De kunst van het loslaten van je ex #127

Fellows Paar uurtjes geleden ging het nog 'goed' met je om je vervolgens weer de grond in te laten trappen door je ex. Je doet het jezelf aan hoor. Je kan haar de schuld niet meer geven.

En met mij gaat het goed

Ja shoppen werkt echt! Kan daar zo vrolijk van worden haha.

Ik zit hier weer kwaad te zijn over alles. Twee weken lang ging het vrijwel perfect. Ik had geen zin om haar aan te spreken, ik had geen behoefte om haar aan te spreken, ik had haar niks te melden en van haar kant uit kwam ook niet veel. Had ik het maar vast gehouden. Ze gaf aan dat ze er mee heeft gezeten die twee weken dat ik ineens niets meer van me liet horen. Ja wat zeg je? Wat dan, ik blijf mijn leven lang achter je aan bellen en smsen enzovoorts?

Zien jullie het voor je, je gaat van vriend naar een vriend, en de intimiteit is weg maar je mag nog wel steeds alle problemen aan horen, en je mag nog steeds dingen met haar gaan ondernemen en in dezelfde ruimte verblijven en tv kijken/gamen of wat dan ook. Nou kan het aan mij liggen maar ik zie mezelf dat niet doen, en sowieso niet nu, of binnen een korte tijd.

Alle op en aanmerkingen die er waren, ik heb er een aantal verbeterd en de andere ben ik bereid te verbeteren en ga ik ook zeker nog doen, maar dat is achteraf volgens haar, en het is te laat. Als ze echt van me zou (hebben ge)houden dan zou het nooit te laat zijn toch? Of ben ik nou gek? Niet dat het slecht is dat ik ze veranderd heb en nog ga veranderen want het is voor mezelf ook positief en ik blijf er daarom ook mee door gaan.

En dan mag je aan horen dat je moet weten dat je altijd veel voor haar zal betekenen en dat ze het uit heeft gemaakt voor zichzelf, als we bij elkaar horen dan komt het wel goed maar niet perse nu, nee het komt godverdomme nooit meer goed want je gaat toch vrolijk verder met een ander, denk je dat ik 2e keus ga spelen? En dan mag je aan horen dat ze gewoon niet eenzaam wilt zijn, iemand wilt hebben om dingen mee te doen enzo, en niet met zomaar iedereen want dan kon ze wel met die ene persoon nemen, oftewel wat als het niks gaat worden met mijn toekomstige relatie(s), dan moet ik toch wel jou hebben om nog dingen mee te ondernemen, zo ziet ik dat. En dan mag je aan horen dat we zo goed konden praten en dat ze dat mist.. Bezint eer ge begint, alles wat er was zal toch nooit meer hetzelfde zijn zonder relatie ook al probeer je het nog zo hard.

Ik ben er bijna klaar mee, wil ik haar wel bijna helemaal uit mijn leven hebben? Tjah misschien wel niet, vrijwel zeker van niet, zo eerlijk ben ik wel, maar ik heb simpelweg geen keus meer. Ik ga haar niet sparen door vrienden te blijven omdat ze het zo graag wilt, en ik ga mezelf niet nu sparen om over een tijdje misschien wel diep ongelukkig te worden door de keuze. Uiteindelijk heeft ze het kunnen verwachten, ze weet hoe ik ben en ik heb altijd gezegd dat ik geen vrienden wil blijven als het uit is dus tjah, eigenlijk ook belachelijk dat ze het daar wel eens over had, maar dat is nou eenmaal zoals ze is.

Ik heb heel hard gevochten en heb eerder ooit lopen roepen dat ik niet op zou geven ook, maar sommige dingen kan je niet winnen, en als je al wint is het maar de vraag of je wel echt blij bent met wat je hebt gewonnen, of dat je gewoon hebt gevochten omdat je niet kon hebben dat je het (op een bepaalde manier) bent verloren.

[ Bericht 0% gewijzigd door Catkiller op 26-10-2010 05:03:36 ]

Men ex zei me nog "als je me nodig hebt, kun je bij me terecht". maar nu ik hem even nodig had was hij nergens te bekennen, en deed hij alleen maar kut. Ik vroeg hem dat als hij mij wilde steunen dat hij dan een smsje stuurde, maar ik heb er niets meer over gehoord. Ik probeer het er maar bij te laten.

Vriendschappen met exen zijn gewoon (te) moeilijk in het begin, als de ander vaag gedrag gaat vertonen blijf je er toch ook boos om.

quote:

Op maandag 25 oktober 2010 22:50 schreef goofy_goober het volgende:
Het (beknopt) bespreken van situaties hier is wat anders dan hele chats met exen met elkaar uitwisselen en letterlijk de reactie kunnen zien van de desbetreffende ex. Maar dat jullie chats delen met elkaar boeit me verder niet. Wel dat je dat hier zo nodig moet benoemen. Nergens voor nodig.

Verder vond ik het een rare reactie, gezien de eerdere posts van Fellows vandaag:

Ik vraag me af waarom je dat stukje tekst aan haar wilde sturen. Om te jennen?

Nou ja, whatever.

De eerste 2 reacties wist ik nog niet ze met die gast ging. En waarom maak je alles zoveel erger dan het is ''hele'' chats uitwisselen?

Ik kan me natuurlijk wel voorstellen dat je denkt dat ik kinderachtig ben maar dit is het jongetje die wij allebei de blok op zetten omdat hij zo vreselijk dom is en irritant was. (En ja zij ook)
En waar ik een spelletje mee deed afentoe.

Hij heeft mij zelfs een paar x gevraagd om foto's van haar de ruil voor hun gesprekken samen over mij en wat ze allemaal over mij vertelde. Dit heb ik uiteraard niet gedaan en heb trouwens geen enkele foto meer.

Het is gewoon een relatie dat geen stand kan houden en dat ze niemand meer had om terug op te vallen aangezien haar webcam boy ook een vriendinnetje heeft. En toen ik zei dat ik haar het aller beste wenste komt ze met dat hij super knap is en super lief en leuk en geweldig waar ik op antwoordde dat ik het top vond voor haar zei ze ik het niet kon hebben dat ze nu wel echt gelukkig is.

Achja alsnog wens ik haar het aller beste.

EDIT: Ze hebben elkaar ook nog nooit in ''real life'' gezien.Was ik vergeten erbij te zetten.

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 06:50 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
Men ex zei me nog "als je me nodig hebt, kun je bij me terecht". maar nu ik hem even nodig had was hij nergens te bekennen, en deed hij alleen maar kut. Ik vroeg hem dat als hij mij wilde steunen dat hij dan een smsje stuurde, maar ik heb er niets meer over gehoord. Ik probeer het er maar bij te laten.

Vriendschappen met exen zijn gewoon (te) moeilijk in het begin, als de ander vaag gedrag gaat vertonen blijf je er toch ook boos om.

Ach, ik en mijn ex hebben dat ook tegen elkaar gezegd, maar zo' n uitspraak is echt heel vergankelijk. De eerste week zei ze nog, als je niet kunt slapen of je klote voelt kun je me zelfs midden in de nacht bellen, dan ben ik er voor je.

Heb dit niet gedaan natuurlijk, en hoewel goedbedoeld is het natuurlijk heel hypocriet.

Hoewel de pijn nog lang niet weg is, heb ik het zoals gister gezegd, naar mijn gevoel voor het eerst in die 4 maanden een rustplekje kunnen geven. Het lijkt echter wel dat, nu ik voor mezelf een stapje verder lijk te zijn, er een ander ''soort'' vragen ontstaat in mijn hoofd. Waar het eerst vooral nog ging over '' ben ik nou echt niet meer leuk genoeg voor haar, vindt ze iemand anders leuk, wat heb ik fout gedaan etcetc'' , lijken nu pas de wat rationelere vragen naar boven te komen...

Vorig jaar eind augustus is het ''begonnen'' tussen mij en mijn ex. We kenden elkaar al ons hele leven, maar nooit iets gebeurd. Ik was op wereldreis geweest, en toen ik terugkwam hadden we een personeelsuitje. Echt vanuit het niets ging ze aan me zitten, dicht tegen me aanstaan, me bombarderen met sms' jes, in de auto achter me zitten en aan me vriemelen etc...

Nougoed, altijd leuk natuurlijk dit soort aandacht, maar nu vraag ik me toch af , waarom opeens, terwijl er geeneens een goed gesprek / ontmoeting aan vooraf is gegaan oid No offence, maar ik denk dat ik qua uiterlijk best redelijk gewild ben, en ik krijg hoelanger hoemeer het idee dat het haar daar alleen maar om te doen was. Ze zei me leuk te vinden, maar we hadden al jaren geen gesprek met elkaar gevoeld, alleen goedemorgen alles goed op het werk Echt goede gesprekken heeft ze nooit met me gevoerd, en hoewel we ons heel op ons gemak bij elkaar voelden, konden we nooit echt goed met elkaar praten..

Vooral nu ze het allemaal zo gemakkelijk lijkt te kunnen laten gaan, krijg ik hoe langer hoe meer het idee dat ze persoonlijk helemaal nooit zoveel voor me gevoeld heeft. Ze was trots op me, dat heeft ze vaak gezegd, maar heb nu toch het idee dat dat vooral was om mijn verschijning, en niet om wie ik was. Dat is best een kutidee

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 10:00 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Hoewel de pijn nog lang niet weg is, heb ik het zoals gister gezegd, naar mijn gevoel voor het eerst in die 4 maanden een rustplekje kunnen geven. Het lijkt echter wel dat, nu ik voor mezelf een stapje verder lijk te zijn, er een ander ''soort'' vragen ontstaat in mijn hoofd. Waar het eerst vooral nog ging over '' ben ik nou echt niet meer leuk genoeg voor haar, vindt ze iemand anders leuk, wat heb ik fout gedaan etcetc'' , lijken nu pas de wat rationelere vragen naar boven te komen...

...

Vooral nu ze het allemaal zo gemakkelijk lijkt te kunnen laten gaan, krijg ik hoe langer hoe meer het idee dat ze persoonlijk helemaal nooit zoveel voor me gevoeld heeft. Ze was trots op me, dat heeft ze vaak gezegd, maar heb nu toch het idee dat dat vooral was om mijn verschijning, en niet om wie ik was. Dat is best een kutidee

Je lijkt inderdaad een stapje verder te zijn, NOT! In dezelfde post als je zegt dat je verder denkt te zijn ben je later weer bezig met analyseren. Misschien heb jij echt even een schop onder je reet nodig.

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 07:29 schreef Fellows het volgende:

[..]

De eerste 2 reacties wist ik nog niet ze met die gast ging. En waarom maak je alles zoveel erger dan het is ''hele'' chats uitwisselen?

Ik kan me natuurlijk wel voorstellen dat je denkt dat ik kinderachtig ben maar dit is het jongetje die wij allebei de blok op zetten omdat hij zo vreselijk dom is en irritant was. (En ja zij ook)
En waar ik een spelletje mee deed afentoe.

Hij heeft mij zelfs een paar x gevraagd om foto's van haar de ruil voor hun gesprekken samen over mij en wat ze allemaal over mij vertelde. Dit heb ik uiteraard niet gedaan en heb trouwens geen enkele foto meer.

Het is gewoon een relatie dat geen stand kan houden en dat ze niemand meer had om terug op te vallen aangezien haar webcam boy ook een vriendinnetje heeft. En toen ik zei dat ik haar het aller beste wenste komt ze met dat hij super knap is en super lief en leuk en geweldig waar ik op antwoordde dat ik het top vond voor haar zei ze ik het niet kon hebben dat ze nu wel echt gelukkig is.

Achja alsnog wens ik haar het aller beste.

EDIT: Ze hebben elkaar ook nog nooit in ''real life'' gezien.Was ik vergeten erbij te zetten.

Ik vraag me eigenlijk af waarom je je nog zo met haar bezig houdt. Het is over, afgelopen, uit.

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 07:29 schreef Fellows het volgende:
...zei ze ik het niet kon hebben dat ze nu wel echt gelukkig is.

Je ex heeft een punt.

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 10:00 schreef Bartinhoo het volgende:
Vooral nu ze het allemaal zo gemakkelijk lijkt te kunnen laten gaan, krijg ik hoe langer hoe meer het idee dat ze persoonlijk helemaal nooit zoveel voor me gevoeld heeft. Ze was trots op me, dat heeft ze vaak gezegd, maar heb nu toch het idee dat dat vooral was om mijn verschijning, en niet om wie ik was. Dat is best een kutidee

1. Als ze nooit wat voor je had gevoeld dan had ze je wel gedumpt, gezien hoe je je hebt gedragen tegenover haar. Maar dat heeft ze niet gedaan...
2. Zij heeft al enkele relaties gehad. Ze weet dus hoe het voelt en wat ze er tegen moet doen om zich beter te voelen.
3. Analyseren heeft totaal geen nut, vooral niet wanneer je nog emotioneel instabiel bent.
4. Afleiding zoeken, ook al heb je daar geen behoefte aan.

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 11:38 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

1. Als ze nooit wat voor je had gevoeld dan had ze je wel gedumpt, gezien hoe je je hebt gedragen tegenover haar. Maar dat heeft ze niet gedaan...
2. Zij heeft al enkele relaties gehad. Ze weet dus hoe het voelt en wat ze er tegen moet doen om zich beter te voelen.
3. Analyseren heeft totaal geen nut, vooral niet wanneer je nog emotioneel instabiel bent.
4. Afleiding zoeken, ook al heb je daar geen behoefte aan.

Ah hell het heeft ook allemaal geen zin

Kan het ergens nog steeds niet verkroppen dat ze het nu makkelijk zonder mij leuk heeft. Al die malloten die haar nu ze afgevallen is opeens wel aandacht geven en eerst niet ik kan er gewoon niet tegen

Maar jouw punt 1 is juist hetgene waar ik nu een beetje mee zit.. Ik ben nooit echt spontaan naar haar toe geweest, en zij heeft daarnaast mij ook nog eens moeten ''veroveren''. Ik heb haar nooit echt het gevoel gegeven dat ze echt belangrijk voor me was. Als ik met mijn vrienden was met haar erbij gaf ik haar nooit aandacht, kwam nooit eens spontaan langs en als ik bij haar was liep ik alleen maar te zeuren over vanalles en nog wat...

Ik kan me dus eigenlijk niet voorstellen dat ze uberhaupt ooit echt wat voor me heeft gevoeld. Ze heeft vaak verteld dat ze trots was dat ze met mij ging, en wou me zo snel mogelijk aan iedereen voorstellen. Ik denk best dat ze heel, heel lang heeft gehoopt dat mijn gedrag ging veranderen en dat ik haar vroeg of laat wel het gevoel ging geven dat ze belangrijk voor me was, maar dit gebeurde niet en dus maakte ze het uit..

Vandaar dat ik nu weleens denk of die ''persoonlijke'' gevoelens voor mij er ooit wel geweest zijn. ( althans in diepe zin ) . Afscheid nemen van elkaar is altijd moeilijk, maar als ik zie hoe erg zij probeerde onze relatie te laten werken, maakt ze het wel heel plotseling heel gemakkelijk uit...

Je denkt teveel.

aaaargh... ik ben heerlijke vakantie in australie aan het plannen met mijn vriend... we gaan de oostkust doen... en dan moet ik weer denken aan mijn backpackjaar 2004 waarin ik met mijn toenmalige Australische vriend een jaar lang het midden en de westkust heb verkend.. heerlijk kamperen op het strand, roadtrips, hiken... aaaaaaargh... en dan denk ik weer... wat een mooie tijden waren dat. Wat jammer dat wij nu geen contact meer hebben (= goede reden voor, maar toch). We hebben zulke mooie herinneringen

Kun je geen mooie herinneringen met je nieuwe vriend maken dan?

Ja, tuurlijk, en ik denk bijna nooit aan m'n ex, behalve op kleine momentjes zoals nu als ik de Lonely Planet weer aan het doorbladeren ben.... dan vind ik het toch wel zonde dat ik geen contact meer met hem heb.. dan heb ik weer een gevalletje 'dumper's remorse', terwijl ik weet dat ik toen de goede keuze heb gemaakt..

Vandaag was weer helemaal kudt. Een vriend (noem hem A) van mij was op vakantie vreemd gegaan en dat had ik dus gehoord. Mijn ex die ook de vriendin van die vriend A van mij kent vroeg of hij had iets gedaan en vroeg zo lang door dat ik er niet over kon liegen dus mijn ex wist dat ook. Op zich niet zo een probleem totdat ze zaterdag uit waren gegaan waar 2 vrienden van mij waren (had ik al eerder verteld hier). Een van die vrienden is dus vriend A. Op het feest had mijn ex gevraagd of dat waar was, dat hij was vreemd gegaan.

Nu liet die vriend A tijdje niets meer weten en gaf alleen de hint dat mijn ex iets wist over zijn vakantie. Dus ik had haar direct gebeld met hoe en wat. Ze legde me toen uit dat ze aan hem had gevraagd of het waar was waar ze achter was gekomen. Ik ben ongelofelijk boos geworden dat ze nu ook weer dit niet kan laten. Uiteindelijk weer wat smsjes dat ik het onbegrijpelijk vind hoe ze doet.

Eigenlijk heb ik het vandaag dan wel weer heel lastig, ondanks dat ik boos ben zit ik dan weer te denken 'ik zal nooit meer een sms van haar krijgen met daarin ik hou van je'. Het idee dat ze verder gaat met haar leven maakt me bang.

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 20:51 schreef Chanson het volgende:
Vandaag was weer helemaal kudt. Een vriend (noem hem A) van mij was op vakantie vreemd gegaan en dat had ik dus gehoord. Mijn ex die ook de vriendin van die vriend A van mij kent vroeg of hij had iets gedaan en vroeg zo lang door dat ik er niet over kon liegen dus mijn ex wist dat ook. Op zich niet zo een probleem totdat ze zaterdag uit waren gegaan waar 2 vrienden van mij waren (had ik al eerder verteld hier). Een van die vrienden is dus vriend A. Op het feest had mijn ex gevraagd of dat waar was, dat hij was vreemd gegaan.

Nu liet die vriend A tijdje niets meer weten en gaf alleen de hint dat mijn ex iets wist over zijn vakantie. Dus ik had haar direct gebeld met hoe en wat. Ze legde me toen uit dat ze aan hem had gevraagd of het waar was waar ze achter was gekomen. Ik ben ongelofelijk boos geworden dat ze nu ook weer dit niet kan laten. Uiteindelijk weer wat smsjes dat ik het onbegrijpelijk vind hoe ze doet.

Eigenlijk heb ik het vandaag dan wel weer heel lastig, ondanks dat ik boos ben zit ik dan weer te denken 'ik zal nooit meer een sms van haar krijgen met daarin ik hou van je'. Het idee dat ze verder gaat met haar leven maakt me bang.

Je had alle recht om boos te worden, want ze vroeg het aan hem terwijl ze wist dat jij haar dat in vertrouwen had verteld.

En die angst verdwijnt wel weer, hoort erbij en is heel herkenbaar.. Het is een kwestie van accepteren en er tijd over heen laten gaan.. Het is bij jou toch ook nog niet heel lang voorbij?

Hmm een beetje mailtjes over en weer maar denk niet dat ik er nog op moet reageren. Ze wilt tijd voor haar zelf om het af te sluiten en "hoopt dat we ooit de vriendjes worden die we ooit hadden willen zijn."

Ik wil een fucking relatie. Maar ja, heb me er bij neer gelegd en leef me leven en voel me goed de laatste tijd. Gaat goed op opleiding, vrienden, werk etc.

Ze snapt alleen niet of vind het niet leuk dat ik me goed voelt omdat het net is uitgegaan of omdat zij zich er kut om voelt.. Of zo.

Ik mis haar wel keihard, maar ja, doe je niks aan denk ik. Gewoon maar doorgaan en kijken of ze nog wat van zich laat horen. Tot die tijd zie ik wel wat er op mijn pad komt.

loslaten is geen kunst is gewoon doen

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 22:53 schreef Amede het volgende:

[..]



Je had alle recht om boos te worden, want ze vroeg het aan hem terwijl ze wist dat jij haar dat in vertrouwen had verteld.

En die angst verdwijnt wel weer, hoort erbij en is heel herkenbaar.. Het is een kwestie van accepteren en er tijd over heen laten gaan.. Het is bij jou toch ook nog niet heel lang voorbij?

Bij mij is het nu een maand over. Best hard. Bij jou?

Ik ging daarnet weer wat spullen opruimen en wilde dingen van mijn ex ergens weg stoppen en toen kon ik het toch niet laten de kaartjes te openen die ik van haar heb gehad. Die zijn gewoon helemaal geweldig. 'Het was zo gezellig met je', 'morgen ligt ik mooi naast je!' en dat soort dingen. Ik zit nu dan toch weer even te denken waarom zag ik toen niet dat dit zoooo mooi was? Ik had er veel intenser van moeten genieten.

Sinds een aantal dagen dus weer een onwijs jank moment. Als een bitch gewoon.

Man man beste verjaardags kado ooit gehad van me vriendin, was 4 dage geleden jarig... En wat doet die trut.... Juist ja maakt ze het uit een dag voor me verjaardag. En nog wel alles op mij afschuivEn ook! Ik had bijna 4lang een relatie met deze hypocriet!

Gaat ze dezelfde avond nog zichzelf lam zuipen in de kroeg waar met haar kut vriendinnetjes.
Ik kom daar ook met mijn vrienden, en zie haar helemaal uit haar dak gaan ...

Ik kon haar wel vermoorden.

Maar nu mis ik haar toch ze heeft niks van haar zelf late hore... Wat moet ik doen ?? Ben echt hopeloos

Ps. Srry voor vele typfouten, klote touchscreen van iPad

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 12:06 schreef durrrr het volgende:
Man man beste verjaardags kado ooit gehad van me vriendin, was 4 dage geleden jarig... En wat doet die trut.... Juist ja maakt ze het uit een dag voor me verjaardag. En nog wel alles op mij afschuivEn ook! Ik had bijna 4lang een relatie met deze hypocriet!

Gaat ze dezelfde avond nog zichzelf lam zuipen in de kroeg waar met haar kut vriendinnetjes.
Ik kom daar ook met mijn vrienden, en zie haar helemaal uit haar dak gaan ...

Ik kon haar wel vermoorden.

Maar nu mis ik haar toch ze heeft niks van haar zelf late hore... Wat moet ik doen ?? Ben echt hopeloos

Ps. Srry voor vele typfouten, klote touchscreen van iPad

Ai, klote verhaal, zeker ook zo net voor je verjaardag. maar voorlopig zou ik niet veel doen behalve zwelgen in zelfmedelijden. Je bent juist averechts bezig als je achter haar aan blijft lopen en nu telkens contact gaat zoeken.

Als het voor jou duidelijk is waarom het uit is gegaan, dan is er weinig reden meer om contact op te nemen. Wellicht handig om nogmaals bevestiging te krijgen dat het écht niet meer goed gaat komen (de eerste week had ik vooral last van deze fase van ongeloof), maar verder heb je er niks meer aan, behalve dat je meer geconfronteerd wordt met het feit dat het uit is.

Ga dingen doen die je zelf leuk vindt en zorg ervoor dat je het grootste deel van de dag je gedachten ergens anders op kan zetten. De eerste 2 weken dat het uit was heb ik 4 seizoenen How I met your mother gekeken bijvoorbeeld Ga sporten (als je dat nog niet doet) voor extra serotonine en algehele fitheid en bovenal praat erover met je vrienden, ga leuke dingen met hun doen.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 12:06 schreef durrrr het volgende:
Man man beste verjaardags kado ooit gehad van me vriendin, was 4 dage geleden jarig... En wat doet die trut.... Juist ja maakt ze het uit een dag voor me verjaardag. En nog wel alles op mij afschuivEn ook! Ik had bijna 4lang een relatie met deze hypocriet!

Gaat ze dezelfde avond nog zichzelf lam zuipen in de kroeg waar met haar kut vriendinnetjes.
Ik kom daar ook met mijn vrienden, en zie haar helemaal uit haar dak gaan ...

Ik kon haar wel vermoorden.

Maar nu mis ik haar toch ze heeft niks van haar zelf late hore... Wat moet ik doen ?? Ben echt hopeloos

Ps. Srry voor vele typfouten, klote touchscreen van iPad

Ook niets van jouw kant laten horen, want dan kwel je jezelf namelijk. Als zij contact op wilt nemen met jou dan heeft ze je nummer toch? Gewoon met rust laten dus.
Als je constant probeert te achterhalen wat ze aan het doen is, dan kom je misschien wel achter dingen die je helemaal niet wilt weten, zoals dat café bezoekje van haar etc.

De komende tijd moet je gewoon dingen doen waar je je goed bij voelt, zolang je daarbij wel een normaal sociaal leven behoudt. Afleiding is enorm belangrijk de komende tijd.
Ik ben bijvoorbeeld veel met vrienden opgetrokken, daarnaast ben ik veel wezen sporten en heb wat oude hobby's opgepakt waar ik de afgelopen jaren niet aan toe kwam.
Ook richt ik me nu wat beter op me studie, aangezien dat ook wel wat aandacht kon gebruiken.

Kortom ik ben eigenlijk constant bezig, en dat helpt enorm goed moet ik zeggen.
Het kan ook nog wel eens helpen door oudere posts van deze reeks door te lezen, en te kijken hoe anderen hun verdriet verwerken/verwerkt hebben.

In ieder geval veel succes de komende tijd

Beetje eng hoeveel onze verhalen overeen komen MeanDutchy

quote:

Op dinsdag 26 oktober 2010 13:33 schreef goofy_goober het volgende:
Je denkt teveel.

Dat geloof ik ook wel...
Maarja het is gewoon kut om op een punt in te zien, hoe je je hebt gedragen tegenover iemand...

Mijn ex is sinds het uit is gegaan met mij enorm afgevallen, heeft een nieuw kapsel/haarkleur genomen, al haar oude kleding weggetieft en nieuwe kleding gekocht, ALLES is anders aan haar..
Hoewel ze nu echt straalt kan ik toch weinig andere conclusies trekken dan dat ik dit allemaal heb aangericht bij haar... Ik heb haar kennelijk zo onzeker gemaakt dat ze vond dat ze een totale metamorfose moest ondergaan...
Ze is in positieve zin veranderd, dat wel.. maar soms voel ik mezelf er schuldig aan...En ik denk dat haar ouders er ook zo over denken...

Maarja er valt nu niets meer aan te veranderen, ik gun het haar en hoop dat de volgende beter voor haar is

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 12:40 schreef Stefka het volgende:
Beetje eng hoeveel onze verhalen overeen komen MeanDutchy

Gaat het met jou ook uitstekend dan?

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 14:14 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Dat geloof ik ook wel...
Maarja het is gewoon kut om op een punt in te zien, hoe je je hebt gedragen tegenover iemand...

Mijn ex is sinds het uit is gegaan met mij enorm afgevallen, heeft een nieuw kapsel/haarkleur genomen, al haar oude kleding weggetieft en nieuwe kleding gekocht, ALLES is anders aan haar..
Hoewel ze nu echt straalt kan ik toch weinig andere conclusies trekken dan dat ik dit allemaal heb aangericht bij haar... Ik heb haar kennelijk zo onzeker gemaakt dat ze vond dat ze een totale metamorfose moest ondergaan...
Ze is in positieve zin veranderd, dat wel.. maar soms voel ik mezelf er schuldig aan...En ik denk dat haar ouders er ook zo over denken...

Maarja er valt nu niets meer aan te veranderen, ik gun het haar en hoop dat de volgende beter voor haar is

Laat het nou maar gewoon gaan. Probeer je het jezelf nog moeilijk te maken? Als je ex haar uiterlijk wilt veranderen, dan doet ze dat toch lekker. Waarom denk je dat jij daar de reden van bent? Dat je haar onzeker hebt gemaakt en ze daarom haar hele uiterlijk en levensstijl veranderd is een beetje overdreven.
Op de één of andere manier probeer jij overal jezelf de schuld van te geven. En wat kan jij analyseren zeg, ik zou doodmoe worden van mezelf. Accepteer nou dat het over is. Je kwijnt al 4 maanden weg in zelfmedelijden na een relatie van slechts 8 maanden, kom op zeg..

Ik denk dat ik daar de reden van ben, omdat ze van mij een bepaalde toewijding verwachtte als vriend,
en ik heb haar het tegenovergestelde gegeven... Ik ga verder niet meer op de details in wat ik allemaal al dan niet fout heb gedaan.

Het is niet zo dat ik haar hele metamorfose aan mezelf toewijt, dat zou een arrogante gedachte zijn. Ik denk echter wel dat ik er een grote rol in heb gespeeld. En als het allemaal nieuw leuk en positief zou zijn bij haar dan had ik het er een stuk minder lastig mee.
Maar ze is in 2 maanden tijd 20 ( ! ) kilo afgevallen, door een dieet waarbij je alleen maar shakes mag nemen, wat je maximaal 6 weken mag doen. Zij heeft het 12 weken gedaan, en is nog steeds half bezig.
Ik sprak haar dus zaterdag, en nu blijkt dat ze enorme haaruitval heeft, ziet er bleek uit, is heel vaak ziek en vaak te moe om nog wat te doen in het weekend...
Dat doet me gewoon pijn, en al was de relatie maar 8 maanden het was wel een vrij intense....

Maar je maakt er een probleem van terwijl het jouw probleem niet meer is.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 16:14 schreef Bartinhoo het volgende:
Ik denk dat ik daar de reden van ben, omdat ze van mij een bepaalde toewijding verwachtte als vriend,
en ik heb haar het tegenovergestelde gegeven... Ik ga verder niet meer op de details in wat ik allemaal al dan niet fout heb gedaan.

Het is niet zo dat ik haar hele metamorfose aan mezelf toewijt, dat zou een arrogante gedachte zijn. Ik denk echter wel dat ik er een grote rol in heb gespeeld. En als het allemaal nieuw leuk en positief zou zijn bij haar dan had ik het er een stuk minder lastig mee.
Maar ze is in 2 maanden tijd 20 ( ! ) kilo afgevallen, door een dieet waarbij je alleen maar shakes mag nemen, wat je maximaal 6 weken mag doen. Zij heeft het 12 weken gedaan, en is nog steeds half bezig.
Ik sprak haar dus zaterdag, en nu blijkt dat ze enorme haaruitval heeft, ziet er bleek uit, is heel vaak ziek en vaak te moe om nog wat te doen in het weekend...
Dat doet me gewoon pijn, en al was de relatie maar 8 maanden het was wel een vrij intense....

Hoe ze haar afvallen ook aangepakt heeft, het verandert de situatie niet. Je moet het los laten.

Mijn ex heeft altijd veel op mij gesteund en nu het uit is, vlucht hij bijna 24/7 in zijn werk, rookt hij ongelooflijk veel, drinkt veel, doet dingen die totaal niet bij hem lijken te passen etc. Ik maakte me daar heel erg druk om, want hij zorgde niet goed voor zichzelf.
Iemand wees mij er op dat het mijn taak niet meer is. Hoe moeilijk ook, zijn zorgen zijn mijn zorgen niet meer. Het gaat mij niets meer aan.

Dat geldt ook voor jou! Hoe moeilijk ook, leg het naast je neer en richt je vooral op jezelf. Ik ben het namelijk met iedereen hier eens dat je na 4 maanden nog veel te veel bezig bent met het hoe en waarom, je schuldig voelen en druk maken.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 16:32 schreef goofy_goober het volgende:
Maar je maakt er een probleem van terwijl het jouw probleem niet meer is.

Niet gezien maar zelfde strekking inderdaad haha!

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 14:16 schreef MeanDutchy het volgende:

[..]

Gaat het met jou ook uitstekend dan?

Ja, eigenlijk wel Ben weer aan het daten nu 2 maanden nadat het uit is en heb mijn ex 3-4 weken niet meer gesproken en door die 2 factoren gaat het eigenlijk weer gewoon goed met mij.

Nu moet ik toegeven dat er juist vandaag weer ontwikkelingen zijn op het exen-front. Ze belde mij vanmiddag op met tranen en alles. Het ging niet goed met haar en ze vroeg of ik haar werk vandaag wilde overnemen (kantoortje schoonmaken, zij heeft dat baantje via mij). Daar was ik wel toe bereid.

Vervolgens nog maar even voor de vorm gepraat wat er scheelde. Kennelijk gedoe met haar vader en nog steeds dat ze depressief is. Ik voelde er opvallend genoeg erg weinig bij. Heb verder ook niet echt naar de details gevraagd. Dat mag ze lekker zelf oplossen. Ben stiekem ook wel blij dat ik me niet meer hoef te bemoeien met die overkill aan drama rond haar leven.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 16:58 schreef Stefka het volgende:

[..]


Ja, eigenlijk wel Ben weer aan het daten nu 2 maanden nadat het uit is en heb mijn ex 3-4 weken niet meer gesproken en door die 2 factoren gaat het eigenlijk weer gewoon goed met mij.

Nu moet ik toegeven dat er juist vandaag weer ontwikkelingen zijn op het exen-front. Ze belde mij vanmiddag op met tranen en alles. Het ging niet goed met haar en ze vroeg of ik haar werk vandaag wilde overnemen (kantoortje schoonmaken, zij heeft dat baantje via mij). Daar was ik wel toe bereid.

Vervolgens nog maar even voor de vorm gepraat wat er scheelde. Kennelijk gedoe met haar vader en nog steeds dat ze depressief is. Ik voelde er opvallend genoeg erg weinig bij. Heb verder ook niet echt naar de details gevraagd. Dat mag ze lekker zelf oplossen. Ben stiekem ook wel blij dat ik me niet meer hoef te bemoeien met die overkill aan drama rond haar leven.

je hebt haar niet meer gesproken behalve dat zei lekker thuis heeft gezeten vandaag en jij voor haar gewerkt hebt?

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 17:05 schreef GeelSuperKuiken het volgende:

[..]

je hebt haar niet meer gesproken behalve dat zei lekker thuis heeft gezeten vandaag en jij voor haar gewerkt hebt?

Tot vandaag heb ik haar zo'n 4 weken niet gesproken en het geld van dat werken gaat gewoon naar mij hoor Ik had ook nee kunnen zeggen, maar dan was ze waarschijnlijk ontslagen en was ze dat enige beetje vastigheid en eigen inkomen dat ze heeft ook nog kwijt.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 17:10 schreef Stefka het volgende:

[..]


Tot vandaag heb ik haar zo'n 4 weken niet gesproken en het geld van dat werken gaat gewoon naar mij hoor Ik had ook nee kunnen zeggen, maar dan was ze waarschijnlijk ontslagen en was ze dat enige beetje vastigheid en eigen inkomen dat ze heeft ook nog kwijt.

Maar koos ze daar niet zelf voor? Misschien klink ik nu nogal lullig maar in die tijd dat ik zo zwaar me klote voelde omdat alles tegen zat heb ik ook moeten doorzetten omdat ik anders juist nóg meer dingen verlies.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 17:15 schreef GeelSuperKuiken het volgende:

[..]

Maar koos ze daar niet zelf voor? Misschien klink ik nu nogal lullig maar in die tijd dat ik zo zwaar me klote voelde omdat alles tegen zat heb ik ook moeten doorzetten omdat ik anders juist nóg meer dingen verlies.

Eigenlijk heb je daar wel een punt ja. Nouja, nu is de belofte al gemaakt. Mocht dit nog een keer voorkomen zal ik er nog eens goed over nadenken of ik dan weer ja zeg.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 17:17 schreef Stefka het volgende:

[..]


Eigenlijk heb je daar wel een punt ja. Nouja, nu is de belofte al gemaakt. Mocht dit nog een keer voorkomen zal ik er nog eens goed over nadenken of ik dan weer ja zeg.

Ik snap het ook wel, maar toch.
Kijk ik snap gerust dat je haar wilt helpen. Maar verbeterd het de situatie als ze niet gaat werken?! als ze zich rot voelt om iets van haar pa ofzo ? Mij lijkt als je gezeik thuis hebt dat je de situatie dan ook wilt omzeilen, door vaak daar weg te zijn.

Bij mij is nu pas alles op gang aan het gaan dat het degelijk verloopt, maar koos ik toen om te stoppen met mijn stage dan was ik nu niet zo ver gekomen en was ik nu niet zo gelukkig geweest.

Maar als zei nu beslist niet meer te gaan werken dan word het er in de toekomst ook niet beter op. In ieder geval at the moment dan niet.

quote:

[b]Op woensdag 27 oktober 2010 16:58 Ben stiekem ook wel blij dat ik me niet meer hoef te bemoeien met die overkill aan drama rond haar leven.

Had mijn 'ex' ook last van. Ben blij dat ik niet meer de sjaak ben. Een stuk rustiger nu wat dat betreft, heerlijk!

Zaterdagnacht de kans op een one night stand afgeslagen. Woon in een klein stadje (dorp is het eigenlijk, maar stadsrechten) en roddels gaan er snel. Wil geen gezeik en ik ben ook een poos neerslachtig geweest, dus dacht: "Dit gaat misschien te snel".

Toch zit het er wel in dat ik binnenkort maar eens aan mij zelf ga denken. De aandacht van vrouwen voelt goed en ik krijg ook het idee dat mijn ex verder gaat met haar leven. Geeft een goed gevoel, dat je meer afstand kunt nemen en dat analyseren (met name in de eerste maand) verleden tijd is.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 17:50 schreef Pan.da het volgende:
Zaterdagnacht de kans op een one night stand afgeslagen. Woon in een klein stadje (dorp is het eigenlijk, maar stadsrechten) en roddels gaan er snel. Wil geen gezeik en ik ben ook een poos neerslachtig geweest, dus dacht: "Dit gaat misschien te snel".

Toch zit het er wel in dat ik binnenkort maar eens aan mij zelf ga denken. De aandacht van vrouwen voelt goed en ik krijg ook het idee dat mijn ex verder gaat met haar leven. Geeft een goed gevoel, dat je meer afstand kunt nemen en dat analyseren (met name in de eerste maand) verleden tijd is.

Je moet gewoon echt aan je zelf denken. En lekker boeiend ik woon ook in klein dorpje haha ook met stadsrechten. Heb met 2 jongens gezoend die elkaar beiden goed kennen, maar noway dat hun het van elkaar weten of uberhaüpt iemand het weet
en de overige personen kennen ze allemaal niet.

Maar hier houd ik me nu niet meer zo mee bezig omdat ik nu me goed kan voelen zonder de slet te spelen

Het enige kutte wat ik allemaal vind is dat ik het idee heeft dat zij mij in 2 weken is vergeten en ik haar niet kan vergeten

edit laat maar v erander de tekst zo even goed

[ Bericht 89% gewijzigd door GeelSuperKuiken op 27-10-2010 21:02:11 ]

Huh ik snap er vrij weinig van, komt dat omdat ik te weinig weet van wat er is gebeurd of moet je nog wat meer uitleggen? Wat is er gebeurd dan?

Ik ben nu op het punt met mijn ex dat we over en weer mailtjes aan het sturen zijn om de laatste dingen er uit te gooien. Ik heb hier geen zin in wil ik later "nog vrienden blijven" als dat er nog in zit.

Het is moeilijk om afstand te nemen en compleet het contact af te breken als je elkaar nog zo mist en het eigenlijk niet wilt, maar het verziekt uiteindelijk de sfeer en slaat om in ruzie en dergelijk.

Ben bang haar mailtje te openen omdat het op deze manier door blijft gaan. Ik heb alles van me afgeschreven en nog een reactie gehad ook. Die ik dus niet wil lezen. Want dan staan daar weer dingen in waar ik op moet reageren en ik haat dat.

Ze mist me en houdt ook van me.

Wie wilt er een euro? Je mag hem alleen niet uitgeven.

*gaat verder waarmee hij bezig was.

Het lijkt me enigszins solidair om te reageren als er nog vragen zijn van beide kanten. Wel nu heeft ze gereageerd met drie woorden dus voel ik er verder ook niks meer voor om daar op weer een mail te sturen. Contact is dus van af nu helemaal afgesloten.