R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met mediteren zit je in de goede richting alleen het is eigenlijk alleen symptoombestrijding.
Mensen moeten zich goed beseffen dat hun verstand een INSTRUMENT is dat wij hebben "gekregen" van de evolutie. Een slang heeft zijn gif, een luipaard zijn snelheid en wij hebben ons verstand
Verstand = instrument
Dit instrument is het meest machtige instrument dat de evolutie ooit heeft voortgebracht. Het stelde ons in staat om de wereld om ons heen te begrijpen en om taal te ontwikkelen waardoor wij beter konden samenwerken en (ingewikkelde) ideeen konden overdragen op de volgende generatie.
Het verstand heeft ons apen naar de maan gebracht, het verstand heeft allerlei geheimen vh universum ontrafeld (bijv. E=mc2). Het verstand neemt dus nogal een belangrijke rol in, in ons leven. Zonder het waren wij nog apen. Dit is erg belangrijk. Wij onderscheiden ons DOOR het verstand, maar wij zijn NIET ons verstand.
In de loop der tijd heeft zich een "gevoel van jezelf" ontwikkeld IN je verstand, in je geheugen. Informatie wordt opgeslagen in je hersenen of verstand en aan de hand daarvan vormen wij een beeld van de wereld om ons heen, maar wij vormen zo ook een beeld van ons zelf, met de nadruk op BEELD van ONSZELF.
Dit beeld van onszelf noemen wij het ego. Van het woord ego zijn meerdere interpretaties, ik bedoel hier: ego = een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf.
Het ego
Het verstand produceert gedachten, dat is de manier waarop het de wereld kan bevatten. Nadat wij een ego hadden ontwikkeld, leek het voor ons of de gedachten werden geproduceerd door het ego, dus door onszelf! Maar bedenk je dus goed dat jij NIET je ego bent. Het ego is een BEELD van jezelf, het is niet de laatste waarheid over wie jij bent.
Veel mensen geloven dat ze niet kunnen ophouden met denken omdat je niet zou kunnen functioneren zonder gedachten. Ik denk dus ik besta zeg maar. DIT IS ONZIN. Jij bent veel meer dan je gedachten. Je hebt je gedachten niet constant nodig bij alles wat je doet. Minstens 80% van je gedachten zijn totaal niet constructief en productief. Toch denken we de hele dag door, een verslaving.
Dit gebeurt omdat het verstand een instrument is gegeven aan ons door de evolutie om te OVERLEVEN. Inmiddels hebben wij in het westen voldaan aan onze primaire levensbehoeften. Dus wat voor overleven praten we dan over? In dit geval het overleven van ons ego, het beeld dat wij van onszelf hebben en wat in grote mate wordt beinvloed door wat anderen van ons denken.
Dat machtige instrument het verstand is zijn doel dus voorbijgeschoten en is gedegradeerd tot het levend houden van ons zelfbeeld, niet de levende mens achter dat zelfbeeld. We denken ons soms suf over totaal nutteloze dingen.
De oplossing hiervoor, is meer leven in het nu. Genieten van het moment is belangrijk, piekeren over iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren niet. Tuurlijk is het belangrijk om te plannen, maar lang obsessief nadenken over kleine dingen die geen invloed hebben op jouw overleven in de echte wereld, dat is uiteraard kansloos.
Het probleem ligt hem in onze identificatie met het ego en onze gedachten. Gedachten zijn middelen om de wereld te begrijpen. Deze worden op hun beurt weer geproduceert door het verstand. Het verstand is dus een instrument en een gedachtengenerator, maar het is NIET wie jij bent!!
De observeerder
Jij bent de observeerder van je gedachten, DAAR ligt je ware identiteit. Datgene wat de gedachten voorbij ziet komen en ze hoort, dat is de observeerder en DAT ben jij. Zo gauw die observeerder niet observeert maar "naar de gedachte toespringt" en zich ermee identificeert, dan hou jij op de observeerder te zijn en wordt jij je ego.
Het ego en de observeerder zijn dus twee verschillende dingen: het ego is een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf, voornamelijk geinteresseerd in het "overleven" in een wereld waar we allang overleven. Het houdt zich bezig met: is dit de juiste kleur eyeliner, is deze broek hip genoeg, enz.
De observeerder dat is je ware natuur en de observeerder hoort het verstand te gebruiken, niet andersom! De observeerder hoort helemaal niet de sprong naar de gedachte te maken en zich ermee te identificeren. De observeerder moet van een afstandje kijken naar de gedachten en zich er niet mee te identificeren. Het verstand is immers een instrument.... een instrument dat gebruikt moet worden door JOU en niet andersom.
Het verstand heeft het ego voortgebracht en het is dit ego dat de macht heeft overgenomen VAN JOU! Zie het als een computervirus dat de macht heeft overgenomen van de computer. Maar hoe komen wij af van dit virus? Dat moeten we doen door te beseffen dat wij onze gedachten niet zijn. Hou op met de identificatie met je verstand! Ook al produceert het gedachten die beginnen met "ik"....
Wanneer er in jouw hoofd een gedachte voorbijkomt waarin het woordje "ik" zit, dan gaat het niet over jou, maar die "ik" is dus het ego, het op het verstand gebaseerde gevoel van jezelf. Dit is heel moeilijk te bevatten allemaal, maar vraag wanneer iemand zegt:
"Ik word zo moe van mezelf", "Ik kan niet meer leven met mezelf".....
Wie zijn dan die ik en die zelf??? Wie is die ik die met zichzelf moet leven?? Zijn bovenstaande zinnen mischien gedachten waarbij onze ware natuur even naar boven komt? Je echte ik, de observeerder, die samen moet zien te leven met de eeuwige kwelgeest, het ego?
We zullen de identificatie moeten doorbreken om jezelf echt te vinden. Ik snap dat ik hier in deze post niet goed duidelijk kan maken hoe het nou precies in elkaar zit... Maar misschien dat je iets herkent of dat je het wel interessant vindt. Goede boeken om te lezen zijn "De kracht van het nu" van Eckhart Tolle of "Radical Honesty" van Brad Blanton. Het eerste boek is het meest diepe maar wanneer je het gewoon niet ziet, kan het snel totaal oninteressant worden. Dan kan het tweede boek erg goed zijn omdat het meer gebruikt maakt van een praktische aanpak. Ongetwijfeld zullen er veel meer boeken zijn, maar ik raad toch iedereen aan om De kracht van het nu op zn minst te proberen.
De Kracht van het Nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik mn hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsesieve denken? Het was verdomme mn eigen hoofd!! Ik heb mn hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op zn minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht vh nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die mn leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij mn tenen, eindigend in mn hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen ( ) aangezien ik nog nooit in mn leven een mentaal orgasme had gehad.
Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof mn hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich ahw "genesteld" had in mn hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet mn ego, hoewel mn ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met mn gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft mn ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat kutte gevoel vandaan komt: De identificatie met mn ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creeert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
Ik kan tegenwoordig mn gedachten gewoon stopzetten. In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij ipv de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Radical Honesty
In de vorige topics kwam het boek Radical Honesty ook regelmatig naar voren. Eerlijk zijn is ook een manier om jezelf te verlichten van je ego. Dit wordt in dit boek geniaal uiteengezet. Een heerlijk bot boek met een ongelooflijk veel wijsheid geschreven Het idee erachter is ongeveer uit te leggen op deze manier:
Veel van je energie gaat zitten in het hooghouden van een zelfbeeld, je ego. Veel mensen spiegelen zich aan anderen, aan wat de maatschappij zogenaamd van hen verwacht. Wanneer je dus probeert te voldoen aan een bepaald beeld, wat bijna altijd een beeld van perfectie is en dus niet haalbaar, zul je hier en daar moeten liegen of in ieder geval informatie moeten achterhouden.
Ook zul je serieuzer met niet belangrijke dingen omgaan. Je denkt dan nl. dat het bereiken van dat ideaalbeeld je geluk zal opbrengen. Er zal dus veel energie gaan zitten in het opbouwen en in stand houden van dat zelfbeeld. Eerlijkheid is dan juist eerder gevaarlijk. Niemand zal voldoen aan het ideaalbeeld als ze eerlijk zijn over zichzelf, gewoon puur omdat niemand perfect is. Dat ideaalbeeld bestaat alleen in Hollywood en glamourbladen en is compleet subjectief uiteraard.
Door eerlijk te zijn saboteer je je eigen ego in zijn doel om het perfecte ideaalbeeld te bereiken. Vandaar dat eerlijkheid een grote rol kan spelen in verlichting. Het is nl. een manier om veel macht van je ego te ontnemen.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Deel 5 alweer dus. Inmiddels zijn er al heel wat levens positief beinvloed door de Kracht vh Nu, de wereldwijde bestseller geschreven door Eckhart Tolle. Dit zie ik in mijn persoonlijke leven gebeuren en ook hier op het forum zijn er steeds meer mensen die er baat bij hebben
Hier nog even een link naar een geweldig youtube filmpje (met dank aan DaneV). In dit flimpje wordt een beeld geschetst van een ervaring die parallellen vertoont met de stof die wordt behandeld in De Kracht vh Nu. Dit wordt allemaal heel helder uitgelegd door een wetenschapper dus misschien dat dat de "zweverigheid" van dit topic wat wegneemt voor sommige mensen:
How it feels to have a stroke
Links naar vorige delen
Teveel nadenken - waarom?
Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2
Teveel nadenken - Kracht van het nu #3
Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #4
Overige links
Hier ook nog een link naar een lezing van Eckhart Tolle - The flowering of Human Consciousness:
The flowering of Human Consciouness
En nog een link naar een helder geschreven artikel van een succesvolle zakenman. Iemand die zegt waar het op staat en geen zweverige termen gebruikt om de succesvolle toepassing vd Kracht vh Nu uit te leggen:
http://www.stevepavlina.com/blog/2006/05/the-power-of-now/
Recensies
Verder krijgt De Kracht van het Nu veel goede recensies van lezers:
Recensies op bol.com
Recensies op amazon.com
Recensies Radical Honesty:
Recensies op Amazon.com
Disclaimer:
Dit topic is bedoeld om een idee te delen met anderen, dus niet om mensen meteen te overtuigen van een bepaalde denkwijze. Psychologie is een interessant en waardevol iets en mocht je de ideeen in deze reeks interessant vinden ga dan vooral zelf op onderzoek uit!
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 19-04-2010 20:20:22 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Nee!! Niet zoals in The Secretquote:Op maandag 19 april 2010 19:54 schreef Righteous het volgende:
Net zoals in de film "The secret" ?
Tevens een teeveepeetje
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
What the bleep do we knowquote:Op maandag 19 april 2010 20:02 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Nee!! Niet zoals in The Secret
Ramtha
Laatste post vorige topic:
quote:Op vrijdag 16 april 2010 17:29 schreef tomtomkortom het volgende:
[..]
Dat klopt inderdaad wel, in die zin ben ik 'druk met mezelf'. Ben helaas nog niet verder gekomen dan de eerste paar bladzijden. Vanavond eindelijk een avond niets, alle tijd om het boek open te slaan. Kom ik op terug!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Gaat the secret niet over het vervullen van verlangens. De Kracht van het Nu gaat eerder over het kwijtraken van verlangens. Uiteindelijk is verlangen niet meer dan een hardnekkig patroontje dat ontstaan is in je kindertijd. Het plezier van het vervullen van een verlangen komt volgens mij vooral van een even bevrijd zijn van dat verlangen, waardoor je eventjes meer in het nu leeft. Tot het patroon zich herhaald en je het geluk weer probeert te vinden in een imaginaire toekomst.
Verlangen is imho vooral een door het ego gestuurd iets, gevoed door social pressure.quote:Op maandag 19 april 2010 20:08 schreef Loei_koei het volgende:
Gaat the secret niet over het vervullen van verlangens. De Kracht van het Nu gaat eerder over het kwijtraken van verlangens. Uiteindelijk is verlangen niet meer dan een hardnekkig patroontje dat ontstaan is in je kindertijd. Het plezier van het vervullen van een verlangen komt volgens mij vooral van een even bevrijd zijn van dat verlangen, waardoor je eventjes meer in het nu leeft. Tot het patroon zich herhaald en je het geluk weer probeert te vinden in een imaginaire toekomst.
( Even kort ter tvp
)
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ja goed gezegd. The Secret gaat idd over het vervullen van verlangens om op die manier je geluk te vinden. De Kracht vh Nu gaat juist voorbij aan die verlangens.quote:Op maandag 19 april 2010 20:08 schreef Loei_koei het volgende:
Gaat the secret niet over het vervullen van verlangens. De Kracht van het Nu gaat eerder over het kwijtraken van verlangens. Uiteindelijk is verlangen niet meer dan een hardnekkig patroontje dat ontstaan is in je kindertijd. Het plezier van het vervullen van een verlangen komt volgens mij vooral van een even bevrijd zijn van dat verlangen, waardoor je eventjes meer in het nu leeft. Tot het patroon zich herhaald en je het geluk weer probeert te vinden in een imaginaire toekomst.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
What the bleep do we know vond ik leuk om te kijken en is ook leuk om over na te denken, maar heeft idd weinig te maken met de verlichting van het ego.quote:
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
Is dit een troll?quote:Op maandag 19 april 2010 19:54 schreef Righteous het volgende:
Net zoals in de film "The secret" ?
Tevens een teeveepeetje
Zie the secret als een directe tegenpool
Hoi iedereen trouwens
:')
Ordinaire TVP, ik lees weer mee, ondanks dat ik er de laatste tijd niet echt veel meer mee bezig ben...
Don't let my username fool you...
geen topics openen over te veel nadenken, niet nadenken over te veel nadenken, niet denken maar doen deelnemen
[ Bericht 36% gewijzigd door Manono op 20-04-2010 02:50:23 ]
[ Bericht 36% gewijzigd door Manono op 20-04-2010 02:50:23 ]
Jusqu'ici tout va bien...
Ten eerste: Leo hartong duwt je nogal met je neus in de feiten en kan nogal bedreigend overkomenquote:Op maandag 19 april 2010 20:37 schreef DeZoektocht het volgende:
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
Je hebt nogal last van terreurgedachtes, zoals ik ze meestal noem, angst voor compleet irrelevante zaken veroorzaakt door onzekerheid van het boek. Het kan heel goed dat dit voor jou een leermoment is van herkenning van de waarheid. Deze terroractie van je verstand is niks voor niks. Als je Kracht van het Nu leest beschrijft Eckhart ook dat hij vlak voor zijn verlichtte moment een enorme angst en paniek had. "I can't live with myself any longer". Wie is myself?
Deze paniek gaat sowieso vanzelf wel over. Ik denk dat het juist erger wordt als je PROBEERT rustig aan te doen, probeert alles te accepteren, probeert verlichting te bereiken etc.
Wat moet je dan wel doen? Who knows, dit is vaak mijn probleem ook..
:')
Bedankt voor je reactie.quote:Op maandag 19 april 2010 20:52 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ten eerste: Leo hartong duwt je nogal met je neus in de feiten en kan nogal bedreigend overkomen
Je hebt nogal last van terreurgedachtes, zoals ik ze meestal noem, angst voor compleet irrelevante zaken veroorzaakt door onzekerheid van het boek. Het kan heel goed dat dit voor jou een leermoment is van herkenning van de waarheid. Deze terroractie van je verstand is niks voor niks. Als je Kracht van het Nu leest beschrijft Eckhart ook dat hij vlak voor zijn verlichtte moment een enorme angst en paniek had. "I can't live with myself any longer". Wie is myself?
Deze paniek gaat sowieso vanzelf wel over. Ik denk dat het juist erger wordt als je PROBEERT rustig aan te doen, probeert alles te accepteren, probeert verlichting te bereiken etc.
Wat moet je dan wel doen? Who knows, dit is vaak mijn probleem ook..
Ik vind het fijn te horen dat ik niet de enige ben met deze gedachtenkronkels
Grappig is dat toen ik me voor het eerst besefte dat de dingen waar ik aan dacht me geen angst bezorgden als ik aan ze dacht als ik me lekker voelde, dat dat een echte doorbraak voor me was.
En nu heb ik zoiets van jah maar ik voel me nog steeds kut.
In het begin had ik ook veel moeite met het plaatsen van dat wat gezegd wordt in dat boek van Leo Hartong. Voor mijn gevoel botste het ook met de dingen die ik daarvoor geleerd had. Ook de Kracht vh Nu kon ik niet rijmen met dat wat in Ontwaken in de droom gezegd wordt.quote:Op maandag 19 april 2010 20:37 schreef DeZoektocht het volgende:
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
Dit maakte mij eerst ook onzeker. Het enige advies dat ik je kan geven, is blijf doorgaan met datgene waarbij je je het lekkerst voelt. Ga door met datgene dat voor jou werkt en neem dat andere niet al te serieus. Leo Hartong is ook maar een schrijver en hij kan er ook naast zitten.
Pas na jaren van het mezelf verdiepen in psychologie en verlichting kon ik Ontwaken in de droom van Leo Hartong plaatsen. Misschien dat het lezen van dit boek jou onzeker heeft gemaakt, maar besef je dat dat ook kan komen omdat je het hele plaatje nog niet kent. Er zijn genoeg nuttige manieren om jezelf gelukkiger te maken. Deze manier kunnen conflicteren op het eerste gezicht maar later kan blijken dat de ideeen elkaar overlappen hier en daar en dat ze iets vanuit een ander gezichtspunt belichten.
Positief denken heeft mij enorm veel opgeleverd en ik raad het mensen nog steeds aan, maar bij positief denken richt je je wel op het ontwikkelen van je ego op een positieve manier. Dit vind ik nog steeds waardevol ondanks dat ik ook verlichting van het ego aanhang.
Volledige verlichting van het ego is voor weinigen weggelegd. Ik heb verlichting ervaren maar ben er niet volledig van verlost zoals Eckhart Tolle. En neem Radical Honesty. Dat is 1 vd beste boeken die ik ooit heb gelezen maar Brad Blanton de schrijver praat niet over volledige verlichting van het ego, hij gaat niet verder dan de macht van het ego voor een groot deel wegnemen.
Nergens in zijn boek draagt hij de mogelijkheid aan dat je continu of voor langere tijd in een staat van verlichting kunt verkeren. Ik zelf weet nu wel beter, maar dat betekent niet dat Radical Honesty mij niet kan helpen in mijn "strijd" tegen het ego. En ook in het begin had ik moeite de theorie van Radical Honesty te verenigen met die van de Kracht vh Nu. Nu kan ik dat dus wel.
Dus nogmaals, blijf bij wat voor je werkt en denk na over wat anderen zeggen over dit onderwerp. Hebben zij kritiek op datgene wat voor jou werkt, betekent dat nog niet dat jij volledig verkeerd zit. Deze mensen die jouw manier bekritiseren hebben misschien ergens wel een punt, maar deze mensen hebben zich misschien nooit verdiept in datgene wat voor jou werkt. Hun plaatje vd werkelijkheid is daarom ook niet volledig en zij hebben daarom ook niet alle puzzelstukjes op de juiste plaats.
Dat alle puzzelstukjes op de juiste plaats terechtkomen is een levenslang proces en hoe meer er op hun plek komen hoe wijzer jij als mens wordt. De Kracht vh Nu is een geweldig boek en een hele goede basis, maar daarmee is een lezer van dit boek niet perse klaar met de puzzel die het leven heet.
Probeer nieuwe informatie op zijn waarde te schatten. Past het niet in jouw huidige beeld, laat het dan even links liggen. Zit er toch een diepere waarheid in, dan komt het vanzelf wel weer bovendrijven en is het beter te integreren in je huidige werkelijkheid. Soms moet je nieuwe informate even laten bezinken. Dat is mijn ervaring.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Goede reactiequote:Op maandag 19 april 2010 20:52 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ten eerste: Leo hartong duwt je nogal met je neus in de feiten en kan nogal bedreigend overkomen
Je hebt nogal last van terreurgedachtes, zoals ik ze meestal noem, angst voor compleet irrelevante zaken veroorzaakt door onzekerheid van het boek. Het kan heel goed dat dit voor jou een leermoment is van herkenning van de waarheid. Deze terroractie van je verstand is niks voor niks. Als je Kracht van het Nu leest beschrijft Eckhart ook dat hij vlak voor zijn verlichtte moment een enorme angst en paniek had. "I can't live with myself any longer". Wie is myself?
Deze paniek gaat sowieso vanzelf wel over. Ik denk dat het juist erger wordt als je PROBEERT rustig aan te doen, probeert alles te accepteren, probeert verlichting te bereiken etc.
Wat moet je dan wel doen? Who knows, dit is vaak mijn probleem ook..
Ik typ hierboven in mijn post een heel verhaal, maar het is misschien allemaal samen te vatten in dit wat Sinterklaaskapoentje zegt. Het kan een schrikreactie van je ego zijn dat zich ontzettend bedreigd voelt. Nu ik dit zo lees, besef ik me weer dat ik dat eerder in het begin ook wel had. Tegenwoordig niet meer eigenlijk, maar wanneer het allemaal nog nieuw is kan het idd even schrikken zijn (voor je ego).
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Eckhart beschrijft het ego als: "the unobserved mind." Maar geïdentificeerd raken met het concept "observeerder" is natuurlijk weer ego. Dit idee van observeerder wordt dan weer niet geobserveerd. Uiteindelijk is er natuurlijk helemaal geen observeerder. Zodra je zo'n woord gebruikt (zodra je überhaupt woorden gebruikt) creëer je dualiteit. De vragen die je waarschijnlijk het beste kunt stellen als je in de war bent zijn: "wat neemt dit waar? En kan dit waargenomen worden?" Deze vragen komen uit filmpjes van Mooji, mss boeiend voor degenen die nog niets van hem gezien hebben.
Blijf dit onthouden, Leo H. en anderen zijn ook maar mensen. Ze zijn zeker niet iemand die je iets kan geven, wat hij heeft en jij niet. Ze wijzen naar de waarheid.quote:Op maandag 19 april 2010 21:01 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[quote]
Dit maakte mij eerst ook onzeker. Het enige advies dat ik je kan geven, is blijf doorgaan met datgene waarbij je je het lekkerst voelt. Ga door met datgene dat voor jou werkt en neem dat andere niet al te serieus. Leo Hartong is ook maar een schrijver en hij kan er ook naast zitten.
Door het woord 'water' te lezen kun je je dorst niet lessen!
Ik denk dat positief denken wel helpt, maar in een depressie heb je daar geen bal aan (ik dan). Jezelf er toe dwingen (klinkt heftig, maar gebeurt veel sneller dan je denkt) om positief te denken is een vicieuse cirkel.quote:Positief denken heeft mij enorm veel opgeleverd en ik raad het mensen nog steeds aan, maar bij positief denken richt je je wel op het ontwikkelen van je ego op een positieve manier. Dit vind ik nog steeds waardevol ondanks dat ik ook verlichting van het ego aanhang.
Nadenken over waarom je zo zwaar denkt, en de realiteit bv. opschrijven om het gewicht er af te halen, werkt voor mij iig beter. RET therapie ofzo, kennen sommige van jullie vast wel
Dat boek moet ik nog steeds ergens vandaan zien te toverenquote:Volledige verlichting van het ego is voor weinigen weggelegd. Ik heb verlichting ervaren maar ben er niet volledig van verlost zoals Eckhart Tolle. En neem Radical Honesty. Dat is 1 vd beste boeken die ik ooit heb gelezen maar Brad Blanton de schrijver praat niet over volledige verlichting van het ego, hij gaat niet verder dan de macht van het ego voor een groot deel wegnemen.
Prima, maar kijk uit dat je niet teveel gaat puzzelenquote:Dat alle puzzelstukjes op de juiste plaats terechtkomen is een levenslang proces en hoe meer er op hun plek komen hoe wijzer jij als mens wordt. De Kracht vh Nu is een geweldig boek en een hele goede basis, maar daarmee is een lezer van dit boek niet perse klaar met de puzzel die het leven heet.
Zo te zien heb je 2 ego's, eentje die zich tegen je keert en ook nog eens eentje die tegen hem strijdt!quote:Ik zelf weet nu wel beter, maar dat betekent niet dat Radical Honesty mij niet kan helpen in mijn "strijd" tegen het ego. En ook in het begin had ik moeite de theorie van Radical Honesty te verenigen met die van de Kracht vh Nu. Nu kan ik dat dus wel.
:')
Positief denken in een depressie werkt niet. Bij mij ook niet.quote:Op dinsdag 20 april 2010 00:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ik denk dat positief denken wel helpt, maar in een depressie heb je daar geen bal aan (ik dan). Jezelf er toe dwingen (klinkt heftig, maar gebeurt veel sneller dan je denkt) om positief te denken is een vicieuse cirkel.
Nadenken over waarom je zo zwaar denkt, en de realiteit bv. opschrijven om het gewicht er af te halen, werkt voor mij iig beter. RET therapie ofzo, kennen sommige van jullie vast wel
[..]
Telkens blijf ik uitgaan van t slechte, dan hou ik daar alvast maar rekening mee.. En door die emoties die ik constant doorleef, kan ik helemaal niet meer helder denken.
Ik schrijf ook heel veel op, elke dag. Nu het weer heel slecht met me gaat, gaan mijn gedachten in cirkels rond, steeds dieper en steeds meer emoties erbij. Af en toe ben ik dan weer helder en dan 'valt t allemaal wel weer mee' maar toch ga ik steeds weer terug naar die pijn. Ik kan de situatie niet loslaten..
RET heb ik ook gehad, helpt wel als je al wat stabieler bent, bij mij dan. Maar als je in een achtbaan zit, krijgt dat geen grip op mij. Omdat ik geen reeele gedachten aan kan komen dan.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Mja, je ego is nog steeds een product van jezelf, niet een of andere "kwade entiteit", niet iets dat een andere oorsprong heeft dan jezelf, maar slechts het ego.quote:Op maandag 19 april 2010 20:37 schreef DeZoektocht het volgende:
Zo even wat van me afschrijven.
Heb het boek van leo Hartong 'Ontwaken in de droom' besteld en gelezen, en om eerlijk te zijn heeft dit boek mij nogal angst aangejaagd.
Hij zegt: mensen die bezig zijn met verlichting hebben zijn vaak al in aanraking geweest met rebirthing en contact maken met het innerlijk kind. Maar dit is alleen het geruststellen van het ego.
Contact maken met je innerlijk kind is de basis van de therapie die ik gevolgd heb, die mij echt vrijheid heeft laten voelen maar waar ik nu dus niet meer op durf te vertrouwen.
Hij zegt: Je zult ook al wel kennis gemaakt hebben met het idee dat je niet je gedachten bent, maar de observeerder ervan. probleem is dat je dan je ego opsplitst in het ego en de observeerder maar de observeerder is nog steeds het ego.
En Boem! daar ging de kracht van het nu.
Vandaag geen paniekaanval gehad (ik versta hieronder dat je bang bent dood te gaan) maar echt diepe diepe angstgevoelens, gewoon helemaal niet meer weten wat HET alllemaal betekend.
Het probleem is dat de dingen waar ik op dat moment aan denk me helemaal geen angst aanjagen als ik me lekker voel, dan KAN ik geeneens op zon manier nadenken ofzo.
Voel me behoorlijk onzeker dus nu.
De kunst is dan ook om niet tegen het ego te vechten, maar om in te zien dat het ego je niet over hoeft te nemen.
Ik denk dat meneer Hartong dat bedoelt, maar hij is inderdaad redelijk bot in zijn formulering.
Wat mezelf betreft heb ik het vermoeden dat ik anders denk dan een half jaar geleden. Het ontkrachten van onbelangrijke zaken is daar voor het grootste deel de oorzaak van. Ik heb ondertussen voor het eerst in jaren weer eens de gitaar opgepakt en ben begonnen met mijn lesboek. Voorheen kon alleen het feit dat ik dat al jaren niet gedaan had al genoeg zijn om me er van af te laten zien.
Ik kan nog wel wat voorbeelden opnoemen, maar de essentie is in alle voorbeelden hetzelfde.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Leo Hartong's "Ontwaken in de droom" is ook vertaald in het engels. Op bol.com vind ik maar 5 recensies maar de engelse versie op amazon.com is al vaker beoordeeld en hoe!
Awakening to the Dream: The Gift of Lucid Living
30 vijf-sterren beoordelingen, 1 vier-sterren beoordeling en maar 1 een-ster beoordeling
edit: Zie nu ook dat het boek in het Duits, Frans en Spaans is vertaald.
We hebben onze eigen Nederlandse Eckhart Tolle
[ Bericht 13% gewijzigd door Probably_on_pcp op 23-04-2010 03:25:06 ]
Awakening to the Dream: The Gift of Lucid Living
30 vijf-sterren beoordelingen, 1 vier-sterren beoordeling en maar 1 een-ster beoordeling
edit: Zie nu ook dat het boek in het Duits, Frans en Spaans is vertaald.
We hebben onze eigen Nederlandse Eckhart Tolle
[ Bericht 13% gewijzigd door Probably_on_pcp op 23-04-2010 03:25:06 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Maar als ik iemand in een film zie roken, krijg ik zelf ook zin om te rokenquote:Op dinsdag 20 april 2010 00:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Door het woord 'water' te lezen kun je je dorst niet lessen![/i]
Positief denken kan alleen werken wanneer je je bewust bent van de achterliggende werking van je overtuigingen. Gewoon positieve gedachten forceren om de negatieve uit te bannen, zal niet echt werken. Positief denken om je achterliggende overtuigingen te beinvloeden kan wel waarde hebben in mijn ervaring.quote:Ik denk dat positief denken wel helpt, maar in een depressie heb je daar geen bal aan (ik dan). Jezelf er toe dwingen (klinkt heftig, maar gebeurt veel sneller dan je denkt) om positief te denken is een vicieuse cirkel.
Dingen begrijpelijk uitleggen zonder daarbij "ikken" te gebruiken is lastigquote:Zo te zien heb je 2 ego's, eentje die zich tegen je keert en ook nog eens eentje die tegen hem strijdt!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Maar als je iemand in een film ziet roken, krijg je nog geen nicotine binnenquote:Op vrijdag 23 april 2010 03:29 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Maar als ik iemand in een film zie roken, krijg ik zelf ook zin om te roken
[..]
Positief denken kan alleen werken wanneer je je bewust bent van de achterliggende werking van je overtuigingen. Gewoon positieve gedachten forceren om de negatieve uit te bannen, zal niet echt werken. Positief denken om je achterliggende overtuigingen te beinvloeden kan wel waarde hebben in mijn ervaring.
[..]
Dingen begrijpelijk uitleggen zonder daarbij "ikken" te gebruiken is lastig
Overigens ben ik het niet helemaal eens met "positief denken". Volgens mij gaat het er meer om dat je positief en negatief op dezelfde manier benadert, en dat je dus geen extra lading aan iets toevoegt.
Eerst waarnemen, en later pas eens beoordelen. Positief/negatief is ook slechts een beoordeling van de feiten. De rust die ik ervaar als ik dat doe is bijna zalig te noemen, zeker in contrast met de druk die ik af en toe ervaar in mijn hoofd en lichaam.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik ook..quote:Op vrijdag 23 april 2010 03:29 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[quote]
Maar als ik iemand in een film zie roken, krijg ik zelf ook zin om te roken
Zelfs dat is vrijwel onmogelijk als je je echt depressief voelt. Als je in een achtbaan van emoties zit zoals hierboven ook gezegt heeft het het gevolg dat je van overtuiging naar overtuiging gaat. Of doel je op een manier van je gedachten onder de loep te nemen?quote:Positief denken kan alleen werken wanneer je je bewust bent van de achterliggende werking van je overtuigingen. Gewoon positieve gedachten forceren om de negatieve uit te bannen, zal niet echt werken. Positief denken om je achterliggende overtuigingen te beinvloeden kan wel waarde hebben in mijn ervaring.
Ik doelde op 'mijn strijd tegen het ego, waar is tegen te strijden als je ego een deel van het geheel is? Dat is dan toch een fictief gevechtquote:Dingen begrijpelijk uitleggen zonder daarbij "ikken" te gebruiken is lastig
:')
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Haha, heb ik ook wel eens jaquote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Beetje eng soms wel 
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Die gedachtes vallen nog wel mee gelukkigquote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Ik heb wel dat ik snel terugdenk aan een plaatje wat ik op 4chan zag wat ik liever niet gezien had... Het is moeilijk om jezelf te dwingen het niet te denken... maarja, eigen schuld om op die site te kijken
:')
Alleen bij grote hoogtes dat je op het idee komt om te springen, maar dat schijnt een heel normaal fenomeen te zijn bij hoogtevrees.Oplossing: niet op grote hoogtes komen.quote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Don't let my username fool you...
klopt jaquote:Op zaterdag 24 april 2010 13:26 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Alleen bij grote hoogtes dat je op het idee komt om te springen, maar dat schijnt een heel normaal fenomeen te zijn bij hoogtevrees.Oplossing: niet op grote hoogtes komen.
ik heb hoogtevrees en eens tijdens sporten op school was ik tot bovenin t klimrek proberen te klimmen. bijna boven had ik echt de neiging om los te laten. ik zei dat tegen de leraar, ik denk dat ik los ga laten. toen werd ik heel erg dringend verzocht om vlug naar beneden te komen..
best raar want als je hoogtevrees hebt, zou je juist zeggen dat je alles doet om maar niet naar beneden te vallen..
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Het heeft met de controledrang te maken. Je weet dan precies wat er gaat gebeuren en daar heb je dan wel nog controle over.quote:Op zaterdag 24 april 2010 13:32 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
klopt ja
ik heb hoogtevrees en eens tijdens sporten op school was ik tot bovenin t klimrek proberen te klimmen. bijna boven had ik echt de neiging om los te laten. ik zei dat tegen de leraar, ik denk dat ik los ga laten. toen werd ik heel erg dringend verzocht om vlug naar beneden te komen..
best raar want als je hoogtevrees hebt, zou je juist zeggen dat je alles doet om maar niet naar beneden te vallen..
Don't let my username fool you...
Heb eigenlijk nav jouw post een topic aangemaaktquote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Mensen in hun gezicht spugen
Dat van dat snijden heb ik niet, maar soms komt er wel eens een rare gedachte voorbij. Ik schuif het op verveling of het graag willen shockeren, want het dagelijks leven kan soms zo dodelijk saai en correct zijn
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
We zijn allemaal krankzinnig!quote:Op zaterdag 24 april 2010 17:18 schreef tomtomkortom het volgende:
Wat een geruststelling dat topic!
:')
Wat ik mij afvraag is, als je zeg maar de identificatie met je ego hebt doorbroken, heb je dan nog wel zelfvertrouwen nodig? En is ego gewoon een ander woord voor persoonlijkheid? Of zijn dat 2 verschillende dingen?
Ego is latijn voor ´ik´. Ik vind je vraag een beetje lastigquote:Op zondag 25 april 2010 16:01 schreef Stefanovich het volgende:
Wat ik mij afvraag is, als je zeg maar de identificatie met je ego hebt doorbroken, heb je dan nog wel zelfvertrouwen nodig? En is ego gewoon een ander woord voor persoonlijkheid? Of zijn dat 2 verschillende dingen?
. Wat is zelfvertrouwen, als er geen zelf is? Ik denk dat ego en persoonlijkheid wel hetzelfde is.
:')
Ja, kijk, stel je hebt een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen, kan je dat dan oplossen door je niet meer te identificeren met je ego/persoonlijkheid? Ik heb hier namelijk wel last van, piekeren en veel te veel twijfelen en overal veel te veel en onproductief over nadenken.. eerder destructief. Dan voel ik mij vaak onzeker, maar soms als ik 'los ga', ook zonder alcohol, ben ik niet meer onzeker. En dan ben ik dus niet zo aanwezig in mijn hoofd, maar meer in het heden en bij de situatie. Dan is dus even de identificatie doorbroken toch? Dus bedoel ik, maak ik mijzelf onzeker? En is zelfvertrouwen dan niet vanzelf aanwezig als ik echt mijzelf ben en niet mijn ego?quote:Op zondag 25 april 2010 16:13 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ego is latijn voor ´ik´. Ik vind je vraag een beetje lastig
je post is al een voorbeeld van wat er zich in je hoofd afspeeltquote:Op zondag 25 april 2010 21:07 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Ja, kijk, stel je hebt een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen, kan je dat dan oplossen door je niet meer te identificeren met je ego/persoonlijkheid? Ik heb hier namelijk wel last van, piekeren en veel te veel twijfelen en overal veel te veel en onproductief over nadenken.. eerder destructief. Dan voel ik mij vaak onzeker, maar soms als ik 'los ga', ook zonder alcohol, ben ik niet meer onzeker. En dan ben ik dus niet zo aanwezig in mijn hoofd, maar meer in het heden en bij de situatie. Dan is dus even de identificatie doorbroken toch? Dus bedoel ik, maak ik mijzelf onzeker? En is zelfvertrouwen dan niet vanzelf aanwezig als ik echt mijzelf ben en niet mijn ego?
. Die momenten kent iedereen wel, dat je iets zo leuk vind dat de tijd voorbij lijkt te vliegen. Eigenlijk hou je je meestal dan niet bezig met tijd, alles ontstaat en vergaat in bewustzijn. En zelfverzekerdheid, als je je niet met een zelf indentificeerd kun je ook niet zeker zijn van die zelf.. Dat is een van de vele paradoxen in deze leer
Bij puur bewustzijn is de vraag er niet of je wel zelfverzekerd of 'aanwezig genoeg' bent.
Vraag van mij: Heb je boeken uit de OP gelezen?
:')
Heb ik wel last van, ja. Meestal kan ik ze makkelijk van me afschuiven, maar soms niet. Als ze te dichtbij en te reeel zijn word ik er bang van. 2 jaar geleden 1 gehad die me zo vreselijk bang heeft gemaakt dat ik ervoor naar de psych moest want ik was vreselijk in de war. Mijn realiteit verloor ik uit het oog en ik voelde me niet mezelf. De gedachte was mijn grootste angst. Nu gaat het wel weer beter, maar soms heb ik nog steeds last van die intrusie.quote:Op vrijdag 23 april 2010 23:09 schreef tomtomkortom het volgende:
Vraagje: hebben jullie ook (wel eens) last van intrusies?
Ik ben er net achter hoe het fenomeen heet. Maar sinds mijn paniekstoornis i.c.m. agorafobie (en het gevolg daarvan) had ik in meerdere maten last van dit fenomeen. 'Zieke' gedachten waar ik van schrok en waar ik me zorgen over begon te maken. Ik was bang dat ik ze daadwerkelijk zou uitvoeren, ook al wist ik dondersgoed dat mijn gezonde verstand me tegen zou houden. Wat voorbeelden:
Bij het zien van een scherp voorwerp > bang voor zelfverwonding (nooit gedaan)
Of wanneer je met een bak koffie zit, je 'op het idee' komt het bakje in het gezicht te gieten van de persoon waar je op dat moment mee bent.
Tralalalaaa
Om dit te illustreren kun je je beter even voorstellen wat het inhoudt om een gebrek aan zelfvertrouwen te hebben. Waar ben je op dat moment zo onzeker over? Meestal ligt het antwoord ergens in de buurt van "Hoe ik overkom op anderen."quote:Op zondag 25 april 2010 16:01 schreef Stefanovich het volgende:
Wat ik mij afvraag is, als je zeg maar de identificatie met je ego hebt doorbroken, heb je dan nog wel zelfvertrouwen nodig? En is ego gewoon een ander woord voor persoonlijkheid? Of zijn dat 2 verschillende dingen?
Hoe je overkomt op anderen is, zolang je je identiteit uit je ego haalt, een constante strijd om je (compleet paradoxaal) zowel te onderscheiden van anderen als jezelf proberen te mengen tussen alle andere mensen.
Het ego probeert te benadrukken dat je een individu bent, en of dat nu gebeurt door je slechter of beter te voelen dan anderen, het gebeurt altijd door je "anders" te voelen.
Zelfvertrouwen, zoals ik het ken in ieder geval, is slechts een metertje dat aangeeft aan welke kant van de schaal je zit: beter of slechter dan anderen. Als je kunt accepteren dat je niet beter of slechter bent dan iemand anders, heb je die schaal niet meer nodig nee.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Nee, geen enkel boekquote:Op zondag 25 april 2010 23:53 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
je post is al een voorbeeld van wat er zich in je hoofd afspeelt
En zelfverzekerdheid, als je je niet met een zelf indentificeerd kun je ook niet zeker zijn van die zelf.. Dat is een van de vele paradoxen in deze leer
Bij puur bewustzijn is de vraag er niet of je wel zelfverzekerd of 'aanwezig genoeg' bent.
Vraag van mij: Heb je boeken uit de OP gelezen?
Maar ik ben wel van plan z.s.m. Radical Honesty aan te schaffen of de kracht van het nu.... Komen die 2 eigenlijk een beetje op hetzelfde neer of zit er nog veel verschil in? Ik heb al wel wat boeken over de psyche en geluk en zo... zoals de 7 spirituele wetten van succes en je brein als medicijn, maar die heb ik nog niet uit. Ik stel het ook steeds uit om ze te lezen, dan wil ik vanavond wel lezen bijvoorbeeld, maar komt er ook weer iets leuks op tv Maar ik ben gister al begonnen aan 1, en al een eindje op weg, dus nu moet het toch een keer lukken
Hmm, interessant... Meestal ben ik ook onzeker over hoe ik overkom op anderen. Dan voel ik me geremd en dat is niet fijn. Ik herken me in wat je zegt, ik wil me aan de ene kant onderscheiden, maar aan de andere kant wel op zo'n manier dat ik gewaardeerd word door een ander. Dus op die momenten ben ik dus echt mijn ego, die bestaat uit angst en een laag zelfbeeld... Ik vind het wel verdomd lastig die identificatie te doorbreken op zulke momenten, en na de tijd baal ik daar dan weer van.quote:Op maandag 26 april 2010 09:55 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Om dit te illustreren kun je je beter even voorstellen wat het inhoudt om een gebrek aan zelfvertrouwen te hebben. Waar ben je op dat moment zo onzeker over? Meestal ligt het antwoord ergens in de buurt van "Hoe ik overkom op anderen."
Hoe je overkomt op anderen is, zolang je je identiteit uit je ego haalt, een constante strijd om je (compleet paradoxaal) zowel te onderscheiden van anderen als jezelf proberen te mengen tussen alle andere mensen.
Het ego probeert te benadrukken dat je een individu bent, en of dat nu gebeurt door je slechter of beter te voelen dan anderen, het gebeurt altijd door je "anders" te voelen.
Zelfvertrouwen, zoals ik het ken in ieder geval, is slechts een metertje dat aangeeft aan welke kant van de schaal je zit: beter of slechter dan anderen. Als je kunt accepteren dat je niet beter of slechter bent dan iemand anders, heb je die schaal niet meer nodig nee.
Het is niet moeilijk om je niet te identificeren met je ego, het is alleen zo makkelijk om het wél te doen.quote:Op maandag 26 april 2010 13:28 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Hmm, interessant... Meestal ben ik ook onzeker over hoe ik overkom op anderen. Dan voel ik me geremd en dat is niet fijn. Ik herken me in wat je zegt, ik wil me aan de ene kant onderscheiden, maar aan de andere kant wel op zo'n manier dat ik gewaardeerd word door een ander. Dus op die momenten ben ik dus echt mijn ego, die bestaat uit angst en een laag zelfbeeld... Ik vind het wel verdomd lastig die identificatie te doorbreken op zulke momenten, en na de tijd baal ik daar dan weer van.
Ik vind dit gevoel vergelijkbaar met angst voor het onbekende. Waarom zou je bang zijn voor iets wat je niet kent? Het klinkt compleet onlogisch, en toch doe je het bijna automatisch, omdat het zo gewoon is.
In beide gevallen houd je jezelf vast aan een denkwijze waar je last van hebt. Is het dan niet het meest logische om juist die denkwijze te laten vallen?
Dit kost zeker "moeite", maar niet moeite op de conventionele manier: het kost je geen echte inspanning. Het laten vallen van de gedachte is net zo makkelijk als het laten vallen van een heet stuk steenkool; simpelweg loslaten.
Dat is het makkelijke gedeelte. De kunst is om je daarna niet weer te branden aan datzelfde stukje steenkool. Hiervoor zul je zeer bewust moeten zijn van jezelf en wat je doet. Als je wegglijdt in automatisme, al dan niet opgeroepen door het ego, raak je bewustzijn kwijt en voor je het weet brand je je fikken weer.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Totaal mee eens!quote:Op maandag 19 april 2010 20:44 schreef Manono het volgende:
geen topics openen over te veel nadenken, niet nadenken over te veel nadenken, niet denken maar doen deelnemen
Rayen 2½ jaar!
Toch heb je meestal woorden en uitleg nodig om een eerste stap te zettenquote:
Daarnaast kan filosoferen naar mijn idee geen kwaad. Proberen het concept zo goed mogelijk onder woorden te brengen kan bijdragen aan een beter begrip en een lagere drempel om in te stappen.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Mooie vergelijkingquote:Op maandag 26 april 2010 14:09 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Het is niet moeilijk om je niet te identificeren met je ego, het is alleen zo makkelijk om het wél te doen.
Ik vind dit gevoel vergelijkbaar met angst voor het onbekende. Waarom zou je bang zijn voor iets wat je niet kent? Het klinkt compleet onlogisch, en toch doe je het bijna automatisch, omdat het zo gewoon is.
In beide gevallen houd je jezelf vast aan een denkwijze waar je last van hebt. Is het dan niet het meest logische om juist die denkwijze te laten vallen?
Dit kost zeker "moeite", maar niet moeite op de conventionele manier: het kost je geen echte inspanning. Het laten vallen van de gedachte is net zo makkelijk als het laten vallen van een heet stuk steenkool; simpelweg loslaten.
Dat is het makkelijke gedeelte. De kunst is om je daarna niet weer te branden aan datzelfde stukje steenkool. Hiervoor zul je zeer bewust moeten zijn van jezelf en wat je doet. Als je wegglijdt in automatisme, al dan niet opgeroepen door het ego, raak je bewustzijn kwijt en voor je het weet brand je je fikken weer.
Maar je hebt wel gelijk, alleen dat vind ik nou juist zo lastig, het niet weer mezelf verliezen in mijn gedachten... Maar goed, ik moet me er maar eens meer in verdiepen, het boek lezen bijvoorbeeld Maar , wat heb je tegenwoordig nog aan een ego dan? Of gedachten? Of staat denken niet gelijk aan je identificeren met je ego?
OK snap ik, maar ik ben bang dat sommige blijven steken in maar analyseren en het erover nadenken.quote:Op maandag 26 april 2010 16:37 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Toch heb je meestal woorden en uitleg nodig om een eerste stap te zetten
Daarnaast kan filosoferen naar mijn idee geen kwaad. Proberen het concept zo goed mogelijk onder woorden te brengen kan bijdragen aan een beter begrip en een lagere drempel om in te stappen.
Op een gegeven moment moet je gewoon doen. Je gedachtenstroom stopzetten en actie ondernemen.
Anders blijf je steken in het nadenken over het denken.
Rayen 2½ jaar!
even een vraagje tussendoor:
kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?
ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.
vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit
kan dit ook echt ?
kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?
ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.
vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit
kan dit ook echt ?
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Hell yeah, mijn maag zit ook continu in de knoop van de stress, en was ook heel lang telkens duizelig.quote:Op maandag 26 april 2010 19:13 schreef DeBassist het volgende:
even een vraagje tussendoor:
kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?
ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.
vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit
kan dit ook echt ?
heeft allemaal te maken met hyperventilatie bij mij, dat kan het zijn.
Heb je ook last van een droge mond enzo?
Hoeft natuurlijk niet he, ik denk dat jezelf ook best wel weet of het een psychologische oorzaak heeft.
Maakt het je angstig bijvoorbeeld?
True.quote:Op maandag 26 april 2010 18:11 schreef TimeJumper het volgende:
[..]
OK snap ik, maar ik ben bang dat sommige blijven steken in maar analyseren en het erover nadenken.
Op een gegeven moment moet je gewoon doen. Je gedachtenstroom stopzetten en actie ondernemen.
Anders blijf je steken in het nadenken over het denken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
de klachten opzich maken me wel angstig ja. Bijna de hele dag steken in mijn maagstreek en ook duizelig idd. Het verpest momenteel gewoon mijn levenquote:Op maandag 26 april 2010 22:38 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Hell yeah, mijn maag zit ook continu in de knoop van de stress, en was ook heel lang telkens duizelig.
heeft allemaal te maken met hyperventilatie bij mij, dat kan het zijn.
Heb je ook last van een droge mond enzo?
Hoeft natuurlijk niet he, ik denk dat jezelf ook best wel weet of het een psychologische oorzaak heeft.
Maakt het je angstig bijvoorbeeld?
een droge mond heb ik geen last van
TOT: Als moderator kijk je goed naar de users: heb je te maken met een troll, een kutkloon of een racist?
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Iemand die zeker NIET in dit rijtje hoort is DeBassist! :D
naatje_1: DeBassist, die ken je wel met een hoofdletter B en een harde L
Dat kan zeker.quote:Op maandag 26 april 2010 19:13 schreef DeBassist het volgende:
even een vraagje tussendoor:
kan het ook zo zijn dat door teveel nadenken lichamelijke klachten blijven bestaan terwijl ze er eigenlijk niet meer zijn?
ik zit nu al 6 maanden met aardig zware maag/duizeligheidsklachten die zo goed als mijn leven beheersen.
vanaf volgende week loop ik ervoor bij een psych omdat hij denkt dat het in mijn hoofd zit
kan dit ook echt ?
Een vriendin van mij had steeds moeite met eten, leek of er steeds iets in haar keel zat. Ze kon wel werken en de rest van haar leven ging haar gangetje.
Maar het bleef gewoon dagelijks een akelig gevoel.
De dokter zei toen dat het letterlijk de uitdrukking " een brok in je keel" zeg maar was.
Toen ze haar "probleem" onder ogen had gezien was het ook meteen weg. Het duurde natuurlijk wel effe voordat ze het "probleem" verwerkt had maar toen was het ook over.
Naar mijn mening is het goed om stil te staan hoe het denken werkt. Of beter gezegd wat je persoonlijke denkfouten zijn en hoe je die kan verbeteren.
Maar ga er niet te ver in.
Je kan beter proberen positief elke dag te denken "ik ga ervoor zorgen/proberen dat ik het naar mijn zin heb vandaag.
En daar naar handelen. Schiet je terug in negatief denken of tegen dingen op te zien, herhaal het bovenstaande tegen jezelf.
Praten tegen jezelf heeft veel meer succes is mijn persoonlijke mening.
Als ik loop te piekeren of me zenuwachtig maak voor wat dan ook. Zeg dan tegen jezelf dat dit absoluut geen zin heeft.
Je kan honderd rampscenario's in je hoofd uitdenken, uiteindelijk weet je niet hoe of wat er gaat gebeuren.
Laat het los en zeg tegen jezelf dat je het op dat moment wel ziet.
Rayen 2½ jaar!
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |