R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met mediteren zit je in de goede richting alleen het is eigenlijk alleen symptoombestrijding.
Mensen moeten zich goed beseffen dat hun verstand een INSTRUMENT is dat wij hebben "gekregen" van de evolutie. Een slang heeft zijn gif, een luipaard zijn snelheid en wij hebben ons verstand
Verstand = instrument
Dit instrument is het meest machtige instrument dat de evolutie ooit heeft voortgebracht. Het stelde ons in staat om de wereld om ons heen te begrijpen en om taal te ontwikkelen waardoor wij beter konden samenwerken en (ingewikkelde) ideeen konden overdragen op de volgende generatie.
Het verstand heeft ons apen naar de maan gebracht, het verstand heeft allerlei geheimen vh universum ontrafeld (bijv. E=mc2). Het verstand neemt dus nogal een belangrijke rol in, in ons leven. Zonder het waren wij nog apen. Dit is erg belangrijk. Wij onderscheiden ons DOOR het verstand, maar wij zijn NIET ons verstand.
In de loop der tijd heeft zich een "gevoel van jezelf" ontwikkeld IN je verstand, in je geheugen. Informatie wordt opgeslagen in je hersenen of verstand en aan de hand daarvan vormen wij een beeld van de wereld om ons heen, maar wij vormen zo ook een beeld van ons zelf, met de nadruk op BEELD van ONSZELF.
Dit beeld van onszelf noemen wij het ego. Van het woord ego zijn meerdere interpretaties, ik bedoel hier: ego = een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf.
Het ego
Het verstand produceert gedachten, dat is de manier waarop het de wereld kan bevatten. Nadat wij een ego hadden ontwikkeld, leek het voor ons of de gedachten werden geproduceerd door het ego, dus door onszelf! Maar bedenk je dus goed dat jij NIET je ego bent. Het ego is een BEELD van jezelf, het is niet de laatste waarheid over wie jij bent.
Veel mensen geloven dat ze niet kunnen ophouden met denken omdat je niet zou kunnen functioneren zonder gedachten. Ik denk dus ik besta zeg maar. DIT IS ONZIN. Jij bent veel meer dan je gedachten. Je hebt je gedachten niet constant nodig bij alles wat je doet. Minstens 80% van je gedachten zijn totaal niet constructief en productief. Toch denken we de hele dag door, een verslaving.
Dit gebeurt omdat het verstand een instrument is gegeven aan ons door de evolutie om te OVERLEVEN. Inmiddels hebben wij in het westen voldaan aan onze primaire levensbehoeften. Dus wat voor overleven praten we dan over? In dit geval het overleven van ons ego, het beeld dat wij van onszelf hebben en wat in grote mate wordt beinvloed door wat anderen van ons denken.
Dat machtige instrument het verstand is zijn doel dus voorbijgeschoten en is gedegradeerd tot het levend houden van ons zelfbeeld, niet de levende mens achter dat zelfbeeld. We denken ons soms suf over totaal nutteloze dingen.
De oplossing hiervoor, is meer leven in het nu. Genieten van het moment is belangrijk, piekeren over iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren niet. Tuurlijk is het belangrijk om te plannen, maar lang obsessief nadenken over kleine dingen die geen invloed hebben op jouw overleven in de echte wereld, dat is uiteraard kansloos.
Het probleem ligt hem in onze identificatie met het ego en onze gedachten. Gedachten zijn middelen om de wereld te begrijpen. Deze worden op hun beurt weer geproduceert door het verstand. Het verstand is dus een instrument en een gedachtengenerator, maar het is NIET wie jij bent!!
De observeerder
Jij bent de observeerder van je gedachten, DAAR ligt je ware identiteit. Datgene wat de gedachten voorbij ziet komen en ze hoort, dat is de observeerder en DAT ben jij. Zo gauw die observeerder niet observeert maar "naar de gedachte toespringt" en zich ermee identificeert, dan hou jij op de observeerder te zijn en wordt jij je ego.
Het ego en de observeerder zijn dus twee verschillende dingen: het ego is een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf, voornamelijk geinteresseerd in het "overleven" in een wereld waar we allang overleven. Het houdt zich bezig met: is dit de juiste kleur eyeliner, is deze broek hip genoeg, enz.
De observeerder dat is je ware natuur en de observeerder hoort het verstand te gebruiken, niet andersom! De observeerder hoort helemaal niet de sprong naar de gedachte te maken en zich ermee te identificeren. De observeerder moet van een afstandje kijken naar de gedachten en zich er niet mee te identificeren. Het verstand is immers een instrument.... een instrument dat gebruikt moet worden door JOU en niet andersom.
Het verstand heeft het ego voortgebracht en het is dit ego dat de macht heeft overgenomen VAN JOU! Zie het als een computervirus dat de macht heeft overgenomen van de computer. Maar hoe komen wij af van dit virus? Dat moeten we doen door te beseffen dat wij onze gedachten niet zijn. Hou op met de identificatie met je verstand! Ook al produceert het gedachten die beginnen met "ik"....
Wanneer er in jouw hoofd een gedachte voorbijkomt waarin het woordje "ik" zit, dan gaat het niet over jou, maar die "ik" is dus het ego, het op het verstand gebaseerde gevoel van jezelf. Dit is heel moeilijk te bevatten allemaal, maar vraag wanneer iemand zegt:
"Ik word zo moe van mezelf", "Ik kan niet meer leven met mezelf".....
Wie zijn dan die ik en die zelf??? Wie is die ik die met zichzelf moet leven?? Zijn bovenstaande zinnen mischien gedachten waarbij onze ware natuur even naar boven komt? Je echte ik, de observeerder, die samen moet zien te leven met de eeuwige kwelgeest, het ego?
We zullen de identificatie moeten doorbreken om jezelf echt te vinden. Ik snap dat ik hier in deze post niet goed duidelijk kan maken hoe het nou precies in elkaar zit... Maar misschien dat je iets herkent of dat je het wel interessant vindt. Goede boeken om te lezen zijn "De kracht van het nu" van Eckhart Tolle of "Radical Honesty" van Brad Blanton. Het eerste boek is het meest diepe maar wanneer je het gewoon niet ziet, kan het snel totaal oninteressant worden. Dan kan het tweede boek erg goed zijn omdat het meer gebruikt maakt van een praktische aanpak. Ongetwijfeld zullen er veel meer boeken zijn, maar ik raad toch iedereen aan om De kracht van het nu op zn minst te proberen.
De Kracht van het Nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik mn hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsesieve denken? Het was verdomme mn eigen hoofd!! Ik heb mn hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op zn minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht vh nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die mn leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij mn tenen, eindigend in mn hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen ( ) aangezien ik nog nooit in mn leven een mentaal orgasme had gehad.
Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof mn hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich ahw "genesteld" had in mn hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet mn ego, hoewel mn ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met mn gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft mn ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat kutte gevoel vandaan komt: De identificatie met mn ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creeert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
Ik kan tegenwoordig mn gedachten gewoon stopzetten. In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij ipv de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Radical Honesty
In de vorige topics kwam het boek Radical Honesty ook regelmatig naar voren. Eerlijk zijn is ook een manier om jezelf te verlichten van je ego. Dit wordt in dit boek geniaal uiteengezet. Een heerlijk bot boek met een ongelooflijk veel wijsheid geschreven Het idee erachter is ongeveer uit te leggen op deze manier:
Veel van je energie gaat zitten in het hooghouden van een zelfbeeld, je ego. Veel mensen spiegelen zich aan anderen, aan wat de maatschappij zogenaamd van hen verwacht. Wanneer je dus probeert te voldoen aan een bepaald beeld, wat bijna altijd een beeld van perfectie is en dus niet haalbaar, zul je hier en daar moeten liegen of in ieder geval informatie moeten achterhouden.
Ook zul je serieuzer met niet belangrijke dingen omgaan. Je denkt dan nl. dat het bereiken van dat ideaalbeeld je geluk zal opbrengen. Er zal dus veel energie gaan zitten in het opbouwen en in stand houden van dat zelfbeeld. Eerlijkheid is dan juist eerder gevaarlijk. Niemand zal voldoen aan het ideaalbeeld als ze eerlijk zijn over zichzelf, gewoon puur omdat niemand perfect is. Dat ideaalbeeld bestaat alleen in Hollywood en glamourbladen en is compleet subjectief uiteraard.
Door eerlijk te zijn saboteer je je eigen ego in zijn doel om het perfecte ideaalbeeld te bereiken. Vandaar dat eerlijkheid een grote rol kan spelen in verlichting. Het is nl. een manier om veel macht van je ego te ontnemen.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Deel 5 alweer dus. Inmiddels zijn er al heel wat levens positief beinvloed door de Kracht vh Nu, de wereldwijde bestseller geschreven door Eckhart Tolle. Dit zie ik in mijn persoonlijke leven gebeuren en ook hier op het forum zijn er steeds meer mensen die er baat bij hebben
Hier nog even een link naar een geweldig youtube filmpje (met dank aan DaneV). In dit flimpje wordt een beeld geschetst van een ervaring die parallellen vertoont met de stof die wordt behandeld in De Kracht vh Nu. Dit wordt allemaal heel helder uitgelegd door een wetenschapper dus misschien dat dat de "zweverigheid" van dit topic wat wegneemt voor sommige mensen:
How it feels to have a stroke
Links naar vorige delen
Teveel nadenken - waarom?
Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2
Teveel nadenken - Kracht van het nu #3
Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #4
Overige links
Hier ook nog een link naar een lezing van Eckhart Tolle - The flowering of Human Consciousness:
The flowering of Human Consciouness
En nog een link naar een helder geschreven artikel van een succesvolle zakenman. Iemand die zegt waar het op staat en geen zweverige termen gebruikt om de succesvolle toepassing vd Kracht vh Nu uit te leggen:
http://www.stevepavlina.com/blog/2006/05/the-power-of-now/
Recensies
Verder krijgt De Kracht van het Nu veel goede recensies van lezers:
Recensies op bol.com
Recensies op amazon.com
Recensies Radical Honesty:
Recensies op Amazon.com
Disclaimer:
Dit topic is bedoeld om een idee te delen met anderen, dus niet om mensen meteen te overtuigen van een bepaalde denkwijze. Psychologie is een interessant en waardevol iets en mocht je de ideeen in deze reeks interessant vinden ga dan vooral zelf op onderzoek uit!
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 19-04-2010 20:20:22 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Nee!! Niet zoals in The Secretquote:Op maandag 19 april 2010 19:54 schreef Righteous het volgende:
Net zoals in de film "The secret" ?
Tevens een teeveepeetje
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
What the bleep do we knowquote:Op maandag 19 april 2010 20:02 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Nee!! Niet zoals in The Secret
Ramtha
Laatste post vorige topic:
quote:Op vrijdag 16 april 2010 17:29 schreef tomtomkortom het volgende:
[..]
Dat klopt inderdaad wel, in die zin ben ik 'druk met mezelf'. Ben helaas nog niet verder gekomen dan de eerste paar bladzijden. Vanavond eindelijk een avond niets, alle tijd om het boek open te slaan. Kom ik op terug!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Gaat the secret niet over het vervullen van verlangens. De Kracht van het Nu gaat eerder over het kwijtraken van verlangens. Uiteindelijk is verlangen niet meer dan een hardnekkig patroontje dat ontstaan is in je kindertijd. Het plezier van het vervullen van een verlangen komt volgens mij vooral van een even bevrijd zijn van dat verlangen, waardoor je eventjes meer in het nu leeft. Tot het patroon zich herhaald en je het geluk weer probeert te vinden in een imaginaire toekomst.
Verlangen is imho vooral een door het ego gestuurd iets, gevoed door social pressure.quote:Op maandag 19 april 2010 20:08 schreef Loei_koei het volgende:
Gaat the secret niet over het vervullen van verlangens. De Kracht van het Nu gaat eerder over het kwijtraken van verlangens. Uiteindelijk is verlangen niet meer dan een hardnekkig patroontje dat ontstaan is in je kindertijd. Het plezier van het vervullen van een verlangen komt volgens mij vooral van een even bevrijd zijn van dat verlangen, waardoor je eventjes meer in het nu leeft. Tot het patroon zich herhaald en je het geluk weer probeert te vinden in een imaginaire toekomst.
( Even kort ter tvp
)
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ja goed gezegd. The Secret gaat idd over het vervullen van verlangens om op die manier je geluk te vinden. De Kracht vh Nu gaat juist voorbij aan die verlangens.quote:Op maandag 19 april 2010 20:08 schreef Loei_koei het volgende:
Gaat the secret niet over het vervullen van verlangens. De Kracht van het Nu gaat eerder over het kwijtraken van verlangens. Uiteindelijk is verlangen niet meer dan een hardnekkig patroontje dat ontstaan is in je kindertijd. Het plezier van het vervullen van een verlangen komt volgens mij vooral van een even bevrijd zijn van dat verlangen, waardoor je eventjes meer in het nu leeft. Tot het patroon zich herhaald en je het geluk weer probeert te vinden in een imaginaire toekomst.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
What the bleep do we know vond ik leuk om te kijken en is ook leuk om over na te denken, maar heeft idd weinig te maken met de verlichting van het ego.quote:
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
Is dit een troll?quote:Op maandag 19 april 2010 19:54 schreef Righteous het volgende:
Net zoals in de film "The secret" ?
Tevens een teeveepeetje
Zie the secret als een directe tegenpool
Hoi iedereen trouwens
:')
Ordinaire TVP, ik lees weer mee, ondanks dat ik er de laatste tijd niet echt veel meer mee bezig ben...
Don't let my username fool you...
geen topics openen over te veel nadenken, niet nadenken over te veel nadenken, niet denken maar doen deelnemen
[ Bericht 36% gewijzigd door Manono op 20-04-2010 02:50:23 ]
[ Bericht 36% gewijzigd door Manono op 20-04-2010 02:50:23 ]
Jusqu'ici tout va bien...
Ten eerste: Leo hartong duwt je nogal met je neus in de feiten en kan nogal bedreigend overkomenquote:Op maandag 19 april 2010 20:37 schreef DeZoektocht het volgende:
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
Je hebt nogal last van terreurgedachtes, zoals ik ze meestal noem, angst voor compleet irrelevante zaken veroorzaakt door onzekerheid van het boek. Het kan heel goed dat dit voor jou een leermoment is van herkenning van de waarheid. Deze terroractie van je verstand is niks voor niks. Als je Kracht van het Nu leest beschrijft Eckhart ook dat hij vlak voor zijn verlichtte moment een enorme angst en paniek had. "I can't live with myself any longer". Wie is myself?
Deze paniek gaat sowieso vanzelf wel over. Ik denk dat het juist erger wordt als je PROBEERT rustig aan te doen, probeert alles te accepteren, probeert verlichting te bereiken etc.
Wat moet je dan wel doen? Who knows, dit is vaak mijn probleem ook..
:')
Bedankt voor je reactie.quote:Op maandag 19 april 2010 20:52 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ten eerste: Leo hartong duwt je nogal met je neus in de feiten en kan nogal bedreigend overkomen
Je hebt nogal last van terreurgedachtes, zoals ik ze meestal noem, angst voor compleet irrelevante zaken veroorzaakt door onzekerheid van het boek. Het kan heel goed dat dit voor jou een leermoment is van herkenning van de waarheid. Deze terroractie van je verstand is niks voor niks. Als je Kracht van het Nu leest beschrijft Eckhart ook dat hij vlak voor zijn verlichtte moment een enorme angst en paniek had. "I can't live with myself any longer". Wie is myself?
Deze paniek gaat sowieso vanzelf wel over. Ik denk dat het juist erger wordt als je PROBEERT rustig aan te doen, probeert alles te accepteren, probeert verlichting te bereiken etc.
Wat moet je dan wel doen? Who knows, dit is vaak mijn probleem ook..
Ik vind het fijn te horen dat ik niet de enige ben met deze gedachtenkronkels
Grappig is dat toen ik me voor het eerst besefte dat de dingen waar ik aan dacht me geen angst bezorgden als ik aan ze dacht als ik me lekker voelde, dat dat een echte doorbraak voor me was.
En nu heb ik zoiets van jah maar ik voel me nog steeds kut.
In het begin had ik ook veel moeite met het plaatsen van dat wat gezegd wordt in dat boek van Leo Hartong. Voor mijn gevoel botste het ook met de dingen die ik daarvoor geleerd had. Ook de Kracht vh Nu kon ik niet rijmen met dat wat in Ontwaken in de droom gezegd wordt.quote:Op maandag 19 april 2010 20:37 schreef DeZoektocht het volgende:
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
Dit maakte mij eerst ook onzeker. Het enige advies dat ik je kan geven, is blijf doorgaan met datgene waarbij je je het lekkerst voelt. Ga door met datgene dat voor jou werkt en neem dat andere niet al te serieus. Leo Hartong is ook maar een schrijver en hij kan er ook naast zitten.
Pas na jaren van het mezelf verdiepen in psychologie en verlichting kon ik Ontwaken in de droom van Leo Hartong plaatsen. Misschien dat het lezen van dit boek jou onzeker heeft gemaakt, maar besef je dat dat ook kan komen omdat je het hele plaatje nog niet kent. Er zijn genoeg nuttige manieren om jezelf gelukkiger te maken. Deze manier kunnen conflicteren op het eerste gezicht maar later kan blijken dat de ideeen elkaar overlappen hier en daar en dat ze iets vanuit een ander gezichtspunt belichten.
Positief denken heeft mij enorm veel opgeleverd en ik raad het mensen nog steeds aan, maar bij positief denken richt je je wel op het ontwikkelen van je ego op een positieve manier. Dit vind ik nog steeds waardevol ondanks dat ik ook verlichting van het ego aanhang.
Volledige verlichting van het ego is voor weinigen weggelegd. Ik heb verlichting ervaren maar ben er niet volledig van verlost zoals Eckhart Tolle. En neem Radical Honesty. Dat is 1 vd beste boeken die ik ooit heb gelezen maar Brad Blanton de schrijver praat niet over volledige verlichting van het ego, hij gaat niet verder dan de macht van het ego voor een groot deel wegnemen.
Nergens in zijn boek draagt hij de mogelijkheid aan dat je continu of voor langere tijd in een staat van verlichting kunt verkeren. Ik zelf weet nu wel beter, maar dat betekent niet dat Radical Honesty mij niet kan helpen in mijn "strijd" tegen het ego. En ook in het begin had ik moeite de theorie van Radical Honesty te verenigen met die van de Kracht vh Nu. Nu kan ik dat dus wel.
Dus nogmaals, blijf bij wat voor je werkt en denk na over wat anderen zeggen over dit onderwerp. Hebben zij kritiek op datgene wat voor jou werkt, betekent dat nog niet dat jij volledig verkeerd zit. Deze mensen die jouw manier bekritiseren hebben misschien ergens wel een punt, maar deze mensen hebben zich misschien nooit verdiept in datgene wat voor jou werkt. Hun plaatje vd werkelijkheid is daarom ook niet volledig en zij hebben daarom ook niet alle puzzelstukjes op de juiste plaats.
Dat alle puzzelstukjes op de juiste plaats terechtkomen is een levenslang proces en hoe meer er op hun plek komen hoe wijzer jij als mens wordt. De Kracht vh Nu is een geweldig boek en een hele goede basis, maar daarmee is een lezer van dit boek niet perse klaar met de puzzel die het leven heet.
Probeer nieuwe informatie op zijn waarde te schatten. Past het niet in jouw huidige beeld, laat het dan even links liggen. Zit er toch een diepere waarheid in, dan komt het vanzelf wel weer bovendrijven en is het beter te integreren in je huidige werkelijkheid. Soms moet je nieuwe informate even laten bezinken. Dat is mijn ervaring.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Goede reactiequote:Op maandag 19 april 2010 20:52 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ten eerste: Leo hartong duwt je nogal met je neus in de feiten en kan nogal bedreigend overkomen
Je hebt nogal last van terreurgedachtes, zoals ik ze meestal noem, angst voor compleet irrelevante zaken veroorzaakt door onzekerheid van het boek. Het kan heel goed dat dit voor jou een leermoment is van herkenning van de waarheid. Deze terroractie van je verstand is niks voor niks. Als je Kracht van het Nu leest beschrijft Eckhart ook dat hij vlak voor zijn verlichtte moment een enorme angst en paniek had. "I can't live with myself any longer". Wie is myself?
Deze paniek gaat sowieso vanzelf wel over. Ik denk dat het juist erger wordt als je PROBEERT rustig aan te doen, probeert alles te accepteren, probeert verlichting te bereiken etc.
Wat moet je dan wel doen? Who knows, dit is vaak mijn probleem ook..
Ik typ hierboven in mijn post een heel verhaal, maar het is misschien allemaal samen te vatten in dit wat Sinterklaaskapoentje zegt. Het kan een schrikreactie van je ego zijn dat zich ontzettend bedreigd voelt. Nu ik dit zo lees, besef ik me weer dat ik dat eerder in het begin ook wel had. Tegenwoordig niet meer eigenlijk, maar wanneer het allemaal nog nieuw is kan het idd even schrikken zijn (voor je ego).
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Eckhart beschrijft het ego als: "the unobserved mind." Maar geïdentificeerd raken met het concept "observeerder" is natuurlijk weer ego. Dit idee van observeerder wordt dan weer niet geobserveerd. Uiteindelijk is er natuurlijk helemaal geen observeerder. Zodra je zo'n woord gebruikt (zodra je überhaupt woorden gebruikt) creëer je dualiteit. De vragen die je waarschijnlijk het beste kunt stellen als je in de war bent zijn: "wat neemt dit waar? En kan dit waargenomen worden?" Deze vragen komen uit filmpjes van Mooji, mss boeiend voor degenen die nog niets van hem gezien hebben.
Blijf dit onthouden, Leo H. en anderen zijn ook maar mensen. Ze zijn zeker niet iemand die je iets kan geven, wat hij heeft en jij niet. Ze wijzen naar de waarheid.quote:Op maandag 19 april 2010 21:01 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[quote]
Dit maakte mij eerst ook onzeker. Het enige advies dat ik je kan geven, is blijf doorgaan met datgene waarbij je je het lekkerst voelt. Ga door met datgene dat voor jou werkt en neem dat andere niet al te serieus. Leo Hartong is ook maar een schrijver en hij kan er ook naast zitten.
Door het woord 'water' te lezen kun je je dorst niet lessen!
Ik denk dat positief denken wel helpt, maar in een depressie heb je daar geen bal aan (ik dan). Jezelf er toe dwingen (klinkt heftig, maar gebeurt veel sneller dan je denkt) om positief te denken is een vicieuse cirkel.quote:Positief denken heeft mij enorm veel opgeleverd en ik raad het mensen nog steeds aan, maar bij positief denken richt je je wel op het ontwikkelen van je ego op een positieve manier. Dit vind ik nog steeds waardevol ondanks dat ik ook verlichting van het ego aanhang.
Nadenken over waarom je zo zwaar denkt, en de realiteit bv. opschrijven om het gewicht er af te halen, werkt voor mij iig beter. RET therapie ofzo, kennen sommige van jullie vast wel
Dat boek moet ik nog steeds ergens vandaan zien te toverenquote:Volledige verlichting van het ego is voor weinigen weggelegd. Ik heb verlichting ervaren maar ben er niet volledig van verlost zoals Eckhart Tolle. En neem Radical Honesty. Dat is 1 vd beste boeken die ik ooit heb gelezen maar Brad Blanton de schrijver praat niet over volledige verlichting van het ego, hij gaat niet verder dan de macht van het ego voor een groot deel wegnemen.
Prima, maar kijk uit dat je niet teveel gaat puzzelenquote:Dat alle puzzelstukjes op de juiste plaats terechtkomen is een levenslang proces en hoe meer er op hun plek komen hoe wijzer jij als mens wordt. De Kracht vh Nu is een geweldig boek en een hele goede basis, maar daarmee is een lezer van dit boek niet perse klaar met de puzzel die het leven heet.
Zo te zien heb je 2 ego's, eentje die zich tegen je keert en ook nog eens eentje die tegen hem strijdt!quote:Ik zelf weet nu wel beter, maar dat betekent niet dat Radical Honesty mij niet kan helpen in mijn "strijd" tegen het ego. En ook in het begin had ik moeite de theorie van Radical Honesty te verenigen met die van de Kracht vh Nu. Nu kan ik dat dus wel.
:')
Positief denken in een depressie werkt niet. Bij mij ook niet.quote:Op dinsdag 20 april 2010 00:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ik denk dat positief denken wel helpt, maar in een depressie heb je daar geen bal aan (ik dan). Jezelf er toe dwingen (klinkt heftig, maar gebeurt veel sneller dan je denkt) om positief te denken is een vicieuse cirkel.
Nadenken over waarom je zo zwaar denkt, en de realiteit bv. opschrijven om het gewicht er af te halen, werkt voor mij iig beter. RET therapie ofzo, kennen sommige van jullie vast wel
[..]
Telkens blijf ik uitgaan van t slechte, dan hou ik daar alvast maar rekening mee.. En door die emoties die ik constant doorleef, kan ik helemaal niet meer helder denken.
Ik schrijf ook heel veel op, elke dag. Nu het weer heel slecht met me gaat, gaan mijn gedachten in cirkels rond, steeds dieper en steeds meer emoties erbij. Af en toe ben ik dan weer helder en dan 'valt t allemaal wel weer mee' maar toch ga ik steeds weer terug naar die pijn. Ik kan de situatie niet loslaten..
RET heb ik ook gehad, helpt wel als je al wat stabieler bent, bij mij dan. Maar als je in een achtbaan zit, krijgt dat geen grip op mij. Omdat ik geen reeele gedachten aan kan komen dan.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Mja, je ego is nog steeds een product van jezelf, niet een of andere "kwade entiteit", niet iets dat een andere oorsprong heeft dan jezelf, maar slechts het ego.quote:Op maandag 19 april 2010 20:37 schreef DeZoektocht het volgende:
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
De kunst is dan ook om niet tegen het ego te vechten, maar om in te zien dat het ego je niet over hoeft te nemen.
Ik denk dat meneer Hartong dat bedoelt, maar hij is inderdaad redelijk bot in zijn formulering.
Wat mezelf betreft heb ik het vermoeden dat ik anders denk dan een half jaar geleden. Het ontkrachten van onbelangrijke zaken is daar voor het grootste deel de oorzaak van. Ik heb ondertussen voor het eerst in jaren weer eens de gitaar opgepakt en ben begonnen met mijn lesboek. Voorheen kon alleen het feit dat ik dat al jaren niet gedaan had al genoeg zijn om me er van af te laten zien.
Ik kan nog wel wat voorbeelden opnoemen, maar de essentie is in alle voorbeelden hetzelfde.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Leo Hartong's "Ontwaken in de droom" is ook vertaald in het engels. Op bol.com vind ik maar 5 recensies maar de engelse versie op amazon.com is al vaker beoordeeld en hoe!
Awakening to the Dream: The Gift of Lucid Living
30 vijf-sterren beoordelingen, 1 vier-sterren beoordeling en maar 1 een-ster beoordeling
edit: Zie nu ook dat het boek in het Duits, Frans en Spaans is vertaald.
We hebben onze eigen Nederlandse Eckhart Tolle
[ Bericht 13% gewijzigd door Probably_on_pcp op 23-04-2010 03:25:06 ]
Awakening to the Dream: The Gift of Lucid Living
30 vijf-sterren beoordelingen, 1 vier-sterren beoordeling en maar 1 een-ster beoordeling
edit: Zie nu ook dat het boek in het Duits, Frans en Spaans is vertaald.
We hebben onze eigen Nederlandse Eckhart Tolle
[ Bericht 13% gewijzigd door Probably_on_pcp op 23-04-2010 03:25:06 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Maar als ik iemand in een film zie roken, krijg ik zelf ook zin om te rokenquote:Op dinsdag 20 april 2010 00:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Door het woord 'water' te lezen kun je je dorst niet lessen![/i]
Positief denken kan alleen werken wanneer je je bewust bent van de achterliggende werking van je overtuigingen. Gewoon positieve gedachten forceren om de negatieve uit te bannen, zal niet echt werken. Positief denken om je achterliggende overtuigingen te beinvloeden kan wel waarde hebben in mijn ervaring.quote:Ik denk dat positief denken wel helpt, maar in een depressie heb je daar geen bal aan (ik dan). Jezelf er toe dwingen (klinkt heftig, maar gebeurt veel sneller dan je denkt) om positief te denken is een vicieuse cirkel.
Dingen begrijpelijk uitleggen zonder daarbij "ikken" te gebruiken is lastigquote:Zo te zien heb je 2 ego's, eentje die zich tegen je keert en ook nog eens eentje die tegen hem strijdt!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Maar als je iemand in een film ziet roken, krijg je nog geen nicotine binnenquote:Op vrijdag 23 april 2010 03:29 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Maar als ik iemand in een film zie roken, krijg ik zelf ook zin om te roken
[..]
Positief denken kan alleen werken wanneer je je bewust bent van de achterliggende werking van je overtuigingen. Gewoon positieve gedachten forceren om de negatieve uit te bannen, zal niet echt werken. Positief denken om je achterliggende overtuigingen te beinvloeden kan wel waarde hebben in mijn ervaring.
[..]
Dingen begrijpelijk uitleggen zonder daarbij "ikken" te gebruiken is lastig
Overigens ben ik het niet helemaal eens met "positief denken". Volgens mij gaat het er meer om dat je positief en negatief op dezelfde manier benadert, en dat je dus geen extra lading aan iets toevoegt.
Eerst waarnemen, en later pas eens beoordelen. Positief/negatief is ook slechts een beoordeling van de feiten. De rust die ik ervaar als ik dat doe is bijna zalig te noemen, zeker in contrast met de druk die ik af en toe ervaar in mijn hoofd en lichaam.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik ook..quote:Op vrijdag 23 april 2010 03:29 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[quote]
Maar als ik iemand in een film zie roken, krijg ik zelf ook zin om te roken
Zelfs dat is vrijwel onmogelijk als je je echt depressief voelt. Als je in een achtbaan van emoties zit zoals hierboven ook gezegt heeft het het gevolg dat je van overtuiging naar overtuiging gaat. Of doel je op een manier van je gedachten onder de loep te nemen?quote:Positief denken kan alleen werken wanneer je je bewust bent van de achterliggende werking van je overtuigingen. Gewoon positieve gedachten forceren om de negatieve uit te bannen, zal niet echt werken. Positief denken om je achterliggende overtuigingen te beinvloeden kan wel waarde hebben in mijn ervaring.
Ik doelde op 'mijn strijd tegen het ego, waar is tegen te strijden als je ego een deel van het geheel is? Dat is dan toch een fictief gevechtquote:Dingen begrijpelijk uitleggen zonder daarbij "ikken" te gebruiken is lastig
:')
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Haha, heb ik ook wel eens jaquote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Beetje eng soms wel 
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Die gedachtes vallen nog wel mee gelukkigquote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Ik heb wel dat ik snel terugdenk aan een plaatje wat ik op 4chan zag wat ik liever niet gezien had... Het is moeilijk om jezelf te dwingen het niet te denken... maarja, eigen schuld om op die site te kijken
:')
Alleen bij grote hoogtes dat je op het idee komt om te springen, maar dat schijnt een heel normaal fenomeen te zijn bij hoogtevrees.Oplossing: niet op grote hoogtes komen.quote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Don't let my username fool you...
klopt jaquote:Op zaterdag 24 april 2010 13:26 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Alleen bij grote hoogtes dat je op het idee komt om te springen, maar dat schijnt een heel normaal fenomeen te zijn bij hoogtevrees.Oplossing: niet op grote hoogtes komen.
ik heb hoogtevrees en eens tijdens sporten op school was ik tot bovenin t klimrek proberen te klimmen. bijna boven had ik echt de neiging om los te laten. ik zei dat tegen de leraar, ik denk dat ik los ga laten. toen werd ik heel erg dringend verzocht om vlug naar beneden te komen..
best raar want als je hoogtevrees hebt, zou je juist zeggen dat je alles doet om maar niet naar beneden te vallen..
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Het heeft met de controledrang te maken. Je weet dan precies wat er gaat gebeuren en daar heb je dan wel nog controle over.quote:Op zaterdag 24 april 2010 13:32 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
klopt ja
ik heb hoogtevrees en eens tijdens sporten op school was ik tot bovenin t klimrek proberen te klimmen. bijna boven had ik echt de neiging om los te laten. ik zei dat tegen de leraar, ik denk dat ik los ga laten. toen werd ik heel erg dringend verzocht om vlug naar beneden te komen..
best raar want als je hoogtevrees hebt, zou je juist zeggen dat je alles doet om maar niet naar beneden te vallen..
Don't let my username fool you...
Heb eigenlijk nav jouw post een topic aangemaaktquote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Mensen in hun gezicht spugen
Dat van dat snijden heb ik niet, maar soms komt er wel eens een rare gedachte voorbij. Ik schuif het op verveling of het graag willen shockeren, want het dagelijks leven kan soms zo dodelijk saai en correct zijn
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
We zijn allemaal krankzinnig!quote:Op zaterdag 24 april 2010 17:18 schreef tomtomkortom het volgende:
Wat een geruststelling dat topic!
:')
Wat ik mij afvraag is, als je zeg maar de identificatie met je ego hebt doorbroken, heb je dan nog wel zelfvertrouwen nodig? En is ego gewoon een ander woord voor persoonlijkheid? Of zijn dat 2 verschillende dingen?
Ego is latijn voor ´ik´. Ik vind je vraag een beetje lastigquote:Op zondag 25 april 2010 16:01 schreef Stefanovich het volgende:
Wat ik mij afvraag is, als je zeg maar de identificatie met je ego hebt doorbroken, heb je dan nog wel zelfvertrouwen nodig? En is ego gewoon een ander woord voor persoonlijkheid? Of zijn dat 2 verschillende dingen?
. Wat is zelfvertrouwen, als er geen zelf is? Ik denk dat ego en persoonlijkheid wel hetzelfde is.
:')
Ja, kijk, stel je hebt een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen, kan je dat dan oplossen door je niet meer te identificeren met je ego/persoonlijkheid? Ik heb hier namelijk wel last van, piekeren en veel te veel twijfelen en overal veel te veel en onproductief over nadenken.. eerder destructief. Dan voel ik mij vaak onzeker, maar soms als ik 'los ga', ook zonder alcohol, ben ik niet meer onzeker. En dan ben ik dus niet zo aanwezig in mijn hoofd, maar meer in het heden en bij de situatie. Dan is dus even de identificatie doorbroken toch? Dus bedoel ik, maak ik mijzelf onzeker? En is zelfvertrouwen dan niet vanzelf aanwezig als ik echt mijzelf ben en niet mijn ego?quote:Op zondag 25 april 2010 16:13 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ego is latijn voor ´ik´. Ik vind je vraag een beetje lastig
je post is al een voorbeeld van wat er zich in je hoofd afspeeltquote:Op zondag 25 april 2010 21:07 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Ja, kijk, stel je hebt een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen, kan je dat dan oplossen door je niet meer te identificeren met je ego/persoonlijkheid? Ik heb hier namelijk wel last van, piekeren en veel te veel twijfelen en overal veel te veel en onproductief over nadenken.. eerder destructief. Dan voel ik mij vaak onzeker, maar soms als ik 'los ga', ook zonder alcohol, ben ik niet meer onzeker. En dan ben ik dus niet zo aanwezig in mijn hoofd, maar meer in het heden en bij de situatie. Dan is dus even de identificatie doorbroken toch? Dus bedoel ik, maak ik mijzelf onzeker? En is zelfvertrouwen dan niet vanzelf aanwezig als ik echt mijzelf ben en niet mijn ego?
. Die momenten kent iedereen wel, dat je iets zo leuk vind dat de tijd voorbij lijkt te vliegen. Eigenlijk hou je je meestal dan niet bezig met tijd, alles ontstaat en vergaat in bewustzijn. En zelfverzekerdheid, als je je niet met een zelf indentificeerd kun je ook niet zeker zijn van die zelf.. Dat is een van de vele paradoxen in deze leer
Bij puur bewustzijn is de vraag er niet of je wel zelfverzekerd of 'aanwezig genoeg' bent.
Vraag van mij: Heb je boeken uit de OP gelezen?
:')
Heb ik wel last van, ja. Meestal kan ik ze makkelijk van me afschuiven, maar soms niet. Als ze te dichtbij en te reeel zijn word ik er bang van. 2 jaar geleden 1 gehad die me zo vreselijk bang heeft gemaakt dat ik ervoor naar de psych moest want ik was vreselijk in de war. Mijn realiteit verloor ik uit het oog en ik voelde me niet mezelf. De gedachte was mijn grootste angst. Nu gaat het wel weer beter, maar soms heb ik nog steeds last van die intrusie.quote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Tralalalaaa
Om dit te illustreren kun je je beter even voorstellen wat het inhoudt om een gebrek aan zelfvertrouwen te hebben. Waar ben je op dat moment zo onzeker over? Meestal ligt het antwoord ergens in de buurt van "Hoe ik overkom op anderen."quote:Op zondag 25 april 2010 16:01 schreef Stefanovich het volgende:
Wat ik mij afvraag is, als je zeg maar de identificatie met je ego hebt doorbroken, heb je dan nog wel zelfvertrouwen nodig? En is ego gewoon een ander woord voor persoonlijkheid? Of zijn dat 2 verschillende dingen?
Hoe je overkomt op anderen is, zolang je je identiteit uit je ego haalt, een constante strijd om je (compleet paradoxaal) zowel te onderscheiden van anderen als jezelf proberen te mengen tussen alle andere mensen.
Het ego probeert te benadrukken dat je een individu bent, en of dat nu gebeurt door je slechter of beter te voelen dan anderen, het gebeurt altijd door je "anders" te voelen.
Zelfvertrouwen, zoals ik het ken in ieder geval, is slechts een metertje dat aangeeft aan welke kant van de schaal je zit: beter of slechter dan anderen. Als je kunt accepteren dat je niet beter of slechter bent dan iemand anders, heb je die schaal niet meer nodig nee.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Nee, geen enkel boekquote:Op zondag 25 april 2010 23:53 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
je post is al een voorbeeld van wat er zich in je hoofd afspeelt
En zelfverzekerdheid, als je je niet met een zelf indentificeerd kun je ook niet zeker zijn van die zelf.. Dat is een van de vele paradoxen in deze leer
Bij puur bewustzijn is de vraag er niet of je wel zelfverzekerd of 'aanwezig genoeg' bent.
Vraag van mij: Heb je boeken uit de OP gelezen?
Maar ik ben wel van plan z.s.m. Radical Honesty aan te schaffen of de kracht van het nu.... Komen die 2 eigenlijk een beetje op hetzelfde neer of zit er nog veel verschil in? Ik heb al wel wat boeken over de psyche en geluk en zo... zoals de 7 spirituele wetten van succes en je brein als medicijn, maar die heb ik nog niet uit. Ik stel het ook steeds uit om ze te lezen, dan wil ik vanavond wel lezen bijvoorbeeld, maar komt er ook weer iets leuks op tv Maar ik ben gister al begonnen aan 1, en al een eindje op weg, dus nu moet het toch een keer lukken
Hmm, interessant... Meestal ben ik ook onzeker over hoe ik overkom op anderen. Dan voel ik me geremd en dat is niet fijn. Ik herken me in wat je zegt, ik wil me aan de ene kant onderscheiden, maar aan de andere kant wel op zo'n manier dat ik gewaardeerd word door een ander. Dus op die momenten ben ik dus echt mijn ego, die bestaat uit angst en een laag zelfbeeld... Ik vind het wel verdomd lastig die identificatie te doorbreken op zulke momenten, en na de tijd baal ik daar dan weer van.quote:Op maandag 26 april 2010 09:55 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Om dit te illustreren kun je je beter even voorstellen wat het inhoudt om een gebrek aan zelfvertrouwen te hebben. Waar ben je op dat moment zo onzeker over? Meestal ligt het antwoord ergens in de buurt van "Hoe ik overkom op anderen."
Hoe je overkomt op anderen is, zolang je je identiteit uit je ego haalt, een constante strijd om je (compleet paradoxaal) zowel te onderscheiden van anderen als jezelf proberen te mengen tussen alle andere mensen.
Het ego probeert te benadrukken dat je een individu bent, en of dat nu gebeurt door je slechter of beter te voelen dan anderen, het gebeurt altijd door je "anders" te voelen.
Zelfvertrouwen, zoals ik het ken in ieder geval, is slechts een metertje dat aangeeft aan welke kant van de schaal je zit: beter of slechter dan anderen. Als je kunt accepteren dat je niet beter of slechter bent dan iemand anders, heb je die schaal niet meer nodig nee.
Het is niet moeilijk om je niet te identificeren met je ego, het is alleen zo makkelijk om het wél te doen.quote:Op maandag 26 april 2010 13:28 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Hmm, interessant... Meestal ben ik ook onzeker over hoe ik overkom op anderen. Dan voel ik me geremd en dat is niet fijn. Ik herken me in wat je zegt, ik wil me aan de ene kant onderscheiden, maar aan de andere kant wel op zo'n manier dat ik gewaardeerd word door een ander. Dus op die momenten ben ik dus echt mijn ego, die bestaat uit angst en een laag zelfbeeld... Ik vind het wel verdomd lastig die identificatie te doorbreken op zulke momenten, en na de tijd baal ik daar dan weer van.
Ik vind dit gevoel vergelijkbaar met angst voor het onbekende. Waarom zou je bang zijn voor iets wat je niet kent? Het klinkt compleet onlogisch, en toch doe je het bijna automatisch, omdat het zo gewoon is.
In beide gevallen houd je jezelf vast aan een denkwijze waar je last van hebt. Is het dan niet het meest logische om juist die denkwijze te laten vallen?
Dit kost zeker "moeite", maar niet moeite op de conventionele manier: het kost je geen echte inspanning. Het laten vallen van de gedachte is net zo makkelijk als het laten vallen van een heet stuk steenkool; simpelweg loslaten.
Dat is het makkelijke gedeelte. De kunst is om je daarna niet weer te branden aan datzelfde stukje steenkool. Hiervoor zul je zeer bewust moeten zijn van jezelf en wat je doet. Als je wegglijdt in automatisme, al dan niet opgeroepen door het ego, raak je bewustzijn kwijt en voor je het weet brand je je fikken weer.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Totaal mee eens!quote:Op maandag 19 april 2010 20:44 schreef Manono het volgende:
geen topics openen over te veel nadenken, niet nadenken over te veel nadenken, niet denken maar doen deelnemen
Rayen 2½ jaar!
Toch heb je meestal woorden en uitleg nodig om een eerste stap te zettenquote:
Daarnaast kan filosoferen naar mijn idee geen kwaad. Proberen het concept zo goed mogelijk onder woorden te brengen kan bijdragen aan een beter begrip en een lagere drempel om in te stappen.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Mooie vergelijkingquote:Op maandag 26 april 2010 14:09 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Het is niet moeilijk om je niet te identificeren met je ego, het is alleen zo makkelijk om het wél te doen.
Ik vind dit gevoel vergelijkbaar met angst voor het onbekende. Waarom zou je bang zijn voor iets wat je niet kent? Het klinkt compleet onlogisch, en toch doe je het bijna automatisch, omdat het zo gewoon is.
In beide gevallen houd je jezelf vast aan een denkwijze waar je last van hebt. Is het dan niet het meest logische om juist die denkwijze te laten vallen?
Dit kost zeker "moeite", maar niet moeite op de conventionele manier: het kost je geen echte inspanning. Het laten vallen van de gedachte is net zo makkelijk als het laten vallen van een heet stuk steenkool; simpelweg loslaten.
Dat is het makkelijke gedeelte. De kunst is om je daarna niet weer te branden aan datzelfde stukje steenkool. Hiervoor zul je zeer bewust moeten zijn van jezelf en wat je doet. Als je wegglijdt in automatisme, al dan niet opgeroepen door het ego, raak je bewustzijn kwijt en voor je het weet brand je je fikken weer.
Maar je hebt wel gelijk, alleen dat vind ik nou juist zo lastig, het niet weer mezelf verliezen in mijn gedachten... Maar goed, ik moet me er maar eens meer in verdiepen, het boek lezen bijvoorbeeld Maar , wat heb je tegenwoordig nog aan een ego dan? Of gedachten? Of staat denken niet gelijk aan je identificeren met je ego?
OK snap ik, maar ik ben bang dat sommige blijven steken in maar analyseren en het erover nadenken.quote:Op maandag 26 april 2010 16:37 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Toch heb je meestal woorden en uitleg nodig om een eerste stap te zetten
Daarnaast kan filosoferen naar mijn idee geen kwaad. Proberen het concept zo goed mogelijk onder woorden te brengen kan bijdragen aan een beter begrip en een lagere drempel om in te stappen.
Op een gegeven moment moet je gewoon doen. Je gedachtenstroom stopzetten en actie ondernemen.
Anders blijf je steken in het nadenken over het denken.
Rayen 2½ jaar!
even een vraagje tussendoor:
kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?
ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.
vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit
kan dit ook echt ?
kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?
ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.
vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit
kan dit ook echt ?
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Hell yeah, mijn maag zit ook continu in de knoop van de stress, en was ook heel lang telkens duizelig.quote:Op maandag 26 april 2010 19:13 schreef DeBassist het volgende:
even een vraagje tussendoor:
kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?
ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.
vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit
kan dit ook echt ?
heeft allemaal te maken met hyperventilatie bij mij, dat kan het zijn.
Heb je ook last van een droge mond enzo?
Hoeft natuurlijk niet he, ik denk dat jezelf ook best wel weet of het een psychologische oorzaak heeft.
Maakt het je angstig bijvoorbeeld?
True.quote:Op maandag 26 april 2010 18:11 schreef TimeJumper het volgende:
[..]
OK snap ik, maar ik ben bang dat sommige blijven steken in maar analyseren en het erover nadenken.
Op een gegeven moment moet je gewoon doen. Je gedachtenstroom stopzetten en actie ondernemen.
Anders blijf je steken in het nadenken over het denken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
de klachten opzich maken me wel angstig ja. Bijna de hele dag steken in mijn maagstreek en ook duizelig idd. Het verpest momenteel gewoon mijn levenquote:Op maandag 26 april 2010 22:38 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Hell yeah, mijn maag zit ook continu in de knoop van de stress, en was ook heel lang telkens duizelig.
heeft allemaal te maken met hyperventilatie bij mij, dat kan het zijn.
Heb je ook last van een droge mond enzo?
Hoeft natuurlijk niet he, ik denk dat jezelf ook best wel weet of het een psychologische oorzaak heeft.
Maakt het je angstig bijvoorbeeld?
een droge mond heb ik geen last van
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Dat kan zeker.quote:Op maandag 26 april 2010 19:13 schreef DeBassist het volgende:
even een vraagje tussendoor:
kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?
ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.
vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit
kan dit ook echt ?
Een vriendin van mij had steeds moeite met eten, leek of er steeds iets in haar keel zat. Ze kon wel werken en de rest van haar leven ging haar gangetje.
Maar het bleef gewoon dagelijks een akelig gevoel.
De dokter zei toen dat het letterlijk de uitdrukking " een brok in je keel" zeg maar was.
Toen ze haar "probleem" onder ogen had gezien was het ook meteen weg. Het duurde natuurlijk wel effe voordat ze het "probleem" verwerkt had maar toen was het ook over.
Naar mijn mening is het goed om stil te staan hoe het denken werkt. Of beter gezegd wat je persoonlijke denkfouten zijn en hoe je die kan verbeteren.
Maar ga er niet te ver in.
Je kan beter proberen positief elke dag te denken "ik ga ervoor zorgen/proberen dat ik het naar mijn zin heb vandaag.
En daar naar handelen. Schiet je terug in negatief denken of tegen dingen op te zien, herhaal het bovenstaande tegen jezelf.
Praten tegen jezelf heeft veel meer succes is mijn persoonlijke mening.
Als ik loop te piekeren of me zenuwachtig maak voor wat dan ook. Zeg dan tegen jezelf dat dit absoluut geen zin heeft.
Je kan honderd rampscenario's in je hoofd uitdenken, uiteindelijk weet je niet hoe of wat er gaat gebeuren.
Laat het los en zeg tegen jezelf dat je het op dat moment wel ziet.
Rayen 2½ jaar!
quote:Op maandag 26 april 2010 14:09 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Het is niet moeilijk om je niet te identificeren met je ego, het is alleen zo makkelijk om het wél te doen.
Ik vind dit gevoel vergelijkbaar met angst voor het onbekende. Waarom zou je bang zijn voor iets wat je niet kent? Het klinkt compleet onlogisch, en toch doe je het bijna automatisch, omdat het zo gewoon is.
Omdat dat nieuw is, en niet vertrouwd ergo het is eng
In beide gevallen houd je jezelf vast aan een denkwijze waar je last van hebt. Is het dan niet het meest logische om juist die denkwijze te laten vallen?
Dit kost zeker "moeite", maar niet moeite op de conventionele manier: het kost je geen echte inspanning. Het laten vallen van de gedachte is net zo makkelijk als het laten vallen van een heet stuk steenkool; simpelweg loslaten.
Ja het is simpelweg loslaten, maar dat gevoel wat last geeft is tegelijker tijd vertrouwd, en het menselijke ego voed zich op vertrouwde patronen
Dat is het makkelijke gedeelte. De kunst is om je daarna niet weer te branden aan datzelfde stukje steenkool. Hiervoor zul je zeer bewust moeten zijn van jezelf en wat je doet. Als je wegglijdt in automatisme, al dan niet opgeroepen door het ego, raak je bewustzijn kwijt en voor je het weet brand je je fikken weer.
Hmm hier deel ik je mening niet geheel in, het moeilijkste deel is juist die controle van die rituelen loslaten.
Als je eenmaal echt volledig die controle kunt loslaten is het makkelijker om ze te handhaven, en bij moeilijke momenten ben je je veel bewuster van je geest, en kun je ook eerder een halt toeroepen.
Feitelijk implementeer je een nieuwsoortig ritueel wqua handelswijze.
Als je nog zo heel makkelijk terugvalt in oude patronen/rituelen , dan ben je ook nog niet vrij van .. maar opweg naar vrijheid
Engaging Infinite Improbability Drive..
@_evenstar_ hierboven:
Niet vertrouwd = eng voor je ego, maar niet per se voor jezelf. Je zegt daaronder al dat het ego zich voedt met vertrouwde patronen.
En je laatste opmerking: Kun je zeker gelijk in hebben. Als je eenmaal doorhebt hoe simpel lostaten is stelt het geen drol meer voor. En misschien stelt het ook geen drol voor om er niet in terug te vallen als je eenmaal weet hoe het werkt.
Niet vertrouwd = eng voor je ego, maar niet per se voor jezelf. Je zegt daaronder al dat het ego zich voedt met vertrouwde patronen.
En je laatste opmerking: Kun je zeker gelijk in hebben. Als je eenmaal doorhebt hoe simpel lostaten is stelt het geen drol meer voor. En misschien stelt het ook geen drol voor om er niet in terug te vallen als je eenmaal weet hoe het werkt.
Groot gelijkquote:Op maandag 26 april 2010 18:11 schreef TimeJumper het volgende:
[..]
OK snap ik, maar ik ben bang dat sommige blijven steken in maar analyseren en het erover nadenken.
Op een gegeven moment moet je gewoon doen. Je gedachtenstroom stopzetten en actie ondernemen.
Anders blijf je steken in het nadenken over het denken.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Als jij je nog laat controleren door je ego dan is het ook eng voor jezelf omdat jij/je denken vooral ego gevoed isquote:Op dinsdag 27 april 2010 10:42 schreef Thrackan het volgende:
@_evenstar_ hierboven:
Niet vertrouwd = eng voor je ego, maar niet per se voor jezelf. Je zegt daaronder al dat het ego zich voedt met vertrouwde patronen.
En je laatste opmerking: Kun je zeker gelijk in hebben. Als je eenmaal doorhebt hoe simpel lostaten is stelt het geen drol meer voor. En misschien stelt het ook geen drol voor om er niet in terug te vallen als je eenmaal weet hoe het werkt.
[..]
Groot gelijk
Engaging Infinite Improbability Drive..
wel geprobeerd idd, positief denken en tegen jezelf zeggen dat je weer doorkan met leven.quote:Op maandag 26 april 2010 23:10 schreef TimeJumper het volgende:
[..]
Dat kan zeker.
Een vriendin van mij had steeds moeite met eten, leek of er steeds iets in haar keel zat. Ze kon wel werken en de rest van haar leven ging haar gangetje.
Maar het bleef gewoon dagelijks een akelig gevoel.
De dokter zei toen dat het letterlijk de uitdrukking " een brok in je keel" zeg maar was.
Toen ze haar "probleem" onder ogen had gezien was het ook meteen weg. Het duurde natuurlijk wel effe voordat ze het "probleem" verwerkt had maar toen was het ook over.
Naar mijn mening is het goed om stil te staan hoe het denken werkt. Of beter gezegd wat je persoonlijke denkfouten zijn en hoe je die kan verbeteren.
Maar ga er niet te ver in.
Je kan beter proberen positief elke dag te denken "ik ga ervoor zorgen/proberen dat ik het naar mijn zin heb vandaag.
En daar naar handelen. Schiet je terug in negatief denken of tegen dingen op te zien, herhaal het bovenstaande tegen jezelf.
Praten tegen jezelf heeft veel meer succes is mijn persoonlijke mening.
Als ik loop te piekeren of me zenuwachtig maak voor wat dan ook. Zeg dan tegen jezelf dat dit absoluut geen zin heeft.
Je kan honderd rampscenario's in je hoofd uitdenken, uiteindelijk weet je niet hoe of wat er gaat gebeuren.
Laat het los en zeg tegen jezelf dat je het op dat moment wel ziet.
Wil ik vanochtend naar school gaan, kots ik opeens alles er weer uit
ik snap er echt helemaal niks van
en ik weet ook echt niet hoe ik op deze manier door moet leven ..
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Ga als de sodemieter hulp zoeken, en ik las volgens mij dat je volgende week begint met therapie, maar als je het niet trekt, dan trek eerder aan de bel!!quote:Op dinsdag 27 april 2010 11:03 schreef DeBassist het volgende:
[..]
wel geprobeerd idd, positief denken en tegen jezelf zeggen dat je weer doorkan met leven.
Wil ik vanochtend naar school gaan, kots ik opeens alles er weer uit
ik snap er echt helemaal niks van
en ik weet ook echt niet hoe ik op deze manier door moet leven ..
Soms heb je hulp nodig, niks geen schande aan, maar ga asjeblieft vandaag nog even bellen, of ga desnoods bij iemand in huis logeren waar je terecht kan en je jezoveel mogelijk op je gemak voelt.
Wij kunnen nu op dit moment zeggen, het komt goed dat komt het echt als je de juiste hulp krijgt, maar ik weet ook dat je dit nu niet zo zult voelen/ervaren. En dat kan een bepaalde druk geven op je.
Enige wat ik zeg zoek sneller dan snel hulp, en vecht voor jezelf niet omdat het moet van anderen, maar voor jezelf
Engaging Infinite Improbability Drive..
ach weetje, al zou het maar iets beter gaan zou het al een grote verbetering zijnquote:Op dinsdag 27 april 2010 11:09 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
Ga als de sodemieter hulp zoeken, en ik las volgens mij dat je volgende week begint met therapie, maar als je het niet trekt, dan trek eerder aan de bel!!
Soms heb je hulp nodig, niks geen schande aan, maar ga asjeblieft vandaag nog even bellen, of ga desnoods bij iemand in huis logeren waar je terecht kan en je jezoveel mogelijk op je gemak voelt.
Wij kunnen nu op dit moment zeggen, het komt goed dat komt het echt als je de juiste hulp krijgt, maar ik weet ook dat je dit nu niet zo zult voelen/ervaren. En dat kan een bepaalde druk geven op je.
Enige wat ik zeg zoek sneller dan snel hulp, en vecht voor jezelf niet omdat het moet van anderen, maar voor jezelf
dat in iig volgende week mn vriendin kan opzoeken ofzo zou al echt een enorme verbetering zijn
maar ik heb echt 24h/dag last van mn maag en ik krijg langzamerhand steeds meer het gevoel dat ik echt niks meer kan. Ik hoop iig dat de oorzaak echt psychisch is (wat ik zelf toch niet echt geloof
) dan zitten we iig wel op het goeie spoor
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Doet je huisarts er helemaal niets aan?
Second opinion?
Iig alles uitsluiten dat het neit iets lichamelijks is!!
Second opinion?
Iig alles uitsluiten dat het neit iets lichamelijks is!!
Engaging Infinite Improbability Drive..
ja ik ga van de week nog wel even langs bij mn huisartsquote:Op dinsdag 27 april 2010 11:21 schreef _evenstar_ het volgende:
Doet je huisarts er helemaal niets aan?
Second opinion?
Iig alles uitsluiten dat het neit iets lichamelijks is!!
ze willen nog een hersenscan gaan maken zover ik weet
maar naar mn maag wordt niet echt meer gekeken
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Zelfde stelling, andere bewoordingquote:Op dinsdag 27 april 2010 10:45 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
Als jij je nog laat controleren door je ego dan is het ook eng voor jezelf omdat jij/je denken vooral ego gevoed is
Overigens ben ik gisteren enigzins geïnspireerd geraakt door het linkje in de OP naar een relaas van Steve Pavlina. Momenteel houd ik me bezig met uitzoeken wat ik wel en niet wil in mijn leven en één ding waar ik per direct mee stop is het drinken van alcohol. Óf ik voel me al niet goed op het moment dát ik alcohol drink, óf de ochtend daarna. Conclusie: geen reden om nog alcohol te drinken.
Zelfde geldt overigens voor mijn enorme koffie-intake, al heb ik daar wat meer moeite mee om me er bewust van te blijven. 1 of 2 bakkies op een dag kan geen kwaad, maar in mijn huidige tempo is het niet goed voor me.
Met eenzelfde soort instelling ben ik bijna 2 maanden geleden gestopt met roken, en daar heb ik absoluut geen spijt van.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
hoe kan je trouwens gewoon voor jezelf vechtenquote:Op dinsdag 27 april 2010 11:09 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
Ga als de sodemieter hulp zoeken, en ik las volgens mij dat je volgende week begint met therapie, maar als je het niet trekt, dan trek eerder aan de bel!!
Soms heb je hulp nodig, niks geen schande aan, maar ga asjeblieft vandaag nog even bellen, of ga desnoods bij iemand in huis logeren waar je terecht kan en je jezoveel mogelijk op je gemak voelt.
Wij kunnen nu op dit moment zeggen, het komt goed dat komt het echt als je de juiste hulp krijgt, maar ik weet ook dat je dit nu niet zo zult voelen/ervaren. En dat kan een bepaalde druk geven op je.
Enige wat ik zeg zoek sneller dan snel hulp, en vecht voor jezelf niet omdat het moet van anderen, maar voor jezelf
?ik zit er als ik ziek ben meer mee dat ik anderen laat zitten dan dat ik mezelf laat zitten eigenlijk
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Bluh, als ik geen alcohol zou drinken, zou ik de avondjes in de kroeg wel erg saai gaan vinden... En ik had het er laatst met mijn vriendin nog over dat het uitgaan tegenwoordig al veel minder levendig is dan jaren geleden. Je maakt veel minder leuke situaties, die je vervolgens ook nog bijblijven, mee naarmate je ouder wordt.quote:Op dinsdag 27 april 2010 11:48 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Zelfde stelling, andere bewoording
Overigens ben ik gisteren enigzins geïnspireerd geraakt door het linkje in de OP naar een relaas van Steve Pavlina. Momenteel houd ik me bezig met uitzoeken wat ik wel en niet wil in mijn leven en één ding waar ik per direct mee stop is het drinken van alcohol. Óf ik voel me al niet goed op het moment dát ik alcohol drink, óf de ochtend daarna. Conclusie: geen reden om nog alcohol te drinken.
Zelfde geldt overigens voor mijn enorme koffie-intake, al heb ik daar wat meer moeite mee om me er bewust van te blijven. 1 of 2 bakkies op een dag kan geen kwaad, maar in mijn huidige tempo is het niet goed voor me.
Met eenzelfde soort instelling ben ik bijna 2 maanden geleden gestopt met roken, en daar heb ik absoluut geen spijt van.
Ik heb net dat stuk van Pavlina ook gelezen, en ik vind het ook wel mooi om te lezen, maar aan de andere kant denk ik dan ook weer: er moet toch ook geld binnenkomen? Je kunt het wel zo mooi vinden om blogs te schrijven, maar met blogs betaal je geen huur/hypotheek of je energierekening...
Zelf heb ik nog wel eens problemen met het uitvinden van wat ik nu zelf écht wil of juist niet. Ik weet het gewoon echt niet. Ik twijfel bijvoorbeeld heel vaak over mijn werk (ook al ben ik er wel goed in), maar als je dan vervolgens eens gaat kijken naar wat je wel wilt, dan is daar voor mij een volledig lege plek te vinden. Ik zou het ook écht niet weten.
Don't let my username fool you...
Door proberen de negatieve gedachten er uit te filteren. Het lukt mij d.m.v. dit boek steeds beter om (negatieve) gedachten uit te schakelen. Zo probeer ik zoveel mogelijk niet na te denken over de toekomst. Wel over natuurlijk leuke dingen die er aan zitten te komen, maar ik kan zo enorm piekeren over situaties uit het verleden en daar uit voortkomende 'beelden' die door mijn hoofd gieren. Zo had ik gisteren weer zo'n situatie. Na een lange dag werken + groot deel van de avond heb ik mijn basgitaar opgepakt, ingeplugd en gerepeteerd zoals vaker doe, maar dan met spiegel omdat ik mezelf er altijd zo aan kon ergeren dat ik er - voor mijn gevoel - als een plank op het podium stond. Puur als confrontatie. Toen ik dat deed begon ik me eigenlijk heel rot te voelen en begon ik mij tijdens het oefenen af te vragen waarom ik me hier uberhaupt mee bezig hield. Waarom moeten zijn we met zijn alle zo bezig goed over te komen op anderen. Boek gepakt, gelezen en voelde me weer helemaal mezelf worden en ook steeds meer in te zien (tenminste denk dat het zo zit), dat bijv. mijn paniekaanvallen en agorafobie + spanning vooraf veroorzaakt kan worden doordat ik zoveel nadenk / pieker over de toekomst. Ik ben teveel bezig met wat er kan gebeuren dan wat er op dit moment gebeurd. Ik heb voorgenomen me bezig te houden met nu, dit moment, deze situatie. Probeer dat voor jou zelf ook te doen. Echte vrienden die je misschien moet afzeggen, zullen je heus wel begrijpen. Don't worry!quote:Op dinsdag 27 april 2010 11:57 schreef DeBassist het volgende:
[..]
hoe kan je trouwens gewoon voor jezelf vechten
ik zit er als ik ziek ben meer mee dat ik anderen laat zitten dan dat ik mezelf laat zitten eigenlijk
De kroeg is leuk, maar niet heilig. Ook al kom ik al jaren in de kroeg in het weekend.quote:Op dinsdag 27 april 2010 12:13 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Bluh, als ik geen alcohol zou drinken, zou ik de avondjes in de kroeg wel erg saai gaan vinden... En ik had het er laatst met mijn vriendin nog over dat het uitgaan tegenwoordig al veel minder levendig is dan jaren geleden. Je maakt veel minder leuke situaties, die je vervolgens ook nog bijblijven, mee naarmate je ouder wordt.
Vind ik het daadwerkelijk leuk om naar de kroeg te gaan? Of probeer ik mezelf te verliezen met een paar biertjes?
Die vaste "traditie" om naar de kroeg te gaan is slechts één van de dingen die voor mij nu ter discussie staan. Is dit wat ik wil? Zo nee dan doe ik het niet. Voor dingen met consequenties moet je natuurlijk wel rekening houden met die consequenties, en deze meenemen in je afweging.
Er zijn zat broodschrijvers. En blijkbaar heeft meneer Pavlina een mooie constructie gemaakt.quote:Ik heb net dat stuk van Pavlina ook gelezen, en ik vind het ook wel mooi om te lezen, maar aan de andere kant denk ik dan ook weer: er moet toch ook geld binnenkomen? Je kunt het wel zo mooi vinden om blogs te schrijven, maar met blogs betaal je geen huur/hypotheek of je energierekening...
Wil je echt niet meer werken? Zoek een spotgoedkope woning, klus wat bij met iets wat je leuk vindt en leg een moestuin aan oid. Als je met die consequenties kunt leven kun je je droom prima waarmaken.
Zelfde hier hoor. Ik heb geen idee wat "mijn grote droom" is, aangezien ik mezelf al jaren vertel dat ik niks anders zou doen als ik de loterij won.quote:Zelf heb ik nog wel eens problemen met het uitvinden van wat ik nu zelf écht wil of juist niet. Ik weet het gewoon echt niet. Ik twijfel bijvoorbeeld heel vaak over mijn werk (ook al ben ik er wel goed in), maar als je dan vervolgens eens gaat kijken naar wat je wel wilt, dan is daar voor mij een volledig lege plek te vinden. Ik zou het ook écht niet weten.
Maar wellicht kom ik daar nog wel achter. Ik denk persoonlijk dat het schrappen van dingen die ik niet wil de kans vergroten dat ik een helder beeld ga krijgen van wat ik wel wil.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Door proberen te stoppen met te denken voor anderenquote:Op dinsdag 27 april 2010 11:57 schreef DeBassist het volgende:
[..]
hoe kan je trouwens gewoon voor jezelf vechten
ik zit er als ik ziek ben meer mee dat ik anderen laat zitten dan dat ik mezelf laat zitten eigenlijk
het is een menselijke maar wel maatschappelijk en sociaal ingestampte gedachte om mensen te helpen.En met mensen helpen is absoluut niets mis mee, maar men schiet te vaak door en vergeet zichzelf, en vervaagt van zichzelf.
"omdat men mij zo kent en dat dus van mij verwacht, en doe ik dat niet vind men mij niet meer leuk/lief/aardig"
ga je een keer niet mee stappen omdat je geen fut hebt is het snel: och kom doe niet zo saai.
En al snel gaat men dan toch mee, en schuift zichzelf aan de kant.
Dat wordt zo;n natuurlijk ritueel, maar stukje bij beetje verlies je jezelf onbewust meer en meer.
Tot het je gaat opbreken.
En dan snapt men vaak niet ineens de andere houding.
Terwijl die er al was, alleen verborgen achter een masker, alleen dat masker kun je niet eeuwig voorhouden.
Gedichtje wat ik destijds schreef:
Ik verberg me achter ene masker
want ik weet niet wat ik doen moet
ik weet niet wie ik ben
want ik weet niet wat ik doen moet
ik verberg me achter een masker
Mijn masker
Probeer voor jezelf te denken, wat wil ik? wat kan ik aan? wat vind ik daarvan?
Dat lijkt heel vreemd omdat zeker in dit topic veel wordt gesproken over ego, maar je hebt ego en je hebt ego.
Er is een goede ego, die relativeert en ratio gebruikt en een stuje gevoel/karakter ook wel het bewustzijn.
Dan heb je nog een slechte ego, dat parasietje in je gevoel/gedachten, gevoed door patronen en rituelen en maatschappelijke druk.
Hetzelfde als je hebt denken en je hebt denken
Niet elk denken is slecht, maar wanneer het piekeren wordt wordt het slecht.
En ja als je voor jezelf leert denken kunnen sommige mensen je laten vallen. je hebt nl. ook mensen waarvan je denkt dat zij jou helpen, maar feitelijk houden ze jou klein zodat jij ze nodig hebt en daardoor hun slechte ego gevoed wordt.
Maar er zijn er ook die je helpen omdat ze om je geven, uit herkenning, uit liefde .
Er is niet voor niets de uitdrukking, in zware tijden leer je je echte vrienden kennen.
Wat ik zelf als heel bijzonder ervaren heb is dat ik een enkel persoon heb zien gaan, maar er nu meer en meer mensen bij komen, omdat ik mezelf ben, en niet ben wat ik dacht dat men van mij verwachtte.
Engaging Infinite Improbability Drive..
mooi geschrevenquote:Op dinsdag 27 april 2010 12:47 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
Door proberen te stoppen met te denken voor anderen
En met mensen helpen is absoluut niets mis mee, maar men schiet te vaak door en vergeet zichzelf, en vervaagt van zichzelf.
"omdat men mij zo kent en dat dus van mij verwacht, en doe ik dat niet vind men mij niet meer leuk/lief/aardig"
ga je een keer niet mee stappen omdat je geen fut hebt is het snel: och kom doe niet zo saai.
En al snel gaat men dan toch mee, en schuift zichzelf aan de kant.
Dat wordt zo;n natuurlijk ritueel, maar stukje bij beetje verlies je jezelf onbewust meer en meer.
Tot het je gaat opbreken.
En dan snapt men vaak niet ineens de andere houding.
Terwijl die er al was, alleen verborgen achter een masker, alleen dat masker kun je niet eeuwig voorhouden.
Gedichtje wat ik destijds schreef:
Ik verberg me achter ene masker
want ik weet niet wat ik doen moet
ik weet niet wie ik ben
want ik weet niet wat ik doen moet
ik verberg me achter een masker
Mijn masker
Probeer voor jezelf te denken, wat wil ik? wat kan ik aan? wat vind ik daarvan?
Dat lijkt heel vreemd omdat zeker in dit topic veel wordt gesproken over ego, maar je hebt ego en je hebt ego.
Er is een goede ego, die relativeert en ratio gebruikt en een stuje gevoel/karakter ook wel het bewustzijn.
Dan heb je nog een slechte ego, dat parasietje in je gevoel/gedachten, gevoed door patronen en rituelen en maatschappelijke druk.
Hetzelfde als je hebt denken en je hebt denken
Niet elk denken is slecht, maar wanneer het piekeren wordt wordt het slecht.
En ja als je voor jezelf leert denken kunnen sommige mensen je laten vallen. je hebt nl. ook mensen waarvan je denkt dat zij jou helpen, maar feitelijk houden ze jou klein zodat jij ze nodig hebt en daardoor hun slechte ego gevoed wordt.
Maar er zijn er ook die je helpen omdat ze om je geven, uit herkenning, uit liefde .
Er is niet voor niets de uitdrukking, in zware tijden leer je je echte vrienden kennen.
Wat ik zelf als heel bijzonder ervaren heb is dat ik een enkel persoon heb zien gaan, maar er nu meer en meer mensen bij komen, omdat ik mezelf ben, en niet ben wat ik dacht dat men van mij verwachtte.
bedankt ik heb alleen wel het gevoel dat ik mezelf juist steeds meer verlies ipv dat ik meer mezelf ben. Ik ben juist iemand die altijd voor iedereen kan klaarstaan en dat ook altijd kan. Het feit dat ik dat nu niet meer kan en me heel de dag ziek voel breekt me ook echt op denk ik
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
omdat je al die tijd bezig geweest bent met anderen , en elk klein dingetje van jezelf wegewuift heb als "ach het is niks" . En al die kleine dingetjes stapelen zich op en worden groot.quote:Op dinsdag 27 april 2010 12:58 schreef DeBassist het volgende:
[..]
mooi geschreven
ik heb alleen wel het gevoel dat ik mezelf juist steeds meer verlies ipv dat ik meer mezelf ben. Ik ben juist iemand die altijd voor iedereen kan klaarstaan en dat ook altijd kan. Het feit dat ik dat nu niet meer kan en me heel de dag ziek voel breekt me ook echt op denk ik
Het klinkt heel bizar, maar je gaat juist weer een stukje meer naar jezelf, en omdat je dus uit een vertrouwd ritueel/patroon valt is dat eng, en dat kan idd psychosomatische klachten geven
En het gaat vaak even slechter, voor het weer beter gaat
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ik ben van mening dat je lichaam aangeeft wat je (psychisch) wel of niet aankan.quote:Op dinsdag 27 april 2010 11:03 schreef DeBassist het volgende:
[..]
wel geprobeerd idd, positief denken en tegen jezelf zeggen dat je weer doorkan met leven.
Wil ik vanochtend naar school gaan, kots ik opeens alles er weer uit
ik snap er echt helemaal niks van
en ik weet ook echt niet hoe ik op deze manier door moet leven ..
Blijkbaar zat dat dus nog niet goed. En geeft je lichaam aan dat wat je van plan was niet een goed idee was.
Toen ik een te stressvolle baan had dan goed voor me was kreeg ik pijn in mijn schouders en nek. Ongeloofelijk, soms kon ik mijn hoofd haast niet draaien. Zelf had ik toch niet het gevoel dat ik verkrampt zat of zo, het was er gewoon ineens en ging niet weg.
Toen ik thuis kwam te zitten duurde het een 1 week en toen was het weg.
Als ik weer ging werken was het ook zo weer terug
(enne dit was jaren geleden, ik werk alweer jaren hoorrrrrr
)Het is wel zaak om alle lichamelijke kwalen uit te sluiten, voordat je het wijt aan de psychische gemoedstoestand!!!!!!
Zeer herkenbaar.quote:Op dinsdag 27 april 2010 11:57 schreef DeBassist het volgende:
[..]
hoe kan je trouwens gewoon voor jezelf vechten
ik zit er als ik ziek ben meer mee dat ik anderen laat zitten dan dat ik mezelf laat zitten eigenlijk
Wat jij zou moeten doen is meer "egoistischer" worden.
Dat betekend niet dat je niks meer voor anderen over kunt hebben, of anderen altijd laat zitten.
Maar je maakt je te druk om de "buitenwereld".
Je moet jezelf meer waarderen!!!!!! Dat bedoel ik met meer egoistischer.
Praat tegen jezelf, hou het bij feiten. Jij bent ziek, (feit) de wereld vergaat niet als jij een paar dagen thuis blijft of in je bed (feit).
Misschien moeten anderen harder werken omdat jij ziek bent, maar zo is het, ze storten niet ineen omdat ze dat moeten doen.
Als hun ziek zijn moet jij weer harder werken.
Rayen 2½ jaar!
quote:Op dinsdag 27 april 2010 13:08 schreef TimeJumper het volgende:
[..]
Ik ben van mening dat je lichaam aangeeft wat je (psychisch) wel of niet aankan.
Blijkbaar zat dat dus nog niet goed. En geeft je lichaam aan dat wat je van plan was niet een goed idee was.
Toen ik een te stressvolle baan had dan goed voor me was kreeg ik pijn in mijn schouders en nek. Ongeloofelijk, soms kon ik mijn hoofd haast niet draaien. Zelf had ik toch niet het gevoel dat ik verkrampt zat of zo, het was er gewoon ineens en ging niet weg.
Toen ik thuis kwam te zitten duurde het een 1 week en toen was het weg.
Als ik weer ging werken was het ook zo weer terug
(enne dit was jaren geleden, ik werk alweer jaren hoorrrrrr
Het is wel zaak om alle lichamelijke kwalen uit te sluiten, voordat je het wijt aan de psychische gemoedstoestand!!!!!!
[..]
Zeer herkenbaar.
Wat jij zou moeten doen is meer "egoistischer" worden.
Dat betekend niet dat je niks meer voor anderen over kunt hebben, of anderen altijd laat zitten.
Maar je maakt je te druk om de "buitenwereld".
Je moet jezelf meer waarderen!!!!!! Dat bedoel ik met meer egoistischer.
Praat tegen jezelf, hou het bij feiten. Jij bent ziek, (feit) de wereld vergaat niet als jij een paar dagen thuis blijft of in je bed (feit).
Misschien moeten anderen harder werken omdat jij ziek bent, maar zo is het, ze storten niet ineen omdat ze dat moeten doen.
Als hun ziek zijn moet jij weer harder werken.
ik heb ook echt wel eigenwaarde
ben ook absoluut niet onzeker ofzo, denk ook niet slecht over mezelf
Een paar daagjes ziek thuis zitten vind ik ook absoluut niet erg, echt geen problemen mee
maar als het 6 maanden aanhoudt begin ik me toch echt zorgen te maken
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Ik hou er gewoon heel erg van, maar ik constateer gewoon dat het anders wordt naarmate je ouder wordt. Maar ik ga echt nog steeds graag een avondje wat drinken met vrienden. En ik word gewoon wat losser van wat biertjes, dat is gewoon een feit. Maar sowieso is de keer dat ik écht bezopen ben geweest al heel lang geleden inmiddels.quote:Op dinsdag 27 april 2010 12:26 schreef Thrackan het volgende:
[..]
De kroeg is leuk, maar niet heilig. Ook al kom ik al jaren in de kroeg in het weekend.
Vind ik het daadwerkelijk leuk om naar de kroeg te gaan? Of probeer ik mezelf te verliezen met een paar biertjes?
Die vaste "traditie" om naar de kroeg te gaan is slechts één van de dingen die voor mij nu ter discussie staan. Is dit wat ik wil? Zo nee dan doe ik het niet. Voor dingen met consequenties moet je natuurlijk wel rekening houden met die consequenties, en deze meenemen in je afweging.
Tja, ook een klein huis kost tegenwoordig al heel wat. Momenteel heb ik wel een goedkope huurwoning, maar ik zie het toch als geld weggooien en voor een koopwoning met hypotheek zul je toch echt een gegarandeerd inkomen moeten hebben. Leuk dat meneer Pavlina het wel kan, maar van de 100 mensen die dit willen, kunnen er 99 niet van leven. Ik ben overigens niet tevreden met een zo goedkoop mogelijke woning, er is meestal niet voor niets een reden waarom die zo goedkoop zijn. Niet werken lijkt me sowieso leuk voor 2 weken en dan ben je het volgens mij helemaal zat. Ik snap het hele "consequenties van je keuzes" verhaal wel, maar het is allemaal niet zo makkelijk als het lijkt. Het heeft volgens mij ook een keerzijde.quote:[..]
Er zijn zat broodschrijvers. En blijkbaar heeft meneer Pavlina een mooie constructie gemaakt.
Wil je echt niet meer werken? Zoek een spotgoedkope woning, klus wat bij met iets wat je leuk vindt en leg een moestuin aan oid. Als je met die consequenties kunt leven kun je je droom prima waarmaken.
Heb daar ook wel eens over gedacht wat ik zou doen als ik de staatsloterij zou winnen. Ik zou in elk geval een leuk huis laten bouwen naar mijn wensen. Werk zou ik wel willen doen, maar niet meer de functie die ik nu doe. Het is voor mij nu echter geen optie om dit zomaar op te zeggen, ik kan echt niet leven zoals ik dat wil met het wegvallen van (een groot deel van) het inkomen. Verder had ik dan nog geen idee wat ik precies zou willen doen.quote:[..]
Zelfde hier hoor. Ik heb geen idee wat "mijn grote droom" is, aangezien ik mezelf al jaren vertel dat ik niks anders zou doen als ik de loterij won.
Maar wellicht kom ik daar nog wel achter. Ik denk persoonlijk dat het schrappen van dingen die ik niet wil de kans vergroten dat ik een helder beeld ga krijgen van wat ik wel wil.
Don't let my username fool you...
Voor jou is af en toe een pilsje een manier blijkbaar, bij mij past dat niet. Daarnaast weet ik van mijzelf dat ik moeite heb om het bij "maar 1 of 2 biertjes" te houden.
En als je het per sé wilt dan moet je die gevolgen voor lief nemen, zoals bijvoorbeeld een spotgoedkope woning, het wegdoen van je auto, het (deels) in je eigen voedselbehoefte voorzien enz.
Dat is volgens mij precies de keerzijde die jij bedoelt, of bedoel je iets anders?
Maar goed, ik ben voorlopig nog wel even bezig met het uitzoeken van de dingen die ik nu doe. Als ik daar wat schot in heb ben ik wel benieuwd of ik meer weet van wat ik daadwerkelijk wil.
Dat is juist precies wat ik bedoel. Het is niet zo makkelijk als gewoon stoppen met werken en doen wat je wilt. Daar zitten gevolgen aan, en flink veel ook.quote:Ik snap het hele "consequenties van je keuzes" verhaal wel, maar het is allemaal niet zo makkelijk als het lijkt. Het heeft volgens mij ook een keerzijde.
En als je het per sé wilt dan moet je die gevolgen voor lief nemen, zoals bijvoorbeeld een spotgoedkope woning, het wegdoen van je auto, het (deels) in je eigen voedselbehoefte voorzien enz.
Dat is volgens mij precies de keerzijde die jij bedoelt, of bedoel je iets anders?
Maar goed, ik ben voorlopig nog wel even bezig met het uitzoeken van de dingen die ik nu doe. Als ik daar wat schot in heb ben ik wel benieuwd of ik meer weet van wat ik daadwerkelijk wil.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Het zijn er wel meer dan 1 of 2, maar dan ben ik nog niet bezopenquote:Op dinsdag 27 april 2010 13:42 schreef Thrackan het volgende:
Voor jou is af en toe een pilsje een manier blijkbaar, bij mij past dat niet. Daarnaast weet ik van mijzelf dat ik moeite heb om het bij "maar 1 of 2 biertjes" te houden.
Ik bedoel eigenlijk meer dat er bij die consequenties ook weer andere consequenties horen. Leuk, zo'n spotgoedkope woning, maar als je dan in een buurt komt te wonen waarin de buren je volledig terroriseren, de vocht door de muren heen komt, je je arm stookt vanwege de gebrekkige isolatie enz., komen er nieuwe problemen om de hoek kijken en dat gaat zich opstapelen tot je helemaal aan de grond zit. Ik krijg er een beetje het "het gras is altijd groener bij de buren" idee van. In de praktijk blijkt het vaak tegen te vallen, je schetst een romantischere situatie dan de realiteit. In je eigen voedselbehoefte te voorzien is volgens mij ook een te hippie-achtig ideaalbeeld.quote:[..]
Dat is juist precies wat ik bedoel. Het is niet zo makkelijk als gewoon stoppen met werken en doen wat je wilt. Daar zitten gevolgen aan, en flink veel ook.
En als je het per sé wilt dan moet je die gevolgen voor lief nemen, zoals bijvoorbeeld een spotgoedkope woning, het wegdoen van je auto, het (deels) in je eigen voedselbehoefte voorzien enz.
Dat is volgens mij precies de keerzijde die jij bedoelt, of bedoel je iets anders?
Don't let my username fool you...
Er klopt inderdaad niet veel van het beeld, het was in den beginne ook vooral als voorbeeld bedoeld. Maar wat je zegt is in principe wel wat ik bedoel, al ga jij een stapje verder dan ik schets.quote:Op dinsdag 27 april 2010 14:25 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Het zijn er wel meer dan 1 of 2, maar dan ben ik nog niet bezopen
[..]
Ik bedoel eigenlijk meer dat er bij die consequenties ook weer andere consequenties horen. Leuk, zo'n spotgoedkope woning, maar als je dan in een buurt komt te wonen waarin de buren je volledig terroriseren, de vocht door de muren heen komt, je je arm stookt vanwege de gebrekkige isolatie enz., komen er nieuwe problemen om de hoek kijken en dat gaat zich opstapelen tot je helemaal aan de grond zit. Ik krijg er een beetje het "het gras is altijd groener bij de buren" idee van. In de praktijk blijkt het vaak tegen te vallen, je schetst een romantischere situatie dan de realiteit. In je eigen voedselbehoefte te voorzien is volgens mij ook een te hippie-achtig ideaalbeeld.
Echter: dat je de káns loopt om in een ragbuurt terecht te komen is wat mij betreft niet genoeg argument om het niet tot op het bot uit te zoeken als je dit écht wilt. En wat betreft voedsel: tsja, ik heb ouders met een moestuin
dus ik heb hier misschien een iets ander perspectief op.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Tja, ik kijk graag vooruit, misschien niet helemaal in lijn met dit topic, maar het is ook niet altijd een negatief iets. Elke keuze heeft weer invloed op je volgende keuze.quote:Op dinsdag 27 april 2010 14:52 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Er klopt inderdaad niet veel van het beeld, het was in den beginne ook vooral als voorbeeld bedoeld. Maar wat je zegt is in principe wel wat ik bedoel, al ga jij een stapje verder dan ik schets.
Ja, daar heb je gelijk in, maar misschien is het uitzoeken van dat alles wel weer iets dat je écht niet wilt en dan blijft het toch weer een onbereikbaar doel. Tja, het is heel dubbel allemaalquote:Echter: dat je de káns loopt om in een ragbuurt terecht te komen is wat mij betreft niet genoeg argument om het niet tot op het bot uit te zoeken als je dit écht wilt. En wat betreft voedsel: tsja, ik heb ouders met een moestuin
Mijn opa's en oma's hadden ook altijd een moestuin en zo, maar een maaltijd zonder vlees is geen maaltijd
En vlees is altijd het hoofddoel van een maaltijd, de rest is bijzaak, maar goed, dat is misschien teveel offtopic
Don't let my username fool you...
Ach, als je dit naar het boeddhisme doortrekt is vlees juist weer helemaal geen deel van de maaltijd. Het is maar net in welke context je ermee wilt werken.quote:Op dinsdag 27 april 2010 15:01 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Tja, ik kijk graag vooruit, misschien niet helemaal in lijn met dit topic, maar het is ook niet altijd een negatief iets. Elke keuze heeft weer invloed op je volgende keuze.
[..]
Ja, daar heb je gelijk in, maar misschien is het uitzoeken van dat alles wel weer iets dat je écht niet wilt en dan blijft het toch weer een onbereikbaar doel. Tja, het is heel dubbel allemaal
Mijn opa's en oma's hadden ook altijd een moestuin en zo, maar een maaltijd zonder vlees is geen maaltijd
En vooruit kijken is het probleem op zich niet, zolang je maar niet uit het oog verliest dat je nu leeft.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Groenvoerquote:Op dinsdag 27 april 2010 15:13 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Ach, als je dit naar het boeddhisme doortrekt is vlees juist weer helemaal geen deel van de maaltijd. Het is maar net in welke context je ermee wilt werken.
Het was dan ook vanuit mijn eigen perspectief 
Dat sowiesoquote:En vooruit kijken is het probleem op zich niet, zolang je maar niet uit het oog verliest dat je nu leeft.
Don't let my username fool you...
Ok gister een best wel bizarre ervaring gehad die ik even met jullie wil delen.
Ik voelde me gister best down en depri enzo en ik zat een beetje achter de pc te kloten.
Opeens allemaal lawaai hier in de flat, ook politie enzo met honden.
Bleek dat er iemand mishandeld was , dus ik naar buiten beetje praten met de overige flatbewoners enz.
En nadat de 1e schrik was gezakt, voelde ik mij heel apart de lucht die ik inademde leek heel zuiver op de een of andere manier, de natuur leek ook heel fris en de vogeltjes zongen mij toe
Toen had ik opeens het besef dat ik door de schok van het gebeuren losgerukt was uit mijn depressieve gedachtenkronkels en op dat moment verkeerde in het prachtige NU
Beetje jammer dat ik nu alweer zit te somberen achter mijn PC maar goed
Ga nu effe douchen en naar de winkel, even lekker wat doen dus, kijken of ik mezelf weer kan losrukken
Ik voelde me gister best down en depri enzo en ik zat een beetje achter de pc te kloten.
Opeens allemaal lawaai hier in de flat, ook politie enzo met honden.
Bleek dat er iemand mishandeld was , dus ik naar buiten beetje praten met de overige flatbewoners enz.
En nadat de 1e schrik was gezakt, voelde ik mij heel apart de lucht die ik inademde leek heel zuiver op de een of andere manier, de natuur leek ook heel fris en de vogeltjes zongen mij toe
Toen had ik opeens het besef dat ik door de schok van het gebeuren losgerukt was uit mijn depressieve gedachtenkronkels en op dat moment verkeerde in het prachtige NU
Beetje jammer dat ik nu alweer zit te somberen achter mijn PC maar goed
Ga nu effe douchen en naar de winkel, even lekker wat doen dus, kijken of ik mezelf weer kan losrukken
Pew, ik heb weer even wat meer moeite om opzij te stappen en niet al te zwaar te tillen aan wat me dwars zit. Maar weer eens zorgen dat ik het wat meer van een afstandje bekijk, want hier voel ik me niet goed bij.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
ik zit echt helemaal ik de knoop nu
ik voel mezelf ziek maar mn psych zegt dat ik niet ziek ben maar dat alleen maar denk.
Toch voel ik me echt ziek en wil ik gewoon ff helemaal niks
ik weet gewoon niet wat ik moet doen nu
ik voel mezelf ziek maar mn psych zegt dat ik niet ziek ben maar dat alleen maar denk.
Toch voel ik me echt ziek en wil ik gewoon ff helemaal niks
ik weet gewoon niet wat ik moet doen nu
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Dan formuleert je psych dat misschien niet goed. Wat hij waarschijnlijk bedoelt is dat je ziek bent omdat je dat denkt, niet dat je niet ziek bent. Kan de beste overkomen.quote:Op dinsdag 4 mei 2010 11:33 schreef DeBassist het volgende:
ik zit echt helemaal ik de knoop nu
ik voel mezelf ziek maar mn psych zegt dat ik niet ziek ben maar dat alleen maar denk.
Toch voel ik me echt ziek en wil ik gewoon ff helemaal niks
ik weet gewoon niet wat ik moet doen nu
Wat voor jou wellicht een goede oefening is, is proberen uit te vinden waar je aan denkt vlak voordat je je ziek begint te voelen. Als er iets tussen je oren is dat je ziek maakt, is het ook mogelijk om dat te vinden.
Om dat achteraf nog eens te vinden is vele malen moeilijker, dus je zult waarschijnlijk meer resultaat krijgen door zo vaak mogelijk bewust te zijn van wat je op dat moment denkt.
Komt het vaak rond dezelfde tijd? Of voel je je eigenlijk doorlopend en constant ziek?
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
24/h per dag iddquote:Op dinsdag 4 mei 2010 11:42 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Dan formuleert je psych dat misschien niet goed. Wat hij waarschijnlijk bedoelt is dat je ziek bent omdat je dat denkt, niet dat je niet ziek bent. Kan de beste overkomen.
Wat voor jou wellicht een goede oefening is, is proberen uit te vinden waar je aan denkt vlak voordat je je ziek begint te voelen. Als er iets tussen je oren is dat je ziek maakt, is het ook mogelijk om dat te vinden.
Om dat achteraf nog eens te vinden is vele malen moeilijker, dus je zult waarschijnlijk meer resultaat krijgen door zo vaak mogelijk bewust te zijn van wat je op dat moment denkt.
Komt het vaak rond dezelfde tijd? Of voel je je eigenlijk doorlopend en constant ziek?
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Neemt het wel eens af? Heb je wel eens momenten dat je er geen last van hebt?quote:
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
nope nooit ..quote:Op dinsdag 4 mei 2010 11:57 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Neemt het wel eens af? Heb je wel eens momenten dat je er geen last van hebt?
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
quote:Op zaterdag 1 mei 2010 12:08 schreef DeZoektocht het volgende:
Ok gister een best wel bizarre ervaring gehad die ik even met jullie wil delen.
Ik voelde me gister best down en depri enzo en ik zat een beetje achter de pc te kloten.
Opeens allemaal lawaai hier in de flat, ook politie enzo met honden.
Bleek dat er iemand mishandeld was , dus ik naar buiten beetje praten met de overige flatbewoners enz.
En nadat de 1e schrik was gezakt, voelde ik mij heel apart de lucht die ik inademde leek heel zuiver op de een of andere manier, de natuur leek ook heel fris en de vogeltjes zongen mij toe
Toen had ik opeens het besef dat ik door de schok van het gebeuren losgerukt was uit mijn depressieve gedachtenkronkels en op dat moment verkeerde in het prachtige NU
Beetje jammer dat ik nu alweer zit te somberen achter mijn PC maar goed
Ga nu effe douchen en naar de winkel, even lekker wat doen dus, kijken of ik mezelf weer kan losrukken
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Over leven in het moment gesproken:
geheugen van 30 seconden
Het is wel grappig want het doet je beseffen dat geheugen wel gewoon handig is iets wat natuurlijk ook niet ontkent wordt door Tolle, maar niet nodig om te genieten.
De man in het filmpje lijkt me gewoon gelukkig en beleeft alles heel intens (elke ontmoeting met zijn vrouw is nieuw, elk eten eet hij voor het eerst).
Zijn vrouw zegt dat het het allerergste is wat je kan overkomen, maar het lijkt dat het ergers is voor haar dan voor hem.
geheugen van 30 seconden
Het is wel grappig want het doet je beseffen dat geheugen wel gewoon handig is iets wat natuurlijk ook niet ontkent wordt door Tolle, maar niet nodig om te genieten.
De man in het filmpje lijkt me gewoon gelukkig en beleeft alles heel intens (elke ontmoeting met zijn vrouw is nieuw, elk eten eet hij voor het eerst).
Zijn vrouw zegt dat het het allerergste is wat je kan overkomen, maar het lijkt dat het ergers is voor haar dan voor hem.
Ik heb laatst voor mijn verjaardag een kinderboek gekregen. Klinkt raar, maar het was een kinderversie van De Kracht van het Nu van Eckhart Tolle. Ik heb dat boek al eens eerder gelezen maar vond het moeilijk de essentie tot me door te laten dringen. Het kinderboek daarentegen heeft het echt in de simpelste bewoording uitgelegd, bizar eigenlijk! Sindsdien probeer ik me ook steeds meer te realiseren dat ik Hier nu ben, en dat ik me op het Hier moet focussen. Dat is wel lastig voor mij omdat ik gewoon te veel pieker en nadenk, maar door het kinderboek heb ik dat steeds meer losgelaten! 
Vind het nog steeds bijzonder.
Vind het nog steeds bijzonder.
Inderdaad, ze beweert dat het een van de meest vreselijke dingen moet zijn om niks van je verleden te weten, die man leeft gewoon als een kat ofzoquote:Op woensdag 5 mei 2010 10:17 schreef DeZoektocht het volgende:
Over leven in het moment gesproken:
geheugen van 30 seconden
Het is wel grappig want het doet je beseffen dat geheugen wel gewoon handig is iets wat natuurlijk ook niet ontkent wordt door Tolle, maar niet nodig om te genieten.
De man in het filmpje lijkt me gewoon gelukkig en beleeft alles heel intens (elke ontmoeting met zijn vrouw is nieuw, elk eten eet hij voor het eerst).
Zijn vrouw zegt dat het het allerergste is wat je kan overkomen, maar het lijkt dat het ergers is voor haar dan voor hem.
:')
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |