Depressie & Angst #21

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 14:26 schreef Gewas het volgende:
Even een algemene vraag:

Speelt eenzaamheid bij jullie ook een rol als je je depressief voelt?

quote:

Op donderdag 9 augustus 2012 10:06 schreef Tywin het volgende:
Zo bizar hè, ik ging naar de dokter in verband met mijn steeds herhalende paniekaanvallen. Ik heb trillend en naar adem happend in de wachtkamer gezeten, continu denkend dat ik elk moment dood kon neervallen; zag het echt niet meer zitten. Toen bij de huisarts gezeten, rustig gepraat, hij heeft me een kalmeringsmiddel voorgeschreven en een doorverwijsbriefje gegeven naar de psycholoog. Nu zit ik thuis en helemaal nergens last meer van. Wat een geruststellend bezoekje aan de dokter al niet voor mij kan betekenen .

quote:

Op vrijdag 31 augustus 2012 20:48 schreef Tywin het volgende:
Om mijn angststoornis aan te pakken krijg ik nu cognitieve gedragstherapie. Is iemand hier daar bekend mee en zo ja, heeft dat bij jullie geholpen?

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 20:06 schreef Tywin het volgende:
Ja, hoe ongezellig het ook is; ik heb besloten alcohol voorlopig even af te zweren. Ook koffie laat ik staan. Ik merk echt dat die twee dranken mijn klachten extreem verergeren.

quote:

Op dinsdag 7 augustus 2012 20:37 schreef patrickpsv het volgende:

[..]

Eigenlijk als gevolg, 2-3 jaar terug had ik genoeg vrienden, toen voelde ik me niet meer thuis en besloot ik meer op mezelf te willen zijn, toen heb ik alles genegeerd en sindsdien de boel niet meer op kunnen pakken en gewoon steeds verder gezakt. Ondertussen wel het een en ander proberen te verbeteren aan mezelf, maar zoals mijn leven nu is schiet ik daar ook geen reet mee op.

Het gaat hier ondertussen niet goed, heb nu vakantie totdat mijn nieuwe studie begint, maar ik heb dus de hele dag niks te doen. Hoe meer ik binnen zit, hoe moeilijker het word om voor bepaalde dingen nog naar buiten te gaan. Als ik een uurtje weg moet zie ik er vaak als tegenop. Ik ben echt een beetje mijn persoonlijkheid verloren, vroeger kon ik meer mezelf zijn, maar nu ben ik overal angstig om. Het enige wat ik nog doe is naar de sportschool gaan, tennissen en af en toe familie bezoeken, maar een bezoekje aan de supermarkt vind ik al niet meer prettig. Ik woon in een klein dorp waar veel mensen elkaar kennen en er is teveel kans dat ik bepaalde mensen tegenkom die ik niet wil tegenkomen. Als ik naar een andere stad ga om te winkelen, heb ik daar vaak geen last van.

Het positieve is dat ik ook betere dagen heb waarop ik blij ben met mezelf en bepaalde dingen wel beter kan confronteren, daar moet ik de vooruitgang en voorderest zal het voorlopig wel met veel ups en downs blijven gaan.

Ik heb trouwens een paar mailcontacten waarmee ik praat over mijn depressie en ik ze vorige week allemaal gemaild. Ik merk dat ik in het ene mailtje positief ben, de andere negatief en de andere weer positief. Zegt iets over ups en downs en hoe dat mijn gedachten in bedwang houd.

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 15:08 schreef Tywin het volgende:
Hebben jullie dat eigenlijk ook, dat je meer last krijgt van paniekaanvallen wanneer je de avond ervoor gezopen hebt?

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 15:08 schreef Tywin het volgende:
Hebben jullie dat eigenlijk ook, dat je meer last krijgt van paniekaanvallen wanneer je de avond ervoor gezopen hebt?

quote:

Op zaterdag 4 augustus 2012 15:22 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Eenzaamheid is bij mij de oorzaak van mijn depressie.

Wat heeft het voor zin om allerlei dingen te gaan ondernemen als het toch niet opvalt wat je aan het doen bent en als je je verhaal niet kwijt kan?
Als ik gewoon op een wekelijkse basis mijn verhaal kwijt kon aan mensen die oprecht geïnteresseerd in mij zijn, dan was ik veel gemotiveerder.

