ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #153 het is lente

Ik word echt gewoon gestoord dat alles op mij wordt gegooid en dat ik zelf maar ff hulp moet gaan zoeken.
Continu aannames die kloppen en gedraai om altijd mij de schuld te geven wordt ik wel zat.

Excuses... mijn punt is, dat er elke gezeik is, tot dat ik verander en tot dat het bij hen in de smaak valt. Aanpassen is niet moeilijk, maar aanpassen bij iemand die telkens de regels veranderd en tot het in de smaak valt is gewoon bullshit.

[ Bericht 35% gewijzigd door DisneyXDEE op 01-10-2022 23:57:21 ]

quote:

Op zondag 2 oktober 2022 09:14 schreef Nijna het volgende:

[..]
Je klinkt behoorlijk boos?

Ik praat hierover school.

Ja in principe wel, omdat er gewoon moeilijk wordt gedaan om niks en dat ik elke hun dansje moet doen om dingen te kunnen doen, want anders kunnen bepaalde dingen niet. Met andere woorden het wordt mij weer moeilijk gemaakt. Alles wordt zo gedraaid dat het aan mij ligt.

Beetje hetzelfde als dat je aangifte doet en jij de gevangenis in moet, omdat je aangifte hebt gedaan. Praten heeft geen nut, want het wordt toch weer verdraaid en dit moet ik nog 4 jaar doen.

Herkennen jullie ook dat jullie door het autisme meer gaan invullen voor een ander (omdat je gewoon niét kan begrijpen dat mensen eenmaal op een bepaalde manier denken) en dat jullie aantrokken voelen tot mensen die een bepaalde vastigheid voor je bieden en die wel weer heel heel lief en behulpzaam zijn?

quote:

Op maandag 3 oktober 2022 10:56 schreef Nijna het volgende:

[..]
Ik vul wel regelmatig dingen in voor een ander. Ik weet niet of dat persé autismegerelateerd is, volgens mijn man kan dat ook samenhangen met intelligentie.
Niet begrijpen dat anderen op een andere manier denken.

Oké, en met welke vorm van intelligentie dan? EQ ofzo?

Ik weet niet, ik vind dat mensen zonder autisme juist vaak wat egoïstischer en egocentrischer zijn, dan mensen met autisme, alleen weten ze deze veel beter te verbloemen ofzo.

-

[ Bericht 48% gewijzigd door GwanGwaa op 03-10-2022 18:05:46 ]

quote:

Op zondag 2 oktober 2022 22:42 schreef Medusa666 het volgende:
Herkennen jullie ook dat jullie door het autisme meer gaan invullen voor een ander (omdat je gewoon niét kan begrijpen dat mensen eenmaal op een bepaalde manier denken) en dat jullie aantrokken voelen tot mensen die een bepaalde vastigheid voor je bieden en die wel weer heel heel lief en behulpzaam zijn?

Ja, dat invullen is bij mij ook welbekend. Zou dat veel voorkomen bij autisme?

quote:

Op maandag 3 oktober 2022 17:58 schreef GwanGwaa het volgende:

[..]
Ja, dat invullen is bij mij ook welbekend. Zou dat veel voorkomen bij autisme?

Heb jij zelf autisme? En ja geen idee..

quote:

Op vrijdag 30 september 2022 14:19 schreef eudaemonia het volgende:

[..]
Dat er teveel te doen is, dat er teveel gedaan moet worden, dat er teveel afleiding is, dat er te weinig tijd is voor de dingen, te veel keuzes, dat er teveel onzekerheden zijn, dat je teveel druk maakt om de dingen die er kunnen gebeuren, of soms gewoon dat het moment te intens is, dat je teveel alle details ziet, hoort en voelt. Soms zou ik willen dat er een pauzeknop op het leven zou bestaan

Ja.
Kort en eerlijk antwoord.

Gelukkig gaat het op veel vlakken nu beter sinds ik medicatie slik.

quote:

Op maandag 3 oktober 2022 18:17 schreef Medusa666 het volgende:

[..]
Heb jij zelf autisme? En ja geen idee..

Ja, in 2011 is dat vastgesteld.
Niet verwonderlijk, want het zit in de familie.

Ben jij/zijn jullie trouwens (ook) bekend met eetproblematiek?
Ik heb ruim een kwart eeuw een eetstoornis gehad en ben sinds een jaar in herstel. Daar ben ik heel dankbaar voor, want ik was er bijna aan overleden. (Orgaanuitval)

quote:

Op maandag 3 oktober 2022 18:53 schreef GwanGwaa het volgende:

[..]
Ja, in 2011 is dat vastgesteld.
Niet verwonderlijk, want het zit in de familie.

Ben jij/zijn jullie trouwens (ook) bekend met eetproblematiek?
Ik heb ruim een kwart eeuw een eetstoornis gehad en ben sinds een jaar in herstel. Daar ben ik heel dankbaar voor, want ik was er bijna aan overleden. (Orgaanuitval)

Huisgenootje van mij had idd autisme en eetstoornis/ problematiek, die hand in hand samen gingen met die behoefte naar voorspelbaarheid en controle in voeding.

Ik zelf niet gelukkig.. maar moet wel heftig zijn geweest voor je. Heel sterk dat het bij jou iig is verbeterd

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2022 10:29 schreef Nijna het volgende:

[..]

@:GwanGwaa, ik heb geen eetproblematiek. Maar ik hoor het wel vaker.
Knap dat je in herstel bent, eetstoornissen zijn nogal hardnekkig als ik het goed begrijp.

Zijn er hier mensen die methylfenidaat slikken? Ik hoorde laatst iemand zeggen dat dat zo wonderlijk goed werkt op de prikkels. Maar diegene heeft adhd, ik vraag me af of dat niet nog iets zou kunnen zijn bij ass.

Ik heb Ritalin geslikt, omdat ik ook adhd heb. Hartstikke hyper en anorectisch werd ik ervan. Ook depri en agressief. Ik vind het naar spul. Bij mijn vriend werkte het evenmin.

Ja, eetstoornissen zijn heel hardnekkig, zeker wanneer je ze al zo lang hebt zoals ik.
In gedachten ben ik er nog steeds veel mee bezig, dat moet echt slijten. Maar in elk geval is mijn gezondheid nu goed en wil ik geen euthanasie meer. Mijn depressie is eindelijk weg.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2022 10:29 schreef Nijna het volgende:

[..]
Meer IQ. Ik schijn tegen hb aan te zitten, volgens mij man denk ik daardoor anders dan een groot deel van de mensheid...

Ik weet niet of mensen zonder autisme egoïstischer/egocentrischer zijn. Ik heb wel het idee dat ze zich lastig kunnen voorstellen dat iemand ander anders in elkaar zit (juist dat wat ze van ons zeggen...). En dat ze daarom verwachten dat wij wel even veranderen en flexibel zijn, zoiets.

Zou goed kunnen inderdaad.. dat laatste. Alleen kan je die link met het iq verder uitleggen?

Ik heb zelf namelijk vaak het gevoel dat mensen zonder autisme gewoon beter en sneller kunnen liegen en zodra ik dit merk ga ik er fel tegenin en merk ik dat ik beter wordt behandeld ( :’) ) en ze eindelijk meer open/ eerlijk worden tegenover mij.

Maar het is echt heel vermoeiend.

Ik heb nooit medicatie geslikt in relatie tot ASS, tot afgelopen najaar/winter. Het opbouwen was niet fijn: ik reageerde al naar op een heel lage dosis. Ben zeker een maand ziek geweest door de opbouw er van, maar toen ik eenmaal op niveau was namen die klachten langzaam af, en daarmee merkte ik ook snel hoe goed de medicatie z'n werk deed. Het leven voelt 'lichter' dan het ooit in m'n volwassen leven gedaan heeft.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2022 10:29 schreef Nijna het volgende:
Zijn er hier mensen die methylfenidaat slikken? Ik hoorde laatst iemand zeggen dat dat zo wonderlijk goed werkt op de prikkels. Maar diegene heeft adhd, ik vraag me af of dat niet nog iets zou kunnen zijn bij ass.
Ik heb het ooit een week of 2 geslikt, toen mijn behandelaar aan add dacht. En ik merkte dat ik wel veel makkelijker tot dingen kwam, wat doelgerichter. Maar kan me niet zo goed herinneren of en wat het deed op de prikkels, ik zat toen ook in een wat prikkelarmere omgeving...

Ik heb ADHD onoplettend type (vroeger ADD) naast m'n ASS en ik slik methylfenidaat. Zelf heb ik niet het idee dat het wat voor me doet qua prikkels, maar het probleem met dit soort medicatie is dat mensen er zo ontzettend verschillend op reageren. Dus het kan best dat het voor die persoon wel werkt.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2022 10:29 schreef Nijna het volgende:
Ik weet niet of mensen zonder autisme egoïstischer/egocentrischer zijn. Ik heb wel het idee dat ze zich lastig kunnen voorstellen dat iemand ander anders in elkaar zit (juist dat wat ze van ons zeggen...). En dat ze daarom verwachten dat wij wel even veranderen en flexibel zijn, zoiets.

Egoïsme en egocentrisme zijn twee heel verschillende dingen. Egoïsme betekent gericht zijn op eigen gewin, egocentrisme betekent een onvermogen om zich in iemand anders in te leven. Egocentrisme is dus juist een belangrijk kenmerk van ASS, egoïsme niet. Egocentrisme is voor mij zelf ook een van de duidelijkste kenmerken van mijn ASS.

Daaaag,

Ik schrijf ook graag mee. Afgelopen jaar de diagnose autisme gekregen. Hierdoor kan ik mijn continue ergernis wel beter plaatsen. Ik erger me heel erg regelmatig, tenzij ik alleen in mijn eigen huis ben en het stil is. Heel vermoeiend. Vroeger gaf ik mezelf er voor op mijn flikker en dacht ik: jezus, doe nou ff normaal. Nu denk ik: ahhhh, het is niet persee ergernis, het is de onvoorspelbaarheid en het feit dat ik in gedachten heb hoe iets “hoort”/ moet.
Ik heb ook een heel klein scala aan gevoelens die ik kan benoemen, en het meeste valt voor mij onder “geergerd” en boosheid. Als iemand vraagt hoe ik mij voel heb ik meestal geen idee, muv dus ergernis.
Herkennen mensen dit?

Dankjewel!

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 01:42 schreef Kowloon het volgende:

[..]
Egoïsme en egocentrisme zijn twee heel verschillende dingen. Egoïsme betekent gericht zijn op eigen gewin, egocentrisme betekent een onvermogen om zich in iemand anders in te leven. Egocentrisme is dus juist een belangrijk kenmerk van ASS, egoïsme niet. Egocentrisme is voor mij zelf ook een van de duidelijkste kenmerken van mijn ASS.

Ja klopt en dan vind ik dat mensen zonder autisme vaker egoïstisch kunnen zijn, maar dat is mijn observatie…

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 12:18 schreef Medusa666 het volgende:

[..]
Ja klopt en dan vind ik dat mensen zonder autisme vaker egoïstisch kunnen zijn, maar dat is mijn observatie…

Geen idee. Ik denk wel dat mensen met autisme minder/niet berekenend zijn tov mensen zonder autisme. Dus de intentie is sws anders.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 12:43 schreef Fokkiefokstra het volgende:

[..]
Geen idee. Ik denk wel dat mensen met autisme minder/niet berekenend zijn tov mensen zonder autisme. Dus de intentie is sws anders.

Ja precies. De mate waarop bepaalde mensen zonder autisme berekenend zijn vind ik echt verschrikkelijk.

Zijn trouwens ook mensen met autisme die berekenend kunnen zijn en egoïstisch, maar die kunnen het toch minder goed verbergen Lol

Ik dump even text om stoom los te laten.

Ik ben inmiddels 31, richting 32 en ik heb het gevoel dat ik achterwege iedereen val.
Momenteel heb ik een baan waar ik mij graag in vind, het is niet heel complex of uitdagend maar wel een top bedrijf dus ik blijf graag.
Sociaal voel ik mij gesloopt. Behalve een aantal verschillende dates heb ik nooit een vriendin gehad.
Ik had wel eens LAT's met buitenlandse meisjes wat ik leuk vond maar het is natuurlijk niet het echte ding als er niks ontwikkelt. Inmiddels word ik steeds onzichtbaarder.
Ondanks mijn inzet misluk ik heel vaak in het leven, of gebeurt er plotseling iets negatiefs zoals verwonding, maar ik kom langzaam verder. 4 stappen achteruit, 5 stappen vooruit.
Ik ben niet de meest doorsnede vent. Ik heb zeldzame interesses maar ik blijf mijzelf wel steeds verbeteren om opgewekter te voelen en mij tussen verschillende mensen te bevinden en interesse in hen te tonen.
Mensen tonen alleen bar weinig interesse in mij en laten zich graag afleiden door anderen die hun leven heel interessant presenteren. Het voelt alsof mensen vooral geinteresseerd zijn in je success, jouw pure sociale vaardigheden en wat je allemaal bezit. Voor mij duurt dat allemaal gewoon een stuk langer..
In mijn onhandigheid zeg ik soms wel eens iets dat ik niet of anders bedoel, alsof je hersenpan en sprekende vermogen eventjes scheiden op het slechtste moment.
Ik heb verschillende leuke fysieke hobbies beoefent dus ik zit zeker niet op mijn gat.
Ik heb al voor het grootste deel van mijn leven therapie gehad en hulp gezocht tot het niet meer verder kan.
Met moeite heb ik online vrienden weten te verzamelen en meetups georganiseerd dus ik kan het wel.
Als ik ook maar een klein negatief puntje in mijn leven bij anderen opnoem wijken ze sneller af bij mij maar ik zit niet te jammeren of overdrijven. Vind het wel jammer dat mentale lasten een taboo zijn omdat ''iedereen problemen heeft''.
Ik vroeg mij af of iemand hetzelfde ervaart want ik stroom soms over met gevoelens dat het nooit meer goed komt en mensen niks met mij te maken willen hebben en dat ik het beter maar kan loslaten.

(ik heb PDD, ADHD, langdurige despressies)

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 14:03 schreef Daashin het volgende:
Ik dump even text om stoom los te laten.

Ik ben inmiddels 31, richting 32 en ik heb het gevoel dat ik achterwege iedereen val.
Momenteel heb ik een baan waar ik mij graag in vind, het is niet heel complex of uitdagend maar wel een top bedrijf dus ik blijf graag.
Sociaal voel ik mij gesloopt. Behalve een aantal verschillende dates heb ik nooit een vriendin gehad.
Ik had wel eens LAT's met buitenlandse meisjes wat ik leuk vond maar het is natuurlijk niet het echte ding als er niks ontwikkelt. Inmiddels word ik steeds onzichtbaarder.
Ondanks mijn inzet misluk ik heel vaak in het leven, of gebeurt er plotseling iets negatiefs zoals verwonding, maar ik kom langzaam verder. 4 stappen achteruit, 5 stappen vooruit.
Ik ben niet de meest doorsnede vent. Ik heb zeldzame interesses maar ik blijf mijzelf wel steeds verbeteren om opgewekter te voelen en mij tussen verschillende mensen te bevinden en interesse in hen te tonen.
Mensen tonen alleen bar weinig interesse in mij en laten zich graag afleiden door anderen die hun leven heel interessant presenteren. Het voelt alsof mensen vooral geinteresseerd zijn in je success, jouw pure sociale vaardigheden en wat je allemaal bezit. Voor mij duurt dat allemaal gewoon een stuk langer..
In mijn onhandigheid zeg ik soms wel eens iets dat ik niet of anders bedoel, alsof je hersenpan en sprekende vermogen eventjes scheiden op het slechtste moment.
Ik heb verschillende leuke fysieke hobbies beoefent dus ik zit zeker niet op mijn gat.
Ik heb al voor het grootste deel van mijn leven therapie gehad en hulp gezocht tot het niet meer verder kan.
Met moeite heb ik online vrienden weten te verzamelen en meetups georganiseerd dus ik kan het wel.
Als ik ook maar een klein negatief puntje in mijn leven bij anderen opnoem wijken ze sneller af bij mij maar ik zit niet te jammeren of overdrijven. Vind het wel jammer dat mentale lasten een taboo zijn omdat ''iedereen problemen heeft''.
Ik vroeg mij af of iemand hetzelfde ervaart want ik stroom soms over met gevoelens dat het nooit meer goed komt en mensen niks met mij te maken willen hebben en dat ik het beter maar kan loslaten.

(ik heb PDD, ADHD, langdurige despressies)

Maar je hoeft ook niet zo snel te gaan als anderen. Jouw eigen tempo is prima.
Ik stroom ook regelmatig over met gevoelens, en dat is lastig. Maar de negatieve gedachten die je tegen jezelf zegt, zoals bijv: “het komt nooit meer goed en mensen willen niets met mij te maken hebben” zijn heel zwart-wit en allesbehalve helpend.
Misschien is de crux niet dat anderen jou accepteren, maar dat jij jezelf accepteert zoals je bent.
Je hebt ook veel goede dingen lopen, je werk waar je graag blijft, beweging en veel interesses. Boeiende mensen hebben vaak veel interesses.

[ Bericht 0% gewijzigd door Fokkiefokstra op 05-10-2022 15:16:33 (Typo) ]

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 12:14 schreef Fokkiefokstra het volgende:
Ik heb ook een heel klein scala aan gevoelens die ik kan benoemen, en het meeste valt voor mij onder “geergerd” en boosheid. Als iemand vraagt hoe ik mij voel heb ik meestal geen idee, muv dus ergernis.

Dat wordt alexithymie genoemd. Het is een term die gebruikt wordt voor een onvermogen om de eigen gevoelens te identificeren en te beschrijven.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 17:44 schreef Kowloon het volgende:

[..]
Dat wordt alexithymie genoemd. Het is een term die gebruikt wordt voor een onvermogen om de eigen gevoelens te identificeren en te beschrijven.

Bedankt, verhelderend!

Bedankt voor je reactie Fokkie, het helpt.

Het blijft gewoon aanvoelen dat ik een stuk uit mijn leven heb gemist en dat niet meer terug kan krijgen.
Ik word steeds ouder dus daarmee ook wanhopiger, een midlife crisis ga ik nu vanuit.
Misschien heb ik zelf toch minder met menselijk contact op basis van mijn ervaringen maar dat maakt mij niet minder eenzaam.
Ik probeer die innerlijke vlam aan te wapperen maar het blijft een uitdaging.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 14:03 schreef Daashin het volgende:
k ben niet de meest doorsnede vent. Ik heb zeldzame interesses maar ik blijf mijzelf wel steeds verbeteren om opgewekter te voelen en mij tussen verschillende mensen te bevinden en interesse in hen te tonen.
Mensen tonen alleen bar weinig interesse in mij en laten zich graag afleiden door anderen die hun leven heel interessant presenteren. Het voelt alsof mensen vooral geinteresseerd zijn in je success, jouw pure sociale vaardigheden en wat je allemaal bezit. Voor mij duurt dat allemaal gewoon een stuk langer..

In hoeverre lukt het jou om interesse te tonen en open te zijn naar anderen? Zowel om interesse te tonen in anderen (die dan in jouw ogen misschien wat minder interessante hobby's hebben) als wel de eigenschap om mensen mee te nemen naar jouw wereld / hobby's die buiten hun eigen beleving staat?

Kijk, soms gaat het gewoon niet lukken (small-talk en ASS, een hopeloze combinatie ), maar merk bij mezelf dat als je eerst interesse toont in een ander, dat de ander ook veel receptiever is voor jouw eigen interesses. En probeer het dan niet teveel in moeilijke details of droge informatie hangen, maar maak er een levendig verhaal van, dan kan bijna alles wel interessant worden. in my humble opinion.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 14:03 schreef Daashin het volgende:
Ik vroeg mij af of iemand hetzelfde ervaart want ik stroom soms over met gevoelens dat het nooit meer goed komt en mensen niks met mij te maken willen hebben en dat ik het beter maar kan loslaten.

Yes ik herken het gevoel heel goed, en soms is het gewoon heel kut. Maar ik zou zeggen, accepteer die negatieve gevoelens die er zijn, probeer het een plekje te geven, maar wees alsjeblieft wat aardiger voor jezelf. Kijk die negativiteit straal waarschijnlijk je ook onbewust uit, dus als je wat meer acceptatie voor jezelf kan vinden dan zullen anderen ook merken dat je beter in je vel zit. Je bent jezelf nu heel hard aan het veroordelen voor negativiteit die vanuit jezelf komt, en ik durf te wedden dat er mensen in je omgeving zijn die je toch best wel heel aardig en leuk vinden.

En anders....hoeveel mensen zijn er die je niet kennen? Best wel heel veel toch? Zit vast wel iemand tussen die jouw hobby's wel tof vindt.

quote:

Op donderdag 6 oktober 2022 12:01 schreef eudaemonia het volgende:

[..]
In hoeverre lukt het jou om interesse te tonen en open te zijn naar anderen? Zowel om interesse te tonen in anderen (die dan in jouw ogen misschien wat minder interessante hobby's hebben) als wel de eigenschap om mensen mee te nemen naar jouw wereld / hobby's die buiten hun eigen beleving staat?

Kijk, soms gaat het gewoon niet lukken (small-talk en ASS, een hopeloze combinatie ), maar merk bij mezelf dat als je eerst interesse toont in een ander, dat de ander ook veel receptiever is voor jouw eigen interesses. En probeer het dan niet teveel in moeilijke details of droge informatie hangen, maar maak er een levendig verhaal van, dan kan bijna alles wel interessant worden. in my humble opinion.

Ik toon vaak interesse in anderen. Ik blijf rustig vragen en op gegeven moment vind ik iets van binnen om mijzelf daar aan te relateren, maar misschien duik ik wel eens teveel op onnodige info in en dan zie ik dat mensen subtiel afhaken. Toch glip ik in dezelfde gewoontes omdat ASS en smalltalk inderdaad vreselijk samen gaan.
Mijn geheugen schiet alle kanten op dus ik heb wel eens moeite met herinneren waar het gesprek nou over ging.
Ik vermoed dat ik juist degene ben die gezien wordt als saai omdat ik mijzelf tegenhoud dus mijn manier van spreken is niet heel prikkelend. Wat ik weet is dat ik toch een soort pleaser ben geworden omdat iemand's reactie en interesse een enorme rol speelt in hoe ik mij voel en reageer. Niet zo veel zelfvertrouwen dus.
Ik ben toch een beetje een aparte vogel en dat laat ik liever niet zo snel zien omdat mensen spoedig niets met je te maken willen hebben en het woord verspreiden.
Ik voel mij absoluut niet slecht over mijzelf, maar wel in relatie tot andere mensen.
Ik ben vroeger wreed gepest om de kleinste dingetjes, jarenlang, en dat draag je helaas mee.

quote:

Op donderdag 6 oktober 2022 12:18 schreef eudaemonia het volgende:

[..]
Yes ik herken het gevoel heel goed, en soms is het gewoon heel kut. Maar ik zou zeggen, accepteer die negatieve gevoelens die er zijn, probeer het een plekje te geven, maar wees alsjeblieft wat aardiger voor jezelf. Kijk die negativiteit straal waarschijnlijk je ook onbewust uit, dus als je wat meer acceptatie voor jezelf kan vinden dan zullen anderen ook merken dat je beter in je vel zit. Je bent jezelf nu heel hard aan het veroordelen voor negativiteit die vanuit jezelf komt, en ik durf te wedden dat er mensen in je omgeving zijn die je toch best wel heel aardig en leuk vinden.

En anders....hoeveel mensen zijn er die je niet kennen? Best wel heel veel toch? Zit vast wel iemand tussen die jouw hobby's wel tof vindt.

Je hebt gelijk, uiteindelijk heb ik niet heel veel reden om mijzelf hier op aan te vallen, maar het voelt doorgaands buiten mijn macht. Ik heb hele sterke gedachten als het tegen mij in keert, om mij scherp en sterk te houden.
Dit heeft ook zeker geholpen over de jaren heen want ik had vaak behoefte aan een schop onder de kont maar ik moet het kunnen loslaten. En als ik het loslaat, komt het later weer terug..
Ik ben heel introvert en naar binnen gericht. Sociale omstandigheden zullen mij altijd een graad van paniek en onhandigheid geven hoe vaak ik mij er ook in begeef.
Ik ben op zoek naar contacten via meetups maar ik moet nog even de knoop doorhakken.

Dank je voor je reactie

Zijn er hier meerdere users die net zoals ik ADD hebben en hier beter mee hebben leren omgaan ?

Wat ik bij mezelf merk dat ik vaak na lang intensief gewerkt te hebben ik een blinde vlek ontwikkel waardoor ik slordigheidsfoutjes in mijn werk niet meer zie, maar dan totaal niet. Pas achteraf, enkele dagen later ik deze zie en mezelf voor mijn kop sla dat ik het toen niet gezien heb.

Is hier iemand met tips/trucs hoe ik eerder signalen kan herkennen dat ik zo'n blinde vlek aan het ontwikkelen ben.
Hoe ze proberen te voorkomen etc.

quote:

Op donderdag 6 oktober 2022 18:31 schreef Daashin het volgende:
Ik ben toch een beetje een aparte vogel en dat laat ik liever niet zo snel zien omdat mensen spoedig niets met je te maken willen hebben en het woord verspreiden.

Heb ik ook, maar meer dat ik buiten het normale val. Er zijn mensen die dat ook hebben natuurlijk, maar er zijn bij mij toch aantal verschillen.

quote:

Ik voel mij absoluut niet slecht over mijzelf, maar wel in relatie tot andere mensen.
Ik ben vroeger wreed gepest om de kleinste dingetjes, jarenlang, en dat draag je helaas mee.

Ik ook, ik draag dat nu niet mee, maar wat er in 2021 en daarvoor gebeuren door professionals draag ik helaas wel mee en dat zijn de aannames en dat alles aan mij ligt zonder enig redenen, daar ben ik klaar mee. Naar hulpverlening toe gaan heeft geen nut en is ook niet nodig, maar deze mensen hebben er voor gezzorgd dat ik er niet meer heen durf.

Ik voel mij vaak gelimiteerd door mensen en dat is ook het gene wat het moeilijk maakt aan een relatie. (ik voel de aannames al weer komen.) maar nee, er zijn meerdere factoren.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 12:54 schreef Medusa666 het volgende:

[..]
Ja precies. De mate waarop bepaalde mensen zonder autisme berekenend zijn vind ik echt verschrikkelijk.

Zijn trouwens ook mensen met autisme die berekenend kunnen zijn en egoïstisch, maar die kunnen het toch minder goed verbergen Lol

Ik denk dat als je in bepaalde autisme groepen hebt gezeten, je gedachten wel zullen veranderen.
Er zijn heel veel aannames (ook de postieve) die niet altijd kloppen.

quote:

Op vrijdag 7 oktober 2022 15:31 schreef Gibson88 het volgende:
Zijn er hier meerdere users die net zoals ik ADD hebben en hier beter mee hebben leren omgaan?

Ja.

[quote]

Er is geen keuze, maar ik heb discipline en ik weet/voel wanner ik niet meer goed kan concentreren alleen zit je soms nogal eens vast aan mensen hetzij werk, hetzij school. Ik denk dat je zelf moet zoeken wat voor jou helpt, ik kan dat niet voor jou.

quote:

Op vrijdag 7 oktober 2022 16:58 schreef DisneyXDEE het volgende:

[..]
Ik denk dat als je in bepaalde autisme groepen hebt gezeten, je gedachten wel zullen veranderen.
Er zijn heel veel aannames (ook de postieve) die niet altijd kloppen.

Weet ik, maar ik besprak alleen mijn persoonlijke ervaringen en was benieuwd of anderen hierin zich zouden herkennen

[quote] Op vrijdag 7 oktober 2022 17:14 schreef DisneyXDEE het volgende:

[..]
Ja.

quote:

Er is geen keuze, maar ik heb discipline en ik weet/voel wanner ik niet meer goed kan concentreren alleen zit je soms nogal eens vast aan mensen hetzij werk, hetzij school. Ik denk dat je zelf moet zoeken wat voor jou helpt, ik kan dat niet voor jou.

als je dat gevoel hebt, wat zijn dan jouw volgende stappen?

quote:

Op vrijdag 7 oktober 2022 15:31 schreef Gibson88 het volgende:
Wat ik bij mezelf merk dat ik vaak na lang intensief gewerkt te hebben ik een blinde vlek ontwikkel waardoor ik slordigheidsfoutjes in mijn werk niet meer zie, maar dan totaal niet. Pas achteraf, enkele dagen later ik deze zie en mezelf voor mijn kop sla dat ik het toen niet gezien heb.

Is dat niet gewoon heel vanzelfsprekend? Als je lang en intensief aan iets hebt gewerkt raak je vermoeid. Dan ga je sneller fouten maken en vallen gemaakte fouten minder snel op. Hoe lang is lang bij jou? Ik denk dat je pas van een relatie met ADD kunt spreken als bijvoorbeeld al na korte tijd last krijgt van zo'n blinde vlek.

quote:

Is hier iemand met tips/trucs hoe ik eerder signalen kan herkennen dat ik zo'n blinde vlek aan het ontwikkelen ben.
Hoe ze proberen te voorkomen etc.

Kun je proberen te achterhalen wanneer je doorgaans last krijgt van zo'n blinde vlek? Als je merkt dat bijvoorbeeld 3 uur achtereen intensief werken meestal de limiet is kun je wellicht na die tijdspanne een pauze inlassen. En dan niet 5 minuten pauze, maar gewoon een uur gaan wandelen, om maar eens wat te noemen.

Jammer dat ik hier niet gisteren gereageerd heb, dan was het 333 dagen

Ik ben erachter gekomen dat ik in het ASS spectrum zit, dus ik zocht naar een topic hierover, eigenlijk vooral om herkenning te vinden.

Ik loop er vooral tegenaan dat ik het moeilijk vind om om te gaan met mensen die niet zeggen wat ze bedoelen en niet doen wat ze zeggen. En dat zij het/mij supervervelend vinden als ik hen daarop wijs door om duidelijkheid te vragen of als ze aan mij merken dat ik er dan niks meer van snap en angstig of boos word door wat zij doen.

Dis is een rake brief aan blaaskaak Jort Kelder.
Hebben jullie die gezien?
Ben benieuwd of meneer kelder het lef heeft om in gesprek te gaan…

P.S. soms lees ik hiermee vanwege een volwassen bekende met alles wat hier in het topic wordt genoemd.

quote:

Op donderdag 7 september 2023 15:40 schreef Nijna het volgende:
@:_flore dat is wel herkenbaar. Ik vraag wel eens duidelijkheid, maar dat is vooral bij de mensen die mij kennen. Bij vreemden durf ik niet zo goed om duidelijkheid te vragen, dan wacht ik altijd maar af of het niet vanzelf duidelijk wordt.

Rot dat het herkenbaar is maar voor mij was het echt zó fijn om ineens te snappen dat dit 'gewoon' autisme is (voor mij). En dat er niks mis is met mij.

Ik ben echt heel slecht in dat afwachten... behalve bij de paar mensen bij wie ik me fijn voel, dan weet ik dat het altijd wel goedkomt.

Bij vreemden vind ik het gek genoeg juist minder eng om gewoon direct om duidelijkheid te vragen. Want als ze me vervelend of raar vinden hoef ik verder toch niks meer met ze. En bij vreemden kan ik het slecht inschatten, dus dan vraag ik het maar gewoon.

quote:

Op donderdag 7 september 2023 16:59 schreef AnneX het volgende:
Dis is een rake brief aan blaaskaak Jort Kelder.
Hebben jullie die gezien?
Ben benieuwd of meneer kelder het lef heeft om in gesprek te gaan…
[ twitter ]
P.S. soms lees ik hiermee vanwege een volwassen bekende met alles wat hier in het topic wordt genoemd.

Ik vind het niet zo’n goede brief eigenlijk. Ik mis een beschrijving van wat Kelder heeft gezegd. Zeker in een open brief kun je niet veronderstellen dat de lezer daarvan op de hoogte is (ik heb het bijvoorbeeld niet meegekregen). Verder vind ik de argumentatie onduidelijk en ongestructureerd. Een aanzienlijk deel van de brief bestaat uit een beschrijving van de persoonlijke activiteiten van de schrijver, maar hij maakt niet duidelijk aan de lezer welke conclusie(s) hij daaruit trekt.

Maar goed, op zich goed dat de briefschrijver de stigmatisering van autisme probeert aan te kaarten.

Hebben jullie ook zoveel moeite met overgangen? Het stoppen en starten van activiteiten?
Ik loop daar elke dag tegenaan. Wat mij helpt is om dingen 'aan elkaar te plakken'. Het einde van de ene activiteit is het begin van de volgende activiteit. Dat maakt het makkelijk omdat je niet echt ergens mee hoeft te stoppen.
Maar dat lukt lang niet altijd. Zo lukt op tijd naar bed gaan alleen als er begeleiding bij is. In het weekend wil ik wel eens langer wakker blijven maar er is geen begeleiding na 22.30u. Dan spreek ik een eindtijd af, maar vaak ben ik voor die eindtijd al enorm moe en wil ik naar bed, maar dat lukt dan niet. Het lukt niet om de stap te zetten om mijn tanden te poetsen en naar bed te gaam, ook al wil ik heel graag in bed liggen. Dus dan wordt het steeds later.
Verder is bijvoorbeeld douchen een enorm obstakel of me aankleden.

Ik vraag me dus af of anderen hier ook moeite mee hebben en vooral of iemand tips heeft.

quote:

Op zondag 26 november 2023 13:14 schreef kuolema het volgende:
Hebben jullie ook zoveel moeite met overgangen? Het stoppen en starten van activiteiten?
Ik loop daar elke dag tegenaan. Wat mij helpt is om dingen 'aan elkaar te plakken'. Het einde van de ene activiteit is het begin van de volgende activiteit. Dat maakt het makkelijk omdat je niet echt ergens mee hoeft te stoppen.
Maar dat lukt lang niet altijd. Zo lukt op tijd naar bed gaan alleen als er begeleiding bij is. In het weekend wil ik wel eens langer wakker blijven maar er is geen begeleiding na 22.30u. Dan spreek ik een eindtijd af, maar vaak ben ik voor die eindtijd al enorm moe en wil ik naar bed, maar dat lukt dan niet. Het lukt niet om de stap te zetten om mijn tanden te poetsen en naar bed te gaam, ook al wil ik heel graag in bed liggen. Dus dan wordt het steeds later.
Verder is bijvoorbeeld douchen een enorm obstakel of me aankleden.

Ik vraag me dus af of anderen hier ook moeite mee hebben en vooral of iemand tips heeft.

Erachterkomen wat je obstakel vormt (zoals dat het te koud is) hiervan bewust raken en discipline verzamelen om ondanks die obstakel dan toch uit bed te gaan.

Moeite met wisselen tussen activiteiten, herkenbaar. Ik heb deadlines in mijn dag. Op die momenten stop ik met wat ik aan het doen ben (gamen, meestal) en ga dan radicaal iets anders doen.

(Was ooit 9.00 uur, in winter iets later) 10.00 uur: zorg dat ik mijn ontbijt kan eten.
12.00: tv uit. Wandelen of elders in huis iets doen.
16.00 uur: pc uit/stop met activiteit. Beginnen aan voorbereiding voor avondeten.
18.00 uur: avondeten klaar.
(Na avondeten weinig deadlines)

22.00 uur: telefoon uit.
22.30 uur: tablet uit, richting bed.

Ik moet wel toegeven dat dit makkelijker gaat sinds ik begonnen ben met (lage dosis) Abilify. Nieuwe deadlines aan mijn dag toevoegen is bijna onmogelijk.