Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders deel 35

Mw zou 13.00 hier zijn, het is nu 13.30 en ze is er nog niet.
Ligt het nou aan mij, of is dat raar?
Als je te laat komt, bel je toch even? Of desnoods een email. Heb getest en de telefoon doet het wel.
Heb al gebeld en ik moet maar afwachten. Heb dr ook alvast een mail gestuurd.
Je blijft er toch voor thuis.

Enne, om 14.30 Mirena laten zetten. Ben benieuwd hoe het gaat. Hopelijk niet te veel pijn.

Ik vind het ook raar hoor Ingrid.
Hopelijk is ze er inmiddels.
_{Maar wat heb je dat krap op elkaar geplanned.
13 uur MW, 14.30 spiraal zetten.}

quote:

Op maandag 5 februari 2007 13:53 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het ook raar hoor Ingrid.
Hopelijk is ze er inmiddels.
_{Maar wat heb je dat krap op elkaar geplanned.
13 uur MW, 14.30 spiraal zetten.}

Ze is er niet. Grrr.
Is niet krap vind ik. Van 13.00 tot 14.00 mw.
De huisarts is 5 minuten lopen, dus kan makkelijk.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 11:43 schreef chacama het volgende:

[..]

Uhm om met de wijze woorden van mijn psycholoog te spreken.....de lat voor jezelf lager leggen. Minder van jezelf eisen. De grens van tevredenheid dus omlaag halen dat ie wel haalbaar is, in plaats van buiten bereik.

Ehm, tja eigenwijs enzo. Dit hebben al zo veel mensen tegen me gezegd maar ik kan het juiste knopje niet vinden.

Ik hoop trouwens niet dat ik door mijn posts overkom als een onzeker, gefrustreerd hoopje mens want dat ben ik niet hoor.

Ingrid, het is inderdaad erg raar, de relatie met de maatschappelijk werkster. Er zit iets fundamenteel mis tussen jullie. Misschien toch maar beter stopzetten, want op deze manier heb je er meer ellende dan profijt van.

En succes vanmiddag

M@x, je komt over als een lieve vrouw (en mama ) die bezig is met zoveel dingen tegelijkertijd. Die heel cratief, gevat en zorgzaam is en daarnaast behoorlijk wat voor haar kiezen krijgt en heeft gekregen. En daar worstel je nu wat mee en op een behoorlijk verstandige manier, zoals ik het lees.

Zo kom je over op mij.

(en irl ben je nog veel leuker. en ik slijm extra hard omdat ik in een ander topic gezien heb hoe verschrikkelijk crea en snel!! je ook bent.)

quote:

Op maandag 5 februari 2007 14:00 schreef Ingrid19 het volgende:

[..]

Ze is er niet. Grrr.

Echt stom.

quote:

Is niet krap vind ik. Van 13.00 tot 14.00 mw.
De huisarts is 5 minuten lopen, dus kan makkelijk.

Ah, dat van die 5 min. wist ik niet!

quote:

Op maandag 5 februari 2007 14:01 schreef m@x het volgende:

[..]

Ehm, tja eigenwijs enzo. Dit hebben al zo veel mensen tegen me gezegd maar ik kan het juiste knopje niet vinden.

En toch werkt het wel M@x. Visualiseer het maar eens. Als je de lat hoog legt spring je er telkens tegenaan en stoot je je hoofd. Au! Leg je de lat lager, dan kun je er elke keer overheen en heb je telkens een "Yes"-gevoel! En dan kan hij weer een stukje hoger.
Maar als je het knopje niet kunt vinden is het idd lastig. Wellicht kun je proberen bewust te kijken naar waar je wél tevreden over bent?
En dan nog twee 'slogans' die wel erg waar zijn:

* Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen. *

* Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. *

Mij heeft het wel geholpen om daarmee dingen te leren relativeren/ in een ander licht te kunnen zien.

quote:

Ik hoop trouwens niet dat ik door mijn posts overkom als een onzeker, gefrustreerd hoopje mens want dat ben ik niet hoor.

Zoals je ziet zijn er veel meer dames die in een vergelijkbare positie als jij zitten/hebben gezeten. Allemaal onzekere gefrustreerde hoopjes mens...???

