R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Lang getwijfeld maar toch ook maar posten hier dan.
Vorige week na ruim 2 jaar gedumpt door mijn vriend. Ex nu dus, maar het klinkt nog heel vreemd voor me om hem ex te noemen.
Het is een half jaar terug ook uitgegaan, doordat er veel te veel ruzie was en shit aan de hand was.
Kwam veel van mijn kant, ik had bepaalde gebeurtenissen in mijn leven niet verwerkt wat voor een hoop problemen zorgde in mijn relatie. Toen hij mij dumpte zag ik pas écht dat ik moest werken aan mijzelf. Ik ben in therapie gegaan en ben keihard bezig gegaan om weer 'normaal' te worden, en hij en ik hebben ook kort nadat het uit was toen afgesproken rustig door te gaan om te kijken hoe alles ging. Het ging steeds beter, en sinds kerst ongeveer ging het écht weer veel beter. We sliepen weer bij elkaar, waren weer veel meer samen, kerst samen gevierd, oud en nieuw samen gevierd. 2 weken terug vroeg ik hem nog hoe het zat, of het nou weer officieel was enzo. En toen zei hij nog dat het goed zat tussen ons.
Toen kregen we donderdags ruzie, de reden is niet belangrijk. Vrijdag de hele dag niks van hem gehoord. Toen zaterdag kreeg ik een sms dat hij niet meer kwam maar in zijn eigen woonplaats bleef. Ik werd toen kwaad en toen is hij toch gekomen. 's Avonds de auto meegenomen om even ergens te staan zodat we konden praten. En toen kwam het ineens.
Eerst zei hij dat hij vond dat het te snel ging allemaal. Terwijl het al een half jaar uit was. Na een tijdje zo gepraat te hebben kwam de aap uit de mouw, de kloof die er tussen hem en mij gekomen was (vanaf zijn kant) heeft hij in dat half jaar proberen weg te krijgen, maar dat lukte hem niet. Er waren dingen gebeurd tussen ons die hij gewoon niet van zich af kon zetten, en daarom niet met mij kon zijn zoals het hoorde. Hij zei dat hij mij altijd dood wou knuffelen als hij me zag, en dat dat nu bijv. niet meer zo is, aan dat soort dingen. Hij vond het heel moeilijk en moest zelf ook huilen (heb hem nog nooit écht zien huilen). Ik heb hem nog gevraagd of hij dan niet een keer mee wil naar mijn therapeut om te kijken of hij hem daarmee kan helpen, met die kloof. Want hij wóu wel verder met me, alleen zag hij niet in hoe. Maar hij zei dat als het hem niet alleen lukte om die kloof weg te krijgen, dat ook niet ging lukken met een therapeut. Zelf vind ik dit heel erg, omdat het het proberen wel waard was geweest in mijn ogen.
Ik heb die avond nog wel bij hem geslapen omdat ik zo van streek was dat ik niet naar huis kon.
De volgende dag heb ik hem gevraagd wat het nou was, omdat hij nog steeds niet duidelijk gezegd had 'het is over'. Toen vroeg ik, er zijn 3 opties, of het is helemaal klaar nu, of we gaan rustig aan verder proberen te kijken wat we er nog van kunnen maken, of je bent officieel een stelletje. Wat is het nou?
En dan gaf hij ook als antwoord 'Ik weet niet of ik ooit wel klaar kan zijn met jou'.
En toen ik dus zei dat als het defnitief uit was, ik hem voorlopig niet wou zien enzo omdat ik dan niet over hem heen ging komen en dat vriendschap tussen ons niet werkt, omdat we nog wel al die gevoelens en liefde voor elkaar hebben.
Toen zei hij ook dat hij bang was dat als hij me nu losliet, ik doorging met me leven en hij dan op een gegeven moment ging inzien hoe zo'n fout hij gemaakt had, en dat ik dan al weer verder was enzo..
Ik ben weggegaan en heb een brief naar hem geschreven afgelopen week met al mijn gevoelens erin en hoe ik tegen alles aankeek enzo. Die heeft hij gister gelezen en toen smste hij nog van je brief heeft me keihard geraakt, het spijt me zo dat je dit allemaal moet doormaken..
En gisteravond kreeg ik nog een sms van 5 februari laatste seizoen lost op tv...
Lost keken wij ALTIJD samen met zijn 2en, alle seizoenen hebben we samen gekeken..toen smste ik van oke,,wat jammer dat we dat nu niet meer samen zullen kijken zeg.. En toen smste hij weer, ja dat vind ik ook jammer,maar misschien kan dat soms wel..xx
Pfff ik voel me verschrikkelijk. Ik merk ook bij hem gewoon heel veel 'twijfel'. In de zin van, dat hij mij ook niet los kan laten. Maar tegelijkertijd wil hij er ook niet meer voor vechten.
Sorry voor het ontzettend lange verhaal..
Vorige week na ruim 2 jaar gedumpt door mijn vriend. Ex nu dus, maar het klinkt nog heel vreemd voor me om hem ex te noemen.
Het is een half jaar terug ook uitgegaan, doordat er veel te veel ruzie was en shit aan de hand was.
Kwam veel van mijn kant, ik had bepaalde gebeurtenissen in mijn leven niet verwerkt wat voor een hoop problemen zorgde in mijn relatie. Toen hij mij dumpte zag ik pas écht dat ik moest werken aan mijzelf. Ik ben in therapie gegaan en ben keihard bezig gegaan om weer 'normaal' te worden, en hij en ik hebben ook kort nadat het uit was toen afgesproken rustig door te gaan om te kijken hoe alles ging. Het ging steeds beter, en sinds kerst ongeveer ging het écht weer veel beter. We sliepen weer bij elkaar, waren weer veel meer samen, kerst samen gevierd, oud en nieuw samen gevierd. 2 weken terug vroeg ik hem nog hoe het zat, of het nou weer officieel was enzo. En toen zei hij nog dat het goed zat tussen ons.
Toen kregen we donderdags ruzie, de reden is niet belangrijk. Vrijdag de hele dag niks van hem gehoord. Toen zaterdag kreeg ik een sms dat hij niet meer kwam maar in zijn eigen woonplaats bleef. Ik werd toen kwaad en toen is hij toch gekomen. 's Avonds de auto meegenomen om even ergens te staan zodat we konden praten. En toen kwam het ineens.
Eerst zei hij dat hij vond dat het te snel ging allemaal. Terwijl het al een half jaar uit was. Na een tijdje zo gepraat te hebben kwam de aap uit de mouw, de kloof die er tussen hem en mij gekomen was (vanaf zijn kant) heeft hij in dat half jaar proberen weg te krijgen, maar dat lukte hem niet. Er waren dingen gebeurd tussen ons die hij gewoon niet van zich af kon zetten, en daarom niet met mij kon zijn zoals het hoorde. Hij zei dat hij mij altijd dood wou knuffelen als hij me zag, en dat dat nu bijv. niet meer zo is, aan dat soort dingen. Hij vond het heel moeilijk en moest zelf ook huilen (heb hem nog nooit écht zien huilen). Ik heb hem nog gevraagd of hij dan niet een keer mee wil naar mijn therapeut om te kijken of hij hem daarmee kan helpen, met die kloof. Want hij wóu wel verder met me, alleen zag hij niet in hoe. Maar hij zei dat als het hem niet alleen lukte om die kloof weg te krijgen, dat ook niet ging lukken met een therapeut. Zelf vind ik dit heel erg, omdat het het proberen wel waard was geweest in mijn ogen.
Ik heb die avond nog wel bij hem geslapen omdat ik zo van streek was dat ik niet naar huis kon.
De volgende dag heb ik hem gevraagd wat het nou was, omdat hij nog steeds niet duidelijk gezegd had 'het is over'. Toen vroeg ik, er zijn 3 opties, of het is helemaal klaar nu, of we gaan rustig aan verder proberen te kijken wat we er nog van kunnen maken, of je bent officieel een stelletje. Wat is het nou?
En dan gaf hij ook als antwoord 'Ik weet niet of ik ooit wel klaar kan zijn met jou'.
En toen ik dus zei dat als het defnitief uit was, ik hem voorlopig niet wou zien enzo omdat ik dan niet over hem heen ging komen en dat vriendschap tussen ons niet werkt, omdat we nog wel al die gevoelens en liefde voor elkaar hebben.
Toen zei hij ook dat hij bang was dat als hij me nu losliet, ik doorging met me leven en hij dan op een gegeven moment ging inzien hoe zo'n fout hij gemaakt had, en dat ik dan al weer verder was enzo..
Ik ben weggegaan en heb een brief naar hem geschreven afgelopen week met al mijn gevoelens erin en hoe ik tegen alles aankeek enzo. Die heeft hij gister gelezen en toen smste hij nog van je brief heeft me keihard geraakt, het spijt me zo dat je dit allemaal moet doormaken..
En gisteravond kreeg ik nog een sms van 5 februari laatste seizoen lost op tv...
Lost keken wij ALTIJD samen met zijn 2en, alle seizoenen hebben we samen gekeken..toen smste ik van oke,,wat jammer dat we dat nu niet meer samen zullen kijken zeg.. En toen smste hij weer, ja dat vind ik ook jammer,maar misschien kan dat soms wel..xx
Pfff ik voel me verschrikkelijk. Ik merk ook bij hem gewoon heel veel 'twijfel'. In de zin van, dat hij mij ook niet los kan laten. Maar tegelijkertijd wil hij er ook niet meer voor vechten.
Sorry voor het ontzettend lange verhaal..
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
En wat ook zo bizar is. Hij komt altijd op vrijdagavond terug naar mijn woonplaats vanuit Amsterdam.
De ene keer vertrekt hij daar om 4 uur, dan om 6 uur, dan om 8 uur..nooit om hetzelfde tijdstip.
Gister had ik een fotoshoot in Emmen en moest op de terugweg dus in Zwolle overstappen voor de trein richting Leeuwarden.
's ochtends zat ik met een vriendin op de heenweg in de trein richting Zwolle dus, en toen zei ik nog van het zou toch een bak zijn als ik vanavond op de terugweg bij ....... in de trein zit.
En wat denk je? Ik zat in de trein terug richting Leeuwarden, en één minuut voordat de trein vertrekt, stapt me ex dus ineens in mijn coupé. Nou ik kreeg zowat een hartverzakking.
Hij schrok zich ook rot en snapte er natuurlijk niks van.
Misschien moet ik er niet teveel bij nadenken, maar wat een 'toeval', denk ik dan..
De ene keer vertrekt hij daar om 4 uur, dan om 6 uur, dan om 8 uur..nooit om hetzelfde tijdstip.
Gister had ik een fotoshoot in Emmen en moest op de terugweg dus in Zwolle overstappen voor de trein richting Leeuwarden.
's ochtends zat ik met een vriendin op de heenweg in de trein richting Zwolle dus, en toen zei ik nog van het zou toch een bak zijn als ik vanavond op de terugweg bij ....... in de trein zit.
En wat denk je? Ik zat in de trein terug richting Leeuwarden, en één minuut voordat de trein vertrekt, stapt me ex dus ineens in mijn coupé. Nou ik kreeg zowat een hartverzakking.
Hij schrok zich ook rot en snapte er natuurlijk niks van.
Misschien moet ik er niet teveel bij nadenken, maar wat een 'toeval', denk ik dan..
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Af en toe word ik echt moe van mezelf en het feit dat zoveel dingen me opvallen. Gisterochtend dus mailtje dat haar laptop kapot is, zie ik net (en was niet eens op zoek, mijn oog viel er simpelweg op) dat ze gisteravond vrij lang online is geweest (ze staat in mijn last.fm lijst, dat was ik even vergeten). En het stoort me nu enorm dat ze geen reactie op mijn mailtje dat in reply op de hare is gestuurd heeft gegeven. Vermoeiend.
Ever notice that anyone going slower than you is an idiot, but anyone going faster is a maniac?
-George Carlin
-George Carlin
Pff vanavond m'n eerste zaterdagavond sinds LANGE tijd die ik zonder hem ga doorbrengen. Denk dat ik vanavond veel hier te vinden ben..
De hele afgelopen week me wel redelijk ok gevoeld.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Hyves en msn kijken is dan ook dodelijk. Dat ga ik dus ook gewoon niet doen. Hoor over een maand wel een keer dat ze een ander heeft ofzoquote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:30 schreef achi het volgende:
De hele afgelopen week me wel redelijk ok gevoeld.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Bereid me er nu vast op voor dan zal het straks allemaal wel meevallen 
Maar niet meer op haar hyves kijken dus!! Hoe benieuwd je ook bent....heb het geleerd uit mijn vorige keer dat ik vrijgezel werd
Ben benieuwd of het je lukt om er niet aan te denken...zou wel een hele vooruitgang zijnquote:Op zaterdag 23 januari 2010 12:11 schreef Faerie het volgende:
[..]
Fijn is dat he! Goed zo:) Gewoon lekker alle gevoelens eruit laten! Op het moment zelf voel je je zo rot, dat je je daarna alleen maar beter kunt voelen haha.
[..]
Positief blijven is de key! Tja, ik ga hier geen foto van mezelf op zetten, wie weet zit hier iemand op het forum die mijn ex kent, en ik wil nou niet echt dat hij al mijn gedachtes weet, gaat hem niks aan! Wie weet ken jij hem wel, lol. Je komt niet uit Helmond toevallig?
Vanavond lekker stappen in Eindhoven!En ik heb met mezelf afgesproken dat ik ga genieten en NIET aan mijn ex ga denken!
Als je een zwak moment krijgt...Niet smsen!!! Krijg je toch alleen maar spijt van Vanavond ga ik ook weer uit..al de 4e avond achter elkaar ...en vandaag hele dag gewerkt en morgen
We zullen wel zien wat de avond brengt..tot nu toe heb ik me uiterst vermaakt. Vandaag heb ik trouwens alweer geen zwak moment gehad...heb alleen maar veel gelachen...wel echt heel veel denk ik eraan dat ik weer vrijgezel ben. Niet dat ik dat erg vind maar moet er denk aan wennen Heb het idee dat ik met paardensprongen naar de top ga! 
Maar je ex komt dus uit Helmond? Kleine kans dus dat je hem vanavond tegen komt?
Zou wel balen zijn natuurlijk Ik kom niet uit Helmond hoor...ken daar ook helemaal niemand...en ben daar trots op haha
Oeww..
Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ben eergister naar optreden gegaan van z'n band en ik had er zooo moeite mee om hem te zien. Dacht wel dat ik het inmiddels aan zou kunnen (sinds november uit), maar toen zijn vader me vroeg of ik er al overheen was begon ik zo te janken..
Hij vond dat ik niet had moeten komen en dat ik mezelf alleen maar pijn deed. Ook vond hij dat ik nieuwe contacten moest maken.
Maarja, ik werk nou eenmaal met dezelfde collega's en ben daar gewoon goed bevriend mee.. zolang ik hem verder niet zie is dat toch prima?
Ik mis hem zo verschrikkelijk en ik zou zo graag normaal tegen hem doen en normaal met hem om willen gaan, maar ik verwacht van zijn kant teveel en dan doet het me pijn als er niks gebeurd.
Hij wilde namelijk dolgraag vrienden blijven, en vervolgens deed hij er geen flikker meer mee..
..terwijl hij wel zei dat hij contact wilde houden en over me heen was en het zelf wel kon. DOE DAT DAN OOK ALS IK AANGEEF DAT IK HET WEER WIL!?
Heb maar gezegd dat ik het niet meer kan & het contact verbreek. En vervolgens kwam ik hem gisteravond wéér twee keer tegen op 1 avond.. Auwtsj.
Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ben eergister naar optreden gegaan van z'n band en ik had er zooo moeite mee om hem te zien. Dacht wel dat ik het inmiddels aan zou kunnen (sinds november uit), maar toen zijn vader me vroeg of ik er al overheen was begon ik zo te janken..
Hij vond dat ik niet had moeten komen en dat ik mezelf alleen maar pijn deed. Ook vond hij dat ik nieuwe contacten moest maken.Maarja, ik werk nou eenmaal met dezelfde collega's en ben daar gewoon goed bevriend mee.. zolang ik hem verder niet zie is dat toch prima?
Ik mis hem zo verschrikkelijk en ik zou zo graag normaal tegen hem doen en normaal met hem om willen gaan, maar ik verwacht van zijn kant teveel en dan doet het me pijn als er niks gebeurd.
Hij wilde namelijk dolgraag vrienden blijven, en vervolgens deed hij er geen flikker meer mee..
..terwijl hij wel zei dat hij contact wilde houden en over me heen was en het zelf wel kon. DOE DAT DAN OOK ALS IK AANGEEF DAT IK HET WEER WIL!? Heb maar gezegd dat ik het niet meer kan & het contact verbreek. En vervolgens kwam ik hem gisteravond wéér twee keer tegen op 1 avond.. Auwtsj.
-
Het is echt redelijk killing door hem steeds te zien natuurlijk. En vrienden blijven moet je zeker nog niet over na gaan denken. Dat komt misschien vanzelf wel, maar dan moet jullie gevoel allebei gezakt zijn en je moet het kunnen accepteren dat hij straks met iemand anders zooit. Dat zal wel even durenquote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:43 schreef JustDreamy het volgende:
Oeww..
Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ben eergister naar optreden gegaan van z'n band en ik had er zooo moeite mee om hem te zien. Dacht wel dat ik het inmiddels aan zou kunnen (sinds november uit), maar toen zijn vader me vroeg of ik er al overheen was begon ik zo te janken..
Maarja, ik werk nou eenmaal met dezelfde collega's en ben daar gewoon goed bevriend mee.. zolang ik hem verder niet zie is dat toch prima?
Ik mis hem zo verschrikkelijk en ik zou zo graag normaal tegen hem doen en normaal met hem om willen gaan, maar ik verwacht van zijn kant teveel en dan doet het me pijn als er niks gebeurd.
Hij wilde namelijk dolgraag vrienden blijven, en vervolgens deed hij er geen flikker meer mee..
Heb maar gezegd dat ik het niet meer kan & het contact verbreek. En vervolgens kwam ik hem gisteravond wéér twee keer tegen op 1 avond.. Auwtsj.
Vind dat zijn vader wel gelijk heeft
Beste is gewoon om geen contact te hebben...ook al snap ik dat dat in jouw geval erg lastig is. Had ik ook met m'n eerste ex die ik altijd op stap tegenkwam en dan weer iedere keer met andere gozers aan het zoenen was
Dat duurde dan ook 1,5 jaar voordat ik daar overheen was. En nu ben ik gewoon erg goed bevriend met haar en zit er ook geen gevoel meer om haar iets te misgunnen of intiem met haar wil zijn. Maar voor zover je bent gaat er veel tijd overheen. Geduld hebben en hem dus niet zo vaak zien (liefste niet)
Ja dat probeer ik, ik ging ook naar een café waar hij niet meer kwam (maar die avond dus wel).. en daarna naar de mac (dacht dat hij uit was aan 't gaan met z'n broer, die was bij hem.. en het was 2 uur dus dacht dat die zich nog wel aan 't vermaken waren ergens anders).. en daar stond hij ook..
Ik zoek hem verder ook echt niet op & gelukkig is hij vanaf februari ook weg op het werk.
Ik ga in eind maart/begin april voor 7 weken naar Amerika, dat zal me heel erg goed doen hoop ik.. maar ik wil hem zo graag nog even leuk spreken voordat ik ga. Vertellen wat ik er ga doen en gewoon even normaal met elkaar praten..
Twijfel alleen of ik 'm dat nog voor moet stellen & of dit wel juist is. Of dat ik het dáárna pas moet opzoeken..
Ik zoek hem verder ook echt niet op & gelukkig is hij vanaf februari ook weg op het werk.
Ik ga in eind maart/begin april voor 7 weken naar Amerika, dat zal me heel erg goed doen hoop ik.. maar ik wil hem zo graag nog even leuk spreken voordat ik ga. Vertellen wat ik er ga doen en gewoon even normaal met elkaar praten..
Twijfel alleen of ik 'm dat nog voor moet stellen & of dit wel juist is. Of dat ik het dáárna pas moet opzoeken..
-
Je moet hem gewoon los gaan laten...en dat lukt niet zo snel op deze manier, waar je ook weinig aan kan doen als je hem op stap tegenkomt.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:51 schreef JustDreamy het volgende:
Ja dat probeer ik, ik ging ook naar een café waar hij niet meer kwam (maar die avond dus wel).. en daarna naar de mac (dacht dat hij uit was aan 't gaan met z'n broer, die was bij hem.. en het was 2 uur dus dacht dat die zich nog wel aan 't vermaken waren ergens anders).. en daar stond hij ook..
Ik zoek hem verder ook echt niet op & gelukkig is hij vanaf februari ook weg op het werk.
Ik ga in eind maart/begin april voor 7 weken naar Amerika, dat zal me heel erg goed doen hoop ik.. maar ik wil hem zo graag nog even leuk spreken voordat ik ga. Vertellen wat ik er ga doen en gewoon even normaal met elkaar praten..
Twijfel alleen of ik 'm dat nog voor moet stellen & of dit wel juist is. Of dat ik het dáárna pas moet opzoeken..
Maar doe waar je jezelf het prettigst bij voelt
Haha ik ben ook al 4x uitgeweest deze week. En iedere keer heb ik misschien maar 1x op de avond aan hem gedacht. Dus moet vanavond ook zeker lukken! Hij woont inderdaad in Helmond ja. Maar hij gaat regelmatig uit in Eindhoven dus er is altijd een grote kans dat ik hem zie. Maarja boeiend, van mij mag hij wel zien hoe ik met mijn leven verderga en niet als een zielepietje constant aan hem thuis zit te denken. Waar ga jij uit eigenlijk?quote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:41 schreef SuperFokker het volgende:
Ben benieuwd of het je lukt om er niet aan te denken...zou wel een hele vooruitgang zijn
Vanavond ga ik ook weer uit..al de 4e avond achter elkaar ...en vandaag hele dag gewerkt en morgen
Maar je ex komt dus uit Helmond? Kleine kans dus dat je hem vanavond tegen komt?
Helmond is btw niet zo erg joh!
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Rot is dat he.. ik heb hetzelfde gehad. Dan denk je; hoe kan ze iemand anders nou zo snel leuk vinden? Terwijl je er zelf niet aan moet denken. Totdat ik bij mezelf dacht; waarom hou ik me er in hemelsnaam mee bezig hoe hij verder gaat met zijn leven? Dat hij zo doet, wil nog niet zeggen dat ik dat ook zo moet doen. Ik heb toen afgesproken met mezelf om niet meer op zijn hyves te kijken maar ik doe het dus nogquote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:30 schreef achi het volgende:
De hele afgelopen week me wel redelijk ok gevoeld.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Ik ben er zo nieuwsgierig naar... Maar ik geef er nu dus veel minder om wat hij doet met andere vrouwen omdat ik nu zelf zeg maar ook wat stappen heb ondernomen met andere mannen. Dan komt dat van je ex ineens in een heel ander daglicht te staan. En omdat ik nu ook dingen heb gedaan, zou het hypocriet zijn van mezelf om dan te denken dat het stom is dat hij dat ook doet. Dus dat is wel handig. Maarja, dat komt vast nog wel bij jou!! Een dipje is niet erg, hoort erbij en laat het vooral even toe. En als je die dipjes niet meer wil en je ook goed wil voelen, kan je daar zelf iets aan doen! Sterkte vandaag, hopelijk gaat het nu wat beter met je:)
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Ja, ik weet het. Niet meer afspreken, of misschien alleen als we echt iets gaan doen ofzo. Heb nu een aantal dagen niets van hem gehoord, moest de neiging onderdrukken om zelf geen contact te zoeken, maar vooralsnog gaat het goed.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 03:28 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Teveel twijfels nu al...uit jouw verhaal te zien.
Niet meer afspreken...als je alles rationeel bekijkt slaat het namelijk nergens op. Als je het weer probeert is het gedoemd om fout te gaan.
Ik zag vandaag me ex , we waren normaal aan het praten gewoon gezellig. Tot zijn nieuwe vriendin aan kwam lopen , ik ben zo jaloers en snap niet waarom...
Ik wil hem niet terug , ben blij dat ik van hem af ben.Maar toch kan ik dat wijf niet uitstaan
nu voel ik me echt een verbitterde oude vrouw, en ik ben pas 17!De pijn is weer terug als nooit tevoren , en het is ook bijna Valentijnsdag wat het nog kutter maakt...
Help wat moet ik doen. . .
Ik wil hem niet terug , ben blij dat ik van hem af ben.Maar toch kan ik dat wijf niet uitstaan
nu voel ik me echt een verbitterde oude vrouw, en ik ben pas 17!De pijn is weer terug als nooit tevoren , en het is ook bijna Valentijnsdag wat het nog kutter maakt...
Help wat moet ik doen. . .
Ik had met mezelf ook afgesproken om niet meer te kijken op dr hyves..quote:Op zaterdag 23 januari 2010 19:33 schreef Faerie het volgende:
[..]
Rot is dat he.. ik heb hetzelfde gehad. Dan denk je; hoe kan ze iemand anders nou zo snel leuk vinden? Terwijl je er zelf niet aan moet denken. Totdat ik bij mezelf dacht; waarom hou ik me er in hemelsnaam mee bezig hoe hij verder gaat met zijn leven? Dat hij zo doet, wil nog niet zeggen dat ik dat ook zo moet doen. Ik heb toen afgesproken met mezelf om niet meer op zijn hyves te kijken maar ik doe het dus nog
Maar ik geef er nu dus veel minder om wat hij doet met andere vrouwen omdat ik nu zelf zeg maar ook wat stappen heb ondernomen met andere mannen. Dan komt dat van je ex ineens in een heel ander daglicht te staan. En omdat ik nu ook dingen heb gedaan, zou het hypocriet zijn van mezelf om dan te denken dat het stom is dat hij dat ook doet. Dus dat is wel handig. Maarja, dat komt vast nog wel bij jou!! Een dipje is niet erg, hoort erbij en laat het vooral even toe. En als je die dipjes niet meer wil en je ook goed wil voelen, kan je daar zelf iets aan doen! Sterkte vandaag, hopelijk gaat het nu wat beter met je:)
tja bewijs maar weer dat mannen niet het sterke geslacht zijn door ook toe te geven aan de nieuwsgierigheid
Rationeel lukt het nu ook wel redelijk om er mee om te gaan, maar gevoelsmatig, daar wil het soms nog wel even spaak lopen.
Maar merk nu wel dat het gelukkig heel langzaam wat beter wordt, en de dipjes wat minder heftig zijn.
Ik kan het met kleine beetjes wel steeds beter relativeren, maar tij heeft het zeker nog wel even nodig.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Niets. Zoek afleiding, ga leuke dingen doen. Vier je carnaval? Zo ja; ga dan gewoon flink uit je dak op valentijnsdag. Zeker weten dat je op die dag een leuke jongen tegenkomt als je gaat carnavallen.quote:Op zondag 24 januari 2010 01:53 schreef electro_kid het volgende:
Ik zag vandaag me ex , we waren normaal aan het praten gewoon gezellig. Tot zijn nieuwe vriendin aan kwam lopen , ik ben zo jaloers en snap niet waarom...
Ik wil hem niet terug , ben blij dat ik van hem af ben.Maar toch kan ik dat wijf niet uitstaan
nu voel ik me echt een verbitterde oude vrouw, en ik ben pas 17!De pijn is weer terug als nooit tevoren , en het is ook bijna Valentijnsdag wat het nog kutter maakt...
Help wat moet ik doen. . .
Wat een verhalen allemaal weer. Bah. Waarom is het altijd zo gecompliceerd.
Op dit moment gaat het goed bij mij, al ben ik bang dat ik weer een dipje krijg binnenkort. Maar ik denk dat ik het ergste heb gehad nou. Hoop ik.
Merk wel dat hij nog een enorme invloed heeft op mijn humeur. Nog steeds kan ik me verdrietig voelen als het niet goed gaat, niet lekker loopt, wanneer ik mezelf gek loop te maken dat hij me niet aardig vind. Terwijl als we het weer even gezellig hebben gehad ik weer gelijk helemaal blij ben.
Ik ben bang weer hoop te krijgen. Op dit moment gaat het dus goed, maar dat komt omdat we elkaar afgelopen dagen een paar keer hebben gezien en ik geloof dat we het allebei gewoon gezellig vonden. (althans, ik hoop dat hij dat ook vond, misschien vond hij het wel verschrikkelijk). Ik denk niet dat ik nog hoop heb, of dat ik iets met hem weer kan beginnen.. Maar ik vind het nog wel heel fijn om bij hem te zijn en met hem te praten. In z'n leven te zijn. Ofzo. Misschien hoop ik nog wel dat het over een tijdje weer goedkomt. Maar dat moet ik helemaal niet hopen.
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Op dit moment gaat het goed bij mij, al ben ik bang dat ik weer een dipje krijg binnenkort. Maar ik denk dat ik het ergste heb gehad nou. Hoop ik.
Merk wel dat hij nog een enorme invloed heeft op mijn humeur. Nog steeds kan ik me verdrietig voelen als het niet goed gaat, niet lekker loopt, wanneer ik mezelf gek loop te maken dat hij me niet aardig vind. Terwijl als we het weer even gezellig hebben gehad ik weer gelijk helemaal blij ben.
Ik ben bang weer hoop te krijgen. Op dit moment gaat het dus goed, maar dat komt omdat we elkaar afgelopen dagen een paar keer hebben gezien en ik geloof dat we het allebei gewoon gezellig vonden. (althans, ik hoop dat hij dat ook vond, misschien vond hij het wel verschrikkelijk). Ik denk niet dat ik nog hoop heb, of dat ik iets met hem weer kan beginnen.. Maar ik vind het nog wel heel fijn om bij hem te zijn en met hem te praten. In z'n leven te zijn. Ofzo. Misschien hoop ik nog wel dat het over een tijdje weer goedkomt. Maar dat moet ik helemaal niet hopen.
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Hé meid, hé gozer, dat jij een minderwaardigheidscomplex hebt betekent nog niet dat je niet dom en lelijk bent.
Liebe, ben je niet bang dat híj die onzekerheid bij je veroorzaakt? Wil niet zeggen dat hij dat bewust doet hoor, kan gewoon al door zijn aanwezigheid zijn..
"Geef om de goedkeuring van anderen en je zult hun gevangene zijn"quote:Op zondag 24 januari 2010 11:39 schreef Liebe het volgende:
Wat een verhalen allemaal weer. Bah. Waarom is het altijd zo gecompliceerd.
Op dit moment gaat het goed bij mij, al ben ik bang dat ik weer een dipje krijg binnenkort. Maar ik denk dat ik het ergste heb gehad nou. Hoop ik.
Merk wel dat hij nog een enorme invloed heeft op mijn humeur. Nog steeds kan ik me verdrietig voelen als het niet goed gaat, niet lekker loopt, wanneer ik mezelf gek loop te maken dat hij me niet aardig vind. Terwijl als we het weer even gezellig hebben gehad ik weer gelijk helemaal blij ben.
Ik ben bang weer hoop te krijgen. Op dit moment gaat het dus goed, maar dat komt omdat we elkaar afgelopen dagen een paar keer hebben gezien en ik geloof dat we het allebei gewoon gezellig vonden. (althans, ik hoop dat hij dat ook vond, misschien vond hij het wel verschrikkelijk). Ik denk niet dat ik nog hoop heb, of dat ik iets met hem weer kan beginnen.. Maar ik vind het nog wel heel fijn om bij hem te zijn en met hem te praten. In z'n leven te zijn. Ofzo. Misschien hoop ik nog wel dat het over een tijdje weer goedkomt. Maar dat moet ik helemaal niet hopen.
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Dat betekent niet dat je strikt om niemands goedkeuring moet geven maar veel eerder dat je zelf je gevangenisbewaarders kan uitkiezen...
En die nieuwsgierigheid bedwingen is een kwestie van wilskracht, en vertrouwen hebben in je eigen oordeel. En je moet dat jengelende kindje dat je gevoel heet naar z'n kamer sturen, todat hij zich weer fatsoenlijk kan gedragen
Lieve mensen,
Ik ben weg uit dit topic. Ik ben over m'n ex heen; ik denk bijna niet meer aan d'r, pas toen ik dit topic zag weer. Best snel gedaan al zeg ik het zelf. Halverwege november ging het uit na 6 jaar. De truc was veel afleiding zoeken als in dingen met vrienden doen enzo, maar ook de tijd nemen om soms dingen op een rijtje te zetten. Ze had het ook uitgemaakt met een naaistreek, dat heeft eerlijk gezegd ook veel geholpen
Succes en sterkte allemaal!
En bedankt voor de reacties die ik heb gekregen.
Ik ben weg uit dit topic. Ik ben over m'n ex heen; ik denk bijna niet meer aan d'r, pas toen ik dit topic zag weer. Best snel gedaan al zeg ik het zelf. Halverwege november ging het uit na 6 jaar. De truc was veel afleiding zoeken als in dingen met vrienden doen enzo, maar ook de tijd nemen om soms dingen op een rijtje te zetten. Ze had het ook uitgemaakt met een naaistreek, dat heeft eerlijk gezegd ook veel geholpen
Succes en sterkte allemaal!
En bedankt voor de reacties die ik heb gekregen.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Pff..voor de mensen die mijn lap tekst wél gelezen hebben..
Ik kreeg gisteravond weer een sms van hem met 'hey babe'.. wat ik ging doen en dat hij ging slapen omdat hij moe en verkouden was.
Ik snap hem echt niet hoor...ik snap hem echt niet.
Eerste zondag alleen, en ik voel me zo fockedup he..wat een deprimerende kutdag is het toch ook.
Ik kreeg gisteravond weer een sms van hem met 'hey babe'.. wat ik ging doen en dat hij ging slapen omdat hij moe en verkouden was.
Ik snap hem echt niet hoor...ik snap hem echt niet.
Eerste zondag alleen, en ik voel me zo fockedup he..wat een deprimerende kutdag is het toch ook.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Goh alsof je ij beschrijft..quote:Op zondag 24 januari 2010 11:39 schreef Liebe het volgende:
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Het is hel plat gezegd eigenlijk makkelijk, er moet een knop in jezelf om dat je je eigenwaarde niet zo van mensen laat afhangen.
Maar dat omzetten zet ik wel zo makkelijk neer, het echt omzetten gebeurd niet in 1 keer, dat gaat met kleine stapjes. Je moe kleine dingen doen voor jezelf waardoor je meer vertrouwen in jezelf krijgt, en dan ook automatisch je eigenwaarde afhankelijkheid van anderen net wat mindert.
Ben er voor mezelf ook mee bezig, makkelijk is het niet. Maar kleine dingen voor jezelf doen geeft wel veel voldoening, en ook even afleiding.
Het verrotte is inderdaad die vicieuze cirkel, maar daar kan jij alleen iets aan doen,anderen kunnen en zullen je daar niet bij helpen ( tot op zekere hoogte natuurlijk wel)
En je moet voor jezelf, en je eigen bescherming hem inderdaad laten gaan, en alle hoop laten varen, je kwetst jezelf er alleen nodeloos mee.En hem hem zien helpt je zoals je merkt ook niet echt.
En is het een idee om af te spreken met hem dat je elkaar een tijd niet ziet? aangezien hij nog zo'n invloed op je heeft?
Maar wel mooi voor je dat je het ergste gehad hebt. Sterkte.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Wat klote die SMS. Ik begrijp precies hoe je je voelt..quote:Op zondag 24 januari 2010 12:46 schreef VeerEli het volgende:
Pff..voor de mensen die mijn lap tekst wél gelezen hebben..
Ik kreeg gisteravond weer een sms van hem met 'hey babe'.. wat ik ging doen en dat hij ging slapen omdat hij moe en verkouden was.
Ik snap hem echt niet hoor...ik snap hem echt niet.
Eerste zondag alleen, en ik voel me zo fockedup he..wat een deprimerende kutdag is het toch ook.
Gister was mijn eerste zaterdag alleen, zonder hem. Had 't 's avonds echt moeilijk en hoopte uit alle macht dat hij me niet zou SMSen.
Ja kijk, door hoe en waarom het uit is gegaan snap ik wel dat het voor ook allemaal heel moeilijk is, aangezien hij nog gewoon gevoelens heeft voor me. Maar ik ben wel duidelijk geweest dat ik voorlopig sowieso geen vriendschap kan hebben en dus ook gewoon geen contact omdat ik dan nooit over hem heen ga komen. En als hij me dan wel smst dat het laatste seizoen van onze favo serie 5 febr weer begint, en op zaterdag me smst wat ik ga doen enzo, dan denk ik gewoon bij mezelf van lieve schat, wat wil je nou?! Want hij moet dan blijkbaar ook over mij heen komen, en dat lukt hem zo toch ook niet?quote:Op zondag 24 januari 2010 12:49 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Wat klote die SMS. Ik begrijp precies hoe je je voelt..
Twijfelt hij nou? Of is dit gewoon dat hij het niet kan loslaten? Pfff ik wou dat ik het wist.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Gister kwam ik via betrouwbare bron erachter wat nu de echte reden was waarom ze het heeft uitgemaakt. Ze zei tegen me dat haar gevoelens weg waren en ze niet wist waarom, maar haar beste vriendin heeft laten vallen dat zij in de laatste week/weken van ons relatie een ander jongen leuk vond en aan het daten/smsen was met hem 
. Die jongen is een klasgenoot en ze vertelde zo nu en dan over hem, maar ik dacht puur vriendschappelijk.. Dat was gisteren klap 1, maar wel fijn om te weten om het helemaal te kunnen afsluiten. Klap 2 kwam tijdens het stappen, toen ik haar zag dansen en zoenen met een ander jongen. Toeval was wel dat tegenover haar een oude scharrel van me stond, die mij aansprak en waarmee ik vanavond nu een date heb
Doet ff pijn dit de eerste paar dagen, maar ben blij dat ik dit allemaal gehoord en gezien heb, want haar terug wil ik nu nooit meer.
. Die jongen is een klasgenoot en ze vertelde zo nu en dan over hem, maar ik dacht puur vriendschappelijk.. Dat was gisteren klap 1, maar wel fijn om te weten om het helemaal te kunnen afsluiten. Klap 2 kwam tijdens het stappen, toen ik haar zag dansen en zoenen met een ander jongen. Toeval was wel dat tegenover haar een oude scharrel van me stond, die mij aansprak en waarmee ik vanavond nu een date heb Doet ff pijn dit de eerste paar dagen, maar ben blij dat ik dit allemaal gehoord en gezien heb, want haar terug wil ik nu nooit meer.
