Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Hier herken ik mezelf ook wel in. Al heeft niemand mij ooit lelijk genoemd voor zover ik kan me dat kan herinneren, maar mensen hebben mij wel vaak in niet zulke positieve hokjes gestopt. Ik heb wel al heel mijn leven het gevoel dat ik er niet bij hoor, momenten zoals vroeger op het schoolplein tot nu op de werkvloer. Ik denk eerlijk gezegd ook dat de preoccupatie met mijn uiterlijk een symptoom is van een onderliggend probleem, want er zijn periodes geweest in mijn leven waarbij mijn uiterlijk een veel mindere rol in nam (Bijvoorbeeld: Foto's waar ik een paar jaar geleden tevreden over was, wil ik nu niet meer zien)quote:Op maandag 27 januari 2014 22:00 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Geen idee is mogelijk. Ben lang heel lang geestelijk de grond in gestampt. Ik scheen lelijk te zijn, homo, achterlijk, kut jong en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. En het ergste is dat na grofweg een jaar of 6 ik het ben gaan geloven. I dunno ergens heel erg diep van binnen weet ik dat het niet zo is. Maar ik durf en wil het niet te geloven. En dat vind ik gewoon het ergste. Ik durf er gewoon stomweg niet in te geloven dat ik goed ben zoals ik ben.`En dat besef doet gewoon elke dag zoveel pijn. Dat is zon grote last voor mij. Dat ik er voor blijf vluchten. En het klinkt zo stom in mijn eigen oren. Heb zelf echt een instelling van mensen moeten me nemen zoals ik ben. Maar ik durf mezelf niet eens te nemen zoals ik ben en die last kan ik niet dragen. En merk de laatste tijd dat ik daar echt aan kapot ga. Ik kan er niet van vluchten. En wat ik ook doe wat ik ook probeer dat besef maakt me gewoon doodsbang van binnen.
Daar is oprecht toch niks mis mee? Juist goed? Zoek de rust op, ontwikkel dat soort punten en echt even ontladen. Dat zijn juist de mogelijkheden om te ontstressen. Straks ontplof je en heb je een burnout bijv.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 18:02 schreef Sheldon. het volgende:
Meld me hier ook maar eens![]()
Vind de laatste tijd van mezelf dat ik merkwaardig gedrag vertoon. Zonder mezelf heel erg af, zit op plekken waar ik niets te zoeken heb. Dan pak ik bijvoorbeeld doordeweeks de trein van Amsterdam naar een random plek: leeuwarden ofzo..
Heb dan de behoefte om te ontsnappen aan mijn leven, mijn vrienden, mijn huisgenoten, de plekken waar ik dagelijks kom (universiteit, studentenhuis, etc)... In mijn dagelijks leven heb ik al enorm veel stress om de meest kleine dingen. Kan overal uren tegenop zien, en dan gewoon zomaar zonder doel ergens heen, een beetje rondlopen, nadenken over vanalles, geeft me dan heel veel rust. Maar ik doe het de laatste tijd wel erg vaak...
Mee eens.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 18:45 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Daar is oprecht toch niks mis mee? Juist goed? Zoek de rust op, ontwikkel dat soort punten en echt even ontladen. Dat zijn juist de mogelijkheden om te ontstressen. Straks ontplof je en heb je een burnout bijv.
Probeer het iig niet weg te drinken, want dat werkt niet en brengt ook nog eens extra problemen met zich mee.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 20:09 schreef Raggingbull het volgende:
Whoow.... had een goeie dag vandaag maar deze avond..
Net voor kerst ging het uit met mijn vriendin. En die heeft sinds zondag dus alweer een ander.
Toen ik het uitmaakt was ze helemaal van slag. En vertelde me dat ze dat niet aan het zien komen en het voor haar kwam als een donderslag bij heldere hemel.
Dus ik hoorde van de week dat ze een ander heeft iemand die ik ook wel aardig ken. Maar ik geloof geruchten niet zo snel. Dus besloot het na te vragen bij haar. En het klopt dus dat geeft ze zelf toe. Maar ze had het heel lang uitgesteld om het echt aan te gaan om mij de tijd te geven over het "ons" heen te komen. En dat ze het al aan het zien komen dat het uit ging en zich er zo dus al op had voorbereid. Daardoor kon ze zich makkelijk snel openstellen voor een ander.
Het cursief onderstreepte ligt het nou aan mij of is dat in strijd met elkaar. Ik heb een half jaar lang slapeloze nachten gehad over hoe ik het haar ging vertellen. Heb me er zo kut over gevoeld. En nu heb ik gewoon echt het idee dat ik ben bedonderd. En dat ze al soort van met die andere kerel liep.
Ben enorm boos en teleurgesteld nu. En voel een hele depressieve bui opkomen. Kzit te huilen en dit was echt het laatste wat ik nu nodig had. Jongens help eens wat moet ik doen?
Jij mag niet? Gast, het is en blijft je eigen leven en je mag toch echt alles wat je zelf wil!quote:Op dinsdag 28 januari 2014 20:39 schreef Raggingbull het volgende:
kheb verdomme 6 maanden lang nachten wakker gelegen liggen piekeren over hoe ik het haar zou gaan uitlegge. Heb lopen janken een een klein kind. Krijg net te horen dat ik hier niet boos over mag zijn. Dat zij degene is die boos mag zijn. Omdat ik degene ben die een half jaar de relatie heeft gefacked. Een half jaar gewoon seks met haar heb gehad. Ik heb haar gebruikt dus zij mag boos zijn.
Ik gaf haar die liefde niet en die vond ze bij hem wel. En ik denk direct vreemdgaan. Maar daar zie ik haar niet voor aan. Ik heb met heel veel pijn en moeite de moeite gedaan om het haar te vertellen. Heb er heel veel tijd voor nodig gehad. En ik krijg niet eens een greintje respect voor het de ballen tonen en het haar in het gezicht te zeggen. Kben verdorie gewoon keihard bedonderd waar ik bij heb gestaan. En nu mag ik niet gefrustreerd zijn. Man ik ga ******** kapot.
Het kan toch zijn dat op het moment dat je het uitmaakte het voor haar uit het niets kwam, maar toen ze het ging verwerken ze pas de tekenen zag dat het al een tijdje niet goedging? Je zegt dat het een half jaar duurde voor je een beslissing nam, misschien zag ze pas achteraf dat het niet lekker liep in die 6 maanden.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 20:09 schreef Raggingbull het volgende:
Whoow.... had een goeie dag vandaag maar deze avond..
Net voor kerst ging het uit met mijn vriendin. En die heeft sinds zondag dus alweer een ander.
Toen ik het uitmaakt was ze helemaal van slag. En vertelde me dat ze dat niet aan het zien komen en het voor haar kwam als een donderslag bij heldere hemel.
Dus ik hoorde van de week dat ze een ander heeft iemand die ik ook wel aardig ken. Maar ik geloof geruchten niet zo snel. Dus besloot het na te vragen bij haar. En het klopt dus dat geeft ze zelf toe. Maar ze had het heel lang uitgesteld om het echt aan te gaan om mij de tijd te geven over het "ons" heen te komen. En dat ze het al aan het zien komen dat het uit ging en zich er zo dus al op had voorbereid. Daardoor kon ze zich makkelijk snel openstellen voor een ander.
Het cursief onderstreepte ligt het nou aan mij of is dat in strijd met elkaar. Ik heb een half jaar lang slapeloze nachten gehad over hoe ik het haar ging vertellen. Heb me er zo kut over gevoeld. En nu heb ik gewoon echt het idee dat ik ben bedonderd. En dat ze al soort van met die andere kerel liep.
Ben enorm boos en teleurgesteld nu. En voel een hele depressieve bui opkomen. Kzit te huilen en dit was echt het laatste wat ik nu nodig had. Jongens help eens wat moet ik doen?
Het is vaag en het enige dat je kunt doen om erachter te komen hoe het zit is door het met haar te bespreken. Dat hoeft niet nu meteen maar op een moment dat jij het ziet zitten om een rustig gesprek te voeren zodat alles duidelijk wordt.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 20:09 schreef Raggingbull het volgende:
Whoow.... had een goeie dag vandaag maar deze avond..
Net voor kerst ging het uit met mijn vriendin. En die heeft sinds zondag dus alweer een ander.
Toen ik het uitmaakt was ze helemaal van slag. En vertelde me dat ze dat niet aan het zien komen en het voor haar kwam als een donderslag bij heldere hemel.
Dus ik hoorde van de week dat ze een ander heeft iemand die ik ook wel aardig ken. Maar ik geloof geruchten niet zo snel. Dus besloot het na te vragen bij haar. En het klopt dus dat geeft ze zelf toe. Maar ze had het heel lang uitgesteld om het echt aan te gaan om mij de tijd te geven over het "ons" heen te komen. En dat ze het al aan het zien komen dat het uit ging en zich er zo dus al op had voorbereid. Daardoor kon ze zich makkelijk snel openstellen voor een ander.
Het cursief onderstreepte ligt het nou aan mij of is dat in strijd met elkaar. Ik heb een half jaar lang slapeloze nachten gehad over hoe ik het haar ging vertellen. Heb me er zo kut over gevoeld. En nu heb ik gewoon echt het idee dat ik ben bedonderd. En dat ze al soort van met die andere kerel liep.
Ben enorm boos en teleurgesteld nu. En voel een hele depressieve bui opkomen. Kzit te huilen en dit was echt het laatste wat ik nu nodig had. Jongens help eens wat moet ik doen?
Misschien heeft ze nooit gelogen. Het kan zijn dat ze het aan zag komen en zich erop had voorbereid, maar het toch als een klap kwam. Dus een beetje van allebei. Maar toen zat ze in een andere situatie dus verwoordde ze het anders, focuste ze toen meer op de 'slachtoffer' kant (misschien vaag maar ik weet even niet hoe het anders te verwoorden).quote:Op dinsdag 28 januari 2014 20:30 schreef kvd het volgende:
Kan 2 dingen zijn Rb. Of ze heeft toen gelogen, of nu (misschien om het minder hard te layen overkomen).
Wat je moet doen? Even uitrazen en weer doorgaan. Hier stoom afblazen. Als ze bewust heeft gelogen, dan is ze de ellende niet waard.
En een beetje laat, maar mooi hoe open je gister bent geweest!
There, therequote:Op dinsdag 28 januari 2014 20:39 schreef Raggingbull het volgende:
kheb verdomme 6 maanden lang nachten wakker gelegen liggen piekeren over hoe ik het haar zou gaan uitlegge. Heb lopen janken een een klein kind. Krijg net te horen dat ik hier niet boos over mag zijn. Dat zij degene is die boos mag zijn. Omdat ik degene ben die een half jaar de relatie heeft gefacked. Een half jaar gewoon seks met haar heb gehad. Ik heb haar gebruikt dus zij mag boos zijn.
Ik gaf haar die liefde niet en die vond ze bij hem wel. En ik denk direct vreemdgaan. Maar daar zie ik haar niet voor aan. Ik heb met heel veel pijn en moeite de moeite gedaan om het haar te vertellen. Heb er heel veel tijd voor nodig gehad. En ik krijg niet eens een greintje respect voor het de ballen tonen en het haar in het gezicht te zeggen. Kben verdorie gewoon keihard bedonderd waar ik bij heb gestaan. En nu mag ik niet gefrustreerd zijn. Man ik ga ******** kapot.
Ja dat denk ik dus ook.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 20:54 schreef Elvi het volgende:
[..]
Het kan toch zijn dat op het moment dat je het uitmaakte het voor haar uit het niets kwam, maar toen ze het ging verwerken ze pas de tekenen zag dat het al een tijdje niet goedging? Je zegt dat het een half jaar duurde voor je een beslissing nam, misschien zag ze pas achteraf dat het niet lekker liep in die 6 maanden.
Ik heb dat zelf ook, dat ik op het moment zelf niet begrijp waarom iets gebeurd, maar achteraf denk "oh ja dat was het".![]()
En ik denk dat ze zich ook groot probeert te houden. Natuurlijk zegt ze dat ze zich kon voorbereiden en dat het meeviel. Ze gaat toch niet tegen je zeggen "ik ben er kapot van en dit is mn rebound!"
Liefde kan je niet sturen. Ze heeft nu een nieuwe liefde of een rebound, maar dat wil niet zeggen dat ze vreemdging. Wanneer was het voor jou acceptabel geweest? Een half jaar na de breuk?
Ik denk dat je er meer last van hebt vanwege je problematiek dan vanwege het feit zelfquote:Op dinsdag 28 januari 2014 21:18 schreef Raggingbull het volgende:
Maar hoe kan je het niet aan zien komen en er kapot van zijn. En vervolgens roepen van ja had het wel zien aankomen dus had me er al op voorbereid. Dat klopt toch niet. Ik ben 3 dagen lang non-stop in gesprek geweest met haar. Om het allemaal uit te leggen. Dat ik het heel moeilijk vond. En dat ik haar geen pijn wou doen. En ik niet wist hoe ik het haar zou moeten vertellen etc. Ik bedoel twas een geweldige tijd en ik vond dat ik die ook netjes en respectvol moest afsluiten. En dan krijg je dat soort dingen te horen 5 weken later?
Dat ze het aan zag komen en ze van mij niet de liefde kreeg die ze nodig had EN VAN HEM WEL.
Ik bedoel ligt het dan aan mij dat ik me bedonderd voel? Ben ik dan zo gaar in me bovenkamer. Heb er 3 volle dagen voor uitgetrokken zelfs vrij voor genomen van me werk. Om het haar uit te leggen. Haar alles duidelijk te maken en dan nu dit? Ze weet van al mijn problematiek. Ze weet waar ik het moeilijk mee heb. Hoe kun je dan zo reageren? Kheb er alles aan gedaan het haar uit te leggen. Stel ik me dan echt zo onredelijk op?
Trusten manquote:Op dinsdag 28 januari 2014 21:37 schreef Raggingbull het volgende:
Jongens ik ga er maar eens een flinke nacht over slapen. Truste allemaal alvast.
Respect! Ik kan me oprecht bijv. niet meer herinneren dat ik om 21.30 m'n nest ging opzoekenquote:Op dinsdag 28 januari 2014 21:37 schreef Raggingbull het volgende:
Jongens ik ga er maar eens een flinke nacht over slapen. Truste allemaal alvast.
Nachtje heerlijk geslapen. Lag er uiteindelijk om 22:15 echt goed in. Drukke dag gehad en kan me er nu ook niet meer druk over maken. We zijn al 5 weken uit elkaar en ze zoekt het maar uit hoor. Heb andere dingen aan me hoofd dan haar nu.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 22:32 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Respect! Ik kan me oprecht bijv. niet meer herinneren dat ik om 21.30 m'n nest ging opzoekenSlapen is duidelijk het beste nu. Je kunt doen en laten wat je wil maar je mag oprecht niks van haar verwachten.
Believe me, ik heb wat maandjes teveel lopen spenderen aan al dat overanalyzeren van een ex-relatie. Niet doen. Verspilde tijd
.
quote:Op woensdag 29 januari 2014 16:46 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Nachtje heerlijk geslapen. Lag er uiteindelijk om 22:15 echt goed in. Drukke dag gehad en kan me er nu ook niet meer druk over maken. We zijn al 5 weken uit elkaar en ze zoekt het maar uit hoor. Heb andere dingen aan me hoofd dan haar nu.
Lekker joh.quote:Op woensdag 29 januari 2014 16:46 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Nachtje heerlijk geslapen. Lag er uiteindelijk om 22:15 echt goed in. Drukke dag gehad en kan me er nu ook niet meer druk over maken. We zijn al 5 weken uit elkaar en ze zoekt het maar uit hoor. Heb andere dingen aan me hoofd dan haar nu.
quote:Op woensdag 29 januari 2014 21:35 schreef Raggingbull het volgende:
Keej laat maar het doet dus wel facking veel met me. En ben er helemaal kapot van..
Je tweede link werkt niet.quote:Op donderdag 30 januari 2014 15:38 schreef Detroit het volgende:
Nou jongens, aan de lavendelolie! (al twijfel ik een beetje bij de geloofwaardigheid van MSN.com als nieuwsbron).
http://nieuws.nl.msn.com/(...)dan-antidepressiva-1
Hm. Lijkt toch echt waar te zijn. (Duits linkje: http://science.apa.at/sit(...)SCI39371351216695354)
Zou wel chill zijn, geen Seroxat meer nodig hebben..
Nu echt dubbel klote zojuist om half 5 me linkerverstands kiezen getrokken dus dat begint nu pijn te doen.quote:Op donderdag 30 januari 2014 17:16 schreef kuolema het volgende:
[..]![]()
Dus toen je druk bezig was had je afleiding en ging het goed, maar zodra je weer een tijdje alleen zit in rust komt het weer terug.
Hoe voel je je nu?
[..]
Je tweede link werkt niet.
Er is wel meer onderzoek gedaan naar de invloed van voedingsmiddelen op depressie. Kijk hier maar. Ik geloof best dat het kan helpen, het valt in elk geval te proberen. Maar die tabletjes zijn duur. Als de verzekering die nou eens zou vergoeden ...
Maarrr je hebt door dat jij kortaf bent doordat je vriend kortaf is, waarom doe je daar dan niets tegen? Lijkt mij een praktischere oplossing.quote:Op donderdag 30 januari 2014 19:33 schreef kvd het volgende:
Loop al de hele dag met het idee alsof iemand mijn keel dichtknijpt. Word er heel naar van en en angstig en ook duizelig/draaierig/vaatdoek-achtig.
Op zich was het nog te handelen, tot vriend kwam die een beetje kortaf was waardoor ik ook kortaf werd. En het nare gevoel alleen maar toenam en ik alleen nog maar kon huilen. Jullie snappen het...de oxa maar ingenomen. Klote-gevoel is niet weg, keel wordt nog steeds dichtgeknepen, maar het kan me allemaal ietsje minder schelen.
Dat deed ik ook, maar hij luisterde niet (hij zei dat hij wel weg zou gaan waardoor ik heel stoer al huilend riep 'ga dan maar, zo heb ik er ook geen zin in'). Maar ja, toen maakte hij koffie en ging hij toch zitten en zette een serie aan en bleef. Heb nog gezegd dat ie beter kon gaan, maar dat had geen effect...omdat ik suf werd van de oxa (en maar 2 uur had geslapen) heb ik maar een tukje op de bank gedaan...quote:Op donderdag 30 januari 2014 21:41 schreef rolklem het volgende:
[..]
Maarrr je hebt door dat jij kortaf bent doordat je vriend kortaf is, waarom doe je daar dan niets tegen? Lijkt mij een praktischere oplossing.
Je zal me soms irritant vinden op FOK! maar je kunt me altijd WhatsAppen bro.quote:Op vrijdag 31 januari 2014 01:35 schreef Fok-it het volgende:
Lange tijd niet meer gepost hier, maar voel de afgelopen tijd toch de behoefte om dingen van me af te schrijven.
Aangezien het hele verhaal van mij niet bekend zal zijn bij anderen en het alweer zo`n 40 delen hiervoor geschreven is even kort:
-24 jaar
-Contact,studie en werkloos
-Al langere tijd depressief.
Ik ben al een tijdje aan de AD en die blijkt niet te werken, nu al aan mijn tweede bezig,hopend dat deze wel aanslaat. Ik krijg steeds meer het gevoel dat mijn depressiviteit gewoon chronisch is en met geen medicijnen op te lossen is. Voor mij is dit heel frustrerend want ik heb al langere tijd het gevoel dat ik op ben en elk jaar inga wetende hoe ik het jaar ook weer afsluit. Ik wil er niet aan denken maar het komt steeds vaker naar boven dat als dit nog veel langer doorgaat dat het voor mij dan niet meer hoeft.
Ik ben de afgelopen jaren flink wat studies begonnen en niet afgerond. Volgend jaar zou mijn laatste strohalm zijn, de laatste kans die ik kon aangrijpen om te studeren (voor mezelf dan) maar ik kan het gewoon niet. Ik voel me te labiel om een meerjarige studie te beginnen terwijl ik de motivatie van een kipnugget heb en nog steeds kamp met zware concentratieproblemen, die natuurlijk ook door de depressie kunnen komen. Nu lijkt de keuze dus makkelijk. Dit accepterern en gaan werken, maar zo makkelijk is dit niet voor mij. Ik vind de gedachte dat ik geen hbo zou kunnen doen vreselijk, ik vergelijk mezelf maar wat graag met anderen en ik zie mezelf als een 24-jarige die jaren lang niks gepresteerd heeft, depressief is, en probeert begeleid te wonen. Dit terwijl ik mijn broertje die wat jonger is succes zie hebben in zijn leven. Ik verafschuw mezelf op deze momenten.
Ik blijf die keuze dus maar uitstellen en kom geen steek verder. Ik weet het gewoon niet meer, ik wist het op mijn 18de al niet meer, en 6 jaar later ook nog steeds niet. De goedbedoelde `het komt wel goed ooit'' lijkt steeds minder kans te krijgen. Ik zal vast nog een hoop dingen in mijn post verwerkt willen hebben maar ik ben niet helemaal nuchter meer dus k niet goed na .Sorry daarvoor.
Anyway, Wilde het alleen eventjes kwijt, want ja, het kan niet bij veel andere
Thanksquote:Op vrijdag 31 januari 2014 02:15 schreef Toto69 het volgende:
[..]
Je zal me soms irritant vinden op FOK! maar je kunt me altijd WhatsAppen bro.
Ik ken dit wel van vroeger. Op de een of andere manier over gegaan. Mijn moeder heeft dit ook en die zweert bij extra magnesiumquote:Op vrijdag 31 januari 2014 02:17 schreef sitting_elfling het volgende:
Nachtbrakers kotsHet enige wat oprecht niet goed wil lukken. Ik heb ontzettend veel last van hypnic jerks. Iemand bekend mee?
Die heb ik ook wel eens, zijn vet irritant...quote:Op vrijdag 31 januari 2014 02:17 schreef sitting_elfling het volgende:
Nachtbrakers kotsHet enige wat oprecht niet goed wil lukken. Ik heb ontzettend veel last van hypnic jerks. Iemand bekend mee?
Magnesium? Dan zal er misschien een link zijn tussen dit en restless legs...misschien toch maar gaan slikken dus (of banaan eten voor het slapen). Alhoewel beide hier op dit moment wel aardig rustig zijn...quote:Op vrijdag 31 januari 2014 09:35 schreef seasushi het volgende:
[..]
Ik ken dit wel van vroeger. Op de een of andere manier over gegaan. Mijn moeder heeft dit ook en die zweert bij extra magnesium
Zal het dan ook helpen tegen die keiharde snurken die ik ook wel eens heb. Precies zoals bij die hypnic jerks...bijna in slaap en ineens een hele harde snurk waar ik zelf van schrik (en dus wakker benquote:Op vrijdag 31 januari 2014 11:06 schreef Elvi het volgende:
Door magnesium slaap je rustiger en je spieren ontspannen zich meer. Ik heb het ook een tijdje geslikt toen ik heel erg last had van tandenknarsen. Nu doe ik dat alleen nog 's nachts en niet meer overdag.
quote:Op vrijdag 31 januari 2014 11:10 schreef kvd het volgende:
[..]
Zal het dan ook helpen tegen die keiharde snurken die ik ook wel eens heb. Precies zoals bij die hypnic jerks...bijna in slaap en ineens een hele harde snurk waar ik zelf van schrik (en dus wakker ben)
Check de PIquote:Op vrijdag 31 januari 2014 11:41 schreef Gray het volgende:
[..]
Is toch komisch? Levert een hilarisch beeld op in mijn hoofd!
Ik hoef alleen maar een kusje te geven op d'r mond en dan stopt ze.quote:Op vrijdag 31 januari 2014 11:49 schreef kvd het volgende:
[..]
Check de PI
Achteraf is het ook komisch...op dat moment iets minder
(of die momenten dat ik denk dat ik wakker ben en vriend mij de hele tijd aan het aanstoten is...'je snukt'...echt niet, ik ben klaarwakker jongen...)
15 jaar terug? Wauw. Daar zit dan nog wat overwerkt zeer?quote:Maar goed, ontopic, heb na de oxa gister een heerlijke nacht kunnen slapen. Heb echt even flink kunnen bijtanken. Zowaar 7 uur geslapen met een kleine onderbreking (maar 15 minuten wakker tussendoor). Dat de dromen niet zo fijn waren (gedroomd over een ex van een jaar of 15 geleden), neem ik dan maar voor lief. Nu goed wakker zien te worden, ben zo duf als een konijn...
0,0%quote:Op vrijdag 31 januari 2014 12:36 schreef Gray het volgende:
[..]
Ik hoef alleen maar een kusje te geven op d'r mond en dan stopt ze.
[..]
15 jaar terug? Wauw. Daar zit dan nog wat overwerkt zeer?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dat ga ik eens proberen, dank!quote:Op vrijdag 31 januari 2014 11:06 schreef Elvi het volgende:
Door magnesium slaap je rustiger en je spieren ontspannen zich meer. Ik heb het ook een tijdje geslikt toen ik heel erg last had van tandenknarsen. Nu doe ik dat alleen nog 's nachts en niet meer overdag.
Ik neem ook magnesium tegen minder spierkrampenquote:
Tering!!! Sterkte alvast!quote:Op vrijdag 31 januari 2014 19:41 schreef Cue_ het volgende:
Zo huisje is officieel. Dat is tenminste 1ding dat geregeld is. Vanaf maandag elke dag om 5:15 de wekker
quote:Op vrijdag 31 januari 2014 19:41 schreef Cue_ het volgende:
Zo huisje is officieel. Dat is tenminste 1ding dat geregeld is.
omgquote:
quote:Op vrijdag 31 januari 2014 18:53 schreef kvd het volgende:
[..]
0,0%
Ah, zo. Zo schijnt dromen te werken; als verwerking.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.![]()
* slik *quote:Op vrijdag 31 januari 2014 19:41 schreef Cue_ het volgende:
Zo huisje is officieel. Dat is tenminste 1ding dat geregeld is. Vanaf maandag elke dag om 5:15 de wekker
Nou, voor mij hoeft dat niet altijd, tenzij er natuurlijk echt iets te verwerken valt.quote:Op vrijdag 31 januari 2014 20:00 schreef Gray het volgende:
[..]
Ah, zo. Zo schijnt dromen te werken; als verwerking.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Een korte tip, maar wat je zou "kunnen" doen is naar een fok!meet gaan (is een topic over, het 25+ topic), wellicht dat je dan wat fokkers leert kennen. Mijn ervaring is dat fokkers over het algemeen toffe mensen zijn en allemaal mankeren ze wel wat dus je hebt altijd wel wat om over te pratenquote:Op vrijdag 31 januari 2014 22:35 schreef maedy het volgende:
Present..
Kamp nu al voor de 3e keer met een depressie. Net 28 geworden, huisje gekocht na einde relatie (6 jaar) in een nieuwe stad en daar na een aantal maanden weer teruggevallen.
Na 384718 verschillende diagnoses, kan nog steeds geen enkele 'professional' of 'loog', 'peut' of wat voor hulpverlener dan ook mij verder helpen hoe ik in godsnaam in die gitzwarte hel terecht kom. Enkel het etiket zware depressie krijg ik opgeplakt.
Ben nu 6 weken geleden ziek naar huis gestuurd door mijn werkgever omdat ik niet meer sliep en erbij liep als een zombie. Momenteel wordt er naar een re-integratieplek gezocht en hoop ik gauw weer te kunnen werken.
De ochtenden zijn drama, ik krijg het niet voor elkaar om mijn nest uit te komen, want ik weet van gekkigheid niet meer wat ik uit moet vreten.
Ik lees regelmatig de tips van meld je aan bij een vereniging, ga stappen etc, maar dat is juist die vicieuze cirkel. Door die major depressie ben ik besluiteloos, onzekerder dan normaal en krijg ik niets voor elkaar.
Ik probeer met vrienden af te blijven spreken, maar in mijn nieuwe stad ken ik nu na 7 maanden helaas nog steeds niemand en loop ik vaak als een ijsbeer door mijn huis.
Heb concrete plannen om mijn huis maar weer in de verkoop te knallen en terug te gaan naar de woonplaats waar ik ben opgegroeid en waar mijn ouders nog wonen.
Kom niet aan met 'kip-ei' etc, hopelijk zijn er mensen die ervaring hebben met depressiviteit en wellicht tips hebben om een een ingang naar een sociaal leven te vinden.
Thanks
Ik heb helaas geen tips voor jequote:Op vrijdag 31 januari 2014 22:35 schreef maedy het volgende:
Present..
Kamp nu al voor de 3e keer met een depressie. Net 28 geworden, huisje gekocht na einde relatie (6 jaar) in een nieuwe stad en daar na een aantal maanden weer teruggevallen.
Na 384718 verschillende diagnoses, kan nog steeds geen enkele 'professional' of 'loog', 'peut' of wat voor hulpverlener dan ook mij verder helpen hoe ik in godsnaam in die gitzwarte hel terecht kom. Enkel het etiket zware depressie krijg ik opgeplakt.
Ben nu 6 weken geleden ziek naar huis gestuurd door mijn werkgever omdat ik niet meer sliep en erbij liep als een zombie. Momenteel wordt er naar een re-integratieplek gezocht en hoop ik gauw weer te kunnen werken.
De ochtenden zijn drama, ik krijg het niet voor elkaar om mijn nest uit te komen, want ik weet van gekkigheid niet meer wat ik uit moet vreten.
Ik lees regelmatig de tips van meld je aan bij een vereniging, ga stappen etc, maar dat is juist die vicieuze cirkel. Door die major depressie ben ik besluiteloos, onzekerder dan normaal en krijg ik niets voor elkaar.
Ik probeer met vrienden af te blijven spreken, maar in mijn nieuwe stad ken ik nu na 7 maanden helaas nog steeds niemand en loop ik vaak als een ijsbeer door mijn huis.
Heb concrete plannen om mijn huis maar weer in de verkoop te knallen en terug te gaan naar de woonplaats waar ik ben opgegroeid en waar mijn ouders nog wonen.
Kom niet aan met 'kip-ei' etc, hopelijk zijn er mensen die ervaring hebben met depressiviteit en wellicht tips hebben om een een ingang naar een sociaal leven te vinden.
Thanks
Misschien is het beter om een bewuste (dus niet onbedoelde) studiepauze in te plannen. Want een nieuwe poging zorgt waarschijnlijk alleen maar voor teleurstelling.quote:Op vrijdag 31 januari 2014 01:35 schreef Fok-it het volgende:
Lange tijd niet meer gepost hier, maar voel de afgelopen tijd toch de behoefte om dingen van me af te schrijven.
Aangezien het hele verhaal van mij niet bekend zal zijn bij anderen en het alweer zo`n 40 delen hiervoor geschreven is even kort:
-24 jaar
-Contact,studie en werkloos
-Al langere tijd depressief.
Ik ben al een tijdje aan de AD en die blijkt niet te werken, nu al aan mijn tweede bezig,hopend dat deze wel aanslaat. Ik krijg steeds meer het gevoel dat mijn depressiviteit gewoon chronisch is en met geen medicijnen op te lossen is. Voor mij is dit heel frustrerend want ik heb al langere tijd het gevoel dat ik op ben en elk jaar inga wetende hoe ik het jaar ook weer afsluit. Ik wil er niet aan denken maar het komt steeds vaker naar boven dat als dit nog veel langer doorgaat dat het voor mij dan niet meer hoeft.
Ik ben de afgelopen jaren flink wat studies begonnen en niet afgerond. Volgend jaar zou mijn laatste strohalm zijn, de laatste kans die ik kon aangrijpen om te studeren (voor mezelf dan) maar ik kan het gewoon niet. Ik voel me te labiel om een meerjarige studie te beginnen terwijl ik de motivatie van een kipnugget heb en nog steeds kamp met zware concentratieproblemen, die natuurlijk ook door de depressie kunnen komen. Nu lijkt de keuze dus makkelijk. Dit accepterern en gaan werken, maar zo makkelijk is dit niet voor mij. Ik vind de gedachte dat ik geen hbo zou kunnen doen vreselijk, ik vergelijk mezelf maar wat graag met anderen en ik zie mezelf als een 24-jarige die jaren lang niks gepresteerd heeft, depressief is, en probeert begeleid te wonen. Dit terwijl ik mijn broertje die wat jonger is succes zie hebben in zijn leven. Ik verafschuw mezelf op deze momenten.
Ik blijf die keuze dus maar uitstellen en kom geen steek verder. Ik weet het gewoon niet meer, ik wist het op mijn 18de al niet meer, en 6 jaar later ook nog steeds niet. De goedbedoelde `het komt wel goed ooit'' lijkt steeds minder kans te krijgen. Ik zal vast nog een hoop dingen in mijn post verwerkt willen hebben maar ik ben niet helemaal nuchter meer dus den k ik niet goed na .Sorry daarvoor.
Anyway, Wilde het alleen eventjes kwijt, want ja, het kan niet bij veel andere
Ik zeg in m`n bericht dat ik AD slik. Dus dan lijkt het me dat ik therapie heb jaquote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:10 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik heb helaas geen tips voor jeWeet zelf ook nooit wat ik kan doen behalve de standaard dingen die jij ook al heb genoemd, die meestal niet zoveel helpen.
[..]
Misschien is het beter om een bewuste (dus niet onbedoelde) studiepauze in te plannen. Want een nieuwe poging zorgt waarschijnlijk alleen maar voor teleurstelling.
Ik denk ook dat juist doordat studeren niet lukt, je je slechter voelt waardoor het weer niet lukt waardoor je je nog slechter voelt, enz.
Zo werkt het bij mij in elk geval.
Je zou kunnen gaan werken. Met de gedachte dat je over een jaar of zo het studeren weer oppakt. Het is niet zo dat als je nu gaat werken, je geen mogelijkheid meer hebt om te studeren. Dan heb je wat afleiding en misschien voel je je na een pauze van al die teleurstellingen sterk genoeg om het weer op te pakken.
Ben je ooit in therapie geweest, wat voor soort, wanneer? Dat is natuurlijk ook een optie.
Ja ik bedoel praattherapie. Er zijn genoeg mensen die naar de huisarts gaan en dan pilletjes krijgen en het verder maar moeten uitzoeken.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:13 schreef Fok-it het volgende:
[..]
Ik zeg in m`n bericht dat ik AD slik. Dus dan lijkt het me dat ik therapie heb ja![]()
En ik heb onderbewust al wel mijn keuze gemaakt dat ik wil werken ipv studeren ja, maar om het ook echt uit te spreken is moeilijk. Het is voor mij ook een teleurstelling dat op te moeten geven.
Maar thanks voor je reactie
Ja ik heb therapie met m`n psycholoog en medicatiebehandeling met een psychiater.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:21 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja ik bedoel praattherapie. Er zijn genoeg mensen die naar de huisarts gaan en dan pilletjes krijgen en het verder maar moeten uitzoeken.
Zelf heb ik ook problemen met mijn studie en het willen blijven doorgaan en stressen zonder vooruit te komen, omdat even stoppen, al is het maar dat ene vak waar ik mee bezig ben, voelt als officieel falen/opgeven. Terwijl blijven doorgaan eigenlijk net zo hard falen is en voor veel meer stress zorgt. Dus ik begrijp hetMaar goed, als je weet dat je je tijd beter aan iets anders kunt besteden waarmee je wel vooruit komt, waardoor je je misschien beter over jezelf gaat voelen en de kans groter is dat bij de volgende poging de studie wel gaat lukken, lijkt me dat toch een goed argument.
Als je op dit moment ook een hulpverlener spreekt, is het misschien handig om het met diegene te bespreken, al gebruik je hem als praatpaal, zodat je voor jezelf duidelijk krijgt wat je nu eigenlijk wilt.
Hier ben ik ook tegenaan gelopen, precies dit probleemquote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:23 schreef Fok-it het volgende:
[..]
Ja ik heb therapie met m`n psycholoog en medicatiebehandeling met een psychiater.
Maar ik denk dat het sowieso beter is om te gaan werken vanwege mijn depressie. Ook een stuk minder stressvol en alles, maar ik ben ook heel prikkelgevoelig en merk dat ik een 40-urige werkweek niet echt aankanEn ook dat voelt natuurlijk weer als een teleurstelling.
Wat doe jij nu dan?quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:25 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Hier ben ik ook tegenaan gelopen, precies dit probleem
Ik kan niet zeggen of werken beter zal zijn maar dat zul je zelf gaan ontdekken. Ik hoop het voor je iig!quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:23 schreef Fok-it het volgende:
[..]
Ja ik heb therapie met m`n psycholoog en medicatiebehandeling met een psychiater.
Maar ik denk dat het sowieso beter is om te gaan werken vanwege mijn depressie. Ook een stuk minder stressvol en alles, maar ik ben ook heel prikkelgevoelig en merk dat ik een 40-urige werkweek niet echt aankanEn ook dat voelt natuurlijk weer als een teleurstelling.
das een heel lang verhaal, maar het komt er op neer dat ik jaaarenlang door en door bleef gaan. uiteindelijk ben ik hard op m'n bek gegaan en bleek ik behalve depressief en angstklachten, ook nog eens wat andere labeltjes te hebbenquote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:26 schreef Fok-it het volgende:
[..]
Wat doe jij nu dan?
Ja meeste werkgevers zien zo`n reden als luiheid, snap ik ook wel, maar ja het is wel heel vervelend.
Uhm nee niet echt, maar m`n psychiater zei dat het wel handig was om naar werk te kijken waar je weinig prikkels binnenkrijgt. Moet er natuurlijk ook zelf beetje creatief mee omgaan.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:26 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik kan niet zeggen of werken beter zal zijn maar dat zul je zelf gaan ontdekken. Ik hoop het voor je iig!
Je moet de lat niet meteen zo hoog leggen voor jezelf. Je hoeft toch niet meteen full time te gaan werken? Enig idee wat voor soort werk je wilt gaan doen? Begin klein en makkelijk en probeer te ontdekken waar voor jou de grenzen liggen. Het is namelijk niet de bedoeling dat je je er slechter door gaat voelen.
Edit: ik moet nu echt naar bed dus reageer morgen weer.
Heb je ook een persoonlijkheidsonderzoek gehad? mbt mogelijke persoonlijkheidsstoornissen, of bijv adhd/autisme?quote:Op vrijdag 31 januari 2014 22:35 schreef maedy het volgende:
Present..
Kamp nu al voor de 3e keer met een depressie. Net 28 geworden, huisje gekocht na einde relatie (6 jaar) in een nieuwe stad en daar na een aantal maanden weer teruggevallen.
Na 384718 verschillende diagnoses, kan nog steeds geen enkele 'professional' of 'loog', 'peut' of wat voor hulpverlener dan ook mij verder helpen hoe ik in godsnaam in die gitzwarte hel terecht kom. Enkel het etiket zware depressie krijg ik opgeplakt.
Ben nu 6 weken geleden ziek naar huis gestuurd door mijn werkgever omdat ik niet meer sliep en erbij liep als een zombie. Momenteel wordt er naar een re-integratieplek gezocht en hoop ik gauw weer te kunnen werken.
De ochtenden zijn drama, ik krijg het niet voor elkaar om mijn nest uit te komen, want ik weet van gekkigheid niet meer wat ik uit moet vreten.
Ik lees regelmatig de tips van meld je aan bij een vereniging, ga stappen etc, maar dat is juist die vicieuze cirkel. Door die major depressie ben ik besluiteloos, onzekerder dan normaal en krijg ik niets voor elkaar.
Ik probeer met vrienden af te blijven spreken, maar in mijn nieuwe stad ken ik nu na 7 maanden helaas nog steeds niemand en loop ik vaak als een ijsbeer door mijn huis.
Heb concrete plannen om mijn huis maar weer in de verkoop te knallen en terug te gaan naar de woonplaats waar ik ben opgegroeid en waar mijn ouders nog wonen.
Kom niet aan met 'kip-ei' etc, hopelijk zijn er mensen die ervaring hebben met depressiviteit en wellicht tips hebben om een een ingang naar een sociaal leven te vinden.
Thanks
Jup, the whole package. Kwam niets uit, behalve dat er getwijfeld werd over een hypomane episode (na m'n 2e depressie was ik inderdaad energierijk, maar lijkt me niet vreemd na 5 maanden extreme passiviteit).quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:35 schreef zomertje het volgende:
[..]
Heb je ook een persoonlijkheidsonderzoek gehad? mbt mogelijke persoonlijkheidsstoornissen, of bijv adhd/autisme?
Ook ik vind een 40-urige werkweek way too much van het goede. Gelukkig is het bij mijn werkgever geen probleem om minder te werken dan 40 uur.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:23 schreef Fok-it het volgende:
[..]
Ja ik heb therapie met m`n psycholoog en medicatiebehandeling met een psychiater.
Maar ik denk dat het sowieso beter is om te gaan werken vanwege mijn depressie. Ook een stuk minder stressvol en alles, maar ik ben ook heel prikkelgevoelig en merk dat ik een 40-urige werkweek niet echt aankanEn ook dat voelt natuurlijk weer als een teleurstelling.
Ik hoop dat je ooit iets gaat vinden wat je helpt. Maar het blijft altijd hard werken, dat is tenminste mijn ervaring.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 01:28 schreef maedy het volgende:
[..]
Jup, the whole package. Kwam niets uit, behalve dat er getwijfeld werd over een hypomane episode (na m'n 2e depressie was ik inderdaad energierijk, maar lijkt me niet vreemd na 5 maanden extreme passiviteit).
Ik ben niet iemand die sociaal onhandig is, aan vrouwelijke aandacht nooit gebrek gehad, alleen ben ik voor m'n gevoel mijn leven lang op zoek naar 'geluk'. Ik zoek geen gouden bergen, maar existentiële vragen heb ik al jaren. Zelfs met mijn ex-vriendin (waar ik echt dol op was), bleef ik malen over wat ik in godsnaam moest gaan doen wanneer zij eens met vriendinnen een weekendje weg was. 9/10x zorgde ik ervoor dat ik dat weekend moest werken, omdat ik anders in zou blijven malen na avond 2 bankhangen.
Ik heb geen uitgesproken passie en alles wat ik doe blijft maar mat..
In mijn huidige huis en stad voel me ik (nog) niet thuis, maar dat heb ik de laatste 7 jaar continu gehad. Steeds als ik weer ging verhuizen (4x in 4 jaar) brak er een tijd aan van moeite om me te aarden.
Een plaatsgebonden depressie bestaat niet, dus het zal toch echt tussen mijn eigen oren zitten.
Het blijft ook verrekte moeilijk om vertrouwen te krijgen in bepaalde hulpverleners die het bekende verhaal afsteken over het toverwoord serotonine. Inmiddels heb ik weer AD (zoloft), maar wederom weinig (positief) effect. Kon men maar vaststellen of je hersenen een gebrek hebben aan een bepaalde stof, dan kun je tenminste verklaren waar die depressiviteit vandaan komt.
@microcoffee, thx, vanavond aangemeld en woon in Friesland btw.
Sleep well dudes, ik ga m'n plafond weer eens bestuderen 8)
Dat komt omdat die lui ontzettend dom zijn. Daarom zien ze dat als luiheid. Waarschijnlijk snappen ze na veel lezen er nog steeds niks van.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:26 schreef Fok-it het volgende:
[..]
Wat doe jij nu dan?
Ja meeste werkgevers zien zo`n reden als luiheid, snap ik ook wel, maar ja het is wel heel vervelend.
Het is niet dat ze dom zijn, meer dat het teveel werk is om zich met de problemen van elke individuele werknemer bezig te houden.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 15:44 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dat komt omdat die lui ontzettend dom zijn. Daarom zien ze dat als luiheid. Waarschijnlijk snappen ze na veel lezen er nog steeds niks van.
Als je dat laatste doet, gaat het nog langer duren lijkt me. Gewoon even bellen maandagquote:Op zaterdag 1 februari 2014 17:30 schreef Mistico het volgende:
Eerst een paar weken moeten wachten op een intake gesprek en nu 2 weken later ben ik nog niet teruggebeld voor een vervolgafspraak.![]()
Wat zal ik doen? Maandag bellen of een andere instantie zoeken?
Maar als ik voor elke afspraak een paar weken moet wachten gaat het niet erg opschieten. Ik vind het niet erg netjes om iemand zo lang te laten wachten, of zie ik dat verkeerd?quote:Op zaterdag 1 februari 2014 17:37 schreef Nyota het volgende:
[..]
Als je dat laatste doet, gaat het nog langer duren lijkt me. Gewoon even bellen maandag
Wat is je verteld? Dat ze jou zouden terugbellen voor een vervolgafspraak? Hebben ze niets gezegd over de termijn?quote:Op zaterdag 1 februari 2014 17:51 schreef Mistico het volgende:
[..]
Maar als ik voor elke afspraak een paar weken moet wachten gaat het niet erg opschieten. Ik vind het niet erg netjes om iemand zo lang te laten wachten, of zie ik dat verkeerd?
het duurde bij mij 5 weken voordat ik werd gebeld. Goed, de psych had daar 2 weken vakantie van, maar dan blijven er dus nog 3 over...quote:Op zaterdag 1 februari 2014 17:51 schreef Mistico het volgende:
[..]
Maar als ik voor elke afspraak een paar weken moet wachten gaat het niet erg opschieten. Ik vind het niet erg netjes om iemand zo lang te laten wachten, of zie ik dat verkeerd?
Heb je al rond gekeken wat er zoal te doen is qua werk?quote:Op zaterdag 1 februari 2014 00:28 schreef Fok-it het volgende:
[..]
Uhm nee niet echt, maar m`n psychiater zei dat het wel handig was om naar werk te kijken waar je weinig prikkels binnenkrijgt. Moet er natuurlijk ook zelf beetje creatief mee omgaan.
Slaap lekker
Ik vind het logisch dat ze geen mensen met problemen en 'speciale eisen' willen aannemen. Iets anders vind ik het wanneer iemand ergens al langere tijd werkt, het heel goed doet en dan ineens problemen krijgt. Dan zou het wel zo eerlijk zijn om wat flexibeler met diegene om te gaan. Maar goed, dat kan ook niet altijd.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 16:47 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Het is niet dat ze dom zijn, meer dat het teveel werk is om zich met de problemen van elke individuele werknemer bezig te houden.
Het is makkelijker en dus goedkoper om iemand anders aan te nemen die "gewoon" is.
Jeetje dat is wel een erg lange tijd. Ze zouden me terug bellen inderdaad. Ik ga maandag wel bellen en kijken hoe het allemaal in elkaar zit, want zolang kan ik niet wachten.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 18:02 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat is je verteld? Dat ze jou zouden terugbellen voor een vervolgafspraak? Hebben ze niets gezegd over de termijn?
Dat intakegesprek is nog geen begin van therapie, dus het kan zijn dat er nu veel tijd tussen gaat zitten maar zodra je echt begint het wel gewoon elke week een gesprek is.
Bij de vorige instantie waar ik zat had ik in februari een intakegesprek en werd ik in juli pas gebeld om de therapie te beginnen ...![]()
Je kunt in elk geval bellen om te vragen hoe het zit.
Klopt inderdaad. Ik heb 5 jaar depressieloos mijn werk gedaan en kreeg toen voor het eerst klachten.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 18:11 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik vind het logisch dat ze geen mensen met problemen en 'speciale eisen' willen aannemen. Iets anders vind ik het wanneer iemand ergens al langere tijd werkt, het heel goed doet en dan ineens problemen krijgt. Dan zou het wel zo eerlijk zijn om wat flexibeler met diegene om te gaan. Maar goed, dat kan ook niet altijd.
Ik herken mezelf wel een beetje in je verhaal. Met als verschil dat ik mijn hobby mijn werk is, en dat ik 80 uur in de week ook prima zou vinden. Hek, mijn drukte weken waren >100 uur, en dat ging ook nog prima.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 21:17 schreef maedy het volgende:
[..]
Klopt inderdaad. Ik heb 5 jaar depressieloos mijn werk gedaan en kreeg toen voor het eerst klachten.
Gezien de heftige vorm van depressie ben ik de eerste keer bijna 10 maanden (!!) 'thuis' geweest, voordat ik weer aan de bak ging. Na een half jaar prima functioneren, voelde ik de depressiviteit (slapeloos, erg somber, piekeren, besluiteloos etc) weer opkomen en wederom 5 maanden 'thuis' (lees: hel qua daginvulling).
Klein jaar weer gewerkt en toen kwam ronde 3 (weer ik nu inzit vanaf half december) en word dus helemaal koekkoek van de dagen door zien te komen.. Hoop zo dat ik zsm weer kan 'reïntegreren'.
Conclusie, ondanks alle psychologische 'hulp' die ik heb gehad, verzak ik steeds in ernstige depressiviteit. Al met al 1,5 jaar ziekteverzuim op mijn naam staan en daar baal ik stevig van.
Had gehoopt met een nieuw huis in een nieuwe stad dichtbij vrienden en familie mezelf weer te vinden en een nieuwe start te kunnen maken, maar een nieuwe episode is wat ik ervoor terug heb gekregen..
Ik vind het moeilijk om mezelf te vermaken en sta al 3 jaar stil qua ontwikkeling en levensgenot.
Ik zou serieus liever max. 50 jaar worden en genieten van mijn leven dan 80 en jaarlijks zwaar depressief (zonder echte aanleiding) te worden.
Meer mensen die niet direct een aanwijsbare oorzaak hebben en kampen met deze ongein?
Moet zeggen dat het wel 'prettig' is om te lezen dat ik niet de enige ben met deze fucked up ziekte, voor zover ik het zo mag benoemen.
Ik kan ook geen directe oorzaak vinden voor mijn problemen. Wel denk ik dat een gedeelte door mijn jeugd komt. Toen ik klein was ging ik met vrijwel iedereen in gesprek die ik maar zag en was ik heel nieuwsgierig in andere mensen. Voor mijn gevoel ben ik daardoor verschillende keren op mijn bek gegaan. Verder wel altijd veel vrienden gehad, maar nooit een gevoel gehad dat ik "erbij hoor". In mijn jeugd niet en nu niet.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 21:17 schreef maedy het volgende:
[..]
Meer mensen die niet direct een aanwijsbare oorzaak hebben en kampen met deze ongein?
Moet zeggen dat het wel 'prettig' is om te lezen dat ik niet de enige ben met deze fucked up ziekte, voor zover ik het zo mag benoemen.
Moet je niet doen. Helpt niks. Waarom zou je jezelf vergelijken met een ander? Het is jouw leven en jouw feestje, niet die van een ander. Hoe jij loopt te presteren moet je vergelijken met hoeveel jijzelf zou kunnen. En niet tov een ander.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 21:17 schreef maedy het volgende:
Conclusie, ondanks alle psychologische 'hulp' die ik heb gehad, verzak ik steeds in ernstige depressiviteit. Al met al 1,5 jaar ziekteverzuim op mijn naam staan en daar baal ik stevig van.
Probeer je het nog een keer..quote:Had gehoopt met een nieuw huis in een nieuwe stad dichtbij vrienden en familie mezelf weer te vinden en een nieuwe start te kunnen maken, maar een nieuwe episode is wat ik ervoor terug heb gekregen..
Zoek dan iets anders op. Verveling is een typisch teken van depressie. Ik heb daar gelukkig weinig last van omdat ik genoeg discipline heb om iets anders te proberen. Er is altijd iets, iemand die chronisch zich verveelt (met name omdat hij/zij alleen is) is in weze chronisch depressief.quote:Ik vind het moeilijk om mezelf te vermaken en sta al 3 jaar stil qua ontwikkeling en levensgenot.
Ik zou serieus liever max. 50 jaar worden en genieten van mijn leven dan 80 en jaarlijks zwaar depressief (zonder echte aanleiding) te worden.
Ik geloof niet dat sommige mensen niet goed een idee hebben waar hun psychologisch probleem vandaan zou komen. Als het al niet genetisch is, komt het voor het overgrootte deel toch voort uit een bepaalde ervaring of gebeurtenis uit het verleden.quote:Meer mensen die niet direct een aanwijsbare oorzaak hebben en kampen met deze ongein?
Moet zeggen dat het wel 'prettig' is om te lezen dat ik niet de enige ben met deze fucked up ziekte, voor zover ik het zo mag benoemen.
Meeste psychologische issues komen voort uit of een gebrek aan iets in de jeugd of een traumatisch event. Ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die zich 'depressed/kut/shit/etc' voelde maar geen idee had waar dat nu door kwam.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 21:48 schreef Mistico het volgende:
[..]
Ik kan ook geen directe oorzaak vinden voor mijn problemen. Wel denk ik dat een gedeelte door mijn jeugd komt. Toen ik klein was ging ik met vrijwel iedereen in gesprek die ik maar zag en was ik heel nieuwsgierig in andere mensen. Voor mijn gevoel ben ik daardoor verschillende keren op mijn bek gegaan. Verder wel altijd veel vrienden gehad, maar nooit een gevoel gehad dat ik "erbij hoor". In mijn jeugd niet en nu niet.
Kan wel hoorquote:Op zondag 2 februari 2014 01:52 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Meeste psychologische issues komen voort uit of een gebrek aan iets in de jeugd of een traumatisch event. Ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die zich 'depressed/kut/shit/etc' voelde maar geen idee had waar dat nu door kwam.
You are kiddingquote:
quote:Op zondag 2 februari 2014 03:03 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
You are kiddingOh noes! Natuurlijk kan het wel
. Van alles kan
. Dat zeg ik ook helemaal niet
. Ik ben er alleen nog nooit een tegen gekomen. Ik ben ook nog nooit iemand tegengekomen die polygaam is, wil niet zeggen dat ze er niet zijn. Ik zeg alleen dat ik me niet kan voorstellen dat wanneer je je kut zou voelen, je geen idee hebt (ratio) waarom dat zo is. Dat klinkt voor mij net zo 'logisch' als je zelf afvragen waarom je dat examen niet haalde terwijl je niet studeerde, of waarom je geen relatie kreeg daar je nooit sociaal contact had met anderen. Of dat je loopt te schijten daar je continu een laxeer middel hebt ingenomen maar toch geen idee hebt waarom je nu continu naar de plee moet.
En dan met name de eerste 5 jaar schijnt.quote:Op zondag 2 februari 2014 01:52 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Meeste psychologische issues komen voort uit of een gebrek aan iets in de jeugd of een traumatisch event. Ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die zich 'depressed/kut/shit/etc' voelde maar geen idee had waar dat nu door kwam.
Hou je niet zo bezig met al die kritiek, of het nou van anderen komt of jezelf.quote:Op zondag 2 februari 2014 14:34 schreef Miniem het volgende:
Gisteren een avondje uit gehad. Wordt je een keer lekker afgekraakt, en verder het gevoel er niet echt bij te horen en weinig aanspraak te hebben.
Voel me al heel de ochtend kut, eenzaam, alleen, zelfhaat.
Steeds dingen overdenken van niemand mag me, ik verdien het niet te leven, ik ben niet goed genoeg, ik kan nooit een meisje krijgen. Dat soort dingen
Makkelijk gezegdquote:Op zondag 2 februari 2014 15:07 schreef Gray het volgende:
[..]
En dan met name de eerste 5 jaar schijnt.
[..]
Hou je niet zo bezig met al die kritiek, of het nou van anderen komt of jezelf.
En gedaan.quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op zondag 2 februari 2014 15:24 schreef kvd het volgende:
Een slechte jeugd schijnt juist weer goed te zijn...(tenminste, mensen met een slechte jeugd zouden minder snel depressief worden na stress)Zoiets las ik ook ja.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Die eerste 5 jaar in iemands leven zouden met name zogenaamde 'triggers' maken. Het zou dus best kunnen dat iemand in het algemeen goed met stress omgaat, maar juist bij één bepaalde vorm van stress over het randje gaat.
Het goede nieuws is dat je die triggers kan leren kennen en daaraan kan werken. Ff bijspijkeren dus.![]()
Dat is toch ook zo? Oprecht? Stel je wordt op het werk uitgescholden. Of je zegt niks terug en bouwt een boel agressie op en gaat je kut, zielig en ellendig thuis voelen, of je bijt van je af.quote:
Ik?quote:Op zondag 2 februari 2014 14:10 schreef seasushi het volgende:
sow hé!. Je wordt er niet empathischer op.
Waarom eigenlijk alleen de eerste 5 jaar? Dan ligt de oorzaak dus grotendeels eigenlijk altijd bij ouders.quote:Op zondag 2 februari 2014 17:06 schreef Gray het volgende:
[..]
Zoiets las ik ook ja.
Die eerste 5 jaar in iemands leven zouden met name zogenaamde 'triggers' maken. Het zou dus best kunnen dat iemand in het algemeen goed met stress omgaat, maar juist bij één bepaalde vorm van stress over het randje gaat.
Het goede nieuws is dat je die triggers kan leren kennen en daaraan kan werken. Ff bijspijkeren dus.
Dan is het brein volop in ontwikkeling en worden de eerste verbindingen gelegd op het gebied van communicatie en sociale omgang. Lijkt mij iig.quote:Op zondag 2 februari 2014 17:15 schreef kvd het volgende:
[..]
Waarom eigenlijk alleen de eerste 5 jaar? Dan ligt de oorzaak dus grotendeels eigenlijk altijd bij ouders.
Daar zou ik dus niet aan denkenquote:Op zondag 2 februari 2014 17:19 schreef Gray het volgende:
[..]
Dan is het brein volop in ontwikkeling en worden de eerste verbindingen gelegd op het gebied van communicatie en sociale omgang. Lijkt mij iig.
Ik begrijp het laatste niet helemaalquote:Op zondag 2 februari 2014 15:17 schreef Gray het volgende:
[..]
En gedaan.
Als iemand een naam roept die niet van jou is, dan kijk je normaliter toch ook niet om? Verschil nu is dat je je identificeert met wat gezegd en gedacht wordt. Denk eens hierover na: waarom denk je alleen maar foute dingen over jezelf, maar neem je tegelijkertijd aan dat hetgeen je denkt niet fout is?
Geloof niet in alles dat je denkt.
Wat is zo?quote:Op zondag 2 februari 2014 17:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat is toch ook zo? Oprecht? Stel je wordt op het werk uitgescholden. Of je zegt niks terug en bouwt een boel agressie op en gaat je kut, zielig en ellendig thuis voelen, of je bijt van je af.
Als iemand niet begrijpt waarom je je kut zou voelen, dan is dat niet your problem, dat is zijn probleem. Als jij niet een relatie op die en die plek kan krijgen, zoek je het ergens anders.
Het is toch ook zo dat het makkelijk gezegd is.. ? Het is geen rocket science of zo of een hart operatie.quote:Op zondag 2 februari 2014 17:36 schreef Miniem het volgende:
[..]
Wat is zo?
Wat wil je zeggen met die stelling?
Waar ik op doel is dat je aan de ene kant alles van jezelf betwijfelt, maar wanneer je een gedachte hebt over jezelf, je die gedachte niet betwijfelt.quote:Op zondag 2 februari 2014 17:34 schreef Miniem het volgende:
[..]
Ik begrijp het laatste niet helemaal
Sommigen kiezen eerst de moeilijke weg.quote:Op zondag 2 februari 2014 19:17 schreef Elvi het volgende:
Als het allemaal zo makkelijk was liepen we geen van allen bij een psycholoog, slikten we geen medicatie en bestond dit topic niet
>Zie opper baas Gray.quote:Op zondag 2 februari 2014 19:17 schreef Elvi het volgende:
Als het allemaal zo makkelijk was liepen we geen van allen bij een psycholoog, slikten we geen medicatie en bestond dit topic niet
Dus jij bent nu ook van je psychologe af? Jij bent nu helemaal in balans en van je depressie af? Zonder kans op terugval?quote:Op zondag 2 februari 2014 20:03 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
>Zie opper baas Gray.
Desalniettemin is niet iedereen hier bij een psycholoog of slikken ze pillen. Het is zo makkelijk, je kiest er toch echt zelf voor namelijk.
Ik heb officieel nog 1 keer te gaan. Ik hoef niet in balans te zijn om verder te kunnen. Maar ik heb mijn lesje wel zeker gehad en ik val zeker niet weer in deze problematiek neequote:Op zondag 2 februari 2014 20:05 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dus jij bent nu ook van je psychologe af? Jij bent nu helemaal in balans en van je depressie af? Zonder kans op terugval?
Ja we zijn allemaal verrot en te dom om 'normaal' te doen.quote:Op zondag 2 februari 2014 20:03 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
>Zie opper baas Gray.
Desalniettemin is niet iedereen hier bij een psycholoog of slikken ze pillen. Het is zo makkelijk, je kiest er toch echt zelf voor namelijk.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Why are you wearing that stupid man suit?
quote:Op maandag 3 februari 2014 02:34 schreef kuolema het volgende:
Ik vraag me af of iemand dit herkent. Ik hoop het, ik bedoel, niet dat dat goed is, maar ik voel me best wel alleen hierin zeg maar.Ik herken het niet en ik schrik er wel een beetje van. Bespreek je dit met je behandelaars? Denk wel dat ze dit moeten weten.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik hoop echt wel dat je je wat beter gaat voelen kuo. En dat kan ook wel hoor maar je moet wel ff knokken
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
quote:Op maandag 3 februari 2014 02:34 schreef kuolema het volgende:
Ik vraag me af of iemand dit herkent. Ik hoop het, ik bedoel, niet dat dat goed is, maar ik voel me best wel alleen hierin zeg maar.Ik herken het ook niet, en verder vat Murmeli het heel mooi samen (bespreek dit met je behandelaarsSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt., blijkbaar zit het bij jou heel diep. Bij mij was het voldoende om zelf niet meer bewust aanwezig te zijn, wat er daarna gebeurde was me worst, zolang ikzelf maar nergens last meer van had).
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 03-02-2014 09:46:24 ]
quote:Op maandag 3 februari 2014 02:34 schreef kuolema het volgende:
Ik vraag me af of iemand dit herkent. Ik hoop het, ik bedoel, niet dat dat goed is, maar ik voel me best wel alleen hierin zeg maar.Ik herken me er ook niet in, maar sluit me geheel aan bij Murmeli...heftig....bespreken met behandelaars lijkt me het beste.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik vermoed dat er wel meer mensen zijn die zo zullen denken, maar dat er daar weinig van hier rond zullen hangen...
Heb je hier meer informatie over? Ik heb juist in de eerste paar jaar dingen meegemaakt die inderdaad bepaalde triggers hebben veroorzaakt (denk ik...)quote:Op zondag 2 februari 2014 17:06 schreef Gray het volgende:
[..]
Zoiets las ik ook ja.
Die eerste 5 jaar in iemands leven zouden met name zogenaamde 'triggers' maken. Het zou dus best kunnen dat iemand in het algemeen goed met stress omgaat, maar juist bij één bepaalde vorm van stress over het randje gaat.
Het goede nieuws is dat je die triggers kan leren kennen en daaraan kan werken. Ff bijspijkeren dus.
quote:Op maandag 3 februari 2014 02:34 schreef kuolema het volgende:
Ik vraag me af of iemand dit herkent. Ik hoop het, ik bedoel, niet dat dat goed is, maar ik voel me best wel alleen hierin zeg maar.Die had ik even gemist... heftigSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.![]()
Ik denk dat er vooral wat met het onderliggende probleem moet: waarom vind je jezelf zo verschrikkelijk slecht(en welk deel is je door al die anderen aangepraat...)
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
quote:Op maandag 3 februari 2014 07:56 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ik herken het niet en ik schrik er wel een beetje van. Bespreek je dit met je behandelaars? Denk wel dat ze dit moeten weten.
Ik hoop echt wel dat je je wat beter gaat voelen kuo. En dat kan ook wel hoor maar je moet wel ff knokken
quote:Op maandag 3 februari 2014 09:20 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik herken het ook niet, en verder vat Murmeli het heel mooi samen (bespreek dit met je behandelaars, blijkbaar zit het bij jou heel diep. Bij mij was het voldoende om zelf niet meer bewust aanwezig te zijn, wat er daarna gebeurde was me worst, zolang ikzelf maar nergens last meer van had).
Oh. Thanks.quote:Op maandag 3 februari 2014 13:18 schreef Detroit het volgende:
Jeetje kuolema, heavy! Ik vind dat je absoluut het recht hebt je beter te voelen, al zul je daar zelf anders over denken nu misschien..
Wordt het daardoor niet juist heftiger? Als een soort van ballon die steeds maar verder opgeblazen wordt tot deze knapt.quote:Op maandag 3 februari 2014 13:54 schreef kuolema het volgende:
[..]
[..]
[..]
Oh. Thanks.
Ik heb dit nog nooit besproken eigenlijk. Nu durf ik dat sowieso niet meer.
Door het niet te bespreken bedoel je? Weet ik niet.quote:Op maandag 3 februari 2014 14:08 schreef Detroit het volgende:
[..]
Wordt het daardoor niet juist heftiger?
Je hebt niets te verliezen, het kan alleen maar beter worden!
Ik denk dat de psych misschien wel de enige is in je omgeving die er niet raar van op zal kijken en misschien al veel gekkere dingen heeft meegemaakt.quote:Op maandag 3 februari 2014 14:19 schreef kuolema het volgende:
[..]
Door het niet te bespreken bedoel je? Weet ik niet.
Ik heb wel wat te verliezen, namelijk het beeld dat mensen van mijn hebben. Hier is het anoniem dus dat is niet zo erg. Maar als ik alles zou vertellen dan ben ik bang dat de psych me raar en walgelijk vindt. Nu denk ik dat sowieso al maar mijn 'echte ik' is heel wat anders dan gewoon een heel erg verlegen en onzeker persoon. Ik heb een soort kwade kant en ben bang dat die dan meer aanwezig gaat zijn.
Ja hij heeft natuurlijk wel ervaring dus dat scheelt. Dank voor je begrip.quote:Op maandag 3 februari 2014 14:23 schreef kvd het volgende:
[..]
Ik denk dat de psych misschien wel de enige is in je omgeving die er niet raar van op zal kijken en misschien al veel gekkere dingen heeft meegemaakt.
En om heel eerlijk te zijn...ik herken het dan wel niet, maar het is wel heel logisch wat je zegt, helemaal icm het zelfbeeld waar je het over hebt. Ik denk dat de gedachte erachter helemaal niet zo gek is.
Waarom zou een psych van jou walgen? Die mensen zijn er om te helpen, niet om jou op dit kwetsbare punt de grond in te boren.quote:Op maandag 3 februari 2014 14:19 schreef kuolema het volgende:
[..]
Door het niet te bespreken bedoel je? Weet ik niet.
Ik heb wel wat te verliezen, namelijk het beeld dat mensen van mijn hebben. Hier is het anoniem dus dat is niet zo erg. Maar als ik alles zou vertellen dan ben ik bang dat de psych me raar en walgelijk vindt. Nu denk ik dat sowieso al maar mijn 'echte ik' is heel wat anders dan gewoon een heel erg verlegen en onzeker persoon. Ik heb een soort kwade kant en ben bang dat die dan meer aanwezig gaat zijn.
Daar zijn ze juist voor, om die dingen te kunnen bespreken. Het komt ook niet zomaar buiten de deuren te liggen. En het kan inderdaad minder erg worden als je het bespreekt, zij kunnen je ook beter helpen als je eerlijk bent over alles. Het is niet walgelijk, het is stress en onmacht als ik t zo lees. *knuffel geeft*quote:Op maandag 3 februari 2014 14:19 schreef kuolema het volgende:
[..]
Door het niet te bespreken bedoel je? Weet ik niet.
Ik heb wel wat te verliezen, namelijk het beeld dat mensen van mijn hebben. Hier is het anoniem dus dat is niet zo erg. Maar als ik alles zou vertellen dan ben ik bang dat de psych me raar en walgelijk vindt. Nu denk ik dat sowieso al maar mijn 'echte ik' is heel wat anders dan gewoon een heel erg verlegen en onzeker persoon. Ik heb een soort kwade kant en ben bang dat die dan meer aanwezig gaat zijn.
Hulpverleners kunnen dat net zo goed, het verschil is alleen dat zijn dat niet laten merken en hun werk moeten blijven doen.quote:Op maandag 3 februari 2014 14:27 schreef Detroit het volgende:
[..]
Waarom zou een psych van jou walgen? Die mensen zijn er om te helpen, niet om jou op dit kwetsbare punt de grond in te boren.
Als je hier niet over praat, geef je jezelf ook niet de kans er wat mee te kunnen doen.
Zelf was ik vroeger bang om mijn angsten te delen met anderen, omdat ik dan bang was dat zij daar wat van zouden vinden of misschien dezelfde angsten zouden krijgen. Toch gedaan, en daardoor wordt het wel eenvoudiger het te delen. Oftewel, als jij het een paar keer doet zul je merken dat je het niet meer vervelend vind!
Thanks.quote:Op maandag 3 februari 2014 14:30 schreef zomertje het volgende:
[..]
Daar zijn ze juist voor, om die dingen te kunnen bespreken. Het komt ook niet zomaar buiten de deuren te liggen. En het kan inderdaad minder erg worden als je het bespreekt, zij kunnen je ook beter helpen als je eerlijk bent over alles. Het is niet walgelijk, het is stress en onmacht als ik t zo lees. *knuffel geeft*
Voor wat het waard is: ik ben ook verre van open. Dat is echt iets wat ik heb moeten leren. Maar mijzelf kwetsbaar opstellen (en soms toch zeggen wat er op mijn hart ligt) heeft mij meer gebracht dan dat het ervoor heeft gezorgd dat mensen van mij walgden om wat ik zei. Dat zal bij jou niet anders zijn!quote:Op maandag 3 februari 2014 14:34 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hulpverleners kunnen dat net zo goed, het verschil is alleen dat zijn dat niet laten merken en hun werk moeten blijven doen.
Ik weet dat het goed kan zijn om dingen te bespreken en dat ze daardoor wat lichter worden, als blijkt dat het helemaal niet zo raar is als je denkt. Maar bepaalde dingen voelen als te persoonlijk om te bespreken. Ik ben nooit zo heel open geweest. En ik kan er ook niet zomaar over beginnen.
[..]
Thanks.
Hulpverleners zijn zeker ook mensen, maar als wij er hier niet van walgen zullen zij het zeker niet doen. Ze ervaren misschien hetzelfde als wij: de hoop dat je je beter zal kunnen gaan voelen, want dit wens je toch niemand toe. Ik niet in ieder geval, ik hoop dat je echt een keer durft open te zijn.quote:Op maandag 3 februari 2014 14:34 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hulpverleners kunnen dat net zo goed, het verschil is alleen dat zijn dat niet laten merken en hun werk moeten blijven doen.
Ik weet dat het goed kan zijn om dingen te bespreken en dat ze daardoor wat lichter worden, als blijkt dat het helemaal niet zo raar is als je denkt. Maar bepaalde dingen voelen als te persoonlijk om te bespreken. Ik ben nooit zo heel open geweest. En ik kan er ook niet zomaar over beginnen.
[..]
Thanks.
quote:Op maandag 3 februari 2014 02:34 schreef kuolema het volgende:
Ik vraag me af of iemand dit herkent. Ik hoop het, ik bedoel, niet dat dat goed is, maar ik voel me best wel alleen hierin zeg maar.Ik doe even een beetje wazig:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
''ik kan niet met mijzelf leven''
Alsof er 2 persoonlijkheden in het spel zijn.Rustig aan.
inderdaad wazig jaquote:Op maandag 3 februari 2014 14:59 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik doe even een beetje wazig:
''ik kan niet met mijzelf leven''
Alsof er 2 persoonlijkheden in het spel zijn.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Hoe is het met jou KT?![]()
Ja best eigenlijk met jou?quote:
Hoi Kuolema,quote:Op maandag 3 februari 2014 13:54 schreef kuolema het volgende:
[..]
[..]
[..]
Oh. Thanks.
Ik heb dit nog nooit besproken eigenlijk. Nu durf ik dat sowieso niet meer.
Ook knuffel geeftquote:Op maandag 3 februari 2014 14:34 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hulpverleners kunnen dat net zo goed, het verschil is alleen dat zijn dat niet laten merken en hun werk moeten blijven doen.
Ik weet dat het goed kan zijn om dingen te bespreken en dat ze daardoor wat lichter worden, als blijkt dat het helemaal niet zo raar is als je denkt. Maar bepaalde dingen voelen als te persoonlijk om te bespreken. Ik ben nooit zo heel open geweest. En ik kan er ook niet zomaar over beginnen.
[..]
Thanks.
Idem! Het werd gelijk serieus genomen en ze reageerden er heel positief op (positief in de zin van dat er eindelijk wat ging gebeuren).quote:Op maandag 3 februari 2014 15:59 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ik heb 1,5 jaar geleden eindelijk serieus tegen mjjn behandelaar gezegd dat ik het leven toen niet meer zag zitten en haar reactie daarop was toen wel heel fijn.
Zo voelt het voor mij ook. Het is een constant innerlijk conflict.quote:Op maandag 3 februari 2014 14:59 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik doe even een beetje wazig:
''ik kan niet met mijzelf leven''
Alsof er 2 persoonlijkheden in het spel zijn.
Ik hoopte dus dat mensen het zouden herkennen maar ik vind het al fijn dat er begrip is. Ik heb het idee dat als ik mezelf echt bloot zou geven, dat ervoor zou zorgen dat ik me nog eenzamer voel en onbegrepen. Ik wil het eigenlijk ook wel bespreken want misschien is dat wel goed voor de therapie.quote:Op maandag 3 februari 2014 15:30 schreef Forbry het volgende:
[..]
Hoi Kuolema,
Ik vind de door jouw gebruikte bewoordingen best een beetje heftig, maar in essentie vind ik deze gedachtes/gevoelens niet zo vreemd eigenlijk. Zeker aangezien ze voortkomen uit een gevoelswereld die in het teken van depressie, zelfhaat, etc. staat (ik neem aan dat dat bij jou het geval is).
Ik verbaas me zelfs een beetje over de wat geschokte reacties hier. Ik denk eigenlijk dat dit behoorlijk bekend "materiaal" is voor psychologen, gewoon bespreken dus! Heel veel sterkte/succes... hopelijk ga je je in de toekomst wat beter voelen!
Waarom moet je ervan uitgaan dat de negatieve gedachten niet waar zijn? Die zijn er toch niet zomaar? Dat is dus iets waartegen ik me verzet in therapie. Het voelt alsof zij willen dat je de waarheid, of in elk geval een deel daarvan, gaat negeren zodat je gelukkig kan worden. Maar dat kan ik niet.quote:Op maandag 3 februari 2014 15:22 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ja best eigenlijk met jou?
Ik geloof wel in dat stukje eerlijk gezegd... Als je afgeeft op jezelf wie is dan het persoon dat af zit te geven en wie is dan het persoon waar je op afgeeft?
Dat persoon dat zit af te geven is gewoon een kansloze kutknuppel in dat geval waar je veel te veel aandacht aan geeft.
Ik begrijp het niet. Je gedachten komen toch voort uit jezelf? Als je je niet identificeert met je gedachten, waarmee dan wel?quote:/ dit een beetje na ''the power of now'' gelezen te hebben overigens... Eckhart tolle was ook keidepressief totdat hij die tweedeling in de gaten kreeg en zich ''compleet overgaf'' dat gaf hem enorm veel rust... Hij zegt ook dat je identificeren met je gedachten / ego sowieso slecht is.. Al die spirituele stromingen hebben als oogpunt een staat waarin je gewoon ''bent'' en dus niet je aandacht kwijt bent aan je eigen gedachten.
Maar dit is niet allesquote:Op maandag 3 februari 2014 14:58 schreef zomertje het volgende:
[..]
Hulpverleners zijn zeker ook mensen, maar als wij er hier niet van walgen zullen zij het zeker niet doen. Ze ervaren misschien hetzelfde als wij: de hoop dat je je beter zal kunnen gaan voelen, want dit wens je toch niemand toe. Ik niet in ieder geval, ik hoop dat je echt een keer durft open te zijn.
quote:Op maandag 3 februari 2014 15:59 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ook knuffel geeft
Ik vind het wel knap dat je je gevoel hier hebt durven uiten.
Forby heeft ook wel een punt, dat het gedachten zijn die best passen hij depressie.
Die zwarte kant herken ik wel een beetje. In de zin dat ik soms gewoon alles stuk of dood ofzo wilde hebben.
Ik heb 1,5 jaar geleden eindelijk serieus tegen mjjn behandelaar gezegd dat ik het leven toen niet meer zag zitten en haar reactie daarop was toen wel heel fijn.
Ze weten al dat ik denk aan de dood. En inderdaad valt het vaak mee hoe ze erop reageren, meestal is het wel fijn om je hart te luchten ook al is het moeilijk.quote:Op maandag 3 februari 2014 16:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Idem! Het werd gelijk serieus genomen en ze reageerden er heel positief op (positief in de zin van dat er eindelijk wat ging gebeuren).
Kuolema, zie het maar zo: Wat kan er mis gaan als je het je behandelaar wel vertelt en wat kan er goed gaan?
Gewoon zeggen, anders heb je later spijt dat je het niet eerder gezegd hebt
Ik zeg niet dat je ervan uit moet gaan dat ze niet waar zijn, ik zeg alleen dat ernaar luisteren je niet verder gaat helpen en ervoor zorgt dat je in je hoofd gaat zitten leven... Richt je op het nu en identificeer jezelf niet met je gedachten (wat ik daarmee wil zeggen is dus dat je het leven instapt en niet op je gedachtes richt maar op de wereld om je heen en hoe je je daarbij voelt etc) / ga leven.quote:Op maandag 3 februari 2014 16:36 schreef kuolema het volgende:
Waarom moet je ervan uitgaan dat de negatieve gedachten niet waar zijn? Die zijn er toch niet zomaar? Dat is dus iets waartegen ik me verzet in therapie. Het voelt alsof zij willen dat je de waarheid, of in elk geval een deel daarvan, gaat negeren zodat je gelukkig kan worden. Maar dat kan ik niet.
Je moet dat hele hokjesdenken loslaten, je hoeft je niet ergens mee te identificeren, dat is de ego van je gedachtes die veel te graag aanwezig is in jouw leven.quote:Op maandag 3 februari 2014 16:36 schreef kuolema het volgende:
Ik begrijp het niet. Je gedachten komen toch voort uit jezelf? Als je je niet identificeert met je gedachten, waarmee dan wel?
Als je ze dit vertelt, dan vertel je zeg maar iets menselijks, iets wat elk weldenkend mens zal raken (ook hulpverleners). Het zijn soms de details die het hem doenquote:Op maandag 3 februari 2014 16:46 schreef kuolema het volgende:
[..]
[..]
Ze weten al dat ik denk aan de dood. En inderdaad valt het vaak mee hoe ze erop reageren, meestal is het wel fijn om je hart te luchten ook al is het moeilijk.
Ik heb er denk ik ergens ook wel behoefte aan om meer dingen bloot te geven, maar het is heel moeilijk. Ook dat is weer een conflict. Mijn 'goede kant' vind dat ik het wel moet vertellen en dat ik nooit verder zal komen als ik nooit verder ga dan oppervlakkige informatie, mijn andere kant vind dat niemand mij echt mag leren kennen omdat dat niet goed is.
Bedankt voor jullie reacties.
Waarom mag niemand jou echt kennen volgens die gedachte?quote:Op maandag 3 februari 2014 16:46 schreef kuolema het volgende:
Mijn 'goede kant' vind dat ik het wel moet vertellen en dat ik nooit verder zal komen als ik nooit verder ga dan oppervlakkige informatie, mijn andere kant vind dat niemand mij echt mag leren kennen omdat dat niet goed is.
Bedankt voor jullie reacties.
nee.quote:
Volledig verklaarbaar en volgbaar maar volledig onterecht dat jij je daardoor dubbel mislukt voeltquote:Op maandag 3 februari 2014 17:04 schreef zomertje het volgende:
Mijn ervaring is ook dat gedachtes soms worden veroorzaakt door stress en spanning. En door verkeerd aangeleerde dingen. Een voorbeeld bij mij: ik ben onhandig door mn oogafwijking. Ipv begrip werd mn moeder boos al er per ongeluk wat stukging. Ik voelde me dus dubbel mislukt daardoor.
quote:Op maandag 3 februari 2014 17:06 schreef seasushi het volgende:
[..]
nee.![]()
Ik wordt een beetje moe van mensen die beweren dat een depressie altijd een externe factor heeft, dus dat je zaken zult moeten verwerken.
Maar o jee, als ik zou zeggen dat je kanker krijgt van onverwerkte blokkades.
Als ik er niet van uit ga dat iets niet waar is, kan ik het ook niet negeren.quote:Op maandag 3 februari 2014 16:51 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik zeg niet dat je ervan uit moet gaan dat ze niet waar zijn, ik zeg alleen dat ernaar luisteren je niet verder gaat helpen en ervoor zorgt dat je in je hoofd gaat zitten leven... Richt je op het nu en identificeer jezelf niet met je gedachten (wat ik daarmee wil zeggen is dus dat je het leven instapt en niet op je gedachtes richt maar op de wereld om je heen en hoe je je daarbij voelt etc) / ga leven.
Gedachten zijn sowieso heel vaak een soort van vergif... Probeer eens te mediteren misschien dan zul je merken dat je daar heel rustig van wordt... Lijkt mij in jouw geval ook echt iets wat je super lastig afgaat in het begin en waar je anderzijds enorm de effecten van kunt merken.
Ja en regels zijn er ''niet zomaar'' regels zijn regels, ik vind mensen die regels als heilig beschouwen altijd een beetje stom... sorry dat ik het zeg, dankzij regels geven wij hoogbejaarde mensen die niet meer eten geen spuitje om ze uit hun leiden te verlossen maar geven we ze morfine om de leidensweg iets dragelijker te maken.
Die stem in jouw hoofd, die heeft jou helemaal bij de smiezen, alles wat niet in het straatje valt van die negatieve gedachtes wuift je gelijk weg (omdat je zo erg in die gedachtes gelooft)
[u]Dat er een reden is dat het zo is maken negatieve gedachtes niet waar, ze verklaren het alleen. stop dat aub goed in je hoofd.
Wat is volgens jou dan de waarheid? En waarom is het niet anders dan dat?
Dit snap ik en dat kan ik ook. Ik noem het mindful wandelen en dat kan goed doen.quote:Op maandag 3 februari 2014 16:53 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Je moet dat hele hokjesdenken loslaten, je hoeft je niet ergens mee te identificeren, dat is de ego van je gedachtes die veel te graag aanwezig is in jouw leven.
Je kunt ook langs het strand lopen zonder na te denken en te genieten van het geluid van de golven en de ondergaande zon en het zand aan je voeten, al ga je hokjes denken dan kun je zeggen dat je daarvan houdt, maar al denk je terwijl je aan het lopen bent over het strand dat je van strandwandelingen houdt dan is je aandacht dus niet meer bij de golven / het zand / de zon.
Maargoed wat ik daar probeer te zeggen zou je misschien moeten lezen als je daar behoefte aan zou hebben... Zonder obsessief in gedachten verzonken te zijn ben je gewoon veel meer ''aanwezig''
Omdat dat slecht is, of gevaarlijk, omdat ik bang ben dat mensen iets slechts met me voor hebben en het tegen me gaan gebruiken, of omdat ik bang ben wat mensen dan van me gaan denken.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:01 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Waarom mag niemand jou echt kennen volgens die gedachte?
En waarom zou jij jezelf willen identificeren met die gedachte?
Is dat ervaring of is dat wat hulpverleners je hebben verteld?quote:Op maandag 3 februari 2014 17:04 schreef zomertje het volgende:
Mijn ervaring is ook dat gedachtes soms worden veroorzaakt door stress en spanning. En door verkeerd aangeleerde dingen. Een voorbeeld bij mij: ik ben onhandig door mn oogafwijking. Ipv begrip werd mn moeder boos al er per ongeluk wat stukging. Ik voelde me dus dubbel mislukt daardoor.
Je bent niet je gedachtes he, je bent veel meer dan dat.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:19 schreef kuolema het volgende:
[..]
Als ik er niet van uit ga dat iets niet waar is, kan ik het ook niet negeren.
Soms kan ik ook wel wat simpeler denken, maar ik blijf twijfelen of dat dan wel klopt. Ik kan nooit ergens 100% voor gaan of in geloven. Dat is het grootste probleem.
Het is dus niet zo dat ik dingen gelijk weg wuif, maar ik leg het voor me als mogelijkheid waar ik alleen nooit in zal geloven.
Ik kan ook niet altijd mindful zijn, maar ik probeer het en kijk in mezelf wat er aan de hand is en hoe ik dat dan kan oplossen.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:19 schreef kuolema het volgende:
Dit snap ik en dat kan ik ook. Ik noem het mindful wandelen en dat kan goed doen.
Maar dat kan ik niet constant. En het is ook zo dat ik vaak het gevoel heb dat iets niet mag of niet goed is. Dat ik dus 'de waarheid' ontloop als ik ergens van probeer te genieten of het mooie ervan inzie. Er is altijd het gevoel dat er iets niet klopt en dat me ervan probeert te overtuigen dat ik dat niet moet ontwijken. Wat die waarheid is, behalve dat ik kut ben, weet ik niet, en iets zegt me dus dat ik daarachter moet komen en dat dat niet kan als ik gelukkig probeer te worden door mezelf voor te liegen en me op het verkeerde been te laten zetten door andere mensen en hulpverleners. Er is iets veel groters en dit is vaag en ik raak ervan in de war maar dit is het.
Maar het is dus altijd twijfelen en niet weten wat nu 'echt' is. En ik snap er niks van
Waarom is het slecht? Waarom is het gevaarlijk? Ik ben er niet van overtuigd hoor? Lijkt mij juist heel gezond, leg eens uit waarom jij er dan wel in geloofd?quote:Op maandag 3 februari 2014 17:19 schreef kuolema het volgende:
Omdat dat slecht is, of gevaarlijk, omdat ik bang ben dat mensen iets slechts met me voor hebben en het tegen me gaan gebruiken, of omdat ik bang ben wat mensen dan van me gaan denken.
Het is niet dat ik dat zou willen, maar meer dat ik het gevoel heb dat het moet.
Sommige mensen geloven dat he...quote:Op maandag 3 februari 2014 17:06 schreef seasushi het volgende:
[..]
nee.![]()
Ik wordt een beetje moe van mensen die beweren dat een depressie altijd een externe factor heeft, dus dat je zaken zult moeten verwerken.
Maar o jee, als ik zou zeggen dat je kanker krijgt van onverwerkte blokkades.
Depressies zijn soms gewoon een klein draadje dat niet lekker aansluit in je hersenen
thanks, nu mn hoofd dat nog lerenquote:Op maandag 3 februari 2014 17:08 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Volledig verklaarbaar en volgbaar maar volledig onterecht dat jij je daardoor dubbel mislukt voelt
Ja klopt, het is alleen zo dat mensen er niet zo snel over durven te praten waardoor niemand weet dat het best normaal is.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:47 schreef zomertje het volgende:
Mijn psych vertelde me dat bijna iedereen wel eens gedachtes heeft die eigenlijk niet zo gezond zijn. Over moord of verkrachting of agressie of weetikveel. Dingen die ze niet willen, maar die soms toch in je hoofd zitten. Ik blijf erbij dat praten en zoeken naar de oorzaak je kan gaan helpen.
Okay, ik ben ook depressief geweest, is er geen oorzaak? DAN IS ER GEEN OORZAAK.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:26 schreef Murmeli het volgende:
Kuo ik denk dat het voor jou wel goed zou kunnen zijn om uit te zoeken waar die gedachten vandaan komen.
Vaak ligt er een oorzaak in het verleden en als je die weet kan je de gedachten kritisch gaan onderzoeken of ze waar zijn.
Het kan ook zijn dat er geen oorzaak is en het een biologische kwestie is waardoor je depressief bent. Maar volgens mij komt dat minder vaak voor.
Ik zou het in ieder geval proberen (dat onderzoeken dus)
Je mag fouten maken, zeker als je er niks aan kunt doen.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:43 schreef zomertje het volgende:
[..]
thanks, nu mn hoofd dat nog leren
Stoppen met denken is soms echt heel erg moeilijk. Ik heb het zelf ervaren, en kan nu nog niet beschrijven hoe het nou eigenlijk in elkaar stak. Het leek een soort derealisatie met daarbij een soort dwanggedachten. Daar werd ik zelf bang van. De oplossing toen was een paar stevige chillpillen erin, en daar werd ik nog niet rustig van. Dikke crisisquote:Op maandag 3 februari 2014 17:59 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Okay, ik ben ook depressief geweest, is er geen oorzaak? DAN IS ER GEEN OORZAAK.
Het is een bodemloze put om daar naar te zoeken, niet doen, ook die overtuiging dat je dat kunt vinden in die negatieve gedachtes... De oplossing is om je niet meer te identificeren met die negatieve gedachtes. Sowieso, minder nadenken IS BLISSS stop thinking for god sake, 95% van je gedachtes hebben helemaal geen toegevoegde waarde voor je leven.
Bij kuo lees ik gewoon dat haar gedachtes alles in een negatief daglicht zetten dat trekt ofcourse al haar energie ook weg en dat is allemaal gigantisch klote.. Het probleem bij kuo is dat ze gelooft dat zij dat persoon is... Daar afstand van doen? Daar gaat dat hele ''ego'' tegenin, hell, wie ben je dan uberhaupt als je dat niet bent? Je moet toch iemand zijn? Daar komt de struggle al.. allemaal omdat je gedachtes alles in hokjes moeten drukken...
Een ''zen'' persoon definieerd niet die IS.
Je moet de effecten van het brein op het lichaam niet onderschatten hoor...quote:
Fijn vooruitzichtquote:Op maandag 3 februari 2014 18:03 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Je moet de effecten van het brein op het lichaam niet onderschatten hoor...
Depressieve mensen gaan een stuk eerder dood dan gelukkige mensen, losstaand van suicide.
Je brein leest iets negatiefs en resoneert ermee, daarom voel jij je nu kut en grijpt het je aan.quote:
He, jij begint!quote:Op maandag 3 februari 2014 18:16 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Je brein leest iets negatiefs en resoneert ermee, daarom voel jij je nu kut en grijpt het je aan.
Je brein werkt heel logisch op dit moment, tis jammer dat je het dus niet gewoon opneemt als een feit maar er in principe helemaal in meegaat.
Als je je niet identificeert met je gedachten en kijkt naar die gedachten zie je gewoon een instrument uit de evolutie aan het werk.
Tweede keer vandaag. Dat is gewoon pesten.quote:Op maandag 3 februari 2014 18:24 schreef kingtoppie het volgende:
Sitting elfing? Ik las iets interessants maar het is weg?
Nah.quote:Op maandag 3 februari 2014 18:24 schreef kuolema het volgende:
[..]
Tweede keer vandaag. Dat is gewoon pesten.
Bron? Ik kan het me wel voorstellen aangezien veel stress niet zo gezond is en depressieve mensen vaak ook ongezonder leven qua voedsel, alcohol en beweging.quote:Op maandag 3 februari 2014 18:03 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Je moet de effecten van het brein op het lichaam niet onderschatten hoor...
Depressieve mensen gaan een stuk eerder dood dan gelukkige mensen, losstaand van suicide.
http://www.nu.nl/wetensch(...)verlijdt-eerder.htmlquote:Op maandag 3 februari 2014 18:26 schreef kuolema het volgende:
[..]
Bron? Ik kan het me wel voorstellen aangezien veel stress niet zo gezond is en depressieve mensen vaak ook ongezonder leven qua voedsel, alcohol en beweging.
Maar wordt de gemiddelde leeftijd dan niet berekend terwijl de suïcides ook worden meegerekend?
Okeequote:Op maandag 3 februari 2014 18:29 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
http://www.nu.nl/wetensch(...)verlijdt-eerder.html
Er wordt nog een beetje gegist maargoed, ik vind het eigenlijk logisch, stress veroorzaakt een enorme hoop ongezonde dingen zoals hartritme stoornis etc.
Ik vind dit een hele mooie eigenlijk.quote:Op maandag 3 februari 2014 18:31 schreef kuolema het volgende:
[..]
OkeeVoor veel depressieve mensen juist goed nieuws lijkt me
Ik zou een keer snappen...quote:Op maandag 3 februari 2014 18:46 schreef summer2bird het volgende:
Ik voel mij heel... vlak. Ik voel niks blij, niks verdrietigs, en ook niet kwaad.
Ik wil maar een ding.
Hier in de instelling gaat het niet goed, we zijn verhuisd, maar ik ben doodsongelukkig.
Ik kan met niemand praten, want de verpleegkundigen zijn enorm in de min, en hebben echt voor bijna niemand tijd. Behalve voor de mensen die op de vloer gaan liggen gillen en huilen.
Maar ik kan niet eens huilen.
Ik heb slechte gedachten in mijn hoofd, ik hoor dingen die er niet zijn en zie ze ook soms. Soms praat de tv tegen me.
Ik weet niet echt wat ik moet doen. Hulp kan niet, de psychiater heeft geen tijd, verpleegkundigen ook niet.
Als dat voor jou zo werkt is dat mooi. Bij mij werkte dat averechts.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:59 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Okay, ik ben ook depressief geweest, is er geen oorzaak? DAN IS ER GEEN OORZAAK.
Het is een bodemloze put om daar naar te zoeken, niet doen, ook die overtuiging dat je dat kunt vinden in die negatieve gedachtes... De oplossing is om je niet meer te identificeren met die negatieve gedachtes. Sowieso, minder nadenken IS BLISSS stop thinking for god sake, 95% van je gedachtes hebben helemaal geen toegevoegde waarde voor je leven.
Bij kuo lees ik gewoon dat haar gedachtes alles in een negatief daglicht zetten dat trekt ofcourse al haar energie ook weg en dat is allemaal gigantisch klote.. Het probleem bij kuo is dat ze gelooft dat zij dat persoon is... Daar afstand van doen? Daar gaat dat hele ''ego'' tegenin, hell, wie ben je dan uberhaupt als je dat niet bent? Je moet toch iemand zijn? Daar komt de struggle al.. allemaal omdat je gedachtes alles in hokjes moeten drukken...
Een ''zen'' persoon definieerd niet die IS.
Ik hoop niet dat dat de indruk is die je van mijn berichten had, want dat was niet mijn bedoeling. Ben het namelijk 100% met je eens.quote:Op maandag 3 februari 2014 19:01 schreef Elvi het volgende:
Misschien moet ik het niet doen, maar ik ga me er toch even mee bemoeien
Waar ik me een beetje aan stoor, is dat het lijkt alsof de mensen die 'genezen' zijn van hun depressie ineens niet meer begrijpen hoe het was om depressief te zijnWeten jullie nog hoe het was om er middenin te zitten en van iemand te horen "je moet niet zo negatief zijn, gewoon positief denken!". Hoe kwam dat toen over? Dacht je "oh dus dat was het!" en was ineens alles beter?
Of ging het met kleine stapjes, kwam je zelf tot inzichten omdat dwang nu eenmaal niet helpt, en besefte je dat wat voor de 1 werkt voor de ander niet hoeft te werken? Dat ieder mens om een andere oorzaak depressief wordt en er dus ook op een andere manier mee om leert te gaan?
Ik ben echt blij dat jullie klaar zijn met de depressie, dat meen ikMaar doe alsjeblieft niet alsof je de waarheid in pacht hebt en anderen wel even moet laten zien hoe het allemaal werkt. Ik doe het liever op mn eigen manier en ik denk de meesten hier met mij. Het heeft geen nut om tegen een suicidaal persoon te zeggen dat ze deze gedachten gewoon moet negeren.
Misschien hebben jullie wel gelijk, want ik ben nu zelf ook bezig met loslaten en mindfullness en het werkt op dit moment bij mijMaar ik ben nog halverwege en ik weet nog heel goed hoe het was om midden in de depressie te zitten.
Dus om jullie hetzelfde advies te geven: laat het los en laat het iedereen zelf uitvogelen, want het komt nu gewoon niet binnen.
Dit inderdaad.quote:Op maandag 3 februari 2014 19:18 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ik hoop niet dat dat de indruk is die je van mijn berichten had, want dat was niet mijn bedoeling. Ben het namelijk 100% met je eens.
Schizofrenen worden ook minder oud (vanwege problemen met bijwerkingen van medicatie, zelfmoord, ongezondere levensstijl)quote:Op maandag 3 februari 2014 18:29 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
http://www.nu.nl/wetensch(...)verlijdt-eerder.html
Er wordt nog een beetje gegist maargoed, ik vind het eigenlijk logisch, stress veroorzaakt een enorme hoop ongezonde dingen zoals hartritme stoornis etc.
Eensch. Daarom lees ik nog wel mee, maar 'durf' ik weinig adviezen te geven. Ik ben nl bang dat ik overkom zoals jij hierboven schetst. En wat je zegt klopt in mijn geval ook. Ik kan me nauwelijks meer voorstellen hoe het is om depressief te zijn. Ik ben bijna in staat om een depressieve vriendin te vertellen dat ze lekker naar buiten moet gaan omdat ze met dat geknies binnen niets opschiet.quote:Op maandag 3 februari 2014 19:01 schreef Elvi het volgende:
Misschien moet ik het niet doen, maar ik ga me er toch even mee bemoeien
Waar ik me een beetje aan stoor, is dat het lijkt alsof de mensen die 'genezen' zijn van hun depressie ineens niet meer begrijpen hoe het was om depressief te zijnWeten jullie nog hoe het was om er middenin te zitten en van iemand te horen "je moet niet zo negatief zijn, gewoon positief denken!". Hoe kwam dat toen over? Dacht je "oh dus dat was het!" en was ineens alles beter?
Of ging het met kleine stapjes, kwam je zelf tot inzichten omdat dwang nu eenmaal niet helpt, en besefte je dat wat voor de 1 werkt voor de ander niet hoeft te werken? Dat ieder mens om een andere oorzaak depressief wordt en er dus ook op een andere manier mee om leert te gaan?
Ik ben echt blij dat jullie klaar zijn met de depressie, dat meen ikMaar doe alsjeblieft niet alsof je de waarheid in pacht hebt en anderen wel even moet laten zien hoe het allemaal werkt. Ik doe het liever op mn eigen manier en ik denk de meesten hier met mij. Het heeft geen nut om tegen een suicidaal persoon te zeggen dat ze deze gedachten gewoon moet negeren.
Misschien hebben jullie wel gelijk, want ik ben nu zelf ook bezig met loslaten en mindfullness en het werkt op dit moment bij mijMaar ik ben nog halverwege en ik weet nog heel goed hoe het was om midden in de depressie te zitten.
Dus om jullie hetzelfde advies te geven: laat het los en laat het iedereen zelf uitvogelen, want het komt nu gewoon niet binnen.
Dat snap ik dan weer niet want jij was volgens mij juist wel dat soort dingen aan het roepen.quote:Op maandag 3 februari 2014 19:20 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Dit inderdaad.
En wat voor mij heeft gewerkt kan voor iemand anders ook enorm helpen, helemaal als ik de indruk heb dat ik soortgelijk probleem had.
Heul herkenbaar, al heb ik de indruk dat het door AD een flink stuk minder is geworden!quote:Op maandag 3 februari 2014 19:52 schreef -Spring het volgende:
Ik keek vanmorgen trouwens dr phil (don't ask) en die had zo'n mooie piekermetafoor:
alsof je full speed rondjes rijdt op een snelweg zonder afrit
oid.
Dat is echt precíes hoe mijn gedachten gingen. De hele hele dag. Onmogelijk te stoppen.
Ik zeg nergens dat wat voor mij werkt dat dat ook voor anderen (gegarandeerd) werkt.quote:Op maandag 3 februari 2014 19:58 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Dat snap ik dan weer niet want jij was volgens mij juist wel dat soort dingen aan het roepen.
Same here.quote:Op maandag 3 februari 2014 20:00 schreef minthy het volgende:
[..]
Heul herkenbaar, al heb ik de indruk dat het door AD een flink stuk minder is geworden!
Ik zal eens voor je kijken. Dit las ik in een boek dat ik kreeg bij een cursus over professionele sociale omgang.quote:Op maandag 3 februari 2014 10:26 schreef zomertje het volgende:
[..]
Heb je hier meer informatie over? Ik heb juist in de eerste paar jaar dingen meegemaakt die inderdaad bepaalde triggers hebben veroorzaakt (denk ik...)
quote:Op maandag 3 februari 2014 02:34 schreef kuolema het volgende:
Ik vraag me af of iemand dit herkent. Ik hoop het, ik bedoel, niet dat dat goed is, maar ik voel me best wel alleen hierin zeg maar.Je bent hier niet alleen in.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ook al plagen deze gedachten me nu niet langer, in het verleden was het ook voor mij aan de orde van de dag. Ter voorbereiding nam ik ook afstand van mensen, m'n huis en werk. Wat voor mij werkte was nadenken over deze manier van nadenken. Erover lezen, erover praten wanneer mogelijk, maar altijd met de realisatie dat dit niet altijd zo geweest is en dus iets was veranderd. Wat ook betekent dat het weer terug kan veranderen.
Later ontdekte ik dat er een middenweg is, waarbij je je oude zelf ter ruste laat gaan en je als een nieuw mens in het leven staat. Welk pad jij daarvoor moet bewandelen, dat kan alleen jij uitvinden, maar ik hoop dat je uit mijn ervaring hoop kan putten.
En als je ondersteuning nodig hebt, dan kan je altijd bij mij of hier terecht.![]()
Dan vind je het misschien wel fijn om te lezen dat ik het ook hérken?! In verhalen van/over anderenquote:Op maandag 3 februari 2014 16:36 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik hoopte dus dat mensen het zouden herkennen maar ik vind het al fijn dat er begrip is. Ik heb het idee dat als ik mezelf echt bloot zou geven, dat ervoor zou zorgen dat ik me nog eenzamer voel en onbegrepen. Ik wil het eigenlijk ook wel bespreken want misschien is dat wel goed voor de therapie.
[..]
Ik ben blij dat je het zegtquote:Op maandag 3 februari 2014 19:01 schreef Elvi het volgende:
Misschien moet ik het niet doen, maar ik ga me er toch even mee bemoeien
Waar ik me een beetje aan stoor, is dat het lijkt alsof de mensen die 'genezen' zijn van hun depressie ineens niet meer begrijpen hoe het was om depressief te zijnWeten jullie nog hoe het was om er middenin te zitten en van iemand te horen "je moet niet zo negatief zijn, gewoon positief denken!". Hoe kwam dat toen over? Dacht je "oh dus dat was het!" en was ineens alles beter?
Of ging het met kleine stapjes, kwam je zelf tot inzichten omdat dwang nu eenmaal niet helpt, en besefte je dat wat voor de 1 werkt voor de ander niet hoeft te werken? Dat ieder mens om een andere oorzaak depressief wordt en er dus ook op een andere manier mee om leert te gaan?
Ik ben echt blij dat jullie klaar zijn met de depressie, dat meen ikMaar doe alsjeblieft niet alsof je de waarheid in pacht hebt en anderen wel even moet laten zien hoe het allemaal werkt. Ik doe het liever op mn eigen manier en ik denk de meesten hier met mij. Het heeft geen nut om tegen een suicidaal persoon te zeggen dat ze deze gedachten gewoon moet negeren.
Misschien hebben jullie wel gelijk, want ik ben nu zelf ook bezig met loslaten en mindfullness en het werkt op dit moment bij mijMaar ik ben nog halverwege en ik weet nog heel goed hoe het was om midden in de depressie te zitten.
Dus om jullie hetzelfde advies te geven: laat het los en laat het iedereen zelf uitvogelen, want het komt nu gewoon niet binnen.
Ik denk dat adviezen niet verkeerd zijn, ervaringen zeker ook niet. Hell, ik ben blij te lezen dat mensen eruit gekomen zijn, geeft de burger moed. Maar wel de stelligheid waarmee dingen worden gezegd. 'Ik ben eruit, zo heb ik het gedaan en dat is de manier'. Je moet daar wel aan toe zijn.quote:Op maandag 3 februari 2014 19:49 schreef -Spring het volgende:
[..]
Eensch. Daarom lees ik nog wel mee, maar 'durf' ik weinig adviezen te geven. Ik ben nl bang dat ik overkom zoals jij hierboven schetst. En wat je zegt klopt in mijn geval ook. Ik kan me nauwelijks meer voorstellen hoe het is om depressief te zijn. Ik ben bijna in staat om een depressieve vriendin te vertellen dat ze lekker naar buiten moet gaan omdat ze met dat geknies binnen niets opschiet.
Stom, hè?
Ik ben me ervan bewust gelukkig. En probeer me ook 'bewust' te herinneren hoe het was. Maar ik vind het dus lastig om anderen te adviseren. Vooral rationele argumenten voelen vrij loos. Het is zo onwijs moeilijk om een depressief iemand daarmee te overtuigen. Onmogelijk bijna.
Ook hier is daar interesse voor...quote:Op maandag 3 februari 2014 20:13 schreef Gray het volgende:
[..]
Ik zal eens voor je kijken. Dit las ik in een boek dat ik kreeg bij een cursus over professionele sociale omgang.![]()
Hoe herkenbaar.quote:Op maandag 3 februari 2014 19:49 schreef -Spring het volgende:
[..]
Eensch. Daarom lees ik nog wel mee, maar 'durf' ik weinig adviezen te geven. Ik ben nl bang dat ik overkom zoals jij hierboven schetst. En wat je zegt klopt in mijn geval ook. Ik kan me nauwelijks meer voorstellen hoe het is om depressief te zijn. Ik ben bijna in staat om een depressieve vriendin te vertellen dat ze lekker naar buiten moet gaan omdat ze met dat geknies binnen niets opschiet.
Stom, hè?
.
*positiviteitsboks*quote:
Absoluut waar!quote:Op maandag 3 februari 2014 22:48 schreef Gray het volgende:
Een ding nog: je wil geen einde aan je bestaan. Je wil een einde aan je pijn.
Heeeeeeeel herkenbaar.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:19 schreef kuolema het volgende:
[..]
[..]
Dit snap ik en dat kan ik ook. Ik noem het mindful wandelen en dat kan goed doen.
Maar dat kan ik niet constant. En het is ook zo dat ik vaak het gevoel heb dat iets niet mag of niet goed is. Dat ik dus 'de waarheid' ontloop als ik ergens van probeer te genieten of het mooie ervan inzie. Er is altijd het gevoel dat er iets niet klopt en dat me ervan probeert te overtuigen dat ik dat niet moet ontwijken. Wat die waarheid is, behalve dat ik kut ben, weet ik niet, en iets zegt me dus dat ik daarachter moet komen en dat dat niet kan als ik gelukkig probeer te worden door mezelf voor te liegen en me op het verkeerde been te laten zetten door andere mensen en hulpverleners. Er is iets veel groters en dit is vaag en ik raak ervan in de war maar dit is het.
Maar het is dus altijd twijfelen en niet weten wat nu 'echt' is. En ik snap er niks van
[..]
Ik was twee jaar geleden op een retraite en daar vertelden mensen echt de meest gruwelijke gedachten die ze hadden. Bijvoorbeeld een man met een model-leven, veel geld mooie baan gezin. Hij had regelmatig de gedachte dat het beter zou zijn als zijn gezin in een car crash om het leven zou komen zodat hij vrij was om te doen wat hij wilde.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:57 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja klopt, het is alleen zo dat mensen er niet zo snel over durven te praten waardoor niemand weet dat het best normaal is.
Was Tolle een eikhol in jouw ogen of niet? Ik zie dat hij hier een aantal keer genoemd was en was oprecht benieuwd naar wat jij hier eigenlijk van zou vinden. Ik krijg kippenvel van dat boek (heb het wel gelezen), en wat video's van hem gezien maar ik zou hem nog geen stuiver geven. Moet er niks van hebben en kan er totaal niet tegen. Krishnamurti & Watts daarentegen lees ik wel zo weg en kan ik me goed in vinden.quote:Op maandag 3 februari 2014 22:48 schreef Gray het volgende:
Een ding nog: je wil geen einde aan je bestaan. Je wil een einde aan je pijn.
Flinke ninja-edit!quote:Op dinsdag 4 februari 2014 01:19 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Was Tolle een eikhol in jouw ogen of niet? Ik zie dat hij hier een aantal keer genoemd was en was oprecht benieuwd naar wat jij hier eigenlijk van zou vinden. Ik krijg kippenvel van dat boek (heb het wel gelezen), en wat video's van hem gezien maar ik zou hem nog geen stuiver geven. Moet er niks van hebben en kan er totaal niet tegen. Krishnamurti & Watts daarentegen lees ik wel zo weg en kan ik me goed in vinden.
Waar zitten de verschillen? Want ik vind Tolle een zweverige lullo...
Ja, dat is hetquote:Op maandag 3 februari 2014 22:48 schreef Gray het volgende:
Een ding nog: je wil geen einde aan je bestaan. Je wil een einde aan je pijn.
Klopt als een busquote:Op maandag 3 februari 2014 22:48 schreef Gray het volgende:
Een ding nog: je wil geen einde aan je bestaan. Je wil een einde aan je pijn.
Dat lijkt me een goed plan!quote:Op dinsdag 4 februari 2014 14:56 schreef maedy het volgende:
denk dat ik mijn eenzaamheid en depressie aan moet pakken in plaats van wederom wegvluchten
Zeker! Maar HOE..quote:
Ja hoor, heel herkenbaar. Vooral die besluiteloosheid.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 17:33 schreef maedy het volgende:
[..]
Zeker! Maar HOE..
Net ook weer een ultiem depressie-moment, kan er nu om lachen..
Loop in de supermarkt, zo besluiteloos als de pest. Vol goede moed naar het schap met alle Knorr wereldgerechten zodat ik niet alleen maar kant&klaar eet en nog de keus heb uit Oosters, Italiaans of ovengerechten. Medewerkster van de Jumbo lacht lief en groet me. 20 minuten later sta ik nog steeds in hetzelfde pad en heb zo'n beetje alle doosjes vastgehad!
Komt zij weer langs lopen, kijkt mij een partij vreemd aan en groet me nog maar een keer.
Dat gele mandje van de Jumbo was nog steeds leeg..
Fuck dat! Ik erger me zo aan het feit dat de helft van mijn functies defect zijn! Herkenbaar?
Het grootste probleem is eigenlijk dat ik niet weet wat echt is. Ik kan me nooit helemaal veilig voelen. Ik heb soms heel sterk het gevoel dat vrienden achter mijn rug om iets van plan zijn tegen mij en tegen me liegen. Hulpverleners zouden ook iets van plan kunnen zijn, ze kunnen je alles wijsmaken wat ze willen. Soms zie ik ze als vijand, soms als onschuldigen die ook niet weten dat wat zij doen verkeerd is en dat er iets groters is, of iemand, die hen en alle mensen onder controle heeft, dat wij een experiment zijn (daar zit sowieso een kern van waarheid in). Maar wat ik zo vervelend vind is dat ik niet alles weet, geen controle en overzicht heb, geen idee heb van wat juist is en echt en wat niet en wie ik moet geloven en vertrouwen.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:28 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Je bent niet je gedachtes he, je bent veel meer dan dat.
Maar aan wat voorn dingen denk jij dan dat het bijvoorbeeld ''de waarheid'' is? Waarom moet jij daar dan gelijk onzeker van worden? Waarom mag jij niet op punt A staan als je liever op punt B zou staan? Of erger nog... Waarom zou jij niet op punt B mogen staan als je op punt A staat?
Omdat ik niet weet aan welke kant ik moet staan. Waarom zou ik die gedachtes niet geloven? Omdat ik me door die gedachtes niet goed voel? Ik wil bewijs, zekerheid. Ik wil me niet onterecht goed voelen. Ik kan iets waarvan ik niet weet of het waar is of niet, niet aannemen als onwaar. Het voelt gewoon verkeerd als ik zou proberen me niet zoveel aan te trekken van die gedachtes, omdat ik het gevoel heb dat iets me iets probeert duidelijk te maken, wat ik dus, als ik bijvoorbeeld aanneem wat er in therapie aan mij wordt verteld, ontwijk en dat is niet goed want dan zou het kunnen dat er opeens iets heel slechts gebeurt. En dan is het 'zie je wel, had je maar moeten luisteren'. Luisteren naar mijn negatieve kant dus. Ik wil ook overal op voorbereid zijn en overal rekening mee houden. Niets is zeker, alles is mogelijk. En dat is heel lastig. Want ik geloof eigenlijk alles maar tegelijkertijd niets helemaal. En daarmee zit ik mezelf behoorlijk in de weg, maar ik heb niet de moed om een kant te kiezen en daarop te vertrouwen.quote:Ik ben ook nooit echt ergens 100% voor gegaan.. Ja kleinere dingen... Dat jij geen doel hebt of je nog niet in staat bent om je emotioneel heel erg met je doelen te verbinden waarom moet dat erg zijn? Wie verteld jou dat jij niet mag leven omdat je niet perfect bent? Who the hell is uberhaupt perfect? Waarom wil jij niet geloven dat je er best mag wezen? Het is geen probleem, jij maakt het een probleem, het is iets wat jij wel wilt maar tegelijkertijd heb jij van die zieke gedachtes die zeggen dat jij het niet mag krijgen... En toch geloof je die gedachtes.
Maar dan zit ik dus met minstens twee persoonlijkheden zonder dat ik weet welke ik echt ben. Welke gelijk heeft. Dat is dus precies het probleem. En het idee is dat ik dan de niet-negatieve ben maar zoals ik al heel vaak heb gezegd weet ik niet of dat wel goed is.quote:Op maandag 3 februari 2014 17:34 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik kan ook niet altijd mindful zijn, maar ik probeer het en kijk in mezelf wat er aan de hand is en hoe ik dat dan kan oplossen.
Je moet die negatieve gedachtes van je echt als een eigen persoonlijkheid zien, je bent niet je gedachtes, je bent veel meer dan je gedachtes.
En die gedachtes willen maar al te graag bestaan en aandacht krijgen, daarom is het zo lastig om je daarvan de distantieren... Maar probeer eens vanaf een ander perspectief naar je gedachtes te kijken... Identificeer je er eens niet mee maar observeer je gedachtes... Zink er niet in weg maar kijk er alleen naar.
Dat gevoel dat jij niet mag genieten is die negatieve ego in je kop weer die als een klein kind alle aandacht van je probeert te ontrekken naar hem toe.
Waarom is er geen waarheid? Dan is alles wat jij denkt en beweert dus ook niet waar.quote:Er is helemaal geen waarheid... De enige waarheid is dat jij gelooft dat jij je negatieve gedachtes bent.
Het is slecht omdat mensen er dan achter komen hoe slecht ik eigenlijk ben, of ze komen erachter dat ik meer weet dan ik zou mogen en zorgen er dan voor dat ik er helemaal niet meer achter kan komen. Ik kan me niet voorstellen dat ik dit typquote:Op maandag 3 februari 2014 17:40 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Waarom is het slecht? Waarom is het gevaarlijk? Ik ben er niet van overtuigd hoor? Lijkt mij juist heel gezond, leg eens uit waarom jij er dan wel in geloofd?
Angst.. Ook zoiets moois... Je blijft echt wel bestaan hoor, en het is echt wel veilig in Nederland.
Wat mensen van jou denken maakt geen flikker uit, het gaat erom wat jij over jezelf denkt...
Ikzelf voel altijd angst als ik een meisje wil aanspreken, ook zo een gedachte / gevoel waar ik HELEMAAL 0.0 baat bij heb en mij helemaal niet mee wil identificeren, ik ben dat niet / ik wil dat niet zijn dus ik ga daar niet naar handelen.
Je moet je gedachtes niet serieus nemen als ze niet in overeenstemming zijn met hoe jij wilt zijn als mens.
En jij tuimelt er nu steeds maar in door het wel serieus te nemen.
Je wilt zoveel meer maar je laat je door je eigen gedachtes zo erg tegenhouden, zie in dat jouw gedachtes je blokkeren en al het negatieve aangrijpen.. Probeer het en word weerbaar, als mensen niet leuk doen laat dat dan van je afglijden... Doen mensen leuk pik het dan op als leuk en heb daar plezier in.
Dit heb ik dus ook altijd...als ik van tevoren niet exact bepaal wat ik ga kopen, raak ik compleet in de stress als ik in de winkel ben. Bedenk dus van tevoren wat je wilt gaan halen, je kunt er beter thuis over twijfelen dan in de winkel waar de druk veel hoger is (zo is het bij tenminste).quote:Op dinsdag 4 februari 2014 17:42 schreef kvd het volgende:
[..]
Ja hoor, heel herkenbaar. Vooral die besluiteloosheid.
Na 10 minuten besluiten welke soep je wilt (), richting broodafdeling om wat broodjes erbij te halen. En dan zie je pizza...twijfel...soep of pizza....allebei makkelijk (kwam net uit een migraine aanval, makkelijk eten wat even een vereiste)...pizza, soep, pizza, soep, pizza! Welke....daar 10 minuten staan, pizza uitgezocht (
), soep wegzetten...twijfel...eerst pizza maar weer in diepvries, weer 10 minuten voor de soep.... toch voor soep kiezen....snel broodje erbij halen....niet meer naar de pizza kijken.
Kwam 3 kwartier later thuis, met een blikje soep en 2 pistoletjes. Vriend: zo, het was zeker druk in de winkel. Ik:![]()
En een briefje...al is het maar voor 2 dingen, maar anders vergeet ik het echt. En dan het liefst nog in de volgorde waarin het in de winkel ligt. Spontaan boodschappen doen...ik kan het niet meer. Pure paniek en bij thuiskomst altijd dingen vergeten (en daar natuurlijk weer van balen)quote:Op dinsdag 4 februari 2014 18:07 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dit heb ik dus ook altijd...als ik van tevoren niet exact bepaal wat ik ga kopen, raak ik compleet in de stress als ik in de winkel ben. Bedenk dus van tevoren wat je wilt gaan halen, je kunt er beter thuis over twijfelen dan in de winkel waar de druk veel hoger is (zo is het bij tenminste).
Als ik geen briefje maak ben ik in de winkel zo bang dat ik iets vergeet dat ik nerveus word en daardoor juist dingen vergeet. Maar het is je wel gelukt uiteindelijkquote:Op dinsdag 4 februari 2014 18:14 schreef kvd het volgende:
[..]
En een briefje...al is het maar voor 2 dingen, maar anders vergeet ik het echt. En dan het liefst nog in de volgorde waarin het in de winkel ligt. Spontaan boodschappen doen...ik kan het niet meer. Pure paniek en bij thuiskomst altijd dingen vergeten (en daar natuurlijk weer van balen)
En ik had thuis al besloten dat het soep zou worden, zelfs welke soep. Maar eenmaal in de winkel de keuzes qua soep. En toen ik de pizza's zag had ik daar toch ook ineens zin in. Uiteindelijk wel thuisgekomen met de soep die ik thuis al in gedachten had.
Dank je. Ik moet wel zeggen dat dit soort gedachten iets is wat bij mij altijd al in meer of mindere mate aanwezig is geweest. Maar ik hoor vaak dat dit soort dingen milder wordt als je ouder wordt. Daar put ik ook hoop uit.quote:Op maandag 3 februari 2014 20:13 schreef Gray het volgende:
[..]
Ik zal eens voor je kijken. Dit las ik in een boek dat ik kreeg bij een cursus over professionele sociale omgang.
[..]
Je bent hier niet alleen in.Ook al plagen deze gedachten me nu niet langer, in het verleden was het ook voor mij aan de orde van de dag. Ter voorbereiding nam ik ook afstand van mensen, m'n huis en werk. Wat voor mij werkte was nadenken over deze manier van nadenken. Erover lezen, erover praten wanneer mogelijk, maar altijd met de realisatie dat dit niet altijd zo geweest is en dus iets was veranderd. Wat ook betekent dat het weer terug kan veranderen.
Later ontdekte ik dat er een middenweg is, waarbij je je oude zelf ter ruste laat gaan en je als een nieuw mens in het leven staat. Welk pad jij daarvoor moet bewandelen, dat kan alleen jij uitvinden, maar ik hoop dat je uit mijn ervaring hoop kan putten.
En als je ondersteuning nodig hebt, dan kan je altijd bij mij of hier terecht.
Dat is fijn. Wat is binnenkort? In de GGZ moet je altijd veel geduld hebben ... maar het zou fijn geweest zijn als ze wat duidelijker waren geweest over de termijn.quote:Op maandag 3 februari 2014 23:42 schreef Mistico het volgende:
Vanochtend werd ik gebeld en ik heb binnenkort mijn tweede intakegesprek.![]()
Ik moet wat meer geduld hebben![]()
Op elke manier die voor jou werkt.quote:
Herkenbaar, maar zou het niet toeschrijven aan depressie.quote:Net ook weer een ultiem depressie-moment, kan er nu om lachen..
Loop in de supermarkt, zo besluiteloos als de pest. Vol goede moed naar het schap met alle Knorr wereldgerechten zodat ik niet alleen maar kant&klaar eet en nog de keus heb uit Oosters, Italiaans of ovengerechten. Medewerkster van de Jumbo lacht lief en groet me. 20 minuten later sta ik nog steeds in hetzelfde pad en heb zo'n beetje alle doosjes vastgehad!
Komt zij weer langs lopen, kijkt mij een partij vreemd aan en groet me nog maar een keer.
Dat gele mandje van de Jumbo was nog steeds leeg..
Fuck dat! Ik erger me zo aan het feit dat de helft van mijn functies defect zijn! Herkenbaar?
Als je wat ouder wordt leer je vanzelf meer accepteren wat is. Dat brengt kalmte met zich mee, waardoor veel problemen niet langer problemen zijn, maar simpelweg situaties en momenten die ook weer over zullen gaan.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 18:22 schreef kuolema het volgende:
Dank je. Ik moet wel zeggen dat dit soort gedachten iets is wat bij mij altijd al in meer of mindere mate aanwezig is geweest. Maar ik hoor vaak dat dit soort dingen milder wordt als je ouder wordt. Daar put ik ook hoop uit.
Is het ook echt wegvluchten? 2 voorbeelden, ik heb een kennis in Delfzijl zitten die al jaren lang alleen is. Weinig sociale contacten. Daar jaren zitten, put je uit dezelfde poel met dames als daar niks tussen zit, is dat ook niks. Als daar verder ook niks zit wat je happy zou maken is 'vluchten' dus misschien wel de beste optie? Je woont in een gat, waar niemand zit, en je klaagt over eenzaamheid en depressie en geen relatie? 1 + 1 is toch 2? Daarentegen ken ik ook een goede vriend die ik tijdens mijn universitaire studie in London heb ontmoet. Die is via de universiteit in Frankrijk naar Schotland gegaan, daarna naar Londen, daarna naar Amerika en is daarna naar Italie gegaan. Toen is hij gaan reizen in Amerika, vriendin ontmoet, is nu getrouwd in Londen en 'foetsie' depressie want hij heeft het oprecht beter op de rit op dit moment. En bulkt hij natuurlijk van de levenservaring.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 14:56 schreef maedy het volgende:
@ Sitting-elfling, hoe graag ik mijn gevoel ook wil geloven over de verkoop van mijn woning, ik denk eerlijk gezegd niet dat ik me beter ga voelen door me nog meer in de schulden te steken en hopen dat ik wel een plek vind waar ik me prettig voel.
6x verhuisd in 7 jaar tijd, 3e koophuis (dit keer alleen) en denk dat ik mijn eenzaamheid en depressie aan moet pakken in plaats van wederom wegvluchten. Ik kan dus ook moeilijk alleen zijn en moet de radio aanzetten in de ruimte waarin in ben om niet te verdrinken in gepieker en onrust.. Zet mijn been maar af in ruil voor een depressievrij leven!
En dit!quote:Op dinsdag 4 februari 2014 18:28 schreef Gray het volgende:
Herkenbaar, maar zou het niet toeschrijven aan depressie.
Dit voorbeeld is van een maandje of 2 geleden, omdat de keus maar tussen 2 dingen ging leek het mij een goed voorbeeld.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 18:22 schreef kuolema het volgende:
[..]
Als ik geen briefje maak ben ik in de winkel zo bang dat ik iets vergeet dat ik nerveus word en daardoor juist dingen vergeet. Maar het is je wel gelukt uiteindelijkBen je nog tevreden met je keus?
Ik ben nu boos omdat het eten koken mislukte. Hoeveel kan er misgaan tijdens het bakken van wat champignons, gehakt en groente (en daarna wat noodles erbij). Nou, ik kan je zeggen veel...heel veel...en het grootste gedeelte is nu voor de prullenbak.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 19:44 schreef Elvi het volgende:
Ik merk juist dat ik tijdens een depressieve periode ook geen keuzes kan maken. Dan loop ik ook maar rondjes in de supermarktTerwijl op betere dagen ik gewoon kan plannen en besluiten kan nemen als een normaal mens.
Dus ik denk dat sommige mensen sowieso al besluiteloos zijn, maar dat een depressie het ook kan verergeren(en dan weer boos op jezelf worden van 'jezis dit kan ik ook al niet! Ik ben nog te stom om boodschappen te doen!' waardoor het de keer daarop nog moeilijker wordt
)
Zou ik ook doodeng vinden, niks mis mee toch?quote:Op dinsdag 4 februari 2014 20:35 schreef minthy het volgende:
Vanochtend voor de laatste keer afgesproken met m'n psychiater, vanaf nu wordt de medicatie overgenomen door de huisarts. Een kleinigheidje misschien maar het voelt als een best belangrijke stap![]()
En komende vrijdag ga ik weer beginnen met werken. Ik weet nog steeds niet zo goed hoe ik daarover moet denken. Aan de ene kant heb ik er zin in (sterk afgekaderde taak zonder druk en verantwoordelijkheid), aan de andere kant vind ik het doodeng
Awquote:Op dinsdag 4 februari 2014 19:52 schreef kvd het volgende:
[..]
Dit voorbeeld is van een maandje of 2 geleden, omdat de keus maar tussen 2 dingen ging leek het mij een goed voorbeeld.
Het eten van nu is spontaan zonder briefje op de fiets bedacht en je raadt het al
[..]
Ik ben nu boos omdat het eten koken mislukte. Hoeveel kan er misgaan tijdens het bakken van wat champignons, gehakt en groente (en daarna wat noodles erbij). Nou, ik kan je zeggen veel...heel veel...en het grootste gedeelte is nu voor de prullenbak.
Van wie dan? s_e?quote:Op dinsdag 4 februari 2014 20:32 schreef magnetronkoffie het volgende:
Uhm...er is een post verdwenen? Was toch niks mis met die post?
Waarom is dat?quote:Op dinsdag 4 februari 2014 20:35 schreef minthy het volgende:
Vanochtend voor de laatste keer afgesproken met m'n psychiater, vanaf nu wordt de medicatie overgenomen door de huisarts. Een kleinigheidje misschien maar het voelt als een best belangrijke stap![]()
En komende vrijdag ga ik weer beginnen met werken. Ik weet nog steeds niet zo goed hoe ik daarover moet denken. Aan de ene kant heb ik er zin in (sterk afgekaderde taak zonder druk en verantwoordelijkheid), aan de andere kant vind ik het doodeng
Dit.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 19:44 schreef Elvi het volgende:
Ik merk juist dat ik tijdens een depressieve periode ook geen keuzes kan maken. Dan loop ik ook maar rondjes in de supermarktTerwijl op betere dagen ik gewoon kan plannen en besluiten kan nemen als een normaal mens.
Dus ik denk dat sommige mensen sowieso al besluiteloos zijn, maar dat een depressie het ook kan verergeren(en dan weer boos op jezelf worden van 'jezis dit kan ik ook al niet! Ik ben nog te stom om boodschappen te doen!' waardoor het de keer daarop nog moeilijker wordt
)
Ja, hij had een post geschreven over verveling en depressie en een paar minuten later keek ik weer in dit topic en de post was weg?quote:
Slechts een zienswijze, geen rocket science.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 17:53 schreef kuolema het volgende:
Waarom is er geen waarheid? Dan is alles wat jij denkt en beweert dus ook niet waar.
Verder geloof ik niet dat ik mijn negatieve gedachtes ben. Ik weet juist niet wat ik ben. Meer een soort leeg lichaam dat tussen twee soorten gedachtes staat en niet weet naar welke het moet luisteren. Of hoe die twee kanten op een goede manier te combineren
Daar hoop ik wel op, jaquote:Op dinsdag 4 februari 2014 20:47 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Zou ik ook doodeng vinden, niks mis mee toch?
Maar als het goed is, dan zakt dat enge (zodra je eenmaal weer aan de gang bent) heel snel weer af
Omdat zij alleen de medicatiebegeleiding deed en deze goed ingekickt zit. Wanneer de huisarts dit overneemt wordt het allemaal wat goedkoper. Plus dat de psychiater weer een nieuwe cliënt in kan plannen.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 22:11 schreef kuolema het volgende:
Waarom is dat?
Wat spannend dat je weer gaat werken. Is dat gelijk weer hele dagen of ga je het rustig opbouwen?
Ik post wel vaker meuk wat door het toilet verdwijntquote:Op dinsdag 4 februari 2014 22:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ja, hij had een post geschreven over verveling en depressie en een paar minuten later keek ik weer in dit topic en de post was weg?
Thanks en thanks!quote:Op dinsdag 4 februari 2014 23:26 schreef sitting_elfling het volgende:
Success Minthy btw! Ook nog congratz met dat andere.
Ik vond het wel interessant. Als ik het me goed herinner had je er ook een linkje bij.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 23:26 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik post wel vaker meuk wat door het toilet verdwijntGeen issue toch?
[ afbeelding ]
Het betrof wat geneuzel omtrent depressie en de link met verveling en vice versa als ik het me goed herinner. Ik blijf dat zelf ook een interessant topic vinden, daar ik genoeg mensen ken die enorm snel verveeld zijn en dat zijn vaak ook de mensen die minder goed tegen een tikje kunnen (begrafenis, examen niet halen, blauwtje, etc).quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:31 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik vond het wel interessant. Als ik het me goed herinner had je er ook een linkje bij.
Overigens mag het plaatje wat bij jouw post staat wat mij betreft -wel- door het toilet verdwijnen
Ik weet niet of het idd waar is dat mensen die snel verveeld zijn ook eerder depressief zijn. Oppervlakkig gezien zou het me echter niks verbazen als er idd -een- link met die 2 is. Hoe de vork in de steel zit, weet ik echter niet.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:39 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Het betrof wat geneuzel omtrent depressie en de link met verveling en vice versa als ik het me goed herinner. Ik blijf dat zelf ook een interessant topic vinden, daar ik genoeg mensen ken die enorm snel verveeld zijn en dat zijn vaak ook de mensen die minder goed tegen een tikje kunnen (begrafenis, examen niet halen, blauwtje, etc).
OT, ben tevreden met m'n eigen AD
Hmm ik ben dan weer iemand die het juist andersom ziet.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik weet niet of het idd waar is dat mensen die snel verveeld zijn ook eerder depressief zijn. Oppervlakkig gezien zou het me echter niks verbazen als er idd -een- link met die 2 is. Hoe de vork in de steel zit, weet ik echter niet.
Overigens, zeer mooi dat je tevreden bent met je huidige medicatie. Dat ben ik ook over m'n eigen medicatie, een verschil van dag en nacht
Ligt er aan wat jij als nuttig ziet. Voor mijzelf heeft fok! mij best veel gebracht dus ik zie het niet als iets dat nutteloos is.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:48 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Hmm ik ben dan weer iemand die het juist andersom ziet.
Doordat ik achter fok ga zitten i.p.v. dat ik mij ga zitten vervelen ben ik minder geneigd mijn tijd te vullen met constructievere dingen.
Het enige verschil bij mij is dat ik nu wel diep slaap. In slaap vallen is nog steeds een issue, doorslapen niet meer. Netto is dat wel een verschil van (letterlijk) dag en nacht.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik weet niet of het idd waar is dat mensen die snel verveeld zijn ook eerder depressief zijn. Oppervlakkig gezien zou het me echter niks verbazen als er idd -een- link met die 2 is. Hoe de vork in de steel zit, weet ik echter niet.
Overigens, zeer mooi dat je tevreden bent met je huidige medicatie. Dat ben ik ook over m'n eigen medicatie, een verschil van dag en nacht
Dat hangt er natuurlijk ook oprecht vanaf hoe je FOK! gebruikt.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:48 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Hmm ik ben dan weer iemand die het juist andersom ziet.
Doordat ik achter fok ga zitten i.p.v. dat ik mij ga zitten vervelen ben ik minder geneigd mijn tijd te vullen met constructievere dingen.
Nee ik zie Fok niet als nutteloos, ik zie het wel als een enorm stuk tijdverdrijf... En ik ben daar een beetje verslaafd aan wat ervoor zorgt dat ik niet andere dingen doe met mijn leven die allicht van meer toegevoegde waarde zouden kunnen zijn.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ligt er aan wat jij als nuttig ziet. Voor mijzelf heeft fok! mij best veel gebracht dus ik zie het niet als iets dat nutteloos is.
Overigens zou het best kunnen dat jij het ziet als nutteloos vanwege je depressie?
Tijdverdrijf hierquote:Op woensdag 5 februari 2014 00:51 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat hangt er natuurlijk ook oprecht vanaf hoe je FOK! gebruikt.
Een goede nachtrust is heel belangrijk, het is heel mooi dat je daarin nu wat meer rust (zowel letterlijk als figuurlijk) hebt kunnen vindenquote:Op woensdag 5 februari 2014 00:50 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Het enige verschil bij mij is dat ik nu wel diep slaap. In slaap vallen is nog steeds een issue, doorslapen niet meer. Netto is dat wel een verschil van (letterlijk) dag en nacht.
Dat is een beslissing die jijzelf moet nemen. Even een voorbeeldje: Als ik fok, dan zit ik ook op andere websites. Ik lees het nieuws, reageer op andere fora, luister muziek, chat of skype met iemand, google of youtube, ik switch de hele tijd heen en weer. Het is voor mij niet maar alleen fok wat er isquote:Op woensdag 5 februari 2014 00:51 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Nee ik zie Fok niet als nutteloos, ik zie het wel als een enorm stuk tijdverdrijf... En ik ben daar een beetje verslaafd aan wat ervoor zorgt dat ik niet andere dingen doe met mijn leven die allicht van meer toegevoegde waarde zouden kunnen zijn.
Het scheelt em bij mij dus in de mate waarin... Ik zou niet achter de pc moeten gewoon overdag en pas na 10 uur oid moeten fokken.
Nee klopt, geldt voor mij ook.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:54 schreef magnetronkoffie het volgende:
Dat is een beslissing die jijzelf moet nemen. Even een voorbeeldje: Als ik fok, dan zit ik ook op andere websites. Ik lees het nieuws, reageer op andere fora, luister muziek, chat of skype met iemand, google of youtube, ik switch de hele tijd heen en weer. Het is voor mij niet maar alleen fok wat er is
Porno is iets wat ik tegenwoordig vrijwel nooit meer kijk om de doodsimpele reden dat ik alles nu wel zo'n beetje gezien heb (behalve dan de really weird shitquote:Op woensdag 5 februari 2014 00:56 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Nee klopt, geldt voor mij ook.
Porno, ook zoiets... Kan mijn aandacht uren naar uitgaan maar tis pure tijdverdrijf, mijn leven wordt er niet mooier van, ik maak niks mee, de enige toegevoegde waarde is dat ik een stukje genot ervaar voor extreem korte duur. (zolang je ermee bezig bent dus)
Waarom doe je die dingen dan niet?quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:56 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
I.p.v. dat je bezig bent met je lijf, vrouwen versierd, whatever.....
M'n zusje had er last van. Is ze geloof ik min of meer vanaf gekomenquote:Op woensdag 5 februari 2014 00:57 schreef FL_Freak het volgende:
Heeft iemand hier ervaring met faalangst ?
Hoe is zij er vanaf gekomen?quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
M'n zusje had er last van. Is ze geloof ik min of meer vanaf gekomen
Omdat je aandacht dan volledig gaat naar je tijdverdrijf.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:57 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waarom doe je die dingen dan niet?
Misschien iets om uit te proberen; melatonine. Je kan het via huisarts/apotheek krijgen maar ook bij de drogist. Dat spul van Valdispert helpt mij weinig maar dit maakt me iig erg moe!quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:50 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Het enige verschil bij mij is dat ik nu wel diep slaap. In slaap vallen is nog steeds een issue, doorslapen niet meer. Netto is dat wel een verschil van (letterlijk) dag en nacht.
Ik geloof met professionele hulp. Wat precies weet ik niet, ze vertelde me pas jaren daarna dat ze er last van had gehad (ik spreek m'n zusje vrij zelden)quote:
Het is wel goed dat je ermee bezig bent. Jammer dat er niets is bij zat dat je leuk lijkt. Maar er moet toch wel iets te vinden zijn dat aansluit bij je interesses?quote:Op dinsdag 4 februari 2014 22:50 schreef Miniem het volgende:
vanavond een paar opleidingen bij een open avond bezocht. Helaas niks voor mij. Heb er een hard hoofd in dat ik nog wat vind wat me past. die onzekerheid over school/werk altijd
Ik kan me voorstellen dat dat laatste moeilijk is, dat herken ik wel.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 23:24 schreef minthy het volgende:
[..]
Daar hoop ik wel op, ja![]()
Het gekke is dat ik wekelijks op m'n werk te vinden ben voor een uurtje koffie drinken maar dat ik nu het gevoel heb dat het weer echt gaat beginnen. Met het (daarbij horende?) gejaagde gevoel. Ergens verwachtte ik dit wel maar had de ijdele hoop dat het uit zou blijven
[..]
Omdat zij alleen de medicatiebegeleiding deed en deze goed ingekickt zit. Wanneer de huisarts dit overneemt wordt het allemaal wat goedkoper. Plus dat de psychiater weer een nieuwe cliënt in kan plannen.
Ergens vind ik het waanzinnig eng om weer te beginnen omdat ik m'n eigen patronen nog niet zo goed herken. De valkuilen kan ik aardig opdreunen maar de route naar zo'n valkuil nog niet. Dat maakt het wat onzeker.
Afgelopen weekend heb ik familie helpen verhuizen. Voor mijn gevoel ging dat erg lekker (want flink bezig en goed afgeleid) maar ik was na een uur al stuk. Toch doorgegaan, een vriend van me vertelde dat hij zich rot was geschrokken van m'n gejaagdheid. Het oude gedrag zit er dus blijkbaar nog.
Voor de komende 6 weken werk ik twee aaneengesloten uren per week, de bedrijfsarts was daarin erg strikt. Er zit geen druk achter de taken die ik heb maar de grootste uitdaging wordt het loslaten van zowel de werkzaamheden als de rest van het team. Deze regeltante moet leren dat ze niet alles alleen moet gaan opknappen
Ervaringsdeskundige meldt zich.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:57 schreef FL_Freak het volgende:
Heeft iemand hier ervaring met faalangst ?
Ja, bij vlagen extreem. Nu is het wat minder, dat wijt ik aan het slikken van antidepressiva.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:57 schreef FL_Freak het volgende:
Heeft iemand hier ervaring met faalangst ?
Maar het is toch goed als je aandacht volledig gaat naar sporten en vrouwen versieren???quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:58 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Omdat je aandacht dan volledig gaat naar je tijdverdrijf.
Ja ik heb er best wel last van. Heb nu al wat hulp natuurlijk, maar het zit allemaal nog zo in de beginfase.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:59 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik geloof met professionele hulp. Wat precies weet ik niet, ze vertelde me pas jaren daarna dat ze er last van had gehad (ik spreek m'n zusje vrij zelden)
Ik heb ook een paar keer melatonine gebruikt in een poging vroeger in slaap te vallen (ik ben een echte nachtbraker)...was niet echt een succes. Btw, ik merkte dat melatonine bij mij maar heel kort werkt, de piek is zo weer voorbij.quote:Op woensdag 5 februari 2014 00:59 schreef minthy het volgende:
[..]
Misschien iets om uit te proberen; melatonine. Je kan het via huisarts/apotheek krijgen maar ook bij de drogist. Dat spul van Valdispert helpt mij weinig maar dit maakt me iig erg moe!
Tijdverdrijf zie ik als een bezigheid die je niet uitoefend om iets te maken van je leven maar meer om dus puur tijd te doden.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:01 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Maar het is toch goed als je aandacht volledig gaat naar sporten en vrouwen versieren???
Je hoeft toch niet altijd bezig te zijn met iets nuttigs of met je toekomst? Waarom kun je niet gewoon iets leuks doen met enkel plezier als doel? Daar is niets mis mee.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:02 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Tijdverdrijf zie ik als een bezigheid die je niet uitoefend om iets te maken van je leven maar meer om dus puur tijd te doden.
Bezig zijn met je lijf vind ik iets wat heel goed is voor je leven... Achter je TV hangen heeft weinig toegevoegde waarde (voor mij)
Op welke gebieden heb je er last van? Werk, sociaal, studie?quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:01 schreef FL_Freak het volgende:
[..]
Ja ik heb er best wel last van. Heb nu al wat hulp natuurlijk, maar het zit allemaal nog zo in de beginfase.
Daar is helemaal niets mis mee inderdaad.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:04 schreef kuolema het volgende:
Je hoeft toch niet altijd bezig te zijn met iets nuttigs of met je toekomst? Waarom kun je niet gewoon iets leuks doen met enkel plezier als doel? Daar is niets mis mee.
quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:04 schreef kuolema het volgende:
[..]
Je hoeft toch niet altijd bezig te zijn met iets nuttigs of met je toekomst? Waarom kun je niet gewoon iets leuks doen met enkel plezier als doel? Daar is niets mis mee.
Wat zou jij een goede grens vinden voor nutteloos tijdverdrijf? Hoeveel uur per dag/hoeveel dagen achter elkaar niets nuttigs doen?quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:05 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Daar is helemaal niets mis mee inderdaad.
Punt is dat het bij mij een extremer verhaal is en dat ik serieus mijn leven laat schieten omdat ik bezig ben met die tijdverdrijvende dingen.
Hell ik eet er zelfs slechter door, mijn aandacht is dan zo gericht op die tijdverdrijf dat ik geen honger voel / de honger minder belangrijk vind dan de tijdverdrijf.
So what? Het enige vergelijkingsmateriaal wat je hebt is jezelf. Schijt aan hebben toch? Alles wat je in dit leven zou willen ondernemen is puur een uitstel van executie. En of je dat nu 50 jaar weg pist door level 2389423 op WOW te halen, of 34212 fake vrienden of FB te hebben of 1 of andere ziekte te genezen maakt allemaal geen reet uit wanneer je er niet meer bent is toch niet meer van belang.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:05 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Daar is helemaal niets mis mee inderdaad.
Punt is dat het bij mij een extremer verhaal is en dat ik serieus mijn leven laat schieten omdat ik bezig ben met die tijdverdrijvende dingen.
Hell ik eet er zelfs slechter door, mijn aandacht is dan zo gericht op die tijdverdrijf dat ik geen honger voel / de honger minder belangrijk vind dan de tijdverdrijf.
Wat wil je hiermee zeggen?quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:09 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
So what? Het enige vergelijkingsmateriaal wat je hebt is jezelf. Schijt aan hebben toch? Alles wat je in dit leven zou willen ondernemen is puur een uitstel van executie. En of je dat nu 50 jaar weg pist door level 2389423 op WOW te halen, of 34212 fake vrienden of FB te hebben of 1 of andere ziekte te genezen maakt allemaal geen reet uit wanneer je er niet meer bent is toch niet meer van belang.
Een goede grens? Dat nutteloos tijdverdrijf op een 2e plek komt te staan, als ik honger heb, of als vrienden mij vragen iets te doen dan moet dat voorrang hebben.. Ik moet er niet geobsedeerd in meegaan, vooral porno kan mijn aandacht ook enorm opeisen, ben daar dan ook gewoon verslaafd aan.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:08 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat zou jij een goede grens vinden voor nutteloos tijdverdrijf? Hoeveel uur per dag/hoeveel dagen achter elkaar niets nuttigs doen?
Dat hij zijn leven niet laat schieten en dat hij dat imho anders in zou kunnen zien.quote:
Depressieveling.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:09 schreef sitting_elfling het volgende:
So what? Het enige vergelijkingsmateriaal wat je hebt is jezelf. Schijt aan hebben toch? Alles wat je in dit leven zou willen ondernemen is puur een uitstel van executie. En of je dat nu 50 jaar weg pist door level 2389423 op WOW te halen, of 34212 fake vrienden of FB te hebben of 1 of andere ziekte te genezen maakt allemaal geen reet uit wanneer je er niet meer bent is toch niet meer van belang.
Als een vriend je zou uitnodigen en je wil niet en je gaat toch lijkt me dat erger dan dat je niet gaat om dat je daar geen trek in zou hebben. Zo'n vriend moet dat toch door hebben.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:12 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Een goede grens? Dat nutteloos tijdverdrijf op een 2e plek komt te staan, als ik honger heb, of als vrienden mij vragen iets te doen dan moet dat voorrang hebben.. Ik moet er niet geobsedeerd in meegaan, vooral porno kan mijn aandacht ook enorm opeisen, ben daar dan ook gewoon verslaafd aan.
Ik geef mijn leven waarde, en daar geniet ik van. En dat vergelijk ik niet met een ander.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:13 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Depressieveling.
Nee serieus.
Als jij de route tot je einde geen waarde kunt geven dan krijgt je leven nooit waarde en zul je altijd depressief blijven.
Werk en studie ( op het moment geen studie wel simpel werk).quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:05 schreef kuolema het volgende:
[..]
Op welke gebieden heb je er last van? Werk, sociaal, studie?
Punt is niet dat je niet wilt, punt is dat je geobsedeerd bent met je verslaving.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:14 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Als een vriend je zou uitnodigen en je wil niet en je gaat toch lijkt me dat erger dan dat je niet gaat om dat je daar geen trek in zou hebben. Zo'n vriend moet dat toch door hebben.
Besides, je moet niets.
Moah, ben ik het niet helemaal met je eens. Misschien zijn er onderhuids wat zelfverdedigings mechanismes die actief zijn. Als ik het op mezelf trek heb ik dingen gedaan waar ik niet het gelukkigste van werd, maar in hindsight met de knowledge van nu had ik dat anders gedaan en de rest was puur vrees vor het onbekende.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:15 schreef kingtoppie het volgende:
De mens doet soms bewust dingen waar hij niet het gelukkigste van wordt.
Mensen die verslaafd zijn aan roken en niet meer willen roken die leggen zich er maar bij neer omdat de behoefte zo gigantisch wordt, dat terwijl ze die behoefte eigenlijk niet willen hebben.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:19 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Moah, ben ik het niet helemaal met je eens. Misschien zijn er onderhuids wat zelfverdedigings mechanismes die actief zijn. Als ik het op mezelf trek heb ik dingen gedaan waar ik niet het gelukkigste van werd, maar in hindsight met de knowledge van nu had ik dat anders gedaan en de rest was puur vrees vor het onbekende.
Ik denk dat dat ook gewoon per persoon zou verschillen. Ik raak nergens verslaafd aan, want heb daarin een sterke discipline. Dus ik weet helaas niet hoe dit 'voelt'. Ik ken genoeg mensen die gestopt zijn met roken (cold turkey) en nooit meer een sigaret gepakt hebben en mensen die al >100 keer proberen te stoppen en het lukt nog steeds niet. De enige verslaving waar ik dan misschien toch moeite mee zou hebben is mijn werk. Maar dat is geen verslaving, dat is gewoon werkquote:Op woensdag 5 februari 2014 01:21 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Mensen die verslaafd zijn aan roken en niet meer willen roken die leggen zich er maar bij neer omdat de behoefte zo gigantisch wordt, dat terwijl ze die behoefte eigenlijk niet willen hebben.
... Sterke discipline...quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:26 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik denk dat dat ook gewoon per persoon zou verschillen. Ik raak nergens verslaafd aan, want heb daarin een sterke discipline. Dus ik weet helaas niet hoe dit 'voelt'. Ik ken genoeg mensen die gestopt zijn met roken (cold turkey) en nooit meer een sigaret gepakt hebben en mensen die al >100 keer proberen te stoppen en het lukt nog steeds niet. De enige verslaving waar ik dan misschien toch moeite mee zou hebben is mijn werk. Maar dat is geen verslaving, dat is gewoon werk
Sowieso is porno niet echt, je hebt er nauwelijks wat aan.quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:28 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
... Sterke discipline...
Ik kijk dagelijks porno vanaf mijn 13e, het moment dat ik ging bedenken dat dit niet heel erg gezond zou zijn kwam pas op mijn 19e oid... Toen bedacht ik mij dat geiligheid opzicht ook gewoon een goede functie zou kunnen hebben in het echte leven om wat ''echts'' te creeren met vrouwen.
En sterke discipline? Als je depressief bent is het volgens mij juist heel makkelijk om te zeggen dat iets het toch niet waard is...
Als je die dingen zou willen, waarom doe je het dan niet?quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:12 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Een goede grens? Dat nutteloos tijdverdrijf op een 2e plek komt te staan, als ik honger heb, of als vrienden mij vragen iets te doen dan moet dat voorrang hebben.. Ik moet er niet geobsedeerd in meegaan, vooral porno kan mijn aandacht ook enorm opeisen, ben daar dan ook gewoon verslaafd aan.
Kijk als je niks in je leven hebt wat je anders zou kunnen doen...
Maar ik zou naar de sportschool kunnen wat ik door tijdverdrijf allicht achterwege laat.
Ik zou een gitaar kunnen kopen en proberen gitaar te leren spelen wat ik door tijdverdrijf achterwege laat.
Wil je er meer over kwijt? Wat voor hulp krijg je?quote:Op woensdag 5 februari 2014 01:15 schreef FL_Freak het volgende:
[..]
Werk en studie ( op het moment geen studie wel simpel werk).
Mijn leven staat al een jaar stil omdat ik geen werk heb (en niet heb gezocht tijdens mn depressie maar ik krijg geen uitkering of bijstand dus ik teer niet op belastingcentenquote:Op woensdag 5 februari 2014 14:33 schreef maedy het volgende:
Serieuze vraag voor jullie..
Ik wil dolgraag weer aan het werk, maar mijn werkgever zoekt nu zo'n 4 weken naar een geschikte werkplek om weer te reïntegreren. Ik verveel me gigantisch, maar ben tegelijk ook zo passief als een baksteen door mijn klachten.
Ik sta op, probeer gevarieerd en gezond te eten en duik dan weer de lange dag in. Behalve een rondje wandelen of hardlopen en een boodschap doen, zit ik verder op i'net of achter de tv.
Ik ben het inmiddels spuugzat, maar kan echt van gekkigheid niet bedenken wat ik moet gaan doen.
Vrienden zijn uiteraard gewoon aan het werk en ik loop dagelijks wat als een kip zonder kop in de rondte in de hoop dat de depressie op gaat klaren. Hoe zien jullie dagen/weken eruit tijdens een depressieve periode waarbij je 'normale' leven even stilstaat?
Dit onderstreep ik sowieso! Heb zelf veel vrijwilligerswerk gedaan en het heeft mij een leuk netwerkje opgeleverd met veel goeie herinneringenquote:Op woensdag 5 februari 2014 14:41 schreef Elvi het volgende:
[..]
Vrijwilligerswerk doen is ook een tip, sporten of hardlopen, een cursus doen (misschien kan je werkgever die betalen zolang hij nog zoekende is?).
En het is jezelf echt dwingen om iets te doen.. Maar ik denk dat vrijwilligerswerk wel een goeie oplossing is. Je hebt dan een doel, het is niet al te veeleisend, je komt buiten en je krijgt contact met nieuwe mensen
Dit inderdaad. Of bijvoorbeeld klussen in je huis of bij een ander. Een muurtje verven of behangen ofzo. Of grote opruim- of schoonmaakklusssen. Boodschappen doen voor mensen die ziek of oud zijn...quote:Op woensdag 5 februari 2014 14:41 schreef Elvi het volgende:
[..]
Mijn leven staat al een jaar stil omdat ik geen werk heb (en niet heb gezocht tijdens mn depressie maar ik krijg geen uitkering of bijstand dus ik teer niet op belastingcentenDat wil ik er altijd even bijzeggen
).
Maar ik vind het dus ook lastig om mn dagen in te delen, meestal bracht ik ze online door maar daar wordt je ook niet vrolijk van
Wat helpt is om bij vrienden te vragen wanneer ze n vrije dag hebben en kunnen afspreken en die alvast in te plannen. Dan heb je die maar![]()
Vrijwilligerswerk doen is ook een tip, sporten of hardlopen, een cursus doen (misschien kan je werkgever die betalen zolang hij nog zoekende is?).
En het is jezelf echt dwingen om iets te doen.. Maar ik denk dat vrijwilligerswerk wel een goeie oplossing is. Je hebt dan een doel, het is niet al te veeleisend, je komt buiten en je krijgt contact met nieuwe mensen
Beleggen. Print een jaarverslag uit en zoek of een bedrijf 'gezond is'. Stop er geld in wat je kan missen en laat het groeien. Die markt is zondag avond tot vrijdag avond open wat effectief alleen voor mij de zaterdag laat overhouden qua 'rust'.quote:Op woensdag 5 februari 2014 14:33 schreef maedy het volgende:
Vrienden zijn uiteraard gewoon aan het werk en ik loop dagelijks wat als een kip zonder kop in de rondte in de hoop dat de depressie op gaat klaren. Hoe zien jullie dagen/weken eruit tijdens een depressieve periode waarbij je 'normale' leven even stilstaat?
Waarom die 'quote:Op woensdag 5 februari 2014 15:45 schreef Elvi het volgende:
Of neem een krantenwijk. Daar heb ik me ook voor opgegeven![]()
Wel op je 30ste met een bachelordiplomaquote:Op woensdag 5 februari 2014 16:57 schreef Gewas het volgende:
Waarom die '' smilies? Niks mis met een krantenwijk.
Je bent bezig, which is cool.quote:Op woensdag 5 februari 2014 16:58 schreef Elvi het volgende:
[..]
Wel op je 30ste met een bachelordiploma
Krantenwijk is bazenwerk hoor? Ik heb het met enorm veel plezier 2 jaar lang gedaan 6 dagen in de week!quote:Op woensdag 5 februari 2014 16:58 schreef Elvi het volgende:
[..]
Wel op je 30ste met een bachelordiploma
Ik ook!quote:Op woensdag 5 februari 2014 17:31 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Krantenwijk is bazenwerk hoor? Ik heb het met enorm veel plezier 2 jaar lang gedaan 6 dagen in de week!
Ja, of vrijdagavond stappen, het zo laat maken dat je om 5.00 direct door kon naar het bejaardencentrum waar alle kranten waren. Alles bezorgen en dan pittenquote:Op woensdag 5 februari 2014 18:27 schreef Gray het volgende:
[..]
Ik ook!
De zaterdagen was ik alleen nooit zo'n fan van though. Boekwerken bezorg je dan.
Ik deed toen alleen computerspelletjes, die ik kocht van m'n krantengeld.quote:Op woensdag 5 februari 2014 18:36 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ja, of vrijdagavond stappen, het zo laat maken dat je om 5.00 direct door kon naar het bejaardencentrum waar alle kranten waren. Alles bezorgen en dan pitten
Ik heb wel eens bij vrienden gelogeerd waar destijds alle zoons aan de krantenloop waren. Gingen we om 05.00 met z'n 4en door het dorp om alles te bezorgenquote:Op woensdag 5 februari 2014 18:38 schreef Gray het volgende:
[..]
Ik deed toen alleen computerspelletjes, die ik kocht van m'n krantengeld.![]()
Stappen deed ik toen ik bij de poelier en kaasboer werkte, waar ik wel vaak nachten doorhaalde. Uitkateren met zelfgemaakte grillkip: heaven.
Dit dus! Ik bewonder het dat je je niet te goed voelt om dat werk te doenquote:
Omdat ik bezig ben met tijdverdrijf, zoals ik eerder probeerde duidelijk te maken.quote:Op woensdag 5 februari 2014 02:15 schreef kuolema het volgende:
[..]
Als je die dingen zou willen, waarom doe je het dan niet?
Je mag best slaan met een honkbalknuppel hoor.quote:Op woensdag 5 februari 2014 17:31 schreef Gewas het volgende:
Ik reed vanmiddag naar de drankzaak (alweer) rij ik door een smalle straat, is er zo'n idioot die z'n autodeur opengooit zonder te kijken. Kon hem nog net ontwijken, dus ik gestopt een naar die vent zitten schreeuwen, kijkt hij gewoon de andere kant op alsof ik er helemaal niet sta.
Hoe dit soort zwakzinnigen hun rijbewijs hebben gehaald is me een raadsel.
Dank jequote:Op woensdag 5 februari 2014 19:45 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Dit dus! Ik bewonder het dat je je niet te goed voelt om dat werk te doen
Maar dat tijdverdrijf vond je toch saai en tijdsverkwisting? Waarom doe je dan niet iets wat wel nuttig is?quote:Op woensdag 5 februari 2014 21:09 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Omdat ik bezig ben met tijdverdrijf, zoals ik eerder probeerde duidelijk te maken.
Noo, kvind het echt niet saai, tis verslavend juist.quote:Op woensdag 5 februari 2014 21:30 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Maar dat tijdverdrijf vond je toch saai en tijdsverkwisting? Waarom doe je dan niet iets wat wel nuttig is?
Je bent dus gewoon verslaafd? Moet je daar dan niet eens wat aan gaan doen of desnoods hulp voor gaan vragen?quote:Op woensdag 5 februari 2014 21:32 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Noo, kvind het echt niet saai, tis verslavend juist.
Makkelijk genot.
Mweh semi verslaafd.quote:Op woensdag 5 februari 2014 21:42 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je bent dus gewoon verslaafd? Moet je daar dan niet eens wat aan gaan doen of desnoods hulp voor gaan vragen?
eigenlijk off topic, maar ik zit me zo af te vragen of je terwijl je aan het FOK!en bent, ook nog een pornofilmpje open hebt staanquote:Op woensdag 5 februari 2014 21:51 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Mweh semi verslaafd.
Als je aandacht ergens door getrokken wordt ben je gewoon erg snel tevreden terwijl er meer uit te halen valt.
Goede vraag.quote:Op woensdag 5 februari 2014 21:53 schreef seasushi het volgende:
[..]
eigenlijk off topic, maar ik zit me zo af te vragen of je terwijl je aan het FOK!en bent, ook nog een pornofilmpje open hebt staan
haha je zei getrokkenquote:Op woensdag 5 februari 2014 21:51 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Mweh semi verslaafd.
Als je aandacht ergens door getrokken wordt ben je gewoon erg snel tevreden terwijl er meer uit te halen valt.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |