R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Is dat niet een enorme gok?quote:
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Zo'n 130.000 werknemers wereldwijdquote:
Actieve personeelsvereniging... ach zal er vast wel 1 of 2 tussen zitten.
En zo niet, dan ben ik niet verder van huis dan dat ik nu ben.
Wow dat zijn een hoop vragen.quote:Op maandag 27 januari 2014 13:36 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hoe vond je het om dit op te schrijven?
Hoe gaat het nu met sociale contacten/vrienden? En contact met je ouders? En wat zou je graag willen?
Je vluchtgedrag was eerst gamen en nu alcohol drinken. Waar vlucht je voor? Is het voor de eenzaamheid? Voor het denken? Voor het bewust zijn van jezelf?
Pubers en kinderen zijn enorm beïnvloedbaar. Je had behoefte aan contact en acceptatie en dat vond je bij de 'verkeerde' mensen. Zijn de dingen die je toen hebt gedaan (waardoor je bij de politie terecht kwam) ook iets waardoor jij je waardeloos voelt? Heb je er spijt van? Zo ja, waarom? Of is het meer de frustratie van het niet bereiken van wat je eigenlijk had gewild?
Wat vond je toen van de mensen waar je mee om ging en wat vind je nu van ze?
Sorry voor zoveel vragen maar ik kan nog geen goed beeld vormen aan de hand van je verhaal.
Hoe ik het om dit te schrijven?
Moeilijk heb hetzelfde al eens geschreven voor mijn psycholoog. Toen heb ik ronduit 3 uur jankend op me kamer gezeten. Niet dat de tranen nu niet in me ogen staan hoor daar niet van.
Sociale contacten:
Moeizaam heb wel contact met 2 mensen. Waarvan 1 echt wel vaste basis. Maar nieuwe contacten leggen is heeel moeilijk. Vooral ook omdat ik de eerste keer contact dan vaak wel als erg prettig ervaar en vervolgens te claimerig/opdringerig overkom. Wat niet mijn bedoeling is maar zo ervaren mensen dat. Ouders spreek ik ieder weekend (woon op mezelf in utrecht inmiddels). Graag zou ik gewoon wat meer en leuk contact willen hebben met wat meer mensen behalve de 2 waar ik al contact mee heb. Wat afwisseling is wel prettig.
Waar ik voor vlucht?
Nou door alles kan en durf ik mezelf niet te waarderen zeg maar. Zit veel alleen en kan echt niet met mezelf door 1 deur. Heb eigenlijks best wel een pest hekel aan mezelf. Dat kan ik wel tijdelijk redelijk weg werken door mezelf te bewijzen dat ik het wel kan. Maar als bijvoorbeeld school helemaal mis loopt heb ik direct het beeld weer voor me dat het wel klopt. Waardoor ik direct terug val. Kmoet steeds aan mezelf bewijzen dat ik het wel kan zeg maar. Vlucht wel erg voor het ervaren van de emoties ook vooral. Kan er echt totaal niet mee overweg. Vind emoties ook maar nare ondingen die alleen maar ellende veroorzaken.
Gedoe politie:
Spijt van? Ja zoveel als de haren op me hoofd. Omdat ik achteraf pas besef hoe ontzettend stom het eigenlijks was dat ik me zover liet meeslepen. Maar heb er wel van geleerd. Alleen uiteindelijk de jongens die ik zag als vrienden lieten me op het politie bureau barsten. En dat is eigenlijks waar de knop geheel is omgegaan naar: "ik ben een waardeloze zak die echt nergens goed voor is". Ben die gedachte eigenlijks nooit kwijt geraakt. Iedere ochtend tijdens het tandjes poetsen kijk ik in de spiegel en zie ik nog steeds een waardeloos figuur staan. En dat is het moeilijkste.
Pfff... hoe kunnen mensen hier dit soort dingen zo open posten.. dit is hartstikke moeilijk man..
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Knap dat je dit toch aan durftquote:
[..]
Wow dat zijn een hoop vragen.
Hoe ik het om dit te schrijven?
Moeilijk heb hetzelfde al eens geschreven voor mijn psycholoog. Toen heb ik ronduit 3 uur jankend op me kamer gezeten. Niet dat de tranen nu niet in me ogen staan hoor daar niet van.
Sociale contacten:
Moeizaam heb wel contact met 2 mensen. Waarvan 1 echt wel vaste basis. Maar nieuwe contacten leggen is heeel moeilijk. Vooral ook omdat ik de eerste keer contact dan vaak wel als erg prettig ervaar en vervolgens te claimerig/opdringerig overkom. Wat niet mijn bedoeling is maar zo ervaren mensen dat. Ouders spreek ik ieder weekend (woon op mezelf in utrecht inmiddels). Graag zou ik gewoon wat meer en leuk contact willen hebben met wat meer mensen behalve de 2 waar ik al contact mee heb. Wat afwisseling is wel prettig.
Waar ik voor vlucht?
Nou door alles kan en durf ik mezelf niet te waarderen zeg maar. Zit veel alleen en kan echt niet met mezelf door 1 deur. Heb eigenlijks best wel een pest hekel aan mezelf. Dat kan ik wel tijdelijk redelijk weg werken door mezelf te bewijzen dat ik het wel kan. Maar als bijvoorbeeld school helemaal mis loopt heb ik direct het beeld weer voor me dat het wel klopt. Waardoor ik direct terug val. Kmoet steeds aan mezelf bewijzen dat ik het wel kan zeg maar. Vlucht wel erg voor het ervaren van de emoties ook vooral. Kan er echt totaal niet mee overweg. Vind emoties ook maar nare ondingen die alleen maar ellende veroorzaken.
Gedoe politie:
Spijt van? Ja zoveel als de haren op me hoofd. Omdat ik achteraf pas besef hoe ontzettend stom het eigenlijks was dat ik me zover liet meeslepen. Maar heb er wel van geleerd. Alleen uiteindelijk de jongens die ik zag als vrienden lieten me op het politie bureau barsten. En dat is eigenlijks waar de knop geheel is omgegaan naar: "ik ben een waardeloze zak die echt nergens goed voor is". Ben die gedachte eigenlijks nooit kwijt geraakt. Iedere ochtend tijdens het tandjes poetsen kijk ik in de spiegel en zie ik nog steeds een waardeloos figuur staan. En dat is het moeilijkste.
Pfff... hoe kunnen mensen hier dit soort dingen zo open posten.. dit is hartstikke moeilijk man..
(zeker dat laatste is ook heel moeilijk)Ik kon vroeger niet praten over m';n gevoelens (duurde tot ik 27 was ongeveer) maar heb het in die tijd toch opgepikt omdat ik het zat was zo gesloten te zijn.
Ik stuur je anders straks nog wel even dm of ik reageer wat uitgebreider op je post jonge
@ Raggingbull
Het lijkt mij dat je jezelf een waardeloze zak vindt voor wat je hebt gedaan, maar bekijk het anders, bekijk wat je vanaf -nu- gaat doen
En even over mezelf: Als ik begon te vertellen (aan m'n toenmalige behandelaars), dan begonnen m'n handen en onderlip te tintelen en even later te trillen en ik kreeg het heel-erg-koud. Maar ik bleef gewoon doorzetten en ik bleef die gevoelens krijgen. Na een hele tijd (maanden, zoniet 1 of 2 jaar) werd dat tintelen enzo steeds minder, ik denk omdat ik begon te beseffen (en vertrouwen!!!!!) dat ik het -wel- aan hun kwijt kon. Maar daar heb ik bergen energie in moeten steken, maar het heeft me wel een ander mens gemaakt
Het is mijn verhaal, maar misschien kan je er wat mee en als je verder nog vragen hebt dan weet je me wel te vinden
Het lijkt mij dat je jezelf een waardeloze zak vindt voor wat je hebt gedaan, maar bekijk het anders, bekijk wat je vanaf -nu- gaat doen
En even over mezelf: Als ik begon te vertellen (aan m'n toenmalige behandelaars), dan begonnen m'n handen en onderlip te tintelen en even later te trillen en ik kreeg het heel-erg-koud. Maar ik bleef gewoon doorzetten en ik bleef die gevoelens krijgen. Na een hele tijd (maanden, zoniet 1 of 2 jaar) werd dat tintelen enzo steeds minder, ik denk omdat ik begon te beseffen (en vertrouwen!!!!!) dat ik het -wel- aan hun kwijt kon. Maar daar heb ik bergen energie in moeten steken, maar het heeft me wel een ander mens gemaakt
Het is mijn verhaal, maar misschien kan je er wat mee en als je verder nog vragen hebt dan weet je me wel te vinden
Geen idee is mogelijk. Ben lang heel lang geestelijk de grond in gestampt. Ik scheen lelijk te zijn, homo, achterlijk, kut jong en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. En het ergste is dat na grofweg een jaar of 6 ik het ben gaan geloven. I dunno ergens heel erg diep van binnen weet ik dat het niet zo is. Maar ik durf en wil het niet te geloven. En dat vind ik gewoon het ergste. Ik durf er gewoon stomweg niet in te geloven dat ik goed ben zoals ik ben.`En dat besef doet gewoon elke dag zoveel pijn. Dat is zon grote last voor mij. Dat ik er voor blijf vluchten. En het klinkt zo stom in mijn eigen oren. Heb zelf echt een instelling van mensen moeten me nemen zoals ik ben. Maar ik durf mezelf niet eens te nemen zoals ik ben en die last kan ik niet dragen. En merk de laatste tijd dat ik daar echt aan kapot ga. Ik kan er niet van vluchten. En wat ik ook doe wat ik ook probeer dat besef maakt me gewoon doodsbang van binnen.quote:
@ Raggingbull
Het lijkt mij dat je jezelf een waardeloze zak vindt voor wat je hebt gedaan, maar bekijk het anders, bekijk wat je vanaf -nu- gaat doen
En even over mezelf: Als ik begon te vertellen (aan m'n toenmalige behandelaars), dan begonnen m'n handen en onderlip te tintelen en even later te trillen en ik kreeg het heel-erg-koud. Maar ik bleef gewoon doorzetten en ik bleef die gevoelens krijgen. Na een hele tijd (maanden, zoniet 1 of 2 jaar) werd dat tintelen enzo steeds minder, ik denk omdat ik begon te beseffen (en vertrouwen!!!!!) dat ik het -wel- aan hun kwijt kon. Maar daar heb ik bergen energie in moeten steken, maar het heeft me wel een ander mens gemaakt
Het is mijn verhaal, maar misschien kan je er wat mee en als je verder nog vragen hebt dan weet je me wel te vinden
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Daar heb ik dus mijn behandelaars voor gebruikt. Wel heel vervelend voor je en ook voor de mensen met wie je omgaat omdat je op deze manier (bewust of onbewust) veel bevestiging gaat zoeken, waarvan we allebei weten dat dat nogal onaantrekkelijk is, ook al weet ik best dat je het dan niet zo bedoelt.quote:
[..]
Geen idee is mogelijk. Ben lang heel lang geestelijk de grond in gestampt. Ik scheen lelijk te zijn, homo, achterlijk, kut jong en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. En het ergste is dat na grofweg een jaar of 6 ik het ben gaan geloven. I dunno ergens heel erg diep van binnen weet ik dat het niet zo is. Maar ik durf en wil het niet te geloven. En dat vind ik gewoon het ergste. Ik durf er gewoon stomweg niet in te geloven dat ik goed ben zoals ik ben.`En dat besef doet gewoon elke dag zoveel pijn. Dat is zon grote last voor mij. Dat ik er voor blijf vluchten. En het klinkt zo stom in mijn eigen oren. Heb zelf echt een instelling van mensen moeten me nemen zoals ik ben. Maar ik durf mezelf niet eens te nemen zoals ik ben en die last kan ik niet dragen. En merk de laatste tijd dat ik daar echt aan kapot ga. Ik kan er niet van vluchten. En wat ik ook doe wat ik ook probeer dat besef maakt me gewoon doodsbang van binnen.
