De Kunst van het loslaten van een ex #39

quote:

Op zondag 23 april 2006 16:34 schreef het.ismij het volgende:

[..]

Mag ik alleen vragen waarom je denkt er niet klaar voor te zijn?
Ben je "bang" voor het "onbekende"?

Misschien wel. Bindingsangst ofzo. Ik ben zo bang dat ik er over tien jaar spijt van krijg op al zo'n jonge leeftijd zo'n vaste relatie te zijn aangegaan.

Maar ik ben gisteren nog naar haar toe geweest en de deur is al weer een stuk minder definitief op slot. Misschien moet ik me er maar eens bij neer gaan leggen dat het op een gegeven moment voorbij is met die eeuwige vrijheid. En als er iemand is waar ik dat voor op wil geven is zij het wel...

quote:

Op maandag 24 april 2006 10:11 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Misschien wel. Bindingsangst ofzo. Ik ben zo bang dat ik er over tien jaar spijt van krijg op al zo'n jonge leeftijd zo'n vaste relatie te zijn aangegaan.

Maar ik ben gisteren nog naar haar toe geweest en de deur is al weer een stuk minder definitief op slot. Misschien moet ik me er maar eens bij neer gaan leggen dat het op een gegeven moment voorbij is met die eeuwige vrijheid. En als er iemand is waar ik dat voor op wil geven is zij het wel...

Dat bedoel ik,
Je wilt niet je niet binden door je vrijheid, maar je wilt wel met haar verder.
Beetje tegenstrijdig van jezelf?
Vanw at ik uit je verhaal begrijp ben je bang dat ja dalijk als het ware "vast" zit, en niet meer je eigen ding kan doen.
Maar daar ben je natuurlijk zelf bij.
Dat moet imo altijd mogelijk zijn binnen een relatie.

quote:

Op maandag 24 april 2006 10:49 schreef het.ismij het volgende:

[..]

Dat bedoel ik,
Je wilt niet je niet binden door je vrijheid, maar je wilt wel met haar verder.
Beetje tegenstrijdig van jezelf?
Vanw at ik uit je verhaal begrijp ben je bang dat ja dalijk als het ware "vast" zit, en niet meer je eigen ding kan doen.
Maar daar ben je natuurlijk zelf bij.
Dat moet imo altijd mogelijk zijn binnen een relatie.

Het is nou net die tegenstrijdigheid die mij de laatste tijd zo aan het twijfelen brengt. En dat reageer ik een beetje af op haar eigenlijk.

Dit zal het een en het ander verduidelijken: er zijn een aantal vrouwen die aangegeven hebben met mij naar bed te willen en er is er ook eentje die ik al een tijdje ken en die waarschijnlijk verliefd op mij geworden is. Diegene heeft mij laatst ook gezoend, maar ik deed dus niet mee.
Dat zijn voorvallen die mij lieten twijfelen aan het 'relatie hebben'. Want als je jong bent kun je je in principe nog overgeven aan je lust en wanneer je een relatie hebt niet natuurlijk. Ik ben ooit eerder in een relatie (niet deze) ontrouw geweest en dat leidt altijd tot ellende. En dat doe ik mijn (min of meer dan) huidige meisje niet aan.
Ik heb nog echt denderend in de markt gelegen tot een paar jaar terug. En nu vraag ik me gewoon wel eens af of ik daar niet even gebruik van moet gaan maken voor ik me definitief bind.

Ik ben er niet zo bang voor om mijn eigen ding te kunnen doen, want als ik iets heb gemerkt de afgelopen twee jaar, is het wel dat zij mij volledig vrij laat in mijn tijdsindeling e.d. Het probleem was alleen dat ik onze tijd samen niet goed besteedde (kortaf; weinig ondernemend enz.). Ze eist dus niet meer tijd; ze wil alleen dat die tijd die we samen zijn ik laat merken dat ik op dat moment gewoon het liefste bij haar ben.

Als ik tegenstrijdig of onduidelijk ben is dat uiteraard niet bewust. Het is niet zomaar een lulverhaal wat ik hier ophang ofzo. Het is hopelijk een beetje duidelijk zo.

OKe, of jij het huidige goede weg wilt gooie voor het onbekende is inderdaad een issue, ik denk alleen dat als je voor het onbekende kiest dat je het huidige kan vergeten?

quote:

Op maandag 24 april 2006 10:59 schreef het.ismij het volgende:
OKe, of jij het huidige goede weg wilt gooie voor het onbekende is inderdaad een issue, ik denk alleen dat als je voor het onbekende kiest dat je het huidige kan vergeten?

Yep, daar is ze duidelijk en waarschijnlijk heel consequent in.

Herkenbaar. Ik zou voor het meisje gaan, ik heb ook getwijfeld, en zo heel af en toe is er best een hersencel die nog twijfelt, maar ik begrijp dat met veel verschillende meisjes naar bed gaan uiteindelijk echt niet boeiend is... En dan moet je maar hopen dat je nog es een keer een écht leuk meisje tegenkomt zoals je nu (blijkbaar) hebt. Als je huidige sexleven alles is wat je hebben wilt zou ik het niet op het spel zetten door met je pik te denken Schade en schande :s

Ik zou ook voor het "bekende"/vertrouwde gaan.

quote:

Op dinsdag 25 april 2006 22:17 schreef Madski het volgende:
Nja heb het nu ook bijgelegt met die vrienden waarmee ik ruzie had. Nu stage een beetje inzet voor tonen en dan gaat het wel relaxt. (kerel zit me te zanikken man!)

Wat de vrouwen betreft: niet op zoek of op jacht. Beetje flirten (hoi leuk meisje uit de bus. Ik zag je wel kijken ) en veel eruit gaan. Red me prima

Goed dat het goed gaat.

Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Ik vertel mezelf het te vergeten. Maar we praatten elke dag op msn en ze was vaak online, en sinds die nieuwe vriend gewoon helemaal niet meer. Vraag me zo sterk af wat ze aan het doen is. Wat de rede is niet meer online te komen? Te druk? Ik ben in ieder geval niet geblokkeerd. Maar moet ik me het wel afvragen.

Zucht, en nu is het internetten een stuk zinlozer geworden. Ben gewoon een 'hobby' kwijt.

Maargoed, raar dat ik me voel, morgen kan ik me weer een stuk beter voelen. Ik snap er weinig meer van

Gisteren ging ik uit mijn werk even tanken...en wie staat daar in de tankshop? Mijn ex! Ik zag haar auto al bij pomp 5 staan. Ik denk..ach.. eens kijken hoe ze reageert. Mijn auto dus volgegooid en haar staan observeren. Ze kocht volgens mij iets te drinken en wat te snoepen. Toen ze bij de kassiere stond ben ik naar binnen gegaan. Er stond nog een man voor me. Ze was een beetje joviaal aan het doen met die kassiére en toen ze zich omdraaide zag ik dat ze schrok. Ik zag een fractie van een aarzeling om gedag te zeggen, maar mijn stalen gezicht maakte denk ik dat ze dat niet deed. Toen liep ze me strak voorbij en ik zag aan haar gezicht dat ze het niet echt fijn vond. Net als ik overigens.

Damn... wat zag ze er goed uit. Haar haar zat onwijs leuk en ze had een lekker kleurtje. Ook leek ze iets slanker te zijn geworden in haar gezicht. Ze was al best slank hoor, maar nu zag ze er helemaal goed uit.

Afijn.. ik bleef een beetje staan kijken toen ik stond te pinnen. Volgens mij ging op dat moment haar telefoon. Ik zag haar namelijk gebukt in haar auto graaien naar iets op de bodem bij de bijrijdersstoel. Ik neem aan haar tas. Toen ik naarbuiten liep keken we elkaar weer aan. Ik vertrok geen spier. Toen zat ze ineens met een telefoon aan haar oor. Dus ... waarschijnlijk ging haar telefoon net af toen ze instapte. Ik stapte ook in en reed weg. Ik keek nog 1 keer en zij keek nog een keer terug.

Misschien kinderachtig van mij om niets tegen haar te zeggen, maar de bal ligt echt bij haar. Ze heeft me echt vernederd door mij al mijn gevoel te laten verwoorden in een email, me in me sop laten gaar koken terwijl ik in een diepe depressie zat en ze dat wist, me 1000 maal excuses te laten aanbieden voor de dingen die ik gezegd zou hebben in mijn boosheid.... en dan vervolgens met 1 bot en kortaf e-mailtje te reageren. Nou ja reageren... afpoeieren noem ik het eerder!

Overigens voor het eerst in 3 maanden tijd dat ik haar weer heb gezien. Gelijk weer een rotgevoel, maar nu gaat het wel weer. Het blijft gelukkig niet zo heel lang hangen.

quote:

Op dinsdag 25 april 2006 22:22 schreef korenwolfje het volgende:

[..]

Goed dat het goed gaat.

Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Ik vertel mezelf het te vergeten. Maar we praatten elke dag op msn en ze was vaak online, en sinds die nieuwe vriend gewoon helemaal niet meer. Vraag me zo sterk af wat ze aan het doen is. Wat de rede is niet meer online te komen? Te druk? Ik ben in ieder geval niet geblokkeerd. Maar moet ik me het wel afvragen.

Zucht, en nu is het internetten een stuk zinlozer geworden. Ben gewoon een 'hobby' kwijt.

Maargoed, raar dat ik me voel, morgen kan ik me weer een stuk beter voelen. Ik snap er weinig meer van

Dat internetten komt vanzelf wel weer hoor
Enneuuh.. mijn ex is ook nie meer op msn te vinden, of ze heeft een ander email gebruikt kan ook nog Geeft nie, want heb zat aanspraak elke avond hoor haha.

quote:

Op woensdag 26 april 2006 08:12 schreef jagermeister1 het volgende:
Overigens voor het eerst in 3 maanden tijd dat ik haar weer heb gezien. Gelijk weer een rotgevoel, maar nu gaat het wel weer. Het blijft gelukkig niet zo heel lang hangen.

Dat blijf je sowieso nog een hele tijd houden. Niet het gevoel zelf, maar juist dat ze dat iedere keer als je haar ziet, opwekt.
Mijn advies: ga naar huis en ga enorm hard muziek draaien. Goeie agressieve rock ofzo. Of iets anders heel erg up-tempo waar je van houdt. Als je maar ff mee kan bleren en je negatieve energie kwijt kan. Dat hielp om bij mij m'n negatieve gevoel altijd kwijt te raken. Misschien het proberen waard.

Anyway.....ik ga het toch weer proberen met m'n vriendin. Je weet pas wat je hebt als het er niet meer is. Ik zal toch op een volwassen manier naar de relatie moeten leren kijken en niet zo bang zijn voor de toekomst. Zij is het meer dan waard in ieder geval.

quote:

Op woensdag 26 april 2006 09:11 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Dat blijf je sowieso nog een hele tijd houden. Niet het gevoel zelf, maar juist dat ze dat iedere keer als je haar ziet, opwekt.
Mijn advies: ga naar huis en ga enorm hard muziek draaien. Goeie agressieve rock ofzo. Of iets anders heel erg up-tempo waar je van houdt. Als je maar ff mee kan bleren en je negatieve energie kwijt kan. Dat hielp om bij mij m'n negatieve gevoel altijd kwijt te raken. Misschien het proberen waard.

Ik vrees dat ook ja. Maar het is ons gelukt elkaar 3 maanden niet te zien. Dat kan langer zeg ik

quote:

Anyway.....ik ga het toch weer proberen met m'n vriendin. Je weet pas wat je hebt als het er niet meer is. Ik zal toch op een volwassen manier naar de relatie moeten leren kijken en niet zo bang zijn voor de toekomst. Zij is het meer dan waard in ieder geval.

Tja.. ik zou eerlijk gezegd ook nog niet weten wat ik zou doen als ze voor mijn deur zou staan. Ik ben er nog niet uit met mezelf. Maaruh... ik kan verder dromen, want die dag gaat niet komen. Denk dat ze daar te trots voor is, of gewoon echt geen kont meer voor me voelt.

Ben meer een lurker dan poster over het algemeen, maar wil toch wel graag even meeposten hier. Ik zit zo maximaal in de knoop.
In mei 2005 is het uitgegaan met mijn ex. We woonden samen. Ik vond een eigen plekje in mijn oude woonplaats en verhuisde in juni. Het was niet mijn beslissing om het uit te maken, en ik kon (en kan) het niet verwerken dat hij het uit had gemaakt. Voor mij was hij diegene met wie ik oud wilde worden, kinderen/trouwen en al die blabla. Elke dag bellen, sms'en, msn'en, elke 2 weken ging ik er een weekend heen omdat we dan samen op bezoek gingen bij zijn kinderen. Dat is zo doorgegaan tot ergens in augustus. Toen kwam ik erachter dat hij ondertussen met een ander had gesext, en dat ze toch wel een korte relatie hadden gehad. Hij heeft heel lang volgehouden van niet, maar uiteindelijk kwam het er dan uit. Ondanks alle ellende die deze jongen mijn hart al had bezorgd (drankprobleem, 2 kinderen uit vorige relatie+alle drama's met rechtszaken en een gekke ex, enorm gevoelsarm in bepaalde opzichten) sloop het er langzaam weer in dat ik veel in Zoetermeer was. Sinds september woonde ik er weer full-time. Maar het was wel uit. Het feit dat we nu alweer sinds september samenwonen, samen eten, samen slapen en nog steeds sex hebben, samen alles betalen en ook nog eens full-time samen werken doet er blijkbaar niet toe. Ik wil er zo vreselijk graag klaar mee zijn dat het gewoon letterlijk pijn doet, maar het gáát niet. Ik ga per 01-06 definitief verhuizen. Ik haat hem echt vanuit de grond van mijn hart, maar voel daarintegen ook een oersterke liefde t.o.v. hem. Ik schijt echt ontzettend voor de eerste paar maanden die ik straks in mijn eigen huis woon. Ik probeer mezelf op te trekken aan de gedachte dat ik weet dat ik het alleen ook heel goed kan en red, maar ik wíl het niet. Ik word echt gek van dat gevoel, het is nog steeds zo allesoverheersend voor mij. Hij weet dat niet, of in ieder geval niet in welke mate, en dat hou ik zo. Nu moet ik de kunst van het loslaten gaan toepassen. Maar hoe? Ik moet maar onthouden dat er écht een einde komt aan liefdesverdriet.

Zo, sorry voor mijn gejank. Maar dan is het maar eens uit

quote:

Op vrijdag 28 april 2006 15:25 schreef VoXiS het volgende:
Ondanks alle ellende die deze jongen mijn hart al had bezorgd (drankprobleem, 2 kinderen uit vorige relatie+alle drama's met rechtszaken en een gekke ex, enorm gevoelsarm in bepaalde opzichten) sloop het er langzaam weer in dat ik veel in Zoetermeer was. Sinds september woonde ik er weer full-time. Maar het was wel uit.

OMG, waarom ben je weer bij hem gaan wonen?? Dat is echt funest voor je gemoedsrust!

Wanneer je op jezelf woont en niet meer dagelijks met hem geconfronteerd wordt zal het allemaal een stuk makkelijker worden. Niet makkelijk, wel makkelijker. Toen het uit ging met mijn ex zorgde ik ervoor (met HEEL veel moeite) dat ik hem helemaal uit mijn leven haalde. Ik smste of mailde niet, reageerde niet op zijn smsjes en nam zelfs een ander nummer zodat ik niet meer met zijn smsjes werd geconfronteerd. Heel erg pijnlijk allemaal, maar het heeft me wel een boel ellende bespaard.

Heel veel succes ermee!

OMFG! Flibble is ook de handle van mijn ex!
*shivers*

Okay, een onwennige ingeving heeft me doen twijfelen of ik wel degelijk vasthou aan mijn ex. Na al die jaren mezelf zielig voelen over het feit dat zij helemaal de beste voor mij was. Nu een nieuw vermoeden: Ik kan pas verliefd worden op een vrouw gaan, als ik het gevoel heb gekregen dat ze mijn verlosser is. En ik ben niet de persoon die snel iemand kan zien als zijn verlossing.... ik ben gewoon heel tevreden met mijn leven, daar heb ik daar verder niemand voor nodig. Toch had ik dat gevoel destijds bij haar. Maarja, moet ik nu weer gaan zitten wachten met de liefde tot ik weer in een situatie verkeer om "verlost" te kunnen worden?

Ach, als je ergens van verlost moet worden, heb je het zelfs meestal niet eens in de gaten.... dus je kunt waarschijnlijk het best gewoon blijven proberen.

Edit

[ Bericht 49% gewijzigd door Moja op 30-04-2006 10:12:14 ]

IK meld me ook maar even in dit topic...

Het zat er eigenlijk al aan te komen, maar vanaf vandaag is het zover...
De reden? Ze wil me de ruimte geven om te kunnen groeien en mijzelf te kunnen ontwikkelen. En ze heeft het idee dat zij dat in de weg staat. Goed,ik ben 23 en zij is 31. Dat verklaard misschien al een hoop... Ze heeft het gevoel dat ik te afhankelijk van haar geworden ben, en aan de ene kant geef ik haar daarin ook gelijk. Ik heb aangegeven daar graag aan te willen werken. Maar aan de andere kant heb ik zoiets van: "Dat kan toch ook samen met jou?!". Zij vindt dus schijnbaar van niet.... De afgelopen dagen heeft ze enorm zitten te twijfelen... Ze houdt van me, maar twijfeld dus of ze mij niet gaat belemmeren in die groei en dat ik niet zelfstandig genoeg ben. En ik, ik denk dat ik die groei wel samen met haar kan door maken... Zij woont al 8 jaar op zichzelf en ik woon thuis en sta op het punt om aftestuderen....

Aan de ene kant begrijp ik haar wel, maar aan de andere kant....

Hmm, afgelopen dag mn ex gezien. Al mn haat gevoelens borrelden weer op. En dat terwijl ik het uitgemaakt heb, maak het overigens altijd uit. Maar damn, ik kan niet normaal nadenken als ik mn laatste 2 exen weer tegenkom. Al die haat en agressie die weer bovendrijft. Die tijd dat ik met hun heb gespendeert ipv in de kroeg zitten met vrienden. Bah

had een topic aangemaakt , maar die is gesloten en ik werd verwezen naar dit topic.. dus hier nog een keer:

even mn hart luchten..
m'n vriendin heeft het eergisteren na bijna 5 jaar uitgemaakt..
Zomaar , ineens voelt ze niks meer voor me... ik kan dit gewoon niet accepteren..
ik hou zo fucking veel van haar...

Hier thuis is het de hele tijd "geen hand vol , maar een land vol, blabla"..
Maar die bullshit werkt niet voor mij..

We zijn al die tijd zo hecht en close geweest, bijna alles samen gedaan...
en nu ben ik haar kwijt... DAMN!!

Ik weet ff niet hoe ik hier mee om moet gaan, heb het gevoel dat ik nooit meer met iemand zo close kan / wil zijn , etc...

Iemand tips om het nog enigzins draagelijk te maken

Het heeft tijd nodig. Cliche, maar toch. Ze zit in je 'systeem'. Tips? Vooral geen contact meer opnemen, óf je moet goede hoop hebben dat het nog goed komt. Maar houdt jezelf vooral niet voor de gek

quote:

Op zondag 30 april 2006 10:56 schreef Euronymous het volgende:
[...]
Iemand tips om het nog enigzins draagelijk te maken

* Je kunt haar gaan haten voor de manier waarop ze het uitmaakt
* Je kunt je leven omgooien en elke dag inplannen met een nieuwe hobby
* Zoek zo snel mogelijk een nieuwe vriendin om je gevoel van eenzaamheid enigzins te verminderen.
* Probeer de spirituele hoek
* ... vul maar in.

Je hebt dus gewoon afleiding nodig...

Persoonlijk kies ik liever voor de harde weg en blijf de pijn confronteren totdat ik het de baas ben.

Raar eigenlijk, dat een topic je kan pakken, maarja tzal de common ground van de nauwelijks te verwerken ex zijn.

Mei 2005 uit gegaan, maandje uit, weer kort een maandje aan, en toen heb ik het definitief uitgemaakt omdat zij geen duidelijk kon geven of ze er uberhaupt nog wat in zag. 1,5 jaar samen geweest, beduidend minder dan de meeste in dit topic viel me op, maarja, daarvoor hebben we ook echt 2 jaar aangekloot tussen wederzijdse vriendjes/vriendinnetjes. Zij maakte hte trouwens de eerste keer uit, waarna we weer bij elkaar kwamen, en vervolgens maakte ik het uit omdat ik er op die manier geen toekomst meer in zag.

Op zich een clean break, maar er speelt meer mee, het bleek tijdens de eerste maand dat het uit was dat ze, dit vertelde ze op hte moment dat het weer aan ging. Dat ze wel met een ex van haar naar bed was geweest in de eerste week dat het uit was, "omdat ze wilde weten hoe dat geweest zou zijn." Ze zei dat ze nu wist wat ze niet wilde, en ze wilde me dus terug. Maarja, na een maand merkte ik dat het er niet beter op werd, we zaten al redelijk in een slop. Dus dat was voor mij de reden om het definitief uit te maken. Daarnaast bleek ook dat ze al 5 maanden aan ons twijfelde, en dus ook al contact met die ex had die haar aanspoorde het uit te maken omdat ze bij hem hoorde.

Tot 4 maanden terug spraken we elkaar nog wel regelmatig, en het was duidelijk dat zij mij ook niet vergeten was. Maar na een aantal pogingen om wat af te spreken, die om verscheidene redenen niet door gingen heb ik toen er geprobeerd een . achter te zetten doro niet meer contact te zoeken. Blijkbaar dacht zij er ook zo over, dus ik heb haar nu al 4 maand niet gesproken, laatste keer was oud&nieuw.

Maar ik heb het er nog steeds moeilijk mee, ik weet dat als zij er net zo voor zou kunnen gaan als ik, zij de meid voor mij zou zijn, met haar zag ik het op lange termijn ook zitten, samenwonen en de hele ramtam. En ergens van binnen voel i kdat zij er ook nog niet klaar mee is.

Ik heb dus heel erg de druk om contact te zoeken, maar ik doe het niet, mezelf voorhoudend dat zij dan wel contact had gezocht. En als zij die druk niet heeft het dan voor mij ook niet de moeite waard is om er moeite in te steken, omdat er dan alweer, nix van terecht zou komen.

FF van me afschrijven helpt wel, al zal er nog veel onduidelijk zijn. Ik hoor graag jullie mening hierover.

quote:

Op maandag 1 mei 2006 20:23 schreef Jaymes het volgende:

Ik heb dus heel erg de druk om contact te zoeken, maar ik doe het niet, mezelf voorhoudend dat zij dan wel contact had gezocht. En als zij die druk niet heeft het dan voor mij ook niet de moeite waard is om er moeite in te steken, omdat er dan alweer, nix van terecht zou komen.

Daar heb je inderdaad een goed punt. Ik zit momenteel in een soortgelijke situatie. Maar ga nu gewoon wachten totdat zij contact gaat zoeken. Zo niet, dan is het echt voorbij...

quote:

Op zondag 30 april 2006 01:09 schreef sitting_elfling het volgende:
Hmm, afgelopen dag mn ex gezien. Al mn haat gevoelens borrelden weer op. En dat terwijl ik het uitgemaakt heb, maak het overigens altijd uit. Maar damn, ik kan niet normaal nadenken als ik mn laatste 2 exen weer tegenkom. Al die haat en agressie die weer bovendrijft. Die tijd dat ik met hun heb gespendeert ipv in de kroeg zitten met vrienden. Bah

Heb ik ook... met m'n ex en met m'n ex-huisgenoot. Alleen heb ik de laatste al ruim een jaar niet gezien
Maar als ik er aan denk komt ook die haat weer boven... en de slechte gedachten

Zeg. Wat doen jullie eigenlijk met de spulletjes die overblijven?
Ik heb nog een zilveren ring liggen met inscriptie, en wat doe ik met alle liefdesbrieven en kaartjes waarin hij me eeuwige trouw beloofde? Zal ik ze maar gewoon weggooien ofzo? Of zal ik alles in een doos bewaren? Uiteindelijk heb ik er toch niks meer aan nu, maar het was ooit wel lief bedoeld natuurlijk.
Oja, de verjaardagskalender met zijn familieleden en vrienden erop heb ik gisteren weggegooid en vervangen door een nieuwe. Net als het adresboekje. Heerlijk, dat soort dingen opruimen.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 22:20 schreef Burdie het volgende:
Zeg. Wat doen jullie eigenlijk met de spulletjes die overblijven?
Ik heb nog een zilveren ring liggen met inscriptie, en wat doe ik met alle liefdesbrieven en kaartjes waarin hij me eeuwige trouw beloofde? Zal ik ze maar gewoon weggooien ofzo? Of zal ik alles in een doos bewaren? Uiteindelijk heb ik er toch niks meer aan nu, maar het was ooit wel lief bedoeld natuurlijk.
Oja, de verjaardagskalender met zijn familieleden en vrienden erop heb ik gisteren weggegooid en vervangen door een nieuwe. Net als het adresboekje. Heerlijk, dat soort dingen opruimen.

Ik bewaar dat soort dingen wel ja, het heeft toen veel voor me betekend ik hou het liever als aandenken aan die tijd, zou dat nooit zomaar weggooien

Oh sh*t, ik heb ook nog een tas vol ROTZOOI van mijn ex. Ik heb toch echt de neiging om de boel ritueel te verbranden eigenlijk... Gelukkig komt de zomer eraan, dan kan ik de vuurkorf weer 's uit de schuur halen!

En een maand later voel ik me prima! Het is warempel gelukt om op vriendschappelijke basis verder te gaan, en we kunnen gewoon nog steeds lekker praten zonder dat er allerlei emoties bij komen kijken. Tenminste, aan mijn kant, geen idee of dat bij haar zo is, maar zo te merken is dat wel zo, dus dat is alleen maar fijn

Ben ik tenminste niet mijn beste vriendin kwijt (ook al is ze nu bij lange na niet meer mijn beste vriendin, een casual friend die me echt goed kent en een goede gesprekspartner is, is ook fijn om te hebben )

Mijn ex geeft allemaal signalen af dat ze er nog niet klaar mee is. Toch zegt ze het wel te zijn...

Bij de Shell zocht ze meerdere malen oogcontact en zei ze gedag. Ik zweeg en keek allleen. Tegen mijn beste maat zegt ze dat ze gelukkiger dan ooit is. "Maaruh... zeg dat maar niet tegen Jagermeister". Vervolgens staat ze een paar dagen nadat ik haar ineens bij de Shell tegenkwam in MIJN stamkroeg.. zelf kwam ze daar niet graag. Afijn... ik spreek haar aan. Meteen weer die kille en koude attitude van haar. Ik denk: "Wacht jij maar eens ff. Ik zal jouw masker eens aftrekken aangezien je dat zelf niet doet"
Ik zei dus tegen haar: "Weet je... eigenlijk ben ik heel blij dat ik van je af ben". De tranen sprongen in haar ogen en ze werd compleet hysterisch (in een volle kroeg). "WEGWEZEN...OPPLEUREN...WEG WEG...IK SLA JE OP JE BEK .... WEG WEG... IK WIL JE NIET MEER ZIEN... NOOIT MEER... WEG"

Uh.. mevrouwtje schijnt het nog niet helemaal vergeten te zijn. Zou ze dan toch nog gevoelens voor me hebben? Ik heb haar inmiddels een afsluitende brief verstuurd. Zonder enig verwijt aan haar adres. Alleen aan mijn eigen adres.....

Ik snap er niets meer van.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 10:52 schreef jagermeister1 het volgende:
Ik denk: "Wacht jij maar eens ff. Ik zal jouw masker eens aftrekken aangezien je dat zelf niet doet"
Ik zei dus tegen haar: "Weet je... eigenlijk ben ik heel blij dat ik van je af ben".

Sorry, maar wat een kutstreek van je zeg!

Zij is er duidelijk nog niet overheen, iets wat jij notabene al door had, en in plaats van haar een beetje tegemoet te komen ga je het er nog een keertje in zitten wrijven!
Laat die meid liefdesverdriet hebben, ze zit je toch niet in de weg?

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 10:58 schreef Flibble het volgende:

[..]

Sorry, maar wat een kutstreek van je zeg!

Zij is er duidelijk nog niet overheen, iets wat jij notabene al door had, en in plaats van haar een beetje tegemoet te komen ga je het er nog een keertje in zitten wrijven!
Laat die meid liefdesverdriet hebben, ze zit je toch niet in de weg?

Ahum... Best een kutstreek inderdaad, maar hoe ze zich tegenover mij opstelde is ook een kutstreek. Zo doe je niet tegen iemand waar je bijna 6 jaar mee bent samengeweest. Maar goed... haar masker was iig af... dat moest ik gewoon ff doen. Ik moest achter haar ware gevoel zien te komen...al moest ik haar daarmee kwetsen. En als ze ff logisch had nagedacht, dan had ze geweten dat ik daar geen kont van meen.

Heb haar allemaal gevoelige brieven geschreven. Alles wat ze kon was me afpoeieren. Tegen mijn maat zegt ze dat ze gelukker is dan ooit. Nou... dan zal zo'n opmerking van mij haar ook niet moeten raken. Sorry hoor, maar ik ben nu keihard tegen die griet geworden. Zij hard tegen mij, ik hard tegen haar. Voorlopig geen contact meer... wanneer ik haar zie zeg ik vriendelijk gedag, meer hoeft ze van mij niet meer te verwachten.

Edit: En ik wist dus nog niet zeker of ze verdriet had. We hadden elkaar 3 maanden niet gezien kerel. Ik had het daar heel moeilijk mee. Zij speelde mooi weer naar de buitenwereld, maar ondertussen.... dat blijkt maar weer. Nog steeds mis ik haar, maar ik ben wel zover dat ik nu aan mezelf denk. Ze moet niet denken dat ik dit spelletje nog langer meespeel. Over en uit nu. Het heeft te lang geduurd.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 11:51 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Het lijkt wel alsof je niet wilt dat ze gelukkig is, als zij mooi weer wilt spelen naar de buitenwereld heb je daar geen ene kont mee te maken. Gewoon een steek onder water als je het mij vraagt

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 12:53 schreef Moja het volgende:

[..]

Het lijkt wel alsof je niet wilt dat ze gelukkig is, als zij mooi weer wilt spelen naar de buitenwereld heb je daar geen ene kont mee te maken. Gewoon een steek onder water als je het mij vraagt

Dus tegen mijn beste maat zeggen dat ze gelukkiger is dan ooit is geen steek onder water?
Kom op zeg... dat Is infeite hetzelfde als wat ik heb gezegd. Net alsof zij niet weet dat het bij mij terecht zou komen. Ze deed dat er juist om!

Ik heb haar een hele nette brief geschreven om aan te geven dat het zo niet bedoeld is. Dat het beter is als we elkaar met rust laten. Dat ik wil dat ze gelukkig wordt en dat haar pijn doen het laatste is wat ik wil en dat ik het allemaal niet rot bedoel. Het is wel een brief die dus afsluitend is. Dat ik teveel goede herinneringen aan haar heb om nog op grond van oorlog verder te gaan.

Bovendien kwam ze met 2 gasten naar de kroeg. Provoceren? Ze kon op haar vingers natellen dat ik daar zou zijn. Wat kwam ze doen als ze nog niet tegen de confrontatie kan? Ik sprak haar echt netjes aan. Bood zelfs mijn excuses aan voor het feit dat ik bij de Shell geen gedag zei. Tja.. als je dan gelijk een arrogante en kille houding tegen me inzet, dan kun je verwachten dat er opmerkingen komen. Is dat zo raar? Ik probeerde juist na 3 maanden wederom normaal contact met haar te maken in de hoop dat we de boel eindelijk eens netjs konden uitpraten. De hoop dat het goed komt heb ik allang niet meer. Daarvoor heeft ze me te lang links laten liggen. Ze meent dus dat het over is, maar erover is ze blijkbaar niet.

[ Bericht 4% gewijzigd door jagermeister1 op 04-05-2006 13:38:40 ]

Nee das inderdaad niet zo netjes van haar! Dat had je er niet bij gezegd!
BTW wel heel netjes van jou dat je haar die brief hebt gestuurd!

Ok dat had ik idd niet begrepen, maar ik vraag me wel af waar jullie beide nou mee bezig zijn, ok je hebt nu een "afsluitbrief" gestuurd en doet nu een beetje alsof jij de volwassenheid zelve bent. Terwijl je eerst net zo leuk meedeed aan die spelletjes, ik bedoel stuur dan gelijk zo'n brief

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 13:41 schreef Flibble het volgende:
Nee das inderdaad niet zo netjes van haar! Dat had je er niet bij gezegd!
BTW wel heel netjes van jou dat je haar die brief hebt gestuurd!

Tja.. ik wilde het netjes afronden. Zij wil dat echt niet. Ze is niet voor rede vatbaar. Teken van zwakte? Ik weet het niet hoor....

Ze heeft niet eens het fatsoen om op die brief te reageren. Hoeft ook niet, want hij is afsluitend. Heb lang genoeg als een hondje achter haar aangelopen om haar terug te krijgen of om het iig netjes in een laatste gesprek af te ronden. Nogmaals... ze kan niet communiceren. Zelfs haar eigen moeder weet niet wat er in haar koppie omgaat. Ze zegt dat ik volgens haar nog wel in haar hart zit, maar dat ze daar niet voor uit wil komen. Koppig typje.. (maar ze is ook wel lief, vindt ik nog steeds )

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 13:48 schreef Moja het volgende:
Ok dat had ik idd niet begrepen, maar ik vraag me wel af waar jullie beide nou mee bezig zijn, ok je hebt nu een "afsluitbrief" gestuurd en doet nu een beetje alsof jij de volwassenheid zelve bent. Terwijl je eerst net zo leuk meedeed aan die spelletjes, ik bedoel stuur dan gelijk zo'n brief

Klopt, daar heb je gelijk in. Maar ik wilde haar terug en had het gevoel dat dat nog wel zou gaan lukken. Wel stom van me dat ik me daartoe verlaagd heb, maar dat staat ook in die afsluitende brief.

Ik heb al meerdere brieven geschreven, maar die werden eveneens genegeerd. En dat waren zeer gevoelige brieven...

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 13:56 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Klopt, daar heb je gelijk in. Maar ik wilde haar terug en had het gevoel dat dat nog wel zou gaan lukken. Wel stom van me dat ik me daartoe verlaagd heb, maar dat staat ook in die afsluitende brief.

Ik heb al meerdere brieven geschreven, maar die werden eveneens genegeerd. En dat waren zeer gevoelige brieven...

Achja 't blijft natuurlijk pijnlijk dus reageer je nou eenmaal niet altijd volwassen, en dat zij geen reactie heeft gegeven zegt niet perse dat ze ze heeft genegeerd, misschien dat het voor haar wat meer duidelijkheid heeft gegeven maar toch ook wel snel verder wilt.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 14:12 schreef Moja het volgende:

[..]

Achja 't blijft natuurlijk pijnlijk dus reageer je nou eenmaal niet altijd volwassen, en dat zij geen reactie heeft gegeven zegt niet perse dat ze ze heeft genegeerd, misschien dat het voor haar wat meer duidelijkheid heeft gegeven maar toch ook wel snel verder wilt.

Inderdaad pijnlijk. Erg pijnlijk zelfs en uit wanhoop kun je inderdaad rare sprongen maken. Ik weet er alles van. Ik weet iig van mezelf dat ik die rare sprongen heb gemaakt. Daar heb ik mijn excuses voor aangeboden. Krijg ik later iig geen spijt dat ik dat nooit gedaan heb en dan weet zij ook dat ik niet alles zo bedoeld heb.

Maar goed.. ze heeft ze zeker gelezen. Ze zal misschien wel meer duidelijkheid hebben nu. Ik laat het nu lekker op zijn beloop allemaal. Mocht ze ooit nog spijt krijgen of wat dan ook, dan zie ik het vanzelf wel weer. Nu is het genoeg geweest. Ik ga verder.

Misschien dat ze zaterdag ook kwam om toch weer in contact te komen, maar zich toch op de een of andere manier (onbewust) de verkeerde houding aan heeft gemeten waardoor ik (misschien onbewust) weer op de kast wordt gejaagd en opmerkingen maak die kwetsend zijn. Zij had het van te voren misschien allemaal anders zien lopen in de kroeg en was die opmerking van mij een rake klap in het gezicht waardoor haar beeld van verzoening compleet was vervallen.

Waarschijnlijk vergezocht, maar je gaat toch nadenken na zo'n akkefietje..

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 00:10 schreef Madski het volgende:
Heb het zelf ook allemaal bewaard. Kaartjes van zoveel weken/maanden bij elkaar dat soort dingen. Dat soort herinneringen kun je wel koesteren.

Echt alles bewaren? Ik heb van die IKEA-opbergdozen, dus ik denk dat ik dit weekend alles maar eens ga sorteren en alleen de leuke dingen ga bewaren, allemaal in één doos, zodat die ergens achteraan op zolder kan komen te staan. .
Altijd leuk voor de kleinkinderen .

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 14:39 schreef Burdie het volgende:

[..]

Echt alles bewaren? Ik heb van die IKEA-opbergdozen, dus ik denk dat ik dit weekend alles maar eens ga sorteren en alleen de leuke dingen ga bewaren, allemaal in één doos, zodat die ergens achteraan op zolder kan komen te staan. .
Altijd leuk voor de kleinkinderen .

Ik bewaar het ook hoor. Zijn toch bijna 6 jaar die je aan herinneringen hebt. Nu wegstoppen... later doet het geen pijn meer.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 14:44 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Ik bewaar het ook hoor. Zijn toch bijna 6 jaar die je aan herinneringen hebt. Nu wegstoppen... later doet het geen pijn meer.

Het doet me ook geen pijn meer (het is al meer dan een jaar geleden), maar het lijkt me niet heel leuk voor een evt. serieuze nieuwe relatie. Hoewel ik het ook wel begrijp als hij dat soort spullen van z'n ex ergens heeft liggen, maar echt leuk zou ik het niet vinden.

jagermeister, vanaf dat ik je eerste post hierboven las, was ik het met je eens. Erg gemeen van haar, en jouw reactie was terecht, vind ik. Ja, het is hard, maar als je dat niet had gedaan... hoe lang was ze dan nog doorgegaan met haar spelletjes?

Overigens, waarom maar zij wel gelukkig zijn, gelukkiger dan ooit zefs, en jij niet?
Ik zeg: goed gedaan, makker!

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 15:48 schreef LadyXochi het volgende:
jagermeister, vanaf dat ik je eerste post hierboven las, was ik het met je eens. Erg gemeen van haar, en jouw reactie was terecht, vind ik. Ja, het is hard, maar als je dat niet had gedaan... hoe lang was ze dan nog doorgegaan met haar spelletjes?

Overigens, waarom maar zij wel gelukkig zijn, gelukkiger dan ooit zefs, en jij niet?
Ik zeg: goed gedaan, makker!

Thanks... maarrrrr ik kan haar ergens ook wel weer begrijpen. Ik heb een mooie doch trieste theorie:

Ik heb haar een week voor het uitging gezegd dat ik twijfel of ik wel met haar oud wil worden, een huis wil kopen. Dat ik twijfelde of ik haar wel als de moeder van mijn kinderen kon zien.

Dat zal ongetwijfeld heel hard zijn aangekomen. Mogelijk dacht zij er juist heeeel anders over en heeft ze uit zelfbescherming zichzelf zo opgesteld zoals ze de afgelopen periode heeft gedaan. Ze zag misschien in dat ze niet verder kon met iemand die aan haar twijfelt.

Ze heeft de rollen omgedraaid toen ik haar terugwilde. Diep in haar hart zou ze dat misschien ook wel willen, maar ze wist dat ik twijfel. Ze weet waarschijnlijk ook dat die twijfel niet zomaar ineens weg kan zijn of dat ie ooit weer terugkomt. Wellicht dat dat de reden is waarom ze zich zo afsluit. Ze wil nu doen alsof het haar niet geraakt heeft. Alsof zij degene is die nu gelukkig is, terwijl ik denk dat ze juist degene is waarvan haar toekomstbeeld gesloopt is.

Eigenlijk heb ik na deze theorie best wel medelijden met haar. Ze is alles kwijt. Haar huisje, een groot deel van haar spulletjes de katjes. Begin januari had ze het nog over een koophuis met een tuintje enzo.

Kortom.. misschien heb ik eigenlijk wel helemaal geen reden om boos op haar te zijn. Ik denk dat die meid intens verdrietig is (geweest). Zelfs haar moeder weet het niet, of wil het mij niet laten weten. Ze is daarom ook zo fanatiek in het uitgaan geworden terwijl ze eerst een huismus was. Ontsnappen aan de realiteit, vluchten voor het verdriet. Onder de mensen zijn om je gevoelens weg te kunnen stoppen.

Ik ben bang dat dit inderdaad de reden is van haar hele gedrag. Het zou iig een heeele goede verklaring kunnen zijn. Ze had ook opzeker een kinderwens. Ze heeft al vaker aangegeven binnen nu en een x aantal jaar moeder te willen worden van op zijn minst 1 kind. Een koophuis stond al eerder op haar wensenlijstje, maar ik ben daar nooit echt op in gegaan aangezien we net in een huurwoning zaten. Bovendien had ik nog geen vastigheid op mijn werk.

Al met al snap ik dat dit ontzettend zeer gedaan moet hebben. Ze zal voor ze besloot weg te gaan veel nagedacht hebben over wat ik gezegd heb. Ook zal ze van die of gene een advies gekregen hebben dat negatief voor mij uit zou pakken. Daar twijfel ik nu niet meer aan.

En .. ja! Ik had echt die twijfels. Ik had al langer twijfels. Ze was lief, maar of ze HET meisje voor mij was. Nee... daar was ik nooit over uit met mezelf. Heel frustrerend kan ik je vertellen. Je houdt van iemand en wil haar absoluut niet kwijt, maar toch...

Dat zij de knoop heeft doorgehakt is uiteindelijk alleen maar stoer van haar. Kwestie van ballen tonen die ik niet durfde te tonen denk ik. Wat een inzichten op de donderdagmiddag zeg....

Diep in mijn hart wil ik haar nogsteeds terug, maar die twijfels zijn er nog. Ik weet het gewoon niet. Het is iig wel zo dat ik niet meer zo in een dal zit. Daar ben ik gelukkig wel redelijk uitgeklommen.

Het werd tijd zullen een aantal wel opmerken

Bij twijfel altijd nee, zegt men wel eens
Kan nu misschien ook goed advies zijn, want wat als je toch ja doet en er later achterkomt dat het nee had moeten zijn? Dan weer al die pijn. En het is de tweede keer echt niet minder pijnlijk, hoor, neem dat maar van me aan.

Ik kan me ook heel goed voorstellen dat zij je terug wil. Of misschien juist niet, maar hoe dan ook is haar gedrag niet goed te praten. Wel lief dat je het probeert

Het is in ieder geval gebeurd en het is niet meer terug te draaien. En zeker na die brief van jou weet zij hoe het zit. Dus als ze nog excuses wil aanbieden voor haar gedrag (en ik vind dat ze dat zou moeten doen, want ik neem aan dat je in die brief hebt gezegd dat ze jou pijn deed met haar gedrag en jij hebt ook gezegd dat het jou speet, van bij de Shell en in de kroeg), is dat aan haar.

Niet meer achteraan gaan, geen contact zoeken (deed jij toch al niet, geloof ik)... als zij dat wel doet, vind ik dat dat alleen kan als ze niet meer zo stom doet. Jij zal het in ieder geval niet meer doen. Dat gevoel krijg ik tenminste.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 16:18 schreef LadyXochi het volgende:
Bij twijfel altijd nee, zegt men wel eens
Kan nu misschien ook goed advies zijn, want wat als je toch ja doet en er later achterkomt dat het nee had moeten zijn? Dan weer al die pijn. En het is de tweede keer echt niet minder pijnlijk, hoor, neem dat maar van me aan.

Ik kan me ook heel goed voorstellen dat zij je terug wil. Of misschien juist niet, maar hoe dan ook is haar gedrag niet goed te praten. Wel lief dat je het probeert

Het is in ieder geval gebeurd en het is niet meer terug te draaien. En zeker na die brief van jou weet zij hoe het zit. Dus als ze nog excuses wil aanbieden voor haar gedrag (en ik vind dat ze dat zou moeten doen, want ik neem aan dat je in die brief hebt gezegd dat ze jou pijn deed met haar gedrag en jij hebt ook gezegd dat het jou speet, van bij de Shell en in de kroeg), is dat aan haar.

Niet meer achteraan gaan, geen contact zoeken (deed jij toch al niet, geloof ik)... als zij dat wel doet, vind ik dat dat alleen kan als ze niet meer zo stom doet. Jij zal het in ieder geval niet meer doen. Dat gevoel krijg ik tenminste.

Ik zal zeker geen contact meer opnemen. Zij zal het ook niet meer doen denk ik. Ze heeft haar besluit al lang en breed genomen. Ze kan gewoon niet meer verder met mij. Daar zou ze alleen maar onzeker van worden.

Die brief was absoluut zonder verwijten naar haar. Ik wilde dat gewoon niet meer. We hebben elkaar langzaamaan kapot zitten maken en ik wil dat dat nu maar eens afgelopen is. Als ze logisch redeneert zal ze wel inzien dat ze zelf ook fouten heeft gemaakt. Het gaat om vergeven. Ik kan haar vergeven. Misschien dat er een dag komt dat ze mij ook kan vergeven. Ik wil het nu laten rusten... ik wil haar geen trap na geven. Dat heb ik al genoeg gedaan.

Dit komt nooit meer goed. Er is teveel gebeurd en nu moeten we allebei verder. En voor allebei komt er vast wel weer iets moois op het pad. Daar twijfel ik niet meer aan

Jagermeister, ik wil even zeggen dat ik trots op je ben! Ik vind het knap van je dat je eindelijk haar eens aan hebt durven vallen na alles wat zij de afgelopen tijd gedaan heeft.

ik lees nog steeds mee, misschien hier binnenkort even een update maar heb ik nu geen zin in. Korte samenvatting: nog steeds geen contact, voel me meestal ok