Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #5

quote:

Op maandag 19 april 2010 20:02 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Nee!! Niet zoals in The Secret

quote:

Op maandag 19 april 2010 20:08 schreef Loei_koei het volgende:
Gaat the secret niet over het vervullen van verlangens. De Kracht van het Nu gaat eerder over het kwijtraken van verlangens. Uiteindelijk is verlangen niet meer dan een hardnekkig patroontje dat ontstaan is in je kindertijd. Het plezier van het vervullen van een verlangen komt volgens mij vooral van een even bevrijd zijn van dat verlangen, waardoor je eventjes meer in het nu leeft. Tot het patroon zich herhaald en je het geluk weer probeert te vinden in een imaginaire toekomst.

quote:

Op maandag 19 april 2010 20:03 schreef tomtomkortom het volgende:
TVP

quote:

Op maandag 19 april 2010 19:54 schreef Righteous het volgende:
Net zoals in de film "The secret" ?
Tevens een teeveepeetje

quote:

Op maandag 19 april 2010 20:37 schreef DeZoektocht het volgende:
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.

Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.

Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.

Voel me behoorlijk onzeker dus nu.

quote:

Op maandag 19 april 2010 20:52 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ten eerste: Leo hartong duwt je nogal met je neus in de feiten en kan nogal bedreigend overkomen

Je hebt nogal last van terreurgedachtes, zoals ik ze meestal noem, angst voor compleet irrelevante zaken veroorzaakt door onzekerheid van het boek. Het kan heel goed dat dit voor jou een leermoment is van herkenning van de waarheid. Deze terroractie van je verstand is niks voor niks. Als je Kracht van het Nu leest beschrijft Eckhart ook dat hij vlak voor zijn verlichtte moment een enorme angst en paniek had. "I can't live with myself any longer". Wie is myself?

Deze paniek gaat sowieso vanzelf wel over. Ik denk dat het juist erger wordt als je PROBEERT rustig aan te doen, probeert alles te accepteren, probeert verlichting te bereiken etc.

Wat moet je dan wel doen? Who knows, dit is vaak mijn probleem ook..

quote:

Op maandag 19 april 2010 21:01 schreef Probably_on_pcp het volgende:

Opa verteld...

quote:

Op maandag 19 april 2010 21:01 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[quote]

Dit maakte mij eerst ook onzeker. Het enige advies dat ik je kan geven, is blijf doorgaan met datgene waarbij je je het lekkerst voelt. Ga door met datgene dat voor jou werkt en neem dat andere niet al te serieus. Leo Hartong is ook maar een schrijver en hij kan er ook naast zitten.

quote:

Positief denken heeft mij enorm veel opgeleverd en ik raad het mensen nog steeds aan, maar bij positief denken richt je je wel op het ontwikkelen van je ego op een positieve manier. Dit vind ik nog steeds waardevol ondanks dat ik ook verlichting van het ego aanhang.

quote:

Volledige verlichting van het ego is voor weinigen weggelegd. Ik heb verlichting ervaren maar ben er niet volledig van verlost zoals Eckhart Tolle. En neem Radical Honesty. Dat is 1 vd beste boeken die ik ooit heb gelezen maar Brad Blanton de schrijver praat niet over volledige verlichting van het ego, hij gaat niet verder dan de macht van het ego voor een groot deel wegnemen.

quote:

Dat alle puzzelstukjes op de juiste plaats terechtkomen is een levenslang proces en hoe meer er op hun plek komen hoe wijzer jij als mens wordt. De Kracht vh Nu is een geweldig boek en een hele goede basis, maar daarmee is een lezer van dit boek niet perse klaar met de puzzel die het leven heet.

quote:

Ik zelf weet nu wel beter, maar dat betekent niet dat Radical Honesty mij niet kan helpen in mijn "strijd" tegen het ego. En ook in het begin had ik moeite de theorie van Radical Honesty te verenigen met die van de Kracht vh Nu. Nu kan ik dat dus wel.

quote:

Op dinsdag 20 april 2010 00:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]


Ik denk dat positief denken wel helpt, maar in een depressie heb je daar geen bal aan (ik dan). Jezelf er toe dwingen (klinkt heftig, maar gebeurt veel sneller dan je denkt) om positief te denken is een vicieuse cirkel.

Nadenken over waarom je zo zwaar denkt, en de realiteit bv. opschrijven om het gewicht er af te halen, werkt voor mij iig beter. RET therapie ofzo, kennen sommige van jullie vast wel
[..]

quote:

Op maandag 19 april 2010 20:37 schreef DeZoektocht het volgende:
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.

Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.

Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.

Voel me behoorlijk onzeker dus nu.

quote:

Op vrijdag 23 april 2010 03:29 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Maar als ik iemand in een film zie roken, krijg ik zelf ook zin om te roken
[..]

Positief denken kan alleen werken wanneer je je bewust bent van de achterliggende werking van je overtuigingen. Gewoon positieve gedachten forceren om de negatieve uit te bannen, zal niet echt werken. Positief denken om je achterliggende overtuigingen te beinvloeden kan wel waarde hebben in mijn ervaring.
[..]

Dingen begrijpelijk uitleggen zonder daarbij "ikken" te gebruiken is lastig

quote:

Op vrijdag 23 april 2010 03:29 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[quote]
Maar als ik iemand in een film zie roken, krijg ik zelf ook zin om te roken

quote:

Positief denken kan alleen werken wanneer je je bewust bent van de achterliggende werking van je overtuigingen. Gewoon positieve gedachten forceren om de negatieve uit te bannen, zal niet echt werken. Positief denken om je achterliggende overtuigingen te beinvloeden kan wel waarde hebben in mijn ervaring.

quote:

Dingen begrijpelijk uitleggen zonder daarbij "ikken" te gebruiken is lastig

quote:

Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:

Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.

quote:

Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:

Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.

quote:

Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:

Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.

quote:

Op zaterdag 24 april 2010 13:26 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Alleen bij grote hoogtes dat je op het idee komt om te springen, maar dat schijnt een heel normaal fenomeen te zijn bij hoogtevrees.Oplossing: niet op grote hoogtes komen.

quote:

Op zaterdag 24 april 2010 13:32 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

klopt ja
ik heb hoogtevrees en eens tijdens sporten op school was ik tot bovenin t klimrek proberen te klimmen. bijna boven had ik echt de neiging om los te laten. ik zei dat tegen de leraar, ik denk dat ik los ga laten. toen werd ik heel erg dringend verzocht om vlug naar beneden te komen..
best raar want als je hoogtevrees hebt, zou je juist zeggen dat je alles doet om maar niet naar beneden te vallen..

quote:

Op zaterdag 24 april 2010 17:18 schreef tomtomkortom het volgende:
Wat een geruststelling dat topic! Ik ben dus niet gek

quote:

Op zondag 25 april 2010 16:01 schreef Stefanovich het volgende:
Wat ik mij afvraag is, als je zeg maar de identificatie met je ego hebt doorbroken, heb je dan nog wel zelfvertrouwen nodig? En is ego gewoon een ander woord voor persoonlijkheid? Of zijn dat 2 verschillende dingen?

quote:

Op zondag 25 april 2010 16:13 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ego is latijn voor ´ik´. Ik vind je vraag een beetje lastig . Wat is zelfvertrouwen, als er geen zelf is? Ik denk dat ego en persoonlijkheid wel hetzelfde is.

quote:

Op zondag 25 april 2010 21:07 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Ja, kijk, stel je hebt een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen, kan je dat dan oplossen door je niet meer te identificeren met je ego/persoonlijkheid? Ik heb hier namelijk wel last van, piekeren en veel te veel twijfelen en overal veel te veel en onproductief over nadenken.. eerder destructief. Dan voel ik mij vaak onzeker, maar soms als ik 'los ga', ook zonder alcohol, ben ik niet meer onzeker. En dan ben ik dus niet zo aanwezig in mijn hoofd, maar meer in het heden en bij de situatie. Dan is dus even de identificatie doorbroken toch? Dus bedoel ik, maak ik mijzelf onzeker? En is zelfvertrouwen dan niet vanzelf aanwezig als ik echt mijzelf ben en niet mijn ego?

quote:

Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:

Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.

quote:

Op zondag 25 april 2010 16:01 schreef Stefanovich het volgende:
Wat ik mij afvraag is, als je zeg maar de identificatie met je ego hebt doorbroken, heb je dan nog wel zelfvertrouwen nodig? En is ego gewoon een ander woord voor persoonlijkheid? Of zijn dat 2 verschillende dingen?

quote:

Op zondag 25 april 2010 23:53 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

je post is al een voorbeeld van wat er zich in je hoofd afspeelt . Die momenten kent iedereen wel, dat je iets zo leuk vind dat de tijd voorbij lijkt te vliegen. Eigenlijk hou je je meestal dan niet bezig met tijd, alles ontstaat en vergaat in bewustzijn.

En zelfverzekerdheid, als je je niet met een zelf indentificeerd kun je ook niet zeker zijn van die zelf.. Dat is een van de vele paradoxen in deze leer

Bij puur bewustzijn is de vraag er niet of je wel zelfverzekerd of 'aanwezig genoeg' bent.

Vraag van mij: Heb je boeken uit de OP gelezen?

quote:

Op maandag 26 april 2010 09:55 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Om dit te illustreren kun je je beter even voorstellen wat het inhoudt om een gebrek aan zelfvertrouwen te hebben. Waar ben je op dat moment zo onzeker over? Meestal ligt het antwoord ergens in de buurt van "Hoe ik overkom op anderen."

Hoe je overkomt op anderen is, zolang je je identiteit uit je ego haalt, een constante strijd om je (compleet paradoxaal) zowel te onderscheiden van anderen als jezelf proberen te mengen tussen alle andere mensen.
Het ego probeert te benadrukken dat je een individu bent, en of dat nu gebeurt door je slechter of beter te voelen dan anderen, het gebeurt altijd door je "anders" te voelen.

Zelfvertrouwen, zoals ik het ken in ieder geval, is slechts een metertje dat aangeeft aan welke kant van de schaal je zit: beter of slechter dan anderen. Als je kunt accepteren dat je niet beter of slechter bent dan iemand anders, heb je die schaal niet meer nodig nee.

quote:

Op maandag 26 april 2010 13:28 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Hmm, interessant... Meestal ben ik ook onzeker over hoe ik overkom op anderen. Dan voel ik me geremd en dat is niet fijn. Ik herken me in wat je zegt, ik wil me aan de ene kant onderscheiden, maar aan de andere kant wel op zo'n manier dat ik gewaardeerd word door een ander. Dus op die momenten ben ik dus echt mijn ego, die bestaat uit angst en een laag zelfbeeld... Ik vind het wel verdomd lastig die identificatie te doorbreken op zulke momenten, en na de tijd baal ik daar dan weer van.

quote:

Op maandag 19 april 2010 20:44 schreef Manono het volgende:
geen topics openen over te veel nadenken, niet nadenken over te veel nadenken, niet denken maar doen deelnemen

quote:

Op maandag 26 april 2010 15:23 schreef TimeJumper het volgende:

[..]

Totaal mee eens!

quote:

Op maandag 26 april 2010 14:09 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Het is niet moeilijk om je niet te identificeren met je ego, het is alleen zo makkelijk om het wél te doen.

Ik vind dit gevoel vergelijkbaar met angst voor het onbekende. Waarom zou je bang zijn voor iets wat je niet kent? Het klinkt compleet onlogisch, en toch doe je het bijna automatisch, omdat het zo gewoon is.

In beide gevallen houd je jezelf vast aan een denkwijze waar je last van hebt. Is het dan niet het meest logische om juist die denkwijze te laten vallen?
Dit kost zeker "moeite", maar niet moeite op de conventionele manier: het kost je geen echte inspanning. Het laten vallen van de gedachte is net zo makkelijk als het laten vallen van een heet stuk steenkool; simpelweg loslaten.

Dat is het makkelijke gedeelte. De kunst is om je daarna niet weer te branden aan datzelfde stukje steenkool. Hiervoor zul je zeer bewust moeten zijn van jezelf en wat je doet. Als je wegglijdt in automatisme, al dan niet opgeroepen door het ego, raak je bewustzijn kwijt en voor je het weet brand je je fikken weer.

quote:

Op maandag 26 april 2010 16:37 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Toch heb je meestal woorden en uitleg nodig om een eerste stap te zetten

Daarnaast kan filosoferen naar mijn idee geen kwaad. Proberen het concept zo goed mogelijk onder woorden te brengen kan bijdragen aan een beter begrip en een lagere drempel om in te stappen.

quote:

Op maandag 26 april 2010 19:13 schreef DeBassist het volgende:
even een vraagje tussendoor:

kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?

ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.

vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit

kan dit ook echt ?

quote:

Op maandag 26 april 2010 18:11 schreef TimeJumper het volgende:

[..]

OK snap ik, maar ik ben bang dat sommige blijven steken in maar analyseren en het erover nadenken.
Op een gegeven moment moet je gewoon doen. Je gedachtenstroom stopzetten en actie ondernemen.
Anders blijf je steken in het nadenken over het denken.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 26 april 2010 22:38 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Hell yeah, mijn maag zit ook continu in de knoop van de stress, en was ook heel lang telkens duizelig.
heeft allemaal te maken met hyperventilatie bij mij, dat kan het zijn.
Heb je ook last van een droge mond enzo?
Hoeft natuurlijk niet he, ik denk dat jezelf ook best wel weet of het een psychologische oorzaak heeft.
Maakt het je angstig bijvoorbeeld?

quote:

Op maandag 26 april 2010 19:13 schreef DeBassist het volgende:
even een vraagje tussendoor:

kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?

ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.

vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit

kan dit ook echt ?

quote:

Op maandag 26 april 2010 14:09 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Het is niet moeilijk om je niet te identificeren met je ego, het is alleen zo makkelijk om het wél te doen.

Ik vind dit gevoel vergelijkbaar met angst voor het onbekende. Waarom zou je bang zijn voor iets wat je niet kent? Het klinkt compleet onlogisch, en toch doe je het bijna automatisch, omdat het zo gewoon is.

Omdat dat nieuw is, en niet vertrouwd ergo het is eng

In beide gevallen houd je jezelf vast aan een denkwijze waar je last van hebt. Is het dan niet het meest logische om juist die denkwijze te laten vallen?
Dit kost zeker "moeite", maar niet moeite op de conventionele manier: het kost je geen echte inspanning. Het laten vallen van de gedachte is net zo makkelijk als het laten vallen van een heet stuk steenkool; simpelweg loslaten.

Ja het is simpelweg loslaten, maar dat gevoel wat last geeft is tegelijker tijd vertrouwd, en het menselijke ego voed zich op vertrouwde patronen

Dat is het makkelijke gedeelte. De kunst is om je daarna niet weer te branden aan datzelfde stukje steenkool. Hiervoor zul je zeer bewust moeten zijn van jezelf en wat je doet. Als je wegglijdt in automatisme, al dan niet opgeroepen door het ego, raak je bewustzijn kwijt en voor je het weet brand je je fikken weer.

Hmm hier deel ik je mening niet geheel in, het moeilijkste deel is juist die controle van die rituelen loslaten.
Als je eenmaal echt volledig die controle kunt loslaten is het makkelijker om ze te handhaven, en bij moeilijke momenten ben je je veel bewuster van je geest, en kun je ook eerder een halt toeroepen.
Feitelijk implementeer je een nieuwsoortig ritueel wqua handelswijze.
Als je nog zo heel makkelijk terugvalt in oude patronen/rituelen , dan ben je ook nog niet vrij van .. maar opweg naar vrijheid

quote:

Op maandag 26 april 2010 18:11 schreef TimeJumper het volgende:

[..]

OK snap ik, maar ik ben bang dat sommige blijven steken in maar analyseren en het erover nadenken.
Op een gegeven moment moet je gewoon doen. Je gedachtenstroom stopzetten en actie ondernemen.
Anders blijf je steken in het nadenken over het denken.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 10:42 schreef Thrackan het volgende:
@_evenstar_ hierboven:

Niet vertrouwd = eng voor je ego, maar niet per se voor jezelf. Je zegt daaronder al dat het ego zich voedt met vertrouwde patronen.

En je laatste opmerking: Kun je zeker gelijk in hebben. Als je eenmaal doorhebt hoe simpel lostaten is stelt het geen drol meer voor. En misschien stelt het ook geen drol voor om er niet in terug te vallen als je eenmaal weet hoe het werkt.
[..]

Groot gelijk

quote:

Op maandag 26 april 2010 23:10 schreef TimeJumper het volgende:

[..]

Dat kan zeker.
Een vriendin van mij had steeds moeite met eten, leek of er steeds iets in haar keel zat. Ze kon wel werken en de rest van haar leven ging haar gangetje.
Maar het bleef gewoon dagelijks een akelig gevoel.
De dokter zei toen dat het letterlijk de uitdrukking " een brok in je keel" zeg maar was.
Toen ze haar "probleem" onder ogen had gezien was het ook meteen weg. Het duurde natuurlijk wel effe voordat ze het "probleem" verwerkt had maar toen was het ook over.

Naar mijn mening is het goed om stil te staan hoe het denken werkt. Of beter gezegd wat je persoonlijke denkfouten zijn en hoe je die kan verbeteren.
Maar ga er niet te ver in.
Je kan beter proberen positief elke dag te denken "ik ga ervoor zorgen/proberen dat ik het naar mijn zin heb vandaag.
En daar naar handelen. Schiet je terug in negatief denken of tegen dingen op te zien, herhaal het bovenstaande tegen jezelf.
Praten tegen jezelf heeft veel meer succes is mijn persoonlijke mening.
Als ik loop te piekeren of me zenuwachtig maak voor wat dan ook. Zeg dan tegen jezelf dat dit absoluut geen zin heeft.
Je kan honderd rampscenario's in je hoofd uitdenken, uiteindelijk weet je niet hoe of wat er gaat gebeuren.
Laat het los en zeg tegen jezelf dat je het op dat moment wel ziet.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:03 schreef DeBassist het volgende:

[..]

wel geprobeerd idd, positief denken en tegen jezelf zeggen dat je weer doorkan met leven.
Wil ik vanochtend naar school gaan, kots ik opeens alles er weer uit

ik snap er echt helemaal niks van
en ik weet ook echt niet hoe ik op deze manier door moet leven ..

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:09 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

Ga als de sodemieter hulp zoeken, en ik las volgens mij dat je volgende week begint met therapie, maar als je het niet trekt, dan trek eerder aan de bel!!
Soms heb je hulp nodig, niks geen schande aan, maar ga asjeblieft vandaag nog even bellen, of ga desnoods bij iemand in huis logeren waar je terecht kan en je jezoveel mogelijk op je gemak voelt.

Wij kunnen nu op dit moment zeggen, het komt goed dat komt het echt als je de juiste hulp krijgt, maar ik weet ook dat je dit nu niet zo zult voelen/ervaren. En dat kan een bepaalde druk geven op je.

Enige wat ik zeg zoek sneller dan snel hulp, en vecht voor jezelf niet omdat het moet van anderen, maar voor jezelf

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:21 schreef _evenstar_ het volgende:
Doet je huisarts er helemaal niets aan?
Second opinion?

Iig alles uitsluiten dat het neit iets lichamelijks is!!

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 10:45 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

Als jij je nog laat controleren door je ego dan is het ook eng voor jezelf omdat jij/je denken vooral ego gevoed is

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:09 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

Ga als de sodemieter hulp zoeken, en ik las volgens mij dat je volgende week begint met therapie, maar als je het niet trekt, dan trek eerder aan de bel!!
Soms heb je hulp nodig, niks geen schande aan, maar ga asjeblieft vandaag nog even bellen, of ga desnoods bij iemand in huis logeren waar je terecht kan en je jezoveel mogelijk op je gemak voelt.

Wij kunnen nu op dit moment zeggen, het komt goed dat komt het echt als je de juiste hulp krijgt, maar ik weet ook dat je dit nu niet zo zult voelen/ervaren. En dat kan een bepaalde druk geven op je.

Enige wat ik zeg zoek sneller dan snel hulp, en vecht voor jezelf niet omdat het moet van anderen, maar voor jezelf

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:48 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Zelfde stelling, andere bewoording

Overigens ben ik gisteren enigzins geïnspireerd geraakt door het linkje in de OP naar een relaas van Steve Pavlina. Momenteel houd ik me bezig met uitzoeken wat ik wel en niet wil in mijn leven en één ding waar ik per direct mee stop is het drinken van alcohol. Óf ik voel me al niet goed op het moment dát ik alcohol drink, óf de ochtend daarna. Conclusie: geen reden om nog alcohol te drinken.
Zelfde geldt overigens voor mijn enorme koffie-intake, al heb ik daar wat meer moeite mee om me er bewust van te blijven. 1 of 2 bakkies op een dag kan geen kwaad, maar in mijn huidige tempo is het niet goed voor me.

Met eenzelfde soort instelling ben ik bijna 2 maanden geleden gestopt met roken, en daar heb ik absoluut geen spijt van.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:57 schreef DeBassist het volgende:

[..]

hoe kan je trouwens gewoon voor jezelf vechten ?
ik zit er als ik ziek ben meer mee dat ik anderen laat zitten dan dat ik mezelf laat zitten eigenlijk

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 12:13 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Bluh, als ik geen alcohol zou drinken, zou ik de avondjes in de kroeg wel erg saai gaan vinden... En ik had het er laatst met mijn vriendin nog over dat het uitgaan tegenwoordig al veel minder levendig is dan jaren geleden. Je maakt veel minder leuke situaties, die je vervolgens ook nog bijblijven, mee naarmate je ouder wordt.

quote:

Ik heb net dat stuk van Pavlina ook gelezen, en ik vind het ook wel mooi om te lezen, maar aan de andere kant denk ik dan ook weer: er moet toch ook geld binnenkomen? Je kunt het wel zo mooi vinden om blogs te schrijven, maar met blogs betaal je geen huur/hypotheek of je energierekening...

quote:

Zelf heb ik nog wel eens problemen met het uitvinden van wat ik nu zelf écht wil of juist niet. Ik weet het gewoon echt niet. Ik twijfel bijvoorbeeld heel vaak over mijn werk (ook al ben ik er wel goed in), maar als je dan vervolgens eens gaat kijken naar wat je wel wilt, dan is daar voor mij een volledig lege plek te vinden. Ik zou het ook écht niet weten.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:57 schreef DeBassist het volgende:

[..]

hoe kan je trouwens gewoon voor jezelf vechten ?
ik zit er als ik ziek ben meer mee dat ik anderen laat zitten dan dat ik mezelf laat zitten eigenlijk

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 12:47 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

Door proberen te stoppen met te denken voor anderen het is een menselijke maar wel maatschappelijk en sociaal ingestampte gedachte om mensen te helpen.
En met mensen helpen is absoluut niets mis mee, maar men schiet te vaak door en vergeet zichzelf, en vervaagt van zichzelf.
"omdat men mij zo kent en dat dus van mij verwacht, en doe ik dat niet vind men mij niet meer leuk/lief/aardig"
ga je een keer niet mee stappen omdat je geen fut hebt is het snel: och kom doe niet zo saai.
En al snel gaat men dan toch mee, en schuift zichzelf aan de kant.
Dat wordt zo;n natuurlijk ritueel, maar stukje bij beetje verlies je jezelf onbewust meer en meer.
Tot het je gaat opbreken.
En dan snapt men vaak niet ineens de andere houding.
Terwijl die er al was, alleen verborgen achter een masker, alleen dat masker kun je niet eeuwig voorhouden.

<sub>Gedichtje wat ik destijds schreef:

Ik verberg me achter ene masker
want ik weet niet wat ik doen moet
ik weet niet wie ik ben
want ik weet niet wat ik doen moet
ik verberg me achter een masker

Mijn masker</sub>

Probeer voor jezelf te denken, wat wil ik? wat kan ik aan? wat vind ik daarvan?

Dat lijkt heel vreemd omdat zeker in dit topic veel wordt gesproken over ego, maar je hebt ego en je hebt ego.
Er is een goede ego, die relativeert en ratio gebruikt en een stuje gevoel/karakter ook wel het bewustzijn.
Dan heb je nog een slechte ego, dat parasietje in je gevoel/gedachten, gevoed door patronen en rituelen en maatschappelijke druk.

Hetzelfde als je hebt denken en je hebt denken
Niet elk denken is slecht, maar wanneer het piekeren wordt wordt het slecht.

En ja als je voor jezelf leert denken kunnen sommige mensen je laten vallen. je hebt nl. ook mensen waarvan je denkt dat zij jou helpen, maar feitelijk houden ze jou klein zodat jij ze nodig hebt en daardoor hun slechte ego gevoed wordt.
Maar er zijn er ook die je helpen omdat ze om je geven, uit herkenning, uit liefde .
Er is niet voor niets de uitdrukking, in zware tijden leer je je echte vrienden kennen.

Wat ik zelf als heel bijzonder ervaren heb is dat ik een enkel persoon heb zien gaan, maar er nu meer en meer mensen bij komen, omdat ik mezelf ben, en niet ben wat ik dacht dat men van mij verwachtte.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 12:58 schreef DeBassist het volgende:

[..]

mooi geschreven bedankt

ik heb alleen wel het gevoel dat ik mezelf juist steeds meer verlies ipv dat ik meer mezelf ben. Ik ben juist iemand die altijd voor iedereen kan klaarstaan en dat ook altijd kan. Het feit dat ik dat nu niet meer kan en me heel de dag ziek voel breekt me ook echt op denk ik

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:03 schreef DeBassist het volgende:

[..]

wel geprobeerd idd, positief denken en tegen jezelf zeggen dat je weer doorkan met leven.
Wil ik vanochtend naar school gaan, kots ik opeens alles er weer uit

ik snap er echt helemaal niks van
en ik weet ook echt niet hoe ik op deze manier door moet leven ..

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 11:57 schreef DeBassist het volgende:

[..]

hoe kan je trouwens gewoon voor jezelf vechten ?
ik zit er als ik ziek ben meer mee dat ik anderen laat zitten dan dat ik mezelf laat zitten eigenlijk

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 13:08 schreef TimeJumper het volgende:

[..]

Ik ben van mening dat je lichaam aangeeft wat je (psychisch) wel of niet aankan.
Blijkbaar zat dat dus nog niet goed. En geeft je lichaam aan dat wat je van plan was niet een goed idee was.

Toen ik een te stressvolle baan had dan goed voor me was kreeg ik pijn in mijn schouders en nek. Ongeloofelijk, soms kon ik mijn hoofd haast niet draaien. Zelf had ik toch niet het gevoel dat ik verkrampt zat of zo, het was er gewoon ineens en ging niet weg.
Toen ik thuis kwam te zitten duurde het een 1 week en toen was het weg.
Als ik weer ging werken was het ook zo weer terug
(enne dit was jaren geleden, ik werk alweer jaren hoorrrrrr )

Het is wel zaak om alle lichamelijke kwalen uit te sluiten, voordat je het wijt aan de psychische gemoedstoestand!!!!!!
[..]

Zeer herkenbaar.
Wat jij zou moeten doen is meer "egoistischer" worden.
Dat betekend niet dat je niks meer voor anderen over kunt hebben, of anderen altijd laat zitten.
Maar je maakt je te druk om de "buitenwereld".
Je moet jezelf meer waarderen!!!!!! Dat bedoel ik met meer egoistischer.
Praat tegen jezelf, hou het bij feiten. Jij bent ziek, (feit) de wereld vergaat niet als jij een paar dagen thuis blijft of in je bed (feit).
Misschien moeten anderen harder werken omdat jij ziek bent, maar zo is het, ze storten niet ineen omdat ze dat moeten doen.
Als hun ziek zijn moet jij weer harder werken.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 12:26 schreef Thrackan het volgende:

[..]

De kroeg is leuk, maar niet heilig. Ook al kom ik al jaren in de kroeg in het weekend.
Vind ik het daadwerkelijk leuk om naar de kroeg te gaan? Of probeer ik mezelf te verliezen met een paar biertjes?
Die vaste "traditie" om naar de kroeg te gaan is slechts één van de dingen die voor mij nu ter discussie staan. Is dit wat ik wil? Zo nee dan doe ik het niet. Voor dingen met consequenties moet je natuurlijk wel rekening houden met die consequenties, en deze meenemen in je afweging.

quote:

[..]

Er zijn zat broodschrijvers. En blijkbaar heeft meneer Pavlina een mooie constructie gemaakt.
Wil je echt niet meer werken? Zoek een spotgoedkope woning, klus wat bij met iets wat je leuk vindt en leg een moestuin aan oid. Als je met die consequenties kunt leven kun je je droom prima waarmaken.

quote:

[..]

Zelfde hier hoor. Ik heb geen idee wat "mijn grote droom" is, aangezien ik mezelf al jaren vertel dat ik niks anders zou doen als ik de loterij won.
Maar wellicht kom ik daar nog wel achter. Ik denk persoonlijk dat het schrappen van dingen die ik niet wil de kans vergroten dat ik een helder beeld ga krijgen van wat ik wel wil.

quote:

Ik snap het hele "consequenties van je keuzes" verhaal wel, maar het is allemaal niet zo makkelijk als het lijkt. Het heeft volgens mij ook een keerzijde.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 13:42 schreef Thrackan het volgende:
Voor jou is af en toe een pilsje een manier blijkbaar, bij mij past dat niet. Daarnaast weet ik van mijzelf dat ik moeite heb om het bij "maar 1 of 2 biertjes" te houden.

quote:

[..]

Dat is juist precies wat ik bedoel. Het is niet zo makkelijk als gewoon stoppen met werken en doen wat je wilt. Daar zitten gevolgen aan, en flink veel ook.
En als je het per sé wilt dan moet je die gevolgen voor lief nemen, zoals bijvoorbeeld een spotgoedkope woning, het wegdoen van je auto, het (deels) in je eigen voedselbehoefte voorzien enz.
Dat is volgens mij precies de keerzijde die jij bedoelt, of bedoel je iets anders?

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 14:25 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Het zijn er wel meer dan 1 of 2, maar dan ben ik nog niet bezopen
[..]

Ik bedoel eigenlijk meer dat er bij die consequenties ook weer andere consequenties horen. Leuk, zo'n spotgoedkope woning, maar als je dan in een buurt komt te wonen waarin de buren je volledig terroriseren, de vocht door de muren heen komt, je je arm stookt vanwege de gebrekkige isolatie enz., komen er nieuwe problemen om de hoek kijken en dat gaat zich opstapelen tot je helemaal aan de grond zit. Ik krijg er een beetje het "het gras is altijd groener bij de buren" idee van. In de praktijk blijkt het vaak tegen te vallen, je schetst een romantischere situatie dan de realiteit. In je eigen voedselbehoefte te voorzien is volgens mij ook een te hippie-achtig ideaalbeeld.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 14:52 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Er klopt inderdaad niet veel van het beeld, het was in den beginne ook vooral als voorbeeld bedoeld. Maar wat je zegt is in principe wel wat ik bedoel, al ga jij een stapje verder dan ik schets.

quote:

Echter: dat je de káns loopt om in een ragbuurt terecht te komen is wat mij betreft niet genoeg argument om het niet tot op het bot uit te zoeken als je dit écht wilt. En wat betreft voedsel: tsja, ik heb ouders met een moestuin dus ik heb hier misschien een iets ander perspectief op.

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 15:01 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Tja, ik kijk graag vooruit, misschien niet helemaal in lijn met dit topic, maar het is ook niet altijd een negatief iets. Elke keuze heeft weer invloed op je volgende keuze.
[..]

Ja, daar heb je gelijk in, maar misschien is het uitzoeken van dat alles wel weer iets dat je écht niet wilt en dan blijft het toch weer een onbereikbaar doel. Tja, het is heel dubbel allemaal
Mijn opa's en oma's hadden ook altijd een moestuin en zo, maar een maaltijd zonder vlees is geen maaltijd En vlees is altijd het hoofddoel van een maaltijd, de rest is bijzaak, maar goed, dat is misschien teveel offtopic

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 15:13 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Ach, als je dit naar het boeddhisme doortrekt is vlees juist weer helemaal geen deel van de maaltijd. Het is maar net in welke context je ermee wilt werken.

quote:

En vooruit kijken is het probleem op zich niet, zolang je maar niet uit het oog verliest dat je nu leeft.

quote:

Op zaterdag 1 mei 2010 12:08 schreef DeZoektocht het volgende:-knip-

quote:

Op zaterdag 1 mei 2010 18:20 schreef Handschoen het volgende:

[..]

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 11:33 schreef DeBassist het volgende:
ik zit echt helemaal ik de knoop nu

ik voel mezelf ziek maar mn psych zegt dat ik niet ziek ben maar dat alleen maar denk.
Toch voel ik me echt ziek en wil ik gewoon ff helemaal niks

ik weet gewoon niet wat ik moet doen nu

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 11:42 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Dan formuleert je psych dat misschien niet goed. Wat hij waarschijnlijk bedoelt is dat je ziek bent omdat je dat denkt, niet dat je niet ziek bent. Kan de beste overkomen.

Wat voor jou wellicht een goede oefening is, is proberen uit te vinden waar je aan denkt vlak voordat je je ziek begint te voelen. Als er iets tussen je oren is dat je ziek maakt, is het ook mogelijk om dat te vinden.
Om dat achteraf nog eens te vinden is vele malen moeilijker, dus je zult waarschijnlijk meer resultaat krijgen door zo vaak mogelijk bewust te zijn van wat je op dat moment denkt.

Komt het vaak rond dezelfde tijd? Of voel je je eigenlijk doorlopend en constant ziek?

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 11:45 schreef DeBassist het volgende:

[..]

24/h per dag idd

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 11:57 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Neemt het wel eens af? Heb je wel eens momenten dat je er geen last van hebt?

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 10:17 schreef DeZoektocht het volgende:
Over leven in het moment gesproken:

geheugen van 30 seconden

Het is wel grappig want het doet je beseffen dat geheugen wel gewoon handig is iets wat natuurlijk ook niet ontkent wordt door Tolle, maar niet nodig om te genieten.
De man in het filmpje lijkt me gewoon gelukkig en beleeft alles heel intens (elke ontmoeting met zijn vrouw is nieuw, elk eten eet hij voor het eerst).
Zijn vrouw zegt dat het het allerergste is wat je kan overkomen, maar het lijkt dat het ergers is voor haar dan voor hem.

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 12:07 schreef _evenstar_ het volgende:
Kindere leven dan ook in het nu

quote:

Op dinsdag 18 mei 2010 14:24 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Even een schop geven aan dit dooie topic

Heb de laatste dagen wat luisterwerk van adyashanti in me opgenomen, maar ik ben vrijwel de enige die hem noemt.. Zijn verhaal is net wat anders dan Tolle's verhaal, en je kan fijne begeleidde meditaties van hem downloaden (gegarandeerd succes als je niet kan slapen!)

quote:

Op dinsdag 18 mei 2010 14:50 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Link!

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 12:05 schreef Aotearoa het volgende:
Ik heb laatst voor mijn verjaardag een kinderboek gekregen. Klinkt raar, maar het was een kinderversie van De Kracht van het Nu van Eckhart Tolle. Ik heb dat boek al eens eerder gelezen maar vond het moeilijk de essentie tot me door te laten dringen. Het kinderboek daarentegen heeft het echt in de simpelste bewoording uitgelegd, bizar eigenlijk! Sindsdien probeer ik me ook steeds meer te realiseren dat ik Hier nu ben, en dat ik me op het Hier moet focussen. Dat is wel lastig voor mij omdat ik gewoon te veel pieker en nadenk, maar door het kinderboek heb ik dat steeds meer losgelaten! Vind het nog steeds bijzonder.

quote:

Op dinsdag 18 mei 2010 23:07 schreef EggsTC het volgende:
eeeh, waarom is mn layout van mn keyboard alleen in dit textvak (quickreply) duits oid== en in elk ander textvak waar dan ook gewoon normaal ±´) wtf

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:26 schreef Thrackan het volgende:
Na twee dagen lekker snotterig te zijn geweest verbaas ik me enigzins over dat ik me totáál niet heb verveeld de afgelopen 2 dagen, terwijl ik ook echt totáál niks heb gedaan.
Als ik gezond 2 dagen thuis "moet" zitten loop ik tegen de muren op

Op de een of andere manier was ik voornamelijk bezig met ademhalen (alles zat dicht) en rustig blijven (koppijn) en niet met piekeren.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 11:48 schreef Stefanovich het volgende:
Echt he, we leven ook in een gehaaste maatschappij waar je van alles moet. Ik heb dat ook, als ik thuis zit constant een knagend gevoel van; moet ik niet nog iets doen? Ik kan gewoon niet rustig relaxen..... Alleen op vakantie, of als je ziek bent of zo. Dat vind ik een slechte zaak en ik moet er wel wat aan doen.

Edit: Zeg ik alweer ik MOET er wel wat aan doen, ik bedoel, ik WIL er wat aan doen

quote:

Op zondag 23 mei 2010 14:40 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Jaja, want je MOET het goed zeggen

@PCP/NMN: Het was inderdaad erg verhelderend. Ik ben ook niet vaak ziek, dus het was me eigenlijk nooit erg opgevallen. Met deze twee dagen erbij zit ik na 3 jaar werken bij dezelfde baas op gemiddeld 1 ziektedag per jaar

Het lijkt wel, zoals Tolle ook een beetje beschrijft, dat je ego echt alle mogelijkheden aangrijpt om zich te laten gelden.
Doet je PC het weer? OK, dan ga ik moeilijk doen over internetten. Ben je weer beter? Dan ga ik tegen je zeggen dat je weer moet werken, en de was moet doen, en schoon moet maken (etc. etc).

Rare gewaarwording dat het ego zó destructief kan zijn, zelfs tegenover zijn gastheer (of slaaf zoals het ego het ziet). Lichtelijk beangstigend ook.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 17:54 schreef Stefanovich het volgende:
Eigenlijk zou je je zo altijd moeten voelen, alleen dan niet ziek zeg maar

quote:

Op zondag 23 mei 2010 17:55 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Zei het ego.

quote:

Op maandag 24 mei 2010 14:45 schreef Moos. het volgende:
tvp.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 17:54 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Ja... En je bent er ook nog zelf helemaal verantwoordelijk voor, en je hebt het ook helemaal niet door wat je jezelf aandoet, hoe je met jezelf omgaat, pas als je ziek bent gun je jezelf wel de tijd en word je er bewust van.... Eigenlijk zou je je zo altijd moeten voelen, alleen dan niet ziek zeg maar

Het is ook wetenschappelijk bewezen dat je emotionele brein o.a. je immuunsysteem regelt, sta je sterk onder stress dan maak je jezelf letterlijk ziek.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 09:45 schreef Thrackan het volgende:

Het enige dat je kunt doen is elk moment pakken dat je kunt pakken.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 11:12 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Het mooie is dat je wel elk moment kunt pakken die je maar wil

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 11:24 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Zeker mooi

Op persoonlijk gebied krijg ik de kneepjes eindelijk een beetje door. Geeft een hoop rust. Alleen ben ik nu nog heel vaak op mezelf, dus daar gaan we maar eens verandering in brengen. Alleen in mijn eentje rustig zijn is op zich wel handig, maar ik wil ook graag rustig zijn met anderen erbij.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 11:43 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Daar komt bij mij het probleem. Door interactie met anderen, komen bij mij emoties op. Daar kan ik heel moeilijk mee omgaan.
Vanuit de emotie die ik voel, ga ik reageren en dat pakt te vaak verkeerd uit.
Ik ben met achteraf pas bewust dat ik UIT EMOTIE heb gehandeld.. Dan is t al te laat.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 11:46 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Klopt, en dat ga ik dus in een gecontroleerde omgeving doen (groepsessies). Bij mij komt er meestal maar één emotie op en dat is de angst dat ik iets "fout" doe of zeg.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 11:54 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Bij wat voor soort instantie ga je dat doen als ik vragen mag?
Ik handel ook uit angst. Voornamelijk angst voor afwijzing.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 12:02 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Ben al een tijdje bezig bij PsyQ, bevalt me prima.

Maar onafhankelijk van de instantie: PsyQ verschilt per vestiging/behandelaar enorm, GGZ is ook in de ene vestiging een stuk beter dan in de andere. Basically: je treft het, of je treft het niet.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 12:14 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Thanks, interessante site, alleen de wachtlijsten zijn enorm helaas (Eindhoven).
Ik sta inmiddels op de spoed lijst bij GGZ. Ben al vanaf februari aan t wachten en t wordt er niet beter op..
Heb al vaker behandelingen gehad bij GGZ maar t komt steeds terug. T werkt eventjes maar daarna ben ik t weer kwijt helaas...

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 13:11 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Tsja, ik ben ook min of meer per toeval bij PsyQ uitgekomen, anders had ik ook bij een GGZ gelopen oid.
Als je een meer persoonlijke benadering wilt kun je beter bij een "losse" psych zijn, hoewel die ook geen garantie zijn.

Anyway, in jouw geval lijkt het me handig om op tafel te leggen dat je een langetermijnoplossing mist. Misschien een stukje behandeling waarbij je behandelmethoden wat beter in je dagelijks leven worden geplaatst?

quote:

Ondertussen zit ik, met een licht dilemmagevoel. Gewoon lekker m'n eigen gangetje blijven gaan is zo lekker rustig en prima te behappen dat ik een beetje opzie tegen het aangaan van de uitdaging om juist bij anderen beter in mijn vel te kunnen zitten. Ik weet wel zeker dat ik het wil, dus ik zal de gevolgen maar gewoon moeten doorstaan, het voelt alleen alsof ik aan het kiezen ben tussen uitslapen en wat nuttigs doen

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 13:45 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Dat is ook de bedoeling inderdaad, met stukje acceptatie erbij en lange termijnoplossing.

quote:

Dat is de drempel waar je overheen moet denk ik. Herken ik ook wel. Thuis in je eentje gaat het prima, maar je loopt t risico om in contact met anderen verwachtingen te krijgen en gekwetst te worden.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?

Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 13:57 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik heb juist telkens weer een 'inzinking' dat het heel erg slecht gaat voor een periode van een paar weken. Dan gaat het weer matig en dan weer goed. Het heeft nog steeds heel veel met mijn huidige stage en verplichtingen, angst om te falen enz te maken, wat hierboven ook beschreven is. En vooral een hele flinke dosis schuldgevoel!!

Ik ga binnenkort naar riagg om een soort plan te maken om de eerste tekens van zo'n 'inzinking' te ontdekken en er dan gelijk werk van te maken om niet in zo'n depressive staat terecht te komen. De kvhn werkt in zon inzinking ook nauwlijks, zelfs averechts. helaas.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?

Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 15:05 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Dat heb ik ook. Bij de behandeling die ik ga volgen wil ik ook weer aan de gang gaan met het eerder herkennen van de 'alarmbellen' dat er iets verkeerd aan het gaan is. zodat het niet doorzet.
Het vergt heel veel DENKEN. constructieve gedachten ipv destructieve gedachten.
Dat is helemaal wat averechts staat op de kracht vh nu.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 14:07 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Acceptatie is belangrijk. Ik kan nog steeds niet echt accepteren dat ik feilbaar ben (perfectionisme/faalangst achtig iets) terwijl ik weet dat er niets aan te doen is. Tegenover alleen mezelf kan ik dat nog wel, tegenover anderen voelt het een stuk moeilijker.

quote:

De pest was dat ik het in mijn eentje ook niet kon. Ik zat alleen niet met mijzelf in de knoop als ik ergens enorm druk mee bezig was, want dan had ik er simpelweg de tijd niet voor

quote:

Maar mijzelf kan ik nu wel hebben, ook al kost het nog regelmatig moeite. Het echte knelpunt zit in situaties die ik niet kan berekenen. Onvoorspelbare en oncontroleerbare dingen. En andere mensen zijn enorm goed in onvoorspelbaar zijn
Wat ik wil leren is accepteren dat die dingen niet te berekenen zijn, zonder direct in een nerveus hoopje mens te veranderen dat dan maar alles in de gaten probeert te houden zodat hij snel kan reageren mocht er iets gebeuren

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 15:08 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Je hersenen gebruiken als een nuttig stuk gereedschap is niet in strijd met de kracht van het nu.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 15:11 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Ja klopt. Op deze manier wel ja. Niet op de destructieve manier.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?

Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 15:05 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Dat heb ik ook. Bij de behandeling die ik ga volgen wil ik ook weer aan de gang gaan met het eerder herkennen van de 'alarmbellen' dat er iets verkeerd aan het gaan is. zodat het niet doorzet.
Het vergt heel veel DENKEN. constructieve gedachten ipv destructieve gedachten.
Dat is helemaal wat averechts staat op de kracht vh nu...

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 15:08 schreef Thrackan het volgende:

Je hersenen gebruiken als een nuttig stuk gereedschap is niet in strijd met de kracht van het nu.

quote:

Op maandag 19 april 2010 19:49 schreef NouMooiNiet het volgende:
Alvast een tvp!!

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 20:22 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Als je een manier kan vinden om signalen te herkennen die kunnen leiden tot een moeilijke fase is denk ik het herkennen al het halve werk. Ik heb soms ook moeite om psychologie en Kracht vh Nu (eigenlijk jammer dat we hier geen ander woord voor hebben ) te rijmen.

Maar zoals ik al zei, HERkennen van signalen is misschien vaak al genoeg. Herkennen en zien hoe je lichaam reageert als je de gedachte bekijkt zonder oordeel.

DkvhN zegt ook niet dat gedachtes fout zijn, het ego is een instrument waarmee we niet zonder kunnen. Een 'wonderful tool'.

Maak niet te erg concepten van de verschillende dingen. Als je de "theorïen" met gedachtes probeert te laten rijmen kom je uiteraard in een subjectieve gedachtenstroom terecht
[..]

Ja dit bedoel ik dus

quote:

Op woensdag 26 mei 2010 16:06 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 26 mei 2010 16:18 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Dat het nutteloos is om te proberen een compleet sluitende beschrijving/theorie te maken van iets dat niets met denken te maken heeft. Dat is alsof je logica probeert te verbinden aan intuïtie.

quote:

Op woensdag 26 mei 2010 16:22 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Uh dat doe ik altijd volgens mij. Vanuit dat intuitieve gevoel een verklaring zoeken.
Of snap ik er nou helemaal niks meer van?? Hahaha

quote:

Op woensdag 26 mei 2010 16:22 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Uh dat doe ik altijd volgens mij. Vanuit dat intuitieve gevoel een verklaring zoeken.
Of snap ik er nou helemaal niks meer van?? Hahaha

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 08:19 schreef Thrackan het volgende:Daar moet ik wel bij zeggen dat ik expres geen stortvloed aan kvhn uitstoot, om mensen niet direct af te schrikken.

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 12:57 schreef Handschoen het volgende:

[..]

Kan je dit toelichten?

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 08:12 schreef _evenstar_ het volgende:
*knuppel in hoenderhok gooit*

Ik vind het jammer om te zien dat het topic niet meer draait om waar het om behoort te draaien.
Met alle respect, vind ik de problemen waar jullie mee lopen gewoon rottig voor jullie, maar waar het momenteel overgaat zijn psychische klachten, en bijna allemaal zijn julle of staan jullie op een wachtlijst voor professionele behandeling.
En zeker doen en dat is ook goed maar waar jullie nu mee bezig zijn staat nog heel ver van het kracht van het nu zeg maar.

Om het kvhtn ( maar even afgekort) toe te passen zul je eerst de onderliggende problematiek aan moeten pakken , en soms heb je daar eerst een zoektocht bij nodig, en in jullie geval is dat met hulp, wederom volhouden.
Maar de laatste twee topics gaat het intussen meer over angsten en depressie etc. en niet meer over het kvhn.
Waardoor het primaire ondeerwerp ondergesneeuwd wordt, door wel bepaalde woorden en gebruiken uit het concept te filteren en het zo te benoemen, maar het dat niet is.
Erg jammer.
Natuurlijk snap ik ook. doordat dit een slectiever groepje is je je wellicht net wta makkelijker uit, maar zou het niet gewooneen optie zijn om al dan niet in een bestaand of nieuw topic daar over te praten, en dit topic echt puur voor het kvhn te behouden en het zijn originele insteek weer terug krijgt?

just my 2 cents

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 18:56 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik vind het nogal wat dat je bepaalde mensen hier als depressief diagnostiseert Evenstar...

quote:

Het Ego tegenover "Ik ben";

Hoe weet je of een gevoel dat je ervaart vanuit je Ego komt, of vanuit een diepere bron?

Eckhart: Soms is het niet makkelijk om dat vast te stellen. Een criterium dat je kunt gebruiken is om vast te stellen of er (enige) negativiteit in jezelf of in je handelen aanwezig is, boosheid, afkeer, irritatie, want dan is het Ego aanwezig. Als er geen negativiteit aanwezig is maar een onderliggende laag van vrede, rust, dan komt dat voort uit een diepere laag dat niet het Ego is. Bijvoorbeeld, je bevindt je in een situatie, en mogelijk voel je op enig moment dat het juiste om te doen zou zijn die situatie te verlaten, weg te gaan, achter je te laten – of dit nu een relatie, een fysieke plaats, of een baan, of wat dan ook is – je kunt dan aandacht schenken aan waar het gevoel vandaan komt. Is er enige reactiviteit, of boosheid als essentieel onderdeel in dat gevoel aanwezig? Of is er een diep gevoel van weten dat dit nu eenmaal is wat je moet doen, en doe je het ook? Dan is daar in de laatste houding ook de vrede, die met dat gevoel van aanvaarding, acceptatie samenkomt.
Vrede (aanvaarding, acceptatie) kan wel degelijk betekenen dat je actie onderneemt. Het is echter een nadrukkelijk ander energieveld waaruit de energie stroomt dan de reactieve actie welke altijd geassocieerd kan worden met het Ego. Je hebt een behoorlijke mate van aanwezigheid, bewustzijn nodig om te weten of er op enig moment negativiteit in je heerst, of dat je vast kunt stellen dat het gevoel voortkomt uit een dieper weten van Dit is wat mij te doen staat.

Weten of er negativiteit in je heerst is de sleutel. Je moet aanwezig, bewust willen zijn om te weten of het er wel of niet is. Als je geïdentificeerd bent met negativiteit, zul je namelijk niet eens kunnen opmerken of er wel of geen negativiteit in je heerst (je bent negativiteit). Voor het Ego is een negatief gevoel een goed gevoel. Het Ego houdt ervan om boos te zijn. Het sterkt zichzelf zelfs met boos zijn en negativiteit. Als er totaal geen (wil tot) bewustzijn in je is, zul je niet voor jezelf kunnen vaststellen dat je je in een staat van (voortdurende) negativiteit bevindt. En je kunt er dan ook niets aan doen, eerst zul je moeten ontwaken om te kunnen zien in welke staat je je op dit moment bevindt. Dan kan ook het Ego zichzelf niet eens herkennen.

Om het Ego te kunnen herkennen, moet je bewustzijn (je ware ik) zijn ontwaakt. Dan ben je in staat jezelf te observeren. De getuige, de observerende getuige, aanwezigheid, moet er dan volledig zijn.

En op het moment dat het er is, herken je negativiteit, en weet je ook dat het Ego is. Dan domineert het Ego je ook niet langer meer volledig, en je hoeft er ook niet meer naar te handelen. Je kunt dan zelfs een gevoel van boosheid in jezelf ervaren zonder dat je er naar handelt, en je dat gevoel er gewoon laat zijn, je observeert hoe het in je opkomt, opgekomen is, en hoe het weer voorbij trekt, voorbijgetrokken is.

Je hoeft namelijk niet te gehoorzamen aan wat het je vertelt, je hoeft niet elke gedachte te volgen dat opkomt uit dat gevoel. Alertheid is noodzakelijk om voor jezelf te weten waar een gevoel vandaan komt. Komt het door een gedachte in je hoofd? Dan is het Ego. Een kleine hint om je daarbij te helpen is, is het een gevoel dat voortkomt uit een of ander verhaal dat ik mezelf aan het vertellen ben over mijn leven, over andere mensen, over een situatie? Of is het een dieper realiseren wat werkelijk noodzakelijk is in een bepaalde situatie? Wat het ook is, de sleutel, de bepalende factor is de observerende aanwezigheid in jezelf, de getuige, je ware ik.

De observerende aanwezigheid, je ware ik, is het enige van waaruit het Ego kan worden herkend.

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 08:12 schreef _evenstar_ het volgende:
*knuppel in hoenderhok gooit*

Ik vind het jammer om te zien dat het topic niet meer draait om waar het om behoort te draaien.
Met alle respect, vind ik de problemen waar jullie mee lopen gewoon rottig voor jullie, maar waar het momenteel overgaat zijn psychische klachten, en bijna allemaal zijn julle of staan jullie op een wachtlijst voor professionele behandeling.
En zeker doen en dat is ook goed maar waar jullie nu mee bezig zijn staat nog heel ver van het kracht van het nu zeg maar.

Om het kvhtn ( maar even afgekort) toe te passen zul je eerst de onderliggende problematiek aan moeten pakken , en soms heb je daar eerst een zoektocht bij nodig, en in jullie geval is dat met hulp, wederom volhouden.
Maar de laatste twee topics gaat het intussen meer over angsten en depressie etc. en niet meer over het kvhn.
Waardoor het primaire ondeerwerp ondergesneeuwd wordt, door wel bepaalde woorden en gebruiken uit het concept te filteren en het zo te benoemen, maar het dat niet is.
Erg jammer.
Natuurlijk snap ik ook. doordat dit een slectiever groepje is je je wellicht net wta makkelijker uit, maar zou het niet gewooneen optie zijn om al dan niet in een bestaand of nieuw topic daar over te praten, en dit topic echt puur voor het kvhn te behouden en het zijn originele insteek weer terug krijgt?

just my 2 cents

Hoe zou jij het anders willen zien

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 23:30 schreef EggsTC het volgende:
NouMooiWel! goed stukje

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 09:46 schreef Thrackan het volgende:
Tsja, als je tevreden bent met jezelf lijkt het me ook niet dat je ontvankelijk bent voor zulke boeken.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 09:24 schreef Convergence het volgende:

[..]

het is alleen zo dat het ego nooit lang tevreden is, het gaat al snel op zoek naar 'meer' en 'beter'. De meeste ego's hebben alleen de 'pech' dat ze deze manier an overleven volhouden totdat ze wat ouder zijn en de eerste grote brokken van identificatie beginnen te vervallen met bv. verlies verlies van baan, geliefde, uiterlijk.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 12:25 schreef Convergence het volgende:
Inderdaad
Het ego is uiteindelijk zelf vernietigend omdat het lijden veroorzaakt en lijden forceert je uiteindelijk om de identificatie te doorbreken.
(Op die manier kun je lijden ook als geschenk zien in plaats van iets dat zo snel mogelijk moet stoppen).

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 12:37 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Maar lijden kan ook 'lekker' zijn, in die zin dat je daardoor in ieder geval het gevoel hebt dat je echt leeft. Ofzo.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 09:24 schreef Convergence het volgende:

[..]

het is alleen zo dat het ego nooit lang tevreden is, het gaat al snel op zoek naar 'meer' en 'beter'. De meeste ego's hebben alleen de 'pech' dat ze deze manier an overleven volhouden totdat ze wat ouder zijn en de eerste grote brokken van identificatie beginnen te vervallen met bv. verlies verlies van baan, geliefde, uiterlijk.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 22:05 schreef _evenstar_ het volgende:
Ik las em verkeerd, vanochtend excuus

quote:

Op zondag 13 juni 2010 11:36 schreef NouMooiNiet het volgende:
K ben al een week elke dag weer in het boek aan het lezen, maar t wil nog steeds niet pakken.

Ik wil van dat rotgevoel af, de eenzaamheid, het afgesneden zijn, het verdriet.
Af en toe kan ik mijn gedachten en de steeds weer oplopende emoties loslaten.
Wanneer ik IN die wervelwind van emoties, het intense verdriet zit en het echt VOEL, komt er na verloop van tijd wel een rust over me heen en zakt het weg.
Maar ergens denk ik dan: ik ben het aan het vermijden. Dit is niet de oplossing.

Pfff

quote:

Op zondag 13 juni 2010 12:56 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Ken het, laatste tijd ook last van. Leg dat boek gewoon weg, verzet je niet meer tegen je gevoelens en laat los. Je bent ontevreden met je gevoel, je wil ervan af, maar dat lukt niet, en dan blijf je maar malen en malen... Je ego is dan aan het woord, terwijl je er juist vanaf wilt! Je ego wil snel resultaat en hij oordeelt constant, dan vind je ook geen rust.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 13:23 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Dat loslaten is juist het probleem... Hoe? Ik jank alleen nog maar omdat de emoties t overnemen..

quote:

Je merkt vanzelf wel wanneer de depri fase is afgelopen, het is soms net als ziek zijn, gaat wel weer over dus

quote:

Op maandag 14 juni 2010 00:09 schreef Loei_koei het volgende:
Vlak nadat ik dit boek had gelezen, heb ik me 3,5 dag gevoeld alsof ik net truffels had gegeten. Het is dus net zoiets, maar dan beter, omdat je volledig nuchter bent. Maar de praktijk van De Kracht van het Nu toepassen in combinatie met truffels is ook erg leuk. De laatste keer raakte ik in een extatische toestand zonder paranoia of wat dan ook. Dit komt immers allemaal van het denken of meer het geloven van de random gedachten die bij een trip in je opkomen. Wat dat aan gaat verschilt de trip toestand niet veel van je normale toestand en vind "trip" inmiddels ook een beetje een loos woord. Werd ook niet chaotisch ervan, het was juist heel vredig, niet vermoeiend en kon niet meer bepalen waar ik begon of eindigde. Ego betekent immers denken dat je een eindig wezen bent, terwijl je eigenlijk oneindig bent.

quote:

Heb trouwens zelf lange tijd last gehad van voortdurend terugkerende sombere buien. Dit is gewoon een patroon wat zich voortdurend herhaald en door je bewust te worden van zo'n patroon kun je er een einde aan maken. Kijk welke gedachten bij je opkomen en met welke gevoelens dit gepaard gaat. Laat hierbij iedere gedachte gaan, zodat het steeds even stil wordt. Er zal vast snel weer een gedachte bij je opkomen, maar dit maakt niet uit. Tussen twee gedachten zit altijd een stilte en of deze lang of kort is maakt niet uit. Een toestand van niet-denken kun je gewoon zien als een lange stilte tussen twee gedachten. Op deze manier verbreek je de identificatie met het patroon en kan het uitdoven.

En vragen hoe je los moet laten is als vragen hoe je je hand beweegt. De vraag komt van je verstand en is gewoon een zoveelste gedachte. Loslaten is moeiteloos en gaat helemaal vanzelf. Vasthouden is wat zoveel moeite kost. Gewoon gewaar zijn van wat is, is de meest natuurlijke toestand waar je in kunt zitten. Het is geen concentratie , hierbij sluit je juist dingen buiten. Adyashanti zegt ook weleens: "rest as awareness." Dit inzicht heeft mij iig geholpen. Vergeet weleens dat denken juist hetgeen is dat moeite kost.

quote:

Op maandag 14 juni 2010 08:44 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Lijkt me heeeerlijk hahaha, alleen doe ik geen (soft)drugs..
[..]

Dat is raar idd want ik DENK juist dat gedachten vanzelf komen, en dat je moeite moet doen om ze weg te krijgen..

quote:

Wanneer je weet dat iemand of een situatie waarschijnlijk je pijnlichaam zal gaan aanspreken, is het dan beter om diegene of die situatie hoe dan ook te vermijden of is het voor de ontwikkeling van je bewustzijn zinvol om bij die persoon te blijven (in die situatie) en het pijnlichaam van beiden te observeren?

Eckhart Tolle (vertaald en bewerkt): Er is geen eensluidend antwoord op deze vraag, het hangt van de situatie af. In sommige situaties kun je niet eens weglopen. Er kan een situatie zijn op je werk, of waar dan ook, dat jou nodig heeft om daar te zijn op dat moment, en alles wat je kunt doen is aanwezig te zijn met je pijnlichaam. In andere situaties kan het beter zijn om weg te lopen in plaats van verwikkeld te zijn in een zinloze discussie of conflict; in sommige situaties is het zelfs beter om weg te gaan en het pijnlichaam van de ander zich te laten doven dan bij hem te blijven (en het pijnlichaam te activeren, of actief te houden). Niemand kan je een kant en klare oplossing of richtlijn geven wat het juiste is om te doen (of te laten), je zult de individuele situatie steeds op zichzelf moeten bezien en (intuïtief) moeten aanvoelen wat het juiste is om te doen (of te laten).

Er is hoe dan ook geen manier om het pijnlichaam te vermijden. Levend in deze wereld zullen er altijd situaties zijn in je bestaan die je pijnlichaam aanspreken, of je leeft volledig afgeschermd van deze wereld als kluizenaar. En toch, zelfs als je zou leven, volledig afgeschermd als kluizenaar, kan het gebeuren dat je pijnlichaam ontwaakt als het resultaat van bepaalde gedachten die het pijnlichaam aanspreken. Er is geen enkele mogelijkheid om helemaal geen pijnlichamen tegen te komen. En natuurlijk kun je niet steeds weglopen, of rennen, als je het pijnlichaam van een ander mens tegenkomt, ervaart.
Je spirituele ontdekkingstocht zal in deze situaties gericht moeten zijn op een verhoging, verheffing van je bewuste aanwezigheid, aanwezig zijn, op het moment dat je (intuïtief of feitelijk waarneembaar) iemand dicht bij je in de buurt ervaart die wordt meegetrokken (door zijn ego, gedachten) naar een diepe staat van onbewustzijn, wat de identificatie betekent van het pijnlichaam in de ander.

Een intense houding van bewust aanwezig zijn is noodzakelijk om die diepe, sterke opleving van het onbewustzijn van het pijnlichaam van de ander te kunnen weerstaan: dat pijnlichaam dat wil dat jouw pijnlichaam een reactie geeft (het wil zich voeden aan jouw negatieve reactie(s)), het wil een emotionele reactie van jou. Je kunt het vergelijken met een (licht)dimmer: je zal de dimmer zodanig moeten draaien dat het licht van je aanwezigheid intenser en sterk wordt terwijl het pijnlichaam van de mens dicht bij je probeert (uit alle macht) een willekeurige reactie te krijgen van jou. Let wel, het is wel een subtiele aangelegenheid, het kan namelijk gemakkelijk worden verward met het je zelf afschermen of zelfs afsluiten van de mens dicht bij je.

Wanneer ik het heb over intens aanwezig zijn, heeft dit niets te maken met het jezelf afschermen, afsluiten van de andere persoon: er is hier sprake van een totaal van elkaar verschillende energie. Als je je afsluit en je zegt: "Niets kan me nu meer raken, ik ga niet reageren", dan schakel je jezelf (volledig) uit. Je kunt jezelf zelfs voor de gek houden door te geloven dat je zo aanwezig bent dat niets je meer kan raken. Je hebt dan een barrière opgeworpen tussen jou zelf en de andere mens. Dat is niet wat ik bedoel met het intensiveren van je (volledige en bewuste) aanwezig zijn. Met intensiveren van je (volledige en bewuste) aanwezig zijn, is er sprake van een volledige (en zuivere) openheid naar dat wat of die wie je omgeeft, een hoge mate van alertheid, en die alertheid staat volledig in verbinding met dat wat is. Na verloop van (enige) tijd zul je gaan ervaren dat dit proces (meer) automatisch gaat verlopen, en er geen sprake (meer) is van een keuze makend proces.

Wanneer er op enig moment een neiging is tot onbewustzijn in een situatie, zul je jezelf steeds meer ervaren als alert en ontwaakt. Wanneer je ervaart dat je op de proef wordt gesteld, zul je jezelf ervaren als alert, als het licht dat feller brandend is opgedraaid. Dat is fantastisch, want dat betekent dat welke beproeving er ook mag zijn, de functie van die beproeving zal zijn het intensiveren van je (volledig en bewust) aanwezig zijn. Dat is de enige wijze waarop je niet wordt meegezogen, meegetrokken in het pijnlichaam van de andere persoon.

Vanaf het moment dat je jezelf realiseert dat dit mogelijk is, zul je in (willekeurige) situaties ervaren dat de intensiteit van je (volledig en bewust) aanwezig zijn kan variëren. Het wordt heel intens op het moment dat je op de proef wordt gesteld door een uitdagende situatie. In plaats van dat je wordt meegetrokken in het onbewustzijn van de moeilijke situatie, verhoog je je (bewuste en volledige) aanwezigheid: als getuige van de situatie, je gedachten en emoties en door feitelijke waarneming, zonder dat je je laat meetrekken.

quote:

Op dinsdag 15 juni 2010 18:55 schreef NouMooiNiet het volgende:
Wederom een tekst van Tolle uit mijn mailbox ("toevallig" hebben we t over dit stukje hier..)

Wanneer ik het heb over intens aanwezig zijn, heeft dit niets te maken met het jezelf afschermen, afsluiten van de andere persoon: er is hier sprake van een totaal van elkaar verschillende energie. Als je je afsluit en je zegt: "Niets kan me nu meer raken, ik ga niet reageren", dan schakel je jezelf (volledig) uit. Je kunt jezelf zelfs voor de gek houden door te geloven dat je zo aanwezig bent dat niets je meer kan raken. Je hebt dan een barrière opgeworpen tussen jou zelf en de andere mens. Dat is niet wat ik bedoel met het intensiveren van je (volledige en bewuste) aanwezig zijn. Met intensiveren van je (volledige en bewuste) aanwezig zijn, is er sprake van een volledige (en zuivere) openheid naar dat wat of die wie je omgeeft, een hoge mate van alertheid, en die alertheid staat volledig in verbinding met dat wat is. Na verloop van (enige) tijd zul je gaan ervaren dat dit proces (meer) automatisch gaat verlopen, en er geen sprake (meer) is van een keuze makend proces.

...
Kan iemand een concreet voorbeeld geven misschien over hetgeen wat ik vetgedrukt heb??
Ik zie het nl als vermijding van gevoelens die ik heb, wanneer ik de emotie & gedachte laat gaan... ALS me dat al lukt..

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 09:44 schreef NouMooiNiet het volgende:
Thanks.
T is wel zwaar om er-doorheen-te-gaan en tegelijkertijd je er niet in te verliezen..
Daarbij komt ook nog dat ik van mezelf die emoties niet MAG hebben, en mezelf straf dat ik anders ben. (wat het natuurlijk alleen maar erger maakt).
T wordt wel steeds duidelijker zo!

Ik vind t trouwens wel 'toevallig' dat de mails die ik krijg hierover steeds perfect aansluiten op waar ik op dat moment mee bezig ben.

quote:

Op zondag 20 juni 2010 17:09 schreef DeZoektocht het volgende:
............. sinds die tijd eigenlijk continue naar op zoek ben geweest. ..............

quote:

Op zondag 20 juni 2010 22:49 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Vandaar ook je naam?

quote:

Op maandag 21 juni 2010 01:38 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]



Radical Honesty

Hier nog even een stukje dat ik een paar dagen geleden typte nadat iemand me een pm had gestuurd met de vraag wat Radical Honesty nou praktisch gezien voor mij teweeg had gebracht. Het werd een nogal lang antwoord en is denk ik wel de moeite van het vermelden waard:

<knip>

quote:

Geluk is niet moeilijk
Levensvreugde, geluk, liefde en rust zitten in je. Je hoeft ze niet te 'zoeken' op een andere plek. Je vindt ze niet door veel te kopen, een goede reputatie op te bouwen of veel geld te verdienen.

Echt geluk ervaar je zodra je het de ruimte geeft. Zodra je je juist kunt losmaken van alle afleidingen die geluk 'beloven'. Dat wil echter niet zeggen dat dit altijd makkelijk is. In het dagelijks leven word je vaak op de proef gesteld. Lastige mensen, tegenslagen, dingen die niet lopen zoals je zou willen en ga zo maar door.

De onderstaande vijf stappen vormen een simpele oefening die je helpt geluk, rust, vreugde en liefde ruimte te geven. Zelfs wanneer je op de proef wordt gesteld kun je met deze oefening terugkomen in de juiste staat.

Deze oefening kun je praktisch overal uitvoeren. Of je nu op de bus staat te wachten, aan het werk bent of op een feestje zit. Je kunt je ontspannen, en op een andere manier naar de omgeving kijken.

1. Adem rustig in en uit
De kracht van ademhaling is enorm. Door je ademhaling aan te passen kun je een directe invloed uitoefenen op je geest. Door bewust adem te halen haal je je aandacht naar het hier en nu, en word je rustiger.

Haal een paar keer diep adem. Vul je longen, en voel hoe de lucht binnenstroomt. Ervaar de ademhaling, en leg er even al je aandacht op. Het helpt je je hoofd leeg te maken, en rust te herstellen in je lijf.

2. Ontspan je verder bij iedere uitademing
Steeds wanneer je uitademt, voel je hoe je verder ontspant. Laat je schouders zakken, je armen hangen, ontspan je gezicht en je buik en rug. Voel hoe je bij iedere uitademing dieper in je stoel zakt, of meer contact krijgt met de grond.

Deze stap helpt je spanning uit je lichaam te verdrijven, en bovendien je geest helder te maken. Voel hoe stress, kramp en vervelende emoties je lichaam verlaten. Laat ze wegvloeien, en voel de rust die overblijft.

3. Besef dat de realiteit enkel bestaat uit het hier en nu
Nu komen we in een nieuwe fase van de oefening. Je hebt je lichaam gekalmeerd, en je aamdacht gefocust. Kijk nu naar de omgeving om je heen. Zie de mensen, de spullen, het licht, de planten, ruik de geur, voel de lucht in je longen.

Laat het besef tot je doordringen dat dit realiteit is. Dit wat je nu ziet en ervaart. Dit is echt. Wat is dan niet echt? Alle gedachten die je hebt, die te maken met de toekomst of het verleden. Alles wat jij 'vindt' over de realiteit. Alles wat niet hier en nu is, alles wat je niet kunt waarnemen met je zintuigen.

Al die zaken die 'echt' lijken, en je vrijwel iedere dag bezighouden, bestaan enkel in jouw hoofd. De persoon die naast je zit merkt niets van alles wat er in jou hoofd omgaat. Dat is jouw realiteit, jouw wereld.

Focus je nu op het hier en nu, op de realiteit. Alles wat jij kunt zien, horen, ruiken en voelen is jouw realiteit, de rest is niet relevant op dit moment. De rest bestaat in jouw hoofd, in jouw herinneringen en niet in je realiteit.

New York is ongetwijfeld echt, maar op dit moment bestaat New York alleen in jouw herinneringen. Pas als jij in New York bent kun je het jouw realiteit noemen.

Deze stap helpt je helemaal naar het hier en nu te brengen. Want hier is de plek waar je je bevindt, en nu is het moment om geluk te ervaren. Dat kan niet straks, want straks bestaat niet.

4. Besef dat het hier en nu tijdelijk is
Alles wat je op dit moment ervaart is tijdelijk. Niets in ons leven is permanent, alles zal veranderen, alles zal verdwijnen. Verandering is het enige dat altijd aanwezig zal zijn gedurende je leven.

Besef dat het moment dat je nu met volle aandacht ervaart, nooit meer ervaren kan worden. Iedere seconde die wegtikt is uniek, en is voor altijd verdwenen. Het moment is weg en kan niet meer worden teruggehaald.

Accepteer dat alles in het leven zal veranderen. Jij zal veranderen, de mensen om je heen zullen veranderen. Het huis waarin je nu zit zal veranderen, en uiteindelijk verdwijnen. Alles zal uiteindelijk verdwijnen, niets blijft zoals het is.

Kalmeer je paniek als je deze voelt opkomen. Accepteer de schoonheid van het vergankelijke. Omdat niets permanent is, is het belangrijk dat je er met volle aandacht van kunt genieten. Je kunt de controle over jouw oncontroleerbare omgeving loslaten, en je zo vrij voelen.

Ervaar jouw realiteit zoals je die op dit moment kunt ervaren. Besef dat alles eindig is, en dat je je daarom nergens aan hoeft te hechten.

5. Voel liefde voor alles en iedereen om je heen
Als je je goed hebt laten meevoeren met de oefening, dan ben je in staat om universele liefde te voelen. Je bent objectief, onafhankelijk en los van je gedachten. Je bent in het hier en nu, en dus is alles goed.

Deel je liefde met je omgeving. Verspreid in gedachten je liefde met de spullen, de dieren, de mensen en de planten om je heen. Voel hoe jij een bron van liefde bent, en hoe jouw liefde ervoor zorgt dat dit moment goed is.

Herhaal deze oefening regelmatig
Deze oefening kun je voor een blijvend resultaat het best vaak herhalen. Wees je op zoveel mogelijk momenten bewust van het hier en nu. Begin bij je ademhaling, ontspan jezelf, word je bewust van de realiteit, laat je gedachten los, waardeer de vergankelijkheid van ieder moment en voel liefde voor alles om je heen.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 13:31 schreef Thrackan het volgende:
Ik merk dat ik ben verzand in passiviteit, in plaats van acceptatie en waar nodig actie. Tijd om weer eens van voor af aan te beginnen. Dus niet passief alles maar over me heen laten komen en te denken dat ik het maar moet aanvaarden, maar accepteren dat de situatie nu zo is, en als ik er niet tevreden mee ben er iets aan te veranderen.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 13:37 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Passiviteit en bewustzijn is niet hetzelfde. Ik merk vaak ook aan mezelf dat ik neig naar passiviteit!

