R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Tja, sorry nogmaals... Zelfs nu heb ik eigenlijk nog geen spijt dat ik het heb verwijderd, want het was misschien toch wat persoonlijk om openbaar te zetten.quote:Op vrijdag 28 september 2012 20:45 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Ik heb je hele verhaal gemist! Misschien een korte versie?
Ik voel mezelf al heel lang gewoon rot en mijn post ging vooral over het feit dat ik het moeilijk vond de stap naar therapie te zetten omdat ik bang was dat men te oppervlakkig zou reageren en ze zouden denken dat het aan mijn leeftijd zou liggen etc. Ik wou hier tips komen vragen.
Ondertussen heb ik de dienst zelf maar een mail gestuurd waarin ik me voorstel en mijn problemen zo kort mogelijk probeer uit te leggen; zodat ze al een beeld zouden hebben van mij. Ik weet ook nooit goed waar te beginnen eens ik bij zo iemand zit, dus die mail is waarschijnlijk een goed idee geweest.
Ik hoop alleen dat de wachtlijsten niet té lang zullen zijn...
Ja inderdaad, ik ben er ondertussen wel echt klaar mee, het klinkt misschien ook wel een beetje als zelfmedelijden, maar ik heb toch vrij veel ondernomen. Ik had overigens niet verwacht dat mijn depressie zo lang zou duren, ik heb mensen gepraat en daar kwam meestal wel uit van, als je er maar voor werkt dan gaat het ook wel goed komen en vind je vanzelf je eigen weg. Ik zie om me heen dat dat voor een aantal mensen wel werkt, maar voor mij vooralsnog niet. Het probleem zal wellicht nog wat dieper zitten dan dat ik van te voren had gedacht.quote:Op vrijdag 28 september 2012 20:42 schreef Little_Dolls het volgende:
Heel herkenbaar over die slechte gevoelens die maar blijven duren ondanks alles, patrickpsv.
Veel mensen lijken een gebrek aan inlevingsvermogen te hebben lijkt mij. Ik voel me de laatste tijd erg onbegrepen en iedereen lijkt alles maar vanzelfsprekend te vinden. Het feit dat ik maar geen werk vind frustreert mij ook en zeker omdat ik door de stomste redenen word afgewezen. Iedereen lijkt dit ook weer vanzelfsprekend te vinden en zegt maar "dat ik niet mag opgeven"... Ja, dat zal veel helpen hoor. Echt.quote:
[..]
Ja inderdaad, ik ben er ondertussen wel echt klaar mee, het klinkt misschien ook wel een beetje als zelfmedelijden, maar ik heb toch vrij veel ondernomen. Ik had overigens niet verwacht dat mijn depressie zo lang zou duren, ik heb mensen gepraat en daar kwam meestal wel uit van, als je er maar voor werkt dan gaat het ook wel goed komen en vind je vanzelf je eigen weg. Ik zie om me heen dat dat voor een aantal mensen wel werkt, maar voor mij vooralsnog niet. Het probleem zal wellicht nog wat dieper zitten dan dat ik van te voren had gedacht.
Ja, maar inleven is ook niet makkelijk natuurlijk, voorheen zat mijn broer in dezelfde situatie en toen dacht ik er ook te makkelijk over, je weet pas hoe erg het is als dat je het zelf meemaakt. Niet opgeven hoor ik ook zo vaak en ik ben ook steeds door gegaan, maar een keer houd het op. Geen werk vinden is inderdaad heel frustrerend, merk dat ook aan mijn vader.quote:
[..]
Veel mensen lijken een gebrek aan inlevingsvermogen te hebben lijkt mij. Ik voel me de laatste tijd erg onbegrepen en iedereen lijkt alles maar vanzelfsprekend te vinden. Het feit dat ik maar geen werk vind frustreert mij ook en zeker omdat ik door de stomste redenen word afgewezen. Iedereen lijkt dit ook weer vanzelfsprekend te vinden en zegt maar "dat ik niet mag opgeven"... Ja, dat zal veel helpen hoor. Echt.
Het lijkt me nochtans niet moeilijk te kunnen inzien hoe frustrerend het is als men geen werk vindt en overal stuit op onbegrip.quote:
[..]
Ja, maar inleven is ook niet makkelijk natuurlijk, voorheen zat mijn broer in dezelfde situatie en toen dacht ik er ook te makkelijk over, je weet pas hoe erg het is als dat je het zelf meemaakt. Niet opgeven hoor ik ook zo vaak en ik ben ook steeds door gegaan, maar een keer houd het op. Geen werk vinden is inderdaad heel frustrerend, merk dat ook aan mijn vader.
[ Bericht 100% gewijzigd door #ANONIEM op 28-09-2012 23:29:10 ]
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
je deelt jezelf op in 2 delen 1 baas en 1 angst.quote:
Ik kom ook even binnenvallen,
ik heb zelf al een jaar last van een angststoornis, met up en downs kom ik er wel.
Verder gebruik ik geen medicatie omdat ik het niet wil, maar wat is het soms verdomd moeilijk om met je angsten om te gaan en niks te vermijden.
Vanvond ga ik poolen met wat vrienden, daar heb ik onwijs zin in, maar vind het wel spannend, maar ik denk maar zo: Ik ben de baas, niet mijn angst;)
je wilt jezelf identificeren met de baas en de angst mag er niet zijn.
Dit creert strijd, accepteer je angst, dat je je er niet door wilt laten leiden is te prijzen maar probeer het niet te controleren laat het er zijn.
Wat is belangrijker jezelf beter voelen. Of wat de mensen van je denken. Overigens kom je niet in de tweedelijns zonder verwijzing. En zal daar drie tot vier weken aan wachttijd zijn. Sterkte ermee.quote:
[..]
Tja, sorry nogmaals... Zelfs nu heb ik eigenlijk nog geen spijt dat ik het heb verwijderd, want het was misschien toch wat persoonlijk om openbaar te zetten.
Ik voel mezelf al heel lang gewoon rot en mijn post ging vooral over het feit dat ik het moeilijk vond de stap naar therapie te zetten omdat ik bang was dat men te oppervlakkig zou reageren en ze zouden denken dat het aan mijn leeftijd zou liggen etc. Ik wou hier tips komen vragen.
Ondertussen heb ik de dienst zelf maar een mail gestuurd waarin ik me voorstel en mijn problemen zo kort mogelijk probeer uit te leggen; zodat ze al een beeld zouden hebben van mij. Ik weet ook nooit goed waar te beginnen eens ik bij zo iemand zit, dus die mail is waarschijnlijk een goed idee geweest.
Ik hoop alleen dat de wachtlijsten niet té lang zullen zijn...
Op maandag 12 november 2012 13:46 schreef Splutje het volgende:
Herman is helemaal de weg kwijt
Herman is helemaal de weg kwijt
Waar ik ook erg last van heb is dat ik mij niet mezelf laat zijn. Ik heb vaak het idee anders te zijn dan veel mensen van mijn leeftijd en niet in het plaatje te passen. Dat kan ik niet accepteren, ik wil blijkbaar ook dingen die misschien helemaal niet in mijn aard liggen, maar ik voel me minderwaardig te opzichte van andere omdat ik datgene niet ben. In mijn gedachten heb ik dus ook een ideaal beeld van mezelf, maar het lijkt alsof ik dat onmogelijk voor elkaar kan krijgen. Zodra ik echter mensen zie die dat wel zijn (of lijken) en die zie ik overal, heb ik meteen depressieve gevoelens. Naja beetje moeilijk uit te leggen dit, maar het heeft er volgens mij wel mee te maken.
Mijn huisarts heeft me naar deze dienst verwezen... en ik moet mezelf in therapie toch kunnen thuisvoelen? Is dat niet belangrijk dan?quote:Op zaterdag 29 september 2012 00:38 schreef He-man- het volgende:
[..]
Wat is belangrijker jezelf beter voelen. Of wat de mensen van je denken. Overigens kom je niet in de tweedelijns zonder verwijzing. En zal daar drie tot vier weken aan wachttijd zijn. Sterkte ermee.
[ Bericht 5% gewijzigd door Little_Dolls op 29-09-2012 09:27:16 ]
Ik weet dat ik het moet accepteren, maar soms lukt het me niet, maar gisteravond wel wezen te poolen met vrienden, en dat vind ik al knap maar op een gegeven moment voelde ik me raar, vooral omdat het daar te warm was, toch maar eerder naar huis gegaanquote:
[..]
je deelt jezelf op in 2 delen 1 baas en 1 angst.
je wilt jezelf identificeren met de baas en de angst mag er niet zijn.
Dit creert strijd, accepteer je angst, dat je je er niet door wilt laten leiden is te prijzen maar probeer het niet te controleren laat het er zijn.
Dat zeg ik nergens, ik dacht dat je gewoon een mail had gestuurd zonder verwijzing. En jezelf thuisvoelen, ik.denk dat niemand voor de lol naar therapie gaat. Maar de mensen daar werken wel in die wereld om mensen te helpen.quote:
[..]
Mijn huisarts heeft me naar deze dienst verwezen... en ik moet mezelf in therapie toch kunnen thuisvoelen? Is dat niet belangrijk dan?
Op maandag 12 november 2012 13:46 schreef Splutje het volgende:
Herman is helemaal de weg kwijt
Herman is helemaal de weg kwijt
Ik hoop gewoon dat ik begrepen word en ze het niet op mijn leeftijd gaan steken of zo.quote:
[..]
Dat zeg ik nergens, ik dacht dat je gewoon een mail had gestuurd zonder verwijzing. En jezelf thuisvoelen, ik.denk dat niemand voor de lol naar therapie gaat. Maar de mensen daar werken wel in die wereld om mensen te helpen.
Als het niet klikt tussen jou en de arts in kwestie kan je dan aangeven en een andere arts nemen, of je gaat naar een andere instelling.quote:
[..]
Ik hoop gewoon dat ik begrepen word en ze het niet op mijn leeftijd gaan steken of zo.
Op maandag 12 november 2012 13:46 schreef Splutje het volgende:
Herman is helemaal de weg kwijt
Herman is helemaal de weg kwijt
Je moet ook nooit opgeven.quote:
[..]
Veel mensen lijken een gebrek aan inlevingsvermogen te hebben lijkt mij. Ik voel me de laatste tijd erg onbegrepen en iedereen lijkt alles maar vanzelfsprekend te vinden. Het feit dat ik maar geen werk vind frustreert mij ook en zeker omdat ik door de stomste redenen word afgewezen. Iedereen lijkt dit ook weer vanzelfsprekend te vinden en zegt maar "dat ik niet mag opgeven"... Ja, dat zal veel helpen hoor. Echt.
(dat geld voor alles)Verder wat je in verdere berichten schrijft, op de leeftijd zullen ze echt niet vallen. Mijn ervaring is dat het hele fatsoenlijke mensen zijn bij de psychiatrie, die echt wel weten waar ze mee bezig zijn.
Toen ik 17 was hebben ze mij schizofrenie gegeven. Dacht zelf dat ik gewoon een depressie had (niet om je bang te maken natuurlijk).
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-09-2012 18:02:06 ]
Nee, dat weet ik wel... Alleen dacht ik dat schizofrenie eerder was dat je de werkelijkheid en fantasie niet meer kon onderscheiden of zo? Want dat heb ik niet... Veel tegen mezelf praten wel.quote:
[..]
Je moet ook nooit opgeven.
Verder wat je in verdere berichten schrijft, op de leeftijd zullen ze echt niet vallen. Mijn ervaring is dat het hele fatsoenlijke mensen zijn bij de psychiatrie, die echt wel weten waar ze mee bezig zijn.
Toen ik 17 was hebben ze mij schizofrenie gegeven. Dacht zelf dat ik gewoon een depressie had (niet om je bang te maken natuurlijk).
Is psychiatrie dan niet eerder van toepassing op psychiaters ipv van psychologen, of is dat hetzelfde?
Schizofrenie is waanideeën, achterdocht, paranoïde enz.quote:
[..]
Nee, dat weet ik wel... Alleen dacht ik dat schizofrenie eerder was dat je de werkelijkheid en fantasie niet meer kon onderscheiden of zo? Want dat heb ik niet... Veel tegen mezelf praten wel.
Is psychiatrie dan niet eerder van toepassing op psychiaters ipv van psychologen, of is dat hetzelfde?
Psychiatrie vallen zowel psychiaters als psychologen onder (met het verschil dat psychiaters medicatie voorschrijven).
Vandaag begonnen aan de dubbele dosering Sertraline. Werd er in het begin wel een beetje eng van. Nu is dat gevoel gelukkig weer weg. Zit nu ook aan de pils (jaja, kan het niet laten). Ben benieuwd wat de komende weken gaan brengen.
Soms zou ik het aan de ene kant goed vinden om iets ernstigers te hebben dan een depressie omdat men dan eindelijk eens zou worden "wakker geschudt" als het ware; zoals mijn bloedeigen moeder die de zaken maar minimaliseert en altijd wil dat ik verder ga. Ik mag bij haar maar één keer mijn emoties uiten en dat is het. Erover praten heeft geen zin, want ze vat het gewoon niet. Ze kan het niet anders bekijken dan dat omdat ze het zelf stukken beter heeft dan ik... Ze is gescheiden van mijn vader, heeft een nieuwe vriend, woont graag in haar appartement en is dus gelukkig. Ik voel me op psychologisch vlak een wrak.
Ik ben niet gek van die medicatie (AD) en zou er erg van balen als ik die opnieuw moest nemen. Ik voelde me misselijk, kwam aan (en dat mag absoluut niet opnieuw), had een nog lager libido, voelde me precies mezelf niet, voelde me wel blij, maar was precies niet blij enz en was nog meer moe dan andersquote:
[..]
Schizofrenie is waanideeën, achterdocht, paranoïde enz.
Psychiatrie vallen zowel psychiaters als psychologen onder (met het verschil dat psychiaters medicatie voorschrijven).
Vandaag begonnen aan de dubbele dosering Sertraline. Werd er in het begin wel een beetje eng van. Nu is dat gevoel gelukkig weer weg. Zit nu ook aan de pils (jaja, kan het niet laten). Ben benieuwd wat de komende weken gaan brengen.
Wat bedoel je precies met waanideeën?quote:
[..]
Schizofrenie is waanideeën, achterdocht, paranoïde enz.
Psychiatrie vallen zowel psychiaters als psychologen onder (met het verschil dat psychiaters medicatie voorschrijven).
Vandaag begonnen aan de dubbele dosering Sertraline. Werd er in het begin wel een beetje eng van. Nu is dat gevoel gelukkig weer weg. Zit nu ook aan de pils (jaja, kan het niet laten). Ben benieuwd wat de komende weken gaan brengen.
Achterdocht heeft mijn vriend veel last van. Hij denkt vaak dat het allemaal maar moet mislukken en tegen hem is... Bij het minste wat misloopt maakt hij er een drama van, maar zelf durf ik dat ook wel doen helaas. (Mijn vriend heeft trouwens het Syndroom van Asperger, dus het kan ook daar aan liggen.)
Ik heb bijvoorbeeld het idee dat bepaalde lichaamsdelen afsterven. Om hier verder over te vertellen is nogal persoonlijk.quote:
[..]
Wat bedoel je precies met waanideeën?
Achterdocht heeft mijn vriend veel last van. Hij denkt vaak dat het allemaal maar moet mislukken en tegen hem is... Bij het minste wat misloopt maakt hij er een drama van, maar zelf durf ik dat ook wel doen helaas. (Mijn vriend heeft trouwens het Syndroom van Asperger, dus het kan ook daar aan liggen.)
Maar opzich is het idee dat de hele wereld tegen je is ook een waanidee (al kan het op het moment een hele sterke overtuiging zijn).
Achterdocht en paranoïde gevoelens hangen daar vaak mee samen.
Oei, dan heb ik dat waanidee al veel gehad eigenlijk, maar de hele wereld, dat dan weer niet...quote:
[..]
Ik heb bijvoorbeeld het idee dat bepaalde lichaamsdelen afsterven. Om hier verder over te vertellen is nogal persoonlijk.
Maar opzich is het idee dat de hele wereld tegen je is ook een waanidee (al kan het op het moment een hele sterke overtuiging zijn).
Achterdocht en paranoïde gevoelens hangen daar vaak mee samen.
Ik heb ook steeds wisselende stemmingen per dag; daar heb ik in mijn mail naar de instelling ook over verteld.
quote:
Ik begin nu aan mijn tiende biertje alweer. Merk nog helemaal niks. Niet aangeschoten, niks.Ik zou niet zo veel drinken in het vervolg. Ik ben zeker dat dat niet goed is als je bepaalde medicatie neemt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |