kan_niet_meer | zondag 6 juli 2014 @ 13:38 |
Ik moet even mn verhaal kwijt omdat ik bijna ontplof van verdriet en onmacht. Sinds bijna 4 weken ben ik er achter dat mijn vrouw opnieuw en relatie heeft met de buurman van 3 deuren verder. Dit was een paar jaar geleden ook al het geval. Na een tijd weg van huis gegaan te zijn werd ik door mijn zoon gebeld of ik naar huis wilde komen omdat mama me miste. Na veel gepraat en afspraken gemaakt te hebben besloot ik om alles te vergeven en verder te gaan. Dit deed ik vooral omdat ik zielsveel van haar hou Tijd daarna ging alles erg goed. Ze ging volledig voor me.Kreeg vaak een sms met Ik hou van je Belde me ook dagelijks naar mn werk. Merkt wel de laatste tijd dat het wat minder spannend aan toe ging dan daarvoor maar dat kan. Je heb een druk gezin met drie kinderen en vaak kwam ik thuis en ging zij naar haar werk. Ook merkte ik dat ze erg vaak haar telefoon overal naar toe nam en ook deze geen moment uit het ook verloor. Zei er vaak wat van maar dan liet ze zien dat ze de Telegraaf , of met een vriendin aan het appe was. Vond het vervelend maak zocht er niets achter. Tot ongeveer 4 weken gelden ik opeens een brief van de buurman vond. Gek werd ik ervan. Kon het gewoon niet geloven. Haar met deze brief geconfronteerd en toen gaf ze toe dat ze weer contact met hem had. Gelijk zie ze: ik wil niet verder, ben verliefd op hem. (zijn vouw was net 2 weken bij hem weggegaan) Wereld storte op dat moment helemaal in elkaar. Omdat haar eerste uitleg was dat ze verliefd was op hem en daarom wou stoppen, heb ik 2 weken gevochten tegen deze verliefdheid. Heb van alles aangeboden: verhuizen,therapie aan gaan, haar helpen hem te vergeten. Niets hielp. Ze wilde toch verder met hem, ondanks dat ze van me hield. Wel gaf ze aan dat ze niet wist waarom ze zich liet gaan,en waarom ze dit deed. Omdat ik toch een twijfels in deze woorden zag ben ik verder gaan vechten. Tijdens deze 2 weken kwam ze zelf niet met feiten of antwoorden. Steeds weer moest ik het er uit trekken. Tot ze op een zondag zei dat ze sinds verleden zomer niet gelukkig meer voelde in onze huwelijk. Jammer genoeg nooit met mij er over gesproken terwijl we 4 jaar geleden een afspraak hadden gemaakt. Ze had in haar eigen dit gevoel proberen te overwinnen.Wat dus niet gelukt is.Tot ze ongeveer 9 maanden gelden weer in contact kwam met de buurman. Deze had ze eigenlijk altijd leuk blijven vinden. Kwam hem ook vaak overal tegen, bij de bakker, bij AH enz.Terwijl ik hem nooit tegen kwam als ik boodschappen deed Op dat moment wist ik dus dat het geen zin had om te vechten omdat het feit dat ze me wilde verlaten gewoon was dat ze niets meer in ons zag. Daarom begon ik te vechten om te zorgen dat ze wel eerst een eigen plek ging zoeken voor na de scheiding. Vooral omdat we 3 kinderen hebben, en hij zelf er 2. Omdat ze de scheiding moest regelen wilde ze aan huisvesting nog niet denken.Dat komt wel zei ze. Daar ging ik niet mee akkoord. Gelukkig zag ze na een tijd dat dit de beste oplossing was. Op een vrijdag zaten we buiten te praten over dit allemaal en zei tegen haar dat ik dacht dat de aandacht die zij van de buurman gekregen had voor gezorgd had dat ze ons niet meer zag zitten. Dat was niet zo volgens haar. Hij had er niets mee te maken. Daar ging is dus tegen in, in mijn ogen hadden die keren dat ze elkaar toevallig tegen kwam er voor gezorgd dat ze hem nooit vergat. Dat was niet zo, lag heel anders. Toen zei ik dat ze dus langer met een slecht gevoel over ons huwelijk heeft moeten rondlopen als ze zich 4 jaar geleden ook liet gaan. Dat gaf ze dus opeens ook toe (werderom moest ik het er uit trekken) Ze had al veel langer dat gevoel ,alleen het was er niet constant.En heeft er ook nooit over gesproken. Dat maakte me erg kwaad. Dat ze nooit mij in haar probleem heeft betrokken terwijl het ons beiden aan ging. Laat ik voorop stellen dat ik ontzettend veel van mijn vrouw hou en na 22 jaar nog steeds verliefd op haar ben. Dat ze wilde scheiden lag dus aan haar en dus niet aan de buurman. Na in totaal 3 weken mee bezig geweest te zijn, heb ik maar geaccepteerd dat ze wilde scheiden om verder met hem te gaan. Omdat de advocaat zei dat zij tijdens het scheidings proces hem gewoon kon zien, hebben afgesproken dat ze dit ging doen op een manier dat ik het niet zag. Daar ging ze mee akkoord. Jammer genoeg zag ik ze verleden week zondag samen in de auto en toen brak ik echt. Weten dat je vrouw verliefd is op iemand anders is iets, maar ze samen zien, terwijl je nog getrouwd ben, is iets waar ik gewoon niet tegen kan. Daarom zelfde dag besloten om het huis te verlaten omdat ik dan als zijn auto er niet zou staan ik gelijk van uit kon gaan dat ze samen zouden zijn. Tot die dag sliep zij bij haar moeder. Be nu al bijna een week van huis, behalve afgelopen maandag en vandaag omdat ze moet werken. Deze week blijf ik weg, maar we hebben wel een rooster gemaakt zodat we om en om in het huis zitten. Deze gaat maandag in. Zodat zij kan werken, maar ook zodat we beiden tijd vrij hebben. Nu is het zo dat ik hier in hus ben sinds vanmiddag omdat ze aan het werk is. Ging op zich goed met me, tot ik zijn auto geparkeerd zag staan. Toen moest ik gelijk aan hun beide samen denken.Werd en wordt er nog gek van als ik er aan denk. Ook al heb ik afgelopen 3,5 week bijna niets gegeten ben ik vandaag twee keer over mn nek gegaan in het toilet van de spanning en stress. Ik denk dat ik dit niet lang meer vol hou. Huis staat te koop, scheiding is in gang gezet. Zei heeft ons al verwerkt en is volledig in haar hoofd met hem bezig. Heb haar wel gevraagd om in de tijd dat ik in het huis zit voor de kids, dat ze niet daar blijft slapen. Eerst wou ze dat niet beloven.Mocht haar niets opleggen (woorden van advocaat). Ben toen erg pissig geworden. Hoe ze zo respectloos kon zijn tegen over iemand die 22 jaar haar als een koningin behandeld heeft en alles wat nu bezit is wat zei altijd wilde (woonplaats, trouwen, 3 kinderen, huis die we nu hebben). Gelukkig kwam ze later op de avond via een app hier op terug en zei dat ze niet daar zou blijven slapen. Maar omdat ik menu al ontzettend klote voel als ik zijn auto zie, terwijl ze aan het werk is. Vraag ik me af of ik wel vol kan houden als ik hier zit en zei gewoon vrij is. Dat zou betekenen dat ze allebei bij elkaar zijn. En dat 3 deuren verder. Denk echt niet dat ik dat kan trekken. Scheiding is nog niet rond, huis komt morgen officieel in de verkoop. Dus dit gaat nog lang duren voor dit allemaal afgehandeld is. Ben echt bang dat de regeling die we gemaakt hebben ver wie bij de kids is, ik niet ga volhouden. Kan gewoon niet omgaan met de gedachte dat ze met hem is. Zij heeft op dit moment gewoon een schouder een een bed om bij te komen als ze zich niet goed voelt, terwijl ik deze ellende helemaal alleen moet verwerken. Ik denk dat als ik hier blijf ik zeker naar de klote ga. Het is gewoon niet te geloven dat de vrouw waar ik al 22 van hou, nu van iemand anders is. Ik wil best accepteren dat ze wilt scheiden maar het feit dat ze al iemand anders heeft die zo dichtbij woont maakt het gewoon HEEL ZWAAR Weet echt niet wat te doen. Ze komt zo meteen terug van haar werk en ik da dan weer weg, maar ik moet hier iets aan doen. DEEL 1: R&P / We gaan scheiden en zij heeft al een partner | |
kan_niet_meer | zondag 6 juli 2014 @ 13:40 |
Ik weet dat dit normaal is maar het maakt me gek dat ik gewoon mijn gedachte nergens anders op kan focussen. De hele dag door. Ga het zeker aankaarten en kijken of ze me hulp kunnen aanbieden om dit te verwerken. Want ben bang dat ik alleen er gewoon niet uitkom | |
Hoplahopla | zondag 6 juli 2014 @ 13:46 |
Man wat doe je jezelf aan... Misschien ben je gewoon te lief geweest tot nu toe? Ik zie een hoop frustatie in je woorden terug en krijg het idee dat je misschien iets meer moet ventileren... Sowieso ben jij de gebeten hond in dezen en dat geeft je het recht om de situatie naar je hand te zetten... [ Bericht 41% gewijzigd door Hoplahopla op 06-07-2014 13:56:04 ] | |
Slapshot | zondag 6 juli 2014 @ 13:49 |
Inderdaad. Je hebt de pech gehad getrouwd te zijn geweest met een slang. Accepteer dat. Probeer ook eens uit te vinden of je echt van haar hebt gehouden of dat je gewoon bang bent geweest een einde te maken aan een relatie met de moeder van je kinderen. Zoek verder gewoon hulp. | |
SpecialK | zondag 6 juli 2014 @ 13:49 |
Heb je het gevoel dat je een groot stuk van je identiteit hebt opgebouwd met haar? Dat is trouwens makkelijk te doen en dat doet bijna iedereen onbewust jaar na jaar steeds meer. Uiteindelijk bezit je alleen maar jezelf en is de trouw van andere mensen (vrienden, geliefden) aan jou voorwaardelijk. Dus tijd om je eigen identiteit op te bouwen terwijl je elementen van haar langzaam afbouwt. Ga een wat nieuwe dingen doen met mensen. Flirt een beetje. Ontdek hoe je bent zonder deze persoon. Stapje voor stapje. Het zal jaren duren voordat 'het' weer normaal is. | |
Hoplahopla | zondag 6 juli 2014 @ 13:55 |
- foutje - | |
hoas | zondag 6 juli 2014 @ 13:56 |
Even een ding duidelijk maken, een partner IS GEEN EIGENDOM het is haar leven. Feit is wel dat ze je lange tijd voor de gek heeft gehouden, en met een beetje pech mag je ook nog dokken. Ze is jou liefde niet waard. | |
hoas | zondag 6 juli 2014 @ 13:59 |
En ikzelf zou die buurman ook even goedemorgen zeggen, lucht wel op. | |
Hoplahopla | zondag 6 juli 2014 @ 14:00 |
Als ik in jouw situatie zou zitten zou ik bij wijze van spreken alle schepen achter me verbranden. Het is jammer dat er kinderen in het spel zijn, want dat maakt het wat lastiger. Is er al iets besproken over de kinderen? | |
LittleLady | zondag 6 juli 2014 @ 14:04 |
Tja degene die vertrekt is er allang klaar mee, voor haar zal het gewoon een opluchting zijn. Lullig maar waar. | |
BlauweTijger | zondag 6 juli 2014 @ 14:06 |
Denk jij dat diegene ooit een moment van spijt krijgt? | |
John5 | zondag 6 juli 2014 @ 14:13 |
Eerder een goedendag. Behoorlijke kuststreek, zeker om je na d'r eerste scheve schaats nog 4 jaar aan het lijntje te houden. Liefde kun je niet zomaar uitzetten, maar iemand die je zoiets flikt is je niet waard. Zo snel mogelijk doorgaan, afleiding zoeken, zodat je niet de hele dag de kans hebt met haar in je hoofd te zitten. | |
LittleLady | zondag 6 juli 2014 @ 14:14 |
Dat weet ik niet. Weet wel degene die vertrekt heeft hier al weken, maanden soms al jaren over na zitten denken, je bent dan al afscheid aan het nemen, ziet eigenlijk weinig positiefs nog in je partner alleen maar een soort ongewenst huisdier. | |
Dr.Kloothommel | zondag 6 juli 2014 @ 14:21 |
Beste man, Je verhaal is voor mij herkenbaar. Ik heb vrijwel hetzelfde meegemaakt. Gelukkig is dat inmiddels 10 jaar geleden. Ik heb weer een heel nieuw leven. Per saldo ben ik er eigenlijk op vooruit gegaan. Alleen de kinderen betalen de prijs, daar kun jij weinig aan doen. Mijn advies: laat je ex-vrouw en haar vriend lekker in hun sop gaar koken, besteed daar geen aandacht meer aan, zelfs geen enkele gedachte. Focus je op dit moment alleen op de financiën, verkoop van het huis, je werk, etc. En je kinderen natuurlijk. Want uiteindelijk is dat je basis om verder te leven. Je hoeft geen twijfels te hebben over de liefde, want ik kan je vertellen: er staat een heel peloton aan vrouwen voor je klaar om de rol van je ex-vrouw over te nemen. Ik spreek uit ervaring. Maar wacht daar nog maar even mee; kost allemaal tijd en energie die je op dit moment beter voor praktische zaken kunt gebruiken. Succes. [ Bericht 0% gewijzigd door Dr.Kloothommel op 06-07-2014 20:01:12 ] | |
BlauweTijger | zondag 6 juli 2014 @ 14:27 |
Herkenbaar wel. Nu 9 maanden uit met die van mij. Haar keus. Toch gaat het haar niet perse beter af dan mij... Iedereen is anders natuurlijk. | |
BlauweTijger | zondag 6 juli 2014 @ 14:27 |
Het verhaal van Dr. Kloothommel klinkt als waarheid. ![]() | |
LittleLady | zondag 6 juli 2014 @ 14:32 |
Tja toen ik mijn ex aan de kant schoof, had ik hier geen centje pijn aan, voelde zo fijn. Had het financieel misschien minder, maar had wel meer vrijheid. | |
IkStampOpTacos | zondag 6 juli 2014 @ 15:00 |
Oh, jij bent dus vergelijkbaar met de vrouw van TS uit de OP. Erg vergelijkbaar dan. ![]() | |
Ouder1 | zondag 6 juli 2014 @ 15:13 |
Dat. En wanneer de relatie voorbij is ben je ook niet meer verantwoordelijk voor elkaar en voor elkaars welbevinden. En juist daar lijkt de schoen te wringen bij TS. Hij vindt dat zijn ex verantwoordelijk is voor hoe hij zich nu voelt en voor zijn verwerking van de scheiding. Derhalve vindt hij dat zij zich aan moet passen opdat hij de scheiding kan gaan verwerken. Wel TS.. dat hoeft zij niet; zij is niet meer verantwoordelijk voor jou en/of jouw welbevinden. En hoe meer zij zich naar jouw grillen voegt, rekening met jou houdt, hoe groter de vechtscheiding gaat worden want hoe meer eisen jij gaat stellen. Vele daarvan uit een gevoel van "het is allemaal jouw schuld dus jij lost mijn problemen maar op". Door alleen voor de kinderen te willen zorgen als zij werkt probeer je grip op haar doen en laten te houden, op haar leven. Het gaat tenslotte bij jou niet om de kinderen maar om haar, om haar vrijheid die jij haar niet gunt. Ondanks alle bevestiging die jij hier krijgt, dat zij zo'n rotmens is omdat zij is vreemd gegaan.. ben jij hier degene die een scheiding in een vechtscheiding aan het veranderen is, die de kinderen daar de dupe van laat zijn. Die jou, jij zelf, dat rot gevoel geeft. Niet je ex. En zij kán jou probleem niet oplossen en jij zal steeds weer met iets nieuws komen.. want jij voelt je kut. En weet je? De enige die er voor kan zorgen dat jij je weer beter gaat voelen ben jij en jij alleen. LAAT LOS!!! | |
Lienekien | zondag 6 juli 2014 @ 15:27 |
Had jij drie kinderen met je ex? | |
LittleLady | zondag 6 juli 2014 @ 15:53 |
Tja ik had al een paar keer aangegeven dat ik niet blij was, TS doet nog zijn best, maar mijn ex deed een dag zijn best en daarna durfde hij ook nog de opmerking te geven 'ik heb je toch al!' dus toen ik het helemaal zat was en de knoop doorhakte was het ineens janken aan zijn kant | |
LittleLady | zondag 6 juli 2014 @ 15:56 |
Dat zou een godswonder zijn geweest, gezien hij altijd chronisch hoofdpijn had, chronisch moe was en als het kon zou hij ook chronisch ongesteld zijn | |
BlauweTijger | zondag 6 juli 2014 @ 16:09 |
haha wow wat een labiel persoon ![]() | |
IkStampOpTacos | zondag 6 juli 2014 @ 16:10 |
De tering, je hebt de lat niet echt hoog gelegd of wel? ![]() ![]() | |
LittleLady | zondag 6 juli 2014 @ 16:13 |
Tja voor het samenwonen viel het niet op, met samenwonen wel, dan zie je alles van elkaar. | |
Lienekien | zondag 6 juli 2014 @ 16:16 |
Niet echt te vergelijken met de situatie van TS, dus. | |
IkStampOpTacos | zondag 6 juli 2014 @ 16:17 |
Dus voordat je ging samenwonen had hij nog wel altijd energie en geen last hoofdpijn? Apart. Lijkt me niks. Loop je daar de hele dag wat seksueel gefrustreerd. | |
LittleLady | zondag 6 juli 2014 @ 16:19 |
Nee maar het gaat erom, degene die vertrekt is er al klaar mee, die pakt veel gemakkelijker zijn/haar leven op. Degene die achterblijft gaat er vanuit dat alles goed is, ( of de kopjes moeten al door de kamer vliegen ) dan komt het als een klap en diegene heeft dan de meeste pijn. | |
Lienekien | zondag 6 juli 2014 @ 16:21 |
Toch vreemd dat het voor haar zo gemakkelijk lijkt, terwijl het net zo goed haar drie kinderen zijn die nu in het gedrang komen. | |
LittleLady | zondag 6 juli 2014 @ 16:28 |
Daar heeft ze zich misschien al maanden druk om gemaakt en over nagedacht, positieve dingen proberen te vinden, teleurstellingen verwerken, zich ergens aan ergeren, enz enz Ik praat het niet goed, ze had ook met haar man kunnen praten, maar wat ik zo van TS begrijp is het niet echt een prater, dan was het niet zo rauw op TS zijn dak gekomen | |
kan_niet_meer | zondag 6 juli 2014 @ 17:16 |
Dat ze niet praat dat is duidelijk. En waarom ze nou bang was om me te vertellen dat ze twijfels had is mij onduidelijk. Zelf kan ze het ook niet uitleggen. En dat is het enige waar ik in teleurgesteld ben. Als ze toen gesproken had waren we of gescheiden of verder gegaan en was er geen derde persoon in beeld. Door maar in haar zelf bezig zijn is hij uiteindelijk in haar leven gekomen en is alles in snelvaart gegaan. Zonder dat ik er erg in had. Zo snel dat ze nu al over de toekomst praten. Natuurlijk moet ik dat aan de kant schuiven. Dat is me erg duidelijk. Maar zoals ik al schreef, gedachten aan haar zijn de hele tijd aanwezig. Ook al ben ik met andere dingen bezig. Gek word ik er van. Daarom ga ik dat morgen goed bespreken bij de psycholoog. Moet verder. Wat ik wel een grote struikelblok vind om verder te kunnen is dat ik steeds weer terug moet naar huis. Zoals afgelopen 3 dagen. Steeds als binnen kom dan zie ik al haar spullen staan, en als ik buiten loop zie ik hem in zijn huis voor de TV zitten. Dit allemaal zorgt er voor dat ik steeds herinnerd word aan wat er aan de hand is. Dat is een van de hoofd redenen om uit het huis weg te gaan. En niet om haar dwars te zitten. Wel is het zo dat omdat ik hier niet meer ben zij minder tijd voor haar eigen dingen heeft, waaronder hem zien. Maar heb al gehoord dat ze vaak bij hem zit als de kinderen buiten zijn of weg ( kids naar het zwembad sturen en dan een uurtje langs gaan, is in het verleden bewezen dat dat genoeg is voor een snelle wip) zijn zoals vanmiddag. Of vroeg in de ochtend even weg gaat als de kids slapen ( hoorde ik van 1 van de kids) . Ze heeft 9 maanden langs van alles gedaan zodat ik er niet achterkwam, dus even uit vogelen hoe ze nu bij elkaar moeten komen ook al heeft ze weinig tijd moet niet zo moeilijk zijn voor haar. Dat zij nu er moeite mee heeft dat ik er niet ben heb ik op dit moment weinig boodschap aan. Ik moet aan me zelf denken, en niet langer aan haar. Dat heb ik te lang gedaan en kijk wat me dat gebracht heeft. Heb tegen haar ook gezegd dat ze net moet doen of ik een eigen appartement heb waar ik mijn kinderen niet kan ontvangen, en daarom ik nog langs kom als ze moet werken. Want zodra ik wel een eigen plek heb, of huis nou wel of niet verkocht is en scheiding nou wel of niet rond is, ik dan gelijk de uiteindelijk regeling in gang zet. Dus vanaf dat moment zal ze de kinderen nog vaker hebben dan nu het geval is. En aangezien zij graag alleen met de kids verder wilt, is wat er nu aan de gang is niets anders dan dat. Enig verschil is dat ze nog in (ons) huis zit. Daarom denkt ze dat ik verlicht ben om langer hier te zitten dan ik wil. En wat de kinderen betreft, ik zie ze nu meer dan ik straks zal doen ivm m'n wisselende diensten. | |
BlauweTijger | zondag 6 juli 2014 @ 17:47 |
Inderdaad! ![]() | |
kan_niet_meer | zondag 6 juli 2014 @ 19:14 |
Ik word langzamerhand ook wijzer dat ik verder moet. Daarom moet ze uit m'n systeem. Ook al hou ik nog van haar ik moet daar snel aan werken. Want het moet niet zo zijn dat iemand waar je alles voor gedaan heb en je uiteindelijk zo behandeld nog enig gedachte van mij verdient. M'n kinderen zijn niet blij met de gang van zaken en vertellen me (zonder er zelf om te vragen) wat er allemaal gebeurt nu ik weg ben. Maar ook dingen die gebeurt waren toen ik er nog niet achter was, en als ik haar daarmee confronteer zegt ze dat het niet waar is. Alsof een kind sommige dingen kan verzinnen. Het is niet te geloven dat ze op dit punt nog steeds niet in staat is om de waarheid te spreken.Niet over dingen die gebeurd zijn maar ook niet over dingen die nu aan de gang zijn.. Zag zojuist een foto van haar die m'n oudste gemaakt heeft. En ze ziet er belabberd uit. Heb dat ook gezegd en gelijk kwam ze met om en om in het huis zodat ze meer kon uitrusten. Dacht het niet... Dit is wat ze wilde dus niet zeuren. ze kan beter op tijd naar bed gaan ipv tot laat in de nacht wachten tot iedereen slaap zodat hij binnen kan komen. Ik mag wel verdrietig en van binnen kapot zijn, maar ik heb mijn rust ( jammer genoeg nog niet in m'n hoofd) en mijn vrije tijd. Dus als dit allemaal achter de rug is hoop ik er als winnaar uit te komen. Nu alleen nog hard aan werken, met hulp van buitenaf dat wel [ Bericht 1% gewijzigd door kan_niet_meer op 07-07-2014 10:14:00 ] | |
tjolder | zondag 6 juli 2014 @ 19:34 |
Er zijn geen winnaars, nu is het nog allemaal nieuw voor je ex. Maar eens ze samenwonen zal de roze wolk vlug verdwijnen. Je leert pas echt iemand kennen door ermee samen te wonen. Als je bvb al 22 jaar gewent bent dat je partner zijn kousen netjes in de wasmand legt . En plotseling moet je overal sokken beginnen oprapen dan kan dat wel eens vies tegenvallen. | |
kan_niet_meer | zondag 6 juli 2014 @ 19:49 |
Ik weet dat er geen winnaars zijn. Maar wil hier wel goed uit komen. Er zijn wel verliezers, welgeteld 3 kleine jongens. Die gaan straks een leven leiden zonder dat hun vader elke dag bij ze komt kijken als ze in bed liggen. En dat doet me erg veel pijn. Zou echt hier in het huis willen blijven zolang ik zou kunnen om bij hun te zijn, maar dat werkt niet zoals ik al aangaf. Dan zou hem en haar dagelijks tegenkomen en dat is zelf pijniging. Wat je verder aangeeft, geen idee of haar roze wolk gaat verdwijnen. Zelf denk ik niet. Ze heeft hem afgelopen 4 jaar niet kunnen vergeten, en is bereid om de man die haar als een koning behandelde en haar leven samen te slopen voor hem. Dus ik denk dat dit wel de liefde moet zijn die ze nodig had. Daarom denk ik dat hij wel mijn droom zal meemaken, namelijk oud worden met haar. Ook al bestaat hun relatie uit voornamelijk berichten. Ze hebben afgelopen maanden elkaar erg vaak ontmoet dus ga er van uit dat ze elkaar goed genoeg hebben leren kennen. Ik ken haar erg goed en weet hoe ze kan zijn. Als hij bereid is net zover te gaan als ik dan komt het goed. En als het niet goed is,dan zullen ze beiden toch niets van zeggen en zullen ze verder gaan zoals bij ons. Maar ja. Dat is hun zorg, en niet de mijne. Wat ik wel jammer vind dat ik straks niet iemand naast me heb waarmee je een geschiedenis opgebouwd heb. En waar je tegen kan zeggen: weet je nog..... Dat vind ik echt een gemis, want man, wat een geschiedenis hebben wij opgebouwd. Vooral erg leuke dingen. Zo zonde. Maar ik weet zeker dat zij dit niet zo ziet. Zij kijkt alleen maar vooruit en nooit achteruit. | |
erodome | zondag 6 juli 2014 @ 20:55 |
Is er geen neutrale plek waar jij jouw tijd met de kinderen kan doorbrengen, bij ouders/schoonouders, of iets in die geest? Heb het in de vorige topic al gezegd, maar ik denk echt dat het (vooral voor jou en ook voor de kinderen) beter zal zijn om wat rust in te brengen, een duidelijke omgangsregeling, maar ook een plaats zonder die wrijving. Ook al heb je geen andere plek, zorg voor die duidelijke omgangsregeling. Dat het nu nog niet de uiteindelijke regeling is maakt niet dat het nu zo'n rommeltje hoeft te zijn waarin jullie teveel bezig zijn met hoe de ander zijn/haar tijd invult(zij die zegt je kan wel oppassen want je bent vrij, jij die zegt, ja dahag ik ga jou verliefdtijd niet sponseren). Spreek hele duidelijke tijden af, dan jij, dan zij. Hoe beide die "vrije" tijd indelen maakt dan niets uit en moet je ook niet eens willen weten in deze, maar het zal rust en ruimte in jouw hoofd geven en voor de kinderen wordt het ook rustiger, duidelijker, minder wrijving die ze meekrijgen. Denk ook dat het voor jou makkelijker wordt dit te verwerken als die duidelijkheid er komt en als je dan ook nog eens niet steeds in haar huis hoeft te zitten wat raar voelt, beladen voelt dan zal dat nog meer ruimte in je hoofd maken. Simpel gaat dit niet worden, je zal tijd nodig hebben om echt weer op je eigen voeten te landen, maar probeer om het zo te regelen dat het niet moeilijker wordt dan hoogst noodzakelijk. | |
erodome | zondag 6 juli 2014 @ 20:59 |
Pas je wel een beetje op met wat je tegen je kinderen zegt en besef je je dat ze heel erg naar de mond kunnen praten in dit soort situatie's, kunnen zeggen wat ze denken dat de betreffende ouder wil horen? Hoe moeilijk het ook is, ga niet negatief doen over je ex bij je kinderen, zorg dat het duidelijk blijft dat jullie beide samen problemen hebben, maar dat jullie altijd ouders zullen blijven en elkaar daarin zullen blijven steunen. | |
kan_niet_meer | zondag 6 juli 2014 @ 21:20 |
Ik praat zeker niet negatief over haar tegen de kinderen. Over hem hebben ze een eigen mening en dat komt door haar. Zei heeft zelf verliefdheid naar hem als reden gegeven voor ons scheiding. Daar ga ik niets aan veranderen. Mag van mij zo blijven want ondanks hoe het gegaan is vind ik het nog steeds een lul. Als je zelf getrouwd bent ga je niet met iemand Anders zijn vrouw rotzooien ook al gooit ze zich voor je voeten. Vooral als ze twijfels heeft over haar huwelijk. Als je een kerel bent stuur je haar weg en zeg je dat ze met haar man moet praten. Wat een eigen plek betreft, die heb ik dus niet.. Ik slaap nu bij m'n zus 23 km verder. Daar kan ik ze niet hebben. Als dat het geval was dan had ik allang de uiteindelijk regeling in gang gezet. Moet iets in de buurt vinden zodat hun sociale leven gewoon door kan gaan. Wil ze niet ook nog weg nemen. Wat we wel afgesproken hebben is dat ik de kinderen binnen kort een dagje mee neem. Jammer genoeg zal dat pas volgende week kunnen. Maar aan het eind van de maand gaan we op vakantien dus we zijn dan 2 weken bij elkaar ( kids en ik) | |
kan_niet_meer | woensdag 9 juli 2014 @ 12:39 |
Gister werderom een klap mogen ontvangen in deze saga wat al 5 weken duurt. Mijn oudste apte me dat hij naar de Bios was geweest met zn broertje , mama, haar nieuwe vriend en zijn beide kinderen. Daar was al niet blij mee, maar wat hijnog erger vond was dat hij bleef mee eten. Dat vond hij verschrikkelijk, want hij stond in de keuken te doen alsof ik het was. Kan ik me indenken. ben nog geen 3 weken het huis uit en hij neemt al mn plek in beslag. Heb haar nogmaals gevraagd om even rekening te houden met de kids, maar omdat ik uit het huis weg ben en haar niet meer wil zien (eigen bescherming) mag ik haar niets voorlegen. Daar heb ze jammer genoeg gelijk in , maar vind het wel erg voor de kinderen. Kreeg wel een raai om me horen van haar want ze zei dat het gezellig was tot ik met min zoon apte. terwijl hij de gene was die met mij contact nam. Ik heb hem al gevraagd om niet te vertellen als hij er is, of als ze wat samen gaan doen. Maar vind wel moeilijk dat hij nu niet zijn frustraties kwijt kan, daarom twijfel ik om dat terug te draaien | |
Gray | woensdag 9 juli 2014 @ 13:15 |
Ik zou dat terugdraaien. Kinderen moeten over alles kunnen praten met hun vader. | |
kan_niet_meer | woensdag 9 juli 2014 @ 13:22 |
Dat gevoel heb ik ook. het is moeilijk. | |
Leia0 | woensdag 9 juli 2014 @ 13:49 |
Op dit moment is de enige hulp voor jou om het met iemand over te praten. Nu dus met ons. Ik wou dat ik je anders kon helpen.Uit hier maar alles wat je kwijt wilt. We luisteren wel. | |
kan_niet_meer | woensdag 9 juli 2014 @ 15:14 |
Ik doe niets anders dan praten, want begrijpen wat er over mee heen komt doe ik niet. Enig wat ik zeker weet is dat het over is en dat heb ik ook geaccepteerd. Alleen alles wat er daarna gaande is, kan ik maar niet bevatten. Ben blij dat vanmiddag mensen die verleden week ons huis bekeken hebben nogmaals langs komen. Hopelijk doen ze een bod. Tokko mag van mij zo leeg. Zelf heb ik op de zelfde tijd ook een bezichtiging samen met mn oudste zoon. Nu maar vingers draaien dat alles snel op zn plek komt | |
Ouder1 | woensdag 9 juli 2014 @ 15:22 |
Dat ben ik niet helemaal met je eens. Kinderen zijn loyaal aan beide ouders. Daarbij zullen zij er alles aan doen om de band tussen henzelf en de ouders apart zo optimaal mogelijk te houden. Naar de mond praten, extreem inleven e.d. is heel normaal gedrag voor kinderen in een gebroken gezin. TS heeft duidelijk een enorme hekel, nijd zelfs, naar de vriend van zijn ex. Dit pikken de kinderen feilloos op en zij zullen hem daarin gaan steunen. Wat TS zich zal moeten gaan realiseren is dat het niet in het belang is van zijn kinderen om een zeer slechte relatie te krijgen met die vriend. Dat kan een steun zijn voor hem en een soort genoegdoening voor hem naar haar.. maar de kinderen worden daar alleen maar ongelukkig van. Hoe moeilijk het ook is, hoe onmogelijk het soms ook lijkt.. TS doet er het beste aan om aan zijn kinderen duidelijk te maken dat hij wil dat ze goed met die vriend op kunnen schieten. En dat als zij problemen hebben met zijn ex en/of haar vriend, ze die het beste aan kunnenkaarten met hun moeder en niet met hem. Want hun moeder houdt van ze en zal rekening houden met hun gevoelens. (Althans.. dat is de boodschap die hij zou moeten geven in het belang van de kinderen.) Voor TS heb ik nog een tip: Kijk eens op www.ouderalleen.nl . Daar zijn heel veel mensen (ook mannen) die exact hebben meegemaakt wat jij nu meemaakt. Daar kan je steun en een luisterend oor vinden (en soms een schop onder je reet indien nodig) en je eigen gevoelens en gedachte reflecteren (doe ik dit nu goed?) want als single ben je het klankbord van je partner ook kwijt. Ik heb er in de eerste jaren na mijn scheiding heel veel aan gehad. | |
kan_niet_meer | woensdag 9 juli 2014 @ 15:31 |
Ouder1: bedankt voor je reply. Ik weet dat de kinderen ook naar mijn kijken en daar ook op reageren. Dat was ook een van de redenen om te vragen om niet meer door te geven als hij er was, of als ze samen iets gingen doen. Omdat ik dan verdrietig van wordt en zij dat dan weer zien. Maar wat jij aankaart omtrent het accepteren van die man. Kan je nu al vertellen dat dat een onmogelijk taak gaat worden. Ik zal nooit en te nimmer iemand die 4 jaar gelden achter mijn vrouw aanging, en dan 2 kaar later haar met zogenaamd toevallig ontmoetingen over al tegen kwam wat er voor gezorgd is dat ze er voor gaat, kunnen accepteren. Ik kan respect vinden voor mensen die misbruik maken van situaties (wetend dat mijn vrouw in dubio stond wat onze huwelijk betreft) , niet eerlijk kan zijn (mijn nummer vragen om later af te spreken, om dan via haar door te geven dat ik niet mag sms, of appen). Dus weinig kans dat ik ooit in de buurt van hem zal komen. En als mijn kinderen daardoor ook een hekel aan hem krijgen, dan is daar een taak voor hun moeder om er zo goed mogelijk uit te komen. Mijn deur zal altijd open voor ze blijven mochten ze uiteindelijk voor mij kiezen. | |
2NutZ | woensdag 9 juli 2014 @ 15:32 |
Is het niet zo dat het van haar kant uit komt, zij vreemd gaat, zij fout is in dezen dat zij geen voogdij krijgt over de kinderen? | |
Leandra | woensdag 9 juli 2014 @ 15:35 |
Nee, vreemdgaan wordt in NL niet bestraft met het afnemen van het ouderlijk gezag. Overigens ook niet met het ontnemen van het recht op partneralimentatie, net zoals het ook geen automatische verplichting creëert partneralimentatie te betalen als jij de vreemdganger bent. Het zou immers wel heel eenvoudig zijn om je ex te beschuldigen van vreemdgaan als dat zulke gevolgen zou kunnen hebben. | |
kan_niet_meer | woensdag 9 juli 2014 @ 15:35 |
Nee , zo werkt het niet. Even iets rechtzetten. Dat we uit elkaar zijn komt wel omdat ik er achter kwam dat ze vreemd ging. maar dit gebeurde, volgens haar, omdat ze al langere tijd niets in ons zag. Heeft alleen het alleen nooit gedurfd om het te vertellen. Zal de situatie niet veranderen, maar dat is wel een feit. | |
2NutZ | woensdag 9 juli 2014 @ 15:37 |
Voor de rechtstaat zou dit niet uit moeten maken. Maar blijkbaar werkt het in NL anders. gezien de reactie van leandra. | |
kan_niet_meer | woensdag 9 juli 2014 @ 15:44 |
Ik wou alleen rechtzetten ivm opmerking van 2NutZ | |
Leandra | woensdag 9 juli 2014 @ 15:45 |
Of iemand wel of niet vreemdgaat, zegt in principe niets over zijn of haar geschiktheid als ouder. | |
ikbeneenkiwi | woensdag 9 juli 2014 @ 15:48 |
Wow. Dat is een nare situatie! Ongelooflijk... Ik wens je veel sterkte, het ziet er naar uit dat je met deze vrouw/ex nog een hoop gedoe voor de boeg hebt... | |
2NutZ | woensdag 9 juli 2014 @ 15:50 |
In andere landen denken ze daar anders over. En ik zelf ook wel een beetje. Als iemand zijn/haar partner zo makkelijk weg zet na 22 jaar zonder te praten... dan mankeert je geestelijk toch wel echt wat. | |
Ouder1 | woensdag 9 juli 2014 @ 16:21 |
O jee.. Door dat soort dingen aan je kinderen te vragen en zo op hen te reageren dwing je ze in een loyaliteitsconflict. Het is echt heel erg belangrijk dat je de kinderen de ruimte geeft om normaal met jou om te gaan. Daarbij komt dat JIJ die vriend niet hoeft te accepteren (als jij al iets te accepteren hebt) maar dat jij zult moeten leren te accepteren dat je kinderen contact met hem hebben. Al zijn je emoties heel begrijpelijk; je kinderen zijn belangrijker dan jij. Je bent hen aan het beschadigen nu. Ga naar die website, schrijf je in (kost geen drol) en zoek daar hulp!! En begin in Godsnaam naam niet over kiezen. Wil je je kinderen kapot maken of zo? Een kind KAN NIET KIEZEN maar wil BEIDEN en heeft beiden NODIG!! | |
kan_niet_meer | donderdag 10 juli 2014 @ 09:26 |
Ik weet dat ze niet moeten kiezen. Gister avond nogmaals contact gehad met haar en nu hoor ik dat onze oudste gister bij haar stond te huilen omdat hij het wel gezellig had met hem en leuk vond. Maar dit niet aan mij durfde te vertellen. Blijkbaar is hij dus wel degelijk in een conflict. Moet morgen in het huis zijn, en zal hem dus vertellen dat het niet erg is om hem leuk te vinden. Wil niet dat ze ongelukkig worden omdat ik dat ben. Zal een groot een zwaar stap voor me zijn, want het voelt alsof ik mijn kinderen ook afgenomen worden. | |
dopfles1 | donderdag 10 juli 2014 @ 09:33 |
De tering. Sterkte man. | |
shifto | donderdag 10 juli 2014 @ 09:43 |
Inderdaad. In dit geval misschien wel wat meer, maar als iemand vreemdgaat omdat hij/zij jaren lang misbruikt of mishandeld is in een relatie, dan zie ik niet hoe dat in verhouding staat tot het kunnen opvoeden. (Die hypotetische mishandeling zal daar meer invloed op hebben). Maar dat is natuurlijk niet zo. Het blijven jouw kinderen en jij blijft hun pappa, ook al hebben ze het wel eens gezellig met die andere meneer. En dat is ook niet erg. Denk dat je je om genoeg kan drukmaken en dit even niet 1 van de dingen is waarvover je dat nu moet doen. | |
snakelady | donderdag 10 juli 2014 @ 10:05 |
Mijn dochters hebben een enorme goede band met mijn vriend, maar ook met de vriendin van hun vader. Maar hun vader zal altijd hun vader blijven, en ik blijf altijd hun moeder. Je moet je dus niet bedreigd voelen door hem, hij neemt jou de kinderen niet af, hij zal jouw plek nooit in kunnen nemen. Maar wat wel belangrijk is is dat ze een goede band met hem krijgen, aangezien hij wel een grote rol in hun leven gaat spelen. Ik sta ook aan de andere kant, de ex van mijn vriend maakt mij zwart tegenover hun zoontjes die vrij enthousiast over mij waren/zijn sinds de vakantie vorig jaar waar we veel plezier hebben gehad en ik ook met de jongens op de foto sta waarbij we knuffelen, mag ze mij niet meer. Met als gevolg dat de oudste zich nu van zijn moeder gaat afzetten, omdat die ziet dat ik niet zo ben als dat zijn moeder mij doet laten lijken. Mijn ex en ik hebben beide nieuwe partners geaccepteerd en ik merk dat dat een goed effect heeft op de kinderen, ze durven mij te vertellen dat ze een leuke tijd met haar hebben gehad en daar ben ik blij mee. Zij is niet mijn vijand, mijn ex is niet mijn vijand, wat er ook is gebeurd tussen ons en wat er ook tussen hun is gebeurd tijdens ons huwelijk, dat is het verleden en het enige wat belangrijk is is het heden en de toekomst. | |
Ouder1 | donderdag 10 juli 2014 @ 10:24 |
Dit idd. Je raakt je kinderen niet kwijt omdat zij ook andere volwassenen in hun leven krijgen. Een kinderhart is groot en biedt ruimte voor moeder, vader, stiefmoeder, stiefvader, broertjes en zusjes en stiefbroertjes en stiefzusjes enz. Daarnaast kan een stiefouder een belangrijke rol in het leven van een kind spelen maar de échte ouder zal altijd de échte ouder zijn. Je kinderen zullen het uitermate waarderen als je hen de ruimte geeft om ook anderen in hun hart te sluiten. Daarbij hoef jij die persoon niet in jouw hart te sluiten maar het alleen volledig te accepteren dat je kinderen dat wel doen. Vermijd daarbij ook die verleidelijke vragen als: "Wie vind je liever/leuker/ben je liever bij?" Wordt je onzeker.. houd het dan bij jezelf: "Ik houd van jou, houd jij van mij?" zonder die ander daarin te betrekken. TOP!! dat je dit nu inziet. ![]() | |
Ouder1 | donderdag 10 juli 2014 @ 10:34 |
Ik weet niet hoe oud die oudste is.. maar jij kan hier een belangrijke rol in spelen: Leg het kind uit (als die op een leeftijd is waarop dit te volgen is) dat de moeder het moeilijk heeft en heel veel van het kind houdt en daarom zo doet - bang is het kind aan jou te verliezen. Geef het kind de tip mee dat wanneer de moeder zo spreekt te reageren met "ik houd van jou en jij bent en blijft mijn moeder ook al vind ik Snakelady een aardige vrouw".. | |
snakelady | donderdag 10 juli 2014 @ 10:36 |
De oudste is 10. Zijn vader heeft het inderdaad al op een soortgelijke manier uitgelegd maar het blijft moeilijk voor hem, het weekend komen hij en zijn broertje hier voor 3 weken en daar kijken ze enorm naar uit maar durven dat niet tegen hun moeder te zeggen. Het is gewoon jammer, ik heb geen behoefte om haar plek in te nemen, ik wil gewoon een leuke toevoeging zijn in hun leven. | |
Ouder1 | donderdag 10 juli 2014 @ 10:52 |
Ik ben dus zelf ook gescheiden met kinderen én ik ben zelf kind van gescheiden ouders. Ik kan eigenlijk beter overweg met de vriendin van mijn ex dan met mijn ex en dat is weleens handig als er onenigheden zijn. En ik ben erg blij dat zij zijn scherpe kantjes eraf haalt voor mijn kinderen. Ik ben dus misschien nog wel blijer met haar dan de kinderen LOL De nieuwe vrouw van mijn vader daarentegen.. Breek me de bek niet open. Zo'n 40 jaar lang heb ik alles geprobeerd om een beetje normaal contact met haar te hebben maar dat is gewoon onmogelijk en ik heb het als laatste van de kinderen maar opgegeven. Ergo; Het is voor alle partijen het beste als een stief zijn/haar plaats weet en iedereen zich normaal gedraagt. In de eerste plaats nog wel voor de kinderen. | |
kan_niet_meer | donderdag 10 juli 2014 @ 12:44 |
Ik heb hem vanmorgen gebeld en gezegd dat het niet erg is om hem aardig te vinden en het leuk te hebben. heb wel gezegd dat ik het erg vind dat hij gaat liegen om mij niet verdrietig te maken. Ben niet kwaad op hem, dat heb ik duidelijk gezegd. Hij moet gewoon zijn gevoel volgen. Als die zegt dat hij aardig is dan is dat zo. Mn zoon moest wel huilen maar begreep het wel | |
Ouder1 | donderdag 10 juli 2014 @ 12:54 |
En nu ook tegen je andere kinderen zeggen. Bij het ene kind komt het er eerder en duidelijker uit.. maar ze hebben er allemaal last van. En benadruk niet jouw verdriet maar dat jij graag wil dat zij gelukkig zijn.. | |
erodome | donderdag 10 juli 2014 @ 13:25 |
Jouw kinderen worden niet afgenomen, een ander kan jouw plaats niet innemen, jij bent papa, die andere man is gewoon een man die wel aardig is misschien. Op ten duur zullen ze daar ook wel een band mee krijgen, maar dat gaat nooit de band worden die jij hebt met je kinderen. Maar wat vervelend dat het ventje zich zo verscheurd voelt, goed van je dat je daar even met hem over gaat praten en daarin even je eigen emotie's aan de kant zet. | |
kan_niet_meer | donderdag 10 juli 2014 @ 15:47 |
Vind het verschrikkelijk. Gister waren ze met zn alle bij hem voetbal aan het kijken. Geeft mij het gevoel of mn hele familie overgenomen is, en ik gewoon vergeten ben. Kan er echt moeilijk mee omgaan | |
erodome | donderdag 10 juli 2014 @ 15:58 |
Ik vind het veel verschrikkelijker dat je kind staat te huilen omdat hij het leuk heeft gehad met iemand. Hoog tijd om je eigen gevoel hierin wat meer onder controle te krijgen en je te richten op wat het beste is voor je kinderen. | |
kan_niet_meer | donderdag 10 juli 2014 @ 16:13 |
Daarom heb ik hem ook gebeld. Wil niet dat hij zich schaamt om die persoon leuk te vinden. Heeft me moeite gekost maar heb het wel gedaan ondanks dat het me veel pijn doet. | |
#ANONIEM | donderdag 10 juli 2014 @ 16:19 |
Dat wordt al anderhalf topic geroepen, maar TS kan het niet loslaten, en nog alleen denken aan wat z'n ex uitspookt met hem, hoe gemeen en vals het is, hoe heel z'n leven in één keer stuk is, etc. etc. etc. Allemaal helemaal waar, maar aan medelijden heb je op een gegeven moment niks meer, herpak je (voor je kinderen, als je het niet voor jezelf wil doen), ga als volwassenen met je ex en haar minnaar om, en richt de blik op de toekomst. Denk niet bij ieder uurtje dat ze alleen met hem is "oh god, dat wordt weer een snelle wip". Kappen met dat iedere keer 'ja ik probeer het wel, maar mn hele leven is overgenomen boehoe, dan zie ik hem daar zitten achter de tv ![]() Lijkt me een heel helder signaal wat je nu krijgt van je kinderen, je hebt je gevoel niet genoeg in bedwang en dit werkt door naar hun, tot op het punt dat ze er kapot van zijn dat ze t leuk hebben met mama's nieuwe vriend. En of je het nou leuk vindt of niet; als hij een blijvertje is zullen je kinderen toch een band met hem opbouwen, dus dat kan maar beter een goede zijn dan. | |
tjolder | donderdag 10 juli 2014 @ 20:16 |
Hoe gaat zijn ex om met die emoties, praten jullie met elkaar ? Zij is in feite ook vervangen door jouw ex-vrouw die nu gezellig TV kijkt in haar oude huis met haar en jouw kinderen. | |
Dr.Kloothommel | donderdag 10 juli 2014 @ 20:19 |
Op enig moment moet het zelfmedelijden stoppen. Als je kinderen het naar hun zin hebben bij die lul en die snol, dan is dat toch prima. Ga gewoon lekker doen waar je zelf zin in hebt. Koop een motor, neem een vriendin, ga naar de hoeren, ga op vakantie, leef er op los. Ga lekker hard werken, zorg dat je geld krijgt. Je eerste leven is voorbij. Nu begint je tweede leven. Mooi toch. Hou op met janken en maak er wat moois van. | |
kan_niet_meer | vrijdag 11 juli 2014 @ 10:39 |
Ik spreek haar niet zo vaak meer omdat ze zelf ook natuurlijk bezig is met hun scheiding. Maar weet wel dat ze er niets om geeft. Zij was natuurlijk al weg dat het uitkwam. Ze is al lang blij van hem af te zijn. | |
N.icka | vrijdag 11 juli 2014 @ 10:42 |
Dit is zo waar ! | |
kan_niet_meer | vrijdag 11 juli 2014 @ 10:47 |
Dat klopt. Maar daar kan ik echt pas aan beginnen zodra ik mn eigen plek heb. Rond zwerven tussen familie, vrienden en hotels is niet echt een de plek om tot rust te komen en aan je toekomst te werken. Het komt wel, heeft alleen tijd nodig. | |
Ouder1 | vrijdag 11 juli 2014 @ 11:28 |
Je kunt je echter weldegelijk gaan richten op jezelf en je kinderen ipv je druk te blijven maken om hem en haar. Daar heb je echt geen eigen plek voor nodig. Sterker nog; je hebt zonder eigen plek eigenlijk wel wat anders aan je hoofd dan of zij nu seks hebben of niet. | |
#ANONIEM | vrijdag 11 juli 2014 @ 11:31 |
Mwah, je zwelgt volgens mij toch ook wel iets teveel in zelfmedelijden en zelfkastijding. Is dat hard om te zeggen? Misschien wel. Maar als ik hier zie hoe je van t padje kan raken als je hem met je ex TV ziet kijken, of hoort dat ze een uurtje samen waren, laat staan dat hij met haar en de kinderen op pad is dan heb ik niet het idee dat je echt je richt op 'verder komen'. Je noemt allemaal dingen op die je in eigen hand hebt, het zal heus niet allemaal zo geregeld zijn, en je bent afhankelijk van (financiële) mogelijkheden. Maar ik denk dat wat 'was' nu echt los moet laten, en je gaan richten op wat 'komt'. | |
Ouder1 | vrijdag 11 juli 2014 @ 11:59 |
Wat heb je nu eigenlijk al gedaan om een tijdelijk eigen plek te vinden? Een kamer, een appartementje bij een boer, een caravan.. iets? Desnoods een matras in de schuur van familie/kennissen? Het klinkt echt alsof je niets doet en denkt niets te kunnen tot het gezamenlijke huis is verkocht. Zet je schouders er onder, steek dáár je energie in ipv je druk te maken over hem en haar! Al lukt het niet.. dan nog is het zo vele malen beter dan jezelf gek te maken bij het idee van haar bij hem in bed of je kinderen bij hem op de bank voor de tv. Dat is namelijk sowieso compleet zinloos en contraproductief. | |
Miracle_Drug | vrijdag 11 juli 2014 @ 18:18 |
Dit. Sorry TS maar grow some balls zeg. Het is niet iets wat kan wachten tot je een eigen plek hebt. Sterker nog, ik denk dat dat het zelfs erger maakt, wanneer je 'savonds in je eentje pizza zit te eten op de bank. Herpak je nou eens, voor je kinderen. | |
kan_niet_meer | vrijdag 11 juli 2014 @ 21:53 |
Ik heb al van alles geprobeerd wat huisvesting betreft. Kamer, een vakantie woning , vrienden en familie geraadpleegd . Maar jammer genoeg nog niets kunnen vinden. Wel van de week naar een huis wezen kijken, daar ga imam de weekheden bod op doen. Verder komen maandag een echtpaar voor de 3de keer bekijken, maar nu met hun makelaar . Dus hopelijk gaan ze een bod doen. Verder hebben jullie gelijk, ik zit te vaak aan hun te denken. Doe me best om dat niet te doen. Alleen op sommige momenten is dat erg zwaar. Vooral als ik in bed lig of juist wakker word. Maar doe wel me best. Probeer ook zoveel mogelijk bezig te zijn, bios, lopen in de stad, familie bezoeken. Ben nu in het huis omdat ze aan het werk is, en heb al mijn MTB al achter in de auto gezet. Kan ik dat weer lekker oppakken. Ik weet dat ik me zelf gek maak, daarom wil ik die gedachtes weg hebben. Gaat ook gebeuren, moet er alleen hard voor werken. | |
Godshand | zaterdag 12 juli 2014 @ 18:47 |
Ga meer je eigen leven lijden. Ik weet niet waar je werk is, maar huur desnoods een hotel of bungalow in de buurt van je werk. Niet een eigen plek, wel een plek waar je heen kan. Ga niet meer je oude huis in. Oppassen op de kinderen, prima maar dan ga je een dag met ze weg of laat je haar hen bij jou afleveren. Als de kinderen er niet zijn, de tips van Loveless uitvoeren. Plus schrijf je in op een datingsite, ga speeddate of voor mijn part naar de hoeren. Schrijf je in op een sportclub of politieke vereniging. Houd jezelf bezig en stel nieuwe doelen. Dat kan van alles zijn van trainen voor Alpe duZes tot binnen een maand 5 vrouwen hebben geneukt. Het daten overigens zal nog wel geen succes zijn maar daar gaat het niet om. Het gaat om afleiding en even horen wat voor bestaanswijzen er nog meer zijn op deze aardbol. En het is vakantietijd. Je kan met je kinderen weg, maar je kan ook eens een groepsreis gaan maken in china bijvoorbeeld. Zeg tegen je kinderen dat Papa even de wereld wil zien en de oudste stuur je foto's van je trip. Daar ontmoet je andere mensen, heb je even andere zorgen en zie je de mogelijkheden van je nieuwe bestaan. En ben je niet bezig met buurmannen achter jullie TV. Daar schiet je niets mee op. | |
TheLostArtofGivingaFuck | zaterdag 12 juli 2014 @ 23:18 |
En nu zul je zien , nu mag je waarschijnlijk voor die bitch ook nog partneralimentatie betalen ... ik keur het niet goed , maar ik kan na zulke kutstreken me wel indenken dat een vent na emotioneel en financieel genaaid te zijn compleet door het lint gaat en haar wat aandoet | |
N.icka | zaterdag 12 juli 2014 @ 23:19 |
Pardon ???? | |
TheLostArtofGivingaFuck | zaterdag 12 juli 2014 @ 23:22 |
lul ik Chinees ofzo? Teveel voorbeelden in mijn omgeving gezien waarbij maatjes van me een , achteraf blijkend,vreemdgaande snol hadden die em daarna ook nog es financieel uitperste . 1 van die gasten is nu echt al jaren een emotioneel wrak en stond echt op het punt om haar dr nek om te draaien ( gast doet geen vlieg kwaad normaal gesproken) | |
N.icka | zaterdag 12 juli 2014 @ 23:24 |
Dat is hier helemaal niet aan de orde . hou je eigen frustraties er buiten | |
Lovechild | zondag 13 juli 2014 @ 07:51 |
Ik wil wel een beetje voor TS opkomen hoor. Volgens mij is het vrij normaal om wanneer je na een relatie van 22 jaar aan de kant bent gezet, je daar na een paar weken (!) nog klote over te voelen. Ook het idee gewoon te zijn vervangen kan ik me wel voorstellen. Laat hem die gevoelens aub hier spuien, dan kan hij zichzelf vervolgens weer bijelkaar rapen en zijn kracht gebruiken om hiermee te dealen. | |
kan_niet_meer | maandag 14 juli 2014 @ 01:16 |
Denk dat je helemaal gelijk heb.Het is echt niet makkelijk om na zo een lange tijd alles gegeven te hebben aan de kant geschoven te worden. En helemaal voor iemand die 3 deuren verder woont en waar ze nu al leuke dingen doet samen met mijn kinderen. Laat me even vertellen dat ik echt van alles probeer om mijn gedachtes te verplaatsen. Gister een boot tocht in Amsterdam gemaakt met een Tango gezelschap (via mn zus), daarna naar Turn up the beach geweest. Vandaag was ik met de kids de hele dag op stap naar Duinrell en later in het huis gezeten tot 22.30 omdat ze moet werken. Kan je vertellen dat alles erg leuk was, maar dat ik ondanks dit het erg zwaar had. Je ziet namelijk te veel dingen die aan je eigen ex-relatie doet denken. Vooral een pretpark, daar zie je alleen maar kinderen met hun beide ouders en dan moest ik wel aan haar en ons denken. Verder heeft ze me wederom een fijne dag bezorgt door via imessage te vragen of ik Donderdag ook even de kids de hele dag mee wou nemen. Omdat ik al een afspraak had, begon ze te vragen hoe laat deze was. dat heb ik dus niet gemeld, want dat is niet haar zaak. Toen werd ze pissig omdat ik dwars deed. Ik weet wel waarom ze wilt dat ik de kinderen de hele dag neem. Hij is namelijk van maandag tot vrijdag in Friesland bij zn ouders en heeft natuurlijk gevraagd dat ze langs kwam om haar voor te stellen. Toen ik dat zei, kreeg ik weer te horen "nee ik zeg het voor de kinderen" Alsof ik ze te weinig zie. Toen zei ik dat ik ze vandaag 10.00 tot 22.30 heb gehad. Maandag ben ik er weer tussen 15.30 en 23.00. Donderdag zelfde tijd, en dan zaterdag en zondag wederom van 15.30 tot 23.00. Dus de kids zien me genoeg. Toen kwam ze met de opmerking dat ik het verkeerd zie en dat ze het echt voor hun doet, MAAR dat ze wel vind dat ze zelf ook weg moet kunnen. Dus had gelijk dat ze weg wou. Ik weet dat dit onvermijdelijk is, maar doe het lekker over 2 weken als ik zelf met de kids in Frankrijk ben en ga mij niet vragen. | |
Cue_ | maandag 14 juli 2014 @ 14:39 |
Dan zeg je toch dat je niet kan omdat er andere afspraken staan? Ipv de hele discussie hoe vaak je ze wel of niet ziet en of dat tevee/weinig is. Had ze het evt eerder moeten aangeven of een andere dag moeten doen, amar dat de donderdag je gewoon niet uitkomt. | |
#ANONIEM | maandag 14 juli 2014 @ 15:00 |
Precies, maar goed, die twee zitten in zo'n emotionele worsteling en proberen elkaar op allerlei manieren te manipuleren dat ze het niet meer zo sec kunnen bekijken. TS denkt nog steeds gelijk 'oh ze wil lekker met hem op stap', en gaat dan moedwillig tegen lopen werken. Zij denkt waarschijnlijk andersom juist 'ik chanteer hem wel even emotioneel met dat hij de kinderen niet zoveel heeft, dan neemt hij ze en kan ik lekker op pad'. Ik zou als de donder eens dingen gaan vastleggen qua verdeling, huis, auto's, kinderen, weet ik wat. Heb zo'n gevoel dat dit niet in goed overleg blijft gaan als je elkaar al op deze manier probeert te manipuleren. | |
Godshand | maandag 14 juli 2014 @ 15:34 |
GA DAT HUIS NIET MEER IN! Dat geeft als een reflex gedachten aan jouw vorige relatie terug. Zoek iets anders, logeer desnoods bij een vriend of huur een hotelletje. Je pijnigt jezelf echt daar teveel mee. | |
spelletjesman | maandag 14 juli 2014 @ 15:48 |
Een scheiding hoeft niet zo erg te zijn voor kinderen hoor. Mensen doen altijd of het vreselijk is maar kan best meevallen als het wat normaal wordt geregeld (en ja kan zelfs positief uitpakken voor de kinderen ook al zullen mensen hier dat wel niet willen geloven). | |
Cue_ | maandag 14 juli 2014 @ 15:54 |
De ouders moeten vooral zorgen dat ze normaal met elkaar overweg gaan. DAt ze dingen goed regelen en vriendschappelijk contact onderhouden met elkaar. Ik heb nooit last gehad van de scheiding van m'n ouders daardoor ![]() | |
#ANONIEM | maandag 14 juli 2014 @ 16:33 |
Nou ligt het hier ongetwijfeld wat gecompliceerder doordat mams gelijk met de buurman is, maar in het beginsel heb je wel gelijk ja. En lijkt 't me vrij duidelijk dat de hele situatie z'n uitwerking heeft op de kinderen gezien het hele gebeuren rondom het kind wat moest huilen omdat hij het leuk had gehad met mama's nieuwe vriend, en de ouders die elkaar over en weer proberen dwars te zitten / emotioneel chanteren. | |
devlinmr | maandag 14 juli 2014 @ 16:50 |
Begin eerst eens met duidelijke afspraken te maken over wie wanneer de kinderen heeft en hou je daar aan. Als zij plannen wil maken zal ze dat dan in die tijden moeten doen en niet daarbuiten. Dat schept duidelijkheid voor iedereen. Creëer zo snel mogelijk een regelmaat in het leven van de kinderen. Verder, sterkte en ik hoop voor je dat je haar niet ook nog eens 12 jaar alimentatie mag gaan betalen zoals de regel in NL is. | |
devlinmr | maandag 14 juli 2014 @ 16:52 |
Ik vermoed dat vriendschappelijk contact voorlopig een brug te ver is voor TS. Denk dat een zakelijk contact het beste is op dit moment, maar dat betekent dat er zsm afspraken gemaakt moeten worden. | |
erodome | maandag 14 juli 2014 @ 17:13 |
Tja, leuk en aardig, maar weet wel dat partneralimentatie krijgen soms helemaal geen keuze is. Dat iemand dat niet af kan zeggen omdat ze dan zelf eraan onderdoor gaan. Als iemand zelf genoeg geld verdient kan ze(of hij!) zeggen ik neem het niet aan, maar zodra er financiele hulp van de overheid is wordt er gewoon op gerekend dat je dat geld hebt elke maand en wordt dat afgehaald van wat je van hun zou krijgen. Dus ipv "haar" wat aan te doen moet je naar de overheid kijken, die hebben dit als verplichting opgesteld. | |
erodome | maandag 14 juli 2014 @ 17:14 |
Wanneer ga je nu eens een hele duidelijke bezoeksregeling aan? Dat voorkomt dit soort gedoe waarbij jullie je veelste druk maken om wat de ander doet of niet doet. Vind de smoes ja maar ik heb mijn eigen plek nog niet onzin, je kan ook nu al duidelijk hebben wanneer jij de kinderen hebt en wanneer zij. | |
devlinmr | maandag 14 juli 2014 @ 17:42 |
Onzin. Is geen verplichting en als je er voor kiest om bij je partner weg te gaan vind ik dat je er dan ook maar voor moet zorgen dat je ook financieel onafhankelijk bent. | |
erodome | maandag 14 juli 2014 @ 17:43 |
Niks onzin, dat is het wel... Je kan vinden dat iemand financieel onafhankelijk moet zijn, maar zijn ze dat niet dan kan je niet zeggen ik neem het niet aan. Het is ook niet zo dat de ex partner hierom moet vragen, het is wel degelijk een verplichting die de overheid heeft opgelegd. Gaat trouwens helemaal niet over man/vrouw, maar over wie het meest verdient, andersom gebeurd dus ook. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 00:43 |
Even voor de duidelijkheid, zij wilt GEEN partner alimentatie.Dat heb ik zwart op wit, en heeft ze al bij de advocaat neergelegd. Verder is het zo dat ik ZEKER geen bezoeks regeling aanga. Ik zie ze nu vaker dan straks als we echt gescheiden zijn het geval is. Wel wil ik na de vakantie kijken of ik bij een familie terecht kan in de buurt, dan kunnen de kids zelf naar me toe als ze willen. Alleen als ze moet werken moet ik voorlopig het huis is (ook al wil ik dat niet) , omdat ik gewoon geen plek voor drie kinderen heb. | |
Seven. | dinsdag 15 juli 2014 @ 00:54 |
Het begint een beetje over te komen alsof je juist in de buurt wil blijven. Ergens best begrijpelijk maar.. Hou er even rekening mee dat je kinderen hoogstwaarschijnlijk niet gedijen bij instabiele factoren als 'papa wil geen bezoekregeling (want op die manier kan hij nog macht uitoefenen over mama, door 'niet beschikbaar' te zijn als zij af wil spreken met haar nieuwe vriend). Hou er ook even rekening dat de band met je ex onnodig lang onder druk komt te staan. Hoe kut je het ook vindt van die nieuwe kerel van d'r: je zult de rest van je leven aan haar verbonden zijn. De komende 20 jaar zul je nog regelmatig met haar moeten overleggen. Je pijnigt jezelf in dat huis. Zoek je eigen plek, desnoods delen je kinderen hun slaapkamer als ze bij jou zijn, daar gaan ze niet kapot aan hoor. Regel een bezoekregeling, en wel zo snel mogelijk (echt geen noodzaak om te wachten tot je een eigen huis hebt). Dan weten je kinderen precies waar ze aan toe zijn, dat is het belangrijkste. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 00:57 |
Je begrijpt het niet.Ik wil juist weg uit dat huis, daarom wil ook geen regeling. Als ik dat wel aan ga dan zit ik er nog langer. Nu ben ik er alleen als ze werkt. Deze week in totaal 4x. Verder wil ik in de buurt (en dan bedoel ik niet in de zelfde straat) bij een familie lid tijdelijk gaan wonen zodat de kids zelf naar me toe kunnen komen als ze er zin in hebben. Ik krijg daar een kamer met een eenpersoons bed. Niet handig om dan met 4 man daar op te slapen. ALLLEEN, als ze moet werken dan zal ik echt in het huis moeten zitten. Daar kan ik niet onder uit. Zij werk tot 23.00 en de kids moeten wel naar bed. | |
Seven. | dinsdag 15 juli 2014 @ 01:14 |
Nee, JIJ begrijpt het niet. Blablabla, zwelgzwelgzwelg, geen wonder dat je nog steeds in het diepste der diepste dal zit, je praat jezelf gewoon ziek. . Terwijl jij krom ligt van zelfmedelijden, voelt je kind zich gedwongen om te liegen om jou niet te belasten. Een duidelijker signaal kun je niet krijgen. JIJ ZOU JE KINDEREN NIET MOETEN BELASTEN. Om jouw kinderen niet te belasten, moeten er een paar dingen gebeuren: Omgangsregeling, zodat jij je ex niet meer dwars kunt zitten. Daaruit vloeit voort dat je contact met haar beter blijft en je kinderen krijgen meer regelmaat. Iedereen wint, inclusief jijzelf want je hoeft niet steeds bezig te zijn met de vraag of je buurman momenteel over haar heen gaat. Jij zoekt ondertussen je eigen stek, en daar zet je de omgangsregeling voort. Zij regelt maar wat anders met haar werk, ze kan moeilijk na de scheiding de kinderen om 23:00 op komen halen. Maar goed, hoe ze het doet, dat zijn jouw zaken niet meer. En laten we eerlijk zijn, je doet er alleen maar aan mee omdat jij denkt dat je een machtsmiddel in handen hebt. Omgangsregeling en je eigen huis met minstens 2 slaapkamers. Dat is het ENIGE dat jij voor je kinderen voor elkaar moet zien te krijgen op dit moment. Het spijt me zeer maar je bent enorm egoistisch bezig. Je denkt vooral aan jezelf. Je ligt dusdanig met jezelf overhoop dat je kinderen en hun behoeften/gevoelens volledig in de verdrukking raken. PS: denk je nou echt dat je kinderen op bezoek willen komen als jij bij familie woont ![]() | |
Seven. | dinsdag 15 juli 2014 @ 01:19 |
Bah, ik zie het ook aan dit topic. Nagenoeg al het advies dat je krijgt aangaande je kinderen sla je in de wind om vervolgens weer te gaan zeiken over al wat jou is aangedaan. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 02:32 |
Ten eerste ik kom niet in het huis als machtsmiddel. Ik doe dat omdat anders mijn kinderen alleen zijn als ze moet werken. Verder vraag ik me af hoe ik in godsnaam een eigen plek met minstens 2 kamers moet betalen als we daar het geld niet voor hebben? IK weet het niet maar als jij een potje ergens weet dan hoor ik het graag. Ik roep al de hele tijd dat ik graag een plek wil om ze te kunnen hebben om de omgnags regeling in gang te kunnen zetten. Feit is gewoon dat ik op dit moment het geld niet voor heb. Als dat er wel was geweest dan had ik alles al in gang gezet. | |
Miracle_Drug | dinsdag 15 juli 2014 @ 07:27 |
Met roepen kom je nergens. Je hebt dus nog helemaal niets in gang gezet? Mee eens. Je kinderen zouden voor moeten gaan en dat gaan ze nu absoluut niet. Wat zij doet is niet meer belangrijk voor jou, wat jij doet is wél belangrijk voor de kinderen. Grow a pair. | |
Lovechild | dinsdag 15 juli 2014 @ 07:50 |
Vraag me wel een beetje af of reacties ook zo "hard" zouden zijn wanneer ts een vrouw zou zijn... | |
Miracle_Drug | dinsdag 15 juli 2014 @ 07:58 |
Van mijn kant zeker wel. Het belang van de kinderen moeten voorop staan, ongeacht of TS een man of een vrouw is. Ben zelf ook gescheiden (en weduwe), mijn kinderen gingen en gaan altijd voor, mijn eigen gevoelens heb ik vaak genoeg opzij moeten zetten. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 08:01 |
Hoezo? Weet jij nu dan al hoe die omgangsregeling eruit gaat zien? Het is echt niet zo dat dat verplicht elke twee weken een weekeind is hoor. Co-ouderschap (50-50) is zelfs de norm. Ik heb een regeling met mijn ex afgesproken van 2 weekeinden bij hem, 1 bij mij. Dat om het weekeind is eerder een minimum dan standaard. Probleem nu is dat jullie afhankelijk blijven van elkaar. Zij voor haar werk en haar vriend, jij om dekinderen te zien. Moet je niet willen, kan alleen ellende van komen. Vaste afspraken en als zij meer opvang nodig heeft dan moet ze dat zelf maar regelen. Laat elkaar los. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 08:02 |
Hoezo? | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 08:06 |
Bullshit. Je ex laat ze echt niet alleen. Dan zorgt ze voor een andere oplossing. En zo duur hoeft een tijdelijke woonplek echt niet te zijn. Het hoeft niet gelijk een volwaardige woning te zijn. Al is het een caravan in de tuin van vrienden. Dan ga jij buiten zitten als ze slapen. Dat heb ik ook 3 weken gedaan en toen had ik ze fulltime. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 09:08 |
Wat een bull shit zeg. Ik weet heus wel hoe onze omgangs regeling er uit gaat zien. Dat hebben we al op papier staan en is al naar de advocaat. Dus ga me niet vertellen wat ik wel of niet weet. En wat huisvesting betreft, ga er maar van uit dat ik al over nagedacht heb. Caravan bij vrienden? Wat is hun nummer dan bel ik ze even, want ik ken niemand. Verder is het zomer periode dus alle vakantie woningen in de buurt zijn of bezet of sterven duur. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 09:13 |
Dan moet je me niet gaan vertellen dat ik niet weet hoe iets er uit ziet, als ik er middenin zit. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 09:16 |
Met nadenken alleen kom je idd niet ver. En als jij verwacht dat je ergens een gespreid bedje krijgt dan gaat dat idd nooit lukken. Je zal zelf iets moeten regelen. Zelf actie moeten ondernemen. Jij kent echt niemand met een tuin of een oprit? Die caravan kan je regelen via marktplaats, gratis weg te geven, of zo. [ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 15-07-2014 20:02:57 ] | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 09:18 |
Laat maar lekker gaan. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 09:26 |
Ja, hij schiet er idd meer mee op als mensen met hem meehuilen wat een rotwijf zijn ex is, hoe zijn buurman over zijn ex heen gaat en zijn plaats inneemt bij de kinderen en hoe begrijpelijk het wel niet is als hij haar nu iets aan gaat doen. Hulde! Ga zo door. Een schop onder zijn reet heeft hij nodig. Ik ben die dame die mij die schop heeft gegeven op het web nog steeds dankbaar. | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 09:26 |
Ze brengt het misschien niet heel lief verpakt, maar er zit zeker wel een kern van waarheid in, dat hele gedoe rondom dat huis is echt killing voor de hele omgang, en de kinderen merken dat gewoon, daar heb je echt een duidelijk signaal van gehad. En het ene moment wil je niet aan een ouderschapsplan beginnen omdat je bang bent dat je dan aan het kortste eind trekt, en het andere moment ligt ie al bij de advocaat? ![]() Anyhow, dat huis is een pressiemiddel over en weer, dat schiet echt niks op. Als zij vraagt of jij daar kan zijn denk je gelijk dat zij een fuck fest gaat houden met d'r nieuwe vriend en ga je moedwillig tegenwerken. En als zij een avondje voor zichzelf wil probeert ze jou te chanteren met de kinderen zodat jij thuis bent... Dat blijft niet goed gaan natuurlijk, dus ik zou inderdaad echt alle opties open houden voor een 'eigen' plek. | |
Cue_ | dinsdag 15 juli 2014 @ 09:36 |
Ik kan best begrijpen dat TS niet zomaar even snel een huis heeft geregeld en for the time being z'n kinderen ziet bij z'n ex. Ideaal? Nee zeker niet. Het lijkt mij dat er dan alsnog een omgangsregeling getroffen kan worden waarin duidelijk vermeld staat wanneer wie de kinderen heeft. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:05 |
Dat heb ik tot nog toe wel gedaan maar de boodschap komt blijkbaar niet over. Dan maar minder lief. | |
Five_Horizons | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:17 |
Minder lief != lomp. Dat laatste doe je nu. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:19 |
Klopt. En bewust. Hij moet gewoon uit dat destructieve cirkeltje van redeneren waar hij nu in zit. Beter voor iedereen. Vooral voor zijn kinderen en hemzelf. | |
Five_Horizons | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:20 |
Jij bent niet degene die dat bepaalt, vanachter je veilige schermpje. | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:21 |
Ik weet niet of je een speciale interesse in het welzijn van TS en/of zijn kinderen hebt, maar als duidelijk is dat je zo'n ander inzicht hebt, en TS jouw "suggesties" kennelijk absoluut niet ziet zitten, wat is dan het belang van je aanwezigheid hier nog? TS afzeiken? Koekoekuser uithangen? Laat het dan lekker gaan, TS heeft duidelijk geen behoefte aan jouw "advies" ongeacht het feit dat je ook mbt deze materie ervaringsdeskundige bent. En wat de reden is dat TS niet op jouw advies zit te wachten doet er dan niet toe, maar het is natuurlijk niet zo dat jouw waarheid de enige waarheid is, hoewel jij dat waarschijnlijk anders ziet. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:23 |
Ik ben degene die bepaalt hoe ik reageer. En dat veilige schermpje mag je weglaten. TS is niet de enige die een vervelende scheiding heeft meegemaakt. Ik ben benieuwd of hij zich al heeft aangemeld bij de site die ik hem aanraadde. Vast niet. Daar zitten een paar duizend mannen en vrouwen die door vergelijkbare ellende heen zijn gegaan. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:24 |
Je vergeet dat hij dergelijke adviezen van meerdere users heeft gehad. En ook daar niets of weinig mee doet. | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:25 |
Dat is zijn keuze, dat geeft jou niet het recht tekeer te gaan alsof het je eigen ex is die niet doet wat jij wilt. | |
Five_Horizons | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:25 |
Ik ben ook ervaringsdeskundige en denk er stiekem toch héél anders over. Wat is dan precies de waarheid? Zullen we het dan maar gewoon netjes en fatsoenlijk houden? Dat is toch niet te moeilijk? | |
Five_Horizons | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:25 |
| |
_Dizzy_ | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:37 |
Jammer dat er geen popcorn smiley is... | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:39 |
![]() | |
erodome | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:41 |
Dit is echt onzin kannietmeer! Je kan wel nu al een bezoeksregeling aangaan, dat dat dan een tijdelijke is die naar de situatie van nu is aangepast lijkt me vrij logisch. Je bent te hard bezig met bedenken waarom vanalles niet kan, maar het is beter eens te kijken naar wat wel kan en vooral wat beter is voor je kinderen. Dus ook als je in het oude gezamelijke huis zit kan dat via een (tijdelijke, onderling afgesproken) regeling. En wat voor jezelf regelen, een tijdelijke plek is helemaal niet zo moeilijk. Er zijn vele vakantieparken die ruimte aanbieden voor meer dan alleen een vakantie, hotels en vanalles en nog wat. Als je echt wil kan je echt wel wat vinden voor tijdelijk. [ Bericht 6% gewijzigd door erodome op 15-07-2014 10:51:45 ] | |
erodome | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:47 |
Ja, dan was het hetzelfde geweest. Ik snap echt wel goed dat de TS veel pijn heeft en dat het wel eventjes zal duren voordat hij hier een beetje overheen is, maar als je kinderen hebt gaan die gewoon voor, die kunnen er niets aan doen, hebben geen enkele grip erop, staan maar in het midden zonder weg te kunnen. | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:49 |
Mwah, ik gok dat als de man er vandoor was met de buurvrouw dat er toch wat meer 'pluk hem kaal!' en 'neem z'n kinderen af!' reactie zouden zijn hoor ![]() ![]() | |
erodome | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:51 |
Misschien, maar niet van mij. | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:52 |
Mwah, ik denk dat het wel meevalt. Overigens vind ik wel dat mevrouw maar lekker bij de buurman moet gaan wonen, kan TS (voorlopig) in het huis blijven. Nu heeft mevrouw 2 adressen, en TS eigenlijk geen thuis meer. Laat haar maar lekker moven en de kinderen bij TS blijven. | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:53 |
Zeker ook een goede optie. Wel jammer dat het topic nu half verzand in Ouder1-geneuzel. Want er waren wel een paar goede opmerkingen, en onder andere dat ouderschapsplan is nu vaag, het ene moment is het er niet en wil hij het niet, want is hij bang dat hij dan aan het kortste eind gaat trekken, en het volgende moment is het al af en ligt het bij de advocaat? Wat is het nou? | |
erodome | dinsdag 15 juli 2014 @ 10:59 |
Vind ik ook een goede optie, zeker omdat hij tot zo laat moet oppassen. Of misschien een beide voor een deel uit huis, zij die dage, hij de andere dagen. Is wat lastiger, maar het kan werken mits beide meewerken. Want ook al zeg ik dat de TS vooral aan zijn kinderen moet denken vind ik het wel ontzettend lullig voor hem dat hij op alle punten de bok is en het voor haar zoveel makkelijker is. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 11:14 |
Nogmaals voor de duidelijkheid. Regeling waar ik niet aan meewerk is voor de tijd dat we in scheiding liggen of tot het huis verkocht is. Dat was een regeling zodat we beide om en om in het huis bleven. Omdat ik het niet aankan om in het huis langer dan noodzakelijk te zitten zie ik er van af. Daarnaast hebben we de uiteindelijk omgangs-regeling waar in staat wanneer is de kinderen krijg (slapen maar ook eten tussen de middag en/of avond eten) Deze hebben we in een excel sheet gemaakt aan de hand van mijn rooster. Dit is de regeling die al bij de advocaat ligt. Wat de kinderen betreft, ik zie ze nu vaak genoeg. Als ik niet in het huis ben (gemiddeld 3 a 4 x per week) dan haal ik ze op om leuke dingen met ze te doen. Ik weet het is niet de ideale situatie maar dat ligt aan haar. Zij heeft me het recht ontnomen om mijn kinderen dagelijks te zien, daar kan ik niets aan doen. Wel kan ik me best doen om een goede en veilige plek te vinden voor als we ect uit elkaar zijn. Daar ben ik nu hard mee bezig. Andere huis heb ik al bekeken, vandaag ga ik daar een bod op doen (onder voorbehoud) En wat erodome aangeeft, zij heeft tot nu toe maar weinig gemerkt van wat er gaande is. Zij heeft het huis, de kinderen, haar auto en het geld op de bank. Enig wat anders is , is de kerel die naast haar zit. Daarnaast heeft ze ook nog (voorlopig) het voordeel dat hij er naast woont, dus ze kunnen elk moment van de dag bij elkaar komen.En dat doen ze ook. Vooral hij nu 3 weken vrij is, dan is het zeker feest. Zal wat anders worden als het huis verkocht is en ze in een flat zit of anders bij hem intrekt. Al zal dat wat moeilijker worden in een huis met 2,5 slaapkamer (kleinste kamer past alleen een bed voor zijn dochter) Vooral als zijn kinderen er ook zijn (ene week 3dgn, andere week 4dgn) Dan zijn ze met 5 kinderen in dat hok. Ga er dan van uit dat ik dan mijn eigen huisje heb waar ik rustig bij kan komen van deze rollercoaster | |
Cue_ | dinsdag 15 juli 2014 @ 11:20 |
Dit volg ik even niet meer. Momenteel ben je in dat huis om voor de kidneren er te zijn. Maar daar kan je toch ook die regeling op baseren (totdat je zelf een huis hebt) Dus wanneer je er nu bent, zet dat op papier vast. Zodat ze niet moeilijk kan doen als ze wil dat jij daar nog meer dagen zit. | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 11:22 |
Ah okee, wazig verhaal maar ik denk dat ik het begrijp. Is het niet handiger als je wél een regeling uitwerkt voor nú, aangezien het nu nou niet bepaald lekker loopt door het maar te freestylen? Sorry, maar als je de ruimte hebt om een ander huis te kopen (NAAST je huidige huis), dan heb je toch ook wel de ruimte een flatje te huren...? Ja, blabla, nogmaals, KAP gewoon eens met dat 'boehoehoe nu is hij 3 weken vrij nu wordt het ketsen' Kan jij sowieso ook niet aanspraak maken op het 'geld op de bank', dit is gewoon van jullie beiden als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd, dus ik zou niet weten waarom zij het geld en de auto mag houden, en jij niets? Dat is hun probleem, daar moet jij je niet druk over maken, tenzij het invloed op je kinderen gaat hebben. | |
Cue_ | dinsdag 15 juli 2014 @ 11:38 |
Ik snap dat je dat niet leuk vind, maar alles buiten de kinderen om moet je niet laten meewegen in besluiten je neemt. Dat is haar leven nu, niet meer de jouwe. Accepteren en je eigen leven gaan hebben. | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 11:41 |
Hoe vaak is dat ondertussen geroepen...? | |
Cue_ | dinsdag 15 juli 2014 @ 11:42 |
Te vaak ![]() | |
mrspoeZ | dinsdag 15 juli 2014 @ 11:45 |
Toch snap ik ook niet waarom je in haar huis gaat zitten als zij werkt. Zij wilde met de buurman verder, dan regelt ze zelf ook maar dat er oppas is. Jouw taak is nu zorgen voor een plek waar je de kinderen kan hebben als ze volgens de omgangsregeling bij jou zijn. En dat is dus niet in jullie oude hus, waar jij last hebt van alles wat je aan jullie kapotte huwelijk doet denken. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 12:08 |
| |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 12:10 |
Najah t zal wel, ik geef het op, je wil niks anders/beter regelen, maar het is wel allemaal kut omdat zij kan doen wat ze wil, en dat moet niet kunnen, dus ga je maar dwarszitten waar kan, en dan achteraf miepen dat ze veel bij hem is of weet ik wat. Gaat echt een geweldige scheiding worden zo voor je kinderen ![]() | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 12:14 |
Stop eens met de slachtofferrol waar je in zit man. | |
tjolder | dinsdag 15 juli 2014 @ 12:44 |
------------------------------------------------------------------------------------- Ik geef ook aan ONDER VOORBEHOUD. Dus als ons huis verkocht is dat gaat de koop door. Volgens mij heb ik al meerdere keren doorgegeven dat ik het financieel niet trek om nu een andere woning te nemen.Zelfs ¤300 is al te veel. --------------------------------------------------------------------------------------- Je hebt toch familie en vrienden ? Leen bij hen pakweg ¤6000 kun je al een tijdje mee huren. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:11 |
Dit heb ik al overwogen en ben ook met een familie lid bezig om te kijken of we iets kunnen regelen. | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:16 |
Staat jullie huis überhaupt al te koop? | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:21 |
Wat denk je? | |
Deckard | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:27 |
Hij hoeft niet weg te gaan. Het is eerder de vrouw die echt zal moeten vertrekken. | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:29 |
Nou, als het in je eerste topic (van 2 weken geleden) 4 weken geleden was dat je er achter kwam dat je vrouw het met de buurman hield, dan verwacht ik eigenlijk dat je het huis nog niet te koop hebt staan, en je wellicht een ietwat te zonnige kijk hebt op de te verwachten verkoopprijs en -periode, en dan vind ik het niet handig om al een bod te doen onder voorwaarden. Al helemaal niet omdat je voor de verkoop van je eigen huis afhankelijk bent van de tekeningsbereidheid van je toekomstige ex, derhalve zou je nog wel eens moeite kunnen hebben aan je voorwaarden te voldoen. | |
complicate | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:35 |
Dit! | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:36 |
De Belgische Schone is het met mij eens ![]() ![]() ![]() | |
complicate | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:38 |
Scorpie, please. | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:40 |
Tekeningsbereidheid? Wat bedoel je daar mee | |
erodome | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:47 |
Dat wil hij blijkbaar niet omdat hij niet in dat huis wil zitten. Ze had een om en om regeling voorgesteld, maar dat wilde de ts niet. | |
Dr.Kloothommel | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:48 |
Helaas pindakaas. De wetgeving rondom echtscheiding is ingericht in het voordeel van de vrouw. Dat zij vreemd gaat en een ander heeft, doet voor de wet niet ter zake. Preciezer geformuleerd: de wet is zodanig ingericht dat de kinderen zo weinig mogelijk last ondervinden van de echtscheiding. Bij voorkeur blijven de kinderen wonen in hetzelfde huis, zodat ze naar dezelfde school kunnen blijven gaan, dezelfde vriendjes kunnen houden, etc. Vervolgens wordt gekeken naar wie van beide ouders het grootste deel van de zorg voor de kinderen op zich heeft genomen in de afgelopen jaren. Meestal is dat de moeder. Hieruit volgt dan dat ook de moeder in het huis mag blijven wonen en de vader dus moet vertrekken. Vertrekt de vader niet vrijwillig, dan kan de moeder een kort geding aanspannen om hiermede de onmiddellijke uithuisplaatsing van de vader te gelasten - zonodig onder politiebegeleiding. Dit staat weer los van de verplichting tot het betalen van de hypotheekrente, die blijft namelijk zoals hij was. De vader is dus wettelijk verplicht de hypotheekrente te blijven betalen van het huis waar hij mede-eigenaar van is, ook al mag hij van de rechter niet meer in dat huis verblijven. En dat staat ook weer los van de nieuwe vriend van de moeder, die gerust bij de moeder kan intrekken, ook al betaalt hij geen dubbeltje aan hypotheekrente. Formeel moeten zij dan niet gaat "samenwonen"; hij moet dan zogenaamd een kamer "huren" bij zijn vriendin. In de praktijk komt er hierover geen letter op papier en kraait er verder geen haan meer naar. Als de vrouw de echtelijke woning niet wil of niet kan kopen (d.w.z. de echtgenoot "uitkopen"), dan kan deze echtgenoot bij de rechter afdwingen dat de vrouw akkoord gaat met de verkoop van de gezamenlijke woning. Dit hele proces kan gauw anderhalf jaar in beslag nemen. Totdat het huis daadwerkelijk is opgeleverd aan de nieuwe koper, mag de vrouw (en haar vriend) gewoon in het huis blijven wonen, en blijft de man verplicht tot het betalen van de hypotheekrente en niet te vergeten de opstalverzekering. Op de dag van oplevering is dan wel uiteraard de man opeens verantwoordelijk voor het correct opleveren van de woning; d.w.z. het regelen van de verhuizing van zijn (voormalige) meubels en spullen, alsmede het bezemschoon achterlaten, alsmede het laten repareren van schades die zijn ontstaan na de totstandkoming van de koopovereenkomst etc. Want het is immmers nog steeds zijn huis. Dit alles staat natuurlijk ook weer los van de allimentatieverplichting jegens de vrouw en de kinderen. Vanzelfsprekend. Wat betreft de eigen huisvesting van de bedrogen echtgenoot, die dus gedwongen wordt huis en haard verlaten omdat zijn vrouw vreemdgaat, is in de wet niets geregeld. Hiervoor geldt dus de eenvoudige regel: zoek het lekker zelf maar uit. Hoe ik dit allemaal weet? Omdat ik letterlijk alles wat ik hierboven heb beschreven zelf heb meegemaakt! Leuk he, dat Nederlandse "recht"? | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:50 |
Precies. Lijkt me niet verstandig om zelf in het huis in te gaan terwijl zij 3 deuren verderop intrekt. reactie op dr.Kloophomel: En daarom ben ik vertrokken. Zij mag lekker in het huis blijven met n kinderen. Die hebben het al moeilijk genoeg. Ik red me wel. | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:52 |
Het is jullie huis neem ik aan? Hoe denk je dat je dat in je eentje gaat verkopen? Als jullie het huis te koop zetten, dan zullen jullie ook allebei voor de verkoop moeten tekenen. Als je toekomstige ex een verkoopprijs van bijvoorbeeld 2 ton niet ziet zitten, en jij wel, dan heb je zomaar kans dat ze daar niet mee akkoord gaat (als die prijs hypotheektechnisch wel zou kunnen). Dus jij kunt wel een bod op een huis doen onder voorwaarden, en je kunt wel een koper voor je huidige huis vinden, maar dan moet je het ook nog eens met je toekomstige ex over de verkoopprijs van je huidige huis eens zien te worden. Mocht zij niet akkoord gaan met een prijs die jij wel prima vindt, dan heb jij dus een probleem met het voldoen van je voorwaarden voor de aankoop van een ander huis. Overigens snap ik niet dat je nu stelt nog geen ¤ 300 te kunnen missen voor woonruimte, maar dat je wel al een bod op een huis wilt doen, terwijl je eigen huis nog niet eens te koop staat, en jij niet de enige bent die kan beslissen over de verkoop. | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:54 |
Als je daarmee de vrijheid krijgt het huis te verkopen wanneer jij wilt dan lijkt me dat helemaal nog niet zo'n gekke zet.... | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:56 |
We willen beiden het huis verkopen, dat is geen issue. Zij wilt daar ook niet blijven wonen. Hij had zelfs aangeboden om ons huis te kopen maar dat heeft ze afgewezen, omdat het in haar ogen echt mij dan ingeruild heeft. Verder, als ik en bod doe dan heb ik geen onkosten. Ik ga namelijk als voorwaarde stellen dat ik het huis koop mits die van ons weg is. En wat de prijs betreft, ik weet zeker dat dat geen probleem wordt. Zij wilt het huis net zo graag weg hebben als ik. | |
Cue_ | dinsdag 15 juli 2014 @ 13:57 |
Jammer ![]() | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 14:07 |
Hoop mondelinge afspraken, en jij die wel weet wat zij wil. Maarja, ze wilde ook de buurman achter je rug om, en de kinderen gingen jullie ook wel mondeling on the fly regelen, en hoe loopt dat? Je moet echt eens even wat meer gaan nadenken, shit vastleggen, en niet alleen maar vanuit het emotionele handelen. Je wil al een ander huis kopen, terwijl je eigen huis nog amper te koop staat, en het nog maar de vraag is hoe en wat dat gaat. Dat kan makkelijk maanden duren voor je uberhaupt een koper hebt, en dan nog maanden tot de overdracht. Focus je in jezusnaam gewoon op een tijdelijke huurwoning oid. [ Bericht % gewijzigd door #ANONIEM op 15-07-2014 19:59:13 ] | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 14:08 |
Waarom staat het dan nog niet te koop? Overigens snap ik weer niet dat de buurman waarmee ze het doet kennelijk zo klein woont dat het allemaal een beetje krap wordt als zij daar met de kinderen intrekt, maar dat hij wel de financiële middelen heeft om jullie huis zo even te kopen? Wat is er nog nodig voor er een "Te Koop" bord op jullie huis zit? | |
Lienekien | dinsdag 15 juli 2014 @ 14:16 |
Heb je dan al zicht op wat je straks nog te besteden hebt aan een koophuis? | |
kan_niet_meer | dinsdag 15 juli 2014 @ 16:36 |
Jazeker. Dat is al bekend. Dat gedeelte heb ik allemaal al geregeld. Huis staat al 2 weken te koop, en er hebben mensen al gekeken. 1 echtpaar is zelfs al drie keer langs gekomen. Laatste keer met hun eigen makelaar. | |
Ouder1 | dinsdag 15 juli 2014 @ 16:55 |
Hebben jullie de prijs dan zo laag liggen? Ik zie in mijn omgeving niet anders dan dat huizen zeker langer dan een half jaar te koop staan.. Regelmatig zelfs langer dan een jaar. | |
Leandra | dinsdag 15 juli 2014 @ 17:26 |
Het zegt niets, hier is pas een huis te koop gezet voor een prijs die wij absurd hoog vonden, en binnen een maand verkocht. | |
Lienekien | dinsdag 15 juli 2014 @ 18:58 |
Ik krijg er toch een raar idee bij. Jullie zijn nog geen twee maanden uit elkaar, je hebt het emotioneel heel zwaar ('kan niet meer') maar dit soort dingen heb je allemaal al op een rijtje en geregeld? | |
mrspoeZ | dinsdag 15 juli 2014 @ 19:59 |
Ben je je lekker in je slachtofferrol aan het wentelen? | |
Smack10 | dinsdag 15 juli 2014 @ 20:00 |
Dit TS. | |
#ANONIEM | dinsdag 15 juli 2014 @ 20:05 |
Opgeschoond. Dat onderlinge gemekker mag minder, het topic ontspoort erdoor. Prima dat iedereen zijn/haar mening wil geven, maar doe dat op een nette manier. Woorden zoals 'eikel' en 'opkankeren naar Klaagbaak' of iets in die richting wil ik hier niet meer zien. Reactie hierop kan in R&P-FB, niet in dit topic. | |
kan_niet_meer | woensdag 16 juli 2014 @ 00:23 |
Klopt helemaal. Afgelopen zondag was het 6 weken geleden dat ik er achter kwam dat ze weer met hem ging. Na twee weken vechten voor mn huwelijk ben ik gestopt omdat ze zei dat ze al ruim een jaar twijfels had over ons huwelijk en als het niets met hem werd ze liever alleen verder ging met de kids. Daarom heb ik tegen haar gezegd dat ze dan alles snel moet regelen, en dat heeft ze dus ook gedaan. Advocaat benaderd, makelaar geregeld. En wat het emotionele zwaar betreft, dat klopt. Dat klopt nog steeds, maar ben wel zover dat ik weet dat het echt over is. Alleen het verlies van mn familie, mijn leven en haar is nog steeds iets wat me bezig houdt. Maar ondanks alles weet ik dat ik verder zal moeten, of ik het wil of niet. En daarom zijn veel dingen al geregeld en op een rijtje. | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 00:34 |
Je emoties zijn normaal. Een ongewenste echtscheiding is volgens onderzoekers een zwaardere emotionele belasting dan bijv. het overlijden van de partner. Alleen mensen die het zelf hebben meegemaakt kunnen zich er iets bij voorstellen. Je gaat door een hel. Maar langzamerhand wordt alles weer beter. Am Ende wird alles gut. Wenn es nicht gut wird, ist es noch nicht das Ende. | |
kan_niet_meer | woensdag 16 juli 2014 @ 00:48 |
Thanks. Zelfde heb ik vanmiddag gehoord van mn psycholoog. Was vandaag geweest omdat ik er gek van werd dat , ondanks ik weet dat het over is,ik de hele dag aan haar moet denken. Is normaal omdat , zoals Dr.Kloothommel al aangeeft, een ongewenst scheiding een heel zwaar periode is. Dus het is heel normaal dat ik, ondanks dat ik al aan mn toekomst denk, ik nog steeds zwaar mee heb. | |
Whiskers2009 | woensdag 16 juli 2014 @ 00:55 |
Uiteraard is dat normaal ![]() Betrek je kinderen er niet bij, laat ze zich niet verscheurd voelen tussen 2 ouders. Zij hebben niks misdaan, en ze kunnen er niks aan doen. Ik snap dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, maar zadel hen niet op met je rancune richting je ex en de buurman. Ik snap dat je daar op zich echt al heel erg je best voor doet, ik snap dat dat enorm lastig is. Maar ik mag toch hopen dat je liefde voor je kinderen prevaleert. Hou je vast aan je liefde voor je kinderen, hou je vast aan het feit dat je het allerbeste voor hen wil! Succes! ![]() | |
kan_niet_meer | woensdag 16 juli 2014 @ 01:59 |
Dat is dus iets wat ik afgelopen weken niet gedaan heb, mijn kinderen betrekken bij mijn verdriet. Als ik bij ze ben of op stap zijn probeer ik om zo normaal mogelijk te functioneren. anders worden ze zelf ook maar verdrietig. Verder zadel ik ze nergens mee op. Deze week zie ik ze in total 4 dagen, waar we samen oa eten en in de avond ik ze naar bed brengt. Volgende week zie ik ze maar 3 dagen maar zaterdag erop gaan we wel 2 weken samen weg. | |
Godshand | woensdag 16 juli 2014 @ 08:54 |
Jouw kant van de familie ben je niet kwijt hoor.. Je gezin voor een deel maar je kinderen heb en zie je gelukkig nog.. Zijn er eigenlijk nog zaken die je wilde doen, maar uitgesteld/uit je hoofd hebt gebannen vanwege je huwelijk? Ik bedoel zaken zoals een marathon lopen of op reis naar Afrika? Aantrekkelijk baanaanbod waar je eerst "Nee" tegen had gezegd vanwege je gezin? Je hebt nu de tijd om dat te gaan doen ![]() | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 09:08 |
"Sorry jongens, dat jullie deze verwarrende periode van een scheiding moeten doormaken, maar ik heb nu tijd voor die reis naar Afrika, dus dat ga ik echt even doen." ![]() | |
#ANONIEM | woensdag 16 juli 2014 @ 09:21 |
Hoe krijg je met name de eerste 3 zinnen uit je toetsenbord als een van je kinderen huilde omdat hij het leuk had met mama's nieuwe vriend, en dacht dat dat niet mocht van papa? | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 12:11 |
Ach, een huilend kind is geen ramp. Kinderen zijn flexibel en kunnen wel tegen een mentaal stootje. Dat kinderen beschadigd worden door een scheiding is een feit, maar dat is geheel aan de moeder te wijten. De vader moet op dit moment vooral aan zichzelf denken: blijf ademhalen, overleef, en ga verder naar je nieuwe leven. | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 12:17 |
Dat overleven niet vanzelfsprekend is, bewijst onder meer het verhaal van Jeroen Denis, die eerst zijn kinderen Ruben en Julian doodde en daarna zichzelf. Voor mensen die zelf niet door die hel zijn gegaan, is dat een totaal onbegrijpelijke geschiedenis. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 12:32 |
Waarom nu die opmerking zeg, dit geval lijkt niet eens een beetje op dat geval. Die jeroen had wel meer problemen dan alleen maar een ellelange vechtscheiding. In dit geval werkt de vrouw in kwestie gewoon 100% mee aan een scheiding, ze eist geen geld, wil de kinderen niet weghouden bij de vader, had een om en om regeling voor wie in huis zat voorgesteld(wilde dus ook zelf plaats maken, maar dat wilde de ts niet). En als reactie op je vorige reactie, nee, het is niet zo dat hoe de scheiding loopt geheel aan haar te wijten is. Dat ze gaan scheiden kan je misschien op haar nek leggen(alhoewel niemand hier weet hoe het daar in huis ging), maar hoe de scheiding verloopt en daarna ligt bij beide, hoe erg het voor de kinderen is ligt bij beide. | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 12:36 |
Het zijn vooral reacties zoals deze, waarbij alles in het voordeel van de vrouw wordt uitgelegd, en waarbij er ook een heel circus aan gesubsidieerde hulpverleners klaar staat voor de vrouw, die de verwerking van de scheiding voor de vader zo ondraaglijk zwaar maken. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 12:45 |
Dat is hier helemaal niet aan de orde, misschien moet je wat beter lezen ipv de dikke duim in de lucht te steken en er maar vanuit te gaan dat de vrouw dwars ligt. De ts geeft al een aantal keer aan dat zijn ex niet dwars ligt, het enige waarbij het een beetje lastig gaat is de omgangsregeling omdat die pijn er is van de ts(die ik heel erg goed kan begrijpen), maar zelfs dat is maar mild, want hij ziet zijn kinderen gelukkig vrij vaak nu. Ze wilde uit huis gaan, hij wilde dat niet. Hij heeft de omgangsregeling voor straks opgesteld, langs zijn agenda. Ze heeft partneralimentatie afgewezen, ze heeft de verkoop van het huis zo snel mogelijk in werking gezet en ga zo maar door. Dat geeft een heel ander beeld dan bij die jeroen, waar de 2 ouders elkaar continu in de haren zaten en op alle fronten het elkaar moeilijk probeerde te maken. De enige drempel hier is de pijn van het verraad, van het gelijk naar een ander hoppen, van 22 jaar die zo boem over zijn. Dat is al erg genoeg zonder dat er vanalles bijgesleept moet worden om die vrouw maar zwart te maken. Sorry, maar volgens mij ben jij het die last hebt van de schuld graag bij een bepaald geslacht leggen, zo erg dat je gewoon niet eens hoort wat de ts daarover zegt. Het zal en moet een vrouw zijn die haar ex op alle manieren probeert te pakken, dat dan samen met de onwaarheid dat vrouwen zo zwaar voorgetrokken worden op dit gebied, wat hede ten dage helemaal niet zo waar meer is. Er valt nog wel het een en ander te verbeteren, vooral als een moeder de omgangsregeling dwars wil zitten, maar dat is hier helemaal niet aan de orde. | |
kan_niet_meer | woensdag 16 juli 2014 @ 12:48 |
Even peilen wat jullie hier van vinden: Zouden jullie een kind van 13 alleen thuis laten (zonder iemand anders op de hoogte te stellen) om zelf tot etenstijd ergens 200km op visite te gaan? | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 12:52 |
Hangt af van het kind, maar in principe moet dat wel kunnen. Kind is oud genoeg om te weten hoe de telefoon werkt, om even een broodje te smeren e.d.. Oud genoeg om geen gekke dingen te doen. Het kind voelt zich waarschijnlijk heerlijk groot omdat hij alleen thuis mag blijven en denk, yes, kan ik gamen zonder gezeur dat ik te lang naar een beeldscherm staar ![]() Die van mij is 14 en die is ook af en toe alleen, vindt hij wel fijn. | |
Leandra | woensdag 16 juli 2014 @ 13:13 |
Wil je op visite gaan of wil je je ex verwijten dat ze ongeschikt is? Het ligt aan het kind, het ene kind is nog te jong om in zo'n situatie alleen thuis te blijven, het andere kind wordt door z'n vader al in vertrouwen genomen om even van zich af te kunnen praten, dat kind kan waarschijnlijk prima alleen thuisblijven, want die weet in geval van nood wel wie hij moet bellen. | |
kan_niet_meer | woensdag 16 juli 2014 @ 13:39 |
het laatste. Ik kreeg een app van mn zoon dat hij alleen was. Zij is om 09.30 naar Friesland vertrokken met de twee jongste en komt pas rond 19.00 terug. Niemand die verder wist dat hij alleen was. (haar moeder is weg, broer en zus wisten van niets) ga nu maar zo langs dan ga ik wel wat doen met hem. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 13:43 |
Als wij samen weggaan weet verder ook niemand dat onze zoon alleen is, hij weet het, wij weten het, hij weet hoe hij ons kan bereiken, ik zie het probleem niet. Ben je niet aan het zoeken nu om wat te zeuren te hebben? | |
#ANONIEM | woensdag 16 juli 2014 @ 13:43 |
Tjah, ze had ook jou kunnen vragen natuurlijk, maar dan ging jij weer klagen dat ze vast een dagje weg wilde met haar minnaar en je de kinderen al vaak ziet en dat t allemaal niet nodig is... | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 13:45 |
Mijn oudste is ook 13, is verantwoordelijk, kan heel goed alleen thuisblijven, dat weet ook vaak verder niemand, maar ik zou níet 200 km verderop gaan zitten. Dat vind ik echt te ver weg. Sowieso zou ik hem ook niet een hele dag alleen laten. Dat voelt voor mij niet prettig. | |
#ANONIEM | woensdag 16 juli 2014 @ 13:47 |
TS neemt nu maar aan dat niemand het weet verder, kan best dat ze wellicht een buurvrouw of vriendin heeft ingelicht, maarja, dat weet hij niet en/of past niet in het straatje van z'n ex nu zwartmaken... | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 13:49 |
Kan. En ik vind het ook nog wel anders als hij de keuze heeft gekregen om mee te gaan. Maar, ik moet eerlijk zeggen dat ik het een tikje vreemd vind dat zij ts niet heeft ingelicht. Zo van "ik ben weg, hij wil niet mee, we hebben afgesproken dat hij jou belt als er iets is". | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 13:49 |
Denk dat de TS moet begrijpen dat zijn ex nu met alles meewerkt, het hem niet lastiger maakt dan hoogst noodzakelijk, maar dat dit soort actie's vechtscheidingen veroorzaken en dat dat dan iets is wat hem te verwijten valt. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 13:50 |
De ts schiet steeds compleet in een stuip als zij aangeeft wat te willen doen, snap wel dat ze dat dus niet aan hem verteld. Want oh wee als hij alleen maar zal denken dat ze met haar nieuwe lover is, laat staan wanneer ze het zegt. Beetje een gevalletje van verdoemd als je het verteld, verdoemd als je het niet verteld, geen mogelijkheid om het "goed" te doen. | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 13:52 |
Tja, dat moet ze dan maar voor lief nemen vind ik. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 13:54 |
Maar hij heeft al vrij duidelijk gemaakt dat hij niet wil bijdragen aan hun samenzijn, dat alles waar hij maar van denkt dat dat het zou kunnen zijn betekend dat hij niet op wil passen, dus waarschijnlijk ook moeilijk zou doen over dat bellen als er iets aan de hand is. Hij wil er niets mee te maken hebben(begrijpelijk!!!), maar dan moet hij ook niet zeuren als ze hem erbuiten houdt. | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 13:59 |
Nou ja oké, in dat geval hoop ik dat ze toch iemand heeft ingelicht. | |
#ANONIEM | woensdag 16 juli 2014 @ 13:59 |
Precies, ze heeft eerder gepoogd TS op zo'n moment te charteren om voor de kinderen te zorgen, dat wilde hij niet want hij wilde geen bats-avondjes faciliteren. Nu zijn ze volgens mij naar de buurman z'n ouders (dacht dat ik ergens had opgevangen dat die in Friesland zaten?), dus dit had TS ook niet willen faciliteren. Ik vind het niet zo raar dat ze ondertussen dan maar denkt 'stik er maar in, ik regel het zelf wel'. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:02 |
Zelf doe je dat ook niet, waarom moet zij dat dan wel? Misschien heeft ze een afspraak met die jongen gemaakt van je kan daarheen bellen als er wat aan de hand is, zelf zal ze ook wel een foon bij zich hebben. We leven niet meer in het jaar 0, bereikbaarheid is hartstikke goed in deze tijd. En hij is 13, geen 4. | |
Miracle_Drug | woensdag 16 juli 2014 @ 14:04 |
Ik ga elke dag werken en laat mijn zoon van 13 dan alleen. Hoe weet jij zo zeker dat niemand weet dat hij alleen zat? En dan nog, hij kan toch bellen als er iets is? Dit. Ik denk dat TS aan het zoeken is naar een stok om mee te slaan. | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 14:05 |
Ik ga óók geen 200 km verderop zitten ![]() En hier hoeft verder niemand het te weten, want het betreft bij ons een twee-ouder gezin. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:14 |
Bij ons ook, dus als we samen weg zijn is er ook niemand op de hoogte dat het kind alleen is. Ik zie het verschil niet in de situatie voor het kind zelf. Oh en als mijn man naar het buitenland is laat ik mijn zoon ook weleens alleen, zelfs om naar mijn moeder te gaan als hij geen zin heeft om tussen 2 van die kakelende vrouwen in te zitten ![]() En hij gaat dan ook nog eens zelf weg regelmatig, dan weet ik wel waar hij is, maar anderen niet. | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 14:15 |
AMK inlichten. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:16 |
Lijkt me een geweldig plan, zal vast een soepele scheiding ten goede komen en de kinderen zullen er vast heel veel beter van worden. Dit is alleen een goed plan als je je ex partner heel erg pijn wil doen en het niet erg vindt dat je kinderen er heel stevig onder lijden. Kom toch zeg, niemand doet er moeilijk over een normale 1 jarige een dagje alleen thuis te laten, de gemiddelde 13 jarige vindt dat eigenlijk best wel fijn(alhoewel ze soms halverwege de dag bedenken dat het toch wel saai is en ze liever toch waren meegegaan). | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 14:17 |
Na ja, goed, hoe wij het allemaal (zouden) doen is niet bepaald relevant voor ts. Als hij vind dat het niet kan, moet híj daar met haar mee dealen. | |
#ANONIEM | woensdag 16 juli 2014 @ 14:17 |
Jij haat echt alle vrouwen hé ![]() Schiet echt op ja, z'n ex wil best meewerken dit zo snel en goed mogelijk af te handelen, dan moet je als man het ook niet laten escaleren omdat je je emoties niet onder controle hebt | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:18 |
Hoeveel heeft hij daarover te zeggen dan? Het is geen verwaarlozing of kindermishandeling. | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 14:19 |
Ik heb echt geen idee hoeveel hij daar over te zeggen heeft. En ik heb ook bepaald geen zin me daarin te verdiepen. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:20 |
Ik vermoed dat hij daar niets over te zeggen heeft. Zou ook erg raar zijn als dat wel zo was. | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 14:21 |
Het gaat mij niet om het geslacht. Een man die vreemdgaat is net zo erg als een vrouw. Met zulke mensen heb ik geen enkele consideratie. | |
Lovechild | woensdag 16 juli 2014 @ 14:21 |
Nou ja, ik denk dat hij in principe best kan aangeven dat hij het hier niet zo mee eens is. Of zij daar iets mee doet of moet is een tweede. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:23 |
Dus je bent voor iemand slopen als ze dat doen? Dat in dit geval vooral de kinderen daar een levenslang trauma aan over zullen houden maakt niet uit, dat is dan haar schuld ook al ben jij degene die het echt traumatisch maakt? Wat zij heeft gedaan vind ik ronduit een kutstreek, dat dat gruwelijk pijn doet begrijp ik helemaal. Maar het heeft geen zin daarin te blijven wentelen en de boel alleen maar erger make lost al helemaal niets op, niet voor jezelf en al helemaal niet voor de kinderen. | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 14:24 |
Nee, ik haat vrouwen en mannen die vreemdgaan. Er zijn landen waar ze zulke mensen gewoon stenigen. Dat gaat mij te ver, maar ik verwerp alle vormen medeleven of vergoeilijking. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:24 |
Het zou mooi zijn als ze af kunnen spreken dat hij gewoon contactpersoon is als zij een kind alleen laat. Maar dat werkt niet als hij gaat stuiteren omdat zij wat met haar nieuwe lover gaat doen. Vraag me trouwens af of die jongen misschien niet gewoon mee had gegaan als hij zich niet zo verscheurd voelde en zich rot voelde dat hij die nieuwe lover aardig vond. | |
Ouder1 | woensdag 16 juli 2014 @ 14:24 |
Ik heb hier ook een 14 jarige rondlopen. Alleen laten vind ik geen probleem, alleen met het avondeten (zelf moeten koken) zit het me dwars. Ik probeer dan altijd iets te regelen. De laatste keer was zoonlief het daar niet mee eens. Hij vond het juist fijn om dat eens helemaal alleen te kunnen en mogen doen. Dus hebben we een deal gemaakt en de buurvrouw ingeschakeld als 'achterwacht' voor het geval zoonlief toch hulp/advies nodig zou hebben of zich zou bedenken en toch liever elders aan tafel zou willen schuiven. Hij heeft geen gebruik gemaakt van die 'achterwacht'. | |
Miracle_Drug | woensdag 16 juli 2014 @ 14:25 |
Er zijn kinderen bij betrokken. En die kinderen zijn het waard om wrok opzij te zetten. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:28 |
Hier hetzelfde, om avondeten maak ik me wat meer zorgen. De enkele keer dat dat gebeurd is kreeg ik te horen dat hij best wel kon koken. Maar dan zorg ik voor makkelijk eten, of ik neem later wat mee en zeg dat hij even een eitje moet bakken tussendoor of een broodje moet smeren. | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 14:32 |
Nee, niet slopen, niet traumatisch maken, en niet wentelen. Slechts benoemen. De feiten. De moeder is 100% schuldig aan dit drama, wat zij heeft veroorzaakt voor egoïstisch seksistisch eigenbelang, onder opoffering van het levensgeluk van haar eigen kinderen. | |
Ouder1 | woensdag 16 juli 2014 @ 14:34 |
| |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 14:34 |
Zeker. Wrok is zinloos. Maar de waarheid mag wel gewoon gezegd worden. Moet gezegd worden. | |
Ouder1 | woensdag 16 juli 2014 @ 14:40 |
De NSO gaat niet voor niets tot 12 jaar. Hoe moeten fulltime werkende alleenstaande ouders dat dan oplossen? Sleutelkinderen noemden we dat vroeger. Zijn die van mij van hun 12e tot bijna een jaar geleden ook geweest. Zo lekker tegenstrijdig. Enerzijds eist de samenleving dat alleenstaande ouders in hun eigen levensonderhoud voorzien door te werken en gaat de NSO maar tot 12 jaar, anderzijds moord en brand gillen als een 13 jarige alleen thuis is.. ![]() | |
Ouder1 | woensdag 16 juli 2014 @ 14:47 |
Het is een heel lastig onderdeel van scheiden met kinderen. Ten tijde van het huwelijk waren ze beiden verantwoordelijk voor de kinderen en bepaalden samen de opvoeding. Na een scheiding verandert dat. Buiten een aantal vastgelegde zaken zoals schoolkeuze, medische ingrepen en verhuizingen heeft de ene ouder eigenlijk geen zeggenschap of invloed meer op de gang van zaken bij de andere ouder thuis. Niet over die ouder en niet over de kinderen. Dat 'buitengesloten zijn' is heel moeilijk te accepteren en los te laten. Ruzies ontstaan dan over alleen thuisblijven, huisdieren, bedtijden, eetgewoonten en drinkgewoonten enz. Het beste voor iedereen is echt te denken: "Ik ga niet over de tijd dat de kinderen bij de ander zijn en ik ga niet meer over die ander". Maar dat is een moeizaam proces dat veel ouders nooit 100% blijken te kunnen bereiken. | |
Re | woensdag 16 juli 2014 @ 14:47 |
zodra je naar de middelbare school gaat hoeft er echt been baby-oppas bij lijkt me | |
Ouder1 | woensdag 16 juli 2014 @ 14:49 |
Beter van niet. Je vertrouwde je ex ten tijde van je huwelijk blind met de kinderen, waarom daarna dan wantrouwen? Is de liefde voor de kinderen en het verantwoordelijkheidsgevoel naar die kinderen bij je ex dan verandert door de scheiding? | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 14:49 |
Nee, zo simpel werkt het niet. Ja, ze is verantwoordelijk voor de daad die zij gepleegd heeft, maar hoe dit verder loopt ligt in beider handen. Je kan je niet gedragen zodat het slecht is voor de kinderen en dan zeggen dat het de schuld van een ander is. En opofferen van het levensgeluk van de kinderen, van ouders die eigenlijk niet bij elkaar willen blijven wordt ook geen kind gelukkig, dus dat is een heerlijke spagaat te noemen. | |
Ouder1 | woensdag 16 juli 2014 @ 14:55 |
De waarheid is dat een scheiding geen drama hoeft te zijn voor de kinderen, hoe de ouders er mee omgaan wel. En daar heeft TS wel een verantwoording in. Ik lees alleen dat zijn ex die verantwoording neemt maar dat TS er enorm mee loopt te vechten en daardoor de verantwoording onvoldoende neemt. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 15:11 |
Nou, dat hij zo loopt te vechten ermee valt volgens mij ook wel mee. Hij vindt het niet leuk om mee te werken aan hun samenzijn en dat kan ik prima begrijpen, daarvoor zijn de wonden nog veelste vers. Als het erop aankomt heeft hij daar niets mee te maken, maar kan me voorstellen dat dat nog niet zo voelt. 22 jaar samen en ineens sta je erbuiten, dat heeft wat tijd nodig. Dat hij even niet meer goed weet wat boven en onder is snap ik helemaal, ben ook 22 jaar samen met mijn partner, mijn wereld zou in elkaar storten als hij nu ineens weg zou stappen met een ander. Wegstappen zou al een enorme klap zijn, met een ander is nog eens een extra klap. Denk dat het vooral zaak is om te blijven proberen rationeel te blijven en dingen niet te laten escaleren. Dat de Ts dus hier wat spiegelt en hopelijk nog veel meer in zijn omgeving(vrienden/familie) lijkt me een goed iets, hij probeert rationeel te blijven en dat dat soms niet helemaal lukt is niet anders, zolang hij maar zo snel mogelijk weer terug probeert te keren naar dat rationeel aanpakken. | |
Ouder1 | woensdag 16 juli 2014 @ 15:19 |
Hij is begonnen in zijn topic met alleen maar dwars zijn en in de slachtofferhoek te blijven zitten. Ergens drong wat goede raad tot hem door waardoor hij telefonisch een poging heeft gedaan het juiste te doen voor zijn oudste kind. Onhandig en onvoldoende, maar echt een goedbedoelde poging. Daarna zakte hij weer terug in zelfmedelijden, kan niet/wil niet en het belang van zijn kinderen uit het oog verliezen. Ik maak daar uit op dat hij wel weet dat hij fout bezig is maar met zijn gevoelens in strijd is. Een strijd die mij behoorlijk heftig lijkt. Hart versus verstand. Hart (emotie) is nu aan de winnende kant. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 15:33 |
Het is nog maar heel kort geleden, de TS heeft pijn en heel veel ook. Hij probeert zijn hoofd boven water te houden en rationeel te blijven, maar soms hebben zijn emotie's de overhand. Dat is echt heel erg normaal, een relatie van 22 jaar zet je niet zomaar even weg, het zal tijd kosten daar overheen te komen. Hij doet zijn stinkende best om het niet bij zijn kinderen neer te leggen, maar kinderen zijn erg opmerkzaam, je hoeft het niet letterlijk te zeggen, ze pikken het toch wel op. Dat hij boos is op zijn ex, heel erg gekwetst is is niet meer dan normaal, dat er dan wat foutjes gemaakt worden is ook normaal. De kunst is dat niet te laten escaleren in iets wat enorme problemen op zal leveren. Het is dus goed de TS erop te wijzen dat hij rationeel bezig moet blijven, maar dat dat niet altijd lukt is iets wat gewoon een waarheid is, waar niemand wat aan kan doen, het is dan ook wel erg veel op je bord. Het perfecte mens bestaat niet, je kan alleen je stinkende best doen. | |
Gray | woensdag 16 juli 2014 @ 15:43 |
Mooi gezegd. | |
Dr.Kloothommel | woensdag 16 juli 2014 @ 20:45 |
Goed bedoeld, maar de verkeerde woorden gekozen. Tegen iemand wiens been is geamputeerd, is het ook ongepast om te zeggen dat tijd zal kosten om er overheen te komen. Daar kom je dus nooit overheen. 22 jaar lang voor niets geleefd, dat krijgt zelfs een moordenaar niet als gevangenisstraf. Duidelijker is het om te stellen dat hij op een beestachtige wijze is besodemieterd, iets waar hij nooit overheen zal komen, maar waar hij wel mee zal moeten leren leven. Ook het woord "boos" is veel te soft. Het voelt alsof je dood bent, alsof je voor niets hebt geleefd, alsof je niet meer bent dan een zak stront die langs de kant van de weg is gezet. | |
erodome | woensdag 16 juli 2014 @ 21:14 |
Je hebt niet 22 jaar voor niets geleefd. Als je al zulke termen wilt gebruiken dan alleen voor dat laatste jaar waarin zij grote twijfels had en dat niet geuit heeft. Dat iemand dat zo snel erna een beetje zo voelt kan ik begrijpen, maar dat gaat echt wel over. Als dat bij jou niet het geval is zou ik er hulp bij zoeken... | |
tjolder | woensdag 16 juli 2014 @ 23:01 |
Jij wou haar effe pesten zodat ze niet naar Friesland kon gaan. En als tegenreactie gaat ze nu toch en laat de oudste lekker alleen thuis zonder je medeweten. Actie=reactie | |
kan_niet_meer | woensdag 16 juli 2014 @ 23:20 |
Dat begrijp ik ook. Maar als ze nou iemand ingelicht had, dan was er niets aan de hand. Mara dat heeft ze dus niet gedaan. Ze vroeg aan hem ga je mee, toen hij nee zei was ze weg. Mij oudste ging niet mee omdat hij geen zin had om 2 uur in de auto te zitten. Nadat hij me liet weten alleen te zijn heb ik hem opgehaald en naar mn tijdelijk adres gebracht. Om 18.30 belde ze een keer om aan te geven dat ze nog onderweg was. Pas om 19.40 was ze thuis. Een kind van 13 even alleen thuis laten is niet erg maar vanaf 10.00 tot 19.40 vind ik schandalig. En niet omdat ze naar Fiesland was, maar gewoon omdat ik niet akkoord ga en nooit akkoord ging dat mijn kinderen zo lang alleen zijn, terwijl niemand op de hoogte is. Ik heb haar broer en zus gebeld, zelfs aan de buurvrouw gevraagd. Niemand was benaderd. Ik zei tegen haar als je iets wilt ondernemen dan moet je maatregelen nemen, dat heeft ze dus niet gedaan. Dit heeft niets met haar en hem te maken, maar met mijn kinderen. Ik ben er toch ook als ze moet werken? Laat ze toch ook niet alleen? | |
Godshand | woensdag 16 juli 2014 @ 23:26 |
Maar je zoon vond het vast tof, of niet? Ik zou het heerlijk vinden, het rijk alleen. Vriendjes uitnodigen en het huis verbouwen ![]() | |
Leandra | woensdag 16 juli 2014 @ 23:32 |
Er is nogal een verschil tussen een kind van 13 dat alleen thuis is terwijl de ouder(s) werkt/werken of een kind van 13 dat de verantwoording heeft over 2 jongere broertjes/zusjes. Het eerste kan wel, het tweede kan niet. Als ze moet werken ben jij er omdat het tweede niet kan, dat neemt niet weg dat de oudste nu prima alleen kan zijn. Je krijgt ook geen kinderopvangtoeslag meer voor een 13-jarige, die wordt geacht alleen te kunnen zijn terwijl de ouders werken.... dat kan inclusief reistijd prima een tijdsspanne van 08.00 tot 17.40 uur zijn. Maar waar is je oudste straks als jullie allebei werken? | |
tjolder | woensdag 16 juli 2014 @ 23:34 |
Ze heeft dat expres gedaan, heel goed wetende dat hij toch naar jou ging bellen. En dat je dat "schandalig" ging vinden. Zuiver een reactie omdat jij niet op hun wilde passen. | |
kan_niet_meer | woensdag 16 juli 2014 @ 23:36 |
Dat denk ik niet omdat ze gister kwaad werd toen ze tegen hem zei dat ze naar Friesland gingen en hij zn telefoon pakte. Toen kreeg hij gelijk over kwaad zich heen:je gaat zeker aan papa vertellen? | |
Leandra | woensdag 16 juli 2014 @ 23:38 |
Overigens vind ik wel dat je nu problemen aan het zoeken bent waar ze niet zijn, en het zou me niet eens verbazen als je oudste je min of meer expres op de hoogte heeft gebracht dat hij alleen thuis was. Niet omdat hij je wilde zien, maar omdat hij kennelijk op een of andere manier ergens winst weet te behalen uit het feit dat zijn vader en moeder elkaar momenteel om alles dwarszitten, en helemaal om hem. Je behandelt je zoon zelf als een halve volwassene als je je huwelijks problemen met hem bespreekt, dusdanig dat het kind in een loyaliteitsconflict terechtkomt, maar als zijn moeder hem als een 13-jarige behandelt en hem alleen thuis laat, dan is het ineens een probleem? | |
Leandra | woensdag 16 juli 2014 @ 23:40 |
Hij bespeelt jullie lekker.... hij wil niet mee naar Friesland, doet tegenover z'n moeder zelfs alsof hij dat gaat verklikken, en als ze hem dan niet dwingt maar zonder hem gaat, dan gaat hij jou bellen dat hij alleen thuis is. Het is wel duidelijk wie de dirigent in dit verhaal is..... en de twee solisten maar denken dat het om hen draait ![]() | |
tjolder | woensdag 16 juli 2014 @ 23:45 |
Precies de zoon stookt het vuur op. Dit is zijn manier van omgaan met de situatie. Hij begint te puberen. Hij HAAT (on)bewust de nieuwe vriend want daardoor is zijn papa weg. Daarom is hij ook zo verscheurd als hij een leuke tijd geeft met de dude. [ Bericht 3% gewijzigd door tjolder op 16-07-2014 23:56:25 ] | |
Seven. | donderdag 17 juli 2014 @ 00:07 |
TS, je zoon manipuleert en dat is ook niet gek, je moet als puber toch iets doen om nog aandacht te krijgen voor je eigen gevoel als je beide ouders alleen maar met zichzelf bezig zijn. Een kind van 13 kan makkelijk een dag alleen thuis zijn. Stel je niet aan zeg. Je probeert je ex zwart te maken, da's alles. | |
Miracle_Drug | donderdag 17 juli 2014 @ 07:56 |
Dit ![]() | |
#ANONIEM | donderdag 17 juli 2014 @ 08:46 |
Stel je aan zeg, ze vraagt notabene eerst of jij wilde oppassen, dan ga je dwars doen, en dan is zij de grote boeman. Die puber profiteert optimaal van jullie onvermogen dit samen te regelen, en is lekker een dagje alleen thuis, heerlijk op die leeftijd. Stiekem chippies eten en cola drinken. ![]() | |
#ANONIEM | donderdag 17 juli 2014 @ 08:47 |
En dan ook weer durven roepen 'ja maar, dít gaat om mijn kinderen!' Nee, dit gaat om jij die een stok ZOEKT om je ex mee te slaan, en die gepikeerd is dat je trucje om haar thuis te laten blijven niet gelukt is. Wanneer ga je het nou eens minder emotioneel aanpakken? Dit is weer echt zo'n topic dat er 2 delen lang al één geluid klinkt van de FOK!kers hier, maar jij/jullie blijven lekker de boel frustreren naar elkaar toe, en dan verongelijkt doen als het klapt ![]() | |
Ouder1 | donderdag 17 juli 2014 @ 10:15 |
Zoals ik al eerder zei; Jij gaat niet meer over de tijd die zij met de kinderen doorbrengt. Jij hebt dus geen akkoord te geven. Jij bepaalt niet (meer) of zij dat nu wel of niet mag. En achter haar rug om mensen gaan benaderen om je gelijk te halen? ![]() Jij wilt zelfs nog dat zij doet wat jij zegt; Kap daar eens mee! Ze is je ex, niet je partner, niet je personeelslid en niet je slaafje. Ze is volledig vrij om haar eigen keuzes en beslissingen te maken en daar heb jij geen ene donder meer over te zeggen. Het gaat dus helemaal niet over de kinderen maar over jouw controle dwang over haar. En als zij werkt zijn er 3 kinderen alleen thuis waarvan 2 jonger dan 13. En dan nog is dat HAAR verantwoordelijkheid en niet de jouwe als jij op dat moment geen omgangstijd met de kinderen hebt. | |
kan_niet_meer | donderdag 17 juli 2014 @ 10:25 |
Hoe kom je er bij dat als zij werkt er drie kinderen alleen zijn? Wel lezen voor je de super ouder uithangt. En verder heb ik niet iedereen benaderd om mijn gelijk te halen, maar alleen om te kijken of iemand op de hoogte was dat hij daar alleen zat. Dat deed ik puur en alleen voor mn zoon. Maar ja, jij maakt er weer uit dat ik haar wil controleren enz. Zal wel. Jij weet het beter, dus je zal wel gelijk hebben. | |
#ANONIEM | donderdag 17 juli 2014 @ 10:36 |
Kom op zeg, er is niks gebeurt, je zoon vond het fantastisch, en vergeet vooral niet dat deze situatie mede is ontstaan omdat jij dwars wou liggen in de hoop haar tripje te blokken. | |
erodome | donderdag 17 juli 2014 @ 10:44 |
Weet je heel zeker dat je emotie's in dit gebeuren niet iets heel groots maken van iets dat helemaal niet zo groot is? Een 13 jarige die een keer een dagje alleen is is een storm in een glas water, dat gebeurd aan de lopende band. De meeste 13 jarige azen dan ook op alleen thuis mogen zijn, lekker gamen, fles cola erbij en zak chips ernaast, dat allemaal zonder gezeur van ouders die vinden dat ze wat moeten gaan doen met hun leven. Halverwege de dag komen ze er soms achter dat het toch wel saai is zo'n dag niets doen en dan willen ze de volgende keer misschien wel weer mee. Maar erger als dat is het dus niet, dat het ze misschien een beetje tegenvalt. | |
#ANONIEM | donderdag 17 juli 2014 @ 10:52 |
JA MAAR NIEMAND WIST HET HIJ HAD WEL DOOD KUNNEN WEZUH ALS HIJ IN EEN TSJIPPIE WAS GESTIKT OFZO, EN DAN ZIT ZIJ 2 UUR VERDEROP DUS DAN IS DE HEIMLICH EEN BEETJE LAAT!!! ![]() ![]() ![]() | |
Re | donderdag 17 juli 2014 @ 10:53 |
rustig aan | |
kan_niet_meer | donderdag 17 juli 2014 @ 11:04 |
Je speen kwijt? | |
erodome | donderdag 17 juli 2014 @ 11:06 |
Kan je aangeven waarom je het zo erg vind dan, waar ben je bang van dat kon gebeuren? | |
Ouder1 | donderdag 17 juli 2014 @ 11:08 |
Ik reageerde op jouw woorden dat jij de kinderen ook niet alleen laat als zij werkt. Dan zijn ze toch alle drie thuis? Ah. En welk belang had jouw zoon daarin, om dat achteraf te weten? Jij wist het toch al toen jij haar broer, zus en de buren ging bellen? Helemaal niets dus. Stop met 'het belang van de kinderen' te misbruiken om je ex te controleren in haar doen en laten. Ik heb het idd allemaal meegemaakt. Gelukkig had ik toen mensen die er buiten stonden die mij vertelden dat ik mijn ex moest loslaten, mijn kinderen niet moest misbruiken als stok om hem te slaan en mijn kinderen niet in een loyaliteitsconflict te brengen. Als je er zelf middenin zit, verzuipt in de emoties, dan zie je het niet helder. Ik toen ook niet. Jij nu ook niet. De opmerking 'Maar het is in het belang van de kinderen (over ruzie maken met je ex)' is denk ik de meest gehoorde foutieve uitspraak bij pas gescheiden ouders ever. En ja.. dat heb ik toen ook weleens geroepen. Ik ben dus geen super ouder maar door schade en schande wijs geworden. Ben je al op die site geweest die ik je aanraadde? | |
anoniempjeanoniempje | donderdag 17 juli 2014 @ 11:22 |
nee daar is die nog niet geweest, want meneer slaat al het advies in de wind en luistert nergens naar! hij vind zichzelf zielig heel erg zielig (ene kant heeft die daarin wel een punt want 22 jaar is niet zomaar iets natuurlijk), maar pak jezelf bij de ballen en stel orde op zaken, want zo maak je meer kapot dan dat er al kapot is! zorg dat je een eigen stekkie krijgt waar je kinderen heen kunnen (als je ex weg wilt of wat dan ook). en zorg daarna dat je je eigen zaken regelt, hoe je het nu ook went of keert, ze is bij je weg en zit bij je oude buurman op de bank.. daar komt geen verandering meer in, het enige wat nog kan veranderen is dat jij jezelf bij elkaar raapt en orde op zaken gaat stellen zodat je verder kan met je leven! succes! | |
Leandra | donderdag 17 juli 2014 @ 12:38 |
Ik ben benieuwd hoe de normale kinderopvang er uitziet, of werkt je ex alleen maar als jij vrij bent? | |
Thinkk-Pinkk | donderdag 17 juli 2014 @ 13:07 |
TS pas op anders gaat dit naar mijn gevoel een hele akelige scheiding worden. Ik bleef toen ik 13 was ook regelmatig alleen thuis. Geen probleem. | |
#ANONIEM | donderdag 17 juli 2014 @ 14:00 |
Als die kinderen nog niet volwassen zijn lijkt me dat makkelijker gezegd dan gedaan. | |
missbehavin | vrijdag 18 juli 2014 @ 00:09 |
Ik wilde dat mijn ex het zo had kunnen zien... Hoop dat het TS wel lukt.. | |
kan_niet_meer | vrijdag 18 juli 2014 @ 01:24 |
Ik hou ontzettend veel van mijn 3 jongens.Ze zijn echt alles voor me. Daarom ben ik gebroken dat mijn huwelijk niet gelukt is. Ben iemand die alles voor zn familie over heeft, kinderen en partner gaan voor alles. Maar aangezien partner er niet meer is zal ik zeker alles voor hun blijven doen. Vandaag was ik wederom in het huis, en ze waren echt blij me te zien (zondag voor het laatst gezien). Kreeg ook een brok in mn keel toen ik de twee jongste naar bed bracht. Gelukkig zie ik ze in het weekend weer. | |
anoniempjeanoniempje | vrijdag 18 juli 2014 @ 08:53 |
je reageert expres niet op sommige vragen van users ? volgens mij gebruik je dit topic alleen om het van je af te praten en laat je alles een beetje zijn beloop en onderneem je niet echt stappen om vooruit te kijken en blijf je het liefst in een hoekje zitten om uit te huilen! snap dat 22 jaar een lange tijd is, maar nogmaals, het komt niet meer goed en het gaat nooit meer goed komen, je ex is met diegene en daar blijft ze.. zet je erover heen en regel je zaakjes en kijk vooruit en niet terug! | |
Deckard | vrijdag 18 juli 2014 @ 08:58 |
De kinderen zullen nu moeten gaan leven met nieuwe regels qua opvoeden. Zoals je al beschrijft gebeuren er nu al dingen die anders gaan. Dat is dan ook wennen om met dubbele standaarden te leven als kind. Maar ga aub niet de andere persoon (zij of haar vriend) regels 'afzeiken' in het bijzijn van de kind want dat zet natuurlijk ook te denken over jouw eigen regels. | |
#ANONIEM | vrijdag 18 juli 2014 @ 09:07 |
Precies, volgens mij kan men wel kappen met het advies of goede raad, het komt toch er op neer dat TS doet wattie wil, en dit zo langzamerhand een 'lief dagboek' topic wordt. Prima, maar dan kan men zich de moeite besparen. Beetje jammer dat TS hier probeerde de ex zwart te maken omtrent het '13 jarige alleen thuis', en als dan de publieke opinie het niet geheel met hem eens is wordt er gewoon niet meer op gereageerd. | |
Cue_ | vrijdag 18 juli 2014 @ 09:13 |
Dergelijke posts kunnen in OUD. Heeft namelijk geen toegevoegde waarde voor dit topic | |
Thinkk-Pinkk | vrijdag 18 juli 2014 @ 09:37 |
Beetje jammer idd. Misschien kun je beter elders een topic aanmaken waar je je ding van je af kan schrijven.of een blog ofzo. Dit is namelijk ook niet leuk voor de mensen die energie steken in het op jou reageren TS. [ Bericht 0% gewijzigd door Thinkk-Pinkk op 18-07-2014 09:48:40 ] | |
#ANONIEM | vrijdag 18 juli 2014 @ 09:43 |
TS kan maar beter gewoon stoppen met posten aangezien hij geen enkel advies hier ter harte neemt. | |
#ANONIEM | vrijdag 18 juli 2014 @ 09:54 |
Ja maar waar moet hij straks klagen dat de vechtscheiding allemaal de schuld is van z'n ontrouwe ex, en de kinderen er zo onder lijden? | |
Cue_ | vrijdag 18 juli 2014 @ 09:56 |
OUD ![]() | |
Ouder1 | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:07 |
Die site die ik hem aanraadde is dat perfect geschikt voor.. | |
Thinkk-Pinkk | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:10 |
Daar wil hij schijnbaar niet heen. Anders had hij dat al wel gedaan. Want het is niet alsof je het nog niet gezegd hebt ofzo ![]() | |
Ouder1 | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:19 |
Het zou me ook wat zijn als hij zijn verhaal gaat vertellen aan een groep ervaringsdeskundigen hé? Stel je voor dat ze eens niet massaal met hem mee gaan huilen! Toch hoop ik dat hij het doet. Goede site, ben er 7 jaar lid van geweest. Naast goed advies, een goede spiegel (ligt het nu aan mij of is mijn ex echt stom bezig?) en een klankbord (je kunt niet meer met een partner overleggen en dat miste ik echt) ook een hoop gezelligheid, activiteiten online en irl en zo. Ik heb er ook veel waardevolle vriendschappen aan overgehouden. | |
Thinkk-Pinkk | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:20 |
Hier zetten mensen hem ook een spiegel voor. maar daar reageert hij niet op. Waarom zou hij dan wel daar reageren? | |
Lienekien | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:22 |
TS is er waarschijnlijk nog niet klaar voor. | |
Ouder1 | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:23 |
Niet direct maar omdat er daar ook zoveel offline te doen is (van ZaMiBo's in je eigen stad/dorp tot vakanties aan toe) leer je de mensen echt kennen en dringt advies beter door. Zijn ook deskundigen (juristen/pedagogen/psychologen e.d.) bij betrokken waar je vragen aan kunt stellen in een subforum. Als ik TS een beetje inschat is hij over 10 jaar nog aan het vechten met zijn ex. | |
Thinkk-Pinkk | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:24 |
Moet je ook maar willen dat offline gedoe he. Maar anyhow. dat moet TS zelf zien uit te vogelen. | |
Lienekien | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:26 |
Kun je dat echt voorspellen als de relatie nog geen twee maanden voorbij is? | |
Ouder1 | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:27 |
Ja. | |
Lienekien | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:28 |
Jammer dit. | |
Thinkk-Pinkk | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:29 |
En zoals altijd push je je eigen mening weer veel te ver door.. zucht,. | |
#ANONIEM | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:30 |
Valt er dan nog een beetje wat te neuken op dat soort meets? | |
Thinkk-Pinkk | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:30 |
![]() ![]() ![]() | |
Ouder1 | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:35 |
Er zijn daar veel relaties ontstaan en de geruchten van one night stands op feesten gonsden behoorlijk. | |
#ANONIEM | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:36 |
Lijkt me prima voor TS om de zinnen eens te verzetten | |
Ouder1 | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:46 |
Precies. En waarom zou alleen seks de zinnen verzetten? Een borrel op de zaterdagmiddag, een samenkomen bij een gratis speeltuin/park oid met kinderen, een dagje zeilen/mountainbiken met of zonder kinderen, een etentje met/zonder kinderen, een bbq met een paar honderd ouders en kinderen op een veldje ergens.. Gewoon wat voorbeelden. Voor ieder wat wils met en zonder kinderen en altijd wel mensen tussen te vinden waar je een klik mee hebt. Heel wat beter dan op het logeerbed van vrienden zitten te sibben dat je ex het gezellig heeft met haar nieuwe vriend toch? En voor de kinderen ook leuk als ze bij Paps leuke dingen doen, nieuwe dingen ontdekken en niet op het balkon of in de tuin moeten blijven hangen. Ideaal ook als hij nog geen eigen plek heeft. | |
Thinkk-Pinkk | vrijdag 18 juli 2014 @ 10:56 |
Seks ![]() ![]() | |
Deckard | vrijdag 18 juli 2014 @ 12:56 |
Hoeft ie ook niet te doen. Maar er niet op reageren is wat iedereen dwars zit. | |
anoniempjeanoniempje | vrijdag 18 juli 2014 @ 13:12 |
Ts heeft waarschijnlijk geen zin meer om op dit moment te reageren omdat iedereen die heeft gepost er hetzelfde over denkt! Ts komt wellicht weer reageren als er diverse mensen het eens met hem zijn en vertellen hoe zielig die nu wel niet is en het rustig aan moet gaan verwerken enzo! ![]() ![]() ![]() | |
Ouder1 | vrijdag 18 juli 2014 @ 13:21 |
Of hij gooit er zonder ook maar ergens op in te gaan weer een nieuwe aflevering van zijn dagboek in. | |
Leandra | vrijdag 18 juli 2014 @ 13:24 |
In de herhaling dan maar:
| |
Trankilo | vrijdag 18 juli 2014 @ 13:26 |
Misschien omdat TS - door de omstandigheden - een emotionele tijdbom is geworden? Whiskers2009 schrijft goud. | |
spelletjesman | vrijdag 18 juli 2014 @ 13:45 |
Gewoon zorgen dat je je kinderen kan blijven zien en een ander vrouwtje regelen binnen een paar jaar. En haar wat uit je hoofd zetten na verwerken d.m.v. janken zonder stomme dingen te doen in de tussentijd. | |
kan_niet_meer | vrijdag 18 juli 2014 @ 16:52 |
Ik werk dag en avond en zij alleen avond. Als zei op een zelfde avond als ik moest werken dan ging zij of anders ik van dienst ruilen zodat er iemand bij de kids kon zijn. Op dit moment draai ik alleen maar dag diensten, dus ik kom in het huis als ze werkt. En even reageren op al die opmerkingen dat ik in een hoekje kruip, en alle advies negeer. Dat is niet het geval. Ik doe mn uiterste best om verder te gaan. Aan de ene kant weet ik heel goed dat het over is. Ben daarom al naar een huis wezen kijken, gesproken ivm nieuwe hypotheek. Van de week gestart met het weghalen van mijn spullen uit het huis. Morgen ga ik langs bij iemand die misschien een tijdelijk woonruimte voor me heeft waar ik mijn kids kan ontvangen. Dus ik ben degelijk bezig om vooruit te denken. Aan de andere kant, en dat is de grootste gedeelte, ik ben nog steeds erg in de war en verdrietig om alles wat ik kwijt ben wat we afgelopen 22 jaar opgebouwd hebben. En men kan wel zeggen ga uit, heb sex enz, maar daar ben ik dus echt niet aan toe. Blijkbaar is dat moeilijk te geloven, het zij zo. Ik weet dat ik het erg moeilijk heb en als ik niet nog beter hulp krijg ik echt blijf hangen in dit. Daarom gister met een psycholoog gesproken en die gaat me nu minimaal 1x per week maar als het kan 2x met me praten. Dit omdat zij ziet dat het niet goed gaat met me. Het is geen zelfmedelijden maar gewoon de waarheid. Ik kan er gewoon niet mee omgaan. Kan wel stoer gaan roepen, fuck it ik ga verder. Maar dat lukt me nog niet. | |
Yiwei | vrijdag 18 juli 2014 @ 17:05 |
Het zou pas raar zijn als mensen na zo'n heftig gebeuren binnen weken weer (vrolijk) verder kunnen gaan met hun leven zonder mentale problemen. Maar elke dag kleine beetjes gaat uiteindelijk de goede richting op ![]() Geeft die psycholoog ook advies hoe je hiermee met je kinderen om kan gaan? | |
_Lily_ | vrijdag 18 juli 2014 @ 17:24 |
Dit vind ik nogal een gevoelloze post. Die man zijn leven ligt aan scherven | |
Ouder1 | vrijdag 18 juli 2014 @ 17:30 |
Huh? En daarom moet het leven en de toekomst van die kinderen ook maar aan scherven? ![]() | |
_Lily_ | vrijdag 18 juli 2014 @ 20:26 |
Dat zeg ik toch nergens? De toekomst van die kinderen ligt in het geheel niet aan scherven als papa nu even aan het balen is Kinderen zijn weerbaarder dan je denkt | |
Seven. | vrijdag 18 juli 2014 @ 22:30 |
Een eerlijke post. En ik denk dat niemand verwacht dat je dit in een paar weken achter je kan laten. Maar in tegenstelling tot wat jij nu lijkt te denken, je kunt wel invloed uitoefenen op je eigen gemoedstoestand. Er zijn dingen die je kunt vermijden om je slecht te voelen, er zijn dingen die je kunt doen om je beter te voelen. Op dit moment kom je over alsof je dingen die je een slecht gevoel geven juist opzoekt, terwijl je de positieve invloeden ontwijkt. Dit is een gedragspatroon en om te leren om hier mee om te gaan, raad ik je met klem aan om samen met je psych zo snel mogelijk die gedragspatronen onder de loep te nemen. Hoe sneller jij ze herkent, hoe sneller je ze kunt doorbreken. | |
kan_niet_meer | vrijdag 18 juli 2014 @ 23:40 |
En daarom heb ik hulp gezocht. Ik kan er gewoon niet mee omgaan en merk dat ik dieper en dieper in de shit kom. Maar blijkbaar is dat raar want wat er hier allemaal geroepen wordt af en toe is te zielig voor woorden. Meeste moeten nog waarmaken dat ze een relatie van 22 jaar kunnen volhouden en dan nog kunnen zeggen dat ze verliefd zijn op hun man of vrouw. En dat is mijn probleem, ik ben altijd verliefd op haar gebleven. Hoe ouder hoe mooier ze wordt. En als dat je ontnomen wordt dan ga ik er gewoon aan onder. En dat is wat er op dit moment met me aan de hand is. Als ik ermee kon omgaan dan had ik deze topic niet begonnen. Ik wilde het gewoon van me afschrijven. Hulp heb ik gewoon van een professional nodig. Dat is het enigste wat ik wel weet. |