OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ja de meiden..
Mila is twee, die hobbelt wel vrolijk door, hoewel gister.. zomaar uit het niets, ze kijkt me aan, ze pakt het dekentje van Jeff en begint ontzettend te huilen.
Ze weet niet precies en ze kan het niet benoemen, maar dat ze iets voelde van wat er aan de hand is was wel duidelijk.
Sannelotte zei eigenlijk meteen "mam, nu wil ik wel even weten wat er nou precies aan de hand was"
Haar vader had haar verteld dat ik in het ziekenhuis lag omdat ik ziek was (ook niet zo handig misschien...) dus ze maakte zich enorm zorgen om mij.
We hebben haar verteld dat mama een kindje in de buik had, maar dat het helaas niet groot genoeg kon groeien om te blijven leven en dat we hem toch een uurtje mochten kennen.
Ze was natuurlijk wel verdrietig, maar ze is gelukkig ook nog echt kind.
Ze wilde wel graag foto's zien, ik heb ze niet allemaal laten zien, niet de foto's waar ons verdriet zo overduidelijk op zichtbaar was.. Haar reactie "Oohhh wat een snoezig broertje!!"
Ze vind het ergens ook wel een beetje spannend en interessant, zoals dat gaat bij een kind van negen. Daar ben ik wel een beetje blij om, ze hoeft nog geen grotemensenverdriet te hebben!
Af en toe pakt ze het dekentje van Jeff en kruipt ze even bij me en dan de volgende minuut is het bij haar weer alsof er niets gebeurd is.
Al met al denk ik dat we er als gezin op onze manier wel goed mee omgaan samen.
Vanmiddag is nog iemand bij ons geweest, een uitvaartsconsulent met kindverlies als specialisatie..
Hij was vroeger leraar, heeft ooit hetzelfde meegemaakt en is daarna dit werk gaan doen vertelde hij.
Een uitvaart hebben we niet, maar hij regelt ook gedenksieraden.
We hebben een ketting met een gouden sterhangertje uitgekozen waar straks een beetje as van Jeff in komt.
Niet meteen zichtbaar voor iedereen als zijnde een gedenksieraad, maar wel altijd Jeff heel dichtbij ons.
Hij heeft voor zijn eigen kinderen ook boeken en dergelijke en zal van de week nog even langskomen om ons daar wat van uit te lenen voor onze meid en had ook een lijst met boeken op internet, die moet ik nog even opzoeken.
Dan nog een klote-aanvaring met de bureaucratie vanmiddag...
Kraamzorg komen we niet voor in aanmerking omdat dat pas geldt vanaf 24 weken zwangerschap.
Ik word dus geacht zelf temp en vochtlijsten en vloeien en krimpen van de baarmoeder in de gaten te houden, uit te rusten.. ondertussen samen met man toch voor de kids en het huishouden te zorgen en om eerlijk te zijn, dat lukt niet!
Niet als mijn man ook nog aan zichzelf wil toekomen en dat moet wel!
Thuiszorg kon ook niets doen tenzij er een aantoonbare psychische aandoening was ontstaan door deze situatie..
Thuiszorg heb ik 6 keer terug moeten bellen over de hele dag, mevrouw was net in gesprek, mevrouw was net even weg, mevrouw was met lunchpauze, mevrouw was op huisbezoek.. etc.. en laatste keer was mevrouw op huisbezoek en daarna naar huis....
Toen ik eenmaal uitsluitsel kreeg was het dus al vier uur geweest..
Ik kon dan misschien nog via de huisarts iets met maatschappelijk werk regelen zodat we toch via een omweg hulp in huis krijgen maar drie keer raden...
MORGEN!!!
Huisarts wist nog niets van het hele gebeuren, had nog niets van het ziekenhuis gehoord.. dat verklaard dan tenminste nog waarom de huisarts nog niet is geweest, dat is een kleine troost.
Morgen om elf uur moet ik terugbellen en hoor ik of en wat er eventueel geregeld kan worden.
Heel verhaal.. maar ik ben vast niet de enige die tegen dit soort kutsituaties aanloopt.
Wat die sieraden betreft, misschien voor andere mensen:
http://www.gedenksieraden.nl/
Daar staan ook adressen op voor verkooppunten in heel Nederland.
Mila is twee, die hobbelt wel vrolijk door, hoewel gister.. zomaar uit het niets, ze kijkt me aan, ze pakt het dekentje van Jeff en begint ontzettend te huilen.
Ze weet niet precies en ze kan het niet benoemen, maar dat ze iets voelde van wat er aan de hand is was wel duidelijk.
Sannelotte zei eigenlijk meteen "mam, nu wil ik wel even weten wat er nou precies aan de hand was"
Haar vader had haar verteld dat ik in het ziekenhuis lag omdat ik ziek was (ook niet zo handig misschien...) dus ze maakte zich enorm zorgen om mij.
We hebben haar verteld dat mama een kindje in de buik had, maar dat het helaas niet groot genoeg kon groeien om te blijven leven en dat we hem toch een uurtje mochten kennen.
Ze was natuurlijk wel verdrietig, maar ze is gelukkig ook nog echt kind.
Ze wilde wel graag foto's zien, ik heb ze niet allemaal laten zien, niet de foto's waar ons verdriet zo overduidelijk op zichtbaar was.. Haar reactie "Oohhh wat een snoezig broertje!!"
Ze vind het ergens ook wel een beetje spannend en interessant, zoals dat gaat bij een kind van negen. Daar ben ik wel een beetje blij om, ze hoeft nog geen grotemensenverdriet te hebben!
Af en toe pakt ze het dekentje van Jeff en kruipt ze even bij me en dan de volgende minuut is het bij haar weer alsof er niets gebeurd is.
Al met al denk ik dat we er als gezin op onze manier wel goed mee omgaan samen.
Vanmiddag is nog iemand bij ons geweest, een uitvaartsconsulent met kindverlies als specialisatie..
Hij was vroeger leraar, heeft ooit hetzelfde meegemaakt en is daarna dit werk gaan doen vertelde hij.
Een uitvaart hebben we niet, maar hij regelt ook gedenksieraden.
We hebben een ketting met een gouden sterhangertje uitgekozen waar straks een beetje as van Jeff in komt.
Niet meteen zichtbaar voor iedereen als zijnde een gedenksieraad, maar wel altijd Jeff heel dichtbij ons.
Hij heeft voor zijn eigen kinderen ook boeken en dergelijke en zal van de week nog even langskomen om ons daar wat van uit te lenen voor onze meid en had ook een lijst met boeken op internet, die moet ik nog even opzoeken.
Dan nog een klote-aanvaring met de bureaucratie vanmiddag...
Kraamzorg komen we niet voor in aanmerking omdat dat pas geldt vanaf 24 weken zwangerschap.
Ik word dus geacht zelf temp en vochtlijsten en vloeien en krimpen van de baarmoeder in de gaten te houden, uit te rusten.. ondertussen samen met man toch voor de kids en het huishouden te zorgen en om eerlijk te zijn, dat lukt niet!
Niet als mijn man ook nog aan zichzelf wil toekomen en dat moet wel!
Thuiszorg kon ook niets doen tenzij er een aantoonbare psychische aandoening was ontstaan door deze situatie..
Thuiszorg heb ik 6 keer terug moeten bellen over de hele dag, mevrouw was net in gesprek, mevrouw was net even weg, mevrouw was met lunchpauze, mevrouw was op huisbezoek.. etc.. en laatste keer was mevrouw op huisbezoek en daarna naar huis....
Toen ik eenmaal uitsluitsel kreeg was het dus al vier uur geweest..
Ik kon dan misschien nog via de huisarts iets met maatschappelijk werk regelen zodat we toch via een omweg hulp in huis krijgen maar drie keer raden...
MORGEN!!!
Huisarts wist nog niets van het hele gebeuren, had nog niets van het ziekenhuis gehoord.. dat verklaard dan tenminste nog waarom de huisarts nog niet is geweest, dat is een kleine troost.
Morgen om elf uur moet ik terugbellen en hoor ik of en wat er eventueel geregeld kan worden.
Heel verhaal.. maar ik ben vast niet de enige die tegen dit soort kutsituaties aanloopt.
Wat die sieraden betreft, misschien voor andere mensen:
http://www.gedenksieraden.nl/
Daar staan ook adressen op voor verkooppunten in heel Nederland.
Mar, wat een verhaal. Wat wordt je heerlijk van het kastje naar de muur gestuurd zo. Wat een ellende. Geen familie in de buurt die even kan inspringen in het huishouden?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Mn moeder komt wel een paar dagen, maar die heb ik ook wel al nodig buiten de praktische dingen om eigenlijk. ik weet niet of het er dan wel van komt dat ze aan het huis toekomt.quote:Op maandag 5 januari 2009 16:53 schreef Ticootje het volgende:
Mar, wat een verhaal. Wat wordt je heerlijk van het kastje naar de muur gestuurd zo. Wat een ellende. Geen familie in de buurt die even kan inspringen in het huishouden?
Vrienden en familie, die hebben zelf ook kindjes en gezinnen en werk he, dat is geen onwil, dat gaat gewoon niet zo makkelijk allemaal.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
MarMar, misschien wil een verloskundige de controles voor je doen? Ik snap dat je niet onder controle was bij eentje maar als je het uitlegt en vertelt dat het zo moeilijk is om hulp te krijgen kan ik me niet voorstellen dat ze dit niet willen doen voor je. Na een 'gewone' bevalling doen ze ook controles tenslotte.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Oh maffe.. 
ik vind het zo moeilijk iets te tikken hier, net zoals voor MarMar, nachtmerries zijn het, in de hoop dat je ooit een keer wakker wordt, maar helaas, je blijft er in, je draagt het voor altijd met je mee...
MarMar, misschien dat de HA de controle wil doen, dat heb ik iig gevraagd. nou wonen wij op een dorp dus was het eigen wel gewoon dat de HA kwam in onze situatie. En kraamzorg, tis wat. Ik ben toen bevallen van een voldragen kindje, heeft ook geleefd, maar had recht op wel anderhalf uur x2, dat mochten ze ook houden.
ik vind het zo moeilijk iets te tikken hier, net zoals voor MarMar, nachtmerries zijn het, in de hoop dat je ooit een keer wakker wordt, maar helaas, je blijft er in, je draagt het voor altijd met je mee...MarMar, misschien dat de HA de controle wil doen, dat heb ik iig gevraagd. nou wonen wij op een dorp dus was het eigen wel gewoon dat de HA kwam in onze situatie. En kraamzorg, tis wat. Ik ben toen bevallen van een voldragen kindje, heeft ook geleefd, maar had recht op wel anderhalf uur x2, dat mochten ze ook houden.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Lieve Maffemuts; wat zal dat veel verdriet en pijn geven dat je ouders niks laten horen.quote:Op maandag 5 januari 2009 11:26 schreef maffemuts het volgende:
Hetgeen waar ik naast verdriet veel woede en onbegrip voor heb is wederom mijn eigen ouders, niets gehoord of gezien van ze. Ze weten wat er gebeurd is aangezien mijn vriend ze 30 december heeft gebeld en alles heeft uitgelegd. Ondanks dat ik t weet, blijft het gewoon pijn doen.
Héél veel sterkte morgen, Ik ben nu een kaars voor jullie aan het branden. Mijn gedachte zijn bij jullie.
..
De huisarts was hier net.
Niet degene die ik woensdag trof, het is een praktijk met twee artsen, de een vind ik ruk, de ander tof en ik trof woensdag de verkeerde net, natuurlijk!
Hij kwam meteen na zijn dienst, had het vandaag pas gehoord allemaal.
Kwam er zelf ook meteen mee dat mijn medicijngebruik nooit had gemoeten en dat niemand er rekening mee gehouden had dat dit mogelijk was, dat het anders heel anders gelopen was. Respect daarvoor, terwijl hij nou net degene was die het niet te verwijten viel.
Ik heb wel vernomen van hem dat de internist, die ik vertelde dat mijn menstruatie van de mik was en ik dacht dat het wellicht hormonaal niet in orde was, die daarop tegen mij zei dat dan ook wel even mee te nemen in het hele verhaal, geen hormoonspiegel heeft bepaald
....
Terwijl mij is verteld door hem dat hij dat wel zou doen.....
Ik weet nog niet of ik dat kan vergeven, ik ga dat nu nog even in de spreekwoordelijke koelkast stoppen denk ik...
De huisarts gaat morgen achter maatschappelijk werk aan en gaat zijn best doen daarlangs toch hulp in huis te regelen.
Wel fijn dat hij uit zichzelf even kwam, ik ben benieuwd of zijn collega die ballen ook heeft... (ik denk het niet)
De huisarts was hier net.
Niet degene die ik woensdag trof, het is een praktijk met twee artsen, de een vind ik ruk, de ander tof en ik trof woensdag de verkeerde net, natuurlijk!
Hij kwam meteen na zijn dienst, had het vandaag pas gehoord allemaal.
Kwam er zelf ook meteen mee dat mijn medicijngebruik nooit had gemoeten en dat niemand er rekening mee gehouden had dat dit mogelijk was, dat het anders heel anders gelopen was. Respect daarvoor, terwijl hij nou net degene was die het niet te verwijten viel.
Ik heb wel vernomen van hem dat de internist, die ik vertelde dat mijn menstruatie van de mik was en ik dacht dat het wellicht hormonaal niet in orde was, die daarop tegen mij zei dat dan ook wel even mee te nemen in het hele verhaal, geen hormoonspiegel heeft bepaald
....Terwijl mij is verteld door hem dat hij dat wel zou doen.....
Ik weet nog niet of ik dat kan vergeven, ik ga dat nu nog even in de spreekwoordelijke koelkast stoppen denk ik...
De huisarts gaat morgen achter maatschappelijk werk aan en gaat zijn best doen daarlangs toch hulp in huis te regelen.
Wel fijn dat hij uit zichzelf even kwam, ik ben benieuwd of zijn collega die ballen ook heeft... (ik denk het niet)
Lieve Maffe, in gedachten bij jullie .
MarMar, fijn dat je dochter het toch goed lijkt op te pakken.
Hopelijk kan de huisarts een en ander voor je regelen, fijn dat hij langs is geweest. Sterkte.
.MarMar, fijn dat je dochter het toch goed lijkt op te pakken.
Hopelijk kan de huisarts een en ander voor je regelen, fijn dat hij langs is geweest. Sterkte.
Fake it till you make it...
Lieve Maffe, wat een circus zeg, al die dagen. Je wordt nogal geleefd zo lijkt me. 
En wat ontzettend naar voor je dat je ouders zo of eigenlijk niet hebben gereageerd.
Ik ben morgen niet in de gelegenheid een kaarsje te branden, maar ik wil je ontzettend veel sterkte wensen. Zuig alles van Yoeri nog maar zo goed mogelijk in je op, deze avond.
MarMar, ik vind het fijn om te lezen dat jullie als gezin het goed doen. Dat is superbelangrijk, zo niet het belangrijkste! Ook prettig dat je een goed gevoel hebt bij die ene huisarts. Hopelijk lukt het hem wat hulp te regelen.
En wat ontzettend naar voor je dat je ouders zo of eigenlijk niet hebben gereageerd.
Ik ben morgen niet in de gelegenheid een kaarsje te branden, maar ik wil je ontzettend veel sterkte wensen. Zuig alles van Yoeri nog maar zo goed mogelijk in je op, deze avond.
MarMar, ik vind het fijn om te lezen dat jullie als gezin het goed doen. Dat is superbelangrijk, zo niet het belangrijkste! Ook prettig dat je een goed gevoel hebt bij die ene huisarts. Hopelijk lukt het hem wat hulp te regelen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Lieve maffemuts, heel veel sterkte op jullie laatste avond samen, en alvast heel veel sterkte voor morgen.
***
Maffemuts "geniet"nog maar goed deze avond/nacht/ochtend en heel erg veel sterkte voor morgen
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Maffemuts heel veel sterkte deze laatste avond en bij het afscheid morgen. Ik brand morgen een kaarsje voor Yoeri.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
maffemuts, ik wens jullie veel kracht voor vanavond en morgen.
Ik heb Danyel's gezichtje destijds steeds ingesmeerd met amandelolie van Dr. Kneipp. Hierdoor bleef het huidje mooier en ging hij zo heerlijk ruiken. Het flesje heb, en koester, ik nog steeds. Zo af en toe ruik ik eraan en komen de herinneringen aan die moeilijke, maar toch ook mooie en waardevolle, momenten terug.
Doen jullie ook iets 'specifieks' waar je wellicht later nog een herinnering aan zou kunnen verbinden?
En heel akelig wat je schrijft omtrent je ouders. Ik hoop dat wij FOK!kers het gevallen gat een beetje voor je opvullen.
Ik heb Danyel's gezichtje destijds steeds ingesmeerd met amandelolie van Dr. Kneipp. Hierdoor bleef het huidje mooier en ging hij zo heerlijk ruiken. Het flesje heb, en koester, ik nog steeds. Zo af en toe ruik ik eraan en komen de herinneringen aan die moeilijke, maar toch ook mooie en waardevolle, momenten terug.
Doen jullie ook iets 'specifieks' waar je wellicht later nog een herinnering aan zou kunnen verbinden?
En heel akelig wat je schrijft omtrent je ouders. Ik hoop dat wij FOK!kers het gevallen gat een beetje voor je opvullen.
... ♥ ik mis je ♥
Jeetje Maffemuts, wat akelig dat je niets van je ouders gehoord hebt! Er kan natuurlijk een reden zijn voor geen contact, maar zoiets verschrikkelijks als dit, moet toch reden kunnen om het verleden even buiten te sluiten.
Heel veel sterkte, ook morgen tijdens de uitvaart!
Heel veel sterkte, ook morgen tijdens de uitvaart!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
MarMar; ik hoop dat hij wat voor je kan doen, ik vind het zo droevig om te horen dat er zo weinig mogelijk is, dat hoort toch gewoon niet in deze situatie. Heel veel sterkte!quote:Op maandag 5 januari 2009 17:41 schreef MarMar het volgende:
De huisarts gaat morgen achter maatschappelijk werk aan en gaat zijn best doen daarlangs toch hulp in huis te regelen.
Maffemuts en familie. Sterkte vanmiddag en daarna. Wat een vreselijk zware taak. Ik denk aan jullie en aan jullie mooie zoon.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
maffemuts, heel veel sterkte vandaag! wat een moeilijke dag. Ik denk aan jullie!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Zojuist het kaarsje aangestoken voor Yoeri. Maffe en familie, heel veel sterkte op deze moeilijke dag.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
MaffeMuts, je bent al dagen in mijn gedachten.. vandaag in het bijzonder. Sterkte!!
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
Vannacht geen oog dichtgedaan. De laatste avond, nacht en ochtend dat we nog naar m hebben kunnen kijken, en t rare is dat je elke keer wel weer iets ziet wat je eerder niet opgevallen was.
T voelt zo definitief, over 5 uur is het moment van afscheid en hou je alleen nog foto's en knuffels over als tastbare herinnering.
vannacht hebben we n plukje haar afgeknipt, voet en handafdrukjes hadden we al gedaan in het ziekenhuis.
Wat er allemaal door ons heen gaat op dit moment is gewoon met geen pen te beschrijven.
Lief dat jullie een kaarsje branden
We kijken beide zo op tegen wat nog komen gaat.
Dikke knuf Maffe
T voelt zo definitief, over 5 uur is het moment van afscheid en hou je alleen nog foto's en knuffels over als tastbare herinnering.
vannacht hebben we n plukje haar afgeknipt, voet en handafdrukjes hadden we al gedaan in het ziekenhuis.
Wat er allemaal door ons heen gaat op dit moment is gewoon met geen pen te beschrijven.
Lief dat jullie een kaarsje branden
We kijken beide zo op tegen wat nog komen gaat.
Dikke knuf Maffe
Gewoon n stuiterballetje
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
lieve maffemuts, alle sterkte van de wereld wens ik jullie vandaag
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Veel sterkte vandaag. Wat een shitdag!
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Maffemuts en man, ik ga nú een kaarsje branden voor jullie en voor Yoeri. Veel sterkte vandaag en verder.
Veel sterkte vandaag en verder.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik denk aan jullie maffemuts!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
maffe, ik denk aan jullie, al dagen en vandaag nog een beetje meer. Sterkte
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Lieve Maffemuts; m'n kaars brandt weer voor kleine Yoeri. Ik wens jou en je man heel veel kracht en sterkte toe vandaag. Ik denk aan jullie.
Ik denk aan jullie.
lieve maffe en maffe-man
wat een verschrikkele dag vandaag
ook ik denk aan jullie..ilse is onder de indruk van het kaarsje, waar we vandaag veel naar gaan kijken
wat een verschrikkele dag vandaag
ook ik denk aan jullie..ilse is onder de indruk van het kaarsje, waar we vandaag veel naar gaan kijken
Maffemuts ik denk aan jullie. Ontzettend veel sterkte vandaag
Rest your head close to my heart
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Ook ik denk aan je Maffe.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
* MarMar kreeg net telefoontje.
Vanmiddag om 2 uur wordt onze Jeff gecremeerd.. vanaf morgen mogen we zijn as ophalen.
ik wil helemaal nog niet loslaten...
Vanmiddag om 2 uur wordt onze Jeff gecremeerd.. vanaf morgen mogen we zijn as ophalen.
ik wil helemaal nog niet loslaten...
Jij ook, sterktequote:Op dinsdag 6 januari 2009 11:54 schreef MarMar het volgende:
* MarMar kreeg net telefoontje.
Vanmiddag om 2 uur wordt onze Jeff gecremeerd.. vanaf morgen mogen we zijn as ophalen.
ik wil helemaal nog niet loslaten...
