R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het doorhebben is dan ook iets dat je leert door het te doen. Hoe vaker ik me bewust word van waar ik mee bezig ben, hoe makkelijker het gaat. In het begin ben je nog druk bezig met tegen jezelf zeggen dat je dan niet direct moet oordelen, ondertussen ben ik daar wat makkelijker in.quote:Op zondag 23 mei 2010 17:54 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Ja... En je bent er ook nog zelf helemaal verantwoordelijk voor, en je hebt het ook helemaal niet door wat je jezelf aandoet, hoe je met jezelf omgaat, pas als je ziek bent gun je jezelf wel de tijd en word je er bewust van.... Eigenlijk zou je je zo altijd moeten voelen, alleen dan niet ziek zeg maar
Het is ook wetenschappelijk bewezen dat je emotionele brein o.a. je immuunsysteem regelt, sta je sterk onder stress dan maak je jezelf letterlijk ziek.
Ik heb bij lange na niet alles wat ik doe onder controle, maar die wetenschap is een stuk minder angstaanjagend dan het verliezen van controle die je eigenlijk niet had.
Wat ik met dat laatste wil zeggen: je zult je met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid nooit constant bewust zijn van wat je aan het doen bent. Het heeft ook voor mij geen nut om daar naar te blijven verlangen. Het enige dat je kunt doen is elk moment pakken dat je kunt pakken.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Het mooie is dat je wel elk moment kunt pakken die je maar wilquote:Op dinsdag 25 mei 2010 09:45 schreef Thrackan het volgende:
Het enige dat je kunt doen is elk moment pakken dat je kunt pakken.
:')
Zeker mooiquote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:12 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Het mooie is dat je wel elk moment kunt pakken die je maar wil
Op persoonlijk gebied krijg ik de kneepjes eindelijk een beetje door. Geeft een hoop rust. Alleen ben ik nu nog heel vaak op mezelf, dus daar gaan we maar eens verandering in brengen. Alleen in mijn eentje rustig zijn is op zich wel handig, maar ik wil ook graag rustig zijn met anderen erbij.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Daar komt bij mij het probleem. Door interactie met anderen, komen bij mij emoties op. Daar kan ik heel moeilijk mee omgaan.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:24 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Zeker mooi
Op persoonlijk gebied krijg ik de kneepjes eindelijk een beetje door. Geeft een hoop rust. Alleen ben ik nu nog heel vaak op mezelf, dus daar gaan we maar eens verandering in brengen. Alleen in mijn eentje rustig zijn is op zich wel handig, maar ik wil ook graag rustig zijn met anderen erbij.
Vanuit de emotie die ik voel, ga ik reageren en dat pakt te vaak verkeerd uit.
Ik ben met achteraf pas bewust dat ik UIT EMOTIE heb gehandeld.. Dan is t al te laat.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Klopt, en dat ga ik dus in een gecontroleerde omgeving doen (groepsessies). Bij mij komt er meestal maar één emotie op en dat is de angst dat ik iets "fout" doe of zeg.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:43 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Daar komt bij mij het probleem. Door interactie met anderen, komen bij mij emoties op. Daar kan ik heel moeilijk mee omgaan.
Vanuit de emotie die ik voel, ga ik reageren en dat pakt te vaak verkeerd uit.
Ik ben met achteraf pas bewust dat ik UIT EMOTIE heb gehandeld.. Dan is t al te laat.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Bij wat voor soort instantie ga je dat doen als ik vragen mag?quote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:46 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Klopt, en dat ga ik dus in een gecontroleerde omgeving doen (groepsessies). Bij mij komt er meestal maar één emotie op en dat is de angst dat ik iets "fout" doe of zeg.
Ik handel ook uit angst. Voornamelijk angst voor afwijzing.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ben al een tijdje bezig bij PsyQ, bevalt me prima.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:54 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Bij wat voor soort instantie ga je dat doen als ik vragen mag?
Ik handel ook uit angst. Voornamelijk angst voor afwijzing.
Maar onafhankelijk van de instantie: PsyQ verschilt per vestiging/behandelaar enorm, GGZ is ook in de ene vestiging een stuk beter dan in de andere. Basically: je treft het, of je treft het niet.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Thanks, interessante site, alleen de wachtlijsten zijn enorm helaas (Eindhoven).quote:Op dinsdag 25 mei 2010 12:02 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Ben al een tijdje bezig bij PsyQ, bevalt me prima.
Maar onafhankelijk van de instantie: PsyQ verschilt per vestiging/behandelaar enorm, GGZ is ook in de ene vestiging een stuk beter dan in de andere. Basically: je treft het, of je treft het niet.
Ik sta inmiddels op de spoed lijst bij GGZ. Ben al vanaf februari aan t wachten en t wordt er niet beter op..
Heb al vaker behandelingen gehad bij GGZ maar t komt steeds terug. T werkt eventjes maar daarna ben ik t weer kwijt helaas...
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Tsja, ik ben ook min of meer per toeval bij PsyQ uitgekomen, anders had ik ook bij een GGZ gelopen oid.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 12:14 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Thanks, interessante site, alleen de wachtlijsten zijn enorm helaas (Eindhoven).
Ik sta inmiddels op de spoed lijst bij GGZ. Ben al vanaf februari aan t wachten en t wordt er niet beter op..
Heb al vaker behandelingen gehad bij GGZ maar t komt steeds terug. T werkt eventjes maar daarna ben ik t weer kwijt helaas...
Als je een meer persoonlijke benadering wilt kun je beter bij een "losse" psych zijn, hoewel die ook geen garantie zijn.
Anyway, in jouw geval lijkt het me handig om op tafel te leggen dat je een langetermijnoplossing mist. Misschien een stukje behandeling waarbij je behandelmethoden wat beter in je dagelijks leven worden geplaatst?
Ondertussen zit ik, met een licht dilemmagevoel. Gewoon lekker m'n eigen gangetje blijven gaan is zo lekker rustig en prima te behappen dat ik een beetje opzie tegen het aangaan van de uitdaging om juist bij anderen beter in mijn vel te kunnen zitten. Ik weet wel zeker dat ik het wil, dus ik zal de gevolgen maar gewoon moeten doorstaan, het voelt alleen alsof ik aan het kiezen ben tussen uitslapen en wat nuttigs doen
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Dat is ook de bedoeling inderdaad, met stukje acceptatie erbij en lange termijnoplossing.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 13:11 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Tsja, ik ben ook min of meer per toeval bij PsyQ uitgekomen, anders had ik ook bij een GGZ gelopen oid.
Als je een meer persoonlijke benadering wilt kun je beter bij een "losse" psych zijn, hoewel die ook geen garantie zijn.
Anyway, in jouw geval lijkt het me handig om op tafel te leggen dat je een langetermijnoplossing mist. Misschien een stukje behandeling waarbij je behandelmethoden wat beter in je dagelijks leven worden geplaatst?
Dat is de drempel waar je overheen moet denk ik. Herken ik ook wel. Thuis in je eentje gaat het prima, maar je loopt t risico om in contact met anderen verwachtingen te krijgen en gekwetst te worden.quote:Ondertussen zit ik, met een licht dilemmagevoel. Gewoon lekker m'n eigen gangetje blijven gaan is zo lekker rustig en prima te behappen dat ik een beetje opzie tegen het aangaan van de uitdaging om juist bij anderen beter in mijn vel te kunnen zitten. Ik weet wel zeker dat ik het wil, dus ik zal de gevolgen maar gewoon moeten doorstaan, het voelt alleen alsof ik aan het kiezen ben tussen uitslapen en wat nuttigs doen
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ik heb juist telkens weer een 'inzinking' dat het heel erg slecht gaat voor een periode van een paar weken. Dan gaat het weer matig en dan weer goed. Het heeft nog steeds heel veel met mijn huidige stage en verplichtingen, angst om te falen enz te maken, wat hierboven ook beschreven is. En vooral een hele flinke dosis schuldgevoel!!
Ik ga binnenkort naar riagg om een soort plan te maken om de eerste tekens van zo'n 'inzinking' te ontdekken en er dan gelijk werk van te maken om niet in zo'n depressive staat terecht te komen. De kvhn werkt in zon inzinking ook nauwlijks, zelfs averechts. helaas.
Ik ga binnenkort naar riagg om een soort plan te maken om de eerste tekens van zo'n 'inzinking' te ontdekken en er dan gelijk werk van te maken om niet in zo'n depressive staat terecht te komen. De kvhn werkt in zon inzinking ook nauwlijks, zelfs averechts. helaas.
:')
Acceptatie is belangrijk. Ik kan nog steeds niet echt accepteren dat ik feilbaar ben (perfectionisme/faalangst achtig iets) terwijl ik weet dat er niets aan te doen is. Tegenover alleen mezelf kan ik dat nog wel, tegenover anderen voelt het een stuk moeilijker.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 13:45 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Dat is ook de bedoeling inderdaad, met stukje acceptatie erbij en lange termijnoplossing.
De pest was dat ik het in mijn eentje ook niet kon. Ik zat alleen niet met mijzelf in de knoop als ik ergens enorm druk mee bezig was, want dan had ik er simpelweg de tijd niet voorquote:Dat is de drempel waar je overheen moet denk ik. Herken ik ook wel. Thuis in je eentje gaat het prima, maar je loopt t risico om in contact met anderen verwachtingen te krijgen en gekwetst te worden.
Maar mijzelf kan ik nu wel hebben, ook al kost het nog regelmatig moeite. Het echte knelpunt zit in situaties die ik niet kan berekenen. Onvoorspelbare en oncontroleerbare dingen. En andere mensen zijn enorm goed in onvoorspelbaar zijn
Wat ik wil leren is accepteren dat die dingen niet te berekenen zijn, zonder direct in een nerveus hoopje mens te veranderen dat dan maar alles in de gaten probeert te houden zodat hij snel kan reageren mocht er iets gebeuren.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
kracht van het nu heb ik nu al meer dan 1 jaar. Nog niet geheel uitgelezen omdat ik alleen maar op vakanties echt er uit lees. Maar de helft die ik gelezen heb heeft me toch al voor een deel veranderd.
Science flies you to the moon. Religion flies you into buildings.
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?
Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?
Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?
Door het zweverige heen kijken en sommige dingen ook niet teveel aandacht aan besteden. Het is idd soms nogal vaag geschreven. Maar de onderliggende boodschap is wel degelijk zinvol. Loslaten van verlangens, inzien hoe je geest (kritische denker) je doet beperken en hoe negatieve denkpatronen kunnen gaan overheersen.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?
Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?
Science flies you to the moon. Religion flies you into buildings.
ah...naja...wellicht dat ik hem een dezer dagen er nog een keer bij pak en het een herkansing geef.
Niks mis met een goed boek, een biertje en veel zon!
Niks mis met een goed boek, een biertje en veel zon!
Dat heb ik ook. Bij de behandeling die ik ga volgen wil ik ook weer aan de gang gaan met het eerder herkennen van de 'alarmbellen' dat er iets verkeerd aan het gaan is. zodat het niet doorzet.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 13:57 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik heb juist telkens weer een 'inzinking' dat het heel erg slecht gaat voor een periode van een paar weken. Dan gaat het weer matig en dan weer goed. Het heeft nog steeds heel veel met mijn huidige stage en verplichtingen, angst om te falen enz te maken, wat hierboven ook beschreven is. En vooral een hele flinke dosis schuldgevoel!!
Ik ga binnenkort naar riagg om een soort plan te maken om de eerste tekens van zo'n 'inzinking' te ontdekken en er dan gelijk werk van te maken om niet in zo'n depressive staat terecht te komen. De kvhn werkt in zon inzinking ook nauwlijks, zelfs averechts. helaas.
Het vergt heel veel DENKEN. constructieve gedachten ipv destructieve gedachten.
Dat is helemaal wat averechts staat op de kracht vh nu...
[ Bericht 1% gewijzigd door NouMooiNiet op 25-05-2010 15:13:42 ]
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ik vond het in het begin ook wat zweverig, maar naarmate ik de kern van het verhaal beter begreep begon ik ook te begrijpen dat het totaal niet zweverig bedoeld is.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?
Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?
Het is gewoon moeilijk om een goede omschrijving te geven van wat leven in het Nu nou eigenlijk inhoudt, daarom klinkt het wat aan de zweverige kant.
Je hersenen gebruiken als een nuttig stuk gereedschap is niet in strijd met de kracht van het nu.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:05 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Dat heb ik ook. Bij de behandeling die ik ga volgen wil ik ook weer aan de gang gaan met het eerder herkennen van de 'alarmbellen' dat er iets verkeerd aan het gaan is. zodat het niet doorzet.
Het vergt heel veel DENKEN. constructieve gedachten ipv destructieve gedachten.
Dat is helemaal wat averechts staat op de kracht vh nu.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Wanneer ik met een bepaalde situatie niet om kan gaan (een situatie niet accepteer), ga ik anderen de schuld geven van dat klote gevoel dat ik heb. Het is denk ik makkelijker geweest (tot nu toe want nu word ik me er heel erg bewust van en kan ik er niet meer onderuit) om de schuld bij anderen neer te leggen en je eigen EGO hoog te houden, dan toegeven dat je zelf fout zit en te accepteren dat je niet perfect bent.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 14:07 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Acceptatie is belangrijk. Ik kan nog steeds niet echt accepteren dat ik feilbaar ben (perfectionisme/faalangst achtig iets) terwijl ik weet dat er niets aan te doen is. Tegenover alleen mezelf kan ik dat nog wel, tegenover anderen voelt het een stuk moeilijker.
Dat is heel zwaar en heel confronterend.
Klopt.quote:De pest was dat ik het in mijn eentje ook niet kon. Ik zat alleen niet met mijzelf in de knoop als ik ergens enorm druk mee bezig was, want dan had ik er simpelweg de tijd niet voor
.quote:Maar mijzelf kan ik nu wel hebben, ook al kost het nog regelmatig moeite. Het echte knelpunt zit in situaties die ik niet kan berekenen. Onvoorspelbare en oncontroleerbare dingen. En andere mensen zijn enorm goed in onvoorspelbaar zijn
Wat ik wil leren is accepteren dat die dingen niet te berekenen zijn, zonder direct in een nerveus hoopje mens te veranderen dat dan maar alles in de gaten probeert te houden zodat hij snel kan reageren mocht er iets gebeuren
Precies, je kunt anderen niet veranderen / onder controle houden.
En ik dacht dat wel te kunnen door alles vast te houden / onder controle te houden. Terwijl je met loslaten veel meer bereikt.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ja klopt. Op deze manier wel ja. Niet op de destructieve manier.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:08 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Je hersenen gebruiken als een nuttig stuk gereedschap is niet in strijd met de kracht van het nu.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Mja, ik ervaar depressieve perioden als een soort Chinese vingerval: Hoe harder je je probeert te verzetten, hoe dieper je vast komt te zitten. Pas op het moment dat ik tot rust kom en accepteer dat het even wat slechter gaat, raak ik wat losser. Daarna duurt het meestal maar een paar dagen voor ik weer redelijk in m'n vel zit.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:11 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Ja klopt. Op deze manier wel ja. Niet op de destructieve manier.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Tolle brengt nuchtere onderwerpen nogal zweverig, is best slim van hem aangezien je een breder publiek aantrekt. Maar het is dus een stuk minder zweverig dan je zou denken.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?
Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?
:')
Als je een manier kan vinden om signalen te herkennen die kunnen leiden tot een moeilijke fase is denk ik het herkennen al het halve werk. Ik heb soms ook moeite om psychologie en Kracht vh Nu (eigenlijk jammer dat we hier geen ander woord voor hebbenquote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:05 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Dat heb ik ook. Bij de behandeling die ik ga volgen wil ik ook weer aan de gang gaan met het eerder herkennen van de 'alarmbellen' dat er iets verkeerd aan het gaan is. zodat het niet doorzet.
Het vergt heel veel DENKEN. constructieve gedachten ipv destructieve gedachten.
Dat is helemaal wat averechts staat op de kracht vh nu...
) te rijmen. Maar zoals ik al zei, HERkennen van signalen is misschien vaak al genoeg. Herkennen en zien hoe je lichaam reageert als je de gedachte bekijkt zonder oordeel.
DkvhN zegt ook niet dat gedachtes fout zijn, het ego is een instrument waarmee we niet zonder kunnen. Een 'wonderful tool'.
Maak niet te erg concepten van de verschillende dingen. Als je de "theorïen" met gedachtes probeert te laten rijmen kom je uiteraard in een subjectieve gedachtenstroom terecht
Ja dit bedoel ik dusquote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:08 schreef Thrackan het volgende:
Je hersenen gebruiken als een nuttig stuk gereedschap is niet in strijd met de kracht van het nu.
:')
quote:Op dinsdag 25 mei 2010 20:22 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Als je een manier kan vinden om signalen te herkennen die kunnen leiden tot een moeilijke fase is denk ik het herkennen al het halve werk. Ik heb soms ook moeite om psychologie en Kracht vh Nu (eigenlijk jammer dat we hier geen ander woord voor hebben
Maar zoals ik al zei, HERkennen van signalen is misschien vaak al genoeg. Herkennen en zien hoe je lichaam reageert als je de gedachte bekijkt zonder oordeel.
DkvhN zegt ook niet dat gedachtes fout zijn, het ego is een instrument waarmee we niet zonder kunnen. Een 'wonderful tool'.
Maak niet te erg concepten van de verschillende dingen. Als je de "theorïen" met gedachtes probeert te laten rijmen kom je uiteraard in een subjectieve gedachtenstroom terecht
[..]
Ja dit bedoel ik dus
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Dat het nutteloos is om te proberen een compleet sluitende beschrijving/theorie te maken van iets dat niets met denken te maken heeft. Dat is alsof je logica probeert te verbinden aan intuïtie.quote:
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Uh dat doe ik altijd volgens mij. Vanuit dat intuitieve gevoel een verklaring zoeken.quote:Op woensdag 26 mei 2010 16:18 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Dat het nutteloos is om te proberen een compleet sluitende beschrijving/theorie te maken van iets dat niets met denken te maken heeft. Dat is alsof je logica probeert te verbinden aan intuïtie.
Of snap ik er nou helemaal niks meer van?? Hahaha
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Die verklaring is niet altijd te maken. En dan is het niet handig om jezelf erop stuk te blijven bijten.quote:Op woensdag 26 mei 2010 16:22 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Uh dat doe ik altijd volgens mij. Vanuit dat intuitieve gevoel een verklaring zoeken.
Of snap ik er nou helemaal niks meer van?? Hahaha
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Hier word ik gewoon omschrevenquote:Op woensdag 26 mei 2010 16:22 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Uh dat doe ik altijd volgens mij. Vanuit dat intuitieve gevoel een verklaring zoeken.
Of snap ik er nou helemaal niks meer van?? Hahaha
Ik voel me niet zo goed en dan ga ik malen en malen om het 'op te lossen' terwijl er in feite niks is om op te lossen.
Gister bedacht ik mij iets, ik was weer aan het malen over de dood en hoe wij hier op aarde kwamen en shit.
Ik raakte hierdoor helemaal van slag tot hyperventilatie aan toe omdat het allemaal zo 'nep' leek op de een of andere manier, bij mij komen dan altijd de woorden 'een grote grap' bovendrijven
En toen dacht ik hoe komt het dat ik nu weer op zo'n manier hier over kan nadenken terwijl ik dat niet kan als ik lekker in mn vel zit.
en ineens had ik het, het werkt hetzelfde als nadenken over waarom bijvoorbeeld een bal een bal heet.
Als je er maar lang genoeg over nadenkt wordt het vanzelf absurd
Toen heb ik mijzelf zo goed en zo kwaad als het ging verboden hierover na te denken en nog een redelijke avond gehad.
Als klap op de vuurpijl nog een mooi stukje van Adyashanti gezien hierover:
Rest as Awareness
Of stel jezelf de vraag: wat is nep? Als je één simpel stuk bewijs hebt dat je hier en nu op deze aarde bent dan ben je dat zelf wel. Dat je niet snapt waarom je dan hier en nu op deze aarde bent is een tweede. En accepteren dat je dat de wereld niet in elkaar stort als je niet snapt hoe ie in elkaar steekt is wat mij betreft een goeie stap om te maken.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
*knuppel in hoenderhok gooit*
Ik vind het jammer om te zien dat het topic niet meer draait om waar het om behoort te draaien.
Met alle respect, vind ik de problemen waar jullie mee lopen gewoon rottig voor jullie, maar waar het momenteel overgaat zijn psychische klachten, en bijna allemaal zijn julle of staan jullie op een wachtlijst voor professionele behandeling.
En zeker doen en dat is ook goed
maar waar jullie nu mee bezig zijn staat nog heel ver van het kracht van het nu zeg maar.
Om het kvhtn ( maar even afgekort) toe te passen zul je eerst de onderliggende problematiek aan moeten pakken , en soms heb je daar eerst een zoektocht bij nodig, en in jullie geval is dat met hulp, wederom volhouden.
Maar de laatste twee topics gaat het intussen meer over angsten en depressie etc. en niet meer over het kvhn.
Waardoor het primaire ondeerwerp ondergesneeuwd wordt, door wel bepaalde woorden en gebruiken uit het concept te filteren en het zo te benoemen, maar het dat niet is.
Erg jammer.
Natuurlijk snap ik ook. doordat dit een slectiever groepje is je je wellicht net wta makkelijker uit, maar zou het niet gewooneen optie zijn om al dan niet in een bestaand of nieuw topic daar over te praten, en dit topic echt puur voor het kvhn te behouden en het zijn originele insteek weer terug krijgt?
just my 2 cents
Ik vind het jammer om te zien dat het topic niet meer draait om waar het om behoort te draaien.
Met alle respect, vind ik de problemen waar jullie mee lopen gewoon rottig voor jullie, maar waar het momenteel overgaat zijn psychische klachten, en bijna allemaal zijn julle of staan jullie op een wachtlijst voor professionele behandeling.
En zeker doen en dat is ook goed
maar waar jullie nu mee bezig zijn staat nog heel ver van het kracht van het nu zeg maar. Om het kvhtn ( maar even afgekort) toe te passen zul je eerst de onderliggende problematiek aan moeten pakken , en soms heb je daar eerst een zoektocht bij nodig, en in jullie geval is dat met hulp, wederom
volhouden. Maar de laatste twee topics gaat het intussen meer over angsten en depressie etc. en niet meer over het kvhn.
Waardoor het primaire ondeerwerp ondergesneeuwd wordt, door wel bepaalde woorden en gebruiken uit het concept te filteren en het zo te benoemen, maar het dat niet is.
Erg jammer.
Natuurlijk snap ik ook. doordat dit een slectiever groepje is je je wellicht net wta makkelijker uit, maar zou het niet gewooneen optie zijn om al dan niet in een bestaand of nieuw topic daar over te praten, en dit topic echt puur voor het kvhn te behouden en het zijn originele insteek weer terug krijgt?
just my 2 cents
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ik heb juist het idee dat er een poging gewaagd wordt om zulke problemen tegen het licht te houden door middel van de kracht van het nu. Daar moet ik wel bij zeggen dat ik expres geen stortvloed aan kvhn uitstoot, om mensen niet direct af te schrikken.
Daarnaast is het besef dat er dingen zijn die niet te snappen, te volgen, of te beschrijven zijn in mijn geval een direct gevolg van de combinatie van professionele hulp en het toepassen van de kracht van het nu in mijn eigen situatie.
Is dat nog niet genoeg kvhn voor je dan zou ik zeggen: werk het gemiddelde eens omhoog hier
Daarnaast is het besef dat er dingen zijn die niet te snappen, te volgen, of te beschrijven zijn in mijn geval een direct gevolg van de combinatie van professionele hulp en het toepassen van de kracht van het nu in mijn eigen situatie.
Is dat nog niet genoeg kvhn voor je dan zou ik zeggen: werk het gemiddelde eens omhoog hier
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Kan je dit toelichten?quote:Op donderdag 27 mei 2010 08:19 schreef Thrackan het volgende:Daar moet ik wel bij zeggen dat ik expres geen stortvloed aan kvhn uitstoot, om mensen niet direct af te schrikken.
Have fun...
Zo herkenbaar dat ik teveel nadenk. Over mijn toekomst en vooral met wat ik met mijn leven wil. Helaas hoort het ook een beetje bij het volwassen worden. Als je richting de 30 gaat, lijkt het wel alsof je allerlei keuzes moet maken waar je misschien nog helemaal niet aan toe bent 
Ik probeer te voorkomen dat ik een drempel opwerp door termen te gebruiken die ik zelf snel als zweverig zou bestempelen. Of dat oordeel nou juist is of niet, wanneer iemand om die reden niet verder wil lezen vind ik dat zonde, dus dat probeer ik zoveel mogelijk te voorkomen.quote:
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Op zich vind ik het primaom in een ander topic verder te gaan echter 2 puntjes:quote:Op donderdag 27 mei 2010 08:12 schreef _evenstar_ het volgende:
*knuppel in hoenderhok gooit*
Ik vind het jammer om te zien dat het topic niet meer draait om waar het om behoort te draaien.
Met alle respect, vind ik de problemen waar jullie mee lopen gewoon rottig voor jullie, maar waar het momenteel overgaat zijn psychische klachten, en bijna allemaal zijn julle of staan jullie op een wachtlijst voor professionele behandeling.
En zeker doen en dat is ook goed
Om het kvhtn ( maar even afgekort) toe te passen zul je eerst de onderliggende problematiek aan moeten pakken , en soms heb je daar eerst een zoektocht bij nodig, en in jullie geval is dat met hulp, wederom
Maar de laatste twee topics gaat het intussen meer over angsten en depressie etc. en niet meer over het kvhn.
Waardoor het primaire ondeerwerp ondergesneeuwd wordt, door wel bepaalde woorden en gebruiken uit het concept te filteren en het zo te benoemen, maar het dat niet is.
Erg jammer.
Natuurlijk snap ik ook. doordat dit een slectiever groepje is je je wellicht net wta makkelijker uit, maar zou het niet gewooneen optie zijn om al dan niet in een bestaand of nieuw topic daar over te praten, en dit topic echt puur voor het kvhn te behouden en het zijn originele insteek weer terug krijgt?
just my 2 cents
1. ik vraag me af of er na de prachtige OP van PoPCP nog veel meer is te zeggen inhoudelijk over kvhn.
2.Het topic heet teveel nadenken - kracht van het nu topic en dat 1e deel is wat bina in alle post terugkomt hier, wel relevant lijkt me dus.
Als antwoord op 1: je zou daar bijvoorbeeld over kunnen discussieren, ik noem een zijweg
Als antwoord op 2: het gaat idd over teveel nadenken etc.
En ja het komt allemaal terug, dat teveel nadenken, maar met alle respect wordt het meer en meer een "vertelbaak" over depressieve klachten en dusdanige klachten waar proffesionele hulp bij nodig is, die staan los van het kvhn imho.. dat je door die klachten teveel nadenkt, want ja het is een kenmerk van depressie.
Ik denk dat er veel meer gefilterd kan worden..
Imho wordt er door dit gedrag, wat steeds meer naar voren komt hier door meerdere lui trouwens, de drempel juist verhoogd want als je niet depressief bent doe je niet mee.. om het even plat te zeggen.
Ook emnsen die niet depressief zijn denken teveel na, human behaviour.. ik zou persoonlijk liever zien ( en nee dat is niet mijn slechte ego, maar mijn leergierigheid en passie voor filosoferen ) dat er meer wordt gefilosofeerd hoe en waarom en wat.. ipv alleen keer op keer te benoemen dat het een rot periode is etc..
Als antwoord op 2: het gaat idd over teveel nadenken etc.
En ja het komt allemaal terug, dat teveel nadenken, maar met alle respect wordt het meer en meer een "vertelbaak" over depressieve klachten en dusdanige klachten waar proffesionele hulp bij nodig is, die staan los van het kvhn imho.. dat je door die klachten teveel nadenkt, want ja het is een kenmerk van depressie.
Ik denk dat er veel meer gefilterd kan worden..
Imho wordt er door dit gedrag, wat steeds meer naar voren komt hier door meerdere lui trouwens, de drempel juist verhoogd want als je niet depressief bent doe je niet mee.. om het even plat te zeggen.
Ook emnsen die niet depressief zijn denken teveel na, human behaviour.. ik zou persoonlijk liever zien ( en nee dat is niet mijn slechte ego, maar mijn leergierigheid en passie voor filosoferen ) dat er meer wordt gefilosofeerd hoe en waarom en wat.. ipv alleen keer op keer te benoemen dat het een rot periode is etc..
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ik vind het nogal wat dat je bepaalde mensen hier als depressief diagnostiseert Evenstar...
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Dan lees jij mijn woorden verkeerd.quote:Op donderdag 27 mei 2010 18:56 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik vind het nogal wat dat je bepaalde mensen hier als depressief diagnostiseert Evenstar...
Ik zeg nergens dat de mensen noodzakelijkerwijs depressief zijn.. ik ben niet bevoegd om diagnoses te stellen, maar genoeg mensen hier die zelf aangegeven hebben depressieve klachten te hebben..
Dus niet een diagnose van mijn hand
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ik had dit stuk nog in mijn mailbox zitten, ik denk dat het wel aansluit op waar we t hierboven over gehad hebben.
quote:Het Ego tegenover "Ik ben";
Hoe weet je of een gevoel dat je ervaart vanuit je Ego komt, of vanuit een diepere bron?
Eckhart: Soms is het niet makkelijk om dat vast te stellen. Een criterium dat je kunt gebruiken is om vast te stellen of er (enige) negativiteit in jezelf of in je handelen aanwezig is, boosheid, afkeer, irritatie, want dan is het Ego aanwezig. Als er geen negativiteit aanwezig is maar een onderliggende laag van vrede, rust, dan komt dat voort uit een diepere laag dat niet het Ego is. Bijvoorbeeld, je bevindt je in een situatie, en mogelijk voel je op enig moment dat het juiste om te doen zou zijn die situatie te verlaten, weg te gaan, achter je te laten – of dit nu een relatie, een fysieke plaats, of een baan, of wat dan ook is – je kunt dan aandacht schenken aan waar het gevoel vandaan komt. Is er enige reactiviteit, of boosheid als essentieel onderdeel in dat gevoel aanwezig? Of is er een diep gevoel van weten dat dit nu eenmaal is wat je moet doen, en doe je het ook? Dan is daar in de laatste houding ook de vrede, die met dat gevoel van aanvaarding, acceptatie samenkomt.
Vrede (aanvaarding, acceptatie) kan wel degelijk betekenen dat je actie onderneemt. Het is echter een nadrukkelijk ander energieveld waaruit de energie stroomt dan de reactieve actie welke altijd geassocieerd kan worden met het Ego. Je hebt een behoorlijke mate van aanwezigheid, bewustzijn nodig om te weten of er op enig moment negativiteit in je heerst, of dat je vast kunt stellen dat het gevoel voortkomt uit een dieper weten van Dit is wat mij te doen staat.
Weten of er negativiteit in je heerst is de sleutel. Je moet aanwezig, bewust willen zijn om te weten of het er wel of niet is. Als je geïdentificeerd bent met negativiteit, zul je namelijk niet eens kunnen opmerken of er wel of geen negativiteit in je heerst (je bent negativiteit). Voor het Ego is een negatief gevoel een goed gevoel. Het Ego houdt ervan om boos te zijn. Het sterkt zichzelf zelfs met boos zijn en negativiteit. Als er totaal geen (wil tot) bewustzijn in je is, zul je niet voor jezelf kunnen vaststellen dat je je in een staat van (voortdurende) negativiteit bevindt. En je kunt er dan ook niets aan doen, eerst zul je moeten ontwaken om te kunnen zien in welke staat je je op dit moment bevindt. Dan kan ook het Ego zichzelf niet eens herkennen.
Om het Ego te kunnen herkennen, moet je bewustzijn (je ware ik) zijn ontwaakt. Dan ben je in staat jezelf te observeren. De getuige, de observerende getuige, aanwezigheid, moet er dan volledig zijn.
En op het moment dat het er is, herken je negativiteit, en weet je ook dat het Ego is. Dan domineert het Ego je ook niet langer meer volledig, en je hoeft er ook niet meer naar te handelen. Je kunt dan zelfs een gevoel van boosheid in jezelf ervaren zonder dat je er naar handelt, en je dat gevoel er gewoon laat zijn, je observeert hoe het in je opkomt, opgekomen is, en hoe het weer voorbij trekt, voorbijgetrokken is.
Je hoeft namelijk niet te gehoorzamen aan wat het je vertelt, je hoeft niet elke gedachte te volgen dat opkomt uit dat gevoel. Alertheid is noodzakelijk om voor jezelf te weten waar een gevoel vandaan komt. Komt het door een gedachte in je hoofd? Dan is het Ego. Een kleine hint om je daarbij te helpen is, is het een gevoel dat voortkomt uit een of ander verhaal dat ik mezelf aan het vertellen ben over mijn leven, over andere mensen, over een situatie? Of is het een dieper realiseren wat werkelijk noodzakelijk is in een bepaalde situatie? Wat het ook is, de sleutel, de bepalende factor is de observerende aanwezigheid in jezelf, de getuige, je ware ik.
De observerende aanwezigheid, je ware ik, is het enige van waaruit het Ego kan worden herkend.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
*hier die knuppelquote:Op donderdag 27 mei 2010 08:12 schreef _evenstar_ het volgende:
*knuppel in hoenderhok gooit*
Ik vind het jammer om te zien dat het topic niet meer draait om waar het om behoort te draaien.
Met alle respect, vind ik de problemen waar jullie mee lopen gewoon rottig voor jullie, maar waar het momenteel overgaat zijn psychische klachten, en bijna allemaal zijn julle of staan jullie op een wachtlijst voor professionele behandeling.
En zeker doen en dat is ook goed
Om het kvhtn ( maar even afgekort) toe te passen zul je eerst de onderliggende problematiek aan moeten pakken , en soms heb je daar eerst een zoektocht bij nodig, en in jullie geval is dat met hulp, wederom
Maar de laatste twee topics gaat het intussen meer over angsten en depressie etc. en niet meer over het kvhn.
Waardoor het primaire ondeerwerp ondergesneeuwd wordt, door wel bepaalde woorden en gebruiken uit het concept te filteren en het zo te benoemen, maar het dat niet is.
Erg jammer.
Natuurlijk snap ik ook. doordat dit een slectiever groepje is je je wellicht net wta makkelijker uit, maar zou het niet gewooneen optie zijn om al dan niet in een bestaand of nieuw topic daar over te praten, en dit topic echt puur voor het kvhn te behouden en het zijn originele insteek weer terug krijgt?
just my 2 cents
Ik heb juist het idee dat we over het onderwerp praten, alle psychische 'problemen' worden teruggekoppeld naar kvhn, misschien indd wat teveel persoonlijke verhalen. Maar als iemand over zijn 'Nu-ervaring' praat zie ik dat ook als hetzelfde, ook persoonlijk en ook een verhaal.
Het is ook een selectief clubje waar ik al vanaf het begin in zit, maar is het nadeel hiervan dat het ontoegankelijk is voor nieuwkomers?
Ik vind helemaal niet dat het primaire onderwerp is ondergesneeuwd, er wordt duidelijk in bijna elke post naar teruggekoppeld. Het enige waar we het minder over hebben is de boeken zelf. Hoe zou jij het anders willen zien
[ Bericht 1% gewijzigd door sinterklaaskapoentje op 28-05-2010 00:17:14 ]
:')
quote:
Verder vind ik het topic niet erg ontoegankelijk. Ik denk dat mensen die hier helemaal geen connectie mee hebben, dit topic niet zullen begrijpen (?) of geen interesse zullen hebben en dus zowiezo weg zullen blijven.
Voor degenen die het interessant vinden, zijn toch wel aan het meelezen en zullen inhaken met posten op t moment dat ze iets herkennen uit hun eigen ervaringen.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
@ _evenstar_
Ik denk dat het merendeel van de mensen voor wie een boek als "Kracht van het nu" inspirerend werkt niet super in hun vel zitten. Deze mensen zijn zichzelf tegengekomen door onopgemerkte blokkades en voelen zich daardoor niet op hun gemak in de omgeving waarin zij zich verkeren.
Ik denk dat voor veel van die mensen het boek als een soort van eye-opener kan werken, omdat ze ongetwijfeld bepaalde zaken bij zichzelf herkennen.
Het niet lekker in de vel zitten bedoel ik trouwens niet negatief. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je gewoon heel gezond en op materieel gebied rijk bent, maar toch voor je gevoel iets mist. Het kan echter ook zijn dat je al zo ver van je zelf staat dat je allerlei psychosomatische klachten hebt gekregen.
Ik denk dat het merendeel van de mensen voor wie een boek als "Kracht van het nu" inspirerend werkt niet super in hun vel zitten. Deze mensen zijn zichzelf tegengekomen door onopgemerkte blokkades en voelen zich daardoor niet op hun gemak in de omgeving waarin zij zich verkeren.
Ik denk dat voor veel van die mensen het boek als een soort van eye-opener kan werken, omdat ze ongetwijfeld bepaalde zaken bij zichzelf herkennen.
Het niet lekker in de vel zitten bedoel ik trouwens niet negatief. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je gewoon heel gezond en op materieel gebied rijk bent, maar toch voor je gevoel iets mist. Het kan echter ook zijn dat je al zo ver van je zelf staat dat je allerlei psychosomatische klachten hebt gekregen.
De kracht van het nu helpt jezelf met leren met jezelf omgaan, begrijpen en interpreteren
Have fun...
Tsja, als je tevreden bent met jezelf lijkt het me ook niet dat je ontvankelijk bent voor zulke boeken.
Ontopic ben ik de laatste paar dagen bezig met het niet alleen passief accepteren van mijn situatie, maar juist aan het leren om actie te ondernemen wanneer ik vind dat er iets moet gebeuren.
Ontopic ben ik de laatste paar dagen bezig met het niet alleen passief accepteren van mijn situatie, maar juist aan het leren om actie te ondernemen wanneer ik vind dat er iets moet gebeuren.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
het is alleen zo dat het ego nooit lang tevreden is, het gaat al snel op zoek naar 'meer' en 'beter'. De meeste ego's hebben alleen de 'pech' dat ze deze manier an overleven volhouden totdat ze wat ouder zijn en de eerste grote brokken van identificatie beginnen te vervallen met bv. verlies verlies van baan, geliefde, uiterlijk.quote:Op donderdag 10 juni 2010 09:46 schreef Thrackan het volgende:
Tsja, als je tevreden bent met jezelf lijkt het me ook niet dat je ontvankelijk bent voor zulke boeken.
Zat van de huidige Fok! layout? Alternatief hier.
En tegelijkertijd is juist dat zalige leventje en die schok precies het contrast dat je op weg kan schoppen om je identificatie met het ego op te gevenquote:Op vrijdag 11 juni 2010 09:24 schreef Convergence het volgende:
[..]
het is alleen zo dat het ego nooit lang tevreden is, het gaat al snel op zoek naar 'meer' en 'beter'. De meeste ego's hebben alleen de 'pech' dat ze deze manier an overleven volhouden totdat ze wat ouder zijn en de eerste grote brokken van identificatie beginnen te vervallen met bv. verlies verlies van baan, geliefde, uiterlijk.
Dubbel, nietwaar? Maar zonder donker geen licht.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Inderdaad
Het ego is uiteindelijk zelf vernietigend omdat het lijden veroorzaakt en lijden forceert je uiteindelijk om de identificatie te doorbreken.
(Op die manier kun je lijden ook als geschenk zien in plaats van iets dat zo snel mogelijk moet stoppen).
Het ego is uiteindelijk zelf vernietigend omdat het lijden veroorzaakt en lijden forceert je uiteindelijk om de identificatie te doorbreken.
(Op die manier kun je lijden ook als geschenk zien in plaats van iets dat zo snel mogelijk moet stoppen).
Zat van de huidige Fok! layout? Alternatief hier.
Maar lijden kan ook 'lekker' zijn, in die zin dat je daardoor in ieder geval het gevoel hebt dat je echt leeft. Ofzo.quote:Op vrijdag 11 juni 2010 12:25 schreef Convergence het volgende:
Inderdaad
Het ego is uiteindelijk zelf vernietigend omdat het lijden veroorzaakt en lijden forceert je uiteindelijk om de identificatie te doorbreken.
(Op die manier kun je lijden ook als geschenk zien in plaats van iets dat zo snel mogelijk moet stoppen).
Ook dat is identificatie met het ego. Je hebt dan de rol aangenomen van iemand die lijd en voelt je er meer door. Volgens mij is masochisme altijd pathologisch en dus van het ego (of het pijnlichaam zoals Eckhart het noemt).quote:Op vrijdag 11 juni 2010 12:37 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Maar lijden kan ook 'lekker' zijn, in die zin dat je daardoor in ieder geval het gevoel hebt dat je echt leeft. Ofzo.
Zat van de huidige Fok! layout? Alternatief hier.
Ben ik het niet mee eens, Juist door verliezen ben ik heel anders in het leven gaan staan.quote:Op vrijdag 11 juni 2010 09:24 schreef Convergence het volgende:
[..]
het is alleen zo dat het ego nooit lang tevreden is, het gaat al snel op zoek naar 'meer' en 'beter'. De meeste ego's hebben alleen de 'pech' dat ze deze manier an overleven volhouden totdat ze wat ouder zijn en de eerste grote brokken van identificatie beginnen te vervallen met bv. verlies verlies van baan, geliefde, uiterlijk.
genieten van wat nu is, gelukkig zijn met wat nu is.
vroeger dacht ik altijd dat als je een bepaalde leeftijd had, je leven er op een bepaalde manier uit moest zien.
Mijn leven ziet er alles behalve dat uit, maar toch ben ik gelukkig met hoe het nu is.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Volgens mij is dat wat ik ook zei? Door verlies van iets waarmee je je identificeerde en het dientengevolge lijden heb je bepaalde delen van het ego afgebroken en kun je accepteren wat nu is zonder meer te willen. Zie ik dat goed?
Door verlies van iets waarmee je je identificeerde en het dientengevolge lijden heb je bepaalde delen van het ego afgebroken en kun je accepteren wat nu is zonder meer te willen. Zie ik dat goed?
Zat van de huidige Fok! layout? Alternatief hier.
excuus 
