quote:De disclaimer: according to Lois
Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic?
Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.
We willen graag dat jullie het "hoe gaat het met de moeders" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.
Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)
KD, wat naar dat je nog steeds afvalt. Stoppen zou ik ook niet zomaar doen. Inderdaad een dietist, die kan je vast goede tips geven mbt eten. Mijn kraamverzorgster begon tegen mij al over volle melk, volle yoghurt, slagroom, kortom vet eten (gezonde veten dan dus) en niet suikers, daar heb je niets aan. Ik was echter pas 1 kilo onder mijn startgewicht ongeveer een week na de bevalling, dus ik heb er niets mee gedaan, Vond het wat overdreven
Nu zit ik op 2 kilo onder mijn startgewicht, maar ik had wel wat overgewicht voor ik zwanger werd, dus kwaad kan het niet.Ik heb zo´n leuke opbergdoos gekocht, en daar doe ik nu allerlei spulletjes in van Graeme. Zijn eerste pakje (nou ja, die zit er nog niet in, want dat vind ik zo erg dat hij die niet meer past
), alle kaarten, geboortekaartje, eerste flesje, dat soort dingetjes. Word er helemaal emo van 
Ik vind het zo snel gaan, hij wordt zo snel groot! Over 5 dagen is hij gewoon al 2 maanden! 
En telkens weer zie je hem met heel andere ogen. Dan zit ie in maatje 104 jou te vertellen over van alles en nog wat, kan hij al van alles zelf en toch voelt de verwondering nog net als toen, toen dat je hem voor het eerst bekeek, rook, hoorde en aanraken kon...
Kan me voorstellen dat je dat niet klakkeloos opvolgt. Goed dat je naar een diëtiste gaat, ik hoop dat je ermee geholpen kan worden!Miss sly, jij gaat ook hard dan, al 2 kilo onder je startgewicht
Tessie, omg 2 maanden alweer
Zó snel Willow is vandaag één week oud, mijn hemel wat gaat dat snel zeg. Bedankt voor alle lieve berichtjes wb mijn vader. Ik vond het echt heel moeilijk, maar we hebben het weer overleefd. Het was een rare combinatie van situaties: aan de ene kant is hij iemand met wie ik helemaal niets heb, die ik niet begrijp, die mij niet begrijpt, de man die nog altijd even wereldvreemd is als altijd. En ik heb gelukkig eerlijk kunnen zijn over bepaalde dingen, eerlijk kunnen zeggen dat meer dan oppervlakkig contact er niet inzit voorlopig omdat er mij nog veel te veel dwarszit en diep zit. Aan de andere kant is hij wél nog een beetje mijn vader, duidelijk ontroerd bij het aanschouwen van zijn kleindochter, wat mij dan ook weer ontroerde. Maar het grootste gedeelte was gewoon awkward, een gesprek in de trant van: Goh, hoe lang woon je hier nu al? (Drie jaar!) En wat doe je tegenwoordig, studeer je nog? Dat soort dingen. En dat is op zich heel makkelijk om te doen, gewoon feitjes vertellen.
Maar andere momenten, dat hij zachtjes weltrusten fluistert tegen Willow, en dat ie dan mij een knuffel geeft en zegt dat ie me echt gemist heeft, en weet dat hij heel veel goed te maken heeft... pfooehh zeg... ik heb geen kraamtranen gehad, maar dat bezoekje gooide een boel emoties overhoop.
Ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan, of hij inderdaad gaat proberen contact op te nemen, of hij inderdaad alles uit wil en kán praten zonder de wereld te verdenken van complottheorieën en dergelijke , of hij inderdaad een opa wil zijn zoals hij zegt. Ik zal het verder uit dit topic houden, dat hoort hier helemaal niet, maar bedankt voor de steun iig.
En met mij gaat het ook goed. Ik ben nu in 2 weken tijd 6,7 kilo afgevallen. Ik kan weer broeken aan die ik niet meer aan kon, ik voel me top. Ik ga zo door en heb mezelf een mooie leren of suede jas voor de winter in het vooruitzicht gesteld als ik dan bijna op gewicht ben.
quote:In, wat een verhaal zeg!Op zaterdag 15 augustus 2009 13:43 schreef innepin het volgende:
Kleurdoos, jeetje wat een extremen, +25 of -15 kilo. Vervelend ook, dan weten ze niet hoe het precies komt en komen ze maar met zo'n advies
Miss sly, jij gaat ook hard dan, al 2 kilo onder je startgewicht
Tessie, omg 2 maanden alweer
Bedankt voor alle lieve berichtjes wb mijn vader. Ik vond het echt heel moeilijk, maar we hebben het weer overleefd. Het was een rare combinatie van situaties: aan de ene kant is hij iemand met wie ik helemaal niets heb, die ik niet begrijp, die mij niet begrijpt, de man die nog altijd even wereldvreemd is als altijd. En ik heb gelukkig eerlijk kunnen zijn over bepaalde dingen, eerlijk kunnen zeggen dat meer dan oppervlakkig contact er niet inzit voorlopig omdat er mij nog veel te veel dwarszit en diep zit. Aan de andere kant is hij wél nog een beetje mijn vader, duidelijk ontroerd bij het aanschouwen van zijn kleindochter, wat mij dan ook weer ontroerde. Maar het grootste gedeelte was gewoon awkward, een gesprek in de trant van: Goh, hoe lang woon je hier nu al? (Drie jaar!) En wat doe je tegenwoordig, studeer je nog? Dat soort dingen. En dat is op zich heel makkelijk om te doen, gewoon feitjes vertellen.
Maar andere momenten, dat hij zachtjes weltrusten fluistert tegen Willow, en dat ie dan mij een knuffel geeft en zegt dat ie me echt gemist heeft, en weet dat hij heel veel goed te maken heeft... pfooehh zeg... ik heb geen kraamtranen gehad, maar dat bezoekje gooide een boel emoties overhoop.
Ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan, of hij inderdaad gaat proberen contact op te nemen, of hij inderdaad alles uit wil en kán praten zonder de wereld te verdenken van complottheorieën en dergelijke , of hij inderdaad een opa wil zijn zoals hij zegt. Ik zal het verder uit dit topic houden, dat hoort hier helemaal niet, maar bedankt voor de steun iig.
Zo herkenbaar ook 'al'. Hoewel ik mijn vader af en toe nog wel spreek, kan ik me voorstellen straks net zoveel dubbele emoties te ervaren als jij. Ik weet namelijk zeker dat ie erg ontroerd zal raken door ons ons kleine meisje en dezelfde dingen zal zeggen en beloftes zal doen als jouw vader.
Pas je op dat hij niet teveel overhoop gooit en hij je niet teveel afleidt van het genieten van Willow?
quote:Wat zeg je dat mooiOp zaterdag 15 augustus 2009 12:40 schreef RockabeIIa het volgende:
en toch voelt de verwondering nog net als toen, toen dat je hem voor het eerst bekeek, rook, hoorde en aanraken kon...
en het is zo waar!KD was jouw schildklier ook niet op hol? Of herinner ik me dat verkeerd?
KD, lastig dat je zoveel afvalt!
Memmel, wat goed!!
Tessie, ik herken je gevoel! Ik heb met tranen in mijn ogen de kleertjes die Tess niet meer past in een doos gedaan..
4 september heb ik een gesprek bij de spv-er.
quote:Op zaterdag 15 augustus 2009 20:50 schreef Lois het volgende:
[..]
Wat zeg je dat mooi
Dat is met (baby)meisjes vast ook zo Ik wil wel eens een foto maken van 1 van de eerste dingen die ik aan had. Het is zo'n overslagrompertje en het zit in een heel lief soort van 'schilderijtje' gemaakt door mijn moek. Ze had het bewaard en er wat van gemaakt voor als ik ooit een babytje kreeg en het hangt op B's kamer. Misschien is het wat voor sommigen van jullie?
Herinner me nu ook dat ik nog een foto voor TF zou maken. Ik ben er verdrietig om maar ooh zo dankbaar dat ze bij ons trouwen, de geboorte van Isa en Ties nog mee heeft kunnen maken en dat ze mijn naam nog wel kende ondanks haar dementie.
Maar morgen ga ik voorzichtig vast afscheid nemen bang dat ik anders de kans niet meer krijg want van de week moet ik weer gaan werken, maar ondanks dat ik dankbaar ben voor al die mooie momenten doet me toch enorm veel verdriet, ik keek zo tegen haar op ... heb al mijn creativiteit aan haar te danken en ze was gewoon echt een oma zoals ze moeten zijn.
Veel sterkte met de situatie.
quote:Hier hebben we tegen ondergewicht van manlief ook Nutridrink, Fortimel en zelfs slimfast als drinken bij zijn ontbijt geprobeerd. Het nadeel was dat hij dan meteen helemaal vol zat en daardoor minder ging etenOp zondag 16 augustus 2009 09:07 schreef bodpa09 het volgende:
@Kleurdoos: Ik heb in mijn twenties (:-)) een hele poos Fantomalt door al mijn melddrankjes/vlavarianten/etc geroerd, op advies van een diëtiste. Heb mijn hele leven al ondergewicht, dit was een poging om het te doorbreken. Hielp geen zier, maar bij jou misschien wel, je weet het niet. Nutridrink en Fortimel(?) boden wel soelaas. Je kunt die pakjes bij de apotheek kopen. Wel ijskoud drinken, het is niet te naggelen anders.
Hielp ook niet dus. Nog steeds een BMI van onder de 15...
quote:Bij ons in het verpleeghuis wordt het tussentijds aangeboden. Dus niet bij het eten maar als tussendoortje.Op zondag 16 augustus 2009 09:20 schreef freecell het volgende:
[..]
Hier hebben we tegen ondergewicht van manlief ook Nutridrink, Fortimel en zelfs slimfast als drinken bij zijn ontbijt geprobeerd. Het nadeel was dat hij dan meteen helemaal vol zat en daardoor minder ging eten
Hielp ook niet dus. Nog steeds een BMI van onder de 15...
Of 's avonds voor het naar bed gaan.
een client heeft 's nachts sondevoeding omdat ze overdag niet genoeg binnen kreeg, dus overdag gewone maaltijden en 's nachts sondevoeding om bij te komen en vooralsnog werkt het
Soms is het gewoon heel moeilijk om mensen aan te laten komen. Nu is ze aan het dementeren en woont ze in een verpleegtehuis en sindsdien komt ze wel aan. Waar het nou allemaal aan ligt
quote:Dat meen ik mij ook te herinneren idd!Op zaterdag 15 augustus 2009 20:50 schreef Lois het volgende:
[..]
Wat zeg je dat mooi
KD was jouw schildklier ook niet op hol? Of herinner ik me dat verkeerd?
En ik vind de afkorting KD verwarrend, dan moet ik steeds denken aan KD-fotografie
Maar die post inmiddels onder een andere naam, dus we komen er wel
Ik ben geen arts hè, maar voor zo ver ik weet is het geven van BV an sich eigenlijk bijna nooit de hoofdreden van veel afvallen of slap voelen enzo. Zo héél vreselijk veel energie vergt het produceren van moedermelk namelijk niet en met de manier waarop de meeste westerse mensen eten heb je die calorieën (en nog wel meer ook, vaak) zo weer bij gegeten.
Dat neemt niet weg dat het natuurlijk wel calorieën kost dus áls er iets mis is met je stofwisseling dan komt de BV er wel bovenop.
Maar ook als je dus stopt met de BV dan is het misschien raadzaam om te proberen te achterhalen of er niet toch iets anders speelt qua stofwisseling want het wegnemen van de BV-energievraag neemt niet per definitie de hoofdreden van het afvallen weg.
Overigens is het dus niet mijn bedoeling om te zeggen dat mensen niet moeten stoppen met BV hè, daar heb ik niets mee te maken.
En er zullen ook vast echt wel vrouwen zijn die puur door het geven van BV veel af vallen. Of dat er echter zo veel zijn als sommige huisartsen voor het gemak maar aannemen is een tweede en als je dus graag door wilt voeden dan kan het de moeite lonen om eerst nog wat dingen uit te laten zoeken voor je iets doet wat je eigenlijk niet wil en wat eigenlijk niet nodig is Ongelofelijk dat ik 4 weken geleden nu naar het ziekenhuis ging, nog een beetje met de angst dat het vals alarm was. En nu ligt ze hier naast me, ons meisje
Vandaag is de eerste dag dat schaap werken is en ik alleen ben met Senna. Ik weet dat het sowieso al luxe is dat het met 4 weken pas voor het eerst zover is, maar het blijft toch een mijlpaal en een beetje eng. Ik weet natuurlijk best hoe ik voor Senna moet zorgen en kan dat ook best, maar de wetenschap dat ik dit nu de hele dag alleen moet doen en haar niet even aan schaap kan overlaten, is toch een beetje eng. Maar het komt vast goed, hoor
Wat is het toch heerlijk om tijdens je vakantie de hele dag te kunnen spenderen aan je baby!!
Heerlijk die rust en de tijd vrij kunnen maken.....helaas is het weer voorbij.
als ze niet net een regeldag heeft zoals dus bij mij gebeurde op de eerste dag dat D. weer moest werken Met mij gaat het goed, nog 3 kilo en ik zit weer op mijn startgewicht en ondanks wat ongemakken na de bevalling voel ik me prima!
De dagen alleen met Finn vind ik wel wennen. Mijn vriend heeft altijd thuis gewerkt en is sinds vorige week begonnen met een nieuwe baan en nu dus de hele dag weg. Langzaam beginnen Finn en ik nu een ritme te vinden en probeer ik iedere dag even het huis uit te gaan.
Nu eerst genieten van ons mannetje en dan over een half jaar opzoek naar een baan, al hebben mijn vriend en ik het er ook over gehad dat ik misschien iets voor mezelf ga beginnen maar dat komt allemaal nog wel.
(En ja, dat mag ook wel eens gezegd worden).Ik heb net echt een flink aantal uren liggen slapen en dat heeft me echt gigantisch opgeknapt. Daarnaast heeft mijn mannetje mij van het weekend enorm verrast door de hele studeerkamer leeg te halen zodat daar gewoon morgen het nieuwe behang op kan en de kastenwand dus ook niet lang meer zal duren.
Troel, fijn dat je een goede dag hebt! En lief van je teerbeminde
Senna heeft het hier vandaag erg goed gedaan. Ze heeft me warempel tijd gegeven om te ontbijten, lunchen, wat op te ruimen en anderhalve was op te ruimen
Daarna lagen we net even te dutten op bed toen schaap alweer thuis kwam; het laatste deel van zijn afspraak van vandaag was niet doorgegaan De rest van de week is hij ook nog thuis. Morgen gaan we naar Brabant, naar mijn zusje en mijn ouders. Spannend hoor, zo ver weg met ons meissie, maar ook wel leuk. Zeker als dat goed blijkt te gaan.
Vanaf volgende week zal schaap wel vaker weg zijn, maar ik vind het wel erg fijn dat hij veel thuis werkt en ook niet vaak hele lange dagen van 8-5 heeft ofzo. En dan inderdaad een ritme opbouwen.
Zo raar he, dat Finn en Senna uiteindelijk maar een week schelen en dat Willow jonger is dan Senna. Wat is dat zwanger zijn en bevallen toch een onvoorspelbare toestand!
Ow ja, wat ik ook raar vind: aan mezelf refereren als 'mama'. Teleksn als ik iets zeg tegen Senna als 'kom maar bij mama' dan heb ik toch het beeld van mijn moeder of van mijn zusje of vriendinnetjes die moeder zijn voor ogen, maar nooit mezelf
quote:rust? Als ik iets niet heb ervaren in de vakantie dan is het rust. Waar heb je die gevonden?Op maandag 17 augustus 2009 12:45 schreef Koningin het volgende:
Zo, na een paar weken vakantie ben ik al weer aan het werk.
Wat is het toch heerlijk om tijdens je vakantie de hele dag te kunnen spenderen aan je baby!!
Heerlijk die rust en de tijd vrij kunnen maken.....helaas is het weer voorbij.
quote:In LuxemburgOp maandag 17 augustus 2009 16:01 schreef Estrys het volgende:
[..]
rust? Als ik iets niet heb ervaren in de vakantie dan is het rust. Waar heb je die gevonden?
Maar vakantie is toch voor je rust of niet?
quote:Had je nog een foto gemaakt Rocka?Op zaterdag 15 augustus 2009 21:45 schreef RockabeIIa het volgende:
[..]
Ik wil wel eens een foto maken van 1 van de eerste dingen die ik aan had. Het is zo'n overslagrompertje en het zit in een heel lief soort van 'schilderijtje' gemaakt door mijn moek. Ze had het bewaard en er wat van gemaakt voor als ik ooit een babytje kreeg en het hangt op B's kamer. Misschien is het wat voor sommigen van jullie?
quote:Op maandag 17 augustus 2009 16:12 schreef tessie het volgende:
[..]
Had je nog een foto gemaakt Rocka?
Nee sorry, zelfs niet 1x aan gedacht! Maar ik ga dat nu wel even doen!!!
Maar dit is even voor het idee:
(en ik moet het weer effe stijfspuiten en platstrijkken
)quote:Of dat je jezelf aan de telefoon hoort zeggen: "Met de moeder van...."Op maandag 17 augustus 2009 16:07 schreef RockabeIIa het volgende:
Miss_sly, wacht maar tot ze je voor het eerst zelf gericht 'Mama' noemt! *smelt*
Rocka echt een smelt-moment moet dat zijn
En Moonah, dan klinkt het wel echt heel erg echt he?
quote:"Mijn zoon en ik..."Op maandag 17 augustus 2009 16:26 schreef Moonah het volgende:
[..]
Of dat je jezelf aan de telefoon hoort zeggen: "Met de moeder van...."
quote:Of voor het eerst legaal naar intocht van sinterklaas mogen.Op maandag 17 augustus 2009 16:26 schreef Moonah het volgende:
[..]
Of dat je jezelf aan de telefoon hoort zeggen: "Met de moeder van...."
Ik had het gisteren nog toen ik door een klasgenootje van Liz werd geroepen: "mama van Lihiz, mama van Lihiz, waar is Liz?"
Eigenlijk moet je die 1e kleertjes ook gewoon 'gebruiken' voor zo'n leuke decoratie, heh? Ik heb zelf het idee dat ik het als zijnde een museumschat (luchtvochtigheid, licht, etc) moet behandelen. Maar dit is leuk. Ik ga zelf ook eens zoiets freubelen. Thanx voor het leuke idee.
) dat ik de oudste even aan mijn vader gaf. Waarop het wurm even later begon te brullen, en mijn vader zei; "Je moet weer naar je moeder he?"En ik, ik keek naar mijn moeder
. " Oh nee, verhip, hij bedoelt mij! "
Ik heb eigenlijk al een tijd niet meer in dit topic gepost. Het gaat redelijk met mij. De balans ontbreekt nog totaal maar nu kan ik nog even de vakantie daar de schuld van geven. Het is makkelijker om er iets de schuld van te geven natuurlijk. Morgen een afspraak voor haptotherapie. Ben benieuwd of dat wat voor mij is. Daarbij heb ik besloten om toch op de afspraak begin september bij de psycholoog te wachten. Dat is het tenslotte ook alweer best snel.
De vakantie ging de eerste 5 dagen niet zo lekker. Ik kon er totaal niet van genieten en was steeds bezig met aftellen om naar huis te gaan, daar zag ik namelijk enorm tegenop (dacht ik). Erg vermoeiend: nog zoveel dagen en dan gaan we weer naar huis, vandaag over een week.. Maar op woensdag besloot ik dat ik daar klaar mee was en dat ik nu daar was. Toen ging het beter. Maar het was wel enorm vermoeiend met een nooit stil zittend kind die misschien een uurtje op een dag slaapt als je geluk hebt. En wij zijn zoveel jaar met zijn tweeen op vakantie gegaan dat het erg wennen was. Volgens mij hebben wij allebei regelmatig gedacht, wat was het rustig met zijn tweeen op vakantie. Na twee weken 24/7 Seb (die niet op een kleed blijft liggen maar strand wil eten, wil zitten en omkukelen, niet wil slapen, niet in de kinderwagen op een terrasje wil blijven zitten etc) waren we er wel aan toe om naar huis te gaan.
Edit: het was verder wel een super leuke vakantie hoor
[ Bericht 4% gewijzigd door Estrys op 18-08-2009 11:17:41 ]
Het is idd een raar idee dat Senna gewoon bijna drie weken ouder is dan Willow
Straks gaat m'n tweede dagje alleen met Willow beginnen... spannend! Als ze zo rustig blijft als ze deze ochtend is geweest, gaat het vast goedkomen.
Leah
En inderdaad, op vakantie gaan is heel anders nu!
Innepin, hoe is het gegaan?
Ik vond het geweldig met dat hele kleine hummeltje, maar het wordt alleen maar leuker
Ze kijkt nu echt naar me, lijkt te luisteren, begint zelfs te lachen. Ze wordt echt al groter, niet alleen lichamrlijk (en dat alleen van wat ze bij mij drinkt) maar ook in qua persoon. Zo geweldig om dit mee te maken
Ze herkent me ook echt, kent mijn stem, en ik begin haar ook steeds beter te kennen.
Genieten ook 's nachts, de nachtvoeding. Lekker bij een klein lampje, papa slaapt door, en wij zitten knus saampjes. Ik kan rustig haar snoetje bekijken, ruik haar babygeurtje. En na het voeden kruipt ze zo klein mogelijk opgekruld tegen me aan
ik wacht dan ook nog even voor ik haar terugleg in haar wiegje, mijn grte kleine meid . Ik verheug me er ook weer mateloos op . Snif!
Gisteren was onze eerste dag met zn tweeën, manlief moest weer aan het werk. Het was een drama, maar met name omdat de borstvoeding helemaal op zn kop stond. Vandaag gaat het tot nu toe 100 keer beter, ik heb al tijd gehad om te eten zelfs
En hij ligt nu tevreden in de box Guuzje, ja ik zweef nog steeds op een roze wolk
het verschil met de zwangerschap is ook zo groot! Hoewel ik het omgekeerd had verwacht: roze zwangerschap, want zo lang gewacht, maar moeilijke eerste tijd, omdat alles zo nieuw en anders en wennen is. Maar ik vind het niet moeilijk, ik vind het heerlijk Geweldig he, hoe je toch kan genieten van je baby Ik had echt nooit verwacht dat het zó mooi, geweldig en bijzonder zou zijn.Rocka, volgens mij had ik nog helemaal niet gereageerd op die foto!
Echt super leuk! Als ik eraan toe ben om zijn eerste pakje uit de kast te halen ( ) ga ik ook zeker zoiets maken. Goeie tip!! Ik heb vandaag voor het eerst het gevoel dat de dingen een beetje op zn plek beginnen te vallen. Weer wat rust in mn kop en mn lijf. Maar ben nog wel heel blij dat lief thuis is hoor... die heeft nog ruim anderhalve week vakantie. Kunnen we nog mooi een beetje zoeken naar een nieuw ritme.
En ik geniet omdat de bv gewoon loopt en het niet zo moeizaam gaat als bij Mirte
Het mens heeft me ook helemaal niet verteld waar ze te bereiken is, ik ging er vanuit dat het via de HA kon, daar was de vorige afspraak ook. Maar dat is niet zo dus. Nu heb ik een tel nr gekregen hoor maar de afspraak blijkt ook op een hele andere locatie te zijn. Dat is helemaal niet ter sprake gekomen, dat weet ik zeker. 
Had ik de afspraak wel opgeschreven dan had ik op de verkeerde locatie gestaan. Stom mens. Ik ga haar afbellen want nou heeft ze het helemaal verpest bij mij. Die vijf (geschreven met pen en papier, aaargh old skool) kantjes levensverhaal kan ze mooi ergens anders steken 
Heb nog een tel nr liggen van iemand anders. Morgen weer haptotherapie, dat zie ik meer zitten.
. Dat wilde ik even kwijt Estrys, wat raar zo
Slordig hoor.Hier gaat het... ja, redelijk. Het heeft even geduurd voordat ik een beetje vertrouwen in mezelf-als-moeder kreeg. Dat is er nu wel een beetje, maar ik vind het moeilijk om toe te geven dat ik het niet alleen maar leuk vind. Sterker nog, ik vind het vaak best zwaar. Willow heeft dagen dat ze ontzettend lief en braaf is, maar ook dagen - zoals gisteren - dat ze eerst de halve dag krampjes heeft (
) en daarna de rest van de dag gewoon jengelig is en veel huilt en gewoon helemaal niet slaapt. En dan ben ik zelf doodmoe en vind ik het eigenlijk alleen maar zwaar. Als m'n vriend ook thuis is redden we het prima met z'n drietjes, maar die is meestal aan 't werk van één uur 's middags tot half twee 's nachts. En nou ja, in m'n eentje vind ik het allemaal nog best een hele opgave en dat vind ik ook nog es heel erg om toe te geven .Gelukkig zijn er ook veel mooie momenten, en ik geniet ook echt wel! Maar het gaat niet vanzelf, in elk geval.
Estrys, raar hoor. Fijn dat de hapto voor je werkt!
innepin, waarom is dat erg om toe te geven? Ik vind het ook niet alleen maar leuk, hoor. Dat wil zeggen: ik vind het nooit niet leuk, maar ook regelmatig zwaar. Alsze weer van 18-23/24 uur wil drinken en niet aan slapen lijkt te denken of als ze last heeft van de 3 h's: huilerig, hangerig en constant hongerig zijn.
Wat ik wel erg mooi vind aan die gevoelens is dat altijd, hoe zwaar ik het ook vind, de liefde voor Senna overheerst
Succes, komt echt goed
quote:Op woensdag 26 augustus 2009 13:47 schreef innepin het volgende:
Miss sly, wat klink je gelukkig
Estrys, wat raar zo
Hier gaat het... ja, redelijk. Het heeft even geduurd voordat ik een beetje vertrouwen in mezelf-als-moeder kreeg. Dat is er nu wel een beetje, maar ik vind het moeilijk om toe te geven dat ik het niet alleen maar leuk vind. Sterker nog, ik vind het vaak best zwaar. Willow heeft dagen dat ze ontzettend lief en braaf is, maar ook dagen - zoals gisteren - dat ze eerst de halve dag krampjes heeft (
Gelukkig zijn er ook veel mooie momenten, en ik geniet ook echt wel! Maar het gaat niet vanzelf, in elk geval.
en zo is het. En je bent echt echt echt niet de enige. En het is ook moeilijk om toe te geven. Het voelt alsof je dat niet mag van jezelf. Want mensen hebben het over een roze wolk en dan blijkt in de praktijk die wolk helemaal niet altijd zo roze te zijn. Momenten dat je denkt, waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen, je hebt wallen die je moeiteloos over je hoofd kan trekken en het liefste zou je gewoon even, heel even zoals eerst...maar de momenten dat je zo geniet van dat kleine mensje maken dat je het vol kan houden. Want jij bent haar moeder en zij is jouw dochter Ik weet nog dat toen ik zwanger was iedereen zei: Ach een tweede is veel makkelijker dan een eerste. Die tweede rolt er zo in mee. Nou phff echt niet hoor. Ik vond het in het beign helemaal niet leuk
Ik wilde mijn aandacht eerlijk verdelen maar moet echt toegeven dat dat zo niet gelukt is. Gelukkig trekt Mikael zowiezo veel meer naar mij vriend toe. Maar toch wat voelde ik me kut. Ik kon maar niet snappen hoe andere dat deden allemaal. Mijn vriend heeft na de geboorte van kleine L 3 weken vakantie gehad en toen hij weer ging werken kwam het ritme wel een beetje en werd het wel iets leuker omdat L veel meer sliep en ik dus meer tijd had voor Mikael. Maar net zo vaak gaat het helemaal niet omdat L dan een huildag heeft en ik juist die dag iets met Mikael wil gaan doen. Dan ben ik blij dat R thuis komt en ik ff kan klagen dat ik het helemaal niet leuk vind zo'n tweede en dat ik de oudste stiekum veel leuker vind Dat is niet zo hoor. Maar op zulke momenten voelt het gewoon zo. Gelukkig weet R dat ik het ook niet meen want dat is natuurlijk helemaal niet leuk om te horen. Maar ik ben echt heel blij met Mikael en Lenader. Mijn 2 mannentjes die het waard maken om te leven Hmm dat staat er een beetje raar. Ik bedoel dus eigenlijk dat ik het soms helemaal niet leuk vind om mama te zijn van 2 kleintjes
Hier precies hetzelfde ook, gisteravond was hij aan het brullen vanwege krampjes.. En dat vind ik voor hem niet leuk, uiteraard, maar voor mezelf ook niet want ik wil dan ook gewoon slapen omdat ik ook moe ben.. En dan is het inderdaad heel zwaar..Hier zojuist een heuse overwinning, we zijn met zn tweeën buiten geweest. Ik vond het echt heel erg eng, was bang dat ik niet meer thuis zou komen (we wonen op 3 hoog zonder lift) maar het is gelukt en nu ben ik helemaal trots
We hebben de vuilniszak weggegooid en een paar kleine boodschapjes gehaald. In de draagdoek, de kinderwagenbak naar beneden tillen kan ik nog niet.. Innepin. Het is gewoon ook moeilijk. En zeker als je moe bent en eigenlijk alleen maar wilt uitrusten. Gewoon heel eventjes, zodat je er daarna weer tegenaan kunt. Dus nee! Niet zeggen dat het iets is wat je erg vind om toe tegeven. Gewoon, doen wat je nu ook doet. Van je af schrijven. En dan uiteindelijk vinden jullie ook structuur .Zijn de krampjes met 10 weken voorbij, gaat het meer vanzelf en hebben jij en Willow elkaar ook in het zonlicht leren kennen en aanvoelen. Dan zul je zien en deze post teruglezen en denken... HA, het lukt me nu wel, wat toen nog niet vanzelf ging.Anekdote (waar ik in een keer aan moest denken toen ik jouw post las)
SPOILERFleur is bijna 5 maanden. F. is werken en ik kom terug van een te vermoeiende dag van mijn werk. Nadat ik Fleur opgehaald heb, plan ik in wat ik wil doen. Thuis komen, haar in de box zetten, eten koken, haar in bad en bed doen, zelluf douchen en dan lekker slapen. Wat gebeurt er? Ze wil niet in de box. Het is alleen maar huilen. Ik krijg ze niet stil en zit met haar huilend op de bank. Ik ben moe, zo moe. Als ze wat rustiger is, probeer ik het weer, maar het feest begint van voren af aan. UIt pure frustratie leg ik ze in de kinderwagen en ga wandelen in de hoop dat ze in slaap valt. Ik loop meer dan een uur hetzelfde rondje en elke keer als ik stop begint ze weer. Met tranen over mijn eigen wangen loop ik door. Als ik voor de 100e keer weer bij onze voordeur langs kom, staat de oppas me op te wachten. Ze ziet dat ik er doorheen zit en neemt Fleur van me over. Ik val huilend op de bank in slaap en de oppas legt Fleur met veel geduld in d'r bedje. Wat de oppas kwam doen? Ze gingen een ijsje halen en reden langs ons terug. Waarom? dat wist ze zelf ook niet. Maar ik ben nu nog steeds blij dat ze dat toen gedaan heeft.
Ik voel me ook een stuk fijner dan ik me 38 weken lang gevoeld heb, zelfs als ik me even niet fijn voel Kun je nagaan wat hormonen met een mens kunnen doen.Wat betreft inplannen, zoals in je voorbeeld chaca, dat heb ik al afgeleerd, hoor. Ik bedenk wel wat ik zou willen doen, maar ben al niet meer verbaasd als ik er niet aan toe kom. Ik heb met mezelf (en schaap) afgesproken dat er de eerste tijd maar 1 ding is dat ik MOET doen: voor Senna (en mezelf) zorgen. En als dat inhoudt dat ik op een dag niet meer gedaan heb dan ontbijten en lunchen en Senna voeden en troosten en in slaap proberen te krijgen en datzelfde riedeltje nog een paar keer, dan is dat maar zo. Er zijn zelfs dagen dat ik niet aan douchen toekom (maar nooit twee achter elkaar
). Het neemt de druk weg, want eigenlijk wil ik de was doen, boodschappen, gaan wandelen, eten koken, hier nog eea opruimen en uitzoeken, want als ik goed kijk, zie ik een zootje hier. Maar ik denk dan maar dat die tijd nog wel komt en probeer er maar blind voor te zijn.
En zie hier waarom het zo fijn is om op Fok te posten: zoveel herkenning, terwijl je iets post waarvan je dacht dat het raar of misschien wel erg was! Nee hoor, in, heel normaal
quote:Kijk dat is precies wat ik bedoel. Met Mikael toen kon ik gewoon doen wat ik wilde. Kwam het die dag niet uit om de na buiten te gaan, nou jammer dan volgende dag een nieuwe kans. Maar nu hbe ik er 2 waarvan de oudste zijn ding ook wil blijven doen. En dat is soms zo moeilijk!!Op woensdag 26 augustus 2009 14:14 schreef miss_sly het volgende:
Wat betreft inplannen, zoals in je voorbeeld, dat heb ik al afgeleerd, hoor. Ik bedenk wel wat ik zou willen doen, maar ben al niet meer verbaasd als ik er niet aan toe kom. Ik heb met mezelf (en schaap) afgesproken dat er de eerste tijd maar 1 ding is dat ik MOET doen: voor Senna (en mezelf) zorgen. En als dat inhoudt dat ik op een dag niet meer gedaan heb dan ontbijten en lunchen en Senna voeden en troosten en in slaap proberen te krijgen en datzelfde riedeltje nog een paar keer, dan is dat maar zo. Er zijn zelfs dagen dat ik niet aan douchen toekom (maar nooit twee achter elkaar
Het neemt de druk weg, want eigenlijk wil ik de was doen, boodschappen, gaan wandelen, eten koken, hier nog eea opruimen en uitzoeken, want als ik goed kijk, zie ik een zootje hier. Maar ik denk dan maar dat die tijd nog wel komt en probeer er maar blind voor te zijn.
quote:Dit mis ik ook heel erg ook al is hij een puber. Ik kan niet even met hem naar het strand of de bios of samen lekker shoppen voor schoolspullen en nieuwe kleding voor school straks. Eigenlijk heeft hij gewoon een behoorlijk saaie vakantie zo. Daar voel ik me behoorlijk schuldig over.Op woensdag 26 augustus 2009 14:16 schreef MeNicole2 het volgende:
[..]
Kijk dat is precies wat ik bedoel. Met Mikael toen kon ik gewoon doen wat ik wilde. Kwam het die dag niet uit om de na buiten te gaan, nou jammer dan volgende dag een nieuwe kans. Maar nu hbe ik er 2 waarvan de oudste zijn ding ook wil blijven doen. En dat is soms zo moeilijk!!
Hij heeft zelf zoiets van geeft niet mam ik begrijp het wel. Had toch al zin in een luier vakantie. Maar toch. Ik probeer hem toch altijd zoveel mogelijk uit z'n isolement te trekken, wat nu op het moment wat minder gaat.
Over een week of twee hebben we de eerste verjaardag bij familie verder weg. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. Heb er wel zin in om niet steeds aan huis gekluisterd te hoeven zitten.
[ Bericht 1% gewijzigd door Urla op 26-08-2009 14:49:42 ]
, je doet het vast hartstikke goed joh! Het begin is gewoon niet zo heel erg makkelijk maar dat zeggen ze er van tevoren niet bij. Effe om je op te vrolijken een linkje met instructies voor beginnende ouders
Die tv aan het ledikant
Lifting the baby...
Ik snap wel dat ik niet de enige ben met zulke gevoelens, maar het helpt idd wel om van me af te schrijven. Bedankt voor de lieve woorden.Momenteel ligt ze heel lief te pruttelen
En dan ben ik weer blije mama Rocka
Nou, dan halen we de tv die boven het ledikant hangt maar weer weg hè...
quote:Nee je moet de tv niet weghalen. Plaatje klopt niet helemaal. Er moet een plasma tv bovenOp woensdag 26 augustus 2009 15:02 schreef innepin het volgende:
Nou, dan halen we de tv die boven het ledikant hangt maar weer weg hè...
Vooral als Iris maar blijft huilen en ik met Mirte ook andere dingen zou willen doen en daar niet aan toe kom omdat ik constant loop te troosten. Dan ben ik blij dat lief ook nog thuis is, want anders kreeg Mirte helemaal geen aandacht. En soms vraag ik me af hoe dat moet over anderhalve week als lief weer moet werken. Maar dat is pas over anderhalve week en ik hoop dat het dan toch ook alweer wat makkelijker gaat.
Ik vraag me ook af hoe anderen dan doen, daar lijkt het dan zo makkelijk te gaan allemaal...
Chan, wat goed dat je er even uit bent geweest! Was het lekker?
Helemaal terecht dat je trots bent
.Rock, lol
Ik heb vaak het idee dat mensen IRL meestal mooi weer spelen en op fora's mensen weer meer eerlijker zijn.
Dewi slaapt nu eindelijk in haar eigen bedje. Dat betekend dat ik nu welgeteld 1 uur vrij heb om het huishouden of aandacht aan m'n zoon. Heb al iets kunnen doen aan het huis en was doe ik vanaaf wel als hubbie thuis is dus m'n zoon dan maar.
Lijkt me voor jongere kinderen helemaal lastig. Zij eisen je waarschijnlijk meer op en hebben minder begrip.
Het zal ongetwijfeld wel makkelijker gaan allemaal.
Eigenlijk rammel ik best wel voor een derde koter, maar ik denk dat ik daar de eerst komende twee jaar eens even goed over moet nadenken.
Lijkt me echt leuk 2 kindjes korter op elkaar te hebben, maar zoals het nu gaat weet ik niet of dat allemaal zo verstandig is. Kan ik mij uberhoud in drieen splitsen dan. Ehm in 4 hubbie natuurlijk ook.
Ik heb alsmaar het gevoel dat ik haar tekort doe. Maar we zijn net ff saampjes lekker naar de brievenbus gelopen om wat op de post te doen.
Ik weet nog goed het moment dat ik me realiseerde, dit is er voor altijd, nu ben ik voor altijd moeder, dit gaat niet weg. En niet dat ik Ko niet wilde ofzo, maar ik wilde wel even helemaal niets. Gewoon leegte. Alleen ik.
Klinkt echt slecht. Maar nu hebben we een ritme, de eerste onwennigheid is eraf en ik maak al hele reizen in mijn eentje met hem.
En het is mijn lieve kindje, die ik never nooit niet zou willen missen! 
Het is ook allemaal heel heftig. Je denkt in die 9 maanden dat je zwanger bent, dat je je goed voorbereid, maar je weet gewoon echt niet hoe het is, tot het zover is.
Vanmiddag was ik met hem in de stad, en toen kwam ik een vriendinnetje tegen, dus gingen we even wat drinken. En ik zat met Graeme op schoot, en toen zei zij: ik vind het zo gek om jou nu ook met een baby te zien, jouw baby!
En dat vond ik zelf eigenlijk ook haha! Alsof ik iedereen in de maling neem, dat dit heus niet echt is. Ik met een baby!
Dat gevoel had ik ook heel lang in de zwangerschap, alsof op een gegeven moment uit zou komen dat ik heus niet zwanger was. Wat dacht ik wel, ik zwanger, heus niet! Maar dat moment kwam maar niet haha! Of dat je aan de telefoon tegen de doktersassistente zegt, Mijn zoon... en ik om mezelf moest giechelen, van wat zeg jij nou?
quote:Op woensdag 26 augustus 2009 20:19 schreef oeke het volgende:
Of dat je aan de telefoon tegen de doktersassistente zegt, Mijn zoon... en ik om mezelf moest giechelen, van wat zeg jij nou?
... of dat als ze groter zijn je opeens hoort: "mama van Fleur mag ik....."Oeke, ik herken het wel hoor, het even helemaal niets willen. Even alleen jezelf, geen kinderen of huishouden of werk of wat dan ook. Daarom ga ik ook elk jaar een paar dagen lekker op een snoepreisje. Soms alleen, soms met mijn moeder. Heerlijk!
Dit jaar wil ik ook weg, maar J. lijkt het vrij moeilijk alleen met twee kinderen. Mijn pa kan dan wel bijspringen, dat moet lukken. Tot mijn moeder vanmiddag suggereerde om Anna gewoon lekker mee te nemen. Oma, Anna en ik in New York. 't zou mooi zijn! Maar dan moet ik toch weer zorgen he. Nouja, nog maar eens over nadenken.
Hier gaat het heel erg lekker. Ik kan nu binnen 3 kwartier alles aangekleed en gevoed hebben en de deur uit zijn. Na de vakantie gaan we het werkritme weer oppakken, zodat we zo langzaam aan weer eens aan werken kunnen gaan denken. 5 Oktober moet ik alweer. Wat leek dat ver weg zeg, half april...
*kuchkuch*De eerste tijd is ook gewoon lastig en zwaar.
Urla, misschien heb je het al ergens geschreven, dat weet ik niet, maar hoe oud is je tiener eigenlijk?
Memmel, dat klinkt goed, oma, mama en Anna in New York! Maar lekker een paar dagen zonder zorgen klinkt stiekem ook goed.
Ik heb in het begin ook wel eens om half 2 's nachts héél hard zitten huilen omdat hij alwéér wilde drinken en ik alleen maar wilde slapen
'TARA, we brengen hem NU naar mijn mama en dan gaan we slapen, ok?' Maar TARA kwam dan altijd met logische argumenten (je moeder heeft wel borsten, maar staat al iéts te lang droog denk ik
) en dan hielden we hem toch maar thuis.En hoewel ik echt nog wel momenten heb dat het zwaar is, wordt het wel echt steeds makkelijker!
En hier was de eerste hindernis na 3 maanden genomen Vanaf toen werd het makkelijker.quote:9 Maand?Op woensdag 26 augustus 2009 19:41 schreef oeke het volgende:
Pfft, echt niet he? 9 maanden om je voor te bereiden maar je hebt geen enkel idee. Vond ik.
Heb er hier al een lopen van 3 en ik dacht dat ik wel een beetje wist hoe het ging Domme ik quote:Hij is 13 over 2 maandjes 14, maar heeft ASS. Dus een behoorlijke handleiding en behoefte aan regelmaat/voorspelbaarheid.Op woensdag 26 augustus 2009 23:34 schreef RockabeIIa het volgende:
Macka das ook wel zo prettig en heus een feestje waard!
Urla, misschien heb je het al ergens geschreven, dat weet ik niet, maar hoe oud is je tiener eigenlijk?
Ik kan niet echt goed een planning maken nu in de schoolvakantie, wat zich resulteerd in terugtrekking van zijn kant.
Nu komt dat ook natuurlijk door het feit dat hij aan het puberen is en meer overprikkeling door al de veranderingen.
Het gaat best goed maar ik ben gewoon altijd gewend geweest hem toch altijd mee te nemen de grote maatschappij in. Nu is hij echt huismusserig mede ook dat hij nu naar VSO gaat en vriendjes ver weg wonen die ook puberen en ook geen behoefte hebben hieraan. Hij gaat naar cluster 2 onderwijs. Een auti only school.
Ik probeer hem wel te betrekken bij de verzorging van Dewi, maar heeft hier geen behoefte aan. Wat natuurlijk zowiezo niet zo gek is voor een jongen van die leeftijd.
Begrijp me niet verkeerd. Hij is ontzettend blij met z'n zus, maar kan hier nu ze nog zo klein is niks mee. Dat komt wel als ze meer interactie kan maken. Dat lijkt hem erg leuk en gezellig.
Vriendschappen komen en gaan in het leven,maar familiebanden blijven. Iets wat hem zekerheid bied. Maar goed ik vind het rot dat ik nu niet zoveel met hem bezig kan zijn. Ik weet dat dit wel weer komt, maar mede hormonaal voel ik me daar behoorlijk schuldig over en twijfel of een derde kindje kan in onze gezinssituatie. Volgens mij is het gewoon wijzer om me zolang ik nog niet uitgezwangerd ben me niet bezig te houden met zulke beslissingen, maar het gebeurd vanzelf zeg maar.
Huh Wel een erg groot antwoord op je vraag.
Ik moet het geloof ik ook even kwijt.
Macka Das groot nieuws.
Hier wel nog steeds envive, maaaaar de inlegkruisjes voor kleine niesongelukjes. Geen open kraan meer.
Oe, dat herken ik ook wel, dat stiekem eventjes niets willen. En dat was dan weer iets wat ik voor mezelf neit toe wilde geven, want dat is toch slecht, als nieuwbakken mama? Maar intussen heb ik al door dat dat neit slecht, maar gewoon menselijk is. En ik verheug me al op de dag dat ik het kan, eventjes niets, eventjes weg, eventjes geen zorgende mama zijn. Ik denk wel dat dat nog even duurt, want ik ben er nog niet aan toe om haar al aan een oppas over te laten. En ik heb lekker toch nog geen voorraadje melk, dus het kan nog niet
Kan je niet even met hem én de wandelwagen op stap?
Af en toe even een dagje gewoon relaxen is ook wel nodig af en toe. Wij zijn ook al een dagje samen naar de sauna gegaan, en als het goed is ga ik morgen weer.
Maar moet eerst even kijken hoe mijn doktersbezoekje straks gaat. Ontdekte een heel naar ranzig kwaaltje wat vast ook weer door de bevalling komt. Ben benieuwd wat ik straks te horen krijg, hoop dat het meevalt. Ben ik elk geval erg zenuwachtig nu, en misselijk.
Hier viel een raar kwaaltje wat door de bevalling kwam achteraf best mee
Tessie, succes bij de dokter!
quote:Die optie heeft nu ook z'n beperkingen.Op donderdag 27 augustus 2009 09:15 schreef freecell het volgende:
Urla, dat lijkt me inderdaad wel doorbikkelen in de vakantie (want andere structuur) en dan ook nog met zo'n kleintje!
Kan je niet even met hem én de wandelwagen op stap?
De uitstapjes die zoonlief genoeg stimuleren om mee te gaan zijn niet echt beeb vriendelijk te noemen en ik kan tot dusver niet lang de deur uit vanwege het risico op een vermoeide driftkikkertje.
Dit is ook niet bevorderlijk voor zoonlief en niet goed voor Dewi aangezien ze misschien/waarschijnlijk een liesbreukje heeft en om verergering te voorkomen mag ze daar niet teveel druk op zetten.
Dus lopen er hier nu twee vrij vaste structuren door elkaar heen.
Manlief en ik nemen zoonlief er wel op uit, maar er zitten op het moment zo'n 5 dagen te veel in de week.
Over 2 weken begint school weer dus dan gaat de vaste structuur vast weer toppie.
En morgen naar de arts met dochterlief.
Het komt goed en de oplossing is nabij, maar die stomme hormonen van mij maken me erg onzeker en instabiel/schuldig enzo.
Graag gedaan Rocka.
en bedankt.Tessie succes bij de arts.
Ik heb nu pas echt het idee dat ik ontzwangerd ben .
kan ik nog even genieten tot de overgang inzet
Urla, wat lastig zo, zeg. Inderdaad als school begint heb je weer structuur, dus dat is prettig, maar voor nu moeten jullie er toch iets van maken. Lijkt me inderdaad moeilijk.
Ik moet zeggen dat ik me helemaal niet hormonaal voel, trouwens. Hoe uit zich dat dan bij jullie?
quote:Ik heb daar ook helemaal geen last van. Maar dat had ik tijdens de zwangerschap ook niet. Voel me niet anders dan ik deed voordat ik zwanger was. Enige wat ik wel heb ik dat ik soms bijna moet huilen om iets leuks/liefs wat Mikael doet.Op donderdag 27 augustus 2009 10:08 schreef miss_sly het volgende:
Ik moet zeggen dat ik me helemaal niet hormonaal voel, trouwens. Hoe uit zich dat dan bij jullie?
quote:niet te hard kuchen he! of was dit de laatste test om te kijken of ze ECHT weg kunnen?Op woensdag 26 augustus 2009 23:18 schreef Macka66 het volgende:
*kuchkuch* Hoera, na vijftien maanden kunnen eindelijk de Depends onder in de la
gefeliciteerd! innepin, 't is ook nog zoooo vers allemaal. en inderdaad soms gewoon hartstikke zwaar. rustig aan doen hoor, waar mogelijk!
quote:Vergeetachtig ben ik ook. Maar is dat iets hormonaals of gewoon door slaap gebrek? Ik heb namelijk het idee dat het bij mij dor het laatste komt!!Op donderdag 27 augustus 2009 10:31 schreef tessie het volgende:
Ik voel me ook nog wel hormonaal hoor. Ik moet echt snel huilen, en reageer vaak nogal overgevoelig. En idd nog heel vergeetachtig. Maar het is allemaal niet meer zo erg als tijdens de zwangerschap.
Ben net bij de HA geweest, maar ze wist het ook niet precies, dus nu moet ik morgen naar de gyn. Blegh, ipv lekker een dagje sauna naar de gyn
Dat helpt! (stiekem heb je toch het idee dat iedereen SuperMom is en waaromgaathethierdannietzosoepel en dat soort onzin).Macka
quote:Ik weet het zeker, het kan niet anders, het is een samenzwering, er is een pact gesloten waarbij over bepaalde aspecten van het hebben en opvoeden van kinderen niet gesproken mag worden met wannabe moeders. Het pact van de SuperMomsOp donderdag 27 augustus 2009 12:09 schreef innepin het volgende:
Wat fijn om te lezen, al die wij-zijn-ook-maar-mens bekentenissen hier
Macka
De keren dat ik bijna door mijn knieën zakte van vermoeidheid als ik Stella ging pakken voor een voeding, bijvoorbeeld. Ook ik zou die tijd als zeer zeer zeer vermoeiend beschrijven en allesoverheersend en ingrijpend intensief
. Maar omdat ik me zo gelukkig en trots voelde, heb ik daar denk ik nooit moeilijke of nare gevoelens aan vast gekoppeld ofzo. Maar dat wil echt nog niet zeggen dat het niet herkenbaar is hoor dames .
Waarschijnlijk is er dan toch een stuk placenta achtergebleven. Eerst een echo en als ze iets zien dat gaan ze dat weghalen. Zien ze niks gaan ze het doorspoelen zodta de baarmoeder toch schoon word. Of er veel verschil zit tussen die 2 weet ik niet als het maar helpt. De vlos heeft meteen even mijn Hb geprikt en die was helemaal goed.quote:Balen zeg
Geen idee of dat echt iets hormonaals is, maar aangezien ze het zwangerschapsdementie noemen, vind ik het er wel bij horen.
Ben net bij de HA geweest, maar ze wist het ook niet precies, dus nu moet ik morgen naar de gyn. Blegh, ipv lekker een dagje sauna naar de gyn
Maarja, ik moest dus ook naar de gyn en het bleek niks : Dus het kan nog steeds heel erg meevallen!
Wel op korte termijn dan trouwens
Ik ben ook geen Supermom! Mijn moeilijke punt is weggaan met de twee dames. Het georganiseer (heb ik alles bij me?) en het op veiligheid en welzijn van twee kleine kinders tegelijk letten vind ik pittig.
Dus ben ik gewoon openlijk trots op zoiets simpels als dat ik vanochtend met Maja op de rug en Lucie aan de hand en luiers in de handtas naar een ontmoetingsochtend in een Moeder en Kindcentrum in de wijk gelopen ben. En dat we daar een hele leuke ochtend hebben gehad, en dat ze ook zonder gedoe weer met me mee terug gingen.
quote:Ik hoop ook heel erg dat de HA het verkeerd had met wat ze dacht, maar ja, ik denk het eigenlijk niet. En het klonk de assistente van de gyn in elk geval erg genoeg (of ranzig genoegOp donderdag 27 augustus 2009 14:23 schreef freecell het volgende:
[..]
Balen zeg
Maarja, ik moest dus ook naar de gyn en het bleek niks : Dus het kan nog steeds heel erg meevallen!
Wel op korte termijn dan trouwens
) om me ertussen te proppen... Ze stelde eerst volgende week vrijdag voor, maar toen ik het uitlegde, maakte ze dus gelijk een plekje voor me voor morgenTessie en Menicole balen!
Maar als het iets is, is het denk ik beter dat het snel wordt opgelost. Snap je? 
En de verdere details zal ik jullie wel besparen... 
quote:Auw
Ja sorry, heb er zelf ook altijd echt een hekel aan als mensen iets zo half vertellen. De HA denkt dat ik een fistel heb
Veel succes dan!djeez is sinds 3 jaar ineens bekend met fistels
Ik dacht mss iets van wild vlees ofzo en vond dat qua ranzigheid wel meevallen.
quote:Precies,ik had een soort steeltjes
Ai, da's naar Tessie!
Ik dacht mss iets van wild vlees ofzo en vond dat qua ranzigheid wel meevallen.
Dat is wel raar, maar niet ranzig zeg maar. steeltjes!Nou ja, ik hoop gewoon dat die gyn morgen zegt dat er niks aan de hand is
Je weet maar nooit he.quote:Altijd blijven hopen
Nou ja, ik hoop gewoon dat die gyn morgen zegt dat er niks aan de hand is
Maar het lijkt me inderdaad niet dat een HA zich daar heel erg in vergist helaas...En lach niet om mijn steeltjes
, daar zat ik mooi wel mee bij de HA (ja.. ehm.. ik heb ehm... een soort fliebeltjes! oja, waar dan? nouja.. ehm... ) Achteraf best komisch en later bij de gyn, pas de derde wist wat het was en tussen de blikken van de verschillende gyns moest ik in de beugels blijven liggen.
2 dagen spierpijn nadien
quote:Hymenresten
SPOILEREcht maf, best veel en een paar half losgescheurd. Dus die hingen er een beetje uit. De gyn's hadden het ook nog niet eerder zo gezien en ze konden er wel vanzelf af gaan, of niet
quote:Nou, ik kende het dus ook niet
Ok, daar had ik ook nog nooit van gehoord! Wat kan je toch rare dingen hebben he
En de ha had het wel geopperd, maar het leken haar te veel om dat te kunnen zijn Nuja, volgens de gyn kon ik er 120 mee worden en een elftal baren zonder problemen
En ik ben blij dat ik snel een afspraak bij de spv-er heb. Ik zit helemaal niet lekker un mijn vel en ik ben helemaal even geen leuke mama..
SPOILERer zijn momenten dat ik denk: waar ben ik aan begonnen
ik ben gek op mijn meiden hoor maar soms.....
Vicky. Dat klinkt niet lekker. Is Tess weer zo veel aan het huilen nu? En heb je niet iemand die af en toe op kan passen, zodat jij er even lekker tussenuit kan om bij te komen?Tess is weer behoorlijk van slag. Weekje doet dr denk ik niet goed, ze slaapt 's nachts wel goed maar overdag is het prut. Het zijn weer hazeslaapjes
Dat kinderloze dagje dan ook vooral lekker nemen joh! Niet schuldig over voelen, het is niet dat je het expres voelt. En daarbij wordt je een (nog) leukere mama van af en toe een adempauze
En voor hoever het troost: ik ben ook niet altijd een droommama als ikzelf moe ben en L. heeft weer eens een drama week zoals nu
Volgens mij is het heel normaal dat je niet altijd de leukste mama ooit bent Wat wel maf is, is dat ik lees dat jullie soms zo moe zijn en dat ze dan WEER willen drinken. Dat gaat bij mij natuurlijk ook gebeuren in de toekomst. Maar momenteel kunnen we elke druppel voeding wel naar binnen kijken. Ik moet nog 55 cc voor 1 uur vannacht om de kinderarts tevreden te stellen. Dat is zo precies het tegenovergestelde. Ik kan niet wachten tot meneertje begint te smakken in zijn bedje nu
Ik ben benieuwd hoe ik daar later aan terug ga denken.
Ca.ra, dat is inderdaad nog even andere koek. Ik hoop van een kant dat je snel snapt wat we bedoelen, want dat betekent namelijk dat het met Thomas helemaal goed gaat!
Ik ben aan het proberern om vanavond tussen de voedingen ongeveer een uur te hebben, ipv bijna non-stop. So far, so good! Niet lezen hoor, dat ik dat type, anders treedt de Fok-wet weer in werking
Wij hebben afgelopen weekend een dagje sauna gehad, heerlijk! Lekker met manlief een dagje er tussenuit. Wij hadden een superdag en opa en oma ook
Lekker doen hoor, van een dagje er tussenuit knap je echt op!quote:Dus toch... ik WIST hetOp donderdag 27 augustus 2009 12:09 schreef innepin het volgende:
Wat fijn om te lezen, al die wij-zijn-ook-maar-mens bekentenissen hier
Waar het de afgelopen tijd zo goed ging ben ik nu bij de zure appel beland. Ik rammel. Sinds gisteren maar heeeel erg.. Vorig jaar rond deze tijd was ik zwanger. Ik verwachtte een kind wat niet gekomen is. En nu voel ik ineens dat gat. En het kost me heeeel wat grzond verstand om het weg te relativeren. Ik hoop dat het overgaat. Maar ik wil 'm. Voor nu dan. Ik mis dat kind wat niet kwam. Bah.
Morgen voelt het hopelijk wat nuchterder.
een jaar alweer ook...Ik heb vandaag een beetje een buh dag, ben net weer bij de HA geweest, heb ook nog bloedarmoede. Ik baal een beetje, weer iets wat komt door mn zwangerschap/bevalling. En vanmiddag naar de gyn waar ik enorm tegenop zie. En op mn werk is mijn contract ook niet verlengd, ook eigenlijk door mn zwangerschap. Blegh.
quote:Op donderdag 27 augustus 2009 22:58 schreef Lishe het volgende:
Oo Vicky, ik hoop dat het te plannenis hoor, een kindvrije dag . Goed voor jezelf en de kinderen denk ik.
Waar het de afgelopen tijd zo goed ging ben ik nu bij de zure appel beland. Ik rammel. Sinds gisteren maar heeeel erg.. Vorig jaar rond deze tijd was ik zwanger. Ik verwachtte een kind wat niet gekomen is. En nu voel ik ineens dat gat. En het kost me heeeel wat grzond verstand om het weg te relativeren. Ik hoop dat het overgaat. Maar ik wil 'm. Voor nu dan. Ik mis dat kind wat niet kwam. Bah.
Morgen voelt het hopelijk wat nuchterder.
Hier weer 2.8 kilo kwijt! In een week! Maar de dokter kan helemaal niets vinden verder..dan een iets snellere schildklier. Maar dan is t toch nog steeds niet normaal?! Begin me nu zelf een beetje zorgen te maken. want in dit tempo ben ik over een maand of 2 een luciferstokje.
Dietiste spreek ik maandag..
Hopelijk helpt die dietist.quote:Wat vind je arts een iets snellere schildklier?Op vrijdag 28 augustus 2009 10:12 schreef Kleurdoos het volgende:
[..]
dan een iets snellere schildklier.
HEb je toevallig waarden?
Daar kun je nl. wel erg snel mee afvallen en weet niet of je er verder klachten van hebt anders moeten ze echt wat met medicatie doen hoor want daar kun je je erg ***** onder voelen weet ik uit ervaring.
Verder even een
voor alle mama's en "fijn" dat je zo ook eens de andere kant leest.Niet fijn voor jullie natuurlijk maar dat het gewoon ff lekker eerlijk opgeschreven kan worden i.p.v. alleen mooie verhalen. (hopelijk heb ik t beetje duidelijk omschreven)
KD, dat is niet best. Hopelijk stopt het snel
tessie, wat klote allemaal. Maar je contract niet verlengeb vanwege zwangerschap mag niet!
KD, jeetje zeg...
Dat gaat niet heel lekker dan inderdaad. Ben benieuwd wat de diëtiste voor je kan doen. Toch heb ik meer het idee dat je misschien even naar het zkh moet naar een specialist. Endocrinoloog oid DIkke knuffel voor Tessie, omdat alles even tegenzit! Geen roze wolk voor jou, zo jammer!
quote:Nee, maar zeg dat 'de afdeling moet inkrimpen' 'je toch niet bij het team past' of zulke nonsens en het mag wel.
Lishe
tessie, wat klote allemaal. Maar je contract niet verlengeb vanwege zwangerschap mag niet!
KD, jeetje zeg...
Een jaar alweer, zo lang geleden en och nog maar zo kort. Vind het zo rot voor je maar idd het moet niet nog minder worden. Ik hoop da de dietiste je kan helpen met een goed dieet om weer wat aan te komen.tessie, niet leuk, een buh-dag. En wat vervelend van je lichamelijke kwaaltjes.
Contract niet verlengen mag in principe altijd, ook zonder reden. Een contract voor bepaalde tijd loopt nu eenmaal af, en verlengen is geen verplichting helaas.
quote:Natuurlijk mag dat wel, onzin hier ook altijd. Het contract loopt af, het bedrijf hoeft helemaal geen reden te geven om niet te verlengen.Op vrijdag 28 augustus 2009 10:40 schreef Vicky het volgende:
tessie, wat klote allemaal. Maar je contract niet verlengeb vanwege zwangerschap mag niet!
quote:Ja ik kreeg nu een verhaal dat ze niet genoeg van me gezien hadden.. en daarna allemaal eromheen gelul. En dat ze niet genoeg van mij gezien hebben, ja, ik werkte daar pas sinds november, en ik heb natuurlijk verlof gehad, ben door zwangerschap een maand ziek geweest en daarna moest ik halve dagen werken. Dat ik in die halve dagen net zoveel werk verrichtte als die mensen die daar al 50 jaar werken in een hele dag deden, daar wordt dan niet op gelet. En dat ik de opleiding die we in het begin moesten doen daar als beste heb afgerond, is blijkbaar ook vergeten. Beetje flauw, maar ja, vond de collega´s verder toch niet leuk enzo. Maar komt natuurlijk wel erg slecht uit nu.Op vrijdag 28 augustus 2009 10:48 schreef freecell het volgende:
[..]
Nee, maar zeg dat 'de afdeling moet inkrimpen' 'je toch niet bij het team past' of zulke nonsens en het mag wel.
quote:Het is wel zo dat zwangerschap officieel geen belemmering mag zijn om een contract te verlengen.Op vrijdag 28 augustus 2009 11:26 schreef willempjewever het volgende:
[..]
Natuurlijk mag dat wel, onzin hier ook altijd. Het contract loopt af, het bedrijf hoeft helemaal geen reden te geven om niet te verlengen.
Dat heb ik zelf aan de hand gehad bij een overheidsinstelling. Werk was naar tevredenheid, contract zou verlengd worden maar toen ik vertelde zwanger te zijn wilde de manager de verlenging afblazen. PZ heeft haar er op gewezen dat het niet kon, contract werd verlengd zoals eerder beloofd en na afloop niet verlengd wegens overcapaciteit
quote:Gelukkig maar dat je het er verder niet zo leuk vond Tessie. Geluk bij een ongeluk.Op vrijdag 28 augustus 2009 11:28 schreef tessie het volgende:
[..]
Ja ik kreeg nu een verhaal dat ze niet genoeg van me gezien hadden.. en daarna allemaal eromheen gelul. En dat ze niet genoeg van mij gezien hebben, ja, ik werkte daar pas sinds november, en ik heb natuurlijk verlof gehad, ben door zwangerschap een maand ziek geweest en daarna moest ik halve dagen werken. Dat ik in die halve dagen net zoveel werk verrichtte als die mensen die daar al 50 jaar werken in een hele dag deden, daar wordt dan niet op gelet. En dat ik de opleiding die we in het begin moesten doen daar als beste heb afgerond, is blijkbaar ook vergeten. Beetje flauw, maar ja, vond de collega´s verder toch niet leuk enzo. Maar komt natuurlijk wel erg slecht uit nu.
Succes met het vinden van iets echt leuks!
Ben vanmiddag bij de gyn geweest, maar ze konden niks vinden
Vond het een beetje raar gaan, want als er wat zat, dan was het klein en konden ze het daardoor nu niet zien, maar ze wilden nog geen verdere onderzoeken doen, ik moest het maar even aan kijken en anders later maar terug komen als ik er weer last van had. Ze zagen nog wel littekenweefsel van binnen, wat dan weer niet van die knip was, dus ik was ongemerkt ook nog ingescheurd ofzo. Vaag allemaal.Ik was al even gestopt met vloeien, wat ook klopt, want Senna is as maandag 6 weken, en nu heb ik weer bloedverlies. Heel helder en vandaag wat meer dan gisteren...het zal toch niet zo zijn dat ik al ongesteld word, he
Ik word sowieso niet ongesteld vanwege de PCOS (vond ik heerlijk, als ik tenminste niet zwanger wilde worden) en nu geef ik bv dus hoor ik ook niet ongesteld te worden...dus ik vind het raar en niet leuk als het echt zo is. Even aankijken maar, maar ik kan me niets anders voorstellen waarom ik bloedverlies heb.
En dank voor de fijne woorden. Dat doet echt goed. Lief en ik praten er veel over, dat helpt ook. Vandaag gaat het stukken beter. We zien t wel...
) bellen als je er over twijfelt Of de HA Tessie: mja en nu weet je wrs niet of je nu blij moet zijn met 'wij zien niks' of niet?
En ja, vond het idd raar bij de gyn, en weet niet zo goed of ik er nu blij mee moet zijn of niet.. Door dat hele gedoe met de bevalling heb ik ook niet echt vertrouwen in dat ziekenhuis, dus dat helpt ook niet mee. Dus ik denk dat ik het maar gewoon even aankijk, en als ik er weer last van krijg, dan maak ik gewoon een afspraak bij een ander ziekenhuis.
Ik heb 6 weken na de bevalling een spiraal laten plaatsen en ben nu al bijna 3 weken ongesteld. Herkenbaar? Of moet ik met toch een beetje zorgen gaan maken?
Ben al weer 2x ongesteld geworden.. Blech
quote:bij een spiraal moet je lichaam altijd eerst ff wennen. kan een paar maanden duren. als je het niet vertrouwt, kan je altijd ff naar de ha, natuurlijkOp vrijdag 28 augustus 2009 18:53 schreef mikoxx het volgende:
Getsie Tessie, het zit je echt even niet mee allemaal.
Ik heb 6 weken na de bevalling een spiraal laten plaatsen en ben nu al bijna 3 weken ongesteld. Herkenbaar? Of moet ik met toch een beetje zorgen gaan maken?
tessie
quote:met bv kan je ook gewoon bloeden hoorOp vrijdag 28 augustus 2009 17:04 schreef miss_sly het volgende:
Tessie, wat raar en naar dat het zo liep bij de gyn. En nu? 'Gewoon' wachten?
Ik was al even gestopt met vloeien, wat ook klopt, want Senna is as maandag 6 weken, en nu heb ik weer bloedverlies. Heel helder en vandaag wat meer dan gisteren...het zal toch niet zo zijn dat ik al ongesteld word, he
Ik word sowieso niet ongesteld vanwege de PCOS (vond ik heerlijk, als ik tenminste niet zwanger wilde worden) en nu geef ik bv dus hoor ik ook niet ongesteld te worden...dus ik vind het raar en niet leuk als het echt zo is. Even aankijken maar, maar ik kan me niets anders voorstellen waarom ik bloedverlies heb.
i knows!
en volgens mijn lichaam hoort dat om de 15 dagen
quote:Je lichaam heeft groot gelijk, jij hebt toch wel genoeg reserves zal het wel denken
[..]
met bv kan je ook gewoon bloeden hoor
i knows!
en volgens mijn lichaam hoort dat om de 15 dagen
Ik ben al bijna 2 jaar niet ongesteld geweest
quote:Ik heb 7 juli een spiraal laten zetten en gebloed tot 18 augustus, dus ja dat kanOp vrijdag 28 augustus 2009 18:53 schreef mikoxx het volgende:
Getsie Tessie, het zit je echt even niet mee allemaal.
Ik heb 6 weken na de bevalling een spiraal laten plaatsen en ben nu al bijna 3 weken ongesteld. Herkenbaar? Of moet ik met toch een beetje zorgen gaan maken?
quote:een week of 8/9 heeft het bij mij zeker geduurd voordat ik stopte met vloeien na het zetten van de spiraal en daar heeft de arts mij ook voor gewaarschuwd. Kan zelfs drie maanden zijn zei ze.Op vrijdag 28 augustus 2009 18:53 schreef mikoxx het volgende:
Getsie Tessie, het zit je echt even niet mee allemaal.
Ik heb 6 weken na de bevalling een spiraal laten plaatsen en ben nu al bijna 3 weken ongesteld. Herkenbaar? Of moet ik met toch een beetje zorgen gaan maken?
Had trouwens gehoord dat je tijdens bv periode mits je genoeg aanlegt toch 98% beschermt zou zijn tegen zwangerschap. Zo te lezen kan ik daar beter niet op rekenen dus.
Vandaag maar een receptje voor cerazette gevraagt. Met tegenzin weer hormonen slikken, maargoed. Wie weet maar voor zo'n 2 jaartjes en anders maar opzoek naar een andere oplossing.
Kleurdoos. Joh dat afvallen klinkt echt niet erg lekker. Wat Freecel zegt gewoon een specialist eisen hoor.
Tessie. Het zit jou echt niet mee zeg.
Ik zou denk ik in jouw situatie ook gewoon op zoek gaan naar een ander ziekenhuis.
Vicky. Wat jammer dat de vakantie niet helemaal lekker loopt. Hopenlijk slaapt de kleine weer lekker straks thuis.
Hier gaat het goed. Stuwing tot en met
begint nu wel erg pijnlijk te worden aan de rechterkant, zal blij zijn als ze straks wakker is en ik kan gaan voeden. Verder behalve de gebruikelijke ongemakken na een bevalling weinig problemen hier. Ik genees goed van de knip, de achterkant van de hechtingen zijn eruit gehaald vanmorgen en dat geeft wel enorme verlichting. Zolang ik gewoon rustig aan doe gaat het best. En ons meisje oh jemig wat ben ik verliefd zeg
wat zijn we verliefd mag ik wel zeggen. Mn lief geniet enorm van de momenten met zn dochter. Ze wil graag dicht bij papa zitten, op zijn blote borst met zijn kamerjas om haar heen geslagen. Zo ontzettend lief om te zien En we hebben net samen even boven het wiegje gehangen en allebei een klein traantje gelaten
Daar is ze dan, ons meisje, t is helemaal echt-echt quote:de roooze kamerjas?Op zaterdag 29 augustus 2009 22:24 schreef huuphuup het volgende:
hier ook maar een tvp enzo dan nu. Het mag, ik hoor ook bij de (nieuwe) moeders
Hier gaat het goed. Stuwing tot en met
En ons meisje oh jemig wat ben ik verliefd zeg
En we hebben net samen even boven het wiegje gehangen en allebei een klein traantje gelaten
lief hoor, geniet ze En je lief papa! Hoe roze kan je wolk zijn Geniet er maar lekker van.
welkom hier!En huups-papa stiekem ook welkom
Herkenbaar Zo kwam ik al snikkend de badkamer binnen met Tygo op mijn arm. Lief stond daar en dacht dat er iets ernstigs aan de hand was... Hij schrok zich wild door mijn gehuil. Die tranen van geluk zijn ook zo herkenbaar. Zo nu en dan heb ik ze nog wel eens
. Nog geen last van door-de-knieën-zakken-vermoeidheid van de gebroken nachten? En ik zag haar net in het fototopic, ze is werkelijk prachtig met haar volle bos zwart haar. Zo lief en leuk, daar hoopte je stiekem ook op toch?
nee hoor, eigenlijk niet. Ik ga braaf liggen tussen 1 en 3, dat scheelt.
En mn lief helpt heel veel. 's nachts voed ik liggend in bed. Hij brengt haar, ik geef haar de ene borst, hij verschoont, ik doe de andere kant; ik kukel weer in slaap en lief doet de rest
hij is wel moe...
SPOILERmaar ik heb tussen de 30 en 40 hechtingen in mn doos dus ik vind dat hij nu even niet mag zeuren
30 à 40 hechtingen, echt joh? Ik had ook 4 knippen, mocht ook drie dagen nauwelijks lopen, maar volgens mij had ik er maar een stuk of 10. Jeetje, poeh
. t is in meerdere lagen gehecht, dus eerst de spierlaag geloof ik dan die tussenlaag en dan de bovenste huidlaag. Maar de knip zit richting mn bil zeg maar, is zo'n goeie 7 cm lang ong.
Die hechtingen storen me niet zo maar t loopt voor geen meter
en dat bowlingbal gevoel van onder helpt ook niet trouwens
quote:Oef wel heel herkenbaar. Ik ben benieuwd of ze dit keer weer zo moeten knippen, of dat het een tweede keer toch beter past, zeg maarOp zondag 30 augustus 2009 21:00 schreef huuphuup het volgende:
nah, t klinkt interessanter dan het is hoor
Maar de knip zit richting mn bil zeg maar, is zo'n goeie 7 cm lang ong.
Die hechtingen storen me niet zo maar t loopt voor geen meter
en dat bowlingbal gevoel van onder helpt ook niet trouwens
.Ik heb het overigens geen seconde erg gevonden en vond het herstel ook heel voorspoedig gaan, gelukkig.
) waarmee ik ermee omga muppet, alsof ik zit te wachten op een infectie of ontsteking daar haha... natuurlijk hou ik het buitensporig goed schoon enzo. Als ik dat soort dingen zelf kan voorkomen dan doe k daar wel alles aan.
wanneer verdwijnt dat bowlingbal-gevoel weer een beetje?
ik merk dat het wel helpt als k regelmatig mn bekkenbodem enzo probeer aan te spannen en ontspannen enzo, als soort van oefening. Maar ik ben benieuwd op welke termijn ik ongeveer moet rekenen.
Ik wil nog even reageren op het begin van het topic, de vermoeidheid. Het is zeker normaal om moe te zijn, maar te moe, is niet goed. Let daar dus wel op nieuwe mama's. Als ik beter had opgelet en de extreme moeheid en het gevoel dat er niet was eerder had erkend, was ik maanden sneller van de problemen af geweest. Moe zijn hoort erbij, maar praat niet alles goed, onder het mom van "dat is normaal". Niet om iemand bang te maken hoor, of niks persoonlijk naar iemand toe.
quote:Op zondag 30 augustus 2009 21:16 schreef YPPY het volgende:
Het bowlingbalgevoel heeft hier echt weken geduurd. Sorry.
crap
haha
maar thanks anywaysquote:Huup bij mij ging dat gevoel na een week of 4 weg. Maar als ik ongesteld moet worden/ben kan ik er nog steeds last van hebben.Op zondag 30 augustus 2009 21:12 schreef huuphuup het volgende:
hier gelukkig ook een voorspoedig herstel tot nu toe. Ze vond dat het er keurig uitzag enzo en ze was verbaasd over de hoge mate van hygiene (lees: neurotisch schoonhouden
muppet, alsof ik zit te wachten op een infectie of ontsteking daar haha... natuurlijk hou ik het buitensporig goed schoon enzo. Als ik dat soort dingen zelf kan voorkomen dan doe k daar wel alles aan.
wanneer verdwijnt dat bowlingbal-gevoel weer een beetje?
ik merk dat het wel helpt als k regelmatig mn bekkenbodem enzo probeer aan te spannen en ontspannen enzo, als soort van oefening. Maar ik ben benieuwd op welke termijn ik ongeveer moet rekenen.
Ik was overigens helemaal geen held met schoonhouden. Ik moest de douchestraal erop zetten. Nou mij niet gezien
, ik durfde dat echt niet. Toen moest ik water via mijn buik na toiletbezoek naar beneden laten glijden, zeg maar. Na drie dagen kreeg ik een klisma omdat ik niet durfde en kon poepen .Wat bedoel je eigenlijk met bowlingbalgevoel. Bij mij was de bil en het deel rond het litteken helemaal opgezwollen en rood-blauw, dus daar kwam bij mij het bowlingbalgevoel vandaan, er zat letterlijk een bowlingbal. Ik weet wel dat na 7 dagen de hechtingen eruit gehaald werden en ik sowieso die dag al veel meer kon ineens. Volgens de vk was toen de zwelling ook flink afgenomen.
Verdere details weet ik niet meer
... . Maar ik geloof niet dat ik dat echt herken . Ik haal het zo weer weg . Gewoon even tegendruk daar. Ik pieste bij Sasha altijd onder de douche idd omdat dat met een flesje op het toilet me echt niet lukte wegens een te krappe wc.
Huup, ik krijg kippevel van je aantal. Ik had er bij de eerste een stuk of 7 geloof ik, en nu maar eentje. Meer dan genoeg.
Hier gaat het trouwens ook prima.
Net even een beetje emo-moment en behoorlijk in de war over iets, maar dat heeft zich, oa met hulp van een hele lieve vriendin
opgelost. En nu heb ik heerlijk rust in mijn kop. Echt heel fijn, want ik kan het mezelf aardig moeilijk maken soms tussen willen en moeten en kunnen en 'wat zal men denken of zeggen'. Ja, heel cryptisch, maar hier blijft het bij.
Vanmiddag besloten dat de kraam-mevrouw morgen niet meer hoefde te komen. We hadden nog recht op 1 dag, maar ik ben er ook gewoon wel even klaar voor om het lekker met z'n viertjes te gaan doen.
Heerlijk zo'n schoon huis en dat er dingen gedaan worden voor je, maar nu kan ik mijn eigen boterhammetjes wel weer smeren.
Hoe anders dan bij Sasha toen ik echt pas na 5-6 dagen voor het eerst naar beneden ging. Toen was ik lichamelijk ook echt veel meer gehavend dan nu.
En verder... stikstapelverliefd op die drie mannen hier in huis. Die grote, lange donkere is de liefste van allemaal (en toch kan ik hem soms wel wat doen
) en dan een heel lief klein blond jongetje dat vanmorgen al babbelend wakker werd: O'car... mamamamamapapa... ijsje? En ja, dat kleine donkere cherubijntje dat nu zo lief bij papa ligt te slapen.
Veeg mij maar op, wat heerlijk dit!
En stiekem ben ik heel erg blij dat F. nog lekker 2 weken vakantie heeft nu, want hoe goed ik me ook voel en hoe weinig last ik van dingen heb, ik vind het wel lekker om alles nog even te kunnen delen. Boodschappen, Sasha halen en brengen, visite etc. etc.
ahw arme guus... die straal erop, ik dacht eerst ook van ben je gek bij je hoofd ofzo?!
maar het warme water erlangs spoelt het wel fijn schoon allemaal. Recht erop durfde ik ook niet de eerste dag brr. Toiletbezoek is hier verder geen probleem gelukkig. Zo'n klysma lijkt me best naar En ik ben hier van de natte wc papiertjes
er gaat een rol per dag doorheen dankzij mij alleen
Iedere keer voor ik ga proppen wc papier natmaken met de waterfles, dan deppen enzo. Net zolang tot ik tevreden ben over t resultaat haha. En dan na het plassen weer. En pas als allerlaatst voorzichtig droogdeppen. Je bent wel een half uur bezig met 1 plasje maar het voelt prettig, gevoelsmatig zeg maar, om het op deze manier te doen. Met bowlingbal gevoel bedoel ik een zwaar drukkend gevoel van onder eigenlijk. Niet bij de hechtingen, dat voelt anders, idd als een soort spanning. Dit voelt meer bijna als een soort aandrang alsof je nodig moet poepen ofzo. Als je dan je bekkenbodem aanspant en ontspant dan is dat gevoel weg maar komt na een paar seconden weer terug. Hier komt het ook als ik te lang sta of verkeerd zit. Of als k opsta.
Ik vind dat B. ff niet mag klagen hor huup
BE, ik vond het ook heerlijk dat M. wat langer thuis was!
. wat klink je verliefd! en cryptisch idd heerlijk genieten idd met zn viertjes
quote:Oh joh, dat herken ik echt helemaal nietOp zondag 30 augustus 2009 21:25 schreef huuphuup het volgende:
Met bowlingbal gevoel bedoel ik een zwaar drukkend gevoel van onder eigenlijk. Niet bij de hechtingen, dat voelt anders, idd als een soort spanning. Dit voelt meer bijna als een soort aandrang alsof je nodig moet poepen ofzo. Als je dan je bekkenbodem aanspant en ontspant dan is dat gevoel weg maar komt na een paar seconden weer terug. Hier komt het ook als ik te lang sta of verkeerd zit. Of als k opsta.
.Wel heb ik nog steeds dat ik poepen maar moeilijk op kan houden sinds de bevalling.
Mijn god Huup wat een hechtingen
BE
quote:jeutje, dat zijn er aardig watOp zondag 30 augustus 2009 20:48 schreef huuphuup het volgende:
Guus!
nee hoor, eigenlijk niet. Ik ga braaf liggen tussen 1 en 3, dat scheelt.
En mn lief helpt heel veel. 's nachts voed ik liggend in bed. Hij brengt haar, ik geef haar de ene borst, hij verschoont, ik doe de andere kant; ik kukel weer in slaap en lief doet de rest
hij is wel moe...SPOILERmaar ik heb tussen de 30 en 40 hechtingen in mn doos dus ik vind dat hij nu even niet mag zeuren
en dat bowlingbalgevoel
alsof er iets met alle geweld naar beneden wil vallen maar het tegengehouden wordt door een vliesje?
zo voelde t voor mij
en idd met een maatbeker vol lauw water tegelijkertijd plassen Gelukkig viel de schade bij mij ontzettend mee
zelfs niet gezwollen oid scheurtjes in de lippen, 6 hechtingen waar ik amper last van heb gehad..al begonnen ze na een dag of wat een beetje te jeuken en er was er 1 spoorloos volgens de VK maar is er wat mis met mn doos of wat? als er een knip gezet wordt dan knippen ze toch in je kontgat?
of knippen ze opzij ofzo ?*n00b
Huup, hier ging er ook rustig een rol per dag alleen aan mij op
En ik vond spoelen met een spuitbidon heerlijk, echt een verlichting! Verder gelukkig weinig last ervan gehad (maar goed, ik had maar 1 hechting, dus er viel ook echt weinig te klagen). ?Bij mij schuin naar achteren, juist om te voorkomen dat je van je doos tot je kontgat doorscheurt zeg maar (even in jouw woorden
). Bij mij moesten ze wachten met hechten weet ik ineens weer, omdat de gyn moest komen checken of ik niet toch (ondanks de schuine knippen) onderhuids richting anus was ingescheurd, of zoiets. Jeetje herinneringen komen weer boven zeg
.[ Bericht 17% gewijzigd door Guuzewuus op 30-08-2009 21:43:20 ]
quote:Op zondag 30 augustus 2009 21:35 schreef Kleurdoos het volgende:
[..]
jeutje, dat zijn er aardig wat
en dat bowlingbalgevoel
alsof er iets met alle geweld naar beneden wil vallen maar het tegengehouden wordt door een vliesje?
zo voelde t voor mij
Gelukkig viel de schade bij mij ontzettend mee
maar is er wat mis met mn doos of wat? als er een knip gezet wordt dan knippen ze toch in je kontgat?
*n00b
Ik mag toch hopen dat ze dat niet doen
nee toch? /geen ervaring met knippen heeft
Het was bij mij niet zozeer omdat het koppie niet zou passen (achteraf was het hoe dan ook wel nodig geweest) maar het was om de vacuum erin te kunnen brengen en dat ze dan een beetje door kunnen trekken ofzoiets.
let je wel op dat je niet teveel staat? ik heb nog 10 mnd last gehad met bowlingbalgevoelens doordat ik in het begin te veel heb gedaan...
knippen doen ze in je perineum. das het stukje vel/weefsel tussen de vagina en het kontgat. ik denk dat het in totaal een cm of 5 lang is, als je recht naar achter gaat, maar schuin kan je dus verder komen
en daar scheur je dus vanzelf ook meestal. en als je perineum helemaal door is, dus ipv 3 gaten, heb je er nog maar 2, dat is een totaalruptuur. dan is je anus ook onderdeel van de ontplofte egel, zeg maar
zo helderder?
het idee is ook dat als de knip onverhoopt ineens verder doorscheurt dat je dan geen totaalruptuur hebt. Hier dus ook schuin naar achter geknipt. Davinia lief dat je het zegt, ik moet misschien idd minder willen doen/lopen. Niet dat ik zoveel doe nu
maar ik merk wel dat ik dingen doe die ik eigenlijk beter aan mn lief had kunnen vragen te doen. Maar wat meer zitten/liggen I guess. Het zitten gaat denk ik vast een stuk beter als de bovenste knoop van de hechting eruit is. Nu moet ik echt nog met beleid gaan zitten, op een bepaalde manier die dan t minst pijnlijk is. Das volgens mij geen onderdeel van de bowlingbal Morgen mag ie eruit Het hoort vanzelf op te lossen, maar bij mij gebeurde dat dus niet. Dus na 4 weken toch maar ff langs de vk gegaan, en die heeft het toen los geknipt. Zo, dat scheelde echt zoveel! Mocht ik ooit weer bevallen en weer gehecht worden, moet ik aan het eind van de kraamweek vragen of ze dat alvast losknippen.En het bowlingbalgevoel was hier ook ja. Erg irritant. Weet eigenlijk niet meer precies hoe lang dat duurde... Soms als ik op de wc zit, heb ik het nog.
quote:Op zondag 30 augustus 2009 22:03 schreef Estrys het volgende:
ah ja de perineum-perikelen. Ben ik trouwens de enige die weersveranderingen aan haar perineum kan aanvoelen sinds de bevalling?
Piet Perineumsma 
Ik had ene 2de graads ruptuur. Of zoals Claudia de breij zegt: dat is niet helemaal maar wel een gezellig eindje
quote:
Ik heb gister alle maat 50-56 uit de kast van Tess gehaald en in een doos gedaan...
Wil het nog niet wegdoen want stel je voor dat er misschien toch nog eens een keer een 3e komt...
blij toe..vk heeft de knipgrage biatch tegengehouden..anders had ik een knipvoorniets!
estrys..ga jij het weerbericht doen voor BNN?
JA MIJN TUSSENDOOSENKONTGAT ZEGT DAT HET 22 GRADEN WORDT
Dat bowlingbalgevoel herken ik zeker. En als ik ongesteld ben dan voel ik het ook weer.
quote:
Sinds tijden niet meer zo gelachen. Hij praat ook vaak poep trouwens.
BE
En huupski..., wat een hechtingen meisje...
En dat lage zware gevoel heeft bij mij ook 2-3 maand geduurd en daarna alleen nog als ik ongesteld was.
Ik heb er wel echt zeker 3/4 maanden last van gehad. Veel te veel 'gerend' in de kraamtijd... Dus huuphuup als het even kan, echt rustig aan doen hoor! Dan heelt het allemaal veel sneller.En zoveel hechtingen pff......... dat moet je maar niet vertellen aan laatste loodjes moeders
Hoop voor je dat het snel heelt!quote:Te laat!Op zondag 30 augustus 2009 22:40 schreef Grasjes het volgende:
Herinneringen komen boven met het bowlingbalgevoel haha. Ik wist er geen omschrijving voor, maar dit is het
En zoveel hechtingen pff......... dat moet je maar niet vertellen aan laatste loodjes moeders
quote:
<-van het lachen 
Enneh bowlingbalgevoel * check*
Pfoei wat brengt dit topic een hoop herinneringen terug
en wat is het misschien niet handig om dit 17 dagen voor mijn uitgerekende datum te lezen BE bij mij hebben ze vorige keer helemaal niet geknipt voor de vacuumpomp
Ook geen scheur gelukkig...quote:
LOL Vergeet alles wat je zojuist gelezen hebt BE wat klink je gelukkig.
quote:Bij Tyler ook niet, wel een beetje gescheurd, recht naar beneden. Geen last van gehad gelukkig!Op zondag 30 augustus 2009 22:46 schreef Stiemie het volgende:
BE bij mij hebben ze vorige keer helemaal niet geknipt voor de vacuumpomp
Lig hier ook echt in een deuk! En ook net met Piet Paulusma op de achtergrond hier hahaha Ik ben trouwens ook geknipt voor die vacuumpomp, en ik dacht ook dat dat altijd zo was, maar hoorde op de pufclub dat dat dus niet altijd het geval is... Alleen was me niet duidelijk wanneer dan wel en wanneer niet...
En idd leuk Piet er nu bij op de achtergrond. Djeez kijkt me vreemd aan.
Ohja, hier gaat het goed! Moeheid blijft, das wel k*t.
Stiemie probeert zich weer van een goede nachtrust zonder nachtmerries te verzekeren Ik had alleen wat geschaafd.
"Ehm Lish, je rechterschaamlip..."
bibberstem: "issie eraf?"
"Nee joh, er zit alleen een schaafplekje op."
Nou ik heb de eerste keer met anti-striae-olie mijn buik gesmeerd en dat hielp helemaal niks ( ) dus voor mij geen rare smeersels meer.... Nog nooit van gehoord ook eigenlijk?! Wel van de truc van de warme washand die tegen het perineum wordt gehouden, dat zou de boel ontspannen en dus uitscheuren kunnen voorkomen.Ik had net voor het persen bij nummer 2 en 3 in een heet bad gelegen en dat had de boel genoeg versoepeld waarschijnlijk..geen schrammetje ondanks de lanceringen van 2 en 3 minuten..
Deed echt zeer! Had liever een warm washandje gehad ja...quote:
BE bij mij hebben ze vorige keer helemaal niet geknipt voor de vacuumpomp
Ok, dan was het mss omdat ze op dat moment toch gingen vermoeden dat het een flinke baby was. Oh, en de eerste keer dus idd een knip en de pomp, maar de vk zei al dat bij een 2e echt zelden de pomp eraan te pas hoeft te komen.
En nu heb ik maar 1 klein hechtinkje, dus dat deel van dat 'de 2e keer is makkelijker' klopt dan in mijn geval wel.
quote:Ah kijk zo ga ik gerustgesteld de nacht inOp zondag 30 augustus 2009 23:18 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Oh, en de eerste keer dus idd een knip en de pomp, maar de vk zei al dat bij een 2e echt zelden de pomp eraan te pas hoeft te komen.
En nu heb ik maar 1 klein hechtinkje, dus dat deel van dat 'de 2e keer is makkelijker' klopt dan in mijn geval wel.
En ik twijfel nu soms ook aan thuis bevallen of niet. Maar ben zo bang dat ik die pomp weer nodig ga hebben en dat ik dan toch nog naar het ziekenhuis moet... Dat betekende dat ie er tenminste uit kwam!Ik dacht dat ze bij de vacuumpomp altijd eerst deden knippen.
Bij mij is dat wel gebeurd. Ik vond trouwens het moment dat zeg maar het kapje van de pomp op het hoofdje gezet werd vrij pijnlijk.
Bij L had ik een schaafwondje aan de binnenkant. De vlos zei tegen de kraamverzorgster dat het op het ranje van hechten zat, wel of niet.
Toen zei ik: doe maar niet dan
Daar ben ik nog steeds blij mee! Prima genezen en geen getrek quote:Hij was bij Sasha ook écht nodig en zie maar... de 2e was net zo groot en zwaar en ipv 5 kwartier vruchteloos persen voor die pomp er aan te pas kwam was het nu met een kwartiertje gepiept...
[..]
Ah kijk zo ga ik gerustgesteld de nacht in
Ik weet dat je er niks aan hebt, want je moet het zelf nog maar zien, maar have faith! Echt!
En hier heb ik even een heerlijk melancholisch moment.
Een week geleden lag ik nog op die kamer daar in dat ziekenhuis met weeen... me afvragend hoe lang het nog zou gaan duren. Dikke buik, pijnlijke weeen, F. steeds naast me als ik hem nodig had en afwachten...
En nu?
Nu zit ik beneden op de bank, net lekker de keuken opgeruimd, Sasha keutelt rond (hij ging meedansen met een stukje Dirty Dancing net
). Oscar ligt lekker boven in zijn bedje te slapen. F. ligt ook lekker in zijn bedje te slapen, ik vond dat die dat ook wel weer eens verdiend had, lekker even uitgebreid in zijn eentje in dat grote bed ipv steeds vroeg naar beneden met Sasha.Ik ben emotioneel echt nog super-incontinent, moest gisteren huilen om het feit dat we geen foto hebben van de kraam met Oscar.
Maar gelukkig staat ze wel op de filmpjes die we gemaakt hebben.En ik geniet! Het is allemaal aan de ene kant zo heerlijk normaal, terwijl het aan de andere kant allemaal zo bijzonder is.
In die zin wordt de tekst van het kaartje idd steeds meer waar: zonder ooit iets te verplaatsen zal het nooit hetzelfde meer zijn.
Oscar doet het supergoed, heeft vannacht van 23 tot 04 en daarna weer door tot 07 geslapen.
Heerlijk toch!En dan wat meer oppervlakkig: nog 2,5-3 kilo te gaan en dan is alles er al af!
Zo, en nu ben ik wel een keertje klaar met die lappen tekst hoor.
Tijd voor een dagboek.
Dirty dancing was hier trouwens ook favoriet gisteren bij Linde Ze zat ademloos op haar potje te kijken. En wat slaapt Oscar al lekker lang zeg!En Koningin ik was ook zeeer blij vorige keer met de vacuumpomp hoor. Vond het na meer dan 2 uur persen wel welletjes geweest
Overigens heeft die pomp bij mij totaal geen pijn gedaan. Daar was ik achteraf ook zo verbaast over. Misschien (als alles snel gaat en meezit) dat we nu thuis gaan proberen te bevallen, maar ik ben dan toch bang dat het weer niet gaat lukken. Vandaar mijn piekergedachtes...
goede moed in bevalmoeders slaat
Ik krijg er spontaan een glimlach van op m'n gezicht MeNicole, wat een nasleep zo zeg. Hoop dat je na vrijdag van het bloeden af bent.
Kleurdoos, 8 minuten
Ik vond mijn twintig minuten al zo lekker snel Huup
Bij mij is het ook in meerdere lagen gehecht na een knip, maar ik had maar 8 hechtingen.... quote:Ja als er nog een stuk placenta te zien is wel. Anders hadden ze het over doospoelenOp maandag 31 augustus 2009 12:24 schreef _Ingrid_ het volgende:
Is het dan een curretage MeNicole?
Zodat eventuele bloedresten ook weg gaan.quote:Hier ook redelijk snel, 20 minuten persen. Maar dan wel omdat de baby in nood was, met twee duwende artsen op mijn buik en een flink aantal knippenOp maandag 31 augustus 2009 12:47 schreef Kleurdoos het volgende:
ik piepte r er gewoon na 8 minuutjes persen eruit (8 persweeen) zo ken t ook!
goede moed in bevalmoeders slaat
.Maar ik heb dus nooit gevoeld hoe het is als het hoofdje staat. ben heel benieuwd of ik dat dit keer wel ga meemaken. Het begint allemaal zo voor me te leven nu weer
. Die kwam er letterlijk uit vliegen. Enige wat ik toen moest persen is om de placenta eruit te krijgen Hier trouwens ook 5 persweeen en 20 minuten. En als ik wat beter gedurfd had was hij er waarschijnlijk nog wel een wee eerder geweest. Schijnbaar had de gyneacoloog al lang gezegd dat hij er bijna was en dat ze het hoofdje al zagen, maar dat had ik totaal niet meegekregen. Pas toen mijn man zei dat hij al haartjes kon zien had ik in de gaten hoe ver ik was, en durfde ik ook dat laatste beetje door te zetten.
de hechting is doorgeknipt. Ik kan weer zitten
MeNicole succes donderdag dan!
Ik lig op bed met prinsesje stippel hier
even bijkomen van alle visite de afgelopen dagen enzo.quote:Ja zo'n vies ding waarvan je het gevoel hebt dat het zo weer terug kan glibberenOp maandag 31 augustus 2009 14:15 schreef Ca.ra het volgende:
Oeh ik vond die placenta zo'n vies glibberding om te voelen. Net alsof je er een kwal uitpoept
En als jullie het over de vacuumpomp hebben, word ik nog altijd naar. Ive lag verkeerd en moest met de vacuumpomp gehaald worden en dat deed zoveel pijn, alsof ik uit elkaar gerukt werd. Ik ben bang dat ik dat nooit vergeet. 2 vrouwen die met grof geweld aan die pomp rukken. Fee floepte er (mede daarom?) zo uit en dat was een stuk fijner!
[ Bericht 0% gewijzigd door cattie op 31-08-2009 14:51:44 ]
quote:Nou dat was een pijnlijke gebeurtenis.. ze had al een flink hoofd (37cm) en dan moet je dus wachten met doorpersen en dat staat je poes dus op zn wreedstOp maandag 31 augustus 2009 13:58 schreef Guuzewuus het volgende:
[..]
Hier ook redelijk snel, 20 minuten persen. Maar dan wel omdat de baby in nood was, met twee duwende artsen op mijn buik en een flink aantal knippen
Maar ik heb dus nooit gevoeld hoe het is als het hoofdje staat. ben heel benieuwd of ik dat dit keer wel ga meemaken. Het begint allemaal zo voor me te leven nu weer
branden! niet normaal..en toen voeld eik die kleine scheurtjes erin komen.Placenta was een makkie..die gloepte er vanzelf wel achteraan.
Hier kwartiertje persen, 4 weeën. Dus ik zei na de derde perswee (tussen de persweeën was het elke keer gezellig 3 minuten met de vlos kletsen, voelde me prima
) 'heb je de baarkruk ook mee?'Zij: voor ik weer terug zou zijn van de auto heb jij al een baby
Dat geloofde ik dus echt niet... Zó snel? En een wee later was hij er
Maar ze kwam ook binnen na het telefoontje van TARA, zag dat ik persweeën had (wat maf was, want iets meer dan een uur daarvoor was het 3 CM en dat was het na 14 uur goede weeën) en zij: ow, dat schiet op, ik zal even toucheren, ik denk dat je al wel op 7 zit nu
En toen ging ze voelen, was nèt een vingerkootje naar binnen en kwam een hoofdje tegen
Bemoedigend nieuws op dat moment
Nou jullie weer
quote:Zelfs dat viel hier mee, maar dat kwam ook omdat er meteen een injectie gezet werd. Beetje trekken aan het touwtje en flops
quote:Waaah
Hier staat in het verslag uitdrijvingsfase 1 min niet actief meepersen.
Ik las het net inderdaad De vlos zei nu ook tegen mij 'oja, de vorige keer ging het bij jou heel soepel hè?'
Nou, dat was ook wel zo, maar die eerste 14 uur waren niet bemoedigend
quote:Hier staat in het verslag: Negatief. Niet geperst.Op maandag 31 augustus 2009 15:18 schreef Urla het volgende:
Hier staat in het verslag uitdrijvingsfase 1 min niet actief meepersen.
Ze hebben wel gezegd dat ik bij een eventuele volgende zwangerschap direct moet bellen zodar de weeen beginnen
Ik had geen idee waar ik naar toe aan het persen was. Mijn weeën waren zowat gestopt (terug gelopen), maar Guus had het moeilijk en de gyn vond dat ik volledige ontsluiting had......
ik weet niet hoeveel hechtingen ik had, maar ze is laaang bezig geweest met hechten. toen ik ernaar vroeg werd gezegd dat ze alles met een draad had gedaan en ze dus niet konden zeggen hoeveel het er waren.
en vandaag is het 6 weken geleden dat ik druk bezig was nu. Senna is vandaag alweer 6 weken en naast die hele mooi, hele kleine Toby vanmorgen leek ze idd heel groot en lijken de eerste dagen alweer zo lang geleden.
Nu ligt ze op mijn borst te slapen en ze is zoo lief en mooi
quote:Ik bij Sasha dus ook niet en deze keer wel...
[..]
Hier ook redelijk snel, 20 minuten persen. Maar dan wel omdat de baby in nood was, met twee duwende artsen op mijn buik en een flink aantal knippen
Maar ik heb dus nooit gevoeld hoe het is als het hoofdje staat. ben heel benieuwd of ik dat dit keer wel ga meemaken. Het begint allemaal zo voor me te leven nu weer
Alles wat ze erover zeggen is waar... en meer...
Mijn hemel, dat is echt het ergste dat ik ooit gevoeld heb geloof ik. En de placenta kostte deze keer wat meer moeite. Eerst een prik in mijn been, toen nog iets in een infuus wat zou moeten helpen, toen wat pers en druk en duw en masseer werk en toen kwam ie.
En als bonus kreeg ik 5 pilletjes in mijn poepert geduwd om ervoor te zorgen dat de baarmoeder wat sneller zou gaan slinken omdat ik toch wel aardig bloedde.
Dat was echt nieuw voor mij, die pilletjes, maar goed, ze hielpen wel blijkbaar.
Het gaat zo ongelofelijk hard.
En dan jouw meisje al 6 hele weken!
Wauw!vandaag voor het eerst een strakke pre-zwangerschap spijkerbroek aan die prima zit
huup, heb jij mog een sluitlaken gebruikt?
Hier dertien minuten persen, maar hoeveel weeen weet ik niet en ik had ook tegen alle voorschriften in mijn ogen dicht. Toen het hoofdje stond was het enige wat ik vroeg: Heeft hij haar?
Om 13.13 was ie er. En 3 hechtingen ofzo. Het bowlingbal gevoel ken ik niet maar wel de drilpuddingbuik
Gewoon tijdens het lopen je buik vast houden anders trok ik dat gevoel echt niet. Ik maak er nu een geintje van, maar ik heb er naderhand nog een hele poos heel veel moeite mee gehad.
Gheghe, heb na de bevalling nog gevraagd aan de verpleegkundige of het eigenlijk een zware bevalling was geweest.
Is het nu weer helemaal oke?Jeumig, 2,5 uur en de rest van de ellende. Hopelijk weer alles helemaal in orde nu
als ik lees over die heel korte perssessies. En het feit dat ik het blijkbaar nodig heb om mijn gegevens te vermelden geeft imo aan dat het dus toch nog niet helemáál lekker zit....
Bij mij begon de vk met 'tuttut-en' dat ik het best voor mijn kiezen had gehad terwijl ik dacht dat het zo hoorde.
Als je de verslagen ook naast elkaar zou leggen zal de eerste de 'zwaarste' zijn, maar ik vond juist deze keer heftiger.Oeke, mooi gezegd, heel bijzonder dat we het toch maar mooi flikken met z'n allen.
quote:He bah Moonah, wat akelig. kan me voorstellen dat je daar lang last van hebt (ook geestelijk daarna nog lang)Op maandag 31 augustus 2009 18:46 schreef Moonah het volgende:
Oké, voor de Fok!statistieken dan maar: 2,5 uur persen, daarna alsnog een tang met knip en scheur naar binnen en eentje tot aan mijn anus. Beat that.
Ik maak er nu een geintje van, maar ik heb er naderhand nog een hele poos heel veel moeite mee gehad.
Gheghe, heb na de bevalling nog gevraagd aan de verpleegkundige of het eigenlijk een zware bevalling was geweest.
Ik heb een uur en een kwartier geperst, daarna een knip gekregen en Julian is met de vacuumpomp gehaald.
Hoeveel hechtingen het waren weet ik niet, maar ze hebben zeker een half uur zitten hechten. En daarna; het helen van de hechtingen en de pijn enz is me nog het meeste tegengevallen. Vond ik toch een groot nadeel van de kraamtijd.
Maar het is toch zo dat het vaak met een tweede qua persen een stuk makkelijker gaat, toch?
mibos had ook zo'n vreselijke bevalling toch?
en trouwens, persweeen voelen echt heerlijk aa na een weeenstorm
quote:ja idd.Op maandag 31 augustus 2009 19:24 schreef Kleurdoos het volgende:
en trouwens, persweeen voelen echt heerlijk aa na een weeenstorm
en tussen de persweeen in kon ik wel in slaap vallen, weet ik nog. Dat was me tussen ontsluitingenweeen door niet gelukt.
hopelijk krijgt het stuk wat nog geen plekje heeft tzt ook een plekje. Lijkt me een hele nare ervaring zo zeg. @Miss_sly, nee helaas heb ik het laken niet meer kunnen gebruiken
mn kraamzorg kon het niet knopen, of nouja, ze zei dat ze dacht dat ze met ff proberen het wel zou weten. Dat vond ik niet echt fijn klinken, ik neem daar dan liever geen risico's mee ofzo.
Maar ik baal er wel van, mn baarmoeder blijkt juist heel langzaam te zakken en de kraam zei nog van goh, met dat sluitlaken zou het wel veel sneller gaan! Maar goed, we komen er langzaam maar zeker
Het lubbergevoel en de rollende bm vind ik vervelend voelen maar het eerste is redelijk te beperken met strakke hemdjes.Bij het nagesprek van de bevalling van Ive had ik eerst een arts die er niet bij was (de gyn kwam later binnen) en ik vroeg of het een zware bevalling was. Zij begon een verhaal van dat het is zoals je het ervaart en dat het voor iedereen anders is terwijl ze mijn dossier doorlas. En toen sloeg ze om en zei ze dat ik op een ks na alle hulpmiddelen en ellende had gehad die je kon hebben dus dat het idd zwaar was.
Mijn bevalling van Fee heeft veel van de psychische ellende van die van Ive geheeld. Al zal ik blij zijn als we beslissen dat ik nooit meer hoef.
SPOILEROp dit moment ben ik bang dat ik zwanger ben, maar dat is weer een ander verhaal.
serieus, ken je dat dat je het idee hebt dat je wel een anderhalve literfles vol zou kunnen plassen? Zoveel dat het is...
Op die manier ben ik de afgelopen twee uur al een keer of vijf naar de wc geweest. Er komt geen eind aan
mn enkels komen weer terug en mn onderkin verdwijnt woehoe! Als ik daar nog aan denk....... brrrr 
huup, fijn dat je aan het ontvochten bent
Cattie.... Ai, wat spannend... Ik heb indertijd wel veel aan jouw steun gehad.
Huup, pies maar lekker alles eruit.
Cattie
Huup fijn dat het vocht eindelijk weg gaat.!
Ik heb in het ziekenhuis bijna een hele po in 1x volgepiest.
Kreeg toen op mn kop van de verpleegkundige weet ik nog. Maar dat kwam omdat ik catheter(?) had gehad.