De Kunst van het loslaten van een ex #39

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 19:20 schreef VD het volgende:

[..]

Trek je conclusie zou ik zeggen. .

Lijkt simpel he. Post hier niet voor niks

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 20:05 schreef korenwolfje het volgende:
Lijkt simpel he. Post hier niet voor niks

Als de vriendschap haar iets waard zou zijn dan zou ze je nu niet zo laten vallen.

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 20:12 schreef VD het volgende:

[..]

Als de vriendschap haar iets waard zou zijn dan zou ze je nu niet zo laten vallen.

Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.

Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 19:55 schreef Emel het volgende:
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mij we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.

Goed te horen! .

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 20:14 schreef korenwolfje het volgende:
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker

Geloof me, ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Sterkte. .

Lang geleden ook dat ik van me heb laten horen.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.

Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.

En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...

En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.

En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..

Die komt wel terug..

Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.

Maar missen doe je hem iedere dag.

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 20:14 schreef korenwolfje het volgende:

[..]

Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.

Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker

Nee dat is zo maar die gouden regels omschrijft het thema toch wel het best. Ik denk ieder die hier kijkt of post hetzelfde meemaakt; verstand is er enkel je gevoel vertraagd de verwerking.

Het is erg fijn om hier allerlei bekende problemen te zien. Ik heb het zelf erg bont gemaakt: eerst een korte maar erg heftige relatie waar ik mezelf helemaal ingegooid had en die door haar werd uitgemaakt met drie weken niks, een mailtje, en dan niks meer, daarna een rebound relatie met een meisje uit een ander land, die ik zonodig meteen hierheen moest halen en waar ik na een tijdje vooral aan vast zat vanwege m'n verantwoordelijkheidsgevoel. Dat heb ik anderhalve week geleden uitgemaakt (heeft anderhalf jaar geduurd,) en toen kwam er weer een hele bak gevoel naar boven van die eerste relatie, die nou ook nog per ongeluk een paar straten verderop is komen wonen.

Maar goed, eerst een tijdje rust.

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 19:55 schreef Emel het volgende:
poosje geleden dat ik hier gepost heb maar ik dacht ik laat even horen hoe het nu gaat

6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mij we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.

Is ook niet zo raar op zich alstie uit het land is.
Maar is goed om te horen!!
* het.ismij heeft een goede morgen zo met alle vrolijke mensen (althans diegene die hier al maanden posten)

Beter emel Bij mij is het nu euuh 4 maand uit ofzo En ik vermaak me prima, denk nog wel es aan d'r maar meer ook nie Vakantie foto's kijken dompelen me nie in een dip, meer van.. "ja jammer he meid dat je het verprustst hebt "

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 20:22 schreef Twinkle20 het volgende:
Lang geleden ook dat ik van me heb laten horen.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.

Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.

En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...

En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.

En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..

Die komt wel terug..

Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.

Maar missen doe je hem iedere dag.

Eh. Waarom is het nodig dat hij een tijdje "rust" (bijkletsen en bijneuken versta ik daar eigenlijk niet zo onder) neemt, als hij bij voorbaat al schijnt te weten dat hij bij je terugkomt?

quote:

Op dinsdag 18 april 2006 19:18 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Vrouwen zijn over het algemeen wat dat betreft toch wel harder als mannen merk ik. Ze verbreken veel makkelijker alle contact.

Dan ligt 't vast aan mij, want ik ben het tegenovergestelde vaak tegengekomen...

Met de rust bedoe lik dat ie echt eens aan zichzelf gaat denken en zichzelf even op de eerste plaats zet en zichzelf niet wegcijfert.

De afgelopen 10 jaar heeft ie non stop langdurige relaties gehad. En steeds stond ie zelf maar ergens onderaan het waslijstje van dingen. Zijn werk kwam op de eerste plaats, daarna vriendin, en ergens onderaan zichzelf..

Nu het uit is valt er een 'zorg' minder van hem af. Ik val weg .. waardoor hij meer tijd heeft om aan zichzelf te denken en te doen wat hij belangrijk vindt.
Hij werkt nog steeds erg veel, en daarnaast is hij thuis eigenlijk continu in de tuin aan het ploeteren (heeft er een bende van gemaakt vorige zomer.. is ie nu de rotzooi van aan het opruimen).
Hij hoeft zich nu ook even niet meer te bekommeren om mij. Er staat geen meisje op de zijlijn op hem te wachten waar hij 'ook nog' aandacht aan moet besteden van tijd tot tijd. Maar het moment wanneer hij dit wel wil, kan hij zelf uitkiezen. Ik geef hem daarin de ruimte en heb geleerd om hem echt vrij te laten daarin sinds dat het uit is. Wel moeilijk in het begin, want ik wilde het allemaal niet loslaten.

En ik moet zeggen.. sinds dat het uit is .. We zien elkaar nog geregeld (ongeveer 2 keer per week.. net als voorheen toen het nog aan was eigenlijk).. hebben nog steeds de grootste lol met elkaar.
Maar hij is het nu niet meer 'verplicht' om aandacht aan me te geven, maar kan zelf het moment uitmaken wanneer hij dat doet zeg maar. Maar tis niet dat hij me nu aan de kant gooit ofzo.. dat gevoel heb ik ook niet.

Straks als hij de kans heeft gehad om alles weer op orde te maken thuis, als het weer rustiger is met zijn werk.. als hij alles weer op een rijtje heeft en het wat rustiger in zijn hoofd, dan komt dat allemaal wel goed.

Twas gewoon teveel voor hem even. Beter dit dan dat je dadelijk een overspannen vriend hebt ofzo. Want daar zit ik ook niet op te wachten.

Maar hij is niet minder van me gaan houden

En nu kun je wel zeggen dat als hij echt wil, er echt wel tijd en ruimte is om wat op te bouwen met elkaar. Maar ik dnek, dat wanneer je jezelf telkens onderaan de ladder zet, jezelf wegcijfert omdat andere dingen ook je aandacht nodig hebben, dat ook niet slim is. Ik denk dat we er voor dit moment goed aan doen om het zo even te laten.

Tja en kussen.. wat is daar mis mee?
Kan ook naar de kroeg gaan en daar met iemand kussen. Moet ik toch ook niet gelijk van verwachten dat dat dan meteen een relatie wordt?
Diezelfde instelling heb ik nu met hem ..
En ik probeer zoveel mogelijk te genieten van de momenten samen, maar er minder van te verwachten. En dat gaat me steeds beter af.

Zo kan het ook:

quote:

Op woensdag 19 april 2006 13:39 schreef LadyXochi het volgende:
Zo kan het ook:
[afbeelding]

OMG!

En @ Twinkle: kussen (en neuken) met je ex lijkt me persoonlijk het proces van rustig aan doen, tijd voor jezelf nemen, ontdekken wat je nu werkelijk wil en elkaar respect en rust gunnen nogal moeilijker maken. Dat is ook zo'n beetje de reden dat 95% van de stellen die uit elkaar gaan elkaar (na een eventuele seks-met-je-ex periode) elkaar vooral uit het leven schrappen.

Dat blijkt ook wel een beetje uit je pogingen hem te verdedigen, en de eerdere topics/reacties over hem, vind ik. Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen!

[ Bericht 18% gewijzigd door sadisticembrace op 19-04-2006 13:59:04 ]

Als je fysiek blijft met je ex is het alleen maar moeilijker om hem/haar los te laten...

quote:

Op woensdag 19 april 2006 16:39 schreef LadyXochi het volgende:
Als je fysiek blijft met je ex is het alleen maar moeilijker om hem/haar los te laten...

True!!
_{uit eigen ervaring}
Zolang je geen echte afstand van elkaar kan hebben gaat het nooit voorbij!

Heb je een punt
Maar we denken allebei dat het niet voorbij is
Dus geen reden om elkaar helemaal los te laten.

quote:

Op woensdag 19 april 2006 23:55 schreef Madski het volgende:
Iemand nog commentaar oid bij mijn reactie?

Tsja, even bot gezegd, wat wil je daar nu mee? Bevestiging zoeken dat je de juiste keuzes hebt gemaakt?

Gisteren kreeg ik van iemand te horen dat hij mijn ex tegen is gekomen in de supermarkt. Ze liep met een hele berg flügeltjes....Hij heeft even met haar gesproken. Niet over ons hoor... Anyway, die flugeltjes zijn nodig om in te drinken voor ze gaat stappen. De laatste keer was ze namelijk ¤100,- kwijt met stappen. Deze keer gaan ze dus van te voren maar indrinken.... Met wie ze dat doet... geen flauw idee ze had namelijk niet zoveel vriendinnen. Alleen wat collega's.

En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.

Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.

Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?

Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...

quote:

Op donderdag 20 april 2006 17:44 schreef Madski het volgende:
Geen idee. Misschien wel.

Of het 'juist' is wat je doet, geen idee. Je denkt in ieder geval over je acties na, en dat pleit voor je.
Succes met alles. .

quote:

Op donderdag 20 april 2006 09:49 schreef jagermeister1 het volgende:
Gisteren kreeg ik van iemand te horen dat hij mijn ex tegen is gekomen in de supermarkt. Ze liep met een hele berg flügeltjes....Hij heeft even met haar gesproken. Niet over ons hoor... Anyway, die flugeltjes zijn nodig om in te drinken voor ze gaat stappen. De laatste keer was ze namelijk ¤100,- kwijt met stappen. Deze keer gaan ze dus van te voren maar indrinken.... Met wie ze dat doet... geen flauw idee ze had namelijk niet zoveel vriendinnen. Alleen wat collega's.

En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.

Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.

Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?

Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...

Kom op, lekker laten gaan! Wat kan het jou schelen dat ze Flugels zuipt en het dus kennelijk naar d'r zin heeft? Sommige mensen (meiden) kunnen dingen héél snel achter zich laten, hoor, dat hoeft absoluut geen vluchtgedrag te zijn.

quote:

Op woensdag 19 april 2006 13:39 schreef LadyXochi het volgende:
Zo kan het ook:
[afbeelding]

Zou je mij moeten flikken

quote:

Op woensdag 19 april 2006 13:39 schreef LadyXochi het volgende:
Zo kan het ook:
[afbeelding]

Tsja... ik had met mijn ex wel eens ruzie over dat soort zaken.

Zou je mij moeten flikken

quote:

Op donderdag 20 april 2006 18:58 schreef sadisticembrace het volgende:

[..]

Kom op, lekker laten gaan! Wat kan het jou schelen dat ze Flugels zuipt en het dus kennelijk naar d'r zin heeft? Sommige mensen (meiden) kunnen dingen héél snel achter zich laten, hoor, dat hoeft absoluut geen vluchtgedrag te zijn.

Je hebt gelijk, ik maak me weer eens te druk om niets Ik wist al dat ze veel ging stappen, dus eigenlijk was dit geen eens nieuws.

Heb nu enkel nog zakelijk sms contact. Zoals je zou smsen met je notaris. .

Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog. .

quote:

Op donderdag 20 april 2006 21:25 schreef VD het volgende:
Heb nu enkel nog zakelijk sms contact. Zoals je zou smsen met je notaris. .

Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog. .

Whahaa... dat zakelijke contact had ik ook toen we net uit elkaar waren. Suf eigenlijk!

Good for you dude! Ik zelf ben ze nog niet tegen gekomen de laatste tijd. Of... ze hebben wel smaak en niveau, maar zijn dan net weer niet mijn types. Ach... heb ook nog geen zin in dat gedoe. Eerst maar eens happy worden in mijn eentje.

quote:

Op donderdag 20 april 2006 22:23 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Whahaa... dat zakelijke contact had ik ook toen we net uit elkaar waren. Suf eigenlijk!

Good for you dude! Ik zelf ben ze nog niet tegen gekomen de laatste tijd. Of... ze hebben wel smaak en niveau, maar zijn dan net weer niet mijn types. Ach... heb ook nog geen zin in dat gedoe. Eerst maar eens happy worden in mijn eentje.

Ik voel hetzelfde

Het lijkt wel of het grootste gemis niet zozeer zij, maar de relatie is.

op de duur wordt het gemist ook niet de persoon maar het ding dat je had, en de genegenheid wanneer jij dat wilde. gewoon een maatje.
en op zoon moment gaat het al goed met je!

quote:

Op donderdag 20 april 2006 09:49 schreef jagermeister1 het volgende:
ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...

keep on dreaming

en ga eens vooruit met je leven, zeg, ik zie je alleen maar achteruit gaan. Zet dat gekrenkt ego eens opzij en move on.

quote:

Op vrijdag 21 april 2006 18:25 schreef petitlapin2 het volgende:

[..]

keep on dreaming

Waar baseer jij dan op dat dat niet zo is? Jij kent mijn ex niet eens. Ik weet zeker dat ze het er moeilijk mee heeft gehad. Je gaat niet met een big-smile op je bek terug naar je ouders om daar vervolgens in een hokje van 2 bij 2 te moeten wonen. Bovendien heb ik haar de deur uitgezet nadat ik te horen had gekregen dat ze weg wilde. Toen het moment daar was, stond ze maar in de gang te dreutelen met een sip gezichtje. Ze wilde iets van me horen dat ik op dat moment niet over mijn lippen kon krijgen. Toen het mij lang genoeg duurde en ik zei: "Ja... wat sta je daar nou nog, wat wil je nou van me horen?" Toen riep ze: "Teringlijer!!!" en smeet de buitendeur keihard achter haar dicht.

Ga jij mij nu vertellen dat je het zo goed weet? 9 van de 10 van jouw reacties zijn bot, als jij zo ook in je relaties te werk gaat, dan weet ik meteen waarom je denkt dat sommige mensen ff heel makkelijk over 5.5 jaar relatie heenstappen. Dat kun je zelf dan waarschijnlijk ook heel makkelijk. Geen gevoel in je donder...

Ik heb gewoon heel fout gehandeld tijdens en na onze breuk. Dat wil ze me gewoon niet vergeven omdat ze super koppig is en ik het verbruikt heb bij haar. En ik weet nog wel... als iemand het bij haar verbruikt heeft, dan is er nog weinig kans dat ze ooit nog een woord met die persoon wisselt. Zo had ze een kennis die ze nooit meer aan heeft gekeken nadat die persoon iets vervelends over mijn ex had gezegd. Haar vader is precies eender..... aardige vent, maar als je het gedaan hebt, dan heb je het ook echt gedaan.

Jammer dat ik nu de gene ben die het gedaan heeft. Aan de andere kant is het zo dat het toch niet zou werken tussen ons. Het zat al lang scheef... het was gewoon een kwestie van tijd voor we uitelkaar zouden gaan.

Gelukkig ben ik niet in gegaan op haar wens tot het kopen van een huis. Daar heeft ze het in 2005 meerdere malen over gehad en zelfs in januari 2006 stelde ze voor om te gaan kijken bij een nieuwbouwproject. We woonden pas 2.5 jaar samen in een huurwoning en het ging al niet lekker tussen ons. En dan wel een huis willen kopen

quote:

en ga eens vooruit met je leven, zeg, ik zie je alleen maar achteruit gaan. Zet dat gekrenkt ego eens opzij en move on.

Jij ziet mij alleen maar achteruit gaan?

Ik vind zelf dat ik vooruit ben gegaan. Een heel verschil met vorige maand. Natuurlijk heb ik het nog volop over haar. Ik ben er inderdaad nog wel teveel mee bezig, maar iedereen is anders. Ik stap nu eenmaal niet zo makkelijk over dit soort dingen heen. Ook heb ik me niet eerder in mijn leven zo gevoeld, dus het is allemaal nieuw.

[ Bericht 0% gewijzigd door jagermeister1 op 21-04-2006 22:12:20 ]

quote:

Op donderdag 20 april 2006 21:25 schreef VD het volgende:
Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog. .

Drie uur later had ik d'r op MSN. Of ik zin had om even langs te komen. 135km verder, maar goed. Ik ben altijd wel in voor iets impulsiefs. De volgende ochtend moest ik eigenlijk voor 13h weg, want dan zou een vriendin bij haar langskomen en dat zou een verkeerde indruk wekken. Maar goed, toen zat ik er nog. Paar uur later kwam zusjelief thuis. Daarna paps. Daarna mams. Iedereen gehad. . Meegegeten. En zit er nu nog. Zou ik een blijvertje zijn? .

[ Bericht 4% gewijzigd door VD op 22-04-2006 21:19:16 ]

quote:

Op vrijdag 21 april 2006 22:40 schreef VD het volgende:

[..]

Drie uur later had ik d'r op MSN. Of ik zin had om even langs te komen. 135km verder, maar goed. Ik ben altijd wel in voor iets impulsiefs. Volgende ochtend moest ik eigenlijk voor 13h weg, want dan zou een vriendin langskomen. Maar goed, toen zat ik er nog. Paar uur later kwam zusjelief thuis. Daarna paps. Daarna mams. Iedereen gehad. . Meegegeten. En zit er nu nog. Zou ik een blijvertje zijn? .

Whaha... dat gaat rap! Ach... als ze de moeite waard is! Waarom niet!?

rlext VD!!

Toegeven, er is nog niets daadwerkelijk uitgesproken maar volgens mij gaat dit wel richting relatie gezien de 'loop de hele dag met een glimlach op m'n gezicht' smsjes en de poging tot afspreken wie wie welk weekend gaat bezoeken. Dus ik heb goede hoop. En positieve berichten mogen ook wel eens gehoord worden, right?

En d'r vader was blij met me aangezien hij ook motor rijdt en ook aan geocaching doet.

[ Bericht 1% gewijzigd door VD op 22-04-2006 21:36:31 ]

Mijn vriendin heeft het een uur geleden uitgemaakt

quote:

Op zaterdag 22 april 2006 22:22 schreef boskov het volgende:
Mijn vriendin heeft het een uur geleden uitgemaakt

Sterkte

quote:

Op zaterdag 22 april 2006 22:22 schreef boskov het volgende:
Mijn vriendin heeft het een uur geleden uitgemaakt

. Why? Heeft het nog zin om de lijm te pakken? What happend?

Ik zit in Parijs. Dus dat is al heel lastig. Dit was de lijmpoging, en na bijna 7 maanden laat de lijm weer los.

Ja, dat is dus kut. Want even 'heen en weer' doe je dan -begrijpelijk- ook niet zo snel. Het is niet zo dat je binnen afzienbare tijd weer in Nederland zit en je haar dus een positief vooruitzicht kunt voorschotelen?

quote:

Op zondag 23 april 2006 01:31 schreef VD het volgende:
Ja, dat is dus kut. Want even 'heen en weer' doe je dan -begrijpelijk- ook niet zo snel. Het is niet zo dat je binnen afzienbare tijd weer in Nederland zit en je haar dus een positief vooruitzicht kunt voorschotelen?

Jawel, maar dat gaat dus niet door. Het heeft gewoon geen zin meer. Bah

Kan alleen maar hopen dat het niet zo uitzichtloos is als het klinkt. Wens je veel sterkte en wijsheid toe.

Oh het komt ook wel goed hoor, ik ben niet een persoon die zich afsluit enzo. Life goes on, maar ja. Thanks in ieder geval

Uiteraard ga je door! Maar toch, je had dit liever anders gezien lijkt me. And you're welcome.

Het is gisteren na twee jaar uitgegaan met m'n vriendin. Niet omdat we op elkaar uitgekeken waren of iets ergers ofzo, maar omdat ik besefte eigenlijk niet klaar te zijn voor zo'n relatie. Ik ben dan wel 23 maar ik studeer en iedere week is voor mij anders. Zij is een daarentegen al een paar jaar aan het werk en is sowieso een jaar ouder. Zij is duidelijk toe aan definitieve vastigheid, maar dat beangstigt mij enorm.
Ze zei dat ik me óf voor de volle 100% in moest gaan zetten óf dat we er anders beter mee op konden houden. En ik was het daar volledig mee eens en nu is het dus uit. M'n gevoel zei me namelijk dat ik dat niet kon beloven.

Maar uiteraard voel ik me ellendiger dan ooit. En zij ook (gelukkig, als in; zij vindt het ook verschrikkelijk). Ik blijf er bij dat zij perfect voor mij is. Ik bedoel; we hadden af en toe fikse ruzie maar verder waren we gek op elkaar en ging het eigenlijk gewoon helemaal perfect. Ik zou nog steeds oud met haar willen worden, maar dat zou betekenen dat ik me méér voor de relatie in zou moeten gaan zetten. En op dit punt hebben we al eens eerder gezeten en we hadden geen zin om het aan te laten sukkelen.

Na een nacht eigenlijk niet fatsoenlijk te hebben geslapen en alleen maar te hebben nagedacht weet ik gewoon nog steeds niet wat ik moet voelen. Waarschijnlijk ís het gewoon te vroeg voor een relatie voor mij, maar aan de andere kant wil ik haar niet definitief kwijt. Natuurlijk denkt iedereen meerdere malen de ware te zijn tegengekomen, maar als je zou kunnen zien hoe wij met elkaar om gingen en met elkaars familie/vrienden kun je niets anders concluderen dat zij het waarschijnlijk ook echt voor me is (hebben beide al meerdere serieuze relaties gehad).

Ik zit er aan te denken om tóch een poging te wagen, want ik begin na veel te hebben nagedacht (objectief; ben erg emotioneel, maar sta er om bekend wel een rationele denker te zijn) te geloven dat wij bij elkaar moeten zijn.


edit: Heb ff het topic doorgelezen en ik wil er even aan toevoegen dat we allebei nog heel erg gek op elkaar zijn, ik haar nooit geslagen heb oid, niemand vreemd is geweest en we hebben beide eigenlijk het gevoel bij elkaar te horen.
Ik ben ook niet uitgekeken op haar, want ze is nog steeds het mooiste/liefste en meest perfecte meisje voor mij, dat ik ken.
Heb 'r net ff gebeld. Ben leeg. Ben echt helemaal kapot. Zo'n hoopje ellende ben ik volgens mij nog nooit geweest. Ik heb vannacht dan ook maar twee uurtjes geslapen en ik kan alleen maar denken aan de tijd dat het (hypothetisch) weer goed gaat komen tussen ons...

[ Bericht 3% gewijzigd door Morrigun99 op 23-04-2006 11:33:09 ]

quote:

Op zondag 23 april 2006 09:04 schreef Morrigun99 het volgende:
-verhaal-

Dat is behoorlijk klote voor je m8.
Ik vindt het iig wel sterk dat je zelf inziet dat het voor jou niet werkt, en dat je daar ook eerlijk me bent gekomen!
Het schiet voor geen van beide op als je verder was gegaan.
Ik wens je iig wel heel erg veel sterkte toe! het is niet makkelijk om de mensen war je houd/om geeft te laten gaan, en zeker niet op deze manier!
Mag ik alleen vragen waarom je denkt er niet klaar voor te zijn?
Ben je "bang" voor het "onbekende"?

Nou voor mij ff een up-date.

Op een of andere manier had ik de drang mn ex (iig iets in die richting) te bellen om te checken hoe het met dr ging. Hoe dom het ook was ik sprak haar.
En toen kwam het verhaal dat ze een andere gozer had leren kennen en hoe geweldig die wel niet was en bla die bla bla bla en ik maar reageren alsof het me niks deed.
Het idee dat ze met een ander is en de beelden die je daarbij oproept goddome kutzooi...
Moet het ff van me aftiepen als mr anonymous hiero