De Kunst van het loslaten van een ex #39

quote:

Op dinsdag 25 april 2006 22:22 schreef korenwolfje het volgende:

[..]

Goed dat het goed gaat.

Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Ik vertel mezelf het te vergeten. Maar we praatten elke dag op msn en ze was vaak online, en sinds die nieuwe vriend gewoon helemaal niet meer. Vraag me zo sterk af wat ze aan het doen is. Wat de rede is niet meer online te komen? Te druk? Ik ben in ieder geval niet geblokkeerd. Maar moet ik me het wel afvragen.

Zucht, en nu is het internetten een stuk zinlozer geworden. Ben gewoon een 'hobby' kwijt.

Maargoed, raar dat ik me voel, morgen kan ik me weer een stuk beter voelen. Ik snap er weinig meer van

Dat internetten komt vanzelf wel weer hoor
Enneuuh.. mijn ex is ook nie meer op msn te vinden, of ze heeft een ander email gebruikt kan ook nog Geeft nie, want heb zat aanspraak elke avond hoor haha.

quote:

Op woensdag 26 april 2006 08:12 schreef jagermeister1 het volgende:
Overigens voor het eerst in 3 maanden tijd dat ik haar weer heb gezien. Gelijk weer een rotgevoel, maar nu gaat het wel weer. Het blijft gelukkig niet zo heel lang hangen.

Dat blijf je sowieso nog een hele tijd houden. Niet het gevoel zelf, maar juist dat ze dat iedere keer als je haar ziet, opwekt.
Mijn advies: ga naar huis en ga enorm hard muziek draaien. Goeie agressieve rock ofzo. Of iets anders heel erg up-tempo waar je van houdt. Als je maar ff mee kan bleren en je negatieve energie kwijt kan. Dat hielp om bij mij m'n negatieve gevoel altijd kwijt te raken. Misschien het proberen waard.

Anyway.....ik ga het toch weer proberen met m'n vriendin. Je weet pas wat je hebt als het er niet meer is. Ik zal toch op een volwassen manier naar de relatie moeten leren kijken en niet zo bang zijn voor de toekomst. Zij is het meer dan waard in ieder geval.

quote:

Op woensdag 26 april 2006 09:11 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Dat blijf je sowieso nog een hele tijd houden. Niet het gevoel zelf, maar juist dat ze dat iedere keer als je haar ziet, opwekt.
Mijn advies: ga naar huis en ga enorm hard muziek draaien. Goeie agressieve rock ofzo. Of iets anders heel erg up-tempo waar je van houdt. Als je maar ff mee kan bleren en je negatieve energie kwijt kan. Dat hielp om bij mij m'n negatieve gevoel altijd kwijt te raken. Misschien het proberen waard.

Ik vrees dat ook ja. Maar het is ons gelukt elkaar 3 maanden niet te zien. Dat kan langer zeg ik

quote:

Anyway.....ik ga het toch weer proberen met m'n vriendin. Je weet pas wat je hebt als het er niet meer is. Ik zal toch op een volwassen manier naar de relatie moeten leren kijken en niet zo bang zijn voor de toekomst. Zij is het meer dan waard in ieder geval.

Tja.. ik zou eerlijk gezegd ook nog niet weten wat ik zou doen als ze voor mijn deur zou staan. Ik ben er nog niet uit met mezelf. Maaruh... ik kan verder dromen, want die dag gaat niet komen. Denk dat ze daar te trots voor is, of gewoon echt geen kont meer voor me voelt.

Ben meer een lurker dan poster over het algemeen, maar wil toch wel graag even meeposten hier. Ik zit zo maximaal in de knoop.
In mei 2005 is het uitgegaan met mijn ex. We woonden samen. Ik vond een eigen plekje in mijn oude woonplaats en verhuisde in juni. Het was niet mijn beslissing om het uit te maken, en ik kon (en kan) het niet verwerken dat hij het uit had gemaakt. Voor mij was hij diegene met wie ik oud wilde worden, kinderen/trouwen en al die blabla. Elke dag bellen, sms'en, msn'en, elke 2 weken ging ik er een weekend heen omdat we dan samen op bezoek gingen bij zijn kinderen. Dat is zo doorgegaan tot ergens in augustus. Toen kwam ik erachter dat hij ondertussen met een ander had gesext, en dat ze toch wel een korte relatie hadden gehad. Hij heeft heel lang volgehouden van niet, maar uiteindelijk kwam het er dan uit. Ondanks alle ellende die deze jongen mijn hart al had bezorgd (drankprobleem, 2 kinderen uit vorige relatie+alle drama's met rechtszaken en een gekke ex, enorm gevoelsarm in bepaalde opzichten) sloop het er langzaam weer in dat ik veel in Zoetermeer was. Sinds september woonde ik er weer full-time. Maar het was wel uit. Het feit dat we nu alweer sinds september samenwonen, samen eten, samen slapen en nog steeds sex hebben, samen alles betalen en ook nog eens full-time samen werken doet er blijkbaar niet toe. Ik wil er zo vreselijk graag klaar mee zijn dat het gewoon letterlijk pijn doet, maar het gáát niet. Ik ga per 01-06 definitief verhuizen. Ik haat hem echt vanuit de grond van mijn hart, maar voel daarintegen ook een oersterke liefde t.o.v. hem. Ik schijt echt ontzettend voor de eerste paar maanden die ik straks in mijn eigen huis woon. Ik probeer mezelf op te trekken aan de gedachte dat ik weet dat ik het alleen ook heel goed kan en red, maar ik wíl het niet. Ik word echt gek van dat gevoel, het is nog steeds zo allesoverheersend voor mij. Hij weet dat niet, of in ieder geval niet in welke mate, en dat hou ik zo. Nu moet ik de kunst van het loslaten gaan toepassen. Maar hoe? Ik moet maar onthouden dat er écht een einde komt aan liefdesverdriet.

Zo, sorry voor mijn gejank. Maar dan is het maar eens uit

quote:

Op vrijdag 28 april 2006 15:25 schreef VoXiS het volgende:
Ondanks alle ellende die deze jongen mijn hart al had bezorgd (drankprobleem, 2 kinderen uit vorige relatie+alle drama's met rechtszaken en een gekke ex, enorm gevoelsarm in bepaalde opzichten) sloop het er langzaam weer in dat ik veel in Zoetermeer was. Sinds september woonde ik er weer full-time. Maar het was wel uit.

OMG, waarom ben je weer bij hem gaan wonen?? Dat is echt funest voor je gemoedsrust!

Wanneer je op jezelf woont en niet meer dagelijks met hem geconfronteerd wordt zal het allemaal een stuk makkelijker worden. Niet makkelijk, wel makkelijker. Toen het uit ging met mijn ex zorgde ik ervoor (met HEEL veel moeite) dat ik hem helemaal uit mijn leven haalde. Ik smste of mailde niet, reageerde niet op zijn smsjes en nam zelfs een ander nummer zodat ik niet meer met zijn smsjes werd geconfronteerd. Heel erg pijnlijk allemaal, maar het heeft me wel een boel ellende bespaard.

Heel veel succes ermee!

OMFG! Flibble is ook de handle van mijn ex!
*shivers*

Okay, een onwennige ingeving heeft me doen twijfelen of ik wel degelijk vasthou aan mijn ex. Na al die jaren mezelf zielig voelen over het feit dat zij helemaal de beste voor mij was. Nu een nieuw vermoeden: Ik kan pas verliefd worden op een vrouw gaan, als ik het gevoel heb gekregen dat ze mijn verlosser is. En ik ben niet de persoon die snel iemand kan zien als zijn verlossing.... ik ben gewoon heel tevreden met mijn leven, daar heb ik daar verder niemand voor nodig. Toch had ik dat gevoel destijds bij haar. Maarja, moet ik nu weer gaan zitten wachten met de liefde tot ik weer in een situatie verkeer om "verlost" te kunnen worden?

Ach, als je ergens van verlost moet worden, heb je het zelfs meestal niet eens in de gaten.... dus je kunt waarschijnlijk het best gewoon blijven proberen.

Edit

[ Bericht 49% gewijzigd door Moja op 30-04-2006 10:12:14 ]

IK meld me ook maar even in dit topic...

Het zat er eigenlijk al aan te komen, maar vanaf vandaag is het zover...
De reden? Ze wil me de ruimte geven om te kunnen groeien en mijzelf te kunnen ontwikkelen. En ze heeft het idee dat zij dat in de weg staat. Goed,ik ben 23 en zij is 31. Dat verklaard misschien al een hoop... Ze heeft het gevoel dat ik te afhankelijk van haar geworden ben, en aan de ene kant geef ik haar daarin ook gelijk. Ik heb aangegeven daar graag aan te willen werken. Maar aan de andere kant heb ik zoiets van: "Dat kan toch ook samen met jou?!". Zij vindt dus schijnbaar van niet.... De afgelopen dagen heeft ze enorm zitten te twijfelen... Ze houdt van me, maar twijfeld dus of ze mij niet gaat belemmeren in die groei en dat ik niet zelfstandig genoeg ben. En ik, ik denk dat ik die groei wel samen met haar kan door maken... Zij woont al 8 jaar op zichzelf en ik woon thuis en sta op het punt om aftestuderen....

Aan de ene kant begrijp ik haar wel, maar aan de andere kant....

Hmm, afgelopen dag mn ex gezien. Al mn haat gevoelens borrelden weer op. En dat terwijl ik het uitgemaakt heb, maak het overigens altijd uit. Maar damn, ik kan niet normaal nadenken als ik mn laatste 2 exen weer tegenkom. Al die haat en agressie die weer bovendrijft. Die tijd dat ik met hun heb gespendeert ipv in de kroeg zitten met vrienden. Bah

had een topic aangemaakt , maar die is gesloten en ik werd verwezen naar dit topic.. dus hier nog een keer:

even mn hart luchten..
m'n vriendin heeft het eergisteren na bijna 5 jaar uitgemaakt..
Zomaar , ineens voelt ze niks meer voor me... ik kan dit gewoon niet accepteren..
ik hou zo fucking veel van haar...

Hier thuis is het de hele tijd "geen hand vol , maar een land vol, blabla"..
Maar die bullshit werkt niet voor mij..

We zijn al die tijd zo hecht en close geweest, bijna alles samen gedaan...
en nu ben ik haar kwijt... DAMN!!

Ik weet ff niet hoe ik hier mee om moet gaan, heb het gevoel dat ik nooit meer met iemand zo close kan / wil zijn , etc...

Iemand tips om het nog enigzins draagelijk te maken

Het heeft tijd nodig. Cliche, maar toch. Ze zit in je 'systeem'. Tips? Vooral geen contact meer opnemen, óf je moet goede hoop hebben dat het nog goed komt. Maar houdt jezelf vooral niet voor de gek

quote:

Op zondag 30 april 2006 10:56 schreef Euronymous het volgende:
[...]
Iemand tips om het nog enigzins draagelijk te maken

* Je kunt haar gaan haten voor de manier waarop ze het uitmaakt
* Je kunt je leven omgooien en elke dag inplannen met een nieuwe hobby
* Zoek zo snel mogelijk een nieuwe vriendin om je gevoel van eenzaamheid enigzins te verminderen.
* Probeer de spirituele hoek
* ... vul maar in.

Je hebt dus gewoon afleiding nodig...

Persoonlijk kies ik liever voor de harde weg en blijf de pijn confronteren totdat ik het de baas ben.

Raar eigenlijk, dat een topic je kan pakken, maarja tzal de common ground van de nauwelijks te verwerken ex zijn.

Mei 2005 uit gegaan, maandje uit, weer kort een maandje aan, en toen heb ik het definitief uitgemaakt omdat zij geen duidelijk kon geven of ze er uberhaupt nog wat in zag. 1,5 jaar samen geweest, beduidend minder dan de meeste in dit topic viel me op, maarja, daarvoor hebben we ook echt 2 jaar aangekloot tussen wederzijdse vriendjes/vriendinnetjes. Zij maakte hte trouwens de eerste keer uit, waarna we weer bij elkaar kwamen, en vervolgens maakte ik het uit omdat ik er op die manier geen toekomst meer in zag.

Op zich een clean break, maar er speelt meer mee, het bleek tijdens de eerste maand dat het uit was dat ze, dit vertelde ze op hte moment dat het weer aan ging. Dat ze wel met een ex van haar naar bed was geweest in de eerste week dat het uit was, "omdat ze wilde weten hoe dat geweest zou zijn." Ze zei dat ze nu wist wat ze niet wilde, en ze wilde me dus terug. Maarja, na een maand merkte ik dat het er niet beter op werd, we zaten al redelijk in een slop. Dus dat was voor mij de reden om het definitief uit te maken. Daarnaast bleek ook dat ze al 5 maanden aan ons twijfelde, en dus ook al contact met die ex had die haar aanspoorde het uit te maken omdat ze bij hem hoorde.

Tot 4 maanden terug spraken we elkaar nog wel regelmatig, en het was duidelijk dat zij mij ook niet vergeten was. Maar na een aantal pogingen om wat af te spreken, die om verscheidene redenen niet door gingen heb ik toen er geprobeerd een . achter te zetten doro niet meer contact te zoeken. Blijkbaar dacht zij er ook zo over, dus ik heb haar nu al 4 maand niet gesproken, laatste keer was oud&nieuw.

Maar ik heb het er nog steeds moeilijk mee, ik weet dat als zij er net zo voor zou kunnen gaan als ik, zij de meid voor mij zou zijn, met haar zag ik het op lange termijn ook zitten, samenwonen en de hele ramtam. En ergens van binnen voel i kdat zij er ook nog niet klaar mee is.

Ik heb dus heel erg de druk om contact te zoeken, maar ik doe het niet, mezelf voorhoudend dat zij dan wel contact had gezocht. En als zij die druk niet heeft het dan voor mij ook niet de moeite waard is om er moeite in te steken, omdat er dan alweer, nix van terecht zou komen.

FF van me afschrijven helpt wel, al zal er nog veel onduidelijk zijn. Ik hoor graag jullie mening hierover.

quote:

Op maandag 1 mei 2006 20:23 schreef Jaymes het volgende:

Ik heb dus heel erg de druk om contact te zoeken, maar ik doe het niet, mezelf voorhoudend dat zij dan wel contact had gezocht. En als zij die druk niet heeft het dan voor mij ook niet de moeite waard is om er moeite in te steken, omdat er dan alweer, nix van terecht zou komen.

Daar heb je inderdaad een goed punt. Ik zit momenteel in een soortgelijke situatie. Maar ga nu gewoon wachten totdat zij contact gaat zoeken. Zo niet, dan is het echt voorbij...

quote:

Op zondag 30 april 2006 01:09 schreef sitting_elfling het volgende:
Hmm, afgelopen dag mn ex gezien. Al mn haat gevoelens borrelden weer op. En dat terwijl ik het uitgemaakt heb, maak het overigens altijd uit. Maar damn, ik kan niet normaal nadenken als ik mn laatste 2 exen weer tegenkom. Al die haat en agressie die weer bovendrijft. Die tijd dat ik met hun heb gespendeert ipv in de kroeg zitten met vrienden. Bah

Heb ik ook... met m'n ex en met m'n ex-huisgenoot. Alleen heb ik de laatste al ruim een jaar niet gezien
Maar als ik er aan denk komt ook die haat weer boven... en de slechte gedachten

Zeg. Wat doen jullie eigenlijk met de spulletjes die overblijven?
Ik heb nog een zilveren ring liggen met inscriptie, en wat doe ik met alle liefdesbrieven en kaartjes waarin hij me eeuwige trouw beloofde? Zal ik ze maar gewoon weggooien ofzo? Of zal ik alles in een doos bewaren? Uiteindelijk heb ik er toch niks meer aan nu, maar het was ooit wel lief bedoeld natuurlijk.
Oja, de verjaardagskalender met zijn familieleden en vrienden erop heb ik gisteren weggegooid en vervangen door een nieuwe. Net als het adresboekje. Heerlijk, dat soort dingen opruimen.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 22:20 schreef Burdie het volgende:
Zeg. Wat doen jullie eigenlijk met de spulletjes die overblijven?
Ik heb nog een zilveren ring liggen met inscriptie, en wat doe ik met alle liefdesbrieven en kaartjes waarin hij me eeuwige trouw beloofde? Zal ik ze maar gewoon weggooien ofzo? Of zal ik alles in een doos bewaren? Uiteindelijk heb ik er toch niks meer aan nu, maar het was ooit wel lief bedoeld natuurlijk.
Oja, de verjaardagskalender met zijn familieleden en vrienden erop heb ik gisteren weggegooid en vervangen door een nieuwe. Net als het adresboekje. Heerlijk, dat soort dingen opruimen.

Ik bewaar dat soort dingen wel ja, het heeft toen veel voor me betekend ik hou het liever als aandenken aan die tijd, zou dat nooit zomaar weggooien

Oh sh*t, ik heb ook nog een tas vol ROTZOOI van mijn ex. Ik heb toch echt de neiging om de boel ritueel te verbranden eigenlijk... Gelukkig komt de zomer eraan, dan kan ik de vuurkorf weer 's uit de schuur halen!

En een maand later voel ik me prima! Het is warempel gelukt om op vriendschappelijke basis verder te gaan, en we kunnen gewoon nog steeds lekker praten zonder dat er allerlei emoties bij komen kijken. Tenminste, aan mijn kant, geen idee of dat bij haar zo is, maar zo te merken is dat wel zo, dus dat is alleen maar fijn

Ben ik tenminste niet mijn beste vriendin kwijt (ook al is ze nu bij lange na niet meer mijn beste vriendin, een casual friend die me echt goed kent en een goede gesprekspartner is, is ook fijn om te hebben )

Mijn ex geeft allemaal signalen af dat ze er nog niet klaar mee is. Toch zegt ze het wel te zijn...

Bij de Shell zocht ze meerdere malen oogcontact en zei ze gedag. Ik zweeg en keek allleen. Tegen mijn beste maat zegt ze dat ze gelukkiger dan ooit is. "Maaruh... zeg dat maar niet tegen Jagermeister". Vervolgens staat ze een paar dagen nadat ik haar ineens bij de Shell tegenkwam in MIJN stamkroeg.. zelf kwam ze daar niet graag. Afijn... ik spreek haar aan. Meteen weer die kille en koude attitude van haar. Ik denk: "Wacht jij maar eens ff. Ik zal jouw masker eens aftrekken aangezien je dat zelf niet doet"
Ik zei dus tegen haar: "Weet je... eigenlijk ben ik heel blij dat ik van je af ben". De tranen sprongen in haar ogen en ze werd compleet hysterisch (in een volle kroeg). "WEGWEZEN...OPPLEUREN...WEG WEG...IK SLA JE OP JE BEK .... WEG WEG... IK WIL JE NIET MEER ZIEN... NOOIT MEER... WEG"

Uh.. mevrouwtje schijnt het nog niet helemaal vergeten te zijn. Zou ze dan toch nog gevoelens voor me hebben? Ik heb haar inmiddels een afsluitende brief verstuurd. Zonder enig verwijt aan haar adres. Alleen aan mijn eigen adres.....

Ik snap er niets meer van.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 10:52 schreef jagermeister1 het volgende:
Ik denk: "Wacht jij maar eens ff. Ik zal jouw masker eens aftrekken aangezien je dat zelf niet doet"
Ik zei dus tegen haar: "Weet je... eigenlijk ben ik heel blij dat ik van je af ben".

Sorry, maar wat een kutstreek van je zeg!

Zij is er duidelijk nog niet overheen, iets wat jij notabene al door had, en in plaats van haar een beetje tegemoet te komen ga je het er nog een keertje in zitten wrijven!
Laat die meid liefdesverdriet hebben, ze zit je toch niet in de weg?

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 10:58 schreef Flibble het volgende:

[..]

Sorry, maar wat een kutstreek van je zeg!

Zij is er duidelijk nog niet overheen, iets wat jij notabene al door had, en in plaats van haar een beetje tegemoet te komen ga je het er nog een keertje in zitten wrijven!
Laat die meid liefdesverdriet hebben, ze zit je toch niet in de weg?

Ahum... Best een kutstreek inderdaad, maar hoe ze zich tegenover mij opstelde is ook een kutstreek. Zo doe je niet tegen iemand waar je bijna 6 jaar mee bent samengeweest. Maar goed... haar masker was iig af... dat moest ik gewoon ff doen. Ik moest achter haar ware gevoel zien te komen...al moest ik haar daarmee kwetsen. En als ze ff logisch had nagedacht, dan had ze geweten dat ik daar geen kont van meen.

Heb haar allemaal gevoelige brieven geschreven. Alles wat ze kon was me afpoeieren. Tegen mijn maat zegt ze dat ze gelukker is dan ooit. Nou... dan zal zo'n opmerking van mij haar ook niet moeten raken. Sorry hoor, maar ik ben nu keihard tegen die griet geworden. Zij hard tegen mij, ik hard tegen haar. Voorlopig geen contact meer... wanneer ik haar zie zeg ik vriendelijk gedag, meer hoeft ze van mij niet meer te verwachten.

Edit: En ik wist dus nog niet zeker of ze verdriet had. We hadden elkaar 3 maanden niet gezien kerel. Ik had het daar heel moeilijk mee. Zij speelde mooi weer naar de buitenwereld, maar ondertussen.... dat blijkt maar weer. Nog steeds mis ik haar, maar ik ben wel zover dat ik nu aan mezelf denk. Ze moet niet denken dat ik dit spelletje nog langer meespeel. Over en uit nu. Het heeft te lang geduurd.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 11:51 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Het lijkt wel alsof je niet wilt dat ze gelukkig is, als zij mooi weer wilt spelen naar de buitenwereld heb je daar geen ene kont mee te maken. Gewoon een steek onder water als je het mij vraagt

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 12:53 schreef Moja het volgende:

[..]

Het lijkt wel alsof je niet wilt dat ze gelukkig is, als zij mooi weer wilt spelen naar de buitenwereld heb je daar geen ene kont mee te maken. Gewoon een steek onder water als je het mij vraagt

Dus tegen mijn beste maat zeggen dat ze gelukkiger is dan ooit is geen steek onder water?
Kom op zeg... dat Is infeite hetzelfde als wat ik heb gezegd. Net alsof zij niet weet dat het bij mij terecht zou komen. Ze deed dat er juist om!

Ik heb haar een hele nette brief geschreven om aan te geven dat het zo niet bedoeld is. Dat het beter is als we elkaar met rust laten. Dat ik wil dat ze gelukkig wordt en dat haar pijn doen het laatste is wat ik wil en dat ik het allemaal niet rot bedoel. Het is wel een brief die dus afsluitend is. Dat ik teveel goede herinneringen aan haar heb om nog op grond van oorlog verder te gaan.

Bovendien kwam ze met 2 gasten naar de kroeg. Provoceren? Ze kon op haar vingers natellen dat ik daar zou zijn. Wat kwam ze doen als ze nog niet tegen de confrontatie kan? Ik sprak haar echt netjes aan. Bood zelfs mijn excuses aan voor het feit dat ik bij de Shell geen gedag zei. Tja.. als je dan gelijk een arrogante en kille houding tegen me inzet, dan kun je verwachten dat er opmerkingen komen. Is dat zo raar? Ik probeerde juist na 3 maanden wederom normaal contact met haar te maken in de hoop dat we de boel eindelijk eens netjs konden uitpraten. De hoop dat het goed komt heb ik allang niet meer. Daarvoor heeft ze me te lang links laten liggen. Ze meent dus dat het over is, maar erover is ze blijkbaar niet.

[ Bericht 4% gewijzigd door jagermeister1 op 04-05-2006 13:38:40 ]

Nee das inderdaad niet zo netjes van haar! Dat had je er niet bij gezegd!
BTW wel heel netjes van jou dat je haar die brief hebt gestuurd!

Ok dat had ik idd niet begrepen, maar ik vraag me wel af waar jullie beide nou mee bezig zijn, ok je hebt nu een "afsluitbrief" gestuurd en doet nu een beetje alsof jij de volwassenheid zelve bent. Terwijl je eerst net zo leuk meedeed aan die spelletjes, ik bedoel stuur dan gelijk zo'n brief

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 13:41 schreef Flibble het volgende:
Nee das inderdaad niet zo netjes van haar! Dat had je er niet bij gezegd!
BTW wel heel netjes van jou dat je haar die brief hebt gestuurd!

Tja.. ik wilde het netjes afronden. Zij wil dat echt niet. Ze is niet voor rede vatbaar. Teken van zwakte? Ik weet het niet hoor....

Ze heeft niet eens het fatsoen om op die brief te reageren. Hoeft ook niet, want hij is afsluitend. Heb lang genoeg als een hondje achter haar aangelopen om haar terug te krijgen of om het iig netjes in een laatste gesprek af te ronden. Nogmaals... ze kan niet communiceren. Zelfs haar eigen moeder weet niet wat er in haar koppie omgaat. Ze zegt dat ik volgens haar nog wel in haar hart zit, maar dat ze daar niet voor uit wil komen. Koppig typje.. (maar ze is ook wel lief, vindt ik nog steeds )

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 13:48 schreef Moja het volgende:
Ok dat had ik idd niet begrepen, maar ik vraag me wel af waar jullie beide nou mee bezig zijn, ok je hebt nu een "afsluitbrief" gestuurd en doet nu een beetje alsof jij de volwassenheid zelve bent. Terwijl je eerst net zo leuk meedeed aan die spelletjes, ik bedoel stuur dan gelijk zo'n brief

Klopt, daar heb je gelijk in. Maar ik wilde haar terug en had het gevoel dat dat nog wel zou gaan lukken. Wel stom van me dat ik me daartoe verlaagd heb, maar dat staat ook in die afsluitende brief.

Ik heb al meerdere brieven geschreven, maar die werden eveneens genegeerd. En dat waren zeer gevoelige brieven...

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 13:56 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Klopt, daar heb je gelijk in. Maar ik wilde haar terug en had het gevoel dat dat nog wel zou gaan lukken. Wel stom van me dat ik me daartoe verlaagd heb, maar dat staat ook in die afsluitende brief.

Ik heb al meerdere brieven geschreven, maar die werden eveneens genegeerd. En dat waren zeer gevoelige brieven...

Achja 't blijft natuurlijk pijnlijk dus reageer je nou eenmaal niet altijd volwassen, en dat zij geen reactie heeft gegeven zegt niet perse dat ze ze heeft genegeerd, misschien dat het voor haar wat meer duidelijkheid heeft gegeven maar toch ook wel snel verder wilt.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 14:12 schreef Moja het volgende:

[..]

Achja 't blijft natuurlijk pijnlijk dus reageer je nou eenmaal niet altijd volwassen, en dat zij geen reactie heeft gegeven zegt niet perse dat ze ze heeft genegeerd, misschien dat het voor haar wat meer duidelijkheid heeft gegeven maar toch ook wel snel verder wilt.

Inderdaad pijnlijk. Erg pijnlijk zelfs en uit wanhoop kun je inderdaad rare sprongen maken. Ik weet er alles van. Ik weet iig van mezelf dat ik die rare sprongen heb gemaakt. Daar heb ik mijn excuses voor aangeboden. Krijg ik later iig geen spijt dat ik dat nooit gedaan heb en dan weet zij ook dat ik niet alles zo bedoeld heb.

Maar goed.. ze heeft ze zeker gelezen. Ze zal misschien wel meer duidelijkheid hebben nu. Ik laat het nu lekker op zijn beloop allemaal. Mocht ze ooit nog spijt krijgen of wat dan ook, dan zie ik het vanzelf wel weer. Nu is het genoeg geweest. Ik ga verder.

Misschien dat ze zaterdag ook kwam om toch weer in contact te komen, maar zich toch op de een of andere manier (onbewust) de verkeerde houding aan heeft gemeten waardoor ik (misschien onbewust) weer op de kast wordt gejaagd en opmerkingen maak die kwetsend zijn. Zij had het van te voren misschien allemaal anders zien lopen in de kroeg en was die opmerking van mij een rake klap in het gezicht waardoor haar beeld van verzoening compleet was vervallen.

Waarschijnlijk vergezocht, maar je gaat toch nadenken na zo'n akkefietje..

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 00:10 schreef Madski het volgende:
Heb het zelf ook allemaal bewaard. Kaartjes van zoveel weken/maanden bij elkaar dat soort dingen. Dat soort herinneringen kun je wel koesteren.

Echt alles bewaren? Ik heb van die IKEA-opbergdozen, dus ik denk dat ik dit weekend alles maar eens ga sorteren en alleen de leuke dingen ga bewaren, allemaal in één doos, zodat die ergens achteraan op zolder kan komen te staan. .
Altijd leuk voor de kleinkinderen .

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 14:39 schreef Burdie het volgende:

[..]

Echt alles bewaren? Ik heb van die IKEA-opbergdozen, dus ik denk dat ik dit weekend alles maar eens ga sorteren en alleen de leuke dingen ga bewaren, allemaal in één doos, zodat die ergens achteraan op zolder kan komen te staan. .
Altijd leuk voor de kleinkinderen .

Ik bewaar het ook hoor. Zijn toch bijna 6 jaar die je aan herinneringen hebt. Nu wegstoppen... later doet het geen pijn meer.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 14:44 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Ik bewaar het ook hoor. Zijn toch bijna 6 jaar die je aan herinneringen hebt. Nu wegstoppen... later doet het geen pijn meer.

Het doet me ook geen pijn meer (het is al meer dan een jaar geleden), maar het lijkt me niet heel leuk voor een evt. serieuze nieuwe relatie. Hoewel ik het ook wel begrijp als hij dat soort spullen van z'n ex ergens heeft liggen, maar echt leuk zou ik het niet vinden.

jagermeister, vanaf dat ik je eerste post hierboven las, was ik het met je eens. Erg gemeen van haar, en jouw reactie was terecht, vind ik. Ja, het is hard, maar als je dat niet had gedaan... hoe lang was ze dan nog doorgegaan met haar spelletjes?

Overigens, waarom maar zij wel gelukkig zijn, gelukkiger dan ooit zefs, en jij niet?
Ik zeg: goed gedaan, makker!

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 15:48 schreef LadyXochi het volgende:
jagermeister, vanaf dat ik je eerste post hierboven las, was ik het met je eens. Erg gemeen van haar, en jouw reactie was terecht, vind ik. Ja, het is hard, maar als je dat niet had gedaan... hoe lang was ze dan nog doorgegaan met haar spelletjes?

Overigens, waarom maar zij wel gelukkig zijn, gelukkiger dan ooit zefs, en jij niet?
Ik zeg: goed gedaan, makker!

Thanks... maarrrrr ik kan haar ergens ook wel weer begrijpen. Ik heb een mooie doch trieste theorie:

Ik heb haar een week voor het uitging gezegd dat ik twijfel of ik wel met haar oud wil worden, een huis wil kopen. Dat ik twijfelde of ik haar wel als de moeder van mijn kinderen kon zien.

Dat zal ongetwijfeld heel hard zijn aangekomen. Mogelijk dacht zij er juist heeeel anders over en heeft ze uit zelfbescherming zichzelf zo opgesteld zoals ze de afgelopen periode heeft gedaan. Ze zag misschien in dat ze niet verder kon met iemand die aan haar twijfelt.

Ze heeft de rollen omgedraaid toen ik haar terugwilde. Diep in haar hart zou ze dat misschien ook wel willen, maar ze wist dat ik twijfel. Ze weet waarschijnlijk ook dat die twijfel niet zomaar ineens weg kan zijn of dat ie ooit weer terugkomt. Wellicht dat dat de reden is waarom ze zich zo afsluit. Ze wil nu doen alsof het haar niet geraakt heeft. Alsof zij degene is die nu gelukkig is, terwijl ik denk dat ze juist degene is waarvan haar toekomstbeeld gesloopt is.

Eigenlijk heb ik na deze theorie best wel medelijden met haar. Ze is alles kwijt. Haar huisje, een groot deel van haar spulletjes de katjes. Begin januari had ze het nog over een koophuis met een tuintje enzo.

Kortom.. misschien heb ik eigenlijk wel helemaal geen reden om boos op haar te zijn. Ik denk dat die meid intens verdrietig is (geweest). Zelfs haar moeder weet het niet, of wil het mij niet laten weten. Ze is daarom ook zo fanatiek in het uitgaan geworden terwijl ze eerst een huismus was. Ontsnappen aan de realiteit, vluchten voor het verdriet. Onder de mensen zijn om je gevoelens weg te kunnen stoppen.

Ik ben bang dat dit inderdaad de reden is van haar hele gedrag. Het zou iig een heeele goede verklaring kunnen zijn. Ze had ook opzeker een kinderwens. Ze heeft al vaker aangegeven binnen nu en een x aantal jaar moeder te willen worden van op zijn minst 1 kind. Een koophuis stond al eerder op haar wensenlijstje, maar ik ben daar nooit echt op in gegaan aangezien we net in een huurwoning zaten. Bovendien had ik nog geen vastigheid op mijn werk.

Al met al snap ik dat dit ontzettend zeer gedaan moet hebben. Ze zal voor ze besloot weg te gaan veel nagedacht hebben over wat ik gezegd heb. Ook zal ze van die of gene een advies gekregen hebben dat negatief voor mij uit zou pakken. Daar twijfel ik nu niet meer aan.

En .. ja! Ik had echt die twijfels. Ik had al langer twijfels. Ze was lief, maar of ze HET meisje voor mij was. Nee... daar was ik nooit over uit met mezelf. Heel frustrerend kan ik je vertellen. Je houdt van iemand en wil haar absoluut niet kwijt, maar toch...

Dat zij de knoop heeft doorgehakt is uiteindelijk alleen maar stoer van haar. Kwestie van ballen tonen die ik niet durfde te tonen denk ik. Wat een inzichten op de donderdagmiddag zeg....

Diep in mijn hart wil ik haar nogsteeds terug, maar die twijfels zijn er nog. Ik weet het gewoon niet. Het is iig wel zo dat ik niet meer zo in een dal zit. Daar ben ik gelukkig wel redelijk uitgeklommen.

Het werd tijd zullen een aantal wel opmerken

Bij twijfel altijd nee, zegt men wel eens
Kan nu misschien ook goed advies zijn, want wat als je toch ja doet en er later achterkomt dat het nee had moeten zijn? Dan weer al die pijn. En het is de tweede keer echt niet minder pijnlijk, hoor, neem dat maar van me aan.

Ik kan me ook heel goed voorstellen dat zij je terug wil. Of misschien juist niet, maar hoe dan ook is haar gedrag niet goed te praten. Wel lief dat je het probeert

Het is in ieder geval gebeurd en het is niet meer terug te draaien. En zeker na die brief van jou weet zij hoe het zit. Dus als ze nog excuses wil aanbieden voor haar gedrag (en ik vind dat ze dat zou moeten doen, want ik neem aan dat je in die brief hebt gezegd dat ze jou pijn deed met haar gedrag en jij hebt ook gezegd dat het jou speet, van bij de Shell en in de kroeg), is dat aan haar.

Niet meer achteraan gaan, geen contact zoeken (deed jij toch al niet, geloof ik)... als zij dat wel doet, vind ik dat dat alleen kan als ze niet meer zo stom doet. Jij zal het in ieder geval niet meer doen. Dat gevoel krijg ik tenminste.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 16:18 schreef LadyXochi het volgende:
Bij twijfel altijd nee, zegt men wel eens
Kan nu misschien ook goed advies zijn, want wat als je toch ja doet en er later achterkomt dat het nee had moeten zijn? Dan weer al die pijn. En het is de tweede keer echt niet minder pijnlijk, hoor, neem dat maar van me aan.

Ik kan me ook heel goed voorstellen dat zij je terug wil. Of misschien juist niet, maar hoe dan ook is haar gedrag niet goed te praten. Wel lief dat je het probeert

Het is in ieder geval gebeurd en het is niet meer terug te draaien. En zeker na die brief van jou weet zij hoe het zit. Dus als ze nog excuses wil aanbieden voor haar gedrag (en ik vind dat ze dat zou moeten doen, want ik neem aan dat je in die brief hebt gezegd dat ze jou pijn deed met haar gedrag en jij hebt ook gezegd dat het jou speet, van bij de Shell en in de kroeg), is dat aan haar.

Niet meer achteraan gaan, geen contact zoeken (deed jij toch al niet, geloof ik)... als zij dat wel doet, vind ik dat dat alleen kan als ze niet meer zo stom doet. Jij zal het in ieder geval niet meer doen. Dat gevoel krijg ik tenminste.

Ik zal zeker geen contact meer opnemen. Zij zal het ook niet meer doen denk ik. Ze heeft haar besluit al lang en breed genomen. Ze kan gewoon niet meer verder met mij. Daar zou ze alleen maar onzeker van worden.

Die brief was absoluut zonder verwijten naar haar. Ik wilde dat gewoon niet meer. We hebben elkaar langzaamaan kapot zitten maken en ik wil dat dat nu maar eens afgelopen is. Als ze logisch redeneert zal ze wel inzien dat ze zelf ook fouten heeft gemaakt. Het gaat om vergeven. Ik kan haar vergeven. Misschien dat er een dag komt dat ze mij ook kan vergeven. Ik wil het nu laten rusten... ik wil haar geen trap na geven. Dat heb ik al genoeg gedaan.

Dit komt nooit meer goed. Er is teveel gebeurd en nu moeten we allebei verder. En voor allebei komt er vast wel weer iets moois op het pad. Daar twijfel ik niet meer aan

Jagermeister, ik wil even zeggen dat ik trots op je ben! Ik vind het knap van je dat je eindelijk haar eens aan hebt durven vallen na alles wat zij de afgelopen tijd gedaan heeft.

ik lees nog steeds mee, misschien hier binnenkort even een update maar heb ik nu geen zin in. Korte samenvatting: nog steeds geen contact, voel me meestal ok

voor Lips en jager!

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 18:50 schreef Lips het volgende:
Jagermeister, ik wil even zeggen dat ik trots op je ben! Ik vind het knap van je dat je eindelijk haar eens aan hebt durven vallen na alles wat zij de afgelopen tijd gedaan heeft.

ik lees nog steeds mee, misschien hier binnenkort even een update maar heb ik nu geen zin in. Korte samenvatting: nog steeds geen contact, voel me meestal ok

Thanks, maar het was geen aanval hoor Eerder een manier om dat masker eens af te zetten.

Goed te horen dat je je meestal ok voelt! Zie je... alles slijt. Tijd is het toverwoord!

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 18:57 schreef LadyXochi het volgende:
voor Lips en jager!

Ik heb fans!!

Jullie mogen... als jullie willen..... best een fanclub oprichten. Ik stuur dan wel gedragen ondergoed op voor de trouwste leden
Eventueel is er ook nog wel een exclusieve "Meet and Greet" te regelen

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 20:37 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Ik stuur dan wel gedragen ondergoed op voor de trouwste leden

Opt-out

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 21:59 schreef LadyXochi het volgende:

[..]


Opt-out

Nou nou nou.... gelijk weer die kotssmilie's he!

Ik moet toegeven dat ik bij 1 ex ook 'wraakgevoelens' had. tot ik al heel snel tot de ontdekking kwam dat dat dus betekende dat het me wat deed. Ik was daar meteen klaar mee. Het enige wat ik gedaan heb een week nadat het uit was en hij melde dat hij het niet aan kon was zijn spullen en kleren etc in de container te pleuren die een dag later geleegd werd. Toen was ik echt opgelucht. (ik was degene die het uitmaakte)

Bij de andere exen (het klinkt veel maar is niet zo) is het goed gegaan. wel verdriet in het begin maar uiteindelijk met 2 nog af en toe contact. de andere heeft in overleg met mij waar ik ook achter sta besloten geen contact meer te hebben. Ik ben gelukkig zo.

Ik hoor hier wel veel 'oog om oog, tand om tand' stukjes en dat verbaasd me. Jullie zijn er dus zelf nog niet klaar mee. Haat en liefde liggen nu eenmaal heel dicht bij elkaar. Iemand die je niets doet kun je ook niet haten

Good luck 2 all of u

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 11:22 schreef Mickeys het volgende:
Ik hoor hier wel veel 'oog om oog, tand om tand' stukjes en dat verbaasd me. Jullie zijn er dus zelf nog niet klaar mee. Haat en liefde liggen nu eenmaal heel dicht bij elkaar. Iemand die je niets doet kun je ook niet haten

Good luck 2 all of u

Klopt... daar ben ik ook van overtuigd. Ik geef eerlijk toe, ook naar mijn ex, dat ze nog diep in mijn hart zit. Tegen mij zegt ze via email dat ik allang uit haar hart ben na wat er allemaal gezegd is door mij. Toch frapant dat ze dan zo hysterisch wordt van een opmerking.

Iemand tips om haar boosheid te laten afnemen, zodat we toch eens met elkaar kunnen babbelen zonder bonje? Die brief heeft misschien wel geholpen.. zondag verstuurd. Natuurlijk moet ie even op haar inwerken. Misschien heeft ze hem wel gewist en niet eens gelezen, maar eerlijk gezegd ga ik daar niet vanuit.

Denk ook niet dat ze contact op zal nemen. Ik zal haar dus wederom eens tegen het lijf moeten lopen.

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 11:22 schreef Mickeys het volgende:
Ik hoor hier wel veel 'oog om oog, tand om tand' stukjes en dat verbaasd me. Jullie zijn er dus zelf nog niet klaar mee. Haat en liefde liggen nu eenmaal heel dicht bij elkaar. Iemand die je niets doet kun je ook niet haten

Ik ben nou een jaar en 2 weken min een dag geleden gedumpt (het feit dat ik dat precies weet zegt al genoeg...) en ik koester nog steeds diepe wraakgevoelens voor hem!
Aan de ene kant kan ik het niet uitstaan dat hij me blijkbaar nog steeds iets doet, vooral na de manier waarop hij me gedumpt heeft. Maar toch kan ik de gedachte aan een fles benzine met aansteker in combinatie met zijn auto niet onderdrukken...

Nee zonder dollen, ik heb na een jaar nog steeds een hekel aan hem en ik zou hem ook niet graag tegen het lijf lopen met z'n nieuwe vlam..

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 11:45 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Klopt... daar ben ik ook van overtuigd. Ik geef eerlijk toe, ook naar mijn ex, dat ze nog diep in mijn hart zit. Tegen mij zegt ze via email dat ik allang uit haar hart ben na wat er allemaal gezegd is door mij. Toch frapant dat ze dan zo hysterisch wordt van een opmerking.

Mijn vraag aan jou:
waarom moet je ook zo'n opmerking maken? probeer het positiever te benaderen dan je nu doet. Haar reactie kan ik ook inkomen

quote:

Iemand tips om haar boosheid te laten afnemen, zodat we toch eens met elkaar kunnen babbelen zonder bonje? Die brief heeft misschien wel geholpen.. zondag verstuurd. Natuurlijk moet ie even op haar inwerken. Misschien heeft ze hem wel gewist en niet eens gelezen, maar eerlijk gezegd ga ik daar niet vanuit.

Zoals ik net al aangaf, probeer het ietwat positiever te benaderen hoe moeilijk het ook is. en dat het moeilijk is kan ik je verzekeren. Waar ik nog goed contact mee heb zo af en toe is mijn ex-man. zie ook het stukje wat ik geschreven heb :link
Het is niet het makkelijkste maar het zou reden genoeg zijn voor een 'oog om oog, tand om tand' actie

quote:

Denk ook niet dat ze contact op zal nemen. Ik zal haar dus wederom eens tegen het lijf moeten lopen.

Probeer je hoofd koel te houden, dat is het enige wat ik je mee kan geven

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 11:55 schreef Flibble het volgende:

[..]

stukje

Nee zonder dollen, ik heb na een jaar nog steeds een hekel aan hem en ik zou hem ook niet graag tegen het lijf lopen met z'n nieuwe vlam..

Blijkbaar zit hij nog heel diep en zou je misschien ergens willen dat hij bij je was cq 100% voor jou koos. Helaas is de werkelijkheid anders. Je moet niet bang zijn om hem met haar tegen te komen. Probeer er boven te staan. Hij laat iets supergafs lopen. Kan die arme stakker ook niks aan doen, blijkbaar het IQ van een ..... (vul zelf maar in)

Ook jij succes!

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 12:43 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Mijn vraag aan jou:
waarom moet je ook zo'n opmerking maken? probeer het positiever te benaderen dan je nu doet. Haar reactie kan ik ook inkomen

Ik kan me haar reactie zeer zeker voorstellen als het haar nog aan het hart gaat. Waarom ik zo reageerde:

Ik denk zelf dat haar houding.. die ijskoude afstandelijke en arrogante houding mijn reactie getriggerd heeft. Ik kwam echt alleen om een praatje te maken op haar af. Ik zei dat het me spijt dat ik geen gedag had gezegd toen ik haar eerder die week voor het eerst sinds 3 maanden tegen het lijf liep. Ze zei toen tegen mij iets. Wat precies weet ik geen eens meer, maar dat maakte me kwaad ofzo. Daardoor gooide ik die opmerking meteen voor haar voeten. Eigenlijk zonder erbij na te denken, maar toch ook misschien om te zien hoe ze zou reageren. Een I don't care houding na die opmerking had mij doen inzien dat ik helemaal uit haar leven ben verdwenen, maar het tegendeel gebeurde.

Je moet niet vergeten dat ik tot op die dag echt geen idee had of ze er mee zou zitten of niet. Ik was dus ergens blij met haar reactie. Toch geeft ze niets toe. Echt een koppige meid hoor. Je kunt toch gewoon je gevoelens bespreken. Ze weet van mij ook dat ik het er moeilijk mee heb. Ik zeg dat eerlijk.

quote:

Zoals ik net al aangaf, probeer het ietwat positiever te benaderen hoe moeilijk het ook is. en dat het moeilijk is kan ik je verzekeren. Waar ik nog goed contact mee heb zo af en toe is mijn ex-man. zie ook het stukje wat ik geschreven heb :link
Het is niet het makkelijkste maar het zou reden genoeg zijn voor een 'oog om oog, tand om tand' actie

Mijn benadering was positief. Echter die sloeg snel om in een negatieve benadering. Volgende keer zal ik gewoon weglopen als ze zo'n houding erop na houdt. Dan maar geen gesprek. Maar je hebt gelijk, de volgende keer hou ik mij gewoon in

quote:

Probeer je hoofd koel te houden, dat is het enige wat ik je mee kan geven

Zal ik zeker proberen, want dit was gewoon kut met de grote K.

Ik heb wel geschreven dat ik haar gedag zal zeggen, maar dat ik haar verder wel met rust laat en dus geen reacties zal uitlokken. Als ik dan toch weer op haar afstap kom ik niet realistisch meer over he.

Beter dat ik het nu laat rusten. Ik zie wel of we ooit nog in contact met elkaar komen.

edit

[ Bericht 99% gewijzigd door Lariekoek op 05-05-2006 15:53:44 ]

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 13:48 schreef jagermeister1 het volgende:

[verhaal]

Als ik het even op mezelf betrek (ja ik ben van het vrouwelijk geslacht) dan moet ik toegeven dat ik zeer eigenwijs en koppig ben. Wel heb ik wat wijsheid soms in pacht en weet dat impulsieve acties in deze situaties niet goed zijn. Je zit immers niet goed in je vel en dan reageer je makkelijk heel kribbig. Heel goed te begrijpen. Persoonlijk vind ik het goed dat de mannen hier posten. Het is niet voor niets dan mannen van mars komen en vrouwen van venus. Je moet elkaar ergens tussenin tegen komen en begrip voor elkaar op te brengen.

Ga eens rustig in de tuin of op je balkon zitten in je uppie en probeer je eens in de ander te verplaatsen. Immers ken je de ander al een tijd en in de goeie ouwe tijd hadden jullie ooit wel begrip voor elkaar. Andersom geldt dat natuurlijk ook.

Het is nog nooit zo donker geweest of er komt wel weer licht is een uitspraak waar ik achter sta, maar pas op, 1 keer heb ik dat gedacht... en toen dacht ik dat het niet donkerder kon worden... Helaas het kon, maar daar heb ik dan het positieve uit gehaald. Zeker nadat ik gehoord had van de kanker genezen te zijn maar! dat dit veroorzaakt was doordat 1 van de partners wisselende sexuele contacten had. Ik was het niet dus dan is de rekensom makkelijk. Ondanks dit alles heb ik nog steeds contact met mijn exman. niet dat het soepel is gegaan, maar gaande weg hebben we beiden ons eigen leven weer opgebouwd en meer begrip voor elkaar gekregen. Dit heeft wel een jaar of wat geduurd, maar de grondslag was natuurlijk ook niet niks.

Kop op en probeer de dingen in het mooie zonnetje te zetten. stapje voor stapje en niet alles tegelijk opgelost willen hebben. Het maakt niet uit of zij nu wel of geen gevoelens voor je heeft. Zij heeft besloten dat ze geen relatie meer met je wil en zegt misschien wel uit stoerheid dat ze over je heen is. Omdat ze je kent!!!

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 12:48 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Blijkbaar zit hij nog heel diep en zou je misschien ergens willen dat hij bij je was cq 100% voor jou koos. Helaas is de werkelijkheid anders. Je moet niet bang zijn om hem met haar tegen te komen. Probeer er boven te staan. Hij laat iets supergafs lopen. Kan die arme stakker ook niks aan doen, blijkbaar het IQ van een ..... (vul zelf maar in)

Ook jij succes!

Thanx!

Het idiote is dus dat ik hem helemaal niet terug wil omdat ik weet dat er van alles niet klopte in onze relatie. Wat dat betreft ben ik ook blij dat ik nu weer op mijn eigen benen sta, maar op een of andere manier kan ik het gewoon nog steeds niet verkroppen wat hij me toen geflikt heeft. Ik vertrouwde hem volledig en hij dumpte me niet alleen nee hij moest er ook nog eens flink inwrijven dat hij een nieuwe betere leukere mooiere vriendin had gevonden...

zucht, definitief besluiten dat het echt over is en ook niet meer goed komt.. Terwijl je nog zoveel van haar hou.. life's a bitch

and then you die!


Bij mij speelt het nog te vaak. Feit is dat dit mijn eerste relatie was.

Heeft de eerste breuk bij iemand een ander gevoel gegeven dan andere relaties?

quote:

Op zondag 7 mei 2006 23:17 schreef korenwolfje het volgende:


Heeft de eerste breuk bij iemand een ander gevoel gegeven dan andere relaties?

Oh ja. The first scar is the deepest. De andere waren stukken minder verdrietig.

quote:

Op maandag 8 mei 2006 11:19 schreef sadisticembrace het volgende:
Oh ja. The first scar is the deepest. De andere waren stukken minder verdrietig.

Daarintegen onthou je de deepest scar alsof het je eerste was. Want in vergelijking verbleken alle voorgaande.

De deepest scar zeg dat wel ja....

(heb onderstaand al eens eerder gepost maar nu wordt t ff lastig dus moet ik het kwijt)

Ben nu al een tijdje met een andere meid (5 maanden) aan het daten, ze zeggen dat ze gek op me is, ze geeft ook de signalen af (onbewust of niet). Toch toen ik het haar rechtstreeks vroeg wist ze niet wat ze wou; een relatie kan ze niet voor 100% aangaan nu..... af en toe wil ze zoenen maar ze wil me niet kwetsen....
We doen veel dingen en ze vind het het erg plezierig als ik bel; logisch aandacht ! We gaan zelfs met zijn 2een op vakantie.
Echter nadat ik nu haar 3 keer heb duidelijk gemaakt wel verliefd op haar te zijn is het net alsof ze met die gevoelens speelt terwijl ze niet zo'n type is; koosnaampjes (liefie, lieverd, honey over de telefoon) en allemaal in de wetenschap dat ik verliefd ben. Ik heb zelfs haar stiefmoeder benaderd en die bevestigde het een en ander; nl. dat ze wel gek op me was.
Het probleem is;
- dat ze me niet af heeft gewezen, ik heb (foute?) hoop en nu heb IK er strontgenoeg van en zeg langzaam doei !,
- ik het idee begin te krijgen echt achter haar aan te lopen,

Ik moet voor mezelf kiezen en die gevoelens dumpen, ik ga kapot zo.
iemand nog een wijs advies of ervaring met het geheel ?

quote:

Op maandag 8 mei 2006 12:03 schreef h_vreman het volgende:
De deepest scar zeg dat wel ja....
.....
Ik moet voor mezelf kiezen en die gevoelens dumpen, ik ga kapot zo.
iemand nog een wijs advies of ervaring met het geheel ?

Er zijn succesverhalen in zulke situaties, maar alleen als de persoon in jouw situatie onzettend veel geduld heeft en geen gekke dingen doet zoals uitmaken vanwege de pijn. Maar ik denk dat de kans vrij klein is als jij je nu al zo voelt.... want dat gaat ze merken en dan wordt ze extra voorzichtig en neemt ze juist meer afstand.

Nou ja, toch weer een keer een update.

Voor de mensen die de oude topics niet doorgelezen hebben:

quote:

Op donderdag 23 maart 2006 15:04 schreef Gi1337 het volgende:
Hmm, toch ook maar een keer jullie advies vragen:

Ik heb al 3 jaar een relatie gehad met een schat van een meid... Nooit problemen gehad.
Totdat ze een half jaar geleden is verhuisd voor haar studie.. nu is het 3 uur reizen van deur.
Op zich niet erg, maar het punt is dat we elkaar door de weeks zelden kunnen zien. allebei druk met school, stage, sport.. dus we zien elkaar nu alleen in het weekend meestal maar 1 dagje / avondje / nachtje. Zij heeft daar een heel eigen leven weer opgebouwd. Nieuwe vrienden etc. en dat is ook goed voor haar.

Op een gegeven moment kregen we steeds ruzie om domme dingen.. zo van "waarom kom je dit weekend weer niet naar mij" etc. En nu hebben we samen besloten dat het toch niet meer zo verder kon. Dat het niet meer zo leuk was als "vroeger"... Het is nu 3 weken "uit". We bellen nog wel enzo en ik heb haar weinig gezien. Maar ik denk echt elke dag nog wel aan haar.

Om die reden hebben we gezegt dat we elkaar maar even niet moesten zien en dan kijken hoe het zou gaan.

In die periode voelde ik me echt klote en was ik regelmatig in dit topic te vinden...
Maar na een tijdje had ik me er bij neergelegd. Ik ging veel dingen doen met mijn vrienden. En had er zo waar een beetje vrede mee.

Toen kwam ze weer met dit:

quote:

Op dinsdag 4 april 2006 08:54 schreef Gi1337 het volgende:
Hmmm, vrouwen...

Belt ze me gister op. Zegt ze dat ze me mist en dat ze niet zonder mij kan. en dat ze spijt heeft dat ze bijna 6 weken heeft "genegeerd". Ze zegt dat het komt omdat ze te veel aan der kop heeft gehad. (tentamens enzo).
Maar ze kan mij niet wijs maken dat ze ze doordat ze gestressed is, opeens niet meer wil dat ik bij haar blijf slapen, en dat ze niet genoeg voor mij voelt om een ralatie te hebben. En dat het gewoon niet werkt. En nu van de ene op de andere dag loopt ze te huilen aan de telefoon dat ze het allemaal zo jammer vindt en dat ze me mist. En dat ze nu verliefd is als ze aan mij denkt.

Ik heb gezegd dat ik ff helemaal niks wou. dat ik me de afgelopen 5 weken enorm kut gevoeld heb. en dat ik nu net een beetje weer normaal begon te voelen. En dat ik het niet geloof dat je 6 weken niks wil en dan van de ene op de andere dag opeens weer overal spijt van heeft.

Heel iritant!

Dat snapte ze op zich wel.
Weer een paar weken elkaar wel gesproken, maar zeer weinig gezien. Tot 2 weken terug. Toen vonden we toch allebei dat we elkaar weer wat vaker moesten gaan zien, aangezien ik haar miste en zij mij ook. Dus we moesten het maar proberen.

Vorige weekend was ze bij mij een avondje. Was heel gezellig en vertrouwt. Verder niks gebeurd. alleen gekust, toen ze weg ging.

Kwam ik begin dit weekend bij haar. Had ze opeens bijna geen aandacht voor mij. En toen ik maar naar huis ging, gaf ze me niet eens een afscheidskusje.
Ik dacht: "WTF? doe je nou? "
Ik zei: niets en liep beetje verstrooit weg.
Komt ze me achterna en hebben we nog even een gesprek over hoe het nu zit.
Ik zeg zo van: "waarom doe je nou in godsnaam zo moeilijk, en zeg je niet gewoon wat je wil, ik word echt helemaal gek van jouw! Je moet nu echt even duidelijk zijn"
Zij: "Ja, ik weet het ook allemaal niet. Soms voel ik wel heel veel voor je, en soms niet"
Ik: "nou ja doei dan maar"

Ik daarna nog even met haar aan de telefoon gehangen.
Zegt ze van dat ze het wel wil proberen, maar dat het in stapjes moet. Stapjes? we kennen elkaar al fuckin' 3 jaar door en door. Hoezo moet het zo lelijk?

Heb ik haar gister aan de telefoon.
Ik: "Ik heb er eigenlijk genoeg van, van dit gedoe, steeds maar waar dat vage gedoe, je moet eerst maar eens bedenken wat je nu eigenlijk wil, en als je het weet moet je maar bij mij komen."
Zij: "ik weet wat ik wil, ik wil dat het goed komt..."
Ik: "en ik wil me niet meer zo kut voelen"
Zij: "mag ik je nog wel bellen deze week, en zie ik je volgend weekend?"
Ik: "Je ziet maar, doei schat "


Om een lang verhaal kort te maken en samen te vatten:

Ik vind het zo'n ontiegelijk kl*te situatie. En ze doet zo ontiegelijk iritant. ze weet gewoon niet wat ze wil, en wat ze voelt. Ik wordt er gewoon gestoord van ...

Bedankt voor het lezen

quote:

Op maandag 8 mei 2006 13:59 schreef Gi1337 het volgende:
Nou ja, toch weer een keer een update.

verhaal

Jeeminee wat een rot situatie zeg!

Erg lastig dat ze zo vaag is, hier kan jij echt helemaal niks mee! Uit dat laatste stukje begrijp ik dat ze het in ieder geval weer met je wil proberen. Ik zou zeggen, probeer het en kijk wat er uit komt. Van daaruit kan je verdere beslissingen nemen. Loopt het goed: fijn! Loopt het niet goed: dan weet je in ieder geval wat je van haar kan verwachten en kan je het voor jezelf afsluiten.

Veel succes ermee!

Dit weekend mijn ex gezien (net als het weekend ervoor en ervoor en ervoor en ervoor)
Gezellig als altijd ...
's Avonds zou hij bij mij blijven slapen, op de bank wel te verstaan. Dat heb ik hem gevraagd, omdat ik van mezelf wist dat ik niet van hem af kon blijven wanneer hij naast me zou slapen. In eerste instantie zo gezegd zo gedaan, hij stemde ermee in, begreep mijn gevoel.

Om na 5 minuten beiden al te beseffen dat de drempel nu wel niet zo laag is om toch samen de nacht door te brengen.

Seks met mijn ex, dacht dat het mij nooit zou overkomen. Maar wat voelde DAT fijn.
Ik heb er geen slecht gevoel aan over gehouden. Heb eerder het gevoel dat het allemaal van voren af aan begint, voordat we een relatie kregen met elkaar.

Ja ik weet het ik mag geen hoop koesteren. En ik moet eerlijk toegeven, dat doe ik op dit moment ook helemaal niet. Echt wazig. Ik denk niet meer continu aan hem. Het was leuk, het was fijn ..
Ik had mijn vriendje weer terug, zoals hij altijd was in onze relatie. Hij was helemaal van mij.

Ik weet niet waar het heen gaat. Ik modder op dit moment gewoon lekker verder. Ik heb onze relatie naast me neergelegd en afgelopen zaterdag had ik echt niet voorzien of geplanned dat dit zou gebeuren.

Ja, ik kan jullie nu al horen schelden: HOE KAN JE ZOIETS DOEN??

Kweet het niet mensen .. kweet het niet. Maar ik heb er nog geen moment spijt van. Kheb geen idee waar dit op uit gaat draaien, maar dat zien we dan wel weer.

Voor nu voel ik me goed

Als het bij 1x blijft, prima, maar als het een soort "sex, maar niet meer"-relatie gaat worden, dan ben je genaaid. Want dan loopt hij allicht ooit eens iemand anders tegen het lijf, waar hij sex mee wil... en aangezien hij geen relatie meer met jou heeft, zal niets hem tegenhouden. Denk niet dat je je dan nog zo goed voelt.

Het wordt nog erger als hij een nieuwe relatie krijgt. Want dan houdt dat wat jullie dan hebben gewoon op. En dan voelt het net als toen het net uit was.

Zie maar wat je doet.

Klopt, heb je ook gelijk in en je bekijkt het van een reeele kant.
Dus ik moet er ook maar eens over nadenken, dat als dit in de toekomst vaker gebeurt, wat ik er dan zelf aan heb.
Maar ja.. voorlopig is het bij 1 keer gebleven. En ik heb mezelf inderdaad wel voorgenomen dat dit niet veel vaker moet gebeuren, tenzij het ergens toe leidt.

We zien het allemaal wel. Twas niet alleen platte seks.
Twas alles .. dat we hier tot weet ik hoe laat in de nacht hebben zitten praten, knuffelen, zoenen..
Nee ik romantiseer het niet, zo is het gewoon verlopen. 1 Dag later is het voor mijn gevoel te vroeg om de balans op te maken, te vragen aan hem wat hij nu wil, wat hij ermee bedoelde.
Was het voor hem alleen maar daarom/ Of, mist hij me echt, zoals hij zaterdagnacht zei toen we aan het praten waren. We'll see

Let op dat hij niet probeert in een situatie te komen waarbij hij wel de lusten, maar niet de lasten van een relatie heeft. (Dus sexen/vrijen als hij daar zin in heeft, maar niet de verantwoordelijkheden die bij een vriendje horen op zich willen nemen).

quote:

Op maandag 8 mei 2006 20:19 schreef Twinkle20 het volgende:
1 Dag later is het voor mijn gevoel te vroeg om de balans op te maken, te vragen aan hem wat hij nu wil, wat hij ermee bedoelde. Was het voor hem alleen maar daarom/ Of, mist hij me echt, zoals hij zaterdagnacht zei toen we aan het praten waren. We'll see

Je gaat een man vragen wat hij bedoelt met sex

quote:

Op maandag 8 mei 2006 17:30 schreef Flibble het volgende:

[..]

Jeeminee wat een rot situatie zeg!

Erg lastig dat ze zo vaag is, hier kan jij echt helemaal niks mee! Uit dat laatste stukje begrijp ik dat ze het in ieder geval weer met je wil proberen. Ik zou zeggen, probeer het en kijk wat er uit komt. Van daaruit kan je verdere beslissingen nemen. Loopt het goed: fijn! Loopt het niet goed: dan weet je in ieder geval wat je van haar kan verwachten en kan je het voor jezelf afsluiten.

Veel succes ermee!

Het probleem is juist dat ik een beetje genoeg heb van dat iritante gewacht, en getweifel. maar ik wil daarentegen weer niet dat het voorbij is.

quote:

Op dinsdag 9 mei 2006 08:28 schreef Tarot het volgende:

[..]

Je gaat een man vragen wat hij bedoelt met sex

Ik kan het je denk ik (first hand information) wel vertellen
L-U-S-T

quote:

Op dinsdag 9 mei 2006 09:05 schreef het.ismij het volgende:

[..]

Ik kan het je denk ik (first hand information) wel vertellen
L-U-S-T

Ja. En zij maar denken dat "ze haar vriendje weer even terug had".

Mannen die wel de lusten en niet de lasten en het allemaal niet weten maar toch wel willen neuken. (Tenzij ze eerlijk zijn en zeggen dat er niks meer is en kan komen, en zij dan toch met hem naar bed blijft gaan, da's is iets anders.)

Ik bedoel maar.
Als je eerlijk bent oke, het is indd niet netjes om je lusten te botvieren op een ex die nog steeds een slijmspoor achterlaat als ze je ziet.

quote:

Op dinsdag 9 mei 2006 10:44 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Komt heel eng bekend voor. Heb precies hetzelfde meegemaakt.

Vertel....

Of is het echt precies hetzelfde? Dan zou het overbodig zijn he

Ik kan daar nog geen conclusies over trekken omdat het pas 1 keer voor is gevallen. Zou het aan de lopende band gebeuren, ja dan geeft het stof tot nadenken.

Maar gezien de inhoud van smsjes die ik de laatste paar dagen van hem ontvang kan ik al voorzichtig concluderen dat jullie ernaast zitten..
Hij komt morgenavond naar mijl, om te praten (ja echt.. kga hem nie fucken).
Ben benieuwd wat ie wil komen vertellen.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 15:51 schreef Madski het volgende:
Fijn dat je zoveel begrip kan tonen voor anderen kleinkonijn. Top Nee echt waar. Top

Dat betekent het dus ik dacht kleine dwerg maar der avater zegt genoeg

quote:

Op dinsdag 9 mei 2006 15:01 schreef Twinkle20 het volgende:
Ik kan daar nog geen conclusies over trekken omdat het pas 1 keer voor is gevallen. Zou het aan de lopende band gebeuren, ja dan geeft het stof tot nadenken.

Maar gezien de inhoud van smsjes die ik de laatste paar dagen van hem ontvang kan ik al voorzichtig concluderen dat jullie ernaast zitten..
Hij komt morgenavond naar mijl, om te praten (ja echt.. kga hem nie fucken).
Ben benieuwd wat ie wil komen vertellen.

Ben benieuwd

quote:

Op dinsdag 9 mei 2006 09:39 schreef sadisticembrace het volgende:

[..]

Ja. En zij maar denken dat "ze haar vriendje weer even terug had".

Mannen die wel de lusten en niet de lasten en het allemaal niet weten maar toch wel willen neuken. (Tenzij ze eerlijk zijn en zeggen dat er niks meer is en kan komen, en zij dan toch met hem naar bed blijft gaan, da's is iets anders.)

Om de een of andere reden zijn er erg veel vrouwen die, ondanks dat de ex bovenstaande zegt, toch nog blijven hopen dat het goed komt. En het ergste is nog dat ze het de ex dan kwalijk gaan nemen als het na een hele tijd zo doorgaan nog steeds niets is.

quote:

Op woensdag 10 mei 2006 09:51 schreef Moja het volgende:

[..]

Ben benieuwd

Ik ook!

[ Bericht 16% gewijzigd door LadyXochi op 10-05-2006 10:52:44 ]

quote:

Op woensdag 10 mei 2006 10:43 schreef LadyXochi het volgende:


Om de een of andere reden zijn er erg veel vrouwen die, ondanks dat de ex bovenstaande zegt, toch nog blijven hopen dat het goed komt. En het ergste is nog dat ze het de ex dan kwalijk gaan nemen als het na een hele tijd zo doorgaan nog steeds niets is.

Gevoelens hè. Die zijn nooit hypocriet.
Seks verwarren met "ah, zie je wel, ook al zegt hij van niet, hij voelt toch nog iets voor me, anders zou hij toch niet..." etc. Zo gaat dat.

quote:

Op woensdag 10 mei 2006 10:43 schreef LadyXochi het volgende:


Om de een of andere reden zijn er erg veel vrouwen die, ondanks dat de ex bovenstaande zegt, toch nog blijven hopen dat het goed komt. En het ergste is nog dat ze het de ex dan kwalijk gaan nemen als het na een hele tijd zo doorgaan nog steeds niets is.

Ik ken net zoveel mannen die dat ook hebben, ze weten dat het niet meer goed komt en nog zien ze dingen die er niet zijn, en nemen ze het je kwalijk.

Idem dito met vrienden die een oogje op je hebben en eindeloos overal van alles achter blijven zoeken want "ja maar je zei en deed dit, dus toen dacht ik .... "

quote:

Op woensdag 10 mei 2006 15:42 schreef -Delta- het volgende:

[..]

Ik ken net zoveel mannen die dat ook hebben, ze weten dat het niet meer goed komt en nog zien ze dingen die er niet zijn, en nemen ze het je kwalijk.

Idem dito met vrienden die een oogje op je hebben en eindeloos overal van alles achter blijven zoeken want "ja maar je zei en deed dit, dus toen dacht ik .... "

Het gaat niet over dingen zeggen, het gaat om neuken.