R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
.
Als de vriendschap haar iets waard zou zijn dan zou ze je nu niet zo laten vallen.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:05 schreef korenwolfje het volgende:
Lijkt simpel he. Post hier niet voor niks
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:12 schreef VD het volgende:
[..]
Als de vriendschap haar iets waard zou zijn dan zou ze je nu niet zo laten vallen.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker
A dirty mind is a joy forever
Goed te horen! .quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:55 schreef Emel het volgende:
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mij we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
.
Geloof me, ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Sterkte. .quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:14 schreef korenwolfje het volgende:
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker
Lang geleden ook dat ik van me heb laten horen.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.
Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.
En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...
En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.
En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..
Die komt wel terug..
Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.
Maar missen doe je hem iedere dag.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.
Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.
En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...
En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.
En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..
Die komt wel terug..
Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.
Maar missen doe je hem iedere dag.
Laat ik het nog maar eens anders uitleggen:
Afgelopen paar weken voor mezelf heel wat knopen doorgehakt:
- Alle spullen van me ex aan de kant gezet en uit het zicht verwijderd. Laatste tijd zocht ze weer een beetje contact, maar was gewoon een verkapte manier van aandacht zoeken merkte ik. Dus daar passief op gereageerd.
- Rebound meis het ook mee uitgemaakt. Had het idee dat we totaal op 2 verschillende golflengtes zaten en niet compatibel waren.
- Beetje ruzie gehad met een vriend omdat ik onredelijk aannames deed toen een avondje kroegen niet doorging. Dit uiteindelijk bijgelegt dus weer rustig opbouwen het contact.
- Ruzie gemaakt met een vriendin waar ik eens mee gezoent en gedate heb. Blijkbaar doe ik alsof ik serieus geinteresseerd ben in gesprekken, maar boeit het me eigenlijk vrij weinig wat ze zeggen. Zit wel een kern van waarheid in, maar om het zo meteen te zeggen en scheef te gaan van haar kant vind ik ronduit kinderachtig.
Dat heeft er ongeveer gespeeld de laatste tijd. Aan me ex denk ik incidenteel en dan is het ook maar kort, waar ik vooral mee bezig ben is om mezelf weer terug te vinden en dingen te doen waar ik plezier en vermaak in heb. Ondertussen sociaal bezig zijn vind ik ook belangrijk. Nu wel positief dat we donderdags met vrienden de kroeg in gaan.
Afgelopen paar weken voor mezelf heel wat knopen doorgehakt:
- Alle spullen van me ex aan de kant gezet en uit het zicht verwijderd. Laatste tijd zocht ze weer een beetje contact, maar was gewoon een verkapte manier van aandacht zoeken merkte ik. Dus daar passief op gereageerd.
- Rebound meis het ook mee uitgemaakt. Had het idee dat we totaal op 2 verschillende golflengtes zaten en niet compatibel waren.
- Beetje ruzie gehad met een vriend omdat ik onredelijk aannames deed toen een avondje kroegen niet doorging. Dit uiteindelijk bijgelegt dus weer rustig opbouwen het contact.
- Ruzie gemaakt met een vriendin waar ik eens mee gezoent en gedate heb. Blijkbaar doe ik alsof ik serieus geinteresseerd ben in gesprekken, maar boeit het me eigenlijk vrij weinig wat ze zeggen. Zit wel een kern van waarheid in, maar om het zo meteen te zeggen en scheef te gaan van haar kant vind ik ronduit kinderachtig.
Dat heeft er ongeveer gespeeld de laatste tijd. Aan me ex denk ik incidenteel en dan is het ook maar kort, waar ik vooral mee bezig ben is om mezelf weer terug te vinden en dingen te doen waar ik plezier en vermaak in heb. Ondertussen sociaal bezig zijn vind ik ook belangrijk. Nu wel positief dat we donderdags met vrienden de kroeg in gaan.
Nee dat is zo maar die gouden regels omschrijft het thema toch wel het best. Ik denk ieder die hier kijkt of post hetzelfde meemaakt; verstand is er enkel je gevoel vertraagd de verwerking.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:14 schreef korenwolfje het volgende:
[..]
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Het is erg fijn om hier allerlei bekende problemen te zien. Ik heb het zelf erg bont gemaakt: eerst een korte maar erg heftige relatie waar ik mezelf helemaal ingegooid had en die door haar werd uitgemaakt met drie weken niks, een mailtje, en dan niks meer, daarna een rebound relatie met een meisje uit een ander land, die ik zonodig meteen hierheen moest halen en waar ik na een tijdje vooral aan vast zat vanwege m'n verantwoordelijkheidsgevoel. Dat heb ik anderhalve week geleden uitgemaakt (heeft anderhalf jaar geduurd,) en toen kwam er weer een hele bak gevoel naar boven van die eerste relatie, die nou ook nog per ongeluk een paar straten verderop is komen wonen.
Maar goed, eerst een tijdje rust.
Maar goed, eerst een tijdje rust.
Is ook niet zo raar op zich alstie uit het land is.quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:55 schreef Emel het volgende:
poosje geleden dat ik hier gepost heb maar ik dacht ik laat even horen hoe het nu gaat
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mij we hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
Maar is goed om te horen!!
* het.ismij heeft een goede morgen zo met alle vrolijke mensen (althans diegene die hier al maanden posten)
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Beter emel Bij mij is het nu euuh 4 maand uit ofzo En ik vermaak me prima, denk nog wel es aan d'r maar meer ook nie Vakantie foto's kijken dompelen me nie in een dip, meer van.. "ja jammer he meid dat je het verprustst hebt "
Eh. Waarom is het nodig dat hij een tijdje "rust" (bijkletsen en bijneuken versta ik daar eigenlijk niet zo onder) neemt, als hij bij voorbaat al schijnt te weten dat hij bij je terugkomt?quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:22 schreef Twinkle20 het volgende:
Lang geleden ook dat ik van me heb laten horen.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.
Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.
En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...
En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.
En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..
Die komt wel terug..
Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.
Maar missen doe je hem iedere dag.
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Dan ligt 't vast aan mij, want ik ben het tegenovergestelde vaak tegengekomen...quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:18 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Vrouwen zijn over het algemeen wat dat betreft toch wel harder als mannen merk ik. Ze verbreken veel makkelijker alle contact.
Assumption is the mother of all fuckups.
Met de rust bedoe lik dat ie echt eens aan zichzelf gaat denken en zichzelf even op de eerste plaats zet en zichzelf niet wegcijfert.
De afgelopen 10 jaar heeft ie non stop langdurige relaties gehad. En steeds stond ie zelf maar ergens onderaan het waslijstje van dingen. Zijn werk kwam op de eerste plaats, daarna vriendin, en ergens onderaan zichzelf..
Nu het uit is valt er een 'zorg' minder van hem af. Ik val weg .. waardoor hij meer tijd heeft om aan zichzelf te denken en te doen wat hij belangrijk vindt.
Hij werkt nog steeds erg veel, en daarnaast is hij thuis eigenlijk continu in de tuin aan het ploeteren (heeft er een bende van gemaakt vorige zomer.. is ie nu de rotzooi van aan het opruimen).
Hij hoeft zich nu ook even niet meer te bekommeren om mij. Er staat geen meisje op de zijlijn op hem te wachten waar hij 'ook nog' aandacht aan moet besteden van tijd tot tijd. Maar het moment wanneer hij dit wel wil, kan hij zelf uitkiezen. Ik geef hem daarin de ruimte en heb geleerd om hem echt vrij te laten daarin sinds dat het uit is. Wel moeilijk in het begin, want ik wilde het allemaal niet loslaten.
En ik moet zeggen.. sinds dat het uit is .. We zien elkaar nog geregeld (ongeveer 2 keer per week.. net als voorheen toen het nog aan was eigenlijk).. hebben nog steeds de grootste lol met elkaar.
Maar hij is het nu niet meer 'verplicht' om aandacht aan me te geven, maar kan zelf het moment uitmaken wanneer hij dat doet zeg maar. Maar tis niet dat hij me nu aan de kant gooit ofzo.. dat gevoel heb ik ook niet.
Straks als hij de kans heeft gehad om alles weer op orde te maken thuis, als het weer rustiger is met zijn werk.. als hij alles weer op een rijtje heeft en het wat rustiger in zijn hoofd, dan komt dat allemaal wel goed.
Twas gewoon teveel voor hem even. Beter dit dan dat je dadelijk een overspannen vriend hebt ofzo. Want daar zit ik ook niet op te wachten.
Maar hij is niet minder van me gaan houden
En nu kun je wel zeggen dat als hij echt wil, er echt wel tijd en ruimte is om wat op te bouwen met elkaar. Maar ik dnek, dat wanneer je jezelf telkens onderaan de ladder zet, jezelf wegcijfert omdat andere dingen ook je aandacht nodig hebben, dat ook niet slim is. Ik denk dat we er voor dit moment goed aan doen om het zo even te laten.
Tja en kussen.. wat is daar mis mee?
Kan ook naar de kroeg gaan en daar met iemand kussen. Moet ik toch ook niet gelijk van verwachten dat dat dan meteen een relatie wordt?
Diezelfde instelling heb ik nu met hem ..
En ik probeer zoveel mogelijk te genieten van de momenten samen, maar er minder van te verwachten. En dat gaat me steeds beter af.
De afgelopen 10 jaar heeft ie non stop langdurige relaties gehad. En steeds stond ie zelf maar ergens onderaan het waslijstje van dingen. Zijn werk kwam op de eerste plaats, daarna vriendin, en ergens onderaan zichzelf..
Nu het uit is valt er een 'zorg' minder van hem af. Ik val weg .. waardoor hij meer tijd heeft om aan zichzelf te denken en te doen wat hij belangrijk vindt.
Hij werkt nog steeds erg veel, en daarnaast is hij thuis eigenlijk continu in de tuin aan het ploeteren (heeft er een bende van gemaakt vorige zomer.. is ie nu de rotzooi van aan het opruimen).
Hij hoeft zich nu ook even niet meer te bekommeren om mij. Er staat geen meisje op de zijlijn op hem te wachten waar hij 'ook nog' aandacht aan moet besteden van tijd tot tijd. Maar het moment wanneer hij dit wel wil, kan hij zelf uitkiezen. Ik geef hem daarin de ruimte en heb geleerd om hem echt vrij te laten daarin sinds dat het uit is. Wel moeilijk in het begin, want ik wilde het allemaal niet loslaten.
En ik moet zeggen.. sinds dat het uit is .. We zien elkaar nog geregeld (ongeveer 2 keer per week.. net als voorheen toen het nog aan was eigenlijk).. hebben nog steeds de grootste lol met elkaar.
Maar hij is het nu niet meer 'verplicht' om aandacht aan me te geven, maar kan zelf het moment uitmaken wanneer hij dat doet zeg maar. Maar tis niet dat hij me nu aan de kant gooit ofzo.. dat gevoel heb ik ook niet.
Straks als hij de kans heeft gehad om alles weer op orde te maken thuis, als het weer rustiger is met zijn werk.. als hij alles weer op een rijtje heeft en het wat rustiger in zijn hoofd, dan komt dat allemaal wel goed.
Twas gewoon teveel voor hem even. Beter dit dan dat je dadelijk een overspannen vriend hebt ofzo. Want daar zit ik ook niet op te wachten.
Maar hij is niet minder van me gaan houden
En nu kun je wel zeggen dat als hij echt wil, er echt wel tijd en ruimte is om wat op te bouwen met elkaar. Maar ik dnek, dat wanneer je jezelf telkens onderaan de ladder zet, jezelf wegcijfert omdat andere dingen ook je aandacht nodig hebben, dat ook niet slim is. Ik denk dat we er voor dit moment goed aan doen om het zo even te laten.
Tja en kussen.. wat is daar mis mee?
Kan ook naar de kroeg gaan en daar met iemand kussen. Moet ik toch ook niet gelijk van verwachten dat dat dan meteen een relatie wordt?
Diezelfde instelling heb ik nu met hem ..
En ik probeer zoveel mogelijk te genieten van de momenten samen, maar er minder van te verwachten. En dat gaat me steeds beter af.
OMG!quote:
En @ Twinkle: kussen (en neuken) met je ex lijkt me persoonlijk het proces van rustig aan doen, tijd voor jezelf nemen, ontdekken wat je nu werkelijk wil en elkaar respect en rust gunnen nogal moeilijker maken. Dat is ook zo'n beetje de reden dat 95% van de stellen die uit elkaar gaan elkaar (na een eventuele seks-met-je-ex periode) elkaar vooral uit het leven schrappen.
Dat blijkt ook wel een beetje uit je pogingen hem te verdedigen, en de eerdere topics/reacties over hem, vind ik. Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen!
[ Bericht 18% gewijzigd door sadisticembrace op 19-04-2006 13:59:04 ]
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Als je fysiek blijft met je ex is het alleen maar moeilijker om hem/haar los te laten...
Assumption is the mother of all fuckups.
True!!quote:Op woensdag 19 april 2006 16:39 schreef LadyXochi het volgende:
Als je fysiek blijft met je ex is het alleen maar moeilijker om hem/haar los te laten...
uit eigen ervaring
Zolang je geen echte afstand van elkaar kan hebben gaat het nooit voorbij!
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Heb je een punt
Maar we denken allebei dat het niet voorbij is
Dus geen reden om elkaar helemaal los te laten.
Maar we denken allebei dat het niet voorbij is
Dus geen reden om elkaar helemaal los te laten.
Tsja, even bot gezegd, wat wil je daar nu mee? Bevestiging zoeken dat je de juiste keuzes hebt gemaakt?quote:Op woensdag 19 april 2006 23:55 schreef Madski het volgende:
Iemand nog commentaar oid bij mijn reactie?
Gisteren kreeg ik van iemand te horen dat hij mijn ex tegen is gekomen in de supermarkt. Ze liep met een hele berg flügeltjes....Hij heeft even met haar gesproken. Niet over ons hoor... Anyway, die flugeltjes zijn nodig om in te drinken voor ze gaat stappen. De laatste keer was ze namelijk ¤100,- kwijt met stappen. Deze keer gaan ze dus van te voren maar indrinken.... Met wie ze dat doet... geen flauw idee ze had namelijk niet zoveel vriendinnen. Alleen wat collega's.
En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.
Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.
Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?
Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.
Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.
Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?
Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Geen idee. Misschien wel.quote:Op donderdag 20 april 2006 00:58 schreef Panzer het volgende:
[..]
Tsja, even bot gezegd, wat wil je daar nu mee? Bevestiging zoeken dat je de juiste keuzes hebt gemaakt?
Hm, meer tijd voor mezelf nodig denk ik zo :x
Of het 'juist' is wat je doet, geen idee. Je denkt in ieder geval over je acties na, en dat pleit voor je.quote:Op donderdag 20 april 2006 17:44 schreef Madski het volgende:
Geen idee. Misschien wel.
Succes met alles. .
Kom op, lekker laten gaan! Wat kan het jou schelen dat ze Flugels zuipt en het dus kennelijk naar d'r zin heeft? Sommige mensen (meiden) kunnen dingen héél snel achter zich laten, hoor, dat hoeft absoluut geen vluchtgedrag te zijn.quote:Op donderdag 20 april 2006 09:49 schreef jagermeister1 het volgende:
Gisteren kreeg ik van iemand te horen dat hij mijn ex tegen is gekomen in de supermarkt. Ze liep met een hele berg flügeltjes....Hij heeft even met haar gesproken. Niet over ons hoor... Anyway, die flugeltjes zijn nodig om in te drinken voor ze gaat stappen. De laatste keer was ze namelijk ¤100,- kwijt met stappen. Deze keer gaan ze dus van te voren maar indrinken.... Met wie ze dat doet... geen flauw idee ze had namelijk niet zoveel vriendinnen. Alleen wat collega's.
En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.
Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.
Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?
Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
