De disclaimer:
Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic? (aldus lois)
Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.
We willen graag dat jullie het \\\"hoe gaat het met de moeders\\\" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.
Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik vroeg me af of iemand weet waar ik me fatsoenlijk kan inlezen...quote:Jazeker, vooral wat kolven betreft! Op deze site staat meer info over je rechten mbt kolven: http://www.babybox.nl/artikel.php?artikel=229Op dinsdag 30 januari 2007 18:11 schreef Neuk het volgende:
Heb je als jonge moeder ook bepaalde rechten waar ze op het werk rekening mee moeten houden? Zoals bijv. de tijd die je wettelijk gezien moet krijgen om te kolven of voeden? Ik weet ook dat er zoiets is mbt nachtdiensten maar dat is juist wel leuk
quote:Je hebt voedingsrecht zelfsOp dinsdag 30 januari 2007 18:11 schreef Neuk het volgende:
Heb je als jonge moeder ook bepaalde rechten waar ze op het werk rekening mee moeten houden? Zoals bijv. de tijd die je wettelijk gezien moet krijgen om te kolven of voeden? Ik weet ook dat er zoiets is mbt nachtdiensten maar dat is juist wel leuk
http://www.borstvoeding.c(...)t_voedingsrecht.html
http://home.szw.nl/navigatie/rubriek/dsp_rubriek.cfm?rubriek_id=2&subrubriek_id=210&link_id=2105#21600
Het gaat me meer om het volgende: binnenkort hebben ik een 6 weken durende intensieve cursus en ik denk dat ik de BV wel op mijn buik kan schrijven dan... Hopelijk is er ruimte en tijd om te kolven (anders moet het maar in de 1,5 u heen en terug in de trein) maar dat terzijde, hoe staat het met de uren? Ik ga heel veel meer uren maken... Vandaar mijn vraag. Misschien toch een betere vraag voor het BV-topic...
Ik heb er geen verstand van Neuk.
Vandaag was Kim in knuffelmood. Erg leuk, want het komt niet vaak voor.
Ik voelde me (mede daardoor) vandaag goed.
Fijn Ingrid, heerlijk hoor dat geknuffel, daar kan ik ook zo van genieten.
Ik had vandaag mama-dag, was ook leuk en gezellig. Voor mama wel weer wennen dat Eva het weer anders doet dan anders, maar het gaat goed.
Wel een beetje zorgjes hier. A. heeft besloten om weer te gaan studeren, en hoewel ik hem daar echt in steun, vind ik het ook eng. Het is nu al best heftig om alles te combineren, en nog L&A tijd te vinden, en straks helemaal! Maar goed, Eva was een nog veel grotere verandering, denk ik, en dat hebben we ook gered.
We moeten nu dus wel een dag extra oppas zien te regelen (we hopen dat de opa's en oma's elkaar af willen wisselen) en kijken hoe we het financieel doen, en en en.... 
[ Bericht 19% gewijzigd door linda856763 op 30-01-2007 20:57:25 ]
Ik heb vandaag een halve dag gewerkt en ben daarna thuis op de bank in slaap gevallen. Werd om half 3 door de oppas gebeld dat Maud inmiddels al d'r tweede fles leeg had. Oeps....maar goed. Ik had het blijkbaar nodig. Daarna even snel het huis helemaal klaar schoon gemaakt. Dus morgen eindelijk een dag dat ik echt tijd heb voor mijn meiden zonder dat ik nog even dit of even dat hoef te doen.
.Pfff, wij hebben onze vuurdoop gehad wat betreft eerste keer ziekzijn van je kindje.
Wat ontzettend zielig!!! Thies was zo verdrietig, had duidelijk zo veel pijn (buikkrampen, blafhoesten, keelpijn). Tranen met tuiten! Het greep me zo aan! Ik vond het echt vreselijk hem zo te zien...
Ik heb 2 avonden en nachten en gister ook nog een groot gedeelte van de dag met hem gewandeld, dan weer 10 minuutjes in bed tot de volgende krampaanval. Met alle liefde, en dat ik zelf compleet total loss was.... ach, dat waren peanuts.
"Daar ben je moeder voor", zei mijn zus. En ja, zo voelt het. Ik was zo blij dat ik hem zo veel mogelijk de geborgenheid kon geven die hij nodig had. Maar wat een tranen heb ook ík geplengd.... mijn lieve kleine menneke zo ziekjes. 
Gelukkig gaat het nu weer wat beter met hem en heb ik zelf een paar uurtjes bij kunnen slapen vandaag.
En toen hij vanavond al wat meer praatjes begon te krijgen moest ik wéér huilen, maar toen zo:
Zal eens mailen hoe het inmiddels met haar is.
meet-foto's van PM-girl! En een 
voor jou en je menneke, Moonah!Eigenlijk gaat het nog niet zo goed met me, op sommige gebieden. Op bevallingsgebied eigenlijk.
Ik las zondag in het Z&G topic over de 'oerkreet' die de moeder van Vivi op de achtergrond hoorde, en ik werd alweer spaansbenauwd.
Gisteren was ik naar een grote bijeenkomst van mijn werk, zag allemaal collega's die ik al lang niet gezien had, en veel vroegen naar Eva, naar de bevalling, en of ik al aan een tweede dacht
. Ik wíl er nog niet eens aan denken, maar zo word ik er toe gedwongen... En vandaag kreeg ik dat Wij jonge ouders -blad, en ik kan er helemaal niet tegen, die verhalen over zwanger zijn. Ik werd al naar bij de advertenties over de 9 maanden beurs.
Ik ben nog steeds in shock over hoe een bevalling gaat en een zwangerschap, en het lijkt erger te worden, omdat ik het misschien wel WIL vasthouden, om te voorkomen dat ik er opnieuw 'in tuin'. De pijn weet ik al niet meer, maar hoe ik mij voelde, dat weet ik nog steeds heel goed. Ik droom er nog van. Maar ik wil het wél los kunnen laten, want een 2e kind is gewoon helemaal niet aan de orde, en ik wil niet dat dit in de weg staat in mijn relatie met Eva. Maar k weet niet hoe. Heb al een gesprek in het zkh gehad, die ik weinig kwalijk neem. Ik had een zwangerschap volgens het boekje, een bevalling volgens het boekje, tot de helft, en een keizersnee bijna, muv de te lage ruggeprik volgens het boekje.
Dus ik neem het mezelf nog kwalijk ook, dat ik loop te zeuren en te huilen over een bevalling die als 'normaal' beschouwd mag worden. Maar toch zit die bevalling me zó ontzettend dwars... En ik weet echt niet wat ik er aan moet doen, en hoe ik mezelf er overheen kan helpen.
sorry, volgens mij is dit bijna een copy/paste uit een eerder topic, maar het blijft maar naar boven komen...
Gelukkig maar dat het weer beter gaat.Anna is nu twee keer een dag ziek geweest en koos het zo uit dat ik zelf was de hele dag, echt super.
Je zeurt niet Linda! Elke bevalling is heftig, of hij nu helemaal volgens het boekje gaat, half of helemaal niet. Misschien is het voor jou juist extra moeilijk omdat er makkelijker 'overheen gepraat' wordt omdat het niet erg dramatisch was. Wat ik bedoel: vorig jaar is een collega bevallen, totaal drama: 24 uur weeen, ziekenhuis, pomp/tang, keizersnede, alle problemen gehad. Ze heeft daar heel veel over kunnen praten, juist omdat het zo verschrikkelijk ging. Mijn bevalling ging veel makkelijker en als mensen dat horen, is het al niet boeiend meer en komt het al niet meer ter sprake, terwijl haar bevalling (anderhalf jaar geleden) nu eerder gesprekstof is. Waardoor het misschien wel makkelijker te verwerken is. Het is maar een theorie van mezelf, geen idee of het klopt zo.
Ik weet ook niet hoe je er overheen kunt komen. Kun je er in je omgeving over praten met iemand? Mij heeft het geholpen alles al in de kraamtijd in detail op te schrijven. Ik heb er ook een plakboek van met hoe alles gegaan is. Dat werkte wel. Ik hoop dat je snel iets vindt dat voor jou ook werkt.
). Een goede vriendin, die een rotbevalling met alles er op en eraan heeft gehad, die snapt het wel! Gelukkig. Andere vriendinnen wil ik niet te veel 'belasten'. Eén mag het binnenkort zelf gaan doen, en de anderen hebben nog plannen om een kindje te krijgen (als dat mag lukken). Gelukkig loop ik er niet dat en nacht mee rond, maar word ik er soms zo mee geconfronteerd, door mezelf of door mijn omgeving. Misschien moet ik er gewoon maar net zo lang om huilen tot het over gaat....Vandaag gaat het beter
Schijnbaar was het dat wel, want jij hebt er 'last' van!
Praat erover en uit hoe je je voelt, misschien met een professioneel iemand ?
Ik weet niet of je dit ook op de na controle bij de VK hebt aangegeven, maar het lijkt me dat zij je wel kan verwijzen naar iemand die je kan helpen wat rust te krijgen.
Ik vind het gewoon heel vervelend voor je dat je zulke gevoelens krijgt bij elke herinnering aan zwanger zijn/ bevallen
Gisteren kreeg ik een telefoontje van een vriendin. Ze heeft een collega die een dochtertje van 2,5 heeft wat ook nog steeds niet loopt. Ik heb een tijdje met die collega aan de telefoon gezeten. Heel fijn om met iemand te praten die in hetzelfde schuitje zit. Wat wel minder was is dat dat meisje binnenkort een week het ziekenhuis moet om helemaal doorgelicht te worden. Gewoon om te kijken waarom ze nog niet loopt. Ook al denk ik dat het bij Kai inmiddels een psychisch iets is (faalangst gecombineerd met het feit dat het voor hem heel gewoon is om niet te lopen) wordt ik toch een beetje zenuwachtig voor het bezoek aan de orthopeed volgende week vrijdag.
M@x, dat is vervelend zeg.
quote:Nou Linda, ik vind het totaal geen gek idee van A. Want je zégt wel dat je je gevoelens beleeft, maar je hangt er ondertussen wél een waardeoordeel aan. Dat je je zou aanstellen. En kun je dan je gevoelens oprecht beleven en verwerken...? Nou...?Op woensdag 31 januari 2007 10:04 schreef linda856763 het volgende:
A. suggereerde ook al dat ik misschien mijn oude 'therapeut' nog eens op moet zoeken, maar die is juist gericht op: 'gevoelens beleven' om ze te kunnen verwerken. Nou, dat doe ik al uit mezelf. Dus voorlopig denk ik dat ik gewoon moet accepteren dat ik die gevoelens heb, dat ik mezelf niet voor mijn kop hoef te slaan omdat ik niet 'stoer' genoeg ben om die bevalling ff heel gewoon te vinden, en af en toe even flink janken. Denk dat mijn idee over dat ik dit niet mag voelen, en dat ik me aanstel, me nog het meest in de weg zit.
Het heeft míj iig erg veel geholpen om met mijn 'oude' therapeute mijn bevalling te verwerken hoor!
Goh M@x, dat wist ik niet van Kai. Wat spannend.
Ik denk er nog even over na. Dat ik er na 3 maanden niets er mee doen, nu bewust mee bezig ben, is voor mij al wel een positieve stap, hoe confronterend ook.
SterkteHier onlangs bloed wezen prikken, moet nog even een ogentest doen want ik zie minder goed. Lezen vooral.. Op het moment voel ik me zwaar moe en alles in mijn lichaam is moe. Ik voel ook dat mijn pms bijna voorbij is, als je begrijpt wat ik bedoel...
quote:Herbeleven is ook niet leuk, het is confronterend, en het bezord behoorlijk wat emotiesOp woensdag 31 januari 2007 10:30 schreef linda856763 het volgende:
Ik háát herbeleven
Ik denk er nog even over na. Dat ik er na 3 maanden niets er mee doen, nu bewust mee bezig ben, is voor mij al wel een positieve stap, hoe confronterend ook.
Maar toch praten erover met iemand lijkt me in jou situatie ook niet verkeerd
Hier is het overgens nog steeds als ik me rustig en kalm houd gaat het goed, ga ik teveel stressen dan word het gelijk minder
Chacama, al weer aan het werk! Volgens mij kun jij ook niet echt stilzitten of wel? Maar zolang je een goede balans weet te vinden tussen werken en genieten, is het toch mooi?
Moonah, weer een moeder-ervaring rijker! Mooi hoe je met weinig (er zijn en wandelen) toch zoveel kunt betekenen voor je kleine mannetje!
Linda, ik zou het wel overwegen, om met iemand dingen proberen te verwerken. Zo te lezen kun je daarom ook nu nog geen keus maken of nadenken over een eventuele tweede. En ook al komt die er niet, dingen een plekje geven is wel belangrijk
M@x, fijn dat je een 'lotgenoot' hebt gevonden (klinkt zwaarder dan ik het wil uitdrukken, maar weet even geen beter woord)
Ik heb besloten om het nog even bij mezelf, A. en een paar anderen te houden. Ik ben eigenlijk net pas begonnen met verwerken en doorleven en uiten, en ik vind dat ik dat best nog een kans kan geven. Een tweede is niet aan de orde, ook nog expliciet door A. gezegd, dus ik heb ook nog wel even....
Bar, niet stressen hoor
M@x, lijkt me hartstikke spannend allemaal en al helemaal als je zo'n ziekenhuisverhaal hebt gehoord. Misschien is dat bij Kai helemaal niet nodig
PM-etje, ik miste je al. Hopelijk ben je al een end in de goede richting met knopen doorhakken en voel je je wat beter.
Moonah, kindjes zouden helemaal niet ziek mogen zijn
Niks rotter dan dat.)JE STELT JE NIET AAN!
BEVALLEN IS ZO VERSCHRIKKELIJK HEFTIG EN ZWAAR EN EMOTIONEEL .!
Praat erover, schrijf het van je af, zorg dat je heel goed weet wanneer je wat deed en op welke momenten het je raakt.
Want ik denk toch dat je daarmee het een plek kunt geven.
Is het anders een idee om jezelf gewoon een periode te geven om 'het zelf te doen' en wanneer je merkt dat het dan nog niet iets beter gaat gewoon het samen met iemand anders te proberen?
En waarom zijn jullie al zo verschrikkelijk bezig met die tweede joh?
Geniet nou maar lekker van dat kleine pakketje liefde, onrust en overgave. Mss komt het gevoel er wel over een tweede kindje en mss ook niet. Maar dat is toch nu al veel te snel om je druk over te maken. Geef het tijd. Geef jezelf tijd. Geef je lijf tijd. Je hebt meer dan 9 maanden de tijd nodig om te ontzwangeren. Gun jezelf ook tijd! En PM. Fijn dat je aan het hakken bent geweest
Hoe gaat het nu met Thies en zijn mama?
PM girl
ik mail je ven binnenkort m@x, das fijn even babbelen met iemand met hetzelfde verhaal een beetje. moeilijk dat het bij Kai psychisch lijkt te zijn evengoed, is er dan ook een plan hoe dat aan te pakken?
voor je!quote:Dat herken ik heel sterk! Met m'n eerste heeft het me ook veel en veel langer gekost.Op woensdag 31 januari 2007 20:37 schreef Belana het volgende:
......ik ben ook best lang met de bevalling van Liam bezig geweest. dit keer heb ik er geen last van gelukkig. praten erover en de tijd, dat zijn de dingen die het een plek geven.
Of zou dat komen omdat het 'voor het eerst' was. Of omdat ik nu weet dat ik 'niet meer hoef/wil'?
-zelf weer even in nadenkmodus gaat-
Linda, kop op en inderdaad, gun jezelf dat gevoel wel echt, want jij bent de enige die kan aanvoelen wat het met je deed, zo'n bevalling. Niemand kan daar wat over denken, simpelweg omdat anderen niet beleefd hebben wat jij beleefde. Open deur, maar toch.
En PM, ik vind dat je wel erg weinig vertelt over jezelf. Allemaal lieve reacties op de anderen, maar hoe gaat het dan met je? Of was het geen bescheidenheid, maar meer "ik wil er even niet over uitweiden"? Dan moet je vooral mijn gevraag negeren.
quote:Misschien omdat je bij de eerste zo ontzettend overweldigd wordt door wat er gebeurt? dank je wel allemaal voor de lieve woorden. Ik neem je advies aan Kozakken. Ik zie het wat aan en bekijk later of ik nog professionele hulp nodig heb.Op woensdag 31 januari 2007 20:40 schreef kozakken het volgende:
[..]
Dat herken ik heel sterk! Met m'n eerste heeft het me ook veel en veel langer gekost.
Of zou dat komen omdat het 'voor het eerst' was. Of omdat ik nu weet dat ik 'niet meer hoef/wil'?
-zelf weer even in nadenkmodus gaat-
en sja, nadenken over een 2e... Weet niet. Komt ook door de beslissing welke anticonceptie te gebruiken, (hoe definitief, een spiraaltje, of een pil, of nog wat anders - en is dat dan afdoende, en word ik niet per ongeliuk toch zwanger) en ook omdat veel mensen met het vragen.
. Serieus, snap ook niet waarom. Eva is verdorie net 4 maanden, ben nog net een maand weer aan het werk. (En Linda, als je in het bevallingstopic eens gelezen hebt. Moet je maar eens turfen hoe vaak daar aan het einde staat bij bv. een tweede/derde of weet ik veel: 'ik hoef niet meer
' Moet toch geen toeval zijn )PM, Maud is al 10 weken geweest. Dus ik heb al mijn zwangerschapsverlof opgemaakt....mag nog lekker een weekje eraan plakken.
Heb vandaag echt een super dag gehad. Eerst relaxt tv gekeken met Fleur en daarna genoten van Maud's eerste boxmoment. Een half uur onder de mobiel liggen lachen naar de voorbij komende diertjes. En daarna koekjes gebakken. Oh, en nog zoveel meer. Heerlijk was het. En Fleur heeft ook genoten. Ik was zo ontzettend blij dat ik deze dag zo vol met haar kon besteden. Gewoon heerlijk.
Max fijn dat je iemand hebt waarmee je kunt delen.
Bar dikke
Er waren dus bezwaren, maar ik had wél echt het gevoel dat ik had mogen kiezen, feitelijk. Misschien valt dat dus toch mee, ook bij jou? Desnoods een ander ziekenhuis proberen tegen die tijd .
sterk zou overwegen om een ander ziekenhuis te zoeken, die daar minder strikt in zijn...Maar goed, toekomst is dat. Eerst maar eens deze bevalling een plekje geven, en van Eva genieten. Ze is zó ontzettend lief. Te lief soms!
quote:Hé, PM-girl, fijn je weer te zien! en bedankt voor de mooie meet-foto's
Ik heb besloten om het nog even bij mezelf, A. en een paar anderen te houden. Ik ben eigenlijk net pas begonnen met verwerken en doorleven en uiten, en ik vind dat ik dat best nog een kans kan geven. Een tweede is niet aan de orde, ook nog expliciet door A. gezegd, dus ik heb ook nog wel even....
Zo te lezen heb je veel steun aan je man, omdat hij zo'n duidelijkheid biedt. Fijn! En het is natuurlijk ook nog maar kort geleden, de bevalling.
Ik heb zelf geen last van de bevalling, vind het juist heerlijk om bevallingen op tv te zien, echt een gevoel van herkenning, ontroering en emotie.
Wel heb ik last van het idee dat ik het niet alleen heb kunnen doen, niet reëel - i know- maar mijn gevoel zegt wat anders.
quote:Dankjewel!PM-etje, ik miste je al. Hopelijk ben je al een end in de goede richting met knopen doorhakken en voel je je wat beter.
quote:Is goedPM girl ik mail je ven binnenkort
quote:Klopt Sugar, een beetje ook wel bewust. Wil niet teveel meer hier neerzetten, wordt me soms akelig (in de zin van dat ik er zelf last van heb) bewust van alle ogen die hier meelezen maar niet schrijven. Niet dat ik dat verkeerd vind, doe het zelf ook, maar sommige dingen deel ik liever niet met iedereen. Daarvoor gebruik ik dan PM of mail, of misschien wel (mini)meets!En PM, ik vind dat je wel erg weinig vertelt over jezelf. Allemaal lieve reacties op de anderen, maar hoe gaat het dan met je? Of was het geen bescheidenheid, maar meer "ik wil er even niet over uitweiden"? Dan moet je vooral mijn gevraag negeren.
PM-girl, je weet het, en ik zeg het toch nog eens: je hebt een enorme prestatie geleverd door je mooie mannetje te 'bakken' en te baren, geen mitsen en maren!
Heerlijk met je 2 meiden! Wat een rijkdom!
Meeeeen, wat een oubollige uitdrukking, maar dat schoot me écht te binnen!
Linda, je voornemen klinkt weloverwogen. Succes! En schrijf vooral ook hier, zal je heus ook opluchten.
Ik heb net ook de verloskundigenpraktijk gezien. Ik moest altijd al huilen als ik zoiets op TV zag, maar dit was de eerste keer na mijn eigen bevalling. Pfff! De sluizen stonden wagenwijd open! Ik denk toch ook niet dat ik dat nog eens zou willen...
Terwijl als 'ze' me een KS zouden garanderen ik best nog een kindje zou willen op termijn.PM, we hebben al gePM'd. Maar anders lijkt het zo alsof ik je negeer!
En zou het niet helpen, bevallingen kijken om zelf te verwerken? (ik weet het niet, misschien voor sommigen?)
Het enige wat ik gegarandeerd zou willen is een knip, gek he! Ik weet eigenlijk wel zeker dat er hier een tweede (en misschien wel meer
) komt, ik zie niet op tegen zwangerschap(skwalen), pijn van bevallen (behalve dus het laatste stukje daarom de knip)), maar wel tegen andere enge dingen als wat als we weer een hoog risico NP-meting krijgen?En daarna, hoe gaat het met 2 kindjes, het beruchte "hoe kan ik ooit net zoveel van nummer 2 houden als van Simon?"
Linda,
Ik weet het, maar voel het niet zo!Volgens mij gaat dat allemaal vanzelf..
quote:Iedereen Ingrid?Op woensdag 31 januari 2007 22:43 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik wil gewoon iedereen hier een dikke knuffel geven!
Dan heb je het druk meid!
quote:Op woensdag 31 januari 2007 22:57 schreef Moonah het volgende:
[..]
Iedereen Ingrid?
Dan heb je het druk meid!
Ik heb de tijd! hihi.moeten jullie zaterdag maar langskomen, krijgen jullie irl knuffels en arretjescake of boterkoek
Aaaaaahhhh! Dweil me maar op! Er ligt gewoon een kínd te slapen hierboven! Een baby! Mijn baby! Onze baby! Het is toch zo'n enorm groot wonder he.....
En voor jullie: hou de moed erin. Ik weet dat jullie dat ook heus doen, maar toch.
quote:Op woensdag 31 januari 2007 23:34 schreef Moonah het volgende:
Hoor ik net door de babyfoon Thies hoesten. Ga ik even bij hem kijken.
Aaaaaahhhh! Dweil me maar op! Er ligt gewoon een kínd te slapen hierboven! Een baby! Mijn baby! Onze baby! Het is toch zo'n enorm groot wonder he.....
quote:Herkenbaar....Op woensdag 31 januari 2007 23:34 schreef Moonah het volgende:
Hoor ik net door de babyfoon Thies hoesten. Ga ik even bij hem kijken.
Aaaaaahhhh! Dweil me maar op! Er ligt gewoon een kínd te slapen hierboven! Een baby! Mijn baby! Onze baby! Het is toch zo'n enorm groot wonder he.....
Straks spiraaltje.... *kwek kwek kwek kwek*
En in het kader van birth-control. Gebruikt er iemand tryginol (3 fase pil) ?
Moonah, heerlijk he als je jouw wondertje zo ziet liggen. Als ik Maud 's nachts hoor hoesten denk ik twee dingen....ahhh ze slaapt en ....ze slaapt zonder speen....
PM
Ik ben nog steeds aan het nagenieten van gisteren. Maud heeft toch nog ergens een sprongetje gemaakt. Ze kiert nu en geniet van nog meer dingen om d'r heen. Dus deze mama geniet ook steeds meer en meer en meer.
Kirren natuurlijk.
quote:Lief van jeOp donderdag 1 februari 2007 05:58 schreef Sugar het volgende:
Max, het lijkt mij echt best wel rot eigenlijk, als je kind zoiets basaals als lopen nog niet doet. IK wil het absoluut niet erger maken dan het is en hij vindt vast zijn weg wel, maar wil wel even zeggen dat ik me soms ineens kan voorstellen hoe beperkend dat bijvoorbeeld is. Met uitjes, naar buiten gaan, wat er allemaal kan... Ik heb met jullie te doen en hoop dat Kai lekker snel ontdekt dat lopen écht heel leuk is.
En voor jullie: hou de moed erin. Ik weet dat jullie dat ook heus doen, maar toch.
Het is inderdaad wel eens rot maar het zal vast wel goedkomen. Ooit Max, ik volg jullie, maar weet vaak niet wat ik moet zeggen. Dus maar gewoon een dikke
quote:En dat blijft het Moonah! Zelf nu nog als ik Morris bijvoorbeeld van de creche haal, denk ik: ik ben zijn mamaOp woensdag 31 januari 2007 23:34 schreef Moonah het volgende:
Het is toch zo'n enorm groot wonder he.....
Zo gek.Neuk succes met je cursus, klinkt pittig hoop dta je de BV kan behouden.
PM
alles op zijn tijd.. pas goed op jezelf 
Het is een wonder, een kindje, echt! Of het nog niet zo snel loopt, of ontzettend snel gaat, of lekker ligt te slapen, of te kletsen in haar bedje (Eva
). Het is voor mij nog steeds onvoorstelbaar dat ze vorig jaar nog maar een speldeknopje was. 'Hoest maar even.'
'Kuch! Oef!'
'...'
'Dat voelde ik wel'
'Bijna klaar'
'
'Ik heb nu krampjes... maar ik heb lekker chocolade gekocht. Dat verdien ik!
Hier vragen ze ook al om een tweede Linda en zoveel loop ik niet op je voor. Drie keer op mijn werk deze keer. Ze gaan er echt vanuit dat 'we' het al helemaal hebben gepland en geloven niet dat de kans groter is van niet dan van wel. Kijken ze me aan of ik gek ben. Ik kan daar niet echt vertellen hoe het met me gaat, maar soms denk ik dat het beter is, houden ze tenminste op.
Leuk dat je zoveel tijd kon besteden aan Fleur chacama. Voor haar is het ook heftig natuurlijk, een zusje erbij.
Dat klinkt makkelijk PV. Misschien toch maar een spiraaltje. Ik moet me er ook nog in verdiepen, het enige dat ik nu weet, ik dat ik nooit meer begin met de pil.
Vorig jaar wist bijna niemand dat ik zwanger was en nu is Anna
er. Zo gek.quote:Ja, het is best te doen. Zeker als er al een keertje "iets" door de baarmoedermond is gekomen. Ik heb ook weinig met de pil, de 'gewone' pil zat te bomvol met hormonen en de minipil is niet veilig genoeg voor mij... ik vergat hem steedsOp donderdag 1 februari 2007 11:01 schreef YPPY het volgende:
Goed dat je weer terug bent PM. Wordt je irl geconfronteerd met wat je hier schrijft? Voor sommige dingen zou je een besloten forum moeten hebben.
Hier vragen ze ook al om een tweede Linda en zoveel loop ik niet op je voor. Drie keer op mijn werk deze keer. Ze gaan er echt vanuit dat 'we' het al helemaal hebben gepland en geloven niet dat de kans groter is van niet dan van wel. Kijken ze me aan of ik gek ben. Ik kan daar niet echt vertellen hoe het met me gaat, maar soms denk ik dat het beter is, houden ze tenminste op.
Leuk dat je zoveel tijd kon besteden aan Fleur chacama. Voor haar is het ook heftig natuurlijk, een zusje erbij.
Dat klinkt makkelijk PV. Misschien toch maar een spiraaltje. Ik moet me er ook nog in verdiepen, het enige dat ik nu weet, ik dat ik nooit meer begin met de pil.
Vorig jaar wist bijna niemand dat ik zwanger was en nu is Anna
Gek is dat hé? Vorig jaar wist ook niet iedereen dat ik zwanger was. Ik heb het op mijn verjaardag aan een aantal familieleden verteld, dat is bijna een jaar geleden.
quote:Inderdaad!!!! Dat mijn moeder het vraagt: okee. Maar al die andere mensen....Op donderdag 1 februari 2007 11:13 schreef Rottdog het volgende:
Blijf het raar vinden dat mensen de behoefte hebben om te vragen wanneer de tweede komt, heb ik trouwens ook met wanneer gaan jullie trouwen. Nou als het ooit zover is dan vertellen we het je wel.
quote:Eigenlijk willen ze er zelf nog een kindje bij of ze vinden hun eigen leven niet meer leuk zonder zo'n kleine, dus gaan ze zoeken bij anderen. Mijn neiging: 'neem d'r nog maar eentje bij en laat mij met rust.' Of die mensen die niet weten waar ze het over hebben, die zelf geen kinderen hebben. 'Je wil er zeker nog wel één, hé?' 'Neem jij er maar één.' 'Welnee, ik houd niet van baby's'. 'Op donderdag 1 februari 2007 11:25 schreef m@x het volgende:
Oh dat vragen om die tweede houdt nooit meer op. En als je dan zegt dat er geen tweede komt roept iedereen: "nou, we spreken jou over een jaar of wat nog wel". Nee is nee! Welk stukje van "nee" begrijpen ze nou niet
'edit@Belaan: dat vinden ze zielig. Want dan zijn ze zo alleen.
quote:Brr. Daar heb ik toch zo'n hekel aan, aan zo'n uitspraak. Rare lui, mensen.... Ik vind 1 ook niet zielig hoor. Elk voordeel hep se nadeel enzo, je hoeft de aandacht van je ouders ook minder te delen. Bovendien, tussen mijn neefjes zit nu ca 2 jaar verschil, en het samenspelen is best lastig. (2,5 en 5 jaar). En het duurt ook nog wel even voor dat verschil niet meer uitmaakt.Op donderdag 1 februari 2007 11:25 schreef m@x het volgende:
Oh dat vragen om die tweede houdt nooit meer op. En als je dan zegt dat er geen tweede komt roept iedereen: "nou, we spreken jou over een jaar of wat nog wel". Nee is nee! Welk stukje van "nee" begrijpen ze nou niet
Zo'n spiraaltje klinkt niet al te ingewikkeld, PV. Heb je een met of zonder hormonen? Want die zonder hormonen, dat vind ik ook nog wel steeds een optie.
Ik ga even kijken hoe dit bevalt. 'k Moet nog wel ff zes weken de rubberplantages steunen, want pas na de controle kunnen ze veiligheid garanderen.
Hier ook steeds de vraag wanneer de 2e komt hoor... Nou als t er de tijd voor is en als we een groter huis hebbe....
Geen gaatjes! Volgens de tandarts is de kritieke periode qua tandvlees e.d. nu ook voorbij (de 3 maand voor en na de bevalling schijnen het ergst te zijn). Wat gaan jullie snel met posten! Ik kan het niet bijhouden!!!
Brent is al een kwartaal!
Dus ik heb vorig jaar rond deze tijd gesexed Ik blijf erbij dat het een Valentijnskindje is. Aangezien ik mijn Valentijnscadeautje te klein vond
Fijn dat alles goed was bij de tandarts.. Ik moet nog steeds een afspraak maken om mijn 2e verstandskies te laten trekken.. maar heb geen zin
quote:?Op donderdag 1 februari 2007 12:43 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Ik heb er eentje met hormonen. Van een koperspiraaltje is bekend dat de menstruatie heviger wordt, en die is bij mij al vrij hevig. En ik ken iemand die door het spiraaltje heen zwanger is geworden, miskraam welliswaar, maar toch...
Ik ga even kijken hoe dit bevalt. 'k Moet nog wel ff zes weken de rubberplantages steunen, want pas na de controle kunnen ze veiligheid garanderen.
Ik ben zelf een kindje dat verwekt is terwijl er een koperspiraaltje zat.
Echt waar... bij ons in de familie hoef je maar naar de vrouwen te kijken en ze zijn zwanger! Mijn moeder 2x zo'n gevalletje en ik ook dwars door de pil heen
Nou ja, als ik dan zwanger wordt, wil dat kindje blijkbaar wel heel graag bij ons komen.
Heb net mijn moeder gebeld.... We moeten nu extra opvang regelen, omdat A. gaat studeren. We hebben het plan om de opa's en oma's te vragen elkaar af te wisselen, dus eens per 3 weken (3 stellen opa's en oma's) op te passen. Moeder is helemaal blij. Maar omdat ze zo ver weg woont, moet ze dan wel de avond van te voren al komen, en dat vind ik best lastig. Elke 3 weken een zondagavond met moeder... Maar voor Eva vind ik het goed, en ze zorgt ook heel goed voor haar...
gewoon om te zien hoe ze dan intens van arwen geniet en samen leuke dingen doen Trouwens heir hoor ik eigenlijk alleen maar jullie zullen wel geen 2e nemen met al dat gedoe van arwen he..
dus het kan ook de andere kant uitslaan ). Nu stelde zij voor om even een time-out te nemen. Gewoon een weekje vrij om een beetje tot rust te komen en mijn hoofd te ordenen. Ik gaf aan dat ik het een beetje vroeg in het jaar vind om nu al mijn vrije dagen er doorheen te jagen. Zeker wanneer je een kindje hebt is elke vrije dag die je hebt heel kostbaar, gewoon omdat je niet weet wat er gaat gebeuren. Zij gaf aan dat ik me natuurlijk ook ziek zou kunnen melden. Goedkeuring geven om me ziek te melden gaf ze niet maar het werd wel geimpliceerd. Ik weet nu niet zo goed wat ik moet doen. Gewoon vrij nemen, me ziek melden of gewoon morgen weer aan het werk gaan.je bent gewoon even op en om "psychische" redenen is het even belangrijk die rust te krijgen.
Daarvoor hoef je naar mijn idee geen vrije dagen op te moet geven.
Maar ik weet niet wat jij liever hebt..
Yppy het is wel erfelijk hoor met name de allergieen, maar ik zie het ook niet waarom niet. Ik denk ook al zou het zo zijn dat dat kindje dezelfde symptomen e.d. heeft je juist allerter bent e.d.
Eerst wel nog even van Arwen genieten en dingen op orde zetten
Het idee is niet prettig, maar aan de andere kant is voorkomen beter dan genezen. En soms moet je wel even voor jezelf kiezen.
Je manager zal het je iig niet kwalijk nemen, anders had ze die hint ook niet gegeven.
Ik zou toch proberen om over je schroom heen te stappen en thuis te blijven.
Ik ben nu ook ziek thuis terwijl ik me eigenlijk niet ziek in de zin van echt ziek voel. Maar het is misschien wel nodig om niet helemaal in te storten. En zowel jij als het bedrijf zijn er bij gebaat binnenkort een M@x te hebben die er weer tegenaan kan ipv een ingestorte M@x die er voorlopig helemaal niet meer is.
Meld je nou maar ziek
Gewoon ziekmelden. Even een weekje bijtanken en tot jezelf komen hoor, anders zit je dalijk nog dieper in de "put".
) Halve dagen gaat niet lukken omdat ik best een end met het openbaar vervoer moet (eerst een eind lopen, dan een bus, dan de trein en dan weer een eind lopen) en dat is met mijn gipsen poot weer niet fijn. Als ik hele dagen werk kan ik met meerijden. Het gekke is gewoon dat ik me niet ziek voel. Ik snap wel wat jullie bedoelen maar ik werk ook een beetje bij een bedrijf waar achterdocht hoogtij viert en waar er een reorganisatie aan zit te komen. Ik ben altijd bang dat dit soort dingen tegen je gebruikt gaan worden.
En ik denk ook wel dat je misschien beter ff bij kan tanken en dan weer met frisse moed gaan beginnen.
quote:
Jullie zijn bij deze uitgenodigd om as zaterdag in Assen een plakje arretjescake op te komen smikkelen.
Dan ben ik al 25!
Mijn moeder kwam vanmiddag even langs. Ik vind het zo leuk om te zien hoe uitbundig Kim haar begroet. Zo lief!
Pv, het spiraaltje zetten viel het je mee met de pijn? Hier ligt hij klaar, in een grote doos.
Ik had nu ongesteld moeten worden, maar is dus nog niet zo. Ik wacht nog ff af. En anders maar niet tijdens menstruatie.
Maar ze hebben daar vast geen arretjescake Max, ik herken het gevoel, maar soms moet het even. Psychisch op zijn is ook een goede reden. En als je baas er zelf al naar hint, dan zullen ze je het heus niet zo kwalijk nemen.
quote:Dat lijkt me idd lastig dan. Ik kan me voorstellen dat je je dan niet zo makkelijk ziekmeldt 'als er niets aan je te zien is'. Maar ja, toch he, neem jezelf goed in acht..... (is dus heel makkelijk gezegd tegen een ander, maar wellicht als genoeg mensen het tegen je zeggen....).Op donderdag 1 februari 2007 15:55 schreef m@x het volgende:
maar ik werk ook een beetje bij een bedrijf waar achterdocht hoogtij viert en waar er een reorganisatie aan zit te komen. Ik ben altijd bang dat dit soort dingen tegen je gebruikt gaan worden.
over gehad en er even goed over nagedacht en morgen neem ik lekker een dagje vrij. Even een dagje uitslapen, rustig nadenken en relaxen. Misschien dat dat al voldoende lucht geeft om er weer even tegen aan te kunnen. Mocht dat niet voldoende zijn dan zien we dan wel weer. Jullie zijn lief Hier hormonale buien... ik heb vandaag bijna dwangmatig 200 gram M&M's crispy gegeten. En nu ben ik nóg ongelukkiger net als al die andere keren dat ik het deed en toch doe ik het iedere keer weer... En ik ben moe en voel me even heel alleen hier. Lief ligt na een lange dag werken te slapen op de bank ... En ik wil heel graag slapen en huilen, maar ik kan mijn moedergevoel niet loslaten en dus kan ik niet huilen. Bovendien zit ik met een ontevreden baby, die al een paar dagen overdag kort slaapt maar wel zeurderig is, ik word er mesjogge van.... Volgen jullie het nog?
zal niet veel helpen, kan niet veel voor je doen.. maar ik denk aan je
Vandaag de stad in geweest. Gave meiden kleertjes voor Maud gekocht....foto's volgen. En verder alleen maar dingen die ik echt nodig had. We leven nu even echt op budget dus het is echt goed kijken met wat ik koop. Heb ook lang met de kleertjes voor Maud in handen gestaan. Maar ik vond het na 11 weken wel genoeg. het rouleren van de 6 pakjes die ze heeft was ik beu. Ze lag voor mijn gevoel constant in dezelfde kleren. Gelukkig was de zeeman erg vriendelijk. Een winkel met voordelige maatjes 50.
PV dikke
Zeeman heeft idd best leuke dingen.
. Da's wel weer wennen he, zo'n zooi hormonen in je lijf!Chacama, heeft Maudje nog maat 50?
quote:Jup ze zit nog steeds in 50. Het zijn wel grote 50-ers. Maar 56 is echt...echt nog veeeeeel te groot. Ik gok dat ze nu ca. 53 cm is. En kleine 56 zijn moeilijker te vinden dan grote 50-ers blijkbaar. Ik kijk wel uit naar de tijd dat ze rond 56cm zit. Dan heb ik nl heel veel leuk meidenspul van toen Fleur klein was. En als ze in 62 zit.....ooooh berg je. Dan heb ik zoveeeeeel meidenspul. Heb er helemaal zin in. Ze zit ook nog in newborn luiersOp donderdag 1 februari 2007 21:03 schreef linda856763 het volgende:
PV, lekker dan!
Chacama, heeft Maudje nog maat 50?
Ter info: volgens het pendelen gisteren komt er hier nog een meisje bij....haha....eerst zien dan geloven.
Ben zelf nu trouwens ook moe. Maar het is mijn eigen schuld. Het was gisteren teveel voor Maud en dat heb ik met een onrustige nacht mogen bekopen. Eigen schuld dikke bult.
Linda zie fototopic voor Maud in maatje 50
[ Bericht 14% gewijzigd door chacama op 02-02-2007 10:28:55 ]
quote:Nee gelukkig niet, maar je weet nooit wie er leest en sommige dingen houd ik dan toch liever wat minder openbaar!Op donderdag 1 februari 2007 11:01 schreef YPPY het volgende:
Goed dat je weer terug bent PM. Wordt je irl geconfronteerd met wat je hier schrijft? Voor sommige dingen zou je een besloten forum moeten hebben.
quote:Hier ook!Vorig jaar wist bijna niemand dat ik zwanger was en nu is Anna
Chacama, vervelend, dat vloeien enzo. Ik weet niet wat normaal is daarin, ik ben nog steeds niet ongesteld, al heb ik diverse malen gedacht dat het kwam.
quote:Ik ben er eigenlijk nog steeds niet uit.Op vrijdag 2 februari 2007 13:07 schreef PM-girl het volgende:
BassMiss, hoe is het met werken nu? Ga je zo door of maak je een andere keus?
Ik vind het niet meer zo erg als de eerste week, maar ik voel me er nog steeds niet goed bij, dus de zin om wat anders te doen blijft wel.
quote:Moeilijk he!Op vrijdag 2 februari 2007 16:33 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Ik ben er eigenlijk nog steeds niet uit.
Ik vind het niet meer zo erg als de eerste week, maar ik voel me er nog steeds niet goed bij, dus de zin om wat anders te doen blijft wel.
Ik denk dat er nooit helemaal een juiste oplossing is in deze. Als je werkt, mis je je kindje en moet je oppas regelen. Of je werkt met je kindje zoals jij, maar heb je niet alle tijd voor hem zoals normaal wel.
Als je ander werk gaat doen (zoals ik wrs. nu), is het weer niet het werk wat je precies wil doen qua inhoud.
Ik heb in ieder geval voor rust voor mezelf gekozen nu, zodat ik mijn energie goed voor Simon kan gebruiken en niet kwijtraak aan onnodige andere zorgen.
Maar ik moet er dan ook weer niet aan denken om hem ergens anders heen te moeten brengen. Liefst van al zou ik gewoon willen werken wanneer het mij uitkomt en dat Fons dan bij zijn papa kan blijven, maar ja, dat is een beetje utopisch vrees ik...
quote:Erg jammer dat het utopisch is.Op vrijdag 2 februari 2007 18:11 schreef Bass-Miss het volgende:
dat is een beetje utopisch vrees ik...
Ik ben zo heel heel heel erg blij dat dat bij ons wél zo geregeld is.
Dat maakt het feit dat ik straks toch écht weer aan de slag moet een beetje draagzamer...
quote:Als je een plan hebt dat blijkt te werken houd ik me aanbevolen!Op vrijdag 2 februari 2007 18:24 schreef Bass-Miss het volgende:
Mijn lief moet gewoon dringend rijk worden, dat is alles.
En B-M ik houd me ook aanbevolen voor dat plan.
quote:Hmmm, heb jij nou ook een muziekman? Dream on dan maarOp vrijdag 2 februari 2007 18:24 schreef Bass-Miss het volgende:
Mijn lief moet gewoon dringend rijk worden, dat is alles.
quote:InderdaadOp vrijdag 2 februari 2007 19:38 schreef Macka66 het volgende:
[..]
Hmmm, heb jij nou ook een muziekman? Dream on dan maar
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het wél fijn vindt om ernaast ook te werken. Zeker nu ik volgende maand met m'n nieuwe baan ga beginnen
Vorige week kreeg ik de vraag (van een collega) of ik wel wilde blijven werken. Alle moeders daar zijn gestopt met werken voor/na de geboorte van hun eerste kind. Generatie thuisblijfmoeder. Van de ene kant zou ik graag stoppen en niet meer elke dag de problemen van een ander op lossen, ruzies sussen en gez*&k aanhoren. Van de andere kant word ik dan gek van mezelf. Toch maar blijven werken dan.
Morgen vier ik mijn verjaardag, kijken hoe ik me zondag voel.quote:Ik heb juist het gevoel dat ik dan veel meer dingen zou kunnen doen dan nu.Op vrijdag 2 februari 2007 20:39 schreef YPPY het volgende:
Van de andere kant word ik dan gek van mezelf. Toch maar blijven werken dan.
Maar dan dingen waar ik echt voor kies.
En Chaca, lees het nu pas. Bedenk, het is maar een..... Juist!
Sterkte!quote:Nee, een muziekZAALman.Op vrijdag 2 februari 2007 19:38 schreef Macka66 het volgende:
[..]
Hmmm, heb jij nou ook een muziekman? Dream on dan maar
Ik kan me heel goed voorstellen dat heel veel vrouwen na een jaar compleet afknappen op wat ze eerder hun 'droombaan' vonden.
Men moet hier echt eens gaan denken aan verlof zoals in Scandinavië; 9 tot 12 maand en eventueel te ruilen met de papa. Ik denk dat het op de lange duur minder geld kost dan al die uitvallende moeders met goeie banen...
quote:Ha, nog een lotgenoteOp vrijdag 2 februari 2007 20:21 schreef Igraine het volgende:
[..]
Inderdaad
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het wél fijn vindt om ernaast ook te werken. Zeker nu ik volgende maand met m'n nieuwe baan ga beginnen
Ik moet om het financieel te redden zeker vier dagen per week werken. Het hadden er van mij best drie mogen zijn. Maar goed, eerst weer eens een baan zien te krijgen. Een leuke natuurlijk!
quote:Nog minder kans om een fortuin te maken
Maar wel leuk lijkt me, lekker vaak bandjes en dergelijke kijken!
quote:Dankjewel!Op zaterdag 3 februari 2007 00:35 schreef Neuk het volgende:
Succes met het vinden van een heel leuke baan, macka!
Mijn contract liep af tijdens mijn bevallingsverlof. Het was geen geweldige werkomgeving voor mij, dus wat dat betreft was het niet echt jammer. Maar ik vond het wel moeilijk toen ik in september weer moest solliciteren. Ik voelde me helemaal nog niet fit. De twee sollicitatiegesprekken die ik heb gehad liepen op niks uit. (De ene werkgever vond me te intelligent voor de baan
, de ander vond me niet assertief genoeg)Inmiddels voel ik me echt een stuk beter, en opeens komen er leuke gespreksuitnodigingen los. Het gaat de positieve kant op dus.
Ik denk dat je pas echt een goede herstart in het arbeidsproces kunt maken als je weer fit en ontzwangerd bent. Dus een jaar moederschapsverlof lijkt mij ook een goede zaak!
De nacht zijn we hier goed doorgekomen. Het spierpijn van het tegenhouden van Maud, zodat ze niet van mijn borst afrolde, maar ze heeft rustig geslapen.
goedzo PV
. MAar ik had graag een deel van mijn verlof overgeheveld naar A. Administratief moet dat ook helemaal niet zo moeilijk te regelen zijn (hoewel, UWV...)Ik werk ook 4 dagen Macka. Maar A. is dan ook 3 dagen thuis (straks 2 omdat hij weer gaat studeren). Zo vind ik het fijn, moet er niet aan denken om elke dag te stressen met halen en brengen bij kdv...
Ik ben hier nog geweldig aan het genieten van mijn mannetje
Ik merk ook dat ik nu ineens weer extra verliefd ben op mijn vriend, als ik hem zo zit te observeren met de kleine..hij is zó'n ontzettend leuke en lieve trotse papa...ik houd het bijna niet droog als ik het aanzie
Het enige wat irritant is is dat er iets niet helemaal goed is gegaan met de geboortekaartjes, die zijn dus nog steeds niet verstuurd...Moonah en Obli: hij komt eraan hoor
Morgen mag ik voor het eerst naar buiten, ff lekker een blokje om met m'n trots
[ Bericht 2% gewijzigd door Vivi op 03-02-2007 14:20:46 ]
Ik ben voor het zweedse verlof hier, al kan ik me voorstellen dat je na 1 jaar helemaal geen zin meer hebt in werken.
Ik kies er wel voor om te werken, merk dat ik dat nodig heb, ergens een heel ander wereldje ingaan. Maar welk werk, is ineens niet meer zo belangrijk, als het maar leuk is!
Macka66 hier nog een mama waarbij het contract afliep op de datum van het verlof dus ook ik mag weer fijn gaan solliciteren als mijn verlengd verlof afloopt. Ik zie het nog helemaal niet zitten maar misschien valt het mee... Ergens vind ik het wel zo dat ik wel iets moet gaan doen want 17 weken tussen deze vier muren vind ik ook genoeg wel eerlijk gezegd. Lijkt alsof mijn hersens verschrompelen of zou het nog zwangerschapsdementie zijn???
Ben de hele dag al taarten aan het maken en dergelijke en het ruikt hier net als in een bakkerij heerlijk naar vers gebak (moet alleen mijn lief uit de keuken houden want die wil alles proeven haha)...
Morgen is deze mama weer een jaartje ouder.
Meiden, sterkte met banen zoeken!
En alvast gefeliciteerd met je verjaardag MIbos.
PV, heb je een leuke dag gehad? Jij ook nog gefeliciteerd!
Cattie, ik lees dat het met kolven goed is gegaan. Hoe vond je het om zo lang bij Ive weg te zijn?
[ Bericht 8% gewijzigd door sjak op 03-02-2007 20:38:08 ]
Ik heb Ive redelijk gemist, maar het ergste vond ik dat hij niet goed wilde drinken. Ik voelde me zo machteloos en alleen, op die stomme hotelkamer 's avonds en 's nachts. Maar gelukkig ben ik nu weer lekker bij mijn mannetje!
Verder gaat het nu ff niet zo goed met mij. Ik heb gisteren nogal ernstig ruzie gehad met mijn man over de voeding van Ive. Ive moet beter uit een fles (of beker) gaan drinken, anders is het niet te doen voor hem. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar de manier waarop, daar verschillen we nogal over. Hij vindt dat het tijd is om (gedeeltelijk) over te gaan op kv, omdat dat goed zou zijn voor Ive's ontwikkeling. Ik zie niet in waarom dat nodig is. Aan de andere kant is het misschien ook wel dat ik niet (gedeeltelijk) de bv af wil bouwen omdat ik Ive dan los moet laten op dat punt en ik dat heel erg moeilijk vind. Ik word er nogal emotioneel van.
).Drinkt Ive wel water of thee of sap uit een beker? Zou je man dat een optie vinden? En jij? Dan blijf jij qua melk 'verantwoordelijk' (nu 500cc per dag, na zijn verjaardag 300cc) zo lang jij dat wil, en heeft je man een alternatief plus het idee dat Ive onafhankelijker van jou functioneert.
das nogal onzin. smaken leert ie vanzelf kennen door fruit en groente e.d.wat vervelend cattie zo'n ruzie. misschien kun je als comprimis wat meer proberen te kolven, maar zelfs daarvan denk ik... waarom? hij is nog zo klein. Misschien zou het voor je man wel fijn zijn om te weten tot hoe lang je bv wilt geven, zodat hij weet wanneer daar "een eind" aan zit. is maar een idee hoor. sterkte ermee
nee hoor! Het was erg gezellig. En ik heb van mijn ouders een nieuwe fiets gekregen, ik wilde een stevigere dan het barrel dat ik had, waar een kinderzitje op kan. Dus die heb ik dan van mijn schoonouders gekregen, een kinderzitje van nijntje. Voor de rest nog een paar boeken, cremmetjes voor huid en haar en Rush Hour. Oja.. en huissokken in de vorm van een eend En iemand had nog een zelfgemaakt popje voor Kendahl meegenomen Cattie, dat loslaten herken ik. Best moeilijk, maar als ik het kan, kun jij het ook
En het is idd voor paplief fijn om te weten hoe het verder gaat. Papa hier werd ook ineens bezorgd hoe het nu verder moest zonder de bv. Maar dat is allemaal dik in orde gekomen. Papa's zijn zo lief als ze ineens toch zorgen om hun kleintje blijken te hebben
Jouw welzijn is net zo belangrijk als dat van Ive en als jij er zo verdrietig van wordt dan zou dat voldoende reden zijn voor je partner om even pas op de plaats te maken.
ik hoop dat jullie er snel uitkomen.
Owlet, mijn welzijn is idd ook belangrijk, maar dat van mijn man ook. En hij heeft nu op zijn vaste zorg dag en als ik naar cursus moet moeilijkheden met het geven van de fles en dat is ook niet leuk meer. Poemojn, dat van die 500ml/300ml is een hele goede (ik ben ook nogal cijfermatig ingesteld)! En water e.d. kan natuurlijk ook. Belana, het zou goed kunnen dat mijn man graag een "einddatum" wil, ik zal er straks eens met hem over praten. Zelf ben ik van plan om met 1 jaar te stoppen.
We hebben net besloten dat Ive vanaf vandaag elke dag om 11.00 uur de fles krijgt (tuitbeker wil nog niet, dat is nog even oefenen). Wat er in zit maakt niet zoveel uit (kv, pap, mm, water). Ik ga die voeding dus afbouwen. Er blijven er nog genoeg over op een dag (7) om lekker bv te kunnen geven en 1 voeding minder is niet het einde van de bv.
Dit lijkt mij wel een fijn compromis. Ive krijgt vaker de fles (of straks beker), maar de bv blijft de hoofdmoot. En ik kan er langzaam aan wennen dat ik hem los moet laten. Het is even slikken, maar als we zo alledrie gelukkig zijn ben ik blij.
Mijn man is trouwens vandaag heel lief voor mij, hij vindt het ook heel rot dat we gisteren zo'n ruzie hadden en wil alleen maar het beste voor ons alledrie. Het ouderschap geft wel een nieuwe dimensie aan je relatie. Er zijn momenten dat ik nog veel verliefder ben op mijn man, als ik zie hoe hij met Ive omgaat. En er zijn momenten dat ik heel boos op hem wordt, als we het niet eens zijn over hoe we met Ive om moeten gaan. Het gaat gewoon zo diep, een kind. Gelukkig zijn we bijna altijd nog hartstikke gelukkig met elkaar.
quote:Lieve schat, dit herken ik zó! En ik denk met mij vele andere moeders en vaders. Het is ook niet nogal wat, een kind krijgen. Buiten de enorme verantwoordelijkheid die je nu hebt, krijg je er ook nog maar eens een aantal compleet nieuwe rollen bij. Moeder van je kind, moeder van het kind van je partner (en dat zijn níet dezelfde rollen...) en voor de vader geldt dat natuurlijk ook. Wij hebben ook zeer regelmatig gedoe en gezeik. Ik heb gisteren nog een uur zitten spuien tegen mijn zus. We houden onwijs veel van elkaar, idd die extra dimensie ook, maar mijn hemel, ik heb af en toe echt de neiging Thies in de auto te zetten en er vandoor te gaan.Op zondag 4 februari 2007 11:28 schreef cattie het volgende:
Mijn man is trouwens vandaag heel lief voor mij, hij vindt het ook heel rot dat we gisteren zo'n ruzie hadden en wil alleen maar het beste voor ons alledrie. Het ouderschap geft wel een nieuwe dimensie aan je relatie. Er zijn momenten dat ik nog veel verliefder ben op mijn man, als ik zie hoe hij met Ive omgaat. En er zijn momenten dat ik heel boos op hem wordt, als we het niet eens zijn over hoe we met Ive om moeten gaan. Het gaat gewoon zo diep, een kind. Gelukkig zijn we bijna altijd nog hartstikke gelukkig met elkaar.
We willen allebei het beste voor ons drietjes, maar alles is nieuw. En als je allebei eigenwijs bent is het soms moeilijk om er uit te komen. Gelukkig lukt dat uiteindelijk altijd wel, maar het gaat niet vanzelf en ook niet altijd gezellig.
Wat ik overigens wel enorm super van J vindt: Hij neemt nu (na weer eens zo'n 'ruzie') uit zichzelf bijna altijd 's ochtends Thies mee naar beneden (hij draait avonddiensten) zodat ik nog een uurtje ongestoord kan bijtanken. Zonder wakker te worden van elk kraaitje/smakje/lachje vn mijn menneke.
Zo, ik moest het even kwijt geloof ik.
Blijkbaar hoort het erbij dat je af en toe flink gedoe hebt. En vriendin van mij met een supergoede relatie, nooit ruzie enzo, biechtte laatst op dat ze sinds ze een dochtertje hebben twee keer de neiging heeft gehad om met haar weg te gaan bij hem. Dat was voor mij wel een eye-opener, als zij dat al had!
Het belangrijkste is te blijven praten en weer goed maken. En kijken waar jullie middellijn zit, wat wil hij nog accepteren wat kun jij accepteren.
Ook over dat nog niet kunnen loslaten door de moeder. Inmiddels heb ik het van mezelf geaccepteerd. Nu J nog.
Fijn dat het inmiddels weer is bijgelegd tussen jullie. En sterkte met afbouwen.
Nú is het toch maar fijn he, dat Ive zich nog zo vaak meldt voor een voeding. heb je er nog lekker veelover!
Kom op dames, we mogen allen uit de kast komen!
PV, fijn dat je een leuke dag hebt gehad!
Hier idem dito. Als ik Michel met Amber zie spelen en ravotten dan smelt mijn hart, maar ik ben strenger met Nee zeggen dan Michel. Michel zegt het te lief.. daar hebben we onder andere wel eens ruzies over. Net als over het huilen 's nachts en het uit bed gaan als mevrouw wakker wordt..
voor alle ladies!. Maar eigenlijk zijn we het behoorlijk eens over de verzorging en opvoeding.... Tot nu toe quote:Cattie, waarom slaan jullie die tuitbeker niet gewoon over als Ive er niet aan wil? Voor sommige kinderen is zo'n tuitbeker gewoon een onnodige tussenstap, die drinken makkelijker uit een gewone beker. Zeker als ze toch al niet zo 'happig' zijn op drinken uit een flesje. Wát er in de fles of beker zit maakt natuurlijk wel uit qua aandeel in Ive's voedingsstoffen.Op zondag 4 februari 2007 11:28 schreef cattie het volgende:
We hebben net besloten dat Ive vanaf vandaag elke dag om 11.00 uur de fles krijgt (tuitbeker wil nog niet, dat is nog even oefenen). Wat er in zit maakt niet zoveel uit (kv, pap, mm, water). Ik ga die voeding dus afbouwen. Er blijven er nog genoeg over op een dag (7) om lekker bv te kunnen geven en 1 voeding minder is niet het einde van de bv.
Fijn dat jullie een compromis hebben gevonden!
Wat fijn om te horen dat het niet vreemd is dat ik nu af en toe ruzie heb met mijn man. Wij zijn dat namelijk helemaal niet gewend.
Je hebt ook zoveel verandering, buiten de zorg voor je kind, verander je zelf ook. Ineens zie je dingen in de wereld met heel andere ogen. Ook de twee-eenheid die je met je partner vormt wordt anders. Je kunt niet meer onbelemmerd op elk tijdstip je frustaties en verwachtingen uitpraten, want kleine behoeft aandacht.
Ik denk dat bijna elk vers gezin daar gewoon mee te maken krijgt, en je er op bedacht moet zijn. Toen Storm werd geboren waren wij ook al 9 jaar samen, maar ook wij hebben in het eerste jaar wel een stevige dip gehad. Maar gelukkig is hier alles weer op zijn pootjes terecht gekomen en rennen er inmiddels drie van die handenbindertjes rond :-)
Hier gaat het trouwens eigenlijk best wel heel erg goed. Heb zin om te gaan werken. Heb geen zin om Maud bij de oppas te laten. Een dagje ging nog wel (en dan ging ik tussendoor ook nog langs), maar vanaf dinsdag wordt het menens.....F. heeft wel op de deur van de zaak gezet dat we van 13.00 tot 17.00 open zijn. Dus met een beetje mazzel krijgt Maud maar 1x fles en kan ik de rest van de voedingen zelf doen
Maar goed, zijn kleine dingen, die voor flink veel irritaties kunnen zorgen.
herkenbaar dus.
. Irritaties alom, en waarom? Geen idee. Vage gevoelens en erg moe zijn, dat vooral..... quote:Hormonen?Op zondag 4 februari 2007 22:20 schreef linda856763 het volgende:
Zei ik net dat het bij ons meestal wel lekker loopt? Nou, nu ff niet
zo is mijn man toch een hele andere papa dan ik vantevoren had gedacht.
nee geen herkenning Belana
Het gaat wel. Het dagje vrij was lekker maar om nou te zeggen dat ik lekker uitgerust ben of dat mijn hoofd leeg is Ik zat me thuis schuldig te voelen omdat ik nog zo'n hoop te doen had en thuis niet 'nuttig' bezig was. .[ Bericht 17% gewijzigd door m@x op 05-02-2007 10:22:43 (toch maar even een stukje weggehaald.) ]
Op één van die testen scoorde ik ontzettend slecht op emotionele stabiliteit. Het kwam er op neer dat 90% van de mensen emotioneel stabieler waren dan ik op dat moment. Op die basis wilde hij niet verder gaan met mij.
Maar dit is eigenlijk een beetje offtopic hier. En aan de andere kant ook weer niet, want voordat ik moeder was, had ik dit in de hand en kon ik relativeren en situaties waarin ik me zelf had gemanouvreerd met humor bekijken. Sinds het moederschap kan ik dat veel moeilijker.
Is er niet een mogelijkheid om te kijken of je een andere begeleider zou kunnen krijgen? Mss dat die net even wat andere dingen doet en zegt waardoor jullie wel samen verder kunnen of zo.
of een assertiviteitstraining?
bedoel ik niet negatief hoor, maar met wat zelfvertrouwen sta je misschien wat sterker in je schoenen en zit je beter in je lijf
quote:Ik zou alle ultieme geniet verhalen die je hier leest niet als een maatstaf zien hoor.Op maandag 5 februari 2007 09:55 schreef m@x het volgende:
Dat hoop ik ook BE, maar ik ben niet een type wat makkelijk los laat. Dat merk ik eigenlijk altijd en in alles. Ik moet overal de controle over houden en alles moet perfect....
Voor mij is alleen mama-zijn ook niet genoeg. Dat is toch niks geks. Ik ben niet voor niets (net als jij) aan een nieuwe studie begonnen, begin ik binnenkort met een nieuwe baan in een compleet andere sector en zijn er nog veel meer dingen die ik, naast mama-zijn, graag doe en nodig heb.
[ Bericht 5% gewijzigd door Igraine op 05-02-2007 10:30:50 (op verzoek van m@x) ]
[ Bericht 32% gewijzigd door m@x op 05-02-2007 11:13:30 (om dezelfde reden een stukje weggehaald) ]
Ik ben er wel redelijk op ingesteld en daardoor gaat het allemaal wel en ik kan echt wel genieten van die moppies, maar ik vind het ook zwaar.
en livelink, daar word je niet vrolijk van zeg, bij die 10% horen
en M@x, ik wou dat ik tips had... maar ik weet het ff niet
quote:sociale vaardighedenOp maandag 5 februari 2007 10:22 schreef m@x het volgende:
Wat is een sovatraining?
Inmiddels gaat het alweer een stuk beter, nu de verhuizing helemaal rond is. Ik zal nooit een superstabiel persoon worden, maar nu vind ik het weer op een aanvaardbaar niveau.
Ik wil daarom ook proberen om toch weer verder te gaan met het traject, alleen nu moet ik mijn werkgever er weer opnieuw van zien te overtuigen dat ze dat voor me willen betalen. En dat wordt lastiger.
Wat ik dus wil zeggen is, laat het niet zover komen als ik gedaan heb. Ik had toen nog geen kids, maar jij wel. Zorg dus in het belang van die kleine dat je al eerder aan de bel trekt. Dat je de verantwoordelijk los leert laten. De verantwoordelijkheid naar kinderen is belangrijker dan de verantwoordelijkheid naar je werk. Hoe moeilijk het ook is. Een overspannen moeder zijn is echt geen pretje. Niet voor jou en ook niet voor die kleine van je.
. Best handig in mijn werk en leven, maar soms ook onhandig en contraproductief. Ik ben ook druk bezig met uit te vinden hoe ik de balans tussen dingen in de hand houden en dingen los kunnen laten kan vinden. Dikke kus voor allen die daar ook mee worstelen
Weliswaar niet meer actueel, maar in het verleden was ik een enorm labiele, depressieve controlefreak die zich voor alles en iedereen verantwoordelijk voelde en zich schuldig voelde omdat ze niet aan alle zelf-opgelegde eisen kon voldoen. Uiteindelijk ben ik 2 jaar uit het werkproces geweest en heb heftige therapieën gehad. En nu gaat het goed. Al jaren.
Wat ik ermee wil zeggen, net als Chacama, laat het niet zo ver komen. Zoek hulp (en als je op tijd bent hoeft dat helemaal niet zo heftig te zijn
) als eea je boven het hoofd groeit.Sterkte M@x en Livelink.
quote:Ook herkenbaar. Afschuwelijk gevoel. ik noemde het altijd een 'gat in mijn buik'.Op maandag 5 februari 2007 11:37 schreef m@x het volgende:
Het is niet zozeer dat ik de controle over mijn werk wil houden maar meer de controle over mezelf. Die ben ik al een hele tijd kwijt. En dat klinkt een stuk dramatischer dan dat het is hoor. Het is gewoon een soort continu gevoel van ontevredenheid. Ik kom er alleen niet achter wat ik kan doen om mezelf tevreden te maken
quote:Uhm om met de wijze woorden van mijn psycholoog te spreken.....de lat voor jezelf lager leggen. Minder van jezelf eisen. De grens van tevredenheid dus omlaag halen dat ie wel haalbaar is, in plaats van buiten bereik.Op maandag 5 februari 2007 11:37 schreef m@x het volgende:
Het is niet zozeer dat ik de controle over mijn werk wil houden maar meer de controle over mezelf. Die ben ik al een hele tijd kwijt. En dat klinkt een stuk dramatischer dan dat het is hoor. Het is gewoon een soort continu gevoel van ontevredenheid. Ik kom er alleen niet achter wat ik kan doen om mezelf tevreden te maken
quote:Hier nog zo eentje. Supermoeke bestaat hier alleen van 17:00 (thuiskomst) tot 19:00 (tuig naar bed). En oh ja, des ochtends slaag ik er ook nog wel eens in ze allemaal aangekleed, uitgeplast, gepoetst en gekamd op te leveren bij mannie zonder mopperen. Soms he.Op maandag 5 februari 2007 10:26 schreef Belana het volgende:
...Ik hou van mijn kinderen en wil ze niet meer missen, maar ik ben niet die supermoeke die ik hier wel eens voorbij zie komen. Ik wil niet de hele dag met de kinderen bezig zijn, ik ben blij met mijn baan omdat ik dan ook andere dingen heb. Ik vind het zwaar, bijna nooit tijd voor jezelf.
Ik ben er wel redelijk op ingesteld en daardoor gaat het allemaal wel en ik kan echt wel genieten van die moppies, maar ik vind het ook zwaar.
...
quote:Dat is dan ook wel een topprestatie! Ik vind mezelf altijd heel stoer als ik 2 kinderen op tijd aangekleed, gevoerd en wel op de creche heb. Daarna moet ik lachen om mezelf. Want wat stelt het nou voor eigenlijk? Iedereen doet dit tochOp maandag 5 februari 2007 11:45 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Hier nog zo eentje. Supermoeke bestaat hier alleen van 17:00 (thuiskomst) tot 19:00 (tuig naar bed). En oh ja, des ochtends slaag ik er ook nog wel eens in ze allemaal aangekleed, uitgeplast, gepoetst en gekamd op te leveren bij mannie zonder mopperen. Soms he.
Mw zou 13.00 hier zijn, het is nu 13.30 en ze is er nog niet.
Ligt het nou aan mij, of is dat raar?
Als je te laat komt, bel je toch even? Of desnoods een email. Heb getest en de telefoon doet het wel.
Heb al gebeld en ik moet maar afwachten. Heb dr ook alvast een mail gestuurd.
Je blijft er toch voor thuis.
Enne, om 14.30 Mirena laten zetten. Ben benieuwd hoe het gaat. Hopelijk niet te veel pijn.
Hopelijk is ze er inmiddels.
Maar wat heb je dat krap op elkaar geplanned.
13 uur MW, 14.30 spiraal zetten.
quote:Ze is er niet. Grrr.Op maandag 5 februari 2007 13:53 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het ook raar hoor Ingrid.
Hopelijk is ze er inmiddels.
Maar wat heb je dat krap op elkaar geplanned.
13 uur MW, 14.30 spiraal zetten.
Is niet krap vind ik. Van 13.00 tot 14.00 mw.
De huisarts is 5 minuten lopen, dus kan makkelijk.
quote:Ehm, tja eigenwijs enzo. Dit hebben al zo veel mensen tegen me gezegd maar ik kan het juiste knopje niet vinden.Op maandag 5 februari 2007 11:43 schreef chacama het volgende:
[..]
Uhm om met de wijze woorden van mijn psycholoog te spreken.....de lat voor jezelf lager leggen. Minder van jezelf eisen. De grens van tevredenheid dus omlaag halen dat ie wel haalbaar is, in plaats van buiten bereik.
Ik hoop trouwens niet dat ik door mijn posts overkom als een onzeker, gefrustreerd hoopje mens want dat ben ik niet hoor.
En succes vanmiddag
) die bezig is met zoveel dingen tegelijkertijd. Die heel cratief, gevat en zorgzaam is en daarnaast behoorlijk wat voor haar kiezen krijgt en heeft gekregen. En daar worstel je nu wat mee en op een behoorlijk verstandige manier, zoals ik het lees. Zo kom je over op mij.
(en irl ben je nog veel leuker.
en ik slijm extra hard omdat ik in een ander topic 
gezien heb hoe verschrikkelijk crea en snel!! je ook bent.)quote:Echt stom.
quote:Ah, dat van die 5 min. wist ik niet!Is niet krap vind ik. Van 13.00 tot 14.00 mw.
De huisarts is 5 minuten lopen, dus kan makkelijk.
quote:En toch werkt het wel M@x. Visualiseer het maar eens. Als je de lat hoog legt spring je er telkens tegenaan en stoot je je hoofd. Au! Leg je de lat lager, dan kun je er elke keer overheen en heb je telkens een "Yes"-gevoel! En dan kan hij weer een stukje hoger.Op maandag 5 februari 2007 14:01 schreef m@x het volgende:
[..]
Ehm, tja eigenwijs enzo. Dit hebben al zo veel mensen tegen me gezegd maar ik kan het juiste knopje niet vinden.
Maar als je het knopje niet kunt vinden is het idd lastig. Wellicht kun je proberen bewust te kijken naar waar je wél tevreden over bent?
En dan nog twee 'slogans' die wel erg waar zijn:
* Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen. *
* Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. *
Mij heeft het wel geholpen om daarmee dingen te leren relativeren/ in een ander licht te kunnen zien.
quote:Zoals je ziet zijn er veel meer dames die in een vergelijkbare positie als jij zitten/hebben gezeten. Allemaal onzekere gefrustreerde hoopjes mens...???Ik hoop trouwens niet dat ik door mijn posts overkom als een onzeker, gefrustreerd hoopje mens want dat ben ik niet hoor.
Heb haar nog een keer gemaild dat ik hoop dat er niet iets met haar gebeurd is. En of ze belt of mailt met de uitleg. Zit nu wel heel erg te twijfelen om ermee te stoppen.
Nou, ik ga me klaarmaken voor de dokter.
Die woordenwisselingen vallen hier wel mee af en toe wel wat maar dat hoort erbij tot nu toe...
Ingrid misschien kan je met deze maatschappelijk werkster stoppen en het aangeven bij de organisatie dat je een vervangende wilt hebben totdat je 22 (?) maart a.s. bij de psych. terecht kan. Het is toch te raar voor woorden wat ze doen met mensen in het algemeen daar? Succes zometeen....
Iedereen een
Het is gewoon een valkuil die ik continu tegenkom Moonah. Tot nu toe roep ik altijd "zo ben ik nu eenmaal" maar het wordt inderdaad wel tijd om er wat actiever mee aan de slag te gaan.
Die slogans worden hier ook regelmatig geroepen maar (nog) niet actief beoefend. Tevreden ben ik eigenlijk nergens over. Ons huis is nog niet af/schoon/netjes/etc, mijn werk is geen uitdaging/betaald niet genoeg/etc, ik kan mezelf moeilijk motiveren om met mijn studie aan de slag te gaan, ik ben veel te dik en zo kan ik nog wel een hele tijd doorgaan. De lat ligt inderdaad heel erg hoog en ik heb een ontzettende "glas is half leeg mentaliteit". Als ik het allemaal op het scherm zie staan klinkt de oplossing heel logisch. Het in praktijk brengen ervan is alleen een stuk minder makkelijk
Gek dat je nog niks van mw hebt gehoord Ingrid. Ik zou niet bij voorbaat beslissen om ermee te stoppen. Wacht in ieder geval even de reactie op je mailtje af.
quote:Dikke kans dat ze in de file staat/stond of autopech heeftOp maandag 5 februari 2007 14:14 schreef Ingrid19 het volgende:
Heb net nog een keer gebeld. Het kantoor heeft ook niks van haar gehoord. Misschien heeft ze wel een ongeluk gehad ofzo. Is niet te hopen natuurlijk.
Heb haar nog een keer gemaild dat ik hoop dat er niet iets met haar gebeurd is. En of ze belt of mailt met de uitleg. Zit nu wel heel erg te twijfelen om ermee te stoppen.
Nou, ik ga me klaarmaken voor de dokter.
En is het spiraaltje zetten je meegevallen?
Ken je ze? Die dagen dat je allerlei "dingen" achter elkaar hebt:
* vanochtend luier verschonen, plast Kendahl de boel nat. dus ik leg hem zolang in de ledikant om de boel te verschonen... plast hij ook nog even het bed en zijn slaapzak onder. en dan preciés net naast het matrasbeschermertje
* bel ik voor de uitslag van bloedprikken, gaat Kendahl ontroostbaar huilen. ik weer neerleggen, Ken pakken en opnieuw bellen. ik word in de wacht gezet, ondertussen loop ik met Ken heen en weer en moet ik plassen. Ik loop naar boven en houd hem bezig, terwijl ik mijn benen dichtknijp. Eindelijk krijg ik gehoor: telefonisch spreekuur is op een ander tijdstip, dus ik moet morgen terugbellen.
* Grmbl en op dat moment is de wasmachine klaar en die blijft dan piepen tot je hem uitzet. ondertussen heeft Ken een bruine luier, dus ik verschoon hem: spuitluier tot op zijn rug. Doekje pakken (piep-piep-piep), nog een doekje pakken(piep-piep-piep), schoonvegen (piep-piep-piep). Oh feck, ik moet zo nodig plassen!!!(piep-piep-piep) Schone luier om (piep-piep-piep), schone kleertjes aan (piep-piep-piep). Ken bed in, kus, kroelen, lieve woordjes fluisteren. Kendahl lief lachen, kamerdeur dicht. Buren: bonk, krijs, gil, jank! (piep-piep-piep) Kendahl: mwéééh! Wasmachine uit, plassen!!!!!
...
Hier gaat het allemaal goed. Benthe is nog steeds trotse zus en Jenna een heel makkelijk grietje die veel slaapt. Dit weekend gaan we een lang weekend weg naar Center Parcs en over een week of 3 moet ik weer aan het werk. Helemaal zin in, want ik ben al sinds 16 oktober thuis en ben dan dus 19 weken thuis geweest. Betekent wel dat ik mijn kleine Jenna al over 2 weken moet laten wennen op het KDV. *ieks* Maar aan de andere kant is grote zus daar ook dus is niet helemaal alleen.
Ik heb me net voor de online club van Sonja Bakker aangemeld, want ik wil nu wel eens een paar kilo er af hebben.
Stiekemurd, wat fijn dat alles goed gaat!!
Max en alle moeders die het kunnen gebruiken een dikke kus. Ik heb geen advies, maar leef met jullie mee.
@Stiekemurd: fijn dat je wel zin hebt om te werken en ook dat Jenna's grote zus straks in de buurt is.
De assistent gyns. bieden allebei hun welgemeende excuses aan hebben hier veel aan gehad aldus hun schrijven. Ze hebben niet beseft dat als je tegenover een bevallende vrouw gaat staan bekvechten keizersnede of niet en dergelijke dat dat heel vervelend overkomt en ook van het sneetje in het hoofdje van de baby bevallende weg ipv een krasje dat dat ook een hele discussie kan voorkomen dat zijn dingen waarbij ze beide niet hebben stilgestaan.
Ze konden na drie maanden mijn bevalling nog steeds voor de geest halen (is dat positief of negatief???) en voor de verpleegkundige is het allemaal wat erger want daar waren in het verleden al meer klachten over geweest blijkt uit het schrijven van het ziekenhuis en die zit nu nog in de officiele klachtencommissie ronde en daarover worden wij later weer bericht hoe het met haar afloopt. Nu werkt ze niet totdat die zich erover beraad heeft. Ze is op nonactief gezet...
Wij zijn in elk geval blij alvast met dit nieuws en zo kunnen andere dames die daar gaan bevallen in elk geval rekenen op een beetje meer begrip en ook meer voorzichtigheid en duidelijkheid...
Ik en mijn lief zijn blij dat het ziekenhuis in elk geval toegeeft dat er heel veel dingen zijn misgelopen en dat ze er voor de volgende patienten leer uit hebben getrokken en hoe het met de verpleegkundige afloopt dat vernemen we nog...
Stiekemurd. Zit hier nog in de ontkenning qua afvallen. Het moet wel, maar het hoeft nog niet... als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik word ook steeds dikker... en ik zit wéér te vreten...
Eigenlijk kan ik nu achteraf wel lachen om die post van mezelf net
Pv, die dagen ken ik ook. Alles gaat dan verkeerd.
Van mw heb ik nog niks gehoord. Ze heeft trouwens alleen een fiets. En al zou ze in de file staan, dan had ze wel gebeld.
Ik wacht morgen de reactie op de mail af. Heb ik dan nog niks gehoord, bel ik woensdag op. Vervangende is moeilijk, want ze hebben het druk.
Het spiraaltje is niet gezet. Ik begon ineens meer te bloeden. Woensdag 9.30 is de dag.
Gezellig met de benen wijd, met Kim op de achtergrond.
zo herkenbaar!En Mibos, wat ontzettend goed dat ze zo hebben gereageerd!
Aan de andere kant heeft zij het ook aan haar zelf te danken en zo denk ik er maar over!!!
quote:Niet doorvertellen, maar toen ik ging werken en mijn man de dagelijkse routine met de kinderen op moest pikken moest hij dr soms van janken hoe moeilijk dat bleek. "Gewoon" kinderen eten geven en schoonhouden etc. is helemaal niet "gewoon", het is soms een aanslag op je zenuwen (hoewel het een stuk makkelijker is sinds Lukas niet meer thuis woont, triest genoeg).Op maandag 5 februari 2007 13:33 schreef snoopy het volgende:
[..]
Dat is dan ook wel een topprestatie! Ik vind mezelf altijd heel stoer als ik 2 kinderen op tijd aangekleed, gevoerd en wel op de creche heb. Daarna moet ik lachen om mezelf. Want wat stelt het nou voor eigenlijk? Iedereen doet dit toch
quote:Oe ja dat wordt ook een uitdaging hier, heb je ze eindelijk gevoederd, aangekleed, jasje aan, dasje om, schoentjes aan. Gaat vervolgens eerst de kleinste iets spugen in de maxi cosi en de grootste houdt zich krampachtig vast aan de rand aan de tafel... je raadt het al.... POEPOp maandag 5 februari 2007 13:33 schreef snoopy het volgende:
[..]
Dat is dan ook wel een topprestatie! Ik vind mezelf altijd heel stoer als ik 2 kinderen op tijd aangekleed, gevoerd en wel op de creche heb. Daarna moet ik lachen om mezelf. Want wat stelt het nou voor eigenlijk? Iedereen doet dit toch
Kun je iedereen weer ontkleden, naar boven rennen voor luier en doekjes, want haaaar maat is net niet aanwezig in de luiertas. Nou ik kan je vertellen, dan staat het zweet 10 lagen op mijn rug....
Verder kan ik alleen maar zeggen dat dit topic chocolade behoefd
quote:Dat is ook moeilijk. Patronen zitten jarenlang, zo niet al je hele leven ingesleten. Je kunt dus ook niet van jezelf verwachten dat je dat zo maar eventjes verandert (latje lager, zie je?Op maandag 5 februari 2007 15:00 schreef m@x het volgende:
Als ik het allemaal op het scherm zie staan klinkt de oplossing heel logisch. Het in praktijk brengen ervan is alleen een stuk minder makkelijk
). Wat PV zegt, one step at a time.En nog maar een cliché er tegenaan nav. jouw post:
* Als je je valkuilen kent kun je er iig omheen lopen...
*Mibos, gefeliciteerd met deze 'overwinning'. Ik hoop dat het je een stuk genoegdoening kan geven. En tja, die verpleegkundige.... mss maar goed dat jullie klacht de druppel was. Niet leuk voor haar persoonlijk, maar als je niet goed functioneert (zéker in zo'n baan), dan kun je anderen veel schade berokkenen. Overigens vind ik het maar een slap excuus van de arts-assistenten: "We hebben er niet bij stilgestaan dat ruzieën zo vervelend over kan komen bij een bevallenden vrouw."
PV, succes!
De dag is nog niet voorbij..... Welk ziekenhuis ben je bevallen?
Stiekemurd, fijn dat het goed gaat!
quote:Och, wat zal ik ervan zeggen. Het gaat nog wel eens een beetje mis, maar ik kan het al wel wat uitstellen. paar minuutjes speling kan soms nét het verschil maken.Op maandag 5 februari 2007 19:19 schreef cattie het volgende:
Moonah, hoe gaat het nu met jou en je "na-bevalling"-ellende? Helpt de therapie?
Maar volgens de therapeute zal ik ermee moeten leren leven dat er een grens is aan het resultaat dat we kunnen bereiken.
Grappig dat je ernaar vraagt. ik vroeg me vannacht (!!!) nl af hoe het met jouw blessure is gesteld!
Jeetje Moonah, dat klinkt dus echt ellendig. Gelukkig heb je er wel wat moois voor teruggekregen. Bedankt voor de wijze woorden trouwens (de rest ook). Het kan inderdaad niet allemaal tegelijk en daar zal ik me bij neer moeten leggen. Het is misschien niet het slimste punt om mee te beginnen maar met afvallen gaat het heel goed. Er is nu in een maand tijd 5,5 kilo af en dan gaat daar straks ook nog het gewicht van het gips af. Ik heb geen flauw idee hoeveel dat spul weegt maar ik schat het op een ons of 3
Het is wel fijn dat daar in ieder geval schot in zit (al is het eind nog lang niet in zicht).
Dat is vast stap 1!
Moonah, dat klinkt echt wel rot. Ik begrijp eruit dat het nooit meer helemaal goed komt?
Dat is niet niks
Wat grappig dat je 's nachts aan me denkt!
Met mijn "blessure" gaat t redelijk. Alles is nu echt dicht, geen wondjes meer, maar de littekens zijn nog heel erg gevoelig. En dat is niet fijn. Ik heb wel het idee dat dat steeds minder wordt. Maar als de vooruitgang stokt ga ik maar eens naar de gyn, kijken of er nog wat aan gedaan kan worden. Er is namelijk littekenweefsel wildgegroeid en dat voel ik zitten.Ik voel mijn knip niet zo vaak meer (ook niet met dit koude weer
), behalve als ik over het bed schuif om eruit te komen (snapt u).Moonah, weer iets nieuws te accepteren dus. Maar hoe kijk je tegen het werk aan? Heb je voldoende vertrouwen erin dat dat gaat lukken? Of moet je nu gewoon van het UWV, net als ik.
quote:Ja dat ze dat gewoon niet doorhebben ja pas als je er een klacht over indient maar dan is het wel redelijk te laat lijkt mij...Op maandag 5 februari 2007 21:22 schreef PM-girl het volgende:
Mibos, wat fijn, dat je klacht niet afgewimpeld is maar er echt iets mee gebeurt! Maar wat Moonah ook schrijft, echt professioneel komthet niet over, dat ze niet stilstaan bij wat een discussie aan het bed op dat moment kan doen?
Welk ziekenhuis ben je bevallen?
In het Groene Hart Ziekenhuis locatie Jozef in Gouda.
quote:He Moonah wat een rotnieuws maar wel fijn voor je dat je er een beetje controle is op sommige momenten...Op maandag 5 februari 2007 22:05 schreef Moonah het volgende:
Och, wat zal ik ervan zeggen. Het gaat nog wel eens een beetje mis, maar ik kan het al wel wat uitstellen. paar minuutjes speling kan soms nét het verschil maken.
Maar volgens de therapeute zal ik ermee moeten leren leven dat er een grens is aan het resultaat dat we kunnen bereiken.
Een dikke knuffel voor jou!!!
quote:Dat is rot, zeg!Op maandag 5 februari 2007 22:05 schreef Moonah het volgende:
[..]
Och, wat zal ik ervan zeggen. Het gaat nog wel eens een beetje mis, maar ik kan het al wel wat uitstellen. paar minuutjes speling kan soms nét het verschil maken.
Maar volgens de therapeute zal ik ermee moeten leren leven dat er een grens is aan het resultaat dat we kunnen bereiken.
Grappig dat je ernaar vraagt. ik vroeg me vannacht (!!!) nl af hoe het met jouw blessure is gesteld!
Kun je dan nog wel enigszins normaal werken?
quote:Wat kan dat dan toch enorm verschillen. Ik heb een aantal vriendinnen die daar bevallen zijn en die er prima over te spreken waren.Op dinsdag 6 februari 2007 11:05 schreef Mibos het volgende:
Ja dat ze dat gewoon niet doorhebben ja pas als je er een klacht over indient maar dan is het wel redelijk te laat lijkt mij...
In het Groene Hart Ziekenhuis locatie Jozef in Gouda.
Echt kl*te dat jij dan precies het verkeerde team voor je kreeg.
Maar wel heel fijn te horen dat ze er echt iets mee gedaan hebben.
quote:Ik heb juist meer vervelende ervaringen indirect meegemaakt dan goede. Veel over de kraamvrouw heenpraten, veel betutteling en een schrikbarend borstvoedingsbeleid.Op dinsdag 6 februari 2007 11:29 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Wat kan dat dan toch enorm verschillen. Ik heb een aantal vriendinnen die daar bevallen zijn en die er prima over te spreken waren.
Echt kl*te dat jij dan precies het verkeerde team voor je kreeg.
Maar wel heel fijn te horen dat ze er echt iets mee gedaan hebben.
Maar toen ik zelf daar moest bevallen ging het allemaal erg, erg fijn. Kwam misschien ook wel omdat het een heel rustige nacht was want er zijn die nacht maar twee vrouwen bevallen en ook nog eens keurig na elkaar.
Je hebt altijd wel goede raad en lieve woorden voor iedereen, maar wil ook wel weer eens wat over jou lezen.
Maar ik ga er niet onder gebukt ofzo hoor. Het is zoals het is. En soms is het dus echt heel erg lastig. Ik ben al heel blij met het beetje vooruitgang dat we hebben geboekt, omdat dat dus al een heel groot verschil maakt, die paar minuutjes uitstel.
En ja, op mijn werk zal het dus heus ook wel een keertje mis gaan. Maar dat zien we dan wel weer.
Zoals ik tegen M@x al zei, verander wat je niet kunt accepteren, en accepteer wat je niet kunt veranderen. Ik kan me er wel kut en kwaad over voelen maar daar schiet ik ook niets mee op.
En PM, ik hóef van het UWV nog niet aan de slag hoor. Die doen eigenlijk helemaal niet moeilijk. Maar eens zal ik toch moeten gaan en na de carnavalsvakantie is een mooie tijd om te beginnen.
Met mijn hart zou ik het liefst alleen maar bij Thies blijven, maar met mijn hoofd weet ik dat dit goed zal zijn. Voor zowel mijzelf, als Thies, en al helemaal voor J. Weer een stapje verder in het loslaten. En ik kan er nu heel relaxed en bewust naar toe leven.
Cattie, fijn voor je dat het toch wel vooruit lijkt te gaan. En gevoelig littekenweefsel is niet fijn nee....
Belaan, ik las het ergens, dat je zo slecht hebt geslapen. Hopelijk kun je vanmiddag een uurtje meepikken. En anders hoop ik op een rustuger nacht voor je.
M@x, 5,5 kilo in een maand!!
Da's veeeuuul! Als het 'een onsje minder' is de komende maand is het ook goed he? (lat laag enzo....).Ondanks alle dingen toch redelijk de positieve kant bekijken.
Mibos fijn dat er wat mee gedaan is!
M@x 5,5 kilo
dat doe je goed! ik herken veel in je glas half leeg verhaal M@x held
goed zeg Livelink
Moonah wat ben jij een sterke vrouw !!
Voor alle anderen die het ook gebruiken kunnen een warme knuffel
Hier vanmiddag flink gemopperd op zowel CZ als tefa-portanje ( leverancier van arwens voeding)
Ze lopen elkaar lekker te beschuldigen over afwijzingen niet op tijd zijn etc..
Intussen zijn wij wel de dupe ervan
Nieuwe aanvraag is onderweg, Naar kantoor geweest daar wisten ze van niets tefaportanje gebeld die verwees weer naar CZ en zo over en weer Na flink lelijk gedaan te hebben (
ik deed echt boos ) Want die ik 15 december gefaxt had was pas vorige week verwerkt en was geen geldige artsen verklaring was toch echt van de arts ! Opnieuw nu gestuurd, nu hebben ze notitie gemaakt bij zowel CZ als tefa portanje dat ik gewoon de bestelling kan doen en dat het wel allemaal geregeld wordt en mochten we als nog een nota thuis krijgen dan moet ik weer nara kantoor en maken ze dat op orde.. ( is niet te betalen zelf voor 2 maanden 2000 euro )We wachten af!
Vandaag voor het eerst weer gewerkt. En ookal ben ik nu extreem moe, ik ben wel voldaan moe. Maud heeft het lekker gedaan bij de oppas en was helemaal aan het lachen toen ik ze oppakte. Dus het is goed gegaan. En nu ga ik slaaaaaaaaapen
PV, ik ken het. Sterkte
Moonah, je bent inderdaad een sterke vrouw
quote:op jaar basis zit je puur en alleen qua flesvoeding aan zo;'n dikke 12000 euro , tel daarbij sinds december per dag een pak rijstebloem ( biobimn a la 3 euro ongeveer) Dat kind krijgt kaviaarOp dinsdag 6 februari 2007 20:38 schreef m@x het volgende:
Mijn god, 1000 euro eten per maand. Als je de achtergrond niet wist zou je denken dat jullie Arwen grootbrengen met kaviaar. Ik hoop dat ze snel uitgeruzied zijn en jullie in ieder geval daar niet meer over hoeven te stressen.
PV, ik ken het. Sterkte
Moonah, je bent inderdaad een sterke vrouw
Maar wat haar helpt, en al zouden we het zelf moeten betalen, ik zou mijn ziel verkopen om haar te geven wat ze nodig heeft.
Ik vind het gewoon zo walgelijk dat ze zo moeilijk gaan doen en gewoon kat en muis spelletjes doen over Awens rug , terwijl dat kind het echt gewoon nodig heeft
Moonah
M@x, netjes hoor 5,5 kg!!
PV, ik herken het ook hoor..
quote:Deal! Vanaf morgen gezonde snacks!!!Op dinsdag 6 februari 2007 20:35 schreef chacama het volgende:
PV, zullen we d'r dan maar samen tegenaan gaan....vandaag 5 botterhammen met hagelslag gegeten (bij gebrek aan repen chocola)
edit: en dank voor het medeleven..
Ehm... ja.... bedankt. Gek om dat over jezelf te lezen.
Evenstar... Wat een gedoooooeeeee.
Bah. Veel succes ermee en heel goed dat je gewoon kwaad bent geworden. Chacama, fijn dat het werken je zo veel voldoening gaf!
terug.Evanstar, je ziel verkopen. Een rib uit je lijf in elk geval. Sterkte met het gestechel. En het is toch logisch dat jij voor Arwen alles zou doen. En als ze het niet nodig had, zou je het niet kopen. Ik snap niet dat ze zo moeilijk doen.
Hier weer een knokweek, maar ik blijf me voorhouden dat het morgen allemaal anders en beter kan zijn.
Ik heb de spiraal uurtje geleden laten zetten. Deed wel erg zeer, maar was ook zo gebeurd. Met Kim naast mn hoofd. Dus wel beetje afleiding erbij. Vooral het opmeten deed zeer. Toch is het me meegevallen. Nu ongeteldheidskrampen zeg maar. Heb mezelf een snickers gegeven. En ga zo met een kop thee bankhangen.
Maar eerst mw bellen, heb nog niks gehoord. Vind het erg vreemd.
Ik heb ook wel eens een dipje hoor. Maar over het algemeen kan ik idd wel positief blijven. Sterkte jij..
quote:Githa, het valt ook allemaal niet mee voor jullie.Op woensdag 7 februari 2007 09:17 schreef Githa het volgende:
Hier weer een knokweek, maar ik blijf me voorhouden dat het morgen allemaal anders en beter kan zijn.
omdat je die wel even kunt gebruiken!Ingrid knap hoor
en ik vind je maatschappelijk werker maar een rare kwiep, ten eerste dat soort informatie over zaken mag ze niet geven , ten tweede had zij dit anders moeten oplossen , en ten derde zoals livelink zei what about die email? en waarom dan niet na afloop van de noodsituatie even bellen/mailen of de dag er op... quote:Tnx. Denk dat ze die info zei zodat ik weet dat het echt belangrijk was.Op woensdag 7 februari 2007 15:15 schreef _evenstar_ het volgende:
Ingrid knap hoor
Heb niet gevraagd waarom ze de email niet eerder had beantwoord.
Maar ik ga deze vragen opschrijven, zodat ik ze maandag eventueel kan laten lezen. Als ik het niet durf te zeggen.
Je durft vragen niet te stellen? Moet je bij een MW juist niet extra veel op je gemak zijn?Zoek es een ander die je kan helpen. Met al dit geneuzel kom je nooit verder.
quote:Ik kan me voorstellen dat je dan bang bent dat er een spanning ontstaat.Op woensdag 7 februari 2007 18:15 schreef Neuk het volgende:
Zoek es een ander die je kan helpen. Met al dit geneuzel kom je nooit verder.
Maar lieve Ingrid, Neuk heeft gelijk!
als je de vraag maar stelt, hoe maakt niet uit.Thnx voor de aanmoedigingen
Nu lekker thuis, morgen nog een dagje werken en dan weer weekend! Dan is alles zonniger en mooier, even niks verplicht.
quote:Ja, Belana, hoe is het met jou?Op dinsdag 6 februari 2007 14:27 schreef dutchie het volgende:
Belana, hoe is het eigenlijk met jou en je rug?
Je hebt altijd wel goede raad en lieve woorden voor iedereen, maar wil ook wel weer eens wat over jou lezen.
En Dutchie, hoe is het met jezelf?
En waar is Sjak gebleven? Ik heb haar volgens mij al tijdens niet meer gezien.
Githa, veel sterkte, je bent volgens mij een sterke vrouw, je komt er wel door heen.
Ingrid, wat een ellende zeg met die mw!
Moonah
Ingrid, fijn dat het spiraaltje zit!
Ja Sjak waar ben je?
En Belana, doet us antwoorden.
Githa, even een hart onder de riem voor jou en Spook.
quote:Voel jij je wel serieus genomen? Als dat niet zo is wordt het tijd dat je dat eens aangeeft. Succes!Op woensdag 7 februari 2007 20:20 schreef Ingrid19 het volgende:
Helaas is een andere mw krijgen moeilijk, omdat ze het druk hebben. En ik mag 19 maart naar de psych. Heb het idee dat dat erg meespeelt.
Nu stelt hij voor: dinsdag en donderdag hele dag (was ook mijn voorstel) en woensdagochtend erbij. Daarvan moest ik meteen zo huilen.
Nu gaan Maria en Storm de ene week 1 dag naar het kdv en de andere week 2 dagen. Mijn man heeft dus om de week een dag vrij. We mogen alleen in het nieuwe kdv die om-de-week-regeling niet meer. We moeten dan dus elke week 2 dagen betalen en gebruiken. Dat vind ik al een hele verandering, elke week 2 dagen kdv.
En in het voorstel van mijn baas zou dat dus zelfs 2 en een halve dag worden, op 3 dagen achter elkaar... Ik moet er zo van huilen. Ik wil dit helemaal niet voor Maria en Storm.
Ik weet niet wat ik nu moet doen, moeten vandaag het kdv iets laten horen al.
Maar ik moet misschien wennen, hoor, ik schrok gewoon van mijn eigen reactie, dat ik zo verdrietig was en er zo van schrok.
Sjoeg denk er goed over na
quote:Mooi.Op donderdag 8 februari 2007 11:18 schreef Sugar het volgende:
Twee dagen wil ik ook wel, ook al vind ik het wennen. En die andere halve dag kan of iets met mijn man, of iets met mijn moeder waarschijnlijk. Dus al iets meer goed gevoel.
Nou, met mij gaat het wel goed allemaal. Ik heb er wel eens moeite mee dat ik bijna geen seconde voor mezelf heb (ben altijd een mens geweest dat tijd alleen nodig heeft) maar ik weet ook dat dat erbij hoort en ik ben er op ingesteld wel. het zijn tropenjaren
Mijn rug gaat op zich allemaal goed. ik heb alleen rond mijn eisprong erg last lijkt wel, heel vreemd, toch hormonaal ws. Ik hoop dat dat allemaal nog minder wordt.
Ik heb gewoon niet zoveel boeiends te melden
Maar dank voor het vragen Hier ook ge-emmer met opvang. We hadden toch besloten tot een aantal uren gastouderschap, dit gaat nu echter ineens niet meer door op korte termijn. Dus nu ook met een kdv aan het bellen en regelen.
Leuk, heb net te horen gekregen dat ik wrs een andere rustigere functie mag gaan doen, krijg je dat gezeur over opvang! Dan wil ik het liefst gewoon weer helemaal thuis blijven!
Ingrid, ik zou het mw toch eens goed vragen hoe het nu zit hoor, het gaat wel erg vaak mis...
En een spiraaltje,brrrr, het lijkt me niets voor mij. Stoer!
Githa en ook alle anderen
Wij zijn ook weer bezig, nu A. gaat studeren. De opa's en oma's vangen om de beurt een dag in de week op, maar omdat mijn vader alleen op maandag kan, moet de opa-en-oma-dag naar maandag. KDV naar woensdag, maar bij de onze is er pas vanaf augustus ruimte, dus moet Eva nu eerst naar een andere, tot augustus
. Denk niet dat het haar veel kan schelen nu, maar in augustus is ze bijna een jaar en is het voor haar wellicht wat moeilijker om weer te wennen. Maar goed, het is niet anders, het andere kdv is een stuk verder weg, dus we willen toch wel graag terug naar de oorspronkelijke. Verder niet veel nieuws hier, alles gaat zijn gangetje en het gaat goed met ons. Wel soms een overweldigend gevoel van verantwoordelijkheid en soms moeheid. Maar ik prijs me gelukkig
En ik wil alle mama's die het moeilijk hebben (en de anderen ook
) alle goeds wensen voor jullie lieve reacties. Ik voel me idd niet meer serieus genomen door mw. Ik heb het idee omdat ik 19 maart naar ggz ga, dat ze zoiets heeft, dat het geen nut heeft om me nu te helpen ofzo.Alle opvangregelstress etc sterkte ermee.
quote:Je hebt gelijk. Ik heb iig per mail al gezegd. en zal het maandag tegen dr zeggen.Op donderdag 8 februari 2007 13:49 schreef cloarie het volgende:
Dan vraag je dat toch aan haar? Ik weet (uit eerdere reacties) dat je dat moeilijk vindt, maar als je geen opmerkingen maakt of vragen stelt zal die mw-juffrouw nooit weten wat jij ervan denkt dat ze niet komt opdagen. Dan blijft het lijken alsof ze expres niet komt en dan zul je ook nooit weten of dat inderdaad het geval is. Echt, je hebt zoveel meer aan een beetje duidelijkheid! Dus: vraag het haar, praat met haar. Ze is wél maatschappelijk werkster namelijk, en jou laten zitten valt niet binnen haar takenpakket.
quote:Hey! Dat is goed nieuws! En qua opvang vind je vást een oplossing.Op donderdag 8 februari 2007 12:15 schreef PM-girl het volgende:
.
Leuk, heb net te horen gekregen dat ik wrs een andere rustigere functie mag gaan doen,
Laat dat je geluk over je nieuwe functie niet overschaduwen.
Ingrid, je hebt niets te verliezen bij de MWdame. Oefen maar vast met assertief zijn.
Linda, saai hoor.
ik werk nu thuis vanwege het snertweer, en het is zo leuk te zien hoe Eva A. aanstaart, helemaal verheerlijkt kijkt en voortdurend naar hem lacht
)Verder hier een mama die het erg jammer vindt dat Simon nog niks kan met of in de sneeuw, had zo graag leuke sneeuwfoto's gemaakt!
op de slaapkamer en doe mijn mail. T gaat alleen traaag, dus tijdens de wachttijd kijk ik naar Eva, of op Fok, of eet ik een taartje (A. is jarig). Ik kom de dag wel door.Wij gaan over 4 weken op wintersport, dan ga ik veel foto's van Eva maken.
Nu heb ik geen zin om naar buiten te gaan, veel te guur en de skipakken nog niet voorhanden.... Verder hang ik al een week of anderhalf tegen ziek aan. Ben niet echt ziek, maar wel vreselijk moe en heb elke keer van die dingen waar ik net niet voor thuisblijf (last van maag, oogontsteking, zere keel, ontzettend hoesten). Voel me dus absoluut niet fit, maar wel net te goed om thuis te blijven. Dit weekend ga ik een weekendje weg (zonder hubbie en Finn, wel spannend), hopelijk slaap ik dan een beetje bij.
quote:...Op donderdag 8 februari 2007 16:00 schreef Tamea het volgende:
Dat vind ik ook jammer PM-girl, Finn is ook nog te klein om wat te kunnen met de sneeuw. Ik heb 'm heel even z'n wantjes uitgetrokken en wat sneeuw in z'n handjes gegeven net buiten, maar behalve dat ie een beetje vreemd keek, vond ie er weinig van zo te zien.
quote:Vervelend Tamea, hopelijk ben je voor het weekend wel weer wat fitter, veel plezier!Verder hang ik al een week of anderhalf tegen ziek aan. Ben niet echt ziek, maar wel vreselijk moe en heb elke keer van die dingen waar ik net niet voor thuisblijf (last van maag, oogontsteking, zere keel, ontzettend hoesten). Voel me dus absoluut niet fit, maar wel net te goed om thuis te blijven. Dit weekend ga ik een weekendje weg (zonder hubbie en Finn, wel spannend), hopelijk slaap ik dan een beetje bij.
quote:Maar wij willen gewoon alles weten, of het nu boeiend is of niet.Op donderdag 8 februari 2007 11:26 schreef Belana het volgende:
Ik heb gewoon niet zoveel boeiends te melden
quote:Nou, ok, ik heb het al 2 weken redelijk zwaar omdat Nick bijna niet kan lopen van de pijn in zijn rug en er dus veel, bijna alles, op mij aankomt. ik ben zieluuuugOp donderdag 8 februari 2007 16:44 schreef dutchie het volgende:
[..]
Maar wij willen gewoon alles weten, of het nu boeiend is of niet.
Tijd om toch wat aan de lijn te gaan doen, want het oog wil ook wat...Morgen maar eens kijken voor een goed matje om buikspieroefeningen e.d. op te doen.
quote:Als we maar lang genoeg aanhouden, dan komt er vanzelf wel wat.Op donderdag 8 februari 2007 16:52 schreef Belana het volgende:
[..]
Nou, ok, ik heb het al 2 weken redelijk zwaar omdat Nick bijna niet kan lopen van de pijn in zijn rug en er dus veel, bijna alles, op mij aankomt. ik ben zieluuuug
Goh, da's mooi k.u.t. zeg voor jullie. Zit er al een beetje schot in het herstel? Wens hem beterschap. En voor de ont-zet-tend sjieluge Belaan.Lief dat er nog naar mij werd gevraagd. Hier gaat alles goed hoor maar ik heb enorm last van tijd tekort. Als ik hier dan langskom dan ben ik voornamelijk bezig met bijlezen.
Binnenkort kom ik wel weer eens even wat langer.
voor iedereen hier, mis jullie wel een beetje fijn dat het wel goed met je gaat! Hopelijk (voor hem en voor jou!) kan de chiropractor veel voor 'm doen.