quote:Op vrijdag 15 april 2022 15:33 schreef Slumlord. het volgende:
Geen autisten meer op FOK!?
Kickje dan maar.
Ik ga nu een traject beginnen om een coach geregeld te krijgen. Hebben jullie ervaring met een coach? Is dat wat? Hielp dat?
quote:Op vrijdag 15 april 2022 15:48 schreef bloempjuh het volgende:
Zeker wel autisten hier!
Ik heb een ambulant begeleider (WMO). Zij helpt me met "hoe geef ik grenzen aan?", huishoudschema's (na drie jaar nog steeds 'work in progress', weekplanningen, 'hoe zorg ik dat ik gezond genoeg eet?', vrienden maken/behouden.. dat soort dingen.
Ze is een beetje de volwassene die ik zelf niet in me heb. Superfijn.
quote:Op vrijdag 15 april 2022 15:50 schreef Nijna het volgende:
Uh ja hoor, ik ben er wel.
Wij hebben begeleiding, dochter heeft een begeleidster en ik heb een begeleidster waar ik om de week even kan ventileren en dingen mee kan bespreken waar ik tegenaan loop.
Dit heb ik naast gesprekken met een psycholoog.
quote:
Dacht in het begin ook dat ik het prima zou vinden, en heb genoeg hobby's om mezelf te vermaken enz, maar merk dat je als mens toch ook gewoon echt de behoefte hebt aan sociaal en fysiek contactquote:Op zaterdag 16 april 2022 15:16 schreef bloempjuh het volgende:
Kan het kloppen dat er onder autisten een redelijk grote groep is van mensen die het afgelopen twee jaar (op alle ellende in de wereld na) mákkelijker zijn gaan vinden? Ikzelf vind het wel fijn dat ik nergens handen hoefde te schudden, niet naar cirkelfeestjes hoefde/kon en niet hoefde te knuffelen met soort-van-vrienden.
Jaaaa!quote:Op maandag 18 april 2022 14:35 schreef Tyranoesauroes het volgende:
[..]
Dacht in het begin ook dat ik het prima zou vinden, en heb genoeg hobby's om mezelf te vermaken enz, maar merk dat je als mens toch ook gewoon echt de behoefte hebt aan sociaal en fysiek contact![]()
1,5 meter samenleving mogen ze er van mij inhouden, net zoals het verbannen van zoenen bij begroetingen bij mensen die je maar half kent. FUCK OFFFFFF ik ken je niet![]()
Ook de Zoom en Teams meetings mogen ze verbannen naar de mars (zodat Elon Musk 'm kan ophalen). De irritante micro-vertragingen, het blikkerige geluid en het feit dat je elkaar maar heel beperkt ziet, en dan ook nog die lelijke compressie van het beeld......geef mij gewoon een echt face-to-face gesprek zonder dat ik je goed aankijk
Eigenlijk is dat wat ik me afvraag. Ik denk eerlijk gezegd niet dat hij doorheeft dat mensen naar hem kijken. Ik kan me voorstellen dat het pijnlijk is om zoiets te horen. Ik zal hem vragen of hij zulke dingen zou willen weten.quote:Op maandag 18 april 2022 16:44 schreef Nijna het volgende:
[..]
Jaaaa!
@:Mevrouw_voor_jou
Denk je dat hij zich ongemakkelijk voelt doordat andere volwassenen naar hem kijken? Ik heb geen idee hoe hij is, dus ook niet hoe hij het zou vinden als je hem er bewust van zou maken.
Kan je hem vragen hoe hij het zou vinden als je hem er op zou aanspreken?
Ik zou dan denk ik uitleggen dat sommige activiteiten alleen voor kinderen zijn. Maar het zou ook kunnen dat je hem dan heel ongemakkelijk maakt omdat hij het eigenlijk nooit zo doorhad en dan wel.
Geen wijze raad dus eigenlijk.
En voor je volgende vraag... is het erg dat hij die finesse mist?
Wat zou het hem opleveren?
Ik heb de afgelopen 10 jaar ervaring met hulp van achtereenvolgens psycholoog van de universiteit, een zelfstandige coach, nog een andere zelfstandige coach, een psycholoog, nog een andere psycholoog en een ambulant begeleider.quote:Op vrijdag 15 april 2022 15:33 schreef Slumlord. het volgende:
Geen autisten meer op FOK!?
Kickje dan maar.
Ik ga nu een traject beginnen om een coach geregeld te krijgen. Hebben jullie ervaring met een coach? Is dat wat? Hielp dat?
Ik vind het juist wel wat lastig dat de formaliteiten steeds wijzigen. Vroeger handen schudden en knuffelen, dus dat had ik mij braaf aangeleerd. Tijdens de COVID-19-pandemie waren boksen en ellebogen ineens gebruikelijk. Maar nu de maatregelen tegen de verspreiding van COVID-19 afgeschaft zijn schudden sommige mensen handen, anderen geven een boks en weer anderen houden nog vast aan ellebogen.quote:Op zaterdag 16 april 2022 15:16 schreef bloempjuh het volgende:
Theorietje, maar kan er helemaal naast zitten:
Kan het kloppen dat er onder autisten een redelijk grote groep is van mensen die het afgelopen twee jaar (op alle ellende in de wereld na) mákkelijker zijn gaan vinden? Ikzelf vind het wel fijn dat ik nergens handen hoefde te schudden, niet naar cirkelfeestjes hoefde/kon en niet hoefde te knuffelen met soort-van-vrienden.
Dat wijzigen van die formaliteiten idd, kan er nachtenlang over nadenken en druk maken als ik ergens heen ga.quote:Op dinsdag 19 april 2022 19:43 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Ik vind het juist wel wat lastig dat de formaliteiten steeds wijzigen. Vroeger handen schudden en knuffelen, dus dat had ik mij braaf aangeleerd. Tijdens de COVID-19-pandemie waren boksen en ellebogen ineens gebruikelijk. Maar nu de maatregelen tegen de verspreiding van COVID-19 afgeschaft zijn schudden sommige mensen handen, anderen geven een boks en weer anderen houden nog vast aan ellebogen.![]()
Ook vond ik het lastig dat er helemaal geen feestje, borrels of andere bijeenkomsten werden georganiseerd. Ik vind het zelf lastig om contact met anderen te onderhouden, dus door anderen georganiseerde bijeenkomsten waren voor mij altijd een uitkomst om toch nog wat sociale contact te hebben. Tijdens de COVID-19-pandemie heb ik gehad dat ik meerdere weken achter elkaar met helemaal niemand sprak of gezellig was.
Thanks man. Duidelijke post. En dat van schema’s ken ik wel.quote:Op dinsdag 19 april 2022 19:27 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Ik heb de afgelopen 10 jaar ervaring met hulp van achtereenvolgens psycholoog van de universiteit, een zelfstandige coach, nog een andere zelfstandige coach, een psycholoog, nog een andere psycholoog en een ambulant begeleider.Ik heb er goede ervaringen mee. Ik heb er zelf veel van geleerd en merk bijvoorbeeld dat de sociale omgang mij makkelijker afgaat. Ook mensen in mijn omgeving zeggen dat ze duidelijk verbetering merken.
Met de zelfstandige coaches heb ik de beste ervaringen, zij hebben de meeste flexibiliteit. Ik ben zelf vrij lang van stof omdat ik langzaam praat en zorgvuldig formuleer dus bij de psycholoog kom ik vaak tijd (afspraak duurt dan meestal 45 tot 60 minuten) tekort. Met mijn zelfstandige coaches heb ik sessies gehad van 120 tot 150 minuten gehad.
Verder is het belangrijk om uit te vinden welke wijze van ondersteuning het best bij jou werkt. Zo heb ik zelf graag dat er met schema's (stroomdiagrammen en blokschema's) en plaatjes wordt gewerkt omdat ik die veel beter kan onthouden dan gesproken en geschreven informatie. Verder heb ik bijvoorbeeld wel eens ademhalingsoefeningen gedaan, maar dat werkte juist helemaal niet goed bij mij. Zorg dus dat je samen met je coach/psycholoog/et cetera verschillende aanpakken probeert om te ontdekken wat het beste bij jou past.
Ik vond mijzelf lange tijd redelijk sociaal vaardig. Voordat ik mijn diagnose ASS heb gekregen vulde ik uit nieuwsgierigheid wel eens een ASS-test in, maar daar scoorde ik nooit echt hoog bij omdat ik van mijzelf dacht dat ik redelijk sociaal vaardig was. Pas na mijn diagnose ASS ben ik mij meer gaan realiseren dat ik toch niet zo redelijk sociaal vaardig ben als ik altijd heb gedacht. Toen werd het mij namelijk pas duidelijk wat meer neurotypische mensen als sociaal vaardig zien.quote:Op maandag 18 april 2022 17:06 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Eigenlijk is dat wat ik me afvraag. Ik denk eerlijk gezegd niet dat hij doorheeft dat mensen naar hem kijken. Ik kan me voorstellen dat het pijnlijk is om zoiets te horen. Ik zal hem vragen of hij zulke dingen zou willen weten.
Is het erg dat hij de finesse mist? Het heeft wel gevolgen voor hem. Er zijn mensen die niet meer met hem omgaan, zelf heb ik ook niet altijd de energie ervoor.
Ik denk dat het situaties zijn die te voorkomen zijn. Ik denk dat hij sociaal ook vaardiger zou kunnen worden als hij dat zou willen. Alleen vind hij zichzelf dus al erg vaardig.
Nee, een zelfstandige coach wordt niet vergoed. Wel boden mijn twee zelfstandige coaches de mogelijkheid het tarief aan te passen aan je financiële draagkracht. Overigens vond ik de hulp van andere zorgverleners qua inhoud net zo goed, alleen zijn zij qua tijd aan meer regels gebonden doordat die hulp wel wordt vergoed door de zorgverzekeraar of de gemeente. Mijn huidige ambulant begeleider wordt betaald door de gemeente, en daar ben ik ook heel tevreden over.quote:Op dinsdag 19 april 2022 21:50 schreef Slumlord. het volgende:
[..]
Thanks man. Duidelijke post. En dat van schema’s ken ik wel.Lange/uitgebreide (gesproken) teksten vergeet ik ook snel.
Ik denk dat ik richting een ambulant begeleider ga. Ik heb geen idee, ik laat het allemaal over me heen komen en zie het wel.
Zelfstandige coaches wordt toch niet vergoed?
Wat heeft ertoe geleid bij psycho-educatie dat je nu je diagnose hebt geaccepteerd?quote:Op vrijdag 1 juli 2022 17:25 schreef Medusa666 het volgende:
Ik heb mijn diagnose eindelijk na 4 jaar geaccepteerd door psycho educatie die ik onlangs heb gekregen.
Nee, niet in die zin. Ik zet vooral prioriteiten als het gaat om afspraken/uitjes. Na werk of sociaal uitje heb ik de volgende dag wat tijd nodig om te ontprikkelen/bij te komen. Ik weeg dus af wat voor mij belangrijk is voordat ik toezeg ergens bij te zijn.quote:Hebben jullie ook dat jullie nadenken over het doel van iedere situatie bij sociaal contact of die energie kosten? En zodra je het doel niet weet of er is onduidelijkheid, dan voel jij je niet veilig, omdat je niet de beweegredenen weet van een ander zoiets?
Goede vraag..quote:Op maandag 25 juli 2022 20:37 schreef Celestien het volgende:
[..]
Wat heeft ertoe geleid bij psycho-educatie dat je nu je diagnose hebt geaccepteerd?
[..
Hm goede tip welquote:Op maandag 25 juli 2022 20:37 schreef Celestien het volgende:
Nee, niet in die zin. Ik zet vooral prioriteiten als het gaat om afspraken/uitjes. Na werk of sociaal uitje heb ik de volgende dag wat tijd nodig om te ontprikkelen/bij te komen. Ik weeg dus af wat voor mij belangrijk is voordat ik toezeg ergens bij te zijn.
Jazeker. Negatieve, energievretende mensen weer ik uit mijn leven.quote:Op vrijdag 1 juli 2022 17:25 schreef Medusa666 het volgende:
Ik heb mijn diagnose eindelijk na 4 jaar geaccepteerd door psycho educatie die ik onlangs heb gekregen.
Hebben jullie ook dat jullie nadenken over het doel van iedere situatie bij sociaal contact of die energie kosten? En zodra je het doel niet weet of er is onduidelijkheid, dan voel jij je niet veilig, omdat je niet de beweegredenen weet van een ander zoiets?
Je kan waarschijnlijk ook naar gebeurtenissen uit 't verleden kijken & begrijpen waarom 't destijds zo ging. Dat het een reden heeft dan sommige dingen zo ging. Alsmede dat ze nu anders zullen gaan omdat je jezelf beter snapt.quote:Op maandag 25 juli 2022 22:44 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Goede vraag..
Ik herkende mij bijna volledig in het handboek minder stress bij autisme die had gekregen van hen.
Ze gaven mij vooral uitleg over dat autisme echt enorm verschilt bij iedereen en dat je het niet aan de buitenkant kunt zien. Dat vond ik heel prettig om te horen.. en was ook een eye-opener..
En voor de rest legden zij gewoon uit… hoe het werkte in mijn brein. Dat ik wel alles kan bereiken wat ik wil en daarin zelfs juist heel goed kan presteren (zoals op werk in de horeca!) door hyperfocus, maar ook dat ik altijd een soort “aanloopje” nodig heb en ook niet teveel nieuwe dingen tegelijkertijd kan hebben.
En zo legden ze nog meer klachten uit die ik had/ hoe het in mijn brein werkt en hoe dit zich persoonlijk bij mij uit in het dagelijks leven.
Deze kennis van hen heeft mij geholpen om klachten te voorkomen/ zien aan te komen en ze eerder te accepteren, in plaats van kwaad op mezelf te worden dat iets weer niet is gelukt.. of dat ik mezelf lui vind terwijl ik dat niet ben.
Ja klopt helemaalquote:Op zaterdag 30 juli 2022 21:04 schreef Celestien het volgende:
[..]
Je kan waarschijnlijk ook naar gebeurtenissen uit 't verleden kijken & begrijpen waarom 't destijds zo ging. Dat het een reden heeft dan sommige dingen zo ging. Alsmede dat ze nu anders zullen gaan omdat je jezelf beter snapt.
Depressief ben ik gelukkig nooit geweest. Dat lijkt me zó rot. Burn-out? Ja, dat wel. Behoorlijke ook. Bij de eerste - nog lang voor de diagnose - heeft zeker een jaar geduurd, wel langer incl opkrabbelen. Je weet dat het niet lekker loopt, maar je kunt de vinger er niet op leggen. Heeft me zowel m'n relatie als vrienden gekost. De tweede - recent - ging mede door goede begeleiding, er- en herkenning sneller weer de goede kant opquote:Op zaterdag 27 augustus 2022 07:41 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Ja klopt helemaalIk begrijp nu waarom ik mij zo vaak depressief voelde als iets niet lukte, doordat ik niet goed kan schakelen van de ene taak of situatie naar de andere taak of situatie en waarom ik toch een beetje aparter ben soms dan anderen, maar dat dit ook weer zijn voordelen heeft in mijn geval
![]()
Waarom doen mensen wat ze doen? Wat beweegt iemand? Superinteressant! En ook: wat kan ik van een ander leren zodat ik beter om kan gaan met bepaalde situaties?quote:Het scheelt dat mijn interesse ligt in mensen.. waardoor ik heel goed ben in afkijken en nadoen van anderen.. en alleen de goede kanten van iemand waar ik tegen opkijk probeer over te nemen. Daardoor heb ik op dit moment geen grote moeite meer op sociaal gebied en vinden nu veel mensen mij vaak juist heel aardig..
Wat goed van je! En dat je ook goed weet wat je energie geeft. Leren omgaan met wat je gegeven is, is niet altijd makkelijk, maar zo te horen heb je jezelf geaccepteerdquote:Ik vind mijn hyperfocus ook weer erg prettig, omdat ik wel echt intens kan genieten van dingen en taken bovengemiddeld en goed kan uitvoeren. Dus ik probeer mijn autisme nu juist in mijn voordeel te laten werken, nu ik een beetje begrijp hoe het bij mij werkt![]()
Herkenbaar. Licht en geluid worden aan 't einde van de dag ook moeilijk voor mij. Heb een koptelefoon met ANC & een donkere zonnebril. De laatste zelfs voor binnen als het te licht is.quote:Wat mij het meest stoort aan mijn autisme zijn dat ik erg last heb van geluiden wanneer ik overprikkelt ben etc. En tegen drukte. Maar ik wist voorheen niet eens dat dit overprikkeling was.. en dacht eerder “O dit is weer zo’n depressief kutmoment van mezelf” maar dit was al die tijd gewoon overprikkeling door geluiden en drukte en minder slaap, dus ik weet nu dat ik deze dingen beter niet teveel moet opzoeken en mezelf ervoor moet monitoren.
Gewenning helpt, maar als covid-19 langskomt en we zitten allemaal binnen, dan moeten we opnieuw overal aan wennen. Da's het nadeelquote:Helemaal prikkels vermijden lost trouwens ook niks op. Geleerd dat je ook juist aan prikkels kan wennen, maar dan in stapjesMaar een bepaalde gevoeligheid blijft altijd.. en ik kijk wat er waard is of oplevert om bepaalde prikkels wel op te zoeken.
Het heeft even geduurd voor ik dat begreep, maar intussen ben ik erachter dat mensen idd veel energie bij je weghalen en, leuk of niet, die heb ik dan liever niet in de buurt.quote:Op maandag 25 juli 2022 22:50 schreef GwanGwaa het volgende:
[..]
Jazeker. Negatieve, energievretende mensen weer ik uit mijn leven.
Ben 45 jaar en ben hier al een aantal jaar mee bezig en dat bevalt me goed.
Jíj bent hiermee bezig? Hearsay.quote:Op maandag 25 juli 2022 22:50 schreef GwanGwaa het volgende:
[..]
Jazeker. Negatieve, energievretende mensen weer ik uit mijn leven.
Ben 45 jaar en ben hier al een aantal jaar mee bezig en dat bevalt me goed.
Ja, maar aan de andere kant haalt bijna iedere persoon wel wát energie van je wegquote:Op zaterdag 27 augustus 2022 15:18 schreef Celestien het volgende:
[..]
Het heeft even geduurd voor ik dat begreep, maar intussen ben ik erachter dat mensen idd veel energie bij je weghalen en, leuk of niet, die heb ik dan liever niet in de buurt.
Wat mij heeft geholpen is het aanpassen van mijn routine. Hoe minder stappen, hoe minder stress, hoe minder last van een druk hoofd. En hoe minder druk dat hoofd is, hoe minder last van m'n perfectionisme.quote:Op zondag 25 september 2022 11:51 schreef Medusa666 het volgende:
Ik merk trouwens de laatste dat ik echt een heel druk hoofd heb, door mijn ingesleten perfectionisme. Iemand tips om de rust te bewaren, zonder het gevoel te hebben dat je nutteloos bezig bent ofzo?
Dacht ik kwam even kijken. In het verleden een diagnose gehad en ondanks behandeltrajecten en therapieën merk ik toch ook wel dat ik vaak tegen dingen aanloop. Natuurlijk heeft iedereen dat wel eens, maar wat ik echt mis is om het er met iemand over te hebben, of om bepaalde ervaringen ed. te delen.quote:
Lol, ik las minder slapen, dus ik was helemaal aan het denken... hoezo minder slapen = minder stress...quote:Op zondag 25 september 2022 12:10 schreef Celestien het volgende:
[..]
Wat mij heeft geholpen is het aanpassen van mijn routine. Hoe minder stappen , hoe minder stress, hoe minder last van een druk hoofd. En hoe minder druk dat hoofd is, hoe minder last van m'n perfectionisme.
Ik heb weer therapie en een begeleidster waar ik dingen mee kan bespreken.quote:Op zondag 25 september 2022 13:36 schreef eudaemonia het volgende:
[..]
Dacht ik kwam even kijken. In het verleden een diagnose gehad en ondanks behandeltrajecten en therapieën merk ik toch ook wel dat ik vaak tegen dingen aanloop. Natuurlijk heeft iedereen dat wel eens, maar wat ik echt mis is om het er met iemand over te hebben, of om bepaalde ervaringen ed. te delen.
Hoe doen jullie dat?
Wat bedoel je met “hoe minder stappen?”quote:Op zondag 25 september 2022 12:10 schreef Celestien het volgende:
[..]
Wat mij heeft geholpen is het aanpassen van mijn routine. Hoe minder stappen, hoe minder stress, hoe minder last van een druk hoofd. En hoe minder druk dat hoofd is, hoe minder last van m'n perfectionisme.
Die tip pas ik ook toe jaquote:Op zondag 25 september 2022 15:23 schreef Nijna het volgende:
[..]
Lol, ik las minder slapen, dus ik was helemaal aan het denken... hoezo minder slapen = minder stress...
Maar er staat dus stappenik denk dat ik maar eens naar een leesbril moet gaan kijken ofzo
![]()
Bij een druk hoofd heb ik het meestal te druk (gehad). Ik heb nu dagelijks een "pauze" ingepland in mijn agenda met de bedoeling dat ik dan niet zo makkelijk door doorheen plan. Maar dat heeft dus geen enkel effect.
Ik heb nog geen briljante oplossing, het lijkt wel of ik steeds weer in dezelfde valkuil stap.
Hoe minder dingen die 'moeten' gebeuren.quote:Op zondag 25 september 2022 15:28 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Wat bedoel je met “hoe minder stappen?”
Dat eerste toch wel (alhoewel ik echt een gruwelijke hekel heb aan het woord lotgenotenquote:Op zondag 25 september 2022 15:23 schreef Nijna het volgende:
Zoek je meer lotgenotencontact of iemand (als in bv een professional) om dingen mee te bespreken?
Mijn ervaring is dat behandeling/therapie het probleem niet persé oplost. Of nou ja, autisme kan je niet genezen zeg maar. Je zou misschien wel kunnen leren hoe je dingen beter kan aanpakken.
Precies hetzelfde, ik hoef geen hulp, alleen sommige dingen worden geforceerd, maar als het goed is, heb ik daar binnenkort geen last meer van.quote:Op zondag 25 september 2022 17:26 schreef eudaemonia het volgende:
[..]
Dat eerste toch wel (alhoewel ik echt een gruwelijke hekel heb aan het woord lotgenoten), om te horen / bespreken hoe andere mensen met autisme het leven ervaren, of gewoon tips uit te wisselen. Maar weet niet of er zo iets bestaat.
Heb dus wel een aantal keer met professionals te maken gehad, en alhoewel ze prima hun best doen om te helpen, heb ik het idee dat ze het toch niet helemaal snappen. Of soms gewoon helemaal niet, dat ze de theorie vast wel kennen maar niet echt snappen wat nou eigenlijk het probleem is, omdat het gewoon te ver weg van ze staat (nu is dit natuurlijk mijn ervaring, er zullen vast ook hele goede professionals zijn).
Daarnaast maakt iets als therapie alles gelijk zo zwaar, wat voor mij niet zo helpt om me echt open te stellenBen dan ook te snel geneigd om mee te gaan in bepaald advies, waarvan ik achteraf denk "ja, maar wacht, eigenlijk klopt dit helemaal niet..." of ben je bezig met het oplossen van een bepaald sub-probleem, terwijl de oorzaak gevoelsmatig toch nog veel dieper verborgen ligt.
Lastig, lastig
Ik weet niet welke regio je zit. Ik weet dat er in Emmen (oktober 2022) en in Groningen ergens in 2023 een "verken je autisme" groep start. Misschien zou zoiets iets voor je zijn.quote:Op zondag 25 september 2022 17:26 schreef eudaemonia het volgende:
[..]
Dat eerste toch wel (alhoewel ik echt een gruwelijke hekel heb aan het woord lotgenoten), om te horen / bespreken hoe andere mensen met autisme het leven ervaren, of gewoon tips uit te wisselen. Maar weet niet of er zo iets bestaat.
Heb dus wel een aantal keer met professionals te maken gehad, en alhoewel ze prima hun best doen om te helpen, heb ik het idee dat ze het toch niet helemaal snappen. Of soms gewoon helemaal niet, dat ze de theorie vast wel kennen maar niet echt snappen wat nou eigenlijk het probleem is, omdat het gewoon te ver weg van ze staat (nu is dit natuurlijk mijn ervaring, er zullen vast ook hele goede professionals zijn).
Daarnaast maakt iets als therapie alles gelijk zo zwaar, wat voor mij niet zo helpt om me echt open te stellenBen dan ook te snel geneigd om mee te gaan in bepaald advies, waarvan ik achteraf denk "ja, maar wacht, eigenlijk klopt dit helemaal niet..." of ben je bezig met het oplossen van een bepaald sub-probleem, terwijl de oorzaak gevoelsmatig toch nog veel dieper verborgen ligt.
Lastig, lastig
Dat er teveel te doen is, dat er teveel gedaan moet worden, dat er teveel afleiding is, dat er te weinig tijd is voor de dingen, te veel keuzes, dat er teveel onzekerheden zijn, dat je teveel druk maakt om de dingen die er kunnen gebeuren, of soms gewoon dat het moment te intens is, dat je teveel alle details ziet, hoort en voelt. Soms zou ik willen dat er een pauzeknop op het leven zou bestaanquote:Op donderdag 29 september 2022 08:01 schreef Nijna het volgende:
Wat bedoel je met "dat er teveel is"?
Teveel geluid, teveel te doen, teveel... ik roep maar wat.
Wel herkenbaar hoor, ik heb het gevoel continu achter de feiten aan te lopen.quote:Op vrijdag 30 september 2022 14:19 schreef eudaemonia het volgende:
[..]
Dat er teveel te doen is, dat er teveel gedaan moet worden, dat er teveel afleiding is, dat er te weinig tijd is voor de dingen, te veel keuzes, dat er teveel onzekerheden zijn, dat je teveel druk maakt om de dingen die er kunnen gebeuren, of soms gewoon dat het moment te intens is, dat je teveel alle details ziet, hoort en voelt. Soms zou ik willen dat er een pauzeknop op het leven zou bestaan
Ja heel herkenbaar, of enorm veel tijd kwijt zijn met het (mentaal) plannen / voorbereiden van afspraken of werk of iets wat er te doen ligt terwijl je eigenlijk wel weet dat het wel goed komt, maar je hoofd er alsnog een zooitje van maaktquote:
Ik ga zelf wel eens naar een autismecafé in de buurt en dat kan ik je zeker aanraden. We doen dan een drankje en er wordt over van alles gepraat (niet per se autismegerelateerd). Het is gewoon in een kroeg of in een stillere ruimte bij een eetcafé die dan een keer per maand voor ons gereserveerd is.quote:Op zondag 25 september 2022 17:26 schreef eudaemonia het volgende:
[..]
Dat eerste toch wel (alhoewel ik echt een gruwelijke hekel heb aan het woord lotgenoten), om te horen / bespreken hoe andere mensen met autisme het leven ervaren, of gewoon tips uit te wisselen. Maar weet niet of er zo iets bestaat.
Heb dus wel een aantal keer met professionals te maken gehad, en alhoewel ze prima hun best doen om te helpen, heb ik het idee dat ze het toch niet helemaal snappen. Of soms gewoon helemaal niet, dat ze de theorie vast wel kennen maar niet echt snappen wat nou eigenlijk het probleem is, omdat het gewoon te ver weg van ze staat (nu is dit natuurlijk mijn ervaring, er zullen vast ook hele goede professionals zijn).
Daarnaast maakt iets als therapie alles gelijk zo zwaar, wat voor mij niet zo helpt om me echt open te stellenBen dan ook te snel geneigd om mee te gaan in bepaald advies, waarvan ik achteraf denk "ja, maar wacht, eigenlijk klopt dit helemaal niet..." of ben je bezig met het oplossen van een bepaald sub-probleem, terwijl de oorzaak gevoelsmatig toch nog veel dieper verborgen ligt.
Lastig, lastig
Dat heb ik best wel vaak ja.quote:Op dinsdag 27 september 2022 18:02 schreef eudaemonia het volgende:
Hebben jullie soms ook last van dat er teveel is? Weet trouwens niet of dat een perfectionisme of autisme dingetje is, maar het is wel echt kut soms (sorry dat ik negatief ben btwniet echt mijn bedoeling).
Tof om je ervaring te horen!quote:Op vrijdag 30 september 2022 22:32 schreef kuolema het volgende:
Ik ga zelf wel eens naar een autismecafé in de buurt en dat kan ik je zeker aanraden. We doen dan een drankje en er wordt over van alles gepraat (niet per se autismegerelateerd). Het is gewoon in een kroeg of in een stillere ruimte bij een eetcafé die dan een keer per maand voor ons gereserveerd is.
Nee dat lijkt mij ook niks haha, dan voelt het gelijk zo geforceerd of bijna een soort van groepstherapie terwijl het veel leuker is als het juist laagdrempelig is.quote:Ik ben ook wel eens bij een andere locatie geweest en daar was alles wat stijver zeg maar. Het was in een of ander lokaal, er was een begeleider aanwezig en een werd dan een rondje gedaan waarbij iedereen om de beurt wat kon zeggen. Dat vond ik niet leuk. Maar het kan dus ook wat minder 'zwaar', zoals je het zelf noemt.
Je klinkt behoorlijk boos?quote:Op zaterdag 1 oktober 2022 22:49 schreef DisneyXDEE het volgende:
Ik word echt gewoon gestoord dat alles op mij wordt gegooid en dat ik zelf maar ff hulp moet gaan zoeken.
Continu aannames die kloppen en gedraai om altijd mij de schuld te geven wordt ik wel zat.
Excuses... mijn punt is, dat er elke gezeik is, tot dat ik verander en tot dat het bij hen in de smaak valt. Aanpassen is niet moeilijk, maar aanpassen bij iemand die telkens de regels veranderd en tot het in de smaak valt is gewoon bullshit.
Ik praat hierover school.quote:
Sterkte, lastig als je het gevoel hebt dat je zo tegengewerkt wordt. Ik herken wel de starheid van school, we proberen op school van de oudste meer maatwerk te krijgen, maar dat is een lastige klus.quote:Op zondag 2 oktober 2022 21:32 schreef DisneyXDEE het volgende:
[..]
Ik praat hierover school.
Ja in principe wel, omdat er gewoon moeilijk wordt gedaan om niks en dat ik elke hun dansje moet doen om dingen te kunnen doen, want anders kunnen bepaalde dingen niet. Met andere woorden het wordt mij weer moeilijk gemaakt. Alles wordt zo gedraaid dat het aan mij ligt.
Beetje hetzelfde als dat je aangifte doet en jij de gevangenis in moet, omdat je aangifte hebt gedaan. Praten heeft geen nut, want het wordt toch weer verdraaid en dit moet ik nog 4 jaar doen.
Ik vul wel regelmatig dingen in voor een ander. Ik weet niet of dat persé autismegerelateerd is, volgens mijn man kan dat ook samenhangen met intelligentie.quote:Op zondag 2 oktober 2022 22:42 schreef Medusa666 het volgende:
Herkennen jullie ook dat jullie door het autisme meer gaan invullen voor een ander (omdat je gewoon niét kan begrijpen dat mensen eenmaal op een bepaalde manier denken) en dat jullie aantrokken voelen tot mensen die een bepaalde vastigheid voor je bieden en die wel weer heel heel lief en behulpzaam zijn?
Oké, en met welke vorm van intelligentie dan? EQ ofzo?quote:Op maandag 3 oktober 2022 10:56 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik vul wel regelmatig dingen in voor een ander. Ik weet niet of dat persé autismegerelateerd is, volgens mijn man kan dat ook samenhangen met intelligentie.
Niet begrijpen dat anderen op een andere manier denken.
Ja, dat invullen is bij mij ook welbekend. Zou dat veel voorkomen bij autisme?quote:Op zondag 2 oktober 2022 22:42 schreef Medusa666 het volgende:
Herkennen jullie ook dat jullie door het autisme meer gaan invullen voor een ander (omdat je gewoon niét kan begrijpen dat mensen eenmaal op een bepaalde manier denken) en dat jullie aantrokken voelen tot mensen die een bepaalde vastigheid voor je bieden en die wel weer heel heel lief en behulpzaam zijn?
Heb jij zelf autisme? En ja geen idee..quote:Op maandag 3 oktober 2022 17:58 schreef GwanGwaa het volgende:
[..]
Ja, dat invullen is bij mij ook welbekend. Zou dat veel voorkomen bij autisme?
Ja.quote:Op vrijdag 30 september 2022 14:19 schreef eudaemonia het volgende:
[..]
Dat er teveel te doen is, dat er teveel gedaan moet worden, dat er teveel afleiding is, dat er te weinig tijd is voor de dingen, te veel keuzes, dat er teveel onzekerheden zijn, dat je teveel druk maakt om de dingen die er kunnen gebeuren, of soms gewoon dat het moment te intens is, dat je teveel alle details ziet, hoort en voelt. Soms zou ik willen dat er een pauzeknop op het leven zou bestaan
Ja, in 2011 is dat vastgesteld.quote:Op maandag 3 oktober 2022 18:17 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Heb jij zelf autisme? En ja geen idee..
Huisgenootje van mij had idd autisme en eetstoornis/ problematiek, die hand in hand samen gingen met die behoefte naar voorspelbaarheid en controle in voeding.quote:Op maandag 3 oktober 2022 18:53 schreef GwanGwaa het volgende:
[..]
Ja, in 2011 is dat vastgesteld.
Niet verwonderlijk, want het zit in de familie.
Ben jij/zijn jullie trouwens (ook) bekend met eetproblematiek?
Ik heb ruim een kwart eeuw een eetstoornis gehad en ben sinds een jaar in herstel. Daar ben ik heel dankbaar voor, want ik was er bijna aan overleden. (Orgaanuitval)
Meer IQ. Ik schijn tegen hb aan te zitten, volgens mij man denk ik daardoor anders dan een groot deel van de mensheid...quote:Op maandag 3 oktober 2022 15:33 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Oké, en met welke vorm van intelligentie dan? EQ ofzo?
Ik heb Ritalin geslikt, omdat ik ook adhd heb. Hartstikke hyper en anorectisch werd ik ervan. Ook depri en agressief. Ik vind het naar spul. Bij mijn vriend werkte het evenmin.quote:Op dinsdag 4 oktober 2022 10:29 schreef Nijna het volgende:
[..]
@:GwanGwaa, ik heb geen eetproblematiek. Maar ik hoor het wel vaker.
Knap dat je in herstel bent, eetstoornissen zijn nogal hardnekkig als ik het goed begrijp.
Zijn er hier mensen die methylfenidaat slikken? Ik hoorde laatst iemand zeggen dat dat zo wonderlijk goed werkt op de prikkels. Maar diegene heeft adhd, ik vraag me af of dat niet nog iets zou kunnen zijn bij ass.
Bedankt voor het delen van je ervaring met ritalin.quote:Op dinsdag 4 oktober 2022 11:22 schreef GwanGwaa het volgende:
[..]
Ik heb Ritalin geslikt, omdat ik ook adhd heb. Hartstikke hyper en anorectisch werd ik ervan. Ook depri en agressief. Ik vind het naar spul. Bij mijn vriend werkte het evenmin.
Ja, eetstoornissen zijn heel hardnekkig, zeker wanneer je ze al zo lang hebt zoals ik.
In gedachten ben ik er nog steeds veel mee bezig, dat moet echt slijten. Maar in elk geval is mijn gezondheid nu goed en wil ik geen euthanasie meer. Mijn depressie is eindelijk weg.
Zou goed kunnen inderdaad.. dat laatste. Alleen kan je die link met het iq verder uitleggen?quote:Op dinsdag 4 oktober 2022 10:29 schreef Nijna het volgende:
[..]
Meer IQ. Ik schijn tegen hb aan te zitten, volgens mij man denk ik daardoor anders dan een groot deel van de mensheid...
Ik weet niet of mensen zonder autisme egoďstischer/egocentrischer zijn. Ik heb wel het idee dat ze zich lastig kunnen voorstellen dat iemand ander anders in elkaar zit (juist dat wat ze van ons zeggen...). En dat ze daarom verwachten dat wij wel even veranderen en flexibel zijn, zoiets.
Ik heb ADHD onoplettend type (vroeger ADD) naast m'n ASS en ik slik methylfenidaat. Zelf heb ik niet het idee dat het wat voor me doet qua prikkels, maar het probleem met dit soort medicatie is dat mensen er zo ontzettend verschillend op reageren. Dus het kan best dat het voor die persoon wel werkt.quote:Op dinsdag 4 oktober 2022 10:29 schreef Nijna het volgende:
Zijn er hier mensen die methylfenidaat slikken? Ik hoorde laatst iemand zeggen dat dat zo wonderlijk goed werkt op de prikkels. Maar diegene heeft adhd, ik vraag me af of dat niet nog iets zou kunnen zijn bij ass.
Ik heb het ooit een week of 2 geslikt, toen mijn behandelaar aan add dacht. En ik merkte dat ik wel veel makkelijker tot dingen kwam, wat doelgerichter. Maar kan me niet zo goed herinneren of en wat het deed op de prikkels, ik zat toen ook in een wat prikkelarmere omgeving...
Egoďsme en egocentrisme zijn twee heel verschillende dingen. Egoďsme betekent gericht zijn op eigen gewin, egocentrisme betekent een onvermogen om zich in iemand anders in te leven. Egocentrisme is dus juist een belangrijk kenmerk van ASS, egoďsme niet. Egocentrisme is voor mij zelf ook een van de duidelijkste kenmerken van mijn ASS.quote:Op dinsdag 4 oktober 2022 10:29 schreef Nijna het volgende:
Ik weet niet of mensen zonder autisme egoďstischer/egocentrischer zijn. Ik heb wel het idee dat ze zich lastig kunnen voorstellen dat iemand ander anders in elkaar zit (juist dat wat ze van ons zeggen...). En dat ze daarom verwachten dat wij wel even veranderen en flexibel zijn, zoiets.
Ja klopt en dan vind ik dat mensen zonder autisme vaker egoďstisch kunnen zijn, maar dat is mijn observatie…quote:Op woensdag 5 oktober 2022 01:42 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Egoďsme en egocentrisme zijn twee heel verschillende dingen. Egoďsme betekent gericht zijn op eigen gewin, egocentrisme betekent een onvermogen om zich in iemand anders in te leven. Egocentrisme is dus juist een belangrijk kenmerk van ASS, egoďsme niet. Egocentrisme is voor mij zelf ook een van de duidelijkste kenmerken van mijn ASS.
Geen idee. Ik denk wel dat mensen met autisme minder/niet berekenend zijn tov mensen zonder autisme. Dus de intentie is sws anders.quote:Op woensdag 5 oktober 2022 12:18 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Ja klopt en dan vind ik dat mensen zonder autisme vaker egoďstisch kunnen zijn, maar dat is mijn observatie…
Ja precies. De mate waarop bepaalde mensen zonder autisme berekenend zijn vind ik echt verschrikkelijk.quote:Op woensdag 5 oktober 2022 12:43 schreef Fokkiefokstra het volgende:
[..]
Geen idee. Ik denk wel dat mensen met autisme minder/niet berekenend zijn tov mensen zonder autisme. Dus de intentie is sws anders.
Maar je hoeft ook niet zo snel te gaan als anderen. Jouw eigen tempo is prima.quote:Op woensdag 5 oktober 2022 14:03 schreef Daashin het volgende:
Ik dump even text om stoom los te laten.
Ik ben inmiddels 31, richting 32 en ik heb het gevoel dat ik achterwege iedereen val.
Momenteel heb ik een baan waar ik mij graag in vind, het is niet heel complex of uitdagend maar wel een top bedrijf dus ik blijf graag.
Sociaal voel ik mij gesloopt. Behalve een aantal verschillende dates heb ik nooit een vriendin gehad.
Ik had wel eens LAT's met buitenlandse meisjes wat ik leuk vond maar het is natuurlijk niet het echte ding als er niks ontwikkelt. Inmiddels word ik steeds onzichtbaarder.
Ondanks mijn inzet misluk ik heel vaak in het leven, of gebeurt er plotseling iets negatiefs zoals verwonding, maar ik kom langzaam verder. 4 stappen achteruit, 5 stappen vooruit.
Ik ben niet de meest doorsnede vent. Ik heb zeldzame interesses maar ik blijf mijzelf wel steeds verbeteren om opgewekter te voelen en mij tussen verschillende mensen te bevinden en interesse in hen te tonen.
Mensen tonen alleen bar weinig interesse in mij en laten zich graag afleiden door anderen die hun leven heel interessant presenteren. Het voelt alsof mensen vooral geinteresseerd zijn in je success, jouw pure sociale vaardigheden en wat je allemaal bezit. Voor mij duurt dat allemaal gewoon een stuk langer..
In mijn onhandigheid zeg ik soms wel eens iets dat ik niet of anders bedoel, alsof je hersenpan en sprekende vermogen eventjes scheiden op het slechtste moment.
Ik heb verschillende leuke fysieke hobbies beoefent dus ik zit zeker niet op mijn gat.
Ik heb al voor het grootste deel van mijn leven therapie gehad en hulp gezocht tot het niet meer verder kan.
Met moeite heb ik online vrienden weten te verzamelen en meetups georganiseerd dus ik kan het wel.
Als ik ook maar een klein negatief puntje in mijn leven bij anderen opnoem wijken ze sneller af bij mij maar ik zit niet te jammeren of overdrijven. Vind het wel jammer dat mentale lasten een taboo zijn omdat ''iedereen problemen heeft''.
Ik vroeg mij af of iemand hetzelfde ervaart want ik stroom soms over met gevoelens dat het nooit meer goed komt en mensen niks met mij te maken willen hebben en dat ik het beter maar kan loslaten.
(ik heb PDD, ADHD, langdurige despressies)
Dat wordt alexithymie genoemd. Het is een term die gebruikt wordt voor een onvermogen om de eigen gevoelens te identificeren en te beschrijven.quote:Op woensdag 5 oktober 2022 12:14 schreef Fokkiefokstra het volgende:
Ik heb ook een heel klein scala aan gevoelens die ik kan benoemen, en het meeste valt voor mij onder “geergerd” en boosheid. Als iemand vraagt hoe ik mij voel heb ik meestal geen idee, muv dus ergernis.
Bedankt, verhelderend!quote:Op woensdag 5 oktober 2022 17:44 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Dat wordt alexithymie genoemd. Het is een term die gebruikt wordt voor een onvermogen om de eigen gevoelens te identificeren en te beschrijven.
In hoeverre lukt het jou om interesse te tonen en open te zijn naar anderen? Zowel om interesse te tonen in anderen (die dan in jouw ogen misschien wat minder interessante hobby's hebben) als wel de eigenschap om mensen mee te nemen naar jouw wereld / hobby's die buiten hun eigen beleving staat?quote:Op woensdag 5 oktober 2022 14:03 schreef Daashin het volgende:
k ben niet de meest doorsnede vent. Ik heb zeldzame interesses maar ik blijf mijzelf wel steeds verbeteren om opgewekter te voelen en mij tussen verschillende mensen te bevinden en interesse in hen te tonen.
Mensen tonen alleen bar weinig interesse in mij en laten zich graag afleiden door anderen die hun leven heel interessant presenteren. Het voelt alsof mensen vooral geinteresseerd zijn in je success, jouw pure sociale vaardigheden en wat je allemaal bezit. Voor mij duurt dat allemaal gewoon een stuk langer..
Yes ik herken het gevoel heel goed, en soms is het gewoon heel kut. Maar ik zou zeggen, accepteer die negatieve gevoelens die er zijn, probeer het een plekje te geven, maar wees alsjeblieft wat aardiger voor jezelf. Kijk die negativiteit straal waarschijnlijk je ook onbewust uit, dus als je wat meer acceptatie voor jezelf kan vinden dan zullen anderen ook merken dat je beter in je vel zit. Je bent jezelf nu heel hard aan het veroordelen voor negativiteit die vanuit jezelf komt, en ik durf te wedden dat er mensen in je omgeving zijn die je toch best wel heel aardig en leuk vinden.quote:Op woensdag 5 oktober 2022 14:03 schreef Daashin het volgende:
Ik vroeg mij af of iemand hetzelfde ervaart want ik stroom soms over met gevoelens dat het nooit meer goed komt en mensen niks met mij te maken willen hebben en dat ik het beter maar kan loslaten.
Ik toon vaak interesse in anderen. Ik blijf rustig vragen en op gegeven moment vind ik iets van binnen om mijzelf daar aan te relateren, maar misschien duik ik wel eens teveel op onnodige info in en dan zie ik dat mensen subtiel afhaken. Toch glip ik in dezelfde gewoontes omdat ASS en smalltalk inderdaad vreselijk samen gaan.quote:Op donderdag 6 oktober 2022 12:01 schreef eudaemonia het volgende:
[..]
In hoeverre lukt het jou om interesse te tonen en open te zijn naar anderen? Zowel om interesse te tonen in anderen (die dan in jouw ogen misschien wat minder interessante hobby's hebben) als wel de eigenschap om mensen mee te nemen naar jouw wereld / hobby's die buiten hun eigen beleving staat?
Kijk, soms gaat het gewoon niet lukken (small-talk en ASS, een hopeloze combinatie![]()
), maar merk bij mezelf dat als je eerst interesse toont in een ander, dat de ander ook veel receptiever is voor jouw eigen interesses. En probeer het dan niet teveel in moeilijke details of droge informatie hangen, maar maak er een levendig verhaal van, dan kan bijna alles wel interessant worden. in my humble opinion.
Je hebt gelijk, uiteindelijk heb ik niet heel veel reden om mijzelf hier op aan te vallen, maar het voelt doorgaands buiten mijn macht. Ik heb hele sterke gedachten als het tegen mij in keert, om mij scherp en sterk te houden.quote:Op donderdag 6 oktober 2022 12:18 schreef eudaemonia het volgende:
[..]
Yes ik herken het gevoel heel goed, en soms is het gewoon heel kut. Maar ik zou zeggen, accepteer die negatieve gevoelens die er zijn, probeer het een plekje te geven, maar wees alsjeblieft wat aardiger voor jezelf. Kijk die negativiteit straal waarschijnlijk je ook onbewust uit, dus als je wat meer acceptatie voor jezelf kan vinden dan zullen anderen ook merken dat je beter in je vel zit. Je bent jezelf nu heel hard aan het veroordelen voor negativiteit die vanuit jezelf komt, en ik durf te wedden dat er mensen in je omgeving zijn die je toch best wel heel aardig en leuk vinden.
En anders....hoeveel mensen zijn er die je niet kennen? Best wel heel veel toch? Zit vast wel iemand tussen die jouw hobby's wel tof vindt.
Heb ik ook, maar meer dat ik buiten het normale val. Er zijn mensen die dat ook hebben natuurlijk, maar er zijn bij mij toch aantal verschillen.quote:Op donderdag 6 oktober 2022 18:31 schreef Daashin het volgende:
Ik ben toch een beetje een aparte vogel en dat laat ik liever niet zo snel zien omdat mensen spoedig niets met je te maken willen hebben en het woord verspreiden.
Ik ook, ik draag dat nu niet mee, maar wat er in 2021 en daarvoor gebeuren door professionals draag ik helaas wel mee en dat zijn de aannames en dat alles aan mij ligt zonder enig redenen, daar ben ik klaar mee. Naar hulpverlening toe gaan heeft geen nut en is ook niet nodig, maar deze mensen hebben er voor gezzorgd dat ik er niet meer heen durf.quote:Ik voel mij absoluut niet slecht over mijzelf, maar wel in relatie tot andere mensen.
Ik ben vroeger wreed gepest om de kleinste dingetjes, jarenlang, en dat draag je helaas mee.
Ik denk dat als je in bepaalde autisme groepen hebt gezeten, je gedachten wel zullen veranderen.quote:Op woensdag 5 oktober 2022 12:54 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Ja precies. De mate waarop bepaalde mensen zonder autisme berekenend zijn vind ik echt verschrikkelijk.
Zijn trouwens ook mensen met autisme die berekenend kunnen zijn en egoďstisch, maar die kunnen het toch minder goed verbergenLol
Ja.quote:Op vrijdag 7 oktober 2022 15:31 schreef Gibson88 het volgende:
Zijn er hier meerdere users die net zoals ik ADD hebben en hier beter mee hebben leren omgaan?
Weet ik, maar ik besprak alleen mijn persoonlijke ervaringen en was benieuwd of anderen hierin zich zouden herkennenquote:Op vrijdag 7 oktober 2022 16:58 schreef DisneyXDEE het volgende:
[..]
Ik denk dat als je in bepaalde autisme groepen hebt gezeten, je gedachten wel zullen veranderen.
Er zijn heel veel aannames (ook de postieve) die niet altijd kloppen.
als je dat gevoel hebt, wat zijn dan jouw volgende stappen?quote:Er is geen keuze, maar ik heb discipline en ik weet/voel wanner ik niet meer goed kan concentreren alleen zit je soms nogal eens vast aan mensen hetzij werk, hetzij school. Ik denk dat je zelf moet zoeken wat voor jou helpt, ik kan dat niet voor jou.
Is dat niet gewoon heel vanzelfsprekend? Als je lang en intensief aan iets hebt gewerkt raak je vermoeid. Dan ga je sneller fouten maken en vallen gemaakte fouten minder snel op. Hoe lang is lang bij jou? Ik denk dat je pas van een relatie met ADD kunt spreken als bijvoorbeeld al na korte tijd last krijgt van zo'n blinde vlek.quote:Op vrijdag 7 oktober 2022 15:31 schreef Gibson88 het volgende:
Wat ik bij mezelf merk dat ik vaak na lang intensief gewerkt te hebben ik een blinde vlek ontwikkel waardoor ik slordigheidsfoutjes in mijn werk niet meer zie, maar dan totaal niet. Pas achteraf, enkele dagen later ik deze zie en mezelf voor mijn kop sla dat ik het toen niet gezien heb.
Kun je proberen te achterhalen wanneer je doorgaans last krijgt van zo'n blinde vlek? Als je merkt dat bijvoorbeeld 3 uur achtereen intensief werken meestal de limiet is kun je wellicht na die tijdspanne een pauze inlassen. En dan niet 5 minuten pauze, maar gewoon een uur gaan wandelen, om maar eens wat te noemen.quote:Is hier iemand met tips/trucs hoe ik eerder signalen kan herkennen dat ik zo'n blinde vlek aan het ontwikkelen ben.
Hoe ze proberen te voorkomen etc.
Dat was wel een mooi getal geweest ja!quote:Op donderdag 7 september 2023 11:39 schreef Troel het volgende:
Jammer dat ik hier niet gisteren gereageerd heb, dan was het 333 dagen
Mooi stuk! Hopelijk bereikt het Jort Kelder en andere mensen die de term "autist" regelmatig uitspugen in negatieve context.quote:Op donderdag 7 september 2023 16:59 schreef AnneX het volgende:
Dis is een rake brief aan blaaskaak Jort Kelder.
Hebben jullie die gezien?
Ben benieuwd of meneer kelder het lef heeft om in gesprek te gaan…
[ twitter ]
P.S. soms lees ik hiermee vanwege een volwassen bekende met alles wat hier in het topic wordt genoemd.
Rot dat het herkenbaar is maar voor mij was het echt zó fijn om ineens te snappen dat dit 'gewoon' autisme is (voor mij). En dat er niks mis is met mij.quote:Op donderdag 7 september 2023 15:40 schreef Nijna het volgende:
@:_flore dat is wel herkenbaar. Ik vraag wel eens duidelijkheid, maar dat is vooral bij de mensen die mij kennen. Bij vreemden durf ik niet zo goed om duidelijkheid te vragen, dan wacht ik altijd maar af of het niet vanzelf duidelijk wordt.
Ik vind het niet zo’n goede brief eigenlijk. Ik mis een beschrijving van wat Kelder heeft gezegd. Zeker in een open brief kun je niet veronderstellen dat de lezer daarvan op de hoogte is (ik heb het bijvoorbeeld niet meegekregen). Verder vind ik de argumentatie onduidelijk en ongestructureerd. Een aanzienlijk deel van de brief bestaat uit een beschrijving van de persoonlijke activiteiten van de schrijver, maar hij maakt niet duidelijk aan de lezer welke conclusie(s) hij daaruit trekt.quote:Op donderdag 7 september 2023 16:59 schreef AnneX het volgende:
Dis is een rake brief aan blaaskaak Jort Kelder.
Hebben jullie die gezien?
Ben benieuwd of meneer kelder het lef heeft om in gesprek te gaan…
[ twitter ]
P.S. soms lees ik hiermee vanwege een volwassen bekende met alles wat hier in het topic wordt genoemd.
Erachterkomen wat je obstakel vormt (zoals dat het te koud is) hiervan bewust raken en discipline verzamelen om ondanks die obstakel dan toch uit bed te gaan.quote:Op zondag 26 november 2023 13:14 schreef kuolema het volgende:
Hebben jullie ook zoveel moeite met overgangen? Het stoppen en starten van activiteiten?
Ik loop daar elke dag tegenaan. Wat mij helpt is om dingen 'aan elkaar te plakken'. Het einde van de ene activiteit is het begin van de volgende activiteit. Dat maakt het makkelijk omdat je niet echt ergens mee hoeft te stoppen.
Maar dat lukt lang niet altijd. Zo lukt op tijd naar bed gaan alleen als er begeleiding bij is. In het weekend wil ik wel eens langer wakker blijven maar er is geen begeleiding na 22.30u. Dan spreek ik een eindtijd af, maar vaak ben ik voor die eindtijd al enorm moe en wil ik naar bed, maar dat lukt dan niet. Het lukt niet om de stap te zetten om mijn tanden te poetsen en naar bed te gaam, ook al wil ik heel graag in bed liggen. Dus dan wordt het steeds later.
Verder is bijvoorbeeld douchen een enorm obstakel of me aankleden.
Ik vraag me dus af of anderen hier ook moeite mee hebben en vooral of iemand tips heeft.
Ik las het boek AsperGirls en daarin staat een checklist, die mij letterlijk beschrijft. Die heb ik meegenomen naar psychiater en zo is mijn balletje gaan rollen.quote:Op maandag 13 mei 2024 22:12 schreef Kowloon het volgende:
De diagnose bestaat binnen de DSM-V dan wel niet meer, maar ik vind het lemma op Wikipedia over het syndroom van Asperger fascinerend om te lezen. Het is alsof iemand mijn biografie heeft geschreven, zo herkenbaar. Heel apart.Hebben meer van jullie dit?
Mijn gedachten gaan ook altijd door dus alleen als ik echt moe ben kan ik slapen, maar dat is bijna nooit.quote:Op dinsdag 14 mei 2024 08:40 schreef MisterFox het volgende:
Hoi hier MisterFox met een officiële ASS-diagnose.
Ik ben begonnen met een nieuwe baan en dat bevalt heel erg goed. Prima naar mijn zin en dat was even zoeken.
Gisteren heb ik een zeer goede dag gehad: het klikte goed in mijn hoofd, ik begreep alles en was zeer productief. Maar wat me na zo'n dag altijd op valt, is dat ik dan 's avonds zeer lastig in slaap kan vallen omdat mijn hoofd enorm druk blijft. Ik heb toen maar preventief 15mg quetiapine ingenomen, maar alsnog werd ik wakker vannacht om 2:30. Doodzonde en nu ben ik enorm vermoeid.
Herkenbaar? Iemand ervaring en tips?
Wachtenquote:Op vrijdag 7 juni 2024 21:27 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Hoe gaan jullie om met vakantie/zomerperiode?
Ja superherkenbaar na een drukke/intensieve dag. Ik heb echt tijd nodig (soms dagen) om weer af te schakelen naar 'ruststand' en alle indrukken te verwerken en bij te komen. Bloedirritant. Wat mij het meest helpt is er rekening mee houden en mn grenzen goed in de gaten houden zodat ik sneller herstel (lukt bijna nooit maar ben voornemens daar beter in te wordenquote:Op dinsdag 14 mei 2024 08:40 schreef MisterFox het volgende:
Hoi hier MisterFox met een officiële ASS-diagnose.
Ik ben begonnen met een nieuwe baan en dat bevalt heel erg goed. Prima naar mijn zin en dat was even zoeken.
Gisteren heb ik een zeer goede dag gehad: het klikte goed in mijn hoofd, ik begreep alles en was zeer productief. Maar wat me na zo'n dag altijd op valt, is dat ik dan 's avonds zeer lastig in slaap kan vallen omdat mijn hoofd enorm druk blijft. Ik heb toen maar preventief 15mg quetiapine ingenomen, maar alsnog werd ik wakker vannacht om 2:30. Doodzonde en nu ben ik enorm vermoeid.
Herkenbaar? Iemand ervaring en tips?
Ik heb het vooral met anders denken en hobby's. Ik heb een iets hoger denkniveau dan de rest, dat maskeert mijn autisme een beetje. Sommige logica ben ik heel slim in maar oneerlijkheid en politieke spelletjes kan ik bijvoorbeeld slecht tegen. Ook bijvoorbeeld vriendschappen gaat lastig. Sociale contacten onderhouden kan nog maar op de een of andere manier wordt dit zelden omgezet in een echte vriendschap of blijken mensen achter je rug om met elkaar af te spreken zonder dat je dit doorhebt. Interesse en hobby's wijken ook best af van de gemiddelde leeftijdgenoot en collega's dus daar dan geen band mee. Verjaardagen sla ik al jaren over. Heb er niets mee en dan de rest van de familie zien met al hun kinderen en geneuzel over werk interesseert mij echt niets.quote:Op zaterdag 8 juni 2024 10:29 schreef Discombobulate het volgende:
Hoe merken jullie nou dat jullie wat hebben? Ik heb best wel wat angstklachten, ook al jaren bij een psycholoog om de zo veel tijd, maar nooit een diagnosetraject gedaan. Soms denk ik wel dat ik een beetje autistisch ben, maar hoe krijg je dit nou duidelijk voor jezelf?
quote:Op zaterdag 8 juni 2024 08:44 schreef bloempjuh het volgende:
Zeer herkenbaar @:MisterFox.
Ik doe 'weinig' op een dag: veel chronische pijn, ben om een uur of twee 's middags wel uitgeput doorgaans - en dat is op een dag waar ik een wasje ophang en een paar uur game. Als ik een keer wél iets doe (lees: uurtje naar buiten, wandelingetje naar de bieb ofzo) ben ik meteen daarna doodop. Een activiteit met medium-interactie (de bio-markt waar ik al 15 jaar kom, een telefoongesprek met apotheek) kost me ruim een dag bijkomtijd. Hevige interactie (een uur+ ergens zijn en gesprek voeren) kost me meerdere dagen. Superheftige interactie (feestjes, dingen in groepen) doen volgens mij echt permanente schade: voelt alsof ik daar na een week nog niet overheen ben.
En bij al deze activiteiten: doodop, maar niet kunnen slapen. Daarom slik ik al zes jaar dagelijks slaapmedicatie (die helpt).
Dank je wel.quote:
Ik heb echt moeten leren dat ik een ASS heb. Dat leren is pas begonnen sinds ik in 2019 mijn ASS-diagnose en in 2022 mijn OCS-diagnose (dwangstoornis) heb gekregen.quote:Op zaterdag 8 juni 2024 10:29 schreef Discombobulate het volgende:
Hoe merken jullie nou dat jullie wat hebben? Ik heb best wel wat angstklachten, ook al jaren bij een psycholoog om de zo veel tijd, maar nooit een diagnosetraject gedaan. Soms denk ik wel dat ik een beetje autistisch ben, maar hoe krijg je dit nou duidelijk voor jezelf?
Bedankt, ik heb pas iemand leren kennen met het syndroom van Asperger en het was informatief om te lezen.quote:Op maandag 13 mei 2024 22:12 schreef Kowloon het volgende:
De diagnose bestaat binnen de DSM-V dan wel niet meer, maar ik vind het lemma op Wikipedia over het syndroom van Asperger fascinerend om te lezen. Het is alsof iemand mijn biografie heeft geschreven, zo herkenbaar. Heel apart.Hebben meer van jullie dit?
Dat klinkt inderdaad niet als een passende baan voor iemand met een ASS.quote:Op donderdag 13 juni 2024 15:08 schreef Aardappel22 het volgende:
Ik werk nu 2 jaar (32 uur) bij een bedrijf waar ik continu moet schakelen (bellen, mailen, overleggen met collega’s) en dat vind ik loodzwaar. Ik ben aan het kijken voor wat anders maar ik vind het super moeilijk en weet niet zo goed wat bij mij past. Ik vroeg mij af wat jullie doen, hoeveel uur jullie werken, wat voor functie, eventueel thuiswerken.. tips altijd welkom!
Respect voor je! Mijn baan is op zich passend alleen zijn de omstandigheden niet ideaal. Veel collega's werken thuis en dat kan ik dus totaal niet. Geen structuur, snel afgeleid en niet vooruit te branden dan en soms vergeten te eten etc. Op kantoor is er vaak niemand aanwezig dus dat motiveert ook niet echt om te komen. Bovendien is het qua werk echt hollen en stilstaan. De ene dag 2x zo druk en ben je lekker bezig dan soms 2 dagen vrijwel niets, zit je echt urenlang te staren terwijl er niets binnenkomt, dan voel je je ook lamlendig. Verdelen over de dagen is niet altijd mogelijk. Het is dat ik qua salaris en en omstandigheden niet snel iets anders ga vinden, maar merk dat de motivatie steeds onrustiger wordt voor iemand met ASS. Ook in de zomerperiode is het vrijwel stil qua werk en niemand op kantoor. Ik houd juist van voorspelbaarheid en qua workload en aanwezigheid team is dat er vrijwel niet en dat maakt me nerveus. Maar ja mag al blij zat dat ik werk. Volgens mij werkt 70% van mensen met ASS niet of onder hun niveau.quote:Op zaterdag 22 juni 2024 02:01 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Dat klinkt inderdaad niet als een passende baan voor iemand met een ASS.
Ik heb eerst als universitair onderzoeker gewerkt, dat deed ik in eerste instantie naast mijn studie voor 8 uur per week. Na mijn studie ben ik dat voor 24 uur per week gaan doen. Dat was een ideale baan, ik werkte voor een professor die veel vertrouwen in mij had. Een dag per week werkte ik op kantoor, de rest van de tijd werkte ik thuis.
Vanuit de universiteit werd echter vereist dat het wetenschappelijk personeel of promovendus was of gepromoveerd was (op zich een logische eis voor een universiteit). Werken als promovendus zag ik echter totaal niet zitten omdat dat qua werk (proefschrift schrijven, les geven, artikelen publiceren en congressen bezoeken) veel te intensief voor mij zou zijn geweest. Daardoor kon ik uiteindelijk helaas niet blijven werken bij de universiteit.
Daarna is het eigenlijk mis gegaan. Ik heb gewerkt als simulatieprogrammeur, GIS-specialist en data scientist, steeds tussen 24 uur tot 32 uur per week. Ik ervaarde het overleggen met collega’s, het samenwerken in projecten, het zoeken van je eigen weg in een organisatie en de vele contacturen als zeer stressvol. Toen is ook mijn ASS-diagnose gesteld. Met mijn werkgever heb ik nog geprobeerd mijn werkomgeving aan te passen, maar dat hielp helaas weinig.
Vanwege de stress die ik jarenlang had ervaren in mijn werk ontwikkelde ik als coping-strategie een ernstige obsessieve-compulsieve stoornis (OCS/OCD/dwangstoornis). Zo durfde ik door mijn dwanggedachten geen water meer te drinken, niet meer in mijn eigen bed te slapen en niet meer de was op te vouwen. Ook was ik per dag ongeveer 6 uur kwijt aan dwanghandelingen zoals handen wassen, deuren controleren en spullen ordenen.
Inmiddels ben ik al 3 jaar onder behandeling bij een in ASS (en met ASS gepaard gaande stoornissen) gespecialiseerde ggz-instelling. Ik krijg cognitieve gedragstherapie en farmacotherapie, en het gaat gelukkig weer wat beter. Ik durf ondermeer weer water te drinken en kan weer zonder angst in mijn eigen bed slapen!Helaas lijkt het er wel op dat mijn OCS nooit meer weg zal gaan. Ik zal daar dus, naast met mijn ASS, mee om moeten leren gaan. Ik werk al 4 jaar niet meer maar ik ga sinds dit jaar wel 8 uur per week naar dagbesteding waar ik aan kunstschilderen doe.
Moraal van het verhaal, neem stress uiterst serieus. Ongeacht of dat met ASS verband houdt of niet. Je kunt er serieuze gezondheidsschade door oplopen als je dat niet doet!
Mij lijkt zo'n baan dus weer niks, dan blijf ik maar in mijn hoofd malen en denk ik 'ik had nu ook dit kunnen doen in deze tijd..' wat is het ergste als die 2 mensen niet waren aangesproken? Ik wil mij nuttig voelen.quote:Op zaterdag 22 juni 2024 10:41 schreef bloempjuh het volgende:
Over werk: ik heb 15 jaar horeca-ervaring (keileuk als je actief 'stevige drinker' (lees: alcoholist zonder hulpvraag) bent), nuchter niet te doen. Na gefaalde Journalistiek-opleiding (tv/radio was de hel) met veel hangen en wurgen (en een pauze van twee jaar) de lerarenopleiding afgerond. Na nog geen jaar weer uitgevallen, twee jaar pauze (terug horeca in) en toen weer een halfjaar voor de klas en wéér opgefikt.
Pure bewijsdrang is 'what kept me going'.
Afgelopen paar weken vrijwillig wat bewakingswerk gedaan (paar uurtjes op een leeg terrein rondbanjeren, max twee mensen per dagdeel aanspreken "goedemorgen, kan ik u helpen? Nee? Okee, fijne dag!") en dat was superleuk. Maar.. Ik ben dus he-le-maal gesloopt na een zo'n dienst van vier uur.
Hoe de FUCK dacht ik 'vruuger' dat banen met veel interactie mijn ding waren? Ik háát interactie!
Nuttigheid: ik bewaakte het terrein, ik beheerde sleutels, ik was aanspreekpunt. Dat er dan vervolgens geen hond komt is een bonusquote:Op zaterdag 22 juni 2024 10:52 schreef IsItMeOrYou het volgende:
[..]
Mij lijkt zo'n baan dus weer niks, dan blijf ik maar in mijn hoofd malen en denk ik 'ik had nu ook dit kunnen doen in deze tijd..' wat is het ergste als die 2 mensen niet waren aangesproken? Ik wil mij nuttig voelen.
Schizofrenie is een psychische aandoening binnen het schizoďde spectrum. De aandoening kan gepaard gaan met hallucinaties, paranoia, wanen en denkstoornissen. Er is soms ook sprake van problemen in het functioneren op emotioneel en sociaal vlak.quote:Op donderdag 25 juli 2024 18:01 schreef armegozer het volgende:
Wat is het verschil eigenlijk tussen autisme en schizofrenie?
Bij autisme komt geen wanen en hallucinaties voor?quote:Op donderdag 25 juli 2024 18:39 schreef MisterFox het volgende:
[..]
Schizofrenie is een psychische aandoening binnen het schizoďde spectrum. De aandoening kan gepaard gaan met hallucinaties, paranoia, wanen en denkstoornissen. Er is soms ook sprake van problemen in het functioneren op emotioneel en sociaal vlak.
Tuurlijk niet...quote:Op donderdag 25 juli 2024 18:40 schreef armegozer het volgende:
[..]
Bij autisme komt geen wanen en hallucinaties voor?
Je bedoelt een dagboek of sorts?quote:Op dinsdag 16 juli 2024 09:42 schreef MisterFox het volgende:
Aan al mijn autistische vrienden hier: ga schrijven. Schrijf al je gedachten op, tot je een ons weegt. Maak verhalen.
Het helpt om gedachten te verwerken.
Dat sowieso. Op mijn werk voelt iedereen zich dusdanig op z'n gemak dat we elkaar ook gewoon autist noemen en ook wel dingen als 'doe even niet zo ontzettend autistisch' naar elkaar gooien, werkt vaak prima omdat je dan bij jezelf ineens denkt 'oh ja, dit is eigenlijk helemaal niet echt een probleem'quote:Op zondag 27 oktober 2024 13:07 schreef Nijna het volgende:
Hangt af van hoeveel ik me op mijn gemak voel.
Herkenbaar.quote:Op zondag 27 oktober 2024 13:10 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Dat sowieso. Op mijn werk voelt iedereen zich dusdanig op z'n gemak dat we elkaar ook gewoon autist noemen en ook wel dingen als 'doe even niet zo ontzettend autistisch' naar elkaar gooien, werkt vaak prima omdat je dan bij jezelf ineens denkt 'oh ja, dit is eigenlijk helemaal niet echt een probleem'
Wel gemerkt dat dat echt aan de groep ligt. De ene keer dat er korte tijd iemand anders bij kwam was die hele 'veilige en vertrouwde vibe' totaal weg, en dat was ook gelijk weer terug toen die persoon weg was
Ja, anderen moeten niet voor jou gaan zeggen dat het wel meevalt inderdaad. Dat bepaal je zelf wel. Hoewel het, in elk geval voor mij, soms wel kan helpen om dingen wat te relativeren en daarmee dan ook wat meer onder controle te krijgen. Een beetje dit idee:quote:Op zondag 27 oktober 2024 13:16 schreef Troel het volgende:
[..]
Herkenbaar.
Maar ik heb dus ook dat ik het vervelend vind dat mijn baas maar blijft zeggen dat het volgens hem allemaal wel meevalt en dat iedereen wel iets autistisch heeft. En eigenlijk zou ik het dan moeten omdraaien en trots moeten zijn dat ik zo ongelooflijk goed kan masken, maar het voelt wel kut. Elke keer opnieuw. Terwijl hij het niet zo bedoelt. HOEZO NIET AUTISTISCH?
De ekte autist weet dat dit onzin is.quote:Op zondag 27 oktober 2024 13:16 schreef Troel het volgende:
[..]
Herkenbaar.
Maar ik heb dus ook dat ik het vervelend vind dat mijn baas maar blijft zeggen dat het volgens hem allemaal wel meevalt en dat iedereen wel iets autistisch heeft. En eigenlijk zou ik het dan moeten omdraaien en trots moeten zijn dat ik zo ongelooflijk goed kan masken, maar het voelt wel kut. Elke keer opnieuw. Terwijl hij het niet zo bedoelt. HOEZO NIET AUTISTISCH?
Soms werkt dat achteraf prima. Maar ik heb ook wel dat ik terugdenk aan een bepaalde situatie en dat het zelfs na tijden nog meteen weer de emoties van dat moment terug brengt. Ik ben gewoon bijzonder en daar moeten ze het maar mee doenquote:Op zondag 27 oktober 2024 13:19 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Ja, anderen moeten niet voor jou gaan zeggen dat het wel meevalt inderdaad. Dat bepaal je zelf wel. Hoewel het, in elk geval voor mij, soms wel kan helpen om dingen wat te relativeren en daarmee dan ook wat meer onder controle te krijgen. Een beetje dit idee:
[ afbeelding ]
Maar ja, dat werkt natuurlijk niet altijd en is vooral om te helpen realiseren dat een bepaalde situatie misschien wel mee valt, niet alles in het algemeen ofzo
Zo is dat. Zo lang je zelf gewoon je best doet is het prima, meer dan dat kun je niet doen.quote:Op zondag 27 oktober 2024 13:23 schreef Troel het volgende:
[..]
Soms werkt dat achteraf prima. Maar ik heb ook wel dat ik terugdenk aan een bepaalde situatie en dat het zelfs na tijden nog meteen weer de emoties van dat moment terug brengt. Ik ben gewoon bijzonder en daar moeten ze het maar mee doen
Ik vind termen als “neurodivergent” en “identiteit” eigenlijk bagatelliserend, men spreekt niet voor niets van een autismespectrumstoornis (ASS). Mensen die een ASS in wezen als een soort persoonlijkheid zien miskennen naar mijn idee de problemen en het lijden dat mensen met een ASS ervaren.quote:Op zondag 27 oktober 2024 09:28 schreef Natalie het volgende:
Iets anders: ik las onlangs een boek waarin weer eens werd aangehaald hoe men naar zichzelf refereert als neurodivergent zijnde. Ben je autistisch (identiteit eerst) of een persoon met autisme persoon eerst).
Mij maakt het geen snars uit. Heeft het nooit gedaan. Ik gebruik het door elkaar als het onderwerp te sprake komt.
het is een stoornis doordat je continu wordt gedwongen om je aan te passen aan de meerderheid, inherent is er niks mis mee.quote:Op maandag 28 oktober 2024 02:01 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Ik vind termen als “neurodivergent” en “identiteit” eigenlijk bagatelliserend, men spreekt niet voor niets van een autismespectrumstoornis (ASS). Mensen die een ASS in wezen als een soort persoonlijkheid zien miskennen naar mijn idee de problemen en het lijden dat mensen met een ASS ervaren.
Ik vind het dan ook best vervelend dat eufemistische termen om een ASS aan te duiden steeds meer in de zwang raken. Zelf ervaar ik mijn ASS namelijk wel echt als een stoornis. Ik zeg zelf dan ook pertinent dat ik autisme heb.
Ik vind ASS wel echt onderdeel van mijn identiteit. "Ik ben bloempjuh, autist, 40, woon samen met de leukste persoon die ik ken, ex-docent", zoiets is mijn introductie.quote:Op maandag 28 oktober 2024 02:01 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Ik vind termen als “neurodivergent” en “identiteit” eigenlijk bagatelliserend, men spreekt niet voor niets van een autismespectrumstoornis (ASS). Mensen die een ASS in wezen als een soort persoonlijkheid zien miskennen naar mijn idee de problemen en het lijden dat mensen met een ASS ervaren.
Ik vind het dan ook best vervelend dat eufemistische termen om een ASS aan te duiden steeds meer in de zwang raken. Zelf ervaar ik mijn ASS namelijk wel echt als een stoornis. Ik zeg zelf dan ook pertinent dat ik autisme heb.
Hand geven vind ik prima maar oogcontact is lastig inderdaad bijvoorbeeld bij sollicitatiegesprekken.quote:Op maandag 28 oktober 2024 08:19 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik vind ASS wel echt onderdeel van mijn identiteit. "Ik ben bloempjuh, autist, 40, woon samen met de leukste persoon die ik ken, ex-docent", zoiets is mijn introductie.
Ik houd écht niet van fysiek - en oogcontact, dus ik kom vaak al bij een afspraak binnen met "Hoi, sorry, houd niet van handjes maar ik zwaai wel", dus ik heb meestal al 'wat uit te leggen'.
Dat mensen dat raar vinden, boeit me vrij weinig. Fysiek contact overprikkelt enorm en als ik een fatsoenlijk gesprek moet voeren, kan ik dat er niet bijhebben.
Dus mijn ASS is eigenlijk al onderdeel van mijn binnenkomst. En dan láter in een gesprek, 'bewijs' ik wel dat ik een werkend brein heb.
Vruuger, toen ik nog niet van mijn diagnose wist (lees: 8 jaar geleden ofzo) was ik in formele gesprekken binnen tien minuten uitgeput en viel ik uiteindelijk stil. Nu ik geen fysiek - en oogcontact meer maak, kan ik een halfuur (tot uiterlijk een uur) volhouden.
Stukje grenzen, maar ook stukje zelfpreservatie.
Ik weet wel zéker dat ik niet door sollicitaties kom door mijn intro, maar ik weet ook dat sollicitatiegesprekken vaak langer duren dan tien minuten. Ik kan niet toverenquote:Op maandag 28 oktober 2024 10:17 schreef pedaalemmerzak het volgende:
[..]
Hand geven vind ik prima maar oogcontact is lastig inderdaad bijvoorbeeld bij sollicitatiegesprekken.
Zelfs als het remote is en ik echt concentreer op het oogcontact hebben ze dit meteen door.
Dat betekent dus ook dat er veel minder banen zijn waarvoor ik in aanmerking kom.
Ik heb nu wel een baan overigens.
Hoe word je afgekeurd?quote:Op maandag 28 oktober 2024 10:21 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik weet wel zéker dat ik niet door sollicitaties kom door mijn intro, maar ik weet ook dat sollicitatiegesprekken vaak langer duren dan tien minuten. Ik kan niet toveren
(En nee, geen baan. Afgekeurd op meerdere vlakken en paar weken geleden niet eens door een vrijwilligers-sollicitatie heen gekomen.)
Door UWV? Ziektewet, WIA aanvragen, dan een paar jaar procederen (optioneel, in mijn geval omdat verzekeringsarts mijn halve medisch dossier 'niet doorslaggevend' vond en de rechter uiteindelijk wel). En nu moet ik elk jaar 'bewijzen' dat mijn autisme nog niet over is.quote:Op maandag 28 oktober 2024 11:22 schreef pedaalemmerzak het volgende:
[..]
Hoe word je afgekeurd?
Ik ben ooit afgekeurd voor het rijbewijs B door het CBR, maar daar kon ik verder geen uitkering mee krijgen of zo. Inmiddels ben ik wél door de medische keuring, maar ik heb grote moeite met de rijlessen dus ik ben bang dat het alsnog niet gaat lukken. Begin januari heb ik mijn eerste rijexamen.
Ik moet gewoon werken en ik kreeg geen WW, geen uitkering geen niks. Helemaal niks.
Ik kan wel WIA aanvragen maar dan zien ze dat ik altijd al heb gewerkt. Geen schijn van kans dus.quote:Op maandag 28 oktober 2024 11:28 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Door UWV? Ziektewet, WIA aanvragen, dan een paar jaar procederen (optioneel, in mijn geval omdat verzekeringsarts mijn halve medisch dossier 'niet doorslaggevend' vond en de rechter uiteindelijk wel). En nu moet ik elk jaar 'bewijzen' dat mijn autisme nog niet over is.
WW had ik ook maar 6 maanden ofzo. Bijstand een jaartje.
Da's onzin. Wajong krijg je niet (of bijna niet) met werkverleden. Voor WIA móet je werkverleden (en twee jaar Ziektewet) hebben.quote:Op maandag 28 oktober 2024 11:29 schreef pedaalemmerzak het volgende:
[..]
Ik kan wel WIA aanvragen maar dan zien ze dat ik altijd al heb gewerkt. Geen schijn van kans dus.
Denk dat ik daarvoor ook echt daadwerkelijk ziek moet worden en dan bedoel ik ook fysiek ziek.quote:Op maandag 28 oktober 2024 11:32 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Da's onzin. Wajong krijg je niet (of bijna niet) met werkverleden. Voor WIA móet je werkverleden (en twee jaar Ziektewet) hebben.
Met alleen 'ik ben autist en burnt-out' kom je er niet, nee. Mijn ASS-related-klachten zijn een voetnoot in mijn UWV-dossier. Iets met "cliënt raakt snel (over)vermoeid", ofzoiets.quote:Op maandag 28 oktober 2024 11:38 schreef pedaalemmerzak het volgende:
[..]
Denk dat ik daarvoor ook echt daadwerkelijk ziek moet worden en dan bedoel ik ook fysiek ziek.
Burn out heb ik altijd al
Complexe sociale interactie vormt een cruciaal element binnen gemeenschappen van mensen. Dat zie je bijvoorbeeld ook bij andere hoogontwikkelde zoogdieren, zoals dolfijnen, orka’s en orang-oetan’s. Mensen met autisme ontberen in meer of mindere mate het vermogen om effectief deel te kunnen nemen aan die complexe sociale interactie.quote:Op maandag 28 oktober 2024 06:33 schreef pedaalemmerzak het volgende:
het is een stoornis doordat je continu wordt gedwongen om je aan te passen aan de meerderheid, inherent is er niks mis mee.
Natuurlijk kunnen bepaalde zaken die bij autisme voorkomen wel echt een stoornis zijn, denk daarbij aan overgevoeligheid voor bepaalde soorten eten of geluid.
Natuurlijk kan je daaraan deelnemen, maar het vereist enig aanpassingsvermogen van de andere partij. Dat is vaak afwezig, en dan loop je inderdaad kansen mis om met die specifieke mensen te daten, of daar een baan van te krijgen of iets anders wat je nodig hebt. Dat is dan maar jammer. Niet iedereen zal je mogen in het leven, dat geldt niet alleen voor autisten. Hun verlies.quote:Op maandag 28 oktober 2024 16:07 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Complexe sociale interactie vormt een cruciaal element binnen gemeenschappen van mensen. Dat zie je bijvoorbeeld ook bij andere hoogontwikkelde zoogdieren, zoals dolfijnen, orka’s en orang-oetan’s. Mensen met autisme ontberen in meer of mindere mate het vermogen om effectief deel te kunnen nemen aan die complexe sociale interactie.
Tsja als je niet kan praten wordt het inderdaad erg lastig.quote:Je zou wellicht kunnen stellen dat als iedereen op dat gebied even (in)effectief zou functioneren dat er geen sprake meer is van een stoornis, maar die situatie is simpelweg geen realiteit. Mensen met autisme hebben significante deficiënties op het gebied sociale interactie, daarom is er sprake van een stoornis. Sterker nog, anders is er überhaupt geen sprake van een stoornis.
Daar komt bij dat dat mensen met een ASS van ernstmaat 2 of 3 (binnen de definities van de DSM V) ook echt niet zelfstandig kunnen functioneren. Velen met een ASS van ernstmaat 3 kunnen zelfs helemaal niet verbaal of non-verbaal communiceren. Zonder permanente ondersteuning zullen zij als gevolg van hun ASS volledig vastlopen in een zelfstandig leven.
Daarom ben ik toch echt van mening dat een ASS ook daadwerkelijk op zich een stoornis is, en dus niet alleen omdat mensen zonder een ASS veruit in de meerderheid zijn.
Maar deze hele discussie is iets waarvan je moet zeggen "agree to disagree". Jij mag vinden dat je iemand met autisme bent, een ander mag vinden dat hij een autist is. Ik vind het bij mijzelf afhangen van de situatie. Iedereen blij. Soort van.quote:Op maandag 28 oktober 2024 16:07 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Complexe sociale interactie vormt een cruciaal element binnen gemeenschappen van mensen. Dat zie je bijvoorbeeld ook bij andere hoogontwikkelde zoogdieren, zoals dolfijnen, orka’s en orang-oetan’s. Mensen met autisme ontberen in meer of mindere mate het vermogen om effectief deel te kunnen nemen aan die complexe sociale interactie.
Je zou wellicht kunnen stellen dat als iedereen op dat gebied even (in)effectief zou functioneren dat er geen sprake meer is van een stoornis, maar die situatie is simpelweg geen realiteit. Mensen met autisme hebben significante deficiënties op het gebied sociale interactie, daarom is er sprake van een stoornis. Sterker nog, anders is er überhaupt geen sprake van een stoornis.
Daar komt bij dat dat mensen met een ASS van ernstmaat 2 of 3 (binnen de definities van de DSM V) ook echt niet zelfstandig kunnen functioneren. Velen met een ASS van ernstmaat 3 kunnen zelfs helemaal niet verbaal of non-verbaal communiceren. Zonder permanente ondersteuning zullen zij als gevolg van hun ASS volledig vastlopen in een zelfstandig leven.
Daarom ben ik toch echt van mening dat een ASS ook daadwerkelijk op zich een stoornis is, en dus niet alleen omdat mensen zonder een ASS veruit in de meerderheid zijn.
Komt dat niet gewoon omdat je niet beter weet? Ik ben Kowloon, 41 jaar oud en al 41 jaar heb ik autisme. Er is geen Kowloon, en ook geen bloempjuh, zonder een ASS.quote:Op maandag 28 oktober 2024 08:19 schreef bloempjuh het volgende:
Ik vind ASS wel echt onderdeel van mijn identiteit. "Ik ben bloempjuh, autist, 40, woon samen met de leukste persoon die ik ken, ex-docent", zoiets is mijn introductie.
Zoveel ambiguďteit kan mijn autisme niet aan hoor. Wees duidelijk.quote:Op maandag 28 oktober 2024 17:25 schreef Troel het volgende:
Jij mag vinden dat je iemand met autisme bent, een ander mag vinden dat hij een autist is. Ik vind het bij mijzelf afhangen van de situatie. Iedereen blij. Soort van.
Ik zal het wat duidelijker omschrijven. In principe ben ik iemand met autisme, tenzij ik compleet overprikkeld ben en in standje autist sta, dan ben ik een autist. Normaal kan ik er prima mee om gaan en voelt het alsof ik autisme heb, maar als het mis gaat, dan voel ik me een autist. Dat komt omdat ik me dan naar voel doordat ik autisme heb en dan is het meer op mezelf schelden omdat ik faal ofzo. Zoiets. Duidelijk kan ik het niet maken. Maar het maakt wel duidelijk dat het voor iedereen anders isquote:Op maandag 28 oktober 2024 17:33 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Zoveel ambiguďteit kan mijn autisme niet aan hoor. Wees duidelijk.![]()
Serieus niet?quote:Op maandag 28 oktober 2024 11:53 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Met alleen 'ik ben autist en burnt-out' kom je er niet, nee. Mijn ASS-related-klachten zijn een voetnoot in mijn UWV-dossier. Iets met "cliënt raakt snel (over)vermoeid", ofzoiets.
Burn-out telt helemaal niet als diagnose/klacht, geloof ik. Echt stom.
Ik ben met mijn uitkeringsaanvraag nu helaas ook aangekomen bij het onderdeel “dan een paar jaar procederen”.quote:Op maandag 28 oktober 2024 11:28 schreef bloempjuh het volgende:
Door UWV? Ziektewet, WIA aanvragen, dan een paar jaar procederen (optioneel, in mijn geval omdat verzekeringsarts mijn halve medisch dossier 'niet doorslaggevend' vond en de rechter uiteindelijk wel). En nu moet ik elk jaar 'bewijzen' dat mijn autisme nog niet over is.
Aha, dat is ook nog een interessant onderscheid. Zo kan je het ook bekijken ja.quote:Op maandag 28 oktober 2024 17:36 schreef Troel het volgende:
Ik zal het wat duidelijker omschrijven. In principe ben ik iemand met autisme, tenzij ik compleet overprikkeld ben en in standje autist sta, dan ben ik een autist. Normaal kan ik er prima mee om gaan en voelt het alsof ik autisme heb, maar als het mis gaat, dan voel ik me een autist. Dat komt omdat ik me dan naar voel doordat ik autisme heb en dan is het meer op mezelf schelden omdat ik faal ofzo. Zoiets. Duidelijk kan ik het niet maken. Maar het maakt wel duidelijk dat het voor iedereen anders is
Er zit een groot verschil tussen erkenning door de medische wetenschap en erkenning door het UWV. Zie bijvoorbeeld ook het jarenlange gedonder waar mensen met ME/CVS of Q-koorts mee te maken hebben gehad en nog steeds hebben.quote:Op maandag 28 oktober 2024 17:36 schreef Natalie het volgende:
Serieus niet?
Dacht dat een burn-out intussen als ziektebeeld werd erkend.
Probeer met 'iets vaags' zoals endometriose of fybromialgie maar eens een WIA te krijgen, dat is ook bijna niet te doen.quote:Op maandag 28 oktober 2024 17:52 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Er zit een groot verschil tussen erkenning door de medische wetenschap en erkenning door het UWV. Zie bijvoorbeeld ook het jarenlange gedonder waar mensen met ME/CVS of Q-koorts mee te maken hebben gehad en nog steeds hebben.
Sorry dat je dat moet doormaken, is écht frusterend.quote:Op maandag 28 oktober 2024 17:42 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Ik ben met mijn uitkeringsaanvraag nu helaas ook aangekomen bij het onderdeel “dan een paar jaar procederen”.
Dat laatste hoor ik overigens ook wel vaker, een kennis van mij wordt ook al minstens 15 jaar ieder jaar gebeld met de vraag of zijn autisme al over is.
Het is een hopeloze instantie wat dat betreft. Ben gestopt met ze. Het heeft geen zin.quote:Op maandag 28 oktober 2024 17:52 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Er zit een groot verschil tussen erkenning door de medische wetenschap en erkenning door het UWV. Zie bijvoorbeeld ook het jarenlange gedonder waar mensen met ME/CVS of Q-koorts mee te maken hebben gehad en nog steeds hebben.
Voor mij juist het moment om tot rust te komen van het werken.quote:Op zondag 22 december 2024 20:21 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Hoe komen jullie de kerstvakantie door? Twee weken geen structuur en veel 'vrije tijd' is niet fijn. Veel dingen gaan ook niet door deze weken of wijken af. Ik had ook eigenlijk de afgelopen weken nergens zin in (uitgekeken op hobby's, werk stom en niet echt meekunnen in de maatschappij) en zit/zat ik een dip waardoor mijn huishouden totaal een puinzooi is geworden en alleen al de gedachten aan schoonmaken, de was en opruimen nieuwe stress geeft maar moet er toch aan geloven anders nog meer onrust in hoofd. Dus van een uitgeruste vakantie hier helaas geen sprake vrees ik, kan niet echt 'genieten' van vakantie. En als ik niks doe stort ik januari helemaal in vrees ik. Merk dat ik de kerstdagen elk jaar minder leuk ga vinden met oud/nieuwjaar als dieptepunt.
Dat kon ik vroeger ook, dagenlang hetzelfde. Maar merk nu dat na een dag Netflixen ik de volgende dag daar geen zin meer in heb, ook al zit ik goed in een serie. Deze dagen zijn al structuurloos en ook dor de spreiding van feedtsgen moet je soms toch met wat dingen rekening houden of voorbereiden. Ik ben in mijn hoofd nu alweer bezig met 'slechts' volgende week vrijdag als de vakantie weer voorbij is.. ik moest ook vrij nemen van mijn werk dus had niet echt een keuze. En dan de combi dat mijn huishouden al een puinhoop was helpt niet echt mee.quote:Op dinsdag 24 december 2024 10:04 schreef bloempjuh het volgende:
Kerstvakantie = 18 uur per dag gamen.
Buiten mijn game is de wereld een chaos en is er teveel gedoe. Dus ik vlucht naar Pelican Town (Stardew Valley)!
Dat is zo ongeveer precies waar mijn ambulant begeleider bij helpt. Via WMO, zorg in natura, organisatie werkt heel lokaal in 073 en omgeving.quote:Op zondag 9 februari 2025 13:45 schreef Z het volgende:
Mijn dochter heeft autisme. Ze is 18 jaar en in principe gaat het goed met haar. Ze gaat goed op haar opleiding, ze loopt stage, ze sport veel en leeft gezond, et cetera. Zoals het gaat bij veel autisten heeft ze wel flink wat 'gewoontes' (dwangmatigheden). Die dwangmatigheden beginnen haar en ons een beetje in de weg te zitten. Ze heeft een enorme focus op gezondheid dat enige 'spontaniteit' en lol langzaam een beetje uit haar leven verdwijnt. Ze is ook een beetje allenig, ze heeft wel wat vrienden maar daar doet ze niet heel veel mee. Ze hangt enorm aan ons. En ze moet, omdat ze 18 is, een aantal zaken regelen maar dat wil ze niet en wij als ouders krijgen haar daar ook lastig in mee. We overhaasten niks, we laten haar lekker haar gang gaan maar we proberen haar wel te motiveren om zich te ontwikkelen. Die ontwikkeling heeft er altijd ingezeten maar wel op haar tempo. We zouden haar in contact brengen met iemand die haar helpt wat zaken te regelen zoals: een baantje zoeken, inschrijven voor een huis, wisselen van sportschoolabonnement, de bank bellen om een rekening te sluiten (dat soort dingen). Kunnen wij ook doen maar we vinden dat ze zich daar wat in moet ontwikkelen. Zijn er specialisten die dat doen? Weten jullie dat? En verder zouden we haar wat meer sociale dingen laten doen. Dat wil ze zelf ook graag. Maar we weten niet zo goed wat? Hebben jullie daar wellicht wat ideeën bij of zijn er instanties die haar daarbij kunnen helpen?
Ambulante begeleiding, gaat via de wmo in je gemeente.quote:Op zondag 9 februari 2025 13:45 schreef Z het volgende:
Mijn dochter heeft autisme. Ze is 18 jaar en in principe gaat het goed met haar. Ze gaat goed op haar opleiding, ze loopt stage, ze sport veel en leeft gezond, et cetera. Zoals het gaat bij veel autisten heeft ze wel flink wat 'gewoontes' (dwangmatigheden). Die dwangmatigheden beginnen haar en ons een beetje in de weg te zitten. Ze heeft een enorme focus op gezondheid dat enige 'spontaniteit' en lol langzaam een beetje uit haar leven verdwijnt. Ze is ook een beetje allenig, ze heeft wel wat vrienden maar daar doet ze niet heel veel mee. Ze hangt enorm aan ons. En ze moet, omdat ze 18 is, een aantal zaken regelen maar dat wil ze niet en wij als ouders krijgen haar daar ook lastig in mee. We overhaasten niks, we laten haar lekker haar gang gaan maar we proberen haar wel te motiveren om zich te ontwikkelen. Die ontwikkeling heeft er altijd ingezeten maar wel op haar tempo. We zouden haar in contact brengen met iemand die haar helpt wat zaken te regelen zoals: een baantje zoeken, inschrijven voor een huis, wisselen van sportschoolabonnement, de bank bellen om een rekening te sluiten (dat soort dingen). Kunnen wij ook doen maar we vinden dat ze zich daar wat in moet ontwikkelen. Zijn er specialisten die dat doen? Weten jullie dat? En verder zouden we haar wat meer sociale dingen laten doen. Dat wil ze zelf ook graag. Maar we weten niet zo goed wat? Hebben jullie daar wellicht wat ideeën bij of zijn er instanties die haar daarbij kunnen helpen?
Dat denk ik ook wel. Het zijn echt geen rare wensen/doelen, denk ik.quote:Op zondag 9 februari 2025 17:30 schreef Z het volgende:
Dat moet dan in A'dam ook wel lukken. Ik ga op zoek.
Als ze je vragen of je woensdag weer kan komen werken, zou dat dan niet betekenen dat ze wel degelijk blij zijn met het werk dat je doet?quote:Op maandag 16 juni 2025 12:57 schreef summer2bird het volgende:
Kick, even spuien.
Ik zit nu in het trappenhuis van mijn werk te janken
Gelukkig is het nu pauze en hebben ze toch nooit door of ik niet in de kantine ben oid.
Ik weet het echt niet meer hoor, heb zoveel werkplekken gepeobeerd en overal loop ik vast.
Deze werkplek begon ook goed, maar nu zijn er weer veel wisselingen geweest en weet ik ook niet meer wie ik nog kan vertrouwen en wie niet.
Werk blijft iets wat mijn energie compleet opeet, ik werk 2x 3 uur per week en opbouwen lijkt een berg ter grootte van Mount Everest te zijn.
Net ook weer, gevraagd of ik woensdag ook kan werken, ja gezegd maar compleet overdonderd en de tranen komen alweer.
Waarom kan ik niet normaal zijn.
Het ergste is nog dat het niet eens echt werk is, ik ben 100% afgekeurd en werk op dagbesteding basis in een fabriek. En nog lukt het nauwelijks.
Mijn begeleider opperde om het werken compleet te staken maar ik kom uit een familie waar niet werken gelijk staat als een stuk stront zijn dus blijf ik aansukkelen.
Gelezen, dikke knuffel!quote:
Ik vind dat je het helder hebt geschreven @Troel!quote:Op maandag 16 juni 2025 13:18 schreef Troel het volgende:
[..]
Gelezen, dikke knuffel!
Als ik een ding zou moeten benoemen wat ik de laatste jaren geleerd heb dan is het wel om aan mijzelf te denken en niet aan wat anderen van mij denken. En dat is heel moeilijk en lukt niet altijd.
Hoe mensen jou zien zegt vooral iets over die mensen. Niet over jou. Het feit dat jij ondanks dat je er zwaar ongelukkig van wordt en het niet hoeft toch blijft werken siert je. Maar vergeet niet dat je jezelf daardoor compleet wegcijfert. Misschien is je hele leven wel net een stukje vrolijker als je wel stopt? Kun je eens met je begeleider daar naar kijken? Dat jullie misschien simpelweg een lijstje maken? Want alle energie die je niet kwijt raakt aan zoiets, kun je aan wat anders besteden. Misschien is er wel een leuke vrijwilligersfunctie waar je op kan bloeien en waar je veel meer kan betekenen voor de wereld dan met wat je nu doet, zonder al die extra energie omdat het eigenlijk niet gaat.
En ik hoop maar dat je dit kunt begrijpen, want het kan mogelijk warrig overkomen vanwege mijn medicatie. Mocht je thet niet snappen, dan lig het in ieder geval niet aan jou!
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |