idd, het is niet iedereen gegeven om meerdere keren in hun leven 'de ware' tegen te komen ... maar ja, wat moet je doen als DE MAN of DE VROUW van je dromen je heeft laten zitten. Je hebt simpelweg geen keuze, je moet door ... ofwel blijf je alleen, ofwel deel je je leven met iemand die nooit zal tippen aan die "ene", maar toch dicht in de buurt komt .... that's life ... je kan niet alles hebben ...quote:Op woensdag 5 april 2006 12:33 schreef -Delta- het volgende:
Er zijn mensen die eindeloos blijven treuren en ook weinig moeite doen en bij de pakken neer gaan zitten... maar je hebt ook mensen die jaren later nog met verdriet zitten, omdat ze toch een hele speciale band hadden en zelfs nieuwe relaties hebben gehad, maar waarbij de band nooit meer zo hecht is geweest als met die "ene" ex.
Ja zo denk ik ook, ben er ook wel hard in, t'is gewoon niet anders... en je kunt ook blij zijn met de tijd die je gehad hebt samen.quote:Op woensdag 5 april 2006 12:43 schreef petitlapin2 het volgende:
idd, het is niet iedereen gegeven om meerdere keren in hun leven 'de ware' tegen te komen ... maar ja, wat moet je doen als DE MAN of DE VROUW van je dromen je heeft laten zitten. Je hebt simpelweg geen keuze, je moet door ... ofwel blijf je alleen, ofwel deel je je leven met iemand die nooit zal tippen aan die "ene", maar toch dicht in de buurt komt .... that's life ... je kan niet alles hebben ...
Ik heb even snel teruggelezen.quote:Op woensdag 5 april 2006 12:55 schreef Madski het volgende:
Heey het.ismij.
Lees mijn laatste posts maar even door in het vorige topic. Advies kan nooit kwaad
zeer goedquote:Op woensdag 5 april 2006 12:51 schreef het.ismij het volgende:
hallo mensen,
Hoestie dan petit? long time no see.
Das mooi!!quote:
jup, nog 3 maanden en we zijn wegquote:Op woensdag 5 april 2006 13:14 schreef het.ismij het volgende:
Das mooi!!
Je was toch zwanger laatste keer dat ik je sprak, zo te zien heb je geworpen???
Gefeliciteerd!
Ennuh hoe staat ut met je verhuizing?? Gaat nog steeds door?
eerlijk gezegd ken ik niemand die zegt: verdorie, die ene ex, dat was nu toch echt de man/vrouw van mijn leven, pakken beter dan mijn huidige vriend(in). Ik zal die ex nooit vergeten, daar kan niemand aan tippen ...quote:Op woensdag 5 april 2006 12:48 schreef -Delta- het volgende:
Ja zo denk ik ook, ben er ook wel hard in, t'is gewoon niet anders... en je kunt ook blij zijn met de tijd die je gehad hebt samen.![]()
Oke dan.quote:Op woensdag 5 april 2006 13:15 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
jup, nog 3 maanden en we zijn weg
Heb je volkomen gelijk in. Is het dan verstandig aan te geven dat je geen contact meer wilt, of gewoon afstandelijk reageren?quote:Op woensdag 5 april 2006 13:06 schreef het.ismij het volgende:
[..]
Ik heb even snel teruggelezen.
Uit het oog uit het hart. vergeet dat niet.
Ga zoals je zelf al zegt leuke dingen doen met vrienden, ga niet teveel thuis zitten in je remi.
Ennuh 1 hint zomaar ineens opzoek naar nieuwe vriendin wordt niks.
Beter bekend als rebound, dat werkt dus voor 99% niet. en in mijn ogen ook niet fair voor de andere party.
Laat haar verder, ga niet meer smsen bellen, beter gezegt verbreek gewoon het contact volledig!
wat voor haar beter is doet er niet toe, op dit soort momenten mag je uber egoistisch zijn, en alleen maar aan jezelf denken, waar het netslotte om gaat.
Ik ken er meerdere, zowel mannen als vrouwen... en dan in de huidige relatie al zeggen, dat ze niet weten of ze het voort moeten zetten... Meestal kijken ze het een tijdje aan en dan loopt de relatie alsnog stuk. Of ze zitten nu in een relatie en geven eerlijk toe, dat ze zo denken dat ze nog altijd aan die ene ex denken, maar dat het altijd bij denken zal blijven (omdat de ex ook al weer een relatie heeft of zegt nooit meer terug te willen). En de partner weet het dan niet, waardoor ik me dan altijd afvraag of het is zoals dat ene zinnetje "sommige dingen kun je beter niet weten".quote:Op woensdag 5 april 2006 13:17 schreef petitlapin2 het volgende:
eerlijk gezegd ken ik niemand die zegt: verdorie, die ene ex, dat was nu toch echt de man/vrouw van mijn leven, pakken beter dan mijn huidige vriend(in). Ik zal die ex nooit vergeten, daar kan niemand aan tippen ...
ofwel durven mensen daar niet voor uit komen ...
Da's simpel. Negeren en als dat ff niet meer lukt zeg je:quote:Op woensdag 5 april 2006 13:26 schreef Madski het volgende:
[..]
Heb je volkomen gelijk in. Is het dan verstandig aan te geven dat je geen contact meer wilt, of gewoon afstandelijk reageren?
ongelooflijk ... triest, dan blijf ik toch liever alleen, denk ik. Tja, met geen enkele ex zou ik op amoureus gebied nog iets willen ... al heb ik er twee van nog als heel goede vriend. Eén ervan heeft nu ook pas een kindje met zijn vriendin. We hadden al namen voor onze eigen kinderen en nu hebben we beiden een kind bij iemand anders... het leven kan toch raar lopenquote:Op woensdag 5 april 2006 13:33 schreef -Delta- het volgende:
Ik ken er meerdere, zowel mannen als vrouwen... en dan in de huidige relatie al zeggen, dat ze niet weten of ze het voort moeten zetten... Meestal kijken ze het een tijdje aan en dan loopt de relatie alsnog stuk. Of ze zitten nu in een relatie en geven eerlijk toe, dat ze zo denken dat ze nog altijd aan die ene ex denken, maar dat het altijd bij denken zal blijven (omdat de ex ook al weer een relatie heeft of zegt nooit meer terug te willen). En de partner weet het dan niet, waardoor ik me dan altijd afvraag of het is zoals dat ene zinnetje "sommige dingen kun je beter niet weten".
Zoekt zei nog wel contact met jou?quote:Op woensdag 5 april 2006 13:26 schreef Madski het volgende:
[..]
Heb je volkomen gelijk in. Is het dan verstandig aan te geven dat je geen contact meer wilt, of gewoon afstandelijk reageren?