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 10:53 schreef Murmeli het volgende:
Ik geloof niet in cognitieve gedragstherapie. Het is pure symptoombestrijding, je verbiedt jezelf dan als het ware om bang te zijn. Ofwel, je veroordeelt jezelf, kan zelfs averechts werken. Je moet eerst weten waarom je bang bent, daarna kan je het (bijv dmv cogn.gedr.Th) veranderen.

Of het moet een heel beperkte angst zijn die nergens vandaan komt, daar kan je dmv oefenen in blootstellen wel mee leren omgaan (bijv angst voor spinnen, hoogtes....)

quote:

Op donderdag 13 september 2012 02:35 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Cool! Dit is precies mijn ervaring na al bijna tien jaar de theorie van Radical Honesty in de praktijk te gebruiken!

That Giant Tarantula is Terrifying, But I'll Touch It
Expressing your emotions can reduce fear, UCLA psychologists report

Can simply describing your feelings at stressful times make you less afraid and less anxious?

A new UCLA psychology study suggests that labeling your emotions at the precise moment you are confronting what you fear can indeed have that effect.

The psychologists asked 88 people with a fear of spiders to approach a large, live tarantula in an open container outdoors. The participants were told to walk closer and closer to the spider and eventually touch it if they could.

The subjects were then divided into four groups and sat in front of another tarantula in a container in an indoor setting. In the first group, the subjects were asked to describe the emotions they were experiencing and to label their reactions to the tarantula — saying, for example, "I'm anxious and frightened by the ugly, terrifying spider."

"This is unique because it differs from typical procedures in which the goal is to have people think differently about the experience — to change their emotional experience or change the way they think about it so that it doesn't make them anxious," said Michelle Craske, a professor of psychology at UCLA and the senior author of the study. "Here, there was no attempt to change their experience, just to state what they were experiencing."

In a second group, the subjects used more neutral terms that did not convey their fear or disgust and were aimed at making the experience seem less threatening. They might say, for example, "That little spider can't hurt me; I'm not afraid of it."

"This is the usual approach for helping individuals to confront the things they fear," Craske said.

In a third group, the subjects said something irrelevant to the experience, and in a fourth group, the subjects did not say anything — they were simply exposed to the spider.

All the participants were re-tested in the outdoor setting one week later and were again asked to get closer and closer to the tarantula and potentially touch it with a finger. The researchers measured how close subjects could get to the spider, how distressed they were and what their physiological responses were, focusing in particular on how much the subjects' hands sweated, which is a good measure of fear, Craske said.

The researchers found that the first group did far better than the other three. These people were able to get closer to the tarantula — much closer than those in the third group and somewhat closer than those in the other two groups — and their hands were sweating significantly less than the participants in all of the other groups.

The results are published in the online edition of the journal Psychological Science and will appear in an upcoming print edition.

"They got closer and they were less emotionally aroused," Craske said. "The differences were significant. The results are even more significant given the limited amount of time involved. With a fuller treatment, the effects may be even larger.

[ afbeelding ]

"Exposure is potent," she added. "It's surprising that this minimal intervention action had a significant effect over exposure alone."

So why were the people in the first group — those who performed what the life scientists call "affect labeling" — able to get closer to the tarantula?

"If you're having less of a threat response, which is indicated by less sweat, that would allow you to get closer; you have less of a fear response," said study co-author Matthew Lieberman, a UCLA professor of psychology and of psychiatry and biobehavioral sciences. "When spider-phobics say, 'I'm terrified of that nasty spider,' they're not learning something new; that's exactly what they were feeling — but now instead of just feeling it, they're saying it. For some reason that we don't fully understand, that transition is enough to make a difference."

The scientists also analyzed the words the subjects used. Those who used a larger number of negative words did better, in terms of both how close they were willing to get to the tarantula and their skin-sweat response. In other words, describing the tarantula as terrifying actually proved beneficial in ultimately reducing the fear of it.

"Doing more affect labeling seemed to be better," Lieberman said.

"That is so different from how we normally think about exposure therapy, where you try to get the person to think differently, to think it's not so bad," Craske said. "What we did here was to simply encourage individuals to state the negative."

"We've published a series of studies where we asked people, 'Which do you think would make you feel worse: looking at a disturbing image or looking at that disturbing image and choosing a negative emotional word to describe it,'" Lieberman said. "Almost everyone said it would be worse to have to look at that image and focus on the negative by picking a negative word. People think that makes our negative emotions more intense. Well, that is exactly what we asked people to do here. In fact, it's a little better to have people label their emotions — multiple studies now show this. Our intuitions here are wrong." This is the first study to demonstrate benefits for affect labeling of fear and anxiety in a real-world setting, Craske and Lieberman said.

"The implication," Craske said, "is to encourage patients, as they do their exposure to whatever they are fearful of, to label the emotional responses they are experiencing and label the characteristics of the stimuli — to verbalize their feelings. That lets people experience the very things they are afraid and say, 'I feel scared and I'm here.' They're not trying to push it away and say it's not so bad. Be in the moment and allow yourself to experience whatever you're experiencing." Craske and Lieberman are studying how this approach can help people who have been traumatized, such as rape victims and victims of domestic violence. The approach potentially could benefit soldiers returning from war as well.

"I'm far more optimistic than I was before this study," Lieberman said. "I'm a believer that this approach can have real benefits for people.

"There is a region in the brain, the right ventrolateral prefrontal cortex, that seems to be involved in labeling our feelings and our emotional reactions, and it is also associated with regulating our emotional responses," he said. "Why those two go together is still a bit of a mystery. This brain region that is involved in simply stating how we are feeling seems to mute our emotional responses, at least under certain circumstances."

"There's a trend in psychology of acceptance-based approaches — honestly label your feelings. This study has that flavor to it," Craske said.

http://www.zeitnews.org/s(...)rifying-ill-touch-it

quote:

Op donderdag 13 september 2012 22:25 schreef Re het volgende:
Misschien is dat specifieker voor fobieën, denk ik. Tastbare angsten.

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 00:56 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Mijn ervaring is dat het voor alle angsten werkt, ook sociale angsten. Het is goed om gewoon hardop tegenover jezelf toe te geven dat je je onzeker voelt en dat je bang bent in bepaalde situaties. Als je dat doet en je laat het gevoel gewoon zijn, dan zal het de volgende keer minder heftig zijn.

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 08:19 schreef Murmeli het volgende:
Cognitieve gedragstherapie doet het omgekeerde, namelijk jou zeggen dat het níet nodig Is om bang te zijn, ofwel, jezelf zeggen dat je het niet goed doet

quote:

Op maandag 17 september 2012 21:08 schreef Lolaatje het volgende:
Begrijp ik goed dat je hier nog niet eerder medicatie voor hebt gebruikt? Want ik kan me voorstellen dat je dan ook niet goed weet wat je ervan kunt verwachten. Goed dat je toch de stap naar de huisarts maakt.

Ik snap dat je het liever niet zou gebruiken, ben zelf ook geen groot voorstander (vooral het gemak waarmee het soms verstrekt wordt), maar heb wel mensen gezien die er veel baat bij hadden.

Geef het aan bij je arts, je twijfels, dat je geen zombie wilt worden. Ik snap dat je graag wat ervaringen zou willen, maar staar je er niet blind op. Iedereen reageert anders op medicatie en ervaringen kunnen ook weer verschillen door een andere dosering. Wat de één als licht/niet zo heftig ervaart, kan de ander door bijwerkingen als erg vervelend ervaren.
Overleg vooral goed met je arts en laat je ook voorlichten over de tijd die nodig is om op de medicatie ingesteld te worden.

Sterkte!

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 15:24 schreef 1299 het volgende:
Join the club zou ik zeggen

Ik was een tijdje clean na jarenlang sertraline gebruikt te hebben. Dat had weinig effect overigens, maar dat is altijd lastig te bepalen zeker na jarenlang gebruik.

Ik heb vandaag een voorschrift Escitalopram gehad van de psychiator. Ben er nog niet 100% uit of ik er wel aan wil. Maar je weet gewoon niet van te voren waar je goed aan doet.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 16:20 schreef Danielle83 het volgende:

[..]

Daar ben ik ook wel bang voor dat je van tevoren niet weet hoe het uitpakt. Alleen ik wil het wel proberen. Hopelijk komt de dokter met wat advies erover. Stomme vraag maar schakelen medicijnen heel je gevoel uit of word je er rustiger van?

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 16:22 schreef 1299 het volgende:

[..]

Verschilt per persoon. Maar staar je niet kapot op de eerste 2 weken, want dan zijn de bijverschijnselen erg aanewezig. Meestal kalmeert dat daarna.

Maar hoor mij praten, ik moet het eerst nog zien hoe het mij bevalt

quote:

Op zaterdag 1 september 2012 10:53 schreef Murmeli het volgende:
Ik geloof niet in cognitieve gedragstherapie. Het is pure symptoombestrijding, je verbiedt jezelf dan als het ware om bang te zijn. Ofwel, je veroordeelt jezelf, kan zelfs averechts werken. Je moet eerst weten waarom je bang bent, daarna kan je het (bijv dmv cogn.gedr.Th) veranderen.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 18:24 schreef Nijna het volgende:
Bij mij werkt het ook niet... ik kan het allemaal best bedenken nl...

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 15:24 schreef 1299 het volgende:
Join the club zou ik zeggen

Ik was een tijdje clean na jarenlang sertraline gebruikt te hebben. Dat had weinig effect overigens, maar dat is altijd lastig te bepalen zeker na jarenlang gebruik.

Ik heb vandaag een voorschrift Escitalopram gehad van de psychiator. Ben er nog niet 100% uit of ik er wel aan wil. Maar je weet gewoon niet van te voren waar je goed aan doet.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 19:33 schreef julia222 het volgende:

[..]

Dat had ik dus ook. Ik kan rationeel ook wel bedenken dat ik niet moet denken zoals ik denk. Maar het nare gevoel blijft.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 16:55 schreef Danielle83 het volgende:

[..]

Ik heb sertraline als recept meegekregen. Ik ga er nog een nachtje over slapen. Misschien moet ik niet op internet gaan speuren naar bijwerkingen, maar werd er niet vrolijk van.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 16:55 schreef Danielle83 het volgende:

[..]

Ik heb sertraline als recept meegekregen. Ik ga er nog een nachtje over slapen. Misschien moet ik niet op internet gaan speuren naar bijwerkingen, maar werd er niet vrolijk van.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 17:28 schreef julia222 het volgende:
Ik word soms helemaal gek van mezelf en altijd maar die negatieve gedachten. Ik heb soms het idee dat ik mezelf letterlijk gek maak (als dat mogelijk is).

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 17:28 schreef julia222 het volgende:
Ik word soms helemaal gek van mezelf en altijd maar die negatieve gedachten. Ik heb soms het idee dat ik mezelf letterlijk gek maak (als dat mogelijk is).

quote:

Op woensdag 19 september 2012 17:35 schreef Sylvana het volgende:
Ik slik ook Sertraline en de eerste twee weken heb ik wel wat last van bijwerkingen gehad, maar niet heel erg veel. Daarna had ik geen last meer van bijwerkingen en merkte ik wel effect. Bedenk goed dat op internet vooral de negatieve verhalen te lezen zijn!!! Laat je niet weerhouden door deze negatieve verhalen en probeer het iig langer dan 2 weken. Pas na een week of 6 kun je pas iets zeggen of het effect heeft of niet.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 20:18 schreef Canillas het volgende:

[..]

Zeg jij wel eens tegen jezelf ''nu ga ik mezelf gek maken met gedachtes?''

Of zijn die gedachtes er gewoon?

Denken gebeurt gewoon, constant, dat is nou eenmaal wat het denken doet, wat het is. Je hoeft daar echt niet iets mee te doen, je hoeft je er niet mee te identificeren. Wanneer je gelooft dat je gedachten iets over jou zeggen dan maak je ze persoonlijk en dan worden ze een last.

Alles waar je aandacht aan besteed wordt groter en sterker, verzetten is de grootste vorm van aandacht geven dus hoe meer je je tegen je gedachten verzet des te groter en sterker ze worden. Richt je aandacht op jezelf, op wie jij bent en wat jij wil