Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:24 |
Ik ben toch wel benieuwd hoe anderen daar over denken. Ik weet nooit zo goed wat ik er mee aanmoet. Als ik het vertel dan vind ik er eigenlijk niet zoveel meer aan omdat mijn partner dan ineens denkt dat ik toch anders ben, van binnen toch een man ben, of dat ik zou begrijpen hoe mannen denken. Nou, hele rare dingen dus. Of mijn partner is er zelf teveel mee bezig, terwijl ik het juist zo fijn vind om alles te vergeten. Maar ik ben ook bang omdat sommige mens het zo ontzettend belangrijk vinden dat ik denk: als ze er achter komen dan zijn ze misschien wel in staat om me iets aan te doen. Zoiets. Het is niet echt een fijne gedachte om iets te hebben met iemand als je niet weet hoe diegene dan zal zijn. Ik schaam me er ook voor dat ik trans ben. Ook vanwege alle vooroordelen. Dat maakt het ook wel heel lastig. | |
#ANONIEM | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:28 |
Dus je gaat een relatie met iemand aan en daarna vertel je zoiets pas? Ja, dan vind ik die reacties ook niet meer dan normaal. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:31 |
Als de persoon in kwestie het dan zelf nog niet gemerkt heeft, maakt het toch ook geen ruk meer uit? | |
Feeeeble | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:32 |
R&P / Genderdysforie #40 : Allemaal de schuld van de media | |
FireFox1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:32 |
-flikker op- [ Bericht 97% gewijzigd door motorbloempje op 28-05-2013 12:14:18 ] | |
trovey | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:32 |
Vooroordelen kunnen er dan altijd nog zijn. | |
#ANONIEM | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:32 |
Want? Er is dan gewoon een vertrouwenskwestie. | |
Caland | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:32 |
Schat, laten we kinderen nemen. Ja dat kan niet want mijn piemel is binnenstebuiten gekeerd. Dan ben je wel iets te laat. | |
KwisatzHaderach | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:33 |
Natuurlijk is een nieuwe partner daar veel mee bezig nadat je dat vertelt. Het is niet iets dat je dagelijks tegenkomt. En ik snap wel een beetje dat je het zelf het liefst vergeet maar het enige dat ik kan verzinnen is dat je een potentiële partner zo snel mogelijk vertelt hoe het zit om hem/haar gelijk te dumpen als de reactie tegenvalt. Hoe dan ook zou ik het niet achterhouden. Ik zou mij ook de tyfus schrikken als mijn vriendin mij zou vertellen dat ze vroeger man was maar dat is niets vergeleken met hoe ik mij zou voelen als ik er over 10 jaar per ongeluk achter kom. | |
controlaltdelete | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:35 |
Ik wil niet beledigend zijn maar ik zou er ook zwaar over na moeten denken als mijn partner trans is en zich van vrouw naar man had laten ombouwen. Ik heb respect voor deze mensen maar in mijn eigen situatie zou ik het toch lastig vinden om die persoon als een totale man/vrouw te gaan zien. | |
DroogDok | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:35 |
Pre-op of post-op? | |
kedge | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:36 |
Het niet vertellen voordat je een relatie aangaat heet voorliegen. Wees eerlijk, laat het ze accepteren en dan heb je ook een veel betere basis om vanuit verder te werken dan ineens op een dag te zeggen: "schat ik ben een transgender en heb je voor de gek gehouden, vergeef mij aub." | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:36 |
Ja, want dat vertrouwen beschaam je natuurlijk absoluut niet als je haar daarna op straat zet, of erger, puur gebaseerd op iets wat je denkt te weten en niet op iets dat werkelijk aan de hand is. In dit soort situaties moet het vertrouwen altijd maar van een kant komen, heel gek. | |
destrovel | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:36 |
Dit dus. Een relatie gaat ook om vertrouwen. Het is pas awkward als hij later kinderen wil, je samen naar de huisarts gaat omdat je het nog steeds niet wil zeggen, en je huisarts vervolgens opmerkt "Mevrouw, ik lees hier dat u een geslachtsoperatie hebt ondergaan. U weet toch wel dat..." en je vervolgens even mag uitleggen hoe de vork in de steel zit. Dan heb je een garantie dat je relatie op de klippen loopt. Als je het gewoon vroeg vertelt geef je hem kans om het te accepteren. | |
Jimbo | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:37 |
even belangrijke informatie. Heb je wel een kutje zitten? of heb je nog nooit iets gedaan met je partner en weer hij niet dat er iets van onderen bungelt ? Dit is een erg belangrijk detail in de uitkomst van het advies. | |
#ANONIEM | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:37 |
Lekker uit z'n verband getrokken, chapeau ![]() Als jij een vriendin krijgt, een relatie opbouwt en dan aankomt met het feit: "oh ja, ik naai elke dag 8 mannen voor m'n werk" dan ga jij natuurlijk handsdown van alles voor haar doen. Gelul natuurlijk, liegen is liegen. | |
Lange_Lans | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:38 |
Normaal zou je je juist niet meer moeten schamen na je operatie, maar vrij moeten voelen. Dat zou namelijk betekenen dat je de foute keuze hebt gemaakt. Derhalve bestempel ik dit als een verzonnen topic. | |
controlaltdelete | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:38 |
Beste is eerlijk te zijn idd maar toch blijf je het vaak zien zeker van man naar vrouw en zeker als je een blanke man bent geweest. Dus mij lijkt me dat die partner toch wel iets door moet hebben? | |
Caland | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:38 |
Ik vraag me altijd af of je het verschil niet voelt. Of date je alleen maagden? | |
Caland | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:39 |
Wellicht valt hij wel gewoon op vrouwen met een forse kaaklijn. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:39 |
En voor de mensen die vinden dat je het liefst bij de eerste date al alles op tafel moet gooien, en als de persoon het dan niet trekt weet je dat ook meteen: deze informatie kan potientieel gevaarlijk zijn in de verkeerde handen. Chantage, geweld, etc. Je moet toch minstens eerst de kat uit de boom kijken of je de ander kunt vertrouwen met iets dat grote gevolgen voor je kan hebben, niet dan? | |
Deetch | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:41 |
Jammer dat je onzeker bent over wie je wilt zijn, of al bent. Daar is natuurlijkwl iets aan te doen. En verder lijkt het me zaak om een-en-ander zo snel mogelijk te vertellen als je het idee hebt dat het serieus wordt. Dat voorkomt namelijk teleurstelling bij jou als iemand toch minder ruimdenkend blijkt te zijn. Je kunt beter je tijd en moeite investeren in iemand die geen probleem heeft met jouw verleden. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:41 |
Ik snap even niet wat het een met het ander te maken heeft. | |
Lange_Lans | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:42 |
Andries even gebeld. Maar geeft wel aan dat het aanvoelt als een binnenzak gemaakt van varkenshuid. ![]() | |
#ANONIEM | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:43 |
Daar was ik al een beetje bang voor. Het is onzin om dat soort dingen onder stoelen of banken te steken als je mogelijk al weet dat een ander "er iets op tegen kan hebben", je bouwt dan toch geen lekkere relatie op. Al helemaal niet op vertrouwen. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:47 |
misschien moet je een ander type mensen daten? een ander wat aan doen is geen normale reactie en de meeste normale mensen zullen dat ook niet doen hoor misschien wel roepen dat ze je wel kunnen vermoorden maar als iemand echt zo ver gaat dat hij je fysiek iets aan doet zit er een steekje los | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:47 |
Het gaat niet alleen om het "er iets op tegen hebben", maar ook om een permanent veranderd beeld, waar je nu juist al die jaren voor gevochten hebt om dat te laten kloppen. Als de relatie echt goed zit, kun je het ook later vertellen, en dan zal de andere partner ook begrijpen waarom je het hebt uitgesteld. Waarom zou je direct iets willen weten als het toch geen invloed heeft op je relatie? Zeker post-op. For all intents and purposes is de persoon in kwestie dan een vrouw. Waarom zou je zo vroeg mogelijk in de relatie vertellen dat dat niet altijd zo geweest is? | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:48 |
dat vind ik ook wel ben gewoon vanaf het begin af aan eerlijk dan kunnen mensen zelf een afweging maken | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:49 |
als je de ander vanaf het begin af aan de open keus geeft dan verbreekt die ander toch geen vertrouwen als hij zegt: sorry niets voor mij? Het is als aan het begin van een relatie zeggen: ik kan geen kinderen krijgen of ik heb adhd (of zoiets) dan kan die ander zelf bepalen of dat een dealbreaker is of niet dat heeft niks met vertrouwen te maken | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:50 |
Omdat het soms dus wel invloed heeft op je relaties en het helemaal niet vanzelfsprekend is dat iemand het wel begrijpt. En als iemand het niet zou begrijpen maakt het het niet ineens een slechte relatie. | |
#ANONIEM | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:50 |
In mijn ogen bouw je een relatie op uit vertrouwen en communicatie, niet vanuit "lang leven de lol" en "leuke dingen doen" (dat zijn bijzaken) zodat je later maar allemaal dingen kunt vertellen en even aan kunt kaarten dat je eigenlijk een compleet ander geslacht hebt. Dat is IMHO de omgekeerde wereld. Waarom zou dat geen invloed hebben op een relatie? Ik zou per direct zo iemand op straat zetten, als er al een tijd tegen mij is gelogen. Waarom dat vertellen? Vertrouwen? | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:53 |
Als het wel invloed heeft op je relatie, zou je het ook niet hoeven vertellen (in ieder geval niet zomaar vanuit het niks), want dan zou de partner al iets gemerkt hebben. Natuurlijk wel. Je vertrouwt de ander toe met precaire informatie over je leven. Als dat met verbaal en/of fysiek geweld begroet wordt, is het vertrouwen (dat je zoiets gewoon bespreekbaar moet kunnen maken zonder te hoeven vrezen voor je eigen veiligheid) toch beschaamd? | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:53 |
hoezo chantage ![]() en geweld tja nogmaals dan ga je met rare types om en de eerste date is misschien wel wat overdreven ja, maar date 3 vind ik niet meer dan redelijk en als je dan echt bang bent dat die ander je wat aan doet dan bel je toch gewoon niet meer terug of ga je voor 'het ligt niet aan jou etc' want waarom zou je iemand waar je bang voor bent nog willen daten? | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 11:56 |
als je mensen date die jou bedreigen in je veiligheid doe je sowieso iets niet goed en dat iemand uit zijn slof schiet in the heat of the moment vind ik echt niet mega raar hoor (je verteld ook nogal wat) als die ander dan niet instaat is een paar dagen later te bellen met 'sorry ik had dat niet zo moeten doen, maar goed alles bij elkaar word dit hem gewoon niet voor mij. Ik wens je al het beste' dan zegt dat het meest over die persoon zelf en ja dan ben je misschien klote gedumpt maar als dat het ergst is wat je in je leven overkomt heb je het prima hoor | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:00 |
Niet iedereen wil bekend staan als "die transseksueel" en een gewoon leven leiden als man of vrouw. Dus zo min mogelijk mensen weten dan van hun verleden. Als je dat wil, schiet het natuurlijk niet op dat je uit een of ander misplaatste hang naar "vertrouwen" het vertelt aan een potientele partner, die je verder niet goed kent, die het daarna aan de grote klok gaat hangen, bijvoorbeeld. Als iets eenmaal bekend is, kan het niet meer 'onbekend' worden. Het is gewoon een feit dat (vooral) transvrouwen te maken krijgen met veel verbaal en soms fysiek geweld als ze uit de kast komen tegen iemand. Misschien is het onredelijk om bang te zijn, soms, voor het resultaat, maar better safe than sorry, lijkt me. Het is niet iets dat je kunt terugdraaien. | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:01 |
Ik denk dat ze minder verbaal of fysiek geweld tegen zouden komen als ze het op een eerder punt vertellen. Een punt waarop je mensen nog de mogelijkheid geeft om te zeggen van "Sorry, hier kan ik niet mee omgaan.". | |
destrovel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:05 |
Wat Rhubarbje dus zegt; je hoeft het natuurlijk niet meteen te zeggen als "hoi ik ben vrouwdistel en transseksueel", maar na een paar dates is het zeker niet onverstandig om te zeggen "Goh, er is even iets wat je moet weten voordat we verdergaan". En inderdaad zullen heel veel mensen er op afknappen als je zoiets vertelt. Begrijpelijk ook, want er heerst nog steeds een maatschappelijk stigma op transseksuelen, maar ook een eventuele kinderwens wordt er door gehinderd. Normale mensen zullen je echter niet bedreigen als je het aan ze gaat vertellen, dan ga je echt met verkeerde types om. En als je ze zegt dat je liever niet hebt dat ze het doorvertellen zullen ze dat ook wel respecteren. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:05 |
ja ik snap dat je dat wil maar stel je hebt iets anders (je kunt geen kinderen krijgen, een stoornis, ik noem maar wat) dan is dat het zelfde hoor het is niet fair om dat achter te houden en het is echt kut als straks iedereen weet dat je onvruchtbaar bent maar de enige andere oplossing is niet daten hoezo safe? als je het na 25 dates moet vertellen (want je moet het toch ooit vertellen vind ik) dan is de kans op een woede-uitbarsting denk ik nog groter en nogmaals als je mensen date die in staat zijn tot fysiek geweld zou ik op een andere plek mijn dates gaan zoeken | |
Caland | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:07 |
Ja het vertellen zo ongeveer voordat hij zijn fallus of zelfs maar zijn tong erin stopt zou wel handig zijn. | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:14 |
Waarom? Laat hem zijn dates maar van te voren waarschuwen dat hij transfoob is voordat hij 'm ergens in hangt ![]() Maar goed, ik ben zelf trans en vind het wel zo respectvol en verstandig om het te vertellen voordat het serieus wordt. Ook voor jezelf want het is wel zo fijn als je in een relatie gewoon jezelf kan zijn zonder dat je bang hoeft te zijn dat je partner op een dag er achter komt hoe 't zit en het niet trekt. Heb het inmiddels 1 keer meegemaakt, en helaas trok hij het nieuws niet ![]() | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:14 |
Maar (afgezien van eventuele kinderwens), waarom is het dan zo'n big deal? Er zijn zo veel dingen die een deal breaker kunnen zijn qua relatie, die ook niet na drie dates op tafel moeten worden gegooid om de ander "een eerlijke kans" te geven of zo. Misschien mis ik dat inzicht wel. Waarom het o zo belangrijk is dat je het meteen moet weten. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:14 |
Het gaat niet alleen om wel of niet accepteren. Het gaat me er ook om dat je bepaalde verwachtingen creeert. Ik ben er nog nooit om afgewezen, misschien wel omdat ik toch al voorzichtig ben weet ik niet. Ik heb het ook niet over een relatie van 10 jaar en dat je het dan nog niet vertelt. Ik heb het meer over flirten, daten, iemand leren kennen, dat je nog niet weet wat er precies tussen jullie is, wat iedereen doet dus. Tenminste, ik neem aan dat niet iedereen meteen over kinderen begint. Ik wil het zelf niet zien als liegen. Ik ben een vrouw, niet meer niet minder. Zeggen dat je liegt is eigenlijk al zeggen dat je iemand niet erkent als vrouw. En inderdaad, als die persoon me daarvoor wel leuk vond, dan vind ik het raar als het daarna ineens anders is. Het is ook raar omdat ik toch mooi gevonden wordt, maar als je ergens bent waar mensen het weten, nou niet dat je dan kansloos bent, maar het is wel ineens heel anders. Ik heb alles achter de rug. Van daarvoor deed ik niks want toen was ik nog een kind. | |
Lauraap_ | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:15 |
Maar dat zien mensen toch wel. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:19 |
ik zou er zelf best mee om kunnen gaan denk ik als de ander trans is maar je moet mensen niet de kans ontnemen om daar hun eigen normen en waarden in te hebben als je toch weet dat de meeste mensen er niet goed mee om kunnen gaan dan vind ik dat je wel een verantwoordelijkheid hebt om het te vertellen anders vind ik het vergelijkbaar met liegen en dat geld niet alleen voor transseksueel zijn maar ook voor andere zaken die een dealbreaker kunnen zijn voor een relatie | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:20 |
Een feit? Vertel. Voor mij is het vooral de angst erop omdat ik denk dat het een feit is. Maar zelf heb ik dat nog niet eens echt zo ervaren. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:21 |
het is ook niet precies liegen maar het is ook niet eerlijk zijn stel dat ik misbruikt ben als kind en heb daardoor een grote angst voor seks (ik verzin maar even wat) en ik ga dus de komende 3 jaar niet met je neuken dan vind ik dat je die ander daar van op de hoogte moet brengen (en ja dat is kut en eng en alsof je gestraft word voor iets waar je niks aan kunt doen en wat in het verleden ligt maar toch is het onderdeel van jou als persoon net zo als het feit dat je ooit man was onderdeel is van jouw identiteit) zodat die persoon voor zichzelf af kan kan wegen of hij bereid is op je te wachten en moeite voor je te doen als het antwoord nee is dan is dat super zuur maar dan weet je genoeg en ben je waarschijnlijk beter af | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:22 |
In principe ben ik het met je eens, hoor. Mijn punt is dus alleen dat het vertellen een grotere impact op je eigen leven kan hebben dan alleen een relatie die in de kiem gesmoord wordt, en dat je daar best voorzichtig mee mag zijn. En dat andere mensen daar ook begrip voor mogen opbrengen, in plaats van alleen maar "vertrouwen en communicatie" te schermen. Ik zou in ieder geval wel snappen waarom mensen bepaalde dingen liever later vertellen en me ook in het algemeen niet voorgelogen voelen, want mensen doen zoiets niet voor de lol of om me een loer te draaien, maar omdat ze (denken dat ze) niet anders kunnen. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:23 |
Mensen waar je het soms niet van verwacht kunnen ineens gewelddadig zijn. Maar hoe je mensen ook ziet, waar je mensen ook toe in staat acht, op een gegeven moment zal je dat risico maar moeten nemen denk ik dan. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:23 |
Ik heb er te veel verhalen over gehoord, en cijfers over geweld liegen er ook niet om. Maar misschien valt dat in Nederland nog mee, dat weet ik niet zo goed. Het is volgens mij wel een reeel risico, waar je op je eigen manier mee mag omgaan. | |
Lauraap_ | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:24 |
Nee, je weet toch met wat voor type je date? Ikzelf zou echt willen dat iemand mij dat zegt omdat ik dan weet dat een tweede date er simpelweg niet in zit. Vriendschappelijk wel overigens, maar verder niet. Als iemand pas na heel wat dates zegt omgebouwd te zijn, is dat toch niet helemaal eerlijk. Ik denk dat je juist bij zulke zaken heel open en eerlijk moet zijn, voorkomt ook heel wat teleurstellingen. Maar zoiets zie je toch ook wel. ![]() | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:27 |
Ik ooit man was? ![]() | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:28 |
Maar bij wie ligt die verantwoordelijkheid dan? Bij de transseksueel of bij de persoon die er niet mee om kan gaan? Mensen gaan er veel te gemakkelijk vanuit dat iedereen past binnen de hetero cisgender hokjes, maar er zijn nog zoveel mensen die daar buiten vallen. Niet alleen transseksuelen hebben hier last van, ook homoseksuelen lopen door deze vooringenomenheid voortdurend tegen problemen aan. Mensen moeten maar eens leren om wat meer open te staan voor anderen die niet in de standaard hokjes passen zodat ze niet meteen gaan flippen als ze een keer iemand tegenkomen die niet in het standaard hetero cisgender plaatje past. Nogmaals, ik vind het wel verstandig om open te zijn over m'n transseksualiteit, maar dat is niet omdat ik het gevoel heb dat ik iemand iets verplicht ben of een verantwoordelijkheid heb daarin of zo. Het is eigenlijk gewoon realiteitszin omdat ik best begrijp dat het voor sommige mensen lastig is om er mee om te gaan. | |
Lauraap_ | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:30 |
Maar geen vrouw van jezelf, ofzo. Dat is toch anders denk ik. Tenminste ik zie het wel als anders. Al ben je dus wel een vrouw. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:33 |
Inderdaad. Doet me ook denken aan mensen die zeggen dat een homostel geen kinderen mag adopteren omdat die kinderen gepest zullen worden. | |
Lauraap_ | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:34 |
Bij de transseksueel. Het is toch normaal dat je open bent over bepaalde zaken? Waarom zou iemand zijn/haar tijd verspillen aan iemand waarmee het niks wordt? Voor een leuke tijd? Kan. Maar die leuke tijd kan je ook beleven met een persoon waar je wel verder mee kan. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:36 |
Oke, ik ben volgens jou dus een vrouw, maar toch ook weer niet, toch anders, maar wel een vrouw dus. Het punt is ook ik ben deze topic begonnen en heb er bij gezegd dat ik een trans ben. Als ik dat er niet bij zeg, als ik mensen zo in het eggie ontmoet, dan is er dus niemand die dat van me zal denken. Nu ineens dus wel. | |
Deetch | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:36 |
Zo te lezen sta je er redelijk nuchter in. Ik dacht idd dat je het pas zou vertellen op het moment dat je al een jaar ofzo verder bent. Overigens vind ik het (zeker als je wat ouder wordt) niet vreemd om belangrijke zaken (wel/geen kinderen, crimineel verleden, foute vrienden, drugsgebruik, transexualiteit, fetishes) na een aantal dates toch maar eens aan te kaarten. Voor dat dat moment aanbreekt kun je vaak wel al een beetje inschatten hoe iemand over dit soort zaken denkt. Dit voorkomt verkeerde verwachtingen en eventuele boze uitspattingen omdat iemand het gevoel krijgt te zijn voorgelogen. Stel je vertelt een extreme transsexuelofoob (is dat een woord?) pas dat je anders geboren bent nadat je met hem het bed hebt gedeelt. Dan kan ik me voorstellen dat zo'n neanderthaler inderdaad door het lint gaat. Ik heb overigens wel het idee dat die grens voor verschillende zaken en personen op verschillende momenten liggen. Het lijkt me in ieder geval slim om bovenstaan te doen voordat je gaat samenwonen of je vriendje aan je familie gaat voorstellen Hmmz, ik bedenk me nu ineens dat dat denk ik wel het juiste moment is, aan je ouders en familie voorstellen doe je namelijk ook pas als je serieus bent. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:38 |
Ja wat allemaal wel niet niet. Maar hoe jij denkt over een leuke tijd en hoe ik daar zelf over denk kan verschillen. Wat als ik gewoon wil daten, van het leven wil genieten, of gewoon flirten, ontdekken. Soms vind ik iemand leuk, dan denk ik dat ik verliefd ben, maar dat weet ik ook niet zeker. Dat weet je heel vaak niet zeker. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:38 |
het belemert je wel want kinderen krijgen word bijvoorbeeld al heel ingewikkeld. Dat is iets wat een partner best op tijd mag weten en los daarvan kun jij wel helemaal in het reine zijn met het feit dat je niet als vrouw geboren bent maar je kunt dat niet eisen van een ander individu en dus mag je hun niet een keus onthouden | |
simmu | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:39 |
nou, ik kan me er wel iets bij voorstellen dat je zoiets niet op een eerste date zegt hoor. ongeacht transgender, er zijn zat dingen waar je niet direct over begint. je lastige ex, je vervelende moeder waar je een kutrelatie mee hebt, de vechtscheiding, het akkefietje met het uwv wat al een jaartje duurt ![]() | |
Lauraap_ | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:41 |
Ja, je bent een vrouw. Maar het is toch ook allemaal anders? Nou: je ziet toch aan een vrouw die een man is geweest dat het een man is geweest? | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:41 |
Ja maar dan hoef ik niet te zeggen: ik ben trans. Dan kan ik ook gewoon zeggen: ik kan geen kinderen krijgen. En als hij vraagt waarom, dan kan ik zeggen: dat vertel ik nog wel een keer. Zo raar is dat ook niet. | |
#ANONIEM | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:41 |
Oh, dat doe ik eigenlijk wel, of nouja, misschien niet de eerste date, maar toch wel de derde/vierde date. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:42 |
de verantwoordelijkheid ligt bij degene die de info heeft. je kunt moeilijk van mensen verwachten dat ze een vragenlijst voor gaan leggen aan elke date omdat er een minime kans is op iets als transgender zijn/een stoornis hebben/misbruikt zijn etc en verder ben ik het wel met je eens hoor maar je kunt andere mensen niet dwingen daar open minded over te zijn en dat is heel jammer (vooral omdat de gevolgen voor jou een belemmering kunnen zijn) maar dat veranderd daar niks aan | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:42 |
Dat is een aanname en nee: ik ga geen fotos hierop zetten want ik wil anoniem blijven ![]() | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:44 |
Inderdaad. Je kunt niet bepalen wat andere mensen denken. ![]() | |
Lauraap_ | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:45 |
Nee, dat is geen aanname. Je bent niet als vrouw geboren en dus heb je al een verhaal over het nu-vrouw zijn en is het dus anders. Ik hoef geen foto's te zien hoor ![]() | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:46 |
ja dat kan Alleen zou dat niet direct mijn voorkeur hebben omdat ik openheid en eerlijkheid in een relatie belangrijk vind En vooral het vertrouwen vam de ander dat ik integer met die info om zou gaan en dan voor mezelf mag en kan bepalen hoe veel gewicht ik daar aan geef als je me dat niet geeft doe je mij te kort (vind ik) En nogmaals het hoeft echt niet allemaal op date 1 maar wel liever eerder dan later | |
Cara | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:48 |
Ik vind dit een behoorlijk interessant topic | |
Lauraap_ | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:49 |
Kan. Maar waarom vertel je het nou niet meteen open en eerlijk? | |
simmu | dinsdag 28 mei 2013 @ 12:54 |
ja, dan moet je idd met de billen bloot. maar ik vind dat zulks heel in het prille begin nog niet hoeft ![]() | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:22 |
Ja, dit dus. Hoewel ik vier dates nog steeds wel redelijk vroeg vind, maar ik heb geen ervaring met daten dus misschien ben ik lichtelijk wereldvreemd ![]() [ Bericht 11% gewijzigd door wonderer op 28-05-2013 13:28:08 ] | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:26 |
Inderdaad ![]() | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:31 |
Er eerlijk over zijn. Ik zou me denk ik toch een beetje belazerd voelen als ik er pas na een half jaar ofzo achter kom dat je een trans bent. En vraag me niet waarom, dat is gewoon een gevoel. En dan denk ik dat ik nog vrij openminded ben. Maar het is gewoon niet niks, en vind dat je eventuele partner zo vroeg mogelijk er van op de hoogte moet zijn. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:34 |
Een ander verleden, een ander verhaal? Een allochtone vrouw die als meisje altijd heel bang is geweest voor meneren met wapens die een beetje de baas speelden in het dorp, heeft ook een heel ander verhaal. Iemand die van kinds af aan misbruikt is en daar nu nog zoveel last van heeft dat ze vaginisme heeft o.i.d. heeft ook een heel ander verhaal. Ik heb toch een ander verhaal? Connclsue: dus je bent toch niet altijd vrouw geweest, je bent toch anders? Sorry, maar dat vind ik dus niet. Ik denk trouwens wel dat er overeenkomsten zijn met mensen die het een partner moeten vertellen dat ze: een aandoening hebben, terminaal ziek zijn, vaginisme, noem maar op. Maar volgens mij wordt er ook verschillend over gedacht. Volgens mij zijn de mensen meer vergevingsgezind als iemand anders het 'vertellen' verkeerd timed. Volgens mij word je ook sneller 'slecht' gevonden als je niet om kunt gaan als iemand een borst is afgezet (bijvoorbeeld). | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:37 |
ja daar heb je gelijk in, veel mensen hebben een ander verhaal maar ik weet zeker dat als ik hier een topic zou openen met: ik ben vaginistisch en kan geen sex hebben wanneer vertel ik dit een partner? dat de algemene mening ook zou zijn: liever eerder dan later nogmaals ik snap dat het zuur is maar het heeft geen zin om te ontkennen dat je een ander verhaal hebt en dat je daardoor misschien dit soort beslissingen moet nemen tja daar heb je misschien gelijk in maar hoe een ander reageert en of dat sneller oke gevonden word of niet ontslaat jou niet van je morele plicht of laat jij wat voor type mens je bent afhangen van hoe andere mensen zijn? | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:38 |
Jij vind niet dat je anders bent, maar sorry, dat ben je dus wel. Je hebt nu eenmaal een verleden. Ook al ben, en voel jij je nu 100% vrouw, je bent ooit man geweest. En dat zal bij heel veel mannen door het hoofd blijven spoken. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:38 |
Dan is het toch beter om het niet te vertellen? Hoeven ze er ook niet aan te denken ![]() | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:40 |
Totdat ze er achter komen he. En dan heb je inderdaad kans dat je net een mafkees er tussen hebt die agressief reageert. | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:47 |
Ik blijf het toch vreemd vinden dat omdat anderen moeite hebben met hun seksualiteit wij transen op de een of andere manier de 'morele plicht' hebben om 'het te vertellen'. ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:48 |
Het is toch ook een kwestie van niet eerlijk geweest zijn tegen iemand. Dat zou ik erger vinden als zoiets mij niet redelijk snel verteld zou zijn. Dan heb je toch iets achter gehouden? Vind het net zoiets als dat ik zou zwijgen over het feit dat ik een kind heb.. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:49 |
die is ook wel heel kort door de bocht he het is niet automatisch zo dat als iemand is opgevoed met de huidige moraal van deze samenleving dat ze dan problemen hebben met hun eigen seksualiteit he plus: je kunt het mensen ook niet echt kwalijk nemen als ze op worden gevoed met een bepaalde moraal en deze niet zo snel los hebben kunnen laten als jij dat wel hebt gekunt en het gaat ook niet om het feit dat je trans bent, maar het feit dat je je partner blijkbaar niet voor vol aan ziet want ik zie geen andere reden om iemand zeggenschap over zijn eigen relatie te ontzeggen door niet eerlijk en open te zijn | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:49 |
Ja, maar ik heb dus geen vaginisme. Ik kan wel vrijen. En dan wil ik zeggen wat iemand anders ook al gezegd heeft: "Als iemand je leuk vindt toen die het nog niet wist, waarom zou dat nu anders zijn? Je bent nog steeds dezelfde persoon." Ik vind wel dat je dit soort vergelijkingen kunt maken, prima zelfs, maar in hoeverre gaan die vergelijkingen dan op dat is ook nog maar de vraag | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:50 |
De woorden 'morele plicht' vind ik ook zo raar. Maar ik geef toe: ik wilde weten hoe mensen er over denken, maar ik vind het ook prettig als ik dan kan zeggen hoe ik het zelf zie, of wil zien. En verder haal je me de woorden uit de mond. | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:51 |
Wel dus. De enige goede reden om een transseksueel persoon af te wijzen is zijn of haar steriliteit. Maar dat is maar zelden de reden waarom transseksuelen worden afgewezen. Naast het onvermogen om kinderen te krijgen staat transseksualiteit een normale relatie totaal niet in de weg. Het probleem is dus wel degelijk dat mensen moeite hebben met hun eigen seksualiteit. Dat is de enige reden waarom transseksuelen zo vaak worden afgewezen. Eigenlijk een verkapte vorm van homofobie, want die 'transvrouw is eigenlijk een man' denkt men. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:51 |
Ja maar je moet toch wel kunnen begrijpen dat het voor de meeste mensen wel iets voorstelt, en dus het vermelden waard is? | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:52 |
het gaat in zoverre op dat ik vind dat je altijd de ander de ruimte moet geven om voor zichzelf te bepalen wat hij oke vind en wat niet vaginisme? wachten met seks tot het huwelijk? een stoornis? transseksualiteit? waarom gun jij dat een partner niet? en ik ben het helemaal met je eens dat als je iemand leuk vind ik niet waarom dat zou veranderen omdat die persoon niet met het setje genitaliën geboren is dat hij of zij nu heeft maar je kunt die mening niet aan iedereen opleggen als een ander die mening niet deelt dan begrijp jij dat misschien niet maar het geeft je daardoor niet het recht om dan de ander maar de kans te ontnemen uberhaubt een mening te vormen | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:52 |
Jawel. Als ik weet dat mijn partner het niet uitmaakt maakt, dan vertel ik het dus niet. | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:53 |
Het is makkelijker, het is niet beter. Waarom zou je er niet gewoon over kunnen praten, je wilt toch iemand die je accepteert zoals je bent, dan moet je ook gewoon open kunnen zijn over wie je bent. Dan zou je er dus ook geen moeite mee hoeven hebben om het te vertellen. Bedoel, ik blijf ook dezelfde persoon als ik een kind zou hebben, toch zijn er mensen die me dan niet zouden willen daten onafhankelijk van of ik nog enige relatie met dat kind zou hebben. Andere mensen zouden me niet willen daten als ze wisten dat ik Nederlands ben en niet Turks of iets. Maar waarom zou ik het ze vertellen, het veranderd mij niet en ze zien het niet aan me? Je moet mensen gewoon de mogelijkheid geven om zelf te bepalen waar zij wel of niet op afknappen, hoe jij je voelt als vrouw betekend niet dat de hele wereld het ook zo ziet. | |
Maisnon | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:53 |
Meh, als het serieus wordt zou ik het wel vertellen, i.v.m kinderwens. Al helemaal als er nog niks aan geopereerd is, het moet geen verrassing zijn. Ik vind het wel een beetje jammer dat het als verraden ofzo gezien wordt als je het niet meteen zegt, ik probeer die ander ook niet voor de gek te houden! Maarrr wat ze zien is wat ze krijgen en op een gegeven moment is het hele transgender gebeuren een stukje verleden ipv actueel. Ik denk dat het meer een discussie is van wat voor dingen moet je partner van je weten voordat het serieus wordt en wat zijn daar dan de achterliggende redenen voor. Een stapje terug wittenie wittewel. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:53 |
Hier ben ik het helemaal mee eens. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:54 |
Gewoon helemaal nooit? | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:55 |
Het is ook niet niks toch. Ik heb niks tegen homo's en niks tegen transen, maar of ik een relatie met een trans zou kunnen hebben weet ik echt niet. Misschien wel, als de klik er is, en alles gaat gewoon goed enzo, maar misschien ook niet, misschien blijft er toch dat stemmetje in het achterhoofd fluisteren dat ze ooit een man was. Maar het feit dat je ooit een man was vind ik toch wel groot genoeg om zo snel mogelijk te vertellen, en hem de keuze te geven om uit te vinden of hij er mee kan dealen. Het is niet iets kleins, onbelangrijks wat je niet hoeft te vertellen. Maar dat is mijn mening. | |
Maisnon | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:55 |
Nog even daaraan toegevoegd, want die kant gaat het nu ook in. Als je iemand ziet en er verliefd op wordt dan heb je gewoon bepaalde (belangrijke) verwachtingen en als die om wat voor reden niet meer realistisch zijn dan voel je je daar gewoon kut over. Of dat nou dus onvruchtbaarheid is, of aseksualiteit, of wat dan ook. Ik kan me voorstellen dat dit er een stukje onder valt. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:56 |
Als je in Amsterdam loopt en foto's maakt dan moet je altijd heel goed oppassen voor Jappanners. Al maken ze zelf overal foto's van, sommigen geloven dat als ze op een foto komen dat ze hun ziel verliezen. Daar dien je wel rekening mee te houden. Als een kind in het ziekenhuis beland en je weet niet wie de ouders zijn, maar het kind moet onmiddelijk bloedtransfusie, dan dient de dokter even te wachten (ook al bloed dat kind dood) want misschien zijn de ouders wel jehova. En ja, Iemand kan er moeite mee hebben dat ik trans ben, maar betekent het dan dat het aan mij is om daar rekening mee te houden. Ik doe het hoor (ben ik vrouw voor), maar moet dat dan ook? Ik vind van niet. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:57 |
nogmaals dat ben ik met je eens maar je kunt mensen niet dwingen die zelfde mening te hebben als iemand daar moeite mee heeft dan is dat jammer en begrijp jij dat misschien niet maar ik vind het echt heel ver gaan om iemand daar over te veroordelen vergelijk het met homoseksualiteit in de jaren 50 het werd toen gezien als een ziekte etc laten we even mevrouw Ietje Jansen nemen. Zij veroordeelde dit in de jaren 50 ook (mevrouw Jansen is al erg oud) Nu heeft mevrouw Jansen haar mening over homoseksualiteit helemaal herzien, ook omdat onze samenleving zijn mening heeft herzien en haar heeft laten zien dat homoseksuele mensen ook gewoon heel normaal zijn Kunnen we nu terug gaan in de tijd en mevrouw Jansen in de jaren 50 afkeurend aan gaan zitten kijken? Ik vind dat erg ver gaan | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:58 |
En waarom zou het een probleem zijn dat ze ooit man is geweest? Dat stemmetje in je hoofd wordt veroorzaakt door homofobie. Het zou niets uit moeten maken wat het geboortegeslacht is van de persoon op wie je verliefd wordt. Maar zelfs mensen die niets tegen homo's hebben zitten nog steeds vast in dat starre hokjesdenken. Het wordt tijd dat we eens erkennen dat het probleem niet bij de transseksuelen ligt maar bij de rest van de maatschappij. Als het niemand ene moer kon schelen op wat voor iemand hij verliefd werd, dan was transseksualiteit ook geen enkel probleem meer. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:58 |
dat snap ik echt niet ik vind dat je je partner dan totaal niet serieus neemt Ook al weet je wat de keus van een ander zou zijn dan mag je die persoon toch nog die keus niet ontnemen? Als mijn partner niet open en eerlijk zou zijn in onze relatie over zulke 'grote' dingen zou ik dat echt een dealbreaker vinden. Los van wat ik vind dan het item dat hij of zij niet gedeeld heeft | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 13:59 |
O ja dat wel. Maar niet voor het vrijen. Dat is echt niet leuk. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:00 |
Je kunt mensen niet dwingen die mening te hebben, maar je probeert mensen wel te dwingen (overreden) om puur voor anderen een potentieel levensveranderende keuze te maken. Ik denk dat het aan de transpersoon zelf is om een goed moment te kiezen (en misschien komt dat voor sommigen pas na tien jaar) en als de ander zich niet in kan leven van het waarom van die keuze, hij of zij met een probleem zit. Blijkbaar heeft hij of zij dan niet eerder het gevoel gegeven dat het okee is om zoiets belangrijks te vertellen. | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:00 |
Dat doe ik ook niet, zoals ik al eerder aangaf in dit draadje kies ik er ook voor om het op tijd te vertellen. Maar dat is niet omdat ik een 'morele plicht' daartoe voel. Het is juist dat soort termen waar ik problemen mee heb. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:00 |
Wie dwingt wie vraag ik me dan af. | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:01 |
Omdat ik niet op mannen val, en ik me kan voorstellen dat er toch dat gevoel blijft dat ze ooit een man is geweest. Is dat zo moeilijk voor te stellen dan? En is dat bekrompen? Ja misschien wel, maar ik ben nog steeds een mens en dus niet perfect. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:01 |
niet door homofobie maar door je socialisatie mensen zijn nou eenmaal gesocialiseerd om zo in hokjes te denken ik denk dat dat wel zal verschuiven maar je kunt mensen niet kwalijk nemen dat ze niet jou tempo kunnen aan houden en voorlopen op de maatschappij | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:02 |
Dit. Ook al zou ik het accepteren en er geen problemen mee hebben, ik zou me wel bedonderd voelen dat ze zoiets groots niet verteld heeft. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:02 |
En je zou je niet kunnen voorstellen WAAROM ze zoiets groots niet eerder vertelde? | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:02 |
ik probeer helemaal niemand te dwingen ![]() en als je je na 10 jaar nog niet veilig genoeg voelt bij je partner om zoiets te vertellen waarom ben je dan bij die partner? | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:03 |
Ik snap wel hoe jij je voelt denk ik, alleen ontneem je iemand zo de kans om zelf te oordelen, en ik persoonlijk zou het niet waarderen dat jij voor mij hebt besloten. Trek ik toch weer de vergelijking naar mijn kind. Als een man mij niet moet omdat ik een kind heb, dan is dat kut ja, maar dan weet ik het maar liever. En ik zou het heel goed snappen als iemand het mij kwalijk zou nemen als ik daar niet eerlijk over ben geweest | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:03 |
Jawel, maar kun jij je niet voorstellen dat je dit soort dingen niet er per ongeluk achter wil komen of het pas na jaren te horen wil krijgen? | |
Maisnon | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:03 |
Nou voor sommige mensen serieus wel ![]() | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:04 |
ja maar als een persoon die bezwaren bij mij zou hebben dan zou ik me daar wel kut over voelen blijkbaar vertrouwt die ander mij dan om de een of andere reden niet plus dat ik mij er iets bij voor kan stellen wil natuurlijk niet zeggen dat ik me er sowieso niet kut over kan voelen | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:04 |
Ik vind dat niet fair eigenlijk. Laat iemand zelf zijn mening vormen, mét alle informatie. | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:04 |
Transseksualiteit staat biologische aantrekkingskracht niet in de weg, dankzij hormonen voelen mannen zich gewoon fysiek aangetrokken tot transvrouwen. Het zit dus puur in je hoofd. ![]() (En nee, ik vind je echt niet bekrompen daarom hoor, ik heb er best begrip voor) | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:05 |
Nee, dat kan ik me niet. Het is niet iets wat je namelijk gewoon "vergeet" te vertellen. Je houd me bewust stil. Dat zou ik als een behoorlijke belediging opvatten, blijkbaar voel je je dan niet fijn bij mij, vertrouw je mij niet of ben je bang dat ik je veroordeel. Dat lijkt me sowieso geen basis van een relatie. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:06 |
Ik weet het niet. Ik denk dat ik zou denken dat die persoon er een goede reden voor zou hebben en dat accepteren. Dat het niet leuk is, snap ik ook heus wel, maar om nou echt zo op hoge poten over vertrouwen te gaan blaten en het uitmaken, vind ik een beetje overtrokken, eigenlijk. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:06 |
en dit is alles wat ik bedoel met 'morele plicht' als je iemand serieus neemt dan vind ik dat je die persoon ook vertrouwt om zelf zijn mening te kunnen en mogen vormen ik zou me echt serieus genaaid voelen als je mij dat 'recht' zou ontnemen een van de enige dingen die je hebt als mens iis jezelf en het 'recht' om je eigen beslissingen te nemen als iemand dat aan zou tasten zou ik dacht echt heel naar vinden | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:07 |
Ja, het zou wel fijn zijn als ik die woorden onbekommerd kon gebruiken: Ik ben ook maar een mens, ik time misschien niet goed, ik heb mijn angsten, ik weet niet altijd hoe ik daarmee om moet gaan enz enz. Maar er wordt een behoorlijke morele druk op je gelegd. | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:07 |
Dit dus eigenlijk voornamelijk. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:07 |
Ja dit dus, dat zou ik het ergst vinden, het achterhouden | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:07 |
Maar dat is ook wat ik bedoel, het zit ook in je hoofd. En nogmaals, ik weet niet hoe ik zou reageren, ik heb er nog nooit mee te maken gehad. | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:08 |
Maar andersom doe je hetzelfde door eigenlijk maar te stellen dat je partner het maar moet accepteren. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:12 |
En wat ik niet eerlijk vind, is dat er wordt gedaan of iemand die zoiets graag wil weten, dan maar transfoob oid is. Je kunt het ook tijdig willen weten en er geen problemen mee hebben lijkt me. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:12 |
Daar zit ook wel wat in. Hoewel angsten om reacties natuurlijk ook deels irrationeel zijn, dat je achteraf denkt "was dat het nou", maar dat weet je van te voren niet. En ik denk dat een goede partner daar wel begrip voor zou moeten kunnen opbrengen. Hoewel de meeste mensen die niet met de materie bekend zijn natuurlijk ook niet snappen hoeveel impact het kan hebben. Hmm. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:14 |
Inderdaad! | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:16 |
Eerlijk? Mening of een veroordeling? Ben ik dan moreel verplicht om een ander over me te laten oordelen? Dat is voor mij wel een dilemma hoor. Ik heb ook helemaal geen zin om me maar een tweedehands stuk vuil te voelen. Dat gebeurt me in het dagelijk leven ook niet, niemand die zo over me denkt. Ik ben gewoon een mooie vrouw. Leuk, spontaan, gezellig en ik vind het dan ook wel een fijn idee om niemand verantwoording verschuldigd te zijn. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:17 |
Nu ga jij er toch van uit dat zodra iemand het weet, je veroordeeld wordt. En ws heb je daar je redenen en ervaringen voor, maar ik zou dat persoonlijk niet tof vinden, dat jij er van uit gaat dat ik zo zou reageren. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:18 |
Zelfs dat is niet waar. Als ik verliefd ben dan kan ik alles vergeten behalve die persoon. Ik vergeet de wereld om me heen en het verleden, alles. En ik ben ook niet de enige die dat zo overkomt. | |
motorbloempje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:19 |
Als jij geen verantwoording schuldig wenst te zijn aan niemand voor het al dan neit maken van bepaalde keuzes (welke dan ook, of dat nou is welke schoenen je hebt gekozen, op welke partij je hebt gestemd of dat je een sekseverandering ondergaan hebt), dan is dat jouw goed recht. Dan hoor je bij iemand die jou ziet zoals je bent en dat zonder morren accepteert. Dat is helemaal niet raar. Echter, ik zou wel willen dat die persoon geïnformeerd mij niet verder vraagt om het waarom of waarvoor of op zijn minst zonder daar een waardeoordeel aan te hangen. Als die persoon (vriend/partner/bekende) daar geen gehoor aan kan geven, aan die 'eis' die jij stelt aan je leven en je partner/vrienden, dan weet je ook dat die persoon niet iemand is met wie je je leven zou willen delen, al dan niet op relationeel gebied. | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:19 |
Volgens mij zegt ook niemand dat. Ik zou je althans in dat geval niet transfoob vinden. | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:20 |
Je hebt het hier niet over een toevallige voorbijganger in de supermarkt he. Het gaat over je partner, degene met wie je misschien wel de rest van je leven wil gaan doorbrengen. En je hebt de morele verplichting om helemaal eerlijk tegen die persoon te zijn. Of zou jij het niet erg vinden als hij bijvoorbeeld als gigolo gewerkt heeft en je daar per ongeluk achter komt dat hij zoiets voor je verzwegen heeft. Of dat hij vastgezeten heeft voor een zedenzaak ofzo. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:20 |
[quote] ![]() [..] Maar andersom doe je hetzelfde door eigenlijk maar te stellen dat je partner het maar moet accepteren. [/quote Valt er dan iets te accepteren? Dat vraag ik me dan af. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:20 |
Maar waarschijnlijk, als je echt zo bent, heb je in de aanloop daarnaartoe op andere manieren wel laten zien dat je haar niet zou veroordelen. Dus dan is het weer geen issue, lijkt me. Hoewel ik me nauwelijks kan voorstellen dat het beeld dat je van haar hebt helemaal niet zou veranderen. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:21 |
Dat klopt wel. Maar toch vat ik het niet helemaal. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:21 |
ik vind dat je nu echt voorbij gaat aan het feit dat jij, door het feit dat je in het verkeerde lichaam geboren bent, al heel jong hebt kunnen wennen aan het feit dat gender voor jou niet zwart wit is een ander heeft die tijd niet gehad dus ja misschien is het veroordelen maar dan nog heeft een ander het recht op zijn eigen mening en als jij je als een stuk vuil ziet omdat iemand je afwijst dan zit daar wel wat meer achter lijkt me hoor als iemand mij afwijst dan voel ik mij niet meteen een stuk vuil dan denk ik 'your loss' en je bent ook niet aan iemand verantwoording schuldig maar naar mijn mening werkt het zo dat als je een relatie krijgt met iemand dat je het dan niet meer voelt als verantwoording afleggen maar als belangrijke zaken delen zodat je een open relatie aan kunt gaan en 'samen 1 kunt zijn' (ja dat laatste klinkt zum kotsen maar ik weet niet hoe anders het uit te drukken ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:21 |
Nou dat is wel een beetje wat ik uit sommige posts haal.. Niet zozeer die van jou perse hoor. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:22 |
en dit inderdaad he miss wat ben ik het toch lekker met je eens vandaag ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:22 |
Hoe bedoel je dat? | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:22 |
Dat idee ontstaat nu bij het idee dat je het moet vertellen. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:22 |
Het is opvallend idd. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:22 |
dat vind ik wel een beetje raar ik kan me voorstellen dat je melk vergeet te kopen maar dit soort dingen vergeten te delen?! | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:23 |
Tuurlijk verandert het beeld, dat lijkt me logisch. Maar ik persoonlijk zou het in een vroeg stadium willen weten. Zodat ik zelf de keuze kan maken, van goh, ik vind je leuk, en wat je me verteld is heftig, maar verandert niks aan hoe je bent, en ik vind je dus nog steeds leuk en wil er met je voor gaan, of het is te heftig en ik kan dat niet handelen. Lijkt me voor de ander ook veel prettiger dan dat ik het niet kan handelen en we zijn net getrouwd. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:24 |
Ja maar dat geldt toch voor meer dingen? Zoals mijn kind. Moet ik dan maar zeggen dat het niet uit hoort te maken en ik het daarom maar niet vertel? Ik persoonlijk zou het erg waarderen als je het me tijdig zou vertellen, niet omdat ik je dan keihard zou afwijzen of veroordelen, maar gewoon, omdat het toch iets belangrijks is wat bij je hoort, wat je gemaakt heeft tot wie je bent. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:26 |
Ik bedoel, ik heb een autistisch kind, en hele vervelende ex, niet iets waar ik graag me adverteer, maar ja, ik vind het wel zo fair om daar eerlijk over te zijn, vanaf het begin. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:26 |
Dat hij gigolo is geweest zou ik wel willen weten, maar ik zou er geen drama van maken Als hij veroordeelt is voor een zedenmisdrijf... ik begrijp soms eigenlijk niet goed waarom die mensen geen stempel op hun voorhoofd gedrukt krijgen. | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:26 |
Het lijkt me eigenlijk ook erg fijn als je er gewoon over kunt praten met je vriend bijvoorbeeld. | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:27 |
Maar je wil dus de keuze hebben of je er een drama van kunt gaan maken. Dat is eigenlijk het hele punt he, je wil het wel weten. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:27 |
Ook dat ja! Het is toch ook niet iets waarover je je hoeft te schamen? | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:28 |
Maar een kind en vervelende ex hebben duidelijk en tastbaar invloed op je relatie, een transseksueel verleden niet (behalve kinderwens). En als het die invloed wel heeft, komt dat vanuit de partner, niet van de transseksueel. Dat is een andere situatie. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:28 |
Ik weet wel dat sommige mensen het belangrijk vinden dat je het vertelt, als je dat dan doet, het ook oke vinden. Maar waarom begrijp ik dan niet helemaal. Ik begrijp niet waarom ze er dan moeite mee zouden hebben als je er wel te lang mee had gewacht (als het dan toch niks uitmaakt) | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:29 |
Nou, dus wel. Alleen al vanwege de partnerwens. En sorry, maar zelfs zonder dat vind ik dat ik het recht heb om mijn eigen mening te vormen. Ik hoef geen partner die wel even voor mij denkt. Daar zou ik pissig om worden | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:30 |
Vanwege het gevoel van mij blijkbaar niet genoeg vertrouwen om het eerder te zeggen en mij niet de kans geven mijn eigen mening te laten vormen. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:30 |
inderdaad! hoe dan ook heeft het je gevormd tot wie je bent en is het vast niet altijd makkelijk geweest (of misschien nog steeds niet) ik kan me niet voorstellen dat je niet blij kunt zijn samen met je partner als deze zomer dat wetsvoorstel er door komt waardoor je makkelijker je gender in je paspoort aan kunt passen (of weet ik hoe het ook al weer precies zat) je maakt je relatie 'schuin' door dat niet te delen ongelijkwaardig of zoiets... je doet je partner te kort ik kan het niet zo helder verwoorden ![]() | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:30 |
Ja. Het is sowieso niet iets waar ik veel mee bezig ben, maar als ik verliefd ben dan is dat heel ver weg. Ik denk dat het komt omdat je dan bevestiging ervaart. Als een vriendin dan zegt: "Distel, je moest nog wat zeggen," dan geloof ik zelf amper dat ik een trans ben. | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:30 |
Als mijn vriend veroordeeld is voor seks met een minderjarige van 15 jaar terwijl hij zelf ook nog jong was, zou ik daar weer anders tegen aan kijken dan als hij dezelfde veroordeling had omdat hij seks had met een meisje van 3. Als mijn vriend als gigolo heeft gewerkt zodat hij een dure auto kon kopen, zou ik er ook anders tegenaan kijken als iemand die hetzelfde deed maar omdat hij anders zijn studie niet kon betalen, gedwongen werd of whatever. Om maar iets te noemen. Je kunt niet alles begrijpen en accepteren. voor iedereen liggen die grenzen anders. Maar in een relatie vind ik het wel belangrijk dat je alles gewoon weet, zodat je ook zelf kunt bepalen of je er mee verder wilt. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:31 |
ik ook het is denigrerend en kleinerend | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:33 |
ik vind dat mega naïef je ervaart bevestiging maar die is er niet en je hebt er blijkbaar vaker over nagedacht en misschien ook wel 'gedoe' mee gehad (over het timen van zo'n boodschap) als je daar dan niet eens aan denkt zo vlak voor het slapen gaan dan ben je wel heel goed in bepaalde dingen uit je leven afblokken (en dat lijkt me niet heel gezond) het klinkt bijna als een copingsmechanisme: dat je het maar wegduwt omdat je dan niet hoeft te beslissen wanneer je het vertelt | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:34 |
Zo naïef is dat niet hoor, ik vergeet ook regelmatig dat ik trans ben. Voor de mensen om ons heen is het vaak meer een issue dan voor onszelf. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:34 |
Een vervelende ex, als die je ook nog lastig valt/ stalkt, daar zou je partner direct mee geconfronteerd kunnen worden. Met een kind ook omdat het ook maar moet klikken misschien. Ik zou me er niet voor schamen dat ik een kind had. Ik zou van mijn eigen kind houden. Dat is ook wel een heel groot verschil met trans zijn. Dat is sowieso niet iets waar ik makkelijk over praat, laat staan met liefde. Maar ik heb geen kinderen, geen stoornissen verder, dus ja waar zou iemand moeilijk over moeten doen. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:36 |
Mwoh, als hij me niet vertelt dat ie gigolo is geweest dan veroordeel ik hem niet hoor. (Hij ziet er wss ook goed uit en dan komt hij er sowieso al mee weg he) | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:36 |
Niet lullig bedoeld hoor, maar je zou je toch ook helemaal niet hoeven schamen voor het feit dat je een trans bent? Dat vind ik eigenlijk best verdrietig... | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:36 |
En toch zullen de meeste mensen minder moeite hebben met een vervelende ex, al is het maar omdat dat veel vaker voorkomt, dan met het feit dat je trans bent. Persoonlijk vind ik dat ook wat groter dan het hebben van een lastige ex. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:37 |
Ik krijg een beetje het gevoel Vrouwendistel, dat jij het feit dat je trans bent, beschamend vind, en er daarom ook maar van uit gaat dat anderen dat ook vinden, dus zeg je het maar niet..? | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:38 |
Dat is wel heel erg gemakkelijk he. En het gaat ook niet over veroordelen, maar gewoon het feit dat hij iets verzwijgt voor je. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:38 |
maar je weet dat het niet zo is anders open je geen topic ik snap dan niet hoe je dat dan kunt vergeten puur omdat je vol bent van iemand je verliest toch niet alle rationaliteit omdat er een knappe kerel naar je lacht? ![]() ik niet in elk geval | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:38 |
Met een goed uiterlijk kom je inderdaad overal mee weg. Als je echt zo oppervlakkig bent snap ik waarom het jou geen neuk kan schelen of je open bent tegenover een partner. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:39 |
wat een rare opmerking omdat hij knap is, is alles vergeven en vergeten? ik hoop dat dat een grapje was dat ik even niet begrijp door het gebrek aan smiley ik krijg het gevoel dat we gewoon ander denken over liefde en relaties ik vind openheid en eerlijkheid belangrijk en daarom zou ik het niet oke vinden als je denkt dingen niet met me te kunnen delen ook vind ik zelfbeschikking belangrijk dus maak ik graag mijn eigen keuzes en ik vind dingen als een knap snoetje niet belangrijk en zou je daarom dus ook niet vergeven al lach je nog zo lief | |
Re | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:41 |
maar stel je bent als man/vrouw onvruchtbaar, vertel je dat dan ook op je eerste date? of wanneer vertel je dan zoiets... er is altijd zo'n evenwicht over wat nou wanneer te vertellen als je een relatie aangaat | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:41 |
"O maar dat vind ik helemaal niet erg hoor. Jij bent ook zo goed gelukt. Jij bent echt een vrouw." Pfieuw... dat hebben we ook weer gehad, dacht ze bij zichzelf. "Is er iets waar ik rekening mee moet houden? Heb je bortshaar? Je kunt niet zien dat dat een pruik is, als je niet van voor- en naspel houdt, dan kunnen we dat ook mooi overslaan." Bummer... nou ik schaam me dan diep en de pet is er voor mij ook al lang af. Feestje gaat niet door. | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:42 |
Ik snap best dat je het niet op de allereerste date te sprake brengt, maar vind het niet iets waar je maanden of zelfs jaren mee kunt wachten. | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:42 |
Mensen begrijpen misschien niet alles, goed over dingen praten zou dan juist enorm helpen. | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:43 |
Zou ik ook op tijd vertellen, zelfde als ik nu al een enorme kinderwens zou hebben, dan zou ik dat ook vertellen. Als een man daar dan geen behoefte aan heeft kan die dat ook voor zichzelf besluiten. | |
Royco1 | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:44 |
Sorry, maar als hij met zulke opmerkingen komt dan kun je hem ook beter kwijt dan rijk zijn denk ik. En dan weet je dat in ieder geval ook weer. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:44 |
Maar je moet maar net zin hebben om van een leuke date een medische verhandeling te maken. Of is dat ook een soort morele plicht? | |
motorbloempje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:45 |
Zou ik wel vermelden, net als het wel of niet hebben of kunnen garanderen van een kinderwens, om maar eens wat te noemen. Het grootste deel van de mensheid plant zich voort, en een groot deel daarvan doet dat bewust. Grote kans dat je een date treft met iemand die dat ook graag wil. Als je niet kan garanderen of zelfs zeker weet dat je je niet eens voort wilt planten, dan zou ik dat zo snel mogelijk zeggen, zodat je niet met veel pijn uit elkaar moet omdat het op dat gebied stukloopt. Is wat anders als de onvruchtbaarheid zich in een later stadium komt melden, maar je wel beide een kindwens hebt, dan kun je daar SAMEN nog wat aan doen omdat je al een samen bent en samen in de veronderstelling was om je voort te planten. Als dat samen er nog niet is, kan ik me heel goed voorstellen dat je ánders kiest en niet voor adoptie als laatste redmiddel gaat, of eventueel bezinning. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:45 |
Maar kom op, zo reageert toch niet iedereen! En wil je ook niet z.s.m. weten dat je zo'n lamzak hebt getroffen...? | |
Re | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:45 |
ja, wat is op tijd, voor je eerste neukbeurt, je 10de, ...? | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:45 |
Hoeft toch niet meteen op een eerste date ofzo? Maar het verzwijgen vind ik weer iets heel anders. En ja, juist vanwege het verzwijgen.. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:46 |
inderdaad ik zou het ook snel vertellen als een soort zelfberscherming ik wil niet mijn hart verliezen aan iemand met een kinderwens terwijl ik geen kinderen wil (bijvoorbeeld) | |
Myraela | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:47 |
Afhankelijk van hoeveel waarde je aan seks hecht, als je van de ONSjes bent zou ik het niet direct vertellen. Maar zodra je met verliefdheid speelt en de mogelijkheid op een serieuze relatie lijkt het me best wel bespreekbaar. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:47 |
nee maar wat hier gewoon gezegd (getypt dan) is dat het zelfs zo kan zijn dat TS het nooit zou vertellen dan hebben we het al niet eens meer over welk aantal dates | |
Re | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:49 |
en als TS zou vertellen dat ze onvruchtbaar is... ja ik snap dat je bepaalde dingen over jezelf moet vertellen, maar wanneer is het functioneel om iets over jezelf te vertellen, waar ligt de grens tussen wat wel en niet... | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:50 |
Ik persoonlijk zou zoiets vertellen als het wat serieuzere vormen aan begint te nemen.. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:52 |
ik vind het altijd functioneel als je een relatie wil aangaan met iemand vooral dingen die je identiteit vormen het feit dat TS op jonge leeftijd operaties heeft ondergaan etc, zich altijd anders heeft gevoeld blabla is enorm vormend | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:52 |
Ik kan me ook voorstellen dat iemand wil dat een potentiele partner hem of haar eerst echt leert kennen, voor die blik vertroebeld wordt door allerlei vooroordelen. Iemand kan bij de eerste date denken "daar waag ik me niet aan" maar bij de vijfde "oh, ze is wel leuk, laat ik dit maar op de koop toe nemen". Toch? | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 14:54 |
Nou nee, in mijn geval vertel ik nog voor de eerste date over zoonlief, aangezien ik begrijp dat het nogal wat is, andermans kind én autistisch. Nu is deze situatie natuurlijk niet geheel hetzelfde, maar toch.. | |
Joanne35 | dinsdag 28 mei 2013 @ 15:00 |
Ik ken verhalen van mensen die het na een aantal dates te horen kregen, enorm kwaad werden, allerlei transfobe scheldwoorden over hun date uitstrooiden, en er uiteindelijk toch mee getrouwd zijn ![]() Zo iemand zou je waarschijnlijk nooit gevonden hebben als je 't vooraf al meteen verteld had ![]() | |
Lauraap_ | dinsdag 28 mei 2013 @ 15:10 |
Ja, een ander verhaal. Simpel. Mensen zullen jou daardoor anders gaan bekijken. Of je het nou wil of niet. De zaken die jij opnoemt vormen een persoon maar zijn heel anders dan dat je eerst een jongen/man bent geweest. Nogmaals: waarom ben je niet open en eerlijk daarover? Het is toch simpelweg zo? Als ik last van vaginisme zou hebben, zou ik dat ook meteen aankaarten. Omdat het zo is, het uiteindelijk is te merken en veel mensen vinden seks belangrijk (en logisch). | |
Re | dinsdag 28 mei 2013 @ 15:21 |
als je een partner hebt die uiteindelijk niet kan omgaan met je verleden is die jou natuurlijk ook niet waard... | |
GoWithIt | dinsdag 28 mei 2013 @ 15:21 |
Ik heb een collega gehad, werkte half jaar met haar samen, hartstikke leuk mens. Na een half jaar vertelde ze dat ze jehova's getuige was. Ik stond wel even met mijn mond vol tanden. Ik kende het niet, en had er bepaalde ideeën bij (voornamelijk rare mensen die je lastig vallen met hun geloof). Maar inmiddels kende ik haar wel, en het zorgt er vandaag de dag nog steeds voor dat ik jehova's niet raar aankijk oid. Misschien dat zoiets met trans ook kan. Gewoon eerst de persoon leren kennen. Dan zou het verder niet meer uit moeten maken of die persoon ooit een ander geslacht had. En als iemand dat dat niet accepteert, dan wil je er toch ook niet bij blijven? | |
Dipkip | dinsdag 28 mei 2013 @ 16:46 |
Ik denk dat je het moet vertellen als het serieus wordt. Hoe snel dat is, verschilt per persoon. Als je alleen maar een paar keer afspreekt met iemand heeft hij of zij niet het recht al je geheimen te kennen. Maar als er sprake is van een relatie wel. Dat lijkt me dus het moment om het te vertellen. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 16:50 |
| |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 17:07 |
Dat is in ieder geval duidelijk. Ik vind het jammer, ik ben het er helemaal niet mee eens, maar ik vind het beter dan mensen die zeggen van: "Ik veroordeel het niet, waarom schaam je je er dan voor, maar je bent wel moreel verplicht om het van tevoren te vertellen." | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 17:12 |
Ik val ook op vrouwen en eigenlijk zijn het vooral de vrouwen die van die rare kronkels hebben. Mannen zijn meestal heel simpel: "Als het zo is dan is het zo," einde discussie. Helaas, geen lamzakken dus voor deze ene keer. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 17:15 |
? Ik ga het uiteindelijk wel vertellen. Maar daar ben ik nu niet zo duidelijk in geweest omdat ik me dus afvraag of dat moet. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 17:21 |
Het woord 'keuze' is denk een belangrijke. Jij vertelt het omdat je dat zelf wilt vertellen, omdat jij van mening bent dat hij het recht heeft om dat te weten en omdat jij vindt dat je er uiteindelijk jezelf mee hebt enz enz. Maar iemand anders in jouw situatie doet dat misschien niet. Is dat verkeerd? Is dat een keuze? Een morele plicht? Kun je op je werk, bij nieuwe vrienden, eventuele partner, tussen en neus en lippen door vertellen dat je kinderen hebt zonder dat het een zwaar en vervelend onderwerp wordt. Ik vind die vergelijkingen op zich heel mooi hoor, omdat ze soms heel verhelderend zijn, maar ze gaan vroeg of laat ook ergens de mist in. Niemand hoeft bang te zijn voor discriminatie omdat die kinderen heeft, of omdat die een blanke heteroman is, zelfs al zijn er wel mensen die daar een mening over hebben. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 17:23 |
O? En hoe zou je denken als een vrouw dat niet doet? Dat niet kan, niet durft? Wordt ze dan veroordeelt en uitgemaakt voor onbetrouwbaar, een leugenares? Of zullen mensen dan toch eerder geneigd zijn te zeggen: "Maar ik kan me er ook wel iets bij voorstellen hoor." | |
Fir3fly | dinsdag 28 mei 2013 @ 17:26 |
Opzouten [ Bericht 98% gewijzigd door Re op 28-05-2013 17:39:09 ] | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 17:46 |
Dus jij gaat op de eerste date zeggen "ik heb last van vaginisme'? Lijkt me meer dat dat richting de one-night-stand gaat ![]() ![]() Als ik uit was alleen voor seks zou ik het overigens wel gelijk zeggen, maar ik zie mezelf dat niet doen ![]() | |
kahlie | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:03 |
Als je het niet verteld, heb je inderdaad de kans dat je (mogelijke) partner op andere wijze achter komt en hier niet blij mee is. Met alle negatieve gevolgen van dien. Of dat nu is omdat iemand zich voorgelogen voelt of omdat iemand het niet kan handelen. Er zijn genoeg andere dingen die je redelijkerwijs als je een langdurige relatie zoekt waarin vertrouwen en openheid een belangrijke rol spelen die je op een redelijke termijn zal moeten vertellen, waar je wel om gediscrimineerd kan worden. Zoals idd een crimineel verleden of bijv. een geschiedenis van mentaal ziek zijn zoals een psychose of BPD. Waar mensen ook vooroordelen over hebben en waar ook mensen gediscrimineerd om worden. Het verbaasd me dat het idee heerst dat het helemaal geen probleem is dat iemand trans is, maar dat je het dan toch niet kan/wil vertellen. Dat lijkt me juist zo tegenstrijdig. Ik zou als ik trans ben het wel vertellen, want ik wil juist een relatie met iemand die dat kan handelen en waar ik gelukkig mee kan zijn. Als er dan negatieve gevolgen aan zitten bij mijn omgeving (omdat die mogelijke partner dat dus rondbazuint) dan is dat erg vervelend, maar ik zou me er niet om schamen. *Ik* zou dan toch niets verkeerd hebben gedaan? [ Bericht 0% gewijzigd door kahlie op 28-05-2013 18:04:52 (woorden vergeten... doh!) ] | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:04 |
Een heel helder verhaal ![]() | |
MrMonkeyman | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:10 |
Ligt eraan wat voor verleden die heeft gehad. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:16 |
jouw woorden | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:20 |
Ik heb het ook niet over een relatie eigenlijk, maar over alles daarvoor. Wanneer je flirt, elkaar leuk vindt, maar nog niet weet wat het is tussen jullie. En dan komt er een keer een punt en dan, ja dan vind ik het prettiger als diegeen het wel weet. Er zit ook wel verschil in nadenken over 'wat zou ik moeten doen' en de werkelijkheid. Want de werkelijkheid is toch altijd dat je in de situatie zelf wel aanvoelt wat je het beste kan doen en zeggen. En uiteindelijk geloof ik ook dat je op zoek moet naar je eigen morele compas en niet die van een ander. Wat al gezegd is: wat een ander vindt, dat weet ik niet. Ik weet wel dat ik in het echt redelijk goed weet wat ik doen moet, maar als ik erover nadenk dan merk ik dat ik er erg onzeker over ben. Ik wil het niet 'moeten' vertellen. Dat vind ik zo laag. Ik wil mezelf kunnen zien als een vrouw, met de dezelfde rechten en plichten als ieder andere vrouw. Ook in relationeel/seksueel opzicht. Wat andere mensen kunnen vinden, dat je het 'moet' vertellen enzo, ik kan gewoon niet goed peilen waarom mensen dat zeggen. Ook omdat er inderdaad mensen zijn die toch iets met een trans zouden kunnen hebben en dit ook zeggen. Ik vind het heel erg verwarrend in ieder geval. En inderdaad, als je het te vroeg vertelt dan weet in no time iedereen het met alle gevolgen van dien. Ik heb ook periodes gehad dat ik helemaal niet meer sjansen durfde omdat ik zo bang was wat er kon gebeuren. Je moet je echt goed voelen, en stevig in je schoenen staan. En ja, dan kun je best mooie tijden hebben, maar het moet altijd diep wegkomen. Je moet jezelf altijd oppeppen, de moed erin houden. Ik vraag me af of dat zou moeten. Ik vind dus eigenlijk van niet. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:24 |
er is geen doorsnee vrouw genoeg vrouwen moeten wat anders 'opbiechten' het feit dat jij vind dat jouw 'geheimpje' je minder vrouw maakt zit bij jou tussen je oren (denk ik) en is (even psychologie van de koude grond) vast een overblijfsel van het feit dat je geboren bent in een vrouwenlichaam? Is een vrouw die vaginisme of een stoornis moet opbiechten minder vrouw? of is miss minder vrouw omdat zij ook bagage heeft die ze moet opbiechten? Ik denk dat je het gewoon op dat zelfde niveau moet zien: je hebt bagage en je wil dat met je partner delen tja die mensen hebben dat toch wel heel duidelijk uitgelegd (waaronder ik) kort gezegd: eerlijkheid en openheid zijn belangrijk en je partner serieus nemen als persoon die zelf dingen kan beslissen ook | |
kahlie | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:26 |
Dan is het goed toch? Zodra jij er aan toe bent om het je potentiele partner te vertellen, dan doe je dat. Klaar ![]() Maar je rechten/plichten als vrouw (en als man trouwens ook) bij relationeel/seksueel opzicht is het vertellen van dingen die invloed kunnen hebben op je relatie. Zoals bijv. dingen waardoor de seksuele relatie anders kunnen lopen (misbruik verleden/vaginisme) en dingen waardoor de emotionele relatie anders kan lopen (nare ex, kinderen, onvruchtbaar, ziektes) of de fysieke relatie (HIV+, ziektes) etc. etc. De meeste mensen vinden dat ze het hun potentiele partner verplicht zijn om dit op een nette manier te melden, voordat je enorm serieus bent met elkaar. Zodat je de ander de kans geeft om dit netjes af te wegen. Omdat het invloed kan hebben, vinden de meeste mensen dat je min of meer moreel verplicht bent om het te vertellen. Omdat dat het respect is wat je voor een potentiele partner opbrengt. Daarnaast vinden heel veel mensen het belangrijk dat je eerlijk naar elkaar bent. Zo bouw je immers samen wat op. | |
wenfer2 | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:30 |
Je hoeft niet gelijk met de deur in huis te vallen maar eerlijkheid in een relatie is toch wel wat je zou kunnen noemen de belangrijkste steunpilaar. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:32 |
Huppelkutten dan ![]() | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:32 |
Andersom. Stel dat iemand verliefd op mij is. Stel dat er twee verliefd op me zijn en ruzie om me maken. Ligt ergens voor de hand om het te vertellen. Degeen die er niet mee om kan gaan die dondert maar op en degeen die er wel mee om kan gaan, die wil ik leren kennen. Dat lijkt wel een makkelijke manier. Stel je voor dat iemand stieken heimelijk verliefd op me is en dat niet durft te verellen. Dat diegeen dat gevoel al een dik jaar heeft. Dan heb ik een relatie, dan is het uit en heeft hij hernieuwde hoop. Hij heeft zelfs al een vrouw laten lopen. Ik weet eigenlijk wel wat hij voelt. Misschien geniet ik zelfs wel van de aandacht, maar ik ben niet verliefd. Hij is ook een collega dus waarom zou ik het risico lopen om het hem te vertellen? Maar in al die tijd heeft hijzelf misschien wel twee, drie vrouwen laten lopen. Vrouwen die hem een kind kunnen geven enz enz en als hij het van me zou weten, dan zou hij het keihard afwijzen. Stel dat ik 2 vriendinnnen heb. Een lesbisch stel. Het is gewoon vriendschappelijk dus ik hoef niks te vertellen. Een wordt dan toch verliefd op me. Verklaart me haar liefde en zegt dat ze het uitmaakt met haar vriendin. Maar ik heb het dus nooi vertelt. Als ze het zou weten, dan zou ze het keihard afwijzen. Of dat je gewoon in een disco bent en een dame wil me zo ongeveer verslinden. Voor een two night stand of meer (zou ik met een man nooit doen omdat ik die te eng vind). Of dat je op een vrouwenfuif belandt en ontdekt dat het eigenlijk gewoon een dikke vette orgie is. Moet ik dan maar even aan gaan kondigen hoe de vork in de steel zit? Mag dat allemaal wel? Hoe ga je daar dan mee om? | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:36 |
Ik snap zeker wel dat jij tegen veel meer vooroordelen aanloopt hoor, en dat het niet helemaal vergelijkbaar is. Maar dan nog vind ik eerlijkheid gewoon erg belangrijk ![]() | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:50 |
Whut? Er zijn in dit topic meerdere mensen die zeggen dat ze haar dan toch als een (soort) man zullen zien, en dan zit het bij HAAR tussen de oren?? | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:51 |
Ja ik ook hoor, maar wat is dat dan? En als ik het naar mijn gevoel goed doe, betekent dat natuurlijk nog niet dat ik de ander daarmee tevreden stel. Maar is die ander dan onredelijk? Ik vind het ook gewoon vermoeiend om zo te denken. Dan weet ik gewoon niet meer wat wat is. Maar misschien is het antwoord al gegeven, misschien zelfs helemaal duidelijk. Misschien moet ik het maar gewoon even laten zijn en het kwartje maar even laten vallen dan. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 18:54 |
Tja ik zeg ook niet dat het makkelijk is hoor. Maar ms zou je het jezelf wat makkijker maken als je er niet zo 'moeilijk' over doet (en dat bedoel ik echt niet lullig!). Maar dat je meer iets zou hebben van 'ze nemen me maar zoals ik ben. | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:01 |
De aanname dat je aan elke persoon zo kunt zien dat ze trans zijn is fout, trouwens. Genitaliën niet meegerekend aangezien de meeste mensen gewoon netjes gekleed de straat op gaan ![]() hehehe mooie woordkeuze ![]() | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:06 |
ja en bij die ander maar blijkbaar ook bij haar als anderen mij minder vrouw zouden vinden om en ik vind dat zelf niet dan zou ik dat van me af laten glijden | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:07 |
![]() | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:09 |
Goed van je. Niet iedereen kan dat, of er wordt zo veel shit gegooid dat het uiteindelijk wel een keer blijft plakken. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:10 |
dat snap ik wel, maar dan ligt dat wel bij jou en niet bij degene die probeert om jou omlaag te halen als jij die ander de macht geeft doe je dat zelf | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:10 |
Ehm jawel ![]() | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:12 |
Hij klinkt mad agressief maar let daar maar niet op haha [ Bericht 24% gewijzigd door Nezhi op 28-05-2013 19:19:25 ] | |
Life2.0 | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:13 |
nee dat is juist verzwijgen... ![]() | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:28 |
Want? | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:30 |
Vind ik wel erg makkelijk gesteld. Ik bedoel, het klinkt wel logisch, maar je kunt toch niet van mensen verwachten dat ze alles maar aankunnen? Dan kun je net zo goed zeggen dat het je eigen schuld is als je verongelukt omdat je niet sterk genoeg was om een crash te overleven. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:30 |
Neem aan dat TS niet zwanger kan worden. Tevens is het verzwijgen van zoiets groots een belediging en getuigt van geen vertrouwen en respect. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:32 |
ik verwacht ook niet van mensen dat ze alles maar aan kunnen maar dat neemt niet weg dat als jij je minder voelt door wat een ander zegt dat komt door wat er bij jou in je hoofd gebeurd niet door wat er in het hoofd van die ander gebeurd en als je het niet aan kunt dan moet je misschien een begeleider zoeken die je daar in helpt, een psycholoog of zo en de reden doet er dan niet toe vind ik (en daarmee bedoel ik dat mensen om wat voor reden dan ook gediscrimineerd of iets dergelijks kunnen worden en dat dat inderdaad erg zwaar en kut is en dat je daar dan misschien beter steun in kunt zoeken bij iemand die je bruikbare tips kan geven om te zorgen dat het minder voor jou bepaald hoe je over jezelf denkt) | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:32 |
Maar als je het niet merkt tijdens een relatie, is het toch ook niet ZO groot? | |
simmu | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:33 |
ok, na koningsbezoek haak ik nu weer ff aan en nee; ik ga niet 3 pagina's doorploegen ![]() je hebt natuurlijk helemaal gelijk: jij bent jij. echter. het is wel zo eerlijk om de ander dan helemaal te vertellen wie jij bent dan he! want jij bent weliswaar jij, ongeacht wat, maar dit is wel een stukje historie wat je meesleept, wat jou gemaakt heeft tot wie je bent. dus een stukje nuance: je hoeft natuurlijk niet al direct je hele hebben en houwen bloot te leggen, maar het is wel de bedoeling dat dat in een proces gebeurt. want je wil toch dat je partner jou ook echt goed kent? | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:34 |
Ehm jawel, dat is wel groot. En ik wil sowieso ooit kinderen dus zou ik 't wel fijn vinden als ze eerlijk zou zijn en niet zou liegen/verzwijgen. Edit: vreemdgaan merk je ook niet altijd, noem je dat niet groot? | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:35 |
Okee, dat kan ik volgen. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:35 |
het maakt toch niet uit hoe groot iets is? en misschien merkt je partner wel dat je wat onzeker bent over bepaalde dingen (of zo) maar kan hij/zij er niet de vinger op leggen (ik noem maar een voorbeeld) of jij open en eerlijk bent hangt toch niet af van wat de ander merkt of voor reactie gaat geven? als iemand niet merkt dat iets weg is mag je het dan gewoon weg nemen? dat is ook gewoon stelen | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:36 |
Sorry maar dat vind ik nergens op slaan. "Ha! Had je het maar moeten merken, nanananaaa!". Beetje rare redenatie hoor. | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:38 |
Als iemand het niet merkt, is het het dan waard om een deprimerende voorgeschiedenis op iemand te dumpen die nu totaal niet meer relevant is (oude koeien uit de sloot), en die persoon ook nog laten twijfelen aan zichzelf, relatie, seksualiteit e.d.? Als iemand bij mij aanklopt met een jankverhaal van tig jaar geleden kunnen ze gelijk opdonderen, maar ik ben dan ook een asshole... denk ik. | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:38 |
Ik kan niet goed inschatten waarom en of het echt een enorm issue is, of meer van het kaliber "ik heb in het verleden wel eens met iemand van hetzelfde geslacht gezoend" of "ik ben wel tien keer in mijn leven verhuisd". Moet je er echt voor gaan zitten om het eens uit de doeken te doen, of kan het ook gewoon als het een keer ter sprake komt, zo van "oh ja, dit en dat". | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:39 |
Nou ik kan me niet voorstellen dat zoiets groots geen invloed op iemand heeft, het is toch raar als je dat niet ter sprake brengt.. Sorry kan er met mijn hoofd niet bij dat je zoiets nooit vertelt. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:40 |
Kan ik met m'n hoofd ook niet bij. Zou me echt gaan afvragen waarom ze geen respect heeft voor me en waarom ze me niet vertrouwt. ![]() | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:41 |
Bedoel je op de partner, of de transpersoon zelf? Als iemand al klaar is met het gehele proces gaat er ws niet veel meer veranderen en is het gewoon hetzelfde alsof je iemand anders ontmoet. Maar ik heb het nu wel over beginnende relaties, daten enz. Geen huwelijken van 20 jaar lang ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:43 |
Op de persoon zelf. Ik heb shit genoeg meegemaakt, die hebben me gemaakt tot wie ik ben en ja, dat is best iets waar ik trots op ben, niet iets wat ik zou verzwijgen. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:43 |
Nee precies, dat! | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:45 |
Ik ben niet trots op trans zijn. Daar is voor mij geen enkele reden voor. Het is een afwijking waar je geboren mee wordt en het enige waar het voor zorgt is lijden en extra moeilijkheden met alles. Nouja, misschien moet ik wel trots zijn op het feit dat ik me niet van kant heb gemaakt ofzo, maar trans zijn heeft mij zeker niet gemaakt tot wie ik ben. Dat heeft gewoon leven gedaan. Het enige wat er aan mij verandert is is dat ik een stuk zelfverzekerder en vrolijker ben geworden en ook durf te spreken in plaats van in een schulpje weg te kruipen. Je persoonlijkheid zelf blijft hetzelfde. Voor velen is het overigens ook niet een vertrouwenskwestie maar willen ze nooit meer terugdenken aan de periode van voor de transitie. Puur omdat ze daar geen geluk in hebben gehad, en grote ontwikkelingen hebben gemist. En anderen zijn al bezig met de transitie vanaf een erg jonge leeftijd, ik bedoel... wat ga je daar dan over zeggen ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:47 |
Nee ik ben ook niet trots op het feit dat ik ooit zo naief was dat ik mezelf nogal in de problemen heb geholpen.. Maar wel hoe is er weer bovenop ben gekropen. En wie ik nu ben, zou ik dan ws nooit zo zijn geworden.. En ik neem aan dat jij trots bent op wie je nu bent? Dan hoort dat er toch ook bij? | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:47 |
het heeft je identiteit gevormd dus ik zou zeggen dat het in de categorie 'alles wat je identiteit gevormd heeft' valt en dat kunnen kleine dingen zijn (ik zat op een praktiserend christelijke basisschool, vroeger hadden we geen huisdieren dus ik heb het niet zo op katten etc die dingen komen vanzelf ter sprake gok ik) en grote dingen (mijn ouders zijn gescheiden en dat had best wat impact, we zijn veel verhuisd vroeger, ik ben mishandeld, ik ben gepest,ik ben biseksueel, ik hou van sm, ik ben geboren met een andere set genitaliën) en die moet je misschien ter sprake brengen maar goed als ik een relatie opbouw met iemand en dus om die persoon geef wil ik alles van die ander leren en die ander alles over mij vertellen (dus die kleine dingen maar ook de grote) en dan gaat dat vanzelf ook de dingen die je een beetje vreest want door dat te delen bouw je samen iets op en werk je ergens naar toe | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:47 |
Ja, maar mijn trots komt van wat ik bereikt heb en wat ik leuk vind, en niets gerelateerds aan transseksualiteit. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:47 |
precies! | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:48 |
Ja, dat is toch goed? Het trans zijn zelf is geen probleem (als in: het maakt me niet uit of iemand dat is of niet), maar waarom zou je het niet vermelden? Het is niet alsof je moet vertellen dat je vroeger een keer snoepjes hebt gejat o.i.d., dit is gewoon een belangrijk deel van je leven. Wat als je partner kinderen wil en jij kan die hem/haar niet schenken? | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:48 |
[quote]![]() [..] dat snap ik wel, maar dan ligt dat wel bij jou en niet bij degene die probeert om jou omlaag te halen als jij die ander de macht geeft doe je dat zelf [/quote Dan zijn we uitgepraat. Alle vrouwen voortaan een dikke trui aan als je naar buiten gaat (zelfs als het zomer is), kindjes die gepest worden die vragen er ook zelf maar om enz enz. Dan moet je maar... | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:49 |
Ik zou het zelf wel vermelden, maar puur bij serieuze relaties en voor intiem contact. Maar ik weet ook wel redenen waarom mensen het niet zouden doen. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:49 |
Maar het heeft je toch wel gevormd enzo? | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:49 |
Ik zou wel willen weten of mijn partner ooit een penis gehad heeft hoor. Als ze me niet zou vertrouwen en ik er later zelf achter moest komen, dan zou de relatie wat mij betreft meteen over zijn. Hoef zoiets niet op dag 1 te weten, maar als het wat serieuzer begint te worden moet je wel belangrijke dingen delen met elkaar. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:50 |
spreek je jezelf niet tegen nu dan? als het zo veel impact heeft gehad dat het iets is waar je niet over wil praten heeft het je toch juist gevormd? of je dat nou wil of niet iemand met een stoornis is daar bijvoorbeeld ook door gevormd (en nee ik wil hiermee niet zeggen dat trans zijn een stoornis is) en dat is misschien voor die persoon ook wel kei pijnlijk misschien kan die persoon nu kei goed er mee leven en merk je er niks aan maar toch is het een onderdeel van hoe je identiteit tot stand is gekomen en dus daarom de moeite van het delen waart | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:50 |
Ja maar dat vind ik ook, je hoeft het natuurlijk niet tegen iedereen die je tegenkomt te zeggen.. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:50 |
wtf dit is zo niet wat ik zeg ![]() maar je probeert wel meer dingen te lezen die ik niet zeg voor mijn gevoel | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:50 |
Dan zijn we het daar over eens ![]() ![]() | |
simmu | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:50 |
hij is wie hij is. en transgender is niet wie hij is ![]() ![]() ![]() | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:51 |
Haha, mij persoonlijk heeft het niet gevormd, ik zou het ook gewoon zeggen in een relatie. Maar ik probeer me in te leven in mensen die het niet zouden zeggen. Bedoelde het als twee losse punten, maar het gaat hier zo snel... ik zat net al op pagina 9 te zoeken en dacht "wtf!" ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:51 |
Dat is toch mijn hele punt ook niet? | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:52 |
Maar als ik in een serieuze relatie zou zitten met iemand en ik zou er later pas achterkomen dat hij zoiets groots (sorry, maar dat lijkt het me toch wel..) heeft verzwegen zou ik me betutteld en bedonderd voelen, om het verzwijgen. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:53 |
Een grotere belediging kan ik me haast niet voorstellen ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:54 |
En dat heeft er dus niets mee te maken dat ik iemand zou afrekenen op het feit dat hij/zij vroeger man/vrouw was, laat dat duidelijk zijn.. | |
simmu | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:54 |
impliciet wel. waarom zou je al dan niet trots moeten zijn op iets waar je hebt mee moeten worstelen, maar wat verder eigenlijk buiten wie jij bent staat? | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:54 |
Waarom rekenen jullie het jezelf aan dan? Het gaat vaak om compleet andere redenen die bij de persoon zelf horen, niet jullie. En je kunt eerlijk gezegd nooit weten hoe iemand gaat reageren. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:54 |
Dat voorbehoud moet je niet eens maken, dat komt gewoon duidelijk uit je woorden ![]() | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:55 |
Ik denk dat als jij je leven leeft en uitstraalt dat je openminded bent, je ook niet in dit soort situaties terecht komt, want dan weten mensen wel dat ze je dingen kunnen vertellen zonder daarop afgerekend te worden. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:55 |
Nananana, denk je echt dat ik er zo over denk? Ik heb mijn trots hoor. Maar het kwartje valt inmiddels wel. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:55 |
Hoe bedoel je? | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:56 |
Dit ja ![]() Ik denk dat als iemand jullie partner zou zijn die het vast wel zou vertellen Maar denk bijv. aan mensen die in relaties terechtkomen waarna blijkt dat de persoon waar ze van houden eigenlijk geweldadig homofoob en transfoob e.d. is, dan zou ik het ook niet vertellen ![]() Ik bedoel dat mensen gewoon hun eigen redenen hebben om het niet te vertellen, bijv. omdat ze het achter zich willen laten en door willen gaan, of dat ze nog willen afwachten, of omdat ze het moeilijk vinden om te vertellen. Dan heeft dat toch niet met vertrouwen te maken? Dan is het hun eigen probleem, niet dat van jou dus zou het ook geen belediging moeten zijn. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:56 |
Nee, ik probeer mijn punt te maken, ik bedoel het geenszins lullig. Jammer dat je het blijkbaar zo opvat. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:56 |
Het is gewoon een logische reactie om het jezelf aan te rekenen. Ik zou blijven worstelen met de vraag waarom ze me niet kon vertrouwen. Denk dat ik daarom de relatie zelfs stop zou zetten. En het vertellen is ook een gok, maar wil je een relatie met iemand die jou nooit zou kunnen accepteren zoals jij bent, inclusief je verleden? | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:57 |
Ik zou het ook vooral erg jammer en verdrietig vinden dat iemand zoiets niet met mij zou kunnen delen. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:57 |
tja maar als je in zo'n relatie zit vraag ik me af waarom ik denk dat dat dan wel wat te maken heeft met zelfrespect hoor ik ben niet hetero dus ik zou nooit een relatie aangaan met een homofoob, dat staat dan toch gelijk aan zelfhaat? of een relatie met een gewelddadig iemand pfff je bent toch meer waard dan dat? | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:57 |
Voorstellen. Ja hmmm... Mensen kunnen zich wel meer niet voorstellen. Maar is toch echt zo. Je hoeft het echt niet als een zware last met je mee te torsen hoor. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:57 |
Volgens mij maak ik wel altijd duidelijk dat ik openminded ben. En waarom zou een trans een relatie willen met iemand die niet openminded is en hem/haar wss af zal wijzen? | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:58 |
Niet zozeer als zware last. Meer als feit, iets uit je verleden. Iets wat ik zou willen delen met mijn partner | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:58 |
Maar dat zit in jouw hoofd, is niet haar schuld ![]() En natuurlijk, in een utopie is dat te prefereren, maar soms staan er ook andere dingen op het spel en dan is het niet makkelijk om wat je op dat moment hebt op te geven voor iets onzekers (want je weet NOOIT hoe iemand zal reageren). | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:58 |
Je kan soms niet kiezen van wie je houdt denk ik Bijv. mensen die blijven wonen bij een mishandelende partner. kut loop ik weer te soggen hier ![]() | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:58 |
een zware last staat natuurlijk niet gelijk aan invloed hebben mijn vriend komt uit een klein klein dorp en dat heeft hem gevormd het is geen last, niet iets waar hij actief mee worstelt of uberhaubt over denkt maar het heeft zijn persoonlijkheid gemaakt en als partner ben ik dan benieuwd naar dat dorp en zijn vrienden daar etc dat is een relatie (voor mij) | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:59 |
Roze bril? | |
Pvoesss | dinsdag 28 mei 2013 @ 19:59 |
Ik vind het echt heel erg triest als iemand zo iets niet direct zou vertellen. Je moet iemand zelf de keus laten maken of ze dit willen of niet. En dat vind ik al vanaf een zoen ![]() Ik zou als mijn vriend mij dit nu zou vertellen echt heel en heel erg boos zijn. Ik vind liegen en dingen verzwijgen echt niet kunnen en zeker niet met iets als dit. Ik zou dan ook bij hem weg gaan. Als hij mij van dag 1 af aan had gemeld dat hij ooit een vrouw was dan had ik daar geen probleem mee gehad want ik ben verliefd op wie hij is. Maar liegen en verzwijgen zou ik niet accepteren bij zoiets groots. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:00 |
Wel haar schuld, omdat ze het eerder kon vertellen. Je voorbeeld is een beetje overtrokken, maar snap wat je bedoelt. Je kan niet kiezen van wie je houdt, maar dat wil imho niet zeggen dat je zulke dingen ooit mag verzwijgen in een relatie. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:00 |
Dat is dus mijn hele punt.. | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:02 |
Maar het is wel lastig om vanaf dag 1 dat te zeggen. Stel dat ik je net ontmoet, vind je leuk, maar ik ken je voor de rest nog niet. Uit dit topic blijkt dat je redelijk open-minded bent, maar in het echt weet ik dit niet. Dan weet je dus niet hoe iemand gaat reageren. En van echt vertrouwen zou ik ook nog niet kunnen spreken bij een eerste date ![]() | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:02 |
Niet haar schuld, je kunt ook denken, "misschien heeft ze hier goede redenen voor, laat ik er eens tactisch naar vragen". Dat je je beledigd voelt omdat ze je blijkbaar niet eerder in vertrouwen wilde nemen is een keuze voor jou. Misschien heeft ze wel enorm nare ervaringen met het op dit punt uit de kast komen en durft ze niet, ook al ben jij niet die andere persoon. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:03 |
Ik zeg ook niet dag 1 he.. Maar wel als het wat serieuzer wordt.. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:03 |
Nu ben ik nogal een flapuit, dus ik braak er wel meer uit na een eerste date, maar dat je zoiets nog even voor je houdt, begrijp ik wel ![]() | |
wonderer | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:03 |
Maar dat zei je quote wel. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:04 |
Dat beledigd voelen is net zozeer een keuze als het zijn van een Trans. En ik ga toch niet tactisch aan een date van mij vragen of ze ooit een piemel gehad heeft? ![]() | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:04 |
Ik denk dat de meeste het dan ook gewoon zeggen, en vooral vóór intieme dingen. gewoon standaard vragenlijstje maken, alles. "Hoe oud bent u, heeft u kinderen, heeft u een hond, heeft u ooit een piemel gehad/" ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:04 |
Zei ik ergens dag 1? Volgens mij niet, maar ik kan me vergissen.. Ik bedoel echt als het serieuzer wordt.. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:05 |
sorry dit vind io echt omgekeerde wereld die ander projecteert een angt op mij en dan moet ik alles maar slikken? Ook als ik niet serieus ben genomen als partner? | |
Fir3fly | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:05 |
Waar ik een beetje moeite mee heb is het idee dat trans zijn iets is waar je voor 'uit de kast' komt, maar vervolgens zou er dan verder niets speciaals aan zijn en zou niemand daar verder over mogen oordelen. | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:05 |
Ja kijk, dan is het totaal geen ramp en kan een persoon ook gewoon kiezen om de relatie stop te zetten of niet. Maar niet dat je er achterkomt op het moment dat je kinderen wil maken en het lukt niet. | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:05 |
![]() | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:06 |
okee maar dan faal je gewoon, dat is echt ![]() van mij mag je mensen gerust oordelen, maar het liever niet bekendmaken aan de hele wereld ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:07 |
Tja, zulke mensen heb je, en ik zou dat persoonlijk dan liever vroeger dan later weten. Ik ben heel snel heel open, als iemand me dan niet moet, tja, dan weet ik dat tenminste | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:07 |
Ja maar zo komt het een beetje over als je de OP leest. | |
rhubarbje | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:08 |
nou er worden hier toch dingen gezegd als: als de ander het niet merkt of toch wel oke zou vinden hoef ik het nooit te vertellen | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:09 |
Dat slaat toch nergens op? Denk je dat de vrouwen in het blijf-van-mijn-lijf-huis gekozen hebben voor een man die hun slaat ofzo? Daar kom je toch vaak achter als het te laat is. Maargoed, ik sla niet, ik verkracht niet, ik vind het gewoon moeilijk te vertellen dat ik trans ben. Als er dan toch nuances gemaakt moeten worden... | |
bijdehand | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:09 |
Moeilijk om te vertellen is iets anders dan verzwijgen he? | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:10 |
Maar ik denk dat niemand zegt dat je dat niet moeilijk mag vinden | |
Nezhi | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:10 |
Ik denk dat moeilijk te vertellen snel verzwijgen wordt Partner merkt niet > trans angstig om het te vertellen > relatie gaat verder > vicieuze cirkel | |
Pvoesss | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:11 |
Ja dat is dan misschien wel aanvoelen maar daar moet de ander alsnog de keus in hebben. Ik zelf zoen niet zonder dat ik interesse in meer heb en dan wil ik het graag vantevoren weten dat soort dingen. Voor het serieus kan worden moeten imho dat soort dingen duidelijk zijn. Zo heb ik 2 kinderen en ken ik mijn vriend al van voor dat dit zo was maar als dat niet zo was dan had ik dit ook gemeld bij het daten.. ![]() Van sommige dingen die mensen kunnen opbiechten zou ik namelijk spontaan niet meer willen zoenen ![]() | |
missbehavin | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:12 |
Ja en hoe langer je wacht, hoe moeilijker het op een gegeven moment wordt?.. Maar dan nog, je wil toch alles kunnen delen met je partner? Ik wel iig.. | |
Vrouwendistel | dinsdag 28 mei 2013 @ 20:12 |
Waarom gaat het steeds over een relatie? Natuurlijk wil ik geen relatie met iemand die dit soort dingen niet van me weet. Ik heb ook wel eens iets gehad met iemand dat je er na een jaar achter komt dat hij bij de jehova's heeft gezeten. Awkward. Ja natuurlijk is dat raar. Ik ga het er niet om uitmaken btw. Ik had het meer over voorafgaand aan een relatie en natuurlijk komt er een keer een moment dat je het wilt vertellen. |