Ik bedoel eigenlijk meer van heb je een eigen huis, woon je bij iemand? Ik had mijn vraag beter anders kunnen stellen zie ik.quote:
Ja ik heb een kleine studioquote:Op dinsdag 8 maart 2011 10:50 schreef Patje1987 het volgende:
[..]
Ik bedoel eigenlijk meer van heb je een eigen huis, woon je bij iemand? Ik had mijn vraag beter anders kunnen stellen zie ik.
quote:[b]Op dinsdag 8 maart 2011 10:57 schreef HappyGirl91 het volgende:[/
Krijg je overigens psychologische hulp? Daar is het namelijk nooit te laat voor. Ik loop nu ook bij een psycholoog voor iets waar ik eigenlijk 10 jaar geleden al hulp voor had moeten hebben, maar het gaat prima!
Misschien een beetje een onbeleefde vraag, maar ik vroeg 't me af: hoe zit het met eventueel drugs- en/of alcoholgebruik?
Als ik je verhaal zo lees zou ik het me namelijk heel goed
kunnen voorstellen dat je weleens aan de realiteit zou willen
ontsnappen, namelijk, en daarom vraag ik me dit af.
Ja ik blow wel, maar ik probeer al heel lang te stoppen maar dat lukt me niet. Ik rook er alleen nog 1 voor het slapen, maar als ik niet lekker in me vel zit veel meer. Drinken doe ik niet. En ik heb ook geen therapie.
Ja ik heb 1 vriend die ik heel soms zie,quote:Op dinsdag 8 maart 2011 11:01 schreef wendytje het volgende:
Heftig verhaal. Hoe is je leven nu? werken/suderen? Heb je een goede vriend/vriendengroep?
Wat je moet doen, tsjah met iemand erover praten? Leren het te accepteren, hoe moeilijk dat ook is?quote:Op dinsdag 8 maart 2011 11:10 schreef lipper het volgende:
[..]
Ja ik heb 1 vriend die ik heel soms zie,
Ik heb ook een leuke baan als torenkraanmachinist. en het heeft me eigenlijk nooit dwarsgezeten wat er is gebeurd, dat is nieuw en weet niet goed wat ik moet doen.
Juist niet, ik heb niets te vertellen in dit opzicht.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 10:56 schreef lipper het volgende:
Het moet ook altijd over jou gaan hè maanvis
Omdat ik al een jaar of 3 dakloos ben geweest. Als ik ontslagen word kan ik niks meer en sta ik weer op straat. Ik hoef me geen zorgen te maken, het spookt gewoon door me hoofdquote:Op dinsdag 8 maart 2011 11:01 schreef MalaCocinera het volgende:
Waarom ben je bang dat je weer dakloos gaat worden? Ben je werkloos?
Dat die angs nooit helemaal weg zal gaan, snap ik. Is het dan niet de moeite waard om dan ervoor te zorgen dat je ''employable'' (quote:Op dinsdag 8 maart 2011 13:49 schreef lipper het volgende:
[..]
Omdat ik al een jaar of 3 dakloos ben geweest. Als ik ontslagen word kan ik niks meer en sta ik weer op straat. Ik hoef me geen zorgen te maken, het spookt gewoon door me hoofd
Okay, ik zou als ik jou was zeker psychologische hulp zoeken. Je kan het volgens mij echt gebruiken, ondanks het feit dat je je al erg sterk hebt gehouden zonder.quote:
Ik vind het niet zo raar dat het besef nu pas komt eigenlijk. Je hebt heel lang een onzeker en onveilig bestaan gehad. Waarbij je constant aan het overleven was, nu je ''gesettled'' bent (baan, eigen huis etc) dringt het echt tot je door dat je er alleen voor staat. Dat kan heel pijnlijk en confronterend zijnquote:Op dinsdag 8 maart 2011 17:05 schreef lipper het volgende:
Ja maar het rare is dat ik pas sinds kort het besef heb dat ik alleen ben. Dus ik ben nog aan het wennen zeg maar
Top echt waarquote:Op woensdag 9 maart 2011 08:20 schreef lipper het volgende:
Ja ik ben met cursussen bezig. In de bouwvakantie ga ik een cursus offshore kraanmachinist doen. En ik ga een cursus Engels doen bij de volksuniversiteit.
Ik zou graag internationaal gaan werken
zeker, ik ook.quote:Op woensdag 9 maart 2011 16:44 schreef LostInSpace het volgende:
Sterkte. Het is altijd kut als je ineens dat besef krijgt dat je alleen bent.
Ik heb dat ook weleens gehad, kan heel hard aankomen.
Formuleer de problemen zoals je ze nu ervaart. Dus wat je nu tekort komt en belemmert in het vinden van een oplossing. Probeer daar steun bij te zoeken. Als ik je verhaal leest, vind ik therapie wel op zijn plaats. Ik wil je geen probleem aanpraten, maar een moeder die het helemaal laat afweten / mishandelen, kan leiden tot grote emotionele problemen. Je bent nu 25 en daarom kan er nog veel.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 17:05 schreef lipper het volgende:
Ja maar het rare is dat ik pas sinds kort het besef heb dat ik alleen ben. Dus ik ben nog aan het wennen zeg maar
Jammer dat je moeder jouw verdriet eigenlijk niet erkent. Ze weet dondersgoed wat ze jou heeft aangedaan, maar ze weigert om excuses aan te bieden (te trots?). Vooral die quote van "ik kan geen perfecte moeder zijn want ik heb zelf ook geen leuke jeugd gehad" is echt om te huilen. En dat het maar van jouw kant moet komen... echt triest hoor. Ik denk dat je jezelf eens moet afvragen of je je ouders nog wel in je leven wíl. Klinkt hard en het is waarschijnlijk ook heel moeilijk maar na alles wat je hebt meegemaakt kun je ze misschien beter links laten liggen. Ik denk niet dat je veel van ze kunt verwachten eerlijk gezegd. En als je dus een tijdje niks van je laat horen, dringt het misschien eindelijk tot hun door.quote:Op zondag 13 maart 2011 13:12 schreef lipper het volgende:
Beste Ricky,
Wij vinden het jammer en verdrietig dat jij het zo beleeft hebt.
Ook dat je zo veel alleen bent bij ons staat de deur altijd open en dat is ook altijd geweest.
Weet ook wel dat ik de perfecte moeder niet ben geweest maar dat kan ook niet want ook ik heb geen leuke jeugd gehad. Maar ik denk wel dat je misschien een therapie moet gaan volgen.
Voordat je naar hoenderloo ging heb je een onderzoek gehad bij het currium in oestgeest daar is uitgekomen dat je bindingangst hebt.
Het was dan ook de bedoeling dat ze daar mee aan de slag zouden gaan maar dat is denk ik niet gebeurd.
Maar een heleboel zaken zijn ook jou keus geweest en dat moet je een plekje geven ,je kan de hele wereld en mij van alles beschuldigen maar daar
word jouw leven niet prettiger van. Ga oplossingen zoeken zoek vrienden kennisen mensen om je heen want dat is belangrijk.De keus is nu aan jou jij bent volwassen en kan zelf nu wat van je leven maken.En met alle plezier willen wij daar een steentje aan bij dragen als je dat wilt.
Maar het moet van jouw kant komen.
Groetjes Mama
Hier ook.quote:Op zondag 13 maart 2011 16:49 schreef Zapato het volgende:
Wow, dat mailtje. Brok in m'n keel man. En dat heb ik niet vaak bij topics of Fok!
't Was maar een ideetjequote:Op zondag 13 maart 2011 18:36 schreef lipper het volgende:
Nee een buddy lijkt me heel ongemakkelijk.
Je bedoelt dat je je verwaarlozing laat afkopen?quote:Op maandag 14 maart 2011 04:06 schreef lipper het volgende:
Nou ik heb besloten dat ik geld van ze wil. Ze zijn 50 en vorig jaar gestopt met werken en in Spanje gaan wonen.
Groot deel van mijn verwaarlozing komt door het feit dat ze er nooit waren.
En omdat dat de enigste manier is Voor hun om mij wat zekerheid te bieden.
Hiermee zal je echt verder komen dan al het geld van de wereld.quote:Op zondag 13 maart 2011 23:38 schreef MeraViglioSa het volgende:
lipper, poehee wat een verhaal. Ik heb er geen woorden voor. Ofja eigenlijk wel, eentje: respect.
Ook ik denk dat therapie geen kwaad kan. Wat je zegt in je mail over dat je niet even weg kan van je werk is begrijpelijk, maar geen excuus. Er zijn zoveel manieren waarop je hulp kunt krijgen
Dat varieert van wekelijkse groepsbijeenkomsten tot een persoonlijk maatschappelijk werker die bij je thuis komt. En dat hoeft echt niet allemaal overdag.
Stel er gebeurd iets en dat geld is op, wat doe je dan?quote:Op maandag 14 maart 2011 04:06 schreef lipper het volgende:
Nou ik heb besloten dat ik geld van ze wil. Ze zijn 50 en vorig jaar gestopt met werken en in Spanje gaan wonen.
Groot deel van mijn verwaarlozing komt door het feit dat ze er nooit waren.
En omdat dat de enigste manier is Voor hun om mij wat zekerheid te bieden.
Oké dat is begrijpelijk dan, maar denk je dat ze je het geld willen geven? en zo niet, is dat dan niet nog weer eens een dreun op jouw eigen ik? De zoveelste teleurstelling?quote:Op maandag 14 maart 2011 11:32 schreef lipper het volgende:
Het gaat erom dat ik sinds mijn 18e in de schulden heb gezeten.
Ik kon niet uitgaan of kleren kopen of op vakantie. En dat kan ik nog steeds niet.
Ik kom steeds net rond met me geld.
Ik snap heel goed dat geld niet gelukkig maakt, maar het zou wel wat druk wegnemen als er geld op me rekening stond. En aangezien ze weinig meer voor me kunnen doen, en ze aan het rentenieren in Spanje zijn. Schaam
Ik me er niet voor ofzo om dat te vragen
Tuurlijk ik geloof direct dat jij een teleurstelling weet te incasseren inmiddels, maar waarom zou je jezelf verlagen om geld aan deze mensen te vragen. Je denkt aan geld vragen, terwijl je nog niet eens gefeliciteerd werd met je verjaardag door hen in de mail.quote:Op maandag 14 maart 2011 12:05 schreef lipper het volgende:
Ja ik weet niet of ze willen helpen, en ja nog een teleurstelling kan ik er wel bij hebben.
Zoals het nu gaat is het ook niks.
quote:Op maandag 14 maart 2011 13:56 schreef lipper het volgende:
Ik heb geen schulden, dit is het enigste wat ik van hun kan verwachten.
Ik verdien gewoon niet veel en ik woon particulier.
Ik wil die geldstress weg zodat ik me op andere dingen kan focussen
Als hij modaal verdient (33.000 of meer) heeft hij daar geen recht meer op sinds 1 januari jl.quote:Op maandag 14 maart 2011 14:12 schreef zusterclivia het volgende:
[..]
gelukkig dat je geen schulden hebt.
Tja geen idee welke geldstress je dan nog hebt, maar je inschrijven voor een sociale huurwoning zou een stap kunnen zijn b.v. en ja ik weet dat het lang duurd, maar je moet ergens beginnen toch.
Ik zit wat dat betreft in hetzelfde schuitje, dus snap dat zeker.quote:Op maandag 14 maart 2011 16:47 schreef lipper het volgende:
[quote][b]Op maandag 14 maart 2011 16:19 schreef 1 januari jl.
En ik kan me de geldstress zeer goed voorstellen. Rondkomen is één ding, maar als je niets overhoudt om iets ontspannends te doen levert dat uiteindelijk toch stress op.
Kijk jij snapt het, ik wil niet de keus hoeven maken of een bril of op vakantie.
Het is nu net of ik heel hebberig ben.
Maar ik wil me opleiding terugbetaald zien. Dat soort dingetjes.
quote:Op maandag 14 maart 2011 18:12 schreef MeraViglioSa het volgende:
[..]
Ik zit wat dat betreft in hetzelfde schuitje, dus snap dat zeker.
Maar hoe wil je dat aan gaan pakken dan? Vragen via mail en hopen dat ze
over de brug komen?
Ja eigenlijk wel, maar twijfel ik wil eerst antwoorden.
Geld zou extra zijn
Door jou dus. What the hell?quote:Op dinsdag 15 maart 2011 13:35 schreef BrammetjeBraam het volgende:
een psycholoog klinkt meteen zo overdreven, omdat je dan het stempeltje 'niet helemaal lekker' opgeplakt krijgt, is het niet door een ander, dan wel door jezelf.
quote:Op dinsdag 15 maart 2011 13:41 schreef MeraViglioSa het volgende:
Over de psycholoog, er bestaat ook zoiets als groepstherapie met lotgenoten.
Begin gewoon eens bij je huisarts0 Doe daar je verhala en kijk dan verder. GGZ is echt bureaucratisch zieleknijperij, een eerstelijns psycholoog kan jou misschien al goed helpen.quote:Op dinsdag 15 maart 2011 14:04 schreef lipper het volgende:
Ja ga zo eens bellen met Ggz om te kijken wat ze voor me kunnen doen.
Mijn moeder is vroeger misbruikt, dus zij kent ook angst en onzekerheid.
Daarom denk ik dat het haar wel raakt.
Maar me moeder moet kotsen van woorden zoals liefde en geluk.
Ze is best een harde
Jouw moeder is op haar beurt verpest door haar vader dat is natuurlijk triest, maar het geeft haar geen vrijbrief het leven van haar kind te verpesten. NOOIT.quote:Op dinsdag 15 maart 2011 14:04 schreef lipper het volgende:
Ja ga zo eens bellen met Ggz om te kijken wat ze voor me kunnen doen.
Mijn moeder is vroeger misbruikt, dus zij kent ook angst en onzekerheid.
Daarom denk ik dat het haar wel raakt.
Maar me moeder moet kotsen van woorden zoals liefde en geluk.
Ze is best een harde
Kun je ook met je huisarts over spreken. Werk kan toch niet uitsluiten dat je iets met je klachten wilt doen.quote:Op dinsdag 15 maart 2011 14:35 schreef lipper het volgende:
Ik moet ook kijken wat het voor me werk betekent. En of het wel praktisch haalbaar is
nee.quote:
Ik denk dat je al verder gaat op deze manier, omdat ik echt denk dat je mails niet gaan helpen..quote:Op donderdag 17 maart 2011 14:12 schreef lipper het volgende:
Zoveel als nodig is, zo wil ik ook niet verder.
heb je je kruit bij IBG/studielening al verschoten dan?quote:Op donderdag 17 maart 2011 14:33 schreef lipper het volgende:
Voorlopig is dit het enigste wat ik kan doen, weet ook wel dat ik er niet al te veel van moet verwachten.
Maar ik wil ook niet de hele tijd klagen, maar ondertussen niks doen.
Ik probeer de focus er een beetje af te halen door naar opleidingen te kijken.
Maar dat kost weer een hoop geld dat ik niet heb.
Ik kan me wel voorstellen dat je het toch blijft proberen met mailen. Ook al is de kans op succes niet zo groot. Super goed dat je naar je huisarts gaat. Ik hoop dat die je goed kan doorverwijzen.quote:Op donderdag 17 maart 2011 14:33 schreef lipper het volgende:
Voorlopig is dit het enigste wat ik kan doen, weet ook wel dat ik er niet al te veel van moet verwachten.
Maar ik wil ook niet de hele tijd klagen, maar ondertussen niks doen.
Ik probeer de focus er een beetje af te halen door naar opleidingen te kijken.
Maar dat kost weer een hoop geld dat ik niet heb.
Je krijgt eerst een intake en dan plaatsen ze je in een groep mensen waar je wat mee kunt. Leeftijd is wisselend. Bij ons tussen 30 en 50, maar er is vast ook wat voor jongeren. En je hoeft niet gek te zijn. Je vertelt in t begin wel ff waarom je daar zit, maar het is heel normaal dat je niet meteen je hele verhaal vertelt.quote:Op donderdag 17 maart 2011 15:43 schreef lipper het volgende:
Ja met groepstherapie heb ik zo aa meeting in me kop.
Dat als ik er voor het eerst ben mezelf
Moet voorstellen en zeggen hallo ik ben Rick en ik ben... Gek ofzo.
Wat voor mensen komen er daar dan, wat voor leeftijden?
En wat doe doe je daar dan?
Geloof het of nietquote:Op donderdag 17 maart 2011 16:04 schreef lipper het volgende:
Ja dat vind ik allemaal wel een beetje vaag.
Ik heb nooit zin om er echt over te praten.
Ja op meiPhone heb ik gmailquote:Op maandag 21 maart 2011 14:54 schreef Swiffer het volgende:
dat is bij elke mail anders. Welke provider heb je?
quote:Op woensdag 23 maart 2011 16:46 schreef lipper het volgende:
E moeder heeft me zo'n doorstuurmailtje gestuurd paar weken geleden.
Nu heb ik al die mailtjes naar die adressen gestuurd.
Denk dat het vrienden zijn ofzo.
Is niet zo netjes, maar moeten ze maar wat laten horen
quote:Op woensdag 23 maart 2011 16:46 schreef lipper het volgende:
E moeder heeft me zo'n doorstuurmailtje gestuurd paar weken geleden.
Nu heb ik al die mailtjes naar die adressen gestuurd.
Denk dat het vrienden zijn ofzo.
Is niet zo netjes, maar moeten ze maar wat laten horen
Dat gaat wel lukken zoquote:Op woensdag 23 maart 2011 17:10 schreef lipper het volgende:
Nee wil ze alleen van hun voetstuk duwen
Ja zeker ben er ook blij mee.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 10:08 schreef deelnemer het volgende:
Ja, dat is idd een hoopgevend mailtje. Een zekere mate van erkenning en een uitnodiging om opnieuw te beginnen.
Dat klinkt beter. Vraag gewoon hoe het met hem gaat etc.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 10:47 schreef lipper het volgende:
[..]
Ja zeker ben er ook blij mee.
Ben nu een mailtje terug aan het schrijven. Maar ben al een paar keer overnieuw begonnen. Ik begin meteen me ouders weer af te knallen.
En zie het wel als een uitgestoken hand, want ik ken mijn broer en dit is een moeilijk mailtje geweest voor hem.
Ik wil het daarom wel een beetje positief houden
Hij heeft echt zijn best gedaan. Het is een evenwichtig en heel welwillend mailtje. Het is idd niet het moment om het probleem nogmaals uit te leggen. Je broer heeft natuurlijk om minder schuld, want hij was ook maar een kind. Zonde om het te verzieken.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 10:47 schreef lipper het volgende:
[..]
Ja zeker ben er ook blij mee.
Ben nu een mailtje terug aan het schrijven. Maar ben al een paar keer overnieuw begonnen. Ik begin meteen me ouders weer af te knallen.
En zie het wel als een uitgestoken hand, want ik ken mijn broer en dit is een moeilijk mailtje geweest voor hem.
Ik wil het daarom wel een beetje positief houden
Goed advies. Het tweede mailje is ok.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 11:26 schreef Swiffer het volgende:
Nee niet doen!! Hier heef je broer helemaal niets aan, het gaat nu om HEM, niet om je ouders!! Dat kun je altijd samen gaan bespreken, en dan alsnog niet via de mail.
Vraag hoe het met hem gaat, dat je enorm blij bent dat hij contact zoekt, geef aan dat je woedend bent en dit niet op hem wil botvieren, maar dat hij erop voorbereid moet zijn dat jij je ei kwijt moet, en dat je graag zijn kant wil horen. Je verstikt hem nu (ook) in jouw woede en verdriet, hij kan er NIETS mee!!
Dat is begrijpelijk. Zoek daarvoor andere kanalen, zoals een therapie groep, of idd het voor jezelf opschrijven. Maar naar de mensen die je graag bij je wilt houden, moet je leren het te doceren. Want de ander kan er namelijk niets mee doen. Die voelt zich onmachtig. Je kunt ook leren erover te praten zonder de ander te veel te belasten. Het maakt veel uit hoe je erover praat.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 12:11 schreef lipper het volgende:
Ja zodra ik eraan denk komen er zoveel dingen naar boven die ik kwijt wil.
Als het moet kan ik een heel boek schrijven.
Maar ben er wel echt blij mee.
En zeker nu we weten dat ze voor je broer geen haar beter zijn geweest. Die mensen begrijpen blijkbaar echt niets van kinderen goed en prettig grootbanken.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 15:10 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Hoi TS,
Ik wilde ff kort reageren, ik heb zelf ook een vrij extreme jeugd gehad en wil je laten weten dat het ondanks zoiets toch echt mogelijk is een tof leven op te bouwen. Ik ben er het levende bewijs van. Ik wens je heel veel sterkte en succes!
Een tip: zolang je met wrok naar je ouders zit kun je het niet verwerken, probeer, hoe krankzinnig het nu misschien ook klinkt, ze te vergeven wat ze hebben gedaan. Dan kun jij ook verder, anders blijf je in die woede en wrok hangen. Je bent nu volwassen en verantwoordelijk voor je eigen geluk, wat er vroeger is gebeurd daar verander je nu niets meer aan.
Maar laat je door op deze manier te denken je eigen geluk niet heel erg afhangen van hen? Het klinkt misschien hard, maar waarom verwacht je iets van hen terwijl ze je al je hele leven met al hun gedragingen hebben bevestigd dat ze nooit jouw verwachtingen waar gaan maken? Je moet je verwachtingen echt bij gaan stellen anders blijf je teleurgesteld, boos en gefrustreerd.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 15:25 schreef lipper het volgende:
Ja maar vergeven is lastig als ze dus nog op dezelfde manier bezig zijn als tien jaar geleden.
Ze hebben het profiel van een stel oplichters zonder gevoel.
Ook zonder spijt toegeven kan je iemand vergeven. Maar dat is nu nog niet belangrijk en heeft geen zin om je daar nu druk over te maken. Als je het kan gaan accepteren ben je al een heel eind!quote:Op vrijdag 25 maart 2011 16:25 schreef lipper het volgende:
Maar je kan pas vergeven als iemand laat zien dat ie spijt heeft.
Ik kan het later gaan accepteren maar vergeven word hem niet denk ik
Vaak zijn de psychs er best goed in om te zorgen dat je je daar ok voelt om te kletsen. Ze oordelen nergens over, dat is fijn. En ze hebben waarschijnlijk wel meer verhalen gehoord van mensen die aparte dingen hebben meegemaakt. Waarbij je zelf misschien denkt: oh dan heb ik zeker niets om me voor te schamen.quote:Op maandag 28 maart 2011 11:10 schreef lipper het volgende:
Ja tegen alles, hier kan ik het wel neerzetten, niemand die me ziet.
Maar in levende lijve schaam ik me kapot voor alles.
Ik haat het om alles constant uit te moeten leggen.
Of het is zo'n zweverige softie die op alles ja dat is vervelend zegt.
Me brier weer zien lijkt me ook ongemakkelijk.
kzou idd eerst met vrienden beginnen. Aan vrienden heb je veel meer.quote:Op dinsdag 29 maart 2011 16:09 schreef MeraViglioSa het volgende:
Je moet ook niet zoeken lieverd... Dan is het alleen maar frustrerend als je niemand vindt![]()
Mooi deze stap is genomenquote:Op dinsdag 29 maart 2011 20:16 schreef lipper het volgende:
Nou ik heb me doorverwijzing,
Nu kan ik een afspraak gaan maken.
Ik ben de laatste tijd gewoon veel met ouders bezig.
Ik kom vanzelf wel weer op het punt fuck it ik moet door.
Het is gewoon ff klote dat wanneer je iemand nodig hebt nergens terecht kan.
Hoe ik op mensen overkom kan ik zelf moeilijk inschatten.
Maar volgens mij heb ik wel de normale sociale vaardigheden.
Ik probeer wel altijd te zorgen dat ik niks hoef te vertellen.
Nee, als je accepteert dat je je nu klote voelt, en intussen gewoon doorgaat met wat je moet doen (dus hulp zoeken zoals je nu doet, werken enzo) dan kom je uiteindelijk door die kuttijd heen en kan je daarna van het leven gaan genieten.quote:Op donderdag 31 maart 2011 08:44 schreef lipper het volgende:
Sorry is echt te zweverig voor mij.
Als ik accepteer dat ik me klote voel kan ik ervan genieten???????
Hij onderschat je situatie ook een beetje, denk ik zo.quote:Op donderdag 31 maart 2011 08:44 schreef lipper het volgende:
Sorry is echt te zweverig voor mij.
Als ik accepteer dat ik me klote voel kan ik ervan genieten???????
Ja, klopt. Ik herken dat wel heel erg. dat gevoel van en nu wil ik het gewoon allemaal even niet meer alleen hoeven doen.quote:Op donderdag 31 maart 2011 12:37 schreef lipper het volgende:
Ja ik ben ook wel positief ingesteld.
Als ik ergens mee zit los ik het op.
Maar als je al lang alleen bent wil je ook gewoon ff aandacht. En dat is niet op te lossen. In je eentje daar zijn 2 mensen voor nodig.
En als je graag bij iemand wil zijn is dat moelijk te verbergen. Vind ik dan.
Op zich wel apart; je wilt graag mensen ontmoeten die je lekker liggen, waar je mee over je shit zou kunnen praten. Máár, je ziet er erg tegenop om je verhaal weer helemaal uit te moeten leggen... En iemand ontmoeten die je verhaal nu enigszins weet wil je eigenlijk óók niet, want dan weet je er niet mee om te gaan.quote:Op donderdag 31 maart 2011 14:04 schreef lipper het volgende:
Ik sta er voor open hoor.
Maar weet niet hoe ik me zou moeten gedragen zeg maar.
Normaal probeer ik over te komen alsof ik gewoon alles heb.
Het liefst morgen wakker worden, zonder verleden. Leuke vriendin etc. Dat gaat nu eenmaal niet. Je moet dat trouwens ook niet verheerlijken want een ander kan jouw problemen niet oplossen.quote:Op donderdag 31 maart 2011 15:28 schreef lipper het volgende:
Nee dat is het nou juist.
Ik wil die shit niet vertellen. Maar wil ook niet liegen. Ik raak helemaal in de knoop met wat ik wel of niet wil zeggen.
Ik moet er teveel over nadenken en afwegen of het wel de juiste is om tegen te vertellen.
Wat ik zou willen is gewoon een lieve vriendin. Gewoon leuke dingen doen.
Het is heel standaard eigenlijk
Dat is goed van je om te doen. Misschien een idee om je hele verhaal op te schrijven, tien kantjes terugbrengen naar twee a-4tjes en dat meenemen voor als je misschien dichtslaat.quote:Op donderdag 31 maart 2011 15:49 schreef lipper het volgende:
Ja ik heb me doorverwijzing, ben alleen laatst verhuisd en moet eerst hier een dokter regelen en dan de doorverwijzing daarheen sturen. En dan sturen hun me weer door. Dus zal volgende week geregeld zijn.
Het erover praten ging bijna niet, de traanen branden achter me ogen.
Heb hem toen de mails maar laten lezen.
Leg uit?????quote:Op donderdag 31 maart 2011 18:33 schreef MeraViglioSa het volgende:
Of dit topic. Nee, geen grapje.
Geeft meteen een beeld van je interactie met mensen
Nou stel, je kunt bij je intakegesprek met een professional je woorden niet vinden om kort uit te leggen wat het is dat je dwars zit, dan zou je dit topic kunnen uitprinten en meenemen. Hier staat het tenslotte al zwart op wit. In plaats van dat je op dat moment alles ineens moet samenvatten, heb je hier teksten staan waar je al over nagedacht hebt.quote:
Goede tipquote:Op donderdag 31 maart 2011 18:33 schreef MeraViglioSa het volgende:
Of dit topic. Nee, geen grapje.
Geeft meteen een beeld van je interactie met mensen
Zover ik weet is de verwijzing direct bruikbaar hoor, gewoon alvast GGZ bellen en vragen om het fax nummer mbt de aanmelding dit nummer aan de verwijzende huisarts doorgeven en vragen om de verwijsbrief per fax naar het te GGZ sturen. Vaak kan het nog lang duren eer je voor een 1st intake kan komen.quote:Op donderdag 31 maart 2011 15:49 schreef lipper het volgende:
Ja ik heb me doorverwijzing, ben alleen laatst verhuisd en moet eerst hier een dokter regelen en dan de doorverwijzing daarheen sturen. En dan sturen hun me weer door. Dus zal volgende week geregeld zijn.
Het erover praten ging bijna niet, de traanen branden achter me ogen.
Heb hem toen de mails maar laten lezen.
quote:Op zaterdag 9 april 2011 10:34 schreef lipper het volgende:
Vorige week ging het redelijk goed.
Maar ik wacht nou al weer een 2 weken op antwoord van me broer waneer hij wil afspreken.
Volgens mij ga ik niks meer horen.
En nu is dat alleen op de wereld gevoel weer terug. En dan hoor ik me collega's weer die van alles gaan doen, en ik zit te wachten tot het weekend over is. En weer kan werken.
Ik wil ook weer verhuizen, ik woon in een kleine studio van 25m. Maar heb geen flauw idee waar ik moet gaan wonen.
Ik ging in alphen wonen omdat me ouders er vlakbij wonen. Maar toen waren ze al naar Spanje verhuisd.
En contact willen ze ook niet meer.
Het contactet mensen is ook helemaal niks meer. Op me werk zit ik vaak 60 of 70 meter hoog, en de communicatie gaat via de portofoon of armsingalen.
En dan alleen hijsen of zakken.
In mijn werk is het normaal om heel de de op je plek te blijven zitten. Nou Dan zeg ik nog hallo en dag tegen de cassiere en Thats it.
Het feit dat er niemand geen fuck om me geeft maakt me nogal onzeker.
Last moest ik iets in vullen naar wie het geld van de verzekering ging als er iets op me werk gebeurd. En dan kan ik Niemand invullen.
Ja ik blijf eraan werken. Maar nu me broer niks laat horen. Word ik weer met me neus op de feiten gedruktquote:Op zondag 10 april 2011 11:31 schreef L-E het volgende:
Ik zit te huilen bij dit topic, voor het eerst in mijn tijd op FOK, pfff. Raakt me echt enorm, de eenzaamheid is voelbaar. Ik heb geen wijze woorden TS, ik hoop dat je vindt wat je nodig hebt. Dat je krijgt wat je verdient.
Het versterkt ook je lemming!quote:Op dinsdag 12 april 2011 11:20 schreef MeraViglioSa het volgende:
Blowen werkt averechts, hè. Het versterkt je stemming.
Slecht idee dus.
Het was inderdaad een flauwe grap. Maar wel een leukequote:
Ik heb een lieve vriendin.quote:
Heb je het verhaal met je ouders nu een plaatsje gegeven of komt het doordat je externe omstandigheden je gelukkig maken?quote:Op woensdag 5 oktober 2011 09:53 schreef lipper het volgende:
[..]
Ik heb een lieve vriendin.
Ik ga volgend jaar weer naar school.
En ik ben totaal niet meer eenzaam of ongelukkig.
Maar ik heb dan ook precies gekregen wat wik wou
Het heeft even geduurd voordat ik snapte dat het me me ouders niks ging worden.quote:Op woensdag 5 oktober 2011 10:05 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Heb je het verhaal met je ouders nu een plaatsje gegeven of komt het doordat je externe omstandigheden je gelukkig maken?
En hoe is je dat gelukt? Kun je achteraf aanwijzen waar voor jou de ommekeer zat, vanaf welk punt het voor jou de goede kant op ging?quote:Op woensdag 5 oktober 2011 09:53 schreef lipper het volgende:
[..]
Ik heb een lieve vriendin.
Ik ga volgend jaar weer naar school.
En ik ben totaal niet meer eenzaam of ongelukkig.
Maar ik heb dan ook precies gekregen wat wik wou
Nee soms een mailtje, maar er is weinig intresse van zijn kant.quote:
Jammer, zelf wel al eens aangestuurd om eens te gaan meeten?quote:Op woensdag 5 oktober 2011 10:32 schreef lipper het volgende:
[..]
Nee soms een mailtje, maar er is weinig intresse van zijn kant.
Ik denk ook niet dat dat nog goedkomt.
Ja maar zodra ik het voorstel hoor ik niks meerquote:Op woensdag 5 oktober 2011 13:50 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
[..]
Jammer, zelf wel al eens aangestuurd om eens te gaan meeten?
Ik hoop toegelaten te worden op de opleiding maritiem officierquote:Op woensdag 5 oktober 2011 14:35 schreef Ms.Wiggles het volgende:
Fijn dat je iemand gevonden hebt! Wat ga je studeren volgend jaar?
Beetje jammer, maar dan kun je het beter laten gaan.quote:Op woensdag 5 oktober 2011 14:13 schreef lipper het volgende:
[..]
Ja maar zodra ik het voorstel hoor ik niks meer
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |