Inderdaad, ze beweert dat het een van de meest vreselijke dingen moet zijn om niks van je verleden te weten, die man leeft gewoon als een kat ofzoquote:Op woensdag 5 mei 2010 10:17 schreef DeZoektocht het volgende:
Over leven in het moment gesproken:
geheugen van 30 seconden
Het is wel grappig want het doet je beseffen dat geheugen wel gewoon handig is iets wat natuurlijk ook niet ontkent wordt door Tolle, maar niet nodig om te genieten.
De man in het filmpje lijkt me gewoon gelukkig en beleeft alles heel intens (elke ontmoeting met zijn vrouw is nieuw, elk eten eet hij voor het eerst).
Zijn vrouw zegt dat het het allerergste is wat je kan overkomen, maar het lijkt dat het ergers is voor haar dan voor hem.
Mja de echte kleintjes wel. Ik weet van mezelf dat ik al moeilijk deed toen ik 4 was oid.quote:
Link!quote:Op dinsdag 18 mei 2010 14:24 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Even een schop geven aan dit dooie topic
Heb de laatste dagen wat luisterwerk van adyashanti in me opgenomen, maar ik ben vrijwel de enige die hem noemt.. Zijn verhaal is net wat anders dan Tolle's verhaal, en je kan fijne begeleidde meditaties van hem downloaden (gegarandeerd succes als je niet kan slapen!)
http://www.adyashanti.org/ kun je een hoop downloaden. Maar die meditaties zitten in 'the fabric of reality". Zoek maar op op soulseek of iets dergelijksquote:
Zal het onthouden.quote:Op woensdag 5 mei 2010 12:05 schreef Aotearoa het volgende:
Ik heb laatst voor mijn verjaardag een kinderboek gekregen. Klinkt raar, maar het was een kinderversie van De Kracht van het Nu van Eckhart Tolle. Ik heb dat boek al eens eerder gelezen maar vond het moeilijk de essentie tot me door te laten dringen. Het kinderboek daarentegen heeft het echt in de simpelste bewoording uitgelegd, bizar eigenlijk! Sindsdien probeer ik me ook steeds meer te realiseren dat ik Hier nu ben, en dat ik me op het Hier moet focussen. Dat is wel lastig voor mij omdat ik gewoon te veel pieker en nadenk, maar door het kinderboek heb ik dat steeds meer losgelaten!Vind het nog steeds bijzonder.
ctrl + shiftquote:Op dinsdag 18 mei 2010 23:07 schreef EggsTC het volgende:
eeeh, waarom is mn layout van mn keyboard alleen in dit textvak (quickreply) duits oid== en in elk ander textvak waar dan ook gewoon normaal ±´) wtf
Ja ziek zijn kan echt heerlijk zijn. Op zo'n moment heb je de energie niet om over van alles na te denken en raar genoeg is het leven dan plotseling best wel relaxed, ondanks dat je ziek bentquote:Op vrijdag 21 mei 2010 14:26 schreef Thrackan het volgende:
Na twee dagen lekker snotterig te zijn geweest verbaas ik me enigzins over dat ik me totįįl niet heb verveeld de afgelopen 2 dagen, terwijl ik ook echt totįįl niks heb gedaan.
Als ik gezond 2 dagen thuis "moet" zitten loop ik tegen de muren op
Op de een of andere manier was ik voornamelijk bezig met ademhalen (alles zat dicht) en rustig blijven (koppijn) en niet met piekeren.
Heb ik ook.quote:Op vrijdag 21 mei 2010 14:26 schreef Thrackan het volgende:
Na twee dagen lekker snotterig te zijn geweest verbaas ik me enigzins over dat ik me totįįl niet heb verveeld de afgelopen 2 dagen, terwijl ik ook echt totįįl niks heb gedaan.
Als ik gezond 2 dagen thuis "moet" zitten loop ik tegen de muren op
Op de een of andere manier was ik voornamelijk bezig met ademhalen (alles zat dicht) en rustig blijven (koppijn) en niet met piekeren.
Jaja, want je MOET het goed zeggenquote:Op zaterdag 22 mei 2010 11:48 schreef Stefanovich het volgende:
Echt he, we leven ook in een gehaaste maatschappij waar je van alles moet. Ik heb dat ook, als ik thuis zit constant een knagend gevoel van; moet ik niet nog iets doen? Ik kan gewoon niet rustig relaxen..... Alleen op vakantie, of als je ziek bent of zo. Dat vind ik een slechte zaak en ik moet er wel wat aan doen.
Edit: Zeg ik alweer ik MOET er wel wat aan doen, ik bedoel, ik WIL er wat aan doen![]()
Ja... En je bent er ook nog zelf helemaal verantwoordelijk voor, en je hebt het ook helemaal niet door wat je jezelf aandoet, hoe je met jezelf omgaat, pas als je ziek bent gun je jezelf wel de tijd en word je er bewust van.... Eigenlijk zou je je zo altijd moeten voelen, alleen dan niet ziek zeg maarquote:Op zondag 23 mei 2010 14:40 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Jaja, want je MOET het goed zeggen
@PCP/NMN: Het was inderdaad erg verhelderend. Ik ben ook niet vaak ziek, dus het was me eigenlijk nooit erg opgevallen. Met deze twee dagen erbij zit ik na 3 jaar werken bij dezelfde baas op gemiddeld 1 ziektedag per jaar
Het lijkt wel, zoals Tolle ook een beetje beschrijft, dat je ego echt alle mogelijkheden aangrijpt om zich te laten gelden.
Doet je PC het weer? OK, dan ga ik moeilijk doen over internetten. Ben je weer beter? Dan ga ik tegen je zeggen dat je weer moet werken, en de was moet doen, en schoon moet maken (etc. etc).
Rare gewaarwording dat het ego zó destructief kan zijn, zelfs tegenover zijn gastheer (of slaaf zoals het ego het ziet). Lichtelijk beangstigend ook.
Zei het ego.quote:Op zondag 23 mei 2010 17:54 schreef Stefanovich het volgende:
Eigenlijk zou je je zo altijd moeten voelen, alleen dan niet ziek zeg maar
Het doorhebben is dan ook iets dat je leert door het te doen. Hoe vaker ik me bewust word van waar ik mee bezig ben, hoe makkelijker het gaat. In het begin ben je nog druk bezig met tegen jezelf zeggen dat je dan niet direct moet oordelen, ondertussen ben ik daar wat makkelijker in.quote:Op zondag 23 mei 2010 17:54 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Ja... En je bent er ook nog zelf helemaal verantwoordelijk voor, en je hebt het ook helemaal niet door wat je jezelf aandoet, hoe je met jezelf omgaat, pas als je ziek bent gun je jezelf wel de tijd en word je er bewust van.... Eigenlijk zou je je zo altijd moeten voelen, alleen dan niet ziek zeg maar![]()
Het is ook wetenschappelijk bewezen dat je emotionele brein o.a. je immuunsysteem regelt, sta je sterk onder stress dan maak je jezelf letterlijk ziek.
Het mooie is dat je wel elk moment kunt pakken die je maar wilquote:Op dinsdag 25 mei 2010 09:45 schreef Thrackan het volgende:
Het enige dat je kunt doen is elk moment pakken dat je kunt pakken.
Zeker mooiquote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:12 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Het mooie is dat je wel elk moment kunt pakken die je maar wil
Daar komt bij mij het probleem. Door interactie met anderen, komen bij mij emoties op. Daar kan ik heel moeilijk mee omgaan.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:24 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Zeker mooi
Op persoonlijk gebied krijg ik de kneepjes eindelijk een beetje door. Geeft een hoop rust. Alleen ben ik nu nog heel vaak op mezelf, dus daar gaan we maar eens verandering in brengen. Alleen in mijn eentje rustig zijn is op zich wel handig, maar ik wil ook graag rustig zijn met anderen erbij.
Klopt, en dat ga ik dus in een gecontroleerde omgeving doen (groepsessies). Bij mij komt er meestal maar één emotie op en dat is de angst dat ik iets "fout" doe of zeg.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:43 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Daar komt bij mij het probleem. Door interactie met anderen, komen bij mij emoties op. Daar kan ik heel moeilijk mee omgaan.
Vanuit de emotie die ik voel, ga ik reageren en dat pakt te vaak verkeerd uit.
Ik ben met achteraf pas bewust dat ik UIT EMOTIE heb gehandeld.. Dan is t al te laat.
Bij wat voor soort instantie ga je dat doen als ik vragen mag?quote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:46 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Klopt, en dat ga ik dus in een gecontroleerde omgeving doen (groepsessies). Bij mij komt er meestal maar één emotie op en dat is de angst dat ik iets "fout" doe of zeg.
Ben al een tijdje bezig bij PsyQ, bevalt me prima.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 11:54 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Bij wat voor soort instantie ga je dat doen als ik vragen mag?
Ik handel ook uit angst. Voornamelijk angst voor afwijzing.
Thanks, interessante site, alleen de wachtlijsten zijn enorm helaas (Eindhoven).quote:Op dinsdag 25 mei 2010 12:02 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Ben al een tijdje bezig bij PsyQ, bevalt me prima.
Maar onafhankelijk van de instantie: PsyQ verschilt per vestiging/behandelaar enorm, GGZ is ook in de ene vestiging een stuk beter dan in de andere. Basically: je treft het, of je treft het niet.
Tsja, ik ben ook min of meer per toeval bij PsyQ uitgekomen, anders had ik ook bij een GGZ gelopen oid.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 12:14 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Thanks, interessante site, alleen de wachtlijsten zijn enorm helaas (Eindhoven).
Ik sta inmiddels op de spoed lijst bij GGZ. Ben al vanaf februari aan t wachten en t wordt er niet beter op..
Heb al vaker behandelingen gehad bij GGZ maar t komt steeds terug. T werkt eventjes maar daarna ben ik t weer kwijt helaas...
Dat is ook de bedoeling inderdaad, met stukje acceptatie erbij en lange termijnoplossing.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 13:11 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Tsja, ik ben ook min of meer per toeval bij PsyQ uitgekomen, anders had ik ook bij een GGZ gelopen oid.
Als je een meer persoonlijke benadering wilt kun je beter bij een "losse" psych zijn, hoewel die ook geen garantie zijn.
Anyway, in jouw geval lijkt het me handig om op tafel te leggen dat je een langetermijnoplossing mist. Misschien een stukje behandeling waarbij je behandelmethoden wat beter in je dagelijks leven worden geplaatst?
Dat is de drempel waar je overheen moet denk ik. Herken ik ook wel. Thuis in je eentje gaat het prima, maar je loopt t risico om in contact met anderen verwachtingen te krijgen en gekwetst te worden.quote:Ondertussen zit ik, met een licht dilemmagevoel. Gewoon lekker m'n eigen gangetje blijven gaan is zo lekker rustig en prima te behappen dat ik een beetje opzie tegen het aangaan van de uitdaging om juist bij anderen beter in mijn vel te kunnen zitten. Ik weet wel zeker dat ik het wil, dus ik zal de gevolgen maar gewoon moeten doorstaan, het voelt alleen alsof ik aan het kiezen ben tussen uitslapen en wat nuttigs doen![]()
Acceptatie is belangrijk. Ik kan nog steeds niet echt accepteren dat ik feilbaar ben (perfectionisme/faalangst achtig iets) terwijl ik weet dat er niets aan te doen is. Tegenover alleen mezelf kan ik dat nog wel, tegenover anderen voelt het een stuk moeilijker.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 13:45 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Dat is ook de bedoeling inderdaad, met stukje acceptatie erbij en lange termijnoplossing.
De pest was dat ik het in mijn eentje ook niet kon. Ik zat alleen niet met mijzelf in de knoop als ik ergens enorm druk mee bezig was, want dan had ik er simpelweg de tijd niet voorquote:Dat is de drempel waar je overheen moet denk ik. Herken ik ook wel. Thuis in je eentje gaat het prima, maar je loopt t risico om in contact met anderen verwachtingen te krijgen en gekwetst te worden.
Door het zweverige heen kijken en sommige dingen ook niet teveel aandacht aan besteden. Het is idd soms nogal vaag geschreven. Maar de onderliggende boodschap is wel degelijk zinvol. Loslaten van verlangens, inzien hoe je geest (kritische denker) je doet beperken en hoe negatieve denkpatronen kunnen gaan overheersen.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?
Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?
Dat heb ik ook. Bij de behandeling die ik ga volgen wil ik ook weer aan de gang gaan met het eerder herkennen van de 'alarmbellen' dat er iets verkeerd aan het gaan is. zodat het niet doorzet.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 13:57 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik heb juist telkens weer een 'inzinking' dat het heel erg slecht gaat voor een periode van een paar weken. Dan gaat het weer matig en dan weer goed. Het heeft nog steeds heel veel met mijn huidige stage en verplichtingen, angst om te falen enz te maken, wat hierboven ook beschreven is. En vooral een hele flinke dosis schuldgevoel!!
Ik ga binnenkort naar riagg om een soort plan te maken om de eerste tekens van zo'n 'inzinking' te ontdekken en er dan gelijk werk van te maken om niet in zo'n depressive staat terecht te komen. De kvhn werkt in zon inzinking ook nauwlijks, zelfs averechts. helaas.
Ik vond het in het begin ook wat zweverig, maar naarmate ik de kern van het verhaal beter begreep begon ik ook te begrijpen dat het totaal niet zweverig bedoeld is.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?
Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?
Je hersenen gebruiken als een nuttig stuk gereedschap is niet in strijd met de kracht van het nu.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:05 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Dat heb ik ook. Bij de behandeling die ik ga volgen wil ik ook weer aan de gang gaan met het eerder herkennen van de 'alarmbellen' dat er iets verkeerd aan het gaan is. zodat het niet doorzet.
Het vergt heel veel DENKEN. constructieve gedachten ipv destructieve gedachten.
Dat is helemaal wat averechts staat op de kracht vh nu.
Wanneer ik met een bepaalde situatie niet om kan gaan (een situatie niet accepteer), ga ik anderen de schuld geven van dat klote gevoel dat ik heb. Het is denk ik makkelijker geweest (tot nu toe want nu word ik me er heel erg bewust van en kan ik er niet meer onderuit) om de schuld bij anderen neer te leggen en je eigen EGO hoog te houden, dan toegeven dat je zelf fout zit en te accepteren dat je niet perfect bent.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 14:07 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Acceptatie is belangrijk. Ik kan nog steeds niet echt accepteren dat ik feilbaar ben (perfectionisme/faalangst achtig iets) terwijl ik weet dat er niets aan te doen is. Tegenover alleen mezelf kan ik dat nog wel, tegenover anderen voelt het een stuk moeilijker.
Klopt.quote:De pest was dat ik het in mijn eentje ook niet kon. Ik zat alleen niet met mijzelf in de knoop als ik ergens enorm druk mee bezig was, want dan had ik er simpelweg de tijd niet voor
.quote:Maar mijzelf kan ik nu wel hebben, ook al kost het nog regelmatig moeite. Het echte knelpunt zit in situaties die ik niet kan berekenen. Onvoorspelbare en oncontroleerbare dingen. En andere mensen zijn enorm goed in onvoorspelbaar zijn
Wat ik wil leren is accepteren dat die dingen niet te berekenen zijn, zonder direct in een nerveus hoopje mens te veranderen dat dan maar alles in de gaten probeert te houden zodat hij snel kan reageren mocht er iets gebeuren
Ja klopt. Op deze manier wel ja. Niet op de destructieve manier.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:08 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Je hersenen gebruiken als een nuttig stuk gereedschap is niet in strijd met de kracht van het nu.
Mja, ik ervaar depressieve perioden als een soort Chinese vingerval: Hoe harder je je probeert te verzetten, hoe dieper je vast komt te zitten. Pas op het moment dat ik tot rust kom en accepteer dat het even wat slechter gaat, raak ik wat losser. Daarna duurt het meestal maar een paar dagen voor ik weer redelijk in m'n vel zit.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:11 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Ja klopt. Op deze manier wel ja. Niet op de destructieve manier.
Tolle brengt nuchtere onderwerpen nogal zweverig, is best slim van hem aangezien je een breder publiek aantrekt. Maar het is dus een stuk minder zweverig dan je zou denken.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 14:47 schreef Meneer_de_Bruin het volgende:
ik heb het boek ook thuisliggen, ben er ooit begonnen maar vind het een wat zweverig boek!?
Moet ik gewoon verder lezen of is het dan niks voor mij?
Als je een manier kan vinden om signalen te herkennen die kunnen leiden tot een moeilijke fase is denk ik het herkennen al het halve werk. Ik heb soms ook moeite om psychologie en Kracht vh Nu (eigenlijk jammer dat we hier geen ander woord voor hebbenquote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:05 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Dat heb ik ook. Bij de behandeling die ik ga volgen wil ik ook weer aan de gang gaan met het eerder herkennen van de 'alarmbellen' dat er iets verkeerd aan het gaan is. zodat het niet doorzet.
Het vergt heel veel DENKEN. constructieve gedachten ipv destructieve gedachten.
Dat is helemaal wat averechts staat op de kracht vh nu...
Ja dit bedoel ik dusquote:Op dinsdag 25 mei 2010 15:08 schreef Thrackan het volgende:
Je hersenen gebruiken als een nuttig stuk gereedschap is niet in strijd met de kracht van het nu.
quote:Op dinsdag 25 mei 2010 20:22 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Als je een manier kan vinden om signalen te herkennen die kunnen leiden tot een moeilijke fase is denk ik het herkennen al het halve werk. Ik heb soms ook moeite om psychologie en Kracht vh Nu (eigenlijk jammer dat we hier geen ander woord voor hebben) te rijmen.
Maar zoals ik al zei, HERkennen van signalen is misschien vaak al genoeg. Herkennen en zien hoe je lichaam reageert als je de gedachte bekijkt zonder oordeel.
DkvhN zegt ook niet dat gedachtes fout zijn, het ego is een instrument waarmee we niet zonder kunnen. Een 'wonderful tool'.
Maak niet te erg concepten van de verschillende dingen. Als je de "theorļen" met gedachtes probeert te laten rijmen kom je uiteraard in een subjectieve gedachtenstroom terecht
[..]
Ja dit bedoel ik dus
Dat het nutteloos is om te proberen een compleet sluitende beschrijving/theorie te maken van iets dat niets met denken te maken heeft. Dat is alsof je logica probeert te verbinden aan intuļtie.quote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |