De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo’n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zo’n fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
En speciaal voor de eenzame nare dromers onder ons, een dromenvanger
quote:Tja liefdesverdriet is kutOp zondag 24 oktober 2010 23:23 schreef Studente18 het volgende:
Ik ben blij dat in single ben en niet met die ellende hoef te zitten
maar zou de tijden die ik had met me ex toch niet gemist willen hebben..
had gisteren echt beroerd geslapen en steeds over mn ex gedroomd, ws omdat ik zo dichtbij was ofzo...
quote:Dat is zo! Ik ben er inmiddels wel achter dat ik niet meer ga daten met mannen waarvan de relatie net uit is..Op zondag 24 oktober 2010 23:26 schreef Doobie het volgende:
[..]
Tja liefdesverdriet is kut
maar zou de tijden die ik had met me ex toch niet gemist willen hebben..
quote:Tja de 1 is er sneller over heen dan de ander..maar inderdaad meestal is het geen goed planOp zondag 24 oktober 2010 23:28 schreef Studente18 het volgende:
[..]
Dat is zo! Ik ben er inmiddels wel achter dat ik niet meer ga daten met mannen waarvan de relatie net uit is..
quote:dubbelcheckOp zondag 24 oktober 2010 23:26 schreef Doobie het volgende:
[..]
Tja liefdesverdriet is kut
maar zou de tijden die ik had met me ex toch niet gemist willen hebben..
quote:Ik ook. Eigk de hele week al... Vorige week 2 dagen festival gehad, en sindsdien ga ik elke nacht pas tegen 3 u slapen. Mag morgen weer naar school dus zal er wel aan moeten wennen door men verneukte dag nacht ritme. Vooral dromen waarin het weer goed lijkt met je ex zijn klote, gisternacht nog romantisch lopen zoenen in men droom. Blegh.
die dromenvanger is wel top
had gisteren echt beroerd geslapen en steeds over mn ex gedroomd, ws omdat ik zo dichtbij was ofzo...
Over daten gesproken, ik moet er nog even niet aan denken eerlik gezegd. Beetje flirten oke maar dan houdt het al snel op als ik merk dat ik met men hoofd ergens anders zit.
Maar ja, heb je niks aan want dat ziet hij absoluut niet in haha.
Je blijft toch nog wel op dezelfde manier tegen elkaar doen/gedragen.
En die dromenvanger is top, Cocktailprikker! Die kan ik ook wel heel goed gebruiken!
quote:Niet als je niets meer voelt voor die persoon. Als je je nog steeds 'raar' blijft gedragen betekent dat alleen maar dat je hem/haar ergens nog niet hebt losgelaten.Op zondag 24 oktober 2010 23:57 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
Vrienden blijven met je ex is erg lastig, ook al voel je niets meer voor die persoon.
Je blijft toch nog wel op dezelfde manier tegen elkaar doen/gedragen.
gelukkig ben ik een grote dromer en zullen er genoeg nieuwe kansen zijn
mn ex heb ik definitief losgelaten, en ik begeef me weer actief in het vrijgezellen gebeuren. iets dat ik anders niet zou kunnen.
quote:Aan de andere kant kan het ook niet zo zijn, of bijna niet, dat je ooit iemand vind die 100% op je aansluit ook al heb je zo veel ervaring.Op zondag 24 oktober 2010 23:06 schreef Cocktailprikker het volgende:
Oke. Leuke foto van me ex zien deed nog even zeer
Trouwens ik denk dat een hoop dingen ook te verklaren zijn als het je eerste vriendin was. Dat is bij mij ook het geval, en ik merk gewoon dat ik nú pas dingen leer die ik liever eerder had gezien. Maar dat is nou eenmaal niet zo... Dat verschil merkte ik heel erg duidelijk, dat ik op ervaring af en toe gewoon te kort schoot. Gaat dan om aandacht, cadeautje, of andere kleine dingen die je niet zo opvallen.
Pas nu ik het kwijt ben ben ik er anders naar gaan kijken. Eerlijk gezegd denk ik dat het van essentieel belang is dat je verschillende relaties hebt, om verschillende dingen te leren. Dat lukt je gewoon niet bij 1 persoon. Doet wel zeer, want mijn ex is in mijn ogen nog steeds een geweldige meid.
Verder roze bril verhaal, ophemelen, jezelf kleineren, allemaal herkenbaar
Als ik een korte conclusie mag trekken, dan kan ik stellen dat zij op relatiegebied wat meer ervaring heeft, dat dat bij mij wat ontbreekt. Van de rest van het leven heb ik intussen veel meer ervaring opgedaan, wat bij haar nog ontbreekt. Is niet erg, maar dat houd wel in dat we voorlopig niet bij elkaar passen denk ik doordat we in een té andere levensfase zitten.
Misschien ooit, misschien nooit
Ik kan niet zeggen dat ik veel ervaring heb maar mijn ex en ik zouden heel goed bij elkaar passen, vind ik
maar daar denkt zij dus anders over. Jammer, als ik me nu bedenk dat ik dus vanavond weer een lompe mail terug heb gestuurd en dat eigenlijk had moeten laten. Maar ik wil gewoon naar het fucking dierenpark en screw al die andere onzin. Maar ja uit is uit en boontje komt om zn loontje.
Valt me wel op dat dingen die ze zegt, later pas echt tot me doordringen en dan pas weet hoe de vork in de steel zit. Dat maakt een discussie ter plekke voor mij een bijna onmogelijke taak om met goede argumenten te komen. Dat soort momenten zijn tegelijkertijd essentieel om niet te delen met elkaar als je wilt dat je nog een, relatief gezien, goed gevoel wilt overhouden aan de situatie.
quote:Je reactie doet me denken aan de reactie van een klein kind die zijn zin niet krijgt: "Wéééh, ik wil naar het dierenpark!"Op maandag 25 oktober 2010 00:35 schreef MOD het volgende:
Maar ik wil gewoon naar het fucking dierenpark en screw al die andere onzin.
Je snapt zelf toch ook wel dat je ex daar wellicht helemaal geen zin in heeft om lekker met jou geforceerd gezellig door zo'n 'fucking dierenpark' te wandelen? Kom op, man.
Ik vraag me ernstig af waarom dit toch zo nodig en met alle geweld moet plaatsvinden.
[ Bericht 24% gewijzigd door goofy_goober op 25-10-2010 00:49:55 ]
Maar goed ik kan daar dan zo pissig over worden en tegen aan gaan schoppen ja. Echt zo een irritante streek die je levert om nog ff lekker kut te doen. Karma jongen, echt.
quote:Nu de stof van het elkaar zien eergisteren weer wat is gaan liggen kan ik het allemaal wat beter beschouwen en het voelt alweer een stuk beter nu...Op zondag 24 oktober 2010 23:04 schreef GSbrder het volgende:
Bartinhoo, je verheerlijkt haar, dat je de meest actieve user in dit topic bent bevestigd dit al en in elke post komt naar voren dat je toch beter voor haar had kunnen/moeten/willen zijn. Zij zal jou in haar gedachten makkelijk kunnen wegzetten als 'de klootzak' en gemakkelijk 'ik verdien beter' kunnen denken.
Accepteer het feit dat deze kans over is, zij en jij zijn finito, schluss, ga door en maak bij het volgende meisje niet dezelfde fout maar ben vanaf het begin bedacht op het bewaren van de balans. Komt goed, maar stop met kwellen van jezelf en haar op een voetstuk te plaatsen.
We pasten gewoon niet bij elkaar, en inderdaad, als die meid mij zielsgelukkig had gemaakt dan had ik veel meer mijn best voor haar gedaan. Ergens hoop ik dat ze ooit nog eens contact met me opneemt om ergens wat te gaan drinken oid, zoals ze de eerste 2 maanden heeft geroepen nadat het uit was..
Puur en alleen omdat we goed met elkaar kunnen praten, dat merkte ik toen ik haar zaterdag zag maar weer. Na elkaar 2 maanden niet gezien te hebben meteen weer best persoonlijke dingen aan elkaar verteld...
Ik ga er echter niet vanuit. Sowiezo is ze al druk zat de hele week, en ik denk dat zij, deels door haar vele afvallen en geheel nieuwe kledingstijl, een soort '' nieuw leven'' is begonnen, waar ze mij liever niet meer in ziet.
Pijnlijk enerzijds, maar ik gun het haar heel erg.
Daarnaast blijf ik mezelf dan kwellen door om te blijven gaan met een meisje waarvoor ik alle zeilen bij moet zetten om met haar om te kunnen blijven gaan. Moet me bedenken dat er ook weer nieuwe meiden rondlopen, die ook vanuit hun kant initiatief tonen, al kom ik ze niet bij bosjes tegen helaas
[ Bericht 3% gewijzigd door Bartinhoo op 25-10-2010 10:12:08 ]
quote:Ik voel niets meer voor die persoon. Als ik bij hem ben, dan denk ik van "het is goed zo, samen werd het niets meer. Blijkbaar waren we niet sterk genoeg meer om de relatie tot stand te houden".Op maandag 25 oktober 2010 00:05 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Niet als je niets meer voelt voor die persoon. Als je je nog steeds 'raar' blijft gedragen betekent dat alleen maar dat je hem/haar ergens nog niet hebt losgelaten.
Alleen waarom voel ik me nu dan zo verdrietig om de herinneringen? Dat was eerst niet, toen kon ik met een gelukkig hart er naar kijken en denken "het is goed zo". Maar nu weet ik niet eens hoe ik er naar kijk? Het kan ook zijn door alle stress dat ik zo ga denken hoor..
Maar nu denk ik continue aan "dit hebben we meegemaakt, of dit heb ik hier liggen van hem, en dat is niet erg leuk".
Ik zit nu met school gewoon even zo in de stress of ik het net wel of net niet haal, om dan te kunnen afstuderen. Ik moet me daar gewoon zo goed op blijven focussen, want heb me begin dit jaar ook niet kut gevoeld en had alles verwerkt en dan moet ik niet ineens terug val gaan krijgen omdat het even wat tegen zit weer.
Ik ben ook gewoon bang (weer) dat een andere jongen mij niet gelukkig kan maken en dat daar de tijd veel anders mee is. Klinkt zo gek.
Die sletbuien zijn compleet verdwenen al een tijdje maar toch voelt het echt warrig in mijn hoofd en is er zon lading stress
Overigens wilt mijn ex het nog steeds tussen ons, en dat maakt het "vrienden blijven" verhaal ook flink wat lastiger.
Ik slaap goed en alles ik denk steeds en steeds minder aan haar. Wat denk ik ook andersom is.
Voor de meeste hier blijf gewoon een dagje thuis en ga lekker in bad of ga gewoon in bed en jank het allemaal van je af maar probeer het niet weg te drukken want dat komt terug.
Volgens mij heb ik veel fases wel weer over geslagen. Ik accepteer het ergens wel maar mis iemand om me heen en moet weer wat aan me zelfvertrouwen werken.
quote:Die anderen waar het wel goed mee gaat laten niet zoveel meer van zich horen, gok ikOp maandag 25 oktober 2010 14:16 schreef Fellows het volgende:
Iedereen lijkt het er steeds moeilijker ermee te krijgen terwijl ik me steeds en steeds beter ga voelen.
Ik slaap goed en alles ik denk steeds en steeds minder aan haar. Wat denk ik ook andersom is.
quote:Ik begin me ook al steeds beter te voelen. Al zou mijn ex nu aankloppen en zeggen het weer te willen proberen zou ik nu zeggen dat ze weer weg mag gaan en dat het niet meer gaat werken en eerst zelf maar aan zichzelf moet werken. Lijkt me een positief punt van mezelf.Op maandag 25 oktober 2010 14:16 schreef Fellows het volgende:
Iedereen lijkt het er steeds moeilijker ermee te krijgen terwijl ik me steeds en steeds beter ga voelen.
Ik slaap goed en alles ik denk steeds en steeds minder aan haar. Wat denk ik ook andersom is.
Voor de meeste hier blijf gewoon een dagje thuis en ga lekker in bad of ga gewoon in bed en jank het allemaal van je af maar probeer het niet weg te drukken want dat komt terug.
quote:Haha dat lijkt wel op mijOp maandag 25 oktober 2010 14:44 schreef Chanson het volgende:
Ik heb nu wel zo een moment. Ik mis haar best wel en denk aan de leuke momenten. Ook al weet ik dat dit misschien beter is. Je hebt zo veel met elkaar gedeelt. Met je vriendin heb je vaak een heel erg intieme band en als het dan opeens over is spreek je diegene helemaal niet meer. Ik mis haar best wel erg. Gewoon als ze naast me zat in de auto en weer naar de McDonalds wilde. Ergens weet ik wel dat dit beter is en dat ik misschien niet haar mis maar dat ik iets mis.
Volgens mij heb ik veel fases wel weer over geslagen. Ik accepteer het ergens wel maar mis iemand om me heen en moet weer wat aan me zelfvertrouwen werken.
quote:Ik moet ook afleiding gaan zoekenOp maandag 25 oktober 2010 14:47 schreef Chanson het volgende:
Ik denk dat Bartinhoo gewoon eens wat goede afleiding moet gaan zoeken. Bart, jij hebt je fouten duidelijk gemaakt (net als ik, we hebben een enigsinds dezelfde situatie) en als de andere partij dat niet wil begrijpen of accepteren is het maar beter ook dat het over is. Stop met analyseren (heb ik ook al een week of 1,5 niet meer gedaan, nu bijna een maand over) en ga weer aan jezelf werken. Ben je aan het hardlopen? Dat helpt mij wel erg.
Is momenteel niet altijd even gemakkelijk helaas, waar iedereen bezig is met studie etc. In de zomer bel je sneller ff een paar vrienden op om op een terras te gaan zitten of te varen oid... nu is dat hier toch minder.. Doordeweeks zie ik mijn vrienden eigenlijk weinig...Gelukkig betrek ik volgende week mn kamer, dus sowiezo dat ik dan meer afleiding heb. Heb net een tentamen gemaakt, dat vrij goed ging en dat was voor het eerst in 4 maanden tijd dat ik langer dan 2 uur niet aan mijn ex heb gedacht
Tentamen heeft me ook op de een of andere manier duidelijk gemaakt dat ik mijn eigen leven heeft, net zoals mijn ex. Op gebied van studie/toekomstplannen etc konden we elkaar helemaal niet steunen omdat we op dat gebied in een heel andere wereld zaten en beiden niet bereid waren ons in elkanders wereld te verdiepen en in te leven. Was op meerdere vlakken het geval overigens@ Goofy: de berichten die ik gisteren en eergisteren hier typte waren tijdens een paar emotioneel instabiele uurtjes. Had mijn ex voor het eerst in 2 maanden immers weer voor het eerst gezien en gesproken. Zoals ik het nu zie ben ik tevreden met de situatie. Ik vind het jammer dat ze waarschijnlijk ook nooit meer wat wil afspreken, maar daar kan ik niet meer wakker om liggen. Daarnaast mis ik nu vooral gewoon EEN vriendin. Het idee dat ik weer helemaal een bepaalde ''liefdesband'' met iemand moet opbouwen klinkt als een flinke uitdaging, en ik hoop niet dat het nog jaren gaat duren maar ik ga niet obsessief op zoek
quote:Wat dingetjes wat ik concreet heb veranderd na de breuk. Ik ben gaan hardlopen. Probeer dat ook eens een aantal keer. Mocht het niets zijn dan ben stop je maar heb je toch afleiding gehad. Voor mij en veel andere (gehoord) werkt het heel goed. Je wordt er ook zelfverzekerder door wat je nu wel kunt gebruiken.Op maandag 25 oktober 2010 15:30 schreef Bartinhoo het volgende:
[..]
Ik moet ook afleiding gaan zoeken
Lekker veel naar buiten gaan, de zon werkt ook goed!
Ik ga gewoon naar mijn vrienden toe, ze studeren dan weliswaar maar bij hun is het ook een en al vakantie. Er is altijd wel iemand beschikbaar. Ik pak gewoon de auto en rij naar ze toe, vaak gaan we nog even een biertje drinken.
Daarnaast heb ik ook een nieuw baantje gevonden waar ik 3 dagen lekker aan het werken ben. Afleiding zat dus. Ohja, een goede game voor de PS3 werkt ook goed.
quote:Je eigenwaarde.Op maandag 25 oktober 2010 18:41 schreef Fellows het volgende:
Ewh! Ik loop nu rond met de gedachte dat ik haar een stukje tekst wil smse die altijd heel veel voor ons heeft betekend en wat heb ik te verliezen? Als ik dat doe?
quote:Vooral blijven volhouden dat het je steeds minder doet, om een paar uur later weer met een wanhoopsdaad te komen om maar contact te hebben met haar. Keep up the charade, dude.Op maandag 25 oktober 2010 14:16 schreef Fellows het volgende:
Iedereen lijkt het er steeds moeilijker ermee te krijgen terwijl ik me steeds en steeds beter ga voelen.
Ik slaap goed en alles ik denk steeds en steeds minder aan haar. Wat denk ik ook andersom is.
Voor de meeste hier blijf gewoon een dagje thuis en ga lekker in bad of ga gewoon in bed en jank het allemaal van je af maar probeer het niet weg te drukken want dat komt terug.
quote:Haha die was wel heerlijk in te koppen zeker maar nonetheless totaal correct en juist geplaatst. Hopelijk ziet Fellows ook in dat hij totaal niet consequent is.Op maandag 25 oktober 2010 18:56 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Je eigenwaarde.
[..]
Vooral blijven volhouden dat het je steeds minder doet, om een paar uur later weer met een wanhoopsdaad te komen om maar contact te hebben met haar. Keep up the charade, dude.
Ik dacht ik post hier ook nog maar even. Heb de meeste posts/delen nog gewoon gevolgd in de afgelopen weken maar meer omdat juist het lezen hier mij minder aan mijn ex doet denken. Ze zit nog regelmatig in mijn hoofd en begrijp dit ook wel maar tegelijkertijd is dit ook nog wel lastig en vervelend. Ik heb wel het gevoel te hebben dat ik over de breuk zelf heen ben maar vind de gedachte dat ik wel een vrij eenzaam bestaan heb zo wel lastig. Natuurlijk heb ik wel vrienden en ben ik eigenlijk elk weekend wel met iemand op pad of ergens heen maar toch vind ik het lastig doordeweeks. Persoonlijk mis ik gewoon de intimiteit van een relatie, mijn ex niet specifiek maar mijn laatste ex is de enige waarmee ik dit heb kunnen ontdekken en gelijk in 4 jaar zijn die dingen er gewoon in gesleten. Blijkbaar is het nog steeds het afkicken van intimiteit maar niet zozeer meer van mijn ex. Toch blijf ik hier lekker lurken aangezien ik daar wel rustig van word.
En Bart, moet ik je komen opzoeken om je een rotschop te verkopen dat je nog contact hebt met je ex. Houd de eer aan jezelf en als je haar weer tegen kom loop dan door of ga ergens anders op je werk staan. Het is echt over en uit. Zoals je zelf al zegt is het makkelijker om met een wild vreemde meid een relatie op te gaan bouwen dan je ex zover te krijgen om opnieuw met jou een relatie aan te gaan. Duidelijk zat toch?
En superkuiken; ik ben aangenaam verrast en ben blij dat jij je hoofd en je hart weer aardig goed afgestemd hebt!
(tenmiste dat lijkt zo aan je posts te zien maar ga geen grappen uithalen wat Fellows doet anders zwaait er wat 
)Hmm en Goofy, hoe is het met jou dan? Blijkbaar gaat het jou wel goed af maar ben jij hier ook nog regelmatig te vinden.. hoe zit dit
Ik moet het eindigen, eindigen die vriendschap want het stelt niet veel voor als het van 1 kant af komt.
Dat zie ik echt in.
Maar hoe doen jullie dat zo goed ?
Ik voel niets qua relatie meer maar qua vriendschap kan ik nu zo snel boos worden op hoe hij doet.
quote:Ik kan helaas niet voor iedereen spreken maar ik doe het gewoon niet. Geen vrienden zijn en heb er totaal geen moeite meeOp maandag 25 oktober 2010 19:13 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
Inderdaad, het heeft geen nut om vrienden te blijven met je ex. Dat zie ik nu wel in. normaal is hij na het eten altijd op msn, hij zou terug komen omdat we nog wat te bespreken hadden, maar nee bijna anderhalf uur later is hij nog niet terug, en ik ken hem en dan word de schuld altijd weer in mijn schoenen geschoven.
Ik moet het eindigen, eindigen die vriendschap want het stelt niet veel voor als het van 1 kant af komt.
Dat zie ik echt in.
Maar hoe doen jullie dat zo goed ?
Ik voel niets qua relatie meer maar qua vriendschap kan ik nu zo snel boos worden op hoe hij doet.
Ik zou zeggen probeer het ook eens een maand ofzo misschien voel je je dan wel zo goed dat je de stap door kunt zetten en het verleden te laten voor wat het is. Maar goed ik heb haar denk ik bijna 3(?) maand niet meer gesproken of gezien. Heb d'r van m'n hyves af geknikkerd, uit mijn msn gegooid. Van m'n hyves had ik verteld dat ik haar eraf had gegooid maar na 2 week was ik het op msn ook zat en gewoon geblokkeerd en huppa, delete! Niks geen contact meer.Wel het nummer nog in m'n telefoon laten staan dan weet ik iig van wie eventueel nog wat afkomstig is als ik ineens out of the blue iets krijg. Bang hoef ik niet te zijn om haar wat te sturen aangezien ik dit echt niet ga doen dus momenteel heeft het wel voordelen maar geen nadelen
En ach, weet ik wat ik ook kan doen op 31 december, haar nummer wel definitief verwijderen en met een schone lei in 2011 beginnen, lijkt mij wel mooi symbolisch.
quote:Ik heb hetzelfde als jou gedaan. Overal weg gegooid, twitter, facebook, msn, hyves moet ik nog doen maar zit ik nooit. Heel fijn gevoel. Ik vind jou laatste zin echt een goed idee. Ga ik misschien ook wel doen. Dan kan ik het jaar helemaal afsluiten.Op maandag 25 oktober 2010 19:20 schreef Lallend het volgende:
[..]
En ach, weet ik wat ik ook kan doen op 31 december, haar nummer wel definitief verwijderen en met een schone lei in 2011 beginnen, lijkt mij wel mooi symbolisch.
quote:Ik voel me prima, maar ik vind dit een 'leuk' topic om te blijven volgen. Probeer hier en daar wat goede adviezen te geven, want ik heb zelf ook in die situatie gezeten dus ik herken het maar al te goed.Op maandag 25 oktober 2010 19:12 schreef Lallend het volgende:
Hmm en Goofy, hoe is het met jou dan? Blijkbaar gaat het jou wel goed af maar ben jij hier ook nog regelmatig te vinden.. hoe zit dit
Ik stuur mijn ex iig nog een verjaardagskaart voor de jaarwisseling, ze is 2 jan jarig. Zal denk ik het laatste zijn van mijn kant uit mocht er verder niks in de huidige situatie veranderen quote:Ik wou dat ik dat kon. Ik heb iemand nodig om op terug te vallen. Een emotionele steun. Maar hij is gewoon net zoals vroeger. Hij komt toch niet opdagen, toch weer de smoezen. Nu uur geleden voor het laatst wat gezegd op msn, en straks als hij dan weer "terug is" zal het wel weer zijn van "nee het is te laat nu".Op maandag 25 oktober 2010 19:20 schreef Lallend het volgende:
[..]
Ik kan helaas niet voor iedereen spreken maar ik doe het gewoon niet. Geen vrienden zijn en heb er totaal geen moeite mee
Wel het nummer nog in m'n telefoon laten staan dan weet ik iig van wie eventueel nog wat afkomstig is als ik ineens out of the blue iets krijg. Bang hoef ik niet te zijn om haar wat te sturen aangezien ik dit echt niet ga doen dus momenteel heeft het wel voordelen maar geen nadelen
En ach, weet ik wat ik ook kan doen op 31 december, haar nummer wel definitief verwijderen en met een schone lei in 2011 beginnen, lijkt mij wel mooi symbolisch.
Ik baal er van dat de stress van de omgeving weer tijdelijk terug is, zonder dit kon ik het gemakkelijk aan. Maar een schouder om op uit te huilen dat is wat ik mis nu. En ik wil hem niet als relatie terug, nooit niet. Het is niets geworden om zoveel redenen en het is ook gewoon beter zo.
quote:Als je nu al een tijd geen contact met haar hebt gehad zou ik het afraden. Lekker laten voor wat het is. Mijn ex is vlak voor de feestdagen jarig en die ga ik ook niet feliciteren, laat maar lekker wezen. Voor haar zal het alleen even zijn: oh hij denkt toch nog even om mijn verjaardag, nouja dankje dan maar he..Op maandag 25 oktober 2010 20:02 schreef Cocktailprikker het volgende:
Nou je weet wat ze van goede voornemens zeggen hé
En jij zit jezelf op te vreten: hoe zou ze reageren!
1 tip: laat het lekker voor wat het is en ga je gewoon bezig houden met andere dingen
quote:Eens! Luister naar wijze raadOp maandag 25 oktober 2010 20:18 schreef Lallend het volgende:
[..]
Als je nu al een tijd geen contact met haar hebt gehad zou ik het afraden. Lekker laten voor wat het is. Mijn ex is vlak voor de feestdagen jarig en die ga ik ook niet feliciteren, laat maar lekker wezen. Voor haar zal het alleen even zijn: oh hij denkt toch nog even om mijn verjaardag, nouja dankje dan maar he..
En jij zit jezelf op te vreten: hoe zou ze reageren!
1 tip: laat het lekker voor wat het is en ga je gewoon bezig houden met andere dingen
Je hebt er niks aan en het voegt ook niets meer toe.quote:Goede tips, hardlopen ben ik zowat de week nadat het uitging mee begonnen. Toen nog echt om mijn hoofd leeg te maken. Trok mijn hardloopkleding aan, reed naar het bos, ging hardlopen maar ook veel wandelen met muziek op. Gewoon even tot rust komen en mijn hoofd leegmaken. Dat is inmiddels steeds serieuzer geworden en inmiddels loop ik over de 30 km per week en heb ik een dijk van een conditie en een superstrak lichaam weer. Icm fitness vind ik zelf dat ik er redelijk appetijtelijk uit begin te zienOp maandag 25 oktober 2010 18:44 schreef Chanson het volgende:
[..]
Wat dingetjes wat ik concreet heb veranderd na de breuk. Ik ben gaan hardlopen. Probeer dat ook eens een aantal keer. ...
Is inderdaad goed voor je zelfvertrouwen!Verder ga ik per 1 nov in amsterdam op kamers, in een huis met 5 andere jongens waarvan 2 van mijn beste vrienden al jaren lang. Lekker weg uit mijn saaie dorp, waar ik helemaal ben vastgeroest. Ben ervan overtuigd dat dit mij erg gaat helpen, al heb ik ook wel moeite met het loslaten van oude dingen.
PS3 heb ik daar al neergezet, en fitness abonnement met 4 andere jongens genomen dus dat komt wel goed denk ik!
@ Lallend, tjsa ik heb het 2 maanden heel consequent volgehouden, maar mijn werk is in de enige dorpssupermarkt. ( bijbaan welteverstaan ) En tsja het verbaasde me al dat ik haar al die weken nooit tegenkwam, aangezien ze vaak uit haar werk of voor haar ouders even een boodschapje doet. Het moest er toch een keer van komen en hoewel ik gisteren terug bij af ben voel ik me nu beter dan ooit.
Vandaag eerste tentamen gemaakt voor mn opleiding, en hoewel ik er beter voor had kunnen leren, wel weer het gevoel terug dat ik leef voor mezelf en dat ik mijn eigen doelen moet realiseren..
Het is de jongen waar ik vorig jaar mee op een spelletje vaak mee speelde haha en hij was de enige die haar nog steunde haha nu heeft ze dus een internet relatie haha en ik wenste haar het aller beste en ze zei dat hij veel leuker knapper en grappiger was en toen kreeg ik de blok.
IK VOEL ME ECHT HEEEERLIJK AAAAH WAT BEN IK BLIJ DAT IK VAN HAAR AF BEN HAHA!
Ik geloof er echt niks van. But keep fooling yourself.Ze heeft met een kerel waar ik vroeger een spelletje mee speelde hij is 16/17?
quote:Ze heeft echt met een kerel waarmee ik vroeger mee heb gegamed en je kunt het GSK na vragen want daar heb ik het gesprek naar door gestuurt.Op maandag 25 oktober 2010 22:32 schreef goofy_goober het volgende:
En net wilde je haar nog sms'en..?
Anyway, zoals je nu doet lijk je er nog helemaal niet overheen te zijn. Dit gedrag doet me denken aan Fase 2. Volgens mij kun je het niet hebben dat je bent gedumpt voor een jonger kereltje.
quote:Ik wil jou het gesprek helemaal niet laten lezen en daar de bij waarom zou ik er in godsnaam over liegen dat mijn ex vriendin een internet boy heeft?Op maandag 25 oktober 2010 22:39 schreef goofy_goober het volgende:
Waarom zou ik dat gesprek willen lezen? Nogal kinderachtige reactie om privéchats door te sturen.
Anyway, zoals je nu doet lijk je er nog helemaal niet overheen te zijn. Dit gedrag doet me denken aan Fase 2.
quote:ehm of juist niet. Ik doe het ook, en volgens mij is dat precies waar dit topic ook over gaat. Je bespreekt je situatie over jou en je ex, daarbij vertel je ook wat je ex zegt dat is dan eigenlijk ook vrij kinderachtig? Dus ik weet niet wat jij verteld hebt in het begin over jou en je ex , maar is dat dan ook kinderachtig omdat wij dan de story weten?Op maandag 25 oktober 2010 22:39 schreef goofy_goober het volgende:
Waarom zou ik dat gesprek willen lezen? Een vrij kinderachtige reactie van jouw kant om privéchats door te sturen.
Anyway, zoals je nu doet lijk je er nog helemaal niet overheen te zijn. Dit gedrag doet me denken aan Fase 2.
Verder vond ik het een rare reactie, gezien de eerdere posts van Fellows vandaag:
quote:Op maandag 25 oktober 2010 14:16 schreef Fellows het volgende:
Iedereen lijkt het er steeds moeilijker ermee te krijgen terwijl ik me steeds en steeds beter ga voelen.
Ik slaap goed en alles ik denk steeds en steeds minder aan haar. Wat denk ik ook andersom is.
Voor de meeste hier blijf gewoon een dagje thuis en ga lekker in bad of ga gewoon in bed en jank het allemaal van je af maar probeer het niet weg te drukken want dat komt terug.
quote:Op maandag 25 oktober 2010 18:41 schreef Fellows het volgende:
Ewh! Ik loop nu rond met de gedachte dat ik haar een stukje tekst wil smse die altijd heel veel voor ons heeft betekend en wat heb ik te verliezen? Als ik dat doe?
quote:Ik vraag me af waarom je dat stukje tekst aan haar wilde sturen. Om te jennen?Op maandag 25 oktober 2010 22:27 schreef Fellows het volgende:
Okeeee dit is echt te grappig voor woorden ik had mijn ex terug gevoegd en ze begon opeens te praten ik voelde er niks meer bij en opeens kwam het op haar boyfriend hahaha wat blijkt het?
Het is de jongen waar ik vorig jaar mee op een spelletje vaak mee speelde haha en hij was de enige die haar nog steunde haha nu heeft ze dus een internet relatie haha en ik wenste haar het aller beste en ze zei dat hij veel leuker knapper en grappiger was en toen kreeg ik de blok.
IK VOEL ME ECHT HEEEERLIJK AAAAH WAT BEN IK BLIJ DAT IK VAN HAAR AF BEN HAHA!
Nou ja, whatever.
Paar uurtjes geleden ging het nog 'goed' met je om je vervolgens weer de grond in te laten trappen door je ex. Je doet het jezelf aan hoor. Je kan haar de schuld niet meer geven. En met mij gaat het goed
quote:Ik hoop eigenlijk over 2 maanden iets verder te zijn dan het punt waar ik nu sta. Een neutraal verjaardagskaartje zonder verdere verwachtingen kan er imo wel af
[..]
Als je nu al een tijd geen contact met haar hebt gehad zou ik het afraden. Lekker laten voor wat het is. Mijn ex is vlak voor de feestdagen jarig en die ga ik ook niet feliciteren, laat maar lekker wezen. Voor haar zal het alleen even zijn: oh hij denkt toch nog even om mijn verjaardag, nouja dankje dan maar he..
En jij zit jezelf op te vreten: hoe zou ze reageren!
1 tip: laat het lekker voor wat het is en ga je gewoon bezig houden met andere dingen
kaart ligt al maanden hier in de kast Zal het dan wel weer zien hoe ik er dan over denk
Vandaag was voor mij een redelijk dagje beter dan voorgaande week iig. Heb mezelf getrakteerd op een nieuw vest 
helpt ook [/wijf] Kan daar zo vrolijk van worden haha.Zien jullie het voor je, je gaat van vriend naar een vriend, en de intimiteit is weg maar je mag nog wel steeds alle problemen aan horen, en je mag nog steeds dingen met haar gaan ondernemen en in dezelfde ruimte verblijven en tv kijken/gamen of wat dan ook. Nou kan het aan mij liggen maar ik zie mezelf dat niet doen, en sowieso niet nu, of binnen een korte tijd.
Alle op en aanmerkingen die er waren, ik heb er een aantal verbeterd en de andere ben ik bereid te verbeteren en ga ik ook zeker nog doen, maar dat is achteraf volgens haar, en het is te laat. Als ze echt van me zou (hebben ge)houden dan zou het nooit te laat zijn toch? Of ben ik nou gek? Niet dat het slecht is dat ik ze veranderd heb en nog ga veranderen want het is voor mezelf ook positief en ik blijf er daarom ook mee door gaan.
En dan mag je aan horen dat je moet weten dat je altijd veel voor haar zal betekenen en dat ze het uit heeft gemaakt voor zichzelf, als we bij elkaar horen dan komt het wel goed maar niet perse nu, nee het komt godverdomme nooit meer goed want je gaat toch vrolijk verder met een ander, denk je dat ik 2e keus ga spelen? En dan mag je aan horen dat ze gewoon niet eenzaam wilt zijn, iemand wilt hebben om dingen mee te doen enzo, en niet met zomaar iedereen want dan kon ze wel met die ene persoon nemen, oftewel wat als het niks gaat worden met mijn toekomstige relatie(s), dan moet ik toch wel jou hebben om nog dingen mee te ondernemen, zo ziet ik dat. En dan mag je aan horen dat we zo goed konden praten en dat ze dat mist.. Bezint eer ge begint, alles wat er was zal toch nooit meer hetzelfde zijn zonder relatie ook al probeer je het nog zo hard.
Ik ben er bijna klaar mee, wil ik haar wel bijna helemaal uit mijn leven hebben? Tjah misschien wel niet, vrijwel zeker van niet, zo eerlijk ben ik wel, maar ik heb simpelweg geen keus meer. Ik ga haar niet sparen door vrienden te blijven omdat ze het zo graag wilt, en ik ga mezelf niet nu sparen om over een tijdje misschien wel diep ongelukkig te worden door de keuze. Uiteindelijk heeft ze het kunnen verwachten, ze weet hoe ik ben en ik heb altijd gezegd dat ik geen vrienden wil blijven als het uit is dus tjah, eigenlijk ook belachelijk dat ze het daar wel eens over had, maar dat is nou eenmaal zoals ze is.
Ik heb heel hard gevochten en heb eerder ooit lopen roepen dat ik niet op zou geven ook, maar sommige dingen kan je niet winnen, en als je al wint is het maar de vraag of je wel echt blij bent met wat je hebt gewonnen, of dat je gewoon hebt gevochten omdat je niet kon hebben dat je het (op een bepaalde manier) bent verloren.
[ Bericht 0% gewijzigd door Catkiller op 26-10-2010 05:03:36 ]
Vriendschappen met exen zijn gewoon (te) moeilijk in het begin, als de ander vaag gedrag gaat vertonen blijf je er toch ook boos om.
quote:De eerste 2 reacties wist ik nog niet ze met die gast ging. En waarom maak je alles zoveel erger dan het is ''hele'' chats uitwisselen?Op maandag 25 oktober 2010 22:50 schreef goofy_goober het volgende:
Het (beknopt) bespreken van situaties hier is wat anders dan hele chats met exen met elkaar uitwisselen en letterlijk de reactie kunnen zien van de desbetreffende ex. Maar dat jullie chats delen met elkaar boeit me verder niet. Wel dat je dat hier zo nodig moet benoemen. Nergens voor nodig.
Verder vond ik het een rare reactie, gezien de eerdere posts van Fellows vandaag:
Ik vraag me af waarom je dat stukje tekst aan haar wilde sturen. Om te jennen?
Nou ja, whatever.
Ik kan me natuurlijk wel voorstellen dat je denkt dat ik kinderachtig ben maar dit is het jongetje die wij allebei de blok op zetten omdat hij zo vreselijk dom is en irritant was. (En ja zij ook)
En waar ik een spelletje mee deed afentoe.
Hij heeft mij zelfs een paar x gevraagd om foto's van haar de ruil voor hun gesprekken samen over mij en wat ze allemaal over mij vertelde. Dit heb ik uiteraard niet gedaan en heb trouwens geen enkele foto meer.
Het is gewoon een relatie dat geen stand kan houden en dat ze niemand meer had om terug op te vallen aangezien haar webcam boy ook een vriendinnetje heeft. En toen ik zei dat ik haar het aller beste wenste komt ze met dat hij super knap is en super lief en leuk en geweldig waar ik op antwoordde dat ik het top vond voor haar zei ze ik het niet kon hebben dat ze nu wel echt gelukkig is.
Achja alsnog wens ik haar het aller beste.
EDIT: Ze hebben elkaar ook nog nooit in ''real life'' gezien.Was ik vergeten erbij te zetten.
Heb echt het idee dat ik hier het drama van 13 jarigen lees. En dan bedoel ik niet zozeer de verhalen die gepost worden maar meer hoe er mee om gegaan wordt door sommigen...Leg het nou eens naast je neer Fellows, je doet het je echt allemaal zelf éxtra aan.
Daar kan ik weinig sympathie voor tonen.quote:Ach, ik en mijn ex hebben dat ook tegen elkaar gezegd, maar zo' n uitspraak is echt heel vergankelijk. De eerste week zei ze nog, als je niet kunt slapen of je klote voelt kun je me zelfs midden in de nacht bellen, dan ben ik er voor je.Op dinsdag 26 oktober 2010 06:50 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
Men ex zei me nog "als je me nodig hebt, kun je bij me terecht". maar nu ik hem even nodig had was hij nergens te bekennen, en deed hij alleen maar kut. Ik vroeg hem dat als hij mij wilde steunen dat hij dan een smsje stuurde, maar ik heb er niets meer over gehoord. Ik probeer het er maar bij te laten.
Vriendschappen met exen zijn gewoon (te) moeilijk in het begin, als de ander vaag gedrag gaat vertonen blijf je er toch ook boos om.
Heb dit niet gedaan natuurlijk, en hoewel goedbedoeld is het natuurlijk heel hypocriet.
Hoewel de pijn nog lang niet weg is, heb ik het zoals gister gezegd, naar mijn gevoel voor het eerst in die 4 maanden een rustplekje kunnen geven. Het lijkt echter wel dat, nu ik voor mezelf een stapje verder lijk te zijn, er een ander ''soort'' vragen ontstaat in mijn hoofd. Waar het eerst vooral nog ging over '' ben ik nou echt niet meer leuk genoeg voor haar, vindt ze iemand anders leuk, wat heb ik fout gedaan etcetc'' , lijken nu pas de wat rationelere vragen naar boven te komen...
Vorig jaar eind augustus is het ''begonnen'' tussen mij en mijn ex. We kenden elkaar al ons hele leven, maar nooit iets gebeurd. Ik was op wereldreis geweest, en toen ik terugkwam hadden we een personeelsuitje. Echt vanuit het niets ging ze aan me zitten, dicht tegen me aanstaan, me bombarderen met sms' jes, in de auto achter me zitten en aan me vriemelen etc...
Nougoed, altijd leuk natuurlijk dit soort aandacht, maar nu vraag ik me toch af , waarom opeens, terwijl er geeneens een goed gesprek / ontmoeting aan vooraf is gegaan oid
No offence, maar ik denk dat ik qua uiterlijk best redelijk gewild ben, en ik krijg hoelanger hoemeer het idee dat het haar daar alleen maar om te doen was. Ze zei me leuk te vinden, maar we hadden al jaren geen gesprek met elkaar gevoeld, alleen goedemorgen alles goed op het werk 
Echt goede gesprekken heeft ze nooit met me gevoerd, en hoewel we ons heel op ons gemak bij elkaar voelden, konden we nooit echt goed met elkaar praten..Vooral nu ze het allemaal zo gemakkelijk lijkt te kunnen laten gaan, krijg ik hoe langer hoe meer het idee dat ze persoonlijk helemaal nooit zoveel voor me gevoeld heeft. Ze was trots op me, dat heeft ze vaak gezegd, maar heb nu toch het idee dat dat vooral was om mijn verschijning, en niet om wie ik was. Dat is best een kutidee
quote:Je lijkt inderdaad een stapje verder te zijn, NOT! In dezelfde post als je zegt dat je verder denkt te zijn ben je later weer bezig met analyseren. Misschien heb jij echt even een schop onder je reet nodig.Op dinsdag 26 oktober 2010 10:00 schreef Bartinhoo het volgende:
[..]
Hoewel de pijn nog lang niet weg is, heb ik het zoals gister gezegd, naar mijn gevoel voor het eerst in die 4 maanden een rustplekje kunnen geven. Het lijkt echter wel dat, nu ik voor mezelf een stapje verder lijk te zijn, er een ander ''soort'' vragen ontstaat in mijn hoofd. Waar het eerst vooral nog ging over '' ben ik nou echt niet meer leuk genoeg voor haar, vindt ze iemand anders leuk, wat heb ik fout gedaan etcetc'' , lijken nu pas de wat rationelere vragen naar boven te komen...
...
Vooral nu ze het allemaal zo gemakkelijk lijkt te kunnen laten gaan, krijg ik hoe langer hoe meer het idee dat ze persoonlijk helemaal nooit zoveel voor me gevoeld heeft. Ze was trots op me, dat heeft ze vaak gezegd, maar heb nu toch het idee dat dat vooral was om mijn verschijning, en niet om wie ik was. Dat is best een kutidee
quote:Ik vraag me eigenlijk af waarom je je nog zo met haar bezig houdt. Het is over, afgelopen, uit.Op dinsdag 26 oktober 2010 07:29 schreef Fellows het volgende:
[..]
De eerste 2 reacties wist ik nog niet ze met die gast ging. En waarom maak je alles zoveel erger dan het is ''hele'' chats uitwisselen?
Ik kan me natuurlijk wel voorstellen dat je denkt dat ik kinderachtig ben maar dit is het jongetje die wij allebei de blok op zetten omdat hij zo vreselijk dom is en irritant was. (En ja zij ook)
En waar ik een spelletje mee deed afentoe.
Hij heeft mij zelfs een paar x gevraagd om foto's van haar de ruil voor hun gesprekken samen over mij en wat ze allemaal over mij vertelde. Dit heb ik uiteraard niet gedaan en heb trouwens geen enkele foto meer.
Het is gewoon een relatie dat geen stand kan houden en dat ze niemand meer had om terug op te vallen aangezien haar webcam boy ook een vriendinnetje heeft. En toen ik zei dat ik haar het aller beste wenste komt ze met dat hij super knap is en super lief en leuk en geweldig waar ik op antwoordde dat ik het top vond voor haar zei ze ik het niet kon hebben dat ze nu wel echt gelukkig is.
Achja alsnog wens ik haar het aller beste.
EDIT: Ze hebben elkaar ook nog nooit in ''real life'' gezien.Was ik vergeten erbij te zetten.
quote:Je ex heeft een punt.Op dinsdag 26 oktober 2010 07:29 schreef Fellows het volgende:
...zei ze ik het niet kon hebben dat ze nu wel echt gelukkig is.
quote:1. Als ze nooit wat voor je had gevoeld dan had ze je wel gedumpt, gezien hoe je je hebt gedragen tegenover haar. Maar dat heeft ze niet gedaan...Op dinsdag 26 oktober 2010 10:00 schreef Bartinhoo het volgende:
Vooral nu ze het allemaal zo gemakkelijk lijkt te kunnen laten gaan, krijg ik hoe langer hoe meer het idee dat ze persoonlijk helemaal nooit zoveel voor me gevoeld heeft. Ze was trots op me, dat heeft ze vaak gezegd, maar heb nu toch het idee dat dat vooral was om mijn verschijning, en niet om wie ik was. Dat is best een kutidee
2. Zij heeft al enkele relaties gehad. Ze weet dus hoe het voelt en wat ze er tegen moet doen om zich beter te voelen.
3. Analyseren heeft totaal geen nut, vooral niet wanneer je nog emotioneel instabiel bent.
4. Afleiding zoeken, ook al heb je daar geen behoefte aan.
quote:Ah hell het heeft ook allemaal geen zinOp dinsdag 26 oktober 2010 11:38 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
1. Als ze nooit wat voor je had gevoeld dan had ze je wel gedumpt, gezien hoe je je hebt gedragen tegenover haar. Maar dat heeft ze niet gedaan...
2. Zij heeft al enkele relaties gehad. Ze weet dus hoe het voelt en wat ze er tegen moet doen om zich beter te voelen.
3. Analyseren heeft totaal geen nut, vooral niet wanneer je nog emotioneel instabiel bent.
4. Afleiding zoeken, ook al heb je daar geen behoefte aan.
Kan het ergens nog steeds niet verkroppen dat ze het nu makkelijk zonder mij leuk heeft. Al die malloten die haar nu ze afgevallen is opeens wel aandacht geven en eerst niet ik kan er gewoon niet tegen
Maar jouw punt 1 is juist hetgene waar ik nu een beetje mee zit.. Ik ben nooit echt spontaan naar haar toe geweest, en zij heeft daarnaast mij ook nog eens moeten ''veroveren''. Ik heb haar nooit echt het gevoel gegeven dat ze echt belangrijk voor me was. Als ik met mijn vrienden was met haar erbij gaf ik haar nooit aandacht, kwam nooit eens spontaan langs en als ik bij haar was liep ik alleen maar te zeuren over vanalles en nog wat...
Ik kan me dus eigenlijk niet voorstellen dat ze uberhaupt ooit echt wat voor me heeft gevoeld. Ze heeft vaak verteld dat ze trots was dat ze met mij ging, en wou me zo snel mogelijk aan iedereen voorstellen. Ik denk best dat ze heel, heel lang heeft gehoopt dat mijn gedrag ging veranderen en dat ik haar vroeg of laat wel het gevoel ging geven dat ze belangrijk voor me was, maar dit gebeurde niet en dus maakte ze het uit..
Vandaar dat ik nu weleens denk of die ''persoonlijke'' gevoelens voor mij er ooit wel geweest zijn. ( althans in diepe zin ) . Afscheid nemen van elkaar is altijd moeilijk, maar als ik zie hoe erg zij probeerde onze relatie te laten werken, maakt ze het wel heel plotseling heel gemakkelijk uit...
Nu liet die vriend A tijdje niets meer weten en gaf alleen de hint dat mijn ex iets wist over zijn vakantie. Dus ik had haar direct gebeld met hoe en wat. Ze legde me toen uit dat ze aan hem had gevraagd of het waar was waar ze achter was gekomen. Ik ben ongelofelijk boos geworden dat ze nu ook weer dit niet kan laten. Uiteindelijk weer wat smsjes dat ik het onbegrijpelijk vind hoe ze doet.
Eigenlijk heb ik het vandaag dan wel weer heel lastig, ondanks dat ik boos ben zit ik dan weer te denken 'ik zal nooit meer een sms van haar krijgen met daarin ik hou van je'. Het idee dat ze verder gaat met haar leven maakt me bang.
quote:Je had alle recht om boos te worden, want ze vroeg het aan hem terwijl ze wist dat jij haar dat in vertrouwen had verteld.Op dinsdag 26 oktober 2010 20:51 schreef Chanson het volgende:
Vandaag was weer helemaal kudt. Een vriend (noem hem A) van mij was op vakantie vreemd gegaan en dat had ik dus gehoord. Mijn ex die ook de vriendin van die vriend A van mij kent vroeg of hij had iets gedaan en vroeg zo lang door dat ik er niet over kon liegen dus mijn ex wist dat ook. Op zich niet zo een probleem totdat ze zaterdag uit waren gegaan waar 2 vrienden van mij waren (had ik al eerder verteld hier). Een van die vrienden is dus vriend A. Op het feest had mijn ex gevraagd of dat waar was, dat hij was vreemd gegaan.
Nu liet die vriend A tijdje niets meer weten en gaf alleen de hint dat mijn ex iets wist over zijn vakantie. Dus ik had haar direct gebeld met hoe en wat. Ze legde me toen uit dat ze aan hem had gevraagd of het waar was waar ze achter was gekomen. Ik ben ongelofelijk boos geworden dat ze nu ook weer dit niet kan laten. Uiteindelijk weer wat smsjes dat ik het onbegrijpelijk vind hoe ze doet.
Eigenlijk heb ik het vandaag dan wel weer heel lastig, ondanks dat ik boos ben zit ik dan weer te denken 'ik zal nooit meer een sms van haar krijgen met daarin ik hou van je'. Het idee dat ze verder gaat met haar leven maakt me bang.
En die angst verdwijnt wel weer, hoort erbij en is heel herkenbaar.. Het is een kwestie van accepteren en er tijd over heen laten gaan.. Het is bij jou toch ook nog niet heel lang voorbij?
Ik wil een fucking relatie. Maar ja, heb me er bij neer gelegd en leef me leven en voel me goed de laatste tijd. Gaat goed op opleiding, vrienden, werk etc.
Ze snapt alleen niet of vind het niet leuk dat ik me goed voelt omdat het net is uitgegaan of omdat zij zich er kut om voelt.. Of zo.
Ik mis haar wel keihard, maar ja, doe je niks aan denk ik. Gewoon maar doorgaan en kijken of ze nog wat van zich laat horen. Tot die tijd zie ik wel wat er op mijn pad komt.
quote:Bij mij is het nu een maand over. Best hard. Bij jou?Op dinsdag 26 oktober 2010 22:53 schreef Amede het volgende:
[..]
Je had alle recht om boos te worden, want ze vroeg het aan hem terwijl ze wist dat jij haar dat in vertrouwen had verteld.
En die angst verdwijnt wel weer, hoort erbij en is heel herkenbaar.. Het is een kwestie van accepteren en er tijd over heen laten gaan.. Het is bij jou toch ook nog niet heel lang voorbij?
Sinds een aantal dagen dus weer een onwijs jank moment. Als een bitch gewoon.
maar ze maken een volgende relatie wel stukken beter denk ik ik voel me sinds gister eigenlijk weer iets beter ga vanavond weer bij een maat eten, is bijna standaard nu op woensdag... ben benieuwd of we et weer over vrouwen gaan hebben of niet. zit er wel mee maar voel me net wat beter. wil dat liever vast houden..Gaat ze dezelfde avond nog zichzelf lam zuipen in de kroeg waar met haar kut vriendinnetjes.
Ik kom daar ook met mijn vrienden, en zie haar helemaal uit haar dak gaan ...
Ik kon haar wel vermoorden.
Maar nu mis ik haar toch ze heeft niks van haar zelf late hore... Wat moet ik doen ?? Ben echt hopeloos
Ps. Srry voor vele typfouten, klote touchscreen van iPad
quote:Ai, klote verhaal, zeker ook zo net voor je verjaardag. maar voorlopig zou ik niet veel doen behalve zwelgen in zelfmedelijden. Je bent juist averechts bezig als je achter haar aan blijft lopen en nu telkens contact gaat zoeken.
Man man beste verjaardags kado ooit gehad van me vriendin, was 4 dage geleden jarig... En wat doet die trut.... Juist ja maakt ze het uit een dag voor me verjaardag. En nog wel alles op mij afschuivEn ook! Ik had bijna 4lang een relatie met deze hypocriet!
Gaat ze dezelfde avond nog zichzelf lam zuipen in de kroeg waar met haar kut vriendinnetjes.
Ik kom daar ook met mijn vrienden, en zie haar helemaal uit haar dak gaan ...
Ik kon haar wel vermoorden.
Maar nu mis ik haar toch ze heeft niks van haar zelf late hore... Wat moet ik doen ?? Ben echt hopeloos
Ps. Srry voor vele typfouten, klote touchscreen van iPad
Als het voor jou duidelijk is waarom het uit is gegaan, dan is er weinig reden meer om contact op te nemen. Wellicht handig om nogmaals bevestiging te krijgen dat het écht niet meer goed gaat komen (de eerste week had ik vooral last van deze fase van ongeloof), maar verder heb je er niks meer aan, behalve dat je meer geconfronteerd wordt met het feit dat het uit is.
Ga dingen doen die je zelf leuk vindt en zorg ervoor dat je het grootste deel van de dag je gedachten ergens anders op kan zetten. De eerste 2 weken dat het uit was heb ik 4 seizoenen How I met your mother gekeken bijvoorbeeld
Ga sporten (als je dat nog niet doet) voor extra serotonine en algehele fitheid en bovenal praat erover met je vrienden, ga leuke dingen met hun doen.quote:Ook niets van jouw kant laten horen, want dan kwel je jezelf namelijk. Als zij contact op wilt nemen met jou dan heeft ze je nummer toch? Gewoon met rust laten dus.Op woensdag 27 oktober 2010 12:06 schreef durrrr het volgende:
Man man beste verjaardags kado ooit gehad van me vriendin, was 4 dage geleden jarig... En wat doet die trut.... Juist ja maakt ze het uit een dag voor me verjaardag. En nog wel alles op mij afschuivEn ook! Ik had bijna 4lang een relatie met deze hypocriet!
Gaat ze dezelfde avond nog zichzelf lam zuipen in de kroeg waar met haar kut vriendinnetjes.
Ik kom daar ook met mijn vrienden, en zie haar helemaal uit haar dak gaan ...
Ik kon haar wel vermoorden.
Maar nu mis ik haar toch ze heeft niks van haar zelf late hore... Wat moet ik doen ?? Ben echt hopeloos
Ps. Srry voor vele typfouten, klote touchscreen van iPad
Als je constant probeert te achterhalen wat ze aan het doen is, dan kom je misschien wel achter dingen die je helemaal niet wilt weten, zoals dat café bezoekje van haar etc.
De komende tijd moet je gewoon dingen doen waar je je goed bij voelt, zolang je daarbij wel een normaal sociaal leven behoudt. Afleiding is enorm belangrijk de komende tijd.
Ik ben bijvoorbeeld veel met vrienden opgetrokken, daarnaast ben ik veel wezen sporten en heb wat oude hobby's opgepakt waar ik de afgelopen jaren niet aan toe kwam.
Ook richt ik me nu wat beter op me studie, aangezien dat ook wel wat aandacht kon gebruiken.
Kortom ik ben eigenlijk constant bezig, en dat helpt enorm goed moet ik zeggen.
Het kan ook nog wel eens helpen door oudere posts van deze reeks door te lezen, en te kijken hoe anderen hun verdriet verwerken/verwerkt hebben.
In ieder geval veel succes de komende tijd
quote:Dat geloof ik ook wel...
Maarja het is gewoon kut om op een punt in te zien, hoe je je hebt gedragen tegenover iemand...
Mijn ex is sinds het uit is gegaan met mij enorm afgevallen, heeft een nieuw kapsel/haarkleur genomen, al haar oude kleding weggetieft en nieuwe kleding gekocht, ALLES is anders aan haar..
Hoewel ze nu echt straalt kan ik toch weinig andere conclusies trekken dan dat ik dit allemaal heb aangericht bij haar... Ik heb haar kennelijk zo onzeker gemaakt dat ze vond dat ze een totale metamorfose moest ondergaan...
Ze is in positieve zin veranderd, dat wel.. maar soms voel ik mezelf er schuldig aan...En ik denk dat haar ouders er ook zo over denken...
Maarja er valt nu niets meer aan te veranderen, ik gun het haar en hoop dat de volgende beter voor haar is
quote:Gaat het met jou ook uitstekend dan?Op woensdag 27 oktober 2010 12:40 schreef Stefka het volgende:
Beetje eng hoeveel onze verhalen overeen komen MeanDutchy
quote:Laat het nou maar gewoon gaan. Probeer je het jezelf nog moeilijk te maken? Als je ex haar uiterlijk wilt veranderen, dan doet ze dat toch lekker. Waarom denk je dat jij daar de reden van bent? Dat je haar onzeker hebt gemaakt en ze daarom haar hele uiterlijk en levensstijl veranderd is een beetje overdreven.Op woensdag 27 oktober 2010 14:14 schreef Bartinhoo het volgende:
[..]
Dat geloof ik ook wel...
Maarja het is gewoon kut om op een punt in te zien, hoe je je hebt gedragen tegenover iemand...
Mijn ex is sinds het uit is gegaan met mij enorm afgevallen, heeft een nieuw kapsel/haarkleur genomen, al haar oude kleding weggetieft en nieuwe kleding gekocht, ALLES is anders aan haar..
Hoewel ze nu echt straalt kan ik toch weinig andere conclusies trekken dan dat ik dit allemaal heb aangericht bij haar... Ik heb haar kennelijk zo onzeker gemaakt dat ze vond dat ze een totale metamorfose moest ondergaan...
Ze is in positieve zin veranderd, dat wel.. maar soms voel ik mezelf er schuldig aan...En ik denk dat haar ouders er ook zo over denken...
Maarja er valt nu niets meer aan te veranderen, ik gun het haar en hoop dat de volgende beter voor haar is
Op de één of andere manier probeer jij overal jezelf de schuld van te geven. En wat kan jij analyseren zeg, ik zou doodmoe worden van mezelf. Accepteer nou dat het over is. Je kwijnt al 4 maanden weg in zelfmedelijden na een relatie van slechts 8 maanden, kom op zeg..
en ik heb haar het tegenovergestelde gegeven... Ik ga verder niet meer op de details in wat ik allemaal al dan niet fout heb gedaan.
Het is niet zo dat ik haar hele metamorfose aan mezelf toewijt, dat zou een arrogante gedachte zijn. Ik denk echter wel dat ik er een grote rol in heb gespeeld. En als het allemaal nieuw leuk en positief zou zijn bij haar dan had ik het er een stuk minder lastig mee.
Maar ze is in 2 maanden tijd 20 ( ! ) kilo afgevallen, door een dieet waarbij je alleen maar shakes mag nemen, wat je maximaal 6 weken mag doen. Zij heeft het 12 weken gedaan, en is nog steeds half bezig.
Ik sprak haar dus zaterdag, en nu blijkt dat ze enorme haaruitval heeft, ziet er bleek uit, is heel vaak ziek en vaak te moe om nog wat te doen in het weekend...
Dat doet me gewoon pijn, en al was de relatie maar 8 maanden het was wel een vrij intense....
quote:Hoe ze haar afvallen ook aangepakt heeft, het verandert de situatie niet. Je moet het los laten.
Ik denk dat ik daar de reden van ben, omdat ze van mij een bepaalde toewijding verwachtte als vriend,
en ik heb haar het tegenovergestelde gegeven... Ik ga verder niet meer op de details in wat ik allemaal al dan niet fout heb gedaan.
Het is niet zo dat ik haar hele metamorfose aan mezelf toewijt, dat zou een arrogante gedachte zijn. Ik denk echter wel dat ik er een grote rol in heb gespeeld. En als het allemaal nieuw leuk en positief zou zijn bij haar dan had ik het er een stuk minder lastig mee.
Maar ze is in 2 maanden tijd 20 ( ! ) kilo afgevallen, door een dieet waarbij je alleen maar shakes mag nemen, wat je maximaal 6 weken mag doen. Zij heeft het 12 weken gedaan, en is nog steeds half bezig.
Ik sprak haar dus zaterdag, en nu blijkt dat ze enorme haaruitval heeft, ziet er bleek uit, is heel vaak ziek en vaak te moe om nog wat te doen in het weekend...
Dat doet me gewoon pijn, en al was de relatie maar 8 maanden het was wel een vrij intense....
Mijn ex heeft altijd veel op mij gesteund en nu het uit is, vlucht hij bijna 24/7 in zijn werk, rookt hij ongelooflijk veel, drinkt veel, doet dingen die totaal niet bij hem lijken te passen etc. Ik maakte me daar heel erg druk om, want hij zorgde niet goed voor zichzelf.
Iemand wees mij er op dat het mijn taak niet meer is. Hoe moeilijk ook, zijn zorgen zijn mijn zorgen niet meer. Het gaat mij niets meer aan.
Dat geldt ook voor jou! Hoe moeilijk ook, leg het naast je neer en richt je vooral op jezelf. Ik ben het namelijk met iedereen hier eens dat je na 4 maanden nog veel te veel bezig bent met het hoe en waarom, je schuldig voelen en druk maken.
quote:Niet gezien
Maar je maakt er een probleem van terwijl het jouw probleem niet meer is.
maar zelfde strekking inderdaad haha!quote:Ja, eigenlijk wel
[..]
Gaat het met jou ook uitstekend dan?
Ben weer aan het daten nu 2 maanden nadat het uit is en heb mijn ex 3-4 weken niet meer gesproken en door die 2 factoren gaat het eigenlijk weer gewoon goed met mij. Nu moet ik toegeven dat er juist vandaag weer ontwikkelingen zijn op het exen-front. Ze belde mij vanmiddag op met tranen en alles. Het ging niet goed met haar en ze vroeg of ik haar werk vandaag wilde overnemen (kantoortje schoonmaken, zij heeft dat baantje via mij). Daar was ik wel toe bereid.
Vervolgens nog maar even voor de vorm gepraat wat er scheelde. Kennelijk gedoe met haar vader en nog steeds dat ze depressief is. Ik voelde er opvallend genoeg erg weinig bij. Heb verder ook niet echt naar de details gevraagd. Dat mag ze lekker zelf oplossen. Ben stiekem ook wel blij dat ik me niet meer hoef te bemoeien met die overkill aan drama rond haar leven.
quote:je hebt haar niet meer gesproken behalve dat zei lekker thuis heeft gezeten vandaag en jij voor haar gewerkt hebt?Op woensdag 27 oktober 2010 16:58 schreef Stefka het volgende:
[..]
Ja, eigenlijk wel
Nu moet ik toegeven dat er juist vandaag weer ontwikkelingen zijn op het exen-front. Ze belde mij vanmiddag op met tranen en alles. Het ging niet goed met haar en ze vroeg of ik haar werk vandaag wilde overnemen (kantoortje schoonmaken, zij heeft dat baantje via mij). Daar was ik wel toe bereid.
Vervolgens nog maar even voor de vorm gepraat wat er scheelde. Kennelijk gedoe met haar vader en nog steeds dat ze depressief is. Ik voelde er opvallend genoeg erg weinig bij. Heb verder ook niet echt naar de details gevraagd. Dat mag ze lekker zelf oplossen. Ben stiekem ook wel blij dat ik me niet meer hoef te bemoeien met die overkill aan drama rond haar leven.
quote:Tot vandaag heb ik haar zo'n 4 weken niet gesproken en het geld van dat werken gaat gewoon naar mij hoor
[..]
je hebt haar niet meer gesproken behalve dat zei lekker thuis heeft gezeten vandaag en jij voor haar gewerkt hebt?
Ik had ook nee kunnen zeggen, maar dan was ze waarschijnlijk ontslagen en was ze dat enige beetje vastigheid en eigen inkomen dat ze heeft ook nog kwijt.quote:Maar koos ze daar niet zelf voor? Misschien klink ik nu nogal lullig maar in die tijd dat ik zo zwaar me klote voelde omdat alles tegen zat heb ik ook moeten doorzetten omdat ik anders juist nóg meer dingen verlies.Op woensdag 27 oktober 2010 17:10 schreef Stefka het volgende:
[..]
Tot vandaag heb ik haar zo'n 4 weken niet gesproken en het geld van dat werken gaat gewoon naar mij hoor
quote:Eigenlijk heb je daar wel een punt ja. Nouja, nu is de belofte al gemaakt. Mocht dit nog een keer voorkomen zal ik er nog eens goed over nadenken of ik dan weer ja zeg.
[..]
Maar koos ze daar niet zelf voor? Misschien klink ik nu nogal lullig maar in die tijd dat ik zo zwaar me klote voelde omdat alles tegen zat heb ik ook moeten doorzetten omdat ik anders juist nóg meer dingen verlies.
quote:Ik snap het ook wel, maar toch.
[..]
Eigenlijk heb je daar wel een punt ja. Nouja, nu is de belofte al gemaakt. Mocht dit nog een keer voorkomen zal ik er nog eens goed over nadenken of ik dan weer ja zeg.
Kijk ik snap gerust dat je haar wilt helpen. Maar verbeterd het de situatie als ze niet gaat werken?! als ze zich rot voelt om iets van haar pa ofzo ? Mij lijkt als je gezeik thuis hebt dat je de situatie dan ook wilt omzeilen, door vaak daar weg te zijn.
Bij mij is nu pas alles op gang aan het gaan dat het degelijk verloopt, maar koos ik toen om te stoppen met mijn stage dan was ik nu niet zo ver gekomen en was ik nu niet zo gelukkig geweest.
Maar als zei nu beslist niet meer te gaan werken dan word het er in de toekomst ook niet beter op. In ieder geval at the moment dan niet.
quote:Had mijn 'ex' ook last van. Ben blij dat ik niet meer de sjaak ben. Een stuk rustiger nu wat dat betreft, heerlijk![b]Op woensdag 27 oktober 2010 16:58 Ben stiekem ook wel blij dat ik me niet meer hoef te bemoeien met die overkill aan drama rond haar leven.
Toch zit het er wel in dat ik binnenkort maar eens aan mij zelf ga denken. De aandacht van vrouwen voelt goed en ik krijg ook het idee dat mijn ex verder gaat met haar leven. Geeft een goed gevoel, dat je meer afstand kunt nemen en dat analyseren (met name in de eerste maand) verleden tijd is.
quote:Je moet gewoon echt aan je zelf denken. En lekker boeiend ik woon ook in klein dorpje haha ook met stadsrechten. Heb met 2 jongens gezoend die elkaar beiden goed kennen, maar noway dat hun het van elkaar weten of uberhaüpt iemand het weet
Zaterdagnacht de kans op een one night stand afgeslagen. Woon in een klein stadje (dorp is het eigenlijk, maar stadsrechten) en roddels gaan er snel. Wil geen gezeik en ik ben ook een poos neerslachtig geweest, dus dacht: "Dit gaat misschien te snel".
Toch zit het er wel in dat ik binnenkort maar eens aan mij zelf ga denken. De aandacht van vrouwen voelt goed en ik krijg ook het idee dat mijn ex verder gaat met haar leven. Geeft een goed gevoel, dat je meer afstand kunt nemen en dat analyseren (met name in de eerste maand) verleden tijd is.
en de overige personen kennen ze allemaal niet.
Maar hier houd ik me nu niet meer zo mee bezig omdat ik nu me goed kan voelen zonder de slet te spelen
[ Bericht 89% gewijzigd door GeelSuperKuiken op 27-10-2010 21:02:11 ]
Het is moeilijk om afstand te nemen en compleet het contact af te breken als je elkaar nog zo mist en het eigenlijk niet wilt, maar het verziekt uiteindelijk de sfeer en slaat om in ruzie en dergelijk.
Ben bang haar mailtje te openen omdat het op deze manier door blijft gaan. Ik heb alles van me afgeschreven en nog een reactie gehad ook. Die ik dus niet wil lezen. Want dan staan daar weer dingen in waar ik op moet reageren en ik haat dat.
Wie wilt er een euro? Je mag hem alleen niet uitgeven.
*gaat verder waarmee hij bezig was.
quote:Niks moet.
Ik ben nu op het punt met mijn ex dat we over en weer mailtjes aan het sturen zijn om de laatste dingen er uit te gooien. Ik heb hier geen zin in wil ik later "nog vrienden blijven" als dat er nog in zit.
Het is moeilijk om afstand te nemen en compleet het contact af te breken als je elkaar nog zo mist en het eigenlijk niet wilt, maar het verziekt uiteindelijk de sfeer en slaat om in ruzie en dergelijk.
Ben bang haar mailtje te openen omdat het op deze manier door blijft gaan. Ik heb alles van me afgeschreven en nog een reactie gehad ook. Die ik dus niet wil lezen. Want dan staan daar weer dingen in waar ik op moet reageren en ik haat dat.
SPOILERhoorde van een goede vriend dat zij ook met contacttwijfels etc zit, ik heb gezegd doe wat je niet laten kan, maar pas na volgende week vrijdag, heb zo tentamens. Zie wel hoe het loopt.
Wel iig enigzins fijn om te weten dat zij met dezelfde "problemen" zit als ik met het eindigen van onze relatie. Ik heb niks meer te verliezen daarin iig
Ga iig niks via msn ofzo bespreken, mocht ze me weer toevoegen. Ze zal ook wel eerder mailen dan bellen/langskomen denk ik. Laatste heb ik dan het liefst eigenlijk.Ben er nog niet geheel van overtuigd dat het alleen maar positief is.
vriend kreeg trouwens nóg een berichtje nadat hij weer voor doorgeefluik gespeeld heeft, maar dat zou hij wel vertellen na de tentamens. Fijn dat hij ook mee denkt met mijn overige verantwoordelijkheden
Ga nu echt voor school
Ik vond het maar een naar mailtje dat ik terug kreeg, maar ik hoef nu niet meer terug te mailen en constant dingen te horen die ik toch niet wil horen of zien. Wat dat betreft blijf ik dus nog even uit haar buurt voorlopig om me zelf maar even te sparen.
Zet me er toe aan om niet meer facebook te checken etc. Ook al wil ik dat zo graag, en al die andere dingen.
Uiteindelijk zal het wel loslopen heb ik het idee, Heb sterk de vermoedens dat ik wel op de goede weg zit, maar denk dat uiteindelijke jaloezie me tot onnodige en lompe acties zal zetten, zoals in haar aanwezigheid extra opvallend te doen en dat soort zaken.
Heb ik uiteindelijk me zelf mee, maar het is een zwakte.
Ik denk nog heel veel aan hem en mis hem nog zoveel, maar het 'scherpe' is er wel vanaf. Ik merk dat ik mezelf prima red en dat het verdriet ook minder wordt met de dag. Ik ben er al minder mee bezig dan eerst, nog steeds is dat aardig veel, maar niet meer elke minuut van de dag.
Heb nog mijn verdrietige momenten, maar heb voor mezelf een soort schakel omgezet en ga gewoon door. Geen contact meer met hem gehad, wat mijn hoofd aardig rustig houdt, ipv die chaos in de eerste weken. Ik reken op niks meer, ga er niet meer vanuit dat we ooit nog bij elkaar komen en heb het voor mijn gevoel wel geaccepteerd. Ik hou mezelf ongelooflijk bezig en ik richt me nu voornamelijk op mezelf, mijn studie, sport, vriendinnen/vrienden, leuke dingen en familie.
Ik ben nog niet helemaal op mijn 'gelukkigst', maar ik voel dat ik het wel weer ga worden. En daar heb ik mijn ex niet voor nodig.
quote:Hmm ik ga geen verder initiatief nu nemen om contact te zoeken hoor. Zij is degene die weg wilde lopen van de problemen, mag zij ook de eerste stap weer zetten tot enig contact met voor voor betekenis dan ook
Hmm jah maar uiteindelijk blijf je zelf met het gevoel rondlopen als je op wat voor manier dan ook contact blijft zoeken. Jij hebt daar zelf wel een denkbeeld over denk ik, maar het lijkt me niet gezond.
Ik vond het maar een naar mailtje dat ik terug kreeg, maar ik hoef nu niet meer terug te mailen en constant dingen te horen die ik toch niet wil horen of zien. Wat dat betreft blijf ik dus nog even uit haar buurt voorlopig om me zelf maar even te sparen.
Zet me er toe aan om niet meer facebook te checken etc. Ook al wil ik dat zo graag, en al die andere dingen.
Uiteindelijk zal het wel loslopen heb ik het idee, Heb sterk de vermoedens dat ik wel op de goede weg zit, maar denk dat uiteindelijke jaloezie me tot onnodige en lompe acties zal zetten, zoals in haar aanwezigheid extra opvallend te doen en dat soort zaken.
Heb ik uiteindelijk me zelf mee, maar het is een zwakte.
Tis nu 2.5 maand geleden, heb haar 1 maand terug een half uur gezien toen ik de spullen terug ging brengen. Gevoelens zijn nu wel wat verminderd aan mijn kant, zoals Amede zegt het echte scherpe is er van af, al zit de pijn er nog zeker wel. Het werkt overigens wel goed als je in de eerste weken geen contact hebt, want zoals je zegt het helpt niet als je in die fase alleen maar contact blijft zoeken terwijl het nog een chaos in je hoofd is. Heb ook niet meer haar hyves bekeken, ook niet aan vrienden gevraagd hoe het was met haar.
Maar je moet echt eerst zelf je rust vinden voordat je uberhaupt nog maar aan fatsoenlijk gesprekken met je ex kunt denken imo. Ook geen mailtjes dus. Als ik iets verschrikkelijk vind, en ook enorm verkeerd heb zien gaan is het non-verbale communicatie. Daar begin ik ook liever niet aan.
Ze weet me te vinden, 06 en adres.
Met jou komt het ook wel goed MOD, maar je moet echt ff aan jezelf denken nu. Die knop kun je niet zo om zetten, maar je kunt wel zoveel mogelijk proberen te vermijden dat je met je ex in contact komt, wat je al zegt, mails facebook etc. Kom eerst ff zelf tot rust
Als ik de post van Amede lees is het fijn om te horen dat t goed gaat, na al een maand. Dus ik hou de hoop hoog. Het zijn alleen van die momenten weetje wel.
Ik twijfel echt hard trouwens of ze zich echt zo kut voelt. Maar aan de andere kant, wat heb ik er aan. Wellicht is het enkel mn ego. Maar goed.
Ff doorhalen die hap.
Nonverbale communicatie is het lompste dat er is. Maar heb wel één van haar mooiste boodschappen mogen ontvangen via een mailtje toen de tijd.
Ahh well.. Niet te veel blijven hangen.
Maar toch kan ik het niet hebben. Weten en accepteren zijn twee verschillende dingen natuurlijk.Smsjes verwijderd, mailtjes verwijderd, spullen allemaal op een plek gezet waar ik ze niet direct zie en klaar om afgevoerd te worden. Dat is iets wat ik gisteren heb gedaan, was niet zo erg
quote:Solidair: ja. Maar of het verstandig is is een tweede.Op woensdag 27 oktober 2010 22:18 schreef MOD het volgende:
Het lijkt me enigszins solidair om te reageren als er nog vragen zijn van beide kanten. Wel nu heeft ze gereageerd met drie woorden dus voel ik er verder ook niks meer voor om daar op weer een mail te sturen. Contact is dus van af nu helemaal afgesloten.
quote:Jezus man, je laat je toch zo niet behandelen door je ex?
En dan mag je aan horen dat je moet weten dat je altijd veel voor haar zal betekenen en dat ze het uit heeft gemaakt voor zichzelf, als we bij elkaar horen dan komt het wel goed maar niet perse nu, nee het komt godverdomme nooit meer goed want je gaat toch vrolijk verder met een ander, denk je dat ik 2e keus ga spelen? En dan mag je aan horen dat ze gewoon niet eenzaam wilt zijn, iemand wilt hebben om dingen mee te doen enzo, en niet met zomaar iedereen want dan kon ze wel met die ene persoon nemen, oftewel wat als het niks gaat worden met mijn toekomstige relatie(s), dan moet ik toch wel jou hebben om nog dingen mee te ondernemen, zo ziet ik dat. En dan mag je aan horen dat we zo goed konden praten en dat ze dat mist.. Bezint eer ge begint, alles wat er was zal toch nooit meer hetzelfde zijn zonder relatie ook al probeer je het nog zo hard.
Grow some fucking balls.quote:Dat is volgens mij inderdaad het beste dat je kunt doen die eerste weken. Als ik bedenk wat ik er allemaal uit heb gegooid aan zelfonterende uitspraken daar gaan de haren in mijn nek nu nog recht overeind van staan...Op woensdag 27 oktober 2010 23:54 schreef Cocktailprikker het volgende:
[..]
Het werkt overigens wel goed als je in de eerste weken geen contact hebt, want zoals je zegt het helpt niet als je in die fase alleen maar contact blijft zoeken terwijl het nog een chaos in je hoofd is. Heb ook niet meer haar hyves bekeken, ook niet aan vrienden gevraagd hoe het was met haar.
Maar je moet echt eerst zelf je rust vinden voordat je uberhaupt nog maar aan fatsoenlijk gesprekken met je ex kunt denken imo. Ook geen mailtjes dus. Als ik iets verschrikkelijk vind, en ook enorm verkeerd heb zien gaan is het non-verbale communicatie. Daar begin ik ook liever niet aan.
Daarnaast merk ik pas nu het stof wat is gaan liggen, dat ik uberhaupt niet eens achter een groot deel van die uitspraken sta.
Hier gaat het overigens wel echt een stuk beter merk ik de laatste week. De dag nadat ik haar gesproken had weer was ik weer helemaal terug bij af even, maar zoals ik me de afgelopen 4 dagen voel heb ik me in die 4 maanden nog niet gevoeld...
Ik voel me niet constant meer ''de ex van'', maar gewoon een losstaand persoon die ook weer zijn eigen doelen en leven heeft..
Het lijkt ook wel dat ik pas de laatste dagen echt kan begrijpen waarom ze het uit heeft gemaakt. Als ik in haar schoenen had gestaan, had ik het al veel eerder gedaan.
Op sommige momenten mis ik het nog weleens, vooral op van die gure dagen als vandaag, dat je het liefst lekker met je meisje op de bank een filmpje gaat kijken oid, maar dan bedenk ik me maar dat er ooit vast wel een moment komt dat ik weer zoiets moois kan beleven, en dan een stuk wijzer op relatiegebied, en met iemand die beter bij me past
snap dat niet zo goed van mezelf
ik was er toch overheen?
of hoort dat er bij in ups en downs...
doe dan maar snel weer een up
Misschien een beetje vreemd idee dat ze weer terug is. Inmiddels is het bijna 2,5 maand uit.quote:Hoort bij de ups & downs.Op donderdag 28 oktober 2010 13:59 schreef Duimelot het volgende:
Ik ben weer weg aan het zakken naar terug bij af
snap dat niet zo goed van mezelf
ik was er toch overheen?
of hoort dat er bij in ups en downs...
doe dan maar snel weer een up
Na meer dan 4,5 maanden heb ik nog steeds wel 's een down, alleen niet zo frequent meer. Hoort er allemaal bij he.
quote:Same!Op donderdag 28 oktober 2010 13:30 schreef Bartinhoo het volgende:
Ik voel me niet constant meer ''de ex van'', maar gewoon een losstaand persoon die ook weer zijn eigen doelen en leven heeft..
Het lijkt ook wel dat ik pas de laatste dagen echt kan begrijpen waarom ze het uit heeft gemaakt. Als ik in haar schoenen had gestaan, had ik het al veel eerder gedaan.
Op sommige momenten mis ik het nog weleens, vooral op van die gure dagen als vandaag, dat je het liefst lekker met je meisje op de bank een filmpje gaat kijken oid, maar dan bedenk ik me maar dat er ooit vast wel een moment komt dat ik weer zoiets moois kan beleven, en dan een stuk wijzer op relatiegebied, en met iemand die beter bij me past
Ik snap nu ook wel waarom ze niet met me verder wilt. Das toch een enorme domper als ik naar haar kijk "hoe veel beter ze wel niet is" Dat haat ik zo. Ik heb mijn eigen dingen wel, maar ik lijk me zelf te blijven spiegelen aan haar leven. En dan voel ik me zo te min en al die dingen, dat ik echt depri ben geworden en nog amper m'n kamer uit kom en niks meer wil ondernemen.
En ik mis haar ook. Al vraag ik me steeds meer af hoe zij er over denkt. Volgens mij boeit het haar geen reet meer speelt ze met de gedachte dat het blij is dat ze niet verder met me hoeft en trots is op haarzelf dat ze zo veel beter is en ook veel beter kan krijgen, nu ze eenmaal los van me is.
Ik moet wat ondernemen maar weet niet wat omdat het onderhand geen waarde meer voor me heeft
En dan toch op me zelf in blijven praten dat het me niks boeit en ik vast wel een betere vind en dat het haar probleem maar is en dat ik er gewoon schijt aan moet hebben. Maar dan voelt het weer als of ik me zelf voor de gek hou.
Ondernemen dus.
quote:kee dat geeft een mens hoop!
[..]
Hoort bij de ups & downs.
Na meer dan 4,5 maanden heb ik nog steeds wel 's een down, alleen niet zo frequent meer. Hoort er allemaal bij he.
denk dat dat ook wel samen gaat met contact
contact, al is het minimaal, brengt me uit balans.
en toch wil ik het niet missen
quote:Dat is inderdaad ook bij mij. Nu al een poos geen contact en dan is het meteen zoveel rustiger in m'n hoofd.. Het gaat daarom nu aardig goed, maar als hij opeens weer contact op zou nemen, kan ik me voorstellen dat ik ook weer terug bij af ben...Op donderdag 28 oktober 2010 18:28 schreef Duimelot het volgende:
[..]
kee dat geeft een mens hoop!
denk dat dat ook wel samen gaat met contact
contact, al is het minimaal, brengt me uit balans.
en toch wil ik het niet missen
quote:Bewijs haar dan het tegendeel. Laat zien dat je zelf ook tot veel in staat bent. Probeer die knop nou eens om te zetten en niet in het verleden te blijven leven. Richt je op de toekomst, richt je op werk/studie, vrienden, nieuwe mensen, etc. Als dat goed zit dan komt er vanzelf wel weer een nieuw leuk meisje om de hoek kijken.
[..]
Dat haat ik zo. Ik heb mijn eigen dingen wel, maar ik lijk me zelf te blijven spiegelen aan haar leven. En dan voel ik me zo te min en al die dingen, dat ik echt depri ben geworden en nog amper m'n kamer uit kom en niks meer wil ondernemen.
En ik mis haar ook. Al vraag ik me steeds meer af hoe zij er over denkt. Volgens mij boeit het haar geen reet meer speelt ze met de gedachte dat het blij is dat ze niet verder met me hoeft en trots is op haarzelf dat ze zo veel beter is en ook veel beter kan krijgen, nu ze eenmaal los van me is.
De contactpoging van mijn ex gisteren heeft mij eigenlijk niet meer van slag gebracht. Was er gisteren wel eventjes door van de kaart, maar heb me vandaag weer zonder problemen op het studeren kunnen storten.
quote:Ben er mee bezig, het tegendeel bewijzen. Het is alleen dat zij toch niet meer trots is en het haar ws ook niet echt meer boeit. Het gaat ook echt om mijn eigenwaarde en niet haar, dus die moet ik herwinnen. Het is alleen dat ik het zo naar vind dat het allemaal zo lang moet duren. Ik was goed bezig en nu krijg ik weer een trap na, dus jah. Gewoon door gaan en het maar accepteren en er niks meer achter zoeken, dus ook geen contact. Al zegt ze zelf wel dat ze het er enorm moeilijk mee heeft, mij mist, van me houdt, vrienden wilt blijven en al die andere dingen, ik geloof er alleen geen fuck van en het blijft echt malen in mijn hoofd terwijl ik dat niet wil.Op donderdag 28 oktober 2010 19:24 schreef Stefka het volgende:
[..]
Bewijs haar dan het tegendeel. Laat zien dat je zelf ook tot veel in staat bent. Probeer die knop nou eens om te zetten en niet in het verleden te blijven leven. Richt je op de toekomst, richt je op werk/studie, vrienden, nieuwe mensen, etc. Als dat goed zit dan komt er vanzelf wel weer een nieuw leuk meisje om de hoek kijken.
quote:En als ik dat dus lees, denk ik dat mijn ex daar ook over denkt. Ik weet het, niet doen jongen, niet aan denken, maar het voelt gewoon klote dat zij ook met die gedachte kan rondlopen.De contactpoging van mijn ex gisteren heeft mij eigenlijk niet meer van slag gebracht. Was er gisteren wel eventjes door van de kaart, maar heb me vandaag weer zonder problemen op het studeren kunnen storten.
Dus jah. Háár uit mijn hoofd zetten en enkel aan me zelf denken. Is het plan. Blijven doorgaan. Aargh!
quote:Ach zoiets heb je denk ik snel hoor mod, ik heb ook constant de neiging dat ik er alles aan wil doen om op welk vlak dan ook niet onder te doen voor mijn ex...Op donderdag 28 oktober 2010 20:07 schreef MOD het volgende:
[..]
Ben er mee bezig, het tegendeel bewijzen.
[..]
Nu heb ik het wat dat betreft niet al te moeilijk, mijn ex werkt fulltime, is niet echt een enorm feestbeest, en al is ze best een graag gezien persoon, echt super veel ''echte'' vriendinnen heeft ze niet.
Alhoewel ik echt respect voor haar heb met wat ze allemaal doet denk ik niet dat ik op welk punt dan ook jaloers op haar hoef te zijn, of tegen haar op hoef te kijken. Zij ook niet naar mij overigens...
Maar ik kan me best voorstellen, dat wanneer je een heel aantrekkelijke en populaire vriendin hebt (gehad), die meerdere keren in de week uitgaat, ''interessante'' dingen doet oid, je jezelf dan erg competitief naar haar gaat voelen, al slaat het feitelijk natuurlijk helemaal nergens op. Iedereen leidt zijn leven zoals hij of zij dit het liefste wil...
Ik sta nu op het punt te gaan daten met een nieuwe meid overigens. In tegenstelling tot mijn ex die even oud was als ik, is zij 3 jaar jonger. Daarnaast heeft ze ook een veel uitgebreider sociaal leven dan mijn ex...
Maar wat me nu al opgevallen is, is dat er qua karakter veel meer bijzit, en ook haar uiterlijk is behoorlijk goed
Kom daarmee toch tot lastige punten hier en daar. Mijn ex was niet mijn ideale meid, maar achteraf paste ze op bepaalde punten eigenlijk best goed bij me. Ik hou er niet van om constant sociale verplichtingen te hebben, en bracht liever tijd met haar door. We hadden veel tijd voor elkaar daardoor, waren veel samen. Ik hoop dat dat met haar ( eventueel) ook zo zal zijn, en ook het leeftijdsverschil speelt wel een beetje mee al was mijn ex ook absoluut niet volwassen voor haar leeftijd.
Moet een beetje de juiste grens opzoeken wat betreft het niet een exacte kopie van mijn ex willen zoeken ( en dus iedereen die daar in principe niet aan voldoet afwijzen ) , en meisjes daadwerkelijk ''afwijzen'' omdat ik denk dat we zodanig van elkaar verschillen dat het gewoon niet gaat werken. In dat laatste geval begin ik er al nieteens aan in plaats van dat ik het moet afkappen....
Wat een lange post toch weer
quote:Contact is iets dat ik al die tijd al vermijd. Als zij mij sporadisch een smsje stuurt dan reageer ik, maar uit mezelf onderneem ik voorlopig nog steeds niets. Ik wil er gewoon niet meer door van slag worden gebrachtOp donderdag 28 oktober 2010 18:28 schreef Duimelot het volgende:
[..]
kee dat geeft een mens hoop!
denk dat dat ook wel samen gaat met contact
contact, al is het minimaal, brengt me uit balans.
en toch wil ik het niet missen
quote:Hoooo, hold your horses. Anders ga je eerst even zonder al te veel verwachtingen daten in plaats van dat je nu al bijna namen gaat bedenken voor je toekomstige kinderenOp donderdag 28 oktober 2010 21:01 schreef Bartinhoo het volgende:
[..]
Ach zoiets heb je denk ik snel hoor mod, ik heb ook constant de neiging dat ik er alles aan wil doen om op welk vlak dan ook niet onder te doen voor mijn ex...
Nu heb ik het wat dat betreft niet al te moeilijk, mijn ex werkt fulltime, is niet echt een enorm feestbeest, en al is ze best een graag gezien persoon, echt super veel ''echte'' vriendinnen heeft ze niet.
Alhoewel ik echt respect voor haar heb met wat ze allemaal doet denk ik niet dat ik op welk punt dan ook jaloers op haar hoef te zijn, of tegen haar op hoef te kijken. Zij ook niet naar mij overigens...
Maar ik kan me best voorstellen, dat wanneer je een heel aantrekkelijke en populaire vriendin hebt (gehad), die meerdere keren in de week uitgaat, ''interessante'' dingen doet oid, je jezelf dan erg competitief naar haar gaat voelen, al slaat het feitelijk natuurlijk helemaal nergens op. Iedereen leidt zijn leven zoals hij of zij dit het liefste wil...
Ik sta nu op het punt te gaan daten met een nieuwe meid overigens. In tegenstelling tot mijn ex die even oud was als ik, is zij 3 jaar jonger. Daarnaast heeft ze ook een veel uitgebreider sociaal leven dan mijn ex...
Maar wat me nu al opgevallen is, is dat er qua karakter veel meer bijzit, en ook haar uiterlijk is behoorlijk goed
Kom daarmee toch tot lastige punten hier en daar. Mijn ex was niet mijn ideale meid, maar achteraf paste ze op bepaalde punten eigenlijk best goed bij me. Ik hou er niet van om constant sociale verplichtingen te hebben, en bracht liever tijd met haar door. We hadden veel tijd voor elkaar daardoor, waren veel samen. Ik hoop dat dat met haar ( eventueel) ook zo zal zijn, en ook het leeftijdsverschil speelt wel een beetje mee al was mijn ex ook absoluut niet volwassen voor haar leeftijd.
Moet een beetje de juiste grens opzoeken wat betreft het niet een exacte kopie van mijn ex willen zoeken ( en dus iedereen die daar in principe niet aan voldoet afwijzen ) , en meisjes daadwerkelijk ''afwijzen'' omdat ik denk dat we zodanig van elkaar verschillen dat het gewoon niet gaat werken. In dat laatste geval begin ik er al nieteens aan in plaats van dat ik het moet afkappen....
Wat een lange post toch weer
.Ik merk ook dat als ik over mijn ex denk, ik niet meer een opsomming van al zijn fouten zie maar weer gewoon een mens. Iemand die gave eigenschappen bezit en supertof gezelschap kan zijn, maar waarvan ik eigenlijk ook heel blij ben dat ik niet zijn mentaliteit en houding heb. Het is gek dat ik dat toen we nog een relatie hadden niet zo zag, maar eigenlijk is het iemand die qua instelling helemaal niet bij mij past. Maarja, dat is achteraf geklets natuurlijk. :p
)Vanavond dus een beetje een dubbel gevoel. Overigens zie ik die meid van het weekend en vanavond niet meer dan een 'neukertje'. Je kent het wel. Ik zie haar niet als een persoon waar ik mijn leven mee wil delen. En dat maak ik ook wel duidelijk. Ach, dat had ik eerst ook met mijn ex, dus je weet nooit hoe dingen lopen!
Een vreemde avond, maar ik voel me wel goed moet ik zeggen.
quote:Haha, ik moet nu inderdaad niet te wanhopig overkomen op zoek naar een nieuwe relatieOp donderdag 28 oktober 2010 21:23 schreef Maharbal het volgende:
Hoooo, hold your horses. Anders ga je eerst even zonder al te veel verwachtingen daten in plaats van dat je nu al bijna namen gaat bedenken voor je toekomstige kinderen
Maar we ''kennen'' elkaar al wel een tijdje inmiddels hoor.. Vaak samen met dezelfde vrienden uitgeweest, waar we vooraf bij iemand thuis bijna altijd samen zitten te praten en zoenen tijdens het uitgaan oid...
Het is dus niet dat we ''blanco'' beginnen met daten oid, we weten van elkaar wat voor vlees we in de kuip hebben, alleen dit wordt de eerste keer dat we echt samen iets afspreken zeg maar..
Ik ga niet meteen uit van een lange intense relatie hoor
Maar ik denk wel dat het haar intentie is, en ergens ook wel de mijne maar nu nog niet denk ik..En op sommige punten twijfel ik dus, al weet ik niet of ik die twijfel op de juiste zaken baseer...Eerst je eigen zaakjes op orde stellen, want dit lijkt meer op een rebound-relatie
Ik wil niet nog een keer een meisje teleurstellen, dus ga het met haar gewoon heel rustig aanpakken...
Niets overhaast.. ook om zelf te kijken of ik er inderdaad klaar voor ben...
Het is nu ruim 4 maanden uit, waarvan mijn ex me nog 1.5 maand heeft laten hopen dat alles weer goed zou komen. Eigenlijk staat de teller dus pas op 2.5...
Momenteel voelt het al vanaf zondag goed, maar misschien komt dat omdat ik tentamenweek had, en dus echt even andere dingen aan mijn hoofd...
Maar tjsa, ik mis bepaalde dingen wel heel erg, en ik vind dit echt een leuke meid..
Zou zonde zijn om die te laten lopen, maar aan de andere kant voel ik nog heel veel voor mijn ex merk ik als ik haar spreek.... Wat is wijsheid..
Al moet het op een gegeven moment wel ophouden natuurlijk...
Maar waar ik inderdaad wel voor moet oppassen is dat ik niet tijdens een eventuele nieuwe relatie sentimenteel terug ga denken aan dingen die ik met mijn ex deed...
Daar heb ik nog weleens last van dus wat dat betreft heb je gelijk...
Misschien een hele foute gedachte, maar het helpt me altijd om te denken dat ik en mijn ex ook ''close'' waren samen, terwijl zij ook eerdere relaties heb gehad. Daarmee praat ik mezelf vertrouwen in dat ook een toekomstige relatie weer zo goed aan kan voelen... Daar twijfel ik namelijk nog wel ns aan
quote:Voor mij is het 4,5 maanden, en ik heb grotendeels momenten waarop ik mij goed voel. Maar nu in een relatie stappen is wellicht niet het beste idee. Ik merk het nu al aan mezelf: ik loop wat te daten, maar ik voel weinig tot niets voor die meiden. Het gezelschap is leuk....Op vrijdag 29 oktober 2010 12:00 schreef Bartinhoo het volgende:
Wellicht heb je gelijk...
Ik wil niet nog een keer een meisje teleurstellen, dus ga het met haar gewoon heel rustig aanpakken...
Niets overhaast.. ook om zelf te kijken of ik er inderdaad klaar voor ben...
Het is nu ruim 4 maanden uit, waarvan mijn ex me nog 1.5 maand heeft laten hopen dat alles weer goed zou komen. Eigenlijk staat de teller dus pas op 2.5...
Momenteel voelt het al vanaf zondag goed, maar misschien komt dat omdat ik tentamenweek had, en dus echt even andere dingen aan mijn hoofd...
Maar tjsa, ik mis bepaalde dingen wel heel erg, en ik vind dit echt een leuke meid..
Zou zonde zijn om die te laten lopen, maar aan de andere kant voel ik nog heel veel voor mijn ex merk ik als ik haar spreek.... Wat is wijsheid..
En uiteraard mis ik bepaalde dingen ook erg. Uiteindelijk geldt het oude adagium: eerst gelukkig zijn met jezelf voordat je gelukkig kan zijn met iemand anders / iemand anders gelukkig kunt maken.
quote:In die fase zit ik nu ook. Gezelschap is leuk, maar in een relatie stappen wil ik nog niet. Pas als ik er klaar voor ben, ga ik er voor. Zolang ik maar eerlijk blijf tegenover vrouwen
[..]
Voor mij is het 4,5 maanden, en ik heb grotendeels momenten waarop ik mij goed voel. Maar nu in een relatie stappen is wellicht niet het beste idee. Ik merk het nu al aan mezelf: ik loop wat te daten, maar ik voel weinig tot niets voor die meiden. Het gezelschap is leuk....
En uiteraard mis ik bepaalde dingen ook erg. Uiteindelijk geldt het oude adagium: eerst gelukkig zijn met jezelf voordat je gelukkig kan zijn met iemand anders / iemand anders gelukkig kunt maken.
en tegen mezelf natuurlijkquote:Best klote is dat inderdaad.. Ik vind dit qua uiterlijk echt een super aantrekkelijke meid, en ook haar karakter is echty super, maar om echt te zeggen dat ik al veel voor haar voel, nee...Op vrijdag 29 oktober 2010 12:50 schreef Maharbal het volgende:
[..]
Voor mij is het 4,5 maanden, en ik heb grotendeels momenten waarop ik mij goed voel. Maar nu in een relatie stappen is wellicht niet het beste idee. Ik merk het nu al aan mezelf: ik loop wat te daten, maar ik voel weinig tot niets voor die meiden. Het gezelschap is leuk....
En uiteraard mis ik bepaalde dingen ook erg. Uiteindelijk geldt het oude adagium: eerst gelukkig zijn met jezelf voordat je gelukkig kan zijn met iemand anders / iemand anders gelukkig kunt maken.
Zoiets moet natuurlijk groeien, maar moet ook niet te snel voor iemand gaan ineens nu. Niet eerlijk tegenover mezelf maar vooral niet tegenover haar!
Weekend volplannen is inderdaad het beste goofy!
Tot het eind van de zomer is dat eigenlijk prima gelukt, maar net goed want dat waren de eerste maandjes. Sinds het jaar weer begonnen is gaat het helaas iets lastiger allemaal. De avondjes zitten vol en zaterdag werk ik gelukkig de ochtend, maar verder is ook iedereen student en druk bezig met een beetje geld bijverdienen in het weekend, waardoor ik zaterdag en zondagmiddag toch vaak mezelf moet zien te vermaken
I' ll just deal with itVond ik niet leuk om te doen, want het was een leuk meisje en had mijn daadwerkelijke reden niet gegeven, maar de boodschap was duidelijk.
Vanavond op stap, misschien kom ik wat tegen, al maakt het mij niet echt uit. Wil het weer naar mijn zin hebben en ik ga goed stappen. Morgen het zelfde hoop ik.
Ik kwam vandaag thuis bij mijn ouders en het was stil. Heb een lange reis gehad en alles. Maar toen ik thuis was en de kalmte om me heen me bevingen, miste ik haar zo intens en alles kwam weer naar boven van hoe leuk ze toen de tijd wel niet was en wat het uiteindelijk geworden is.
Het valt zo lastig te verwerken op sommige momenten. En ik bemerk dat ik op de een of andere manier nog altijd een sprankeltje hoop hou en het geloof heb dat het goed kán komen..
Illusies en dromen..
Ik probeer geen contact met hem te hebben om hem de ruimte te geven, maar ik moet zeggen dat het me zwaar valt.. Alles in me zegt dat ik iets van hem wil horen, zie je dan maar eens te beheersen
quote:GamenOp vrijdag 29 oktober 2010 15:49 schreef Bartinhoo het volgende:
[..]
Best klote is dat inderdaad.. Ik vind dit qua uiterlijk echt een super aantrekkelijke meid, en ook haar karakter is echty super, maar om echt te zeggen dat ik al veel voor haar voel, nee...
Zoiets moet natuurlijk groeien, maar moet ook niet te snel voor iemand gaan ineens nu. Niet eerlijk tegenover mezelf maar vooral niet tegenover haar!
Weekend volplannen is inderdaad het beste goofy!
Tot het eind van de zomer is dat eigenlijk prima gelukt, maar net goed want dat waren de eerste maandjes. Sinds het jaar weer begonnen is gaat het helaas iets lastiger allemaal. De avondjes zitten vol en zaterdag werk ik gelukkig de ochtend, maar verder is ook iedereen student en druk bezig met een beetje geld bijverdienen in het weekend, waardoor ik zaterdag en zondagmiddag toch vaak mezelf moet zien te vermaken
quote:Ik was ook degene die een punt achter de relatie had gezet, maar dat betekent niet dat het makkelijker is.. Voor mij was het ook ontzettend moeilijk om die knoop door te hakken. Ik heb er ook veel verdriet van gehad, en vroeg me af of ik wel de goede beslissing had genomen omdat ik met zo erg miste. Maar hou vol, het is echt het beste om geen contact op te nemen. Dat weet je zelf ook!Op vrijdag 29 oktober 2010 18:12 schreef Flappieee het volgende:
Ik volg jullie verhalen nu al een tijd en ik moet zeggen dat het mij ontzettend helpt. Het is misschien raar aangezien ik zelf een punt achter mijn relatie heb gezet. Ik heb er op dit moment erg veel verdriet over en het doet het ontzettend pijn, het is ook nog niet vreselijk lang over.... Toch helpen jullie verhalen, want ze laten me zien dat alles uiteindelijk wel goed komt.
Ik probeer geen contact met hem te hebben om hem de ruimte te geven, maar ik moet zeggen dat het me zwaar valt.. Alles in me zegt dat ik iets van hem wil horen, zie je dan maar eens te beheersen
quote:Dat is niet raar, de mensen die de relatie verbroken hebben moeten ook een verlies verwerken. Hebben jullie overigens wel goed gepraat met elkaar, zodat jullie het beiden goed kunnen afsluiten? En hoe is dat 'geen contact hebben' tot stand gekomen, heeft hij het contact afgekapt? Daarnaast vind ik het wel erg netjes van je dat je ondanks je gevoelens hem met rust laat.Op vrijdag 29 oktober 2010 18:12 schreef Flappieee het volgende:
Ik volg jullie verhalen nu al een tijd en ik moet zeggen dat het mij ontzettend helpt. Het is misschien raar aangezien ik zelf een punt achter mijn relatie heb gezet. Ik heb er op dit moment erg veel verdriet over en het doet het ontzettend pijn, het is ook nog niet vreselijk lang over.... Toch helpen jullie verhalen, want ze laten me zien dat alles uiteindelijk wel goed komt.
Ik probeer geen contact met hem te hebben om hem de ruimte te geven, maar ik moet zeggen dat het me zwaar valt.. Alles in me zegt dat ik iets van hem wil horen, zie je dan maar eens te beheersen
Als jullie niet goed uit elkaar zijn gegaan zou ik toch even proberen hem een mailtje te sturen over hoe je je voelt. Misschien kan dat tot een gesprek komen als hij daar mee instemt, en kun jij het beter afsluiten voor jezelf.
SPOILERAlleen als jullie niet goed uit elkaar zijn gegaan, anders gewoon met rust laten zoals melanie hierboven vermeld
[ Bericht 5% gewijzigd door MeanDutchy op 29-10-2010 18:50:37 ]
quote:Tja als de andere daarin geen interesse heeft houdt het op natuurlijk, maar het lijkt mij wel het proberen waard. Met een gesprekje kunnen beiden partijen nog even melden wat ze te melden hebben als niet alles is uitgesproken, en helpt het haar met verwerken en loslaten.
Wij zijn ook niet goed uit elkaar gegaan maar dan heeft contact zoeken geen zin als het voor de ene partij gewoon uitgesproken is. Dat maakt het altijd een lastige situatie, echter is het dan toch al voorbij, dus wat is je win uiteindelijk.. Het helpt dan wel om alles er uit te gooien wat je altijd nog had willen zeggen maar neem dan wel de tijd voor je mailtje. En je hoeft het niet persé te sturen.
Ik heb hem dit allemaal verteld en hij begrijpt mijn keuze ook. Desalniettemin is het verdriet bijna ondraagelijk... Maar omdat ik hem op den duur niet gek zal maken heb ik er een punt achter gezet. We zijn ook gelukkig zonder ruzie uit elkaar gegaan. De eerste twee weken had hij het er vooral moeilijk mee en ik probeerde hem te troosten, maar dat is ook pijnlijk. Nu heb ik heel veel verdriet, maar wil hem niet nog meer pijn doen om hem daarmee op te zadelen. Op dit moment is alles gezegd, en om eerlijk te zijn hoop ik dat we samen in de toekomst een tweede kans krijgen. En dat wil ik doen door zelf de tijd te nemen en hem de tijd te gunnen. Het alleen ronduit KUT!!!
!!!Ik ben het er wel mee eens dat je dingen nog uit kunt praten, maar dan moet een van de twee niet haatdragend zijn. Heeft de ander iets geflikt, kun je er denk ik gelijk mee kappen. Het heeft dan ook geen zin om contact te houden want je gaat toch alleen maar met modder gooien..
quote:Precies, kan me voorstellen dat je de hoop hebt, maar je moet niet vergeten dat het uitgegaan is. En een relatie gaat niet 'zomaar' uit.
Ik begrijp alleen niet waarom je in de toekomst hoopt op een tweede kans. Je hebt het toch uitgemaakt omdat het niet lekker ging? Dan betekend dus dat je er geen toekomst meer in zag, waarom zou die er wel moeten zijn over een onbepaalde tijd?
quote:Nou ik snap het wel.. Bij mij ging mijn relatie ook uit vanwege verschillende levensfasen en behoefte aan wat meer vrijheid (waren al bij elkaar vanaf ons 16e & 6 jaar samen), niet omdat het gevoel verkeerd zat. Want we hielden nog genoeg van elkaar voor een heel leven, alleen het werkte nu gewoon niet. Ik kan me wel indenken dat als we elkaar weer tegenkomen over een hele poos en de omstandigheden er naar zijn, we misschien nog een nieuwe kans zouden kunnen hebben. Ik ga er absoluut niet vanuit, maar ik zie wel dat die kans eventueel bestaat.
[..]
Precies, kan me voorstellen dat je de hoop hebt, maar je moet niet vergeten dat het uitgegaan is. En een relatie gaat niet 'zomaar' uit.
Hoe oud zijn jullie dan? Was er dan echt geen andere oplossing denk je?
quote:Ik ken dat gevoel, heb dat met mijn ex ook gehad. Het idee van was je maar een paar jaar ouder, of we, dan waren we waarschijnlijk wel in dezelfde levensfase geweest. Maar ik heb het heel bewust losgelaten en nu achteraf denk ik zelfs dat als we wat ouder zouden zijn geweest het niet zou hebben gewerkt.Op vrijdag 29 oktober 2010 21:00 schreef Flappieee het volgende:
Ja dat bedoel ik precies! Natuurlijk staat het niet voor 100% vast, maar de kans zit er wel in. En op dit moment mede door mijn verdriet hoop ik daar echt op, zoals ik zeg mijn houvast... Misschien als ik het verdriet een plaatsje heb gegeven gaat die houvast ook weer weg, maar de hoop blijft. Het is de meest fantastische jongen die ik ooit ben tegen gekomen, alleen we waren gewoon simpel weg te jong. Daarbij was ik zijn eerste relatie en hij mijn derde. Beiden nog zoveel te leren... Toch maakt het de pijn er niet minder op...
Vervelend als je zo een persoon vier jaar lang in je leven heb gehad. Ik ben zowat haar geworden, in mijn reacties naar andere, hoe ik mensen benader etc.
En nog die drang voelen om naar haar toe te gaan etc maar het gevoel is redelijk verwoest eigenlijk.
Ik deel de mening ook wel "dat als we elkaar later tegen gekomen zijn" vanwege al die fouten die je gemaakt hebt, maar da is niet. Aan de andere kant, wie weet wie je straks tegenkomt omdat je je ex aan de kant geschoven heb.
Ik denk niet dat het bij komt zoals het nu bij jou is MOD. Natuurlijk heb je spijt van bepaalde dingen, maar daar leer je ook weer van en neem je mee. Daarnaast denk ik dat je uiteindelijk wel weer gaat doen en handelen zoals je zelf atlijf heb gedaan.
quote:Ik denk dat iedereen in het begin wel wat hoop heeft dat het weer goed komt. Al is het maar omdat het moeilijk is zo'n grote verandering in je leven te accepteren. Ik denk dat je er goed aan doet af te wachten tot je weer wat rationeler bent en er dan nog eens rustig over nadenkt. En let er wel op dat dat tijd nodig heeft, na 3 weken ben je dat nog niet, en soms na 3 maanden ook niet.Op zaterdag 30 oktober 2010 10:46 schreef Flappieee het volgende:
Beiden zijn we 19. Ik denk dat jullie wel een punt hebben over dat je dan niet verder kunt gaan. Alleen op dit moment is dat het enige lichtpuntje op deze sombere dagen, de hoop... Zie dat dan maar eens weg te halen... Ik begin steeds meer te twijfelen of ik wel de juiste keuze heb gemaakt, maar dat kan ook komen doordat ik door mijn verdriet door een roze bril kijk. Ik hemel hem als het ware helemaal op. Zolang ik dat nog heb kan ik gewoon niet terug, wat een pijn zal hem dat doen zeg. Nee, dat kan en wil ik hem echt niet aandoen. Alleen als ik weer rationeel kan denken en me verdriet een plaats heb kunnen geven dan kan ik mijn stappen overwegen wat betreft hem en wie weet is hij dan ook verder geschakeld...
Ik denk niet dat het bij komt zoals het nu bij jou is MOD. Natuurlijk heb je spijt van bepaalde dingen, maar daar leer je ook weer van en neem je mee. Daarnaast denk ik dat je uiteindelijk wel weer gaat doen en handelen zoals je zelf atlijf heb gedaan.
quote:En hoelang geleden is dat nu?Op zaterdag 30 oktober 2010 12:54 schreef Male23 het volgende:
Ik mis m'n ex eigenlijk niet meer. Post hier ook bijna niet meer. Maar mis wel iemand om leuke dingen mee te doen. Sommige dingen wil ik gewoon met m'n vriendin doen en niet met vrienden.
quote:Ik ga nu inderdaad afwachten. Ik ga nu de tijd en rust voor mezelf nemen. Dat is wel een week te laat want door mijn verdriet heb ik me tentamens helemaal niet kunnen leren.... Dat worden dus onvoldoendes... Ik zie hoe ik er over 2/3 maanden in sta. Dat kan ik nu nog niet weten. Misschien voel ik me nog hetzelfde, dan ga ik kijken hoe hij erin zit. Is hij verder met zijn leven en heeft hij er absoluut geen behoefte meer aan, dan heb ik dat ook maar te slikken. Ik laat hem nu met rust, dan kan hij ook de tijd nemen. We zullen het wel zien... Ik moet zeggen voel me nu wel beter.Op zaterdag 30 oktober 2010 11:55 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik denk dat iedereen in het begin wel wat hoop heeft dat het weer goed komt. Al is het maar omdat het moeilijk is zo'n grote verandering in je leven te accepteren. Ik denk dat je er goed aan doet af te wachten tot je weer wat rationeler bent en er dan nog eens rustig over nadenkt. En let er wel op dat dat tijd nodig heeft, na 3 weken ben je dat nog niet, en soms na 3 maanden ook niet.
quote:Goede instelling. En ach, ik heb mijn school ook een paar weken laten schieten doordat mijn relatie uitging. Ik mik er nu op dat ik in de tentamenweek de helft van de tentamens haal en dan vind ik het verder wel best. Neem het jezelf nu vooral niet kwalijk, zoiets hakt er gewoon in.Op zaterdag 30 oktober 2010 13:34 schreef Flappieee het volgende:
[..]
Ik ga nu inderdaad afwachten. Ik ga nu de tijd en rust voor mezelf nemen. Dat is wel een week te laat want door mijn verdriet heb ik me tentamens helemaal niet kunnen leren.... Dat worden dus onvoldoendes... Ik zie hoe ik er over 2/3 maanden in sta. Dat kan ik nu nog niet weten. Misschien voel ik me nog hetzelfde, dan ga ik kijken hoe hij erin zit. Is hij verder met zijn leven en heeft hij er absoluut geen behoefte meer aan, dan heb ik dat ook maar te slikken. Ik laat hem nu met rust, dan kan hij ook de tijd nemen. We zullen het wel zien... Ik moet zeggen voel me nu wel beter.
maartquote:
Ik maakte de fout om contact te houden, of te reageren op dingen en dat werkte niet, steeds kreeg ik weer hoop (die ze me zelf ook gaf) en als het bijna zover was (een afspraak ofzo) liet ze me altijd weer vallen.. Nu sinds donderdag laat ik niks meer horen en vraag ik ook niet meer naar haar aan vrienden & zoek ik zelf 0,0 contact en gaat het steeds lekkerder met me eigen leven.. Ik kan weer heerlijk een hele dag niks doen zonder mezelf gek te maken.
Misschien komt het ook wel omdat alles een beetje op z'n plek valt, m'n werk, ik heb een hondje, ik krijg weer een auto binnen nu en een maand en ik zie weer de lol in een avondje stappen..
Toch blijft het moeilijk dat ze zo dichtbij woont (ze is 3 huizen verder gaan wonen
) dus ga ik maar is rustig kijken naar een nieuw huisje .. Ik zie haar nog af en toe per ongeluk (supermarkt oid) en dat doet gelijk weer pijn.. Ik begin langzaam te accepteren dat het beter is, dat het voor mij ook niet meer hoeft en dat er andere zijn..
Ik heb het gevoel dat ik er bijna ben maar ik zal er wel weer gruwelijk naast zitten en moeilijk hard op me bek gaan de komende dagen, maar voor nu voelt het goed.
Ik weet niet hoelang jullie wat hebben gehad maar na 1,5 maand ben je er niet bijna ben ik bang voor.quote:Op zaterdag 30 oktober 2010 14:16 schreef ex het volgende:
Zo al weer een paar weken terug dat ik hier wat gepost heb, het is nu 1,5 maand uit en het gaat steeds beter.
Ik maakte de fout om contact te houden, of te reageren op dingen en dat werkte niet, steeds kreeg ik weer hoop (die ze me zelf ook gaf) en als het bijna zover was (een afspraak ofzo) liet ze me altijd weer vallen.. Nu sinds donderdag laat ik niks meer horen en vraag ik ook niet meer naar haar aan vrienden & zoek ik zelf 0,0 contact en gaat het steeds lekkerder met me eigen leven.. Ik kan weer heerlijk een hele dag niks doen zonder mezelf gek te maken.
Misschien komt het ook wel omdat alles een beetje op z'n plek valt, m'n werk, ik heb een hondje, ik krijg weer een auto binnen nu en een maand en ik zie weer de lol in een avondje stappen..
Toch blijft het moeilijk dat ze zo dichtbij woont (ze is 3 huizen verder gaan wonen
Ik begin langzaam te accepteren dat het beter is, dat het voor mij ook niet meer hoeft en dat er andere zijn..
Ik heb het gevoel dat ik er bijna ben maar ik zal er wel weer gruwelijk naast zitten en moeilijk hard op me bek gaan de komende dagen, maar voor nu voelt het goed.
, maar nu voelt het even een keertje prima.. Al is negeren lastig . Ik heb het zelf uitgemaakt, maar dat maakt het er niet makkelijker op. Vandaag heeft hij al zijn spullen opgehaald.
Ik word gek van mezelf. Het ene moment wil ik niets liever dan weer met hem knuffelen, het andere moment vind ik het goed dat ik de knoop heb doorgehakt, dan troost ik mezelf weer met het idee dat hij anders toch naar het buitenland ging en mij achter zou laten over een half jaar, dan kan ik me alleen maar de goede kanten van onze relatie bedenken - en soms, heel soms, ben ik benieuwd wat de toekomst brengt. Ik ben stom.
Heb veel steun aan de verhalen hier.
Maar zat net even op hyves, en zag een www van een vriendin van haar wat ze vanavond gingen doen met zn allen...
Eerst een verjaardag en daarna naar een of ander housefeest...
Ik voelde mezelf helemaal warm worden van binnen en voelde mn hart helemaal kloppen, echt een hele vreemde reactie omdat we elkaar al 3 maanden lang amper tot niet spreken...
Op de een of andere manier kan ik dat toch nog niet 100 % accepteren, blijkt maar dat ik haar ( nog steeds ! ) niet heb losgelaten na ruim 4 maanden....
En hoe sta jij daar onder?quote:Op zaterdag 30 oktober 2010 18:27 schreef Rbhp het volgende:
Ex-vriendin wilt me terug na 6 maanden...
HatseflatseNiemand heeft gezegd dat zelf uitmaken het makkelijker maakt.quote:
Liefdesverdriet... wie heeft dat nou weer bedacht?
Ik heb het zelf uitgemaakt, maar dat maakt het er niet makkelijker op. Vandaag heeft hij al zijn spullen opgehaald.
Sommige mensen gaan heel makkelijk met dat soort gevoelens om, ik snap nog steeds niet hoe.
Precies, en dan hangt het er ook nog eens vanaf waarom je het zelf hebt uitgemaakt. Als je het uitmaakt omdat de ander je heeft bedonderd heeft dat een andere impact op je dan dat je het uitmaakt omdat je - ondanks dat je nog zielsveel van je partner houdt - gewoon verschillen / onoverkomelijkheden / dingen ziet die de relatie belemmeren en waar je niet aan kunt (of wilt) werken. Dan maak je het uit omdat je moet, niet omdat je het wil.quote:Op zaterdag 30 oktober 2010 18:55 schreef Daniel1976 het volgende:
[..]
Niemand heeft gezegd dat zelf uitmaken het makkelijker maakt.
Sommige mensen gaan heel makkelijk met dat soort gevoelens om, ik snap nog steeds niet hoe.
Mijn god, ik durf zelfs wel te stellen dat dat nog zwaarder is dan gedumpt worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharbal op 30-10-2010 19:07:17 ]
Toch ook zeker wel heerlijk hoor, vrijgezel zijn.
Edit: Het is zo lastig om het uit te maken terwijl je nog zoveel van je vriend/vriendin houdt..
Ik wilde het niet.. zeker niet. Het was het laatste wat ik wilde. Maar ik zag ook geen andere optie.
Het is moeilijk een goede beslissing te nemen als je verstand en je hart het niet eens zijn met elkaar.
Zaterdagavond, probeer er maar wat van te maken.
Het doet me ansich wel goed dat ik een legitieme reden heb gekregen om de relatie te verbreken en ieder nu hun eigen weg te gaan, het is nog altijd het gemis, ondanks dat ik daar nu ook steeds minder aan denk.
Wel fijn dat het in een rot tempo gaat, als je maar de goede state of mind aanhoud. Ik weet nog dat ik vorige week enorm in de put kon zitten maar dat het nu in eens in een rot vaart de goede kant op lijkt te gaan. Heb simpelweg geen keus dus ja.
. Het leven is zo saai als het alleen uit werk bestaat en dat er weinig leuks naast is. Ja ik ga weleens iets drinken met vrienden, of naar de film, maar toch is het heel anders, dat gevoel dat er altijd iemand is die om je geeft. Volgende week heb ik een minivakantie met een aantal dagen vrij, heb het echt even nodig. Lekker tot rust komen thuis .Ik vertrouw haar niet meer na wat ze heeft gedaan en dat komt ook nooit meer goed.quote:
Met vallen en opstaan! Maar we komen er allemaal wel
Als ik vragen mag, wat heeft ze gedaan? Ik hoop echt dat mijn ex me nog terug wilt over 2 maanden... Natuurlijk ga ik dat nu al niet polsen, want ik wil het rustig aankijken mocht ik het opeens niet meer willen. Ik wil er 100% zeker van zijn voordat ik vraag of hij weer met me verder wilt, alleen dan kan het slagen. Maja dan zijn er ook alweer zo'n drie maanden verstreken, wie weet zit hij er al niet meer mee....quote:Op zondag 31 oktober 2010 03:53 schreef Rbhp het volgende:
[..]
Ik vertrouw haar niet meer na wat ze heeft gedaan en dat komt ook nooit meer goed.
Ik voel me zo klote! Een leuke avond gehad gister op een feest, maar toch steeds de gedachte aan hem gehad. Nu in de ochtend weer terug bij af... Waarom zijn de ochtenden altijd zo bagger?! Wat ik het ergst vind is dat zeurende gevoel in je borst wat maar niet weg gaat! Sorry hoor, ik doe een beetje sneu. Ik ben op dit moment gewoon heeeel erg down
je hebt het uitgemaakt omdat jullie te jong zijn. Maar je hoopt dat je ex je terug wilt over 2 maanden?
Ja ik weet het, stom he.... Ik dacht dat ik me even op mezelf wou focussen en voor drie weken was het leuk, maar nu ben ik het zat. Het is niet dat ik niet zonder een relatie kan, want dat kan ik wel. Maar hoe langer ik over mijn redenen nadenk hoe meer ik het er niet mee eens ben. Ik weet niet of dit door het verdriet komt of niet. Om eerlijk te zijn wordt het met de dag sterker en niet minder.quote:Op zondag 31 oktober 2010 13:03 schreef melanie_x het volgende:
Flappieee,
je hebt het uitgemaakt omdat jullie te jong zijn. Maar je hoopt dat je ex je terug wilt over 2 maanden?
Zoals ik zei wil ik alles even op een rijtje hebben. Voel ik me nu over twee maanden nog steeds zo (heel veel spijt) dan hoop ik dat hij mij terug neemt ja.... En misschien dat hij dat niet doet, maar misschien ook wel. Ik zie het dan wel denk ik, het is gewoon kut want me gevoelens zitten helemaal in de knoop!
Ik weet het allemaal ook niet meer....
Ze geeft nu de hele tijd dubbele signalen af en dat is echt om gek van te worden.. ik herken echt veel van haar in jou
.. Als je echt de verkeerde keuze hebt gemaakt en dat oprecht vind moet je dat NU al in zien, en niet over 2,5 maand.. misschien is het dan te laat.Wel afgesproken om over een weekje of 3 een zaterdagje wat leuks te doen.
Maar gisteren ging ik naar een feestje en haalde ik iemand op en moest dus door de straat van een vriendin van mijn ex en zag haar scooter daar staan. Weer even vervelend maar op het feest was ik het al vergeten wel nog een tijdje over mijn ex gehad en de dingen die zijn gebeurd. Kan er wel goed met mijn vrienden over praten.quote:Op woensdag 27 oktober 2010 23:42 schreef Amede het volgende:
Bij mij is het inmiddels al een maand uit.. (wow, klinkt lang als ik het zo zeg)
Ik denk nog heel veel aan hem en mis hem nog zoveel, maar het 'scherpe' is er wel vanaf. Ik merk dat ik mezelf prima red en dat het verdriet ook minder wordt met de dag. Ik ben er al minder mee bezig dan eerst, nog steeds is dat aardig veel, maar niet meer elke minuut van de dag.
Heb nog mijn verdrietige momenten, maar heb voor mezelf een soort schakel omgezet en ga gewoon door. Geen contact meer met hem gehad, wat mijn hoofd aardig rustig houdt, ipv die chaos in de eerste weken. Ik reken op niks meer, ga er niet meer vanuit dat we ooit nog bij elkaar komen en heb het voor mijn gevoel wel geaccepteerd. Ik hou mezelf ongelooflijk bezig en ik richt me nu voornamelijk op mezelf, mijn studie, sport, vriendinnen/vrienden, leuke dingen en familie.
Ik ben nog niet helemaal op mijn 'gelukkigst', maar ik voel dat ik het wel weer ga worden. En daar heb ik mijn ex niet voor nodig.
Op de terug weg zette ik die vriend van mij weer af en zaten we nog een uur in de auto te praten over van alles en nog wat. Toen reed er een gezamelijk vriendin van mij en mijn ex langs. Ik had nog even getoeterd maar ze reed door, herkende me denk ik niet. Even later kreeg ik een sms van mijn ex: stond jij nog lang bij naamvriend want mijn scooter is gestolen heb jij iets gezien? Gelijk weer een kutgevoel, waarom stuurt ze mij dit? Wat moet ik ermee? Als ik wat had gezien had ik dat toch wel gezegd?
Vannacht over mijn ex gedroomd. In die droom was het zo leuk dat toen ik vannochtend wakker werd het leek alsof ik een gigantische kater had zonder dat ik de avond ervoor iets had gedronken.
Het was wel een vage droom en sloeg eigenlijk helemaal nergens op.Op een dag vertelde ze me dat ze verliefd was op een ander, en ik vermoed dat ze ook vreemd is gegaan. We waren 4 jaar samen.quote:Op zondag 31 oktober 2010 12:57 schreef Flappieee het volgende:
[..]
Als ik vragen mag, wat heeft ze gedaan? Ik hoop echt dat mijn ex me nog terug wilt over 2 maanden... Natuurlijk ga ik dat nu al niet polsen, want ik wil het rustig aankijken mocht ik het opeens niet meer willen. Ik wil er 100% zeker van zijn voordat ik vraag of hij weer met me verder wilt, alleen dan kan het slagen. Maja dan zijn er ook alweer zo'n drie maanden verstreken, wie weet zit hij er al niet meer mee....
Ik voel me zo klote! Een leuke avond gehad gister op een feest, maar toch steeds de gedachte aan hem gehad. Nu in de ochtend weer terug bij af... Waarom zijn de ochtenden altijd zo bagger?! Wat ik het ergst vind is dat zeurende gevoel in je borst wat maar niet weg gaat! Sorry hoor, ik doe een beetje sneu. Ik ben op dit moment gewoon heeeel erg down
Maar het stappen was weer ontzettend gezellig
Jij ook over de ex gedroomd? Zou het door het stappen komen?quote:Op zondag 31 oktober 2010 15:34 schreef melanie_x het volgende:
Na een avondje flink stappen heb ik ook diep geslapen en weer over mijn ex gedroomd. Droomde dat hij weer belazerde met een andere chick. Werd zo boos dat ik spontaan ontwaakte uit mijn coma
Maar het stappen was weer ontzettend gezellig
Dan bewijs ik het tegendeel! Ik heb namelijk na een fantastische stapavond niet over mijn ex gedroomd en werd dus vanmorgen -ondanks de kater- heerlijk wakker.quote:
[..]
Jij ook over de ex gedroomd? Zou het door het stappen komen?
Ik vroeg me af hoe het was om op mezelf te staan, hoe het zal zijn om geen verplichtingen te hebben. Had vaak geen zin om af te spreken omdat ik het druk had met school. Daarnaast vroeg ik me af of je wel een lange relatie kunt hebben als je zo jong bent, ging het wel standhouden. Omdat ik daar zo mee bezig was heb ik mijn ogen gesloten voor de andere dingen.quote:Op zondag 31 oktober 2010 14:27 schreef melanie_x het volgende:
Wat zijn precies de redenen dat je het uitgemaakt hebt eigenlijk?
Toen der tijd vond ik dat hij teveel van me vroeg. Ik had even mijn rust nodig, daarom heb ik er ook een punt achter gezet. We probeerden er veel over te praten, maar de communicatie verliep ook niet zo lekker.
Maar dat is het um ook juist! Ik wil het echt 100% zeker weten, dat als ik terug kom het ook echt een kans van slagen heeft. Ik ben nu veel dingen op een rijtje aan het zetten en ik besef steeds meer hoeveel waarde ik hechtte aan onze relatie. Ik laat hem nu met rust, dus ik geef hem geen signalen. Misschien dat ik het over 1 maand al helemaal zeker weet, misschien ook niet. Iedereen in mijn omgeving zegt dat ik door mijn verdriet niet rationeel kan denken, dat ik nu dus niet terug moet gaan.quote:Op zondag 31 oktober 2010 14:29 schreef ex het volgende:
Flappieee, je lijkt een beetje op mijn ex die ook 19 was, ze heeft het 1,5 maand geleden uit gemaakt omdat ze vond dat we te jong waren (ben zelf net 23) en te veel ruzie hadden..
Ze geeft nu de hele tijd dubbele signalen af en dat is echt om gek van te worden.. ik herken echt veel van haar in jou
Daarnaast werkt mijn familie een beetje tegen, ze vinden dat het nu genoeg is. Wie zijn kont brandt moet op de blaren zitten. Uit is uit, ze hebben nogal een aversie tegen het knipperlicht effect.
.. Denk er goed over na, het komt wel goed.
You don't know what you've got till it's gone.quote:Op zondag 31 oktober 2010 16:05 schreef Flappieee het volgende:
[..]
Ik vroeg me af hoe het was om op mezelf te staan, hoe het zal zijn om geen verplichtingen te hebben. Had vaak geen zin om af te spreken omdat ik het druk had met school. Daarnaast vroeg ik me af of je wel een lange relatie kunt hebben als je zo jong bent, ging het wel standhouden. Omdat ik daar zo mee bezig was heb ik mijn ogen gesloten voor de andere dingen.
Toen der tijd vond ik dat hij teveel van me vroeg. Ik had even mijn rust nodig, daarom heb ik er ook een punt achter gezet. We probeerden er veel over te praten, maar de communicatie verliep ook niet zo lekker.
Ik zou mezelf niet meer blijven kwellen en met hem gaan praten. Denk maar niet dat je verdriet over een maand minder is, je blijft namelijk toch hopen dat het weer goed komt.
En waarom ik nu ineens weer over mijn ex droom, geen idee.
Baal wel van m'n kater! Meestal kom ik er nog goed van af maar ik heb nog steeds flinke hoofdpijn
Ik heb zo ongeveer het hele weekend niet geslapen, met de wetenschap dat ze het op dat moment met een ander deed.
Ik snap dit soort dingen nooit. Waarom mailt ze jou dat er een ander komt? Wat heb jij eraan? Zulkde dingen wil ik liever gewoon niet weten lijkt me. Had je het contact verbroken?quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:47 schreef De_Melkboer het volgende:
2 weken geleden heeft mijn vriendin het plotseling uitgemaakt, ze zei dat ze al lang twijfelde. Ik kreeg donderdag een mail van haar dat ze dit weekend al bezoek van een ander kreeg.
Ik heb zo ongeveer het hele weekend niet geslapen, met de wetenschap dat ze het op dat moment met een ander deed.
Deed mijn ex ook. Ik snap ook niet wat je er aan hebt, maar waarschijnlijk om het voor haar zelf makkelijker te maken. Zeg maar schuld bekennen en er met een beter gevoel van af komen. Ze is nu immers vrij en loopt ws al langer met het idee rond om het uit te maken dus voor haar is de klap minder hard. En wellicht probeert ze nu de pijn een beetje te verzachten door af te spreken en dergelijk.quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:47 schreef De_Melkboer het volgende:
2 weken geleden heeft mijn vriendin het plotseling uitgemaakt, ze zei dat ze al lang twijfelde. Ik kreeg donderdag een mail van haar dat ze dit weekend al bezoek van een ander kreeg.
Ik heb zo ongeveer het hele weekend niet geslapen, met de wetenschap dat ze het op dat moment met een ander deed.
Net weer semi contact gehad, ze vroeg of ik thuis was, ik zei ja, maar verder niks meer.. Ach maar weer terug naar niet reageren, het heeft verder toch geen nut
.Dan zal die ander al langer in the picture zijn.quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:47 schreef De_Melkboer het volgende:
2 weken geleden heeft mijn vriendin het plotseling uitgemaakt, ze zei dat ze al lang twijfelde. Ik kreeg donderdag een mail van haar dat ze dit weekend al bezoek van een ander kreeg.
Ik heb zo ongeveer het hele weekend niet geslapen, met de wetenschap dat ze het op dat moment met een ander deed.
Ik vind dat soort acties erg triest. Even een schop na geven. Eigenlijk zou je blij moeten zijn dat je die tactloze muts kwijt bent. Of terug moeten sms'en: 'je bent niet de enige'. Maar ja, met dit soort acties verlaag je jezelf tot haar niveau.
Ik ga lekker vroeg naar bed..
toch weer een drukke week voor de boeg.Op het einde gebeurde er alleen iets waardoor hij heel boos werd. Iemand anders had in mijn kast geneusd en daar een flirterige opmerking over gemaakt. En omdat mijn ex naast me zat toen dat gebeurde zei ik wat er was. Niet echt handig van mij maar niets zeggen was ook verkeerd geweest omdat ie wel aan mijn gezicht kon zien dat er iets was.
Hij werd toen echt heel boos daarover, met name op de andere man, vond het heel onbeschoft en was echt goed kwaad. Hij ging toen naar huis, nadat ik m gevraagd had me er gewoon op te vertrouwen dat ik dat wel kon handelen. Later smste ik hem dat het me speet dat ik wat over die sms had gezegd en belde hij me op om zijn excuses te maken.
Ik heb m net weer gesmst of alles goed was met hem, omdat hij vannacht dronken was, en ik gewoon even niet wist of ik er wat mee moest. Dat hoeft gelukkig niet.
Maar verrek, door gisteravond voel ik me wel weer behoorlijk in de war. Ik merk dat ik hem echt enorm mis, het was echt heel gezellig en leuk gisteren, maar ook zou ik willen dat hij 100 km verderop zat omdat ik er zo'n hekel heb als hij zo enorm giftig reageert op iets. Het maakt hem zo lelijk.
Ben er via via achter gekomen dat mijn ex een paar dingen tegen mensen rond loopt te bazuinen over mij die we ooit in elkanders grootste vertrouwen aan elkaar verteld hebben. Wat voelt dat kut zeg! Het boeit me eigenlijk niet eens zozeer dat anderen dit nu over mij weten, maar gewoon het feit dat ze dit doet steekt me enorm..
De vraag is ook echt heel erg waarom. Als vrienden uit elkaar gegaan, en inmiddels al bijna 3 maanden geen contact. Daar had ik het al moeilijk mee aan het begin, maar waarom laten we elkaar dan niet ook gewoon lekker in ons waarde. Vind het echt klote dit...Doet me heel veel pijn..
Sowiezo ken ik om me heen heel weinig ''ex'' stelletjes die zo afstandelijk van elkaar leven. Allemaal hebben ze nog wel eens contact, en ondanks die kutactie vind ik het nog steeds raar dat we echt nooit meer van elkaar horen.
Als ik dat bericht van mevrouw hier boven lees dan vind ik het toch wel eens jammer. Tussen mij en mijn ex is helemaal niets meer. Logisch zou je misschien denken, maar ik zie haar dus echt nooit meer boos worden om dat soort dingen. Het is alsof we weer vreemden voor elkaar zijn, ik vind dat ergens toch wel heel vreemd.
Zal er vast mee te maken hebben dat ze flink is afgevallen, waarschijnlijk heeft ze echt een ''kijk mij nou'' attitude.. In principe heb ik daar niet eens zo' n moeite mee, maar als ik dan terugdenk aan hoe het er nog maar 5 maandjes geleden voorstond is het toch wel een heel raar gevoel...
Mijn ex werd trouwens nooit boos om flirterijtjes van andere mannen, dit is eigenlijk de eerste keer dat hij zo reageert. Het klinkt stom, maar ergens denk ik ook van 'was je maar zo voor me opgekomen toen we nog samen waren, dan was er een redelijke kans geweest dat het niet uitgegaan was.' Maar das natuurlijk ook weer niet eerlijk. Maargoed, maar weer even rustig aan doen denk ik.
Ik begrijp dat jouw situatie ook niet ideaal is mevrouw, maar op de een of andere manier klinkt het toch ''normaler'' , dan hoe het bij ons gaat...
Ik en mijn ex leven volledig langs elkaar heen, en hoewel dit logisch klinkt is dat het in mijn ogen niet, aangezien we vaak in hetzelfde dorp uitgaan/ werken etc.
Ik vind het moeilijk dat mijn ex in slechts 4 maanden tijd een ander persoon is geworden. We werkten samen al jaren bij dezelfde supermarkt met een leuke groep collega' s. Zij was altijd heel fanatiek daarin, personeelsvereniging, alle feestjes was ze bij etc.
Nu is ze flink afgevallen, werkt daar inmiddels niet meer, loopt ze tegen mij te verkondigen dat ze het ineens allemaal nerds vindt daar.. Loopt opeens in zo' n foute glimmende winterjas met enorme bontkraag, hangt helemaal vol sieraden.
Ik gun haar het zelfvertrouwen, maar ik vind het nog wel eens moeilijk hiermee om te gaan...
Het lijkt me behoorlijk ongezond als je 4 maanden na het uit gaan van een verkering van 8 maanden nog depressief bent. Of heb je haar tot een obsessie gemaakt?
Ik las op een site dat er blijkbaar een vuistregel is voor hoeveel tijd er verstreken zou moeten zijn eer je aan een nieuwe relatie begint. Namelijk 1 maand voor elk jaar dat je samen was. Dat betekent in jouw geval: ruim 3 weken.
Probeer je er niet mee bezig te houden en haar acties in een bepaald stramien te plaatsen en alles. Ik herken het wel maar heb nu ook gezien wat het doet en je jaagt haar er alleen maar mee weg.
Zit je nog regelmatig foto's terug te kijken en oude gesprekken terug te lezen?
Tja, ik heb er eerlijk gezegd zelf ook al eens over nagedacht..quote:
Vooral omdat ik de eerste 3 maanden eigenlijk weinig tot geen verbetering voelde. Heb de laatste tijd het idee dat het wel wat beter gaat dus ik bekijk even of dit van blijvende aard is...
Maar ik hink op 2 gedachtes wat betreft jouw post. Slechts 8 maanden, maar we waren wel heel close samen. We zeiden echt alles tegen- en over elkaar in elkanders bijzijn. Kan me niet herinneren dat ik me ooit zo mezelf bij iemand heb gevoeld. En ik kan met redelijke zekerheid zeggen dat zij dit ook bij mij had. Het was in mijn ogen wel een diepgaande relatie, met huilbuien, emoties, gesprekken en alles wat daarbij hoort..
Anderzijds denk ik ook weleens of ik het niet te speciaal maak allemaal. Het was mijn eerste relatie, en voor mij voelde het heel speciaal met haar omdat ik zoiets nog nooit eerder gekend heb. Voor haar was het al haar 4e serieuze relatie en wellicht was het (voor haar) allemaal lang niet zo bijzonder als dat het voelde. Ik kan niet vergelijken, maar misschien is dat juist wel de reden waarom zij het zo makkelijk los kan laten.
Waar ik denk in termen van '' elkaar niet vergeten, hield zoveel van haar'' denkt zij waarschijnlijk ''het was maar 8 maandjes'' oid, en ziet ze het misschien nieteens als een serieuze relatie...
Tegenwoordig is het helemaal niet zo raar om hulp te zoeken. Begin met een gesprekje met de huisarts, misschien lucht dat ook al op. En anders kan hij/zij je doorverwijzen.quote:
Tja, ik heb er eerlijk gezegd zelf ook al eens over nagedacht..
Verder klinkt het wel logisch wat je zegt. Eerste grote liefde, heel erg close.. het is wel herkenbaar. Maar de situatie waar jij inzit, is niet gezond. Zij heeft het allang verwerkt. Nu jij nog..
Na regen komt zonneschijn, zoek professionele hulp en nu geen zelfmedelijden meer hebben.
Zo. Het is denk ik ook niet nodig om jou telkens op je fouten te wijzen, dat is iets dat je zelf moet inzien, maar belangrijker is dat je het wílt inzien.
De fase waar je inzit herken ik wel, maar dat heeft er meer mee te maken dat mijn ex me ook een tijd "aan het lijntje" heeft gehouden en ik dus nog kansen leek te hebben. Maar ik zie niet dat het in jouw geval ook zo is.
Zo te lezen is zij er niet echt meer mee bezig en wellicht is heeft ze zelfs een ander op het oog al. Zie het realistisch en niet hoe je het graag had willen zien.
Het feit dat je ex zo veranderd is, is omdat ze er niet in blijft hangen. Ze gaat door met haar leven. Jij kan daar redenen voor gaan zoeken, maar daar heb je gewoon niks aan.
Wat voor jou belangrijk is denk ik, is dat je zelf ook een andere kant op moet gaan. Zoek een ander baantje, ga met vrienden op stap, doe gek, stel je zelf weer open voor nieuwe dingen en het geluk komt je uiteindelijk wel weer te gemoed.
Voel je kut, gooi het er uit, maak iets kapot en alles, maar zet er wel wat tegen over. Dus ga daarna wat anders doen om je zelf weer goed te laten voelen. Iets fysieks.
Maar goed, zoek hulp, is vet relaxed, maar sta er wel voor open.
(Met het loslaten ging het niet zo goed dus ik ben maar met hem getrouwd.)
Doe je verhaal es even!Met link!
Gevonden!quote:
De "KUNST" van het loslaten van een ex...
Dat komt omdat je in een klein rotdorpje woont. In grotere steden is het veel makkelijker om aparte vriendengroepen te hebben die elkaar niet iedere zaterdag tegenkomen. Maargoed, vanaf vandaag mag je in Amsterdam gaan wonen, dus gewoon daar maar een vriendin zoekenquote:
Sowiezo ken ik om me heen heel weinig ''ex'' stelletjes die zo afstandelijk van elkaar leven. Allemaal hebben ze nog wel eens contact, en ondanks die kutactie vind ik het nog steeds raar dat we echt nooit meer van elkaar horen.
Klinkt meer alsof ze in een schrale pauper is veranderd man. Beter kwijt dan rijk, want waarschijnlijk heeft ze ook een flinke attitude gekweekt. Het besef moet bij jou geloof ik nog wat groeien dat wat je had nooit meer terug gaat komen. Een van de belangrijkste redenen waarom ik mijn ex niet teruggenomen heb.quote:
Nu is ze flink afgevallen, werkt daar inmiddels niet meer, loopt ze tegen mij te verkondigen dat ze het ineens allemaal nerds vindt daar.. Loopt opeens in zo' n foute glimmende winterjas met enorme bontkraag, hangt helemaal vol sieraden.
Ik gun haar het zelfvertrouwen, maar ik vind het nog wel eens moeilijk hiermee om te gaan...
Wauw, echt eng hoeveel gelijkenis er tussen ons zit wat betreft dit. Relatie duurde ook ongeveer 8 maanden, was eerste relatie van mij en 4e van haar, was erg intensief en ik merkte eigenlijk voor het eerst in mijn leven dat ik een redelijke hoeveelheid emoties had ergens diep weggestopt in mij.quote:
Slechts 8 maanden, maar we waren wel heel close samen. We zeiden echt alles tegen- en over elkaar in elkanders bijzijn. Kan me niet herinneren dat ik me ooit zo mezelf bij iemand heb gevoeld. En ik kan met redelijke zekerheid zeggen dat zij dit ook bij mij had. Het was in mijn ogen wel een diepgaande relatie, met huilbuien, emoties, gesprekken en alles wat daarbij hoort..
Anderzijds denk ik ook weleens of ik het niet te speciaal maak allemaal. Het was mijn eerste relatie, en voor mij voelde het heel speciaal met haar omdat ik zoiets nog nooit eerder gekend heb. Voor haar was het al haar 4e serieuze relatie en wellicht was het (voor haar) allemaal lang niet zo bijzonder als dat het voelde. Ik kan niet vergelijken, maar misschien is dat juist wel de reden waarom zij het zo makkelijk los kan laten.
Waar ik denk in termen van '' elkaar niet vergeten, hield zoveel van haar'' denkt zij waarschijnlijk ''het was maar 8 maandjes'' oid, en ziet ze het misschien nieteens als een serieuze relatie...
Dat er dan wel een enorm verschil zit in snelheid en mate van loslaten is dan wel opvallend overigens. Toch hele andere persoonlijkheden ofzo, denk ik dan.
No worries. Ik heb m'n ex al bijna 5 maanden geen één keer gezien. 1x per maand komt er een smsje van haar kant, en that's it.quote:Op zondag 31 oktober 2010 21:49 schreef Bartinhoo het volgende:
Sowiezo ken ik om me heen heel weinig ''ex'' stelletjes die zo afstandelijk van elkaar leven. Allemaal hebben ze nog wel eens contact, en ondanks die kutactie vind ik het nog steeds raar dat we echt nooit meer van elkaar horen.
Misschien dat het contact ooit weer wat opbloeit, maar het hoeft van mij nu nog steeds niet.
Ik had overigens een rare droom gisternacht....ik droomde dat ik met m'n ex aan het kaarten was. Kaarten, wtf?
Dat gevoel van dieper liggende emoties voor iemand inderdaad!quote:
Wauw, echt eng hoeveel gelijkenis er tussen ons zit wat betreft dit.
Voor mijn relatie was ik ook echt absoluut niet bezig om een vriendin te krijgen oid. Dacht er nooit aan, vond het prima, en vond dat gezwemel tussen stelletje altijd maar een beetje overdreven aanstellerig gedrag...
Topics die ik hier soms ook lees over mensen die ergens een meisje zien lopen / hebben gesproken en daar vervolgens helemaal weg van zijn, nooit gehad
Met mijn ex dus als eerste persoon ooit wel, maar dat is het gevolg van het feit dat ze zich nogal aan mij heeft ''opgedrongen''. Had ze dit niet gedaan, dan had ik ook haar gewoon laten lopen...
Hmm schrale pauper is niet echt het geval, al is het wel typisch iets voor haar om zich zo te gaan gedragen. Naar mij is ze in real life heel aardig en ook wel geinteresseerd. Ze zegt dat ze het altijd leuk vindt om af te spreken, maar als ik haar niet bij toeval tegen kom dan hoor ik ook niets van haar... Maar ik weet dat het beter is zo
En inderdaad die snelheid van loslaten verschilt dan wel aardig. Komt waarschijnlijk omdat ik ook nog vrij lang schuldgevoelens jegens haar heb gehad...
ik was weer ff aan het lurken maar ik vind het altijd zo dikke vette onzin , zo'n vuistregel. Val jou niet aan hoor maar ik kan me er echt aan lopen ergeren. Je bent een mens. De ene is er sneller mee klaar en de ander kan het niet of minder snel loslaten. En wie zegt dat je er na 3 weken overheen moet zijn als je maar 8 maanden een relatie hebt gehad? SOrry maar dat is in mijn ogen de dikste lariekoek die ik heb gehoord. Nogmaals, ik val jou, Miasan , niet aan hoor. Ik val die zogenaamde vuistregel aan en diegene die dat uit zijn of haar duim gezogen heeft.quote:
Bartinhoo, niet om flauw te doen, maar heb je al eens aan professionele hulp gedacht?
Het lijkt me behoorlijk ongezond als je 4 maanden na het uit gaan van een verkering van 8 maanden nog depressief bent. Of heb je haar tot een obsessie gemaakt?
Ik las op een site dat er blijkbaar een vuistregel is voor hoeveel tijd er verstreken zou moeten zijn eer je aan een nieuwe relatie begint. Namelijk 1 maand voor elk jaar dat je samen was. Dat betekent in jouw geval: ruim 3 weken.
Ik snap wel wat je bedoelt hoor. Die vuistregels zullen wel weer van site tot site verschillen. Het betreffende artikel ging over reboundrelaties (relatie om je vorige relatie te verwerken), en wat daar de kenmerken van konden zijn. Eéntje was dus die net genoemde vuistregel.quote:
ik was weer ff aan het lurken maar ik vind het altijd zo dikke vette onzin , zo'n vuistregel. Val jou niet aan hoor maar ik kan me er echt aan lopen ergeren. Je bent een mens. De ene is er sneller mee klaar en de ander kan het niet of minder snel loslaten. En wie zegt dat je er na 3 weken overheen moet zijn als je maar 8 maanden een relatie hebt gehad? SOrry maar dat is in mijn ogen de dikste lariekoek die ik heb gehoord. Nogmaals, ik val jou, Miasan , niet aan hoor. Ik val die zogenaamde vuistregel aan en diegene die dat uit zijn of haar duim gezogen heeft.
Maar goed, met een korreltje zout nemen dus.
Ik was wel heel zielig als ik het zo terug lees zeg!quote:Op maandag 1 november 2010 00:51 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Gevonden!
De "KUNST" van het loslaten van een ex...
Nu ja, na een maandje of zes wilde hij weer terug (reboundfail!) en dat heb ik maar gedaan. We hebben twee kinderen inmiddels. Ik wil maar zeggen: je weet het dus maar nooit. Mijn toenmalige ex was echt een gruwelijke lamlul, zak hooi, eikel, klootzak, rottevis etcetera en ineens besloot hij dat hij zich heus wel kon gedragen en dat zou bewijzen. Ik geloofde er eerst niet zo in, maar had zoiets van wat maakt het allemaal ook nog uit, als jij dat nou zo graag wil dan doe je je best maar, ik doe even helemaal niet mijn best en veel succes ermee. Heb ik geloof ik ook nog gezegd. Ik had er niet zoveel verwachtingen meer van, maar voilà!
Volgens mij willen we allemaal wel zo'n verhaal als jou.quote:Op maandag 1 november 2010 00:23 schreef Tjingtjangtjong het volgende:
Kijk, hier hebben jullie heulemaal niks aan maar ik was errrrrbij!! Bij deel 1 van deze topicreeks! Ergens in 2002? En het loopt nog steeds, warm gevoel van binnen enzo.
(Met het loslaten ging het niet zo goed dus ik ben maar met hem getrouwd.)
Goh nou! Zo zie je maar he..quote:Op maandag 1 november 2010 12:09 schreef Tjingtjangtjong het volgende:
[..]
Ik was wel heel zielig als ik het zo terug lees zeg!
Nu ja, na een maandje of zes wilde hij weer terug (reboundfail!) en dat heb ik maar gedaan. We hebben twee kinderen inmiddels. Ik wil maar zeggen: je weet het dus maar nooit. Mijn toenmalige ex was echt een gruwelijke lamlul, zak hooi, eikel, klootzak, rottevis etcetera en ineens besloot hij dat hij zich heus wel kon gedragen en dat zou bewijzen. Ik geloofde er eerst niet zo in, maar had zoiets van wat maakt het allemaal ook nog uit, als jij dat nou zo graag wil dan doe je je best maar, ik doe even helemaal niet mijn best en veel succes ermee. Heb ik geloof ik ook nog gezegd. Ik had er niet zoveel verwachtingen meer van, maar voilà!
De dag begon best goed, voelde me prima vanmorgen. Tot ik een film ging kijken, enorm drama over de liefde, weet ik veel. Daarna zat ik de hele tijd met mijn ex in m'n hoofd en wat hij aan het doen was.. Dom als ik was, heb ik op z'n twitter gekeken. Dat had ik al een paar weken niet gedaan, net als dat ik al een hele tijd geen contact meer met hem heb. Meteen al spijt natuurlijk.. Leuke foto's, blije berichtjes hoe ongelooflijk zijn weekenden wel niet zijn en veel berichtjes naar allerlei meisjes. En alles wat aan mij deed denken is verwijderd, alsof ik niet bestaan heb.
Wat doet dat zeer.. Ook al doe ik precies hetzelfde. Ik ben nu gewoon meteen terug bij af. Buikpijn, geen honger meer, huilen, misselijk en een enorm zwart gat. Het is gewoon zo bizar dat we nu niks meer met elkaars leven te maken hebben, elkaar niet meer alles vertellen wat we hebben meegemaakt en gaan doen, we niets meer delen. Na 6 jaar voelt dat zo onnatuurlijk.
Heb al een aantal keer een mailtje getypt en vervolgens weer verwijderd. Contact zoeken is gewoon een slecht idee, want hij wil mij niet. Hij wil ons niet meer en is gelukkig zonder mij. Afgelopen week voelde ik me zo sterk en nu komt het weer als een klap in mijn gezicht. 'We komen nooit meer bij elkaar.'
Misschien is het eigenlijk wel goed dat ik gekeken heb op zijn twitter, aangezien ik de laatste dagen meer bezig was met doen alsof hij niet meer bestond, dan daadwerkelijk verwerken. Ik leefde mijn leven en negeerde zijn bestaan min of meer (net zoals hij nu waarschijnlijk bij mij doet). Nu realiseer ik me weer wat er aan de hand is en is het goed om verdrietig te zijn. Het voelt dan wel klote, maar ik kan niet blijven doen alsof er niets aan de hand is en mijn verdriet alsmaar weg blijven stoppen, terwijl ik flirtend in de kroeg sta. (haha dit bedenk ik me terwijl ik dit typ. Bewijst maar weer hoe nuttig het van je afschrijven is voor zelfreflectie
)Het hoort erbij. Dan gaat het een paar dagen fantastisch en dan weer dag minder. Ik vond mezelf al zo abnormaal dat ik me na een maand al zo goed kon voelen. Had het denk ik moeten afkloppen
Voelt op zich best goed, als in hey ik krijg weer hoop.
Of dat dan weer iets goeds is hou ik even in het midden
Nou, nee.quote:Op maandag 1 november 2010 12:39 schreef Tegan het volgende:
[..]
Volgens mij willen we allemaal wel zo'n verhaal als jou.
Jij hoort hier niet meer tussen eigenlijk.quote:
Het is vallen en opstaan totdat je niet meer valt en je je evenwicht hebt hervonden.quote:Op maandag 1 november 2010 14:56 schreef Amede het volgende:
Dip-alert...
De dag begon best goed, voelde me prima vanmorgen. Tot ik een film ging kijken, enorm drama over de liefde, weet ik veel. Daarna zat ik de hele tijd met mijn ex in m'n hoofd en wat hij aan het doen was.. Dom als ik was, heb ik op z'n twitter gekeken. Dat had ik al een paar weken niet gedaan, net als dat ik al een hele tijd geen contact meer met hem heb. Meteen al spijt natuurlijk.. Leuke foto's, blije berichtjes hoe ongelooflijk zijn weekenden wel niet zijn en veel berichtjes naar allerlei meisjes. En alles wat aan mij deed denken is verwijderd, alsof ik niet bestaan heb.
Wat doet dat zeer.. Ook al doe ik precies hetzelfde. Ik ben nu gewoon meteen terug bij af. Buikpijn, geen honger meer, huilen, misselijk en een enorm zwart gat. Het is gewoon zo bizar dat we nu niks meer met elkaars leven te maken hebben, elkaar niet meer alles vertellen wat we hebben meegemaakt en gaan doen, we niets meer delen. Na 6 jaar voelt dat zo onnatuurlijk.
Heb al een aantal keer een mailtje getypt en vervolgens weer verwijderd. Contact zoeken is gewoon een slecht idee, want hij wil mij niet. Hij wil ons niet meer en is gelukkig zonder mij. Afgelopen week voelde ik me zo sterk en nu komt het weer als een klap in mijn gezicht. 'We komen nooit meer bij elkaar.'
Misschien is het eigenlijk wel goed dat ik gekeken heb op zijn twitter, aangezien ik de laatste dagen meer bezig was met doen alsof hij niet meer bestond, dan daadwerkelijk verwerken. Ik leefde mijn leven en negeerde zijn bestaan min of meer (net zoals hij nu waarschijnlijk bij mij doet). Nu realiseer ik me weer wat er aan de hand is en is het goed om verdrietig te zijn. Het voelt dan wel klote, maar ik kan niet blijven doen alsof er niets aan de hand is en mijn verdriet alsmaar weg blijven stoppen, terwijl ik flirtend in de kroeg sta. (haha dit bedenk ik me terwijl ik dit typ. Bewijst maar weer hoe nuttig het van je afschrijven is voor zelfreflectie
Het hoort erbij. Dan gaat het een paar dagen fantastisch en dan weer dag minder. Ik vond mezelf al zo abnormaal dat ik me na een maand al zo goed kon voelen. Had het denk ik moeten afkloppen
Wat ongelovelijk naar voor je zeg! Ik snap ook niet waarom men dat soort dingen heeft uitgevonden. Het is allemaal zo schijnheilig. Vind het ook erg lullig dat hij dat allemaal post! Leuk dat je het naar je zin hebt, maar hou het lekker voor je!quote:Op maandag 1 november 2010 14:56 schreef Amede het volgende:
Dip-alert...
De dag begon best goed, voelde me prima vanmorgen. Tot ik een film ging kijken, enorm drama over de liefde, weet ik veel. Daarna zat ik de hele tijd met mijn ex in m'n hoofd en wat hij aan het doen was.. Dom als ik was, heb ik op z'n twitter gekeken. Dat had ik al een paar weken niet gedaan, net als dat ik al een hele tijd geen contact meer met hem heb. Meteen al spijt natuurlijk.. Leuke foto's, blije berichtjes hoe ongelooflijk zijn weekenden wel niet zijn en veel berichtjes naar allerlei meisjes. En alles wat aan mij deed denken is verwijderd, alsof ik niet bestaan heb.
Wat doet dat zeer.. Ook al doe ik precies hetzelfde. Ik ben nu gewoon meteen terug bij af. Buikpijn, geen honger meer, huilen, misselijk en een enorm zwart gat. Het is gewoon zo bizar dat we nu niks meer met elkaars leven te maken hebben, elkaar niet meer alles vertellen wat we hebben meegemaakt en gaan doen, we niets meer delen. Na 6 jaar voelt dat zo onnatuurlijk.
Heb al een aantal keer een mailtje getypt en vervolgens weer verwijderd. Contact zoeken is gewoon een slecht idee, want hij wil mij niet. Hij wil ons niet meer en is gelukkig zonder mij. Afgelopen week voelde ik me zo sterk en nu komt het weer als een klap in mijn gezicht. 'We komen nooit meer bij elkaar.'
Misschien is het eigenlijk wel goed dat ik gekeken heb op zijn twitter, aangezien ik de laatste dagen meer bezig was met doen alsof hij niet meer bestond, dan daadwerkelijk verwerken. Ik leefde mijn leven en negeerde zijn bestaan min of meer (net zoals hij nu waarschijnlijk bij mij doet). Nu realiseer ik me weer wat er aan de hand is en is het goed om verdrietig te zijn. Het voelt dan wel klote, maar ik kan niet blijven doen alsof er niets aan de hand is en mijn verdriet alsmaar weg blijven stoppen, terwijl ik flirtend in de kroeg sta. (haha dit bedenk ik me terwijl ik dit typ. Bewijst maar weer hoe nuttig het van je afschrijven is voor zelfreflectie
Het hoort erbij. Dan gaat het een paar dagen fantastisch en dan weer dag minder. Ik vond mezelf al zo abnormaal dat ik me na een maand al zo goed kon voelen. Had het denk ik moeten afkloppen
Ik weet absoluut niet wat je zou kunnen doen met je verdriet. Kan wel zeggen zoek lekker afleiding, maar dat is iets wat mij nou niet echt helpt. Je denkt toch alleen maar was hij nou maar hier, deden we dit maar samen...
ik pas ook.quote:
Wou haar voor geen goud missen maar neem haar voor nog geen stuiver weer terug.
Haha, hou het inderdaad lekker voor je! (of ik moet gewoon niet kijken..) Hij weet ook dat ik af en toe op zijn twitter kijk, dus misschien ook weer ergens bewust aandikken hoe fantastisch het allemaal wel niet is.quote:
[..]
Wat ongelovelijk naar voor je zeg! Ik snap ook niet waarom men dat soort dingen heeft uitgevonden. Het is allemaal zo schijnheilig. Vind het ook erg lullig dat hij dat allemaal post! Leuk dat je het naar je zin hebt, maar hou het lekker voor je!
Ik weet absoluut niet wat je zou kunnen doen met je verdriet. Kan wel zeggen zoek lekker afleiding, maar dat is iets wat mij nou niet echt helpt. Je denkt toch alleen maar was hij nou maar hier, deden we dit maar samen...
En al zou het zo enorm geweldig zijn, dat maakt dan eigenlijk ook niet uit. Ik heb er geen moeite mee dat hij al die leuke dingen doet, maar meer dat we inderdaad die leuke dingen niet samen doen. Ik maak geen deel meer uit van zijn leven.
Ik gun het hem ook echt allemaal. Ik wil dat hij gelukkig is en dat lijkt hij hiermee te zijn. Ik voel me soms zo leeg en alleen en hij zal dat ongetwijfeld ook hebben, maar zal dat niet op twitter gaan zetten.
De situatie is precies zoals jij het beschrijftquote:
Ik heb naderhand ook hulp gezocht bij de psych
Ik denk dat ik het er moeilijk mee heb omdat het van de een op de andere dag de wereld op zijn kop is...
Zij was altijd degene die er alles aan deed om mij te behouden, het leuk voor mij te maken, haar best voor mij deed, zij dat ze nog nooit zoveel voor iemand gevoeld heeft, etc etc...
Ik ben daar verkeerd mee omgegaan, en ik weet eigenlijk zeker dat ze diep van binnen nooit mijn waardering en liefde gevoeld heeft. Ik heb daarvan geleerd !
Maar sinds het uit is is ze dus omgeslagen naar compleet de andere kant. Heeft me nergens meer voor nodig, heeft echt ''schijt'' aan mij..
Ik begrijp ergens heel goed hoe het allemaal zit, en dit is mijn verdiende loon, maar in mijn hoofd kan ik nog steeds de connectie niet maken dat iemand zo om kan slaan qua gedrag en kennelijk ook gevoelens... Er was geen ander, dus dat zal de reden niet zijn...
Het feit dat ze fulltime werkt en flink afgevallen is en dus veel complimenten krijgt steunt haar ongetwijfeld. Het is beter zo en dat weet ik ergens zelf ook wel, laat ik mezelf daar maar aan vasthouden
Ik realiseer me dat het echt niet meer goed gaat komen. Echter blijft ze steeds in mijn hoofd en denk te veel aan de leuke momenten en denk daarbij dat dit allemaal niet nodig was geweest als we meer zouden praten. Het voelt zo nutteloos dit, waarom gaan we niet gewoon genieten van elkaar?
Ik heb ook steeds het idee dat als het me nu niet lukt het me nooit gaat lukken. Kun je wel ooit echt gelukkig met iemand worden voor de rest van je leven? Tuurlijk heb je ups en downs maar kom je denk je echt iemand tegen waar je super trots op bent en waarmee je altijd uit de dalen kan komen. Een relatie waarvan je aan het eind van je leven kan zeggen dat het een dikke 8 waard was?
Ik heb nu een beetje het idee dat het allemaal niet zo veel zin heeft, dat je na denkt over een relatie die je graag zou willen maar nooit tegen gaat komen. Je bent eerst een hele tijd heel close maar uit eindelijk zet je elkaar gewoon weer aan de kant. Waarom vraag ik me af?
Ik weet het allemaal even niet zo goed meer, een hoop vragen, dat wel.
Ik vind het ook zo leuk om van die oude bejaarde stelletjes saampjes over straat te zien lopen
En nu moet ik het maar is leren en het gewoon niet meer doen, hop overal verwijderen dat wief, direct to voicemail en klaar er mee.
Heel goed! Werkt echt het beste om die chaos in je hoofd een beetje op een rijtje te krijgen. (bij mij dan..)quote:
ENNN het heeft alweer gebackfired dat "leuke" contact.
En nu moet ik het maar is leren en het gewoon niet meer doen, hop overal verwijderen dat wief, direct to voicemail en klaar er mee.
Ik hoop het ook! Als hopeloze romanticus geloof ik daar ook heilig in. Nu nog niet, maar inderdaad ooit..quote:
Ik heb er wel vertrouwen in dat ik weer een leuke gozer vind!
Ik vind het ook zo leuk om van die oude bejaarde stelletjes saampjes over straat te zien lopen
Oud en grijs hand in hand op een bankje zitten in de zon, zo lief!
Ja, fijn, mooi! Prachtige analyse!quote:Op maandag 1 november 2010 19:09 schreef Bartinhoo het volgende:
De situatie is precies zoals jij het beschrijft
Ik denk dat ik het er moeilijk mee heb omdat het van de een op de andere dag de wereld op zijn kop is...
Zij was altijd degene die er alles aan deed om mij te behouden, het leuk voor mij te maken, haar best voor mij deed, zij dat ze nog nooit zoveel voor iemand gevoeld heeft, etc etc...
Ik ben daar verkeerd mee omgegaan, en ik weet eigenlijk zeker dat ze diep van binnen nooit mijn waardering en liefde gevoeld heeft. Ik heb daarvan geleerd !
Maar sinds het uit is is ze dus omgeslagen naar compleet de andere kant. Heeft me nergens meer voor nodig, heeft echt ''schijt'' aan mij..
Ik begrijp ergens heel goed hoe het allemaal zit, en dit is mijn verdiende loon, maar in mijn hoofd kan ik nog steeds de connectie niet maken dat iemand zo om kan slaan qua gedrag en kennelijk ook gevoelens... Er was geen ander, dus dat zal de reden niet zijn...
Het feit dat ze fulltime werkt en flink afgevallen is en dus veel complimenten krijgt steunt haar ongetwijfeld. Het is beter zo en dat weet ik ergens zelf ook wel, laat ik mezelf daar maar aan vasthouden
Vraag je nu even af wat je er aan hebt, waarschijnlijk geen reet.
Breakdown:
WAS jongen, Was!quote:Ik denk dat ik het er moeilijk mee heb omdat het van de een op de andere dag de wereld op zijn kop is...
Geschiedenis! Had ik ook! En in eens trapt er iemand je benen van onder je lijf en ga je op je bek. Kut man.quote:Zij was altijd degene die er alles aan deed om mij te behouden, het leuk voor mij te maken, haar best voor mij deed, zij dat ze nog nooit zoveel voor iemand gevoeld heeft, etc etc...
moet zijn "Ik ga daar nog steeds verkeerd mee om"quote:Ik ben daar verkeerd mee omgegaan
Oke, heb je daar een diploma voor behaald? Kan je nu zeg maar ergens er mee aan de bak komen?quote:en ik weet eigenlijk zeker dat ze diep van binnen nooit mijn waardering en liefde gevoeld heeft. Ik heb daarvan geleerd !
Ja, dat doen exen. De mijn ook. Moet niks van me weten. Logisch toch. Wat een kuthoer denk ik dan. En dan loop ik te schelden en te vloeken, maar dat is eigenlijk best zwakzinnig. Weer een fijne observatie. Wát ga je er mee doen?quote:Maar sinds het uit is is ze dus omgeslagen naar compleet de andere kant. Heeft me nergens meer voor nodig, heeft echt ''schijt'' aan mij..
Mooi.quote:Ik begrijp ergens heel goed hoe het allemaal zit
Jep.quote:en dit is mijn verdiende loon
Hoef je ook niet te doen want je hebt er eveneens geen reet aan. Dat is gewoon wat er gebeurd na verloop van tijd. Gevoel is weg. Klaar. Door leven.quote:maar in mijn hoofd kan ik nog steeds de connectie niet maken dat iemand zo om kan slaan qua gedrag en kennelijk ook gevoelens...
Dan is er een andere redenquote:Er was geen ander, dus dat zal de reden niet zijn...
Ja precies, zij moet ook weer aan de man gebracht worden dus gaat ze er nu stevig op los om aan haar zelf te werken. Jij bent compleet out of the picture, dus ze moet wat he.....quote:Het feit dat ze fulltime werkt en flink afgevallen is en dus veel complimenten krijgt steunt haar ongetwijfeld.
Het is niet beter, het is klaar. Of dat beter is weet je niet. Het is een vaak genoemd argument.quote:Het is beter zo en dat weet ik ergens zelf ook wel, laat ik mezelf daar maar aan vasthouden
Nogmaals, zoek hulp, want hier kan je niet de juiste vinden. Lees al je eigen berichten even terug van de afgelopen tijd en denk nog eens na over hulp van een psych of zo, want hier vind je blijkbaar niet de juiste hulp. Ik ben daarom ook maar klaar met jouw posts. We zitten hier om elkaar te helpen, maar je blijft maar vast zitten en daar kunnen we, of ik in ieder geval niks aan doen. Ik wil je niet persoonlijk aanvallen, maar je moet even bepaalde dingen gaan inzien en vooral door gaan met je leven.
Zie haar maar gewoon als een dood iemand. Ze bestaat niet meer. Ik kan ook eeuwig blijven rouwen om mijn oma, maar dood is dood kerel. Krijg haar niet meer terug.
---
Anyway. Van het weekend twee chickies gehosselt (
) en dat streelt mijn ego. Heb inmiddels ook mijn doelen kunnen stellen, weet waar ik heen moet. Ik voel me superieur aan me zelf sinds ik dat allemaal ben gaan inzien. Ik weet alleen nog niet hoe ik het moet aanpakken. Maar daar kom ik maar op één manier achter. Falen is de norm, want daar leer je van.
Eigenlijk niet. Maar er staat nergens dat je niet meer zou mogen reageren als je er overheen bent.quote:Op maandag 1 november 2010 15:33 schreef Tegan het volgende:
[..]
Jij hoort hier niet meer tussen eigenlijk.
Dat zeg ik ook niet. Ik zeg alleen dat iedereen hier die zijn/haar ex nog niet heeft losgelaten wel zo'n einde wil met zijn/haar ex als die post.quote:
[..]
Eigenlijk niet. Maar er staat nergens dat je niet meer zou mogen reageren als je er overheen bent.
Is dat zo? Het ligt er maar net aan in welke fase van loslaten je zit.quote:Op maandag 1 november 2010 23:48 schreef Tegan het volgende:
[..]
Dat zeg ik ook niet. Ik zeg alleen dat iedereen hier die zijn/haar ex nog niet heeft losgelaten wel zo'n einde wil met zijn/haar ex als die post.
Als je dat niet wilt heb je je ex al losgelaten imo.quote:
[..]
Is dat zo? Het ligt er maar net aan in welke fase van loslaten je zit.
Het is natuurlijk ook vreemd om iemand waarmee je lief en leed gedeeld hebt niet meer te zien of te spreken. Zelfs nu ik nog contact heb met mijn ex heb ik dat gevoel, dat ik geen echt deel uitmaak van zijn leven en andersom want geloof me, zo intens is het contact echt niet op dit moment.quote:Op zondag 31 oktober 2010 22:15 schreef Bartinhoo het volgende:
Ik heb ook best veel zelfmedelijden
Ik begrijp dat jouw situatie ook niet ideaal is mevrouw, maar op de een of andere manier klinkt het toch ''normaler'' , dan hoe het bij ons gaat...
Ik en mijn ex leven volledig langs elkaar heen, en hoewel dit logisch klinkt is dat het in mijn ogen niet, aangezien we vaak in hetzelfde dorp uitgaan/ werken etc.
Zaterdag was het met name gewoon grapjes en wat gezelligheid, daarna een klaagverhaal van hem over zijn studie, dat het allemaal niet lukte en daarna zijn ontploffing.
Nu ik er weer wat afstand van hem genomen merk ik dat het me irriteert wat er gebeurd is. Want ik zit er weer mee en hij gaat weer gewoon door zonder verder nog wat uit te leggen. Het is niet alsof ik er nog een gesprek over wil ofzo, maar hij verpest door dat soort gedrag wel de mogelijkheid om normaal met elkaar om te gaan. Voor mezelf heb ik nu besloten om een volgende keer wat harder te zijn, en hem ofwel te vragen de alcohol te laten staan of gewoon niet te komen als hij (blijkbaar) nog zoveel gevoelens geen plek heeft gegeven dat hij ontploft bij de eerste de beste die een flirtopmerking maakt waar hij van hoort. Ik zit eigenlijk helemaal niet te wachten op een ex die steeds pissig wordt als iemand anders iets doet wat ik niet leuk vind, ik kan ook wel voor mezelf opkomen.
Of je hoofd wint het van je hart. Wil verder niet zeggen dat je hem/haar al helemaal hebt losgelaten.quote:Op maandag 1 november 2010 23:52 schreef Tegan het volgende:
[..]
Als je dat niet wilt heb je je ex al losgelaten imo.
Als je je ex niet terug wil dan heb je hem losgelaten. Wat vind jij loslaten danquote:
[..]
Of je hoofd wint het van je hart. Wil verder niet zeggen dat je hem/haar al helemaal hebt losgelaten.
?Ik wil mijn ex best graag terug maar ik heb haar inmiddels wel losgelaten(denk ik
) Ik mis haar en heb zo nu en dan melancholische buien, maar constant hopen op contact en alles achter haar zoeken en haar volgen zo ver dat kan, doe ik niet.Zodra je neutraal en zonder gevoelens naar je ex en de relatie kunt kijken. Bij het loslaten kunnen je gevoelens nog wel in de war zijn, ook al weet je dat je beter af bent zonder hem of haar. Daar kun jij toch ook wel over mee praten.quote:Op dinsdag 2 november 2010 00:05 schreef Tegan het volgende:
[..]
Als je je ex niet terug wil dan heb je hem losgelaten. Wat vind jij loslaten dan
Dus nu ben ik aan het verder gaan met mijn leven, de laatste tijd lukt dat wel, al is dat even kijken op twitter/facebook en dan weer treurig zijn is heel herkenbaar. Dus dat doe ik maar niet meer
! Uiteindelijk besloot ik naar mijn ouders te gaan. Ik dacht er wel over mijn ex op te zoeken maar toen dacht ik aan het feestje en wist ik meteen zeker dat hij niet degene was met wie ik dood wilde gaan.
Heerlijk dat soort dillemma's in dromen.
Wat heb je aan dat soort dromen?!
Tja, daar heb je niks aan maar is wel de verwerking van iets. Proberen blij te zijn dat je wakker bent?quote:Op dinsdag 2 november 2010 10:01 schreef Flappieee het volgende:
Ik heb verschrikkelijk gedroomd vannacht! Vanochtend vroeg al met bonkend hart en zwetend wakker geworden. Me hele dag al verpest....
Wat heb je aan dat soort dromen?!
En voor zover van toepassing, mijn eigen ervaring is 's avonds van zoetigheid afblijven, dat is echt brandstof voor je hersens. Ik werd net als jij ook zo naar wakker, maar dat was na het wegwerken van een blok marsepein.
Ik hoop het, want dit is echt niks.. ik voel me steeds best relaxed maar na elk gesprek met haar ben ik weer over de zeik. Het is gewoon is tijd voor mezelf nuquote:
[..]
Heel goed! Werkt echt het beste om die chaos in je hoofd een beetje op een rijtje te krijgen. (bij mij dan..)
Ik heb hem een klein stukje uitleg gegeven. Daarna heb ik hem verteld dat ik het lief vind dat hij voor me op wil komen maar dat ik het jammer zou vinden als het door dat soort gedrag ertoe zou komen dat hij die ex wordt die ik liever niet meer uitnodig op feestjes. Daar schrok hij wel van en hij zei vervolgens dat hij eens met die jongen zou gaan praten, en zich eroverheen zou zetten.
Ik hoop dat het hem lukt. Ik heb echt niet zoveel zin in een ex die steeds ongevraagd voor me opkomt. En daarnaast is het een leuke jongen om erbij te hebben.
Tijd heelt alle wonden, what doesnt kill you only makes you stronger, pluk de dag, geen hand vol maar een land vol. Je kent ze wel, zinnen die ongetwijfeld een kern van waarheid hebben, maar waar je nu geen flikker aan hebt.
Al hoorde ik laatst wel een leuke: Het leven is net ganzenborden. Je kunt steeds weer opnieuw beginnen, tenzij je in de put blijft zitten.
Nu merk ik aan mezelf dat ik mezelf in de put blijf houden. Ik heb een punt achter mijn relatie gezet, drie weken voelt het als een last die van je schouders valt totdat het als een bom inslaat. Twee weken loop ik al met schuld en spijt gevoelens. Zoals vele van jullie ook hebben; het had ik maar gevoel...
Ik zie niks fout meer in hem, alles is mijn schuld. En ja een relatie doe je met ze tweeen, en hebben er dus twee schuld. Toch op de een of andere manier komt dat niet echt door. Misschien heb ik vrij weinig eigenwaarde door de schuld als maar in me eigen schoenen te schuiven..
Het lijstje met alle redenen waarom ik er een punt achter heb gezet helpt niet echt... Wat ik nu echt nodig heb is een klap in me gezicht en iemand die zegt GROW SOME FUCKING BALLS! Maja dan heb je weer even een up en 10 minuten later zit je weer te zwelgen in zelfmedelijden...
Moest het even kwijt...
Goed dat jullie nog zo goed kunnen praten met elkaar, maakt alles toch een stuk duidelijker. Zo weten jullie tenminste beiden waar jullie aan toe zijnquote:Op dinsdag 2 november 2010 17:52 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Vandaag heb ik wel een goed gesprek gehad met mijn ex. We waren op msn een beetje aan het kletsen en toen begon hij weer over die andere jongen.
Ik heb hem een klein stukje uitleg gegeven. Daarna heb ik hem verteld dat ik het lief vind dat hij voor me op wil komen maar dat ik het jammer zou vinden als het door dat soort gedrag ertoe zou komen dat hij die ex wordt die ik liever niet meer uitnodig op feestjes. Daar schrok hij wel van en hij zei vervolgens dat hij eens met die jongen zou gaan praten, en zich eroverheen zou zetten.
Ik hoop dat het hem lukt. Ik heb echt niet zoveel zin in een ex die steeds ongevraagd voor me opkomt. En daarnaast is het een leuke jongen om erbij te hebben.
Begrijp hoe je je voelt, maar het gaat echt wel over. En bij de een duurt het langer dan bij de ander. En ik weet dat je ook hier niks aan hebt, maar probeer zo veel mogelijk bezig te blijven. Dat helpt bij mij ook. Veel sterkte!quote:Op dinsdag 2 november 2010 17:58 schreef Flappieee het volgende:
Up, down, up, down.... Elke dag dat ik op sta met up eindigt in een down... Wanneer gaat dit gevoel weg?
Tijd heelt alle wonden, what doesnt kill you only makes you stronger, pluk de dag, geen hand vol maar een land vol. Je kent ze wel, zinnen die ongetwijfeld een kern van waarheid hebben, maar waar je nu geen flikker aan hebt.
Al hoorde ik laatst wel een leuke: Het leven is net ganzenborden. Je kunt steeds weer opnieuw beginnen, tenzij je in de put blijft zitten.
Nu merk ik aan mezelf dat ik mezelf in de put blijf houden. Ik heb een punt achter mijn relatie gezet, drie weken voelt het als een last die van je schouders valt totdat het als een bom inslaat. Twee weken loop ik al met schuld en spijt gevoelens. Zoals vele van jullie ook hebben; het had ik maar gevoel...
Ik zie niks fout meer in hem, alles is mijn schuld. En ja een relatie doe je met ze tweeen, en hebben er dus twee schuld. Toch op de een of andere manier komt dat niet echt door. Misschien heb ik vrij weinig eigenwaarde door de schuld als maar in me eigen schoenen te schuiven..
Het lijstje met alle redenen waarom ik er een punt achter heb gezet helpt niet echt... Wat ik nu echt nodig heb is een klap in me gezicht en iemand die zegt GROW SOME FUCKING BALLS! Maja dan heb je weer even een up en 10 minuten later zit je weer te zwelgen in zelfmedelijden...
Moest het even kwijt...
Ja ik ga het nu rustig aan doen heb er van geleerd.. en nu heeft hij toch ineens na een week een vriendin die hij net kent dus
ach ja
en dan zeggen tegen mij dat ik dat niet moet doen Heel herkenbaar. Mijn ex had zelf meteen nieuwe scharrels, en mij ineens meerdere keren bellen en sms'en toen die dacht dat ik een nieuwe vriend hadquote:Op dinsdag 2 november 2010 18:39 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
En mijn ex van de week nog zeggen
Ja ik ga het nu rustig aan doen heb er van geleerd.. en nu heeft hij toch ineens na een week een vriendin die hij net kent dus
ach ja
En ik had vannacht gewoon weer over mijn ex gedroomd. Waar dat nou weer vandaan komt, geen idee.
Heb 'm 2 maanden niet meer gezien. Ook geen sms-contact meer.
Oh dat is ook stom. Ja ik had ook toen het uit was enkele weken later scharrels hor, stuk of 4-6 in 3 weken. Maar /care. Hij wilde mij niet meer en dat was een manier van mij om er over heen te komen. Het gaf me een gevoel dat ik nog geliefd werdquote:
[..]
Heel herkenbaar. Mijn ex had zelf meteen nieuwe scharrels, en mij ineens meerdere keren bellen en sms'en toen die dacht dat ik een nieuwe vriend had
En ik had vannacht gewoon weer over mijn ex gedroomd. Waar dat nou weer vandaan komt, geen idee.
Heb 'm 2 maanden niet meer gezien. Ook geen sms-contact meer.
Nu zegt meneer dat hij vorige week dat niet gezegd had dat hij langzaam aan zou opbouwen met een vriendin nemen. Naja het maakt mij niet uit. Heb nu ook een nieuwe vriend, jammer genoeg dezelfde naam als mijn ex. GELUKKIG niet op de zelfde dag jarig, maar men nieuwe een dag er voor
Ik droom gelukkig alleen maar over mijn nieuwe vriend nu
Ja dat vroeg ik me ook nog af.. Ik vroeg aan hem wanneer hij dan jarig was, ja APRIL. Maar gelukkig een dag er voorquote:
Hahah serieus met dezelfde naam. En een dag daarvoor jarig. Hoe krijg je het voor elkaar
Anders werd ik gek denk ik naja dat niet maar het is gewoon raar dat het zo'n toeval is
alleen mijn nieuwe vriend is zoveel anders dan mijn ex. Mijn nieuwe vriend vind alles leuk, zelfs shoppen, winkel in winkel uit keer op keer , vind hij niet erg. Hoor hem nooit klagen
en ook gewoon leuk voor hem kijken, dus ben er blij mee Dat is wel zo, maar het is niet fijn om dit soort dingen steeds te moeten uitleggen aan hem. Hij snapt het naderhand wel maar het is gewoon vermoeiend en eigenlijk wil ik daar niet zo mee bezig zijn. Ergens vind ik dat hij zelf moet begrijpen dat hij dat soort gevoelens maar gewoon voor zich moet houden.quote:Op dinsdag 2 november 2010 17:59 schreef Flappieee het volgende:
[..]
Goed dat jullie nog zo goed kunnen praten met elkaar, maakt alles toch een stuk duidelijker. Zo weten jullie tenminste beiden waar jullie aan toe zijn
Klinkt veel beter inderdaad, als hij zelfs shoppen leuk vind!quote:Op dinsdag 2 november 2010 19:16 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
[..]
Ja dat vroeg ik me ook nog af.. Ik vroeg aan hem wanneer hij dan jarig was, ja APRIL. Maar gelukkig een dag er voor
naja dat niet maar het is gewoon raar dat het zo'n toeval is
alleen mijn nieuwe vriend is zoveel anders dan mijn ex. Mijn nieuwe vriend vind alles leuk, zelfs shoppen, winkel in winkel uit keer op keer , vind hij niet erg. Hoor hem nooit klagen
En ik ben net mee uit gevraagd door een gozer die ik al een tijdje leuk vind
I'm happy!
Ja dat had ik niet verwacht. Heb urenlang lopen twijfelen over een vest of hij warm genoeg zou zijn. 2 weken zelfsquote:
[..]
Klinkt veel beter inderdaad, als hij zelfs shoppen leuk vind!
En ik ben net mee uit gevraagd door een gozer die ik al een tijdje leuk vind
I'm happy!
elke keer als we in de stad waren, en geen enkele kick van "stop met zeuren". Of iets dergelijks of van dat ie er moe van werd winkel in winkel uit, vesten checken welke warm waren Maar nu heb ik er 1 van hem gekregen van 40 euro bij de sting en hij is heerlijk warm
Oeh date
Ben blij voor je !
Is het echt of niet stiekem een rebound? Ik heb me lang verbaasd over het feit dat mensen "zo snel" alweer gaan daten, na zes maanden. Maar dat lag ook meer aan mijn situatie denk ik. Ik zie ook weer de potentie in van andere dames, voorlopig blijft t nog ff single zijn.Ik zag vandaag mijn ex weer na lange tijd. Ze reed op de fiets voorbij toen ik in de bus zat. Lekker irritant de hele tijd bij stoplichten. Ik keek er maar niet naar, oogcontact doet nog een beetje pijn, omdat ik toch niet te zien krijg wat ik wil zien. Naar verluid keek zij ook geschokt op.
Verder doe ik er niet veel meer mee eigenlijk. Heb het nu wel geaccepteerd, tis alleen nog een beetje het gemis zo alleen, maar ik kan haar niet missen want ik zie haar niet meer zoals ze was. Jammer en pijnlijk, maar wel constant de bevestiging dat ik niet hoef te gaan hopen.
Ff doorbijten nog, ik zet een stiekeme deadline op drie maanden
Een kerel die van shoppen houdt is toch niet zo bijzonder?quote:Op dinsdag 2 november 2010 19:33 schreef melanie_x het volgende:
[..]
Klinkt veel beter inderdaad, als hij zelfs shoppen leuk vind!
En ik ben net mee uit gevraagd door een gozer die ik al een tijdje leuk vind
I'm happy!
Een half jaar is snel? Ik heb drie maanden getreurd en daarna was ik er wel klaar mee.quote:Op dinsdag 2 november 2010 20:10 schreef MOD het volgende:
Zo te horen al over jullie ex heen
Ik kom ze niet zo vaak tegen hoor!quote:Op dinsdag 2 november 2010 20:23 schreef Male23 het volgende:
[..]
Een kerel die van shoppen houdt is toch niet zo bijzonder?
En een rebound wil ik mijn date zeker niet noemen. Toen het de vorige keer uit was met mijn ex had ik 2 rebounds gehad. Ik miste mijn ex toen nog verschrikkelijk en zocht mijn troost dus ergens anders.
(Ik had het uitgemaakt met mijn ex, 4 maanden uit, 1 maand aan, en nu weer 2 maanden uit)
Het deed me eigenlijk weinig toen het 2 maanden geleden uit maakte, ik wist toch ook wel dat het niet meer ging werken. En ik mis mijn ex ook niet meer. Ik voel me er nog wel klote over omdat ie me zo heeft belazerd. Ik begrijp gewoon nog steeds niet hoe hij altijd zo glashard tegen me heeft kunnen liegen, en dat zal ik nooit begrijpen. En natuurlijk mis ik wel eens iemand om me heen. Dat hebben we hier allemaal wel denk ik
quote:
Dat is per relatie en persoon denk ik erg verschillend. bij mij zit er wel altijd even tussen de relaties die ik gehad heb, het kortst is 3 maanden. En tussen het moment van uitgaan en dat ik serieus ga rondkijken ook een maand of 3 denk ik.quote:Op dinsdag 2 november 2010 20:33 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Een half jaar is snel? Ik heb drie maanden getreurd en daarna was ik er wel klaar mee.
Nu ben ik nog niet serieus aan het rondkijken trouwens, maar ik heb ook niet echt behoefte aan een nieuwe relatie, ik vind het eigenlijk wel prettig om mijn eigen ding te kunnen doen zonder vriendje dat vanalles verwacht.
Even stiekem een snel inzicht in het mannelijk brein: hij is nu nog alles fantastisch aan het vinden omdat hij jou nog beter voor zich moet "winnen". Wacht maar totdat hij helemaal in z'n element isquote:Op dinsdag 2 november 2010 19:16 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
[..]
Ja dat vroeg ik me ook nog af.. Ik vroeg aan hem wanneer hij dan jarig was, ja APRIL. Maar gelukkig een dag er voor
naja dat niet maar het is gewoon raar dat het zo'n toeval is
alleen mijn nieuwe vriend is zoveel anders dan mijn ex. Mijn nieuwe vriend vind alles leuk, zelfs shoppen, winkel in winkel uit keer op keer , vind hij niet erg. Hoor hem nooit klagen
Een kerel die het niet erg vind om tig keer in winkels uit te gaan en noem maar op ?quote:
[..]
Een kerel die van shoppen houdt is toch niet zo bijzonder?
Ach ja. Ergens hoop ik gewoon dat het meisje van de volgende relatie de zelfde naam draagt. Tegen die tijd boeit het me toch niet meer en is alleen maar handig in bed
Haha ja nou en dat zien we tegen die tijd dan wel hoorquote:Op dinsdag 2 november 2010 20:42 schreef Maharbal het volgende:
[..]
Even stiekem een snel inzicht in het mannelijk brein: hij is nu nog alles fantastisch aan het vinden omdat hij jou nog beter voor zich moet "winnen". Wacht maar totdat hij helemaal in z'n element is
handig in bed, jij bent gemeen.quote:
Mijn ex trouwens, had ook van die dingen.. Had de zelfde naam als mijn eerste vriendinnetje van de middelbare school, dat ook een redelijk serieuze relatie was, voor die tijd. Ze reed op de zelfde fiets en zo waren er nog een paar dingen. Op de zelfde dag jarig als dat ik verkering vroeg aan mijn eerste vriendinnetje..
Ach ja. Ergens hoop ik gewoon dat het meisje van de volgende relatie de zelfde naam draagt. Tegen die tijd boeit het me toch niet meer en is alleen maar handig in bed
Flauw geintjequote:Op dinsdag 2 november 2010 20:47 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
[..]
handig in bed, jij bent gemeen.
Snap ikquote:
Ik roep nooit een jongen zijn naam anders had ik dat ook kunnen doen
Idd uit is uit, ze mag er niets meer over zeggenquote:
Ik kwam van het weekend trouwens een oude vriendin tegen van mijn ex. Leuk en gezellig en uiteindelijk ook mee staan zoenen en dergelijk. Weet nou niet hoe ik me er over moet voelen (tegen over mijn ex) en wat ik kan verwachten als het uit komt. Ik heb er verder geen moeite mee, want ja, het is uit, dus dan boeit het niet meer, right..
Jij hebt het recht om te zoenen en al met wie je wilt. naja bijna iedereen. niet degene die bezet zijn
Nee maar dat is anders toch.quote:Op dinsdag 2 november 2010 21:09 schreef Maharbal het volgende:
Ik persoonlijk zou overigens niets doen met een ex van een goede vriend van mij.
Mijn ex en ik zijn heel goed uit elkaar gegaan en voel wel een bepaalde grens daarin dus. (haha onwijze moraalridder die ik ben..)
Als hij nu zou zoenen met een onbekend meisje, ja niet leuk, maar hey so be it. Moet ie zelf weten.
Maar het is natuurlijk persoonlijk
Bro's before ho's. Dat is een gouden regel.quote:Op dinsdag 2 november 2010 21:39 schreef Tegan het volgende:
Ik heb ooit een hele goede vriend van mijn ex gevraagd of we samen iets gingen drinken als vrienden toen we een van onze breaks hadden. Omdat toen het aan was hij altijd zei dat we dat een keer moesten doen omdat hij de vriendin van zijn goede vriend ook beter wilde leren kennen. Toen was hij heel enthausiast daarover toen ik dat vroeg, en ik vond hem ook echt aardig en wilde ook echt alleen een goede vriend behouden, en toen een dag vantevoren smste hij dat hij het met mijn ex erover had en dat hij zag dat mijn ex er zoveel moeite mee had dat hij niet wilde afspreken. En dat vond ik echt een stomme streek van mijn ex. Want hij wist dat ik zonder hem geen vrienden had op dat moment. Later zijn we weer even bij elkaar geweest, maar die vriend van mijn ex mag ik ook niet meer zo sinds die dag.
Hoezo? Alleen de omgekeerde situatie van een goede vriend die zoent / whatever met je ex.quote:
Ik zie 't verschil niet zo. Mensen die dat bij mij zouden doen zouden dat echt te horen krijgen. Het gaat gewoon ten koste van je onderlinge verstandhouding. Goede vrienden zijn schaars, dus die die ik heb hoef ik niet kwijt.
Tja, als mijn ex heel toevallig een leuke oude vriend heeft zou ik het niet laten. En je ex hoeft het ook niet te per se wetenquote:Op dinsdag 2 november 2010 21:56 schreef Maharbal het volgende:
[..]
Hoezo? Alleen de omgekeerde situatie van een goede vriend die zoent / whatever met je ex.
Ik zie 't verschil niet zo. Mensen die dat bij mij zouden doen zouden dat echt te horen krijgen. Het gaat gewoon ten koste van je onderlinge verstandhouding. Goede vrienden zijn schaars, dus die die ik heb hoef ik niet kwijt.
Nogmaals, goede vrienden zijn schaarser dan vrouwen/mannen voor relaties/zoenen/whatever.quote:Op dinsdag 2 november 2010 22:02 schreef melanie_x het volgende:
[..]
Tja, als mijn ex heel toevallig een leuke oude vriend heeft zou ik het niet laten. En je ex hoeft het ook niet te per se weten
Als het slechts om bekenden gaat, dan maakt 't me weinig uit. Ik heb 't hier alleen over goede vrienden, en die zijn vaak op 1 max 2 handen te tellen