Jij hebt je van je beste kant laten zien jongen. Net zoals ik dat gedaan heb. Het haalt allemaal toch niets uit. Gewoon geen contact meer is dan het beste. In mijn geval is dat nog iets makkelijker, omdat mijn ex gewoon duidelijk is geweest. Ik zoek NOOIT meer contact met haar. Ik weet nog niet wat ik doe als zij ooit contact zoekt. Denk dat ze weinig sympathie van me kan verwachten. Ze heeft haar kansen verspeeld (ik ook in haar ogenquote:Op woensdag 5 april 2006 14:43 schreef Madski het volgende:
Geval 1 in dit geval. Had dr 5-6 weken lang niet aangesproken en sinds afgelopen maandag begon ze plotseling. Rede heb je denk ik wel gelezen.
Zal wel kiezen voor de niet reageren en kortaffe reacties.
quote:Op woensdag 5 april 2006 14:53 schreef jagermeister1 het volgende:
Die energie moeten we in onszelf en als het ff kan in een (met alle respect) ander wijf pompen.
Met de open deur manier geef je jezelf (ws zonder het zelf door te hebben) alleen maar hoop. Ergens in je achterhoofd blijven de radertjes draaien om haar.quote:Op woensdag 5 april 2006 14:58 schreef Madski het volgende:
Nja ik heb het voor mezelf in die hele periode nooit echt afgesloten voor mezelf, altijd wel een deur open gehouden door open te staan naar contact. Volgens mij heb ik mezelf er nu wel overheen gezet. Je maakt de beslissing om alles van dr verwijderen en weg te stoppen niet zo maar.
quote:Op woensdag 5 april 2006 15:06 schreef Madski het volgende:
Jepz! Nja komt wel goed. Voorlopig even genoeg erover gepraat voor mezelf. Even gedachten op andere dingen focussen.
Succes mensen en bedankt!
Denk dat mannen er iets meer over uitwijden (op forums dan),quote:Op woensdag 5 april 2006 15:10 schreef petitlapin2 het volgende:
ik heb de indruk dat precies mannen er problemen mee hebben om nog om te gaan met een ex ...
Het is natuurlijk ook wel zo dat de verhalen er hier zo naar zijn dat je dat automatisch gaat roepen.quote:ik vind het nogal jammer om hier dingen te lezen van " laat ze gewoon rotten". Als die mensen ooit iets voor jou hebben betekend, dan doe je dat toch gewoon niet ... of ze moeten gewoon écht te ver gegaan zijn ( en dan bedoel ik echt fysiek of zwaar psychisch geweld).
Weet ik, maar door er steeds over door te praten helpt het me niet. Je zit het dan weer omhoog te halen. Het is nu wel redelijk duidelijk voor mezelf. Nu moet het alleen bezinken.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:10 schreef het.ismij het volgende:
[..]
graag gedaan en suc6 ermee.
![]()
iets roepen is makkelijker dan iets doen/verwezenlijke.![]()
Das pp verschillend.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:26 schreef Madski het volgende:
[..]
Weet ik, maar door er steeds over door te praten helpt het me niet.
Zeg dat maar eens tegen mijn ex-vriendin. Ik heb op een gegeven moment een berichtje van haar gekregen "Voor mij leef je niet meer". Dit was zo'n beetje het enige dat ik nog van haar gehoord heb... op een allerlaatste botte email als reactie op mijn pogingen het e.e.a. recht te zetten na dan.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:10 schreef petitlapin2 het volgende:
ik vind het nogal jammer om hier dingen te lezen van " laat ze gewoon rotten". Als die mensen ooit iets voor jou hebben betekend, dan doe je dat toch gewoon niet ... of ze moeten gewoon écht te ver gegaan zijn ( en dan bedoel ik echt fysiek of zwaar psychisch geweld).
tja, ik weet uiteraard jullie voorgeschiedenis niet volledig, maar als iets al jaren speelt, kan uiteraard de bom wel eens ontploffen ...quote:Op woensdag 5 april 2006 15:32 schreef jagermeister1 het volgende:
Zeg dat maar eens tegen mijn ex-vriendin. Ik heb op een gegeven moment een berichtje van haar gekregen "Voor mij leef je niet meer". Dit was zo'n beetje het enige dat ik nog van haar gehoord heb... op een allerlaatste botte email als reactie op mijn pogingen het e.e.a. recht te zetten na dan.
En ik heb haar nooit geslagen en / of psychisch mishandeld.
Mja...Ik heb haar inderdaad wel hard gekwetst denk ik. Maar zij mij ook en dat weet ze. Het enige verschil is, dat ik oprecht sorry heb kunnen zeggen voor mijn fouten en voor de dingen die ik gezegd heb. Dat kun je van haar niet zeggen.quote:Op woensdag 5 april 2006 15:44 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
tja, ik weet uiteraard jullie voorgeschiedenis niet volledig, maar als iets al jaren speelt, kan uiteraard de bom wel eens ontploffen ...
ze zal je waarschijnlijk werkelijk kotsbeu zijn ... al zou ik zelf werkelijk nooit zo reageren als zij.
Misschien wil ze je eens tonen hoe hard je haar gekwetst hebt. Maar dat zijn gevaarlijke spelletjes die alles kapot kunnen maken, dat heeft ze er blijkbaar voor over...
Xt, je zoekt het zo alleen maar weer het ongemak op.quote:Op woensdag 5 april 2006 18:21 schreef Xtinction het volgende:
Dat is geen reden om het niet te vragen voor de 100% zekerheid. En haar kennende is wat jij zegt niet waar. Dat ze niet mailt betekent alleen dat ze niet 100% overtuigd is dat ze met mij verder wil, meer niet.
*meldt zich*quote:
juist ja.. die tips.. het contact wil ik niet verbreken.. maar ondertussen.. doet het zeer.. en wil ik haar het liefst vergeten.. maar toch ook weer niet.... zucht.. liefde...quote:Op woensdag 5 april 2006 20:17 schreef Lips het volgende:
Wat voor tips wil je dan???? Je wilt het contact niet verbreken... hoe wil je haar dan loslaten?
mee eens,quote:Op woensdag 5 april 2006 21:00 schreef Lips het volgende:
De enige tip die ik kan geven is toch het contact dan verbreken. Iedereen hier kan je vertellen hoe moeilijk dat is maar ook veel zullen je vertellen dat dat na verloop van tijd het beste is. Ik wilde zelf eerst ook het contact niet verbreken maar voel me nu beter dan toen ik wel contact had.
Hoelang zijn jullie samen geweest, waarom is het uit, hoelang is het uit??
quote:Op woensdag 5 april 2006 20:06 schreef Lips het volgende:
[..]
*meldt zich*
Het gaat eigenlijk heel goed met mij (meestal). Ik lees hier nog wel mee maar heb niet zo veel meer te posten. Begin steeds meer het idee te krijgen dat ik over m'n ex heen ben. Nog niet helemaal maar het gaat de goede kant op. Ergens heb ik ook zoiets van ik wil geen contact want dan kan hij dingen met m'n gevoel doen die ik niet wil. Dus ik hou het geen contact hebben voorlopig nog even vol.
Ook het alleen zijn went goed. Mis vaak wel iemand om me heen die er echt voor me is, maar weet dat dat voor het moment even niet anders is. Kreeg gisterenavond nog telefoon van m'n ex voor m'n ex (voor de meelezers, degene waar ik geweest ben nadat ik hoorde dat m'n ex binnen een week met een ander in bed lag) met de vraag of ik langs kwam. Ik moest er niet aan denken! Laat mij maar lekker m'n eigen ding doen en laat me verder met rustBen geen speelgoed!
Met Lips alles z'n gangetje dus, maar ik lees trouw met jullie mee!
Goed werk heeft tijd nodig hequote:Op woensdag 5 april 2006 22:11 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Goed te horen dat je er weer aardig bovenop gekrabbeld bent! Met mij gaat het ook stukken beter! Het viel me al op dat je niet zo actief meer was idd. Geen bericht is goed bericht he! Het helpt mij ook om geen contact meer te hebben. Ik weet totaal niet wat ze doet en dat is maar goed ook. Heb mijn eigen leven weer grotendeels opgepakt. Zal vast nog wel een dip krijgen, maar vooralsnog voelt het stukken beter. Het alleen zijn went inderdaad ook wel aardig. Ik mis ook wel iemand om me heen, maar zodra je iets te doen hebt dan valt het mee.
Keep it up
Zekers en we komen er nog sterker uit dan dat we erin gingenquote:Op woensdag 5 april 2006 22:20 schreef Lips het volgende:
[..]
Goed werk heeft tijd nodig heMaar we komen er wel!
Van je afschrijven helpt zekerquote:Op vrijdag 7 april 2006 12:31 schreef jagermeister1 het volgende:
Nou.. maar weer een schopje naar boven. Ik krijg namelijk afkickverschijnselen van het niet posten in dit topic![]()
Sinds gisteren is mijn stemming weer een beetje achteruit gegaan. Aan het begin van de week voelde ik me eigenlijk kip lekker vergeleken met de afgelopen periode. Mijn ex kon me opzich niet eens meer zoveel boeien. Het relativeren leek me makkelijker af te gaan en mijn lichamelijke klachten (pijn in schouders en nek) waren praktisch weg. Gisteren dus toch weer aan het malen geslagen en de welbekende theorieën deden weer hun intrede. Soms betrap ik me weer op een vleugje valse hoop.
Heel gek, maar soms hoop ik gewoon dat ze tot inkeer komt en straks (al is het over een half jaar) op hangende pootjes terugkomt. Toch weet ik zeker dat dat niet gaat gebeuren, maar toch... Ik weet zelfs zeker dat ik haar dan niet terug wil (uh... weet ik dat wel echt zeker?) Over een half jaar iig niet meer denk ik. Ze heeft me echt teleurgesteld en een trap na gegeven.
![]()
Ben ook ineens weer heel erg benieuwd hoe het haar vergaat. Hoe ze haar dag indeelt, met wie ze omgaat, met wie ze eventueel de lakens deelt, waar ze uitgaat, of ze thuis slaapt.
We zij GVD 2.5 maand uit elkaar en nog kan ik het niet uit mijn kop krijgen. Het zou me niet meer moeten boeien na wat ze me allemaal heeft geflikt... maar toch. Ik merk wel dat het iets beter gaat dan... zeg... vorige week en die weken daarvoor. Dus wat dat betreft wel vooruitgang. En ik weet het... TIJD... is het toverwoord, maar pfff... het kan mij niet snel genoeg gaan. Vanavond en morgen maar eens goed de beest uithangen denk ik.
Zo .. weer van me af getypt!
Yep.. vallen en opstaan. Vandaag voel ik me relatief goed. Dus.... de ups krijgen de overhandquote:Op vrijdag 7 april 2006 23:22 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Van je afschrijven helpt zeker![]()
En niet zo gek hoor wat je allemaal schrijft, eerder heel herkenbaar, zo zat ik ook in het begin...![]()
En 1 stap vooruit en 2 terug, soms 3 vooruit en 5 terug, rollercoaster-ride, wisselvallig... wordt vanzelf stabieler. T'is ook nog niet zo lang dat het uit is, dus verwacht niet teveel van jezelf.![]()
Ik had altijd zoiets van; af en toe een goeie schop onder m'n kont, maar af en toe ook verdrietig "mogen" zijn, dipjes mogen hebben.![]()
Helaas wel zo.......ook uit eigen ervaring.quote:Op zondag 9 april 2006 10:17 schreef dikkehoi het volgende:
Is het over het algemeen zo dat wanneer het uit gaat, en het na een tijdje weer aangaat, dat dat bijna nooit goed gaat?
Je hebt gelijk. Ben alleen bang het contact voorgoed te verliezen. Aan de ene kant is het prima, het is een ex. Maar aan de andere kant zo jammerquote:Op zondag 9 april 2006 11:43 schreef LadyXochi het volgende:
Gewoon laten zo. Misschien trekt het ooit vanzelf nog wel bij, maar ik zou geen contact met haar opnemen om je te verontschuldigen voor het niet reageren.
Bij veel mensen wel, uit eigen ervaring is het 1 keer goed gegaan en zijn we nog jaren samen geweest en is het om andere reden stuk gelopen...quote:Op zondag 9 april 2006 10:17 schreef dikkehoi het volgende:
Is het over het algemeen zo dat wanneer het uit gaat, en het na een tijdje weer aangaat, dat dat bijna nooit goed gaat?
quote:Op zondag 9 april 2006 18:55 schreef no__on het volgende:
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond).
Niet lullig bedoelt ofzo, maar wat denk je zelf?quote:Ik wil dat het me niets kan schelen als ik zijn naam hoor. Ik wil niet de drang hebben om hem om de 10 minuten te bellen.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Een paar jaartjes single zijn zal je goed doen meid! Pik het contact met vriendinnen weer op en probeer weer een 'eigen leven' op te bouwen, vooral sociaal gezien.quote:Op zondag 9 april 2006 18:55 schreef no__on het volgende:
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond). Het ging de hele tijd al heel slecht, ik ben een jaar geleden verhuisd naar een andere stad (hij is in ons oude huis blijven wonen). Het komt erop neer dat hij mij niet meer wil zien of wil spreken (en nee, ik ben niet vreemdgegaan oid, hij heeft 'gewoon genoeg' van mij...).
Het is wel eens vaker zo 'uit'geweest. Het kwam erop neer dat ik hem elke dag belde, na een paar dagen kwam het 'goed' en ging het liedje weer verder; alles kwam van mijn kant, ik belde hem, ik ging naar hem toe etc.
En nu is het volgens mij echt menens.
Ik heb de hele tijd de drang om hem te bellen, en, ik geef toe, dat heb ik de afgelopen dagen ook gedaan. Gewoon de hele tijd bellen, zijn stem willen horen etc. Waarom ik die drang heb, weet ik niet. Nu neemt hij zijn telefoon niet meer op, of drukt het uit. En dat maakt me razend. Kwaad, dat hij mij niet wil spreken, dat hij niet inziet wat hij verliest, dat hij die 6 jaar gewoon zomaar opzij kan schuiven.
Ik hou niet meer van hem, denk ik.
Maar op de een of andere manier kan ik hem niet loslaten, en dit was zon beetje onze 'relatie': hij stootte me af, waardoor ik nog meer aan hem ging hechten.
Ik weet ook heel goed dat die hele relatie mij geen goed deed. Alleen maar geven en niets terugrkijgen. Maar volgens mij is dát juist de reden waarom ik zo aan hem vastklamp, iets anders kan ik er ook niet van maken.
Al jaren geleden kwam ik erachter dat hij best actief was op internet op het gebied van camsites en chatprogrammas waar hij alleen met meisjes chatte met niets verhullende foto's. Ik heb zelfs een profiel van hem gevonden waar hij op zoek was naar een sexdate. Waarna hij beweerde dat hij ECHT NIET zichzelf had aangemeld en dat IK dat waarschijnlijk gedaan had om hem op deze manier ergens van te beschuldigen. (en hij dacht nog serieus dat ik in dat verhaal trapte).
Op de honderden vragen of hij vreemdging kreeg ik steevast Nee, met daarna het verhaal dat ik hem niet vertrouwde en dat ik waarschijnlijk zélf vreemdging. Met slaande ruzies tot gevolg, blauwe plekken die pas na een week weggingen. Ik zou hem zgn. dingen verbieden, ik zou hem weerhouden van van alles en nog wat etc.
Dit had tot gevolg dat ik achter alles wat hij deed dingen ging zoeken, soms had ik gelijk (weer allemaal foto's op zijn computer, weer die inbel nummers voor camsites in zijn telefoon etc). Al die keren zei hij dat hij ermee op zou houden. Dat gebeurde ook, voor een paar weken (waarin ons seksleven ook opeens een soort boost kreeg) maar uiteindelijk was het weer terug bij af. Ik werd zo afhankelijk van hem, ik ging bijna nooit iets doen zonder hem, had als het ware zijn 'goedkeuring' nodig. En dat heb ik allemaal, 100%, zélf gedaan, van hem kon ik elk moment weggaan (wat hij maar al te graag, en al te vaak, zei).
Dit is zon beetje hoe de laatste 4,5 jaar zijn geweest. Ik heb me altijd afgevraagd waarom hij zo was, waarom hij niet van mij kon 'houden' etc. Maar nu weet ik dat het niet zozeer aan mij lag. Hij is gewoon zo, zijn wil is wet zeg maar. Waarom ik niet eerder ben weggegaan, niet eerder heb gezegd dat het genoeg is? Geen idee. Ik had op de een of andere manier een luchtkasteel gebouwd, en daar ben ik ook zelf in gaan geloven (en volgens mij geloof ik daar nog steeds in).
Na dit alles zou ik moeten juichen dat het uit is. Maar dat kan ik niet. Ik heb hem zojuist weer gebeld, en hij heeft weer zijn telefoon uitgedrukt. Waarom wil ik steeds zijn stem horen, terwijl ik hem diep in mijn hart bijna haat voor wat hij de afgelopen 6 jaar heeft geflikt?
Het is heel dubbel; aan de ene kant wil ik hem doodwensen, aan de andere kant zit ik te janken dat hij van mij af wil. Hij ja. Want als het aan mij had gelegen was dit waarschijnlijk nog jaren zo doorgegaan; een vorm van sadisme bijna. Hij wéét g dat ik hem ga bellen, dat ik zowat ga smeken,en dat ik volgende week weer bij hem thuis zit. En dan begint het liedje van voren af aan: hij scheldt, zegt dat ik moet oprotten, dat hij genoeg heeft van me etc. En ik, ik laat hem uitrazen en zeg dat ik van hem hou en doe alsof hij al die dingen niet gezegd/gedaan heeft.
Ik hou mezelf voor de gek, dat weet ik. Maar hoe kan ik ervoor zorgen dat hij als het ware uit mijn hoofd verdwijnt. Ik wil dat het me niets kan schelen als ik zijn naam hoor. Ik wil niet de drang hebben om hem om de 10 minuten te bellen.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Ik herken hier erg veel in van mijn laatste vriendin. Datzelfde aantrekken en dan weer afstoten, maar wel jezelf toestaan weer elke keer in die valkuil te trappen. Erg klote en verschrikkelijk verwarrend. Misschien fijn om er over te mailen? Als je dat wilt kun je je email adres in mijn fotoboek achterlaten.quote:Op zondag 9 april 2006 18:55 schreef no__on het volgende:
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond). Het ging de hele tijd al heel slecht, ik ben een jaar geleden verhuisd naar een andere stad (hij is in ons oude huis blijven wonen). Het komt erop neer dat hij mij niet meer wil zien of wil spreken (en nee, ik ben niet vreemdgegaan oid, hij heeft 'gewoon genoeg' van mij...).
Het is wel eens vaker zo 'uit'geweest. Het kwam erop neer dat ik hem elke dag belde, na een paar dagen kwam het 'goed' en ging het liedje weer verder; alles kwam van mijn kant, ik belde hem, ik ging naar hem toe etc.
En nu is het volgens mij echt menens.
Ik heb de hele tijd de drang om hem te bellen, en, ik geef toe, dat heb ik de afgelopen dagen ook gedaan. Gewoon de hele tijd bellen, zijn stem willen horen etc. Waarom ik die drang heb, weet ik niet. Nu neemt hij zijn telefoon niet meer op, of drukt het uit. En dat maakt me razend. Kwaad, dat hij mij niet wil spreken, dat hij niet inziet wat hij verliest, dat hij die 6 jaar gewoon zomaar opzij kan schuiven.
Ik hou niet meer van hem, denk ik.
Maar op de een of andere manier kan ik hem niet loslaten, en dit was zon beetje onze 'relatie': hij stootte me af, waardoor ik nog meer aan hem ging hechten.
Ik weet ook heel goed dat die hele relatie mij geen goed deed. Alleen maar geven en niets terugrkijgen. Maar volgens mij is dát juist de reden waarom ik zo aan hem vastklamp, iets anders kan ik er ook niet van maken.
Al jaren geleden kwam ik erachter dat hij best actief was op internet op het gebied van camsites en chatprogrammas waar hij alleen met meisjes chatte met niets verhullende foto's. Ik heb zelfs een profiel van hem gevonden waar hij op zoek was naar een sexdate. Waarna hij beweerde dat hij ECHT NIET zichzelf had aangemeld en dat IK dat waarschijnlijk gedaan had om hem op deze manier ergens van te beschuldigen. (en hij dacht nog serieus dat ik in dat verhaal trapte).
Op de honderden vragen of hij vreemdging kreeg ik steevast Nee, met daarna het verhaal dat ik hem niet vertrouwde en dat ik waarschijnlijk zélf vreemdging. Met slaande ruzies tot gevolg, blauwe plekken die pas na een week weggingen. Ik zou hem zgn. dingen verbieden, ik zou hem weerhouden van van alles en nog wat etc.
Dit had tot gevolg dat ik achter alles wat hij deed dingen ging zoeken, soms had ik gelijk (weer allemaal foto's op zijn computer, weer die inbel nummers voor camsites in zijn telefoon etc). Al die keren zei hij dat hij ermee op zou houden. Dat gebeurde ook, voor een paar weken (waarin ons seksleven ook opeens een soort boost kreeg) maar uiteindelijk was het weer terug bij af. Ik werd zo afhankelijk van hem, ik ging bijna nooit iets doen zonder hem, had als het ware zijn 'goedkeuring' nodig. En dat heb ik allemaal, 100%, zélf gedaan, van hem kon ik elk moment weggaan (wat hij maar al te graag, en al te vaak, zei).
Dit is zon beetje hoe de laatste 4,5 jaar zijn geweest. Ik heb me altijd afgevraagd waarom hij zo was, waarom hij niet van mij kon 'houden' etc. Maar nu weet ik dat het niet zozeer aan mij lag. Hij is gewoon zo, zijn wil is wet zeg maar. Waarom ik niet eerder ben weggegaan, niet eerder heb gezegd dat het genoeg is? Geen idee. Ik had op de een of andere manier een luchtkasteel gebouwd, en daar ben ik ook zelf in gaan geloven (en volgens mij geloof ik daar nog steeds in).
Na dit alles zou ik moeten juichen dat het uit is. Maar dat kan ik niet. Ik heb hem zojuist weer gebeld, en hij heeft weer zijn telefoon uitgedrukt. Waarom wil ik steeds zijn stem horen, terwijl ik hem diep in mijn hart bijna haat voor wat hij de afgelopen 6 jaar heeft geflikt?
Het is heel dubbel; aan de ene kant wil ik hem doodwensen, aan de andere kant zit ik te janken dat hij van mij af wil. Hij ja. Want als het aan mij had gelegen was dit waarschijnlijk nog jaren zo doorgegaan; een vorm van sadisme bijna. Hij wéét g dat ik hem ga bellen, dat ik zowat ga smeken,en dat ik volgende week weer bij hem thuis zit. En dan begint het liedje van voren af aan: hij scheldt, zegt dat ik moet oprotten, dat hij genoeg heeft van me etc. En ik, ik laat hem uitrazen en zeg dat ik van hem hou en doe alsof hij al die dingen niet gezegd/gedaan heeft.
Ik hou mezelf voor de gek, dat weet ik. Maar hoe kan ik ervoor zorgen dat hij als het ware uit mijn hoofd verdwijnt. Ik wil dat het me niets kan schelen als ik zijn naam hoor. Ik wil niet de drang hebben om hem om de 10 minuten te bellen.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Ok, dus jullie zijn 6 jaar samengeweest, hebben 4 jaar samengewoond, 1 jaar geleden ben jij verhuisd, maar het is 3 dagen geleden pas uitgegaan?quote:Op zondag 9 april 2006 18:55 schreef no__on het volgende:
Het is nu 3 dagen uit, na 6 jaar (waarvan 4 jaar samengewoond).
[...]
ik ben een jaar geleden verhuisd naar een andere stad (hij is in ons oude huis blijven wonen).
Idd, een LAT-relatiequote:Op dinsdag 11 april 2006 12:03 schreef Kuuke2k5 het volgende:
hoezo? ze kunnen toch wat hebben zonder dan nog samen te wonen of ben ik nu achterlijk
Het klinkt een beetje vreemd, na 4 jaar samenwonen opeens apart wonen, maar ik kon hem toen ook niet loslaten. De ruzies liepen zo uit de hand, hij heeft een paar keer mn spullen van de trap gegooid, ik kon het mentaal ook niet meer aan. Dus ik ben verhuisd en woon nu een een uur met de bus bij hem vandaan. Hij is niet meeverhuisd omdat het huis op zijn naam stond, omdat hij langer stond ingeschreven voor een huurhuis, ik ben erbij in getrokken. En hij vond dat het huis van hem was en ik maar moest weggaan.quote:Op dinsdag 11 april 2006 13:13 schreef LadyXochi het volgende:
Dat kan, ja, maar als je eerst 4 jaar gaat samenwonen en dan ineens meer niet meer, dan zit er volgens mij sowieso al iets goed mis. Of ligt dat aan mij?
Hoe ver woonden jullie dan uit elkaar, no__on? En waarom verhuisde hij niet mee?
Klinkt ook niet als de meest ideale vriend...quote:Op dinsdag 11 april 2006 17:39 schreef no__on het volgende:
Hij heeft mij zo vaak en veel gekwetst, mij als een voetenveegje gebruikt terwijl ik bij wijze van spreken mijn ziel binnenstebuiten voor hem gekeerd heb.
Ik haat hem wanneer hij kwetsende, vernederende dingen tegen mij zegt, wanneer we ruzie hebben en hij me een klap geeft.
Is voor veel mensen erg herkenbaar denk ik, je weet dat iemand niet goed voor je is of dat de situatie niet goed voor je is en je afstand moet nemen, maar toch... is niet zo 1-2-3 gedaan.quote:Op dinsdag 11 april 2006 17:39 schreef no__on het volgende:
Het is gewoon heel moeilijk voor me om hem los te laten, om hem niet te spreken of te zien. Maar nog moeilijker is het om in te zien dat hij verder gaat met zijn leven alsof er niets aan de hand is. Hoe kan hij mij zo makkelijk vergeten, terwijl ik zowat moeite heb met de kleine dagelijkse dingen.
Schuldgevoel of jou een hak zetten...quote:
Gefeliciteerd Lips!!quote:Op dinsdag 11 april 2006 19:32 schreef Lips het volgende:
Ja daar is ze weer
Ik was gisteren jarig (ja, gefeliciteerd, nog vele jaren enzo)
Op hem ben ik ook kwaad hoor. Iets minder dan op haar wel, maar dit voorval was voor mij de druppel om het contact met hem te verbreken.quote:Op dinsdag 11 april 2006 20:11 schreef LadyXochi het volgende:
Lips, waarom ben je zo kwaad op haar en niet op je ex? Waar twee kijven hebben twee schuld.
Behalve dat hij binnen een week met haar in bed lag heeft ie me nooit iets kwaads aangedaan. Ik vind het niet de moeite alleen daarom kwaad op hem te blijven. Daarom heb ik wel gereageerd. De vraag naar contact was redelijk oppervlakkig en ik denk dat hij ook niet verwacht dat ik daar op in ga.quote:Op dinsdag 11 april 2006 20:24 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Gefeliciteerd Lips!!![]()
![]()
Goed gehandeld hoor!! Alhoewel, misschien had ik helemaal niet gereageerd op zijn sms-je. Zeker niet na wat hij je heeft geflikt. Ook goed dat je niet ingaat op het feit dat ie hoopt binnenkort nog iets van je te horen. Je schiet er niks mee op. Hij was je snel vergeten door met een vriendin van jou het nest in te duiken (na een week) en nu wil ie ineens weer contact enzo. Ik wil me nergens mee bemoeien hoor, maar ik heb de indruk dat ie je aan het lijntje wil houden. Als je erop ingaat, dan kun je straks weer van voor af aan gaan beginnen met verwerken.
Pfff.. en dat die oude vriendin het lef heeft om jou te feliciteren zeg....Het is jammer dat je geen drol kunt terugsturen. Alhoewel.... er schijnt een site te zijn waar je een drol kunt bestellen en in een mooie verpakking (al dan niet anoniem) kunt laten bezorgen.... Misschien een idee
![]()
Ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt? Je hebt blijkbaar moeite om normaal met mensen te communiceren en hebt daardoor af en toe bonje? Een beetje scheit aan anderen hebben is goed, maar je moet het niet zo ver laten komen dat men daardoor ruzie met je krijgt. Op een gegeven moment moeten ze je dan niet meer vrees ik. Maar goed... contact met mensen kan inderdaad lastig zijn ja. Niet iedereen is communicatief sterk op het sociale vlak.quote:Op maandag 17 april 2006 21:34 schreef Madski het volgende:
Nou ff maar een bump. Wel benieuwd hoe het gaat hier.
Met mij zelf gaat het zo zo, beetje moeilijk houding te geven ten opzichte van anderen. Beetje ruzie gehad met een vriend, maar dat is al bijgelegt (was toen onredelijk), en nu bijv een beetje mot met een vriendin die vind dat ik blijkbaar de schijn op hou geinteresseerd te zijn in mensen.
Het was eerst bijv heel veel op mezelf gewezen zijn en stil, laatste tijd wel wat mondiger geworden. Maar om te weten hoe met mensen om te gaan (soms wel de neiging om wat stennis te schoppen) is dan weer vaag. Tis natuurlijk altijd doen wat je zelf het prettigs vind. Maar daar hoort blijkbaar ook bij lak te hebben aan anderen?
Erg herkenbaar en zeker het laatste gedeelte, ik mis ook mijn maatje....quote:Op dinsdag 18 april 2006 11:10 schreef Katana het volgende:
Vandaag wakker geworden en nog steeds dat kut gevoel van gister.
Ik weet dat het beter is dat het over is maar toch mis ik haar, mischien meer als maatje dan als mn vriendin.
Je bedoeld je bent de goede meid nog niet tegen gekomenquote:Op dinsdag 18 april 2006 12:43 schreef jagermeister1 het volgende:
Hebben jullie ook dat je jezelf totaal nog niet samen met een andere meid kunt zien? Zelf krijg ik de laastse tijd best wel wat aandacht van andere meiden. Dit geeft een goed gevoel, alleen ik kan me er maar niet toe zetten om een stapje verder te gaan dan alleen flirten en praten. Op de een of andere manier weet ik bij voorbaat al dat het niet iets serieus gaat worden omdat ik nog teveel aan mijn ex denk. Bovendien hebben al die meiden wel weer een 'maar': De ene is te jong, de ander weer te oud de volgende heeft al te veel gasten vesleten naar mijn zin en weer een ander vind ik op de een of andere manier niet echt aantrekkelijk.
Ook ben ik wel bang om iemand weer in vertrouwen te nemen. Bang om weer gekwetst te worden enzo... ik weet niet. Lastig! Ben gewoon nog niet toe aan een nieuwe relatie!
Is ook wel zo natuurlijk, maar ik bedoel te zeggen dat het lijkt alsof je ex de enige is waar je nog gevoel voor kunt hebben. Dat je je niet voor kunt stellen dat er nog een andere meid rondloopt waar je dezelfde gevoelens voor zou kunnen krijgen. Ik kan er dan ook met mijn verstand niet bij dat veel mensen kort na een relatiebreuk weer een nieuwe vriendin/vriend opduikelen.quote:Op dinsdag 18 april 2006 12:46 schreef Carda het volgende:
[..]
Je bedoeld je bent de goede meid nog niet tegen gekomenKerel, geniet van die aandacht! De rest komt wel weer
Doe ik ook namelijk
Beide erg herkenbaar... Dat eerste verandert vanzelfquote:Op dinsdag 18 april 2006 12:43 schreef jagermeister1 het volgende:
Hebben jullie ook dat je jezelf totaal nog niet samen met een andere meid kunt zien? Zelf krijg ik de laastse tijd best wel wat aandacht van andere meiden.
Ook ben ik wel bang om iemand weer in vertrouwen te nemen. Bang om weer gekwetst te worden enzo... ik weet niet. Lastig! Ben gewoon nog niet toe aan een nieuwe relatie!
Denk zelf dat ik maar ff een tijdje alleen blijf. Ik ga in iedergeval zeker niet met de eerste de beste die zich aandient een relatie beginnen om 'het hebben van een relatie'. Bij enige vorm van serieuze twijfel, kap ik ermee.quote:Op dinsdag 18 april 2006 16:06 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Beide erg herkenbaar... Dat eerste verandert vanzelf![]()
En dat bang zijn om iemand weer te kunnen vertrouwen...ik merk dat het bij mezelf echt een moeilijk punt blijft, maar ook dat heeft tijd nodig. En als je een nieuw iemand tegenkomt moet dat vertrouwen ook weer groeien, komt vanzelf wel.![]()
Ondanks angst en alles blijf ik niet angstig buiten de zijlijn staan, maar ik sta er (in m'n hoofd) wel stiekem heel gauw weer met 1 been buiten![]()
![]()
Vrouwen zijn over het algemeen wat dat betreft toch wel harder als mannen merk ik. Ze verbreken veel makkelijker alle contact.quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:10 schreef korenwolfje het volgende:
Na een leuk weekend te hebben gehad, vandaag weer een kutdag. Heb m'n ex sinds anderhalve week niet meer gesproken, maar morgen is ze jarig? Wat moet ik er mee? Bellen? Sms-en? Ze laat zelf niks meer van zich horen, maar ik vind het toch wel fijn even interesse te tonen.
(Voor de goede orde, we zijn als 'vrienden' uit elkaar gegaan, maar van het leuke contact is weinig meer over sinds dat ze een nieuwe vriend heeft)
Trek je conclusie zou ik zeggen.quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:10 schreef korenwolfje het volgende:
(Voor de goede orde, we zijn als 'vrienden' uit elkaar gegaan, maar van het leuke contact is weinig meer over sinds dat ze een nieuwe vriend heeft)
Als de vriendschap haar iets waard zou zijn dan zou ze je nu niet zo laten vallen.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:05 schreef korenwolfje het volgende:
Lijkt simpel he. Post hier niet voor niks
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:12 schreef VD het volgende:
[..]
Als de vriendschap haar iets waard zou zijn dan zou ze je nu niet zo laten vallen.
Goed te horen!quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:55 schreef Emel het volgende:
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mijwe hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
Geloof me, ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Sterkte.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:14 schreef korenwolfje het volgende:
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker
Nee dat is zo maar die gouden regels omschrijft het thema toch wel het best. Ik denk ieder die hier kijkt of post hetzelfde meemaakt; verstand is er enkel je gevoel vertraagd de verwerking.quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:14 schreef korenwolfje het volgende:
[..]
Ach, je hebt zo gelijk. M'n verstand snapt het wel, maar m'n hart wil zo graag anders.
Maargoed, van dat sentimentele gezever word ik natuurlijk ook niet vrolijker
Is ook niet zo raar op zich alstie uit het land is.quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:55 schreef Emel het volgende:
poosje geleden dat ik hier gepost heb maar ik dacht ik laat even horen hoe het nu gaat
6 maanden uit nu en het gaat hartstikke goed met mijwe hebben nu drie maanden geen contact met elkaar.
Eh. Waarom is het nodig dat hij een tijdje "rust" (bijkletsen en bijneuken versta ik daar eigenlijk niet zo onder) neemt, als hij bij voorbaat al schijnt te weten dat hij bij je terugkomt?quote:Op dinsdag 18 april 2006 20:22 schreef Twinkle20 het volgende:
Lang geleden ook dat ik van me heb laten horen.
Het is nu bijna 2 maanden uit.
Sinds dat het uit is hebben we nog wel contact, al is dat iets minder. In het begin hield ik me eraan vast dat ik echt elke dag iets van hem wilde horen. Nu is die drang (gelukkig) wat minder, al zou ik het niet erg vinden als hij elke dag iets van zich liet horen.
Na zaterdag dacht ik echt de knoop doorgehakt te hebben dat ik niks meer van hem wilde horen. DAt ik gewoon helemaal klaar was met hem. Blijkbaar voelde hij dat aan ofzo (telepathie??), want hij belde diezelfde avond nog op om te vragen hoe het met me ging en of hij langs kon komen voor een bakkie en om bij te praten.
En twas gezellig .. nog steeds. Er is niks veranderd, enige is dat we nu iets minder contact hebben en dat we niet meer kussen en niet meer seksen. Hoewel.. niet meer kussen.
Da's dus afgelopen zaterdag wel gebeurd. Maar ik heb er een minder 'wanhopig' gevoel aan over gehouden dan een paar weken terug. Nu heb ik de drang niet meer om constant met hem contact te zoeken. Zaterdag was fijn, leuk, gezellig...
En ik zou liegen als ik die tijd niet terug zou willen krijgen.
Maar ik kan gelukkig weer verder kijken en heb zoveel lol en pleizer met allemaal andere mensen om me heen. Ik heb hem niet nodig om gelukkig te zijn. Hij is een fijne aanvulling op alles wat ik eigenlijk al had, maar wat ik niet wilde zien toen het net uit was tussen ons.
En nog steeds blijf ik zeggen dat het ooit goed komt. Als die jongen eens zijn rust heeft gepakt die hij nodig heeft en alles voor zichzelf op een rijtje heeft gezet.. als ik hem die kans geef..
Die komt wel terug..
Maar kga niet meer wanopig op hem zitten wachtne net als een paar weken geleden.
Zaterdag toen hij hier was zei hij bovenstaande tegen me.
Als hij over een tijdje alles op ene rijtje heeft voor zichzelf zal ie voor me moeten vechten. Want misschien ben ik dan wel allang weer verder in me leven.
Maar missen doe je hem iedere dag.
Dan ligt 't vast aan mij, want ik ben het tegenovergestelde vaak tegengekomen...quote:Op dinsdag 18 april 2006 19:18 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Vrouwen zijn over het algemeen wat dat betreft toch wel harder als mannen merk ik. Ze verbreken veel makkelijker alle contact.
OMG!quote:
True!!quote:Op woensdag 19 april 2006 16:39 schreef LadyXochi het volgende:
Als je fysiek blijft met je ex is het alleen maar moeilijker om hem/haar los te laten...
Tsja, even bot gezegd, wat wil je daar nu mee? Bevestiging zoeken dat je de juiste keuzes hebt gemaakt?quote:Op woensdag 19 april 2006 23:55 schreef Madski het volgende:
Iemand nog commentaar oid bij mijn reactie?
Geen idee. Misschien wel.quote:Op donderdag 20 april 2006 00:58 schreef Panzer het volgende:
[..]
Tsja, even bot gezegd, wat wil je daar nu mee? Bevestiging zoeken dat je de juiste keuzes hebt gemaakt?
Of het 'juist' is wat je doet, geen idee. Je denkt in ieder geval over je acties na, en dat pleit voor je.quote:Op donderdag 20 april 2006 17:44 schreef Madski het volgende:
Geen idee. Misschien wel.
Kom op, lekker laten gaan! Wat kan het jou schelen dat ze Flugels zuipt en het dus kennelijk naar d'r zin heeft? Sommige mensen (meiden) kunnen dingen héél snel achter zich laten, hoor, dat hoeft absoluut geen vluchtgedrag te zijn.quote:Op donderdag 20 april 2006 09:49 schreef jagermeister1 het volgende:
Gisteren kreeg ik van iemand te horen dat hij mijn ex tegen is gekomen in de supermarkt. Ze liep met een hele berg flügeltjes....Hij heeft even met haar gesproken. Niet over ons hoor... Anyway, die flugeltjes zijn nodig om in te drinken voor ze gaat stappen. De laatste keer was ze namelijk ¤100,- kwijt met stappen. Deze keer gaan ze dus van te voren maar indrinken....Met wie ze dat doet... geen flauw idee ze had namelijk niet zoveel vriendinnen. Alleen wat collega's.
En dit terwijl mijn ex niet van drinken hield. Op zijn tijd een wijntje (of 2) en dan had ze het wel weer gehad. Voor wij met elkaar gingen dronk ze wel aardig wat, maar goed... dik 5.5 jaar geleden. Dit nieuws kwam een beetje puberaal op me over eigenlijk.
Ook kwam het toch wel rauw op mijn dak aangezien ze dus behoorlijk aan het los gaan is en dus niet stilzit. Had ook niet anders verwacht eigenlijk, maar toch.... Zelf zit ik ook niet stil in het weekend... alleen wel jammer dat ik toch ook op de financiën moet letten aangezien ik nu echt een dikke verantwoordelijkheid heb.
Volgens mij duidt dit nieuws er wel op dat ze geen vriend heeft. Kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat ze gewoon flink aan het los gaan is. Grappig hoe mensen kunnen veranderen! Wat denken jullie, is dit een vlucht voor de realiteit of is dit gewoon 'genieten' van het vrijgezellen leven?
Zelf denk ik dat ze op de 1 of andere manier wegloopt voor haar gevoelens. Vrij snel nadat we uitelkaar zijn gegaan is ons contact compleet verbroken door dingen die zijn gebeurd. Diverse lijmpogingen van mijn kant hebben alleen maar botte reacties opgeroepen. Er was totaal niet meer met haar te communiceren, wat ik ook probeerde. Ze woont weer bij haar ouders in een kamertje van 2 bij 2, ze is haar katjes die ze zo lief had is ze ook kwijt. Haar ouders wilde die beestjes niet en dus heb ik ze gehouden. Zijn toch ook mijn maatjes. Anyway.... ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
Tsja... ik had met mijn ex wel eens ruzie over dat soort zaken.quote:
Je hebt gelijk, ik maak me weer eens te druk om nietsquote:Op donderdag 20 april 2006 18:58 schreef sadisticembrace het volgende:
[..]
Kom op, lekker laten gaan! Wat kan het jou schelen dat ze Flugels zuipt en het dus kennelijk naar d'r zin heeft? Sommige mensen (meiden) kunnen dingen héél snel achter zich laten, hoor, dat hoeft absoluut geen vluchtgedrag te zijn.
Whahaa... dat zakelijke contact had ik ook toen we net uit elkaar waren. Suf eigenlijk!quote:Op donderdag 20 april 2006 21:25 schreef VD het volgende:
Heb nu enkel nog zakelijk sms contact. Zoals je zou smsen met je notaris..
Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog..
Ik voel hetzelfdequote:Op donderdag 20 april 2006 22:23 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Whahaa... dat zakelijke contact had ik ook toen we net uit elkaar waren. Suf eigenlijk!
Good for you dude!Ik zelf ben ze nog niet tegen gekomen de laatste tijd. Of... ze hebben wel smaak en niveau, maar zijn dan net weer niet mijn types. Ach... heb ook nog geen zin in dat gedoe. Eerst maar eens happy worden in mijn eentje.
keep on dreamingquote:Op donderdag 20 april 2006 09:49 schreef jagermeister1 het volgende:
ik vermoed dat ze toch wel ontzettend verdrietig is (geweest) dat het uiteindelijk allemaal zo is gelopen. Dat stapgedrag lijkt mij dan een vlucht voor de realiteit...
Waar baseer jij dan op dat dat niet zo is?quote:
Jij ziet mij alleen maar achteruit gaan?quote:en ga eens vooruit met je leven, zeg, ik zie je alleen maar achteruit gaan. Zet dat gekrenkt ego eens opzij en move on.
Drie uur later had ik d'r op MSN. Of ik zin had om even langs te komen. 135km verder, maar goed. Ik ben altijd wel in voor iets impulsiefs. De volgende ochtend moest ik eigenlijk voor 13h weg, want dan zou een vriendin bij haar langskomen en dat zou een verkeerde indruk wekken. Maar goed, toen zat ik er nog. Paar uur later kwam zusjelief thuis. Daarna paps. Daarna mams. Iedereen gehad.quote:Op donderdag 20 april 2006 21:25 schreef VD het volgende:
Gisteren leuke date gehad. Meiden met smaak én niveau, ze zijn er nog..
Whaha... dat gaat rap! Ach... als ze de moeite waard is! Waarom niet!?quote:Op vrijdag 21 april 2006 22:40 schreef VD het volgende:
[..]
Drie uur later had ik d'r op MSN. Of ik zin had om even langs te komen. 135km verder, maar goed. Ik ben altijd wel in voor iets impulsiefs. Volgende ochtend moest ik eigenlijk voor 13h weg, want dan zou een vriendin langskomen. Maar goed, toen zat ik er nog. Paar uur later kwam zusjelief thuis. Daarna paps. Daarna mams. Iedereen gehad.. Meegegeten. En zit er nu nog. Zou ik een blijvertje zijn?
.
Sterktequote:Op zaterdag 22 april 2006 22:22 schreef boskov het volgende:
Mijn vriendin heeft het een uur geleden uitgemaakt
quote:Op zaterdag 22 april 2006 22:22 schreef boskov het volgende:
Mijn vriendin heeft het een uur geleden uitgemaakt
Jawel, maar dat gaat dus niet door. Het heeft gewoon geen zin meer. Bahquote:Op zondag 23 april 2006 01:31 schreef VD het volgende:
Ja, dat is dus kut. Want even 'heen en weer' doe je dan -begrijpelijk- ook niet zo snel. Het is niet zo dat je binnen afzienbare tijd weer in Nederland zit en je haar dus een positief vooruitzicht kunt voorschotelen?
Dat is behoorlijk klote voor je m8.quote:Op zondag 23 april 2006 09:04 schreef Morrigun99 het volgende:
-verhaal-
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |