OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ja, ik heb een leuke dag gehad. Overdag boodschappen gedaan en 's avonds opzitten en pootjes geven, nee hoor! Het was erg gezellig. En ik heb van mijn ouders een nieuwe fiets gekregen, ik wilde een stevigere dan het barrel dat ik had, waar een kinderzitje op kan. Dus die heb ik dan van mijn schoonouders gekregen, een kinderzitje van nijntje. Voor de rest nog een paar boeken, cremmetjes voor huid en haar en Rush Hour. Oja.. en huissokken in de vorm van een eend En iemand had nog een zelfgemaakt popje voor Kendahl meegenomen
Cattie, dat loslaten herken ik. Best moeilijk, maar als ik het kan, kun jij het ook En het is idd voor paplief fijn om te weten hoe het verder gaat. Papa hier werd ook ineens bezorgd hoe het nu verder moest zonder de bv. Maar dat is allemaal dik in orde gekomen.
Papa's zijn zo lief als ze ineens toch zorgen om hun kleintje blijken te hebben
nee hoor! Het was erg gezellig. En ik heb van mijn ouders een nieuwe fiets gekregen, ik wilde een stevigere dan het barrel dat ik had, waar een kinderzitje op kan. Dus die heb ik dan van mijn schoonouders gekregen, een kinderzitje van nijntje. 
Voor de rest nog een paar boeken, cremmetjes voor huid en haar en Rush Hour. 
Oja.. en huissokken in de vorm van een eend 
Cattie, dat loslaten herken ik. Best moeilijk, maar als ik het kan, kun jij het ook En het is idd voor paplief fijn om te weten hoe het verder gaat. Papa hier werd ook ineens bezorgd hoe het nu verder moest zonder de bv. Maar dat is allemaal dik in orde gekomen.
En het is idd voor paplief fijn om te weten hoe het verder gaat. Papa hier werd ook ineens bezorgd hoe het nu verder moest zonder de bv. Maar dat is allemaal dik in orde gekomen. Papa's zijn zo lief als ze ineens toch zorgen om hun kleintje blijken te hebben
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Oh Cattie toch...
Jouw welzijn is net zo belangrijk als dat van Ive en als jij er zo verdrietig van wordt dan zou dat voldoende reden zijn voor je partner om even pas op de plaats te maken.
ik hoop dat jullie er snel uitkomen.
Jouw welzijn is net zo belangrijk als dat van Ive en als jij er zo verdrietig van wordt dan zou dat voldoende reden zijn voor je partner om even pas op de plaats te maken.
ik hoop dat jullie er snel uitkomen.
Dank jullie wel voor jullie reacties.
Owlet, mijn welzijn is idd ook belangrijk, maar dat van mijn man ook. En hij heeft nu op zijn vaste zorg dag en als ik naar cursus moet moeilijkheden met het geven van de fles en dat is ook niet leuk meer. Poemojn, dat van die 500ml/300ml is een hele goede (ik ben ook nogal cijfermatig ingesteld)! En water e.d. kan natuurlijk ook. Belana, het zou goed kunnen dat mijn man graag een "einddatum" wil, ik zal er straks eens met hem over praten. Zelf ben ik van plan om met 1 jaar te stoppen.
We hebben net besloten dat Ive vanaf vandaag elke dag om 11.00 uur de fles krijgt (tuitbeker wil nog niet, dat is nog even oefenen). Wat er in zit maakt niet zoveel uit (kv, pap, mm, water). Ik ga die voeding dus afbouwen. Er blijven er nog genoeg over op een dag (7) om lekker bv te kunnen geven en 1 voeding minder is niet het einde van de bv.
Dit lijkt mij wel een fijn compromis. Ive krijgt vaker de fles (of straks beker), maar de bv blijft de hoofdmoot. En ik kan er langzaam aan wennen dat ik hem los moet laten. Het is even slikken, maar als we zo alledrie gelukkig zijn ben ik blij.
Mijn man is trouwens vandaag heel lief voor mij, hij vindt het ook heel rot dat we gisteren zo'n ruzie hadden en wil alleen maar het beste voor ons alledrie. Het ouderschap geft wel een nieuwe dimensie aan je relatie. Er zijn momenten dat ik nog veel verliefder ben op mijn man, als ik zie hoe hij met Ive omgaat. En er zijn momenten dat ik heel boos op hem wordt, als we het niet eens zijn over hoe we met Ive om moeten gaan. Het gaat gewoon zo diep, een kind. Gelukkig zijn we bijna altijd nog hartstikke gelukkig met elkaar.
