De kunst van het loslaten van je ex. - deel 105

quote:

Op maandag 18 januari 2010 21:47 schreef SuperFokker het volgende:
Toennet mijn eerste afspraakje gehad, na 4 dagen vrijgezel te zijn. Gekookt, film kijken en wat gezoend..meer niet. Ma moet zeggen dat het best fijn voelde Niet zo fijn als met mn ex toen we een goede relatie hadden natuurlijk, maar wel fijn dat ik even intimiteit met een ander meisje heb gehad.

Op dit moment mis ik mijn ex niet heel erg. Maar zal morgen vast wel weer anders zijn als ik de hele avond alleen ben. Maja...had niet gedacht dat ik al zo snel al zoveel stappen heb gezet
Het enige kutte voor mij is dat ik over een paar weken misschien wel te horen krijg dat zij een ander heeft. Krijg ik waarschijnlijk wel een terugval. Maar goed...ik gun haar eigenlijk ook weer het beste

Vind mezelf nu wel een beetje respectloos tegenover mn ex omdat ik dit nu al heb gedaan, alhoewel ik ook verder moet natuurlijk. Maar ze is gewoon wel heel aardig geweest de afgelopen dagen tegen mij en heeft me zelfs nog gebeld 2x om antwoord op mn vragen te geven.

No offence, maar ik vind het moeilijk te begrijpen dat sommigen dit al zo snel na het uitgaan kunnen doen. Is het niet gewoon om een emotionele leegte te vullen en om afleiding te zoeken?

En je zou het wel heel rot vinden als je ex een ander zou hebben, maar zelf heb je toch ook al zo snel met iemand anders gezoend? Zoenen is natuurlijk niks vergeleken met 'echt' een relatie hebben maar dan nog.

Maar aan de andere kant snap ik het ook wel weer van jou. Je hoeft namelijk niks meer te verantwoorden tegen je ex en kan doen wat je zelf, dus wat let je eigenlijk.. Ik kan het in ieder geval nog echt niet, ik heb het geprobeerd maar het voelt nog als vreemdgaan voor mij, ik zit nog zo vol met gevoelens voor hem dat ik het simpelweg nog niet kan. Maar ieder z'n eigen manier natuurlijk, ik ben er gewoon nog niet overheen en moet mezelf daarom ook niet dwingen om er wel ineens overheen te zijn!

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 00:27 schreef SuperFokker het volgende:

[..]

Zeker is het intimiteit en afleiding zoeken
Het helpt gewoon goed.

En weet je wat het rare is...4,5 jaar geleden ofzo...toen zat ik ook in dit topic. Mijn eerste relatie van 2,5 jaar lang was toen uit. Heb er echt 1,5 jaar mee gezeten. Pas na 1,5 maand eerste meisje gezoend ma voelde nou niet echt goed. Heb toen pas, na 2,5 jaar vrijgezel, weer een relatie gekregen...nu dus mijn ex.
In die 2,5 jaar vrijgezel zijn heb ik maar met 10 meisjes gezoend ofzo..niet eens meer gedaan.

Het is daarom voor mij ook nieuw dat ik tot nu toe zo snel de stappen zet, waar ik de vorige keer echt zo lang over deed. Verbaas mezelf er ook over. Misschien dat er nog een grote klap gaat komen...weet het niet.

Dopamine-junkie...

Als je niet direct aan iets nieuws begint kun je best een beetje rondzoenen/neuken. Het is eerder kwalijk wanneer je snel weer in een nieuwe echte relatie duikt. Maar een beetje genot moet kunnen. Het is niet mijn stijl, maar daarom zal ik een ander er niet om veroordelen.

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 09:04 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Dopamine-junkie...

Als je niet direct aan iets nieuws begint kun je best een beetje rondzoenen/neuken. Het is eerder kwalijk wanneer je snel weer in een nieuwe echte relatie duikt. Maar een beetje genot moet kunnen. Het is niet mijn stijl, maar daarom zal ik een ander er niet om veroordelen.

Zelf Heb ik daar ook niet zoveel mee.
Al merk ik wel dat ik nu gewoon de intimiteit mis van met samen iemand zijn en lekker tegen elkaar hangen.
Natuurlijk ik mis ook wel een beetje de seks, maar moet er nu nog niet aan denken om met een ander het bed in te duiken.

ik had/heb er echt geen behoefte aan om met andere mensen te gaan zoenen/sexen. Heb inmiddels wel met iemand gezoend maar ik vond dat zo'n rare actie van mezelf. Ik wilde wel intimiteit, maar alleen van HEM. Of ik mis het gevoel, in ieder geval. Ik wil dat gevoel weer terug. Ik kwam er toen wel achter dat zoenen zonder gevoel eigenlijk helemaal niet zo leuk is. Terwijl ik het daarvoor wel vaker deed. Maar dan had ik ook zo'n onbevredigd gevoel. Zoenen met kriebels in je buik is gewoon veel leuker. En ik wil dat terug, die kriebels.

Heb hem daarnet een smsje gestuurd (was net wakker en had de hele nacht liggen malen). Hoe het met hem ging en dat ik het jammer vond dat we niet meer echt praten, maar dat dat misschien ook niet heel gek is. En verder succes met al zn dingen deze week. Maar hij stuurt niks terug.

(background: we gaan nog best veel met elkaar om, zelfde vrienden, leuke dingen doen. ik vind dat moeilijk, eigenlijk)

en daarnaast negeert zijn ex me en dat vind ik kut. het is een vriendin van een paar goede vriendinnen van me maar ze kijkt me niet aan, zegt niks tegen me. (ze voelden nog iets voor elkaar toen hij met mij bezig was, maar heel lang wist ik daar niets vanaf en ik was gewoon al keiverliefd) ik baal er gewoon van. ze kent me niet eens en volgens mij is het best een leuk meisje. ik kon er ook niks aan doen, heb er nooit iets van gezegd dat ze elkaar nog zagen, keiveel smsten, afspraken, en nu is het toch voorbij tussen hem en mij dus dan snap ik het al helemaal niet. maar aan de andere kant snap ik het ook wel.

OK frustratiemode uit.

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 11:38 schreef Liebe het volgende:
ik had/heb er echt geen behoefte aan om met andere mensen te gaan zoenen/sexen. Heb inmiddels wel met iemand gezoend maar ik vond dat zo'n rare actie van mezelf. Ik wilde wel intimiteit, maar alleen van HEM. Of ik mis het gevoel, in ieder geval. Ik wil dat gevoel weer terug. Ik kwam er toen wel achter dat zoenen zonder gevoel eigenlijk helemaal niet zo leuk is. Terwijl ik het daarvoor wel vaker deed. Maar dan had ik ook zo'n onbevredigd gevoel. Zoenen met kriebels in je buik is gewoon veel leuker. En ik wil dat terug, die kriebels.

Heb hem daarnet een smsje gestuurd (was net wakker en had de hele nacht liggen malen). Hoe het met hem ging en dat ik het jammer vond dat we niet meer echt praten, maar dat dat misschien ook niet heel gek is. En verder succes met al zn dingen deze week. Maar hij stuurt niks terug.

(background: we gaan nog best veel met elkaar om, zelfde vrienden, leuke dingen doen. ik vind dat moeilijk, eigenlijk)


OK frustratiemode uit.

Het is erg lastig dat je dezelfde vrienden groep hebt, dan kun je het minder makkelijk loslaten.
Neem tenminste aan dat hij het heeft uitgemaakt.
EN probeer niet teveel te hopen om een reactie, vaak is het toch zo dat als je reactie terug krijgt niet de reactie krijgt die je had verwacht op had gehoopt.

Ik zit namelijk in hetzelfde schuitje met de vriendengroep, en ook ik hoopte vaak op een reactie, maar werd toch vaak teleurgesteld omdat je op meer had gehoopt van de reactie.
Nu z ebij mij de laatste par spullen afgelopen weekend heeft opgehaald, en we hebben afgesproken om de komende maanden maar even geen contact te hebben merk ik hoe pijnlijk het ook is dat dat ik( kan) beginnen met loslaten.
En als je veel contact blijft houden zal dit veel lastiger zijn, ook omdat je dan op dingen blijft letten, en uit de kleinste dingen hoop blijft putten.

Veel sterkte ermee in elk geval

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 12:09 schreef SuperFokker het volgende:

[..]

Waarom ga je dan niet flirten en achter de dames aan? Je hoeft er toch niet mee het bed in te duiken. Desnoods gewoon lekker praten met onbekende dames. Geeft je in ieder geval het gevoel of er meer is dan alleen je ex...anders lijkt me dat moeilijker om te zien.

Maar goed...ten opzichte van gister voel ik me nu dus ook weer minder Vooral het gevoel dat zij straks ook met andere kerels verder gaat...hoewel dit logisch is..en ik haar ook ergens wel het beste gun...maar toch blijft dat mijn ergste gevoel.

Heb ik ook wel gedaan dit weekend hoor.
Was er zat van, en ben eerst voor het eerst maar alleen op pad gegaan, Goed kwam al wel snel de buurman tegen die ook opstap was en daar de rest van het stappen mee gedaan. Heb ook gezellig met wat dames gekletst, gaf idd wel weer even een goed gevoel.
Maar heb nu nog niet echt de behoeft aan meer opt moment als dat.

Tja dat je je wat minder voelt is niet onlogisch denk ik, gezien het bij jou nog minder als een week geleden is.
Geef het de tijd even, en vecht er niet tegen laat het gewoon maar even gebeuren om het uit je systeem te krijgen. Maar sla natuurlijk niet door door erin te blijven hangen.
De dipjes zullen nog wel even komen en gaan.
Sterkte vandaag.

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 12:44 schreef SuperFokker het volgende:

[..]

En dan vooral relativeren dat er betere dames voor je zijn dan je ex

Ha dat kan nog wel even duren ben ik bang, maar dat komt nog wel.
Heb geen haast, wan tik wet van mezelf als ik die dingen ga forceren dat het gewoon 10x zo hard terug komt.

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 12:53 schreef achi het volgende:

[..]

Ha dat kan nog wel even duren ben ik bang, maar dat komt nog wel.
Heb geen haast, wan tik wet van mezelf als ik die dingen ga forceren dat het gewoon 10x zo hard terug komt.

Dat heb ik ook inderdaad, en ik weet ook dat het nog even gaat duren. Ik vind het een beetje onnatuurlijk om heel snel na het uitgaan al te denken; ach er zijn toch betere mannen/vrouwen. Je hebt toch niet voor niets een relatie gehad..

Ik ben daar dus de afgelopen tijd wel geforceerd mee bezig geweest, ik wilde nieuwe jongens ontmoeten en er vooral achter komen dat er nog veel leukere jongens zijn dan hem. Ik voelde me er gewoon echt zoveel slechter door... Ik heb nu dus besloten dat ik nu eerst alles op mezelf ga richten, zodat ik weer gelukkig kan worden. En dan zonder een man die me daarbij helpt, ik wil het alleen ook kunnen! Ik begin nu wel steeds meer te dromen over een echte leuke nieuwe liefde. Het liefst zou ik nu meteen iemand tegen komen waar ik echt helemaal verliefd op ben, maar dat zou dan geen goede basis zijn voor een nieuwe relatie, ik wil nu alleen die emotionele leegte heel graag vullen en wil gewoon geliefd worden, iemand hebben die je beschermt en steunt, maar dan zou ik mezelf alleen voor de gek houden denk ik. Ik wil eerst zelf gelukkig worden. Al duurt het nog 3 jaar voordat ik een nieuwe vriend krijg, mij maakt het niet uit, als ik maar gelukkig met mezelf ben. In the end, heb je uiteindelijk alleen jezelf!!!

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 14:39 schreef Faerie het volgende:

[..]

Dat heb ik ook inderdaad, en ik weet ook dat het nog even gaat duren. Ik vind het een beetje onnatuurlijk om heel snel na het uitgaan al te denken; ach er zijn toch betere mannen/vrouwen. Je hebt toch niet voor niets een relatie gehad..

Ik ben daar dus de afgelopen tijd wel geforceerd mee bezig geweest, ik wilde nieuwe jongens ontmoeten en er vooral achter komen dat er nog veel leukere jongens zijn dan hem. Ik voelde me er gewoon echt zoveel slechter door... Ik heb nu dus besloten dat ik nu eerst alles op mezelf ga richten, zodat ik weer gelukkig kan worden. En dan zonder een man die me daarbij helpt, ik wil het alleen ook kunnen! Ik begin nu wel steeds meer te dromen over een echte leuke nieuwe liefde. Het liefst zou ik nu meteen iemand tegen komen waar ik echt helemaal verliefd op ben, maar dat zou dan geen goede basis zijn voor een nieuwe relatie, ik wil nu alleen die emotionele leegte heel graag vullen en wil gewoon geliefd worden, iemand hebben die je beschermt en steunt, maar dan zou ik mezelf alleen voor de gek houden denk ik. Ik wil eerst zelf gelukkig worden. Al duurt het nog 3 jaar voordat ik een nieuwe vriend krijg, mij maakt het niet uit, als ik maar gelukkig met mezelf ben. In the end, heb je uiteindelijk alleen jezelf!!!

En dat is juist de clou.
Je moet eerst blij en gelukkig met jezelf zijn, want als je dat niet bent kun je dat ook niet worden met iemand anders, ook al lijkt dat wel zo dat je alleen gelukkig bent met iemand anders.
De ander kan je wel je leven beter,mooier en gelukkiger maken, maar niet als jezelf niet gelukkig bent.
Dit heb ik de afgelopen 2 maand wel een beetje door alle dingen in mijn leven meegekregen.
En waar je ook heen gaat, of met wie je ook bent, je neemt jezelf altijd mee, en met jezelf moet je altijd leven.

Erg goed voor je dat je eerst tijd voor jezelf neemt en niet de leegte gelijk probeert te vullen.
Maar dat wil niet zeggen dat je dingen moet gaan uitsluiten omdat je tegen jezelf hebt gezegd dat je de tijd ervoor zou nemen.
Blijf wel een open mind houden, je weet nooit wat er op je pad langs kan komen.
Zelf ben ik van mening dat je dan uiteindelijk gelukkiger wordt en ook een goede(betere) relatie aan kan gaan, maar dat kan ook per persoon natuurlijk verschillen.
De een heft misschien wel de behoefte om snel in wat anders te stappen om de leegte op te vullen, zelf ben ik wat terughoudender daarin.

Zelf ben ik door het eind van mijn relatie nu wel met de neus op sommige dingen gedrukt waarvan ik dacht dat dat niet belangrijk was. Ondanks dat het pijn doet dat ze het uit heeft gemaakt ben ik voor dat inzicht wel dankbaar. Goed dan ben je met de neus op sommige feiten gedrukt waarvan ik absoluut niet vrolijk werd van mezelf, heb ik wel door wat ik mis, gemist heb, en anders moet/wil doen.
Eerst maar gelukkig en tevreden met mezelf worden, dan wel verder zien.
Heb haast de neiging nu om haar een bedank smsje te sturen voor wat ze in dat opzicht voor me heeft betekend.
Ik voel me de afgelopen 2 dagen gelukkig wel beter, ook omdat ik wet wat ik wil doen om gelukkig met mezelf te zijn, alleen jammer dat een eind van een relatie nodig is om me dat echt in te laten zien.

Vreemd, ik heb een knuffeltje uit Zweden dat ik ooit heb gekregen van mijn ex een aantal weken geleden weggegooid. Hij zat gewoon bij ons in de kliko. Gaat mijn zus net de hond uitlaten en ziet zij datzelfde knuffeltje hier in de buurt in de vijver liggen. En ik weet zeker dat het dat knuffeltje is, want het is een speciaal eland-knuffeltje uit Zweden en het zou wel erg toevallig zijn als iemand anders die hier in de buurt ook had. Het zal wel toeval zijn, maar toch is het raar dat iemand juist dat knuffeltje uit onze kliko zou pakken en in de vijver zou gooien. Het knuffeltje lag er ook net in alsof het verdronken was. Ik vind het allemaal erg symbolisch. Misschien zou ik dit als de definitieve afsluiting moeten zien.

Fijn topic.
Bij mij is het nu een week uit, we woonde samen dus zie haar nog regelmatig i.v.m. spullen. Per 1 februari heb ik (25 jr) gelukkig andere woonruimte want loop constant achter haar (21 jr) aan. Ik spreek haar veel en moet steeds wat zeggen als ze op msn is. Ben nog echt verliefd en mis haar enorm, maar ben er wel van bewust dat het nooit meer wat wordt. Ik kan haar niet meer vertrouwen na dingen die er gebeurt zijn. Maar toch ben ik enorm verdrietig enzo, hoezo dubbel gevoel?

Gister had ik een gesprek met haar, ze zei dat ze niet lang vrijgezel zal blijven en of ik het een probleem vond als ze een nieuwe vriend zou krijgen. Ik zei nee, maar dacht ja. Ze kan niet zonder vriendje zegt ze zelf. Ook zei ze dat ze in haar volgende relatie geen domme dingen meer gaat doen. Waarom heeft ze dat wel bij mij gedaan? Door dit soort dingen word je zo onzeker, wat heb ik fout gedaan?

Ik meld me ook weer ff hoor Ben een jaar met me ex gegaan, 1e serieuze relatie voor mij, lekker leeftijdsverschil van 12 jaar. Zij had veel gedoe in der leven, wat ze om mij heen wilde oplossen. Hierdoor heb ze ook wel een paar x tegen me gelogen over dingen die ik erg belangrijk vind(geen vreemdgaan oid). Ik heb dan ook uiteindelijk besloten om er toen maar een eind aan te maken, gezien het feit dat ik haar niet meer kon vertrouwen(bij elke ja die ik kreeg, dacht ik dat die ook nee kon zijn).

Een paar maanden later had ik een x met der afgesproken, en ze was heel erg veranderd. Behandeld aan haar voorliefde voor het witte snoepgoed, en andere zaken waren ook afgehandeld. Ik heb ondertussen wel wat lopen klooien natuurlijk met anderen, maar ik voelde daar echt 0,0 bij. Ik denk dat het meer was als opvulling, en hopen dat ik mezelf beter zou voelen en haar ook zou vergeten.

Nu is het denk ik zo'n 6 maanden geleden dat "het" uit is gegaan tussen ons. Rond de feestdagen nam ze contact met me op om een fijne kerst etc etc te wensen. Ik heb daar natuurlijk met een mail op gereageerd(van hetzelfde, je kent 't wel).

Nu heb ik de laatste tijd dus weer 'n beetje contact met haar, en ik merk dat ze natuurlijk weer door mijn kop gaat spoken. Eigenlijk mis ik der al vanaf 't begin. Ik ben toen ook direct als een beest gaan stappen(nog meer dan normaal), en heb genoeg wodka gedronken in de afgelopen paar maanden om mijn lever Russisch te laten spreken. Ik zou best wel graag weer met haar willen zijn, maar het leeftijdsverschil houdt me ook een beetje tegen, omdat ik ook denk dat dit weer niet gaat werken. Ik weet echt niet wat ik hier mee aan moet...als ik 0 contact met haar heb, vraag ik me regelmatig af hoe 't met haar gaat, wat ze doet etc...als ik echter wel contact met haar heb gaat ze weer als 'n gek door me kop spoken(doet ze altijd wel, maar dan in 3voud)

Geen idee wat ik met deze post wil bereiken, commentaar is altijd welkom...ik heb 't iig van me afgeschreven

Ik herken het wel een beetje.

Ik ben vandaag gestopt met een relatie van 2,5 jaar, we wonen nog samen.

Zij heeft last van verlatingsangst, we zijn allebij vrij pittige mensen. We zijn snel op onze teentjes getrapt, wat goed is voor zo'n 2 jaar gemiddeld 1 keer per week dikke ruzie.

Zij gaat naar therapie voor verlatingsangst, maar roept bij bijna elke ruzie al 2 jaar dat ze vertrekt, ik lul dat meestal weer recht.

Vandaag heb ik het aanbod aangenomen, we zijn zelfs even gaan kijken naar een huisje voor haar.

De twijfel hangt in de lucht, het gevaar zit er in dat we het WEER gaan proberen...Misschien komt het ook omdat we 31 en 33 zijn, en zielsveel van elkaar houden. We willen allebij vooruit en hebben geen zin om opnieuw een relatie te gaan zoeken, maar dat mag geen excuus zijn.

Iemand ervaring met zo'n situatie?

[ Bericht 0% gewijzigd door DaZeggiK op 20-01-2010 23:41:52 ]

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 10:32 schreef Melro het volgende:
Fijn topic.
Bij mij is het nu een week uit, we woonde samen dus zie haar nog regelmatig i.v.m. spullen. Per 1 februari heb ik (25 jr) gelukkig andere woonruimte want loop constant achter haar (21 jr) aan. Ik spreek haar veel en moet steeds wat zeggen als ze op msn is. Ben nog echt verliefd en mis haar enorm, maar ben er wel van bewust dat het nooit meer wat wordt. Ik kan haar niet meer vertrouwen na dingen die er gebeurt zijn. Maar toch ben ik enorm verdrietig enzo, hoezo dubbel gevoel?

Gister had ik een gesprek met haar, ze zei dat ze niet lang vrijgezel zal blijven en of ik het een probleem vond als ze een nieuwe vriend zou krijgen. Ik zei nee, maar dacht ja. Ze kan niet zonder vriendje zegt ze zelf. Ook zei ze dat ze in haar volgende relatie geen domme dingen meer gaat doen. Waarom heeft ze dat wel bij mij gedaan? Door dit soort dingen word je zo onzeker, wat heb ik fout gedaan?

Het feit dat ze bij jou komt melden dat ze snel weer een ander zal hebben, zou voldoende moeten zijn om haar de deur uit te kicken, en alle contact te verbreken. Twijfel niet aan jezelf, dat heb je niet verdiend.

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 22:36 schreef TiMPiN het volgende:
Ik meld me ook weer ff hoor Ben een jaar met me ex gegaan, 1e serieuze relatie voor mij, lekker leeftijdsverschil van 12 jaar. Zij had veel gedoe in der leven, wat ze om mij heen wilde oplossen. Hierdoor heb ze ook wel een paar x tegen me gelogen over dingen die ik erg belangrijk vind(geen vreemdgaan oid). Ik heb dan ook uiteindelijk besloten om er toen maar een eind aan te maken, gezien het feit dat ik haar niet meer kon vertrouwen(bij elke ja die ik kreeg, dacht ik dat die ook nee kon zijn).

Een paar maanden later had ik een x met der afgesproken, en ze was heel erg veranderd. Behandeld aan haar voorliefde voor het witte snoepgoed, en andere zaken waren ook afgehandeld. Ik heb ondertussen wel wat lopen klooien natuurlijk met anderen, maar ik voelde daar echt 0,0 bij. Ik denk dat het meer was als opvulling, en hopen dat ik mezelf beter zou voelen en haar ook zou vergeten.

Nu is het denk ik zo'n 6 maanden geleden dat "het" uit is gegaan tussen ons. Rond de feestdagen nam ze contact met me op om een fijne kerst etc etc te wensen. Ik heb daar natuurlijk met een mail op gereageerd(van hetzelfde, je kent 't wel).

Nu heb ik de laatste tijd dus weer 'n beetje contact met haar, en ik merk dat ze natuurlijk weer door mijn kop gaat spoken. Eigenlijk mis ik der al vanaf 't begin. Ik ben toen ook direct als een beest gaan stappen(nog meer dan normaal), en heb genoeg wodka gedronken in de afgelopen paar maanden om mijn lever Russisch te laten spreken. Ik zou best wel graag weer met haar willen zijn, maar het leeftijdsverschil houdt me ook een beetje tegen, omdat ik ook denk dat dit weer niet gaat werken. Ik weet echt niet wat ik hier mee aan moet...als ik 0 contact met haar heb, vraag ik me regelmatig af hoe 't met haar gaat, wat ze doet etc...als ik echter wel contact met haar heb gaat ze weer als 'n gek door me kop spoken(doet ze altijd wel, maar dan in 3voud)

Geen idee wat ik met deze post wil bereiken, commentaar is altijd welkom...ik heb 't iig van me afgeschreven

Ik denk dat jou geval lijkt op het mijne. Het gaat gewoon geen leuke probleemloze relatie worden en we halen ons alleen maar meer ellende op de hals als we er mee door gaan. een mens wil nou eenmaal graag dat wat moeilijk te krijgen is. Maar dat is geen reden om het leven te vullen met ellende.

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 23:10 schreef DaZeggiK het volgende:

[..]

Het feit dat ze bij jou komt melden dat ze snel weer een ander zal hebben, zou voldoende moeten zijn om haar de deur uit te kicken, en alle contact te verbreken. Twijfel niet aan jezelf, dat heb je niet verdiend.

Klopt, ik wil ook boos op dr zijn maar het lukt me echt niet. Gelukkig kan ik er met vrienden over praten, en helpt dit topic ook wel... aankomende week gaan we spullen 'verdelen' en verhuizen, zal moeilijk worden. Wil dr het liefste even niet zien (zou helpen denk ik).
Enfin, we willen allebei vrienden blijven hebben we ooit gezegd, denk dat de tijd dat zal leren.

Wat denken jullie?

quote:

Op donderdag 21 januari 2010 07:17 schreef Melro het volgende:

[..]

Klopt, ik wil ook boos op dr zijn maar het lukt me echt niet. Gelukkig kan ik er met vrienden over praten, en helpt dit topic ook wel... aankomende week gaan we spullen 'verdelen' en verhuizen, zal moeilijk worden. Wil dr het liefste even niet zien (zou helpen denk ik).
Enfin, we willen allebei vrienden blijven hebben we ooit gezegd, denk dat de tijd dat zal leren.

Wat denken jullie?

Niet boos zijn op je ex is niet zo vreemd. Ik ben ook niet boos op mijn ex terwijl die de meest rotterige streken heeft uitgehaald die je maar kunt uithalen.

Mijn ex wilde ook 'goede' vrienden blijven, ik heb gezegd misschien in de toekomst maar voorlopig hoef ik geen contact met je, inmiddels al anderhalve maand geen contact meer gehad.

edit
Over het goede vrienden gedeelte voor jou kan ik niet een echt antwoord op geven. Tot een bepaald punt zal het hooguit lukken, maar stel dat zij ineens close contact heeft met een ander daarover zul jij je de eerste tijd waarschijnlijk nog rot voelen dan.(Andersom ook gok ik)

Wat een hoop nieuwe mensen zeg! Geen goed teken.

Ik heb onze relatie afgelopen zaterdag definitief verbroken (we bleven voorheen altijd weer bij elkaar terug komen), en ik voel me relatief goed. Ik denk dat het gevoelsmatig heel veel scheelt dat IK nu de keuze heb gemaakt en dat ik er voor het eerst helemaal achtersta.

Heb soms wel even een minder momentje, but I'm fine. Nog niet de behoefte gehad hem te SMSen oid, en da's heel wat voor me.

quote:

Op donderdag 21 januari 2010 14:02 schreef maartjeh het volgende:
Wat een hoop nieuwe mensen zeg! Geen goed teken.

Ik heb onze relatie afgelopen zaterdag definitief verbroken (we bleven voorheen altijd weer bij elkaar terug komen), en ik voel me relatief goed. Ik denk dat het gevoelsmatig heel veel scheelt dat IK nu de keuze heb gemaakt en dat ik er voor het eerst helemaal achtersta.

Heb soms wel even een minder momentje, but I'm fine. Nog niet de behoefte gehad hem te SMSen oid, en da's heel wat voor me.

Sta me toe de eerste te zijn om je te feliciteren...

Je doet hier goed aan, werkelijk waar

ikvoeleendipjeaankomen.

Bah!!

Zo, inderdaad.... ik kijk hier effe een week niet en gelijk 100 nieuwe gevallen!

Blijkbaar maakt men het graag uit tijdens deze koude grijze winterdagen

Met mij gaat het inmiddels wel goed.
Ik had gister toen ik in bed lag en niet kon slapen best wel vreemd gevoel. Ik dacht namelijk aan mijn ex...en hoe dingen waren tussen ons, dingen die we hebben meegemaakt etcetera.... en toen merkte ik, dat ik me dingen slechter kon herinneren. Dingen leken verder weg, vaag... bijna alsof ze nooit gebeurd zijn.
Alsof alles een soort van 'droom' is geweest. Het begint allemaal te vervagen, het gevoel... hoe zij was, haar stem... haar geur. Ik kan het me steeds minder goed herinneren.

Het is nu dik 6 maanden na de break-up en ik denk inmiddels minder en minder aan haar....
Maar het was dus wel een rare gewaarwording dat ik merkte dat herinneringen aan haar langzaam beginnen te vervagen.
Aan de ene kant maakte het me een beetje verdrietig, maar aan de andere kant geeft het me ook een enorme rust en ruimte om nieuwe dingen te creëren

quote:

Op donderdag 21 januari 2010 14:50 schreef Liebe het volgende:
ikvoeleendipjeaankomen.

Bah!!

Die heb ik ook nog regelmatig.. als ik dat voel aankomen ga ik grappige filmpjes kijken van cabaretiers op youtube. Dan is je dipje even weg!