Mede mogelijk gemaakt door Guppyfriend

Dit topic is voor alle hardlopers, van hardlopende beginners tot helden van de RoPaRun. Het maakt niet uit of je nou met Evy loopt, je eigen schema volgt of bij een vereniging loopt: Iedereen is hier welkom! Je kan in dit topic praten over hoe het gaat, welke kleding je wil dragen, hoe zwaar/makkelijk het allemaal gaat..Je kan het zo gek niet verzinnen. Stel ook gerust vragen, we zijn hier om elkaar te helpen .

Tevens zijn we een Fok! Endomondo team begonnen! Dus gebruik je Endomondo om je voortgang bij te houden? Meld je dan aan bij het Fok! Endomondo team en laat zien dat Fok!kers ook buiten komen Stuur even een PM/DM naar GotC als je je hebt aangemeld

SPOILER: Schema's

Voor mensen die echt net beginnen:
Schema Start to Run Serie 1 (0-5 km)
http://www.runinfo.nl/schemabeginners.htm
http://www.hartstichting.(...)dloopschema_2010_pdf
http://www.hardloop-maatj(...)t/hardlopen-met-evy/

Sites waar verschillende schema's op staan:
http://www.hardloopschema.nl/
http://run2day.nl/lopen/loopschema
http://nl.saucony.nl/stor(...)yEU/Training_Saucony

Wil je een specifiek schema voor een afstand of snelheid maken:
http://my.asics.nl/my/plan/new
http://www.runnersweb.nl/Schema/Schema-op-maat.htm

5 km schema:
http://www.dehardloopwink(...)s/beginnerschema.pdf
http://sport.be.msn.com/starttorun/2009/nl/training/schema05/

10 km schema:
http://www.dehardloopwinkel.nl/public/user/files/10kmschema.pdf
Schema Start to Run Serie 2 (5-10 km)

Wil je weten welke trainingssnelheden passen bij jouw prestatie:
http://www.mcmillanrunning.com/index.php/calcUsage/calculate

SPOILER: Diverse links

http://www.looptijden.nl/hardlopen (algemene info hardlopen)
http://www.runinfo.nl/tipsbeginners.htm (tips voor beginners)

http://www.afstandmeten.nl (bepaal je route en meet hoe ver je gelopen hebt)
http://www.looptijden.nl/loopgroepen/53/fok!-running- (de Fok! hardloopgroep, om je tijden te posten)
http://www.blessureaanwijzer.nl/hier_doet_het_pijn.htm (blessure aanwijzer)
http://www.gmap-pedometer.com (om te meten hoeveel km je hebt gelopen)
http://www.buienradar.nl (voor als je wel/niet in de regen wil lopen)
http://www.hardloopmuziek.com (mp3 lessen, muziek voor tijdens hardlopen)

www.run2day.nl
www.runnersworld.nl
www.dehardloopwinkel.nl
www.hardloopaanbiedingen.nl
www.pkrun.nl

SPOILER: Apps voor op telefoons

http://www.mapmyrun.com (voor iPhone BlackBerry en Android)
http://runkeeper.com (voor iPhone en Android)
http://www.endomondo.com/download/ (Android, Iphone, BlackBerry, Windows7, Symbian, Windows CE devices en Java)

SPOILER: Wie loopt er waar en wanneer?

Wil je toegevoegd worden en staat je evenement er niet bij? Zorg dan dat je alle informatie aanlevert die nodig is om je toe te voegen in het juiste formaat tussen code-tags! Dus: datum, url, naam van het evenement, plaats en natuurlijk welke afstand je gaat lopen. Alvast bedankt!
Dus:
[code][b]datum - [ url=linknaarsitevanloopje.nl]naamloop (plaats)[/url ]
naam - afstand[/code]

23 mei 2013 - Wallenloop (Hellevoetsluis)
• _Zeddicus_ - 4,4km

25 mei 2013 - Nesseloop (Rotterdam)
• Arquero - 14 km
• Schwetsenegger -14km

25/26 mei 2013 - Edinburgh Marathon Festival (Edinburgh)
• YUR - 10km
• YUR - HM

26 mei 2013 - The Color Run (Amsterdam)
• Manual - 5km

26 mei 2013 - Marikenloop (Nijmegen)
• Guppyfriend - 5km
• Serinde - 5km
• SEMTEX - 10km
• Tyler-girl - 5km
• Sheriam - 10km

26 mei 2013 - Leiden Marathon (Leiden)
• Bonobo11 - M
• De_Kluizenaar - 5km
• GlenHighland - 10km
• Tourniquet - 10km
• MaleDuck - 10 km (misschien)
• AlexN - 10km

26 mei 2013 - Ricoh Vestingloop (Den Bosch)
• streamnl - 10 km
• Levitas - 10km

26 mei - City-Hanzeloop (Zutphen)
• GuitarJJ - 5 km

26 Mei 2013 - Sdu Royal Ten (Den Haag)
• Zwabberhark - 10km

26-05-2013 - 20 km van Brussel (Brussel)
• Dynamic83 - 20km

01 juni 2013 - StuwwalTrail (Oosterbeek)
• Jero_nimo - 18.5km

01 juni 2013 - Omloop Ter Heijde (Ter Heijde aan Zee)
• YUR - 10km

02 juni 2013 - Driedorpenloop (Ankeveen)
• GDPP - HM

02 juni 2013 - Loop Leeuwarden (Leeuwarden)
• Kwaitnait - 5km

02 juni 2013 - Rock and Run (Amsterdam)
• LoganMCV - 12K

02 juni 2013 - Flow ladiesrun (Eindhoven)
• Semtex - 10km

2 juni 2013 - Marathon Hoorn (Hoorn)
• Linebear - 1/2 marathon

2 juni - Letterenloop Haarlem
• Schanulleke - 10km
• hatsaflats - 10km

8 juni - VTM Telecomloop (Maasdijk)
• YUR - 10km

09 juni 2013 - Ladiesrun Rotterdam
• clumsy_clown - 5km
• Beau87 - 5km

09 juni 2013 - Kikarun (Spaarnwoude)
• gcjoel - 10km

9 juni 2013 - Green Run (Twello)
• Acheron - 10 km

14 juni 2013 - Colours By The Sea (Vlissingen)
• Arquero - 5 km
• Guppyfriend - 5 km
• Mascleta - 5 km
• mosselmossel - 5 km
• N.I.M.B.Y - 5 km
• Tyler-girl
• Twinky

15 juni 2013 - Groot Ginkelse Loop (Ede)
_Zeddicus_ - HM

16 juni 2013 - Marquetteloop (Heemskerk)
• Frsh - HM

22 juni 2013 - Midzomeravond Run (Beekbergen)
• Acheron - 15 km

23 juni 2013 - Veluwezoom Trail (Rheden)
• TheWhiteCowboy - 27km
• kwoth - 27km

23 juni 2013 - De Zomerklassieker van Brabant (Roosendaal)
• Guppyfriend - 10km

23 juni 2013 - Wateringse Veld Loopfestijn (Den Haag)
• hatsaflats - 10km
• Quoi - 10km

26 juni - Grachtenloop (Haarlem)
• Schanulleke - 10 km

30 juni 2013 - Run for KiKa 2013 (Rotterdam)
• Arquero - 10 km

06 juli 2013 - Wiezoloop (Wierden)
• Sunnythesun - 5km
• Daywalker - 10km
• Remzz - 10km

06 Juli 2013 - Ekiden Rotterdam
• MaleDuck - mits er een Fok! team is-
de volgende enthousiastelingen melden zich:
• Arquero
• Quoi
• Guppyfriend
• Mosselmossel
• Jumparound
• YUR (ovb)
• Streamnl
• Onama
• Hinder
• Jero_nimo
• Gogo83
• Schwetsenegger
• E.T.
• Daywalk3r (ovb)
• Brighteyes
• TheWhiteCowboy
• Lastpost
• hatsaflats (ovb)
• De_kluizenaar (ovb)
• gcjoel (ovb)
• GlenHighland
• Sheriam

12 juli 2013 - Beach Run (Kijkduin, Den Haag)
• YUR - 10km

20 juli 2013 - Furneaux Lodge Captain Cook's Landing (NZ)
• rechtsedirecte - 26km

11 augustus 2013 - Vooroeverloop (Medemblik)
• Swetsenegger - HM
• Hatsaflats - HM
• rechtsedirecte - HM
• YUR - HM
• Arquero - HM
• Jero_nimo - HM

17 augustus 2013 - trail-des-fantomes (Ardennen)
• rechtsedirecte - 25km

31 augustus 2013 - Veldhoven 10 Miles (Veldhoven)
• streamnl - 10EM
• SEMTEX - 10EM

1 september 2013 - Haarlemmermeer Run (Hoofddorp)
• Daph_ - 5 km

07 september 2013 - Kustloop (Vrouwenpolder)
• Zeeland - HM

07 september 2013 - Nürburgring Lauf
• TheWhiteCowboy - 24km

08 september 2013 - Fishermansfriend Strongmanrun (Hellendoorn)
• Daywalk3r - 20km
• Jero_nimo - 20km

8 september 2013 - Rabo Bridge to Bridge (Arnhem)
• slacker_nl - 6EM
• Gogo83 - 6EM
• Guppyfriend - 6EM
• mosselmossel - 6EM
• hatsaflats - 10EM
• Saysem - 10EM
• Claire Leeuw - 10EM

21 september 2013 - Vredesloop (Den Haag)
• MaleDuck - 10km
• YUR - 10km
• Arquero - 10km
• Guppyfriend- 10km
• mosselmossel - 10km
• Swetsenegger - 10km
• E.T. - 10km
• Brighteyes - 10km
• Quoi - 10km
• Streamnl - 10km
• De Kluizenaar - 10km
• hatsaflats - 10km
• Gogo83 - 10km
• Manual - 10km
• Daywalk3r - 10km

22 september 2013 - Dam tot Damloop (Zaandam/Amsterdam)
• Twinky - 4 EM
• Daph_ - 4 EM
• Bonobo11 - 10 EM
• Frsh - 10EM

29 september 2013 - Loch Ness Marathon (Schotland)
• TheWhiteCowboy - Marathon
• streamnl - 10 km

29 september 2013 - ATAG Posbankloop (Velp)
• Guppyfriend - 6km

29 september 2013 - Halve Marathon van Texel (Texel)
• Dagoduck - 10km

05 oktober 2013 - Kustmarathon van Zeeland (Burgh Haamstede/Zoutelande)
• Zeeland - Marathon
• Bonobo11 - Marathon

06 oktober 2013 - 27e Amgen Singelloop (Breda)
• GodsSon - 5km
• SpaceInvaders - 5km

06 okt 2013 - Hoge Veluwe Loop (Hoge Veluwe)
• Quoi - 10k
• Jero_nimo - 37km (trail)
• Saysem - 37km (trail)

13 oktober 2013 - 4mijl van Groningen (Groningen)
• De Kluizenaar - 4EM

13 oktober 2013 - Marathon Eindhoven (Eindhoven)
• ..-._---_-.- - marathon
• Jor_dii - HM
• Semtex - HM

13 oktober 2013 - Duinentrail Schoorl(Schoorl)
• Frsh - 30km


19 oktober 2013 - Harbour Run (Rotterdam)
• robdriessen - 10km

20 oktober 2013 - TCS Amsterdam Marathon (Amsterdam)
• gcjoel - halve marathon
• Quoi - 8k
• hatsaflats - HM
• Linebear - HM

17 november 2013 - Istanbul Eurasia Marathon (Istanbul)
• sylvesterrr - 15km

SPOILER: 2013 Challenge

Challenges 2013:

Omdat mensen zichzelf willen motiveren en om een leuke stok achter de deur te hebben stellen mensen zich een doel, een challenge. Hoeveel km ze willen lopen in een jaar.
Elke week kunnen mensen doorgeven hoeveel ze gelopen hebben, waardoor er weer wat op de teller in de OP bijkomt. Wil je jouw persoonlijke challenge ook in de lijst hebben? Dat kán met dank aan Swetsenegger!
Challenge voor 2013!


Je kan het schema aanpassen of jezelf toevoegen door naar http://www.tweedehandsboek.net/FOK/schema2013.php?naam= <--- (Vul hier je eigen username in) te gaan.
'Oefenaccountje': http://www.tweedehandsboek.net/FOK/schema2013.php?naam=test

SPOILER: Verlopen Challenges

2012:

SPOILER: Formule voor het berekenen van je maximale hartslag

211- ( 0.64 x leeftijd ) ( met een foutmarge van 11 slagen/min)

SPOILER: Ten commandments for the runner

Last but not least:

SPOILER

Voor als je op zaterdag rust wilt


Of op zondag

quote:

Op maandag 20 mei 2013 21:31 schreef Jero_nimo het volgende:
Vanavond ook nog weer lekker gelopen. Hier is het trouwens de hele dag droog geweest, al lagen er nog wel wat plassen in het bos. Maar eens een keer de auto meegenomen om iets verder een rondje te doen. Parkeerplaatsje gevonden met begin van een paar routes en daar een route uitgezocht van 15.5 wat later 14 bleek te zijn.
Maar weer eens op blote voeten weggegaan, kijken hoelang het goed ging. Maar door redelijk ruw terrein heb ik het maar 2km volgehouden, toen toch de FiveFingers maar weer aangedaan.
Lekker met de vieze voeten in die dingen, ging makkelijker dan ik dacht.. Toen maar weer verder gehobbeld. Het was wel een erg mooi bos, heel veel groen, bomen waren groen, bosbesplanten waren allemaal groen en het was zó lekker rustig! Over de hele weg alleen 2 mountainbikers tegengekomen. Zelfs nog een stukje heide meegepakt met wat stuifzand en miniheuveltjes. Daarna weer het bos in, langs een beekje en nog wat kleine single-tracks. Heb echt weer genoten vanavond!

SPOILER: 16+

quote:

Op maandag 20 mei 2013 21:42 schreef slacker_nl het volgende:

SPOILER: 16+

[ afbeelding ]

quote:

Op maandag 20 mei 2013 21:42 schreef slacker_nl het volgende:

SPOILER: 16+

[ afbeelding ]

quote:

Op maandag 20 mei 2013 21:57 schreef linebear het volgende:
In mijn tapering fase .. de spanning begint lichtelijk te stijgen. Al moet ik nog 2 weken wachten.
Zeer benieuwd hoe het gaat tijdens mijn 2de HM

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:06 schreef Nirak het volgende:

[..]

Wat is dat?

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:06 schreef Nirak het volgende:

[..]

Wat is dat?

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:06 schreef Nirak het volgende:

[..]

Wat is dat?

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:18 schreef Nirak het volgende:
Weer wat geleerd
Dus ik moet nu even rustig aan gaan doen voor mijn eerste keer 3 km achter elkaar zaterdag a.s. ?

* Nirak vind mensen die lange afstanden lopen zo'n bikkels

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:22 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Ach, over een tijdje loop jij gewoon met die bikkels mee ! Komt allemaal vanzelf wel.

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:22 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Ach, over een tijdje loop jij gewoon met die bikkels mee ! Komt allemaal vanzelf wel.

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:27 schreef Nirak het volgende:

[..]

Goed werk heeft tijd nodig

Als de 3 km een succes is dan start ik volgende week dinsdag bij de beginners+ Een groep die naar de 6 km toe traint

Ik zou het dan tof vinden als ik weer 3x per week kan trainen zonder mezelf te overbelasten (dromen mag )

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:27 schreef hatsaflats het volgende:
Uhuh, als je me 2 jaar terug had verteld dat ik ooit comfortabel 5km zou kunnen lopen had ik je waarschijnlijk heel hard uitgelachen. Als je me had verteld dat ik ooit zou gaan trainen voor een HM en plannen zou maken voor een M had ik je denk ik hoogstpersoonlijk ingecheckt bij een psychiatrische inrichting

Dus jij kunt ook bij de bikkels horen! _{ik vergeet vaak het punt dat ik wil maken ook echt expliciet te vernoemen, omdat ik het idee heb dat dat wel duidelijk is. Maar dat is het dus lang niet altijd}

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:27 schreef hatsaflats het volgende:
Uhuh, als je me 2 jaar terug had verteld dat ik ooit comfortabel 5km zou kunnen lopen had ik je waarschijnlijk heel hard uitgelachen. Als je me had verteld dat ik ooit zou gaan trainen voor een HM en plannen zou maken voor een M had ik je denk ik hoogstpersoonlijk ingecheckt bij een psychiatrische inrichting

Dus jij kunt ook bij de bikkels horen! _{ik vergeet vaak het punt dat ik wil maken ook echt expliciet te vernoemen, omdat ik het idee heb dat dat wel duidelijk is. Maar dat is het dus lang niet altijd}

SPOILER

Een bikkel is overigens een man met een bal, ik weet niet of we dat nou per se willen zijn...

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:38 schreef slacker_nl het volgende:
Slaap lekker bikkels!

SPOILER

Een bikkel is overigens een man met een bal, ik weet niet of we dat nou per se willen zijn...

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:38 schreef slacker_nl het volgende:
Slaap lekker bikkels!

SPOILER

Een bikkel is overigens een man met een bal, ik weet niet of we dat nou per se willen zijn...

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:41 schreef Nirak het volgende:

[..]

Definieer bal eens?

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:41 schreef Nirak het volgende:

[..]

Definieer bal eens?

SPOILER

Één bal, ipv 2, wat de meeste mannen hebben.

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:49 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

SPOILER

Één bal, ipv 2, wat de meeste mannen hebben.

SPOILER

ooowww, dus geen voetbal of tennisbal of basketbal ofzo

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:44 schreef Daywalk3r het volgende:

[..]

Ik heb aaaaltijd 2 pennen bij me, een gewone balpen en eem bijbalpen. ~Herman Finkers

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:55 schreef Nirak het volgende:

[..]

SPOILER

ooowww, dus geen voetbal of tennisbal of basketbal ofzo

Flauwe modus uit..

Slaap lekker allemaal

SPOILER

Nou ja, misschien noem je een man zonder ballen maar wel een voetbal ook wel een bikkel?

quote:

Op maandag 20 mei 2013 23:40 schreef Mascleta het volgende:
Ik zat net een saai Nederlands review filmpje te kijken over de Forerunner 610.

Maar die medailles op de achtergrond

Garmin Forerunner 610 Uitgepakt en getest

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 08:00 schreef TheWhiteCowboy het volgende:
Dan zou ik eerst eens die ballen uit je broek halen, dat loopt een stuk makkelijker.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 08:25 schreef Guppyfriend het volgende:
Wij gaan bijna op vakantie. Eerst waren we nog een beetje zo van "moeten we wel in juni op vakantie gaan, want dan is het vast mooi weer in NL". Maar mooie aanbieding, dus uiteindelijk toch maar gedaan. Gen spijt van, want het is gewoon grijs grauw shitweer hier

Wel lekker om te lopen, dat wel. Maar verder

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 08:25 schreef Guppyfriend het volgende:
Wij gaan bijna op vakantie. Eerst waren we nog een beetje zo van "moeten we wel in juni op vakantie gaan, want dan is het vast mooi weer in NL". Maar mooie aanbieding, dus uiteindelijk toch maar gedaan. Gen spijt van, want het is gewoon grijs grauw shitweer hier

Wel lekker om te lopen, dat wel. Maar verder

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 08:25 schreef Guppyfriend het volgende:
Wij gaan bijna op vakantie. Eerst waren we nog een beetje zo van "moeten we wel in juni op vakantie gaan, want dan is het vast mooi weer in NL". Maar mooie aanbieding, dus uiteindelijk toch maar gedaan. Gen spijt van, want het is gewoon grijs grauw shitweer hier

Wel lekker om te lopen, dat wel. Maar verder

quote:

Op maandag 20 mei 2013 22:18 schreef Nirak het volgende:
Weer wat geleerd
Dus ik moet nu even rustig aan gaan doen voor mijn eerste keer 3 km achter elkaar zaterdag a.s. ?

* Nirak vind mensen die lange afstanden lopen zo'n bikkels

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 08:48 schreef Muis84 het volgende:
Hier geen last meer van mijn knieën! Toch vandaag maar even een rustdagje. Hoewel dat erg sneu klinkt als je pas bij 'les' 9 van Evy bent..

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:06 schreef Arquero het volgende:

[..]

Niks sneu, gewoon je lichaam dat moet wennen aan de belasting
Het schema is niet voor niets zo opgesteld. Komt vanzelf goed

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:13 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Heb je ook weer gelijk in, maar toch. Vergeleken met verreweg de meeste mensen hier...

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:13 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Heb je ook weer gelijk in, maar toch. Vergeleken met verreweg de meeste mensen hier...

quote:

CONGRATULATIONS - YOUR ENTRY HAS BEEN ACCEPTED FOR:

EVENT DETAILS:
Tissington Trail Half Marathon
6/10/2013
10:00am
The Tissington Trail
Parsley Hay
Ashbourne

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:38 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Er zijn 350 plaatsen en er gaan 45+ BaHa's feestje!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:14 schreef slacker_nl het volgende:

[..]

Je vergeet dat de meeste hier precies hetzelfde schema hebben gevolgd..

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:15 schreef Trebweb het volgende:

[..]

Ik doe nu mijn derde poging Evy en ga morgen voor het eerst les 5 lopen ;-) Vorige keren was het gewoon echt geen succes door de belasting i.v.m. overgewicht. Nu dat een stuk minder is heb ik er zelfs zelf vertrouwen in dat ik het ga halen tot het einde

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:47 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Klinkt goed!

[..]

[..]

Ook weer waar, maar het voelt af en toe gewoon een beetje 'ondergeschikt'.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:02 schreef Maariindaa het volgende:
Mensen hebben overal een mening over, terwijl ze 9 van de 10 keer amper weten waar het over gaat. Is volgens mij sinds internet alleen maar erger geworden. Heb ook paar zulke familieleden, altijd overal tegenin gaan omdat zij ook hun mening mogen/moeten/willen geven. Ook over onderwerpen waar mensen jaren over studeren en waar zij wel eens 'iets van hebben horen over zeggen', dus zo zit het en niet anders .

Mensen die wel verstand hebben van dingen houden vaak helaas juist hun mond.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:47 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Klinkt goed!

[..]


[..]

Ook weer waar, maar het voelt af en toe gewoon een beetje 'ondergeschikt'.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:09 schreef rechtsedirecte het volgende:
ik kom niet vaak mensen tegen maar als ze dan een opmerking maken waarvan ik denk "waar slaat dat nu weer op" probeer ik wijselijk mijn mond te houden

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:11 schreef motorbloempje het volgende:
BE pakt me mijn trolltopic af Foei BE, voor straf een dag NIET lopen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:14 schreef YUR het volgende:
Goedemorgen! Ik heb als een blok geslapen

Zo ff naar de masseur, en daarna ga ik op basis van mijn herinneringen, routes, tweets en het draaiboek proberen een uitgebreid verslag het afgelopen bijzondere weekend te maken.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:14 schreef YUR het volgende:
Goedemorgen! Ik heb als een blok geslapen

Zo ff naar de masseur, en daarna ga ik op basis van mijn herinneringen, routes, tweets en het draaiboek proberen een uitgebreid verslag het afgelopen bijzondere weekend te maken.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:14 schreef YUR het volgende:
Goedemorgen! Ik heb als een blok geslapen

Zo ff naar de masseur, en daarna ga ik op basis van mijn herinneringen, routes, tweets en het draaiboek proberen een uitgebreid verslag het afgelopen bijzondere weekend te maken.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 09:38 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Er zijn 350 plaatsen en er gaan 45+ BaHa's feestje!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:44 schreef Arquero het volgende:

[..]

Leuk!

@Jero_Nimo: zou je mijn deelname van zaterdag a.s. bij de Nesseloop kunnen wijzigen van 7 naar 14 kilometer?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:14 schreef YUR het volgende:
Goedemorgen! Ik heb als een blok geslapen

Zo ff naar de masseur, en daarna ga ik op basis van mijn herinneringen, routes, tweets en het draaiboek proberen een uitgebreid verslag het afgelopen bijzondere weekend te maken.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:47 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Gokje: Swets wil ook graag bij de Nesseloop?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:59 schreef AlexN het volgende:
Muis, je moet je gewoon lekker helemaal niets aantrekken van wat andere mensen doen,denken of lopen. Dat is de valkuil voor een heleboel 'potentiele' lopers. "Ik zie er niet uit in een legging", "ik krijg een hoofd als een tomaat", "Ik word ingehaald door oma achter haar rollator". Het is toch allemaal lekker belangrijk. Jij bent bezig met iets wat jij leuk vindt en wat ook nog gezond is. Gewoon schijt aan de rest en doen wat je wilt.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:44 schreef Arquero het volgende:

[..]

Leuk!

@Jero_Nimo: zou je mijn deelname van zaterdag a.s. bij de Nesseloop kunnen wijzigen van 7 naar 14 kilometer?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:47 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Gokje: Swets wil ook graag bij de Nesseloop?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:04 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Geen probleem, swets er ook gewoon bij gezet. Heb gekopieerd vanaf ekiden, maar daar staat schwets, klopt niet denk? Anders pas ik later nog wel ff aan.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:59 schreef AlexN het volgende:
Muis, je moet je gewoon lekker helemaal niets aantrekken van wat andere mensen doen,denken of lopen. Dat is de valkuil voor een heleboel 'potentiele' lopers. "Ik zie er niet uit in een legging", "ik krijg een hoofd als een tomaat", "Ik word ingehaald door oma achter haar rollator". Het is toch allemaal lekker belangrijk. Jij bent bezig met iets wat jij leuk vindt en wat ook nog gezond is. Gewoon schijt aan de rest en doen wat je wilt.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:05 schreef Baby_Girl het volgende:

Moet me er nog even in verdiepen hoe ik mijn garmin linkjes hier kan krijgen. Lukt niet?

Fijne dag nog!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:04 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Geen probleem, swets er ook gewoon bij gezet. Heb gekopieerd vanaf ekiden, maar daar staat schwets, klopt niet denk? Anders pas ik later nog wel ff aan.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 10:59 schreef AlexN het volgende:
EDIT: Over de opmerkingen.. ik krijg ze vrij weinig (wellicht omdat ik een man ben). Ja.. weleens eentje gehoord door een stel mensen die hun hond uitlieten. "Hij heeft ook zo'n lichtbandje, net als mijn hond. HAHAHA" .. Gelukkig ben ik vrij adrem. "Ja.. die zijn voor hardlopers en honden, dus misschien moet je er zelf ook 1 om doen" ... dat duurt bij dat soort mensen vaak lang genoeg voor ze het snappen.. daarnaast.. ze kunnen me toch niet inhalen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:20 schreef hatsaflats het volgende:
Laatst stonden van die tokkies met lelijke grote honden mega in de weg te roken en praten en vonden het nodig om "dat ziet er toch ook belachelijk uit" te zeggen. Ik heb er een hoop over gedacht, maar gewoon m'n mond gehouden. Met dat soort stom volk met stomme honden valt toch niet te praten. En een keer iemand dat er "niet meer zoveel af moet hoor"

En het lijkt enigszins droog dus ik ga maar schoenen laten bestellen Nouja, eerst nog even overleggen of zij nog ideeën hebben.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:22 schreef streamnl het volgende:

[..]

Zie het als een training.
Kan ik nog iets terug zeggen?
Ja? Dan is mijn tempo goed.
Nee? Gas terug

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:24 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Ik was net begonnen (hoop tokkievolk met tokkiehonden in mijn wijk)

En heb ik net m'n tas gepakt, gaat het weer harder regenen. Wachten moeilijk.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:29 schreef streamnl het volgende:

[..]

Ik mag dit eigenlijk niet zeggen maar ik heb nog nooit gehoord van Tokkiehonden maar ik heb er wel een beeld van

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:34 schreef Swetsenegger het volgende:
Gek genoeg krijg ik eigenlijk nooit opmerkingen, ondanks dat ik midden in de randstad woon.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 12:33 schreef linebear het volgende:
Enige keer dat ik een opmerking naar mijn hoofd geslingerd kreeg was tijdens de CPC. Iemand uit het publiek maakte een domme opmerking over dat ik door moest lopen, maar ik stond mijn handschoenen even aan te trekken...

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 12:33 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Waarom moet je daar dan ook voor stoppen? Dat kan prima rennend!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:07 schreef Levitas het volgende:
Voor de mensen die in de toekomst meer medailles hebben dan hun telefoon kan dragen, zijn er andere manieren om je medailles te bewaren en te showen. Kwam deze link tegen:

http://jennihenscheid.blo(...)splay-your-race.html

Zitten wel een aantal leuke ideeën bij, zoals:
[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 12:43 schreef GotC het volgende:

[..]

straks maar ff kijken!

Oh en Space, wij hebben een abo op RW Erg leuk om te lezen met veel boeiende verhalen en tips voor zowel beginners als gevorderden. Oh en je kan, als je een iPad hebt en een abo, alle eerdere edities op je iPad teruglezen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 12:43 schreef GotC het volgende:

[..]

straks maar ff kijken!

Oh en Space, wij hebben een abo op RW Erg leuk om te lezen met veel boeiende verhalen en tips voor zowel beginners als gevorderden. Oh en je kan, als je een iPad hebt en een abo, alle eerdere edities op je iPad teruglezen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 12:52 schreef SpaceInvaders het volgende:
3x genomen voor 10 euro, vanaf juli.
Vanmiddag even ergens zien te scoren voor mei/juni

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 12:59 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Maar krijg je met dat proefabonnement ook de vorige edities op de iPad?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 12:59 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Maar krijg je met dat proefabonnement ook de vorige edities op de iPad?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:03 schreef streamnl het volgende:

[..]

SPOILER

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:04 schreef hatsaflats het volgende:
De nieuwe zou donderdag toch op de mat moeten vallen?

Mijn nieuweschoenenavontuur had een iets andere afloop dan verwacht. Trainer van een groepje hoger werkt bij de hardloopzaak hier en die ziet mij dus ook 2x in de week over de baan sjezen, dus had al wel wat ideeën over wat voor schoenen ik zou moeten hebben. Omdat ik op zoek was naar een schoen voor de wat langere afstanden en om straks ook de HM op te lopen vond hij minimalistischere schoenen nu nog wat te gortig voor mijn huidige techniek. Dus schoenen gaan passen die wel een heel stuk lichter en minder ondersteunend zijn dan m'n Brooks, maar niet minimalistisch. Eerst schoenen van Saucony geprobeerd, omdat die 8mm drop hebben, maar mijn hiel is te smal voor hun schoenen. Toen (terug) naar Asics en kwamen we uit op de GT-1000. Dat is nog steeds een vrij lichte schoen, maar wel met antipronatiesupport en met een good-old drop van 12mm. Heel anders dan waarvoor ik heen ging (Mirage's), maar misschien wel zo verstandig. En als ik goed op m'n techniek let boeit die drop eigenlijk ook geen moer. Ik vraag me alleen wel af hoe veel ik nog op m'n Brooks zal gaan lopen nu

De kleur is alleen wel uh, lelijk:

SPOILER

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:04 schreef SpaceInvaders het volgende:

[..]

Aha, dan hoef ik die dus niet te gaan kopen vandaag

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:04 schreef hatsaflats het volgende:
De nieuwe zou donderdag toch op de mat moeten vallen?

Mijn nieuweschoenenavontuur had een iets andere afloop dan verwacht. Trainer van een groepje hoger werkt bij de hardloopzaak hier en die ziet mij dus ook 2x in de week over de baan sjezen, dus had al wel wat ideeën over wat voor schoenen ik zou moeten hebben. Omdat ik op zoek was naar een schoen voor de wat langere afstanden en om straks ook de HM op te lopen vond hij minimalistischere schoenen nu nog wat te gortig voor mijn huidige techniek. Dus schoenen gaan passen die wel een heel stuk lichter en minder ondersteunend zijn dan m'n Brooks, maar niet minimalistisch. Eerst schoenen van Saucony geprobeerd, omdat die 8mm drop hebben, maar mijn hiel is te smal voor hun schoenen. Toen (terug) naar Asics en kwamen we uit op de GT-1000. Dat is nog steeds een vrij lichte schoen, maar wel met antipronatiesupport en met een good-old drop van 12mm. Heel anders dan waarvoor ik heen ging (Mirage's), maar misschien wel zo verstandig. En als ik goed op m'n techniek let boeit die drop eigenlijk ook geen moer. Ik vraag me alleen wel af hoe veel ik nog op m'n Brooks zal gaan lopen nu

De kleur is alleen wel uh, lelijk:

SPOILER

[ afbeelding ]

quote:

Bij voorinschrijven van de 5 en 10 kilometer moet de deelnemer de tijd opgeven die zij/hij nodig denkt te hebben om de gekozen afstand af te leggen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:05 schreef SpaceInvaders het volgende:

[..]

Ik vind ze leuk

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:09 schreef SpaceInvaders het volgende:
Ik wilde me alvast inschrijven voor de singelloop. Maar:

[..]

Maar ik heb dus nog nooit een 5km gelopen, dan kan ik me niet inschrijven want ik weet niet hoe lang ik nodig heb

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:04 schreef hatsaflats het volgende:

De kleur is alleen wel uh, lelijk:

SPOILER

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:09 schreef SpaceInvaders het volgende:
Ik wilde me alvast inschrijven voor de singelloop. Maar:

[..]

Maar ik heb dus nog nooit een 5km gelopen, dan kan ik me niet inschrijven want ik weet niet hoe lang ik nodig heb

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:09 schreef SpaceInvaders het volgende:
Ik wilde me alvast inschrijven voor de singelloop. Maar:

[..]

Maar ik heb dus nog nooit een 5km gelopen, dan kan ik me niet inschrijven want ik weet niet hoe lang ik nodig heb

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:11 schreef GotC het volgende:

[..]

Gokken

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:14 schreef streamnl het volgende:
@hatsaflats
En wat jij nu beschrijft is precies de reden dat mensen niet zomaar van internet moeten bestellen maar naar een hardloop speciaal zaak moet gaan. Wij kunnen wel iets nieuws willen maar hun zien beter dan ons of dat wijs is. En vooral in jouw geval waarbij de verkoper jou heeft zien rennen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:12 schreef SpaceInvaders het volgende:

[..]

Maar dan klopt het niet meer als ik wel weet hoe lang ik erover doe Ik word daar helemaal kriebelig van
Gelukkig kun je tot 25 september voorinschrijven, dan moet de 5km wel lukken

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:10 schreef GotC het volgende:
Top dat die trainer je al heeft zien lopen Hats! Dat zijn wel iets andere schoenen die je voor ogen had, maar een hele goede keuze zo te lezen

SPOILER

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 11:07 schreef AlexN het volgende:

[..]

Ik loop zondag ook de 10km in Leiden... if it's not too much trouble .. zou je die er dan ook bij kunnen plaatsen in de openingspost. Thanks.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:17 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Fijn ja Die heeft toch nog wat meer zicht op hoe ik loop dan random verkoper in random winkel kan zien in die 50 meter. En verschillende soorten passen (bij het eerste paar dat ik aantrok kreeg ik een "jezus, ben je stijf ofzo?" om mn oren ) is ook wel leuk.

Ze passen alleen totaaaal niet bij m'n andere schoenen, en de 2160 waren tenminste nog in het mooi roze:

SPOILER

[ afbeelding ]

En nu ga ik maar reviews lezen over wat ik nu eigenlijk gekocht heb, want over deze heb ik nog helemaal niks gelezen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:14 schreef SpaceInvaders het volgende:

[..]

Ik wil mooie nike ID's. Maar ik doe het niet om deze reden

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:17 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Fijn ja Die heeft toch nog wat meer zicht op hoe ik loop dan random verkoper in random winkel kan zien in die 50 meter. En verschillende soorten passen (bij het eerste paar dat ik aantrok kreeg ik een "jezus, ben je stijf ofzo?" om mn oren ) is ook wel leuk.

Ze passen alleen totaaaal niet bij m'n andere schoenen, en de 2160 waren tenminste nog in het mooi roze:

SPOILER

[ afbeelding ]

En nu ga ik maar reviews lezen over wat ik nu eigenlijk gekocht heb, want over deze heb ik nog helemaal niks gelezen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:04 schreef hatsaflats het volgende:
De nieuwe zou donderdag toch op de mat moeten vallen?

De kleur is alleen wel uh, lelijk:

SPOILER

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:09 schreef SpaceInvaders het volgende:
Ik wilde me alvast inschrijven voor de singelloop. Maar:

[..]

Maar ik heb dus nog nooit een 5km gelopen, dan kan ik me niet inschrijven want ik weet niet hoe lang ik nodig heb

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:28 schreef slacker_nl het volgende:

[..]

Die kleur is eigenlijk wel mooi...

En vier paar schoenen... Wow!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:31 schreef slacker_nl het volgende:

[..]

Wat loop je tijdens je trainingen? 6:30? Dan zit je op 32.30 minuten (en anders.. http://pacecalc.nemonisimors.com voor al je pace-vragen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:34 schreef Tyler-Girl het volgende:
Ik vind ze ook mooi hoor Hats!

En ik zou ook wel een mooi paar Nike Free's ofzo willen hebben (ook eigenlijk alleen om de kleurtjes, het merk _{ik ben een merkfreak ja} en ze zien er gewoon zo soepel uit ofzo) maar je....antipronatie enzo en heb deze schoenen net (sinds oktober) dus nog lang niet toe aan nieuwe schoenen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:34 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Ik heb gewoon een paar Nike Free's als zomerschoenen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:38 schreef SpaceInvaders het volgende:
Ik heb eigenlijk nog nooit nike's zien staan bij de hardloopschoenen in diverse winkels. Is daar een reden voor of kopen die winkels gewoon geen nike's in omdat het kan?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:17 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Fijn ja Die heeft toch nog wat meer zicht op hoe ik loop dan random verkoper in random winkel kan zien in die 50 meter. En verschillende soorten passen (bij het eerste paar dat ik aantrok kreeg ik een "jezus, ben je stijf ofzo?" om mn oren ) is ook wel leuk.

Ze passen alleen totaaaal niet bij m'n andere schoenen, en de 2160 waren tenminste nog in het mooi roze:

SPOILER

[ afbeelding ]

En nu ga ik maar reviews lezen over wat ik nu eigenlijk gekocht heb, want over deze heb ik nog helemaal niks gelezen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:32 schreef SpaceInvaders het volgende:
Maar als ik me nu al zou inschrijven dan komen de autistische trekjes naar boven als 'HET KLOPT NIET HET KLOPT NIET DOE HET NIET OMGNJAJKN ERROR'.

SPOILER: Ugh, SOG

En nu weer terug aan het maken van een filmpje. Opdracht: Het maken van een educatief filmpje voor HBO-studenten, waarin uitgelegd wordt hoe een onderdeel van de eindbalans wordt uitgelegd.
Zo tijdrovend

Aan de andere kant, het opzet van m`n scriptie is af. Morgenvroeg bespreken met m`n toekomstig stagebegeleider!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:43 schreef _Dido_ het volgende:

[..]

Een verkoper bij Shoestar zei eens tegen mij dat Nike niet echt het beste merk is qua hardloopschoenen. Dat zou het kunnen zijn. Nike is meer allround. Saucony's e.d. richt zich echt op hardloopschoenen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:51 schreef Levitas het volgende:

[..]

[..]

Nergens voor nodig. Er is niemand die je achteraf op je donder gaat geven dat je vooraf opgegeven tijd niet klopte hoor Gewoon 32 minuten invullen. Meer of minder, dat merk je dan wel.

SPOILER: Ugh, SOG

En nu weer terug aan het maken van een filmpje. Opdracht: Het maken van een educatief filmpje voor HBO-studenten, waarin uitgelegd wordt hoe een onderdeel van de eindbalans wordt uitgelegd.
Zo tijdrovend

Aan de andere kant, het opzet van m`n scriptie is af. Morgenvroeg bespreken met m`n toekomstig stagebegeleider!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:58 schreef SpaceInvaders het volgende:

[..]

Aha! Mooie nikes maar uit mijn hoofd zetten dan.

[..]

Niet? Ik dacht dat ze met een mattenklopper bij de finish zouden staan wachten

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:31 schreef hatsaflats het volgende:
Niet roze genoeg!

Dat bovenste paar zijn m'n oude schoentjes, die wél roze genoeg waren

SPOILER

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 14:25 schreef slacker_nl het volgende:

[..]

Awwwwwww. Heb je trouwens ook een roze thight? En roze shirtjes? Ik zie het al helemaal voor me.

SPOILER

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:43 schreef _Dido_ het volgende:

[..]

Een verkoper bij Shoestar zei eens tegen mij dat Nike niet echt het beste merk is qua hardloopschoenen. Dat zou het kunnen zijn. Nike is meer allround. Saucony's e.d. richt zich echt op hardloopschoenen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 14:35 schreef slacker_nl het volgende:

[..]

Daarom zijn ze de sponsor van de US track and field... http://www.usatf.org/About/Sponsors.aspx

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 14:50 schreef _Dido_ het volgende:

[..]

McDonalds en Coca Cola zijn ook sponsors van grote sportevenementen en die associeer ik toch niet echt met sport, dus dat zegt niets .

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 13:14 schreef streamnl het volgende:
@hatsaflats
En wat jij nu beschrijft is precies de reden dat mensen niet zomaar van internet moeten bestellen maar naar een hardloop speciaal zaak moet gaan. Wij kunnen wel iets nieuws willen maar hun zien beter dan ons of dat wijs is. En vooral in jouw geval waarbij de verkoper jou heeft zien rennen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:23 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Het verschilt ook wel qua winkel, ik zie een runner's world sowieso niet snel minimalistisch schoeisel aanprijzen. Maar ga je naar een anyonesrunshop in Tilburg dan wordt je alleen maar minimalistisch schoeisel aangeraden en krijg je een mini-clinic en een schema erbij.
Wil je echt minimalistisch gaan rennen moet het denk ik vooral uit jezelf komen, zelf clinics aanvragen of veel voor jezelf trainen, metronoom erbij en misschien video van jezelf maken. Boeken lezen enzovoort . Tenminste dat idee heb ik een beetje, daarom ook gewoon mijn fivefingers online gekocht. De Kinvara's toen ook een beetje tegen de tips van de RW-medewerker in, toch aangeschaft.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:28 schreef Levitas het volgende:
Dames en heren, ik ben ontmaagd. Ik heb vandaag voor het eerst in de regen gelopen! En hardcore dat ik me nu voel!

Lekker loopje wel. Rustig tempo, niet op snelheid noch hartslag gelet tijdens het lopen. Gewoon blik vooruit en 6,5km gaan.

http://www.endomondo.com/workouts/192768762/8850231

Wat me nu thuis wel opvalt is de HR. 135 gemiddeld.

quote:

Bij vóór-inschrijving kun je je verwachtte finish-eindtijd opgeven. Ook de finishtijd van 2012 op de Singelloop Utrecht zal bij de indeling van de startboxen geraadpleegd worden.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:31 schreef Ach3r0n het volgende:
Niks mis met Nike Frees

Heb ze wel via internet gekocht simpelweg omdat ze hier erg weinig verkocht worden. De eerste trainingen was het even wennen, maar binnen een maand liep ik al een 8 KM wedstrijd zonder problemen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:31 schreef GotC het volgende:
Trouwens, ook idioot dit:

[..]

Alsof er niks kan gebeuren in een jaar

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:33 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Geraadpleegd worden, niet als leidraad. Als jij ineens van een Marathon anderhalf uur af weet te halen in een jaar tijd (volgens je inschrijving) ten opzichte van het jaar ervoor, dan kan de organisatie wel bedenken dat er iets mis is gegaan bij het invullen van die inschrijving, al dan niet per ongeluk

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:32 schreef GotC het volgende:

[..]

Was jij niet diegene die constant kampte met blessures/pijntjes vorig jaar, maar toch door bleef gaan op de Nike Frees? Of was dat iemand anders?
_{Zegt overigens niks over de schoen zelf, maar vroeg het me even af}

SPOILER

Vrijdagmorgen begon voor mij al als een dag volledig in het teken van de Roparun, omdat we me het team van het werk in Leiden zouden verzamelen. Dus ik werd rond kwart voor 8 door vrouwlief en mijn dochter op het station afgezet en stapte in de trein om rond 9 uur in Leiden te zijn. Daar stonden de eerste teamleden al te wachten en langzaam kwam iedereen aan en konden we de materiaalbus inladen met al het eten, drinken, kookgerei, massagetafels, gewone tafels en vanalles wat we in de komende dagen nodig zouden hebben. De sfeer zat er meteen goed in en toen onder het genot van een kop koffie ook de laatste teamleden er waren vertrokken we rond half 12 naar Parijs.

Ons team viel eigenlijk in 3 teams op te delen. We hadden 2 loopteams (2 chauffeurs, 1 masseur/navigator, 3 fietsers en 4 lopers - team geel & blauw) en een catering/regel team (2 koks, 1 teamcaptain, 1 fysio/masseur) En waren met 'team geel' waarin ik zou lopen meteen al met elkaar in dezelfde bus gaan zitten. De sfeer zat er meteen goed in en we hebben eigenlijk de hele tijd tot aan Rotterdam een heerlijke sfeer gehad en mega veel gelachen. Tegen het avondeten kwam we aan in Le Bourget, Parijs waar ons hotel was. Alleen paste onze teambus niet in de parkeergarage (hij was zo hoog dat ik erin kon staan met mijn 1.95m) en konden we onze spullen op een hotelkamer leggen. Maar eerst nog even wat gedronken in het café om de hoek, omdat de laatste bus er nog niet was. En daarna zijn we met de metro ( echt als sardientjes in een blik) naar het centrum gegaan, om met elkaar in een restaurant te eten. Ik heb zelf een lekkere pasta met kip op, maar de specialiteit van het huis werd ook veel gegeten: zuurkool. Met 3 tafeltappen ook een biertje gedronken, maar meer dan 1 leek me met het oog op het lopen niet echt handig. Dus bestelde erna een cola, maar het duurde van net voor het serveren van het hoofdgerecht, 3 keer vragen, tot en met het serveren van het nagerecht dat ik mijn drinken kreeg

Daarna weer met de metro naar het hotel (nu als luxe sardientjes, met iets meer ademruimte) en lagen rond half 1 op bed. Maar mijn kamergenoten sliepen eerder dan ik en waren best rumoerig (snurkers...) dus heb ik niet meer geslapen dan 4 uurtjes. Maar gelukkig zaten we dicht bij de startplek en was het weer goed, dus hebben we rustig aan gedaan om naar het startveld te vertrekken.

Op het startveld het voor dit team traditionele broodje hamburger op en terwijl de chauffeurs en fietsers de routes bestudeerden heb ik vooral lekker rondgelopen en gezien hoe alle teams zich op hun eigen manier voorbereidden. Sommige teams hadden een complete vrachtwagen omgebouwd, met eigen dixi achterop en anderen hadden alleen maar 3 campers bij zich. Maar de sfeer was heerlijk en vanaf 2 uur starten de eerste teams, toen kwam het gevoel wel dat het echt bijna ging beginnen. De rest van de middag nog vooral gerust en sommige teams uitgezwaaid. En toen ik op een gegeven moment even naar de wc was gelopen, kwam ik YUR nog tegen in zijn geweldige trainingspak Even gesproken over hoe de teams in elkaar zaten en elkaar succes gewenst. Tegen 5 uur YUR uitgezwaaid, die meteen op de fiets mocht.

Ons team moest om 18.10 uur starten, maar ik zelf in het eerste deel van de route niet zou lopen (team blauw begon met de eerste 30 km) en ik pas om half 9 aan de bak hoefde, heb ik samen met mijn medelopers van team geel gegeten in de 'pasta tent' van de organisatie, waarna we als complete team nog even op de foto gingen bij de Hollywood achtig uitgelegde ROPARUN vlakbij de start. De start was bijzonder om mee te maken, het enthousiasme van iedereen was echt fantastisch. Na de start reden we als team naar het eerste wisselpunt, waar de fietsen werden klaargemaakt om mee op pad te gaan. De afspraak was dan het andere team 10 km voor het wisselpunt zou bellen en op 5 km nog een keer. Alleen kregen we maar geen belletje en heb ik vooral staan kijken welke teams er voorbij kwamen om te zien of het teams waren die in de buurt van ons team gestart waren. En toen kwam ik YUR opnieuw tegen, want het punt dat wij als wisselpunt hadden gekozen, was het begin van een stuk van 30 km waar alleen fietsen en lopers op de route mochten. YUR vertelde dat het geen meter vlak was en ze voor lagen op schema en dat ze gemiddeld 4:50 min/km liepen, ipv 5:08 min/km.

En precies op schema (iets over half 9) kwam team blauw aan en moesten we nog 1 fiets van het andere team overnemen om te starten. Onze eerste etappe was ongeveer 30 km lang en het hele gebied ( op een paar strookjes van een paar km na) moesten de lopers op de fiets mee. Ik moest beginnen met lopen, omdat ik de jongste loper was en we de volgorde bepaald hadden op basis van leeftijd. De eerste km merkte ik meteen dat het hier geen meter vlak was (had YUR toch gelijk ) en ik meteen een steile helling voor mijn kiezen kreeg, maar ging redelijk rustig van start en liep netjes op een gemiddelde van 4:34.

Het fietsen viel wel tegen, omdat het kouder was dan ik dacht en het begon te regenen en ik een stuk langer was dan de andere lopers. De eerste aflossing had iedereen op zijn eigen tempo gelopen en bleek dat 1 loper op een tempo van rond de 6 min/km liep, 1 op de opgeven 5 min/km, 1 op 4:45 min/km en ik op 4:30 min/km. En er met wisselen ook in totaal een halve minuut verloren werd. Dus moesten we proberen om iets harder te lopen. Ik heb daarom vanaf toen tussen de 4:15 en 4:30 per km gelopen. Dat liep ook lekker, ook al kroop ik voor mijn gevoel soms omhoog de berg op en liep ik op zijn 'Keniaans' (aldus een fietser uit het team; 'Joh je loopt over de 20 per uur, doe eens rustig, Keniaan') naar beneden. Mooi door Franse dorpjes gelopen en zeiknat geregend.

Het wisselpunt liep weer niet vlekkeloos, omdat het andere team er nog niet was en toen ze aankwamen ze 3 km verderop waren gaan staan, omdat dat volgens hun het punt was om te wisselen. Dus toen ben ik samen met een andere loper en een fietser voorop nog 3 km verder gelopen om te wisselen.

Vanaf het wisselpunt was het een half uurtje rijden naar het hotelletje waar we even rust zouden hebben. Ik wilde me wel laten masseren, maar doordat het regende en koud was, koos ik ervoor om eerst te douchen en daarna te slapen en eventueel voor we zouden vertrekken nog even een massage te krijgen, omdat we en uur voor de volgende wissel wakker gemaakt zouden worden, maar de teamcaptain had zich een uur vergist, dus werden we veel te laat wakker gemaakt en moesten we als een gekke de bus in en reden we nog verkeerd ook, waardoor we veel te laat op het wisselpunt aan zouden komen en besloot het andere team door te lopen tot we in de buurt waren. Dus liepen ze nog 13 km van onze route en kregen wij een korte etappe, waardoor wij korter zouden lopen deze etappe.

Inmiddels was het 7 uur zaterdagmorgen en werd het weer licht en hadden we 45 km voor de boeg. Tijdens deze 45 km begon mijn kuit steeds meer op te spelen en zeker de eerste paar 100 meter van iedere aflossing waren pittig, maar ik kon goed mijn tempo houden en met de belofte dat ik na aankomst op het rustpunt een goede massage zou krijgen, ging ik er vanuit dat het wel goed ging komen. Het wisselen ging na onze shift voor het eerst vlekkeloos.Tijdens de massage had ik het
goede humeur niet echt meer, omdat het gruwelijk pijn deed. Maar tijdens de volgende etappe liep ik wel aardig, ik voelde bij iedere stap met links wel pijn, maar het werd niet erger en hoe meer ik liep op mijn ideale tempo (rond de 4:15 per km) des te beter liep ik. Bij de volgende rust werd er nog even door de fysio naar gekeken, omdat zij bij het vorige punt net was vertrokken met het andere team. Volgens haar was de aanhechting van de kuitspier in mijn knieholte geirriteerd. Het was niet zo dat ik niet meer verder mocht lopen, maar moest wel heel goed opletten dat de pijn dragelijk bleef.

Omdat wij moesten compenseren van het te laat komen bij een eerder wisselpunt, kregen wij bij de zaterdagavond etappe er 13 km bij, waardoor we een etappe hadden van 72 km. Bij het vertrekken van het rustpunt waren ze mij bijna vergeten, omdat ik in een apart hokje van het jeugdhuis was gaan liggen om toch nog een uurtje te kunnen slapen. En ik stapte slaapdronken de bus en voelde me niet echt lekker. We begonnen rond 8-9 uur en zouden dus tot een uur of 3 moeten doorgaan. Maar ik kwam maar niet lekker in mijn ritme en hoopte dat het stijfheid en kou was en zocht naar mogelijkheden om lekkerder te gaan lopen. Dus ben ik 2 km per keer gaan lopen (ipv 1) en dan een beurtje overslaan, maar toen ik de tweede keer 2 km liep, kwamen we aan in Zele, waar het busje niet mee ging en we als lopers en fietsers allemaal op het parcours wilde zijn omdat het daar echt een ware intocht was waar het hele stadje voor was uitgelopen. Dus liep ik ook nog het hele stadje door, maar dat was ook nog 4 km. Na Zele was de bus ons kwijt en hebben we 20 min staan wachten en enorm afgekoeld. Gelukkig kon ik opwarmen in de bus, omdat ik net was geweest. Maar bij de volgende aflossing schoot het na 50 meter finaal in mijn kuit (zoek op Endomondo maar de betreffende workout ) en knie en moest ik verstek laten gaan. Ik heb toen op een uiterst comfortabele manier (NOT!) in het busje op mijn buik gelegen en de masseuse heeft er naar gekeken en flink gemasseerd. Maar doordat er ook al kleine pijntjes waren bij de anderen en we nog 30 km moesten voor het volgende rustpunt ben ik maar joggend gaan meedraaien.

Het was wel heel gaaf om te zien dat de Roparun echt wel enorm leeft, wat ook me een boost gaf om door te gaan. Bij het volgende rustpunt heb ik in het busje 2 uur geslapen, wat me goed deed, waardoor ik vanaf Bergen op Zoom weer ben gaan meedraaien en heb van de 7 beurten alleen de laatste niet afgemaakt. Het voordeel daar was dat we als lopers weer op de fiets moesten en ik dus door in een lekker lage versnelling te trappen de boel kon warmhouden.

Bij de laatste wisselplaats zag ik YUR nog even, maar hij moest meteen door en zijn antwoord op de vraag hoe het ging was ook niet al te vrolijk en 3 letters lang. In de laatste etappe van Klaaswaal naar Rotterdam heb ik eerst een paar keer overgeslagen, omdat ik merkte dat ik nog niet warm was. Ik heb toen 1 of 2 keer wel de km vol gemaakt, maar ben daarna halve kilometers gaan lopen, omdat het echt niet lekker meer liep en voor de rest iedereen wel aardig kon blijven lopen. In Barendrecht was ik precies aan zo'n halve km bezig toen ik mijn vrouw en dochter langs het parcours zag staan, die ik een high five kon geven en liep toen meteen weer erg lekker verder. De laatste aflossing in Rotterdam ging ook wel lekker en toen waren we er. De opluching was echt groot na de finish.

Alleen toen moesten we nog via de Erasmusbrug in wandeltempo met het hele team naar de finish op de Coolsingel. In de stromende regen, zonder na de laatste etappe andere kleren aangedaan te hebben. Dat was echt koud en ik strompelde echt alsof ik op twee stokken liep ipv op 2 benen. Daarna nog terug naar Leiden om de spullen uit te laden en op te ruimen. En toen ik thuis kwam even bijgepraat, maar snel gaan douchen en gaan slapen, heb 13 uur geslapen voordat ik weer wakker werd vanmorgen.

Al met al was het heel gaaf om te doen, maar wel 1 van de zwaarste dingen die ik gedaan heb. Ik voel dat die aanhechting wel even tijd nodig heeft om weer tot rust te komen, dus deze week denk ik niet dat er veel van hardlopen terecht gaat komen. Dus die 10 km in Leiden zondag, die ga ik niet lopen. Het voelde voor mij echt als falen om een beurtje over te slaan, maar gelukkig was het team er juist positief over dat ik toch nog mee bleef draaien, ook al was het in een mindere mate. Het was bijzonder om te zien hoe zo'n evenement leeft en hoeveel dingen je krijgt tijdens het lopen en erg bijzonder om te merken hoe je het als team doet en niet alleen als lopers.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:32 schreef GotC het volgende:

[..]

Was jij niet diegene die constant kampte met blessures/pijntjes vorig jaar, maar toch door bleef gaan op de Nike Frees? Of was dat iemand anders?
_{Zegt overigens niks over de schoen zelf, maar vroeg het me even af}

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:39 schreef _Dido_ het volgende:
Oh, voor mensen gaan denken: wie is dat nou weer? Ik heb hier tot vorig jaar onder een andere naam mee gepost, kreeg toen een flinke blessure aan m'n schenen en probeer het nu weer wat op te bouwen. We zullen zien hoe het gaat. Ik moet en zal hardlopen . Volgens mij is voor degenen die toen al mee postten nu wel duidelijk wie ik ben, anders staat mijn DM open .

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:41 schreef Ach3r0n het volgende:

[..]

Vorig jaar liep ik nog op de neutrale Nike Pegasus.

Ik ben inderdaad blessuregevoelig. Heb al aardig wat blessures gehad, maar steeds was het weer iets anders.

De afgelopen 2 weken heb ik helaas ook niet kunnen trainen vanwege een voorvoetblessure

Gelukkig gaat het herstel aardig goed. Hopelijk kan ik deze week weer voorzichtig beginnen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:43 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Kom je toevallig uit België? (sorry, flauw).
Zet 'm op en hoop dat je schenen je nu niet dwars zullen zitten!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:41 schreef MaleDuck het volgende:
Hierbij dus mijn verslag van de RoParun, zet het maar in een spoiler, omdat het wel eens wat lang kan worden.

SPOILER

Vrijdagmorgen begon voor mij al als een dag volledig in het teken van de Roparun, omdat we me het team van het werk in Leiden zouden verzamelen. Dus ik werd rond kwart voor 8 door vrouwlief en mijn dochter op het station afgezet en stapte in de trein om rond 9 uur in Leiden te zijn. Daar stonden de eerste teamleden al te wachten en langzaam kwam iedereen aan en konden we de materiaalbus inladen met al het eten, drinken, kookgerei, massagetafels, gewone tafels en vanalles wat we in de komende dagen nodig zouden hebben. De sfeer zat er meteen goed in en toen onder het genot van een kop koffie ook de laatste teamleden er waren vertrokken we rond half 12 naar Parijs.

Ons team viel eigenlijk in 3 teams op te delen. We hadden 2 loopteams (2 chauffeurs, 1 masseur/navigator, 3 fietsers en 4 lopers - team geel & blauw) en een catering/regel team (2 koks, 1 teamcaptain, 1 fysio/masseur) En waren met 'team geel' waarin ik zou lopen meteen al met elkaar in dezelfde bus gaan zitten. De sfeer zat er meteen goed in en we hebben eigenlijk de hele tijd tot aan Rotterdam een heerlijke sfeer gehad en mega veel gelachen. Tegen het avondeten kwam we aan in Le Bourget, Parijs waar ons hotel was. Alleen paste onze teambus niet in de parkeergarage (hij was zo hoog dat ik erin kon staan met mijn 1.95m) en konden we onze spullen op een hotelkamer leggen. Maar eerst nog even wat gedronken in het café om de hoek, omdat de laatste bus er nog niet was. En daarna zijn we met de metro ( echt als sardientjes in een blik) naar het centrum gegaan, om met elkaar in een restaurant te eten. Ik heb zelf een lekkere pasta met kip op, maar de specialiteit van het huis werd ook veel gegeten: zuurkool. Met 3 tafeltappen ook een biertje gedronken, maar meer dan 1 leek me met het oog op het lopen niet echt handig. Dus bestelde erna een cola, maar het duurde van net voor het serveren van het hoofdgerecht, 3 keer vragen, tot en met het serveren van het nagerecht dat ik mijn drinken kreeg

Daarna weer met de metro naar het hotel (nu als luxe sardientjes, met iets meer ademruimte) en lagen rond half 1 op bed. Maar mijn kamergenoten sliepen eerder dan ik en waren best rumoerig (snurkers...) dus heb ik niet meer geslapen dan 4 uurtjes. Maar gelukkig zaten we dicht bij de startplek en was het weer goed, dus hebben we rustig aan gedaan om naar het startveld te vertrekken.

Op het startveld het voor dit team traditionele broodje hamburger op en terwijl de chauffeurs en fietsers de routes bestudeerden heb ik vooral lekker rondgelopen en gezien hoe alle teams zich op hun eigen manier voorbereidden. Sommige teams hadden een complete vrachtwagen omgebouwd, met eigen dixi achterop en anderen hadden alleen maar 3 campers bij zich. Maar de sfeer was heerlijk en vanaf 2 uur starten de eerste teams, toen kwam het gevoel wel dat het echt bijna ging beginnen. De rest van de middag nog vooral gerust en sommige teams uitgezwaaid. En toen ik op een gegeven moment even naar de wc was gelopen, kwam ik YUR nog tegen in zijn geweldige trainingspak Even gesproken over hoe de teams in elkaar zaten en elkaar succes gewenst. Tegen 5 uur YUR uitgezwaaid, die meteen op de fiets mocht.

Ons team moest om 18.10 uur starten, maar ik zelf in het eerste deel van de route niet zou lopen (team blauw begon met de eerste 30 km) en ik pas om half 9 aan de bak hoefde, heb ik samen met mijn medelopers van team geel gegeten in de 'pasta tent' van de organisatie, waarna we als complete team nog even op de foto gingen bij de Hollywood achtig uitgelegde ROPARUN vlakbij de start. De start was bijzonder om mee te maken, het enthousiasme van iedereen was echt fantastisch. Na de start reden we als team naar het eerste wisselpunt, waar de fietsen werden klaargemaakt om mee op pad te gaan. De afspraak was dan het andere team 10 km voor het wisselpunt zou bellen en op 5 km nog een keer. Alleen kregen we maar geen belletje en heb ik vooral staan kijken welke teams er voorbij kwamen om te zien of het teams waren die in de buurt van ons team gestart waren. En toen kwam ik YUR opnieuw tegen, want het punt dat wij als wisselpunt hadden gekozen, was het begin van een stuk van 30 km waar alleen fietsen en lopers op de route mochten. YUR vertelde dat het geen meter vlak was en ze voor lagen op schema en dat ze gemiddeld 4:50 min/km liepen, ipv 5:08 min/km.

En precies op schema (iets over half 9) kwam team blauw aan en moesten we nog 1 fiets van het andere team overnemen om te starten. Onze eerste etappe was ongeveer 30 km lang en het hele gebied ( op een paar strookjes van een paar km na) moesten de lopers op de fiets mee. Ik moest beginnen met lopen, omdat ik de jongste loper was en we de volgorde bepaald hadden op basis van leeftijd. De eerste km merkte ik meteen dat het hier geen meter vlak was (had YUR toch gelijk ) en ik meteen een steile helling voor mijn kiezen kreeg, maar ging redelijk rustig van start en liep netjes op een gemiddelde van 4:34.

Het fietsen viel wel tegen, omdat het kouder was dan ik dacht en het begon te regenen en ik een stuk langer was dan de andere lopers. De eerste aflossing had iedereen op zijn eigen tempo gelopen en bleek dat 1 loper op een tempo van rond de 6 min/km liep, 1 op de opgeven 5 min/km, 1 op 4:45 min/km en ik op 4:30 min/km. En er met wisselen ook in totaal een halve minuut verloren werd. Dus moesten we proberen om iets harder te lopen. Ik heb daarom vanaf toen tussen de 4:15 en 4:30 per km gelopen. Dat liep ook lekker, ook al kroop ik voor mijn gevoel soms omhoog de berg op en liep ik op zijn 'Keniaans' (aldus een fietser uit het team; 'Joh je loopt over de 20 per uur, doe eens rustig, Keniaan') naar beneden. Mooi door Franse dorpjes gelopen en zeiknat geregend.

Het wisselpunt liep weer niet vlekkeloos, omdat het andere team er nog niet was en toen ze aankwamen ze 3 km verderop waren gaan staan, omdat dat volgens hun het punt was om te wisselen. Dus toen ben ik samen met een andere loper en een fietser voorop nog 3 km verder gelopen om te wisselen.

Vanaf het wisselpunt was het een half uurtje rijden naar het hotelletje waar we even rust zouden hebben. Ik wilde me wel laten masseren, maar doordat het regende en koud was, koos ik ervoor om eerst te douchen en daarna te slapen en eventueel voor we zouden vertrekken nog even een massage te krijgen, omdat we en uur voor de volgende wissel wakker gemaakt zouden worden, maar de teamcaptain had zich een uur vergist, dus werden we veel te laat wakker gemaakt en moesten we als een gekke de bus in en reden we nog verkeerd ook, waardoor we veel te laat op het wisselpunt aan zouden komen en besloot het andere team door te lopen tot we in de buurt waren. Dus liepen ze nog 13 km van onze route en kregen wij een korte etappe, waardoor wij korter zouden lopen deze etappe.

Inmiddels was het 7 uur zaterdagmorgen en werd het weer licht en hadden we 45 km voor de boeg. Tijdens deze 45 km begon mijn kuit steeds meer op te spelen en zeker de eerste paar 100 meter van iedere aflossing waren pittig, maar ik kon goed mijn tempo houden en met de belofte dat ik na aankomst op het rustpunt een goede massage zou krijgen, ging ik er vanuit dat het wel goed ging komen. Het wisselen ging na onze shift voor het eerst vlekkeloos.Tijdens de massage had ik het
goede humeur niet echt meer, omdat het gruwelijk pijn deed. Maar tijdens de volgende etappe liep ik wel aardig, ik voelde bij iedere stap met links wel pijn, maar het werd niet erger en hoe meer ik liep op mijn ideale tempo (rond de 4:15 per km) des te beter liep ik. Bij de volgende rust werd er nog even door de fysio naar gekeken, omdat zij bij het vorige punt net was vertrokken met het andere team. Volgens haar was de aanhechting van de kuitspier in mijn knieholte geirriteerd. Het was niet zo dat ik niet meer verder mocht lopen, maar moest wel heel goed opletten dat de pijn dragelijk bleef.

Omdat wij moesten compenseren van het te laat komen bij een eerder wisselpunt, kregen wij bij de zaterdagavond etappe er 13 km bij, waardoor we een etappe hadden van 72 km. Bij het vertrekken van het rustpunt waren ze mij bijna vergeten, omdat ik in een apart hokje van het jeugdhuis was gaan liggen om toch nog een uurtje te kunnen slapen. En ik stapte slaapdronken de bus en voelde me niet echt lekker. We begonnen rond 8-9 uur en zouden dus tot een uur of 3 moeten doorgaan. Maar ik kwam maar niet lekker in mijn ritme en hoopte dat het stijfheid en kou was en zocht naar mogelijkheden om lekkerder te gaan lopen. Dus ben ik 2 km per keer gaan lopen (ipv 1) en dan een beurtje overslaan, maar toen ik de tweede keer 2 km liep, kwamen we aan in Zele, waar het busje niet mee ging en we als lopers en fietsers allemaal op het parcours wilde zijn omdat het daar echt een ware intocht was waar het hele stadje voor was uitgelopen. Dus liep ik ook nog het hele stadje door, maar dat was ook nog 4 km. Na Zele was de bus ons kwijt en hebben we 20 min staan wachten en enorm afgekoeld. Gelukkig kon ik opwarmen in de bus, omdat ik net was geweest. Maar bij de volgende aflossing schoot het na 50 meter finaal in mijn kuit (zoek op Endomondo maar de betreffende workout ) en knie en moest ik verstek laten gaan. Ik heb toen op een uiterst comfortabele manier (NOT!) in het busje op mijn buik gelegen en de masseuse heeft er naar gekeken en flink gemasseerd. Maar doordat er ook al kleine pijntjes waren bij de anderen en we nog 30 km moesten voor het volgende rustpunt ben ik maar joggend gaan meedraaien.

Het was wel heel gaaf om te zien dat de Roparun echt wel enorm leeft, wat ook me een boost gaf om door te gaan. Bij het volgende rustpunt heb ik in het busje 2 uur geslapen, wat me goed deed, waardoor ik vanaf Bergen op Zoom weer ben gaan meedraaien en heb van de 7 beurten alleen de laatste niet afgemaakt. Het voordeel daar was dat we als lopers weer op de fiets moesten en ik dus door in een lekker lage versnelling te trappen de boel kon warmhouden.

Bij de laatste wisselplaats zag ik YUR nog even, maar hij moest meteen door en zijn antwoord op de vraag hoe het ging was ook niet al te vrolijk en 3 letters lang. In de laatste etappe van Klaaswaal naar Rotterdam heb ik eerst een paar keer overgeslagen, omdat ik merkte dat ik nog niet warm was. Ik heb toen 1 of 2 keer wel de km vol gemaakt, maar ben daarna halve kilometers gaan lopen, omdat het echt niet lekker meer liep en voor de rest iedereen wel aardig kon blijven lopen. In Barendrecht was ik precies aan zo'n halve km bezig toen ik mijn vrouw en dochter langs het parcours zag staan, die ik een high five kon geven en liep toen meteen weer erg lekker verder. De laatste aflossing in Rotterdam ging ook wel lekker en toen waren we er. De opluching was echt groot na de finish.

Alleen toen moesten we nog via de Erasmusbrug in wandeltempo met het hele team naar de finish op de Coolsingel. In de stromende regen, zonder na de laatste etappe andere kleren aangedaan te hebben. Dat was echt koud en ik strompelde echt alsof ik op twee stokken liep ipv op 2 benen. Daarna nog terug naar Leiden om de spullen uit te laden en op te ruimen. En toen ik thuis kwam even bijgepraat, maar snel gaan douchen en gaan slapen, heb 13 uur geslapen voordat ik weer wakker werd vanmorgen.

Al met al was het heel gaaf om te doen, maar wel 1 van de zwaarste dingen die ik gedaan heb. Ik voel dat die aanhechting wel even tijd nodig heeft om weer tot rust te komen, dus deze week denk ik niet dat er veel van hardlopen terecht gaat komen. Dus die 10 km in Leiden zondag, die ga ik niet lopen. Het voelde voor mij echt als falen om een beurtje over te slaan, maar gelukkig was het team er juist positief over dat ik toch nog mee bleef draaien, ook al was het in een mindere mate. Het was bijzonder om te zien hoe zo'n evenement leeft en hoeveel dingen je krijgt tijdens het lopen en erg bijzonder om te merken hoe je het als team doet en niet alleen als lopers.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:41 schreef Ach3r0n het volgende:

[..]

Vorig jaar liep ik nog op de neutrale Nike Pegasus.

Ik ben inderdaad blessuregevoelig. Heb al aardig wat blessures gehad, maar steeds was het weer iets anders.

De afgelopen 2 weken heb ik helaas ook niet kunnen trainen vanwege een voorvoetblessure

Gelukkig gaat het herstel aardig goed. Hopelijk kan ik deze week weer voorzichtig beginnen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:28 schreef GotC het volgende:

[..]

Dat verschilt dan weer per vestiging (en dus eigenaar)

Zo zie je maar weer, geen pijl op te trekken Maar over het algemeen is het beter om gewoon je schoenen aan te laten meten.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:23 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Het verschilt ook wel qua winkel, ik zie een runner's world sowieso niet snel minimalistisch schoeisel aanprijzen. Maar ga je naar een anyonesrunshop in Tilburg dan wordt je alleen maar minimalistisch schoeisel aangeraden en krijg je een mini-clinic en een schema erbij.
Wil je echt minimalistisch gaan rennen moet het denk ik vooral uit jezelf komen, zelf clinics aanvragen of veel voor jezelf trainen, metronoom erbij en misschien video van jezelf maken. Boeken lezen enzovoort . Tenminste dat idee heb ik een beetje, daarom ook gewoon mijn fivefingers online gekocht. De Kinvara's toen ook een beetje tegen de tips van de RW-medewerker in, toch aangeschaft.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:41 schreef MaleDuck het volgende:
Hierbij dus mijn verslag van de RoParun, zet het maar in een spoiler, omdat het wel eens wat lang kan worden.

SPOILER

Vrijdagmorgen begon voor mij al als een dag volledig in het teken van de Roparun, omdat we me het team van het werk in Leiden zouden verzamelen. Dus ik werd rond kwart voor 8 door vrouwlief en mijn dochter op het station afgezet en stapte in de trein om rond 9 uur in Leiden te zijn. Daar stonden de eerste teamleden al te wachten en langzaam kwam iedereen aan en konden we de materiaalbus inladen met al het eten, drinken, kookgerei, massagetafels, gewone tafels en vanalles wat we in de komende dagen nodig zouden hebben. De sfeer zat er meteen goed in en toen onder het genot van een kop koffie ook de laatste teamleden er waren vertrokken we rond half 12 naar Parijs.

Ons team viel eigenlijk in 3 teams op te delen. We hadden 2 loopteams (2 chauffeurs, 1 masseur/navigator, 3 fietsers en 4 lopers - team geel & blauw) en een catering/regel team (2 koks, 1 teamcaptain, 1 fysio/masseur) En waren met 'team geel' waarin ik zou lopen meteen al met elkaar in dezelfde bus gaan zitten. De sfeer zat er meteen goed in en we hebben eigenlijk de hele tijd tot aan Rotterdam een heerlijke sfeer gehad en mega veel gelachen. Tegen het avondeten kwam we aan in Le Bourget, Parijs waar ons hotel was. Alleen paste onze teambus niet in de parkeergarage (hij was zo hoog dat ik erin kon staan met mijn 1.95m) en konden we onze spullen op een hotelkamer leggen. Maar eerst nog even wat gedronken in het café om de hoek, omdat de laatste bus er nog niet was. En daarna zijn we met de metro ( echt als sardientjes in een blik) naar het centrum gegaan, om met elkaar in een restaurant te eten. Ik heb zelf een lekkere pasta met kip op, maar de specialiteit van het huis werd ook veel gegeten: zuurkool. Met 3 tafeltappen ook een biertje gedronken, maar meer dan 1 leek me met het oog op het lopen niet echt handig. Dus bestelde erna een cola, maar het duurde van net voor het serveren van het hoofdgerecht, 3 keer vragen, tot en met het serveren van het nagerecht dat ik mijn drinken kreeg

Daarna weer met de metro naar het hotel (nu als luxe sardientjes, met iets meer ademruimte) en lagen rond half 1 op bed. Maar mijn kamergenoten sliepen eerder dan ik en waren best rumoerig (snurkers...) dus heb ik niet meer geslapen dan 4 uurtjes. Maar gelukkig zaten we dicht bij de startplek en was het weer goed, dus hebben we rustig aan gedaan om naar het startveld te vertrekken.

Op het startveld het voor dit team traditionele broodje hamburger op en terwijl de chauffeurs en fietsers de routes bestudeerden heb ik vooral lekker rondgelopen en gezien hoe alle teams zich op hun eigen manier voorbereidden. Sommige teams hadden een complete vrachtwagen omgebouwd, met eigen dixi achterop en anderen hadden alleen maar 3 campers bij zich. Maar de sfeer was heerlijk en vanaf 2 uur starten de eerste teams, toen kwam het gevoel wel dat het echt bijna ging beginnen. De rest van de middag nog vooral gerust en sommige teams uitgezwaaid. En toen ik op een gegeven moment even naar de wc was gelopen, kwam ik YUR nog tegen in zijn geweldige trainingspak Even gesproken over hoe de teams in elkaar zaten en elkaar succes gewenst. Tegen 5 uur YUR uitgezwaaid, die meteen op de fiets mocht.

Ons team moest om 18.10 uur starten, maar ik zelf in het eerste deel van de route niet zou lopen (team blauw begon met de eerste 30 km) en ik pas om half 9 aan de bak hoefde, heb ik samen met mijn medelopers van team geel gegeten in de 'pasta tent' van de organisatie, waarna we als complete team nog even op de foto gingen bij de Hollywood achtig uitgelegde ROPARUN vlakbij de start. De start was bijzonder om mee te maken, het enthousiasme van iedereen was echt fantastisch. Na de start reden we als team naar het eerste wisselpunt, waar de fietsen werden klaargemaakt om mee op pad te gaan. De afspraak was dan het andere team 10 km voor het wisselpunt zou bellen en op 5 km nog een keer. Alleen kregen we maar geen belletje en heb ik vooral staan kijken welke teams er voorbij kwamen om te zien of het teams waren die in de buurt van ons team gestart waren. En toen kwam ik YUR opnieuw tegen, want het punt dat wij als wisselpunt hadden gekozen, was het begin van een stuk van 30 km waar alleen fietsen en lopers op de route mochten. YUR vertelde dat het geen meter vlak was en ze voor lagen op schema en dat ze gemiddeld 4:50 min/km liepen, ipv 5:08 min/km.

En precies op schema (iets over half 9) kwam team blauw aan en moesten we nog 1 fiets van het andere team overnemen om te starten. Onze eerste etappe was ongeveer 30 km lang en het hele gebied ( op een paar strookjes van een paar km na) moesten de lopers op de fiets mee. Ik moest beginnen met lopen, omdat ik de jongste loper was en we de volgorde bepaald hadden op basis van leeftijd. De eerste km merkte ik meteen dat het hier geen meter vlak was (had YUR toch gelijk ) en ik meteen een steile helling voor mijn kiezen kreeg, maar ging redelijk rustig van start en liep netjes op een gemiddelde van 4:34.

Het fietsen viel wel tegen, omdat het kouder was dan ik dacht en het begon te regenen en ik een stuk langer was dan de andere lopers. De eerste aflossing had iedereen op zijn eigen tempo gelopen en bleek dat 1 loper op een tempo van rond de 6 min/km liep, 1 op de opgeven 5 min/km, 1 op 4:45 min/km en ik op 4:30 min/km. En er met wisselen ook in totaal een halve minuut verloren werd. Dus moesten we proberen om iets harder te lopen. Ik heb daarom vanaf toen tussen de 4:15 en 4:30 per km gelopen. Dat liep ook lekker, ook al kroop ik voor mijn gevoel soms omhoog de berg op en liep ik op zijn 'Keniaans' (aldus een fietser uit het team; 'Joh je loopt over de 20 per uur, doe eens rustig, Keniaan') naar beneden. Mooi door Franse dorpjes gelopen en zeiknat geregend.

Het wisselpunt liep weer niet vlekkeloos, omdat het andere team er nog niet was en toen ze aankwamen ze 3 km verderop waren gaan staan, omdat dat volgens hun het punt was om te wisselen. Dus toen ben ik samen met een andere loper en een fietser voorop nog 3 km verder gelopen om te wisselen.

Vanaf het wisselpunt was het een half uurtje rijden naar het hotelletje waar we even rust zouden hebben. Ik wilde me wel laten masseren, maar doordat het regende en koud was, koos ik ervoor om eerst te douchen en daarna te slapen en eventueel voor we zouden vertrekken nog even een massage te krijgen, omdat we en uur voor de volgende wissel wakker gemaakt zouden worden, maar de teamcaptain had zich een uur vergist, dus werden we veel te laat wakker gemaakt en moesten we als een gekke de bus in en reden we nog verkeerd ook, waardoor we veel te laat op het wisselpunt aan zouden komen en besloot het andere team door te lopen tot we in de buurt waren. Dus liepen ze nog 13 km van onze route en kregen wij een korte etappe, waardoor wij korter zouden lopen deze etappe.

Inmiddels was het 7 uur zaterdagmorgen en werd het weer licht en hadden we 45 km voor de boeg. Tijdens deze 45 km begon mijn kuit steeds meer op te spelen en zeker de eerste paar 100 meter van iedere aflossing waren pittig, maar ik kon goed mijn tempo houden en met de belofte dat ik na aankomst op het rustpunt een goede massage zou krijgen, ging ik er vanuit dat het wel goed ging komen. Het wisselen ging na onze shift voor het eerst vlekkeloos.Tijdens de massage had ik het
goede humeur niet echt meer, omdat het gruwelijk pijn deed. Maar tijdens de volgende etappe liep ik wel aardig, ik voelde bij iedere stap met links wel pijn, maar het werd niet erger en hoe meer ik liep op mijn ideale tempo (rond de 4:15 per km) des te beter liep ik. Bij de volgende rust werd er nog even door de fysio naar gekeken, omdat zij bij het vorige punt net was vertrokken met het andere team. Volgens haar was de aanhechting van de kuitspier in mijn knieholte geirriteerd. Het was niet zo dat ik niet meer verder mocht lopen, maar moest wel heel goed opletten dat de pijn dragelijk bleef.

Omdat wij moesten compenseren van het te laat komen bij een eerder wisselpunt, kregen wij bij de zaterdagavond etappe er 13 km bij, waardoor we een etappe hadden van 72 km. Bij het vertrekken van het rustpunt waren ze mij bijna vergeten, omdat ik in een apart hokje van het jeugdhuis was gaan liggen om toch nog een uurtje te kunnen slapen. En ik stapte slaapdronken de bus en voelde me niet echt lekker. We begonnen rond 8-9 uur en zouden dus tot een uur of 3 moeten doorgaan. Maar ik kwam maar niet lekker in mijn ritme en hoopte dat het stijfheid en kou was en zocht naar mogelijkheden om lekkerder te gaan lopen. Dus ben ik 2 km per keer gaan lopen (ipv 1) en dan een beurtje overslaan, maar toen ik de tweede keer 2 km liep, kwamen we aan in Zele, waar het busje niet mee ging en we als lopers en fietsers allemaal op het parcours wilde zijn omdat het daar echt een ware intocht was waar het hele stadje voor was uitgelopen. Dus liep ik ook nog het hele stadje door, maar dat was ook nog 4 km. Na Zele was de bus ons kwijt en hebben we 20 min staan wachten en enorm afgekoeld. Gelukkig kon ik opwarmen in de bus, omdat ik net was geweest. Maar bij de volgende aflossing schoot het na 50 meter finaal in mijn kuit (zoek op Endomondo maar de betreffende workout ) en knie en moest ik verstek laten gaan. Ik heb toen op een uiterst comfortabele manier (NOT!) in het busje op mijn buik gelegen en de masseuse heeft er naar gekeken en flink gemasseerd. Maar doordat er ook al kleine pijntjes waren bij de anderen en we nog 30 km moesten voor het volgende rustpunt ben ik maar joggend gaan meedraaien.

Het was wel heel gaaf om te zien dat de Roparun echt wel enorm leeft, wat ook me een boost gaf om door te gaan. Bij het volgende rustpunt heb ik in het busje 2 uur geslapen, wat me goed deed, waardoor ik vanaf Bergen op Zoom weer ben gaan meedraaien en heb van de 7 beurten alleen de laatste niet afgemaakt. Het voordeel daar was dat we als lopers weer op de fiets moesten en ik dus door in een lekker lage versnelling te trappen de boel kon warmhouden.

Bij de laatste wisselplaats zag ik YUR nog even, maar hij moest meteen door en zijn antwoord op de vraag hoe het ging was ook niet al te vrolijk en 3 letters lang. In de laatste etappe van Klaaswaal naar Rotterdam heb ik eerst een paar keer overgeslagen, omdat ik merkte dat ik nog niet warm was. Ik heb toen 1 of 2 keer wel de km vol gemaakt, maar ben daarna halve kilometers gaan lopen, omdat het echt niet lekker meer liep en voor de rest iedereen wel aardig kon blijven lopen. In Barendrecht was ik precies aan zo'n halve km bezig toen ik mijn vrouw en dochter langs het parcours zag staan, die ik een high five kon geven en liep toen meteen weer erg lekker verder. De laatste aflossing in Rotterdam ging ook wel lekker en toen waren we er. De opluching was echt groot na de finish.

Alleen toen moesten we nog via de Erasmusbrug in wandeltempo met het hele team naar de finish op de Coolsingel. In de stromende regen, zonder na de laatste etappe andere kleren aangedaan te hebben. Dat was echt koud en ik strompelde echt alsof ik op twee stokken liep ipv op 2 benen. Daarna nog terug naar Leiden om de spullen uit te laden en op te ruimen. En toen ik thuis kwam even bijgepraat, maar snel gaan douchen en gaan slapen, heb 13 uur geslapen voordat ik weer wakker werd vanmorgen.

Al met al was het heel gaaf om te doen, maar wel 1 van de zwaarste dingen die ik gedaan heb. Ik voel dat die aanhechting wel even tijd nodig heeft om weer tot rust te komen, dus deze week denk ik niet dat er veel van hardlopen terecht gaat komen. Dus die 10 km in Leiden zondag, die ga ik niet lopen. Het voelde voor mij echt als falen om een beurtje over te slaan, maar gelukkig was het team er juist positief over dat ik toch nog mee bleef draaien, ook al was het in een mindere mate. Het was bijzonder om te zien hoe zo'n evenement leeft en hoeveel dingen je krijgt tijdens het lopen en erg bijzonder om te merken hoe je het als team doet en niet alleen als lopers.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:52 schreef Ach3r0n het volgende:
Viking84 had Nike Frees, maar heeft er weinig op getraind.

Van de Nike Free heb ik de meest minimalistische gekozen, de Nike Free 3.0 (niet verwarren met de Nike Free Run 3+, is ook weer net iets anders).

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:47 schreef Muis84 het volgende:
Never mind...

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:54 schreef GotC het volgende:
Wb schoenen zal het me een worst wezen wat de drop is, welk merk het is, wat de kleur is, of het minimalistisch is: Als het maar lekker loopt .
Je kan soms de prachtigste schoenen kopen, maar als ze niet lekker lopen heb je er nog geen bal aan

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:54 schreef _Dido_ het volgende:

[..]

Maak je niet zo druk

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:59 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Te laat...

On another note: Hoe ben je nu aan het opbouwen? Volg je een schema?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:30 schreef _Zeddicus_ het volgende:

[..]

Lekker bezig, niks mis met een beetje regen of wel?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:41 schreef MaleDuck het volgende:
Hierbij dus mijn verslag van de RoParun, zet het maar in een spoiler, omdat het wel eens wat lang kan worden.

SPOILER

Vrijdagmorgen begon voor mij al als een dag volledig in het teken van de Roparun, omdat we me het team van het werk in Leiden zouden verzamelen. Dus ik werd rond kwart voor 8 door vrouwlief en mijn dochter op het station afgezet en stapte in de trein om rond 9 uur in Leiden te zijn. Daar stonden de eerste teamleden al te wachten en langzaam kwam iedereen aan en konden we de materiaalbus inladen met al het eten, drinken, kookgerei, massagetafels, gewone tafels en vanalles wat we in de komende dagen nodig zouden hebben. De sfeer zat er meteen goed in en toen onder het genot van een kop koffie ook de laatste teamleden er waren vertrokken we rond half 12 naar Parijs.

Ons team viel eigenlijk in 3 teams op te delen. We hadden 2 loopteams (2 chauffeurs, 1 masseur/navigator, 3 fietsers en 4 lopers - team geel & blauw) en een catering/regel team (2 koks, 1 teamcaptain, 1 fysio/masseur) En waren met 'team geel' waarin ik zou lopen meteen al met elkaar in dezelfde bus gaan zitten. De sfeer zat er meteen goed in en we hebben eigenlijk de hele tijd tot aan Rotterdam een heerlijke sfeer gehad en mega veel gelachen. Tegen het avondeten kwam we aan in Le Bourget, Parijs waar ons hotel was. Alleen paste onze teambus niet in de parkeergarage (hij was zo hoog dat ik erin kon staan met mijn 1.95m) en konden we onze spullen op een hotelkamer leggen. Maar eerst nog even wat gedronken in het café om de hoek, omdat de laatste bus er nog niet was. En daarna zijn we met de metro ( echt als sardientjes in een blik) naar het centrum gegaan, om met elkaar in een restaurant te eten. Ik heb zelf een lekkere pasta met kip op, maar de specialiteit van het huis werd ook veel gegeten: zuurkool. Met 3 tafeltappen ook een biertje gedronken, maar meer dan 1 leek me met het oog op het lopen niet echt handig. Dus bestelde erna een cola, maar het duurde van net voor het serveren van het hoofdgerecht, 3 keer vragen, tot en met het serveren van het nagerecht dat ik mijn drinken kreeg

Daarna weer met de metro naar het hotel (nu als luxe sardientjes, met iets meer ademruimte) en lagen rond half 1 op bed. Maar mijn kamergenoten sliepen eerder dan ik en waren best rumoerig (snurkers...) dus heb ik niet meer geslapen dan 4 uurtjes. Maar gelukkig zaten we dicht bij de startplek en was het weer goed, dus hebben we rustig aan gedaan om naar het startveld te vertrekken.

Op het startveld het voor dit team traditionele broodje hamburger op en terwijl de chauffeurs en fietsers de routes bestudeerden heb ik vooral lekker rondgelopen en gezien hoe alle teams zich op hun eigen manier voorbereidden. Sommige teams hadden een complete vrachtwagen omgebouwd, met eigen dixi achterop en anderen hadden alleen maar 3 campers bij zich. Maar de sfeer was heerlijk en vanaf 2 uur starten de eerste teams, toen kwam het gevoel wel dat het echt bijna ging beginnen. De rest van de middag nog vooral gerust en sommige teams uitgezwaaid. En toen ik op een gegeven moment even naar de wc was gelopen, kwam ik YUR nog tegen in zijn geweldige trainingspak Even gesproken over hoe de teams in elkaar zaten en elkaar succes gewenst. Tegen 5 uur YUR uitgezwaaid, die meteen op de fiets mocht.

Ons team moest om 18.10 uur starten, maar ik zelf in het eerste deel van de route niet zou lopen (team blauw begon met de eerste 30 km) en ik pas om half 9 aan de bak hoefde, heb ik samen met mijn medelopers van team geel gegeten in de 'pasta tent' van de organisatie, waarna we als complete team nog even op de foto gingen bij de Hollywood achtig uitgelegde ROPARUN vlakbij de start. De start was bijzonder om mee te maken, het enthousiasme van iedereen was echt fantastisch. Na de start reden we als team naar het eerste wisselpunt, waar de fietsen werden klaargemaakt om mee op pad te gaan. De afspraak was dan het andere team 10 km voor het wisselpunt zou bellen en op 5 km nog een keer. Alleen kregen we maar geen belletje en heb ik vooral staan kijken welke teams er voorbij kwamen om te zien of het teams waren die in de buurt van ons team gestart waren. En toen kwam ik YUR opnieuw tegen, want het punt dat wij als wisselpunt hadden gekozen, was het begin van een stuk van 30 km waar alleen fietsen en lopers op de route mochten. YUR vertelde dat het geen meter vlak was en ze voor lagen op schema en dat ze gemiddeld 4:50 min/km liepen, ipv 5:08 min/km.

En precies op schema (iets over half 9) kwam team blauw aan en moesten we nog 1 fiets van het andere team overnemen om te starten. Onze eerste etappe was ongeveer 30 km lang en het hele gebied ( op een paar strookjes van een paar km na) moesten de lopers op de fiets mee. Ik moest beginnen met lopen, omdat ik de jongste loper was en we de volgorde bepaald hadden op basis van leeftijd. De eerste km merkte ik meteen dat het hier geen meter vlak was (had YUR toch gelijk ) en ik meteen een steile helling voor mijn kiezen kreeg, maar ging redelijk rustig van start en liep netjes op een gemiddelde van 4:34.

Het fietsen viel wel tegen, omdat het kouder was dan ik dacht en het begon te regenen en ik een stuk langer was dan de andere lopers. De eerste aflossing had iedereen op zijn eigen tempo gelopen en bleek dat 1 loper op een tempo van rond de 6 min/km liep, 1 op de opgeven 5 min/km, 1 op 4:45 min/km en ik op 4:30 min/km. En er met wisselen ook in totaal een halve minuut verloren werd. Dus moesten we proberen om iets harder te lopen. Ik heb daarom vanaf toen tussen de 4:15 en 4:30 per km gelopen. Dat liep ook lekker, ook al kroop ik voor mijn gevoel soms omhoog de berg op en liep ik op zijn 'Keniaans' (aldus een fietser uit het team; 'Joh je loopt over de 20 per uur, doe eens rustig, Keniaan') naar beneden. Mooi door Franse dorpjes gelopen en zeiknat geregend.

Het wisselpunt liep weer niet vlekkeloos, omdat het andere team er nog niet was en toen ze aankwamen ze 3 km verderop waren gaan staan, omdat dat volgens hun het punt was om te wisselen. Dus toen ben ik samen met een andere loper en een fietser voorop nog 3 km verder gelopen om te wisselen.

Vanaf het wisselpunt was het een half uurtje rijden naar het hotelletje waar we even rust zouden hebben. Ik wilde me wel laten masseren, maar doordat het regende en koud was, koos ik ervoor om eerst te douchen en daarna te slapen en eventueel voor we zouden vertrekken nog even een massage te krijgen, omdat we en uur voor de volgende wissel wakker gemaakt zouden worden, maar de teamcaptain had zich een uur vergist, dus werden we veel te laat wakker gemaakt en moesten we als een gekke de bus in en reden we nog verkeerd ook, waardoor we veel te laat op het wisselpunt aan zouden komen en besloot het andere team door te lopen tot we in de buurt waren. Dus liepen ze nog 13 km van onze route en kregen wij een korte etappe, waardoor wij korter zouden lopen deze etappe.

Inmiddels was het 7 uur zaterdagmorgen en werd het weer licht en hadden we 45 km voor de boeg. Tijdens deze 45 km begon mijn kuit steeds meer op te spelen en zeker de eerste paar 100 meter van iedere aflossing waren pittig, maar ik kon goed mijn tempo houden en met de belofte dat ik na aankomst op het rustpunt een goede massage zou krijgen, ging ik er vanuit dat het wel goed ging komen. Het wisselen ging na onze shift voor het eerst vlekkeloos.Tijdens de massage had ik het
goede humeur niet echt meer, omdat het gruwelijk pijn deed. Maar tijdens de volgende etappe liep ik wel aardig, ik voelde bij iedere stap met links wel pijn, maar het werd niet erger en hoe meer ik liep op mijn ideale tempo (rond de 4:15 per km) des te beter liep ik. Bij de volgende rust werd er nog even door de fysio naar gekeken, omdat zij bij het vorige punt net was vertrokken met het andere team. Volgens haar was de aanhechting van de kuitspier in mijn knieholte geirriteerd. Het was niet zo dat ik niet meer verder mocht lopen, maar moest wel heel goed opletten dat de pijn dragelijk bleef.

Omdat wij moesten compenseren van het te laat komen bij een eerder wisselpunt, kregen wij bij de zaterdagavond etappe er 13 km bij, waardoor we een etappe hadden van 72 km. Bij het vertrekken van het rustpunt waren ze mij bijna vergeten, omdat ik in een apart hokje van het jeugdhuis was gaan liggen om toch nog een uurtje te kunnen slapen. En ik stapte slaapdronken de bus en voelde me niet echt lekker. We begonnen rond 8-9 uur en zouden dus tot een uur of 3 moeten doorgaan. Maar ik kwam maar niet lekker in mijn ritme en hoopte dat het stijfheid en kou was en zocht naar mogelijkheden om lekkerder te gaan lopen. Dus ben ik 2 km per keer gaan lopen (ipv 1) en dan een beurtje overslaan, maar toen ik de tweede keer 2 km liep, kwamen we aan in Zele, waar het busje niet mee ging en we als lopers en fietsers allemaal op het parcours wilde zijn omdat het daar echt een ware intocht was waar het hele stadje voor was uitgelopen. Dus liep ik ook nog het hele stadje door, maar dat was ook nog 4 km. Na Zele was de bus ons kwijt en hebben we 20 min staan wachten en enorm afgekoeld. Gelukkig kon ik opwarmen in de bus, omdat ik net was geweest. Maar bij de volgende aflossing schoot het na 50 meter finaal in mijn kuit (zoek op Endomondo maar de betreffende workout ) en knie en moest ik verstek laten gaan. Ik heb toen op een uiterst comfortabele manier (NOT!) in het busje op mijn buik gelegen en de masseuse heeft er naar gekeken en flink gemasseerd. Maar doordat er ook al kleine pijntjes waren bij de anderen en we nog 30 km moesten voor het volgende rustpunt ben ik maar joggend gaan meedraaien.

Het was wel heel gaaf om te zien dat de Roparun echt wel enorm leeft, wat ook me een boost gaf om door te gaan. Bij het volgende rustpunt heb ik in het busje 2 uur geslapen, wat me goed deed, waardoor ik vanaf Bergen op Zoom weer ben gaan meedraaien en heb van de 7 beurten alleen de laatste niet afgemaakt. Het voordeel daar was dat we als lopers weer op de fiets moesten en ik dus door in een lekker lage versnelling te trappen de boel kon warmhouden.

Bij de laatste wisselplaats zag ik YUR nog even, maar hij moest meteen door en zijn antwoord op de vraag hoe het ging was ook niet al te vrolijk en 3 letters lang. In de laatste etappe van Klaaswaal naar Rotterdam heb ik eerst een paar keer overgeslagen, omdat ik merkte dat ik nog niet warm was. Ik heb toen 1 of 2 keer wel de km vol gemaakt, maar ben daarna halve kilometers gaan lopen, omdat het echt niet lekker meer liep en voor de rest iedereen wel aardig kon blijven lopen. In Barendrecht was ik precies aan zo'n halve km bezig toen ik mijn vrouw en dochter langs het parcours zag staan, die ik een high five kon geven en liep toen meteen weer erg lekker verder. De laatste aflossing in Rotterdam ging ook wel lekker en toen waren we er. De opluching was echt groot na de finish.

Alleen toen moesten we nog via de Erasmusbrug in wandeltempo met het hele team naar de finish op de Coolsingel. In de stromende regen, zonder na de laatste etappe andere kleren aangedaan te hebben. Dat was echt koud en ik strompelde echt alsof ik op twee stokken liep ipv op 2 benen. Daarna nog terug naar Leiden om de spullen uit te laden en op te ruimen. En toen ik thuis kwam even bijgepraat, maar snel gaan douchen en gaan slapen, heb 13 uur geslapen voordat ik weer wakker werd vanmorgen.

Al met al was het heel gaaf om te doen, maar wel 1 van de zwaarste dingen die ik gedaan heb. Ik voel dat die aanhechting wel even tijd nodig heeft om weer tot rust te komen, dus deze week denk ik niet dat er veel van hardlopen terecht gaat komen. Dus die 10 km in Leiden zondag, die ga ik niet lopen. Het voelde voor mij echt als falen om een beurtje over te slaan, maar gelukkig was het team er juist positief over dat ik toch nog mee bleef draaien, ook al was het in een mindere mate. Het was bijzonder om te zien hoe zo'n evenement leeft en hoeveel dingen je krijgt tijdens het lopen en erg bijzonder om te merken hoe je het als team doet en niet alleen als lopers.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 16:01 schreef _Dido_ het volgende:

[..]

Ja, ik volg het absolute beginnersschema van hardloopschema.nl. In 10 weken, 3 keer per week, naar 20 minuten achtereen. Ik heb wel een blessureschema, maar dat bouwt sneller op en ik ben nu heel voorzichtig natuurlijk, want ik wil niet weer een jaar stilzitten. Dit is mijn derde poging dit jaar en het gaat wel steeds beter, maar ik ben het stilzitten zat en zelfs van 1 minuutje hardlopen word ik al helemaal euforisch . Als ik het nu weer moet opgeven, ga ik maar eens shockwavetherapie proberen...

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 16:12 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Shockwave? Klinkt pijnlijk...

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 16:14 schreef _Dido_ het volgende:

[..]

Nee hoor, is niet pijnlijk Is een apparaat dat fysiotherapeuten gebruiken om de botgroei te stimuleren.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 16:16 schreef GotC het volgende:
[ afbeelding ]

Deze mannen

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 16:21 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Oh, heeft MD maar zo weinig gelopen. Tsja, er kan maar één YUR zijn hè?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 16:43 schreef motorbloempje het volgende:
http://www.sportsdirect.com/karrimor-2-bottle-belt-764973

of

http://www.sportsdirect.com/karrimor-x-lite-bum-belt-764852

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 16:43 schreef motorbloempje het volgende:
http://www.sportsdirect.com/karrimor-2-bottle-belt-764973

of

http://www.sportsdirect.com/karrimor-x-lite-bum-belt-764852

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:41 schreef MaleDuck het volgende:
Hierbij dus mijn verslag van de RoParun, zet het maar in een spoiler, omdat het wel eens wat lang kan worden.

SPOILER

Vrijdagmorgen begon voor mij al als een dag volledig in het teken van de Roparun, omdat we me het team van het werk in Leiden zouden verzamelen. Dus ik werd rond kwart voor 8 door vrouwlief en mijn dochter op het station afgezet en stapte in de trein om rond 9 uur in Leiden te zijn. Daar stonden de eerste teamleden al te wachten en langzaam kwam iedereen aan en konden we de materiaalbus inladen met al het eten, drinken, kookgerei, massagetafels, gewone tafels en vanalles wat we in de komende dagen nodig zouden hebben. De sfeer zat er meteen goed in en toen onder het genot van een kop koffie ook de laatste teamleden er waren vertrokken we rond half 12 naar Parijs.

Ons team viel eigenlijk in 3 teams op te delen. We hadden 2 loopteams (2 chauffeurs, 1 masseur/navigator, 3 fietsers en 4 lopers - team geel & blauw) en een catering/regel team (2 koks, 1 teamcaptain, 1 fysio/masseur) En waren met 'team geel' waarin ik zou lopen meteen al met elkaar in dezelfde bus gaan zitten. De sfeer zat er meteen goed in en we hebben eigenlijk de hele tijd tot aan Rotterdam een heerlijke sfeer gehad en mega veel gelachen. Tegen het avondeten kwam we aan in Le Bourget, Parijs waar ons hotel was. Alleen paste onze teambus niet in de parkeergarage (hij was zo hoog dat ik erin kon staan met mijn 1.95m) en konden we onze spullen op een hotelkamer leggen. Maar eerst nog even wat gedronken in het café om de hoek, omdat de laatste bus er nog niet was. En daarna zijn we met de metro ( echt als sardientjes in een blik) naar het centrum gegaan, om met elkaar in een restaurant te eten. Ik heb zelf een lekkere pasta met kip op, maar de specialiteit van het huis werd ook veel gegeten: zuurkool. Met 3 tafeltappen ook een biertje gedronken, maar meer dan 1 leek me met het oog op het lopen niet echt handig. Dus bestelde erna een cola, maar het duurde van net voor het serveren van het hoofdgerecht, 3 keer vragen, tot en met het serveren van het nagerecht dat ik mijn drinken kreeg

Daarna weer met de metro naar het hotel (nu als luxe sardientjes, met iets meer ademruimte) en lagen rond half 1 op bed. Maar mijn kamergenoten sliepen eerder dan ik en waren best rumoerig (snurkers...) dus heb ik niet meer geslapen dan 4 uurtjes. Maar gelukkig zaten we dicht bij de startplek en was het weer goed, dus hebben we rustig aan gedaan om naar het startveld te vertrekken.

Op het startveld het voor dit team traditionele broodje hamburger op en terwijl de chauffeurs en fietsers de routes bestudeerden heb ik vooral lekker rondgelopen en gezien hoe alle teams zich op hun eigen manier voorbereidden. Sommige teams hadden een complete vrachtwagen omgebouwd, met eigen dixi achterop en anderen hadden alleen maar 3 campers bij zich. Maar de sfeer was heerlijk en vanaf 2 uur starten de eerste teams, toen kwam het gevoel wel dat het echt bijna ging beginnen. De rest van de middag nog vooral gerust en sommige teams uitgezwaaid. En toen ik op een gegeven moment even naar de wc was gelopen, kwam ik YUR nog tegen in zijn geweldige trainingspak Even gesproken over hoe de teams in elkaar zaten en elkaar succes gewenst. Tegen 5 uur YUR uitgezwaaid, die meteen op de fiets mocht.

Ons team moest om 18.10 uur starten, maar ik zelf in het eerste deel van de route niet zou lopen (team blauw begon met de eerste 30 km) en ik pas om half 9 aan de bak hoefde, heb ik samen met mijn medelopers van team geel gegeten in de 'pasta tent' van de organisatie, waarna we als complete team nog even op de foto gingen bij de Hollywood achtig uitgelegde ROPARUN vlakbij de start. De start was bijzonder om mee te maken, het enthousiasme van iedereen was echt fantastisch. Na de start reden we als team naar het eerste wisselpunt, waar de fietsen werden klaargemaakt om mee op pad te gaan. De afspraak was dan het andere team 10 km voor het wisselpunt zou bellen en op 5 km nog een keer. Alleen kregen we maar geen belletje en heb ik vooral staan kijken welke teams er voorbij kwamen om te zien of het teams waren die in de buurt van ons team gestart waren. En toen kwam ik YUR opnieuw tegen, want het punt dat wij als wisselpunt hadden gekozen, was het begin van een stuk van 30 km waar alleen fietsen en lopers op de route mochten. YUR vertelde dat het geen meter vlak was en ze voor lagen op schema en dat ze gemiddeld 4:50 min/km liepen, ipv 5:08 min/km.

En precies op schema (iets over half 9) kwam team blauw aan en moesten we nog 1 fiets van het andere team overnemen om te starten. Onze eerste etappe was ongeveer 30 km lang en het hele gebied ( op een paar strookjes van een paar km na) moesten de lopers op de fiets mee. Ik moest beginnen met lopen, omdat ik de jongste loper was en we de volgorde bepaald hadden op basis van leeftijd. De eerste km merkte ik meteen dat het hier geen meter vlak was (had YUR toch gelijk ) en ik meteen een steile helling voor mijn kiezen kreeg, maar ging redelijk rustig van start en liep netjes op een gemiddelde van 4:34.

Het fietsen viel wel tegen, omdat het kouder was dan ik dacht en het begon te regenen en ik een stuk langer was dan de andere lopers. De eerste aflossing had iedereen op zijn eigen tempo gelopen en bleek dat 1 loper op een tempo van rond de 6 min/km liep, 1 op de opgeven 5 min/km, 1 op 4:45 min/km en ik op 4:30 min/km. En er met wisselen ook in totaal een halve minuut verloren werd. Dus moesten we proberen om iets harder te lopen. Ik heb daarom vanaf toen tussen de 4:15 en 4:30 per km gelopen. Dat liep ook lekker, ook al kroop ik voor mijn gevoel soms omhoog de berg op en liep ik op zijn 'Keniaans' (aldus een fietser uit het team; 'Joh je loopt over de 20 per uur, doe eens rustig, Keniaan') naar beneden. Mooi door Franse dorpjes gelopen en zeiknat geregend.

Het wisselpunt liep weer niet vlekkeloos, omdat het andere team er nog niet was en toen ze aankwamen ze 3 km verderop waren gaan staan, omdat dat volgens hun het punt was om te wisselen. Dus toen ben ik samen met een andere loper en een fietser voorop nog 3 km verder gelopen om te wisselen.

Vanaf het wisselpunt was het een half uurtje rijden naar het hotelletje waar we even rust zouden hebben. Ik wilde me wel laten masseren, maar doordat het regende en koud was, koos ik ervoor om eerst te douchen en daarna te slapen en eventueel voor we zouden vertrekken nog even een massage te krijgen, omdat we en uur voor de volgende wissel wakker gemaakt zouden worden, maar de teamcaptain had zich een uur vergist, dus werden we veel te laat wakker gemaakt en moesten we als een gekke de bus in en reden we nog verkeerd ook, waardoor we veel te laat op het wisselpunt aan zouden komen en besloot het andere team door te lopen tot we in de buurt waren. Dus liepen ze nog 13 km van onze route en kregen wij een korte etappe, waardoor wij korter zouden lopen deze etappe.

Inmiddels was het 7 uur zaterdagmorgen en werd het weer licht en hadden we 45 km voor de boeg. Tijdens deze 45 km begon mijn kuit steeds meer op te spelen en zeker de eerste paar 100 meter van iedere aflossing waren pittig, maar ik kon goed mijn tempo houden en met de belofte dat ik na aankomst op het rustpunt een goede massage zou krijgen, ging ik er vanuit dat het wel goed ging komen. Het wisselen ging na onze shift voor het eerst vlekkeloos.Tijdens de massage had ik het
goede humeur niet echt meer, omdat het gruwelijk pijn deed. Maar tijdens de volgende etappe liep ik wel aardig, ik voelde bij iedere stap met links wel pijn, maar het werd niet erger en hoe meer ik liep op mijn ideale tempo (rond de 4:15 per km) des te beter liep ik. Bij de volgende rust werd er nog even door de fysio naar gekeken, omdat zij bij het vorige punt net was vertrokken met het andere team. Volgens haar was de aanhechting van de kuitspier in mijn knieholte geirriteerd. Het was niet zo dat ik niet meer verder mocht lopen, maar moest wel heel goed opletten dat de pijn dragelijk bleef.

Omdat wij moesten compenseren van het te laat komen bij een eerder wisselpunt, kregen wij bij de zaterdagavond etappe er 13 km bij, waardoor we een etappe hadden van 72 km. Bij het vertrekken van het rustpunt waren ze mij bijna vergeten, omdat ik in een apart hokje van het jeugdhuis was gaan liggen om toch nog een uurtje te kunnen slapen. En ik stapte slaapdronken de bus en voelde me niet echt lekker. We begonnen rond 8-9 uur en zouden dus tot een uur of 3 moeten doorgaan. Maar ik kwam maar niet lekker in mijn ritme en hoopte dat het stijfheid en kou was en zocht naar mogelijkheden om lekkerder te gaan lopen. Dus ben ik 2 km per keer gaan lopen (ipv 1) en dan een beurtje overslaan, maar toen ik de tweede keer 2 km liep, kwamen we aan in Zele, waar het busje niet mee ging en we als lopers en fietsers allemaal op het parcours wilde zijn omdat het daar echt een ware intocht was waar het hele stadje voor was uitgelopen. Dus liep ik ook nog het hele stadje door, maar dat was ook nog 4 km. Na Zele was de bus ons kwijt en hebben we 20 min staan wachten en enorm afgekoeld. Gelukkig kon ik opwarmen in de bus, omdat ik net was geweest. Maar bij de volgende aflossing schoot het na 50 meter finaal in mijn kuit (zoek op Endomondo maar de betreffende workout ) en knie en moest ik verstek laten gaan. Ik heb toen op een uiterst comfortabele manier (NOT!) in het busje op mijn buik gelegen en de masseuse heeft er naar gekeken en flink gemasseerd. Maar doordat er ook al kleine pijntjes waren bij de anderen en we nog 30 km moesten voor het volgende rustpunt ben ik maar joggend gaan meedraaien.

Het was wel heel gaaf om te zien dat de Roparun echt wel enorm leeft, wat ook me een boost gaf om door te gaan. Bij het volgende rustpunt heb ik in het busje 2 uur geslapen, wat me goed deed, waardoor ik vanaf Bergen op Zoom weer ben gaan meedraaien en heb van de 7 beurten alleen de laatste niet afgemaakt. Het voordeel daar was dat we als lopers weer op de fiets moesten en ik dus door in een lekker lage versnelling te trappen de boel kon warmhouden.

Bij de laatste wisselplaats zag ik YUR nog even, maar hij moest meteen door en zijn antwoord op de vraag hoe het ging was ook niet al te vrolijk en 3 letters lang. In de laatste etappe van Klaaswaal naar Rotterdam heb ik eerst een paar keer overgeslagen, omdat ik merkte dat ik nog niet warm was. Ik heb toen 1 of 2 keer wel de km vol gemaakt, maar ben daarna halve kilometers gaan lopen, omdat het echt niet lekker meer liep en voor de rest iedereen wel aardig kon blijven lopen. In Barendrecht was ik precies aan zo'n halve km bezig toen ik mijn vrouw en dochter langs het parcours zag staan, die ik een high five kon geven en liep toen meteen weer erg lekker verder. De laatste aflossing in Rotterdam ging ook wel lekker en toen waren we er. De opluching was echt groot na de finish.

Alleen toen moesten we nog via de Erasmusbrug in wandeltempo met het hele team naar de finish op de Coolsingel. In de stromende regen, zonder na de laatste etappe andere kleren aangedaan te hebben. Dat was echt koud en ik strompelde echt alsof ik op twee stokken liep ipv op 2 benen. Daarna nog terug naar Leiden om de spullen uit te laden en op te ruimen. En toen ik thuis kwam even bijgepraat, maar snel gaan douchen en gaan slapen, heb 13 uur geslapen voordat ik weer wakker werd vanmorgen.

Al met al was het heel gaaf om te doen, maar wel 1 van de zwaarste dingen die ik gedaan heb. Ik voel dat die aanhechting wel even tijd nodig heeft om weer tot rust te komen, dus deze week denk ik niet dat er veel van hardlopen terecht gaat komen. Dus die 10 km in Leiden zondag, die ga ik niet lopen. Het voelde voor mij echt als falen om een beurtje over te slaan, maar gelukkig was het team er juist positief over dat ik toch nog mee bleef draaien, ook al was het in een mindere mate. Het was bijzonder om te zien hoe zo'n evenement leeft en hoeveel dingen je krijgt tijdens het lopen en erg bijzonder om te merken hoe je het als team doet en niet alleen als lopers.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 17:09 schreef Lula het volgende:
En dat drie letterige woord van Yur kan ik me heel goed voorstellen!!!!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 17:12 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Ik ga er vanuit dat dat woord "top" was.

Leuk verslag MD en grote bewondering voor jullie prestatie!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 16:43 schreef motorbloempje het volgende:
http://www.sportsdirect.com/karrimor-2-bottle-belt-764973

of

http://www.sportsdirect.com/karrimor-x-lite-bum-belt-764852

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 18:46 schreef GotC het volgende:
Nou, bereid jezelf alvast voor, Yur z'n boek is ook bijna klaar

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 18:46 schreef GotC het volgende:
Nou, bereid jezelf alvast voor, Yur z'n boek is ook bijna klaar

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 18:46 schreef GotC het volgende:
Nou, bereid jezelf alvast voor, Yur z'n boek is ook bijna klaar

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 18:48 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

O, mooi, heb ik wat te lezen vanavond!

Straks eerst 15x300 knallen. Hoppa.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 18:53 schreef slacker_nl het volgende:

[..]

Op je nieuwe sloffen?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 18:59 schreef slacker_nl het volgende:
Ik heb gewoon m'n thermokleding aan Heerlijk warm nu..

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:00 schreef De_kluizenaar het volgende:

[..]

Dat is toch echt overdrijven.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:00 schreef De_kluizenaar het volgende:

[..]

Dat is toch echt overdrijven.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:03 schreef SpaceInvaders het volgende:
Het shirt!
[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:03 schreef SpaceInvaders het volgende:
Het shirt!
[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:03 schreef SpaceInvaders het volgende:
Het shirt!
[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:19 schreef streamnl het volgende:
Toch heeft het ook voordelen dat je ooit bij de Fysio moet komen. Het goede nieuws... Als ik a.s. zondag geen last heb, wil hij mij voorlopig niet meer zien
Maar het hele goede nieuws is dat hij tijdens de Marathon in Eindhoven masseur is voor de Kenianen. Ze krijgen dan VIP kaarten en hielden er vorig jaar 2 over. En zijn vraag was wanneer ze weer kaarten over zouden houden of ik er dan 1 wil.
Ik weet niet wat VIP kaarten precies inhoud bij de Marathon maar ik heb wel interesse

Zo. En nu wachten op YUR zijn verslag.

SPOILER

Donderdagochtend zat ik nietsvermoedend te WOGgen op mijn werk, toen ik ineens via de interne messenger de vraag kreeg: “Hé Yur, wat zijn je plannen dit weekend?”. Na kort overleg met GotC (JA NATUURLIJK DOE JE MEE!) werd ik als loper op het laatste moment toegevoegd aan het Roparun team 026 – Defensie Materieel Organisatie. Helemaal te gek!

Na op donderdagavond en vrijdag de hoognodige snelle voorbereidingen getroffen te hebben, stond ik zaterdagochtend om 6.30 uur op de Frederikkazerne in Den Haag. GotC was op dit mooie tijdstip mee om me uit te zwaaien .

Vanaf de Frederikkazerne reden we met een deel van het team in 2 personenbusjes naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam, alwaar de rest van het team aansloot. Vanaf hier zijn we gereden naar de plaats van groep 1 van ons team de eerste etappe zou eindigen, en waar groep 2 dus verder zou gaan. Dit plaatsje heet Lacroix-Saint-Quen. Onderweg ben ik werkelijk doodsbang geweest, want de chauffeur van ons busje was niet direct de meest capabele chauffeur Laat ik maar zeggen dat ik blij was dat ik van Parijs terug naar huis mocht lopen

In Lacroix-Saint-Quen was onze bivakbus reeds aangekomen. Die bivakbus was een oude omgebouwde stadbus, die nu normaal gesproken dienst deed voor een autocrossteam uit Noord Holland. Achterin de bus werd normaal zelfs de crossauto vervoerd, maar deze ruimte was nu ingedeeld in 2 ruimtes: een opslag ruimte (onderin) en een slaapruimte (bovenin). De bus moest wat eerder richting Frankrijk, want dat ding had een topsnelheid van 85km per uur

Ik was ingedeeld in team 1. Dat betekende dat ik onderdeel uitmaakte van de startploeg in Parijs. Verder onderdeel van mijn team: Nog 3 lopers, 2 fietsers met hun fietsen, 2 chauffeurs die het busje afwisselend bestuurden en 3 mountainbikes voor de lopers omdat het busje op bepaalde delen van het parcours niet mee kon/mocht.
Na een kleine anderhalf te hebben ontspannen in Lacroix-Saint-Quen vertrokken we met het team 1 en een aantal mensen van de begeleidende staf naar het startterrein in Parijs. Op dit terrein viel me meteen op hoe verschillend de teams het hadden aangepakt. Zo’n beetje alle typen, soorten en maten vervoersmiddelen waren vertegenwoordigd
Bij het startterrein aangekomen zijn we meteen naar de pastatent gegaan voor een bord prima spaghetti. Toen ik vervolgens met wat teamgenoten over het terrein ronddwaalde, hoorde ik ineens een bekende stem “Hé Yur!” roepen. Daar was MaleDuck *O.* We hebben gezellig wat staan keuvelen over onze teams
Toen werd het tijd om me echt klaar te maken voor de start van onze eerste etappe: Van Parijs naar Lacroix-Saint-Quen. In totaal een stuk van 73,1 kilometer. Ik werd aangewezen als loper 2. En omdat het busje de eerste 10 kilometer niet mee mocht op de route, mocht ik meteen de mountainbike op.
Daar gingen we dan, om klokslag 16.59 uur: Onze enige vrouwelijke loper te voet, en wij met zijn 3-en op onze stoere matzwarte stealth-mountainbikes er achteraan! Het eerste deel ging volgens mij dwars door de Bijlmer van Parijs…
Na een kilometer of 4 zie ik een deelnemer van een team dat tegelijk met ons was gestart hard onderuit gaan met de fiets. Ik dacht op dat moment nog: “nou, een mooier begin van je Roparun kun je je niet wensen ”. Nog geen 150 meter verderop ging ik zelf tegen de grond Na een korte check bleek dat de fiets gelukkig in orde was. En zelf mocht ik ook niet klagen.

De wissels verliepen prima. Na ongeveer iedere 1500 meter werd de loper afgelost door de volgende loper en mocht hij/zij plaatsnemen op de fiets. Tot het moment dat het busje weer mee mocht, want vanaf daar gingen de fietsen op de fietsendrager en de 3 niet-lopende lopers in het busje.
De route was zwaar, want het was geen meter vlak. Maar het lopen ging meer dan voorspoedig. Alle 4 liepen we ongeveer gelijke snelheden, en alle 4 gingen we veel te snel. Voor we het wisten hadden we een hele ruime voorsprong op het schema. Maar wat liepen we allemaal lekker!
De eerste etappe was de langste etappe. En de etappe met de meeste fietskilometers. In totaal mocht het busje een kleine 50km niet op het parcours. Bij het punt waar we weer allemaal op de fiets moesten, stond MD ineens weer langs de kant!
Na 73 kilometer kwamen we rond half 11 ofzo fris, fruitig en in het donker aan bij onze bivakbus. Hier stond team2 al te wachten en de wissel ging vlekkeloos.
Eenmaal bij het bivak aangekomen, werden we meteen in het busje gestopt. Er was op het laatste moment geregeld dat we bij de sporthal om de hoek even snel konden douchen. Na deze snelle douche werden we in de bivakbus geplant en kregen we een bord lasagna, bami of spaghetti. Dit konden we onderweg naar het volgende wisselpunt/bivak opeten.
Het plan was om snel naar het volgende punt te rijden, zodat we daar nog tijd zat zouden hebben voor massages en rust. Helaas verdwaalden we onderweg naar het geplande bivak. En dat is best knap als je in het bezit bent van een prima GPS en een gedetailleerde kaart . Maar uiteindelijk waren we er! Ik heb nog geprobeerd te slapen, maar dat lukte me niet.

En voor we het wisten, moesten we ons weer klaar maken voor de volgende etappe: van Douilly naar Bertry. Afstand: 56,5km. Om half 5 ’s morgens gingen we weer op pad. De tweede etappe ging redelijk probleemloos. Nog steeds was het parcours erg heuvelachtig en nog steeds liepen we veel te snel. Maar het was op dat moment vooral genieten. Op een stille zondagmorgen tijdens zonsopgang tussen over de noordfranse plattelandswegen, hoe vaak doe je zoiets nou?

Ook de wissel in Bertry ging prima. Hier weer redelijk hetzelfde proces als na de eerste wissel: hup, de bus in en eten tijdens de verplaatsing. Dit keer naar Quiévrain, het plaatsje waar de route van de Roparun België binnenkomt. Daar stond de bivakbus op een mooie rustige plaats achter wat oude bedrijfspanden. Hier hebben we prima kunnen ontspannen, maar van slapen kwam het nog steeds niet echt. Vrij snel moesten we ons alweer in orde maken voor de volgende etappe: van Quiévrain naar Enghien. Afstand: 49,5km. Team2 loste ons af rond kwart over 1 in de middag. Van deze etappe kan ik me nog maar een paar dingen herinneren: Beginnende pijn in mijn knieholte, hele lange rechte wegen, nog steeds heel veel heuvels en auto’s die heel hard voorbij kwamen .
In Enghien had een zwembad haar douches opengesteld voor Roparundeelnemers, dat was wel fijn. Direct na het douchen weer de bus in, eten en op naar het volgende bivak in Dendermonde. Daar stonden we op het parkeerterrein van het treinstation, samen met een ander team.

Onze volgende etappe ging van Dendermonde naar de Sint Annatunnel in Antwerpen. Afstand: 45,7 kilometer. Rond 10 uur ’s avonds vond de wissel plaats. Dit was een etappe met twee gezichten: De doorkomst in Zele was geweldig! Het hele dorp was uitgelopen en het was er 1 groot feest. We zijn hier met alle 4 lopers doorheen gelopen en we hebben er zoveel lol gehad!
Na Zele kregen we te maken met een flinke domper. Het busje kreeg pech (een deel van de verlichting werkte niet meer, en dat werd gevaarlijk). We besloten om de lopers niet op de meereizende ANWB te laten wachten, maar om de fietsen van de fietsendrager te halen en de etappe verder op de fiets te vervolgen. Dus de laatste 25 kilometer van deze etappe hebben we weer afwisselend gefietst en gelopen. En dat was koud. En nat. En de vermoeidheid hakte er ineens in. En ik kreeg steeds meer last van mijn hamstring en mijn knieholte. Iedere keer dat ik van de fiets af kwam en moest gaan lopen, duurde het langer en langer voordat ik in een beetje pijnloos ritme kwam. En dan liep ik eindelijk een klein beetje comfortabel, was mijn 1500 meter voorbij We hebben er even over nagedacht om iets langere loopstukken te doen, maar dan zouden de lopers nog langer achter elkaar op de fiets moeten zitten. En van fietsen in de kou en regen met max 12km per uur wordt een mens niet warmer…
Het leek een eeuwigheid te duren, maar eindelijk waren we bij de Sint Annatunnel! Hier gingen we met fietsen en al eerste 2 oude houten roltrappen omlaag om er vervolgens keihard doorheen te fietsen en aan het einde weer 2 oude houten roltrappen omhoog te gaan. Boven aangekomen stond team 2 ons al op te wachten: Eindelijk!

Vanaf Antwerpen reden we naar het volgende bivak in Bergen op Zoom. Hier stonden we op een groot parkeerterrein met heeeeeeeeel veel andere teams. Hier heb ik ook eindelijk een uurtje geslapen. Maar echt fijn was dat niet, want voor ik het wist moest ik alweer uit de slaapzak en in de hardloopkleren voor de volgende etappe. Bergen op Zoom – Dintelmond. Slechts 25,6 kilometer, maar dit stuk moesten de lopers ook op de fiets. En hier gebeurde het….in mijn laatste loopbeurt voor de wissel voelde het ineens of er iets in mijn knieholte uit elkaar werd getrokken. Als iemand aan mijn onderbeen naar beneden trek terwijl iemand aan mijn bovenbeen naar boven stond te trekken. Of zoiets. Dat deed pijn! Snel gewisseld naar de fiets, want fietsen ging redelijk.
Bij het wisselpunt in Dintelmond ben ik meteen te grazen genomen door een masseur. Vervolgens zijn we naar Klaaswaal gereden. Daar ben ik verder te grazen genomen door de masseur, want ik moest en zou de Roparun hardlopend finishen!
Vanaf Klaaswaal gingen we als compleet team verder naar Rotterdam. Dat betekende dus dat we de laatste 33,4 kilometer af gingen leggen met 8 lopers en 2 begeleidende fietsers. De busjes mochten hier ook weer niet op de route, dus dit betekende nóg meer kilometers op de fiets.
De masseur had me echt flink pijn gedaan, maar bij een kort testloopje vlak voordat we vanuit Klaaswaal verder zouden gaan, had ik relatief weinig last van mijn knieholte. Daar werd ik vrolijk van! Dus positief startte ik aan de laatste etappe. Ik was de zesde loper, en ik had er weer zin in
Dat duurde een kleine 200 meter. Weer dat gevoel in mijn knieholte ! Hoe graag ik ook wilde, ik kon echt niet meer verder. Ik weet zeker dat ik alles zou afscheuren als ik verder zou gaan…. Dus met een verslagen gevoel heb ik vanaf daar alleen nog maar gefietst. Dat deed ook pijn, maar lang niet zoveel.
Omdat de tijd bij de Roparun eigenlijk niet boeit, hadden we nog iets leuks besloten: Vanaf de Daniel den Hoed kliniek zou het complete ondersteuningsteam meelopen en meefietsen. Slechts 3 mensen konden niet mee, die reden de busjes en de bivakbus alvast terug naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam.
Maar wat een machtig gevoel was dat: Met 22 mensen (14 “hardlopend”, 8 fietsend) hebben we de laatste kilometers afgelegd. En gelukkig op een laag tempootje, zodat ik ook nog een beetje mee kon strompelen zonder té veel pijn.
Daar gingen we door Rotterdam. Euforisch, kapot, opgelucht…alles! Op de Erasmusbrug moesten we aansluiten in de file van teams voor de finishparade. Dat duurde allemaal erg lang, en het was nat en het was koud. Maar het gevoel van het halen van de finish en het weten dat GotC met mijn ouders en mijn “tante” daar zouden staan maakte alles meer dan goed . Vlak voor de finish stonden ze er! Na een paar dikke zoenen moest ik met de groep en onze banner over de finish. Het zat er op We hebben het gehaald

Na de finish nog even kort met GotC en mijn ouders staan praten, maar omdat het zo nat en koud was moest ik helaas snel naar de tramhalte. Met de tram naar de Van Ghentkazerne om daar te douchen en een laatste afsluitende maaltijd te nuttigen en de medaille te ontvangen. Snel weer met het busje naar de kazerne in Den Haag, daar stond GotC al op me te wachten Ik was thuis

Wát een ervaring was dit. Mooi om te zien wat de Roparun allemaal los maakt bij mensen en hoeveel moeite alle deelnemende teams doen om dit allemaal mogelijk te maken voor het goede doel. Echt overweldigend
Qua hardlopen is dit met niets te vergelijken. De combinatie van korte aflossingen, weinig tot geen nachtrust en het totaal kwijtraken van ieder geval van datum en tijd maakt het wat mij betreft een aparte tak van sport.

Ik vind het ook geweldig en eigenlijk een beetje overweldigend om te zien hoe jullie in dit topic hebben meegeleefd. Ik heb vanmiddag alles teruggelezen En die banner in de OP !

Uiteindelijk heb ik zelf zo'n 65 kilometer gelopen en een kilometer of 100 gefietst.

Dit ga ik zeker vaker doen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:30 schreef motorbloempje het volgende:
Roze en 2 flesjes!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:21 schreef YUR het volgende:
Mijn verhaal. Het is wat lang, en vanwege de vermoeidheid zullen er vast wel wat fouten en onleesbaarheden in zitten
En ik zal vast wel wat dingen zijn vergeten...

SPOILER

Donderdagochtend zat ik nietsvermoedend te WOGgen op mijn werk, toen ik ineens via de interne messenger de vraag kreeg: “Hé Yur, wat zijn je plannen dit weekend?”. Na kort overleg met GotC (JA NATUURLIJK DOE JE MEE!) werd ik als loper op het laatste moment toegevoegd aan het Roparun team 026 – Defensie Materieel Organisatie. Helemaal te gek!

Na op donderdagavond en vrijdag de hoognodige snelle voorbereidingen getroffen te hebben, stond ik zaterdagochtend om 6.30 uur op de Frederikkazerne in Den Haag. GotC was op dit mooie tijdstip mee om me uit te zwaaien .

Vanaf de Frederikkazerne reden we met een deel van het team in 2 personenbusjes naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam, alwaar de rest van het team aansloot. Vanaf hier zijn we gereden naar de plaats van groep 1 van ons team de eerste etappe zou eindigen, en waar groep 2 dus verder zou gaan. Dit plaatsje heet Lacroix-Saint-Quen. Onderweg ben ik werkelijk doodsbang geweest, want de chauffeur van ons busje was niet direct de meest capabele chauffeur Laat ik maar zeggen dat ik blij was dat ik van Parijs terug naar huis mocht lopen

In Lacroix-Saint-Quen was onze bivakbus reeds aangekomen. Die bivakbus was een oude omgebouwde stadbus, die nu normaal gesproken dienst deed voor een autocrossteam uit Noord Holland. Achterin de bus werd normaal zelfs de crossauto vervoerd, maar deze ruimte was nu ingedeeld in 2 ruimtes: een opslag ruimte (onderin) en een slaapruimte (bovenin). De bus moest wat eerder richting Frankrijk, want dat ding had een topsnelheid van 85km per uur

Ik was ingedeeld in team 1. Dat betekende dat ik onderdeel uitmaakte van de startploeg in Parijs. Verder onderdeel van mijn team: Nog 3 lopers, 2 fietsers met hun fietsen, 2 chauffeurs die het busje afwisselend bestuurden en 3 mountainbikes voor de lopers omdat het busje op bepaalde delen van het parcours niet mee kon/mocht.
Na een kleine anderhalf te hebben ontspannen in Lacroix-Saint-Quen vertrokken we met het team 1 en een aantal mensen van de begeleidende staf naar het startterrein in Parijs. Op dit terrein viel me meteen op hoe verschillend de teams het hadden aangepakt. Zo’n beetje alle typen, soorten en maten vervoersmiddelen waren vertegenwoordigd
Bij het startterrein aangekomen zijn we meteen naar de pastatent gegaan voor een bord prima spaghetti. Toen ik vervolgens met wat teamgenoten over het terrein ronddwaalde, hoorde ik ineens een bekende stem “Hé Yur!” roepen. Daar was MaleDuck *O.* We hebben gezellig wat staan keuvelen over onze teams
Toen werd het tijd om me echt klaar te maken voor de start van onze eerste etappe: Van Parijs naar Lacroix-Saint-Quen. In totaal een stuk van 73,1 kilometer. Ik werd aangewezen als loper 2. En omdat het busje de eerste 10 kilometer niet mee mocht op de route, mocht ik meteen de mountainbike op.
Daar gingen we dan, om klokslag 16.59 uur: Onze enige vrouwelijke loper te voet, en wij met zijn 3-en op onze stoere matzwarte stealth-mountainbikes er achteraan! Het eerste deel ging volgens mij dwars door de Bijlmer van Parijs…
Na een kilometer of 4 zie ik een deelnemer van een team dat tegelijk met ons was gestart hard onderuit gaan met de fiets. Ik dacht op dat moment nog: “nou, een mooier begin van je Roparun kun je je niet wensen ”. Nog geen 150 meter verderop ging ik zelf tegen de grond Na een korte check bleek dat de fiets gelukkig in orde was. En zelf mocht ik ook niet klagen.

De wissels verliepen prima. Na ongeveer iedere 1500 meter werd de loper afgelost door de volgende loper en mocht hij/zij plaatsnemen op de fiets. Tot het moment dat het busje weer mee mocht, want vanaf daar gingen de fietsen op de fietsendrager en de 3 niet-lopende lopers in het busje.
De route was zwaar, want het was geen meter vlak. Maar het lopen ging meer dan voorspoedig. Alle 4 liepen we ongeveer gelijke snelheden, en alle 4 gingen we veel te snel. Voor we het wisten hadden we een hele ruime voorsprong op het schema. Maar wat liepen we allemaal lekker!
De eerste etappe was de langste etappe. En de etappe met de meeste fietskilometers. In totaal mocht het busje een kleine 50km niet op het parcours. Bij het punt waar we weer allemaal op de fiets moesten, stond MD ineens weer langs de kant!
Na 73 kilometer kwamen we rond half 11 ofzo fris, fruitig en in het donker aan bij onze bivakbus. Hier stond team2 al te wachten en de wissel ging vlekkeloos.
Eenmaal bij het bivak aangekomen, werden we meteen in het busje gestopt. Er was op het laatste moment geregeld dat we bij de sporthal om de hoek even snel konden douchen. Na deze snelle douche werden we in de bivakbus geplant en kregen we een bord lasagna, bami of spaghetti. Dit konden we onderweg naar het volgende wisselpunt/bivak opeten.
Het plan was om snel naar het volgende punt te rijden, zodat we daar nog tijd zat zouden hebben voor massages en rust. Helaas verdwaalden we onderweg naar het geplande bivak. En dat is best knap als je in het bezit bent van een prima GPS en een gedetailleerde kaart . Maar uiteindelijk waren we er! Ik heb nog geprobeerd te slapen, maar dat lukte me niet.

En voor we het wisten, moesten we ons weer klaar maken voor de volgende etappe: van Douilly naar Bertry. Afstand: 56,5km. Om half 5 ’s morgens gingen we weer op pad. De tweede etappe ging redelijk probleemloos. Nog steeds was het parcours erg heuvelachtig en nog steeds liepen we veel te snel. Maar het was op dat moment vooral genieten. Op een stille zondagmorgen tijdens zonsopgang tussen over de noordfranse plattelandswegen, hoe vaak doe je zoiets nou?

Ook de wissel in Bertry ging prima. Hier weer redelijk hetzelfde proces als na de eerste wissel: hup, de bus in en eten tijdens de verplaatsing. Dit keer naar Quiévrain, het plaatsje waar de route van de Roparun België binnenkomt. Daar stond de bivakbus op een mooie rustige plaats achter wat oude bedrijfspanden. Hier hebben we prima kunnen ontspannen, maar van slapen kwam het nog steeds niet echt. Vrij snel moesten we ons alweer in orde maken voor de volgende etappe: van Quiévrain naar Enghien. Afstand: 49,5km. Team2 loste ons af rond kwart over 1 in de middag. Van deze etappe kan ik me nog maar een paar dingen herinneren: Beginnende pijn in mijn knieholte, hele lange rechte wegen, nog steeds heel veel heuvels en auto’s die heel hard voorbij kwamen .
In Enghien had een zwembad haar douches opengesteld voor Roparundeelnemers, dat was wel fijn. Direct na het douchen weer de bus in, eten en op naar het volgende bivak in Dendermonde. Daar stonden we op het parkeerterrein van het treinstation, samen met een ander team.

Onze volgende etappe ging van Dendermonde naar de Sint Annatunnel in Antwerpen. Afstand: 45,7 kilometer. Rond 10 uur ’s avonds vond de wissel plaats. Dit was een etappe met twee gezichten: De doorkomst in Zele was geweldig! Het hele dorp was uitgelopen en het was er 1 groot feest. We zijn hier met alle 4 lopers doorheen gelopen en we hebben er zoveel lol gehad!
Na Zele kregen we te maken met een flinke domper. Het busje kreeg pech (een deel van de verlichting werkte niet meer, en dat werd gevaarlijk). We besloten om de lopers niet op de meereizende ANWB te laten wachten, maar om de fietsen van de fietsendrager te halen en de etappe verder op de fiets te vervolgen. Dus de laatste 25 kilometer van deze etappe hebben we weer afwisselend gefietst en gelopen. En dat was koud. En nat. En de vermoeidheid hakte er ineens in. En ik kreeg steeds meer last van mijn hamstring en mijn knieholte. Iedere keer dat ik van de fiets af kwam en moest gaan lopen, duurde het langer en langer voordat ik in een beetje pijnloos ritme kwam. En dan liep ik eindelijk een klein beetje comfortabel, was mijn 1500 meter voorbij We hebben er even over nagedacht om iets langere loopstukken te doen, maar dan zouden de lopers nog langer achter elkaar op de fiets moeten zitten. En van fietsen in de kou en regen met max 12km per uur wordt een mens niet warmer…
Het leek een eeuwigheid te duren, maar eindelijk waren we bij de Sint Annatunnel! Hier gingen we met fietsen en al eerste 2 oude houten roltrappen omlaag om er vervolgens keihard doorheen te fietsen en aan het einde weer 2 oude houten roltrappen omhoog te gaan. Boven aangekomen stond team 2 ons al op te wachten: Eindelijk!

Vanaf Antwerpen reden we naar het volgende bivak in Bergen op Zoom. Hier stonden we op een groot parkeerterrein met heeeeeeeeel veel andere teams. Hier heb ik ook eindelijk een uurtje geslapen. Maar echt fijn was dat niet, want voor ik het wist moest ik alweer uit de slaapzak en in de hardloopkleren voor de volgende etappe. Bergen op Zoom – Dintelmond. Slechts 25,6 kilometer, maar dit stuk moesten de lopers ook op de fiets. En hier gebeurde het….in mijn laatste loopbeurt voor de wissel voelde het ineens of er iets in mijn knieholte uit elkaar werd getrokken. Als iemand aan mijn onderbeen naar beneden trek terwijl iemand aan mijn bovenbeen naar boven stond te trekken. Of zoiets. Dat deed pijn! Snel gewisseld naar de fiets, want fietsen ging redelijk.
Bij het wisselpunt in Dintelmond ben ik meteen te grazen genomen door een masseur. Vervolgens zijn we naar Klaaswaal gereden. Daar ben ik verder te grazen genomen door de masseur, want ik moest en zou de Roparun hardlopend finishen!
Vanaf Klaaswaal gingen we als compleet team verder naar Rotterdam. Dat betekende dus dat we de laatste 33,4 kilometer af gingen leggen met 8 lopers en 2 begeleidende fietsers. De busjes mochten hier ook weer niet op de route, dus dit betekende nóg meer kilometers op de fiets.
De masseur had me echt flink pijn gedaan, maar bij een kort testloopje vlak voordat we vanuit Klaaswaal verder zouden gaan, had ik relatief weinig last van mijn knieholte. Daar werd ik vrolijk van! Dus positief startte ik aan de laatste etappe. Ik was de zesde loper, en ik had er weer zin in
Dat duurde een kleine 200 meter. Weer dat gevoel in mijn knieholte ! Hoe graag ik ook wilde, ik kon echt niet meer verder. Ik weet zeker dat ik alles zou afscheuren als ik verder zou gaan…. Dus met een verslagen gevoel heb ik vanaf daar alleen nog maar gefietst. Dat deed ook pijn, maar lang niet zoveel.
Omdat de tijd bij de Roparun eigenlijk niet boeit, hadden we nog iets leuks besloten: Vanaf de Daniel den Hoed kliniek zou het complete ondersteuningsteam meelopen en meefietsen. Slechts 3 mensen konden niet mee, die reden de busjes en de bivakbus alvast terug naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam.
Maar wat een machtig gevoel was dat: Met 22 mensen (14 “hardlopend”, 8 fietsend) hebben we de laatste kilometers afgelegd. En gelukkig op een laag tempootje, zodat ik ook nog een beetje mee kon strompelen zonder té veel pijn.
Daar gingen we door Rotterdam. Euforisch, kapot, opgelucht…alles! Op de Erasmusbrug moesten we aansluiten in de file van teams voor de finishparade. Dat duurde allemaal erg lang, en het was nat en het was koud. Maar het gevoel van het halen van de finish en het weten dat GotC met mijn ouders en mijn “tante” daar zouden staan maakte alles meer dan goed . Vlak voor de finish stonden ze er! Na een paar dikke zoenen moest ik met de groep en onze banner over de finish. Het zat er op We hebben het gehaald

Na de finish nog even kort met GotC en mijn ouders staan praten, maar omdat het zo nat en koud was moest ik helaas snel naar de tramhalte. Met de tram naar de Van Ghentkazerne om daar te douchen en een laatste afsluitende maaltijd te nuttigen en de medaille te ontvangen. Snel weer met het busje naar de kazerne in Den Haag, daar stond GotC al op me te wachten Ik was thuis

Wát een ervaring was dit. Mooi om te zien wat de Roparun allemaal los maakt bij mensen en hoeveel moeite alle deelnemende teams doen om dit allemaal mogelijk te maken voor het goede doel. Echt overweldigend
Qua hardlopen is dit met niets te vergelijken. De combinatie van korte aflossingen, weinig tot geen nachtrust en het totaal kwijtraken van ieder geval van datum en tijd maakt het wat mij betreft een aparte tak van sport.

Ik vind het ook geweldig en eigenlijk een beetje overweldigend om te zien hoe jullie in dit topic hebben meegeleefd. Ik heb vanmiddag alles teruggelezen En die banner in de OP !

Uiteindelijk heb ik zelf zo'n 65 kilometer gelopen en een kilometer of 100 gefietst.

Dit ga ik zeker vaker doen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:07 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Oeh, die wil ik eigenlijk in het roze met oranje mouwtjes.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:29 schreef Muis84 het volgende:
Inderdaad heel mooi verslag! En wat een helden zijn jullie!
Hoe gaat het nu met je?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:43 schreef YUR het volgende:

[..]

Stijf!

De masseur vond dat alles wel goed aanvoelde eigenlijk. Ik kijk het gewoon even een paar dagen aan. De loopspullen gaan dit weekend sowieso mee naar Edinburgh, en of ik ze wel of niet ga gebruiken zie ik dan wel weer

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:45 schreef Muis84 het volgende:

[..]

Rustig aan!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:46 schreef YUR het volgende:

[..]

Dat kan ik alleen als ik geen startnummer op mn buik heb

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:37 schreef Levitas het volgende:
YUR, wat een prachtig verslag man!
Ik wilde even laten weten hoe ik echt opkijk naar jou, zowel als loper als persoon (ook al ken ik je niet buiten FOK!). Wát een karakter, wat een doorzettingsvermogen en dan ook nog eens zoveel kennis, die je deelt met ons. Als ik even voor mezelf mag spreken, ik heb daar tot nu toe écht heel veel aan gehad!

Een ware held

^{Tot zover mijn cheesy post, maar elk woord ervan meen ik!}

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:53 schreef SpaceInvaders het volgende:
Zou ik 4.5 op 23 juni kunnen halen? Dit lijkt me zo leuk

http://colorrain.nl/

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:05 schreef clumsy_clown het volgende:

[..]

Vast wel toch? Ik wil Colours By The Sea doen maar dat is uitverkocht .

quote:

Omdat er niet getimed wordt kun je de Color Run ook wandelen en met kinderen lopen. De eindtijd is niet van belang.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:21 schreef YUR het volgende:
Mijn verhaal. Het is wat lang, en vanwege de vermoeidheid zullen er vast wel wat fouten en onleesbaarheden in zitten
En ik zal vast wel wat dingen zijn vergeten...

SPOILER

Donderdagochtend zat ik nietsvermoedend te WOGgen op mijn werk, toen ik ineens via de interne messenger de vraag kreeg: “Hé Yur, wat zijn je plannen dit weekend?”. Na kort overleg met GotC (JA NATUURLIJK DOE JE MEE!) werd ik als loper op het laatste moment toegevoegd aan het Roparun team 026 – Defensie Materieel Organisatie. Helemaal te gek!

Na op donderdagavond en vrijdag de hoognodige snelle voorbereidingen getroffen te hebben, stond ik zaterdagochtend om 6.30 uur op de Frederikkazerne in Den Haag. GotC was op dit mooie tijdstip mee om me uit te zwaaien .

Vanaf de Frederikkazerne reden we met een deel van het team in 2 personenbusjes naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam, alwaar de rest van het team aansloot. Vanaf hier zijn we gereden naar de plaats van groep 1 van ons team de eerste etappe zou eindigen, en waar groep 2 dus verder zou gaan. Dit plaatsje heet Lacroix-Saint-Quen. Onderweg ben ik werkelijk doodsbang geweest, want de chauffeur van ons busje was niet direct de meest capabele chauffeur Laat ik maar zeggen dat ik blij was dat ik van Parijs terug naar huis mocht lopen

In Lacroix-Saint-Quen was onze bivakbus reeds aangekomen. Die bivakbus was een oude omgebouwde stadbus, die nu normaal gesproken dienst deed voor een autocrossteam uit Noord Holland. Achterin de bus werd normaal zelfs de crossauto vervoerd, maar deze ruimte was nu ingedeeld in 2 ruimtes: een opslag ruimte (onderin) en een slaapruimte (bovenin). De bus moest wat eerder richting Frankrijk, want dat ding had een topsnelheid van 85km per uur

Ik was ingedeeld in team 1. Dat betekende dat ik onderdeel uitmaakte van de startploeg in Parijs. Verder onderdeel van mijn team: Nog 3 lopers, 2 fietsers met hun fietsen, 2 chauffeurs die het busje afwisselend bestuurden en 3 mountainbikes voor de lopers omdat het busje op bepaalde delen van het parcours niet mee kon/mocht.
Na een kleine anderhalf te hebben ontspannen in Lacroix-Saint-Quen vertrokken we met het team 1 en een aantal mensen van de begeleidende staf naar het startterrein in Parijs. Op dit terrein viel me meteen op hoe verschillend de teams het hadden aangepakt. Zo’n beetje alle typen, soorten en maten vervoersmiddelen waren vertegenwoordigd
Bij het startterrein aangekomen zijn we meteen naar de pastatent gegaan voor een bord prima spaghetti. Toen ik vervolgens met wat teamgenoten over het terrein ronddwaalde, hoorde ik ineens een bekende stem “Hé Yur!” roepen. Daar was MaleDuck *O.* We hebben gezellig wat staan keuvelen over onze teams
Toen werd het tijd om me echt klaar te maken voor de start van onze eerste etappe: Van Parijs naar Lacroix-Saint-Quen. In totaal een stuk van 73,1 kilometer. Ik werd aangewezen als loper 2. En omdat het busje de eerste 10 kilometer niet mee mocht op de route, mocht ik meteen de mountainbike op.
Daar gingen we dan, om klokslag 16.59 uur: Onze enige vrouwelijke loper te voet, en wij met zijn 3-en op onze stoere matzwarte stealth-mountainbikes er achteraan! Het eerste deel ging volgens mij dwars door de Bijlmer van Parijs…
Na een kilometer of 4 zie ik een deelnemer van een team dat tegelijk met ons was gestart hard onderuit gaan met de fiets. Ik dacht op dat moment nog: “nou, een mooier begin van je Roparun kun je je niet wensen ”. Nog geen 150 meter verderop ging ik zelf tegen de grond Na een korte check bleek dat de fiets gelukkig in orde was. En zelf mocht ik ook niet klagen.

De wissels verliepen prima. Na ongeveer iedere 1500 meter werd de loper afgelost door de volgende loper en mocht hij/zij plaatsnemen op de fiets. Tot het moment dat het busje weer mee mocht, want vanaf daar gingen de fietsen op de fietsendrager en de 3 niet-lopende lopers in het busje.
De route was zwaar, want het was geen meter vlak. Maar het lopen ging meer dan voorspoedig. Alle 4 liepen we ongeveer gelijke snelheden, en alle 4 gingen we veel te snel. Voor we het wisten hadden we een hele ruime voorsprong op het schema. Maar wat liepen we allemaal lekker!
De eerste etappe was de langste etappe. En de etappe met de meeste fietskilometers. In totaal mocht het busje een kleine 50km niet op het parcours. Bij het punt waar we weer allemaal op de fiets moesten, stond MD ineens weer langs de kant!
Na 73 kilometer kwamen we rond half 11 ofzo fris, fruitig en in het donker aan bij onze bivakbus. Hier stond team2 al te wachten en de wissel ging vlekkeloos.
Eenmaal bij het bivak aangekomen, werden we meteen in het busje gestopt. Er was op het laatste moment geregeld dat we bij de sporthal om de hoek even snel konden douchen. Na deze snelle douche werden we in de bivakbus geplant en kregen we een bord lasagna, bami of spaghetti. Dit konden we onderweg naar het volgende wisselpunt/bivak opeten.
Het plan was om snel naar het volgende punt te rijden, zodat we daar nog tijd zat zouden hebben voor massages en rust. Helaas verdwaalden we onderweg naar het geplande bivak. En dat is best knap als je in het bezit bent van een prima GPS en een gedetailleerde kaart . Maar uiteindelijk waren we er! Ik heb nog geprobeerd te slapen, maar dat lukte me niet.

En voor we het wisten, moesten we ons weer klaar maken voor de volgende etappe: van Douilly naar Bertry. Afstand: 56,5km. Om half 5 ’s morgens gingen we weer op pad. De tweede etappe ging redelijk probleemloos. Nog steeds was het parcours erg heuvelachtig en nog steeds liepen we veel te snel. Maar het was op dat moment vooral genieten. Op een stille zondagmorgen tijdens zonsopgang tussen over de noordfranse plattelandswegen, hoe vaak doe je zoiets nou?

Ook de wissel in Bertry ging prima. Hier weer redelijk hetzelfde proces als na de eerste wissel: hup, de bus in en eten tijdens de verplaatsing. Dit keer naar Quiévrain, het plaatsje waar de route van de Roparun België binnenkomt. Daar stond de bivakbus op een mooie rustige plaats achter wat oude bedrijfspanden. Hier hebben we prima kunnen ontspannen, maar van slapen kwam het nog steeds niet echt. Vrij snel moesten we ons alweer in orde maken voor de volgende etappe: van Quiévrain naar Enghien. Afstand: 49,5km. Team2 loste ons af rond kwart over 1 in de middag. Van deze etappe kan ik me nog maar een paar dingen herinneren: Beginnende pijn in mijn knieholte, hele lange rechte wegen, nog steeds heel veel heuvels en auto’s die heel hard voorbij kwamen .
In Enghien had een zwembad haar douches opengesteld voor Roparundeelnemers, dat was wel fijn. Direct na het douchen weer de bus in, eten en op naar het volgende bivak in Dendermonde. Daar stonden we op het parkeerterrein van het treinstation, samen met een ander team.

Onze volgende etappe ging van Dendermonde naar de Sint Annatunnel in Antwerpen. Afstand: 45,7 kilometer. Rond 10 uur ’s avonds vond de wissel plaats. Dit was een etappe met twee gezichten: De doorkomst in Zele was geweldig! Het hele dorp was uitgelopen en het was er 1 groot feest. We zijn hier met alle 4 lopers doorheen gelopen en we hebben er zoveel lol gehad!
Na Zele kregen we te maken met een flinke domper. Het busje kreeg pech (een deel van de verlichting werkte niet meer, en dat werd gevaarlijk). We besloten om de lopers niet op de meereizende ANWB te laten wachten, maar om de fietsen van de fietsendrager te halen en de etappe verder op de fiets te vervolgen. Dus de laatste 25 kilometer van deze etappe hebben we weer afwisselend gefietst en gelopen. En dat was koud. En nat. En de vermoeidheid hakte er ineens in. En ik kreeg steeds meer last van mijn hamstring en mijn knieholte. Iedere keer dat ik van de fiets af kwam en moest gaan lopen, duurde het langer en langer voordat ik in een beetje pijnloos ritme kwam. En dan liep ik eindelijk een klein beetje comfortabel, was mijn 1500 meter voorbij We hebben er even over nagedacht om iets langere loopstukken te doen, maar dan zouden de lopers nog langer achter elkaar op de fiets moeten zitten. En van fietsen in de kou en regen met max 12km per uur wordt een mens niet warmer…
Het leek een eeuwigheid te duren, maar eindelijk waren we bij de Sint Annatunnel! Hier gingen we met fietsen en al eerste 2 oude houten roltrappen omlaag om er vervolgens keihard doorheen te fietsen en aan het einde weer 2 oude houten roltrappen omhoog te gaan. Boven aangekomen stond team 2 ons al op te wachten: Eindelijk!

Vanaf Antwerpen reden we naar het volgende bivak in Bergen op Zoom. Hier stonden we op een groot parkeerterrein met heeeeeeeeel veel andere teams. Hier heb ik ook eindelijk een uurtje geslapen. Maar echt fijn was dat niet, want voor ik het wist moest ik alweer uit de slaapzak en in de hardloopkleren voor de volgende etappe. Bergen op Zoom – Dintelmond. Slechts 25,6 kilometer, maar dit stuk moesten de lopers ook op de fiets. En hier gebeurde het….in mijn laatste loopbeurt voor de wissel voelde het ineens of er iets in mijn knieholte uit elkaar werd getrokken. Als iemand aan mijn onderbeen naar beneden trek terwijl iemand aan mijn bovenbeen naar boven stond te trekken. Of zoiets. Dat deed pijn! Snel gewisseld naar de fiets, want fietsen ging redelijk.
Bij het wisselpunt in Dintelmond ben ik meteen te grazen genomen door een masseur. Vervolgens zijn we naar Klaaswaal gereden. Daar ben ik verder te grazen genomen door de masseur, want ik moest en zou de Roparun hardlopend finishen!
Vanaf Klaaswaal gingen we als compleet team verder naar Rotterdam. Dat betekende dus dat we de laatste 33,4 kilometer af gingen leggen met 8 lopers en 2 begeleidende fietsers. De busjes mochten hier ook weer niet op de route, dus dit betekende nóg meer kilometers op de fiets.
De masseur had me echt flink pijn gedaan, maar bij een kort testloopje vlak voordat we vanuit Klaaswaal verder zouden gaan, had ik relatief weinig last van mijn knieholte. Daar werd ik vrolijk van! Dus positief startte ik aan de laatste etappe. Ik was de zesde loper, en ik had er weer zin in
Dat duurde een kleine 200 meter. Weer dat gevoel in mijn knieholte ! Hoe graag ik ook wilde, ik kon echt niet meer verder. Ik weet zeker dat ik alles zou afscheuren als ik verder zou gaan…. Dus met een verslagen gevoel heb ik vanaf daar alleen nog maar gefietst. Dat deed ook pijn, maar lang niet zoveel.
Omdat de tijd bij de Roparun eigenlijk niet boeit, hadden we nog iets leuks besloten: Vanaf de Daniel den Hoed kliniek zou het complete ondersteuningsteam meelopen en meefietsen. Slechts 3 mensen konden niet mee, die reden de busjes en de bivakbus alvast terug naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam.
Maar wat een machtig gevoel was dat: Met 22 mensen (14 “hardlopend”, 8 fietsend) hebben we de laatste kilometers afgelegd. En gelukkig op een laag tempootje, zodat ik ook nog een beetje mee kon strompelen zonder té veel pijn.
Daar gingen we door Rotterdam. Euforisch, kapot, opgelucht…alles! Op de Erasmusbrug moesten we aansluiten in de file van teams voor de finishparade. Dat duurde allemaal erg lang, en het was nat en het was koud. Maar het gevoel van het halen van de finish en het weten dat GotC met mijn ouders en mijn “tante” daar zouden staan maakte alles meer dan goed . Vlak voor de finish stonden ze er! Na een paar dikke zoenen moest ik met de groep en onze banner over de finish. Het zat er op We hebben het gehaald

Na de finish nog even kort met GotC en mijn ouders staan praten, maar omdat het zo nat en koud was moest ik helaas snel naar de tramhalte. Met de tram naar de Van Ghentkazerne om daar te douchen en een laatste afsluitende maaltijd te nuttigen en de medaille te ontvangen. Snel weer met het busje naar de kazerne in Den Haag, daar stond GotC al op me te wachten Ik was thuis

Wát een ervaring was dit. Mooi om te zien wat de Roparun allemaal los maakt bij mensen en hoeveel moeite alle deelnemende teams doen om dit allemaal mogelijk te maken voor het goede doel. Echt overweldigend
Qua hardlopen is dit met niets te vergelijken. De combinatie van korte aflossingen, weinig tot geen nachtrust en het totaal kwijtraken van ieder geval van datum en tijd maakt het wat mij betreft een aparte tak van sport.

Ik vind het ook geweldig en eigenlijk een beetje overweldigend om te zien hoe jullie in dit topic hebben meegeleefd. Ik heb vanmiddag alles teruggelezen En die banner in de OP !

Uiteindelijk heb ik zelf zo'n 65 kilometer gelopen en een kilometer of 100 gefietst.

Dit ga ik zeker vaker doen.

quote:

De combinatie van korte aflossingen, weinig tot geen nachtrust en het totaal kwijtraken van ieder geval van datum en tijd maakt het wat mij betreft een aparte tak van sport.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 15:46 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Ja dat is natuurlijk ook weer zo. Ik kom bijna alleen in die van Apeldoorn. Zutphen en putten hebben ook nog losse hardloopwinkels, maar allebei zonder minimalistisch aanbod. Het is ook zeker wel goed om aan te laten meten, raad ik ook altijd aan, maar als je iets anders wilt proberen moet het meer uit jezelf komen. Maar dat is vaak meer voor de ervaren loper.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 18:52 schreef Maariindaa het volgende:
Ik voel mijn kuiten toch wel een beetje nu. Is dat normaal trouwens, dat na een stuk hardlopen het wandelen pijnlijker is dan het hardlopen? Ik moest na mijn loopje nog een stukje naar huis lopen, maar dat heb ik ook maar joggend gedaan omdat wandelen niet lekker was voor mijn kuiten.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:21 schreef YUR het volgende:
Mijn verhaal. Het is wat lang, en vanwege de vermoeidheid zullen er vast wel wat fouten en onleesbaarheden in zitten
En ik zal vast wel wat dingen zijn vergeten...

SPOILER

Donderdagochtend zat ik nietsvermoedend te WOGgen op mijn werk, toen ik ineens via de interne messenger de vraag kreeg: “Hé Yur, wat zijn je plannen dit weekend?”. Na kort overleg met GotC (JA NATUURLIJK DOE JE MEE!) werd ik als loper op het laatste moment toegevoegd aan het Roparun team 026 – Defensie Materieel Organisatie. Helemaal te gek!

Na op donderdagavond en vrijdag de hoognodige snelle voorbereidingen getroffen te hebben, stond ik zaterdagochtend om 6.30 uur op de Frederikkazerne in Den Haag. GotC was op dit mooie tijdstip mee om me uit te zwaaien .

Vanaf de Frederikkazerne reden we met een deel van het team in 2 personenbusjes naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam, alwaar de rest van het team aansloot. Vanaf hier zijn we gereden naar de plaats van groep 1 van ons team de eerste etappe zou eindigen, en waar groep 2 dus verder zou gaan. Dit plaatsje heet Lacroix-Saint-Quen. Onderweg ben ik werkelijk doodsbang geweest, want de chauffeur van ons busje was niet direct de meest capabele chauffeur Laat ik maar zeggen dat ik blij was dat ik van Parijs terug naar huis mocht lopen

In Lacroix-Saint-Quen was onze bivakbus reeds aangekomen. Die bivakbus was een oude omgebouwde stadbus, die nu normaal gesproken dienst deed voor een autocrossteam uit Noord Holland. Achterin de bus werd normaal zelfs de crossauto vervoerd, maar deze ruimte was nu ingedeeld in 2 ruimtes: een opslag ruimte (onderin) en een slaapruimte (bovenin). De bus moest wat eerder richting Frankrijk, want dat ding had een topsnelheid van 85km per uur

Ik was ingedeeld in team 1. Dat betekende dat ik onderdeel uitmaakte van de startploeg in Parijs. Verder onderdeel van mijn team: Nog 3 lopers, 2 fietsers met hun fietsen, 2 chauffeurs die het busje afwisselend bestuurden en 3 mountainbikes voor de lopers omdat het busje op bepaalde delen van het parcours niet mee kon/mocht.
Na een kleine anderhalf te hebben ontspannen in Lacroix-Saint-Quen vertrokken we met het team 1 en een aantal mensen van de begeleidende staf naar het startterrein in Parijs. Op dit terrein viel me meteen op hoe verschillend de teams het hadden aangepakt. Zo’n beetje alle typen, soorten en maten vervoersmiddelen waren vertegenwoordigd
Bij het startterrein aangekomen zijn we meteen naar de pastatent gegaan voor een bord prima spaghetti. Toen ik vervolgens met wat teamgenoten over het terrein ronddwaalde, hoorde ik ineens een bekende stem “Hé Yur!” roepen. Daar was MaleDuck *O.* We hebben gezellig wat staan keuvelen over onze teams
Toen werd het tijd om me echt klaar te maken voor de start van onze eerste etappe: Van Parijs naar Lacroix-Saint-Quen. In totaal een stuk van 73,1 kilometer. Ik werd aangewezen als loper 2. En omdat het busje de eerste 10 kilometer niet mee mocht op de route, mocht ik meteen de mountainbike op.
Daar gingen we dan, om klokslag 16.59 uur: Onze enige vrouwelijke loper te voet, en wij met zijn 3-en op onze stoere matzwarte stealth-mountainbikes er achteraan! Het eerste deel ging volgens mij dwars door de Bijlmer van Parijs…
Na een kilometer of 4 zie ik een deelnemer van een team dat tegelijk met ons was gestart hard onderuit gaan met de fiets. Ik dacht op dat moment nog: “nou, een mooier begin van je Roparun kun je je niet wensen ”. Nog geen 150 meter verderop ging ik zelf tegen de grond Na een korte check bleek dat de fiets gelukkig in orde was. En zelf mocht ik ook niet klagen.

De wissels verliepen prima. Na ongeveer iedere 1500 meter werd de loper afgelost door de volgende loper en mocht hij/zij plaatsnemen op de fiets. Tot het moment dat het busje weer mee mocht, want vanaf daar gingen de fietsen op de fietsendrager en de 3 niet-lopende lopers in het busje.
De route was zwaar, want het was geen meter vlak. Maar het lopen ging meer dan voorspoedig. Alle 4 liepen we ongeveer gelijke snelheden, en alle 4 gingen we veel te snel. Voor we het wisten hadden we een hele ruime voorsprong op het schema. Maar wat liepen we allemaal lekker!
De eerste etappe was de langste etappe. En de etappe met de meeste fietskilometers. In totaal mocht het busje een kleine 50km niet op het parcours. Bij het punt waar we weer allemaal op de fiets moesten, stond MD ineens weer langs de kant!
Na 73 kilometer kwamen we rond half 11 ofzo fris, fruitig en in het donker aan bij onze bivakbus. Hier stond team2 al te wachten en de wissel ging vlekkeloos.
Eenmaal bij het bivak aangekomen, werden we meteen in het busje gestopt. Er was op het laatste moment geregeld dat we bij de sporthal om de hoek even snel konden douchen. Na deze snelle douche werden we in de bivakbus geplant en kregen we een bord lasagna, bami of spaghetti. Dit konden we onderweg naar het volgende wisselpunt/bivak opeten.
Het plan was om snel naar het volgende punt te rijden, zodat we daar nog tijd zat zouden hebben voor massages en rust. Helaas verdwaalden we onderweg naar het geplande bivak. En dat is best knap als je in het bezit bent van een prima GPS en een gedetailleerde kaart . Maar uiteindelijk waren we er! Ik heb nog geprobeerd te slapen, maar dat lukte me niet.

En voor we het wisten, moesten we ons weer klaar maken voor de volgende etappe: van Douilly naar Bertry. Afstand: 56,5km. Om half 5 ’s morgens gingen we weer op pad. De tweede etappe ging redelijk probleemloos. Nog steeds was het parcours erg heuvelachtig en nog steeds liepen we veel te snel. Maar het was op dat moment vooral genieten. Op een stille zondagmorgen tijdens zonsopgang tussen over de noordfranse plattelandswegen, hoe vaak doe je zoiets nou?

Ook de wissel in Bertry ging prima. Hier weer redelijk hetzelfde proces als na de eerste wissel: hup, de bus in en eten tijdens de verplaatsing. Dit keer naar Quiévrain, het plaatsje waar de route van de Roparun België binnenkomt. Daar stond de bivakbus op een mooie rustige plaats achter wat oude bedrijfspanden. Hier hebben we prima kunnen ontspannen, maar van slapen kwam het nog steeds niet echt. Vrij snel moesten we ons alweer in orde maken voor de volgende etappe: van Quiévrain naar Enghien. Afstand: 49,5km. Team2 loste ons af rond kwart over 1 in de middag. Van deze etappe kan ik me nog maar een paar dingen herinneren: Beginnende pijn in mijn knieholte, hele lange rechte wegen, nog steeds heel veel heuvels en auto’s die heel hard voorbij kwamen .
In Enghien had een zwembad haar douches opengesteld voor Roparundeelnemers, dat was wel fijn. Direct na het douchen weer de bus in, eten en op naar het volgende bivak in Dendermonde. Daar stonden we op het parkeerterrein van het treinstation, samen met een ander team.

Onze volgende etappe ging van Dendermonde naar de Sint Annatunnel in Antwerpen. Afstand: 45,7 kilometer. Rond 10 uur ’s avonds vond de wissel plaats. Dit was een etappe met twee gezichten: De doorkomst in Zele was geweldig! Het hele dorp was uitgelopen en het was er 1 groot feest. We zijn hier met alle 4 lopers doorheen gelopen en we hebben er zoveel lol gehad!
Na Zele kregen we te maken met een flinke domper. Het busje kreeg pech (een deel van de verlichting werkte niet meer, en dat werd gevaarlijk). We besloten om de lopers niet op de meereizende ANWB te laten wachten, maar om de fietsen van de fietsendrager te halen en de etappe verder op de fiets te vervolgen. Dus de laatste 25 kilometer van deze etappe hebben we weer afwisselend gefietst en gelopen. En dat was koud. En nat. En de vermoeidheid hakte er ineens in. En ik kreeg steeds meer last van mijn hamstring en mijn knieholte. Iedere keer dat ik van de fiets af kwam en moest gaan lopen, duurde het langer en langer voordat ik in een beetje pijnloos ritme kwam. En dan liep ik eindelijk een klein beetje comfortabel, was mijn 1500 meter voorbij We hebben er even over nagedacht om iets langere loopstukken te doen, maar dan zouden de lopers nog langer achter elkaar op de fiets moeten zitten. En van fietsen in de kou en regen met max 12km per uur wordt een mens niet warmer…
Het leek een eeuwigheid te duren, maar eindelijk waren we bij de Sint Annatunnel! Hier gingen we met fietsen en al eerste 2 oude houten roltrappen omlaag om er vervolgens keihard doorheen te fietsen en aan het einde weer 2 oude houten roltrappen omhoog te gaan. Boven aangekomen stond team 2 ons al op te wachten: Eindelijk!

Vanaf Antwerpen reden we naar het volgende bivak in Bergen op Zoom. Hier stonden we op een groot parkeerterrein met heeeeeeeeel veel andere teams. Hier heb ik ook eindelijk een uurtje geslapen. Maar echt fijn was dat niet, want voor ik het wist moest ik alweer uit de slaapzak en in de hardloopkleren voor de volgende etappe. Bergen op Zoom – Dintelmond. Slechts 25,6 kilometer, maar dit stuk moesten de lopers ook op de fiets. En hier gebeurde het….in mijn laatste loopbeurt voor de wissel voelde het ineens of er iets in mijn knieholte uit elkaar werd getrokken. Als iemand aan mijn onderbeen naar beneden trek terwijl iemand aan mijn bovenbeen naar boven stond te trekken. Of zoiets. Dat deed pijn! Snel gewisseld naar de fiets, want fietsen ging redelijk.
Bij het wisselpunt in Dintelmond ben ik meteen te grazen genomen door een masseur. Vervolgens zijn we naar Klaaswaal gereden. Daar ben ik verder te grazen genomen door de masseur, want ik moest en zou de Roparun hardlopend finishen!
Vanaf Klaaswaal gingen we als compleet team verder naar Rotterdam. Dat betekende dus dat we de laatste 33,4 kilometer af gingen leggen met 8 lopers en 2 begeleidende fietsers. De busjes mochten hier ook weer niet op de route, dus dit betekende nóg meer kilometers op de fiets.
De masseur had me echt flink pijn gedaan, maar bij een kort testloopje vlak voordat we vanuit Klaaswaal verder zouden gaan, had ik relatief weinig last van mijn knieholte. Daar werd ik vrolijk van! Dus positief startte ik aan de laatste etappe. Ik was de zesde loper, en ik had er weer zin in
Dat duurde een kleine 200 meter. Weer dat gevoel in mijn knieholte ! Hoe graag ik ook wilde, ik kon echt niet meer verder. Ik weet zeker dat ik alles zou afscheuren als ik verder zou gaan…. Dus met een verslagen gevoel heb ik vanaf daar alleen nog maar gefietst. Dat deed ook pijn, maar lang niet zoveel.
Omdat de tijd bij de Roparun eigenlijk niet boeit, hadden we nog iets leuks besloten: Vanaf de Daniel den Hoed kliniek zou het complete ondersteuningsteam meelopen en meefietsen. Slechts 3 mensen konden niet mee, die reden de busjes en de bivakbus alvast terug naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam.
Maar wat een machtig gevoel was dat: Met 22 mensen (14 “hardlopend”, 8 fietsend) hebben we de laatste kilometers afgelegd. En gelukkig op een laag tempootje, zodat ik ook nog een beetje mee kon strompelen zonder té veel pijn.
Daar gingen we door Rotterdam. Euforisch, kapot, opgelucht…alles! Op de Erasmusbrug moesten we aansluiten in de file van teams voor de finishparade. Dat duurde allemaal erg lang, en het was nat en het was koud. Maar het gevoel van het halen van de finish en het weten dat GotC met mijn ouders en mijn “tante” daar zouden staan maakte alles meer dan goed . Vlak voor de finish stonden ze er! Na een paar dikke zoenen moest ik met de groep en onze banner over de finish. Het zat er op We hebben het gehaald

Na de finish nog even kort met GotC en mijn ouders staan praten, maar omdat het zo nat en koud was moest ik helaas snel naar de tramhalte. Met de tram naar de Van Ghentkazerne om daar te douchen en een laatste afsluitende maaltijd te nuttigen en de medaille te ontvangen. Snel weer met het busje naar de kazerne in Den Haag, daar stond GotC al op me te wachten Ik was thuis

Wát een ervaring was dit. Mooi om te zien wat de Roparun allemaal los maakt bij mensen en hoeveel moeite alle deelnemende teams doen om dit allemaal mogelijk te maken voor het goede doel. Echt overweldigend
Qua hardlopen is dit met niets te vergelijken. De combinatie van korte aflossingen, weinig tot geen nachtrust en het totaal kwijtraken van ieder geval van datum en tijd maakt het wat mij betreft een aparte tak van sport.

Ik vind het ook geweldig en eigenlijk een beetje overweldigend om te zien hoe jullie in dit topic hebben meegeleefd. Ik heb vanmiddag alles teruggelezen En die banner in de OP !

Uiteindelijk heb ik zelf zo'n 65 kilometer gelopen en een kilometer of 100 gefietst.

Dit ga ik zeker vaker doen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:21 schreef YUR het volgende:
Mijn verhaal. Het is wat lang, en vanwege de vermoeidheid zullen er vast wel wat fouten en onleesbaarheden in zitten
En ik zal vast wel wat dingen zijn vergeten...

SPOILER

Donderdagochtend zat ik nietsvermoedend te WOGgen op mijn werk, toen ik ineens via de interne messenger de vraag kreeg: “Hé Yur, wat zijn je plannen dit weekend?”. Na kort overleg met GotC (JA NATUURLIJK DOE JE MEE!) werd ik als loper op het laatste moment toegevoegd aan het Roparun team 026 – Defensie Materieel Organisatie. Helemaal te gek!

Na op donderdagavond en vrijdag de hoognodige snelle voorbereidingen getroffen te hebben, stond ik zaterdagochtend om 6.30 uur op de Frederikkazerne in Den Haag. GotC was op dit mooie tijdstip mee om me uit te zwaaien .

Vanaf de Frederikkazerne reden we met een deel van het team in 2 personenbusjes naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam, alwaar de rest van het team aansloot. Vanaf hier zijn we gereden naar de plaats van groep 1 van ons team de eerste etappe zou eindigen, en waar groep 2 dus verder zou gaan. Dit plaatsje heet Lacroix-Saint-Quen. Onderweg ben ik werkelijk doodsbang geweest, want de chauffeur van ons busje was niet direct de meest capabele chauffeur Laat ik maar zeggen dat ik blij was dat ik van Parijs terug naar huis mocht lopen

In Lacroix-Saint-Quen was onze bivakbus reeds aangekomen. Die bivakbus was een oude omgebouwde stadbus, die nu normaal gesproken dienst deed voor een autocrossteam uit Noord Holland. Achterin de bus werd normaal zelfs de crossauto vervoerd, maar deze ruimte was nu ingedeeld in 2 ruimtes: een opslag ruimte (onderin) en een slaapruimte (bovenin). De bus moest wat eerder richting Frankrijk, want dat ding had een topsnelheid van 85km per uur

Ik was ingedeeld in team 1. Dat betekende dat ik onderdeel uitmaakte van de startploeg in Parijs. Verder onderdeel van mijn team: Nog 3 lopers, 2 fietsers met hun fietsen, 2 chauffeurs die het busje afwisselend bestuurden en 3 mountainbikes voor de lopers omdat het busje op bepaalde delen van het parcours niet mee kon/mocht.
Na een kleine anderhalf te hebben ontspannen in Lacroix-Saint-Quen vertrokken we met het team 1 en een aantal mensen van de begeleidende staf naar het startterrein in Parijs. Op dit terrein viel me meteen op hoe verschillend de teams het hadden aangepakt. Zo’n beetje alle typen, soorten en maten vervoersmiddelen waren vertegenwoordigd
Bij het startterrein aangekomen zijn we meteen naar de pastatent gegaan voor een bord prima spaghetti. Toen ik vervolgens met wat teamgenoten over het terrein ronddwaalde, hoorde ik ineens een bekende stem “Hé Yur!” roepen. Daar was MaleDuck *O.* We hebben gezellig wat staan keuvelen over onze teams
Toen werd het tijd om me echt klaar te maken voor de start van onze eerste etappe: Van Parijs naar Lacroix-Saint-Quen. In totaal een stuk van 73,1 kilometer. Ik werd aangewezen als loper 2. En omdat het busje de eerste 10 kilometer niet mee mocht op de route, mocht ik meteen de mountainbike op.
Daar gingen we dan, om klokslag 16.59 uur: Onze enige vrouwelijke loper te voet, en wij met zijn 3-en op onze stoere matzwarte stealth-mountainbikes er achteraan! Het eerste deel ging volgens mij dwars door de Bijlmer van Parijs…
Na een kilometer of 4 zie ik een deelnemer van een team dat tegelijk met ons was gestart hard onderuit gaan met de fiets. Ik dacht op dat moment nog: “nou, een mooier begin van je Roparun kun je je niet wensen ”. Nog geen 150 meter verderop ging ik zelf tegen de grond Na een korte check bleek dat de fiets gelukkig in orde was. En zelf mocht ik ook niet klagen.

De wissels verliepen prima. Na ongeveer iedere 1500 meter werd de loper afgelost door de volgende loper en mocht hij/zij plaatsnemen op de fiets. Tot het moment dat het busje weer mee mocht, want vanaf daar gingen de fietsen op de fietsendrager en de 3 niet-lopende lopers in het busje.
De route was zwaar, want het was geen meter vlak. Maar het lopen ging meer dan voorspoedig. Alle 4 liepen we ongeveer gelijke snelheden, en alle 4 gingen we veel te snel. Voor we het wisten hadden we een hele ruime voorsprong op het schema. Maar wat liepen we allemaal lekker!
De eerste etappe was de langste etappe. En de etappe met de meeste fietskilometers. In totaal mocht het busje een kleine 50km niet op het parcours. Bij het punt waar we weer allemaal op de fiets moesten, stond MD ineens weer langs de kant!
Na 73 kilometer kwamen we rond half 11 ofzo fris, fruitig en in het donker aan bij onze bivakbus. Hier stond team2 al te wachten en de wissel ging vlekkeloos.
Eenmaal bij het bivak aangekomen, werden we meteen in het busje gestopt. Er was op het laatste moment geregeld dat we bij de sporthal om de hoek even snel konden douchen. Na deze snelle douche werden we in de bivakbus geplant en kregen we een bord lasagna, bami of spaghetti. Dit konden we onderweg naar het volgende wisselpunt/bivak opeten.
Het plan was om snel naar het volgende punt te rijden, zodat we daar nog tijd zat zouden hebben voor massages en rust. Helaas verdwaalden we onderweg naar het geplande bivak. En dat is best knap als je in het bezit bent van een prima GPS en een gedetailleerde kaart . Maar uiteindelijk waren we er! Ik heb nog geprobeerd te slapen, maar dat lukte me niet.

En voor we het wisten, moesten we ons weer klaar maken voor de volgende etappe: van Douilly naar Bertry. Afstand: 56,5km. Om half 5 ’s morgens gingen we weer op pad. De tweede etappe ging redelijk probleemloos. Nog steeds was het parcours erg heuvelachtig en nog steeds liepen we veel te snel. Maar het was op dat moment vooral genieten. Op een stille zondagmorgen tijdens zonsopgang tussen over de noordfranse plattelandswegen, hoe vaak doe je zoiets nou?

Ook de wissel in Bertry ging prima. Hier weer redelijk hetzelfde proces als na de eerste wissel: hup, de bus in en eten tijdens de verplaatsing. Dit keer naar Quiévrain, het plaatsje waar de route van de Roparun België binnenkomt. Daar stond de bivakbus op een mooie rustige plaats achter wat oude bedrijfspanden. Hier hebben we prima kunnen ontspannen, maar van slapen kwam het nog steeds niet echt. Vrij snel moesten we ons alweer in orde maken voor de volgende etappe: van Quiévrain naar Enghien. Afstand: 49,5km. Team2 loste ons af rond kwart over 1 in de middag. Van deze etappe kan ik me nog maar een paar dingen herinneren: Beginnende pijn in mijn knieholte, hele lange rechte wegen, nog steeds heel veel heuvels en auto’s die heel hard voorbij kwamen .
In Enghien had een zwembad haar douches opengesteld voor Roparundeelnemers, dat was wel fijn. Direct na het douchen weer de bus in, eten en op naar het volgende bivak in Dendermonde. Daar stonden we op het parkeerterrein van het treinstation, samen met een ander team.

Onze volgende etappe ging van Dendermonde naar de Sint Annatunnel in Antwerpen. Afstand: 45,7 kilometer. Rond 10 uur ’s avonds vond de wissel plaats. Dit was een etappe met twee gezichten: De doorkomst in Zele was geweldig! Het hele dorp was uitgelopen en het was er 1 groot feest. We zijn hier met alle 4 lopers doorheen gelopen en we hebben er zoveel lol gehad!
Na Zele kregen we te maken met een flinke domper. Het busje kreeg pech (een deel van de verlichting werkte niet meer, en dat werd gevaarlijk). We besloten om de lopers niet op de meereizende ANWB te laten wachten, maar om de fietsen van de fietsendrager te halen en de etappe verder op de fiets te vervolgen. Dus de laatste 25 kilometer van deze etappe hebben we weer afwisselend gefietst en gelopen. En dat was koud. En nat. En de vermoeidheid hakte er ineens in. En ik kreeg steeds meer last van mijn hamstring en mijn knieholte. Iedere keer dat ik van de fiets af kwam en moest gaan lopen, duurde het langer en langer voordat ik in een beetje pijnloos ritme kwam. En dan liep ik eindelijk een klein beetje comfortabel, was mijn 1500 meter voorbij We hebben er even over nagedacht om iets langere loopstukken te doen, maar dan zouden de lopers nog langer achter elkaar op de fiets moeten zitten. En van fietsen in de kou en regen met max 12km per uur wordt een mens niet warmer…
Het leek een eeuwigheid te duren, maar eindelijk waren we bij de Sint Annatunnel! Hier gingen we met fietsen en al eerste 2 oude houten roltrappen omlaag om er vervolgens keihard doorheen te fietsen en aan het einde weer 2 oude houten roltrappen omhoog te gaan. Boven aangekomen stond team 2 ons al op te wachten: Eindelijk!

Vanaf Antwerpen reden we naar het volgende bivak in Bergen op Zoom. Hier stonden we op een groot parkeerterrein met heeeeeeeeel veel andere teams. Hier heb ik ook eindelijk een uurtje geslapen. Maar echt fijn was dat niet, want voor ik het wist moest ik alweer uit de slaapzak en in de hardloopkleren voor de volgende etappe. Bergen op Zoom – Dintelmond. Slechts 25,6 kilometer, maar dit stuk moesten de lopers ook op de fiets. En hier gebeurde het….in mijn laatste loopbeurt voor de wissel voelde het ineens of er iets in mijn knieholte uit elkaar werd getrokken. Als iemand aan mijn onderbeen naar beneden trek terwijl iemand aan mijn bovenbeen naar boven stond te trekken. Of zoiets. Dat deed pijn! Snel gewisseld naar de fiets, want fietsen ging redelijk.
Bij het wisselpunt in Dintelmond ben ik meteen te grazen genomen door een masseur. Vervolgens zijn we naar Klaaswaal gereden. Daar ben ik verder te grazen genomen door de masseur, want ik moest en zou de Roparun hardlopend finishen!
Vanaf Klaaswaal gingen we als compleet team verder naar Rotterdam. Dat betekende dus dat we de laatste 33,4 kilometer af gingen leggen met 8 lopers en 2 begeleidende fietsers. De busjes mochten hier ook weer niet op de route, dus dit betekende nóg meer kilometers op de fiets.
De masseur had me echt flink pijn gedaan, maar bij een kort testloopje vlak voordat we vanuit Klaaswaal verder zouden gaan, had ik relatief weinig last van mijn knieholte. Daar werd ik vrolijk van! Dus positief startte ik aan de laatste etappe. Ik was de zesde loper, en ik had er weer zin in
Dat duurde een kleine 200 meter. Weer dat gevoel in mijn knieholte ! Hoe graag ik ook wilde, ik kon echt niet meer verder. Ik weet zeker dat ik alles zou afscheuren als ik verder zou gaan…. Dus met een verslagen gevoel heb ik vanaf daar alleen nog maar gefietst. Dat deed ook pijn, maar lang niet zoveel.
Omdat de tijd bij de Roparun eigenlijk niet boeit, hadden we nog iets leuks besloten: Vanaf de Daniel den Hoed kliniek zou het complete ondersteuningsteam meelopen en meefietsen. Slechts 3 mensen konden niet mee, die reden de busjes en de bivakbus alvast terug naar de Van Ghentkazerne in Rotterdam.
Maar wat een machtig gevoel was dat: Met 22 mensen (14 “hardlopend”, 8 fietsend) hebben we de laatste kilometers afgelegd. En gelukkig op een laag tempootje, zodat ik ook nog een beetje mee kon strompelen zonder té veel pijn.
Daar gingen we door Rotterdam. Euforisch, kapot, opgelucht…alles! Op de Erasmusbrug moesten we aansluiten in de file van teams voor de finishparade. Dat duurde allemaal erg lang, en het was nat en het was koud. Maar het gevoel van het halen van de finish en het weten dat GotC met mijn ouders en mijn “tante” daar zouden staan maakte alles meer dan goed . Vlak voor de finish stonden ze er! Na een paar dikke zoenen moest ik met de groep en onze banner over de finish. Het zat er op We hebben het gehaald

Na de finish nog even kort met GotC en mijn ouders staan praten, maar omdat het zo nat en koud was moest ik helaas snel naar de tramhalte. Met de tram naar de Van Ghentkazerne om daar te douchen en een laatste afsluitende maaltijd te nuttigen en de medaille te ontvangen. Snel weer met het busje naar de kazerne in Den Haag, daar stond GotC al op me te wachten Ik was thuis

Wát een ervaring was dit. Mooi om te zien wat de Roparun allemaal los maakt bij mensen en hoeveel moeite alle deelnemende teams doen om dit allemaal mogelijk te maken voor het goede doel. Echt overweldigend
Qua hardlopen is dit met niets te vergelijken. De combinatie van korte aflossingen, weinig tot geen nachtrust en het totaal kwijtraken van ieder geval van datum en tijd maakt het wat mij betreft een aparte tak van sport.

Ik vind het ook geweldig en eigenlijk een beetje overweldigend om te zien hoe jullie in dit topic hebben meegeleefd. Ik heb vanmiddag alles teruggelezen En die banner in de OP !

Uiteindelijk heb ik zelf zo'n 65 kilometer gelopen en een kilometer of 100 gefietst.

Dit ga ik zeker vaker doen.

SPOILER

http://www.trailrunnermag.com/

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:53 schreef SpaceInvaders het volgende:
Zou ik 4.5 op 23 juni kunnen halen? Dit lijkt me zo leuk

http://colorrain.nl/

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:25 schreef rechtsedirecte het volgende:
zie je wel, nu lees ik ook over YUR's verslag heen
donderop met jullie spoilers!! dat verdient zo'n prestatie niet!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:25 schreef Guppyfriend het volgende:

[..]

Makkelijk! En anders wandel je toch een stukje? Dat soort runs gaan niet om snelheid, maar om het plezier

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:26 schreef SpaceInvaders het volgende:

[..]

Ik ga er nog even over nadenken, misschien maar iemand meeslepen want dit lijkt me wel leuker met iemand samen. Vooral omdat het niet om tijd of wat dan ook gaat

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:26 schreef YUR het volgende:

[..]

Wel scherp blijven he?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:29 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

heeft meer met nog even wakker worden te maken

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:30 schreef YUR het volgende:

[..]

Het is bijna lunchtijd man

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:30 schreef LoganMCV het volgende:
Goed gedaan YUR!, mooie ervaring rijker

Weten jullie wel hoe moeilijk dit topic te volgen is als je "gewoon" een baan en kleine kinderen hebt, zodra ik kijk zijn jullie weer 2 delen verder en heb ik weer geen idee waar het over gaat :|

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:30 schreef LoganMCV het volgende:
Goed gedaan YUR!, mooie ervaring rijker

Weten jullie wel hoe moeilijk dit topic te volgen is als je "gewoon" een baan en kleine kinderen hebt, zodra ik kijk zijn jullie weer 2 delen verder en heb ik weer geen idee waar het over gaat :|

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:36 schreef LoganMCV het volgende:
Ik heb er 3 onder de 5

Zelf hier competatief over

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 20:36 schreef LoganMCV het volgende:
Ik heb er 3 onder de 5

Zelf hier competatief over

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 19:05 schreef Guppyfriend het volgende:

[..]

Mwa, als je met een beginnersklasje gaat lopen niet per se. Dan wandel je veel en loop je nog niet erg hard. Dus je moet ook niet te veel aan hebben dan