Owlet, mijn welzijn is idd ook belangrijk, maar dat van mijn man ook. En hij heeft nu op zijn vaste zorg dag en als ik naar cursus moet moeilijkheden met het geven van de fles en dat is ook niet leuk meer. Poemojn, dat van die 500ml/300ml is een hele goede (ik ben ook nogal cijfermatig ingesteld)! En water e.d. kan natuurlijk ook. Belana, het zou goed kunnen dat mijn man graag een "einddatum" wil, ik zal er straks eens met hem over praten. Zelf ben ik van plan om met 1 jaar te stoppen.
We hebben net besloten dat Ive vanaf vandaag elke dag om 11.00 uur de fles krijgt (tuitbeker wil nog niet, dat is nog even oefenen). Wat er in zit maakt niet zoveel uit (kv, pap, mm, water). Ik ga die voeding dus afbouwen. Er blijven er nog genoeg over op een dag (7) om lekker bv te kunnen geven en 1 voeding minder is niet het einde van de bv.
Dit lijkt mij wel een fijn compromis. Ive krijgt vaker de fles (of straks beker), maar de bv blijft de hoofdmoot. En ik kan er langzaam aan wennen dat ik hem los moet laten. Het is even slikken, maar als we zo alledrie gelukkig zijn ben ik blij.
Mijn man is trouwens vandaag heel lief voor mij, hij vindt het ook heel rot dat we gisteren zo'n ruzie hadden en wil alleen maar het beste voor ons alledrie. Het ouderschap geft wel een nieuwe dimensie aan je relatie. Er zijn momenten dat ik nog veel verliefder ben op mijn man, als ik zie hoe hij met Ive omgaat. En er zijn momenten dat ik heel boos op hem wordt, als we het niet eens zijn over hoe we met Ive om moeten gaan. Het gaat gewoon zo diep, een kind. Gelukkig zijn we bijna altijd nog hartstikke gelukkig met elkaar.
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Lieve schat, dit herken ik zó! En ik denk met mij vele andere moeders en vaders. Het is ook niet nogal wat, een kind krijgen. Buiten de enorme verantwoordelijkheid die je nu hebt, krijg je er ook nog maar eens een aantal compleet nieuwe rollen bij. Moeder van je kind, moeder van het kind van je partner (en dat zijn níet dezelfde rollen...) en voor de vader geldt dat natuurlijk ook. Wij hebben ook zeer regelmatig gedoe en gezeik. Ik heb gisteren nog een uur zitten spuien tegen mijn zus. We houden onwijs veel van elkaar, idd die extra dimensie ook, maar mijn hemel, ik heb af en toe echt de neiging Thies in de auto te zetten en er vandoor te gaan.quote:Op zondag 4 februari 2007 11:28 schreef cattie het volgende:
Mijn man is trouwens vandaag heel lief voor mij, hij vindt het ook heel rot dat we gisteren zo'n ruzie hadden en wil alleen maar het beste voor ons alledrie. Het ouderschap geft wel een nieuwe dimensie aan je relatie. Er zijn momenten dat ik nog veel verliefder ben op mijn man, als ik zie hoe hij met Ive omgaat. En er zijn momenten dat ik heel boos op hem wordt, als we het niet eens zijn over hoe we met Ive om moeten gaan. Het gaat gewoon zo diep, een kind. Gelukkig zijn we bijna altijd nog hartstikke gelukkig met elkaar.
We willen allebei het beste voor ons drietjes, maar alles is nieuw. En als je allebei eigenwijs bent is het soms moeilijk om er uit te komen. Gelukkig lukt dat uiteindelijk altijd wel, maar het gaat niet vanzelf en ook niet altijd gezellig.
Wat ik overigens wel enorm super van J vindt: Hij neemt nu (na weer eens zo'n 'ruzie') uit zichzelf bijna altijd 's ochtends Thies mee naar beneden (hij draait avonddiensten) zodat ik nog een uurtje ongestoord kan bijtanken. Zonder wakker te worden van elk kraaitje/smakje/lachje vn mijn menneke.
Zo, ik moest het even kwijt geloof ik.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Wat lief van J Moonah! Mijn man doet dat ook regelmatig in het weekend. Heerlijk!
Blijkbaar hoort het erbij dat je af en toe flink gedoe hebt. En vriendin van mij met een supergoede relatie, nooit ruzie enzo, biechtte laatst op dat ze sinds ze een dochtertje hebben twee keer de neiging heeft gehad om met haar weg te gaan bij hem. Dat was voor mij wel een eye-opener, als zij dat al had!
Blijkbaar hoort het erbij dat je af en toe flink gedoe hebt. En vriendin van mij met een supergoede relatie, nooit ruzie enzo, biechtte laatst op dat ze sinds ze een dochtertje hebben twee keer de neiging heeft gehad om met haar weg te gaan bij hem. Dat was voor mij wel een eye-opener, als zij dat al had!
Het kan ook niet anders, opvoeden is iets wat zo dichtbij je staat, zowel voor jou als voor je man. als het daar niet gaat zoals je wilt raak je elkaar in de kern. Het zijn vaak moeilijke kwesties waar moeilijk consesies in te doen zijn. Dus ja, de neiging om de boel de boel te laten ken ik ook wel.
Het belangrijkste is te blijven praten en weer goed maken. En kijken waar jullie middellijn zit, wat wil hij nog accepteren wat kun jij accepteren.
Het belangrijkste is te blijven praten en weer goed maken. En kijken waar jullie middellijn zit, wat wil hij nog accepteren wat kun jij accepteren.
Lekker douchen!
Ik hoor het zó veel om me heen.
Ook over dat nog niet kunnen loslaten door de moeder. Inmiddels heb ik het van mezelf geaccepteerd. Nu J nog.
Fijn dat het inmiddels weer is bijgelegd tussen jullie. En sterkte met afbouwen.
Nú is het toch maar fijn he, dat Ive zich nog zo vaak meldt voor een voeding. heb je er nog lekker veelover!
Ook over dat nog niet kunnen loslaten door de moeder. Inmiddels heb ik het van mezelf geaccepteerd. Nu J nog.
Fijn dat het inmiddels weer is bijgelegd tussen jullie. En sterkte met afbouwen.
Nú is het toch maar fijn he, dat Ive zich nog zo vaak meldt voor een voeding. heb je er nog lekker veelover!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ah kijk, Sjak ook al!
Kom op dames, we mogen allen uit de kast komen!
Kom op dames, we mogen allen uit de kast komen!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Cattie, ik denk dat je zo voor een goede oplossing kiest, hoe moeilijk het ook is. Succes!
PV, fijn dat je een leuke dag hebt gehad!
PV, fijn dat je een leuke dag hebt gehad!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Meiden, die ruzies zijn zooo herkenbaar hoor!!
Hier idem dito. Als ik Michel met Amber zie spelen en ravotten dan smelt mijn hart, maar ik ben strenger met Nee zeggen dan Michel. Michel zegt het te lief.. daar hebben we onder andere wel eens ruzies over. Net als over het huilen 's nachts en het uit bed gaan als mevrouw wakker wordt..
voor alle ladies!
Hier idem dito. Als ik Michel met Amber zie spelen en ravotten dan smelt mijn hart, maar ik ben strenger met Nee zeggen dan Michel. Michel zegt het te lief.. daar hebben we onder andere wel eens ruzies over. Net als over het huilen 's nachts en het uit bed gaan als mevrouw wakker wordt..
voor alle ladies!
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Ik merk ook dat je als ouder je partner moet kunnen vertrouwen in zijn/haar visies over de opvoeding. Ik vertrouw mijn lief in wat hij weet en ik geloof/hoop dat hij dat ook doet bij mij.
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Wij hadden vooral toen ik net weer werkte wel eens ruzie over Eva, omdat ik A. zo op de nek zat hoe het allemaal moest enzo, en omdat hij ook wel eens knettergek werd van de ongeregeldheid van een 'Eva-dag'. Moet je voorstellen: we hebben een supergestructureerd kind, dus hij is zelf nog veel erger. . Maar eigenlijk zijn we het behoorlijk eens over de verzorging en opvoeding.... Tot nu toe
Cattie, waarom slaan jullie die tuitbeker niet gewoon over als Ive er niet aan wil? Voor sommige kinderen is zo'n tuitbeker gewoon een onnodige tussenstap, die drinken makkelijker uit een gewone beker. Zeker als ze toch al niet zo 'happig' zijn op drinken uit een flesje. Wát er in de fles of beker zit maakt natuurlijk wel uit qua aandeel in Ive's voedingsstoffen.quote:Op zondag 4 februari 2007 11:28 schreef cattie het volgende:
We hebben net besloten dat Ive vanaf vandaag elke dag om 11.00 uur de fles krijgt (tuitbeker wil nog niet, dat is nog even oefenen). Wat er in zit maakt niet zoveel uit (kv, pap, mm, water). Ik ga die voeding dus afbouwen. Er blijven er nog genoeg over op een dag (7) om lekker bv te kunnen geven en 1 voeding minder is niet het einde van de bv.
Fijn dat jullie een compromis hebben gevonden!
DancingPhoebe op <a href="http://forum.fok.nl/topic/1352192/3/51#73971988" target="_blank" >23/10/09</a>:[/b]
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
We hopen juist dat als hij door heeft hoe een tuitbeker werkt, dat hij dat dan fijner vind dan de fles, maar het hoeft niet. De inhoud maakt id uit wat betreft voedingsstoffen, maar omdat hij nog 7x bv krijgt op een dag maak ik me daar niet druk om.
Wat fijn om te horen dat het niet vreemd is dat ik nu af en toe ruzie heb met mijn man. Wij zijn dat namelijk helemaal niet gewend.
Wat fijn om te horen dat het niet vreemd is dat ik nu af en toe ruzie heb met mijn man. Wij zijn dat namelijk helemaal niet gewend.
Niet voor niets hoor je vaak dat relaties opbreken in het eerste jaar nadat de kleine frummel is geboren. Afgelopen half jaar twee stellen in onze kennissenkring, eentje met een kleine van nog geen jaar, de anderen met een kleintje van anderhalf.
Je hebt ook zoveel verandering, buiten de zorg voor je kind, verander je zelf ook. Ineens zie je dingen in de wereld met heel andere ogen. Ook de twee-eenheid die je met je partner vormt wordt anders. Je kunt niet meer onbelemmerd op elk tijdstip je frustaties en verwachtingen uitpraten, want kleine behoeft aandacht.
Ik denk dat bijna elk vers gezin daar gewoon mee te maken krijgt, en je er op bedacht moet zijn. Toen Storm werd geboren waren wij ook al 9 jaar samen, maar ook wij hebben in het eerste jaar wel een stevige dip gehad. Maar gelukkig is hier alles weer op zijn pootjes terecht gekomen en rennen er inmiddels drie van die handenbindertjes rond :-)
Je hebt ook zoveel verandering, buiten de zorg voor je kind, verander je zelf ook. Ineens zie je dingen in de wereld met heel andere ogen. Ook de twee-eenheid die je met je partner vormt wordt anders. Je kunt niet meer onbelemmerd op elk tijdstip je frustaties en verwachtingen uitpraten, want kleine behoeft aandacht.
Ik denk dat bijna elk vers gezin daar gewoon mee te maken krijgt, en je er op bedacht moet zijn. Toen Storm werd geboren waren wij ook al 9 jaar samen, maar ook wij hebben in het eerste jaar wel een stevige dip gehad. Maar gelukkig is hier alles weer op zijn pootjes terecht gekomen en rennen er inmiddels drie van die handenbindertjes rond :-)
As het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Hier ook. En het is een herhaling van toen Fleur was geboren. Ik weet het ritme en de huiltjes te herkennen. Ik neem de verantwoordelijkheid op me rondom de beslissingen eten/slapen/spelen en F. probeert me bij te houden. En het ergste is dat ik ook nog verwacht dat ie me bijhoudt. Ik moet leren om hem meer bij het ritme van Maud te betrekken, want anders kan ik ook niet verwachten dat ie er in mee helpt. En aan de andere kant merk ik dat ie er nog steeds weinig mee heeft. Ja, het is al meer dan in het begin met Fleur (dat kleine spul vind ie maar niets). Maar nog steeds weet ie op handige wijze er voor te zorgen dat ie niet al te veel thuis is. En gelukkig neemt ie Fleur veel mee, dus dat is een papa's kindje aan het worden, maar het wordt tijd dat Maud ietsje groter wordt. Dat ze meer gaat doen en meer gaat reageren. Dat scheelt. Gelukkig weet ik dus dat dit maar een fase is. En dat F. heel snel meer tijd gaan besteden aan Maud. Want nu is een kwartier per keer al veel. Waarbij ik wel moet zeggen dat F. heel goed helpt en mij steunt om de bv vol te houden. Dat is misschien ook wel waarom hij nu minder met Maud zit. Fleur kreeg natuurlijk ook regelmatig van hem de fles (hmmmm, stof tot nadenken).
Hier gaat het trouwens eigenlijk best wel heel erg goed. Heb zin om te gaan werken. Heb geen zin om Maud bij de oppas te laten. Een dagje ging nog wel (en dan ging ik tussendoor ook nog langs), maar vanaf dinsdag wordt het menens.....F. heeft wel op de deur van de zaak gezet dat we van 13.00 tot 17.00 open zijn. Dus met een beetje mazzel krijgt Maud maar 1x fles en kan ik de rest van de voedingen zelf doen
Hier gaat het trouwens eigenlijk best wel heel erg goed. Heb zin om te gaan werken. Heb geen zin om Maud bij de oppas te laten. Een dagje ging nog wel (en dan ging ik tussendoor ook nog langs), maar vanaf dinsdag wordt het menens.....F. heeft wel op de deur van de zaak gezet dat we van 13.00 tot 17.00 open zijn. Dus met een beetje mazzel krijgt Maud maar 1x fles en kan ik de rest van de voedingen zelf doen
Die ruzies zijn herkenbaar hoor, hoewel het zich hier meer uit in irritaties (manlief is niet zo'n prater). En weet je? Het blijft ook hoor, je blijft het altijd op bepaalde punten oneens, of over bepaalde afspraken.Zo zou manlief vanmorgen eruit gaan met Sara, en zou ik mogen uitslapen, omdat ik komende weken stageloop, en dus elke dag om 5:45 eruit moet zo. Goed, Sara was om 7:15 wakker, manlief had geen zin om eruit te gaan, dus neemt Sara eerst bij ons in bed, Sara vind dat niet leuk, dus die gaat miepen en huilen (in mijn oor). Ondertussen ligt manlief te kreunen en steunen dattie zo moe is, gevolg: ik zit om 7:30 beneden met Sara en was echt not amused. Wat dan weer irritatie geeft (vooral omdat ' ie er vlak achterna ook uitkwam en dan zegt: 'je mag wel weer gaan liggen hoor lievie', ja duh, als ik wakker ben, ben ik wakker).
Maar goed, zijn kleine dingen, die voor flink veel irritaties kunnen zorgen.
Maar goed, zijn kleine dingen, die voor flink veel irritaties kunnen zorgen.
hehe zo kreeg hier manlief vanmorgen een sjagrijnige snauw naar boven dat hij ook weleens aan anderen mag denken......ofterwijl....als hij wakker is en Maxim word wakker, hij best met Maxim naar beneden kan gaan (wat ik dus geregeld doe) ipv zelf boven op zolder achter de pc te kruipen, maxim bij mij te laten...dus ik wakker (terwijl ik weer bijna in slaap viel omdat ik al een dik uur met Romijn beneden had gezeten), en Romijn ook nog eens wakker omdat maxim zonodig op zijn deur moest gaan bonken gepaard met de schreeuw "Omijntje".
herkenbaar dus.
herkenbaar dus.
Zei ik net dat het bij ons meestal wel lekker loopt? Nou, nu ff niet . Irritaties alom, en waarom? Geen idee. Vage gevoelens en erg moe zijn, dat vooral.....
Hormonen?quote:Op zondag 4 februari 2007 22:20 schreef linda856763 het volgende:
Zei ik net dat het bij ons meestal wel lekker loopt? Nou, nu ff niet . Irritaties alom, en waarom? Geen idee. Vage gevoelens en erg moe zijn, dat vooral.....
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Herkenbaar hoor, die irritaties ! Bij ons is de grote valkuil (altijd al geweest) als we allebei moe zijn. En met een meisje wat nog steeds iedere nacht 2 of meer keer wakker wordt is de vermoeidheid continu aanwezig. Daarnaast merk ik dat hoe groter Myrthe wordt, hoe belangrijker het echte opvoeden is, en manlief is niet zo goed in nee zeggen. En als zijn geduld dan op is, dan is het heel erg plotseling en valt hij heel erg uit naar Myrthe, die daar weer niets van snapt natuurlijk. En wat Sjak al zegt, het raakt je in je kern, alles wat met je kind te maken heeft. Dan voel je opeens je moederinstinct en dat gaat heel diep. Maar andersom net zo goed, als ze samen aan het dollen zijn, en je hoort ze gieren van de lach, dat raakt me ook dieper dan voorheen. Het geeft de liefde voor elkaar een extra dimensie, zowel in positieve als in negatieve zin. Je leert elkaar op een andere manier kennen, en dat kan soms heel verrassend zijn, en soms even schrikken zijn. Zelfs als je al 13 jaar bij elkaar bent, zoals wij waren toen Myrthe geboren werd. Dan denk je elkaar wel door en door te kennen, hebben al heeeeel wat stormen meegemaakt samen, maar een kind krijgen, dat is toch wel even heftiger dan al het andere bij elkaar. Maar gelukkig dus ook in positieve zin he !!
vraagje. ik lijk sinds de bevalling rond mijn eisprong enorm last van mijn rug te hebben. herkent iemand dat?
stormy waters...
sailin'
sailin'
en door een kind te krijgen, leer je de ander ineens weer "opnieuw" kennen.
zo is mijn man toch een hele andere papa dan ik vantevoren had gedacht.
nee geen herkenning Belana
zo is mijn man toch een hele andere papa dan ik vantevoren had gedacht.
nee geen herkenning Belana
Lief dat je het vraagt Het gaat wel. Het dagje vrij was lekker maar om nou te zeggen dat ik lekker uitgerust ben of dat mijn hoofd leeg is Ik zat me thuis schuldig te voelen omdat ik nog zo'n hoop te doen had en thuis niet 'nuttig' bezig was.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Dat is idd het aller lastigste aan zulke dingen. En vaak is dat niet los te laten tot een absoluut kop-tegen-muur moment... Hopelijkwordt het toch nog een beetje makkelijker zo de komende tijd...
***
Heel herkenbaar, M@x. Voor mij helpen die dagjes vrij ook nooit, omdat alles in mijn hoofd gewoon doorloopt. Ik zat in een loopbaanbegeleidingstraject en de coach vond dat het slecht met mij ging en dat ik me ziek moest melden op mijn werk. Pas als ik me ziek had gemeld wilde hij weer verder gaan met mij. Ik ben dus maar gestopt. Ziekmelden of vrij nemen helpt niet. Precies zoals jij zegt, dan krijg je nog extra kopzorgen erbij omdat je op je werk ook nog zoveel hebt liggen. Wat dan wel helpt, weet ik ook niet. Het was trouwens wel pijnlijk en niet bevorderlijk voor mijn zelfvertrouwen. 90% van de clienten bij dat loopbaanbegeleidingsbureau had binnen een jaar een andere baan. Het is niet leuk om bij de overige 10% te horen en zelfs weggestuurd te worden halverwege het traject .
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Dat hoop ik ook BE, maar ik ben niet een type wat makkelijk los laat. Dat merk ik eigenlijk altijd en in alles. Ik moet overal de controle over houden en alles moet perfect.
[ Bericht 17% gewijzigd door m@x op 05-02-2007 10:22:43 (toch maar even een stukje weggehaald.) ]
[ Bericht 17% gewijzigd door m@x op 05-02-2007 10:22:43 (toch maar even een stukje weggehaald.) ]
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Dan ga je samen met een coach uitzoeken wat je nou precies wil en kan en samen ga je dan gericht op zoek naar een andere baan. Onderdeel van dat traject is ook een aantal testen.
Op één van die testen scoorde ik ontzettend slecht op emotionele stabiliteit. Het kwam er op neer dat 90% van de mensen emotioneel stabieler waren dan ik op dat moment. Op die basis wilde hij niet verder gaan met mij.
Maar dit is eigenlijk een beetje offtopic hier. En aan de andere kant ook weer niet, want voordat ik moeder was, had ik dit in de hand en kon ik relativeren en situaties waarin ik me zelf had gemanouvreerd met humor bekijken. Sinds het moederschap kan ik dat veel moeilijker.
Op één van die testen scoorde ik ontzettend slecht op emotionele stabiliteit. Het kwam er op neer dat 90% van de mensen emotioneel stabieler waren dan ik op dat moment. Op die basis wilde hij niet verder gaan met mij.
Maar dit is eigenlijk een beetje offtopic hier. En aan de andere kant ook weer niet, want voordat ik moeder was, had ik dit in de hand en kon ik relativeren en situaties waarin ik me zelf had gemanouvreerd met humor bekijken. Sinds het moederschap kan ik dat veel moeilijker.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Wat lijkt me dat vreselijk Livelink, bij die laatste 10 procent zitten. Wij krijgen in het kader van de komende reorganisatie ook allerlei gesprekken gericht op de persoonlijke ontwikkeling. Ik zat heel erg te hopen dat daar iets leuks uit zou komen maar volgens mijn leidinggevende zijn die gesprekken en de bijbehorende beloftes gebakken lucht. P&O doet er uiteindelijk niets mee.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Wat ontzettend naar dat het zo gelopen is Livelink...
Is er niet een mogelijkheid om te kijken of je een andere begeleider zou kunnen krijgen? Mss dat die net even wat andere dingen doet en zegt waardoor jullie wel samen verder kunnen of zo.
Is er niet een mogelijkheid om te kijken of je een andere begeleider zou kunnen krijgen? Mss dat die net even wat andere dingen doet en zegt waardoor jullie wel samen verder kunnen of zo.
***
is een sovatraining niks voor jou livelink?
of een assertiviteitstraining?
bedoel ik niet negatief hoor, maar met wat zelfvertrouwen sta je misschien wat sterker in je schoenen en zit je beter in je lijf
of een assertiviteitstraining?
bedoel ik niet negatief hoor, maar met wat zelfvertrouwen sta je misschien wat sterker in je schoenen en zit je beter in je lijf
Ik zou alle ultieme geniet verhalen die je hier leest niet als een maatstaf zien hoor.quote:Op maandag 5 februari 2007 09:55 schreef m@x het volgende:
Dat hoop ik ook BE, maar ik ben niet een type wat makkelijk los laat. Dat merk ik eigenlijk altijd en in alles. Ik moet overal de controle over houden en alles moet perfect....
Voor mij is alleen mama-zijn ook niet genoeg. Dat is toch niks geks. Ik ben niet voor niets (net als jij) aan een nieuwe studie begonnen, begin ik binnenkort met een nieuwe baan in een compleet andere sector en zijn er nog veel meer dingen die ik, naast mama-zijn, graag doe en nodig heb.
[ Bericht 5% gewijzigd door Igraine op 05-02-2007 10:30:50 (op verzoek van m@x) ]
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Wat is een sovatraining?
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Livelink, het klinkt wel erg simpel om dan maar te zeggen dat hij niet met jou verder wilde. Had hij geen goed advies over wat je kon doen om dat te veranderen behalve ziekmelden?
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Igraine, zou je het laatste stukje van mijn quote weg kunnen halen (vanaf ik merk ook)? Ik vond het toch niet zo aardig staan t.o.v. thuis
[ Bericht 32% gewijzigd door m@x op 05-02-2007 11:13:30 (om dezelfde reden een stukje weggehaald) ]
[ Bericht 32% gewijzigd door m@x op 05-02-2007 11:13:30 (om dezelfde reden een stukje weggehaald) ]
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
m@x en livelink... ik herken toch ook altijd veel in jullie verhalen hoor. ook wat betreft mama zijn bijvoorbeeld. Ik hou van mijn kinderen en wil ze niet meer missen, maar ik ben niet die supermoeke die ik hier wel eens voorbij zie komen. Ik wil niet de hele dag met de kinderen bezig zijn, ik ben blij met mijn baan omdat ik dan ook andere dingen heb. Ik vind het zwaar, bijna nooit tijd voor jezelf.
Ik ben er wel redelijk op ingesteld en daardoor gaat het allemaal wel en ik kan echt wel genieten van die moppies, maar ik vind het ook zwaar.
en livelink, daar word je niet vrolijk van zeg, bij die 10% horen
en M@x, ik wou dat ik tips had... maar ik weet het ff niet
Ik ben er wel redelijk op ingesteld en daardoor gaat het allemaal wel en ik kan echt wel genieten van die moppies, maar ik vind het ook zwaar.
en livelink, daar word je niet vrolijk van zeg, bij die 10% horen
en M@x, ik wou dat ik tips had... maar ik weet het ff niet
stormy waters...
sailin'
sailin'
sociale vaardighedenquote:Op maandag 5 februari 2007 10:22 schreef m@x het volgende:
Wat is een sovatraining?
Nou, het gaat inmiddels al wel weer een stuk beter. Net ten tijde van die test waren we bezig met de verhuizing van mijn schoonmoeder naar het verzorgingstehuis en moest haar huis opgeleverd worden. Daarvan had ik ontzettend veel stress. Daar kwam bij dat mijn schoonzusje weer uit de psychiatrische inrichting was ontslagen en meteen weer voor overlast zorgde.
Inmiddels gaat het alweer een stuk beter, nu de verhuizing helemaal rond is. Ik zal nooit een superstabiel persoon worden, maar nu vind ik het weer op een aanvaardbaar niveau.
Ik wil daarom ook proberen om toch weer verder te gaan met het traject, alleen nu moet ik mijn werkgever er weer opnieuw van zien te overtuigen dat ze dat voor me willen betalen. En dat wordt lastiger.
Inmiddels gaat het alweer een stuk beter, nu de verhuizing helemaal rond is. Ik zal nooit een superstabiel persoon worden, maar nu vind ik het weer op een aanvaardbaar niveau.
Ik wil daarom ook proberen om toch weer verder te gaan met het traject, alleen nu moet ik mijn werkgever er weer opnieuw van zien te overtuigen dat ze dat voor me willen betalen. En dat wordt lastiger.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Max, ik herken je drang naar controle. Toen mijn moeder overleed deed ik er alles aan om de controle te behouden. En hoe hard ik ook probeerde om me in mijn werk te storten het lukte niet. Ik heb het een 4 maanden volgehouden en toen hielp Fleur (ik was toen net zwanger van d'r) voor het laatste zetje. De hormonen maakte alle gevoelens erger en ik liep letterlijk tegen de muren omhoog. Er moest iets gebeuren. Ik moest loslaten. De controle over alles en uiteraard ook mijn moeder. Maar die controle loslaten was nog het moeilijkst van alles en zo af en toe val ik echt wel weer terug in oude gewoontes. Voel ik me weer te verantwoordelijk en wil ik alles perfect hebben. Thuis en op het werk. Gelukkig heb ik een man die me dan erg raar aankijkt en vraagt of alles wel goed gaat....hij kan heel cynisch uit hoek komen....
Wat ik dus wil zeggen is, laat het niet zover komen als ik gedaan heb. Ik had toen nog geen kids, maar jij wel. Zorg dus in het belang van die kleine dat je al eerder aan de bel trekt. Dat je de verantwoordelijk los leert laten. De verantwoordelijkheid naar kinderen is belangrijker dan de verantwoordelijkheid naar je werk. Hoe moeilijk het ook is. Een overspannen moeder zijn is echt geen pretje. Niet voor jou en ook niet voor die kleine van je.
Wat ik dus wil zeggen is, laat het niet zover komen als ik gedaan heb. Ik had toen nog geen kids, maar jij wel. Zorg dus in het belang van die kleine dat je al eerder aan de bel trekt. Dat je de verantwoordelijk los leert laten. De verantwoordelijkheid naar kinderen is belangrijker dan de verantwoordelijkheid naar je werk. Hoe moeilijk het ook is. Een overspannen moeder zijn is echt geen pretje. Niet voor jou en ook niet voor die kleine van je.
Hier nog zo'n controlfreak . Best handig in mijn werk en leven, maar soms ook onhandig en contraproductief. Ik ben ook druk bezig met uit te vinden hoe ik de balans tussen dingen in de hand houden en dingen los kunnen laten kan vinden.
Dikke kus voor allen die daar ook mee worstelen
Dikke kus voor allen die daar ook mee worstelen
Herkenning, ook hier.
Weliswaar niet meer actueel, maar in het verleden was ik een enorm labiele, depressieve controlefreak die zich voor alles en iedereen verantwoordelijk voelde en zich schuldig voelde omdat ze niet aan alle zelf-opgelegde eisen kon voldoen. Uiteindelijk ben ik 2 jaar uit het werkproces geweest en heb heftige therapieën gehad. En nu gaat het goed. Al jaren.
Wat ik ermee wil zeggen, net als Chacama, laat het niet zo ver komen. Zoek hulp (en als je op tijd bent hoeft dat helemaal niet zo heftig te zijn ) als eea je boven het hoofd groeit.
Sterkte M@x en Livelink.
Weliswaar niet meer actueel, maar in het verleden was ik een enorm labiele, depressieve controlefreak die zich voor alles en iedereen verantwoordelijk voelde en zich schuldig voelde omdat ze niet aan alle zelf-opgelegde eisen kon voldoen. Uiteindelijk ben ik 2 jaar uit het werkproces geweest en heb heftige therapieën gehad. En nu gaat het goed. Al jaren.
Wat ik ermee wil zeggen, net als Chacama, laat het niet zo ver komen. Zoek hulp (en als je op tijd bent hoeft dat helemaal niet zo heftig te zijn ) als eea je boven het hoofd groeit.
Sterkte M@x en Livelink.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Het is niet zozeer dat ik de controle over mijn werk wil houden maar meer de controle over mezelf. Die ben ik al een hele tijd kwijt. En dat klinkt een stuk dramatischer dan dat het is hoor. Het is gewoon een soort continu gevoel van ontevredenheid. Ik kom er alleen niet achter wat ik kan doen om mezelf tevreden te maken
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Ook herkenbaar. Afschuwelijk gevoel. ik noemde het altijd een 'gat in mijn buik'.quote:Op maandag 5 februari 2007 11:37 schreef m@x het volgende:
Het is niet zozeer dat ik de controle over mijn werk wil houden maar meer de controle over mezelf. Die ben ik al een hele tijd kwijt. En dat klinkt een stuk dramatischer dan dat het is hoor. Het is gewoon een soort continu gevoel van ontevredenheid. Ik kom er alleen niet achter wat ik kan doen om mezelf tevreden te maken
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Uhm om met de wijze woorden van mijn psycholoog te spreken.....de lat voor jezelf lager leggen. Minder van jezelf eisen. De grens van tevredenheid dus omlaag halen dat ie wel haalbaar is, in plaats van buiten bereik.quote:Op maandag 5 februari 2007 11:37 schreef m@x het volgende:
Het is niet zozeer dat ik de controle over mijn werk wil houden maar meer de controle over mezelf. Die ben ik al een hele tijd kwijt. En dat klinkt een stuk dramatischer dan dat het is hoor. Het is gewoon een soort continu gevoel van ontevredenheid. Ik kom er alleen niet achter wat ik kan doen om mezelf tevreden te maken
Hier nog zo eentje. Supermoeke bestaat hier alleen van 17:00 (thuiskomst) tot 19:00 (tuig naar bed). En oh ja, des ochtends slaag ik er ook nog wel eens in ze allemaal aangekleed, uitgeplast, gepoetst en gekamd op te leveren bij mannie zonder mopperen. Soms he.quote:Op maandag 5 februari 2007 10:26 schreef Belana het volgende:
...Ik hou van mijn kinderen en wil ze niet meer missen, maar ik ben niet die supermoeke die ik hier wel eens voorbij zie komen. Ik wil niet de hele dag met de kinderen bezig zijn, ik ben blij met mijn baan omdat ik dan ook andere dingen heb. Ik vind het zwaar, bijna nooit tijd voor jezelf.
Ik ben er wel redelijk op ingesteld en daardoor gaat het allemaal wel en ik kan echt wel genieten van die moppies, maar ik vind het ook zwaar.
...
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Dat is dan ook wel een topprestatie! Ik vind mezelf altijd heel stoer als ik 2 kinderen op tijd aangekleed, gevoerd en wel op de creche heb. Daarna moet ik lachen om mezelf. Want wat stelt het nou voor eigenlijk? Iedereen doet dit tochquote:Op maandag 5 februari 2007 11:45 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Hier nog zo eentje. Supermoeke bestaat hier alleen van 17:00 (thuiskomst) tot 19:00 (tuig naar bed). En oh ja, des ochtends slaag ik er ook nog wel eens in ze allemaal aangekleed, uitgeplast, gepoetst en gekamd op te leveren bij mannie zonder mopperen. Soms he.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
