De kunst van het loslaten van je ex. - deel 104
quote:Ja ik heb eigenlijk wel hetzelfde. Maar wat wil je na 2 dagen. Heb al wel weer veel gesmst met een andere dame en die komt met carnaval misschien langsOp zaterdag 16 januari 2010 04:25 schreef Jed1Gam het volgende:
Ik merk dat geen enkele vrouw me kan boeien, maar vat het niet waarom ik mijn ex anders zie. Wat was er nou zo speciaal aan haar.
Toch vult het het gemis van mijn ex echt niet aan.Ik vind mijn ex wel een speciale meid, maar denk wel dat ik met iemand anders gelukkiger kan worden.
Onze relatie miste eigenlijk denk ik wel een paar belangrijke punten. Ik kon er echter wel mee leven. Maar ik zoek dan ook niet naar perfectie in een relatie.
quote:Moet werken
Heb echt 3 uur geslapen ofzo Jij bent er anders ook weer vroeg bij
Maar de afgelopen dagen smstte hij me wel eens (en hebben we elkaar 3 keer gezien op de zaak), ik heb 1 keer niets teruggestuurd en de andere keren wel. Maar als ík eens sms krijg ik meestal niets terug. Ben dat gedrag van hem spuugzat. Vroeg gister aan een vriend van me hoe het met 'm ging, waar m'n ex bij stond. Maar aan m'n ex vroeg ik niets en die was daar gepikeerd over. Dus die vroeg op zijn beurt waarom ik hem niets vroeg en W. wel. Heb gezegd dat ik geen zin had om te vragen hoe het met hem gaat, aangezien ik hem kan smssen wat ik wil, maar enkel reactie krijg wanneer het hem uitkomt terwijl hij wel reactie verwacht van MIJ.
Waarop meneer antwoordde dat hij aan het werk was (terwijl ik zijn werk en pauzetijden ken, en nooit sms als hij aan het werk is). Toen heb ik maar gezegd dat hij even goed moest nadenken en dat hij me op deze manier echt gaat kwijtraken. Meneer was meteen stil.
Nouja ik ben het gewoon goed beu. Heb gezegd dat ik hem niet meer SMS uit mezelf en dat we elkaar waarschijnlijk voorlopig niet meer zien zolang hij daar niets aan doet.
quote:Dit komt op mij over alsof jij een machtsspelletje aan het spelen bent.Op zaterdag 16 januari 2010 09:37 schreef maartjeh het volgende:
Pff, was van plan om mijn ex vandaag te vertellen dat het nu echt definitief over is omdat ik op deze manier (hem blijven zien, leuk met elkaar omgaan, eigenlijk gewoon als stelletje maar geen stelletje meer zijn omdat dat volgens hem 'eigenlijk niet meer kan' terwijl we het beiden wel wíllen. Eigenlijk weet ik wel dat het niet meer kan, daarom wil ik er ook mee stoppen, maar dat wil híj niet.) niet verder kan.
Maar de afgelopen dagen smstte hij me wel eens (en hebben we elkaar 3 keer gezien op de zaak), ik heb 1 keer niets teruggestuurd en de andere keren wel. Maar als ík eens sms krijg ik meestal niets terug. Ben dat gedrag van hem spuugzat. Vroeg gister aan een vriend van me hoe het met 'm ging, waar m'n ex bij stond. Maar aan m'n ex vroeg ik niets en die was daar gepikeerd over. Dus die vroeg op zijn beurt waarom ik hem niets vroeg en W. wel. Heb gezegd dat ik geen zin had om te vragen hoe het met hem gaat, aangezien ik hem kan smssen wat ik wil, maar enkel reactie krijg wanneer het hem uitkomt terwijl hij wel reactie verwacht van MIJ.
Waarop meneer antwoordde dat hij aan het werk was (terwijl ik zijn werk en pauzetijden ken, en nooit sms als hij aan het werk is). Toen heb ik maar gezegd dat hij even goed moest nadenken en dat hij me op deze manier echt gaat kwijtraken. Meneer was meteen stil.
Nouja ik ben het gewoon goed beu. Heb gezegd dat ik hem niet meer SMS uit mezelf en dat we elkaar waarschijnlijk voorlopig niet meer zien zolang hij daar niets aan doet.
quote:Waarom? Hij houdt mij in principe aan het lijntje, en ik kan zo niet meer doorgaan.Op zaterdag 16 januari 2010 10:27 schreef Coco98 het volgende:
[..]
Dit komt op mij over alsof jij een machtsspelletje aan het spelen bent.
Hij zegt dat we geen relatie meer kunnen hebben maar we leven wel als een stelletje, alleen zit er geen naam aan. DUS kan ik er niets van zeggen als hij een ander meisje ziet, maar hij wordt wel boos als ik met een andere jongen afspreek.
Als ik vraag waarom we niet meer samen kunnen zijn zegt hij dat liefde vriendschap kapot maakt (terwijl wij nooit vrienden zijn geweest van te voren maar we meteen een stelletje waren) en dat hij bang is mij kwijt te raken. Maar ik ben stapelgek op hem en dat wéét hij, juist omdat hij geen relatie meer met mij 'kan' aangaan is het voor mij beter om hem niet meer te zien omdat het mij op deze manier alleen maar verdriet doet.
Daarbij komt dat IK altijd degene moet zijn die moet vragen of hij langskomt, vandaar dat ik het 'elkaar zien' nu aan hém overlaat. Ben wel benieuwd hoe lang we elkaar dan nog gaan zien.
Met mij gaat het aardig. zit nogsteeds heel vaak aan me ex te denken maar ik denk dat als ik weer een ander meisje tegenkom wat ik leuk vindt, en zij mij, dat ik daar minstens net zo een mooie toekomst mee op zou kunnen bouwen als met me ex. Maar ik moet wel sterker in me schoenen staan, bij me ex had ik er zelf eigelijk al een punt achter moeten zetten eerder, niet dat het niet prachtig was wat we hadden, maar ik was gewoon te onzeker en dat kwam door twee kanten dus volgende keer moet ik wat meer me verstand volgen en iets minder me hart. Was ook gewoon bang om weer alleen te komen zitten en al dat prachtige te verliezen, maar dat is nu uiteindelijk alsnog gebeurt om diezelfde redenen, dus een goede les voor de volgende keer!
Vanavond hopelijk met wat vrienden weer weg en we zien wel wat het leven brengt toch
? Ben nogsteeds aan het ontwikkelen, aan het groeien zegmaar. Zal nog wel een tijdje doorgaan (hopelijk) dus heb al iets meer vertrouwen in een 'vrolijke' toekomst. Wat ik al zeg, mis me ex nogsteeds, maar ALS ik een leuke meid tegenkom laat ik me daardoor neit meer tegenhouden, life goes on!quote:Ik vind niet dat dat ervan getuigd dat je niet sterk in je schoenen staat hoor Snikch! Dat moment van er een punt achter zetten komt voor iedereen verschillend. Wel goed dat je zelf inziet dat je te onzeker was en je meer je verstand moet volgen dan je hart. Dat moet ik zelf ook wel doen in het vervolg. Maar dat je dat inziet maakt al dat je sterk in je schoenen staat, in mijn ogen.Op zaterdag 16 januari 2010 10:36 schreef Snikch het volgende:
Ik zie dat ik alweer een deeltje bijna helemaal gemist hebt, het gaat weer erg hard (wat niet positief is ben ik bang). Laat ik jullie ook maar weer even op de hoogte stellen.
Met mij gaat het aardig. zit nogsteeds heel vaak aan me ex te denken maar ik denk dat als ik weer een ander meisje tegenkom wat ik leuk vindt, en zij mij, dat ik daar minstens net zo een mooie toekomst mee op zou kunnen bouwen als met me ex. Maar ik moet wel sterker in me schoenen staan, bij me ex had ik er zelf eigelijk al een punt achter moeten zetten eerder, niet dat het niet prachtig was wat we hadden, maar ik was gewoon te onzeker en dat kwam door twee kanten dus volgende keer moet ik wat meer me verstand volgen en iets minder me hart. Was ook gewoon bang om weer alleen te komen zitten en al dat prachtige te verliezen, maar dat is nu uiteindelijk alsnog gebeurt om diezelfde redenen, dus een goede les voor de volgende keer!
Vanavond hopelijk met wat vrienden weer weg en we zien wel wat het leven brengt toch
Volgens mij ben jij écht positief vooruit gegaan.
quote:Omdat je controle wilt, dat probeer je dan door gek bezig te zijn met het analyseren van sms-gedrag en hem daarna te negeren zonder dat hij weet waarom.Op zaterdag 16 januari 2010 10:32 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Waarom? Hij houdt mij in principe aan het lijntje, en ik kan zo niet meer doorgaan.
Hij zegt dat we geen relatie meer kunnen hebben maar we leven wel als een stelletje, alleen zit er geen naam aan. DUS kan ik er niets van zeggen als hij een ander meisje ziet, maar hij wordt wel boos als ik met een andere jongen afspreek.
Als ik vraag waarom we niet meer samen kunnen zijn zegt hij dat liefde vriendschap kapot maakt (terwijl wij nooit vrienden zijn geweest van te voren maar we meteen een stelletje waren) en dat hij bang is mij kwijt te raken. Maar ik ben stapelgek op hem en dat wéét hij, juist omdat hij geen relatie meer met mij 'kan' aangaan is het voor mij beter om hem niet meer te zien omdat het mij op deze manier alleen maar verdriet doet.
Daarbij komt dat IK altijd degene moet zijn die moet vragen of hij langskomt, vandaar dat ik het 'elkaar zien' nu aan hém overlaat. Ben wel benieuwd hoe lang we elkaar dan nog gaan zien.
Verder,
Jij moet direct contact met hem afbreken, jij maakt jezelf helemaal gek. Dat lost alles op, controle, aan het lijntje gehouden worden etc.
quote:Ik heb hem niet genegeerd gister hoor, absoluut niet. Maar ik had gewoon niet de behoefte om te vragen hoe het met hem ging. Daarna nog wel gewoon een gesprek gehad. Het gaat ook helemaal niet over sms-gedrag alleen, daar zit veel meer achter. Denk dat je dat niet gevolgd hebt in de voorgaande topics, want ieder ander hier zal beamen dat ik beter verdien en dat wéét ik zelf ook en ik wéét zelf ook dat het beter is hiermee te kappen. Niet zozeer vanwege zijn gedrag (want ik ben nogsteeds gek genoeg op hem en we hebben het beter en leuker dan ooit samen, en dat weet hij ook wel) maar gewoon, om andere redenen.Op zaterdag 16 januari 2010 10:47 schreef Coco98 het volgende:
[..]
Omdat je controle wilt, dat probeer je dan door gek bezig te zijn met het analyseren van sms-gedrag en hem daarna te negeren zonder dat hij weet waarom.
Verder,
Jij moet direct contact met hem afbreken, jij maakt jezelf helemaal gek. Dat lost alles op, controle, aan het lijntje gehouden worden etc.
Keep it up! En maartjeh blijft gewoon moeite houden om verstand boven gevoel te stellen...
Maar ook is er bij haar verbetering te zien. Nee, deze keer herhaal ik het niet weer Geen nieuws van mijn kant, eigenlijk. Het enige wat ik me wel eens afvraag is of ik goed contact met mijn ex zal overhouden aan de breuk. Ik kan het me maar moeilijk voorstellen. Maar goed, wat is nu precies echt goed contact? Mijn andere ex'en spreek ook niet zo vaak, maar wanneer dat wel gebeurt dan is het gewoon goed.
Ik heb te veel tijd om na te denken, dat zal het zijn... Heeft iemand nog een complex probleem voor me?
quote:Ik zie de verbetering gelukkig zelf nu ook wel langzamerhand, en echt, dat scheelt.Op zaterdag 16 januari 2010 11:50 schreef EviL_AleX het volgende:
Snikch blijft gewoon goed bezig!
En maartjeh blijft gewoon moeite houden om verstand boven gevoel te stellen...
Geen nieuws van mijn kant, eigenlijk. Het enige wat ik me wel eens afvraag is of ik goed contact met mijn ex zal overhouden aan de breuk. Ik kan het me maar moeilijk voorstellen. Maar goed, wat is nu precies echt goed contact? Mijn andere ex'en spreek ook niet zo vaak, maar wanneer dat wel gebeurt dan is het gewoon goed.
Heeft iemand nog een complex probleem voor me?
Haha tijd om na te denken is soms vervelend.
Spreek je je ex nu wel?quote:Ik heb haar net voor de jaarwisseling nog gesproken. Ze wilde me toch nog even spreken voor ze een maand weg zou zijn. Ze zit op het moment in Zuid-Amerika.Op zaterdag 16 januari 2010 11:51 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Ik zie de verbetering gelukkig zelf nu ook wel langzamerhand, en echt, dat scheelt.
Haha tijd om na te denken is soms vervelend.
quote:Nog wakker zeg maar.Op zaterdag 16 januari 2010 08:52 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ja ik heb eigenlijk wel hetzelfde. Maar wat wil je na 2 dagen. Heb al wel weer veel gesmst met een andere dame en die komt met carnaval misschien langs
Ik vind mijn ex wel een speciale meid, maar denk wel dat ik met iemand anders gelukkiger kan worden.
Onze relatie miste eigenlijk denk ik wel een paar belangrijke punten. Ik kon er echter wel mee leven. Maar ik zoek dan ook niet naar perfectie in een relatie.
en daar heb ik GEEN ZIN IN
Verder gaat ie eigenlijk wel goed
.En maartjeh probeer inderdaad zoveel mogelijk je verstand te gebruiken, wat je zelf al aangeeft, je bent waarschijnlijk beter af zo en ik ben er ook van overtuigd dat je veeeel beter terecht gaat komen
!Maar er zit zeker vooruitgang in zo te zien, alleen denk ik wel dat het voor jezelf misschien slim is om toch wat meer afstand te nemen van je ex, zoals je al zegt: het lijkt nu allemaal beter te gaan dan ooit. Met die gedachten zul je toch (in ieder geval veel langer) in het verleden blijven hangen ben ik bang maar dat is mijn mening natuurlijk.
quote:hey, ik dacht dat jij geen internet had?Op zaterdag 16 januari 2010 12:21 schreef Barbusse het volgende:
Ik mis mijn lieve haarbalbeestjes...
Hoe is de verhuizing gegaan man?
quote:Ik zit dit dan ook onhandig op m'n mobiel te typen.Op zaterdag 16 januari 2010 12:25 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
hey, ik dacht dat jij geen internet had?
Hoe is de verhuizing gegaan man?
Verhuizen ging prima, zoveel had ook niet mee te nemen.Alleen de katten hè? Ik mis gewoon dat er een op m'n benen ligt, terwijl de ander onder de dekens tegen me aan ligt als ik ga slapen.
quote:Ik zou hier een hele foute opmerking bij kunnen plaatsen... maar dat zal ik maar niet doenOp zaterdag 16 januari 2010 12:37 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ik zit dit dan ook onhandig op m'n mobiel te typen.
Alleen de katten hè? Ik mis gewoon dat er een op m'n benen ligt, terwijl de ander onder de dekens tegen me aan ligt als ik ga slapen.
Maar nee, da's idd kut man... voor jou is het dus momenteel even: "de kunst van het loslaten van de katten"
quote:Waren het haar katten dat die niet mee gingen? of wouden jullie ze niet verhuizen met alle stress voor de beestjes?Op zaterdag 16 januari 2010 12:37 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ik zit dit dan ook onhandig op m'n mobiel te typen.
Alleen de katten hè? Ik mis gewoon dat er een op m'n benen ligt, terwijl de ander onder de dekens tegen me aan ligt als ik ga slapen.
Kan me erg goed voorstellen dat je ze mist, zelf eb ik ook 2 katten die "gelukkig"al van mij waren.
Mijn ex mist de beestjes geloof ik ook wel.
Mijn ex komt vanavond langs met haar ouders om de laatste grote spulletjes op te halen.
Had haar ook gemaild dat ik haar nog even wou spreken dan.
smsde ze me gister dat ze toch wel benieuwd was wat ik wou bespreken, dus ik stuurde terug dat ik er nog evne over wou hebben hoe het contact te doen voor de komende tijd., Stuurt ze pas uren later om 23:45 terug van hoe ik het contact dan voor me zag.
Ik was dus net voor het eerst weer uit sinds het uit is 5 weken geleden, stond er dus niet zo om te springen om daar dan direct antwoord terug op te sturen, aangezien ze het contact de afgelopen tijd redelijk had afgehouden..
Heb dus pas eind van de ochtend terug gestuurd dat ik het daar graag over wil hebben als ze hier is.
Het stappen was gezellig, was van plan om even alleen een paar biertjes te drinken, maar kwam me buurman tegen die ook op stap was, het werd dus iets meer als een paar biertjes, en wat later.
En de avond is iets anders gegaan als ik e had voorgesteld, want was van plan om alleen op stap te gaan wat ik nog nooit eerder heb gedaan.
Heb nog gezellig staan babbelen met een paar dames, wat redelijk gemakkelijk ging, aangezien ik redelijk verlegen ben, en ik niet echt een held ben met aanspreken van de dames.
Heb me dus goed vermaakt, en het heeft me wel even goed gedaan het stappen.
quote:Op zaterdag 16 januari 2010 12:52 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Ik zou hier een hele foute opmerking bij kunnen plaatsen... maar dat zal ik maar niet doen
Maar nee, da's idd kut man... voor jou is het dus momenteel even: "de kunst van het loslaten van de katten"
Ja.
Moet ik hiervoor een nieuw topic openen?En de katten hebben we samen uitgezocht. Het eerste wat we deden toen we gingen samenwonen. Ik kan ze niet mee nemen helaas...
Ksnap d'r nogsteeds geen fuck van waarom ik half jaar nadien me d'r nog zo druk om kon maken, onhandig
quote:Ja inderdaad, dat zijn van die dingen die je eigenlijk maar niet moet doen. Maar goed, ik denk dat je je er altijd wel kut om zal voelen. Behalve als je zelf weer je geluk hebt gevonden bij iemand.Op zaterdag 16 januari 2010 16:13 schreef Elmostyle het volgende:
Pffft, kzat net ff wat rond te kijken op Hyves bij allerlei profielen van vrienden enzo, en kwam ik viavia weer bij profiel van m'n ex uit waar 't ondertussen al half jaar zowat met uit is, dan zie je weer foto's van d'r, dat tikken van mij er zijn verwijderd, maar die van d'r vorige vriend een jaar terug dan nog wel, en voel je je meteen weer kut -_-
Ksnap d'r nogsteeds geen fuck van waarom ik half jaar nadien me d'r nog zo druk om kon maken, onhandig
Daarom hoop ik ook snel weer wat leuks te vinden, dan heb ik een sterker gevoel dat weinig me meer kan raken
quote:Idd, vooral dat laatste van dat ze van mij dan dingen heeft verwijderd, maar niet van d'r vorige ex -_-Op zaterdag 16 januari 2010 16:59 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ja inderdaad, dat zijn van die dingen die je eigenlijk maar niet moet doen. Maar goed, ik denk dat je je er altijd wel kut om zal voelen. Behalve als je zelf weer je geluk hebt gevonden bij iemand.
Daarom hoop ik ook snel weer wat leuks te vinden, dan heb ik een sterker gevoel dat weinig me meer kan raken
Ik heb wel wat enkele nachtjes gehad in tussentijd, maar dat is totaal niet hetzelfde als een vaste relatie.
quote:Misschien heeft ze wel veel meer van jou gehouden dan van die andere ex!Op zaterdag 16 januari 2010 17:33 schreef Elmostyle het volgende:
[..]
Idd, vooral dat laatste van dat ze van mij dan dingen heeft verwijderd, maar niet van d'r vorige ex -_-
Ik heb wel wat enkele nachtjes gehad in tussentijd, maar dat is totaal niet hetzelfde als een vaste relatie.
Blijkbaar vindt ze het toch heel moeilijk om die berichten nog te zien.
quote:Hmm, zo had ik het nog geeneens bekeken eigenlijk
[..]
Misschien heeft ze wel veel meer van jou gehouden dan van die andere ex!
Blijkbaar vindt ze het toch heel moeilijk om die berichten nog te zien.
Alleen dan nog het volgende:Toen het uitging besproken we dat we nog in contact zouden blijven, alleen ong 2 maanden daarna vertrok ik naar Malta voor stage ( waar ik nu ook zit), tijdens Malta heb ik geen contact met haar gehad(dus ong 4 maanden geen contact). In december kwam ik even terug naar huis voor vrienden en fam nog eens te zien, en toen haar ik ook nog eens een paar keer gesms't vriendschappelijk. Alleen mij negeert ze volledig en antwoord nergens op via sms e.d. Dat kan ik dan niet echt thuisbrengen?
quote:Tja er kan in de tussentijd veel veranderen en zoals je weet handelen en communiceren vrouwen vanuit gevoel. Misschien wilt ze geen contact meer. Anyway...dat ze niet reageert kan veel betekenen: dat ze druk is, dat ze geen contact wil, dat ze je heeft 'losgelaten', etc., maar wat het werkelijk is kun je niet weten. Wat je je zelf wél moet afvragen is: waarom zou je nog contact willen met je ex en waarom zou je contact opnemen als het toch maar van één kant komt? Move on.Op zaterdag 16 januari 2010 18:07 schreef Elmostyle het volgende:
[..]
Hmm, zo had ik het nog geeneens bekeken eigenlijk
Toen het uitging besproken we dat we nog in contact zouden blijven, alleen ong 2 maanden daarna vertrok ik naar Malta voor stage ( waar ik nu ook zit), tijdens Malta heb ik geen contact met haar gehad(dus ong 4 maanden geen contact). In december kwam ik even terug naar huis voor vrienden en fam nog eens te zien, en toen haar ik ook nog eens een paar keer gesms't vriendschappelijk. Alleen mij negeert ze volledig en antwoord nergens op via sms e.d. Dat kan ik dan niet echt thuisbrengen?
quote:Waarschijnljk denk ik dan omdat er zo lang geen contact is geweest tijdens Malta, daarvoor sprak ik haar en toe nog wel. Gewoon voor vriendschappelijk verder te gaan, verder niets bijzonders. Toen het uitging hadden we al besproken dat we nog vriendschappelijk verder zouden gaan, alleen van haar kant merk ik daar niet echt iets van.
[..]
Tja er kan in de tussentijd veel veranderen en zoals je weet handelen en communiceren vrouwen vanuit gevoel. Misschien wilt ze geen contact meer. Anyway...dat ze niet reageert kan veel betekenen: dat ze druk is, dat ze geen contact wil, dat ze je heeft 'losgelaten', etc., maar wat het werkelijk is kun je niet weten. Wat je je zelf wél moet afvragen is: waarom zou je nog contact willen met je ex en waarom zou je contact opnemen als het toch maar van één kant komt? Move on.
Kzou trouwens niet weten hoe ik moet reageren als ik haar zie in februari tijdens carnaval ofzo, gewoon 'hoi' waarschijnlijk en verder niets zeggen denk 'k dan maar.
Man wat voel ik me nu weer even goed kut zeg.
Heb d'r nu voor het laatst gezien, en contact gehad voor de eerst komende maanden in elk geval.
Toen we afscheid namen wou ik haar toch zo graag zoenen toe we tegen over elkaar stonden, maarja dat gaat niet meer.
quote:Wel sterk van je dat je haar niet gezoend hebt.. echt.. En verder even een knuffel voor jou.Op zaterdag 16 januari 2010 21:33 schreef achi het volgende:
Ze heeft net alle resterende spullen opgehaald.
Man wat voel ik me nu weer even goed kut zeg.
Heb d'r nu voor het laatst gezien, en contact gehad voor de eerst komende maanden in elk geval.
Toen we afscheid namen wou ik haar toch zo graag zoenen toe we tegen over elkaar stonden, maarja dat gaat niet meer.
-verhaal weggehaald-
Voor mij is het nu écht klaar. De beslissing is genomen en ik ben er kapot van. Nog een lang gesprek over gehad met m'n vader en toen barstte ik voor het eerst echt in huilen uit.
Het zal uiteindelijk beter zijn zo, maar damn.. [ Bericht 8% gewijzigd door maartjeh op 16-01-2010 22:41:13 ]
Dan vanavond maar weer ff uitgaan naar discotheek en lekker los gaan Helpt dat bij jullie ?quote:Gisteren hielp het niet bij mij, maar was in een kroeg, geen discotheek. Pogingen doen om met mensen te praten, maar 0 zin om leuk te zijn. Maximaal afwezig. Discotheek is misschien wel een goede als er muziek wordt gedraaid die je leuk vind. Kwam gister af en toe een sentimenteel fout nummertje langs, ik wist niet waar ik het moest zoeken.Op zaterdag 16 januari 2010 22:26 schreef Elmostyle het volgende:
Nu ik in Malta zit heb ik wel 't geluk dat ik 2000km verderop zit van d'r, dat scheelt wel keiveel en denk ik d'r stuk minder aan, maar terug in nl zal dat wss weer anders zijn
Het heeft nu wel een plek en als ik foto's van hem zie met z'n huidige vriendin ben ik eigenlijk alleen maar blij dat het uit is.
Wat bij mij vooral hielp was er gewoon aan te denken en erom te huilen als je het wilde, of als het gewoon in me op kwam, hoe kut het ook was. Geforceerd dingen doen werkte bij mij averechts omdat ik alleen maar dingen deed om hem te vergeten.
Nu herinner ik me eigenlijk alleen datgene nog wat me gevormd heeft tot wie ik nu ben en de herinneringen die wel leuk waren, en door mezelf de tijd te gunnen over alle nare gevoelens heen te groeien kan ik nu weer verder.
Ach en als ik hem dan eventueel nog op school zie groeten we elkaar op een normale manier, maar ooit weer samenkomen? Dat dacht ik een paar weken nadat het uit was nog wel, maar nu absoluut niet meer.
Het is wel.. kut eigenlijk hoeveel een "ex" eigenlijk nog met je kan doen, dat je er werkelijk waar helemaal gestoord van kan worden omdat het je zo bezig houdt. Ik zag echt geen licht meer in die donkere tunnel waarin ik zat, de zon zou nooit meer schijnen... nou wel dus :p.
Iedereen heel veel sterkte, het komt allemaal echt wel weer goed
. 
quote:Hier heb je zo goed als geen kroegen, dus dat zal 't niet woorden. En aangezien het hier een toeristenoord is alleen maar van die populaire bagger, dus daar zal ik gelukkig geen last van hebben, kdenk wel dat ik het dan van me af kan zetten enzo, maar dat lijkt me wel superkut
[..]
Gisteren hielp het niet bij mij, maar was in een kroeg, geen discotheek. Pogingen doen om met mensen te praten, maar 0 zin om leuk te zijn. Maximaal afwezig. Discotheek is misschien wel een goede als er muziek wordt gedraaid die je leuk vind. Kwam gister af en toe een sentimenteel fout nummertje langs, ik wist niet waar ik het moest zoeken.
en met vrienden dan gesprek starten gewoon thuis ipv in kroeg helpt ook niet?@ Pluisje: Bedankt voor je post, geeft goeie moed
quote:Ja heb het er al met mijn vrienden over gehad, eerder deze week. Alleen gisteren waren er dus meer mensen, bekenden, ook wat vrouwen. Ik kwam later aanzetten, iedereen had het al gehoord. Probeerde relaxt te zijn, interesse tonen in de gesprekken, maar niks kon me boeien. Dacht alleen WTF Ik moet echt weg, weg van alles. Heeft er ook wel mee te maken dat ik echt zo snel weg wil uit Eindhoven.Op zaterdag 16 januari 2010 22:39 schreef Elmostyle het volgende:
[..]
Hier heb je zo goed als geen kroegen, dus dat zal 't niet woorden. En aangezien het hier een toeristenoord is alleen maar van die populaire bagger, dus daar zal ik gelukkig geen last van hebben, kdenk wel dat ik het dan van me af kan zetten enzo, maar dat lijkt me wel superkut
@ Pluisje: Bedankt voor je post, geeft goeie moed
quote:Op zaterdag 16 januari 2010 22:42 schreef Jed1Gam het volgende:
Goed om te horen! Ben hier nu weer echt gek aan het worden. Bedenken wat ze aan het doen is, dat ze toch misschien een ander leuk vind.
Heb ik ook!Eigenlijk is dat het voornamelijke kutte gevoel nog. Dat zij iemand anders heeft en ik niet
Ben nu ook gewoon echt moe van de afgelopen dagen, weet niet of ik zo nog op stap kan
quote:Hmm das ook niet leuk
[..]
Ja heb het er al met mijn vrienden over gehad, eerder deze week. Alleen gisteren waren er dus meer mensen, bekenden, ook wat vrouwen. Ik kwam later aanzetten, iedereen had het al gehoord. Probeerde relaxt te zijn, interesse tonen in de gesprekken, maar niks kon me boeien. Dacht alleen WTF Ik moet echt weg, weg van alles. Heeft er ook wel mee te maken dat ik echt zo snel weg wil uit Eindhoven.
Lijkt me echt zwaar kut eigenlijk Khoop zelf dat als ik in nl ben een leuk iemand redelijk snel tegen het lijf aanloop, terug een vaste relatie met vertrouwen etc, beviel me wel heel goed
quote:of het sterk is om haar niet gezoend te hebben weet ik niet, het is meer dat ik haar genoeg respecteer om me daarin niet te laten meeslepen.Op zaterdag 16 januari 2010 21:55 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Wel sterk van je dat je haar niet gezoend hebt.. echt.. En verder even een knuffel voor jou.
-verhaal weggehaald-
Voor mij is het nu écht klaar. De beslissing is genomen en ik ben er kapot van. Nog een lang gesprek over gehad met m'n vader en toen barstte ik voor het eerst echt in huilen uit.
Jij ook veel sterkte en ook een dikke knuffel.
quote:Je moet er natuurlijk voor uitkijken dat je er zo erg op focust om een vaste relatie te hebben dat je het gaat forceren. en als je het wilt forceren gaat het gewoon niet werken.Op zaterdag 16 januari 2010 22:51 schreef Elmostyle het volgende:
M'n ex heeft gelukkig nog niemand gehad in tussentijd, maar kdenk wel dat ik ineens terugslag krijg als dat gebeurt
[..]
Hmm das ook niet leuk
Khoop zelf dat als ik in nl ben een leuk iemand redelijk snel tegen het lijf aanloop, terug een vaste relatie met vertrouwen etc, beviel me wel heel goed
Kijk gewoon wat op je pad komt.
En wie wil nou niet een vaste relatie met het vertrouwen, en al het goede in zo'n relatie, ik mis het ook wel erg.
In theorie is alles zo simpel quote:Hmm jah idd, daar heb je wel gelijk in. Doordat ik hier redelijk veel uitga kan ik het ook wel goed van me afzetten.
Je moet helemaal niks willen. Alleen super relaxt zijn met alles wat je doet, veel ondernemen. Blijkt dan dat er opeens meerdere zijn die jou leuk vinden.
Trouwens ff tussendoor, kheb nu 1 biertje en 3vodka op, ik denk steeds minder aan m'n ex, alleen het lijkt me niet de beste oplossing om er minder over te gaan denken eigenljk
En @ Achi Daar heb je inderdaad gelijk in, ik wil ook niet op zoek, eerder een leuk iemand tegen het lijf lopen
quote:Ok
Ik ben iig weg, sterkte allemaal
Zal hier binnenkort nog wel terugkeren AARGH!quote:Hmm das kut, met je gedachten continu afgeleid zeker?
Ik kan gewoon nog steeds niet slapen.
Ik was al tussen kwart over 2 en half 3 terug
, de dj dacht het leuk te vinden om mixjes te maken met David Guetta en Lady gaga door elkaar en meer van die toppers Zowat iedereen stond stil, daarna nog naar paar andere clubs geweest, maar was niet veel bijzonders,toeristenseizoen is nogal dood nu Ach ja, eerst maar eens tentamens gaan maken van de week en dan zien we wel weer verder
.quote:Why shouldn't you? Als het jou helpt, waarvan ik wel bijna zeker weet dat dat 't (gaat) doen/doet..Op zondag 17 januari 2010 05:34 schreef Merziyas het volgende:
ik kan het niet hebben die flirterige krabbels die ze heen en weer stuurt naar andere jongens, ik sta op t punt om haar hyves te verwijderen samen met die van haar vrienden/vriendinnen zodat de kans dat ik haar ergens tegenkom tijdens het hyven zo klein mogelijk is...
quote:Zo, ik ben weer wakker. Heb wel goed geslapen gelukkig, ben alleen nog supermoe en voel me klote. Dikke ogen van het huilen van gister, maar probeer er maar het beste van te maken. Vanmiddag misschien even naar mijn Opa en Oma. Geen zin in maar misschien gewoon goed als ik ga.Op zaterdag 16 januari 2010 21:55 schreef maartjeh het volgende:
-verhaal weggehaald-
Voor mij is het nu écht klaar. De beslissing is genomen en ik ben er kapot van. Nog een lang gesprek over gehad met m'n vader en toen barstte ik voor het eerst echt in huilen uit.
quote:Wel jammer dat het niet veel aan was dan. Volgende keer beter. Ik was inderdaad continu in gedachte. Maar een klein papiertje gepakt en het opgeschreven. Heb nu twee kleine papiertjes met dingen. Weet niet of ik die papiertjes nog meeneem om het haar te vertellen. Wel de enige manier dat ik het gevoel heb dat ik alles gezegd heb wat ik wil zeggen, zonder iets te vergeten.Op zondag 17 januari 2010 04:49 schreef Elmostyle het volgende:
[..]
Hmm das kut, met je gedachten continu afgeleid zeker?
Ik was al tussen kwart over 2 en half 3 terug
Ik baal gewoon dat ik er teveel energie in heb gestoken en er heel weinig voor terug kreeg. Was er voor haar als ze zich kut voelde, als ze er wat aan de hand. Maar als ik haar dan echt nodig had, was ze er niet voor mij. Heb haar 3/4x gevraagd of ze nog bij mijn afstudeerpraatje zou komen. Een uitnodiging gestuurd, waar ik niet eens een antwoord op kreeg. Geen sorry ik vind het heel jammer dat ik er niet bij kan zijn. Nee niets. Had er een jaarlang keihard voor gewerkt. Maar ze had geen tijd zei ze.
De dag voor mijn presentatie kreeg ik berichtjes en belletjes van vrienden en familie die me succes wensten. Niks, niks van haar. Ze was het gewoon vergeten, ook al beweert ze van niet. Het afstuderen had een dag moeten zijn van blijdschap, maar het blije gevoel werd keihard onderdrukt. Kreeg van iedereen de vraag waar mijn vriendin was. En elke keer weer vertelde ik op een semi positieve manier dat ze er echt niet bij kon zijn, dat ze het heel druk had.
Elke keer haar excuses aanvaard, zo dom. Heb dit haar toen ook verteld, maar ze draaide het toch weer zo dat zij het beste uit de bus kwam. Kreeg te horen dat ze het raar vond dat ik zo negatief over haar dacht en dat ze niet snapte dat ik het zo belangrijk vond dat ze er bij was. Het was in het Nederlands, dat verstond ze toch niet. Studeerde architectuur. Genoeg plaatjes om te bekijken en posters, maquette. Ze vond me echt leuk nog, ze hield van me.
Eerlijk gezegd had ik er toen al gewoon mee moeten kappen,3 maanden geleden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jed1Gam op 17-01-2010 10:59:57 ]
quote:Waarschijnlijk was haar gevoel toen ook al weg aan het raken. Beter dat het klaar is inderdaad, want dit slaat nergens op.Op zondag 17 januari 2010 10:43 schreef Jed1Gam het volgende:
[..]
Wel jammer dat het niet veel aan was dan. Volgende keer beter. Ik was inderdaad continu in gedachte. Maar een klein papiertje gepakt en het opgeschreven. Heb nu twee kleine papiertjes met dingen. Weet niet of ik die papiertjes nog meeneem om het haar te vertellen. Wel de enige manier dat ik het gevoel heb dat ik alles gezegd heb wat ik wil zeggen, zonder iets te vergeten.
Ik baal gewoon dat ik er teveel energie in heb gestoken en er heel weinig voor terug kreeg. Was er voor haar als ze zich kut voelde, als ze er wat aan de hand. Maar als ik haar dan echt nodig had, was ze er niet voor mij. Heb haar 3/4x gevraagd of ze nog bij mijn afstudeerpraatje zou komen. Een uitnodiging gestuurd, waar ik niet eens een antwoord op kreeg. Geen sorry ik vind het heel jammer dat ik er niet bij kan zijn. Nee niets. Had er een jaarlang keihard voor gewerkt. Maar ze had geen tijd zei ze.
De dag voor mijn presentatie kreeg ik berichtjes en belletjes van vrienden en familie die me succes wensden. Niks, niks van haar. Ze was het gewoon vergeten, ook al beweert ze van niet. Het afstuderen had een dag moeten zijn van blijdschap, maar het blije gevoel werd keihard onderdrukt. Kreeg van iedereen de vraag waar mijn vriendin was. En elke keer weer vertelde ik op een semi positieve manier dat ze er echt niet bij kon zijn, dat ze het heel druk had.
Elke keer haar excuses aanvaard, zo dom. Heb dit haar toen ook verteld, maar ze draaide het toch weer zo dat zij het beste uit de bus kwam. Kreeg te horen dat ze het raar vond dat ik zo negatief over haar dacht en dat ze niet snapte dat ik het zo belangrijk vond dat ze er bij was. Het was in het Nederlands, dat verstond ze toch niet. Ze vond me echt leuk nog, ze hield van me.
Eerlijk gezegd had ik er toen al gewoon mee moeten kappen,3 maanden geleden.
Ik ben gister niet meer weggeweest. Heb op de bank gezeten met ouders, zusje en schoonbroer. Een ander ex-vriendinnetje belde me nog om mee te gaan en dat ik zeker iets moest gaan doen. We spreken elkaar niet veel maar heb wel het gevoel dat we bij elkaar terecht kunnen
Heb gisteravond ook nog veel gesmst met een meisje dat ik anderhalf jaar geleden tijdens de vakantie heb ontmoet. Was wel erg leuk en het zorgde ook voor de nodige afleiding. Niet dat ik haar daar alleen voor wil gebruiken. Zou oprecht haar nog wel eens willen zien en kijken wat het is. Maar wat mij nu op het moment dwarszit is dat ik niks meer hoor van mijn ex. Het is nu vanaf donderdagmiddag uit. Heb vrijdagavond nog met haar gesproken en sinds toen niks meer gehoord.
Vraag me af wat ze doet, hoe het met haar gaat allemaal. Mijn darmen zijn helemaal over z'n toeren.
Heb na afloop nog wel ff kort zitten janken, de emoties en de frustraties eruit.
En zit nu met een leeg gevoel thuis, en ook nog met het gevoel van hoe is dit mogelijke geweest?
Heb sinds ons gesprek afgelopen zondag helemaal niets meer van der gehoord. Ondanks dat ze zei dat ze maandag of dinsdag nog wel even zou sms-en om aan te geven of ze nog online zou komen. En ik heb zelf ook niets meer gestuurd, had nog wel de neiging om woensdag of vrijdag (woensdag moest ze met haar hond naar de dierenarts en vrijdag was haar zus jarig) een sms-je te sturen, maar ik had echt zoiets van fuck it, zij doet geen moeite dan doe ik het ook niet. En eerlijk gezegd voelt het niet eens zo verkeerd. Tuurlijk kijk ik regelmatig of ik wat van haar ontvangen heb, maar het gevoel van teleurstelling als het sms-je of mailtje niet van haar is heb ik niet meer. Verwacht gewoon niets van haar, ze weet dat afgelopen week een belangrijke week voor me was. De deadline van een project op werk waar we al sinds juni aan het werk voor waren was afgelopen vrijdag, maar helemaal niks geen bericht. En zo is het met heel veel dingen, stond altijd voor haar klaar en er stond amper wat tegenover. Daarom herken ik me ook wel erg in het verhaal van Jed1Gam, belangrijke dingen vergat ze vaak met het excuus dat ze het 'echt zo druk had dat het haar ontschoten was'.
Heb maandag/dinsdag het gesprek dat we hadden nog een paar keer de revue laten passeren en hoe meer ik eraan dacht hoe meer ik het allemaal nergens op vind slaan. Dingen waar ze mij van beschuldigde waren 9 van de 10 dingen die zij veroorzaakte of dingen die ze zelf uit eigen beweging gezegd heeft.
Anyway, het zal allemaal wel. Ze gaf nog wel aan dat ze hoopte dat ik een vriend voor haar kon zijn en ze hoopte dat ik niet compleet zou verdwijnen..misschien is het eens tijd dat zij een vriend voor mij gaat zijn. Voel me verder gewoon oke, en dat zal niet in het laatste geval komen door het (kansloze) wederzijdse flirten met een collegaatje en de drukte op het werk.
Gelijk weer eraf gegooid. Nu even doorbijten.
Er is een leven na de ex mensen.... geloof me
Bah ik hou gewoon zoveel van hem dat niet weg lijkt te kunnen gaan. Ik wil zo graag afstand van hem nemen, maar ik kan het simpelweg nog niet. Het ligt nog veel te gevoelig. Ik zou willen dat ik me gewoon gelukkig voelde, maar af en toe heb ik weer zo'n dip. Ik wil dit helemaal niet
Dussss laat ik m'n telefoon nog lekker even uit.
Edit; Telefoon aangezet. Niets van hem. Telefoon weer uitgezet.
[ Bericht 7% gewijzigd door maartjeh op 17-01-2010 17:41:11 ]
.quote:Mischien is het dan juist wel beter om juist afstand te nemen, om er sneller er overheen te komen, en het te accpeterenOp zondag 17 januari 2010 17:09 schreef Faerie het volgende:
Bah ik hou gewoon zoveel van hem dat niet weg lijkt te kunnen gaan. Ik wil zo graag afstand van hem nemen, maar ik kan het simpelweg nog niet. Het ligt nog veel te gevoelig. Ik zou willen dat ik me gewoon gelukkig voelde, maar af en toe heb ik weer zo'n dip. Ik wil dit helemaal niet
Makkelijk lullen vanachter een keyboard denk je zeker? Ik zit nu in het zelfde schuitje als jij dat zit en ben al 5 weken verder..
Heb haar nog niet uit mijn hyves en msn gegooid, want het lig ook nog gevoelig bij mij.
De dips moet je maar laten gebeuren, er tegen vechten heeft geen zin, neem de tijd om het los te laten en accepteren, dan kun je pas verder.
In elk geval veel sterkte.
Ze heeft gister wel gezegd dat ze he initiatief bij mij neergelegd om contact op te nemen als ik er aan toe ben, en ze snapte wel dat ik haar misschien zou verwijderen.
Ik heb maar even op hyves wat oud klasgenoten opgezocht om wat afleiding te hebben en om te kijken wat ze na 16 jaar deden.
Heb al even leuk heen en weer gemaild met een oud klasgenote, werkt wel goed om even leuk met iemand anders gewoon te mailen, en dat die na zoveel tijd nog enthousiast reageerd.
quote:Je zit dus eigenlijk toch stiekem te wachten tot je iets van hem hoort, anders had je de telefoon niet nagedaan om te kijken of er al iets was.Op zondag 17 januari 2010 17:20 schreef maartjeh het volgende:
Gisteravond m'n telefoon uitgezet. Wilde niets van hem horen maar ook niet gaan zitten wachten met het idee dat hij misschien wel helemaal NIET meer zou reageren. Telefoon staat nogsteeds uit. Ben wel benieuwd of hij me nog iets gestuurd heeft, maar ben bang dat ik me nog rotter ga voelen als blijkt dat dat niet het geval is.
Dussss laat ik m'n telefoon nog lekker even uit.
Edit; Telefoon aangezet. Niets van hem. Telefoon weer uitgezet.
Kan je haast wel garanderen dat je je rotter gaat voelen als je wal wat van hem krijgt, want het is toch niet waarop je had gehoopt wat die zou sturen.
probeer het los te laten, je maakt jezelf kapot zo, Weet er alles van zit er zelf ook nog midden in.
Sterkte ermee, en een knuffeltje voor jou.
Mijn koppijn begint nu een beetje op te lossen. Mijn nek is nu 1 grote knoop.
Best vreemd dat ik nu pas na 5 weken last krijg van een stressnek. Zal wel komen doordat de laatste klap gegeven is doordat ze de laatste spullen heeft opgehaald en de realiteit langzaam echt begint binnen te druppelen.
Bij sommige mensen gaat dat wat sneller, bij anderen duurt het wat langer, maar het overwinnen kan iedereen. Laat je gevoel lekker de loop, maar laat het niet je gedrag naar anderen bepalen. Beetje wilskracht erbij, en dan neem je afstand van hem/haar. En dan de tijd het werk laten doen.
(Ik zal het topic blijven volgen)
quote:Natuurlijk verwacht ik iets van hem. Ik heb gister een SMSje gestuurd waarin ik duidelijk maakte dat ik zo niet door kan en dat voor mij gisteravond de druppel was, en dat ik ermee wil stoppen. Ik ben er echt fel op tegen om zoiets via sms te sturen maar hij liet me geen keus.Op zondag 17 januari 2010 17:59 schreef achi het volgende:
Je zit dus eigenlijk toch stiekem te wachten tot je iets van hem hoort, anders had je de telefoon niet nagedaan om te kijken of er al iets was.
Kan je haast wel garanderen dat je je rotter gaat voelen als je wal wat van hem krijgt, want het is toch niet waarop je had gehoopt wat die zou sturen.
probeer het los te laten, je maakt jezelf kapot zo, Weet er alles van zit er zelf ook nog midden in.
Sterkte ermee, en een knuffeltje voor jou.
Mijn koppijn begint nu een beetje op te lossen. Mijn nek is nu 1 grote knoop.
Best vreemd dat ik nu pas na 5 weken last krijg van een stressnek. Zal wel komen doordat de laatste klap gegeven is doordat ze de laatste spullen heeft opgehaald en de realiteit langzaam echt begint binnen te druppelen.
Voor mij is de knoop gisteravond doorgehakt. Eigenlijk doet het er dus niet echt meer toe/maakt het geen verschil meer of hij iets zou sturen of niet, maar ik had 't wel gehoopt.
Fijn dat je hoofdpijn op begint te lossen! Kun je niet een kersenpittenkussen ofzo in je nek leggen of een warme douche nemen? Misschien dat dat scheelt.
Het is heel raar , aantal vrienden van me gestopt met contact omdat ik na de dood van Leon toch merkte dat het niet juiste vrienden waren . Het cliche in moeilijke tijden leer je vrienden kennen is echt gewoon waar.
Voor mij is het ook heel raar om nu juist te merken degene waar ik het totaal niet van verwacht had dat die er voor me is, mijn ex dus is er nu juist voor me.
Ik zie hem regelmatig nu met uitgaan, hij trekt zich ook niet veel van mening zijn vriend aan waar ik ruzie mee heb gehad (groffe opmerking over zelfmoord ik pikte het niet en gaf hem een klap, waarna Martin gewoon met mij mee is gegaan en ik hem ook nog blijf zien tijdens uitgaan , wat best bijzonder is als je hem en hoe hij met zijn vrienden omgaat)
Als je dit een half jaar terug had gezegd dat die zo zou zijn had ik je waarschijnlijk uitgelachen.
Ik moet wel zeggen dat het best verwarrend is, een iemand is uit je leven en dat hij er voor in de plaats terugkomt is een beetje niet te bevatten.
Het voordeel is wel sommige mensen waren zo overtuigd dat het hem om de seks ging, en juist nu weet ik dat het niet zo is dat die gewoon echt als persoon om me geeft en dat is best fijn om te ervaren.
Goed dat dit topic bestaat.
Maar dat gevoel zakt nu wat in nu ik weer alleen thuis ben.. Naja er is progressie in elk geval.
Niet zo fijn als met mn ex toen we een goede relatie hadden natuurlijk, maar wel fijn dat ik even intimiteit met een ander meisje heb gehad.Op dit moment mis ik mijn ex niet heel erg. Maar zal morgen vast wel weer anders zijn als ik de hele avond alleen ben. Maja...had niet gedacht dat ik al zo snel al zoveel stappen heb gezet
Het enige kutte voor mij is dat ik over een paar weken misschien wel te horen krijg dat zij een ander heeft. Krijg ik waarschijnlijk wel een terugval. Maar goed...ik gun haar eigenlijk ook weer het beste
Vind mezelf nu wel een beetje respectloos tegenover mn ex omdat ik dit nu al heb gedaan, alhoewel ik ook verder moet natuurlijk. Maar ze is gewoon wel heel aardig geweest de afgelopen dagen tegen mij en heeft me zelfs nog gebeld 2x om antwoord op mn vragen te geven.
Situatie fob:
Jaar geleden uitgaan met m n ex. Tot nu toe met opzet vrijgezel gebleven ( al meerdere meiden die toch wel in de richting van relatie stuurden, maar de boot expres afgehouden ). Maar daar ben ik nu wel een beetje klaar mee. Is het raar dat juist nu, geen enkel meisje 'goed genoeg' voor mij blijkt te zijn... In vergelijking met mijn ex dan. Terwijl dat nou niet echt de ideale vrouw is/was.
quote:No offence, maar ik vind het moeilijk te begrijpen dat sommigen dit al zo snel na het uitgaan kunnen doen. Is het niet gewoon om een emotionele leegte te vullen en om afleiding te zoeken?Op maandag 18 januari 2010 21:47 schreef SuperFokker het volgende:
Toennet mijn eerste afspraakje gehad, na 4 dagen vrijgezel te zijn. Gekookt, film kijken en wat gezoend..meer niet. Ma moet zeggen dat het best fijn voelde
Op dit moment mis ik mijn ex niet heel erg. Maar zal morgen vast wel weer anders zijn als ik de hele avond alleen ben. Maja...had niet gedacht dat ik al zo snel al zoveel stappen heb gezet
Het enige kutte voor mij is dat ik over een paar weken misschien wel te horen krijg dat zij een ander heeft. Krijg ik waarschijnlijk wel een terugval. Maar goed...ik gun haar eigenlijk ook weer het beste
Vind mezelf nu wel een beetje respectloos tegenover mn ex omdat ik dit nu al heb gedaan, alhoewel ik ook verder moet natuurlijk. Maar ze is gewoon wel heel aardig geweest de afgelopen dagen tegen mij en heeft me zelfs nog gebeld 2x om antwoord op mn vragen te geven.
En je zou het wel heel rot vinden als je ex een ander zou hebben, maar zelf heb je toch ook al zo snel met iemand anders gezoend? Zoenen is natuurlijk niks vergeleken met 'echt' een relatie hebben maar dan nog.
Maar aan de andere kant snap ik het ook wel weer van jou. Je hoeft namelijk niks meer te verantwoorden tegen je ex en kan doen wat je zelf, dus wat let je eigenlijk.. Ik kan het in ieder geval nog echt niet, ik heb het geprobeerd maar het voelt nog als vreemdgaan voor mij, ik zit nog zo vol met gevoelens voor hem dat ik het simpelweg nog niet kan. Maar ieder z'n eigen manier natuurlijk, ik ben er gewoon nog niet overheen en moet mezelf daarom ook niet dwingen om er wel ineens overheen te zijn!
quote:Zeker is het intimiteit en afleiding zoekenOp dinsdag 19 januari 2010 00:07 schreef Faerie het volgende:
[..]
No offence, maar ik vind het moeilijk te begrijpen dat sommigen dit al zo snel na het uitgaan kunnen doen. Is het niet gewoon om een emotionele leegte te vullen en om afleiding te zoeken?
En je zou het wel heel rot vinden als je ex een ander zou hebben, maar zelf heb je toch ook al zo snel met iemand anders gezoend? Zoenen is natuurlijk niks vergeleken met 'echt' een relatie hebben maar dan nog.
Maar aan de andere kant snap ik het ook wel weer van jou. Je hoeft namelijk niks meer te verantwoorden tegen je ex en kan doen wat je zelf, dus wat let je eigenlijk.. Ik kan het in ieder geval nog echt niet, ik heb het geprobeerd maar het voelt nog als vreemdgaan voor mij, ik zit nog zo vol met gevoelens voor hem dat ik het simpelweg nog niet kan. Maar ieder z'n eigen manier natuurlijk, ik ben er gewoon nog niet overheen en moet mezelf daarom ook niet dwingen om er wel ineens overheen te zijn!
Het helpt gewoon goed.
En weet je wat het rare is...4,5 jaar geleden ofzo...toen zat ik ook in dit topic. Mijn eerste relatie van 2,5 jaar lang was toen uit. Heb er echt 1,5 jaar mee gezeten. Pas na 1,5 maand eerste meisje gezoend ma voelde nou niet echt goed. Heb toen pas, na 2,5 jaar vrijgezel, weer een relatie gekregen...nu dus mijn ex.
In die 2,5 jaar vrijgezel zijn heb ik maar met 10 meisjes gezoend ofzo..niet eens meer gedaan.
Het is daarom voor mij ook nieuw dat ik tot nu toe zo snel de stappen zet, waar ik de vorige keer echt zo lang over deed. Verbaas mezelf er ook over. Misschien dat er nog een grote klap gaat komen...weet het niet.
quote:Dopamine-junkie...Op dinsdag 19 januari 2010 00:27 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Zeker is het intimiteit en afleiding zoeken
Het helpt gewoon goed.
En weet je wat het rare is...4,5 jaar geleden ofzo...toen zat ik ook in dit topic. Mijn eerste relatie van 2,5 jaar lang was toen uit. Heb er echt 1,5 jaar mee gezeten. Pas na 1,5 maand eerste meisje gezoend ma voelde nou niet echt goed. Heb toen pas, na 2,5 jaar vrijgezel, weer een relatie gekregen...nu dus mijn ex.
In die 2,5 jaar vrijgezel zijn heb ik maar met 10 meisjes gezoend ofzo..niet eens meer gedaan.
Het is daarom voor mij ook nieuw dat ik tot nu toe zo snel de stappen zet, waar ik de vorige keer echt zo lang over deed. Verbaas mezelf er ook over. Misschien dat er nog een grote klap gaat komen...weet het niet.
Als je niet direct aan iets nieuws begint kun je best een beetje rondzoenen/neuken. Het is eerder kwalijk wanneer je snel weer in een nieuwe echte relatie duikt. Maar een beetje genot moet kunnen. Het is niet mijn stijl, maar daarom zal ik een ander er niet om veroordelen.
quote:Zelf Heb ik daar ook niet zoveel mee.Op dinsdag 19 januari 2010 09:04 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Dopamine-junkie...
Als je niet direct aan iets nieuws begint kun je best een beetje rondzoenen/neuken. Het is eerder kwalijk wanneer je snel weer in een nieuwe echte relatie duikt. Maar een beetje genot moet kunnen. Het is niet mijn stijl, maar daarom zal ik een ander er niet om veroordelen.
Al merk ik wel dat ik nu gewoon de intimiteit mis van met samen iemand zijn en lekker tegen elkaar hangen.
Natuurlijk ik mis ook wel een beetje de seks, maar moet er nu nog niet aan denken om met een ander het bed in te duiken.
Heb hem daarnet een smsje gestuurd (was net wakker en had de hele nacht liggen malen). Hoe het met hem ging en dat ik het jammer vond dat we niet meer echt praten, maar dat dat misschien ook niet heel gek is. En verder succes met al zn dingen deze week. Maar hij stuurt niks terug.
(background: we gaan nog best veel met elkaar om, zelfde vrienden, leuke dingen doen. ik vind dat moeilijk, eigenlijk)
en daarnaast negeert zijn ex me en dat vind ik kut. het is een vriendin van een paar goede vriendinnen van me maar ze kijkt me niet aan, zegt niks tegen me. (ze voelden nog iets voor elkaar toen hij met mij bezig was, maar heel lang wist ik daar niets vanaf en ik was gewoon al keiverliefd) ik baal er gewoon van. ze kent me niet eens en volgens mij is het best een leuk meisje. ik kon er ook niks aan doen, heb er nooit iets van gezegd dat ze elkaar nog zagen, keiveel smsten, afspraken, en nu is het toch voorbij tussen hem en mij dus dan snap ik het al helemaal niet. maar aan de andere kant snap ik het ook wel.
OK frustratiemode uit.
quote:Het is erg lastig dat je dezelfde vrienden groep hebt, dan kun je het minder makkelijk loslaten.Op dinsdag 19 januari 2010 11:38 schreef Liebe het volgende:
ik had/heb er echt geen behoefte aan om met andere mensen te gaan zoenen/sexen. Heb inmiddels wel met iemand gezoend maar ik vond dat zo'n rare actie van mezelf. Ik wilde wel intimiteit, maar alleen van HEM. Of ik mis het gevoel, in ieder geval. Ik wil dat gevoel weer terug. Ik kwam er toen wel achter dat zoenen zonder gevoel eigenlijk helemaal niet zo leuk is. Terwijl ik het daarvoor wel vaker deed. Maar dan had ik ook zo'n onbevredigd gevoel. Zoenen met kriebels in je buik is gewoon veel leuker. En ik wil dat terug, die kriebels.
Heb hem daarnet een smsje gestuurd (was net wakker en had de hele nacht liggen malen). Hoe het met hem ging en dat ik het jammer vond dat we niet meer echt praten, maar dat dat misschien ook niet heel gek is. En verder succes met al zn dingen deze week. Maar hij stuurt niks terug.
(background: we gaan nog best veel met elkaar om, zelfde vrienden, leuke dingen doen. ik vind dat moeilijk, eigenlijk)
OK frustratiemode uit.
Neem tenminste aan dat hij het heeft uitgemaakt.
EN probeer niet teveel te hopen om een reactie, vaak is het toch zo dat als je reactie terug krijgt niet de reactie krijgt die je had verwacht op had gehoopt.
Ik zit namelijk in hetzelfde schuitje met de vriendengroep, en ook ik hoopte vaak op een reactie, maar werd toch vaak teleurgesteld omdat je op meer had gehoopt van de reactie.
Nu z ebij mij de laatste par spullen afgelopen weekend heeft opgehaald, en we hebben afgesproken om de komende maanden maar even geen contact te hebben merk ik hoe pijnlijk het ook is dat dat ik( kan) beginnen met loslaten.
En als je veel contact blijft houden zal dit veel lastiger zijn, ook omdat je dan op dingen blijft letten, en uit de kleinste dingen hoop blijft putten.
Veel sterkte ermee in elk geval
quote:Waarom ga je dan niet flirten en achter de dames aan? Je hoeft er toch niet mee het bed in te duiken. Desnoods gewoon lekker praten met onbekende dames. Geeft je in ieder geval het gevoel of er meer is dan alleen je ex...anders lijkt me dat moeilijker om te zien.Op dinsdag 19 januari 2010 10:45 schreef achi het volgende:
[..]
Zelf Heb ik daar ook niet zoveel mee.
Al merk ik wel dat ik nu gewoon de intimiteit mis van met samen iemand zijn en lekker tegen elkaar hangen.
Natuurlijk ik mis ook wel een beetje de seks, maar moet er nu nog niet aan denken om met een ander het bed in te duiken.
Maar goed...ten opzichte van gister voel ik me nu dus ook weer minder
Vooral het gevoel dat zij straks ook met andere kerels verder gaat...hoewel dit logisch is..en ik haar ook ergens wel het beste gun...maar toch blijft dat mijn ergste gevoel.quote:Heb ik ook wel gedaan dit weekend hoor.Op dinsdag 19 januari 2010 12:09 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Waarom ga je dan niet flirten en achter de dames aan? Je hoeft er toch niet mee het bed in te duiken. Desnoods gewoon lekker praten met onbekende dames. Geeft je in ieder geval het gevoel of er meer is dan alleen je ex...anders lijkt me dat moeilijker om te zien.
Maar goed...ten opzichte van gister voel ik me nu dus ook weer minder
Was er zat van, en ben eerst voor het eerst maar alleen op pad gegaan, Goed kwam al wel snel de buurman tegen die ook opstap was en daar de rest van het stappen mee gedaan. Heb ook gezellig met wat dames gekletst, gaf idd wel weer even een goed gevoel.
Maar heb nu nog niet echt de behoeft aan meer opt moment als dat.
Tja dat je je wat minder voelt is niet onlogisch denk ik, gezien het bij jou nog minder als een week geleden is.
Geef het de tijd even, en vecht er niet tegen laat het gewoon maar even gebeuren om het uit je systeem te krijgen. Maar sla natuurlijk niet door door erin te blijven hangen.
De dipjes zullen nog wel even komen en gaan.
Sterkte vandaag.
quote:Maar je hoeft toch ook de behoefte te hebben naar meerOp dinsdag 19 januari 2010 12:29 schreef achi het volgende:
[..]
Heb ik ook wel gedaan dit weekend hoor.
Was er zat van, en ben eerst voor het eerst maar alleen op pad gegaan, Goed kwam al wel snel de buurman tegen die ook opstap was en daar de rest van het stappen mee gedaan. Heb ook gezellig met wat dames gekletst, gaf idd wel weer even een goed gevoel.
Maar heb nu nog niet echt de behoeft aan meer opt moment als dat.
Tja dat je je wat minder voelt is niet onlogisch denk ik, gezien het bij jou nog minder als een week geleden is.
Geef het de tijd even, en vecht er niet tegen laat het gewoon maar even gebeuren om het uit je systeem te krijgen. Maar sla natuurlijk niet door door erin te blijven hangen.
De dipjes zullen nog wel even komen en gaan.
Sterkte vandaag.
Je moet het ook gewoon laten gebeuren. Ik had ook afgesproken om te kijken of het gezellig zou worden..Dat werd het Gewoon doen waar je je goed bij voelt inderdaad. En dan vooral relativeren dat er betere dames voor je zijn dan je ex quote:Ha dat kan nog wel even duren ben ik bang, maar dat komt nog wel.Op dinsdag 19 januari 2010 12:44 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
En dan vooral relativeren dat er betere dames voor je zijn dan je ex
Heb geen haast, wan tik wet van mezelf als ik die dingen ga forceren dat het gewoon 10x zo hard terug komt.
quote:Dat heb ik ook inderdaad, en ik weet ook dat het nog even gaat duren. Ik vind het een beetje onnatuurlijk om heel snel na het uitgaan al te denken; ach er zijn toch betere mannen/vrouwen. Je hebt toch niet voor niets een relatie gehad..Op dinsdag 19 januari 2010 12:53 schreef achi het volgende:
[..]
Ha dat kan nog wel even duren ben ik bang, maar dat komt nog wel.
Heb geen haast, wan tik wet van mezelf als ik die dingen ga forceren dat het gewoon 10x zo hard terug komt.
Ik ben daar dus de afgelopen tijd wel geforceerd mee bezig geweest, ik wilde nieuwe jongens ontmoeten en er vooral achter komen dat er nog veel leukere jongens zijn dan hem. Ik voelde me er gewoon echt zoveel slechter door... Ik heb nu dus besloten dat ik nu eerst alles op mezelf ga richten, zodat ik weer gelukkig kan worden. En dan zonder een man die me daarbij helpt, ik wil het alleen ook kunnen! Ik begin nu wel steeds meer te dromen over een echte leuke nieuwe liefde. Het liefst zou ik nu meteen iemand tegen komen waar ik echt helemaal verliefd op ben, maar dat zou dan geen goede basis zijn voor een nieuwe relatie, ik wil nu alleen die emotionele leegte heel graag vullen en wil gewoon geliefd worden, iemand hebben die je beschermt en steunt, maar dan zou ik mezelf alleen voor de gek houden denk ik. Ik wil eerst zelf gelukkig worden. Al duurt het nog 3 jaar voordat ik een nieuwe vriend krijg, mij maakt het niet uit, als ik maar gelukkig met mezelf ben. In the end, heb je uiteindelijk alleen jezelf!!!
quote:En dat is juist de clou.Op dinsdag 19 januari 2010 14:39 schreef Faerie het volgende:
[..]
Dat heb ik ook inderdaad, en ik weet ook dat het nog even gaat duren. Ik vind het een beetje onnatuurlijk om heel snel na het uitgaan al te denken; ach er zijn toch betere mannen/vrouwen. Je hebt toch niet voor niets een relatie gehad..
Ik ben daar dus de afgelopen tijd wel geforceerd mee bezig geweest, ik wilde nieuwe jongens ontmoeten en er vooral achter komen dat er nog veel leukere jongens zijn dan hem. Ik voelde me er gewoon echt zoveel slechter door... Ik heb nu dus besloten dat ik nu eerst alles op mezelf ga richten, zodat ik weer gelukkig kan worden. En dan zonder een man die me daarbij helpt, ik wil het alleen ook kunnen! Ik begin nu wel steeds meer te dromen over een echte leuke nieuwe liefde. Het liefst zou ik nu meteen iemand tegen komen waar ik echt helemaal verliefd op ben, maar dat zou dan geen goede basis zijn voor een nieuwe relatie, ik wil nu alleen die emotionele leegte heel graag vullen en wil gewoon geliefd worden, iemand hebben die je beschermt en steunt, maar dan zou ik mezelf alleen voor de gek houden denk ik. Ik wil eerst zelf gelukkig worden. Al duurt het nog 3 jaar voordat ik een nieuwe vriend krijg, mij maakt het niet uit, als ik maar gelukkig met mezelf ben. In the end, heb je uiteindelijk alleen jezelf!!!
Je moet eerst blij en gelukkig met jezelf zijn, want als je dat niet bent kun je dat ook niet worden met iemand anders, ook al lijkt dat wel zo dat je alleen gelukkig bent met iemand anders.
De ander kan je wel je leven beter,mooier en gelukkiger maken, maar niet als jezelf niet gelukkig bent.
Dit heb ik de afgelopen 2 maand wel een beetje door alle dingen in mijn leven meegekregen.
En waar je ook heen gaat, of met wie je ook bent, je neemt jezelf altijd mee, en met jezelf moet je altijd leven.
Erg goed voor je dat je eerst tijd voor jezelf neemt en niet de leegte gelijk probeert te vullen.
Maar dat wil niet zeggen dat je dingen moet gaan uitsluiten omdat je tegen jezelf hebt gezegd dat je de tijd ervoor zou nemen.
Blijf wel een open mind houden, je weet nooit wat er op je pad langs kan komen.
Zelf ben ik van mening dat je dan uiteindelijk gelukkiger wordt en ook een goede(betere) relatie aan kan gaan, maar dat kan ook per persoon natuurlijk verschillen.
De een heft misschien wel de behoefte om snel in wat anders te stappen om de leegte op te vullen, zelf ben ik wat terughoudender daarin.
Zelf ben ik door het eind van mijn relatie nu wel met de neus op sommige dingen gedrukt waarvan ik dacht dat dat niet belangrijk was. Ondanks dat het pijn doet dat ze het uit heeft gemaakt ben ik voor dat inzicht wel dankbaar. Goed dan ben je met de neus op sommige feiten gedrukt waarvan ik absoluut niet vrolijk werd van mezelf, heb ik wel door wat ik mis, gemist heb, en anders moet/wil doen.
Eerst maar gelukkig en tevreden met mezelf worden, dan wel verder zien.
Heb haast de neiging nu om haar een bedank smsje te sturen voor wat ze in dat opzicht voor me heeft betekend.
Ik voel me de afgelopen 2 dagen gelukkig wel beter, ook omdat ik wet wat ik wil doen om gelukkig met mezelf te zijn, alleen jammer dat een eind van een relatie nodig is om me dat echt in te laten zien.
Bij mij is het nu een week uit, we woonde samen dus zie haar nog regelmatig i.v.m. spullen. Per 1 februari heb ik (25 jr) gelukkig andere woonruimte want loop constant achter haar (21 jr) aan. Ik spreek haar veel en moet steeds wat zeggen als ze op msn is. Ben nog echt verliefd en mis haar enorm, maar ben er wel van bewust dat het nooit meer wat wordt. Ik kan haar niet meer vertrouwen na dingen die er gebeurt zijn. Maar toch ben ik enorm verdrietig enzo, hoezo dubbel gevoel?
Gister had ik een gesprek met haar, ze zei dat ze niet lang vrijgezel zal blijven en of ik het een probleem vond als ze een nieuwe vriend zou krijgen. Ik zei nee, maar dacht ja. Ze kan niet zonder vriendje zegt ze zelf. Ook zei ze dat ze in haar volgende relatie geen domme dingen meer gaat doen. Waarom heeft ze dat wel bij mij gedaan? Door dit soort dingen word je zo onzeker, wat heb ik fout gedaan?
Ben een jaar met me ex gegaan, 1e serieuze relatie voor mij, lekker leeftijdsverschil van 12 jaar. Zij had veel gedoe in der leven, wat ze om mij heen wilde oplossen. Hierdoor heb ze ook wel een paar x tegen me gelogen over dingen die ik erg belangrijk vind(geen vreemdgaan oid). Ik heb dan ook uiteindelijk besloten om er toen maar een eind aan te maken, gezien het feit dat ik haar niet meer kon vertrouwen(bij elke ja die ik kreeg, dacht ik dat die ook nee kon zijn).Een paar maanden later had ik een x met der afgesproken, en ze was heel erg veranderd. Behandeld aan haar voorliefde voor het witte snoepgoed, en andere zaken waren ook afgehandeld. Ik heb ondertussen wel wat lopen klooien natuurlijk met anderen, maar ik voelde daar echt 0,0 bij. Ik denk dat het meer was als opvulling, en hopen dat ik mezelf beter zou voelen en haar ook zou vergeten.
Nu is het denk ik zo'n 6 maanden geleden dat "het" uit is gegaan tussen ons. Rond de feestdagen nam ze contact met me op om een fijne kerst etc etc te wensen. Ik heb daar natuurlijk met een mail op gereageerd(van hetzelfde, je kent 't wel).
Nu heb ik de laatste tijd dus weer 'n beetje contact met haar, en ik merk dat ze natuurlijk weer door mijn kop gaat spoken. Eigenlijk mis ik der al vanaf 't begin. Ik ben toen ook direct als een beest gaan stappen(nog meer dan normaal), en heb genoeg wodka gedronken in de afgelopen paar maanden om mijn lever Russisch te laten spreken. Ik zou best wel graag weer met haar willen zijn, maar het leeftijdsverschil houdt me ook een beetje tegen, omdat ik ook denk dat dit weer niet gaat werken. Ik weet echt niet wat ik hier mee aan moet...als ik 0 contact met haar heb, vraag ik me regelmatig af hoe 't met haar gaat, wat ze doet etc...als ik echter wel contact met haar heb gaat ze weer als 'n gek door me kop spoken(doet ze altijd wel, maar dan in 3voud)
Geen idee wat ik met deze post wil bereiken, commentaar is altijd welkom...ik heb 't iig van me afgeschreven
Ik ben vandaag gestopt met een relatie van 2,5 jaar, we wonen nog samen.
Zij heeft last van verlatingsangst, we zijn allebij vrij pittige mensen. We zijn snel op onze teentjes getrapt, wat goed is voor zo'n 2 jaar gemiddeld 1 keer per week dikke ruzie.
Zij gaat naar therapie voor verlatingsangst, maar roept bij bijna elke ruzie al 2 jaar dat ze vertrekt, ik lul dat meestal weer recht.
Vandaag heb ik het aanbod aangenomen, we zijn zelfs even gaan kijken naar een huisje voor haar.
De twijfel hangt in de lucht, het gevaar zit er in dat we het WEER gaan proberen...Misschien komt het ook omdat we 31 en 33 zijn, en zielsveel van elkaar houden. We willen allebij vooruit en hebben geen zin om opnieuw een relatie te gaan zoeken, maar dat mag geen excuus zijn.
Iemand ervaring met zo'n situatie?
[ Bericht 0% gewijzigd door DaZeggiK op 20-01-2010 23:41:52 ]
quote:Het feit dat ze bij jou komt melden dat ze snel weer een ander zal hebben, zou voldoende moeten zijn om haar de deur uit te kicken, en alle contact te verbreken. Twijfel niet aan jezelf, dat heb je niet verdiend.Op woensdag 20 januari 2010 10:32 schreef Melro het volgende:
Fijn topic.
Bij mij is het nu een week uit, we woonde samen dus zie haar nog regelmatig i.v.m. spullen. Per 1 februari heb ik (25 jr) gelukkig andere woonruimte want loop constant achter haar (21 jr) aan. Ik spreek haar veel en moet steeds wat zeggen als ze op msn is. Ben nog echt verliefd en mis haar enorm, maar ben er wel van bewust dat het nooit meer wat wordt. Ik kan haar niet meer vertrouwen na dingen die er gebeurt zijn. Maar toch ben ik enorm verdrietig enzo, hoezo dubbel gevoel?
Gister had ik een gesprek met haar, ze zei dat ze niet lang vrijgezel zal blijven en of ik het een probleem vond als ze een nieuwe vriend zou krijgen. Ik zei nee, maar dacht ja. Ze kan niet zonder vriendje zegt ze zelf. Ook zei ze dat ze in haar volgende relatie geen domme dingen meer gaat doen. Waarom heeft ze dat wel bij mij gedaan? Door dit soort dingen word je zo onzeker, wat heb ik fout gedaan?
quote:Ik denk dat jou geval lijkt op het mijne. Het gaat gewoon geen leuke probleemloze relatie worden en we halen ons alleen maar meer ellende op de hals als we er mee door gaan. een mens wil nou eenmaal graag dat wat moeilijk te krijgen is. Maar dat is geen reden om het leven te vullen met ellende.Op woensdag 20 januari 2010 22:36 schreef TiMPiN het volgende:
Ik meld me ook weer ff hoor
Een paar maanden later had ik een x met der afgesproken, en ze was heel erg veranderd. Behandeld aan haar voorliefde voor het witte snoepgoed, en andere zaken waren ook afgehandeld. Ik heb ondertussen wel wat lopen klooien natuurlijk met anderen, maar ik voelde daar echt 0,0 bij. Ik denk dat het meer was als opvulling, en hopen dat ik mezelf beter zou voelen en haar ook zou vergeten.
Nu is het denk ik zo'n 6 maanden geleden dat "het" uit is gegaan tussen ons. Rond de feestdagen nam ze contact met me op om een fijne kerst etc etc te wensen. Ik heb daar natuurlijk met een mail op gereageerd(van hetzelfde, je kent 't wel).
Nu heb ik de laatste tijd dus weer 'n beetje contact met haar, en ik merk dat ze natuurlijk weer door mijn kop gaat spoken. Eigenlijk mis ik der al vanaf 't begin. Ik ben toen ook direct als een beest gaan stappen(nog meer dan normaal), en heb genoeg wodka gedronken in de afgelopen paar maanden om mijn lever Russisch te laten spreken. Ik zou best wel graag weer met haar willen zijn, maar het leeftijdsverschil houdt me ook een beetje tegen, omdat ik ook denk dat dit weer niet gaat werken. Ik weet echt niet wat ik hier mee aan moet...als ik 0 contact met haar heb, vraag ik me regelmatig af hoe 't met haar gaat, wat ze doet etc...als ik echter wel contact met haar heb gaat ze weer als 'n gek door me kop spoken(doet ze altijd wel, maar dan in 3voud)
Geen idee wat ik met deze post wil bereiken, commentaar is altijd welkom...ik heb 't iig van me afgeschreven
quote:Klopt, ik wil ook boos op dr zijn maar het lukt me echt niet. Gelukkig kan ik er met vrienden over praten, en helpt dit topic ook wel... aankomende week gaan we spullen 'verdelen' en verhuizen, zal moeilijk worden. Wil dr het liefste even niet zien (zou helpen denk ik).Op woensdag 20 januari 2010 23:10 schreef DaZeggiK het volgende:
[..]
Het feit dat ze bij jou komt melden dat ze snel weer een ander zal hebben, zou voldoende moeten zijn om haar de deur uit te kicken, en alle contact te verbreken. Twijfel niet aan jezelf, dat heb je niet verdiend.
Enfin, we willen allebei vrienden blijven hebben we ooit gezegd, denk dat de tijd dat zal leren.
Wat denken jullie?
quote:Niet boos zijn op je ex is niet zo vreemd. Ik ben ook niet boos op mijn ex terwijl die de meest rotterige streken heeft uitgehaald die je maar kunt uithalen.Op donderdag 21 januari 2010 07:17 schreef Melro het volgende:
[..]
Klopt, ik wil ook boos op dr zijn maar het lukt me echt niet. Gelukkig kan ik er met vrienden over praten, en helpt dit topic ook wel... aankomende week gaan we spullen 'verdelen' en verhuizen, zal moeilijk worden. Wil dr het liefste even niet zien (zou helpen denk ik).
Enfin, we willen allebei vrienden blijven hebben we ooit gezegd, denk dat de tijd dat zal leren.
Wat denken jullie?
Mijn ex wilde ook 'goede' vrienden blijven, ik heb gezegd misschien in de toekomst maar voorlopig hoef ik geen contact met je, inmiddels al anderhalve maand geen contact meer gehad.
edit
Over het goede vrienden gedeelte voor jou kan ik niet een echt antwoord op geven. Tot een bepaald punt zal het hooguit lukken, maar stel dat zij ineens close contact heeft met een ander daarover zul jij je de eerste tijd waarschijnlijk nog rot voelen dan.(Andersom ook gok ik)
Ik heb onze relatie afgelopen zaterdag definitief verbroken (we bleven voorheen altijd weer bij elkaar terug komen), en ik voel me relatief goed. Ik denk dat het gevoelsmatig heel veel scheelt dat IK nu de keuze heb gemaakt en dat ik er voor het eerst helemaal achtersta.
Heb soms wel even een minder momentje, but I'm fine.
Nog niet de behoefte gehad hem te SMSen oid, en da's heel wat voor me. quote:Sta me toe de eerste te zijn om je te feliciteren...Op donderdag 21 januari 2010 14:02 schreef maartjeh het volgende:
Wat een hoop nieuwe mensen zeg! Geen goed teken.
Ik heb onze relatie afgelopen zaterdag definitief verbroken (we bleven voorheen altijd weer bij elkaar terug komen), en ik voel me relatief goed. Ik denk dat het gevoelsmatig heel veel scheelt dat IK nu de keuze heb gemaakt en dat ik er voor het eerst helemaal achtersta.
Heb soms wel even een minder momentje, but I'm fine.
Je doet hier goed aan, werkelijk waar
Bah!!
Blijkbaar maakt men het graag uit tijdens deze koude grijze winterdagen
Met mij gaat het inmiddels wel goed.
Ik had gister toen ik in bed lag en niet kon slapen best wel vreemd gevoel. Ik dacht namelijk aan mijn ex...en hoe dingen waren tussen ons, dingen die we hebben meegemaakt etcetera.... en toen merkte ik, dat ik me dingen slechter kon herinneren. Dingen leken verder weg, vaag... bijna alsof ze nooit gebeurd zijn.
Alsof alles een soort van 'droom' is geweest. Het begint allemaal te vervagen, het gevoel... hoe zij was, haar stem... haar geur. Ik kan het me steeds minder goed herinneren.
Het is nu dik 6 maanden na de break-up en ik denk inmiddels minder en minder aan haar....
Maar het was dus wel een rare gewaarwording dat ik merkte dat herinneringen aan haar langzaam beginnen te vervagen.
Aan de ene kant maakte het me een beetje verdrietig, maar aan de andere kant geeft het me ook een enorme rust en ruimte om nieuwe dingen te creëren
quote:Die heb ik ook nog regelmatig.. als ik dat voel aankomen ga ik grappige filmpjes kijken van cabaretiers op youtube. Dan is je dipje even weg!
Ik ben hier ook al een tijdje niet meer geweest, omdat het wel goed met me gaat. Ik heb een beetje hetzelfde als dick. Herinneringen vervagen niet zozeer, maar de gevoelens erbij wel. Het is beter zo.. achteraf ben ik er misschien wel blij mee dat ze het heeft uitgemaakt. Toch nog 6 leuke jaren mee gehad. Nu tijd om verder te gaan.
Het is wel wennen om alleen te wonen. Af en toe is het best eenzaam. Maargoed, dat is een kwestie van wennen denk ik.
Gister heb ik echt een geweeeeeeldige avond gehad. Wezen uiteten met Spaanse en Franse studenten en daarna uitgeweest, ja zelfs op woensdag tot 4u. Het was zo gezellig en ik heb misschien maar 1x aan mijn ex gedacht, heerlijk. Ik heb ook voor het eerst gezoend met een jongen. Het is nu een maand uit. Dat was eigenlijk wel fijn want zo kom je er toch wel achter dat er nog genoeg andere mannen zijn en dat je dus echt niet voor altijd alleen zult blijven.
Maar toen kwam ik thuis en kwam toch weer dat gemis en het vergelijken. Ik mis dat veilige 'thuiskom'gevoel dat ik had als ik bij hem was. Dat je, als je ergens naar toe ben geweest, weer veilig bij je vriend bent en je je gewoon helemaal ontspannen voelt. Maarja, dat komt vast nog wel, ooit.
Ik woon nu ook de afgelopen 6 maanden alleen en ik moet zeggen, ik vind dat nog niet eens zo'n enorme ramp. Ik kan vrij goed op mezelf zijn heb ik gemerkt....
Natuurlijk geef ik de voorkeur aan een leuk meisje naast me op de bank, maar als ik die niet heb, overleef ik het ook
Het is wel goed geweest, het afgelopen half jaar voor mij. De eerste 2 maanden nadat het uit was, was ik emotioneel volledig gebroken en heb ik een ultiem dieptepunt bereikt. Maar op een gegeven moment heb ik tegen mezelf gezegd van 'No more' ... toen werd het tijd om weer omhoog te gaan klimmen.
Natuurlijk had ik af en toe een kleine terugval, maar beetje bij beetje word je steeds sterker!
Dus om maar even een stukje songtekst van mijn favoriete zanger en band te quoten:
High as a wave but I'll rise on up off the ground
Dat nummer luisterde ik gisteren toevallig nog.Oja, ik overleef het alleen zijn ook wel hoor. Ik kan ook goed met mezelf opschieten. Voorlopig wil ik ook zeker vrijgezel blijven, of in ieder geval alleen blijven wonen. Maar het is wel even een omslag die ik nog niet helemaal gemaakt heb. Ik heb ook nog nooit eerder in m'n leven helemaal alleen gewoond. Af en toe is het dus eenzaam, vooral als ik een tijdje niets met vrienden ben wezen doen.
Als ik aan m'n ex denk mis ik ook niet haar zelf, maar wel het gevoel van samenzijn.
quote:Wings for Marie..... zoooooo mooi! HeldOp donderdag 21 januari 2010 15:37 schreef rijsttafel het volgende:
Tool
Oja, ik overleef het alleen zijn ook wel hoor. Ik kan ook goed met mezelf opschieten. Voorlopig wil ik ook zeker vrijgezel blijven, of in ieder geval alleen blijven wonen. Maar het is wel even een omslag die ik nog niet helemaal gemaakt heb. Ik heb ook nog nooit eerder in m'n leven helemaal alleen gewoond. Af en toe is het dus eenzaam, vooral als ik een tijdje niets met vrienden ben wezen doen.
Als ik aan m'n ex denk mis ik ook niet haar zelf, maar wel het gevoel van samenzijn.
Ja, tuurlijk, wat ik al zei.... ik geef ook de voorkeur aan samen met iemand zijn, maar ik weet wel van mezelf dat ik het alleen ook prima trek.
Ik heb ook zoiets van, echt serieuze relatie zal binnenkort nog niet gebeuren.... maar aan de andere kant ben ik inmiddels wel zover over mijn ex heen, dat ik niet volledig mezelf af sluit voor andere vrouwen
helaas vinden vrouwen mij meestal maar stom.... dus het zal nog wel ff duren voor ik er een tegenkom die mij kan waarderen
)ik was gister op werk en er kwam een jongen langs die ik vaag kende, beetje praten enzo.. hij gaat even weg en komt terug met een briefje,propt hem in mn hand en loopt weg zonder iets te zeggen.
staat zijn e-mail adres erin.
en nu zit ik in de wel of niet doen fase.
quote:toffe actie!Op donderdag 21 januari 2010 16:43 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
hihi.
ik was gister op werk en er kwam een jongen langs die ik vaag kende, beetje praten enzo.. hij gaat even weg en komt terug met een briefje,propt hem in mn hand en loopt weg zonder iets te zeggen.
staat zijn e-mail adres erin.
en nu zit ik in de wel of niet doen fase.
Dat heb ik dus ook een tijd geleden gedaan bij een meisje die ik op straat toevallig aansprak, en waar ik toen een best leuk gesprek mee kreeg.
maar nooit meer wat van gehoord
maar goed, ik ben ook niet zo popie onder de dames haha... dus ja, had het kunnen verwachten
Anyway, wat zegt je gevoel? *dr phil modus*
quote:Dankjewel! Ik wil niet te optimistisch zijn, maar echt, ik voel me best okay, zo niet goed.Op donderdag 21 januari 2010 14:45 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Sta me toe de eerste te zijn om je te feliciteren...
Je doet hier goed aan, werkelijk waar
Heb hem woensdag nog even gezien, deed me niet zo heel veel. Misschien ook omdat ik het druk heb en sinds gisteravond zo ziek als een hond ben, maar dat hebben we er maar even voor over. quote:Wat leuk dat je zo'n geweldige avond hebt gehad! Zet je toch wel aan 't denken op een goede manier hè? Dat van dat thuiskomen begrijp ik wel. Maar dat is ook zoiets wat moet slijten denk ik.Op donderdag 21 januari 2010 15:12 schreef Faerie het volgende:
Het valt mij ook echt op dat er zoveel stelletjes uit elkaar gaan! Niet alleen op fok merk ik dat, maar ik ken 3 meisjes waarbij het ook is uitgegaan rond kerst. Apart!
Gister heb ik echt een geweeeeeeldige avond gehad. Wezen uiteten met Spaanse en Franse studenten en daarna uitgeweest, ja zelfs op woensdag tot 4u. Het was zo gezellig en ik heb misschien maar 1x aan mijn ex gedacht, heerlijk. Ik heb ook voor het eerst gezoend met een jongen. Het is nu een maand uit. Dat was eigenlijk wel fijn want zo kom je er toch wel achter dat er nog genoeg andere mannen zijn en dat je dus echt niet voor altijd alleen zult blijven.
Maar toen kwam ik thuis en kwam toch weer dat gemis en het vergelijken. Ik mis dat veilige 'thuiskom'gevoel dat ik had als ik bij hem was. Dat je, als je ergens naar toe ben geweest, weer veilig bij je vriend bent en je je gewoon helemaal ontspannen voelt. Maarja, dat komt vast nog wel, ooit.
Je komt er wel!
quote:Doen! Wat heb je te verliezen?Op donderdag 21 januari 2010 16:43 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
hihi.
ik was gister op werk en er kwam een jongen langs die ik vaag kende, beetje praten enzo.. hij gaat even weg en komt terug met een briefje,propt hem in mn hand en loopt weg zonder iets te zeggen.
staat zijn e-mail adres erin.
en nu zit ik in de wel of niet doen fase.
Bij mij is het pas 2 weken uit, na bijna 2 jaar dus zit er echt middenin. Vanavond weer voor het eerst trainen (voetbal) , daar kan ik alles in kwijt. Gelukkig!
quote:Leuk om te horen! Dat zoenen zou ik niet gekund hebben, zeker niet zo snel. Is gewoon mijn stijl niet. Maar er zijn zeker genoeg andere mensen in de wereld die voor je iets kunnen betekenen!Op donderdag 21 januari 2010 15:12 schreef Faerie het volgende:
Het valt mij ook echt op dat er zoveel stelletjes uit elkaar gaan! Niet alleen op fok merk ik dat, maar ik ken 3 meisjes waarbij het ook is uitgegaan rond kerst. Apart!
Gister heb ik echt een geweeeeeeldige avond gehad. Wezen uiteten met Spaanse en Franse studenten en daarna uitgeweest, ja zelfs op woensdag tot 4u. Het was zo gezellig en ik heb misschien maar 1x aan mijn ex gedacht, heerlijk. Ik heb ook voor het eerst gezoend met een jongen. Het is nu een maand uit. Dat was eigenlijk wel fijn want zo kom je er toch wel achter dat er nog genoeg andere mannen zijn en dat je dus echt niet voor altijd alleen zult blijven.
Maar toen kwam ik thuis en kwam toch weer dat gemis en het vergelijken. Ik mis dat veilige 'thuiskom'gevoel dat ik had als ik bij hem was. Dat je, als je ergens naar toe ben geweest, weer veilig bij je vriend bent en je je gewoon helemaal ontspannen voelt. Maarja, dat komt vast nog wel, ooit.
En je bent nog héél jong, dus dat kan niet anders dan weer goed komen Bij mij is alles nog altijd heel ok!
quote:En helpt het? Geen contact?Op donderdag 21 januari 2010 07:43 schreef Joy_Division het volgende:
[..]
Niet boos zijn op je ex is niet zo vreemd. Ik ben ook niet boos op mijn ex terwijl die de meest rotterige streken heeft uitgehaald die je maar kunt uithalen.
Mijn ex wilde ook 'goede' vrienden blijven, ik heb gezegd misschien in de toekomst maar voorlopig hoef ik geen contact met je, inmiddels al anderhalve maand geen contact meer gehad.
edit
Over het goede vrienden gedeelte voor jou kan ik niet een echt antwoord op geven. Tot een bepaald punt zal het hooguit lukken, maar stel dat zij ineens close contact heeft met een ander daarover zul jij je de eerste tijd waarschijnlijk nog rot voelen dan.(Andersom ook gok ik)
Ik zie dr morgen weer om spullen te verdelen en volgende week verhuizen. Dus kan helaas even niet anders... Ik laat het denk ik gewoon over me heen komen. En tja, ze is nogal populair bij de jongens en laat dat ook toe. Ook als ze zegt dat ze snel weer een vriend zal hebben...
Voel me gebruikt, maar misschien maakt het me ook weer makkelijker als ze zich op iemand anders stort (duimen, haha!)
Ik heb wat m´n ex betreft zo´n beetje hetzelfde als dick. Haar beeld wordt vager, alsof de herinnering verder van me af komt te staan...
Helaas heeft ze door weg te gaan mij wel in zo´n eenzaamheid gestort dat ik nog steeds veel woede voel als ik terug denk aan haar en mijn vrienden.
Ben wel zo hard de hel ingetrapt door hen dat ik gewoon wíl dat zij er ook in komen. En dan niet alleen omdat ik het wil, maar ook omdat ze het gewoon verdienen om te weten wat ze hebben gedaan. Ze gaan gewoon verder met hun leven, alsof ik er nooit ben geweest, behalve als ze in de kroeg grapjes over me lopen te maken. Soms wil je niet alles horen van bevriend barpersoneel.... quote:Tja, dat is nooit tof als je je gebruikt voelt. Dat gevoel heb ik in ieder geval zeker niet.Op donderdag 21 januari 2010 17:24 schreef Melro het volgende:
[..]
En helpt het? Geen contact?
Ik zie dr morgen weer om spullen te verdelen en volgende week verhuizen. Dus kan helaas even niet anders... Ik laat het denk ik gewoon over me heen komen. En tja, ze is nogal populair bij de jongens en laat dat ook toe. Ook als ze zegt dat ze snel weer een vriend zal hebben...
Voel me gebruikt, maar misschien maakt het me ook weer makkelijker als ze zich op iemand anders stort (duimen, haha!)
En kwa wel/niet contact onderhouden. Verschilt per persoon..... ik heb al vanaf day 1 compleet geen contact meer met haar. Dat is het andere uiterste, lijkt bijna op fucking autistisch gedrag als ik er op terug kijk.
Aan de andere kant heeft het er wel voor gezorgd dat ik vrij snel "closure" heb kunnen vinden.
Maar echt 100% er overheen ben ik niet hoor, ik vermijd haar ook best bewust.
Geen zin om mee geconfronteerd te worden, dat haalt alleen maar oud zeer naar boven.
Heb bijvoorbeeld vriend van me vrij uitdrukkelijk laten weten dat ik liever niet heb dat ie dr uitnodigd op zijn feestje van aanstaand weekend. Gewoon geen zin om met haar in hetzelfde huis te zitten een hele avond. Gelukkig heeft ie dr dus ook niet uitgenodigd
quote:Ik dacht ook niet dat ik dat kon. Ik heb er niet bewust over nagedacht om het te gaan doen. Ik had de nodige sangria en witte wijn op dus dat wil ook wel dan. Ik wil drank niet zien als een manier om me beter te voelen, maar daardoor kon ik wel alles loslaten. En nu ik dus met iemand anders gezoend heb voel ik me gewoon echt beter. Ik vind het een flinke stap vooruit!Op donderdag 21 januari 2010 17:23 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Leuk om te horen! Dat zoenen zou ik niet gekund hebben, zeker niet zo snel. Is gewoon mijn stijl niet. Maar er zijn zeker genoeg andere mensen in de wereld die voor je iets kunnen betekenen!
Bij mij is alles nog altijd heel ok!
Fijn dat bij jou alles allemaal goed gaat!
quote:Bij mij helpt het echt dat we geen contact hebben. Ik wilde eigenlijk een aantal maanden geen contact meer met mijn ex, en dat heb ik ook tegen hem gezegd. Toch stuurt hij me dan afgelopen weekend een sms hoe het met me gaat, en dan zegt hij dat de weekenden moeilijk zijn. Ja fijn dat hij wil weten hoe het met me gaat, maar ik had het heel moeilijk na dat smsje. Dan begin je er namelijk weer over te denken hoe het eerst was en komen er weer allemaal rotgevoelens naar boven.Op donderdag 21 januari 2010 17:24 schreef Melro het volgende:
[..]
En helpt het? Geen contact?
Ik zie dr morgen weer om spullen te verdelen en volgende week verhuizen. Dus kan helaas even niet anders... Ik laat het denk ik gewoon over me heen komen. En tja, ze is nogal populair bij de jongens en laat dat ook toe. Ook als ze zegt dat ze snel weer een vriend zal hebben...
Voel me gebruikt, maar misschien maakt het me ook weer makkelijker als ze zich op iemand anders stort (duimen, haha!)
En wat je zegt over dat het misschien makkelijker wordt als zij zich op iemand anders stort; bij mij was dat wel zo. Ik heb er namelijk nog de hele maand op gehoopt dat hij terug zou komen, maar toen kwam ik er achter dat hij gewoon al vier dates heeft gehad. Dus nu weet ik dat het echt over is en wil ik hem ook ECHT niet meer. Dat je zo snel gaat daten zegt ook genoeg...
quote:Ja zie je nou dat het werkt!Op donderdag 21 januari 2010 19:29 schreef Faerie het volgende:
[..]
Ik dacht ook niet dat ik dat kon. Ik heb er niet bewust over nagedacht om het te gaan doen. Ik had de nodige sangria en witte wijn op dus dat wil ook wel dan. Ik wil drank niet zien als een manier om me beter te voelen, maar daardoor kon ik wel alles loslaten. En nu ik dus met iemand anders gezoend heb voel ik me gewoon echt beter. Ik vind het een flinke stap vooruit!
Fijn dat bij jou alles allemaal goed gaat!
Zei jij niet nog een paar dagen geleden tegen mij dat jij niet zo zou doen als ik deed?
quote:Hahaha that was me...Op donderdag 21 januari 2010 19:40 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ja zie je nou dat het werkt!
Zei jij niet nog een paar dagen geleden tegen mij dat jij niet zo zou doen als ik deed?
Maar ik zou geen date willen hebben nu, dat vind ik te serieus allemaal, alhoewel dat dan ook wel weer leuk kan zijn voor een avondje haha. Nou ik zeg maar niks meer, ik weet ook niet hoe het allemaal gaat bij mij. quote:Bij mij was het ook geen echte date hoorOp donderdag 21 januari 2010 20:02 schreef Faerie het volgende:
[..]
Hahaha that was me...
Maar dus niet zomaar mensen afvallen en zeggen dat jij het niet zo snel zou doen ... zou je het bijna kwalijk nemen...maar je komt uit Eindhoven...dat geeft je nog respect quote:Naja ik was niemand aan het afvallen hoor. Ik kon het op dat moment gewoon niet begrijpen, wist ik veel dat ik dat nu zelf ook ging doen. Maar ik begrijp je nu wel.Op donderdag 21 januari 2010 20:12 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Bij mij was het ook geen echte date hoor
Ik ga er in ieder geval niet over oordelen hoe iemand met liefdesverdriet omgaat, het gaat namelijk eigenlijk ook wel vanzelf.. Ha, vind je eindhoven leuk of wat?
Je komt zelf zeker ook uit Brabant.quote:Zoals gezegd ligt dat aan je persoonlijkheid.Op donderdag 21 januari 2010 17:24 schreef Melro het volgende:
[..]
En helpt het? Geen contact?
Ik zie dr morgen weer om spullen te verdelen en volgende week verhuizen. Dus kan helaas even niet anders... Ik laat het denk ik gewoon over me heen komen. En tja, ze is nogal populair bij de jongens en laat dat ook toe. Ook als ze zegt dat ze snel weer een vriend zal hebben...
Voel me gebruikt, maar misschien maakt het me ook weer makkelijker als ze zich op iemand anders stort (duimen, haha!)
Zelf heb ik m'n ex nog redelijk vaak gezien en gesproken, ook omdat we samenwoonden. Maar dat heeft eigenlijk weinig invloed op mij gehad. Het is er over het algemeen genomen niet moeilijker door geworden in ieder geval. Na de manier waarop ze me 'gedumpt' heeft, had ik namelijk besloten dat ik haar sowieso niet terug wilde. Als je die beslissing eenmaal durft en kan maken, is het niet zo moeilijk om haar weer te zien.
Geloof me in ieder geval maar dat je het hoe dan ook niet leuk gaat vinden als ze een nieuwe vriend heeft. Maar als dat gebeurt, trek het je dan niet persoonlijk aan. Waarschijnlijk is het vooral uit angst om alleen te zijn. Dat zie ik wel meer mensen in m'n omgeving (incl m'n ex) doen.
quote:Eigenlijk gaat het ook best vanzelf jaOp donderdag 21 januari 2010 20:22 schreef Faerie het volgende:
[..]
Naja ik was niemand aan het afvallen hoor. Ik kon het op dat moment gewoon niet begrijpen, wist ik veel dat ik dat nu zelf ook ging doen. Maar ik begrijp je nu wel.
Ha, vind je eindhoven leuk of wat?
...tijd heelt veel wonden (saaie uitspraak maar wel waar) Dus dit topic is best wel overbodig
Nee woon in de buurt van Eindhoven (en op kamers in Nijmegen
) Maar kom geregeld in Eindhoven. Morgemiddag bijvoorbeeld weer om een aantal biertjes te drinken op Stratum om het weekend te vieren Eens kijken of die lekkere Franse en Spaanse studentes van jou nog in de stad rondlopen
quote:* EviL_AleX vindt dat naar deze man geluisterd moet worden.Op donderdag 21 januari 2010 20:23 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Zoals gezegd ligt dat aan je persoonlijkheid.
Zelf heb ik m'n ex nog redelijk vaak gezien en gesproken, ook omdat we samenwoonden. Maar dat heeft eigenlijk weinig invloed op mij gehad. Het is er over het algemeen genomen niet moeilijker door geworden in ieder geval. Na de manier waarop ze me 'gedumpt' heeft, had ik namelijk besloten dat ik haar sowieso niet terug wilde. Als je die beslissing eenmaal durft en kan maken, is het niet zo moeilijk om haar weer te zien.
Geloof me in ieder geval maar dat je het hoe dan ook niet leuk gaat vinden als ze een nieuwe vriend heeft. Maar als dat gebeurt, trek het je dan niet persoonlijk aan. Waarschijnlijk is het vooral uit angst om alleen te zijn. Dat zie ik wel meer mensen in m'n omgeving (incl m'n ex) doen.
Ik ben van het type dat geen contact wil voor een bepaald aantal maanden in zichzelf een termijn single zijn oplegt. Pas als mijn visie weer helemaal helder is stel ik me weer helemaal open.
quote:Zelf denk ik er ook zo over, Eerst maar mijzelf een beetje helder en op orde hebben. Dan maar verder kijken.Op donderdag 21 januari 2010 22:06 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
* EviL_AleX vindt dat naar deze man geluisterd moet worden.
Ik ben van het type dat geen contact wil voor een bepaald aantal maanden in zichzelf een termijn single zijn oplegt. Pas als mijn visie weer helemaal helder is stel ik me weer helemaal open.
Maar het is dan ook weer niet zo dat ik alles blind ga negeren en ontwijken omdat ik me dingen zelf heb opgelegd voor een ex periode.
Je moet natuurlijk wel ene open blik blijven houden in het leven.
En inderdaad veel nieuwe mensen hier terwijl ik hier nog maar 6 week zit..
Sterkte allemaal.
Lekker veel afleiding en heb er nu allemaal wel vrede mee. Ben al weer meer aan school aan het denken dan een paar dagen geleden ipv aan mn ex.En ben nu een week vrijgezel na een relatie van 2 jaar
Gaat echt lekker!!!
Morgenmiddag met mn beste maatje in Eindhoven even lekker het begin van het weekend gaan vieren
Ook al moet ik nog zoveel doen voor school
[ Bericht 0% gewijzigd door SuperFokker op 22-01-2010 02:58:01 ]
quote:Not to worry dear, hij kickt er nog wel in gok ik zoGaat echt lekker!!!
quote:Why my dear?Op vrijdag 22 januari 2010 02:45 schreef vosss het volgende:
[..]
Not to worry dear, hij kickt er nog wel in gok ik zo
En ik weet dat het gaar is
Tjsa, als het niet gaat hoe je wil
Maar vandaag is de dag om te zien wat je wel hebt
in plaats van niet dus geen drama vanavond niet
Nee, het gras dat is altijd groener
Sproei wat je kan om te bloeien
Jalallala
quote:Helaas, die Franse en Spaanse studenten lopen rond in Den Bosch;) Daar ben ik gaan uiteten en uitgegaan. Uitgaan en school zijn een goede afleiding heOp vrijdag 22 januari 2010 02:37 schreef SuperFokker het volgende:
Zooo..net terug van een gezellige kroegentocht in mijn dorpje
En ben nu een week vrijgezel na een relatie van 2 jaar
Gaat echt lekker!!!
Morgenmiddag met mn beste maatje in Eindhoven even lekker het begin van het weekend gaan vieren
Ook al moet ik nog zoveel doen voor school
Goed zo dat je je nu al zo goed voelt. Maar je moet wel oppassen dat je wel alles goed verwerkt etc en je gevoelens niet wegstopt, zoals de meeste mannen doen. Maar vreemd dat ik deze week erg vaak dipjes heb, probeer aan negatieve dingen te denken maar toch heb ik constant de zenuwen...Vanavond heb ik ook nog schoolfeest, waar ze ook natuurlijk naar toe gaat. Maar ik heb echt de zenuwen voor niets, ze is ook niet gelukkig de type die een ander gaat zoenen, dat helemaal niet zelfs. Maar toch weet ik echt niet wat ik moet doen om toch mezelf te zijn en van het schoolfeest te genieten. Ik ga met drie vrienden, dat moet wel lukken hopelijk. Iemand nog tips om toch weer helemaal jezelf te worden? Afgelopen week ben ik helemaal ingestort.
Zelfmedelijden is een kutreden en dat heb ik geloof ik niet, dat moet ik echt zien te voorkomen.quote:Als je nu al over haar heen bent dan heeft je relatie niks voorgesteld OF je bent psychotisch OF je bent heel vaardig in ervoor wegrennen. Waarschijnlijker is dat het er nog wel in zal hakken.
quote:Rot voor je man.. Realiseer je in ieder geval dat je niet alleen bent en staat, ook al klinkt dat misschien heel cliché. En nog een cliché, maar wel waar; probeer veel leuke dingen te doen, en tijd heelt alle wonden, echt waar.Op vrijdag 22 januari 2010 18:28 schreef Egamer het volgende:
M'n ex heeft het drie weken uitgemaakt en ten eerste was ik natuurlijk in het begin zeer verdrietig, maar de eerste twee weken daarna ging wel oke (oke, er waren natuurlijk wat dips maar overall kon ik het wel goed hebben). Alleen deze week gaat het vaak mis, heb veel dipjes en elke keer als ik haar zie (op school, zat gisteren een uur bij haar in de klas en had het erg moeilijk) krijg ik allemaal gevoelens naar boven. Terwijl ik eigenlijk weet dat het beter is om uit elkaar te gaan, kan ik het moeilijk accepteren. Ik mis haar toch, dat weet zij ook maar ze doet er (misschien gelukkig) niks mee. Wel zeggen we nog vriendelijk 'hoi' tegen elkaar en op MSN spreek ik haar nog af en toe, gewoon een gezellig gesprek.
Vanavond heb ik ook nog schoolfeest, waar ze ook natuurlijk naar toe gaat. Maar ik heb echt de zenuwen voor niets, ze is ook niet gelukkig de type die een ander gaat zoenen, dat helemaal niet zelfs. Maar toch weet ik echt niet wat ik moet doen om toch mezelf te zijn en van het schoolfeest te genieten. Ik ga met drie vrienden, dat moet wel lukken hopelijk. Iemand nog tips om toch weer helemaal jezelf te worden? Afgelopen week ben ik helemaal ingestort.
Helemaal jezelf worden heeft gewoon echt tijd nodig..
_____
Net te horen gekregen dat m'n ex met andere meisjes afspreekt. Het is net een week over, en het ging tot vandaag toe écht goed met me, maar dit valt me toch wel even zwaar.
quote:Zelfmedelijden is als alcohol. Het kan heel goed zijn met mate, maar verzuip je er niet in.Op vrijdag 22 januari 2010 18:28 schreef Egamer het volgende:
M'n ex heeft het drie weken uitgemaakt en ten eerste was ik natuurlijk in het begin zeer verdrietig, maar de eerste twee weken daarna ging wel oke (oke, er waren natuurlijk wat dips maar overall kon ik het wel goed hebben). Alleen deze week gaat het vaak mis, heb veel dipjes en elke keer als ik haar zie (op school, zat gisteren een uur bij haar in de klas en had het erg moeilijk) krijg ik allemaal gevoelens naar boven. Terwijl ik eigenlijk weet dat het beter is om uit elkaar te gaan, kan ik het moeilijk accepteren. Ik mis haar toch, dat weet zij ook maar ze doet er (misschien gelukkig) niks mee. Wel zeggen we nog vriendelijk 'hoi' tegen elkaar en op MSN spreek ik haar nog af en toe, gewoon een gezellig gesprek.
Vanavond heb ik ook nog schoolfeest, waar ze ook natuurlijk naar toe gaat. Maar ik heb echt de zenuwen voor niets, ze is ook niet gelukkig de type die een ander gaat zoenen, dat helemaal niet zelfs. Maar toch weet ik echt niet wat ik moet doen om toch mezelf te zijn en van het schoolfeest te genieten. Ik ga met drie vrienden, dat moet wel lukken hopelijk. Iemand nog tips om toch weer helemaal jezelf te worden? Afgelopen week ben ik helemaal ingestort.
quote:Ik heb 2 dagen superveel gejankt. De 3e dag wat minder. Afgelopen dagen nog veel aan haar denken.Op vrijdag 22 januari 2010 18:40 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Als je nu al over haar heen bent dan heeft je relatie niks voorgesteld OF je bent psychotisch OF je bent heel vaardig in ervoor wegrennen. Waarschijnlijker is dat het er nog wel in zal hakken.
Zeg toch niet dat ik er overheen ben? Moet echt veel aan haar denken en zou het kut vinden als ik hoor dat ze een andere jongen heeft. Maar waarom zou ik me daar druk over moeten maken? Dat gebeurt namelijk toch wel dat ze een ander krijgt. En ik hoef mijn geluk niet van iemand anders af laten hangen, maar van mezelf, wat ik er van maak!
Dus ik ben er echt nog niet helemaal overheen,,,probeer er gewoon het beste van te maken
quote:Helaas geen leuke studentes gezien nee in de stadOp vrijdag 22 januari 2010 14:25 schreef Faerie het volgende:
[..]
Helaas, die Franse en Spaanse studenten lopen rond in Den Bosch;) Daar ben ik gaan uiteten en uitgegaan. Uitgaan en school zijn een goede afleiding he
Komt omdat jij er niet was 
(ben weer bezig om het flirten onder de knie te krijgen Moet je toch weer helemaal aanleren )Mijn gevoel stop ik trouwens niet weg hoor,,,heb het echt met heel veel mensen besproken,,,en nog steeds
Het helpt wel goed in ieder geval Hoe pak jij het dan aan om je gevoel niet weg te stoppen?
quote:Dan hakt het er al in. Gefeliciteerd, je bent een mens!Op vrijdag 22 januari 2010 18:43 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ik heb 2 dagen superveel gejankt. De 3e dag wat minder. Afgelopen dagen nog veel aan haar denken.
Zeg toch niet dat ik er overheen ben? Moet echt veel aan haar denken en zou het kut vinden als ik hoor dat ze een andere jongen heeft. Maar waarom zou ik me daar druk over moeten maken? Dat gebeurt namelijk toch wel dat ze een ander krijgt. En ik hoef mijn geluk niet van iemand anders af laten hangen, maar van mezelf, wat ik er van maak!
Dus ik ben er echt nog niet helemaal overheen,,,probeer er gewoon het beste van te maken
Je liet het alleen klinken alsof alles al helemaal in orde is. Maar ook dat is je goed recht.
Ik heb het aangepakt door mezelf er bewust mee te confronteren. "Bring on the pain" was mijn motto. Dus ik bedacht me steeds dat het voorbij was, dat we nooit meer samen een avond knuffelend op de bank zouden doorbrengen, etc. En ik heb alle contact met mijn ex afgebroken voor een toen onbepaalde tijd van minimaal 3 maanden. Had haar meteen aangegeven dat ik niet ineens gewoon vrienden kon zijn. Nu, ongeveer 4 maanden later ben ik praktisch over haar heen.
[ Bericht 19% gewijzigd door EviL_AleX op 22-01-2010 19:54:16 ]
quote:Gelukkig neemt m'n beste vriendin mij morgen mee naar Utrecht om gewoon gezellig te shoppen. Ze is er gelukkig nog om gewoon die leegte te vullen (echt heel erg fijn dat ze die leegte kan vullen, zonder iets ermee te bedoelen).Op vrijdag 22 januari 2010 18:41 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Rot voor je man.. Realiseer je in ieder geval dat je niet alleen bent en staat, ook al klinkt dat misschien heel cliché. En nog een cliché, maar wel waar; probeer veel leuke dingen te doen, en tijd heelt alle wonden, echt waar.
Helemaal jezelf worden heeft gewoon echt tijd nodig..
_____
Net te horen gekregen dat m'n ex met andere meisjes afspreekt. Het is net een week over, en het ging tot vandaag toe écht goed met me, maar dit valt me toch wel even zwaar.
Maarja, het heeft idd heel veel tijd nodig. Heb dan wel een relatie van 3 maanden gehad, wat wel relatief kort is, maar voor mij was het de eerste serieuze relatie en ben/was dan ook superverliefd. Alleen moet ik even de eerste stap zien te vinden, en die is moeilijk te vinden.
quote:Boeie! Laat je geluk niet afhangen van wat hij doet! Je moet bij jezelf blijven. En het betekent echt niet dat hij niet van je heeft gehouden omdat hij dat nu doet. Ik heb ook al na 3 dagen met een meisje afgesproken en gezoend en heb ook superveel van mn ex gehouden.Op vrijdag 22 januari 2010 18:41 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Rot voor je man.. Realiseer je in ieder geval dat je niet alleen bent en staat, ook al klinkt dat misschien heel cliché. En nog een cliché, maar wel waar; probeer veel leuke dingen te doen, en tijd heelt alle wonden, echt waar.
Helemaal jezelf worden heeft gewoon echt tijd nodig..
_____
Net te horen gekregen dat m'n ex met andere meisjes afspreekt. Het is net een week over, en het ging tot vandaag toe écht goed met me, maar dit valt me toch wel even zwaar.
Maar blijf bij jezelf en ga niet op zijn gedrag letten
quote:Ja, alleen heeft hij dus in de laatste weken 'relatie' (voor zoverre je dat nog een relatie kan noemen als je andere meisjes ziet) al afgesproken met meisjes. En dan niet met één, nee, meerdere.Op vrijdag 22 januari 2010 19:59 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Boeie! Laat je geluk niet afhangen van wat hij doet! Je moet bij jezelf blijven. En het betekent echt niet dat hij niet van je heeft gehouden omdat hij dat nu doet. Ik heb ook al na 3 dagen met een meisje afgesproken en gezoend en heb ook superveel van mn ex gehouden.
Maar blijf bij jezelf en ga niet op zijn gedrag letten
En het stomme is, dat ik dat heus wel had kunnen weten, maar dat ik 't niet wilde zien. En nu komen de gedachten zoals 'hij smst me niet omdat hij 't toch druk genoeg heeft met die andere meisjes' en 'het boeit hem niet dat het echt over is sinds afgelopen weekend, want hij heeft toch nog meisjes genoeg' naar boven. En die doen pijn.
quote:Hahaha hoe weet je dat ik er niet was;) Wie weet liep ik er wel rond en dan ben ik dus geen leuke studente.Op vrijdag 22 januari 2010 18:46 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Helaas geen leuke studentes gezien nee in de stad
Mijn gevoel stop ik trouwens niet weg hoor,,,heb het echt met heel veel mensen besproken,,,en nog steeds
Hoe pak jij het dan aan om je gevoel niet weg te stoppen?
Maar ik was er niet hoor hehe. Als ik me heel rot voel, dan laat ik het gewoon even toe. Dan jank ik gewoon even met een zielig muziekje erbij. Dat moet er gewoon uit... en ik confronteer mezelf er ook mee dat het echt uit is en dat we al die mooie, leuke dingen nooit meer zullen doen samen. Ik denk er bewust nog veel over na, want als ik nou heel veel dingen ga doen, uitgaan e.d. en je agenda helemaal volplant, dan heb je gewoon geen tijd om het te verwerken. Mijn beste vriendin had dat ook toen het uit was meth aar ex. Na twee weken ging ze naar Frankrijk voor een halfjaar, en toen dacht ze er echt overheen te zijn, maar toen was ze weer thuis en kwam de klap pas echt.
Liever nu die klap dan na zo lang!
2,5 jaar verkering gehad. Knappe meid, rechtenstudente ook nog eens. maarja het paste gewoon niet optimaal.
En nu kan ik echt he-le-maal niks meer versieren. babbeltje gaat nog wel met meiden, maar afspreken dat gaat gewoon niet. Lijkt er geen een meer interesse te hebben ofzo. Zal wel iets uitstralen dan maar zou niet weten wat. heb het verder aardig voor mekaar allemaal al zeg ik het zelf, dus het kan niet zijn dat ze me kansloos vinden. Maar wat het dan wel is?
quote:Teveel twijfels nu al...uit jouw verhaal te zien.Op zaterdag 23 januari 2010 01:37 schreef Tegan het volgende:
Ik weet niet of iemand zich nog herinnert hoe ik en mijn ex uit elkaar gingen paar maanden geleden. Heb hem tot dit jaar niet meer gezien, maar we hebben nu drie keer gemeet in januari, in eerste instantie om bij te praten als vrienden, maar ik voel nu dat de gevoelens terug komen. Maar dus ook de redenen waarom het uit ging, niets is verandert. Ik twijfel steeds, weer alle contact verbreken? En dan als ik net op het punt sta om dat te doen, doet hij weer iets liefs...
Niet meer afspreken...als je alles rationeel bekijkt slaat het namelijk nergens op. Als je het weer probeert is het gedoemd om fout te gaan.
quote:Jammer dat er geen knuffel-smiley bestaat. Ik begrijp je helemaalOp vrijdag 22 januari 2010 20:29 schreef Faerie het volgende:
[..]
Hahaha hoe weet je dat ik er niet was;) Wie weet liep ik er wel rond en dan ben ik dus geen leuke studente.
Als ik me heel rot voel, dan laat ik het gewoon even toe. Dan jank ik gewoon even met een zielig muziekje erbij. Dat moet er gewoon uit... en ik confronteer mezelf er ook mee dat het echt uit is en dat we al die mooie, leuke dingen nooit meer zullen doen samen. Ik denk er bewust nog veel over na, want als ik nou heel veel dingen ga doen, uitgaan e.d. en je agenda helemaal volplant, dan heb je gewoon geen tijd om het te verwerken. Mijn beste vriendin had dat ook toen het uit was meth aar ex. Na twee weken ging ze naar Frankrijk voor een halfjaar, en toen dacht ze er echt overheen te zijn, maar toen was ze weer thuis en kwam de klap pas echt.
Liever nu die klap dan na zo lang!
Lekker janken soms...heb ik ook echt gedaan Laatste dagen helemaal niet meer...zelfs haar niet meer gemist wel aan gedacht veel.Maar goed...we gaan door! Positief blijven.....ben trouwens wel benieuwd ernaar hoe je er uit ziet hoor als je jezelf een leuke studente vindt
:...Al is het alleen maar om te weten tegen wie je de hele tijd praat [ Bericht 3% gewijzigd door SuperFokker op 23-01-2010 09:44:30 ]
And we are back to square one again. Hoera.
quote:Fijn is dat he! Goed zo:) Gewoon lekker alle gevoelens eruit laten! Op het moment zelf voel je je zo rot, dat je je daarna alleen maar beter kunt voelen haha.Op zaterdag 23 januari 2010 09:57 schreef maartjeh het volgende:
Ik heb afgelopen zaterdag voor het eerst echt gejankt om mijn ex. En OPLUCHTEN dat dat deed.
quote:Positief blijven is de key! Tja, ik ga hier geen foto van mezelf op zetten, wie weet zit hier iemand op het forum die mijn ex kent, en ik wil nou niet echt dat hij al mijn gedachtes weet, gaat hem niks aan! Wie weet ken jij hem wel, lol. Je komt niet uit Helmond toevallig?Op zaterdag 23 januari 2010 03:31 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Jammer dat er geen knuffel-smiley bestaat. Ik begrijp je helemaal
Maar goed...we gaan door! Positief blijven.....ben trouwens wel benieuwd ernaar hoe je er uit ziet hoor als je jezelf een leuke studente vindt
Vanavond lekker stappen in Eindhoven!
En ik heb met mezelf afgesproken dat ik ga genieten en NIET aan mijn ex ga denken! Vorige week na ruim 2 jaar gedumpt door mijn vriend. Ex nu dus, maar het klinkt nog heel vreemd voor me om hem ex te noemen.
Het is een half jaar terug ook uitgegaan, doordat er veel te veel ruzie was en shit aan de hand was.
Kwam veel van mijn kant, ik had bepaalde gebeurtenissen in mijn leven niet verwerkt wat voor een hoop problemen zorgde in mijn relatie. Toen hij mij dumpte zag ik pas écht dat ik moest werken aan mijzelf. Ik ben in therapie gegaan en ben keihard bezig gegaan om weer 'normaal' te worden, en hij en ik hebben ook kort nadat het uit was toen afgesproken rustig door te gaan om te kijken hoe alles ging. Het ging steeds beter, en sinds kerst ongeveer ging het écht weer veel beter. We sliepen weer bij elkaar, waren weer veel meer samen, kerst samen gevierd, oud en nieuw samen gevierd. 2 weken terug vroeg ik hem nog hoe het zat, of het nou weer officieel was enzo. En toen zei hij nog dat het goed zat tussen ons.
Toen kregen we donderdags ruzie, de reden is niet belangrijk. Vrijdag de hele dag niks van hem gehoord. Toen zaterdag kreeg ik een sms dat hij niet meer kwam maar in zijn eigen woonplaats bleef. Ik werd toen kwaad en toen is hij toch gekomen. 's Avonds de auto meegenomen om even ergens te staan zodat we konden praten. En toen kwam het ineens.
Eerst zei hij dat hij vond dat het te snel ging allemaal. Terwijl het al een half jaar uit was. Na een tijdje zo gepraat te hebben kwam de aap uit de mouw, de kloof die er tussen hem en mij gekomen was (vanaf zijn kant) heeft hij in dat half jaar proberen weg te krijgen, maar dat lukte hem niet. Er waren dingen gebeurd tussen ons die hij gewoon niet van zich af kon zetten, en daarom niet met mij kon zijn zoals het hoorde. Hij zei dat hij mij altijd dood wou knuffelen als hij me zag, en dat dat nu bijv. niet meer zo is, aan dat soort dingen. Hij vond het heel moeilijk en moest zelf ook huilen (heb hem nog nooit écht zien huilen). Ik heb hem nog gevraagd of hij dan niet een keer mee wil naar mijn therapeut om te kijken of hij hem daarmee kan helpen, met die kloof. Want hij wóu wel verder met me, alleen zag hij niet in hoe. Maar hij zei dat als het hem niet alleen lukte om die kloof weg te krijgen, dat ook niet ging lukken met een therapeut. Zelf vind ik dit heel erg, omdat het het proberen wel waard was geweest in mijn ogen.
Ik heb die avond nog wel bij hem geslapen omdat ik zo van streek was dat ik niet naar huis kon.
De volgende dag heb ik hem gevraagd wat het nou was, omdat hij nog steeds niet duidelijk gezegd had 'het is over'. Toen vroeg ik, er zijn 3 opties, of het is helemaal klaar nu, of we gaan rustig aan verder proberen te kijken wat we er nog van kunnen maken, of je bent officieel een stelletje. Wat is het nou?
En dan gaf hij ook als antwoord 'Ik weet niet of ik ooit wel klaar kan zijn met jou'.
En toen ik dus zei dat als het defnitief uit was, ik hem voorlopig niet wou zien enzo omdat ik dan niet over hem heen ging komen en dat vriendschap tussen ons niet werkt, omdat we nog wel al die gevoelens en liefde voor elkaar hebben.
Toen zei hij ook dat hij bang was dat als hij me nu losliet, ik doorging met me leven en hij dan op een gegeven moment ging inzien hoe zo'n fout hij gemaakt had, en dat ik dan al weer verder was enzo..
Ik ben weggegaan en heb een brief naar hem geschreven afgelopen week met al mijn gevoelens erin en hoe ik tegen alles aankeek enzo. Die heeft hij gister gelezen en toen smste hij nog van je brief heeft me keihard geraakt, het spijt me zo dat je dit allemaal moet doormaken..
En gisteravond kreeg ik nog een sms van 5 februari laatste seizoen lost op tv...
Lost keken wij ALTIJD samen met zijn 2en, alle seizoenen hebben we samen gekeken..toen smste ik van oke,,wat jammer dat we dat nu niet meer samen zullen kijken zeg.. En toen smste hij weer, ja dat vind ik ook jammer,maar misschien kan dat soms wel..xx
Pfff ik voel me verschrikkelijk. Ik merk ook bij hem gewoon heel veel 'twijfel'. In de zin van, dat hij mij ook niet los kan laten. Maar tegelijkertijd wil hij er ook niet meer voor vechten.
Sorry voor het ontzettend lange verhaal..
De ene keer vertrekt hij daar om 4 uur, dan om 6 uur, dan om 8 uur..nooit om hetzelfde tijdstip.
Gister had ik een fotoshoot in Emmen en moest op de terugweg dus in Zwolle overstappen voor de trein richting Leeuwarden.
's ochtends zat ik met een vriendin op de heenweg in de trein richting Zwolle dus, en toen zei ik nog van het zou toch een bak zijn als ik vanavond op de terugweg bij ....... in de trein zit.
En wat denk je? Ik zat in de trein terug richting Leeuwarden, en één minuut voordat de trein vertrekt, stapt me ex dus ineens in mijn coupé. Nou ik kreeg zowat een hartverzakking.
Hij schrok zich ook rot en snapte er natuurlijk niks van.
Misschien moet ik er niet teveel bij nadenken, maar wat een 'toeval', denk ik dan..
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
quote:Hyves en msn kijken is dan ook dodelijk. Dat ga ik dus ook gewoon niet doen. Hoor over een maand wel een keer dat ze een ander heeft ofzoOp zaterdag 23 januari 2010 17:30 schreef achi het volgende:
De hele afgelopen week me wel redelijk ok gevoeld.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Bereid me er nu vast op voor dan zal het straks allemaal wel meevallen Maar niet meer op haar hyves kijken dus!! Hoe benieuwd je ook bent....heb het geleerd uit mijn vorige keer dat ik vrijgezel werd
quote:Ben benieuwd of het je lukt om er niet aan te denken...zou wel een hele vooruitgang zijnOp zaterdag 23 januari 2010 12:11 schreef Faerie het volgende:
[..]
Fijn is dat he! Goed zo:) Gewoon lekker alle gevoelens eruit laten! Op het moment zelf voel je je zo rot, dat je je daarna alleen maar beter kunt voelen haha.
[..]
Positief blijven is de key! Tja, ik ga hier geen foto van mezelf op zetten, wie weet zit hier iemand op het forum die mijn ex kent, en ik wil nou niet echt dat hij al mijn gedachtes weet, gaat hem niks aan! Wie weet ken jij hem wel, lol. Je komt niet uit Helmond toevallig?
Vanavond lekker stappen in Eindhoven!
Als je een zwak moment krijgt...Niet smsen!!! Krijg je toch alleen maar spijt van Vanavond ga ik ook weer uit..al de 4e avond achter elkaar ...en vandaag hele dag gewerkt en morgen
We zullen wel zien wat de avond brengt..tot nu toe heb ik me uiterst vermaakt. Vandaag heb ik trouwens alweer geen zwak moment gehad...heb alleen maar veel gelachen...wel echt heel veel denk ik eraan dat ik weer vrijgezel ben. Niet dat ik dat erg vind maar moet er denk aan wennen Heb het idee dat ik met paardensprongen naar de top ga! 
Maar je ex komt dus uit Helmond? Kleine kans dus dat je hem vanavond tegen komt?
Zou wel balen zijn natuurlijk Ik kom niet uit Helmond hoor...ken daar ook helemaal niemand...en ben daar trots op haha Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ben eergister naar optreden gegaan van z'n band en ik had er zooo moeite mee om hem te zien. Dacht wel dat ik het inmiddels aan zou kunnen (sinds november uit), maar toen zijn vader me vroeg of ik er al overheen was begon ik zo te janken..
Hij vond dat ik niet had moeten komen en dat ik mezelf alleen maar pijn deed. Ook vond hij dat ik nieuwe contacten moest maken.Maarja, ik werk nou eenmaal met dezelfde collega's en ben daar gewoon goed bevriend mee.. zolang ik hem verder niet zie is dat toch prima?
Ik mis hem zo verschrikkelijk en ik zou zo graag normaal tegen hem doen en normaal met hem om willen gaan, maar ik verwacht van zijn kant teveel en dan doet het me pijn als er niks gebeurd.
Hij wilde namelijk dolgraag vrienden blijven, en vervolgens deed hij er geen flikker meer mee..
..terwijl hij wel zei dat hij contact wilde houden en over me heen was en het zelf wel kon. DOE DAT DAN OOK ALS IK AANGEEF DAT IK HET WEER WIL!? Heb maar gezegd dat ik het niet meer kan & het contact verbreek. En vervolgens kwam ik hem gisteravond wéér twee keer tegen op 1 avond.. Auwtsj.
quote:Het is echt redelijk killing door hem steeds te zien natuurlijk. En vrienden blijven moet je zeker nog niet over na gaan denken. Dat komt misschien vanzelf wel, maar dan moet jullie gevoel allebei gezakt zijn en je moet het kunnen accepteren dat hij straks met iemand anders zooit. Dat zal wel even durenOp zaterdag 23 januari 2010 17:43 schreef JustDreamy het volgende:
Oeww..
Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ben eergister naar optreden gegaan van z'n band en ik had er zooo moeite mee om hem te zien. Dacht wel dat ik het inmiddels aan zou kunnen (sinds november uit), maar toen zijn vader me vroeg of ik er al overheen was begon ik zo te janken..
Maarja, ik werk nou eenmaal met dezelfde collega's en ben daar gewoon goed bevriend mee.. zolang ik hem verder niet zie is dat toch prima?
Ik mis hem zo verschrikkelijk en ik zou zo graag normaal tegen hem doen en normaal met hem om willen gaan, maar ik verwacht van zijn kant teveel en dan doet het me pijn als er niks gebeurd.
Hij wilde namelijk dolgraag vrienden blijven, en vervolgens deed hij er geen flikker meer mee..
Heb maar gezegd dat ik het niet meer kan & het contact verbreek. En vervolgens kwam ik hem gisteravond wéér twee keer tegen op 1 avond.. Auwtsj.
Vind dat zijn vader wel gelijk heeft
Beste is gewoon om geen contact te hebben...ook al snap ik dat dat in jouw geval erg lastig is. Had ik ook met m'n eerste ex die ik altijd op stap tegenkwam en dan weer iedere keer met andere gozers aan het zoenen was
Dat duurde dan ook 1,5 jaar voordat ik daar overheen was. En nu ben ik gewoon erg goed bevriend met haar en zit er ook geen gevoel meer om haar iets te misgunnen of intiem met haar wil zijn. Maar voor zover je bent gaat er veel tijd overheen. Geduld hebben en hem dus niet zo vaak zien (liefste niet)
Ik zoek hem verder ook echt niet op & gelukkig is hij vanaf februari ook weg op het werk.
Ik ga in eind maart/begin april voor 7 weken naar Amerika, dat zal me heel erg goed doen hoop ik.. maar ik wil hem zo graag nog even leuk spreken voordat ik ga. Vertellen wat ik er ga doen en gewoon even normaal met elkaar praten..
Twijfel alleen of ik 'm dat nog voor moet stellen & of dit wel juist is. Of dat ik het dáárna pas moet opzoeken..
quote:Je moet hem gewoon los gaan laten...en dat lukt niet zo snel op deze manier, waar je ook weinig aan kan doen als je hem op stap tegenkomt.Op zaterdag 23 januari 2010 17:51 schreef JustDreamy het volgende:
Ja dat probeer ik, ik ging ook naar een café waar hij niet meer kwam (maar die avond dus wel).. en daarna naar de mac (dacht dat hij uit was aan 't gaan met z'n broer, die was bij hem.. en het was 2 uur dus dacht dat die zich nog wel aan 't vermaken waren ergens anders).. en daar stond hij ook..
Ik zoek hem verder ook echt niet op & gelukkig is hij vanaf februari ook weg op het werk.
Ik ga in eind maart/begin april voor 7 weken naar Amerika, dat zal me heel erg goed doen hoop ik.. maar ik wil hem zo graag nog even leuk spreken voordat ik ga. Vertellen wat ik er ga doen en gewoon even normaal met elkaar praten..
Twijfel alleen of ik 'm dat nog voor moet stellen & of dit wel juist is. Of dat ik het dáárna pas moet opzoeken..
Maar doe waar je jezelf het prettigst bij voelt
quote:Haha ik ben ook al 4x uitgeweest deze week. En iedere keer heb ik misschien maar 1x op de avond aan hem gedacht. Dus moet vanavond ook zeker lukken! Hij woont inderdaad in Helmond ja. Maar hij gaat regelmatig uit in Eindhoven dus er is altijd een grote kans dat ik hem zie. Maarja boeiend, van mij mag hij wel zien hoe ik met mijn leven verderga en niet als een zielepietje constant aan hem thuis zit te denken. Waar ga jij uit eigenlijk?Op zaterdag 23 januari 2010 17:41 schreef SuperFokker het volgende:
Ben benieuwd of het je lukt om er niet aan te denken...zou wel een hele vooruitgang zijn
Vanavond ga ik ook weer uit..al de 4e avond achter elkaar ...en vandaag hele dag gewerkt en morgen
Maar je ex komt dus uit Helmond? Kleine kans dus dat je hem vanavond tegen komt?
Helmond is btw niet zo erg joh!
quote:Rot is dat he.. ik heb hetzelfde gehad. Dan denk je; hoe kan ze iemand anders nou zo snel leuk vinden? Terwijl je er zelf niet aan moet denken. Totdat ik bij mezelf dacht; waarom hou ik me er in hemelsnaam mee bezig hoe hij verder gaat met zijn leven? Dat hij zo doet, wil nog niet zeggen dat ik dat ook zo moet doen. Ik heb toen afgesproken met mezelf om niet meer op zijn hyves te kijken maar ik doe het dus nogOp zaterdag 23 januari 2010 17:30 schreef achi het volgende:
De hele afgelopen week me wel redelijk ok gevoeld.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Ik ben er zo nieuwsgierig naar... Maar ik geef er nu dus veel minder om wat hij doet met andere vrouwen omdat ik nu zelf zeg maar ook wat stappen heb ondernomen met andere mannen. Dan komt dat van je ex ineens in een heel ander daglicht te staan. En omdat ik nu ook dingen heb gedaan, zou het hypocriet zijn van mezelf om dan te denken dat het stom is dat hij dat ook doet. Dus dat is wel handig. Maarja, dat komt vast nog wel bij jou!! Een dipje is niet erg, hoort erbij en laat het vooral even toe. En als je die dipjes niet meer wil en je ook goed wil voelen, kan je daar zelf iets aan doen! Sterkte vandaag, hopelijk gaat het nu wat beter met je:)
quote:Ja, ik weet het. Niet meer afspreken, of misschien alleen als we echt iets gaan doen ofzo. Heb nu een aantal dagen niets van hem gehoord, moest de neiging onderdrukken om zelf geen contact te zoeken, maar vooralsnog gaat het goed.
[..]
Teveel twijfels nu al...uit jouw verhaal te zien.
Niet meer afspreken...als je alles rationeel bekijkt slaat het namelijk nergens op. Als je het weer probeert is het gedoemd om fout te gaan.
Ik wil hem niet terug , ben blij dat ik van hem af ben.Maar toch kan ik dat wijf niet uitstaan
nu voel ik me echt een verbitterde oude vrouw, en ik ben pas 17!De pijn is weer terug als nooit tevoren , en het is ook bijna Valentijnsdag wat het nog kutter maakt...
Help wat moet ik doen. . .
quote:Ik had met mezelf ook afgesproken om niet meer te kijken op dr hyves..Op zaterdag 23 januari 2010 19:33 schreef Faerie het volgende:
[..]
Rot is dat he.. ik heb hetzelfde gehad. Dan denk je; hoe kan ze iemand anders nou zo snel leuk vinden? Terwijl je er zelf niet aan moet denken. Totdat ik bij mezelf dacht; waarom hou ik me er in hemelsnaam mee bezig hoe hij verder gaat met zijn leven? Dat hij zo doet, wil nog niet zeggen dat ik dat ook zo moet doen. Ik heb toen afgesproken met mezelf om niet meer op zijn hyves te kijken maar ik doe het dus nog
Maar ik geef er nu dus veel minder om wat hij doet met andere vrouwen omdat ik nu zelf zeg maar ook wat stappen heb ondernomen met andere mannen. Dan komt dat van je ex ineens in een heel ander daglicht te staan. En omdat ik nu ook dingen heb gedaan, zou het hypocriet zijn van mezelf om dan te denken dat het stom is dat hij dat ook doet. Dus dat is wel handig. Maarja, dat komt vast nog wel bij jou!! Een dipje is niet erg, hoort erbij en laat het vooral even toe. En als je die dipjes niet meer wil en je ook goed wil voelen, kan je daar zelf iets aan doen! Sterkte vandaag, hopelijk gaat het nu wat beter met je:)
tja bewijs maar weer dat mannen niet het sterke geslacht zijn door ook toe te geven aan de nieuwsgierigheid
Rationeel lukt het nu ook wel redelijk om er mee om te gaan, maar gevoelsmatig, daar wil het soms nog wel even spaak lopen.
Maar merk nu wel dat het gelukkig heel langzaam wat beter wordt, en de dipjes wat minder heftig zijn.
Ik kan het met kleine beetjes wel steeds beter relativeren, maar tij heeft het zeker nog wel even nodig.
quote:Niets. Zoek afleiding, ga leuke dingen doen. Vier je carnaval? Zo ja; ga dan gewoon flink uit je dak op valentijnsdag. Zeker weten dat je op die dag een leuke jongen tegenkomt als je gaat carnavallen.Op zondag 24 januari 2010 01:53 schreef electro_kid het volgende:
Ik zag vandaag me ex , we waren normaal aan het praten gewoon gezellig. Tot zijn nieuwe vriendin aan kwam lopen , ik ben zo jaloers en snap niet waarom...
Ik wil hem niet terug , ben blij dat ik van hem af ben.Maar toch kan ik dat wijf niet uitstaan
nu voel ik me echt een verbitterde oude vrouw, en ik ben pas 17!De pijn is weer terug als nooit tevoren , en het is ook bijna Valentijnsdag wat het nog kutter maakt...
Help wat moet ik doen. . .
Op dit moment gaat het goed bij mij, al ben ik bang dat ik weer een dipje krijg binnenkort. Maar ik denk dat ik het ergste heb gehad nou. Hoop ik.
Merk wel dat hij nog een enorme invloed heeft op mijn humeur. Nog steeds kan ik me verdrietig voelen als het niet goed gaat, niet lekker loopt, wanneer ik mezelf gek loop te maken dat hij me niet aardig vind. Terwijl als we het weer even gezellig hebben gehad ik weer gelijk helemaal blij ben.
Ik ben bang weer hoop te krijgen. Op dit moment gaat het dus goed, maar dat komt omdat we elkaar afgelopen dagen een paar keer hebben gezien en ik geloof dat we het allebei gewoon gezellig vonden. (althans, ik hoop dat hij dat ook vond, misschien vond hij het wel verschrikkelijk). Ik denk niet dat ik nog hoop heb, of dat ik iets met hem weer kan beginnen.. Maar ik vind het nog wel heel fijn om bij hem te zijn en met hem te praten. In z'n leven te zijn. Ofzo. Misschien hoop ik nog wel dat het over een tijdje weer goedkomt. Maar dat moet ik helemaal niet hopen.
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
quote:"Geef om de goedkeuring van anderen en je zult hun gevangene zijn"Op zondag 24 januari 2010 11:39 schreef Liebe het volgende:
Wat een verhalen allemaal weer. Bah. Waarom is het altijd zo gecompliceerd.
Op dit moment gaat het goed bij mij, al ben ik bang dat ik weer een dipje krijg binnenkort. Maar ik denk dat ik het ergste heb gehad nou. Hoop ik.
Merk wel dat hij nog een enorme invloed heeft op mijn humeur. Nog steeds kan ik me verdrietig voelen als het niet goed gaat, niet lekker loopt, wanneer ik mezelf gek loop te maken dat hij me niet aardig vind. Terwijl als we het weer even gezellig hebben gehad ik weer gelijk helemaal blij ben.
Ik ben bang weer hoop te krijgen. Op dit moment gaat het dus goed, maar dat komt omdat we elkaar afgelopen dagen een paar keer hebben gezien en ik geloof dat we het allebei gewoon gezellig vonden. (althans, ik hoop dat hij dat ook vond, misschien vond hij het wel verschrikkelijk). Ik denk niet dat ik nog hoop heb, of dat ik iets met hem weer kan beginnen.. Maar ik vind het nog wel heel fijn om bij hem te zijn en met hem te praten. In z'n leven te zijn. Ofzo. Misschien hoop ik nog wel dat het over een tijdje weer goedkomt. Maar dat moet ik helemaal niet hopen.
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Dat betekent niet dat je strikt om niemands goedkeuring moet geven maar veel eerder dat je zelf je gevangenisbewaarders kan uitkiezen...
En die nieuwsgierigheid bedwingen is een kwestie van wilskracht, en vertrouwen hebben in je eigen oordeel. En je moet dat jengelende kindje dat je gevoel heet naar z'n kamer sturen, todat hij zich weer fatsoenlijk kan gedragen
Ik ben weg uit dit topic. Ik ben over m'n ex heen; ik denk bijna niet meer aan d'r, pas toen ik dit topic zag weer. Best snel gedaan al zeg ik het zelf. Halverwege november ging het uit na 6 jaar. De truc was veel afleiding zoeken als in dingen met vrienden doen enzo, maar ook de tijd nemen om soms dingen op een rijtje te zetten. Ze had het ook uitgemaakt met een naaistreek, dat heeft eerlijk gezegd ook veel geholpen
Succes en sterkte allemaal!
En bedankt voor de reacties die ik heb gekregen.
Ik kreeg gisteravond weer een sms van hem met 'hey babe'.. wat ik ging doen en dat hij ging slapen omdat hij moe en verkouden was.
Ik snap hem echt niet hoor...ik snap hem echt niet.
Eerste zondag alleen, en ik voel me zo fockedup he..wat een deprimerende kutdag is het toch ook.
quote:Goh alsof je ij beschrijft..Op zondag 24 januari 2010 11:39 schreef Liebe het volgende:
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Het is hel plat gezegd eigenlijk makkelijk, er moet een knop in jezelf om dat je je eigenwaarde niet zo van mensen laat afhangen.
Maar dat omzetten zet ik wel zo makkelijk neer, het echt omzetten gebeurd niet in 1 keer, dat gaat met kleine stapjes. Je moe kleine dingen doen voor jezelf waardoor je meer vertrouwen in jezelf krijgt, en dan ook automatisch je eigenwaarde afhankelijkheid van anderen net wat mindert.
Ben er voor mezelf ook mee bezig, makkelijk is het niet. Maar kleine dingen voor jezelf doen geeft wel veel voldoening, en ook even afleiding.
Het verrotte is inderdaad die vicieuze cirkel, maar daar kan jij alleen iets aan doen,anderen kunnen en zullen je daar niet bij helpen ( tot op zekere hoogte natuurlijk wel)
En je moet voor jezelf, en je eigen bescherming hem inderdaad laten gaan, en alle hoop laten varen, je kwetst jezelf er alleen nodeloos mee.En hem hem zien helpt je zoals je merkt ook niet echt.
En is het een idee om af te spreken met hem dat je elkaar een tijd niet ziet? aangezien hij nog zo'n invloed op je heeft?
Maar wel mooi voor je dat je het ergste gehad hebt. Sterkte.
quote:Wat klote die SMS. Ik begrijp precies hoe je je voelt..Op zondag 24 januari 2010 12:46 schreef VeerEli het volgende:
Pff..voor de mensen die mijn lap tekst wél gelezen hebben..
Ik kreeg gisteravond weer een sms van hem met 'hey babe'.. wat ik ging doen en dat hij ging slapen omdat hij moe en verkouden was.
Ik snap hem echt niet hoor...ik snap hem echt niet.
Eerste zondag alleen, en ik voel me zo fockedup he..wat een deprimerende kutdag is het toch ook.
Gister was mijn eerste zaterdag alleen, zonder hem. Had 't 's avonds echt moeilijk en hoopte uit alle macht dat hij me niet zou SMSen.quote:Ja kijk, door hoe en waarom het uit is gegaan snap ik wel dat het voor ook allemaal heel moeilijk is, aangezien hij nog gewoon gevoelens heeft voor me. Maar ik ben wel duidelijk geweest dat ik voorlopig sowieso geen vriendschap kan hebben en dus ook gewoon geen contact omdat ik dan nooit over hem heen ga komen. En als hij me dan wel smst dat het laatste seizoen van onze favo serie 5 febr weer begint, en op zaterdag me smst wat ik ga doen enzo, dan denk ik gewoon bij mezelf van lieve schat, wat wil je nou?! Want hij moet dan blijkbaar ook over mij heen komen, en dat lukt hem zo toch ook niet?Op zondag 24 januari 2010 12:49 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Wat klote die SMS. Ik begrijp precies hoe je je voelt..
Twijfelt hij nou? Of is dit gewoon dat hij het niet kan loslaten? Pfff ik wou dat ik het wist.
. Die jongen is een klasgenoot en ze vertelde zo nu en dan over hem, maar ik dacht puur vriendschappelijk.. Dat was gisteren klap 1, maar wel fijn om te weten om het helemaal te kunnen afsluiten. Klap 2 kwam tijdens het stappen, toen ik haar zag dansen en zoenen met een ander jongen. Toeval was wel dat tegenover haar een oude scharrel van me stond, die mij aansprak en waarmee ik vanavond nu een date heb Doet ff pijn dit de eerste paar dagen, maar ben blij dat ik dit allemaal gehoord en gezien heb, want haar terug wil ik nu nooit meer.
Liefdesverdriet is hetzelfde als een dierbare verliezen en moet niet onderschat worden. Het kan dus blijkbaar jaren duren voor je er een beetje overheen bent.
quote:Dat kan ik heel goed begrijpen. Het verschil is dat de dood makkelijker te accepteren is, omdat je het gewoon moet, er is geen kans om het te veranderen. Terwijl bij liefdesverdriet je ex nog leuk ergens rondloopt en verdergaat met zijn/haar leven. Je denkt dan nog; het had anders kunnen zijn en lopen. Maar bij de dood van iemand kun je dat niet denken. Ik heb dit ook meegemaakt dit jaar omdat mijn oma is overleden.Op zondag 24 januari 2010 13:53 schreef 78rt21 het volgende:
Drie jaar geleden verloor ik mijn vader en twee maanden later liep een 2 jarige relatie stuk terwijl ik nog zwaar verliefd was. Een dubbele klap. Het vreemde is dat ik het verlies van mijn vader inmiddels verwerkt heb maar mijn ex nog steeds mis. Drie jaar is lang en probeer het hoofdstuk te sluiten maar dat is moeilijk. Die ex heeft intussen een nieuwe partner en dat heeft de oude wonden weer doen opengaan. Het idee alleen al is misselijkmakend.
Liefdesverdriet is hetzelfde als een dierbare verliezen en moet niet onderschat worden. Het kan dus blijkbaar jaren duren voor je er een beetje overheen bent.
Die acceptatie is gewoon zo moeilijk he... ik vind iets accepteren wat je eigenlijk niet wil accepteren een van de moeilijkste dingen die er zijn.
Sterkte ermee, ooit komt het heus nog wel goed. Heb jij in al die tijd ook een partner gehad?
quote:PreciesOp zondag 24 januari 2010 14:50 schreef Faerie het volgende:
[..]
Dat kan ik heel goed begrijpen. Het verschil is dat de dood makkelijker te accepteren is, omdat je het gewoon moet, er is geen kans om het te veranderen. Terwijl bij liefdesverdriet je ex nog leuk ergens rondloopt en verdergaat met zijn/haar leven. Je denkt dan nog; het had anders kunnen zijn en lopen. Maar bij de dood van iemand kun je dat niet denken. Ik heb dit ook meegemaakt dit jaar omdat mijn oma is overleden.
Die acceptatie is gewoon zo moeilijk he... ik vind iets accepteren wat je eigenlijk niet wil accepteren een van de moeilijkste dingen die er zijn.
Sterkte ermee, ooit komt het heus nog wel goed. Heb jij in al die tijd ook een partner gehad?
Maar als iemand overlijdt bij een ongeluk ofzo dan kun je ook denken van "het had anders kunnen zijn en lopen" hoor. Geen contact opnemen of hebben is daarom denk ik ook belangrijk voor het 'loslaten', als iemand is overleden kun je simpelweg geen contact meer hebben. En, stel dat je partner overlijdt, dan is dat heel erg natuurlijk, maar dan weet je dat diegene veel van je hield en dat je er tot op 'het einde' voor diegene bent geweest. Als je gedumpt wordt dan weet je dat diegene niet meer van je hield en dat is gewoon moeilijk te accepteren en te begrijpen. Je kan wel 100x vragen en je ex kan het 100x uitleggen, maar een ander echt begrijpen kan nooit. Het gaat om acceptatie inderdaad. En dat heb je wel met veel dingen in het leven, je kunt niet overal controle op hebben. Maar zodra je dat kunt accepteren kun je ook veel gelukkiger zijn denk ik.. meer leven in het nu.quote:Inderdaad, ik heb ook al een aantal keren gevraagd hoe het kan dat haar gevoel opeens weg is, en waarom ze nooit iets eerder heeft gezegd of problemen heeft aangegeven. We hadden echt weinig ruzie of andere problemen. Snap het nog steeds niet, maar eigenlijk moet ik het ook niet precies willen weten. Het is over en uit...valt verder niks meer aan te doen.Op zondag 24 januari 2010 14:59 schreef DeuceFour het volgende:
[..]
Precies
quote:Ik heb anders nog geen positieve verhalen over Helmond gehoordOp zaterdag 23 januari 2010 19:22 schreef Faerie het volgende:
[..]
Haha ik ben ook al 4x uitgeweest deze week. En iedere keer heb ik misschien maar 1x op de avond aan hem gedacht. Dus moet vanavond ook zeker lukken! Hij woont inderdaad in Helmond ja. Maar hij gaat regelmatig uit in Eindhoven dus er is altijd een grote kans dat ik hem zie. Maarja boeiend, van mij mag hij wel zien hoe ik met mijn leven verderga en niet als een zielepietje constant aan hem thuis zit te denken. Waar ga jij uit eigenlijk?
Helmond is btw niet zo erg joh!
Maar hoe is het met jou gister op stap gegaan? Nog aan je ex gedacht of helemaal los kunnen laten en los kunnen gaan? Ik ben gisteren in mijn stamkroeg op stap gegaan...was lekker druk en veel met verschillende mensen gepraat
Dan kijk je zo rond in de kroeg en dan denk ik wel van....hoe moet ik toch ooit weer een leuke dame gaan ontmoeten Maar dat zal wel niet in de kroeg gaan gebeuren
quote:Maar goed..wat had je dan gedaan? Terug gesmst, maar dan houdt het toch ook weer opOp zondag 24 januari 2010 16:59 schreef maartjeh het volgende:
Heb gisteravond wel even een zware avond gehad. Was mijn eerste zaterdag(avond) zonder hem/sinds het uit is. Was bang iets van hem te horen, maar gelukkig niets gehoord. Denk dat dat het nog wel moeilijker zou hebben gemaakt.
quote:Nee, juist niet. Maar het is toch de verleiding van het terug SMSen en toch weer contact met hem. En ik wil geen contact met hem buiten de keren dat we elkaar zien op de zaak. Gewoon omdat ik nu écht voor mezelf kies.Op zondag 24 januari 2010 17:01 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Maar goed..wat had je dan gedaan? Terug gesmst, maar dan houdt het toch ook weer op
quote:Ik zat in precies dezelfde situatie superfokker, opeens uit het niets was haar gevoel minder, ze wist niet hoe het kwam bla bla.. Schijnt er dus een ander in het spel te zijn. voor mij was dit fijn om te weten, omdat ik zoals jij ook zat te gissen wat er nou precies aan de hand was. Had dit nooit van haar verwacht, zo zie je maar weer dat je niemand voor de volle 100% kunt vertrouwen.Op zondag 24 januari 2010 16:49 schreef SuperFokker het volgende:
Iedereen een beetje een zondagdip zo te zien?
[..]
Inderdaad, ik heb ook al een aantal keren gevraagd hoe het kan dat haar gevoel opeens weg is, en waarom ze nooit iets eerder heeft gezegd of problemen heeft aangegeven. We hadden echt weinig ruzie of andere problemen. Snap het nog steeds niet, maar eigenlijk moet ik het ook niet precies willen weten. Het is over en uit...valt verder niks meer aan te doen.
[..]
quote:Ja ik verwacht ook ergens wel dat het een ander zou kunnen zijn. Het is gewoon te snel en raar gegaan. Heb het haar daarna nog expliciet nagevraagd...of ze er niet over wil liegen omdat anders de klap nog later gaat komen en dat ik dat niet heb verdient.Op zondag 24 januari 2010 17:14 schreef Merziyas het volgende:
[..]
Ik zat in precies dezelfde situatie superfokker, opeens uit het niets was haar gevoel minder, ze wist niet hoe het kwam bla bla.. Schijnt er dus een ander in het spel te zijn. voor mij was dit fijn om te weten, omdat ik zoals jij ook zat te gissen wat er nou precies aan de hand was. Had dit nooit van haar verwacht, zo zie je maar weer dat je niemand voor de volle 100% kunt vertrouwen.
Ergens zou ik dit moeten vertrouwen, maar wat is vertrouwen als je vrienden het opeens uit het niets uitmaakt?
Zou misschien zelfs beter zijn als wat ik denk over haar bevestigd gaat worden...dan weet ik dat het goed is om van haar af te zijn
quote:Hahaha, tja je hebt wel bepaalde wijken in Helmond die zeg maar niet echt leuk zijn. Maar mijn ex woont dus in Brandevoort en dat is een wijk met hele grote, mooie huizen. Gewoon normale mensen dus.Op zondag 24 januari 2010 16:49 schreef SuperFokker het volgende:
Iedereen een beetje een zondagdip zo te zien?
[..]
Ik heb anders nog geen positieve verhalen over Helmond gehoord
Ik ben gisteren in mijn stamkroeg op stap gegaan...was lekker druk en veel met verschillende mensen gepraat
Maar dat zal wel niet in de kroeg gaan gebeuren
Gister was weer helemaal geweldig en ik heb het helemaal los kunnen laten. Uiteindelijk een super leuke avond gehad met een voetbalteam uit Nijmegen.
Het komt wel goed met mij weet ik nu, er zijn nog genoeg mannen. Maar ik heb af en toe wel zoiets van, tja, hoe kan ik nou ooit weeri emand vinden waar ik een relatie mee wil/krijg. Want het contact wat ik nu heb is gewoon oppervlakkig en zover als ik zie zit daar geen relatiemateriaal bij, alhoewel ik dat ook niet wil nu hoor, ik vind het wel goed zo. Aan een kant vind ik het ook best moeilijk omdat ik bepaalde dingen weer terug zou willen zoals eerst (niet vast want dat wilden we allebei niet , maar gewoon dat je toch weer intiem bent als je elkaar ziet)
Wel heb ik zoiets dat kun je ook niet forceren en nu ben ik natuurlijk ook de zelfmoord van een vriend aan het verwerken en daar moet ik ook ruimte voor hebben.
Door hoe hij gereageerd erop weet ik wel dat die er voor me is en dat het qua vriendschap ook goed zit en ja in het verleden heeft die me gekwetst maar dat is niet opzettelijk geweest.
Wel merk ik dat oude onzekerheden van toen ook op de kop steken en ik heb nu wel geleerd het ook los te laten en niet te obsessen en het gewoon de ruimte geven.
Het punt is ook dat ik door de dood van die vriend ook een boel onwerkelijk vind, en juist als ik dan mijn ex zie het ook te onwerkelijk voor me is alhoewel het toch ook juist ons dichter bij elkaar heeft gebracht.
Het is heel dubbel om de ene persoon uit je leven te zien gaan, en dat dan juist een ander terugkomt en dat die toch weer oude gevoelens aanwakkerd.
Kortom een work in progress en ik denk dat ik het ook allemaal maar even over me heen moet laten komen.
Kreeg ik 12 uur een smsje van me ex, weer met 'hey babe' , of ik nog wat ging doen en dat hij zo ging slapen omdat hij moe en verkouden was..
Vervolgens vandaag nog een mailtje dat hij op het station stond te wachten op zijn trein en het toch wel anders voelde nu hij daar alleen stond en dat hij nu wel merkte dat hij onbewust toch veel waarde hechtte aan mijn aanwezigheid op zulke momenten..
Mennn wat wil die jongen toch..
quote:Ow Brandevoort ja, daar heeft een nicht van mij nog gewoond kom ik nu pas achterOp zondag 24 januari 2010 17:29 schreef Faerie het volgende:
[..]
Hahaha, tja je hebt wel bepaalde wijken in Helmond die zeg maar niet echt leuk zijn. Maar mijn ex woont dus in Brandevoort en dat is een wijk met hele grote, mooie huizen. Gewoon normale mensen dus.
Gister was weer helemaal geweldig en ik heb het helemaal los kunnen laten. Uiteindelijk een super leuke avond gehad met een voetbalteam uit Nijmegen.
Niet heel Helmond is pauper inderdaad Misschien ken ik nog wel een van die jongens uit Nijmegen
Zitten er een aantal in mijn klas die daar voetballen Maar goed van je dat je het gezellig hebt gehad
Op de naar volgende week!! Weer 4x uitgaan? Ik hou het dit keer denk ik bij 3 x
quote:Hij mist je dat is wel duidelijk.Op zondag 24 januari 2010 19:12 schreef VeerEli het volgende:
Gister met mijn vriendinnen bij één thuis gezeten, gezellig gehad en lekker wat gedronken. Zouden rond half1 naar de stad gaan.
Kreeg ik 12 uur een smsje van me ex, weer met 'hey babe' , of ik nog wat ging doen en dat hij zo ging slapen omdat hij moe en verkouden was..
Vervolgens vandaag nog een mailtje dat hij op het station stond te wachten op zijn trein en het toch wel anders voelde nu hij daar alleen stond en dat hij nu wel merkte dat hij onbewust toch veel waarde hechtte aan mijn aanwezigheid op zulke momenten..
Mennn wat wil die jongen toch..
Maar wat wil jij?
quote:Híj heeft het vorige week uitgemaakt..Ik wil hem uiteraard terug..Maar hier kan ik niks mee..Door deze dingen krijg ik idd de indruk dat hij me mist en me niet kan loslaten, maar aan de andere kant weet ik ook vrijwel zeker dat hij niet zo 1,2,3 bij me terug zal komen..Ondanks dat hij nog superveel van me houd..Uitleg hierover staat wel in me eerdere posts een pagina terug..Op zondag 24 januari 2010 19:16 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ow Brandevoort ja, daar heeft een nicht van mij nog gewoond kom ik nu pas achter
Misschien ken ik nog wel een van die jongens uit Nijmegen
Maar goed van je dat je het gezellig hebt gehad
Ik hou het dit keer denk ik bij 3 x
[..]
Hij mist je dat is wel duidelijk.
Maar wat wil jij?
.quote:Hahaha nee volgende week ga ik niet meer zo veel uit denk ik. Ik verhuis namelijk naar Berlijn voor een half jaar om daar stage te gaan lopen. Maar we zullen zien.Op zondag 24 januari 2010 19:16 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ow Brandevoort ja, daar heeft een nicht van mij nog gewoond kom ik nu pas achter
Misschien ken ik nog wel een van die jongens uit Nijmegen
Maar goed van je dat je het gezellig hebt gehad
Ik hou het dit keer denk ik bij 3 x
Pffff... ik heb net gepraat met mijn ex op msn. Hij zei: "je bent weer goed hersteld zie ik op hyves?". Dus toen heb ik gezegd dat dat gewoon afleiding voor mij is. Hij zei dat ie hoopt dat ik niet verander, en niet anders ga zijn dan ik echt ben. Daar bedoelt hij dus mee dat ik niet ga rondsletten ofzo. Terwijl hij zelf gewoon al een aantal dates heeft gehad. :s Bah.... Hoe moet ik hier nu mee omgaan? Ik weet t allemaal niet. Ik voel me in ieder geval weer heel rot....:(
Ik bepaal toch verdorie wel zelf hoe ik ermee om ga???
quote:Ja, heel dubbel. Want op deze manier krijg ik toch weer die hoop van 'zal hij zich misschien bedenken?'Op zondag 24 januari 2010 19:45 schreef Tegan het volgende:
Maarja, kut als hij het uitmaakt en hij blijft smsen, maar hij heeft er natuurlijk ook moeite mee. Beetje dubbel idd
En dat is gewoon vervelend, omdat dat waarschijnlijk toch niet gaat gebeuren..zucht.
quote:Wat toch raar zeg. Tuurlijk bepaal jij zelf hoe je er mee omgaat. Bij mij is het ook net een week uit en ik ben gister ook gewoon wezen stappen. Dat houd niet in dat ik me minder rot voel, dat is gewoon afleiding.Op zondag 24 januari 2010 20:18 schreef Faerie het volgende:
[..]
Hahaha nee volgende week ga ik niet meer zo veel uit denk ik. Ik verhuis namelijk naar Berlijn voor een half jaar om daar stage te gaan lopen. Maar we zullen zien.
Pffff... ik heb net gepraat met mijn ex op msn. Hij zei: "je bent weer goed hersteld zie ik op hyves?". Dus toen heb ik gezegd dat dat gewoon afleiding voor mij is. Hij zei dat ie hoopt dat ik niet verander, en niet anders ga zijn dan ik echt ben. Daar bedoelt hij dus mee dat ik niet ga rondsletten ofzo. Terwijl hij zelf gewoon al een aantal dates heeft gehad. :s Bah.... Hoe moet ik hier nu mee omgaan? Ik weet t allemaal niet. Ik voel me in ieder geval weer heel rot....:(
Ik bepaal toch verdorie wel zelf hoe ik ermee om ga???
En ik begrijp dat hij het heeft uitgemaakt? Dan heeft hij helemaal niks te zeggen..zeker niet als hij zelf ook al een paar dates gehad heeft. Hoe je er mee om moet gaan? Duidelijk tegen hem zeggen dat je zelf uitmaakt wat je doet en waarom hij die dingen tegen je zegt, wat hij daarmee bedoelt. Ben wel benieuwd naar zijn antwoord.
quote:Ik weet het, ik ken het gevoel. Wilde steeds boos zijn van, sms dan niet, of alleen vriendschappelijk, en niet met zoveel interesse enzo dan. Dan denk ik er iets achter. Maar dan was het geen contact, en daar ging ik ook helemaal kapot aan dat ik zelf op die manier ging smsen. Vicieuze cirkel
[..]
Ja, heel dubbel. Want op deze manier krijg ik toch weer die hoop van 'zal hij zich misschien bedenken?'
En dat is gewoon vervelend, omdat dat waarschijnlijk toch niet gaat gebeuren..zucht.
.quote:Precies... hij heeft het inderdaad uitgemaakt een maand geleden na 2,5 jaar relatie. Maar hij doet nu net alsof het echt super verkeerd is hoe ik ermee omga. Terwijl ik vandaag verdomme nog heb lopen janken toen ik een trui van hem tegenkwam. En hij zegt die dingen waarschijnlijk tegen mij voor "mijn eigen bestwil". Dat ik er niet gelukkig van word zo en dat dus niet de goede manier is om er mee om te gaan.Op zondag 24 januari 2010 21:20 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Wat toch raar zeg. Tuurlijk bepaal jij zelf hoe je er mee omgaat. Bij mij is het ook net een week uit en ik ben gister ook gewoon wezen stappen. Dat houd niet in dat ik me minder rot voel, dat is gewoon afleiding.
En ik begrijp dat hij het heeft uitgemaakt? Dan heeft hij helemaal niks te zeggen..zeker niet als hij zelf ook al een paar dates gehad heeft. Hoe je er mee om moet gaan? Duidelijk tegen hem zeggen dat je zelf uitmaakt wat je doet en waarom hij die dingen tegen je zegt, wat hij daarmee bedoelt. Ben wel benieuwd naar zijn antwoord.
Ik vind het ook raar dat hij zegt dat ik dan anders ben. Het grote verschil is dat ik nu vrijgezel ben. Wat moet ik dan, als een zielepeutje thuis gaan zitten ofwat.
Ik weet dat ik nu geen rekening moet houden met zijn mening, maar toch voel ik me er kut over. Weer stelt hij zichzelf boven mij, dat hij weer eens degene is die alles goed doet en ik ben onervaren en weet het allemaal nog niet. Ik ben echt kwaad nu. En het liefst zou ik dit een keer tegen hem willen zeggen. Kutzooi...
Ik denk dat je het zo moet zien , het is uit dus je bent hem geen verantwoording schuldig.
Leer lekker je eigen gang te gaan en als hij daar moeite mee heeft is dat zijn probleem en niet het jouwe.
Je kan gaan en staan waar je wil en hoeft met hem geen rekening te houden
Maar nu zat ik net op de hyves van me zus te kijken, en aangezien zij die echt nooit gebruikt was de laatste krabbel die ze had nog van mijn ex.. die stond dus bovenaan. En op haar profielfoto stond ze liefdevol met een nieuwe kerel (een enorme kneus als ik zo eens keek maar hoe dan ook, een nieuwe kerel). En logischerwijs weet ik dat ze op die 3 maanden allang bezig was met andere kerels, of het nou een nieuwe vriend was of een scharrel, haar kennende heeft ze niet stil gezeten, dat wist ik.
Maar ik werpte een blik op die foto, kreeg er maar een glans van want klikte zo snel mogelijk de site weg, maar het brande gewoon van binne. Er schoot gelijk zo een k.u.t. gevoel door me hele lichaam heen, niet voor moelijk. En ondanks dat ik die foto maar een seconde gezien heb (stomme reactietijd!) zit die foto de rest van de week zoiezo in me geheugen geprent.
Ik weet dat het stom is maar ik moet dit even van me borst, de mense op msn zijn schijnbaar niet zo geinteresseerd op't moment (ben ook neit bij iedereen me verhaal gaan doen or, zo erg ben'k niet gezakt maar dit kutgevoel wil ik echt weghebben, hoe dan ook). Het enige wat ik KAN doen is die foto zo snel mogelijk uit me geheugen proberen te wissen maar dat lukt me toch niet, daar gaat eerst weer een hele tijd overheen. Crapzooi!
quote:He did it again. *IgnoreOp zaterdag 23 januari 2010 01:37 schreef Tegan het volgende:
Ik twijfel steeds, weer alle contact verbreken? En dan als ik net op het punt sta om dat te doen, doet hij weer iets liefs...
*.quote:Snikch, heel klote, maar ik hoop dat je je eroverheen kunt zetten. Er is wel een manier om gevoel los te koppelen van een (nare) herinnering of een beeld. Hier een link: http://www.manifestation.com/neurotoys/swish.php3 Als je vragen hebt laat maar weten.Op zondag 24 januari 2010 21:55 schreef Snikch het volgende:
Hey jongens (en meiden), ik en ook weer even terug. Het gaat allemaal al wat beter hier en daar. Zit verder geen vooruitgang in het liefdesleven (of sociale leven for that matter) dus dat is negatief maar goed ik probeer er zo weinig mee te worstelen en gewoon door te gaan.
Maar nu zat ik net op de hyves van me zus te kijken, en aangezien zij die echt nooit gebruikt was de laatste krabbel die ze had nog van mijn ex.. die stond dus bovenaan. En op haar profielfoto stond ze liefdevol met een nieuwe kerel (een enorme kneus als ik zo eens keek maar hoe dan ook, een nieuwe kerel). En logischerwijs weet ik dat ze op die 3 maanden allang bezig was met andere kerels, of het nou een nieuwe vriend was of een scharrel, haar kennende heeft ze niet stil gezeten, dat wist ik.
Maar ik werpte een blik op die foto, kreeg er maar een glans van want klikte zo snel mogelijk de site weg, maar het brande gewoon van binne. Er schoot gelijk zo een k.u.t. gevoel door me hele lichaam heen, niet voor moelijk. En ondanks dat ik die foto maar een seconde gezien heb (stomme reactietijd!) zit die foto de rest van de week zoiezo in me geheugen geprent.
Ik weet dat het stom is maar ik moet dit even van me borst, de mense op msn zijn schijnbaar niet zo geinteresseerd op't moment (ben ook neit bij iedereen me verhaal gaan doen or, zo erg ben'k niet gezakt maar dit kutgevoel wil ik echt weghebben, hoe dan ook). Het enige wat ik KAN doen is die foto zo snel mogelijk uit me geheugen proberen te wissen maar dat lukt me toch niet, daar gaat eerst weer een hele tijd overheen. Crapzooi!
En daarnaast heb ik een verhaal voor je (ook voor anderen hier) uit een geweldig boek, over het accepteren van nare gebeurtenissen... of gewoon om je eigen stituatie even te relativeren. Best lang, maar het lezen waard:
quote:In 1985, Bobby Petrocelli thought he had it all: a great
job coaching sports in a sports - crazy Texas high school, and
his two - and - half - year marriage to his beautiful wife, Ava,
the love of his life. That night, he got home about 10:30 PM
and ate a big bowl of rigatoni, another of his loves. He and
Ava nestled close on the sofa as they always did, and talked
softly about how their day had gone and the approaching
Thanksgiving and Christmas holidays. When they went to
sleep that night, they couldn ’ t have been happier.
The next thing Bobby knew, he was looking at the
headlights of a pickup truck. A man stepped out of the truck
and asked, “ Is there anyone else in the house? ” Bobby looked
around. His bed was gone. Ava was gone. The smell of tar
and burning rubber filled his bedroom.
The driver of the three - quarter - ton pickup truck had
been drinking that night. In fact, he was drunk — he had a
blood alcohol content of 0.19, almost twice the legal limit.
He ’ d sped at 70 mph across a grassy field, traveling 313
feet — more than the length of a football field — and smashed
straight through the brick wall of Bobby ’ s house. As the
truck hit the concrete foundation slab, it went airborne for
an instant, landing on Bobby and Ava as they were sleep-
ing. The truck landed right on top of Bobby, running him
over completely. The tires, still spinning, burned hot rubber
into his leg, back, and abdomen. Then the truck kept going,
throwing him on top of the hood and carrying him out of
the bedroom and twenty - five feet through the house into
the dining room, where his face shattered the window.
While Bobby was riding on the hood of the truck, Ava
was underneath it, rolled up in the sheets and a mattress. As the
truck plowed through the house, it dragged Ava along. Later,
Bobby learned that when the truck landed on her, it most likely
knocked the air out of her body. Simultaneously, the sheets and
the mattress wrapped around her face and body so tightly that
she never got another breath of air. She died of suffocation,
wrapped in the sheets of their bed. It took thirty minutes to dig
her body out from underneath the rubble. When they found her,
she didn ’ t have a single scratch on her or even one broken bone.
From start to finish, the accident had taken about ten
seconds. All of Bobby ’ s hopes and dreams for a happy mar-
riage and future with Ava were gone. All he could think about
was that ten seconds. Ten seconds can change a life forever.
The next several months were very, very difficult.
Every time he took off his shirt, he saw the scars left by
tire tracks across his body. He did what anyone would do
to save his sanity: he went into denial and shock. Bobby
was numb, refusing to accept the fact that the tragedy had
taken place. Eventually, however, the shock wore off, and
he felt his pain head - on. For a while, he wrapped his pain
around him like a blanket, justifying it by saying to himself,
“ I would let go of this pain, BUT that would be dishon-
oring Ava. ” Sadly, the longer he sat back on this BUT, the
weaker he felt. Finally, even through his sadness and despair,
he understood that holding on to his sadness and anger was
not healing in any way. Maybe holding on to her memory
really meant letting go.
He stopped talking to himself about dis honoring Ava
and started thinking about honoring her instead. To Bobby,
that meant speaking about how he felt rather than giving
himself BUT excuses not to talk at all. He began to open up
and talk to family and friends about his true feelings, his
confusion and his pain. He was no longer afraid to cry if
he felt he needed to. This release eventually allowed him to
begin to move on — in a way he never expected.
Bobby found that speaking positively was so empow-
ering that he began to want to share his story with others
outside his personal circle. So Bobby volunteered with
youth organizations, such as Students Against Drunk
Driving and the Fellowship of Christian Athletes, which he
had sponsored in Santa Fe. The more he shared, the more
he felt in his heart that his life had been spared for just
this purpose: so that he could share with young people the
dangers of drinking and driving. Now his healing began in
earnest. Instead of focusing on the scars from the accident
that covered his body, he started to exercise again, getting
back into shape and feeling more confident.
There was one more thing, however. Bobby had to for-
give the man who caused this tragedy. Forgiving him didn ’ t
mean that he was letting him off the hook or that it was okay
that he ’ d killed Ava, either. It didn ’ t mean that he shouldn ’ t
have to pay back something to society. But Bobby knew he
had to forgive this man so that he himself could be free —
from the hatred and bitterness that could enslave him for the
rest of his life. When Bobby finally said the words, “ I forgive
you, ” to the man who drove a truck through his perfect life,
he felt a burden being lifted from his shoulders. It was the
last of his anger, floating away. He began to heal for good.
By 1986, Bobby realized that making a fresh start would
mean leaving Texas and moving back home, to New York.
He didn ’ t know what lay ahead, but he felt peaceful about
taking that step. Soon he found a job teaching and coach-
ing. The school asked Bobby to share his story at a large
assembly. Since then, Bobby has gone on to speak in hun-
dreds of assemblies every year. Over one million people
have now seen him share his story live.
Once, I asked Bobby, “ Were you afraid you ’ d never
find love again? ”
“ Actually, Sean, I was haunted more by the thought
that I ’ d never be able to love again. However, one day I met
a beautiful young woman. ” Like Bobby, she was an athlete.
Three years later, on May 6, 1989, they were married and
soon had two beautiful boys.
Today Bobby is one of the most sought - after motivational
speakers in the country. He has authored several books, includ-
ing his autobiography, 10 Seconds. Beyond his message about the
dangers of drinking and driving, he feels that the most impor-
tant message he can share is that, “ Each decision has the power
to affect not only us but also the lives of others. ” Choose wisely.
quote:Ik kan me wel vinden in het verhaal. Op het eind zegt hij ook dat hij bang is dat hij niet meer van iemand kan houden. Dat heb ik dus ook nu. Ik heb zoveel van mijn ex gehouden en dit is wat ik ervoor terug krijg. Ik heb zoveel energie en moeite erin gestoken... Het zal vanzelf allemaal wel goed komen en ik ben er ook heel trots op dat ik echt zoveel van iemand kan houden en zoveel liefde kan geven aan iemand anders, maar dat maakt het ook heel erg rot dat je er dan niet voor terugkrijgt wat je wil...Op zondag 24 januari 2010 22:17 schreef DeuceFour het volgende:
[..]
Snikch, heel klote, maar ik hoop dat je je eroverheen kunt zetten. Er is wel een manier om gevoel los te koppelen van een (nare) herinnering of een beeld. Hier een link: http://www.manifestation.com/neurotoys/swish.php3 Als je vragen hebt laat maar weten.
En daarnaast heb ik een verhaal voor je (ook voor anderen hier) uit een geweldig boek, over het accepteren van nare gebeurtenissen... of gewoon om je eigen stituatie even te relativeren. Best lang, maar het lezen waard:
[..]
quote:Dat herken ik hoor. Toen ik met me ex was zei iedereen dat ik gek was, zoveel deed ik voor haar. En dan niet dat ik haar slaafje was maar bijvoorbeeld al een half jaar met haar verjaardag bezig zijn voor een zelfgemaakt foto/dagboek over ons tweetjes.. Iedereen vond het prachtig, alleen het idee al, en dat ik daar elke avond een uur mee bezig geweest bent, ik vondt het geweldig om te doen omdat ik wist voor wie ik het deed.Op zondag 24 januari 2010 22:30 schreef Faerie het volgende:
[..]
Ik kan me wel vinden in het verhaal. Op het eind zegt hij ook dat hij bang is dat hij niet meer van iemand kan houden. Dat heb ik dus ook nu. Ik heb zoveel van mijn ex gehouden en dit is wat ik ervoor terug krijg. Ik heb zoveel energie en moeite erin gestoken... Het zal vanzelf allemaal wel goed komen en ik ben er ook heel trots op dat ik echt zoveel van iemand kan houden en zoveel liefde kan geven aan iemand anders, maar dat maakt het ook heel erg rot dat je er dan niet voor terugkrijgt wat je wil...
Maar nu, blijkbaar heb ik er alleen een klotegevoel aan overgehoude (en natuurlijk veel van geleerd enzo maar dat zijn nu niet de gedachtes die bovendrijven) en ik zit weer alleen. Ik geloof niet dat ik de volgende keer (wanneer die gebeurd want dat kan nog eeuwen duren zoals het nu gaat) weer zoveel in me relatie kan (of durf te) steken..
quote:Inderdaad. Je kunt uiteindelijk nooit weten of het het allemaal waard is. Wat ik dan wel denk daarbij is dat je jezelf er op dat moment goed bij voelde. Toen vond je het leuk om dat te doen, dus het is geen fout geweest. Ik vind het juist heel erg veel van jou zeggen dat je zoiets hebt gedaan voor je vriendin. En eigenlijk moet je dat nu niet laten verpesten. Vooral niet door je ex. Eigenlijk is het allemaal zo, maar zo voel je je niet natuurlijk. Ik ook niet. Het rotgevoel nu overheerst en het is moeilijk om het dan zo te relativeren. Maar we zullen wel moeten.Op zondag 24 januari 2010 22:36 schreef Snikch het volgende:
[..]
Dat herken ik hoor. Toen ik met me ex was zei iedereen dat ik gek was, zoveel deed ik voor haar. En dan niet dat ik haar slaafje was maar bijvoorbeeld al een half jaar met haar verjaardag bezig zijn voor een zelfgemaakt foto/dagboek over ons tweetjes.. Iedereen vond het prachtig, alleen het idee al, en dat ik daar elke avond een uur mee bezig geweest bent, ik vondt het geweldig om te doen omdat ik wist voor wie ik het deed.
Maar nu, blijkbaar heb ik er alleen een klotegevoel aan overgehoude (en natuurlijk veel van geleerd enzo maar dat zijn nu niet de gedachtes die bovendrijven) en ik zit weer alleen. Ik geloof niet dat ik de volgende keer (wanneer die gebeurd want dat kan nog eeuwen duren zoals het nu gaat) weer zoveel in me relatie kan (of durf te) steken..
.quote:Ja, maar hoe kan een relatie dan nog leuk zijn als je denkt dat het toch niet voor altijd is? Dan zou ik het echt een waste of time vinden. Nou, doe mij er dan maar even 5 jaar bij, want ik wil hier echt vanaf.Op zondag 24 januari 2010 22:44 schreef Tegan het volgende:
Hoe ouder je wordt, je gaat je steeds meer beseffen dat relaties niet voor altijd zijn, en dan is het leuk om terug te denken aan de tijd dat je er echt alles voor over had. Kalverliefde
. Genieten van het moment en niet dromen over de toekomst. Ofzo?quote:Ja dankjewel, ik was er op dat moment ook enorm trots op hoor, en ik heb er geen spijt van want ik vondt het geweldig om te doen. Maar het idee aan dat boek heeft nu toch echt wel een heel andere betekenis als toen. Nu is het alsof het een mooie droom geweest is die nooit meer werkelijkheid zal worden.Op zondag 24 januari 2010 22:42 schreef Faerie het volgende:
[..]
Inderdaad. Je kunt uiteindelijk nooit weten of het het allemaal waard is. Wat ik dan wel denk daarbij is dat je jezelf er op dat moment goed bij voelde. Toen vond je het leuk om dat te doen, dus het is geen fout geweest. Ik vind het juist heel erg veel van jou zeggen dat je zoiets hebt gedaan voor je vriendin. En eigenlijk moet je dat nu niet laten verpesten. Vooral niet door je ex. Eigenlijk is het allemaal zo, maar zo voel je je niet natuurlijk. Ik ook niet. Het rotgevoel nu overheerst en het is moeilijk om het dan zo te relativeren. Maar we zullen wel moeten.
En het ging al wel beter met me hoor, maar die foto van me ex met haar nieuwe vriendje was me echt te veel, ook al heb ik 'm niet goed kunnen bekijken. Die moet zo snel mogeijk me gedachte uit.
Die 'Swish Pattern' vindt ik trouwens wel een heel goeie, bedankt daarvoor
. Alhowel dat niet zo zeer voor die foto geldt maar voor mezelf. Ik wil weer me gelukkige zelf worde, dus inplaats van dat ik weer de slachtofferrol aanneem zie ik liever verder naar de enthousiaste Snikch die op het moment diep verborgen in me zit.Zelf maar het initiatief genomen op msn.
Gevraag hoe het met haar ging...of we niet eens wat konden gaan drinken ofzo (nu 1,5 week uit)...
Ze praatte wel gewoon met mij, vond het niet relaxt dat ze had gehoord dat ik al met een andere dame had afgesproken maar veroordeelde het niet.
Voor mij was het fijn om even te horen hoe het allemaal gaat
Wat ik er nu verder mee moet weet ik ook niet Heb maar tegen haar gezegd dat de volgende keer zij maar initiatief moet nemen...heb namelijk geen zin om als een hondje achter haar aan te lopen ofzo.Mijn gevoel is nu beetje leeg eigenlijk....
quote:Waarom wil je wat met haar gaan drinken? Denk je niet dat dat 'te vroeg' is? Ik kan daar natuurlijk niet over oordelen, zoiets ligt voor iedereen anders en ik ken jullie situatie natuurlijk ook niet.Op zondag 24 januari 2010 23:26 schreef SuperFokker het volgende:
Zojuist mn ex gesproken op msn...had er echt behoefte aan. Woensdag een smsje van haar gehad en daarvoor hadden we maandag nog een keer gemsnt.
Zelf maar het initiatief genomen op msn.
Gevraag hoe het met haar ging...of we niet eens wat konden gaan drinken ofzo (nu 1,5 week uit)...
Ze praatte wel gewoon met mij, vond het niet relaxt dat ze had gehoord dat ik al met een andere dame had afgesproken maar veroordeelde het niet.
Voor mij was het fijn om even te horen hoe het allemaal gaat
Mijn gevoel is nu beetje leeg eigenlijk....
Ik weet dat we op dit moment als vrienden doorgaan, dat weet zij ook. Maar toch vind ik het lastig. Want we zijn ooit begonnen als vrienden, dus vrienden blijven zou kunnen. Maar toentertijd voelde ik al meer voor haar dan alleen vriendschap. Ik slecht zou trekken als zij een nieuwe vriend krijgt. Ik weet niet of ik genoegen kan nemen met 'een' vriend zijn ipv 'd'r' vriend.
quote:Geen idee waarom ik dat wil. Zij maakte het 1,5 week geleden opeens uit omdat haar gevoel weg was. Misschien toch ergens stiekem een hoop dat het goed kan komen...maar weet niet eens of dat eigenlijk wel de goede keuze isOp maandag 25 januari 2010 09:29 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Waarom wil je wat met haar gaan drinken? Denk je niet dat dat 'te vroeg' is? Ik kan daar natuurlijk niet over oordelen, zoiets ligt voor iedereen anders en ik ken jullie situatie natuurlijk ook niet.
Zelf wil ze het allemaal niet geforceerd en wil daarom ook niks afspreken ofzo...Dus eigenlijk is daarmee natuurlijk ook de kans dat het goedkomt verkeken, want we zullen allebei doorgaan.
Mis gewoon een echte lieve leuke meid om me heen, want denk dat als ik die nu had...dat ik dan ook niet echt meer een behoefte had om mijn ex op deze manier te spreken. Dan zou het gewoon een vriendin worden.
Bleh...verschrikkelijk om thuis te zitten (moet omdat ik echt keihard moet werken voor school
)..dan ga je zoveel nadenken. ....en dan die stomme sentimentele muziek op de radio af en toe...krijg ik een verschrikkelijk naar gevoel in m'n buik [ Bericht 8% gewijzigd door SuperFokker op 25-01-2010 13:20:07 ]
Ik wil hem zo graag mailen en dit allemaal zeggen. Hij zegt dat ie hoopt dat ik niet verander. Hoezo dan? Voor wie zou dit dan belangrijk zijn? Ik bepaal zelf hoe ik leef en zoals ik het nu doe vind ik goed.
quote:Zondagen zijn kut op deze momenten! Je weetOp maandag 25 januari 2010 15:24 schreef Faerie het volgende:
Ik had gister echt een gigantische dip. Heb zo hard gehuild en voelde me zo rot toen ik ging slapen. Ik heb hem dus op MSN gesproken en hij deed gewoon zo ontzettend koel en gevoelloos tegen mij. Ik snap dat we nu exen van elkaar zijn en niet allemaal ontzettend lief kan gaan zitten doen, maar zo? Hij lijkt voor mij te willen bepalen hoe ik hier mee om moet gaan. Maar wat hij denkt dat goed is, betekent niet dat het dan ook meteen goed is...
Ik wil hem zo graag mailen en dit allemaal zeggen. Hij zegt dat ie hoopt dat ik niet verander. Hoezo dan? Voor wie zou dit dan belangrijk zijn? Ik bepaal zelf hoe ik leef en zoals ik het nu doe vind ik goed.
Maar deze week weer vol met nieuwe mogelijkheden en kansen!!
(hoewel ik de hele week thuis aan een werkstuk moet werken voor ethiek
) 
Even weer wat goede hoop voor iedereen
quote:hoop voor je dat je dip al wat minder is geworden sinds gister.Op maandag 25 januari 2010 15:24 schreef Faerie het volgende:
Ik had gister echt een gigantische dip. Heb zo hard gehuild en voelde me zo rot toen ik ging slapen. Ik heb hem dus op MSN gesproken en hij deed gewoon zo ontzettend koel en gevoelloos tegen mij. Ik snap dat we nu exen van elkaar zijn en niet allemaal ontzettend lief kan gaan zitten doen, maar zo? Hij lijkt voor mij te willen bepalen hoe ik hier mee om moet gaan. Maar wat hij denkt dat goed is, betekent niet dat het dan ook meteen goed is...
Ik wil hem zo graag mailen en dit allemaal zeggen. Hij zegt dat ie hoopt dat ik niet verander. Hoezo dan? Voor wie zou dit dan belangrijk zijn? Ik bepaal zelf hoe ik leef en zoals ik het nu doe vind ik goed.
Zelf herken ik het ook wel hoe mijn ex nu doet.
Ook heel koel, en een beetje willen bepalen wat ik wel en niet doe. Ook bijvoorbeeld het contact dat ik wil onderhouden met gezamenlijke vrienden van haar kant.
ook verder niet op dingen ingaan war ik haar nog over had gemaild, dat wordt dan gegooid op dat ze het ook lastig heeft.
Dan zegt ze ineens dat het dan wel lastig word omdat ik het er nu nog erg lastig mee heb om haar te zien.
Dan zegt ze hoe ik het dan voor me zag ook met Koninginnedag als we samen met de groep uit zouden gaan, en nog meer om me maar te ontmoedigen om het contact af te bouwen.
Ik had echt zoiets van mens ik ben nog lang niet zover om daar over na te denken, en ik dacht dat ze dat ook niet zou doen aangezien ze ook aangaf telkens aan dingen in het verleden bleef denken en niet los kon laten. Nu nu het over is denkt ze heel ver vooruit, en moet ik ook sommige dingen maar niet doen omdat het in de toekomst lastig kan zijn.
Ik had ook zoiets van dat bepaal ik zelf wel wat ik doe en wat ik wil. en wat in de toekomst komt, tja dat komt wel. Ze zegt de dingen niet zo hardop wat ze wel en niet van me verwacht, maar impliceert ze meer door wat subtiele hints. al zegt ze wel dat ik vrij ben om contact te onderhouden als ik dat wil, met een wat sarcastische ondertoon. tenminste dat haal ik eruit.
Laat je inderdaad niet teveel op de kop zitten door hem, zeker omdat hij het uit heeft gemaakt, je hebt gewoon het recht om te doen wat je goed lijkt en je goed doet.
Zelf kan ik er nog steeds niet bij dat ze al zover is, en zo koel doet en verder met d'r leven gaat na 1 jaar te hebben samengewoond.
Had afgelopen vrijdag dus schoolfeest, ben haar 1x tegengekomen en gewoon geglimlacht. Die zaterdagochtend had ik haar nog gesproken maar bleek dat ze schoolfeest niet leuk vond omdat haar vriendinnen haar een beetje in de steek lieten.
Met die gedachte ben ik die zaterdagmiddag en zondagmiddag gaan nadenken en ik weet het haast zeker: er klopt iets niet. Ze is misschien onzeker.
Dat beeld werd vanmiddag bevestigd toen ik haar weer sprak (was expres 2 dagen niet op MSN geweest), toen ik vroeg hoe het met haar ging. Ze zij niet echt goed en ze dacht dat ze in een dip zat. Dus ik ging doorvragen en zo van: komt het door de breuk? Ze zei weet niet, maar vervolgens zij ze dat het vast wel weer over ging...
Ik had haar gezegd dat ze de laatste tijd onzeker overkwam en dat ik me zorgen maakte, maar ze ontkende dat weer. Ik snap het eigenlijk niet echt meer, ik wil haar eigenlijk zo graag helpen maar zit ik wel goed met mijn gedachten? Wat kan ik doen?
Nu nog op MSN praat ze nog steeds met mij en doet nog steeds geïnteresseerd en enthousiast...
quote:Zie het van de zonnige kant, die klap heb je alvast gehad. Sommige mensen "wachten" daar nog op. Het zal toch wel een keer gebeuren en dan komt er een dip. Erg leuk om te weten dat je nog een dip gaat krijgen daarvan...Op zondag 24 januari 2010 22:55 schreef Snikch het volgende:
[..]
En het ging al wel beter met me hoor, maar die foto van me ex met haar nieuwe vriendje was me echt te veel, ook al heb ik 'm niet goed kunnen bekijken. Die moet zo snel mogeijk me gedachte uit.
quote:Ik heb juist het tegenovergestelde..ik kan niet meer slapen.Op maandag 25 januari 2010 21:37 schreef maartjeh het volgende:
ik ga slapen. ik weet niet wat ik heb hoor maar ik ben zo, ZO vreselijk moe sinds het over is tussen ons.
Ben echt vaak tot 3 uur half 4 wakker, dan begin ik pas eindelijk een beetje moe te worden en denk ik 'ok, nu ga ik maar proberen te slapen'.
Das nog veel kutter, want ik voel me 's nachts juist het meest eenzaam. Al die stilte om je heen, buiten donker enz.
quote:Op maandag 25 januari 2010 22:01 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Ik heb juist het tegenovergestelde..ik kan niet meer slapen.
Ben echt vaak tot 3 uur half 4 wakker, dan begin ik pas eindelijk een beetje moe te worden en denk ik 'ok, nu ga ik maar proberen te slapen'.
Das nog veel kutter, want ik voel me 's nachts juist het meest eenzaam. Al die stilte om je heen, buiten donker enz.
Pff da's ook vervelend. Moet je niet werken of naar school?
Ik voel me 's avonds en 's nachts ook het meest eenzaam. Inderdaad de stilte, de sfeer in het algemeen (donker, kaarsjes, en als ik de honden uitlaat zie ik overal huizen die gezellig verlicht zijn met stelletjes op de bank die samen t.v. kijken ofzo
) en als ik in bed lig voelt mijn bed veel te groot en mis ik een arm om me heen.buh.
quote:Op het moment niet, moest eigenlijk vanaf vandaag beginnen met stage voor 10 maanden maar heb nog geen stageplek..Dus ben nu 'vrij'.Op maandag 25 januari 2010 22:04 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Pff da's ook vervelend. Moet je niet werken of naar school?
Ik voel me 's avonds en 's nachts ook het meest eenzaam. Inderdaad de stilte, de sfeer in het algemeen (donker, kaarsjes, en als ik de honden uitlaat zie ik overal huizen die gezellig verlicht zijn met stelletjes op de bank die samen t.v. kijken ofzo
buh.
En inderdaad, precies wat jij zegt heb ik ook.
quote:Klinkt bijna als een zin uit 'De genezing van de krekel'Op maandag 25 januari 2010 22:42 schreef Liebe het volgende:
'Hoi Liebe, ik ben je dipje. Ik kom je dag/week verpesten.'
Ik zie dat ik even wat meer vreugde, hoop en moed hier moet komen zaaien. Gister had ik een grote dip, en vanochtend ook nog wel even....Maar we moeten door!! Luister een paar keer naar Robbie Williams - Something beautiful, eet en drink een keer wat je lekker vindt, praat met je vrienden (en dan niet teveel over je ex). We hebben het ook verdiend!
We komen er wel weer doorheen hoor. Maar kijk gewoon naar wat je wel hebt in plaats van wat je niet hebt. Iedereen heeft de rest eigenlijk wel hardstikke goed voor elkaar waarschijnlijk. Alleen is de liefde op dit moment wat verder te zoeken...maar als je positief blijft dan zal dat snel veranderen. Je moet niet te lang depressief blijven, dat zorgt niet voor andere positieve dingen die je tegemoed zullen komen! Kijk naar die mensen in Haïti...die hebben hele families verloren...ik wil hiermee zeggen dat je moet relativeren. Zo erg is het allemaal niet.
Dus lach, ook al voel je je soms rot!! Zonder het gemis van liefde zou het hebben van weer een liefde ook niet bestaan...zie het dus als een leer voor de toekomst. De liefde komt wel weer
Een ex van me had dat ook en dat was inderdaad nogal een opgave om het zo maar te zeggen
Ik ben zelf weer een beetje verdrietig nu. Vorige week ging heel goed. En het gaat ook gewoon goed tussen ons, op zich. Als vrienden. Maar ik ben bang dat ik nog steeds meer wil. Nog steeds hoop heb. Misschien moet ik hem gewoon een tijdje niet zien maar ik hou hem toch wel in de gaten via andere mensen, facebook of hyves. En dan staan er allemaal leuke berichtjes van zijn ex op. Waar hij ook weer heel erg leuk op reageert. En dat doet me pijn. Omdat dat me weer herinnert aan dat ik mezelf voor de gek heb gehouden. Omdat het tussen ons is mis gegaan omdat hij nog iets voor haar voelde, en zijn gevoel voor mij langzaam wegging. Ook al zei hij aan het einde van ons dat hij ook over haar heen was.. Het doet wel gewoon pijn. Ik was wel echt echt verliefd op hem. En hij was wel echt echt verliefd op haar. En ik heb niet echt een kans gekregen. En als ik dan zie hoe ze nog steeds zo leuk met elkaar om gaan ben ik zo bang dat ze nog iets voor elkaar voelen. Dat zou zoveel pijn doen gewoon. En ik word er gewoon steeds aan herinnerd dat ik niet goed genoeg was.
Ik ben in de war. Nu komen er ook allemaal weer andere dingen in mn hoofd op. Ik weet het niet meer. Ik vind het nu ook echt wel weer lang genoeg geduurd. Maar het lukt gewoon niet om door te gaan.
quote:Echt, stoppen met dat lezen van zijn Hyves/Facebook etc. Je kwelt alleen jezelf ermee, en waarvoor??Op dinsdag 26 januari 2010 09:58 schreef Liebe het volgende:
Ah menn Mint_Clansell.. Dat lijkt me heftig. Sterkte ermee!
Ik ben zelf weer een beetje verdrietig nu. Vorige week ging heel goed. En het gaat ook gewoon goed tussen ons, op zich. Als vrienden. Maar ik ben bang dat ik nog steeds meer wil. Nog steeds hoop heb. Misschien moet ik hem gewoon een tijdje niet zien maar ik hou hem toch wel in de gaten via andere mensen, facebook of hyves. En dan staan er allemaal leuke berichtjes van zijn ex op. Waar hij ook weer heel erg leuk op reageert. En dat doet me pijn. Omdat dat me weer herinnert aan dat ik mezelf voor de gek heb gehouden. Omdat het tussen ons is mis gegaan omdat hij nog iets voor haar voelde, en zijn gevoel voor mij langzaam wegging. Ook al zei hij aan het einde van ons dat hij ook over haar heen was.. Het doet wel gewoon pijn. Ik was wel echt echt verliefd op hem. En hij was wel echt echt verliefd op haar. En ik heb niet echt een kans gekregen. En als ik dan zie hoe ze nog steeds zo leuk met elkaar om gaan ben ik zo bang dat ze nog iets voor elkaar voelen. Dat zou zoveel pijn doen gewoon. En ik word er gewoon steeds aan herinnerd dat ik niet goed genoeg was.
Ik ben in de war. Nu komen er ook allemaal weer andere dingen in mn hoofd op. Ik weet het niet meer. Ik vind het nu ook echt wel weer lang genoeg geduurd. Maar het lukt gewoon niet om door te gaan.
quote:Op dinsdag 26 januari 2010 10:21 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Echt, stoppen met dat lezen van zijn Hyves/Facebook etc. Je kwelt alleen jezelf ermee, en waarvoor??
Ooit komt er nog wel een inderdaad klap, maar waarom de hele tijd nu een klap willen opvangen door steeds Hyves/Facebook te checken?
Kan me alleen als reden bedenken dat je suïcidaal bent
Maar echt. Jezus. Ik haat dit. (Liefdes)verdriet is maar klote. Ik wil gewoon weer door kunnen gaan maar ik kan er nog steeds niet meer omgaan. Bah! Dat je humeur de hele tijd zo kan omslaan. Ik vind het echt genoeg zo nou.
quote:Hoe lang is het nu geleden dan?Op dinsdag 26 januari 2010 10:41 schreef Liebe het volgende:
Nieuwsgierigheid denk ik? Je ne sais pas. Maar ik zal het niet meer doen. Heb al ingesteld dat ik niet meer op háár hyves kan kijken. Scheelt al. Deed ik sowieso niet vaak meer hoor. Maar toch, soms werd de verleiding te groot
Maar echt. Jezus. Ik haat dit. (Liefdes)verdriet is maar klote. Ik wil gewoon weer door kunnen gaan maar ik kan er nog steeds niet meer omgaan. Bah! Dat je humeur de hele tijd zo kan omslaan. Ik vind het echt genoeg zo nou.
Maar het is nooit echt iets officieels geweest.
Heel lang verhaal, maar ik voelde wel heel veel voor hem.
Hij had mij ontmaagd en zo.. (ja misschien hoor ik hier niet echt.. ben nog maar 20, maar liefdesverdriet is liefdesverdriet en dit is voor mij de eerste keer en het doet wel gewoon pijn)
Maar het komt er wel op neer dat ik vijf maanden lang op hem heb lopen wachten
gewoon omdat hij geen keuze kon maken, wat hij nou precies wilde.
in die vijf maanden wel gewoon veel afgesproken, bij elkaar geslapen ook,
het wás ook echt wel wat toen. Maar uiteindelijk wilde hij het toch niet met mij.
Hij was wel echt verliefd maar dat was langzaam weggegaan. En misschien is dat nog wel het pijnlijkste,
it just slipped away.
en hij kan er ook echt niks aan doen. heb mezelf gewoon voor de gek gehouden denk ik.
het is niks vergeleken met wat jullie allemaal doormaken, en dat weet ik. maar ik ben daar best gevoelig in.
quote:Ach vette onzin natuurlijk dat het niks is wat jij meemaakt. Na mijn 1e relatie van 2,5 jaar heb ik zelfs 1,5 jaar me kut gevoeld. Nu voel ik me af en toe ook wel down...het is vooral dat m'n hoofd nog volzit met haar en dat je vrijgezel bent...heeft even tijd nodig om er aan te wennen.Op dinsdag 26 januari 2010 10:56 schreef Liebe het volgende:
15 november. Toen was het echt voorbij.
Maar het is nooit echt iets officieels geweest.
Heel lang verhaal, maar ik voelde wel heel veel voor hem.
Hij had mij ontmaagd en zo.. (ja misschien hoor ik hier niet echt.. ben nog maar 20, maar liefdesverdriet is liefdesverdriet en dit is voor mij de eerste keer en het doet wel gewoon pijn)
Maar het komt er wel op neer dat ik vijf maanden lang op hem heb lopen wachten
gewoon omdat hij geen keuze kon maken, wat hij nou precies wilde.
in die vijf maanden wel gewoon veel afgesproken, bij elkaar geslapen ook,
het wás ook echt wel wat toen. Maar uiteindelijk wilde hij het toch niet met mij.
Hij was wel echt verliefd maar dat was langzaam weggegaan. En misschien is dat nog wel het pijnlijkste,
it just slipped away.
en hij kan er ook echt niks aan doen. heb mezelf gewoon voor de gek gehouden denk ik.
het is niks vergeleken met wat jullie allemaal doormaken, en dat weet ik. maar ik ben daar best gevoelig in.
Maar je wilt jezelf toch beter voelen? Dus wat moet je dan doen? Proberen niet te blijven kniezen in ieder geval, afleiding zoeken...geen contact meer op wat voor manier dan ook met hem. Het is moeilijk natuurlijk, maar daardoor kun je het toch iets sneller loslaten.
Ik ben nu pas 1,5 week vrijgezel...zullen nog wel wat dipjes komen verwacht ik
Maar heb wel van mijn vorige keer geleerd om er overheen te komen, dus nu gaat het allemaal veel sneller.Hoop dat jij er ook van leert voor de volgende keer
doet me goed dat het toch soort van normaal is. Ofzo.geen contact meer hebben is eigenlijk geen optie. zelfde vrienden. bovendien kan ik het nog wel steeds heel erg goed met hem vinden, vind het fijn om met hem te praten en chillen en dat vind hij ook. weet dat het misschien niet slim is.. maar voor nu zie ik er echt geen optie in.
anyhow.. ik doe m'n best, maar net zoals vanochtend had ik dus weer een dipje. maar merk wel dat ze minder heftig worden/ik het beter kan relativeren/ze minder vaak komen. maar..het..blijft..een..slepend..proces
zal daarom ook nog wel regelmatig in dit topic te vinden zijn komende tijd
heb er veel aan namelijk dus. THX & voor iedereen ook veel sterkte of course!
quote:Het is net als Superfokker zegt, niks geks aan hoe jeje voelt. Er is namelijk geen tijdslimiet op hoe lang de relatie geduurd moet hebben om er liefdes verdriet over te hebben.Op dinsdag 26 januari 2010 10:56 schreef Liebe het volgende:
15 november. Toen was het echt voorbij.
Maar het is nooit echt iets officieels geweest.
Heel lang verhaal, maar ik voelde wel heel veel voor hem.
Hij had mij ontmaagd en zo.. (ja misschien hoor ik hier niet echt.. ben nog maar 20, maar liefdesverdriet is liefdesverdriet en dit is voor mij de eerste keer en het doet wel gewoon pijn)
Maar het komt er wel op neer dat ik vijf maanden lang op hem heb lopen wachten
gewoon omdat hij geen keuze kon maken, wat hij nou precies wilde.
in die vijf maanden wel gewoon veel afgesproken, bij elkaar geslapen ook,
het wás ook echt wel wat toen. Maar uiteindelijk wilde hij het toch niet met mij.
Hij was wel echt verliefd maar dat was langzaam weggegaan. En misschien is dat nog wel het pijnlijkste,
it just slipped away.
en hij kan er ook echt niks aan doen. heb mezelf gewoon voor de gek gehouden denk ik.
het is niks vergeleken met wat jullie allemaal doormaken, en dat weet ik. maar ik ben daar best gevoelig in.
Het gaat erom hoe emotioneel het voor jou is geweest, en wat het voor jou heeft betekend.
En je kunt relaties niet gaan vergelijken op tijdsduur om te zeggen dat je minder verdriet zou moeten hebben omdat het voor jou maar en paar maand heeft geduurd terwijl iemand anders 6 jaar een relatie heeft gehad.
Al is het vaak wel zo dat een langdurige relatie wel wat dieper gaat als een kortdurende relatie, maar dat zegt niks over het verdriet die je hebt, en mag hebben.
Iedereen zal verdriet hebben hoe lang of kort het ook geduurd heeft, en de intensietijd zal afhangen van wat het voor jou betekend heeft, en wat het met jou als persoon doet.
Iedereen hier weet hoe het voelt ook al is elke relatie uniek, en elk verdriet uniek er is voor iedereen een groot raakvlak op het gebied van verdriet en de pijn.
En om je even niet alleen te laten voelen, dit is ook mijn eerste echte liefdesverdriet, en liefdes verdriet doet gewoon pijn.
Zie het maar zo dat je er ook weer van leert voor een volgende keer, tenminste zo probeer ik het nu maar te gaan zien.
Fascinerend dit allemaal te lezen enzo.
zo van, over deze kom ik wel weer heen. toch? it just wasn't ment to be.
na 4 maanden geen emoties laten zien, niet gehuild te hebben,niks werd ik toch wel heel erg emotioneel.
huiluitbarstingen tot de volgende dag.
wat mis ik die klootzak.
We praatte over samenwonen, nog geen 3,5 week terug.
En ineens, uit het niets, zegt ie dat het voorbij is.
Ben al een paar dagen helemaal van slag! Huilen, huilen, huilen en afvragen waarom!
Ik wil hem alleen maar terug, omdat het zo plotseling en onlogisch is gegaan dat ik het niet goed begrijp.
Denk dat ik er nog wel even mee zit eer ik hem kan loslaten!
quote:Wie had het uitgemaakt?Op dinsdag 26 januari 2010 18:56 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
zo. ben zondag ingestort.
na 4 maanden geen emoties laten zien, niet gehuild te hebben,niks werd ik toch wel heel erg emotioneel.
huiluitbarstingen tot de volgende dag.
wat mis ik die klootzak.
quote:Wat was de reden?Op dinsdag 26 januari 2010 19:56 schreef Sabientjee het volgende:
Hier nog eentje!
We praatte over samenwonen, nog geen 3,5 week terug.
En ineens, uit het niets, zegt ie dat het voorbij is.
Ben al een paar dagen helemaal van slag! Huilen, huilen, huilen en afvragen waarom!
Ik wil hem alleen maar terug, omdat het zo plotseling en onlogisch is gegaan dat ik het niet goed begrijp.
Denk dat ik er nog wel even mee zit eer ik hem kan loslaten!
quote:oke ik weet dat het lost laten van je ex- is maar..we hadden niet echt.
we hebben een volle jaar om elkaar heen gedrommeld en uiteindelijk was het; ja weetje, it ain't gonna work
je zou nooit mijn 1e keuze zijn ditdat. en nu is ie bij zijn vriendin.
Tuurlijk we hadden wel wat issues, maar daar hebben we goed over gepraat en we gingen er samen voor! En voor een gezamenlijk apartementje. Maarja, het mocht niet zo zijn!
quote:Heel goed bezigOp zondag 24 januari 2010 17:03 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Nee, juist niet. Maar het is toch de verleiding van het terug SMSen en toch weer contact met hem. En ik wil geen contact met hem buiten de keren dat we elkaar zien op de zaak. Gewoon omdat ik nu écht voor mezelf kies.
nou volhouden he, maar ik denk dat je nu in ziet dat je zoveel beter verdient!en Snikch, echt balen voor je, volgens mij blijft dat heel lang pijn doen, lekker huilen helpt echt,
sterkte mop
Ik heb het druk gehad de laatste tijd en zoveel gemist hier zie ik wel, sterkte voor jullie allemaal!
Was jullie zelfs even kwijt
En nog denk ik na bijna een jaar op de weinige rustige moment aan hem, als of ik hem niet mag vergeten, het lijkt wel een of andere vloek of zo
Ik word er gek van!Ik had juist in het begin het gevoel dat hij aan het vervagen was, wat sommige nu later pas hebben, maar nu ik juist probeer verder te gaan met m'n leven, dringt zijn geur, zijn lieve gezicht en zijn aanrakingen zich elke x aan me op
Ik mis hem zo!
quote:Dankjewel, lief dat je daar nog even op reageert! Ondertussen nogsteeds niets van hem gehoord & zelf ook niets laten horen. Reed net langs hun winkel en daar brandde licht, wich means dat hij daar was.. bezorgde me wel ff een knoop in m'n maag, maar ach. Gonna have to deal with that.Op dinsdag 26 januari 2010 20:31 schreef gekkie_ het volgende:
[..]
Heel goed bezig
en Snikch, echt balen voor je, volgens mij blijft dat heel lang pijn doen, lekker huilen helpt echt,
sterkte mop
Ik heb het druk gehad de laatste tijd en zoveel gemist hier zie ik wel, sterkte voor jullie allemaal!
Was jullie zelfs even kwijt
En nog denk ik na bijna een jaar op de weinige rustige moment aan hem, als of ik hem niet mag vergeten, het lijkt wel een of andere vloek of zo
Ik had juist in het begin het gevoel dat hij aan het vervagen was, wat sommige nu later pas hebben, maar nu ik juist probeer verder te gaan met m'n leven, dringt zijn geur, zijn lieve gezicht en zijn aanrakingen zich elke x aan me op
Ik mis hem zo!
Maar op wat voor manier denk je aan hem? Aan de leuke tijden die jullie samen hadden of..?? Want die tijden hoef je niet te vergeten hè. Wel echt vervelend dat je hem juist nu gaat missen. Slechte timing? Maar je komt er doorheen, echt waar.
, samen kerst, samen nieuwjaar en het belangrijkste....dat hij samen met mij wilde gaan wonen.Maar dan ineens herinner ik me ook afgelopen vrijdag, half 10.....moment dat hij het kwam vertellen
quote:Ik heb precies hetzelfde gehad met mijn ex, en ik heb toen voor hem gevochten en uiteindelijk hebben we toch 2,5 jaar een relatie gehad. Maar ik kan je vertellen, dat is geen goede basis, en ik kan je zelfs vertellen dat hoe het begonnen is ook oorzaak is van het uitgaan van ons. Je moet helemaal voor elkaar willen gaan, en als 1 persoon dat niet 100% wil, zal de ander zich toch altijd onzeker daarover voelen. Dus alsjeblieft, ik ben ook heel gevoelig zoals jij zegt, maar je wil het niet meemaken dat het uiteindelijk na 2,5 jaar uitgaat... het is heel erg kut nu, dat weet ik, want ik ben toen ook zo afgewezen. En ik weet niet of ik het wel zo goed had kunnen accepteren als ik geen relatie met hem had gekregen. Maar uiteindelijk had ik dat toch liever niet met hem gewild..Op dinsdag 26 januari 2010 10:56 schreef Liebe het volgende:
15 november. Toen was het echt voorbij.
Maar het is nooit echt iets officieels geweest.
Heel lang verhaal, maar ik voelde wel heel veel voor hem.
Hij had mij ontmaagd en zo.. (ja misschien hoor ik hier niet echt.. ben nog maar 20, maar liefdesverdriet is liefdesverdriet en dit is voor mij de eerste keer en het doet wel gewoon pijn)
Maar het komt er wel op neer dat ik vijf maanden lang op hem heb lopen wachten
gewoon omdat hij geen keuze kon maken, wat hij nou precies wilde.
in die vijf maanden wel gewoon veel afgesproken, bij elkaar geslapen ook,
het wás ook echt wel wat toen. Maar uiteindelijk wilde hij het toch niet met mij.
Hij was wel echt verliefd maar dat was langzaam weggegaan. En misschien is dat nog wel het pijnlijkste,
it just slipped away.
en hij kan er ook echt niks aan doen. heb mezelf gewoon voor de gek gehouden denk ik.
het is niks vergeleken met wat jullie allemaal doormaken, en dat weet ik. maar ik ben daar best gevoelig in.
Beetje mijn eigen schuld, er kwam nog wat post voor haar binnen, heb ik dus nog even op d'r hyve gekeken.
Had ik beter niet kunnen doen. Zie ik daar een krabbel staan van een gozer waar ze nog geen week geleden vrienden mee is geworden, met liefs en xjes erin
En ik voelde me zo goed vandaag en de afgelopen dagen, weer in 1 klap weg, stomstomstom dat ik er heb gekeken.
Ik kan er echt niet bij dat ze nu al weer zo verder is, en zo loopt te flirten met die gozer.
Terwijl ze telkens in onze relatie zei dat ze zo'n moeite had, en ik de eerste was voor haar waar ze zo zichzelf kon zijn.
Nou ik zie ineens andere dingen van haar, als ze nu al krabbels krijgt van lief en xjes, Kzooi.
Voel nu toch weer wat frustratie opkomen.
Hou mezelf maar even voor dat het zo is om snel een leegte op te vullen, en dat het niet al te veel betekend, dan ka ik er nog een beetje mee omgaan.
quote:Maak je niet zo druk gek! Ten eerste...Hyves kijken is dodelijk inderdaad...moet je niet doenOp dinsdag 26 januari 2010 22:47 schreef achi het volgende:
Voel me weer even goed kut.
Beetje mijn eigen schuld, er kwam nog wat post voor haar binnen, heb ik dus nog even op d'r hyve gekeken.
Had ik beter niet kunnen doen. Zie ik daar een krabbel staan van een gozer waar ze nog geen week geleden vrienden mee is geworden, met liefs en xjes erin
En ik voelde me zo goed vandaag en de afgelopen dagen, weer in 1 klap weg, stomstomstom dat ik er heb gekeken.
Ik kan er echt niet bij dat ze nu al weer zo verder is, en zo loopt te flirten met die gozer.
Terwijl ze telkens in onze relatie zei dat ze zo'n moeite had, en ik de eerste was voor haar waar ze zo zichzelf kon zijn.
Nou ik zie ineens andere dingen van haar, als ze nu al krabbels krijgt van lief en xjes, Kzooi.
Voel nu toch weer wat frustratie opkomen.
Hou mezelf maar even voor dat het zo is om snel een leegte op te vullen, en dat het niet al te veel betekend, dan ka ik er nog een beetje mee omgaan.
En wat betekent nou xjes en liefs?
En tja...tuurlijk gaat ze flirten enz...maja boeie!!! Je moet niet zo afhankelijk van haar zijn. Het is jouw leven! Maak er wat van!
Ik heb trouwens mijn dipjes vooral 's ochtends op dit moment...en ze zijn niet heel heftig
's avonds gaat het telkens wel lekker Mijn beeld van haar begint te vervagen Maar als ik haar weer zie dan zal dat natuurlijk wel weer als een klap komen.. Achja..dat hoort erbij quote:Zo rot he dat gevoel, ik weet precies wat je bedoelt, als of je een mes in je maag krijgt!Op dinsdag 26 januari 2010 20:49 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Dankjewel, lief dat je daar nog even op reageert! Ondertussen nogsteeds niets van hem gehoord & zelf ook niets laten horen. Reed net langs hun winkel en daar brandde licht, wich means dat hij daar was.. bezorgde me wel ff een knoop in m'n maag, maar ach. Gonna have to deal with that.
Maar op wat voor manier denk je aan hem? Aan de leuke tijden die jullie samen hadden of..?? Want die tijden hoef je niet te vergeten hè. Wel echt vervelend dat je hem juist nu gaat missen. Slechte timing? Maar je komt er doorheen, echt waar.
Ik denk vooral aan de leuke dingen, eigenlijk aan alles en ik probeer het ook nog steeds te analyseren.
3 mnd elke dag samen zijn, hij heeft m'n hart gestolen, terwijl ik het toen niet in de gaten had en toen is hij door mijn schuld uit m'n leven gerukt, als of hij niet meer bestaat en ik alles gedroomd heb
Na een jaar zou dat toch minder moeten worden, maar hij blijft m'n droomprins, wat ik ook probeer.. zucht!
Ik ben nu 4 maanden single en nog immer (ongeveer 1.5 maand) praktisch over mijn ex heen. De echt diepe emotionele verwerking zal nog wel even duren, maar voor de buitenwereld heeft dat 0 inlvoed. Ik heb zo goed als geen contact met haar, en dat is voor mij prima. Het vrienden willen blijven kwam vooral van haar kant, en ik laat het contact houden volledig aan haar over. Voor mij hoeft het niet per sé. Laat de volgende maar komen. Het kan zijn dat ik nog heel lang single blijf omdat ik kieskeurig ben en erg goed alleen kan zijn, maar ik zou ook iemand tegen kunnen komen waar ik volledig weg van ben.
Ik zal af en toe zeker hier nog eens lezen en misschien reageren.
Sterkte, iedereen!
na bijna 4 jaar relatie(op 2 maanden na) is het gevoel voor mij weg
het is ook mijn 1e relatie vanaf mijn 17e en ben er gewoon aan toe om meer te ontdekken dan wat er nu is
natuurlijk houd ik nog heel veel van haar maar ik ben er wel over uit dat het niet genoeg is om de relatie nog te redden.. ik erger me aan steeds meer dingen, voel me niet meer lichamelijk tot haar aangetrokken en ik trek de laatste tijd eigenlijk alleen maar mijn eigen plan nog
dan is het denk ik wel zo eerlijk om dit ook tegen haar te zeggen en er mee te stoppen, ondanks dat ik weet dat ik haar hart zal breken (ik zal het er wat minder moeilijk mee hebben)
[ Bericht 9% gewijzigd door sandertjuh op 27-01-2010 15:33:06 ]
Ff denken of dat wel slim is. Hoewel het wel fijn voelt. Kut.
quote:been there, done thatOp woensdag 27 januari 2010 18:18 schreef Tegan het volgende:
Ik denk dat wij weer bij elkaar komen...
Ff denken of dat wel slim is. Hoewel het wel fijn voelt. Kut.
er is niks makkelijkers als terugkomen bij je ex
je moet alleen wel echt zeker weten dat het wel (goed) gaat werken anders kost het je alleen nog maar meer energie en verdriet!
succes met de keuze
quote:Tot over een half jaar dan!Op woensdag 27 januari 2010 18:18 schreef Tegan het volgende:
Ik denk dat wij weer bij elkaar komen...
Ff denken of dat wel slim is. Hoewel het wel fijn voelt. Kut.
quote:Bij mij ook al bij de eerste relatieOp woensdag 27 januari 2010 19:02 schreef Merziyas het volgende:
niet meer bij elkaar komen, gaat geheid kapot! goh, dat ik dit zelf nog ooit zou zeggen.. ik geloofde er niets van toen ze het tegen mij zeiden, maar het is dus echt waar.. na een half jaar ging het weer kapot
Maar is vast valse hoop, waarschijnlijk wel.....We gaan maar gewoon door!
Een eerdere keer (van de zoveel) dacht ik echt dat het over is, maari dat is dus niet zo gebleken. En nu weer.
Maar voorlopig is het nog uit. We gaan volgende week iets doen samen, en dan zie ik daarna wel.
quote:Dat ja. Het levert je uiteindelijk nog meer pijn en verdriet op dan je gedacht had dat dit je kon doen. I'm in that right now and I can tell ya; it hurts twice as bad.Op woensdag 27 januari 2010 19:02 schreef Merziyas het volgende:
niet meer bij elkaar komen, gaat geheid kapot! goh, dat ik dit zelf nog ooit zou zeggen.. ik geloofde er niets van toen ze het tegen mij zeiden, maar het is dus echt waar.. na een half jaar ging het weer kapot
quote:Zo ging het bij ons ook; steeds was het 'over', maar we bleven bij elkaar komen. En achteraf denk ik; waarom? Terwijl ik toen dacht; omdat het gewoon zo moet zijn.Op woensdag 27 januari 2010 20:43 schreef Tegan het volgende:
Ik vergeet te vermelden dat we al drie jaar een knipperlichtrelatie hebben... Tja.
Een eerdere keer (van de zoveel) dacht ik echt dat het over is, maari dat is dus niet zo gebleken. En nu weer.
Maar voorlopig is het nog uit. We gaan volgende week iets doen samen, en dan zie ik daarna wel.
Nee, het heeft niet zo moeten zijn. Nu voel ik een bepaalde opluchting, omdat dit voor mij de laatste keer is geweest en dit voor mij de grens was. Ik weet nu gewoon dat het niet nog een keer gaat gebeuren, al die pijn. Niet met hem in ieder geval. Dit is de laatste keer en dat wetende voelt het goed, ook al doet het zeer. Just something I'll have to go through, one last time.
Het is nu weer ff in between aan en uit, en dat vind ik wel goed. Taking it very very slow.
quote:Ja ik herken het wel hoor, en je gevoel is gewoon niet uit te schakelen of te stoppen, wat anderen ook zeggen. Ik wilde het ook niet horen, denk dat ik ook gewoon nog niet klaar was met hem. Maar dat punt is bij mij nu wel gekomen en ik ben er uiteindelijk in some kind of way blij om. Het geeft me rust, ik weet waar ik aan toe ben ook al is het niet wat ik gehoopt had.Op woensdag 27 januari 2010 21:21 schreef Tegan het volgende:
Mja, ik ben nog (steeds) niet helemaal klaar met hem.
Het is nu weer ff in between aan en uit, en dat vind ik wel goed. Taking it very very slow.
Jouw tijd die komt vanzelf, of dat nu met hem is of zonder hem.
Soms weet ik gewoon niet hoe ik er overheen moet komen. Eigenlijk weet ik dat nooit. Ja het enige wat ik kan bedenken is dat tijd slijt, maar verder? Ik hield zo verschrikkelijk veel van hem. En mijn hart is voor mijn gevoel nu gebroken in 1000 stukjes. En in nog meer stukjes als ik eraan denk dat een ander meisje nu alle leuke dingen met hem mee zal maken.
Ik merk wel dat ik niet erg goed met verlies om kan gaan... of is dit normaal na 1,5 mnd. Ik moet nog bijna iedere avond huilen om hem. Overdags gaat het goed, maar als ik in bed lig... Ik heb er ook helemaal geen geduld voor om te wachten tot het weer goed komt, ik weet ook niet hoe. Aaaaargh, wat vind ik dit uitzichtloos nu op dit moment
quote:Kom op meisjeOp woensdag 27 januari 2010 23:42 schreef Faerie het volgende:
Ik woon nu in Berlijn en het is even heel eenzaam zo. Ik ken hier verder nog iemand en anders had ik altijd mijn ex om mij te steunen. Ik mis hem meer dan ooit nu. Dit is weer zo'n grote stap in mijn leven en ik vind het zo raar nu. Ik voel me ook heel stom dat ik me er nog zo kut over voel, ook al is het pas 1,5 maand uit. Er staat zoveel druk op me om er meteen overheen te zijn. Ik snap al die adviezen wel maargoed..
Soms weet ik gewoon niet hoe ik er overheen moet komen. Eigenlijk weet ik dat nooit. Ja het enige wat ik kan bedenken is dat tijd slijt, maar verder? Ik hield zo verschrikkelijk veel van hem. En mijn hart is voor mijn gevoel nu gebroken in 1000 stukjes. En in nog meer stukjes als ik eraan denk dat een ander meisje nu alle leuke dingen met hem mee zal maken.
Ik merk wel dat ik niet erg goed met verlies om kan gaan... of is dit normaal na 1,5 mnd. Ik moet nog bijna iedere avond huilen om hem. Overdags gaat het goed, maar als ik in bed lig... Ik heb er ook helemaal geen geduld voor om te wachten tot het weer goed komt, ik weet ook niet hoe. Aaaaargh, wat vind ik dit uitzichtloos nu op dit moment
Morgen wordt je wakker, zie je dit en dan denk je weer van... 
Je ontmoet echt wel nieuwe mensen, moet je wel positief blijven he
...en als dat eenmaal loopt dan zul je zo over je ex heen zijn Je moet trouwens ook van 2 kanten kijken he...jouw ex maakt ook niet alle leuke dingen met jou meer mee
Niet treurig zijn nu..ik weet dat het lastig is om alleen op zo'n kamertje te zitten. Zet even wat goede muziek op...en geen sentimentele liefdesliedjes
Even if you were a million miles away
I could still feel you in my bed
Near me, touch me, feel me
And even at the bottom of the sea
I can still hear inside my head
Telling me, touch me, feel me
And all the time you were telling me lies
So tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
I'm gonna hold onto the times that we had
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Have you ever tried sleeping with a broken heart
Well you can try sleeping in my bed
Lonely, own me, nobody ever shut it down like you
You wore the crown, you make my body feel heaven-bound
Why don't you hold me, need me, I thought you told me
You'd never leave me
Looking in the sky I can see your face
And I knew right where I'd fit in
Take me, make me
You know that I'll always be in love with you
Right till the end
So tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
I'm gonna hold onto the times that we had
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Anybody could have told you right from the start
It's bout fall apart
So rather than hold onto a broken dream
Or just hold on to love
And I could find a way to make it
Don't hold on too tight
I'll make it without you tonight
So tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
I'm gonna hold onto the times that we had
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Have you ever tried, have you ever
Have you ever, oh no
Have you ever tried, have you ever tried
quote:Op woensdag 27 januari 2010 13:08 schreef DenWauwelaar het volgende:
Als je het loslaat, heb je twee handen vrij.
goed idee! Nog tips?quote:Fijn dat het allemaal zo snel is gegaan voor je, goed voor je!Op woensdag 27 januari 2010 13:54 schreef EviL_AleX het volgende:
Dit is mijn laatste post in dit topic over mijn eigen situatie.
Ik ben nu 4 maanden single en nog immer (ongeveer 1.5 maand) praktisch over mijn ex heen. De echt diepe emotionele verwerking zal nog wel even duren, maar voor de buitenwereld heeft dat 0 inlvoed. Ik heb zo goed als geen contact met haar, en dat is voor mij prima. Het vrienden willen blijven kwam vooral van haar kant, en ik laat het contact houden volledig aan haar over. Voor mij hoeft het niet per sé. Laat de volgende maar komen. Het kan zijn dat ik nog heel lang single blijf omdat ik kieskeurig ben en erg goed alleen kan zijn, maar ik zou ook iemand tegen kunnen komen waar ik volledig weg van ben.
Ik zal af en toe zeker hier nog eens lezen en misschien reageren.
Sterkte, iedereen!
Misschien dat je ons nog wat tips kunt geven hoe je dat zo snel gedaan hebt
quote:Ik zit nu op mijn werk, maar ik zal straks wel even mijn proces doorlopen. Mocht iemand er wat aan hebben.Op donderdag 28 januari 2010 10:09 schreef gekkie_ het volgende:
[..]
Fijn dat het allemaal zo snel is gegaan voor je, goed voor je!
Misschien dat je ons nog wat tips kunt geven hoe je dat zo snel gedaan hebt
quote:Op donderdag 28 januari 2010 00:04 schreef VeerEli het volgende:
Voor de broken-hearted people:
Even if you were a million miles away
I could still feel you in my bed
Near me, touch me, feel me
And even at the bottom of the sea
I can still hear inside my head
Telling me, touch me, feel me
And all the time you were telling me lies
So tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
I'm gonna hold onto the times that we had
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Have you ever tried sleeping with a broken heart
Well you can try sleeping in my bed
Lonely, own me, nobody ever shut it down like you
You wore the crown, you make my body feel heaven-bound
Why don't you hold me, need me, I thought you told me
You'd never leave me
Looking in the sky I can see your face
And I knew right where I'd fit in
Take me, make me
You know that I'll always be in love with you
Right till the end
So tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
I'm gonna hold onto the times that we had
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Anybody could have told you right from the start
It's bout fall apart
So rather than hold onto a broken dream
Or just hold on to love
And I could find a way to make it
Don't hold on too tight
I'll make it without you tonight
So tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
I'm gonna hold onto the times that we had
Tonight
I'm gonna find a way to make it without you
Have you ever tried, have you ever
Have you ever, oh no
Have you ever tried, have you ever tried
quote:Bij deze mijn verhaal:Op donderdag 28 januari 2010 10:09 schreef gekkie_ het volgende:
Fijn dat het allemaal zo snel is gegaan voor je, goed voor je!
Misschien dat je ons nog wat tips kunt geven hoe je dat zo snel gedaan hebt
[Aanloop]
Het is februari 2009, en ik ben 3 jaar samen met mijn vriendin. Onze relatie bestaat vooral uit weekenden samen, omdat zij in België woont en ik in Nederland. Absoluut geen vuiltje aan de lucht, van haar krijg ik een boekwerkje met foto's van ons samen en verklaart ze haar eeuwige liefde aan mij in haar eigen woorden en met andermans gedichten. Maart en april gaan voorbij zonder iets noemenswaardigs negatiefs. Ergens halverwege mei merk ik dat er iets scheelt bij haar. Omdat ik het type ben dat eerst een patroon in gedrag wil zien voor hij het de moeite waard vindt om aan te spreken kijk ik het even aan. Halverwege juni, net wanneer ik haar wil aanspreken op haar gedrag, geeft ze zelf aan dat het niet goed gaat tussen haar en mij. Ik bevestig die indruk. Ze laat merken dat ze overweegt een punt achter de relatie te zetten. Ik slaag erin haar te overtuigen het nog een kans te geven, en we praten over dingen die we onprettig vinden in elkaars gedrag. Er wordt een doorstart gemaakt nadat we elkaar een paar weken besluiten niet te zien. In die tijd schrijf ik haar een brief van 2 A4tjes waarin ik uitleg hoe ik de situatie zie en hoe ik me erbij voel. Het is nu juni.
Dingen lijken aan de beterende hand te zijn. Ik geef haar alle ruimte die ze wenste, we zorgen ervoor dat we leuke dingen samen doen. Ik merk nog steeds wel twijfel van haar kant, maar die lijkt af te nemen. Het is nu augustus en ik merk een afname in affectie van haar kant. Gedurende de gehele doorstart kan ik alleen maar concluderen dat het is alsof alleen ik me moet bewijzen, en zij vrij passief is. Het begint me enorm te irriteren, en ik stel voor eens goed te praten. Het is nu eind september en ze komt naar mij toe. Gebasseerd op haar gedrag verwacht ik enkele weken al heel sterk dat het uit zal gaan. En zo geschiedde. Ze zegt dat ze in de war is, en ongelukkig. Ze weet niet of ze ongelukkig is omdat de relatie slecht gaat, of dat ze anderzijds ongelukkig is en dat dit de relatie verziekt. Ze geeft aan dat het niet aan mij ligt, dat ik altijd goed voor haar ben geweest, en ook dat er geen ander in het spel is. Ze kan slecht liegen, zeker over belangrijke zaken, dus ik geloof haar in de afwezigheid van aanwijzingen dat ze liegt. Ik geef haar dezelfde dag haar spullen terug die ik de dag daarvoor al verzameld had. Ze bekijkt wat ik allemaal teruggeef en wordt weer emotioneel, en zegt nu al spijt te hebben. Ik blijf de hele dag relatief rustig en respectvol naar buiten toe en vertel haar dat ik het niet zie zitten om nog een doorstart te maken. De manier waarmee ze met me omgaat is veel minder dan ik verdien, en daar is ze het mee eens. Ze geeft aan toch heel graag vrienden te willen blijven omdat ze met mij echt over alles kan praten. Ik vertel haar dat ik niet meteen vrienden kan zijn en raadt haar dan ook aan om minstens 3 maanden geen contact met me op te nemen.
[Verwerking]
Ik ben kapot. Dezelfde dag nog drink ik in totaal een halve liter van diverse whiskeys. Ik krijg nog een bericht van haar dat ze veilig thuis is aangekomen en dat ze het gevoel heeft de grootste vergissing van haar leven gemaakt te hebben. Ik kan hier niks op zeggen en vertel haar alleen dat ik blij ben dat ze veilig thuis is aangekomen en dat na het weekend de contactstop van mijn kant in zal gaan. Geobsedeerd met menselijk gedrag als ik ben vraag ik me lange tijd af waarom het nu precies is uitgegaan. Het is als een splinter in mijn hoofd. Buiten deze vragen richt ik bewust tijden in waarop ik me emotioneel helemaal kan laten gaan wanneer mijn gevoelens hiertoe een behoefte aangeven. Op die tijden sluit ik me op in mijn kamer, neem een ontspannen positie in en laat de tranen rijkelijk vloeien, terwijl ik me het "waarom" blijf afvragen. Ik confronteer mezelf bewust met het verlies om maar zo veel mogelijk pijn in een zo kort mogelijke tijd te hebben en sta mezelf niet toe mezelf romantische leugens te laten geloven. Voorbeeld van zo'n leugen is:"Maar we zijn perfect als koppel". Nee, voor zover perfect bestaat gaat een dergelijk koppel niet uit elkaar. Ik ervaar heel veel pijn en enorm veel woede. Ik onderhoud op geen enkele manier contact met haar en zij ook niet met mij. Na 1 maand voel ik me beduidend beter, en neem me voor mijn vooruitgang te testen door haar eens op MSN aan te spreken. Ik voelde me toch nog behoorlijk klote tijdens dit gesprek, en merk ook dat zij enigzins gevoelig is. Ze claimt in ieder geval weer gelukkig te zijn. Ik voel geen verdere behoefte vanaf dit moment aan contact met haar. De opvolgende 2 maanden blijf ik hetzelfde doen: mezelf confronteren met de pijn, en de relatie verder ontleden. De dipjes worden steeds minder erg totdat ze zo goed als helemaal weg zijn. Ik heb mogelijke antwoorden op de "waarom" vraag en in mijn leven pak ik alles weer op als voorheen. Het is nu bijna 3 maanden uit en zij spreekt me net voor kerst aan op MSN. Ze wilde me nog even spreken voor ze een maand op vakantie zou zijn. Het gesprek verloopt prettig, met nog enige onwennigheid aan beide kanten. Beide geven we aan dat we het jammer vinden zoals het heeft moeten lopen maar dat het nu is wat het is.
En nu is het dus 4 maanden uit. Er is geen contact en weiger dat ook op te nemen. De wens van vriendschap komt meer van haar kant, dus ik laat dat ook aan haar over. Ik erken dat ze me vreselijk pijn heeft gedaan zonder dat ik het verdient heb, maar ook dat ze vrij is haar leven zo te leven als ze zelf wil.
Dat was het hele verhaal. De verwerking kwam voor mij dus neer op 3 dingen:
1. Geen contact
2. Zelf-confrontatie
3. De wilskracht 1 en 2 te blijven doen.
Hopelijk heeft iemand anders hier ook nog wat aan. Sterkte, iedereen!
[ Bericht 0% gewijzigd door EviL_AleX op 28-01-2010 15:33:48 ]
quote:Afleiding is goed en ook zeker nodig van tijd tot tijd. Als het maar niet weglopen van de echte verwerking is.Op donderdag 28 januari 2010 13:36 schreef Faerie het volgende:
Bedankt voor het delen van je verhaal EviL_AleX... Op dit moment doe ik het ook zo en dit is toch wel een teken dat ik het wel goed doe. Ik probeer namelijk niks weg te stoppen, als ik een rotgevoel heb en ik moet huilen, dan laat ik dat gewoon toe en huil ik gewoon. Er staat zoveel druk op je vind ik dat je allemaal afleiding zoekt en je ineens weer goed voelt, maar ik voel me veeeel liever nu heel erg kut dan over een aantal maanden ofzo. Natuurlijk zoek ik genoeg afleiding, maar het is ook erg fijn om eens goed te huilen en er heel diep over na te denken.
Maar die emotionele rustpauzes heb je wel degelijk nodig Het is nu bijna 2 weken uit, en ik voel me nog zwaar beroerd en loop bijna de hele dag met een 'steek' in me lichaam rond.
Hij blijft ook contact zoeken, zo had ik vandaag weer ineens een foto van hem en mij samen waarop ik hem een kusje op zijn wang geef, met de tekst 'ik weet niet of je deze al had, maar hij is wel leuk'.
Ook zoals ik al eerder hier benoemd heb blijft hij zo doen.
En omdat hij met het uitmaken zei of hij niet wist of hij ooit wel klaar zou zijn met mij enz, blijf ik de hoop houden door deze dingen dat hij zich misschien nog bedenkt.
En door die gedachte durf ik het contact niet te verbreken, omdat ik dan bang ben die kans mis te lopen.
Fuck man, wat toch moeilijk dit.
Zijn inderdaad 3 belangrijke punten. Jouw ex heeft hetzelfde als mijn ex...ik merkte een paar weken dat ze anders deed. Ik heb haar hier mee geconfronteerd, maar ze zij dat alles wel goed ging. 2 weken daarna maakt ze het opeens uit
Nooit ergens normaal over kunnen praten.
En ook zij geeft duidelijk aan dat er zeker geen ander is...
Je snapt het soms allemaal niet he
En die waarom-vraag heb ik mezelf ook al zo vaak gesteld, maar je kunt toch slechts gissen en waarschijnlijk zit je dan nog zelfs verkeerd.quote:Hij houdt je aan het lijntje! Als hij straks wat anders heeft mag je ophoepelenOp donderdag 28 januari 2010 16:02 schreef VeerEli het volgende:
Ik vind het 'geen contact houden' erg moeilijk.
Het is nu bijna 2 weken uit, en ik voel me nog zwaar beroerd en loop bijna de hele dag met een 'steek' in me lichaam rond.
Hij blijft ook contact zoeken, zo had ik vandaag weer ineens een foto van hem en mij samen waarop ik hem een kusje op zijn wang geef, met de tekst 'ik weet niet of je deze al had, maar hij is wel leuk'.
Ook zoals ik al eerder hier benoemd heb blijft hij zo doen.
En omdat hij met het uitmaken zei of hij niet wist of hij ooit wel klaar zou zijn met mij enz, blijf ik de hoop houden door deze dingen dat hij zich misschien nog bedenkt.
En door die gedachte durf ik het contact niet te verbreken, omdat ik dan bang ben die kans mis te lopen.
Fuck man, wat toch moeilijk dit.
quote:Ik zou ook dat contact niet kunnen verbreken als het zo ging. Zeg tegen hem dat hij een beslissing moet maken. Of hij gaat kijken of er nog iets is qua gevoel wat eventueel weer tot een relatie kan leiden. Of er is niets meer en dan moet hij ook geen lieve mailtjes enzo sturen. Dan kan hij nog wel met je omgaan, maar alleen als vrienden. En dan kun je erbij zeggen dat je gewoon kapot gaat omdat je steeds niet weet wat hij bedoelt, wil hij gewoon aardig zijn, of is er nog iets is (wat hij zei dat hij ging uitzoeken), want je vind het moeilijk om hem af te kappen omdat jij zelf al wel hebt besloten dat je het nog niet kan afsluiten ofzo.
Ik vind het 'geen contact houden' erg moeilijk.
Het is nu bijna 2 weken uit, en ik voel me nog zwaar beroerd en loop bijna de hele dag met een 'steek' in me lichaam rond.
Hij blijft ook contact zoeken, zo had ik vandaag weer ineens een foto van hem en mij samen waarop ik hem een kusje op zijn wang geef, met de tekst 'ik weet niet of je deze al had, maar hij is wel leuk'.
Ook zoals ik al eerder hier benoemd heb blijft hij zo doen.
En omdat hij met het uitmaken zei of hij niet wist of hij ooit wel klaar zou zijn met mij enz, blijf ik de hoop houden door deze dingen dat hij zich misschien nog bedenkt.
En door die gedachte durf ik het contact niet te verbreken, omdat ik dan bang ben die kans mis te lopen.
Fuck man, wat toch moeilijk dit.
quote:Heeft geen zin om daar over na te denken.Op donderdag 28 januari 2010 17:27 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
als een gast zegt dat ie over je heeft gedroomd,maar niet wil zeggen wat en zegt dat het privé is..wat zou die gedroomd kunnen hebben?
quote:Die gast vindt het gewoon lekker makkelijk dat hij altijd ergens op terug kan vallen, vandaar die smsjes enz. Duh!Op donderdag 28 januari 2010 17:27 schreef Tegan het volgende:
[..]
Ik zou ook dat contact niet kunnen verbreken als het zo ging. Zeg tegen hem dat hij een beslissing moet maken. Of hij gaat kijken of er nog iets is qua gevoel wat eventueel weer tot een relatie kan leiden. Of er is niets meer en dan moet hij ook geen lieve mailtjes enzo sturen. Dan kan hij nog wel met je omgaan, maar alleen als vrienden. En dan kun je erbij zeggen dat je gewoon kapot gaat omdat je steeds niet weet wat hij bedoelt, wil hij gewoon aardig zijn, of is er nog iets is (wat hij zei dat hij ging uitzoeken), want je vind het moeilijk om hem af te kappen omdat jij zelf al wel hebt besloten dat je het nog niet kan afsluiten ofzo.
Als hij straks niemand vindt dan komtie op hangende pootjes terug, totdat er wel een leuker iemand is.
Inderdaad de keuze stellen: óf je gaat het samen proberen op te lossen óf hij moet geen contact meer opnemen...simple as that!
We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en dat geeft kracht (gedeelde smart is halve smart). Liefdesverdriet is iets wat bezit van je neemt en het volgt je overal, dag en nacht. Ik heb met mijzelf de volgende dingen afgesproken om er eens en voor altijd een eind aan te maken (het loslaten van de ex dan
)- Goed voor mijzelf zijn
- Een wandeling maken van tijd tot tijd
- De stad in om een kop koffie te drinken en iets "leuks" te kopen
- Geen contact meer opnemen met mijn ex
- Geen foto's op Hyves/Facebook bekijken van mijn ex
Daarnaast heb ik mijzelf voorgehouden dat liefdesverdriet nu eenmaal hoort bij een relatie: it's all in the game. Ook put ik veel kracht uit dit topic en jullie verhalen, dank allemaal.
quote:Nee, ik snap dat je deze conclusie trekt hoor, maar geloof me, dit is echt niet het geval. Als je mijn andere posts in dit topic leest, zie je hoe en waarom het uit is gegaan. En dat het niet was omdat hij geen gevoelens meer voor mij had of omdat hij niet meer van mij hield. En nogmaals, zijn woorden 'ik weet niet of ik ooit wel klaar kán zijn met jou', en 'ik ben bang dat als ik geen contact meer met je hebt en jij doorgaat met je leven, ik er dan achter kom hoe zo'n fout ik gemaakt heb en je dan al verder bent gegaan'. Zijn woorden dus.Op donderdag 28 januari 2010 17:30 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Die gast vindt het gewoon lekker makkelijk dat hij altijd ergens op terug kan vallen, vandaar die smsjes enz. Duh!
Als hij straks niemand vindt dan komtie op hangende pootjes terug, totdat er wel een leuker iemand is.
Inderdaad de keuze stellen: óf je gaat het samen proberen op te lossen óf hij moet geen contact meer opnemen...simple as that!
Daarom geeft hij mij hier ook hoop mee, omdat ik dus ga denken dat hij twijfelt, want anders, waarom die dingen smsen en een foto van ons samen mailen?
quote:Dit ga ik onthouden. Heel erg goed verwoord, ik denk dat ik het even een paar weekjes aankijk en dan inderdaad dit ga zeggen. ThanksOp donderdag 28 januari 2010 17:27 schreef Tegan het volgende:
[..]
Ik zou ook dat contact niet kunnen verbreken als het zo ging. Zeg tegen hem dat hij een beslissing moet maken. Of hij gaat kijken of er nog iets is qua gevoel wat eventueel weer tot een relatie kan leiden. Of er is niets meer en dan moet hij ook geen lieve mailtjes enzo sturen. Dan kan hij nog wel met je omgaan, maar alleen als vrienden. En dan kun je erbij zeggen dat je gewoon kapot gaat omdat je steeds niet weet wat hij bedoelt, wil hij gewoon aardig zijn, of is er nog iets is (wat hij zei dat hij ging uitzoeken), want je vind het moeilijk om hem af te kappen omdat jij zelf al wel hebt besloten dat je het nog niet kan afsluiten ofzo.
quote:Dankjewel Alex en respect voor de manier hoe je het hebt aangepakt.Op donderdag 28 januari 2010 12:40 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Bij deze mijn verhaal:
[Aanloop]
Het is februari 2009, en ik ben 3 jaar samen met mijn vriendin. Onze relatie bestaat vooral uit weekenden samen, omdat zij in België woont en ik in Nederland. Absoluut geen vuiltje aan de lucht, van haar krijg ik een boekwerkje met foto's van ons samen en verklaart ze haar eeuwige liefde aan mij in haar eigen woorden en met andermans gedichten. Maart en april gaan voorbij zonder iets noemenswaardigs negatiefs. Ergens halverwege mei merk ik dat er iets scheelt bij haar. Omdat ik het type ben dat eerst een patroon in gedrag wil zien voor hij het de moeite waard vindt om aan te spreken kijk ik het even aan. Halverwege juni, net wanneer ik haar wil aanspreken op haar gedrag, geeft ze zelf aan dat het niet goed gaat tussen haar en mij. Ik bevestig die indruk. Ze laat merken dat ze overweegt een punt achter de relatie te zetten. Ik slaag erin haar te overtuigen het nog een kans te geven, en we praten over dingen die we onprettig vinden in elkaars gedrag. Er wordt een doorstart gemaakt nadat we elkaar een paar weken besluiten niet te zien. In die tijd schrijf ik haar een brief van 2 A4tjes waarin ik uitleg hoe ik de situatie zie en hoe ik me erbij voel. Het is nu juni.
Dingen lijken aan de beterende hand te zijn. Ik geef haar alle ruimte die ze wenste, we zorgen ervoor dat we leuke dingen samen doen. Ik merk nog steeds wel twijfel van haar kant, maar die lijkt af te nemen. Het is nu augustus en ik merk een afname in affectie van haar kant. Gedurende de gehele doorstart kan ik alleen maar concluderen dat het is alsof alleen ik me moet bewijzen, en zij vrij passief is. Het begint me enorm te irriteren, en ik stel voor eens goed te praten. Het is nu eind september en ze komt naar mij toe. Gebasseerd op haar gedrag verwacht ik enkele weken al heel sterk dat het uit zal gaan. En zo geschiedde. Ze zegt dat ze in de war is, en ongelukkig. Ze weet niet of ze ongelukkig is omdat de relatie slecht gaat, of dat ze anderzijds ongelukkig is en dat dit de relatie verziekt. Ze geeft aan dat het niet aan mij ligt, dat ik altijd goed voor haar ben geweest, en ook dat er geen ander in het spel is. Ze kan slecht liegen, zeker over belangrijke zaken, dus ik geloof haar in de afwezigheid van aanwijzingen dat ze liegt. Ik geef haar dezelfde dag haar spullen terug die ik de dag daarvoor al verzameld had. Ze bekijkt wat ik allemaal teruggeef en wordt weer emotioneel, en zegt nu al spijt te hebben. Ik blijf de hele dag relatief rustig en respectvol naar buiten toe en vertel haar dat ik het niet zie zitten om nog een doorstart te maken. De manier waarmee ze met me omgaat is veel minder dan ik verdien, en daar is ze het mee eens. Ze geeft aan toch heel graag vrienden te willen blijven omdat ze met mij echt over alles kan praten. Ik vertel haar dat ik niet meteen vrienden kan zijn en raadt haar dan ook aan om minstens 3 maanden geen contact met me op te nemen.
[Verwerking]
Ik ben kapot. Dezelfde dag nog drink ik in totaal een halve liter van diverse whiskeys. Ik krijg nog een bericht van haar dat ze veilig thuis is aangekomen en dat ze het gevoel heeft de grootste vergissing van haar leven gemaakt te hebben. Ik kan hier niks op zeggen en vertel haar alleen dat ik blij ben dat ze veilig thuis is aangekomen en dat na het weekend de contactstop van mijn kant in zal gaan. Geobsedeerd met menselijk gedrag als ik ben vraag ik me lange tijd af waarom het nu precies is uitgegaan. Het is als een splinter in mijn hoofd. Buiten deze vragen richt ik bewust tijden in waarop ik me emotioneel helemaal kan laten gaan wanneer mijn gevoelens hiertoe een behoefte aangeven. Op die tijden sluit ik me op in mijn kamer, neem een ontspannen positie in en laat de tranen rijkelijk vloeien, terwijl ik me het "waarom" blijf afvragen. Ik confronteer mezelf bewust met het verlies om maar zo veel mogelijk pijn in een zo kort mogelijke tijd te hebben en sta mezelf niet toe mezelf romantische leugens te laten geloven. Voorbeeld van zo'n leugen is:"Maar we zijn perfect als koppel". Nee, voor zover perfect bestaat gaat een dergelijk koppel niet uit elkaar. Ik ervaar heel veel pijn en enorm veel woede. Ik onderhoud op geen enkele manier contact met haar en zij ook niet met mij. Na 1 maand voel ik me beduidend beter, en neem me voor mijn vooruitgang te testen door haar eens op MSN aan te spreken. Ik voelde me toch nog behoorlijk klote tijdens dit gesprek, en merk ook dat zij enigzins gevoelig is. Ze claimt in ieder geval weer gelukkig te zijn. Ik voel geen verdere behoefte vanaf dit moment aan contact met haar. De opvolgende 2 maanden blijf ik hetzelfde doen: mezelf confronteren met de pijn, en de relatie verder ontleden. De dipjes worden steeds minder erg totdat ze zo goed als helemaal weg zijn. Ik heb mogelijke antwoorden op de "waarom" vraag en in mijn leven pak ik alles weer op als voorheen. Het is nu bijna 3 maanden uit en zij spreekt me net voor kerst aan op MSN. Ze wilde me nog even spreken voor ze een maand op vakantie zou zijn. Het gesprek verloopt prettig, met nog enige onwennigheid aan beide kanten. Beide geven we aan dat we het jammer vinden zoals het heeft moeten lopen maar dat het nu is wat het is.
En nu is het dus 4 maanden uit. Er is geen contact en weiger dat ook op te nemen. De wens van vriendschap komt meer van haar kant, dus ik laat dat ook aan haar over. Ik erken dat ze me vreselijk pijn heeft gedaan zonder dat ik het verdient heb, maar ook dat ze vrij is haar leven zo te leven als ze zelf wil.
Dat was het hele verhaal. De verwerking kwam voor mij dus neer op 3 dingen:
1. Geen contact
2. Zelf-confrontatie
3. De wilskracht 1 en 2 te blijven doen.
Hopelijk heeft iemand anders hier ook nog wat aan. Sterkte, iedereen!
Ik herken heel veel dingen, maar volgens mij mis ik de wilskracht een beetje en wentel ik mezelf te veel in zelfmedelijden
zo zie je maar, al weer geleerdNou hopen dat je snel een leuke meid tegen komt, die jou wel verdient!
quote:Heel bemoedigendOp donderdag 28 januari 2010 13:19 schreef 78rt21 het volgende:
Heeft iemand praktische tips om liefdesverdriet te verwerken? Kamp nu al 3 jaar ermee zonder enige vooruitgang.
maar moest wel glimlachen eigenlijk
quote:Op donderdag 28 januari 2010 18:13 schreef gekkie_ het volgende:
[..]
Heel bemoedigend
maar moest wel glimlachen eigenlijk
quote:Op donderdag 28 januari 2010 17:48 schreef 78rt21 het volgende:
Mooi topic mensen, ik geloof dat we wel wat aan elkaar hebben als zielsverwanten zijnde
Ik heb met mijzelf de volgende dingen afgesproken om er eens en voor altijd een eind aan te maken (het loslaten van de ex dan
- Goed voor mijzelf zijn
- Een wandeling maken van tijd tot tijd
- De stad in om een kop koffie te drinken en iets "leuks" te kopen
- Geen contact meer opnemen met mijn ex
- Geen foto's op Hyves/Facebook bekijken van mijn ex
Daarnaast heb ik mijzelf voorgehouden dat liefdesverdriet nu eenmaal hoort bij een relatie: it's all in the game. Ook put ik veel kracht uit dit topic en jullie verhalen, dank allemaal.
quote:Maar dat doe ik ook allemaal, meteen het contact verbroken ( van zijn kant dat wel
)Ik heb alles al geprobeerd, maar ik wil hem gewoon niet vergeten
We hebben toch allemaal niemand nodig...we hebben elkaar!!
quote:Misschien heb je het al eerder gezegd hier, maar hoe lang is dan geleden voor je?Op donderdag 28 januari 2010 19:06 schreef gekkie_ het volgende:
[..]
Maar dat doe ik ook allemaal, meteen het contact verbroken ( van zijn kant dat wel
Ik heb alles al geprobeerd, maar ik wil hem gewoon niet vergeten
Voor mij is 't nu 1,5 mnd geleden en ik kan hem ook niet vergeten. Ik heb nu besloten om mezelf geen druk op te leggen. Je hoeft er echt niet meteen overheen te zijn hoor. Als jij dat nodig hebt, dan moet je het jezelf vooral niet opdringen om het sneller te doen. Ik heb het geprobeerd, maar ik werd er helemaal gek van. Ik probeer het niet meer zo ontzettend te vergeten, maar probeer het daarnaast wel zo weinig mogelijk invloed te laten hebben op mijn leven!
quote:Bij mij is het al bijna een jaar geledenOp donderdag 28 januari 2010 19:15 schreef Faerie het volgende:
[..]
Misschien heb je het al eerder gezegd hier, maar hoe lang is dan geleden voor je?
Voor mij is 't nu 1,5 mnd geleden en ik kan hem ook niet vergeten. Ik heb nu besloten om mezelf geen druk op te leggen. Je hoeft er echt niet meteen overheen te zijn hoor. Als jij dat nodig hebt, dan moet je het jezelf vooral niet opdringen om het sneller te doen. Ik heb het geprobeerd, maar ik werd er helemaal gek van. Ik probeer het niet meer zo ontzettend te vergeten, maar probeer het daarnaast wel zo weinig mogelijk invloed te laten hebben op mijn leven!
Ik had dat in het begin ook heel erg en heb het besef hoeveel ik hem miste dus ook pas laat gekregen.
Ik had het echt zo graag zo veel anders willen doen..
quote:Die schaamte-smiley is nergens voor nodig! Dit betekent dat je gewoon heel veel van je ex hebt gehouden. Er is geen regel voor hoe lang het duurt voor je over je ex heen bent... Als het maar niet zo is dat je dit ook heel erg bij vrienden en nieuwe contacten laat merken, want dan verpest je heel veel.Op donderdag 28 januari 2010 19:32 schreef gekkie_ het volgende:
[..]
Bij mij is het al bijna een jaar geleden
Ik had dat in het begin ook heel erg en heb het besef hoeveel ik hem miste dus ook pas laat gekregen.
Ik had het echt zo graag zo veel anders willen doen..
Wat zou je dan anders willen doen?
Sinds afgelopen september ben ik weer vrijgezel na een relatie van 6 jr.
We hebben heel veel meegemaakt, maar helaas vooral veel negatieve zaken, hierbij doel ik op overlijden van vele mensen (gemiddeld 2 p/j).
Het meest ingrijpende was voor ons mijn vader (hart aanval en haar lievelings opa).
Ook ben ik in de tussentijd ben ernstig ziek geweest en waren we op elkaar aangewezen (we woonden in het westen en familie in het oosten).
In den beginnen groeiden we snel naar elkaar toe, maar heel langzaam merkte je dat het richting een broer/zus verhouding ging, tot we dan afgelopen september besloten er een eind aan te maken (de relatie).
Nu zul je denken, ok ... standaard verhaal.
Nee toch niet.
Bijkomend is dat mijn ex haar hele leven eigenlijk al kampt met psychische klachten welke ook onze relatie bemoeilijkt heeft.
Daarbij kwam voor haar dat een 3 jaar geleden haar moeder kanker kreeg en nu de strijd verloren heeft.
Mijn ex heeft besloten zich actief te laten behandelen waar ik heel blij van wordt, omdat ik gewoon nog veel van haar houd en haar echt het beste gun voor nu en de toekomst.
Maar nu komt het eigenlijk.
Hoe langer het uit is, hoe meer kloten ik mij begin te voelen.
Een gevoel dat ik hun allemaal in de steek heb gelaten, terwijl het besluit meer van haar kwam dan van mij.
Ik het gevoel heb haar nog veel te willen steunen, terwijl iedereen om mij heen roept "laat gaan".
Ook staat er een vakantie gepland voor over een week of 3 a 4 (tickets al in huis) echter ligt haar moeder op het randje van de hemelpoort, maar ze houd het bewonderingswaardig lang vol.
Het is een echte vechter die de doktoren al tijden versteld doet staan.
Nu heb ik besloten dat ik alles laat vallen om maar bij de uitvaart te kunnen zijn.
Mocht ze dus niet overleden zijn voordat ik op vakantie ga, dan ga ik niet.
Maar iedereen om mij heen bemoeid zich ermee.
Ik voel me kut ....
Ik voel me kloten ...
Mijn gevoel zegt dat ik haar zo weer terugnemen als ze tegen mij zou zeggen dat ze zich vergist heeft.
Maar mijn verstand ...
Ook krijg ik steeds meer en meer het gevoel dat ze zich de laatste periode zich anders gedroeg omdat ze altijd riep dat ze mij niet verdiende ... haar klachten mij tot last waren .... etc.
Ik voel me echt als een wrak.
Kan me slecht zetten tot dingen ...
Helaas moet ik concluderen dat ik er aardig alleen voor sta.
Mijn vertrek naar het westen in het verleden zorgde ervoor dat mijn 2 grote vriendschappen verwatert zijn.
De mensen waar ik goed me kan wonen in het westen (die ik als mijn vriend zie), maar ik zit nu weer in hhet oosten (wel weer bij familie).
Nu is mijn vraag of iemand zich hier een beetje in herkend en hoe hij/zij hiermee om is gegaan?
Sorry voor de onsamenhangende tekst, maar zo kwam het in mij op.
In ieder geval bedankt voor het lezen.
Deze hele kwestie staat volgens mij los van je ex. Dus gewoon gaan, en laat je vooral niet leiden door wat andere mensen 'vinden wat normaal is'. In dit soort kwesties moet je wel op gevoel afgaan, want het ergste is om over zoiets spijt te krijgen. Sterkte
.2 weken vrijgezel en heb het gevoel of ik het zo wel goed vindt en dat ik mijn ex achter me heb gelaten. Klinkt allemaal zo snel terwijl ze het plotseling uitmaakte.
Zou er nog wat gaan komen of kan het werkelijk zo snel gaan?
denk dat je er heel snel over heen kunt zijn als je geen vragen meer hebt. niet het idee hebt dat er niet-afgesloten dingen zijn. als je het begrijpt en beseft dat het misschien inderdaad beter zo is. denk dat de aandacht van andere meisjes er ook wel mee te maken heeft.
dus ik hoop voor je dat het inderdaad zo is, dat je er snel overheen komt,
maar misschien komt er nog een dipje. je ne sais pas?
as for me, ik wil hem uit m'n hoofd. ik wil dat het me niks meer kan schelen. ik wil aan andere dingen denken. tevreden zijn. gelukkig zijn. beseffen dat er meer is. en dat er heus wel iets nieuws op mn pad komt. en dat ik meer verdien dan dit.
quote:erg lastige situatie.Op donderdag 28 januari 2010 22:05 schreef Sjechov het volgende:
Ik heb volgens mij wel eerder gepost, maar heb toch de behoefte even mijn (beetje) ellende weg te schrijven.
Sinds afgelopen september ben ik weer vrijgezel na een relatie van 6 jr.
We hebben heel veel meegemaakt, maar helaas vooral veel negatieve zaken, hierbij doel ik op overlijden van vele mensen (gemiddeld 2 p/j).
Het meest ingrijpende was voor ons mijn vader (hart aanval en haar lievelings opa).
Ook ben ik in de tussentijd ben ernstig ziek geweest en waren we op elkaar aangewezen (we woonden in het westen en familie in het oosten).
In den beginnen groeiden we snel naar elkaar toe, maar heel langzaam merkte je dat het richting een broer/zus verhouding ging, tot we dan afgelopen september besloten er een eind aan te maken (de relatie).
Nu zul je denken, ok ... standaard verhaal.
Nee toch niet.
Bijkomend is dat mijn ex haar hele leven eigenlijk al kampt met psychische klachten welke ook onze relatie bemoeilijkt heeft.
Daarbij kwam voor haar dat een 3 jaar geleden haar moeder kanker kreeg en nu de strijd verloren heeft.
Mijn ex heeft besloten zich actief te laten behandelen waar ik heel blij van wordt, omdat ik gewoon nog veel van haar houd en haar echt het beste gun voor nu en de toekomst.
Maar nu komt het eigenlijk.
Hoe langer het uit is, hoe meer kloten ik mij begin te voelen.
Een gevoel dat ik hun allemaal in de steek heb gelaten, terwijl het besluit meer van haar kwam dan van mij.
Ik het gevoel heb haar nog veel te willen steunen, terwijl iedereen om mij heen roept "laat gaan".
Ook staat er een vakantie gepland voor over een week of 3 a 4 (tickets al in huis) echter ligt haar moeder op het randje van de hemelpoort, maar ze houd het bewonderingswaardig lang vol.
Het is een echte vechter die de doktoren al tijden versteld doet staan.
Nu heb ik besloten dat ik alles laat vallen om maar bij de uitvaart te kunnen zijn.
Mocht ze dus niet overleden zijn voordat ik op vakantie ga, dan ga ik niet.
Maar iedereen om mij heen bemoeid zich ermee.
Ik voel me kut ....
Ik voel me kloten ...
Mijn gevoel zegt dat ik haar zo weer terugnemen als ze tegen mij zou zeggen dat ze zich vergist heeft.
Maar mijn verstand ...
Ook krijg ik steeds meer en meer het gevoel dat ze zich de laatste periode zich anders gedroeg omdat ze altijd riep dat ze mij niet verdiende ... haar klachten mij tot last waren .... etc.
Ik voel me echt als een wrak.
Kan me slecht zetten tot dingen ...
Helaas moet ik concluderen dat ik er aardig alleen voor sta.
Mijn vertrek naar het westen in het verleden zorgde ervoor dat mijn 2 grote vriendschappen verwatert zijn.
De mensen waar ik goed me kan wonen in het westen (die ik als mijn vriend zie), maar ik zit nu weer in hhet oosten (wel weer bij familie).
Nu is mijn vraag of iemand zich hier een beetje in herkend en hoe hij/zij hiermee om is gegaan?
Sorry voor de onsamenhangende tekst, maar zo kwam het in mij op.
In ieder geval bedankt voor het lezen.
Ik denk dat je moet doen wat je hart je ingeeft.
Ik ben er nu achter dat als je dat niet doet je hart volgen je erg veel spijt kan krijgen van dat je het niet hebt gedaan. En zeker in een situatie als dit dat iemand op sterven ligt, krijg je nooit meer de kans om het over te doen.
En het gaat er niet om wat anderen van jou keus vinden, want jij moet leven met de keuzes die je maakt.
Heel erg veel sterkte.
quote:Ik zou dat ook graag willen, maar na 7 weken wordt ik elke nacht nog steeds wakker, en denk ik aan haar.Op vrijdag 29 januari 2010 08:49 schreef Liebe het volgende:
as for me, ik wil hem uit m'n hoofd. ik wil dat het me niks meer kan schelen. ik wil aan andere dingen denken. tevreden zijn. gelukkig zijn. beseffen dat er meer is. en dat er heus wel iets nieuws op mn pad komt. en dat ik meer verdien dan dit.
Gelukkig gaat het overdag wel beter al. Het zal wel bij het verwerkings proces horen denk ik, maar het blijft soms wel aardig K.