Depressie & Angst #21

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:50 schreef Gewas het volgende:
Ik begin nu aan mijn tiende biertje alweer. Merk nog helemaal niks. Niet aangeschoten, niks.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat wil je hier nu precies mee zeggen? Uit deze en een eerdere post blijkt dat je zelf ook weet dat dit onverstandig is.

Heb je hulp (nodig) voor je alcoholgebruik?

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:15 schreef Little_Dolls het volgende:
Soms zou ik het aan de ene kant goed vinden om iets ernstigers te hebben dan een depressie omdat men dan eindelijk eens zou worden "wakker geschudt" als het ware; zoals mijn bloedeigen moeder die de zaken maar minimaliseert en altijd wil dat ik verder ga. Ik mag bij haar maar één keer mijn emoties uiten en dat is het. Erover praten heeft geen zin, want ze vat het gewoon niet. Ze kan het niet anders bekijken dan dat omdat ze het zelf stukken beter heeft dan ik... Ze is gescheiden van mijn vader, heeft een nieuwe vriend, woont graag in haar appartement en is dus gelukkig. Ik voel me op psychologisch vlak een wrak.

Ik denk dat het enige wat je hierin kunt doen je verwachtingen bijstellen is. En zeker bij iemand als je moeder is dat lastig. Je wilt je graag gehoord voelen door je moeder, soms getroost worden, soms gewoon even kunnen mopperen. Dat je bijna graag iets ernstiger zou hebben, geeft aan hoe erg je daarnaar verlangt. En daardoor zal ze je ook steeds teleurstellen.

Dat je je door je moeder niet gehoord/begrepen voelt, versterkt wellicht ook je angst dat een psycholoog of psychiater je niet zal begrijpen of niet serieus zal nemen. Maar zij zijn niet jouw moeder.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 21:39 schreef Lolaatje het volgende:

[..]

Ik denk dat het enige wat je hierin kunt doen je verwachtingen bijstellen is. En zeker bij iemand als je moeder is dat lastig. Je wilt je graag gehoord voelen door je moeder, soms getroost worden, soms gewoon even kunnen mopperen. Dat je bijna graag iets ernstiger zou hebben, geeft aan hoe erg je daarnaar verlangt. En daardoor zal ze je ook steeds teleurstellen.

Dat je je door je moeder niet gehoord/begrepen voelt, versterkt wellicht ook je angst dat een psycholoog of psychiater je niet zal begrijpen of niet serieus zal nemen. Maar zij zijn niet jouw moeder.

Het gaat niet alleen om mijn moeder, maar ook om anderen. Ik ben ook al met mijn problemen naar gewone huisdokters gegaan, en zij namen het meestal te oppervlakkig op; vooral dat heeft ermee te maken.
Verder hoef je geen internetpsycholoog te spelen (en dat is absoluut niet slecht bedoeld), want uiteindelijk ken je mij niet , maar bedankt.

Mijn verwachtingen bijstellen.... Tja, ik hoop dat ik snel een mail terug krijg; dan weet ik ook al meer.

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 22:48 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Het gaat niet alleen om mijn moeder, maar ook om anderen. Ik ben ook al met mijn problemen naar gewone huisdokters gegaan, en zij namen het meestal te oppervlakkig op; vooral dat heeft ermee te maken.
Verder hoef je geen internetpsycholoog te spelen (en dat is absoluut niet slecht bedoeld), want uiteindelijk ken je mij niet , maar bedankt.

Mijn verwachtingen bijstellen.... Tja, ik hoop dat ik snel een mail terug krijg; dan weet ik ook al meer.

Het was niet bedoeld als internetpsycholoog, maar als een algemeenheid dat mensen graag erkenning willen van hun ouders/omgeving. Met "je" bedoelde ik daar dus niet specifiek jou.
Ik ken je inderdaad niet en weet niet hoe het voor jou werkt, ik zou me alleen kunnen voorstellen dat dat al dan niet bewust meespeelt. Daarom zei ik ook "wellicht".

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 23:15 schreef Lolaatje het volgende:

[..]

Het was niet bedoeld als internetpsycholoog, maar als een algemeenheid dat mensen graag erkenning willen van hun ouders/omgeving. Met "je" bedoelde ik daar dus niet specifiek jou.
Ik ken je inderdaad niet en weet niet hoe het voor jou werkt, ik zou me alleen kunnen voorstellen dat dat al dan niet bewust meespeelt. Daarom zei ik ook "wellicht".

Ja, het zou inderdaad goed kunnen. Sorry, het was ook niet persoonlijk bedoeld. Sommigen kunnen er echter toch wat van...

Het speelt ook mee dat ik moeite heb om tegen een wildvreemde persoonlijke zaken te gaan vertellen. Tegen iemand die je goed kent is dat uiteraard anders en ook kennen zij jouw omgeving vaak een pak beter, dus hebben zij een veel redelijker beeld van de situatie(s).

Het is al gebeurd dat artsen mijn verhaal helemaal een kant opstuurden waarbij ik dacht "nee, dit is het niet...", maar dat je er geen woord tussen kreeg omdat ze maar bleven uitleggen waarom je klacht niets ernstigs zou zijn... Ken je dat?

quote:

Op zondag 23 september 2012 10:00 schreef 1299 het volgende:

[..]

10 mg momenteel.

Bevalt het jou?

quote:

Op zondag 23 september 2012 22:02 schreef JOHAN410 het volgende:
En ook ik heb Lexapro. Ik ben ook begonnen met 10mg en zit nu sinds een maandje op 15mg. Vooralsnog doet het niet zoveel al slaap ik de laatste weken wel langer. Ik weet het niet of ik iets anders wil proberen of dat ik het nog even aan moet kijken en eventueel nog verhogen.

[..]

Werkt het bij jouw?

Ik moet eerlijk zijn, ik ben nu bijna 3 maanden bezig, en het werkt niet.
Ik heb nog steeds de diepe dalen, en voel me absoluut niet neutraler..
20 mg lijkt me niet weinig, maar het lijkt me niet normaal als ik een keer vergeet dat ik niks merk.
Misschien dat de dosis te hoog of te laag is?
In het begin had ik wel bijwerkingen zoals; droge mond, dromen, zweten, heel erg moe zijn en veel slapen, op sexueel gebied lukte het niet etc.

14 oktober heb ik mijn evaluatie over mijn medicijngebruik bij de psychiater, dan zullen we verder kijken.

quote:

Op zondag 30 september 2012 09:20 schreef Gewas het volgende:

[..]

Vind je dan dat je klachten niet genoeg begrepen worden?

Met een psycholoog/psychiater krijg je op een gegeven moment ook een bepaalde band.En ja, met de een klikt het meer dan de ander.

Ja. "Ik moet niet overdrijven", "niet zo negatief zijn", "het is toch al lang geleden" (ongeval), etc...

Wel, daarom dat ik hoop dat ze voor mij de juiste kiezen.

quote:

Op zondag 30 september 2012 05:26 schreef Kotsdrol het volgende:

[..]

Bevalt het jou?

[..]

Ik moet eerlijk zijn, ik ben nu bijna 3 maanden bezig, en het werkt niet.
Ik heb nog steeds de diepe dalen, en voel me absoluut niet neutraler..
20 mg lijkt me niet weinig, maar het lijkt me niet normaal als ik een keer vergeet dat ik niks merk.
Misschien dat de dosis te hoog of te laag is?
In het begin had ik wel bijwerkingen zoals; droge mond, dromen, zweten, heel erg moe zijn en veel slapen, op sexueel gebied lukte het niet etc.

14 oktober heb ik mijn evaluatie over mijn medicijngebruik bij de psychiater, dan zullen we verder kijken.

Dat is nog een beetje te vroeg om te zeggen, maar ik voelde me gisteren bv best goed Maar ik gebruik het nog te kort om iets zinnigs te zeggen.

Dat je niks merkt als je het een dag niet in neemt dat is normaal. Het heeft een lange halfwaarde tijd, en als je het en keer vergeet heeft dat niet direct invloed.

Sterker nog, toen ik stopte met sertralien merkte ik daar de eerste 3/4 dagen niks van, en toen opeens begonnen de ontwenningsverschijnselen.

quote:

Op zondag 30 september 2012 16:52 schreef Gewas het volgende:

[..]

Dat vind ik wel slecht als ze je zo behandelen. Wie zeggen dat soort dingen eigenlijk? Huisarts of familie? (misschien heb ik er overheen gelezen)

Vandaag heb ik voor de tweede keer de hogere dosering Sertraline genomen. Vooral de eerste twee uur na inname ben ik even heel dromerig lijkt wel..

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Lompe bericht van gisteren? Bedoel je dat van die alcohol?

Mijn familie en vriend vooral... Veel hebben ook altijd iets van "tja" en dat vind ik jammer. Ik kan aan de ene kant wel begrijpen dat ze het niet snappen, maar aan de andere kant lijkt het nu toch niet zo moeilijk. Over mijn moeder heb ik al verteld; zij wil altijd maar dat mensen verder gaan met hun leven en niet blijven stilstaan. (Het is wel vreemd dat ze haar regelmatig wat labiele beste vriendin dan altijd haar hart laat luchten... )

Ik voel me ondergewaardeerd, onbegrepen, gefrustreerd, maar ook minderwaardig (door mijn tekortkomingen en het feit dat ik er anderen mee irriteer)...

Een belangrijke op dit moment: ik ben heel verstrooid geworden. Dit is hoogst waarschijnlijk door dat ongeval, maar het lijkt erger te worden. Ik vat dingen moeilijker, verspreek me sinds plots héél vaak (zeg het omgekeerde), en mijn kortetermijngeheugen is ook veel slechter geworden. Ik voel me precies al een oud mens met dementie...

Ook huil ik veel te snel en daar ben ik absoluut niet trots op. Ik zou graag van deze "zwakheid" afwillen, want ik voel me er maar een "flauwe trien" door. Jullie denken er waarschijnlijk anders over...

Hoe zit het eigenlijk met jullie qua werk? Zijn jullie allemaal ziek, of gaan er sommige (al dan niet halftijds) werken?

Ik zou heel graag werken om iets om handen te hebben, en op mentaal vlak zou dat ook goed kunnen doen. Ik ben dan met andere dingen bezig en ben als het ware "afgeleidt" van mijn eigen problemen...

Het enige probleem is dat het fysiek niet erg goed gaat... Als ik met ondertussen beide (! ) armen te vaak dezelfde beweging maak, krijgen mijn schouderbladen en ellebogen last; erg vervelend. Van mijn ene arm ken ik de reden, maar de andere heeft het erger en dat komt volgens mijn arts door stress... Ik smeer wel geregeld gel, maar of het zoveel helpt, weet ik niet...

Ook heb ik moeite met lang rechtstaan en ben ik al jáááren heel snel moe. (Bloedtesten heb ik al laten doen ja, genoeg zelfs; maar ze vonden nooit iets...) Ik heb ook platvoeten en heb hier speciale zolen voor ja, maar na een tijdje doen mijn voeten toch ook pijn... Dan kan het enkel overgaan door lang te zitten, maar helaas kan dat bij sommige jobs niet.

Kantoor lijkt op dat vlak ideaal voor mij en ook ben ik in die richting afgestudeerd, maar het jammere is dat ze daar heel streng in lijken. Ook willen heel veel mensen zo'n job doen... _{(Ja natuurlijk, mooie uren en je mag de hele dag op je kont zitten... Er zullen wel pakken mensen bij zitten die gewoon erg lui zijn helaas Zo'n lui zouden ze gewoon niet mogen laten solliciteren om de mensen die het écht nodig hebben eens een kans te geven... Helaas. De wereld is niet eerlijk.)}

Uiteraard zijn er vacatures die een pak minder streng zijn in hun eisen, maar ja, dan stappen er heel veel sollicitanten op af uiteraard... Zo lukt het nooit, want de eerste de beste met genoeg ervaring, de "juiste looks" ( ) etc. heeft prijs (denk ik toch).

[ Bericht 10% gewijzigd door Little_Dolls op 30-09-2012 17:20:19 ]

quote:

Op zondag 30 september 2012 17:32 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ik bedoelde inderdaad de opmerking over alcohol.

Je weet dat hier mensen zitten die om je geven, en 'lotgenoten' om het zo te zeggen.

Dat je last heb van vergeetachtigheid kan ermee te maken hebben dat je hoofd 'te vol' zit. Ik heb dat zelf ook heel sterk. Als ik het heel erg te pakken heb ben ik een drama, dan kan je je concentratie er niet bij houden.

Over je vraag over werk.

Ik doe vrijwilligerswerk bij een vereniging. Het hele terrein schoonmaken enz. Ik ben hier echt superblij mee.

Ik merk vooral dat mijn zorgen grotendeels verdwijnen op het moment dat ik hiermee bezig ben.

Ja, het is best fijn dat de mensen me hier snappen; al ben ik ook blij dat het hier geen "knuffel" forum is zoals je er soms wel hebt onder psychologie. ( )

Het belangrijkste is natuurlijk wel dat de therapeuten mij ook snappen...
Waarom heb je geen "gewoon" werk dan?

[ Bericht 12% gewijzigd door Little_Dolls op 30-09-2012 18:39:27 ]

quote:

Op zaterdag 29 september 2012 18:50 schreef Gewas het volgende:
Edit: verwijderd.

Np ik snap het goed, ik heb ook vaak de neiging om te drinken, het is niet verstandig nee. Maja ik begrijp het goed. Maja gooi het eruit nu je nog kan. Ik heb dat ook gedaan. We werken er samen wel aan!

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 08:10 schreef Gewas het volgende:
Arbeidsongeschikt vanwege psychische problemen.

Als je alleen bent lijkt mij dat geen probleem, maar als je samen bent met iemand die wél werkt... Ik zou me toch schuldig voelen. Zeker als het dan nog iemand is met gebrek aan inlevingsvermogen...

Ik zit er ook mee dat ik veel te vaak hoofdpijn heb 's morgens. Stel, ik heb werk, maar sta op met hoofdpijn... Dan kán ik gewoon niet werken. Een paar keer thuisblijven gaat misschien, maar als het te vaak wordt ontslaan ze me en dan kan ik wéér opnieuw beginnen...

Beter nieuws: ik heb een afspraak kunnen regelen voor volgende week.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 11:30 schreef Little_Dolls het volgende:
Beter nieuws: ik heb een afspraak kunnen regelen voor volgende week.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dat is wel tof succes ermee!

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 08:10 schreef Gewas het volgende:

[..]

Ik maak er in het weekend meestal een potje van. Doordeweeks drink ik niks.

Dit word een lekker rustige week voor mij. Genoeg tijd om uit te rusten.

Hmm ik pak ook vaker in het weekend gelukkig niet meer zo astronomisch veel. En geniet ervan die tijd om uit te rusten.

.

[ Bericht 99% gewijzigd door Fascination op 01-10-2012 19:36:12 ]

Bijna een week zit ik nu aan de Sertaline. De bijwerkingen waren vrij heftig. Nu gaat het iets beter. Duurt het echt een maand voordat je een beetje kan oordelen of het echt helpt?