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 13:51 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Exact! Maar aan de positieve kant: merken dat je neigt naar passiviteit is bewustwording

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 19:14 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Ja die van mij maar dat had je denk ik al begrepen vanuit de OP. Volgens mij zijn er hier nog wat users die een verlichtende ervaring hebben gehad...

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 19:35 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Maar had jij last van angsten of depressie's?
Ik bedoel daar niks mee maar aan hen was mijn vraag gericht.
en ik ook heb een verlichtende ervaring gehad die duurde echter maar een week.
mijn basis niveau verslechtert alleen maar.
Ik ben best bereid een middelmatig leven te leiden met af en toe een dipje en een hoogtepuntje, maar het leven wat ik nu leid is niet vol te houden.
dat merk ik gewoon aan mijn lichaam, radical hoounesty beschrijft het heel goed.
Het ergste van alles is dus dat ik mezelf continue voorlieg(heb ik ook gemerkt) maar ik kan mijn eigen patronen niet doorzien laat staat verbreken.
en het nadeel van al deze methode's is dat je er dag in dag uit mee bezig moet zijn, wat ik dus juist niet wil.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 22:41 schreef DeZoektocht het volgende:
dat kan ik niet.
ik wordt voortgedreven door mijn geest die niet zal rusten voordat 'de' oplossing daar is.
ik vraag me af wat er eerder komt innerlijke vrede of de capitulatie van mijn lichaam.
En nu schrijf ik daar redelijk rustig over, maar de angsten die dit met zich meebrengt zijn niet mals.

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 01:09 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Weer wat anders, ik merk gewoon tevaak dat ik de neiging heb in slaap te vallen als ik bewust wordt van het moment. Ideaal voor s'avonds (zoals nu ) maar storend op andere momenten. Tijdens de treinreis vanochtend voelde ik me heel bewust maar zal ik alweer half weg te doezelen.

Zou dit betekenen dat ik slaap mis, of dat ik teveel stress heb? Ik slaap ruim genoeg (ik weet hoe laat het is, ik begin vaak later op de dag ). Als ik echt de rust in mezelf vind wordt ik gewoonweg moe, herkenbaar, anyone?

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 07:45 schreef caroline88 het volgende:

[..]

Mogelijk ervaar je teveel stress. Het is bewezen dat stress doodvermoeiend is en ook de meest verouderende factor in ons leven. Sinds ik dat leerde ben ik mezelf aan het trainen om het wat kalmer aan te doen. Daarvoor was ik denk ik verslaafd aan de adrenaline kick van hectiek in mijn werk en thuis.

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 08:23 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ik herken die adrenalinekick wel, ik heb ook vrijetijds zaken opzij gezet om te kunnen presteren op stage, maar nog ervaar ik denk ik nog teveel stress. Hoe heb je jezelf getraind rustiger aan te doen dan?

Laatste dag vandaag, gelukkig

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 16:53 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Ik ben zelf ook passiever geworden maar ervaar dit niet als iets negatiefs. Het is op zulk soort momenten blijkbaar iets dat ik nodig heb. Ik heb nu sinds lange tijd weer een aantal weken vakantie en ik merk dat ik pas na anderhalve week van chillen weer zin heb om actieve dingen te doen.

Blijkbaar hebben mijn lichaam en geest gewoon behoefte aan rust. Vergeet niet dat wij in onze maatschappij de hele dag gebombardeerd worden met allerlei input. Ik zie die passiviteit dus gewoon als het moeten nemen van de nodige rust.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 19:35 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Maar had jij last van angsten of depressie's?
Ik bedoel daar niks mee maar aan hen was mijn vraag gericht.
en ik ook heb een verlichtende ervaring gehad die duurde echter maar een week.
mijn basis niveau verslechtert alleen maar.
Ik ben best bereid een middelmatig leven te leiden met af en toe een dipje en een hoogtepuntje, maar het leven wat ik nu leid is niet vol te houden.
dat merk ik gewoon aan mijn lichaam, radical hoounesty beschrijft het heel goed.
Het ergste van alles is dus dat ik mezelf continue voorlieg(heb ik ook gemerkt) maar ik kan mijn eigen patronen niet doorzien laat staat verbreken.
en het nadeel van al deze methode's is dat je er dag in dag uit mee bezig moet zijn, wat ik dus juist niet wil.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 22:41 schreef DeZoektocht het volgende:
dat kan ik niet.
ik wordt voortgedreven door mijn geest die niet zal rusten voordat 'de' oplossing daar is.
ik vraag me af wat er eerder komt innerlijke vrede of de capitulatie van mijn lichaam.
En nu schrijf ik daar redelijk rustig over, maar de angsten die dit met zich meebrengt zijn niet mals.

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 00:15 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Dat is je ego die zegt dat je dat niet kan. En wat is ''de'' oplossing dan? Is er wel een oplossing? Misschien is de oplossing juist dat je je innerlijke zelf de kans moet geven, ipv alles te willen controleren, te willen begrijpen en te beoordelen, dus vanuit je ego te leven. Dat is erg vermoeiend. Ik bedoel, dat zoeken/malen/constant veroordelen brengt je nu toch ook niet wat je werkelijk wilt?

En hoe jij je voelt, hoe je je leven ervaart, daar heb jij zelf (meestal dan, tenzij er medisch gezien iets niet goed is) de volledige controle over, iedereen beleefd het leven anders en het denken is dan ook puur subjectief en er is niet 1 waarheid.
Innerlijke vrede zal je ook niet vinden als je zoekt. Als je zoekt ben je eigenlijk dus ontevreden en verzet je je tegen jezelf. Pas als je alles loslaat(ofwel accepteert) zal het tot je komen, dat is het enige wat je hoeft te doen.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 18:59 schreef DeZoektocht het volgende:
Mag ik jullie eens iets vragen?
is er al aan de hand van deze methode's iemand die zijn leven een positieve wending heeft gegeven?

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 09:52 schreef Handschoen het volgende:

[..]

Deze methode was een onderdeel van 'De Zoektocht.' Het grootste gedeelte van de dag ben ik nu bewust, en dat wordt alleen maar meer. Kan me niet meer herinneren wat de laatste keer is geweest dat ik boos, of geïrriteerd was, nu lach ik erom . Ik kan mijn ego de mond snoeren, ben van een pessimist naar een optimist gegaan en alles wat ik doe brengt me geluk, liefde en voldoening...

Dus ja, het heeft me wel wat gebracht

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 09:24 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Passiviteit an sich is ook geen probleem, maar ik merk dat ik mezelf (weer) aan het isoleren ben en sociaal contact uit de weg ga. Passiviteit terwijl je ontevreden bent werkt niet, dan heb je volledige acceptatie nodig, en eventueel actie.

quote:

Angsten ja, depressies ook. Voor mijn angsten ben ik ook met professionele hulp bezig. Echter valt me op hoeveel de professionele aanpak overeenkomt met de basisbeginselen van de KVHN.
Ik merk alleen, zoals ik hierboven ook zeg, dat ik mezelf begin te isoleren. En zonder mensen als klankbord of referentie zak je zo weer weg, want zonder weerwoord heb je altijd zelf gelijk.

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 11:11 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Klopt. Heb ik ook. Denk ik ( ) dat ik rustig thuis me aan t vermaken ben, ondertussen wringt er vanalles en baal ik dat ik alleen ben..
[..]

Ik heb ook last van depressies en angsten. Ga volgende week weer starten met prof hulp.
KVHN dringt bij mij niet door de laatste tijd dus heb ik laten liggen.

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 09:52 schreef Handschoen het volgende:

[..]

Deze methode was een onderdeel van 'De Zoektocht.' Het grootste gedeelte van de dag ben ik nu bewust, en dat wordt alleen maar meer. Kan me niet meer herinneren wat de laatste keer is geweest dat ik boos, of geïrriteerd was, nu lach ik erom . Ik kan mijn ego de mond snoeren, ben van een pessimist naar een optimist gegaan en alles wat ik doe brengt me geluk, liefde en voldoening...

Dus ja, het heeft me wel wat gebracht

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 09:24 schreef Thrackan het volgende:

Angsten ja, depressies ook. Voor mijn angsten ben ik ook met professionele hulp bezig. Echter valt me op hoeveel de professionele aanpak overeenkomt met de basisbeginselen van de KVHN.
Ik merk alleen, zoals ik hierboven ook zeg, dat ik mezelf begin te isoleren. En zonder mensen als klankbord of referentie zak je zo weer weg, want zonder weerwoord heb je altijd zelf gelijk.

Ik denk ook dat hier enigzins aan wordt gerefereerd als Tolle zegt dat je eigenlijk niet eens zozeer een individu bent, maar deel uitmaakt van de complete mensheid, als geheel. Je hebt die andere mensen nodig, en zij jou ook.

quote:

Dag in dag uit ben ik er niet mee bezig. Je went jezelf dingen aan, waardoor het steeds minder moeite kost.
Maar waarom zou je er niet dag in dag uit mee bezig willen zijn? Het alternatief is blijven piekeren en gespannen zijn. A of B, simpele keuze.

quote:

Wat geeft je je geest een hoop kracht zeg die geest van je heeft helemaal niks in te brengen. Het opblazen van die spanning en angst komt me enorm bekend voor hoor, begrijp me niet verkeerd, maar sinds ik weet dat het grootste gedeelte van de spanning bestaat uit opgeblazen angst neemt het al langzaam aan in kracht af.

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 11:32 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Het is ook vaak een kwestie van perspectief en wat dat betreft zit er natuurlijk een duidelijk verschil tussen de reguliere professionele aanpak en de aanpak van de KVHN. Laten we hopen dat professionele hulp je dat perspectief kan bieden.

Mocht je trouwens een klankbordje nodig hebben om even tegenaan te ouwehoeren, en misschien een ander perpectiefje te krijgen over dingen waar je op vastloopt kun je me gerust een PM sturen. Compleet vrijblijvend, maar het kan fijn zijn.

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 19:25 schreef Loei_koei het volgende:
Heb ook veel last gehad van angsten en sombere buien die op een gegeven oversloegen in depressie. Het is alleen niet echt van belang of ik daar nu vanaf ben of niet. Het kan zijn dat ze terugkomen, maar er is nu gewoon geen enkele reden om me daar druk om te maken. Er is nu geen probleem.

Volgens mij heeft het helemaal geen zin om te proberen je problemen op te lossen. Dit proberen houdt alleen maar het geloof in stand dat er een probleem is. En zo blijf je voortdurend bezig met het oplossen van problemen, omdat het mechanisme dat het probleem creëert constant actief blijft. In je verstand vormen zich heel veel verhaaltjes en problemen, maar deze zijn geen van allen waar. Het enige wat er gebeurt is non-acceptatie van dit moment. De verhaaltjes en problemen zijn een uiting hiervan.