Ouders van Prachtige Engeltjes (15)

Over twintig minuutjes zijn mn meiden er weer..

Ik voel een enorme knoop in mn maag!

quote:

Op zondag 4 januari 2009 14:17 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Inderdaad. Ik vind het niet gepast een discussie te voeren over het waarom een moeder de behoefte heeft foto's van haar overleden kindje te tonen.

Waar moet het dan, een nieuw topic openen? Eerlijk gezegd vond ik het niet zo 'naar' van Vivi. Want wat ik me afvraag over foto's van zo'n kleintje, en dan de mensen die het willen zien, is dat wel oprecht of nieuwsgierigheid, we weten natuurlijk best allemaal wel hoe een kindje van die zwangerschapsduur er uit ziet en anders idd google. Ik weet dat het lijntje erg dun is tussen nieuwschierig zijn en oprecht zijn, ik denk dat als ik zou vragen om de foto dat het dan uit nieuwsgierigheid is, omdat het MarMar is, die ik 'maar' zo af en toe over fok! voorbij zie schuifelen.

MarMar, ik kan je in ieder geval wel oprecht sterkte wensen, wat een enorm vreemde situatie moet dit voor jullie zijn, maar het vertellen aan je kind.. zwaar.. sterkte met alles.

quote:

Op zondag 4 januari 2009 16:49 schreef moussy het volgende:

Want wat ik me afvraag over foto's van zo'n kleintje, en dan de mensen die het willen zien, is dat wel oprecht of nieuwsgierigheid, we weten natuurlijk best allemaal wel hoe een kindje van die zwangerschapsduur er uit ziet en anders idd google.

Dat dacht ik dus ook...

Ik kreeg echt een "ramptoerisme" gevoel bij het lezen van een "ik ben gewoon nieuwschierig naar hoe groot een kindje van 18 weken is"-post. Om die reden een foto opvragen, nee dat gaat er bij mij echt niet in. Komt zo respectloos tegen MarMar over ook nog eens... En lijkt me een opmerking van een kind, geen volwassene.

Ik zou zelf de foto's nooit online zetten of delen, net wat Vivi zegt veel te teer... maar MarMar's gevoel en uitleg kan ik bij haar dan plaatsen, als ze zegt gewoon haar kindje te willen delen als moeder.

Heel veel sterkte MarMar Lijkt me erg moeilijk om aan je oudste te gaan vertellen.

Toch maar even n update van deze kant.
Veel inloop gehad hier afgelopen 2 dagen, en nu eindelijk tijd om even rustig te zitten en n korte samenvatting van de afgelopen dagen te geven.

Donderdag begin van de middag is Yoeri thuis gekomen vanuit het ziekenhuis.
Lief en ik hadden besloten om zowieso de 1e dag geen bezoek te ontvangen op ouders/schoonouders na, om ons zelf de kans te geven het allemaal tot ons door te laten dringen en foto's voor de fotoboeken te maken (welke niet online zullen komen overigens)
Blij dat ik was dat Yoeri thuis is, zo moeilijk is het als het "echt" tot je doordringt.

Vrijdag
Hoop inloop, veel condoleances en n hoop mormonen.

Zaterdag en Zondag
Wederom veel inloop, kraamzorg die me "compleet vergat", Grote slaaptekort want slaap kan ik bijna niet vatten.
Mn schoonouders lijken practisch wel bij ons in te wonen voor me gevoel, t beklemt terwijl ik weet dat ze er zijn voor ons, t liefst loop ik een bos in om eens heerlijk te gaan schreeuwen en gillen.. t kan alleen niet. Mn schoonmoeder belt de huisarts omdat ze me verdenkt van PND, ehm hallo stom mens.. we zijn ons kind verloren, beetje logisch dat ik down ben en me afzonder huh Mja de huisarts komt en geeft wat slaap medicatie zodat ik weer op krachten kan komen, hij vind me op n zombie lijken.. En bedankt he !

Vandaag
Vandaag hebben we t gehad met de "extreme inloop" en kunnen de mensen die niet langs gekomen zijn in de afgelopen dagen pas morgen afscheid nemen tijdens de uitvaart.
Er is slechts 1 uitzondering en dat is voor een tante die vanuit het buitenland komt en voor vandaag pas een vlucht naar Nederland heeft kunnen krijgen voor vandaag en eind van de middag aankomt, die slaapt vannacht bij mijn schoonouders. (deze tante is ook de reden dat het de 6e dag is geworden ipv de standaard 5)
Hetgeen waar ik naast verdriet veel woede en onbegrip voor heb is wederom mijn eigen ouders, niets gehoord of gezien van ze. Ze weten wat er gebeurd is aangezien mijn vriend ze 30 december heeft gebeld en alles heeft uitgelegd. Ondanks dat ik t weet, blijft het gewoon pijn doen.

Maar goed genoeg voor nu, Ik wil een ieder bedanken voor de lieve berichtjes op de vlindersite en hier op het forum natuurlijk. Ook ben ik geloof ik vergeten mensen een krachtig en gezond 2009 te wensen, dus bij deze.
Liefs en een dikke knuf
Maffe

Lieve Maffe
Veel sterkte, en kracht de komende tijd

quote:

Op maandag 5 januari 2009 11:26 schreef maffemuts het volgende:
Hetgeen waar ik naast verdriet veel woede en onbegrip voor heb is wederom mijn eigen ouders, niets gehoord of gezien van ze. Ze weten wat er gebeurd is aangezien mijn vriend ze 30 december heeft gebeld en alles heeft uitgelegd. Ondanks dat ik t weet, blijft het gewoon pijn doen.

Ik had het gevoel dat mijn keel werd dichtgeknepen bij dit stukje.. wat vreselijk onmenselijk dat ze niets laten horen. Ook al heb ik geen idee wat er de reden voor is, dit is afschuwelijk (en ook !)

Lieve maffe.. ik denk aan jullie.. en brand morgen een kaarsje voor jullie kleine man!

Lieve maffe, wat een hectische, moeilijke dagen. Ik hoop dat je toch ook zelf nog hebt kunnen 'genieten' (kan zo gauw geen beter woord vinden) van het thuis hebben van Yoeri en dat je ook tijd voo rjullie hebt gehad om afscheid te nemen.

Jullie zijn in mijn gedachten, zeker ook morgen

de tijd om afscheid te nemen is altijd te kort helaas, maar we doen onze best vrij za en zo was "opendag" (zo voelde t dus n beetje sorry) en Donderdag en vandaag zijn voor ons.
t blijft te kort voor je gevoel.

Maffemuts ook hier nog steeds in mijn gedachten ga vanmiddag even naar de stad Gent en zal een kaarsje laten branden voor Thijs en voor jullie Yoeri

Maffemuts, wat een verhaal veel sterkte weer, die laatste momenten zo samen..

Ach, maffe, wat rot dat je zoveel tegenstand ondervindt uit je omgeving, je zou dit op je eigen manier moeten kunnen beleven. En dan die harteloze reactie van je ouders ... heel veel sterkte gewenst

Maffe een dikke knuffel voor jou nogmaals.

Marmar van harte gefeliciteerd met je zoontje maar tegelijkertijd ook gecondoleerd met dit enorme verlies. Jij ook heel veel sterkte de komende tijd.

Tico ik vind het ronduit genant dat je het nog zegt ook dat het uit nieuwsGierigheid is. Zou het ten eerste nooit willen en als het dan zo nodig moet dan alvast niet op deze manier het uiten.

Ik begrijp Vivi ook wel maar MarMar kan ik ook heel goed begrijpen dus het is echt hoe je er zelf in staat.

maffemuts, ik weet niks zinnigs te zeggen dus ik hou het even bij een hele dikke

Maffemuts, knuf!!!

quote:

Op maandag 5 januari 2009 13:05 schreef Mibos2 het volgende:
Maffe een dikke knuffel voor jou nogmaals.

Marmar van harte gefeliciteerd met je zoontje maar tegelijkertijd ook gecondoleerd met dit enorme verlies. Jij ook heel veel sterkte de komende tijd.

Tico ik vind het ronduit genant dat je het nog zegt ook dat het uit nieuwsGierigheid is. Zou het ten eerste nooit willen en als het dan zo nodig moet dan alvast niet op deze manier het uiten.

Ik begrijp Vivi ook wel maar MarMar kan ik ook heel goed begrijpen dus het is echt hoe je er zelf in staat.

Ik ga me wel zitten schamen bij de rest van de groep.

Ik heb de foto's vol bewondering bekeken. Het zijn toch foto's van een papa en mama met hun prachtige zoontje. En natuurlijk kan ik ook googlen, maar wie weet wat voor gruwelbeelden ik dan krijg. Daar zit ik dus niet op te wachten. Verder zegt MarMar ook duidelijk dat Jeff wel degelijk heeft geleefd, dus ging ik er maar vanuit dat hij op de foto's niet dood was.

Sorry als ik zo respectloos overkom, dat was helemaal niet mijn bedoeling.

De rest die het heeft gezien heeft het niet zo plat gezegd volgens mij dat het uit nieuwsgierigheid was dacht ik?

Iedereen zijn manier van vragen zullen we dan maar zeggen maar ik vond het vrij bot en inderdaad respectloos tegenover MarMar. Het had vriendelijker gestaan als je gezegd had van ik wil ze wel zien als zijnde steun of meedeleven zeg maar. Maar ik kan het ook helemaal verkeerd hebben.

Maar goed weer over op het topic nu.

quote:

Op maandag 5 januari 2009 15:17 schreef Mibos2 het volgende:
De rest die het heeft gezien heeft het niet zo plat gezegd volgens mij dat het uit nieuwsgierigheid was dacht ik?

Iedereen zijn manier van vragen zullen we dan maar zeggen maar ik vond het vrij bot en inderdaad respectloos tegenover MarMar. Het had vriendelijker gestaan als je gezegd had van ik wil ze wel zien als zijnde steun of meedeleven zeg maar. Maar ik kan het ook helemaal verkeerd hebben.

Maar goed weer over op het topic nu.

Ik doelde meer op de groep die MarMar voor leugenaar uit hebben gemaakt.

Maar ik heb er genoeg over gezegd.

MaffeMuts, jeetje wat een vreemde dagen beleef jij nu, en alle die nog volgen komende tijd...
Ik weet niet, en hoef niet te weten wat er mis is tussen jouw ouders en jou, maar wat verschrikkelijk verdrietig dat ze juist bij zoiets ingrijpens het compleet af laten weten.
Fijn dat je tante wel komt. Ik hoop dat er genoeg lieve mensen zijn om jullie twee te steunen

Maar daar hoorde jij toch niet bij en bovendien ik heb niet alles gelezen ook... Net wat je zegt. Genoeg erover!!!

Tsjonge, gaat het nou nog steeds hier door

Ik vind eigenlijk iedereen die hier maar over die discussie door blijft gaan behoorlijk respectloos, maar that's me

Ik wil iedereen hier heel veel sterkte wensen, vooral op dit moment ook MarMar en ook maffemuts en hun familie

quote:

Op maandag 5 januari 2009 15:24 schreef senesta het volgende:
Tsjonge, gaat het nou nog steeds hier door

Ik vind eigenlijk iedereen die hier maar over die discussie door blijft gaan behoorlijk respectloos, maar that's me

Ik wil iedereen hier heel veel sterkte wensen, vooral op dit moment ook MarMar en ook maffemuts en hun familie

Dat ja...

Laat het maar gewoon aan mij over hoe ik me moet voelen of zou voelen of denk over hoe mensen mij iets vragen over mijn kind...
Denk er maar gewoon wat van, maar het hoeft niet allemaal uitgesmeerd en uitgemeten... dit is een plek om onze engeltjes te gedenken en van ze te houden als vaders en moeders.

Maffe weet niets anders toe te voegen...

Marmar, hoe ging het vertellen aan je andere kids?

Tan, ik moet ook deze dagen veel aan jou/jullie denken. Nog 3 dagen tot je eerste jaartijd...

hoe was het met je dochters gisteren? viel het een beetje 'mee' ?

quote:

Op maandag 5 januari 2009 15:17 schreef Mibos2 het volgende:
De rest die het heeft gezien heeft het niet zo plat gezegd volgens mij dat het uit nieuwsgierigheid was dacht ik?

Iedereen zijn manier van vragen zullen we dan maar zeggen maar ik vond het vrij bot en inderdaad respectloos tegenover MarMar. Het had vriendelijker gestaan als je gezegd had van ik wil ze wel zien als zijnde steun of meedeleven zeg maar. Maar ik kan het ook helemaal verkeerd hebben.

Aan de andere kant vind ik het wel weer eerlijk van Tico. En ik geloof ook niet echt dat ze het zo bedoelde, al snap ik nog steeds niet waarom mensen zoiets willen zien als het kindje niet van een dierbare is tenminste.

Maar ik snap Marmar en haar trots op haar kindje ook wel hoor, ik zou het zelf alleen anders aanpakken, niet via internet iig).

Maar bovenal wil ik haar en Maffemuts nogmaals veel sterkte wensen!

Maffemuts veel sterkte