Depressie & Angst #21

quote:

Op woensdag 25 juli 2012 22:39 schreef Tywin het volgende:

[..]

Ja, dat is misschien ook een manier om er tegen aan te kijken dan het beangstigende gevoel dat ik ervan krijg. Vooral als ik bijvoorbeeld door een drukke winkelstraat loop en de mensen langs me lopen en praten heb ik het idee dat de wereld heel ver van me af staat. Erg eng vind ik dat. Toch heb ik nog wel volledige controle over mezelf, maarja, ik blijf erover piekeren. Zeer irritant.

quote:

Op woensdag 25 juli 2012 22:50 schreef Tywin het volgende:

[..]

Dat is moeilijk uit te leggen en ook de reden dat ik me er erg alleen in voel staan, ook al heb ik een vriendin en genoeg vrienden. Het is een soort vicieuze cirkel denk ik, ik heb vroeger erg veel last van paniekaanvallen gehad. Dat is nu minder geworden, alleen is dat 'lichte' gevoel ervoor in de plaats gekomen. Alsof het een soort afweermechanisme is geworden van mijn lichaam, inderdaad, om me te beschermen tegen die golven van paniek. Maar het is gewoon geen prettig gevoel, dat je naast je lichaam lijkt te staan en soms de gedachte hebt dat het niet 'echt' is. Je moet begrijpen dat ik het echt 24/7 heb, soms wat naar de achtergrond maar altijd aanwezig.

Het zal per persoon verschillen hoe die het ervaart. Voor mij is het beangstigend, omdat ik weet hoe het is om me niet zo te voelen. En dat vind ik prettiger. Alcohol helpt mij trouwens om het juist enigszins te 'verdringen', omdat mijn gedachten dan verminderen.

quote:

Op zaterdag 28 juli 2012 18:28 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
Ik ben sinds maandag weer begonnen. Ergens in oktober was ik er mee gestopt na het een paar jaar te slikken.

quote:

Op zaterdag 28 juli 2012 17:44 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Om nog even terug te komen op het afbouw verhaal van kingtoppie, Na mijn afgelopen dagen raad ik het je helemaal af om zonder hulpt te gaan minderen,

De laatste dagen merkte ik dat ik veel minder energie had, minder kon hebben, snel boos en ook heel labiel was, Met het dieptepunt gisteren, Vol de paniekmodus in, zonder reden eigenlijk! Alles was kut, en mn vent ging vast bij mij weg, en we gingen niet trouwen, en die honden moesten ook weg, Alles en iedereen moest weg, Ik draaide helemaal door!!!
Vandaag ook niet echt de lekkerste dag, maar al wel iets beter dan gisteren, en ineens had ik vanmiddag de oorzaak gevonden, Ik ben door de drukte van de afgelopen dagen, al 5 dagen vergeten mijn AD in te nemen! Vanmiddag maar snel weer ingenomen, En huilend tegen mijn lief gezegd dat ik als het moet mijn leven lang die pillen slik, als ik me maar niet zo rot hoef te voelen!!

quote:

Op zondag 29 juli 2012 12:06 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Tjah, ook niet heel slim...

Ik heb het gisteren ook niet ingenomen, maar meer omdat ik heel moe was en alleen maar heb geslapen en zodoende geen AD had ingenomen...

5 dagen niet innemen is trouwens niet te vergelijken met afbouwen...

T was ook alleen om aan te geven hoe je lijf er op kan reageren! Maar goed blijkbaar heb jij toch je eigen plan al getrokken, dus wens ik je sterkte

quote:

Op zondag 29 juli 2012 12:46 schreef kingtoppie het volgende:
Doe niet zo aangevallen, ''blijkbaar heb je al je eigen plan getrokken, ik wens je sterkte''

Ik vind dat zielige reacties.

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 09:16 schreef Nijna het volgende:
Oh dat is balen Sylvana, hoe lang ben je daar zoet mee? Beterschap!

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 14:26 schreef Gewas het volgende:
Even een algemene vraag:

Speelt eenzaamheid bij jullie ook een rol als je je depressief voelt?

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 14:26 schreef Gewas het volgende:
Even een algemene vraag:

Speelt eenzaamheid bij jullie ook een rol als je je depressief voelt?

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 14:26 schreef Gewas het volgende:
Even een algemene vraag:

Speelt eenzaamheid bij jullie ook een rol als je je depressief voelt?

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 15:22 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Eenzaamheid is bij mij de oorzaak van mijn depressie.

Wat heeft het voor zin om allerlei dingen te gaan ondernemen als het toch niet opvalt wat je aan het doen bent en als je je verhaal niet kwijt kan?
Als ik gewoon op een wekelijkse basis mijn verhaal kwijt kon aan mensen die oprecht geïnteresseerd in mij zijn, dan was ik veel gemotiveerder.

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 15:41 schreef Comp_Lex het volgende:
Als ze problemen hebben, dan wil ik ze daar gerust mee helpen als ik dat kan.

quote:

Na een aantal jaar alleen zijn wordt het eens tijd voor een verandering. Het gaat al iets beter, maar het is nog niet iets waar ik blij mee ben.

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 15:36 schreef Gray het volgende:

[..]

Denk je niet dat juist je afhankelijkheid van anderen voor jouw gevoelens een grote rol speelt? Je legt zo juist de oplossing voor jouw problemen bij een ander neer, terwijl diegenen zelf ook met hun eigen persoonlijke problemen zitten.

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 15:59 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Tis ergens nep om je gevoel alleen bepalend te laten zijn door je eigen input... Maar sowieso... Gevoel heb je geen 100% controle over... Je kunt het wellicht een beetje bijsturen met je gedachten... En door er voor te zorgen dat je fit bent.

quote:

Maar....
Laat je nooit de grond in praten... Voel je niet kut om het associale gedrag van andere mensen.... Dat gedrag moet je gewoon boven staan... Voor de rest, mastercard.

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 15:50 schreef Gray het volgende:

[..]

Maar iets als eenzaamheid komt toch voornamelijk uit jezelf. Zo kan je eenzaam zijn, maar niet alleen. Sterker nog, juist in het gezelschap van anderen komt eenzaamheid extra goed naar voren.

quote:

Een stijgende lijn; goed!

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 15:54 schreef Gewas het volgende:
Ik herken dit wel.

De reden waarom ik de vraag stelde, is omdat ik een tijd geleden een langere periode heb gehad waarin ik echt maanden geen vrienden had gezien. Daar kan je echt flink van in de put raken.

Gelukkig heb ik de afgelopen tijd wel weer een paar keer vrienden over de vloer gehad.

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 16:15 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Dat is mogelijk inderdaad. Daarom moet je proberen om mensen te zoeken die "moeite" in je willen stoppen. Een luisterend oor zijn is voor mij al goed genoeg.

[..]

Klopt
Ik heb de afgelopen paar maanden een paar keer mensen ontmoet, maar het is nog steeds te onregelmatig. Het kan heel gauw zijn dat ik weer 3 weken thuiszit zonder dat ik de mogelijkheid heb gehad om uit te gaan. Ik ben nu bezig met daten, maar dat loopt ook niet echt. Ik had tijd vrijgemaakt voor haar, maar ze geeft steeds aan dat ze niet kan. Ik denk dat ik binnenkort maar even weer contact op ga nemen met anderen.

[..]

Ik was vroeger de sukkel van de school en ik heb het gevoel dat ik daar nog steeds de gevolgen van ondervind, terwijl ik het eigenlijk volledig achter me wil laten. Omdat ik vroeger dus de sukkel van de school was had ik geen vrienden. Dat is dus bijna 10 jaar geleden en ik heb nog steeds niet echt een gezonde sociale kring opgebouwd. Op een gegeven moment begin je een beetje door te draaien. Bij mij was het op een gegeven moment zo erg dat ik een periode niet gehaald had, terwijl ik maar één vak volgde. Ik kreeg niks meer gedaan. Dat was de periode dat ik me op Fok registreerde en in dit subforum begon te posten.
Ik heb nu een paar keer mensen ontmoet sindsdien (via Fok), maar het is nog niet echt je van het. De eenzaamheid is nu wel wat dragelijker worden, maar het zou leuk zijn als er binnenkort weer een noorden-meet komt. Misschien moet ik volgende week maar even iets opstarten nadat ik klaar ben met de opdrachten die ik nu aan het doen ben.

quote:

Op vrijdag 3 augustus 2012 23:06 schreef Sylvana het volgende:
Ppppffftt houdt het dan nooit op?

Heb ik eindelijk weer motivatie om te sporten, ben lid geworden van een andere sportschool, ga ik bodypumpen, scheur ik mn linkerbicep

En natuurlijk net voor we op vakantie gaan

Baal er gewoon zo ontzettend van dat het dit jaar gewoon allemaal zo tegen zit qua (lichamelijke EN geestelijke) gezondheid

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 16:19 schreef Gray het volgende:

[..]

Je was zo te zien eerst alleen, door omstandigheden, en daaruit volgde eenzaamheid. Wat positief is, is dat je jezelf niet langer gevangen hield in die omstandigheden uit het verleden door stappen te ondernemen. Je groeit voorbij je verleden.

Wat je ook door lijkt te hebben is dat verandering niet over één dag ijs gaat; je blijft nieuwe stappen ondernemen. Het zal misschien even duren, maar ik denk dat je wel komt op een plek waar je je voor langere tijd gelukkig voelt. En daar heb je dan zelf veel aan te danken!

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 16:31 schreef Bombshell het volgende:

[..]

Je hebt spierpijn bedoel je.

quote:

Op zondag 29 juli 2012 12:59 schreef kingtoppie het volgende:
Feit blijft, dat ik wel naar jullie luisterde, maar dat ik niet overtuigd werd van het nut van mijn psychiater, (en nog steeds niet) Ik zie die man meer als een pillen voorschrijver, zijn kennis vind ok, maar zijn persoonlijke mening over wat goed dan wel niet goed zou zijn voor mij.... Daar kent hij mij niet goed genoeg voor.
Ik ben er ook van overtuigd als ik aan hem vraag of we misschien lagere dosis zouden kunnen proberen omdat de laatste keer dat ik het geprobeerd had het erg goed beviel, dat hij daarin mee zou gaan.

Maargoed, iedereen reageerd op mij alsof ik een groot bord voor mijn kop heb, dat ik o zo dom bezig ben etc etc, maar overtuigd worden dat ik het toch zeker een psychiater nodig heb om een lagere dosis te gaan gebruiken.. Nee dat ging niet helemaal goed.

Want: de extra aandacht die ik zou krijgen betekent in mijn geval: 2 weken later een afspraak bij de psychiater om te kijken hoe het gaat ipv 2 maanden later.

Blijkbaar zijn er geen noodsituaties te bedenken voor de psychiater aangezien ik niet eens weet wat ik zou moeten doen in een noodsituatie, naar de apotheek misschien en daarna naar het ziekenhuis? Ik heb zijn nummer niet en weet dat hij alleen op donderdag aanwezig is.

Maar nogmaals, ik reageerde zo omdat ik graag overtuigd wil worden van zijn nut, en dat lijkt me niet iets raars om graag het gevoel te hebben dat je echt iets aan iemand hebt... Helemaal gaat het om iemand die met je leven speelt ivm medicatie.

Maar ik word gewoon weggezet als iemand met een bord voor mijn kop... Lekker makkelijk, door iedereen...

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 21:34 schreef YouCanLeaveYourHeadOn het volgende:

[..]

Is ook zo

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 14:26 schreef Gewas het volgende:
Even een algemene vraag:

Speelt eenzaamheid bij jullie ook een rol als je je depressief voelt?

quote:

Op donderdag 9 augustus 2012 10:06 schreef Tywin het volgende:
Zo bizar hè, ik ging naar de dokter in verband met mijn steeds herhalende paniekaanvallen. Ik heb trillend en naar adem happend in de wachtkamer gezeten, continu denkend dat ik elk moment dood kon neervallen; zag het echt niet meer zitten. Toen bij de huisarts gezeten, rustig gepraat, hij heeft me een kalmeringsmiddel voorgeschreven en een doorverwijsbriefje gegeven naar de psycholoog. Nu zit ik thuis en helemaal nergens last meer van. Wat een geruststellend bezoekje aan de dokter al niet voor mij kan betekenen .

quote:

Op vrijdag 31 augustus 2012 20:48 schreef Tywin het volgende:
Om mijn angststoornis aan te pakken krijg ik nu cognitieve gedragstherapie. Is iemand hier daar bekend mee en zo ja, heeft dat bij jullie geholpen?

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 20:06 schreef Tywin het volgende:
Ja, hoe ongezellig het ook is; ik heb besloten alcohol voorlopig even af te zweren. Ook koffie laat ik staan. Ik merk echt dat die twee dranken mijn klachten extreem verergeren.

quote:

Op dinsdag 7 augustus 2012 20:37 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Eigenlijk als gevolg, 2-3 jaar terug had ik genoeg vrienden, toen voelde ik me niet meer thuis en besloot ik meer op mezelf te willen zijn, toen heb ik alles genegeerd en sindsdien de boel niet meer op kunnen pakken en gewoon steeds verder gezakt. Ondertussen wel het een en ander proberen te verbeteren aan mezelf, maar zoals mijn leven nu is schiet ik daar ook geen reet mee op.

Het gaat hier ondertussen niet goed, heb nu vakantie totdat mijn nieuwe studie begint, maar ik heb dus de hele dag niks te doen. Hoe meer ik binnen zit, hoe moeilijker het word om voor bepaalde dingen nog naar buiten te gaan. Als ik een uurtje weg moet zie ik er vaak als tegenop. Ik ben echt een beetje mijn persoonlijkheid verloren, vroeger kon ik meer mezelf zijn, maar nu ben ik overal angstig om. Het enige wat ik nog doe is naar de sportschool gaan, tennissen en af en toe familie bezoeken, maar een bezoekje aan de supermarkt vind ik al niet meer prettig. Ik woon in een klein dorp waar veel mensen elkaar kennen en er is teveel kans dat ik bepaalde mensen tegenkom die ik niet wil tegenkomen. Als ik naar een andere stad ga om te winkelen, heb ik daar vaak geen last van.

Het positieve is dat ik ook betere dagen heb waarop ik blij ben met mezelf en bepaalde dingen wel beter kan confronteren, daar moet ik de vooruitgang en voorderest zal het voorlopig wel met veel ups en downs blijven gaan.

Ik heb trouwens een paar mailcontacten waarmee ik praat over mijn depressie en ik ze vorige week allemaal gemaild. Ik merk dat ik in het ene mailtje positief ben, de andere negatief en de andere weer positief. Zegt iets over ups en downs en hoe dat mijn gedachten in bedwang houd.

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 15:08 schreef Tywin het volgende:
Hebben jullie dat eigenlijk ook, dat je meer last krijgt van paniekaanvallen wanneer je de avond ervoor gezopen hebt?

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 15:08 schreef Tywin het volgende:
Hebben jullie dat eigenlijk ook, dat je meer last krijgt van paniekaanvallen wanneer je de avond ervoor gezopen hebt?

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 15:22 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Eenzaamheid is bij mij de oorzaak van mijn depressie.

Wat heeft het voor zin om allerlei dingen te gaan ondernemen als het toch niet opvalt wat je aan het doen bent en als je je verhaal niet kwijt kan?
Als ik gewoon op een wekelijkse basis mijn verhaal kwijt kon aan mensen die oprecht geïnteresseerd in mij zijn, dan was ik veel gemotiveerder.

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 10:53 schreef Murmeli het volgende:
Ik geloof niet in cognitieve gedragstherapie. Het is pure symptoombestrijding, je verbiedt jezelf dan als het ware om bang te zijn. Ofwel, je veroordeelt jezelf, kan zelfs averechts werken. Je moet eerst weten waarom je bang bent, daarna kan je het (bijv dmv cogn.gedr.Th) veranderen.

Of het moet een heel beperkte angst zijn die nergens vandaan komt, daar kan je dmv oefenen in blootstellen wel mee leren omgaan (bijv angst voor spinnen, hoogtes....)

quote:

Op donderdag 13 september 2012 02:35 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Cool! Dit is precies mijn ervaring na al bijna tien jaar de theorie van Radical Honesty in de praktijk te gebruiken!

That Giant Tarantula is Terrifying, But I'll Touch It
Expressing your emotions can reduce fear, UCLA psychologists report

Can simply describing your feelings at stressful times make you less afraid and less anxious?

A new UCLA psychology study suggests that labeling your emotions at the precise moment you are confronting what you fear can indeed have that effect.

The psychologists asked 88 people with a fear of spiders to approach a large, live tarantula in an open container outdoors. The participants were told to walk closer and closer to the spider and eventually touch it if they could.

The subjects were then divided into four groups and sat in front of another tarantula in a container in an indoor setting. In the first group, the subjects were asked to describe the emotions they were experiencing and to label their reactions to the tarantula — saying, for example, "I'm anxious and frightened by the ugly, terrifying spider."

"This is unique because it differs from typical procedures in which the goal is to have people think differently about the experience — to change their emotional experience or change the way they think about it so that it doesn't make them anxious," said Michelle Craske, a professor of psychology at UCLA and the senior author of the study. "Here, there was no attempt to change their experience, just to state what they were experiencing."

In a second group, the subjects used more neutral terms that did not convey their fear or disgust and were aimed at making the experience seem less threatening. They might say, for example, "That little spider can't hurt me; I'm not afraid of it."

"This is the usual approach for helping individuals to confront the things they fear," Craske said.

In a third group, the subjects said something irrelevant to the experience, and in a fourth group, the subjects did not say anything — they were simply exposed to the spider.

All the participants were re-tested in the outdoor setting one week later and were again asked to get closer and closer to the tarantula and potentially touch it with a finger. The researchers measured how close subjects could get to the spider, how distressed they were and what their physiological responses were, focusing in particular on how much the subjects' hands sweated, which is a good measure of fear, Craske said.

The researchers found that the first group did far better than the other three. These people were able to get closer to the tarantula — much closer than those in the third group and somewhat closer than those in the other two groups — and their hands were sweating significantly less than the participants in all of the other groups.

The results are published in the online edition of the journal Psychological Science and will appear in an upcoming print edition.

"They got closer and they were less emotionally aroused," Craske said. "The differences were significant. The results are even more significant given the limited amount of time involved. With a fuller treatment, the effects may be even larger.

[ afbeelding ]

"Exposure is potent," she added. "It's surprising that this minimal intervention action had a significant effect over exposure alone."

So why were the people in the first group — those who performed what the life scientists call "affect labeling" — able to get closer to the tarantula?

"If you're having less of a threat response, which is indicated by less sweat, that would allow you to get closer; you have less of a fear response," said study co-author Matthew Lieberman, a UCLA professor of psychology and of psychiatry and biobehavioral sciences. "When spider-phobics say, 'I'm terrified of that nasty spider,' they're not learning something new; that's exactly what they were feeling — but now instead of just feeling it, they're saying it. For some reason that we don't fully understand, that transition is enough to make a difference."

The scientists also analyzed the words the subjects used. Those who used a larger number of negative words did better, in terms of both how close they were willing to get to the tarantula and their skin-sweat response. In other words, describing the tarantula as terrifying actually proved beneficial in ultimately reducing the fear of it.

"Doing more affect labeling seemed to be better," Lieberman said.

"That is so different from how we normally think about exposure therapy, where you try to get the person to think differently, to think it's not so bad," Craske said. "What we did here was to simply encourage individuals to state the negative."

"We've published a series of studies where we asked people, 'Which do you think would make you feel worse: looking at a disturbing image or looking at that disturbing image and choosing a negative emotional word to describe it,'" Lieberman said. "Almost everyone said it would be worse to have to look at that image and focus on the negative by picking a negative word. People think that makes our negative emotions more intense. Well, that is exactly what we asked people to do here. In fact, it's a little better to have people label their emotions — multiple studies now show this. Our intuitions here are wrong." This is the first study to demonstrate benefits for affect labeling of fear and anxiety in a real-world setting, Craske and Lieberman said.

"The implication," Craske said, "is to encourage patients, as they do their exposure to whatever they are fearful of, to label the emotional responses they are experiencing and label the characteristics of the stimuli — to verbalize their feelings. That lets people experience the very things they are afraid and say, 'I feel scared and I'm here.' They're not trying to push it away and say it's not so bad. Be in the moment and allow yourself to experience whatever you're experiencing." Craske and Lieberman are studying how this approach can help people who have been traumatized, such as rape victims and victims of domestic violence. The approach potentially could benefit soldiers returning from war as well.

"I'm far more optimistic than I was before this study," Lieberman said. "I'm a believer that this approach can have real benefits for people.

"There is a region in the brain, the right ventrolateral prefrontal cortex, that seems to be involved in labeling our feelings and our emotional reactions, and it is also associated with regulating our emotional responses," he said. "Why those two go together is still a bit of a mystery. This brain region that is involved in simply stating how we are feeling seems to mute our emotional responses, at least under certain circumstances."

"There's a trend in psychology of acceptance-based approaches — honestly label your feelings. This study has that flavor to it," Craske said.

http://www.zeitnews.org/s(...)rifying-ill-touch-it

quote:

Op donderdag 13 september 2012 22:25 schreef Re het volgende:
Misschien is dat specifieker voor fobieën, denk ik. Tastbare angsten.

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 00:56 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Mijn ervaring is dat het voor alle angsten werkt, ook sociale angsten. Het is goed om gewoon hardop tegenover jezelf toe te geven dat je je onzeker voelt en dat je bang bent in bepaalde situaties. Als je dat doet en je laat het gevoel gewoon zijn, dan zal het de volgende keer minder heftig zijn.

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 08:19 schreef Murmeli het volgende:
Cognitieve gedragstherapie doet het omgekeerde, namelijk jou zeggen dat het níet nodig Is om bang te zijn, ofwel, jezelf zeggen dat je het niet goed doet

quote:

Op maandag 17 september 2012 21:08 schreef Lolaatje het volgende:
Begrijp ik goed dat je hier nog niet eerder medicatie voor hebt gebruikt? Want ik kan me voorstellen dat je dan ook niet goed weet wat je ervan kunt verwachten. Goed dat je toch de stap naar de huisarts maakt.

Ik snap dat je het liever niet zou gebruiken, ben zelf ook geen groot voorstander (vooral het gemak waarmee het soms verstrekt wordt), maar heb wel mensen gezien die er veel baat bij hadden.

Geef het aan bij je arts, je twijfels, dat je geen zombie wilt worden. Ik snap dat je graag wat ervaringen zou willen, maar staar je er niet blind op. Iedereen reageert anders op medicatie en ervaringen kunnen ook weer verschillen door een andere dosering. Wat de één als licht/niet zo heftig ervaart, kan de ander door bijwerkingen als erg vervelend ervaren.
Overleg vooral goed met je arts en laat je ook voorlichten over de tijd die nodig is om op de medicatie ingesteld te worden.

Sterkte!

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 15:24 schreef 1299 het volgende:
Join the club zou ik zeggen

Ik was een tijdje clean na jarenlang sertraline gebruikt te hebben. Dat had weinig effect overigens, maar dat is altijd lastig te bepalen zeker na jarenlang gebruik.

Ik heb vandaag een voorschrift Escitalopram gehad van de psychiator. Ben er nog niet 100% uit of ik er wel aan wil. Maar je weet gewoon niet van te voren waar je goed aan doet.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 16:20 schreef Danielle83 het volgende:

[..]

Daar ben ik ook wel bang voor dat je van tevoren niet weet hoe het uitpakt. Alleen ik wil het wel proberen. Hopelijk komt de dokter met wat advies erover. Stomme vraag maar schakelen medicijnen heel je gevoel uit of word je er rustiger van?

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 16:22 schreef 1299 het volgende:

[..]

Verschilt per persoon. Maar staar je niet kapot op de eerste 2 weken, want dan zijn de bijverschijnselen erg aanewezig. Meestal kalmeert dat daarna.

Maar hoor mij praten, ik moet het eerst nog zien hoe het mij bevalt

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 10:53 schreef Murmeli het volgende:
Ik geloof niet in cognitieve gedragstherapie. Het is pure symptoombestrijding, je verbiedt jezelf dan als het ware om bang te zijn. Ofwel, je veroordeelt jezelf, kan zelfs averechts werken. Je moet eerst weten waarom je bang bent, daarna kan je het (bijv dmv cogn.gedr.Th) veranderen.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 18:24 schreef Nijna het volgende:
Bij mij werkt het ook niet... ik kan het allemaal best bedenken nl...

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 15:24 schreef 1299 het volgende:
Join the club zou ik zeggen

Ik was een tijdje clean na jarenlang sertraline gebruikt te hebben. Dat had weinig effect overigens, maar dat is altijd lastig te bepalen zeker na jarenlang gebruik.

Ik heb vandaag een voorschrift Escitalopram gehad van de psychiator. Ben er nog niet 100% uit of ik er wel aan wil. Maar je weet gewoon niet van te voren waar je goed aan doet.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 19:33 schreef julia222 het volgende:

[..]

Dat had ik dus ook. Ik kan rationeel ook wel bedenken dat ik niet moet denken zoals ik denk. Maar het nare gevoel blijft.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 16:55 schreef Danielle83 het volgende:

[..]

Ik heb sertraline als recept meegekregen. Ik ga er nog een nachtje over slapen. Misschien moet ik niet op internet gaan speuren naar bijwerkingen, maar werd er niet vrolijk van.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 16:55 schreef Danielle83 het volgende:

[..]

Ik heb sertraline als recept meegekregen. Ik ga er nog een nachtje over slapen. Misschien moet ik niet op internet gaan speuren naar bijwerkingen, maar werd er niet vrolijk van.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 17:28 schreef julia222 het volgende:
Ik word soms helemaal gek van mezelf en altijd maar die negatieve gedachten. Ik heb soms het idee dat ik mezelf letterlijk gek maak (als dat mogelijk is).

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 17:28 schreef julia222 het volgende:
Ik word soms helemaal gek van mezelf en altijd maar die negatieve gedachten. Ik heb soms het idee dat ik mezelf letterlijk gek maak (als dat mogelijk is).

quote:

Op woensdag 19 september 2012 17:35 schreef Sylvana het volgende:
Ik slik ook Sertraline en de eerste twee weken heb ik wel wat last van bijwerkingen gehad, maar niet heel erg veel. Daarna had ik geen last meer van bijwerkingen en merkte ik wel effect. Bedenk goed dat op internet vooral de negatieve verhalen te lezen zijn!!! Laat je niet weerhouden door deze negatieve verhalen en probeer het iig langer dan 2 weken. Pas na een week of 6 kun je pas iets zeggen of het effect heeft of niet.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 20:18 schreef Canillas het volgende:

[..]

Zeg jij wel eens tegen jezelf ''nu ga ik mezelf gek maken met gedachtes?''

Of zijn die gedachtes er gewoon?

Denken gebeurt gewoon, constant, dat is nou eenmaal wat het denken doet, wat het is. Je hoeft daar echt niet iets mee te doen, je hoeft je er niet mee te identificeren. Wanneer je gelooft dat je gedachten iets over jou zeggen dan maak je ze persoonlijk en dan worden ze een last.

Alles waar je aandacht aan besteed wordt groter en sterker, verzetten is de grootste vorm van aandacht geven dus hoe meer je je tegen je gedachten verzet des te groter en sterker ze worden. Richt je aandacht op jezelf, op wie jij bent en wat jij wil

quote:

Op donderdag 20 september 2012 10:41 schreef julia222 het volgende:
Die gedachtes zijn er gewoon. Ben eigenlijk veel te veel met mezelf bezig (maar niet in die zin dat ik mezelf zo geweldig vind, integendeel).

quote:

Op dinsdag 7 augustus 2012 20:37 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Eigenlijk als gevolg, 2-3 jaar terug had ik genoeg vrienden, toen voelde ik me niet meer thuis en besloot ik meer op mezelf te willen zijn, toen heb ik alles genegeerd en sindsdien de boel niet meer op kunnen pakken en gewoon steeds verder gezakt. Ondertussen wel het een en ander proberen te verbeteren aan mezelf, maar zoals mijn leven nu is schiet ik daar ook geen reet mee op.

Het gaat hier ondertussen niet goed, heb nu vakantie totdat mijn nieuwe studie begint, maar ik heb dus de hele dag niks te doen. Hoe meer ik binnen zit, hoe moeilijker het word om voor bepaalde dingen nog naar buiten te gaan. Als ik een uurtje weg moet zie ik er vaak als tegenop. Ik ben echt een beetje mijn persoonlijkheid verloren, vroeger kon ik meer mezelf zijn, maar nu ben ik overal angstig om. Het enige wat ik nog doe is naar de sportschool gaan, tennissen en af en toe familie bezoeken, maar een bezoekje aan de supermarkt vind ik al niet meer prettig. Ik woon in een klein dorp waar veel mensen elkaar kennen en er is teveel kans dat ik bepaalde mensen tegenkom die ik niet wil tegenkomen. Als ik naar een andere stad ga om te winkelen, heb ik daar vaak geen last van.

Het positieve is dat ik ook betere dagen heb waarop ik blij ben met mezelf en bepaalde dingen wel beter kan confronteren, daar moet ik de vooruitgang en voorderest zal het voorlopig wel met veel ups en downs blijven gaan.

Ik heb trouwens een paar mailcontacten waarmee ik praat over mijn depressie en ik ze vorige week allemaal gemaild. Ik merk dat ik in het ene mailtje positief ben, de andere negatief en de andere weer positief. Zegt iets over ups en downs en hoe dat mijn gedachten in bedwang houd.

quote:

Op vrijdag 21 september 2012 19:12 schreef Sylvana het volgende:
Hier gaat het vandaag even wat minder. Van de week gehoord dat de enige vriendin die ik heb naar de andere kant van het land gaat verhuizen om te gaan samenwonen met haar vriend. Hartstikke leuk voor haar natuurlijk, maar ik baal er wel ontzettend van. Heb altijd moeite gehad met vriendschapsrelaties en was zo blij dat ik haar 2 jaar geleden heb ontmoet en deze vriendschap ontwikkeld heb. En ik weet wel dat afstand niet uit hoeft te maken, maar ik ga het gewoon missen dat ik niet even doordeweeks na school bij haar langs kan gaan en haar gewoon een stuk minder zal zien dan nu. En ben gewoon erg bang dat het contact toch gaat verwateren en ik dus helemaal geen vrienden meer heb En dat zorgt voor een heel leeg en eenzaam gevoel, want ik vind het wel erg fijn om leuke dingen te ondernemen met anderen. En daar heb ik dan alleen mn vriend nog voor, die natuurlijk ook niet alles leuk vindt, zoals shoppen. Dus ondanks dat ik blij voor haar ben, zorgt het bij mezelf wel voor een erg rotgevoel

quote:

Op vrijdag 21 september 2012 20:02 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Kan ik me voorstellen. Was dat trouwens de enige vriend die je verder had? Of heb je ergens nog een paar (goeie) kennissen? Wellicht dat je die relaties kunt uitbouwen tot vriendschappen?

quote:

Op vrijdag 21 september 2012 20:23 schreef 1299 het volgende:
Hier zojuist pilletje nr 2 naar binnen gestopt van de lexapro

quote:

Op zondag 23 september 2012 06:07 schreef Kotsdrol het volgende:

[..]

Hoeveel Lexapro? Ik zit zelf op 20 mg

quote:

Op zondag 23 september 2012 06:07 schreef Kotsdrol het volgende:

[..]

Hoeveel Lexapro? Ik zit zelf op 20 mg

quote:

Op dinsdag 25 september 2012 15:46 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ik gebruik ook Sertraline.

Bijwerkingen heb ik geen last van, voor zover ik weet. Maar ik heb een hele lage dosering (50mg).

Je kan het gewoon proberen toch?

quote:

Op dinsdag 25 september 2012 16:02 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ik slik het vanaf de zomer 2010.

Eerste paar weken had ik wel last van een dromerig gevoel. Maar na ongeveer een maand begon ik wel te merken dat ik minder somber werd.

quote:

Op woensdag 26 september 2012 08:13 schreef Gewas het volgende:

[..]

Tegen angsten kan het best goed werken.

Alleen is het geen wondermiddel. Zit er zelf aan te denken om een hogere dosering te vragen volgende keer. Nog steeds last van somberheid.

Misschien een leuke vraag voor dit topic:

Wat voor muziek luisteren jullie als je down bent? Of wat luister je vooral niet?

Ik heb het hier pasgeleden met de behandelaar over gehad. Ik heb de neiging om zware (klassieke) muziek op te zetten, wat de sombere klachten meestal juist versterkt.

Nu luister ik Die Zauberflöte van Mozart (vrolijk! ) en deze muziek heeft een goede invloed op mijn gemoedstoestand. Haast magische muziek.

quote:

Op vrijdag 28 september 2012 20:42 schreef Little_Dolls het volgende:
Heel herkenbaar over die slechte gevoelens die maar blijven duren ondanks alles, patrickpsv.

quote:

Op vrijdag 28 september 2012 20:45 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Ik heb je hele verhaal gemist! Misschien een korte versie?

quote:

Op vrijdag 28 september 2012 20:42 schreef Little_Dolls het volgende:
Heel herkenbaar over die slechte gevoelens die maar blijven duren ondanks alles, patrickpsv.

quote:

Op vrijdag 28 september 2012 21:07 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Ja inderdaad, ik ben er ondertussen wel echt klaar mee, het klinkt misschien ook wel een beetje als zelfmedelijden, maar ik heb toch vrij veel ondernomen. Ik had overigens niet verwacht dat mijn depressie zo lang zou duren, ik heb mensen gepraat en daar kwam meestal wel uit van, als je er maar voor werkt dan gaat het ook wel goed komen en vind je vanzelf je eigen weg. Ik zie om me heen dat dat voor een aantal mensen wel werkt, maar voor mij vooralsnog niet. Het probleem zal wellicht nog wat dieper zitten dan dat ik van te voren had gedacht.

quote:

Op vrijdag 28 september 2012 21:24 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Veel mensen lijken een gebrek aan inlevingsvermogen te hebben lijkt mij. Ik voel me de laatste tijd erg onbegrepen en iedereen lijkt alles maar vanzelfsprekend te vinden. Het feit dat ik maar geen werk vind frustreert mij ook en zeker omdat ik door de stomste redenen word afgewezen. Iedereen lijkt dit ook weer vanzelfsprekend te vinden en zegt maar "dat ik niet mag opgeven"... Ja, dat zal veel helpen hoor. Echt.

quote:

Op vrijdag 28 september 2012 21:49 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Ja, maar inleven is ook niet makkelijk natuurlijk, voorheen zat mijn broer in dezelfde situatie en toen dacht ik er ook te makkelijk over, je weet pas hoe erg het is als dat je het zelf meemaakt. Niet opgeven hoor ik ook zo vaak en ik ben ook steeds door gegaan, maar een keer houd het op. Geen werk vinden is inderdaad heel frustrerend, merk dat ook aan mijn vader.

quote:

Op vrijdag 28 september 2012 16:16 schreef nooorderling het volgende:
Ik kom ook even binnenvallen,
ik heb zelf al een jaar last van een angststoornis, met up en downs kom ik er wel.
Verder gebruik ik geen medicatie omdat ik het niet wil, maar wat is het soms verdomd moeilijk om met je angsten om te gaan en niks te vermijden.
Vanvond ga ik poolen met wat vrienden, daar heb ik onwijs zin in, maar vind het wel spannend, maar ik denk maar zo: Ik ben de baas, niet mijn angst;)

quote:

Op vrijdag 28 september 2012 20:51 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Tja, sorry nogmaals... Zelfs nu heb ik eigenlijk nog geen spijt dat ik het heb verwijderd, want het was misschien toch wat persoonlijk om openbaar te zetten.

Ik voel mezelf al heel lang gewoon rot en mijn post ging vooral over het feit dat ik het moeilijk vond de stap naar therapie te zetten omdat ik bang was dat men te oppervlakkig zou reageren en ze zouden denken dat het aan mijn leeftijd zou liggen etc. Ik wou hier tips komen vragen.

Ondertussen heb ik de dienst zelf maar een mail gestuurd waarin ik me voorstel en mijn problemen zo kort mogelijk probeer uit te leggen; zodat ze al een beeld zouden hebben van mij. Ik weet ook nooit goed waar te beginnen eens ik bij zo iemand zit, dus die mail is waarschijnlijk een goed idee geweest.
Ik hoop alleen dat de wachtlijsten niet té lang zullen zijn...

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 00:38 schreef He-man- het volgende:

[..]

Wat is belangrijker jezelf beter voelen. Of wat de mensen van je denken. Overigens kom je niet in de tweedelijns zonder verwijzing. En zal daar drie tot vier weken aan wachttijd zijn. Sterkte ermee.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 00:23 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

je deelt jezelf op in 2 delen 1 baas en 1 angst.
je wilt jezelf identificeren met de baas en de angst mag er niet zijn.
Dit creert strijd, accepteer je angst, dat je je er niet door wilt laten leiden is te prijzen maar probeer het niet te controleren laat het er zijn.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 00:49 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Mijn huisarts heeft me naar deze dienst verwezen... en ik moet mezelf in therapie toch kunnen thuisvoelen? Is dat niet belangrijk dan?

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 11:02 schreef He-man- het volgende:

[..]

Dat zeg ik nergens, ik dacht dat je gewoon een mail had gestuurd zonder verwijzing. En jezelf thuisvoelen, ik.denk dat niemand voor de lol naar therapie gaat. Maar de mensen daar werken wel in die wereld om mensen te helpen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 12:35 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Ik hoop gewoon dat ik begrepen word en ze het niet op mijn leeftijd gaan steken of zo.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:01 schreef Gewas het volgende:

[..]

Je moet ook nooit opgeven.

Verder wat je in verdere berichten schrijft, op de leeftijd zullen ze echt niet vallen. Mijn ervaring is dat het hele fatsoenlijke mensen zijn bij de psychiatrie, die echt wel weten waar ze mee bezig zijn.

Toen ik 17 was hebben ze mij schizofrenie gegeven. Dacht zelf dat ik gewoon een depressie had (niet om je bang te maken natuurlijk).

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:14 schreef Gewas het volgende:

[..]

Schizofrenie is waanideeën, achterdocht, paranoïde enz.

Psychiatrie vallen zowel psychiaters als psychologen onder (met het verschil dat psychiaters medicatie voorschrijven).

Vandaag begonnen aan de dubbele dosering Sertraline. Werd er in het begin wel een beetje eng van. Nu is dat gevoel gelukkig weer weg. Zit nu ook aan de pils (jaja, kan het niet laten). Ben benieuwd wat de komende weken gaan brengen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:14 schreef Gewas het volgende:

[..]

Schizofrenie is waanideeën, achterdocht, paranoïde enz.

Psychiatrie vallen zowel psychiaters als psychologen onder (met het verschil dat psychiaters medicatie voorschrijven).

Vandaag begonnen aan de dubbele dosering Sertraline. Werd er in het begin wel een beetje eng van. Nu is dat gevoel gelukkig weer weg. Zit nu ook aan de pils (jaja, kan het niet laten). Ben benieuwd wat de komende weken gaan brengen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:22 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ik heb bijvoorbeeld het idee dat bepaalde lichaamsdelen afsterven. Om hier verder over te vertellen is nogal persoonlijk.

Maar opzich is het idee dat de hele wereld tegen je is ook een waanidee (al kan het op het moment een hele sterke overtuiging zijn).

Achterdocht en paranoïde gevoelens hangen daar vaak mee samen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:50 schreef Gewas het volgende:
Ik begin nu aan mijn tiende biertje alweer. Merk nog helemaal niks. Niet aangeschoten, niks.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:50 schreef Gewas het volgende:
Ik begin nu aan mijn tiende biertje alweer. Merk nog helemaal niks. Niet aangeschoten, niks.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:15 schreef Little_Dolls het volgende:
Soms zou ik het aan de ene kant goed vinden om iets ernstigers te hebben dan een depressie omdat men dan eindelijk eens zou worden "wakker geschudt" als het ware; zoals mijn bloedeigen moeder die de zaken maar minimaliseert en altijd wil dat ik verder ga. Ik mag bij haar maar één keer mijn emoties uiten en dat is het. Erover praten heeft geen zin, want ze vat het gewoon niet. Ze kan het niet anders bekijken dan dat omdat ze het zelf stukken beter heeft dan ik... Ze is gescheiden van mijn vader, heeft een nieuwe vriend, woont graag in haar appartement en is dus gelukkig. Ik voel me op psychologisch vlak een wrak.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 21:39 schreef Lolaatje het volgende:

[..]

Ik denk dat het enige wat je hierin kunt doen je verwachtingen bijstellen is. En zeker bij iemand als je moeder is dat lastig. Je wilt je graag gehoord voelen door je moeder, soms getroost worden, soms gewoon even kunnen mopperen. Dat je bijna graag iets ernstiger zou hebben, geeft aan hoe erg je daarnaar verlangt. En daardoor zal ze je ook steeds teleurstellen.

Dat je je door je moeder niet gehoord/begrepen voelt, versterkt wellicht ook je angst dat een psycholoog of psychiater je niet zal begrijpen of niet serieus zal nemen. Maar zij zijn niet jouw moeder.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 22:48 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Het gaat niet alleen om mijn moeder, maar ook om anderen. Ik ben ook al met mijn problemen naar gewone huisdokters gegaan, en zij namen het meestal te oppervlakkig op; vooral dat heeft ermee te maken.
Verder hoef je geen internetpsycholoog te spelen (en dat is absoluut niet slecht bedoeld), want uiteindelijk ken je mij niet , maar bedankt.

Mijn verwachtingen bijstellen.... Tja, ik hoop dat ik snel een mail terug krijg; dan weet ik ook al meer.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 23:15 schreef Lolaatje het volgende:

[..]

Het was niet bedoeld als internetpsycholoog, maar als een algemeenheid dat mensen graag erkenning willen van hun ouders/omgeving. Met "je" bedoelde ik daar dus niet specifiek jou.
Ik ken je inderdaad niet en weet niet hoe het voor jou werkt, ik zou me alleen kunnen voorstellen dat dat al dan niet bewust meespeelt. Daarom zei ik ook "wellicht".

quote:

Op zondag 23 september 2012 10:00 schreef 1299 het volgende:

[..]

10 mg momenteel.

quote:

Op zondag 23 september 2012 22:02 schreef JOHAN410 het volgende:
En ook ik heb Lexapro. Ik ben ook begonnen met 10mg en zit nu sinds een maandje op 15mg. Vooralsnog doet het niet zoveel al slaap ik de laatste weken wel langer. Ik weet het niet of ik iets anders wil proberen of dat ik het nog even aan moet kijken en eventueel nog verhogen.

[..]

Werkt het bij jouw?

quote:

Op zondag 30 september 2012 09:20 schreef Gewas het volgende:

[..]

Vind je dan dat je klachten niet genoeg begrepen worden?

Met een psycholoog/psychiater krijg je op een gegeven moment ook een bepaalde band.En ja, met de een klikt het meer dan de ander.

quote:

Op zondag 30 september 2012 05:26 schreef Kotsdrol het volgende:

[..]

Bevalt het jou?

[..]

Ik moet eerlijk zijn, ik ben nu bijna 3 maanden bezig, en het werkt niet.
Ik heb nog steeds de diepe dalen, en voel me absoluut niet neutraler..
20 mg lijkt me niet weinig, maar het lijkt me niet normaal als ik een keer vergeet dat ik niks merk.
Misschien dat de dosis te hoog of te laag is?
In het begin had ik wel bijwerkingen zoals; droge mond, dromen, zweten, heel erg moe zijn en veel slapen, op sexueel gebied lukte het niet etc.

14 oktober heb ik mijn evaluatie over mijn medicijngebruik bij de psychiater, dan zullen we verder kijken.

quote:

Op zondag 30 september 2012 16:52 schreef Gewas het volgende:

[..]

Dat vind ik wel slecht als ze je zo behandelen. Wie zeggen dat soort dingen eigenlijk? Huisarts of familie? (misschien heb ik er overheen gelezen)

Vandaag heb ik voor de tweede keer de hogere dosering Sertraline genomen. Vooral de eerste twee uur na inname ben ik even heel dromerig lijkt wel..

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 30 september 2012 17:32 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ik bedoelde inderdaad de opmerking over alcohol.

Je weet dat hier mensen zitten die om je geven, en 'lotgenoten' om het zo te zeggen.

Dat je last heb van vergeetachtigheid kan ermee te maken hebben dat je hoofd 'te vol' zit. Ik heb dat zelf ook heel sterk. Als ik het heel erg te pakken heb ben ik een drama, dan kan je je concentratie er niet bij houden.

Over je vraag over werk.

Ik doe vrijwilligerswerk bij een vereniging. Het hele terrein schoonmaken enz. Ik ben hier echt superblij mee.

Ik merk vooral dat mijn zorgen grotendeels verdwijnen op het moment dat ik hiermee bezig ben.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:50 schreef Gewas het volgende:
Edit: verwijderd.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 08:10 schreef Gewas het volgende:
Arbeidsongeschikt vanwege psychische problemen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 11:30 schreef Little_Dolls het volgende:
Beter nieuws: ik heb een afspraak kunnen regelen voor volgende week.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 08:10 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ik maak er in het weekend meestal een potje van. Doordeweeks drink ik niks.

Dit word een lekker rustige week voor mij. Genoeg tijd om uit te rusten.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 18:19 schreef Danielle83 het volgende:
Bijna een week zit ik nu aan de Sertaline. De bijwerkingen waren vrij heftig. Nu gaat het iets beter. Duurt het echt een maand voordat je een beetje kan oordelen of het echt helpt?

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 23:51 schreef 1299 het volgende:

[..]

Die bijwerkingen werden bij mij na 1 week een stuk minder. Een maand zou ik er inderdaad wel voor uitrekken ja. Wellicht merk je al wel effect na 3 weken hoor.

Ik heb van de lexapro relatief weinig bijwerkingen, behalve dan bijna elke dag hoofdpijn. En mijn libido is tot een 0 punt gezakt ofzo

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 00:30 schreef tammepiet het volgende:
Ik herken me niet in je verhaal. Ben van nature iemand met weinig pit en dat gaat er moeilijk uit.

Morgen 2 weken bezig met Citalopram en een gesprek bij de huisarts.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 08:50 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Heb je al bijwerkingen?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 09:00 schreef tammepiet het volgende:

[..]

Nee nauwelijks. Zaterdag voor het eerst uitgeweest zonder drank en dat is moeilijker dan verwacht.

Had met cola op veel meer het gevoel dat mensen naar je kijken, terwijl ik normaal aangenaam verdoofd ben.

In ieder geval goed om te weten dat ik het wel kan.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 09:04 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Dan heb je geluk, want bij mij was het minder...

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 09:04 schreef tammepiet het volgende:

[..]

Wat waren je voornaamste klachten?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 15:40 schreef tammepiet het volgende:
Mijn eerste 2 weken worden verlengt met nog eens 2 weken hierna moet ik weer terug komen bij de arts.

Wel voor 3 maanden medicatie meegekregen.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 15:49 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Merk je al een verschil?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 15:50 schreef tammepiet het volgende:

[..]

Nope nog steeds paniekerig en erg rusteloos. Ik hoop over een aantal weken verder te zijn

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 09:07 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Misselijkheid (na mijn onbijt), zeer laag libido, aankomen, nóg meer moe voelen, me niet echt meer mezelf voelen (maar dat heb je mss met alle AD's...)

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 16:40 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik meld me maar weer even hier

[..]

Ik had ook veel bijwerkingen van de citalopram. Vooral het libidoprobleem staat me nog goed bij.
Ik werd wel nog steeds geil, maar ik kon zowat niet meer klaarkomen.
Verder had ik alle gebruikelijke bijwerkingen ook (zo'n beetje alle die in het lijstje stonden).

Voor de rest gaat het wel goed met mij. Ben sinds eind vorig jaar depressie-vrij en tot nu toe nog geen najaarsdepressie.
M'n angstklachten lijken wel wat afgenomen te zijn (sociale angst vooral) maar zijn nog niet helemaal weg.
Dat heb ik mede te danken aan de fokmeets die ik heb gehad dit jaar. Ben naar zo'n 6 geweest met allemaal toffe mensen
Dat heeft mijn angst wat doen verbleken.
Wel heb ik nog steeds dat ik liever thuis blijf, ik kom liever niet in de supermarkt tenzij ik echt niks meer in huis heb.
Verder heb ik nog wat angsten waarmee ik jullie niet lastig ga vallen, zijn allemaal van die kleine dingetjes.

Ik heb nog wel een kleine lading sertraline (zo heette 't geloof ik) liggen die ik mag gaan innemen, mochten m'n depressieve klachten terug komen. Maar so far so good!

Ik wens iedereen die hier post met angstklachten en depressieve klachten heel veel sterkte toe!
Ik heb mijn portie wel gehad en ik wens het niemand toe

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 16:41 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Ik niet

Fijn voor je dat het beter lijkt te gaan. Houden zo!

quote:

Soms ben ik bang om nog iets aan m'n problemen te willen doen, omdat het toch elke keer weer uitloopt op een teleurstelling. Nu heb ik daarvoor dus schrik, omdat ik niet nog meer teleurstellingen wil/aankan. Hopelijk verandert de therapie hier misschien iets aan...

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 18:06 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Zo herkenbaar dit Als hetgeen wat je probeert vaak uitloopt een teleurstelling, word je er echt moedeloos van. Ik wil dan eigenlijk gewoon niet meer door, maar ik weet dat ik anders ook niet vooruitga. Waarschijnlijk krijg ik nog wel een aantal klappen te verwerken voordat het beter word.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 18:12 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Sommige (lichamelijke) problemen zijn ook erg hardnekkig...

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 20:19 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Behoorlijk ja, maar je moet er hoe dan ook aan blijven werken, anders houd het helemaal op. Ik heb ook geprobeerd sommige problemen te accepteren, maar ik kwam er al snel achter dat ik er niet mee kon leven.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 23:51 schreef 1299 het volgende:

[..]

Die bijwerkingen werden bij mij na 1 week een stuk minder. Een maand zou ik er inderdaad wel voor uitrekken ja. Wellicht merk je al wel effect na 3 weken hoor.

Ik heb van de lexapro relatief weinig bijwerkingen, behalve dan bijna elke dag hoofdpijn. En mijn libido is tot een 0 punt gezakt ofzo

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 20:47 schreef Danielle83 het volgende:

[..]

Ik merk idd dat de ergste bijwerkingen voorbij zijn. Vond het echt tegenvallen. Liep echt te spacen en veel paniekaanvallen. Ik hoop dat ik dit niet voor jan joker heb ingenomen

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 21:30 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Wat bedoel je daarmee?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 21:38 schreef hoos het volgende:
Ik heb zelf tientallen jaren lang last gehad van angst/paniekaanvallen en depressie. Ik dacht niet dat ik er ooit nog van af zou komen. Pillen hielpen bij mij niet. Na er veel over te hebben gelezen, heb ik op een gegeven moment een radikaal besluit genomen: ik ga dagelijks mediteren en ik houd het tenminste 2 maanden vol. Ik wist al dat je daar in het begin niet te veel van moet verwachten en dat het veel zelfdiscipline vraagt, maar ik moet zeggen dat het na een paar maanden toch wel ging werken. Ben nu 8 maanden bezig en voel me beter dan ooit. Hier stop ik dus nooit meer mee!

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 20:20 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Sommigen zijn nogal "apart"...

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 00:45 schreef patrickpsv het volgende:
De jaloezie tegenover andere mensen die het wel goed lijken te hebben, vooral op sociaal gebied en kwa liefde en seks, word steeds groter bij mij. Zelfs bij programma's op tv heb ik er last van. Vreselijke onderbuikgevoelens zijn dat.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 00:45 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Ja klopt, maar dan is het nog steeds op te lossen. Helaas durf ik sommige problemen nog niet genoeg aan te pakken. Wat vind jij apart dan?

De jaloezie tegenover andere mensen die het wel goed lijken te hebben, vooral op sociaal gebied en kwa liefde en seks, word steeds groter bij mij. Zelfs bij programma's op tv heb ik er last van. Vreselijke onderbuikgevoelens zijn dat.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 00:45 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Ja klopt, maar dan is het nog steeds op te lossen. Helaas durf ik sommige problemen nog niet genoeg aan te pakken. Wat vind jij apart dan?

De jaloezie tegenover andere mensen die het wel goed lijken te hebben, vooral op sociaal gebied en kwa liefde en seks, word steeds groter bij mij. Zelfs bij programma's op tv heb ik er last van. Vreselijke onderbuikgevoelens zijn dat.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 10:41 schreef tammepiet het volgende:

[..]

Vooral een Facebook log-in rond de zomer maakte me erg ongelukkig. Heb dat nu afgeleerd en kijk zo eens in de week nog eens op Facebook. Goeie tip

quote:

Herkenbaar, maar dan vindt mijn vriend uiteraard dat ik mij niet moet aanstellen

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 15:21 schreef patrickpsv het volgende:
Jij hebt tenminste een relatie. Ik kan de ene dag met iemand praten die me een beetje gerust stelt, maar vroeg of laat overheersen de onderbuikgevoelens toch weer.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 15:46 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Jij hebt geen relatie met iemand met Asperger.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 16:36 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Nee, maar ik heb geen enkele relatie gehad. Zo hebben we allemaal onze problemen helaas.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 22:16 schreef Snikch het volgende:

[..]

Hey hoos, hoe ben je er precies mee begonnen? Wil het zelf ook consistent gaan proberen maar er zijn zo ontzettend veel boeken/gidsen/sites/artikelen over, met zoveel methodes. Hoe ben jij aan de slag gegaan want het blijkt dus duidelijk te werken voor je

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 18:28 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Triest voor je.
Weet je zelf waarom of heb je gewoon heel veel ongeluk gehad?

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 21:12 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Meiden zijn eigenlijk nooit in me geinteresseerd geweest. Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar was volgens hun niet goed/knap genoeg. Heb ook amper contact met meiden en ben daar heel onzeker in geworden. Sinds een tijdje weet ik ook op jongens te kunnen vallen, maar die zoeken tot dusver vooral seks.

Ik mis het succes in de liefde wel, vooral als ik zie dat sommige mensen zo vaak vriendjes/vriendinnetjes hebben, waarom ik dan geen enkele vraag ik me af.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 22:16 schreef Snikch het volgende:

[..]

Hey hoos, hoe ben je er precies mee begonnen? Wil het zelf ook consistent gaan proberen maar er zijn zo ontzettend veel boeken/gidsen/sites/artikelen over, met zoveel methodes. Hoe ben jij aan de slag gegaan want het blijkt dus duidelijk te werken voor je

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 21:32 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Het is jammer dat dat uiterlijk altijd zo belangrijk is, terwijl de binnenkant toch veel belangrijker is. Al snap ik natuurlijk dat het oog ook wat wil. Alleen is het in de werkelijkheid (helaas) soms zo dat de knapste hipste mensen een rotkarakter hebben en de minder knappe mensen schatten zijn vanbinnen die door hun uiterlijk onbemind zijn en blijven.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 21:12 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Meiden zijn eigenlijk nooit in me geinteresseerd geweest. Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar was volgens hun niet goed/knap genoeg. Heb ook amper contact met meiden en ben daar heel onzeker in geworden. Sinds een tijdje weet ik ook op jongens te kunnen vallen, maar die zoeken tot dusver vooral seks.

Ik mis het succes in de liefde wel, vooral als ik zie dat sommige mensen zo vaak vriendjes/vriendinnetjes hebben, waarom ik dan geen enkele vraag ik me af.

quote:

Op donderdag 4 oktober 2012 19:02 schreef hoos het volgende:

[..]

Patrick, het klinkt alsof je misschien een negatief zelfbeeld hebt. Een relatie gaat dat niet oplossen. Je moet eerst uitvinden hoe je zelf gelukkig kan zijn, van jezelf kunt houden, je lekker in je vel kunt voelen. Je geluk moet niet van iemand anders afhangen. Je moet het zelf doen. Als je zelfvertrouwen, stabiliteit uitstraalt, dan komt die relatie vanzelf wel. Niet knap genoeg lijkt me geen reden. Als iemand alleen maar in uiterlijk is geinteresseerd, dan kan je waarschijnlijk beter geen relatie met die persoon beginnen. Misschien dat een cursus Mindfulness je kan helpen....

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 21:32 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Het is jammer dat dat uiterlijk altijd zo belangrijk is, terwijl de binnenkant toch veel belangrijker is. Al snap ik natuurlijk dat het oog ook wat wil. Alleen is het in de werkelijkheid (helaas) soms zo dat de knapste hipste mensen een rotkarakter hebben en de minder knappe mensen schatten zijn vanbinnen die door hun uiterlijk onbemind zijn en blijven.

quote:

Patrick, het klinkt alsof je misschien een negatief zelfbeeld hebt. Een relatie gaat dat niet oplossen. Je moet eerst uitvinden hoe je zelf gelukkig kan zijn, van jezelf kunt houden, je lekker in je vel kunt voelen. Je geluk moet niet van iemand anders afhangen. Je moet het zelf doen. Als je zelfvertrouwen, stabiliteit uitstraalt, dan komt die relatie vanzelf wel. Niet knap genoeg lijkt me geen reden. Als iemand alleen maar in uiterlijk is geinteresseerd, dan kan je waarschijnlijk beter geen relatie met die persoon beginnen. Misschien dat een cursus Mindfulness je kan helpen....

quote:

Op vrijdag 5 oktober 2012 00:40 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Dit klopt natuurlijk, maar ik heb juist het idee dat een relatie met iemand mij net dat extra kan geven om mezelf vooruit te pushen. Zoals ik eerder heb bedreven heb best veel gedaan om vooruitgang te boeken, maar heeft dat weinig opgeleverd. Niet knap genoeg kan wel een reden zijn, het gaat me niet alleen om een goede relatie, maar ook om sociale contacten en seks, dan speelt uiterlijk toch een erg grote rol.

Ik weet dat ik nog een negatief beeld heb, dat ik vertrouwen moet krijgen en van mezelf moet houden en ben ook een aardig tijdje bezig dat te veranderen met behulp van andere mensen, maar het duurt verdomd lang. En dat komt voor een deel door negatieve ervaringen, maar ook omdat ik nog steeds teveel met anderen bezig ben.

quote:

Op vrijdag 5 oktober 2012 08:14 schreef hoos het volgende:

[..]

Patrick,

Geluk kan alleen uit jezelf komen, niet van anderen. Zolang je dat niet inziet, ga je het echte geluk niet vinden. Natuurlijk kan bijv. seks je een fijn gevoel geven, maar dat is altijd heel tijdelijk. En als je in een vaste relatie zit waarbij de andere verantwoordelijk is voor jouw geluk, dan kan het alleen maar fout gaan (been there, done that). Als je nu een drastisch besluit neemt om te leren hoe je echt gelukkig kan zijn, hoe je echt jezelf kunt zijn (mindfulness training werkt voor mij), dan staat je een heel fijn leven te wachten. Als je het gewoon wat laat doorkabbelen, passief blijft in de hoop dat anderen/externe factoren het wel zullen oplossen, dan ga je bedrogen uitkomen. Geloof me, er zijn zoveel mensen die hun hele leven ongelukkig zijn, gewoon omdat ze niet weten dat hun onbewustheid de oorzaak is van alle ellende. Het heeft bij mij een half leven gekost om daar uit te komen. Gelukkig heb ik de tweede helft nog om er echt iets van te maken. Begin bijvoorbeeld door het boek te lezen dat ik ook aan Snikch heb aangeraden ("Mindfulness en bevrijding van depressie, voorbij chronische ongelukkigheid"), neem de moeite om het te begrijpen en op je eigen leven toe te passen. Natuurlijk is dat moeilijk en natuurlijk kost dat veel zelf-discipline, maar het leven is zo ontzettend de moeite waard! Veel te veel om zomaar passief voorbij te laten gaan.

quote:

Op vrijdag 5 oktober 2012 19:19 schreef hoos het volgende:
@tammepiet en @Danielle83: bedankt voor jullie positieve reactie!

quote:

Op vrijdag 5 oktober 2012 20:07 schreef Gewas het volgende:

[..]

Jij hebt anders ook een heel schattige UI.

De berichten van Hoos zijn inderdaad prachtig.

Hoe het hier gaat. Nog steeds last van somberheid. Al hoop ik heel erg dat de medicatie dit weekend begint te werken (positief blijven! ).

Verder ga ik nu de Notenkraker en het Zwanenmeer van Tchaikovsky luisteren. Vrolijk, vrolijke muziek!

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 00:24 schreef 3Dino het volgende:
Heb hier ruim een jaar geleden ook al een keer gevraagd over depressie en de huisarts. De stap om daadwerkelijk naar de huisarts te stappen heb ik dus al die tijd uitgesteld. Ook had ik soms het gevoel dat het beter ging. Maar het gaat niet beter. Ik ben erg afgevlakt en lusteloos. Ook heb ik het gevoel dat ik niet geholpen zal worden door een psycholoog, dat houdt me erg tegen om hulp te zoeken.

Hoe hebben jullie die stap gezet?

quote:

Op vrijdag 5 oktober 2012 08:14 schreef hoos het volgende:

[..]

Patrick,

Geluk kan alleen uit jezelf komen, niet van anderen. Zolang je dat niet inziet, ga je het echte geluk niet vinden. Natuurlijk kan bijv. seks je een fijn gevoel geven, maar dat is altijd heel tijdelijk. En als je in een vaste relatie zit waarbij de andere verantwoordelijk is voor jouw geluk, dan kan het alleen maar fout gaan (been there, done that). Als je nu een drastisch besluit neemt om te leren hoe je echt gelukkig kan zijn, hoe je echt jezelf kunt zijn (mindfulness training werkt voor mij), dan staat je een heel fijn leven te wachten. Als je het gewoon wat laat doorkabbelen, passief blijft in de hoop dat anderen/externe factoren het wel zullen oplossen, dan ga je bedrogen uitkomen. Geloof me, er zijn zoveel mensen die hun hele leven ongelukkig zijn, gewoon omdat ze niet weten dat hun onbewustheid de oorzaak is van alle ellende. Het heeft bij mij een half leven gekost om daar uit te komen. Gelukkig heb ik de tweede helft nog om er echt iets van te maken. Begin bijvoorbeeld door het boek te lezen dat ik ook aan Snikch heb aangeraden ("Mindfulness en bevrijding van depressie, voorbij chronische ongelukkigheid"), neem de moeite om het te begrijpen en op je eigen leven toe te passen. Natuurlijk is dat moeilijk en natuurlijk kost dat veel zelf-discipline, maar het leven is zo ontzettend de moeite waard! Veel te veel om zomaar passief voorbij te laten gaan.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 00:24 schreef 3Dino het volgende:
Heb hier ruim een jaar geleden ook al een keer gevraagd over depressie en de huisarts. De stap om daadwerkelijk naar de huisarts te stappen heb ik dus al die tijd uitgesteld. Ook had ik soms het gevoel dat het beter ging. Maar het gaat niet beter. Ik ben erg afgevlakt en lusteloos. Ook heb ik het gevoel dat ik niet geholpen zal worden door een psycholoog, dat houdt me erg tegen om hulp te zoeken.

Hoe hebben jullie die stap gezet?

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 00:24 schreef 3Dino het volgende:
Heb hier ruim een jaar geleden ook al een keer gevraagd over depressie en de huisarts. De stap om daadwerkelijk naar de huisarts te stappen heb ik dus al die tijd uitgesteld. Ook had ik soms het gevoel dat het beter ging. Maar het gaat niet beter. Ik ben erg afgevlakt en lusteloos. Ook heb ik het gevoel dat ik niet geholpen zal worden door een psycholoog, dat houdt me erg tegen om hulp te zoeken.

Hoe hebben jullie die stap gezet?

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 00:24 schreef 3Dino het volgende:
Heb hier ruim een jaar geleden ook al een keer gevraagd over depressie en de huisarts. De stap om daadwerkelijk naar de huisarts te stappen heb ik dus al die tijd uitgesteld. Ook had ik soms het gevoel dat het beter ging. Maar het gaat niet beter. Ik ben erg afgevlakt en lusteloos. Ook heb ik het gevoel dat ik niet geholpen zal worden door een psycholoog, dat houdt me erg tegen om hulp te zoeken.

Hoe hebben jullie die stap gezet?

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 13:35 schreef hoos het volgende:
[knip]

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 14:20 schreef Canillas het volgende:

[..]

Heel mooi beschreven

Het is voor veel mensen erg moeilijk te geloven dat ze niet die verzameling van gedachten over zichzelf zijn, ook omdat we in een maatschappij leven die gebaseerd is op het geïdentificeerd zijn met het denken terwijl denken iets is wat gewoon gebeurt, wat er gewoon is en eigenlijk los van je staat. Het is natuurlijk erg droevig wanneer dat ongelukkige ik-je het enige is wat iemand nog lijkt te hebben en daar aan vast houdt maar daar zit de oplossing niet in, de oplossing zit in loslaten, je hoofd uit en het leven in.

Het is uiteindelijk de bedoeling dat je gedachten gebruikt om je leven te vormen, niet dat je leven door gedachten gevormd wordt

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 22:44 schreef Kielse het volgende:
Hoe zit het bij jullie eigenlijk in 'een leven na een depressie'?
Op mijn 19de zwaar depressief geweest na de dood van mijn vader en hoewel het nu zeer goed gaat met mij, merk ik dat ik nog altijd momenten heb dat ik tegen die donkere gedachten moet vechten.
Ik heb natuurlijk nog verdriet om mijn vader's overlijden, maar ik merk toch dat als het bijvoorbeeld moeilijk gaat (liefde, werk, familiaal), ik altijd diep zit, en dat het mij dan weer veel moeite kost om tegen deze negatieve gevoelens te vechten.
Zijn er nog die na een depressie merken dat tegenslagen hen altijd meer pijn doen dan zou mogen, Alsof die depressieve gevoelens tocch nog ergens ver weg aanwezig zijn en soms opnieuw worden aangewakkerd?