R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Lang getwijfeld maar toch ook maar posten hier dan.
Vorige week na ruim 2 jaar gedumpt door mijn vriend. Ex nu dus, maar het klinkt nog heel vreemd voor me om hem ex te noemen.
Het is een half jaar terug ook uitgegaan, doordat er veel te veel ruzie was en shit aan de hand was.
Kwam veel van mijn kant, ik had bepaalde gebeurtenissen in mijn leven niet verwerkt wat voor een hoop problemen zorgde in mijn relatie. Toen hij mij dumpte zag ik pas écht dat ik moest werken aan mijzelf. Ik ben in therapie gegaan en ben keihard bezig gegaan om weer 'normaal' te worden, en hij en ik hebben ook kort nadat het uit was toen afgesproken rustig door te gaan om te kijken hoe alles ging. Het ging steeds beter, en sinds kerst ongeveer ging het écht weer veel beter. We sliepen weer bij elkaar, waren weer veel meer samen, kerst samen gevierd, oud en nieuw samen gevierd. 2 weken terug vroeg ik hem nog hoe het zat, of het nou weer officieel was enzo. En toen zei hij nog dat het goed zat tussen ons.
Toen kregen we donderdags ruzie, de reden is niet belangrijk. Vrijdag de hele dag niks van hem gehoord. Toen zaterdag kreeg ik een sms dat hij niet meer kwam maar in zijn eigen woonplaats bleef. Ik werd toen kwaad en toen is hij toch gekomen. 's Avonds de auto meegenomen om even ergens te staan zodat we konden praten. En toen kwam het ineens.
Eerst zei hij dat hij vond dat het te snel ging allemaal. Terwijl het al een half jaar uit was. Na een tijdje zo gepraat te hebben kwam de aap uit de mouw, de kloof die er tussen hem en mij gekomen was (vanaf zijn kant) heeft hij in dat half jaar proberen weg te krijgen, maar dat lukte hem niet. Er waren dingen gebeurd tussen ons die hij gewoon niet van zich af kon zetten, en daarom niet met mij kon zijn zoals het hoorde. Hij zei dat hij mij altijd dood wou knuffelen als hij me zag, en dat dat nu bijv. niet meer zo is, aan dat soort dingen. Hij vond het heel moeilijk en moest zelf ook huilen (heb hem nog nooit écht zien huilen). Ik heb hem nog gevraagd of hij dan niet een keer mee wil naar mijn therapeut om te kijken of hij hem daarmee kan helpen, met die kloof. Want hij wóu wel verder met me, alleen zag hij niet in hoe. Maar hij zei dat als het hem niet alleen lukte om die kloof weg te krijgen, dat ook niet ging lukken met een therapeut. Zelf vind ik dit heel erg, omdat het het proberen wel waard was geweest in mijn ogen.
Ik heb die avond nog wel bij hem geslapen omdat ik zo van streek was dat ik niet naar huis kon.
De volgende dag heb ik hem gevraagd wat het nou was, omdat hij nog steeds niet duidelijk gezegd had 'het is over'. Toen vroeg ik, er zijn 3 opties, of het is helemaal klaar nu, of we gaan rustig aan verder proberen te kijken wat we er nog van kunnen maken, of je bent officieel een stelletje. Wat is het nou?
En dan gaf hij ook als antwoord 'Ik weet niet of ik ooit wel klaar kan zijn met jou'.
En toen ik dus zei dat als het defnitief uit was, ik hem voorlopig niet wou zien enzo omdat ik dan niet over hem heen ging komen en dat vriendschap tussen ons niet werkt, omdat we nog wel al die gevoelens en liefde voor elkaar hebben.
Toen zei hij ook dat hij bang was dat als hij me nu losliet, ik doorging met me leven en hij dan op een gegeven moment ging inzien hoe zo'n fout hij gemaakt had, en dat ik dan al weer verder was enzo..
Ik ben weggegaan en heb een brief naar hem geschreven afgelopen week met al mijn gevoelens erin en hoe ik tegen alles aankeek enzo. Die heeft hij gister gelezen en toen smste hij nog van je brief heeft me keihard geraakt, het spijt me zo dat je dit allemaal moet doormaken..
En gisteravond kreeg ik nog een sms van 5 februari laatste seizoen lost op tv...
Lost keken wij ALTIJD samen met zijn 2en, alle seizoenen hebben we samen gekeken..toen smste ik van oke,,wat jammer dat we dat nu niet meer samen zullen kijken zeg.. En toen smste hij weer, ja dat vind ik ook jammer,maar misschien kan dat soms wel..xx
Pfff ik voel me verschrikkelijk. Ik merk ook bij hem gewoon heel veel 'twijfel'. In de zin van, dat hij mij ook niet los kan laten. Maar tegelijkertijd wil hij er ook niet meer voor vechten.
Sorry voor het ontzettend lange verhaal..
Vorige week na ruim 2 jaar gedumpt door mijn vriend. Ex nu dus, maar het klinkt nog heel vreemd voor me om hem ex te noemen.
Het is een half jaar terug ook uitgegaan, doordat er veel te veel ruzie was en shit aan de hand was.
Kwam veel van mijn kant, ik had bepaalde gebeurtenissen in mijn leven niet verwerkt wat voor een hoop problemen zorgde in mijn relatie. Toen hij mij dumpte zag ik pas écht dat ik moest werken aan mijzelf. Ik ben in therapie gegaan en ben keihard bezig gegaan om weer 'normaal' te worden, en hij en ik hebben ook kort nadat het uit was toen afgesproken rustig door te gaan om te kijken hoe alles ging. Het ging steeds beter, en sinds kerst ongeveer ging het écht weer veel beter. We sliepen weer bij elkaar, waren weer veel meer samen, kerst samen gevierd, oud en nieuw samen gevierd. 2 weken terug vroeg ik hem nog hoe het zat, of het nou weer officieel was enzo. En toen zei hij nog dat het goed zat tussen ons.
Toen kregen we donderdags ruzie, de reden is niet belangrijk. Vrijdag de hele dag niks van hem gehoord. Toen zaterdag kreeg ik een sms dat hij niet meer kwam maar in zijn eigen woonplaats bleef. Ik werd toen kwaad en toen is hij toch gekomen. 's Avonds de auto meegenomen om even ergens te staan zodat we konden praten. En toen kwam het ineens.
Eerst zei hij dat hij vond dat het te snel ging allemaal. Terwijl het al een half jaar uit was. Na een tijdje zo gepraat te hebben kwam de aap uit de mouw, de kloof die er tussen hem en mij gekomen was (vanaf zijn kant) heeft hij in dat half jaar proberen weg te krijgen, maar dat lukte hem niet. Er waren dingen gebeurd tussen ons die hij gewoon niet van zich af kon zetten, en daarom niet met mij kon zijn zoals het hoorde. Hij zei dat hij mij altijd dood wou knuffelen als hij me zag, en dat dat nu bijv. niet meer zo is, aan dat soort dingen. Hij vond het heel moeilijk en moest zelf ook huilen (heb hem nog nooit écht zien huilen). Ik heb hem nog gevraagd of hij dan niet een keer mee wil naar mijn therapeut om te kijken of hij hem daarmee kan helpen, met die kloof. Want hij wóu wel verder met me, alleen zag hij niet in hoe. Maar hij zei dat als het hem niet alleen lukte om die kloof weg te krijgen, dat ook niet ging lukken met een therapeut. Zelf vind ik dit heel erg, omdat het het proberen wel waard was geweest in mijn ogen.
Ik heb die avond nog wel bij hem geslapen omdat ik zo van streek was dat ik niet naar huis kon.
De volgende dag heb ik hem gevraagd wat het nou was, omdat hij nog steeds niet duidelijk gezegd had 'het is over'. Toen vroeg ik, er zijn 3 opties, of het is helemaal klaar nu, of we gaan rustig aan verder proberen te kijken wat we er nog van kunnen maken, of je bent officieel een stelletje. Wat is het nou?
En dan gaf hij ook als antwoord 'Ik weet niet of ik ooit wel klaar kan zijn met jou'.
En toen ik dus zei dat als het defnitief uit was, ik hem voorlopig niet wou zien enzo omdat ik dan niet over hem heen ging komen en dat vriendschap tussen ons niet werkt, omdat we nog wel al die gevoelens en liefde voor elkaar hebben.
Toen zei hij ook dat hij bang was dat als hij me nu losliet, ik doorging met me leven en hij dan op een gegeven moment ging inzien hoe zo'n fout hij gemaakt had, en dat ik dan al weer verder was enzo..
Ik ben weggegaan en heb een brief naar hem geschreven afgelopen week met al mijn gevoelens erin en hoe ik tegen alles aankeek enzo. Die heeft hij gister gelezen en toen smste hij nog van je brief heeft me keihard geraakt, het spijt me zo dat je dit allemaal moet doormaken..
En gisteravond kreeg ik nog een sms van 5 februari laatste seizoen lost op tv...
Lost keken wij ALTIJD samen met zijn 2en, alle seizoenen hebben we samen gekeken..toen smste ik van oke,,wat jammer dat we dat nu niet meer samen zullen kijken zeg.. En toen smste hij weer, ja dat vind ik ook jammer,maar misschien kan dat soms wel..xx
Pfff ik voel me verschrikkelijk. Ik merk ook bij hem gewoon heel veel 'twijfel'. In de zin van, dat hij mij ook niet los kan laten. Maar tegelijkertijd wil hij er ook niet meer voor vechten.
Sorry voor het ontzettend lange verhaal..
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
En wat ook zo bizar is. Hij komt altijd op vrijdagavond terug naar mijn woonplaats vanuit Amsterdam.
De ene keer vertrekt hij daar om 4 uur, dan om 6 uur, dan om 8 uur..nooit om hetzelfde tijdstip.
Gister had ik een fotoshoot in Emmen en moest op de terugweg dus in Zwolle overstappen voor de trein richting Leeuwarden.
's ochtends zat ik met een vriendin op de heenweg in de trein richting Zwolle dus, en toen zei ik nog van het zou toch een bak zijn als ik vanavond op de terugweg bij ....... in de trein zit.
En wat denk je? Ik zat in de trein terug richting Leeuwarden, en één minuut voordat de trein vertrekt, stapt me ex dus ineens in mijn coupé. Nou ik kreeg zowat een hartverzakking.
Hij schrok zich ook rot en snapte er natuurlijk niks van.
Misschien moet ik er niet teveel bij nadenken, maar wat een 'toeval', denk ik dan..
De ene keer vertrekt hij daar om 4 uur, dan om 6 uur, dan om 8 uur..nooit om hetzelfde tijdstip.
Gister had ik een fotoshoot in Emmen en moest op de terugweg dus in Zwolle overstappen voor de trein richting Leeuwarden.
's ochtends zat ik met een vriendin op de heenweg in de trein richting Zwolle dus, en toen zei ik nog van het zou toch een bak zijn als ik vanavond op de terugweg bij ....... in de trein zit.
En wat denk je? Ik zat in de trein terug richting Leeuwarden, en één minuut voordat de trein vertrekt, stapt me ex dus ineens in mijn coupé. Nou ik kreeg zowat een hartverzakking.
Hij schrok zich ook rot en snapte er natuurlijk niks van.
Misschien moet ik er niet teveel bij nadenken, maar wat een 'toeval', denk ik dan..
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Af en toe word ik echt moe van mezelf en het feit dat zoveel dingen me opvallen. Gisterochtend dus mailtje dat haar laptop kapot is, zie ik net (en was niet eens op zoek, mijn oog viel er simpelweg op) dat ze gisteravond vrij lang online is geweest (ze staat in mijn last.fm lijst, dat was ik even vergeten). En het stoort me nu enorm dat ze geen reactie op mijn mailtje dat in reply op de hare is gestuurd heeft gegeven. Vermoeiend.
Ever notice that anyone going slower than you is an idiot, but anyone going faster is a maniac?
-George Carlin
-George Carlin
Pff vanavond m'n eerste zaterdagavond sinds LANGE tijd die ik zonder hem ga doorbrengen. Denk dat ik vanavond veel hier te vinden ben..
De hele afgelopen week me wel redelijk ok gevoeld.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Hyves en msn kijken is dan ook dodelijk. Dat ga ik dus ook gewoon niet doen. Hoor over een maand wel een keer dat ze een ander heeft ofzoquote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:30 schreef achi het volgende:
De hele afgelopen week me wel redelijk ok gevoeld.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Bereid me er nu vast op voor dan zal het straks allemaal wel meevallen 
Maar niet meer op haar hyves kijken dus!! Hoe benieuwd je ook bent....heb het geleerd uit mijn vorige keer dat ik vrijgezel werd
Ben benieuwd of het je lukt om er niet aan te denken...zou wel een hele vooruitgang zijnquote:Op zaterdag 23 januari 2010 12:11 schreef Faerie het volgende:
[..]
Fijn is dat he! Goed zo:) Gewoon lekker alle gevoelens eruit laten! Op het moment zelf voel je je zo rot, dat je je daarna alleen maar beter kunt voelen haha.
[..]
Positief blijven is de key! Tja, ik ga hier geen foto van mezelf op zetten, wie weet zit hier iemand op het forum die mijn ex kent, en ik wil nou niet echt dat hij al mijn gedachtes weet, gaat hem niks aan! Wie weet ken jij hem wel, lol. Je komt niet uit Helmond toevallig?
Vanavond lekker stappen in Eindhoven!En ik heb met mezelf afgesproken dat ik ga genieten en NIET aan mijn ex ga denken!
Als je een zwak moment krijgt...Niet smsen!!! Krijg je toch alleen maar spijt van Vanavond ga ik ook weer uit..al de 4e avond achter elkaar ...en vandaag hele dag gewerkt en morgen
We zullen wel zien wat de avond brengt..tot nu toe heb ik me uiterst vermaakt. Vandaag heb ik trouwens alweer geen zwak moment gehad...heb alleen maar veel gelachen...wel echt heel veel denk ik eraan dat ik weer vrijgezel ben. Niet dat ik dat erg vind maar moet er denk aan wennen Heb het idee dat ik met paardensprongen naar de top ga! 
Maar je ex komt dus uit Helmond? Kleine kans dus dat je hem vanavond tegen komt?
Zou wel balen zijn natuurlijk Ik kom niet uit Helmond hoor...ken daar ook helemaal niemand...en ben daar trots op haha
Oeww..
Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ben eergister naar optreden gegaan van z'n band en ik had er zooo moeite mee om hem te zien. Dacht wel dat ik het inmiddels aan zou kunnen (sinds november uit), maar toen zijn vader me vroeg of ik er al overheen was begon ik zo te janken..
Hij vond dat ik niet had moeten komen en dat ik mezelf alleen maar pijn deed. Ook vond hij dat ik nieuwe contacten moest maken.
Maarja, ik werk nou eenmaal met dezelfde collega's en ben daar gewoon goed bevriend mee.. zolang ik hem verder niet zie is dat toch prima?
Ik mis hem zo verschrikkelijk en ik zou zo graag normaal tegen hem doen en normaal met hem om willen gaan, maar ik verwacht van zijn kant teveel en dan doet het me pijn als er niks gebeurd.
Hij wilde namelijk dolgraag vrienden blijven, en vervolgens deed hij er geen flikker meer mee..
..terwijl hij wel zei dat hij contact wilde houden en over me heen was en het zelf wel kon. DOE DAT DAN OOK ALS IK AANGEEF DAT IK HET WEER WIL!?
Heb maar gezegd dat ik het niet meer kan & het contact verbreek. En vervolgens kwam ik hem gisteravond wéér twee keer tegen op 1 avond.. Auwtsj.
Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ben eergister naar optreden gegaan van z'n band en ik had er zooo moeite mee om hem te zien. Dacht wel dat ik het inmiddels aan zou kunnen (sinds november uit), maar toen zijn vader me vroeg of ik er al overheen was begon ik zo te janken..
Hij vond dat ik niet had moeten komen en dat ik mezelf alleen maar pijn deed. Ook vond hij dat ik nieuwe contacten moest maken.Maarja, ik werk nou eenmaal met dezelfde collega's en ben daar gewoon goed bevriend mee.. zolang ik hem verder niet zie is dat toch prima?
Ik mis hem zo verschrikkelijk en ik zou zo graag normaal tegen hem doen en normaal met hem om willen gaan, maar ik verwacht van zijn kant teveel en dan doet het me pijn als er niks gebeurd.
Hij wilde namelijk dolgraag vrienden blijven, en vervolgens deed hij er geen flikker meer mee..
..terwijl hij wel zei dat hij contact wilde houden en over me heen was en het zelf wel kon. DOE DAT DAN OOK ALS IK AANGEEF DAT IK HET WEER WIL!? Heb maar gezegd dat ik het niet meer kan & het contact verbreek. En vervolgens kwam ik hem gisteravond wéér twee keer tegen op 1 avond.. Auwtsj.
-
Het is echt redelijk killing door hem steeds te zien natuurlijk. En vrienden blijven moet je zeker nog niet over na gaan denken. Dat komt misschien vanzelf wel, maar dan moet jullie gevoel allebei gezakt zijn en je moet het kunnen accepteren dat hij straks met iemand anders zooit. Dat zal wel even durenquote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:43 schreef JustDreamy het volgende:
Oeww..
Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ben eergister naar optreden gegaan van z'n band en ik had er zooo moeite mee om hem te zien. Dacht wel dat ik het inmiddels aan zou kunnen (sinds november uit), maar toen zijn vader me vroeg of ik er al overheen was begon ik zo te janken..
Maarja, ik werk nou eenmaal met dezelfde collega's en ben daar gewoon goed bevriend mee.. zolang ik hem verder niet zie is dat toch prima?
Ik mis hem zo verschrikkelijk en ik zou zo graag normaal tegen hem doen en normaal met hem om willen gaan, maar ik verwacht van zijn kant teveel en dan doet het me pijn als er niks gebeurd.
Hij wilde namelijk dolgraag vrienden blijven, en vervolgens deed hij er geen flikker meer mee..
Heb maar gezegd dat ik het niet meer kan & het contact verbreek. En vervolgens kwam ik hem gisteravond wéér twee keer tegen op 1 avond.. Auwtsj.
Vind dat zijn vader wel gelijk heeft
Beste is gewoon om geen contact te hebben...ook al snap ik dat dat in jouw geval erg lastig is. Had ik ook met m'n eerste ex die ik altijd op stap tegenkwam en dan weer iedere keer met andere gozers aan het zoenen was
Dat duurde dan ook 1,5 jaar voordat ik daar overheen was. En nu ben ik gewoon erg goed bevriend met haar en zit er ook geen gevoel meer om haar iets te misgunnen of intiem met haar wil zijn. Maar voor zover je bent gaat er veel tijd overheen. Geduld hebben en hem dus niet zo vaak zien (liefste niet)
Ja dat probeer ik, ik ging ook naar een café waar hij niet meer kwam (maar die avond dus wel).. en daarna naar de mac (dacht dat hij uit was aan 't gaan met z'n broer, die was bij hem.. en het was 2 uur dus dacht dat die zich nog wel aan 't vermaken waren ergens anders).. en daar stond hij ook..
Ik zoek hem verder ook echt niet op & gelukkig is hij vanaf februari ook weg op het werk.
Ik ga in eind maart/begin april voor 7 weken naar Amerika, dat zal me heel erg goed doen hoop ik.. maar ik wil hem zo graag nog even leuk spreken voordat ik ga. Vertellen wat ik er ga doen en gewoon even normaal met elkaar praten..
Twijfel alleen of ik 'm dat nog voor moet stellen & of dit wel juist is. Of dat ik het dáárna pas moet opzoeken..
Ik zoek hem verder ook echt niet op & gelukkig is hij vanaf februari ook weg op het werk.
Ik ga in eind maart/begin april voor 7 weken naar Amerika, dat zal me heel erg goed doen hoop ik.. maar ik wil hem zo graag nog even leuk spreken voordat ik ga. Vertellen wat ik er ga doen en gewoon even normaal met elkaar praten..
Twijfel alleen of ik 'm dat nog voor moet stellen & of dit wel juist is. Of dat ik het dáárna pas moet opzoeken..
-
Je moet hem gewoon los gaan laten...en dat lukt niet zo snel op deze manier, waar je ook weinig aan kan doen als je hem op stap tegenkomt.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:51 schreef JustDreamy het volgende:
Ja dat probeer ik, ik ging ook naar een café waar hij niet meer kwam (maar die avond dus wel).. en daarna naar de mac (dacht dat hij uit was aan 't gaan met z'n broer, die was bij hem.. en het was 2 uur dus dacht dat die zich nog wel aan 't vermaken waren ergens anders).. en daar stond hij ook..
Ik zoek hem verder ook echt niet op & gelukkig is hij vanaf februari ook weg op het werk.
Ik ga in eind maart/begin april voor 7 weken naar Amerika, dat zal me heel erg goed doen hoop ik.. maar ik wil hem zo graag nog even leuk spreken voordat ik ga. Vertellen wat ik er ga doen en gewoon even normaal met elkaar praten..
Twijfel alleen of ik 'm dat nog voor moet stellen & of dit wel juist is. Of dat ik het dáárna pas moet opzoeken..
Maar doe waar je jezelf het prettigst bij voelt
Haha ik ben ook al 4x uitgeweest deze week. En iedere keer heb ik misschien maar 1x op de avond aan hem gedacht. Dus moet vanavond ook zeker lukken! Hij woont inderdaad in Helmond ja. Maar hij gaat regelmatig uit in Eindhoven dus er is altijd een grote kans dat ik hem zie. Maarja boeiend, van mij mag hij wel zien hoe ik met mijn leven verderga en niet als een zielepietje constant aan hem thuis zit te denken. Waar ga jij uit eigenlijk?quote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:41 schreef SuperFokker het volgende:
Ben benieuwd of het je lukt om er niet aan te denken...zou wel een hele vooruitgang zijn
Vanavond ga ik ook weer uit..al de 4e avond achter elkaar ...en vandaag hele dag gewerkt en morgen
Maar je ex komt dus uit Helmond? Kleine kans dus dat je hem vanavond tegen komt?
Helmond is btw niet zo erg joh!
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Rot is dat he.. ik heb hetzelfde gehad. Dan denk je; hoe kan ze iemand anders nou zo snel leuk vinden? Terwijl je er zelf niet aan moet denken. Totdat ik bij mezelf dacht; waarom hou ik me er in hemelsnaam mee bezig hoe hij verder gaat met zijn leven? Dat hij zo doet, wil nog niet zeggen dat ik dat ook zo moet doen. Ik heb toen afgesproken met mezelf om niet meer op zijn hyves te kijken maar ik doe het dus nogquote:Op zaterdag 23 januari 2010 17:30 schreef achi het volgende:
De hele afgelopen week me wel redelijk ok gevoeld.
Nu zie ik op haar hyves dat ze het wel erg gezellig heeft met een of andere gozer die ze op het web heeft ontmoet.
aah dan voel ik me wel weer ff waardeloos.
Goed snap ook wel dat ze met d'r leven door moet en gaat, maar het maakt het gevoel er niet ff minder om.
Als ik alles zo terug kijk ook haar reacties van de afgelopen 2 maand, dan krijg ik haast het idee dat ze haast opgelucht is dat het over is.
Naja ff weer een dipje dus, en zwelgen in zelfmedelijden..
Straks maar even uit eten gaan met m'n pa, ff wat andere gedachtes.
Ik ben er zo nieuwsgierig naar... Maar ik geef er nu dus veel minder om wat hij doet met andere vrouwen omdat ik nu zelf zeg maar ook wat stappen heb ondernomen met andere mannen. Dan komt dat van je ex ineens in een heel ander daglicht te staan. En omdat ik nu ook dingen heb gedaan, zou het hypocriet zijn van mezelf om dan te denken dat het stom is dat hij dat ook doet. Dus dat is wel handig. Maarja, dat komt vast nog wel bij jou!! Een dipje is niet erg, hoort erbij en laat het vooral even toe. En als je die dipjes niet meer wil en je ook goed wil voelen, kan je daar zelf iets aan doen! Sterkte vandaag, hopelijk gaat het nu wat beter met je:)
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Ja, ik weet het. Niet meer afspreken, of misschien alleen als we echt iets gaan doen ofzo. Heb nu een aantal dagen niets van hem gehoord, moest de neiging onderdrukken om zelf geen contact te zoeken, maar vooralsnog gaat het goed.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 03:28 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Teveel twijfels nu al...uit jouw verhaal te zien.
Niet meer afspreken...als je alles rationeel bekijkt slaat het namelijk nergens op. Als je het weer probeert is het gedoemd om fout te gaan.
Ik zag vandaag me ex , we waren normaal aan het praten gewoon gezellig. Tot zijn nieuwe vriendin aan kwam lopen , ik ben zo jaloers en snap niet waarom...
Ik wil hem niet terug , ben blij dat ik van hem af ben.Maar toch kan ik dat wijf niet uitstaan
nu voel ik me echt een verbitterde oude vrouw, en ik ben pas 17!De pijn is weer terug als nooit tevoren , en het is ook bijna Valentijnsdag wat het nog kutter maakt...
Help wat moet ik doen. . .
Ik wil hem niet terug , ben blij dat ik van hem af ben.Maar toch kan ik dat wijf niet uitstaan
nu voel ik me echt een verbitterde oude vrouw, en ik ben pas 17!De pijn is weer terug als nooit tevoren , en het is ook bijna Valentijnsdag wat het nog kutter maakt...
Help wat moet ik doen. . .
Ik had met mezelf ook afgesproken om niet meer te kijken op dr hyves..quote:Op zaterdag 23 januari 2010 19:33 schreef Faerie het volgende:
[..]
Rot is dat he.. ik heb hetzelfde gehad. Dan denk je; hoe kan ze iemand anders nou zo snel leuk vinden? Terwijl je er zelf niet aan moet denken. Totdat ik bij mezelf dacht; waarom hou ik me er in hemelsnaam mee bezig hoe hij verder gaat met zijn leven? Dat hij zo doet, wil nog niet zeggen dat ik dat ook zo moet doen. Ik heb toen afgesproken met mezelf om niet meer op zijn hyves te kijken maar ik doe het dus nog
Maar ik geef er nu dus veel minder om wat hij doet met andere vrouwen omdat ik nu zelf zeg maar ook wat stappen heb ondernomen met andere mannen. Dan komt dat van je ex ineens in een heel ander daglicht te staan. En omdat ik nu ook dingen heb gedaan, zou het hypocriet zijn van mezelf om dan te denken dat het stom is dat hij dat ook doet. Dus dat is wel handig. Maarja, dat komt vast nog wel bij jou!! Een dipje is niet erg, hoort erbij en laat het vooral even toe. En als je die dipjes niet meer wil en je ook goed wil voelen, kan je daar zelf iets aan doen! Sterkte vandaag, hopelijk gaat het nu wat beter met je:)
tja bewijs maar weer dat mannen niet het sterke geslacht zijn door ook toe te geven aan de nieuwsgierigheid
Rationeel lukt het nu ook wel redelijk om er mee om te gaan, maar gevoelsmatig, daar wil het soms nog wel even spaak lopen.
Maar merk nu wel dat het gelukkig heel langzaam wat beter wordt, en de dipjes wat minder heftig zijn.
Ik kan het met kleine beetjes wel steeds beter relativeren, maar tij heeft het zeker nog wel even nodig.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Niets. Zoek afleiding, ga leuke dingen doen. Vier je carnaval? Zo ja; ga dan gewoon flink uit je dak op valentijnsdag. Zeker weten dat je op die dag een leuke jongen tegenkomt als je gaat carnavallen.quote:Op zondag 24 januari 2010 01:53 schreef electro_kid het volgende:
Ik zag vandaag me ex , we waren normaal aan het praten gewoon gezellig. Tot zijn nieuwe vriendin aan kwam lopen , ik ben zo jaloers en snap niet waarom...
Ik wil hem niet terug , ben blij dat ik van hem af ben.Maar toch kan ik dat wijf niet uitstaan
nu voel ik me echt een verbitterde oude vrouw, en ik ben pas 17!De pijn is weer terug als nooit tevoren , en het is ook bijna Valentijnsdag wat het nog kutter maakt...
Help wat moet ik doen. . .
Wat een verhalen allemaal weer. Bah. Waarom is het altijd zo gecompliceerd.
Op dit moment gaat het goed bij mij, al ben ik bang dat ik weer een dipje krijg binnenkort. Maar ik denk dat ik het ergste heb gehad nou. Hoop ik.
Merk wel dat hij nog een enorme invloed heeft op mijn humeur. Nog steeds kan ik me verdrietig voelen als het niet goed gaat, niet lekker loopt, wanneer ik mezelf gek loop te maken dat hij me niet aardig vind. Terwijl als we het weer even gezellig hebben gehad ik weer gelijk helemaal blij ben.
Ik ben bang weer hoop te krijgen. Op dit moment gaat het dus goed, maar dat komt omdat we elkaar afgelopen dagen een paar keer hebben gezien en ik geloof dat we het allebei gewoon gezellig vonden. (althans, ik hoop dat hij dat ook vond, misschien vond hij het wel verschrikkelijk). Ik denk niet dat ik nog hoop heb, of dat ik iets met hem weer kan beginnen.. Maar ik vind het nog wel heel fijn om bij hem te zijn en met hem te praten. In z'n leven te zijn. Ofzo. Misschien hoop ik nog wel dat het over een tijdje weer goedkomt. Maar dat moet ik helemaal niet hopen.
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Op dit moment gaat het goed bij mij, al ben ik bang dat ik weer een dipje krijg binnenkort. Maar ik denk dat ik het ergste heb gehad nou. Hoop ik.
Merk wel dat hij nog een enorme invloed heeft op mijn humeur. Nog steeds kan ik me verdrietig voelen als het niet goed gaat, niet lekker loopt, wanneer ik mezelf gek loop te maken dat hij me niet aardig vind. Terwijl als we het weer even gezellig hebben gehad ik weer gelijk helemaal blij ben.
Ik ben bang weer hoop te krijgen. Op dit moment gaat het dus goed, maar dat komt omdat we elkaar afgelopen dagen een paar keer hebben gezien en ik geloof dat we het allebei gewoon gezellig vonden. (althans, ik hoop dat hij dat ook vond, misschien vond hij het wel verschrikkelijk). Ik denk niet dat ik nog hoop heb, of dat ik iets met hem weer kan beginnen.. Maar ik vind het nog wel heel fijn om bij hem te zijn en met hem te praten. In z'n leven te zijn. Ofzo. Misschien hoop ik nog wel dat het over een tijdje weer goedkomt. Maar dat moet ik helemaal niet hopen.
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Hé meid, hé gozer, dat jij een minderwaardigheidscomplex hebt betekent nog niet dat je niet dom en lelijk bent.
Liebe, ben je niet bang dat híj die onzekerheid bij je veroorzaakt? Wil niet zeggen dat hij dat bewust doet hoor, kan gewoon al door zijn aanwezigheid zijn..
"Geef om de goedkeuring van anderen en je zult hun gevangene zijn"quote:Op zondag 24 januari 2010 11:39 schreef Liebe het volgende:
Wat een verhalen allemaal weer. Bah. Waarom is het altijd zo gecompliceerd.
Op dit moment gaat het goed bij mij, al ben ik bang dat ik weer een dipje krijg binnenkort. Maar ik denk dat ik het ergste heb gehad nou. Hoop ik.
Merk wel dat hij nog een enorme invloed heeft op mijn humeur. Nog steeds kan ik me verdrietig voelen als het niet goed gaat, niet lekker loopt, wanneer ik mezelf gek loop te maken dat hij me niet aardig vind. Terwijl als we het weer even gezellig hebben gehad ik weer gelijk helemaal blij ben.
Ik ben bang weer hoop te krijgen. Op dit moment gaat het dus goed, maar dat komt omdat we elkaar afgelopen dagen een paar keer hebben gezien en ik geloof dat we het allebei gewoon gezellig vonden. (althans, ik hoop dat hij dat ook vond, misschien vond hij het wel verschrikkelijk). Ik denk niet dat ik nog hoop heb, of dat ik iets met hem weer kan beginnen.. Maar ik vind het nog wel heel fijn om bij hem te zijn en met hem te praten. In z'n leven te zijn. Ofzo. Misschien hoop ik nog wel dat het over een tijdje weer goedkomt. Maar dat moet ik helemaal niet hopen.
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Dat betekent niet dat je strikt om niemands goedkeuring moet geven maar veel eerder dat je zelf je gevangenisbewaarders kan uitkiezen...
En die nieuwsgierigheid bedwingen is een kwestie van wilskracht, en vertrouwen hebben in je eigen oordeel. En je moet dat jengelende kindje dat je gevoel heet naar z'n kamer sturen, todat hij zich weer fatsoenlijk kan gedragen
Lieve mensen,
Ik ben weg uit dit topic. Ik ben over m'n ex heen; ik denk bijna niet meer aan d'r, pas toen ik dit topic zag weer. Best snel gedaan al zeg ik het zelf. Halverwege november ging het uit na 6 jaar. De truc was veel afleiding zoeken als in dingen met vrienden doen enzo, maar ook de tijd nemen om soms dingen op een rijtje te zetten. Ze had het ook uitgemaakt met een naaistreek, dat heeft eerlijk gezegd ook veel geholpen
Succes en sterkte allemaal!
En bedankt voor de reacties die ik heb gekregen.
Ik ben weg uit dit topic. Ik ben over m'n ex heen; ik denk bijna niet meer aan d'r, pas toen ik dit topic zag weer. Best snel gedaan al zeg ik het zelf. Halverwege november ging het uit na 6 jaar. De truc was veel afleiding zoeken als in dingen met vrienden doen enzo, maar ook de tijd nemen om soms dingen op een rijtje te zetten. Ze had het ook uitgemaakt met een naaistreek, dat heeft eerlijk gezegd ook veel geholpen
Succes en sterkte allemaal!
En bedankt voor de reacties die ik heb gekregen.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Pff..voor de mensen die mijn lap tekst wél gelezen hebben..
Ik kreeg gisteravond weer een sms van hem met 'hey babe'.. wat ik ging doen en dat hij ging slapen omdat hij moe en verkouden was.
Ik snap hem echt niet hoor...ik snap hem echt niet.
Eerste zondag alleen, en ik voel me zo fockedup he..wat een deprimerende kutdag is het toch ook.
Ik kreeg gisteravond weer een sms van hem met 'hey babe'.. wat ik ging doen en dat hij ging slapen omdat hij moe en verkouden was.
Ik snap hem echt niet hoor...ik snap hem echt niet.
Eerste zondag alleen, en ik voel me zo fockedup he..wat een deprimerende kutdag is het toch ook.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Goh alsof je ij beschrijft..quote:Op zondag 24 januari 2010 11:39 schreef Liebe het volgende:
Ik ben gewoon zo fucking onzeker. M'n eigenwaarde hangt van andere mensen af. Wat zij van me vinden. Of ze aardig tegen me doen. En alsnog ben ik heel erg bang dat mensen (en hij ook) helemaal niet op me zitten te wachten. Heb wel het gevoel dat dat het gene is dat me de hele tijd nekt. Niemand zit op zo'n onzeker type te wachten. En dan ben ik weer bang dat ze dat irritant/vervelend vinden. Waar ik dan weer onzeker van word. Vicieuze cirkel, noemt men dat geloof ik
Het is hel plat gezegd eigenlijk makkelijk, er moet een knop in jezelf om dat je je eigenwaarde niet zo van mensen laat afhangen.
Maar dat omzetten zet ik wel zo makkelijk neer, het echt omzetten gebeurd niet in 1 keer, dat gaat met kleine stapjes. Je moe kleine dingen doen voor jezelf waardoor je meer vertrouwen in jezelf krijgt, en dan ook automatisch je eigenwaarde afhankelijkheid van anderen net wat mindert.
Ben er voor mezelf ook mee bezig, makkelijk is het niet. Maar kleine dingen voor jezelf doen geeft wel veel voldoening, en ook even afleiding.
Het verrotte is inderdaad die vicieuze cirkel, maar daar kan jij alleen iets aan doen,anderen kunnen en zullen je daar niet bij helpen ( tot op zekere hoogte natuurlijk wel)
En je moet voor jezelf, en je eigen bescherming hem inderdaad laten gaan, en alle hoop laten varen, je kwetst jezelf er alleen nodeloos mee.En hem hem zien helpt je zoals je merkt ook niet echt.
En is het een idee om af te spreken met hem dat je elkaar een tijd niet ziet? aangezien hij nog zo'n invloed op je heeft?
Maar wel mooi voor je dat je het ergste gehad hebt. Sterkte.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Wat klote die SMS. Ik begrijp precies hoe je je voelt..quote:Op zondag 24 januari 2010 12:46 schreef VeerEli het volgende:
Pff..voor de mensen die mijn lap tekst wél gelezen hebben..
Ik kreeg gisteravond weer een sms van hem met 'hey babe'.. wat ik ging doen en dat hij ging slapen omdat hij moe en verkouden was.
Ik snap hem echt niet hoor...ik snap hem echt niet.
Eerste zondag alleen, en ik voel me zo fockedup he..wat een deprimerende kutdag is het toch ook.
Gister was mijn eerste zaterdag alleen, zonder hem. Had 't 's avonds echt moeilijk en hoopte uit alle macht dat hij me niet zou SMSen.
Ja kijk, door hoe en waarom het uit is gegaan snap ik wel dat het voor ook allemaal heel moeilijk is, aangezien hij nog gewoon gevoelens heeft voor me. Maar ik ben wel duidelijk geweest dat ik voorlopig sowieso geen vriendschap kan hebben en dus ook gewoon geen contact omdat ik dan nooit over hem heen ga komen. En als hij me dan wel smst dat het laatste seizoen van onze favo serie 5 febr weer begint, en op zaterdag me smst wat ik ga doen enzo, dan denk ik gewoon bij mezelf van lieve schat, wat wil je nou?! Want hij moet dan blijkbaar ook over mij heen komen, en dat lukt hem zo toch ook niet?quote:Op zondag 24 januari 2010 12:49 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Wat klote die SMS. Ik begrijp precies hoe je je voelt..
Twijfelt hij nou? Of is dit gewoon dat hij het niet kan loslaten? Pfff ik wou dat ik het wist.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Gister kwam ik via betrouwbare bron erachter wat nu de echte reden was waarom ze het heeft uitgemaakt. Ze zei tegen me dat haar gevoelens weg waren en ze niet wist waarom, maar haar beste vriendin heeft laten vallen dat zij in de laatste week/weken van ons relatie een ander jongen leuk vond en aan het daten/smsen was met hem 
. Die jongen is een klasgenoot en ze vertelde zo nu en dan over hem, maar ik dacht puur vriendschappelijk.. Dat was gisteren klap 1, maar wel fijn om te weten om het helemaal te kunnen afsluiten. Klap 2 kwam tijdens het stappen, toen ik haar zag dansen en zoenen met een ander jongen. Toeval was wel dat tegenover haar een oude scharrel van me stond, die mij aansprak en waarmee ik vanavond nu een date heb
Doet ff pijn dit de eerste paar dagen, maar ben blij dat ik dit allemaal gehoord en gezien heb, want haar terug wil ik nu nooit meer.
. Die jongen is een klasgenoot en ze vertelde zo nu en dan over hem, maar ik dacht puur vriendschappelijk.. Dat was gisteren klap 1, maar wel fijn om te weten om het helemaal te kunnen afsluiten. Klap 2 kwam tijdens het stappen, toen ik haar zag dansen en zoenen met een ander jongen. Toeval was wel dat tegenover haar een oude scharrel van me stond, die mij aansprak en waarmee ik vanavond nu een date heb Doet ff pijn dit de eerste paar dagen, maar ben blij dat ik dit allemaal gehoord en gezien heb, want haar terug wil ik nu nooit meer.
Drie jaar geleden verloor ik mijn vader en twee maanden later liep een 2 jarige relatie stuk terwijl ik nog zwaar verliefd was. Een dubbele klap. Het vreemde is dat ik het verlies van mijn vader inmiddels verwerkt heb maar mijn ex nog steeds mis. Drie jaar is lang en probeer het hoofdstuk te sluiten maar dat is moeilijk. Die ex heeft intussen een nieuwe partner en dat heeft de oude wonden weer doen opengaan. Het idee alleen al is misselijkmakend.
Liefdesverdriet is hetzelfde als een dierbare verliezen en moet niet onderschat worden. Het kan dus blijkbaar jaren duren voor je er een beetje overheen bent.
Liefdesverdriet is hetzelfde als een dierbare verliezen en moet niet onderschat worden. Het kan dus blijkbaar jaren duren voor je er een beetje overheen bent.
Dat kan ik heel goed begrijpen. Het verschil is dat de dood makkelijker te accepteren is, omdat je het gewoon moet, er is geen kans om het te veranderen. Terwijl bij liefdesverdriet je ex nog leuk ergens rondloopt en verdergaat met zijn/haar leven. Je denkt dan nog; het had anders kunnen zijn en lopen. Maar bij de dood van iemand kun je dat niet denken. Ik heb dit ook meegemaakt dit jaar omdat mijn oma is overleden.quote:Op zondag 24 januari 2010 13:53 schreef 78rt21 het volgende:
Drie jaar geleden verloor ik mijn vader en twee maanden later liep een 2 jarige relatie stuk terwijl ik nog zwaar verliefd was. Een dubbele klap. Het vreemde is dat ik het verlies van mijn vader inmiddels verwerkt heb maar mijn ex nog steeds mis. Drie jaar is lang en probeer het hoofdstuk te sluiten maar dat is moeilijk. Die ex heeft intussen een nieuwe partner en dat heeft de oude wonden weer doen opengaan. Het idee alleen al is misselijkmakend.
Liefdesverdriet is hetzelfde als een dierbare verliezen en moet niet onderschat worden. Het kan dus blijkbaar jaren duren voor je er een beetje overheen bent.
Die acceptatie is gewoon zo moeilijk he... ik vind iets accepteren wat je eigenlijk niet wil accepteren een van de moeilijkste dingen die er zijn.
Sterkte ermee, ooit komt het heus nog wel goed. Heb jij in al die tijd ook een partner gehad?
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Preciesquote:Op zondag 24 januari 2010 14:50 schreef Faerie het volgende:
[..]
Dat kan ik heel goed begrijpen. Het verschil is dat de dood makkelijker te accepteren is, omdat je het gewoon moet, er is geen kans om het te veranderen. Terwijl bij liefdesverdriet je ex nog leuk ergens rondloopt en verdergaat met zijn/haar leven. Je denkt dan nog; het had anders kunnen zijn en lopen. Maar bij de dood van iemand kun je dat niet denken. Ik heb dit ook meegemaakt dit jaar omdat mijn oma is overleden.
Die acceptatie is gewoon zo moeilijk he... ik vind iets accepteren wat je eigenlijk niet wil accepteren een van de moeilijkste dingen die er zijn.
Sterkte ermee, ooit komt het heus nog wel goed. Heb jij in al die tijd ook een partner gehad?
Maar als iemand overlijdt bij een ongeluk ofzo dan kun je ook denken van "het had anders kunnen zijn en lopen" hoor. Geen contact opnemen of hebben is daarom denk ik ook belangrijk voor het 'loslaten', als iemand is overleden kun je simpelweg geen contact meer hebben. En, stel dat je partner overlijdt, dan is dat heel erg natuurlijk, maar dan weet je dat diegene veel van je hield en dat je er tot op 'het einde' voor diegene bent geweest. Als je gedumpt wordt dan weet je dat diegene niet meer van je hield en dat is gewoon moeilijk te accepteren en te begrijpen. Je kan wel 100x vragen en je ex kan het 100x uitleggen, maar een ander echt begrijpen kan nooit. Het gaat om acceptatie inderdaad. En dat heb je wel met veel dingen in het leven, je kunt niet overal controle op hebben. Maar zodra je dat kunt accepteren kun je ook veel gelukkiger zijn denk ik.. meer leven in het nu.
"Show me how you do that trick -- The one that makes me scream" she said
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
Iedereen een beetje een zondagdip zo te zien? Maar hoe is het met jou gister op stap gegaan? Nog aan je ex gedacht of helemaal los kunnen laten en los kunnen gaan?
Ik ben gisteren in mijn stamkroeg op stap gegaan...was lekker druk en veel met verschillende mensen gepraat Dan kijk je zo rond in de kroeg en dan denk ik wel van....hoe moet ik toch ooit weer een leuke dame gaan ontmoeten 
Maar dat zal wel niet in de kroeg gaan gebeuren
Inderdaad, ik heb ook al een aantal keren gevraagd hoe het kan dat haar gevoel opeens weg is, en waarom ze nooit iets eerder heeft gezegd of problemen heeft aangegeven. We hadden echt weinig ruzie of andere problemen. Snap het nog steeds niet, maar eigenlijk moet ik het ook niet precies willen weten. Het is over en uit...valt verder niks meer aan te doen.quote:Op zondag 24 januari 2010 14:59 schreef DeuceFour het volgende:
[..]
Precies
Ik heb anders nog geen positieve verhalen over Helmond gehoordquote:Op zaterdag 23 januari 2010 19:22 schreef Faerie het volgende:
[..]
Haha ik ben ook al 4x uitgeweest deze week. En iedere keer heb ik misschien maar 1x op de avond aan hem gedacht. Dus moet vanavond ook zeker lukken! Hij woont inderdaad in Helmond ja. Maar hij gaat regelmatig uit in Eindhoven dus er is altijd een grote kans dat ik hem zie. Maarja boeiend, van mij mag hij wel zien hoe ik met mijn leven verderga en niet als een zielepietje constant aan hem thuis zit te denken. Waar ga jij uit eigenlijk?
Helmond is btw niet zo erg joh!
Maar hoe is het met jou gister op stap gegaan? Nog aan je ex gedacht of helemaal los kunnen laten en los kunnen gaan? Ik ben gisteren in mijn stamkroeg op stap gegaan...was lekker druk en veel met verschillende mensen gepraat
Dan kijk je zo rond in de kroeg en dan denk ik wel van....hoe moet ik toch ooit weer een leuke dame gaan ontmoeten Maar dat zal wel niet in de kroeg gaan gebeuren
Heb gisteravond wel even een zware avond gehad. Was mijn eerste zaterdag(avond) zonder hem/sinds het uit is. Was bang iets van hem te horen, maar gelukkig niets gehoord. Denk dat dat het nog wel moeilijker zou hebben gemaakt.
Maar goed..wat had je dan gedaan? Terug gesmst, maar dan houdt het toch ook weer opquote:Op zondag 24 januari 2010 16:59 schreef maartjeh het volgende:
Heb gisteravond wel even een zware avond gehad. Was mijn eerste zaterdag(avond) zonder hem/sinds het uit is. Was bang iets van hem te horen, maar gelukkig niets gehoord. Denk dat dat het nog wel moeilijker zou hebben gemaakt.
Nee, juist niet. Maar het is toch de verleiding van het terug SMSen en toch weer contact met hem. En ik wil geen contact met hem buiten de keren dat we elkaar zien op de zaak. Gewoon omdat ik nu écht voor mezelf kies.quote:Op zondag 24 januari 2010 17:01 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Maar goed..wat had je dan gedaan? Terug gesmst, maar dan houdt het toch ook weer op
Ik zat in precies dezelfde situatie superfokker, opeens uit het niets was haar gevoel minder, ze wist niet hoe het kwam bla bla.. Schijnt er dus een ander in het spel te zijn. voor mij was dit fijn om te weten, omdat ik zoals jij ook zat te gissen wat er nou precies aan de hand was. Had dit nooit van haar verwacht, zo zie je maar weer dat je niemand voor de volle 100% kunt vertrouwen.quote:Op zondag 24 januari 2010 16:49 schreef SuperFokker het volgende:
Iedereen een beetje een zondagdip zo te zien?
[..]
Inderdaad, ik heb ook al een aantal keren gevraagd hoe het kan dat haar gevoel opeens weg is, en waarom ze nooit iets eerder heeft gezegd of problemen heeft aangegeven. We hadden echt weinig ruzie of andere problemen. Snap het nog steeds niet, maar eigenlijk moet ik het ook niet precies willen weten. Het is over en uit...valt verder niks meer aan te doen.
[..]
Ja ik verwacht ook ergens wel dat het een ander zou kunnen zijn. Het is gewoon te snel en raar gegaan. Heb het haar daarna nog expliciet nagevraagd...of ze er niet over wil liegen omdat anders de klap nog later gaat komen en dat ik dat niet heb verdient.quote:Op zondag 24 januari 2010 17:14 schreef Merziyas het volgende:
[..]
Ik zat in precies dezelfde situatie superfokker, opeens uit het niets was haar gevoel minder, ze wist niet hoe het kwam bla bla.. Schijnt er dus een ander in het spel te zijn. voor mij was dit fijn om te weten, omdat ik zoals jij ook zat te gissen wat er nou precies aan de hand was. Had dit nooit van haar verwacht, zo zie je maar weer dat je niemand voor de volle 100% kunt vertrouwen.
Ergens zou ik dit moeten vertrouwen, maar wat is vertrouwen als je vrienden het opeens uit het niets uitmaakt?
Zou misschien zelfs beter zijn als wat ik denk over haar bevestigd gaat worden...dan weet ik dat het goed is om van haar af te zijn
Hahaha, tja je hebt wel bepaalde wijken in Helmond die zeg maar niet echt leuk zijn. Maar mijn ex woont dus in Brandevoort en dat is een wijk met hele grote, mooie huizen. Gewoon normale mensen dus.quote:Op zondag 24 januari 2010 16:49 schreef SuperFokker het volgende:
Iedereen een beetje een zondagdip zo te zien?
[..]
Ik heb anders nog geen positieve verhalen over Helmond gehoord
Ik ben gisteren in mijn stamkroeg op stap gegaan...was lekker druk en veel met verschillende mensen gepraat
Maar dat zal wel niet in de kroeg gaan gebeuren
Gister was weer helemaal geweldig en ik heb het helemaal los kunnen laten. Uiteindelijk een super leuke avond gehad met een voetbalteam uit Nijmegen.
Het komt wel goed met mij weet ik nu, er zijn nog genoeg mannen. Maar ik heb af en toe wel zoiets van, tja, hoe kan ik nou ooit weeri emand vinden waar ik een relatie mee wil/krijg. Want het contact wat ik nu heb is gewoon oppervlakkig en zover als ik zie zit daar geen relatiemateriaal bij, alhoewel ik dat ook niet wil nu hoor, ik vind het wel goed zo.
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Ik blijf mijn ex maar tegenkomen. Het is ook raar omdat we recentelijk met elkaar weer met elkaar geweest zijn en ik momenteel ook maar afwacht hoe het verder gaat.
Aan een kant vind ik het ook best moeilijk omdat ik bepaalde dingen weer terug zou willen zoals eerst (niet vast want dat wilden we allebei niet , maar gewoon dat je toch weer intiem bent als je elkaar ziet)
Wel heb ik zoiets dat kun je ook niet forceren en nu ben ik natuurlijk ook de zelfmoord van een vriend aan het verwerken en daar moet ik ook ruimte voor hebben.
Door hoe hij gereageerd erop weet ik wel dat die er voor me is en dat het qua vriendschap ook goed zit en ja in het verleden heeft die me gekwetst maar dat is niet opzettelijk geweest.
Wel merk ik dat oude onzekerheden van toen ook op de kop steken en ik heb nu wel geleerd het ook los te laten en niet te obsessen en het gewoon de ruimte geven.
Het punt is ook dat ik door de dood van die vriend ook een boel onwerkelijk vind, en juist als ik dan mijn ex zie het ook te onwerkelijk voor me is alhoewel het toch ook juist ons dichter bij elkaar heeft gebracht.
Het is heel dubbel om de ene persoon uit je leven te zien gaan, en dat dan juist een ander terugkomt en dat die toch weer oude gevoelens aanwakkerd.
Kortom een work in progress en ik denk dat ik het ook allemaal maar even over me heen moet laten komen.
Aan een kant vind ik het ook best moeilijk omdat ik bepaalde dingen weer terug zou willen zoals eerst (niet vast want dat wilden we allebei niet , maar gewoon dat je toch weer intiem bent als je elkaar ziet)
Wel heb ik zoiets dat kun je ook niet forceren en nu ben ik natuurlijk ook de zelfmoord van een vriend aan het verwerken en daar moet ik ook ruimte voor hebben.
Door hoe hij gereageerd erop weet ik wel dat die er voor me is en dat het qua vriendschap ook goed zit en ja in het verleden heeft die me gekwetst maar dat is niet opzettelijk geweest.
Wel merk ik dat oude onzekerheden van toen ook op de kop steken en ik heb nu wel geleerd het ook los te laten en niet te obsessen en het gewoon de ruimte geven.
Het punt is ook dat ik door de dood van die vriend ook een boel onwerkelijk vind, en juist als ik dan mijn ex zie het ook te onwerkelijk voor me is alhoewel het toch ook juist ons dichter bij elkaar heeft gebracht.
Het is heel dubbel om de ene persoon uit je leven te zien gaan, en dat dan juist een ander terugkomt en dat die toch weer oude gevoelens aanwakkerd.
Kortom een work in progress en ik denk dat ik het ook allemaal maar even over me heen moet laten komen.
Gister met mijn vriendinnen bij één thuis gezeten, gezellig gehad en lekker wat gedronken. Zouden rond half1 naar de stad gaan.
Kreeg ik 12 uur een smsje van me ex, weer met 'hey babe' , of ik nog wat ging doen en dat hij zo ging slapen omdat hij moe en verkouden was..
Vervolgens vandaag nog een mailtje dat hij op het station stond te wachten op zijn trein en het toch wel anders voelde nu hij daar alleen stond en dat hij nu wel merkte dat hij onbewust toch veel waarde hechtte aan mijn aanwezigheid op zulke momenten..
Mennn wat wil die jongen toch..
Kreeg ik 12 uur een smsje van me ex, weer met 'hey babe' , of ik nog wat ging doen en dat hij zo ging slapen omdat hij moe en verkouden was..
Vervolgens vandaag nog een mailtje dat hij op het station stond te wachten op zijn trein en het toch wel anders voelde nu hij daar alleen stond en dat hij nu wel merkte dat hij onbewust toch veel waarde hechtte aan mijn aanwezigheid op zulke momenten..
Mennn wat wil die jongen toch..
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Ow Brandevoort ja, daar heeft een nicht van mij nog gewoond kom ik nu pas achterquote:Op zondag 24 januari 2010 17:29 schreef Faerie het volgende:
[..]
Hahaha, tja je hebt wel bepaalde wijken in Helmond die zeg maar niet echt leuk zijn. Maar mijn ex woont dus in Brandevoort en dat is een wijk met hele grote, mooie huizen. Gewoon normale mensen dus.
Gister was weer helemaal geweldig en ik heb het helemaal los kunnen laten. Uiteindelijk een super leuke avond gehad met een voetbalteam uit Nijmegen.
Niet heel Helmond is pauper inderdaad Misschien ken ik nog wel een van die jongens uit Nijmegen
Zitten er een aantal in mijn klas die daar voetballen Maar goed van je dat je het gezellig hebt gehad
Op de naar volgende week!! Weer 4x uitgaan? Ik hou het dit keer denk ik bij 3 x
Hij mist je dat is wel duidelijk.quote:Op zondag 24 januari 2010 19:12 schreef VeerEli het volgende:
Gister met mijn vriendinnen bij één thuis gezeten, gezellig gehad en lekker wat gedronken. Zouden rond half1 naar de stad gaan.
Kreeg ik 12 uur een smsje van me ex, weer met 'hey babe' , of ik nog wat ging doen en dat hij zo ging slapen omdat hij moe en verkouden was..
Vervolgens vandaag nog een mailtje dat hij op het station stond te wachten op zijn trein en het toch wel anders voelde nu hij daar alleen stond en dat hij nu wel merkte dat hij onbewust toch veel waarde hechtte aan mijn aanwezigheid op zulke momenten..
Mennn wat wil die jongen toch..
Maar wat wil jij?
Híj heeft het vorige week uitgemaakt..Ik wil hem uiteraard terug..Maar hier kan ik niks mee..Door deze dingen krijg ik idd de indruk dat hij me mist en me niet kan loslaten, maar aan de andere kant weet ik ook vrijwel zeker dat hij niet zo 1,2,3 bij me terug zal komen..Ondanks dat hij nog superveel van me houd..Uitleg hierover staat wel in me eerdere posts een pagina terug..quote:Op zondag 24 januari 2010 19:16 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ow Brandevoort ja, daar heeft een nicht van mij nog gewoond kom ik nu pas achter
Misschien ken ik nog wel een van die jongens uit Nijmegen
Maar goed van je dat je het gezellig hebt gehad
Ik hou het dit keer denk ik bij 3 x
[..]
Hij mist je dat is wel duidelijk.
Maar wat wil jij?
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Maarja, kut als hij het uitmaakt en hij blijft smsen, maar hij heeft er natuurlijk ook moeite mee. Beetje dubbel idd .
.
Hahaha nee volgende week ga ik niet meer zo veel uit denk ik. Ik verhuis namelijk naar Berlijn voor een half jaar om daar stage te gaan lopen. Maar we zullen zien.quote:Op zondag 24 januari 2010 19:16 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ow Brandevoort ja, daar heeft een nicht van mij nog gewoond kom ik nu pas achter
Misschien ken ik nog wel een van die jongens uit Nijmegen
Maar goed van je dat je het gezellig hebt gehad
Ik hou het dit keer denk ik bij 3 x
Pffff... ik heb net gepraat met mijn ex op msn. Hij zei: "je bent weer goed hersteld zie ik op hyves?". Dus toen heb ik gezegd dat dat gewoon afleiding voor mij is. Hij zei dat ie hoopt dat ik niet verander, en niet anders ga zijn dan ik echt ben. Daar bedoelt hij dus mee dat ik niet ga rondsletten ofzo. Terwijl hij zelf gewoon al een aantal dates heeft gehad. :s Bah.... Hoe moet ik hier nu mee omgaan? Ik weet t allemaal niet. Ik voel me in ieder geval weer heel rot....:(
Ik bepaal toch verdorie wel zelf hoe ik ermee om ga???
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
Ja, heel dubbel. Want op deze manier krijg ik toch weer die hoop van 'zal hij zich misschien bedenken?'quote:Op zondag 24 januari 2010 19:45 schreef Tegan het volgende:
Maarja, kut als hij het uitmaakt en hij blijft smsen, maar hij heeft er natuurlijk ook moeite mee. Beetje dubbel idd
En dat is gewoon vervelend, omdat dat waarschijnlijk toch niet gaat gebeuren..zucht.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Wat toch raar zeg. Tuurlijk bepaal jij zelf hoe je er mee omgaat. Bij mij is het ook net een week uit en ik ben gister ook gewoon wezen stappen. Dat houd niet in dat ik me minder rot voel, dat is gewoon afleiding.quote:Op zondag 24 januari 2010 20:18 schreef Faerie het volgende:
[..]
Hahaha nee volgende week ga ik niet meer zo veel uit denk ik. Ik verhuis namelijk naar Berlijn voor een half jaar om daar stage te gaan lopen. Maar we zullen zien.
Pffff... ik heb net gepraat met mijn ex op msn. Hij zei: "je bent weer goed hersteld zie ik op hyves?". Dus toen heb ik gezegd dat dat gewoon afleiding voor mij is. Hij zei dat ie hoopt dat ik niet verander, en niet anders ga zijn dan ik echt ben. Daar bedoelt hij dus mee dat ik niet ga rondsletten ofzo. Terwijl hij zelf gewoon al een aantal dates heeft gehad. :s Bah.... Hoe moet ik hier nu mee omgaan? Ik weet t allemaal niet. Ik voel me in ieder geval weer heel rot....:(
Ik bepaal toch verdorie wel zelf hoe ik ermee om ga???
En ik begrijp dat hij het heeft uitgemaakt? Dan heeft hij helemaal niks te zeggen..zeker niet als hij zelf ook al een paar dates gehad heeft. Hoe je er mee om moet gaan? Duidelijk tegen hem zeggen dat je zelf uitmaakt wat je doet en waarom hij die dingen tegen je zegt, wat hij daarmee bedoelt. Ben wel benieuwd naar zijn antwoord.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Ik weet het, ik ken het gevoel. Wilde steeds boos zijn van, sms dan niet, of alleen vriendschappelijk, en niet met zoveel interesse enzo dan. Dan denk ik er iets achter. Maar dan was het geen contact, en daar ging ik ook helemaal kapot aan dat ik zelf op die manier ging smsen. Vicieuze cirkelquote:
[..]
Ja, heel dubbel. Want op deze manier krijg ik toch weer die hoop van 'zal hij zich misschien bedenken?'
En dat is gewoon vervelend, omdat dat waarschijnlijk toch niet gaat gebeuren..zucht.
.
Precies... hij heeft het inderdaad uitgemaakt een maand geleden na 2,5 jaar relatie. Maar hij doet nu net alsof het echt super verkeerd is hoe ik ermee omga. Terwijl ik vandaag verdomme nog heb lopen janken toen ik een trui van hem tegenkwam. En hij zegt die dingen waarschijnlijk tegen mij voor "mijn eigen bestwil". Dat ik er niet gelukkig van word zo en dat dus niet de goede manier is om er mee om te gaan.quote:Op zondag 24 januari 2010 21:20 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Wat toch raar zeg. Tuurlijk bepaal jij zelf hoe je er mee omgaat. Bij mij is het ook net een week uit en ik ben gister ook gewoon wezen stappen. Dat houd niet in dat ik me minder rot voel, dat is gewoon afleiding.
En ik begrijp dat hij het heeft uitgemaakt? Dan heeft hij helemaal niks te zeggen..zeker niet als hij zelf ook al een paar dates gehad heeft. Hoe je er mee om moet gaan? Duidelijk tegen hem zeggen dat je zelf uitmaakt wat je doet en waarom hij die dingen tegen je zegt, wat hij daarmee bedoelt. Ben wel benieuwd naar zijn antwoord.
Ik vind het ook raar dat hij zegt dat ik dan anders ben. Het grote verschil is dat ik nu vrijgezel ben. Wat moet ik dan, als een zielepeutje thuis gaan zitten ofwat.
Ik weet dat ik nu geen rekening moet houden met zijn mening, maar toch voel ik me er kut over. Weer stelt hij zichzelf boven mij, dat hij weer eens degene is die alles goed doet en ik ben onervaren en weet het allemaal nog niet. Ik ben echt kwaad nu. En het liefst zou ik dit een keer tegen hem willen zeggen. Kutzooi...
To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.
nou wat let je . Ik denk namelijk dat het een beetje gekwetste ego is dat hij niet kan hebben dat je verder gaat en dat dat tegen zijn verwachting in gaat.
Ik denk dat je het zo moet zien , het is uit dus je bent hem geen verantwoording schuldig.
Leer lekker je eigen gang te gaan en als hij daar moeite mee heeft is dat zijn probleem en niet het jouwe.
Je kan gaan en staan waar je wil en hoeft met hem geen rekening te houden
Ik denk dat je het zo moet zien , het is uit dus je bent hem geen verantwoording schuldig.
Leer lekker je eigen gang te gaan en als hij daar moeite mee heeft is dat zijn probleem en niet het jouwe.
Je kan gaan en staan waar je wil en hoeft met hem geen rekening te houden
Hey jongens (en meiden), ik en ook weer even terug. Het gaat allemaal al wat beter hier en daar. Zit verder geen vooruitgang in het liefdesleven (of sociale leven for that matter) dus dat is negatief maar goed ik probeer er zo weinig mee te worstelen en gewoon door te gaan.
Maar nu zat ik net op de hyves van me zus te kijken, en aangezien zij die echt nooit gebruikt was de laatste krabbel die ze had nog van mijn ex.. die stond dus bovenaan. En op haar profielfoto stond ze liefdevol met een nieuwe kerel (een enorme kneus als ik zo eens keek maar hoe dan ook, een nieuwe kerel). En logischerwijs weet ik dat ze op die 3 maanden allang bezig was met andere kerels, of het nou een nieuwe vriend was of een scharrel, haar kennende heeft ze niet stil gezeten, dat wist ik.
Maar ik werpte een blik op die foto, kreeg er maar een glans van want klikte zo snel mogelijk de site weg, maar het brande gewoon van binne. Er schoot gelijk zo een k.u.t. gevoel door me hele lichaam heen, niet voor moelijk. En ondanks dat ik die foto maar een seconde gezien heb (stomme reactietijd!) zit die foto de rest van de week zoiezo in me geheugen geprent.
Ik weet dat het stom is maar ik moet dit even van me borst, de mense op msn zijn schijnbaar niet zo geinteresseerd op't moment (ben ook neit bij iedereen me verhaal gaan doen or, zo erg ben'k niet gezakt maar dit kutgevoel wil ik echt weghebben, hoe dan ook). Het enige wat ik KAN doen is die foto zo snel mogelijk uit me geheugen proberen te wissen maar dat lukt me toch niet, daar gaat eerst weer een hele tijd overheen. Crapzooi!
Maar nu zat ik net op de hyves van me zus te kijken, en aangezien zij die echt nooit gebruikt was de laatste krabbel die ze had nog van mijn ex.. die stond dus bovenaan. En op haar profielfoto stond ze liefdevol met een nieuwe kerel (een enorme kneus als ik zo eens keek maar hoe dan ook, een nieuwe kerel). En logischerwijs weet ik dat ze op die 3 maanden allang bezig was met andere kerels, of het nou een nieuwe vriend was of een scharrel, haar kennende heeft ze niet stil gezeten, dat wist ik.
Maar ik werpte een blik op die foto, kreeg er maar een glans van want klikte zo snel mogelijk de site weg, maar het brande gewoon van binne. Er schoot gelijk zo een k.u.t. gevoel door me hele lichaam heen, niet voor moelijk. En ondanks dat ik die foto maar een seconde gezien heb (stomme reactietijd!) zit die foto de rest van de week zoiezo in me geheugen geprent.
Ik weet dat het stom is maar ik moet dit even van me borst, de mense op msn zijn schijnbaar niet zo geinteresseerd op't moment (ben ook neit bij iedereen me verhaal gaan doen or, zo erg ben'k niet gezakt maar dit kutgevoel wil ik echt weghebben, hoe dan ook). Het enige wat ik KAN doen is die foto zo snel mogelijk uit me geheugen proberen te wissen maar dat lukt me toch niet, daar gaat eerst weer een hele tijd overheen. Crapzooi!
For as he thinks within himself, so he is
Ik kan ook echt geen foto's van hem zien met potentiele nieuwe dates, misselijk word ik ervan. Maar ik ben dan wel zo nieuwsgierig dat ik wel op de hoogte wil blijven. Niet dat ik alles van hem negeer en dan over een maand erachter kom dat hij een nieuwe vriendin heeft... Dan is het beter dat ik die foto's al had gezien/het al had zien aankomen.
He did it again. *Ignorequote:Op zaterdag 23 januari 2010 01:37 schreef Tegan het volgende:
Ik twijfel steeds, weer alle contact verbreken? En dan als ik net op het punt sta om dat te doen, doet hij weer iets liefs...
*.
Snikch, heel klote, maar ik hoop dat je je eroverheen kunt zetten. Er is wel een manier om gevoel los te koppelen van een (nare) herinnering of een beeld. Hier een link: http://www.manifestation.com/neurotoys/swish.php3 Als je vragen hebt laat maar weten.quote:Op zondag 24 januari 2010 21:55 schreef Snikch het volgende:
Hey jongens (en meiden), ik en ook weer even terug. Het gaat allemaal al wat beter hier en daar. Zit verder geen vooruitgang in het liefdesleven (of sociale leven for that matter) dus dat is negatief maar goed ik probeer er zo weinig mee te worstelen en gewoon door te gaan.
Maar nu zat ik net op de hyves van me zus te kijken, en aangezien zij die echt nooit gebruikt was de laatste krabbel die ze had nog van mijn ex.. die stond dus bovenaan. En op haar profielfoto stond ze liefdevol met een nieuwe kerel (een enorme kneus als ik zo eens keek maar hoe dan ook, een nieuwe kerel). En logischerwijs weet ik dat ze op die 3 maanden allang bezig was met andere kerels, of het nou een nieuwe vriend was of een scharrel, haar kennende heeft ze niet stil gezeten, dat wist ik.
Maar ik werpte een blik op die foto, kreeg er maar een glans van want klikte zo snel mogelijk de site weg, maar het brande gewoon van binne. Er schoot gelijk zo een k.u.t. gevoel door me hele lichaam heen, niet voor moelijk. En ondanks dat ik die foto maar een seconde gezien heb (stomme reactietijd!) zit die foto de rest van de week zoiezo in me geheugen geprent.
Ik weet dat het stom is maar ik moet dit even van me borst, de mense op msn zijn schijnbaar niet zo geinteresseerd op't moment (ben ook neit bij iedereen me verhaal gaan doen or, zo erg ben'k niet gezakt maar dit kutgevoel wil ik echt weghebben, hoe dan ook). Het enige wat ik KAN doen is die foto zo snel mogelijk uit me geheugen proberen te wissen maar dat lukt me toch niet, daar gaat eerst weer een hele tijd overheen. Crapzooi!
En daarnaast heb ik een verhaal voor je (ook voor anderen hier) uit een geweldig boek, over het accepteren van nare gebeurtenissen... of gewoon om je eigen stituatie even te relativeren. Best lang, maar het lezen waard:
quote:In 1985, Bobby Petrocelli thought he had it all: a great
job coaching sports in a sports - crazy Texas high school, and
his two - and - half - year marriage to his beautiful wife, Ava,
the love of his life. That night, he got home about 10:30 PM
and ate a big bowl of rigatoni, another of his loves. He and
Ava nestled close on the sofa as they always did, and talked
softly about how their day had gone and the approaching
Thanksgiving and Christmas holidays. When they went to
sleep that night, they couldn ’ t have been happier.
The next thing Bobby knew, he was looking at the
headlights of a pickup truck. A man stepped out of the truck
and asked, “ Is there anyone else in the house? ” Bobby looked
around. His bed was gone. Ava was gone. The smell of tar
and burning rubber filled his bedroom.
The driver of the three - quarter - ton pickup truck had
been drinking that night. In fact, he was drunk — he had a
blood alcohol content of 0.19, almost twice the legal limit.
He ’ d sped at 70 mph across a grassy field, traveling 313
feet — more than the length of a football field — and smashed
straight through the brick wall of Bobby ’ s house. As the
truck hit the concrete foundation slab, it went airborne for
an instant, landing on Bobby and Ava as they were sleep-
ing. The truck landed right on top of Bobby, running him
over completely. The tires, still spinning, burned hot rubber
into his leg, back, and abdomen. Then the truck kept going,
throwing him on top of the hood and carrying him out of
the bedroom and twenty - five feet through the house into
the dining room, where his face shattered the window.
While Bobby was riding on the hood of the truck, Ava
was underneath it, rolled up in the sheets and a mattress. As the
truck plowed through the house, it dragged Ava along. Later,
Bobby learned that when the truck landed on her, it most likely
knocked the air out of her body. Simultaneously, the sheets and
the mattress wrapped around her face and body so tightly that
she never got another breath of air. She died of suffocation,
wrapped in the sheets of their bed. It took thirty minutes to dig
her body out from underneath the rubble. When they found her,
she didn ’ t have a single scratch on her or even one broken bone.
From start to finish, the accident had taken about ten
seconds. All of Bobby ’ s hopes and dreams for a happy mar-
riage and future with Ava were gone. All he could think about
was that ten seconds. Ten seconds can change a life forever.
The next several months were very, very difficult.
Every time he took off his shirt, he saw the scars left by
tire tracks across his body. He did what anyone would do
to save his sanity: he went into denial and shock. Bobby
was numb, refusing to accept the fact that the tragedy had
taken place. Eventually, however, the shock wore off, and
he felt his pain head - on. For a while, he wrapped his pain
around him like a blanket, justifying it by saying to himself,
“ I would let go of this pain, BUT that would be dishon-
oring Ava. ” Sadly, the longer he sat back on this BUT, the
weaker he felt. Finally, even through his sadness and despair,
he understood that holding on to his sadness and anger was
not healing in any way. Maybe holding on to her memory
really meant letting go.
He stopped talking to himself about dis honoring Ava
and started thinking about honoring her instead. To Bobby,
that meant speaking about how he felt rather than giving
himself BUT excuses not to talk at all. He began to open up
and talk to family and friends about his true feelings, his
confusion and his pain. He was no longer afraid to cry if
he felt he needed to. This release eventually allowed him to
begin to move on — in a way he never expected.
Bobby found that speaking positively was so empow-
ering that he began to want to share his story with others
outside his personal circle. So Bobby volunteered with
youth organizations, such as Students Against Drunk
Driving and the Fellowship of Christian Athletes, which he
had sponsored in Santa Fe. The more he shared, the more
he felt in his heart that his life had been spared for just
this purpose: so that he could share with young people the
dangers of drinking and driving. Now his healing began in
earnest. Instead of focusing on the scars from the accident
that covered his body, he started to exercise again, getting
back into shape and feeling more confident.
There was one more thing, however. Bobby had to for-
give the man who caused this tragedy. Forgiving him didn ’ t
mean that he was letting him off the hook or that it was okay
that he ’ d killed Ava, either. It didn ’ t mean that he shouldn ’ t
have to pay back something to society. But Bobby knew he
had to forgive this man so that he himself could be free —
from the hatred and bitterness that could enslave him for the
rest of his life. When Bobby finally said the words, “ I forgive
you, ” to the man who drove a truck through his perfect life,
he felt a burden being lifted from his shoulders. It was the
last of his anger, floating away. He began to heal for good.
By 1986, Bobby realized that making a fresh start would
mean leaving Texas and moving back home, to New York.
He didn ’ t know what lay ahead, but he felt peaceful about
taking that step. Soon he found a job teaching and coach-
ing. The school asked Bobby to share his story at a large
assembly. Since then, Bobby has gone on to speak in hun-
dreds of assemblies every year. Over one million people
have now seen him share his story live.
Once, I asked Bobby, “ Were you afraid you ’ d never
find love again? ”
“ Actually, Sean, I was haunted more by the thought
that I ’ d never be able to love again. However, one day I met
a beautiful young woman. ” Like Bobby, she was an athlete.
Three years later, on May 6, 1989, they were married and
soon had two beautiful boys.
Today Bobby is one of the most sought - after motivational
speakers in the country. He has authored several books, includ-
ing his autobiography, 10 Seconds. Beyond his message about the
dangers of drinking and driving, he feels that the most impor-
tant message he can share is that, “ Each decision has the power
to affect not only us but also the lives of others. ” Choose wisely.
"Show me how you do that trick -- The one that makes me scream" she said
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
