R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo iedereen, ik hoop dat ik hier (via deze "kloon") even m'n verhaal kwijt kan om te zien of mensen me kunnen helpen.
Het gaat al geruime tijd niet zo goed met me, toen ik een jaar of 13 was heb ik een eetstoornis gehad en hoewel het allemaal redelijk binnen de perken is gebleven merk ik er af en toe nog wel wat van. Mijn zelfbeeld is nu meestal goed, al kan dit heel erg verschillen, maar in die periode absoluut niet. Ook liep ik in die tijd al bij een psycholoog omdat ik moeite had met gevoelens een plek geven/uiten wat resulteerde in regelmatige woede-uitbarstingen. Er is toen ook nagedacht over de diagnose manisch depressief, maar omdat ik nog redelijk jong was hebben ze het toen maar de puberteit de schuld gegeven. Het is een tijd heel goed gegaan maar sinds kort toch weer een stuk minder. Inmiddels ben ik 16, 17 binnen een paar maanden, en sinds kort gaat het weer niet zo lekker.
Een maand of wat geleden is de diagnose ADD gesteld, wat ik eigenlijk zelf al had verwacht want ik kon me nooit ergens op concentreren en was altijd een enorm warhoofd. Hiervoor slik ik ritalin. Ook gaat het sinds kort weer heel slecht met de stemmingswisselingen. Het ene moment heb ik een enorme dip en loop ik alleen maar te huilen, maar als er dan één ding goed gaat ben ik gelijk weer helemaal positief en vrolijk. Ik slaap slecht (ik ben altijd moe maar eenmaal in bed kan ik niet in slaap komen, ook niet met slaappillen/melatonine), eet bijna niks meer gewoon omdat ik er geen behoefte aan heb, en ook op school gaat het niet zo lekker. Ik maak ruzie met alles en iedereen en voel me heel ongewenst. Als er dan weer iets fout gaat slaat de neerslachtigheid weer toe en kan ik alleen maar zien hoe verschrikkelijk kut het leven wel niet is, en de gedachte aan zelfmoord gaat regelmatig door mijn hoofd.
Ik zie een psycholoog eens per week/eens in de 2 weken (verschilt een beetje), voor een deel vanwege de ADD en medicatie (ik slik nu ritalin, maar dit doe ik niet heel regelmatig, bijvoorbeeld meestal niet in het weekend), maar ook gewoon om af en toe eens mijn ei kwijt te kunnen. Haar zie ik volgende week weer en dan wil ik ook over deze slechte periode praten, maar er is de kans dat ik op dat moment weer extreem vrolijk ben en dan denk ik er meestal ook niet aan. Ik denk zelf dat er iets grondig mis is en zat ook te denken aan of ik misschien manisch depressief ben, maar het zou ook kunnen dat ik gewoon een beetje hypochonder ben en dat het wel meevalt allemaal.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, maar is er iemand die dit herkent, is er toen een diagnose gesteld en hoe ga je er mee om? Alvast bedankt!
Het gaat al geruime tijd niet zo goed met me, toen ik een jaar of 13 was heb ik een eetstoornis gehad en hoewel het allemaal redelijk binnen de perken is gebleven merk ik er af en toe nog wel wat van. Mijn zelfbeeld is nu meestal goed, al kan dit heel erg verschillen, maar in die periode absoluut niet. Ook liep ik in die tijd al bij een psycholoog omdat ik moeite had met gevoelens een plek geven/uiten wat resulteerde in regelmatige woede-uitbarstingen. Er is toen ook nagedacht over de diagnose manisch depressief, maar omdat ik nog redelijk jong was hebben ze het toen maar de puberteit de schuld gegeven. Het is een tijd heel goed gegaan maar sinds kort toch weer een stuk minder. Inmiddels ben ik 16, 17 binnen een paar maanden, en sinds kort gaat het weer niet zo lekker.
Een maand of wat geleden is de diagnose ADD gesteld, wat ik eigenlijk zelf al had verwacht want ik kon me nooit ergens op concentreren en was altijd een enorm warhoofd. Hiervoor slik ik ritalin. Ook gaat het sinds kort weer heel slecht met de stemmingswisselingen. Het ene moment heb ik een enorme dip en loop ik alleen maar te huilen, maar als er dan één ding goed gaat ben ik gelijk weer helemaal positief en vrolijk. Ik slaap slecht (ik ben altijd moe maar eenmaal in bed kan ik niet in slaap komen, ook niet met slaappillen/melatonine), eet bijna niks meer gewoon omdat ik er geen behoefte aan heb, en ook op school gaat het niet zo lekker. Ik maak ruzie met alles en iedereen en voel me heel ongewenst. Als er dan weer iets fout gaat slaat de neerslachtigheid weer toe en kan ik alleen maar zien hoe verschrikkelijk kut het leven wel niet is, en de gedachte aan zelfmoord gaat regelmatig door mijn hoofd.
Ik zie een psycholoog eens per week/eens in de 2 weken (verschilt een beetje), voor een deel vanwege de ADD en medicatie (ik slik nu ritalin, maar dit doe ik niet heel regelmatig, bijvoorbeeld meestal niet in het weekend), maar ook gewoon om af en toe eens mijn ei kwijt te kunnen. Haar zie ik volgende week weer en dan wil ik ook over deze slechte periode praten, maar er is de kans dat ik op dat moment weer extreem vrolijk ben en dan denk ik er meestal ook niet aan. Ik denk zelf dat er iets grondig mis is en zat ook te denken aan of ik misschien manisch depressief ben, maar het zou ook kunnen dat ik gewoon een beetje hypochonder ben en dat het wel meevalt allemaal.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, maar is er iemand die dit herkent, is er toen een diagnose gesteld en hoe ga je er mee om? Alvast bedankt!
Krijg toch allemaal de klere.
Naar voor je. Die woede-uitbarstingen heb ik dus ook zoals jij vertelt, omdat ik moeite heb de dingen een plaats te geven. Volgende week ga ik dan ook voor het eerst naar een psycholoog.
Veel sterkte nog verder.
Veel sterkte nog verder.
Die bijwerkingen werden bij mij na 1 week een stuk minder. Een maand zou ik er inderdaad wel voor uitrekken ja. Wellicht merk je al wel effect na 3 weken hoor.quote:Op maandag 1 oktober 2012 18:19 schreef Danielle83 het volgende:
Bijna een week zit ik nu aan de Sertaline. De bijwerkingen waren vrij heftig. Nu gaat het iets beter. Duurt het echt een maand voordat je een beetje kan oordelen of het echt helpt?
Ik heb van de lexapro relatief weinig bijwerkingen, behalve dan bijna elke dag hoofdpijn. En mijn libido is tot een 0 punt gezakt ofzo
Kunnen die bijwerkingen zo agressief zijn? Hangt het niet ook van de pil af? Dit vraag ik omdat ik er zelf aanmoet hoogst waarschijnlijkquote:
[..]
Die bijwerkingen werden bij mij na 1 week een stuk minder. Een maand zou ik er inderdaad wel voor uitrekken ja. Wellicht merk je al wel effect na 3 weken hoor.
Ik heb van de lexapro relatief weinig bijwerkingen, behalve dan bijna elke dag hoofdpijn. En mijn libido is tot een 0 punt gezakt ofzo
Op maandag 12 november 2012 13:46 schreef Splutje het volgende:
Herman is helemaal de weg kwijt
Herman is helemaal de weg kwijt
Ik herken me niet in je verhaal. Ben van nature iemand met weinig pit en dat gaat er moeilijk uit.
Morgen 2 weken bezig met Citalopram en een gesprek bij de huisarts.
Morgen 2 weken bezig met Citalopram en een gesprek bij de huisarts.
Heb je al bijwerkingen?quote:
Ik herken me niet in je verhaal. Ben van nature iemand met weinig pit en dat gaat er moeilijk uit.
Morgen 2 weken bezig met Citalopram en een gesprek bij de huisarts.
Nee nauwelijks. Zaterdag voor het eerst uitgeweest zonder drank en dat is moeilijker dan verwacht.quote:
Had met cola op veel meer het gevoel dat mensen naar je kijken, terwijl ik normaal aangenaam verdoofd ben.
In ieder geval goed om te weten dat ik het wel kan.
Dan heb je geluk, want bij mij was het minder...quote:Op dinsdag 2 oktober 2012 09:00 schreef tammepiet het volgende:
[..]
Nee nauwelijks. Zaterdag voor het eerst uitgeweest zonder drank en dat is moeilijker dan verwacht.
Had met cola op veel meer het gevoel dat mensen naar je kijken, terwijl ik normaal aangenaam verdoofd ben.
In ieder geval goed om te weten dat ik het wel kan.
Wat waren je voornaamste klachten?quote:
[..]
Dan heb je geluk, want bij mij was het minder...
Misselijkheid (na mijn onbijt), zeer laag libido, aankomen, nóg meer moe voelen, me niet echt meer mezelf voelen (maar dat heb je mss met alle AD's...)quote:
[..]
Wat waren je voornaamste klachten?
[ Bericht 0% gewijzigd door Little_Dolls op 02-10-2012 09:24:04 ]
Mijn eerste 2 weken worden verlengt met nog eens 2 weken hierna moet ik weer terug komen bij de arts.
Wel voor 3 maanden medicatie meegekregen.
Wel voor 3 maanden medicatie meegekregen.
Merk je al een verschil?quote:
Mijn eerste 2 weken worden verlengt met nog eens 2 weken hierna moet ik weer terug komen bij de arts.
Wel voor 3 maanden medicatie meegekregen.
Ik hoop het ook voor jou.quote:
[..]
Nope nog steeds paniekerig en erg rusteloos. Ik hoop over een aantal weken verder te zijn
Soms ben ik bang om nog iets aan m'n problemen te willen doen, omdat het toch elke keer weer uitloopt op een teleurstelling. Nu heb ik daarvoor dus schrik, omdat ik niet nog meer teleurstellingen wil/aankan. Hopelijk verandert de therapie hier misschien iets aan...
Ik meld me maar weer even hier
Ik werd wel nog steeds geil, maar ik kon zowat niet meer klaarkomen.
Verder had ik alle gebruikelijke bijwerkingen ook (zo'n beetje alle die in het lijstje stonden).
Voor de rest gaat het wel goed met mij. Ben sinds eind vorig jaar depressie-vrij en tot nu toe nog geen najaarsdepressie.
M'n angstklachten lijken wel wat afgenomen te zijn (sociale angst vooral) maar zijn nog niet helemaal weg.
Dat heb ik mede te danken aan de fokmeets die ik heb gehad dit jaar. Ben naar zo'n 6 geweest met allemaal toffe mensen
Dat heeft mijn angst wat doen verbleken.
Wel heb ik nog steeds dat ik liever thuis blijf, ik kom liever niet in de supermarkt tenzij ik echt niks meer in huis heb.
Verder heb ik nog wat angsten waarmee ik jullie niet lastig ga vallen, zijn allemaal van die kleine dingetjes.
Ik heb nog wel een kleine lading sertraline (zo heette 't geloof ik) liggen die ik mag gaan innemen, mochten m'n depressieve klachten terug komen. Maar so far so good!
Ik wens iedereen die hier post met angstklachten en depressieve klachten heel veel sterkte toe!
Ik heb mijn portie wel gehad en ik wens het niemand toe
Ik had ook veel bijwerkingen van de citalopram. Vooral het libidoprobleem staat me nog goed bij.quote:
[..]
Misselijkheid (na mijn onbijt), zeer laag libido, aankomen, nóg meer moe voelen, me niet echt meer mezelf voelen (maar dat heb je mss met alle AD's...)
Ik werd wel nog steeds geil, maar ik kon zowat niet meer klaarkomen.
Verder had ik alle gebruikelijke bijwerkingen ook (zo'n beetje alle die in het lijstje stonden).
Voor de rest gaat het wel goed met mij. Ben sinds eind vorig jaar depressie-vrij en tot nu toe nog geen najaarsdepressie.
M'n angstklachten lijken wel wat afgenomen te zijn (sociale angst vooral) maar zijn nog niet helemaal weg.
Dat heb ik mede te danken aan de fokmeets die ik heb gehad dit jaar. Ben naar zo'n 6 geweest met allemaal toffe mensen
Dat heeft mijn angst wat doen verbleken.
Wel heb ik nog steeds dat ik liever thuis blijf, ik kom liever niet in de supermarkt tenzij ik echt niks meer in huis heb.
Verder heb ik nog wat angsten waarmee ik jullie niet lastig ga vallen, zijn allemaal van die kleine dingetjes.
Ik heb nog wel een kleine lading sertraline (zo heette 't geloof ik) liggen die ik mag gaan innemen, mochten m'n depressieve klachten terug komen. Maar so far so good!
Ik wens iedereen die hier post met angstklachten en depressieve klachten heel veel sterkte toe!
Ik heb mijn portie wel gehad en ik wens het niemand toe
Ik nietquote:
Ik meld me maar weer even hier
[..]
Ik had ook veel bijwerkingen van de citalopram. Vooral het libidoprobleem staat me nog goed bij.
Ik werd wel nog steeds geil, maar ik kon zowat niet meer klaarkomen.
Verder had ik alle gebruikelijke bijwerkingen ook (zo'n beetje alle die in het lijstje stonden).
Voor de rest gaat het wel goed met mij. Ben sinds eind vorig jaar depressie-vrij en tot nu toe nog geen najaarsdepressie.
M'n angstklachten lijken wel wat afgenomen te zijn (sociale angst vooral) maar zijn nog niet helemaal weg.
Dat heb ik mede te danken aan de fokmeets die ik heb gehad dit jaar. Ben naar zo'n 6 geweest met allemaal toffe mensen
Dat heeft mijn angst wat doen verbleken.
Wel heb ik nog steeds dat ik liever thuis blijf, ik kom liever niet in de supermarkt tenzij ik echt niks meer in huis heb.
Verder heb ik nog wat angsten waarmee ik jullie niet lastig ga vallen, zijn allemaal van die kleine dingetjes.
Ik heb nog wel een kleine lading sertraline (zo heette 't geloof ik) liggen die ik mag gaan innemen, mochten m'n depressieve klachten terug komen. Maar so far so good!
Ik wens iedereen die hier post met angstklachten en depressieve klachten heel veel sterkte toe!
Ik heb mijn portie wel gehad en ik wens het niemand toe
Fijn voor je dat het beter lijkt te gaan. Houden zo!
Dankquote:
[..]
Ik niet
Fijn voor je dat het beter lijkt te gaan. Houden zo!
Misschien moet ik hier eens wat vaker rondhangen, ik ben een expert in depressief zijn
Laat ik het zo zeggen: Ik ben nu zeg maar 9 maanden klachtenvrij (qua depressies). Das de langste aaneengesloten klachtenvrije periode in mijn hele leven (I kid you not). In elk geval, zover ik me kan herinneren.
Ik weet nu dat ik er vatbaar voor ben (beide ouders hebben ook depressieve klachten, het zit in de families) en voortaan gewoon m'n gevoelens in de gaten moet houden.
Ik weet niet of iemand volgende herkent (ik verwacht van niet eigenlijk), maar heeft iemand hetzelfde meegemaakt?
Dat je zo lang depressief bent geweest en ineens een langere aaneengesloten periode depressievrij, dat je zeg maar niet weet wat je overkomt/wat je ermee aan moet?
Ik heb zelf nog geen vrije periode meegemaakt (ik heb momenteel nog steeds het 'stempeltje', om het zo maar even te zeggen), maar wel dat sinds ik met medicatie begon ik mij echt stukken beter voel en eigenlijk een beetje hulpeloos werd van dat gevoel. Een soort van afkeer tegen mijzelf dat ik het wel kon met medicatie en niet zonder, ik snapte mijzelf gewoon niet. Maar dat was een kwestie van wennen denk ik, tegenwoordig denk ik er nauwelijks meer over na. Mocht voor jou nu je depressieve periode heel lang weg blijven wen je er denk ik ook wel aan
Zo herkenbaar ditquote:Soms ben ik bang om nog iets aan m'n problemen te willen doen, omdat het toch elke keer weer uitloopt op een teleurstelling. Nu heb ik daarvoor dus schrik, omdat ik niet nog meer teleurstellingen wil/aankan. Hopelijk verandert de therapie hier misschien iets aan...
Als hetgeen wat je probeert vaak uitloopt een teleurstelling, word je er echt moedeloos van. Ik wil dan eigenlijk gewoon niet meer door, maar ik weet dat ik anders ook niet vooruitga. Waarschijnlijk krijg ik nog wel een aantal klappen te verwerken voordat het beter word.
Sommige (lichamelijke) problemen zijn ook erg hardnekkig...quote:
[..]
Zo herkenbaar dit
Behoorlijk ja, maar je moet er hoe dan ook aan blijven werken, anders houd het helemaal op. Ik heb ook geprobeerd sommige problemen te accepteren, maar ik kwam er al snel achter dat ik er niet mee kon leven.quote:
[..]
Sommige (lichamelijke) problemen zijn ook erg hardnekkig...
Sommigen zijn nogal "apart"...quote:
[..]
Behoorlijk ja, maar je moet er hoe dan ook aan blijven werken, anders houd het helemaal op. Ik heb ook geprobeerd sommige problemen te accepteren, maar ik kwam er al snel achter dat ik er niet mee kon leven.
Ik merk idd dat de ergste bijwerkingen voorbij zijn. Vond het echt tegenvallen. Liep echt te spacen en veel paniekaanvallen. Ik hoop dat ik dit niet voor jan joker heb ingenomenquote:
[..]
Die bijwerkingen werden bij mij na 1 week een stuk minder. Een maand zou ik er inderdaad wel voor uitrekken ja. Wellicht merk je al wel effect na 3 weken hoor.
Ik heb van de lexapro relatief weinig bijwerkingen, behalve dan bijna elke dag hoofdpijn. En mijn libido is tot een 0 punt gezakt ofzo
Wat bedoel je daarmee?quote:
[..]
Ik merk idd dat de ergste bijwerkingen voorbij zijn. Vond het echt tegenvallen. Liep echt te spacen en veel paniekaanvallen. Ik hoop dat ik dit niet voor jan joker heb ingenomen
Ik heb zelf tientallen jaren lang last gehad van angst/paniekaanvallen en depressie. Ik dacht niet dat ik er ooit nog van af zou komen. Pillen hielpen bij mij niet. Na er veel over te hebben gelezen, heb ik op een gegeven moment een radikaal besluit genomen: ik ga dagelijks mediteren en ik houd het tenminste 2 maanden vol. Ik wist al dat je daar in het begin niet te veel van moet verwachten en dat het veel zelfdiscipline vraagt, maar ik moet zeggen dat het na een paar maanden toch wel ging werken. Ben nu 8 maanden bezig en voel me beter dan ooit. Hier stop ik dus nooit meer mee!
