De kunst van het loslaten van je ex #126

Bij mensen die ik goed ken ben ik denk ik ''redelijk'' extrovert. Maar dat is echt alleen bij mijn familie en beste vrienden die ik dan ook al mijn hele leven ken. Tot dit ''groepje'' laat ik heel moeilijk nieuwe mensen toe.

Tegen mensen buiten dit groepje ben ik echt extreem introvert. Op straat maak ik eigenlijk ook nooit oogcontact / een spontaan praatje met vreemde mensen. Ik loop zelfs in de meest drukke stad met een stoicijns gezicht met een stalen blik recht vooruit... Ik ben erg afstandelijk, maar dit heeft er ook deels mee te maken dat ik niet geinteresseerd ben in mensen die ik niet ken. Vreselijke eigenschap.

Aan dat punt moet ik inderdaad werken. Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen die mij niet goed kennen vaak erg afstandelijk vinden. Meiden die me niet goed kennen vinden me vaak arrogant.

Het gebeurt me ook regelmatig, dat ik denk dat bepaalde meiden mij niet mogen, mij achteraf leuk (gevonden) bleken te hebben. Dan zitten we met een groep jongens, en dan spreken ze alleen maar met mn vrienden en kijken ze mij amper aan. Kom ik een paar maanden later in de kroeg toch in contact met ze ( na een paar biertjes sla ik ineens de andere kant op en word ik super spontaan ) , en dan krijg ik vaak de dag erna een sms ( of iets in die zin ) , waaruit blijkt dat het meisje in kwestie me al een tijdje leuk vindt en wat wil gaan drinken oid

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 14:35 schreef Bartinhoo het volgende:
Bij mensen die ik goed ken ben ik denk ik ''redelijk'' extrovert. Maar dat is echt alleen bij mijn familie en beste vrienden die ik dan ook al mijn hele leven ken. Tot dit ''groepje'' laat ik heel moeilijk nieuwe mensen toe.

Tegen mensen buiten dit groepje ben ik echt extreem introvert. Op straat maak ik eigenlijk ook nooit oogcontact / een spontaan praatje met vreemde mensen. Ik loop zelfs in de meest drukke stad met een stoicijns gezicht met een stalen blik recht vooruit... Ik ben erg afstandelijk, maar dit heeft er ook deels mee te maken dat ik niet geinteresseerd ben in mensen die ik niet ken. Vreselijke eigenschap.

Alsof ik dit zelf heb geschreven wat herken ik dat

Hier nog zo een. Mijn ex vond mij altijd eng en dacht dat ik een hekel aan haar had. Later kwam dat wel weer goed hoor.

Gisteren was ze dus op een feest en we hebben wat gezamenlijke vrienden en dan las ik weer iets van 'what happens in CLUBNAAM stays in CLUBNAAM he @NAAMEX' en direct weer een kut gevoel. Wat is er gebeurd?
Er waren dus nog twee andere vrienden van mij daar en die hebben mijn ex wel gesproken en vonden haar dan eigenlijk wel weer saai. Ze zaten beetje aan een tafel niets te doen. Toch blijf ik me op zo een moment kut voelen.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 12:32 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik kan me voorstellen dat je nog niet toe bent om haar weer tegen te komen.
Wat ik me zo afvraag is dat jij, maar ook veel andere mensen het idee hebben dat je ex nu ineens gelukkig is omdat ze zonder je is verdergegaan.

Ik ben zo'n ex die in de relatie niet meer gelukkig was, en dus opgelucht was dat het voorbij was. Mijn leven is een stuk relaxter nu ik niet steeds met het onvolwassen gedrag van mijn ex hoef te dealen. En ik ga nu regelmatig lekker uit, en maak plezier met mijn vrienden. Mijn leven is in dat opzicht echt 100% verbeterd en veel fijner geworden.

Maar dat betekent niet dat ik geen gevoel heb, dat ik niet een periode van verdriet en boosheid heb gehad, of niet af en toe gewoon baal dat hij niet wat volwassener was of soms aan mezelf twijfel. Ik ga dat alleen niet bij mijn ex neerleggen, dat is zijn zaak niet meer. Probeer het in proportie te zien, je ex is echt niet van de ene op de andere dag veranderd in een supervrouw die zo eventjes over je heenstapt alsof het niets is.

Eigenlijk heb je wel iets natuurlijk. Ik denk dat het voor haar ook wel beter is. Heb haar niet gegeven waar ze recht op had ook liet zij dat niet altijd blijken. Blijf het wel heel erg frustrerend vinden, het doet beide kanten pijn maar eraan werken kan niet meer?! Ergens snap ik het wel maar toch ook niet.

Het is ook wel stom als je naar dezelfde kroeg(en) gaat waar je hem/haar ook zeker weten zult tegenkomen. Dan vraag je er een beetje om mijns inziens.

Je begrijpt me verkeerd ik was dus niet naar dat feest gegaan omdat ik dus wist dat zij daar was. Als ik haar misschien komende tijd keer tegenkom draai ik me gelijk om en ga ik ergens anders heen. Heb er niets aan om daar dan te blijven.

Tja als ik eenmaal stom bezig ben, dan maar meteen alles goed fout doen op 1 dag

Was helemaal vergeten dat je natuurlijk ook oude msn gesprekken terug kunt lezen...
Net dus even onze msn gesprekken van afgelopen jaar terug gelezen..

Viel me eigenlijk meteen op hoe oppervlakkig deze gesprekken waren.

> Liefiee
<Schatjeee wat ga je doen vandaag
> Kweenie beetje computeren en school
<Oow leuk, ...

Veel verder ging het niet, eigenlijk alsof we elkaar heel oppervlakkig kenden.. Wanneer we echt bij elkaar waren was dit niet het gevoel hoor, maar ik besef me nu des te beter dat onze relatie wel een diepgaande was, maar toch ook niet echt bij haar terecht kon...

Ook wel opvallende dingen waarvan ik wel eens den van ''tsja''.. Zovaak zaten we niet op msn, maar in de ''date'' fase zei ze vaak al om 8 uur savonds: Ik ga van msn af, even lekker tv kijken... Spreek je snel weer!

Ik weet van mezelf dat, wanneer ik een meisje leuk vind en het gesprek loopt goed, dan blijf ik achter de computer zitten tot ik mijn ogen niet meer open kon houden... Klinkt heel kinderachtig allemaal maar misschien zegt het toch wat. KWam er trouwens ook achter dat ik alles van vanmorgen enorm opgeblazen heb. Ik heb nog steeds hoop, ga er niet op zitten wachten. Jullie zullen me gek vinden, ik ben benieuwd..

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 16:02 schreef Chanson het volgende:
Je begrijpt me verkeerd ik was dus niet naar dat feest gegaan omdat ik dus wist dat zij daar was. Als ik haar misschien komende tijd keer tegenkom draai ik me gelijk om en ga ik ergens anders heen. Heb er niets aan om daar dan te blijven.

Ik heb het ook niet alleen tegen jou, zei het meer in zijn algemeenheid.

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 16:06 schreef Bartinhoo het volgende:
Ik heb nog steeds hoop, ga er niet op zitten wachten. Jullie zullen me gek vinden, ik ben benieuwd..

Één stapje naar voren, twee stapjes terug. Algemeen bekend hoor. Je komt er wel, ooit.

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 16:14 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Ik heb het ook niet alleen tegen jou.

Aha mijn mistake.

Goofy Goober's Zondagse Doorleestip

Tja hoe herkenbaar...
Ik zit dan denk ik in de periode waarin het in golven goed en slecht gaat. Vooral het bang zijn voor de toekomst, wanhoop en alleen mooie momenten herinneren heb ik last van..

Veel dingen kan ik al steeds beter een plaatsje geven, maar nog steeds zie ik mezelf niet zo intiem omgaan met een ander meisje dan zij. Als ik terugdenk aan onze weekendjes weg kan ik me gewoon niet voorstellen dat ik zoiets ooit weer met een andere meid zal doen..

Althans, wel voorstellen maar ik denk dat wanneer ik dan terugdenk aan een weekendje weg met mijn ex, ik tranen van weemoed zal krijgen... Komt inderdaad doordat dit mijn enige echte relatie ooit is geweest. Ik was al de 4e serieuze relatie van mijn ex Ik denk ook dat ze zichzelf daardoor makkelijker over alles heenzet, en dat ze daardoor ook daadkrachtiger was bij het uitmaken..

Dat is iets waar ik nog wel mee zit. Waarom heb ik niet de kracht gehad om het uit te maken? Wat mankeert er aan mij dat ik daar nooit sterk genoeg voor was. Mijn ex was super lief voor me, maar echt absoluut niet een meid waar ik volledig voor kon gaan, waar ik trots op was, die bij mij hoorde als stoffer en blik. Verre van dat. Dit wist ik ook, waarom kon ik het niet?

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 16:06 schreef Bartinhoo het volgende:
Tja als ik eenmaal stom bezig ben, dan maar meteen alles goed fout doen op 1 dag

Was helemaal vergeten dat je natuurlijk ook oude msn gesprekken terug kunt lezen...
Net dus even onze msn gesprekken van afgelopen jaar terug gelezen..

Viel me eigenlijk meteen op hoe oppervlakkig deze gesprekken waren.

> Liefiee
<Schatjeee wat ga je doen vandaag
> Kweenie beetje computeren en school
<Oow leuk, ...

Veel verder ging het niet, eigenlijk alsof we elkaar heel oppervlakkig kenden.. Wanneer we echt bij elkaar waren was dit niet het gevoel hoor, maar ik besef me nu des te beter dat onze relatie wel een diepgaande was, maar toch ook niet echt bij haar terecht kon...

Ook wel opvallende dingen waarvan ik wel eens den van ''tsja''.. Zovaak zaten we niet op msn, maar in de ''date'' fase zei ze vaak al om 8 uur savonds: Ik ga van msn af, even lekker tv kijken... Spreek je snel weer!

Ik weet van mezelf dat, wanneer ik een meisje leuk vind en het gesprek loopt goed, dan blijf ik achter de computer zitten tot ik mijn ogen niet meer open kon houden... Klinkt heel kinderachtig allemaal maar misschien zegt het toch wat. KWam er trouwens ook achter dat ik alles van vanmorgen enorm opgeblazen heb. Ik heb nog steeds hoop, ga er niet op zitten wachten. Jullie zullen me gek vinden, ik ben benieuwd..

MSN is dan ook een doodsteek voor de goede gesprekken. Je móet niet perse als iemand online is elkaar spreken. Als je even niks te zeggen hebt, prima toch? In het begin zat ik ook lang te msnen met men ex. Maar naar mate je elkaar meer ziet / kent, hoe minder er te ouwehoeren valt. Tenminste, niet meer zo 24/7 als in het begin

Ik vind dat niet zo erg, ik heb liever 1 direct goed gesprek van een uur, dan 7 dagen in de week elke ochtend middag avond die oppervlakkige gesprekjes.

Goed leesvoer Goofy

Ja dat is wel waar, maar wij spraken elkaar eigenlijk zelden tot nooit op msn..

Zat vandaag even ''alles'' terug te lezen, in totaal waren het slechts 13 gesprekken in anderhalf jaar tijd...

Vind het gewoon zo moeilijk om te accepteren dat mijn ex liever alleen is, met haar ouders op zondag, dan met mij. Ik heb het er net met een vriend een tijdje over gehad en eigenlijk merk ik dat ik haar grotendeels feitelijk niet echt mis...
Het is alleen zo lastig te plaatsen dat een meisje die zelf zo sterk het initiatief heeft genomen voor de relatie, en altijd zo haar best deed, uiteindelijk een keuze maakt om zich terug te trekken uit de relatie om hier vervolgens nooit meer op terug te komen..

Wel moet ik nog beter in leren zien hoe ik me gedragen heb naar haar. Ze is tegen het eind van onze relatie begonnen met afvallen, en in 2 maanden 20 kilo kwijtgeraakt. Dat is natuurlijk niet voor niets op dat moment gebeurd. Ik heb haar door mijn nonchalante arrogante gedrag enorm onzeker gemaakt. Ik heb haar laten twijfelen over zichzelf, en een ontevreden gevoel over zichzelf gegeven..

Het is arrogant en zelfzuchtig om te denken als onze relatie nog goed komt. Het is al heel wat dat mijn ex nog leuk tegen me doet, eigenlijk verdien ik zelfs dat niet eens. Altijd leuk om ff goed op je plek gezet te worden

Komt wel weer goed schatje

Ooit

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 17:41 schreef melanie_x het volgende:
Komt wel weer goed schatje

Het laatste wat ik tegen haar zei

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 17:53 schreef Bartinhoo het volgende:
Ooit

En nu lekker de leerboeken over het recht induiken, net als ik

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 17:59 schreef melanie_x het volgende:

[..]

En nu lekker de leerboeken over het recht induiken, net als ik

Studeren jullie ook rechten?

Vandaag eindelijk weer een redelijke dag! Feels good!

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 17:13 schreef Bartinhoo het volgende:
Ja dat is wel waar, maar wij spraken elkaar eigenlijk zelden tot nooit op msn..

Zat vandaag even ''alles'' terug te lezen, in totaal waren het slechts 13 gesprekken in anderhalf jaar tijd...

Vind het gewoon zo moeilijk om te accepteren dat mijn ex liever alleen is, met haar ouders op zondag, dan met mij. Ik heb het er net met een vriend een tijdje over gehad en eigenlijk merk ik dat ik haar grotendeels feitelijk niet echt mis...
Het is alleen zo lastig te plaatsen dat een meisje die zelf zo sterk het initiatief heeft genomen voor de relatie, en altijd zo haar best deed, uiteindelijk een keuze maakt om zich terug te trekken uit de relatie om hier vervolgens nooit meer op terug te komen..

Wel moet ik nog beter in leren zien hoe ik me gedragen heb naar haar. Ze is tegen het eind van onze relatie begonnen met afvallen, en in 2 maanden 20 kilo kwijtgeraakt. Dat is natuurlijk niet voor niets op dat moment gebeurd. Ik heb haar door mijn nonchalante arrogante gedrag enorm onzeker gemaakt. Ik heb haar laten twijfelen over zichzelf, en een ontevreden gevoel over zichzelf gegeven..

Het is arrogant en zelfzuchtig om te denken als onze relatie nog goed komt. Het is al heel wat dat mijn ex nog leuk tegen me doet, eigenlijk verdien ik zelfs dat niet eens. Altijd leuk om ff goed op je plek gezet te worden

Wat zit je jezelf weer lekker naar beneden te praten, joh. Prijs je ex alsjeblieft niet zo de hemel in, want daar heb je jezelf alleen maar mee.

Ok, misschien heb je wat fouten gemaakt, maar dat is nu eenmaal gebeurd en kun je niks meer aan doen. Ga nu je haar gezien hebt ook niet weer helemaal wegkwijnen. Aan die reactie op msn te merken heeft ze duidelijk geen intentie meer om weer wat met jou te beginnen. Het ging bij jou de laatste weken ook juist beter toen je eenmaal geaccepteerd had dat het beter was om geen contact met haar te hebben. Lijkt me geen slecht idee als je probeert die knop weer om te zetten.

Ok je hebt gelijk

Hoe langer ik er mee bezig ben, vooral na dit weekend waarin ''alles'' weer een beetje opgeschud is, kom ik er steeds meer achter dat het vooral mijn ego is waar ik nog last van heb...Best kinderachtig maar ik kan het niet helpen lijkt het..

Vorig jaar waren de rollen omgedraaid, en destijds snapten veel mensen niet wat ik met mijn ex aanmoest. Vrienden van mij zeiden dat ze nooit hadden verwacht dat ik met haar zou gaan, en collega' s van mij ( en toen ook nog van mijn ex) snapte ook niet wat ik in haar zag...

Daar kwam dan nog eens bovenop dat mijn ex ( en haar familie ) echt enorm blij met me was. Als ik zoals vanmiddag die gesprekken weer eens teruglees merk ik eigenlijk pas hoe bijzonder sommige dingen waren die ze tegen me zei. Vanaf dag 1 was werd ik behandeld als een prins daar. De verwachtingen van mijn ex van onze relatie was erg hoog. Vooral rond de helft van onze relatie zei ze weleens serieus aan kinderen al te hebben gedacht.... Door mijn twijfels, maar ook door mijn opgekrikte ego door de hele situatie ging ik me best wel een beetje de bink voelen af en toe. Heel triest maargoed...

Nu heb ik er vooral door hoe de situatie altijd was, heel veel moeite mee dat nu eigenlijk alles andersom is. Mijn ex moet niets meer van me hebben, ik zit heel fok onder te spammen met min issues ruim 4 maanden later. Hoe kan ze alles zomaar laten gaan terwijl ze ooit zo blij met me was. Het antwoord weet ik dondersgoed natuurlijk....

Ik kom hier amper nog omdat ik wel zo goed als over mijn ex heen bent.
Zo goed als, want soms merk je opeens dat er toch nog dingetjes rond dwarrelen in je hoofd....

Mijn ex woont niet om de hoek bij me (dik 2 uur met de auto). En toch was ik gisteren nog geen km van zijn huis.... Toen ik die kant op reed had ik wel gemengde gevoelens. Helemaal toen ik zijn wijk in reed maar dan net de andere kant op.
Ik heb er zowaar over nagedacht of ik toch even langs zou gaan. gewoon vriendschappelijk, gewoon omdat we elkaar niet meer persoonlijk gezien hebben sinds het over is en dat misschien de ultieme afsluiter kan zijn.
Maar ik heb het niet gedaan. Misschien zou het verkeerd zijn overgekomen en word ik dan als stalkster in een hokje gestopt ofzo

Vanmiddag ging ik weer weg, en ik heb zowaar een traantje moeten wegpinken. Ik heb hem al een hele tijd niet gezien, ik krijg via via steeds meer info waardoor ik blij ben dat het over is. Hijzelf gedraagd zich ook heel anders dan de man waar ik verliefd op was, dus dat maakt het ook makkelijker.
Maar toch. Met dat wegrijden had ik een beetje het gevoel dat ik een laatste kans om eens ECHT te praten heb weggegooid en hiermee niet alleen de deur dichtgegooid heb (die was al dicht) maar ook een sleutel omgedraaid heb en de sleutel daar in een sloot gemieterd heb....

Het is over, al een tijdje vond ik het prima, maar vandaag besefte ik hetnog beter dan anders....

Ik vraag me af, en vooral aan de vrouwen, hoe het is, als je een tijd lang aan het heen en weren bent geweest met je ex, hoe het is na dat je voor het eerst met een ander heb gezoend. Zeg maar een rebound.

Ga je dan anders denken? Is het plotsklaps klaar? Heb je nog behoefte om hem te zien of te spreken?

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:12 schreef MOD het volgende:
Ik vraag me af, en vooral aan de vrouwen, hoe het is, als je een tijd lang aan het heen en weren bent geweest met je ex, hoe het is na dat je voor het eerst met een ander heb gezoend. Zeg maar een rebound.

Ga je dan anders denken? Is het plotsklaps klaar? Heb je nog behoefte om hem te zien of te spreken?

ik heb al met iemand anders gezoend
en ik voelde me schuldig. Het voelde aan als vreemd gaan. Ik heb ook echt een knop moeten omzetten en heel letterlijk tegen mezelf moeten zeggen: het is uit, dit is volkomen legaal en dit mag gewoon!

Verder was dat een heel speciale avond met iemand die zelf ook liefdesverdriet had. We hebben een beetje ons verdriet bij elkaar proberen te vergeten. En al onze liefde voor iemand anders aan elkaar gegeven in dat zoenen. Het voelde dan ook heel fijn en heel vertrouwd en heel lekker. Maar het was pure simulatie we zijn niet echt verliefd op elkaar. En daar zijn we ons wel bewust van!

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:12 schreef MOD het volgende:
Ik vraag me af, en vooral aan de vrouwen, hoe het is, als je een tijd lang aan het heen en weren bent geweest met je ex, hoe het is na dat je voor het eerst met een ander heb gezoend. Zeg maar een rebound.

Ga je dan anders denken? Is het plotsklaps klaar? Heb je nog behoefte om hem te zien of te spreken?

Ik ben dan wel een man, maar ik heb een paar weekjes geleden met een hele leuke meid gezoend. Voor mijn relatie met mijn ex was ik nog ''blanco'' wat betreft relaties, en mijn ex voldeed echt niet aan mijn toenmalige ideaalbeeld van een vriendin. De meid waar ik een paar weken geleden mee heb gezoend kwam echt eng dicht bij het ideaalbeeld van een vriendin. Toch deed het me echt belachelijk weinig, voelde 2 dagen een lichte daling van emoties maar dat kwam vooral omdat ik mezelf weer ''gewild'' voelde. Maar de behoefte om haar weer te zien was niet verminderd... ( ex dan)

Toen het een maand uit was had ik met een andere jongen gezoend. Ik dacht dat ik deze jongen leuk vond wat achteraf helemaal niet zo was. Hij zoende niet zoals mijn ex, rook niet naar mijn ex etc etc. De volgende dag lag ik in de armen van mijn ex (nee geen seks) en had ik alles afgekapt met die andere jongen. Ik was toen zo in de war als ik er aan terug denk.

Later nog een ONS met een gozer, beste jongen hoor, maar ik zat toen nog zo met mijn hoofd bij m'n ex.

Gelukkig ben ik nu helemaal over die verwarring heen. Ik mis mijn ex niet en zie weer genoeg andere leuke jongens.

quote:

Op zondag 24 oktober 2010 20:22 schreef melanie_x het volgende:
Toen het een maand uit was had ik met een andere jongen gezoend. Ik dacht dat ik deze jongen leuk vond wat achteraf helemaal niet zo was. Hij zoende niet zoals mijn ex, rook niet naar mijn ex etc etc. De volgende dag lag ik in de armen van mijn ex (nee geen seks) en had ik alles afgekapt met die andere jongen. Ik was toen zo in de war als ik er aan terug denk.

Later nog een ONS met een gozer, beste jongen hoor, maar ik zat toen nog zo met mijn hoofd bij m'n ex.

Gelukkig ben ik nu helemaal over die verwarring heen. Ik mis mijn ex niet en zie weer genoeg andere leuke jongens.

dat geeft een mens hoop!