quote:Op vrijdag 15 april 2022 15:33 schreef Slumlord. het volgende:
Geen autisten meer op FOK!?
Kickje dan maar.
Ik ga nu een traject beginnen om een coach geregeld te krijgen. Hebben jullie ervaring met een coach? Is dat wat? Hielp dat?
quote:Op vrijdag 15 april 2022 15:48 schreef bloempjuh het volgende:
Zeker wel autisten hier!
Ik heb een ambulant begeleider (WMO). Zij helpt me met "hoe geef ik grenzen aan?", huishoudschema's (na drie jaar nog steeds 'work in progress', weekplanningen, 'hoe zorg ik dat ik gezond genoeg eet?', vrienden maken/behouden.. dat soort dingen.
Ze is een beetje de volwassene die ik zelf niet in me heb. Superfijn.
quote:Op vrijdag 15 april 2022 15:50 schreef Nijna het volgende:
Uh ja hoor, ik ben er wel .
Wij hebben begeleiding, dochter heeft een begeleidster en ik heb een begeleidster waar ik om de week even kan ventileren en dingen mee kan bespreken waar ik tegenaan loop.
Dit heb ik naast gesprekken met een psycholoog.
quote:
Dacht in het begin ook dat ik het prima zou vinden, en heb genoeg hobby's om mezelf te vermaken enz, maar merk dat je als mens toch ook gewoon echt de behoefte hebt aan sociaal en fysiek contactquote:Op zaterdag 16 april 2022 15:16 schreef bloempjuh het volgende:
Kan het kloppen dat er onder autisten een redelijk grote groep is van mensen die het afgelopen twee jaar (op alle ellende in de wereld na) mákkelijker zijn gaan vinden? Ikzelf vind het wel fijn dat ik nergens handen hoefde te schudden, niet naar cirkelfeestjes hoefde/kon en niet hoefde te knuffelen met soort-van-vrienden.
Jaaaa!quote:Op maandag 18 april 2022 14:35 schreef Tyranoesauroes het volgende:
[..]
Dacht in het begin ook dat ik het prima zou vinden, en heb genoeg hobby's om mezelf te vermaken enz, maar merk dat je als mens toch ook gewoon echt de behoefte hebt aan sociaal en fysiek contact
1,5 meter samenleving mogen ze er van mij inhouden, net zoals het verbannen van zoenen bij begroetingen bij mensen die je maar half kent. FUCK OFFFFFF ik ken je niet
Ook de Zoom en Teams meetings mogen ze verbannen naar de mars (zodat Elon Musk 'm kan ophalen). De irritante micro-vertragingen, het blikkerige geluid en het feit dat je elkaar maar heel beperkt ziet, en dan ook nog die lelijke compressie van het beeld......geef mij gewoon een echt face-to-face gesprek zonder dat ik je goed aankijk
Eigenlijk is dat wat ik me afvraag. Ik denk eerlijk gezegd niet dat hij doorheeft dat mensen naar hem kijken. Ik kan me voorstellen dat het pijnlijk is om zoiets te horen. Ik zal hem vragen of hij zulke dingen zou willen weten.quote:Op maandag 18 april 2022 16:44 schreef Nijna het volgende:
[..]
Jaaaa!
@:Mevrouw_voor_jou
Denk je dat hij zich ongemakkelijk voelt doordat andere volwassenen naar hem kijken? Ik heb geen idee hoe hij is, dus ook niet hoe hij het zou vinden als je hem er bewust van zou maken.
Kan je hem vragen hoe hij het zou vinden als je hem er op zou aanspreken?
Ik zou dan denk ik uitleggen dat sommige activiteiten alleen voor kinderen zijn. Maar het zou ook kunnen dat je hem dan heel ongemakkelijk maakt omdat hij het eigenlijk nooit zo doorhad en dan wel.
Geen wijze raad dus eigenlijk.
En voor je volgende vraag... is het erg dat hij die finesse mist?
Wat zou het hem opleveren?
Ik heb de afgelopen 10 jaar ervaring met hulp van achtereenvolgens psycholoog van de universiteit, een zelfstandige coach, nog een andere zelfstandige coach, een psycholoog, nog een andere psycholoog en een ambulant begeleider. Ik heb er goede ervaringen mee. Ik heb er zelf veel van geleerd en merk bijvoorbeeld dat de sociale omgang mij makkelijker afgaat. Ook mensen in mijn omgeving zeggen dat ze duidelijk verbetering merken.quote:Op vrijdag 15 april 2022 15:33 schreef Slumlord. het volgende:
Geen autisten meer op FOK!?
Kickje dan maar.
Ik ga nu een traject beginnen om een coach geregeld te krijgen. Hebben jullie ervaring met een coach? Is dat wat? Hielp dat?
Ik vind het juist wel wat lastig dat de formaliteiten steeds wijzigen. Vroeger handen schudden en knuffelen, dus dat had ik mij braaf aangeleerd. Tijdens de COVID-19-pandemie waren boksen en ellebogen ineens gebruikelijk. Maar nu de maatregelen tegen de verspreiding van COVID-19 afgeschaft zijn schudden sommige mensen handen, anderen geven een boks en weer anderen houden nog vast aan ellebogen.quote:Op zaterdag 16 april 2022 15:16 schreef bloempjuh het volgende:
Theorietje, maar kan er helemaal naast zitten:
Kan het kloppen dat er onder autisten een redelijk grote groep is van mensen die het afgelopen twee jaar (op alle ellende in de wereld na) mákkelijker zijn gaan vinden? Ikzelf vind het wel fijn dat ik nergens handen hoefde te schudden, niet naar cirkelfeestjes hoefde/kon en niet hoefde te knuffelen met soort-van-vrienden.
Dat wijzigen van die formaliteiten idd, kan er nachtenlang over nadenken en druk maken als ik ergens heen ga.quote:Op dinsdag 19 april 2022 19:43 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Ik vind het juist wel wat lastig dat de formaliteiten steeds wijzigen. Vroeger handen schudden en knuffelen, dus dat had ik mij braaf aangeleerd. Tijdens de COVID-19-pandemie waren boksen en ellebogen ineens gebruikelijk. Maar nu de maatregelen tegen de verspreiding van COVID-19 afgeschaft zijn schudden sommige mensen handen, anderen geven een boks en weer anderen houden nog vast aan ellebogen.
Ook vond ik het lastig dat er helemaal geen feestje, borrels of andere bijeenkomsten werden georganiseerd. Ik vind het zelf lastig om contact met anderen te onderhouden, dus door anderen georganiseerde bijeenkomsten waren voor mij altijd een uitkomst om toch nog wat sociale contact te hebben. Tijdens de COVID-19-pandemie heb ik gehad dat ik meerdere weken achter elkaar met helemaal niemand sprak of gezellig was.
Thanks man. Duidelijke post. En dat van schema’s ken ik wel. Lange/uitgebreide (gesproken) teksten vergeet ik ook snel.quote:Op dinsdag 19 april 2022 19:27 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Ik heb de afgelopen 10 jaar ervaring met hulp van achtereenvolgens psycholoog van de universiteit, een zelfstandige coach, nog een andere zelfstandige coach, een psycholoog, nog een andere psycholoog en een ambulant begeleider. Ik heb er goede ervaringen mee. Ik heb er zelf veel van geleerd en merk bijvoorbeeld dat de sociale omgang mij makkelijker afgaat. Ook mensen in mijn omgeving zeggen dat ze duidelijk verbetering merken.
Met de zelfstandige coaches heb ik de beste ervaringen, zij hebben de meeste flexibiliteit. Ik ben zelf vrij lang van stof omdat ik langzaam praat en zorgvuldig formuleer dus bij de psycholoog kom ik vaak tijd (afspraak duurt dan meestal 45 tot 60 minuten) tekort. Met mijn zelfstandige coaches heb ik sessies gehad van 120 tot 150 minuten gehad.
Verder is het belangrijk om uit te vinden welke wijze van ondersteuning het best bij jou werkt. Zo heb ik zelf graag dat er met schema's (stroomdiagrammen en blokschema's) en plaatjes wordt gewerkt omdat ik die veel beter kan onthouden dan gesproken en geschreven informatie. Verder heb ik bijvoorbeeld wel eens ademhalingsoefeningen gedaan, maar dat werkte juist helemaal niet goed bij mij. Zorg dus dat je samen met je coach/psycholoog/et cetera verschillende aanpakken probeert om te ontdekken wat het beste bij jou past.
Ik vond mijzelf lange tijd redelijk sociaal vaardig. Voordat ik mijn diagnose ASS heb gekregen vulde ik uit nieuwsgierigheid wel eens een ASS-test in, maar daar scoorde ik nooit echt hoog bij omdat ik van mijzelf dacht dat ik redelijk sociaal vaardig was. Pas na mijn diagnose ASS ben ik mij meer gaan realiseren dat ik toch niet zo redelijk sociaal vaardig ben als ik altijd heb gedacht. Toen werd het mij namelijk pas duidelijk wat meer neurotypische mensen als sociaal vaardig zien.quote:Op maandag 18 april 2022 17:06 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Eigenlijk is dat wat ik me afvraag. Ik denk eerlijk gezegd niet dat hij doorheeft dat mensen naar hem kijken. Ik kan me voorstellen dat het pijnlijk is om zoiets te horen. Ik zal hem vragen of hij zulke dingen zou willen weten.
Is het erg dat hij de finesse mist? Het heeft wel gevolgen voor hem. Er zijn mensen die niet meer met hem omgaan, zelf heb ik ook niet altijd de energie ervoor.
Ik denk dat het situaties zijn die te voorkomen zijn. Ik denk dat hij sociaal ook vaardiger zou kunnen worden als hij dat zou willen. Alleen vind hij zichzelf dus al erg vaardig.
Nee, een zelfstandige coach wordt niet vergoed. Wel boden mijn twee zelfstandige coaches de mogelijkheid het tarief aan te passen aan je financiële draagkracht. Overigens vond ik de hulp van andere zorgverleners qua inhoud net zo goed, alleen zijn zij qua tijd aan meer regels gebonden doordat die hulp wel wordt vergoed door de zorgverzekeraar of de gemeente. Mijn huidige ambulant begeleider wordt betaald door de gemeente, en daar ben ik ook heel tevreden over.quote:Op dinsdag 19 april 2022 21:50 schreef Slumlord. het volgende:
[..]
Thanks man. Duidelijke post. En dat van schema’s ken ik wel. Lange/uitgebreide (gesproken) teksten vergeet ik ook snel.
Ik denk dat ik richting een ambulant begeleider ga. Ik heb geen idee, ik laat het allemaal over me heen komen en zie het wel.
Zelfstandige coaches wordt toch niet vergoed?
Wat heeft ertoe geleid bij psycho-educatie dat je nu je diagnose hebt geaccepteerd?quote:Op vrijdag 1 juli 2022 17:25 schreef Medusa666 het volgende:
Ik heb mijn diagnose eindelijk na 4 jaar geaccepteerd door psycho educatie die ik onlangs heb gekregen.
Nee, niet in die zin. Ik zet vooral prioriteiten als het gaat om afspraken/uitjes. Na werk of sociaal uitje heb ik de volgende dag wat tijd nodig om te ontprikkelen/bij te komen. Ik weeg dus af wat voor mij belangrijk is voordat ik toezeg ergens bij te zijn.quote:Hebben jullie ook dat jullie nadenken over het doel van iedere situatie bij sociaal contact of die energie kosten? En zodra je het doel niet weet of er is onduidelijkheid, dan voel jij je niet veilig, omdat je niet de beweegredenen weet van een ander zoiets?
Goede vraag..quote:Op maandag 25 juli 2022 20:37 schreef Celestien het volgende:
[..]
Wat heeft ertoe geleid bij psycho-educatie dat je nu je diagnose hebt geaccepteerd?
[..
Hm goede tip welquote:Op maandag 25 juli 2022 20:37 schreef Celestien het volgende:
Nee, niet in die zin. Ik zet vooral prioriteiten als het gaat om afspraken/uitjes. Na werk of sociaal uitje heb ik de volgende dag wat tijd nodig om te ontprikkelen/bij te komen. Ik weeg dus af wat voor mij belangrijk is voordat ik toezeg ergens bij te zijn.
Jazeker. Negatieve, energievretende mensen weer ik uit mijn leven.quote:Op vrijdag 1 juli 2022 17:25 schreef Medusa666 het volgende:
Ik heb mijn diagnose eindelijk na 4 jaar geaccepteerd door psycho educatie die ik onlangs heb gekregen.
Hebben jullie ook dat jullie nadenken over het doel van iedere situatie bij sociaal contact of die energie kosten? En zodra je het doel niet weet of er is onduidelijkheid, dan voel jij je niet veilig, omdat je niet de beweegredenen weet van een ander zoiets?
Je kan waarschijnlijk ook naar gebeurtenissen uit 't verleden kijken & begrijpen waarom 't destijds zo ging. Dat het een reden heeft dan sommige dingen zo ging. Alsmede dat ze nu anders zullen gaan omdat je jezelf beter snapt.quote:Op maandag 25 juli 2022 22:44 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Goede vraag..
Ik herkende mij bijna volledig in het handboek minder stress bij autisme die had gekregen van hen.
Ze gaven mij vooral uitleg over dat autisme echt enorm verschilt bij iedereen en dat je het niet aan de buitenkant kunt zien. Dat vond ik heel prettig om te horen.. en was ook een eye-opener..
En voor de rest legden zij gewoon uit… hoe het werkte in mijn brein. Dat ik wel alles kan bereiken wat ik wil en daarin zelfs juist heel goed kan presteren (zoals op werk in de horeca!) door hyperfocus, maar ook dat ik altijd een soort “aanloopje” nodig heb en ook niet teveel nieuwe dingen tegelijkertijd kan hebben.
En zo legden ze nog meer klachten uit die ik had/ hoe het in mijn brein werkt en hoe dit zich persoonlijk bij mij uit in het dagelijks leven.
Deze kennis van hen heeft mij geholpen om klachten te voorkomen/ zien aan te komen en ze eerder te accepteren, in plaats van kwaad op mezelf te worden dat iets weer niet is gelukt.. of dat ik mezelf lui vind terwijl ik dat niet ben.
Ja klopt helemaal Ik begrijp nu waarom ik mij zo vaak depressief voelde als iets niet lukte, doordat ik niet goed kan schakelen van de ene taak of situatie naar de andere taak of situatie en waarom ik toch een beetje aparter ben soms dan anderen, maar dat dit ook weer zijn voordelen heeft in mijn gevalquote:Op zaterdag 30 juli 2022 21:04 schreef Celestien het volgende:
[..]
Je kan waarschijnlijk ook naar gebeurtenissen uit 't verleden kijken & begrijpen waarom 't destijds zo ging. Dat het een reden heeft dan sommige dingen zo ging. Alsmede dat ze nu anders zullen gaan omdat je jezelf beter snapt.
Depressief ben ik gelukkig nooit geweest. Dat lijkt me zó rot. Burn-out? Ja, dat wel. Behoorlijke ook. Bij de eerste - nog lang voor de diagnose - heeft zeker een jaar geduurd, wel langer incl opkrabbelen. Je weet dat het niet lekker loopt, maar je kunt de vinger er niet op leggen. Heeft me zowel m'n relatie als vrienden gekost. De tweede - recent - ging mede door goede begeleiding, er- en herkenning sneller weer de goede kant opquote:Op zaterdag 27 augustus 2022 07:41 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Ja klopt helemaal Ik begrijp nu waarom ik mij zo vaak depressief voelde als iets niet lukte, doordat ik niet goed kan schakelen van de ene taak of situatie naar de andere taak of situatie en waarom ik toch een beetje aparter ben soms dan anderen, maar dat dit ook weer zijn voordelen heeft in mijn geval
Waarom doen mensen wat ze doen? Wat beweegt iemand? Superinteressant! En ook: wat kan ik van een ander leren zodat ik beter om kan gaan met bepaalde situaties?quote:Het scheelt dat mijn interesse ligt in mensen.. waardoor ik heel goed ben in afkijken en nadoen van anderen.. en alleen de goede kanten van iemand waar ik tegen opkijk probeer over te nemen. Daardoor heb ik op dit moment geen grote moeite meer op sociaal gebied en vinden nu veel mensen mij vaak juist heel aardig..
Wat goed van je! En dat je ook goed weet wat je energie geeft. Leren omgaan met wat je gegeven is, is niet altijd makkelijk, maar zo te horen heb je jezelf geaccepteerdquote:Ik vind mijn hyperfocus ook weer erg prettig, omdat ik wel echt intens kan genieten van dingen en taken bovengemiddeld en goed kan uitvoeren. Dus ik probeer mijn autisme nu juist in mijn voordeel te laten werken, nu ik een beetje begrijp hoe het bij mij werkt
Herkenbaar. Licht en geluid worden aan 't einde van de dag ook moeilijk voor mij. Heb een koptelefoon met ANC & een donkere zonnebril. De laatste zelfs voor binnen als het te licht is.quote:Wat mij het meest stoort aan mijn autisme zijn dat ik erg last heb van geluiden wanneer ik overprikkelt ben etc. En tegen drukte. Maar ik wist voorheen niet eens dat dit overprikkeling was.. en dacht eerder “O dit is weer zo’n depressief kutmoment van mezelf” maar dit was al die tijd gewoon overprikkeling door geluiden en drukte en minder slaap, dus ik weet nu dat ik deze dingen beter niet teveel moet opzoeken en mezelf ervoor moet monitoren.
Gewenning helpt, maar als covid-19 langskomt en we zitten allemaal binnen, dan moeten we opnieuw overal aan wennen. Da's het nadeelquote:Helemaal prikkels vermijden lost trouwens ook niks op. Geleerd dat je ook juist aan prikkels kan wennen, maar dan in stapjes Maar een bepaalde gevoeligheid blijft altijd.. en ik kijk wat er waard is of oplevert om bepaalde prikkels wel op te zoeken.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |