R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Toen ik 2 was verliet mijn moeder ons gezin. Ze ging naar het buitenland mijn vader was een alcohollist en ik ging samen met mijn broer naar een Pleeggezin bij mijn vader in de straat
Toen ik 6 was stond mijn moeder weer voor de deur. Ik kreeg een mooie fiets met dichte wielen als ik bij haar kwam wonen. Rond mijn zevende jaar woonde ik dus bij mijn moeder.
Mijn ouders(moeder en stiefvader) begonnen in die tijd een Bloemenwinkel in Duitsland.
Op een gegeven moment kwam mijn moeder haar bed niet meer uit voor mij. Ze maakte lange dagen en waren s'avonds laat pas thuis. Dat wil dus zeggen dat ik vanaf mijn achtste bijna altijd alleen thuis was. Toen het wat minder met de winkel werd mijn moeder gefrustreerd. En ze begon te slaan maar op zo'n manier dat mijn stiefvader het niet wist. Toen op een vrijdag zou ik
Naar me vader gaan en ik had me tas ingepakt, ik kwam uitschool tussen de middag en me moeder was er omdat ze weg moest brengen. Master hing een spanning in de lucht dat merkte ik meteen toen ik binnen kwam. Het is net alsof je dat ruikt. Ik liep dus op me tenen want door de klappen en onvoorspelbaarheid was ik bang geworden. Ze kwam op me afgestormd en sloeg me met de tas. Toen gooide ze die tas leeg en begon op me in te beuken. Toen pakte ze een mes en begon er mee te wijzen naar me. En ze riep dat ze me nog een keer ging vermoorden. Toen liep ze even weg en rende ik de deur uit en sprong op me fiets naar school. We woonden daar best afgelegen en ik moest een bos door om op school te komen. Op een gegeven moment kwam ze naast me rijden en zei dat ik nooit iets mocht zeggen. Toen ik weer uit school
Kwam was me stiefvader er ook en zei dat het niet zo goed ging met me moeder. Sindsdien was ik altijd doodsbang voor me moeder. Want als me stiefvader er was was er niks aan de hand maar zodra hij wegging. Voelde je de spanning toenemen.
Niet veel later ging ik bij mijn vader wonen maar hij zat praktisch iedere dag in de kroeg. Er was nooit iets fatsoenlijks te eten en ik ging regelmatig zonder eten of drinken naar school. Dus ook bij mijn vader was ik helemaal op mezelf aangewezen. Maar mijn vader was een lieve alcoholist er zat niet veel kwaad in hem maar hij was wel iedere dag lam maar hij sloeg gelukkig niet.
Ik ben een keer of 20 verhuisd met me ouders of alleen met me vader of ik ging van me vader naar me moeder of andersom. Ik heb dus nergens vroeger echte vrienden kunnen maken. Daarbij was ik ook nog dik. Maar ik ben gelukkig nooit gepest.
Van mijn tiende tot twaalfde woonde ik weer bij mijn moeder. Alles werd gedaan zodat ik zo min mogelijk thuis was. mijn ouders zaten toen in de verzekeringen en hadden kantoor aan huis. En ze waren bijna altijd thuis.
Maar toch moest ik overblijven op school na school ging ik naar een bodeartcentrum een soort naschoolse opvang tot half acht s'avonds. Daar zaten ook kinderen met gedragproblemen. In de zomervakantie werd ik ff 6 weken naar 1 kamp gestuurd gewoon omdat me ouders er geen zin in mij hadden.
S'avonds ging mijn stiefvader naar afspraken toe en dan werd me moeder weer gemeen. Op een dag werd ik uit de klas gehaald door iemand van jeugdzorg die vertelde dat het thuis niet meer ging. Dat snapte ik niet omdat ik maar een uur per dag thuis was. En ik ging kijken op een internaat
In hoenderloo. Nou mij beviel het wel en een half jaar later woonde ik daar.
Na 6 weken kwam ik weer thuis. Was mijn kamer omgebouwd tot Callcenter
Het contact werd steeds
Minder en als ik niet belde zou ik helemaal niks meer vanzelf horen.
Toen was ik ongeveer 14 en toen ging ik me beseffen dat mijn moeder me gewoon niet wilde. Toen werd het
Contact van mijn kant minder. Toen ik uit het internaat kwam ging ik heel even bij mijn moeder wonen. Dat heeft 2 weken geduurd en toen werd ik om iets onbenulligs uit huis getrapt. Toen ging ik naar mijn vader en dat duurde ook een paar weken dat verhaal
Heb ik al eens geplaatst.
Maar in een notendop, mijn vader verhuisde naar zijn vriendin en ik mocht niet mee en me moeder was al verhuisd zoder het te zeggen.
Maar sinds begin dit jaar voel ik me zo eenzaam en alleen aankomende vrijdag ben ik weer jarig en word ik 25
Ik ben al sinds me 17 altijd alleen. Ik vraag me af hoe me leven zou zijn als
Ik gewoon leuke gezellige ouders had gehad. Ik heb vmbo gedaan terwijl uit me Cito vwo kwam destijds. Het voelt alsof ik geen eerlijke kans heb gehad. En dan kan iedereen wel zeggen je bent nu oud genoeg om je eigen boontjes te doppen. Maar ik heb echt niemand en dat maakt het lastig daarbij ben ik doodsbang om weer dakloos te worden. Ik heb geen vangnet en daardoor voel ik me gevangen in me eigen leven
Weet niet waarom ik het hier neerzet.
Misschien wel om de aandacht, of een goeie tip.
Toen ik 6 was stond mijn moeder weer voor de deur. Ik kreeg een mooie fiets met dichte wielen als ik bij haar kwam wonen. Rond mijn zevende jaar woonde ik dus bij mijn moeder.
Mijn ouders(moeder en stiefvader) begonnen in die tijd een Bloemenwinkel in Duitsland.
Op een gegeven moment kwam mijn moeder haar bed niet meer uit voor mij. Ze maakte lange dagen en waren s'avonds laat pas thuis. Dat wil dus zeggen dat ik vanaf mijn achtste bijna altijd alleen thuis was. Toen het wat minder met de winkel werd mijn moeder gefrustreerd. En ze begon te slaan maar op zo'n manier dat mijn stiefvader het niet wist. Toen op een vrijdag zou ik
Naar me vader gaan en ik had me tas ingepakt, ik kwam uitschool tussen de middag en me moeder was er omdat ze weg moest brengen. Master hing een spanning in de lucht dat merkte ik meteen toen ik binnen kwam. Het is net alsof je dat ruikt. Ik liep dus op me tenen want door de klappen en onvoorspelbaarheid was ik bang geworden. Ze kwam op me afgestormd en sloeg me met de tas. Toen gooide ze die tas leeg en begon op me in te beuken. Toen pakte ze een mes en begon er mee te wijzen naar me. En ze riep dat ze me nog een keer ging vermoorden. Toen liep ze even weg en rende ik de deur uit en sprong op me fiets naar school. We woonden daar best afgelegen en ik moest een bos door om op school te komen. Op een gegeven moment kwam ze naast me rijden en zei dat ik nooit iets mocht zeggen. Toen ik weer uit school
Kwam was me stiefvader er ook en zei dat het niet zo goed ging met me moeder. Sindsdien was ik altijd doodsbang voor me moeder. Want als me stiefvader er was was er niks aan de hand maar zodra hij wegging. Voelde je de spanning toenemen.
Niet veel later ging ik bij mijn vader wonen maar hij zat praktisch iedere dag in de kroeg. Er was nooit iets fatsoenlijks te eten en ik ging regelmatig zonder eten of drinken naar school. Dus ook bij mijn vader was ik helemaal op mezelf aangewezen. Maar mijn vader was een lieve alcoholist er zat niet veel kwaad in hem maar hij was wel iedere dag lam maar hij sloeg gelukkig niet.
Ik ben een keer of 20 verhuisd met me ouders of alleen met me vader of ik ging van me vader naar me moeder of andersom. Ik heb dus nergens vroeger echte vrienden kunnen maken. Daarbij was ik ook nog dik. Maar ik ben gelukkig nooit gepest.
Van mijn tiende tot twaalfde woonde ik weer bij mijn moeder. Alles werd gedaan zodat ik zo min mogelijk thuis was. mijn ouders zaten toen in de verzekeringen en hadden kantoor aan huis. En ze waren bijna altijd thuis.
Maar toch moest ik overblijven op school na school ging ik naar een bodeartcentrum een soort naschoolse opvang tot half acht s'avonds. Daar zaten ook kinderen met gedragproblemen. In de zomervakantie werd ik ff 6 weken naar 1 kamp gestuurd gewoon omdat me ouders er geen zin in mij hadden.
S'avonds ging mijn stiefvader naar afspraken toe en dan werd me moeder weer gemeen. Op een dag werd ik uit de klas gehaald door iemand van jeugdzorg die vertelde dat het thuis niet meer ging. Dat snapte ik niet omdat ik maar een uur per dag thuis was. En ik ging kijken op een internaat
In hoenderloo. Nou mij beviel het wel en een half jaar later woonde ik daar.
Na 6 weken kwam ik weer thuis. Was mijn kamer omgebouwd tot Callcenter
Het contact werd steeds
Minder en als ik niet belde zou ik helemaal niks meer vanzelf horen.
Toen was ik ongeveer 14 en toen ging ik me beseffen dat mijn moeder me gewoon niet wilde. Toen werd het
Contact van mijn kant minder. Toen ik uit het internaat kwam ging ik heel even bij mijn moeder wonen. Dat heeft 2 weken geduurd en toen werd ik om iets onbenulligs uit huis getrapt. Toen ging ik naar mijn vader en dat duurde ook een paar weken dat verhaal
Heb ik al eens geplaatst.
Maar in een notendop, mijn vader verhuisde naar zijn vriendin en ik mocht niet mee en me moeder was al verhuisd zoder het te zeggen.
Maar sinds begin dit jaar voel ik me zo eenzaam en alleen aankomende vrijdag ben ik weer jarig en word ik 25
Ik ben al sinds me 17 altijd alleen. Ik vraag me af hoe me leven zou zijn als
Ik gewoon leuke gezellige ouders had gehad. Ik heb vmbo gedaan terwijl uit me Cito vwo kwam destijds. Het voelt alsof ik geen eerlijke kans heb gehad. En dan kan iedereen wel zeggen je bent nu oud genoeg om je eigen boontjes te doppen. Maar ik heb echt niemand en dat maakt het lastig daarbij ben ik doodsbang om weer dakloos te worden. Ik heb geen vangnet en daardoor voel ik me gevangen in me eigen leven
Weet niet waarom ik het hier neerzet.
Misschien wel om de aandacht, of een goeie tip.
hard leven tot nu toe man, ik heb geen tips, maar ik hoop voor je dat je er nog wat leuks van kan maken.
je zei dat je geen vrienden hebt door het over en weer verhuizen etc., je hebt dus ook geen contacten met vrouwen neem ik aan?
ik ken iemand die in een soortgelijke situatie zat bedenk ik net. die heeft een vriendin gevonden en hele lieve schoonouders en sindsdien is hij helemaal opgefleurd.
maar je moet de hosselskills natuurlijk wel hebben en je moet het maar net treffen.
je zei dat je geen vrienden hebt door het over en weer verhuizen etc., je hebt dus ook geen contacten met vrouwen neem ik aan?
ik ken iemand die in een soortgelijke situatie zat bedenk ik net. die heeft een vriendin gevonden en hele lieve schoonouders en sindsdien is hij helemaal opgefleurd.
maar je moet de hosselskills natuurlijk wel hebben en je moet het maar net treffen.
Waar woon je nu dan TS?
Wij vormen tezamen gezellig een schaar.
Sportief zijn wij allen en voor elkaar.
Ons doel en ons streven is vriendschap en vree
Aan ons de victorie aan RKC!
Sportief zijn wij allen en voor elkaar.
Ons doel en ons streven is vriendschap en vree
Aan ons de victorie aan RKC!
Ik kan erg weinig met je verhaal omdat ik me er totaal niet mee kan identificeren, wel ben ik heel dankbaar dat mijn ouders me ondanks alle ellende die ze hebben meegemaakt toch goed hebben behandeld 
.
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ik bedoel eigenlijk meer van heb je een eigen huis, woon je bij iemand? Ik had mijn vraag beter anders kunnen stellen zie ik.quote:
Wij vormen tezamen gezellig een schaar.
Sportief zijn wij allen en voor elkaar.
Ons doel en ons streven is vriendschap en vree
Aan ons de victorie aan RKC!
Sportief zijn wij allen en voor elkaar.
Ons doel en ons streven is vriendschap en vree
Aan ons de victorie aan RKC!
Ja ik heb een kleine studioquote:Op dinsdag 8 maart 2011 10:50 schreef Patje1987 het volgende:
[..]
Ik bedoel eigenlijk meer van heb je een eigen huis, woon je bij iemand? Ik had mijn vraag beter anders kunnen stellen zie ik.
Wat een ellende, zeg. Maar dat wil je vast niet eens horen, aangezien je dat zelf waarschijnlijk ook wel in de gaten hebt. Iedereen verdient een veilige basis, en een vangnet of in elk geval de illusie daarvan zodat de fouten die je maakt niet zo cruciaal hoeven te zijn. Dan is er altijd iets om naar terug te keren. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om dat niet te hebben.
Maar het gebrek daaraan maakt je wel sterker en zelfstandiger. Probeer je te focussen op wat je hebt, en niet op wat je mist. Ik weet dat dat soms lastig is, en kan me ook volledig vinden in wat je daar zei over nooit een kans gehad te hebben.
Ik kan je alleen maar zeggen dat je me een heel sterk persoon lijkt, en je veel geluk wensen met alles wat je nog in je leven gaat doen.
.
Maar het gebrek daaraan maakt je wel sterker en zelfstandiger. Probeer je te focussen op wat je hebt, en niet op wat je mist. Ik weet dat dat soms lastig is, en kan me ook volledig vinden in wat je daar zei over nooit een kans gehad te hebben.
Ik kan je alleen maar zeggen dat je me een heel sterk persoon lijkt, en je veel geluk wensen met alles wat je nog in je leven gaat doen.
.
[i]Isolation pushes past self-hatred, guilt, and shame
To a place where suffering is just a game
But everybody's scared of this place, they're staying away
Your little house on Memory Lane.[/i]
To a place where suffering is just a game
But everybody's scared of this place, they're staying away
Your little house on Memory Lane.[/i]
Ik leef met je mee, TS.
Kijk, je moet het maar zo zien: Er zijn dingen die je niet in de hand hebt, en daarbij kun je boffen of pech hebben (zoals jij).
Er zijn echter nog tal van dingen waar jij wél controle over hebt.
Je lijkt mij wel een aardige jongeman, leuk om te kennen en dat is er al één, want je had ook een akelig en verbitterd mannetje kunnen worden, maar dat ben je (volgens mij
) niet.
Richt je maar gewoon op de toekomst, houd een visie voor ogen en werk daarnaartoe
Krijg je overigens psychologische hulp? Daar is het namelijk nooit te laat voor. Ik loop nu ook bij een psycholoog voor iets waar ik eigenlijk 10 jaar geleden al hulp voor had moeten hebben, maar het gaat prima!
Misschien een beetje een onbeleefde vraag, maar ik vroeg 't me af: hoe zit het met eventueel drugs- en/of alcoholgebruik? Als ik je verhaal zo lees zou ik het me namelijk heel goed kunnen voorstellen dat je weleens aan de realiteit zou willen ontsnappen, namelijk, en daarom vraag ik me dit af.
Kijk, je moet het maar zo zien: Er zijn dingen die je niet in de hand hebt, en daarbij kun je boffen of pech hebben (zoals jij).
Er zijn echter nog tal van dingen waar jij wél controle over hebt.
Je lijkt mij wel een aardige jongeman, leuk om te kennen en dat is er al één, want je had ook een akelig en verbitterd mannetje kunnen worden, maar dat ben je (volgens mij
) niet.Richt je maar gewoon op de toekomst, houd een visie voor ogen en werk daarnaartoe
Krijg je overigens psychologische hulp? Daar is het namelijk nooit te laat voor. Ik loop nu ook bij een psycholoog voor iets waar ik eigenlijk 10 jaar geleden al hulp voor had moeten hebben, maar het gaat prima!
Misschien een beetje een onbeleefde vraag, maar ik vroeg 't me af: hoe zit het met eventueel drugs- en/of alcoholgebruik? Als ik je verhaal zo lees zou ik het me namelijk heel goed kunnen voorstellen dat je weleens aan de realiteit zou willen ontsnappen, namelijk, en daarom vraag ik me dit af.
Heftig verhaal. Hoe is je leven nu? werken/suderen? Heb je een goede vriend/vriendengroep?
uit een aspergernest
quote:[b]Op dinsdag 8 maart 2011 10:57 schreef HappyGirl91 het volgende:[/
Krijg je overigens psychologische hulp? Daar is het namelijk nooit te laat voor. Ik loop nu ook bij een psycholoog voor iets waar ik eigenlijk 10 jaar geleden al hulp voor had moeten hebben, maar het gaat prima!
Misschien een beetje een onbeleefde vraag, maar ik vroeg 't me af: hoe zit het met eventueel drugs- en/of alcoholgebruik?
Als ik je verhaal zo lees zou ik het me namelijk heel goed
kunnen voorstellen dat je weleens aan de realiteit zou willen
ontsnappen, namelijk, en daarom vraag ik me dit af.
Ja ik blow wel, maar ik probeer al heel lang te stoppen maar dat lukt me niet. Ik rook er alleen nog 1 voor het slapen, maar als ik niet lekker in me vel zit veel meer. Drinken doe ik niet. En ik heb ook geen therapie.
Ja ik heb 1 vriend die ik heel soms zie,quote:Op dinsdag 8 maart 2011 11:01 schreef wendytje het volgende:
Heftig verhaal. Hoe is je leven nu? werken/suderen? Heb je een goede vriend/vriendengroep?
Ik heb ook een leuke baan als torenkraanmachinist. en het heeft me eigenlijk nooit dwarsgezeten wat er is gebeurd, dat is nieuw en weet niet goed wat ik moet doen.
-edit- flikker op
[ Bericht 49% gewijzigd door Re op 08-03-2011 11:46:22 ]
[ Bericht 49% gewijzigd door Re op 08-03-2011 11:46:22 ]
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Wat je moet doen, tsjah met iemand erover praten? Leren het te accepteren, hoe moeilijk dat ook is?quote:Op dinsdag 8 maart 2011 11:10 schreef lipper het volgende:
[..]
Ja ik heb 1 vriend die ik heel soms zie,
Ik heb ook een leuke baan als torenkraanmachinist. en het heeft me eigenlijk nooit dwarsgezeten wat er is gebeurd, dat is nieuw en weet niet goed wat ik moet doen.
Is het niet een idee om gezien je capaciteiten om toch eens te kijken naar een opleiding?
Juist niet, ik heb niets te vertellen in dit opzicht.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 10:56 schreef lipper het volgende:
Het moet ook altijd over jou gaan hè maanvis
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Omdat ik al een jaar of 3 dakloos ben geweest. Als ik ontslagen word kan ik niks meer en sta ik weer op straat. Ik hoef me geen zorgen te maken, het spookt gewoon door me hoofdquote:Op dinsdag 8 maart 2011 11:01 schreef MalaCocinera het volgende:
Waarom ben je bang dat je weer dakloos gaat worden? Ben je werkloos?
Dat die angs nooit helemaal weg zal gaan, snap ik. Is het dan niet de moeite waard om dan ervoor te zorgen dat je ''employable'' (quote:Op dinsdag 8 maart 2011 13:49 schreef lipper het volgende:
[..]
Omdat ik al een jaar of 3 dakloos ben geweest. Als ik ontslagen word kan ik niks meer en sta ik weer op straat. Ik hoef me geen zorgen te maken, het spookt gewoon door me hoofd
) blijft dmv cursussen en opleidingen? Ik denk als je in jezelf blijft investeren dat je op een gegeven moment ook meer van jezelf gaat houden. Bovendien schat ik je kansen met alleen een vmbo diploma en deze baan behoorlijk laag in, mocht je eens op straat te komen staan.Weet je als je in Amerika kanker overwint ben je een winnaar
Jij hebt dakloosheid al eens overwonnen op zo een jonge leeftijd, dat zegt veel over je karakter 
Wat een verhaal. Wel knap van je dat je jezelf toch zo sterk hebt gehouden al die tijd. Ik denk niet dat veel mensen dat kunnen en helemaal doordraaien.
Misschien geeft het wel een extra boost om je te bewijzen. Laten zien dat jij wel wat van je leven kan maken ondanks je ouders jaren het verkeerde voorbeeld gaven. Als je een tijdje werkt bouw je vanzelf een financieel vangnet op en ik zou in de buurt zoeken naar leuke sociale activiteiten in sport of uitgaan om nieuwe mensen te ontmoeten.
Misschien geeft het wel een extra boost om je te bewijzen. Laten zien dat jij wel wat van je leven kan maken ondanks je ouders jaren het verkeerde voorbeeld gaven. Als je een tijdje werkt bouw je vanzelf een financieel vangnet op en ik zou in de buurt zoeken naar leuke sociale activiteiten in sport of uitgaan om nieuwe mensen te ontmoeten.
Okay, ik zou als ik jou was zeker psychologische hulp zoeken. Je kan het volgens mij echt gebruiken, ondanks het feit dat je je al erg sterk hebt gehouden zonder.quote:
Dit is nog zo'n verhaal waardoor ik blijf pleiten voor een kinderbewijs. 
TS sterkte
TS sterkte
Rik: Hey guys, wouldn't it be AMAZING if all this money was real?
Vyvyan: Rik, that is the single most predictable and BORING thing anyone could ever say whilst playing Monopoly.
Vyvyan: Rik, that is the single most predictable and BORING thing anyone could ever say whilst playing Monopoly.
Ik heb ook geen fijne jeugd gehad en sinds mijn 17de sta ik er ook helemaal alleen voor. Ik ben nu 24. En dat je geen veilige thuishaven hebt, ouders die onvoorwaardelijk van je houden en waar je altijd bij terecht kan wanneer het mis gaat, dat zal nooit wennen. En je zal er altijd mee geconfronteerd worden, trouwen, kinderen, verjaardag, het halen van een diploma, je rijbewijs.. Allemaal momenten waar ouders bij horen te zijn. Zorg dat je financieel goed zit en ook een goed gevulde spaarrekening hebt. Omring je verder met mensen die echt van je houden en jij ook van hen. Het zal nooit de leegte van geen familie hebben opvullen, maar het maakt het wel wat dragelijker.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Ja maar het rare is dat ik pas sinds kort het besef heb dat ik alleen ben. Dus ik ben nog aan het wennen zeg maar
Ik vind het niet zo raar dat het besef nu pas komt eigenlijk. Je hebt heel lang een onzeker en onveilig bestaan gehad. Waarbij je constant aan het overleven was, nu je ''gesettled'' bent (baan, eigen huis etc) dringt het echt tot je door dat je er alleen voor staat. Dat kan heel pijnlijk en confronterend zijnquote:Op dinsdag 8 maart 2011 17:05 schreef lipper het volgende:
Ja maar het rare is dat ik pas sinds kort het besef heb dat ik alleen ben. Dus ik ben nog aan het wennen zeg maar
Daarom blijf aan jezelf werken (opleiding, sport etc), niet als uitvlucht. Maar gewoon om goed voor jezelf te blijven zorgen.
Ja ik ben met cursussen bezig. In de bouwvakantie ga ik een cursus offshore kraanmachinist doen. En ik ga een cursus Engels doen bij de volksuniversiteit.
Ik zou graag internationaal gaan werken
Ik zou graag internationaal gaan werken
Top echt waarquote:Op woensdag 9 maart 2011 08:20 schreef lipper het volgende:
Ja ik ben met cursussen bezig. In de bouwvakantie ga ik een cursus offshore kraanmachinist doen. En ik ga een cursus Engels doen bij de volksuniversiteit.
Ik zou graag internationaal gaan werken
Sterkte. Het is altijd kut als je ineens dat besef krijgt dat je alleen bent.
Ik heb dat ook weleens gehad, kan heel hard aankomen.
Ik heb dat ook weleens gehad, kan heel hard aankomen.
There is a long line down from heaven.
zeker, ik ook.quote:
Sterkte. Het is altijd kut als je ineens dat besef krijgt dat je alleen bent.
Ik heb dat ook weleens gehad, kan heel hard aankomen.
vanaf dat moment is het ook zaak er aan te werken, voor je in een dal raakt waar je nog moeilijk uit komt. je straalt dit dan namelijk ook uit en dat bevordert het leggen van nieuwe contacten niet.
lipper alvast gefeliciteerd!
Beste Ricky,
Wij vinden het jammer en verdrietig dat jij het zo beleeft hebt.
Ook dat je zo veel alleen bent bij ons staat de deur altijd open en dat is ook altijd geweest.
Weet ook wel dat ik de perfecte moeder niet ben geweest maar dat kan ook niet want ook ik heb geen leuke jeugd gehad.
Maar ik denk wel dat je misschien een therapie moet gaan volgen.
Voordat je naar hoenderloo ging heb je een onderzoek gehad bij het currium in oestgeest daar is uitgekomen dat je bindingangst hebt.
Het was dan ook de bedoeling dat ze daar mee aan de slag zouden gaan maar dat is denk ik niet gebeurd.
Maar een heleboel zaken zijn ook jou keus geweest en dat moet je een plekje geven ,je kan de hele wereld en mij van alles beschuldigen maar daar
word jouw leven niet prettiger van. Ga oplossingen zoeken zoek vrienden kennisen mensen om je heen want dat is belangrijk.
De keus is nu aan jou jij bent volwassen en kan zelf nu wat van je leven maken.En met alle plezier willen wij daar een steentje aan bij dragen als je dat wilt.
Maar het moet van jouw kant komen.
Groetjes Mama
Subject: Hoi
From: ricky.
Date: Fri, 11 Mar 2011 23:04:19 +0100
To: jelleboons
Nou jullie wilde wat horen
Gaat niet zo goed ben altijd alleen
Is eigenlijk al heel lang zo
Dat begon denk ik toen ik bij jullie kwam wonen
Ik wil echt niet verpesten wat jullie hebben maar het is ten koste van mij gegaan er is nooit voor mij gezorgd
Jullie hebben er nooit rekening mee gehouden dat er een kind in huis was ik heb nooit een band met mama gehad
Ik heb altijd gevoeld dat ik in de weg zat ik denk dat het fout is gegaan in asten toen ik me tas verkeerd had ingepakt je sloeg me eerst en kwam me daarna achterna met de auto
Toen was ik acht of in venray toen
Ik naar de slijter moest en het geld kwijt raakte vooral mama heeft mij als een stressbal gebruikt
altijd als Jelle weg was liep ik op me tenen
Ik heb heel veel meegemaakt jullie weten ook echt de helft niet
Ik heb ook echt dingen aan mezelf te danken dat snap ik heel goed
Ik heb tussen de junks in leiden en Haarlem gezeten ik heb heb maanden met een tas op me rug in het bos in een tent geslapen
Ik heb nachtenlang in amsterdam gelopen
Jullie kunnen je niet voorstellen hoe het is om ergens naar buiten te lopen zonder geld zonder vooruitzicht op geld
Zonder slaapplaats ik hebbecht moeten overleven omdat ik overal buiten de boot viel
En dan zeggen ze paar jaar later
Ja we zaten op een terras en hoopten dat je langs zou lopen
Dat is de moeite die jullie over hadden voor mij
De eerste keer dat je buiten een plek zoekt om te slapen voelt niet goed ofzo
Ik leef al sinds me 12e zonder ouders
Het eerste weekend dat ik echt thuis kwam want het eerste weekend gingen we naar de camping was me kamer al omgebouwd tot Callcenter
Jullie vergaten me op te halen van kamp er zijn zoveel dingen waaruit jullie hebben laten blijken dat jullie me Liever kwijt als rijk zijn
Toen jullie naar Spanje verhuisden hadden jullie toch wel ff een mailtje kunnen sturen jullie hadden me email
Als ik bij jullie ben ook dan is het enigste wat door me kop gaat is ik hoor hier niet
we zijn eigenlijk zo kort bij elkaar geweest dat er totaal geen band is
Al die keren dat ik verhuisd ben ik heb nergens een leven kunnen opbouwen
Ik heb nooit tijd gehad om lol te maken
Ik heb nooit leuke feestjes gehad
Het is echt niet zo dat ik niet wil maar al die dingen die er zijn gebeurd
Bij elkaar is het teveel
Ik ben boos omdat jullie gewoon slecht voor me gezorgd hebben
Sommige problemen hadden voorkomen kunnen worden als
Jullie meer aandacht hadden gehad
Als jullie nou gewoon eens uit bed kwam kon ik niet stelen of was me verzorging beter geweest
Jullie hebben nooit in winkel gelopen en gedacht wat zullen we voor Ricky nemen ik ben in asten flauwgevallen op straat omdat ik niet had gegeten
S'ochtends
Ik kon niet rekenen op onvoorwaardelijke liefde ik moest gewoon doen wat jullie zeiden
Er zijn eigenlijk nog veel meer dingen
En nogmaals sommige dingen heb ik echt op mezelf afgeroepen
Maar ik heb gewoon niet zo'n leuk leven ik vraag me weleens af wat er zou zijn gebeurd als ik in een "normaal" was geboren
Ik weet dat er vaak jullie in staat en dat jullie daar een hekel aan hebben maar kon niks beters bedenken
Ik schrijf dit echt niet om op jullie in te hakken maar dit zijn de dingen die mij bezig houden en misschien helpt het dat ik weet dat jullie het weten
Rick
Wij vinden het jammer en verdrietig dat jij het zo beleeft hebt.
Ook dat je zo veel alleen bent bij ons staat de deur altijd open en dat is ook altijd geweest.
Weet ook wel dat ik de perfecte moeder niet ben geweest maar dat kan ook niet want ook ik heb geen leuke jeugd gehad.
Maar ik denk wel dat je misschien een therapie moet gaan volgen.
Voordat je naar hoenderloo ging heb je een onderzoek gehad bij het currium in oestgeest daar is uitgekomen dat je bindingangst hebt.
Het was dan ook de bedoeling dat ze daar mee aan de slag zouden gaan maar dat is denk ik niet gebeurd.
Maar een heleboel zaken zijn ook jou keus geweest en dat moet je een plekje geven ,je kan de hele wereld en mij van alles beschuldigen maar daar
word jouw leven niet prettiger van. Ga oplossingen zoeken zoek vrienden kennisen mensen om je heen want dat is belangrijk.
De keus is nu aan jou jij bent volwassen en kan zelf nu wat van je leven maken.En met alle plezier willen wij daar een steentje aan bij dragen als je dat wilt.
Maar het moet van jouw kant komen.
Groetjes Mama
Subject: Hoi
From: ricky.
Date: Fri, 11 Mar 2011 23:04:19 +0100
To: jelleboons
Nou jullie wilde wat horen
Gaat niet zo goed ben altijd alleen
Is eigenlijk al heel lang zo
Dat begon denk ik toen ik bij jullie kwam wonen
Ik wil echt niet verpesten wat jullie hebben maar het is ten koste van mij gegaan er is nooit voor mij gezorgd
Jullie hebben er nooit rekening mee gehouden dat er een kind in huis was ik heb nooit een band met mama gehad
Ik heb altijd gevoeld dat ik in de weg zat ik denk dat het fout is gegaan in asten toen ik me tas verkeerd had ingepakt je sloeg me eerst en kwam me daarna achterna met de auto
Toen was ik acht of in venray toen
Ik naar de slijter moest en het geld kwijt raakte vooral mama heeft mij als een stressbal gebruikt
altijd als Jelle weg was liep ik op me tenen
Ik heb heel veel meegemaakt jullie weten ook echt de helft niet
Ik heb ook echt dingen aan mezelf te danken dat snap ik heel goed
Ik heb tussen de junks in leiden en Haarlem gezeten ik heb heb maanden met een tas op me rug in het bos in een tent geslapen
Ik heb nachtenlang in amsterdam gelopen
Jullie kunnen je niet voorstellen hoe het is om ergens naar buiten te lopen zonder geld zonder vooruitzicht op geld
Zonder slaapplaats ik hebbecht moeten overleven omdat ik overal buiten de boot viel
En dan zeggen ze paar jaar later
Ja we zaten op een terras en hoopten dat je langs zou lopen
Dat is de moeite die jullie over hadden voor mij
De eerste keer dat je buiten een plek zoekt om te slapen voelt niet goed ofzo
Ik leef al sinds me 12e zonder ouders
Het eerste weekend dat ik echt thuis kwam want het eerste weekend gingen we naar de camping was me kamer al omgebouwd tot Callcenter
Jullie vergaten me op te halen van kamp er zijn zoveel dingen waaruit jullie hebben laten blijken dat jullie me Liever kwijt als rijk zijn
Toen jullie naar Spanje verhuisden hadden jullie toch wel ff een mailtje kunnen sturen jullie hadden me email
Als ik bij jullie ben ook dan is het enigste wat door me kop gaat is ik hoor hier niet
we zijn eigenlijk zo kort bij elkaar geweest dat er totaal geen band is
Al die keren dat ik verhuisd ben ik heb nergens een leven kunnen opbouwen
Ik heb nooit tijd gehad om lol te maken
Ik heb nooit leuke feestjes gehad
Het is echt niet zo dat ik niet wil maar al die dingen die er zijn gebeurd
Bij elkaar is het teveel
Ik ben boos omdat jullie gewoon slecht voor me gezorgd hebben
Sommige problemen hadden voorkomen kunnen worden als
Jullie meer aandacht hadden gehad
Als jullie nou gewoon eens uit bed kwam kon ik niet stelen of was me verzorging beter geweest
Jullie hebben nooit in winkel gelopen en gedacht wat zullen we voor Ricky nemen ik ben in asten flauwgevallen op straat omdat ik niet had gegeten
S'ochtends
Ik kon niet rekenen op onvoorwaardelijke liefde ik moest gewoon doen wat jullie zeiden
Er zijn eigenlijk nog veel meer dingen
En nogmaals sommige dingen heb ik echt op mezelf afgeroepen
Maar ik heb gewoon niet zo'n leuk leven ik vraag me weleens af wat er zou zijn gebeurd als ik in een "normaal" was geboren
Ik weet dat er vaak jullie in staat en dat jullie daar een hekel aan hebben maar kon niks beters bedenken
Ik schrijf dit echt niet om op jullie in te hakken maar dit zijn de dingen die mij bezig houden en misschien helpt het dat ik weet dat jullie het weten
Rick
Ik heb me ouders een mail gestuurd op me verjaardag.
De onderste mail is de eerste.
Ze wonen in Spanje vraag me af hoe anderen er over denken
De onderste mail is de eerste.
Ze wonen in Spanje vraag me af hoe anderen er over denken
Formuleer de problemen zoals je ze nu ervaart. Dus wat je nu tekort komt en belemmert in het vinden van een oplossing. Probeer daar steun bij te zoeken. Als ik je verhaal leest, vind ik therapie wel op zijn plaats. Ik wil je geen probleem aanpraten, maar een moeder die het helemaal laat afweten / mishandelen, kan leiden tot grote emotionele problemen. Je bent nu 25 en daarom kan er nog veel.quote:
Ja maar het rare is dat ik pas sinds kort het besef heb dat ik alleen ben. Dus ik ben nog aan het wennen zeg maar
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer2 op 13-03-2011 19:25:30 ]
Heftig verhaal, sommige ouders zijn echt niet te geloven. Dat je dit hebt moeten doorstaan vind ik echt intriest. Even een reactie op de mail van je moeder (vond overigens dat je een goede mail had geschreven):
Verder zou ik hulp zoeken, bijvoorbeeld naar een psycholoog gaan. En hoe moeilijk het ook is: neem het heft in eigen handen, het is jouw leven en je bent nu in de positie om er wat van te maken, ook al heb je een klotejeugd gehad. Gebruik de nare ervaringen en zet ze om in goede dingen. Sterkte
Jammer dat je moeder jouw verdriet eigenlijk niet erkent. Ze weet dondersgoed wat ze jou heeft aangedaan, maar ze weigert om excuses aan te bieden (te trots?). Vooral die quote van "ik kan geen perfecte moeder zijn want ik heb zelf ook geen leuke jeugd gehad" is echt om te huilen. En dat het maar van jouw kant moet komen... echt triest hoor. Ik denk dat je jezelf eens moet afvragen of je je ouders nog wel in je leven wíl. Klinkt hard en het is waarschijnlijk ook heel moeilijk maar na alles wat je hebt meegemaakt kun je ze misschien beter links laten liggen. Ik denk niet dat je veel van ze kunt verwachten eerlijk gezegd. En als je dus een tijdje niks van je laat horen, dringt het misschien eindelijk tot hun door.quote:
Beste Ricky,
Wij vinden het jammer en verdrietig dat jij het zo beleeft hebt.
Ook dat je zo veel alleen bent bij ons staat de deur altijd open en dat is ook altijd geweest.
Weet ook wel dat ik de perfecte moeder niet ben geweest maar dat kan ook niet want ook ik heb geen leuke jeugd gehad. Maar ik denk wel dat je misschien een therapie moet gaan volgen.
Voordat je naar hoenderloo ging heb je een onderzoek gehad bij het currium in oestgeest daar is uitgekomen dat je bindingangst hebt.
Het was dan ook de bedoeling dat ze daar mee aan de slag zouden gaan maar dat is denk ik niet gebeurd.
Maar een heleboel zaken zijn ook jou keus geweest en dat moet je een plekje geven ,je kan de hele wereld en mij van alles beschuldigen maar daar
word jouw leven niet prettiger van. Ga oplossingen zoeken zoek vrienden kennisen mensen om je heen want dat is belangrijk.De keus is nu aan jou jij bent volwassen en kan zelf nu wat van je leven maken.En met alle plezier willen wij daar een steentje aan bij dragen als je dat wilt.
Maar het moet van jouw kant komen.
Groetjes Mama
Verder zou ik hulp zoeken, bijvoorbeeld naar een psycholoog gaan. En hoe moeilijk het ook is: neem het heft in eigen handen, het is jouw leven en je bent nu in de positie om er wat van te maken, ook al heb je een klotejeugd gehad. Gebruik de nare ervaringen en zet ze om in goede dingen. Sterkte
Jeetje,
Ik ken een heleboel mensen die een boel narigheid hebben meegemaakt. En die weten vaak niet in hun volwassen leven waar ze het zoeken moeten.
Ik ken er geen 1 die zóveel sjit heeft meegemaakt als jij en er zo mee kunnen dealen als jij.
Het is verschrikkelijk wat je hebt meegemaakt. Je moeder lijkt me een narcist pur sang..
Maar jij daarentegen komt op mij over als een Topper. Werkelijk waar.
Super dat je werk/appartement hebt, en ook dat je verder wil gaan studeren.. en ambities hebt!
Dit zegt een heleboel over jouw sterke karakter, je hebt het of je hebt het niet..
Jij hebt het wel!
Veel sterkte, geluk en liefde toegewenst!
Ik denk dat je er wel komen gaat.
Ik ken een heleboel mensen die een boel narigheid hebben meegemaakt. En die weten vaak niet in hun volwassen leven waar ze het zoeken moeten.
Ik ken er geen 1 die zóveel sjit heeft meegemaakt als jij en er zo mee kunnen dealen als jij.
Het is verschrikkelijk wat je hebt meegemaakt. Je moeder lijkt me een narcist pur sang..
Maar jij daarentegen komt op mij over als een Topper. Werkelijk waar.
Super dat je werk/appartement hebt, en ook dat je verder wil gaan studeren.. en ambities hebt!
Dit zegt een heleboel over jouw sterke karakter, je hebt het of je hebt het niet..
Jij hebt het wel!
Veel sterkte, geluk en liefde toegewenst!
Ik denk dat je er wel komen gaat.
I can't see through walls.. but I can kick your ass.
Wow, dat mailtje. Brok in m'n keel man. En dat heb ik niet vaak bij topics of Fok!
Het lijkt erop dat je je er echt krachtig doorheen slaat, iets wat gezien je geschiedenis verre van vanzelfsprekend is. Probeer in te zien dat je je goed staande houdt, en dat je een bijzonder sterk karakter moet hebben om dit zo te doorstaan. Respect. Het doet me (weer eens) beseffen dat veel mensen het niet makkelijk hebben in het leven, en de manier waarop jij daarmee omgaat, sterkt mij ook weer in het gevoel dat ik er zelf ook alles uit moet halen.
Heel veel sterkte in de toekomst, en probeer leuke mensen te leren kennen, via een opleiding, je werk of een hobby. Die verdien je.
Het lijkt erop dat je je er echt krachtig doorheen slaat, iets wat gezien je geschiedenis verre van vanzelfsprekend is. Probeer in te zien dat je je goed staande houdt, en dat je een bijzonder sterk karakter moet hebben om dit zo te doorstaan. Respect. Het doet me (weer eens) beseffen dat veel mensen het niet makkelijk hebben in het leven, en de manier waarop jij daarmee omgaat, sterkt mij ook weer in het gevoel dat ik er zelf ook alles uit moet halen.
Heel veel sterkte in de toekomst, en probeer leuke mensen te leren kennen, via een opleiding, je werk of een hobby. Die verdien je.
A man said to the universe: 'Sir, I exist.'
'However', replied the universe. 'This fact has not created in me a sense of obligation.'
'However', replied the universe. 'This fact has not created in me a sense of obligation.'
Nou dit is mijn reactie
Het moet van mijn kant komen, dat heeft het altijd moeten komen IK moet in therapie.
Waarom ben jij niet in therapie gegaan voor jou jeugd, je hebt daarover getwijfeld en Jelle vond dat je het moest doen. Jij hebt de keus gemaakt omdat niet te doen en dat gefrustreerde mens te worden dat je was. Je erkent mijn verdriet niet , je was een hele gemene moeder. Dat ik bindingsangst heb komt omdat ik in de steek ben gelaten door jou en van hot naar her ben verhuisd. Toen ik op straat leefde kwam het niet eens in me op om naar jullie te gaan.
Jullie hebben altijd gezegd dat ik een loser zou worden. En toen ik dat wel deed wilden jullie me niet zien.
Toen jullie me eruit trapten en naar papa ging zei hij naar 2 dagen ja hier kan je ook niet blijven.
Ik weet heel goed dat ik ook geen makkelijke jongen ben geweest maar het feit dat jij zegt dat je geen goede moeder kon zijn omdat jij een slechte jeugd heb gehad is de grootse kut reden die er is.
Altijd als ik hulp wilde lieten jullie me smeken.
Ik zou nog van alles willen maar
Niks kan ik ik heb geen leuke vakanties gehad ik kan geen opleiding betalen. Ik krijg nog steeds rekeningen binnen van toen ik op straat zat.
Dan weer omdat ik geen zorgverzekering had dan krijg je
Een boete van 1000¤ alleen een paar jaar later. Of me baas heeft niet genoeg pensioen betaald en moet ik 700¤ belasting betalen anders gaan ze 5% korten op me pensioen. Dat is van toen ik 19 was.
Ik heb wel degelijk spijt van de dingen die ik gedaan heb daar heb ik een dikke prijs voor betaald.
Therapie is geen optie voor mij dat kan simpelweg met me werk niet ik heb geen werk dat ik ff uurtje weg kan.
Het is echt heel om te janken dat jullie alles zo makkelijk van jullie afschuiven.
Ik ben blij dat het voor jullie goed heeft uitgepakt. Maar ik zit met de shit en ik moet het maar lekker zelf oplossen. En het is heel makkelijk om te zeggen de deur staat altijd open als je in Spanje woont. Voor de rest van mij "familie"
En dan vooral voor micha en Bianca. Ben ik gewoon dat teringlijjertje dat geld jatte. En weten volgens mij helemaal niks van wat er is gebeurd.
En ik heb alle recht om jaloers op ze te zijn. Ik heb altijd gevoeld dat ik niet bij hoorde vooral in Noordwijk. Want toen waren jullie ineens dat leuke gezinnetje.
Ik ben een daklozen opvang binnengelopen om te slapen toen ik 19. Omdat ik nergens terecht kon.
Dan moet je over jezelf heen stappen.
Door jou had ik het gevoel dat ik nergens heen kon en dat er niemand was voor mij. Nu is het tijd dat jij over jezelf heen stapt en je excuses aanbiedt voor wat je gedaan heb.
Ik weet dat dat heel lastig is voor jou. Maar denk maar zo, jou vader is jou ook een excuses schuldig.
Voor alle angst en onzekerheid.
En nogmaals ik erken mijn eigen deel maar daar heeft het altijd over gegaan.
Rick
Op 13 mrt. 2011 om 09:17 heeft Jelle
Het moet van mijn kant komen, dat heeft het altijd moeten komen IK moet in therapie.
Waarom ben jij niet in therapie gegaan voor jou jeugd, je hebt daarover getwijfeld en Jelle vond dat je het moest doen. Jij hebt de keus gemaakt omdat niet te doen en dat gefrustreerde mens te worden dat je was. Je erkent mijn verdriet niet , je was een hele gemene moeder. Dat ik bindingsangst heb komt omdat ik in de steek ben gelaten door jou en van hot naar her ben verhuisd. Toen ik op straat leefde kwam het niet eens in me op om naar jullie te gaan.
Jullie hebben altijd gezegd dat ik een loser zou worden. En toen ik dat wel deed wilden jullie me niet zien.
Toen jullie me eruit trapten en naar papa ging zei hij naar 2 dagen ja hier kan je ook niet blijven.
Ik weet heel goed dat ik ook geen makkelijke jongen ben geweest maar het feit dat jij zegt dat je geen goede moeder kon zijn omdat jij een slechte jeugd heb gehad is de grootse kut reden die er is.
Altijd als ik hulp wilde lieten jullie me smeken.
Ik zou nog van alles willen maar
Niks kan ik ik heb geen leuke vakanties gehad ik kan geen opleiding betalen. Ik krijg nog steeds rekeningen binnen van toen ik op straat zat.
Dan weer omdat ik geen zorgverzekering had dan krijg je
Een boete van 1000¤ alleen een paar jaar later. Of me baas heeft niet genoeg pensioen betaald en moet ik 700¤ belasting betalen anders gaan ze 5% korten op me pensioen. Dat is van toen ik 19 was.
Ik heb wel degelijk spijt van de dingen die ik gedaan heb daar heb ik een dikke prijs voor betaald.
Therapie is geen optie voor mij dat kan simpelweg met me werk niet ik heb geen werk dat ik ff uurtje weg kan.
Het is echt heel om te janken dat jullie alles zo makkelijk van jullie afschuiven.
Ik ben blij dat het voor jullie goed heeft uitgepakt. Maar ik zit met de shit en ik moet het maar lekker zelf oplossen. En het is heel makkelijk om te zeggen de deur staat altijd open als je in Spanje woont. Voor de rest van mij "familie"
En dan vooral voor micha en Bianca. Ben ik gewoon dat teringlijjertje dat geld jatte. En weten volgens mij helemaal niks van wat er is gebeurd.
En ik heb alle recht om jaloers op ze te zijn. Ik heb altijd gevoeld dat ik niet bij hoorde vooral in Noordwijk. Want toen waren jullie ineens dat leuke gezinnetje.
Ik ben een daklozen opvang binnengelopen om te slapen toen ik 19. Omdat ik nergens terecht kon.
Dan moet je over jezelf heen stappen.
Door jou had ik het gevoel dat ik nergens heen kon en dat er niemand was voor mij. Nu is het tijd dat jij over jezelf heen stapt en je excuses aanbiedt voor wat je gedaan heb.
Ik weet dat dat heel lastig is voor jou. Maar denk maar zo, jou vader is jou ook een excuses schuldig.
Voor alle angst en onzekerheid.
En nogmaals ik erken mijn eigen deel maar daar heeft het altijd over gegaan.
Rick
Op 13 mrt. 2011 om 09:17 heeft Jelle
Hier ook.quote:Op zondag 13 maart 2011 16:49 schreef Zapato het volgende:
Wow, dat mailtje. Brok in m'n keel man. En dat heb ik niet vaak bij topics of Fok!
Is dit topic misschien iets voor je? (Aangeboden] Buddy activiteiten per regio)
Eén ding heb je in ieder geval al beter voor elkaar dan mij: Jij hebt je hijsbewijs en mag op een kraan werken. Gaaf man! wilde altijd machinist mobiele kraan worden maar dat werd 'm niet
't Was maar een ideetjequote:
Nee een buddy lijkt me heel ongemakkelijk.
Zou voor mij ook niks zijn.
Ga je wel eens stappen of zo dan, naar plekken waar je mensen tegen komt?
Nee vind het meestal te lastig. Als ik iets over mezelf vertel is het voor anderen zo vaag dat het vaak alleen daar nog maar over gaat.
Ja heb wel behoefte aan een vriendin, mis de intieme momenten heel erg.
Ja heb wel behoefte aan een vriendin, mis de intieme momenten heel erg.
lipper, poehee wat een verhaal. Ik heb er geen woorden voor. Ofja eigenlijk wel, eentje: respect.
Ook ik denk dat therapie geen kwaad kan. Wat je zegt in je mail over dat je niet even weg kan van je werk is begrijpelijk, maar geen excuus. Er zijn zoveel manieren waarop je hulp kunt krijgen
Dat varieert van wekelijkse groepsbijeenkomsten tot een persoonlijk maatschappelijk werker die bij je thuis komt. En dat hoeft echt niet allemaal overdag.
Verder zou ik, als ik jou was, na deze communicatie met je moeder het contact verbreken. Je hebt haar laten weten hoe je erover denkt en zij zal er waarschijnlijk weinig mee doen waar jij iets aan hebt. En het is denk ik niet goed voor je om te blijven hangen aan een moeder die zich totaal niet gedraagt als zijnde die persoon...
Héél erg veel liefde toegewenst, lipper. Jij komt er wel, als ik dat zo lees.
Ook ik denk dat therapie geen kwaad kan. Wat je zegt in je mail over dat je niet even weg kan van je werk is begrijpelijk, maar geen excuus. Er zijn zoveel manieren waarop je hulp kunt krijgen
Dat varieert van wekelijkse groepsbijeenkomsten tot een persoonlijk maatschappelijk werker die bij je thuis komt. En dat hoeft echt niet allemaal overdag.
Verder zou ik, als ik jou was, na deze communicatie met je moeder het contact verbreken. Je hebt haar laten weten hoe je erover denkt en zij zal er waarschijnlijk weinig mee doen waar jij iets aan hebt. En het is denk ik niet goed voor je om te blijven hangen aan een moeder die zich totaal niet gedraagt als zijnde die persoon...
Héél erg veel liefde toegewenst, lipper. Jij komt er wel, als ik dat zo lees.
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
Hey TS. Ik heb een soort gelijk levensverhaal als jou alleen minder extreem thank god.
Alleen bij mij is het juist meer dat ik troost zoek in m'n omgeving.
Vaag maar het is heel plezant.
En dan niet op een zelfmedelijdende manier. Maar gewoon zo positief en succesvol mogelijk in het leven staan.Zodat wanneer het nodig is je altijd kunt bewijzen aan jezelf dat (en je ouders) dat je ze niet nodig hebt. Want zeg nou eerlijk wat is er nou chiller om in een betere gemoedstoestand te zijn dan de hele wereld? Niks. Want jij voelt je gelukkiger als de rest. En als je dat aan je ouders kunt laten zien zijn ze zwaar gedist en krijg je spontaan een orgasme.
En ja soms heb je van die avonden dat je zin hebt om te huilen...
so be it
Alleen bij mij is het juist meer dat ik troost zoek in m'n omgeving.
Vaag maar het is heel plezant.
En dan niet op een zelfmedelijdende manier. Maar gewoon zo positief en succesvol mogelijk in het leven staan.Zodat wanneer het nodig is je altijd kunt bewijzen aan jezelf dat (en je ouders) dat je ze niet nodig hebt. Want zeg nou eerlijk wat is er nou chiller om in een betere gemoedstoestand te zijn dan de hele wereld? Niks. Want jij voelt je gelukkiger als de rest. En als je dat aan je ouders kunt laten zien zijn ze zwaar gedist en krijg je spontaan een orgasme.
En ja soms heb je van die avonden dat je zin hebt om te huilen...
so be it
Nou ik heb besloten dat ik geld van ze wil. Ze zijn 50 en vorig jaar gestopt met werken en in Spanje gaan wonen.
Groot deel van mijn verwaarlozing komt door het feit dat ze er nooit waren.
En omdat dat de enigste manier is Voor hun om mij wat zekerheid te bieden.
Groot deel van mijn verwaarlozing komt door het feit dat ze er nooit waren.
En omdat dat de enigste manier is Voor hun om mij wat zekerheid te bieden.
Je bedoelt dat je je verwaarlozing laat afkopen?quote:
Nou ik heb besloten dat ik geld van ze wil. Ze zijn 50 en vorig jaar gestopt met werken en in Spanje gaan wonen.
Groot deel van mijn verwaarlozing komt door het feit dat ze er nooit waren.
En omdat dat de enigste manier is Voor hun om mij wat zekerheid te bieden.
Kan mij deze gedachten gezien bovenstaande begrijpen, maar ik denk niet dat het je dat gaat
geven waar je op hoopt.
Hiermee zal je echt verder komen dan al het geld van de wereld.quote:
lipper, poehee wat een verhaal. Ik heb er geen woorden voor. Ofja eigenlijk wel, eentje: respect.
Ook ik denk dat therapie geen kwaad kan. Wat je zegt in je mail over dat je niet even weg kan van je werk is begrijpelijk, maar geen excuus. Er zijn zoveel manieren waarop je hulp kunt krijgen
Dat varieert van wekelijkse groepsbijeenkomsten tot een persoonlijk maatschappelijk werker die bij je thuis komt. En dat hoeft echt niet allemaal overdag.
sterkte
Stel er gebeurd iets en dat geld is op, wat doe je dan?quote:Op maandag 14 maart 2011 04:06 schreef lipper het volgende:
Nou ik heb besloten dat ik geld van ze wil. Ze zijn 50 en vorig jaar gestopt met werken en in Spanje gaan wonen.
Groot deel van mijn verwaarlozing komt door het feit dat ze er nooit waren.
En omdat dat de enigste manier is Voor hun om mij wat zekerheid te bieden.
Het gaat erom dat ik sinds mijn 18e in de schulden heb gezeten.
Ik kon niet uitgaan of kleren kopen of op vakantie. En dat kan ik nog steeds niet.
Ik kom steeds net rond met me geld.
Ik snap heel goed dat geld niet gelukkig maakt, maar het zou wel wat druk wegnemen als er geld op me rekening stond. En aangezien ze weinig meer voor me kunnen doen, en ze aan het rentenieren in Spanje zijn. Schaam
Ik me er niet voor ofzo om dat te vragen
Ik kon niet uitgaan of kleren kopen of op vakantie. En dat kan ik nog steeds niet.
Ik kom steeds net rond met me geld.
Ik snap heel goed dat geld niet gelukkig maakt, maar het zou wel wat druk wegnemen als er geld op me rekening stond. En aangezien ze weinig meer voor me kunnen doen, en ze aan het rentenieren in Spanje zijn. Schaam
Ik me er niet voor ofzo om dat te vragen
[..]
Stel er gebeurd iets en dat geld is op, wat doe je dan?
[/quote]
Hetzelfde als nu, het gewoon oplossen.
Stel er gebeurd iets en dat geld is op, wat doe je dan?
[/quote]
Hetzelfde als nu, het gewoon oplossen.
Oké dat is begrijpelijk dan, maar denk je dat ze je het geld willen geven? en zo niet, is dat dan niet nog weer eens een dreun op jouw eigen ik? De zoveelste teleurstelling?quote:
Het gaat erom dat ik sinds mijn 18e in de schulden heb gezeten.
Ik kon niet uitgaan of kleren kopen of op vakantie. En dat kan ik nog steeds niet.
Ik kom steeds net rond met me geld.
Ik snap heel goed dat geld niet gelukkig maakt, maar het zou wel wat druk wegnemen als er geld op me rekening stond. En aangezien ze weinig meer voor me kunnen doen, en ze aan het rentenieren in Spanje zijn. Schaam
Ik me er niet voor ofzo om dat te vragen
Ja ik weet niet of ze willen helpen, en ja nog een teleurstelling kan ik er wel bij hebben.
Zoals het nu gaat is het ook niks.
Zoals het nu gaat is het ook niks.
Tuurlijk ik geloof direct dat jij een teleurstelling weet te incasseren inmiddels, maar waarom zou je jezelf verlagen om geld aan deze mensen te vragen. Je denkt aan geld vragen, terwijl je nog niet eens gefeliciteerd werd met je verjaardag door hen in de mail.quote:
Ja ik weet niet of ze willen helpen, en ja nog een teleurstelling kan ik er wel bij hebben.
Zoals het nu gaat is het ook niks.
Je hebt hoge schulden neem ik aan? Waarom ga je niet naar het maatschappelijk werk en vraag of ze je willen helpen bij het aanvragen van schuldsanering, je werkt al 60 uur dus ik denk niet dat ze er heel moeilijk over zullen gaan doen, maar dan weet je wel dat het over 3 jaar KLAAR is..en dan is ineens het geld weer allemaal van jou.
Ik heb geen schulden, dit is het enigste wat ik van hun kan verwachten.
Ik verdien gewoon niet veel en ik woon particulier.
Ik wil die geldstress weg zodat ik me op andere dingen kan focussen
Ik verdien gewoon niet veel en ik woon particulier.
Ik wil die geldstress weg zodat ik me op andere dingen kan focussen
quote:
Ik heb geen schulden, dit is het enigste wat ik van hun kan verwachten.
Ik verdien gewoon niet veel en ik woon particulier.
Ik wil die geldstress weg zodat ik me op andere dingen kan focussen
gelukkig dat je geen schulden hebt.Tja geen idee welke geldstress je dan nog hebt, maar je inschrijven voor een sociale huurwoning zou een stap kunnen zijn b.v. en ja ik weet dat het lang duurd, maar je moet ergens beginnen toch.
Als hij modaal verdient (33.000 of meer) heeft hij daar geen recht meer op sinds 1 januari jl.quote:
[..]
Tja geen idee welke geldstress je dan nog hebt, maar je inschrijven voor een sociale huurwoning zou een stap kunnen zijn b.v. en ja ik weet dat het lang duurd, maar je moet ergens beginnen toch.
En ik kan me de geldstress zeer goed voorstellen. Rondkomen is één ding, maar als je niets overhoudt om iets ontspannends te doen levert dat uiteindelijk toch stress op.
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
[quote][b]Op maandag 14 maart 2011 16:19 schreef 1 januari jl.
En ik kan me de geldstress zeer goed voorstellen. Rondkomen is één ding, maar als je niets overhoudt om iets ontspannends te doen levert dat uiteindelijk toch stress op.
Kijk jij snapt het, ik wil niet de keus hoeven maken of een bril of op vakantie.
Het is nu net of ik heel hebberig ben.
Maar ik wil me opleiding terugbetaald zien. Dat soort dingetjes.
En ik kan me de geldstress zeer goed voorstellen. Rondkomen is één ding, maar als je niets overhoudt om iets ontspannends te doen levert dat uiteindelijk toch stress op.
Kijk jij snapt het, ik wil niet de keus hoeven maken of een bril of op vakantie.
Het is nu net of ik heel hebberig ben.
Maar ik wil me opleiding terugbetaald zien. Dat soort dingetjes.
Ik zit wat dat betreft in hetzelfde schuitje, dus snap dat zeker.quote:
[quote][b]Op maandag 14 maart 2011 16:19 schreef 1 januari jl.
En ik kan me de geldstress zeer goed voorstellen. Rondkomen is één ding, maar als je niets overhoudt om iets ontspannends te doen levert dat uiteindelijk toch stress op.
Kijk jij snapt het, ik wil niet de keus hoeven maken of een bril of op vakantie.
Het is nu net of ik heel hebberig ben.
Maar ik wil me opleiding terugbetaald zien. Dat soort dingetjes.
Maar hoe wil je dat aan gaan pakken dan? Vragen via mail en hopen dat ze over de brug komen?
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
Jeetje, mijn leven is 1 grote puinhoop geweest met ook jeugdzorg en alcoholverslaafde ouders en een moeder die me in de steek heeft gelaten waar ik nugeen contact meer mee heb maar jouw leven?
Dit maakt me gewoon echt fucking boos
Dat ouders zo om kunnen gaan met hun kind zeg gatverdamme, zit hier vol afschuw je topic door te lezen en voel je gedeeltelijk, behalve dat jij ook werkelijk op straat hebt geleefd en gewoon mishandeld bent en mijn pa er wel 'enigzins' was/is voor me, wanneer het hem uitkomt.
Dat je je sterk staande hebt gehouden is knap, maarja, geen andere keuze ook natuurlijk ik toen ook niet. Wil je geen medelijden geven maar heb het toch met je, bah bah.
Ik weet niet zozeer of een psycholoog jou zou helpen, ik denk eerder andere mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, dat jij daar meer aan zult hebben dan een psych. Of combinatie van... Inieder geval ook mensen die deze dingen ook meegemaakt hebben.
[ Bericht 3% gewijzigd door Phantomesse op 14-03-2011 19:01:03 ]
Dit maakt me gewoon echt fucking boos
Dat ouders zo om kunnen gaan met hun kind zeg gatverdamme, zit hier vol afschuw je topic door te lezen en voel je gedeeltelijk, behalve dat jij ook werkelijk op straat hebt geleefd en gewoon mishandeld bent en mijn pa er wel 'enigzins' was/is voor me, wanneer het hem uitkomt. Dat je je sterk staande hebt gehouden is knap, maarja, geen andere keuze ook natuurlijk ik toen ook niet. Wil je geen medelijden geven maar heb het toch met je, bah bah.
Ik weet niet zozeer of een psycholoog jou zou helpen, ik denk eerder andere mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, dat jij daar meer aan zult hebben dan een psych. Of combinatie van... Inieder geval ook mensen die deze dingen ook meegemaakt hebben.
[ Bericht 3% gewijzigd door Phantomesse op 14-03-2011 19:01:03 ]
quote:Op maandag 14 maart 2011 18:12 schreef MeraViglioSa het volgende:
[..]
Ik zit wat dat betreft in hetzelfde schuitje, dus snap dat zeker.
Maar hoe wil je dat aan gaan pakken dan? Vragen via mail en hopen dat ze
over de brug komen?
Ja eigenlijk wel, maar twijfel ik wil eerst antwoorden.
Geld zou extra zijn
Heb een nieuwe mail gemaakt, maar nog geen antwoord gehad op de vorige.
[ Bericht 60% gewijzigd door lipper op 15-03-2011 10:03:11 ]
[ Bericht 60% gewijzigd door lipper op 15-03-2011 10:03:11 ]
Echt ik kom er maar niet over uit wat voor walgelijk mailtje dat is.
Je schuift alles zo van je af, ik moet maar naar therapie ik moest naar bodeart ik moest naar hoenderloo.
Als jullie niet iedere nacht 4 uur gingen slapen konden jullie er gewoon uitkomen voor mij.
Zorgen dat ik had gedoucht, had gegeten, me huiswerk bij had.
Ik ging stelen omdat er niks in huis was s'ochtends, behalve oud brood en pindakaas. Behalve als jij honger had natuurlijk tussen de middag. Dan kon ik naar de winkel om lekker vers brood en filet american te halen. Ik was toch te dik en moest afvallen, maar wel elke dag uiteten gaan. Door dat soort dingen maakten het onmogelijk voor mij.
Toen ik lid werd van de scouting gingen jullie niet mee toen was ik 10 en ging ik ALLEEN kijken en inschrijven. Of dat ik in me eentje naar leiden reed om naar een school te kijken. En probeer je nu voor te stellen dat dat bij Bianca zo ging.
Dat ze alleen naar een open dag moet als ze 12 is. Ik had nooit kinderfeestjes.
Daar hadden jullie gewoon geen zin in.
Jij wou niet zo'n truttige moeder worden. jullie wilden geen moeite doen voor mij. Alles was teveel ik heb alles in me eentje gedaan. Jullie hebben van alles beloofd en zijn nooit iets Nagekomen. Heel de zomer gewerkt voor een brommer, en tegen Ap en Hanneke zeggen dat ik hard had gewerkt. Maar zodra ik om geld vroeg had ik ineens niks gedaan. En nadat Ap had gezegd dat jullie me moesten betalen, was dat veel te weinig voor een brommer. En met me torenkraan papieren weer. Jullie zijn mijn ouders dat hadden jullie direct moeten betalen voor mij. Dat was een opleiding van 8000 euro die ik zelf betaald heb.
Jullie zijn niet meer in de positie om eisen te stellen. Heel veel dingen zijn wel JOU/JULLIE schuld.
Maar voor jullie is het makkelijker vol te houden dat ik gewoon een kutkind was.
Je schreef dat ik bindingsangst had.
In dat zelfde rapport stond ook dat ik pedagogisch en affectiev ben verwaarloosd.
Dus hoe haal je het in je kop om te zeggen dat het van mijn kant moet komen. Waarom niet samen in therapie. Dat gaat nooit gebeuren want daar moet je tijd en energie in steken. Ik ben al jaren bezig om mezelf en me leven te verbeteren.
Maar ik ben helemaal alleen
Geen vrienden of familie, ik word niet gebeld op me verjaardag of uitgenodigd met kerst. Ik ben en voel me zo alleen omdat jullie mij nooit het gevoel hebben gegeven er te zijn voor mij.
Ik had altijd de drang om me te bewijzen naar jullie toe. Het kan me geen fuck meer schelen. Waarom laten jullie niks horen, waarom vertellen jullie niet waar je mee bezig bent.
Maar dat ben ik dus zat.
Nu ga jullie maar moeite doen, jullie hebben er tijd zat voor.
Laten jullie maar eens zien dat jullie het beste met me voor hebben.
Gaan jullie maar eens actie ondernemen, je afspraken nakomen.
Volgens mij heb jelle het mailtje niet eens laten lezen. Lees het nou eens terug het is gewoon bizar.
Jij zegt dat ik ook me kinderen geestelijk en lichamelijk ga mishandelen, of zelf misbruiken.
Hoe haal je het in je kop, jij wilde geen moeder zijn die keus heb jij gemaakt.
Denk daar maar in als je in je zwembad springt.
Altijd had ik problemen en waren jullie perfect. Altijd lag het aan mij.
Terwijl ik weet dat het anders kon, jullie hadden de kennis en de middelen. Het was alleen niet interessant genoeg, ik lever geen geld op.
Dus nogmaals jullie zijn aan zet, jullie mogen ook wel laten zien dat jullie spijt hebben van wat er is gebeurd.
Ik betaal de prijs nog steeds en jullie zitten in je villa met zwembad heel de dag geen reet te doen. En ik heb ook geen zin om dagen op antwoord te wachten want het zit dwars.
Rick
Je schuift alles zo van je af, ik moet maar naar therapie ik moest naar bodeart ik moest naar hoenderloo.
Als jullie niet iedere nacht 4 uur gingen slapen konden jullie er gewoon uitkomen voor mij.
Zorgen dat ik had gedoucht, had gegeten, me huiswerk bij had.
Ik ging stelen omdat er niks in huis was s'ochtends, behalve oud brood en pindakaas. Behalve als jij honger had natuurlijk tussen de middag. Dan kon ik naar de winkel om lekker vers brood en filet american te halen. Ik was toch te dik en moest afvallen, maar wel elke dag uiteten gaan. Door dat soort dingen maakten het onmogelijk voor mij.
Toen ik lid werd van de scouting gingen jullie niet mee toen was ik 10 en ging ik ALLEEN kijken en inschrijven. Of dat ik in me eentje naar leiden reed om naar een school te kijken. En probeer je nu voor te stellen dat dat bij Bianca zo ging.
Dat ze alleen naar een open dag moet als ze 12 is. Ik had nooit kinderfeestjes.
Daar hadden jullie gewoon geen zin in.
Jij wou niet zo'n truttige moeder worden. jullie wilden geen moeite doen voor mij. Alles was teveel ik heb alles in me eentje gedaan. Jullie hebben van alles beloofd en zijn nooit iets Nagekomen. Heel de zomer gewerkt voor een brommer, en tegen Ap en Hanneke zeggen dat ik hard had gewerkt. Maar zodra ik om geld vroeg had ik ineens niks gedaan. En nadat Ap had gezegd dat jullie me moesten betalen, was dat veel te weinig voor een brommer. En met me torenkraan papieren weer. Jullie zijn mijn ouders dat hadden jullie direct moeten betalen voor mij. Dat was een opleiding van 8000 euro die ik zelf betaald heb.
Jullie zijn niet meer in de positie om eisen te stellen. Heel veel dingen zijn wel JOU/JULLIE schuld.
Maar voor jullie is het makkelijker vol te houden dat ik gewoon een kutkind was.
Je schreef dat ik bindingsangst had.
In dat zelfde rapport stond ook dat ik pedagogisch en affectiev ben verwaarloosd.
Dus hoe haal je het in je kop om te zeggen dat het van mijn kant moet komen. Waarom niet samen in therapie. Dat gaat nooit gebeuren want daar moet je tijd en energie in steken. Ik ben al jaren bezig om mezelf en me leven te verbeteren.
Maar ik ben helemaal alleen
Geen vrienden of familie, ik word niet gebeld op me verjaardag of uitgenodigd met kerst. Ik ben en voel me zo alleen omdat jullie mij nooit het gevoel hebben gegeven er te zijn voor mij.
Ik had altijd de drang om me te bewijzen naar jullie toe. Het kan me geen fuck meer schelen. Waarom laten jullie niks horen, waarom vertellen jullie niet waar je mee bezig bent.
Maar dat ben ik dus zat.
Nu ga jullie maar moeite doen, jullie hebben er tijd zat voor.
Laten jullie maar eens zien dat jullie het beste met me voor hebben.
Gaan jullie maar eens actie ondernemen, je afspraken nakomen.
Volgens mij heb jelle het mailtje niet eens laten lezen. Lees het nou eens terug het is gewoon bizar.
Jij zegt dat ik ook me kinderen geestelijk en lichamelijk ga mishandelen, of zelf misbruiken.
Hoe haal je het in je kop, jij wilde geen moeder zijn die keus heb jij gemaakt.
Denk daar maar in als je in je zwembad springt.
Altijd had ik problemen en waren jullie perfect. Altijd lag het aan mij.
Terwijl ik weet dat het anders kon, jullie hadden de kennis en de middelen. Het was alleen niet interessant genoeg, ik lever geen geld op.
Dus nogmaals jullie zijn aan zet, jullie mogen ook wel laten zien dat jullie spijt hebben van wat er is gebeurd.
Ik betaal de prijs nog steeds en jullie zitten in je villa met zwembad heel de dag geen reet te doen. En ik heb ook geen zin om dagen op antwoord te wachten want het zit dwars.
Rick
Ik begrijp dat je je gelijk wil halen Lipper, maar ik heb zo'n vermoeden dat je dat nooit gaat krijgen. Ik zou de mails die je wil sturen lekker voor jezelf houden, ik zou mijn ouders in deze situatie geen enkel zuchtje lucht meer van mijzelf gunnen. isschien is het beter dat je je energie nu in de toekomst gaat steken ipv in je verleden. Al geven ze je een miljoen, wil je dat dan wel hebben van die mensen die jou als een hoop stront hebben behandeld? Ik zou het principieel niet willen aannemen in elk geval, want dan krijg je de rest van je leven te horen hoe dankbaar je moet zijn.
Sorry voor mn botte bewoording, word er gewoon enorm boos om. Echt, houd de eer aan jezelf, je hebt jezelf hier meer mee dan je ouders.
En, ga misschien toch maa rpraten met zo'n psych, met ene vreemde praten is anders dan met een bekende, en diegene heeft geleerd mee te helpen uitpluizen en verwerken.. Ze zijn er niet voor niets, het zit jou zodanig dwars dat het je leven en je toekomst verziekt.
Sorry voor mn botte bewoording, word er gewoon enorm boos om. Echt, houd de eer aan jezelf, je hebt jezelf hier meer mee dan je ouders.
En, ga misschien toch maa rpraten met zo'n psych, met ene vreemde praten is anders dan met een bekende, en diegene heeft geleerd mee te helpen uitpluizen en verwerken.. Ze zijn er niet voor niets, het zit jou zodanig dwars dat het je leven en je toekomst verziekt.
ik wil ze laten zien wat ze gedaan hebben. En ik wil zeker mijn gelijk halen.
Dat is mijn grootste frustratie, hun zitten daar in Spanje en ik heb niks.
Dat is mijn grootste frustratie, hun zitten daar in Spanje en ik heb niks.
Snap ik, maar denk je echt dat dat tot ze doordringt of dat het ze iets kan schelen dan?
En, denk je dat je gelijk krijgt dan? Hoever moet je daar voor gaan? Ik denk, en dat is gewoon een gevoel, dat al zou je recht tegenover hen staan en ze fysiek door elkaar rammelen, dat ze het dan nog niet snappen.
En, denk je dat je gelijk krijgt dan? Hoever moet je daar voor gaan? Ik denk, en dat is gewoon een gevoel, dat al zou je recht tegenover hen staan en ze fysiek door elkaar rammelen, dat ze het dan nog niet snappen.
Ik hoop natuurlijk dat ik ongelijk krijg, maar de energie die je nu in hen stopt, heb je niet meer voor leuke contacten opdoen dan..
ik snap dat je laaiend bent kerel, ik had ze al lang wat aangedaan.
een psycholoog klinkt meteen zo overdreven, omdat je dan het stempeltje 'niet helemaal lekker' opgeplakt krijgt, is het niet door een ander, dan wel door jezelf. maar een psycholoog is er ook voor mensen die even vastlopen in het leven. ik kan het je van harte aanbevelen, al is het maar een luisterend oor wat die man of vrouw kan bieden, dat kan al heel erg opluchten.
succes man, ik denk niet dat je ouders hier verder wat mee gaan doen trouwens, als ik zo lees wat ze je al geflikt hebben. ze zullen heus niet veranderd zijn. iets met vos en haren en streken.
een psycholoog klinkt meteen zo overdreven, omdat je dan het stempeltje 'niet helemaal lekker' opgeplakt krijgt, is het niet door een ander, dan wel door jezelf. maar een psycholoog is er ook voor mensen die even vastlopen in het leven. ik kan het je van harte aanbevelen, al is het maar een luisterend oor wat die man of vrouw kan bieden, dat kan al heel erg opluchten.
succes man, ik denk niet dat je ouders hier verder wat mee gaan doen trouwens, als ik zo lees wat ze je al geflikt hebben. ze zullen heus niet veranderd zijn. iets met vos en haren en streken.
Ik geef hem groot gelijk dat hij zich ff goed laat horen.
En als hij geld zou krijgen wil toch niet zeggen dat alles dan weer goed is? Dat lijkt me niet!
Maar het is wel het minste dat ze kunnen doen, dat ben ik zeer met hem eens.
En zo een mailtje hakt er echt wel in hoor. Hij is als stront behandeld, maar hij is wél haar vlees en bloed en dat zal ze toch zeker ergens wel voelen als ze nog iets van menselijkheid heeft.
Over de psycholoog, er bestaat ook zoiets als groepstherapie met lotgenoten.
Maar je zult nooit weten welke hulp geschikt is als je het niet probeert. Het verschilt per persoon wat helpt. Je kunt daarom ook nooit zeggen dat het niet helpt – dat hangt simpelweg af van je 'klik' met de betreffende perso(o)n(en).
Ik hoop dat je krijgt wat je zoekt lipper. Maar probeer er niet teveel op te hopen; je zult het uiteindelijk toch zelf moeten blijven doen. Gelukkig is dat ook de beste manier, dat is wel gebleken!
En als hij geld zou krijgen wil toch niet zeggen dat alles dan weer goed is? Dat lijkt me niet!
Maar het is wel het minste dat ze kunnen doen, dat ben ik zeer met hem eens.
En zo een mailtje hakt er echt wel in hoor. Hij is als stront behandeld, maar hij is wél haar vlees en bloed en dat zal ze toch zeker ergens wel voelen als ze nog iets van menselijkheid heeft.
Over de psycholoog, er bestaat ook zoiets als groepstherapie met lotgenoten.
Maar je zult nooit weten welke hulp geschikt is als je het niet probeert. Het verschilt per persoon wat helpt. Je kunt daarom ook nooit zeggen dat het niet helpt – dat hangt simpelweg af van je 'klik' met de betreffende perso(o)n(en).
Ik hoop dat je krijgt wat je zoekt lipper. Maar probeer er niet teveel op te hopen; je zult het uiteindelijk toch zelf moeten blijven doen. Gelukkig is dat ook de beste manier, dat is wel gebleken!
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
Door jou dus. What the hell?quote:
een psycholoog klinkt meteen zo overdreven, omdat je dan het stempeltje 'niet helemaal lekker' opgeplakt krijgt, is het niet door een ander, dan wel door jezelf.
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
quote:
Over de psycholoog, er bestaat ook zoiets als groepstherapie met lotgenoten.
Heb je gelijk contacten.
The view from nowhere.
Ja ga zo eens bellen met Ggz om te kijken wat ze voor me kunnen doen.
Mijn moeder is vroeger misbruikt, dus zij kent ook angst en onzekerheid.
Daarom denk ik dat het haar wel raakt.
Maar me moeder moet kotsen van woorden zoals liefde en geluk.
Ze is best een harde
Mijn moeder is vroeger misbruikt, dus zij kent ook angst en onzekerheid.
Daarom denk ik dat het haar wel raakt.
Maar me moeder moet kotsen van woorden zoals liefde en geluk.
Ze is best een harde
Heb niet echt veel tips, uiteindelijk moet je er zelf iets van maken hoe kut de omstandigheden ook waren/zijn.
Begin gewoon eens bij je huisarts0 Doe daar je verhala en kijk dan verder. GGZ is echt bureaucratisch zieleknijperij, een eerstelijns psycholoog kan jou misschien al goed helpen.quote:
Ja ga zo eens bellen met Ggz om te kijken wat ze voor me kunnen doen.
Mijn moeder is vroeger misbruikt, dus zij kent ook angst en onzekerheid.
Daarom denk ik dat het haar wel raakt.
Maar me moeder moet kotsen van woorden zoals liefde en geluk.
Ze is best een harde
Ik wil in ieder geval niet 10 x me verhaal vertellen.
Maar sowieso is een psycholoog een hele grote stap, er is niemand die mij problemen kent.
Ik kan er heel slecht over praten, daarom werkt fok ook wel lekker voor mij.
Ik moet ook kijken wat het voor me werk betekent. En of het wel praktisch haalbaar is
Maar sowieso is een psycholoog een hele grote stap, er is niemand die mij problemen kent.
Ik kan er heel slecht over praten, daarom werkt fok ook wel lekker voor mij.
Ik moet ook kijken wat het voor me werk betekent. En of het wel praktisch haalbaar is
Een psych is niets meer dan een levende fok. maar minder veroordelend..
Je zal toch meer als 1x je verhaal moeten vertellen wil je komen waar je wezen moet. En na een sessie bij de psych ben je niet zomaar klaar denk ik, er komen er vast wel meer.
De psycholoog is er voor jou, en jouw problemen. daar betaal je die mensen (indirect) voor. jij bepaalt in hoeverre jij over iets praat. Er zijn genoeg particuliere shrinks die ook buiten kantooruren spreekuur houden. Gewoon ff zoeken! Laat je wel doorverwijzen vanuit je huisarts, anders dikke kans dat je ZV het niet vergoed.
Je zal toch meer als 1x je verhaal moeten vertellen wil je komen waar je wezen moet. En na een sessie bij de psych ben je niet zomaar klaar denk ik, er komen er vast wel meer.
De psycholoog is er voor jou, en jouw problemen. daar betaal je die mensen (indirect) voor. jij bepaalt in hoeverre jij over iets praat. Er zijn genoeg particuliere shrinks die ook buiten kantooruren spreekuur houden. Gewoon ff zoeken! Laat je wel doorverwijzen vanuit je huisarts, anders dikke kans dat je ZV het niet vergoed.
Jouw moeder is op haar beurt verpest door haar vader dat is natuurlijk triest, maar het geeft haar geen vrijbrief het leven van haar kind te verpesten. NOOIT.quote:
Ja ga zo eens bellen met Ggz om te kijken wat ze voor me kunnen doen.
Mijn moeder is vroeger misbruikt, dus zij kent ook angst en onzekerheid.
Daarom denk ik dat het haar wel raakt.
Maar me moeder moet kotsen van woorden zoals liefde en geluk.
Ze is best een harde
Verder ben ik blij te lezen dat je contact met de hulpverlening wilt gaan zoeken, top.
Aangezien dat op verwijzing van je huisarts gaat, zou ik je aanraden een dubbele afspraak bij deze te maken en samen de mogelijkheden door te nemen.
Print de mails uit en neem die mee om te laten lezen, zo hoef je minder te vertellen,maar krijg je wel gerichte vragen/opmerkingen en adviezen terug.
nogmaals succes.
Kun je ook met je huisarts over spreken. Werk kan toch niet uitsluiten dat je iets met je klachten wilt doen.quote:
Ik moet ook kijken wat het voor me werk betekent. En of het wel praktisch haalbaar is
The view from nowhere.
Tsja dat is min of meer waar ik al bang voor was, je creëert de verwachting voor jezelf dat zij een reactie (en ook een bepaalde reactie) zullen geven, en ik vrees dat de reactie, als je deze al krijgt, altijd teleurstellend zal zijn.. Je wilt je glijk halen, maar ik den dat je 90% kans hebt dat je zit niet gaat krijgen.. het kost jou energie..zij hebben nergens last van, als ze echt doorhadden hoe jij je voelde hadden ze je al nooit zo lang laten dobberen lieve Lipper.. Ik wil haast zeggen stop hiermee, stop met verwachtingen creëren naar je ouders toe, ze hebben er immers al nooit aan voldaan..waarom zou dat nu anders zijn?
Ja ik wil toch gewoon antwoord, geen antwoord is ook antwoord in dit geval.
Heb de huisarts gebeld, kan maandag de 28e pas terecht.
Is best een tegenvaller ze hebben scholingsweek.
Heb de huisarts gebeld, kan maandag de 28e pas terecht.
Is best een tegenvaller ze hebben scholingsweek.
Hele topic gelezen.
Ten eerste echt respect hoe je met alles om gaat. Ik heb ook het 1 en ander meegemaakt, maar valt een beetje in het niets wat jij hebt meegemaakt.
Ben ook best vaak verhuisd, en m'n vader was ook alcholist. Mijn stiefmoeder, broertje en ik hebben hem het huis uit gezet toen ik 20 was.
Nu 4 jaar later heb ik nog steeds geen contact met hem, hij ontkent echt alles, en zolang hij dat doet, praat ik niet met hem. Hij wil wel met mij praten maar heeft het na een jaar opgegeven.
Heb ook wel eens gehad nu wil ik mijn gelijk krijgen, maar die krijg ik toch niet van hem.
Ik loop nu 2 jaar bij pscycholoog vanwege angstige gevoelens die ik heb weggestopt. En moet zeggen het helpt echt. En dit doe ik naast mijn werk 1 keer in de 6 weken op een doordeweekse avond. Zat best in de shit maar ben daar wel zo goed als uit gekomen.
Wil je wel meegeven dat je moeder denk ik nooit zal erkennen wat ze met je gedaan heeft, en eigenlijk dat je daar ook niet op moet hopen. Je zult het waarschijnlijk nooit 100% krijgen.
Verwacht er alsjeblieft niet teveel van.
Verder wens ik je sterkte met alles.
Ten eerste echt respect hoe je met alles om gaat. Ik heb ook het 1 en ander meegemaakt, maar valt een beetje in het niets wat jij hebt meegemaakt.
Ben ook best vaak verhuisd, en m'n vader was ook alcholist. Mijn stiefmoeder, broertje en ik hebben hem het huis uit gezet toen ik 20 was.
Nu 4 jaar later heb ik nog steeds geen contact met hem, hij ontkent echt alles, en zolang hij dat doet, praat ik niet met hem. Hij wil wel met mij praten maar heeft het na een jaar opgegeven.
Heb ook wel eens gehad nu wil ik mijn gelijk krijgen, maar die krijg ik toch niet van hem.
Ik loop nu 2 jaar bij pscycholoog vanwege angstige gevoelens die ik heb weggestopt. En moet zeggen het helpt echt. En dit doe ik naast mijn werk 1 keer in de 6 weken op een doordeweekse avond. Zat best in de shit maar ben daar wel zo goed als uit gekomen.
Wil je wel meegeven dat je moeder denk ik nooit zal erkennen wat ze met je gedaan heeft, en eigenlijk dat je daar ook niet op moet hopen. Je zult het waarschijnlijk nooit 100% krijgen.
Verwacht er alsjeblieft niet teveel van.
Verder wens ik je sterkte met alles.
Ja er is gewoon een knop omgegaan van
Nu wil ik erkenning.
Ze heeft al toegegeven dat het niet zo leuk was voor mij.
Nu wil ik erkenning.
Ze heeft al toegegeven dat het niet zo leuk was voor mij.
Als je moeder nu wel erkent dat het niet zo leuk was is denk ik al heel wat. Maar of je echt meer kunt verwachten weet ik niet. Denk dat een psycholoog je wel daarbij wel goed kan helpen. Dat zou sowieso wel een goede stap voor je zijn. Het heeft mij ook echt geholpen.
|
|
