R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Vandaar ook je naam?quote:Op zondag 20 juni 2010 17:09 schreef DeZoektocht het volgende:
............. sinds die tijd eigenlijk continue naar op zoek ben geweest...............
Lambo of Rekt
quote:Op zondag 20 juni 2010 17:09 schreef DeZoektocht het volgende:
Wou even wat kwijt.
Bent net halverwege het boek radical honesty nav de OP van dit topic, en voel gewoon de energie terugkomen die ik al eerder gevoeld heb en waarnaar ik sinds die tijd eigenlijk continue naar op zoek ben geweest.
Het gevoel dat je niks hoeft te verbergen en dat alles mag zijn zoals het is en dat het dan ook goed is.
tering wat een bevrijdend gevoel is dat zeg.
ik wou nog meer schrijven maar dan wordt het een 'verhaaltje' en dat wou ik juist niet meer doen
Radical Honesty
Hier nog even een stukje dat ik een paar dagen geleden typte nadat iemand me een pm had gestuurd met de vraag wat Radical Honesty nou praktisch gezien voor mij teweeg had gebracht. Het werd een nogal lang antwoord en is denk ik wel de moeite van het vermelden waard:
Het heeft er in eerste instantie voor gezorgd dat ik nooit spijt heb van eerlijk zijn en dat ik eerlijkheid nu hoog in het vaandel heb staan.
Door eerlijk te zijn, in eerste instantie tegenover jezelf, krijg je veel duidelijkheid over de gedachteprocessen die zich binnen jezelf afspelen. Dat zal dan vervolgens in meer zelfkennis resulteren en dat weer in meer zelfcontrole. Dat resulteert dan weer in meer zelfvertrouwen en ook meer vrijheid omdat je flexibeler wordt in je manier van doen en laten.
Het gevolg van meer inzicht krijgen in je eigen gedachteprocessen, resulteert ook in het beter kunnen herkennen van diezelfde processen in andere mensen. Wanneer je nl. in een schijnwereld leeft (even het uiterste als voorbeeld nemen) zul je moeite hebben met het kunnen relateren tot andere mensen. Door eerlijk te zijn, in eerste instantie dus tegenover jezelf, zul je ook meer mensenkennis krijgen.
Daarnaast is eerlijk zijn tegenover anderen ook heel leuk omdat andere mensen daar soms moeite mee hebben. Ze weten even niet hoe ze moeten reageren zeg maar. Ik moet daar wel even de kanttekening bij plaatsen dat er een verschil is in het eerlijk geven van je mening en het eerlijk zijn in je oordeel.
Je kunt dus wel heel eerlijk zijn in je veroordeling van iemand, maar ben je dan wel eerlijk geweest tegenover jezelf? Ik denk dat wanneer iemand eerlijk is tegenover zichzelf, hij zal moeten toegeven dat hij niet perfect is en ook fouten maakt en dat zijn waarheid vooral erg subjectief is. Op basis van die zelfkennis wordt het natuurlijk moeilijk om anderen te veroordelen.
Wanneer je over deze zelfkennis beschikt, zal je daarom automatisch eerlijk je mening kunnen geven zonder al te bedreigend over te komen. In jouw eerlijke mening zit dan namelijk de ondertoon van nederigheid (bij gebrek aan een beter woord). Je kunt dan dus heerlijk vrij je mening ventileren zonder anderen te snel op de tenen te trappen.
Kan zo volgens mij nog wel even doorgaan. Kort gezegd komt het erop neer dat het je een enorme vrijheid en helderheid geeft in je denken en dat je er enorme zelfkennis en mensenkennis mee op kunt doen. Het gevaarlijke is dat je sommige mensen op de tenen kunt trappen maar ik heb daar zelf nog geen enkel probleem mee gehad. De mensen die niet goed tegen een directe oprechte mening kunnen, die wil je sowieso ook niet kennen denk ik.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hmm, zoals ik je beschrijving nu lees klinkt het boek een stuk interessanter dan ik een paar maanden geleden dacht. Thanks!quote:Op maandag 21 juni 2010 01:38 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Radical Honesty
Hier nog even een stukje dat ik een paar dagen geleden typte nadat iemand me een pm had gestuurd met de vraag wat Radical Honesty nou praktisch gezien voor mij teweeg had gebracht. Het werd een nogal lang antwoord en is denk ik wel de moeite van het vermelden waard:
<knip>
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik bestel mn boeken altijd op bol.com of amazon.com. Bij amazon.com kun je nog even vergelijken tussen de Duitse, Franse, Engelse en Amerikaanse site natuurlijk. Bij amazon bieden ze volgens mij ook gebruikte boeken aan tegen een lage prijs.quote:Op maandag 21 juni 2010 23:59 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
PCP, weet je misschien waar je RH voor een goed prijsje kan halen?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik las dit stukje op so chicken. Hier wordt op een hele simpele manier ook gerefereerd aan de kvhn.
quote:Geluk is niet moeilijk
Levensvreugde, geluk, liefde en rust zitten in je. Je hoeft ze niet te 'zoeken' op een andere plek. Je vindt ze niet door veel te kopen, een goede reputatie op te bouwen of veel geld te verdienen.
Echt geluk ervaar je zodra je het de ruimte geeft. Zodra je je juist kunt losmaken van alle afleidingen die geluk 'beloven'. Dat wil echter niet zeggen dat dit altijd makkelijk is. In het dagelijks leven word je vaak op de proef gesteld. Lastige mensen, tegenslagen, dingen die niet lopen zoals je zou willen en ga zo maar door.
De onderstaande vijf stappen vormen een simpele oefening die je helpt geluk, rust, vreugde en liefde ruimte te geven. Zelfs wanneer je op de proef wordt gesteld kun je met deze oefening terugkomen in de juiste staat.
Deze oefening kun je praktisch overal uitvoeren. Of je nu op de bus staat te wachten, aan het werk bent of op een feestje zit. Je kunt je ontspannen, en op een andere manier naar de omgeving kijken.
1. Adem rustig in en uit
De kracht van ademhaling is enorm. Door je ademhaling aan te passen kun je een directe invloed uitoefenen op je geest. Door bewust adem te halen haal je je aandacht naar het hier en nu, en word je rustiger.
Haal een paar keer diep adem. Vul je longen, en voel hoe de lucht binnenstroomt. Ervaar de ademhaling, en leg er even al je aandacht op. Het helpt je je hoofd leeg te maken, en rust te herstellen in je lijf.
2. Ontspan je verder bij iedere uitademing
Steeds wanneer je uitademt, voel je hoe je verder ontspant. Laat je schouders zakken, je armen hangen, ontspan je gezicht en je buik en rug. Voel hoe je bij iedere uitademing dieper in je stoel zakt, of meer contact krijgt met de grond.
Deze stap helpt je spanning uit je lichaam te verdrijven, en bovendien je geest helder te maken. Voel hoe stress, kramp en vervelende emoties je lichaam verlaten. Laat ze wegvloeien, en voel de rust die overblijft.
3. Besef dat de realiteit enkel bestaat uit het hier en nu
Nu komen we in een nieuwe fase van de oefening. Je hebt je lichaam gekalmeerd, en je aamdacht gefocust. Kijk nu naar de omgeving om je heen. Zie de mensen, de spullen, het licht, de planten, ruik de geur, voel de lucht in je longen.
Laat het besef tot je doordringen dat dit realiteit is. Dit wat je nu ziet en ervaart. Dit is echt. Wat is dan niet echt? Alle gedachten die je hebt, die te maken met de toekomst of het verleden. Alles wat jij 'vindt' over de realiteit. Alles wat niet hier en nu is, alles wat je niet kunt waarnemen met je zintuigen.
Al die zaken die 'echt' lijken, en je vrijwel iedere dag bezighouden, bestaan enkel in jouw hoofd. De persoon die naast je zit merkt niets van alles wat er in jou hoofd omgaat. Dat is jouw realiteit, jouw wereld.
Focus je nu op het hier en nu, op de realiteit. Alles wat jij kunt zien, horen, ruiken en voelen is jouw realiteit, de rest is niet relevant op dit moment. De rest bestaat in jouw hoofd, in jouw herinneringen en niet in je realiteit.
New York is ongetwijfeld echt, maar op dit moment bestaat New York alleen in jouw herinneringen. Pas als jij in New York bent kun je het jouw realiteit noemen.
Deze stap helpt je helemaal naar het hier en nu te brengen. Want hier is de plek waar je je bevindt, en nu is het moment om geluk te ervaren. Dat kan niet straks, want straks bestaat niet.
4. Besef dat het hier en nu tijdelijk is
Alles wat je op dit moment ervaart is tijdelijk. Niets in ons leven is permanent, alles zal veranderen, alles zal verdwijnen. Verandering is het enige dat altijd aanwezig zal zijn gedurende je leven.
Besef dat het moment dat je nu met volle aandacht ervaart, nooit meer ervaren kan worden. Iedere seconde die wegtikt is uniek, en is voor altijd verdwenen. Het moment is weg en kan niet meer worden teruggehaald.
Accepteer dat alles in het leven zal veranderen. Jij zal veranderen, de mensen om je heen zullen veranderen. Het huis waarin je nu zit zal veranderen, en uiteindelijk verdwijnen. Alles zal uiteindelijk verdwijnen, niets blijft zoals het is.
Kalmeer je paniek als je deze voelt opkomen. Accepteer de schoonheid van het vergankelijke. Omdat niets permanent is, is het belangrijk dat je er met volle aandacht van kunt genieten. Je kunt de controle over jouw oncontroleerbare omgeving loslaten, en je zo vrij voelen.
Ervaar jouw realiteit zoals je die op dit moment kunt ervaren. Besef dat alles eindig is, en dat je je daarom nergens aan hoeft te hechten.
5. Voel liefde voor alles en iedereen om je heen
Als je je goed hebt laten meevoeren met de oefening, dan ben je in staat om universele liefde te voelen. Je bent objectief, onafhankelijk en los van je gedachten. Je bent in het hier en nu, en dus is alles goed.
Deel je liefde met je omgeving. Verspreid in gedachten je liefde met de spullen, de dieren, de mensen en de planten om je heen. Voel hoe jij een bron van liefde bent, en hoe jouw liefde ervoor zorgt dat dit moment goed is.
Herhaal deze oefening regelmatig
Deze oefening kun je voor een blijvend resultaat het best vaak herhalen. Wees je op zoveel mogelijk momenten bewust van het hier en nu. Begin bij je ademhaling, ontspan jezelf, word je bewust van de realiteit, laat je gedachten los, waardeer de vergankelijkheid van ieder moment en voel liefde voor alles om je heen.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ik merk dat ik ben verzand in passiviteit, in plaats van acceptatie en waar nodig actie. Tijd om weer eens van voor af aan te beginnen. Dus niet passief alles maar over me heen laten komen en te denken dat ik het maar moet aanvaarden, maar accepteren dat de situatie nu zo is, en als ik er niet tevreden mee ben er iets aan te veranderen.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Passiviteit en bewustzijn is niet hetzelfde. Ik merk vaak ook aan mezelf dat ik neig naar passiviteit!quote:Op dinsdag 29 juni 2010 13:31 schreef Thrackan het volgende:
Ik merk dat ik ben verzand in passiviteit, in plaats van acceptatie en waar nodig actie. Tijd om weer eens van voor af aan te beginnen. Dus niet passief alles maar over me heen laten komen en te denken dat ik het maar moet aanvaarden, maar accepteren dat de situatie nu zo is, en als ik er niet tevreden mee ben er iets aan te veranderen.
:')
Exact! Maar aan de positieve kant: merken dat je neigt naar passiviteit is bewustwordingquote:Op dinsdag 29 juni 2010 13:37 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Passiviteit en bewustzijn is niet hetzelfde. Ik merk vaak ook aan mezelf dat ik neig naar passiviteit!
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik ben ook behoorlijk passief de laatste tijd.
Heb geen motivatie eigenlijk om ergens iets leuks van te maken..
Heb geen motivatie eigenlijk om ergens iets leuks van te maken..
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ik ben zelf ook passiever geworden maar ervaar dit niet als iets negatiefs. Het is op zulk soort momenten blijkbaar iets dat ik nodig heb. Ik heb nu sinds lange tijd weer een aantal weken vakantie en ik merk dat ik pas na anderhalve week van chillen weer zin heb om actieve dingen te doen.quote:Op dinsdag 29 juni 2010 14:35 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik ben ook behoorlijk passief de laatste tijd.
Heb geen motivatie eigenlijk om ergens iets leuks van te maken..
Blijkbaar hebben mijn lichaam en geest gewoon behoefte aan rust. Vergeet niet dat wij in onze maatschappij de hele dag gebombardeerd worden met allerlei input. Ik zie die passiviteit dus gewoon als het moeten nemen van de nodige rust.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Mag ik jullie eens iets vragen?
is er al aan de hand van deze methode's iemand die zijn leven een positieve wending heeft gegeven?
Ik wordt er namelijk zo langzamerhand gek van, al 5 jaar ben ik bezig met mijn paniekaanvallen(en nu ook depressies) en ik wordt er zooooo moe van.
elke dag is een strijd, ik heb echt nergens meer zn in.
Toen ik een tijdje terug een een training had gedaan leek het de goede kant op te gaan.
IK kwam terug en was onzeker maar wel energiek en het ging een tijdje steeds beter, maar elke keer bij spannende dingen was het toch meer iets van dat ik het net kon volhouden en na de tijd ontzettend moe was.
En nu is het erger dan ooit, de continue stress maakt me kapot (vooral buik en nekspieren) ik pieker de hele dag.
IK heb alle theoriën inmiddels gehoord en gelezen denk ik.
ik weet echt niet meer wat ik nog moet doen.
is er al aan de hand van deze methode's iemand die zijn leven een positieve wending heeft gegeven?
Ik wordt er namelijk zo langzamerhand gek van, al 5 jaar ben ik bezig met mijn paniekaanvallen(en nu ook depressies) en ik wordt er zooooo moe van.
elke dag is een strijd, ik heb echt nergens meer zn in.
Toen ik een tijdje terug een een training had gedaan leek het de goede kant op te gaan.
IK kwam terug en was onzeker maar wel energiek en het ging een tijdje steeds beter, maar elke keer bij spannende dingen was het toch meer iets van dat ik het net kon volhouden en na de tijd ontzettend moe was.
En nu is het erger dan ooit, de continue stress maakt me kapot (vooral buik en nekspieren) ik pieker de hele dag.
IK heb alle theoriën inmiddels gehoord en gelezen denk ik.
ik weet echt niet meer wat ik nog moet doen.
Ja die van mij maar dat had je denk ik al begrepen vanuit de OP. Volgens mij zijn er hier nog wat users die een verlichtende ervaring hebben gehad...quote:Op dinsdag 29 juni 2010 18:59 schreef DeZoektocht het volgende:
Mag ik jullie eens iets vragen?
is er al aan de hand van deze methode's iemand die zijn leven een positieve wending heeft gegeven?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Of juist aanleiding om er over na te denkenquote:Op dinsdag 29 juni 2010 13:51 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Exact! Maar aan de positieve kant: merken dat je neigt naar passiviteit is bewustwording
:')
Maar had jij last van angsten of depressie's?quote:Op dinsdag 29 juni 2010 19:14 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ja die van mij maar dat had je denk ik al begrepen vanuit de OP. Volgens mij zijn er hier nog wat users die een verlichtende ervaring hebben gehad...
Ik bedoel daar niks mee maar aan hen was mijn vraag gericht.
en ik ook heb een verlichtende ervaring gehad die duurde echter maar een week.
mijn basis niveau verslechtert alleen maar.
Ik ben best bereid een middelmatig leven te leiden met af en toe een dipje en een hoogtepuntje, maar het leven wat ik nu leid is niet vol te houden.
dat merk ik gewoon aan mijn lichaam, radical hoounesty beschrijft het heel goed.
Het ergste van alles is dus dat ik mezelf continue voorlieg(heb ik ook gemerkt) maar ik kan mijn eigen patronen niet doorzien laat staat verbreken.
en het nadeel van al deze methode's is dat je er dag in dag uit mee bezig moet zijn, wat ik dus juist niet wil.
Zo ervaar ik het ook een beetje hoor... De ene keer gaat het lekker, maar dan slaat het ook zo weer om en de dip duurt meestal veel langer dan dat ik mij goed voel. Het herkennen gaat meestal nog wel redelijk, en dan doorbreken ook nog wel, maar vasthouden van zo'n staat lukt mij steeds niet. En het wordt dan inderdaad elke dag een ''gevecht'' tegen je gevoel en daar word je heel moe van ja.quote:Op dinsdag 29 juni 2010 19:35 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Maar had jij last van angsten of depressie's?
Ik bedoel daar niks mee maar aan hen was mijn vraag gericht.
en ik ook heb een verlichtende ervaring gehad die duurde echter maar een week.
mijn basis niveau verslechtert alleen maar.
Ik ben best bereid een middelmatig leven te leiden met af en toe een dipje en een hoogtepuntje, maar het leven wat ik nu leid is niet vol te houden.
dat merk ik gewoon aan mijn lichaam, radical hoounesty beschrijft het heel goed.
Het ergste van alles is dus dat ik mezelf continue voorlieg(heb ik ook gemerkt) maar ik kan mijn eigen patronen niet doorzien laat staat verbreken.
en het nadeel van al deze methode's is dat je er dag in dag uit mee bezig moet zijn, wat ik dus juist niet wil.
Wel een toepasselijk username heb je eigenlijk. Ik merk wel dat je de zoektocht beter kan staken, want dan zal je ''het'' (in dit geval misschien rust, tevredenheid, wat je maar wilt) niet vinden. En staat daar de KVHN ook niet voor? Loslaten, op je innerlijke zelf vertrouwen, dus eigenlijk stoppen met zoeken, en gewoon ''zijn''?
dat kan ik niet.
ik wordt voortgedreven door mijn geest die niet zal rusten voordat 'de' oplossing daar is.
ik vraag me af wat er eerder komt innerlijke vrede of de capitulatie van mijn lichaam.
En nu schrijf ik daar redelijk rustig over, maar de angsten die dit met zich meebrengt zijn niet mals.
ik wordt voortgedreven door mijn geest die niet zal rusten voordat 'de' oplossing daar is.
ik vraag me af wat er eerder komt innerlijke vrede of de capitulatie van mijn lichaam.
En nu schrijf ik daar redelijk rustig over, maar de angsten die dit met zich meebrengt zijn niet mals.
Tja, wanneer spreek je over een depressie. Ik heb genoeg leuke dingen meegemaakt in de periode van 18 t/m 25 jaar, maar het onderliggende gevoel waar ik altijd last van had was die van ongelukkig zijn. Ik denk dat ik wel kan stellen dat ik depressief was, maar dan nog wel met leuke en gelukkige momenten tussendoor.quote:Op dinsdag 29 juni 2010 19:35 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Maar had jij last van angsten of depressie's?
Na mijn verlichtende ervaring ben ik lange tijd in het buitenland geweest en ben daar totaal veranderd. Door weg te zijn uit mijn oude omgeving vielen alle oude gedachtenstructuren als een kaartenhuis in elkaar omdat je verstand nou eenmaal associatief werkt.quote:mijn basis niveau verslechtert alleen maar.
Dat gevecht met dat associatieve karakter van je verstand heb ik ook een tijdje moeten voeren en dat ging met ups and downs. Mijn redding is dus ook die lange wereldreis geweest. Je kunt namelijk nog zoveel mooie nieuwe praktische dingen leren, maar zolang je in je oude omgeving blijft wordt het echt een gevecht met je oude manier van doen.
Dat die wereldreis mijn redding is geweest was verder ook niet geheel toevallig hoor. Ik heb altijd al geweten dat zoiets heel goed zou zijn voor mij. Dus mocht je spelen met de gedachte om een avontuur te ondernemen en voor langere tijd weg te gaan uit je oude vertrouwde omgeving, doe dat dan! We praten nl. wel over de rest van je leven.
Hoe lang ben je nu al bezig met Radical Honesty? En verder: je bent er idd dag en nacht mee bezig. Die periode heb ik ook meegemaakt en ik studeerde toen gelukkig nog. Ik had toen zeeen van tijd en kon dus mn aandacht zonder moeite richten op deze dingen. Maar ook toen begon het af en toe te vervelen. Nogmaals: weggaan uit de omgeving die je associeert met je depressieve periode kan enorm veel betekenen en maakt het veranderingsproces een stuk makkelijker.quote:dat merk ik gewoon aan mijn lichaam, radical hoounesty beschrijft het heel goed.
Het ergste van alles is dus dat ik mezelf continue voorlieg(heb ik ook gemerkt) maar ik kan mijn eigen patronen niet doorzien laat staat verbreken.
en het nadeel van al deze methode's is dat je er dag in dag uit mee bezig moet zijn, wat ik dus juist niet wil.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Dat is je ego die zegt dat je dat niet kan. En wat is ''de'' oplossing dan? Is er wel een oplossing? Misschien is de oplossing juist dat je je innerlijke zelf de kans moet geven, ipv alles te willen controleren, te willen begrijpen en te beoordelen, dus vanuit je ego te leven. Dat is erg vermoeiend. Ik bedoel, dat zoeken/malen/constant veroordelen brengt je nu toch ook niet wat je werkelijk wilt?quote:Op dinsdag 29 juni 2010 22:41 schreef DeZoektocht het volgende:
dat kan ik niet.
ik wordt voortgedreven door mijn geest die niet zal rusten voordat 'de' oplossing daar is.
ik vraag me af wat er eerder komt innerlijke vrede of de capitulatie van mijn lichaam.
En nu schrijf ik daar redelijk rustig over, maar de angsten die dit met zich meebrengt zijn niet mals.
En hoe jij je voelt, hoe je je leven ervaart, daar heb jij zelf (meestal dan, tenzij er medisch gezien iets niet goed is) de volledige controle over, iedereen beleefd het leven anders en het denken is dan ook puur subjectief en er is niet 1 waarheid.
Innerlijke vrede zal je ook niet vinden als je zoekt. Als je zoekt ben je eigenlijk dus ontevreden en verzet je je tegen jezelf. Pas als je alles loslaat(ofwel accepteert) zal het tot je komen, dat is het enige wat je hoeft te doen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Stefanovich op 30-06-2010 00:32:34 ]
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik herken ook wel de blokkade die wordt beschreven hierboven. Ik heb morgen godzijdank mijn laatste stagedag van een lange, vermoeiende, stressvolle en confronterende stage.
Ik ga lekker op vakantie en van mijn vrije dagen genieten, heb maar 1x echt vakantie gehad in 1 jaar... Het is dan geen wereldreis maar ik heb het idee dat ik hetzelfde ga ervaren als pcp met zijn wereldreis
Maargoed. Als je het ego herkennen, kracht van het nu etc. als een last begint te zien kun je het beter even laten voor wat het is, moeite doen voor geen moeite doen is een paradox.
Weer wat anders, ik merk gewoon tevaak dat ik de neiging heb in slaap te vallen als ik bewust wordt van het moment. Ideaal voor s'avonds (zoals nu
) maar storend op andere momenten. Tijdens de treinreis vanochtend voelde ik me heel bewust maar zal ik alweer half weg te doezelen.
Zou dit betekenen dat ik slaap mis, of dat ik teveel stress heb? Ik slaap ruim genoeg (ik weet hoe laat het is, ik begin vaak later op de dag). Als ik echt de rust in mezelf vind wordt ik gewoonweg moe, herkenbaar, anyone?
Ik ga lekker op vakantie en van mijn vrije dagen genieten, heb maar 1x echt vakantie gehad in 1 jaar... Het is dan geen wereldreis maar ik heb het idee dat ik hetzelfde ga ervaren als pcp met zijn wereldreis
Maargoed. Als je het ego herkennen, kracht van het nu etc. als een last begint te zien kun je het beter even laten voor wat het is, moeite doen voor geen moeite doen is een paradox.
Weer wat anders, ik merk gewoon tevaak dat ik de neiging heb in slaap te vallen als ik bewust wordt van het moment. Ideaal voor s'avonds (zoals nu
) maar storend op andere momenten. Tijdens de treinreis vanochtend voelde ik me heel bewust maar zal ik alweer half weg te doezelen.Zou dit betekenen dat ik slaap mis, of dat ik teveel stress heb? Ik slaap ruim genoeg (ik weet hoe laat het is, ik begin vaak later op de dag
). Als ik echt de rust in mezelf vind wordt ik gewoonweg moe, herkenbaar, anyone?
:')
Mogelijk ervaar je teveel stress. Het is bewezen dat stress doodvermoeiend is en ook de meest verouderende factor in ons leven. Sinds ik dat leerde ben ik mezelf aan het trainen om het wat kalmer aan te doen. Daarvoor was ik denk ik verslaafd aan de adrenaline kick van hectiek in mijn werk en thuis.quote:Op woensdag 30 juni 2010 01:09 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Weer wat anders, ik merk gewoon tevaak dat ik de neiging heb in slaap te vallen als ik bewust wordt van het moment. Ideaal voor s'avonds (zoals nu
Zou dit betekenen dat ik slaap mis, of dat ik teveel stress heb? Ik slaap ruim genoeg (ik weet hoe laat het is, ik begin vaak later op de dag
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik herken die adrenalinekick wel, ik heb ook vrijetijds zaken opzij gezet om te kunnen presteren op stage, maar nog ervaar ik denk ik nog teveel stress. Hoe heb je jezelf getraind rustiger aan te doen dan?quote:Op woensdag 30 juni 2010 07:45 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Mogelijk ervaar je teveel stress. Het is bewezen dat stress doodvermoeiend is en ook de meest verouderende factor in ons leven. Sinds ik dat leerde ben ik mezelf aan het trainen om het wat kalmer aan te doen. Daarvoor was ik denk ik verslaafd aan de adrenaline kick van hectiek in mijn werk en thuis.
Laatste dag vandaag, gelukkig
:')
Het is belangrijk om te monitoren wat je tegen jezelf zegt. Daar let ik dus op.quote:Op woensdag 30 juni 2010 08:23 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Ik herken die adrenalinekick wel, ik heb ook vrijetijds zaken opzij gezet om te kunnen presteren op stage, maar nog ervaar ik denk ik nog teveel stress. Hoe heb je jezelf getraind rustiger aan te doen dan?
Laatste dag vandaag, gelukkig
En ik heb een artikel gelezen over multitasken. Dat dat eigenlijk niets oplevert omdat elke keer dat je schakelt naar iets anders, je 10 minuten nodig hebt om daar weer helemaal in te zitten. Nou geloof ik die 10 minuten niet zo, tenminste niet voor mij want ik kan echt heel erg snel schakelen, maar er zal toch een kern van waarheid in zitten. Dus gewoon 1 ding doen en wat niet af komt, nou dat komt dan maar niet af.
Ik ben niet verantwoordelijk voor structurele onderbezetting of idiote procedures. En sinds de werkgevers onder de smoes van flexibilisering van de arbeid mij hebben gereduceerd tot wegwerphuppelkut, ga ik mezelf niet meer over de kop werken. Ik werk nog steeds naar beste vermogen maar als daar geen waardering voor is.
Ik dwaal een beetje af. Er is geen waardering voor kwaliteitswerk. Het gaat er enkel om wie de kampioen slijmbal is en dat zal ik nooit worden. Het was een harde les en dat heeft wel wat enthousiasme verminderd.
Passiviteit an sich is ook geen probleem, maar ik merk dat ik mezelf (weer) aan het isoleren ben en sociaal contact uit de weg ga. Passiviteit terwijl je ontevreden bent werkt niet, dan heb je volledige acceptatie nodig, en eventueel actie.quote:Op dinsdag 29 juni 2010 16:53 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik ben zelf ook passiever geworden maar ervaar dit niet als iets negatiefs. Het is op zulk soort momenten blijkbaar iets dat ik nodig heb. Ik heb nu sinds lange tijd weer een aantal weken vakantie en ik merk dat ik pas na anderhalve week van chillen weer zin heb om actieve dingen te doen.
Blijkbaar hebben mijn lichaam en geest gewoon behoefte aan rust. Vergeet niet dat wij in onze maatschappij de hele dag gebombardeerd worden met allerlei input. Ik zie die passiviteit dus gewoon als het moeten nemen van de nodige rust.
Ik heb een aardig momentje afgekoeld, mijn hoofd is toen ook een stuk rustiger geworden, maar nu merk ik dus dat ik zo weinig onderneem dat mijn hersenen weer de overhand beginnen te krijgen en langzaam weer gaan malen.
Angsten ja, depressies ook. Voor mijn angsten ben ik ook met professionele hulp bezig. Echter valt me op hoeveel de professionele aanpak overeenkomt met de basisbeginselen van de KVHN.quote:Op dinsdag 29 juni 2010 19:35 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Maar had jij last van angsten of depressie's?
Ik bedoel daar niks mee maar aan hen was mijn vraag gericht.
en ik ook heb een verlichtende ervaring gehad die duurde echter maar een week.
mijn basis niveau verslechtert alleen maar.
Ik ben best bereid een middelmatig leven te leiden met af en toe een dipje en een hoogtepuntje, maar het leven wat ik nu leid is niet vol te houden.
dat merk ik gewoon aan mijn lichaam, radical hoounesty beschrijft het heel goed.
Het ergste van alles is dus dat ik mezelf continue voorlieg(heb ik ook gemerkt) maar ik kan mijn eigen patronen niet doorzien laat staat verbreken.
en het nadeel van al deze methode's is dat je er dag in dag uit mee bezig moet zijn, wat ik dus juist niet wil.
Ik merk alleen, zoals ik hierboven ook zeg, dat ik mezelf begin te isoleren. En zonder mensen als klankbord of referentie zak je zo weer weg, want zonder weerwoord heb je altijd zelf gelijk.
Ik denk ook dat hier enigzins aan wordt gerefereerd als Tolle zegt dat je eigenlijk niet eens zozeer een individu bent, maar deel uitmaakt van de complete mensheid, als geheel. Je hebt die andere mensen nodig, en zij jou ook.
Dag in dag uit ben ik er niet mee bezig. Je went jezelf dingen aan, waardoor het steeds minder moeite kost.
Maar waarom zou je er niet dag in dag uit mee bezig willen zijn? Het alternatief is blijven piekeren en gespannen zijn. A of B, simpele keuze.
Wat geef je je geest een hoop kracht zegquote:Op dinsdag 29 juni 2010 22:41 schreef DeZoektocht het volgende:
dat kan ik niet.
ik wordt voortgedreven door mijn geest die niet zal rusten voordat 'de' oplossing daar is.
ik vraag me af wat er eerder komt innerlijke vrede of de capitulatie van mijn lichaam.
En nu schrijf ik daar redelijk rustig over, maar de angsten die dit met zich meebrengt zijn niet mals.
die geest van je heeft helemaal niks in te brengen. Het opblazen van die spanning en angst komt me enorm bekend voor hoor, begrijp me niet verkeerd, maar sinds ik weet dat het grootste gedeelte van de spanning bestaat uit opgeblazen angst neemt het al langzaam aan in kracht af.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik herken dit ook wel, het zoeken naar iets terwijl je niet moet zoeken. Maar het niet moeten zoeken, is hetzelfde als proberen "niet aan iets te denken". Of met alle macht proberen te slapen. Dat werkt ook niet.quote:Op woensdag 30 juni 2010 00:15 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Dat is je ego die zegt dat je dat niet kan. En wat is ''de'' oplossing dan? Is er wel een oplossing? Misschien is de oplossing juist dat je je innerlijke zelf de kans moet geven, ipv alles te willen controleren, te willen begrijpen en te beoordelen, dus vanuit je ego te leven. Dat is erg vermoeiend. Ik bedoel, dat zoeken/malen/constant veroordelen brengt je nu toch ook niet wat je werkelijk wilt?
En hoe jij je voelt, hoe je je leven ervaart, daar heb jij zelf (meestal dan, tenzij er medisch gezien iets niet goed is) de volledige controle over, iedereen beleefd het leven anders en het denken is dan ook puur subjectief en er is niet 1 waarheid.
Innerlijke vrede zal je ook niet vinden als je zoekt. Als je zoekt ben je eigenlijk dus ontevreden en verzet je je tegen jezelf. Pas als je alles loslaat(ofwel accepteert) zal het tot je komen, dat is het enige wat je hoeft te doen.
Ik laat het dan ook even voor wat het is. Ik herken het nu wel, de patronen in gedachten en wat het ego probeert te doen, maar het is nog altijd een stuk sterker dan de echte "ik"... het overruled gewoon met een trein aan gedachten en ik ben weer terug in mn gedachtenwereld. Misschien komt dat ook wel door te weinig slaap. Ik merk dat als ik weinig geslapen heb, die gedachtentrein erger wordt.
Lambo of Rekt
Deze methode was een onderdeel van 'De Zoektocht.' Het grootste gedeelte van de dag ben ik nu bewust, en dat wordt alleen maar meer. Kan me niet meer herinneren wat de laatste keer is geweest dat ik boos, of geïrriteerd was, nu lach ik eromquote:Op dinsdag 29 juni 2010 18:59 schreef DeZoektocht het volgende:
Mag ik jullie eens iets vragen?
is er al aan de hand van deze methode's iemand die zijn leven een positieve wending heeft gegeven?
. Ik kan mijn ego de mond snoeren, ben van een pessimist naar een optimist gegaan en alles wat ik doe brengt me geluk, liefde en voldoening... Dus ja, het heeft me wel wat gebracht
Have fun...
Wauw!!quote:Op woensdag 30 juni 2010 09:52 schreef Handschoen het volgende:
[..]
Deze methode was een onderdeel van 'De Zoektocht.' Het grootste gedeelte van de dag ben ik nu bewust, en dat wordt alleen maar meer. Kan me niet meer herinneren wat de laatste keer is geweest dat ik boos, of geïrriteerd was, nu lach ik erom
Dus ja, het heeft me wel wat gebracht
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Klopt. Heb ik ook. Denk ik (quote:Op woensdag 30 juni 2010 09:24 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Passiviteit an sich is ook geen probleem, maar ik merk dat ik mezelf (weer) aan het isoleren ben en sociaal contact uit de weg ga. Passiviteit terwijl je ontevreden bent werkt niet, dan heb je volledige acceptatie nodig, en eventueel actie.
) dat ik rustig thuis me aan t vermaken ben, ondertussen wringt er vanalles en baal ik dat ik alleen ben..Ik heb ook last van depressies en angsten. Ga volgende week weer starten met prof hulp.quote:Angsten ja, depressies ook. Voor mijn angsten ben ik ook met professionele hulp bezig. Echter valt me op hoeveel de professionele aanpak overeenkomt met de basisbeginselen van de KVHN.
Ik merk alleen, zoals ik hierboven ook zeg, dat ik mezelf begin te isoleren. En zonder mensen als klankbord of referentie zak je zo weer weg, want zonder weerwoord heb je altijd zelf gelijk.
KVHN dringt bij mij niet door de laatste tijd dus heb ik laten liggen.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Het is ook vaak een kwestie van perspectiefquote:Op woensdag 30 juni 2010 11:11 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Klopt. Heb ik ook. Denk ik (
[..]
Ik heb ook last van depressies en angsten. Ga volgende week weer starten met prof hulp.
KVHN dringt bij mij niet door de laatste tijd dus heb ik laten liggen.
en wat dat betreft zit er natuurlijk een duidelijk verschil tussen de reguliere professionele aanpak en de aanpak van de KVHN. Laten we hopen dat professionele hulp je dat perspectief kan bieden.Mocht je trouwens een klankbordje nodig hebben om even tegenaan te ouwehoeren, en misschien een ander perpectiefje te krijgen over dingen waar je op vastloopt kun je me gerust een PM sturen. Compleet vrijblijvend, maar het kan fijn zijn.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik ben hier echt blij omquote:Op woensdag 30 juni 2010 09:52 schreef Handschoen het volgende:
[..]
Deze methode was een onderdeel van 'De Zoektocht.' Het grootste gedeelte van de dag ben ik nu bewust, en dat wordt alleen maar meer. Kan me niet meer herinneren wat de laatste keer is geweest dat ik boos, of geïrriteerd was, nu lach ik erom
Dus ja, het heeft me wel wat gebracht
Ik hoop zo dat mij dat ook kan lukken, ik weet namelijk wel hoe het voelt(al wordt het steeds meer een vage herinnering).
Dat wegzakken heb je 100% gelijk in jammer genoeg.quote:Op woensdag 30 juni 2010 09:24 schreef Thrackan het volgende:
Angsten ja, depressies ook. Voor mijn angsten ben ik ook met professionele hulp bezig. Echter valt me op hoeveel de professionele aanpak overeenkomt met de basisbeginselen van de KVHN.
Ik merk alleen, zoals ik hierboven ook zeg, dat ik mezelf begin te isoleren. En zonder mensen als klankbord of referentie zak je zo weer weg, want zonder weerwoord heb je altijd zelf gelijk.
Ik denk ook dat hier enigzins aan wordt gerefereerd als Tolle zegt dat je eigenlijk niet eens zozeer een individu bent, maar deel uitmaakt van de complete mensheid, als geheel. Je hebt die andere mensen nodig, en zij jou ook.
Waar volg je reguliere hulp dan? en hoe kom je bij zoiets, gewoon de huisarts?
Is ook zo, mijn probleem is dat ik mezelf continue in twijfel trek en het weer vanuit net een ander angle probeer zeg maar.quote:Dag in dag uit ben ik er niet mee bezig. Je went jezelf dingen aan, waardoor het steeds minder moeite kost.
Maar waarom zou je er niet dag in dag uit mee bezig willen zijn? Het alternatief is blijven piekeren en gespannen zijn. A of B, simpele keuze.
Vaak gebeurt er weer iets, een onverklaarbare angst ofzo waardoor ik weer verder ga zoeken.
Ik hoop dat ook te leren.quote:Wat geeft je je geest een hoop kracht zeg
Thanks!quote:Op woensdag 30 juni 2010 11:32 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Het is ook vaak een kwestie van perspectief
Mocht je trouwens een klankbordje nodig hebben om even tegenaan te ouwehoeren, en misschien een ander perpectiefje te krijgen over dingen waar je op vastloopt kun je me gerust een PM sturen. Compleet vrijblijvend, maar het kan fijn zijn.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Heb ook veel last gehad van angsten en sombere buien die op een gegeven oversloegen in depressie. Het is alleen niet echt van belang of ik daar nu vanaf ben of niet. Het kan zijn dat ze terugkomen, maar er is nu gewoon geen enkele reden om me daar druk om te maken. Er is nu geen probleem.
Volgens mij heeft het helemaal geen zin om te proberen je problemen op te lossen. Dit proberen houdt alleen maar het geloof in stand dat er een probleem is. En zo blijf je voortdurend bezig met het oplossen van problemen, omdat het mechanisme dat het probleem creëert constant actief blijft. In je verstand vormen zich heel veel verhaaltjes en problemen, maar deze zijn geen van allen waar. Het enige wat er gebeurt is non-acceptatie van dit moment. De verhaaltjes en problemen zijn een uiting hiervan.
Volgens mij heeft het helemaal geen zin om te proberen je problemen op te lossen. Dit proberen houdt alleen maar het geloof in stand dat er een probleem is. En zo blijf je voortdurend bezig met het oplossen van problemen, omdat het mechanisme dat het probleem creëert constant actief blijft. In je verstand vormen zich heel veel verhaaltjes en problemen, maar deze zijn geen van allen waar. Het enige wat er gebeurt is non-acceptatie van dit moment. De verhaaltjes en problemen zijn een uiting hiervan.
mooi gesproken en zeker waarquote:Op woensdag 30 juni 2010 19:25 schreef Loei_koei het volgende:
Heb ook veel last gehad van angsten en sombere buien die op een gegeven oversloegen in depressie. Het is alleen niet echt van belang of ik daar nu vanaf ben of niet. Het kan zijn dat ze terugkomen, maar er is nu gewoon geen enkele reden om me daar druk om te maken. Er is nu geen probleem.
Volgens mij heeft het helemaal geen zin om te proberen je problemen op te lossen. Dit proberen houdt alleen maar het geloof in stand dat er een probleem is. En zo blijf je voortdurend bezig met het oplossen van problemen, omdat het mechanisme dat het probleem creëert constant actief blijft. In je verstand vormen zich heel veel verhaaltjes en problemen, maar deze zijn geen van allen waar. Het enige wat er gebeurt is non-acceptatie van dit moment. De verhaaltjes en problemen zijn een uiting hiervan.
Ik ben heel erg beniewd of iemand die erg bewust kan zijn... dus echt goed in het Nu kan leven, en zn gedachten heel erg onder controle heeft... dit ook kan uitoefenen tijdens drugs zoals LSD of paddo's en wat daar het resultaat van is.
Normaal gesproken overvalt die drug je, met heel zware of magische gedachten/beelden. Dus is het een sterke drug tegen een relatief zwakke geest die de dingen laat zien.
Met zo'n sterke controle over de gedachte, is dat dus een sterke drug vs een sterke geest. Ik ben nieuwsgierig wat daaruit voort komt. Is er iemand die zulke ervaringen heeft?
Normaal gesproken overvalt die drug je, met heel zware of magische gedachten/beelden. Dus is het een sterke drug tegen een relatief zwakke geest die de dingen laat zien.
Met zo'n sterke controle over de gedachte, is dat dus een sterke drug vs een sterke geest. Ik ben nieuwsgierig wat daaruit voort komt. Is er iemand die zulke ervaringen heeft?
Lambo of Rekt
quote:Op woensdag 30 juni 2010 19:25 schreef Loei_koei het volgende:
Heb ook veel last gehad van angsten en sombere buien die op een gegeven oversloegen in depressie. Het is alleen niet echt van belang of ik daar nu vanaf ben of niet. Het kan zijn dat ze terugkomen, maar er is nu gewoon geen enkele reden om me daar druk om te maken. Er is nu geen probleem.
Volgens mij heeft het helemaal geen zin om te proberen je problemen op te lossen. Dit proberen houdt alleen maar het geloof in stand dat er een probleem is. En zo blijf je voortdurend bezig met het oplossen van problemen, omdat het mechanisme dat het probleem creëert constant actief blijft. In je verstand vormen zich heel veel verhaaltjes en problemen, maar deze zijn geen van allen waar. Het enige wat er gebeurt is non-acceptatie van dit moment. De verhaaltjes en problemen zijn een uiting hiervan.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ik ben eigenlijk met een compleet ander probleembeeld (ADD, concentratieproblemen) bij PsyQ terecht gekomen. Verwijzing van de huisarts is wel nodig, maar verder heb ik die huisarts niet eens gesproken.quote:Op woensdag 30 juni 2010 17:54 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Dat wegzakken heb je 100% gelijk in jammer genoeg.
Waar volg je reguliere hulp dan? en hoe kom je bij zoiets, gewoon de huisarts?
[..]
Is ook zo, mijn probleem is dat ik mezelf continue in twijfel trek en het weer vanuit net een ander angle probeer zeg maar.
Vaak gebeurt er weer iets, een onverklaarbare angst ofzo waardoor ik weer verder ga zoeken.
[..]
Ik hoop dat ook te leren.
Na een marathon aan tests en formuliertjes, die ik allemaal zonder mokken heb ingevuld aangezien ik duidelijk wist dat ik daar voor mezelf zat, heb ik een diagnose gekregen in de richting van een "persoonlijkheidsstoornis".
Klinkt allemaal erg zwaar, maar het heeft er voor mij toe geleid dat angsten en problemen die ik 10+ jaar on(der)bewust negeer, voor me uit schuif, probeer weg te stoppen of simpelweg mee zit eindelijk eens een keer het daglicht zien. En daar blijken ze stuk voor stuk vele malen minder imposant als dat ze in mijn hoofd zijn.
Dat neemt niet weg dat ik nog steeds last heb. Het zijn allemaal ook geen wondermiddelen waardoor je direct en zonder nasleep van al je zorgen af bent. Herhaling is key, ook bij reguliere hulp. Herhaling en toewijding.
De kunst is ook om het on(der)bewuste bewust te maken. Angsten, paniek, dingen waarbij je niet eens kan beredeneren waarom ze getriggerd worden, dat zijn de moeilijkste punten wat mij betreft om bewust van te worden. Achteraf, ja, dat gaat steeds sneller, maar ik zou het zo graag opmerken vóórdat ik in paniek raak.quote:Op woensdag 30 juni 2010 19:25 schreef Loei_koei het volgende:
Heb ook veel last gehad van angsten en sombere buien die op een gegeven oversloegen in depressie. Het is alleen niet echt van belang of ik daar nu vanaf ben of niet. Het kan zijn dat ze terugkomen, maar er is nu gewoon geen enkele reden om me daar druk om te maken. Er is nu geen probleem.
Volgens mij heeft het helemaal geen zin om te proberen je problemen op te lossen. Dit proberen houdt alleen maar het geloof in stand dat er een probleem is. En zo blijf je voortdurend bezig met het oplossen van problemen, omdat het mechanisme dat het probleem creëert constant actief blijft. In je verstand vormen zich heel veel verhaaltjes en problemen, maar deze zijn geen van allen waar. Het enige wat er gebeurt is non-acceptatie van dit moment. De verhaaltjes en problemen zijn een uiting hiervan.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
In het beginsel werkt veelvuldige bloodstelling aan die situaties (gewoon keihard door je angsten heen gaan dus) beter dan bewust worden.quote:Op woensdag 30 juni 2010 23:22 schreef Thrackan het volgende:
De kunst is ook om het on(der)bewuste bewust te maken. Angsten, paniek, dingen waarbij je niet eens kan beredeneren waarom ze getriggerd worden, dat zijn de moeilijkste punten wat mij betreft om bewust van te worden. Achteraf, ja, dat gaat steeds sneller, maar ik zou het zo graag opmerken vóórdat ik in paniek raak.
Lambo of Rekt
Ik heb precies hetzelfde ... En ik bedoel met niet moeten zoeken gewoon dat je stopt met zoeken, je je niet meer verzet tegen de situatie d.m.v. gedachten en twijfels, omdat je weet dat het je niks zal brengen. En als je dus zegt dat je iets niet moet doen, of er een andere negatieve draai aangeeft, zo van; ik ben verkeerd bezig, dan word het ook heel moeilijk ja, want in principe is dan nog steeds je ego aan het woord. Alleen wat je al zegt, het blijft zo verdomd lastig steeds omdat je ego (die ik jaren als IK heb ervaren) zoveel sterker is. Logisch ook. Het zit er zo in geramd...quote:Op woensdag 30 juni 2010 09:51 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Ik herken dit ook wel, het zoeken naar iets terwijl je niet moet zoeken. Maar het niet moeten zoeken, is hetzelfde als proberen "niet aan iets te denken". Of met alle macht proberen te slapen. Dat werkt ook niet.