Het is een lidteken maar het kan genezen.
Als jij openlijk begint te praten over je gevoelens, over wat er in jou omgaat, wanneer begin je dan fysieke dingen te krijgen? Wanneer begint zeg maar je lichaam te protesteren? Wat voor dingen vertel je dan?
Bij dingen als dit bijvoorbeeld. Ik begin extreem hard te trillen. Handen benen etc, als ik sta dan val ik regelmatig om omdat ik door het trillen niet kan blijven staan. Me hart gaat tekeer als een malle. Begin vreselijk te huilen ik stotter veel. En dat begint eigenlijks op het moment dat ik er aan denk het te vertellen al.quote:
[..]
Daar heb ik dus mijn behandelaars voor gebruikt. Wel heel vervelend voor je en ook voor de mensen met wie je omgaat omdat je op deze manier (bewust of onbewust) veel bevestiging gaat zoeken, waarvan we allebei weten dat dat nogal onaantrekkelijk is, ook al weet ik best dat je het dan niet zo bedoelt.
Het is een lidteken maar het kan genezen.
Als jij openlijk begint te praten over je gevoelens, over wat er in jou omgaat, wanneer begin je dan fysieke dingen te krijgen? Wanneer begint zeg maar je lichaam te protesteren? Wat voor dingen vertel je dan?
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Voor mij was het moment om te stoppen het moment dat ik merkte dat ik op het punt stond flauw te gaan vallen. Ik denk dat je dan wel ver genoeg gaat. Ik zou zeggen, ga lekker chillenquote:
[..]
Bij dingen als dit bijvoorbeeld. Ik begin extreem hard te trillen. Handen benen etc, als ik sta dan val ik regelmatig om omdat ik door het trillen niet kan blijven staan. Me hart gaat tekeer als een malle. Begin vreselijk te huilen ik stotter veel. En dat begint eigenlijks op het moment dat ik er aan denk het te vertellen al.
Morgen weer een dag
Edit: Maar het betekent wel dat er nog een flinke knoop zit. Werk aan de winkel
I know. Maar de eerste stappen zijn alweer gezet. De erkentenis van het probleem. Maar nog een hele lange moeizame pijnlijke weg te gaan. Al moet ik voor mezelf nog zien of het goed komt. En zo niet dan ga ik er alles uithalen wat er in zit.quote:Op maandag 27 januari 2014 22:20 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Voor mij was het moment om te stoppen het moment dat ik merkte dat ik op het punt stond flauw te gaan vallen. Ik denk dat je dan wel ver genoeg gaat. Ik zou zeggen, ga lekker chillen
Morgen weer een dag
Edit: Maar het betekent wel dat er nog een flinke knoop zit. Werk aan de winkel
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Wil ff zeggen dat je niet de enige bent met dit soort dingen. Vorige week nog een potje zitten janken, kon ook niet praten en ze bleef een beetje vissen. Wat wel goed is, want het lucht soms ook enorm op dat praten, zeker met iemand die het begrijpt wat je dwarszit.quote:
[..]
Bij dingen als dit bijvoorbeeld. Ik begin extreem hard te trillen. Handen benen etc, als ik sta dan val ik regelmatig om omdat ik door het trillen niet kan blijven staan. Me hart gaat tekeer als een malle. Begin vreselijk te huilen ik stotter veel. En dat begint eigenlijks op het moment dat ik er aan denk het te vertellen al.
Wat je jezelf niet kwalijk moet nemen dat je er zoveel last van hebt. Je jeugd was niet goed en je hebt verkeerde dingen geleerd (dat je een sukkel bent enzo) Dat is niet zo, dat is aangeleerd! Jij kan ook een ander mens zijn, alleen moet je hulp hebben om dat weer te durven/kunnen. Maar dat heeft veel tijd nodig, elke dag een klein stapje vooruit en soms even terug. Ga eraan werken en vier de kleine succesjes (zoals het hier durven delen met ons)
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Zo, maar weer eens een kleine positieve update van mij:
Met mij gaat het vrij goed op het moment. Ik kom langzaamaan uit mijn diepe depressieve episode / fase (die bijna 3 maanden heeft geduurd en ik had nog nooit zo'n erge fase in mijn leven...) Ik denk dat de AD hier wel een rol speelt, maar dat maakt me op dit moment niet uit. Ik kan nu weer een beetje helderder nadenken, wil niet alleen maar in bed liggen en huilen. Ik kan weer lachen, ik kan weer op mensen in gaan. Dat is echt goed, omdat ik nu weer een beetje een perspectief zie en verder voor mij belangrijke thema's binnen de therapie kan gaan uitdiepen. Ook sport ik nu 1x in de week. Een bloedtest heeft uitgewezen dat ik een vitamine D en B12 tekort heb, dus ik neem nu ook nog een paar andere tabletten. Ik ben benieuwd wat de komende paar maanden allemaal bij mij gaat gebeuren. Ik heb er best wel zin in!
Met mij gaat het vrij goed op het moment. Ik kom langzaamaan uit mijn diepe depressieve episode / fase (die bijna 3 maanden heeft geduurd en ik had nog nooit zo'n erge fase in mijn leven...) Ik denk dat de AD hier wel een rol speelt, maar dat maakt me op dit moment niet uit. Ik kan nu weer een beetje helderder nadenken, wil niet alleen maar in bed liggen en huilen. Ik kan weer lachen, ik kan weer op mensen in gaan. Dat is echt goed, omdat ik nu weer een beetje een perspectief zie en verder voor mij belangrijke thema's binnen de therapie kan gaan uitdiepen. Ook sport ik nu 1x in de week
. Een bloedtest heeft uitgewezen dat ik een vitamine D en B12 tekort heb, dus ik neem nu ook nog een paar andere tabletten. Ik ben benieuwd wat de komende paar maanden allemaal bij mij gaat gebeuren. Ik heb er best wel zin in!
Ik had de mazzel dat ik (zeker in die tijd) altijd ging tot het niet meer verder ging maar ik (ondanks dat m'n lichaam zo hard protesteerde) gewoon stug keer op keer weer opnieuw begon te vertellen.quote:
[..]
I know. Maar de eerste stappen zijn alweer gezet. De erkentenis van het probleem. Maar nog een hele lange moeizame pijnlijke weg te gaan. Al moet ik voor mezelf nog zien of het goed komt. En zo niet dan ga ik er alles uithalen wat er in zit.
Eigenlijk was het voor mij niet eens dat het zoveel energie kost (denken kost voor mij nou eenmaal niet zoveel energie) maar meer dat het zoveel energie vrat (het zoog me leeg ipv dat ik het erin moest stoppen, als je begrijpt wat ik bedoel).
quote:Op maandag 27 januari 2014 22:28 schreef rainbowwarrior het volgende:
Zo, maar weer eens een kleine positieve update van mij:
Met mij gaat het vrij goed op het moment. Ik kom langzaamaan uit mijn diepe depressieve episode / fase (die bijna 3 maanden heeft geduurd en ik had nog nooit zo'n erge fase in mijn leven...) Ik denk dat de AD hier wel een rol speelt, maar dat maakt me op dit moment niet uit. Ik kan nu weer een beetje helderder nadenken, wil niet alleen maar in bed liggen en huilen. Ik kan weer lachen, ik kan weer op mensen in gaan. Dat is echt goed, omdat ik nu weer een beetje een perspectief zie en verder voor mij belangrijke thema's binnen de therapie kan gaan uitdiepen. Ook sport ik nu 1x in de week
Wees gereserveerd met dat optimisme he? Dan komen de eventuele teleurstellingen ook minder hard aan
Probeer echt door te gaan. Het wordt ooit echt weer beter. Kijk maar naar mijquote:
[..]
I know. Maar de eerste stappen zijn alweer gezet. De erkentenis van het probleem. Maar nog een hele lange moeizame pijnlijke weg te gaan. Al moet ik voor mezelf nog zien of het goed komt. En zo niet dan ga ik er alles uithalen wat er in zit.
. De weg is moeilijk en pijnlijk, maar beloop hem en probeer lief voor je zelf te zijn. Het is het echt waard!
Dat is een goed punt. Ik doe op dit moment ook heel rustig aan. Ik neem veel tijd voor mezelf en probeer geduldig te zijn. Ik ben nogal ongeduldig en dat zorgt er vaak voor dat ik weer teleurgesteld raak (vooral in mezelf). En ik ben natuurlijk ook nog erg onzeker en ook bang voor een terugval. Maar aan de andere kant voel ik me ook vrij zeker op dit moment door de therapie, mijn therapiegroep en de andere mensen die ik om me heen heb.quote:
[..]
Wees gereserveerd met dat optimisme he? Dan komen de eventuele teleurstellingen ook minder hard aan
Ja, heel belangrijk, leren lief voor jezelf te zijn (voor mij ook best een probleemquote:
[..]
Probeer echt door te gaan. Het wordt ooit echt weer beter. Kijk maar naar mij
)
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Bij mij duurde het trouwens een jaar voordat ik de angst voor een terugval kwijt begon te raken, maar ik was dan ook heel lang depressief dus wellicht dat die angst voor jou sneller weg is.quote:
[..]
Dat is een goed punt. Ik doe op dit moment ook heel rustig aan. Ik neem veel tijd voor mezelf en probeer geduldig te zijn. Ik ben nogal ongeduldig en dat zorgt er vaak voor dat ik weer teleurgesteld raak (vooral in mezelf). En ik ben natuurlijk ook nog erg onzeker en ook bang voor een terugval. Maar aan de andere kant voel ik me ook vrij zeker op dit moment door de therapie, mijn therapiegroep en de andere mensen die ik om me heen heb.
En goed om te horen dat jij zoveel ondersteuning krijgt!
Hoe zit het trouwens met jouw ondersteuning?quote:
[..]
Ja, heel belangrijk, leren lief voor jezelf te zijn (voor mij ook best een probleem
Dat en damn.. waarom zit ik spontaan te huilen als ik de rest van jullie reacties lees...quote:
[..]
Wil ff zeggen dat je niet de enige bent met dit soort dingen. Vorige week nog een potje zitten janken, kon ook niet praten en ze bleef een beetje vissen. Wat wel goed is, want het lucht soms ook enorm op dat praten, zeker met iemand die het begrijpt wat je dwarszit.
Wat je jezelf niet kwalijk moet nemen dat je er zoveel last van hebt. Je jeugd was niet goed en je hebt verkeerde dingen geleerd (dat je een sukkel bent enzo) Dat is niet zo, dat is aangeleerd! Jij kan ook een ander mens zijn, alleen moet je hulp hebben om dat weer te durven/kunnen. Maar dat heeft veel tijd nodig, elke dag een klein stapje vooruit en soms even terug. Ga eraan werken en vier de kleine succesjes (zoals het hier durven delen met ons)
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Hoe lang was je dan depressief? Ik ben ook al heel lang depressief, maar ik wist nooit beter omdat het een soort normaaltoestand was/is. Dat wat bij mij in de afgelopen maanden is gebeurd, is nog een paar scheppen bovenop mijn normaaltoestand geweest. Ik denk dat wat door de therapie omhoog is gekomen, teveel was voor me. (Ik heb altijd heel veel dingen weggestopt.)quote:
[..]
Bij mij duurde het trouwens een jaar voordat ik de angst voor een terugval kwijt begon te raken, maar ik was dan ook heel lang depressief dus wellicht dat die angst voor jou sneller weg is.
En goed om te horen dat jij zoveel ondersteuning krijgt!
Ja, ik ben ook superblij met de ondersteuning die ik heb
.
Met dalen en diepe dalen, ongeveer vanaf mijn kindertijd tot +- 2 jaar geleden. In die tijd heb ik bijna dagelijks suicidale gedachtes gehad (jarenlang dus, ik was het gewend).quote:Op maandag 27 januari 2014 22:53 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Hoe lang was je dan depressief? Ik ben ook al heel lang depressief, maar ik wist nooit beter omdat het een soort normaaltoestand was/is. Dat wat bij mij in de afgelopen maanden is gebeurd, is nog een paar scheppen bovenop mijn normaaltoestand geweest. Ik denk dat wat door de therapie omhoog is gekomen, teveel was voor me. (Ik heb altijd heel veel dingen weggestopt.)
Ja, ik ben ook superblij met de ondersteuning die ik heb
Edit: vetgedrukte --> Herkenning
Edit2:
Je moet ook niet vergeten dat je het -wel- waard bentquote:
[..]
Dat en damn.. waarom zit ik spontaan te huilen als ik de rest van jullie reacties lees...
Mijn 1e indruk van jou was dat je een tof persoon lijkt om mee om te gaan, maar wel af en toe een beetje vermoeiend kan zijn
(no offence )
Definetly none taken. Achteraf gezien ik als ik mijn eigen gedrag analyseer en benoem moet ik jou ook gelijk geven. Alleen das dan wel weer een bevestiging van mijn eigen zelfbeeld. Marja...quote:
[..]
Met dalen en diepe dalen, ongeveer vanaf mijn kindertijd tot +- 2 jaar geleden. In die tijd heb ik bijna dagelijks suicidale gedachtes gehad (jarenlang dus, ik was het gewend).
Edit: vetgedrukte --> Herkenning
Edit2:
[..]
Je moet ook niet vergeten dat je het -wel- waard bent
Mijn 1e indruk van jou was dat je een tof persoon lijkt om mee om te gaan, maar wel af en toe een beetje vermoeiend kan zijn
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Dat je tof bent?quote:
[..]
Definetly none taken. Achteraf gezien ik als ik mijn eigen gedrag analyseer en benoem moet ik jou ook gelijk geven. Alleen das dan wel weer een bevestiging van mijn eigen zelfbeeld. Marja...
En goed dat je je eigen gedrag zo analyseert (tenminste, dat vind ik goed
), dat gaat je nog veel helpen in de toekomst. Maar zorg er wel voor dat het niet in destructief piekergedrag verandert he?
Probleem.. ja doet het wel. In sommige gevallen.quote:
[..]
Dat je tof bent?
En goed dat je je eigen gedrag zo analyseert (tenminste, dat vind ik goed
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Geeft niet echt, je kunt dat als het goed is omzetten in constructief piekergedrag. Tenminste dat is wat ik gedaan heb. Ik had zoiets van "Heee, eigenlijk is dit gewoon gratis energie...ik laat die energie voor -mij- werken!"quote:
[..]
Probleem.. ja doet het wel. In sommige gevallen.
Dit is ook eigenlijk een hele makkelijke (voor mij dan, kan per persoon verschillen), gewoon de drive om te denken gebruiken om aan iets nuttigs te denken/iets nuttigs te bedenken.
Alleen ik ben geen psycholoog ofzo he? Dit is gewoon 1 van de dingen hoe ik het gedaan heb
Edit: Ik heb nog steeds momenten dat ik begin te piekeren, zelfs nu nog. Maar nu is het ook zo dat ik het heel snel herken en kan ingrijpen
