Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders deel 32

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 18:02 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Ik doe momenteel eigenlijk gewoon thuiskinderopvang. Dacht dat dat ideaal ging zijn maar heb het gevoel dat ik er niet genoeg voor Fons kan zijn. Is ook wel zo natuurlijk, die andere kindjes hebben mij ook nodig dus kan niet de hele dag met hem alleen bezig zijn zoals eerst...
Pfff, ik heb zelfs de indruk dat ik dan beter helemaal niet kan thuis was en zijn papa voor hem kon zorgen in die tijd.

Ik geloof dat dit een van de redenen is waarom er op een kinderdagverblijf geen kindjes van de juffen mogen zitten. In elk geval niet in hun eigen groep. (Niet kwaad bedoeld naar jou toe) Ik snap dus wel dat het moeilijk is om je aandacht te verdelen. Misschien helpt om te bedenken dat het voor Fonske straks erg leuk is om zoveel aandacht te krijgen van al die andere kindjes. Het is nu even schipperen met je tijd, maar straks misschien wel extra leuk.

Hier een super vrolijke (met een lege portemonai) mama. Vanochtend om half 11 Maud gevoed en daarna ben ik de hort op gegaan. Eerst naar de Ikea en daarna de stad in. Heerlijk, lekker winkel in, winkel uit. Samen met een vriendin. Gewoon even geen kids. En ik heb genoten. En veel te veel gekocht. 3 BV-shirts bij Miss Etam met een lekker vest en sportschoenen en nog 2 paar andere schoenen. En leuke kleren voor Fleur en..en..oh, ja gekolfd in de poetsruimte van de McDonalds, nadat ik bij de La Place geen plekje kon vinden...

Het was zo ontzettend lekker. Alleen de volgende keer neem ik geen pinpas mee. Dan neem ik geld mee. En dan is op ook echt op.

Werken bevalt mij ook nog steeds niet. Ze doen wel allemaal aardig enzo. Maar ik vind nu dat iedereen zo verschrikkelijk aan het zeuren is. Terwijl ik daar voor mijn zwangerschap goed tegen kon. En het is mijn werk om alles aan te horen en te bemiddelen tussen iedereen. Maar nu vind ik alles zo zinloos. Denk alleen maar dat ze zich beter druk kunnen maken om iets zinnigs. Zoals schattige baby's.

Mijn lief moet dringend meer gaan verdienen dat ik kan thuisblijven....

Nou BM, ik zou thuis kunnen blijven als ik graag wil (als we tenminste in deze flat blijven wonen), maar ik ben bang dat ik dan gek wordt van mezelf. Hormonen he, niks is goed.

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 20:19 schreef YPPY het volgende:
Nou BM, ik zou thuis kunnen blijven als ik graag wil (als we tenminste in deze flat blijven wonen), maar ik ben bang dat ik dan gek wordt van mezelf. Hormonen he, niks is goed.

Wel, op deze moment zou ik het meteen doen, maar dan intssn weer op het gemak beginnen met muziek en dat dan weer kunnen opbouwen zonder dat de gelddruk er is.

Je mag Fonske hier gerust gratis droppen hoor,mocht je buitenshuis willen gaan werken Bass-Miss

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 20:33 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Je mag Fonske hier gerust gratis droppen hoor,mocht je buitenshuis willen gaan werken Bass-Miss

Tot hij zijn keel open zet zeker.

Neehoor ik doe het gratis ga ik wel met hem wandelen enzo hoor:P

is gemeen zeggen zo, maar mocht je ooit heeel heeel moeilijk zitten hij is hier welkom hoor

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 20:38 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Neehoor ik doe het gratis ga ik wel met hem wandelen enzo hoor:P

is gemeen zeggen zo, maar mocht je ooit heeel heeel moeilijk zitten hij is hier welkom hoor

Ik zal het onthouden, maar mis hem voorlopig al als hij bij zijn papa op schoot zit. Die lacht me dan altijd uit dat ik weer jaloers word...

mama zijn is toch ook het mooiste wat er is toch Bass-Miss

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 20:44 schreef Bar_en_Mar het volgende:
mama zijn is toch ook het mooiste wat er is toch Bass-Miss

Vroeger verklaarde ik moeders voor gek als ze zeiden: mijn kinderen zijn mijn leven en ik ga nooit meer werken en blijf thuis voor mijn kroost. Nu kan ik het me tenminste voorstellen. Ik denk niet dat ik het zou kunnen, thuisblijven.. al zou ik mijn knappe kereltje missen. Mja, als ik een paar uurtjes zonder mijn volwassen knappe kereltje kan....

Oeh, werkende dames, strekte... Ik ben zó blij dat ik nog even niet hoef. Tja, geluk bij een ongeluk.

Mibos, ik wens je veel succes met je klachtengedoetje. Erg dapper van je! Hou je ons hier op de hoogte?
Zelf ben ik er niet over uit. Mijn lief vindt dat ik die (in zijn ogen verspilde _{want bierkaai}) energie beter aan mijn herstel en aan Thies kan besteden.

Ik ga toch eens serieus overwegen om een andere oplossing te zoeken, ik zie het echt niet meer zitten. Of loop ik nu te hard van stapel na drie dagen...

denk niet dat je tehard van stapel loopt Bass-Miss, het is een gevoel en als dat gevoel er niet prettig bij is, kun je misschien idd beter naar een andere oplossing gaan zoeken op het gemak

Ja B-M. Je moet het écht even wat meer tjd geven. Nou ja, je moet niets, maar ik zou het wél nog even aankijken hoor.
Het is natuurlijk een enorme verandering in je situatie. Eerst alleen opvangkinderen, toen alleen Fonzel en nu die combi. waarbij je uiteraard het gevoel hebt Fons tekort te doen. Maar hopelijk vind je er over een (klein) poosje een goede balans in waarbij jullie je allemaal happy voelen!

Haha! Nou, daar heb je ook veel aan. Twee compleet tegengestelde adviezen...

Uhuh goede adviezen geven wij hier weg Moonah

Ik heb al een mail gestuurd om eens te kijken op wat ik recht zou hebben als ik ermee stop en ga eens navragen of ik weer kan gaan studeren in september. Denk ik... Ik weet het nt goed...
Nu ja, dingen navragen kunnen nooit kwaad he.

Verstandelijk zou ik zeggen: "kijk het nog even aan". Maar gevoelsmatig was ik gister al gestopt (en da's ook precies wat ik heb gedaan ). Ik wil niemand voor het hoofd stoten want een ieder moet doen waar ze zich het prettigst bij voelt en soms is er ook niets anders mogelijk dan werken. Maar ik vind die periode na de bevalling behoorlijk zwaar, zowel lichamelijk als geestelijk en ik denk dat het toch wel bij heel veel vrouwen voorkomende gevoel dat het prettiger en beter zou zijn om thuis te blijven bij het kind echt geen aanstelgedrag is. Als de mogelijkheid er is, volg je gevoel!

Mijn Fonske ligt nog lekker in bed en ik wou dat ik er naast kon blijven liggen.

quote:

Op vrijdag 5 januari 2007 00:11 schreef owlet het volgende:
Verstandelijk zou ik zeggen: "kijk het nog even aan". Maar gevoelsmatig was ik gister al gestopt (en da's ook precies wat ik heb gedaan

Jij bent gewoon van de ene op de andere dag gestopt? Gewoon gekeken of het financieel haalbaar was en tegen je baas gezegd dat je bij nader inzien toch liever voor je meisje zou zorgen?

Ik ben ook wel bang dat ik me schuldig ga gaan voelen omwille van het geld dat dan een pak minder zal zijn.

quote:

Op vrijdag 5 januari 2007 09:56 schreef Bass-Miss het volgende:
Jij bent gewoon van de ene op de andere dag gestopt?

Sterker nog, ik ben niet eens aan het werk gegaan na mijn verlof. Ik zou twee dagen in de week gaan werken, op die dagen zou mijn moeder Ronja hier op komen halen. Soms zou ze haar ook terugbrengen, soms zou ik haar op komen halen. Mijn moeder woont vijfentwintig kilometer verderop.
Ik werkte vrij ver van huis, in een baan waar ide ik toch al behoorlijk ontgroeid was, voor een salaris dat weliswaar boven het minimumloon lag, maar niet in overeenstemming was met mijn taken.
Ik zag er eigenlijk vanaf de geboorte van Ronja heel erg tegenop om weer te gaan werken. Niet eens zo zeer vanwege het werk zelf maar vooral vanwege al het gedoe er om heen. 'sOchtends vroeg afhankelijk zijn van mijn moeder en de files (mijn moeder heeft de gewoonte om niet zo zwaar te tillen aan te laat komen ), al een uur later beginnen op mijn werk omdat het anders gewoon te vroeg was voor mijn moeder en niet een uur langer door kunnen werken omdat ik anders pas tegen achten met Ronja thuis zou zijn als ik haar op moest halen en dat vind ik te laat voor haar.
Al dat gedoe voor die tweehonderd euro die ik over zou houden, terwijl ik bijna twee keer zo veel uren kwijt was aan reizen, inpakken, kolven, noem maar op.
Een kinderdagverblijf zou geen optie zijn omdat ik dat niet goed vind voor Ronja in het eerste jaar.

Het heeft de kraamtijd best een deuk gegeven, al dat gepieker over werken en toen ik de eerste werkdag half in paniek me ziek had gemeld omdat ik het overzicht totaal kwijt was stelde mijn partner voor om te stoppen. Zelf had ik er niet eens aan gedacht, ik vond het lullig tegenover hem dat ik dan thuis zou zitten en hij niet. Maar de ontslagbrief was zó geschreven en vanaf dat moment voelde ik me twintig kilo lichter _{(voelen dan hè, die extra zwangerschapskilo's zitten er nog wel natuurlijk )}
Maar het is een goede beslissing geweest. Voor mij, omdat ik na die twaalf weken lichamelijk en geestelijk echt nog niet ontzwangerd was. Voor Ronja, omdat ze het goed doet bij een rustig ritme en nog veel behoefte heeft aan haar moeder (en de tiet ) en voor mijn partner, omdat onze relatie zonder die stress een heel stuk beter is en omdat we nu (hoe burgerlijk dat ook klinkt) een huis hebben dat gewoon op orde is inplaats van een verzameling van was, stof en andere dingen die allemaal opgelost moeten worden in de tijd dat we thuis zijn.

Financieel is het haalbaar, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Mijn vriend heeft geen topsalaris, als hij geen bonussen binnen haalt dan zitten we denk ik even boven bijstandsniveau. Maar we wonen goedkoop, leven zuinig en redden het allemaal prima. En we zijn liever op een rustige manier arm met een kind dat niet naar de opvang hoeft, dan dat we moeten stressen en Ronja moeten laten opvangen voor twee salarissen.
Mocht het toch problemen geven dan zoek ik werk in de regio. Maar het liefst blijf ik thuis tot ze naar de peuterzaal gaat.

Ik vind jullie helden dat je dat aandurft.

Ik zet het hier maar neer, omdat het hier ws beter past.

Ik heb net ggz gebeld, maar niks wijzer geworden. Werd telkens doorgeschakeld.
Ik denk dat het het handigste is dat ik maandag de ha bel. Wat denken jullie?

quote:

Op vrijdag 5 januari 2007 13:08 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik zet het hier maar neer, omdat het hier ws beter past.

Ik heb net ggz gebeld, maar niks wijzer geworden. Werd telkens doorgeschakeld.
Ik denk dat het het handigste is dat ik maandag de ha bel. Wat denken jullie?

Ik denk dat je best vandaag de huisarts kan bellen. Of langs kan gaan bij het GGZ.
In ieder geval nog een keer het GGZ bellen straks, het is lunchtijd dus zo gek is het niet als je niemand te pakken kan krijgen.

Ingrid, goed dat je gebeld hebt en goed dat je hier post.
Net wat Owlet zegt, lunchtijd. mss dadelijk nog eens proberen? Hoewel, vrijdagmiddag is ook zo'n moment.... Anders zou ik idd de HA bellen en hem zeggen dat het allemaal niet opschiet. Wellicht kan hij (of de ass) er tussen komen bij de GGZ??

quote:

Op vrijdag 5 januari 2007 13:08 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik zet het hier maar neer, omdat het hier ws beter past.

Ik heb net ggz gebeld, maar niks wijzer geworden. Werd telkens doorgeschakeld.
Ik denk dat het het handigste is dat ik maandag de ha bel. Wat denken jullie?

oeh, dat moeten ze mij niet flikken. dan sta ik daar zo aan de balie.
is het erg ver van je vandaan? gewoon aan de balie gaan staan en niet weggaan voor je antwoord hebt.

en ingrid, zou het je moed geven als ik je zeg dat ik er op jouw leeftijd ook zo aan toe was? en dat ik nu (wel na veel therapie hoor) bij een ieder die me niet bevalt bijna de knopen van het hemd vreet? en tegen iedereen in durf te gaan die me zijn wil op wil leggen?
en heb jij dan niet dat vreselijke moedergevoel dat je iedereen aan kan vliegen die je kind ook maar een haartje wil krenken?
ik ben misschien wel TE fel geworden, maar ik laat me niets meer overkomen en een ieder die tussen mijn kind en mij probeert te komen, speelt met zijn leven.

echt meid, ga dr voor. en hou het ook vol, want het is niet iets dat in een jaartje voor elkaar is. het kan best veel langer duren. en je doet het niet alleen voor jezelf. dus hup naar het ggz ! (virtuele schop onder de kont )

Jullie zullen het haast niet geloven, maar de postbode is net langs geweest......

En ik heb post van ggz. En ik kan pas 20-03-2007 bij de psychiater terecht. Dat duurt nog aardig lang zeg!

De huisarts is nu op vakantie, maar is er maandag weer. Denk dat ik daar het beste op kan wachten. Ben bang dat urgentie er niet in zit.

Je zou kunnen bellen en vragen of je eerder mag als er iemand uitvalt. Niet geschoten is altijd mis. Dan hebben ze je een keer gehoord en weten ze dat je graag snel wilt komen

Ingrid, ik kan me voorstellen dat die datum erg ver weg lijkt. Maar eerlijk gezegd valt die wachttijd nog best mee (ja, natuurlijk is het eigenlijk schandalig lang, maar ik heb zelf bv op een veel langere wachtlijst gestaan, overigens niet voor het GGZ). Je weet nu iig waar je aan toe bent. In de tussenlijd wellicht met de MW wat eenvoudige zaken aanpakken en echt, het wordt vanzelf 20-3-2007 voor het grondige werk. Maar tot die tijd hoef je zeker niet stil te zitten!

Oh, en deze mama heeft haar zoon er met zijn vader op uit gestuurd. Mijn poetshulp is deze week ziek, Thies zit te regelen/sprongetje, dus ik heb mijn handen vol aan mijn schatje. Maar het huis moet aan kant. Dus de komende 2 uur ga ik als een razende Roeland aan de gang.
*muziekje alvast keihard heeft aangezet....

als je het niet probeert, kom je zeker niet eerder aan de beurt ingrid.
ga maandag naar je huisarts, neem desnoods iemand mee en probeer hem(of haar) ervan te overtuigen dat je echt niet meer kan. dik het desnoods aan, maar probeer het in elk geval.

Ik ga maandag zeker de ha bellen voor een afspraak. Ik ga ook wel proberen om eerder aan de beurt te komen.
Ik kan mw nog steeds niet bereiken en heb nu meerdere berichten voor haar achter gelaten. Ws belt ze maandag terug. Ik ben iig blij dat ik bericht heb van ggz. Ik hou jullie op de hoogte!

En nu gaan we de stad in. Hopelijk hebben ze nog luiers bij etos. (pampers aanbieding)

Ingrid, wat laat zeg (al is dat helaas de realiteit, die lange wachtlijsten). Als je het echt niet trekt, ECHT goed aangeven bij ha en anderen.

Werken, wie heeft dat toch ooit uitgevonden !
Ik zou op zich voor Simon ook wel thuis willen blijven maar anderzijds is werken ook wel nodig voor mij voor een stukje sociaal contact, plezier en eigenwaarde. Ik vraag me dan alleen af of deze huidige baan nu geschikt is ivm de stress/onzekerheid die het soms geeft.
Helemaal thuisblijven lijkt me ook geweldig, zeker met meer kinderen (en een groot huis!). Ik heb een tijdje als vervangend gezinshuismoeder gewerkt en dat vond ik geweldig, terwijl je eigenlijk de hele dag met het huishouden en de kinderen bezig was.
Ook financieel zouden wij het wel kunnen redden, maar niet willen. Ik vind het gewoon lekker nu laarzen ofzo te kunnen kopen zonder daarna iets anders te moeten laten en me schuldig te voelen (wat op zich niet hoeft) dat ik andersmans geld opmaak.
BM, het lijkt me inderdaad wel lastig werken met je kindje, daar gaat toch je voornaamste aandacht naar uit. Nog moeilijker dan werken buitenshuis zonder je kindje soms. Ik hoop voor je dat je een oplossing vindt, al zou ik ook niet te snel een beslissing nemen.

Moonah, poets je ook de buitenkant (gezien het nieuws!)!

De haptotherapie vind ik nog steeds positief (Sugar ik hoop ook voor jou!). Omdat het niet alleen maar praten, vragen en antwoorden is, kan ik veel beter stil staan bij dingen. En vreemd is het wel even, de eerste keer, maar niet negatief vreemd.
Maandag moet ik naar de bedrijfsarts en dinsdag heb ik overleg op mijn werk om te zien hoe ik weer op ga bouwen in het werk (en in welke functie). Vind het wel spannend omdat ik vaak niet alles uit kan spreken en leggen (wat overigens bij de hapto wel lukt).

[ Bericht 3% gewijzigd door PM-girl op 05-01-2007 16:26:42 ]

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 23:05 schreef Moonah het volgende:
ongeluk.

Mibos, ik wens je veel succes met je klachtengedoetje. Erg dapper van je! Hou je ons hier op de hoogte?
Zelf ben ik er niet over uit. Mijn lief vindt dat ik die (in zijn ogen verspilde _{want bierkaai}) energie beter aan mijn herstel en aan Thies kan besteden.

Ik hou jullie zeker op de hoogte...

Ook al is het misschien vechten tegen de bierkaai dan zijn er in ieder geval misstanden bij twee verschillende ziekenhuizen (de jouwe en de mijne) al aan het licht gekomen voor dames die daar nog gaan bevallen. Daarom hebben wij een klacht ingediend. Voor ons zelf maakt het niet meer uit wij hebben ons wondertje al alleen de gevolgen van de fouten van het ziekenhuis die lichamelijk zijn die duren en duren en zijn eigenlijk ook onnodig! Ik begrijp je wel maar wij hebben geredeneerd dat er wel iets aan het denken is gezet in het ziekenhuis. Als er nooit iemand een klacht indient dan weten ze het ook niet dus kunnen ze het ook niet verbeteren.

Linda hier ook al zo'n bangerik en ook nog niet aan de hormonen weer wil beginnen maar vertrouwen op een cdtje doe ik ook niet... Lastig lastig lastig

Moonah, Chacama, Ingrid, Bass-Miss en degene die ik nog vergeet allemaal een

Lekker shoppen doet goed het Chaca (_{heb ik vorige week namelijk ook gedaan})

Goed zo Ingrid

En nu ben ik ook trots op mezelf omdat ik (we) voor het eerst met Kim heb gefietst. Klinkt miischien raar, maar is wel zo.

quote:

Op zaterdag 6 januari 2007 00:39 schreef Ingrid19 het volgende:
En nu ben ik ook trots op mezelf omdat ik (we) voor het eerst met Kim heb gefietst. Klinkt miischien raar, maar is wel zo.

Fijn! trots zijn op jezelf klinkt heel simpel, maar dat is het niet altijd. En nu ben je weer een stukje minder aan huis gebonden

quote:

Op zaterdag 6 januari 2007 00:48 schreef owlet het volgende:

[..]

Fijn! trots zijn op jezelf klinkt heel simpel, maar dat is het niet altijd. En nu ben je weer een stukje minder aan huis gebonden

Kan ik (met goed weer) naar de stad fietsen ipv met de bus. En naar mn ouders en en en ....

Dat is al een hele stap in de goede richting...

Ingrid!

fijn he ingrid, als je het eenmaal doorhebt, bij ons lukt het ook steeds beter

alleen wilde max gisteren na het boodschappen doen, niet meer in zn zitje
en hij is zoo sterk, dan gaat ie helemaal met zn rug hol als ik m optil

quote:

Op zaterdag 6 januari 2007 13:44 schreef pinquit het volgende:
fijn he ingrid, als je het eenmaal doorhebt, bij ons lukt het ook steeds beter

alleen wilde max gisteren na het boodschappen doen, niet meer in zn zitje
en hij is zoo sterk, dan gaat ie helemaal met zn rug hol als ik m optil

Ja echt wel. ik durf nu wel alleen te fietsen met Kim. Maar dan eerst wel korte stukjes.

Dat lijkt me heel lastig pinquit.

gelijk heb je ingrid, met die korte stukjes.
bij langere stukken vallen die kleintjes zo gauw in slaap.
ik zie regelmatig van die kindjes in de meest ongemakkelijke standen hangen in het voorzitje.
zoooo zielig

Ingrid, lekker dat het fietsen goed is gegaan! (hoe vond Kim het?)

Moonah, ben je nog steeds aan het poetsen? Zo bedoelde ik het niet

quote:

Op zaterdag 6 januari 2007 16:13 schreef PM-girl het volgende:
Ingrid, lekker dat het fietsen goed is gegaan! (hoe vond Kim het?)

Kim vond het superleuk. Kletste onze oren van de kop. En wees overal heen.

Vannacht/vanochtend lekker geslapen en uit kunnen slapen, want Kim bleef onverwachts bij mijn ouders slapen. Wel lekker. Maar we waren blij toen Kim weer kwam.

Goed zo Ingrid. En stel je nu maar voor dat je dat lekkere gevoel dat je nu hebt na het fietsen je steeds meer en sterker zult krijgen iedere keer als je iets aanpakt wat je eigenlijk niet durft.
Daardoor krijg je namelijk zelfrespect en dat doet een hele hoop, als je trots op jezelf kan zijn.
je zult merken dat het dan ook steeds makkelijker wordt om meer dingen te doen/durven.

quote:

Op zaterdag 6 januari 2007 16:13 schreef PM-girl het volgende:

Moonah, ben je nog steeds aan het poetsen? Zo bedoelde ik het niet

Ja, hehe, ben nét klaar!
_{Wie bedoelde jij met 'hoog bezoek':?}

Grrr...hebben we eindelijk iets wat op een ritme lijkt in de verte (rond 19:30 naar bed en dan met 2 voedingen richting 9:00) en dan sta ik ineens weer om 5:00 een gigastrontluier weg te baggeren met een klaarwakkere babij.
Dat slechte ritme komt ook door dat gedoe met krampjes, terugspugen en kokhalzen de hele tijd, maar ik begin me nu dus echt wat zorgen te maken over hoe lang dit nog gaat duren hoor.