R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Vorig deel:
De Kunst van het loslaten van een ex #38
Que?
Relatie over? Kon ze d'r benen niet bij elkaar houden? Ging hij vreemd? Was het gevoel weg? Ging het niet meer? Stort hier je hart uit.
En nu?
Schrijf het van je af. Praat erover met vrienden. Dat helpt. Verder kunnen de volgende linkjes verlichting bieden.
http://www.liefdescursus.nl/tranendal/
http://www.ldvd.nl/
http://www.liefdesverdriet.nu/
Liefdesverdriet (Bol.com)
Hoe lijm ik mijn gebroken hart? (Bol.com)
Red je relatie! (Bol.com)
Stort je hart uit, niet slowchatten.
Lees de laatste 5 post van het vorige topic nog even door.
Gogo!
De Kunst van het loslaten van een ex #38
Que?
Relatie over? Kon ze d'r benen niet bij elkaar houden? Ging hij vreemd? Was het gevoel weg? Ging het niet meer? Stort hier je hart uit.
En nu?
Schrijf het van je af. Praat erover met vrienden. Dat helpt. Verder kunnen de volgende linkjes verlichting bieden.
http://www.liefdescursus.nl/tranendal/
http://www.ldvd.nl/
http://www.liefdesverdriet.nu/
Liefdesverdriet (Bol.com)
Hoe lijm ik mijn gebroken hart? (Bol.com)
Red je relatie! (Bol.com)
Stort je hart uit, niet slowchatten.
Lees de laatste 5 post van het vorige topic nog even door.
Gogo!
idd, het is niet iedereen gegeven om meerdere keren in hun leven 'de ware' tegen te komen ... maar ja, wat moet je doen als DE MAN of DE VROUW van je dromen je heeft laten zitten. Je hebt simpelweg geen keuze, je moet door ... ofwel blijf je alleen, ofwel deel je je leven met iemand die nooit zal tippen aan die "ene", maar toch dicht in de buurt komt .... that's life ... je kan niet alles hebben ...quote:Op woensdag 5 april 2006 12:33 schreef -Delta- het volgende:
Er zijn mensen die eindeloos blijven treuren en ook weinig moeite doen en bij de pakken neer gaan zitten... maar je hebt ook mensen die jaren later nog met verdriet zitten, omdat ze toch een hele speciale band hadden en zelfs nieuwe relaties hebben gehad, maar waarbij de band nooit meer zo hecht is geweest als met die "ene" ex.
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Ja zo denk ik ook, ben er ook wel hard in, t'is gewoon niet anders... en je kunt ook blij zijn met de tijd die je gehad hebt samen.quote:Op woensdag 5 april 2006 12:43 schreef petitlapin2 het volgende:
idd, het is niet iedereen gegeven om meerdere keren in hun leven 'de ware' tegen te komen ... maar ja, wat moet je doen als DE MAN of DE VROUW van je dromen je heeft laten zitten. Je hebt simpelweg geen keuze, je moet door ... ofwel blijf je alleen, ofwel deel je je leven met iemand die nooit zal tippen aan die "ene", maar toch dicht in de buurt komt .... that's life ... je kan niet alles hebben ...
En je ex gaan vergelijken met een nieuwe partner heeft geen nut, tenzij je niks anders doet, omdat er zoveel verschillen zijn, dat je van jezelf weet dat het niet lang zal werken... maar dat is heel iets anders... er zijn mensen die alles bij de ex als beter zien, dat is weer het andere uiterste.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
hallo mensen,
ik zie nog steeds dezelfde namen hiero na mijn lange afwezigheid. en wat nieuwe gezichten,
Butta, im back voor mijn briljante advies!
Hoestie dan petit? long time no see.
ik zie nog steeds dezelfde namen hiero na mijn lange afwezigheid. en wat nieuwe gezichten,
Butta, im back voor mijn briljante advies!
Hoestie dan petit? long time no see.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik heb even snel teruggelezen.quote:Op woensdag 5 april 2006 12:55 schreef Madski het volgende:
Heey het.ismij.
Lees mijn laatste posts maar even door in het vorige topic. Advies kan nooit kwaad
Uit het oog uit het hart. vergeet dat niet.
Ga zoals je zelf al zegt leuke dingen doen met vrienden, ga niet teveel thuis zitten in je remi.
Ennuh 1 hint zomaar ineens opzoek naar nieuwe vriendin wordt niks.
Beter bekend als rebound, dat werkt dus voor 99% niet. en in mijn ogen ook niet fair voor de andere party.
Laat haar verder, ga niet meer smsen bellen, beter gezegt verbreek gewoon het contact volledig!
wat voor haar beter is doet er niet toe, op dit soort momenten mag je uber egoistisch zijn, en alleen maar aan jezelf denken, waar het netslotte om gaat.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
zeer goed ,quote:Op woensdag 5 april 2006 12:51 schreef het.ismij het volgende:
hallo mensen,
Hoestie dan petit? long time no see.
,
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Das mooi!!quote:
Je was toch zwanger laatste keer dat ik je sprak, zo te zien heb je geworpen???
Gefeliciteerd!
Ennuh hoe staat ut met je verhuizing?? Gaat nog steeds door?
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
jup, nog 3 maanden en we zijn wegquote:Op woensdag 5 april 2006 13:14 schreef het.ismij het volgende:
Das mooi!!
Je was toch zwanger laatste keer dat ik je sprak, zo te zien heb je geworpen???
Gefeliciteerd!
Ennuh hoe staat ut met je verhuizing?? Gaat nog steeds door?
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
eerlijk gezegd ken ik niemand die zegt: verdorie, die ene ex, dat was nu toch echt de man/vrouw van mijn leven, pakken beter dan mijn huidige vriend(in). Ik zal die ex nooit vergeten, daar kan niemand aan tippen ...quote:Op woensdag 5 april 2006 12:48 schreef -Delta- het volgende:
Ja zo denk ik ook, ben er ook wel hard in, t'is gewoon niet anders... en je kunt ook blij zijn met de tijd die je gehad hebt samen.
ofwel durven mensen daar niet voor uit komen ...
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Oke dan.quote:Op woensdag 5 april 2006 13:15 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
jup, nog 3 maanden en we zijn weg
ik vindt het nog steeds gewaagd.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Heb je volkomen gelijk in. Is het dan verstandig aan te geven dat je geen contact meer wilt, of gewoon afstandelijk reageren?quote:Op woensdag 5 april 2006 13:06 schreef het.ismij het volgende:
[..]
Ik heb even snel teruggelezen.
Uit het oog uit het hart. vergeet dat niet.
Ga zoals je zelf al zegt leuke dingen doen met vrienden, ga niet teveel thuis zitten in je remi.
Ennuh 1 hint zomaar ineens opzoek naar nieuwe vriendin wordt niks.
Beter bekend als rebound, dat werkt dus voor 99% niet. en in mijn ogen ook niet fair voor de andere party.
Laat haar verder, ga niet meer smsen bellen, beter gezegt verbreek gewoon het contact volledig!
wat voor haar beter is doet er niet toe, op dit soort momenten mag je uber egoistisch zijn, en alleen maar aan jezelf denken, waar het netslotte om gaat.
Ik ken er meerdere, zowel mannen als vrouwen... en dan in de huidige relatie al zeggen, dat ze niet weten of ze het voort moeten zetten... Meestal kijken ze het een tijdje aan en dan loopt de relatie alsnog stuk. Of ze zitten nu in een relatie en geven eerlijk toe, dat ze zo denken dat ze nog altijd aan die ene ex denken, maar dat het altijd bij denken zal blijven (omdat de ex ook al weer een relatie heeft of zegt nooit meer terug te willen). En de partner weet het dan niet, waardoor ik me dan altijd afvraag of het is zoals dat ene zinnetje "sommige dingen kun je beter niet weten".quote:Op woensdag 5 april 2006 13:17 schreef petitlapin2 het volgende:
eerlijk gezegd ken ik niemand die zegt: verdorie, die ene ex, dat was nu toch echt de man/vrouw van mijn leven, pakken beter dan mijn huidige vriend(in). Ik zal die ex nooit vergeten, daar kan niemand aan tippen ...
ofwel durven mensen daar niet voor uit komen ...
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Da's simpel. Negeren en als dat ff niet meer lukt zeg je:quote:Op woensdag 5 april 2006 13:26 schreef Madski het volgende:
[..]
Heb je volkomen gelijk in. Is het dan verstandig aan te geven dat je geen contact meer wilt, of gewoon afstandelijk reageren?
"<naam vriendin> voor mij is het echt over!! Ik ga nu verder met mijn leven en daarin is geen plek meer voor jou. Ik vind het ook jammer dat het zo gelopen is, maar het is niet anders. We moeten allebei aan ons zelf gaan denken nu"
Als dit niet duidelijk is....
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
ongelooflijk ... triest, dan blijf ik toch liever alleen, denk ik. Tja, met geen enkele ex zou ik op amoureus gebied nog iets willen ... al heb ik er twee van nog als heel goede vriend. Eén ervan heeft nu ook pas een kindje met zijn vriendin. We hadden al namen voor onze eigen kinderen en nu hebben we beiden een kind bij iemand anders... het leven kan toch raar lopenquote:Op woensdag 5 april 2006 13:33 schreef -Delta- het volgende:
Ik ken er meerdere, zowel mannen als vrouwen... en dan in de huidige relatie al zeggen, dat ze niet weten of ze het voort moeten zetten... Meestal kijken ze het een tijdje aan en dan loopt de relatie alsnog stuk. Of ze zitten nu in een relatie en geven eerlijk toe, dat ze zo denken dat ze nog altijd aan die ene ex denken, maar dat het altijd bij denken zal blijven (omdat de ex ook al weer een relatie heeft of zegt nooit meer terug te willen). En de partner weet het dan niet, waardoor ik me dan altijd afvraag of het is zoals dat ene zinnetje "sommige dingen kun je beter niet weten".
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Zoekt zei nog wel contact met jou?quote:Op woensdag 5 april 2006 13:26 schreef Madski het volgende:
[..]
Heb je volkomen gelijk in. Is het dan verstandig aan te geven dat je geen contact meer wilt, of gewoon afstandelijk reageren?
Of komt het meer van jou kant?
Geval 1: je kan ervoor kiezen niet te reageren. bot te reageren. of gewoont egen haar zeggen dat je niks meer met haar te maken wilt hebben (op zich alle 2 vrij onaardig, doch effectief, mits je sterk in je schoenen staat).
Geval 2. KAP DERMEE!!!!!!! LAAT DER LKkER DE #%$#$!$! KRIJGEN.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Geval 1 in dit geval. Had dr 5-6 weken lang niet aangesproken en sinds afgelopen maandag begon ze plotseling. Rede heb je denk ik wel gelezen.
Zal wel kiezen voor de niet reageren en kortaffe reacties.
Zal wel kiezen voor de niet reageren en kortaffe reacties.
Jij hebt je van je beste kant laten zien jongen. Net zoals ik dat gedaan heb. Het haalt allemaal toch niets uit. Gewoon geen contact meer is dan het beste. In mijn geval is dat nog iets makkelijker, omdat mijn ex gewoon duidelijk is geweest. Ik zoek NOOIT meer contact met haar. Ik weet nog niet wat ik doe als zij ooit contact zoekt. Denk dat ze weinig sympathie van me kan verwachten. Ze heeft haar kansen verspeeld (ik ook in haar ogen )quote:Op woensdag 5 april 2006 14:43 schreef Madski het volgende:
Geval 1 in dit geval. Had dr 5-6 weken lang niet aangesproken en sinds afgelopen maandag begon ze plotseling. Rede heb je denk ik wel gelezen.
Zal wel kiezen voor de niet reageren en kortaffe reacties.
Natuurlijk ben ik nog steeds erg nieuwsgierig naar hoe het haar afgaat. Aan de andere kant kan het me ook geen kont meer schelen, want daardoor kom ikzelf geen stap verder.. Ze zijn het niet waard al die verspilde energie. Die energie moeten we in onszelf en als het ff kan in een (met alle respect ) ander wijf pompen.
) ander wijf pompen. Ik heb er al veels te veel energie in gestoken. Jij helemaal, want je bent al sinds november met dit gedoe bezig.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
quote:Op woensdag 5 april 2006 14:53 schreef jagermeister1 het volgende:
Die energie moeten we in onszelf en als het ff kan in een (met alle respect ) ander wijf pompen.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Nja ik heb het voor mezelf in die hele periode nooit echt afgesloten voor mezelf, altijd wel een deur open gehouden door open te staan naar contact. Volgens mij heb ik mezelf er nu wel overheen gezet. Je maakt de beslissing om alles van dr verwijderen en weg te stoppen niet zo maar.
Met de open deur manier geef je jezelf (ws zonder het zelf door te hebben) alleen maar hoop. Ergens in je achterhoofd blijven de radertjes draaien om haar.quote:Op woensdag 5 april 2006 14:58 schreef Madski het volgende:
Nja ik heb het voor mezelf in die hele periode nooit echt afgesloten voor mezelf, altijd wel een deur open gehouden door open te staan naar contact. Volgens mij heb ik mezelf er nu wel overheen gezet. Je maakt de beslissing om alles van dr verwijderen en weg te stoppen niet zo maar.
Dat moet je voorkomen door gewoon de deur te sluiten. en dicht te spijkeren.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Jepz! Nja komt wel goed. Voorlopig even genoeg erover gepraat voor mezelf. Even gedachten op andere dingen focussen.
Succes mensen en bedankt!
Succes mensen en bedankt!
graag gedaan en suc6 ermee.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:06 schreef Madski het volgende:
Jepz! Nja komt wel goed. Voorlopig even genoeg erover gepraat voor mezelf. Even gedachten op andere dingen focussen.
Succes mensen en bedankt!
graag gedaan en suc6 ermee. iets roepen is makkelijker dan iets doen/verwezenlijke.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
ik heb de indruk dat precies mannen er problemen mee hebben om nog om te gaan met een ex ...
soit, als ik hoop heb, dan blijft die bij mij, of ik nu wel of geen contact heb... heeft er bij mij weinig mee te maken.
ik heb wel nooit in ruzie een relatie moeten beëindigen, wel een geluk. Mijn eerste ex heeft me laten zitten voor een collega, maar ik heb gelukkig mijn rust kunnen bewaren en het in vrede met hem kunnen afsluiten .... vond ik heel belangrijk.
ik vind het nogal jammer om hier dingen te lezen van " laat ze gewoon rotten". Als die mensen ooit iets voor jou hebben betekend, dan doe je dat toch gewoon niet ... of ze moeten gewoon écht te ver gegaan zijn ( en dan bedoel ik echt fysiek of zwaar psychisch geweld).
soit, als ik hoop heb, dan blijft die bij mij, of ik nu wel of geen contact heb... heeft er bij mij weinig mee te maken.
ik heb wel nooit in ruzie een relatie moeten beëindigen, wel een geluk. Mijn eerste ex heeft me laten zitten voor een collega, maar ik heb gelukkig mijn rust kunnen bewaren en het in vrede met hem kunnen afsluiten .... vond ik heel belangrijk.
ik vind het nogal jammer om hier dingen te lezen van " laat ze gewoon rotten". Als die mensen ooit iets voor jou hebben betekend, dan doe je dat toch gewoon niet ... of ze moeten gewoon écht te ver gegaan zijn ( en dan bedoel ik echt fysiek of zwaar psychisch geweld).
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Denk dat mannen er iets meer over uitwijden (op forums dan),quote:Op woensdag 5 april 2006 15:10 schreef petitlapin2 het volgende:
ik heb de indruk dat precies mannen er problemen mee hebben om nog om te gaan met een ex ...
Het is natuurlijk ook wel zo dat de verhalen er hier zo naar zijn dat je dat automatisch gaat roepen.quote:ik vind het nogal jammer om hier dingen te lezen van " laat ze gewoon rotten". Als die mensen ooit iets voor jou hebben betekend, dan doe je dat toch gewoon niet ... of ze moeten gewoon écht te ver gegaan zijn ( en dan bedoel ik echt fysiek of zwaar psychisch geweld).
Want je leest niks dan slechts over de andere party, daarom is een logishce reactie (zeer menselijk zelfs) laat der lkker de #@$#@ krijgen ofzo.
Uiteraard is het niet altijd zo van "laat ze maar rotten" maar zoals ik al zei.
Komt door de verhalen.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Weet ik, maar door er steeds over door te praten helpt het me niet. Je zit het dan weer omhoog te halen. Het is nu wel redelijk duidelijk voor mezelf. Nu moet het alleen bezinken.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:10 schreef het.ismij het volgende:
[..]
graag gedaan en suc6 ermee.
iets roepen is makkelijker dan iets doen/verwezenlijke.
Das pp verschillend.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:26 schreef Madski het volgende:
[..]
Weet ik, maar door er steeds over door te praten helpt het me niet.
De een lult er eindeloos over en denk ineens, " eigenlijk betekend dat kutwijf helemaal niks voor me".
En de ander moet gewoon alles (als dan niet) in ze remi alles laten bezinken.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Zeg dat maar eens tegen mijn ex-vriendin. Ik heb op een gegeven moment een berichtje van haar gekregen "Voor mij leef je niet meer". Dit was zo'n beetje het enige dat ik nog van haar gehoord heb... op een allerlaatste botte email als reactie op mijn pogingen het e.e.a. recht te zetten na dan.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:10 schreef petitlapin2 het volgende:
ik vind het nogal jammer om hier dingen te lezen van " laat ze gewoon rotten". Als die mensen ooit iets voor jou hebben betekend, dan doe je dat toch gewoon niet ... of ze moeten gewoon écht te ver gegaan zijn ( en dan bedoel ik echt fysiek of zwaar psychisch geweld).
En ik heb haar nooit geslagen en / of psychisch mishandeld.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
tja, ik weet uiteraard jullie voorgeschiedenis niet volledig, maar als iets al jaren speelt, kan uiteraard de bom wel eens ontploffen ...quote:Op woensdag 5 april 2006 15:32 schreef jagermeister1 het volgende:
Zeg dat maar eens tegen mijn ex-vriendin. Ik heb op een gegeven moment een berichtje van haar gekregen "Voor mij leef je niet meer". Dit was zo'n beetje het enige dat ik nog van haar gehoord heb... op een allerlaatste botte email als reactie op mijn pogingen het e.e.a. recht te zetten na dan.
En ik heb haar nooit geslagen en / of psychisch mishandeld.
ze zal je waarschijnlijk werkelijk kotsbeu zijn ... al zou ik zelf werkelijk nooit zo reageren als zij.
Misschien wil ze je eens tonen hoe hard je haar gekwetst hebt. Maar dat zijn gevaarlijke spelletjes die alles kapot kunnen maken, dat heeft ze er blijkbaar voor over...
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Mja...Ik heb haar inderdaad wel hard gekwetst denk ik. Maar zij mij ook en dat weet ze. Het enige verschil is, dat ik oprecht sorry heb kunnen zeggen voor mijn fouten en voor de dingen die ik gezegd heb. Dat kun je van haar niet zeggen.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:44 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
tja, ik weet uiteraard jullie voorgeschiedenis niet volledig, maar als iets al jaren speelt, kan uiteraard de bom wel eens ontploffen ...
ze zal je waarschijnlijk werkelijk kotsbeu zijn ... al zou ik zelf werkelijk nooit zo reageren als zij.
Misschien wil ze je eens tonen hoe hard je haar gekwetst hebt. Maar dat zijn gevaarlijke spelletjes die alles kapot kunnen maken, dat heeft ze er blijkbaar voor over...
Ik vond haar altijd een beetje kinderlijk overkomen. Dit is voor mij alleen maar een bevestiging. Op een gegeven moment moet je het fatsoen op kunnen brengen dingen uit te praten, al is het via mail of een brief. Ook al is er niets meer te lijmen aan de relatie.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ok nu dan mijn probleem. Beetje geschiedenis:
S had een relatie met O, ik kom tussenbeide en neem S over van O. Jaartje relatie, wil S toch weer terug bij O, oa geloofskwestie. S blijft wel volhouden dat ze me echt niet kwijtwil en dat ik haar soulmate ben enzo blablabal. Ik houd nog steeds van S, die nu in Engeland zit, en basically weer terug is bij O.
Mijn probleem is dat ik moeite heb om een nieuwe relatie aan te gaan. Heb even een tijdje een fuckbuddy gehad (grote aanrader) maar ik voel me nog niet klaar voor de meer serieuze shit, terwijl ik daar juist zo van houd. Nou wil ik haar een mailtje sturen om te vragen of ze nog steeds achter de keuze staat die ze gemaakt heeft (ik heb haar verboden om me mails te sturen vanuit engeland, omdat dat niet goed voor me was). En nou weet ik ook dat de "closure" vanuit mij moet komen, maar het zou zo makkelijk zijn als ik even van haar hoor dat ze nu bij iemand anders hoort, verliefd is op hem en met hem verder wil. Die indruk heb ik nl nooit van haar gekregen, en dat maakt het allemaal vreselijk moeilijk voor me.
tips, adviezen?
S had een relatie met O, ik kom tussenbeide en neem S over van O. Jaartje relatie, wil S toch weer terug bij O, oa geloofskwestie. S blijft wel volhouden dat ze me echt niet kwijtwil en dat ik haar soulmate ben enzo blablabal. Ik houd nog steeds van S, die nu in Engeland zit, en basically weer terug is bij O.
Mijn probleem is dat ik moeite heb om een nieuwe relatie aan te gaan. Heb even een tijdje een fuckbuddy gehad (grote aanrader) maar ik voel me nog niet klaar voor de meer serieuze shit, terwijl ik daar juist zo van houd. Nou wil ik haar een mailtje sturen om te vragen of ze nog steeds achter de keuze staat die ze gemaakt heeft (ik heb haar verboden om me mails te sturen vanuit engeland, omdat dat niet goed voor me was). En nou weet ik ook dat de "closure" vanuit mij moet komen, maar het zou zo makkelijk zijn als ik even van haar hoor dat ze nu bij iemand anders hoort, verliefd is op hem en met hem verder wil. Die indruk heb ik nl nooit van haar gekregen, en dat maakt het allemaal vreselijk moeilijk voor me.
tips, adviezen?
als ze niet meer achter haar keuze zou staan, zou ze wel van zich laten horen ... move on ...
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Dat is geen reden om het niet te vragen voor de 100% zekerheid. En haar kennende is wat jij zegt niet waar. Dat ze niet mailt betekent alleen dat ze niet 100% overtuigd is dat ze met mij verder wil, meer niet.
Xt, je zoekt het zo alleen maar weer het ongemak op. Live your own life, gooi die zekerheid die jij zoekt uit het raam en vul dat zelf dan in. Wat wil je door haar te emailen nou precies te weten komen? Om dan iets uit haar email te lezen zodat jij weer gerustgesteld bent? Zoek die rust zelf....quote:Op woensdag 5 april 2006 18:21 schreef Xtinction het volgende:
Dat is geen reden om het niet te vragen voor de 100% zekerheid. En haar kennende is wat jij zegt niet waar. Dat ze niet mailt betekent alleen dat ze niet 100% overtuigd is dat ze met mij verder wil, meer niet.
Anders kom ik je een schop onder je hol verkopen.
*meldt zich*quote:
Het gaat eigenlijk heel goed met mij (meestal). Ik lees hier nog wel mee maar heb niet zo veel meer te posten. Begin steeds meer het idee te krijgen dat ik over m'n ex heen ben. Nog niet helemaal maar het gaat de goede kant op. Ergens heb ik ook zoiets van ik wil geen contact want dan kan hij dingen met m'n gevoel doen die ik niet wil. Dus ik hou het geen contact hebben voorlopig nog even vol.
Ook het alleen zijn went goed. Mis vaak wel iemand om me heen die er echt voor me is, maar weet dat dat voor het moment even niet anders is. Kreeg gisterenavond nog telefoon van m'n ex voor m'n ex (voor de meelezers, degene waar ik geweest ben nadat ik hoorde dat m'n ex binnen een week met een ander in bed lag) met de vraag of ik langs kwam. Ik moest er niet aan denken! Laat mij maar lekker m'n eigen ding doen en laat me verder met rust Ben geen speelgoed!
Met Lips alles z'n gangetje dus, maar ik lees trouw met jullie mee!
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
meldt... het loslaten van je ex.. hmm iemand goede tips enzo.. zou ze wel kunnen gebruiken..
we spreken elkaar regelmatig zij het via sms/msn.. en af en toe bellen we nog wel..
ik wil haar dolgraag terug mede door de rede waarom ze het wou stoppen.. ok het was nog pril en alles.. maar toch het was iets dat verdomd goed voelde.. de spreekwoordelijke klik... die was er zeker.. heb er alleen geen vrede mee dat de rede waarom ze er niet mee door wou gaan was omdat we te verschillend zouden zijn.. en daarom niet bij elkaar pastte.. snappen doe ik het niet.. en begrijpen al helemaal niet..
Contact wil ik zeker niet verbreken.. daarvoor heeft ze een te speciaal plekje.. en buiten dat wordt het een van mijn overburen.. dus ja.. elkaar tegenkomen doen we toch...
iemand tips
meldt... het loslaten van je ex.. hmm iemand goede tips enzo.. zou ze wel kunnen gebruiken..we spreken elkaar regelmatig zij het via sms/msn.. en af en toe bellen we nog wel..
ik wil haar dolgraag terug mede door de rede waarom ze het wou stoppen.. ok het was nog pril en alles.. maar toch het was iets dat verdomd goed voelde.. de spreekwoordelijke klik... die was er zeker.. heb er alleen geen vrede mee dat de rede waarom ze er niet mee door wou gaan was omdat we te verschillend zouden zijn.. en daarom niet bij elkaar pastte.. snappen doe ik het niet.. en begrijpen al helemaal niet..
Contact wil ik zeker niet verbreken.. daarvoor heeft ze een te speciaal plekje.. en buiten dat wordt het een van mijn overburen.. dus ja.. elkaar tegenkomen doen we toch...
iemand tips
Op dinsdag 26 juni 2007 22:26 schreef Deoxyribonucleic het volgende:
dutchmage, ouwe kaenker taalpurist! O+
-webicon verwijderd, veel te groot, niet terugplaatsen-
dutchmage, ouwe kaenker taalpurist! O+
-webicon verwijderd, veel te groot, niet terugplaatsen-
Wat voor tips wil je dan???? Je wilt het contact niet verbreken... hoe wil je haar dan loslaten?
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
juist ja.. die tips.. het contact wil ik niet verbreken.. maar ondertussen.. doet het zeer.. en wil ik haar het liefst vergeten.. maar toch ook weer niet.... zucht.. liefde...quote:Op woensdag 5 april 2006 20:17 schreef Lips het volgende:
Wat voor tips wil je dan???? Je wilt het contact niet verbreken... hoe wil je haar dan loslaten?
Op dinsdag 26 juni 2007 22:26 schreef Deoxyribonucleic het volgende:
dutchmage, ouwe kaenker taalpurist! O+
-webicon verwijderd, veel te groot, niet terugplaatsen-
dutchmage, ouwe kaenker taalpurist! O+
-webicon verwijderd, veel te groot, niet terugplaatsen-
De enige tip die ik kan geven is toch het contact dan verbreken. Iedereen hier kan je vertellen hoe moeilijk dat is maar ook veel zullen je vertellen dat dat na verloop van tijd het beste is. Ik wilde zelf eerst ook het contact niet verbreken maar voel me nu beter dan toen ik wel contact had.
Hoelang zijn jullie samen geweest, waarom is het uit, hoelang is het uit??
Hoelang zijn jullie samen geweest, waarom is het uit, hoelang is het uit??
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
mee eens,quote:Op woensdag 5 april 2006 21:00 schreef Lips het volgende:
De enige tip die ik kan geven is toch het contact dan verbreken. Iedereen hier kan je vertellen hoe moeilijk dat is maar ook veel zullen je vertellen dat dat na verloop van tijd het beste is. Ik wilde zelf eerst ook het contact niet verbreken maar voel me nu beter dan toen ik wel contact had.
Hoelang zijn jullie samen geweest, waarom is het uit, hoelang is het uit??
ERG KUT, MOEILIJK EN PIJNLIJK maar die andere weg is langer en Pijnlijker !
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Goed te horen dat je er weer aardig bovenop gekrabbeld bent! Met mij gaat het ook stukken beter! Het viel me al op dat je niet zo actief meer was idd. Geen bericht is goed bericht he! Het helpt mij ook om geen contact meer te hebben. Ik weet totaal niet wat ze doet en dat is maar goed ook. Heb mijn eigen leven weer grotendeels opgepakt. Zal vast nog wel een dip krijgen, maar vooralsnog voelt het stukken beter. Het alleen zijn went inderdaad ook wel aardig. Ik mis ook wel iemand om me heen, maar zodra je iets te doen hebt dan valt het mee.quote:Op woensdag 5 april 2006 20:06 schreef Lips het volgende:
[..]
*meldt zich*
Het gaat eigenlijk heel goed met mij (meestal). Ik lees hier nog wel mee maar heb niet zo veel meer te posten. Begin steeds meer het idee te krijgen dat ik over m'n ex heen ben. Nog niet helemaal maar het gaat de goede kant op. Ergens heb ik ook zoiets van ik wil geen contact want dan kan hij dingen met m'n gevoel doen die ik niet wil. Dus ik hou het geen contact hebben voorlopig nog even vol.
Ook het alleen zijn went goed. Mis vaak wel iemand om me heen die er echt voor me is, maar weet dat dat voor het moment even niet anders is. Kreeg gisterenavond nog telefoon van m'n ex voor m'n ex (voor de meelezers, degene waar ik geweest ben nadat ik hoorde dat m'n ex binnen een week met een ander in bed lag) met de vraag of ik langs kwam. Ik moest er niet aan denken! Laat mij maar lekker m'n eigen ding doen en laat me verder met rust Ben geen speelgoed!
Met Lips alles z'n gangetje dus, maar ik lees trouw met jullie mee!
Keep it up
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Goed werk heeft tijd nodig he Maar we komen er wel!quote:Op woensdag 5 april 2006 22:11 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Goed te horen dat je er weer aardig bovenop gekrabbeld bent! Met mij gaat het ook stukken beter! Het viel me al op dat je niet zo actief meer was idd. Geen bericht is goed bericht he! Het helpt mij ook om geen contact meer te hebben. Ik weet totaal niet wat ze doet en dat is maar goed ook. Heb mijn eigen leven weer grotendeels opgepakt. Zal vast nog wel een dip krijgen, maar vooralsnog voelt het stukken beter. Het alleen zijn went inderdaad ook wel aardig. Ik mis ook wel iemand om me heen, maar zodra je iets te doen hebt dan valt het mee.
Keep it up
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Zekers en we komen er nog sterker uit dan dat we erin gingenquote:Op woensdag 5 april 2006 22:20 schreef Lips het volgende:
[..]
Goed werk heeft tijd nodig he Maar we komen er wel!
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Lol cris anders zit je me ff te stalken of zo Magoed het is dus niet zozeer de geruststelling die ik opzoek, ik heb eigenlijk het liefst dat ze zegt dat ze zeker is en gewoon gelukkig is nu, zou voor mij het makkelijkst zijn. Maar onzekerheid.... is kutter.
Nou.. maar weer een schopje naar boven. Ik krijg namelijk afkickverschijnselen van het niet posten in dit topic
Sinds gisteren is mijn stemming weer een beetje achteruit gegaan. Aan het begin van de week voelde ik me eigenlijk kip lekker vergeleken met de afgelopen periode. Mijn ex kon me opzich niet eens meer zoveel boeien. Het relativeren leek me makkelijker af te gaan en mijn lichamelijke klachten (pijn in schouders en nek) waren praktisch weg. Gisteren dus toch weer aan het malen geslagen en de welbekende theorieën deden weer hun intrede. Soms betrap ik me weer op een vleugje valse hoop.
Heel gek, maar soms hoop ik gewoon dat ze tot inkeer komt en straks (al is het over een half jaar) op hangende pootjes terugkomt. Toch weet ik zeker dat dat niet gaat gebeuren, maar toch... Ik weet zelfs zeker dat ik haar dan niet terug wil (uh... weet ik dat wel echt zeker? ) Over een half jaar iig niet meer denk ik. Ze heeft me echt teleurgesteld en een trap na gegeven.
Ben ook ineens weer heel erg benieuwd hoe het haar vergaat. Hoe ze haar dag indeelt, met wie ze omgaat, met wie ze eventueel de lakens deelt , waar ze uitgaat, of ze thuis slaapt.
We zij GVD 2.5 maand uit elkaar en nog kan ik het niet uit mijn kop krijgen. Het zou me niet meer moeten boeien na wat ze me allemaal heeft geflikt... maar toch. Ik merk wel dat het iets beter gaat dan... zeg... vorige week en die weken daarvoor. Dus wat dat betreft wel vooruitgang. En ik weet het... TIJD... is het toverwoord, maar pfff... het kan mij niet snel genoeg gaan. Vanavond en morgen maar eens goed de beest uithangen denk ik.
Zo .. weer van me af getypt!
Sinds gisteren is mijn stemming weer een beetje achteruit gegaan. Aan het begin van de week voelde ik me eigenlijk kip lekker vergeleken met de afgelopen periode. Mijn ex kon me opzich niet eens meer zoveel boeien. Het relativeren leek me makkelijker af te gaan en mijn lichamelijke klachten (pijn in schouders en nek) waren praktisch weg. Gisteren dus toch weer aan het malen geslagen en de welbekende theorieën deden weer hun intrede. Soms betrap ik me weer op een vleugje valse hoop.
Heel gek, maar soms hoop ik gewoon dat ze tot inkeer komt en straks (al is het over een half jaar) op hangende pootjes terugkomt. Toch weet ik zeker dat dat niet gaat gebeuren, maar toch... Ik weet zelfs zeker dat ik haar dan niet terug wil (uh... weet ik dat wel echt zeker? ) Over een half jaar iig niet meer denk ik. Ze heeft me echt teleurgesteld en een trap na gegeven.
) Over een half jaar iig niet meer denk ik. Ze heeft me echt teleurgesteld en een trap na gegeven. 
Ben ook ineens weer heel erg benieuwd hoe het haar vergaat. Hoe ze haar dag indeelt, met wie ze omgaat, met wie ze eventueel de lakens deelt , waar ze uitgaat, of ze thuis slaapt.
, waar ze uitgaat, of ze thuis slaapt.We zij GVD 2.5 maand uit elkaar en nog kan ik het niet uit mijn kop krijgen. Het zou me niet meer moeten boeien na wat ze me allemaal heeft geflikt... maar toch. Ik merk wel dat het iets beter gaat dan... zeg... vorige week en die weken daarvoor. Dus wat dat betreft wel vooruitgang. En ik weet het... TIJD... is het toverwoord, maar pfff... het kan mij niet snel genoeg gaan. Vanavond en morgen maar eens goed de beest uithangen denk ik.
Zo .. weer van me af getypt!
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Mja me stagebegeleider heeft fok helemaal geblokt door de firewall dus ik kan niet meer posten overdag als ik op stage zit
Zit laatste tijd beetje raar in me vel. Die rebound relatie afgekapt afgelopen woensdag, voor de rest van de tijd zit ik anderen af te zeiken en opdringerig te gedragen :s
Zit laatste tijd beetje raar in me vel. Die rebound relatie afgekapt afgelopen woensdag, voor de rest van de tijd zit ik anderen af te zeiken en opdringerig te gedragen :s
Van je afschrijven helpt zekerquote:Op vrijdag 7 april 2006 12:31 schreef jagermeister1 het volgende:
Nou.. maar weer een schopje naar boven. Ik krijg namelijk afkickverschijnselen van het niet posten in dit topic
Sinds gisteren is mijn stemming weer een beetje achteruit gegaan. Aan het begin van de week voelde ik me eigenlijk kip lekker vergeleken met de afgelopen periode. Mijn ex kon me opzich niet eens meer zoveel boeien. Het relativeren leek me makkelijker af te gaan en mijn lichamelijke klachten (pijn in schouders en nek) waren praktisch weg. Gisteren dus toch weer aan het malen geslagen en de welbekende theorieën deden weer hun intrede. Soms betrap ik me weer op een vleugje valse hoop.
Heel gek, maar soms hoop ik gewoon dat ze tot inkeer komt en straks (al is het over een half jaar) op hangende pootjes terugkomt. Toch weet ik zeker dat dat niet gaat gebeuren, maar toch... Ik weet zelfs zeker dat ik haar dan niet terug wil (uh... weet ik dat wel echt zeker? ) Over een half jaar iig niet meer denk ik. Ze heeft me echt teleurgesteld en een trap na gegeven.
Ben ook ineens weer heel erg benieuwd hoe het haar vergaat. Hoe ze haar dag indeelt, met wie ze omgaat, met wie ze eventueel de lakens deelt , waar ze uitgaat, of ze thuis slaapt.
We zij GVD 2.5 maand uit elkaar en nog kan ik het niet uit mijn kop krijgen. Het zou me niet meer moeten boeien na wat ze me allemaal heeft geflikt... maar toch. Ik merk wel dat het iets beter gaat dan... zeg... vorige week en die weken daarvoor. Dus wat dat betreft wel vooruitgang. En ik weet het... TIJD... is het toverwoord, maar pfff... het kan mij niet snel genoeg gaan. Vanavond en morgen maar eens goed de beest uithangen denk ik.
Zo .. weer van me af getypt!
En niet zo gek hoor wat je allemaal schrijft, eerder heel herkenbaar, zo zat ik ook in het begin...
En 1 stap vooruit en 2 terug, soms 3 vooruit en 5 terug, rollercoaster-ride, wisselvallig... wordt vanzelf stabieler. T'is ook nog niet zo lang dat het uit is, dus verwacht niet teveel van jezelf.
Ik had altijd zoiets van; af en toe een goeie schop onder m'n kont, maar af en toe ook verdrietig "mogen" zijn, dipjes mogen hebben.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Jeetjeee!, Wat een paar woorden/blikken wel niet kunnen doen.
Afgelopen keer met uitgaan heb ik mijn ex weer voor het eerst gezien nadat het uit is geraakt.
Daarvoor liep ik nog vaak met hem in me hoofd, miste hem best wel enzo.
Maar met uitgaan zag ik hem staan, mijn hart ging weer te keer..., ik liep naar hem toe om te vragen hoe het was. Hij keek me niet eens aan en zei: Hoi, ja gaat. Ik zeg ow owke, nou tot ziets Hij keek opzij, en zei niets, en krabte wat aan zijn baardje
Nou Ik kon hem echt wel , arghhh.....
ZOOO WAT Voelde ik me lullig zeg MAAR IK ben nu volkomen over hem heen
Afgelopen keer met uitgaan heb ik mijn ex weer voor het eerst gezien nadat het uit is geraakt.
Daarvoor liep ik nog vaak met hem in me hoofd, miste hem best wel enzo.
Maar met uitgaan zag ik hem staan, mijn hart ging weer te keer..., ik liep naar hem toe om te vragen hoe het was. Hij keek me niet eens aan en zei: Hoi, ja gaat. Ik zeg ow owke, nou tot ziets Hij keek opzij, en zei niets, en krabte wat aan zijn baardje
Nou Ik kon hem echt wel , arghhh.....
ZOOO WAT Voelde ik me lullig zeg MAAR IK ben nu volkomen over hem heen
Sowieso schrijf je zo.
Yep.. vallen en opstaan. Vandaag voel ik me relatief goed. Dus.... de ups krijgen de overhand Moet mezelf af en toe inderdaad corrigeren aangezien ik mezelf soms naar beneden trek met mijn gedachten aan mijn ex.quote:Op vrijdag 7 april 2006 23:22 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Van je afschrijven helpt zeker
En niet zo gek hoor wat je allemaal schrijft, eerder heel herkenbaar, zo zat ik ook in het begin...
En 1 stap vooruit en 2 terug, soms 3 vooruit en 5 terug, rollercoaster-ride, wisselvallig... wordt vanzelf stabieler. T'is ook nog niet zo lang dat het uit is, dus verwacht niet teveel van jezelf.
Ik had altijd zoiets van; af en toe een goeie schop onder m'n kont, maar af en toe ook verdrietig "mogen" zijn, dipjes mogen hebben.
Vanavond misschien naar Carl Cox and Friends.... zal me ook goed doen denk ik!
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ik heb ook moeite om mijn ex los te laten. Het is al meer dan drie jaar geleden en ik heb al bijna 2 jaar een vriend waar ik nu mee samenwoon. Het is ook niet dat ik nog van hem houd of dat ik heb terug wil. Absoluut niet. Het is alleen dat ik hem heel veel slechts toewens. Hij heeft me echt als grof vuil behandeld en nadat het uit was leugens over me verspreid. Hij heeft ook geprobeerd mijn vrienden (onze vrienden, want we zitten in de zelfde vriendengroep) tegen me op te zetten, wat gelukkig niet gelukt is. Nu betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik zit te fantaseren over slechte dingen die hem overkomen. Zoals een auto-ongeluk. Of een SOA. En dat ik iedere kans aangrijp om iets negatiefs over hem te vertellen, zoals dat ie in de afgelopen 3 jaar slechts 1x sex heeft gehad, en dat was met een ladderzat en wanhopig meisje dat de avond erna alweer met iemand anders lag te krikken, or so I heard... of dat hij bijna iemand zover had om op een festival mij te bewerken met een mes.... en uitspraken op fora deed als (and I quote): "The only reason I haven't killed her is because I'm too pretty to go to jail".
Kan iemand mij vertellen wat ik kan doen om hier vanaf te komen?
Ik wil er overigens even bij vermelden dat ik ontzettend veel van mijn vriend houd en hij van mij en we zijn heel erg gelukkig samen, dus daar ligt het niet aan.
D'r is nog iemand waar ik dit bij heb, trouwens. Da's mijn oud-huisgenoot. Precies hetzelfde verhaal: die wens ik ook allemaal slechte dingen toe. En die is al bijna een jaar geleden opgerot (maar ze is een vriendin van een vriend van me, dus soms hoor ik nog wel wat over haar).
En waarom ik haar zo haar? Het is gewoon een k*tw*f die in de twee jaar dat ze bij me woonde zich niet wist te gedragen en geen rekening met me wilde houden en tegen wederzijdse vrienden zei dat ze niet meer met mij om mochten gaan en tegen mij zei dat ik niet met haar bezoek mocht praten en dat soort dingen. Ik kan hier nog wel een heel a-4'tje over voltypen, maar dat doe ik niet, want het is denk ik wel duidelijk. En zo niet, dan hoor ik het wel.
Kan iemand mij vertellen wat ik kan doen om hier vanaf te komen?
Ik wil er overigens even bij vermelden dat ik ontzettend veel van mijn vriend houd en hij van mij en we zijn heel erg gelukkig samen, dus daar ligt het niet aan.
D'r is nog iemand waar ik dit bij heb, trouwens. Da's mijn oud-huisgenoot. Precies hetzelfde verhaal: die wens ik ook allemaal slechte dingen toe. En die is al bijna een jaar geleden opgerot (maar ze is een vriendin van een vriend van me, dus soms hoor ik nog wel wat over haar).
En waarom ik haar zo haar? Het is gewoon een k*tw*f die in de twee jaar dat ze bij me woonde zich niet wist te gedragen en geen rekening met me wilde houden en tegen wederzijdse vrienden zei dat ze niet meer met mij om mochten gaan en tegen mij zei dat ik niet met haar bezoek mocht praten en dat soort dingen. Ik kan hier nog wel een heel a-4'tje over voltypen, maar dat doe ik niet, want het is denk ik wel duidelijk. En zo niet, dan hoor ik het wel.
Assumption is the mother of all fuckups.
Is het over het algemeen zo dat wanneer het uit gaat, en het na een tijdje weer aangaat, dat dat bijna nooit goed gaat?
ja, uit eigen ervaring. (maar er zijn altijd uitzonderingen)
Aan lady: If we keep saying "an eye for an eye" it will eventually make the whole world blind -Gandhi
Je bent er nog te druk mee bezig, ze zijn de tijd die je in ze steekt niet waard en toch doe je het....
Aan lady: If we keep saying "an eye for an eye" it will eventually make the whole world blind -Gandhi
Je bent er nog te druk mee bezig, ze zijn de tijd die je in ze steekt niet waard en toch doe je het....
Helaas wel zo.......ook uit eigen ervaring.quote:Op zondag 9 april 2006 10:17 schreef dikkehoi het volgende:
Is het over het algemeen zo dat wanneer het uit gaat, en het na een tijdje weer aangaat, dat dat bijna nooit goed gaat?
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Heb een rotstemming dit weekend. Deze week nog met mijn ex gesproken. Aangezien we dachten als vrienden uit elkaar te gaan was het gewoon leuk contact houden. We hebben er beide een punt achter gezet. Het contact verliep prima, tótdat die nieuwe vriend kwam. Nu maar besloten om het contact af te breken. Dat heb ik ook verteld, omdat het alleen nog maar om die nieuwe vriend ging, was het contact gewoon niet leuk meer. Ik zeg: 'ik bel je wel niet meer'. Ze zegt, ik spreek je nog wel op msn. Waarop ik antwoordde, dat weet ik niet.
Nu was ik zaterdag even weg van MSN, maar m'n status stond op online. Ze zei wat en ik reageerde dus niet. Het leek wel een geprikkelde reactie van haar kant, en nu ben ik geblokkeerd. Ik wil haar er nog wel eens over bellen vandaag waar die reactie vandaan komt, maarja, bellen, wat schiet ik ermee op. Aan de andere kant, als ik het niet doe, zal ik haar misschien hélemaal nooit meer spreken. Dilemma, msn vind ik wel makkelijk om gewoon eens héél af en toe te vragen hoe het gaat...
Nu was ik zaterdag even weg van MSN, maar m'n status stond op online. Ze zei wat en ik reageerde dus niet. Het leek wel een geprikkelde reactie van haar kant, en nu ben ik geblokkeerd. Ik wil haar er nog wel eens over bellen vandaag waar die reactie vandaan komt, maarja, bellen, wat schiet ik ermee op. Aan de andere kant, als ik het niet doe, zal ik haar misschien hélemaal nooit meer spreken. Dilemma, msn vind ik wel makkelijk om gewoon eens héél af en toe te vragen hoe het gaat...
A dirty mind is a joy forever
Gewoon laten zo. Misschien trekt het ooit vanzelf nog wel bij, maar ik zou geen contact met haar opnemen om je te verontschuldigen voor het niet reageren.
Assumption is the mother of all fuckups.
Je hebt gelijk. Ben alleen bang het contact voorgoed te verliezen. Aan de ene kant is het prima, het is een ex. Maar aan de andere kant zo jammerquote:Op zondag 9 april 2006 11:43 schreef LadyXochi het volgende:
Gewoon laten zo. Misschien trekt het ooit vanzelf nog wel bij, maar ik zou geen contact met haar opnemen om je te verontschuldigen voor het niet reageren.
A dirty mind is a joy forever
Dat is het. Jammer. Maar voorlopig wel even beter zo. En ik zei al: misschien trekt het ooit nog wel bij en pakken jullie de draad (als vrienden) wel op. Het is denk ik sowieso makkelijker te accepteren dat je ex een nieuwe liefde heeft als jij er ook een hebt.
Assumption is the mother of all fuckups.
Bij veel mensen wel, uit eigen ervaring is het 1 keer goed gegaan en zijn we nog jaren samen geweest en is het om andere reden stuk gelopen...quote:Op zondag 9 april 2006 10:17 schreef dikkehoi het volgende:
Is het over het algemeen zo dat wanneer het uit gaat, en het na een tijdje weer aangaat, dat dat bijna nooit goed gaat?
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond). Het ging de hele tijd al heel slecht, ik ben een jaar geleden verhuisd naar een andere stad (hij is in ons oude huis blijven wonen). Het komt erop neer dat hij mij niet meer wil zien of wil spreken (en nee, ik ben niet vreemdgegaan oid, hij heeft 'gewoon genoeg' van mij...).
Het is wel eens vaker zo 'uit'geweest. Het kwam erop neer dat ik hem elke dag belde, na een paar dagen kwam het 'goed' en ging het liedje weer verder; alles kwam van mijn kant, ik belde hem, ik ging naar hem toe etc.
En nu is het volgens mij echt menens.
Ik heb de hele tijd de drang om hem te bellen, en, ik geef toe, dat heb ik de afgelopen dagen ook gedaan. Gewoon de hele tijd bellen, zijn stem willen horen etc. Waarom ik die drang heb, weet ik niet. Nu neemt hij zijn telefoon niet meer op, of drukt het uit. En dat maakt me razend. Kwaad, dat hij mij niet wil spreken, dat hij niet inziet wat hij verliest, dat hij die 6 jaar gewoon zomaar opzij kan schuiven.
Ik hou niet meer van hem, denk ik.
Maar op de een of andere manier kan ik hem niet loslaten, en dit was zon beetje onze 'relatie': hij stootte me af, waardoor ik nog meer aan hem ging hechten.
Ik weet ook heel goed dat die hele relatie mij geen goed deed. Alleen maar geven en niets terugrkijgen. Maar volgens mij is dát juist de reden waarom ik zo aan hem vastklamp, iets anders kan ik er ook niet van maken.
Al jaren geleden kwam ik erachter dat hij best actief was op internet op het gebied van camsites en chatprogrammas waar hij alleen met meisjes chatte met niets verhullende foto's. Ik heb zelfs een profiel van hem gevonden waar hij op zoek was naar een sexdate. Waarna hij beweerde dat hij ECHT NIET zichzelf had aangemeld en dat IK dat waarschijnlijk gedaan had om hem op deze manier ergens van te beschuldigen. (en hij dacht nog serieus dat ik in dat verhaal trapte).
Op de honderden vragen of hij vreemdging kreeg ik steevast Nee, met daarna het verhaal dat ik hem niet vertrouwde en dat ik waarschijnlijk zélf vreemdging. Met slaande ruzies tot gevolg, blauwe plekken die pas na een week weggingen. Ik zou hem zgn. dingen verbieden, ik zou hem weerhouden van van alles en nog wat etc.
Dit had tot gevolg dat ik achter alles wat hij deed dingen ging zoeken, soms had ik gelijk (weer allemaal foto's op zijn computer, weer die inbel nummers voor camsites in zijn telefoon etc). Al die keren zei hij dat hij ermee op zou houden. Dat gebeurde ook, voor een paar weken (waarin ons seksleven ook opeens een soort boost kreeg) maar uiteindelijk was het weer terug bij af. Ik werd zo afhankelijk van hem, ik ging bijna nooit iets doen zonder hem, had als het ware zijn 'goedkeuring' nodig. En dat heb ik allemaal, 100%, zélf gedaan, van hem kon ik elk moment weggaan (wat hij maar al te graag, en al te vaak, zei).
Dit is zon beetje hoe de laatste 4,5 jaar zijn geweest. Ik heb me altijd afgevraagd waarom hij zo was, waarom hij niet van mij kon 'houden' etc. Maar nu weet ik dat het niet zozeer aan mij lag. Hij is gewoon zo, zijn wil is wet zeg maar. Waarom ik niet eerder ben weggegaan, niet eerder heb gezegd dat het genoeg is? Geen idee. Ik had op de een of andere manier een luchtkasteel gebouwd, en daar ben ik ook zelf in gaan geloven (en volgens mij geloof ik daar nog steeds in).
Na dit alles zou ik moeten juichen dat het uit is. Maar dat kan ik niet. Ik heb hem zojuist weer gebeld, en hij heeft weer zijn telefoon uitgedrukt. Waarom wil ik steeds zijn stem horen, terwijl ik hem diep in mijn hart bijna haat voor wat hij de afgelopen 6 jaar heeft geflikt?
Het is heel dubbel; aan de ene kant wil ik hem doodwensen, aan de andere kant zit ik te janken dat hij van mij af wil. Hij ja. Want als het aan mij had gelegen was dit waarschijnlijk nog jaren zo doorgegaan; een vorm van sadisme bijna. Hij wéét g dat ik hem ga bellen, dat ik zowat ga smeken,en dat ik volgende week weer bij hem thuis zit. En dan begint het liedje van voren af aan: hij scheldt, zegt dat ik moet oprotten, dat hij genoeg heeft van me etc. En ik, ik laat hem uitrazen en zeg dat ik van hem hou en doe alsof hij al die dingen niet gezegd/gedaan heeft.
Ik hou mezelf voor de gek, dat weet ik. Maar hoe kan ik ervoor zorgen dat hij als het ware uit mijn hoofd verdwijnt. Ik wil dat het me niets kan schelen als ik zijn naam hoor. Ik wil niet de drang hebben om hem om de 10 minuten te bellen.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Het is wel eens vaker zo 'uit'geweest. Het kwam erop neer dat ik hem elke dag belde, na een paar dagen kwam het 'goed' en ging het liedje weer verder; alles kwam van mijn kant, ik belde hem, ik ging naar hem toe etc.
En nu is het volgens mij echt menens.
Ik heb de hele tijd de drang om hem te bellen, en, ik geef toe, dat heb ik de afgelopen dagen ook gedaan. Gewoon de hele tijd bellen, zijn stem willen horen etc. Waarom ik die drang heb, weet ik niet. Nu neemt hij zijn telefoon niet meer op, of drukt het uit. En dat maakt me razend. Kwaad, dat hij mij niet wil spreken, dat hij niet inziet wat hij verliest, dat hij die 6 jaar gewoon zomaar opzij kan schuiven.
Ik hou niet meer van hem, denk ik.
Maar op de een of andere manier kan ik hem niet loslaten, en dit was zon beetje onze 'relatie': hij stootte me af, waardoor ik nog meer aan hem ging hechten.
Ik weet ook heel goed dat die hele relatie mij geen goed deed. Alleen maar geven en niets terugrkijgen. Maar volgens mij is dát juist de reden waarom ik zo aan hem vastklamp, iets anders kan ik er ook niet van maken.
Al jaren geleden kwam ik erachter dat hij best actief was op internet op het gebied van camsites en chatprogrammas waar hij alleen met meisjes chatte met niets verhullende foto's. Ik heb zelfs een profiel van hem gevonden waar hij op zoek was naar een sexdate. Waarna hij beweerde dat hij ECHT NIET zichzelf had aangemeld en dat IK dat waarschijnlijk gedaan had om hem op deze manier ergens van te beschuldigen. (en hij dacht nog serieus dat ik in dat verhaal trapte).
Op de honderden vragen of hij vreemdging kreeg ik steevast Nee, met daarna het verhaal dat ik hem niet vertrouwde en dat ik waarschijnlijk zélf vreemdging. Met slaande ruzies tot gevolg, blauwe plekken die pas na een week weggingen. Ik zou hem zgn. dingen verbieden, ik zou hem weerhouden van van alles en nog wat etc.
Dit had tot gevolg dat ik achter alles wat hij deed dingen ging zoeken, soms had ik gelijk (weer allemaal foto's op zijn computer, weer die inbel nummers voor camsites in zijn telefoon etc). Al die keren zei hij dat hij ermee op zou houden. Dat gebeurde ook, voor een paar weken (waarin ons seksleven ook opeens een soort boost kreeg) maar uiteindelijk was het weer terug bij af. Ik werd zo afhankelijk van hem, ik ging bijna nooit iets doen zonder hem, had als het ware zijn 'goedkeuring' nodig. En dat heb ik allemaal, 100%, zélf gedaan, van hem kon ik elk moment weggaan (wat hij maar al te graag, en al te vaak, zei).
Dit is zon beetje hoe de laatste 4,5 jaar zijn geweest. Ik heb me altijd afgevraagd waarom hij zo was, waarom hij niet van mij kon 'houden' etc. Maar nu weet ik dat het niet zozeer aan mij lag. Hij is gewoon zo, zijn wil is wet zeg maar. Waarom ik niet eerder ben weggegaan, niet eerder heb gezegd dat het genoeg is? Geen idee. Ik had op de een of andere manier een luchtkasteel gebouwd, en daar ben ik ook zelf in gaan geloven (en volgens mij geloof ik daar nog steeds in).
Na dit alles zou ik moeten juichen dat het uit is. Maar dat kan ik niet. Ik heb hem zojuist weer gebeld, en hij heeft weer zijn telefoon uitgedrukt. Waarom wil ik steeds zijn stem horen, terwijl ik hem diep in mijn hart bijna haat voor wat hij de afgelopen 6 jaar heeft geflikt?
Het is heel dubbel; aan de ene kant wil ik hem doodwensen, aan de andere kant zit ik te janken dat hij van mij af wil. Hij ja. Want als het aan mij had gelegen was dit waarschijnlijk nog jaren zo doorgegaan; een vorm van sadisme bijna. Hij wéét g dat ik hem ga bellen, dat ik zowat ga smeken,en dat ik volgende week weer bij hem thuis zit. En dan begint het liedje van voren af aan: hij scheldt, zegt dat ik moet oprotten, dat hij genoeg heeft van me etc. En ik, ik laat hem uitrazen en zeg dat ik van hem hou en doe alsof hij al die dingen niet gezegd/gedaan heeft.
Ik hou mezelf voor de gek, dat weet ik. Maar hoe kan ik ervoor zorgen dat hij als het ware uit mijn hoofd verdwijnt. Ik wil dat het me niets kan schelen als ik zijn naam hoor. Ik wil niet de drang hebben om hem om de 10 minuten te bellen.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Ik heb vandaag de stoute schoenen aangetrokken en contact opgenomen met mijn ex van 3 jaar terug. Anderhalf jaar wat mee gehad, en op een niet zo heel erg leuke en soepele manier uitgegaan. Nooit echt uitgepraat, en door haar en mijn nieuwe relatie is dat er ook nooit door gekomen. Maar na mijn recente breakup heb ik beter doorgekregen dat 't meer waard is om op goede voet door te gaan dan aan woede en frustratie vast te houden.
Dus aanstaande vrijdag hebben we afgesproken om toch weer 's te praten. Vond 't erg leuk dat ze er open voor staat, en ben nu wel een beetje zenuwachtig
Dus aanstaande vrijdag hebben we afgesproken om toch weer 's te praten. Vond 't erg leuk dat ze er open voor staat, en ben nu wel een beetje zenuwachtig
Kind sir, would you be so kind as to hand me a toothpick, for I seem to have a piece of rottweiler stuck twixt my teeth.
quote:Op zondag 9 april 2006 18:55 schreef no__on het volgende:
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond).
Niet lullig bedoelt ofzo, maar wat denk je zelf?quote:Ik wil dat het me niets kan schelen als ik zijn naam hoor. Ik wil niet de drang hebben om hem om de 10 minuten te bellen.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Dat je na 3 dagen een knopje om kunt zetten en dan hem en die jaren samen kunt vergeten?
Was het maar zo, dan bestond dit hele topic niet
Sterkte iig
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Een paar jaartjes single zijn zal je goed doen meid! Pik het contact met vriendinnen weer op en probeer weer een 'eigen leven' op te bouwen, vooral sociaal gezien.quote:Op zondag 9 april 2006 18:55 schreef no__on het volgende:
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond). Het ging de hele tijd al heel slecht, ik ben een jaar geleden verhuisd naar een andere stad (hij is in ons oude huis blijven wonen). Het komt erop neer dat hij mij niet meer wil zien of wil spreken (en nee, ik ben niet vreemdgegaan oid, hij heeft 'gewoon genoeg' van mij...).
Het is wel eens vaker zo 'uit'geweest. Het kwam erop neer dat ik hem elke dag belde, na een paar dagen kwam het 'goed' en ging het liedje weer verder; alles kwam van mijn kant, ik belde hem, ik ging naar hem toe etc.
En nu is het volgens mij echt menens.
Ik heb de hele tijd de drang om hem te bellen, en, ik geef toe, dat heb ik de afgelopen dagen ook gedaan. Gewoon de hele tijd bellen, zijn stem willen horen etc. Waarom ik die drang heb, weet ik niet. Nu neemt hij zijn telefoon niet meer op, of drukt het uit. En dat maakt me razend. Kwaad, dat hij mij niet wil spreken, dat hij niet inziet wat hij verliest, dat hij die 6 jaar gewoon zomaar opzij kan schuiven.
Ik hou niet meer van hem, denk ik.
Maar op de een of andere manier kan ik hem niet loslaten, en dit was zon beetje onze 'relatie': hij stootte me af, waardoor ik nog meer aan hem ging hechten.
Ik weet ook heel goed dat die hele relatie mij geen goed deed. Alleen maar geven en niets terugrkijgen. Maar volgens mij is dát juist de reden waarom ik zo aan hem vastklamp, iets anders kan ik er ook niet van maken.
Al jaren geleden kwam ik erachter dat hij best actief was op internet op het gebied van camsites en chatprogrammas waar hij alleen met meisjes chatte met niets verhullende foto's. Ik heb zelfs een profiel van hem gevonden waar hij op zoek was naar een sexdate. Waarna hij beweerde dat hij ECHT NIET zichzelf had aangemeld en dat IK dat waarschijnlijk gedaan had om hem op deze manier ergens van te beschuldigen. (en hij dacht nog serieus dat ik in dat verhaal trapte).
Op de honderden vragen of hij vreemdging kreeg ik steevast Nee, met daarna het verhaal dat ik hem niet vertrouwde en dat ik waarschijnlijk zélf vreemdging. Met slaande ruzies tot gevolg, blauwe plekken die pas na een week weggingen. Ik zou hem zgn. dingen verbieden, ik zou hem weerhouden van van alles en nog wat etc.
Dit had tot gevolg dat ik achter alles wat hij deed dingen ging zoeken, soms had ik gelijk (weer allemaal foto's op zijn computer, weer die inbel nummers voor camsites in zijn telefoon etc). Al die keren zei hij dat hij ermee op zou houden. Dat gebeurde ook, voor een paar weken (waarin ons seksleven ook opeens een soort boost kreeg) maar uiteindelijk was het weer terug bij af. Ik werd zo afhankelijk van hem, ik ging bijna nooit iets doen zonder hem, had als het ware zijn 'goedkeuring' nodig. En dat heb ik allemaal, 100%, zélf gedaan, van hem kon ik elk moment weggaan (wat hij maar al te graag, en al te vaak, zei).
Dit is zon beetje hoe de laatste 4,5 jaar zijn geweest. Ik heb me altijd afgevraagd waarom hij zo was, waarom hij niet van mij kon 'houden' etc. Maar nu weet ik dat het niet zozeer aan mij lag. Hij is gewoon zo, zijn wil is wet zeg maar. Waarom ik niet eerder ben weggegaan, niet eerder heb gezegd dat het genoeg is? Geen idee. Ik had op de een of andere manier een luchtkasteel gebouwd, en daar ben ik ook zelf in gaan geloven (en volgens mij geloof ik daar nog steeds in).
Na dit alles zou ik moeten juichen dat het uit is. Maar dat kan ik niet. Ik heb hem zojuist weer gebeld, en hij heeft weer zijn telefoon uitgedrukt. Waarom wil ik steeds zijn stem horen, terwijl ik hem diep in mijn hart bijna haat voor wat hij de afgelopen 6 jaar heeft geflikt?
Het is heel dubbel; aan de ene kant wil ik hem doodwensen, aan de andere kant zit ik te janken dat hij van mij af wil. Hij ja. Want als het aan mij had gelegen was dit waarschijnlijk nog jaren zo doorgegaan; een vorm van sadisme bijna. Hij wéét g dat ik hem ga bellen, dat ik zowat ga smeken,en dat ik volgende week weer bij hem thuis zit. En dan begint het liedje van voren af aan: hij scheldt, zegt dat ik moet oprotten, dat hij genoeg heeft van me etc. En ik, ik laat hem uitrazen en zeg dat ik van hem hou en doe alsof hij al die dingen niet gezegd/gedaan heeft.
Ik hou mezelf voor de gek, dat weet ik. Maar hoe kan ik ervoor zorgen dat hij als het ware uit mijn hoofd verdwijnt. Ik wil dat het me niets kan schelen als ik zijn naam hoor. Ik wil niet de drang hebben om hem om de 10 minuten te bellen.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Ik herken hier erg veel in van mijn laatste vriendin. Datzelfde aantrekken en dan weer afstoten, maar wel jezelf toestaan weer elke keer in die valkuil te trappen. Erg klote en verschrikkelijk verwarrend. Misschien fijn om er over te mailen? Als je dat wilt kun je je email adres in mijn fotoboek achterlaten.quote:Op zondag 9 april 2006 18:55 schreef no__on het volgende:
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond). Het ging de hele tijd al heel slecht, ik ben een jaar geleden verhuisd naar een andere stad (hij is in ons oude huis blijven wonen). Het komt erop neer dat hij mij niet meer wil zien of wil spreken (en nee, ik ben niet vreemdgegaan oid, hij heeft 'gewoon genoeg' van mij...).
Het is wel eens vaker zo 'uit'geweest. Het kwam erop neer dat ik hem elke dag belde, na een paar dagen kwam het 'goed' en ging het liedje weer verder; alles kwam van mijn kant, ik belde hem, ik ging naar hem toe etc.
En nu is het volgens mij echt menens.
Ik heb de hele tijd de drang om hem te bellen, en, ik geef toe, dat heb ik de afgelopen dagen ook gedaan. Gewoon de hele tijd bellen, zijn stem willen horen etc. Waarom ik die drang heb, weet ik niet. Nu neemt hij zijn telefoon niet meer op, of drukt het uit. En dat maakt me razend. Kwaad, dat hij mij niet wil spreken, dat hij niet inziet wat hij verliest, dat hij die 6 jaar gewoon zomaar opzij kan schuiven.
Ik hou niet meer van hem, denk ik.
Maar op de een of andere manier kan ik hem niet loslaten, en dit was zon beetje onze 'relatie': hij stootte me af, waardoor ik nog meer aan hem ging hechten.
Ik weet ook heel goed dat die hele relatie mij geen goed deed. Alleen maar geven en niets terugrkijgen. Maar volgens mij is dát juist de reden waarom ik zo aan hem vastklamp, iets anders kan ik er ook niet van maken.
Al jaren geleden kwam ik erachter dat hij best actief was op internet op het gebied van camsites en chatprogrammas waar hij alleen met meisjes chatte met niets verhullende foto's. Ik heb zelfs een profiel van hem gevonden waar hij op zoek was naar een sexdate. Waarna hij beweerde dat hij ECHT NIET zichzelf had aangemeld en dat IK dat waarschijnlijk gedaan had om hem op deze manier ergens van te beschuldigen. (en hij dacht nog serieus dat ik in dat verhaal trapte).
Op de honderden vragen of hij vreemdging kreeg ik steevast Nee, met daarna het verhaal dat ik hem niet vertrouwde en dat ik waarschijnlijk zélf vreemdging. Met slaande ruzies tot gevolg, blauwe plekken die pas na een week weggingen. Ik zou hem zgn. dingen verbieden, ik zou hem weerhouden van van alles en nog wat etc.
Dit had tot gevolg dat ik achter alles wat hij deed dingen ging zoeken, soms had ik gelijk (weer allemaal foto's op zijn computer, weer die inbel nummers voor camsites in zijn telefoon etc). Al die keren zei hij dat hij ermee op zou houden. Dat gebeurde ook, voor een paar weken (waarin ons seksleven ook opeens een soort boost kreeg) maar uiteindelijk was het weer terug bij af. Ik werd zo afhankelijk van hem, ik ging bijna nooit iets doen zonder hem, had als het ware zijn 'goedkeuring' nodig. En dat heb ik allemaal, 100%, zélf gedaan, van hem kon ik elk moment weggaan (wat hij maar al te graag, en al te vaak, zei).
Dit is zon beetje hoe de laatste 4,5 jaar zijn geweest. Ik heb me altijd afgevraagd waarom hij zo was, waarom hij niet van mij kon 'houden' etc. Maar nu weet ik dat het niet zozeer aan mij lag. Hij is gewoon zo, zijn wil is wet zeg maar. Waarom ik niet eerder ben weggegaan, niet eerder heb gezegd dat het genoeg is? Geen idee. Ik had op de een of andere manier een luchtkasteel gebouwd, en daar ben ik ook zelf in gaan geloven (en volgens mij geloof ik daar nog steeds in).
Na dit alles zou ik moeten juichen dat het uit is. Maar dat kan ik niet. Ik heb hem zojuist weer gebeld, en hij heeft weer zijn telefoon uitgedrukt. Waarom wil ik steeds zijn stem horen, terwijl ik hem diep in mijn hart bijna haat voor wat hij de afgelopen 6 jaar heeft geflikt?
Het is heel dubbel; aan de ene kant wil ik hem doodwensen, aan de andere kant zit ik te janken dat hij van mij af wil. Hij ja. Want als het aan mij had gelegen was dit waarschijnlijk nog jaren zo doorgegaan; een vorm van sadisme bijna. Hij wéét g dat ik hem ga bellen, dat ik zowat ga smeken,en dat ik volgende week weer bij hem thuis zit. En dan begint het liedje van voren af aan: hij scheldt, zegt dat ik moet oprotten, dat hij genoeg heeft van me etc. En ik, ik laat hem uitrazen en zeg dat ik van hem hou en doe alsof hij al die dingen niet gezegd/gedaan heeft.
Ik hou mezelf voor de gek, dat weet ik. Maar hoe kan ik ervoor zorgen dat hij als het ware uit mijn hoofd verdwijnt. Ik wil dat het me niets kan schelen als ik zijn naam hoor. Ik wil niet de drang hebben om hem om de 10 minuten te bellen.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Ik heb het vanmiddag uit gemaakt met mijn vriend. Na bijna 2 jaar zag ik in dat we elkaar niet gelukkig kunnen maken. We hebben teveel punten waarop we het maar niet eens kunnen worden met elkaar en die blijven irriteren en steken.
Het was een zware en moeilijke beslissing, maar ik weet gewoon dat het de juiste is. Ik zal hem de komende tijd wel erg missen
Ik wist niet precies wat voor reactie ik bij mijn (nu ex) vriend kon verwachtten, maar zeker niet dat hij zat te huilen, bah!
Op dit moment vind ik nog het ergste dat hij zich er zo rot onder voelt....
Klote situatie zeg! Maar uiteindelijk is dit wel de juiste beslissing geweest....
Het was een zware en moeilijke beslissing, maar ik weet gewoon dat het de juiste is. Ik zal hem de komende tijd wel erg missen
Ik wist niet precies wat voor reactie ik bij mijn (nu ex) vriend kon verwachtten, maar zeker niet dat hij zat te huilen, bah!
Op dit moment vind ik nog het ergste dat hij zich er zo rot onder voelt....
Klote situatie zeg! Maar uiteindelijk is dit wel de juiste beslissing geweest....
Kwaliteitsnummer voor de verwerking
Die ruzies over sex en zo
of over een verjaarscadeau
Of dat ik mee moet naar een feest, nou ik ben al geweest
Of dat ik te bezitterig ben
of in de kroeg te glitterig ben
Jij hebt zo'n hekel aan die show, nou ik ben nou eenmaal zo
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
(Laat mij maar alleen) ook al valt het soms niet meeDe eenzaamheid en niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
(Laat mij maar alleen) ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid en niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
Oh, ben ik nou al weer te laat
Jij vindt dat ik altijd zoveel praat
Nou goed, zeg ik een avond niets dan vraag je: "Is er iets?"
Of dat ik je geen aandacht geef
Alleen maar voor mezelf leef
Jij hebt gelijk het heeft geen zin, het zit er echt niet in
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
(Laat mij maar alleen) ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid en niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan)
(Wat ben je stil waar denk je aan)
Die ruzies over sex en zo
of over een verjaarscadeau
Of dat ik mee moet naar een feest, nou ik ben al geweest
Of dat ik te bezitterig ben
of in de kroeg te glitterig ben
Jij hebt zo'n hekel aan die show, nou ik ben nou eenmaal zo
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
(Laat mij maar alleen) ook al valt het soms niet meeDe eenzaamheid en niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
(Laat mij maar alleen) ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid en niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
Oh, ben ik nou al weer te laat
Jij vindt dat ik altijd zoveel praat
Nou goed, zeg ik een avond niets dan vraag je: "Is er iets?"
Of dat ik je geen aandacht geef
Alleen maar voor mezelf leef
Jij hebt gelijk het heeft geen zin, het zit er echt niet in
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
(Laat mij maar alleen) ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid en niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan) Niemand die er zeurt
(Wat ben je stil waar denk je aan)
(Wat ben je stil waar denk je aan)
A dirty mind is a joy forever
Ok, dus jullie zijn 6 jaar samengeweest, hebben 4 jaar samengewoond, 1 jaar geleden ben jij verhuisd, maar het is 3 dagen geleden pas uitgegaan?quote:Op zondag 9 april 2006 18:55 schreef no__on het volgende:
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond).
[...]
ik ben een jaar geleden verhuisd naar een andere stad (hij is in ons oude huis blijven wonen).
Je verhaal klopt niet echt...
Assumption is the mother of all fuckups.
Idd, een LAT-relatiequote:Op dinsdag 11 april 2006 12:03 schreef Kuuke2k5 het volgende:
hoezo? ze kunnen toch wat hebben zonder dan nog samen te wonen of ben ik nu achterlijk
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Dat kan, ja, maar als je eerst 4 jaar gaat samenwonen en dan ineens meer niet meer, dan zit er volgens mij sowieso al iets goed mis. Of ligt dat aan mij?
Hoe ver woonden jullie dan uit elkaar, no__on? En waarom verhuisde hij niet mee?
Hoe ver woonden jullie dan uit elkaar, no__on? En waarom verhuisde hij niet mee?
Assumption is the mother of all fuckups.
Het klinkt een beetje vreemd, na 4 jaar samenwonen opeens apart wonen, maar ik kon hem toen ook niet loslaten. De ruzies liepen zo uit de hand, hij heeft een paar keer mn spullen van de trap gegooid, ik kon het mentaal ook niet meer aan. Dus ik ben verhuisd en woon nu een een uur met de bus bij hem vandaan. Hij is niet meeverhuisd omdat het huis op zijn naam stond, omdat hij langer stond ingeschreven voor een huurhuis, ik ben erbij in getrokken. En hij vond dat het huis van hem was en ik maar moest weggaan.quote:Op dinsdag 11 april 2006 13:13 schreef LadyXochi het volgende:
Dat kan, ja, maar als je eerst 4 jaar gaat samenwonen en dan ineens meer niet meer, dan zit er volgens mij sowieso al iets goed mis. Of ligt dat aan mij?
Hoe ver woonden jullie dan uit elkaar, no__on? En waarom verhuisde hij niet mee?
Toen ik verhuisde hoopte ik dat onze relatie even een 'pauze' nodig had, dat alles weer goed zou komen etc. Maar dat gebeurde gewoon niet, ik ging er steeds minder vaak naartoe, de laatste paar maanden was ik hooguit twee keer per week bij hem. En elke keer kreeg ik te horen dat het beter is als het uit was tussen ons etc. Ik had eigenlijk gewoon meteen na mijn verhuizing alle banden moeten verbreken, maar ik vond het toen te moeilijk, te vroeg etc (dat zeg ik al jaren, ik schuif het steeds voor me uit, het uitmaken, het minderen met kontakt etc).
Het afgelopen jaar kwam al het kontakt van mijn kant, ik ga steeds naar hem toe, ik bel hem steeds enzovoort. Hij vindt 1 keer per dag bellen al te veel (terwijl ik op mijn kosten bel) en voor mij is dat eigenlijk veel te weinig.
Na het afgelopen weekend heb ik hem een paar keer aan de telefoon gehad. Hij wilde niet praten, wilde niet eens zeggen hoe het met hem ging of hoe het op zijn werk was (als ik aan hem vraag hoe was jouw dag? wordt hij boos omdat hij dat een kruisverhoor vindt).
Ik ga morgen denk ik naar hem toe, ik vind het heel erg moeilijk om hem niet te zien, ook al weer ik dondersgoed dat ik NIET moet gaan, er komen alleen maar nog meer problemen van. Ik zit nu in een best wel stressvolle periode met mijn studie, 2 projecten die ik af moet maken, veel met mensen omgaan etc, en dat valt me heel erg zwaar. Zeker omdat ik met mijn hoofd erg met hem bezig ben.
Hij heeft mij gevraagd waarom ik me blijf vasthouden aan iets dat er niet is. Hij heeft het super verwoord, er is inderdaad niets meer, tussen hem en mij. Waarom doe ik dan steeds alsof ik niet zonder hem kan leven? Waarom die drang om hem te zien/ spreken? Terwijl hij duidelijk te kennen heeft gegeven dat hij niets met mij te maken wil hebben. Hij heeft mij zo vaak en veel gekwetst, mij als een voetenveegje gebruikt terwijl ik bij wijze van spreken mijn ziel binnenstebuiten voor hem gekeerd heb.
Ik haat hem wanneer hij kwetsende, vernederende dingen tegen mij zegt, wanneer we ruzie hebben en hij me een klap geeft. Maar hoe meer hij mij afstoot, en hoe slechter hij mij behandelt, hoe meer ik de drang heb om naar hem toe te trekken. Als ik in bed lig, denk ik er weleens aan dat ik dood ga, of mij iets ergs overkomt, en dat hij dan (in mijn fantasie dus) realiseert wat hij heeft gedaan en hoe erg hij spijt gaat krijgen en in gaat zien hoeveel ik voor hem beteken. (ik zal mezelf nooit iets aandoen, zó gestoord ben ik nou ook weer niet, maar het idee dat hij spijt krijgt en inziet hoeveel ik voor hem beteken etc, dat doet me gewoon goed, terwijl ik weet dat hij dat nooit in zal zien).
Het is gewoon heel moeilijk voor me om hem los te laten, om hem niet te spreken of te zien. Maar nog moeilijker is het om in te zien dat hij verder gaat met zijn leven alsof er niets aan de hand is. Hoe kan hij mij zo makkelijk vergeten, terwijl ik zowat moeite heb met de kleine dagelijkse dingen.
Klinkt ook niet als de meest ideale vriend...quote:Op dinsdag 11 april 2006 17:39 schreef no__on het volgende:
Hij heeft mij zo vaak en veel gekwetst, mij als een voetenveegje gebruikt terwijl ik bij wijze van spreken mijn ziel binnenstebuiten voor hem gekeerd heb.
Ik haat hem wanneer hij kwetsende, vernederende dingen tegen mij zegt, wanneer we ruzie hebben en hij me een klap geeft.
Is voor veel mensen erg herkenbaar denk ik, je weet dat iemand niet goed voor je is of dat de situatie niet goed voor je is en je afstand moet nemen, maar toch... is niet zo 1-2-3 gedaan.quote:Op dinsdag 11 april 2006 17:39 schreef no__on het volgende:
Het is gewoon heel moeilijk voor me om hem los te laten, om hem niet te spreken of te zien. Maar nog moeilijker is het om in te zien dat hij verder gaat met zijn leven alsof er niets aan de hand is. Hoe kan hij mij zo makkelijk vergeten, terwijl ik zowat moeite heb met de kleine dagelijkse dingen.
Sterkte iig meis... Kan je verder weinig tips geven, behalve toch je eigen leven een beetje op proberen te pakken, hoe moeilijk het ook is.
En kijk niet te ver uit, daar maak je het alleen maar moeilijker mee.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Ja daar is ze weer
Ik was gisteren jarig (ja, gefeliciteerd, nog vele jaren enzo) en ik had al zo'n vermoeden dat ik iets van m'n ex zou gaan horen. Rond half 11 's avonds kreeg ik dan ook een sms. Hij schreef dat ie niet zo goed wist wat ie moest sturen maar dat ie de hele dag aan me had gedacht en dat ie me toch even wilde feliciteren. Ik wist niet zo goed wat ik er mee aan moest dus heb vanmorgen terug gestuurd dat ik had lopen denken wat ik zou smsen maar dat ik het niet echt wist. Maar dat ik hem wilde bedanken voor z'n sms.
Het deed me wel wat dat ie me smste, maar ergens ook weer niet. Ik had 't een beetje aan zien komen maar zat er ook niet echt op te wachten. Hij schreef ook nog dat ie hoopte binnenkort iets van me te horen, maar daar heb ik dus geen zin in. Ik voel me nu prima en wil dat graag zo houden. Ik zou nu niet weten wat voor boodschap ik aan hem heb. Denk dat hij me alleen maar weer aan het twijfelen zou brengen. Wil het voorlopig dus ook laten bij de sms die ik terug gestuurd heb.
Krijg ik me toch vanmiddag een sms van die oude vriendin van me waar hij binnen een week mee in bed lag. Ze schreef dat ze me gisteren al wilde smsen maar dat ze bang was dat ik dat hypocriet zou vinden. Maar dat ze toen ze wakker werd toch vond dat ze me nog moest feliciteren.
WAT DENKT DAT MOKKEL NOU WEL NIET!!!! Denkt ze dat ik hier op zit te wachten??? Of denkt ze dat ik haar nu alles vergeef en dat ik haar uit ga nodigen voor koffie?? Hoe haalt ze het in haar botte hoofd om mij te gaan feliciteren!!! Ik was zo kwaad!! Als ze nou ieder jaar op mijn verjaardag zou komen, ok. Maar ze is al 2 of 3 jaar niet op m'n verjaardag geweest. Of zou het zijn dat ze vind dat ze zichzelf nu weer aan kan kijken in de spiegel omdat ze me gefeliciteerd heeft????
Ik heb op haar natuurlijk niet gereageerd, nadat ze met m'n ex het bed in was gedoken heb ik besloten dat ze voor mij niet meer bestaat. Maar toch, waarom zou ze mij smsen????
Ik was gisteren jarig (ja, gefeliciteerd, nog vele jaren enzo) en ik had al zo'n vermoeden dat ik iets van m'n ex zou gaan horen. Rond half 11 's avonds kreeg ik dan ook een sms. Hij schreef dat ie niet zo goed wist wat ie moest sturen maar dat ie de hele dag aan me had gedacht en dat ie me toch even wilde feliciteren. Ik wist niet zo goed wat ik er mee aan moest dus heb vanmorgen terug gestuurd dat ik had lopen denken wat ik zou smsen maar dat ik het niet echt wist. Maar dat ik hem wilde bedanken voor z'n sms.
Het deed me wel wat dat ie me smste, maar ergens ook weer niet. Ik had 't een beetje aan zien komen maar zat er ook niet echt op te wachten. Hij schreef ook nog dat ie hoopte binnenkort iets van me te horen, maar daar heb ik dus geen zin in. Ik voel me nu prima en wil dat graag zo houden. Ik zou nu niet weten wat voor boodschap ik aan hem heb. Denk dat hij me alleen maar weer aan het twijfelen zou brengen. Wil het voorlopig dus ook laten bij de sms die ik terug gestuurd heb.
Krijg ik me toch vanmiddag een sms van die oude vriendin van me waar hij binnen een week mee in bed lag. Ze schreef dat ze me gisteren al wilde smsen maar dat ze bang was dat ik dat hypocriet zou vinden. Maar dat ze toen ze wakker werd toch vond dat ze me nog moest feliciteren.
WAT DENKT DAT MOKKEL NOU WEL NIET!!!! Denkt ze dat ik hier op zit te wachten??? Of denkt ze dat ik haar nu alles vergeef en dat ik haar uit ga nodigen voor koffie?? Hoe haalt ze het in haar botte hoofd om mij te gaan feliciteren!!! Ik was zo kwaad!! Als ze nou ieder jaar op mijn verjaardag zou komen, ok. Maar ze is al 2 of 3 jaar niet op m'n verjaardag geweest. Of zou het zijn dat ze vind dat ze zichzelf nu weer aan kan kijken in de spiegel omdat ze me gefeliciteerd heeft????
Ik heb op haar natuurlijk niet gereageerd, nadat ze met m'n ex het bed in was gedoken heb ik besloten dat ze voor mij niet meer bestaat. Maar toch, waarom zou ze mij smsen????
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Schuldgevoel of jou een hak zetten...quote:
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Lips, waarom ben je zo kwaad op haar en niet op je ex? Waar twee kijven hebben twee schuld.
no__on, niet lullig bedoeld, maar ik denk dat je misschien toch beter proffessionele hulp in kan schakelen. Je geeft zelf al aan dat je geen goede reden hebt, maar dat je toch aan hem blijft hangen. Klinkt als een soort verslaving of zo. Heel eerlijk gezegd denk ik zo bij mezelf als ik je verhaal hoor: waarom wil zij bij zo'n eikel zijn? Daar wil een normaal persoon toch zo ver mogelijk uit de buurt blijven? Helemaal als hij duidelijkmaakt dat hij jou niet moet. En het ergste is nog dat je alles zelf al weet. Er is niets wat iemand hier kan zeggen wat jou kan helpen in deze situatie, maar misschien iemand die ervoor geleerd heeft wel?
no__on, niet lullig bedoeld, maar ik denk dat je misschien toch beter proffessionele hulp in kan schakelen. Je geeft zelf al aan dat je geen goede reden hebt, maar dat je toch aan hem blijft hangen. Klinkt als een soort verslaving of zo. Heel eerlijk gezegd denk ik zo bij mezelf als ik je verhaal hoor: waarom wil zij bij zo'n eikel zijn? Daar wil een normaal persoon toch zo ver mogelijk uit de buurt blijven? Helemaal als hij duidelijkmaakt dat hij jou niet moet. En het ergste is nog dat je alles zelf al weet. Er is niets wat iemand hier kan zeggen wat jou kan helpen in deze situatie, maar misschien iemand die ervoor geleerd heeft wel?
Assumption is the mother of all fuckups.
Gefeliciteerd Lips!!quote:Op dinsdag 11 april 2006 19:32 schreef Lips het volgende:
Ja daar is ze weer
Ik was gisteren jarig (ja, gefeliciteerd, nog vele jaren enzo)
Goed gehandeld hoor!! Alhoewel, misschien had ik helemaal niet gereageerd op zijn sms-je. Zeker niet na wat hij je heeft geflikt. Ook goed dat je niet ingaat op het feit dat ie hoopt binnenkort nog iets van je te horen. Je schiet er niks mee op. Hij was je snel vergeten door met een vriendin van jou het nest in te duiken (na een week ) en nu wil ie ineens weer contact enzo. Ik wil me nergens mee bemoeien hoor, maar ik heb de indruk dat ie je aan het lijntje wil houden. Als je erop ingaat, dan kun je straks weer van voor af aan gaan beginnen met verwerken.
) en nu wil ie ineens weer contact enzo. Ik wil me nergens mee bemoeien hoor, maar ik heb de indruk dat ie je aan het lijntje wil houden. Als je erop ingaat, dan kun je straks weer van voor af aan gaan beginnen met verwerken.Pfff.. en dat die oude vriendin het lef heeft om jou te feliciteren zeg.... Het is jammer dat je geen drol kunt terugsturen. Alhoewel.... er schijnt een site te zijn waar je een drol kunt bestellen en in een mooie verpakking (al dan niet anoniem) kunt laten bezorgen.... Misschien een idee
Het is jammer dat je geen drol kunt terugsturen. Alhoewel.... er schijnt een site te zijn waar je een drol kunt bestellen en in een mooie verpakking (al dan niet anoniem) kunt laten bezorgen.... Misschien een idee 
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Op hem ben ik ook kwaad hoor. Iets minder dan op haar wel, maar dit voorval was voor mij de druppel om het contact met hem te verbreken.quote:Op dinsdag 11 april 2006 20:11 schreef LadyXochi het volgende:
Lips, waarom ben je zo kwaad op haar en niet op je ex? Waar twee kijven hebben twee schuld.
Behalve dat hij binnen een week met haar in bed lag heeft ie me nooit iets kwaads aangedaan. Ik vind het niet de moeite alleen daarom kwaad op hem te blijven. Daarom heb ik wel gereageerd. De vraag naar contact was redelijk oppervlakkig en ik denk dat hij ook niet verwacht dat ik daar op in ga.quote:Op dinsdag 11 april 2006 20:24 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Gefeliciteerd Lips!!
Goed gehandeld hoor!! Alhoewel, misschien had ik helemaal niet gereageerd op zijn sms-je. Zeker niet na wat hij je heeft geflikt. Ook goed dat je niet ingaat op het feit dat ie hoopt binnenkort nog iets van je te horen. Je schiet er niks mee op. Hij was je snel vergeten door met een vriendin van jou het nest in te duiken (na een week ) en nu wil ie ineens weer contact enzo. Ik wil me nergens mee bemoeien hoor, maar ik heb de indruk dat ie je aan het lijntje wil houden. Als je erop ingaat, dan kun je straks weer van voor af aan gaan beginnen met verwerken.
Pfff.. en dat die oude vriendin het lef heeft om jou te feliciteren zeg.... Het is jammer dat je geen drol kunt terugsturen. Alhoewel.... er schijnt een site te zijn waar je een drol kunt bestellen en in een mooie verpakking (al dan niet anoniem) kunt laten bezorgen.... Misschien een idee
Mijn eerste reactie op haar sms was "ach sterf!", maar die drol is ook wel een goed idee
Ach, ze is het niet waard om op te reageren, op welke manier dan ook.
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
En terecht... nou ja, of niet...
Dit is niet echt een situatie waar je makkelijk een zwart-wit reactie op kunt loslaten. Aan de ene kant kun je zeggen "het was toch uit?" maar aan de andere kant wisten ze allebei dat ze jou er pijn mee zouden doen. En schijnbaar kon ze (beiden) dat niets schelen en dat vind ik ook wel reden genoeg om kwaad op ze te zijn. Maar precies wat je zegt: 't is het niet waard.
Stom he? Dat slaat eigenlijk wel op alle verhalen ijn dit topic: het/hij/zij is het niet waard... en er is eigenlijk ook geen reden voor. Waarom dan toch al die ergernis?
Dit is niet echt een situatie waar je makkelijk een zwart-wit reactie op kunt loslaten. Aan de ene kant kun je zeggen "het was toch uit?" maar aan de andere kant wisten ze allebei dat ze jou er pijn mee zouden doen. En schijnbaar kon ze (beiden) dat niets schelen en dat vind ik ook wel reden genoeg om kwaad op ze te zijn. Maar precies wat je zegt: 't is het niet waard.
Stom he? Dat slaat eigenlijk wel op alle verhalen ijn dit topic: het/hij/zij is het niet waard... en er is eigenlijk ook geen reden voor. Waarom dan toch al die ergernis?
Assumption is the mother of all fuckups.
Nou ff maar een bump. Wel benieuwd hoe het gaat hier.
Met mij zelf gaat het zo zo, beetje moeilijk houding te geven ten opzichte van anderen. Beetje ruzie gehad met een vriend, maar dat is al bijgelegt (was toen onredelijk), en nu bijv een beetje mot met een vriendin die vind dat ik blijkbaar de schijn op hou geinteresseerd te zijn in mensen.
Het was eerst bijv heel veel op mezelf gewezen zijn en stil, laatste tijd wel wat mondiger geworden. Maar om te weten hoe met mensen om te gaan (soms wel de neiging om wat stennis te schoppen) is dan weer vaag. Tis natuurlijk altijd doen wat je zelf het prettigs vind. Maar daar hoort blijkbaar ook bij lak te hebben aan anderen?
Met mij zelf gaat het zo zo, beetje moeilijk houding te geven ten opzichte van anderen. Beetje ruzie gehad met een vriend, maar dat is al bijgelegt (was toen onredelijk), en nu bijv een beetje mot met een vriendin die vind dat ik blijkbaar de schijn op hou geinteresseerd te zijn in mensen.
Het was eerst bijv heel veel op mezelf gewezen zijn en stil, laatste tijd wel wat mondiger geworden. Maar om te weten hoe met mensen om te gaan (soms wel de neiging om wat stennis te schoppen) is dan weer vaag. Tis natuurlijk altijd doen wat je zelf het prettigs vind. Maar daar hoort blijkbaar ook bij lak te hebben aan anderen?
Ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt? Je hebt blijkbaar moeite om normaal met mensen te communiceren en hebt daardoor af en toe bonje? Een beetje scheit aan anderen hebben is goed, maar je moet het niet zo ver laten komen dat men daardoor ruzie met je krijgt. Op een gegeven moment moeten ze je dan niet meer vrees ik. Maar goed... contact met mensen kan inderdaad lastig zijn ja. Niet iedereen is communicatief sterk op het sociale vlak.quote:Op maandag 17 april 2006 21:34 schreef Madski het volgende:
Nou ff maar een bump. Wel benieuwd hoe het gaat hier.
Met mij zelf gaat het zo zo, beetje moeilijk houding te geven ten opzichte van anderen. Beetje ruzie gehad met een vriend, maar dat is al bijgelegt (was toen onredelijk), en nu bijv een beetje mot met een vriendin die vind dat ik blijkbaar de schijn op hou geinteresseerd te zijn in mensen.
Het was eerst bijv heel veel op mezelf gewezen zijn en stil, laatste tijd wel wat mondiger geworden. Maar om te weten hoe met mensen om te gaan (soms wel de neiging om wat stennis te schoppen) is dan weer vaag. Tis natuurlijk altijd doen wat je zelf het prettigs vind. Maar daar hoort blijkbaar ook bij lak te hebben aan anderen?
Met mij gaat het stukken beter! Natuurlijk spookt mij ex nog wel door mijn hoofd, maar ik voel me niet zo down meer. Heb ook weer een goed weekend achter de rug. Ik creëer alleen nu weer een ander probleem.... ditmaal een financiëel probleem Moet nu dus echt wel ff op de centen gaan letten en ff stoppen met stappen en gek doen!
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ah, dan ben ik niet de enige, want ik las die post ook gisterenavond en ik volgde het voor geen meter. Ik dacht dat ik gewoon te moe was en ben naar bed gegaan
Assumption is the mother of all fuckups.
Oke ik meld me ook weer even in dit topic
2 Maanden geleden is het uitgegaan met mn ex. We hadden 3,5 jaar een relatie. De laatste tijd werkte het gewoon niet meer in de relatie. Van mijn kant was het gevoel ook wat weg. Al met al had ik het besluit genomen om er mee te stoppen. Toen het uit was had ik het gevoel van opluchting, er viel een last van mn schouders omdat ik er al enige tijd mee liep en ik me steeds meer ging irriteren aan kleine dingetjes.
In de tussen tijd (2 maanden terug tot nu) heb ik haar nauwelijks gemist. Heb haar een paar keer gezien en gepsroken en dat deed me weinig. Tot ik haar afgelopen vrijdag in de stad tegen kwam. Even met haar staan praten en het voelde erg vertrouwd. We had een oa ene gesprek over haar tante die zwaar alcholverslaafd is en wat niet goed ging. Eenmaal terug uit de stad zat ik in de auto en mn telefoon ging. Het was mn ex, dr tante waar we het zojuist over hadden was overleden. Ik hoorde haar huilen en dart raakte me enorm.
Er ging een weekend overheen tot ze me gister aansprak op internet. Iets van anderhalf uur zitten lullen en het was weer vertrouwd en gezellig. We hadden het over het feit dat het jammer was dat het zo gelopen was en bla bla (je kent het wel)
Tijdens het gesprek moest ik voor het eerst sinds lange tijd weer een paar tranen laten omdat ik er gewoon ineens kut onder voelde. Ik kreeg een vreemd gevoel en wist nu niet of ik haar miste of dat ik een relatie miste. Het laatste lijkt me waarschijnlijker aangezien ik me de laatste tijd wat eenzamer voel. Vrienden doen veel met hun vriendin, 1 vriend spreek en zie ik nog nauwelijks sinds hij een relatie heeft enzovoort.
Waar ik naar toe wil met dit verhaal, geen idee. Mischien wil ik het alleen even van me afschrijven omdat ik me sinds gister niet echt relaxt voel.
Het is gewoon het feit dat eropeens allemaal oude herrineringen door mn hoofd gingen betreft mij en mn ex. Toen ze gister ging slapen zei ze nog ' Ik hoop dat je me mist vanacht' Dus dat was al niet een lekkere opmerking om in slaap te vallen. Nog een tijd liggen malen en denken in bed.
Vandaag wakker geworden en nog steeds dat kut gevoel van gister.
Ik weet dat het beter is dat het over is maar toch mis ik haar, mischien meer als maatje dan als mn vriendin.
edit:
Morgen is trouwens ook die begrafenis van dr tante. Ik zit nu ook in dubio: Contact opnemen om haar sterkte te wensen of niet?
Pff, wat voel ik me vreemd vandaag
[ Bericht 5% gewijzigd door Katana op 18-04-2006 11:41:09 ]
2 Maanden geleden is het uitgegaan met mn ex. We hadden 3,5 jaar een relatie. De laatste tijd werkte het gewoon niet meer in de relatie. Van mijn kant was het gevoel ook wat weg. Al met al had ik het besluit genomen om er mee te stoppen. Toen het uit was had ik het gevoel van opluchting, er viel een last van mn schouders omdat ik er al enige tijd mee liep en ik me steeds meer ging irriteren aan kleine dingetjes.
In de tussen tijd (2 maanden terug tot nu) heb ik haar nauwelijks gemist. Heb haar een paar keer gezien en gepsroken en dat deed me weinig. Tot ik haar afgelopen vrijdag in de stad tegen kwam. Even met haar staan praten en het voelde erg vertrouwd. We had een oa ene gesprek over haar tante die zwaar alcholverslaafd is en wat niet goed ging. Eenmaal terug uit de stad zat ik in de auto en mn telefoon ging. Het was mn ex, dr tante waar we het zojuist over hadden was overleden. Ik hoorde haar huilen en dart raakte me enorm.
Er ging een weekend overheen tot ze me gister aansprak op internet. Iets van anderhalf uur zitten lullen en het was weer vertrouwd en gezellig. We hadden het over het feit dat het jammer was dat het zo gelopen was en bla bla (je kent het wel)
Tijdens het gesprek moest ik voor het eerst sinds lange tijd weer een paar tranen laten omdat ik er gewoon ineens kut onder voelde. Ik kreeg een vreemd gevoel en wist nu niet of ik haar miste of dat ik een relatie miste. Het laatste lijkt me waarschijnlijker aangezien ik me de laatste tijd wat eenzamer voel. Vrienden doen veel met hun vriendin, 1 vriend spreek en zie ik nog nauwelijks sinds hij een relatie heeft enzovoort.
Waar ik naar toe wil met dit verhaal, geen idee. Mischien wil ik het alleen even van me afschrijven omdat ik me sinds gister niet echt relaxt voel.
Het is gewoon het feit dat eropeens allemaal oude herrineringen door mn hoofd gingen betreft mij en mn ex. Toen ze gister ging slapen zei ze nog ' Ik hoop dat je me mist vanacht' Dus dat was al niet een lekkere opmerking om in slaap te vallen. Nog een tijd liggen malen en denken in bed.
Vandaag wakker geworden en nog steeds dat kut gevoel van gister.
Ik weet dat het beter is dat het over is maar toch mis ik haar, mischien meer als maatje dan als mn vriendin.
edit:
Morgen is trouwens ook die begrafenis van dr tante. Ik zit nu ook in dubio: Contact opnemen om haar sterkte te wensen of niet?
Pff, wat voel ik me vreemd vandaag
[ Bericht 5% gewijzigd door Katana op 18-04-2006 11:41:09 ]
-Wij zijn PSV , Wij zijn de beste!
-Landskampioen 2005-2008
-Landskampioen 2005-2008
Erg herkenbaar en zeker het laatste gedeelte, ik mis ook mijn maatje....quote:Op dinsdag 18 april 2006 11:10 schreef Katana het volgende:
Vandaag wakker geworden en nog steeds dat kut gevoel van gister.
Ik weet dat het beter is dat het over is maar toch mis ik haar, mischien meer als maatje dan als mn vriendin.
niemand die haar vervangt. Het is nu een half jaar voorbij na 4 jaar en ik mis mijn maatje nogsteeds.
En dat kutgevoel dat komt vaak onverwacht en blijft dan hangen totdat je je "ei" weer eens ergens kwijt kan.
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Hebben jullie ook dat je jezelf totaal nog niet samen met een andere meid kunt zien? Zelf krijg ik de laastse tijd best wel wat aandacht van andere meiden. Dit geeft een goed gevoel, alleen ik kan me er maar niet toe zetten om een stapje verder te gaan dan alleen flirten en praten. Op de een of andere manier weet ik bij voorbaat al dat het niet iets serieus gaat worden omdat ik nog teveel aan mijn ex denk. Bovendien hebben al die meiden wel weer een 'maar': De ene is te jong, de ander weer te oud de volgende heeft al te veel gasten vesleten naar mijn zin en weer een ander vind ik op de een of andere manier niet echt aantrekkelijk.
Ook ben ik wel bang om iemand weer in vertrouwen te nemen. Bang om weer gekwetst te worden enzo... ik weet niet. Lastig! Ben gewoon nog niet toe aan een nieuwe relatie!
Ook ben ik wel bang om iemand weer in vertrouwen te nemen. Bang om weer gekwetst te worden enzo... ik weet niet. Lastig! Ben gewoon nog niet toe aan een nieuwe relatie!
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Je bedoeld je bent de goede meid nog niet tegen gekomen Kerel, geniet van die aandacht! De rest komt wel weerquote:Op dinsdag 18 april 2006 12:43 schreef jagermeister1 het volgende:
Hebben jullie ook dat je jezelf totaal nog niet samen met een andere meid kunt zien? Zelf krijg ik de laastse tijd best wel wat aandacht van andere meiden. Dit geeft een goed gevoel, alleen ik kan me er maar niet toe zetten om een stapje verder te gaan dan alleen flirten en praten. Op de een of andere manier weet ik bij voorbaat al dat het niet iets serieus gaat worden omdat ik nog teveel aan mijn ex denk. Bovendien hebben al die meiden wel weer een 'maar': De ene is te jong, de ander weer te oud de volgende heeft al te veel gasten vesleten naar mijn zin en weer een ander vind ik op de een of andere manier niet echt aantrekkelijk.
Ook ben ik wel bang om iemand weer in vertrouwen te nemen. Bang om weer gekwetst te worden enzo... ik weet niet. Lastig! Ben gewoon nog niet toe aan een nieuwe relatie!
Doe ik ook namelijk
Is ook wel zo natuurlijk, maar ik bedoel te zeggen dat het lijkt alsof je ex de enige is waar je nog gevoel voor kunt hebben. Dat je je niet voor kunt stellen dat er nog een andere meid rondloopt waar je dezelfde gevoelens voor zou kunnen krijgen. Ik kan er dan ook met mijn verstand niet bij dat veel mensen kort na een relatiebreuk weer een nieuwe vriendin/vriend opduikelen.quote:Op dinsdag 18 april 2006 12:46 schreef Carda het volgende:
[..]
Je bedoeld je bent de goede meid nog niet tegen gekomen Kerel, geniet van die aandacht! De rest komt wel weer
Doe ik ook namelijk
Natuurlijk geniet ik van de aandacht, maar in een enkel geval is het wel irritant. Er komt vaak een meid bij mij in de kroeg die volgens mij wat van me wil. Ze is altijd zo overdreven aardig en pfff... je kent het wel Ze is echt niet mijn type. Het gekke is dat ze die aandacht niet gaf of iig in mindere mate toen ik nog vrijgezel was. Ik merk nu dat ik haar soms al probeer te mijden. Ik doe wel aardig tegen haar, daardoor blijft ze het proberen denk ik. Misschien moet ik maar eens wat minder aardig doen, alleen zo zit ik niet in elkaar.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Beide erg herkenbaar... Dat eerste verandert vanzelfquote:Op dinsdag 18 april 2006 12:43 schreef jagermeister1 het volgende:
Hebben jullie ook dat je jezelf totaal nog niet samen met een andere meid kunt zien? Zelf krijg ik de laastse tijd best wel wat aandacht van andere meiden.
Ook ben ik wel bang om iemand weer in vertrouwen te nemen. Bang om weer gekwetst te worden enzo... ik weet niet. Lastig! Ben gewoon nog niet toe aan een nieuwe relatie!
En dat bang zijn om iemand weer te kunnen vertrouwen...ik merk dat het bij mezelf echt een moeilijk punt blijft, maar ook dat heeft tijd nodig. En als je een nieuw iemand tegenkomt moet dat vertrouwen ook weer groeien, komt vanzelf wel.
Ondanks angst en alles blijf ik niet angstig buiten de zijlijn staan, maar ik sta er (in m'n hoofd) wel stiekem heel gauw weer met 1 been buiten
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Oké, dat je je ex nog niet kan loslaten als het <6 maanden uit is, daar kan ik inkomen, maar volgens mij gaat het topic over situaties waarbij het al veel langer uit is.... of vergis ik me?
Anyway, als 't dus uit is met jou en je ex en da's nog geen 6 maanden geleden, dan denk ik: komt goed. Da's niet meer dan normaal... denk ik Pas na 6 maanden moet je je zorgen gaan maken.
Anyway, als 't dus uit is met jou en je ex en da's nog geen 6 maanden geleden, dan denk ik: komt goed. Da's niet meer dan normaal... denk ik Pas na 6 maanden moet je je zorgen gaan maken.
Assumption is the mother of all fuckups.
Volgende keer trouwens even de OP goed overnemen, missen nu wat linkjes. .
Contact met mijn ex is een dag of tien geleden verbroken. Op de manier waarop ze tegen me sprak voelde ik wat afstand dus nam ik de proef op de som door voor te stellen wat af te spreken, wat een nee werd. Het argument was dat ze het niet fijn vond dat ze 'invloed heeft op mijn stemming'. Dat was ik me niet bewust, maar enfin, voorgesteld gevoelszaken dan maar niet te bespreken. Geen reactie.
Zag haar vorige week nog even, althans, ze deed eerst of ze me niet zag maar later moest ze alsnog langs me heen fietsen. Ik zag haar aankomen en vroeg me af wat ik zou zeggen. Al lachende en bellende kwam er een gefigneerd "HOI!" uit. Ik reageerde niet, het kwam zo nep/ongeinteresseerd/arrogant over dat ik niet eens kón reageren. Dit is niet meer iemand waar ik bij wil zijn, op wat voor manier dan ook.
Wel typisch dat deze houding is begonnen vlak nadat haar ze d'r nieuwe kamer had. Via ondergetekende. Ah well. "Move along".
Contact met mijn ex is een dag of tien geleden verbroken. Op de manier waarop ze tegen me sprak voelde ik wat afstand dus nam ik de proef op de som door voor te stellen wat af te spreken, wat een nee werd. Het argument was dat ze het niet fijn vond dat ze 'invloed heeft op mijn stemming'. Dat was ik me niet bewust, maar enfin, voorgesteld gevoelszaken dan maar niet te bespreken. Geen reactie.
Zag haar vorige week nog even, althans, ze deed eerst of ze me niet zag maar later moest ze alsnog langs me heen fietsen. Ik zag haar aankomen en vroeg me af wat ik zou zeggen. Al lachende en bellende kwam er een gefigneerd "HOI!" uit. Ik reageerde niet, het kwam zo nep/ongeinteresseerd/arrogant over dat ik niet eens kón reageren. Dit is niet meer iemand waar ik bij wil zijn, op wat voor manier dan ook.
Wel typisch dat deze houding is begonnen vlak nadat haar ze d'r nieuwe kamer had. Via ondergetekende. Ah well. "Move along".
Eindelijk VD!!!!!
Top!!
Top!!
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Denk zelf dat ik maar ff een tijdje alleen blijf. Ik ga in iedergeval zeker niet met de eerste de beste die zich aandient een relatie beginnen om 'het hebben van een relatie'. Bij enige vorm van serieuze twijfel, kap ik ermee.quote:Op dinsdag 18 april 2006 16:06 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Beide erg herkenbaar... Dat eerste verandert vanzelf
En dat bang zijn om iemand weer te kunnen vertrouwen...ik merk dat het bij mezelf echt een moeilijk punt blijft, maar ook dat heeft tijd nodig. En als je een nieuw iemand tegenkomt moet dat vertrouwen ook weer groeien, komt vanzelf wel.
Ondanks angst en alles blijf ik niet angstig buiten de zijlijn staan, maar ik sta er (in m'n hoofd) wel stiekem heel gauw weer met 1 been buiten
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Na een leuk weekend te hebben gehad, vandaag weer een kutdag. Heb m'n ex sinds anderhalve week niet meer gesproken, maar morgen is ze jarig? Wat moet ik er mee? Bellen? Sms-en? Ze laat zelf niks meer van zich horen, maar ik vind het toch wel fijn even interesse te tonen.
(Voor de goede orde, we zijn als 'vrienden' uit elkaar gegaan, maar van het leuke contact is weinig meer over sinds dat ze een nieuwe vriend heeft )
(Voor de goede orde, we zijn als 'vrienden' uit elkaar gegaan, maar van het leuke contact is weinig meer over sinds dat ze een nieuwe vriend heeft )
A dirty mind is a joy forever
Vrouwen zijn over het algemeen wat dat betreft toch wel harder als mannen merk ik. Ze verbreken veel makkelijker alle contact.quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:10 schreef korenwolfje het volgende:
Na een leuk weekend te hebben gehad, vandaag weer een kutdag. Heb m'n ex sinds anderhalve week niet meer gesproken, maar morgen is ze jarig? Wat moet ik er mee? Bellen? Sms-en? Ze laat zelf niks meer van zich horen, maar ik vind het toch wel fijn even interesse te tonen.
(Voor de goede orde, we zijn als 'vrienden' uit elkaar gegaan, maar van het leuke contact is weinig meer over sinds dat ze een nieuwe vriend heeft )
Ik zou niets laten horen in jouw geval. Ze heeft een nieuwe vriend, ze laat niets meer van zich horen.... zegt genoeg lijkt me. Als ze nog wat van je wil dan komt ze vanzelf wel (vroeg of laat)!
Sterkte ermee
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Trek je conclusie zou ik zeggen. .quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:10 schreef korenwolfje het volgende:
(Voor de goede orde, we zijn als 'vrienden' uit elkaar gegaan, maar van het leuke contact is weinig meer over sinds dat ze een nieuwe vriend heeft )
Nja zo zit me kop dus ff op dit moment in elkaar. Vaag :x
In de eerste alinea legde ik uit met wie en wat ik een beetje problemen heb. 2de was een beetje voor verhaal.
Het is niet dat ik moeite heb met communiceren met anderen. Dat is het probleem niet, tis alleen de manier waarop het gaat wat soms verkeerd uit pakt.
In de eerste alinea legde ik uit met wie en wat ik een beetje problemen heb. 2de was een beetje voor verhaal.
Het is niet dat ik moeite heb met communiceren met anderen. Dat is het probleem niet, tis alleen de manier waarop het gaat wat soms verkeerd uit pakt.
poosje geleden dat ik hier gepost heb maar ik dacht ik laat even horen hoe het nu gaat
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mij we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mij we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
Als de vriendschap haar iets waard zou zijn dan zou ze je nu niet zo laten vallen.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:05 schreef korenwolfje het volgende:
Lijkt simpel he. Post hier niet voor niks
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:12 schreef VD het volgende:
[..]
Als de vriendschap haar iets waard zou zijn dan zou ze je nu niet zo laten vallen.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker
A dirty mind is a joy forever
Goed te horen! .quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:55 schreef Emel het volgende:
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mij we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
Geloof me, ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Sterkte. .quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:14 schreef korenwolfje het volgende:
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker
Lang geleden ook dat ik van me heb laten horen.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.
Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.
En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...
En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.
En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..
Die komt wel terug..
Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.
Maar missen doe je hem iedere dag.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.
Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.
En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...
En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.
En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..
Die komt wel terug..
Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.
Maar missen doe je hem iedere dag.
Laat ik het nog maar eens anders uitleggen:
Afgelopen paar weken voor mezelf heel wat knopen doorgehakt:
- Alle spullen van me ex aan de kant gezet en uit het zicht verwijderd. Laatste tijd zocht ze weer een beetje contact, maar was gewoon een verkapte manier van aandacht zoeken merkte ik. Dus daar passief op gereageerd.
- Rebound meis het ook mee uitgemaakt. Had het idee dat we totaal op 2 verschillende golflengtes zaten en niet compatibel waren.
- Beetje ruzie gehad met een vriend omdat ik onredelijk aannames deed toen een avondje kroegen niet doorging. Dit uiteindelijk bijgelegt dus weer rustig opbouwen het contact.
- Ruzie gemaakt met een vriendin waar ik eens mee gezoent en gedate heb. Blijkbaar doe ik alsof ik serieus geinteresseerd ben in gesprekken, maar boeit het me eigenlijk vrij weinig wat ze zeggen. Zit wel een kern van waarheid in, maar om het zo meteen te zeggen en scheef te gaan van haar kant vind ik ronduit kinderachtig.
Dat heeft er ongeveer gespeeld de laatste tijd. Aan me ex denk ik incidenteel en dan is het ook maar kort, waar ik vooral mee bezig ben is om mezelf weer terug te vinden en dingen te doen waar ik plezier en vermaak in heb. Ondertussen sociaal bezig zijn vind ik ook belangrijk. Nu wel positief dat we donderdags met vrienden de kroeg in gaan.
Afgelopen paar weken voor mezelf heel wat knopen doorgehakt:
- Alle spullen van me ex aan de kant gezet en uit het zicht verwijderd. Laatste tijd zocht ze weer een beetje contact, maar was gewoon een verkapte manier van aandacht zoeken merkte ik. Dus daar passief op gereageerd.
- Rebound meis het ook mee uitgemaakt. Had het idee dat we totaal op 2 verschillende golflengtes zaten en niet compatibel waren.
- Beetje ruzie gehad met een vriend omdat ik onredelijk aannames deed toen een avondje kroegen niet doorging. Dit uiteindelijk bijgelegt dus weer rustig opbouwen het contact.
- Ruzie gemaakt met een vriendin waar ik eens mee gezoent en gedate heb. Blijkbaar doe ik alsof ik serieus geinteresseerd ben in gesprekken, maar boeit het me eigenlijk vrij weinig wat ze zeggen. Zit wel een kern van waarheid in, maar om het zo meteen te zeggen en scheef te gaan van haar kant vind ik ronduit kinderachtig.
Dat heeft er ongeveer gespeeld de laatste tijd. Aan me ex denk ik incidenteel en dan is het ook maar kort, waar ik vooral mee bezig ben is om mezelf weer terug te vinden en dingen te doen waar ik plezier en vermaak in heb. Ondertussen sociaal bezig zijn vind ik ook belangrijk. Nu wel positief dat we donderdags met vrienden de kroeg in gaan.
Nee dat is zo maar die gouden regels omschrijft het thema toch wel het best. Ik denk ieder die hier kijkt of post hetzelfde meemaakt; verstand is er enkel je gevoel vertraagd de verwerking.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:14 schreef korenwolfje het volgende:
[..]
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Het is erg fijn om hier allerlei bekende problemen te zien. Ik heb het zelf erg bont gemaakt: eerst een korte maar erg heftige relatie waar ik mezelf helemaal ingegooid had en die door haar werd uitgemaakt met drie weken niks, een mailtje, en dan niks meer, daarna een rebound relatie met een meisje uit een ander land, die ik zonodig meteen hierheen moest halen en waar ik na een tijdje vooral aan vast zat vanwege m'n verantwoordelijkheidsgevoel. Dat heb ik anderhalve week geleden uitgemaakt (heeft anderhalf jaar geduurd,) en toen kwam er weer een hele bak gevoel naar boven van die eerste relatie, die nou ook nog per ongeluk een paar straten verderop is komen wonen.
Maar goed, eerst een tijdje rust.
Maar goed, eerst een tijdje rust.
Is ook niet zo raar op zich alstie uit het land is.quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:55 schreef Emel het volgende:
poosje geleden dat ik hier gepost heb maar ik dacht ik laat even horen hoe het nu gaat
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mij we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
Maar is goed om te horen!!
* het.ismij heeft een goede morgen zo met alle vrolijke mensen (althans diegene die hier al maanden posten)
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Beter emel Bij mij is het nu euuh 4 maand uit ofzo En ik vermaak me prima, denk nog wel es aan d'r maar meer ook nie Vakantie foto's kijken dompelen me nie in een dip, meer van.. "ja jammer he meid dat je het verprustst hebt "
Eh. Waarom is het nodig dat hij een tijdje "rust" (bijkletsen en bijneuken versta ik daar eigenlijk niet zo onder) neemt, als hij bij voorbaat al schijnt te weten dat hij bij je terugkomt?quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:22 schreef Twinkle20 het volgende:
Lang geleden ook dat ik van me heb laten horen.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.
Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.
En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...
En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.
En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..
Die komt wel terug..
Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.
Maar missen doe je hem iedere dag.
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Dan ligt 't vast aan mij, want ik ben het tegenovergestelde vaak tegengekomen...quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:18 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Vrouwen zijn over het algemeen wat dat betreft toch wel harder als mannen merk ik. Ze verbreken veel makkelijker alle contact.
Assumption is the mother of all fuckups.
Met de rust bedoe lik dat ie echt eens aan zichzelf gaat denken en zichzelf even op de eerste plaats zet en zichzelf niet wegcijfert.
De afgelopen 10 jaar heeft ie non stop langdurige relaties gehad. En steeds stond ie zelf maar ergens onderaan het waslijstje van dingen. Zijn werk kwam op de eerste plaats, daarna vriendin, en ergens onderaan zichzelf..
Nu het uit is valt er een 'zorg' minder van hem af. Ik val weg .. waardoor hij meer tijd heeft om aan zichzelf te denken en te doen wat hij belangrijk vindt.
Hij werkt nog steeds erg veel, en daarnaast is hij thuis eigenlijk continu in de tuin aan het ploeteren (heeft er een bende van gemaakt vorige zomer.. is ie nu de rotzooi van aan het opruimen).
Hij hoeft zich nu ook even niet meer te bekommeren om mij. Er staat geen meisje op de zijlijn op hem te wachten waar hij 'ook nog' aandacht aan moet besteden van tijd tot tijd. Maar het moment wanneer hij dit wel wil, kan hij zelf uitkiezen. Ik geef hem daarin de ruimte en heb geleerd om hem echt vrij te laten daarin sinds dat het uit is. Wel moeilijk in het begin, want ik wilde het allemaal niet loslaten.
En ik moet zeggen.. sinds dat het uit is .. We zien elkaar nog geregeld (ongeveer 2 keer per week.. net als voorheen toen het nog aan was eigenlijk).. hebben nog steeds de grootste lol met elkaar.
Maar hij is het nu niet meer 'verplicht' om aandacht aan me te geven, maar kan zelf het moment uitmaken wanneer hij dat doet zeg maar. Maar tis niet dat hij me nu aan de kant gooit ofzo.. dat gevoel heb ik ook niet.
Straks als hij de kans heeft gehad om alles weer op orde te maken thuis, als het weer rustiger is met zijn werk.. als hij alles weer op een rijtje heeft en het wat rustiger in zijn hoofd, dan komt dat allemaal wel goed.
Twas gewoon teveel voor hem even. Beter dit dan dat je dadelijk een overspannen vriend hebt ofzo. Want daar zit ik ook niet op te wachten.
Maar hij is niet minder van me gaan houden
En nu kun je wel zeggen dat als hij echt wil, er echt wel tijd en ruimte is om wat op te bouwen met elkaar. Maar ik dnek, dat wanneer je jezelf telkens onderaan de ladder zet, jezelf wegcijfert omdat andere dingen ook je aandacht nodig hebben, dat ook niet slim is. Ik denk dat we er voor dit moment goed aan doen om het zo even te laten.
Tja en kussen.. wat is daar mis mee?
Kan ook naar de kroeg gaan en daar met iemand kussen. Moet ik toch ook niet gelijk van verwachten dat dat dan meteen een relatie wordt?
Diezelfde instelling heb ik nu met hem ..
En ik probeer zoveel mogelijk te genieten van de momenten samen, maar er minder van te verwachten. En dat gaat me steeds beter af.
De afgelopen 10 jaar heeft ie non stop langdurige relaties gehad. En steeds stond ie zelf maar ergens onderaan het waslijstje van dingen. Zijn werk kwam op de eerste plaats, daarna vriendin, en ergens onderaan zichzelf..
Nu het uit is valt er een 'zorg' minder van hem af. Ik val weg .. waardoor hij meer tijd heeft om aan zichzelf te denken en te doen wat hij belangrijk vindt.
Hij werkt nog steeds erg veel, en daarnaast is hij thuis eigenlijk continu in de tuin aan het ploeteren (heeft er een bende van gemaakt vorige zomer.. is ie nu de rotzooi van aan het opruimen).
Hij hoeft zich nu ook even niet meer te bekommeren om mij. Er staat geen meisje op de zijlijn op hem te wachten waar hij 'ook nog' aandacht aan moet besteden van tijd tot tijd. Maar het moment wanneer hij dit wel wil, kan hij zelf uitkiezen. Ik geef hem daarin de ruimte en heb geleerd om hem echt vrij te laten daarin sinds dat het uit is. Wel moeilijk in het begin, want ik wilde het allemaal niet loslaten.
En ik moet zeggen.. sinds dat het uit is .. We zien elkaar nog geregeld (ongeveer 2 keer per week.. net als voorheen toen het nog aan was eigenlijk).. hebben nog steeds de grootste lol met elkaar.
Maar hij is het nu niet meer 'verplicht' om aandacht aan me te geven, maar kan zelf het moment uitmaken wanneer hij dat doet zeg maar. Maar tis niet dat hij me nu aan de kant gooit ofzo.. dat gevoel heb ik ook niet.
Straks als hij de kans heeft gehad om alles weer op orde te maken thuis, als het weer rustiger is met zijn werk.. als hij alles weer op een rijtje heeft en het wat rustiger in zijn hoofd, dan komt dat allemaal wel goed.
Twas gewoon teveel voor hem even. Beter dit dan dat je dadelijk een overspannen vriend hebt ofzo. Want daar zit ik ook niet op te wachten.
Maar hij is niet minder van me gaan houden
En nu kun je wel zeggen dat als hij echt wil, er echt wel tijd en ruimte is om wat op te bouwen met elkaar. Maar ik dnek, dat wanneer je jezelf telkens onderaan de ladder zet, jezelf wegcijfert omdat andere dingen ook je aandacht nodig hebben, dat ook niet slim is. Ik denk dat we er voor dit moment goed aan doen om het zo even te laten.
Tja en kussen.. wat is daar mis mee?
Kan ook naar de kroeg gaan en daar met iemand kussen. Moet ik toch ook niet gelijk van verwachten dat dat dan meteen een relatie wordt?
Diezelfde instelling heb ik nu met hem ..
En ik probeer zoveel mogelijk te genieten van de momenten samen, maar er minder van te verwachten. En dat gaat me steeds beter af.
OMG!quote:
En @ Twinkle: kussen (en neuken) met je ex lijkt me persoonlijk het proces van rustig aan doen, tijd voor jezelf nemen, ontdekken wat je nu werkelijk wil en elkaar respect en rust gunnen nogal moeilijker maken. Dat is ook zo'n beetje de reden dat 95% van de stellen die uit elkaar gaan elkaar (na een eventuele seks-met-je-ex periode) elkaar vooral uit het leven schrappen.
Dat blijkt ook wel een beetje uit je pogingen hem te verdedigen, en de eerdere topics/reacties over hem, vind ik. Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen!
[ Bericht 18% gewijzigd door sadisticembrace op 19-04-2006 13:59:04 ]
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Als je fysiek blijft met je ex is het alleen maar moeilijker om hem/haar los te laten...
Assumption is the mother of all fuckups.
True!!quote:Op woensdag 19 april 2006 16:39 schreef LadyXochi het volgende:
Als je fysiek blijft met je ex is het alleen maar moeilijker om hem/haar los te laten...
uit eigen ervaring
Zolang je geen echte afstand van elkaar kan hebben gaat het nooit voorbij!
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Heb je een punt
Maar we denken allebei dat het niet voorbij is
Dus geen reden om elkaar helemaal los te laten.
Maar we denken allebei dat het niet voorbij is
Dus geen reden om elkaar helemaal los te laten.
Tsja, even bot gezegd, wat wil je daar nu mee? Bevestiging zoeken dat je de juiste keuzes hebt gemaakt?quote:Op woensdag 19 april 2006 23:55 schreef Madski het volgende:
Iemand nog commentaar oid bij mijn reactie?
Gisteren kreeg ik van iemand te horen dat hij mijn ex tegen is gekomen in de supermarkt. Ze liep met een hele berg flügeltjes....Hij heeft even met haar gesproken. Niet over ons hoor... Anyway, die flugeltjes zijn nodig om in te drinken voor ze gaat stappen. De laatste keer was ze namelijk ¤100,- kwijt met stappen. Deze keer gaan ze dus van te voren maar indrinken.... Met wie ze dat doet... geen flauw idee ze had namelijk niet zoveel vriendinnen. Alleen wat collega's.
En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.
Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.
Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?
Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.
Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.
Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?
Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Geen idee. Misschien wel.quote:Op donderdag 20 april 2006 00:58 schreef Panzer het volgende:
[..]
Tsja, even bot gezegd, wat wil je daar nu mee? Bevestiging zoeken dat je de juiste keuzes hebt gemaakt?
Hm, meer tijd voor mezelf nodig denk ik zo :x
Of het 'juist' is wat je doet, geen idee. Je denkt in ieder geval over je acties na, en dat pleit voor je.quote:Op donderdag 20 april 2006 17:44 schreef Madski het volgende:
Geen idee. Misschien wel.
Succes met alles. .
Kom op, lekker laten gaan! Wat kan het jou schelen dat ze Flugels zuipt en het dus kennelijk naar d'r zin heeft? Sommige mensen (meiden) kunnen dingen héél snel achter zich laten, hoor, dat hoeft absoluut geen vluchtgedrag te zijn.quote:Op donderdag 20 april 2006 09:49 schreef jagermeister1 het volgende:
Gisteren kreeg ik van iemand te horen dat hij mijn ex tegen is gekomen in de supermarkt. Ze liep met een hele berg flügeltjes....Hij heeft even met haar gesproken. Niet over ons hoor... Anyway, die flugeltjes zijn nodig om in te drinken voor ze gaat stappen. De laatste keer was ze namelijk ¤100,- kwijt met stappen. Deze keer gaan ze dus van te voren maar indrinken.... Met wie ze dat doet... geen flauw idee ze had namelijk niet zoveel vriendinnen. Alleen wat collega's.
En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.
Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.
Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?
Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Tsja... ik had met mijn ex wel eens ruzie over dat soort zaken.quote:
Zou je mij moeten flikken
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Je hebt gelijk, ik maak me weer eens te druk om niets Ik wist al dat ze veel ging stappen, dus eigenlijk was dit geen eens nieuws.quote:Op donderdag 20 april 2006 18:58 schreef sadisticembrace het volgende:
[..]
Kom op, lekker laten gaan! Wat kan het jou schelen dat ze Flugels zuipt en het dus kennelijk naar d'r zin heeft? Sommige mensen (meiden) kunnen dingen héél snel achter zich laten, hoor, dat hoeft absoluut geen vluchtgedrag te zijn.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Heb nu enkel nog zakelijk sms contact. Zoals je zou smsen met je notaris. .
Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog. .
Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog. .
.
Whahaa... dat zakelijke contact had ik ook toen we net uit elkaar waren. Suf eigenlijk!quote:Op donderdag 20 april 2006 21:25 schreef VD het volgende:
Heb nu enkel nog zakelijk sms contact. Zoals je zou smsen met je notaris. .
Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog. .
Good for you dude! Ik zelf ben ze nog niet tegen gekomen de laatste tijd. Of... ze hebben wel smaak en niveau, maar zijn dan net weer niet mijn types. Ach... heb ook nog geen zin in dat gedoe. Eerst maar eens happy worden in mijn eentje.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ik voel hetzelfdequote:Op donderdag 20 april 2006 22:23 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Whahaa... dat zakelijke contact had ik ook toen we net uit elkaar waren. Suf eigenlijk!
Good for you dude! Ik zelf ben ze nog niet tegen gekomen de laatste tijd. Of... ze hebben wel smaak en niveau, maar zijn dan net weer niet mijn types. Ach... heb ook nog geen zin in dat gedoe. Eerst maar eens happy worden in mijn eentje.
Het lijkt wel of het grootste gemis niet zozeer zij, maar de relatie is.
A dirty mind is a joy forever
op de duur wordt het gemist ook niet de persoon maar het ding dat je had, en de genegenheid wanneer jij dat wilde. gewoon een maatje.
en op zoon moment gaat het al goed met je!
en op zoon moment gaat het al goed met je!
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
keep on dreamingquote:Op donderdag 20 april 2006 09:49 schreef jagermeister1 het volgende:
ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
en ga eens vooruit met je leven, zeg, ik zie je alleen maar achteruit gaan. Zet dat gekrenkt ego eens opzij en move on.
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Waar baseer jij dan op dat dat niet zo is? Jij kent mijn ex niet eens. Ik weet zeker dat ze het er moeilijk mee heeft gehad. Je gaat niet met een big-smile op je bek terug naar je ouders om daar vervolgens in een hokje van 2 bij 2 te moeten wonen. Bovendien heb ik haar de deur uitgezet nadat ik te horen had gekregen dat ze weg wilde. Toen het moment daar was, stond ze maar in de gang te dreutelen met een sip gezichtje. Ze wilde iets van me horen dat ik op dat moment niet over mijn lippen kon krijgen. Toen het mij lang genoeg duurde en ik zei: "Ja... wat sta je daar nou nog, wat wil je nou van me horen?" Toen riep ze: "Teringlijer!!!" en smeet de buitendeur keihard achter haar dicht.quote:
Ga jij mij nu vertellen dat je het zo goed weet? 9 van de 10 van jouw reacties zijn bot, als jij zo ook in je relaties te werk gaat, dan weet ik meteen waarom je denkt dat sommige mensen ff heel makkelijk over 5.5 jaar relatie heenstappen. Dat kun je zelf dan waarschijnlijk ook heel makkelijk. Geen gevoel in je donder...
Ik heb gewoon heel fout gehandeld tijdens en na onze breuk. Dat wil ze me gewoon niet vergeven omdat ze super koppig is en ik het verbruikt heb bij haar. En ik weet nog wel... als iemand het bij haar verbruikt heeft, dan is er nog weinig kans dat ze ooit nog een woord met die persoon wisselt. Zo had ze een kennis die ze nooit meer aan heeft gekeken nadat die persoon iets vervelends over mijn ex had gezegd. Haar vader is precies eender..... aardige vent, maar als je het gedaan hebt, dan heb je het ook echt gedaan.
Jammer dat ik nu de gene ben die het gedaan heeft. Aan de andere kant is het zo dat het toch niet zou werken tussen ons. Het zat al lang scheef... het was gewoon een kwestie van tijd voor we uitelkaar zouden gaan.
Gelukkig ben ik niet in gegaan op haar wens tot het kopen van een huis. Daar heeft ze het in 2005 meerdere malen over gehad en zelfs in januari 2006 stelde ze voor om te gaan kijken bij een nieuwbouwproject. We woonden pas 2.5 jaar samen in een huurwoning en het ging al niet lekker tussen ons. En dan wel een huis willen kopen
Jij ziet mij alleen maar achteruit gaan?quote:en ga eens vooruit met je leven, zeg, ik zie je alleen maar achteruit gaan. Zet dat gekrenkt ego eens opzij en move on.
Ik vind zelf dat ik vooruit ben gegaan. Een heel verschil met vorige maand. Natuurlijk heb ik het nog volop over haar. Ik ben er inderdaad nog wel teveel mee bezig, maar iedereen is anders. Ik stap nu eenmaal niet zo makkelijk over dit soort dingen heen. Ook heb ik me niet eerder in mijn leven zo gevoeld, dus het is allemaal nieuw.
[ Bericht 0% gewijzigd door jagermeister1 op 21-04-2006 22:12:20 ]
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Drie uur later had ik d'r op MSN. Of ik zin had om even langs te komen. 135km verder, maar goed. Ik ben altijd wel in voor iets impulsiefs. De volgende ochtend moest ik eigenlijk voor 13h weg, want dan zou een vriendin bij haar langskomen en dat zou een verkeerde indruk wekken. Maar goed, toen zat ik er nog. Paar uur later kwam zusjelief thuis. Daarna paps. Daarna mams. Iedereen gehad. . Meegegeten. En zit er nu nog. Zou ik een blijvertje zijn? .quote:Op donderdag 20 april 2006 21:25 schreef VD het volgende:
Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog. .
[ Bericht 4% gewijzigd door VD op 22-04-2006 21:19:16 ]
Whaha... dat gaat rap! Ach... als ze de moeite waard is! Waarom niet!?quote:Op vrijdag 21 april 2006 22:40 schreef VD het volgende:
[..]
Drie uur later had ik d'r op MSN. Of ik zin had om even langs te komen. 135km verder, maar goed. Ik ben altijd wel in voor iets impulsiefs. Volgende ochtend moest ik eigenlijk voor 13h weg, want dan zou een vriendin langskomen. Maar goed, toen zat ik er nog. Paar uur later kwam zusjelief thuis. Daarna paps. Daarna mams. Iedereen gehad. . Meegegeten. En zit er nu nog. Zou ik een blijvertje zijn? .
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
rlext VD!!
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Toegeven, er is nog niets daadwerkelijk uitgesproken maar volgens mij gaat dit wel richting relatie gezien de 'loop de hele dag met een glimlach op m'n gezicht' smsjes en de poging tot afspreken wie wie welk weekend gaat bezoeken. Dus ik heb goede hoop. En positieve berichten mogen ook wel eens gehoord worden, right?
En d'r vader was blij met me aangezien hij ook motor rijdt en ook aan geocaching doet.
[ Bericht 1% gewijzigd door VD op 22-04-2006 21:36:31 ]
En d'r vader was blij met me aangezien hij ook motor rijdt en ook aan geocaching doet.
[ Bericht 1% gewijzigd door VD op 22-04-2006 21:36:31 ]
Sterktequote:Op zaterdag 22 april 2006 22:22 schreef boskov het volgende:
Mijn vriendin heeft het een uur geleden uitgemaakt
. Why? Heeft het nog zin om de lijm te pakken? What happend?quote:Op zaterdag 22 april 2006 22:22 schreef boskov het volgende:
Mijn vriendin heeft het een uur geleden uitgemaakt
Ik zit in Parijs. Dus dat is al heel lastig. Dit was de lijmpoging, en na bijna 7 maanden laat de lijm weer los.
Ja, dat is dus kut. Want even 'heen en weer' doe je dan -begrijpelijk- ook niet zo snel. Het is niet zo dat je binnen afzienbare tijd weer in Nederland zit en je haar dus een positief vooruitzicht kunt voorschotelen?
Jawel, maar dat gaat dus niet door. Het heeft gewoon geen zin meer. Bahquote:Op zondag 23 april 2006 01:31 schreef VD het volgende:
Ja, dat is dus kut. Want even 'heen en weer' doe je dan -begrijpelijk- ook niet zo snel. Het is niet zo dat je binnen afzienbare tijd weer in Nederland zit en je haar dus een positief vooruitzicht kunt voorschotelen?
Kan alleen maar hopen dat het niet zo uitzichtloos is als het klinkt. Wens je veel sterkte en wijsheid toe.
Oh het komt ook wel goed hoor, ik ben niet een persoon die zich afsluit enzo. Life goes on, maar ja. Thanks in ieder geval
Het is gisteren na twee jaar uitgegaan met m'n vriendin. Niet omdat we op elkaar uitgekeken waren of iets ergers ofzo, maar omdat ik besefte eigenlijk niet klaar te zijn voor zo'n relatie. Ik ben dan wel 23 maar ik studeer en iedere week is voor mij anders. Zij is een daarentegen al een paar jaar aan het werk en is sowieso een jaar ouder. Zij is duidelijk toe aan definitieve vastigheid, maar dat beangstigt mij enorm.
Ze zei dat ik me óf voor de volle 100% in moest gaan zetten óf dat we er anders beter mee op konden houden. En ik was het daar volledig mee eens en nu is het dus uit. M'n gevoel zei me namelijk dat ik dat niet kon beloven.
Maar uiteraard voel ik me ellendiger dan ooit. En zij ook (gelukkig, als in; zij vindt het ook verschrikkelijk). Ik blijf er bij dat zij perfect voor mij is. Ik bedoel; we hadden af en toe fikse ruzie maar verder waren we gek op elkaar en ging het eigenlijk gewoon helemaal perfect. Ik zou nog steeds oud met haar willen worden, maar dat zou betekenen dat ik me méér voor de relatie in zou moeten gaan zetten. En op dit punt hebben we al eens eerder gezeten en we hadden geen zin om het aan te laten sukkelen.
Na een nacht eigenlijk niet fatsoenlijk te hebben geslapen en alleen maar te hebben nagedacht weet ik gewoon nog steeds niet wat ik moet voelen. Waarschijnlijk ís het gewoon te vroeg voor een relatie voor mij, maar aan de andere kant wil ik haar niet definitief kwijt. Natuurlijk denkt iedereen meerdere malen de ware te zijn tegengekomen, maar als je zou kunnen zien hoe wij met elkaar om gingen en met elkaars familie/vrienden kun je niets anders concluderen dat zij het waarschijnlijk ook echt voor me is (hebben beide al meerdere serieuze relaties gehad).
Ik zit er aan te denken om tóch een poging te wagen, want ik begin na veel te hebben nagedacht (objectief; ben erg emotioneel, maar sta er om bekend wel een rationele denker te zijn) te geloven dat wij bij elkaar moeten zijn.
edit: Heb ff het topic doorgelezen en ik wil er even aan toevoegen dat we allebei nog heel erg gek op elkaar zijn, ik haar nooit geslagen heb oid, niemand vreemd is geweest en we hebben beide eigenlijk het gevoel bij elkaar te horen.
Ik ben ook niet uitgekeken op haar, want ze is nog steeds het mooiste/liefste en meest perfecte meisje voor mij, dat ik ken.
Heb 'r net ff gebeld. Ben leeg. Ben echt helemaal kapot. Zo'n hoopje ellende ben ik volgens mij nog nooit geweest. Ik heb vannacht dan ook maar twee uurtjes geslapen en ik kan alleen maar denken aan de tijd dat het (hypothetisch) weer goed gaat komen tussen ons...
[ Bericht 3% gewijzigd door Morrigun99 op 23-04-2006 11:33:09 ]
Ze zei dat ik me óf voor de volle 100% in moest gaan zetten óf dat we er anders beter mee op konden houden. En ik was het daar volledig mee eens en nu is het dus uit. M'n gevoel zei me namelijk dat ik dat niet kon beloven.
Maar uiteraard voel ik me ellendiger dan ooit. En zij ook (gelukkig, als in; zij vindt het ook verschrikkelijk). Ik blijf er bij dat zij perfect voor mij is. Ik bedoel; we hadden af en toe fikse ruzie maar verder waren we gek op elkaar en ging het eigenlijk gewoon helemaal perfect. Ik zou nog steeds oud met haar willen worden, maar dat zou betekenen dat ik me méér voor de relatie in zou moeten gaan zetten. En op dit punt hebben we al eens eerder gezeten en we hadden geen zin om het aan te laten sukkelen.
Na een nacht eigenlijk niet fatsoenlijk te hebben geslapen en alleen maar te hebben nagedacht weet ik gewoon nog steeds niet wat ik moet voelen. Waarschijnlijk ís het gewoon te vroeg voor een relatie voor mij, maar aan de andere kant wil ik haar niet definitief kwijt. Natuurlijk denkt iedereen meerdere malen de ware te zijn tegengekomen, maar als je zou kunnen zien hoe wij met elkaar om gingen en met elkaars familie/vrienden kun je niets anders concluderen dat zij het waarschijnlijk ook echt voor me is (hebben beide al meerdere serieuze relaties gehad).
Ik zit er aan te denken om tóch een poging te wagen, want ik begin na veel te hebben nagedacht (objectief; ben erg emotioneel, maar sta er om bekend wel een rationele denker te zijn) te geloven dat wij bij elkaar moeten zijn.
edit: Heb ff het topic doorgelezen en ik wil er even aan toevoegen dat we allebei nog heel erg gek op elkaar zijn, ik haar nooit geslagen heb oid, niemand vreemd is geweest en we hebben beide eigenlijk het gevoel bij elkaar te horen.
Ik ben ook niet uitgekeken op haar, want ze is nog steeds het mooiste/liefste en meest perfecte meisje voor mij, dat ik ken.
Heb 'r net ff gebeld. Ben leeg. Ben echt helemaal kapot. Zo'n hoopje ellende ben ik volgens mij nog nooit geweest. Ik heb vannacht dan ook maar twee uurtjes geslapen en ik kan alleen maar denken aan de tijd dat het (hypothetisch) weer goed gaat komen tussen ons...
[ Bericht 3% gewijzigd door Morrigun99 op 23-04-2006 11:33:09 ]
Dat is behoorlijk klote voor je m8.quote:Op zondag 23 april 2006 09:04 schreef Morrigun99 het volgende:
-verhaal-
Ik vindt het iig wel sterk dat je zelf inziet dat het voor jou niet werkt, en dat je daar ook eerlijk me bent gekomen!
Het schiet voor geen van beide op als je verder was gegaan.
Ik wens je iig wel heel erg veel sterkte toe! het is niet makkelijk om de mensen war je houd/om geeft te laten gaan, en zeker niet op deze manier!
Mag ik alleen vragen waarom je denkt er niet klaar voor te zijn?
Ben je "bang" voor het "onbekende"?
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Nou voor mij ff een up-date.
Op een of andere manier had ik de drang mn ex (iig iets in die richting) te bellen om te checken hoe het met dr ging. Hoe dom het ook was ik sprak haar.
En toen kwam het verhaal dat ze een andere gozer had leren kennen en hoe geweldig die wel niet was en bla die bla bla bla en ik maar reageren alsof het me niks deed.
Het idee dat ze met een ander is en de beelden die je daarbij oproept goddome kutzooi...
Moet het ff van me aftiepen als mr anonymous hiero
Op een of andere manier had ik de drang mn ex (iig iets in die richting) te bellen om te checken hoe het met dr ging. Hoe dom het ook was ik sprak haar.
En toen kwam het verhaal dat ze een andere gozer had leren kennen en hoe geweldig die wel niet was en bla die bla bla bla en ik maar reageren alsof het me niks deed.
Het idee dat ze met een ander is en de beelden die je daarbij oproept goddome kutzooi...
Moet het ff van me aftiepen als mr anonymous hiero
Misschien wel. Bindingsangst ofzo. Ik ben zo bang dat ik er over tien jaar spijt van krijg op al zo'n jonge leeftijd zo'n vaste relatie te zijn aangegaan.quote:Op zondag 23 april 2006 16:34 schreef het.ismij het volgende:
[..]
Mag ik alleen vragen waarom je denkt er niet klaar voor te zijn?
Ben je "bang" voor het "onbekende"?
Maar ik ben gisteren nog naar haar toe geweest en de deur is al weer een stuk minder definitief op slot. Misschien moet ik me er maar eens bij neer gaan leggen dat het op een gegeven moment voorbij is met die eeuwige vrijheid. En als er iemand is waar ik dat voor op wil geven is zij het wel...
Dat bedoel ik,quote:Op maandag 24 april 2006 10:11 schreef Morrigun99 het volgende:
[..]
Misschien wel. Bindingsangst ofzo. Ik ben zo bang dat ik er over tien jaar spijt van krijg op al zo'n jonge leeftijd zo'n vaste relatie te zijn aangegaan.
Maar ik ben gisteren nog naar haar toe geweest en de deur is al weer een stuk minder definitief op slot. Misschien moet ik me er maar eens bij neer gaan leggen dat het op een gegeven moment voorbij is met die eeuwige vrijheid. En als er iemand is waar ik dat voor op wil geven is zij het wel...
Je wilt niet je niet binden door je vrijheid, maar je wilt wel met haar verder.
Beetje tegenstrijdig van jezelf?
Vanw at ik uit je verhaal begrijp ben je bang dat ja dalijk als het ware "vast" zit, en niet meer je eigen ding kan doen.
Maar daar ben je natuurlijk zelf bij.
Dat moet imo altijd mogelijk zijn binnen een relatie.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Het is nou net die tegenstrijdigheid die mij de laatste tijd zo aan het twijfelen brengt. En dat reageer ik een beetje af op haar eigenlijk.quote:Op maandag 24 april 2006 10:49 schreef het.ismij het volgende:
[..]
Dat bedoel ik,
Je wilt niet je niet binden door je vrijheid, maar je wilt wel met haar verder.
Beetje tegenstrijdig van jezelf?
Vanw at ik uit je verhaal begrijp ben je bang dat ja dalijk als het ware "vast" zit, en niet meer je eigen ding kan doen.
Maar daar ben je natuurlijk zelf bij.
Dat moet imo altijd mogelijk zijn binnen een relatie.
Dit zal het een en het ander verduidelijken: er zijn een aantal vrouwen die aangegeven hebben met mij naar bed te willen en er is er ook eentje die ik al een tijdje ken en die waarschijnlijk verliefd op mij geworden is. Diegene heeft mij laatst ook gezoend, maar ik deed dus niet mee.
Dat zijn voorvallen die mij lieten twijfelen aan het 'relatie hebben'. Want als je jong bent kun je je in principe nog overgeven aan je lust en wanneer je een relatie hebt niet natuurlijk. Ik ben ooit eerder in een relatie (niet deze) ontrouw geweest en dat leidt altijd tot ellende. En dat doe ik mijn (min of meer dan) huidige meisje niet aan.
Ik heb nog echt denderend in de markt gelegen tot een paar jaar terug. En nu vraag ik me gewoon wel eens af of ik daar niet even gebruik van moet gaan maken voor ik me definitief bind.
Ik ben er niet zo bang voor om mijn eigen ding te kunnen doen, want als ik iets heb gemerkt de afgelopen twee jaar, is het wel dat zij mij volledig vrij laat in mijn tijdsindeling e.d. Het probleem was alleen dat ik onze tijd samen niet goed besteedde (kortaf; weinig ondernemend enz.). Ze eist dus niet meer tijd; ze wil alleen dat die tijd die we samen zijn ik laat merken dat ik op dat moment gewoon het liefste bij haar ben.
Als ik tegenstrijdig of onduidelijk ben is dat uiteraard niet bewust. Het is niet zomaar een lulverhaal wat ik hier ophang ofzo. Het is hopelijk een beetje duidelijk zo.
OKe, of jij het huidige goede weg wilt gooie voor het onbekende is inderdaad een issue, ik denk alleen dat als je voor het onbekende kiest dat je het huidige kan vergeten?
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Yep, daar is ze duidelijk en waarschijnlijk heel consequent in.quote:Op maandag 24 april 2006 10:59 schreef het.ismij het volgende:
OKe, of jij het huidige goede weg wilt gooie voor het onbekende is inderdaad een issue, ik denk alleen dat als je voor het onbekende kiest dat je het huidige kan vergeten?
Herkenbaar. Ik zou voor het meisje gaan, ik heb ook getwijfeld, en zo heel af en toe is er best een hersencel die nog twijfelt, maar ik begrijp dat met veel verschillende meisjes naar bed gaan uiteindelijk echt niet boeiend is... En dan moet je maar hopen dat je nog es een keer een écht leuk meisje tegenkomt zoals je nu (blijkbaar) hebt. Als je huidige sexleven alles is wat je hebben wilt zou ik het niet op het spel zetten door met je pik te denken Schade en schande :s
People come up to me and say, "What's wrong?" "Nothing." "Well, it takes more energy to frown than it does to smile." "Yeah, you know it takes more energy to point that out than it does to leave me alone?"
Ik zou ook voor het "bekende"/vertrouwde gaan.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Nja heb het nu ook bijgelegt met die vrienden waarmee ik ruzie had. Nu stage een beetje inzet voor tonen en dan gaat het wel relaxt. (kerel zit me te zanikken man!)
Wat de vrouwen betreft: niet op zoek of op jacht. Beetje flirten (hoi leuk meisje uit de bus. Ik zag je wel kijken ) en veel eruit gaan. Red me prima
Wat de vrouwen betreft: niet op zoek of op jacht. Beetje flirten (hoi leuk meisje uit de bus. Ik zag je wel kijken ) en veel eruit gaan. Red me prima
Goed dat het goed gaat.quote:Op dinsdag 25 april 2006 22:17 schreef Madski het volgende:
Nja heb het nu ook bijgelegt met die vrienden waarmee ik ruzie had. Nu stage een beetje inzet voor tonen en dan gaat het wel relaxt. (kerel zit me te zanikken man!)
Wat de vrouwen betreft: niet op zoek of op jacht. Beetje flirten (hoi leuk meisje uit de bus. Ik zag je wel kijken ) en veel eruit gaan. Red me prima
Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Ik vertel mezelf het te vergeten. Maar we praatten elke dag op msn en ze was vaak online, en sinds die nieuwe vriend gewoon helemaal niet meer. Vraag me zo sterk af wat ze aan het doen is. Wat de rede is niet meer online te komen? Te druk? Ik ben in ieder geval niet geblokkeerd. Maar moet ik me het wel afvragen.
Zucht, en nu is het internetten een stuk zinlozer geworden. Ben gewoon een 'hobby' kwijt.
Maargoed, raar dat ik me voel, morgen kan ik me weer een stuk beter voelen. Ik snap er weinig meer van
A dirty mind is a joy forever
Gisteren ging ik uit mijn werk even tanken...en wie staat daar in de tankshop? Mijn ex! Ik zag haar auto al bij pomp 5 staan. Ik denk..ach.. eens kijken hoe ze reageert. Mijn auto dus volgegooid en haar staan observeren. Ze kocht volgens mij iets te drinken en wat te snoepen. Toen ze bij de kassiere stond ben ik naar binnen gegaan. Er stond nog een man voor me. Ze was een beetje joviaal aan het doen met die kassiére en toen ze zich omdraaide zag ik dat ze schrok. Ik zag een fractie van een aarzeling om gedag te zeggen, maar mijn stalen gezicht maakte denk ik dat ze dat niet deed. Toen liep ze me strak voorbij en ik zag aan haar gezicht dat ze het niet echt fijn vond. Net als ik overigens.
Damn... wat zag ze er goed uit. Haar haar zat onwijs leuk en ze had een lekker kleurtje. Ook leek ze iets slanker te zijn geworden in haar gezicht. Ze was al best slank hoor, maar nu zag ze er helemaal goed uit.
Afijn.. ik bleef een beetje staan kijken toen ik stond te pinnen. Volgens mij ging op dat moment haar telefoon. Ik zag haar namelijk gebukt in haar auto graaien naar iets op de bodem bij de bijrijdersstoel. Ik neem aan haar tas. Toen ik naarbuiten liep keken we elkaar weer aan. Ik vertrok geen spier. Toen zat ze ineens met een telefoon aan haar oor. Dus ... waarschijnlijk ging haar telefoon net af toen ze instapte. Ik stapte ook in en reed weg. Ik keek nog 1 keer en zij keek nog een keer terug.
Misschien kinderachtig van mij om niets tegen haar te zeggen, maar de bal ligt echt bij haar. Ze heeft me echt vernederd door mij al mijn gevoel te laten verwoorden in een email, me in me sop laten gaar koken terwijl ik in een diepe depressie zat en ze dat wist, me 1000 maal excuses te laten aanbieden voor de dingen die ik gezegd zou hebben in mijn boosheid.... en dan vervolgens met 1 bot en kortaf e-mailtje te reageren. Nou ja reageren... afpoeieren noem ik het eerder!
Overigens voor het eerst in 3 maanden tijd dat ik haar weer heb gezien. Gelijk weer een rotgevoel, maar nu gaat het wel weer. Het blijft gelukkig niet zo heel lang hangen.
Damn... wat zag ze er goed uit. Haar haar zat onwijs leuk en ze had een lekker kleurtje. Ook leek ze iets slanker te zijn geworden in haar gezicht. Ze was al best slank hoor, maar nu zag ze er helemaal goed uit.
Afijn.. ik bleef een beetje staan kijken toen ik stond te pinnen. Volgens mij ging op dat moment haar telefoon. Ik zag haar namelijk gebukt in haar auto graaien naar iets op de bodem bij de bijrijdersstoel. Ik neem aan haar tas. Toen ik naarbuiten liep keken we elkaar weer aan. Ik vertrok geen spier. Toen zat ze ineens met een telefoon aan haar oor. Dus ... waarschijnlijk ging haar telefoon net af toen ze instapte. Ik stapte ook in en reed weg. Ik keek nog 1 keer en zij keek nog een keer terug.
Misschien kinderachtig van mij om niets tegen haar te zeggen, maar de bal ligt echt bij haar. Ze heeft me echt vernederd door mij al mijn gevoel te laten verwoorden in een email, me in me sop laten gaar koken terwijl ik in een diepe depressie zat en ze dat wist, me 1000 maal excuses te laten aanbieden voor de dingen die ik gezegd zou hebben in mijn boosheid.... en dan vervolgens met 1 bot en kortaf e-mailtje te reageren. Nou ja reageren... afpoeieren noem ik het eerder!
Overigens voor het eerst in 3 maanden tijd dat ik haar weer heb gezien. Gelijk weer een rotgevoel, maar nu gaat het wel weer. Het blijft gelukkig niet zo heel lang hangen.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Dat internetten komt vanzelf wel weer hoorquote:Op dinsdag 25 april 2006 22:22 schreef korenwolfje het volgende:
[..]
Goed dat het goed gaat.
Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Ik vertel mezelf het te vergeten. Maar we praatten elke dag op msn en ze was vaak online, en sinds die nieuwe vriend gewoon helemaal niet meer. Vraag me zo sterk af wat ze aan het doen is. Wat de rede is niet meer online te komen? Te druk? Ik ben in ieder geval niet geblokkeerd. Maar moet ik me het wel afvragen.
Zucht, en nu is het internetten een stuk zinlozer geworden. Ben gewoon een 'hobby' kwijt.
Maargoed, raar dat ik me voel, morgen kan ik me weer een stuk beter voelen. Ik snap er weinig meer van
Enneuuh.. mijn ex is ook nie meer op msn te vinden, of ze heeft een ander email gebruikt kan ook nog Geeft nie, want heb zat aanspraak elke avond hoor haha.
Dat blijf je sowieso nog een hele tijd houden. Niet het gevoel zelf, maar juist dat ze dat iedere keer als je haar ziet, opwekt.quote:Op woensdag 26 april 2006 08:12 schreef jagermeister1 het volgende:
Overigens voor het eerst in 3 maanden tijd dat ik haar weer heb gezien. Gelijk weer een rotgevoel, maar nu gaat het wel weer. Het blijft gelukkig niet zo heel lang hangen.
Mijn advies: ga naar huis en ga enorm hard muziek draaien. Goeie agressieve rock ofzo. Of iets anders heel erg up-tempo waar je van houdt. Als je maar ff mee kan bleren en je negatieve energie kwijt kan. Dat hielp om bij mij m'n negatieve gevoel altijd kwijt te raken. Misschien het proberen waard.
Anyway.....ik ga het toch weer proberen met m'n vriendin. Je weet pas wat je hebt als het er niet meer is. Ik zal toch op een volwassen manier naar de relatie moeten leren kijken en niet zo bang zijn voor de toekomst. Zij is het meer dan waard in ieder geval.
Ik vrees dat ook ja. Maar het is ons gelukt elkaar 3 maanden niet te zien. Dat kan langer zeg ikquote:Op woensdag 26 april 2006 09:11 schreef Morrigun99 het volgende:
[..]
Dat blijf je sowieso nog een hele tijd houden. Niet het gevoel zelf, maar juist dat ze dat iedere keer als je haar ziet, opwekt.
Mijn advies: ga naar huis en ga enorm hard muziek draaien. Goeie agressieve rock ofzo. Of iets anders heel erg up-tempo waar je van houdt. Als je maar ff mee kan bleren en je negatieve energie kwijt kan. Dat hielp om bij mij m'n negatieve gevoel altijd kwijt te raken. Misschien het proberen waard.
Tja.. ik zou eerlijk gezegd ook nog niet weten wat ik zou doen als ze voor mijn deur zou staan. Ik ben er nog niet uit met mezelf. Maaruh... ik kan verder dromen, want die dag gaat niet komen. Denk dat ze daar te trots voor is, of gewoon echt geen kont meer voor me voelt.quote:Anyway.....ik ga het toch weer proberen met m'n vriendin. Je weet pas wat je hebt als het er niet meer is. Ik zal toch op een volwassen manier naar de relatie moeten leren kijken en niet zo bang zijn voor de toekomst. Zij is het meer dan waard in ieder geval.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ben meer een lurker dan poster over het algemeen, maar wil toch wel graag even meeposten hier. Ik zit zo maximaal in de knoop.
In mei 2005 is het uitgegaan met mijn ex. We woonden samen. Ik vond een eigen plekje in mijn oude woonplaats en verhuisde in juni. Het was niet mijn beslissing om het uit te maken, en ik kon (en kan) het niet verwerken dat hij het uit had gemaakt. Voor mij was hij diegene met wie ik oud wilde worden, kinderen/trouwen en al die blabla. Elke dag bellen, sms'en, msn'en, elke 2 weken ging ik er een weekend heen omdat we dan samen op bezoek gingen bij zijn kinderen. Dat is zo doorgegaan tot ergens in augustus. Toen kwam ik erachter dat hij ondertussen met een ander had gesext, en dat ze toch wel een korte relatie hadden gehad. Hij heeft heel lang volgehouden van niet, maar uiteindelijk kwam het er dan uit. Ondanks alle ellende die deze jongen mijn hart al had bezorgd (drankprobleem, 2 kinderen uit vorige relatie+alle drama's met rechtszaken en een gekke ex, enorm gevoelsarm in bepaalde opzichten) sloop het er langzaam weer in dat ik veel in Zoetermeer was. Sinds september woonde ik er weer full-time. Maar het was wel uit. Het feit dat we nu alweer sinds september samenwonen, samen eten, samen slapen en nog steeds sex hebben, samen alles betalen en ook nog eens full-time samen werken doet er blijkbaar niet toe. Ik wil er zo vreselijk graag klaar mee zijn dat het gewoon letterlijk pijn doet, maar het gáát niet. Ik ga per 01-06 definitief verhuizen. Ik haat hem echt vanuit de grond van mijn hart, maar voel daarintegen ook een oersterke liefde t.o.v. hem. Ik schijt echt ontzettend voor de eerste paar maanden die ik straks in mijn eigen huis woon. Ik probeer mezelf op te trekken aan de gedachte dat ik weet dat ik het alleen ook heel goed kan en red, maar ik wíl het niet. Ik word echt gek van dat gevoel, het is nog steeds zo allesoverheersend voor mij. Hij weet dat niet, of in ieder geval niet in welke mate, en dat hou ik zo. Nu moet ik de kunst van het loslaten gaan toepassen. Maar hoe? Ik moet maar onthouden dat er écht een einde komt aan liefdesverdriet.
Zo, sorry voor mijn gejank. Maar dan is het maar eens uit
In mei 2005 is het uitgegaan met mijn ex. We woonden samen. Ik vond een eigen plekje in mijn oude woonplaats en verhuisde in juni. Het was niet mijn beslissing om het uit te maken, en ik kon (en kan) het niet verwerken dat hij het uit had gemaakt. Voor mij was hij diegene met wie ik oud wilde worden, kinderen/trouwen en al die blabla. Elke dag bellen, sms'en, msn'en, elke 2 weken ging ik er een weekend heen omdat we dan samen op bezoek gingen bij zijn kinderen. Dat is zo doorgegaan tot ergens in augustus. Toen kwam ik erachter dat hij ondertussen met een ander had gesext, en dat ze toch wel een korte relatie hadden gehad. Hij heeft heel lang volgehouden van niet, maar uiteindelijk kwam het er dan uit. Ondanks alle ellende die deze jongen mijn hart al had bezorgd (drankprobleem, 2 kinderen uit vorige relatie+alle drama's met rechtszaken en een gekke ex, enorm gevoelsarm in bepaalde opzichten) sloop het er langzaam weer in dat ik veel in Zoetermeer was. Sinds september woonde ik er weer full-time. Maar het was wel uit. Het feit dat we nu alweer sinds september samenwonen, samen eten, samen slapen en nog steeds sex hebben, samen alles betalen en ook nog eens full-time samen werken doet er blijkbaar niet toe. Ik wil er zo vreselijk graag klaar mee zijn dat het gewoon letterlijk pijn doet, maar het gáát niet. Ik ga per 01-06 definitief verhuizen. Ik haat hem echt vanuit de grond van mijn hart, maar voel daarintegen ook een oersterke liefde t.o.v. hem. Ik schijt echt ontzettend voor de eerste paar maanden die ik straks in mijn eigen huis woon. Ik probeer mezelf op te trekken aan de gedachte dat ik weet dat ik het alleen ook heel goed kan en red, maar ik wíl het niet. Ik word echt gek van dat gevoel, het is nog steeds zo allesoverheersend voor mij. Hij weet dat niet, of in ieder geval niet in welke mate, en dat hou ik zo. Nu moet ik de kunst van het loslaten gaan toepassen. Maar hoe? Ik moet maar onthouden dat er écht een einde komt aan liefdesverdriet.
Zo, sorry voor mijn gejank. Maar dan is het maar eens uit
OMG, waarom ben je weer bij hem gaan wonen?? Dat is echt funest voor je gemoedsrust!quote:Op vrijdag 28 april 2006 15:25 schreef VoXiS het volgende:
Ondanks alle ellende die deze jongen mijn hart al had bezorgd (drankprobleem, 2 kinderen uit vorige relatie+alle drama's met rechtszaken en een gekke ex, enorm gevoelsarm in bepaalde opzichten) sloop het er langzaam weer in dat ik veel in Zoetermeer was. Sinds september woonde ik er weer full-time. Maar het was wel uit.
Wanneer je op jezelf woont en niet meer dagelijks met hem geconfronteerd wordt zal het allemaal een stuk makkelijker worden. Niet makkelijk, wel makkelijker. Toen het uit ging met mijn ex zorgde ik ervoor (met HEEL veel moeite) dat ik hem helemaal uit mijn leven haalde. Ik smste of mailde niet, reageerde niet op zijn smsjes en nam zelfs een ander nummer zodat ik niet meer met zijn smsjes werd geconfronteerd. Heel erg pijnlijk allemaal, maar het heeft me wel een boel ellende bespaard.
Heel veel succes ermee!
King illegal forest to pig wild kill in it a is!!!!
Okay, een onwennige ingeving heeft me doen twijfelen of ik wel degelijk vasthou aan mijn ex. Na al die jaren mezelf zielig voelen over het feit dat zij helemaal de beste voor mij was. Nu een nieuw vermoeden: Ik kan pas verliefd worden op een vrouw gaan, als ik het gevoel heb gekregen dat ze mijn verlosser is. En ik ben niet de persoon die snel iemand kan zien als zijn verlossing.... ik ben gewoon heel tevreden met mijn leven, daar heb ik daar verder niemand voor nodig. Toch had ik dat gevoel destijds bij haar. Maarja, moet ik nu weer gaan zitten wachten met de liefde tot ik weer in een situatie verkeer om "verlost" te kunnen worden?
Ach, als je ergens van verlost moet worden, heb je het zelfs meestal niet eens in de gaten.... dus je kunt waarschijnlijk het best gewoon blijven proberen.
Ach, als je ergens van verlost moet worden, heb je het zelfs meestal niet eens in de gaten.... dus je kunt waarschijnlijk het best gewoon blijven proberen.
Doe eens wild ....
IK meld me ook maar even in dit topic...
Het zat er eigenlijk al aan te komen, maar vanaf vandaag is het zover...
De reden? Ze wil me de ruimte geven om te kunnen groeien en mijzelf te kunnen ontwikkelen. En ze heeft het idee dat zij dat in de weg staat. Goed,ik ben 23 en zij is 31. Dat verklaard misschien al een hoop... Ze heeft het gevoel dat ik te afhankelijk van haar geworden ben, en aan de ene kant geef ik haar daarin ook gelijk. Ik heb aangegeven daar graag aan te willen werken. Maar aan de andere kant heb ik zoiets van: "Dat kan toch ook samen met jou?!". Zij vindt dus schijnbaar van niet.... De afgelopen dagen heeft ze enorm zitten te twijfelen... Ze houdt van me, maar twijfeld dus of ze mij niet gaat belemmeren in die groei en dat ik niet zelfstandig genoeg ben. En ik, ik denk dat ik die groei wel samen met haar kan door maken... Zij woont al 8 jaar op zichzelf en ik woon thuis en sta op het punt om aftestuderen....
Aan de ene kant begrijp ik haar wel, maar aan de andere kant....
Het zat er eigenlijk al aan te komen, maar vanaf vandaag is het zover...
De reden? Ze wil me de ruimte geven om te kunnen groeien en mijzelf te kunnen ontwikkelen. En ze heeft het idee dat zij dat in de weg staat. Goed,ik ben 23 en zij is 31. Dat verklaard misschien al een hoop... Ze heeft het gevoel dat ik te afhankelijk van haar geworden ben, en aan de ene kant geef ik haar daarin ook gelijk. Ik heb aangegeven daar graag aan te willen werken. Maar aan de andere kant heb ik zoiets van: "Dat kan toch ook samen met jou?!". Zij vindt dus schijnbaar van niet.... De afgelopen dagen heeft ze enorm zitten te twijfelen... Ze houdt van me, maar twijfeld dus of ze mij niet gaat belemmeren in die groei en dat ik niet zelfstandig genoeg ben. En ik, ik denk dat ik die groei wel samen met haar kan door maken... Zij woont al 8 jaar op zichzelf en ik woon thuis en sta op het punt om aftestuderen....
Aan de ene kant begrijp ik haar wel, maar aan de andere kant....
Knapen die varen willen moeten mannen met baarden zijn.
Hmm, afgelopen dag mn ex gezien. Al mn haat gevoelens borrelden weer op. En dat terwijl ik het uitgemaakt heb, maak het overigens altijd uit. Maar damn, ik kan niet normaal nadenken als ik mn laatste 2 exen weer tegenkom. Al die haat en agressie die weer bovendrijft. Die tijd dat ik met hun heb gespendeert ipv in de kroeg zitten met vrienden. Bah
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
had een topic aangemaakt , maar die is gesloten en ik werd verwezen naar dit topic.. dus hier nog een keer:
even mn hart luchten..
m'n vriendin heeft het eergisteren na bijna 5 jaar uitgemaakt..
Zomaar , ineens voelt ze niks meer voor me... ik kan dit gewoon niet accepteren..
ik hou zo fucking veel van haar...
Hier thuis is het de hele tijd "geen hand vol , maar een land vol, blabla"..
Maar die bullshit werkt niet voor mij..
We zijn al die tijd zo hecht en close geweest, bijna alles samen gedaan...
en nu ben ik haar kwijt... DAMN!!
Ik weet ff niet hoe ik hier mee om moet gaan, heb het gevoel dat ik nooit meer met iemand zo close kan / wil zijn , etc...
Iemand tips om het nog enigzins draagelijk te maken
even mn hart luchten..
m'n vriendin heeft het eergisteren na bijna 5 jaar uitgemaakt..
Zomaar , ineens voelt ze niks meer voor me... ik kan dit gewoon niet accepteren..
ik hou zo fucking veel van haar...
Hier thuis is het de hele tijd "geen hand vol , maar een land vol, blabla"..
Maar die bullshit werkt niet voor mij..
We zijn al die tijd zo hecht en close geweest, bijna alles samen gedaan...
en nu ben ik haar kwijt... DAMN!!
Ik weet ff niet hoe ik hier mee om moet gaan, heb het gevoel dat ik nooit meer met iemand zo close kan / wil zijn , etc...
Iemand tips om het nog enigzins draagelijk te maken
Het heeft tijd nodig. Cliche, maar toch. Ze zit in je 'systeem'. Tips? Vooral geen contact meer opnemen, óf je moet goede hoop hebben dat het nog goed komt. Maar houdt jezelf vooral niet voor de gek
A dirty mind is a joy forever
* Je kunt haar gaan haten voor de manier waarop ze het uitmaaktquote:Op zondag 30 april 2006 10:56 schreef Euronymous het volgende:
[...]
Iemand tips om het nog enigzins draagelijk te maken
* Je kunt je leven omgooien en elke dag inplannen met een nieuwe hobby
* Zoek zo snel mogelijk een nieuwe vriendin om je gevoel van eenzaamheid enigzins te verminderen.
* Probeer de spirituele hoek
* ... vul maar in.
Je hebt dus gewoon afleiding nodig...
Persoonlijk kies ik liever voor de harde weg en blijf de pijn confronteren totdat ik het de baas ben.
Doe eens wild ....
Raar eigenlijk, dat een topic je kan pakken, maarja tzal de common ground van de nauwelijks te verwerken ex zijn.
Mei 2005 uit gegaan, maandje uit, weer kort een maandje aan, en toen heb ik het definitief uitgemaakt omdat zij geen duidelijk kon geven of ze er uberhaupt nog wat in zag. 1,5 jaar samen geweest, beduidend minder dan de meeste in dit topic viel me op, maarja, daarvoor hebben we ook echt 2 jaar aangekloot tussen wederzijdse vriendjes/vriendinnetjes. Zij maakte hte trouwens de eerste keer uit, waarna we weer bij elkaar kwamen, en vervolgens maakte ik het uit omdat ik er op die manier geen toekomst meer in zag.
Op zich een clean break, maar er speelt meer mee, het bleek tijdens de eerste maand dat het uit was dat ze, dit vertelde ze op hte moment dat het weer aan ging. Dat ze wel met een ex van haar naar bed was geweest in de eerste week dat het uit was, "omdat ze wilde weten hoe dat geweest zou zijn." Ze zei dat ze nu wist wat ze niet wilde, en ze wilde me dus terug. Maarja, na een maand merkte ik dat het er niet beter op werd, we zaten al redelijk in een slop. Dus dat was voor mij de reden om het definitief uit te maken. Daarnaast bleek ook dat ze al 5 maanden aan ons twijfelde, en dus ook al contact met die ex had die haar aanspoorde het uit te maken omdat ze bij hem hoorde.
Tot 4 maanden terug spraken we elkaar nog wel regelmatig, en het was duidelijk dat zij mij ook niet vergeten was. Maar na een aantal pogingen om wat af te spreken, die om verscheidene redenen niet door gingen heb ik toen er geprobeerd een . achter te zetten doro niet meer contact te zoeken. Blijkbaar dacht zij er ook zo over, dus ik heb haar nu al 4 maand niet gesproken, laatste keer was oud&nieuw.
Maar ik heb het er nog steeds moeilijk mee, ik weet dat als zij er net zo voor zou kunnen gaan als ik, zij de meid voor mij zou zijn, met haar zag ik het op lange termijn ook zitten, samenwonen en de hele ramtam. En ergens van binnen voel i kdat zij er ook nog niet klaar mee is.
Ik heb dus heel erg de druk om contact te zoeken, maar ik doe het niet, mezelf voorhoudend dat zij dan wel contact had gezocht. En als zij die druk niet heeft het dan voor mij ook niet de moeite waard is om er moeite in te steken, omdat er dan alweer, nix van terecht zou komen.
FF van me afschrijven helpt wel, al zal er nog veel onduidelijk zijn. Ik hoor graag jullie mening hierover.
Mei 2005 uit gegaan, maandje uit, weer kort een maandje aan, en toen heb ik het definitief uitgemaakt omdat zij geen duidelijk kon geven of ze er uberhaupt nog wat in zag. 1,5 jaar samen geweest, beduidend minder dan de meeste in dit topic viel me op, maarja, daarvoor hebben we ook echt 2 jaar aangekloot tussen wederzijdse vriendjes/vriendinnetjes. Zij maakte hte trouwens de eerste keer uit, waarna we weer bij elkaar kwamen, en vervolgens maakte ik het uit omdat ik er op die manier geen toekomst meer in zag.
Op zich een clean break, maar er speelt meer mee, het bleek tijdens de eerste maand dat het uit was dat ze, dit vertelde ze op hte moment dat het weer aan ging. Dat ze wel met een ex van haar naar bed was geweest in de eerste week dat het uit was, "omdat ze wilde weten hoe dat geweest zou zijn." Ze zei dat ze nu wist wat ze niet wilde, en ze wilde me dus terug. Maarja, na een maand merkte ik dat het er niet beter op werd, we zaten al redelijk in een slop. Dus dat was voor mij de reden om het definitief uit te maken. Daarnaast bleek ook dat ze al 5 maanden aan ons twijfelde, en dus ook al contact met die ex had die haar aanspoorde het uit te maken omdat ze bij hem hoorde.
Tot 4 maanden terug spraken we elkaar nog wel regelmatig, en het was duidelijk dat zij mij ook niet vergeten was. Maar na een aantal pogingen om wat af te spreken, die om verscheidene redenen niet door gingen heb ik toen er geprobeerd een . achter te zetten doro niet meer contact te zoeken. Blijkbaar dacht zij er ook zo over, dus ik heb haar nu al 4 maand niet gesproken, laatste keer was oud&nieuw.
Maar ik heb het er nog steeds moeilijk mee, ik weet dat als zij er net zo voor zou kunnen gaan als ik, zij de meid voor mij zou zijn, met haar zag ik het op lange termijn ook zitten, samenwonen en de hele ramtam. En ergens van binnen voel i kdat zij er ook nog niet klaar mee is.
Ik heb dus heel erg de druk om contact te zoeken, maar ik doe het niet, mezelf voorhoudend dat zij dan wel contact had gezocht. En als zij die druk niet heeft het dan voor mij ook niet de moeite waard is om er moeite in te steken, omdat er dan alweer, nix van terecht zou komen.
FF van me afschrijven helpt wel, al zal er nog veel onduidelijk zijn. Ik hoor graag jullie mening hierover.
Daar heb je inderdaad een goed punt. Ik zit momenteel in een soortgelijke situatie. Maar ga nu gewoon wachten totdat zij contact gaat zoeken. Zo niet, dan is het echt voorbij...quote:Op maandag 1 mei 2006 20:23 schreef Jaymes het volgende:
Ik heb dus heel erg de druk om contact te zoeken, maar ik doe het niet, mezelf voorhoudend dat zij dan wel contact had gezocht. En als zij die druk niet heeft het dan voor mij ook niet de moeite waard is om er moeite in te steken, omdat er dan alweer, nix van terecht zou komen.
"Damn you, vile woman!"
Heb ik ook... met m'n ex en met m'n ex-huisgenoot. Alleen heb ik de laatste al ruim een jaar niet gezienquote:Op zondag 30 april 2006 01:09 schreef sitting_elfling het volgende:
Hmm, afgelopen dag mn ex gezien. Al mn haat gevoelens borrelden weer op. En dat terwijl ik het uitgemaakt heb, maak het overigens altijd uit. Maar damn, ik kan niet normaal nadenken als ik mn laatste 2 exen weer tegenkom. Al die haat en agressie die weer bovendrijft. Die tijd dat ik met hun heb gespendeert ipv in de kroeg zitten met vrienden. Bah
Maar als ik er aan denk komt ook die haat weer boven... en de slechte gedachten
Assumption is the mother of all fuckups.
Zeg. Wat doen jullie eigenlijk met de spulletjes die overblijven?
Ik heb nog een zilveren ring liggen met inscriptie, en wat doe ik met alle liefdesbrieven en kaartjes waarin hij me eeuwige trouw beloofde? Zal ik ze maar gewoon weggooien ofzo? Of zal ik alles in een doos bewaren? Uiteindelijk heb ik er toch niks meer aan nu, maar het was ooit wel lief bedoeld natuurlijk.
Oja, de verjaardagskalender met zijn familieleden en vrienden erop heb ik gisteren weggegooid en vervangen door een nieuwe. Net als het adresboekje. Heerlijk, dat soort dingen opruimen.
Ik heb nog een zilveren ring liggen met inscriptie, en wat doe ik met alle liefdesbrieven en kaartjes waarin hij me eeuwige trouw beloofde? Zal ik ze maar gewoon weggooien ofzo? Of zal ik alles in een doos bewaren? Uiteindelijk heb ik er toch niks meer aan nu, maar het was ooit wel lief bedoeld natuurlijk.
Oja, de verjaardagskalender met zijn familieleden en vrienden erop heb ik gisteren weggegooid en vervangen door een nieuwe. Net als het adresboekje. Heerlijk, dat soort dingen opruimen.
Ik bewaar dat soort dingen wel ja, het heeft toen veel voor me betekend ik hou het liever als aandenken aan die tijd, zou dat nooit zomaar weggooienquote:Op woensdag 3 mei 2006 22:20 schreef Burdie het volgende:
Zeg. Wat doen jullie eigenlijk met de spulletjes die overblijven?
Ik heb nog een zilveren ring liggen met inscriptie, en wat doe ik met alle liefdesbrieven en kaartjes waarin hij me eeuwige trouw beloofde? Zal ik ze maar gewoon weggooien ofzo? Of zal ik alles in een doos bewaren? Uiteindelijk heb ik er toch niks meer aan nu, maar het was ooit wel lief bedoeld natuurlijk.
Oja, de verjaardagskalender met zijn familieleden en vrienden erop heb ik gisteren weggegooid en vervangen door een nieuwe. Net als het adresboekje. Heerlijk, dat soort dingen opruimen.
Oh sh*t, ik heb ook nog een tas vol ROTZOOI van mijn ex. Ik heb toch echt de neiging om de boel ritueel te verbranden eigenlijk... Gelukkig komt de zomer eraan, dan kan ik de vuurkorf weer 's uit de schuur halen!
King illegal forest to pig wild kill in it a is!!!!
Heb het zelf ook allemaal bewaard. Kaartjes van zoveel weken/maanden bij elkaar dat soort dingen. Dat soort herinneringen kun je wel koesteren.
En een maand later voel ik me prima! Het is warempel gelukt om op vriendschappelijke basis verder te gaan, en we kunnen gewoon nog steeds lekker praten zonder dat er allerlei emoties bij komen kijken. Tenminste, aan mijn kant, geen idee of dat bij haar zo is, maar zo te merken is dat wel zo, dus dat is alleen maar fijn
Ben ik tenminste niet mijn beste vriendin kwijt (ook al is ze nu bij lange na niet meer mijn beste vriendin, een casual friend die me echt goed kent en een goede gesprekspartner is, is ook fijn om te hebben )
Ben ik tenminste niet mijn beste vriendin kwijt (ook al is ze nu bij lange na niet meer mijn beste vriendin, een casual friend die me echt goed kent en een goede gesprekspartner is, is ook fijn om te hebben )
Kind sir, would you be so kind as to hand me a toothpick, for I seem to have a piece of rottweiler stuck twixt my teeth.
Mijn ex geeft allemaal signalen af dat ze er nog niet klaar mee is. Toch zegt ze het wel te zijn...
Bij de Shell zocht ze meerdere malen oogcontact en zei ze gedag. Ik zweeg en keek allleen. Tegen mijn beste maat zegt ze dat ze gelukkiger dan ooit is. "Maaruh... zeg dat maar niet tegen Jagermeister". Vervolgens staat ze een paar dagen nadat ik haar ineens bij de Shell tegenkwam in MIJN stamkroeg.. zelf kwam ze daar niet graag. Afijn... ik spreek haar aan. Meteen weer die kille en koude attitude van haar. Ik denk: "Wacht jij maar eens ff. Ik zal jouw masker eens aftrekken aangezien je dat zelf niet doet"
Ik zei dus tegen haar: "Weet je... eigenlijk ben ik heel blij dat ik van je af ben". De tranen sprongen in haar ogen en ze werd compleet hysterisch (in een volle kroeg). "WEGWEZEN...OPPLEUREN...WEG WEG...IK SLA JE OP JE BEK .... WEG WEG... IK WIL JE NIET MEER ZIEN... NOOIT MEER... WEG"
Uh.. mevrouwtje schijnt het nog niet helemaal vergeten te zijn. Zou ze dan toch nog gevoelens voor me hebben? Ik heb haar inmiddels een afsluitende brief verstuurd. Zonder enig verwijt aan haar adres. Alleen aan mijn eigen adres.....
Ik snap er niets meer van.
Bij de Shell zocht ze meerdere malen oogcontact en zei ze gedag. Ik zweeg en keek allleen. Tegen mijn beste maat zegt ze dat ze gelukkiger dan ooit is. "Maaruh... zeg dat maar niet tegen Jagermeister". Vervolgens staat ze een paar dagen nadat ik haar ineens bij de Shell tegenkwam in MIJN stamkroeg.. zelf kwam ze daar niet graag. Afijn... ik spreek haar aan. Meteen weer die kille en koude attitude van haar. Ik denk: "Wacht jij maar eens ff. Ik zal jouw masker eens aftrekken aangezien je dat zelf niet doet"
Ik zei dus tegen haar: "Weet je... eigenlijk ben ik heel blij dat ik van je af ben". De tranen sprongen in haar ogen en ze werd compleet hysterisch (in een volle kroeg). "WEGWEZEN...OPPLEUREN...WEG WEG...IK SLA JE OP JE BEK .... WEG WEG... IK WIL JE NIET MEER ZIEN... NOOIT MEER... WEG"
Uh.. mevrouwtje schijnt het nog niet helemaal vergeten te zijn. Zou ze dan toch nog gevoelens voor me hebben? Ik heb haar inmiddels een afsluitende brief verstuurd. Zonder enig verwijt aan haar adres. Alleen aan mijn eigen adres.....
Ik snap er niets meer van.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Sorry, maar wat een kutstreek van je zeg!quote:Op donderdag 4 mei 2006 10:52 schreef jagermeister1 het volgende:
Ik denk: "Wacht jij maar eens ff. Ik zal jouw masker eens aftrekken aangezien je dat zelf niet doet"
Ik zei dus tegen haar: "Weet je... eigenlijk ben ik heel blij dat ik van je af ben".
Zij is er duidelijk nog niet overheen, iets wat jij notabene al door had, en in plaats van haar een beetje tegemoet te komen ga je het er nog een keertje in zitten wrijven!
Laat die meid liefdesverdriet hebben, ze zit je toch niet in de weg?
King illegal forest to pig wild kill in it a is!!!!
Ahum... Best een kutstreek inderdaad, maar hoe ze zich tegenover mij opstelde is ook een kutstreek. Zo doe je niet tegen iemand waar je bijna 6 jaar mee bent samengeweest. Maar goed... haar masker was iig af... dat moest ik gewoon ff doen. Ik moest achter haar ware gevoel zien te komen...al moest ik haar daarmee kwetsen. En als ze ff logisch had nagedacht, dan had ze geweten dat ik daar geen kont van meen.quote:Op donderdag 4 mei 2006 10:58 schreef Flibble het volgende:
[..]
Sorry, maar wat een kutstreek van je zeg!
Zij is er duidelijk nog niet overheen, iets wat jij notabene al door had, en in plaats van haar een beetje tegemoet te komen ga je het er nog een keertje in zitten wrijven!
Laat die meid liefdesverdriet hebben, ze zit je toch niet in de weg?
Heb haar allemaal gevoelige brieven geschreven. Alles wat ze kon was me afpoeieren. Tegen mijn maat zegt ze dat ze gelukker is dan ooit. Nou... dan zal zo'n opmerking van mij haar ook niet moeten raken. Sorry hoor, maar ik ben nu keihard tegen die griet geworden. Zij hard tegen mij, ik hard tegen haar. Voorlopig geen contact meer... wanneer ik haar zie zeg ik vriendelijk gedag, meer hoeft ze van mij niet meer te verwachten.
Edit: En ik wist dus nog niet zeker of ze verdriet had. We hadden elkaar 3 maanden niet gezien kerel. Ik had het daar heel moeilijk mee. Zij speelde mooi weer naar de buitenwereld, maar ondertussen.... dat blijkt maar weer. Nog steeds mis ik haar, maar ik ben wel zover dat ik nu aan mezelf denk. Ze moet niet denken dat ik dit spelletje nog langer meespeel. Over en uit nu. Het heeft te lang geduurd.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Het lijkt wel alsof je niet wilt dat ze gelukkig is, als zij mooi weer wilt spelen naar de buitenwereld heb je daar geen ene kont mee te maken. Gewoon een steek onder water als je het mij vraagtquote:
Dus tegen mijn beste maat zeggen dat ze gelukkiger is dan ooit is geen steek onder water?quote:Op donderdag 4 mei 2006 12:53 schreef Moja het volgende:
[..]
Het lijkt wel alsof je niet wilt dat ze gelukkig is, als zij mooi weer wilt spelen naar de buitenwereld heb je daar geen ene kont mee te maken. Gewoon een steek onder water als je het mij vraagt
Kom op zeg... dat Is infeite hetzelfde als wat ik heb gezegd. Net alsof zij niet weet dat het bij mij terecht zou komen. Ze deed dat er juist om!
Ik heb haar een hele nette brief geschreven om aan te geven dat het zo niet bedoeld is. Dat het beter is als we elkaar met rust laten. Dat ik wil dat ze gelukkig wordt en dat haar pijn doen het laatste is wat ik wil en dat ik het allemaal niet rot bedoel. Het is wel een brief die dus afsluitend is. Dat ik teveel goede herinneringen aan haar heb om nog op grond van oorlog verder te gaan.
Bovendien kwam ze met 2 gasten naar de kroeg. Provoceren? Ze kon op haar vingers natellen dat ik daar zou zijn. Wat kwam ze doen als ze nog niet tegen de confrontatie kan? Ik sprak haar echt netjes aan. Bood zelfs mijn excuses aan voor het feit dat ik bij de Shell geen gedag zei. Tja.. als je dan gelijk een arrogante en kille houding tegen me inzet, dan kun je verwachten dat er opmerkingen komen. Is dat zo raar? Ik probeerde juist na 3 maanden wederom normaal contact met haar te maken in de hoop dat we de boel eindelijk eens netjs konden uitpraten. De hoop dat het goed komt heb ik allang niet meer. Daarvoor heeft ze me te lang links laten liggen. Ze meent dus dat het over is, maar erover is ze blijkbaar niet.
[ Bericht 4% gewijzigd door jagermeister1 op 04-05-2006 13:38:40 ]
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Nee das inderdaad niet zo netjes van haar! Dat had je er niet bij gezegd!
BTW wel heel netjes van jou dat je haar die brief hebt gestuurd!
BTW wel heel netjes van jou dat je haar die brief hebt gestuurd!
King illegal forest to pig wild kill in it a is!!!!
Ok dat had ik idd niet begrepen, maar ik vraag me wel af waar jullie beide nou mee bezig zijn, ok je hebt nu een "afsluitbrief" gestuurd en doet nu een beetje alsof jij de volwassenheid zelve bent. Terwijl je eerst net zo leuk meedeed aan die spelletjes, ik bedoel stuur dan gelijk zo'n brief
Tja.. ik wilde het netjes afronden. Zij wil dat echt niet. Ze is niet voor rede vatbaar. Teken van zwakte? Ik weet het niet hoor....quote:Op donderdag 4 mei 2006 13:41 schreef Flibble het volgende:
Nee das inderdaad niet zo netjes van haar! Dat had je er niet bij gezegd!
BTW wel heel netjes van jou dat je haar die brief hebt gestuurd!
Ze heeft niet eens het fatsoen om op die brief te reageren. Hoeft ook niet, want hij is afsluitend. Heb lang genoeg als een hondje achter haar aangelopen om haar terug te krijgen of om het iig netjes in een laatste gesprek af te ronden. Nogmaals... ze kan niet communiceren. Zelfs haar eigen moeder weet niet wat er in haar koppie omgaat. Ze zegt dat ik volgens haar nog wel in haar hart zit, maar dat ze daar niet voor uit wil komen. Koppig typje.. (maar ze is ook wel lief, vindt ik nog steeds )
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Klopt, daar heb je gelijk in. Maar ik wilde haar terug en had het gevoel dat dat nog wel zou gaan lukken. Wel stom van me dat ik me daartoe verlaagd heb, maar dat staat ook in die afsluitende brief.quote:Op donderdag 4 mei 2006 13:48 schreef Moja het volgende:
Ok dat had ik idd niet begrepen, maar ik vraag me wel af waar jullie beide nou mee bezig zijn, ok je hebt nu een "afsluitbrief" gestuurd en doet nu een beetje alsof jij de volwassenheid zelve bent. Terwijl je eerst net zo leuk meedeed aan die spelletjes, ik bedoel stuur dan gelijk zo'n brief
Ik heb al meerdere brieven geschreven, maar die werden eveneens genegeerd. En dat waren zeer gevoelige brieven...
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Achja 't blijft natuurlijk pijnlijk dus reageer je nou eenmaal niet altijd volwassen, en dat zij geen reactie heeft gegeven zegt niet perse dat ze ze heeft genegeerd, misschien dat het voor haar wat meer duidelijkheid heeft gegeven maar toch ook wel snel verder wilt.quote:Op donderdag 4 mei 2006 13:56 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Klopt, daar heb je gelijk in. Maar ik wilde haar terug en had het gevoel dat dat nog wel zou gaan lukken. Wel stom van me dat ik me daartoe verlaagd heb, maar dat staat ook in die afsluitende brief.
Ik heb al meerdere brieven geschreven, maar die werden eveneens genegeerd. En dat waren zeer gevoelige brieven...
Inderdaad pijnlijk. Erg pijnlijk zelfs en uit wanhoop kun je inderdaad rare sprongen maken. Ik weet er alles van. Ik weet iig van mezelf dat ik die rare sprongen heb gemaakt. Daar heb ik mijn excuses voor aangeboden. Krijg ik later iig geen spijt dat ik dat nooit gedaan heb en dan weet zij ook dat ik niet alles zo bedoeld heb.quote:Op donderdag 4 mei 2006 14:12 schreef Moja het volgende:
[..]
Achja 't blijft natuurlijk pijnlijk dus reageer je nou eenmaal niet altijd volwassen, en dat zij geen reactie heeft gegeven zegt niet perse dat ze ze heeft genegeerd, misschien dat het voor haar wat meer duidelijkheid heeft gegeven maar toch ook wel snel verder wilt.
Maar goed.. ze heeft ze zeker gelezen. Ze zal misschien wel meer duidelijkheid hebben nu. Ik laat het nu lekker op zijn beloop allemaal. Mocht ze ooit nog spijt krijgen of wat dan ook, dan zie ik het vanzelf wel weer. Nu is het genoeg geweest. Ik ga verder.
Misschien dat ze zaterdag ook kwam om toch weer in contact te komen, maar zich toch op de een of andere manier (onbewust) de verkeerde houding aan heeft gemeten waardoor ik (misschien onbewust) weer op de kast wordt gejaagd en opmerkingen maak die kwetsend zijn. Zij had het van te voren misschien allemaal anders zien lopen in de kroeg en was die opmerking van mij een rake klap in het gezicht waardoor haar beeld van verzoening compleet was vervallen.
Waarschijnlijk vergezocht, maar je gaat toch nadenken na zo'n akkefietje..
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Echt alles bewaren? Ik heb van die IKEA-opbergdozen, dus ik denk dat ik dit weekend alles maar eens ga sorteren en alleen de leuke dingen ga bewaren, allemaal in één doos, zodat die ergens achteraan op zolder kan komen te staan. .quote:Op donderdag 4 mei 2006 00:10 schreef Madski het volgende:
Heb het zelf ook allemaal bewaard. Kaartjes van zoveel weken/maanden bij elkaar dat soort dingen. Dat soort herinneringen kun je wel koesteren.
.Altijd leuk voor de kleinkinderen .
Ik bewaar het ook hoor. Zijn toch bijna 6 jaar die je aan herinneringen hebt. Nu wegstoppen... later doet het geen pijn meer.quote:Op donderdag 4 mei 2006 14:39 schreef Burdie het volgende:
[..]
Echt alles bewaren? Ik heb van die IKEA-opbergdozen, dus ik denk dat ik dit weekend alles maar eens ga sorteren en alleen de leuke dingen ga bewaren, allemaal in één doos, zodat die ergens achteraan op zolder kan komen te staan. .
Altijd leuk voor de kleinkinderen .
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Het doet me ook geen pijn meer (het is al meer dan een jaar geleden), maar het lijkt me niet heel leuk voor een evt. serieuze nieuwe relatie. Hoewel ik het ook wel begrijp als hij dat soort spullen van z'n ex ergens heeft liggen, maar echt leuk zou ik het niet vinden.quote:Op donderdag 4 mei 2006 14:44 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Ik bewaar het ook hoor. Zijn toch bijna 6 jaar die je aan herinneringen hebt. Nu wegstoppen... later doet het geen pijn meer.
jagermeister, vanaf dat ik je eerste post hierboven las, was ik het met je eens. Erg gemeen van haar, en jouw reactie was terecht, vind ik. Ja, het is hard, maar als je dat niet had gedaan... hoe lang was ze dan nog doorgegaan met haar spelletjes?
Overigens, waarom maar zij wel gelukkig zijn, gelukkiger dan ooit zefs, en jij niet?
Ik zeg: goed gedaan, makker!
Overigens, waarom maar zij wel gelukkig zijn, gelukkiger dan ooit zefs, en jij niet?
Ik zeg: goed gedaan, makker!
Assumption is the mother of all fuckups.
Thanks... maarrrrr ik kan haar ergens ook wel weer begrijpen. Ik heb een mooie doch trieste theorie:quote:Op donderdag 4 mei 2006 15:48 schreef LadyXochi het volgende:
jagermeister, vanaf dat ik je eerste post hierboven las, was ik het met je eens. Erg gemeen van haar, en jouw reactie was terecht, vind ik. Ja, het is hard, maar als je dat niet had gedaan... hoe lang was ze dan nog doorgegaan met haar spelletjes?
Overigens, waarom maar zij wel gelukkig zijn, gelukkiger dan ooit zefs, en jij niet?
Ik zeg: goed gedaan, makker!
Ik heb haar een week voor het uitging gezegd dat ik twijfel of ik wel met haar oud wil worden, een huis wil kopen. Dat ik twijfelde of ik haar wel als de moeder van mijn kinderen kon zien.
Dat zal ongetwijfeld heel hard zijn aangekomen. Mogelijk dacht zij er juist heeeel anders over en heeft ze uit zelfbescherming zichzelf zo opgesteld zoals ze de afgelopen periode heeft gedaan. Ze zag misschien in dat ze niet verder kon met iemand die aan haar twijfelt.
Ze heeft de rollen omgedraaid toen ik haar terugwilde. Diep in haar hart zou ze dat misschien ook wel willen, maar ze wist dat ik twijfel. Ze weet waarschijnlijk ook dat die twijfel niet zomaar ineens weg kan zijn of dat ie ooit weer terugkomt. Wellicht dat dat de reden is waarom ze zich zo afsluit. Ze wil nu doen alsof het haar niet geraakt heeft. Alsof zij degene is die nu gelukkig is, terwijl ik denk dat ze juist degene is waarvan haar toekomstbeeld gesloopt is.
Eigenlijk heb ik na deze theorie best wel medelijden met haar. Ze is alles kwijt. Haar huisje, een groot deel van haar spulletjes de katjes. Begin januari had ze het nog over een koophuis met een tuintje enzo.
Kortom.. misschien heb ik eigenlijk wel helemaal geen reden om boos op haar te zijn. Ik denk dat die meid intens verdrietig is (geweest). Zelfs haar moeder weet het niet, of wil het mij niet laten weten. Ze is daarom ook zo fanatiek in het uitgaan geworden terwijl ze eerst een huismus was. Ontsnappen aan de realiteit, vluchten voor het verdriet. Onder de mensen zijn om je gevoelens weg te kunnen stoppen.
Ik ben bang dat dit inderdaad de reden is van haar hele gedrag. Het zou iig een heeele goede verklaring kunnen zijn. Ze had ook opzeker een kinderwens. Ze heeft al vaker aangegeven binnen nu en een x aantal jaar moeder te willen worden van op zijn minst 1 kind. Een koophuis stond al eerder op haar wensenlijstje, maar ik ben daar nooit echt op in gegaan aangezien we net in een huurwoning zaten. Bovendien had ik nog geen vastigheid op mijn werk.
Al met al snap ik dat dit ontzettend zeer gedaan moet hebben. Ze zal voor ze besloot weg te gaan veel nagedacht hebben over wat ik gezegd heb. Ook zal ze van die of gene een advies gekregen hebben dat negatief voor mij uit zou pakken. Daar twijfel ik nu niet meer aan.
En .. ja! Ik had echt die twijfels. Ik had al langer twijfels. Ze was lief, maar of ze HET meisje voor mij was. Nee... daar was ik nooit over uit met mezelf. Heel frustrerend kan ik je vertellen. Je houdt van iemand en wil haar absoluut niet kwijt, maar toch...
Dat zij de knoop heeft doorgehakt is uiteindelijk alleen maar stoer van haar. Kwestie van ballen tonen die ik niet durfde te tonen denk ik. Wat een inzichten op de donderdagmiddag zeg....
Diep in mijn hart wil ik haar nogsteeds terug, maar die twijfels zijn er nog. Ik weet het gewoon niet. Het is iig wel zo dat ik niet meer zo in een dal zit. Daar ben ik gelukkig wel redelijk uitgeklommen.
Het werd tijd zullen een aantal wel opmerken
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Bij twijfel altijd nee, zegt men wel eens
Kan nu misschien ook goed advies zijn, want wat als je toch ja doet en er later achterkomt dat het nee had moeten zijn? Dan weer al die pijn. En het is de tweede keer echt niet minder pijnlijk, hoor, neem dat maar van me aan.
Ik kan me ook heel goed voorstellen dat zij je terug wil. Of misschien juist niet, maar hoe dan ook is haar gedrag niet goed te praten. Wel lief dat je het probeert
Het is in ieder geval gebeurd en het is niet meer terug te draaien. En zeker na die brief van jou weet zij hoe het zit. Dus als ze nog excuses wil aanbieden voor haar gedrag (en ik vind dat ze dat zou moeten doen, want ik neem aan dat je in die brief hebt gezegd dat ze jou pijn deed met haar gedrag en jij hebt ook gezegd dat het jou speet, van bij de Shell en in de kroeg), is dat aan haar.
Niet meer achteraan gaan, geen contact zoeken (deed jij toch al niet, geloof ik)... als zij dat wel doet, vind ik dat dat alleen kan als ze niet meer zo stom doet. Jij zal het in ieder geval niet meer doen. Dat gevoel krijg ik tenminste.
Kan nu misschien ook goed advies zijn, want wat als je toch ja doet en er later achterkomt dat het nee had moeten zijn? Dan weer al die pijn. En het is de tweede keer echt niet minder pijnlijk, hoor, neem dat maar van me aan.
Ik kan me ook heel goed voorstellen dat zij je terug wil. Of misschien juist niet, maar hoe dan ook is haar gedrag niet goed te praten. Wel lief dat je het probeert
Het is in ieder geval gebeurd en het is niet meer terug te draaien. En zeker na die brief van jou weet zij hoe het zit. Dus als ze nog excuses wil aanbieden voor haar gedrag (en ik vind dat ze dat zou moeten doen, want ik neem aan dat je in die brief hebt gezegd dat ze jou pijn deed met haar gedrag en jij hebt ook gezegd dat het jou speet, van bij de Shell en in de kroeg), is dat aan haar.
Niet meer achteraan gaan, geen contact zoeken (deed jij toch al niet, geloof ik)... als zij dat wel doet, vind ik dat dat alleen kan als ze niet meer zo stom doet. Jij zal het in ieder geval niet meer doen. Dat gevoel krijg ik tenminste.
Assumption is the mother of all fuckups.
Ik zal zeker geen contact meer opnemen. Zij zal het ook niet meer doen denk ik. Ze heeft haar besluit al lang en breed genomen. Ze kan gewoon niet meer verder met mij. Daar zou ze alleen maar onzeker van worden.quote:Op donderdag 4 mei 2006 16:18 schreef LadyXochi het volgende:
Bij twijfel altijd nee, zegt men wel eens
Kan nu misschien ook goed advies zijn, want wat als je toch ja doet en er later achterkomt dat het nee had moeten zijn? Dan weer al die pijn. En het is de tweede keer echt niet minder pijnlijk, hoor, neem dat maar van me aan.
Ik kan me ook heel goed voorstellen dat zij je terug wil. Of misschien juist niet, maar hoe dan ook is haar gedrag niet goed te praten. Wel lief dat je het probeert
Het is in ieder geval gebeurd en het is niet meer terug te draaien. En zeker na die brief van jou weet zij hoe het zit. Dus als ze nog excuses wil aanbieden voor haar gedrag (en ik vind dat ze dat zou moeten doen, want ik neem aan dat je in die brief hebt gezegd dat ze jou pijn deed met haar gedrag en jij hebt ook gezegd dat het jou speet, van bij de Shell en in de kroeg), is dat aan haar.
Niet meer achteraan gaan, geen contact zoeken (deed jij toch al niet, geloof ik)... als zij dat wel doet, vind ik dat dat alleen kan als ze niet meer zo stom doet. Jij zal het in ieder geval niet meer doen. Dat gevoel krijg ik tenminste.
Die brief was absoluut zonder verwijten naar haar. Ik wilde dat gewoon niet meer. We hebben elkaar langzaamaan kapot zitten maken en ik wil dat dat nu maar eens afgelopen is. Als ze logisch redeneert zal ze wel inzien dat ze zelf ook fouten heeft gemaakt. Het gaat om vergeven. Ik kan haar vergeven. Misschien dat er een dag komt dat ze mij ook kan vergeven. Ik wil het nu laten rusten... ik wil haar geen trap na geven. Dat heb ik al genoeg gedaan.
Dit komt nooit meer goed. Er is teveel gebeurd en nu moeten we allebei verder. En voor allebei komt er vast wel weer iets moois op het pad. Daar twijfel ik niet meer aan
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Jagermeister, ik wil even zeggen dat ik trots op je ben! Ik vind het knap van je dat je eindelijk haar eens aan hebt durven vallen na alles wat zij de afgelopen tijd gedaan heeft.
ik lees nog steeds mee, misschien hier binnenkort even een update maar heb ik nu geen zin in. Korte samenvatting: nog steeds geen contact, voel me meestal ok
ik lees nog steeds mee, misschien hier binnenkort even een update maar heb ik nu geen zin in. Korte samenvatting: nog steeds geen contact, voel me meestal ok
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Thanks, maar het was geen aanval hoor Eerder een manier om dat masker eens af te zetten.quote:Op donderdag 4 mei 2006 18:50 schreef Lips het volgende:
Jagermeister, ik wil even zeggen dat ik trots op je ben! Ik vind het knap van je dat je eindelijk haar eens aan hebt durven vallen na alles wat zij de afgelopen tijd gedaan heeft.
ik lees nog steeds mee, misschien hier binnenkort even een update maar heb ik nu geen zin in. Korte samenvatting: nog steeds geen contact, voel me meestal ok
Goed te horen dat je je meestal ok voelt! Zie je... alles slijt. Tijd is het toverwoord!
Ik heb fans!!quote:Op donderdag 4 mei 2006 18:57 schreef LadyXochi het volgende:
voor Lips en jager!
Jullie mogen... als jullie willen..... best een fanclub oprichten. Ik stuur dan wel gedragen ondergoed op voor de trouwste leden
Eventueel is er ook nog wel een exclusieve "Meet and Greet" te regelen
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
quote:Op donderdag 4 mei 2006 20:37 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Ik stuur dan wel gedragen ondergoed op voor de trouwste leden
Opt-out
Assumption is the mother of all fuckups.
Ik moet toegeven dat ik bij 1 ex ook 'wraakgevoelens' had. tot ik al heel snel tot de ontdekking kwam dat dat dus betekende dat het me wat deed. Ik was daar meteen klaar mee. Het enige wat ik gedaan heb een week nadat het uit was en hij melde dat hij het niet aan kon was zijn spullen en kleren etc in de container te pleuren die een dag later geleegd werd. Toen was ik echt opgelucht. (ik was degene die het uitmaakte)
Bij de andere exen (het klinkt veel maar is niet zo) is het goed gegaan. wel verdriet in het begin maar uiteindelijk met 2 nog af en toe contact. de andere heeft in overleg met mij waar ik ook achter sta besloten geen contact meer te hebben. Ik ben gelukkig zo.
Ik hoor hier wel veel 'oog om oog, tand om tand' stukjes en dat verbaasd me. Jullie zijn er dus zelf nog niet klaar mee. Haat en liefde liggen nu eenmaal heel dicht bij elkaar. Iemand die je niets doet kun je ook niet haten
Good luck 2 all of u
Bij de andere exen (het klinkt veel maar is niet zo) is het goed gegaan. wel verdriet in het begin maar uiteindelijk met 2 nog af en toe contact. de andere heeft in overleg met mij waar ik ook achter sta besloten geen contact meer te hebben. Ik ben gelukkig zo.
Ik hoor hier wel veel 'oog om oog, tand om tand' stukjes en dat verbaasd me. Jullie zijn er dus zelf nog niet klaar mee. Haat en liefde liggen nu eenmaal heel dicht bij elkaar. Iemand die je niets doet kun je ook niet haten
Good luck 2 all of u
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Klopt... daar ben ik ook van overtuigd. Ik geef eerlijk toe, ook naar mijn ex, dat ze nog diep in mijn hart zit. Tegen mij zegt ze via email dat ik allang uit haar hart ben na wat er allemaal gezegd is door mij. Toch frapant dat ze dan zo hysterisch wordt van een opmerking.quote:Op vrijdag 5 mei 2006 11:22 schreef Mickeys het volgende:
Ik hoor hier wel veel 'oog om oog, tand om tand' stukjes en dat verbaasd me. Jullie zijn er dus zelf nog niet klaar mee. Haat en liefde liggen nu eenmaal heel dicht bij elkaar. Iemand die je niets doet kun je ook niet haten
Good luck 2 all of u
Iemand tips om haar boosheid te laten afnemen, zodat we toch eens met elkaar kunnen babbelen zonder bonje? Die brief heeft misschien wel geholpen.. zondag verstuurd. Natuurlijk moet ie even op haar inwerken. Misschien heeft ze hem wel gewist en niet eens gelezen, maar eerlijk gezegd ga ik daar niet vanuit.
Denk ook niet dat ze contact op zal nemen. Ik zal haar dus wederom eens tegen het lijf moeten lopen.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ik ben nou een jaar en 2 weken min een dag geleden gedumpt (het feit dat ik dat precies weet zegt al genoeg...) en ik koester nog steeds diepe wraakgevoelens voor hem!quote:Op vrijdag 5 mei 2006 11:22 schreef Mickeys het volgende:
Ik hoor hier wel veel 'oog om oog, tand om tand' stukjes en dat verbaasd me. Jullie zijn er dus zelf nog niet klaar mee. Haat en liefde liggen nu eenmaal heel dicht bij elkaar. Iemand die je niets doet kun je ook niet haten
Aan de ene kant kan ik het niet uitstaan dat hij me blijkbaar nog steeds iets doet, vooral na de manier waarop hij me gedumpt heeft. Maar toch kan ik de gedachte aan een fles benzine met aansteker in combinatie met zijn auto niet onderdrukken...
Nee zonder dollen, ik heb na een jaar nog steeds een hekel aan hem en ik zou hem ook niet graag tegen het lijf lopen met z'n nieuwe vlam..
King illegal forest to pig wild kill in it a is!!!!
Mijn vraag aan jou:quote:Op vrijdag 5 mei 2006 11:45 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Klopt... daar ben ik ook van overtuigd. Ik geef eerlijk toe, ook naar mijn ex, dat ze nog diep in mijn hart zit. Tegen mij zegt ze via email dat ik allang uit haar hart ben na wat er allemaal gezegd is door mij. Toch frapant dat ze dan zo hysterisch wordt van een opmerking.
waarom moet je ook zo'n opmerking maken? probeer het positiever te benaderen dan je nu doet. Haar reactie kan ik ook inkomen
Zoals ik net al aangaf, probeer het ietwat positiever te benaderen hoe moeilijk het ook is. en dat het moeilijk is kan ik je verzekeren. Waar ik nog goed contact mee heb zo af en toe is mijn ex-man. zie ook het stukje wat ik geschreven heb :linkquote:Iemand tips om haar boosheid te laten afnemen, zodat we toch eens met elkaar kunnen babbelen zonder bonje? Die brief heeft misschien wel geholpen.. zondag verstuurd. Natuurlijk moet ie even op haar inwerken. Misschien heeft ze hem wel gewist en niet eens gelezen, maar eerlijk gezegd ga ik daar niet vanuit.
Het is niet het makkelijkste maar het zou reden genoeg zijn voor een 'oog om oog, tand om tand' actie
Probeer je hoofd koel te houden, dat is het enige wat ik je mee kan gevenquote:Denk ook niet dat ze contact op zal nemen. Ik zal haar dus wederom eens tegen het lijf moeten lopen.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Blijkbaar zit hij nog heel diep en zou je misschien ergens willen dat hij bij je was cq 100% voor jou koos. Helaas is de werkelijkheid anders. Je moet niet bang zijn om hem met haar tegen te komen. Probeer er boven te staan. Hij laat iets supergafs lopen. Kan die arme stakker ook niks aan doen, blijkbaar het IQ van een ..... (vul zelf maar in)quote:Op vrijdag 5 mei 2006 11:55 schreef Flibble het volgende:
[..]
stukje
Nee zonder dollen, ik heb na een jaar nog steeds een hekel aan hem en ik zou hem ook niet graag tegen het lijf lopen met z'n nieuwe vlam..
Ook jij succes!
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Ik kan me haar reactie zeer zeker voorstellen als het haar nog aan het hart gaat. Waarom ik zo reageerde:quote:Op vrijdag 5 mei 2006 12:43 schreef Mickeys het volgende:
[..]
Mijn vraag aan jou:
waarom moet je ook zo'n opmerking maken? probeer het positiever te benaderen dan je nu doet. Haar reactie kan ik ook inkomen
Ik denk zelf dat haar houding.. die ijskoude afstandelijke en arrogante houding mijn reactie getriggerd heeft. Ik kwam echt alleen om een praatje te maken op haar af. Ik zei dat het me spijt dat ik geen gedag had gezegd toen ik haar eerder die week voor het eerst sinds 3 maanden tegen het lijf liep. Ze zei toen tegen mij iets. Wat precies weet ik geen eens meer, maar dat maakte me kwaad ofzo. Daardoor gooide ik die opmerking meteen voor haar voeten. Eigenlijk zonder erbij na te denken, maar toch ook misschien om te zien hoe ze zou reageren. Een I don't care houding na die opmerking had mij doen inzien dat ik helemaal uit haar leven ben verdwenen, maar het tegendeel gebeurde.
Je moet niet vergeten dat ik tot op die dag echt geen idee had of ze er mee zou zitten of niet. Ik was dus ergens blij met haar reactie. Toch geeft ze niets toe. Echt een koppige meid hoor. Je kunt toch gewoon je gevoelens bespreken. Ze weet van mij ook dat ik het er moeilijk mee heb. Ik zeg dat eerlijk.
Mijn benadering was positief. Echter die sloeg snel om in een negatieve benadering. Volgende keer zal ik gewoon weglopen als ze zo'n houding erop na houdt. Dan maar geen gesprek. Maar je hebt gelijk, de volgende keer hou ik mij gewoon inquote:Zoals ik net al aangaf, probeer het ietwat positiever te benaderen hoe moeilijk het ook is. en dat het moeilijk is kan ik je verzekeren. Waar ik nog goed contact mee heb zo af en toe is mijn ex-man. zie ook het stukje wat ik geschreven heb :link
Het is niet het makkelijkste maar het zou reden genoeg zijn voor een 'oog om oog, tand om tand' actie
Zal ik zeker proberen, want dit was gewoon kut met de grote K.quote:Probeer je hoofd koel te houden, dat is het enige wat ik je mee kan geven
Ik heb wel geschreven dat ik haar gedag zal zeggen, maar dat ik haar verder wel met rust laat en dus geen reacties zal uitlokken. Als ik dan toch weer op haar afstap kom ik niet realistisch meer over he.
Beter dat ik het nu laat rusten. Ik zie wel of we ooit nog in contact met elkaar komen.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Als ik het even op mezelf betrek (ja ik ben van het vrouwelijk geslacht) dan moet ik toegeven dat ik zeer eigenwijs en koppig ben. Wel heb ik wat wijsheid soms in pacht en weet dat impulsieve acties in deze situaties niet goed zijn. Je zit immers niet goed in je vel en dan reageer je makkelijk heel kribbig. Heel goed te begrijpen. Persoonlijk vind ik het goed dat de mannen hier posten. Het is niet voor niets dan mannen van mars komen en vrouwen van venus. Je moet elkaar ergens tussenin tegen komen en begrip voor elkaar op te brengen.quote:
Ga eens rustig in de tuin of op je balkon zitten in je uppie en probeer je eens in de ander te verplaatsen. Immers ken je de ander al een tijd en in de goeie ouwe tijd hadden jullie ooit wel begrip voor elkaar. Andersom geldt dat natuurlijk ook.
Het is nog nooit zo donker geweest of er komt wel weer licht is een uitspraak waar ik achter sta, maar pas op, 1 keer heb ik dat gedacht... en toen dacht ik dat het niet donkerder kon worden... Helaas het kon, maar daar heb ik dan het positieve uit gehaald. Zeker nadat ik gehoord had van de kanker genezen te zijn maar! dat dit veroorzaakt was doordat 1 van de partners wisselende sexuele contacten had. Ik was het niet dus dan is de rekensom makkelijk. Ondanks dit alles heb ik nog steeds contact met mijn exman. niet dat het soepel is gegaan, maar gaande weg hebben we beiden ons eigen leven weer opgebouwd en meer begrip voor elkaar gekregen. Dit heeft wel een jaar of wat geduurd, maar de grondslag was natuurlijk ook niet niks.
Kop op en probeer de dingen in het mooie zonnetje te zetten. stapje voor stapje en niet alles tegelijk opgelost willen hebben. Het maakt niet uit of zij nu wel of geen gevoelens voor je heeft. Zij heeft besloten dat ze geen relatie meer met je wil en zegt misschien wel uit stoerheid dat ze over je heen is. Omdat ze je kent!!!
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Thanx!quote:Op vrijdag 5 mei 2006 12:48 schreef Mickeys het volgende:
[..]
Blijkbaar zit hij nog heel diep en zou je misschien ergens willen dat hij bij je was cq 100% voor jou koos. Helaas is de werkelijkheid anders. Je moet niet bang zijn om hem met haar tegen te komen. Probeer er boven te staan. Hij laat iets supergafs lopen. Kan die arme stakker ook niks aan doen, blijkbaar het IQ van een ..... (vul zelf maar in)
Ook jij succes!
Het idiote is dus dat ik hem helemaal niet terug wil omdat ik weet dat er van alles niet klopte in onze relatie. Wat dat betreft ben ik ook blij dat ik nu weer op mijn eigen benen sta, maar op een of andere manier kan ik het gewoon nog steeds niet verkroppen wat hij me toen geflikt heeft. Ik vertrouwde hem volledig en hij dumpte me niet alleen nee hij moest er ook nog eens flink inwrijven dat hij een nieuwe betere leukere mooiere vriendin had gevonden...
King illegal forest to pig wild kill in it a is!!!!
zucht, definitief besluiten dat het echt over is en ook niet meer goed komt.. Terwijl je nog zoveel van haar hou.. life's a bitch
and then you die!
Bij mij speelt het nog te vaak. Feit is dat dit mijn eerste relatie was.
Heeft de eerste breuk bij iemand een ander gevoel gegeven dan andere relaties?
Bij mij speelt het nog te vaak. Feit is dat dit mijn eerste relatie was.
Heeft de eerste breuk bij iemand een ander gevoel gegeven dan andere relaties?
A dirty mind is a joy forever
Oh ja. The first scar is the deepest. De andere waren stukken minder verdrietig.quote:Op zondag 7 mei 2006 23:17 schreef korenwolfje het volgende:
Heeft de eerste breuk bij iemand een ander gevoel gegeven dan andere relaties?
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Daarintegen onthou je de deepest scar alsof het je eerste was. Want in vergelijking verbleken alle voorgaande.quote:Op maandag 8 mei 2006 11:19 schreef sadisticembrace het volgende:
Oh ja. The first scar is the deepest. De andere waren stukken minder verdrietig.
Doe eens wild ....
De deepest scar zeg dat wel ja....
(heb onderstaand al eens eerder gepost maar nu wordt t ff lastig dus moet ik het kwijt)
Ben nu al een tijdje met een andere meid (5 maanden) aan het daten, ze zeggen dat ze gek op me is, ze geeft ook de signalen af (onbewust of niet). Toch toen ik het haar rechtstreeks vroeg wist ze niet wat ze wou; een relatie kan ze niet voor 100% aangaan nu..... af en toe wil ze zoenen maar ze wil me niet kwetsen....
We doen veel dingen en ze vind het het erg plezierig als ik bel; logisch aandacht ! We gaan zelfs met zijn 2een op vakantie.
Echter nadat ik nu haar 3 keer heb duidelijk gemaakt wel verliefd op haar te zijn is het net alsof ze met die gevoelens speelt terwijl ze niet zo'n type is; koosnaampjes (liefie, lieverd, honey over de telefoon) en allemaal in de wetenschap dat ik verliefd ben. Ik heb zelfs haar stiefmoeder benaderd en die bevestigde het een en ander; nl. dat ze wel gek op me was.
Het probleem is;
- dat ze me niet af heeft gewezen, ik heb (foute?) hoop en nu heb IK er strontgenoeg van en zeg langzaam doei !,
- ik het idee begin te krijgen echt achter haar aan te lopen,
Ik moet voor mezelf kiezen en die gevoelens dumpen, ik ga kapot zo.
iemand nog een wijs advies of ervaring met het geheel ?
(heb onderstaand al eens eerder gepost maar nu wordt t ff lastig dus moet ik het kwijt)
Ben nu al een tijdje met een andere meid (5 maanden) aan het daten, ze zeggen dat ze gek op me is, ze geeft ook de signalen af (onbewust of niet). Toch toen ik het haar rechtstreeks vroeg wist ze niet wat ze wou; een relatie kan ze niet voor 100% aangaan nu..... af en toe wil ze zoenen maar ze wil me niet kwetsen....
We doen veel dingen en ze vind het het erg plezierig als ik bel; logisch aandacht ! We gaan zelfs met zijn 2een op vakantie.
Echter nadat ik nu haar 3 keer heb duidelijk gemaakt wel verliefd op haar te zijn is het net alsof ze met die gevoelens speelt terwijl ze niet zo'n type is; koosnaampjes (liefie, lieverd, honey over de telefoon) en allemaal in de wetenschap dat ik verliefd ben. Ik heb zelfs haar stiefmoeder benaderd en die bevestigde het een en ander; nl. dat ze wel gek op me was.
Het probleem is;
- dat ze me niet af heeft gewezen, ik heb (foute?) hoop en nu heb IK er strontgenoeg van en zeg langzaam doei !,
- ik het idee begin te krijgen echt achter haar aan te lopen,
Ik moet voor mezelf kiezen en die gevoelens dumpen, ik ga kapot zo.
iemand nog een wijs advies of ervaring met het geheel ?
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Er zijn succesverhalen in zulke situaties, maar alleen als de persoon in jouw situatie onzettend veel geduld heeft en geen gekke dingen doet zoals uitmaken vanwege de pijn. Maar ik denk dat de kans vrij klein is als jij je nu al zo voelt.... want dat gaat ze merken en dan wordt ze extra voorzichtig en neemt ze juist meer afstand.quote:Op maandag 8 mei 2006 12:03 schreef h_vreman het volgende:
De deepest scar zeg dat wel ja....
.....
Ik moet voor mezelf kiezen en die gevoelens dumpen, ik ga kapot zo.
iemand nog een wijs advies of ervaring met het geheel ?
Doe eens wild ....
Nou ja, toch weer een keer een update.
Voor de mensen die de oude topics niet doorgelezen hebben:
In die periode voelde ik me echt klote en was ik regelmatig in dit topic te vinden...
Maar na een tijdje had ik me er bij neergelegd. Ik ging veel dingen doen met mijn vrienden. En had er zo waar een beetje vrede mee.
Toen kwam ze weer met dit:
Weer een paar weken elkaar wel gesproken, maar zeer weinig gezien. Tot 2 weken terug. Toen vonden we toch allebei dat we elkaar weer wat vaker moesten gaan zien, aangezien ik haar miste en zij mij ook. Dus we moesten het maar proberen.
Vorige weekend was ze bij mij een avondje. Was heel gezellig en vertrouwt. Verder niks gebeurd. alleen gekust, toen ze weg ging.
Kwam ik begin dit weekend bij haar. Had ze opeens bijna geen aandacht voor mij. En toen ik maar naar huis ging, gaf ze me niet eens een afscheidskusje.
Ik dacht: "WTF? doe je nou? "
Ik zei: niets en liep beetje verstrooit weg.
Komt ze me achterna en hebben we nog even een gesprek over hoe het nu zit.
Ik zeg zo van: "waarom doe je nou in godsnaam zo moeilijk, en zeg je niet gewoon wat je wil, ik word echt helemaal gek van jouw! Je moet nu echt even duidelijk zijn"
Zij: "Ja, ik weet het ook allemaal niet. Soms voel ik wel heel veel voor je, en soms niet"
Ik: "nou ja doei dan maar"
Ik daarna nog even met haar aan de telefoon gehangen.
Zegt ze van dat ze het wel wil proberen, maar dat het in stapjes moet. Stapjes? we kennen elkaar al fuckin' 3 jaar door en door. Hoezo moet het zo lelijk?
Heb ik haar gister aan de telefoon.
Ik: "Ik heb er eigenlijk genoeg van, van dit gedoe, steeds maar waar dat vage gedoe, je moet eerst maar eens bedenken wat je nu eigenlijk wil, en als je het weet moet je maar bij mij komen."
Zij: "ik weet wat ik wil, ik wil dat het goed komt..."
Ik: "en ik wil me niet meer zo kut voelen"
Zij: "mag ik je nog wel bellen deze week, en zie ik je volgend weekend?"
Ik: "Je ziet maar, doei schat "
Om een lang verhaal kort te maken en samen te vatten:
Ik vind het zo'n ontiegelijk kl*te situatie. En ze doet zo ontiegelijk iritant. ze weet gewoon niet wat ze wil, en wat ze voelt. Ik wordt er gewoon gestoord van ...
Bedankt voor het lezen
Voor de mensen die de oude topics niet doorgelezen hebben:
Om die reden hebben we gezegt dat we elkaar maar even niet moesten zien en dan kijken hoe het zou gaan.quote:Op donderdag 23 maart 2006 15:04 schreef Gi1337 het volgende:
Hmm, toch ook maar een keer jullie advies vragen:
Ik heb al 3 jaar een relatie gehad met een schat van een meid... Nooit problemen gehad.
Totdat ze een half jaar geleden is verhuisd voor haar studie.. nu is het 3 uur reizen van deur.
Op zich niet erg, maar het punt is dat we elkaar door de weeks zelden kunnen zien. allebei druk met school, stage, sport.. dus we zien elkaar nu alleen in het weekend meestal maar 1 dagje / avondje / nachtje. Zij heeft daar een heel eigen leven weer opgebouwd. Nieuwe vrienden etc. en dat is ook goed voor haar.
Op een gegeven moment kregen we steeds ruzie om domme dingen.. zo van "waarom kom je dit weekend weer niet naar mij" etc. En nu hebben we samen besloten dat het toch niet meer zo verder kon. Dat het niet meer zo leuk was als "vroeger"... Het is nu 3 weken "uit". We bellen nog wel enzo en ik heb haar weinig gezien. Maar ik denk echt elke dag nog wel aan haar.
In die periode voelde ik me echt klote en was ik regelmatig in dit topic te vinden...
Maar na een tijdje had ik me er bij neergelegd. Ik ging veel dingen doen met mijn vrienden. En had er zo waar een beetje vrede mee.
Toen kwam ze weer met dit:
Dat snapte ze op zich wel.quote:Op dinsdag 4 april 2006 08:54 schreef Gi1337 het volgende:
Hmmm, vrouwen...
Belt ze me gister op. Zegt ze dat ze me mist en dat ze niet zonder mij kan. en dat ze spijt heeft dat ze bijna 6 weken heeft "genegeerd". Ze zegt dat het komt omdat ze te veel aan der kop heeft gehad. (tentamens enzo).
Maar ze kan mij niet wijs maken dat ze ze doordat ze gestressed is, opeens niet meer wil dat ik bij haar blijf slapen, en dat ze niet genoeg voor mij voelt om een ralatie te hebben. En dat het gewoon niet werkt. En nu van de ene op de andere dag loopt ze te huilen aan de telefoon dat ze het allemaal zo jammer vindt en dat ze me mist. En dat ze nu verliefd is als ze aan mij denkt.
Ik heb gezegd dat ik ff helemaal niks wou. dat ik me de afgelopen 5 weken enorm kut gevoeld heb. en dat ik nu net een beetje weer normaal begon te voelen. En dat ik het niet geloof dat je 6 weken niks wil en dan van de ene op de andere dag opeens weer overal spijt van heeft.
Heel iritant!
Weer een paar weken elkaar wel gesproken, maar zeer weinig gezien. Tot 2 weken terug. Toen vonden we toch allebei dat we elkaar weer wat vaker moesten gaan zien, aangezien ik haar miste en zij mij ook. Dus we moesten het maar proberen.
Vorige weekend was ze bij mij een avondje. Was heel gezellig en vertrouwt. Verder niks gebeurd. alleen gekust, toen ze weg ging.
Kwam ik begin dit weekend bij haar. Had ze opeens bijna geen aandacht voor mij. En toen ik maar naar huis ging, gaf ze me niet eens een afscheidskusje.
Ik dacht: "WTF? doe je nou? "
Ik zei: niets en liep beetje verstrooit weg.
Komt ze me achterna en hebben we nog even een gesprek over hoe het nu zit.
Ik zeg zo van: "waarom doe je nou in godsnaam zo moeilijk, en zeg je niet gewoon wat je wil, ik word echt helemaal gek van jouw! Je moet nu echt even duidelijk zijn"
Zij: "Ja, ik weet het ook allemaal niet. Soms voel ik wel heel veel voor je, en soms niet"
Ik: "nou ja doei dan maar"
Ik daarna nog even met haar aan de telefoon gehangen.
Zegt ze van dat ze het wel wil proberen, maar dat het in stapjes moet. Stapjes? we kennen elkaar al fuckin' 3 jaar door en door. Hoezo moet het zo lelijk?
Heb ik haar gister aan de telefoon.
Ik: "Ik heb er eigenlijk genoeg van, van dit gedoe, steeds maar waar dat vage gedoe, je moet eerst maar eens bedenken wat je nu eigenlijk wil, en als je het weet moet je maar bij mij komen."
Zij: "ik weet wat ik wil, ik wil dat het goed komt..."
Ik: "en ik wil me niet meer zo kut voelen"
Zij: "mag ik je nog wel bellen deze week, en zie ik je volgend weekend?"
Ik: "Je ziet maar, doei schat "
Om een lang verhaal kort te maken en samen te vatten:
Ik vind het zo'n ontiegelijk kl*te situatie. En ze doet zo ontiegelijk iritant. ze weet gewoon niet wat ze wil, en wat ze voelt. Ik wordt er gewoon gestoord van ...
Bedankt voor het lezen
"Damn you, vile woman!"
Jeeminee wat een rot situatie zeg!quote:Op maandag 8 mei 2006 13:59 schreef Gi1337 het volgende:
Nou ja, toch weer een keer een update.
verhaal
Erg lastig dat ze zo vaag is, hier kan jij echt helemaal niks mee! Uit dat laatste stukje begrijp ik dat ze het in ieder geval weer met je wil proberen. Ik zou zeggen, probeer het en kijk wat er uit komt. Van daaruit kan je verdere beslissingen nemen. Loopt het goed: fijn! Loopt het niet goed: dan weet je in ieder geval wat je van haar kan verwachten en kan je het voor jezelf afsluiten.
Veel succes ermee!
King illegal forest to pig wild kill in it a is!!!!
Dit weekend mijn ex gezien (net als het weekend ervoor en ervoor en ervoor en ervoor)
Gezellig als altijd ...
's Avonds zou hij bij mij blijven slapen, op de bank wel te verstaan. Dat heb ik hem gevraagd, omdat ik van mezelf wist dat ik niet van hem af kon blijven wanneer hij naast me zou slapen. In eerste instantie zo gezegd zo gedaan, hij stemde ermee in, begreep mijn gevoel.
Om na 5 minuten beiden al te beseffen dat de drempel nu wel niet zo laag is om toch samen de nacht door te brengen.
Seks met mijn ex, dacht dat het mij nooit zou overkomen. Maar wat voelde DAT fijn.
Ik heb er geen slecht gevoel aan over gehouden. Heb eerder het gevoel dat het allemaal van voren af aan begint, voordat we een relatie kregen met elkaar.
Ja ik weet het ik mag geen hoop koesteren. En ik moet eerlijk toegeven, dat doe ik op dit moment ook helemaal niet. Echt wazig. Ik denk niet meer continu aan hem. Het was leuk, het was fijn ..
Ik had mijn vriendje weer terug, zoals hij altijd was in onze relatie. Hij was helemaal van mij.
Ik weet niet waar het heen gaat. Ik modder op dit moment gewoon lekker verder. Ik heb onze relatie naast me neergelegd en afgelopen zaterdag had ik echt niet voorzien of geplanned dat dit zou gebeuren.
Ja, ik kan jullie nu al horen schelden: HOE KAN JE ZOIETS DOEN??
Kweet het niet mensen .. kweet het niet. Maar ik heb er nog geen moment spijt van. Kheb geen idee waar dit op uit gaat draaien, maar dat zien we dan wel weer.
Voor nu voel ik me goed
Gezellig als altijd ...
's Avonds zou hij bij mij blijven slapen, op de bank wel te verstaan. Dat heb ik hem gevraagd, omdat ik van mezelf wist dat ik niet van hem af kon blijven wanneer hij naast me zou slapen. In eerste instantie zo gezegd zo gedaan, hij stemde ermee in, begreep mijn gevoel.
Om na 5 minuten beiden al te beseffen dat de drempel nu wel niet zo laag is om toch samen de nacht door te brengen.
Seks met mijn ex, dacht dat het mij nooit zou overkomen. Maar wat voelde DAT fijn.
Ik heb er geen slecht gevoel aan over gehouden. Heb eerder het gevoel dat het allemaal van voren af aan begint, voordat we een relatie kregen met elkaar.
Ja ik weet het ik mag geen hoop koesteren. En ik moet eerlijk toegeven, dat doe ik op dit moment ook helemaal niet. Echt wazig. Ik denk niet meer continu aan hem. Het was leuk, het was fijn ..
Ik had mijn vriendje weer terug, zoals hij altijd was in onze relatie. Hij was helemaal van mij.
Ik weet niet waar het heen gaat. Ik modder op dit moment gewoon lekker verder. Ik heb onze relatie naast me neergelegd en afgelopen zaterdag had ik echt niet voorzien of geplanned dat dit zou gebeuren.
Ja, ik kan jullie nu al horen schelden: HOE KAN JE ZOIETS DOEN??
Kweet het niet mensen .. kweet het niet. Maar ik heb er nog geen moment spijt van. Kheb geen idee waar dit op uit gaat draaien, maar dat zien we dan wel weer.
Voor nu voel ik me goed
Als het bij 1x blijft, prima, maar als het een soort "sex, maar niet meer"-relatie gaat worden, dan ben je genaaid. Want dan loopt hij allicht ooit eens iemand anders tegen het lijf, waar hij sex mee wil... en aangezien hij geen relatie meer met jou heeft, zal niets hem tegenhouden. Denk niet dat je je dan nog zo goed voelt.
Het wordt nog erger als hij een nieuwe relatie krijgt. Want dan houdt dat wat jullie dan hebben gewoon op. En dan voelt het net als toen het net uit was.
Zie maar wat je doet.
Het wordt nog erger als hij een nieuwe relatie krijgt. Want dan houdt dat wat jullie dan hebben gewoon op. En dan voelt het net als toen het net uit was.
Zie maar wat je doet.
Assumption is the mother of all fuckups.
Klopt, heb je ook gelijk in en je bekijkt het van een reeele kant.
Dus ik moet er ook maar eens over nadenken, dat als dit in de toekomst vaker gebeurt, wat ik er dan zelf aan heb.
Maar ja.. voorlopig is het bij 1 keer gebleven. En ik heb mezelf inderdaad wel voorgenomen dat dit niet veel vaker moet gebeuren, tenzij het ergens toe leidt.
We zien het allemaal wel. Twas niet alleen platte seks.
Twas alles .. dat we hier tot weet ik hoe laat in de nacht hebben zitten praten, knuffelen, zoenen..
Nee ik romantiseer het niet, zo is het gewoon verlopen. 1 Dag later is het voor mijn gevoel te vroeg om de balans op te maken, te vragen aan hem wat hij nu wil, wat hij ermee bedoelde.
Was het voor hem alleen maar daarom/ Of, mist hij me echt, zoals hij zaterdagnacht zei toen we aan het praten waren. We'll see
Dus ik moet er ook maar eens over nadenken, dat als dit in de toekomst vaker gebeurt, wat ik er dan zelf aan heb.
Maar ja.. voorlopig is het bij 1 keer gebleven. En ik heb mezelf inderdaad wel voorgenomen dat dit niet veel vaker moet gebeuren, tenzij het ergens toe leidt.
We zien het allemaal wel. Twas niet alleen platte seks.
Twas alles .. dat we hier tot weet ik hoe laat in de nacht hebben zitten praten, knuffelen, zoenen..
Nee ik romantiseer het niet, zo is het gewoon verlopen. 1 Dag later is het voor mijn gevoel te vroeg om de balans op te maken, te vragen aan hem wat hij nu wil, wat hij ermee bedoelde.
Was het voor hem alleen maar daarom/ Of, mist hij me echt, zoals hij zaterdagnacht zei toen we aan het praten waren. We'll see
Let op dat hij niet probeert in een situatie te komen waarbij hij wel de lusten, maar niet de lasten van een relatie heeft. (Dus sexen/vrijen als hij daar zin in heeft, maar niet de verantwoordelijkheden die bij een vriendje horen op zich willen nemen).
Assumption is the mother of all fuckups.
Je gaat een man vragen wat hij bedoelt met sexquote:Op maandag 8 mei 2006 20:19 schreef Twinkle20 het volgende:
1 Dag later is het voor mijn gevoel te vroeg om de balans op te maken, te vragen aan hem wat hij nu wil, wat hij ermee bedoelde. Was het voor hem alleen maar daarom/ Of, mist hij me echt, zoals hij zaterdagnacht zei toen we aan het praten waren. We'll see
Doe eens wild ....
Het probleem is juist dat ik een beetje genoeg heb van dat iritante gewacht, en getweifel. maar ik wil daarentegen weer niet dat het voorbij is.quote:Op maandag 8 mei 2006 17:30 schreef Flibble het volgende:
[..]
Jeeminee wat een rot situatie zeg!
Erg lastig dat ze zo vaag is, hier kan jij echt helemaal niks mee! Uit dat laatste stukje begrijp ik dat ze het in ieder geval weer met je wil proberen. Ik zou zeggen, probeer het en kijk wat er uit komt. Van daaruit kan je verdere beslissingen nemen. Loopt het goed: fijn! Loopt het niet goed: dan weet je in ieder geval wat je van haar kan verwachten en kan je het voor jezelf afsluiten.
Veel succes ermee!
"Damn you, vile woman!"
Ik kan het je denk ik (first hand information) wel vertellenquote:Op dinsdag 9 mei 2006 08:28 schreef Tarot het volgende:
[..]
Je gaat een man vragen wat hij bedoelt met sex
L-U-S-T
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ja. En zij maar denken dat "ze haar vriendje weer even terug had".quote:Op dinsdag 9 mei 2006 09:05 schreef het.ismij het volgende:
[..]
Ik kan het je denk ik (first hand information) wel vertellen
L-U-S-T
Mannen die wel de lusten en niet de lasten en het allemaal niet weten maar toch wel willen neuken. (Tenzij ze eerlijk zijn en zeggen dat er niks meer is en kan komen, en zij dan toch met hem naar bed blijft gaan, da's is iets anders.)
(Tenzij ze eerlijk zijn en zeggen dat er niks meer is en kan komen, en zij dan toch met hem naar bed blijft gaan, da's is iets anders.)
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Ik bedoel maar.
Als je eerlijk bent oke, het is indd niet netjes om je lusten te botvieren op een ex die nog steeds een slijmspoor achterlaat als ze je ziet.
Als je eerlijk bent oke, het is indd niet netjes om je lusten te botvieren op een ex die nog steeds een slijmspoor achterlaat als ze je ziet.
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Komt heel eng bekend voor. Heb precies hetzelfde meegemaakt.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:32 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Zeg dat maar eens tegen mijn ex-vriendin. Ik heb op een gegeven moment een berichtje van haar gekregen "Voor mij leef je niet meer". Dit was zo'n beetje het enige dat ik nog van haar gehoord heb... op een allerlaatste botte email als reactie op mijn pogingen het e.e.a. recht te zetten na dan.
En ik heb haar nooit geslagen en / of psychisch mishandeld.
Vertel....quote:Op dinsdag 9 mei 2006 10:44 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Komt heel eng bekend voor. Heb precies hetzelfde meegemaakt.
Of is het echt precies hetzelfde? Dan zou het overbodig zijn he
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ik kan daar nog geen conclusies over trekken omdat het pas 1 keer voor is gevallen. Zou het aan de lopende band gebeuren, ja dan geeft het stof tot nadenken.
Maar gezien de inhoud van smsjes die ik de laatste paar dagen van hem ontvang kan ik al voorzichtig concluderen dat jullie ernaast zitten..
Hij komt morgenavond naar mijl, om te praten (ja echt.. kga hem nie fucken).
Ben benieuwd wat ie wil komen vertellen.
Maar gezien de inhoud van smsjes die ik de laatste paar dagen van hem ontvang kan ik al voorzichtig concluderen dat jullie ernaast zitten..
Hij komt morgenavond naar mijl, om te praten (ja echt.. kga hem nie fucken).
Ben benieuwd wat ie wil komen vertellen.
Dat betekent het dus ik dacht kleine dwerg maar der avater zegt genoegquote:Op woensdag 5 april 2006 15:51 schreef Madski het volgende:
Fijn dat je zoveel begrip kan tonen voor anderen kleinkonijn. Top Nee echt waar. Top
Ben benieuwdquote:Op dinsdag 9 mei 2006 15:01 schreef Twinkle20 het volgende:
Ik kan daar nog geen conclusies over trekken omdat het pas 1 keer voor is gevallen. Zou het aan de lopende band gebeuren, ja dan geeft het stof tot nadenken.
Maar gezien de inhoud van smsjes die ik de laatste paar dagen van hem ontvang kan ik al voorzichtig concluderen dat jullie ernaast zitten..
Hij komt morgenavond naar mijl, om te praten (ja echt.. kga hem nie fucken).
Ben benieuwd wat ie wil komen vertellen.
Om de een of andere reden zijn er erg veel vrouwen die, ondanks dat de ex bovenstaande zegt, toch nog blijven hopen dat het goed komt. En het ergste is nog dat ze het de ex dan kwalijk gaan nemen als het na een hele tijd zo doorgaan nog steeds niets is.quote:Op dinsdag 9 mei 2006 09:39 schreef sadisticembrace het volgende:
[..]
Ja. En zij maar denken dat "ze haar vriendje weer even terug had".
Mannen die wel de lusten en niet de lasten en het allemaal niet weten maar toch wel willen neuken. (Tenzij ze eerlijk zijn en zeggen dat er niks meer is en kan komen, en zij dan toch met hem naar bed blijft gaan, da's is iets anders.)
Ik ook!quote:
[ Bericht 16% gewijzigd door LadyXochi op 10-05-2006 10:52:44 ]
Assumption is the mother of all fuckups.
Gevoelens hè. Die zijn nooit hypocriet.quote:Op woensdag 10 mei 2006 10:43 schreef LadyXochi het volgende:
Om de een of andere reden zijn er erg veel vrouwen die, ondanks dat de ex bovenstaande zegt, toch nog blijven hopen dat het goed komt. En het ergste is nog dat ze het de ex dan kwalijk gaan nemen als het na een hele tijd zo doorgaan nog steeds niets is.
Seks verwarren met "ah, zie je wel, ook al zegt hij van niet, hij voelt toch nog iets voor me, anders zou hij toch niet..." etc. Zo gaat dat.
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Ik ken net zoveel mannen die dat ook hebben, ze weten dat het niet meer goed komt en nog zien ze dingen die er niet zijn, en nemen ze het je kwalijk.quote:Op woensdag 10 mei 2006 10:43 schreef LadyXochi het volgende:
Om de een of andere reden zijn er erg veel vrouwen die, ondanks dat de ex bovenstaande zegt, toch nog blijven hopen dat het goed komt. En het ergste is nog dat ze het de ex dan kwalijk gaan nemen als het na een hele tijd zo doorgaan nog steeds niets is.
Idem dito met vrienden die een oogje op je hebben en eindeloos overal van alles achter blijven zoeken want "ja maar je zei en deed dit, dus toen dacht ik .... "
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Het gaat niet over dingen zeggen, het gaat om neuken.quote:Op woensdag 10 mei 2006 15:42 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Ik ken net zoveel mannen die dat ook hebben, ze weten dat het niet meer goed komt en nog zien ze dingen die er niet zijn, en nemen ze het je kwalijk.
Idem dito met vrienden die een oogje op je hebben en eindeloos overal van alles achter blijven zoeken want "ja maar je zei en deed dit, dus toen dacht ik .... "
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
de beste manier om over je ex heen te komen is nog steeds good ol' belazert worden
kom ik dan weer achter
kom ik dan weer achter
Op zondag 1 maart 2009 19:55 schreef EchnaDarr het volgende:
En als ik weer heel erg eerlijk ben weet ik niet of ik het nog wel zo prettig vind als hij hier mod blijft. En dan druk ik me nog zacht uit.
En als ik weer heel erg eerlijk ben weet ik niet of ik het nog wel zo prettig vind als hij hier mod blijft. En dan druk ik me nog zacht uit.
Ja en daar ken ik genoeg mannen van die dan achteraf gaan mekkeren... zit weinig verschil in.quote:Op woensdag 10 mei 2006 16:08 schreef sadisticembrace het volgende:
Het gaat niet over dingen zeggen, het gaat om neuken.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Nou... denk wel dat dat het meest pijnlijke is. Je ego loopt ook nog eens een dikke deuk op. Uiteindelijk zal het misschien makkelijker zijn om een dikke streep door je relatie te zetten aangezien er meestal veel woede bij komt kijken.quote:Op woensdag 10 mei 2006 16:12 schreef Muk het volgende:
de beste manier om over je ex heen te komen is nog steeds good ol' belazert worden
kom ik dan weer achter
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Huh? Signalen zoeken om je hoop te voeden en seksen, een en al lichamelijk (!) signaal, m.i. een wéreld van verschil. En ik weet niet met wat voor mannen jij je inlaat, maar ik ken er bitter weinig die het onderscheid tussen seks en liefde niet kunnen maken. En nogmaals, als je daar duidelijk over bent, is er niks mis mee. Met seks met je ex ook niet, trouwens. Wel als je nog hoop hebt, uiteraard.quote:Op woensdag 10 mei 2006 16:36 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Ja en daar ken ik genoeg mannen van die dan achteraf gaan mekkeren... zit weinig verschil in.
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Ik ken net zoveel mannen als vrouwen die het onderscheid niet kunnen (lees willen) maken.quote:Op woensdag 10 mei 2006 17:18 schreef sadisticembrace het volgende:
Huh? Signalen zoeken om je hoop te voeden en seksen, een en al lichamelijk (!) signaal, m.i. een wéreld van verschil. En ik weet niet met wat voor mannen jij je inlaat, maar ik ken er bitter weinig die het onderscheid tussen seks en liefde niet kunnen maken. En nogmaals, als je daar duidelijk over bent, is er niks mis mee. Met seks met je ex ook niet, trouwens. Wel als je nog hoop hebt, uiteraard.
En ik heb geen sex met ex'en. Ik hoor het van vriendinnen.
En ze kunnen wel onderscheid maken, maar blijven dan stiekem toch hopen...
Kan het me wel voorstellen, als de ander de relatie heeft beëindigd, maar ja. Gewoon geen sex hebben is voor sommige te moeilijk. Net als mensen die eeuwig achter hun ex aan blijven lopen, terwijl ze weten dat het voorbij is.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Dus je sluit het niet uit voor jezelf?quote:Op maandag 8 mei 2006 20:19 schreef Twinkle20 het volgende:
Klopt, heb je ook gelijk in en je bekijkt het van een reeele kant.
Dus ik moet er ook maar eens over nadenken, dat als dit in de toekomst vaker gebeurt, wat ik er dan zelf aan heb.
Maar ja.. voorlopig is het bij 1 keer gebleven. En ik heb mezelf inderdaad wel voorgenomen dat dit niet veel vaker moet gebeuren , tenzij het ergens toe leidt.
Vind het maar een rare gedachtengang om eerlijk te zijn. Voor mij moet een ex een ex blijven. Zodra het contact tot een zekere hoogte weer persoonlijk word, dan vind ik het alweer vaag worden.
En met mijn directe aard en precies zeggen waarop het staat kennende voorspelt dat meestal niet veel goeds.
Gisteravond errrug druk gehad ( )
Vandaag ook met stage enzo, vandaar dat ik nu reageer.
Ja uhh waar moet ik beginnen.
Geknuffeld, gepraat, gekust, gepraat, geknuffeld, gekust etc.
Hij laat me niet meer gaan
Eerst een heel gesprek want ja.. kben ook niet gek. Dadelijk komt ie er weer achter dat ie zo met zichzelf in de knoop zit dat ie me weer aan de kant schuift. Hij heeft de afgelopen maanden nagedacht en nagedacht, hij wilde wat dingen veranderen in zijn leven, maar iwst gewoon niet hoe. Met mijn goede adviezen deed hij intertijd niets. Wat nu dus wel veranderd is. Hij heeft een paar dingen in zijn leven dusdanig omgegooid dat ie het allemaal wel weer trekt.
Na afgelopen zaterdag kwam hij tot besef dat ik het wel degelijk voor hem ben.
Ik ben er nog even voorzichtig mee want ik heb geen zin in herhaling. En dat heb ik hem ook verteld, maar hij begrijpt dat wel. Ik heb echt heel vele tranen om hem gelaten de afgelopen paar maanden en had ook momenten van woede, wanhoop, eenzaamheid. Dus tis ook een beetje onwerkelijk dat het nu ineens weer 'aan' is. Eigenlijk.... eigenlijk zie ik het zo dat we de relatie op een heel heel heel laag pitje hebben gezet indertijd. Want ondertussen bleven we elkaar zien en bellen en opzoeken, misschien nog wel meer dan toen we een relatie hadden met elkaar.
Dus ja, ik ben blij.
Maar ik ben ook voorzichtig
Maar het voelt fijn om te weten dat ik hem nu niet meer 'kwijt' ben ..
)Vandaag ook met stage enzo, vandaar dat ik nu reageer.
Ja uhh waar moet ik beginnen.
Geknuffeld, gepraat, gekust, gepraat, geknuffeld, gekust etc.
Hij laat me niet meer gaan
Eerst een heel gesprek want ja.. kben ook niet gek. Dadelijk komt ie er weer achter dat ie zo met zichzelf in de knoop zit dat ie me weer aan de kant schuift. Hij heeft de afgelopen maanden nagedacht en nagedacht, hij wilde wat dingen veranderen in zijn leven, maar iwst gewoon niet hoe. Met mijn goede adviezen deed hij intertijd niets. Wat nu dus wel veranderd is. Hij heeft een paar dingen in zijn leven dusdanig omgegooid dat ie het allemaal wel weer trekt.
Na afgelopen zaterdag kwam hij tot besef dat ik het wel degelijk voor hem ben.
Ik ben er nog even voorzichtig mee want ik heb geen zin in herhaling. En dat heb ik hem ook verteld, maar hij begrijpt dat wel. Ik heb echt heel vele tranen om hem gelaten de afgelopen paar maanden en had ook momenten van woede, wanhoop, eenzaamheid. Dus tis ook een beetje onwerkelijk dat het nu ineens weer 'aan' is. Eigenlijk.... eigenlijk zie ik het zo dat we de relatie op een heel heel heel laag pitje hebben gezet indertijd. Want ondertussen bleven we elkaar zien en bellen en opzoeken, misschien nog wel meer dan toen we een relatie hadden met elkaar.
Dus ja, ik ben blij.
Maar ik ben ook voorzichtig
Maar het voelt fijn om te weten dat ik hem nu niet meer 'kwijt' ben ..
Goed, laat ik me dan ook maar melden hier
Zag 't al wel 'n tijdje aankomen, maar was toch weer meer aan 'r gehecht als ik had gedacht...
Verdomme!
Zag 't al wel 'n tijdje aankomen, maar was toch weer meer aan 'r gehecht als ik had gedacht...
Verdomme!
Hey,
Ik heb hier nog niet eerder gepost, maar het word nu echt tijd dat ik stappen onderneem, ik weet alleen niet hoe. Nja, hier komt het verhaal, ik zal proberen duidelijk te zijn.
Ik heb momenteel een vriend, al een jaar. Hij is een jongen die kuddes meisjes als vrienden heeft en amper jongens als vriend. Voor ik met hem kreeg waren we vrienden en dus kreeg ik elke week een uitgebreid verslag over welk meisje hij die week leuk vond en iedere week was dat wel een ander.
Toen wij uiteindelijk met elkaar kregen was er in eens een nieuw gevoel aanwezig, angst. Angst om hem kwijt te raken. En telkens werd hij gesmst door meisjes, gemsnt door meisjes, gebelt door meisjes. Overal waar we kwamen waren meisjes die lief naar hem lachte en hem begroeten doormiddel van een knuffel en een kus. En als ik dan vroeg 'wie is dat' dan was het 'ow, iemand die ik leuk vond' en soms kwam erachter aan 'zij vind mij nu leuk'. Na een lang gesprek begreep hij hoe vervelend het voor mij was, maar in plaats van niet mer te knuffelen en dergelijke sloeg hij door en schrapte hij alle meisjes uit zijn telefoon, uit zijn msn en uit zijn leven. Hij zei geen hoi meer tegen ze, helemaal niks, omdat hij dacht dat ik dat wilde.
Toen kwam het volgende probleem, hij gebruikte drugs. Erg vervelend, vooral omdat hij overdag rond hing met vrienden, blowde, zijn geld erdoorheen jaagde. En als ik dan na mijn werk thuis kwam kon hij geen zinnig woord meer uitbrengen. Ik vroeg of hij niet meer stoned bij mij wilde zijn. Hij sloeg door, hij beloofde dat hij geen drugs meer zou gebruiken en zou stoppen met roken. Hij ging dat doen voor mij, omdat hij zoveel van me hield. Uiteindelijk kwam er niks van terecht en kreeg ik via via te horen dat hij nog blowde. Na vele ruzies omdat hij daar over loog was het dan eindelijk voorbij, hij rookte en blowde niet meer.
Zo ging er nog een tijd voorbij, dingen beloven, het niet nakomen en er dan vervolgens over liegen. Ik kwam erachter en voor ik het wist hadden we weer slaande ruzie. Dit ging zo een halfjaar door, tot het zover was gekomen dat ik het niet meer trok en het uitmaakte.
Toen begonnen de problemen, ik merkte dat ik compleet afhankelijk van hem was geworden, hij was de enige persoon waar ik nog mee omging, al mijn adere vrienden waren verder gegaan met hun leven. Ik had niemand meer behalve hem. Toen sloeg de angst voor het eerst toe, ik werd panisch benauwd bij het idee om alleen te zijn. Dus na 3 dagen belde ik hem weer.
Na een goed gesprek besloten we het weer te proberen. Toen ik 2 dagen later op zijn computer zat te downloaden vond ik een gesprek tussen hem en een ander meisje, ze hadden afgesproken en bij hem thuis allemaal dingen gedaan. Het gesprek eindigde met de medeling dat ik hem weer had gebeld en dat hij dus niks met haar kon beginnen omdat hij liever weer bij mij was.
Dit hele gebeuren met het andere meisje heeft mij een ongelofelijke deuk in mijn ego gegeven. Ja het was uit, maar om dan de volgende dag al meteen een ander te pakken? Ik voelde me onbelangerjik, vervangbaar, onaantrekkelijk, de moeite niet waard om voor te vechten. Na opnieuw een lang gesprek te hebben gehad, zijn we er wel uitgekomen, hij deed het om mij te vergeten en ik vertelde mezelf dat ik er wel overheen zou komen. Maar de angst om hem kwijt te raken en alleen te zijn, afgewezen te worden. werd alleen nog maar erger.
Een paar dagen later probeerde we seks te hebben, maar zodra hij iets probeerde werd ik misselijk en kreeg ik een heel onbehagelijk gevoel. Uiteindelijk draaide het erop uit dat we geen seks meer hadden, ik kan het niet meer. Hij vind het niet erg, hij is liever zonder seks bij mij dan met seks bij een ander. En toch blijft hij erover doorgaan.
Sinds kort is er weer een nieuw probleem bij, hij komt zjin afspraken niet meer na en toont totaal geen verantwoordelijkheid tegenover wat dan ook. Ik vraag of hij boodschappen wil doen, ik schrijf 5 dingen op een lijstje, geef dat aan hem mee, hij komt terug met 3 dingen. Ik spreek met hem af om een bepaalde tijd, hij komt te laat. Vooral dat laatste werd echt heel vervelend, iedere week kwam hij wel een keer te laat om vervolgens met 1 of andere rot smoes aan te komen. Toen hebben we dus een afspraak gemaakt dat hij voortaan eerder weggaat. En als hij het niet redt omdat hij bijvoorbeeld nog moet stofzuigen van zijn ouders, dan belt hij van te voren.
Gister had hij examenfeest, met al zijn oude klasgenoten. Voor dit feestje leende hij 50 euro van zijn ouders, omdat zijn eigen geld weer eens op was. Dat komt dan weer bij zijn schuld die hij heeft bij zijn ouders. Dus ik had hem al afgeraden dat mee te nemen, in plaatst daarvan 25 euro mee te nemen. Daar stemde hij mee in. Hij zou om 10 over 9 bij mij zijn en niet dronken omdat het gewoon een doordeweekse dag was en hij er s'morgens weer om half 5 uit moest. Om 9 uur belt hij, 'ik ga nu naar huis en dan kom ik naar jouw toe'. Omdat we wel vaker problemen hebben gehad met dat zinnetje en wat de betekenis daarvan was hebben we duidelijk gezegd dat als hij dat zegt het betekend dat hij op zijn scooter stapt en naar mijn huis toekomt, wat in totaal 10 minuten duurt. Dus ik blij, hij komt zo en is optijd. Gaat om 10 over 9 mijn telefoon, 'ik loop nu weg bij de Engel, ik ga dan naar jouw toe'. Dus alweer was hij te laat wat uitdraaide op een ongelofelijke ruzie waarin hij mij verwijten naar mijn hoofd slingerde dat ik allemaal regels opstel en nooit tevreden ben met wat hij wel voor me doet e.d. Het was vreselijk.
En nu zit ik dus voor de zoveelste keer op het dieptepunt dat ik weet dat dit niet goedkomt en dat ik weer met mijn neus op het feit ben gedrukt dat het al een jaarlang fout gaat en dat het niet gaat veranderen.
Maar nu zit ik dus met het probleem, die angst. Wat moet ik doen als ik weer alleen ben? Vrienden heb ik niet meer, het zijn meer vage kennissen die niet blij zijn dat ik ze in de steek heb gelaten terwijl ze me keer op keer hebben gewaarschuwt, voor deze relatie en dat ik alleen achterblijf. Ik heb thuis geen internet, geen kabeltv dus dat soort dingen word ook niks. Naar wie moet ik toe als er iets ergs gebeurd? Ik heb alleen mezelf. Wat als het fout gaat op mijn werk? Waar moet ik heen als ik ergens mee zit, als ik mijn ei kwijt moet. Met wie moet ik leuke dingen doen? Het beangstigt me zo dat ik dan weer alleen ben, dat ik hem dan kwijt ben. Maar zo kan het niet doorgaan, dit vreet aan me, het maakt me kapot, het maakt ons kapot. Maar waar vind ik nog iemand die alles van me weet en toch nog van me houd? Die onvoorwaardelijke liefde? Wat moet ik in mijn eentje beginnen? Ik zit hier zo ongelofelijk mee..
Iemand een serieus, duidelijk antwoord dat me echt helpt deze situatie op te lossen?
Ik heb hier nog niet eerder gepost, maar het word nu echt tijd dat ik stappen onderneem, ik weet alleen niet hoe. Nja, hier komt het verhaal, ik zal proberen duidelijk te zijn.
Ik heb momenteel een vriend, al een jaar. Hij is een jongen die kuddes meisjes als vrienden heeft en amper jongens als vriend. Voor ik met hem kreeg waren we vrienden en dus kreeg ik elke week een uitgebreid verslag over welk meisje hij die week leuk vond en iedere week was dat wel een ander.
Toen wij uiteindelijk met elkaar kregen was er in eens een nieuw gevoel aanwezig, angst. Angst om hem kwijt te raken. En telkens werd hij gesmst door meisjes, gemsnt door meisjes, gebelt door meisjes. Overal waar we kwamen waren meisjes die lief naar hem lachte en hem begroeten doormiddel van een knuffel en een kus. En als ik dan vroeg 'wie is dat' dan was het 'ow, iemand die ik leuk vond' en soms kwam erachter aan 'zij vind mij nu leuk'. Na een lang gesprek begreep hij hoe vervelend het voor mij was, maar in plaats van niet mer te knuffelen en dergelijke sloeg hij door en schrapte hij alle meisjes uit zijn telefoon, uit zijn msn en uit zijn leven. Hij zei geen hoi meer tegen ze, helemaal niks, omdat hij dacht dat ik dat wilde.
Toen kwam het volgende probleem, hij gebruikte drugs. Erg vervelend, vooral omdat hij overdag rond hing met vrienden, blowde, zijn geld erdoorheen jaagde. En als ik dan na mijn werk thuis kwam kon hij geen zinnig woord meer uitbrengen. Ik vroeg of hij niet meer stoned bij mij wilde zijn. Hij sloeg door, hij beloofde dat hij geen drugs meer zou gebruiken en zou stoppen met roken. Hij ging dat doen voor mij, omdat hij zoveel van me hield. Uiteindelijk kwam er niks van terecht en kreeg ik via via te horen dat hij nog blowde. Na vele ruzies omdat hij daar over loog was het dan eindelijk voorbij, hij rookte en blowde niet meer.
Zo ging er nog een tijd voorbij, dingen beloven, het niet nakomen en er dan vervolgens over liegen. Ik kwam erachter en voor ik het wist hadden we weer slaande ruzie. Dit ging zo een halfjaar door, tot het zover was gekomen dat ik het niet meer trok en het uitmaakte.
Toen begonnen de problemen, ik merkte dat ik compleet afhankelijk van hem was geworden, hij was de enige persoon waar ik nog mee omging, al mijn adere vrienden waren verder gegaan met hun leven. Ik had niemand meer behalve hem. Toen sloeg de angst voor het eerst toe, ik werd panisch benauwd bij het idee om alleen te zijn. Dus na 3 dagen belde ik hem weer.
Na een goed gesprek besloten we het weer te proberen. Toen ik 2 dagen later op zijn computer zat te downloaden vond ik een gesprek tussen hem en een ander meisje, ze hadden afgesproken en bij hem thuis allemaal dingen gedaan. Het gesprek eindigde met de medeling dat ik hem weer had gebeld en dat hij dus niks met haar kon beginnen omdat hij liever weer bij mij was.
Dit hele gebeuren met het andere meisje heeft mij een ongelofelijke deuk in mijn ego gegeven. Ja het was uit, maar om dan de volgende dag al meteen een ander te pakken? Ik voelde me onbelangerjik, vervangbaar, onaantrekkelijk, de moeite niet waard om voor te vechten. Na opnieuw een lang gesprek te hebben gehad, zijn we er wel uitgekomen, hij deed het om mij te vergeten en ik vertelde mezelf dat ik er wel overheen zou komen. Maar de angst om hem kwijt te raken en alleen te zijn, afgewezen te worden. werd alleen nog maar erger.
Een paar dagen later probeerde we seks te hebben, maar zodra hij iets probeerde werd ik misselijk en kreeg ik een heel onbehagelijk gevoel. Uiteindelijk draaide het erop uit dat we geen seks meer hadden, ik kan het niet meer. Hij vind het niet erg, hij is liever zonder seks bij mij dan met seks bij een ander. En toch blijft hij erover doorgaan.
Sinds kort is er weer een nieuw probleem bij, hij komt zjin afspraken niet meer na en toont totaal geen verantwoordelijkheid tegenover wat dan ook. Ik vraag of hij boodschappen wil doen, ik schrijf 5 dingen op een lijstje, geef dat aan hem mee, hij komt terug met 3 dingen. Ik spreek met hem af om een bepaalde tijd, hij komt te laat. Vooral dat laatste werd echt heel vervelend, iedere week kwam hij wel een keer te laat om vervolgens met 1 of andere rot smoes aan te komen. Toen hebben we dus een afspraak gemaakt dat hij voortaan eerder weggaat. En als hij het niet redt omdat hij bijvoorbeeld nog moet stofzuigen van zijn ouders, dan belt hij van te voren.
Gister had hij examenfeest, met al zijn oude klasgenoten. Voor dit feestje leende hij 50 euro van zijn ouders, omdat zijn eigen geld weer eens op was. Dat komt dan weer bij zijn schuld die hij heeft bij zijn ouders. Dus ik had hem al afgeraden dat mee te nemen, in plaatst daarvan 25 euro mee te nemen. Daar stemde hij mee in. Hij zou om 10 over 9 bij mij zijn en niet dronken omdat het gewoon een doordeweekse dag was en hij er s'morgens weer om half 5 uit moest. Om 9 uur belt hij, 'ik ga nu naar huis en dan kom ik naar jouw toe'. Omdat we wel vaker problemen hebben gehad met dat zinnetje en wat de betekenis daarvan was hebben we duidelijk gezegd dat als hij dat zegt het betekend dat hij op zijn scooter stapt en naar mijn huis toekomt, wat in totaal 10 minuten duurt. Dus ik blij, hij komt zo en is optijd. Gaat om 10 over 9 mijn telefoon, 'ik loop nu weg bij de Engel, ik ga dan naar jouw toe'. Dus alweer was hij te laat wat uitdraaide op een ongelofelijke ruzie waarin hij mij verwijten naar mijn hoofd slingerde dat ik allemaal regels opstel en nooit tevreden ben met wat hij wel voor me doet e.d. Het was vreselijk.
En nu zit ik dus voor de zoveelste keer op het dieptepunt dat ik weet dat dit niet goedkomt en dat ik weer met mijn neus op het feit ben gedrukt dat het al een jaarlang fout gaat en dat het niet gaat veranderen.
Maar nu zit ik dus met het probleem, die angst. Wat moet ik doen als ik weer alleen ben? Vrienden heb ik niet meer, het zijn meer vage kennissen die niet blij zijn dat ik ze in de steek heb gelaten terwijl ze me keer op keer hebben gewaarschuwt, voor deze relatie en dat ik alleen achterblijf. Ik heb thuis geen internet, geen kabeltv dus dat soort dingen word ook niks. Naar wie moet ik toe als er iets ergs gebeurd? Ik heb alleen mezelf. Wat als het fout gaat op mijn werk? Waar moet ik heen als ik ergens mee zit, als ik mijn ei kwijt moet. Met wie moet ik leuke dingen doen? Het beangstigt me zo dat ik dan weer alleen ben, dat ik hem dan kwijt ben. Maar zo kan het niet doorgaan, dit vreet aan me, het maakt me kapot, het maakt ons kapot. Maar waar vind ik nog iemand die alles van me weet en toch nog van me houd? Die onvoorwaardelijke liefde? Wat moet ik in mijn eentje beginnen? Ik zit hier zo ongelofelijk mee..
Iemand een serieus, duidelijk antwoord dat me echt helpt deze situatie op te lossen?
Paar dingen:quote:
1. Ik zou zoiezo niet een relatie hebben met iemand waar ik misselijk van word als ik sex met haar heb.. (Of in jouw geval Hem)
2. No offence, maar ik kan er ook niet tegen als een vrouwtje een afspraak maakt in kleinere stappen dan een half uur. Komop, je spreekt toch niet met iemand af om 10 over 9?
3. Over dat je eenzaam bent: Heb je geen familie waar je met je problemen terrecht kan? waar ej je ei bij kwijt kan? En anders neem Kabeltv en neem je internet? Spreek weer af met je vage halve kenissen, en vertel je verhaal zoals je hier doet.
4. Als het wel wilt dat het goed komt: Denk dan na of hij het wel waard is. Weeg de leuke dingen op tegen die vervelende dingen (zijn leugens over vriendinnen/Drugs)
Klinkt "Klishjé" , maar er zijn meer mannen op de wereld...
"Damn you, vile woman!"
1. Dat is het nou, ik stoor me er gewoon niet aan dat we geen seks hebben, seks is voor mij niet zo super belangerijk.quote:Op vrijdag 12 mei 2006 14:07 schreef Gi1337 het volgende:
[..]
Paar dingen:
1. Ik zou zoiezo niet een relatie hebben met iemand waar ik misselijk van word als ik sex met haar heb.. (Of in jouw geval Hem)
2. No offence, maar ik kan er ook niet tegen als een vrouwtje een afspraak maakt in kleinere stappen dan een half uur. Komop, je spreekt toch niet met iemand af om 10 over 9?
3. Over dat je eenzaam bent: Heb je geen familie waar je met je problemen terrecht kan? waar ej je ei bij kwijt kan? En anders neem Kabeltv en neem je internet? Spreek weer af met je vage halve kenissen, en vertel je verhaal zoals je hier doet.
4. Als het wel wilt dat het goed komt: Denk dan na of hij het wel waard is. Weeg de leuke dingen op tegen die vervelende dingen (zijn leugens over vriendinnen/Drugs)
Klinkt "Klishjé" , maar er zijn meer mannen op de wereld...
2. Van die 10 over 9 was de bedoeling dat hij dus om 9 uur naar mijn toe zou komen. Het is 5 minuten rijden. Vandaar de 10 over 9 ik weet het, beetje raar..
3. Nee ik heb geen familie, ik ben pleegkind en toen ik 17 was geworden werd ik 'te veel' voor mijn pleegouders en toen ben ik maar in een internaat gestopt omdat de staat me nergens anders kwijt kon. Maar vanaf je 18 ben je niet meer de staat zijn probleem en mocht ik dus niet in het internaat blijven. Dus nu woon ik op kamers bij de ouders van een vriend van me in een boerderij. En wat is het geval, we wonen dus in de boerderij in de middle of nowhere, kabeltv en internet is geen optie.
En punt 4. Ik wet dat het niet goed komt en dat de minpunten zwaarder wegen, maar ik weet niet wat ik zonder hem moet, met al die eenzaamheid. Zat mannen op de wereld, ik weet het. Maar het duurt zolang voor dat je ten eerste een geschikte kandidaat hebt gevonden en ten tweede dat je zo'n band op hebt gebouwd.
Raar mensquote:Op vrijdag 12 mei 2006 14:25 schreef BubblegumBarbie het volgende:
[..]
1. Dat is het nou, ik stoor me er gewoon niet aan dat we geen seks hebben, seks is voor mij niet zo super belangerijk.
Dat veranderd de zaak... Ga dan in een leuke stad wonen. met een paar leuke huisgenootjes waar je lekker 3 keer per week mee kunt gaan stappen. En dan kom je vanzelf wel weer een keer de ware tegen... geloof mij.quote:Op vrijdag 12 mei 2006 14:25 schreef BubblegumBarbie het volgende:
3. Nee ik heb geen familie, ik ben pleegkind en toen ik 17 was geworden werd ik 'te veel' voor mijn pleegouders en toen ben ik maar in een internaat gestopt omdat de staat me nergens anders kwijt kon. Maar vanaf je 18 ben je niet meer de staat zijn probleem en mocht ik dus niet in het internaat blijven. Dus nu woon ik op kamers bij de ouders van een vriend van me in een boerderij. En wat is het geval, we wonen dus in de boerderij in de middle of nowhere, kabeltv en internet is geen optie.
"Damn you, vile woman!"
Ik ben bezig met een huis zoeken in Alkmaar, maar het wil niet echt vlotten. En 3 keer per week stappen zit er niet in, fulltime baan..quote:Op vrijdag 12 mei 2006 14:42 schreef Gi1337 het volgende:
[..]
Raar mens
[..]
Dat veranderd de zaak... Ga dan in een leuke stad wonen. met een paar leuke huisgenootjes waar je lekker 3 keer per week mee kunt gaan stappen. En dan kom je vanzelf wel weer een keer de ware tegen... geloof mij.
Maar hoe dan ook, ik ben opzoek naar een oplossing op korte termijn, niet een jarenplan.
Mijn advies: maak het definief uit met die gozer. Je geeft zelf al heel duidelijk toe dat je eigenlijk alleen bent teruggekomen omdat je eenzaam was. En dat is dus niet de goede reden, dat heb je nu zelf ook wel door misschien. Je bent nu 20 (profiel?) en dat betekend dat je nog werkelijk met alles kan beginnen! Ik ben zelf 21 en vorig jaar begonnen met een compleet nieuwe studie. Verhuist naar de "grote stad" en dus alles en iedereen achtergelaten, dat merk je wel even en ik zat dus in een vergelijkbare situatie als jij nu zit. Ondertussen heb ik vrienden (klasgenoten) gemaakt en woon ik met steeds meer plezier toch 100 km van mn familie en vrienden vandaan.
2 the point: Je bent jong genoeg om nieuwe vrienden te maken, zoeken, of oude vrienden een belletje geven. Verder kun je erover nadenken met een studie te beginnen, ander werk (andere collega's misschien) of op een sportclub gaan, legio mogelijkheden!
Ga iig weg bij die gozer, want die maakt meer stuk dan je lief is in mijn ogen. Succes ermee en praat erover met mensen waar je wel contact mee heb of had!
succes!
2 the point: Je bent jong genoeg om nieuwe vrienden te maken, zoeken, of oude vrienden een belletje geven. Verder kun je erover nadenken met een studie te beginnen, ander werk (andere collega's misschien) of op een sportclub gaan, legio mogelijkheden!
Ga iig weg bij die gozer, want die maakt meer stuk dan je lief is in mijn ogen. Succes ermee en praat erover met mensen waar je wel contact mee heb of had!
succes!
Slaande ruzie? getver.. dumpen die gast en zorg dat je in een betere omgeving terecht komt. dit moet je niet willen Bubble!!!!
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Ik weet het, maar dan is er dat stukje in me dat hoop houd en van hem houd en het zo graag wil. En het alleen achter bljiven houd me zo onwijs tegen..quote:Op vrijdag 12 mei 2006 16:17 schreef Mickeys het volgende:
Slaande ruzie? getver.. dumpen die gast en zorg dat je in een betere omgeving terecht komt. dit moet je niet willen Bubble!!!!
nogmaals! Je houd van hem dat snap ik! Maar bij hem blijven omdat je anders alleen achter blijft is echt niet de goede reden! Je vind weer iemand anders, no shit! (sherlock)
Rare vraag misschien maar hoe kan je nu houden van iemand die je slaat? Heb je weinig zelfrespect? Kom op meis... opkomen voor jezelf en je niet verlagen tot zijn soort!!!quote:Op vrijdag 12 mei 2006 16:30 schreef BubblegumBarbie het volgende:
[..]
Ik weet het, maar dan is er dat stukje in me dat hoop houd en van hem houd en het zo graag wil. En het alleen achter bljiven houd me zo onwijs tegen..
Alleen achter blijven doe je niet. Kies echte vrienden die respect voor jou hebben en omgekeerd. Je bent nooit alleen op deze wereld. Jouw tijd komt nog wel.
Ben op mijn 38e aan een supergozer gekomen dus er is nog altijd hoop!
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Natuurlijk blijf je niet alleen achter. Zijn er niet genoeg mensen waarmee jij je tijd door kan brengen? Afleiding te zoeken, je weer op andere, nieuwe dingen te richten. Je weet waarschijnlijk zelf ook wel dat je relatie ooit op zal houden te bestaan.quote:Op vrijdag 12 mei 2006 16:30 schreef BubblegumBarbie het volgende:
[..]
Ik weet het, maar dan is er dat stukje in me dat hoop houd en van hem houd en het zo graag wil. En het alleen achter bljiven houd me zo onwijs tegen..
A dirty mind is a joy forever
Wauw, de ene cliché na de anderequote:Op vrijdag 12 mei 2006 13:31 schreef BubblegumBarbie het volgende:
verhaal
- verliefd worden op iemand 'omdat' ie populair is bij het andere geslacht.
- vrienden in de steek laten tijdens een relatie
- uit eenzaamheid elke minuut van je partner in de gaten houden
- boos worden op iemand als hij flikflooit met een ander terwijl het uit is.
- na het uitmaken pas beseffen dat je bang bent om alleen te zijn
Ik zou eigenlijk willen adviseren... denk eens (wat langer) na voordat je een beslissing maakt.
Wat je kunt doen?
- Ga iets nieuws doen waar je nieuwe mensen ontmoet, maar doet omdat je het leuk vindt (niet persé om die mensen te ontmoeten)
- Lees een boek over filosofie als je thuis bent... ipv internet of tv.
- Zeg dat je een maand zonder contact met hem wil om uit deze negatieve spiraal te komen.
Succes, over een maand hoor ik wel hoe het gegaan is.
Doe eens wild ....
Nou laat ik hier ook maar eens mijn verhaal doen. Misschien dat de verwerking sneller en beter gaat.
2 mnd geleden is mijn vriendin out of the blue bij me weggegaan. We hadden 8 jaar een relatie en ze woonden de laatste 5 jaar bij mij en mijn ouders in. Gedurende deze 8 jaar hebben we veel dingen meegemaakt die sommige mensen hun hele leven nog niet meemaken. Ik heb het dan o.a over zelfmoord, buro jeugdzorg etc etc...
Dat de relatie over is daar heb ik min of meer wel vrede mee maar de wijze waarop en wat er na die 2 mnd allemaal is gebeurd kan ik gewoonweg niet begrijpen.
4 dgn voordat ze tot haar besluit kwam om ff tijd voor haar zelf te nemen zijn we nog wezen kijken om een Koopwoning te kopen. En 4 dgn later zag ze geen toekomst meer voor ons en wilden ze bij haar nicht slapen.. Ze heeft toen een sporttas gepakt en is zonder afscheid van mij / mijn ouders weggegaan
Nadat ze bij haar nicht is gaan slapen heb ik geprobeerd om me toch van de beste kant te laten zien omdat ik gehoopt had dat we als vrienden verder konden gaan. Echter de gesprekken die we voerden via de telefoon waren meer geschreeuw tegenover elkaar dan dat er normaal met elkaar gesproken werd. Ik werd afgeschilderd als Boeman terwijl ik nog zo stom ben geweest om netjes alle spullen te verdelen en nog 2 wkn hier in huis te bewaren.
Ik heb nog gedurende de eerste 2 wkn 2x met haar een gesprek gevoerd maar hier werd duidelijk dat het haar helemaal niks deed en dat ze me na de 1e dag al in een hoekje ver weg had geduwd. Ze is namelijk iemand die heel koud en hard kan zijn als een steen. Dit komt door de gehele geschiedenis en zo is ze nu eenmaal.
Op het moment dat ze de spullen kwam ophalen (wat ook nog een hele rel is geweest met wie ze het mocht ophalen) kreeg ik geen blik of woord van haar....Ze had een heel klein bosje bloemen bij zich voor mijn ouders die ze zelf niet wou geven. En op het moment dat ze wegging kreeg ik geen knuffel of een hand om het voor me zelf af te sluiten. “we waren die stap al voorbij volgens haar”. Nou ik heb me nog nooit zo vernederd gevoeld door iemand waar ik 8 jaar alles voor op zij heb gezet en die het centrale punt was van mijn leven.
Sindsdien heb ik haar 3 wkn niet gebeld of wat dan ook en vorige week dinsdag kon ik de onzekerheid en de pijn dat ze geen interesse in mij toont en mij zo na alles wat me mee hebben gemaakt niet meer aan en heb haar gebeld. Nou met haar ging alles goed, koopwoning gekocht en mij totaal vergeten….Ook op de manier waarop ze weg is gegaan had ze vrede mee, althans het boeide haar totaal niet. Ze zag ook geen pluspunten in een vriendschap met mij want ze kan geen vriendschappen behouden.
Het doet me gewoon enorm pijn dat iemand zo kan doen tegen mensen die haar 8 jaar lang alles hebben gegeven. Ze is uit de goot geholpen en nu voelt het als stank voor dank. Het is gewoonweg nog zo onwerkelijk omdat we een paar dgn ervoor eindelijk voor onze toekomst gingen kiezen….Het pijnlijkste vind ik nog dat ik mijn beste vriendin kwijt ben en dat gemis merk ik erg op de momenten dat ik ’s avonds alleen thuis ben. Aan de ene kant besef ik wel dat het misschien voor ons beide beter zo is maar aan de andere kant mis ik haar aanwezigheid erg.
Daarbij ben ik nu haast elke avond weg om maar niet alleen thuis te hoeven zitten. Want op dat moment ga ik alleen maar piekeren en zou haar op willen bellen om te zeggen dat we het nogmaals moeten proberen.
Ik weet ook wel dat ik dingen anders had moeten doen tijdens de relatie maar helaas is dat nu te laat om te veranderen. Al zou ik graag die dingen overdoen om haar niet kwijt te raken…
Zo het is ff een lang verhaal geworden en er zouden vast genoeg onduidelijkheden zijn of vage zinnen maar dat is voor latere zorg
2 mnd geleden is mijn vriendin out of the blue bij me weggegaan. We hadden 8 jaar een relatie en ze woonden de laatste 5 jaar bij mij en mijn ouders in. Gedurende deze 8 jaar hebben we veel dingen meegemaakt die sommige mensen hun hele leven nog niet meemaken. Ik heb het dan o.a over zelfmoord, buro jeugdzorg etc etc...
Dat de relatie over is daar heb ik min of meer wel vrede mee maar de wijze waarop en wat er na die 2 mnd allemaal is gebeurd kan ik gewoonweg niet begrijpen.
4 dgn voordat ze tot haar besluit kwam om ff tijd voor haar zelf te nemen zijn we nog wezen kijken om een Koopwoning te kopen. En 4 dgn later zag ze geen toekomst meer voor ons en wilden ze bij haar nicht slapen.. Ze heeft toen een sporttas gepakt en is zonder afscheid van mij / mijn ouders weggegaan
Nadat ze bij haar nicht is gaan slapen heb ik geprobeerd om me toch van de beste kant te laten zien omdat ik gehoopt had dat we als vrienden verder konden gaan. Echter de gesprekken die we voerden via de telefoon waren meer geschreeuw tegenover elkaar dan dat er normaal met elkaar gesproken werd. Ik werd afgeschilderd als Boeman terwijl ik nog zo stom ben geweest om netjes alle spullen te verdelen en nog 2 wkn hier in huis te bewaren.
Ik heb nog gedurende de eerste 2 wkn 2x met haar een gesprek gevoerd maar hier werd duidelijk dat het haar helemaal niks deed en dat ze me na de 1e dag al in een hoekje ver weg had geduwd. Ze is namelijk iemand die heel koud en hard kan zijn als een steen. Dit komt door de gehele geschiedenis en zo is ze nu eenmaal.
Op het moment dat ze de spullen kwam ophalen (wat ook nog een hele rel is geweest met wie ze het mocht ophalen) kreeg ik geen blik of woord van haar....Ze had een heel klein bosje bloemen bij zich voor mijn ouders die ze zelf niet wou geven. En op het moment dat ze wegging kreeg ik geen knuffel of een hand om het voor me zelf af te sluiten. “we waren die stap al voorbij volgens haar”. Nou ik heb me nog nooit zo vernederd gevoeld door iemand waar ik 8 jaar alles voor op zij heb gezet en die het centrale punt was van mijn leven.
Sindsdien heb ik haar 3 wkn niet gebeld of wat dan ook en vorige week dinsdag kon ik de onzekerheid en de pijn dat ze geen interesse in mij toont en mij zo na alles wat me mee hebben gemaakt niet meer aan en heb haar gebeld. Nou met haar ging alles goed, koopwoning gekocht en mij totaal vergeten….Ook op de manier waarop ze weg is gegaan had ze vrede mee, althans het boeide haar totaal niet. Ze zag ook geen pluspunten in een vriendschap met mij want ze kan geen vriendschappen behouden.
Het doet me gewoon enorm pijn dat iemand zo kan doen tegen mensen die haar 8 jaar lang alles hebben gegeven. Ze is uit de goot geholpen en nu voelt het als stank voor dank. Het is gewoonweg nog zo onwerkelijk omdat we een paar dgn ervoor eindelijk voor onze toekomst gingen kiezen….Het pijnlijkste vind ik nog dat ik mijn beste vriendin kwijt ben en dat gemis merk ik erg op de momenten dat ik ’s avonds alleen thuis ben. Aan de ene kant besef ik wel dat het misschien voor ons beide beter zo is maar aan de andere kant mis ik haar aanwezigheid erg.
Daarbij ben ik nu haast elke avond weg om maar niet alleen thuis te hoeven zitten. Want op dat moment ga ik alleen maar piekeren en zou haar op willen bellen om te zeggen dat we het nogmaals moeten proberen.
Ik weet ook wel dat ik dingen anders had moeten doen tijdens de relatie maar helaas is dat nu te laat om te veranderen. Al zou ik graag die dingen overdoen om haar niet kwijt te raken…
Zo het is ff een lang verhaal geworden en er zouden vast genoeg onduidelijkheden zijn of vage zinnen maar dat is voor latere zorg
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Wat een enorme **** om zo koud zonder emotie je te verlaten niks te zeggen of waarom ze het zo besloten heeft zeg gatver. nou ja wees in iedergeval blij dat je nog geen koophuis had anders zat je met meer elende denk ik.quote:Op zondag 14 mei 2006 13:28 schreef stevengerrard het volgende:
Verhaal
Als ik je verhaal zo lees mag je uiteindelijk misschien wel verschrikkelijk blij zijn dat je van d'r af bent. Dat voelt op het moment misschien niet zo, maar ik zou daar mijn kracht uit halen.quote:Op zondag 14 mei 2006 13:28 schreef stevengerrard het volgende:
...
Is er geen enkele aanleiding geweest voor dit hele gebeuren? Iets voorgevallen? Kan me slecht voorstellen dat zoiets uit de lucht komt vallen.
A dirty mind is a joy forever
Er is geen aanleiding geweest ofzo....in de vorm van wekelijkse ruzies of wat dan ook....We hebben wel die avond ervoor ruzie gehad maar die wilde ik 's ochtends uitpraten maar dat wou ze niet. Dus ben ik alleen ff mijn hoofd gaan luchten en toen ik terug kwam was ze weg...Heb haar toen nog wel opgehaald en samen gepraat maar daar kwam niks duidelijks uit...
En idd als ik de woorden van iedereen om me heen moet geloven moet ik ook blij zijn om van haar af te zijn. Het is in elk geval beter voor mijn sociale leven en nu kan ik eindelijk dingen doen die we samen nooit deden... Maar toch zit ik bij elke gelegenheid te denken...Dit was nou leuk geweest als ... erbij was geweest
Het is gewoon zo dat ik 8 jaar lang mijn leven aan haar heb gegeven. Zij was en misschien is altijd het centrale punt in mijn leven geweest en als dat zo van de ene op de andere dag weggaat is het moeilijk om het te verwerken
De enige reden die ik heb gekregen is dat we nooit konden communiceren samen. Dat klopt ook wel maar dat is in mijn ogen iets waar je samen aan kan werken. Al had ik er meer aan moeten werken dan zij. Maar ook daarbij iets wat je voor lief neemt als je daadwerkelijk van iemand houdt.
Ze zegt zelf geen nieuwe relatie te hebben en de enige mensen om haar heen zijn haar collega's en aantal familie leden. Maar ze is wel iemand die het prima alleen kan redden en daarbij is ze allang weer vrolijk en vrij doorgegaan met haar leven.
En idd als ik de woorden van iedereen om me heen moet geloven moet ik ook blij zijn om van haar af te zijn. Het is in elk geval beter voor mijn sociale leven en nu kan ik eindelijk dingen doen die we samen nooit deden... Maar toch zit ik bij elke gelegenheid te denken...Dit was nou leuk geweest als ... erbij was geweest
Het is gewoon zo dat ik 8 jaar lang mijn leven aan haar heb gegeven. Zij was en misschien is altijd het centrale punt in mijn leven geweest en als dat zo van de ene op de andere dag weggaat is het moeilijk om het te verwerken
De enige reden die ik heb gekregen is dat we nooit konden communiceren samen. Dat klopt ook wel maar dat is in mijn ogen iets waar je samen aan kan werken. Al had ik er meer aan moeten werken dan zij. Maar ook daarbij iets wat je voor lief neemt als je daadwerkelijk van iemand houdt.
Ze zegt zelf geen nieuwe relatie te hebben en de enige mensen om haar heen zijn haar collega's en aantal familie leden. Maar ze is wel iemand die het prima alleen kan redden en daarbij is ze allang weer vrolijk en vrij doorgegaan met haar leven.
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Wat me opvalt is dat iedereen hier 'haat' heeft tegen de ex? Zijn er ook nog mensen (behalve stevengerrard dan misschien) die het WEL gewoon erg vinden gedumpt te zijn door diegene waarvan je heel veel houdt? Ik kan echt NIET boos worden op mijn ex... Met andere woorden, zijn er ook nog mensen die wel gewoon reageren op een break-up of is het normaal dat je die persoon van het ene op het andere moment haalt zodra ze je dumpt? Onbegrijpelijke reacties hier....
up for grabs
Niet ieder haat zijn ex hier.quote:Op zondag 14 mei 2006 17:12 schreef aleko het volgende:
Wat me opvalt is dat iedereen hier 'haat' heeft tegen de ex? Zijn er ook nog mensen (behalve stevengerrard dan misschien) die het WEL gewoon erg vinden gedumpt te zijn door diegene waarvan je heel veel houdt? Ik kan echt NIET boos worden op mijn ex... Met andere woorden, zijn er ook nog mensen die wel gewoon reageren op een break-up of is het normaal dat je die persoon van het ene op het andere moment haalt zodra ze je dumpt? Onbegrijpelijke reacties hier....
Toch mijn verhaal kwijt; van de week eindelijk een week vrolijk; ik bedoel echt gewoon een loslaat gevoel van alles. Ook met de meid waar ik een tijdje mee omga; ze weet niet wat ze wil; eindelijk loslaat en nu voel ik me toch weer minder... denk aan mijn ex.
het is nu ruim een halfjaar en ik mis haar nogsteeds; wat ik ook doe, elke dag denk ik nog wel eens aan haar en wetende dat ze zelf verder is gegaan. Ik was toch meer verliefd dan ik dacht.
Ik haat mijn ex niet, dat kan niet. Zeker niet voor die tijd die we gehad hebben en wat ze me gegeven heeft. Ze was mijn voorbeeld. Nu moet ik leren met mezelf te zijn dat heb ik klaarblijkelijk te lang uitgesteld. Ik ga voor mezelf en daar past niemand bij.... loslaat.
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Hmmm ken het wel. Maarja is wat oneerlijk, want bij mij is het pas een kleine 3 weken voorbij, dus dat is dan weer niet echt vergelijkbaar. MAar toch, dat 'leren' van de ander, dat heb ik ook zoveel gedaan. Leren meer te genieten van dingen vooral. En man wat mis ik haar. Ben zelf een eikel geweest waardoor het zover is gekomen. Hopeloos word ik er soms van. Nahja. Sorry voor het gerammel hehe. Maar goed, 'gelukkig' ook mensen die niet meteen pissed off zijn
up for grabs
Idd ik kan ook niet boos of haatgevoelens opwekken voor mijn ex....Zelfs niet na alles wat ze me heeft aangedaan en waarbij toch 9/10 andere het heel anders hadden aangepakt...
We hebben gewoonweg te veel meegemaakt en daarbij is ze gewoonweg een gedeelte van mijn persoon geworden. Hoe raar dit ook mag klinken. Ze was gewoon Another part of me
Ik mis haar ook elke dag nog gigantisch en steeds wil ik contact met haar opnemen in de hoop dat we toch nog als vrienden overweg kunnen....Ik denk er zelfs nu stellig aan om een paar maanden te backpacken naar een ver land om haar op die manier te kunnen vergeten. Al is dat misschien eerder weglopen en de makkelijkste weg
We hebben gewoonweg te veel meegemaakt en daarbij is ze gewoonweg een gedeelte van mijn persoon geworden. Hoe raar dit ook mag klinken. Ze was gewoon Another part of me
Ik mis haar ook elke dag nog gigantisch en steeds wil ik contact met haar opnemen in de hoop dat we toch nog als vrienden overweg kunnen....Ik denk er zelfs nu stellig aan om een paar maanden te backpacken naar een ver land om haar op die manier te kunnen vergeten. Al is dat misschien eerder weglopen en de makkelijkste weg
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
moet je doen dan pack ik ook en ben ik ook weg. Enige voordeel voor mij is wel dat ze nog steeds heel normaal tegen me doet. Dus het is niet zo dat ze me categorisch negeert ofzo, dus ik hoop haar wel als vriendin te kunnen behouden, gewone vriendin wel te verstaan. Dan maar op die manier hopen nog bij haar te kunnen zijn. Zat zo in mijn hoofd dat wij samen oud zouden worden . Bah ellende! Nou ik ga maar een happie eten. Succes iedereen.
up for grabs
Nou misschien een goed idee om samen dan te packen .....
Tegen mij doet ze ook wel normaal mocht ik haar bellen, maar het pijnlijkste is gewoon dat ik haar steeds moet bellen. Uit haar iniatief of medeleven doet ze helemaal nixs...Krijg alleen maar te horen: " wat heeft het je nu opgeleverd dat je me belt of Wat wil je nu van me horen"
Ik had ook in mijn hoofd samen oud worden en volgens mij zij ook want we hadden al baby namen etc verzonnen. En zo van de een op de andere dag is het weg..
Tegen mij doet ze ook wel normaal mocht ik haar bellen, maar het pijnlijkste is gewoon dat ik haar steeds moet bellen. Uit haar iniatief of medeleven doet ze helemaal nixs...Krijg alleen maar te horen: " wat heeft het je nu opgeleverd dat je me belt of Wat wil je nu van me horen"
Ik had ook in mijn hoofd samen oud worden en volgens mij zij ook want we hadden al baby namen etc verzonnen. En zo van de een op de andere dag is het weg..
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Ik had ook nog veel contact met m'n ex. Ging prima en dacht dat ik dat mooi zo kon houden. Tot de dag dat die ander kwam. Toen was het in 1 klap over, ze heeft me daarna niet meer gebeld en dat is al 2 maanden zo. Af en toe kwam ze op msn en was er een gesprek. Vorige week maar besloten daar helemaal mee te kappen.quote:Op zondag 14 mei 2006 18:17 schreef aleko het volgende:
moet je doen dan pack ik ook en ben ik ook weg. Enige voordeel voor mij is wel dat ze nog steeds heel normaal tegen me doet. Dus het is niet zo dat ze me categorisch negeert ofzo, dus ik hoop haar wel als vriendin te kunnen behouden, gewone vriendin wel te verstaan. Dan maar op die manier hopen nog bij haar te kunnen zijn. Zat zo in mijn hoofd dat wij samen oud zouden worden . Bah ellende! Nou ik ga maar een happie eten. Succes iedereen.
Een ex met een nieuwe vriend trek je niet. Ik niet in ieder geval. En die nieuwe vriend zal contact tussen ons ook wel niet zo gewaardeerd hebben. Ik neem het niet persoonlijk.
A dirty mind is a joy forever
Stevengerrard ben zo sterk om geen contact meer te zoeken met haar. En dat ze zegt wat heeft het je nu opgeleverd dat je me belt. Zit misschien toch wel een kern van waarheid. In begin denk ik heel moeilijk maar als je haar wilt bellen bel dan 1 van je vrienden of zo of ga helemaal iets anders doen.
Riann: Iedereen zegt tegen me dat ik sterk moet zijn en geen contact meer moet opnemen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik begrijp zelf ook wel dat het beter is maar toch wil ik op een normale manier met elkaar om blijven gaan.. Zoals ik al eerder zei, ze is mijn centrale punt geweest en als er wat geregeld moest worden (voor haar of voor mij) deed ik dat altijd.
En zoveel vrienden heb ik helaas niet meer om op te bellen..Ik heb 1 goede vriend maar die kan ik helaas ook niet continue lastig vallen mede omdat ik vind dat hij ook z'n leven heeft en niet alle energie in mij moet steken
En zoveel vrienden heb ik helaas niet meer om op te bellen..Ik heb 1 goede vriend maar die kan ik helaas ook niet continue lastig vallen mede omdat ik vind dat hij ook z'n leven heeft en niet alle energie in mij moet steken
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Na het bëindigen van een relatie kun je in een groot gat terecht komen omdat je dan met zeëen van tijd zit. Het punt is dan dat je geconfronteerd wordt met emoties die je op dat moment niet wil hebben, dan heb je de keuze om deze rechtstreeks te confronteren of er langer over te doen en eerst uitvluchten te zoeken zoals hobbies, uitgaan, sporten, etc. etc. Met andere woorden gewoon tijdsinvulling, naarmate er meer tijd is verstreken helen de wonden. Hoe cliché het ook klinkt.. Ga een hobby zoeken, iets waar je tijd mee op kunt vullen.quote:Op zondag 14 mei 2006 19:43 schreef stevengerrard het volgende:
Riann: Iedereen zegt tegen me dat ik sterk moet zijn en geen contact meer moet opnemen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik begrijp zelf ook wel dat het beter is maar toch wil ik op een normale manier met elkaar om blijven gaan.. Zoals ik al eerder zei, ze is mijn centrale punt geweest en als er wat geregeld moest worden (voor haar of voor mij) deed ik dat altijd.
En zoveel vrienden heb ik helaas niet meer om op te bellen..Ik heb 1 goede vriend maar die kan ik helaas ook niet continue lastig vallen mede omdat ik vind dat hij ook z'n leven heeft en niet alle energie in mij moet steken
En over dat contact zoeken met je ex? Zo uit je verhaal op te maken heeft zij duidelijk gemaakt daar geen behoefte aan te hebben en het is dan meer voor je eigen gemoedsrust en om onzekerheden voor jezelf weg te nemen. Maar het is eigenlijk zo klaar als een klontje... Hoe realistisch en hard het dan ook is, face the music... het is voorbij. Haal voor jezelf de leringen eruit, rouw en ga verder met je leven.
bij mij is het nu 2 maanden uit van mijn relatie van 1 jaar en 7 maanden. Zelf uitgemaakt overings. Ik heb ook niet zoveel vrienden ik heb maar 1 goede vriendin. Daar kan ik altijd bij terecht. En tja op een normale manier om blijven gaan blijkbaar wil zij dat niet dus dan zal het ook niet gaan werken en dat moet jij proberen in te zien hoe moeilijk dat ook is.
niet zo erg belzart, het was net uit, toen is ze meteen met een andere kerel begonnen, maar heeft mij nog een flinke tijd aan het lijntje gehouden... en daar kan ik goed kwaad om worden, maar jaloezie heeft er GELUKKIG niets mee te maken...quote:Op woensdag 10 mei 2006 16:41 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Nou... denk wel dat dat het meest pijnlijke is. Je ego loopt ook nog eens een dikke deuk op. Uiteindelijk zal het misschien makkelijker zijn om een dikke streep door je relatie te zetten aangezien er meestal veel woede bij komt kijken.
Op zondag 1 maart 2009 19:55 schreef EchnaDarr het volgende:
En als ik weer heel erg eerlijk ben weet ik niet of ik het nog wel zo prettig vind als hij hier mod blijft. En dan druk ik me nog zacht uit.
En als ik weer heel erg eerlijk ben weet ik niet of ik het nog wel zo prettig vind als hij hier mod blijft. En dan druk ik me nog zacht uit.
Samen packen! Ik ben voor Wat bij mij wel helpt is overigens goede muziek merk ik. En dan niet de sentimentele rommel hehe. Als je al niet depressief bent zou je het daar wel van worden
Wat anderen ook zeggen over dat bellen. Vanavond ook weer, wilde ZO graag haar bellen maarja, wat moet zij ermee... Als ze me graag zou spreken zou ze het wel niet uitgemaakt hebben denk ik dan maar... Heb haar een week nadien wel bijna elke dag gebeld, omdat ik ZO vurig hoopte dat het toch nog goed zou komen. Dat hoop ik nu ook nog steeds eigenlijk, maar goed. Als ik haar wil spreken over normale dingetjes dan doe ik dat wel (msn). Bellen probeer ik tot 0,0 te reduceren. Is voor haar ook gewoon klote of saai of indifferent nouja in elk geval niet amusant. Wat helpt bij mij is dan maar een stukje te schrijven in een soort dagboekje. Heb nooit geweten dat dat voor mij zou werken hehe, maarja ik wist ook pas hoeveel ik wel niet van haar hield toen ze het uitmaakte. Ik ben maar een slome.
Rottijden en dat terwijl de zomer er nog wel aankomt (mijn hoogetpunt van het jaar heh - dit jaar iets minder vermoed ik)
Wat anderen ook zeggen over dat bellen. Vanavond ook weer, wilde ZO graag haar bellen maarja, wat moet zij ermee... Als ze me graag zou spreken zou ze het wel niet uitgemaakt hebben denk ik dan maar... Heb haar een week nadien wel bijna elke dag gebeld, omdat ik ZO vurig hoopte dat het toch nog goed zou komen. Dat hoop ik nu ook nog steeds eigenlijk, maar goed. Als ik haar wil spreken over normale dingetjes dan doe ik dat wel (msn). Bellen probeer ik tot 0,0 te reduceren. Is voor haar ook gewoon klote of saai of indifferent nouja in elk geval niet amusant. Wat helpt bij mij is dan maar een stukje te schrijven in een soort dagboekje. Heb nooit geweten dat dat voor mij zou werken hehe, maarja ik wist ook pas hoeveel ik wel niet van haar hield toen ze het uitmaakte. Ik ben maar een slome.
Rottijden en dat terwijl de zomer er nog wel aankomt (mijn hoogetpunt van het jaar heh - dit jaar iets minder vermoed ik)
up for grabs
Aleko: Mocht het samenpacken echt serieus zijn dan staat mijn msn in mijn profiel dat werkt makkelijker dan hier op FOK..
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Ik heb een grote hobby en dat is voetbal / mountainbiken. Voetbal is nu bijna voorbij met als hoogtepunt een weekend weg met het elftal. Ik ging nooit eerder mee dus dat zou nu wel wennen zijn. En met het mooie weer is fietsen wel lekker maar toch doe je dat ook niet zo gauw alleen.quote:
Qua contact is zij van mening dat ze geen vrienden kan behouden dus ze wil het ook niet met mij proberen..En daarbij ben ik van mening dat ik geen omgangsregeling wil maar dat het van 2 kanten moet komen.
En het gat is nu daadwerkelijk aangebroken. En idd die vul ik in met tijdsvulling en met dingen die ik normaal gesproken nooit had gedaan of behoefte aan had (elke dag terrasje pakken etc etc). Het is gewoonweg het weglopen voor de eenzaamheid....
Hoe waar het ook is dat je verder moet gaan met je leven...De een pakt het nu eenmaal makkelijker op dan de ander
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Hoewel ik haar op dit moment nog enorm mis, probeer ik er vooral van te leren. En dan vooral over mezelf. Ik merk nu hoe erg ik mezelf heb verloren en hoe afhankelijk ik van haar ben geweest. Echt een dooddoener voor een relatie! Helaas is dit allemaal achteraf gepraat.
Jammer dat je pas vaak achteraf, wanneer er definitief een knop is door gehakt, rustig kunt gaan nadenken. Maarja, het zij zo.
Ik kwam net een aantal regeltjes ergens tegen, en moet zeggen dat ik er wel het een en ander in herken.
Jammer dat je pas vaak achteraf, wanneer er definitief een knop is door gehakt, rustig kunt gaan nadenken. Maarja, het zij zo.
Ik kwam net een aantal regeltjes ergens tegen, en moet zeggen dat ik er wel het een en ander in herken.
quote:‘Loslaten’ betekent niet dat het niet meer uitmaakt, het betekend dat ik het niet voor iemand anders kan doen.
‘Loslaten’ betekent niet dat ik hem smeer, het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.
‘Loslaten’ is niet het onmogelijk maken, maar het toestaan om te leren van consequenties.
‘Loslaten’ is machteloosheid toegeven, wat betekend dat ik het resultaat niet in de hand heb.
‘Loslaten’ is niet proberen een ander te veranderen of de schuld te geven, het is jezelf zo goed mogelijk maken.
‘Loslaten’ is niet zorgen voor, maar geven om.
‘Loslaten’ is niet even regelen, maar ondersteunend zijn.
‘Loslaten’ is niet anderen tegen zichzelf te beschermen, het is anderen toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
‘Loslaten’ is niet treiteren, schelden of ruzie maken, maar juist zoeken naar je eigen tekortkomingen en die verbeteren.
‘Loslaten’ is niet alles naar eigen hand willen zetten, maar elke dag nemen hoe hij komt en jezelf er gelukkig mee prijzen.
‘Loslaten’ is niet anderen kritiseren of reguleren, maar proberen te worden wat ik droom te zijn.
‘Loslaten’ is niet spijt hebben van het verleden, maar groeien naar de toekomst.
‘Loslaten’ is minder vrezen en meer beminnen…
Knapen die varen willen moeten mannen met baarden zijn.
Wat mij fascineert is waarom alle singles toch weer die drang krijgen naar een vaste relatie.
Is de wereld eng in je eentje?
Vrouwen zijn in principe op zoek naar de best mogelijke partner om een gezin mee te stichten.
Maar mannen? Waarom per se een vaste relatie?
Is de wereld eng in je eentje?
Vrouwen zijn in principe op zoek naar de best mogelijke partner om een gezin mee te stichten.
Maar mannen? Waarom per se een vaste relatie?
quote:Op maandag 15 mei 2006 10:49 schreef Kapt.Ruigbaard het volgende:
Hoewel ik haar op dit moment nog enorm mis, probeer ik er vooral van te leren. En dan vooral over mezelf. Ik merk nu hoe erg ik mezelf heb verloren en hoe afhankelijk ik van haar ben geweest. Echt een dooddoener voor een relatie! Helaas is dit allemaal achteraf gepraat.
Jammer dat je pas vaak achteraf, wanneer er definitief een knop is door gehakt, rustig kunt gaan nadenken. Maarja, het zij zo.
Ik kwam net een aantal regeltjes ergens tegen, en moet zeggen dat ik er wel het een en ander in herken.
En een goeie tekst trouwens
-OT-
Ik zit in de "welke kant gaat dit op"-fase
Begint m'n strot een beetje uit te komen, dat ik met iemand samen ben, die het gewoon vertikt om zo nu en dan rekening met me te houden.
En dan ineens lijkt de relatie over te zijn, en de dag erna is alles weer koek en ei
Un'altra te,
Dove la trovo io...
Dove la trovo io...
Ik denk dat het misschien komt dat als je een lange relatie gehad hebt die ineens over is, je erg moet wennen aan het begrip dat je de wereld weer alleen aan moet kunnen.
Dit i.p.v. dat je het gevoel had dat je samen de wereld aankon. Dus ik denk niet de wereld eng is voor als je alleen bent maar meer het gemis van iemand die je steunt in je beslissingen.
Maar waarom zou een man niet op zoek zijn naar een best mogelijke partner om een toekomst mee op te bouwen? En waarom perse een vriendin?? Ik denk niet dat daar 1 antwoord op te geven valt.
Dit i.p.v. dat je het gevoel had dat je samen de wereld aankon. Dus ik denk niet de wereld eng is voor als je alleen bent maar meer het gemis van iemand die je steunt in je beslissingen.
Maar waarom zou een man niet op zoek zijn naar een best mogelijke partner om een toekomst mee op te bouwen? En waarom perse een vriendin?? Ik denk niet dat daar 1 antwoord op te geven valt.
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Kittyquote:
Het was kort maar krachtig zullen we maar zeggen.
Knapen die varen willen moeten mannen met baarden zijn.
Je zou de wereld altijd alleen aan moeten kunnen, imho.quote:Op maandag 15 mei 2006 15:41 schreef stevengerrard het volgende:
Ik denk dat het misschien komt dat als je een lange relatie gehad hebt die ineens over is, je erg moet wennen aan het begrip dat je de wereld weer alleen aan moet kunnen.
Dit i.p.v. dat je het gevoel had dat je samen de wereld aankon. Dus ik denk niet de wereld eng is voor als je alleen bent maar meer het gemis van iemand die je steunt in je beslissingen.
En dat heeft voor mijn gevoel alles te betekenen met elkaar vrijheid geven in een relatie en zorgen dat je niet te afhankelijk van elkaar bent.
Knapen die varen willen moeten mannen met baarden zijn.
true true....Maar toch denk ik dat er situaties voordoen dat je juist heel erg dicht na elkaar toe bent gegroeid waardoor het ik + jij vooral een wij geworden is. En wanneer dit dan wegvalt kan het heel moeilijk worden voor de een om alleen verder te gaan.
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Dat zal altijd een lastig punt blijven ja.
En dat is precies waar heb bij mij ook is misgegaan
En dat is precies waar heb bij mij ook is misgegaan
Knapen die varen willen moeten mannen met baarden zijn.
nou dan kunnen we elkaar de hand schudden
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Ik had na 6,5 jaar samenwonen echt moeite om weer alleen verder te gaan (wie niet na zoveel jaar...), maar ben altijd door gegaan en heb mezelf continu een harde schop onder m'n kont gegeven.quote:Op maandag 15 mei 2006 16:23 schreef stevengerrard het volgende:
En wanneer dit dan wegvalt kan het heel moeilijk worden voor de een om alleen verder te gaan.
Na een tijdje voelde ik me "on top of the world", voelde me helemaal thuis in m'n nieuwe huis, kon doen en laten wat ik wilde. Had ook het gevoel dat niemand aan me kon komen, mentaal was ik haast onbreekbaar.
En toen ontmoette ik een gozer en vond ik het onwijs moeilijk om me open te stellen, bang dat het dan toch weer mis zou gaan, etc etc... Maar er toch voor gegaan en nu weet ik niet welke kant het uitgaat.
En het erge vind ik, dat ik me zo ontiegelijk klote voel, dóór iemand anders.
Ik kan er met m'n kop niet bij hoe het nu gaat, in alle relaties die ik heb gehad heb ik nog nooit meegemaakt, dat iemand zo weinig moeite voor je wilt doen...
Maar ja, we shall see, voor zolang het nog duurt
Un'altra te,
Dove la trovo io...
Dove la trovo io...
Sterkte Noisekick maar als ik zo vrij mag zijn?? Als je merkt dat jij wel wil vechten voor de relatie en de ander niet, is dat dan niet een teken dat er iets fouts zit? Of dat die ander het als de normale zaak van de wereld ziet dat hij jou heeft?
Als ik het fout heb moet je het zeggen!
Als ik het fout heb moet je het zeggen!
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
GEEF DIT AAN! Gewoon een keer samen gaan zitten en dat echt zeggen. Wat je allemaal dwars zit. Dit is bij mij pas telaat gekomen. Ofja helemaal niet, behalve toen me gezegd werd dat het niet meer hoefde. Dus gewoon zeggen wat je dwarszit! Die kerel van je klinkt net als ik: niet echt in de gaten hebben wat er misloopt.... Als je hem in topvorm wel leuk vindt, dan zeg het dat het anders moet en hopen dat het gaat lukken!quote:k zit in de "welke kant gaat dit op"-fase
Begint m'n strot een beetje uit te komen, dat ik met iemand samen ben, die het gewoon vertikt om zo nu en dan rekening met me te houden.
En dan ineens lijkt de relatie over te zijn, en de dag erna is alles weer koek en ei
[ Bericht 33% gewijzigd door aleko op 15-05-2006 20:03:12 (quote ipv prog-code. eens een it'er altijd een ...) ]
up for grabs
Dat komt door de acties van exen nadat het uit isquote:Op zondag 14 mei 2006 17:12 schreef aleko het volgende:
Wat me opvalt is dat iedereen hier 'haat' heeft tegen de ex? Zijn er ook nog mensen (behalve stevengerrard dan misschien) die het WEL gewoon erg vinden gedumpt te zijn door diegene waarvan je heel veel houdt? Ik kan echt NIET boos worden op mijn ex... Met andere woorden, zijn er ook nog mensen die wel gewoon reageren op een break-up of is het normaal dat je die persoon van het ene op het andere moment haalt zodra ze je dumpt? Onbegrijpelijke reacties hier....
Ik vond het eerst gewoon heel erg en was helemaal niet kwaad op hem. Hebben ook geen ruzie gehad toen het uit ging (of daarvoor).
Ik koester een gezonde portie haat!
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Ik weet het niet, hij heeft het onwijs druk, is best overwerkt en overspannen, dus ergens begrijp ik het allemaal wel.quote:Op maandag 15 mei 2006 19:25 schreef stevengerrard het volgende:
Sterkte Noisekick maar als ik zo vrij mag zijn?? Als je merkt dat jij wel wil vechten voor de relatie en de ander niet, is dat dan niet een teken dat er iets fouts zit? Of dat die ander het als de normale zaak van de wereld ziet dat hij jou heeft?
Als ik het fout heb moet je het zeggen!
En elke relatie is natuurlijk anders, ik ben gewoon gewend dat iemand graag dingen voor me doet. (Net als ik andersom).
Maar hij is naar iedereen toe zo "kortaf", dus ik zie ook wel dat het niet aan mij ligt en dat hij gewoon niet lekker in z'n vel zit.
Vrienden van me vinden het ook allemaal raar, ook gezamelijke vrienden van ons.
Maar ja, kan er weinig aan doen, weet niet welke kant het uit gaat, weet zelf nauwelijks meer wat ik wil.
Un'altra te,
Dove la trovo io...
Dove la trovo io...
Believe me, ik ben een prater eersteklas, ik doe dit al weken...quote:Op maandag 15 mei 2006 19:44 schreef aleko het volgende:
GEEF DIT AAN! Gewoon een keer samen gaan zitten en dat echt zeggen. Wat je allemaal dwars zit. Dit is bij mij pas telaat gekomen. Ofja helemaal niet, behalve toen me gezegd werd dat het niet meer hoefde. Dus gewoon zeggen wat je dwarszit! Die kerel van je klinkt net als ik: niet echt in de gaten hebben wat er misloopt.... Als je hem in topvorm wel leuk vindt, dan zeg het dat het anders moet en hopen dat het gaat lukken!
En hij is psychisch gewoon een stapje minder ver, voelt dingen niet zo goed aan en is niet bepaald een prater, dus ja...
Heb gister dan het een en ander besproken, maar de minuut erna hangt ie om m'n nek, alsof alles koek en ei is.
T'is maar goed dat ik engelen-geduld heb...
Un'altra te,
Dove la trovo io...
Dove la trovo io...
Ik ben niet verliefd op hem geworden omdat hij populair is bij het andere geslacht, 9 van de 10 keer maakte hij niet eens kans bij al die meisjes, maar beschouden ze hem als 'vriendin'.quote:Op zondag 14 mei 2006 11:26 schreef Tarot het volgende:
[..]
Wauw, de ene cliché na de andere
- verliefd worden op iemand 'omdat' ie populair is bij het andere geslacht.
- vrienden in de steek laten tijdens een relatie
- uit eenzaamheid elke minuut van je partner in de gaten houden
- boos worden op iemand als hij flikflooit met een ander terwijl het uit is.
- na het uitmaken pas beseffen dat je bang bent om alleen te zijn
Ik zou eigenlijk willen adviseren... denk eens (wat langer) na voordat je een beslissing maakt.
Succes, over een maand hoor ik wel hoe het gegaan is.
En ik heb helemaal niet uit eenzaamheid elke minuut van hem in de gaten gehouden, ik heb een baan, het grootste deel van de tijd ben ik daar en krijg ik 1 of 2 smsjes van hem. Daarna zie ik hem thuis. Hoe krijg je in vredesnaam het idee dat ik hem non-stop in de gaten hield?
En al was het bij flikflooien gebleven als het uit was gegaan, okee. Maar ze haden praktisch een relatie, het was dat ik net optijd smsde.
En voor het uitmaken wist ik al dat ik bang ben om alleen te zijn, dat heb ik al sinds kleins af aan.
Dus nog een vraag aan jouw, waar moet ik langer over na denken?
In ieder geval voor de rest die wél met nuttig advies kwam. Het is uit, ik heb het gisteravond uit gemaakt. En tot mijn grote verrassing storte de wereld niet in en vandaag is de zon weer gewoon opgekomen. En weetje, ik voel me blij, vrij, gelukkig. Tuurlijk zit er wel iets in me dat een beetje leeg voelt, een beetje zeurderig, maar het grootste deel is opluchting. Ik ben blij met deze keuze.
Waar ik voornamelijk veel steun aan heb gehad is een mailtje dat een vriendin van me heeft gestuurd en daar kwam dit stukje in voor:
'Je bent zélf de persoon op wie je terug kunt vallen in je leven, verder zijn er tijdelijke factoren waar je het heel goed mee kunt vinden en als je geluk hebt blijven ze wat langer, maar je moet vooral leren in jezelf te geloven en van jezelf te houden. Als je dat kunt kun je ook zonder die persoon, ondanks dat je een tijd niet lijkt te kunnen ademen en alles om je heen zwart is en er een waas in je hoofd hangt. En er zijn áltijd mensen om je heen die je willen bijstaan, ik ken er wel een paar. Maar zorg ervoor dat het definitief is als je het doet. Daarna gaat alles vanzelf, en voor je het weet ben je twee jaar verder en denk je er zo nu en dan aan.'
Ik ben blij dat ik eindelijk mijn uitweg uit die rot situatie heb gevonden en sterk genoeg ben geweest om het te eindigen.
Toppie meis.... heel goed van je.
Je zal je er nog wel even kut over gaan voelen, maar onthoud waarom je het hebt uitgemaakt, welke factoren je tot dit besluit hebben gebracht ed, dat helpt vaak erg om je ervan te weerhouden weer contact te leggen met die persoon. Magoed, geniet nu vooral van je nieuwe vrije leven. En wat zij zei klopt wel, leer weer van jezelf te houden en besef je dat jij de enige bent waar je ALTIJD op kan terugvallen.
Je zal je er nog wel even kut over gaan voelen, maar onthoud waarom je het hebt uitgemaakt, welke factoren je tot dit besluit hebben gebracht ed, dat helpt vaak erg om je ervan te weerhouden weer contact te leggen met die persoon. Magoed, geniet nu vooral van je nieuwe vrije leven. En wat zij zei klopt wel, leer weer van jezelf te houden en besef je dat jij de enige bent waar je ALTIJD op kan terugvallen.
Ik zou soms willen dat ik haar kon haten. Lijkt me heerlijk, want volgens mij had ik het dan veel makkelijker los kunnen laten. Ben wel boos... maar haten.. nee dat niet. Overigens is mijn boosheid ook wel redelijk afgenomen. Ik denk dat ik me nu kan beheersen als we met elkaar zouden praten.quote:Op maandag 15 mei 2006 21:24 schreef Lips het volgende:
[..]
Dat komt door de acties van exen nadat het uit is
Ik vond het eerst gewoon heel erg en was helemaal niet kwaad op hem. Hebben ook geen ruzie gehad toen het uit ging (of daarvoor).
Ik koester een gezonde portie haat!
Denk nog met grote regelmaat aan haar, maar ik moet zeggen dat ik zo langzaamaan mijn draai begin te vinden. Nog wel wennen zo in je eentje, maar sommigen zeggen dat dat nooit went.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ik weet precies hoe je je voelt.. Als ik 's avonds alleen in een 2 persoonsbed lig dan wil ik haar ook het liefst haten maar om de een of andere reden kan ik het gewoon niet..
Ik kon echter wel de gehele tijd normaal met haar praten alleen jammer genoeg wil zij niet met mij erover praten.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook nog 24/7 aan haar denk. Het liefste zou ik ook nu haar opbellen, emailen of wat dan ook. Zelfs wetende dat zij er geen behoefte aan heeft en mij helemaal uit haar geheugen heeft gewist.
Als ik voor mezelf spreek denk ik dat ik nooit eraan zou wennen dat ik in mijn eentje rondloop.
@ jager: hoe heb jij ervoor gezorgd dat je je draad weer opgepikt heb en dat je het weer "rooskleurig" inziet?? Ik zoek ook wel afleiding maar toch kan ik me er nog niet geheel aan overgeven.
Ik kon echter wel de gehele tijd normaal met haar praten alleen jammer genoeg wil zij niet met mij erover praten.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook nog 24/7 aan haar denk. Het liefste zou ik ook nu haar opbellen, emailen of wat dan ook. Zelfs wetende dat zij er geen behoefte aan heeft en mij helemaal uit haar geheugen heeft gewist.
Als ik voor mezelf spreek denk ik dat ik nooit eraan zou wennen dat ik in mijn eentje rondloop.
@ jager: hoe heb jij ervoor gezorgd dat je je draad weer opgepikt heb en dat je het weer "rooskleurig" inziet?? Ik zoek ook wel afleiding maar toch kan ik me er nog niet geheel aan overgeven.
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Als je iemand haat, dan blijft het aan je vreten... dat wil je helemaal niet, want dan blijf je ermee bezig.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 13:27 schreef jagermeister1 het volgende:
Ik zou soms willen dat ik haar kon haten. Lijkt me heerlijk, want volgens mij had ik het dan veel makkelijker los kunnen laten. .
Ik heb met m'n laatste ex echt vrede hoe het nu is, vrede met hoe het is gegaan en dat het over is.
Dat heeft ook even geduurd, eerst ben je nog geirriteerd en is het allemaal nog zo vers en pijnlijk. Na een tijdje slijt het godzijdank echt.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Dan komt echt met de tijd, dat het steeds beter gaat. "Gewoon" doorgaan met je leven.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 13:37 schreef stevengerrard het volgende:
Ik zoek ook wel afleiding maar toch kan ik me er nog niet geheel aan overgeven.
Eerst ben je er 24/7 mee bezig, dan merk je dat je er af en toe day even niet aan gedacht hebt. En zo slijt het beetje bij beetje.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
