De kunst van het loslaten van je ex #127

Je ziet wel hoe het loopt. Maar hoop je op een berichtje?

Hmm jah maar uiteindelijk blijf je zelf met het gevoel rondlopen als je op wat voor manier dan ook contact blijft zoeken. Jij hebt daar zelf wel een denkbeeld over denk ik, maar het lijkt me niet gezond.

Ik vond het maar een naar mailtje dat ik terug kreeg, maar ik hoef nu niet meer terug te mailen en constant dingen te horen die ik toch niet wil horen of zien. Wat dat betreft blijf ik dus nog even uit haar buurt voorlopig om me zelf maar even te sparen.

Zet me er toe aan om niet meer facebook te checken etc. Ook al wil ik dat zo graag, en al die andere dingen.

Uiteindelijk zal het wel loslopen heb ik het idee, Heb sterk de vermoedens dat ik wel op de goede weg zit, maar denk dat uiteindelijke jaloezie me tot onnodige en lompe acties zal zetten, zoals in haar aanwezigheid extra opvallend te doen en dat soort zaken.

Heb ik uiteindelijk me zelf mee, maar het is een zwakte.

Bij mij is het inmiddels al een maand uit.. (wow, klinkt lang als ik het zo zeg)
Ik denk nog heel veel aan hem en mis hem nog zoveel, maar het 'scherpe' is er wel vanaf. Ik merk dat ik mezelf prima red en dat het verdriet ook minder wordt met de dag. Ik ben er al minder mee bezig dan eerst, nog steeds is dat aardig veel, maar niet meer elke minuut van de dag.

Heb nog mijn verdrietige momenten, maar heb voor mezelf een soort schakel omgezet en ga gewoon door. Geen contact meer met hem gehad, wat mijn hoofd aardig rustig houdt, ipv die chaos in de eerste weken. Ik reken op niks meer, ga er niet meer vanuit dat we ooit nog bij elkaar komen en heb het voor mijn gevoel wel geaccepteerd. Ik hou mezelf ongelooflijk bezig en ik richt me nu voornamelijk op mezelf, mijn studie, sport, vriendinnen/vrienden, leuke dingen en familie.

Ik ben nog niet helemaal op mijn 'gelukkigst', maar ik voel dat ik het wel weer ga worden. En daar heb ik mijn ex niet voor nodig.

Ik zit weer lekker stuk hier. Had ook gewoon geen contact moeten zoeken weer. Of belde ze mij op? Ach ik weet het niet eens meer. Wat ik wel weet is dat ik geen 2e keus (een vriend) wil zijn, niet nu en hoogstwaarschijnlijk nooit.

Mja ik merk heel erg dat ik moodswings heb. Dat ik het ene moment intens kan genieten en echt het idee dat het me geen reet boeit allemaal. En dat zijn de goede momenten. Maar nu zegmaar mis ik haar weer en voel ik die onmacht dat ik haar terug wil en op vakantie wil en een sexmarathon wil houden en zo. Naja, je voelt me wel denk ik.

Als ik de post van Amede lees is het fijn om te horen dat t goed gaat, na al een maand. Dus ik hou de hoop hoog. Het zijn alleen van die momenten weetje wel.

Ik twijfel echt hard trouwens of ze zich echt zo kut voelt. Maar aan de andere kant, wat heb ik er aan. Wellicht is het enkel mn ego. Maar goed.

Ff doorhalen die hap.

Nonverbale communicatie is het lompste dat er is. Maar heb wel één van haar mooiste boodschappen mogen ontvangen via een mailtje toen de tijd.

Ahh well.. Niet te veel blijven hangen.

Bij mij is het een hele grote moodswing en ik heb het aan mezelf te danken, of misschien was het sowieso wel gekomen ook al had ik niet met haar gesproken. Ik weet dat het niks uit haalt, ik weet dat het niet meer goed komt aangezien ze al vanaf het begin af aan nog net niet bovenop een ander zat, alhoewel, dat is ook maar de vraag Maar toch kan ik het niet hebben. Weten en accepteren zijn twee verschillende dingen natuurlijk.

Smsjes verwijderd, mailtjes verwijderd, spullen allemaal op een plek gezet waar ik ze niet direct zie en klaar om afgevoerd te worden. Dat is iets wat ik gisteren heb gedaan, was niet zo erg

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 22:18 schreef MOD het volgende:
Het lijkt me enigszins solidair om te reageren als er nog vragen zijn van beide kanten. Wel nu heeft ze gereageerd met drie woorden dus voel ik er verder ook niks meer voor om daar op weer een mail te sturen. Contact is dus van af nu helemaal afgesloten.

Solidair: ja. Maar of het verstandig is is een tweede.

Dat is per situatie afhankelijk.

quote:

Op woensdag 27 oktober 2010 23:54 schreef Cocktailprikker het volgende:

[..]

Het werkt overigens wel goed als je in de eerste weken geen contact hebt, want zoals je zegt het helpt niet als je in die fase alleen maar contact blijft zoeken terwijl het nog een chaos in je hoofd is. Heb ook niet meer haar hyves bekeken, ook niet aan vrienden gevraagd hoe het was met haar.

Maar je moet echt eerst zelf je rust vinden voordat je uberhaupt nog maar aan fatsoenlijk gesprekken met je ex kunt denken imo. Ook geen mailtjes dus. Als ik iets verschrikkelijk vind, en ook enorm verkeerd heb zien gaan is het non-verbale communicatie. Daar begin ik ook liever niet aan.

Dat is volgens mij inderdaad het beste dat je kunt doen die eerste weken. Als ik bedenk wat ik er allemaal uit heb gegooid aan zelfonterende uitspraken daar gaan de haren in mijn nek nu nog recht overeind van staan...

Daarnaast merk ik pas nu het stof wat is gaan liggen, dat ik uberhaupt niet eens achter een groot deel van die uitspraken sta.
Hier gaat het overigens wel echt een stuk beter merk ik de laatste week. De dag nadat ik haar gesproken had weer was ik weer helemaal terug bij af even, maar zoals ik me de afgelopen 4 dagen voel heb ik me in die 4 maanden nog niet gevoeld...

Ik voel me niet constant meer ''de ex van'', maar gewoon een losstaand persoon die ook weer zijn eigen doelen en leven heeft..
Het lijkt ook wel dat ik pas de laatste dagen echt kan begrijpen waarom ze het uit heeft gemaakt. Als ik in haar schoenen had gestaan, had ik het al veel eerder gedaan.

Op sommige momenten mis ik het nog weleens, vooral op van die gure dagen als vandaag, dat je het liefst lekker met je meisje op de bank een filmpje gaat kijken oid, maar dan bedenk ik me maar dat er ooit vast wel een moment komt dat ik weer zoiets moois kan beleven, en dan een stuk wijzer op relatiegebied, en met iemand die beter bij me past

Ik ben weer weg aan het zakken naar terug bij af
snap dat niet zo goed van mezelf
ik was er toch overheen?
of hoort dat er bij in ups en downs...
doe dan maar snel weer een up

Nou, mijn ex is weer terug van tweede termijn stage in buitenland. Ze smste me gisteren dat ze weer thuis was. Het viel reuze mee om dat nieuws te horen en met haar te communiceren. Nou was dat sowieso al niet zo'n probleem. Vandaag wel een nieuwe foto van haar gezien. Even voelde ik me ongemakkelijk, maar dat was snel voorbij Misschien een beetje vreemd idee dat ze weer terug is. Inmiddels is het bijna 2,5 maand uit.

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 13:59 schreef Duimelot het volgende:
Ik ben weer weg aan het zakken naar terug bij af
snap dat niet zo goed van mezelf
ik was er toch overheen?
of hoort dat er bij in ups en downs...
doe dan maar snel weer een up

Hoort bij de ups & downs.

Na meer dan 4,5 maanden heb ik nog steeds wel 's een down, alleen niet zo frequent meer. Hoort er allemaal bij he.

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 13:30 schreef Bartinhoo het volgende:

Ik voel me niet constant meer ''de ex van'', maar gewoon een losstaand persoon die ook weer zijn eigen doelen en leven heeft..
Het lijkt ook wel dat ik pas de laatste dagen echt kan begrijpen waarom ze het uit heeft gemaakt. Als ik in haar schoenen had gestaan, had ik het al veel eerder gedaan.

Op sommige momenten mis ik het nog weleens, vooral op van die gure dagen als vandaag, dat je het liefst lekker met je meisje op de bank een filmpje gaat kijken oid, maar dan bedenk ik me maar dat er ooit vast wel een moment komt dat ik weer zoiets moois kan beleven, en dan een stuk wijzer op relatiegebied, en met iemand die beter bij me past

Same!
Ik snap nu ook wel waarom ze niet met me verder wilt. Das toch een enorme domper als ik naar haar kijk "hoe veel beter ze wel niet is" Dat haat ik zo. Ik heb mijn eigen dingen wel, maar ik lijk me zelf te blijven spiegelen aan haar leven. En dan voel ik me zo te min en al die dingen, dat ik echt depri ben geworden en nog amper m'n kamer uit kom en niks meer wil ondernemen.

En ik mis haar ook. Al vraag ik me steeds meer af hoe zij er over denkt. Volgens mij boeit het haar geen reet meer speelt ze met de gedachte dat het blij is dat ze niet verder met me hoeft en trots is op haarzelf dat ze zo veel beter is en ook veel beter kan krijgen, nu ze eenmaal los van me is.

Ik moet wat ondernemen maar weet niet wat omdat het onderhand geen waarde meer voor me heeft

En dan toch op me zelf in blijven praten dat het me niks boeit en ik vast wel een betere vind en dat het haar probleem maar is en dat ik er gewoon schijt aan moet hebben. Maar dan voelt het weer als of ik me zelf voor de gek hou.

Ondernemen dus.

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 15:19 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Hoort bij de ups & downs.

Na meer dan 4,5 maanden heb ik nog steeds wel 's een down, alleen niet zo frequent meer. Hoort er allemaal bij he.

kee dat geeft een mens hoop!
denk dat dat ook wel samen gaat met contact
contact, al is het minimaal, brengt me uit balans.
en toch wil ik het niet missen

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 18:28 schreef Duimelot het volgende:

[..]



kee dat geeft een mens hoop!
denk dat dat ook wel samen gaat met contact
contact, al is het minimaal, brengt me uit balans.
en toch wil ik het niet missen

Dat is inderdaad ook bij mij. Nu al een poos geen contact en dan is het meteen zoveel rustiger in m'n hoofd.. Het gaat daarom nu aardig goed, maar als hij opeens weer contact op zou nemen, kan ik me voorstellen dat ik ook weer terug bij af ben...

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 16:26 schreef MOD het volgende:

[..]

Dat haat ik zo. Ik heb mijn eigen dingen wel, maar ik lijk me zelf te blijven spiegelen aan haar leven. En dan voel ik me zo te min en al die dingen, dat ik echt depri ben geworden en nog amper m'n kamer uit kom en niks meer wil ondernemen.

En ik mis haar ook. Al vraag ik me steeds meer af hoe zij er over denkt. Volgens mij boeit het haar geen reet meer speelt ze met de gedachte dat het blij is dat ze niet verder met me hoeft en trots is op haarzelf dat ze zo veel beter is en ook veel beter kan krijgen, nu ze eenmaal los van me is.

Bewijs haar dan het tegendeel. Laat zien dat je zelf ook tot veel in staat bent. Probeer die knop nou eens om te zetten en niet in het verleden te blijven leven. Richt je op de toekomst, richt je op werk/studie, vrienden, nieuwe mensen, etc. Als dat goed zit dan komt er vanzelf wel weer een nieuw leuk meisje om de hoek kijken.

De contactpoging van mijn ex gisteren heeft mij eigenlijk niet meer van slag gebracht. Was er gisteren wel eventjes door van de kaart, maar heb me vandaag weer zonder problemen op het studeren kunnen storten.

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 19:24 schreef Stefka het volgende:

[..]


Bewijs haar dan het tegendeel. Laat zien dat je zelf ook tot veel in staat bent. Probeer die knop nou eens om te zetten en niet in het verleden te blijven leven. Richt je op de toekomst, richt je op werk/studie, vrienden, nieuwe mensen, etc. Als dat goed zit dan komt er vanzelf wel weer een nieuw leuk meisje om de hoek kijken.

Ben er mee bezig, het tegendeel bewijzen. Het is alleen dat zij toch niet meer trots is en het haar ws ook niet echt meer boeit. Het gaat ook echt om mijn eigenwaarde en niet haar, dus die moet ik herwinnen. Het is alleen dat ik het zo naar vind dat het allemaal zo lang moet duren. Ik was goed bezig en nu krijg ik weer een trap na, dus jah. Gewoon door gaan en het maar accepteren en er niks meer achter zoeken, dus ook geen contact. Al zegt ze zelf wel dat ze het er enorm moeilijk mee heeft, mij mist, van me houdt, vrienden wilt blijven en al die andere dingen, ik geloof er alleen geen fuck van en het blijft echt malen in mijn hoofd terwijl ik dat niet wil.

quote:

De contactpoging van mijn ex gisteren heeft mij eigenlijk niet meer van slag gebracht. Was er gisteren wel eventjes door van de kaart, maar heb me vandaag weer zonder problemen op het studeren kunnen storten.

En als ik dat dus lees, denk ik dat mijn ex daar ook over denkt. Ik weet het, niet doen jongen, niet aan denken, maar het voelt gewoon klote dat zij ook met die gedachte kan rondlopen.

Dus jah. Háár uit mijn hoofd zetten en enkel aan me zelf denken. Is het plan. Blijven doorgaan. Aargh!

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 20:07 schreef MOD het volgende:

[..]

Ben er mee bezig, het tegendeel bewijzen.
[..]

Ach zoiets heb je denk ik snel hoor mod, ik heb ook constant de neiging dat ik er alles aan wil doen om op welk vlak dan ook niet onder te doen voor mijn ex...

Nu heb ik het wat dat betreft niet al te moeilijk, mijn ex werkt fulltime, is niet echt een enorm feestbeest, en al is ze best een graag gezien persoon, echt super veel ''echte'' vriendinnen heeft ze niet.
Alhoewel ik echt respect voor haar heb met wat ze allemaal doet denk ik niet dat ik op welk punt dan ook jaloers op haar hoef te zijn, of tegen haar op hoef te kijken. Zij ook niet naar mij overigens...

Maar ik kan me best voorstellen, dat wanneer je een heel aantrekkelijke en populaire vriendin hebt (gehad), die meerdere keren in de week uitgaat, ''interessante'' dingen doet oid, je jezelf dan erg competitief naar haar gaat voelen, al slaat het feitelijk natuurlijk helemaal nergens op. Iedereen leidt zijn leven zoals hij of zij dit het liefste wil...

Ik sta nu op het punt te gaan daten met een nieuwe meid overigens. In tegenstelling tot mijn ex die even oud was als ik, is zij 3 jaar jonger. Daarnaast heeft ze ook een veel uitgebreider sociaal leven dan mijn ex...
Maar wat me nu al opgevallen is, is dat er qua karakter veel meer bijzit, en ook haar uiterlijk is behoorlijk goed

Kom daarmee toch tot lastige punten hier en daar. Mijn ex was niet mijn ideale meid, maar achteraf paste ze op bepaalde punten eigenlijk best goed bij me. Ik hou er niet van om constant sociale verplichtingen te hebben, en bracht liever tijd met haar door. We hadden veel tijd voor elkaar daardoor, waren veel samen. Ik hoop dat dat met haar ( eventueel) ook zo zal zijn, en ook het leeftijdsverschil speelt wel een beetje mee al was mijn ex ook absoluut niet volwassen voor haar leeftijd.
Moet een beetje de juiste grens opzoeken wat betreft het niet een exacte kopie van mijn ex willen zoeken ( en dus iedereen die daar in principe niet aan voldoet afwijzen ) , en meisjes daadwerkelijk ''afwijzen'' omdat ik denk dat we zodanig van elkaar verschillen dat het gewoon niet gaat werken. In dat laatste geval begin ik er al nieteens aan in plaats van dat ik het moet afkappen....

Wat een lange post toch weer

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 18:28 schreef Duimelot het volgende:

[..]



kee dat geeft een mens hoop!
denk dat dat ook wel samen gaat met contact
contact, al is het minimaal, brengt me uit balans.
en toch wil ik het niet missen

Contact is iets dat ik al die tijd al vermijd. Als zij mij sporadisch een smsje stuurt dan reageer ik, maar uit mezelf onderneem ik voorlopig nog steeds niets. Ik wil er gewoon niet meer door van slag worden gebracht

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 21:01 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Ach zoiets heb je denk ik snel hoor mod, ik heb ook constant de neiging dat ik er alles aan wil doen om op welk vlak dan ook niet onder te doen voor mijn ex...

Nu heb ik het wat dat betreft niet al te moeilijk, mijn ex werkt fulltime, is niet echt een enorm feestbeest, en al is ze best een graag gezien persoon, echt super veel ''echte'' vriendinnen heeft ze niet.
Alhoewel ik echt respect voor haar heb met wat ze allemaal doet denk ik niet dat ik op welk punt dan ook jaloers op haar hoef te zijn, of tegen haar op hoef te kijken. Zij ook niet naar mij overigens...

Maar ik kan me best voorstellen, dat wanneer je een heel aantrekkelijke en populaire vriendin hebt (gehad), die meerdere keren in de week uitgaat, ''interessante'' dingen doet oid, je jezelf dan erg competitief naar haar gaat voelen, al slaat het feitelijk natuurlijk helemaal nergens op. Iedereen leidt zijn leven zoals hij of zij dit het liefste wil...

Ik sta nu op het punt te gaan daten met een nieuwe meid overigens. In tegenstelling tot mijn ex die even oud was als ik, is zij 3 jaar jonger. Daarnaast heeft ze ook een veel uitgebreider sociaal leven dan mijn ex...
Maar wat me nu al opgevallen is, is dat er qua karakter veel meer bijzit, en ook haar uiterlijk is behoorlijk goed

Kom daarmee toch tot lastige punten hier en daar. Mijn ex was niet mijn ideale meid, maar achteraf paste ze op bepaalde punten eigenlijk best goed bij me. Ik hou er niet van om constant sociale verplichtingen te hebben, en bracht liever tijd met haar door. We hadden veel tijd voor elkaar daardoor, waren veel samen. Ik hoop dat dat met haar ( eventueel) ook zo zal zijn, en ook het leeftijdsverschil speelt wel een beetje mee al was mijn ex ook absoluut niet volwassen voor haar leeftijd.
Moet een beetje de juiste grens opzoeken wat betreft het niet een exacte kopie van mijn ex willen zoeken ( en dus iedereen die daar in principe niet aan voldoet afwijzen ) , en meisjes daadwerkelijk ''afwijzen'' omdat ik denk dat we zodanig van elkaar verschillen dat het gewoon niet gaat werken. In dat laatste geval begin ik er al nieteens aan in plaats van dat ik het moet afkappen....

Wat een lange post toch weer

Hoooo, hold your horses. Anders ga je eerst even zonder al te veel verwachtingen daten in plaats van dat je nu al bijna namen gaat bedenken voor je toekomstige kinderen .

Ik heb de afgelopen week weer redelijk normaal contact met mijn ex gehad via msn. Wel redelijk oppervlakkig, maar ik merk dat ik ook gewoon niet zo heel veel interesse heb en er niet naar vraag, mijn ex is ook geen prater dus vandaar dat het niet echt verder gaat dan over wat gemeenschappelijke hobbies.

Ik merk ook dat als ik over mijn ex denk, ik niet meer een opsomming van al zijn fouten zie maar weer gewoon een mens. Iemand die gave eigenschappen bezit en supertof gezelschap kan zijn, maar waarvan ik eigenlijk ook heel blij ben dat ik niet zijn mentaliteit en houding heb. Het is gek dat ik dat toen we nog een relatie hadden niet zo zag, maar eigenlijk is het iemand die qua instelling helemaal niet bij mij past. Maarja, dat is achteraf geklets natuurlijk. :p

Net thuis. Heb de meid waar ik afgelopen weekend mee gezoend heb opgezocht. Was wel gezellig. Ook vreemd, want net daarvoor op MSN een gesprek gehad met mijn ex. Die zit op dit moment ook emotioneel in een dip, vooral om 'ons'. Voordat ik wist dat ze met 'ons' zat heb ik aangeboden om als luisterend oor te fungeren aangezien ik op dit moment de enige ben (buiten haar ouders om) die er voor haar kan zijn. Maar ze wilde me niet met haar problemen belasten en na doorvragen zei ze al dat ze veel over 'ons' nadenkt. Maar goed ook dat ze me dat niet aan wil doen denk ik dan. Aan de ene kant ben ik nu wel blij dat ze zich kut voelt. Had niet het idee dat het haar zoveel meer kon schelen. Aan de andere kant vind ik het ook niet leuk dat ze zich zo voelt. Er is geen haat of nijd van mijn kant. Er was meer verdriet, teleurstelling en beetje pissigheid (dat was de agressieve fase me dunkt )

Vanavond dus een beetje een dubbel gevoel. Overigens zie ik die meid van het weekend en vanavond niet meer dan een 'neukertje'. Je kent het wel. Ik zie haar niet als een persoon waar ik mijn leven mee wil delen. En dat maak ik ook wel duidelijk. Ach, dat had ik eerst ook met mijn ex, dus je weet nooit hoe dingen lopen!

Een vreemde avond, maar ik voel me wel goed moet ik zeggen.