.quote:aangenaam... na 6 jaar vergeet ik ook niet iemand binnen 10 dagen..Op zondag 4 mei 2008 10:10 schreef teamlead het volgende:
hoe doe je dat, een ex loslaten? zit hier nu een paar dagen voor me uit te kijken, vrienden proberen me af te leiden, maar ze blijft constant in mijn hoofd. heb nog nooit iemand zo verschrikkelijk gemist
tip 1: geen coldplay draaien
quote:Op zondag 4 mei 2008 10:31 schreef Eelcotje84 het volgende:
[..]
aangenaam... na 6 jaar vergeet ik ook niet iemand binnen 10 dagen..
tip 1: geen coldplay draaien
Wat een heerlijk klassieke fout! Zelf ook ooit is gedaan en dan weet je pas echt wat depressief zijn is..Mijn ex kwam vandeweek ff langs want we hadden ruzie over iets, en dat moesten we ff bespreken. Het waren een veel te gezellige 5u dat ze hier was, gelukkig niet gezoend of meer, alleen gepraat en heel ff tegen elkaar aan gelegen. En ja hoor, nu zit ik er weer meer mee..
Ik weet gewoon dat het betere is zo, ik wist tijdens onze relatie dat we tè vaak ruzie hadden, daarna zelfs nog vaak ruzie gehad - en 2 maanden later mis ik 'r nog steeds en hoop ik ' stiekem' dat we elkaar over een jaar ofzo weer tegenkomen en leuk vinden.. Want ik denk wel dat ik in de tussentijd ben veranderd en weet wat ik wil en hoe ik dat wil, en zij heeft dat ook. Vraag me alleen af of mensen op een zodanige manier kunnen groeien dat het reeel is wat ik denk en daardoor hoop? (maar niet verwacht overigens...
quote:Op zondag 4 mei 2008 12:29 schreef r_AW het volgende:
[..]
Mijn ex kwam vandeweek ff langs want we hadden ruzie over iets, en dat moesten we ff bespreken. Het waren een veel te gezellige 5u dat ze hier was, gelukkig niet gezoend of meer, alleen gepraat en heel ff tegen elkaar aan gelegen. En ja hoor, nu zit ik er weer meer mee..
Wat een heerlijk klassieke fout! Zelf ook ooit is gedaan en dan weet je pas echt wat depressief zijn is..Maar het blijft moeilijk om nu geen contact te zoeken!!!
Gisteren weesten stappen met haar, was weer gezellig. Helaas vandaag weer beetje een dip, maar als je dan weer denkt waarom het uit is weet je dat het toch de juiste keuze was. Het einde van de relatie heeft me wel aan het denken gezet en ik ben sindsdien wel bezig meer een zelfcorrigerende houding aan te nemen.
quote:Haha inderdaad, maar we hadden *dikke* ruzie omdat zij dingen dacht die niet zo waren, dus daar zou het eigenlijk over gaan - gelukkig ben ik er niet echt depri door, alleen een klein beetjeOp zondag 4 mei 2008 14:11 schreef Eelcotje84 het volgende:
[..]
Leuk weekend gehad dus daar ligt het niet aan!quote:Dat is het ook ja, dat hebben we ook allebei uitgesproken en we willen allebei niet dat het weer 'goed zou komen' - niet binnen nu en een jaar in ieder geval.Op zondag 4 mei 2008 22:58 schreef Maartenvs het volgende:
als je dan weer denkt waarom het uit is weet je dat het toch de juiste keuze was. Het einde van de relatie heeft me wel aan het denken gezet en ik ben sindsdien wel bezig meer een zelfcorrigerende houding aan te nemen.
En toen het uitging ben ik ook is gaan nadenken, en toen pas besefte ik wat ik allemaal fout deed (als in: mezelf niet meer zijn, geen grenzen aangeven, etc. Eigenlijk was ik een soort van schoothondje ook al vond ik dat zelf niet
)quote:Dat zou ik dan weer niet doen, eigenlijk. Vooral kaarten en brieven niet. Dat zijn serieus mooie dingen om (veel) later nog eens aan terug te denken.Op zondag 4 mei 2008 14:15 schreef Oldenzaal het volgende:
Wat ik heb gedaanAl haar foto's filmpjes verwijderen Haar kaarten, brieven enzo verwijderen
Maar het blijft moeilijk om nu geen contact te zoeken!!!
quote:Ik heb daar ook eeuwig spijt van dat ik dat ooit heb gedaan, hoewel ik meer spijt heb van de foto's...Het is immers toch een deel van je leven geweest (in mijn geval 3 jaar) en zulke dingen moet je naar mijn mening koesteren.Op dinsdag 6 mei 2008 10:54 schreef Elegy het volgende:
[..]
Dat zou ik dan weer niet doen, eigenlijk. Vooral kaarten en brieven niet. Dat zijn serieus mooie dingen om (veel) later nog eens aan terug te denken.
Loslaten van je ex is uiteindelijk gewoon een kwestie van tijd. Bij mij heeft het 3 maandjes geduurd en toen begon ik toch weer rond te neuzen en te rotzooien. Mijn eerstvolgende relatie kwam ruim een half jaar na het uit gaan.
Nu (eigenlijk sinds een/twee jaar), 4 jaar na het uit gaan, babbelen we geregeld eens wat bij en doen we leuke dingen samen, zónder gevoel. Which is good.
quote:Precies, foto's, brieven, kaartjes en van die kleine dingetjes kan je beter in een schoenendoos doen en die ergens opbergen. Dan is het ook weg maar niet verloren. Dat zijn juist de mooie herinneringen. Later (dat kan dagen/weken/maanden/jaren/decennia zijn) kan je ze dan weer tegenkomen en omdat de tijd er dan flink overheen is gegaan hou je dus de mooie dingen over. Ik heb die dingen ook nog allemaal, en de zaken die op mijn pc staan (foto's, msn geschiedenis dat soort dingen) heb ik ergens in een mapje staan wat ik zo weet te vinden maar niet zomaar tegen zal komen.Op dinsdag 6 mei 2008 19:28 schreef Subterranean het volgende:
[..]
Ik heb daar ook eeuwig spijt van dat ik dat ooit heb gedaan, hoewel ik meer spijt heb van de foto's...Het is immers toch een deel van je leven geweest (in mijn geval 3 jaar) en zulke dingen moet je naar mijn mening koesteren.
Loslaten van je ex is uiteindelijk gewoon een kwestie van tijd. Bij mij heeft het 3 maandjes geduurd en toen begon ik toch weer rond te neuzen en te rotzooien. Mijn eerstvolgende relatie kwam ruim een half jaar na het uit gaan.
Nu (eigenlijk sinds een/twee jaar), 4 jaar na het uit gaan, babbelen we geregeld eens wat bij en doen we leuke dingen samen, zónder gevoel. Which is good.
Heb maar één echte ex, dus erg veel ruimte neemt het allemaal niet in.
Zie haar trouwens ook nooit meer, zij woont nog in Haarlem en ik alweer een tijd in Den Haag. Heb er ook weinig behoefte aan, het is wel goed zoals het nu is. Laatste keer dat ik haar zag was rond de kerst, want mijn toenmalige opdracht had nog het oude adres voor het kerstpakket. Sindsdien noch gesproken noch gezien. Het schijnt dat ze met haar nieuwe vriend een woning aan het zoeken is ergens tussen Utrecht en Assen in. Dat ze maar gelukkig mogen worden samen.
Mijn laatste relatie is dus nu net een dag uit. Ik heb haar toch nog maar even gebeld en het gaat eigenlijk wel goed. Ik heb ook wel het idee dat het goed gaat komen, maar nu gewoon nog even niet. Dat werkt niet.
quote:ik heb precies hetzelfde nu..ik kan niet eten, slapen, niets...nu kijk ik naar mijn muur..daar staan 2 handafdrukken op die me ex en ik in een dolle bui derop hebben gezet...we hadden namelijk me zwartgeverfde kast geschuurd..ik kan niet eens naar die verdomde klotemuur kijken zonder misselijk van verdriet te wordenOp zondag 4 mei 2008 10:10 schreef teamlead het volgende:
hoe doe je dat, een ex loslaten? zit hier nu een paar dagen voor me uit te kijken, vrienden proberen me af te leiden, maar ze blijft constant in mijn hoofd. heb nog nooit iemand zo verschrikkelijk gemist
quote:Op zondag 4 mei 2008 11:35 schreef Timemonger het volgende:
Ken het probleem, zeker omdat bij ons het uit elkaar gaan van beide kanten onvrijwillig was.
Druk van buitenaf?
quote:Schilderij/kast/poster/plant ervoor zetten is geen optie?Op woensdag 7 mei 2008 01:28 schreef DjinN het volgende:
[..]
ik heb precies hetzelfde nu..ik kan niet eten, slapen, niets...nu kijk ik naar mijn muur..daar staan 2 handafdrukken op die me ex en ik in een dolle bui derop hebben gezet...we hadden namelijk me zwartgeverfde kast geschuurd..ik kan niet eens naar die verdomde klotemuur kijken zonder misselijk van verdriet te worden
quote:mja..muur gelukkig wel geverfd worden binnenkort..kep er maar ff een poster overheen geplakt maar het ziet er toch treurig uit nu, 1 zo'n poster op een kale muurOp woensdag 7 mei 2008 10:29 schreef Elegy het volgende:
[..]
Schilderij/kast/poster/plant ervoor zetten is geen optie?
quote:Ja bezig zijn en dingen doen. Als je dan even terugkijkt verbaast het me dat het alweer zo snel gaat. Ik heb haar nog wel een paar keer gesproken en eigenlijk heb ik er een heel goed gevoel over. Dit is gewoon voor dit moment de beste oplossing.Op vrijdag 9 mei 2008 23:14 schreef afterhourpower het volgende:
Zo 1 week voorbij sinds het einde. Zo'n week gaat best snel eigenlijk door alle dingen. Meer mensen daar last van?
. ik trek dit heel slecht.. in vergelijking met eerdere relaties, komt dit veel harder aan.Buiten dat natuurlijk wel de nodige exen gehad waarbij het loslaten niet altijd even makkelijk ging en de resultaten nogal wisselend zijn.
De ene is m'n beste vriendin geworden en de andere zou er niet mee zitten als ik zou doodvallen.
Kwestie van tijd, afleiding en gewoon de knop om draaien op het moment dat je daar aan toe bent en dan krijg je de boel op dat gebied ook wel weer op rolletjes.
En oude 'zooi' bewaar ik sowieso, destijds in zware verliefdheid naar elkaar gestuurd en verdomd mooie periodes geweest en om dat dan weg te gooien gaat me te ver.
En altijd leuk om later eens terug te zien.
Waarom heb ik nog steeds het idee dat het nog goed gaat komen en dat we samen oud worden?quote:Inderdaad, daar sluit ik me dan ook volledig bij aan.Op zaterdag 10 mei 2008 10:59 schreef ebeaydojraes het volgende:
Het is niet erg om er aan te denken, maar het gaat erom op de manier waarop je er naar kijkt.
heb haar maar losgelaten toen bleek dat ze het met mij wel erg gezellig vond maar niet meer dan dat, en nog steeds naar mannen rondkeek... desondanks ben ik niet boos maar gewoon teleurgesteld (klinkt bekend he?
) Daar ga je pas goed van in de put zitten.
cry more
L2P
quote:ach de meeste uitleg die ik hoorde als het uitging van haar kant sloeg kant noch wal... :pOp zaterdag 10 mei 2008 21:10 schreef Senias het volgende:
Het kan erger, na 3.5 jaar dat je ook denkt dat alles goed zit en niets in de gaten hebt en het vervolgens uitgaat en ze 3 dagen later een relatie begint met een 7 jaar ouwere negert zonder baan en school uit een achterstandswijk in Rotterdam. En vervolgens al meteen lekker erop los neukt en doet alsof ik niet besta en het enige contact wat we daarna hadden oppeens heel erg zakelijk was van haar kant, en niet eens een uitleg waarom ofzo.
Daar ga je pas goed van in de put zitten.
quote:Herkenbaar, het cliche 'het ligt niet aan jou, maar juist aan mij' kwam er nog net niet aan te pas.Op zondag 11 mei 2008 04:49 schreef Godshand het volgende:
[..]
ach de meeste uitleg die ik hoorde als het uitging van haar kant sloeg kant noch wal... :p
Vrouwen en iets moeten uitleggen waarbij het gaat over emoties en gevoelens in een relatie werkt gewoon niet volgens mij.
Ze willen de ander nooit kwetsen, draaien om het verhaal heen en hopen met wat gelul en het weglaten van de belangrijkste details het boek te kunnen sluiten.
En ja dat is lekker generaliserend.
quote:maar raakt wel de gevoelige snaar
Ik doe mijn verdomde best om niet te bellen of smsen!
Tips anyone?
quote:Het is mooi weer. Ga naar buiten met vriendinnen! Terrasjes te over, of het strand, het park, en natuurlijk morgen shoppen...Op zondag 11 mei 2008 12:01 schreef DUSHI82 het volgende:
Sinds gisteren mijn maatje kwijt en dit is de eerste zondagochtend in lange tijd dat ik wakker werd en hij er niet was...
Ik doe mijn verdomde best om niet te bellen of smsen!
Tips anyone?
Het is vrijdag uitgegaan, er waren teveel dingen gebeurd in een te korte tijd bij haar en dat had invloed op onze relatie. Ze werd afstandelijker, zat vaak te piekeren en verdedigde zichzelf constant.
Ze wou dus rust..zonder mij. Zat niet lekker in der vel etc.
We hebben maar 4 maanden een relatie gehad, maar wat mis ik haar! Heb een meisje voor haar verlaten (karma anyone?), en heb me echt nog nooit eerder zo fijn gevoeld bij een partner.
Gelukkig heb ik school voor de afleiding.
Het stomme is, we houden allebei heel erg veel van elkaar. Het is allemaal zo intens.. Maar ze komt net uit een andere relatie. Ik wil te snel, zij niet snel genoeg. Ik hoop echt dat er nog een weg te vinden is. Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden.
Ik had haar twee weken rust gevraagd. Maar zo zwak als ik ben moest ik toch contact zoeken. Het mailtje en opvolgend telefoontje was zo weinig hoopgevend dat ik me maar moet voorbereiden op een definitief einde.
Eten is een opgave, alles is grijs.. en mijn borstkas is pijnlijk leeg..
quote:Ik heb precies hetzelfde als jij.Op zondag 11 mei 2008 20:17 schreef Modjopower het volgende:
Nog iemand met liefdesverdriet hier!
Het is vrijdag uitgegaan, er waren teveel dingen gebeurd in een te korte tijd bij haar en dat had invloed op onze relatie. Ze werd afstandelijker, zat vaak te piekeren en verdedigde zichzelf constant.
Ze wou dus rust..zonder mij. Zat niet lekker in der vel etc.
We hebben maar 4 maanden een relatie gehad, maar wat mis ik haar! Heb een meisje voor haar verlaten (karma anyone?), en heb me echt nog nooit eerder zo fijn gevoeld bij een partner.
Gelukkig heb ik school voor de afleiding.
Het enige wat er nu nog bij is gekomen is dat meneer aant moddergooien is. Hij loopt allemaal onzin overal rond te lullen, dat ik hem stalk en s'nachts elke keer wakker bel, en hij beweert dat ik zwanger ben etc etc. Mensen lopen ook over MIJ te lullen, en hij gelooft het ook nog en is dus pissig op mij.
Het ergste is nog : Zijn beste vriend is de vriend van mijn nichtje, dus alles wat aan die vriend verteld wordt, wordt aan mijn nichtje doorverteld, die het vervolgens weer aan heel de familie doorblaat
Dus alle onzinverhalen komen dus ook weer bij me ouders terecht, die zich vervolgens afvragen wat ze in hemelsnaam aan hun fietsbel hebben hangen Nu ben ik dus de kwaaie pier, terwijl ik van de helft van de tijd niet weet wat er aan de hand is.
Maja..ik heb hem gezegd dat ik het jammer vind dat ie zich zo als een klein kind gedraag, dat ie ongetwijfeld ver zal komen met zijn kuthouding en dat ik wel wat beters verdien dan hij
[ Bericht 2% gewijzigd door DjinN op 13-05-2008 01:33:06 ]
Heb pas ruim een week met mijn vriendin, maar we gaan al maanden close met elkaar om.
Als ik hier lees over relaties van jaren, dan moet ik mij niet aanstellen. Maar pijn doet het zeker.
Het is officieel nog aan, maar ze is boos en heeft gisteren niets van zich laten horen. De reden waarom doet er niet zo toe; ik ben ervan overtuigd dat ik niets verkeerd heb gedaan en als er al iets minder leuk aan is dan heb ik alleen mezelf er mee.
Ik was vannacht om 4 uur wakker, ben opgestaan en mijn dag begonnen. Ben onrustig, slaap slecht, en eet slecht. Dit is echt het meest kutte gevoel ooit. Vooral omdat ik haar nog niet helemaal kwijt ben, dus ik heb stille hoop dat ze bijdraait. Ze is best wisselend qua stemming, dus ik zie het nog niet helemaal somber in. Maar duidelijkheid wil ik wel, en daar geef ik haar nog 2 dagen de kans voor. Anders heb ik geen leven meer.
Ik haat het...
quote:Shit, dat is helemaal kut zeg. Hoe oud is die jongen? 14 ofzo?Op maandag 12 mei 2008 23:41 schreef DjinN het volgende:
[..]
Ik heb precies hetzelfde als jij.
Het enige wat er nu nog bij is gekomen is dat meneer aant moddergooien is. Hij loopt allemaal onzin overal rond te lullen, dat ik hem stalk en s'nachts elke keer wakker bel, en hij beweert dat ik zwanger ben etc etc. Mensen lopen ook over MIJ te lullen, en hij gelooft het ook nog en is dus pissig op mij.
Het ergste is nog : Zijn beste vriend is de vriend van mijn nichtje, dus alles wat aan die vriend verteld wordt, wordt aan mijn nichtje doorverteld, die het vervolgens weer aan heel de familie doorblaat
Nu ben ik dus de kwaaie pier, terwijl ik van de helft van de tijd niet weet wat er aan de hand is.
Maja..ik heb hem gezegd dat ik het jammer vind dat ie zich zo als een klein kind gedraag, dat ie ongetwijfeld ver zal komen met zijn kuthouding en dat ik wel wat beters verdien dan hij
Ik moet mezelf ook dwingen te eten, slaap slecht en wil overal naartoe, maar dan ook meteen weer weg.
Heb haar wel een brief gegeven waarin ik mijn gevoelens en gedachte's had opgeschreven. Dat was ook eigenlijk het laatste wat ik van mij laat horen over onze relatie. Ze wou rust dus dat kan ze dan ook krijgen.
Later op de avond via MSN nog gepraat, en toch erachter gekomen dat we beide leuke dingen samen willen blijven doen; Bioscoop, hotwings in de stad eten
Maar natuurlijk als vrienden.
quote:Like that's ever gonna work... Over een lange tijd misschien. En ze wil rust maar wel leuke dingen met je doen? Erm...Op dinsdag 13 mei 2008 08:32 schreef Modjopower het volgende:
Later op de avond via MSN nog gepraat, en toch erachter gekomen dat we beide leuke dingen samen willen blijven doen; Bioscoop, hotwings in de stad eten
Maar natuurlijk als vrienden.
quote:Met al mijn andere exen zou ik ook vrienden blijven, niet gebeurt dusOp dinsdag 13 mei 2008 08:54 schreef Elegy het volgende:
[..]
Like that's ever gonna work... Over een lange tijd misschien. En ze wil rust maar wel leuke dingen met je doen? Erm...
Maar voordat we een relatie hadden deden we deze dingen ook geregeld. Zoals vroeger zal het toch nooit worden, maar misschien over een lange tijd inderdaad.
(OT: die Silent Hill collectie
)quote:Ik zou er niet meteen aan beginnen als ik jou was, maar misschien lukt het jullie welOp dinsdag 13 mei 2008 09:08 schreef Modjopower het volgende:
[..]
Met al mijn andere exen zou ik ook vrienden blijven, niet gebeurt dus
Maar voordat we een relatie hadden deden we deze dingen ook geregeld. Zoals vroeger zal het toch nooit worden, maar misschien over een lange tijd inderdaad.
(OT: die Silent Hill collectie
In elk geval geen haast mee maken.offtopic: thnx
inmiddels zijn daar nog Silent Hill Origins en Silent Hill Experience bijgekomen Hoe langer het is is, hoe meer ik hem terug zou willen.
Dit weekend zou ik uit gaan met mijn zusje. Hij kwam maanden geleden ook op die plek, nu hij wist dat ik misschien ook een keer daarheen zou gaan, stond hij daar ook ineens voor mijn neus???
Hij wil het allemaal vergeten en door gaan, maar nou komt hij zelf weer ineens naar een plek waar ik mogelijk zou zijn. Wie maakt het nou moeilijker???
quote:Je zult het niet geloven, maar de arme jongen is 21Op dinsdag 13 mei 2008 06:56 schreef Miesjel het volgende:
[..]
Shit, dat is helemaal kut zeg. Hoe oud is die jongen? 14 ofzo?
Ik moet mezelf ook dwingen te eten, slaap slecht en wil overal naartoe, maar dan ook meteen weer weg.
Maar als je ziet hoe kinderachtig hij bezig is, zou je idd denken dat ie 14 is ofsow Met het verdriet valt het nu dus wel mee, alleen gister nog ff een flinke jankbui gehad. Maja, toen ie dus gister begon met moddergooien en die stomme streken had ik achteraf wel zoiets van "mijn god...waar ben je nou allemaal toch mee bezig
"Slapen is me prima gelukt (weliswaar heeeeeeeeeeeeeel laat maja
), eten gaat wat minder goed. En ik heb wel zoals jij ook van die buien dat ik overal naartoe wil om maar ff weg te zijn, maar zodra ik dan daadwerkelijk weg ben word ik meteen weer onrustig en wil ik weer naar huis ofsow 
quote:21.. phoe..Op dinsdag 13 mei 2008 11:44 schreef DjinN het volgende:
[..]
Je zult het niet geloven, maar de arme jongen is 21
Met het verdriet valt het nu dus wel mee, alleen gister nog ff een flinke jankbui gehad. Maja, toen ie dus gister begon met moddergooien en die stomme streken had ik achteraf wel zoiets van "mijn god...waar ben je nou allemaal toch mee bezig
Slapen is me prima gelukt (weliswaar heeeeeeeeeeeeeel laat maja
Ik vind de ochtenden en avonden erg moeilijk. Daar tussen weet ik me nog wel bezig te houden. Maar 's ochtends eten.. ik heb meer het gevoel dat ik over moet geven. Ik word te vroeg wakker en kan alleen maar aan haar denken... In alles zit ze.. in al mijn dromen... Als ik iets leuk beleef wil ik meteen bellen, maar dat kan/mag niet dus is eigenlijk niets meer leuk.
En dit gaat over??
quote:Ja. Maar dat heeft tijd nodig. Hoeveel tijd kan je alleen zelf bepalen. En laat je vooral niet opnaaien door anderen die aankomen kakken met "ach joh, het is nu al X-tijd geleden, get over it!", of "er zijn nog meer vissen in de zee". Als er iets niet helpt dan zijn het wel dat soort opmerkingen.
quote:Dat heb ik ook! Ook met sms. Stuurde soms gewoon een sms met alleen: Kus. of iets in die trend. Zelfs dat mis ik om te doen.Op dinsdag 13 mei 2008 17:48 schreef Miesjel het volgende:
[..]
21.. phoe..
Ik vind de ochtenden en avonden erg moeilijk. Daar tussen weet ik me nog wel bezig te houden. Maar 's ochtends eten.. ik heb meer het gevoel dat ik over moet geven. Ik word te vroeg wakker en kan alleen maar aan haar denken... In alles zit ze.. in al mijn dromen... Als ik iets leuk beleef wil ik meteen bellen, maar dat kan/mag niet dus is eigenlijk niets meer leuk.
En dit gaat over??
quote:Pijnlijk herkenbaar.Op dinsdag 13 mei 2008 19:46 schreef Modjopower het volgende:
[..]
Dat heb ik ook! Ook met sms. Stuurde soms gewoon een sms met alleen: Kus. of iets in die trend. Zelfs dat mis ik om te doen.
Ik heb het telefoonnummer uit mijn mobieltje gehaald en aan een goede vriendin gegeven (die trouwens heilig verklaard mag worden). Ik moet met heel goede redenen komen om die weer terug te krijgen. En dat kan ze prima inschatten.
Iedere keer kijk ik naar mijn mail en mijn mobiel of er toch nog een berichtje is.
Het stomme is dat ik nog steeds denk dat we echt iets moois zouden kunnen hebben. We houden van elkaar, waarom krijgen we het dan niet werkend?
quote:Haha zo herkenbaar inderdeed. Call me soft, maar zij heeft zo'n indruk op me gemaakt.Op dinsdag 13 mei 2008 23:45 schreef Miesjel het volgende:
[..]
Pijnlijk herkenbaar.
Ik heb het telefoonnummer uit mijn mobieltje gehaald en aan een goede vriendin gegeven (die trouwens heilig verklaard mag worden). Ik moet met heel goede redenen komen om die weer terug te krijgen. En dat kan ze prima inschatten.
Iedere keer kijk ik naar mijn mail en mijn mobiel of er toch nog een berichtje is.
Het stomme is dat ik nog steeds denk dat we echt iets moois zouden kunnen hebben. We houden van elkaar, waarom krijgen we het dan niet werkend?
quote:tsja.. dat pijnlijke gaat over, maar de vraag is eigenlijk voor mij dan: waarom zou je het willen vergeten?Op dinsdag 13 mei 2008 18:13 schreef Elegy het volgende:
[..]
Ja. Maar dat heeft tijd nodig. Hoeveel tijd kan je alleen zelf bepalen. En laat je vooral niet opnaaien door anderen die aankomen kakken met "ach joh, het is nu al X-tijd geleden, get over it!", of "er zijn nog meer vissen in de zee". Als er iets niet helpt dan zijn het wel dat soort opmerkingen.
quote:Je hoeft het niet te vergeten, waarom zou je. Er zijn ook mooie herinneringen en die blijven. Het is meer een kwestie van het een plaatsje kunnen geven en er mee kunnen leven zonder elke keer als je er aan terugdenkt in treurnis te vervallen. Voor mij was het moment dat ik er "overheen was" het moment dat ik alle herinneringen terug kon halen en er met een glimlach aan terug kon denken.Op woensdag 14 mei 2008 02:14 schreef ebeaydojraes het volgende:
[..]
tsja.. dat pijnlijke gaat over, maar de vraag is eigenlijk voor mij dan: waarom zou je het willen vergeten?
Maar dat heeft dus tijd nodig, afhankelijk van je persoonlijkheid (en wellicht het vinden van een nieuwe liefde) kan dat lang duren of heel snel gaan. Voor de gedumpte kant is het meestal het moeilijkste.
quote:Ha, nou ik ben inmiddels 3 maanden verder, ik denk er inderdaad met een glimlach aan terug, maar ondertussen is het nog steeds net zo zuur als 3 maanden geleden (in de zin van: ik wéét gewoon dat het wat had kunnen zijn, als we maar is wat beter praatten (lag vooral aan haar), en wat andere dingetjes van haar kant.) Allemaal leuk en aardig, maar ík denk dus steeds dat het wat had kunnen worden, ook al had zij van die eigenaardigheden (die wel leuk waren juist). Het maakt het er niet makkelijker op... Ben vandaag maar gestopt met roken, nadat ik sinds het uit was gegaan een pakje per dag ben gaan rokenOp woensdag 14 mei 2008 08:19 schreef Elegy het volgende:
[..]
Je hoeft het niet te vergeten, waarom zou je. Er zijn ook mooie herinneringen en die blijven. Het is meer een kwestie van het een plaatsje kunnen geven en er mee kunnen leven zonder elke keer als je er aan terugdenkt in treurnis te vervallen. Voor mij was het moment dat ik er "overheen was" het moment dat ik alle herinneringen terug kon halen en er met een glimlach aan terug kon denken.
Maar dat heeft dus tijd nodig, afhankelijk van je persoonlijkheid (en wellicht het vinden van een nieuwe liefde) kan dat lang duren of heel snel gaan. Voor de gedumpte kant is het meestal het moeilijkste.
quote:De grote "Wat als...?" vraag. Het ultieme zelfkwellingsmiddel. Aan de ene kant leuk omdat je lekker in je fantasie kan uitleven maar aan de andere kant de bron van nog meer ellendig gevoel.Op woensdag 14 mei 2008 11:28 schreef r_AW het volgende:
[..]
Ha, nou ik ben inmiddels 3 maanden verder, ik denk er inderdaad met een glimlach aan terug, maar ondertussen is het nog steeds net zo zuur als 3 maanden geleden (in de zin van: ik wéét gewoon dat het wat had kunnen zijn, als we maar is wat beter praatten (lag vooral aan haar), en wat andere dingetjes van haar kant.) Allemaal leuk en aardig, maar ík denk dus steeds dat het wat had kunnen worden, ook al had zij van die eigenaardigheden (die wel leuk waren juist). Het maakt het er niet makkelijker op... Ben vandaag maar gestopt met roken, nadat ik sinds het uit was gegaan een pakje per dag ben gaan roken
Je bent in elk geval al gestopt met roken, da's een mooie grote stap voorwaarts
Dit is een dipje in een slechte tijd.
quote:*same*Op woensdag 14 mei 2008 14:57 schreef Miesjel het volgende:
Ooohhh... Kut, ik ga kapot.. Ik weet niet wat ik moet doen, hoe ik moet denken, wat ik kan en mag hopen. Vanmiddag ramde me het idee op de borst dat ik haar best eens voor altijd kwijt kan zijn. Geen leuke dingen samen doen. Niet samen van de kleine dingen genieten. En ik snap nog steeds niet waarom niet... volgens mij kunnen wij het echt heel erg leuk hebben.
Dit is een dipje in een slechte tijd.
quote:super ey ! Kben blij voor je ! Khoop echt dat het dit keer goed blijft gaanOp donderdag 15 mei 2008 06:43 schreef Miesjel het volgende:
Oeh, gisteren met elkaar gesproken en we hebben hopelijk een weg gevonden. We gaan iig verder. Michel is een blij man!
quote:Op donderdag 15 mei 2008 06:43 schreef Miesjel het volgende:
Oeh, gisteren met elkaar gesproken en we hebben hopelijk een weg gevonden. We gaan iig verder. Michel is een blij man!
super voor je!helaas kan ik niet hetzelfde zeggen
gisteren met elkaar gesproken en de deur is definitief dicht Vandaag dus als een zombie door het leven...
quote:Sterkte. Voordeel van deze tijd is dat je weg komt met veel dingen. Vrienden lastig vallen midden in de nacht, teveel drinken etc.Op donderdag 15 mei 2008 23:49 schreef teamlead het volgende:
[..]
helaas kan ik niet hetzelfde zeggen
Vandaag dus als een zombie door het leven...
quote:zoooo herkenbaar.. 'wat als' daar kwel ik me altijd maanden mee. en stoppen met roken.. no wayOp woensdag 14 mei 2008 12:04 schreef Elegy het volgende:
[..]
De grote "Wat als...?" vraag. Het ultieme zelfkwellingsmiddel. Aan de ene kant leuk omdat je lekker in je fantasie kan uitleven maar aan de andere kant de bron van nog meer ellendig gevoel.
Je bent in elk geval al gestopt met roken, da's een mooie grote stap voorwaarts
Omdat ik even moest wachten heb ik een foto met mijn mobiel gemaakt. Je ziet de bomen, de zon die bijna ondergaat. De lichten op de achtergrond.
Vervolgens kwam zij en knuffelde ze me zo intens en echt.
Na dat weekend is er teveel gebeurt en is het over. Ik heb het er moeilijk mee, kwel mezelf door naar die foto te kijken. Ik was zo gelukkig toen.
Het gevoel van definitief over is behoorlijk pijnlijk.
Anderen merken niets aan mij, ik ga niet op mijn kamer wegkwijnen en ben behoorlijk actief. De afleiding is heerlijk. Maar dan is het weer avond, moeite om mijn tranen in te houden. Net als 's ochtends, als ik niet wakker wordt met een sms van haar.
Achja, ik herken het gevoel. De medicijnen zijn tijd en een nieuwe liefde.
quote:Foto niet weggooien.. Maar wellicht wel van je mobiel afhalen en op je pc opslaan.. Sterkte.Op zaterdag 17 mei 2008 12:13 schreef Alec690 het volgende:
Na dat weekend is er teveel gebeurt en is het over. Ik heb het er moeilijk mee, kwel mezelf door naar die foto te kijken. Ik was zo gelukkig toen.
Ja niks te lachen eigenlijk, want bij mij is het ook sinds 2 maanden uit (relatie van 8 maand dus valt nog mee opzich) maar je eigen verdriet lijkt natuurlijk het ergste verdriet op de wereld...
Maar ik moet zeggen, jullie berichten doen me goed ! We zijn niet de enigen die zich k*t voelen na het uitgaan van een relatie. Ook de nuchterheid waarmee geschreven en gereageerd wordt is erg grappig en vooral relativerend! Kan er best steun in vinden, bedankt voor jullie berichten !
En eten gaat ook nog slecht.. ben paar kilo's kwijt geraakt.. Positieve bijkomstigheid van de ellende zullen we maar zeggen
quote:Ik heb ze een keertje laten gaan, dat luchtte wel enigzins op. Je laat je depressieve emoties dan helemaal gaan en dan kan het daarna alleen maar beter worden.Op zaterdag 17 mei 2008 18:26 schreef Elegy het volgende:
Waarom zou je de tranen inhouden? Al helemaal als er niemand is?
Ben nu vanavond met wat vrienden en aanhang wezen stappen (gewoon relaxte kroegjes e.d. waar rustig gepraat kon worden). Het was een leuke avond, veel lol gehad, maar het blijft gigantisch knagen. Alles waar zij niet bij is, of wat ik haar niet meer kan vertellen, is zijn waarde verloren.
Het minst goede van alles is dat de deur eigenlijk nog op een kier staat. Ze heeft aangegeven voorlopig even niets te willen. Er is geen ander in het spel, maar ik ben in mijn ogen een onschuldige belofte niet nagekomen. Ze mist het vertrouwen in mij nu.
Ik weet eigenlijk niet wat ik moet doen nu. Haar continue kenbaar blijven maken dat ik het heel graag opnieuw wil proberen, of verder met mijn leven en niets meer van me laten horen. Ik wil haar zo onwijs graag terug. Het is een kleine kans, maar hij is aanwezig. Vraag voor mij is nu alleen welke manier de meeste kans maakt.
Ik ben heel erg voor dit idee. We hebben even een periode van geen contact gehad, maar dan mis ik mijn beste vriendin. Zij mist mij dan ook als een vriend. Ik wil graag contact houden. Maar het moet dan wel anders. Geen "ik hou van je" berichtjes, maar "vrienden" berichtjes. Op zich moet dat ook nog niet zo'n probleem zijn.
Maar ik heb vannacht niet geslapen. Ik vind het echt een vreselijk eng idee om een stap terug te moeten doen. Ik ben bang, vreselijk bang haar kwijt te raken. Ik zoek een manier om het te zien als stap vooruit.
Nogmaals, heeft iemand een goede tip voor mij?
Zoals het nu gaat wil ik hem niet terug maar over een jaar wel als ons leven rustiger is. Daarom is het zo moeilijk af te sluiten omdat er misschien geen finaal einde aan zit.
Hoe kan ik het voor mezelf laten voelen dat het wel echt het einde is. Niet eraan denken dat het misschien nog goedkomt volgend jaar. Ik wil nu gewoon verder maar omdat die kans er is dat we later verdergaan is het moeilijk.
Iemand tips?
quote:liefde is kut en niet zoveel meer dan dat... ik ken het probleem met het niet durven af te sluiten, het einde ontwijken.. het heeft mij een jaar gekost voordat ik er eindelijk overheen was... het resultaat was hetzeflde als aan het begin: niets!Op zondag 18 mei 2008 22:49 schreef skadhd het volgende:
Ik ben een boekje begonnen met hoeveel ik van hem hou en dat ik hem terug wil en al. Dat wil ik hem geven maar hij wil geen contact tot augustus...opsturen of wegstoppen en in augustus pas geven?. Ik ben bang dat het hem niks doet als hij onze break up al verwerkt heeft.
Zoals het nu gaat wil ik hem niet terug maar over een jaar wel als ons leven rustiger is. Daarom is het zo moeilijk af te sluiten omdat er misschien geen finaal einde aan zit.
Hoe kan ik het voor mezelf laten voelen dat het wel echt het einde is. Niet eraan denken dat het misschien nog goedkomt volgend jaar. Ik wil nu gewoon verder maar omdat die kans er is dat we later verdergaan is het moeilijk.
Iemand tips?
Ik wilde er vanaf, dus ik heb aan het einde alle momenten gepakt dat ze me voorloog om me 'langer vast te houden' (ze kickte op aandacht geloof ik) en die even op elkaar gestapeld, mezelf heel boos gemaakt en toen verteld dat ik haar nooit meer wilde zien. De reactie erop was zoals ik hoopte, ze werd boos op me omdat ze het niet begreep en ze dacht dat het over iets anders ging. Zij wilde ook gelijk geen contact meer met mij en daardoor heb ik nu ook nooit een moeilijk moment waarin ik contact ontwijk, want het contact is gewoon weg.
Al zou ze contact zoeken zou ik het wel weer proberen.. ik hou echt van haar en zou haar nooit willen kwetsen... maar dingen die gezegd zijn zijn gezegd. De ene dag roepen dat je van iemand houd, en dan de andere dag roepen dat je spijt hebt van de relatie die je had... dat doet veel met je gevoel.
Soms moet je gewoon iemand loslaten, en soms kost dat heel veel kracht. Maar zie het probleem als een pleister: als je hard en snel trekt, is de pijn ook snel voorbij. Als je het langzaam doet ben je een stuk verder in huis..
Je moet niet zomaar het contact van de een op andere dag verbreken, want dan gaat de ander zich afvragen hoe en wat, en voor je het weet krijg je veel aandacht van de ander en kan je daar niet mee omgaan. Dan val je weer terug, want je ziet die aandacht aan voor gevoel, liefde, gemis.
Back to your case: Misschien heb je het gevoel wel van dat je dan maar aan hem moet vertellen dat het voorbij is in jou ogen, maar dat is nooit bevredigend. Als hij geen reactie geeft vergeet je dat je dat ooit hebt gezegd. als hij wel een reactie geeft zal het betekenen dat je er langer aan vast zit, of dat je zo gevoellig geraakt wordt dat het echt pijn doet. In alle 3 de gevallen is het niet bevredigend. Wat je wil is namelijk dat hij niet wilt dat het contact verbreekt, ergo: je wilt dat hij je terug wilt.. ergo: je wilt dat hij pijn voelt om jou, omdat je wilt weten wat hij nog voor jou voelt.
een tip? ga door met dat boek schrijven.... maar begin nu met hoofdstukken over hem en al zijn slechte eigenschappen, leugens die hij heeft verteld, gevoel dat hij je gaf, dingen die hij heeft geflikt. schrijf het van je af, maar verstuur het nooit. Hou het zelf, lees het niet terug tot over een half jaar. Dan kan je beter je gevoel relativeren..
quote:Bedankt.Op maandag 19 mei 2008 14:31 schreef ottoaanmnstokkos het volgende:
[..]
liefde is kut en niet zoveel meer dan dat... ik ken het probleem met het niet durven af te sluiten, het einde ontwijken.. het heeft mij een jaar gekost voordat ik er eindelijk overheen was... het resultaat was hetzeflde als aan het begin: niets!
Ik wilde er vanaf, dus ik heb aan het einde alle momenten gepakt dat ze me voorloog om me 'langer vast te houden' (ze kickte op aandacht geloof ik) en die even op elkaar gestapeld, mezelf heel boos gemaakt en toen verteld dat ik haar nooit meer wilde zien. De reactie erop was zoals ik hoopte, ze werd boos op me omdat ze het niet begreep en ze dacht dat het over iets anders ging. Zij wilde ook gelijk geen contact meer met mij en daardoor heb ik nu ook nooit een moeilijk moment waarin ik contact ontwijk, want het contact is gewoon weg.
Al zou ze contact zoeken zou ik het wel weer proberen.. ik hou echt van haar en zou haar nooit willen kwetsen... maar dingen die gezegd zijn zijn gezegd. De ene dag roepen dat je van iemand houd, en dan de andere dag roepen dat je spijt hebt van de relatie die je had... dat doet veel met je gevoel.
Soms moet je gewoon iemand loslaten, en soms kost dat heel veel kracht. Maar zie het probleem als een pleister: als je hard en snel trekt, is de pijn ook snel voorbij. Als je het langzaam doet ben je een stuk verder in huis..
Je moet niet zomaar het contact van de een op andere dag verbreken, want dan gaat de ander zich afvragen hoe en wat, en voor je het weet krijg je veel aandacht van de ander en kan je daar niet mee omgaan. Dan val je weer terug, want je ziet die aandacht aan voor gevoel, liefde, gemis.
Back to your case: Misschien heb je het gevoel wel van dat je dan maar aan hem moet vertellen dat het voorbij is in jou ogen, maar dat is nooit bevredigend. Als hij geen reactie geeft vergeet je dat je dat ooit hebt gezegd. als hij wel een reactie geeft zal het betekenen dat je er langer aan vast zit, of dat je zo gevoellig geraakt wordt dat het echt pijn doet. In alle 3 de gevallen is het niet bevredigend. Wat je wil is namelijk dat hij niet wilt dat het contact verbreekt, ergo: je wilt dat hij je terug wilt.. ergo: je wilt dat hij pijn voelt om jou, omdat je wilt weten wat hij nog voor jou voelt.
een tip? ga door met dat boek schrijven.... maar begin nu met hoofdstukken over hem en al zijn slechte eigenschappen, leugens die hij heeft verteld, gevoel dat hij je gaf, dingen die hij heeft geflikt. schrijf het van je af, maar verstuur het nooit. Hou het zelf, lees het niet terug tot over een half jaar. Dan kan je beter je gevoel relativeren..
Vanmiddag kwam hij het boek ophalen. En die rotmongool wil me terug. Hij heeft zich zo leeg gevoeld de laatste 3 weken en wil niet wachten die tijd. Als we door deze tijd heenkomen zijn we ijzersterk en als we wachten is hij bang dat het nooit meer lukt.
Ik twijfel nu, of hij me nog wel kan geven wat ik wil.
Heel stom, maar nu wil ik even bedenktijd...ik wil niet weer overnieuw beginnen met verwerken...
quote:waarom krabbelen mannen soms wel en vrouwen bijna nooit terug? dat vind ik nou raar he. overal om me heen is het bijna altijd de man die nadat hij het heeft uitgemaakt terug wil.Op maandag 19 mei 2008 20:32 schreef skadhd het volgende:
[..]
Bedankt.
Vanmiddag kwam hij het boek ophalen. En die rotmongool wil me terug. Hij heeft zich zo leeg gevoeld de laatste 3 weken en wil niet wachten die tijd.
zijn vrouwen onbarmhartiger, is dat het?
quote:ok kan ik wel begrijpen, maar waarom hebben vrouwen in 90% van de gevallen (als ze geen kids hebben) gelijk een ander, bang om alleen te zijn?Op maandag 19 mei 2008 21:42 schreef skadhd het volgende:
Als een vrouw het uitmaakt is ze echt aan het eind van haar kunnen. Wij maken het pas uit als we alles geprobeerd hebben. Misschien dat we ook meer in touch zijn met onze gevoelens. Bij mannen is t vaak....ja, ik wist niet dat ik je zo kon missen blabla
dat hopen we tenminste
Maar ik hoop zo dat ze uiteindelijk toch bij me terug komt als ze klaar voor iemand is.
Eerst maar even wat tijd en afstand tussen ons proberen te krijgen. Er zijn heel veel wonden die moeten genezen. Ik vind het heel moeilijk de hoop te laten varen. Maar het is de enige manier. Ik heb iig heel erg veel zin in mijn verjaardag morgen (NOT)
quote:Mjah...zo ben ik echt op en top...ik maak het nooit uit, zonder gevochten te hebben, ik vecht altijd net zolang door totdat ik er zelf bijna aan onderdoor gaOp maandag 19 mei 2008 21:42 schreef skadhd het volgende:
Als een vrouw het uitmaakt is ze echt aan het eind van haar kunnen. Wij maken het pas uit als we alles geprobeerd hebben. Misschien dat we ook meer in touch zijn met onze gevoelens. Bij mannen is t vaak....ja, ik wist niet dat ik je zo kon missen blabla
Of totdat iemand anders me wegtrekt en zegt "en nu is het afgelopen".quote:jep..zo is et bij mij vaak welOp maandag 19 mei 2008 21:53 schreef skadhd het volgende:
ik denk om over iemand heen te komen...zolang je de leegte niet voelt mis je hem niet..
dat hopen we tenminste
En na een tijdje vergeet ik de andere vaneigens..en ben ik weer happy met de nieuwe persoon totdat de geschiedenis zich weer herhaalt..en vervolgens blijf ik maar in kringetjes doorgaan.En Miesjel, sterkte ermeej...
quote:Dank je wel. Ik kan het wel gebruiken. Ik moet mezelf dwingen niet te bellen en te horen dat zij het er ook moeilijk mee heeft. Ik weet beter, ik moet het laten gaan. ik moet ons de tijd geven te genezen. Phoe, ik klink bijna rationeel. Wellicht komt het nog wel goed.
Zo, ik ben officieel in de rouw. Ik heb even genoeg van relaties.. volgende week weer.
Kut, ik wil haar niet kwijt.. ik wil niet alleen..
7,5 jaar gehad. 3 week uit. ga kapot
Omdat zij zo nodig met een ander er vandoor wilde gaan.
Ze had allerlij wilde plannen van samenwonen en trouwen en zo, maar ik was daar nog niet aan toe en wilde gewoon een LAT relatie.
Ik had daarvoor eerst een relatie gehad van 3 jaar waar het nodige is misgegaan, en helaas ook huislijk geweld bij is gekomen van beide kanten.
Ex doet aangifte tegen me en ik had na een bezoek bij de politierechter een taakstraf te pakken.
Ik weet dat ik fout zat, en heb mijn straf gehad.
Dus nu durf ik eigenlijk niet meer zo aan relatie's te denken, maar toch mis ik weer iets in mijn leven.
Ik heb even de behoefte om mijn verhaal kwijt te raken.
Na vorige week ruim 5 jaar een relatie hebben gehad met me ex waarvan 2 jaar vriendschappelijk en de andere 3 jaar een relatie, begint de klap steeds harder aan te komen. 3 jaar lang hebben we geen enkele dag
zonder elkaar geleefd, en nu is dit de 6de dag dat we elkaar niet spreken en ook niet spreken kunnen.
Ik kan wel zeggen dat het pijn doet, heel erg pijn zelfs !
Vooral omdat we niet uit onze eigen wil uit elkaar zijn gegaan, 2 verschillende culturen waarvan mijn ouders
haar niet accepteren en haar ouders mij niet accepteren. We wisten beide toen we aan de relatie begon dat dit ook zal gebeuren. Na 2 jaar lang gewoon bevriend met elkaar geweest te zijn en eigenlijk elkaar
probeerde aftestoten toen we begonnen te merken dat er meer was dan alleen vriendschap. Begon het toch te bloeien naar een relatie. Nu is het voorbij terwijl we voor elkaar waren en het liefst altijd bij elkaar wilden zijn.
Ik mis haar en hou zielsveel van haar, wat maakt liefde het leven toch moeilijk.
Zomaar een gedachte na een aantal drankjes............zucht
quote:Wow.. erg mooi geschreven..Op donderdag 22 mei 2008 00:51 schreef Ooster het volgende:
........als je nooit hebt kunnen geloven dat zo'n leuke meid ooit van jou zou kunnen houden, wat moet je dan als ze bij je weg gaat? Jezelf gelijk geven?..........
Zomaar een gedachte na een aantal drankjes............zucht
Maar je zult eerst van jezelf moeten leren houden.. en dan op zoek naar degene die daar bij past. Sterkte ermee.
quote:*hard schopt*Op donderdag 22 mei 2008 07:09 schreef Miesjel het volgende:
Ik wil geen contact, ik wil geen contact, ik wil... ja ik wil het wel, maar daarna ben ik weer terug bij hoopvol. Dus ik wil geen contact, ik wil geen contact..
Niet doen dus
Ik ben zo bang dat ze gewoon verder gaat met leven en nooit aan me denkt.
Maar ik moet de aankomende weken geen contact maken! Dat moet!
laat haar maar er in zakken....
Maar ik mis haar zo....
Life's a Bitch..
Tuurlijk heb je verdriet, het stukje van haar dat je nog hebt, mist nieuwe aanvulling.. voornamelijk omdat je weet dat het stukje wat je nu hebt, het stukje zal blijven, en er geen nieuwe stukjes zullen bijkomen. Langzaamaan zal het weggaan, plaatsmaken voor dingen die belangrijker zijn dan herinneringen aan haar. Dat gebeurd meestal pas bij een nieuwe relatie, omdat het een apart gevoel is.. een gevoel dat je eerst moet evenaarden voordat je je eroverheen kan zetten.
Ook boeit het je enorm wat zij doet met het stukje dat ze van jou heeft.. jou herinneringen, de gevoelens voor jou, haar liefde, haar haat. Doet ze net alsof het niets was?
Liefde is kut, maar je had het kunnen weten hoe het zou voelen voordat je eraan begon. Elk stukje gevoel dat je geeft, kan ook negatief weer terug komen.
Ik ben van haar af, de gedachten die ik van haar heb koester ik voor het moment dat ze er nog zijn. Ondertussen weet ik ook wel dat ze langzaam aan minder worden, en dat vind ik niet zo'n groot probleem. Als ik haar nu zie borrelt het nog wel op, maar het ene gevoel is soms iets heftiger dan het andere.. soms het gemis, soms de liefde, soms de haat, soms de pijn.. maarja ik moet er toch mee leren leven, hoezo is het dan zo lastig te accepteren? ook al zit ik in een nieuwe relatie, soms als ik mijn ogen sluit zie ik haar weer voor me...
accepteren, laten gaan, helder na denken.. je weet vaak best wat je moet doen als je zegt dat je haar wilt vergeten... maar wil je dat ook wel?
quote:*hinkel*
dank je, dat had ik nodig.. Morgen weer een schop?
quote:Dit is een aanname. Mijn laatste ex heeft het 2x uitgemaakt. 2 x had ik het gevoel dat ze het te snel opgaf (geen ruzie, maar zij zat met iets uit het verleden) na de 2x was ik er behoorlijk klaar mee omdat ik niet wist waar ik op kon vertrouwen.(de ene week wou ze geen contact, de andere week heel veel..)Op maandag 19 mei 2008 21:42 schreef skadhd het volgende:
Als een vrouw het uitmaakt is ze echt aan het eind van haar kunnen. Wij maken het pas uit als we alles geprobeerd hebben. Misschien dat we ook meer in touch zijn met onze gevoelens. Bij mannen is t vaak....ja, ik wist niet dat ik je zo kon missen blabla
Zij zoekt nu na een tijdje elke dag contact met mij en wil het mij weer terug...
Ik heb in deze situatie juist het gevoel er alles aan gedaan te hebben (dat geeft zij ook toe) En nu ik er echt helemaal klaar mee ben, "krabbelt"zij dus terug.
Denk niet dat het een mannen/vrouwen iets is dus. Soiezo vind ik je "wij" praat een beetje naief
quote:herkenbaar... voornamelijk situaties waar je gek van wordtOp donderdag 22 mei 2008 16:38 schreef Cyberchill het volgende:
[..]
Dit is een aanname. Mijn laatste ex heeft het 2x uitgemaakt. 2 x had ik het gevoel dat ze het te snel opgaf (geen ruzie, maar zij zat met iets uit het verleden) na de 2x was ik er behoorlijk klaar mee omdat ik niet wist waar ik op kon vertrouwen.(de ene week wou ze geen contact, de andere week heel veel..)
Zij zoekt nu na een tijdje elke dag contact met mij en wil het mij weer terug...
Ik heb in deze situatie juist het gevoel er alles aan gedaan te hebben (dat geeft zij ook toe) En nu ik er echt helemaal klaar mee ben, "krabbelt"zij dus terug.
Denk niet dat het een mannen/vrouwen iets is dus. Soiezo vind ik je "wij" praat een beetje naief
quote:Het is een aanname en een generalisatie. Iemand vroeg ook 'waarom vrouwen..'Op donderdag 22 mei 2008 16:38 schreef Cyberchill het volgende:
[..]
Dit is een aanname. Mijn laatste ex heeft het 2x uitgemaakt. 2 x had ik het gevoel dat ze het te snel opgaf (geen ruzie, maar zij zat met iets uit het verleden) na de 2x was ik er behoorlijk klaar mee omdat ik niet wist waar ik op kon vertrouwen.(de ene week wou ze geen contact, de andere week heel veel..)
Zij zoekt nu na een tijdje elke dag contact met mij en wil het mij weer terug...
Ik heb in deze situatie juist het gevoel er alles aan gedaan te hebben (dat geeft zij ook toe) En nu ik er echt helemaal klaar mee ben, "krabbelt"zij dus terug.
Denk niet dat het een mannen/vrouwen iets is dus. Soiezo vind ik je "wij" praat een beetje naief
Dat was mijn antwoord en over het algemeen klopt dit ook.
quote:Nou, je weet tenminste waar je aan toe bent. Als die ander zegt, 'ja, leuk en aardig maar ik weet dat ik het nu niet wil maar misschien later' dan blijf je er mee zitten, dan kun je er niet fatsoenlijk mee omgaan, het niet afsluiten.Op zaterdag 10 mei 2008 21:10 schreef Senias het volgende:
Het kan erger, na 3.5 jaar dat je ook denkt dat alles goed zit en niets in de gaten hebt en het vervolgens uitgaat en ze 3 dagen later een relatie begint met een 7 jaar ouwere negert zonder baan en school uit een achterstandswijk in Rotterdam. En vervolgens al meteen lekker erop los neukt en doet alsof ik niet besta en het enige contact wat we daarna hadden oppeens heel erg zakelijk was van haar kant, en niet eens een uitleg waarom ofzo.
Daar ga je pas goed van in de put zitten.
Nu kun je het verwerken. Het is een viezevuiletyfushoer, je had je vergist in haar, dat gebeurt. Pick yourself up and try again.
quote:Iets vergelijkbaars gedaan, maar de reactie was 'nah, doe maar vrienden blijven.'Op zondag 18 mei 2008 22:49 schreef skadhd het volgende:
Ik ben een boekje begonnen met hoeveel ik van hem hou en dat ik hem terug wil en al. Dat wil ik hem geven maar hij wil geen contact tot augustus...opsturen of wegstoppen en in augustus pas geven?. Ik ben bang dat het hem niks doet als hij onze break up al verwerkt heeft.
Zoals het nu gaat wil ik hem niet terug maar over een jaar wel als ons leven rustiger is. Daarom is het zo moeilijk af te sluiten omdat er misschien geen finaal einde aan zit.
Hoe kan ik het voor mezelf laten voelen dat het wel echt het einde is. Niet eraan denken dat het misschien nog goedkomt volgend jaar. Ik wil nu gewoon verder maar omdat die kans er is dat we later verdergaan is het moeilijk.
Iemand tips?
Oh well. De weg naar publicatie ligt open
.quote:Oeh, goeie. Maar: vraag jezelf ook af: 'waarom heeft zij mij er nooit van kunnen overtuigen dat ze van me hield?'Op donderdag 22 mei 2008 00:51 schreef Ooster het volgende:
........als je nooit hebt kunnen geloven dat zo'n leuke meid ooit van jou zou kunnen houden, wat moet je dan als ze bij je weg gaat? Jezelf gelijk geven?..........
Zomaar een gedachte na een aantal drankjes............zucht
Lag dat aan je zelfvertrouwen of aan haar?
Voor de duidelijkheid, ik voeg me ook weer toe aan uw rangen. Boekje waarom ik het weer zie werken geschreven, respons: 'misschien ooit, maar niet nu' - tijd om het te verwerken want ik ga daar niet op wachten.
Ach. Ik heb vaker met dit bijltje gehakt; ik kom er wel overheen. Zuigt, nu, maar weet dat als ik d'r weer een paar weken niet gezien heb dat het goed te hachelen is. Afleiding helpt. Massive Attack, Interpol, Open Hand, A Perfect Circle en Trent Reznor niet.
quote:Die is inderdaad jou antwoord, maar ik zie je 2x reageren met "wij". Je lijkt te spreken voor alle vrouwen. Vind ik wel erg mans. "Over het algemeen klopt het ook" Volgens mij ga je daar ook alleen maar uit van je eigen ervaringen en die van mensen om je heen... Of heb je een feitelijke bron?Op donderdag 22 mei 2008 17:04 schreef skadhd het volgende:
[..]
Het is een aanname en een generalisatie. Iemand vroeg ook 'waarom vrouwen..'
Dat was mijn antwoord en over het algemeen klopt dit ook.
Praat dan niet over "wij" maar over ik.
Sorry, ik heb de schurft aan aannames.
quote:Beste oplossing idd. Ik heb precies hetzelfde gehad.Op donderdag 22 mei 2008 12:46 schreef Wutangtony het volgende:
Ik heb zo de neiging om contact te maken met haar, om te zeggen dat het onrecthvaardig is wat ze doet.
Ik ben zo bang dat ze gewoon verder gaat met leven en nooit aan me denkt.
Maar ik moet de aankomende weken geen contact maken! Dat moet!
laat haar maar er in zakken....
Maar ik mis haar zo....
Life's a Bitch..
Zit er nog half in, maar ik wil zo graag duidelijk maken dat het anders bedoelt is. Maar er wordt niet geluisterd. Zij wil niets horen van me. Ik ben ook bang dat het nooit meer wordt zoals het was. Maar dit is maar afwachten.
Je moet iig GEEN contact maken ja, dat heb ik wel gedaan en dat stelt de periode waarin je hoop hebt dat het goedkomt alleen maar langer uit. Laat haar maar zien dat het misschien wel anders is. Laat het los en laat het gaan. Het is idd heel moeilijk, maar er komt een moment waarin ze gaat afvragen: "Heb ik het wel goed gedaan, heb ik het wel goed gezien, had ik wel gelijk?" Dat soort dingen wil je dan weten. Dan gaat ze contact zoeken, dan kan je het uitleggen en dan wil ze het ook weten. Op dit moment wil ze het niet horen.
Dan gaat het vanzelf op rolletjes hoop ik voor je.Ik zit in de fase van geen contact.
Al 2 weken is het stil gebleven, en het is moeilijk. Maar ergens komt het terug denk ik.
En of dat valse hoop is weet ik niet. Maar elke x als de tel gaat, of een smsje komt, komt die hoop weer bij me.
Tevergeefs, maar move on. Dat is het best, en ja, dat is moeilijk. Maar het verwaterd, en alhoewel ik de hoop nog heb ben ik er niet zoveel meer mee bezig dan dat ik eerst was.
Succes
quote:Ja, nee fijn, nog meer twijfel, dat zetje richting de put kan er nog wel bij hoor! Nee, daar ga ik vanavond nog eens fijn mijn hoofd over brekenOp donderdag 22 mei 2008 17:06 schreef oddman het volgende:
Oeh, goeie. Maar: vraag jezelf ook af: 'waarom heeft zij mij er nooit van kunnen overtuigen dat ze van me hield?'
Lag dat aan je zelfvertrouwen of aan haar?
Denk niet dat het zo gegaan is overigens. Ik ben en was nooit een player en als je dan toch 'opeens' een echt leuke vriendin krijgt ben je echt heel gelukkig. Als je er dan opeens midden in zit kan je niet geloven dat iemand zo haar best voor je doet en het zo leuk laat zijn. Achter de facade van leukheid zat ook een skelet van nare eigenschappen maar dat zie je niet als je verliefd bent. Als ik me altijd had neergelegd bij de nare eigenschappen en het eigenlijke zieke karakter had het misschien langer kunnen duren. Dat heb ik niet gedaan, af en toe was voor mij de koek op en ik denk dat ze dat niet pikte.
maarja, om nu te zeggen dat in vier jaar mijn zelfvertrouwen, dankzij een leuke vriendin, richting vrouwen is toegenomen kan ik niet echt zeggen. Helaas.
[ Bericht 4% gewijzigd door Ooster op 22-05-2008 22:56:37 ]
quote:man the fuck upOp donderdag 22 mei 2008 22:51 schreef Ooster het volgende:
[..]
Ja, nee fijn, nog meer twijfel, dat zetje richting de put kan er nog wel bij hoor! Nee, daar ga ik vanavond nog eens fijn mijn hoofd over breken
Denk niet dat het zo gegaan is overigens. Ik ben en was nooit een player geweest en als je dan toch 'opeens' een echt leuke vriendin krijgt ben je echt heel gelukkig. Als je er dan opeens midden in zit kan je niet geloven dat iemand zo haar best voor je doet en het zo leuk laat zijn. Achter de facade van leukheid zat ook een skelet van nare eigenschappen maar dat zie je niet als je verliefd bent. Als ik me altijd had neergelegd bij de nare eigenscappen en het eigenlijke zieke karakter had het misschien langer kunnen duren. Dat heb ik niet gedaan, af en toe was voormij de koek op en ik denk dat ze dat niet pikte.
maarja, om nu te zeggen dat in vier jaar mijn zelfvertrouwen, dankzij een leuke vriendin, richting vrouwen is toegenomen kan ik niet echt zeggen. Helaas.
Er is geen bericht.. dat is waarschijnlijk rustiger dan wel een bericht... maar ik wil geen rust, ik wil mijn vriendin terug. Ondanks dat ik weet dat het dan niet goed zou gaan.
Morgen is het 5 dagen geleden.. de tijd staat stil op dit hartverscheurende moment.. Kan iemand die klok een slinger geven?
ik kan dit niet hoor.... De laatste 3 weken zijn 1 grote nachtmerrie waar ik maar niet uit wakker schijn te worden... bij alles wat ik doe mis ik haar.., overal lijken herinneringen te zijn.Als vluchttechniek nu maar een uurtje of 14 per dag aan het werk, maar dat helpt de laatste dagen ook al niet meer....
en voor wat betreft dat geen contact zoeken.... dat lukt redelijk. Het helpt alleen geen ruk
en nu ook nog weekend
Gelukkig kan ik overwerken.... beide niet wat we moesten doen, en liepen door. Even later belde ze me op, na ruim 3 uur door de telefoon gepraat te hebben. Hebben we op onze oude plek afgesproken, waar we de hele middag en avond hebben gezeten, gepraat en gezoend. Hebben we afscheid genomen van elkaar, vanavond heeft ze een afspraak met een jongen van haar eigen cultuur waarnaar toe haar ouders hebben gedwongen. Het doet mij verschikkelijk pijn, dat ze nu bij iemand zit.
Afleiding zoeken is het beste,
quote:Ik ken het gevoel. Ze zit in alles.. ik voel, ruik, proef haar.. zie haar vaak nog lopen, zitten en staan... Vooral de intieme momenten. Ik maak mezelf gek. Maar mijn vrienden zijn heilig. Ik wist het eigenlijk wel, maar ik kan blind op ze varen. Ik heb waarschijnlijk wel een kater aan eentje te danken, morgenvroeg.Op vrijdag 23 mei 2008 20:56 schreef teamlead het volgende:
Als vluchttechniek nu maar een uurtje of 14 per dag aan het werk, maar dat helpt de laatste dagen ook al niet meer....
en voor wat betreft dat geen contact zoeken.... dat lukt redelijk. Het helpt alleen geen ruk
en nu ook nog weekend
quote:Oef, sterkte zeg.. Volgens mij ligt het zeker niet aan jou, maar aan de ouders.Op vrijdag 23 mei 2008 21:52 schreef Nothings het volgende:
vanavond heeft ze een afspraak met een jongen van haar eigen cultuur waarnaar toe haar ouders hebben gedwongen. Het doet mij verschikkelijk pijn, dat ze nu bij iemand zit.
Afleiding zoeken is het beste,
Ik heb goede en slechte momenten. Vandaag was moeilijk tot een collega begon te vragen. Daarna ging het eigenlijk best wel goed. Nu (bezopen en wel) is het weer wat moeilijker. Maar beter dan gisteren. Dat is best een goede maatstaf.
En nu maar eens wat gaan slapen. Kijken of ik geen Dinnetje dromen heb.
quote:Op zaterdag 24 mei 2008 11:11 schreef Miesjel het volgende:
Ik hou zoveel van haar..
i know the feelingquote:Om even een update te geven:Op zaterdag 17 mei 2008 12:13 schreef Alec690 het volgende:
Vorige week ging ik mijn inmiddels ex-vriendin ophalen van het station.
Omdat ik even moest wachten heb ik een foto met mijn mobiel gemaakt. Je ziet de bomen, de zon die bijna ondergaat. De lichten op de achtergrond.
Vervolgens kwam zij en knuffelde ze me zo intens en echt.
Na dat weekend is er teveel gebeurt en is het over. Ik heb het er moeilijk mee, kwel mezelf door naar die foto te kijken. Ik was zo gelukkig toen.
Het gevoel van definitief over is behoorlijk pijnlijk.
Anderen merken niets aan mij, ik ga niet op mijn kamer wegkwijnen en ben behoorlijk actief. De afleiding is heerlijk. Maar dan is het weer avond, moeite om mijn tranen in te houden. Net als 's ochtends, als ik niet wakker wordt met een sms van haar.
Achja, ik herken het gevoel. De medicijnen zijn tijd en een nieuwe liefde.
Twee weken geleden voltrok het drama zich. Zij wou me niet meer zien en spreken. Het kwam voor mij regelrecht uit de hemel (of moet ik zeggen hel?) vallen. Verbaasd en boos heb ik veelvuldig contact gezocht de eerste dagen; hopeloos.
De dagen daarna heb ik mezelf gedwongen om vooral geen contact meer te zoeken. Het bleef van haar kant ook stil, vreselijk. Afgelopen week heb ik mezelf langzaam uit die put gehaald, leuke dingen gedaan en vooral de voldoening uit mezelf proberen te halen. Blij zijn met wie je bent en achter je eigen staan.
Afgelopen vrijdag was eigenlijk de beste dag uit deze nare periode. Had een lekkere werkdag gehad, gezellig met collega's nog wat nagedronken én mezelf in wat nieuwe kleding gestoken. Ik voelde mezelf eindelijk weer eens echt goed.
Uit het niets (maar wel toevallig op het moment dat ik mezelf weer erg sterk voelde!) belde ze mij gisteravond. Ze mist me, wilt me graag zien en wil het min of meer opnieuw proberen.
Tevreden zijn met jezelf; het is zo ontzettend belangrijk.
Om een bekend citaat te quoten: 'Hoe kan iemand van je houden, als je niet van jezelf houdt?'
Mijn euforie is misschien deels omdat het er weer goed uit ziet, maar nog veel meer omdat ik weer een stuk wijzer ben geworden als het om relaties gaat.
quote:Sterkte....Op donderdag 22 mei 2008 23:12 schreef Miesjel het volgende:
Fuck.. net naar een film geweest met vrienden. Erg leuk, maar toen ik de laatste 100 meter alleen naar huis liep overvielen me de blues alweer. Ik wist dat het eerste wat ik zou doen is kijken of er een berichtje is. En daarna niet weten of ik daar blij mee zou zijn of niet. Dit is een vreselijke tijd, ik balanceer steeds tussen geen contact willen en smachten naar contact.
Er is geen bericht.. dat is waarschijnlijk rustiger dan wel een bericht... maar ik wil geen rust, ik wil mijn vriendin terug. Ondanks dat ik weet dat het dan niet goed zou gaan.
Morgen is het 5 dagen geleden.. de tijd staat stil op dit hartverscheurende moment.. Kan iemand die klok een slinger geven?
Gister is mijn man na 18 jaar vertrokken
Zit hier nu met mijn 2 kids een beetje wazig voor me uit te kijken.
quote:Op zondag 25 mei 2008 12:03 schreef tweety71 het volgende:
[..]
Sterkte....
Gister is mijn man na 18 jaar vertrokken
Zit hier nu met mijn 2 kids een beetje wazig voor me uit te kijken.
pfoei... sterkte ik kijk net op de hyvespagina van een gemeenschappelijke vriendin... lees daar dat ze met een vriendin een weekendje weg is en flink de beest uithangt.. En het zou me niet meer moeten raken... dat weet ik..... maar toch...
). Zucht..ik word er simpelweg schijtziek van.. laat mij ook doorgaan met mn leven ofsow.
Gelukkig ligt er misschien al weer wat moois in het verschiet..vrijdag heb ik iemand leren kennen..
Aankomende vrijdag zie ik hem weer...can't wait Moppie heel veel plezier vrijdag , zal voor je duimen
pffff
ben op mijn 19 met mijn eerste vriendje getrouwd , en na 2 jaar kwam het eerste monstertje (love him verry much) en na 4 jaar de 2de.
Ons huwelijk was altijd al erg heftig, met flinke toppen en dalen, wij zijn zo'n tegen polen echt nie normaal (fucking) Dat is denk ik ook wat ons zo aan trekt aan elkaar maar soms ook zo afstoot van elkaar. Eergister kregen we een vette ruzie waar ik het nut niet van in zie (naar mijn mening) Ik heb zaterdag een tatoo op mijn onder rug laten zetten en wou daar de eerste letters van mijn kids in zetten en nu wou mijn hubby dat zijn letter er ook in kwam...... Ik zei now way........ je weet nooit wat er gebeurd en dan loop ik met jou naam op mijn rug. En dat is verkeerd op gepakt denk ik..... hij wou de tatoo ook niet zien toen ik terug was ................ terwijl ik toch zijn letter er ook in heb laten zetten. Hij heeft echt al zijn spullen ggepakt en is foetsie.... ik hoop dat hij terug komt.
Het is wel heel makkelijk om hem hier zwart te maken maar dat wil ik niet hij kan zich zo niet verdedigen................ en laat ik nu ook niet de heiligste zijn!!
Verder wens ik hier iedereen sterkte die met zo'n verlies zit............ zo vindt ik het......... het is net of er een stukje van je dood is.
xxxx
quote:Heel veel sterkte. Hou ons een beetje op de hoogte hoe het gaat.Op zondag 25 mei 2008 12:03 schreef tweety71 het volgende:
[..]
Sterkte....
Gister is mijn man na 18 jaar vertrokken
Zit hier nu met mijn 2 kids een beetje wazig voor me uit te kijken.
Gister en vandaag weer contact gehad. Ik heb besloten op haar te wachten tot ze er klaar voor is. En ik wil haar weer een keer zien. Contact via chat of bellen geeft heel veel ruis en onrust. Ik kan wel zeggen dat ik niet op haar wacht en mijn ogen open voor anderen.. maar dat is op dit moment nog een hele grote leugen. Ik hou nog steeds vreselijk veel van haar. Waarom zou ik verder gaan kijken als er nog best wel wat hoop is?
Bovenstaande is geen retorische vraag.. als iemand een goede reden voor of tegen heeft dan hoor ik het graag.
Zit een klein beetje in de put, is de afgelopen maanden verschrikkelijk veel gebeurd.. Eerst werd m'n vader ziek, is een paar weken daarna overleden.. In die tijd had ik met een meisje waar ik best wel gek op was, maar het werkte gewoon niet.. Ze was net iets teveel met zichzelf bezig en maakte het voor mij alleen maar moeilijker, zeker toen het zo slecht ging met m'n vader.. Dat liep dus stuk, maar toen was er nog een ander meisje, een hele goede vriendin (waar ik wel heel veel aan heb gehad toen m'n vader ziek was), die een tijd iets met een goede vriend van me had gehad.. We vonden elkaar eigenlijk altijd al leuk, dus beide vrijgezel, veel met elkaar omgaan en verliefd worden.. Na veel afwegen vond ik het tijd om voor mezelf te kiezen, dus ben ik wetende dat het einde vriendschap met die jongen zou betekenen, iets met haar begonnen.. Maar dat ging al vrij snel minder allemaal, en das nu dus ook afgelopen.. Geen contact meer met de ex, vriendschap met m'n beste vriend kapot, dit meisje is ook weg, en m'n pa begin ik nu ik de rust een beetje heb toch ook wel erg te missen.. Wat een ellende..
quote:Omdat, paradoxaal genoeg, juist de aandacht vestigen op die hoop de kans dat het lukt vermindert.Op zondag 25 mei 2008 22:33 schreef Miesjel het volgende:Waarom zou ik verder gaan kijken als er nog best wel wat hoop is?
Zij wil geen zielig hoopvol hoopje ex, zij wil een gebalanceerde, zelfverzekerde vent die goed in de markt ligt.
Is 't een maand uit (na 6,5 jaar) is ze schon wieder verliefd. Dat is toch wel snel of ben ik nu ouderwets? :p
quote:Dat dus.Op maandag 26 mei 2008 11:16 schreef oddman het volgende:
[..]
Omdat, paradoxaal genoeg, juist de aandacht vestigen op die hoop de kans dat het lukt vermindert.
Zij wil geen zielig hoopvol hoopje ex, zij wil een gebalanceerde, zelfverzekerde vent die goed in de markt ligt.
En waarom posten er maar zo weinig vrouwen in (dit soort) topic(s)? Het valt me eigenlijk best op.
quote:Fuck.. ik heb mezelf inderdaad weer hoopvol gemaakt en kreeg net weer een fijne klap in mijn gezicht. Deze heb ik echt aan mijzelf te danken.Op maandag 26 mei 2008 11:16 schreef oddman het volgende:
[..]
Omdat, paradoxaal genoeg, juist de aandacht vestigen op die hoop de kans dat het lukt vermindert.
Zij wil geen zielig hoopvol hoopje ex, zij wil een gebalanceerde, zelfverzekerde vent die goed in de markt ligt.
Ik heb mijn moeder maar gevraagd om me iedere dag even te vertellen dat ik sterk moet blijven en geen contact moet zoeken. Top moeder heb ik... En ik jank er weer even wat tranen uit die ik in de afgelopen (hoopvolle) dagen had moeten huilen.
Nu ben ik weer een zielig hoopje ex. Op naar de gebalanceerde zelfverzekerde vent..
quote:Vertel me hoe, dan reis ik met je meeOp maandag 26 mei 2008 13:33 schreef Miesjel het volgende:
Nu ben ik weer een zielig hoopje ex. Op naar de gebalanceerde zelfverzekerde vent..
quote:weet je wat pas echt kut is.. als je niet eens de kans hebt gegrepen de
relatie fatsoenlijk van de grond te krijgen. Gemiste kansen zijn echt zo kut.
je weet nooit hoe het had kunnen zijn.
partners zijn te vervangen !quote:'Met "als" stop je de stad Parijs in een lege fles,' zeggen de Fransen, en ze hebben groot gelijk.Op maandag 26 mei 2008 15:15 schreef Twijfelaar80 het volgende:
[..]
weet je wat pas echt kut is.. als je niet eens de kans hebt gegrepen de
relatie fatsoenlijk van de grond te krijgen. Gemiste kansen zijn echt zo kut.
je weet nooit hoe het had kunnen zijn.
Het heeft geen zin om je druk te maken over 'all that could have been' - no use crying over spilt milk, maar het duurt even voor dat doordringt. Oefening helpt.
quote:Kijk, dat is tenminste constructief.Op maandag 26 mei 2008 15:21 schreef Demon_Hunter het volgende:
Emo`s hier
Toen ik m'n vriendin smste bij het overlijden van m'n kat donderdag, antwoorde ze dat dat vervelend was maar dat ze geen zin meer in mij had. Na bijna 7 maanden. Ik nodigde haar uit om erover te praten, maar dat wilde ze niet. Via msn maakte ze het de volgende dag uit. Ik was kapot. 's Avonds riep m'n broer mij naar beneden en zei dat hij iets moest vertellen omdat niemand anders dat had gedaan, en m'n vriendin zelf ook niet. Ze is vreemdgegaan met een meisje, een zelfverzekerd persoon die op meisjes valt. Mijn vriendin (ex... pff....) is altijd erg onzeker geweest dus ik snap het wel, maar des te groter de twijfel of dit wel om echte liefde gaat.
Nu maar 's m'n examens afmaken!
Het heeft geen zin om je druk te maken over 'all that could have been' - no use crying over spilt milk, maar het duurt even voor dat doordringt. Oefening helpt.
[..]
wijze woorden. Maar als je iets echt heel graag wil en je handelt door onzekerheid tegen je gevoel in, dan zijn wijze woorden niet genoeg. Althans nu nog niet.
quote:* Miesjel steekt vinger opOp maandag 26 mei 2008 15:21 schreef Demon_Hunter het volgende:
Emo`s hier
Ik ben nog niet helemaal klaar met deze, laat staan voor een nieuwe.
quote:nee, ben je niet..Op maandag 26 mei 2008 11:33 schreef junkdeluxe het volgende:
Verdomme!
Is 't een maand uit (na 6,5 jaar) is ze schon wieder verliefd. Dat is toch wel snel of ben ik nu ouderwets? :p
quote:*steekt vinger opOp maandag 26 mei 2008 15:21 schreef Demon_Hunter het volgende:
Emo`s hier
Maar wat nou als je dat helemaal niet wilt?
quote:Dan moet men de hand aan zichzelf slaan.Op maandag 26 mei 2008 22:51 schreef teamlead het volgende:
[..]
*steekt vinger op
Maar wat nou als je dat helemaal niet wilt?
quote:Op dinsdag 27 mei 2008 00:12 schreef Demon_Hunter het volgende:
[..]
Dan moet men de hand aan zichzelf slaan.
gelukkig.... goed gegokt Vraag ik of er een ander is ofzo, zegt ze van niet maar van vrienden hoor ik intussen dat ze wel zat te sjansen met een andere gozer.
Wat heb ik zin om te vechten.
quote:Dat gevoel ken ik.Op dinsdag 27 mei 2008 11:24 schreef got.rice het volgende:
Wat heb ik zin om te vechten.
quote:ik ken wel iemand waar we op kunnen afreageren
meet?quote:Ah dat is inderdaad erg karig. Sterkte ermee. Ik heb dat ook een keer meegemaakt over de voicemailOp dinsdag 27 mei 2008 18:39 schreef got.rice het volgende:
een relatie van bijna 2 jaar eindigen VIA MSN FFS.
[..]
ik ken wel iemand waar we op kunnen afreageren
"Ja ik sta nu voor je deur maar je bent er niet. Uh ik wilde het uitmaken dus... " of iets dergelijks. Oh ja de reden was dat ze dacht dat ik het anders toch uit ging maken. Ja lang geleden. Gelukkig is het met mijn laatste vriendin wel normaal uit gegaan. Al weer bijna een maand, wat gaat dat toch enorm snel zeg.quote:Geef ze nooit een tweede kans, zij is fout geweest en daar gaat ze voor boeten ook!Op dinsdag 27 mei 2008 19:42 schreef got.rice het volgende:
En nu opeens wilt ze dat ik haar een tweede kans geef
quote:Het doet altijd pijn, maar denk dat het niet voor niets je ex is. Vertel je verhaal eens dan.
Ik heb het idee dat ik er vrij rationeel over na kan denken, maar het helpt nog niet echt in het verwerkingsproces.
quote:Dat is idd erg kloten. Vooral als je haar intiem ziet doen met iemand anders, maar ga gewoon verder met je leven en bedenk dat er betere meisjes zijn.Op dinsdag 27 mei 2008 22:53 schreef WanEnOonlie het volgende:
Nee, ik hoef verder het verhaal niet te vertellen, het komt er gewoon op neer dat ik gewoon veel meer erin zag dan zij. En dan is het gewoon moeilijk te accepteren dat iets over is, zeker als je geconfronteerd wordt met je ex-vriendin die het leuk heeft met iemand anders (of daar semi-openlijk voor kiest). Dat is gewoon moeilijk, en dat creeërt gewoon het down-moment in de schommelingen van je emoties.
Ik heb het idee dat ik er vrij rationeel over na kan denken, maar het helpt nog niet echt in het verwerkingsproces.
Hoe moeilijk het nu ook klinkt, je komt er wel weer overheen.
. De eerste weken ongelofelijk veel steun gehad van vrienden, maar nu beginnen ze al met het uitzoeken van potentiele neukertjes.... . Alsof ik daarop zit te wachten zeg....quote:Eerst maar even rustig aan alles verwerken. Mocht er een andere langskomen dan zien we dat dan wel. Ik heb iig geen haast.Op dinsdag 27 mei 2008 23:23 schreef teamlead het volgende:
ik merk in mijn omgeving dat mensen langzaam aan het idee krijgen dat ik me er maar overheen moet zetten ofzo
Achteraf bleek dat ik een maar al te goede intuitie bleek te hebben
2 weken voordat we 5 jaar samen zouden zijn, kregen we op een avond toen hij enorm laat en bezopen thuis kwam een grote ruzie. We zagen het allebei niet meer zitten met elkaar. We hebben het toen niet gelijk stop gezet, maar toen hij 2 dagen later weer super laat in de nacht en bezopen thuis kwam (zonder ook maar even te bellen) werd ik gek. Ik realiseerde me dat dit niet goed was, ik zat elke nacht gestresst thuis omdat ik hem niet kon vertrouwen (ook al zei ik daar niks meer over). De zelfde ruzie begon weer en we besloten samen dat het beter was als we uit elkaar gingen. Die nacht was een hel, ik heb me nog nooit zo ellendig gevoeld. We wouden samen blijven, we hielden zoveel van elkaar, maar het ging gewoon neit meer. Hij is toen nog een nacht gebleven en vertrok toen naar zijn ouders. Ik bleef alleen achter. Totaaaaaaaaaal overstuur, ik zag het echt niet meer zitten.
Anderhalve maand nadat het uit was, kwamhij met de aankondiging dat ie al een nieuwe vriendin had
Feest natuurlijk, weer totaal overstuur. Was dit zo makkelijk voor hem? Of kende hij haar al langer? Of nog erger; hadden ze al iets voordat het uit was tussen ons? Ik zag hem nog geregeld en er bleef een spanning tussen ons zitten. Natuurlijk gebeurde het onvermijdelijke; op een dag kwam van het een het ander. Slecht, ik weet het. We begonnen te twijfelen, horen we niet bij elkaar? Hebben we er wel goed aan gedaan om derelatie te beeindigen?
2 weken later heeft hij het aan zn vriendin verteld (zij bleef bij hem en is nog steeds bij hem) en kwam hij bij mij dat ie toch niks meer voor me voelde. Wát een domper was dat. Toch ging toen de knop om bij mij. Wat zag ik in deze jongen? Dit werd bevestigd toen ik via via erachter kwam dat hij vreemd is gegaan toen wij 4 jaar een relatie hadden. Nooit verteld en ik kwam er nog eens achter terwijl het al uit was. Het erge was dat het meisje die mij het verhaal vertelde, DAT meisje was, waarmee hij was vreemdgegaan toen. Toen wist ik het zeker; deze jongen is niet te vertrouwen en ik ben ECHT beter af zonder hem. Ik was kwaad, maar het was ook al lang geleden, hij gaf toe en dat was het. Ik moest verder gaan zonder hem, hij was het absoluut niet waard. Eerlijk gezegt is het nu alleen nog maar wachten tot hij zn vriendin nu voor de 2e keer bedriegt
Dombo!Achteraf gezien kan ik nog steeds verdrietig worden om het feit dat ik hem door zo´n moeilijke periode heen heb geholpen en hij me achter zo ontzettend genaaid heeft! Maar goed, het is niet anders, ik heb me enorm vergist in hem, maar ik weet wel, dat ik nu altijd op mn intuitie af moet gaan. Ik heb er zo ontzettend veel van geleerd en dat doet me dan weer wel goed
Sorry voor het lange verhaal, maar achteraf ben ik echt trots op mezelf dat ik erzo goed uitgekomen ben
Er zijn gelukkig meer jongens in het land.
quote:Mannen zijn vaker en langer verliefd. Vrouwen maken het vaker uit omdat zij simpelweg sneller ophouden met verliefd zijn. Vaak voelen zij zich opgesloten in hun relatie en is het voor hun een bevrijding om weer single te zijn (weer ongeremd seksuele aandacht mogen krijgen).Op maandag 26 mei 2008 12:02 schreef Elegy het volgende:
[..]
En waarom posten er maar zo weinig vrouwen in (dit soort) topic(s)? Het valt me eigenlijk best op.
"De man verklaart onmiddellijk zijn liefde, maar aarzelt lang eer hij zegt dat hij niet meer bemint. Bij de vrouw is het juist omgekeerd."
-Gerard Reve
quote:* Miesjel meldt zichOp zondag 1 juni 2008 17:14 schreef Tinuzzz_Talpa het volgende:
Jezus, wat een eikel!
Er zijn gelukkig meer jongens in het land.
Maar inderdaad een eikel.
Ik baal ervan dat de laatste keren dat ik contact heb gehad het altijd ruzie is. Dit verdienen we beide niet. Gelukkig ben ik iedere keer iets minder kapot achteraf. Maar het idee dat het nog een keer goed gaat komen is nog steeds heel klein aanwezig.
quote:Zo'n bekend gevoel wat jij hier beschrijft. Mijn ex-vriendin kwam mij ook een maand nadat we uit elkaar waren doodleuk vertellen dat ze een nieuwe vriend had. Vond ze wel zo netjes om me te vertellen zei ze....Op zondag 1 juni 2008 17:11 schreef Percinn het volgende:
Anderhalve maand nadat het uit was, kwamhij met de aankondiging dat ie al een nieuwe vriendin had
Maar op dat moment ga je inderdaad denken; wat stelde het voor tussen ons dan? Was ik maar een langdurig "tussendoortje"? Of kende ze die jongen al en verklaard dit meteen haar vreemde gedrag van de laatste 2 maanden? Is er wellicht iets gebeurt voordat wij uit elkaar waren?
ergens hoop ik dat ik te horen krijg dat er iets was tussen hun, toen wij nog samen waren. Dan kan ik eindelijk kwaad worden en blij zijn dat het over is. Want tot op dit moment (bijna 5 maanden nadat het uit is gegaan), ben ik nog steeds hardstikke gek op haar. Klinkt raar, maar dat is nou eenmaal mijn karakter.
En mijn karakter is ook meteen mijn grootste knelpunt op dit moment. Zo'n 5 maanden nadat het uit is gegaan ben ik nog steeds geen stap verder gekomen. Ik ben te vasthoudend aan iets waar ik van hou. Kan het niet zomaar loslaten. En daarom kan ik ook niet doen wat ik zo graag wil. Ik wil zo graag weer doorgaan met mijn leven en iets proberen op te bouwen met iemand anders, maar ik ben zo bang dat ik een nieuwe meid pijn doe omdat ik nog steeds van mijn ex hou.
Ik had nooit gedacht dat ik iemand zou missen, heb nooit een traan gelaten om een sterfgeval of iets anders waardoor ik mensen verloor. Maar dit zorgt er nog steeds voor dat ik soms wel dagelijks nog ff een traan over men wang heb lopen.
Ik mis haar echt nog steeds verschrikkelijk
quote:En helaas zal dat nog even doorgaan...... spreek uit eigen ervaring. Maar geloof me... je gaat het steeds beter een plaatsje geven... je gaat steeds minder aan haar denken..Op zondag 1 juni 2008 22:07 schreef TMwitte het volgende:
[..]
Zo'n bekend gevoel wat jij hier beschrijft. Mijn ex-vriendin kwam mij ook een maand nadat we uit elkaar waren doodleuk vertellen dat ze een nieuwe vriend had. Vond ze wel zo netjes om me te vertellen zei ze....
Maar op dat moment ga je inderdaad denken; wat stelde het voor tussen ons dan? Was ik maar een langdurig "tussendoortje"? Of kende ze die jongen al en verklaard dit meteen haar vreemde gedrag van de laatste 2 maanden? Is er wellicht iets gebeurt voordat wij uit elkaar waren?
ergens hoop ik dat ik te horen krijg dat er iets was tussen hun, toen wij nog samen waren. Dan kan ik eindelijk kwaad worden en blij zijn dat het over is. Want tot op dit moment (bijna 5 maanden nadat het uit is gegaan), ben ik nog steeds hardstikke gek op haar. Klinkt raar, maar dat is nou eenmaal mijn karakter.
En mijn karakter is ook meteen mijn grootste knelpunt op dit moment. Zo'n 5 maanden nadat het uit is gegaan ben ik nog steeds geen stap verder gekomen. Ik ben te vasthoudend aan iets waar ik van hou. Kan het niet zomaar loslaten. En daarom kan ik ook niet doen wat ik zo graag wil. Ik wil zo graag weer doorgaan met mijn leven en iets proberen op te bouwen met iemand anders, maar ik ben zo bang dat ik een nieuwe meid pijn doe omdat ik nog steeds van mijn ex hou.
Ik had nooit gedacht dat ik iemand zou missen, heb nooit een traan gelaten om een sterfgeval of iets anders waardoor ik mensen verloor. Maar dit zorgt er nog steeds voor dat ik soms wel dagelijks nog ff een traan over men wang heb lopen.
Ik mis haar echt nog steeds verschrikkelijk
En dan pats boem..... komt er iemand anders in je leven....
.. niet een misgevoel overigens.. meer het gevoel van Zouden onze wegen ooit nog kruizen (dit komt vooral omdat mn ex paar lovende woorden uitsprak net voordat ze een nieuwe relatie kreeg.. die mij hoop gaven)maarja heb inmiddels alweer wel hele mooie meiden ontmoet.. ergggg leuk! alleen ze kunnen mn ex nog niet uit mn hoofd krijgen
. Niet alleen omdat er maar 1 is die ik wil, maar ook omdat ik me niet kan voorstellen me ooit nog eens zo voor meer dan 100% te geven. Alles had (en heb) ik voor haar over... dat kan ik echt niet nog een keer Niet als het daarna zo voelt zoals nu Ik heb nu een superweekend gehad... Heerlijk gefeest met vrienden, vandaag voor het eerst sinds een maand echt een ontspannen gevoel gehad. Maar toch..... toch mis ik haar zo verschrikkelijk..... en in plaats van minder lijkt het alleen maar erger te worden
Ik weet niet hoe dit moet
quote:Op maandag 2 juni 2008 02:02 schreef Friek_ het volgende:
Heb je al aan professionele hulp gedacht Teamlead? Het klinkt alsof je het namelijk zwaar te pakken hebt en een uitlaapklep in vorm van een psycholoog lijkt me totaal niet verkeerd.
Intake en eerste sessie al achter de rug. De reden van de breuk ligt in mijn gedrag (waardoor het ook zo moeilijk is om dit te accepteren natuurlijk) en wat er ook gebeurt dat gedrag moet ik aanpakkenEn en passant gaat de loog me helpen om op de een of andere manier dit een plek te geven
quote:Top man.Op maandag 2 juni 2008 02:07 schreef teamlead het volgende:
[..]
En en passant gaat de loog me helpen om op de een of andere manier dit een plek te geven
Ook fijn dat de psycholoog iets buiten zijn vakgebied durft te treden en je ook durft te behandelen als persoon dat zoekt naar betekenis, dan enkel slechts als zieke zoekend naar een medicijn.
Alle sterkte ermee!
homoseksulatiteit en geloof zijn niet de best combi en resulteerden in rare gedachtes, leiden tot onzekerheid, twijfel. Ben nog steeds niet helemaal zeker van de reden waarom dat er pas na zolang uitkomt. Weet alleen dat ik me dr enorm rot bij voel.
Na 2 jaar samenwonen m'n spullen maar aan het verzamelen...
quote:Jij bent jaloers dat jij geen relatie hebt.Op maandag 2 juni 2008 09:00 schreef Demon_Hunter het volgende:
Zijn jullie nou nog niet uitgehuild, EMO`s
quote:Loller check mn fobo al 3 jaarOp maandag 2 juni 2008 09:04 schreef Tinuzzz_Talpa het volgende:
[..]
Jij bent jaloers dat jij geen relatie hebt.
quote:Ehh, als hij dat nodig heeft, zou ik er dus ook maar is over na moeten denken?Op maandag 2 juni 2008 02:02 schreef Friek_ het volgende:
Heb je al aan professionele hulp gedacht Teamlead? Het klinkt alsof je het namelijk zwaar te pakken hebt en een uitlaapklep in vorm van een psycholoog lijkt me totaal niet verkeerd.
Het is nu > 3 mnd uit, was zaterdag ff bij d'r om d'r te helpen en vanaf zaterdag ben ik gewoon echt kwaad. Kwaad waarom? Omdat zij gvd dus dat ene meisje was, dat ene meisje waar ik voor ben gevallen en dat echt zó ontzettend leuk was!
Het eerste jaar van onze relatie (totaal 2,2jr) was top, ik heb me echt nog nooit zó erg voor iemand laten gaan. Daarvoor ben ik 3 jaar vrijgezel geweest en tja, dan ga je wel is met mensen om waarvan je later denkt, wat moest ik daar mee. En ik vond ze niet eens leuk. Dat was dus het 2e jaar van mijn relatie: telkens mijn (nu) ex probéren te overtuigen dat zij toch echt dat schatje was dat ik altijd zocht, dat die anderen niets waren en dat ik ze niet eens leuk vond! Steeds meer ruzies tot gevolg, meer onzekerheid van mijn kant (zij was onzeker anders had het me geen jaar gekost om haar nog steeds niet te overtuigen). En het mooie: in die 3 jaar niet eens met iemand anders naar bed geweest, alleen een paar x gezoend, met achteraf idd best wel lelijke meisjes. maarja..
Ik kwam daar dus dit weekend achter (dat ik dat laatste jaar zo hard geprobeerd heb om d'r te overtuigen), en heb dit r gister nog is per sms bestookt, aangezien ik dit écht bij d'r kwijt moest! Nu valt opeens bijna alles op z'n plaats bij mij, ik hoop ook echt dat ze doorheeft hoe dit alles doorwerkte in onze relatie: op het laatst zaten we alleen nog maar op de bank te hangen, van sex was amper sprake, etc.
Bij mij kwam het er kortgezegd op neer dat het leek alsof het nooit genoeg was, en gek genoeg werd ik er onzeker door (terwijl ik toch niet echt onzeker aangelegd ben). Niet alleen onzeker bij haar, maar ook als ik bij vrienden was etc. Uiteindelijk zat ik in zo'n negatieve spiraal, ik besef nu pas hoe erg dat eigenlijk was!
Maar toch, dan ben ik daar zaterdag om d'r te helpen met iets, en dan besef ik wéér hoe leuk ik 'r wel niet vind etc. Dus ben nu inderdaad half kwaad op d'r, and it feels good!
(zullen vast nog wel dalen etc komen, maar toch, het hek is van de dam. het enige waar ík mee zit, is dat zij gewoon echt veel te veel voor me was gaan betekenen. zo'n lief meisje, maar tegelijk ook zo onzeker, waardoor ik het moest ontgelden).
En dan heb ik het over mezelf. Heb gewoon met een meid die super belangrijk is voor me heerlijk geknuffelt en ze is in men schoot in slaap gevallen terwijl ik door de der haren wreef alsof het mijn vriendin was. En ik heb totaal geen gevoelens voor haar, niet meer in ieder geval. Ben wel toto 2 jaar geleden helemaal gek van haar geweest. Maargoed, ik heb dus gemerkt dat ik op dat moment niet aan mijn ex dacht. Ik heb dus gemerkt, dat als het moment daar is dat er een nieuw iemand is ik het allemaal wel zal vergeten wat gebeurt is in het verleden Een dag geleden zag ik het nog niet gebeuren en nu zie ik het weer zonnig in. Het leven is raar he. Nu alleen nog zorgen dat ik mijn gedachten niet meer laat afdwalen naar men ex die intiem is met haar nieuwe vriend. Want dat killt me nog steeds.
Maar denk dat het een goede tip is voor iedereen, geniet van die kleine dingen. En hou je vast aan de kleine dingen die je weer hoop geven en grijp vooral niet terug naar wat goed WAS. Zorg ervoor dat het geen dat was, je sterker maakt voor hetgeen dat gaat komen.
Heb veel geleerd in 24 uur tijd
(behalve spelling geloof ik) quote:Netjes man, eerste stappen he..Op maandag 2 juni 2008 23:53 schreef TMwitte het volgende:
Heb gemerkt dat het toch wel goed gaat komen allemaal
Een dag geleden zag ik het nog niet gebeuren en nu zie ik het weer zonnig in. Het leven is raar he. Nu alleen nog zorgen dat ik mijn gedachten niet meer laat afdwalen naar men ex die intiem is met haar nieuwe vriend. Want dat killt me nog steeds.
Maar denk dat het een goede tip is voor iedereen, geniet van die kleine dingen. En hou je vast aan de kleine dingen die je weer hoop geven en grijp vooral niet terug naar wat goed WAS. Zorg ervoor dat het geen dat was, je sterker maakt voor hetgeen dat gaat komen.
Heb veel geleerd in 24 uur tijd
Geloof me, ik weet hoe je je voelt. Het lijkt in eerste instantie onmogelijk dat je ooit nog zo'n band op kan bouwen met iemand, dat je ooit nog jezelf zo bloot kan geven..
Maar dan komt er echt iemand anders langs en trust me, dan gaat t vanzelf.
Tot die tijd blijft t overigens wel kut..tenzij je goed bent in het snel verwerken.
quote:Het eerste waar ik aan dacht vanmorgen was dat ik me erop verheugde dat het 10 uur later was, dat ik klaar was met de werkdagOp dinsdag 3 juni 2008 00:41 schreef undercovaM het volgende:
whahaha.. heel goed.. laat me maar weten waar je eerste aan dacht als je morgenochtend weer opsta? waarschijnlijk je ex.. zoniet.. dan ben je verder als mij haha. wat jij nu beschrijf was voor mij de reden dat ik met meerdere meiden afsprak en klote enzo. ik vergat mn ex. maar al snel kwam ik erachter dat ik mezelf voor de gek hield omdat ik de volgende dag als ik opstond weer gewoon heerlijk aan mn ex dacht haha. nu ben ik een jaar verder en denk nog steeds iedere ochtend aan mn ex (en haar vriend). het is geen misgevoel, sterker nog de gedachte dat ze met hem in bed ligt doet me niks!! daarvoor had ze een iets leukere jongen moeten vinden die wel indruk op me maakte
Maar ik dacht vanmorgen niet echt meteen aan haar om eerlijk te zijn. Natuurlijk wel aan haar gedacht vandaag, maar min of meer omdat zij de enigste is waar ik echt intieme momenten mee gehad heb tot nu toe. En een man denkt wel vaker per dag aan zo'n momenten zeggen ze.
Misschiens een mooie zin voor iedereen;
Dulcia non meruit, qui non gustavit amara
wat betekent het
mooi om te zien dat een aantal van jullie de weg naar boven alweer te pakken heeft.... dat geeft de burger moed .quote:Betekenis?Op dinsdag 3 juni 2008 21:58 schreef TMwitte het volgende:
[..]
Dulcia non meruit, qui non gustavit amara
Ben ook nog is in een flirtbui, gaat langzamer maar steeds beter
[ Bericht 16% gewijzigd door got.rice op 04-06-2008 02:11:51 ]
quote:Jaja.. Het gaat met mij een heel stuk beter. Maar ik weet dat als ze belt ik meteen in de auto stap en naar haar toe rij. Er gaat geen dag voorbij dat ik aan haar denk.Op woensdag 4 juni 2008 00:00 schreef teamlead het volgende:
Ik denk gewoon dat mijn ex gelijk had toen ze zei dat het moeilijk is om te slagen met je eerste liefde, omdat je gewoon nog niet weet wat het echt betekend en hoe je dingen moet oppakken. Denk dat wij doordat we dit allemaal meemaken voor een volgende liefde veel beter zijn en het daardoor nog beter kunnen krijgen, omdat we weten wat het betekend en omdat je weet wat je kan verliezen.
quote:Dat heb ik ook nog steeds hoor, maar dat is puur omdat het de laatste is waar je iets voor hebt gevoelt. Zal niet anders zijn dan dat je verliefd bent op een meid en dat zij je opbelt op het moment dat je denkt dat je liefde voor haar is weggeëbt. Ook dan zal je meteen in de auto stappen. Dat gevoel verdwijnt wel als er een nieuw persoon komt.Jaja.. Het gaat met mij een heel stuk beter. Maar ik weet dat als ze belt ik meteen in de auto stap en naar haar toe rij. Er gaat geen dag voorbij dat ik aan haar denk.
quote:En dat blijft vaak zo naar, dat het pas echt verdwijnt op het moment dat er een nieuwe liefde in je leven is..Op woensdag 4 juni 2008 08:54 schreef TMwitte het volgende:
Dat gevoel verdwijnt wel als er een nieuw persoon komt.
Op dit moment voel ik me ook echt raar, kwam vandaag 2 mensen tegen die in onze relatie best belangrijk waren en die ik maanden niet meer gzien had, erg toevallig. Zij begint weer te praten vandaag. Ik gooi het maar allemaal op puur toeval en ga er maar niks achter zoeken. Maar toch helpt dit niet met het verwerken. Terwijl ik net op het punt was dat ik begon te denken dat het bijna weer helemaal goed was.....
vrouwen......
dalijk maar ff flink uitleven op de squashbaan.
Als we meer gaan doen dan ben ik meteen hoopvol, zij zal me weer afwijzen, ik terug in de put. Ik wil dus eigenlijk niet willen
quote:Naja, ik heb precies hetzelfde. Ik weet niet of het nu nog wat wordt maar ze wilt wel vrienden blijven als het niks wordt. Mijn idee was om niet gelijk afspraken te maken met zn tweetjes maar gewoon met een groep vrienden en dan samen op stap gaan, je hoeft niet per se direct contact aan te gaan maar je bent wel samen en ik denk dat als je dit vaker genoeg doet je langzaam een vriendschappelijke band kan maken met diegene.Op woensdag 4 juni 2008 20:52 schreef Miesjel het volgende:
Hoe zorgen we ervoor dat we elkaar wel kunnen zien, maar geen dingen doen die het allemaal vreselijk gecompliceerd maken? Gewoon contact, gewoon even samen de dingen doornemen, noem het gewoon vrienden.
Als we meer gaan doen dan ben ik meteen hoopvol, zij zal me weer afwijzen, ik terug in de put. Ik wil dus eigenlijk niet willen
Pff... het is nu een week of 3 uit, ik heb het uitgemaakt, maar toch is het allemaal zo verdomd moeilijk en gecompliceerd. In theorie waren we het perfecte stel, we hadden alles wat de ander in een partner zocht, maar na 2 jaar aanklooien moet je voor jezelf een knoop doorhakken. Hij is kapot, ik een ijskoningin die haar gevoelens niet toelaat omdat ik bang ben dat ik me er dan in laat meeslepen.
's ochtend sta ik op met het idee; "hoe kom ik de dag weer door".
Mis ik hem, of mis ik het hebben van een partner? Ik wil hem helemaal niet terug, maar ik wil zo graag contact met hem houden, we zijn elkaars beste vrienden. Pff... weet het allemaal ff niet meer..
ik trek het vandaag even heel slecht merk ik.. als iemand nu hard BOE roept, breek ik geloof ik...bah.. waarom kan ik haar nu niet gewoon even vergeten ofzo
Vorige week woensdag ging de kogel door de kerk na een leuke en spannende relatie van 5 jaar. had mijn ex het gevoel dat we niet gelukkig konden worden in de toekomst samen. Ik was zwaar emotioneel op dat moment
Ik heb toen veel steun gehad van mijn oudere zus veel gepraat enzo. Ik ben wel gewoon naar stage gegaan je probeert alles om het te vergeten. Tot dat het weekend begon voor heen waren we in het weekend altijd samen en dan ben je plots alleen ik ben er toen maar op uit gegaan heb even bij mijn zusje thuis gekeken en wat aan het toeren geweest. Ik heb ook met vrienden hier over gepraat en dat luchtte ook heel erg op. Momenteel voel ik me weer goed ik mis haar natuurlijk wel maar het is niet meer zo erg als in de eerste 5 dagen toen zag alles er gewoon zwart uit. Dit weekend even lekker naar een feestje toe even weer oude vrienden ontmoeten enzo lijkt me echt gezellig. Alleen zie ik wel een beetje op tegen vanavond dan moet ik mijn spullen op halen bij mijn ex
proberen zo sterk mogelijk te zijn. Gister hebben we nog gepraat op msn met elkaar en het ging bij allebeide partijen goed en we gaan proberen als vrienden verder te gaan, er blijft natuurlijk wel altijd een stukje jaloezie als je die andere ziet met een nieuwe vriend bijvoorbeeld. maar we proberen het beste er van te maken. De dingen die ik mezelf heb voorgenomen is om gewoon nu eerst even lekker te genieten van het leven. heb de meeste weekenden al weer vol met plannen meetings met de auto, open dagen, poker toernooi en feesten.
Dus vandaag maar gebeld en verteld dat ik niets wil afspreken. Ik wil haar de eerste tijd niet zien. Niet als zodanig. Ik val in de valkuil van hoopvol.. En daar wil ik eigenlijk niet zijn. Eerst moet ze echt klaar voor mij zijn, en ik weer voor haar. Om dat te halen moeten we eerst echt van elkaar af zijn.
Ik vind het maar wat moeilijk.
Bij beiden is dat niet het geval,maar het is al moeilijk om elkaar los te laten in het dagelijks leven. Als ik een bepaalde msn-naam heb, dan reageerd hij daar op, als ik een krabbel van iemand op hyves heb, dan ook...
Verstandig is volgens mij om even niet zo heel veel contact te hebben..
quote:Ja, maar dat is dan ook weer niet makkelijk. Tenminste ik heb er maar wat moeite mee.Op donderdag 5 juni 2008 16:22 schreef Kluts het volgende:
@JoostPayne, snap wat je bedoeld, dat je graag vrienden wil blijven. Ik wil dat ook met mijn ex, en ik dacht dat het pas moeilijk werd als de hij of ik een ander zou hebben.
Bij beiden is dat niet het geval,maar het is al moeilijk om elkaar los te laten in het dagelijks leven. Als ik een bepaalde msn-naam heb, dan reageerd hij daar op, als ik een krabbel van iemand op hyves heb, dan ook...
Verstandig is volgens mij om even niet zo heel veel contact te hebben..
quote:ja heb je gelijk in maar zoals Miesjel al zegt is dat best moeilijkOp donderdag 5 juni 2008 16:22 schreef Kluts het volgende:
@JoostPayne, snap wat je bedoeld, dat je graag vrienden wil blijven. Ik wil dat ook met mijn ex, en ik dacht dat het pas moeilijk werd als de hij of ik een ander zou hebben.
Bij beiden is dat niet het geval,maar het is al moeilijk om elkaar los te laten in het dagelijks leven. Als ik een bepaalde msn-naam heb, dan reageerd hij daar op, als ik een krabbel van iemand op hyves heb, dan ook...
Verstandig is volgens mij om even niet zo heel veel contact te hebben..
Er is genoeg vis in de zeeeeee ga vaker uit (H):P
quote:Op donderdag 5 juni 2008 22:39 schreef Fcuker het volgende:
Scot je oude chick boysss denk er niet aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan kom op mann!!!!!
Er is genoeg vis in de zeeeeee ga vaker uit (H):P
ja... want liefde is hetzelfde als in de kroeg een ander neukertje scoren 14.gifJe wordt heus nog wel is een keer verliefd (K)
tenminste zo denk ik dan, vandaar dat ik me ex al vergeten ben..
denk ik
maar als ik nu iemand zou oppikken in de kroeg, zou het nog steeds voelen als buiten de deur neuken... en da's best irritant...
quote:Wat herkenbaar! Het is toch te gek voor woorden dat het zou voelen als vreemdgaan als je na je relatie een ander hebt? Stel je dan maar voor dat je ex daar geen enkel probleem mee heeft, dan verdwijnt het schuldgevoel hopelijk. Verdomme zeg, jij hebt toch ook recht op geluk.Op donderdag 5 juni 2008 23:10 schreef teamlead het volgende:
oh, maar slijten zal het vast ooit wel... ooit.......
maar als ik nu iemand zou oppikken in de kroeg, zou het nog steeds voelen als buiten de deur neuken... en da's best irritant...
quote:I see, maar als je weer verliefd wordt of gaat houden van iemand en die gene breekt je hart weer, wat dan?Op donderdag 5 juni 2008 23:10 schreef teamlead het volgende:
oh, maar slijten zal het vast ooit wel... ooit.......
maar als ik nu iemand zou oppikken in de kroeg, zou het nog steeds voelen als buiten de deur neuken... en da's best irritant...
Ben je weer bij begin af, dus het komt allemaal vanzelf..
1ste x dat ik van iemand heb gehouden en ze heeft me hart helemaal stuk gemaakt, ik heb ervan geleerd ben er sterker door geworden.
1 ding is zeker ik zal me niet meer zo snel binden als ik toen heb gedaan..( ik spreek hier over een maand geleden
)quote:Dat zeggen vrienden van me dus ook! Ze vroegen nog of ik mee wou uitgaan in amsterdam; "chiikieeesss man.. chickieesss!Op donderdag 5 juni 2008 22:39 schreef Fcuker het volgende:
Scot je oude chick boysss denk er niet aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan kom op mann!!!!!
Er is genoeg vis in de zeeeeee ga vaker uit (H):P
"Klinkt allemaal leuk en aardig en er zijn inderdaad genoeg vissen in de zee maar als je zo'n baggergevoel hebt heb je ook niet echt bepaald zin om andere meiden te versieren of versierd te worden. Uiteindelijk heb ik ook zo van dat ik een ander vind waar ik op verliefd zal worden maar het is een kwestie van tijd en zo makkelijk kom je nou niet af van een persoon waarmee je echt een boel hebt meegemaakt.
Ik ben best verbaasd over mezelf dat ik -naar mijn gevoel- zo snel over haar heen ben. Het is soms wel zo dat ik haar mis of dat ik het misschien toch wel met haar een tweede keer wil proberen (aangezien ik het gevoel heb dat het dit keer wel wat gaat worden omdat ik NU pas weet wat er allemaal mis ging in de relatie) Maar ik zit niet meer met een deprimerende gevoel waarvan ik een halve buikpijn van krijg
En het is ook niet meer het geval dat ik opsta en denk.. terrringgg ik mis haarquote:Op donderdag 5 juni 2008 23:21 schreef got.rice het volgende:
[..]
Ik ben best verbaasd over mezelf dat ik -naar mijn gevoel- zo snel over haar heen ben. Het is soms wel zo dat ik haar mis of dat ik het misschien toch wel met haar een tweede keer wil proberen (aangezien ik het gevoel heb dat het dit keer wel wat gaat worden omdat ik NU pas weet wat er allemaal mis ging in de relatie) Maar ik zit niet meer met een deprimerende gevoel waarvan ik een halve buikpijn van krijg
Kijk aan, op dat punt hopen we allemaal te komen. Babystapjes en dan komen we er vanzelf. Fijn voor je!quote:Idd, daar heb ik dus ook last van, als ik met iemand sta te praten, dan voelt het al een beetje alsof mijn ex over mijn schouder meekijkt. Super-irritant, maar het zal wel over gaan op den duur lijkt me.Op donderdag 5 juni 2008 23:15 schreef heksehiel het volgende:
[..]
Wat herkenbaar! Het is toch te gek voor woorden dat het zou voelen als vreemdgaan als je na je relatie een ander hebt? Stel je dan maar voor dat je ex daar geen enkel probleem mee heeft, dan verdwijnt het schuldgevoel hopelijk. Verdomme zeg, jij hebt toch ook recht op geluk.
Maar goed, morgenavond lekker stappen, kijken of het al beter gaat.
quote:Dat heb ik dus ook, ruim 3 maanden later. Ik wist al meteen wat er mis ging, maar het is me de afgelopen tijd steeds duidelijker en duidelijker geworden.Op donderdag 5 juni 2008 23:21 schreef got.rice het volgende:
dat ik haar mis of dat ik het misschien toch wel met haar een tweede keer wil proberen (aangezien ik het gevoel heb dat het dit keer wel wat gaat worden omdat ik NU pas weet wat er allemaal mis ging in de relatie) Maar ik zit niet meer met een deprimerende gevoel waarvan ik een halve buikpijn van krijg
Op 1 of andere manier wéét ik gewoon dat als we het nu zouden proberen het 10x leuker zou zijn, en ik weet voor mezelf dat dit echt een meisje is waar ik zo gigantisch veel om gaf (en helaas geef).
Maarja, het zit er niet meer in, en ik zou ook zat kansen hebben om iets met andere dames te doen, maarja, dat spreekt me totaal niet aan op dit moment. Want er is toch nog dat kleine beetje hoop dat ik heb, dat kleine beetje hoop dat me op dit moment tegenhoudt om verder te gaan met mjin leven..
quote:Wie ooit het gezegde bedacht heeft "hoop doet leven", mag van mij ook dood. Hoop doet juist niet leven, het laat je stil staan, je klote voelen en je komt er geen stap verder mee. Hoop sucks!Op vrijdag 6 juni 2008 11:08 schreef r_AW het volgende:
[..]
Dat heb ik dus ook, ruim 3 maanden later. Ik wist al meteen wat er mis ging, maar het is me de afgelopen tijd steeds duidelijker en duidelijker geworden.
Op 1 of andere manier wéét ik gewoon dat als we het nu zouden proberen het 10x leuker zou zijn, en ik weet voor mezelf dat dit echt een meisje is waar ik zo gigantisch veel om gaf (en helaas geef).
Maarja, het zit er niet meer in, en ik zou ook zat kansen hebben om iets met andere dames te doen, maarja, dat spreekt me totaal niet aan op dit moment. Want er is toch nog dat kleine beetje hoop dat ik heb, dat kleine beetje hoop dat me op dit moment tegenhoudt om verder te gaan met mjin leven..
quote:Ben ik het niet mee eens! Mijn glas is dan ook altijd halfvolOp vrijdag 6 juni 2008 11:25 schreef heksehiel het volgende:
[..]
Wie ooit het gezegde bedacht heeft "hoop doet leven", mag van mij ook dood. Hoop doet juist niet leven, het laat je stil staan, je klote voelen en je komt er geen stap verder mee. Hoop sucks!
Iets te:Wat wel belangrijk is, is dat je hoop reeel moet zijn. En dus dat je partner dezelfde hoop deelt, en bereid is er net zoveel moeite voor te doen. Maar helaas, mijn liefde maakte blind en ik zag dingen niet meer zo helder, waardoor ik er véél meer voor over had (zo zie ik het nu). En toch is er nu dan toch nog dat kleine stukje hoop, waardoor ik nu dingen niet zou doen die ik wel zou doen, als ik maar zeker zou weten dat het écht nooit meer goedkomt. Ik moet er nl niet aan denken nu sex te hebben met iemand (duh, natuurlijk wil ik dat wel!), maar stel ik spreek mijn ex over een paar maanden weer, en dat zou tussen ons instaan......
quote:WRONG! In de fase waar de meesten hier nu zitten is er maar één de ware: de ex.Op vrijdag 6 juni 2008 21:08 schreef Synthesist het volgende:
Kom op, kijk om je heen. Zijn jullie nou nog steeds single. Er zijn zoveel jongens en meisjes zonder vriendin
Gaat even overheen, maar verdwijnt vanzelf.
quote:ow.. die zijn er meer dan zat jaOp vrijdag 6 juni 2008 21:08 schreef Synthesist het volgende:
Kom op, kijk om je heen. Zijn jullie nou nog steeds single. Er zijn zoveel jongens en meisjes zonder vriendin
Al krijg ik steeds meer het idee dat m'n ex daar niet meer bij hoort
. Of op zijn minst hard op weg is om daar niet meer bij te gaan horenIk ga hier kapot aan
quote:Dat moet het juist makkelijker maken om haar te vergeten denk ik.Op vrijdag 6 juni 2008 23:12 schreef teamlead het volgende:
[..]
ow.. die zijn er meer dan zat ja
Al krijg ik steeds meer het idee dat m'n ex daar niet meer bij hoort
Ik ga hier kapot aan
Mijn ex heeft ook contact met een jongen, dat betekend gewoon dat ik haar niet meer terug kan krijgen en dat het gewoon echt afgelopen is.
Need to move on, kom op!
quote:uiteindelijk zal het dat wel makkelijker maken.... maar op de een of andere manier is het nu voor mijn gevoel pas "echt" voorbij...Op vrijdag 6 juni 2008 23:24 schreef Fcuker het volgende:
[..]
Dat moet het juist makkelijker maken om haar te vergeten denk ik.
Mijn ex heeft ook contact met een jongen, dat betekend gewoon dat ik haar niet meer terug kan krijgen en dat het gewoon echt afgelopen is.
Need to move on, kom op!
Het frustrerende is dat deze relatie niet "klaar" is voor mijn gevoel. Bij voorgaande relaties was de koek gewoon op en that's it. Natuurlijk wel verdriet van gehad, maar wel met het verstandelijke besef dat het beter was zo.
In dit geval: Ja, ik heb haar helemaal zelf weggejaagd bij me, door mijn eigen domme actie, maar ik heb niet het gevoel dat het beter is of dat we klaar zijn.. En juist daarom vreet het zo aan me dat ik niets kan doen om haar terug te winnen.
Het is ook verdomd dubbel... Natuurlijk hoop ik dat zij geluk vindt enzo... en als ze inderdaad verliefd zou worden op iemand, gun ik haar dat ook.... maar damn... het doet wel pijn
quote:Kan je wel makkelijk zeggen maar voor sommige hier en (waaronder ik eerst, maar nu steeds minder) hebben gewoon geen zin in andere meisjes als het nog vers isOp vrijdag 6 juni 2008 21:08 schreef Synthesist het volgende:
Kom op, kijk om je heen. Zijn jullie nou nog steeds single. Er zijn zoveel jongens en meisjes zonder vriendin
Zoals iemand voor me zei is je ex dan eigenlijk de ware en omdat het zo definitief is voelt het allemaal zo kut! Ik besef ook dat als we het voor een tweede keer proberen dat het op lange termijn naar mijn gevoel hetzelfde gebeurd.. maar ik heb altijd wel het gevoel dat de tweede keer wel beter gaat.. maar zoals we allemaal weten zwemmen er meer visjes in de zee en waarom dan volhouden met iemand waarmee je van te voren al weet dat het niet lukt of dat je eraan moet werken terwijl je een ander kan vinden met wie je het veel beter kan vinden en misschien zelfs op langere termijn.
Het is wel de perfecte remedie blijkbaar! Ik heb sinds kort een meisje leren kennen en we kunnen het goed met elkaar vinden. Sinds het uit is met mn vriendin is ze steeds closer gaan doen en geeft ze min of meer seinen en ik begin mn ex nu ook meer te vergeten kwa gevoelens. Het is wel een beetje te vroeg om weer een nieuwe relatie te beginnen maar ik ga zeker wat leuke dingen met haar doen
quote:Oef door die gedachte was ik ineens klaarwakker.. Ze zou iemand anders kunnen vinden. aarrggh2Op vrijdag 6 juni 2008 23:37 schreef teamlead het volgende:
Het is ook verdomd dubbel... Natuurlijk hoop ik dat zij geluk vindt enzo... en als ze inderdaad verliefd zou worden op iemand, gun ik haar dat ook.... maar damn... het doet wel pijn
Als je ex een nieuwe vriend heeft dan neemt het wel een stukje hoop weg ja, gelukkig ook maar. Zelf kan je dan net weer wat beter doorgaan met je leven. Maar toch maakt mij het gevoel ook echt letterlijk misselijk. Gewoon het idee dat iemand mijn plek in haar bed inneemt, dat ik zo makkelijk ben te vergeten blijkbaar. En als je dan toch denk dat je plek is ingenomen in bed weet je ook meteen dat hij waarschijnlijk haar benen ook al uit elkaar heeft gekregen. En dan wordt ik echt gek en letterlijk misselijk. Het is zelfs zo erg dat ik gewoon zelf geen zin heb om het te doen met iemand anders, omdat ik toch ga denken aan haar dan en dan zal het bij mij waarschijnlijk misgaan......
Heb echt het idee dat men ex me flink verkloot heeft.......
Heb ook echt geen zin om iets met iemand opnieuw te beginnen. Geen zin om de eerste keer bij haar thuis te komen. Geen zin om de eerste keer dit, de eerste keer dat. De band opnieuw te laten ontwikkelen. Heb er echt allemaal totaal geen zin in......
Zou graag de tijd vooruit draaien en terecht komen in de tijd dat ik al ongeveer een half jaar gelukkig ben met iemand
!quote:Ik heb PRECIES hetzelfde
Ofja, het ligt iets anders omdat dit meisje heel erg ver weg woont dus ik kan haar moeilijk ooit nog zien en ik heb ook geen idee of ze al een nieuw vriendje heeft. Tenzij ik echt op haar "hyves" ga kijken maar ik weet dat ik me dan toch alleen maar zuurder ga voelen. Enige troost die ik heb is dat ik weet dat het waarschijnlijk toch niets was geworden (lange afstands relatie + wij allebei nog redelijk jong) Maar ik voel me ook goed verneukt zeg. Ook al was het mijn fout. Ik zou bijna zeggen dat ik wou dat ik haar nooit had ontmoet. Maar aan de andere kant heb ik hier ook weer een boel van geleerd.En wat je daar zegt is wat mij betreft de definitie van liefdesverdriet. Dat je met de wetenschap rondloopt dat de persoon die zo veel voor je betekened en waar je je zo goed mee voelde blijkbaar "genoeg" van je heeft en de speciale dingen die je met hem/haar had gaat hij/zij nu met iemand anders delen. Je voelt je niet goed genoeg.
En je verstand vertelt je de waarheid maar je gevoel blijft zeiken
quote:Ook bij mij ging me ex al vrij snel met een nieuwe ervan door. En wat je allemaal beschrijft... ik weet hoe het voelt.Op zaterdag 7 juni 2008 11:56 schreef TMwitte het volgende:
tsjah, als je ex een nieuwe vriend krijgt is idd een raar gevoel. Ik heb het meegemaakt, ze ging na een maand al met een nieuwe jongen. Voor mij gevoel was hij al in het spel trouwens, dan zouden alle puzzelstukjes mooi op zijn plaats vallen. Maargoed daar denk ik niet aan.
Als je ex een nieuwe vriend heeft dan neemt het wel een stukje hoop weg ja, gelukkig ook maar. Zelf kan je dan net weer wat beter doorgaan met je leven. Maar toch maakt mij het gevoel ook echt letterlijk misselijk. Gewoon het idee dat iemand mijn plek in haar bed inneemt, dat ik zo makkelijk ben te vergeten blijkbaar. En als je dan toch denk dat je plek is ingenomen in bed weet je ook meteen dat hij waarschijnlijk haar benen ook al uit elkaar heeft gekregen. En dan wordt ik echt gek en letterlijk misselijk. Het is zelfs zo erg dat ik gewoon zelf geen zin heb om het te doen met iemand anders, omdat ik toch ga denken aan haar dan en dan zal het bij mij waarschijnlijk misgaan......
Heb echt het idee dat men ex me flink verkloot heeft.......
Heb ook echt geen zin om iets met iemand opnieuw te beginnen. Geen zin om de eerste keer bij haar thuis te komen. Geen zin om de eerste keer dit, de eerste keer dat. De band opnieuw te laten ontwikkelen. Heb er echt allemaal totaal geen zin in......
Zou graag de tijd vooruit draaien en terecht komen in de tijd dat ik al ongeveer een half jaar gelukkig ben met iemand
En wederom dacht ik dat me ex mijn geest en wat dan nog meer allemaal verkloot had
Maar die laatste zin..... nee dat moet je echt niet willen....
Straks als de tijd voorbij vliegt... jezelf omhoog getrokken hebt, en je niet meer aan haar denkt.... dan kom je vanzelf een leuk persoon tegen. Alleen dat kan gewoon een tijd duren helaas.
Die eerste periode, voelt gewoon zo fijn en alles is spannend en leuk. (dat wil je toch niet missen!)
En ja spreek uit ervaring
quote:Op zaterdag 7 juni 2008 22:57 schreef Miesjel het volgende:
Honderd mensen om me heen en ik voel me vreselijk alleen. Ik kan alleen maar aan haar denken, wat ze aan het doen is, of ze aan me denkt, of ze me net zoveel mist als ik haar. Wanneer gaat het over van "overleven" naar doorleven?
Met momentjes zul je vast niet aan haar denken, die momenten worden langer en langer. Geen contact helpt in zoverre dat je niet met dr geconfronteerd wordt, verder is het gewoon elke dag opnieuw een schop onder je kont geven en weer opnieuw kijken of deze dag weer momentjes opleveren waarin je niet bezig bent met haar. En elke keer als je een gedachte over haar hebt zoals jij ze hier boven beschrijft, bij jezelf denken, waarom wil ik dat weten, wat kan je ermee, wat doet het er toe, het is over en uit en you need to move on! En nee, het is niet makkelijk...
hoera.. weer een dag..... Straks met vrienden voetbal kijken is gelukkig wel wat afleiding, maar het zal toch anders zijn als zij niet naast me zit en meevloekt en scheldt op tegenstander en scheids... Missen zit in bizar kleine dingen
quote:Het zijn júist die kleine dingen die het 'm bij mij doen!
quote:Ik merk juist dat ze in alles zit. Al mij zintuigen maken amok omdat ze zolang al weg is.Op maandag 9 juni 2008 09:56 schreef r_AW het volgende:
[..]
Het zijn júist die kleine dingen die het 'm bij mij doen!
quote:same here. Nu valt het wel iets mee omdat ik de hele dag aan het werk ben. Alleen de laatste 2 weekeinde was giga klote omdat je dan toch alleen bent terwijl je 5 jaar lang gewend bent om alles samen te doenOp maandag 9 juni 2008 09:56 schreef r_AW het volgende:
[..]
Het zijn júist die kleine dingen die het 'm bij mij doen!
Dus probeer zo veel mogelijk mijn wiekende vol te plannen.Dit weekend even pokertoernoei en een meeting van Ford liefhebbers
quote:Jep weet bijna precies wat je mee maaktOp maandag 9 juni 2008 19:45 schreef MereLss het volgende:
Ik sluit me hier nu helaas ook maar aan. Mijn ex heeft het donderdag uitgemaakt na 5 jaar. Ik ben echt helemaal stuk. Ik kan niet eten, niet slapen en voel me echt ongelofelijk klote. Zo ineens van de een op de andere dag maakte hij het uit en heeft ook niks meer van zich laten horen. Ik mis zelfs de vervelende dingen aan hem zoals dat hij zijn was niet opruimde en maar in een hoekje neer gooide enzo. Damn wat is dit kut, heb dit nog nooit zo meegemaakt.
is niks aan..... me ex wil mijn computer gaan hacken, omdat ie ervan overtuigd is dat ik me voordoe als iemand anders, en via die weg met hem zit te praten ofsow Geniaal gewoon om te zien dat ie nog steeds loopt te kloten.
En nu beweert ie dat ie al een dikke maand een nieuwe vriendin heeft
Toevallig weet ik van mijn nichtje (die hem ook kent) dat dat grote bullshit is Ik lach me eigen hier kapot
quote:OMG wat kansarm van die gozerOp maandag 9 juni 2008 22:12 schreef DjinN het volgende:
nou word ie helemaal mooi
Geniaal gewoon om te zien dat ie nog steeds loopt te kloten.
En nu beweert ie dat ie al een dikke maand een nieuwe vriendin heeft
Ik lach me eigen hier kapot
quote:ja ik heb echt helemaal in een deuk gelegen om hem, loopt ie allemaal dom te roepen "jaa ik hoop niet dat ik jou tegen kom!"
Ik zo "ja jong..wat wil je doen dan
" Zegt ie "jaaa, dat merk je nog wel, ik zie je heeeeeeeel snel!"
Ik : "cool, neem je thee en koekjes meej ? Maken we het nog gezellig ook
"Hij : "neej, kneem me gun en bullits mee"
Ik:
!!!! Het is tot nu toe nog opvallend rustig geweest bij mij aan de deur
quote:sterkte.. dit gevoel zuigt...Op maandag 9 juni 2008 19:45 schreef MereLss het volgende:
Ik sluit me hier nu helaas ook maar aan. Mijn ex heeft het donderdag uitgemaakt na 5 jaar. Ik ben echt helemaal stuk. Ik kan niet eten, niet slapen en voel me echt ongelofelijk klote. Zo ineens van de een op de andere dag maakte hij het uit en heeft ook niks meer van zich laten horen. Ik mis zelfs de vervelende dingen aan hem zoals dat hij zijn was niet opruimde en maar in een hoekje neer gooide enzo. Damn wat is dit kut, heb dit nog nooit zo meegemaakt.
quote:sorry hoor maar lig hier blauw van het lachen..Op dinsdag 10 juni 2008 00:36 schreef DjinN het volgende:
[..]
ja ik heb echt helemaal in een deuk gelegen om hem, loopt ie allemaal dom te roepen "jaa ik hoop niet dat ik jou tegen kom!"
Ik zo "ja jong..wat wil je doen dan
Zegt ie "jaaa, dat merk je nog wel, ik zie je heeeeeeeel snel!"
Ik : "cool, neem je thee en koekjes meej ? Maken we het nog gezellig ook
Hij : "neej, kneem me gun en bullits mee"
Ik:
Het is tot nu toe nog opvallend rustig geweest bij mij aan de deur
echt een zielig mannetje wat hij probeert is jou op deze manier bang te maken en dan die reactie ook van jou geweldig denk dat je wel blij mag wezen dat je van hem af bent mijn zijn kans arme gedragquote:Op dinsdag 10 juni 2008 00:36 schreef DjinN het volgende:
[..]
ja ik heb echt helemaal in een deuk gelegen om hem, loopt ie allemaal dom te roepen "jaa ik hoop niet dat ik jou tegen kom!"
Ik zo "ja jong..wat wil je doen dan
Zegt ie "jaaa, dat merk je nog wel, ik zie je heeeeeeeel snel!"
Ik : "cool, neem je thee en koekjes meej ? Maken we het nog gezellig ook
Hij : "neej, kneem me gun en bullits mee"
Ik:
Het is tot nu toe nog opvallend rustig geweest bij mij aan de deur
omfg.. waar vind je zo iemand ?
quote:kan je wel zeggen waar, maar dan krijg ik dalijk ook nog een FB op mijn dak
quote:(18:30) **Sneue menneke**: neej gun en bullitOp dinsdag 10 juni 2008 00:47 schreef JoostPayne het volgende:
[..]
sorry hoor maar lig hier blauw van het lachen..
(18:30) DjinN // Ima t: HAHAHAHAHHA
(18:30) DjinN // Ima t: komop zeg, zon schriel menneke als jij word achterover geblazen door jou zogenaamde gun
(18:31) **Sneue menneke**: hahahaha
(18:31) **Sneue menneke**: laat ma ga lekker biertjes drinken
dat hahahaha van hem deed het hem gewoon
Die gozer is zo ontiegelijk dom...loopt ie te bleren dat ie mijn computer wil hacken, terwijl de zijne zo ontzettend slecht beveiligd en bevirust is, dat ik daar al met een vingerknip in kan komen als ik dat daadwerkelijk wil quote:While this time's busy sleeping,
All the noise has died away
I walk the streets to stop my weeping,
She'll never change her ways
Don't fool yourself, she was heartache from the moment that you met her
And my heart is frozen still as I try to find the will to forget her, somehow
She's somewhere out there now
Her love is a rose, pale and dying
Dropping her petals in land unknown
All full of wine, the world before her, was sober with no place to go
Don't fool yourself, she was heartache from the moment that you met her
My heart is frozen still as I try to find the will to forget her, somehow
She's somewhere out there now
Well my tears fall down as I try to forget,
Her love was a joke from the day that we met
All of the words, all of her men,
all of my pain when I think back to when
Remember her hair as it shone in the sun,
the smell of the bed when I knew what she'd done
Tell myself over and over you won't ever need her again
But don't fool yourself,
she was heartache from the moment that you met her
My heart is frozen still as I try to find the will to forget her
somehow
She's out there somewhere now
Oh she was heartache from the day that I first met her
My heart is frozen still as I try to find the will to forget you
somehow
Cause I know you're somewhere out there right now.
quote:Heel erg herkenbaar inderdaad. Erg mooi.Op dinsdag 10 juni 2008 01:34 schreef oddman het volgende:
Universeel gevoel, zo lijkt het. Vast ook toepasselijk voor anderen in dit draadje
[..]
Ik slaap nog steeds niet goed, het wordt een beetje vervelend. Ik heb nu ongeveer een week geen contact gehad, dat is wel zo'n beetje het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan. Morgen even bellen?
quote:LOL hij druipt meteen af na je reactieOp dinsdag 10 juni 2008 01:10 schreef DjinN het volgende:
[..]
(18:30) **Sneue menneke**: neej gun en bullit
(18:30) DjinN // Ima t: HAHAHAHAHHA
(18:30) DjinN // Ima t: komop zeg, zon schriel menneke als jij word achterover geblazen door jou zogenaamde gun
(18:31) **Sneue menneke**: hahahaha
(18:31) **Sneue menneke**: laat ma ga lekker biertjes drinken
dat hahahaha van hem deed het hem gewoon
echt kans arm gewoon die jongen niet normaal hij moet gewoon even wat hebben. Ten tweede ga je zo niet om met een dame lijkt mij quote:Je hebt dan wel een grote kans dat je dan alleen maar slechter gaat voelen. Misschien kun je het nog een weekje aankijken ? Ik heb de eerste week ook slecht geslapen maar slaap nu wel weer redelijk het heeft gewoon toch echt zijn tijd nodig om te kunnen helen.Op dinsdag 10 juni 2008 06:56 schreef Miesjel het volgende:
[..]
Heel erg herkenbaar inderdaad. Erg mooi.
Ik slaap nog steeds niet goed, het wordt een beetje vervelend. Ik heb nu ongeveer een week geen contact gehad, dat is wel zo'n beetje het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan. Morgen even bellen?
sterkte iedereen
quote:jaa, veel zinnigs heeft ie niet te melden, hij toetert en toetert maar, en der komt gewoon verder niets uitOp dinsdag 10 juni 2008 09:04 schreef JoostPayne het volgende:
[..]
LOL hij druipt meteen af na je reactie
Alleen maar hele tijd hahahahahahaha Hij weet idd niet hoe ie met mensen om moet gaan. En die jongen is dan 21.. Vannacht kreeg ik een of ander bezopen smsje : Ik zie je heeeeeeeel snel, kijk maar uit...!!
Kdacht echt van : omg..fail
Nouja..het is nog steeds rustig geweest hier, misschien is ie wel echt achterovergeblazen door zn zogenaamde gun
Gisteren lekker het voetballen gekeken en best tevreden enzo. Alleen waar moet ik godverdomme heen met mijn vreugde? Normaal uite ik mijn vreugde altijd op mijn ex en deelde ik het met haar. Het was zelfs zo dat ze de vreugde nog kon versterken ook.
Als ik zelf iets presteerde op sportief gebied of met mijn studie was zij de eerste waar ik op af vloog. Was zij degeen waar ik het lekker mee kon delen en van kon zeggen dat ze de basis was voor het succes.
Maar op dit moment is het voor mij nog steeds niet meer dan ff een lach en weer terug met beide benen op de grond, want ik kan niemand om de nek vliegen.
Bah, zo dacht ik vorige week dat ik er bijna was. Maar nu merk ik dat het laatste stukje juist het moeilijkste en het langste stuk is om weer terug te komen tot het geluk. Ik vraag me echt ieder moment van de dag af hoeveel maanden er nog bovenop de afgelopen 5 maanden gaan komen van verwerking...... Begin echt bang te worden van mezelf.
quote:hahaha dat zal het wezen.Op dinsdag 10 juni 2008 10:22 schreef DjinN het volgende:
[..]
jaa, veel zinnigs heeft ie niet te melden, hij toetert en toetert maar, en der komt gewoon verder niets uit
Vannacht kreeg ik een of ander bezopen smsje : Ik zie je heeeeeeeel snel, kijk maar uit...!!
Kdacht echt van : omg..fail
Nouja..het is nog steeds rustig geweest hier, misschien is ie wel echt achterovergeblazen door zn zogenaamde gun
Hij leeft echt in zijn eigen wereld heb ik wel in de gaten quote:Ik snap wat je bedoelt mij ex was er ook altijd bij als er iets groots gebeurde. Maar het is zo nu en dan wel een bittere pil maar je komt er weer sterker uit dan dat je er bent in gegaan. Het klinkt misschien wat afgezaagd maar hoofd omhoog en doorgaan want wie met zijn gezicht naar het verleden staat, staat met zijn rug naar de toekomst.Op dinsdag 10 juni 2008 10:28 schreef TMwitte het volgende:
Bah, wat haat ik momenten dat ik juist gelukkig moet zijn
Gisteren lekker het voetballen gekeken en best tevreden enzo. Alleen waar moet ik godverdomme heen met mijn vreugde? Normaal uite ik mijn vreugde altijd op mijn ex en deelde ik het met haar. Het was zelfs zo dat ze de vreugde nog kon versterken ook.
Als ik zelf iets presteerde op sportief gebied of met mijn studie was zij de eerste waar ik op af vloog. Was zij degeen waar ik het lekker mee kon delen en van kon zeggen dat ze de basis was voor het succes.
Maar op dit moment is het voor mij nog steeds niet meer dan ff een lach en weer terug met beide benen op de grond, want ik kan niemand om de nek vliegen.
Bah, zo dacht ik vorige week dat ik er bijna was. Maar nu merk ik dat het laatste stukje juist het moeilijkste en het langste stuk is om weer terug te komen tot het geluk. Ik vraag me echt ieder moment van de dag af hoeveel maanden er nog bovenop de afgelopen 5 maanden gaan komen van verwerking...... Begin echt bang te worden van mezelf.
quote:Zo herkenbaar! En dat denken waar het mis is gegaan - niet doen! Daar kwel ik mezelf ook veel te veel mee: aan de ene kant is het goed want ik heb er veel van geleerd, aan de andere kant had ik het beter niet kunnen doen, want ik zie overal kansen in de zin van hoe het goed had kunnen gaan (wat mij op mijn beurt hoop geeft.) MAAR IK WIL GEEN HOOP IK WIL VERDER GAAN!Op dinsdag 10 juni 2008 10:11 schreef afterhourpower het volgende:
Hmm we zijn nu een maand verder en het gaat behoorlijk goed, soms in de weekendjes als je tv kijkt denk je... grr waar is het misgegaan. Het is lastig om met de teleurstelling en toch ook wel woede om te gaan, zeker in het begin. Toch ben ik veel geholpen door mensen, soms door mensen die ik al tijden niet meer had gezien, en dat voelt toch wel heel goed.
sterkte iedereen
En dan compleet verder, zonder te denken dat ik niet voor een meisje zal gaan omdat ik nog teveel met mijn ex in m'n gedachten zit :/
Ben nu sinds kleine 2 maanden single na een relatie van ruim 1,5 jaar. De relatie bestond voornamelijk uit problemen aan zijn kant, werkgezeik, ontslaggezeik, advocatengezeik, WW-gezeik, geldgezeik etc. Ik ben er in die 1,5 jaar alleen maar voor hem geweest. Heb continu geprobeerd hem gelukkig te maken, maar er was bijna geen tijd voor leuke dingen doen omdat er geen geld voor was en omdat zijn humeur daar niet naar stond. Dus heb mezelf behoorlijk weggecijferd. Ik was/ben zo gek op die jongen, maar kreeg het veel minder terug dan ik nodig had, dus ging ik nog meer mijn best doen. We wonen meer dan 100km uit elkaar en zagen elkaar voornamelijk in het weekend en de maandag erbij. We hadden het al lange tijd over samenwonen en dat ik bij hem zou gaan wonen, maar ik mocht het nooit hebben over wanneer. Afgelopen maart zijn we 3 weken met elkaar op vakantie geweest en dat was echt tof, met ook heus wel moeilijke momenten voor mij, maar goed we zaten emotioneel anders in elkaar (ik ontzettend van het delen en hij juist niet) maar dat nam ik maar op de koop toe. Ik wil immers graag verder in mijn leven, toch ook wel trouwen en kindjes binnen aantal jaar en zag dat allemaal vor me met hem. Na de vakantie dus eindelijk op mijn strepen gaan staan en min of meer geeist te horen wanneer hij van plan was om samen te gaan wonen, want dat op en neer gereis werkte voor mij niet meer. Wilde ook heel graag ander werk, maar had geen zin om iets in mijn eigen woonplaats te zoeken als ik binnen paar maanden bij hem zou gaan wonen. Ik stond al een jaar stil en bouwde niets meer op in mijn eigen omgeving. Richtte me helemaal op het samenwonen en mijn leven daar opbouwen.
Toen ik min of meer een antwoord eiste op de vraag wanneer moest hij opeens nadenken en gaf hij out of the blue aan dat hij zich benauwd voelde in de relatie. Na een week nadenken spraken we af en kwam het er op neer dat hij geen vertrouwen er in had dat ik mijn eigen leven zou opbouwen en het idee had dat ik mijn geluk afhankelijk liet zijn van hem. Dus was het opeens uit...
De eerste dagen voelde ik me wel ok, super verdrietig, maar besefte het allemaal nog niet. We hadden in die dagen ook contact en hij gaf me duidelijk het gevoel dat het niet aan zijn gevoel lag, maar dat hij vond dat we een ander idee van relatie hadden. De weken daarna hadden we weinig contact. Er liepen nog wat laatste dingen bij hem met advocaat en werk en we hadden daar contact over. Ik ben ook nog een keer (na een maand ongeveer) naar hem toe gegaan om antwoorden te krijgen en te kijken hoe de vlag erbij hing. Hij was niet van gedachte veranderd, hij had het soms ook wel moeilijk, maar leek redelijk klaar met me te zijn, maar gaf wel aan dat ik bijzonder voor hem was. Door hem te zien besefte ik dat ik nog ontzettend veel hoop had dat het toch goed zou komen. Kon hem ook helemaal niet loslaten, dus belden we nog over zaken die speelden. Daarnaast vertelde hij ook allemaal leuke dingen die hij had gedaan, ging doen en van plan was. Opeens is er weer geld, heeft hij bijna een baan en is hij van alle gezeik af.
Ik trok het echt niet om te horen dat hij leuke dingen deed en dacht bij alles dat hij dat met een nieuwe vriendin/scharrel deed en dat sloopte me. Heb uiteindelijk vorige week via een mail laten weten dat ik het niet meer trok om contact met hem te hebben en dat ik hem ook van Hyves zou verwijderen omdat ik niet meer wilde weten waar hij mee bezig was. Alles wat ik van/over hem hoorde, waren voor mij weer redenen om te gaan piekeren en malen en ik lig al sinds het uit is nachtenlang wakker.
Ik kreeg een mail terug dat hij idd niet zoveel met me kon omdat ik alleen maar wilde horen dat het tussen ons goed zou komen en dat hij zich daarom zakelijker/koeler had opgesteld om me geen hoop te geven en dat hij wel hoopte dat er ooit weer contact zou zijn omdat ik wel belangrijk voor hem was. Wederom werd me duidelijk dat hij echt klaar met me was.
Ik probeer zoveel mogelijk te ondernemen om maar niet thuis te zijn, maar merk dat het alleen maar een vlucht is. Afgelopen weekend staan zoenen en dat werkte toen enorm als afleiding. Ik was dronken en het boeide me geen reet met wie ik stond te zoenen, wilde gewoon niet aan hem denken. Nu komt daarbij dat mijn beste vriend die bij me in de straat woonde sinds vorige week wel samenwoont met zijn nieuwe vriendin ook zeker 100km verder en dat ik hem dus alleen nog kan mailen en heel af en toe kan bellen. En mijn beste vriendin die het sindskort ook uit heeft met haar soort van vriend van 5 maanden is super jaloers als ik aandacht krijg en zij niet. Dit resulteerde gisteravond weer in een silent treatment van een uur in de auto toen we terug kwamen van voetbal kijken. Daarnaast heb ik gewoon geen vriendinnen meer omdat ik ook niets meer had opgebouwd. Heb het idee dat ik er echt helemaal alleen voorsta.
Het verrotte is dat ik eigenlijk niet zoveel bij mijn ex kwijt kon, maar wel als ik ruzie met mijn vriendin had. Ik miste hem gisteravond en vandaag zo erg en heb zoveel behoefte om even in zijn armen weg te kruipen of om hem te mailen, maar ik weet dat het geen zin heeft. Hij wil me niet meer en dat moet ik accepteren, het wil alleen niet lukken. Hoe kan hij mij niet willen terwijl ik alles voor hem heb gedaan? Waarom wil ik hem nog uberhaupt? Ik snap niet hoe zulke dingen werken, weet alleen wat ik voel.
Kwam e net achter dat ik nog steeds op zijn Hyves kan kijken en weet inmiddels dat ie weer werk heeft en dat hij een nieuwe Hyves-vriendin heeft die perfect zijn neuwe scharrel kan zijn en een geweldige look-a-like van mij is, alleen woont zij wel in zijn woonplaats. Ik wil niet checken en toch doe ik het en nu voel ik me dubbel kut.
Sorry voor lange verhaal, maar moest het ergens kwijt...
quote:Dat geeft toch niks... het is goed dat je hart ergens lucht anders kropt het zich alleen maar op en daar wordt je ook niet beter van. Er is altijd wel iemand op dit forum met een luisterend oorOp dinsdag 10 juni 2008 12:26 schreef peperkorrel het volgende:
Sorry voor lange verhaal, maar moest het ergens kwijt...
quote:zo herkenbaarIk wil niet checken en toch doe ik het en nu voel ik me dubbel kut.
quote:Soms denk ik echt dat ik van zelfpijniging hou. Waarom zou ik checken? Ik weet dat er alleen maar dingen kunnen zijn die me kut doen voelen en toch moet ik het allemaal weten, terwijl ik er geen fuck aan heb, anders had ik net zo goed niet het contact kunnen verbreken
quote:Heb je geen goede vrienden waar je het mee kan delen? Ik weet niet hoe het in je vriendenkring is hoor..Op dinsdag 10 juni 2008 10:28 schreef TMwitte het volgende:
Bah, wat haat ik momenten dat ik juist gelukkig moet zijn
Gisteren lekker het voetballen gekeken en best tevreden enzo. Alleen waar moet ik godverdomme heen met mijn vreugde? Normaal uite ik mijn vreugde altijd op mijn ex en deelde ik het met haar. Het was zelfs zo dat ze de vreugde nog kon versterken ook.
Als ik zelf iets presteerde op sportief gebied of met mijn studie was zij de eerste waar ik op af vloog. Was zij degeen waar ik het lekker mee kon delen en van kon zeggen dat ze de basis was voor het succes.
Maar op dit moment is het voor mij nog steeds niet meer dan ff een lach en weer terug met beide benen op de grond, want ik kan niemand om de nek vliegen.
Bah, zo dacht ik vorige week dat ik er bijna was. Maar nu merk ik dat het laatste stukje juist het moeilijkste en het langste stuk is om weer terug te komen tot het geluk. Ik vraag me echt ieder moment van de dag af hoeveel maanden er nog bovenop de afgelopen 5 maanden gaan komen van verwerking...... Begin echt bang te worden van mezelf.
Wat ik vaak zie is dat er 2 groepen vrienden zijn.. vrienden waar je lol mee kan hebben.. en vrienden waar je lol mee kan hebben en eigenlijk alles kan delen.. juist die laatste zijn belangrijk..
Het is niet zo dat ik net van een relatie afkom, echter weet ik zeker dat mocht er zoiets gebeuren.. ze er zeker voor mij zullen zijn.. en ook omgekeerd natuurlijk.. ze zullen maar een belletje ver zijn, of niet eens.. zou me niet verbazen als ze automatisch langs zouden komen..
Ik wens jou en iedereen hier sterkte! Ik heb het probleem nu niet, echter kan ik me er heel goed in plaatsen. Ik moet wel toegeven: zoals een deel het hier bewoordt en ook opvat vind ik uitermate volwassen en doordacht. Dat mag ook gezegd worden!
quote:Die lange berichten is volgens mij het doel van dit draadje. ;-)Op dinsdag 10 juni 2008 12:26 schreef peperkorrel het volgende:
-knip- Ik wil niet checken en toch doe ik het en nu voel ik me dubbel kut.
Sorry voor lange verhaal, maar moest het ergens kwijt...
Dat checken herken ik heel erg. Ik ben af en toe volledig paranoïde en lees dan alles verkeerd, dan ben ik echt helemaal stuk. Gelukkig heb ik ook wel wat heldere momenten waarop ik het in verband kan zien.
Ik heb nog geen contact gezocht en ben dat ook niet van plan te gaan doen. Ik kan merken dat ze het moeilijk vind en dan ineens weer hoopvol zijn, of horen dat ze het best wel trekt zo en dan helemaal kapot gaan. Dan liever deze staat.. hoewel die ook niet prettig is.
En dat contact willen zoeken. Onderdruk de neiging! Zoek afleiding, bij voorkeur in iets héél anders!
quote:Daar heb je wel gelijk in... maar het is best wel moeilijk om die neiging te onderdrukken vind ik.Op dinsdag 10 juni 2008 18:24 schreef oddman het volgende:
Oh, iedereen met een ex herkent dat checken.
En dat contact willen zoeken. Onderdruk de neiging! Zoek afleiding, bij voorkeur in iets héél anders!
quote:Dat is het zekerOp dinsdag 10 juni 2008 18:29 schreef JoostPayne het volgende:
[..]
Daar heb je wel gelijk in... maar het is best wel moeilijk om die neiging te onderdrukken vind ik.
Maar vanaf nu ga ik volhouden!
quote:kijk dat is de instelling. keep it up !Op dinsdag 10 juni 2008 18:40 schreef r_AW het volgende:
[..]
Dat is het zeker
Maar vanaf nu ga ik volhouden!
wat moet ik hier nu van denken? ik snap er niks meer van Vandaag even op msn met elkaar gesproken (we wonen nu bijna 300 km uit elkaar, dus dan is sms en msn best handig).
Ze geeft aan dat ze de spullen wel zal opsturen en dat ze me niet wil zien, omdat elkaar nu ontmoeten het alleen maar moeilijker zal maken.
En aan de ene kant snap ik dat natuurlijk wel...... maar ik wil haar zo graag nog 1 keer zien, nog 1 keer vasthouden, ik mis haar zo ongelofelijk veel.. iedere dag weer...
Toen ze schreef dat ze niet wil afspreken, was dat alsof er een mes dat net in kokende olie was gedoopt in mijn hart geramd werd en even werd rondgedraaid
.Ik zou er letterlijk alles voor over hebben als ik haar ervan zou kunnen overtuigen dat wij bij elkaar horen....
zeg me ajb dat dit gevoel ooit dragelijk wordt?
quote:Dit gevoel wordt echt wel dragelijk. Het is nu gewoon echt K*T om te horen dat ze geen contact meer met je wil.Op dinsdag 10 juni 2008 23:51 schreef teamlead het volgende:
-- knip --
zeg me ajb dat dit gevoel ooit dragelijk wordt?
En ik snap dat je haar elke dag mist heb ik zo nu en dan nog maar wordt beetje bij beetje wel minder.
Probeer met vrienden af te spreken en ga leuke dingen doen anders blijf je in die negatieve spiraal zitten en dan kom je er straks nog moeilijker uit.
Ik kan me echt goed voorstellen wat je doorstaat op dit moment, maar er is echt licht aan de einde van de tunnel geloof me
quote:Ga vooral geen valse hoop kweken om het zo maar even te zeggen. Ik had ook nog hoop dat het goed zou komen maar ze vertelde mij dat het echt beter was zo en daar heb ik me nu maar bij neer gelegd anders draai je jezelf alleen maar gek. het klinkt afgezaagd maar probeer leuke dingen te gaan doen met vrienden/familie zodat je gedachten even op andere zaken kan zetten doe ik momenteel ook en het gaat momenteel aardig de goede kant uit, af en toe nog wel eens een dipje maar even later gaat alles weer goed.Op dinsdag 10 juni 2008 23:40 schreef MereLss het volgende:
ik probeer hem te vergeten omdat hij mij duidelijk heeft gemaakt dat hij niet meer van me houdt ineens :| en nu blijft hij steeds smsjes naar mij sturen waar ik weer hoop van krijg
quote:Terug smsen en vragen of hij daar mee op wil houden. Of hij moet je echt terug willen, of echt weg gaan. Het is alles of niets toch?Op dinsdag 10 juni 2008 23:40 schreef MereLss het volgende:
ik probeer hem te vergeten omdat hij mij duidelijk heeft gemaakt dat hij niet meer van me houdt ineens :| en nu blijft hij steeds smsjes naar mij sturen waar ik weer hoop van krijg
quote:Ik heb wat dat betreft echt super vrienden hoor. Het is zelfs zo dat ze me meteen een kwartier hebben opgevangen, ondanks dat ik ze anderhalf jaar ervoor naar mijn mening heb verwaarloost. Dat moet echt gezegd worden, hier heb ik trouwens ook van geleerd.Op dinsdag 10 juni 2008 15:23 schreef SerhaTT het volgende:
[..]
Heb je geen goede vrienden waar je het mee kan delen? Ik weet niet hoe het in je vriendenkring is hoor..
Wat ik vaak zie is dat er 2 groepen vrienden zijn.. vrienden waar je lol mee kan hebben.. en vrienden waar je lol mee kan hebben en eigenlijk alles kan delen.. juist die laatste zijn belangrijk..
Maar ze luisteren goed, beuren me op en spreken me moed in. Alleen ze kunnen in 1 ding niet; ze kunnen me niet het warme verliefde gevoel terug geven wat iemand nodig heeft.
quote:Kijk dat is goed om te horen. Het laatste klopt inderdaad, echter zoals al ongeveer 153 keer in de topic is aangegeven is afleiding het beste.. in sommige gevallen wil je de een en ander gewoon kunnen bespreken met iemand.. dat moet het er gewoon uit..Op woensdag 11 juni 2008 08:46 schreef TMwitte het volgende:
[..]
Ik heb wat dat betreft echt super vrienden hoor. Het is zelfs zo dat ze me meteen een kwartier hebben opgevangen, ondanks dat ik ze anderhalf jaar ervoor naar mijn mening heb verwaarloost. Dat moet echt gezegd worden, hier heb ik trouwens ook van geleerd.
Maar ze luisteren goed, beuren me op en spreken me moed in. Alleen ze kunnen in 1 ding niet; ze kunnen me niet het warme verliefde gevoel terug geven wat iemand nodig heeft.
in beide gevallen kan je bij die vrienden terecht.. doe dat dan ook echt.. ze zijn er juist voor je en vinden het zeker ook niet leuk om je zo te zien..
quote:Heel herkenbaar dat verhaal over afspreken. Geloof me het heeft me echt niet goed gedaan om hem nog eens te zien. Dan zit je naast iemand, die ondanks aardige dingen die hij zegt zo ontzettend afstandelijk doet. Je wil die ander alleen maar in je armen nemen en dat mag dus niet meer en dan word je pas echt gek! Als je nog niet weet wat echt een wanhopig gevoel is, moet je die situatie opzoeken, maar het is zo verleidelijk, omdat je nog hoop hebt, omdat je hoopt dat als ze je maar ziet...alles weer goed komt.Op dinsdag 10 juni 2008 23:51 schreef teamlead het volgende:
-knip-
zeg me ajb dat dit gevoel ooit dragelijk wordt?
Had gister dus lopen checken op zijn Hyvesprofiel en daar zijn nieuwste neuk-aanwinst gespot (dit weet ik niet eens zeker, maar kan die gedachte toch niet van me afzetten, dus neem het maar voor waar aan) en vanmorgen werd ik wakker uit een droom waar ik bij hem was en 7 paar schoenen van haar zag staan en hij zat me een beetje uit te lachen omdat ik het er moeilijk mee had. Ik wilde hem slaan en in elkaar schoppen, maar kon hem niet raken en werd zo woedend van machteloosheid. Werd wakker en was verscheurd van verdriet, toen kwamen mijn eerste moord & zelfmoordgedachten... Horen die ook bij het proces of ben ik stapelgek aan het worden. Gedachten zijn inmiddels weer verdwenen of verstopt en hoop maar dat het slechts een reactie was op die droom...
Vertelde gister aan een kennis van ons beiden op MSN dat ik nog steeds zijn krabbels op Hyves kon zien en dat ik daar van baalde. Die kennis heeft beloofd niet met hem erover te hebben hoe ik me voel. Zag net dat ik niet meer de mogelijkheid heb om zijn krabbels te checken...Is dit toeval? Verrekte moeilijk om geen achterdocht te hebben, maar misschien heeft hij hier wel zitten lezen en zijn verhaal herkent of heeft zij dit aan hem verteld? Ik haat al die zinloze vragen in mijn hoofd
En ergens baal ik ook dat ik nu zijn krabbels niet meer kan lezen Ik snap mezelf écht niet meer quote:ik hoop dat ze bij het proces horen, andes zijn we beiden stapelgek aan het wordentoen kwamen mijn eerste moord & zelfmoordgedachten... Horen die ook bij het proces of ben ik stapelgek aan het worden
quote:mijn eerste reactie was "toeval bestaat niet"... maar ik weet niet hoe goed je normaal je kennis kunt vertrouwenVertelde gister aan een kennis van ons beiden op MSN dat ik nog steeds zijn krabbels op Hyves kon zien en dat ik daar van baalde. Die kennis heeft beloofd niet met hem erover te hebben hoe ik me voel. Zag net dat ik niet meer de mogelijkheid heb om zijn krabbels te checken...Is dit toeval? Verrekte moeilijk om geen achterdocht te hebben, maar misschien heeft hij hier wel zitten lezen en zijn verhaal herkent of heeft zij dit aan hem verteld?
Ik weet dat mijn ex hier heeft meegelezen.. geen idee of ze dat nog doet en dat maakt me ook niet heel veel uit eigenlijk. Natuurlijk schrijf ik dingen hier vanuit mijn perspectief op, maar ze weet ook dat ik niet vergeet dat dit voor haar ook niet heul makkelijk is
het lastigste vind ik nog dat ik nu veel emotioneler ben... een aardig bedoelde opmerking van een collega kan er al toe leiden dat ik echt even weg moet lopen....
quote:Geen idee of ik die kennis kan vertrouwen, ken dr eigenlijk niet en zit er over te denken dat contact ook maar af te kappen, want ik heb geen zin om nog meer achterdocht-gevoelens erbij te krijgen, maar wat als het gewoon wel op toeval berust? Ik herken je gevoel van dat het voor haar ook niet makkelijk moet zijn en ik HAAT die gedachte, want gvd als het dan niet makkelijk is voor die ander, waarom het dan niet nog een kans geven? Dus ik heb besloten dat mijn ex het er niet meer moeilijk mee heeft, mij vergeten is en vrolijk van zijn ge-wel-dige leven aan het genieten is, dat ik mede voor hem heb opgebouwd en ik, ach ja, ik zit in de kreukels. Heerlijk die zelfmedelijdenOp woensdag 11 juni 2008 10:26 schreef teamlead het volgende:
[..]
ik hoop dat ze bij het proces horen, andes zijn we beiden stapelgek aan het worden
[..]
mijn eerste reactie was "toeval bestaat niet"... maar ik weet niet hoe goed je normaal je kennis kunt vertrouwen
Ik weet dat mijn ex hier heeft meegelezen.. geen idee of ze dat nog doet en dat maakt me ook niet heel veel uit eigenlijk. Natuurlijk schrijf ik dingen hier vanuit mijn perspectief op, maar ze weet ook dat ik niet vergeet dat dit voor haar ook niet heul makkelijk is
het lastigste vind ik nog dat ik nu veel emotioneler ben... een aardig bedoelde opmerking van een collega kan er al toe leiden dat ik echt even weg moet lopen....
Ben met spoed op zoek naar andere woonruimte, we zouden vrijdag voor 2 weken op vakantie gaan, maar die tijd benut ik voor het pakken van mijn spullen...
Dus steun graag
quote:Kop op meidOp woensdag 11 juni 2008 11:25 schreef Paikea het volgende:
Nou mensen, alle tips zijn welkom. Na een jaar samengewoond te hebben, hebben we gisteren de knoop doorgehakt. Ik ben nu een draaimolen van emoties: verdriet, opluchting, angst, opgewonden over wat de toekomst me kan gaan brengen...
Ben met spoed op zoek naar andere woonruimte, we zouden vrijdag voor 2 weken op vakantie gaan, maar die tijd benut ik voor het pakken van mijn spullen...
Dus steun graag
als er wat is de mensen in dit topic hebben vast wel een luisterend oor voor jequote:Op woensdag 11 juni 2008 11:25 schreef Paikea het volgende:
Nou mensen, alle tips zijn welkom. Na een jaar samengewoond te hebben, hebben we gisteren de knoop doorgehakt. Ik ben nu een draaimolen van emoties: verdriet, opluchting, angst, opgewonden over wat de toekomst me kan gaan brengen...
Ben met spoed op zoek naar andere woonruimte, we zouden vrijdag voor 2 weken op vakantie gaan, maar die tijd benut ik voor het pakken van mijn spullen...
Dus steun graag
Die draaimolen blijft nog wel even. Enige tip die ik nu voor je heb is: geef lekker toe aan elke emotie die je voelt. Sterkte!
quote:Ik volg dit topic al een tijdje (breuk zat er heeeel duidelijk aan te komen). Ik hoop dat ik het ergste verdriet gehad heb (besef dat het voorbij is) en dat ik me vanaf nu langzamerhand weer wat beter ga voelen.Op woensdag 11 juni 2008 12:11 schreef JoostPayne het volgende:
[..]
Kop op meid
Erger als eerst wordt het niet, of hou ik mezelf nu voor de gek?
Nu krijg ik steun, dat had ik hiervoor niet (bijna niemand wist het). Zou dat het makkelijker maken?
Ik weet het, loop mezelf gek te maken..
quote:Ja, dat is mijn plan ook. Ik vertrek zo naar mijn ouders (150 km verderop). Hij wilde vannacht zelfs nog in het zelfde bed slapen, dat heb ik maar afgeslagen.Op woensdag 11 juni 2008 12:13 schreef afterhourpower het volgende:
Zorg dat je snel andere woonruimte vindt, de eerste weken zullen een hoop geregel zijn en vliegen voorbij. En niet te lang bij elkaar in huis blijven wonen, dat leidt tot rare situaties. Succes!
Het is net of er niks gebeurt is zo..Moet even afstand nemen. Het scheelt dat hij overmorgen lekker op vakantie gaat, heb ik twee weken om alles te regelen en op een rijtje te krijgen.
quote:Dat is moeilijk, zullen de meesten wel beamen. Je wilt graag sterk zijn en op sommige momenten komt er een oerkracht naar boven, maar andere momentenOp woensdag 11 juni 2008 12:14 schreef heksehiel het volgende:
[..]
Die draaimolen blijft nog wel even. Enige tip die ik nu voor je heb is: geef lekker toe aan elke emotie die je voelt. Sterkte!
Sorry, ben in een zeurbui. Daar mag ik ook aan toegeven toch
quote:Helemaal mee eens. Heb zelf het gevoel ook nog wel eens hoor van wat nou als...Op woensdag 11 juni 2008 12:19 schreef Paikea het volgende:
[..]
Dat is moeilijk, zullen de meesten wel beamen. Je wilt graag sterk zijn en op sommige momenten komt er een oerkracht naar boven, maar andere momenten
Daarnaast mag je gerust zeuren hoor is niks mee misschien dat het ook nog wel oplucht.
quote:Schat, daar is dit topic voorOp woensdag 11 juni 2008 12:19 schreef Paikea het volgende:
[..]
Sorry, ben in een zeurbui. Daar mag ik ook aan toegeven toch
Zoveel zeiken, klagen, zeuren over waarom je je ex niet kunt loslaten en de pijn, woede, frustratie van liefdesverdriet! quote:Wees blij dat je een verstandige ex hebt; ze heeft namelijk groot gelijk.Op dinsdag 10 juni 2008 23:51 schreef teamlead het volgende:
Ze geeft aan dat ze de spullen wel zal opsturen en dat ze me niet wil zien, omdat elkaar nu ontmoeten het alleen maar moeilijker zal maken.
Move on.
quote:Hij wil je relatie niet, maar je lichaam wel.Op woensdag 11 juni 2008 15:22 schreef MereLss het volgende:
ooh mensen ik word gek van de gedachten die in mijn hoofd rondgaan, wil hij we wel/niet terug. Hij wil mij niet meer maar stuurt me wel smsjes met of ik uitga en of ik niet iets met zijn vrienden wil doen enzo maar aan de andere kant zei hij ik wil je nooit meer zien en ik hou niet meer van je? Wat bedoelt hij hier nou mee? Ik word gek en krijg gewoon echt steeds hoop als hij mij smst.
Ik spreek uit ervaring. (Als lichaam-willende, welteverstaan.)
quote:Stuur hem een berichtje dat hij moet stoppen met smsen. Dat is het enige wat kan helpen. Heel erg hard, en mij lukte het niet, maar afstand is even nodig.Op woensdag 11 juni 2008 15:22 schreef MereLss het volgende:
ooh mensen ik word gek van de gedachten die in mijn hoofd rondgaan, wil hij we wel/niet terug. Hij wil mij niet meer maar stuurt me wel smsjes met of ik uitga en of ik niet iets met zijn vrienden wil doen enzo maar aan de andere kant zei hij ik wil je nooit meer zien en ik hou niet meer van je? Wat bedoelt hij hier nou mee? Ik word gek en krijg gewoon echt steeds hoop als hij mij smst.
quote:Op woensdag 11 juni 2008 13:41 schreef heksehiel het volgende:
[..]
Schat, daar is dit topic voor
Dank!Zit nu weer bij mijn ouders, even gal te spuwen over ALLLES wat hij heeft gedaan en gezegd wat ik nooit verteld heb. Heerlijk!
Ik heb het dus ook moeilijk met alles omtrend m'n vriendin, nouja ex in de zin dat er geen toekomst meer is voor ons beiden aangezien ze enkele maanden geleden is overleden.
Hink nog steeds op 2 gedachten logischerwijs, iedere keer dat het klikt met een ander, er toenadering word gezocht of men een stap verder wil/denkt te kunnen gaan knakt er iets (mentaal hehe) en heb ik het gevoel dat ik er nog niet klaar voor ben om daadwerkelijk ook op dat gebied verder te gaan.
Je moet natuurlijk wel een keer de draad weer oppakken en ook qua liefde/relaties schiet ik er niets mee op als ik triest en alleen al die jaren verder ga, maar het voelt zóoo verdomde fout om alleen al te denken aan een ander, een kus (vriendschappelijk) voelt zelfs al vreemd op het moment en volgende stappen zullen alleen maar dramatischer worden heb ik het gevoel.
Kortom, het loslaten wil hier ook niet echt lekker lukken en dat zal voor weinige vreemd zijn of overkomen, maar ik zou het toch wel willen.
Maar juist het feit dat ze gewoon nog m'n vriendin was in een goede relatie en dat van de ene op andere dag om zeep werd geholpen door omstandigheden maakt het qua gevoel nog lastiger.
Nou maak ik me verder ook niet echt heel veel druk om die dingen moet ik zeggen, mocht ik meer voor iemand gaan voelen dan gewoon het 'leuk en gezellig' hebben met elkaar dan zal ik het gewoon vertellen en verder kijk ik maar hoe de dingen gaan lopen de komende tijd.
Kan ook niet zeggen dat ik echt geniet van het single zijn met deze zaken in me achterhoofd.
quote:Lijkt mij dat je nog het rouwproces zit. Geef het de tijd, dit is niet niks. En ben je er weer aan toe, dient dat zich vanzelf aan.Op woensdag 11 juni 2008 18:16 schreef Lastpost het volgende:
Nog steeds heb ik het gevoel dat ik niet bepaald thuis hoor in deze reeks, maar toch.
Ik heb het dus ook moeilijk met alles omtrend m'n vriendin, nouja ex in de zin dat er geen toekomst meer is voor ons beiden aangezien ze enkele maanden geleden is overleden.
Hink nog steeds op 2 gedachten logischerwijs, iedere keer dat het klikt met een ander, er toenadering word gezocht of men een stap verder wil/denkt te kunnen gaan knakt er iets (mentaal hehe) en heb ik het gevoel dat ik er nog niet klaar voor ben om daadwerkelijk ook op dat gebied verder te gaan.
Je moet natuurlijk wel een keer de draad weer oppakken en ook qua liefde/relaties schiet ik er niets mee op als ik triest en alleen al die jaren verder ga, maar het voelt zóoo verdomde fout om alleen al te denken aan een ander, een kus (vriendschappelijk) voelt zelfs al vreemd op het moment en volgende stappen zullen alleen maar dramatischer worden heb ik het gevoel.
Kortom, het loslaten wil hier ook niet echt lekker lukken en dat zal voor weinige vreemd zijn of overkomen, maar ik zou het toch wel willen.
Maar juist het feit dat ze gewoon nog m'n vriendin was in een goede relatie en dat van de ene op andere dag om zeep werd geholpen door omstandigheden maakt het qua gevoel nog lastiger.
Nou maak ik me verder ook niet echt heel veel druk om die dingen moet ik zeggen, mocht ik meer voor iemand gaan voelen dan gewoon het 'leuk en gezellig' hebben met elkaar dan zal ik het gewoon vertellen en verder kijk ik maar hoe de dingen gaan lopen de komende tijd.
Kan ook niet zeggen dat ik echt geniet van het single zijn met deze zaken in me achterhoofd.
quote:Haha herkenbaar en ouders die dan bij zichzelf denken "tjee, meisje dat pik je toch niet allemaal. We hebben onze dochter toch verstandiger opgevoed?" En het ergst vind ik dat als ik gal heb gespuwd en het komt toch weer goed, oei dan krijg je alles weer fijn terug van je ouders en moet je lullen als brugman om het weer recht te breien. Eén voordeel voor nu, het zal echt niet meer goed komen tussen mij en mijn ex.Op woensdag 11 juni 2008 17:19 schreef Paikea het volgende:
[..]
Zit nu weer bij mijn ouders, even gal te spuwen over ALLLES wat hij heeft gedaan en gezegd wat ik nooit verteld heb. Heerlijk!
quote:Ik zie niet in waarom je niet in deze reeks zou thuishoren. Omdat je niet bent gedumpt of omdat jij wel een goede relatie had? Het blijft loslaten van een ex (al is het in jouw zin niet een ex-ex, snappie?)
Ik kan me heel goed voorstellen dat je last hebt van 'schuldgevoelens' en dat je er zeker niet klaar voor bent. Dus neem de tijd en stapje voor stapje. En ik begrijp je gevoel heel goed dat je het wel graag zou willen. Niets is immers makkelijker loslaten (= niet vergeten!) dan je kunnen richten op iets nieuws, maar dat kan pas als je hartje er voor klaar is.
quote:Nou, ik zie nu wel in dat het bij mij ook niet meer goedkomt. Zeker niet nu ik besef wat hij allemaal gezegd heeft...Op woensdag 11 juni 2008 18:30 schreef heksehiel het volgende:
[..]
Haha herkenbaar en ouders die dan bij zichzelf denken "tjee, meisje dat pik je toch niet allemaal. We hebben onze dochter toch verstandiger opgevoed?" En het ergst vind ik dat als ik gal heb gespuwd en het komt toch weer goed, oei dan krijg je alles weer fijn terug van je ouders en moet je lullen als brugman om het weer recht te breien. Eén voordeel voor nu, het zal echt niet meer goed komen tussen mij en mijn ex.
Enige wat hij nodig had was een werkster en een opblaaspop
Nee, mijn volgende vent wordt veel anders!!!
quote:That's the spirit, want die volgende komt er zekerOp woensdag 11 juni 2008 19:04 schreef Paikea het volgende:
[..]
Nee, mijn volgende vent wordt veel anders!!!
Vorige week woensdag heeft mijn vriendin het na bijna 2 jaar (23 maanden) uit gemaakt.
Ze was mijn eerste…
Het is een relatie geweest met diepe dalen, maar natuurlijk ook wel pieken. Bij die dalen dreigde het steeds uit te gaan tussen ons. Ik was dan vaak degene die toegaf aan haar en mijzelf helemaal veranderde. Niet dat dat altijd blijvend was, want later viel ik toch steeds terug in het oude. Zij had net een vaste baan toen ik haar leerde kennen, ik studeer nog.
Het is een keer ook uit geweest, 3 weken…daarna stond ze met condooms op de stoep en wilde me terug. Daar ben ik toen nog op ingegaan ook -_-. Maar ja…ze was mijn eerste en mijn alles. Ik zag nog toekomst op dat moment, en zij blijkbaar ook. We zijn er toen wel sterker uit gekomen. Het ging allemaal zo goed.
Eigenlijk heeft zij alle belangrijke gebeurtenissen die in mijn leven kwamen de laatste jaren meegemaakt. In de tijd dat ik wat met haar had, heb ik mijn bachelor behaald en nu moet ik uiteindelijk alleen nog maar een master scriptie schrijven. Ik had zo graag dat ze ook nog had meegemaakt dat die klaar was
De relatie is echt heel vreemd gelopen. Toen ze wat met mij begon, speelde er ook nog iets met een andere jongen. Ze had ons eigenlijk een beetje rond dezelfde tijd leren kennen. Zij was een meisje die redelijk wat bekijks heeft van andere heren. Het is wel een bepaald soort heren die haar leuk vinden. Anyways…ik heb haar de keuze gelaten: hij of ik. Uiteindelijk heeft ze dus voor mij gekozen.
Alles was leuk, alles was fijn
. Nadat we iets van een half jaar met elkaar hadden, moest ik stage lopen voor mijn studie. Ik moest zelf op zoek naar een plek. Ik heb haar de keuze voorgelegd of ik een plek bij haar in de buurt zou zoeken, of toch bij mijn ouders in de buurt (waar ik toen nog woonde). Als ik een plek bij haar in de buurt zou zoeken, zij ik bij haar intrekken. Ik heb toen een plek bij haar in de buurt gevonden. Ik ben ook langzamerhand officieus bij haar ingetrokken (officieel wilde ze niet). In het begin was alles nog leuk. Op een gegeven moment gaat het botsen. We zijn toen echt door hele diepe dalen gegaan waarbij ik haar smeekte om het niet uit te maken.Op een gegeven moment werden die dalen steeds erger en is het dus uit gegaan (ik woonde inmiddels alweer bij m’n ouders). Dit kwam van haar kant. Maar ze stond dus 3 weken later weer op de stoep. Daarna hebben we de draad weer langzaam opgepakt. Het ging een stuk beter. We begonnen een toekomstbeeld te ontwikkelen met elkaar: samenwonen, kindjes krijgen etc. Alles ging weer wat beter. Er was een soort van omslag in de relatie gekomen. Ik had opeens het heft in handen
. Ik ging daar weer steeds vaker naartoe en deelde alles met haar. Ik heb mezelf helemaal blootgegeven aan haar. Zij heeft me opnieuw leren huilen.Niet zo heel lang geleden (maand) had ik de mogelijkheid om een huisje voor mezelf te krijgen. Ik ben hierop in gegaan. Zij was helemaal trots, want ze had eigenlijk altijd al gewild dat ik eerst op mezelf ging wonen voordat we samen gingen wonen. Ze zag het al helemaal voor zich: dat ze dan bij mij thuis langs zou komen en allemaal dingen ging doen daar in de buurt (ik werkte toen nog op zaterdag). Dat is natuurlijk toch beter dan bij mijn ouders thuis
Ondertussen kreeg ik een vaste baan (parttime) die aansloot bij mijn studie en een stuk meer ging verdienen dan mijn zaterdagbaantje. Mijn zaterdagbaantje heb ik dus opgezegd. Dan hadden we eindelijk de weekenden samen
Ik ging dus op mezelf wonen en had de weekenden vrij.Ondertussen verhuisd en dergelijke, waarbij ze mee heeft geholpen. Ze bleef pas de eerste keer in mijn nieuwe huisje slapen toen de gordijnen hingen. Ik had inmiddels ook een tweepersoons bed
. Toen kwam het hoor…ze sprak uit dat ze aan het twijfelen was over haar toekomst…ze twijfelde dus ook over ons…ze wilde een pauze om na te denken. Ze wilde even geen contact. Dit kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel. Ik dacht juist dat het op het moment zo goed ging. Afijn…ze kreeg haar pauze van mij. Toen ze de ochtend daarna wakker werd, was het eerste dat ze zei toen ze wakker werd dat ze van me hield. Ik moest werken, dus weg. Zij ging iets later weg.Ik heb toen geen contact gezocht om haar de rust te geven die ze nodig had. Vorige week woensdag zocht ze contact met mij. Ze wilde even langs komen. Ik voelde de bui al hangen. En ja hoor…ze kwam om het uit te maken. Een half uur voordat ze hier aan kwam, zat ik al te janken. Ik wilde het eerst niet geloven…ik wilde het niet bevatten…het enige wat ik kon doen was janken. Zij had het er ook wel moeilijk mee. De reden die ze gaf was “dat het niet werkte” maar dat ze nog wel veel van me hield.
En ze vond me zo lief en van alles en nog steeds. Ik was echt heel lief voor haar geweest enzo.De dag daarna ben ik naar haar toe gegaan om te praten. Dat was achteraf een domme beslissing. Ik wilde haar natuurlijk terug. Ik was niet in staat om te praten. Ik kon alleen maar janken
Ze stuurde me naar huis…ik mocht niet blijven slapen…De dagen daarna heb ik haar nog wel iedere dag gemaild of gebeld. Ik wilde praten met haar, ik wilde haar terug. Op een gegeven moment is ze heel boos op me geworden. Ze wilde geen contact meer met me. Ze vond het eng hoe ik reageerde en ze was bang dat ik haar wat zou aandoen of opeens bij haar in huis zou staan (ik heb haar sleutel nog, die moet ik morgen achter laten als ik mijn spullen ga halen). Toen heb ik mezelf moeten dwingen om geen contact meer te zoeken.
Ik had het daar zo moeilijk mee
. Ik had zoveel tijd over. Die besteedde ik eigenlijk alleen maar aan het missen van haar. Ik woon nu natuurlijk op mezelf en ik heb de weekenden vrij Dat is een beetje een overdosis aan eenzaamheid. Dat terwijl we 2 weken geleden nog een goed toekomstbeeld hadden. Ik heb natuurlijk wel met vrienden afgesproken en gepraat, maar wanneer die weer weg gaan, overvalt de eenzaamheid me meteen weer.Ik heb haar nog gemaild met wat vragen en daar antwoord op gekregen. Ze mailde terug dat ze iemand had ontmoet waarmee ze het goed kon vinden en het klikte erg goed. Ze had zich gevangen gevoeld in onze relatie. Dat terwijl ik haar juist zo vrij liet dat ik er zelf aan onderdoor ging. Ik wilde bij haar zijn. Zo veel mogelijk.
Nu na een week gaat het een stuk beter eigenlijk. Ik realiseer me nu dat ik gewoon verder moet. Ik heb wel weer zin in een andere dame
Ik kan op jacht (iets dat ik nooit heb gedaan vroeger omdat ik te onzeker was). Ik ben tijdens de relatie veranderd, opener geworden. Voordat ik wat met haar had, kwam ik eigenlijk nooit buiten. Ik ben ook al niet zo’n uitgaansmens. Ik ga mezelf de komende tijd ertoe zetten om uit te gaan en buiten te komen. Ik moet meer met dames leren praten. Ik heb er best wel zin in sorry voor het lange verhaal trouwens
quote:Heey vet kut voor je mijn vriend heeft t ook uitgemaakt na 5 jaar, wij keken ook voor een huisje enz... Hij houdt "ineens" niet meer van me en wil me niet meer zien...Op woensdag 11 juni 2008 19:34 schreef ThaBrain het volgende:
Ik sluit me ook maar bij deze reeks aan
Vorige week woensdag heeft mijn vriendin het na bijna 2 jaar (23 maanden) uit gemaakt.
Ze was mijn eerste…
Het is een relatie geweest met diepe dalen, maar natuurlijk ook wel pieken. Bij die dalen dreigde het steeds uit te gaan tussen ons. Ik was dan vaak degene die toegaf aan haar en mijzelf helemaal veranderde. Niet dat dat altijd blijvend was, want later viel ik toch steeds terug in het oude. Zij had net een vaste baan toen ik haar leerde kennen, ik studeer nog.
Pas vandaag voel ik em eigenlijk weer voor het eerst wat vrolijker...
het probleem bij mij is nu voor al dat ik alleen in mijn eigen huis zit...de weekenden vrij heb (om aan haar te denken) en mijn ouders ook nog eens op vakantie zijn
Anders zou ik naar mn ouders toe gaan dan voel ik me pas echt kut heb jij dat ook? ) Ik mis het zo erg om tegen haar aan te liggen .Ik had zo gehoopt dat ze er vaker was blijven slapen
Ik heb haar meerdere keren gevraagd of ze me terug wil, maar ze blijft nee zeggen
quote:Ik snap wat je bedoelt elke keer heb ik het ook van wat is het leeg hier in bedOp woensdag 11 juni 2008 20:11 schreef ThaBrain het volgende:
Mjah...helemaal in een tweepersoons bed (in mn eigen huisje
Ik had zo gehoopt dat ze er vaker was blijven slapen
Ik heb haar meerdere keren gevraagd of ze me terug wil, maar ze blijft nee zeggen
Maar ben net Samen met haar en de honden even een stukje wezen lopen in het bos tot dat het begon te regenen. We hebben veel gepraat en er zijn nu gewoon een hoop dingen aan het licht gekomen waar we beide geen weet van hadden. Ik zou het graag weer willen proberen maar zij zit het echt niet zitten quote:Je mag blij zijn dat ze nog met je wil pratenOp woensdag 11 juni 2008 20:56 schreef JoostPayne het volgende:
[..]
Ik snap wat je bedoelt elke keer heb ik het ook van wat is het leeg hier in bed
Wel goed dat jullie duidelijker tegenover elkaar kunnen zijn . Dat had ik eigenlijk ook die ene keer dat het 3 weken uit was. Op de een of andere manier valt er een soort last van je schouders. Het maakt niet meer uit wat je zegt omdat je weet dat het toch niet meer zoveel uitmaakt Ik heb wel meteen de vuurdoop gehad met mijn relatie. Ik heb geleerd een relatie te beginnen, onderhouden en het is een paar keer bijna uit geweest waarna we er weer bovenop zijn gekomen. Ik weet nu ook beter wat ik zoek in een relatie.
Eerst was ik een onbeschreven boek...zij heeft me beschreven en nu kan ik zelf in het verhaal krassen en omcirkelen wat ik wel en niet wil binnen een relatie
ik wil hem zo graag terug maar hij wil mij niet meer... maar door zn smsjes krijg ik hoopquote:ahhwww ik kan me voorstellen hoe je je voeltOp woensdag 11 juni 2008 21:07 schreef MereLss het volgende:
damn man ik voel me zo kut, gister smste hij me elke keer en nu heb ik hem iets gevraagd en ik krijg maar niks terug
Iedere keer als ze me mailt gaat er toch weer een gevoel door me heen. Dat is denk ik de hoop dat het ooit nog goed gaat komen. Hoop zuigt
dat wil ik niet het dringt volges mij niet tot hem door dat ik alleen hem wil en het kutte is dat ik met niemand over mijn gevoelens kan praten en doordat hij van die smsjes stuurt krijg ik hoop en dan denk ik zal die dan toch nog gevoelens voor me hebben?quote:kan je er met niemand over praten?Op woensdag 11 juni 2008 21:12 schreef MereLss het volgende:
ja dat heb ik ook zo erg en dan krijg ik smsjes dat hij bang ik dat ik nu een relatie wil aangaan met 1 van zn vrienden
Dat is echt erg inderdaad. De afgelopen week heb ik gelukkig veel steun gehad van vrienden.
Maar je hebt ons toch
Wij luisteren wel hoelang had jij ook alweer een relatie?quote:23 maanden, dus bijna 2 jaar, maar ze was wel mijn eerste
terwijl hij mij wel vet veel smste gister en vroeg van waarom sms je niet terug en stuur eens wat terug please enz damn wat is dit moeilijk al die herinneringen Verder vind ik het zielig voor haar ("onze") kat....mijn ex is nu vaak van huis volgens mij...die kat krijgt zo te weinig aandacht...ik vind het zielig voor dat beest
Maar ik voel me niet geroepen om de kat zelf te nemen. ik hou van katten maar wel echt kut zeg, hij heeft toen meteen al zn spullen meegenomen nouja, niet helemaal alles heb hier nog een paar boxershorts, snap jij dit?--> hij kwam zn spullen halen en hij vond nog een boxershort en wou die nog snel bij mij in de was doen en ik vroeg waarom, toen zei hij ja omdat hij vies is, ik zei je kwam je spullen toch op halen dus neem maar mee... toen heeft ie het wel meegenomen maar daar krijg ik dan ook hoop van of wat zou hij hiermee bedoelen?