Ik laat het dan ook even voor wat het is. Ik herken het nu wel, de patronen in gedachten en wat het ego probeert te doen, maar het is nog altijd een stuk sterker dan de echte "ik"... het overruled gewoon met een trein aan gedachten en ik ben weer terug in mn gedachtenwereld. Misschien komt dat ook wel door te weinig slaap. Ik merk dat als ik weinig geslapen heb, die gedachtentrein erger wordt.
True, ben alleen bang om over m'n limiet heen te gaan, dan ben ik zo een compleet weekend van slag.quote:Op woensdag 30 juni 2010 23:24 schreef EggsTC het volgende:
[..]
In het beginsel werkt veelvuldige bloodstelling aan die situaties (gewoon keihard door je angsten heen gaan dus) beter dan bewust worden.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Wanneer t misgaat heb je juist een extra bevestiging dat er iets met je mis is..
Ik heb ook veel moeite met risico's nemen, vooral omdat het zo vaak misgaat.
Ik heb ook veel moeite met risico's nemen, vooral omdat het zo vaak misgaat.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ik heb de boeken De kracht van het Nu in de praktijk en De stilte voorbij van Eckhart Tolle geleend, dus ga daar van de week in beginnen.
Ik volg ook al een Voluit leven training, waarbij het vooral gaat om het accepteren van psychische pijn, leven in het nu, leven naar je waarden en meditatie. Ik heb daar nu 4 van de 6 bijeenkomsten van gehad en dat werkt ook wel merk ik.
Alhoewel ik nog vaak mijn dipjes heb en heb al 2 keer eerder een depressie gehad en ben daar ook voor in behandeling geweest. En denk er over na om toch weer prof. hulp te zoeken die dieper op mn problemen ingaat dan dat ik bij die Voluit leven training kan bespreken.
[ Bericht 14% gewijzigd door _Hestia_ op 01-07-2010 13:27:21 ]
Ik volg ook al een Voluit leven training, waarbij het vooral gaat om het accepteren van psychische pijn, leven in het nu, leven naar je waarden en meditatie. Ik heb daar nu 4 van de 6 bijeenkomsten van gehad en dat werkt ook wel merk ik.
Alhoewel ik nog vaak mijn dipjes heb en heb al 2 keer eerder een depressie gehad en ben daar ook voor in behandeling geweest. En denk er over na om toch weer prof. hulp te zoeken die dieper op mn problemen ingaat dan dat ik bij die Voluit leven training kan bespreken.
[ Bericht 14% gewijzigd door _Hestia_ op 01-07-2010 13:27:21 ]
Maar als je je nooit blootstelt aan die situaties zal je altijd dat idee houden dat "het mis kan gaan" op de momenten dat je er toch een keer aan blootgesteld wordt. Op die manier kom je er dus nooit vanaf.quote:Op donderdag 1 juli 2010 11:41 schreef NouMooiNiet het volgende:
Wanneer t misgaat heb je juist een extra bevestiging dat er iets met je mis is..
Ik heb ook veel moeite met risico's nemen, vooral omdat het zo vaak misgaat.
Ik geloof dat het al eerder gepost is door iemand in dit topic, maar die zin is me wel bijgebleven;
Er is geen weg om angst heen, alleen er doorheen.
Besides, je kan het ook van de andere kant zien; zodra je het begint te overwinnen, zal er steeds bevestiging zijn dat er "niets aan de hand is".
Lambo of Rekt
quote:Op donderdag 1 juli 2010 13:35 schreef EggsTC het volgende:
Ik geloof dat het al eerder gepost is door iemand in dit topic, maar die zin is me wel bijgebleven;
Er is geen weg om angst heen, alleen er doorheen.
Feel the fear and do it anyway
Dit boek heb ik zelf ook. Werd me heel erg aangeraden. Heb er niet meer dan twee bladzijdes in gelezen
Misschien dat het wat is voor sommigen hier. Op amazon.com krijgt het boek heel veel 5-sterren reviews maar ook een aantal 1-ster reviews.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
ok na mijn negatieve gezeur van gister vandaag een positief puntje van mij 
ik ben vandaag in een situatie gekomen waarbij ik stond te grijnzen als een idioot en me naderhand afvroeg wat gebeurde er nu eigenlijk.
en toen dacht ik 'verdorie ik was gewoon kwaad' en door schaapachtig te grijnzen probeerde ik de situatie te ontwijken waarin ik natuurlijk gewoon voor mezelf had moeten opkomen.
enige problemen was dat het leek alsof ik het niet meer wegkreeg ik moest het letterlijk weer inslikken want het leek alsof het me zou overnemen.
dikke hyperventilatie aanval omdat ik bang was te exploderen van woede
Moet er alleen nou 'mee aan de slag' maar weet niet hoe.
ik ben vandaag in een situatie gekomen waarbij ik stond te grijnzen als een idioot en me naderhand afvroeg wat gebeurde er nu eigenlijk.
en toen dacht ik 'verdorie ik was gewoon kwaad' en door schaapachtig te grijnzen probeerde ik de situatie te ontwijken waarin ik natuurlijk gewoon voor mezelf had moeten opkomen.
enige problemen was dat het leek alsof ik het niet meer wegkreeg ik moest het letterlijk weer inslikken want het leek alsof het me zou overnemen.
dikke hyperventilatie aanval omdat ik bang was te exploderen van woede
Moet er alleen nou 'mee aan de slag' maar weet niet hoe.
Hyperventilatie is niet echt een reactie waar je veel mee opschiet, maar dat is exploderen in woede ook niet.
Wat had je willen zeggen? of doen? om voor jezelf op te komen. Ze zeggen mij altijd om daar over na te denken en dan de woorden in mezelf te repeteren. De theorie is, dat je dan in een vergelijkbare situatie hopelijk sneller uit je woorden komt en jezelf kunt trainen in wat assertiever worden.
Wat had je willen zeggen? of doen? om voor jezelf op te komen. Ze zeggen mij altijd om daar over na te denken en dan de woorden in mezelf te repeteren. De theorie is, dat je dan in een vergelijkbare situatie hopelijk sneller uit je woorden komt en jezelf kunt trainen in wat assertiever worden.
dat weet ik ook maar toen ik het 1 keer benoemd had was de geest dus een beetje uit de fles, maar kon er verder niks mee doen.quote:Op donderdag 1 juli 2010 22:14 schreef caroline88 het volgende:
Hyperventilatie is niet echt een reactie waar je veel mee opschiet, maar dat is exploderen in woede ook niet.
Wat had je willen zeggen? of doen? om voor jezelf op te komen. Ze zeggen mij altijd om daar over na te denken en dan de woorden in mezelf te repeteren. De theorie is, dat je dan in een vergelijkbare situatie hopelijk sneller uit je woorden komt en jezelf kunt trainen in wat assertiever worden.
over dat exploderen uit woede een stukje uit radical honesty:
'the first blow-up seems like a nuclear explosion both because its magnitude and because it contrasts so dramatically with former politeness.
