R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mwah, je zwelgt volgens mij toch ook wel iets teveel in zelfmedelijden en zelfkastijding. Is dat hard om te zeggen? Misschien wel. Maar als ik hier zie hoe je van t padje kan raken als je hem met je ex TV ziet kijken, of hoort dat ze een uurtje samen waren, laat staan dat hij met haar en de kinderen op pad is dan heb ik niet het idee dat je echt je richt op 'verder komen'.quote:Op vrijdag 11 juli 2014 10:47 schreef kan_niet_meer het volgende:
Dat klopt. Maar daar kan ik echt pas aan beginnen zodra ik mn eigen plek heb.
Rond zwerven tussen familie, vrienden en hotels is niet echt een de plek om tot rust te komen en aan je toekomst te werken.
Het komt wel, heeft alleen tijd nodig.
Je noemt allemaal dingen op die je in eigen hand hebt, het zal heus niet allemaal zo geregeld zijn, en je bent afhankelijk van (financiële) mogelijkheden. Maar ik denk dat wat 'was' nu echt los moet laten, en je gaan richten op wat 'komt'.
Wat heb je nu eigenlijk al gedaan om een tijdelijk eigen plek te vinden? Een kamer, een appartementje bij een boer, een caravan.. iets? Desnoods een matras in de schuur van familie/kennissen? Het klinkt echt alsof je niets doet en denkt niets te kunnen tot het gezamenlijke huis is verkocht. Zet je schouders er onder, steek dáár je energie in ipv je druk te maken over hem en haar! Al lukt het niet.. dan nog is het zo vele malen beter dan jezelf gek te maken bij het idee van haar bij hem in bed of je kinderen bij hem op de bank voor de tv. Dat is namelijk sowieso compleet zinloos en contraproductief.
Dit.quote:
Ik vind het veel verschrikkelijker dat je kind staat te huilen omdat hij het leuk heeft gehad met iemand.
Hoog tijd om je eigen gevoel hierin wat meer onder controle te krijgen en je te richten op wat het beste is voor je kinderen.
Sorry TS maar grow some balls zeg. Het is niet iets wat kan wachten tot je een eigen plek hebt. Sterker nog, ik denk dat dat het zelfs erger maakt, wanneer je 'savonds in je eentje pizza zit te eten op de bank.
Herpak je nou eens, voor je kinderen.
Ik heb al van alles geprobeerd wat huisvesting betreft. Kamer, een vakantie woning , vrienden en familie geraadpleegd .
Maar jammer genoeg nog niets kunnen vinden.
Wel van de week naar een huis wezen kijken, daar ga imam de weekheden bod op doen.
Verder komen maandag een echtpaar voor de 3de keer bekijken, maar nu met hun makelaar .
Dus hopelijk gaan ze een bod doen.
Verder hebben jullie gelijk, ik zit te vaak aan hun te denken. Doe me best om dat niet te doen. Alleen op sommige momenten is dat erg zwaar. Vooral als ik in bed lig of juist wakker word.
Maar doe wel me best.
Probeer ook zoveel mogelijk bezig te zijn, bios, lopen in de stad, familie bezoeken.
Ben nu in het huis omdat ze aan het werk is, en heb al mijn MTB al achter in de auto gezet.
Kan ik dat weer lekker oppakken.
Ik weet dat ik me zelf gek maak, daarom wil ik die gedachtes weg hebben.
Gaat ook gebeuren, moet er alleen hard voor werken.
Maar jammer genoeg nog niets kunnen vinden.
Wel van de week naar een huis wezen kijken, daar ga imam de weekheden bod op doen.
Verder komen maandag een echtpaar voor de 3de keer bekijken, maar nu met hun makelaar .
Dus hopelijk gaan ze een bod doen.
Verder hebben jullie gelijk, ik zit te vaak aan hun te denken. Doe me best om dat niet te doen. Alleen op sommige momenten is dat erg zwaar. Vooral als ik in bed lig of juist wakker word.
Maar doe wel me best.
Probeer ook zoveel mogelijk bezig te zijn, bios, lopen in de stad, familie bezoeken.
Ben nu in het huis omdat ze aan het werk is, en heb al mijn MTB al achter in de auto gezet.
Kan ik dat weer lekker oppakken.
Ik weet dat ik me zelf gek maak, daarom wil ik die gedachtes weg hebben.
Gaat ook gebeuren, moet er alleen hard voor werken.
Ga meer je eigen leven lijden.quote:
Ik heb al van alles geprobeerd wat huisvesting betreft. Kamer, een vakantie woning , vrienden en familie geraadpleegd .
Maar jammer genoeg nog niets kunnen vinden.
Wel van de week naar een huis wezen kijken, daar ga imam de weekheden bod op doen.
Verder komen maandag een echtpaar voor de 3de keer bekijken, maar nu met hun makelaar .
Dus hopelijk gaan ze een bod doen.
Verder hebben jullie gelijk, ik zit te vaak aan hun te denken. Doe me best om dat niet te doen. Alleen op sommige momenten is dat erg zwaar. Vooral als ik in bed lig of juist wakker word.
Maar doe wel me best.
Probeer ook zoveel mogelijk bezig te zijn, bios, lopen in de stad, familie bezoeken.
Ben nu in het huis omdat ze aan het werk is, en heb al mijn MTB al achter in de auto gezet.
Kan ik dat weer lekker oppakken.
Ik weet dat ik me zelf gek maak, daarom wil ik die gedachtes weg hebben.
Gaat ook gebeuren, moet er alleen hard voor werken.
Ik weet niet waar je werk is, maar huur desnoods een hotel of bungalow in de buurt van je werk.
Niet een eigen plek, wel een plek waar je heen kan.
Ga niet meer je oude huis in. Oppassen op de kinderen, prima maar dan ga je een dag met ze weg of laat je haar hen bij jou afleveren.
Als de kinderen er niet zijn, de tips van Loveless uitvoeren. Plus schrijf je in op een datingsite, ga speeddate of voor mijn part naar de hoeren. Schrijf je in op een sportclub of politieke vereniging. Houd jezelf bezig en stel nieuwe doelen.
Dat kan van alles zijn van trainen voor Alpe duZes tot binnen een maand 5 vrouwen hebben geneukt.
Het daten overigens zal nog wel geen succes zijn maar daar gaat het niet om. Het gaat om afleiding en even horen wat voor bestaanswijzen er nog meer zijn op deze aardbol.
En het is vakantietijd. Je kan met je kinderen weg, maar je kan ook eens een groepsreis gaan maken in china bijvoorbeeld. Zeg tegen je kinderen dat Papa even de wereld wil zien en de oudste stuur je foto's van je trip. Daar ontmoet je andere mensen, heb je even andere zorgen en zie je de mogelijkheden van je nieuwe bestaan. En ben je niet bezig met buurmannen achter jullie TV. Daar schiet je niets mee op.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
En nu zul je zien , nu mag je waarschijnlijk voor die bitch ook nog partneralimentatie betalen ...
ik keur het niet goed , maar ik kan na zulke kutstreken me wel indenken dat een vent na emotioneel en financieel genaaid te zijn compleet door het lint gaat en haar wat aandoet
ik keur het niet goed , maar ik kan na zulke kutstreken me wel indenken dat een vent na emotioneel en financieel genaaid te zijn compleet door het lint gaat en haar wat aandoet
Pardon ????quote:
En nu zul je zien , nu mag je waarschijnlijk voor die bitch ook nog partneralimentatie betalen ...
ik keur het niet goed , maar ik kan na zulke kutstreken me wel indenken dat een vent na emotioneel en financieel genaaid te zijn compleet door het lint gaat en haar wat aandoet
lul ik Chinees ofzo?quote:
Teveel voorbeelden in mijn omgeving gezien waarbij maatjes van me een , achteraf blijkend,vreemdgaande snol hadden die em daarna ook nog es financieel uitperste . 1 van die gasten is nu echt al jaren een emotioneel wrak en stond echt op het punt om haar dr nek om te draaien ( gast doet geen vlieg kwaad normaal gesproken)
Dat is hier helemaal niet aan de orde . hou je eigen frustraties er buitenquote:
[..]
lul ik Chinees ofzo?
Teveel voorbeelden in mijn omgeving gezien waarbij maatjes van me een , achteraf blijkend,vreemdgaande snol hadden die em daarna ook nog es financieel uitperste . 1 van die gasten is nu echt al jaren een emotioneel wrak en stond echt op het punt om haar dr nek om te draaien ( gast doet geen vlieg kwaad normaal gesproken)
Ik wil wel een beetje voor TS opkomen hoor. Volgens mij is het vrij normaal om wanneer je na een relatie van 22 jaar aan de kant bent gezet, je daar na een paar weken (!) nog klote over te voelen. Ook het idee gewoon te zijn vervangen kan ik me wel voorstellen. Laat hem die gevoelens aub hier spuien, dan kan hij zichzelf vervolgens weer bijelkaar rapen en zijn kracht gebruiken om hiermee te dealen.
Don't you love her madly?
Denk dat je helemaal gelijk heb.Het is echt niet makkelijk om na zo een lange tijd alles gegeven te hebben aan de kant geschoven te worden.
En helemaal voor iemand die 3 deuren verder woont en waar ze nu al leuke dingen doet samen met mijn kinderen.
Laat me even vertellen dat ik echt van alles probeer om mijn gedachtes te verplaatsen.
Gister een boot tocht in Amsterdam gemaakt met een Tango gezelschap (via mn zus), daarna naar Turn up the beach geweest.
Vandaag was ik met de kids de hele dag op stap naar Duinrell en later in het huis gezeten tot 22.30 omdat ze moet werken.
Kan je vertellen dat alles erg leuk was, maar dat ik ondanks dit het erg zwaar had.
Je ziet namelijk te veel dingen die aan je eigen ex-relatie doet denken. Vooral een pretpark, daar zie je alleen maar kinderen met hun beide ouders en dan moest ik wel aan haar en ons denken.
Verder heeft ze me wederom een fijne dag bezorgt door via imessage te vragen of ik Donderdag ook even de kids de hele dag mee wou nemen.
Omdat ik al een afspraak had, begon ze te vragen hoe laat deze was. dat heb ik dus niet gemeld, want dat is niet haar zaak. Toen werd ze pissig omdat ik dwars deed.
Ik weet wel waarom ze wilt dat ik de kinderen de hele dag neem. Hij is namelijk van maandag tot vrijdag in Friesland bij zn ouders en heeft natuurlijk gevraagd dat ze langs kwam om haar voor te stellen. Toen ik dat zei, kreeg ik weer te horen "nee ik zeg het voor de kinderen"
Alsof ik ze te weinig zie.
Toen zei ik dat ik ze vandaag 10.00 tot 22.30 heb gehad. Maandag ben ik er weer tussen 15.30 en 23.00. Donderdag zelfde tijd, en dan zaterdag en zondag wederom van 15.30 tot 23.00.
Dus de kids zien me genoeg.
Toen kwam ze met de opmerking dat ik het verkeerd zie en dat ze het echt voor hun doet, MAAR dat ze wel vind dat ze zelf ook weg moet kunnen.
Dus had gelijk dat ze weg wou.
Ik weet dat dit onvermijdelijk is, maar doe het lekker over 2 weken als ik zelf met de kids in Frankrijk ben en ga mij niet vragen.
En helemaal voor iemand die 3 deuren verder woont en waar ze nu al leuke dingen doet samen met mijn kinderen.
Laat me even vertellen dat ik echt van alles probeer om mijn gedachtes te verplaatsen.
Gister een boot tocht in Amsterdam gemaakt met een Tango gezelschap (via mn zus), daarna naar Turn up the beach geweest.
Vandaag was ik met de kids de hele dag op stap naar Duinrell en later in het huis gezeten tot 22.30 omdat ze moet werken.
Kan je vertellen dat alles erg leuk was, maar dat ik ondanks dit het erg zwaar had.
Je ziet namelijk te veel dingen die aan je eigen ex-relatie doet denken. Vooral een pretpark, daar zie je alleen maar kinderen met hun beide ouders en dan moest ik wel aan haar en ons denken.
Verder heeft ze me wederom een fijne dag bezorgt door via imessage te vragen of ik Donderdag ook even de kids de hele dag mee wou nemen.
Omdat ik al een afspraak had, begon ze te vragen hoe laat deze was. dat heb ik dus niet gemeld, want dat is niet haar zaak. Toen werd ze pissig omdat ik dwars deed.
Ik weet wel waarom ze wilt dat ik de kinderen de hele dag neem. Hij is namelijk van maandag tot vrijdag in Friesland bij zn ouders en heeft natuurlijk gevraagd dat ze langs kwam om haar voor te stellen. Toen ik dat zei, kreeg ik weer te horen "nee ik zeg het voor de kinderen"
Alsof ik ze te weinig zie.
Toen zei ik dat ik ze vandaag 10.00 tot 22.30 heb gehad. Maandag ben ik er weer tussen 15.30 en 23.00. Donderdag zelfde tijd, en dan zaterdag en zondag wederom van 15.30 tot 23.00.
Dus de kids zien me genoeg.
Toen kwam ze met de opmerking dat ik het verkeerd zie en dat ze het echt voor hun doet, MAAR dat ze wel vind dat ze zelf ook weg moet kunnen.
Dus had gelijk dat ze weg wou.
Ik weet dat dit onvermijdelijk is, maar doe het lekker over 2 weken als ik zelf met de kids in Frankrijk ben en ga mij niet vragen.
Dan zeg je toch dat je niet kan omdat er andere afspraken staan? Ipv de hele discussie hoe vaak je ze wel of niet ziet en of dat tevee/weinig is.quote:
Verder heeft ze me wederom een fijne dag bezorgt door via imessage te vragen of ik Donderdag ook even de kids de hele dag mee wou nemen.
Had ze het evt eerder moeten aangeven of een andere dag moeten doen, amar dat de donderdag je gewoon niet uitkomt.
Precies, maar goed, die twee zitten in zo'n emotionele worsteling en proberen elkaar op allerlei manieren te manipuleren dat ze het niet meer zo sec kunnen bekijken.quote:Op maandag 14 juli 2014 14:39 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Dan zeg je toch dat je niet kan omdat er andere afspraken staan? Ipv de hele discussie hoe vaak je ze wel of niet ziet en of dat tevee/weinig is.
Had ze het evt eerder moeten aangeven of een andere dag moeten doen, amar dat de donderdag je gewoon niet uitkomt.
TS denkt nog steeds gelijk 'oh ze wil lekker met hem op stap', en gaat dan moedwillig tegen lopen werken. Zij denkt waarschijnlijk andersom juist 'ik chanteer hem wel even emotioneel met dat hij de kinderen niet zoveel heeft, dan neemt hij ze en kan ik lekker op pad'.
Ik zou als de donder eens dingen gaan vastleggen qua verdeling, huis, auto's, kinderen, weet ik wat. Heb zo'n gevoel dat dit niet in goed overleg blijft gaan als je elkaar al op deze manier probeert te manipuleren.
GA DAT HUIS NIET MEER IN!quote:
Vandaag was ik met de kids de hele dag op stap naar Duinrell en later in het huis gezeten tot 22.30 omdat ze moet werken.
Dat geeft als een reflex gedachten aan jouw vorige relatie terug. Zoek iets anders, logeer desnoods bij een vriend of huur een hotelletje.
Je pijnigt jezelf echt daar teveel mee.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Een scheiding hoeft niet zo erg te zijn voor kinderen hoor. Mensen doen altijd of het vreselijk is maar kan best meevallen als het wat normaal wordt geregeld (en ja kan zelfs positief uitpakken voor de kinderen ook al zullen mensen hier dat wel niet willen geloven).
De ouders moeten vooral zorgen dat ze normaal met elkaar overweg gaan. DAt ze dingen goed regelen en vriendschappelijk contact onderhouden met elkaar.quote:
Een scheiding hoeft niet zo erg te zijn voor kinderen hoor. Mensen doen altijd of het vreselijk is maar kan best meevallen als het wat normaal wordt geregeld (en ja kan zelfs positief uitpakken voor de kinderen ook al zullen mensen hier dat wel niet willen geloven).
Ik heb nooit last gehad van de scheiding van m'n ouders daardoor
Nou ligt het hier ongetwijfeld wat gecompliceerder doordat mams gelijk met de buurman is, maar in het beginsel heb je wel gelijk ja. En lijkt 't me vrij duidelijk dat de hele situatie z'n uitwerking heeft op de kinderen gezien het hele gebeuren rondom het kind wat moest huilen omdat hij het leuk had gehad met mama's nieuwe vriend, en de ouders die elkaar over en weer proberen dwars te zitten / emotioneel chanteren.quote:
[..]
De ouders moeten vooral zorgen dat ze normaal met elkaar overweg gaan. DAt ze dingen goed regelen en vriendschappelijk contact onderhouden met elkaar.
Ik heb nooit last gehad van de scheiding van m'n ouders daardoor
Begin eerst eens met duidelijke afspraken te maken over wie wanneer de kinderen heeft en hou je daar aan. Als zij plannen wil maken zal ze dat dan in die tijden moeten doen en niet daarbuiten. Dat schept duidelijkheid voor iedereen. Creëer zo snel mogelijk een regelmaat in het leven van de kinderen.
Verder, sterkte en ik hoop voor je dat je haar niet ook nog eens 12 jaar alimentatie mag gaan betalen zoals de regel in NL is.
Verder, sterkte en ik hoop voor je dat je haar niet ook nog eens 12 jaar alimentatie mag gaan betalen zoals de regel in NL is.
Ik vermoed dat vriendschappelijk contact voorlopig een brug te ver is voor TS. Denk dat een zakelijk contact het beste is op dit moment, maar dat betekent dat er zsm afspraken gemaakt moeten worden.quote:
[..]
De ouders moeten vooral zorgen dat ze normaal met elkaar overweg gaan. DAt ze dingen goed regelen en vriendschappelijk contact onderhouden met elkaar.
Ik heb nooit last gehad van de scheiding van m'n ouders daardoor
Tja, leuk en aardig, maar weet wel dat partneralimentatie krijgen soms helemaal geen keuze is. Dat iemand dat niet af kan zeggen omdat ze dan zelf eraan onderdoor gaan. Als iemand zelf genoeg geld verdient kan ze(of hij!) zeggen ik neem het niet aan, maar zodra er financiele hulp van de overheid is wordt er gewoon op gerekend dat je dat geld hebt elke maand en wordt dat afgehaald van wat je van hun zou krijgen.quote:
En nu zul je zien , nu mag je waarschijnlijk voor die bitch ook nog partneralimentatie betalen ...
ik keur het niet goed , maar ik kan na zulke kutstreken me wel indenken dat een vent na emotioneel en financieel genaaid te zijn compleet door het lint gaat en haar wat aandoet
Dus ipv "haar" wat aan te doen moet je naar de overheid kijken, die hebben dit als verplichting opgesteld.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Wanneer ga je nu eens een hele duidelijke bezoeksregeling aan? Dat voorkomt dit soort gedoe waarbij jullie je veelste druk maken om wat de ander doet of niet doet.quote:
Denk dat je helemaal gelijk heb.Het is echt niet makkelijk om na zo een lange tijd alles gegeven te hebben aan de kant geschoven te worden.
En helemaal voor iemand die 3 deuren verder woont en waar ze nu al leuke dingen doet samen met mijn kinderen.
Laat me even vertellen dat ik echt van alles probeer om mijn gedachtes te verplaatsen.
Gister een boot tocht in Amsterdam gemaakt met een Tango gezelschap (via mn zus), daarna naar Turn up the beach geweest.
Vandaag was ik met de kids de hele dag op stap naar Duinrell en later in het huis gezeten tot 22.30 omdat ze moet werken.
Kan je vertellen dat alles erg leuk was, maar dat ik ondanks dit het erg zwaar had.
Je ziet namelijk te veel dingen die aan je eigen ex-relatie doet denken. Vooral een pretpark, daar zie je alleen maar kinderen met hun beide ouders en dan moest ik wel aan haar en ons denken.
Verder heeft ze me wederom een fijne dag bezorgt door via imessage te vragen of ik Donderdag ook even de kids de hele dag mee wou nemen.
Omdat ik al een afspraak had, begon ze te vragen hoe laat deze was. dat heb ik dus niet gemeld, want dat is niet haar zaak. Toen werd ze pissig omdat ik dwars deed.
Ik weet wel waarom ze wilt dat ik de kinderen de hele dag neem. Hij is namelijk van maandag tot vrijdag in Friesland bij zn ouders en heeft natuurlijk gevraagd dat ze langs kwam om haar voor te stellen. Toen ik dat zei, kreeg ik weer te horen "nee ik zeg het voor de kinderen"
Alsof ik ze te weinig zie.
Toen zei ik dat ik ze vandaag 10.00 tot 22.30 heb gehad. Maandag ben ik er weer tussen 15.30 en 23.00. Donderdag zelfde tijd, en dan zaterdag en zondag wederom van 15.30 tot 23.00.
Dus de kids zien me genoeg.
Toen kwam ze met de opmerking dat ik het verkeerd zie en dat ze het echt voor hun doet, MAAR dat ze wel vind dat ze zelf ook weg moet kunnen.
Dus had gelijk dat ze weg wou.
Ik weet dat dit onvermijdelijk is, maar doe het lekker over 2 weken als ik zelf met de kids in Frankrijk ben en ga mij niet vragen.
Vind de smoes ja maar ik heb mijn eigen plek nog niet onzin, je kan ook nu al duidelijk hebben wanneer jij de kinderen hebt en wanneer zij.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Onzin. Is geen verplichting en als je er voor kiest om bij je partner weg te gaan vind ik dat je er dan ook maar voor moet zorgen dat je ook financieel onafhankelijk bent.quote:
[..]
Tja, leuk en aardig, maar weet wel dat partneralimentatie krijgen soms helemaal geen keuze is. Dat iemand dat niet af kan zeggen omdat ze dan zelf eraan onderdoor gaan. Als iemand zelf genoeg geld verdient kan ze(of hij!) zeggen ik neem het niet aan, maar zodra er financiele hulp van de overheid is wordt er gewoon op gerekend dat je dat geld hebt elke maand en wordt dat afgehaald van wat je van hun zou krijgen.
Dus ipv "haar" wat aan te doen moet je naar de overheid kijken, die hebben dit als verplichting opgesteld.
Niks onzin, dat is het wel...quote:Op maandag 14 juli 2014 17:42 schreef devlinmr het volgende:
[..]
Onzin. Is geen verplichting en als je er voor kiest om bij je partner weg te gaan vind ik dat je er dan ook maar voor moet zorgen dat je ook financieel onafhankelijk bent.
Je kan vinden dat iemand financieel onafhankelijk moet zijn, maar zijn ze dat niet dan kan je niet zeggen ik neem het niet aan. Het is ook niet zo dat de ex partner hierom moet vragen, het is wel degelijk een verplichting die de overheid heeft opgelegd. Gaat trouwens helemaal niet over man/vrouw, maar over wie het meest verdient, andersom gebeurd dus ook.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Even voor de duidelijkheid, zij wilt GEEN partner alimentatie.Dat heb ik zwart op wit, en heeft ze al bij de advocaat neergelegd.
Verder is het zo dat ik ZEKER geen bezoeks regeling aanga. Ik zie ze nu vaker dan straks als we echt gescheiden zijn het geval is.
Wel wil ik na de vakantie kijken of ik bij een familie terecht kan in de buurt, dan kunnen de kids zelf naar me toe als ze willen.
Alleen als ze moet werken moet ik voorlopig het huis is (ook al wil ik dat niet) , omdat ik gewoon geen plek voor drie kinderen heb.
Verder is het zo dat ik ZEKER geen bezoeks regeling aanga. Ik zie ze nu vaker dan straks als we echt gescheiden zijn het geval is.
Wel wil ik na de vakantie kijken of ik bij een familie terecht kan in de buurt, dan kunnen de kids zelf naar me toe als ze willen.
Alleen als ze moet werken moet ik voorlopig het huis is (ook al wil ik dat niet) , omdat ik gewoon geen plek voor drie kinderen heb.
Het begint een beetje over te komen alsof je juist in de buurt wil blijven. Ergens best begrijpelijk maar..quote:
Even voor de duidelijkheid, zij wilt GEEN partner alimentatie.Dat heb ik zwart op wit, en heeft ze al bij de advocaat neergelegd.
Verder is het zo dat ik ZEKER geen bezoeks regeling aanga. Ik zie ze nu vaker dan straks als we echt gescheiden zijn het geval is.
Wel wil ik na de vakantie kijken of ik bij een familie terecht kan in de buurt, dan kunnen de kids zelf naar me toe als ze willen.
Alleen als ze moet werken moet ik voorlopig het huis is (ook al wil ik dat niet) , omdat ik gewoon geen plek voor drie kinderen heb.
Hou er even rekening mee dat je kinderen hoogstwaarschijnlijk niet gedijen bij instabiele factoren als 'papa wil geen bezoekregeling (want op die manier kan hij nog macht uitoefenen over mama, door 'niet beschikbaar' te zijn als zij af wil spreken met haar nieuwe vriend). Hou er ook even rekening dat de band met je ex onnodig lang onder druk komt te staan. Hoe kut je het ook vindt van die nieuwe kerel van d'r: je zult de rest van je leven aan haar verbonden zijn. De komende 20 jaar zul je nog regelmatig met haar moeten overleggen.
Je pijnigt jezelf in dat huis. Zoek je eigen plek, desnoods delen je kinderen hun slaapkamer als ze bij jou zijn, daar gaan ze niet kapot aan hoor. Regel een bezoekregeling, en wel zo snel mogelijk (echt geen noodzaak om te wachten tot je een eigen huis hebt). Dan weten je kinderen precies waar ze aan toe zijn, dat is het belangrijkste.
Resistance is futile.
