oftewel, kijk terug op die leuke tijd en leer ervan
quote:Dat heb ik ook, dat gevoel. Ik wil helemaal geen nieuwe vriendin nu, want het enige wat ik wil is haar.
Op vrijdag 8 augustus 2003 11:39 schreef Frenkie het volgende:[..]
En daar zit je op te wachten als je echt zwaar liefdesverdriet hebt..?? Ikke iig niet.. dan zijn al die meisjes al zijn ze nog zo mooi, niet leuk genoeg
-Amen-
quote:Dit is werkt echt, ik heb het ook gehad na 5 jaar en sporten en afleiding zoeken werkt echt het best. sterkte
Op vrijdag 8 augustus 2003 08:39 schreef EggsTC het volgende:
Zie die pijn niet als pijn, maar als mooie herinneringen. Ik weet als geen ander hoe het is.Je moet afleiding zoeken, veel afleiding vooral komende weken. Dan slijt het vanzelf weg. Ga uit,sporten,hobby-en etc.
quote:Yup, bier drinken en kut roepen is de beste remedie (wel met VRIENDEN!!!!!!! en natuurlijk met mate, maar dat spreekt voorzich)
Op zaterdag 9 augustus 2003 00:20 schreef NoXxa het volgende:
Bier drinken,(reeds mee bezig)
Kut roepen, (al gedaan)
en van je af tuffen (wederom ook al geschied)-Amen-
Heb het nu ook 4 dagen gedaan (en vandaag maakt nummer 5) En het gaat echt top nu. Ik denk natuurlijk nog wel veel aan haar, en ik vind het ook niet leuk, maar ik voel me beter als aan het begin van de week.
Zij maakte het uit na 3 jaar. En het is nu 4 weken uit (vandaag precies
)
Wat mij gek genoeg wel erg helpt, is zwemmen. Misschien dat je dan weer denkt dat je in de baarmoeder zit en nog geen weet hebt van al die ellende die je nog mee moet gaan maken of zo. Ik weet het ook niet, maar het troost mij echt.
Dus nu zwem ik elke dag, meer tips & nuttige wenken heb ik helaas niet.
Als je geopereerd moet worden in het ziekenhuis kan je je ook de dagen ervoor behoorlijk KuT voelen, maar je moet er toch ff doorheen. Als je geopereerd bent dan ben je dat rot gevoel van ervoor ook kwijt. Vergelijk het daar maar mee.
Leef NU en blijf niet in het verleden hangen. Het is over, accepteer dat. Denk niet wat hij/zij nu aan het doen zou zijn, is niet reeel. Ga voor je eigenwaarde, jij bent het belangerijkste!! De mooie tijden komen vanzelf weer
(I know..zo voel ik me momenteel ook niet!!)
Zo kan je langzaam je ex loslaten
quote:Hoezo zou je stoer moeten zijn??? Wees blij dat het je wat doet. Ik ben normaal bepaald geen huilebalk, maar in deze situatie heb ik me daadwerkelijk afgevraagd, waar al die tranen toch vandaan komen.
Op zaterdag 9 augustus 2003 12:27 schreef Tjingtjangtjong het volgende:
De eerste vijf dagen heb ik huilend doorgebracht, amper geslapen en ook aan zijn kop gezeken dat ik het niet geloofde en dat hij het toch niet meende (ja, het staat niet zo stoer, ik weet het).
quote:Ha, ha heel herkenbaar die heerlijk kansloze acties en verzwelgen in je eigen misère. Denk je het allemaal een beetje onder controle te hebben, komt er weer zo´n terugval waar de honden geen brood van lusten...
En dan is het gisteravond natuurlijk weer over de schreef gegaan. Ik ben af en toe nog zo kwaad op hem vanwege dingen die hij gedaan heeft en ik heb dat eindeloos zitten afreageren per sms.
quote:Ik denk dat het wel helpt. Ik luister het liefst naar m´n hart, want gevoel is het belangrijkste en puurste dat je hebt. Probeer het rustig af te bouwen. Zolang het maar geen stalking wordt.
Ik weet niet of zulke akties je verder helpen, mij helpt het wel een beetje om in contact met mijn gevoel te blijven.
Heb trouwens nog een humoristische en een gelukkig relativerende site gevonden voor een ieder in zo´n in- en in trieste situatie als de onze: http://www.liefdescursus.nl/tranendal/index.html
quote:Heb je topic gelezen en vind het knap hoe je het oppakt. Ook lachen dat je zegt: "(I know..zo voel ik me momenteel ook niet!!)"
Op zaterdag 9 augustus 2003 12:40 schreef leonard_jaag het volgende:Leef NU en blijf niet in het verleden hangen. Het is over, accepteer dat. Denk niet wat hij/zij nu aan het doen zou zijn, is niet reeel. Ga voor je eigenwaarde, jij bent het belangerijkste!! De mooie tijden komen vanzelf weer
(I know..zo voel ik me momenteel ook niet!!)
quote:Thats the way my man
Op zaterdag 9 augustus 2003 13:15 schreef Carlito_Brigante het volgende:[..]
Heb je topic gelezen en vind het knap hoe je het oppakt. Ook lachen dat je zegt: "(I know..zo voel ik me momenteel ook niet!!)"
We weten het allemaal wel, maar in de praktijk kunnen de dalen soms dieper zijn dan gehoopt... Ik ga zo ook de hort op en zoals m´n oma altijd zegt: "Gewoon door blijven ademen!"
Hoe gaat het nou tussen jullie? Hebben jullie nog contact?
En inderdaad, als je al die leuke chicas buiten ziet, dan weet je gewoon zeker dat het allemaal wel weer goed komt
wat voor mij werkte was:
dag 1: bijkomen van de schrik en begonnen met het opschrijven van mijn gevoelens/gedachten
dag 2: zuipen met mn beste vriend
dag 3: brak
daarna alleen op vakantie gegaan (kan ik erg aanbevelen. ik werd heel erg met mezelf geconfronteerd en mede daardoor was ik redelijk snel weer in staat om "normaal" te functioneren op mijn werk)
3 tot 4 maanden later had ik, voor de buitenwereld, mijn leventje weer op orde, zelf zeg ik dat het me ongeveer 1 jaar gekost heeft.
Inmiddels is dit alles meer dan 1 jaar geleden en natuurlijk heb ik ook nog wel es momenten gehad dat ik aan het woordje "als" dacht.
Aan de andere kant sta ik inmiddels weer open voor andere meiden in mijn leven en dat kost me momenteel meer dan genoeg moeite want ik begrijp ze nog steeds niet... (story of my life
)
En met mn ex heb ik nog steeds contact, af en toe wat drinken in de stad of een broodje eten ofzo, geen andere gevoelens meer dan alleen een stukje vriendschap.
quote:Gister op een beach party in Nwijk geweest.. wooow. Eentje gesproken die ik heel graag terug naar Heemstede had willen rijden, maar dat is een ander verhaal.
Op zondag 10 augustus 2003 11:21 schreef Carlito_Brigante het volgende:
Ok, niemand heeft het recht je je zo rot te laten voelen, maar het is ook niet zomaar iemand. Je hebt er toch een aantal jaren lief en leed mee gedeeld. Ik geloof er eerder in dat je de pijn moet voelen om het te kunnen verwerken.Hoe gaat het nou tussen jullie? Hebben jullie nog contact?
En inderdaad, als je al die leuke chicas buiten ziet, dan weet je gewoon zeker dat het allemaal wel weer goed komt
Nog een leuke discussie met een goeie vriend gehad hierover. Ik wilde namelijk weten WAAROM ik me zo rot voelde. We kwamen tot de conclusie dat het niet door haar kwam. Meer de gewenning. Zoals s avonds thuis komen en weten dat ze in bed ligt..nu ligt er niemand. In het weekend samen de tijd doorbrengen..nu moet je maar kijken wat je gaat doen. Maar ook samen boodschappen doen, samen zingen, ruzie maken. Eigenlijk alle dingen die je samen 5,5 jaar hebt gedeeld zijn er niet meer.. Dat voelt rot..
Ook gelijk de beste remedie erop gevonden. Gelijk weer alles alleen doen. Alleen boodschappen doen, gewoon lekker voor jezelf koken en heerlijk tv kijken in bed (kijken wat JIJ wilt) voelt rot, maar als je je eigen leventje weer oppakt, slijt langzaam de gewenning van je ex.
Pijn hou je toch wel, daar ontkom je niet aan.
Is er oooooit iemand doodgegaan aan liefdesverdriet?? ![]()
Het voordeel van man zijn (sorry dames) is dat mannen er relatief snel overheen zijn (uitzonderingen daargelaten) Vrouwen kunnen zich nog wel es 2 jaar verrot voelen (mag ik bedanken!!)
Heb al een paar keer een peptalk van vrienden gehad..dat helpt. Geen ex is het waard je zo rot te laten voelen. Ga weer lekker verder met je eigen leven. Geen gezeik meer over de afwas, schoonouders, dr vriendinnen geen maandelijkse periodes en je komt alleen maar sterker uit de strijd. ![]()
Maar geloof me..als ik kon kiezen tussen een weekje Turkije of dit klote gevoel!!
Hoe voel je je momenteel??
quote:Daar ben ik het mee eens. Vraag me vaak af of ik nou haar mis of juist de relatie
Op zondag 10 augustus 2003 22:10 schreef leonard_jaag het volgende:
Ik wilde namelijk weten WAAROM ik me zo rot voelde. We kwamen tot de conclusie dat het niet door haar kwam. Meer de gewenning.
quote:Het gaat eigenlijk steeds beter. Ze is nu 4 weken terug en ik kan het beetje bij beetje loslaten. Zie haar reis ook steeds minder als t*ringreis. Vond het eerst zo klote dat ze in Zuid-Amerika is geweest en dat we dat nu niet samen kunnen delen
Hoe voel je je momenteel??
quote:Als je je al zo voelt beheers je bijna de kunst van het loslaten van je ex
Op zondag 10 augustus 2003 22:55 schreef Carlito_Brigante het volgende:
En mocht er weer een dip de boel komen verzieken, dan zal ik die manmoedig neutraliseren! Je leest het weer praatjes voor tienMaar wil ook weer niet te vroeg juichen, toch ook stiekem ff de komende dagen afwachten...
Laat je gevoel en humeur niet van een ex afhangen..
Ik vind dat je het geweldig doet
, alleen het feit al dat je er een topic aan waagde geeft al aan dat je al aardig op de goeie richting zit.
Komt allemaal goed met jou!!
quote:Nou, nou ik doe alleen maar m´n best...
Op maandag 11 augustus 2003 19:43 schreef leonard_jaag het volgende:
Als je je al zo voelt beheers je bijna de kunst van het loslaten van je ex!!
quote:Over een jaar pas??? Ik hoop dat we ons over een paar maanden al een gat in de broek lachen
Moet je eens over een jaar je topic teruglezengeloof je me.. je lacht je eigen ziek (including me and my topics!! )
quote:Over 3 maanden drinken we erop
Op maandag 11 augustus 2003 20:46 schreef Carlito_Brigante het volgende:Over een jaar pas??? Ik hoop dat we ons over een paar maanden al een gat in de broek lachen
quote:That's the spirit!
Op maandag 11 augustus 2003 23:58 schreef leonard_jaag het volgende:[..]
Over 3 maanden drinken we erop
en lachen we ons helemaal ziek!!
Ik ben gisteren naar de sportschool geweest (omdat ik het hier heb gelezen en omdat het ook goed is voor de lijn) en op zich was dat wel lekker, maar ik ben niet iemand die zo snel mensen aanspreekt. Ik kan toch niet daar in de relaxruimte gaan zitten en zomaar tegen mensen aan gaan kletsen? Daarbij denk ik toch nog teveel aan mijn ex, en heb er eigenlijk geen zin in.
Op mijn werk gaat het een stukje beter. Ik hoef niet meer tussendoor naar het toilet om die waterlanders eruit te laten, dat doe ik als ik terug naar huis loop. En door die hete zon drogen ze snel op.
Mijn leven gaat, zoals ik vrees, er zo uit zien voor voorlopig: wakker worden, naar werk gaan, thuis komen, journaal kijken van 18h, sporten, eventueel film kijken en slapen. Daar wordt je toch niet vrolijk van? En over de weekenden maar te zwijgen. Doordat ik net een nieuw huurhuis heb via het commercieel wonen zal ik zeer zuinig aan moeten leven om een beetje rond te komen deze maand en ook de volgende maand.
Weekje op vakantie of ergens er tussenuit zit er voorlopig niet in! ![]()
Iemand tips?
quote:Ik kan me oren bewegen zonder me handen te gebruiken.
Op dinsdag 12 augustus 2003 08:57 schreef Copycat het volgende:[..]
That's the spirit!
Copycat is trots op deze twee sterke mannen!!!![]()
Het is nu precies drie weken geleden dat ik het uit heb gemaakt met m'n vriendin waarmee ik 2 jaar lang een relatie had. Alles ging goed, alles was leuk, aan het begin.
Na een jaar gingen we apart op vakantie, zij met 4 vriendinnen ik met m'n beste vriend. We gingen niet tegelijk op vakantie en toen zij op vakantie was, was ik aan het werk. Ik ontmoette een meisje die ik al langer kende en ik voelde me meer op m'n gemak bij haar dan bij m'n vriendin. M'n vriendin kwam terug van vakantie en merkte meteen dat er iets niet klopte. Ik heb haar toen alles verteld, ik ben niet iemand die met zo'n geheim kan leven.
Ik ging op kamers, kwam in een vreemde stad, leerde weinig mensen kennen en m'n studie ging kut. Had nog wat problemen in privesfeer, maar die hou ik voor mezelf. Ik kwam in een dip, wilde mezelf echt niet meer en stond op het punt hele domme dingen te gaan doen. M'n vriendin sleepte me er doorheen en ik geloof vandaag de dag nog steeds dat ik zonder haar hier niet gezeten had.
Echter ik ging me niet heel veel beter voelen, ik was namelijk naar haar woonplaats verhuisd en was per toeval in het zelfde huis terecht gekomen als m'n beste vriend. Toch ging het niet lekker en ik kreeg last van m'n maag en darmen. Ik dacht dat 't tijdelijk zou zijn en vanzelf wel over zou gaan.
We boekten een vakantie (vriendin en ik) maar naarmate de vakantie naderde voelde ik me alsmaar rotter. Ik wilde mezelf (weer) niet, ik ging kapot van binnen, ik wist dat er iets niet klopte maar ontkende het voor mezelf. Uiteindelijk heb ik het 3 dagen voor de vakantie uitgemaakt. De vakantie liet me zien dat ik niet langer ongelukkig kon zijn met haar. Het kwam niet door haar, maar de gevoelens die ik voor haar had waren verdwenen. Ik kon echter niet bij haar weggaan want ik wist dat zij er aan onderdoor zou gaan. De druk werd me echter teveel, de druk dat ik niet bij haar weg kon gaan omdat ik haar kapot zou maken.De vakantie was de druppel die de, emotionele, emmer liet overlopen.
Nu, drie weken later, heb ik het er bij vlagen nog steeds heel moeilijk mee. Echter verhalen die ik van 'lotgenoten' lees, helpen me. Wat nog het moeilijkste is, is dat ik weet dat zij het er nog veel moeilijker mee heeft. Ik heb aan onze relatie alleen maar goede herinneringen, dit alles is nu voorbij. Ik heb het geaccepteerd. Ik hoop dat zij het ook kan. Ik geloof ook wel dat zij het kan, hoe moeilijk het ook voor haar is. Ze heeft de klap niet aan zien komen. Ze heeft niet gezien dat ik me (net als de vorige zomervakantie) niet goed voelde. Ze wist wel dat ik niet meer echt gelukkig was, maar dit had ze niet gezien.
Voor alle mensen die zich misschien nu ook wel zo voelen kan ik maar een ding zeggen. Een relatie zal nooit goed zijn, als je niet allebei gelukkig kunt zijn. Hoe moeilijk dit soms ook te accepteren is....
[Dit bericht is gewijzigd door Schwakkelikkie op 12-08-2003 11:23]
quote:Blinky..voeg me maar ff toe aan je msn (als je die hebt natuurlijk!!) praat wat makkelijker.. leonard_jaag@hotmail.com
Op dinsdag 12 augustus 2003 09:49 schreef Blinky het volgende:
Ik ben blij voor jullie dat het beter gaat. Ik hoop ook dat het bij mij over een tijdje beter gaat. Afgelopen zondag werd ik wakker en was voor het eerst niet bang of verdrietig. Ik voelde me eigenlijk best goed.
Zondagavond heb ik met mijn ex wat gedronken op een terrasje en het was helemaal niet gezellig. Hij is iemand die momenteel aan alles twijfelt en ook hij heeft het moeilijk. En toch...hij gaat lekker met een vriend naar Schevenigen, zit om 3 uur 's nachts nog achter zijn computer... hij pakt zijn leven weer goed op. Ik kan dat nog niet echt. Zondag ben ik jarig en hij heeft gezegd dat hij vrijdag nog wel uit eten wil met me. Maar ondertussen heb ik hem een email gestuurd en hem laten weten dat het zondag eigenlijk tegenviel en dat ik dat jammer vond. Nu is hij bang dat de sfeer tussen ons het etentje zal bederven vrijdag.
Ik weet het even niet meer. Omdat ik hier nog niet zo lang woon, heb ik nog geen vrienden hier die me er doorheen kunnen slepen. Een collega informeert wel regelmatig, maar ik ga haar 's avonds niet bellen ofzo als het even niet zo lekker gaat.Ik ben gisteren naar de sportschool geweest (omdat ik het hier heb gelezen en omdat het ook goed is voor de lijn) en op zich was dat wel lekker, maar ik ben niet iemand die zo snel mensen aanspreekt. Ik kan toch niet daar in de relaxruimte gaan zitten en zomaar tegen mensen aan gaan kletsen? Daarbij denk ik toch nog teveel aan mijn ex, en heb er eigenlijk geen zin in.
Op mijn werk gaat het een stukje beter. Ik hoef niet meer tussendoor naar het toilet om die waterlanders eruit te laten, dat doe ik als ik terug naar huis loop. En door die hete zon drogen ze snel op.
Mijn leven gaat, zoals ik vrees, er zo uit zien voor voorlopig: wakker worden, naar werk gaan, thuis komen, journaal kijken van 18h, sporten, eventueel film kijken en slapen. Daar wordt je toch niet vrolijk van? En over de weekenden maar te zwijgen. Doordat ik net een nieuw huurhuis heb via het commercieel wonen zal ik zeer zuinig aan moeten leven om een beetje rond te komen deze maand en ook de volgende maand.
Weekje op vakantie of ergens er tussenuit zit er voorlopig niet in!
Iemand tips?
quote:Ze zeggen altijd je hebt de helft van je relatie tijd nodig om er overheen te komen, maar goed, dat werkt maar tot en met 4 jaar ofzo...
Op maandag 11 augustus 2003 23:58 schreef leonard_jaag het volgende:[..]
Over 3 maanden drinken we erop
en lachen we ons helemaal ziek!!
Maar goed, je lacht er nlater idd om en je schaamt je ook dat je dit allemaal hebt gepost en je toen zo zielig deed. Maar zo VOEL je je nu ook!
Het enige dat werkt is de tijd.... Voor mij duurde dat ongeveer 1 jaar..
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |