En zeker nu we weten dat ze voor je broer geen haar beter zijn geweest. Die mensen begrijpen blijkbaar echt niets van kinderen goed en prettig grootbanken.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 15:10 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Hoi TS,
Ik wilde ff kort reageren, ik heb zelf ook een vrij extreme jeugd gehad en wil je laten weten dat het ondanks zoiets toch echt mogelijk is een tof leven op te bouwen. Ik ben er het levende bewijs van. Ik wens je heel veel sterkte en succes!
Een tip: zolang je met wrok naar je ouders zit kun je het niet verwerken, probeer, hoe krankzinnig het nu misschien ook klinkt, ze te vergeven wat ze hebben gedaan. Dan kun jij ook verder, anders blijf je in die woede en wrok hangen. Je bent nu volwassen en verantwoordelijk voor je eigen geluk, wat er vroeger is gebeurd daar verander je nu niets meer aan.
Maar laat je door op deze manier te denken je eigen geluk niet heel erg afhangen van hen? Het klinkt misschien hard, maar waarom verwacht je iets van hen terwijl ze je al je hele leven met al hun gedragingen hebben bevestigd dat ze nooit jouw verwachtingen waar gaan maken? Je moet je verwachtingen echt bij gaan stellen anders blijf je teleurgesteld, boos en gefrustreerd.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 15:25 schreef lipper het volgende:
Ja maar vergeven is lastig als ze dus nog op dezelfde manier bezig zijn als tien jaar geleden.
Ze hebben het profiel van een stel oplichters zonder gevoel.
Ook zonder spijt toegeven kan je iemand vergeven. Maar dat is nu nog niet belangrijk en heeft geen zin om je daar nu druk over te maken. Als je het kan gaan accepteren ben je al een heel eind!quote:Op vrijdag 25 maart 2011 16:25 schreef lipper het volgende:
Maar je kan pas vergeven als iemand laat zien dat ie spijt heeft.
Ik kan het later gaan accepteren maar vergeven word hem niet denk ik
Vaak zijn de psychs er best goed in om te zorgen dat je je daar ok voelt om te kletsen. Ze oordelen nergens over, dat is fijn. En ze hebben waarschijnlijk wel meer verhalen gehoord van mensen die aparte dingen hebben meegemaakt. Waarbij je zelf misschien denkt: oh dan heb ik zeker niets om me voor te schamen.quote:Op maandag 28 maart 2011 11:10 schreef lipper het volgende:
Ja tegen alles, hier kan ik het wel neerzetten, niemand die me ziet.
Maar in levende lijve schaam ik me kapot voor alles.
Ik haat het om alles constant uit te moeten leggen.
Of het is zo'n zweverige softie die op alles ja dat is vervelend zegt.
Me brier weer zien lijkt me ook ongemakkelijk.
kzou idd eerst met vrienden beginnen. Aan vrienden heb je veel meer.quote:Op dinsdag 29 maart 2011 16:09 schreef MeraViglioSa het volgende:
Je moet ook niet zoeken lieverd... Dan is het alleen maar frustrerend als je niemand vindt![]()
Mooi deze stap is genomenquote:Op dinsdag 29 maart 2011 20:16 schreef lipper het volgende:
Nou ik heb me doorverwijzing,
Nu kan ik een afspraak gaan maken.
Ik ben de laatste tijd gewoon veel met ouders bezig.
Ik kom vanzelf wel weer op het punt fuck it ik moet door.
Het is gewoon ff klote dat wanneer je iemand nodig hebt nergens terecht kan.
Hoe ik op mensen overkom kan ik zelf moeilijk inschatten.
Maar volgens mij heb ik wel de normale sociale vaardigheden.
Ik probeer wel altijd te zorgen dat ik niks hoef te vertellen.
Nee, als je accepteert dat je je nu klote voelt, en intussen gewoon doorgaat met wat je moet doen (dus hulp zoeken zoals je nu doet, werken enzo) dan kom je uiteindelijk door die kuttijd heen en kan je daarna van het leven gaan genieten.quote:Op donderdag 31 maart 2011 08:44 schreef lipper het volgende:
Sorry is echt te zweverig voor mij.
Als ik accepteer dat ik me klote voel kan ik ervan genieten???????
Hij onderschat je situatie ook een beetje, denk ik zo.quote:Op donderdag 31 maart 2011 08:44 schreef lipper het volgende:
Sorry is echt te zweverig voor mij.
Als ik accepteer dat ik me klote voel kan ik ervan genieten???????
Ja, klopt. Ik herken dat wel heel erg. dat gevoel van en nu wil ik het gewoon allemaal even niet meer alleen hoeven doen.quote:Op donderdag 31 maart 2011 12:37 schreef lipper het volgende:
Ja ik ben ook wel positief ingesteld.
Als ik ergens mee zit los ik het op.
Maar als je al lang alleen bent wil je ook gewoon ff aandacht. En dat is niet op te lossen. In je eentje daar zijn 2 mensen voor nodig.
En als je graag bij iemand wil zijn is dat moelijk te verbergen. Vind ik dan.
Op zich wel apart; je wilt graag mensen ontmoeten die je lekker liggen, waar je mee over je shit zou kunnen praten. Máár, je ziet er erg tegenop om je verhaal weer helemaal uit te moeten leggen... En iemand ontmoeten die je verhaal nu enigszins weet wil je eigenlijk óók niet, want dan weet je er niet mee om te gaan.quote:Op donderdag 31 maart 2011 14:04 schreef lipper het volgende:
Ik sta er voor open hoor.
Maar weet niet hoe ik me zou moeten gedragen zeg maar.
Normaal probeer ik over te komen alsof ik gewoon alles heb.
Het liefst morgen wakker worden, zonder verleden. Leuke vriendin etc. Dat gaat nu eenmaal niet. Je moet dat trouwens ook niet verheerlijken want een ander kan jouw problemen niet oplossen.quote:Op donderdag 31 maart 2011 15:28 schreef lipper het volgende:
Nee dat is het nou juist.
Ik wil die shit niet vertellen. Maar wil ook niet liegen. Ik raak helemaal in de knoop met wat ik wel of niet wil zeggen.
Ik moet er teveel over nadenken en afwegen of het wel de juiste is om tegen te vertellen.
Wat ik zou willen is gewoon een lieve vriendin. Gewoon leuke dingen doen.
Het is heel standaard eigenlijk
Dat is goed van je om te doen. Misschien een idee om je hele verhaal op te schrijven, tien kantjes terugbrengen naar twee a-4tjes en dat meenemen voor als je misschien dichtslaat.quote:Op donderdag 31 maart 2011 15:49 schreef lipper het volgende:
Ja ik heb me doorverwijzing, ben alleen laatst verhuisd en moet eerst hier een dokter regelen en dan de doorverwijzing daarheen sturen. En dan sturen hun me weer door. Dus zal volgende week geregeld zijn.
Het erover praten ging bijna niet, de traanen branden achter me ogen.
Heb hem toen de mails maar laten lezen.
Leg uit?????quote:Op donderdag 31 maart 2011 18:33 schreef MeraViglioSa het volgende:
Of dit topic. Nee, geen grapje.
Geeft meteen een beeld van je interactie met mensen
Nou stel, je kunt bij je intakegesprek met een professional je woorden niet vinden om kort uit te leggen wat het is dat je dwars zit, dan zou je dit topic kunnen uitprinten en meenemen. Hier staat het tenslotte al zwart op wit. In plaats van dat je op dat moment alles ineens moet samenvatten, heb je hier teksten staan waar je al over nagedacht hebt.quote:
Goede tipquote:Op donderdag 31 maart 2011 18:33 schreef MeraViglioSa het volgende:
Of dit topic. Nee, geen grapje.
Geeft meteen een beeld van je interactie met mensen
Zover ik weet is de verwijzing direct bruikbaar hoor, gewoon alvast GGZ bellen en vragen om het fax nummer mbt de aanmelding dit nummer aan de verwijzende huisarts doorgeven en vragen om de verwijsbrief per fax naar het te GGZ sturen. Vaak kan het nog lang duren eer je voor een 1st intake kan komen.quote:Op donderdag 31 maart 2011 15:49 schreef lipper het volgende:
Ja ik heb me doorverwijzing, ben alleen laatst verhuisd en moet eerst hier een dokter regelen en dan de doorverwijzing daarheen sturen. En dan sturen hun me weer door. Dus zal volgende week geregeld zijn.
Het erover praten ging bijna niet, de traanen branden achter me ogen.
Heb hem toen de mails maar laten lezen.
quote:Op zaterdag 9 april 2011 10:34 schreef lipper het volgende:
Vorige week ging het redelijk goed.
Maar ik wacht nou al weer een 2 weken op antwoord van me broer waneer hij wil afspreken.
Volgens mij ga ik niks meer horen.
En nu is dat alleen op de wereld gevoel weer terug. En dan hoor ik me collega's weer die van alles gaan doen, en ik zit te wachten tot het weekend over is. En weer kan werken.
Ik wil ook weer verhuizen, ik woon in een kleine studio van 25m. Maar heb geen flauw idee waar ik moet gaan wonen.
Ik ging in alphen wonen omdat me ouders er vlakbij wonen. Maar toen waren ze al naar Spanje verhuisd.
En contact willen ze ook niet meer.
Het contactet mensen is ook helemaal niks meer. Op me werk zit ik vaak 60 of 70 meter hoog, en de communicatie gaat via de portofoon of armsingalen.
En dan alleen hijsen of zakken.
In mijn werk is het normaal om heel de de op je plek te blijven zitten. Nou Dan zeg ik nog hallo en dag tegen de cassiere en Thats it.
Het feit dat er niemand geen fuck om me geeft maakt me nogal onzeker.
Last moest ik iets in vullen naar wie het geld van de verzekering ging als er iets op me werk gebeurd. En dan kan ik Niemand invullen.
Ja ik blijf eraan werken. Maar nu me broer niks laat horen. Word ik weer met me neus op de feiten gedruktquote:Op zondag 10 april 2011 11:31 schreef L-E het volgende:
Ik zit te huilen bij dit topic, voor het eerst in mijn tijd op FOK, pfff. Raakt me echt enorm, de eenzaamheid is voelbaar. Ik heb geen wijze woorden TS, ik hoop dat je vindt wat je nodig hebt. Dat je krijgt wat je verdient.
Het versterkt ook je lemming!quote:Op dinsdag 12 april 2011 11:20 schreef MeraViglioSa het volgende:
Blowen werkt averechts, hè. Het versterkt je stemming.
Slecht idee dus.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |