De disclaimer:
Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic?
Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.
We willen graag dat jullie het \"hoe gaat het met de moeders\" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.
Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Laatste vraag/post van Ingrid19:
quote:Op woensdag 27 december 2006 14:06 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Ik heb nu geen pil oid. Maar de ha van de hapost vroeg wel gelijk of ik aan de pil was. Is hier bij de ha of de apotheek altijd naar gevraagd.
Spiraaltje overweeg ik trouwens serieus. Moet nog ff ervaringen opzoeken. Want zo zonder iets, heb ik megaveel last, zoals helaas nu.
quote:Tnx. Ik bedoel idd last van menstruatie. Ga het van de week ff lezen, aangezien fok er telkens mee kapt hier.Op woensdag 27 december 2006 14:14 schreef innovative het volgende:
[..]
In SEX liep/loopt er een topic over Mirena, volgens mij. Want ik neem aan dat je last van je menstruatie bedoelt? Dan is een hormoonhoudend spiraaltje idd vaak een idee (van een koperspiraaltje schijnt 't erger te worden). Wellicht daar even zoeken?
Mirena: Voor, tijdens en na het plaatsen - Deel 3
Met de linkjes naar 1 en 2 in de OP.
Troel, dat lijkt me een raar ding.
Ik ben de kerst erg goed doorgekomen. Heb me lekker aan het slapen, voeden en rusten van Maud gehouden en het was ook erg gezellig. Eindelijk een kerst zonder strijd. En dat was voor mij echt nieuw. Dus ik kan met veel plezier melden dat ik een leuke kerstdag heb gehad. Tweede kerstdag was een beetje een bijkomdag. Want door alle gezelligheid was het net iets later geworden dan gepland.
Vandaag zijn we bij mijn zus op de koffie geweest en daarna even lekker wezen stadten in Veldhoven city. VoedingsBH's gescoord bij de Hema....zijn in de aanbieding
Morgen komt een vriendin bij me op de koffie. Heerlijk....vakantie.
Evenstar, las je stukje in het vorige topic....mooi
Heb zelf spiraaltje gehad en ga het nu ook weer nemen. Het heeft voor mij zoveel voordelen dat ik het idee van 'iets in me' voor lief neem.
Moonah, waar zit je? Is alles goed? Met jou? Met Thies?
quote:Dat vond ik in eerste instantie ook, maar het is best handig. Plus je zit er niet lange tijd aan vast. Je kan het proberen, ook hiervan is gewoon een topic.Op woensdag 27 december 2006 17:25 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Tnx. Ik bedoel idd last van menstruatie. Ga het van de week ff lezen, aangezien fok er telkens mee kapt hier.
Troel, dat lijkt me een raar ding.
) quote:Mijn schoonmoeder werd juist erger ongesteld (als in, soms elke week, soms drie weken lang)Op donderdag 28 december 2006 00:04 schreef Neuk het volgende:
Spiraalte is ook eenvoudig te verwijderen hoor. En je hoeft er nooit aan te denken, hormonen zijn plaatselijk en je wordt lekker niet ongesteld (als je mazzel hebt
quote:Was dat met een mirena of met een koperspiraaltje? De laatste heb ik het wel vaker van gehoord, de eerste nog nooit.Op donderdag 28 december 2006 10:29 schreef Troel het volgende:
[..]
Mijn schoonmoeder werd juist erger ongesteld (als in, soms elke week, soms drie weken lang)
quote:Ik was gewoon Kerst aan het vieren en daarna ervan aan het bijkomen met mijn ventje.Op woensdag 27 december 2006 18:50 schreef chacama het volgende:
Moonah, waar zit je? Is alles goed? Met jou? Met Thies?
Op zich gaat het wel goed hier hoor.
Maar ik ga echt een serious problem krijgen met het loslaten van mijn menneke. Tijdens de kerstdagen was hij eigenlijk de hele tijd bij ons, en gisteren heb ik heel veel met hem lekker in bed liggen knuffelen en slapen.
Vandaag is het echter weer tijd om het 'normale' leven weer op te pakken. Dus heb ik Thies in zijn bedje gelegd toen hij slaperig werd. Zelf ging ik naar beneden, beetje opruimen, wasje draaien, je kent het wel. Maar ik had zo'n naar gevoel in mijn buik, knopen. Ik kon het niet precies duiden. Tot Thies na een uurtje begon te pruttelen (hij kon de slaap niet vatten, what's new...
). Toen herkende ik het gevoel in mijn buik: Ik voelde me schuldig dat hij in zijn eentje boven lag.... terwijl hij het ws gewoon best wel naar zijn zin had. Ik ben maar naar boven gegaan onder het mom van "hem in slaap helpen' (= knuffelen...), maar eigenlijk was het vooral omdat ik hem had gemist en bang was dat hij tekort kwam.Ik vind dat zo lastig. Het liefst heb ik mijn ventje de hele dag bij me, of iig op een plek waar ik hem kan zien, even een aaitje kan geven. Pfff, hoe moet dat als ik over een poosje weer ga werken?
Iemand die dit herkent? Tips om ermee te leren omgaan?
Ik zit nu alweer met tranen in mijn ogen....
Heel erg. En tips: sja, ik druk het weg, omdat ik zie hoe tevreden mijn meissie in bed ligt. Duimpje erbij, naar haar andere handje kijken, of naar de mobiel, en na 5 minuten slaapt ze. Maar toch vind ik het ook wel zielig, zo'n ukkie alleen in bed. Weet niet of je gevoel negeren voor jou een goede optie is. Hier is het grote loslaten ook ernstig begonnen. Gisteren ben ik de hele dag op kantoor geweest, en ik moest toch weer een paar traantjes laten de dag er voor. Het voelt nu alsof ik nu echt, voor het eggie, weer begin (is ook zo, volgende week werk ik weer (bijna) fulltime. Het was heerlijk om weer op kantoor te zijn, en fijn om mijn liefjes daarna weer terug te zien, maar het voelt ook wat verscheurd.
En gisteravond zijn we samen uit geweest (even wat drinken en naar de bios) Babyfoon en sleutel bij de buren gebracht (Eva wordt echt nooit wakker 's avonds, dus dat kon, vonden wij -eigenlijk geen verschil met dat wij beneden zitten) Nog wel snel even een rookmelder geinstalleerd.
Buurmeisje stuurde nog een sms-je toen we in de bios zaten dat alles goed ging en ze nog steeds sliep. Het was leuk en goed
en daarna heeeeeel fijn om met Evaatje te knuffelen. En nu moppert ze, ik ga haar halen 
quote:Op donderdag 28 december 2006 14:08 schreef Bar_en_Mar het volgende:
is een draagdoek geen idee voor je Moonah
Dat zou ik heerlijk vinden. Maar dat helpt niet bij het loslaten he.... Linda, negeren is geen optie, daar krijg ik dus die buikpijn van.
Goed dat het bij jullie zo oké ging gisteravond!
quote:Pffff Moon..ik krijg al een raar gevoel in mijn buik als ik dit léés..dat wordt nog wat
Linda, ik wilde net vragen aan je hoe het was met je werk, of je al weer helemaal begonnen was. Ja dus. Ik denk dat elke herstartende moeder moeite heeft, zeker de eerste tijd.
Ik ben vandaag weer bij de haptotherapie geweest, was erg positief. Ik denk zeker dat ik er baat bij ga hebben, misschien zelfs nu al een beetje.
Het gaat ook wel wat beter inmiddels, al komt dat denk ik ook door het feit dat ik nu even in de ziektewet zit, de druk van het bijna moeten gaan werken is er af, dus dat scheelt in het aantal dingen waar ik me druk over hoef te maken!
Stiekem vraag ik me ook wel eens af of ik niet een andere functie zou willen, waarbij ik me niet zo verantwoordelijk zou hoeven voelen.
) die zich in élke functie verantwoordelijk voor alles en iedereen voelt? quote:Stil jij!Op donderdag 28 december 2006 16:12 schreef linda856763 het volgende:
Fijn PM-girl, dat je een goed gevoel bij de therapie hebt. En over die andere functie: ben jij er stiekem niet één (net als ik
Nee dat klopt wel Linda, maar weet je wat het is? Nu met mijn huidige baan is er echt een probleem als ik er niet ben, je kunt de kindjes immers niet alleen laten. En zou ik bijvoorbeeld op kantoor werken(die ervaring heb ik ook), dan kun je je ook onmisbaar voelen maar is het niet zo direct nood aan de man als je 1 dagje er niet zou zijn.
Daarbij maakt dit werk me vaak erg onzeker, ook dit hoort bij mij, maar zou bij een eventuele andere functie minder zijn, denk ik zo.
quote:En hoe is het met jou, heb je inmiddels het hele ziekenhuisgebeuren een plekje kunnen geven?Op donderdag 28 december 2006 16:18 schreef snoopy het volgende:
Fijn dat de therapie goed voelt PM. Ik hoop dat je je snel weer fijn gaat voelen
Het valt me serieus tegen hoeveel 'last' ik daar van heb gekregen. Echt een beetje emotioneel terwijl ik me daarvoor zo geweldig voelde. Ineens is alles zo kwetsbaar. Maar het komt goed hoor PM!Dan wéét je pas echt dat je kleintje nog zo klein is.
Maar gelukkig nu alles weer beter en met de tijd krijgt het wel zijn plekje denk ik!
quote:Mijn moeder werd ook langer en vaker ongesteld met een mirenaOp donderdag 28 december 2006 12:20 schreef sjak het volgende:
[..]
Was dat met een mirena of met een koperspiraaltje? De laatste heb ik het wel vaker van gehoord, de eerste nog nooit.
Overigens wel doordat mijn moeder bij Freek was, de band met miijn moeder is dusdanig dat ik haar het prettigst vond om bij mijn kind te zijn.
Snoop, Dreumes heeft met 6 weken in het ZH gelegen, ook jouw gevoelens zijn voor mij erg herkenbaar. Komt goed hoor! Het heeft even tijd nodig, om al die schrik een plaatsje te geven.
Maar het zal hopelijk ook steeds beter gaan want ook ik moet over een paar weken aan het werk.
Ik ben nu 7 weken geleden bevallen en heb last van mijn gewrichten, vooral in een aantal van mijn vingers, buigen en strekken doet zeer.
Ook mijn heupen doen soms nog zeer (bij bepaalde houdingen of als ik raar heb gestaan)
Mijn kuiten zijn daarbij ook behoorlijk gevoelig, net alsof er kramp in moet schieten maar net niet (het gevoel er vlak voor zeg maar, beetje vaag...)
Is dit herkenbaar voor anderen na een bevalling?
Maak me er zorgen over, maar durf er niet aan te denken.
. Het hoort echt allemaal bij een pas bevallen lijf.Veel mensen denken dat als de baby er eenmaal uit is, dat je lijf dat ook wel wel weet. Dat is niet zo
.Je lijf (en je geest) hebben een topprestatie geleverd, dat heeft tijd nodig om weer op zijn plek te komen. Wat in 9 maanden "gebouwd" is heeft ook 9 maanden nodig om weer af te bouwen. Neem je rust, voor zover mogelijk, en stel niet teveel eisen aan jezelf en aan je kindje.
het gaat weer over maar kan ff duren. wat leah zegt, het is niet niks hoor zo'n bevalling die stijve gewrichten heb ik ook (gehad, begint nu echt minder te worden) en ik denk dat dat iets hormonaals is. nou komt in mijn familie fybromyaligie voor en ik denk dat het zoiets is. Ik heb ook erg last van aanhechtingen van spieren bij mijn bekken bijvoorbeeld. het oort erbij.Nu bij Maud is het makkelijker. Op de eerste plaats omdat ik de oppas al 3 jaar ken en ze als een moeder is voor me. En op de tweede plaats omdat ik op 5 minuten van d'r af werk. Dus als er iets is dan ben ik er zo.
Begin trouwens helemaal tot rust te komen hier in het Brabantse. Heb een lekker schema nu. Om kwart voor zeven sta ik op dan kleed ik zelf aan en verschoon vervolgens Maud. Dan krijgt die lekker te drinken en gaat in de wipper. En dan kan ik rustig eten en me om Fleur bekomeren. EN het is alsof Fleur het weet, maar die slaapt nu tot acht uur ipv half zeven....nu maar kijken of ze dat ook als d'r papa hier is.
Jij weet me toch ook elke keer weer een hart onder de riem te steken! Dankje!
Mijn lief en ik hebben er gisteren nog eens goed over gesproken. We gaan gewoon weer lekker ons gevoel volgen. En dat gevoel zegt dat wij en Thies het heerlijk vinden om zo veel en zo dicht bij elkaar te zijn. Hij is nog zo klein eigenlijk. Hij kan de liefde, warmte, veiligheid en geborgenheid die wij hem kunnen ( en willen!!) bieden nog zo goed gebruiken. Dus, dat doen we dan ook maar gewoon! Als ik over een poosje ga werken is Thies de hele tijd bij zijn papa (die draait avond-/nachtdiensten) en dat voelt wel goed.
PM, wat goed dat de haptoman bevalt!
Gheghe, zie je het voor je?
Oh trouwens, laatst maakte ik me toch zo'n zorgen om het niet aankijken door Thies... Nou, zowel zijn vader, zijn oma als ik zien heel duidelijk vooruitgang daarin!
quote:Yep, doe ik ook. Ben net wezen shoppen!Op vrijdag 29 december 2006 14:14 schreef chacama het volgende:
Zou je toch willen aanraden om voordat je echt weer gaat werken te gaan oefenen.
Maar liefst anderhalf uur zonder mijn menneke...
En zijn papa gaat ook regelmatig met hem de hort op, 3 uur is tot nu toe het maximum geweest. Toen heb ik gebeld.
Fijn Chaca dat je rust vindt!
quote:euh nou ja euh tja dat is bijzaakOp donderdag 28 december 2006 15:19 schreef Moonah het volgende:
[..]
Wil ook wel geregeld langskomen hoor, houd ik Thies wel bij me.... doen we aan langszaam afbouwen
quote:Op vrijdag 29 december 2006 14:40 schreef Bar_en_Mar het volgende:
[..]
euh nou ja euh tja dat is bijzaak
Wil ook wel geregeld langskomen hoor, houd ik Thies wel bij me.... doen we aan langszaam afbouwen
quote:Wat toevallig! Ik las je bericht en dacht: daar heb ik gisteren tijdens het (alleen) shoppen ook over nagedacht..Op vrijdag 29 december 2006 14:18 schreef Moonah het volgende:
Yep, doe ik ook. Ben net wezen shoppen!
Maar liefst anderhalf uur zonder mijn menneke...
Inmiddels heb ik er niet meer zo'n moeite mee om Merlijn alleen te laten, maar in het begin kreeg ik zelfs al de kriebels als iemand anders alleen al naar hem kéék! Leah beschrijft het hierboven inderdaad mooi, en zo voel ik het ook. M'n lichaam en geest moeten hem los laten, en dat duurt gewoon even.
Tijdens het shoppen dacht ik ineens: heej, ik ben moeder! haha! Was het een helemaal vergeten. Ik bedacht me dat ik nu veel makkelijker afstand van hem kan doen en dat dat gevoel dus echt slijt. Het gaat natuurlijk nooit helemaal weg, en maar goed ook
Thies kan zich straks steeds beter zelf redden. Zichzelf amuseren, beetje spelen en lachen. Dat helpt ook denk ik. Niet dat je hem helemaal alleen laat natuurlijk, maar je hoeft hem niet constant te verzorgen enzo.
quote:de eerste paar dagen is het ook raar...Op woensdag 27 december 2006 17:25 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Tnx. Ik bedoel idd last van menstruatie. Ga het van de week ff lezen, aangezien fok er telkens mee kapt hier.
Troel, dat lijkt me een raar ding.
Maar als je er eenmaal aan gewend bent is het een ideaal ding
Zou niet meer anders willen eigenlijk
)quote:Nee hoor, is niet brutaal.Op vrijdag 29 december 2006 17:25 schreef Brighteyes het volgende:
Moonah, even brutaal maar mag ik vragen hoe het met 'papa' is? Het lijkt me voor hem zo'n lekker gevoel dat het ook voor hem allemaal op z'n plek gevallen is na alle twijfels over wel of niet een kindje.
Je krijgt de groeten van hem roept 'ie...
J. vindt het ge-wel-dig om vader te zijn! Hij geniet met volle teugen van Thies. Hij zorgt super voor hem, is heel lief en we hebben vergelijkbare opvoedkundige ideeën. Hij kan mijn overbezorgdheid goed relativeren, hij steunt me waar hij kan... Ik kan me niet beter wensen.
Ik heb er even (naja, jaartje of wat.... )op moeten wachten voor hij 'om' was, maar dan hedde-ok-wa...
quote:Lachen doet 'ie al volop, check m'n sig...Op vrijdag 29 december 2006 15:18 schreef lcicle het volgende:
Thies kan zich straks steeds beter zelf redden. Zichzelf amuseren, beetje spelen en lachen.
En ook jij bedankt voor je bemoedigende woorden.
.Hier gaat het goed
. Manlief en ik (ik ga hem maar A. noemen denk ik, is makkelijker) A. dus, hebben beiden het gevoel dat wij door Evaatje nog dichter bij elkaar komen. Eigenlijk zoals jij het omschrijft Moonah. . Eva is een onzettend lief en braaf en makkelijk kind. Ik vind het wel heel fijn, omdat ik juist zoveel twijfels had over moeder worden. Ik heb het gevoel dat ik niet zo ontzettend in het diepe wordt gegooid met een huilbaby of krampjes of ziektes. Waarschijnlijk had ik dan net zoveel van haar gehouden, maar zo is het zo fijn en goed. Ik tel mijn zegeningen we zijn net uit eten geweest, mét Eva.
. Ik ben voor de bevalling nog uit eten geweest met A. met de gedachte: 'dit is voor het laatst in lange tijd, de volgende keer zal wel in een pannekoekenrestaurant zijn". En nu zaten we gewoon fijn aan een tafeltje, kinderwagen ernaast, Eva lekker slapend... 
Leuk om te horen!
quote:wat dacht je van de macdonalds?Op vrijdag 29 december 2006 19:36 schreef linda856763 het volgende:
we zijn net uit eten geweest, mét Eva.
quote:Die ook...
. Maar een gewoon 'grote-mensen-restaurant' kan dus voorlopig ook nog. . Bar_en_Mar, het kán blijkbaar, maar ik had het van te voren niet verwacht...quote:He Ik80, ik heb dat ook heel erg gehad, begint nu minder te worden. Ik ben er mee naar de huisarts geweest omdat ik me er ook zo'n zorgen over maakte en die had het hele fijne verhaal dat het inderdaad hormonaal was. Ze zag het ook veel bij vrouwen in de overgang (en bedanktOp donderdag 28 december 2006 22:50 schreef ik80 het volgende:
Ik ben nu 7 weken geleden bevallen en heb last van mijn gewrichten, vooral in een aantal van mijn vingers, buigen en strekken doet zeer.
Ook mijn heupen doen soms nog zeer (bij bepaalde houdingen of als ik raar heb gestaan)
Mijn kuiten zijn daarbij ook behoorlijk gevoelig, net alsof er kramp in moet schieten maar net niet (het gevoel er vlak voor zeg maar, beetje vaag...)
Is dit herkenbaar voor anderen na een bevalling?
Maak me er zorgen over, maar durf er niet aan te denken.
). ik dacht dat ik maar weer es moest gaan sporten en spieren moest gaan trainen. Ik loop dus echt niet soepel meer, en mijn knieën zijn ook stroef... Tja rug e.d. ook dacht ik dat dat kwam door verkeerde houdingen bij het voeden e.d. maar sinds ik er op let heb ik er nog net zo veel last van. Maar ik voel me niet zielig hoor! quote:Ahwww die is liefOp vrijdag 29 december 2006 18:41 schreef Moonah het volgende:
Lachen doet 'ie al volop, check m'n sig...
Lacht Thies ook al mét geluid? Dat is nog zooooveel liever!
quote:PM, wat goed dat de haptoman bevalt!
Gheghe, zie je het voor je?
Moonah, wil je niet van die rare dingen zeggen, ik heb nogal een visuele fantasie namelijk!En wat lacht Thieske mooi!
Chacama, fijn dat het goed gaat nu, ligt vast aan de brabantse lucht!
Ik80, zo te lezen hoort het er een beetje bij, heb het zelf niet gehad, maar succes ermee! Helpt een warm bad niet?
Wij zijn al een keer of 3 of 4 wezen eten met Simon erbij, pannenkoekenhuis ook! Gaat goed, hij slaapt meestal, behalve gisteren, ik liet een bord te hard op de tafel klatsen en toen was het brullen van schrik.
Gelukkig waren opa, oma en oudoom en -tante mee, dus zitplaatsen genoeg voor Simon!
Borstontsteking is wel weg hoor
Zie verder BVtopic.
Maar Thies heeft (nog) niet zo veel haartjes, dus ja, hij heeft vaak een mutsje op. Vinnik leuk!
Juliette is in m'n kraamweek al een paar keer alleen thuisgebleven met man/kraamverzorgster zodat ik alleen met Myrthe even een blokje om kon, had ze wel nodig. En met m'n moeder terwijl ik naar de apotheek moest, vandaag een paar uur (onderbroken door thuiskomst voor bv
) zodat Myrthe en ik de weekboodschappen konden halen als vanouds.. Dat zou ik met Myrthe echt niet gedaan hebben, toen had ik veel sterker het 'afblijven!'-gevoel en ik vroeg me dus net af of dat een typische eerste-kind-kwestie was of gewoon doordat ze veel huilde en geen ritme had itt Juliette. Overigens ben ik maandag volgens planning alleen thuis met Juliet terwijl de rest van de fam gratis naar de dierentuin gaat.
Ik hoop dattie na de kuur ook echt weg is!!Hier heeft Maud vannacht even aan papa laten weten hoe hij heeft kunnen genieten van een aantal dagen doorslapen. Ze heeft vanaf half 3 bij me gelegen ivm hoesten en om vijf uur begon ze piepen. Maar goed, daardoor was manlief dus wakker. hihi, doorslapen hoe was dat ook al weer. Denk eerlijk gezegd dat als het gebeurd ik nog vrolijk 3 tot 4 keer wakker wordt omdat ik er nu aan gewend ben. Toch wel heel raar dat vrouwenlichaam.
Kan ik al ongesteld zijn????
Het vloeien van na de bevalling was 1,5 week geleden zo goed als weg en nu heb ik weer mega veel oud bloed.....
BV loopt niet terug trouwens.
jij doet 2 weken na je bevalling alweer de weekboodschappen ga ff lekker kraamvrouw wezen joh
laat je verwennen quote:Aan de ene kant zeg ik ookOp zondag 31 december 2006 09:02 schreef Belana het volgende:
poemojn
ga ff lekker kraamvrouw wezen joh
...doe niet zo raar. Maar ik snap het wel. De tijd met je oudste is ook speciaal en er even uit zijn al helemaal lekker. Maar sjouwen met zware tassen enz.... 
dat is niet zo heel erg verstandig. En ik spreek uit ervaring..ik tik hem zelf maar even in, voordat een "I told you so" langskomt.quote:Ow dat doe ik ook al hahahaOp zondag 31 december 2006 09:02 schreef Belana het volgende:
poemojn
ga ff lekker kraamvrouw wezen joh
Lekker weer mijn leventje en dingetjes oppakken hoor!
(ik droom altijd heel veel en gedetailleerd, ook wel eens over Fok (remember de zolder Moonah)vannacht was jij aan de beurt Poemojn! in de krant stond een geboorte-advertentie, geboren: dochter van Poemojn en Poejm(!) - de echte namen worden volgende week bekend gemaakt!)
Ik maak het even niet zo goed, waardoor ik ook extra moe ben.
quote:Dan helpt het zo intensief dromen ook niet echt. Hoop dat je snel weer opknapt PM.Op zondag 31 december 2006 09:45 schreef PM-girl het volgende:
Poemojn, het lijkt me alleen maar hartstikke fijn dat je het zo kan toch? Lekker genieten van Myrthe ook, prima! Let je wel op je lichaam en je herstel?
(ik droom altijd heel veel en gedetailleerd, ook wel eens over Fok (remember de zolder Moonah)vannacht was jij aan de beurt Poemojn! in de krant stond een geboorte-advertentie, geboren: dochter van Poemojn en Poejm(!) - de echte namen worden volgende week bekend gemaakt!)
Ik maak het even niet zo goed, waardoor ik ook extra moe ben.
PM
quote:Deed ik ook. Ik móest gewoon even de stad in, eruit! Gevolg daarvan was wel dat paplief dacht dat ik meteen de wereld weer aankon...Op zondag 31 december 2006 09:02 schreef Belana het volgende:
poemojn
ga ff lekker kraamvrouw wezen joh
quote:Op zondag 31 december 2006 13:03 schreef Moonah het volgende:
PM, wat is er?
voor jou. Was het alleen van de week? Of nu ook nog? Kun je het nu makkelijker van je af zetten? Het is zo'n emotioneel gedoe allemaal. Het klinkt zo bekend wat je schrijft. Die dromen ook. Ik heb zo vaak het idee dat ik daar door vermoeider wakker wordt dan dat ik ging slapen. Ik hoop dat het snel beter gaat bij je. de foto van Simon werkt niet
Hopelijk kun je vanavond genieten van de jaarwisseling, de eerste met jullie kleine Simon erbij!
quote:Nee ik heb er al langer last van, daarom zit ik nu ook even in de ziektewet. Het ging weer even wat beter, maar gisteren en vandaag dus niet. Dat dromen heb ik al mijn hele leven, heel gedetailleerd over de onbenulligste dingen (zoals supermarkt, televisie-uitzendingen of dus geboorte-advertentiesOp zondag 31 december 2006 14:16 schreef YPPY het volgende:
Dat is vervelend PM.
, ik onthoud ook nog alles ook). Op zich slaap ik redelijk nu, maar ik ben de hele dag door bang voor dingen die zouden kunnen gebeuren. Dit zit in mijn hoofd en is van buiten niet te zien aan me, maar het doet me wel veel.quote:Nu weer wel!de foto van Simon werkt niet
quote:Op zich helpt dat wel, al wil ik niet te veel op internet neerpennen, wel aan de actieve lezers hier, maar niet zomaar voor Jan en allemanOp zondag 31 december 2006 17:24 schreef lcicle het volgende:
PM-girl, schrijf hier maar af en toe lekker van je af.. Helpt al een beetje denk ik, als je je gedachten met mensen kunt delen.
Hopelijk kun je vanavond genieten van de jaarwisseling, de eerste met jullie kleine Simon erbij!
Heb me vandaag en gisteren wel lekker kunnen afleiden door aan mijn website te werken.
En ik denk dat Simon gewoon doorslaapt vanavond, we houden het lekker rustig. Denk dat we meer moeite zullen hebben met de hond en het vuurwerk!
Allemaal fijne jaarwisseling straks en een goed 2007!
quote:Dat klinkt bekend. Dat heb ik ook. Denk dat het erbij hoort. Alleen moet je het weten te relativeren anders wordt je inderdaad overmeesterd door angst.Op zondag 31 december 2006 17:35 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
PM, ik weet tuurlijk niet hoe erg het is bij jou. Maar ik heb hier ook regelmatig enge beelden in mijn hoofd. Zo ook nu weer: vriendlief is al uren weg, terwijl hij eventjes zou gaan. Nu weet ik uit ervaring dat hij wel vaker ineens lang wegblijft en dan doodleuk binnenkomt alsof er niets aan de hand is. Eerst denk ik dan dat hij autopech heeft en dan hoor ik buiten vuurwerk en zie ik ineens een uitgebrande auto voor me...
Iedereen alvast een fijne jaarwisseling....
Zo gek als jullie blijkbaar denken ben ik ook weer niet hoor
Gewoon de boodschappen in een karretje gedaan, van het karretje in 't krat in de auto, en thuis heeft mijn man het krat met boodschappen het huis in gesjouwd. Behalve Myrthe heb ik dus niets hoeven tillen. Snoopy, dat ziekenhuis zal vast veel invloed erop hebben.
O en onze echte namen worden voorlopig niet bekend gemaakt PM-girl
Ik kan me voorstellen dat je niet thuis wilt bevallen, zou ik ook niet willen.
Ja, er is heel weinig over te zeggen helaas... Gelukkig willen we toch een paar jaartjes tussen Ive en de volgende laten zitten, hopelijk heb ik de bevalling dan meer verwerkt en zijn de scherpe randen ervan af.
Het is wel handig om dat eerst te bespreken ja! Anders maak je je zorgen om niets.
Bij ons is de vraag meer of we er nog 1 of nog 2 willen. Sowieso een tweede, maar een derde hangt van veel af, mede van de tweede bevalling. Als dat weer zo'n drama is, doe ik het nooit weer.
ik ga geen rozengeur en manenschijn verhalen ophangen, ik was erg bang de 2e keer, dat weten jullie, maar het ging eigenlijk, als ik er nuchter tegen aan kijk, zo makkelijk en goed. en Ezra is nog makkelijker dan Liam was
wat ik maar wil zeggen dat al je overwegingen e.d. ws als sneeuw voor de zon verdwijnen op het moment dat nummer 2 er is. Ik gun jullie iig een ervaring als ik nu met Ezra heb gehad, want dat heeft voor mij zoveel goed gemaakt.
Later, bevallen en wel sprak ik haar weer. Ze had nu een bevalling uit een boekje gehad en daardoor ook haar eerste bevalling verwerkt. Ze zei dat ze eindelijk kon begrijpen hoe ik zo euforisch over bevallen kon zijn.
Ik hoop ook op zulke verhalen voor jullie dames.(En nu, hoe langer de bevalling achter me ligt, hoe banger ik word als ik aan een tweede keer denk. Niet de pijn, maar de dingen die mis kunnen gaan. Bah.)
De angst dat dingen miskunnen gaan had ik bij de tweede ook sterker. Komt omdat je nu meer weet en meer bewust bent van hoe bijzonder het is dat je nog z'n mooi wezentje mag krijgen.
En PM-girl
rot al die dingen zeg. Wanneer moet je weer werken?Wij zijn nogal raar het nieuwe jaar in gegaan. Ik had ons beloofd dat ik wat leger zou zijn tegen deze tijd. Niet gelukt. Ik ben zo moe en boos en verdrietig en aan de andere kant ben ik daar zo klaar mee. En na wat confrontaties met mezelf vorige week en reacties van andere mensen, besloten het toch maar anders aan te pakken. Heel rot vind ik het om mijn dochter verdrietig te zijn soms omdat ik in tranen uitbarst als ik haar niet versta en tegelijkertijd de kraan loopt en de tv aanstaat en dat gewoon al te veel is. Of als ze juist heel vrolijk is en ik niet met haar meedoe. Rot om te bemerken dat we nieuw servies moeten kopen omdat ik alles uit m'n handen laat vallen en te weten dat dat niet het enige is dat er nu kapot gaat. Frustrerend om te merken dat ondanks alle energie die ik er in steek, ik me nog niet veel beter voel. Gesprekken met mensen waar ik veel waarde aan hecht, varierend van het is oke tot waar ben je mee bezig? Tot een oordeel van iemand die waarschijnlijk dagelijks mensen zoals ik nu ben over de vloer heeft: als je zo doorgaat ben je kapot als je vijfentwintig bent, als je het nu goed aanpakt dan ben je heel ergens anders als je vijfentwintig bent.
Vijfentwintig, dat is anderhalf jaar nog. Ver maar ook dichtbij. Voor mijn gevoel is dat oud maar eigenlijk is het jong. Die zomer wordt mijn dochter vier. Voelt ook heel oud maar is nog zo jong.
Alles kan dan gewoon nog, voor ons.
Dat is goed denk ik.
Mijn huisarts gaat morgen alsnog wat voorschrijven. Weet niet precies wat, voor het weekend alleen telefonisch consult gehad na een gesprek met iemand anders. En ik ga de komende tijd niet werken. Jammer van de baan die ik nu heb maar ja, dat zal ook wel weer een keer komen. Waarschijnlijk zal het niet zo lang duren voordat ik weer halve dagen kan werken.
Even ruimte om wat rust te vinden (Jolie gaat wel naar de oppas) en nieuwe dingen op me in te laten werken. En een nieuw ritme. Om dingen met mijn dochter te doen, want eigenlijk voelt het tussen ons weer veel beter de laatste tijd. Het is echt mijn andere gevoel waardoor we niet zo goed samen kunnen. En om haar te helpen met deze dingen en allerlei andere dingen waar ze nu mee bezig is.
Het voelt gek en ik voel me soms bang. Moest het ook echt even vertellen hier. Aan de andere kant doe ik het maar gewoon, omdat het anders toch niet beter zal gaan waarschijnlijk. En dat wil ik wel, heel erg graag. Ik hoop maar dat het werkt. Voor ons samen.
klinkt allemaal als een super verstandige aanpak. je werkt er zo keihard aan, dat vind ik zeer indrukwekkend. meer kun je ook echt niet doen volgens mij. ik gun het je zo dat jullie op jouw 25e verjaardag en nog laaaang daarna samen met veel plezier en vol goede moed in het leven staan. quote:Niet bang zijn LB. Je hebt blijkbaar een aantal nieuwe stappen ondernomen op een nieuwe weg.Op maandag 1 januari 2007 23:02 schreef Luchtbel het volgende:
Het voelt gek en ik voel me soms bang.
Zie het als 'spannend'...
Ik ben een tijdje niet op Fok geweest , maar begin er eigenlijk wel weer zin aan te krijgen!
Nu ik jullie verhalen lees merk ik dat ik het toch wel heb gemist.
Met ons gaat het heel erg goed. Daniël is een rustig , zachtaardig mannetje, en ook met mij gaat het heel erg goed.
Ik ben het afgelopen jaar zo stabiel! ik wacht nog steeds op een ' ínkakmoment', maar het komt maar niet!
Luchtbel, ik vind het rot voor je om te lezen dat het met jou niet lekker gaat. Ik hoop werkelijk dat je rust kan vinden.. en dat de medicatie aanslaat. Ik weet niet wat je achtergrondverhaal is maar ik wil je in ieder geval moed toe wensen
Ik hou van je en van je aanpak en je doorzettingsvermogen. Maar ook gewoon van jou. Zo. Amen.
Sugar...hoe gaat het bij jou?
PV...nog 6 dagen en dan heb je ondanks alle tegenslagen echt dus 6 maanden lang BV gegeven...
Nanalune
PV, wat gaat het snel!
Ik heb vandaag mijn 1e officiële mamadag
. Morgen weer aan het werk... En voor je het weet ben je 25 hoor
Echt. En ik denk dat alles er dan een stuk zonniger uit zal zien voor je. (Deze woorden klinken zo vaag en algemeen, maar ik meen het echt, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.) Dank jullie voor de verhalen over bevallingsangst. Ik weet nu dat ik daar niet alleen in sta. En hoop dat het bij mij net zoals bij Belana gaat.
Ik heb nu niet meer angst dat het bij een tweede keer mis zou kunnen gaan, juist minder. Bij deze bevalling had ik van te voren alle doemscenarios doorgenomen (inclusief overleiden van de baby en/of ikzelf), nu weet ik dat ik het wel kan (weliswaar met hulp, maar oke). Mijn angst is dat het hetzelfde gaat.
Luchtbel
Meiden, ik denk echt veel aan jullie.
Luchtbel, je hebt het zo moeilijk en je kunt het zo mooi omschrijven, helpt het jou om te schrijven? Ben je het dan kwijt?
En om nog even op je vraag terug te komen over werken, mijn verlof liep 12-12 af, maar ik had nog 4,5 weken vakantie staan. Maar omdat het toen ook al niet zo goed ging, ben ik in overleg de ziektewet ingegaan (ook financieel voordeel voor werkgever volgens mij). Vandaag moet ik bellen over hoe nu verder, maar ik durf het nog niet zo goed. (waarom bellen ze mij ook niet!).
Ik kan op zich wel weer werken denk ik, maar niet direct op mijn eigen plek, daar moet je meteen 100% staan en kun je niet proberen of het gaat.
En ja, de angsten en zorgen horen bij het moederschap, I know, maar toch denk ik dat ik teveel ermee bezig ben. (bijvoorbeeld élke keer als ik de trap op/afloop voor me zien dat we eraf vallen, tegen de metalen rand aan, elke 10 minuten als hij slaapt bedenken: ademt hij nog wel?)
En het stomme is, ik kan dat zo moeilijk 'live' aan mensen uiten, hier gaat het wel, maar in het echt vind ik het zo moeilijk. En leg dan maar eens uit waarom werken even niet gaat.
Maar, de tweede inentingen van Simon vanmorgen heb ik drooggehouden!!
quote:Neem het heft in eigen handen PM.Op dinsdag 2 januari 2007 12:11 schreef PM-girl het volgende:
Vandaag moet ik bellen over hoe nu verder, maar ik durf het nog niet zo goed. (waarom bellen ze mij ook niet!).
Ik kan op zich wel weer werken denk ik, maar niet direct op mijn eigen plek, daar moet je meteen 100% staan en kun je niet proberen of het gaat.
Vertel 'gewoon' wat je hier vertelt!
quote:Knap!Maar, de tweede inentingen van Simon vanmorgen heb ik drooggehouden!!
quote:Ja, oké wat betreft het depressie-deel, dat voel ik veel minder.
Verder wel onzeker en dus dwangmatig op het gebied van eten, maar goed, dat hoort hier niet eens.
Sterkte jij ook met die angsten. Lijkt me moeilijk.
Hier toch een klacht ingediend tegen het ziekenhuis en ook op gesprek geweest met een zorgcoordinator van de afdeling verloskunde. Wij krijgen een schriftelijke terugkoppeling over de gesprekken die zij houdt met de desbetreffende personen en n.a.v. die gesprekken komt er nog een tweede gesprek met ons. We wachten het maar even af...
Mijn herstel is nog steeds bezig. Fysio voor mijn linkerbekken/heup want mijn linkerbeen weigert nog steeds af en toe dienst. Ik vloei nog steeds en kan vanmiddag bellen voor een afspraak bij de gyn. omdat ik waarschijnlijk alsnog gecurreteerd moet worden. Hoop van niet maar ik ben aandeelhouder bij de always/ob-fabriek.
Met Kaithlynn gaat het prima en groeit als kool. Kan nog steeds geen foto's hier krjigen maar nu weet ik even niet wie aanbood om foto's naar haar te mailen en zij ze voor mij hier neer zou zetten. Volgens mij Vivi maar zeker weten doe ik het niet en ik kan het zo snel ook niet terugvinden. Daarna was internet weg bij ons namelijk...
Luchtbel
en Sugar ook een sterkte, fijn dat je een soort 'plan van aanpak' hebt, hopelijk werkt het goed voor jullie.En 25 duurt niet lang meer en is ook zo voorbij (ben 26
).Mibos, ik heb toen 9 weken gevloeid, het kan ook normaal zijn.. hopelijk heb je geen curettage nodig!
En welkom terug weer hier.
Sugar, fijn dat je depressieve gevoelens minder lijken te zijn! Jammer dat je die nu voor een ander probleem hebt ingeruild maar daar zul je vast wel een oplossing voor vinden.
/edit
O en Sjak, ik moest ook om die reden naar het ziekenhuis. Bij een controle in de kraamtijd vertelde de vk dat buiten de verloskamer alles klaar stond om een infuus te geven, voor het geval dat ik in shock zou komen. Misschien kunnen ze bij jou al preventief prikken als je dat een prettig/geruststellend idee vindt?
Over die ruggenprik: vaak ga je pas bij 4/5cm naar het ziekenhuis, en dat laatste stukje kan bij een tweede kind zo snel gaan dat die prik niet meer kan. Dus dan zou je wel al heel erg snel naar het ziekenhuis moeten, dus daar goede afspraken over moeten hebben.
Succes bij je overwegingen.
[ Bericht 34% gewijzigd door poemojn op 02-01-2007 13:20:14 ]
quote:Ik hoop van harte dat het je zal helpen bij de verwerking van je bevalling.Op dinsdag 2 januari 2007 12:50 schreef Mibos het volgende:
Hier toch een klacht ingediend tegen het ziekenhuis en ook op gesprek geweest met een zorgcoordinator van de afdeling verloskunde. Wij krijgen een schriftelijke terugkoppeling over de gesprekken die zij houdt met de desbetreffende personen en n.a.v. die gesprekken komt er nog een tweede gesprek met ons. We wachten het maar even af...
Fijn dat het zo goed met je meissie gaat en veel sterkte met je herstel gewenst!
Foto's mag je ook wel naar mij sturen, hoor. Ik ben superbenieuwd naar je kleintje.
Sugar
Lijkt het ook aan deze kant met mij wat beter te gaan, het is nu 2007 en kon aardig netjes 2006 tot een goed eind brengen (lees heerlijk springend op De meeste dromen zijn bedrog van Marco borstato)
Ik wil nogmaals dat 2007 mijn jaar gaat worden, een jaar waarin het gewoon beter met me gaat, en dat ik eindelijk terug mezelf ga vinden en zijn.
LB veel kracht voor jou...
weg heur
[ Bericht 78% gewijzigd door Neuk op 02-01-2007 16:26:00 ]
quote:Lieve LB,Op dinsdag 2 januari 2007 07:36 schreef Sugar het volgende:
Ik hou van je en van je aanpak en je doorzettingsvermogen. Maar ook gewoon van jou. Zo. Amen.
zoals Sugar zegt.
Amen.
quote:Wordt het ook 'jullie jaar' Bar? (Ik vroeg me gewoon af hoe het ook met jullie saampjes gaat.) Als ik te vrij vraag moet je gewoon lekker deze vraag negeren hoor. Is ook goed.Op dinsdag 2 januari 2007 15:02 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Ik wil nogmaals dat 2007 mijn jaar gaat worden, een jaar waarin het gewoon beter met me gaat, en dat ik eindelijk terug mezelf ga vinden en zijn.
Kozakken, mag ik je even quoten uit het andere topic:
Elke reis begint met de eerste stap
Waar haal je het altijd vandaan, van die rake uitspraken, prachtig vind ik deze!
Met zo'n uitspraak kan je het weer even van de positieve kant bekijken, ik althans wel!
Mibos wat een lekkertje! Ik zal ze nu snel uploaden! Ik mail je wel waar ze online staan
Ik probeer altijd de opmerkingen die ik tegen kom en die me raken op te schrijven. Soms komen ze van pas en soms worden ze ook tijdelijk mijn eigen lijfspreuk.
Dat is deze heel lang geweest.
Sterkte ook voor jou. Weet je, stom genoeg zijn ze op het werk waarschijnlijk helemaal niet met je bezig maaar met hun werk (Zo was het hier in ieder geval toen ik heel lang bij huis ben geweest. Niet vergeten hoor, maar gewoon druk en positief 'onverschillig')Dus is het ook niet dat ze niet willen bellen, maar dat ze er veel minder aan denken dan jij. (Zal ik er nog maar een tegenaan gooien dan?
Zware tijden houden geen stand, maar mensen wel! )Mibos: zie je mail! Succes dermee!
quote:Hier bellen ze wel, alleen hadden we afgesproken dat ik zou bellen, zodat ik het initiatief nam (maar reken maar dat ze erop zaten te wachten vandaag!).Op dinsdag 2 januari 2007 16:30 schreef kozakken het volgende:
Lief PM-girl. Dank je wel
Ik probeer altijd de opmerkingen die ik tegen kom en die me raken op te schrijven. Soms komen ze van pas en soms worden ze ook tijdelijk mijn eigen lijfspreuk.
Dat is deze heel lang geweest.
Dus is het ook niet dat ze niet willen bellen, maar dat ze er veel minder aan denken dan jij. (Zal ik er nog maar een tegenaan gooien dan?
Eea heeft ook te maken met eventuele vervanging ed die geregeld moet worden, dan vergeten ze me niet. Dit verhoogt ook wel weer de druk, maar nu ga ik eerst nog maar eens naar de bedrijfsarts volgende week.
Wanneer je nu goed voor jezelf zorgt krijg je dat vast later dubbel en dwars terug aan extra energie en gewoon betere werk-kracht.
Maar voor nu nog maar even kalm aan denk ik
!(denk, denk, wat wilde ik zeggen)
Iig LB , sugar, Mibos, PM en iedereen die ik vergeten ben een dikke knuffel en sterkte!
niet vergeten die dingen.Ik kan het alleen echt niet als iets spannends zien, kon dat maar als ik zo kon denken was het allemaal misschien niet eens nodig geweest. Eerst maar eens kijken hoe het zo gaat en om te wennen. Daarna dingen plannen en weer gaan doen. En ook leuke dingen doen, die weer leuk moeten worden, zonder schuldgevoel, zonder verdriet. En wat verder kijken. Ik ben heel erg toe aan eigen dingen voor ons samen. Een huis, een thuis.
Dat zou fijn zijn als ik zulke dingen zou kunnen voor ons samen en ik hou gewoon die anderhalf jaar als ver weg maar goed punt in m'n hoofd. Het is fijn als het dan beter gaat, dat het normaal is om thuis te komen, samen. Dat hou ik maar voor ogen. Het klinkt heel ver weg maar ja ik denk dat er ook heel veel moet gebeuren. Voordat het echt goed zal zijn.
PM-girl, schrijven helpt niet echt. Heeft het wel gedaan. Op allerlei manieren. Maar nu gewoon even niet. Het helpt wel soms het hier te schrijven. Dat wel maar dat wil ik ook niet te vaak doen.
Is er geen ruimte voor je om een andere functie te krijgen? Misschien is het wel fijn als zoiets kan. Succes hoor, het klinkt helemaal niet fijn allemaal.
Maar ik vond nu drie kindjes veel moeilijker dan zeven vroeger...
-het eerste lachje
-spekpootjes
-elastiekpolsjes
-regeldagen
Bijna 6 weken mama van Nune
Mwana, fotos willen we, geen lijstjes, foto's!!
quote:Ik doe kinderopvang momenteel. Thuis dus mag ik eigenlijk niet klagen, kweet het.Op dinsdag 2 januari 2007 21:56 schreef PM-girl het volgende:
BassMiss, misschien begrijp ik het niet, maar hoezo moet je Fonske laten huilen als jij werkt? Werk je aan huis?
Ik wil em alleen nog echt niet wegbrengen!Ik las in het speeltuinbankje over krampjes. Nu heb niet echt krampen, maar wel tintelingen de laatste weken. Als ik gebukt heb, 2 sec., ben ik al helemaal warrig. Soms plotseling en spontaan in mijn benen en handen en heel af en toe een soort gevoel van een bal die ergens vastzit. Herkent iemand dit?
edit: nu heb ik ook wel een zeurende pijn, eigenlijk toch...
Weer echt gaan werken. Ja, daar zie ik ook tegenop. En dan met name het minder zelf bv geven. En de vraag hoe te doen met kolven. Kan toch moeilijk een bordje op de toonbank zetten...zie het al voor me. Nee, moet daar nog een regeling voor treffen met mijn man.
edit: ik lees nu over B12 op voedingscentrum.nl Dit zou het best wel eens kunnen zijn. Er staat namelijk ook dat wanneer je bv geeft, je nog meer B12 nodig hebt.
[ Bericht 18% gewijzigd door Paradijsvogeltje op 03-01-2007 10:13:35 ]
quote:Ik denk dat dat er zeker mee te maken kan hebben. Je vraagt natuurlijk heel veel van je lichaam. Je wilt de productie hoog houden en maakt jezelf dus ook middenin de nacht er voor wakker (zou ik ook doen). Verder heb je een heel helingsproces achter de rug. Op de eerste plaats natuurlijk van je baarmoeder, maar toen dat allemaal een beetje heel was, zijn je borsten problemen gaan leveren. Dit kost kracht. Het is toch iets waar je lichaam tegen moet vechten om het allemaal weer goed te maken.Op woensdag 3 januari 2007 09:55 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Ik eet veel producten waar ijzer in zit, zeker omdat we vegetarisch eten. Zou het ook te maken kunnen hebben met dat het me laatste tijd zo tegenzit met bv etc.
Ik las dat je inmiddels bijna 6 maanden bv geeft. Dus je lichaam is ook al die tijd al aan het werk. Ik zou zeggen neem rust. Maar met bv is dit natuurlijk moeilijk. Hoe lang wil je doorgaan met volledige bv geven. Ik kan me voorstellen dat je zegt...zo lang mogelijk omdat je er zo voor hebt moeten vechten, maar als het tenkoste gaat van jouw gezondheid dan is het misschien verstandig om eventueel en ik zeg het zo voorzichting mogelijk niet meer 's nachts te kolven. Ik neem aan dat Kendahl doorslaapt. En gebroken nachten, heten niet voor niets gebroken nachten. Ze breken je op. En een half jaar...kost veel kruim.
Je krijgt dan inderdaad wel voldoende ijzer binnen, lijkt mij. Ik ben natuurlijk geen HA, maar als ik het zo lees, zegt mijn gevoel oververmoeidheid. Je lichaam heeft geprobeerd om het aan te geven dmv moeheid, maar dat heb je waarschijnlijk om wille van Kendahl genegeerd en nu komen er andere klachten bij. Maar toch bij twijfel naar de HA. Je weet maar nooit.
Ik hoop dat je je snel beter voelt en vooral dat je snel Kendahl gewoon kunt aanleggen. Gebruik jij trouwens die neusspray om het tsr te stimuleren??
quote:Niet oververmoeid bedoel je?Op woensdag 3 januari 2007 10:12 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Nee, dat ben ik niet. Is dat een neusspray waar een stof in zit die het tsr stimuleert? Vaag.. Maar met mijn tsr is gelukkig niets mis hoor.
Ja, die neusspray is er. Ik gebruik hem zelf niet, maar heb er wel in het bv topic overgelezen. Zal me vergist hebben mbt trs bij jou.
quote:Nee, ik bedoelde dat ik niet degene met de neusspray benOp woensdag 3 januari 2007 10:17 schreef chacama het volgende:
[..]
Niet oververmoeid bedoel je?
Ja, die neusspray is er. Ik gebruik hem zelf niet, maar heb er wel in het bv topic overgelezen. Zal me vergist hebben mbt trs bij jou.
Er staat me namelijk iets van bij dat iemand op forum zoiets gebruikt. of twee Met mij gaat het goed, ik ben weer officieel aan het werk. Ik voel me hier erg welkom, leuk! Wel vervelend om vanochtend even bij mijn slapende Evaatje te kijken, wetend dat ik haar vanavond pas weer zie. Ze is zo lief en zacht en warm, en ruikt zo lekker
*zucht*En nu weer aan het werk
quote:Vanavond dan maar al die kroelmomenten dubbel en dwars inhalen. Dat is dan ook wel weer lekker. Over een poosje kijk je door het raam en dan krijg je de grootste glimlach ooit en twee uitgestrekte armpjes. En nog iets later hoor je voetstapjes in de gang die je maar voor willen zijn bij het openen van de deur....Op woensdag 3 januari 2007 10:32 schreef linda856763 het volgende:
Ik lees hier over veel moeders die het moeilijk hebben op dit moment. Allen een dikke
Met mij gaat het goed, ik ben weer officieel aan het werk. Ik voel me hier erg welkom, leuk! Wel vervelend om vanochtend even bij mijn slapende Evaatje te kijken, wetend dat ik haar vanavond pas weer zie. Ze is zo lief en zacht en warm, en ruikt zo lekker
En nu weer aan het werk
Precies, daar verheug ik me al op. En nu ook, als ze me ziet, krijg ik al een grote tandeloze lach quote:Op woensdag 3 januari 2007 11:42 schreef chacama het volgende:
[..]
Vanavond dan maar al die kroelmomenten dubbel en dwars inhalen. Dat is dan ook wel weer lekker. Over een poosje kijk je door het raam en dan krijg je de grootste glimlach ooit en twee uitgestrekte armpjes. En nog iets later hoor je voetstapjes in de gang die je maar voor willen zijn bij het openen van de deur....
Ik had hier altijd twee knullen die me als een rugbyscrum tegemoet rosten in de gang nog
quote:Lief is dat he! Ik heb hier een spookje dat heel ondeugend om het hoekje van de voordeur kijkt en dat heel hoog gilt 'Mammmmaaaaaaa!!!!!!' Dan maakt je hart toch elke keer weer een sprongetje.Op woensdag 3 januari 2007 12:03 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Ik had hier altijd twee knullen die me als een rugbyscrum tegemoet rosten in de gang nog
@PV, ga even bij je huisarts langs. Het kan iets is de richting van CarpaalTunnelSyndroom zijn, maar ook een vitamine of ijzertekort en daar hebben ze je vaak zo weer bovenop.
quote:Op woensdag 3 januari 2007 13:09 schreef PM-girl het volgende:
Linda, wat fijn dat het werk je weer goed bevalt, is toch weer een verandering! Heb je al een mooie foto op je bureau staan?
stuk of 50 op mijn desktop . ca. 100 op mijn Ipod. En ik pik de foto van Eva en mijn man die ik aan hem had gegeven. Hij zit nog maar 2 dagen per week achter zijn bureau en zet dus geen persoonlijke dingen meer daar neer.Ze vertelde dat ws het feit dat ik 2,5 uur heb moeten persen geleid heeft tot die permanente beschadiging. Een knip of een scheur an sich is erg goed te hechten en te herstellen.
En waarom móest ik ook alweer zo lang persen? Omdat die arts-assistente niet goed had ingeschat dat Thies toch écht niet met zijn grote bol onder mijn schaambeen doorkon en de dienstdoende gyn het te druk had om eerder te komen ingrijpen....
Oeeeh, ik kan er weer erg boos om worden.
Overigens schijnt 30% van de moeders uiteindelijk (na een of meer bevallingen) blijvende bekkenbodemschade op te lopen...
Ik hoop voor je dat het toch zoveel mogelijk hersteld en dat je zeker geen pijn zult overhouden!
Het rottige is, dat er fouten staan in mijn bevallingsverslag. Ik heb dat bij het evaluatiegesprek gemeld, maar daar praatte de arts toen wat overheen. Zo staat er dat ik anderhalf uur heb geperst en dat Thies zijn hoofdje een omtrek had van slechts 34 cm (en na 5 weken bij het CB ineens 41.... Yeah right...
). Ik had zelf een vaag vermoeden dat dat wellicht niet per ongeluk is (ik heb immers tijdens mijn zwangerschap keer op keer mijn zorgen omtrent die grootte uitgesproken hetgeen telkens werd weggewimpeld en uiteindelijk is er dus gewoon gebeurd waar ik zo bang voor was). De therapeute sprak vandaag zelf ook dat vermoeden uit. Dus áls ik er werk van ga maken wordt dat nog een hele klus. Maar ik denk er sterk over om hier iets mee te gaan doen. Is het niet voor mezelf, dan wel voor andere vrouwen, of iig voor mijn rechtvaardigheidsgevoel.
PV, ik dacht ook aan het Carpaal Tunnel Syndroom of zoals ooit een kennis van mij zei het Carpool Tunnel syndroom toen ik je klachten hoorde.
En schandalig dat er fouten in het verslag staan!! Ik kan daar echt heel boos om worden.
Of met de verpleging?
Je hebt zeker geen filmopnames van de bevalling (om die reden zou het nu dus goed zijn geweest!)?
Ik word er gewoon stil van eigenlijk.
Dat doet me al goed.
quote:Troel, ik heb vanavond mijn zwager hierover gesproken (die wel een beetje thuis is in juridische materie) en hij zei idd iets vergelijkbaars. Zo'n ziekenhuis is zo zwaar verzekerd tegen dit soort zaken, compleet ingedekt en iedereen houdt elkaar de hand boven het hoofd. Hij gaf me wel kans als ik er de media bij zou halen. Dan hebben ze een reputatieprobleem. Maar ja, dat is niet zo mijn manier.Op woensdag 3 januari 2007 18:57 schreef Troel het volgende:
Ik weet dat het ingaan van zo'n klachtengebeuren verschrikkelijk moeilijk is
Waar ik wél over denk, is het UWV voor mijn karretje spannen. Ik kost hen immers extra geld.... Wie weet kunnen zij een procedure starten/ondersteunen. Anyway, genoeg food for thought. Al kan ik het gelukkig ook redelijk loslaten, maar het er zo maar bij laten zitten..
dát kan ik (nog) niet. Ik lees je verhaal nu pas... Moonah s6 met alles ermee
Mocht je iets willen weten vraag het gerust...
Liefs Mibos en een dikke knuffel
succes ermee, lijkt me echt verschrikkelijkmoonah ik hoop werkelijk dat je er geen en anders zo minimaal mogelijk schade aan blijft overhouden ik vind wel mooi te zien dat je er zo goed mee om kan gaan!
[ Bericht 1% gewijzigd door _evenstar_ op 04-01-2007 01:01:39 ]
en Mibos ook. Ik kan me zo kwaad maken hoe men zich indekt ten koste van jullie Ik ben aldoor zo nerveus om weer zwanger te worden
. Niet ooit, maar nu hè... Ik wilde geen hormonen meer slikken, dus we gebruiken condooms, maar het is een uh, hoe zeg je dat.... behoorlijke afknapper om er zo nerveus mee om te gaan. Dus ik twijfel weer enorm wat ik zal doen. Spiraaltje, dus gedoe en gefrut of toch weer een pil, dus hormonen, of toch maar de condooms blijven gebruiken, dus zenuwen....Moeilijk
Moonah, je de media, is ook weer zo wat. Dan krijg je Cilly Dartell ofzo: Vandaag het verhaal van Moonah.... en dat wil je ook niet. (tenminste kan ik me zo voorstellen)
Ik vind het UWV wel een goede en zo te horen heb je in de familie goed advies. Heb je een goede rechtsbijstandsverzekering?
Ik ben dan ook zo naïef, nooit gedacht dat ze moedwillig in het zkh dingen zouden 'veranderen' om hun eigen hache te redden. In mijn verslag stond 600 cc bloedverlies, zkh vond dat niet veel zeiden ze, vk vond echter van wel. Dat is maar iets kleins, maar bij jouw iets groots.
Succes!
Succes! (En neem vooral geen genoegen met een foutief/incompleet dossier, dat heeft een sleutelrol gespeeld in de zaak die ik ken, met name het feit dat hiermee aantoonbaar werd dat er met opzet dingen verdoezeld waren)Succes Moonah met je beslissing, erg rot dat je misschien blijvende klachten houdt
Ik heb zelf ruim 1,5 uur liggen persen toen de dienstdoende arts bedacht dat ie me ook wel in kon knippen voordat de gyn er was (die was al onderweg en de pomp lag al klaar vertelde mijn man) en plop, daar was Robin. Hij had gewoon een paarse plek op zijn hoofdje omdat ik hem er niet uit kreeg EN vervolgens werd ik niet goed gehecht door de vlos en moest de boel er weer uit en opnieuw. Lig je daar na je bevalling nog 1,5 uur met je benen gespreid en familie op de gang Wat k*t voor je dat je er zoveel (kan zo snel ff niet vinden watvoor) klachten aan hebt overgehouden. Ben me daar eigenlijk nooit zo bewust van geweest dat lang persen dat tot gevolg kan hebben. Sterkte
En Mibos ook natuurlijk
Linda, ik wilde ook geen hormonen meer slikken, omdat ik ook maandelijks veel klachten had die op hielden tot ik met de pil stopte. Ik ben toch weer aan de pil gegaan en heb nu eigenlijk helemaal geen klachten meer. Succes met je keuze
PV, ik had ook Carpaal Tunnel Sydroom in mijn armen/handen. Tip van de ha was om met een polsbeschermer om te slapen, zodat je pols recht blijft en er dus niks afgekneld kan worden. Andere opties waren operen (maar ik was zwanger) of fysio (maar over die behandeling waren nog niet veel resultaten bekend).
Met deze mama gaat het inmiddels stukken beter. Vanaf 15 januari ben ik weer volledig (24 uur) aan het werk en over 1,5 maand gaan de ha en ik bekijken of we de ad af kunnen bouwen. Ik vond de kerstperiode nog wel zwaar (druk/veel regelen), waardoor ik hier niet meer kwam, geen fut om achter de pc te zitten, maar ik ben niet ingestort
ookal zat ik 1ste kerstdag met een huilend kind (hoektanden). Volgende week krijg ik wrs m'n nieuwe autootje dus ik ben helemaal Wilde jullie ff bedanken voor alle steun quote:Ik doe momenteel eigenlijk gewoon thuiskinderopvang. Dacht dat dat ideaal ging zijn maar heb het gevoel dat ik er niet genoeg voor Fons kan zijn. Is ook wel zo natuurlijk, die andere kindjes hebben mij ook nodig dus kan niet de hele dag met hem alleen bezig zijn zoals eerst...Op donderdag 4 januari 2007 17:57 schreef Lishe het volgende:
Ja hoor Bass-miss, ik zat ook liever thuis op de bank te genieten van dochterlief. Maar het went. Een nieuw ritme zoeken. De grapjes van je collega's weer snappen. Flexibeler worden en minder zorgen maken of het met je kindje wel goed gaat. Ik hoop dat het bij jou ook gewoon een kwestie van wennen is.
Pfff, ik heb zelfs de indruk dat ik dan beter helemaal niet kan thuis was en zijn papa voor hem kon zorgen in die tijd.
quote:Ik geloof dat dit een van de redenen is waarom er op een kinderdagverblijf geen kindjes van de juffen mogen zitten. In elk geval niet in hun eigen groep. (Niet kwaad bedoeld naar jou toe) Ik snap dus wel dat het moeilijk is om je aandacht te verdelen. Misschien helpt om te bedenken dat het voor Fonske straks erg leuk is om zoveel aandacht te krijgen van al die andere kindjes. Het is nu even schipperen met je tijd, maar straks misschien wel extra leuk.Op donderdag 4 januari 2007 18:02 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Ik doe momenteel eigenlijk gewoon thuiskinderopvang. Dacht dat dat ideaal ging zijn maar heb het gevoel dat ik er niet genoeg voor Fons kan zijn. Is ook wel zo natuurlijk, die andere kindjes hebben mij ook nodig dus kan niet de hele dag met hem alleen bezig zijn zoals eerst...
Pfff, ik heb zelfs de indruk dat ik dan beter helemaal niet kan thuis was en zijn papa voor hem kon zorgen in die tijd.
Hier een super vrolijke (met een lege portemonai) mama. Vanochtend om half 11 Maud gevoed en daarna ben ik de hort op gegaan. Eerst naar de Ikea en daarna de stad in. Heerlijk, lekker winkel in, winkel uit. Samen met een vriendin. Gewoon even geen kids. En ik heb genoten. En veel te veel gekocht. 3 BV-shirts bij Miss Etam met een lekker vest en sportschoenen en nog 2 paar andere schoenen. En leuke kleren voor Fleur en..en..oh, ja gekolfd in de poetsruimte van de McDonalds, nadat ik bij de La Place geen plekje kon vinden...
Het was zo ontzettend lekker. Alleen de volgende keer neem ik geen pinpas mee. Dan neem ik geld mee. En dan is op ook echt op.
quote:Wel, op deze moment zou ik het meteen doen, maar dan intssn weer op het gemak beginnen met muziek en dat dan weer kunnen opbouwen zonder dat de gelddruk er is.Op donderdag 4 januari 2007 20:19 schreef YPPY het volgende:
Nou BM, ik zou thuis kunnen blijven als ik graag wil (als we tenminste in deze flat blijven wonen), maar ik ben bang dat ik dan gek wordt van mezelf. Hormonen he, niks is goed.
quote:Tot hij zijn keel open zet zeker.Op donderdag 4 januari 2007 20:33 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Je mag Fonske hier gerust gratis droppen hoor,mocht je buitenshuis willen gaan werken Bass-Miss
ga ik wel met hem wandelen enzo hoor:Pis gemeen zeggen zo, maar mocht je ooit heeel heeel moeilijk zitten hij is hier welkom hoor
quote:Ik zal het onthouden, maar mis hem voorlopig al als hij bij zijn papa op schoot zit. Die lacht me dan altijd uit dat ik weer jaloers word...Op donderdag 4 januari 2007 20:38 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Neehoor ik doe het gratis
is gemeen zeggen zo, maar mocht je ooit heeel heeel moeilijk zitten hij is hier welkom hoor
mama zijn is toch ook het mooiste wat er is toch Bass-Miss quote:Op donderdag 4 januari 2007 20:44 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Mibos, ik wens je veel succes met je klachtengedoetje. Erg dapper van je! Hou je ons hier op de hoogte?
Zelf ben ik er niet over uit. Mijn lief vindt dat ik die (in zijn ogen verspilde want bierkaai) energie beter aan mijn herstel en aan Thies kan besteden.
Het is natuurlijk een enorme verandering in je situatie. Eerst alleen opvangkinderen, toen alleen Fonzel en nu die combi. waarbij je uiteraard het gevoel hebt Fons tekort te doen. Maar hopelijk vind je er over een (klein) poosje een goede balans in waarbij jullie je allemaal happy voelen!
Ik heb al een mail gestuurd om eens te kijken op wat ik recht zou hebben als ik ermee stop en ga eens navragen of ik weer kan gaan studeren in september. Denk ik... Ik weet het nt goed...Nu ja, dingen navragen kunnen nooit kwaad he.
). Ik wil niemand voor het hoofd stoten want een ieder moet doen waar ze zich het prettigst bij voelt en soms is er ook niets anders mogelijk dan werken. Maar ik vind die periode na de bevalling behoorlijk zwaar, zowel lichamelijk als geestelijk en ik denk dat het toch wel bij heel veel vrouwen voorkomende gevoel dat het prettiger en beter zou zijn om thuis te blijven bij het kind echt geen aanstelgedrag is. Als de mogelijkheid er is, volg je gevoel!
quote:Jij bent gewoon van de ene op de andere dag gestopt? Gewoon gekeken of het financieel haalbaar was en tegen je baas gezegd dat je bij nader inzien toch liever voor je meisje zou zorgen?Op vrijdag 5 januari 2007 00:11 schreef owlet het volgende:
Verstandelijk zou ik zeggen: "kijk het nog even aan". Maar gevoelsmatig was ik gister al gestopt (en da's ook precies wat ik heb gedaan
Ik ben ook wel bang dat ik me schuldig ga gaan voelen omwille van het geld dat dan een pak minder zal zijn.
quote:Sterker nog, ik ben niet eens aan het werk gegaan na mijn verlof. Ik zou twee dagen in de week gaan werken, op die dagen zou mijn moeder Ronja hier op komen halen. Soms zou ze haar ook terugbrengen, soms zou ik haar op komen halen. Mijn moeder woont vijfentwintig kilometer verderop.Op vrijdag 5 januari 2007 09:56 schreef Bass-Miss het volgende:
Jij bent gewoon van de ene op de andere dag gestopt?
Ik werkte vrij ver van huis, in een baan waar ide ik toch al behoorlijk ontgroeid was, voor een salaris dat weliswaar boven het minimumloon lag, maar niet in overeenstemming was met mijn taken.
Ik zag er eigenlijk vanaf de geboorte van Ronja heel erg tegenop om weer te gaan werken. Niet eens zo zeer vanwege het werk zelf maar vooral vanwege al het gedoe er om heen. 'sOchtends vroeg afhankelijk zijn van mijn moeder en de files (mijn moeder heeft de gewoonte om niet zo zwaar te tillen aan te laat komen
), al een uur later beginnen op mijn werk omdat het anders gewoon te vroeg was voor mijn moeder en niet een uur langer door kunnen werken omdat ik anders pas tegen achten met Ronja thuis zou zijn als ik haar op moest halen en dat vind ik te laat voor haar.Al dat gedoe voor die tweehonderd euro die ik over zou houden, terwijl ik bijna twee keer zo veel uren kwijt was aan reizen, inpakken, kolven, noem maar op.
Een kinderdagverblijf zou geen optie zijn omdat ik dat niet goed vind voor Ronja in het eerste jaar.
Het heeft de kraamtijd best een deuk gegeven, al dat gepieker over werken en toen ik de eerste werkdag half in paniek me ziek had gemeld omdat ik het overzicht totaal kwijt was stelde mijn partner voor om te stoppen. Zelf had ik er niet eens aan gedacht, ik vond het lullig tegenover hem dat ik dan thuis zou zitten en hij niet. Maar de ontslagbrief was zó geschreven en vanaf dat moment voelde ik me twintig kilo lichter (voelen dan hè, die extra zwangerschapskilo's zitten er nog wel natuurlijk
)Maar het is een goede beslissing geweest. Voor mij, omdat ik na die twaalf weken lichamelijk en geestelijk echt nog niet ontzwangerd was. Voor Ronja, omdat ze het goed doet bij een rustig ritme en nog veel behoefte heeft aan haar moeder (en de tiet
) en voor mijn partner, omdat onze relatie zonder die stress een heel stuk beter is en omdat we nu (hoe burgerlijk dat ook klinkt) een huis hebben dat gewoon op orde is inplaats van een verzameling van was, stof en andere dingen die allemaal opgelost moeten worden in de tijd dat we thuis zijn.Financieel is het haalbaar, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Mijn vriend heeft geen topsalaris, als hij geen bonussen binnen haalt dan zitten we denk ik even boven bijstandsniveau. Maar we wonen goedkoop, leven zuinig en redden het allemaal prima. En we zijn liever op een rustige manier arm met een kind dat niet naar de opvang hoeft, dan dat we moeten stressen en Ronja moeten laten opvangen voor twee salarissen.
Mocht het toch problemen geven dan zoek ik werk in de regio. Maar het liefst blijf ik thuis tot ze naar de peuterzaal gaat.
Ik heb net ggz gebeld, maar niks wijzer geworden. Werd telkens doorgeschakeld.
Ik denk dat het het handigste is dat ik maandag de ha bel. Wat denken jullie?
quote:Ik denk dat je best vandaag de huisarts kan bellen. Of langs kan gaan bij het GGZ.Op vrijdag 5 januari 2007 13:08 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik zet het hier maar neer, omdat het hier ws beter past.
Ik heb net ggz gebeld, maar niks wijzer geworden. Werd telkens doorgeschakeld.
Ik denk dat het het handigste is dat ik maandag de ha bel. Wat denken jullie?
In ieder geval nog een keer het GGZ bellen straks, het is lunchtijd dus zo gek is het niet als je niemand te pakken kan krijgen.
Net wat Owlet zegt, lunchtijd. mss dadelijk nog eens proberen? Hoewel, vrijdagmiddag is ook zo'n moment.... Anders zou ik idd de HA bellen en hem zeggen dat het allemaal niet opschiet. Wellicht kan hij (of de ass) er tussen komen bij de GGZ??
quote:oeh, dat moeten ze mij niet flikken. dan sta ik daar zo aan de balie.Op vrijdag 5 januari 2007 13:08 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik zet het hier maar neer, omdat het hier ws beter past.
Ik heb net ggz gebeld, maar niks wijzer geworden. Werd telkens doorgeschakeld.
Ik denk dat het het handigste is dat ik maandag de ha bel. Wat denken jullie?
is het erg ver van je vandaan? gewoon aan de balie gaan staan en niet weggaan voor je antwoord hebt.
en ingrid, zou het je moed geven als ik je zeg dat ik er op jouw leeftijd ook zo aan toe was? en dat ik nu (wel na veel therapie hoor) bij een ieder die me niet bevalt bijna de knopen van het hemd vreet? en tegen iedereen in durf te gaan die me zijn wil op wil leggen?
en heb jij dan niet dat vreselijke moedergevoel dat je iedereen aan kan vliegen die je kind ook maar een haartje wil krenken?
ik ben misschien wel TE fel geworden, maar ik laat me niets meer overkomen en een ieder die tussen mijn kind en mij probeert te komen, speelt met zijn leven.
echt meid, ga dr voor. en hou het ook vol, want het is niet iets dat in een jaartje voor elkaar is. het kan best veel langer duren. en je doet het niet alleen voor jezelf. dus hup naar het ggz ! (virtuele schop onder de kont
)En ik heb post van ggz. En ik kan pas 20-03-2007 bij de psychiater terecht. Dat duurt nog aardig lang zeg!
De huisarts is nu op vakantie, maar is er maandag weer. Denk dat ik daar het beste op kan wachten. Ben bang dat urgentie er niet in zit.
*muziekje alvast keihard heeft aangezet....
ga maandag naar je huisarts, neem desnoods iemand mee en probeer hem(of haar) ervan te overtuigen dat je echt niet meer kan. dik het desnoods aan, maar probeer het in elk geval.
Ik kan mw nog steeds niet bereiken en heb nu meerdere berichten voor haar achter gelaten. Ws belt ze maandag terug. Ik ben iig blij dat ik bericht heb van ggz. Ik hou jullie op de hoogte!
En nu gaan we de stad in. Hopelijk hebben ze nog luiers bij etos. (pampers aanbieding)
Werken, wie heeft dat toch ooit uitgevonden
!Ik zou op zich voor Simon ook wel thuis willen blijven maar anderzijds is werken ook wel nodig voor mij voor een stukje sociaal contact, plezier en eigenwaarde. Ik vraag me dan alleen af of deze huidige baan nu geschikt is ivm de stress/onzekerheid die het soms geeft.
Helemaal thuisblijven lijkt me ook geweldig, zeker met meer kinderen (en een groot huis!). Ik heb een tijdje als vervangend gezinshuismoeder gewerkt en dat vond ik geweldig, terwijl je eigenlijk de hele dag met het huishouden en de kinderen bezig was.
Ook financieel zouden wij het wel kunnen redden, maar niet willen. Ik vind het gewoon lekker nu laarzen ofzo te kunnen kopen zonder daarna iets anders te moeten laten en me schuldig te voelen (wat op zich niet hoeft) dat ik andersmans geld opmaak.
BM, het lijkt me inderdaad wel lastig werken met je kindje, daar gaat toch je voornaamste aandacht naar uit. Nog moeilijker dan werken buitenshuis zonder je kindje soms. Ik hoop voor je dat je een oplossing vindt, al zou ik ook niet te snel een beslissing nemen.
Moonah, poets je ook de buitenkant (gezien het nieuws!)!
De haptotherapie vind ik nog steeds positief (Sugar ik hoop ook voor jou!). Omdat het niet alleen maar praten, vragen en antwoorden is, kan ik veel beter stil staan bij dingen. En vreemd is het wel even, de eerste keer, maar niet negatief vreemd.
Maandag moet ik naar de bedrijfsarts en dinsdag heb ik overleg op mijn werk om te zien hoe ik weer op ga bouwen in het werk (en in welke functie). Vind het wel spannend omdat ik vaak niet alles uit kan spreken en leggen (wat overigens bij de hapto wel lukt).
[ Bericht 3% gewijzigd door PM-girl op 05-01-2007 16:26:42 ]
quote:Ik hou jullie zeker op de hoogte...Op donderdag 4 januari 2007 23:05 schreef Moonah het volgende:
ongeluk.
Mibos, ik wens je veel succes met je klachtengedoetje. Erg dapper van je! Hou je ons hier op de hoogte?
Zelf ben ik er niet over uit. Mijn lief vindt dat ik die (in zijn ogen verspilde want bierkaai) energie beter aan mijn herstel en aan Thies kan besteden.
Ook al is het misschien vechten tegen de bierkaai dan zijn er in ieder geval misstanden bij twee verschillende ziekenhuizen (de jouwe en de mijne) al aan het licht gekomen voor dames die daar nog gaan bevallen. Daarom hebben wij een klacht ingediend. Voor ons zelf maakt het niet meer uit wij hebben ons wondertje al alleen de gevolgen van de fouten van het ziekenhuis die lichamelijk zijn die duren en duren en zijn eigenlijk ook onnodig! Ik begrijp je
wel maar wij hebben geredeneerd dat er wel iets aan het denken is gezet in het ziekenhuis. Als er nooit iemand een klacht indient dan weten ze het ook niet dus kunnen ze het ook niet verbeteren.Linda hier ook al zo'n bangerik en ook nog niet aan de hormonen weer wil beginnen maar vertrouwen op een cdtje doe ik ook niet... Lastig lastig lastig
Moonah, Chacama, Ingrid, Bass-Miss en degene die ik nog vergeet allemaal een
Lekker shoppen doet goed het Chaca (heb ik vorige week namelijk ook gedaan)
quote:Fijn! trots zijn op jezelf klinkt heel simpel, maar dat is het niet altijd. En nu ben je weer een stukje minder aan huis gebondenOp zaterdag 6 januari 2007 00:39 schreef Ingrid19 het volgende:
En nu ben ik ook trots op mezelf omdat ik (we) voor het eerst met Kim heb gefietst. Klinkt miischien raar, maar is wel zo.
quote:Op zaterdag 6 januari 2007 00:48 schreef owlet het volgende:
[..]
Fijn! trots zijn op jezelf klinkt heel simpel, maar dat is het niet altijd. En nu ben je weer een stukje minder aan huis gebonden
Kan ik (met goed weer) naar de stad fietsen ipv met de bus. En naar mn ouders en en en .... alleen wilde max gisteren na het boodschappen doen, niet meer in zn zitje
en hij is zoo sterk, dan gaat ie helemaal met zn rug hol als ik m optil
quote:Ja echt wel. ik durf nu wel alleen te fietsen met Kim. Maar dan eerst wel korte stukjes.Op zaterdag 6 januari 2007 13:44 schreef pinquit het volgende:
fijn he ingrid, als je het eenmaal doorhebt, bij ons lukt het ook steeds beter
alleen wilde max gisteren na het boodschappen doen, niet meer in zn zitje
en hij is zoo sterk, dan gaat ie helemaal met zn rug hol als ik m optil
Dat lijkt me heel lastig pinquit.
bij langere stukken vallen die kleintjes zo gauw in slaap.
ik zie regelmatig van die kindjes in de meest ongemakkelijke standen hangen in het voorzitje.
zoooo zielig
Moonah, ben je nog steeds aan het poetsen? Zo bedoelde ik het niet
quote:Kim vond het superleuk. Kletste onze oren van de kop.Op zaterdag 6 januari 2007 16:13 schreef PM-girl het volgende:
Ingrid, lekker dat het fietsen goed is gegaan! (hoe vond Kim het?)
En wees overal heen.Vannacht/vanochtend lekker geslapen en uit kunnen slapen, want Kim bleef onverwachts bij mijn ouders slapen. Wel lekker. Maar we waren blij toen Kim weer kwam.
Daardoor krijg je namelijk zelfrespect en dat doet een hele hoop, als je trots op jezelf kan zijn.
je zult merken dat het dan ook steeds makkelijker wordt om meer dingen te doen/durven.
quote:Ja, hehe, ben nét klaar!Op zaterdag 6 januari 2007 16:13 schreef PM-girl het volgende:
Moonah, ben je nog steeds aan het poetsen? Zo bedoelde ik het niet
Wie bedoelde jij met 'hoog bezoek':?
Dat slechte ritme komt ook door dat gedoe met krampjes, terugspugen en kokhalzen de hele tijd, maar ik begin me nu dus echt wat zorgen te maken over hoe lang dit nog gaat duren hoor.
Wij hebben hier sowieso dat slechte ritme nog. Storm komt om ongeveer 12 uur 's nachts en om 4 uur nog een keer. Zes flessen dus ook nog steeds. Na de fles van 4 uur gaat ie vaak maar moeizaam slapen. We zijn elke dag om half zes wakker en ik ben helemaal kapot.
quote:Dat klinkt ook niet lekker nee...Op zondag 7 januari 2007 10:35 schreef Sugar het volgende:
Jammer, Mwana! Hoop met je mee dat Nune snel weer in dat betere ritme komt.
Wij hebben hier sowieso dat slechte ritme nog. Storm komt om ongeveer 12 uur 's nachts en om 4 uur nog een keer. Zes flessen dus ook nog steeds. Na de fles van 4 uur gaat ie vaak maar moeizaam slapen. We zijn elke dag om half zes wakker en ik ben helemaal kapot.
maar stiekem ben ik ook wel opgelucht dat ik niet de enige ben, gemeen he?
Heb je bij Storm een idee waar het door komt?
Nee, Storm is dit gewoon gewend nu en we zullen hem het echt af moeten leren, denk ik.
quote:Daar ben ik dus ook bang voor, dat het straks geen noodzaak of troost meer is maar gewenning. Maar laat me weten als en hoe je bezig gaat met afleren, ik herinner me echt bar weinig van hoe dat ook alweer ging blijkt nuOp zondag 7 januari 2007 10:53 schreef Sugar het volgende:
En bovendien schelen ze ruim anderhalve maand!
Nee, Storm is dit gewoon gewend nu en we zullen hem het echt af moeten leren, denk ik.
(Mijn jongste zoontje was altijd zo lekker makkelijk, zo makkelijk dat ik gewoon vergeten ben hoe ik alles bij hem voor elkaar kreeg, gek he?)
Ingrid, fijn dat Kim ook genoten heeft, dat moet jou ook een goed gevoel geven!
Maud heeft vannacht voor het eerst een nachtje doorgetrokken. Wel op KV, dus of het vannacht weer lukt dat is de vraag. Maar ik heb dus om 4 uur heel vreemd in het wiegje gekeken en een meisje in totale ontspanning nog zien liggen. Ze werd pas om half 6 wakker.
Ingrid lekker genieten van die fietstochtjes.
quote:"Snel" omvatte iig niet "vannacht"Op maandag 8 januari 2007 08:14 schreef chacama het volgende:
Mwana, succes met Nune. Hopelijk hebben jullie snel een beter ritme.
quote:Oudste woont niet meer thuis sinds kort, gaat het goed mee, heeft meer duidelijkheid en rust. Morgen komt hij weer een nachtje.Hoe is het nu verder. Die kleine in combi met de oudste enz.
quote:*droomt*Maud heeft vannacht voor het eerst een nachtje doorgetrokken. Wel op KV, dus of het vannacht weer lukt dat is de vraag. Maar ik heb dus om 4 uur heel vreemd in het wiegje gekeken en een meisje in totale ontspanning nog zien liggen. Ze werd pas om half 6 wakker.
Heerlijk joh, duim voor je dat je die ontspanning vannacht weer ziet
quote:De mantra die hier geld is geloof ik wederom...het is maar een fase....(die hopelijk heel snel voorbij is)Op maandag 8 januari 2007 08:34 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
"Snel" omvatte iig niet "vannacht"
[..]
Oudste woont niet meer thuis sinds kort, gaat het goed mee, heeft meer duidelijkheid en rust. Morgen komt hij weer een nachtje.
[..]
*droomt*
Heerlijk joh, duim voor je dat je die ontspanning vannacht weer ziet
Het zal meer rust geven voor hem en voor jullie dus ook. Maar het lijkt me wel moeilijk. Ik zal wel even in het andere topic gaan lezen om te zien hoe het allemaal is.
Ja, die rust hoop ik ook te kunnen zien. Of misschien juist niet, want dan slaap ik om 4 uur dus ook.
quote:HeheheOp maandag 8 januari 2007 08:37 schreef chacama het volgende:
[..]
De mantra die hier geld is geloof ik wederom...het is maar een fase....(die hopelijk heel snel voorbij is)
Het zal meer rust geven voor hem en voor jullie dus ook. Maar het lijkt me wel moeilijk. Ik zal wel even in het andere topic gaan lezen om te zien hoe het allemaal is.
Ja, die rust hoop ik ook te kunnen zien. Of misschien juist niet, want dan slaap ik om 4 uur dus ook.
En die mantra staat hier op repeat ja
Ik heb een vraagje voor jullie. Ik verlies nu al een tijdje veel haar. Ik weet dat dat van de zwangerschapshormonen kan komen, maar het gaat maar door. Tot hoelang is dat normaal? Zelf maak ik me nog geen zorgen, ik heb geen kale of dunwordende plekken, maar mijn man maakt zich wel zorgen. En hij maakt zich al zoveel zorgen om mij. Ik schijn door de gebroken nachten er steeds verrotter uit te gaan zien...
quote:Haar kan vrij lang uitvallen (eigenlijk alsnog uitvallen is het he, je verliest nu ineens wat je in je zwangerschap niet verloor oid) maar hoewel ik ook hele plukken wekenlang uit het doucheputje kon harken* heb ik nog steeds een mooie bos over hoor.Op maandag 8 januari 2007 11:16 schreef cattie het volgende:
He PM-girl, wat vervelend dat het je niet lekker zit! Met wie heb je morgen een gesprek? Wat zou je zelf het liefste willen, nog een tijdje helemaal niet werken?
Ik heb een vraagje voor jullie. Ik verlies nu al een tijdje veel haar. Ik weet dat dat van de zwangerschapshormonen kan komen, maar het gaat maar door. Tot hoelang is dat normaal? Zelf maak ik me nog geen zorgen, ik heb geen kale of dunwordende plekken, maar mijn man maakt zich wel zorgen. En hij maakt zich al zoveel zorgen om mij. Ik schijn door de gebroken nachten er steeds verrotter uit te gaan zien...
En dat met die zorgen over de gebroken nachten is idd lief (en hier ook bekend). Laat dat haar hem aub niet nog bezorgder maken, het lijkt erger dan het is hoor.
*na de vorige zwschappen that is
Met wie heb je morgen nog een gesprek dan? En heb je nu al iets toegezegd? Of werkt dat helemaal niet zo en moet je gewoon doen wat zo iemand zegt?
He, vind het rot voor je.
quote:Zet hem op morgen dan he! Eerst jezelf, dan de baas en die hele kermis. Andersom gaat gewoon niet.Op maandag 8 januari 2007 10:58 schreef PM-girl het volgende:
Net bij de bedrijfsarts geweest en zoals ik verwachtte, ze wil me weer zsm een uurtje of wat aan het werk hebben. Ze heeft ook wel gelijk, wat Githa elders ook schrijft, de drempel wordt dan lager. Dat ben ik met ze eens, maar toch ben ik ontevreden over het gesprek, haar inbreng, mijn inbreng, de uitkomst, nee, het zit me niet lekker. Morgen heb ik nog een ander gesprek en hoop ik dit duidelijker te kunnen maken.
Sjoeg, sterkte morgen, ik denk aan je
Ik heb net mijn baas gebeld en gezegd dat ik op advies van de huisarts volgende week nog niet met werken begin. Ik denk dat het ziekenhuisgedoe er een beetje ingehakt heeft en nu ben ik dus ook nog ziek geworden en heb een ander ziek kind waardoor ik nogal oververmoeid ben op het moment.
Ik hoop dat ik snel een beetje meer uitrust en me net zo lekker ga voelen als voor Lis ziek werd. Dat wil ik gewoon weer terug dat gevoel.
Snoopy goed dat je eerst op wilt knappen. En ik duim voor je dat je snel weer uitgerust bent.
Hier had ik het idee dat ik behoorlijk was uitgerust, maar na 2 middagen niet dutten, ben ik nu weer moe. Dus zo maar weer even liggen. Tja, moet ook niet zo eigenwijs zijn...hihi. Donderdag gaan we weer terug naar huis....pfff heb ik nog geen zin in.
denk altijd op de eerste plek aan jezelf !
PM ook jij een
Hopelijk kan je het morgen beter verwoorden/overbrengen Alle andere mama's hier ook een dikke kus natuurlijk. Wat een moeilijke gesprekken.
PM, jammer dat je zo'n rotgevoel aan het gesprek hebt overgehouden. Misschien helpt het om morgen alles op te schrijven wat je wil zeggen. Gewoon als houvast. Heb je gelijk iets om in je handen te houden. Daar ga ik namelijk altijd raar mee friemelen als ik een rotgesprek heb.
Cattie, Kai is al een tijdje twee en mijn haar valt nog steeds uit. Ik heb gelukkig genoeg maar ik vind de structuur heel erg veranderd sinds mijn zwangerschap. Het is heel dof en slap, een beetje futloos.
Oh ja, ritme, wat is dat? Telkens als we denken een bepaald ritme te pakken te hebben gooit Kai het roer weer rigoreus om. Na mijn gejuich dat hij 's ochtends later wakker werd is hij er abrupt mee gestopt en zijn we weer terug bij af (een uurtje of 5, half 6). Ik ben moe!
quote:het is niet MAAR een weekje het is een week, een lange week, elk uur dat een kindje opgenomen is is gewoon teveel.Op maandag 8 januari 2007 14:22 schreef snoopy het volgende:
Ja maar jemig, Het was maar een weekje en mijn meisje is weer helemaal beter dus ik denk dan: wat zeur ik nou? Het is toch eind goed al goed! En toch ben ik zooooooooooo moe
Je zit constant in spanning gaat het wel goed , doe ik het wel goed, wordt ze snel beter enzo voorts.
Al weet je verstandelijk dat het zo is vaak heb ej wel dat innerlijke gevoelsstemmetje
Daarbij had je een heel streng en vermoeiend ritme, je bioritme is ehct even anders gezet daardoor, plus je geeft BV.
Dat hakt er in snoopy heel erg zelfs en bij de een is die vermoeidheid sneller weg, bij de ander duurt het wat langer.
En meer als het de tijd geven die je nodig hebt kun je niet doen
en troost je ik doe na een jaar ook nog steeds regelmatig een dut op de bank en ben ik chronishc vermoeid door het zorgen maken. en ik denk met mij velen..
quote:abosluut...Op maandag 8 januari 2007 14:28 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
het is niet MAAR een weekje het is een week, een lange week, elk uur dat een kindje opgenomen is is gewoon teveel.
Je zit constant in spanning gaat het wel goed , doe ik het wel goed, wordt ze snel beter enzo voorts.
Al weet je verstandelijk dat het zo is vaak heb ej wel dat innerlijke gevoelsstemmetje
Daarbij had je een heel streng en vermoeiend ritme, je bioritme is ehct even anders gezet daardoor, plus je geeft BV.
Dat hakt er in snoopy heel erg zelfs en bij de een is die vermoeidheid sneller weg, bij de ander duurt het wat langer.
En meer als het de tijd geven die je nodig hebt kun je niet doen
en troost je ik doe na een jaar ook nog steeds regelmatig een dut op de bank en ben ik chronishc vermoeid door het zorgen maken. en ik denk met mij velen..
Mama (en papa) zijn is mooi, maar de uitspraak van mijn mama zal ik nooit vergeten.... de overtreffende trap van moe is toch echt moeder.Mw gaat niet door. Want ze zou op huisbezoek komen, maar dat lukt toch niet.
Nu heb ik weer een keelontsteking en gaat praten niet makkelijk, dus heel erg vind ik het niet. Heb ook nog beetje koorts
We spreken zsm af, ze mailt nog. Mail omdat de foon het weer eens niet doet.
En hoe komt het toch dat die telefoon het bij jullie telkens niet doet?
Snoop, neem je tijd hoor vrouwke.
PM, ben benieuwd naar het gesprek vandaag met je leidinggevende.
Ik vrees dat er een menstruatie aan zit te komen.
Even plastisch hoor, maar daar kunnen jullie vast wel tegen.
Ik vloei niet, heb geen buikpijn, maar wel een piepklein beetje bloederig slijm. Al een paar dagen. En af en toe een wat zeurderig gevoel. Hoe is dat bij jullie weer op gang gekomen? Want ik kan me van bv Linda (toch?) herinneren dat die ineens veel meer vloeide dan voorheen....
Ik vloei nog steeds maar sinds eergister ook rood bloed. Mijn vermoeden is ( op basis van slecht drinken van Maud en het gevoel vn mindere productie) dat ik dus ongesteld ben. Anders heb ik dus een wondje in mijn baarmoeder neem ik aan. Want vers bloed is neem ik aan niet gebruikelijk na de zwangerschap. Correct me if I'm wrong...
quote:Precies. Soms dan ben je aan het bellen en dan valt zomaar de verbinding weg. Erg irritant en lastig!Op dinsdag 9 januari 2007 13:07 schreef _evenstar_ het volgende:
telfoon via @home.. en ik en diaan en andere @home users kunnen bevestigen dat @home loopt te stieren en te rommelen, waardoor je dus werkelijk vaak niets kan...
We zijn er strontflauw van.
Sinds we zijn verhuist hebben we met vooral de telefoon heel veel problemen.
quote:Bij mij geven die verschijnselen sinds de geboorte van mijn jongste mijn eisprong aan.Op dinsdag 9 januari 2007 12:53 schreef Moonah het volgende:
Even plastisch hoor, maar daar kunnen jullie vast wel tegen.
Ik vloei niet, heb geen buikpijn, maar wel een piepklein beetje bloederig slijm. Al een paar dagen. En af en toe een wat zeurderig gevoel. Hoe is dat bij jullie weer op gang gekomen?
handig ook, nooit gevoeld, ben je klaar met kinderen krijgen, voel je je eisprong
quote:Op dinsdag 9 januari 2007 12:53 schreef Moonah het volgende:
Ik vrees dat er een menstruatie aan zit te komen.
Even plastisch hoor, maar daar kunnen jullie vast wel tegen.
Ik vloei niet, heb geen buikpijn, maar wel een piepklein beetje bloederig slijm. Al een paar dagen. En af en toe een wat zeurderig gevoel. Hoe is dat bij jullie weer op gang gekomen? Want ik kan me van bv Linda (toch?) herinneren dat die ineens veel meer vloeide dan voorheen....
en hoe! . Maar de tweede keer was normaal hoor, en ik zit nu te wachten op de 3e keer. . Niks aan de hand, gewoon opgelet rubbertjes enzo, maar toch vind ik het eng en vreselijk spannend. Dus ik ga toch maar weer aan de pil. Even doorbijten, en wennen aan de hormonen. goed je weer te zien trouwens, ik begon net te denken, hé, waar is Moonah
Snoopy, niet te hard voor jezelf zijn hoor! Je hebt geestelijk en lichamelijk een opdonder gehad.
quote:Ah ja, eisprong. Zou idd kunnen.Op dinsdag 9 januari 2007 14:06 schreef Leah het volgende:
[..]
Bij mij geven die verschijnselen sinds de geboorte van mijn jongste mijn eisprong aan.
Die heb ik altijd wel goed gevoeld, maar voelde toch anders geloof ik. Plus geen bloederig slijmverlies.
quote:Oh, wij zijn nog niet toe aan anticonceptie....Op dinsdag 9 januari 2007 14:09 schreef linda856763 het volgende:
[..]
Van alleen maar friemelen hoop ik toch niet zwanger te raken en het echte werk... nou.... daar wacht ik nog even mee.
Overigens wil ik écht niet meer aan de pil. Van mijn 17e tot mijn 36e vind ik lang genoeg.
quote:Tnx.goed je weer te zien trouwens, ik begon net te denken, hé, waar is Moonah
Soms heb ik niet zo'n in in Fok.... Ik heb immers zoooooo'n leuk speelkameraadje hier.
. Dan maar die rothormonen weer. quote:
Kan ik niet helpen. Ik heb 3/4 gesprekken gehad. Ik wacht nog even af en denk dat het handig is om het op te schrijven, zodat ik haar dat kan geven als ik er niet uit kom.
quote:Waar, maar ook dat heeft weer nadelen: mogelijk zwaardere ongesteldheid, in principe voor 5 jaar, moet geplaatst worden door een arts...Op dinsdag 9 januari 2007 15:45 schreef Ingrid19 het volgende:
Er zijn ook andere opties dan de pil he. Ik zit bv te denken aan een spiraaltje, maar de ha vind dat geen goed plan.
quote:Heb je al wel eens van de nuvaring gehoord Linda?Op dinsdag 9 januari 2007 16:06 schreef linda856763 het volgende:
[..]
Waar, maar ook dat heeft weer nadelen: mogelijk zwaardere ongesteldheid, in principe voor 5 jaar, moet geplaatst worden door een arts...
quote:De Mirena dacht ik niet. Maar weet ik niet zeker. Ik dacht bij koperspiraal vaak zwaardere ongesteldheid.Op dinsdag 9 januari 2007 16:06 schreef linda856763 het volgende:
[..]
Waar, maar ook dat heeft weer nadelen: mogelijk zwaardere ongesteldheid, in principe voor 5 jaar, moet geplaatst worden door een arts...
De huisarts kan hem plaatsen. De man hier doet het, de vrouw niet.
Maar ik zoek het allemaal nog uit. Heb geen zin meer in de pil.
Volgens mij kun je op www.anticonceptie.nl erover lezen.
Ik heb straks het gesprek gehad op mijn werk en begin volgende week op therapeutische basis, 2x3 uurtjes. Heel voorzichtig allemaal, ben er wel tevreden mee hoe het nu zal gaan (denk ik).
Gesprek was ok, beter dan gisteren en ondanks de
toch heel eerlijk kunnen zijn. Ik moet nu, behalve het moeilijke stukje werk, ook verder met een aantal persoonlijke dingen. Langzaamaan blijkt dat niet alles met het werk te maken heeft, maar vooral met een stuk ontwikkeling van mezelf.
Hoe confronterend ook, dingen worden nu steeds duidelijker en dat is prettig, dan kan ik beter en concreter aan de slag met hapto ed.
Heb overigens gisteren ook een uurtje of wat in de zaak meegeholpen, oefenen om Simon achter te laten. Ging prima, zoals eigenlijk ook verwacht en ook ik vond het niet zo moeilijk.
[ Bericht 10% gewijzigd door PM-girl op 09-01-2007 17:37:32 ]
Ik bedoel het niet als aanval. Ik lees hier al vaker dat je van de gesprekken die je wel hebt gehad bij het AMW je weinig steun hebben gegeven en niet het effect heeft wat je gehoopt had.
Waarom dat is, weet ik natuurlijk niet, kan allerlei oorzaken hebben. Van wat ik lees zijn die gesprekken voor jou ook niet prioriteit nummer 1, zeker niet nu je een afspraak gepland hebt staan bij de psycholoog(al gevraagd of je vroeger kunt komen?).
Daarom vroeg ik me af hoe zinvol het is voor je om door te gaan met het afspraken maken afzeggen/laten afzeggen ervan.
Volgens mij moet je zo ongeveer weer opnieuw beginnen na al die annuleringen, je vindt het zelf zo te lezen ook niet echt heel belangrijk (want je gaat er verder niet achteraan om snel een nieuwe afspraak te krijgen) en je krijgt binnenkort andere begeleiding.
Of zit ik nu helemaal verkeerd?
quote:Yep. Heb zelfs nog in het topic meegepost, en heb die ook maar weer gehaald. Vond ik ook niet ideaal vanwege de hormonen, maar ik kreeg wel de indruk dat het 'beter' was dan de pil.Op dinsdag 9 januari 2007 16:09 schreef easy-going het volgende:
[..]
Heb je al wel eens van de nuvaring gehoord Linda?
PM-girl, wat fijn dat je zulke inzichten krijgt! Maar het is niet makkelijk, lijkt me. Waar ik heel veel aan had, ooit, en soms nu nog: soms moet je snoeien (pijn/verdriet hebben, diep gaan) om te kunnen bloeien...
quote:Oh hier juist helemaal niet. Had van de pil wel beetje last van hormonen, maar dat zag ik achteraf pas, niet tijdens het pilgebruik. Maar van de nuvaring werd ik echt heeel erg neerslachtig en had er ook totaal geen zin in seks meer door. Maar goed, dat is voor iedereen natuurlijk weer andersOp dinsdag 9 januari 2007 18:42 schreef linda856763 het volgende:
Yep. Heb zelfs nog in het topic meegepost, en heb die ook maar weer gehaald. Vond ik ook niet ideaal vanwege de hormonen, maar ik kreeg wel de indruk dat het 'beter' was dan de pil.
ik leef wel mee met jullie!! Ingrid, Pm-girl, evenstar, snoopy, Sugar en vele anderen! voor jullie en veel sterkte!!)Mijn huisarts belde vandaag op om te vragen hoe het ging (hele aardige vrouw die veel meegeleefd heeft met ons sinds we hier wonen) en ook wat voor anticonceptie ik wilde gaan gebruiken, we hadden het er al eerder over gehad. Nu raadde ze me de prikpil aan, die moet dan eens in de 14 weken (prik in de bil
) en is ook heel betrouwbaar. Ze zei dat het goed samenging met borstvoeding geven en dat dat geen probleem was, maar het lijkt me toch wel raar, zo'n hele hoop hormonen ineens. Ik denk dus zelf meer aan Cerazette o.i.d., die je ook samen met de bv kunt gebruiken en elke dag op dezelfde tijd ingenomen moet worden. Dat is dan wel weer een nadeel, maar ik denk dat het me wel gaat lukken, gewoon elke ochtend bij het opstaan. Heeft iemand hier ervaring mee, of met de bovengenoemde prikpil? ik heb echt geen idee wat het allemaal met je doet, ik heb nog nooit de pil geslikt omdat ik er nogal negatieve ervaringen over heb gehoord.
Nog een vraagje, even over iets heel anders, weet niet goed of het hier thuishoort...
Mijn verloskundige had mij het telefoonnummer van een instantie gegeven die Home Start heet, die helpt gezinnen met jonge kinderen met de opvoeding en praktische problemen. Ze werken met vrijwilligers die dan elke week een dagdeel langs kunnen komen om je te helpen. Voor mij zou het ideaal zijn omdat zo iemand ook bijvoorbeeld mee kan gaan naar het consultatiebureau (ik kan dat nu echt niet alleen, met drie kleintjes...) of andere dingen waar ik echt naartoe moet, of een uurtje kan oppassen zodat ik rust heb bijv. Klik hier voor de link van home-start
Maarrr nu blijkt dat dus niet te kunnen in onze gemeente, ze zitten wel in Leiden maar dat is dan ook echt alleen maar voor Leiden bedoeld! Ik vind het echt heel jammer, mijn wijkverpleegkundige (is vanochtend langsgeweest) zei dat ze 15 gezinnen zelfs had die ervoor in aanmerking kwamen, met ons erbij gerekend geloof ik. Zij zou het nog eens proberen te regelen.
Maar mijn vraag is eigenlijk... weet iemand van jullie misschien of er een andere organisatie is die ook zoiets doet? of is de enige optie dan eigenlijk zelf op zoek naar zo iemand gaan? (via marktplaats/advertentie in supermarkt o..i.d.)
Sorry voor mijn lange verhaal
maar ik hoop dat er iemand wat 'licht op de zaak kan werpen'... alvast bedankt!Op Fok lopen wel topics over anticonceptie, kijk anders eens in LIF of SEX.
.Nou zul je ze misschien niet alleen kunnen laten bij je kinderen, maar je hebt wèl een extra paar handen over de vloer.
Misschien die eens bellen als iets anders niet lukt?
Leah, ik denk dat ik dat niet zo prettig zou vinden
maar als niets anders lukt kan het misschien nog best leuk zijn zelfs. Moet even aan het idee wennen ... voor mijn gevoel zouden zulke jongeren zoiets alleen maar vervelend vinden maar dat hoeft natuurlijk niet. quote:Hahaha! Schaam je niet, ik heb het verzoek toen afgewezenOp dinsdag 9 januari 2007 23:59 schreef Suzanna het volgende:
Leah, ik denk dat ik dat niet zo prettig zou vinden
. Ik had helemaal geen zin in nog iemand die ik moest begeleiden, naast de twee plurkjes .De reden waarom ik het toch even noem is omdat een kennis van mij het wel gedaan heeft (had 4 kinderen kort op elkaar, waarvan 1 tweeling) en die was er zeer tevreden over.
Wat je zou kunnen doen is Humanitas bellen. Zij hebben vaak projecten waar gezinnen centraal staan, Home Start is vaak van hen. Misschien weten zij waar jij terecht kunt nu je buiten home start valt. Misschien dat waves in Leiden een tip heeft waar je kunt zoeken. Zij hebben een vrijwilligersvacaturebank.
Ik verwacht van niet, maar misschien kun je onder mantelzorg vallen, dan zou je via die ingang wat kunnen proberen.
Nr van humanitas en mantelzorg staan in de gemeentegids. (onder het kopje maatschappelijke dienstverlening)
quote:Suzanna, ik coordineer de creche/kinderopvang in de kerkelijke gemeente van mijn ouders. En ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat er zéker jongeren zijn die graag met kinderen bezig zijn en wat meehelpen, en dat een deel van hen dat ook heel goed kan. Ik ben weleens heel erg verbaasd geweest door een meisje van 15 dat één kindje aan 't verschonen was, en passant ook nog wist te voorkomen dat een ander zijn tuitbeker op de kop hield en intussen vrolijk door kon praten met mij (ik had ook een paar kids rondom me...)Op dinsdag 9 januari 2007 23:59 schreef Suzanna het volgende:
Leah, ik denk dat ik dat niet zo prettig zou vinden
En, ook al ben je geen lid van een kerk, je kunt op zich best proberen of daar iemand is die je wil bijstaan. Is toch een beetje de basis van een hoop kerken, vrijwilligerswerk.