De kunst van het loslaten van je ex #126

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:16 schreef Duimelot het volgende:

[..]

ik heb al met iemand anders gezoend
en ik voelde me schuldig. Het voelde aan als vreemd gaan. Ik heb ook echt een knop moeten omzetten en heel letterlijk tegen mezelf moeten zeggen: het is uit, dit is volkomen legaal en dit mag gewoon!

Verder was dat een heel speciale avond met iemand die zelf ook liefdesverdriet had. We hebben een beetje ons verdriet bij elkaar proberen te vergeten. En al onze liefde voor iemand anders aan elkaar gegeven in dat zoenen. Het voelde dan ook heel fijn en heel vertrouwd en heel lekker. Maar het was pure simulatie we zijn niet echt verliefd op elkaar. En daar zijn we ons wel bewust van!

Hmm dat bovenste zei mijn ex ook. Dat onderste liet ze maar achterwegen. Maar goed ook trouwens

Maar je bent niet anders naar je ex gaan kijken of had niet het gevoel dat je in eens door die kus tien stappen verder bent gekomen?

Dat ze nu zo spontaan in eens keihard de deur dicht smijt snap ik dan niet. Zal wel een reactie zijn daar op. Dat het nu echt klaar is. Enkel ik sta hier weer de puin bij elkaar te vegen terwijl ik echt zo geen idee is waar dat in eens vandaan kwam. Maar goed, een dagje dierenpark zit er dus niet in omdat ze me nu haat of zo. Kan er zo geen vinger op leggen.

Het gaat wel beter met me de laatste tijd. Heb elke dag nog goede momenten van enorm down zijn, ook tijdens dingen ondernemen, maar ik zet me er toe aan om te blijven ondernemen. En ik merk er niet veel van want alles om me heen lijkt herinneringen te triggeren.

Maar we moeten door. Het steekt nog elk moment maar we moeten door. Sterk staan op de goede momenten en slap zijn op de slechte momenten.

Ik mis haar nog steeds dus en nog steeds met mijn gevoelens in de weg, maar de ratio begint nu echt de overhand te nemen en mijn gevoel begint zich er aan te meten. Enkel jammer dat een zij-effect is dat ik dáár dan weer verdrietig om kan worden.

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:25 schreef MOD het volgende:

[..]

Hmm dat bovenste zei mijn ex ook. Dat onderste liet ze maar achterwegen. Maar goed ook trouwens

Maar je bent niet anders naar je ex gaan kijken of had niet het gevoel dat je in eens door die kus tien stappen verder bent gekomen?

Dat ze nu zo spontaan in eens keihard de deur dicht smijt snap ik dan niet. Zal wel een reactie zijn daar op. Dat het nu echt klaar is. Enkel ik sta hier weer de puin bij elkaar te vegen terwijl ik echt zo geen idee is waar dat in eens vandaan kwam. Maar goed, een dagje dierenpark zit er dus niet in omdat ze me nu haat of zo. Kan er zo geen vinger op leggen.

Het gaat wel beter met me de laatste tijd. Heb elke dag nog goede momenten van enorm down zijn, ook tijdens dingen ondernemen, maar ik zet me er toe aan om te blijven ondernemen. En ik merk er niet veel van want alles om me heen lijkt herinneringen te triggeren.

Maar we moeten door. Het steekt nog elk moment maar we moeten door. Sterk staan op de goede momenten en slap zijn op de slechte momenten.

Ik mis haar nog steeds dus en nog steeds met mijn gevoelens in de weg, maar de ratio begint nu echt de overhand te nemen en mijn gevoel begint zich er aan te meten. Enkel jammer dat een zij-effect is dat ik dáár dan weer verdrietig om kan worden.

Dit zoenen was niet gepland (duh) we vonden steun bij elkaar om over ons verdriet te praten en dat was fijn. Uiteindelijk gebeurde het en het was een enorme mix aan emoties, het heeft verder weinig gedaan tov mijn gevoel voor mn ex.

Enige reden ook dat het zo goed met me gaat is omdat hij zo anders is/ doet dan hoe ik hem ken. Dat was voor mij DE afknapper. Heel afentoe vergeet ik zijn minpunten nog en voel ik me wegzakken in verdriet. Maar dan ga ik bewust al zijn klote reacties etc. terughalen, bedenken. lezen enzo en dan ben ik er ook snel klaar mee.

Het kan ook niet meteen 123 geheel over zijn, maar zolang ik stapje voor stapje verbetering zie is het prima!

Dat herken ik ook wel inderdaad... Dan ga je eindelijk rationeel over de zaak denken, maar dan voel je weer een steekje pijn, juist omdat je nu rationeel erover denkt

Waar ik verder nog altijd een naar bijsmaakje over heb, is het feit dat het eigenlijk vrij snel afgekapt was. We zijn nog een paar keer bij elkaar over de vloer gekomen, kreeg de eerste dagen nadat het uitwas nog een kus op mn mond en volgens mij was ze toen nog wel in voor meer..

Maar vervolgens ging ik een maand op vakantie, nog paar keer bij elkaar over de vloer maar totaal geen spanning meer. Tja , wat verwacht ik dan natuurlijk Maar veel verhalen van jullie die ik lees, en ook veel hoor uit mn omgeving, dat je dan weer hoort '' ja vorige week weer even een nachtje doorgehaald met mn ex just for fun ''...

Nu weet ik niet wat ik daarbij moet denken. Misschien is dat juist wel een teken dat je niet serieus met elkaar was als je dat soort dingen blijft doen, maar vind het stiekem nog wel eens jammer. Kan/wil me ook nog steeds niet voorstellen dat ze niet meer aan me denkt of geen speciale gevoelens meer voor me heeft

Maargoed

Ik heb vannacht ook voor het eerste gezoend nadat het uitgegaan is met mijn ex.Ik had misschien nog kunne blijven slapen, maar ik ben sowieso niet iemand die zoiets zomaar doet en daarnaast had ik ook niet het gevoel of dat wel zo verstandig zou zijn. Heb haar een goede nacht gewenst en ben naar huis gegaan. Heb geen spijt van het zoenen, het is uit. Eigenlijk voelde het ook wel fijn, dat ik blijkbaar nog steeds in de markt lig

Hallo mensen,

Ben weer even terug van weggeweest. Heb mijn ex nu tijdje genegeerd en kreeg gister midden in de nacht weer een berichtje in de trant van "of ik aan het uitgaan was en zin had in bier?".

Nu was mijn avond uiteraard naar de klote n.a.v. dit bericht, maar wilde niets liever dan terug sturen, jazeker kom maar deze kant op. Op advies van mijn eigenwijze ikzelf, heb ik het bericht genegeerd en dus niks terug gestuurd.

Wat bedoelt ze met dit sms-je, wil ze me terug, of loopt ze me gewoon gek te maken?

Mijn dank is groot!

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:33 schreef Bartinhoo het volgende:
Dat herken ik ook wel inderdaad... Dan ga je eindelijk rationeel over de zaak denken, maar dan voel je weer een steekje pijn, juist omdat je nu rationeel erover denkt

Waar ik verder nog altijd een naar bijsmaakje over heb, is het feit dat het eigenlijk vrij snel afgekapt was. We zijn nog een paar keer bij elkaar over de vloer gekomen, kreeg de eerste dagen nadat het uitwas nog een kus op mn mond en volgens mij was ze toen nog wel in voor meer..

Maar vervolgens ging ik een maand op vakantie, nog paar keer bij elkaar over de vloer maar totaal geen spanning meer. Tja , wat verwacht ik dan natuurlijk Maar veel verhalen van jullie die ik lees, en ook veel hoor uit mn omgeving, dat je dan weer hoort '' ja vorige week weer even een nachtje doorgehaald met mn ex just for fun ''...

Nu weet ik niet wat ik daarbij moet denken. Misschien is dat juist wel een teken dat je niet serieus met elkaar was als je dat soort dingen blijft doen, maar vind het stiekem nog wel eens jammer. Kan/wil me ook nog steeds niet voorstellen dat ze niet meer aan me denkt of geen speciale gevoelens meer voor me heeft

Maargoed

ik heb hem niet meer gezien sinds het over is dus ook geen nachtje door gehaald
ik denk ook niet dat ik dat kan.
dan wil ik geowon weer een relatie, niet alleen maar even een keer samen zijn dat is zelfkwelling!

En dat laatste is logisch toch?
als iemand wel nog aan je denkt etc geeft je het gevoel dat jullie samen gehad heeft ook iets van betekenis is geweest. iemand heeft verdriet omdat iets kostbaars voorbij is.

Dat is iets wat mij nu nog wel eens verdriet doet. Mijn ex is al druk op zoek naar vervanging, ik voel me letterlijk als oud vuil een hoek in gesmeten. En begin elke dag meer te twijfelen aan zijn oprechtheid binnen de relatie. Ik voel me een soort van bedonderd en dat is een naar gevoel
Zinnen als 'de liefde van mijn leven' hoef ik nooit meer te horen, ik ga ze never nooit meer geloven, denk dat ik dan ga
Hij heeft hiermee dus een stukje van mijn vertrouwen en naiviteit kapot gemaakt en dat neem ik hem wel kwalijk. Maar sja

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:12 schreef MOD het volgende:
Ik vraag me af, en vooral aan de vrouwen, hoe het is, als je een tijd lang aan het heen en weren bent geweest met je ex, hoe het is na dat je voor het eerst met een ander heb gezoend. Zeg maar een rebound.

Ga je dan anders denken? Is het plotsklaps klaar? Heb je nog behoefte om hem te zien of te spreken?

Binnen 2/2,5 maanden nadat ik het had uitgemaakt heb ik eigenlijk lopen rondzoenen/rondneuken op en na vakantie. Ik heb die meiden met wie ik dat deed achteraf eigenlijk best kut behandeld, puur voor eigen gewin. Het was voor mij een middel om m'n ex te vergeten, en in zekere zin hielp het ook echt. Het is alleen geen permanente oplossing.

Ik voelde me niet echt schuldig, maar het voelde wel "anders"

Ondertussen ben ik 4,5 maand verder en ik kijk er nog steeds redelijk rationeel naar. Af en toe heb je 's een moment waarop je er aan denkt en dan erg melancholisch wordt, maar al met al gaat het redelijk goed. De laatste tijd mis ik haar aanwezigheid wel wat meer dan normaal en heb ik zin om haar te zien en/of te spreken, maar ik doe het de komende tijd nog maar even niet. Kijken hoe ik er over een maand of misschien 2 over nadenk.

Wel raar dat ik er nu weer iets meer aan denk, aangezien ik laatst weer zelfs een date had. Voelde wel raar en ik was zelfs weer wat zenuwachtig (ook wel bijzonder na bijna 3.5 jaar relatie etc.) voor/in die situatie van daten. Ik merk dat ik nu alleen niet in termen van "potentiele relatie" denk maar "potentiele scharrel". Ik weet niet of ik al toe ben aan een relatie, terwijl ik wel weer dat vertrouwde gevoel van iemand hebben mis.....Beetje dubbel eigenlijk. Emoties doen rare dingen met je

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:38 schreef Freek1001 het volgende:
Hallo mensen,

Ben weer even terug van weggeweest. Heb mijn ex nu tijdje genegeerd en kreeg gister midden in de nacht weer een berichtje in de trant van "of ik aan het uitgaan was en zin had in bier?".

Nu was mijn avond uiteraard naar de klote n.a.v. dit bericht, maar wilde niets liever dan terug sturen, jazeker kom maar deze kant op. Op advies van mijn eigenwijze ikzelf, heb ik het bericht genegeerd en dus niks terug gestuurd.

Wat bedoelt ze met dit sms-je, wil ze me terug, of loopt ze me gewoon gek te maken?

Mijn dank is groot!

Ik denk dat ze zin had in bier.

Ik ken je hele geschiedenis niet, maar ik herken je naam wel nog van ik gok een half jaar geleden.
Het kan raar zijn en hard aankomen misschien, maar plaats het in een bepaalde context. Lang elkaar niet gezien, het is over en uit, verwerkt en alles, misschien peilde ze of je trek had om af te spreken om eens bij te praten.

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:33 schreef Bartinhoo het volgende:

Waar ik verder nog altijd een naar bijsmaakje over heb, is het feit dat het eigenlijk vrij snel afgekapt was. We zijn nog een paar keer bij elkaar over de vloer gekomen, kreeg de eerste dagen nadat het uitwas nog een kus op mn mond en volgens mij was ze toen nog wel in voor meer..

Wat dat betreft mag je blij zijn dat je geen nasleep van anderhalf jaar heb gehad. Jij bent nu ws al verder dan dat ik ben terwijl het bij mij vijf keer langer uit is.

Ik zie je regelmatig posten met vaak de zelfde soort boodschap. Je mist haar, vraagt je af of zij nog aan je denkt, jammer dat het klaar is, zou er nog wat van komen, ongeloof etc.

Ik begrijp je want betrap mezelf er ook op, maar misschien zou je ook eens kunnen posten als je echt het gevoel heb dat je echt een stuk verder bent en dat met ons deelt.

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:40 schreef Duimelot het volgende:

[..]

ik heb hem niet meer gezien sinds het over is dus ook geen nachtje door gehaald

Tja dat is ook wel logisch.. In jouw geval helpt het misschien om maar gewoon te denken dat hij kennelijk iets mist dat ie nu zo zoekt naar vervanging... Je hebt dus wel degelijk indruk achtergelaten
Wat ik in zo' n geval vaak hoor is dat die ''vervanging'' vaak niet voor lange tijd is, aangezien dit de leegte van een serieuze ex niet voldoende opvult...

Verder heb ik gelukkig niet de twijfel aan de oprechtheid van mijn ex tijdens de relatie. Denk ook niet dat jij die moet hebben overigens. Iets kleins kan al een reden zijn voor mensen in onze positie om aan deze oprechtheid te twijfelen terwijl dit bij nader inzien een beetje overtrokken leek te zijn...

Ik heb het ook weleens hoor. Mijn ex heeft enerzijds gezegd dat ze ook veel heeft moeten huilen omdat ze het uit heeft gemaakt, heel veel om me heeft gegeven etc. Maar anderzijds zal ik ook nooit vergeten dat ik helemaal emotioneel een hele pleidooi liep te houden, waarom ik dacht dat ik bij een 2e kans een betere vriend voor haar zou zijn, waarop ze doodleuk antwoordde '' Je moet het ook niet zo overdrijven allemaal, we hebben maar 8 maanden gehad'' Dat was toch wel even een flinke steek...

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 21:02 schreef MOD het volgende:

[..]

Wat dat betreft mag je blij zijn dat je geen nasleep van anderhalf jaar heb gehad. Jij bent nu ws al verder dan dat ik ben terwijl het bij mij vijf keer langer uit is.

Ik zie je regelmatig posten met vaak de zelfde soort boodschap. Je mist haar, vraagt je af of zij nog aan je denkt, jammer dat het klaar is, zou er nog wat van komen, ongeloof etc.

Ik begrijp je want betrap mezelf er ook op, maar misschien zou je ook eens kunnen posten als je echt het gevoel heb dat je echt een stuk verder bent en dat met ons deelt.

Ja ik ben daar eigenlijk ook wel ''blij'' mee, maar het voelt wel gewoon kut dat het kennelijk voor haar helemaal niet zo moeilijk was om afscheid van mij te nemen, terwijl haar gedrag naar mij toe 8 maanden lang altijd heel aanhankelijk was.
We waren ook echt heel close samen, en ze voelde zich heel erg op haar gemak bij me. Dat heeft ze me vaak verteld, en dat merkte ik ook aan haar gedrag. Daarom kan ik er gewoon met mijn hoofd niet bij dat ze nu zo consequent afstand heeft genomen en ook houdt.

En tjsa, ik ben iemand die alles tot in de details uitgedacht en overpeinsd wil hebben. Voor mij helpt het naar mijn idee om dat hier neer te zetten, ook om straks over een paar maanden terug te kijken en vorderingen bij te houden. Ik heb dat nu al met posts van 2 maanden geleden dat ik ze lees en denk ''ah de antwoorden op de vragen die ik mezelf toen stelde, zijn me nu wel duidelijk '''

Ik weet dat ik af en toe in herhaling val, maar lees daar maar omheen

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 18:21 schreef Amede het volgende:

[..]

Studeren jullie ook rechten?

Vandaag eindelijk weer een redelijke dag! Feels good!

Ja. HBO dan, maar goed

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 21:06 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Tja dat is ook wel logisch.. In jouw geval helpt het misschien om maar gewoon te denken dat hij kennelijk iets mist dat ie nu zo zoekt naar vervanging... Je hebt dus wel degelijk indruk achtergelaten
Wat ik in zo' n geval vaak hoor is dat die ''vervanging'' vaak niet voor lange tijd is, aangezien dit de leegte van een serieuze ex niet voldoende opvult...

Verder heb ik gelukkig niet de twijfel aan de oprechtheid van mijn ex tijdens de relatie. Denk ook niet dat jij die moet hebben overigens. Iets kleins kan al een reden zijn voor mensen in onze positie om aan deze oprechtheid te twijfelen terwijl dit bij nader inzien een beetje overtrokken leek te zijn...

Ik heb het ook weleens hoor. Mijn ex heeft enerzijds gezegd dat ze ook veel heeft moeten huilen omdat ze het uit heeft gemaakt, heel veel om me heeft gegeven etc. Maar anderzijds zal ik ook nooit vergeten dat ik helemaal emotioneel een hele pleidooi liep te houden, waarom ik dacht dat ik bij een 2e kans een betere vriend voor haar zou zijn, waarop ze doodleuk antwoordde '' Je moet het ook niet zo overdrijven allemaal, we hebben maar 8 maanden gehad'' Dat was toch wel even een flinke steek...

bij mij gaat dat gevoel ook wel heen en weer
ergens kan ik me niet voorstellen dat hij me echt geplayed heeft
als ik dat echt compleet ga geloven dan kan ik nooit meer een man vertrouwen

Leuke opmerking van haar
tja gevoelens en ervaringen van mensen kunnen blijkbaar mijlen ver uit elkaar liggen.

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 21:13 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Ja ik ben daar eigenlijk ook wel ''blij'' mee, maar het voelt wel gewoon kut dat het kennelijk voor haar helemaal niet zo moeilijk was om afscheid van mij te nemen, terwijl haar gedrag naar mij toe 8 maanden lang altijd heel aanhankelijk was.
We waren ook echt heel close samen, en ze voelde zich heel erg op haar gemak bij me. Dat heeft ze me vaak verteld, en dat merkte ik ook aan haar gedrag. Daarom kan ik er gewoon met mijn hoofd niet bij dat ze nu zo consequent afstand heeft genomen en ook houdt.

En tjsa, ik ben iemand die alles tot in de details uitgedacht en overpeinsd wil hebben. Voor mij helpt het naar mijn idee om dat hier neer te zetten, ook om straks over een paar maanden terug te kijken en vorderingen bij te houden. Ik heb dat nu al met posts van 2 maanden geleden dat ik ze lees en denk ''ah de antwoorden op de vragen die ik mezelf toen stelde, zijn me nu wel duidelijk '''

Ik weet dat ik af en toe in herhaling val, maar lees daar maar omheen

dat heb ik ook
en verder schrijf ik het zo van me af, ik krijg van anderen input en soms heb ik er wat aan en ik kan het beter een plaatsje geven.
op dagen dat ik even veel nadenk is dit topic wel heel fijn

Juist daarom

Inderdaad geen leuke opmerking van haar, al denk ik best dat ik die uitspraak niet al te hoog op moet nemen. In haar handelen en acties heb ik ook nog wel ruim 1.5 maand aan haar gemerkt, dat ze het nemen van afstand moeilijk vond..

Wat wel goed helpt bij mij is de hele situatie vanuit haar ogen te bekijken. Vaak als ik hier dingen typ die ik fout heb gedaan tijdens de relatie, is dat niet om mezelf naar beneden te praten, maar om voor mezelf te kunnen begrijpen waarom de relatie over is gegaan...
Vooral aan het begin van de relatie was ze echt trots op mij, iedereen moest weten dat ik nu haar vriend was. Dat vond ik ergens wel leuk aan haar toen ( nog ) , haar kinderlijke en ietwat naieve kant, waardoor het zo duidelijk opviel hoe ze toen over ''ons'' dacht. Het maakte me ook best trots, de manier waarop ze mij aan haar omgeving presenteerde...

Dat maakt dat ik er nu wel eens moeite mee heb dat ik ''opeens'' aan de kant ben gezet, het complete tegenovergestelde van een jaar geleden. MAar als ik het uit haar kant bekijk snap ik het heel goed. Toen ik de msn gesprekken teruglas zag ik dat het al na 2 weken begon.

Ik tegen haar: Ik heb geen zin om dit/dat/dat en dat te doen, dus verzin maar wat. ( wel in iets aardigere woorden) Vervolgens zij heel leuk vanalles verzinnen. Ik weer terug antwoorden: hmm oke nou we zien wel.. Gewoon niet leuk en spontaan, en dit werd van kwaad tot erger. Ben er niet trots op, absoluut niet maar als ik het nu vanuit haar ogen terugkijk kan ik het veel beter een plekje geven!

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 21:33 schreef Bartinhoo het volgende:
Juist daarom

Inderdaad geen leuke opmerking van haar, al denk ik best dat ik die uitspraak niet al te hoog op moet nemen. In haar handelen en acties heb ik ook nog wel ruim 1.5 maand aan haar gemerkt, dat ze het nemen van afstand moeilijk vond..

Wat wel goed helpt bij mij is de hele situatie vanuit haar ogen te bekijken. Vaak als ik hier dingen typ die ik fout heb gedaan tijdens de relatie, is dat niet om mezelf naar beneden te praten, maar om voor mezelf te kunnen begrijpen waarom de relatie over is gegaan...
Vooral aan het begin van de relatie was ze echt trots op mij, iedereen moest weten dat ik nu haar vriend was. Dat vond ik ergens wel leuk aan haar toen ( nog ) , haar kinderlijke en ietwat naieve kant, waardoor het zo duidelijk opviel hoe ze toen over ''ons'' dacht. Het maakte me ook best trots, de manier waarop ze mij aan haar omgeving presenteerde...

Dat maakt dat ik er nu wel eens moeite mee heb dat ik ''opeens'' aan de kant ben gezet, het complete tegenovergestelde van een jaar geleden. MAar als ik het uit haar kant bekijk snap ik het heel goed. Toen ik de msn gesprekken teruglas zag ik dat het al na 2 weken begon.

Ik tegen haar: Ik heb geen zin om dit/dat/dat en dat te doen, dus verzin maar wat. ( wel in iets aardigere woorden) Vervolgens zij heel leuk vanalles verzinnen. Ik weer terug antwoorden: hmm oke nou we zien wel.. Gewoon niet leuk en spontaan, en dit werd van kwaad tot erger. Ben er niet trots op, absoluut niet maar als ik het nu vanuit haar ogen terugkijk kan ik het veel beter een plekje geven!

als dit jou echt helpt...
ben je haar niet nog enorm door een roze bril aan het bekijken verder?
of is het echt alleen over omdat jij een enorme klootzak was?

Ikzelf ben geen lieverdje geweest een periode, dat heb ik ook gewoon erkend en mn excuses voor aangeboden etc
Maar ik ben nu wel ver genoeg om in te zien dat dat niet de enige oorzaak is waardoor het voorbij is. Gelukkig

Bartinhoo,

Je ego is gewoon gekrenkt. Volgens mij heb je al een bepaalde arrogantie (niet lullig bedoeld) en dan komt het hard aan dat je ex je zat is.

Nou een grote klootzak..tsja misschien is dat een iets te heftige benaming, maar laat ik zeggen dat ik me (bewust) amper heb ingezet om haar gelukkig in de relatie te maken...

Ik denk dat er weinig relaties geweest zijn waarbij alles zo erg van een kant kwam, als bij ons. Ze heeft eigenlijk 8 maanden lang achter mn reet aangelopen. Ik kon wel lief tegen haar zijn, maar alleen ls ik daar zelf zin in had. Begrijp me niet verkeerd, ik heb haar NOOIT pijn gedaan (fysiek) of uitgescholden, absoluut niet... Maar ik ging eigenlijk standaard niet met haar mee naar uitjes van familie/verjaardagen van vriendinnen/van haar werk. Als ze bij me kwam met een probleem van haar werk dan begon ik haar werk af te kraken in plaats van haar te steunen en te helpen een oplossing te zoeken... And so on... Gaf haar altijd de schuld van alles, en maakte van elke mug een olifant, gewoon omdat ik de spanning van het ruzie hebben opzocht omdat ik het leuk oid vond Walgelijk

Gewoon GEEN leuke vriend die je een gelukkig gevoel kan geven, het gevoel geeft dat je belangrijk voor hem bent... Ik zal me nooit meer zo gedragen, dat is het voordeel van dit alles
Maargoed hier ga ik het bij laten wat betreft het negatieve. Ik ben blij voor haar dat ze zich nu zo gelukkig voelt, en dat meen ik oprecht...

Sorry dat ik het zeg maar,
dat ze het 8 maanden met jou heeft uitgehouden

Ach, je weet nu in ieder geval hoe het niet moet.

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 21:53 schreef Bartinhoo het volgende:
Nou een grote klootzak..tsja misschien is dat een iets te heftige benaming, maar laat ik zeggen dat ik me (bewust) amper heb ingezet om haar gelukkig in de relatie te maken...

Ik denk dat er weinig relaties geweest zijn waarbij alles zo erg van een kant kwam, als bij ons. Ze heeft eigenlijk 8 maanden lang achter mn reet aangelopen. Ik kon wel lief tegen haar zijn, maar alleen ls ik daar zelf zin in had. Begrijp me niet verkeerd, ik heb haar NOOIT pijn gedaan (fysiek) of uitgescholden, absoluut niet... Maar ik ging eigenlijk standaard niet met haar mee naar uitjes van familie/verjaardagen van vriendinnen/van haar werk. Als ze bij me kwam met een probleem van haar werk dan begon ik haar werk af te kraken in plaats van haar te steunen en te helpen een oplossing te zoeken... And so on... Gaf haar altijd de schuld van alles, en maakte van elke mug een olifant, gewoon omdat ik de spanning van het ruzie hebben opzocht omdat ik het leuk oid vond Walgelijk

Gewoon GEEN leuke vriend die je een gelukkig gevoel kan geven, het gevoel geeft dat je belangrijk voor hem bent... Ik zal me nooit meer zo gedragen, dat is het voordeel van dit alles
Maargoed hier ga ik het bij laten wat betreft het negatieve. Ik ben blij voor haar dat ze zich nu zo gelukkig voelt, en dat meen ik oprecht...

Je hebt haar wel degelijk pijn gedaan. Wellicht niet fysiek, maar dit lijkt mij emotioneel gezien voor een meisje dat gek is op iemand heel erg pijnlijk. Een goede relatie is niet achter elkaar aan lopen, er niet voor elkaar zijn en het elkaar elke keer moeilijk maken. Ik denk dat, wat Melanie zegt en je zelf ook wel weet, je ego is gekrenkt en dat je je daarom rot voelt. Je bent haar prins niet meer en ze doet niet meer alles om bij je te zijn.

Jullie waren waarschijnlijk gewoon geen match, anders was je meteen van het begin af aan gek op d'r geweest en had je niet zo tegen haar kunnen doen. Je hebt het er nu zo moeilijk mee omdat ze je niet meer wilt. Iets wat je niet kan hebben, is des te interessanter.

Ik wil je niet nog een klap in je gezicht geven en weet uiteraard jullie hele situatie niet, maar denk er gewoon aan hoe jullie relatie was. Ben je niet heel erg bezig met haar ophemelen en jezelf degraderen? Was jullie relatie echt zo fijn? Zou je die situatie weer willen? Heb je tijdens de relatie het samen zijn met haar echt fijn gevonden of gewoon het feit dat er iemand was die alles voor je deed?

Want als ik zo je posts lees over dat ze er alles aan deed om jouw vriendinnetje te worden, dat haar familie vervolgens zo ongelooflijk blij met je was en je haar prins was, terwijl jij het allemaal wel prima vond maar verder eigenlijk nogal onaardig tegen haar was, vraag ik me af of dat niet gewoon is wat je mist? Dat je de wereld voor iemand was?

Tja op dat gebied is het nog steeds een warboel in mijn hoofd...

Ondanks mijn kinderlijke en ontzettend foute gedrag hield ik wel echt van haar, haar lieve persoonlijkheid en ik voelde me 200% op mijn gemak met haar om me heen. Ze maakte dat ik mezelf zeker voelde, mezelf gewaardeerd voelde. Maar ik was niet gelukkig in de relatie. Ik wist dat ik met iets bezig was, dat niet goed voelde. Ik was mezelf niet, was tijdens de relatie ook vaak in de war, hetgeen ik vaak op haar projecteerde...

Toch kon ik diep van binnen enorm trots op haar zijn. Toen ze in april meedeed aan een marathon, en ze over de finish kwam, dat trotse en intense gevoel voor haar had ik nog nooit voor iemand gevoeld. Die dubbele gevoelens waren ook voor mij heel erg frustrerend en moeilijk. Maar wij waren niet als andere stelletjes, en dat lag vooral aan mij. Ik stond niet permanent achter haar, ik had niet het gevoel dat wij zo ''unbreakable'' waren als andere stelletjes, al had ik wel weer het gevoel dat wij elkaar beter begrepen / meer hetzelfde waren als andere stelletjes.. Heel dubbel allemaal..

Nu nog steeds kan ik thuis een tevreden glimlach op mijn gezicht krijgen als ik zie dat ze weer een compliment krijgt over haar ''nieuwe'' uiterlijk. Ik weet gewoon dat zoiets haar veel goed doet, en dat gun ik haar enorm..

Verder is mijn ego ook gekrenkt. Ik was altijd haar prins op het witte paard, zonder dat ik daar ook maar iets voor heb hoeven doen. Ik had ook vaak het gevoel waar heb ik dit allemaal aan te danken? Nu is de situatie verre van dat, en dat doet natuurlijk pijn... Maargoed ik heb ervan geleerd ik hoop alleen dat ik gauw van dat gevoel afkom dat er geen andere meisjes zijn waarvoor ik zoveel kan voelen. Want dat idee heb ik nog steeds helaas..

Bartinhoo, je verheerlijkt haar, dat je de meest actieve user in dit topic bent bevestigd dit al en in elke post komt naar voren dat je toch beter voor haar had kunnen/moeten/willen zijn. Zij zal jou in haar gedachten makkelijk kunnen wegzetten als 'de klootzak' en gemakkelijk 'ik verdien beter' kunnen denken.

Accepteer het feit dat deze kans over is, zij en jij zijn finito, schluss, ga door en maak bij het volgende meisje niet dezelfde fout maar ben vanaf het begin bedacht op het bewaren van de balans. Komt goed, maar stop met kwellen van jezelf en haar op een voetstuk te plaatsen.

Oke. Leuke foto van me ex zien deed nog even zeer

Trouwens ik denk dat een hoop dingen ook te verklaren zijn als het je eerste vriendin was. Dat is bij mij ook het geval, en ik merk gewoon dat ik nú pas dingen leer die ik liever eerder had gezien. Maar dat is nou eenmaal niet zo... Dat verschil merkte ik heel erg duidelijk, dat ik op ervaring af en toe gewoon te kort schoot. Gaat dan om aandacht, cadeautje, of andere kleine dingen die je niet zo opvallen.

Pas nu ik het kwijt ben ben ik er anders naar gaan kijken. Eerlijk gezegd denk ik dat het van essentieel belang is dat je verschillende relaties hebt, om verschillende dingen te leren. Dat lukt je gewoon niet bij 1 persoon. Doet wel zeer, want mijn ex is in mijn ogen nog steeds een geweldige meid.

Verder roze bril verhaal, ophemelen, jezelf kleineren, allemaal herkenbaar Komt wel weer een keer goed moet je jezelf voorhouden. Alleen lijkt het soms wat lang te duren

Als ik een korte conclusie mag trekken, dan kan ik stellen dat zij op relatiegebied wat meer ervaring heeft, dat dat bij mij wat ontbreekt. Van de rest van het leven heb ik intussen veel meer ervaring opgedaan, wat bij haar nog ontbreekt. Is niet erg, maar dat houd wel in dat we voorlopig niet bij elkaar passen denk ik doordat we in een té andere levensfase zitten.

Misschien ooit, misschien nooit

Ik keek even op m'n telefoon of ik nog een smsje had van zo'n gozer, zie ik ineens dat mijn ex had ge'smst. Dat was wel het laatste wat ik had verwacht. Had liever een smsje van die andere gozer er stond niks bijzonders in. Ja, dat ie me mist en aan me denkt, maar dat smste hij ook toen die met een andere chick zat haha. Ga mooi niks terug sms'en, heb toch altijd het idee dat hij precies hetzelfde verhaaltje naar een ander stuurt haha.

Ik duik alvast lekker m'n bed in. Slaap lekker en niet teveel over jullie ex'en dromen!

ik open wel ff een nieuwe