Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders deel 32

Ik ben helemaal dom bezig... ik zou al 2 wk contact opnemen met onze oppas maar doe het niet omdat het anders zo definitief wordt... dat wordt het zowieso aangezien ik rond de 20e ook weer moet werken dus, uitstel van executie Ik wil em alleen nog echt niet wegbrengen!

Achossie Neuk!

Ik las in het speeltuinbankje over krampjes. Nu heb niet echt krampen, maar wel tintelingen de laatste weken. Als ik gebukt heb, 2 sec., ben ik al helemaal warrig. Soms plotseling en spontaan in mijn benen en handen en heel af en toe een soort gevoel van een bal die ergens vastzit. Herkent iemand dit?
edit: nu heb ik ook wel een zeurende pijn, eigenlijk toch...

PV herken het niet, maar heb sjeen wel iets horen roepen over tintelingen en slapende handen. Had geloof ik met een tekort aan B12 te maken. Maar ik zal het ze nog wel ff vragen.

Weer echt gaan werken. Ja, daar zie ik ook tegenop. En dan met name het minder zelf bv geven. En de vraag hoe te doen met kolven. Kan toch moeilijk een bordje op de toonbank zetten...zie het al voor me. Nee, moet daar nog een regeling voor treffen met mijn man.

Ik ben trouwens ook doodmoe, zo moe dat ik af en toe ontzettend wil huilen. Maar dan lukt het niet.

PV ik zou toch echt even contact opnemen met de HA. Misschien is het inderdaad iets met vitaminen of zo. Hoe zit het met je ijzer?

Ik eet veel producten waar ijzer in zit, zeker omdat we vegetarisch eten. Zou het ook te maken kunnen hebben met dat het me laatste tijd zo tegenzit met bv etc.

edit: ik lees nu over B12 op voedingscentrum.nl Dit zou het best wel eens kunnen zijn. Er staat namelijk ook dat wanneer je bv geeft, je nog meer B12 nodig hebt.

[ Bericht 18% gewijzigd door Paradijsvogeltje op 03-01-2007 10:13:35 ]

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 09:55 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Ik eet veel producten waar ijzer in zit, zeker omdat we vegetarisch eten. Zou het ook te maken kunnen hebben met dat het me laatste tijd zo tegenzit met bv etc.

Ik denk dat dat er zeker mee te maken kan hebben. Je vraagt natuurlijk heel veel van je lichaam. Je wilt de productie hoog houden en maakt jezelf dus ook middenin de nacht er voor wakker (zou ik ook doen). Verder heb je een heel helingsproces achter de rug. Op de eerste plaats natuurlijk van je baarmoeder, maar toen dat allemaal een beetje heel was, zijn je borsten problemen gaan leveren. Dit kost kracht. Het is toch iets waar je lichaam tegen moet vechten om het allemaal weer goed te maken.

Ik las dat je inmiddels bijna 6 maanden bv geeft. Dus je lichaam is ook al die tijd al aan het werk. Ik zou zeggen neem rust. Maar met bv is dit natuurlijk moeilijk. Hoe lang wil je doorgaan met volledige bv geven. Ik kan me voorstellen dat je zegt...zo lang mogelijk omdat je er zo voor hebt moeten vechten, maar als het tenkoste gaat van jouw gezondheid dan is het misschien verstandig om eventueel ^{en ik zeg het zo voorzichting mogelijk} niet meer 's nachts te kolven. Ik neem aan dat Kendahl doorslaapt. En gebroken nachten, heten niet voor niets gebroken nachten. Ze breken je op. En een half jaar...kost veel kruim.

Je krijgt dan inderdaad wel voldoende ijzer binnen, lijkt mij. Ik ben natuurlijk geen HA, maar als ik het zo lees, zegt mijn gevoel oververmoeidheid. Je lichaam heeft geprobeerd om het aan te geven dmv moeheid, maar dat heb je waarschijnlijk om wille van Kendahl genegeerd en nu komen er andere klachten bij. Maar toch bij twijfel naar de HA. Je weet maar nooit.

Ik hoop dat je je snel beter voelt en vooral dat je snel Kendahl gewoon kunt aanleggen. Gebruik jij trouwens die neusspray om het tsr te stimuleren??

hij kan straks bijvoeding krijgen, dan wordt de belasting van de borstvoeding vanzelf al minder. maar die ontstekingen enzo lijken me ook veel energie vreten PV. sterkte ermee, probeer nu zoveel mogelijk rust in te bouwen voor jezelf, om goed aan te sterken.

Nee, dat ben ik niet. Is dat een neusspray waar een stof in zit die het tsr stimuleert? Vaag.. Maar met mijn tsr is gelukkig niets mis hoor.

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 10:12 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Nee, dat ben ik niet. Is dat een neusspray waar een stof in zit die het tsr stimuleert? Vaag.. Maar met mijn tsr is gelukkig niets mis hoor.

Niet oververmoeid bedoel je?

Ja, die neusspray is er. Ik gebruik hem zelf niet, maar heb er wel in het bv topic overgelezen. Zal me vergist hebben mbt trs bij jou.

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 10:17 schreef chacama het volgende:

[..]

Niet oververmoeid bedoel je?

Ja, die neusspray is er. Ik gebruik hem zelf niet, maar heb er wel in het bv topic overgelezen. Zal me vergist hebben mbt trs bij jou.

Nee, ik bedoelde dat ik niet degene met de neusspray ben Er staat me namelijk iets van bij dat iemand op forum zoiets gebruikt.

Ik lees hier over veel moeders die het moeilijk hebben op dit moment. Allen een dikke _{of twee}
Met mij gaat het goed, ik ben weer officieel aan het werk. Ik voel me hier erg welkom, leuk! Wel vervelend om vanochtend even bij mijn slapende Evaatje te kijken, wetend dat ik haar vanavond pas weer zie. Ze is zo lief en zacht en warm, en ruikt zo lekker *zucht*

En nu weer aan het werk

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 10:32 schreef linda856763 het volgende:
Ik lees hier over veel moeders die het moeilijk hebben op dit moment. Allen een dikke _{of twee}
Met mij gaat het goed, ik ben weer officieel aan het werk. Ik voel me hier erg welkom, leuk! Wel vervelend om vanochtend even bij mijn slapende Evaatje te kijken, wetend dat ik haar vanavond pas weer zie. Ze is zo lief en zacht en warm, en ruikt zo lekker *zucht*

En nu weer aan het werk

Vanavond dan maar al die kroelmomenten dubbel en dwars inhalen. Dat is dan ook wel weer lekker. Over een poosje kijk je door het raam en dan krijg je de grootste glimlach ooit en twee uitgestrekte armpjes. En nog iets later hoor je voetstapjes in de gang die je maar voor willen zijn bij het openen van de deur....

Precies, daar verheug ik me al op. En nu ook, als ze me ziet, krijg ik al een grote tandeloze lach

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 11:42 schreef chacama het volgende:

[..]

Vanavond dan maar al die kroelmomenten dubbel en dwars inhalen. Dat is dan ook wel weer lekker. Over een poosje kijk je door het raam en dan krijg je de grootste glimlach ooit en twee uitgestrekte armpjes. En nog iets later hoor je voetstapjes in de gang die je maar voor willen zijn bij het openen van de deur....

Ik had hier altijd twee knullen die me als een rugbyscrum tegemoet rosten in de gang nog

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 12:03 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]


Ik had hier altijd twee knullen die me als een rugbyscrum tegemoet rosten in de gang nog

Lief is dat he! Ik heb hier een spookje dat heel ondeugend om het hoekje van de voordeur kijkt en dat heel hoog gilt 'Mammmmaaaaaaa!!!!!!' Dan maakt je hart toch elke keer weer een sprongetje.

@PV, ga even bij je huisarts langs. Het kan iets is de richting van CarpaalTunnelSyndroom zijn, maar ook een vitamine of ijzertekort en daar hebben ze je vaak zo weer bovenop.

Linda, wat fijn dat het werk je weer goed bevalt, is toch weer een verandering! Heb je al een mooie foto op je bureau staan?

Ik ga ervan uit dat het een vitamine b12 tekort is. Ik ga nu b12 slikken, baat het niet, dan schaadt het niet. Ik eet amper vlees, ik kan niet goed tegen eieren en ik drink geen liter melk per dag. Er staat op voedingscentrum overigens ook dat bv gevende vrouwen ruim meer nodig hebben per dag.

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 13:09 schreef PM-girl het volgende:
Linda, wat fijn dat het werk je weer goed bevalt, is toch weer een verandering! Heb je al een mooie foto op je bureau staan?

stuk of 50 op mijn desktop . ca. 100 op mijn Ipod. En ik pik de foto van Eva en mijn man die ik aan hem had gegeven. Hij zit nog maar 2 dagen per week achter zijn bureau en zet dus geen persoonlijke dingen meer daar neer.

Nah, ik ben vanmiddag bij de bekkenbodemspecialist geweest. Supertoffe vrouw! Ik heb alleen nog maar een intake gehad, en adhv mijn klachten vreesde ze dat er toch wel eea blijvend beschadigd is... Een aantal dingen zal echter wél goed te behandelen zijn. Volgende keer (kan pas over 2 weken, ze heeft het druk...) krijg ik een lichamelijk onderzoek om de kracht, controle en conditie van de diverse spieren te checken.
Ze vertelde dat ws het feit dat ik 2,5 uur heb moeten persen geleid heeft tot die permanente beschadiging. Een knip of een scheur an sich is erg goed te hechten en te herstellen.
En waarom móest ik ook alweer zo lang persen? Omdat die arts-assistente niet goed had ingeschat dat Thies toch écht niet met zijn grote bol onder mijn schaambeen doorkon en de dienstdoende gyn het te druk had om eerder te komen ingrijpen....

Oeeeh, ik kan er weer erg boos om worden.

Overigens schijnt 30% van de moeders uiteindelijk (na een of meer bevallingen) blijvende bekkenbodemschade op te lopen...

Ga je nog een klacht indienen Moonah?

Jeetje Moonah, zelfs ik word er boos om als ik het zo lees. Ik weet niet of je de kosten zelf moet betalen voor de therapie, maar anders zou ik het proberen te verhalen bij het ziekenhuis (proberen kan altijd!)
Ik hoop voor je dat het toch zoveel mogelijk hersteld en dat je zeker geen pijn zult overhouden!

Nou, ik word idd wel erg strijdbaar van dit soort zaken hoor!
Het rottige is, dat er fouten staan in mijn bevallingsverslag. Ik heb dat bij het evaluatiegesprek gemeld, maar daar praatte de arts toen wat overheen. Zo staat er dat ik anderhalf uur heb geperst en dat Thies zijn hoofdje een omtrek had van slechts 34 cm (en na 5 weken bij het CB ineens 41.... Yeah right... ). Ik had zelf een vaag vermoeden dat dat wellicht niet per ongeluk is (ik heb immers tijdens mijn zwangerschap keer op keer mijn zorgen omtrent die grootte uitgesproken hetgeen telkens werd weggewimpeld en uiteindelijk is er dus gewoon gebeurd waar ik zo bang voor was). De therapeute sprak vandaag zelf ook dat vermoeden uit. Dus áls ik er werk van ga maken wordt dat nog een hele klus.
Maar ik denk er sterk over om hier iets mee te gaan doen. Is het niet voor mezelf, dan wel voor andere vrouwen, of iig voor mijn rechtvaardigheidsgevoel.

Ik weet dat het ingaan van zo'n klachtengebeuren verschrikkelijk moeilijk is (heb het helaas van dichtbij mee mogen maken), maar ik weet ook dat het kan helpen bij het verwerken. Wat je ook doet, sterkte, want het is niet mis.

Moonah