Heb net nog een keer gebeld. Het kantoor heeft ook niks van haar gehoord. Misschien heeft ze wel een ongeluk gehad ofzo. Is niet te hopen natuurlijk.
Heb haar nog een keer gemaild dat ik hoop dat er niet iets met haar gebeurd is. En of ze belt of mailt met de uitleg. Zit nu wel heel erg te twijfelen om ermee te stoppen.

Nou, ik ga me klaarmaken voor de dokter.

Bedankt voor de felicitaties en Chacama ja een baantje bij de bakker zou ik helemaal leuk vinden maar woon nogal in een zwarte kousenkerken-dorp waarbij ik niet in de pas loopt en de bakker hier wel dus denk niet dat ik het ga worden als ik ga solliciteren

Die woordenwisselingen vallen hier wel mee af en toe wel wat maar dat hoort erbij tot nu toe...

Ingrid misschien kan je met deze maatschappelijk werkster stoppen en het aangeven bij de organisatie dat je een vervangende wilt hebben totdat je 22 (?) maart a.s. bij de psych. terecht kan. Het is toch te raar voor woorden wat ze doen met mensen in het algemeen daar? Succes zometeen....

Iedereen een

Dank je Kozakken

Het is gewoon een valkuil die ik continu tegenkom Moonah. Tot nu toe roep ik altijd "zo ben ik nu eenmaal" maar het wordt inderdaad wel tijd om er wat actiever mee aan de slag te gaan.

Die slogans worden hier ook regelmatig geroepen maar (nog) niet actief beoefend. Tevreden ben ik eigenlijk nergens over. Ons huis is nog niet af/schoon/netjes/etc, mijn werk is geen uitdaging/betaald niet genoeg/etc, ik kan mezelf moeilijk motiveren om met mijn studie aan de slag te gaan, ik ben veel te dik en zo kan ik nog wel een hele tijd doorgaan. De lat ligt inderdaad heel erg hoog en ik heb een ontzettende "glas is half leeg mentaliteit". Als ik het allemaal op het scherm zie staan klinkt de oplossing heel logisch. Het in praktijk brengen ervan is alleen een stuk minder makkelijk

Gek dat je nog niks van mw hebt gehoord Ingrid. Ik zou niet bij voorbaat beslissen om ermee te stoppen. Wacht in ieder geval even de reactie op je mailtje af.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 14:14 schreef Ingrid19 het volgende:
Heb net nog een keer gebeld. Het kantoor heeft ook niks van haar gehoord. Misschien heeft ze wel een ongeluk gehad ofzo. Is niet te hopen natuurlijk.
Heb haar nog een keer gemaild dat ik hoop dat er niet iets met haar gebeurd is. En of ze belt of mailt met de uitleg. Zit nu wel heel erg te twijfelen om ermee te stoppen.

Nou, ik ga me klaarmaken voor de dokter.

Dikke kans dat ze in de file staat/stond of autopech heeft
En is het spiraaltje zetten je meegevallen?

Ken je ze? Die dagen dat je allerlei "dingen" achter elkaar hebt:
* vanochtend luier verschonen, plast Kendahl de boel nat. dus ik leg hem zolang in de ledikant om de boel te verschonen... plast hij ook nog even het bed en zijn slaapzak onder. en dan preciés net naast het matrasbeschermertje
* bel ik voor de uitslag van bloedprikken, gaat Kendahl ontroostbaar huilen. ik weer neerleggen, Ken pakken en opnieuw bellen. ik word in de wacht gezet, ondertussen loop ik met Ken heen en weer en moet ik plassen. Ik loop naar boven en houd hem bezig, terwijl ik mijn benen dichtknijp. Eindelijk krijg ik gehoor: telefonisch spreekuur is op een ander tijdstip, dus ik moet morgen terugbellen.
* Grmbl en op dat moment is de wasmachine klaar en die blijft dan piepen tot je hem uitzet. ondertussen heeft Ken een bruine luier, dus ik verschoon hem: spuitluier tot op zijn rug. Doekje pakken (piep-piep-piep), nog een doekje pakken(piep-piep-piep), schoonvegen (piep-piep-piep). Oh feck, ik moet zo nodig plassen!!!(piep-piep-piep) Schone luier om (piep-piep-piep), schone kleertjes aan (piep-piep-piep). Ken bed in, kus, kroelen, lieve woordjes fluisteren. Kendahl lief lachen, kamerdeur dicht. Buren: bonk, krijs, gil, jank! (piep-piep-piep) Kendahl: mwéééh! Wasmachine uit, plassen!!!!!

...

M@x wat vervelend allemaal dat je in een mega dip zit.

Hier gaat het allemaal goed. Benthe is nog steeds trotse zus en Jenna een heel makkelijk grietje die veel slaapt. Dit weekend gaan we een lang weekend weg naar Center Parcs en over een week of 3 moet ik weer aan het werk. Helemaal zin in, want ik ben al sinds 16 oktober thuis en ben dan dus 19 weken thuis geweest. Betekent wel dat ik mijn kleine Jenna al over 2 weken moet laten wennen op het KDV. *ieks* Maar aan de andere kant is grote zus daar ook dus is niet helemaal alleen.

Ik heb me net voor de online club van Sonja Bakker aangemeld, want ik wil nu wel eens een paar kilo er af hebben.

PV, dat is de wet van Murphy, alles wat fout kan gaan, gaat fout. Erg vervelend zo'n dag!

Stiekemurd, wat fijn dat alles goed gaat!!

Max en alle moeders die het kunnen gebruiken een dikke kus. Ik heb geen advies, maar leef met jullie mee.

@M@x: probeer één ding tegelijk te verbeteren. Niet beginnen met je gewicht, want wanneer je over iets anders tevreden, kom je ook minder in de verleiding om ontevredenheid weg te eten. En als je iets verbetert hebt, wees daar dan ook blij om. Die valkuil ken ik zelf onderhand wel, want dan denk ik namelijk ook altijd: maar al die andere dingen gaan nog steeds k*t!

@Stiekemurd: fijn dat je wel zin hebt om te werken en ook dat Jenna's grote zus straks in de buurt is.

Heb net de rapportage van onze klacht binnen gekregen na het gesprek met de coordinator en de betreffende artsen en de verpleegkundige (muts) genaamd.

De assistent gyns. bieden allebei hun welgemeende excuses aan hebben hier veel aan gehad aldus hun schrijven. Ze hebben niet beseft dat als je tegenover een bevallende vrouw gaat staan bekvechten keizersnede of niet en dergelijke dat dat heel vervelend overkomt en ook van het sneetje in het hoofdje van de baby bevallende weg ipv een krasje dat dat ook een hele discussie kan voorkomen dat zijn dingen waarbij ze beide niet hebben stilgestaan.

Ze konden na drie maanden mijn bevalling nog steeds voor de geest halen (is dat positief of negatief???) en voor de verpleegkundige is het allemaal wat erger want daar waren in het verleden al meer klachten over geweest blijkt uit het schrijven van het ziekenhuis en die zit nu nog in de officiele klachtencommissie ronde en daarover worden wij later weer bericht hoe het met haar afloopt. Nu werkt ze niet totdat die zich erover beraad heeft. Ze is op nonactief gezet...

Wij zijn in elk geval blij alvast met dit nieuws en zo kunnen andere dames die daar gaan bevallen in elk geval rekenen op een beetje meer begrip en ook meer voorzichtigheid en duidelijkheid...

Ik en mijn lief zijn blij dat het ziekenhuis in elk geval toegeeft dat er heel veel dingen zijn misgelopen en dat ze er voor de volgende patienten leer uit hebben getrokken en hoe het met de verpleegkundige afloopt dat vernemen we nog...

Pv ....jup ken hem...die dag. Heb hem vandaag gelukkig niet.

Stiekemurd. Zit hier nog in de ontkenning qua afvallen. Het moet wel, maar het hoeft nog niet... als je begrijpt wat ik bedoel.

@Mibos: GOED!!

Ik word ook steeds dikker... en ik zit wéér te vreten...
Eigenlijk kan ik nu achteraf wel lachen om die post van mezelf net

Mibos goed zeg.

Pv, die dagen ken ik ook. Alles gaat dan verkeerd.

Van mw heb ik nog niks gehoord. Ze heeft trouwens alleen een fiets. En al zou ze in de file staan, dan had ze wel gebeld.
Ik wacht morgen de reactie op de mail af. Heb ik dan nog niks gehoord, bel ik woensdag op. Vervangende is moeilijk, want ze hebben het druk.

Het spiraaltje is niet gezet. Ik begon ineens meer te bloeden. Woensdag 9.30 is de dag.
Gezellig met de benen wijd, met Kim op de achtergrond.

PV zo herkenbaar!

En Mibos, wat ontzettend goed dat ze zo hebben gereageerd!

Wij waarderen het ook echt dat er echt iets met onze klacht gedaan is/wordt al loopt het misschien voor de verpleegkundige niet zo goed af (wat we er zeker niet mee voor ogen hadden) maar wij wisten dan ook niet dat er al meerdere vrouwen een klacht tegen haar hadden ingediend...

Aan de andere kant heeft zij het ook aan haar zelf te danken en zo denk ik er maar over!!!

quote:

Op maandag 5 februari 2007 13:33 schreef snoopy het volgende:

[..]

Dat is dan ook wel een topprestatie! Ik vind mezelf altijd heel stoer als ik 2 kinderen op tijd aangekleed, gevoerd en wel op de creche heb. Daarna moet ik lachen om mezelf. Want wat stelt het nou voor eigenlijk? Iedereen doet dit toch

Niet doorvertellen, maar toen ik ging werken en mijn man de dagelijkse routine met de kinderen op moest pikken moest hij dr soms van janken hoe moeilijk dat bleek. "Gewoon" kinderen eten geven en schoonhouden etc. is helemaal niet "gewoon", het is soms een aanslag op je zenuwen (hoewel het een stuk makkelijker is sinds Lukas niet meer thuis woont, triest genoeg).

quote:

Op maandag 5 februari 2007 13:33 schreef snoopy het volgende:

[..]

Dat is dan ook wel een topprestatie! Ik vind mezelf altijd heel stoer als ik 2 kinderen op tijd aangekleed, gevoerd en wel op de creche heb. Daarna moet ik lachen om mezelf. Want wat stelt het nou voor eigenlijk? Iedereen doet dit toch

Oe ja dat wordt ook een uitdaging hier, heb je ze eindelijk gevoederd, aangekleed, jasje aan, dasje om, schoentjes aan. Gaat vervolgens eerst de kleinste iets spugen in de maxi cosi en de grootste houdt zich krampachtig vast aan de rand aan de tafel... je raadt het al.... POEP
Kun je iedereen weer ontkleden, naar boven rennen voor luier en doekjes, want haaaar maat is net niet aanwezig in de luiertas. Nou ik kan je vertellen, dan staat het zweet 10 lagen op mijn rug....

Mibos goed nieuws!

Verder kan ik alleen maar zeggen dat dit topic chocolade behoefd

Cotedor Cappucino hier op tafel legt en openmaakt...

quote:

Op maandag 5 februari 2007 15:00 schreef m@x het volgende:
Als ik het allemaal op het scherm zie staan klinkt de oplossing heel logisch. Het in praktijk brengen ervan is alleen een stuk minder makkelijk

Dat is ook moeilijk. Patronen zitten jarenlang, zo niet al je hele leven ingesleten. Je kunt dus ook niet van jezelf verwachten dat je dat zo maar eventjes verandert (latje lager, zie je? ). Wat PV zegt, one step at a time.
En nog maar een cliché er tegenaan nav. jouw post:

* Als je je valkuilen kent kun je er iig omheen lopen... *

Mibos, gefeliciteerd met deze 'overwinning'. Ik hoop dat het je een stuk genoegdoening kan geven. En tja, die verpleegkundige.... mss maar goed dat jullie klacht de druppel was. Niet leuk voor haar persoonlijk, maar als je niet goed functioneert (zéker in zo'n baan), dan kun je anderen veel schade berokkenen. Overigens vind ik het maar een slap excuus van de arts-assistenten: "We hebben er niet bij stilgestaan dat ruzieën zo vervelend over kan komen bij een bevallenden vrouw."

PV, succes! De dag is nog niet voorbij.....