R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ja maar dat is het, ik ben het zat om constant bezig te moeten zijn met vriendn zoeken.
Dat doe ik al lang en het werkt niet.
Ik wil niet altijd "raar" zijn.
Of me schamen omdat ik niemand heb.
Ik ben heel vaak verhuisd en ik blijf hier ook niet lang wonen.
Dus ik ga weer verhuizen. Ik weet dat je gelijk hebt (karinj).
Maar als je voor de 30e keer dat zangkoor binnen loopt ben je niet meer zo gemotiveerd als de eerste keer.
Dat doe ik al lang en het werkt niet.
Ik wil niet altijd "raar" zijn.
Of me schamen omdat ik niemand heb.
Ik ben heel vaak verhuisd en ik blijf hier ook niet lang wonen.
Dus ik ga weer verhuizen. Ik weet dat je gelijk hebt (karinj).
Maar als je voor de 30e keer dat zangkoor binnen loopt ben je niet meer zo gemotiveerd als de eerste keer.
Je moet ook niet zoeken lieverd... Dan is het alleen maar frustrerend als je niemand vindt 
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
moi,
ik zit een heel verhaal te typen, en pas aan het eind heb ik door dat je fipo van een tijdje geleden is. Edoch plak ik mijn post hier, want wellicht heb je er wat aan
Een psycholoog zou je goed kunnen doen om je te laten zien hoe goed je 'het' eigenlijk doet.
voila:
Ondanks de syntax vind ik dat je je verhaal best net verwoord hebt.
Je bekijkt je situatie volgens mij in een neerwaardse richting en begint te beseffen dat dat ook andersom kan. Je leven is tot nu toe relatief vervelend geweest, maar daarmee helpt het je niet om dit te zeggen:
"Ik had een vwo uitslag, maar heb vmbo gedaan" Dat je een vwo uitslag had, geeft aan dat je wél de hersens hebt, maar je kunt er praktisch gezien denk ik niet direct iets mee.
Hiermee wil ik aangeven dat een goed vooruitzicht geen garantie is voor geluk en succes. Dat weet jij natuurlijk als de beste en, zoals je goed hebt verwoord, heb je inderdaad pech gehad.
Ik vind dat je erg nuchter bent gebleven, en daar mag je al heel trots op zijn. Geen vangnet hebben is inderdaad kut en geen mensen om je heen hebben waar je wat aan hebt is ook vervelend.
Ik denk dat het belangrijkst is dat je bezig bent met het accepteren van je situatie en dat dat deel van een oplossing is. Dat gedachten over dakloosheid door je hoofd spelen is niet raar, want je bent er bang voor. Maar als je wilt leren accepteren, moet je ook leren accepteren dat het gewoon nog een keer kan gebeuren. Alleen ben je er eerder weer bovenop gekomen en je pienterheid geven mij (en meerderen hier volgens mij) de indruk dat de kans op opnieuw dakloos worden niet zo groot is.
Volgens mij is het het beste je je perspectief vooral op de toekomst (en het hier en nu) richt en blijft richten. En volgens mij doe je zelfs dat al.
Voor mijn gevoel ben je al een held, succes
heelverhaal
ik zit een heel verhaal te typen, en pas aan het eind heb ik door dat je fipo van een tijdje geleden is. Edoch plak ik mijn post hier, want wellicht heb je er wat aan
Een psycholoog zou je goed kunnen doen om je te laten zien hoe goed je 'het' eigenlijk doet.voila:
Ondanks de syntax vind ik dat je je verhaal best net verwoord hebt.
Je bekijkt je situatie volgens mij in een neerwaardse richting en begint te beseffen dat dat ook andersom kan. Je leven is tot nu toe relatief vervelend geweest, maar daarmee helpt het je niet om dit te zeggen:
"Ik had een vwo uitslag, maar heb vmbo gedaan" Dat je een vwo uitslag had, geeft aan dat je wél de hersens hebt, maar je kunt er praktisch gezien denk ik niet direct iets mee.
Hiermee wil ik aangeven dat een goed vooruitzicht geen garantie is voor geluk en succes. Dat weet jij natuurlijk als de beste en, zoals je goed hebt verwoord, heb je inderdaad pech gehad.
Ik vind dat je erg nuchter bent gebleven, en daar mag je al heel trots op zijn. Geen vangnet hebben is inderdaad kut en geen mensen om je heen hebben waar je wat aan hebt is ook vervelend.
Ik denk dat het belangrijkst is dat je bezig bent met het accepteren van je situatie en dat dat deel van een oplossing is. Dat gedachten over dakloosheid door je hoofd spelen is niet raar, want je bent er bang voor. Maar als je wilt leren accepteren, moet je ook leren accepteren dat het gewoon nog een keer kan gebeuren. Alleen ben je er eerder weer bovenop gekomen en je pienterheid geven mij (en meerderen hier volgens mij) de indruk dat de kans op opnieuw dakloos worden niet zo groot is.
Volgens mij is het het beste je je perspectief vooral op de toekomst (en het hier en nu) richt en blijft richten. En volgens mij doe je zelfs dat al.
Voor mijn gevoel ben je al een held, succes
heelverhaal
Ik ben overigens erg benieuwd hoe je overkomt naar anderen.
Ik denk dat je een prima vriend kan zijn, alleen wat KarinJ idd zegt, als je uitstraalt dat je heel graag vrienden wilt zijn, dan schrik je mensen af, omdat ze denken dat er iets mis met je is. En er is, behalve dan wat je hebt meegemaakt, helemaal niets mis met je volgens mij.
Volgens mij doe je er goed aan om een psycholoog, of ons (als je dat durft) je interacties met andere mensen (potentiele vrienden) te beschrijven.
Ik kan me namelijk goed voorstellen dat je wat dingetjes nog moet leren wat betreft omgang met vrienden, gezien je daar niet veel oefening hebt gehad.
En accepteer dat je een 'raar' verleden hebt gehad
Ik denk dat je een prima vriend kan zijn, alleen wat KarinJ idd zegt, als je uitstraalt dat je heel graag vrienden wilt zijn, dan schrik je mensen af, omdat ze denken dat er iets mis met je is. En er is, behalve dan wat je hebt meegemaakt, helemaal niets mis met je volgens mij.
Volgens mij doe je er goed aan om een psycholoog, of ons (als je dat durft
) je interacties met andere mensen (potentiele vrienden) te beschrijven.Ik kan me namelijk goed voorstellen dat je wat dingetjes nog moet leren wat betreft omgang met vrienden, gezien je daar niet veel oefening hebt gehad.
En accepteer dat je een 'raar' verleden hebt gehad
kzou idd eerst met vrienden beginnen. Aan vrienden heb je veel meer.quote:Op dinsdag 29 maart 2011 16:09 schreef MeraViglioSa het volgende:
Je moet ook niet zoeken lieverd... Dan is het alleen maar frustrerend als je niemand vindt
Nou ik heb me doorverwijzing,
Nu kan ik een afspraak gaan maken.
Ik ben de laatste tijd gewoon veel met ouders bezig.
Ik kom vanzelf wel weer op het punt fuck it ik moet door.
Het is gewoon ff klote dat wanneer je iemand nodig hebt nergens terecht kan.
Hoe ik op mensen overkom kan ik zelf moeilijk inschatten.
Maar volgens mij heb ik wel de normale sociale vaardigheden.
Ik probeer wel altijd te zorgen dat ik niks hoef te vertellen.
Nu kan ik een afspraak gaan maken.
Ik ben de laatste tijd gewoon veel met ouders bezig.
Ik kom vanzelf wel weer op het punt fuck it ik moet door.
Het is gewoon ff klote dat wanneer je iemand nodig hebt nergens terecht kan.
Hoe ik op mensen overkom kan ik zelf moeilijk inschatten.
Maar volgens mij heb ik wel de normale sociale vaardigheden.
Ik probeer wel altijd te zorgen dat ik niks hoef te vertellen.
Mooi deze stap is genomenquote:
Nou ik heb me doorverwijzing,
Nu kan ik een afspraak gaan maken.
Ik ben de laatste tijd gewoon veel met ouders bezig.
Ik kom vanzelf wel weer op het punt fuck it ik moet door.
Het is gewoon ff klote dat wanneer je iemand nodig hebt nergens terecht kan.
Hoe ik op mensen overkom kan ik zelf moeilijk inschatten.
Maar volgens mij heb ik wel de normale sociale vaardigheden.
Ik probeer wel altijd te zorgen dat ik niks hoef te vertellen.
Viel het mee of toch wel tegen? Haakte je huisarts er snel op in?
Ik snap dat er op dit moment lijkt of alles tegelijk je aanvliegt, maar schrijf
juist de komende dagen je gedachten wat op papier. Dan is een en ander alvast in je bovenkamer opgeruimder cq georganiseerder als je de volgende hobbel gaat nemen
Luister naar muziek en probeer toch veel de buitenlucht in te gaan, wandelen is prima.
Verder doe je je dagelijkse dingen die je altijd doet en deed.
Ik denk dat menig een dat gevoel wel kent, niet weten hoe je overkomt, ik ken het gevoel, maar gelukkig staat het me niet in de weg.
Genoeg aanbod qua trainingen en kan je gebruik van gaan maken, maar de behandelaar en jij zullen eerst moeten uitzoeken waar je het beste mee kan gaan beginnen. Het moet wel passen bij je klachten zal ik maar zeggen.
Die laatste zin van je zou ik niet ten uitvoer brengen bij de behandelaar, anders heeft het weinig zin en is het wederzijds tijdverspilling 
Hoi Lipper.
Ik ben een jongen met een goede jeugd, veel vrienden, lieve ouders, goede school en ga zo maar door. Het enige wat ik aan ongein heb meegemaakt is dat ik drie jaar geleden ben gedumpt door een meisje waar ik dol verliefd op was.
Nu heb ik overdag altijd een leuke tijd op school en werk, s'avonds heb ik het ook hartstikke naar mijn zin tijdens sporten, uitgaan en vrienden.
Maar als ik thuis alleen zit,.. jonge... ik wordt me toch een partij eenzaam. Wat ik probeer te zeggen is dat je jeugd niet bepalend hoeft te zijn voor hoe je je voelt. Dit kan negatief klinken,.. maar dit kun je dus ook in positieve zin bedenken omdat er uiteindelijk ook mensen bestaan die nog veel meer narigheid hebben gekend dan jij en uiteindelijk ook gelukkig zijn geworden. Het kost alleen veel moeite.
Ik zal me echt niet hetzelfde voelen als jou en ik kan me ook echt niet zeggen dat ik met je mee kan voelen. Maar besef wel,.. dat de dingen de je denkt te willen niet de dingen hoeven te zijn die je echt wilt. Dat hoe goed het leven ook voor je is, iedereen heeft in het leven een stuk dat klote is... kijk maar eens naar al die filmsterren die aan de drugs gaan. Die missen ook iets emotioneels.
Bijvoorbeeld..
Je zusje heeft 100 berichten op haar Hyves. Ik wilde dat ook nadat mijn vriendin het uitmaakte, 100 vrouwen die op mijn hyves een berichtje plaatste met een knipoog, met de vraag wanneer ze weer aandacht van me zouden krijgen. Maar als ik echt 100 vrouwen op mijn hyves wil,.. waarom zet ik dan niet een leuke foto en stuur ik naar elke vrouw in Nederland een standaard berichtje in de hoop dat ik ooit op dit punt kom?? Maar als ik me dan indenk dat ik 100 berichtjes zou krijgen,.. ik zou helemaal gek worden. Wat moet ik ermee? Ik wil ze niet! Ik zou helemaal geen zin hebben om ze allemaal te beantwoorden. Ik heb liever 1 goede vriend en een lekker chickie,.. dat chickiee laat alleen nog op haar wachten :/
Wat moet je in hemelsnaam met zoveel mensen op je Hyves... die kan je echt niet onderhouden.. je bent daarvoor (net zoals ik) veel te veel met jezelf bezig. je moet dan weer de hele tijd reageren ook al heb je daar helemaal geen zin in.
Als je echt vrienden wilt om van te houden,.. zul je eerst van jezelf moeten houden en een deel van je woede kunt onderdrukken en deze openbaart alleen aan jezelf of als je echt een goede relatie hebt met iemand.
Ik las trouwens dat je je ingeschreven had in een sportschool? Dat is leuk! Heb je het naar je zin daar? Ik kan me voorstellen dat het eng is om in je eentje te gaan fitnissen,.. wat ik meestal doe is naar groepslessen gaan (boksen etc.) en dan vooral contact maken met de mannen om helemaal stuk te gaan. Die vrouwen interesseren me dan niet zozeer. Goede vrienden zijn daar ook uit te halen...
Mijn manier van vriendschap maken is altijd een beetje afzijdig wezen,.. veel lol maken en dan het gesprek een beetje sturen naar iets drinken in de stad na het sporten. Als het echt iets is komt het vanzelf wel. Vrienden maken,.. niet voor het maken van vrienden,.. maar omdat je echt iemand mag.. Anders is het toch alleen maar zonde van je tijd omdat je er uiteindelijk niks mee opschiet.
Een goed boek trouwens,.. wat ik aanraad,.. is van "Sean stephenson - get of your but". Gaat over een kerel die heel zijn leven een lichaam heeft waarvan de botten makkelijk breken... Dat is pas klote! Toch heeft hij het voor elkaar.
Ik vind het trouwens erg moedig van je om naar de psycholoog te gaan. Ik heb dat ook gedaan en het is niks om je voor te schamen of om "zwaar" over te doen. Net zoals een dokter een wond kan genezen op je been, kan een psycholoog een wond genezen op je ziel.. Waardoor je weer een stukje vrijer bent. Wees er wel van bewust, of je er iets aan hebt, anders MOET je gewoon verder zoeken (andere psycholoog). Maar DOE het wel,.. zie het als een avontuur,.. weer een ervaring rijker,.. niet denken wat er mis kan gaan maar gewoon er naar toe gaan, net zoals je naar het einde van de straat loopt. Dat kan je ook.
Ik stop nu met mijn verhaal. Ik was eigenlijk opzoek naar informatie over internetdaten en kwam op FOK,.. ik las je verhaal en ik moest dit gewoon eventjes delen. Als laatste wil ik toch zeggen dat je ieders advies als advies moet beschouwen,.. net zoals mijn advies en dat je in het leven, net zoals elk ander mens, je eigen weg zult moeten vinden. En, net zoals elk ander mens, kan je dit eigenlijk ECHT alleen doen. Veel succes ermee!! En: BLIJF HIER SCHRIJVEN!!
Ik ben een jongen met een goede jeugd, veel vrienden, lieve ouders, goede school en ga zo maar door. Het enige wat ik aan ongein heb meegemaakt is dat ik drie jaar geleden ben gedumpt door een meisje waar ik dol verliefd op was.
Nu heb ik overdag altijd een leuke tijd op school en werk, s'avonds heb ik het ook hartstikke naar mijn zin tijdens sporten, uitgaan en vrienden.
Maar als ik thuis alleen zit,.. jonge... ik wordt me toch een partij eenzaam. Wat ik probeer te zeggen is dat je jeugd niet bepalend hoeft te zijn voor hoe je je voelt. Dit kan negatief klinken,.. maar dit kun je dus ook in positieve zin bedenken omdat er uiteindelijk ook mensen bestaan die nog veel meer narigheid hebben gekend dan jij en uiteindelijk ook gelukkig zijn geworden. Het kost alleen veel moeite.
Ik zal me echt niet hetzelfde voelen als jou en ik kan me ook echt niet zeggen dat ik met je mee kan voelen. Maar besef wel,.. dat de dingen de je denkt te willen niet de dingen hoeven te zijn die je echt wilt. Dat hoe goed het leven ook voor je is, iedereen heeft in het leven een stuk dat klote is... kijk maar eens naar al die filmsterren die aan de drugs gaan. Die missen ook iets emotioneels.
Bijvoorbeeld..
Je zusje heeft 100 berichten op haar Hyves. Ik wilde dat ook nadat mijn vriendin het uitmaakte, 100 vrouwen die op mijn hyves een berichtje plaatste met een knipoog, met de vraag wanneer ze weer aandacht van me zouden krijgen. Maar als ik echt 100 vrouwen op mijn hyves wil,.. waarom zet ik dan niet een leuke foto en stuur ik naar elke vrouw in Nederland een standaard berichtje in de hoop dat ik ooit op dit punt kom?? Maar als ik me dan indenk dat ik 100 berichtjes zou krijgen,.. ik zou helemaal gek worden. Wat moet ik ermee? Ik wil ze niet! Ik zou helemaal geen zin hebben om ze allemaal te beantwoorden. Ik heb liever 1 goede vriend en een lekker chickie,.. dat chickiee laat alleen nog op haar wachten :/
Wat moet je in hemelsnaam met zoveel mensen op je Hyves... die kan je echt niet onderhouden.. je bent daarvoor (net zoals ik) veel te veel met jezelf bezig. je moet dan weer de hele tijd reageren ook al heb je daar helemaal geen zin in.
Als je echt vrienden wilt om van te houden,.. zul je eerst van jezelf moeten houden en een deel van je woede kunt onderdrukken en deze openbaart alleen aan jezelf of als je echt een goede relatie hebt met iemand.
Ik las trouwens dat je je ingeschreven had in een sportschool? Dat is leuk! Heb je het naar je zin daar? Ik kan me voorstellen dat het eng is om in je eentje te gaan fitnissen,.. wat ik meestal doe is naar groepslessen gaan (boksen etc.) en dan vooral contact maken met de mannen om helemaal stuk te gaan. Die vrouwen interesseren me dan niet zozeer. Goede vrienden zijn daar ook uit te halen...
Mijn manier van vriendschap maken is altijd een beetje afzijdig wezen,.. veel lol maken en dan het gesprek een beetje sturen naar iets drinken in de stad na het sporten. Als het echt iets is komt het vanzelf wel. Vrienden maken,.. niet voor het maken van vrienden,.. maar omdat je echt iemand mag.. Anders is het toch alleen maar zonde van je tijd omdat je er uiteindelijk niks mee opschiet.
Een goed boek trouwens,.. wat ik aanraad,.. is van "Sean stephenson - get of your but". Gaat over een kerel die heel zijn leven een lichaam heeft waarvan de botten makkelijk breken... Dat is pas klote! Toch heeft hij het voor elkaar.
Ik vind het trouwens erg moedig van je om naar de psycholoog te gaan. Ik heb dat ook gedaan en het is niks om je voor te schamen of om "zwaar" over te doen. Net zoals een dokter een wond kan genezen op je been, kan een psycholoog een wond genezen op je ziel.. Waardoor je weer een stukje vrijer bent. Wees er wel van bewust, of je er iets aan hebt, anders MOET je gewoon verder zoeken (andere psycholoog). Maar DOE het wel,.. zie het als een avontuur,.. weer een ervaring rijker,.. niet denken wat er mis kan gaan maar gewoon er naar toe gaan, net zoals je naar het einde van de straat loopt. Dat kan je ook.
Ik stop nu met mijn verhaal. Ik was eigenlijk opzoek naar informatie over internetdaten en kwam op FOK,.. ik las je verhaal en ik moest dit gewoon eventjes delen. Als laatste wil ik toch zeggen dat je ieders advies als advies moet beschouwen,.. net zoals mijn advies en dat je in het leven, net zoals elk ander mens, je eigen weg zult moeten vinden. En, net zoals elk ander mens, kan je dit eigenlijk ECHT alleen doen. Veel succes ermee!! En: BLIJF HIER SCHRIJVEN!!
Soms is het ook simpel.
Als je iets in je leven wil veranderen moet jezelf de eerste stap nemen.
Zitten wachten tot er iemand langskomt werkt ook niet.
Als je iets in je leven wil veranderen moet jezelf de eerste stap nemen.
Zitten wachten tot er iemand langskomt werkt ook niet.
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Tijd om even te stoppen met zoeken dan... En wat tijd te nemen voor jezelf.
Zoals je bijvoorbeeld hier doet, op Fok. Daar is helemaal niets mis mee.
En je was ook al eenzaam toen je op zóek ging naar vrienden, dus veel verschil zal er niet zijn...
Even pauze dus. Kom op adem, vind je kracht. Spendeer tijd aan jezelf met de therapie, of door online met lotgenoten te discussiëren...
Vroeg of laat loop je achteloos met een glimlach over straat en word je zomaar ineens aangesproken
Zoals je bijvoorbeeld hier doet, op Fok. Daar is helemaal niets mis mee.
En je was ook al eenzaam toen je op zóek ging naar vrienden, dus veel verschil zal er niet zijn...
Even pauze dus. Kom op adem, vind je kracht. Spendeer tijd aan jezelf met de therapie, of door online met lotgenoten te discussiëren...
Vroeg of laat loop je achteloos met een glimlach over straat en word je zomaar ineens aangesproken
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
Wat ik bedoel.. soms lukt het niet.. maar dat is helemaal niet erg. Neem je tijd, het is een fase waar doorheen moet. Ik voel me al een hele tijd klote maar ik heb dat gewoon geaccepteerd, dat is het onlogische van een emotionele ziel,.. maar als je der eenmaal doorheen bent kan je er weer van genieten.
Het is net als een storm die overkomt waaien en je MOET op de fiets naar huis. Dan zit er niks anders op dan door de regen te fietsen. Het is een oncomfortabel gevoel, maar als je gewoon door blijft gaan en de ongemakkelijkheid accepteert en desondanks gewoon doet wat er moet gebeuren, zal het ooit voorbij gaan.
Meer kan je eigenlijk niet doen. Als je dat wel zou kunnen doen had je dat allang gedaan,.. toch?
Het is net als een storm die overkomt waaien en je MOET op de fiets naar huis. Dan zit er niks anders op dan door de regen te fietsen. Het is een oncomfortabel gevoel, maar als je gewoon door blijft gaan en de ongemakkelijkheid accepteert en desondanks gewoon doet wat er moet gebeuren, zal het ooit voorbij gaan.
Meer kan je eigenlijk niet doen. Als je dat wel zou kunnen doen had je dat allang gedaan,.. toch?
Sorry is echt te zweverig voor mij.
Als ik accepteer dat ik me klote voel kan ik ervan genieten???????
Als ik accepteer dat ik me klote voel kan ik ervan genieten???????
Nee, als je accepteert dat je je nu klote voelt, en intussen gewoon doorgaat met wat je moet doen (dus hulp zoeken zoals je nu doet, werken enzo) dan kom je uiteindelijk door die kuttijd heen en kan je daarna van het leven gaan genieten.quote:
Sorry is echt te zweverig voor mij.
Als ik accepteer dat ik me klote voel kan ik ervan genieten???????
Als je je hartstikke klote voelt, en steeds tegen jezelf zegt dat je je klote voelt en dat je dat niet wilt (dus ertegen vecht) dan heb je het eigenlijk zwaarder dan als je dus zegt: nou voel ik me kut, maar ooit gaat het beter worden want ik doe onwijs goeie dingen.
Ik denk dat hij zoiets bedoelde.
Even een voorbeeld uit mijn eigen leven: ik heb nogal last van stemmingswisselingen (vaak depressief) en als ik dan de hele dag zit te denken van ik wil niet depressief zijn en het is zo erg en hoe kan dat nou en het leven is gemeen en klote, dan voel ik me echt zwaar kut en word ik steeds depressiever. Als ik dan tegen mezelf zeg: zo, ik ben echt wel depressief nu, maar ja, zo ben ik nu eenmaal, ik doe wel wat rustiger aan met mezelf, niet te hoge eisen aan mezelf stellen, zorg dat ik genoeg slaap, goed eet, toch heel afentoe wat mensen zie (daar heb ik dan geen zin in, maar ik weet dat het beter is). Dan voel ik me nog klote, maar dan voelt het wat minder zwaar op een of andere manier. en het duurt vaak ook korter.
Ik hoop dat het zo wat minder zweverig klinkt
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hij onderschat je situatie ook een beetje, denk ik zo.quote:
Sorry is echt te zweverig voor mij.
Als ik accepteer dat ik me klote voel kan ik ervan genieten???????
Laat je niets wijsmaken hoor, je bent hartstikke goed bezig.
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
Ja ik ben ook wel positief ingesteld.
Als ik ergens mee zit los ik het op.
Maar als je al lang alleen bent wil je ook gewoon ff aandacht. En dat is niet op te lossen. In je eentje daar zijn 2 mensen voor nodig.
En als je graag bij iemand wil zijn is dat moelijk te verbergen. Vind ik dan.
Als ik ergens mee zit los ik het op.
Maar als je al lang alleen bent wil je ook gewoon ff aandacht. En dat is niet op te lossen. In je eentje daar zijn 2 mensen voor nodig.
En als je graag bij iemand wil zijn is dat moelijk te verbergen. Vind ik dan.
Ja, klopt. Ik herken dat wel heel erg. dat gevoel van en nu wil ik het gewoon allemaal even niet meer alleen hoeven doen.quote:
Ja ik ben ook wel positief ingesteld.
Als ik ergens mee zit los ik het op.
Maar als je al lang alleen bent wil je ook gewoon ff aandacht. En dat is niet op te lossen. In je eentje daar zijn 2 mensen voor nodig.
En als je graag bij iemand wil zijn is dat moelijk te verbergen. Vind ik dan.
Soms kan de oorzaak daarvan zijn dat je wel mensen hebt, maar dat zelf niet helemaal ziet (bijv die ene kennis/buurvrouw/verre neef/collega waar je soms mee spreekt ofzo). Maar als er echt niemand is, dan moet je het helaas echt vanaf nul gaan opbouwen. misschien heb je collega's waar je iets meer mee zou kunnen doen dan je nu hebt, of ff wat aan kan vragen (al is het iets heel stoms praktisch om mee te beginnen. Soms blijkt het dat mensen het hartstikke fijn vinden als ze wat meer contact met je kunnen hebben).
En graag bij iemand willen zijn is zeker moeilijk te verbergen. Soms is het dan beter om het uit te spreken tegen diegene. Dan is die druk/spanning die je opbouwt in jezelf weg. en het ligt er natuurlijk aan wat je van diegene wilt/verwacht, maar als het vanuit jou vriendschappelijk bedoeld is, dan zou de ander het juist een compliment moeten vinden als jij zegt dat je graag wat vaker wat leuks wilt doen met diegene. Als je bijv echt een relatie of zoiets met iemand wilt, en diegene wil het niet, dan is het wel lastig. maar ook daar kom je alleen achter als je het vertelt. (of eerst vraagt wat gezelligs te gaan doen en dan voorzichtig polsen, is diegene alleen, ben je het type waar ze op valt etc)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Lipper, waar woon je ergens?
Als je met iemand uit dit topic af zou spreken hoef je in ieder geval niet heel je verhaal weer uit te leggen.
Als je met iemand uit dit topic af zou spreken hoef je in ieder geval niet heel je verhaal weer uit te leggen.
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
Ja ik woon in alphen aan den Rijn.
Maar wat is je plan dan? Wat moet ik doen?
Ik ben niet verlegen ofzo maar als iemand het zou weten, zou ik me heel ongemakkelijk voelen.
Maar wat is je plan dan? Wat moet ik doen?
Ik ben niet verlegen ofzo maar als iemand het zou weten, zou ik me heel ongemakkelijk voelen.
Ik sta er voor open hoor.
Maar weet niet hoe ik me zou moeten gedragen zeg maar.
Normaal probeer ik over te komen alsof ik gewoon alles heb.
Maar weet niet hoe ik me zou moeten gedragen zeg maar.
Normaal probeer ik over te komen alsof ik gewoon alles heb.
Heb niet alle posts gelezen, maar heb je geen interesse die je verder uit kunt bouwen? Klinkt misschien cliche, maar ik merk dat ik de leuke mensen tegenkom op plaatsen waar ik heen ga voor mijzelf.
Ik doe vrijwilligerswerk bij het asiel, ben helemaal hondengek, en daar kom ik dan mensen tegen (niet allemaal hoor) die wel op dezelfde golflengte zitten. Daar is het makkelijker mee contact maken, daar zul je vanzelf een klik mee hebben. Daarnaast is het fijn als je genoeg zelfvertrouwen hebt om blij te zijn met jezelf. Je hoeft er niet mee te koop te lopen, maar diegenen die het 'raar' vinden in welke situatie je zit dat zijn mensen die je sowieso niet in je vriendenkring wilt hebben. Diegene die medelijden heeft en het knap vind dat je zo je leven op de rails hebt gekregen dat zijn de mensen die friend-material zijn.
Ik doe vrijwilligerswerk bij het asiel, ben helemaal hondengek, en daar kom ik dan mensen tegen (niet allemaal hoor) die wel op dezelfde golflengte zitten. Daar is het makkelijker mee contact maken, daar zul je vanzelf een klik mee hebben. Daarnaast is het fijn als je genoeg zelfvertrouwen hebt om blij te zijn met jezelf. Je hoeft er niet mee te koop te lopen, maar diegenen die het 'raar' vinden in welke situatie je zit dat zijn mensen die je sowieso niet in je vriendenkring wilt hebben. Diegene die medelijden heeft en het knap vind dat je zo je leven op de rails hebt gekregen dat zijn de mensen die friend-material zijn.
|
|
